ΦΟΙΝΙΚΙΣΤΕΣ -ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ-ΑΦΡΟΚΕΝΤΡΙΣΤΕΣ

ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ ΤΗΣ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ
ΦΥΛΗΣ & ΓΛΩΣΣΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

α) Οι λανθασμένες απόψεις

Σύμφωνα με κάποιους Ευρωπαίους γλωσσολόγους του 18/19ου αι. μ.Χ. (F. Sasseti = Ιταλός, F. Bopp = Γερμανός, W. Jones = Άγγλος κ.α.), οι λαοί από Ινδίες μέχρι Γερμανία πριν από 3000 χρόνια είχαν μια κοινή γλώσσα. Τη γλώσσα αυτή την ονομάζουν "μητέρα ινδογερμανική ή ινδοευρωπαϊκή γλώσσα" και απ' αυτή, λένε, αποσπάστηκαν η αρχαία ελληνική, η λατινική κ.α. γλώσσες. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν, λέει, από το ότι η σανσκριτική γλώσσα (= η αρχαία γλώσσα των Ινδιών) έχει πολλές κοινές λέξεις και ομοιότητες στο κλιτικό της σύστημα με την αρχαία ελληνική, περσική, λατινική.... κ.α. γλώσσες, όπως π.χ.: ειμί (ελληνικά) = εσμί (χετικά) = ασμί (σανσκριτικά)... - πατήρ/πατέρας, μήτηρ/ μητέρα.. ελληνικά = father (φάδε), mother (μάδε ) αγγλικά… Επίσης, για τους ίδιους οι διάφορες γλώσσες της γης κατατάσσονται σε επτά μεγάλες γλωσσικές οικογένειες (ομογλωσσίες), τις εξής: την ινδοευρωπαϊκή, τη χαμητοσιμιτική, την ουγροφινική, την καυκασιανή, τη σινοθιβετιανή, τη μαλαισιοπολυνησιακή, τη δραβιδιανή.

Στην ινδοευρωπαϊκή περιλαμβάνονται οι εξής 11 γλώσσες: η τοχαρική (μιλιόταν άλλοτε στο κινέζικο Τουρκεστάν), η ινδοαριανή ( χωρίζεται στις: βεδική, σανσκριτική, βεγγαλική, κ.α.), η ιρανική (χωρίζεται στις: περσική, κουρδική, μηδική..), η αρμενική, η ελληνική (αρχαία δωρική, αχαϊκή, αιολική κ.α.), η λατινική (ιταλικές γλώσσες), η χετιτική (στην Ινδία νεκρή γλώσσα σήμερα), η κελτική (ουαλική, ιρλανδική και βρετανική), η βαλτική (λιθουανική και λετονική), η γερμανική (γερμανική, σουηδική, δανική, νορβηγική, ισλανδική, αγγλική), η σλαβική ( πολωνική, ρωσική, τσέχικη, σέρβικη, βουλγάρικη.. κ.α.).
Δεν υπάγονται στην ινδοευρωπαϊκή ομογλωσσία: η φιλανδική, η εσθονική, η ουγγρική, η τουρκική, η βασκική, η αραβική και η εβραϊκή.

β) Η πραγματικότητα

Η ινδοευρωπαϊκή φυλή και γλώσσα και γενικά οι γλωσσικές ομογλωσσίες είναι μια ρατσιστική και ανυπόστατη θεωρία, γιατί:
1) Σύμφωνα μ τους αρχαίους συγγραφείς: Ηρόδοτος, Εκαταίος Μιλήσιος, Ισοκράτης, Θουκυδίδης κ.α.:
Α) Αρχικά στην Ελλάδα, όπως και σε όλο το αρχαίο γνωστό κόσμο υπήρχαν διάφορα φύλα, οι καλούμενοι: Πελασγοί, που ζούσαν μεταναστευτικά (τελευταία μετακίνηση ήταν λέει αυτή των Δωριέων με τους Ηρακλείδες που έγινε 80 χρόνια μετά τα τρωικά = κάπου το 1120 π.Χ.), Τα Πελασγικά φύλα κατοικούσαν σε όλο το χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και βαθμηδόν με την τήξη των παγετώνων προωθούντο προς βοράν με τα κοπάδια τους και σχημάτισαν τους λαούς που κατοικούν σήμερα την βόρεια Ευρώπη, την Βρετανία, την Σκανδιναβία ως την Ιβηρική Χερσόνησο και τις Ευρωπαικές ακτές της Μεσογείου
Οι Δωριείς ήσαν ορεσίβειοι της Πίνδου που κατέβηκαν στα πεδινά, όπως συνέβη τις μέρες μας με τους Αλβανούς μετανάστες για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Επειδή δεν υπήρχε η γεωργία (πρώτη φορά σπάρθηκαν σπόροι στην Ελευσίνα από τη Δήμητρα, την ανακηρυχθείσα μετά το θάνατό της θεά, σύμφωνα με το Πάριο χρονικό) και ως εξ αυτού οι άνθρωποι ήσαν κτηνοτρόφοι και συλλέκτες και έπρεπε να μεταναστεύουν για εξεύρεση πηγών διατροφής. Η πιο ισχυρή ομάδα όπου πήγαινε έδιωχνε με βία , αφομοίωνε ή και συχνά αφομοιωνετο από τους γηγενείς στο μέρος που έβρισκε τροφή.
«Διότι είναι προφανές ότι η χώρα που καλείται σήμερον Ελλάς δεν ήτο μονίμως κατοικημένη εξ αρχής, αλλ' εγίνοντο εις το παρελθόν συχναί μεταναστεύσεις και οι κάτοικοι χωρίς πολλάς δυσκολίας εγκατέλειπαν τας εστίας των, εξαναγκαζόμενοι εις τούτο από νέους πολυαριθμοτέρους εκάστοτε εποίκους. Καθόσον ούτε το εμπόριον, όπως σήμερον διεξάγεται, υπήρχε τότε, ούτε ασφαλής διά ξηράς ή διά θαλάσσης συγκοινωνία, και καθένας εξεμεταλλεύετο το έδαφος, το οποιον είχε υπό την κατοχήν του, τόσον μόνον όσον ήρκει διά την συντήρησίν του...» (Θουκυδίδης Α 2)

Β) Το Ελληνικό έθνος δεν αποκόπηκε από τους Ινδοευρωπαίους, αλλά από τους Πελασγούς (= οι Σπαρτιάτες ή Δωριείς, οι Ίωνες ή Αθηναίοι, Αιολείς ή Θεσσαλοί κ.α.) Ειδικότερα το Ελληνικό έθνος δημιουργήθηκε κατ’ όνομα μετά τα τρωικά, τον πόλεμο που διαίρεσε τον κόσμο σε Έλληνες και βάρβαρους. Βάρβαροι εκαλούντο όσοι ομίλουν τις βαρβαρικές γλώσσες και δεν μετείχαν της Ελληνικής παιδείας.
«Το ελληνικό έθνος είναι αυτόχθον και αφότου φάνηκε στην ιστορία. Όπως απέδειξε η αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Γραφής Β! η εξέλιξη της γλώσσας του δεν ήλθε από την Ινδοευρωπαική ομογλωσσία αλλα είναι συνέχεια της πανάρχαιας Πελασγικής τοιαύτης.,

Σύμφωνα επίσης με το Πάριο χρονικό: Οι Κάδμοι ή Θηβαίοι είχαν έρθει στη Βοιωτία από την Αίγυπτο (από τη Θήβα της Αιγύπτου ) και έκτισαν τη Θήβα το 1255 πριν από το Διόγνητο = το 1519 π.Χ., Οι Δαναοί είχαν έρθει στο Αργος της Πελοποννήσου το 1247 πριν από το Διόγνητο = το 1511 π.Χ., και αναμείχθηκαν ειρηνικά με τους εκεί Αχαιούς που κατοικούσαν στο Άργος εξ ου και Αργείοι = Δαναοί = Αχαιοί. Οι Πέλοπες είχαν έρθει από τη Φρυγία της Μ. Ασίας στην Πελοπόννησο λίγα χρόνια πριν από τον Τρωικό πόλεμο.
Όμως οι διάφοροι ανθέλληνες προπαγανδιστές αγνοούν ότι τα φύλλα αυτά την Αίγυπτο, οι Δαναοί , οι Πέλοπες κ. α ήσαν Πελασγικά και επομένως Ελληνικά φύλα που είχαν το όμαιμον, ομόγλωσσον, ομόθρησκον και ομότροπον.


2) Η θεωρία της Ινδοευρωπαϊκής φυλής και γλώσσας είναι κατά βάση ένα ρατσιστικό δημιούργημα που πλάστηκε βασικά από ορισμένους Γερμανούς ( γι’ αυτό ονομάστηκε « ινδογερμανική») προπαγανδιστές με σκοπό να εκθειάσουν την ανωτερότητα της λευκής ή άλλως Αρείας φυλής και συνάμα να δείξουν ότι η Γερμανική φυλή έχει σχέση με τους καλύτερους λαούς - πολιτισμούς της αρχαιότητας (Έλληνες, Ρωμαίους κ.α.) και γι αυτό πρέπει να ηγεμονεύσει του κόσμου.
2/ Οι αρχαίοι Ελληνες ενώ δεν ήσαν ρατσιστές δεν ήθελαν την μείξη των φυλών , διότι αυτή μόνον κακά μπορούσε να προσφέρει. Το ότι δεν ήσαν ρατσιστές φαίνεται και από την ρήση του Ισοκράτους ότι: « οι άνθρωποι της γης διαφέρουν μόνο στην Παιδεία, από τη μια είναι οι βάρβαροι ή αμόρφωτοι και από την άλλη οι μορφωμένοι (οι Έλληνες). Αντίθετα,οι αρχαίοι Τούρκοι έλεγαν ότι άνθρωποι διαφέρουν μόνο στην πίστη, από τη μια είναι οι πιστοί του Αλλάχ (οι Τούρκοι) και από την άλλη οι γκιαούρηδες (= οι άπιστοι).
3) Είναι μέγα ψεύδος ο ρατσιστικός μύθος της Βίβλου ότι «μια φυλή – μια γλώσσα υπήρξε μόνο επί εποχής των πρωτόπλαστων (Αδάμ και Εύας)».
Κάθε γλώσσα είναι και ένα ξέχωρο ή ιδιαίτερο λαϊκό διαχρονικό δημιούργημα, με τη δική του τεχνική και καλλιτεχνία και συνεπώς η γλώσσα δεν είναι κάτι που πήγασε από κάποιον άνθρωπο, για να μεταδοθεί στον επόμενο και κείνος σε άλλο. Όμως ο λαός που πρώτος προχώρησε στον πολιτισμό , όπως ο Ελληνικός , Κινεζικός κ.α εδημιούργησαν πλήρεις γλώσσες τις οποίες διέδωσαν με το εμπόριο και την επικοινωνία στους διαφόρους λαούς του κόσμου. Από την άποψη αυτή ο Ελληνικός λαός υπήρξε ναυτικός και ταξιδεύοντας διέδιδε τον πολιτισμό και τη γλώσσα του στα βαρβαρικά έθνη.
Σαφώς κάποιες γλώσσες σήμερα προέρχονται από άλλες και τότε μιλούμε για γλώσσα και διαλέκτους. Οι Ευρωπαϊκές γλώσσες δύνανται να χαρακτηρισθούν ως διάλεκτοι της Ελληνικής Γλώσσας, αλλά και όλες σχεδόν οι γλώσσες του κόσμου έχουν δανεισθεί πολυάριθμες λέξεις από το πλουσιότατο Ελληνικό λεξιλόγιο.

4/ Παρατηρώντας τις διάφορες γλώσσες, βλέπουμε ότι είναι ως ένας ζωντανός οργανισμός. Δυστυχώς ενώ εμείς δανείσαμε την ανθρωπότητα με τις λέξεις της φιλοσοφίας, της ιατρικής, της τεχνολογίας , της αστρονομίας , της τέχνης κλπ με την έλευση του Ιουδαιοχριστιανισμού απεμπολήσαμε τις δικές μας λέξεις και χρησιμοποιούμε Εβραικές, Λατινικές κ.α ( π.χ. τις ξένες λέξεις sabbato, pasha, ianuarius, februarius …. ), αλλά και μεταποιήσαμε τα γλωσσολογικά μας στοιχεία με την Δημοτική ή μαλιαρή (π.χ. εις στα Αθήνας > στην Αθήνα, παις – παιδίον – παιδί …), για να γίνουν δήθεν πιο εύκολες στην χρήση, αλλά καταλήξαμε στην αφασία και στην αγλωσσία, καθώς τα παιδιά μας έχουν περιορίσει το λεξιλόγιο τους σε μερικές εκατοντάδες λέξεις . Επομένως είναι ανάγκη να επιστρέψουμε στην γλωσσική μας πηγή που είναι η Αρχαία Ελληνική Γλώσσα.
. Μια γλώσσα ακόμη και αν έχει προκύψει ως διάλεκτος, παύει κάποια στιγμή να έχει ομοιότητα ως προς τη γλώσσα απ’ όπου προέκυψε. Αυτό σήμερα επιδιώκουν τα ξένα και τα ημέτερα κέντρα που θέλουν να πλήξουν τη γλώσσα μας και τον πολιτισμό μας. Τα παιδιά μας να μην κατανοούν τα κείμενα των προγόνων μας ακόμη και αυτά του περασμένου αιώνος.

Παράβαλε επίσης ότι η αριθμητική ποσότητα του λεξιλογίου κάθε γλώσσας ακολουθεί την πρόοδο των τεχνών, των επιστημών, του αθλητισμού κ.τ.λ., ενώ από την άλλη η θρησκεία, οι επιστήμες, οι τέχνες και ο αθλητισμός φτιάχνουν - επιβάλλουν τις δικές τους ορολογίες, ονόματα κ.τ.λ., πρβλ π.χ. στην ελληνική τα χριστιανικά εβραϊκά ονόματα: Μιχαήλ, Μαρία, Χερουβείμ, Ιακώβ…. , τις αθλητικές ορολογίες: σέντρα, μπακ, πέναλτι . Και τούτο διότι η Ακαδημία Αθηνών δεν δημιουργεί τις αντίστοιχες ελληνικές λέξεις από την πλούσια δεξαμενή της γλώσσας μας . Η ευθύνη της Πολιτείας, της Παιδείας και ιδιαιτέρως των ΜΜΕ είναι τεραστία για την λεξιπενία , την αγλωσσία και την δημιουργία ενός βαρβαρικού μορφώματος , όπως κατάντησαν τη σύγχρονη Ελληνική γλώσσα …..

5) Η θεωρία των ινδοευρωπαίων και γενικά των ομογλωσσιών όχι μόνο δε στηρίζεται σε κανένα συγγραφικό, αρχαιολογικό και ανθρωπολογικό αρχαιολογικό εύρημα, αλλά αγνοείται ακόμη και από την τις μυθολογίες όλων των λαών. Αν πράγματι υπήρξε ινδοευρωπαϊκή φυλή, άρα και γλώσσα, τότε θα είχε αφήσει γραπτά ή αρχιτεκτονικά μνημεία. Όμως πουθενά δεν βρέθηκαν αυτά, ειμή μόνον στον Ελληνικό χώρο και όλα παντού είναι Ελληνικά.
Έπειτα είναι λογικό το να λέμε π.χ. ότι οι Ινδοί, που είναι σχεδόν μαύροι και κατοικούν στα βάθη της Ασίας, ανήκουν στην ινδοευρωπαϊκή φυλή ή συγγενείς των Ελλήνων;!
Η θεωρία της ινδοευρωπαϊκής οικογένειας και γλώσσας στηρίζεται απλώς και μόνο σε επιδέξιες λεξικές συγκρίσεις που κάνουν διάφοροι συγκριτικοί γλωσσολόγοι. Δηλαδή στο ότι π.χ. μεταξύ της Ελληνικής, ινδικής κ.τ.λ. γλώσσας υπάρχουν πολλές κοινές λέξεις, όμως κοινές λέξεις υπάρχουν σε όλες τις γλώσσες είτε λόγω των ηχοποιητικών λέξεων (βου…, μπου.. > βους > βόδι, bull, buffalo…) είτε λόγω των γλωσσικών δανείων. Παρέβαλε π.χ. στην ελληνική τις λέξεις: βάρβαρος, δημοκρατία, κεφαλή, κάμινος, τέχνη.. και στην αραβική: μπουλ, barbar dimokratia, kafa, kamin, tacnia…. Επομένως γιατί η αραβική γλώσσα να ανήκει σε άλλη ομογλωσσία και σε άλλη η ελληνική; Απλούστατα η Αραβική, όπως και η Ινδική τα δανείσθηκαν από την αρχαιοτέρα Ελληνική. Κάθε γλώσσα έχει κατά καιρούς υιοθετήσει ξένες λέξεις, τις οποίες έχει ενσωματώσει στο λεξιλόγιο της.
Σήμερα οι λέξεις π.χ. της αγγλικής γλώσσας, σύμφωνα με τον W. Skeat, είναι: 32% γαλλικές, 18% αγγλοσαξονικές, 14,4% λατινικές, 30 % ελληνικές, 6 % από άλλες γλώσσες. Να σημειωθεί ότι και οι λατινική είναι διάλεκτος της Ελληνικής ΄.


Έπειτα: Α) Οι γλώσσες δεν είναι μόνο λέξεις, αλλά είναι και κανόνες σύνταξη, σχήματα λόγου, κλίσεις, συστατικά στοιχεία λέξεων κ.τ.λ.. Συνεπώς για να κρίνει και να κατατάξει κάποιος όλες τις γλώσσες σε οικογένειες, θα πρέπει να τις ξέρει όλες και μάλιστα σε βάθος, σε όλα τους τα στοιχεία, κάτι που τον 18-19 αι. δεν ήταν σε θέση να κάνει κανείς. Β) Αν οι κοινές λέξεις μεταξύ δυο ή περισσοτέρων γλωσσών είναι προσδιοριστικό κοινής καταγωγής τους, τότε ή μ' αυτήν τη λογική θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλες οι σημερινές γλώσσες έχουν «μητρική γλώσσα» την αρχαία ελληνική, ύστερα από τα τόσα γλωσσικά δάνεια που τους έχει δώσει.

ΠΟΙΟΙ ΗΣΑΝ ΟΙ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ;


Συνέντευξη με τον καθηγητή Ανθρωπολογίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, κ. Ν. Ξηροτύρη.

Ποιες είναι οι βασικότερες θεωρίες για την προέλευση των Ινδοευρωπαίων;
Ο όρος «Ινδοευρωπαίος» (αρχική μορφή Ινδογερμανός, αργότερα Αρ(ε)ιος) εμφανίζει μία αξιοζήλευτη Δαρβινικού τύπου διαχρονική προσαρμοστικότητα, τόσο στα διάφορα πεδία της επιστημονικής γνώσης, όσο και στα ιδεολογικά, πολιτικής υφής συστήματα.

Ιστορικά, ο αρχικός όρος «Ινδογερμανός» χρησιμοποιείται αποκλειστικά, και ορθά την εποχή εκείνη, στην Γλωσσολογία για να υποδηλώσει μία, γεωγραφικά εκτεταμένη, οικογένεια γλωσσών με κοινές ωστόσο ρίζες βασικών λέξεων. Ο καθαρά Γλωσσολογικός Προσδιορισμός, στα τέλη τού 19ου αιώνα και στις αρχές τού 20ου, υπό την επίδραση της γενικά τότε αποδεκτής θεωρίας της ομόκεντρης διάδοσης των πολιτιστικών στοιχείων, αποκτά νέο (και λανθασμένο) διεπιστημονικό περιεχόμενο και επεκτείνεται στις επιστήμες της Αρχαιολογίας και της Λαογραφίας.

Η παραμορφωτική αυτή διεπιστημονική διείσδυση ευνοείται από τον κυριαρχούντα Ευρωποκεντρισμό της Δύσης και συνταιριάζεται αρμονικά με τις κρατικές ιδεολογίες των αναδυομένων Κρατών-Εθνών και βεβαίως με την κοινά αποδεκτή πλέον ιδεολογία της αποικιοκρατίας και την επακόλουθη φαντασιακή ανωτερότητα τού Βόρειου (Προτεστάντη) Ευρωπαίου.

Το ιδεολογικό αυτό ρεύμα συνεπικουρείται και από την επέκταση της Δαρβινικής Εξελικτικής Θεωρίας στην ερμηνεία των κοινωνικών και πολιτισμικών διαδικασιών (Κοινωνικός Δαρβινισμός), παρά το γεγονός ότι ουδέποτε ο Δαρβίνος διανοήθηκε να επεκτείνει την θεωρία του στα πεδία αυτά.

Λογική συνέπεια όλων των παραπάνω υπήρξε η δημιουργία μιας (αρχικά) υποθετικής πληθυσμιακής ομάδος, των Ινδογερμανών, η οποία, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μετονομάζεται, ευγενέστερα, Ινδοευρωπαίοι. Είναι προφανές βέβαια ότι μία γλώσσα χρησιμοποιείται και μεταδίδεται από ανθρώπους πού την ομιλούν, μια γενικά αποδεκτή σήμερα πραγματικότητα.

Η παραμόρφωση της θεωρίας άρχισε όταν ένα καθαρά γλωσσολογικό ταξινομικό σύστημα επεκτάθηκε και σε πολιτισμικές και βιολογικές παραμέτρους, δημιουργώντας ένα σύνθετο και ανομοιογενές ταξινομικό οικοδόμημα, το οποίο δεν βασίζονταν σε επιστημονικές αποδείξεις, παρά μόνο σε «επιστημονικές» ή λογικές παραδοχές, έντονου ιδεολογικού υποβάθρου. για τις οποίες όμως .έλειπε κάθε είδους απόδειξη!

Αξίζει να σημειωθεί ότι η εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία εγκολπώνεται μια υπεραπλουστευμένη θεωρία τής Αρ(ε)ίας Φυλής (?) και την ιδιοποιείται τονίζοντας ακραία το Γερμανικό στοιχείο και, βάσει «αρχαιολογικών» δεδομένων (Kossina και επίγονοι), τοποθετεί την γενέτειρα της Φυλής στα γερμανόφωνα εδάφη.
το αξιοπερίεργο της όλης ιστορίας είναι το φαντασιακό αυτό ταξινομικό οικοδόμημα όχι μόνο έγινε ευρύτερα αποδεκτό, αλλά ακόμη και σήμερα, με κάποιους ιδεολογικούς αποχρωματισμούς, εξακολουθεί όχι μόνο να ισχύει και στην νέα χιλιετία (κυρίως στην γλωσσολογία), αλλά διδάσκεται (σε πρωτόγονη μορφή) και στην εκπαίδευση, ιδιαίτερα στην χώρα μας.

Το πλέον αξιοπερίεργο όμως είναι ότι ενώ στην Σοβιετική Ένωση από την δεκαετία τού 1930 πολιτικά ορθή θεωρείται κατ’ αντιδιαστολή η αυτόχθονη εξέλιξη των πληθυσμών και των πολιτισμών, από το 1965 όμως και μετά παρατηρούμε την αποδοχή της θεωρίας της Ινδοευρωπαϊκής πλέον Φυλής, με γενέτειρα την Ουκρανία και κύριο εκφραστή της την Λιθουανικής καταγωγής καθηγήτρια σε αμερικανικό Πανεπιστήμιο Marija Gimbutas, η οποία μάλιστα θα τιμηθεί για την θεωρία της και με το παράσημο Λένιν.

Πρέπει να τονισθεί ότι η Φυσική Ανθρωπολογία δεν ακολούθησε τον ιδεολογικό αυτόν παραλογισμό των δύο πλευρών, απεναντίας αντιτάχθηκε εξ αρχής στα έξω από κάθε επιστημονική λογική πληθυσμιακά, βιολογικά, δημογραφικά κλπ επιχειρήματά του.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι οι λεγόμενη Ινδοευρωπαϊκή ομοταξία γλωσσών δεν είναι παρά η φυσιολογική εξέλιξη των γλωσσών των παλαιολιθικών εποίκων της Ευρώπης. Επίσης η (άγνωστη ακόμη στην χώρα μας) σύγχρονη γλωσσολογική επιστήμη θεωρεί κοινή την καταγωγή όλων των γλωσσών τού πλανήτη μας (non Stratic Θεωρία), άποψη πού συνταιριάζει απόλυτα με τις σημερινές γνώσεις μάς για την εξέλιξη και μετανάστευση τού ανθρώπου.

Τι είδους πηγές υπάρχουν για την μετανάστευση των λαών κατά την Νεολιθική εποχή;
Καμία πηγή, αλλά πολλές θεωρίες. Η τελευταία τού C. Renfrew υποστηρίζει ότι οι Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες μεταδίδονται ομόκεντρα από την Μικρά Ασία με μεταναστεύσεις νεολιθικών πληθυσμών. Βεβαίως η γεωμορφολογία τού εδάφους και η δυνατότητες παραγωγής αγροτικών προϊόντων της περιοχής αυτής δεν ευνοούν μία τέτοιου μεγέθους δημογραφική έκρηξη των πληθυσμών της και βεβαίως τέτοιας εκτάσεως μεταναστεύσεις. οι εργασίες τού L. Cavalli-Sforza και συνεργατών και τού R. Sokal και συνεργατών για την μετανάστευση νεολιθικών πληθυσμών από την Εγγύς Ανατολή προς την Ευρώπη, σε συνδυασμό με τις ραδιοχρονολογήσεις των νεολιθικών οικισμών και την σημερινή κατανομή αιματολογικών δεικτών και γλωσσών, απετέλεσαν την βάση της θεωρίας τού C. Renfrew. Βεβαίως ο επιστημονικός αντίλογος στις παραπάνω θεωρίες είναι και εκτεταμένος και πειστικός, γιατί βασίζεται καθαρά σε μεθοδολογικά αντεπιχειρήματα. Η μελέτη δεικτών τού DNA ευρωπαϊκών πληθυσμών από τον B. Sykes έδειξε ότι η σημερινή ποικιλομορφία τους έχει τις ρίζες της στην παλαιολιθική εποχή, αν και οι 7 γενεαλογικές αλληλουχίες πού υποστηρίζει (οι 7 κόρες της Εύας) δεν φαίνεται με τις σημερινές γνώσεις μας να έχει σταθερό επιστημονικό έρεισμα.

Είναι δυνατόν ένας λαός να επέβαλε τη γλώσσα του σε τόσους άλλους; Μήπως υπήρξαν και άλλου είδους σχέσεις μέσα από τις οποίες εξαπλώθηκε η γλώσσα, για παράδειγμα το εμπόριο, η θρησκεία.
Βεβαίως. Ας μην ξεχνάμε την επιβολή της Ελληνικής, Ρωμαϊκής και Αγγλικής σε μεγάλες γεωγραφικές περιοχές και σε διαφορετικούς λαούς. Τό εμπόριο και η θρησκεία μικρής εμβέλειας παράγοντες.

Ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους άλλοι λαοί όπως οι Βάσκοι ή οι Ούγγροι δεν υιοθέτησαν την Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα;
οι Ούγγροι, όπως και οι Φιλανδοί, μεταναστεύουν στην Ευρώπη περί τον Μεσαίωνα. οι Βάσκοι αποτελούν μία ιδιαίτερη περίπτωση πληθυσμού, όπου εκτός από την γλώσσα, και η γενετική τους δομή διαφέρει από τον περιβάλλοντα πληθυσμό. Φαίνεται ότι η γεωγραφική και πληθυσμιακή απομόνωση τους τουλάχιστον από την Νεολιθική εποχή διαμόρφωσε ιδιαιτερότητες, τις οποίες ακόμη δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε ικανοποιητικά.

Υπάρχει βασικός αντίλογος στη θεωρία της Μαρίγια Gimbutas;
Η θεωρία αυτή δεν ισχύει σήμερα, παρά τις διορθωτικές ερμηνευτικές τροποποιήσεις τις οποίες υπέστη (Πρώτο-Ινδοευρωπαίοι, τρία ή περισσότερα μεταναστευτικά κύματα κλπ). Βασικό μειονέκτημα της η αποδοχή τής διάκριτης πληθυσμιακής ομάδος (Άρειοι, Ινδοευρωπαίοι), παρά την μετακίνηση της γενέτειρας τους στην Ουκρανία, ο συλλήβδην χαρακτηρισμός ως Ινδοευρωπαϊκών διαφορετικών πολιτισμικών στοιχείων, η έλλειψη ανώτερων πολιτισμικών στοιχείων στην γενέτειρα, η αδυναμία δημογραφικής εκρήξεως στην γενέτειρα, η δίκην πολυπλόκου στρατηγικού σχεδίου μετανάστευση των Ινδοευρωπαϊκών πληθυσμών, η δημιουργούσα φραγμούς γεωμορφολογία τού εδάφους, η έλλειψη λογιστικής υποστηρίξεως στους μετακινουμένους όγκους πληθυσμών, η απουσία «Ινδοευρωπαϊκών» στοιχείων στο μεγαλύτερο γεωγραφικό τμήμα της Ευρώπης, η μη λογικά ερμηνεύσιμη βιολογική ποικιλομορφία των πληθυσμών, η έλλειψη πληθυσμιακών αλλαγών στους τοπικούς πληθυσμούς κατά και μετά την εμφάνιση των «Ινδοευρωπαίων», η αποδοχή κοινωνικής ανωτερότητας χωρίς στοιχεία και πολλά άλλα. Ειδικά στην Ελλάδα, οι «Ινδοευρωπαίοι» αποτελούν και σήμερα την κρατούσα ιδεολογία στην γλωσσολογία και στην αρχαιολογία. Αντίθετα οι έρευνές μας σε σκελετικό υλικό έδειξαν την ανυπαρξία οποιασδήποτε πληθυσμιακής αλλαγής κατά την εποχή τού Χαλκού, αλλά επιπλέον και στην Νεολιθική εποχή. Βεβαίως το υπάρχον υλικό μελέτης είναι περιορισμένο σε όγκο, αλλά ενδεικτικό μιας συνέχειας, την οποία είχαμε την ευκαιρία να την διαπιστώσουμε σε ανάλογο σκελετικό υλικό και στην Πορτογαλία. Ελπίζουμε ότι η έρευνα πού αρχίσαμε στην γενετική δομή (αρχαίο- ή παλαιο-DNA) των αρχαίων «ελληνικών» πληθυσμών» ίσως διαφωτίσει την βιολογική εξέλιξη των πληθυσμών τού γεωγραφικού όρου Ελλάς

Ποιος είναι ο ρόλος της Εθνολογίας-Ανθρωπολογίας στην επιστημονική ανάλυση του ζητήματος των Ινδοευρωπαίων;
Επειδή υπάρχει μία ηθελημένη παρανόηση των όρων αυτών, είναι σκόπιμο να τονισθεί ότι η Εθνολογία ασχολείται με τούς μη-Ευρωπαϊκούς πληθυσμούς, ως δε Ανθρωπολογία σε ακαδημαϊκό επίπεδο στην Ευρώπη θεωρείται η Βιολογική Ανθρωπολογία. στην Αμερική η Ανθρωπολογία περιλαμβάνει την Κοινωνική και Πολιτισμική Ανθρωπολογία, την Βιολογική Ανθρωπολογία, την Γλωσσολογική Ανθρωπολογία και την Αρχαιολογία. Μόνο η Βιολογική Ανθρωπολογία και η Αρχαιολογία μπορούν να διαφωτίσουν το πρόβλημα.

ΒΡΑΓΧΙΔΕΣ ΚΑΙ ΒΡΑΧΜΑΝΟΙ
(του υποστρατήγου ε. α Κ. Χ. Κωνσταντινίδη)

Γενικά

Οι λεγόμενοι Ινδοευρωπαίοι δεν ήλθαν από τις Ινδίες στην Ευρώπη-όπως μας έχουν ενσταλάξει εσφαλμένα - αλλά από την Ευρώπη στις Ινδίες. Το ίδιο ισχύει και για την Ελληνική γλώσσα, η οποία ανήκει δήθεν στην Ινδοευρωπαϊκή Ομοταξία Γλωσσών, ενώ στην ουσία είναι η Πελασγική Γλώσσα, όπως μετεξελίχθηκε ανά τους αιώνες στα μέρη που ομιλήθηκε. Οι φερόμενοι ως Ινδοευρωπαίοι ή Αριοι ήσαν Πελασγοί δηλαδή λαοί του Αιγαίου και των πέριξ αυτού περιοχών (Δάρδανοι, Αχαιοί, Τρώες κ. α) που μετέφεραν τον πολιτισμό στη χώρα του Γάγγη. Οι «Σούφοι»(σοφοί) είναι τάξη της Ινδίας , όπως και οι Βραχμάνοι είναι άλλη ιδιαίτερη τάξη ιερέων. Οι Βραχμάνοι πήραν τη λατρεία και την οργάνωση τους από τους πανάρχαιους Μιλησίους Βραγχίδες, που αρχικά πήγαν στη χώρα των Σόγδων και μετά μετοίκισαν προς τις εκβολές του Ινδού ποταμού.

Ελληνική Αρχαιολογία (Μυθολογία)

Όπως πληροφορούμεθα από την Ελληνική Αρχαιολογία ο Ηρακλής, ο Διόνυσος, ο Ερμής , ο Περσεύς, οι Αργοναύτες έκαναν ταξίδια σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου( Ινδία, Κίνα, Ιαπωνία, Πολυνησία, Αμερική κλπ) Τούτο επιβεβαιώνεται και από την αρχαιολογική σκαπάνη. Οι πολυταξιδεμένοι Πελασγοί(=Πελαργοί) που έκαναν τα μακρινά ταξίδια δεν ήσαν μία και μοναδική γενιά Αργοναυτών , αλλά αλλεπάλληλες γενιές και οι ηγέτες τους(Ηρακλής, Διόνυσος, Ερμής Τρισμέγιστος, Περσεύς, Μέμνων κ.α) δεν ήσαν ένας αλλά διαδοχικά πρόσωπα με το αυτό όνομα.. Ο μυθικός Δάρδανος ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που διεκπεραιώθηκε στην Ασία σε προϊστορικούς χρόνους . Εξ αυτού οι Τρώες εκαλούντο Δάρδανοι , αλλά και Μέμνονες . [Σύμφωνα με την Ιλιάδα του Ομήρου, ο γιός του Τιθωνού Μέμνων κατά παράκληση του θείου του Πριάμου ήλθε με στρατό «Αιθιόπων» να πολεμήσει στην Τροία. Αυτοί οι Αιθίοπες δεν ήσαν εκ της Αιθιοπίας αλλά από την Ινδία(Ο Ηρόδοτος τους καλεί «Αιθίοπες οι εκ της Ασίης»(Ινδία) Β94) Ο Μέμνων σύμφωνα με τον Όμηρο και τον Ησίοδο ήτο γιός του Τιθωνού και της Ηούς,, δηλαδή της ροδοδάκτυλης Αυγής. Η Αυγή όμως είναι στην Ανατολή και όχι προς Νότο στην Αιθιοπία, όπως ενομίζετο.] Εξ άλλου και το όνομα «Ινδία» σημαίνει ‘παιδιά του Δία’




Ο Μ. Αλέξανδρος στην Ινδία

Οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς και οι βιογράφοι του Μ. Αλεξάνδρου γράφουν ότι, όταν ο Μεγάλος Βασιλεύς πήγε στην Ινδία συνήντησε πολλούς Βραχμάνους που είχαν Ελληνική Παιδεία και μιλούσαν την Ελληνική Γλώσσα . Αλλά δεν είναι μόνον η Ελληνική γλώσσα και η παράδοση των αρχαίων Ινδών που παραπέμπει στην Ελλάδα, αλλά και η λατρεία των Βραχμάνων που την δανείσθηκαν από τους Μιλησίους ιερείς Βραγχίδες . Οι τελευταίοι ήσαν ιερείς του Διδυμαίου Μαντείου του Απόλλωνος , που έλκει την ίδρυση του από τον μυθικό Βράκχο. Αυτός ήτο δεινός μάντις του Απόλλωνος , που εμάντευσε την κυριαρχία του Αλεξάνδρου ..(Διοδώρου. Σικελιώτη –Ιστορική Βιβλιοθήκη 19,90.4.1 και Στράβωνος Γεωγραφικά 17.1.43.30.) Εκεί πήγαιναν κραταιοί ηγεμόνες της εποχής για να πάρουν χρησμούς (Κροίσος, Νεκώς, κ.α) [ Το Μαντείο της Μιλήτου –όπως όλος ο Ελληνικός Πολιτισμός -κατεστράφη από τους Ιουδαιοχριστιανούς κατά την επιβολή της θρησκείας τους] .

Η Εξόντωση των Βραγχιδών

Σύμφωνα με μια άλλη πληροφορία, η εξόντωση των απογόνων των Βραγχιδών και Βραχμάνων από τον Αλέξανδρο έγινε το 324 π Χ κατά την διέλευση του από τις Ινδίες . Τους μεν Βραγχίδες εξόντωσε διότι τους θεώρησε ως προδότες του Ελληνισμού, τους δε Βραχμάνους διότι πρόβαλαν σθεναρή αντίσταση κατά τον πλού του μέσω του Ινδού ποταμού. Τούτο αναφέρεται μόνον από τον Στράβωνα και Σουίδα που έζησαν πολύ βραδύτερον του Αλεξάνδρου. Ενδέχεται όμως να πρόκειται για τους ίδιους ιερείς με το αρχαίο και νεώτερο όνομα τους.[ Αν είχαν σωθεί από την μανία του χριστιανισμού οι αρχαίες πηγές ίσως θα γνωρίζαμε τεκμηριωμένη ολόκληρη την αλήθεια]

Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες οι Βραγχίδες εγκατεστάθησαν στη Σογδιανή και έκτισαν εκεί την ομώνυμη πόλη των «Βραγχίδων Αστυ» Οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι Βραχμάνοι ιερείς ταυτίζονται με τους Μιλησίους Βραγχίδες ιερείς, που πήγαν στην Ινδία σε πανάρχαιους χρόνους. Αλλιώς δεν ερμηνεύεται η αναφορά από τον Στράβωνα γιατί εξορίσθηκαν στην περιοχή της Σογδιανής ;
Υπάρχουν δύο εκδοχές για την μετάβαση τους εκεί:
1/ Σύμφωνα με την πρώτη παρεκάλεσαν τον Πέρση βασιλιά να τους εγκαταστήσει στο πλέον απομακρυσμένο μέρος της επικράτειας του για να γλιτώσουν ενδεχομένως από τον διωγμό των Μιλησίων (494 π. Χ),
2/ Κατά την δεύτερη εκδοχή αυτοεξορίσθηκαν για να προσφέρουν ιεραποστολικό έργο, όπως θα λέγαμε σήμερον.
Όπως κάθε ιερατική εξουσία , έτσι και οι Βραχμάνοι των Ινδιών δεν ήθελαν καθεστωτική αλλαγή στην πολιτική ηγεσία γιατί αυτή θα έθιγε τα προνόμια τους (Αρειανός ΣΤ’ 16) Έτσι εξηγείται γιατί επρόβαλαν αντίσταση κατά του Αλεξάνδρου. Εξ άλλου ο (Διόδωρος Σικελιώτης ΙΖ’ Βιβλίο) αναφέρει ότι οι Βραγχίδες επαναστάτησαν τρεις φορές και ταυτίζει τους Βραγχίδες με τους Βραχμάνους. Οι Βραγχίδες λάτρευαν τον Δία και τον Απόλλωνα, αλλά προ πάντων τον εαυτόν τους στο πρόσωπο του γενάρχη τους Βράγχου.
Οι Βραχμάνοι πίστευαν ότι εκτός από τους θεούς, όλες οι άλλες τάξεις ήσαν κατώτερες. Ο Βραχμανισμός είναι θρησκευτική, κοινωνική και πολιτική τάξη της Ινδίας που διεδέχθη τον Βεδισμόν αναμιχθείς με αυτόν, και εν συντομία διδάσκει:

α/ Το Υπέρτατον Ον (Βράχμα) , εξ ού εκπορεύθησαν και στο οποίον θα επανέλθουν τα πάντα, είναι Αυλον (Λόγος-Ψυχή) και μη λατρευτόν ,
β/ Η ατομική ψυχή ταυτίζεται με την παγκόσμια,
γ/ Ο εξωτερικός κόσμος (των αισθήσεων) είναι ψευδαίσθησις (μάαγια= μαγεία) Όπως πιστεύουν και οι Έλληνες
δ/ Η παρούσα ζωή είναι συνέπεια πρώτης τινός αμαρτίας, αποτελεί δε δοκιμασία προς εξαγνισμό και λύτρωσιν [Και οι Έλληνες έκαναν εξαγνισμό με ύδωρ και φωτιά , όπως οι Βραχμάνοι]
ε/ Η λύτρωσις συντελείται δια της μετενσαρκώσεως ή μετεμψυχώσεως, [δηλαδή δια της από ενός φθαρτού σώματος εις έτερον, μέχρις ότου εξαγνισθεί πλήρως η ψυχή, και απαλλαγεί πάσης ενεργείας και πάθους, οπότε φθάνει εξαγνισμένη στο Νιρβάνα και επανέρχεται στο Υπέρτατο Ον] έτσι πίστευαν και οι Βραγχίδες
στ/ Μέσον προς λύτρωση είναι ο ασκητισμός(όπως πίστευαν και οι Βραγχίδες ).
ζ/ Καίνε τους νεκρούς τους όπως και οι Έλληνες (καύση Αχιλλέως στην Τροία)
η/ Όπως οι Βραγχίδες ιερείς έδιναν τους χρησμούς τους με τον βρασμό του νερού, έτσι κάνουν και οι Βραχμάνοι [ Οι Βραγχίδες ερμήνευαν τους υδρατμούς που έβγαιναν από τον βραστήρα και θαύμαζαν το φαινόμενο της μετατροπής του ύδατος(υγρά, στερεά και αέριος κατάσταση) χωρίς να χάνει την ουσία του (Ιαμβλ. Μυστήρια 3. 11. 8 και 3.11.67)]

Δια της Γνώσεως η Λύτρωση

Η Βραχμανική θεολογία θεωρεί ότι εκ του Βράχμα(Βράγχου) απορρέει η θεία Τριάς (Τριμούρτι=Τρίμορφη) ήτοι ο Βραχμα, δημιουργός, ο Βισνού, συντηρητής, και ο Σίβα, ο εξολοθρευτής. Επίσης υπάρχουν και οκτώ δευτερεύοντες(συμβολικοί) θεοί φύλακες του κόσμου, ήτοι ο Ντιάου (Δίας), ο Ιντρα, ο Μίτρα, ο Βαρούνα(=υψιβρεμέτης Ζευς που φέρνει τη βροχή) και άλλα πολλά θεϊκά και διαβολικά πνεύματα , όπως είχαν οι Ελληνες. Αυτά ανακαλούν στην μνήμη μας την Ελληνική Κοσμογονία, ήτοι το Χάος εκ του οποίου δημιουργήθηκε ο κόσμος, ο Έρωτας (Βισνού), θεός της συνενώσεως, η Έρις(Σίβα) θεότης της διαιρέσεως και καταστροφής, η Αγία Τριάς που οι Ινδοί απεκάλεσαν Τριμούρτι κ.ο.κ Εξ άλλου και το ιερό βιβλίο των Ινδών η «VEDA” σημαίνει Λύτρωση μέσω της Γνώσεως ( Veda= {F}οίδα=βλέπω-γνωρίζω) Αλλά και η μετεμψύχωση δεν ήτο άγνωστη στον Πελαγικό Κόσμο. Στο βαθμό που ο Βραχμανισμός πιστεύει στη Λύτρωση μέσω της Γνώσεως είναι μια πνευματική θρησκεία, σε αντίθεση με τις Εβραιογενείς κοσμοπολιτικές θρησκείες που πιστεύουν στο δογματικό «πίστευε και μη ερεύνα». Τα Ελευσίνια Μυστήρια διδάσκουν την αθανασία του ανθρώπου, μέσω της γονιμότητος και της αφθαρσίας της ύλης-ενέργειας. Πίστευαν δηλαδή ότι όταν φεύγει η ψυχή με τον θάνατο ενώνεται με την συμπαντική ψυχή. Η εξελικτική αυτή διαδικασία της μετεμψυχώσεως καλείται «Κάρμα»

Ο Δογματικός Βραχμανισμός

Ο Βραχμανισμός είναι ταυτοχρόνως και μια εξουσιαστική και δογματική θρησκεία στο μέτρο που πιστεύει στην ανωτερότητα των Βραχμάνων έναντι των άλλων τάξεων. Δηλαδή θεωρεί τους μη Βραχμάνες ακαθάρτους και βεβήλους και υποδούλωσε τους μαύρους ιθαγενείς, τους γνωστούς Παρίες, Πάλι, ή Πούλι [ Οι άνθρωποι της τάξεως αυτής ζουν σαν τα ζώα, χωρίς σπίτι, χωρίς μόρφωση, χωρίς ανέσεις, χωρίς τέλος ελπίδα ότι θα ανέλθουν κάποτε σε μια ανώτερη πολιτιστική βαθμίδα] Ο Βραχμανισμός θεωρεί ότι δύο είναι οι θείες τάξεις ήτοι :
Πρώτη των θεών και
Δευτέρα των Βραχμάνων. ( Εγκυκλ. Ελευθερουδάκη)


Ινδουισμός, ο Φωτισμένος Βραχμανισμός

Μετεξέλιξη του Βραχμανισμού είναι ο Ινδουισμός, που θεωρείται «φωτισμένος» Βραχμανισμός. Ωστόσο η δογματική ομοιότης των Βραχμάνων και Βραγχιδών είναι μεγάλη. Εικάζεται ότι οι ιερείς των Βραγχιδών του Δυδιμαίου Μαντείου έφυγαν εθελουσίως ως ιεραπόστολοι στην Ινδία., ή εκδιώχθηκαν απο τους Μιλησίους στις Ινδίες. Εκεί εδίδαξαν τους εντοπίους Βεδιστές στον Βραγχισμό και συν τω χρονω μετεξελίχθησαν σε Βραχμάνους .

Ταύτιση Βραγχιδών και Βραχμάνων

Η ταύτιση των αυτοεξορίστων Βραγχιδών του 494 π.Χ και των Βραχμάνων που εξόντωσε ο Μ. Αλέξανδρος το 427 π. Χ θα παρέμενε μετέωρη υπόθεση , χωρίς την συνεπικουρία ενός πλήθους άλλων ενδείξεων, μέσα από μια συγκριτική μελέτη των θρησκευτικό-φιλοσοφικών αντιλήψεων Βραχμάνων και Βραγχιδών . Στα ιερά τους κείμενα «Βέδες» που διετυπώθησαν περί το 1100 π. Χ υπάρχουν ενδείξεις που ανάγονται στην εισβολή των Αρίων (Τρώες-Αχαιοί, Τυρσηνοί κ.α) στις Ινδίες. μετά την πτώση της Τροίας ( «Βραχμάνοι των Ινδιών και Βραγχίδες της Μιλήτου» του Α. Κόλλια)

Πόθεν προέρχονται οι Βραγχίδες

Οδηγοί των ιερέων Βραγχιδών του Διδυμαίου Μαντείου του Απόλλωνος που έφυγαν επί Δαρείου το 494 π. Χ ήσαν οι προπορευθέντες Λαοί της Θάλασσας μετά τον Τρωικό Πόλεμο και πριν , που μετανάστευσαν στις Ινδίες. Οι ιερείς εκείνων των Λαών επέβαλαν το κοινωνικό , πολιτικό , φιλοσοφικό και θρησκευτικό σύστημα στην Ινδία. , που μετεξελίχθηκε στον Βραχμανισμό. Τρώες και Έλληνες είναι οι περίφημοι Λαοί της Θάλασσας των Αιγυπτιακών πηγών , τους οποίους αναχαίτισε ο Ραμσής ο Γ! περί το 1174 π. Χ . Όπως ο Απόλλων πήγαινε με άρμα στους υπερβορείους έτσι και ο Βράχμα(Βράγχος) αναπαρίσταται πάνω σε άρμα που σέρνουν λευκοί κύκνοι να έρχεται στην Ινδία. Ένα άλλο αδιάψευστο σύμβολο του Διός-Ηλίου που συναντάται στην Ινδία- όπως άλλωστε σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς που εμφύτεψαν οι Λαοί του Αιγαίου-είναι ο Αγκυλωτός Σταυρός, η γνωστή μας πανάρχαια Σβάστικα [Η Σβάστικα συμβολίζει επίσης την Ιεράν Τετρακτύν τουτέστιν: τις τέσσαρες δυνάμεις του Σύμπαντος, ήτοι: Βαρυτική, Ηλεκτρομαγνητική, Πυρηνική και Ακτινοβολιακή, καθώς και την φορά περιστροφής του Γαλαξίου. Κατά την επίσκεψη μου πέρσι στις Ινδίες τον είδα σε μουσείο του Ρατζασμάντ αναπαράσταση του Ηρακλή με την δορά και το ρόπαλο να σκοτώνει το λιοντάρι. Αλλά και η αρχαία πρωτεύουσα της Ινδίας λέγεται Αγρα, η Πεντοποταμία=Πουντζάμπ κ.ο.κ ] Γι’ αυτό όπου συναντήσετε πανάρχαια σύμβολα (σβάστικα, αέτωμα, στήλες, τρίαινα, γοργόνιον, πύθωνα, σπείρα κλπ) καθώς και φιλοσοφική σκέψη, ερευνήστε βαθύτερα και ασφαλώς θα διαπιστώσετε ότι από εκεί είτε πέρασαν Έλληνες ή έφθασε το πνεύμα του Ελληνικού Πολιτισμού.

Το Ατμάν

Η αίρεση των Βραγχιδών είναι πανομοιότυπη με το δόγμα του Βραχμάνων (Λύτρωση μέσω της Σκέψεως) έχει δε διατυπωθεί ως εξής « ούτε το ταχύτατο βέλος, ούτε η λύρα, ούτε το πλοίο, ούτε οτιδήποτε άλλο μπορεί να καταστεί ωφέλιμο, χωρίς τη μετ’ επισταμένης γνώσεως χρήση του» (Στοβαίου Ανθολ.12.2.5.19) Η ατομική ψυχή «Ατμάν» των Βραχμάνων μας παραπέμπει στην Ομηρική λέξη «Αυτμήν» που σημαίνει Ψυχή-πνοή(Ψ 765)
Ο βίος του ανθρώπου αλλά και παντός εμψύχου όντος, ενέχει το στοιχείο της θλίψης και του πόνου . Επομένως ο αντικειμενικός σκοπός είναι να απαλλαγεί από τον πόνο και τη θλίψη και να οδηγηθεί στην τελική λύτρωση μέσω της Γνώσεως. Αυτή θα προέλθει από την ενάρετη ζωή . Η Ψυχή μετά τον θάνατο μας μέσα από τις διαρκείς μετεμψυχώσεις θα υποστεί τον πλήρη εξαγνισμό και θα ενωθεί καθαρή με την Συμπαντική Ψυχή(Υπέρτατο Ον, ή Βράχμα) Επειδή ο Βραχμανισμός είχε οδηγήσει τα άτομα σε ακρότητες ήτοι στον ασκητισμό και στον πλήρη αναχωρητισμό, ακολούθησε ο Βουδισμός σαν εκσυγχρονιστικό κίνημα για να μετριάσει την κατάσταση που είχε φθάσει στο απροχώρητο. Γι’ αυτό ο Βουδισμός θεωρείται «φωτισμένος Βραχμανισμός» Ωστόσο το «Μέτρο» και το «Μηδέν Άγαν» θα το βρούμε στον Ελληνισμό και μόνον . Για τον Βουδισμό θα μιλήσουμε σε άλλο σημείωμα. Επομένως βγαίνει σαν συμπέρασμα ότι «όλα τα είπαν οι Ελληνες» όπως είπε και ο Νίτσε.
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com


ΕΣΩΤΕΡΑ ΣΧΟΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑΣ
Ράδιο Ενημέρωση 92.2.« Ελλας Ελληνων Αστυνομικων- 6986635612 Αντιο Αλέξη | Η ΤΡΙΑΔΑ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΡΑΔΑ- ΜΕΡΟΣ 1ο 6986635612 »

ΔΡΑΒΙΔΕΣ ΟΙ ΠΡΟΕΛΛΗΝΕΣ
Το θέμα των Ελληνικών λαών και των προγόνων τους είχε και έχει απασχολήσει πολλούς ερευνητές, που έχουν ασχοληθεί με τους πολιτισμούς της Μεσογείου. Η πρώιμη ανάπτυξη του Ελληνικού, αλλά και του Αιγυπτιακού πολιτισμού, μπορεί να «δικαιολογηθεί» μόνο με την ύπαρξη ενός προκατακλυσμιαίου πολιτισμού. Υπάρχουν πολλά ευρήματα και παραδόσεις που συνάδουν στην ύπαρξη μιας κοινής κοιτίδας, από την οποία εκπορεύτηκαν τρεις πολιτισμοί, που με τη σειρά τους, επηρέασαν καθοριστικά την πνευματική κυρίως, εξέλιξη της ανθρωπότητας. Ο Ελληνικός, ο Αιγυπτιακός αλλά και ο Ινδικός πολιτισμός έχουν ομοιότητες τέτοιες, που γεννούν βάσιμες υποψίες για κοσμοϊστορικής σημασίας γεγονότα, τα οποία έλαβαν χώρα προ μερικών χιλιάδων ετών... Η Κρητική παράδοση, με τη λατρεία του Ταύρου, καθώς και η Αιγυπτιακή θρησκεία του Οσιράπι συγγενεύουν με τη λατρεία της Αγελάδας στην Ινδία. Η κεντρική εστία αυτής της λατρείας πρέπει οπωσδήποτε να ήταν η Μεσόγειος (μέση γη - ενδοχώρα) και ιδιαίτερα, η περιοχή του Αιγαίου. Σε αυτήν την περιοχή αναπτύχθηκε ένας προκατακλυσμιαίος πολιτισμός, ο πολιτισμός των Δραβίδων, οι οποίοι μετά τον κατακλυσμό, μετονομάσθηκαν σε Πελασγούς (δηλ. παιδιά του Πελάγους της θάλασσας) και αργότερα, Έλληνες. Η έδρα τους υπήρξε η Ενδοχώρα, στο μεγαλύτερο μέρος ήταν πεδιάδα, που κάλυπτε όλη τη σημερινή Μεσόγειο και υπήρχαν και υψηλά βουνά, τα οποία μετά τον κατακλυσμό, μεταβλήθηκαν στα σημερινά νησιά του Αιγαίου. Μία μαγνητική καλύπτρα σκέπαζε την ευλογημένη χώρα και την προστάτευε από κάθε είδους επιδράσεις, κυρίως όμως, εξασφάλιζε την αιώνια Άνοιξη στους τυχερούς κατοίκους της. Ο πολιτισμός που ανέπτυξαν, πρέπει να ήταν πολιτισμός, όπου η πνευματική ανάπτυξη συναγωνίζονταν την τεχνοκρατική, με αποτέλεσμα μία ισορροπία και αρμονία που εξασφάλιζε μία «παραδείσια» ζωή. Μήπως όμως, αυτό μας θυμίζει το χαμένο παράδεισο, τον περιβόητο κήπο της Εδέμ του μύστη Μωυσή; Ο Αιγύπτιος ιερέας Σαγχονιάθων που ιερουργούσε στο 2200 π.Χ. στην Τυρό και Σίδωνα, γράφει για μία τέλεια κοσμογονία στο έργο του «Τα Φοινικά». Αυτή η πανάρχαια κοσμογονία μοιάζει πάρα πολύ με την γνωστή του Μωυσή. Η Κοσμογονία όμως, του Σαγχονιάθωνα προέρχεται από παλαιότερη διήγηση του Αιγύπτιου αρχιερέα Θωθ, η οποία χρονολογείται γύρω στο 6000 π.Χ. και προέρχεται από τα «Πέτρινα Βιβλία», όπως αποκαλούνται τα ιερά Αιγυπτιακά συγγράμματα του Ερμή του Τρισμέγιστου. Μέχρι το 1922, δεν είχαμε κανένα αρχαιολογικό στοιχείο, που θα συνέδεε τον πολιτισμό αυτό με τη μακρινή Ινδία. Αντίθετα, στην Αίγυπτο, μετά την αποκάλυψη του ιερογλυφικού αλφαβήτου και την πολύτιμη συμβολή του αρχαιολόγου Champolion (Σαμπολιόν) με την «στήλη της Ρωζέτης» που έφερε στο φως, επιβεβαιώθηκε ο μύστης-ιερέας Μανέθωνας για τις πληροφορίες που είχε δώσει περί μίας αρχαιότατης Αιγύπτου, η οποία υπήρχε πριν από το 6000 π.Χ. Κάτι συγκλονιστικό όμως, συνέβη το 1922, όταν ένας Ινδός Αρχαιολόγος, αναζητώντας παλιούς βουδδικούς ναούς, βρέθηκε μπροστά σε ένα αναπάντεχο εύρημα. Στην περιοχή του Πακιστάν και συγκεκριμένα στο Σιντ και Παντζάντ ανακάλυψε έξη σφραγιδόλιθους με εικονογραφική ανάγλυφη παράσταση τέλειας, σε τέχνη, απόδοσης. Τότε, απευθύνθηκε στον ανατολιστή αρχαιολόγο Sir John Marshal, στον οποίο και παρέδωσε τα περίεργα και ακατανόητα, για τον ίδιο, ευρήματα του. Το 1925, ανακοινώθηκε, ότι οπωσδήποτε, πρέπει να υπάρχει σχέση ανάμεσα σε αυτούς τους σφραγιδόλιθους με την εικονογραφική παράσταση του Δίσκου της Φαιστού.... Το 1927, υπό την διεύθυνση του Μαρσάλ, άρχισαν ανασκαφές και βρέθηκαν οι δύο αρχαιότερες πολιτείες του κόσμου. Η Mohenzo Daro και η Harappa σε απόσταση 20 χιλ. η μία από την άλλη. Το πιο ενδιαφέρον είναι, ότι στο υπέδαφος της κάθε μίας βρίσκονται άλλες θαμμένες πολιτείες, η μία κάτω από την άλλη. Η βαθύτερα βρισκόμενες πολιτείες παρουσιάζουν αρχαιολογικά ευρήματα ανώτερης πολιτιστικής εξέλιξης. Δηλ. όσο αρχαιότερος πολιτισμός, τόσο ανώτερος!!! Μια τέλεια ρυμοτομημένη πόλη, η Mohenzo Daro Ποιοι ήταν οι κάτοικοι αυτών των πόλεων, των 8000 χρόνων π.Χ., οι οποίοι διέθεταν ένα άρτιο πολεοδομικό σύστημα με υδραγωγείο και δίκτυο υδροδότησης - αποχέτευσης τόσο εξελιγμένο για την εποχή; Άνθρωποι που μέσα στα σπίτια τους διέθεταν λουτρό με ζεστό και κρύο νερό; Πρόκειται για ένα λαό, που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την περιοχή της σημερινής Μεσογείου και ιδιαίτερα, τα νησιά του Αιγαίου, τα παράλια της Μ. Ασίας και την Ηπειρωτική Ελλάδα. Ταξίδεψε προς Ανατολάς αναζητώντας μία νέα πατρίδα. Ποια ήταν η αιτία; Ήταν ένας καταστρεπτικός πόλεμος. Ο πόλεμος με τους άσπονδους εχθρούς τους, τους Ατλαντίνους, που εκτόξευσαν πυραύλους καταστρέφοντας έτσι, τη Μαγνητική τους καλύπτρα. Συνέπεια αυτού ήταν καταστρεπτικοί σεισμοί και ο κατακλυσμός της Ενδοχώρας από τις γύρω θάλασσες του Ατλαντικού, της Ερυθράς και της θάλασσας της Αφρικής, όπου σήμερα, είναι η περιοχή της ερήμου Σαχάρα. Έτσι, οι πρόγονοι μας αναγκάστηκαν, όσοι επέζησαν, να φύγουν άλλοι προς την Δύση, όπως ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα και άλλοι, οι περισσότεροι, προς την Ανατολή, για να βρουν ασφαλέστερη πατρίδα. Όλα σήμερα, μας βεβαιώνουν, ότι οι Άριοι έφτασαν στην Ινδία πολύ αργότερα (κατά μερικές χιλιάδες χρόνια) από τους Δραβίδες. Τουλάχιστον 120,000,000 Ινδών σήμερα, μιλούν Δραβινιακής προέλευσης γλωσσικά ιδιώματα. Μέχρι το 1922, πιστεύαμε, ότι οι Άριοι κατέβηκαν στις Ινδίες, όχι μόνο σαν κατακτητές, αλλά και σαν εκπολιτιστές της τεράστιας χώρας. Αυτή η άποψη όμως, αναστράφηκε, διότι οι Άριοι βρέθηκαν μπροστά σε ανώτερο πολιτισμό από το δικό τους. Πολιτισμός συνάμα τεχνολογικός, αλλά κυρίως, πνευματικός. Έτσι, πολύ σωστά ανέφερε ο Ηρόδοτος, ότι η Κρήτη ήταν η κεντρική εστία του Δραβινιακού πολιτισμού με τη λατρεία του Ταύρου, την οποία συναντούμε και στη γειτονική Αίγυπτο με τον ιερό Σάραπι και Άπι και η οποία προέρχεται βέβαια, από τους Δραβίδες. Και οι τρεις αυτοί λαοί, Αιγύπτιοι, Έλληνες και Ινδοί, ανέπτυξαν θρησκευτικά θεϊστικά χαρακτηριστικά, με λατρεία στη θήλυ Αρχή, τη Μόνη και μία Αρχή (Μονοθεϊσμός). Λαοί φιλειρηνικοί, με ανάπτυξη των τεχνών σε υψηλό βαθμό λεπτότητας. Το ψυχολογικό προφίλ και των τριών λαών χαρακτηρίζεται από βαθύ και πλούσιο συναισθηματισμό, με μία τάση προς τον Μυστικισμό που κανένας άλλος λαός της εποχής δε διαθέτει... Μετά το δράμα του μεγάλου κατακλυσμού, που αναφέρεται σ';όλες τις μυθολογίες των αρχαίων λαών, πληροφορούμαστε, ότι στη μεγαλόνησο Κρήτη παρέμεινε αρκετός πληθυσμός και έτσι, η Κρήτη συνέχισε να διαδραματίζει μεγάλο ρόλο σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, με τον έξοχο πολιτισμό που ανέπτυξε. Η Ελληνική Μυθολογία μας πληροφορεί για όλα όσα συνέβησαν, αν βέβαια, τη διαβάσουμε με προσοχή και την αποσυμβολίσουμε. Ο μύθος του Ησίοδου και του Ομήρου διηγείται την περιπέτεια του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, που παρέμειναν 9 ημέρες μέσα στο πλοίο τους, όσο κράτησε ο φοβερός κατακλυσμός. Ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα άραξαν πάνω στον Παρνασσό και προσευχήθηκαν στο Δία για τη σωτηρία τους. Ήταν αυτοί, που θα γεννούσαν τη μελλοντική νέα φυλή των Ελλήνων - Πελασγών. Η μόνιμη κιβωτός των κρυμμένων γνώσεων της Ανθρωπότητας, η Αίγυπτος, είναι αυτή που θα μας αποκαλύψει τα μεγάλα μυστικά, όταν αποσυμβολιστεί και η άλλη όψη της Αιγυπτιακής ιερογλυφικής γραφής. Τότε θα μάθουμε όλη την αλήθεια, που ο Ιερέας Μανέθωνας - εποχή Πτολεμαίων - υπονοεί! Το άρθρο αυτό στηρίζεται σε στοιχεία από το βιβλίο «Δραβίδες» του Νικολάου Μαργιωρή
 Το DNA των Ελλήνων

Πέρασαν 46.000- 59.000 χρόνια από τότε που ο σύγχρονος άνθρωπος εμφανίστηκε στον ελλαδικό χώρο, ωστόσο, χάρη στις αναλύσεις του DNA, έχουμε ακόμη πολλά να μάθουμε για την ταυτότητα των Ελλήνων.

Εντυπωσιακά στοιχεία αποκαλύπτουν μέρα με τη μέρα οι γενετικές έρευνες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και σε άλλα ευρωπαϊκά ιδρύματα, συμπληρώνοντας το παζλ για την καταγωγή των Ελλήνων. Τα πιο σύγχρονα επιστημονικά στοιχεία για τη γενετική σύσταση των σημερινών κατοίκων της Ελλάδας παραθέτει στο βιβλίο του «Η γενετική ιστορία της Ελλάδας - Το DNA των Ελλήνων» ο ομότιμος καθηγητής Γενετικής και Γενετικής του Ανθρώπου, Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης, ο οποίος έχει αφιερώσει πολλά χρόνια στη συγκεκριμένη έρευνα.

Από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία που παρουσιάζει είναι ότι οι Έλληνες όχι μόνο δεν επηρεάστηκαν γενετικά από άλλους λαούς, αλλά αντίθετα μετέδωσαν το DNA τους και στην υπόλοιπη Ευρώπη! Μάλιστα, το ελληνικό γενετικό υλικό «μοιάζει» πολύ με αυτό των Ιταλών, λιγότερο με των Γάλλων και με ένα ποσοστό των Ισπανών, όχι όμως και με των Τούρκων, όπως θα περίμενε κανείς λόγω της τουρκικής κατοχής.

Εντυπωσιακό είναι ότι το DNA των σύγχρονων Ελλήνων δείχνει καταγωγή από τη Νεολιθική εποχή και άμεση συνέχεια με αυτό των αρχαίων Ελλήνων, χωρίς να έχει υποστεί ιδιαίτερες προσμείξεις και, επιπλέον, το ενδεχόμενο οι αρχαίοι Έλληνες να είχαν φτάσει στην... Αμερική αιώνες προτού ο Κολόμβος φιλήσει το χώμα των «Δυτικών Ινδιών» εξετάζεται σήμερα ως πολύ πιθανό από τους επιστήμονες.

Στο βιβλίο του, εκτός από την παράθεση δεδομένων, ο καταξιωμένος επιστήμονας συγκρίνει τα χαρακτηριστικά των Ελλήνων με αντίστοιχα στοιχεία λαών της Βαλκανικής, της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. «Η DNA υπογραφή των Ελλήνων αντικατοπτρίζει, ακόμη και σήμερα, την εξάπλωση των αρχαίων Ελλήνων και αποδεικνύει τη συνέχεια των Ελλήνων στο χώρο και στο χρόνο», επισημαίνει ο κ. Τριανταφυλλίδης.

Οι εκπλήξεις της γενετικής

Οι νέες έρευνες, που βασίζονται στη μελέτη του DNA και όχι στις αναλύσεις αίματος όπως παλιότερα, οδηγούν σε πιο έγκυρα συμπεράσματα και αναμένεται να δώσουν νέες πληροφορίες για το γενετικό υλικό των Ελλήνων, εκτιμά ο κ. Τριανταφυλλίδης. «Το γεγονός ότι απέχουμε γενετικά από τους Σλάβους το είχαμε διαπιστώσει και παλιότερα, μελετώντας τις ομάδες αίματος. Πλέον έχουμε στοιχεία από 300.000 γονίδια και γενετικούς δείκτες για να αποδείξουμε ότι δεν ισχύουν, για παράδειγμα, ισχυρισμοί όπως ότι οι Έλληνες έχουν αφρικανική καταγωγή, όπως είχαν υποστηρίξει εσφαλμένα, τελικά, οι Σκοπιανοί», υπογραμμίζει ο καθηγητής.

Προσθέτει ότι με ενδιαφέρον αναμένονται και τα αποτελέσματα μελλοντικών μελετών. «Οι Σουηδοί επιστήμονες μελέτησαν οστά σε τάφους στη νότια Σουηδία και διαπίστωσαν ότι κάτοικοι των Μυκηνών είχαν φτάσει εκεί χιλιάδες χρόνια πριν, μεταφέροντας όχι μόνο πολιτιστικά αγαθά, αλλά και πλοία, καθώς και το γενετικό υλικό τους. Αυτό ξεφεύγει από όλα όσα ξέραμε ώς τώρα», αναφέρει ο κ. Τριανταφυλλίδης.

Νέους δρόμους, σύμφωνα με τον ίδιο, για τη διάγνωση και θεραπεία πολλών ασθενειών, ανοίγουν η αποκρυπτογράφηση του γενετικού κώδικα και η πρόσφατη ανακάλυψη ομάδας ερευνητών της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Σιάτλ, με επικεφαλής τον καθηγητή Γενετικής Γιάννη Σταματογιαννόπουλο. «Η τελευταία ανακάλυψη αφορά ένα δεύτερο γενετικό κώδικα μέσα στο DNA, που περιέχει πρόσθετες πληροφορίες που αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι επιστήμονες διαβάζουν τον κανονικό κώδικα του DNA και εξηγούν τις μεταλλάξεις του από άποψη υγείας. Σήμερα, η πρόκληση είναι να βρούμε τις εφαρμογές στην Ιατρική, ώστε να γίνεται μοριακή διάγνωση για χιλιάδες ασθένειες. Πρέπει όμως να οριστούν με νόμο οι προδιαγραφές, όπως ισχύει διεθνώς», καταλήγει ο κ. Τριανταφυλλίδης.

Στο βιβλίο του, παντρεύει τη Γενετική με την Ιστορία, την Αρχαιολογία, τη Γλωσσολογία, την Ανθρωπολογία, την Παλαιοντολογία και τη Μυθολογία, δίνοντας επιστημονικές απαντήσεις σε ερωτήματα για την ταυτότητα και την καταγωγή των σημερινών κατοίκων της Ελλάδας. Το βιβλίο θα παρουσιαστεί το Σάββατο 25 Ιανουαρίου, στις 11.30, στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών (Εθνικής Αμύνης 4), στη Θεσσαλονίκη.

Το ελληνικό DNA μέσω Αξιού και Δούναβη

Ένα από τα βασικά συμπεράσματα των πολυετών μελετών του γενετικού υλικού των Ελλήνων είναι ότι οι Έλληνες μετέφεραν τον πολιτισμό τους και το DNA τους στη Δυτική Ευρώπη, μέσω της κοιλάδας του Αξιού και κατόπιν του Δούναβη. Η μετακίνηση των εποίκων ξεκίνησε δηλαδή από τις περιοχές της Θεσσαλονίκης, της κεντρικής Μακεδονίας και της Θεσσαλίας.

«Συγκρίνοντας το DNA των κατοίκων της Ελλάδας και ειδικότερα της Πελοποννήσου, με το DNA των κατοίκων της νότιας Ιταλίας, διαπιστώνεται ότι σε μεγάλο ποσοστό είναι ίδιο. Η γενετική συμβολή των Ελλήνων στη γενετική σύσταση των σημερινών κατοίκων της Σικελίας και της Νότιας Ιταλίας ανέρχεται στο 37,3% και 10%, αντίστοιχα. Είναι γνωστό ότι οι περιοχές της Μεγάλης Ελλάδας, στη νότια Ιταλία, αποτελούνται κυρίως από ελληνικούς πληθυσμούς, αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι ότι το γενετικό αποτύπωμα εξακολουθεί να αποκαλύπτεται σήμερα, μετά από 2.500 χρόνια!», παρατηρεί ο κ. Τριανταφυλλίδης.

Όπως περιγράφει, οι επιστήμονες δίνουν μεγάλη σημασία στο γεγονός ότι μετά από δεκάδες έρευνες δεν ανακαλύφθηκε μογγολική προέλευση στο DNA των Ελλήνων. Εξηγεί ότι, παρά την τουρκική κατοχή στην Ελλάδα, δεν αποδεικνύεται, όπως αναμενόταν, κάποια σχέση στο DNA των δύο λαών. Το ελληνικό DNA δεν έχει επηρεαστεί ούτε στο ελάχιστο, ενώ το ίδιο δεν ισχύει, για παράδειγμα, για τους σημερινούς Ισπανούς, οι οποίοι σε σημαντικό ποσοστό έχουν αραβική γενετική προέλευση.

Εκτός από τους Τούρκους, και οι Βούλγαροι, Σλάβοι της ΠΓΔΜ και Αλβανοί διαφέρουν στη γενετική τους σύσταση από τους Ελληνες. Επιπλέον, τα γενετικά δεδομένα απορρίπτουν ως εσφαλμένη τη θεωρία του Φαλμεράυερ περί της καταγωγής των Ελλήνων, οι οποίοι αποδεικνύεται ότι ομαδοποιούνται γενετικά με ευρωπαϊκούς λαούς.

Ινδοευρωπαίστες Φοινικιστές καί Αφροκεντριστές

                                                                                                                                                                   

  Του Γεωργίου Γεωργαλά                                                                        

*Επιμέλεια Γ, Δημήτρουλα  

«’Αλλά  ποίοι  είναι  τότε  αυτοί  οί  ’Ινδοευρωπαι’στες, Φοινικιστες  καί ’Αφροκεντριστες;»

Ποία η Θεωρία τους και τι πρεσβεύει; Αλλά ας αφήσουμε τον κ. Γ. Γεωργαλάν ιστορικόν-Συγγραφέα δια μίαν   σύντομη αλλά καί  σαφή κατά τό δυνατόν εξήγηση πρός καλλιτέραν κατανόησην  από τούς αναγνώστες.

Οί  ’Ινδοευρωπαϊστες

Είναι ομάδα επιστημόνων οί οποίοι φρονούν ότι όλες οί Ευρωπαϊκές  φυλές κατάγονται από μίαν καί τήν αυτήν “super“ φυλήν τήν οποίαν ονόμασαν “Ινδοευρωπαϊκή “. Στηρίζουν δέ τήν άποψιν αυτήν σέ διάφορες θεωρίες, όπως π.χ μία  εξ’αυτών  είναι ή ομοιότης καί συγγένεια τών σημερινών Ευρωπαϊκών γλωσσών οπότε  πρέπει  νά  προέρχονται  από  μίαν  κοινή  μητρικήν γλώσσαν, τουτέστιν  (καί κατά συνέπειαν)  τήν ‘Ινδοευρωπαϊκήν.

Ποία ή κοιτίς τής super αυτής φυλής;

 

Στήν ερώτηση αυτή, οί ίδιοι επιστήμονες διαφωνούν μεταξύ τους ώς πρός τήν κοιτίδα τής φυλής αυτής  καί  μέχρι σήμερα έχουν  προταθή,- ή Μεσοποταμία – Βακτρία (Αφγανιστάν) – Κεντρική Ασία -‘Ελη Πριπέτ (Δυτική Ρωσσία) –Κεντρική Γερμανία – Σκανδιναβία – Παράλια Βαλτικής – Παράλια Βορείου Θαλάσσης– Νότια Ρωσσία – Ουράλια έως κεντ. Ευρώπη – Περιοχή Καυκάσου – Περιοχή Ουγγαρίας καί Ουκρανίας. Στά παράλια τού  Αιγαίου  (λένε γιά τούς ‘Ελληνες) κατέβηκαν  ( κι’εδώ διαφωνούν  μεταξύ τους) γύρω στά:1100 π.χ.-1300 π.χ. -1500 π.χ. -1900 π.χ. - 2500 π.χ. –2800 π.χ. ‘Εν τούτοις καί μέχρι σήμερον, οί επιστήμονες αυτοί δέν έχουν προσκομίσει ούτε ίχνος στοιχείων νά αποδεικνύουν τήν ύπαρξιν τοιαύτης φυλής (κατά συνέπειαν)   καί  γλώσσης. Ούτε  ένα  αγγείο, μία επιγραφή  “Ινδοευρωπαϊκής’’ γραφής,  ένα  ιερογλυφικό, ένα  συλλαβικό, ή  αλφαβητικό μνημείο. ΤΙΠΟΤΑ, ΤΙΠΟΤΑ, ΤΙΠΟΤΑ.   Καί  όχι  μόνον  αυτό, αλλά  απεναντίας  αγνοούν  επιδεικτικώς  καί  πεισματικώς  τά ευρήματα  τών  ‘Ελληνικών  γραμμικών  γραφών. ...... ΓΙΑΤΙ;

Παρέλαβον, ( λένε  γιά  τούς ‘Ελληνες), τό  αλφάβητο  από  τούς  Φοίνικες, [βλέπε επομ. σελ. Φοινικίζοντες] συνέθεσαν δύο παραμύθια τήν ‘Ιλιάδα καί τήν ‘Οδύσεια...κτλ, ( λές καί μόλις κάποιος μάθει τό αλφάβητο, αρχίζει καί γράφει έπη όπως τά .....’Ομηρικά!) ‘Αγνοούν,  ΣΚΟΠΙΜΩΣ,  ότι οί  γλώσσες είναι προϊόντα βραδείας  εξελίξεως.  

                                                        
                     

Αρχαιότερη

                                                                                                                                                                                                       «Τό 1200 π. Χ όταν οί άλλες Ευρωπαϊκές γλώσσες  βρίσκονταν  σέ  πρωτόγονη  κατάσταση, ό ‘Ομηρος  χρησιμοποιεί 8 πτώσεις, 3 αριθμούς, καί 8 χρόνους ρημάτων».(1)

Συνεπώς, ή γλώσσα τού ‘Ομήρου, δέν μπορεί παρά νά έχη πίσω της, χιλιάδες χρόνια     εξελίξεως  καί  όχι  νά  έχη  φθάση  έξωθεν  από  νομάδες  βοσκών.

Oί άλλες γλώσσες δέν είναι ισόχρονες τής Ελληνικής. Η Ελληνική προηγείται  τών  άλλων γλωσσών  κατά μερικές χιλιάδες χρόνια.  Η λέξη «φιλοσοφία» δέν προήλθε από τήν Αγγλική «philosophy». Τό  Λατινικό  αλφάβητο  δέν  είναι  παρά  μιά έκδοση  τού  Ελληνικού  Χαλκιδικού  αλφαβήτου.«Εκείνο πάντως πού απομένει όρθιο απ’όλη τήν ιστορία τού ‘Ινδο-ευρωπαϊσμού, είναι ή έμμεση παραδοχή  ότι πράγματι υπήρξε  μιά σημαντική  καί άκρως καθοριστική γλώσσα γιά τήν ευρύτατη γεωγραφική  περιοχή πού μάς ενδιαφέρει Μιά γλώσσα πού βιάσθηκαν  ν’ αποκαλέ-σουν, ‘Ινδο-ευρωπαϊκήν, μιά  γλώσσα  πού  κάλλιστα μπορει νά χαρακτηρισθή ώς ή πανμήτηρα  γλώσσα  τής περιοχής. Αυτή  ή  Πρωτογλώσσα,  δέν  μπορει  παρά  νά  είναι  ή  αρχέγονη  γλώσσα τών Αιγαίων, ή άμεση πρόγονος τής Ελληνικής. (2)  

Η τελειότερη.«Η ‘Ελληνική είναι  ή πρώτη πού διετυπώθη γραπτώς, ή μόνη πού οί λέξεις της έχουν πρωτογενές νόημα.Αυτή από τήν οποίαν προέκυψαν ή  γραμματική,τό συντακτικόν καί ή γλωσσολογία »(1).

Η παγκοσμίως πλουσιότερη, μέ 6 εκατ. λέξεις  καί 71 εκατ. τύπους   λέξεις  (όταν υπολογίζουμε  τίς  λέξεις  ό  πατήρ  τού  πατρός) έναντι  490. χιλ  λέξεων  καί  300. χιλ. τεχνικών  όρων  τής  Αγγλικής (καταγραφές τού παν.  Ιρβάϊν τής Καλιφόρνιας στόν  υπολογιστή «Ιβυκος»).(1) Αυτό  σημαίνει  ότι  τήν  διεμόρφωσεν ένας λαός μέ ανώτερη  πνευματική  συγκρότησι  καί  όχι  κάποιοι  ημιάγριοι  πολεμιστές».

Οί   Φοινικιστες

Οί υποστηρικται (επιστήμονες) τής θεωρίας αυτής φρονούν  ότι οί ‘Ελληνες παρέλαβον τό αλφάβητό τους από τούς Φοίνικες. Αλλά ποίοι ήσαν αυτοί οί Φοίνικες;  Σ’ αυτήν  τήν ερώτηση άς αφήσουμε τόν κ. Γ.Γεωργαλάν, ‘Ιστορικόν –Συγγραφέα (3)  διά μίαν  σύντομη αλλά καί σαφή εξήγηση πρός καλλιτέραν  κατανόησην από τούς αναγνώστες μας.

«’Από τά πανάρχαια χρόνια εγκαταστάθηκαν στά παράλια τής Συροπαλαιστήνης οί πρώτοι έποικοι Κύπριοι Κρήτες καί άλλοι ‘Ελληνο-Πελλασγοί, ίδρυσαν τήν Φοινίκην από τόν Φοίνικα  [ό  οποίος  ήταν  από  τούς πρώτους εποίκους] ή καί τό πιθανότερο επειδή εκεί αναπτύχθηκε ή επεξεργασία τής πορφύρας καί ή βιοτεχνία πορφυρών ενδυμάτων. Φοινίκη  λοιπόν, ονομάστηκε  μία  παραλιακή  λωρίδα μήκους  300 χιλ. καί πλάτους περίπου 40 χιλ  λέξη  ‘Ελληνικότατη, αφού  προυπήρχε  πρίν χρησιμεύση νά βαπτιστή ή Φοινίκη. (Φοινός = βαθυκόκκινος, πορφυρός).

Φοινίκη υπήρχε  καί στήν ’Αρχαία ‘Ελλάδα από αρχαιοτάτους χρόνους. Οί ‘Ελληνες τής Φοινίκης, ώς άρχουσα τάξη, ονόμασαν «Σημίτες» τούς έν Φοινίκη συγκατοικούντας Ασιατικής προέλευσης καθώς καί τούς ανατολικούς τής ενδοχώρας Μεσοποταμίους, Βαβυλωνίους, αλλά  καί τούς Εβραίους. [Σημίτης = πιθανόν από τό «σήμα», σημαδεμένος  = περιτετμημένος).

‘Οταν ήλθαν στή Φοινίκη από τόν Περσικό κόλπο, βρήκαν ήδη εκεί τούς Ελληνες από τούς οποίους πήραν πολλά πολιτιστικά στοιχεία,τίς τέχνες τή  ναυπηγική τή ναυσιπλοϊα, καθώς καί τήν γραφή. Μέ τήν εισβολή τών Χετταίων, (1360 π.χ.) στή  Φοινίκη  ακολούθησε  ή άλωσις τών πόλεων, Ευαγορίτις, [ιδρύθηκε από τούς Ευαγορίδες τής Κύπρου - Ουγκαρίτ κατά τούς Σημίτες], Βύβλος, Ποσείδιον, ‘Αραδος καί  ό αφανισμός τών ‘Ελλήνων, ένα είδος Μικρασιατικής καταστροφής.

Συνέπεια  αυτής ήταν νά μείνουν οί θάλασσες ελεύθερες πλέον στούς Σημίτες τής  Φοινίκης  οί  οποίοι  διαδέχτηκαν  τούς  ‘Ελληνες, κληρονόμησαν  τίς  πόλεις  τους, τή  γραφή  καί  τίς  τέχνες  πού  τούς  εδί-δαξαν Ναυπηγική  καί  Ναυσιπλοϊα, υφαντουργία, αρχιτεκτονική, εμπόριο, αλιεία, επεξεργασία  τής  πορφύρας, σφετεριζόμενοι  τό  όνομα  «Φοίνικες»  αρχίζουν  νά  επιβάλουν  τή  δική  τους  κυριαρχία  στίς θάλασσες  καί  περνούν  στήν  ιστορία  ώς  «Φοίνικες»  πλέον.

Οί ‘Ελληνοφοίνικες  χρησιμοποιούσαν  τό  Κυπρο-Μινωικό  συλλαβικό αλφάβητο, τό οποίο μετεξέληξαν σέ φωνητικό  καί  τό  οποίο  απεκλήθη «φοινικικό» αφού  ήταν  δημιούργημα τών  Φοινίκων – όμως οί  έν λόγω  Φοίνικες ήσαν  οί ‘Ελληνες τής Φοινίκης, οί  ‘Ελληνοφοίνικες. Καί σ’ αυτό  ακριβώς τό θέμα έχει επέλθη  ή  μεγίστη  τών συγχύσεων.

‘Ο  ch.Virolleaud  μάς λέγει, « ή αλήθεια είναι προφανής. Οί  Ουγκαριτινοί (Σημιτοφοίνικες) πήραν τή γραφή τους από τούς Κυπρίους  καί  όχι οί  Κύπριοι  από τούς Ουγκαριτινούς». Ο. Masson – στό Etudes Myceniennes –1954.  «‘H επίσημη γραφή τής άρχουσας τάξης ήταν ή Κυπρο – Μινωική  συλλαβική».   Εγινε προσπάθεια αντιστροφής. Τό αλφάβητο λένε  είναι Χαναναϊκό  καί από  εκεί  πέρασε  στήν Κύπρο  μέσω Ουγκαρίτ, (δηλαδή, τών  Σημιτοφοινίκων). ‘Ετσι  λοιπόν, οί  άσημοι  Χαναναίοι  ξεπέρασαν τούς ανεπτυγμένους λαούς τής εποχής. Δέν τό εφεύραν οί θαλασσοκράτορες  Μινωίτες καί  οί  λαμπροί  Μυκηναίοι, τό  εφεύραν  οί Χαναναίοι, γεωργοί  καί  νομάδες  γιδοβοσκοί  τών  Συρο-Αραβικών ερήμων,  χωρίς  νά  διαθέτουν  πολιτισμό, πνευματικό  βίο, λογοτεχνία, επιστήμες  καί  τό  δίδαξαν  αυτοί  στούς...‘Ελληνες.‘Η στοιχειώδης λογική  λέγει  ότι οί ‘Ελληνες έδωσαν στούς εγχώριους  πληθυσμούς τό αλφάβητο τους γιά  νά  μπορούν νά επικοινωνούν μεταξύ τους. Κάτι ανάλογο έκαναν καί οί Βυζαντινοί  μέ τούς Σλάβους  2000 χρόνια αργότερα. Νά λοιπόν ποίοι  είναι οί  φοίνικες πού μπέρδεψαν τήν ιστορία. Δηλαδή οί Σημιτοφοίνικες. Εδώ βλέπουμε ότι πέρασαν στήν ιστορία δύο λαοί μέ  τό  όνομα Φοίνικες καί  ή  απόδοσις τής εφευρέσεως τού φωνητικού αλφαβήτου στούς  Σημιτοφοίνικες  οφείλεται  στή σύγχυσι πού προκάλεσε ό  σφετερισμός τής ονομασίας «Φοίνικες» από τούς Σημίτες πού  διαδέχτηκαν στήν περιοχή τούς πραγματικούς Φοίνικες τούς Ελληνοφοίνικες. Από τά  γραφόμενα  τού Ομήρου, προκύπτει ότι οί Φοίνικες (δηλαδή, οί Σημιτοφοίνικες εν προκειμένω) ήσαν  αντιπαθείς  στούς  Ελληνες, αφού  τούς χαρακτηρίζουν υλιστές, άρπαγες ανθρώπων, αδίστακτους πειρατές, δόλιους, σκληρούς, δολοπλόκους καί αγρίους. Ανθρώπους χωρίς καμία πνευματικότητα  πού  πίσω  από  μιά  επιφάνεια πολιτισμού παρέμειναν βάρβαροι. Τούς  θεωρούσαν  επίσης «ψεύτες» εξ’ού  καί  ή  εκφρασις «Φοινικικόν ψεύδος», πού αναφέρει ό Στράβων (3.170). Τούς απέδιδαν επίσης καί σεξουαλικές διαστροφές. Τό «Φοινικίζειν» σήμαινε παρά φύσην  ασέλγεια.  

 

Φοίνικες ναυσίκλητοι καί τρώκτες

 Τό ανθρώπινο είδος πού  κρύβεται πίσω από αυτούς τούς Φοίνικες [ καί  δέν  εννοούμε φυσικά τούς Ελληνες τής Φοινίκης  ή τής  Παλαιστίνης ], έχει πρό πολλού πάρει τήν ιστορική απάντηση:  «Ενθα  δέ  Φοίνικες ναυσίκλυτοι ήλυθον άνδρες, τρώκται». [Εκεί  ήλθον άνδρες Φοίνικες, περίφημοι  θαλασσινοί, κατεργάρηδες], (Οδ, ο,41).«Δή τότε Φοίνιξ ήλθεν ανήρ απατήλια ειδώς, τρώκτης ός δή πολλά κακ’ανθρώποισιν εώργει».  [Τότε ήλθε ένας ανθρωπος από τή Φοινίκη, ψευταράς καί κατεργάρης, πού ώς τώρα  είχε βλάψει πολύ κόσμο]. (Οδ.ξ . 287).Τρώκτης, λοιπόν= απατεών, αγύρτης, καί τρωκτικόν ζώον πού αρέσκεται στά υπολείματα.  Ανέκαθεν οί  Σημιτοφοίνικες εστάθηκαν εχθροί  πρός τούς Ελληνες. Στούς Ελληνο-Περσικούς πολέμους  αποτελούσαν τόν κύριο  όγκο  τού  περσικού  στόλου  καθ’ ότι οί Πέρσες δέν ήτο ναυτικός λαός. Ουδέποτε όμως ενίκησαν τούς Ελληνες. Η Τύρος μία καθαρώς  Σημιτο -Φοινικική πόλις πρόβαλε πείσμονα αντίσταση στόν Μέγα Αλέξανδρο και αυτός τήν κατέστρεψε. Νά!, γιατί τόν κατηγορούν ώς σφαγέα οί εχθροί τών Ελλήνων Σημίτες, καθώς  καί  κάτι ψευτο-Ελληνες “ ιστορικοί ”καί φιλο-Σημίτες, γιατί τούς έσπασε τά  μούτρα. Λοιπόν, αυτοί  οί  κύριοι «επιστήμονες» έρχονται  σήμερα  μαζύ μέ  τούς εντός τής Ελλάδος προδότες  νά  μάς ειπούν ότι πήραμε τό αλφάβητό μας από αυτούς τούς ποταπούς ανθρώπους. Ποτέ δέν δίδαξαν στά σχολεία τά Ελληνόπουλα τήν αλήθεια, γιά τούς πραγματικούς Φοίνικες  καί  τό Κυπρο-Φοινικικό αλφάβητό τους.  

Αφροκεντριστες

 Είναι οί υποστηρικτές «επιστήμονες» τής θεωρίας  «Out of Africa» = «Εξ’ Αφρικής»                                      «Υπάρχουν δύο θεωρίες γιά τήν προέλευση τού ανθρώπου                                                             .                     α) Η μονογενετική, κατά τήν οποίαν όλοι οί ανθρωποι καί οί φυλές τους προέρχονται από κάποιους κοινούς προγόνους πού εμφανίσθηκαν στή μία καί μοναδική κοιτίδα τού ανθρωπίνου είδους. Κατά τήν θεωρίαν αυτήν ό ανθρωπος εμφανίστηκε κάπου στήν ανατολική  Αφρική  πρίν 6  εκατομμύρια  χρόνια  καί  ό οποίος –εικάζεται- αφού πέρασε  διάφορα στάδια εξέλιξης, έφτασε φυσικά  στόν τέλειο  άνθρωπο  πρίν 100 χιλ. χρόνια. ‘Από εκεί ακολουθώντας τή ροή τού Νείλου, έφτασε στήν Αίγυπτο καί από εκεί, πέρασε στήν Πρόσω Ασία, άλλοι στράφηκαν  πρός τήν  Ευρώπη  καί άλλοι πρός την Ασία καί  μέσω τού Βεριγγείου πορθμού διεκπεραιώθηκαν στήν Αμερικανικήν Ηπειρον τήν οποίαν καί κατέκτησαν μέχρι τήν γήν τού πυρός.  Στήν τελευταία  υποτίθεται  ότι έφθασαν (οί Αφρικανοί πού στό μεταξύ είχαν μεταμορφωθεί σέ Λευκούς-Μογγόλους-Ερυθρόδερμους, άγνωστο γιατί)  πρίν από 25000 χρόνια. Αυτή είναι σέ γενικές γραμμές ή θεωρία τής «Out of Africa». ( Εν τούτοις υπάρχουν  καί άλλοι  επιστήμονες οί  οποίοι  αμφσβητούν τήν ανωτέρω  θεωρίαν.)      β)  Η πολυγενετική, κατά  τήν οποίαν τό ανθρώπινο είδος προήλθε από περισσότερες κοιτίδες, τουλάχιστον τόσες , όσες οί βασικές φυλές. Τά  λίθινα  εργαλεία πού  βρέθηκαν  εκεί  ( στήν  Αφρική)  έχουν  ηλικία, μόνο  1 εκατ. ετών, ίδια  μέ  τούς  λιθίνους πέλεκεις πού  βρέθηκαν  στό Βαλλόνε τής Γαλλίας (άρα υπήρχαν ήδη άνθρωποι εκεί) καθ’ήν στιγμήν  τό 1997 στήν Περδίκα τής Πτολεμαϊδος βρέθηκαν  λίθινα εργαλεία, σύμφωνα  μέ τό πανεπιστίμιο Νότιας Καρολίνας ΗΠΑ ηλικίας 2.3 μέ 3. 2 εκατομμυρίων  ετών. Στήν Ικαρία, στή  Μήλο καί  στό πόρτο Ράφτη  Αττικής  βρέθηκαν λίθινα  εργαλεία ηλικίας 4.5 εκατ. ετών, στήν Πτολεμαϊδα  6 εκατ. ετών, στήν Χαλκιδική όπως καί  στή Μάνη, 11-12 εκατ.ετών Εκτιμώ τήν  εικασία  εντελώς φαντασιώδη  διότι τίποτα δέν αποδεικνύει τήν προέλευση  τού  ανθρώπου  από  τόν Αφρικανικό  ανθρωποπίθηκο καθ’ ότι  στήν κοιλάδα  τού  Αξιού, 65 χιλμ βορειοδυτικά  τής  Θεσσαλονίκης  βρέθηκε κρανίο εξελιγμένου πιθήκου  ηλικίας 9-10 εκατ. ετών.     Στά τέλη το 1997, ό Αρης Πουλιανός, ανθρωπολόγος ανακοίνωσε ότι οί ανασκαφές του στήν Χαλκιδική έφεραν στό φώς χιλιάδες λίθινα  καί  οστέϊνα εργαλεία καθώς καί υπολείμματα ανθρώπου, τών οποίων ή  ηλικία εκτιμήθηκε στά 11 εκατ. έτη. Τό 1964 ό Γερμανός καθηγητής  E .Bratiger ανακοίνωσε ότι στό Σπήλαιο τών Πετραλώνών  βρέθηκε  κρανίο ηλικίας 50- 70.000 ετών καθώς καί κρανίο  «έμφρονος ανθρώπου» ηλικίας 400 μέ 500.000ετών. Μεταγενέστερες  έρευνες έφεραν  στό φώς δύο  σκελετούς ανθρώπων ηλικίας 700 μέ 800.000 ετών. Υπάρχει  ακόμα  πλήθος  ευρημάτων πού επιβεβαιώνει τήν πανάρχαια παρουσία τού ανθρώπου στόν Ελλαδικό καί περι-Αιγαιακό χώρο. Ιδού! Στήν Μάνη κρανίο ηλικίας  300.000  ετών, στόν  Αλιάκμονα λίθινος πέλεκυς ηλικίας 250.000  ετών, στήν Μεγαλόπολη, στό Παλιόκαστρο Σιάτιστας  καί  στήν περιοχή  Θεσσαλονίκης πέλεκεις ηλικίας 100.000 ετών, στό Ασπροχάλικο Ιωαννίνων ευρήματα ηλικίας 40.000 ετών, διάφορα εργαλεία σέ 16 άλλες τοποθεσίες τής Ηπείρου ηλικίας 35 μέ 40.000 ετών. Παρ όλα  αυτά, οί θεωρητικοί τής «Out of Africa» κηρύσουν επιδεικτικά πεισματικά  καί  ενάντια  πρός όλες  τίς  αποδείξεις, ότι  ό Ελλαδικός καί  περι-Αιγαιακός χώρος ήταν...... ακατοίκητος! κατά τήν λιθίνη εποχή. Α κ α τ ο ί κ η τ ο ς ;  καί  όμως, στά σπήλαια  Βλιχάδα καί Αλεπότρυπα Λακωνίας τά εκεί ευρήματα πιστοποιούν ότι εκεί αναπτύχθηκε καί σχετικός πολιτισμός μέ οστέϊνα εργαλεία, κοσμήματα, σπηλαιογραφίες κ.λ.π. ηλικίας 26.000 ετών. Στό Σεϊντι  Κωπαϊδος  καί στά Επίδημα Μεσσηνίας παλαιολιθικοί οικισμοί ηλικίας 26.000 ετών. Αλλα παλαιολιθικά εργαλεία βρέθηκαν  καί στήν Ηπειρο, στήν  Θεσσαλία, στήν  Πελοπόννησο, στήν Σκύρο καί αλλού, ηλικίας μόλις 10 καί 12.000 ετών.»    Τώρα άν ρίξουμε μιά ματιά, συνοψίζοντας τίς ημερομηνίες  πού αναφέραμε έως τώρα, έχουμε: 11-12 εκατ. έτη,  9-10 εκατ. , 4-5 εκατ. , 2.3 -3.2 εκατ., 700-800.χιλ. έτη, 400-500 χιλ. – 300 χιλ.- 250 χιλ - 100 χιλ. - 50-70 χιλ.– 40 χιλ – 35 χι. – 26 χιλ – 10-12 χιλ, οπότε εδώ βλέπουμε  νά εχουμε μίαν συνεχή αλυσίδα χρονολογιών πού δέν μάς αφήνουν καμία αμφιβολία ότι: o Ελλαδικός καί περι-Αιγαιακός χώρος κατοικείται συνεχώς καί αδιακόπτως μέχρι σήμερα.   «Τήν θεωρία «Out of Africa» τήν  βρίσκω  άλογη. Γιατί  ή ανθρωπογέ-νεσις  νά  σημειωθή  μόνον  σέ  ένα  σημείο  τού  πλανήτη;  Δέν είναι πιό λογικό νά υποθέσουμε ότι κάθε φυλή προήλθε από τή δική της κοιτίδα, από τήν οποία απλώθηκε ακτινοειδώς πρός όλες τίς δυνατές κατευθύνσεις; Καί σήμερα ακόμα, παρά τις αναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών,κάθε φυλή παραμένει κατά βάση στό δικό της χώρο. Η Λευκή στήν Ευρώπη, ή  μαύρη στήν Αφρική, ή  κίτρινη στήν Ασία κ.ο.κ. Εγώ είμαι οπαδός  τής δεύτερης κατηγορίας καί γιά έναν ακόμα λόγο. Τό γεγονός ότι οί φυλές διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους σωματικώς, ψυχικώς καί πνευματικώς.Τά πάντα δείχνουν ότι στόν Ελλαδικό καί περι-Αιγαιακό χώρο κατά πάσα πιθανότητα γεννήθηκε ή λευκή φυλή – ή Αρία φυλή».   «Εξ Ελλήνων τό γένος ανθρώπων» (Διογένης Λαέρτιος-«βίοι φιλοσόφων»).   «Οί  Αρχαίοι  Ελληνες  είναι οί  πατέρες μας», Ροζέ  Γκαρωντύ.  Κι’ όμως δέν  μάς  φτάνουν  οί Ινδοευρωπαϊ στες  καί  οί Φοινικιστές τώρα  έχουμε  καί  τούς Αφροκεντρίζοντες νά  θέλουν τήν Αθηνά  καί  τόν  Σωκράτη.......μαύρους.   

Αλλά τότε γιατί;   αυτοί  οί «επιστήμονες», ώς  μιά  ορχήστρα  τόσον επιδεικτικώς, πεισματικώς καί προκλητικώς, επιμένουν στίς θεωρίες τους;  ‘Απλώς:  νά παύση  ή  ‘Ελληνικότης  νά  θεωρείται  μητρική  πηγή  τού  δυτικού  καί  πανανθρωπίνου πολιτισμού.     Οί κοσμο-εξουσιαστές  έχουν συμπαραστάτες τά όργανά  τους πού τοποθέτησαν  επικεφαλής  τής  Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Ετσι, στό κατ’ εντολήν τους συνταχθέν  υπό  τού Ντυροζέλ  ενιαίον  εγχειρίδιον  ιστορίας γιά τούς νέους τής δυτ. Ευρώπης, υπό τόν τίτλον «Ιστορία τής  Ευρώπης», έχει απαλειφθή ή  ‘Ελ-ηνική  Συνιστώσα, μέ τό «σκεπτικόν» ότι ή ‘Ελλάς, γεωγραφικώς δέν ανήκει στήν Δυτ.Ευρώπη! Τό ίδιο συνέβη καί στήν τρίτομη «Γενική ιστορία τής Ευρώπης» τών Λιβέ καί  Μουσνιέ. ‘Η Αμερικανοεβραία καθηγήτρια  Μαρία Λέφκοβιτς στό βιβλίο της  «Νότ  ουτ  of  Africa»,  απορρίπτοντας τίς εικασίες περί Αφρικανο-Σιμιτικής  προελεύσεως τού  Ελληνικού πολιτισμού, γράφει: «Ο Σωκράτης δέν ήταν μαύρος. Ούτε ή  Κλεοπάτρα. Οί ‘Ελληνες φιλόσοφοι δέν επηρεάσθηκαν από τούς Αιγυπτίους...ποίοι μύθοι καί ποιά τελετουργικά τών ‘Ελλήνων  καί  τών Ρωμαίων έχουν τίς ρίζες τους στήν Αίγυπτο; Μέχρι  στιγμής ούτε ένας από τούς επικριτές μου δέν κατάφερε νά προσκομίσει στοιχεία πού νά καταρρίπτουν τή  βασική θέση τού βιβλίου  μου, ότι  δηλαδή  οί ‘Ελληνες ούτε έκλεψαν ούτε δανείστηκαν φιλοσοφικά στοιχεία από τούς Αιγυπτίους, ότι ή επίδραση τών Αιγυπτίων στήν ελληνική σκέψη ήταν περιορισμένη  καί  ότι ή άποψη περί αγνόησης τών Αιγυπτιακών καταβολών τών ‘Ελλήνων βασίζεται σέ μασονικούς μύθους καί όχι σέ ιστορικά δεδομένα». Σήμερον τά πάντα καθοδηγούνται από τό κατεστημένο τών ΗΠΑ συμπεριλαμβανομένης καί τής επιστήμης  ή οποία καθοδηγήται καί εγκλοβίζεται μέσα σέ προκαθορισμένα όρια γνώσεων πού αυτοί θέλουν. Οί γνώσεις αυτές οδηγούν  σέ αδιέξοδα μέ αποτέλεσμα  νά μήν διδάσκεται  ή αντικειμενική επιστήμη καί οί πραγματικές αλήθειες  νά αποκρύπτονται, αποσιωπούνται, ή παραβλέπονται. Μία από αυτές τίς επιστήμες είναι καί ή αρχαιολογία  ή  οποία  εν  προκειμένω μάς ενδιαφέρει τά  μέγιστα καθ’ ότι  εμπλέκεται άμεσα στίς θεωρίες τών «επιστημόνων» πού  είδαμε, Ινδοευρωπαϊστών, Φοινικιστών καί Αφροκεντριστών. Εδώ ακριβώς φαίνεται  ότι όλοι τους εκτελούν διατεταγμένη καί έμμισθη υπηρεσία, άν δέν πάσχουν από μαλάκυνση εγκεφάλου.Τέλος, ... έχω  δύο  ερωτήσεις γιά τούς κυρίους  αυτούς “επιστήμονες” αλλά  καί  γιά  τούς  «φιλέλληνες»  φιλο-Ινδοευρωπαϊστές, Φοινικιστές καί  Αφροκεντρίζοντες, φιλο-Σημίτες.  

Ερώτηση  1^η

 Κάθε φορά, ή Ινδοευρωπαϊκή φυλή, ξεκινά από τίς  πιό  απίθανες  περιοχές τού  πλανήτη, ποτέ  όμως  από  τόν  Ελλαδικό   ή   μεσογειακό   χώρο.  Μήπως  είναι   κι’ αυτό  ένα  στοιχείο πού μπορεί κανείς ν’ αντιληφθεί τίς σκοπιμότητες  καί  τίς βλέψεις     οί  οποίες  κρύβονται  πίσω  από  τήν  

Ινδοευρωπαϊκή Θεωρία.

Ερώτηση 2^η:   

Γιατί αυτοί οί Ινδοευρωπαίοι, όντες κτηνοτρόφοι, άφησαν  τίς πλούσιες πεδιάδες  καί βοσκοτόπια τής  Ουκρανίας  καί  Ουγγαρίας  καί  κατέβηκαν  καί  εγκατεστάθησαν  στά      ξερονήσια  του Αιγαίου;

’Επίλογος

Ηταν απαραίτητη ή ανάλυσις τών ψεύδο-θεωριών τών εκτός (καί εντός) τής ‘Ελλάδος, ψευδο-επιστημόνων τούτων διά νά καταστή κατανοητός ό σκοπός αυτών από τούς αναγνώστες μας έστω καί μέ αυτά τά ολίγα πού  διατυπώσαμε στίς αμέσως προηγούμενες σελίδες. ‘Η επίπονος καί συστηματική  διαστρέβλωσης τών  επιστημών, τής  ιστορίας, ανθρωπολογίας, καί  αρχαιολογίας  από  αυτούς  τούς  κυρίους "επιστήμονες’’ αποβλέπει   (επαναλαμβάνομεν εδώ) απλώς:   νά παύση ή ‘Ελληνικότης νά θεωρείται  ή μητρική πηγή τού δυτικού καί  

Πανανθρωπίνου πολιτισμού.

 

(*) [Τον Φεβρουάριο του 1993  πραγματοποιήθηκε στο Κολλέγιο Wellesley της Μασσαχουσέττης μία ομιλία με προγραμματισμένο θέμα τον πολιτισμό της αρχαίας Αιγύπτου. Ο ομιλητής Yosef A. A. ben Jochannan είχε παρουσιαστεί από τους υπεύθυνους της εκδήλωσης ως “διακεκριμένος αιγυπτιολόγος”. Στην ομιλία του ο Jochannan υπεστήριξε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι οι αρχαίοι Έλληνες έκλεψαν ουσιαστικά τον πολιτισμό τους από την Αίγυπτο, ότι ο φιλόσοφος Αριστοτέλης μετέβη μαζί με τον Μέγα Αλέξανδρο στην Αλεξάνδρεια και τη Βιβλιοθήκη της, την οποία ο Αριστοτέλης λεηλάτησε για να συγγράψει τα έργα του.

 

Κατά την ώρα των ερωτήσεων η καθηγήτρια κλασικών σπουδών Mary Lefkowitz ρώτησε τον ομιλητή γιατί ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο τη στιγμή που η Αλεξάνδρεια απέκτησε την περίφημη βιβλιοθήκη της μετά τον θάνατο του Αριστοτέλη και άλλωστε ο Έλληνας φιλόσοφος ουδέποτε πήγε στην Αίγυπτο. Ο Jochannan αρνήθηκε να απαντήσει, εγκαλώντας την Lefkowitz για εμπάθεια και αρνητική στάση απέναντι στις απόψεις του μαύρου πληθυσμού.  Ο Jochannan αναφέρει επίσης, όπως είδαμε στην αρχή, ότι ο Αριστοτέλης μετέβη στην Αίγυπτο, όπου και μελέτησε πολυάριθμα αιγυπτιακά έγγραφα στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Αυτά τα συγγράμματα τα μετέφρασε στα ελληνικά και τα εξέδωσε ως δικά του. Μία μικρή λεπτομέρεια που αγνοεί ο αφροκεντριστής συγγραφέας είναι ότι η Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας ξεκίνησε να κτίζεται την περίοδο 300-290 π.Χ. από τον Πτολεμαίο τον Λάγου, αρκετά μετά τον θάνατο του Αριστοτέλη (322). Ο Σταγειρίτης άλλωστε ουδέποτε μετέβη στην Αίγυπτο.

Οι ίδιες απόψεις διακρίνονται στο έργο του Marcus Mosya Garvey (1887-1940), μαύρου ακτιβιστή και επικεφαλής παραπολιτικών οργανώσεων της μαύρης κοινότητας της Αμερικής. Ο Garvey επεδίωκε να χρησι-μοποιήσει επιχειρήματα ιστορικής υφής για σκοπούς καθαρά πολιτικού περιεχομένου. Πιστεύοντας ότι η μαύρη φυλή είναι καταφανώς ανώτερη από τη λευκή, θεώρησε ότι οι λευκοί Έλληνες και Ρωμαίοι έκλεψαν τον πολιτισμό τους από την Αίγυπτο. Στο δοκίμιό του Ποιος και τι είναι ο Νέγρος; (Who and What is a Negro ? - 1923) γράφει τα εξής:

«Κάθε αμερόληπτος σπουδαστής ιστορίας γνωρίζει ότι ο Νέγρος κυβερνούσε τον κόσμο όταν οι λευκοί ήταν άγριοι και βάρβαροι που ζούσαν σε σπηλιές· πως στα αρχαία χρόνια χιλιάδες Νέγροι καθηγητές δίδασκαν στα πανεπιστήμια της Αλεξάνδρειας, που τότε ήταν το κέντρο της γνώσης· πως η αρχαία Αίγυπτος έδωσε στον κόσμο τον πολιτισμό, ενώ η Ελλάδα και η Ρώμη έκλεψαν από την Αίγυπτο τις τέχνες και τα γράμματα και πήραν αυτές όλη τη δόξα»

Η πρώτη δυναμική απάντηση στις ιστορικές θεωρίες του αφροκεντρισμού ήλθε από τη Mary Lefkowitz, Καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών στο Wellesley College της Μασσαχουσέττης. Με μία σειρά δημοσιευμάτων, άρθρων, κριτικών και απαντήσεων, στον αμερικανικό και ευρωπαϊκό τύπο, καθώς και στο Internet, η Lefkowitz αναίρεσε με άρτια δομημένα επιχειρήματα τις θέσεις των αφροκεντριστών και του Bernal για την καταγωγή του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Η Lefkowitz εξέδωσε, μάλιστα, το 1996 δύο βιβλία για το όλο ζήτημα. Το πρώτο (Not Out of Africa: How Afrocentrism Became an Excuse to Teach Myth as History, Basic Books 1996) είναι μία δική της αναλυτική επισκόπηση και κριτική εξέταση των διαφόρων τοποθετήσεων των αφροκεντριστών συγγραφέων και ταυτόχρονα μία ιστορική τεκμηρίωση των πραγματικών δεδομένων. Το δεύτερο έργο (Black Athena Revisited, The University of North Carolina Press 1996) φέρει την επιστημονική επιμέλεια της Lefkowitz και του Guy MacLean Rogers και περιλαμβάνει πολυάριθμες επιστημονικές εργασίες από μελετητές διαφόρων αρχαιογνωστικών ειδικοτήτων, αρχαιολόγους, ιστορικούς, γλωσσολόγους, ανθρωπολόγους. Τα άρθρα του τόμου αυτού εξετάζουν τους διάφορους ισχυρισμούς της Μαύρης Αθηνάς, απορρίπτοντάς τους έναν-έναν].

Πηγές μου:

 

 Γιάννη  Μπαλή

1)  “Η Μαγική Γλώσσα»  Εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ, Αθήναι  1997.                                                                                                   

Γεωργίου Γεωργαλά.....                           

1) «Προϊστορική Εξάπλωσις τών Αιγαίων».   Εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ, Αθήναι  1997.  

2) «Ποίοι  Ησαν»...                                                                                
3) «’Ινδοευρωπαίοι ή  Αιγαίοι»...                                                                                          

4) «Πρωτοελληνες»....             

5) «Χάλκεον Γένος»....                                                  

6) «‘Η‘ΕλληνικήΣυνιστώσα»                                                                                 

7) «‘Ελλήνων θρησκεία».                               

8).«’Ερευνες γύρω από τόν ‘Ομηρο

 

Επίσης αλληλένδετα άρθρα:  

Η ΓΕΝΑΛΟΓΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ

ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟ Ι΄ΣΤΟΡΙΑ

Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ                                                                                                                                                     

ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΦΡΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ                                                                   

ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ.  Η ΦΥΛΗ...ΦΑΝΤΑΣΜΑ!

 

O Θουκυδίδης, η προέλευση των Ελλήνων και το όνομα Ελλάς

 

Γενετική των Ελλήνων

 

Προέλευση των Ελλήνων - Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος