ΕΚΘΕΣΗ Κ. ΔΟΞΙΑΔΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ

  

 

 

 

ΕΚΘΕΣΗ Κ. ΔΟΞΙΑΔΗ

   ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ

 

 

Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ  ΤΩΝ  ΓΕΡΜΑΝΩΝ  ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗΣ 1941-44     Η έκθεση του Κ. Δοξιάδη για τις πολεμικές αποζημιώσεις   Λεπτομερή στοιχεία - Συσσωρευμένο εθνικό εισόδημα 33 ετών οι καταστροφές κατά την Κατοχή ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  25/10/2013 11:42 Σε συσσωρευμένο εθνικό εισόδημα 33 ετών ή τον προϋπολογισμό του κράτους για 130 χρόνια, υπολόγιζε το μέγεθος των καταστροφών ο Δοξιάδης. Στη φωτογραφία αρχείου, η Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα το 1941 [Πηγή: Φωτογραφίες από το βιβλίο ΤΩΝ R. BATHE ΚΑΙ E. GLODSCHEY, "DER KAMPF UM DEN BALKAN", OLDENBURG, BERLIN, 1942] Στο συσσωρευμένο εθνικό εισόδημα 33 ετών ή τον προϋπολογισμό του κράτους για 130 χρόνια (!) υπολόγισε τις καταστροφές που υπέστη η Ελλάδα από τη Γερμανία, τη Βουλγαρία και την Ιταλία κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο αείμνηστος πολεοδόμος Κωνσταντίνος Δοξιάδης (1913-1975) στην ιστορική του έκθεση, την οποία είχε συντάξει ως διευθυντής του υπουργείου Ανοικοδόμησης το 1946. Και όμως από τα 17,8 δισ. προπολεμικά δολάρια ή αλλιώς 1,994 τρισ. προπολεμικές δραχμές που διεκδικούσε η χώρα, η Ελλάδα δεν πήρε παρά μόνο «ψίχουλα» από τις δίκαιες απαιτήσεις της, λόγω της στάσης των συμμάχων. Ο Δοξιάδης, ως κυβερνητικός συντονιστής όλων των συναρμόδιων υπουργείων, μέτρησε με ανατριχιαστική ακρίβεια το μέγεθος της ζημιάς στη χώρα σε κάθε επίπεδο και, στη συνέχεια, υπολόγισε τις αξιώσεις της Ελλάδας. Η ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος» εντόπισε την «έκθεση Δοξιάδη», η οποία σώζεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος υπό τον τίτλο «Θυσίες της Ελλάδος: Αιτήματα και επανορθώσεις στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο» (Αθήναι, Υπουργείον Ανοικοδομήσεως, 1947). Η έκθεση σκιαγραφεί τόσο τα μεγέθη της καταστροφής που προκάλεσαν η Γερμανία, η Ιταλία και η Βουλγαρία στην Ελλάδα της Κατοχής όσο και την πρωτοφανή αδικία που υπέστη η χώρα, μεταπολεμικά από τους συμμάχους.   Εξόντωση με όπλο την παύση των εισαγωγών   Σύμφωνα με την έκθεση, η ελάττωση της καλλιέργειας και της μέσης ετήσιας γεωργικής παραγωγής (1941-1944) έφτασε σε σχέση με το 1938 το 40% στα δημητριακά, το 36% στα όσπρια, το 89% στον καπνό και το 75%, ενώ σε άλλα είδη, όπως η σταφίδα και τα σταφύλια, μειώθηκε κατά 66%. Μέγα τίμημα πλήρωσε ο δασικός πλούτος της χώρας. «Έπειτα ήρθε η Κατοχή, άρχισαν οι εμπρησμοί και η έντονη ξύλευση έγινε από τους κατακτητές με τρόπο πρωτόγονο γιατί γνώριζαν ότι η παραμονή τους στην Ελλάδα θα ήταν σύντομη και έτσι αδιαφορώντας για τη μελλοντική παραγωγή των δασών μας θέλησαν να τα καταστρέψουν για πολλά χρόνια» έγραφε ο Δοξιάδης. Η μελέτη βρήκε ότι περί τα 5.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δασών, δηλαδή το 25% του δασικού πλούτου της χώρας, καταστράφηκε, ενώ η Αττική έχασε το 75% των δασών της. Αντίστοιχα, τα ζώα εργασίας ελαττώθηκαν κατά 60% σε σχέση με το 1939, τα αιγοπρόβατα και τα πουλερικά κατά 50%, ενώ οι χοίροι κατά 80%. Η εξορυκτική βιομηχανία (σίδερο, μαγγάνιο, νικέλιο, χρώμιο κ.ά.) καταστράφηκε, καθώς οι εξαγωγές μειώθηκαν το 1940 στο 29% των προπολεμικών μεγεθών, στο 6% το 1941 και στο 2% το 1942. Το ίδιο άλλωστε συνέβη στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας, καθώς οι εισαγωγές κατέρρευσαν στο 6%, 10% και 12% αντίστοιχα την περίοδο 1941-1943, ενώ οι εξαγωγές στο 8%, 6% και 3% αντίστοιχα. «Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα του τρόπου που χρησιμοποίησε ο Άξονας για να εξοντώσει τον ελληνικό λαό ελαττώνοντας τις εισαγωγές τροφίμων είναι και το τι έγινε με τις εισαγωγές ζώων κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Η εισαγωγή κτηνών για τη διατροφή του πληθυσμού και την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών πέφτει στο μηδέν σχεδόν. Κι ενώ η εισαγωγή ζωντανών ζώων που γινόταν πριν από τον πόλεμο σχεδόν εντελώς από τις χώρες που ανήκαν τώρα στον Άξονα έπεσε στο 0,05% του προπολεμικού επίπεδου, η εισαγωγή κρέατος νωπού ή συντηρημένου μηδενίσθηκε εντελώς» έγραφε ο αείμνηστος πολεοδόμος.   Πλήρης καταστροφή των υποδομών   Τεράστιες ζημιές υπέστησαν οι υποδομές. Σύμφωνα με την έκθεση, στους Σιδηροδρόμους του Ελληνικού Κράτους (ΣΕΚ) αχρηστεύθηκε το 75% της γραμμής Πειραιάς - Πλατύ, το 100% των γραμμών Θεσσαλονίκης - Φλώρινας και  Θεσσαλονίκης - Ειδομένης, και το 23% της γραμμής Θεσσαλονίκης - Αλεξανδρούπολης. Επίσης καταστράφηκε το 80% των σιδηροδρομικών σταθμών, το 40% των γεφυρών, το 35% των σηράγγων, ενώ στους Σιδηροδρόμους Πειραιώς - Αθηνών - Πελοποννήσου (ΣΠΑΠ) αχρηστεύθηκε το 97% της γραμμής. «Από το σύνολο των 7.708 τεμαχίων τροχαίου υλικού που είχαν οι σιδηρόδρομοι της Ελλάδος αρπάχτηκαν ή καταστράφηκαν 7.101 τεμάχια και δεν έμειναν παρά μονάχα 607 και αυτά σε κακή κατάσταση από την υπερβολική τους χρήση κατά την Κατοχή» έγραφε. Οι ζημιές που υπέστη η σιδηροδρομική υποδομή εκτιμήθηκαν σε 8 δισ. προπολεμικές δραχμές ή 72 εκατ. προπολεμικά δολάρια. Συστηματική καταστροφή διαπιστώνεται και στο οδικό δίκτυο και στις γέφυρες, όπου καταγράφονται ζημιές σε ολικό μήκος οδοστρωμάτων 14.721 χλμ. και 5,5 χιλιάδες ημιτελείς δρόμους, αλλά και καταστροφή γεφυρών συνολικού μήκους 15 χλμ. Το μέγεθος αποτιμήθηκε σε 54,4 εκατ. προπολεμικά δολάρια. Επίσης οι ζημιές σε τεχνικό εξοπλισμό (αυτοκίνητα, οδοστρωτήρες, μηχανήματα) του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα αθροιστικά εκτιμήθηκαν σε 4,2 εκατ. προπολεμικά δολάρια. «Η μανία της καταστροφής έκανε ασυγκράτητους τους εχθρούς μας. Γκρέμισαν ορεινές διαβάσεις, ανατίναξαν σήραγγες» έλεγε και σημείωνε σε τέσσερα χρόνια χάθηκε το 85% των υποδομών και του τροχαίου υλικού που υπήρχε το 1940. Οι ολικές απώλειες των επιβατικών αυτοκινήτων έφτασαν το 65%, των φορτηγών το 60% και των λεωφορείων το 80%, τόνιζε ο Δοξιάδης.   Κατέστρεψαν τη Διώρυγα της Κορίνθου   Πλήρης ήταν η καταστροφή και στα λιμάνια της χώρας. Η αξία των ζημιών σε προπολεμικά δολάρια έφτασε τα 4,7 εκατ. για τον Πειραιά, το 1,3 εκατ. για τον Βόλο, το 1,2 εκατ. για τη Θεσσαλονίκη κτλ.  Επίσης, μεγάλη ήταν η ζημιά που έπαθε η Διώρυγα της Κορίνθου αφού οι Γερμανοί «στις παραμονές ακόμη της αποχώρησής τους ανατίναξαν τα πρανή και τη μεγάλη σιδηροδρομική γέφυρα, βύθισαν πλοία και πλωτά γεφύρια, στα στόμια του ισθμού, έριξαν βαγόνια σιδηροδρομικά, πόντισαν νάρκες, έκαμαν το παν για να αχρηστεύσουν για όσο περισσότερο καιρό ήταν δυνατόν τη μοναδική διώρυγα της χώρας», προκαλώντας ζημιές 860.000 δολαρίων, σημείωνε. «Όλες οι εναέριες τηλεφωνικές και τηλεγραφικές γραμμές αποκόπτονται, τα υποβρύχια καλώδια καταστρέφονται. Όλες οι εγκαταστάσεις αχρηστεύονται κατά 100%, ενώ τα ειδικά μηχανήματα διαβιβάσεων μεταφέρονται στη Γερμανία κατά ποσοστό 70%. Η επικοινωνία με διάφορα διαμερίσματα της χώρας είναι αδύνατη. Το Ηράκλειο, η Πρέβεζα, η Άρτα, η Κέρκυρα, η Πάτρα, η Θεσσαλονίκη απομονώνονται» εξηγούσε ο Δοξιάδης και συμπλήρωνε ότι καταστροφική ήταν η Κατοχή και για τις αεροπορικές συγκοινωνίες.   Διέλυσαν το τεχνικό θαύμα του Μεσοπολέμου   Γερμανοί και Βούλγαροι κατέστρεψαν ολοκληρωτικά τα μεγάλα υδραυλικά και αρδευτικά έργα των κάμπων της Θεσσαλονίκης και των Σερρών, που αποτελούσαν το μεγαλύτερο μεταπολεμικό επίτευγμα των ελλήνων μηχανικών, καθώς η δημιουργία τους είχε επιτύχει τη ραγδαία αύξηση της αγροτικής παραγωγής. Η ζημιά έφτασε το 13,2% της υποδομής στη Θεσσαλονίκη και το 38,6% σε Δράμα και Σέρρες. Οι καταστροφές σε έργα υδρονομικά, εγγειοβελτιωτικά, υδρεύσεων και υπονόμων ξεπέρασε τα 2 δισ. προπολεμικών δραχμών σε όλη τη χώρα, τόνιζε ο Δοξιάδης. Επίσης, μετρήθηκε ότι οι απώλειες σε φορτηγά πλοία έφτασαν το 74%, ενώ στα επιβατικά το 94,5%. «Το ελληνικό εμπορικό ναυτικό διαλύεται. Η ελληνική εμπορική ναυτιλία, που κρατούσε την έβδομη θέση ανάμεσα στην φορτηγό ναυτιλία όλου του κόσμου, πλήρωσε και αυτή τον βαρύτατο φόρο στον αγώνα των Ηνωμένων Εθνών. Από την πρώτη μέρα που κηρύχθηκε ο πόλεμος, τα ελληνικά πλοία πέρασαν στην υπηρεσία των συμμαχικών στόλων, για να σκορπιστούν αργότερα σ' όλες τις συμμαχικές θάλασσες και σ' όλους τους ωκεανούς για τη μεγάλη υπόθεση της Ελευθερίας. Από τα 583 εμπορικά πλοία που είχε η Ελλάς το 1939, χάθηκαν τα 434» έγραφε ο Δοξιάδης. Επίσης, χάθηκε το 66% των ιστιοφόρων και συνολικά το 73% της χωρητικότητας του εθνικού στόλου.   Καταστράφηκε το ένα τέταρτο του κτιριακού αποθέματος   Οι καταστροφές των οικοδομών ήταν τεράστιας αξίας κυρίως από τους Βούλγαρους, αλλά και από τους Ιταλούς και τους Γερμανούς. Συνολικά η απώλεια έφτασε τις 409.000 οικοδομές, δηλαδή το 23,6% του προπολεμικού κτιριακού αποθέματος, εκ των οποίων οι 111.000 καταστροφές αφορούσαν πυρπολήσεις και αντίποινα. Την κύρια ευθύνη είχαν οι Γερμανοί, οι οποίοι κατέστρεψαν περί τις 208.500 οικοδομές αξίας 31 δισ. προπολεμικών δραχμών. Η συνολική αξία των καταστροφών έφτασε τα 61 δισ. προπολεμικές δραχμές, τόνιζε.   Σύμφωνα με την «έκθεση Δοξιάδη»: - 3.700 πόλεις και οικισμοί καταστράφηκαν από βομβαρδισμούς, λεηλασίες και πυρπολήσεις - 1,2 εκατ. κάτοικοι, δηλαδή το 18% του πληθυσμού της χώρας έμειναν άστεγοι - 88.000 αγροτικές οικογένειες ζούσαν σε ερείπια και 100.000 αστικές οικογένειες υπό άθλιες συνθήκες - 15.000 καταστηματάρχες και βιοτέχνες έχασαν την επαγγελματική τους στέγη - 80.000 οικογένειες πούλησαν τα σπίτια τους και έχασαν την περιουσία τους - 5.000 σχολεία καταστράφηκαν - 1,5 εκατ. οικογένειες ζούσαν σε σπίτια χωρίς τζάμια, φως ή θέρμανση.   Κλοπές και καταστροφές μουσείων και μνημείων   Η καταγραφή των υπουργείων εντόπισε καταστροφές μνημείων τέχνης, βυζαντινής και λαϊκής αρχιτεκτονικής, εκκλησιών και αρχοντικών. Πολλά μοναστήρια και επτά μεγάλες βυζαντινές εκκλησίες  καταστράφηκαν εντελώς (οι έξι από τους Γερμανούς), ενώ 12 άλλες έπαθαν σοβαρές ζημιές. Καταστράφηκαν βενετικά κτίρια, βιβλιοθήκες και μουσεία. Ένα διαλύθηκε εντελώς, τέσσερα υπέστησαν σοβαρές ζημιές, καθώς και μία βιβλιοθήκη (από τους Γερμανούς). Ο Κ. Δοξιάδης έγραφε ότι οι Γερμανοί προκάλεσαν καταστροφές σε 87 αρχαιολογικούς χώρους, οι Ιταλοί σε 39 και οι Βούλγαροι σε τρεις, με χαρακτηριστικότερες τις περιπτώσεις της Βάρης, της Δημητριάδας και του Παλαιοκάστρου Κρήτης. Επίσης, εντοπίζονται ανασκαφές από τους Γερμανούς σε 24 σημεία και από τους Ιταλούς σε άλλα δύο. Ακόμη, εντοπίζονται κλοπές αρχαιολογικές θησαυρών, με τους Γερμανούς να κλέβουν αρχαιότητες από 42 μουσεία ή αρχαιολογικούς χώρους, τους Ιταλούς από 33 και τους Βουλγάρους από εννέα.   Μαζικός θάνατος δια του πληθωρισμού   «Οι εχθροί της χώρας εκτός από τις ανατινάξεις, τις πυρπολήσεις και τις κατεδαφίσεις, προχώρησαν και στη συστηματική λεηλασία των όσων απόμεναν. Με το πρόσχημα της επίταξης, έπαιρναν κάθε εφόδιο και μέσο παραγωγής, ζωοτροφίες, οχήματα και μηχανήματα κάθε είδους. Μα η επίταξη δεν ήταν πάντα εύκολη, κυρίως στο εσωτερικό της χώρας, και δεν έφερνε αποτελέσματα γιατί οι κάτοικοι έκρυβαν τα αγαθά τους. Κι έτσι οι Γερμανοί για να καταφέρουν να μαζέψουν ό,τι ήταν δυνατόν εφάρμοσαν μία νέα μέθοδο: τον πληθωρισμό» έγραφε ο Δοξιάδης. Έτσι, εξηγούσε, οι Γερμανοί άφησαν να κυκλοφορούν μεγάλες ποσότητες χαρτονομίσματος και η νομισματική κυκλοφορία έφτασε τον Σεπτέμβριο του 1944 τα 7,3 τετράκις εκατομμύρια δραχμές. Αποτέλεσμα; Η διατροφή της μέσης εργατικής οικογένειας στην Αθήνα μειώθηκε ραγδαία και έφτασε σε επίπεδα υποσιτισμού. Σύμφωνα με τον Κ. Δοξιάδη, οι σκοποί των κατακτητών ήταν οι εξής: «Με τον πληθωρισμό είχαν την ευχέρεια να αποκτούν ό,τι τους ήταν αναγκαίο πληρώνοντας με νόμισμα χωρίς εσωτερική αξία που δεν τους κόστιζε τίποτε και υποχρέωναν τον ελληνικό λαό με τις άθλιες συνθήκες ζωής που δημιουργούσαν, αφού πουλήσει τα σπίτια του, τα κοσμήματά του, τα υπάρχοντά του και να στραφεί προς τον κατακτητή ζητώντας δουλειά στα εργοστάσια της Γερμανίας».   Πέθαναν από την πείνα 300.000 άνθρωποι   Έτσι, η νομισματική κυκλοφορία από τα 11 δισ. δραχμές του 1940 είχε φτάσει τον Σεπτέμβριο του 1944 σε 7,3 τετράκις εκατ. δραχμές. Μία οκά ψωμί κόστιζε 10 δρχ. το 1941, όμως τρία χρόνια μετά έφτασε τα 153 εκατ. δρχ. Η συνέπεια ήταν η κακή διατροφή και η πτώση του επιπέδου της στο μηδέν. Προπολεμικά από τις 2.800 θερμίδες την ημέρα η κατανάλωση έπεσε στις 930 το 1942, ενώ τον χειμώνα του 1941-1942 μόνο το 4% του λαού διατρέφονταν επαρκώς. Ο Κ. Δοξιάδης έλεγε ότι οι ξένοι παρατηρητές «πάνω στα ορεινά μέρη αντίκρισαν κατάκοιτα, εξαντλημένα παιδιά που ζούσαν σε μία κατάσταση αποχαύνωσης, τέλεια αποσκελετωμένα από την ασιτία, ανίκανα όχι μόνο να κινηθούν, αλλά και να μιλήσουν ακόμα». «Η θνησιμότητα έφτασε στο εξαπλάσιο, ιδίως τον πρώτο χειμώνα της Κατοχής, ενώ οι νεκροί από την πείνα γέμιζαν τους δρόμους» έγραφε. Οι απώλειες που υπέστη η Ελλάδα, σύμφωνα με τον Κ. Δοξιάδη, έφτασαν τον αριθμό των 390.700 νεκρών, εκ των οποίων οι 300.000 από την πείνα, ενώ με τους άστεγους των ορέων ο αριθμός ξεπερνούσε το μισό εκατ. ανθρώπους, έγραφε. Παράλληλα, διαπιστώθηκαν μεγάλες αναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών. Οι Βούλγαροι πήραν ομήρους 40.000 πολίτες, οι Ιταλοί 10.000 και οι ναζιστές 70.000, εκ των οποίων οι 60.000 έλληνες εβραίοι. Περί τους 140.000 πολίτες συνολικά εκπατρίστηκαν, ενώ οι ισραηλίτες εξολοθρεύτηκαν ολοκληρωτικά από τους ναζί. Επίσης, οι Βούλγαροι εκδίωξαν μαζικά χιλιάδες ανθρώπους από τη ζώνη κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης και των Σερρών.   Πώς υπολογίστηκαν τα αιτήματα της Ελλάδας   «Τα αιτήματα της Ελλάδος είναι δίκαια, γιατί ζητάμε να καταβάλουν οι υπεύθυνοι για τις καταστροφές λαοί που ζουν σήμερα πολύ καλύτερα από την Ελλάδα επανορθώσεις για την ανασυγκρότηση» σημειώνει και ανέφερε ότι, παρ' όλο που οι Αλβανοί συνεργάστηκαν με τους κατακτητές και προκάλεσαν ζημιές στη χώρα, «επειδή όμως ο αλβανικός λαός ζει σε χαμηλότερο επίπεδο από τον ελληνικό, η Ελλάς δεν έθεσε ζήτημα επανορθώσεων από την Αλβανία». Ο Κ. Δοξιάδης έγραφε ότι οι αξιώσεις της Ελλάδας στηρίχθηκαν όχι στο τι χάθηκε, αλλά στο τι αποδεικνύεται ότι χάθηκε και μπορεί να εκτιμηθεί σε μονάδες. Έτσι, αξιολόγησε τις άμεσες ζημιές (θετικές), όπως «διαρπαγές, καταστροφές, απλήρωτες υπηρεσίες, πληρωμές, δαπάνες του προϋπολογισμού, κλήριγκ, συντάξεις στα θύματα, διαρπαγές κρατικών αποθηκών, πολεμικό υλικό και ποσά που καταβλήθηκαν σε εργάτες από εργοδότες». Οι έμμεσες ζημίες (αποθετικές) της περιόδου 1940-1944 ήταν η πτώση του εθνικού εισοδήματος και η ελάττωση της απόδοσης της εργασίας, που είχαν παρόμοιες συνέπειες και στη μεταπολεμική εποχή. Ωστόσο, στις αξιώσεις δεν περιλαμβάνονται θυσίες του πληθυσμού (θάνατοι, ασθένειες, ελάττωση γεννήσεων), θυσίες του πολιτισμού (απώλεια καλλιτεχνικών και πνευματικών αξιών, ιδιωτικών περιουσιών κτλ). «Μετά από συστηματική δουλειά όλων των αρμοδίων», έγραφε, «οι συγκεκριμένες και σταθμητές θυσίες της χώρας ήσαν 17,8 δισ. δολάρια του 1938 ή 1,994 τρισ. δραχμές του 1938».   Το ΑΕΠ 33 ετών εξαφανίστηκε   Το 1938 το συνολικό εθνικό εισόδημα ήταν σχεδόν 60 δισ. δραχμές και ο προϋπολογισμός 15 δισ. δραχμές. Σύμφωνα με τον Κ. Δοξιάδη, οι αξιώσεις της Ελλάδας έφταναν το εθνικό εισόδημα 33 ετών ή τον προϋπολογισμό του κράτους για 130 χρόνια. Η κατανομή των αποζημιώσεων έγινε ως εξής: - 60,9% από τη Γερμανία, δηλαδή 10,8 δισ. δολάρια ή 1,2 τρισ. δραχμές - 33,6% από την Ιταλία, ήτοι 6 δισ. δολάρια ή 670 δισ. δραχμές - 5,5% από τη Βουλγαρία, δηλαδή σχεδόν 1 δισ. δολάρια ή 198 δισ. δραχμές. «Για την Γερμανία το ποσόν που θα έπρεπε να πληρώσει στην Ελλάδα είναι αντίστοιχο με το ένα τρίτον του εθνικού εισοδήματος ενός έτους. Για την Ιταλία είναι αντίστοιχο με ένα σχεδόν εθνικό εισόδημα ενός έτους. Για την Βουλγαρία το ποσόν είναι αντίστοιχο με το εθνικό εισόδημα δύο ετών» έγραφε ο Δοξιάδης. «Ενώ λοιπόν ο κάθε κάτοικος της Ελλάδος θα πρέπει να εργάζεται 33 χρόνια για να αποκαταστήσει όλες τις ζημιές, οι υπεύθυνοι λαοί θα μπορούσαν να εργασθούν πολύ λιγότερο για να αποκαταστήσουν το ό,τι κατέστρεψαν» σημείωνε. Συγκεκριμένα, οι Γερμανοί θα χρειάζονταν μόνον τέσσερις μήνες, οι Ιταλοί έναν χρόνο και οι Βούλγαροι δύο χρόνια. «Το πρόβλημα λοιπόν για τον ελληνικό λαό είναι 66 φορές σημαντικότερο από ό,τι για τους Γερμανούς, 33 φορές για τους Ιταλούς και 16 για τους Βουλγάρους» εξηγούσε.   Η Ελλάδα πήρε «ψίχουλα»   Σύμφωνα με τον πολεοδόμο, η Γερμανία προκάλεσε το 60,9% όλων των ζημιών και σχεδόν τις μισές από τις αποθετικές ζημιές. Έτσι, οι συνέπειες των ζημιών χρεώνουν όλες τη Γερμανία ως κύριο υπεύθυνο του πολέμου και της καταστροφής. Ωστόσο, τα επιχειρήματα των συμμάχων ήταν τελείως διαφορετικά, έγραφε, αφού υποστήριζαν ότι «η Γερμανία πρέπει να ανασυγκροτηθεί, η Ιταλία είναι πολύ πτωχή και η Βουλγαρία θυσιάστηκε για μας».  «Αυτά ήσαν τα νέα συνθήματα των μεγάλων δυνάμεων, ένα μόλις χρόνο μετά την ανακωχή στην Ευρώπη πριν συνταχθούν και υπογραφούν οι συνθήκες με τις αξονικές χώρες. Έτσι τα ελληνικά αιτήματα παραμερίστηκαν και αντί για εκπλήρωσή τους, τα διάφορα συνέδρια και οι συσκέψεις επιδίκασαν στην Ελλάδα συμβολικά και μόνον ένα ποσόν» τόνιζε ο Δοξιάδης. Το συμβολικό ποσό ήταν 300 εκατ. δολάρια (του 1946) έναντι ελληνικών αιτημάτων 17,8 δισ. δολαρίων (του 1938), τα οποία δεν αντιστοιχούν παρά στο μισό ή τα δύο τρία της προπολεμικής τους αξίας, δηλαδή επιδικάσθηκε μόλις το 1% των αξιώσεων της χώρας. «Η απόφαση αυτή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα και οφείλεται κυρίως στη διεθνή πολιτική που ασκήθηκε από τις μεγάλες δυνάμεις μετά τον πόλεμο. Υπεύθυνες για την απόφαση αυτή είναι οι μεγάλες δυνάμεις και προς αυτές πρέπει να απευθύνονται από εδώ κι εμπρός τα αιτήματά μας» σημείωνε. Πήρε μόλις το 1%, παρά τις καταστροφές   «Η Ελλάς υπέφερε κατά τον πόλεμο και την Κατοχή όσο καμία άλλη χώρα του κόσμου. Είχε το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπινων θυσιών και τον μεγαλύτερο βαθμό υλικών φθορών μεταξύ όλων των συμμάχων χωρών και πιθανώς και μεταξύ των ηττημένων. Τα αιτήματα της Ελλάδος ήταν δίκαια και λογικά. Δεν ζήτησε να αποζημιωθεί ούτε για τον πληθυσμό που έχασε ούτε για τις ηθικές ή άλλες πνευματικές φθορές ούτε ακόμη για την προσπάθεια που πήγε χαμένη. Ζήτησε απλώς να αποζημιωθεί για τις υλικές της φθορές» έγραφε ο Κ. Δοξιάδης.  «Από τα ηθικά και δίκαια αυτά ελληνικά αιτήματα δεν ικανοποιήθηκε, έστω θεωρητικά, με την αναγνώριση δικαιωμάτων παρά ένα ποσοστό 1% από το σύνολο των θυσιών. Το ποσόν αυτό αντιπροσωπεύει μόλις το 1% των ζημιών που προκάλεσαν οι Γερμανοί, το 1% των ζημιών που προκάλεσαν οι Ιταλοί και το 3% των ζημιών που προκάλεσαν οι Βούλγαροι. Το αποτέλεσμα είναι ότι μόνο η Ελλάς καταδικάζεται τελικά σε ένα παθητικό 17,6 δισ. δολαρίων του 1938 που αντιστοιχεί σε εθνικό εισόδημα 33 σχεδόν ετών» σημείωνε με λύπη. «Για τις υπεύθυνες για τις καταστροφές χώρες το αποτέλεσμα είναι ότι η Γερμανία θα πληρώσει το 1/300 σχεδόν του εθνικού της εισοδήματος, η Ιταλία θα πληρώσει το 1/100 του εθνικού της εισοδήματος και η Βουλγαρία το 6% του εθνικού της εισοδήματος» συμπλήρωνε. «Ενώ η Ελλάς που αγωνίσθηκε και δεν προκάλεσε ζημιές σε κανένα, θα χάση 33 φορές τις εθνικές της προσπάθειες, οι υπεύθυνες χώρες, που θα μπορούσαν με προσπάθεια μικρότερη του ενός χρόνου να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους στην Ελλάδα, δεν πρόκειται να συμβάλουν παρά με ένα ελάχιστο ποσοστό της εθνικής τους προσπάθειας ενός έτους, πράγμα που δημιουργεί όμως μίαν απόστασιν μεταξύ των θυσιών της Ελλάδος και των θυσιών των άλλων χωρών σχεδόν 3.000 προς 1. Αυτή είναι συγκριτικά η ικανοποίηση της Ελλάδος για τις προσπάθειες που κατέβαλε για τον αγώνα της Δημοκρατίας» σημείωνε ο Δοξιάδης.   Κατά κεφαλήν ζημιά 2.220 δολαρίων   «Ενώ οι συνολικές θυσίες της χώρας ήταν τόσες ώστε ο κάθε Έλληνας να έχει χάσει 2.550 δολάρια, οι επανορθώσεις είναι ίσες προς 30 δολάρια, δηλαδή μένει κατά κεφαλήν παθητικό 2.220 δολάρια» τόνιζε και υπογράμμιζε ότι δόθηκαν χώρες με μικρότερες ζημιές έλαβαν μεγαλύτερες αποζημιώσεις, ενώ σύμμαχοι του Άξονα κατέβαλαν μεγαλύτερες αποζημιώσεις σε τρίτες χώρες από ό,τι οι Γερμανοί στην Ελλάδα. «Η αιτία που έγιναν όλες αυτές οι αδικίες ήταν η πολιτική που ακολούθησαν οι μεγάλες δυνάμεις να εξασφαλίσουν η κάθε μία τις χώρες που μένουν στην δική τους σφαίρα επιρροής και που ήταν προσκολλημένες στην πολιτική τους» έγραφε. «Ένα συμπέρασμα είναι βέβαια και ασφαλές και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβήτηση κανένας, γιατί αποδεικνύεται από όλα τα στοιχεία που διατίθενται. Πως η Ελλάς που υπέστη τις μεγαλύτερες ζημιές στον πόλεμο πήρες τις μικρότερες επανορθώσεις και επομένως η Ελλάς βγήκε δύο φορές κατεστραμμένη, μία από τους εχθρούς με την κολοσσιαία μείωση του εθνικού της πλούτου και μία από τους συμμάχους της, με την αδικία που έγινε στην επανόρθωση των ζημιών της» διαπίστωνε ο πολεοδόμος. «Ενώ βρισκόταν μετά τον πόλεμο ορισμένους βαθμούς κάτω από το προπολεμικό της επίπεδο και κάτω από τις άλλες χώρες, μετά την πληρωμή των επανορθώσεων θα βρίσκεται ακόμη χαμηλότερα, σχετικά με κάθε άλλη χώρα. Χάρη στις επανορθώσεις, η απόσταση της Ελλάδος από τις άλλες χώρες, αντί να μικρύνει, θα μεγαλώσει» κατέληγε. «Κωνσταντίνος Αποστόλου Δοξιάδης, Αρχιτέκτων Μηχανικός, Διπλωματούχος του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, Διδάκτωρ Μηχανικός του Πολυτεχνείου του Βερολίνου. 1940-1946 προϊστάμενος Γραφείου Χωροταξικών - Πολεοδομικών Μελετών και Ερευνών Υπουργείου Δημοσίων έργων. 28.12.45 - 4.4.46 Υφυπουργός Ανοικοδομήσεως. Από 5.4.46 Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Ανοικοδομήσεως».   EΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:

 

Τον Οκτώβριο του 1940, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να μπει στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την απρόκλητη εισβολή των στρατευμάτων του Μουσολίνι στην Ήπειρο. Ο Χίτλερ, για να σώσει τον Μουσολίνι από μία ταπεινωτική ήττα, εισέβαλε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941. Η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους Γερμανούς όσο καμία άλλη χώρα κάτω από την κατοχή τους. Σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, τουλάχιστον 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα-άμεσο αποτέλεσμα της Γερμανικής λεηλασίας. Ο Μουσολίνι παραπονέθηκε στον Υπουργό του των Εξωτερικών, Κόμη Τσιάνο, «Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους». Η Γερμανία και η Ιταλία επέβαλαν στην Ελλάδα όχι μόνο υπέρογκες δαπάνες κατοχής, αλλά και ένα αναγκαστικό δάνειο (κατοχικό δάνειο) ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολλαρίων.  Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει αυτό το χρέος και είχε δώσει οδηγίες να αρχίσει η διαδικασία πληρωμής του. Μετά το τέλος του πολέμου, η Συνδιάσκεψη των Παρισίων επιδίκασε στην Ελλάδα 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια για πολεμικές επανορθώσεις έναντι της Ελληνικής απαίτησης 14,0 δισεκατομμυρίων δολαρίων.  Η Ιταλία πλήρωσε στην Ελλάδα το μερίδιο της από το κατοχικό δάνειο.Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα, και η Γερμανία πλήρωσε πολεμικές επανορθώσεις στην Πολωνία το 1956 και στην Γιουγκοσλαβία το 1971. Η Ελλάδα απαίτησε από την Γερμανία την πληρωμή του κατοχικού δανείου το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995.  Παρά ταύτα Γερμανία αρνείται συστηματικά να πληρώσει στην Ελλάδα τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990. Ενδεικτικό της σημερινής αξίας των Γερμανικών υποχρεώσεων προς στην Ελλάδα είναι το ακόλουθο: εάν χρησιμοποιηθεί σαν τόκος ο μέσος τόκος των Κρατικών Ομολόγων των ΗΠΑ από το 1944 μέχρι το 2010, που είναι περίπου 6%, η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου ανέρχεται στα 163,8 δισεκατομμύρια δολάρια και αυτή των πολεμικών επανορθώσεων στα 332 δισεκατομμύρια δολάρια. Jacques Delpla: Η Γερμανία οφείλει   575 δισεκ. δολάρια Στις 2 Ιουλίου 2011, ο Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της Γαλλικής κυβέρνησης Jacques Delpla δήλωσε ότι οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται σε 575 δισεκατομμύρια δολάρια (Les Echos, Saturday, July 2, 2011). Ο Γερμανός ιστορικός οικονομολογίας Dr. Albrecht Ritschl συνέστησε στην Γερμανία να ακολουθήσει μία περισσότερο μετριοπαθή πολιτική στην ευρωκρίση του 2008-2011, διότι ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη δικαιολογημένων απαιτήσεων για πολεμικές επανορθώσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (Der Spiegel, June 21, 2011,guardian.co.uk, June 21, 2011). Οι Γερμανοί δεν άρπαξαν από τούς Έλληνες μόνο «ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους».  Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα έχασε 13% του πληθυσμού της. Ένα μέρος αυτού του πληθυσμού χάθηκε στην μάχη, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό χάθηκε από την πείνα και τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών. Οι Γερμανοί δολοφόνησαν τούς κατοίκους 89 Ελληνικών πόλεων και χωριών, έκαψαν περισσότερα από 1700 χωριά και εκτέλεσαν πολλούς από τους κατοίκους αυτών των χωριών. Μετέτρεψαν την χώρα σε ερείπια, και λεηλάτησαν τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς. Ζητούμε από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών.  Αυτές τις μέρες διεξάγεται η Δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις.  Όπου γης Ελληνες και φιλέλληνες συνεχίστε την πίεση για την δικαίωση της Ελλάδος και την  απόδοση  των Γερμανικών επανορθώσεων του Β’Π.Π  στη χώρα, στα θύματα και στους απογόνους των θυμάτων. Υπογράφετε τις Εκκλήσεις επιστροφής  από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα  Προβάλλετε στο διαδίκτυο το ύψιστο τούτο θέμα για να δικαιωθεί η Ελλάδα και να λάμψει η αλήθεια πού εκκρεμεί για πολλές δεκαετίες Να πληρωθεί άμεσα το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών, που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών... Αυτές τις μέρες διεξάγεται η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Η δικαίωση των Ελλήνων θυμάτων του Ναζισμού μέσω των Ιταλικών δικαστηρίων, έχει οδηγήσει την υπόθεση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στο οποίο προσέφυγε η Γερμανία για να ακυρώσει τις αποζημιώσεις και το οποίο ξεκίνησε τη σχετική δικαστική διαδικασία τη Δευτέρα 12/09.  Την ίδια ώρα, ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα το μέγα θέμα του ανεξόφλητου αναγκαστικού Κατοχικού Δανείου της χώρας μας προς τη Γερμανία και των γερμανικών επανορθώσεων για τις κατοχικές καταστροφές στη χώρα μας, αφού η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα η οποία δεν έχει λάβει ως αποζημίωση ούτε ένα ευρώ.  Η μέχρι τώρα παθητική, δυστυχώς, στάση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, στο μέγιστο αυτό Εθνικό θέμα, ήρθε η ώρα να γίνει ενεργητική. Είναι απόλυτη ανάγκη, από σήμερα, οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Εξωτερικών και Οικονομικών, τουλάχιστον, να παρακολουθήσουν αυτή την πολυσήμαντη για τα εθνικά μας συμφέροντα δίκη στη Χάγη.  Η παρουσία τους δεν θα είναι τιμή μόνο, για τα θύματα του Ναζισμού, αλλά, επιτέλους θα καταδείξει στους Δικαστές της Χάγης και στην παγκόσμια κοινή γνώμη, την αποφαστικότητα της Ελληνικής Πολιτείας να στηρίξει δυναμικά τις διεκδικήσεις των συγγενών των Ελλήνων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας για ηθική και υλική αποζημίωση.  Αυτή η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στις σημερινές συνθήκες, έχει τεράστια σημασία για το παρόν και το μέλλον της Πατρίδας μας.   34ον   ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Η ΕΒΡΑΙΚΗ ΜΟΝΟΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥ Β’ Π.Π

 

 

Γερμανικές Αποζημιώσεις : Aυτό τό Πολιτικό Σύστημα ούτε θέλει ούτε μπορεί !  Εισερχόμενα Dim Lympe <dimitrisly@yahoo.gr> 4 Νοε 2022, 10:39 μ.μ. (πριν από 12 ώρες) προς         ΤΟΥ  ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥ  ΔΗΜΗΤΡΗ   ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ     Γερμανικές  Αποζημιώσες :    Aυτό     τό    Πολιτικό   Σύστημα    ούτε  θέλει   ούτε  μπορεί !       ΜΕΡΟΣ  ΠΡΩΤΟ       1.Οι Γερμανικές οφειλές πρός τήν χώρα μας προέρχονται :   ΠΡΩΤΟΝ:                           :   *Aπό τό οφειλόμενο υπολοιπο των επανορθώσεων του Πρώτου Παγκοσμίου  Πολέμου.   * Αποζημιώσεις λόγω της απώλειας, κυρίως,σκαφών(βομβαρδισμοί,τορπιλισμοί, βυθίσεις,αιχμαλωσία),κατά την    περίοδο ουδετερότητας της Ελλάδας στον ΒΠΠ,πρίν την επίθεση  Ιταλίας και Γερμανίας εναντίον μας.: * Τήν επιστροφή του Αναγκαστικού  Κατοχικού Δανείου * Τις επανορθώσεις πού αναγνωρίστηκαν από την Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946),να μας καταβάλει η    Γερμανία,για τις  ζημιές πού προξένησε  στην Ελληνική  Οικονομία.   *Τήν  καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα των θηριωδιών του Γερμανικού κράτους κατοχής(περιπτώσεις Διστόμου,    Καλαβρύτων, κλπ).   *Τήν επιστροφή 10.000 και πλέον κλαπέντων από τους Ναζί  Αρχαιολογικών θησαυρών,πού σήμερα κοσμούν τά    Γερμανικά Μουσεία  η  ιδιωτικές Συλλογές.Αραγε,πόσο ενδιαφέρεται για το θέμα  αυτό καί τί πράττει, το ΥΠΠΟ (Υπουργείο  Πολιτι σμού);      ΔΕΥΤΕΡΟΝ   Σύμφωνα με το βιβλίο <<Η Μαύρη Βίβλος της Κατοχής>>(Αθήνα 2006),πού έχει εκδώσει  το ΕΣΔΟΓΕ(Εθνικό Συμβού    λιο για την διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς τηνΕλλάδα).τά θύματα και οι απώλειες της χώρας μας από  τους Γερμανούς  κατά τον ΒΠΠ,έχουν ως εξής:                                              A. * Νεκροί πολέμου 1940-1941  : 13.327 *Εκτελεσμένοι (σε ολόκληρη τη χώρα):56.225 *Θανόντες όμηροι(στα Γερμανικά Στρατόπεδα): 105.000 *Νεκροί από βομβαρδισμούς: 7.120 *Nεκροί σε μάχες της Εθνικής Αντίστασης(σύμφωνα με τά Γερμανικά στοιχεία): 20.650 *Νεκροί στη Μέση Ανατολή: 1.100 *Aπώλειες Εμπορικού Ναυτικού: 3.500 ΣΥΝΟΛΟ  (A) : 206.922 νεκροί.                                                B  *  Nεκροί από πείνα και σχετικές ασθένειες: 600.000 *Απώλειες από υπογεννητικότητα : 300.000 ΓΕΝΙΚΟ  ΣΥΝΟΛΟ ΑΠΩΛΕΙΩΝ(Α+Β) :  1.106.922    2.  Η ΤΡΙΠΛΗ  ΚΑΤΟΧΗ *Μόλις οι στρατιές της Βέρμαχτ κατέκτησαν τήν Ελλάδα,τέθηκε αμέσως σε εφαρμογή το προγραμματισμένο τριπλό    σχέδιο του  Χίτλερ για την εξαφάνισή της. Απέβλεπε στο διαμελισμό της χώρας, στον εκφασισμό της και στη γενοκτονία του  Ελληνικού Λαού με την πείνα και τις εκτελέσεις.   *Πέρα όμως,από τους στρατηγικούς στόχους,τους στρατιωτικούς και τους προπαγανδιστικούς, ο Χίτλερ ήθελε να    υποδουλώσει την Ελλάδα,να την διαμελίσει,να της αρπάξει εδάφη,και αν δεν κατόρθωνε να την φασιστικοποιήσει, η,τουλά  χιστον, να αφανίσει τον Ελληνικό Λαό με την πείνα και τις εκτελέσεις. Αυτοί ήσαν οι σκοποί του Χίτλερ,αυτό ήταν το σχέδιό του  σε βάρος της Ελλάδας.   *Στην Ελλάδα,μόνο,από όλες τις κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης,υπήρχαν τρείς κατακτητές: η Γερμανία,η Ιταλία και    η  Βουλγαρία.   Πέρα από τά Ελληνικά εδάφη τά οποία προσαρτήθηκαν στην Ιταλία  (Ιόνια νησιά,Κυκλάδες,Σάμος) και στη Βουλγαρία    (Ανατολική Μακεδονία και Θράκη), η χώρα από στρατιωτικής πλευράς μοιράστηκε ανάμεσα στους τρείς κατακτητές:   η Βουλγαρία παρέμεινε στην προσαρτημένη περιοχή,εκτός από μια περιοχή του Εβρου πού συνόρευε με την    Τουρκία,η οποία υπήχθη στη Βέρμαχτ. Η υπόλοιπη Ελλάδα μοιράστηκε ανάμεσα στη Γερμανία και Ιταλία,με προβάδισμα στην  Ιταλία,η  οποία πέρα από τά προσαρτημένα εδάφη είχε στην κατοχή της και την Ηπειρο,την Θεσσαλία,τήν Στερεά,την Πελοπόν  νησο,τον νομό Λασηθίου Κρήτης και την Δυτική Μακεδονία.Τέλος,η Βέρμαχτ κράτησε την Κεντρική Μακεδονία,το μέρος του  Εβρου,την Εύβοια,την Μυτιλήνη,Χίο,Βόρειες Σποράδες,Κύθηρα,Μήλο,  και Κρήτη (πλήν του νομού Λασηθίου).   *Ο Χίτλερ,αμέσως,και προτού ξεσπάσει το αντάρτικο,διαμέλισε και παρέδωσε εδάφη της Ελλάδας σε άλλα κράτη,σε    μια μάταιη  προσπάθεια να διασπάσει την εθνική ενότητα.   Γιαυτό παρέδωσε την Ανατολική Μακεδονία και την Δυτική Θράκη στη φασιστική Βουλγαρία,τά Ιόνια νησιά,τις    Κυκλάδες και την Σάμο στην φασιστική Ιταλία,την Θεσπρωτία στο φασιστικό  καθεστώς πού είχε δημιουργήσει ο Μουσολίνι  στην Αλβανία.    Τέλος,στήν καρδιά της Ελλάδας,ίδρυσε το βασίλειο της Πίνδου,αποτελούμενο από τμήματα της Ηπείρου,της Δυτικής    Μακεδονίας,της Θεσσαλίας και της Ρούμελης.     Παρόμοιος διαμελισμός και αρπαγή εδαφών δεν εφαρμόστηκε σε άλλη χώρα από τον Χίτλερ, πουθενά αλλού σε    ολόκληρη την κατεχόμενη Ευρώπη.      3.. ΤΟ   ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ   Το 1989 (με την κατάρρευση του Τείχους του Βερολίνου),ο τότε Καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Κόλ, προκειμένου    η χώρα του  να αποφύγει την καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων στην Ελλάδα,αλλά και σε άλλες χώρες(Πολωνία,κλπ), κατέ  φυγε στο  εξής τέχνασμα: Ζήτησε από τους Διαπραγματευτές να αποφύγουν τον όρο<<Συνθήκη Ειρήνης>>,ο οποίος θα  μπορούσε να  οδηγήσει σε πιθανό αίτημα από την Ελληνική πλευρά για πολεμικές Αποζημιώσεις. Ετσι, λοιπόν, υπεγράφη η  <<,Συνθήκη  2+4>>,από την Ανατολική και Δυτική Γερμανία, ως και τις 4  Δυνάμεις πού κατέλαβαν την Γερμανία, μετά το πέρας  του ΒΠΠ,την Γαλλία ,Βρετανία ,Σοβιετική Ενωση  και ΗΠΑ. Ιδού τό κατάπτυστο παρασκήνιο:   O  Xόρστ  Τέλτσικ,σύμβουλος τού καγκελλάριου   Χέλμουτ Κόλ,μέ ένα εξαιρετικά διαφωτιστικό κείμενο συνοψίζει  τήν    Γερμανική μεθόδευση γιά τήν αποφυγή τών Επανορθώσεων καί τήν παραπλάνηση τών παλιών εχθρών καί σημερινών  συμμάχων τής  Γερμανίας.   Πρόκειται γιά μιά κυνική απαρίθμηση τών επιχειρημάτων τής Γερμανικής γραφειοκρατίας,μέ σκοπό τήν παράκαμψη    τών νόμι μων διεκδικήσεων τών μικρότερων κρατών.Σέ αυτό τό ντοκουμέντο γίνεται σαφές ότι η Δυτική Γερμανία μέχρι τότε  δέν είχε  υπογράψει καμμιά συγκεκριμένη σύμβαση καί είχε σκόπιμα περιοριστεί σέ δηλώσεις μελλοντικών προθέσεων.   Τό δεύτερο επιδιωκόμενο τόυ Κόλ ήταν ότι οι οιεσδήποτε διαπραγματεύσεις εκείνης τής περιόδου μέ τίς νικήτριες    Συμμαχικές  Δυνάμεις θά έπρεπε νά αποφύγουν <<πάση θυσία>> νά καταλήξουν σέ <<Συνθήκη Ειρήνης>>,διότι αυτό θά  συμπεριελάμβανε  καί μιά διαπραγμάτευση γιά τίς Επανορθώσεις.   Ενα,επί πλέον,επιχείρημα πού επικαλείται ο Τέλτσικ είναι <<πώς τό ζήτημα τών επανορθώσεων έχει διευθετηυεί <<de    facto>>,από τήν στιγμή πού υπήρξαν κάποιες καταβολές αποζημιώσεων καί επί πλέον οι Μεγάλες Δυνάμεις είχαν αναστείλει  τίς  διεκδικήσεις τους. Μάλιστα στό τέλος,αναφέρεται καί τό χρονικό διάστημα από τόν Πόλεμο,μέ τήν παρατήρηση ότι επί  45(σαράντα πέντε) χρόνια  είναι αρκετά(1990) γιά νά έχει  παραγραφεί η αξίωση.   Οπως,όμως,παρατηρεί ο καθηγητής  Κάρλ Χάϊντς  Ρότ,<<είμαστε,πλέον,σέ θέση νά γνωρίζουμε ότο οι Γερμανοί    εκπρόσωποι στήν Σύμβαση 2+4 (πρόκειται γιά τήν Διάσκεψη τών δύο Γερμανικών κρατών μέ τίς τέσσερεις Μεγάλες Δυνάμεις  πού κατέληξε στήν επανένωση τής  Γερμανίας).ακολούθησαν κατά βήμα τίς υποδείξεις τού ειδικού Γερμανού εμπειρογνώμονα..  Φρόντισαν κατ  αρχάς νά κερδίσουν τήν υποστήριξη τού<<Αμερικανού φίλου>.(Μπούς καί Μπέίκερ),μετά δέ τής Βρετανίας καί  τής Γαλλίας,πού  μέ τήν δική τους συνεργασία μετέτρεψαν σέ ζήτημα ταμπού τόν όρο<<Συμφωνία Ειρήνης>>.Απέναντι  δέ  στούς Σοβιετικούς καί Πολωνούς πού μετείχαν στήν διαπραγμάτευση οι Γερμανοί έπαιξαν τό χαρτί τών έως τότε καταβληθέντων  ποσών Αποζημίωσης καί τής <<παραγραφής>> καί εν τέλει τούς υποχρέωσαν νά υποχωρήσουν όταν έθεσαν τήν απόσυρση  τού ζητήματος τών επανορθώσεων από  τήν ημερήσια διάταξη ώς όρο γιά τήν οριστική αναγνώριση τής γραμμής τών συνόρων  <<Οντερ-Νάϊσε>>.   Ευκολότερο ήταν τό έργο τής Γερμανικής Αντιπροσωπείας απέναντι στούς <<μικρούς συμμάχους>> καί ιδιαίτερα τήν    Γιουγκοσλαβία,  Ελλάδα,Ιταλία. ΤΟΥΣ  ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΛΟΓΟΥ, μέ τόν απλούστερο τρόπο,δηλαδή,ΜΕ ΤΟΝ  ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ  ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ  ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ. Μέ τήν επικύρωση τής  Συνθήκης  2+4,μιά ημέρα πρίν  από τήν προσάρτηση τής DDR (Ανατολικής Γερμανίας),φαινόταν ότι πράγματι τό ζήτημα τών Επανορθώσεων είχε ΟΡΙΣΤΙΚΑ   ΘΑΦΤΕΙ.    Μόνο πού αυτό ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ. Αυτή η Σύμβαση τής 2/10/1990 δέν ήταν    περισσότερο δεσμευτική γιά τήν Ελλάδα καί Γιουγκοσλαβία,απ  ό,τι  τό Πρωτόκολλο τού 1954.   <<Οι αξιώσεις τους συνεχίζουν νά είναι ισχυρές>>τονίζει ο κ.Ρότ,<<Γιουγκοσλαβία καί Ελλάδα φρόντισαν νά  τίς    διατηρούν σέ  ισχύ.Η Γιουγκοσλαβία έως τήν διάλυση τής Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας τό 1999 καί οι Ελληνικές κυβερνήσεις  μέχρι σήμερα.Στήν επιμονή τους οφείλουμε τό γεγονός ότι ο κυνικός χειρισμός τού ζητήματος τών πολεμικών Επανορθώσεων  από τίς Γερμανικές Ελίτ Εξουσίας θά καταλήξει σέ ΣΚΑΝΔΑΛΟ>>..        4.Η Ιστορία τής μοναδικής καταβολής από τήν Γερμανία τών 115 Εκατομμυρίων Μάρκων. Η σύλληψη του εγκληματία πολέμου Μάξ Μέρτεν το 1956, κατά την διάρκεια θερινών διακοπών του στην Ελλάδα,ήταν η  ευκαιρία..Αραγε ποιος ήταν ο Μέρτεν ;   Ο Μάξ  Μέρτεν, λοιπόν, ήταν ο επικεφαλής της Δοικητικής και Οικονομικής Διεύθυνσης της Βέρμαχτ Θεσσαλονίκης -   Αιγαίου. Ο  Μέρτεν, καταδικάστηκε, δύο χρόνια μετά την σύλληψή του,καί καταδικάστηκε  από Στρατοδικείο της Αθήνας σε 25  χρόνια  κάθειρξη, αλλά μερικούς μήνες αργότερα,απελάθηκε,παρά τις εντονότατες εσωτερικές και διεθνείς αντιδράσεις, στην  τότε Δυτική Γερμανία. Η Δυτική Γερμανία <<τίιμησε>>,με την σειρά της,την απόφαση τού τότε πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή,με  μία  εφάπαξ πληρωμή  ποσού  115  εκατ.μάρκων. Σέ μια δε σημείωση στά  πρακτικά,η Ελληνική κυβέρνηση επεσήμανε για  προληπτικούς λόγους ότι<<μέ την συμφωνία  αυτή, οι εκκρεμείς απαιτήσεις Επανορθώσεων σε καμμία περίπτωση δεν    έχουν  εκπληρωθεί>>.   5. Η  ΙΣΤΟΡΙΑ  ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ  ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ 1. Στις  14/11/1995 έγινε ρηματική διακοίνωση προς την Γερμανική κυβέρνηση,κατ εντολή του Ανδρέα Παπανδρέου.    Αυθημερόν,ο Γερμανός Υφυπουργός Εξωτερικών Hartmann απέρριψε τήν μοναδική ρηματική διακοίνωση τής    Ελλάδας.   2.  Ο Υπουργός Δικαιοσύνης τής κυβέρνησης Σημίτη Μιχάλης Σταθόπουλος αρνήθηκε  να χορηγήσει Αδεια για την    Αμετάκλητη  Απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης υπέρ των θυμάτων του Διστόμου. Εκτοτε ουδέν νεώτερο. Αυτές οι ελάχιστες πρωτοβουλίες  δεν δεΊχνουν κανένα πραγματικό ενδιαφέρον από  πλευράς   επίσημης Πολιτείας. Χαρακτηριστικά,ο Στρατηγός   Δημήτριος Γράψας, Επίτιμος Αρχηγός  ΓΕΕΘΑ.,λέει:<<Η Γερμανία αποτελεί συνέχεια      του Ναζιστικού Κράτους,τά εγκλήματα του οποίου δεν παραγράφονται και αυτό δεν θα πρέπει να το ξεχνά όσο και αν    το θέλει. Τά θύματα της θηριωδίας των Ναζί απαιτούν δικαίωση  και μέχρι να έρθει, η Γερμανία θα είναι υπόλογη. Υπόλογες,  όμως,είναι και οι Ελληνικές κυβερνήσεις πού δεν έχουν κάνει τίποτα,επισήμως,για την διεκδίκηση των Γερμανικών Αποζημιώ  σεων και του Κατοχικού Δανείου>>.     6 Η Διαχρονική συμπεριφορά  τής Γερμανίας πρός τά θύματά της.   Α.  Η  Γερμανική γενοκτονία της Ναμίμπια   Από το 1904 έως το 1909,στην Ναμίμπια, μια χώρα πού βρίσκεται στην Νοτιοδυτική Αφρική, περίπου 65.000 (εξήντα    πέντε  χιλιάδες)πολίτες της χώρας αυτής,εξολοθρεύτηκαν από τους Γερμανούς αποικιοκράτες. Αιτία του φοβερού αυτού  εγκλήματος  κατά της ανθρωπότητας ήταν η εξέγερση και η αντίσταση των αυτόχθονων πληθυσμών εναντίον των Γερμανικών  Δυνάμεων  Κατοχής.   H διαταγή τον Οκτώβριο του 1904,του Γερμανού Στρατηγού Lothar von Throtha, Διοκητή τού Ράϊχ στην Νοτιοδυτική    Αφρική, ήταν πρωτοφανούς  βαρβαρότητας,καθώς διέτασσε τά Γερμανικά Στρατεύματα να εξολοθρεύσουν στο διάβα τους  κάθε αυτόχθονα,οπλισμένο η άοπλο, πού θα συναντούσαν μπροστά τους, εντός των συνόρων της Ναμίμπια!...   Σαράντα χρόνια μετά, μια  ανάλογη διαταγή θα δινόταν καί  αυτή την φορά θα αφορούσε τά Καλάβρυτα, τό Δίστομο, τό    Κομμένο της Αρτας, τήν Βιάννο τής Κρήτης και άλλες εκατοντάδες πόλεις και χωριά,πού έγιναν θυσία στον βωμό του Ναζισμού.   Στην  Ναμίμπια, λοιπόν, σάν αποτέλεσμα των εκτελέσεων, τής  πείνας, τής εργασίας σέ κάτεργα, των σκληρών καιρι    κών συνθηκών,κλπ, 65.000 ιθαγενείς βρήκαν τραγικό θάνατο.   Πέρα από  αυτά,όμως, τά  Γερμανικά στρατεύματα κατοχής λεηλάτησαν, έκλεψαν, δήμευσαν,τόν Δημόσιο  πλούτο    αλλά και τις  ιδιωτικές περιουσίες νεκρών και επιζώντων,την γή,  τά ζώα, τά αγαθά καί τά χρήματά τους, αποκομίζοντας  τεράστια υλικά οφέλη  και υπονομεύοντας γιά δεκαετίες την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.   Το  2001,περίπου ένα αιώνα,μετά, οι απόγονοι των νεκρών τής γενοκτονίας τής Ναμίμπια,όχι μόνο δεν ξέχασαν, αλλά    μή  μπορώντας να συμβιβαστούν με την αδικία πού τούς στοιχειώνει, ξεκίνησαν ένα τιτάνιο δικαστικό και πολιτικό αγώνα για να  υποχρεώσουν τήν Γερμανία να αναλάβει την ιστορική της ευθύνη για τά  φοβερά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας πού  διέπραξε είς  βάρος του Λαού της Ναμίμπια, να αναγνωρίσει επισήμως την γενοκτονία,να ζητήσει συγγνώμη από τους  απογόνους των θυμάτων και τον Λαό  και νά προσέλθει σέ <<ανοικτό διάλογο μέ  τήν κυβέρνηση της Ναμίμπια σχετικά με  μέτρα  πού μπορούν να ληφθούν για την επίτευξη συμφιλίωσης>>.   Πέρασαν 20 χρόνια,από τότε,με την Γερμανία να επιδεικνύει  αλλαζονία  καί αδιαλλαξία στο αίτημα της Ναμίμπια.    Όμως  η Ναμίμπια επέμεινε !...Τρανταχτό μάθημα για την Ελλάδα.   Τελικά, μετά από 9 γύρους συνομιλιών, το 2021, η Γερμανία  συμφώνησε να καταβάλει το ποσό του 1,1 Δίς  ευρώ,    τμηματικά σε 30(τριάντα) ετήσιες δόσεις, καθώς αναγνώρισε την γενοκτονία πού διέπραξε στην Ναμίμπια, στις αρχές του 20ού  αιώνα, κάτι πού για τήν  Γερμανία ισοδυναμεί με χειρονομία συμφιλίωσης, αλλά όχι νομικά δεσμευτική αποζημίωση. Σκόπιμα,  δε, η συμφωνία αυτή παραλείπει τούς όρους<<επανορθώσεις>>η <<Αποζημιώσεις>,για τον φόβο ότι τέτοιες νομικές ορολογίες,  αν υιοθετούντο,  θα αποτελούσαν  νομικό προηγούμενο, γιά άλλες χώρες (βλέπε Ελλάδα, Πολωνία, κλπ ).       Περιττό να πούμε ότι ακόμη και την αποζημίωση πού συμφώνησαν να καταβάλουν στήν Ναμίμπια, σχεδόν, ολόκληρο    το ποσό  θα αφορά υλικοτεχνική βοήθεια στον αγροτικό τομέα της Ναμίμπια, κλπ .Οχι σε χρήμα. Είναι, άλλωστε, η συνήθης  μέθοδος της <<δεσμευμένης βοήθειας>>.(tied aid),πού τελικά όλο ,σχεδόν, το ποσό τής Παραγόμενης Προστιθέμενης Αξίας  θα  παραμείνει στην Γερμανία,αφού όλα τά  υλικοτεχνικά μέσα αυτής τής βοήθειας  θα παραχθούν στην Γερμανία.   Οσον αφορά δέ, τήν χώρα μας,τυχόν <<ναι>>από τήν Γερμανία στην Ελλάδα θα προκαλούσε αυτοστιγμεί τσουνάμι    αξιώσεων και από άλλες  παθούσες  χώρες. Αυτός είναι ο μέγιστος τρόμος της Γερμανίας. Αυτό βέβαια δεν αφορά την  Ελλάδα, η οποία πρέπει να επιμείνει οργανωμένα  και τεκμηριωμένα, κάτι πού δεν έχει κάνει μέχρι τώρα, αφού τά μεγάλα  συμφέροντα, εσωτερικά και εξωτερικά, είναι κατά πολύ ισχυρότερα, μιάς πολιτικής βούλησης, πού δεν εκδηλώνεται, παρά μόνο  από μικρή μερίδα του πολιτικού συστήματος,παρά τά μεγάλα λόγια(σε αντίθεση με το πάνδημο Λαϊκό αίτημα τού Ελληνικού Λαού).   Δυστυχώς,ελάχιστα κόμματα θέτουν στο προεκλογικό τους πρόγραμμα τι θα πράξουν για την ενεργητική διεκδίκηση    των Ελληνι κών αξιώσεων,αφού.τά κόμματα πού υπέγραψαν Μνημόνια,καί γιά άλλα πολλά(ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ και οι  δορυφόροι τους, είναι φόρου υποτελή στα μαύρο κατάλογο των Γερμανικών Μυστικών Υπηρεσιών(BND).Ξέρουν αυτοί !...   Β.ΠΟΛΩΝΙΑ   Οι Πολωνοί υπολογίζουν τις οφειλές της Γερμανίας πρός τήν χώρα τους από τίις επανορθώσεις του ΒΠΠ σε    περισσότερα από   850  Δίς $ Αντιθέτως, η Γερμανία ισχυρίζεται ότι όλες οι οφειλές της προς την Πολωνία,ένεκα του ΒΠΠ έχουν εξοφληθεί. Η σημερινή κυβέρνηση της Πολωνίας έχει αναζωπυρώσει το θέμα των αποζημιώσεων, τονίζοντας ότι η Πολωνία δεν    έχασε μόνο  εκατομμύρια πολιτών της αλλά και ότι  κατάστράφηκε με ένα ασυνήθη κτηνώδη τρόπο.                                                7. Η  αντίδραση τού πολιτικού κατεστημένου στήν ίδια τήν Γερμανία. *Καγκελάριος Σόλτς:<<Το θέμα καταβολής αποζημιώσεων για  τις  ζημιές πού προκάλεσε η Ναζιστική Γερμανία κατά    τον ΒΠΠ  έχει κλείσει από νομική πλευρά.Εχουμε κάνει Συμφωνίες πού  ισχύουν και ρυθμίζουν θέματα από το παρελθόν  και  καταβολές αποζημιώσεων.Παρόλα αυτά η Γερμανική Ομοσπονδιακή κυβέρνηση συναισθάνεται τις Δεσμεύσεις της και σε  σχέση με τις ηθικές συνέπειες από τις καταστροφές πού προκάλεσαν οι Γερμανοί στην Πολωνία και σε άλλες περιοχές.>>   *Όμως,στην Συμφωνία πού επικαλείται ο Σόλτς (Συνθήκη  2+4 του 1990,πού υπεγράφη ανάμεσα στις (2) Γερμανίες και    τις πρώην  νικήτριες Δυνάμεις,δεν γίνεται αναφορά στο ζήτημα των Επανορθώσεων.   *Γερμανικό περιοδικό   SPIEGEL:Το νέο στοιχείο στην απάντηση Σόλτς είναι ότι για πρώτη φορά γίνεται σύνδεση του    Αιτήματος για καταβολή  Επανορθώσεων με τις Εισφορές της Γερμανίας στον Κοινοτικό Προϋπολογισμό,από τις οποίες ωφελεί ται ακόμη  και μιά αμέτοχη χώρα όπως,πχ.η  Πορτογαλία.Μόνο η ανάπτυξη ισοδύναμων συνθηκών ζωής στην Ευρώπη εγγυά  ται ένα ευτυχισμένο μέλλον.Είναι και αυτός ένας ακόμη λόγος,πού η Γερμανία είναι πρόθυμη και θέλει να συνεχίσει και στο μέλ  λον να συμβάλει με πολύ,πολύ υψηλές εισφορές στην χρηματοδότηση του Προϋπολογισμού της ΕΕ,πού μεγάλο τμήμα του, πη  γαίνει στις Νότιες και Ανατολκές χώρες της ΕΕ,κάτι πού είναι καλό>>   Συμπερασματικά,ο Καγκελλάριος Σόλτς  είναι ο πρώτος πολιτικός πού χρησιμοποιεί τον Κοινοτικό    Προϋπολογισμό,ως επιχείρημα    ΚΑΤΑ   της καταβολής Επανορθώσεων.   *Χέλμουτ Σμίτ,πρώην Καγκελάριος της Γερμανίας(λίγο καιρό πρίν τον θάνατό του),σε συνέντευξη  του στο Αθηναϊκό-   Μακεδονι κό Πρακτορείο Ειδήσεων,δηλώνει ότι:<<Tό θέμα των Γερμανικών Αποζημιώσεων στην Ελλάδα είναι θέμα ηθικό και  νομικό και είναι ακόμη ανοικτό>..   *Ράλφ Στέγκερ(αντιπρόεδρος του SPD:<<Η συζήτηση για Αποζημιώσεις πρέπει να γίνει,αλλά δεν θα  πρέπει να συνδε    θεί με την συζήτηση για την ευρωκρίση>>   *Απον Χοφράϊτερ(Στέλεχος του SPD):<<Οι Ελληνικές αξιώσεις δεν μπορούν να αγνοηθούν,το κεφάλαιο αυτό δεν έχει    κλείσει οριστικά, ούτε πολιτικά ούτε ηθικά Καλό θα ήταν η Γερμανική κυβέρνηση να αναζητήσει τον διάλογο με την  Ελληνική.γιά την επεξεργασία των Γερμανικών εγκλημάτων, για μια πολιτική λύση>> Το διά ταύτα: Tό θέμα των Αποζημιώσεων,του Αναγκαστικού Δανείου και της επιστροφής των λεηλατηθέντων και κλαπέντων Αρχαιο   λογικών θησαυρών   από Μουσεία,Αρχαιολογικούς χώρους και παράνομες ανασκαφές,παραμένουν ανοιχτά και η Ελλάδα ουδέ ποτε παραιτήθηκε από  τίς σχετικές αξιώσεις  της.   Αλήθεια,γιατί η Γερμανία ακολουθεί παρελκυστική τακτική γιά τήν επιστροφή στήν Ελλάδα όλων τών κλαπέντων    Αρχαιοτήτων  από τό Γ Ράϊχ.  Τί σχέση έχουν μέ τίς οικονομικές υποχρεώσεις τής Γερμανίας ; Τί κάνουν οι Ελληνικές  κυβερνήσεις ;  8. Η Γερμανική υπονομευτική δράση στήν Ελλάδα.  Ο Σόλτς συνεχίζει την γνωστή πολιτική των Γερμανών στο θέμα των επανορθώσεων. Στήν Ελλάδα διάφορα ιδρύματα    χρηματοδοτούμενα καί καθοδηγούμενα από τίς Γερμανικές κυβερνήσεις, προσπαθούν να <<σβήσουν>> και να <<ξαναγρά  ψουν>>την  ιστορία.όπως,πχ, μέσω του <<Ελληνογερμανικού  Ιδρύματος Νεολαίας>>(όπως κάνουν και στην Πολωνία),με   διεισδύσεις στα  ΑΕΙ,με μετάβαση δωρεάν στη Γερμανία  νέων, για <<ενημερωτικά σεμινάρια>, μέ χρηματοδότηση μικροέργων  στην τοπική αυτοδιοίκηση (μέ στόχο,ιδιαίτερα,το Δικτυο Μαρτυρικών πόλεων),καί ,τελικά, την διάσπασή του, κλπ .Ολα αυτά,  βέβαια, με την πλήρη ανοχή,αν όχι συνδρομή,των Ελληνικών κυβερνήσεων.   Είναι ανιστόρητα και πολλαπλά επιζήμια  τά Προγράμματα  <<Μνήμης από την Κατοχή στην Ελλάδα>>πού χρηματοδο  τούνται,κυρίως,από το Γερμανικό ΥΠΕΞ.   Καλούμε το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής,την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ως και την Εκπαιδευτική Κοινότη    τα ΝΑ ΜΗΝ επιτρέψουν στην Γερμανική κυβέρνηση να θέσει υπό τον έλεγχό της την Ιστορία της Κατοχής και της Αντίστασης  στην Ελλάδα.Αλήθεια,τά Μνημονιακά κόμματα,τώρα,γιατί σιωπούν καί σέ αυτό τό ευαίσθητο ζήτημα ;;    ΣΤΟ  ΕΠΟΜΕΝΟ   ΑΡΘΡΟ:  Οι τεκμηριωμένες προτάσεις  γιά επιτυχή διαγραγμάτευση τών απαιτήσεών μας.                                                                         YΠOMNHΣH                       Οποιος   δεν επιθυμεί την λήψη email,μπορεί να το διαγράψει και να μην λαμβάνει                      νεώτερα.Δεξιά πάνω στην οθόνη σας εμφανίζονται τρείς τελείες … και πατώντας                      τες, παρουσιάζεται  ενα  menu, οπότε ενεργοποιείτε την επιλογή σας .Σάς ευχαριστούμε.     ΑπάντησηΠροώθηση

ΑΣ  ΜΗ  ΤΑ  ΞΕΧΝΑΜΕ  ΑΥΤΑ

 

Θέμα :	ΕΙΝΑΙ  ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ  ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ -    ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ  ΟΠΟΥ  ΜΠΟΡΕΙΤΕ

 

ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ ...

Τον Οκτώβριο του 1940, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να μπει στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την απρόκλητη εισβολή των στρατευμάτων του Μουσολίνι στην Ήπειρο. Ο Χίτλερ, για να σώσει τον Μουσολίνι από μία ταπεινωτική ήττα, εισέβαλε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941. Η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους Γερμανούς όσο καμία άλλη χώρα κάτω από την κατοχή τους. Σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, τουλάχιστον 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα-άμεσο αποτέλεσμα της Γερμανικής λεηλασίας. Ο Μουσολίνι παραπονέθηκε στον Υπουργό του των Εξωτερικών, Κόμη Τσιάνο, «Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους».  Η Γερμανία και η Ιταλία επέβαλαν στην Ελλάδα όχι μόνο υπέρογκες δαπάνες κατοχής, αλλά και ένα αναγκαστικό δάνειο (κατοχικό δάνειο) ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολλαρίων.  Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει αυτό το χρέος και είχε δώσει οδηγίες να αρχίσει η διαδικασία πληρωμής του. Μετά το τέλος του πολέμου, η Συνδιάσκεψη των Παρισίων επιδίκασε στην Ελλάδα 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια για πολεμικές επανορθώσεις έναντι της Ελληνικής απαίτησης 14,0 δισεκατομμυρίων δολαρίων.  Η Ιταλία πλήρωσε στην Ελλάδα το μερίδιο της από το κατοχικό δάνειο.Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα, και η Γερμανία πλήρωσε πολεμικές επανορθώσεις στην Πολωνία το 1956 και στην Γιουγκοσλαβία το 1971. Η Ελλάδα απαίτησε από την Γερμανία την πληρωμή του κατοχικού δανείου το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995.  Παρά ταύτα Γερμανία αρνείται συστηματικά να πληρώσει στην Ελλάδα τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990.  Ενδεικτικό της σημερινής αξίας των Γερμανικών υποχρεώσεων προς στην Ελλάδα είναι το ακόλουθο: εάν χρησιμοποιηθεί σαν τόκος ο μέσος τόκος των Κρατικών Ομολόγων των ΗΠΑ από το 1944 μέχρι το 2010, που είναι περίπου 6%, η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου ανέρχεται στα 163,8 δισεκατομμύρια δολάρια και αυτή των πολεμικών επανορθώσεων στα 332 δισεκατομμύρια δολάρια. Στις 2 Ιουλίου 2011, ο Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της Γαλλικής κυβέρνησης Jacques Delpla δήλωσε ότι οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται σε 575 δισεκατομμύρια δολάρια (Les Echos, Saturday, July 2, 2011).  Ο Γερμανός ιστορικός οικονομολογίας Dr. Albrecht Ritschl συνέστησε στην Γερμανία να ακολουθήσει μία περισσότερο μετριοπαθή πολιτική στην ευρωκρίση του 2008-2011, διότι ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη δικαιολογημένων απαιτήσεων για πολεμικές επανορθώσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (Der Spiegel, June 21, 2011,guardian.co.uk, June 21, 2011). Οι Γερμανοί δεν άρπαξαν από τούς Έλληνες μόνο «ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους».  Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα έχασε 13% του πληθυσμού της. Ένα μέρος αυτού του πληθυσμού χάθηκε στην μάχη, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό χάθηκε από την πείνα και τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών.  Οι Γερμανοί δολοφόνησαν τούς κατοίκους 89 Ελληνικών πόλεων και χωριών, έκαψαν περισσότερα από 1700 χωριά και εκτέλεσαν πολλούς από τους κατοίκους αυτών των χωριών. Μετέτρεψαν την χώρα σε ερείπια, και λεηλάτησαν τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς. Ζητούμε από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών. Αγαπητοί φίλοι, όπως αναφέρεται παρακάτω από το  EΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: Αυτές τις μέρες διεξάγεται η Δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Παρακαλώ ζητήσετε από φίλους και γνωστούς σας να πάνε στο http://www.greece.org/blogs/ wwii/ και να υπογράψουν το Αίτημα μας που ζητά από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα,  πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες,  πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών,  των εγκλημάτων και των λεηλασιών, που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών...   ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ------------------------------ ------------------------------ ----------- Αυτές τις μέρες διεξάγεται η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Η δικαίωση των Ελλήνων θυμάτων του Ναζισμού μέσω των Ιταλικών δικαστηρίων, έχει οδηγήσει την υπόθεση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στο οποίο προσέφυγε η Γερμανία για να ακυρώσει τις αποζημιώσεις και το οποίο ξεκίνησε τη σχετική δικαστική διαδικασία τη Δευτέρα 12/09.  Την ίδια ώρα, ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα το μέγα θέμα του ανεξόφλητου αναγκαστικού Κατοχικού Δανείου της χώρας μας προς τη Γερμανία και των γερμανικών επανορθώσεων για τις κατοχικές καταστροφές στη χώρα μας, αφού η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα η οποία δεν έχει λάβει ως αποζημίωση ούτε ένα ευρώ.  Η μέχρι τώρα παθητική, δυστυχώς, στάση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, στο μέγιστο αυτό Εθνικό θέμα, ήρθε η ώρα να γίνει ενεργητική.  Είναι απόλυτη ανάγκη, από σήμερα, οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Εξωτερικών και Οικονομικών, τουλάχιστον, να παρακολουθήσουν αυτή την πολυσήμαντη για τα εθνικά μας συμφέροντα δίκη στη Χάγη.  Η παρουσία τους δεν θα είναι τιμή μόνο, για τα θύματα του Ναζισμού, αλλά, επιτέλους θα καταδείξει στους Δικαστές της Χάγης και στην παγκόσμια κοινή γνώμη, την αποφαστικότητα της Ελληνικής Πολιτείας να στηρίξει δυναμικά τις διεκδικήσεις των συγγενών των Ελλήνων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας για ηθική και υλική αποζημίωση.  Αυτή η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στις σημερινές συνθήκες, έχει τεράστια σημασία για το παρόν και το μέλλον της Πατρίδας μας. Για το Εθνικό Συμβούλιο ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ!!!!!!!!!!!!!

 

28/10/2018 - 17:29

ΙΣΤΟΡΙΑ

Πόσους νεκρούς «μέτρησε» η Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (βίντεο)

·       

·         48

·         0

·         0

Translate this page

·        EN

·        FR

·        DE

·        ES

·        RU

·        AR

 

 

 

Θέμα :	ΕΙΝΑΙ  ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ  ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ -    ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ  ΟΠΟΥ  ΜΠΟΡΕΙΤΕ

 

ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ ...

Τον Οκτώβριο του 1940, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να μπει στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την απρόκλητη εισβολή των στρατευμάτων του Μουσολίνι στην Ήπειρο. Ο Χίτλερ, για να σώσει τον Μουσολίνι από μία ταπεινωτική ήττα, εισέβαλε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941. Η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους Γερμανούς όσο καμία άλλη χώρα κάτω από την κατοχή τους. Σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, τουλάχιστον 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα-άμεσο αποτέλεσμα της Γερμανικής λεηλασίας. Ο Μουσολίνι παραπονέθηκε στον Υπουργό του των Εξωτερικών, Κόμη Τσιάνο, «Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους».  Η Γερμανία και η Ιταλία επέβαλαν στην Ελλάδα όχι μόνο υπέρογκες δαπάνες κατοχής, αλλά και ένα αναγκαστικό δάνειο (κατοχικό δάνειο) ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολλαρίων.  Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει αυτό το χρέος και είχε δώσει οδηγίες να αρχίσει η διαδικασία πληρωμής του. Μετά το τέλος του πολέμου, η Συνδιάσκεψη των Παρισίων επιδίκασε στην Ελλάδα 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια για πολεμικές επανορθώσεις έναντι της Ελληνικής απαίτησης 14,0 δισεκατομμυρίων δολαρίων.  Η Ιταλία πλήρωσε στην Ελλάδα το μερίδιο της από το κατοχικό δάνειο.Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα, και η Γερμανία πλήρωσε πολεμικές επανορθώσεις στην Πολωνία το 1956 και στην Γιουγκοσλαβία το 1971. Η Ελλάδα απαίτησε από την Γερμανία την πληρωμή του κατοχικού δανείου το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995.  Παρά ταύτα Γερμανία αρνείται συστηματικά να πληρώσει στην Ελλάδα τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990.  Ενδεικτικό της σημερινής αξίας των Γερμανικών υποχρεώσεων προς στην Ελλάδα είναι το ακόλουθο: εάν χρησιμοποιηθεί σαν τόκος ο μέσος τόκος των Κρατικών Ομολόγων των ΗΠΑ από το 1944 μέχρι το 2010, που είναι περίπου 6%, η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου ανέρχεται στα 163,8 δισεκατομμύρια δολάρια και αυτή των πολεμικών επανορθώσεων στα 332 δισεκατομμύρια δολάρια. Στις 2 Ιουλίου 2011, ο Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της Γαλλικής κυβέρνησης Jacques Delpla δήλωσε ότι οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται σε 575 δισεκατομμύρια δολάρια (Les Echos, Saturday, July 2, 2011).  Ο Γερμανός ιστορικός οικονομολογίας Dr. Albrecht Ritschl συνέστησε στην Γερμανία να ακολουθήσει μία περισσότερο μετριοπαθή πολιτική στην ευρωκρίση του 2008-2011, διότι ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη δικαιολογημένων απαιτήσεων για πολεμικές επανορθώσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (Der Spiegel, June 21, 2011,guardian.co.uk, June 21, 2011). Οι Γερμανοί δεν άρπαξαν από τούς Έλληνες μόνο «ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους».  Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα έχασε 13% του πληθυσμού της. Ένα μέρος αυτού του πληθυσμού χάθηκε στην μάχη, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό χάθηκε από την πείνα και τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών.  Οι Γερμανοί δολοφόνησαν τούς κατοίκους 89 Ελληνικών πόλεων και χωριών, έκαψαν περισσότερα από 1700 χωριά και εκτέλεσαν πολλούς από τους κατοίκους αυτών των χωριών. Μετέτρεψαν την χώρα σε ερείπια, και λεηλάτησαν τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς. Ζητούμε από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών. Αγαπητοί φίλοι, όπως αναφέρεται παρακάτω από το  EΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: Αυτές τις μέρες διεξάγεται η Δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις.