ΜΕΛΕΤΗ: ΟΙ ΠΑΤΡΩΟΙ ΘΕΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ & ΟΜΟΙΩΣΗ

 ΜΕΛΕΤΗ: ΟΙ ΠΑΤΡΩΟΙ ΘΕΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ & ΟΜΟΙΩΣΗ

(Διαδώστε την και φυλάξτε την στο αρχείο σας)

 Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Η Ελληνική θρησκεία δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε σε  μεγάλο  βάθος χρόνου. Τούτο αποδεικνύεται από  ορισμένα πρωτόγονα  στοιχεία όπως η «Υβρις», οι «Ερινύες»  και η «Νέμεσις»  τα οποία   είναι απομεινάρια    από τον   πρωτόγονο άνθρωπο   εκείνου του καιρού. Όμως  προχώρησε και εξελίχθηκε από τις  Ερινύες στη Νέμεση(δικαστήριο). Επίσης η  «Νέμεσις» είναι αυτό που σήμερα ονομάζουμε «Οικολογία» και ήταν η τιμωρός θεότητα αυτών που διαταράσσουν την οικολογική ισορροπία του οικοσυστήματος . Στην πραγματικότητα η Ελληνική θρησκεία είναι η πιο εξελιγμένη θρησκεία, η μόνη που συμφωνεί με τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα . Στον Ελληνικό κόσμο όλα έβαιναν εξελικτικά προς το καλύτερο , δικαιότερο και ανθρωπιστικότερο  ως τον 3-4^ον μ.Χ αιώνα.

 Τώρα όλα τραβούν στραβά στον  δήθεν πολιτισμένο  μας κόσμο: Δυσαρμονία , ασχήμια , βάλτος, αδικία , καταστροφή της φύσης και διάλυση της κοινωνίας, διαστροφές , εκτροπές, απογοήτευση, βία, άγχος και θάνατος αναβλύζει παντού.  Οι κοσμοπολιτικές  θρησκείες  και οι ιδεολογίες απέτυχαν παταγωδώς. Παντού επικρατεί πολιτική αναταραχή και παγκόσμια αστάθεια  .Ζούμε πλέον  υπό την απειλή ακόμη και ενός πυρηνικού πολέμου και βιβλικής καταστροφής χωρίς κανείς να ενοχλείται.  Χάσαμε το μπούσουλα και πλέουμε σε επικίνδυνα και αχαρτογράφητα  νερά. Με την παρούσα μελέτη     σκοπεύω να δώσω το περιεχόμενο της Πατρώας θρησκείας που επι χιλιετηρίδες μας οδήγησε  ασφαλώς στο πολιτιστικό μονοπάτι  και μας κράτησε ζωντανούς με τα ηθικά της μηνύματα.

Η Ελληνική θρησκεία ποτέ δεν πήρε τη μορφή δόγματος, διότι στηρίχθηκε στην Αλήθεια, δηλαδή στο φυσικό Νόμο . Γι’ αυτό και δεν έχει μείνει μια συμπαγής λατρεία να την μελετήσουμε στις λεπτομέρειες της.  Τίποτα στην Ελληνική θρησκεία δεν θυμίζει κατήχηση,  κήρυγμα ή επιβολή. Εκτός και θεωρούμε τις τραγωδίες και τις κωμωδίες  σαν έμμεσο κήρυγμα. Εξ άλλου τα «Ορφικά» είναι επιστημονικές προτάσεις παρά λατρεία .

Οι Έλληνες θεοί ανθρώπινοι και  προσιτοί στις προσευχές μας  από   τους σύγχρονους που   είναι δογματικοί , σκοταδιστικοί, οπισθοδρομικοί και συχνά γίνονται και γελοίοι με τις « ιερές παντόφλες», τα «τίμια ξύλα», τις «θαυματουργές εικόνες» και άλλα παράλογα . Οι Έλληνες Θεοί  κρατούν μέσα τους κάτι το άρρητο , αυτό ακριβώς που τους κάνει Θεούς. Αυτός είναι ο λόγος που παρά την επιβληθείσα πριν 17 αιώνες απαγόρευση τους επί ποινή θανάτου ακόμη και σήμερα είναι αγαπητοί , γνωστοί    και σεβαστοί  στην ανθρωπότητα

 Η Ελληνική θρησκεία είναι φορτωμένη από τη σοφία του λαού μας και την λαϊκή παράδοση του. Αυτή ήταν η αιτία που οι εχθροί μας  την κατάργησαν  και μας εμφύτευσαν δια της βίας το ξενόφερτο ιουδαίο-χριστιανικό   δόγμα για να μας  αποκόψουν  από τις ρίζες μας   . Τούτο μας απέκοψε και μας αποξένωσε από την πλούσια  λαϊκή μας παράδοση και την φιλοσοφία η οποία μεταβιβαζόταν μέσω της πατρώας θρησκείας . Τα Δελφικά Παραγγέλματα σώζονταν στο Μαντείο των Δελφών  και μέσω  αυτού  μεταβιβαζόταν  η φιλοσοφική σκέψη στο λαό. Τούτο σίγησε όταν γκρέμισαν το ναό του θεού Απόλλωνα,  προστάτη του μαντείου και όταν έκλεισαν τις Βιβλιοθήκες

Έκτοτε ο Έλληνας χριστιανός  μοιάζει με  ψάρι που έχασε  τα νερά του και  πλέει  μέσα στα σημερινά  λασπόνερα της Θεσσαλίας. Αγνοεί την παράδοση και τη φιλοσοφία του , την αρχαία του γλώσσα, αποκόπηκε  από τους θεούς του, τις λατρευτικές γιορτές του, τη ράτσα του, το φιλοσοφικό νόημα της ζωής και της αποστολής του στον κόσμο, την ιστορία και προϊστορία της φυλής του, τις ρίζες του και την προσφορά του στην ανθρωπότητα.  Γι’ αυτό πληρώνει βαρύτατο φόρο αίματος με τις αλλεπάλληλες γενοκτονίες όχι για τίποτα άλλο,  αλλά  διότι ονομάζεται Έλληνας και  ακόμη  με την ύπαρξη του μπαίνει εμπόδιο στις απολυταρχικές  εξουσίες

Ο Έλληνας  προχώρησε  στον  εξανθρωπισμό του θείου. Έτσι τους θεούς τους σμιλεύοντας το μάρμαρο και την πέτρα τους  έφτιαξε κατ’ εικόνα και ομοίωση  του, ανθρώπους και τον άνθρωπο τον έκανε ημίθεο και τον ανέβασε στον Όλυμπο  κοντά στους θεούς του. Αυτό είναι το πλέον έντονο   χαρακτηριστικό του Έλληνα. Με τον τρόπο αυτό η  πατρώα θρησκεία καλλιέργησε την Τέχνη (γλυπτική ζωγραφική, κατασκευή ναών, χαρακτική, επιγραφική κ.α) τη Μουσική (ύμνοι, μελωδικά και λυρικά τραγούδια κ.α) Θέατρο(τραγωδίες, κωμωδίες κ.α)

Ο Έλληνας σεβάστηκε τη Φύση διότι είδε ότι αυτή επεμβαίνει και καθορίζει τη ζωή του, ακόμη και την ύπαρξη του  . Παραδέχεται πως υπάρχουν γύρω του βουλές πολύ πιο ισχυρές από τη δική του , τις οποίες είναι αδύνατον να προβλέψει πως θα φερθούν. Όμως δεν έμεινε στην παθητικότητα αλλά προχώρησε στην  μελέτη  και στην εξερεύνηση   των φυσικών δυνάμεων και φαινομένων. Σε αυτές τις δυνάμεις έδωσε τον χαρακτηρισμό της Θεότητας. Έτσι την παγκόσμια  Ενέργεια και αυτή των κεραυνών και των όμβρων την θεώρησε σαν υπέρτατη  και ύψιστη δύναμη στο Σύμπαν και την  αλληγόρησε με τον  Δία (ή Ζευς), το υγρό στοιχείο με τον  Ποσειδώνα , τη Γεωργία με τη  Δήμητρα, τον Ήλιο-φως και το  πνεύμα με τον  Απόλλωνα , τη Φύση και τα δάση με την Αρτεμη, την σοφία και χειροτεχνία με την  Αθηνά κ.ο.κ. Ο Έλληνας δεν θεωρούσε τους θεούς του  υπερφυσικούς , αλλά κάτι που βρίσκεται αντίκρυ στον εαυτόν του δηλαδή  βρισκόταν  μέσα στη φύση . Τους σεβόταν αλλά δεν τους φοβόταν . Ο  δογματικός  πιστός  τώρα κάνει το αντίθετο , δηλαδή φοβάται το θεό αλλά δεν σέβεται τη Φύση και τα φυσικά φαινόμενα . (Ο δογματικός άνθρωπος της σήμερον καίει τα δάση, μολύνει τα ύδατα, καταστρέφει το περιβάλλον, χτίζει στις κοίτες των ρευμάτων και των ποταμών, μολύνει ακόμη και τον αέρα που αναπνέει  απλώς και μόνο για να αυξήσει τον υλικό του πλούτο ,  αδιαφορώντας για το μέλλον του, αυτό των παιδιών  του και των επερχόμενων γενιών. Κοντολογίς ο δογματικός σημερινός άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται τια τον συνάνθρωπο του και για τον αγέννητο)

Θείον δεν είναι η παντόφλα , η ζώνη , το σεντόνι  , το εσώρουχο  , το «τίμιο»  ξύλο  , η εικόνα της τάδε  εκκλησίας  , το   φως εξ Ιερουσαλήμ  και ακρότητες, εκκεντρικότητες, τα «θαύματα» με τα νερά, τα δακρυσμένα εικονίσματα , τα φιδάκια  και  άλλους  παραλογισμούς των  δόγματικών θρησκειών  τα  οποία  αδιαφορούν  για την ουσία και λατρεύουν τις  γελοιότητες. Έφτασαν στο σημείο να καταντήσουν τον άνθρωπο  τετράποδο  και να  μπουσουλάει για να δείξει την πίστη του και άλλες αθλιότητες . Και δυστυχώς έχει τόσο πολύ  επηρεάσει  τους εγκεφάλους των  πιστών  ώστε είναι  ικανοί  προς χάριν της  πίστεως να προδώσουν ακόμη και την  πατρίδα, το έθνος ,τη φυλή και  τους προγόνους τους .  Τούτο ισχύει  και για τους κομμουνιστές οι οποίοι και αυτοί είναι πιστοί στο  «Μαρξιστικό δόγμα». 

 Το θείο για τον Έλληνα  υπάρχει παντού  στη Φύση   Στο βράχο , στο νερό , στο δένδρο, στο  ζώο και φυσικά στον διπλανό του τον συνάνθρωπο του, τον πλησίον του .  Εκαναν  πράξη την Τριπλή Φιλία(του Πυθαγόρα) ήτοι: Αγάπη του Ανθρώπου στο Θεό, του Ανθρώπου στη Φύση και των Ανθρώπων μεταξύ τους  . Αντίθετα, οι δογματικές θρησκείες βλέπουν το θείο μόνο στον εξωσυμπαντικό θεό τους και όλα τα άλλα είναι ασήμαντα  στη διάθεση του προς κατανάλωση και καταστροφή.

Η λατρεία στον Ελληνα ήταν ενσυνείδητη και την έκανε καθημερινό βίωμα και πράξη ζωής. Ο αρχαίος Έλληνας διαβάτης που έπαιρνε το μονοπάτι στην αρχή και στο τέλος έριχνε μια πέτρα σαν δρομοδείκτη . Αυτούς τους σωρούς τους καλούσαν «έρματα ή ερμεία» Εκεί κατοικεί ο θεός Ερμής και με αυτά τα έρματα διευκολύνει την ανθρώπινη επικοινωνία. (Σήμερα  ασυνείδητοι εργολάβοι και οι συν αυτώ άρχοντας κλέβουν και φτιάχνουν έργα που πέφτουν σαν τραπουλόχαρτα)

Οι αρχαίες κοινωνίες αρχικά ήταν αγροτικές και  αποτελούνταν  από αγρότες και ναυτικούς . Το ίδιο και οι θεοί μας  κατοικούσαν στους αγρούς και στη θάλασσα. Τα ποτάμια για τον Έλληνα ήταν ιερά διότι το νερό- ιδίως το καλοκαίρι - είναι  σπάνιο, Για να περάσει ο αρχαίος  ένα ποτάμι   έπρεπε  πρώτα να πει μια προσευχή και   να πλύνει τα χέρια του από   τα νερά του ποταμού. (Σήμερα τα  κάνουμε δρόμους , λεωφόρους, χαβούζες λυμάτων και άχρηστων αντικειμένων του πανάθλιου πολιτισμού μας Ελάχιστες δεκαετίες αριθμεί  η μέριμνα για το Περιβάλλον και αυτή είναι επιδερμική και υποκριτική )

 Η Φύση δεν είναι εκδικητική –Ισορροπία δημιουργεί   Έτσι   δικαιολογούν σήμερα τις καταστροφές των οικισμών  από τις  θεομηνίες , ότι δήθεν η φύση εκδικείται (Οι αρχαίοι πρόγονοι μας δεν πήγαιναν στις κοίτες των ρευμάτων και στους βάλτους να χτίσουν οικισμούς όπως συμβαίνει σήμερον που θεωρούμεθα τεχνολογικά  προηγμένοι .Σαν αποτέλεσμα της ασέβειας μας προ τη φύση συμβαίνουν όλα τα θλιβερά φαινόμενα λ.χ  καταστροφές συνεπεία πλημμυρών , πυρκαγιές δασών κ.ο.κ  Ο αρχαίος δεν θα διανοείτο  να ουρήσει στο ποτάμι ή στην εκβολή ή στις πηγές(συμβουλές του Ησιόδου προς αγρότες). Όταν ο νέος ανδρωθεί και κόψει για πρώτη φορά τα μαλλιά τα αφιερώνει στο ποτάμι της περιοχής του. Τούτο δείχνει σεβασμό στο ποτάμι , στο νερό, στα ζώα που πίνουν και φυσικά και στον άνθρωπο που ποτίζει τη γη και τα χωράφια του.

Ο Ποσειδών θεός της θάλασσας και ειδικά στην Πελοπόννησο είναι συγχρόνως θεός – ίππος  και θεός των σεισμών. Κατά τους αρχαίους προγόνους μας τη φύση κατοικούν ακόμα  αμέτρητα  πνεύματα  που έχουν μορφή ανθρώπου  και ζώου συγχρόνως. Όπως λ.χ οι «Κένταυροι» με σώμα αλόγου και μορφή ανθρώπου. Όλα αυτά τα πνεύματα έδωσαν πνοή στην ποιητική και καλλιτεχνική δημιουργία. {Με την πρόσφατη θεομηνία είδαμε τους «Κενταύρους» του Πηλίου να  κατρακυλούν  και να σαρώνουν ότι βρισκόταν μπροστά τους . Ήταν οι χείμαρροι που  έγιναν Κένταυροι  με τη θεομηνία ; ) Αυτά αλληγορούν τις αγαθές , τις όμορφες αλλά και τις άγριες  πλευρές της φύσεως. Πολλά από αυτά τα πνεύματα όπως λ.χ ο  κατσικοπόδαρος Παν προστάτης της άγριας φύσης  θα  βοηθήσει το θεό Διόνυσο στο μεγάλωμα των φυτών και των δένδρων  και στην αύξηση των παιδιών και των κοπαδιών  . Και πάλι με τη βοήθεια του θα έλθει η Άνοιξη μετά τον χειμώνα , ένδειξη ότι εκείνοι οι  πρώτοι  άνθρωποι αμφέβαλαν αν θα ξαναρχόταν η Άνοιξη. Αυτή η αμφιβολία τους κέντριζε να ερευνήσουν και να μάθουν , ο «έρωτας του ειδέναι» που κατέχει τον Έλληνα.

Με γυναικεία ονόματα εκφράζουν τη γονιμότητα της φύσης  και την αλληγορούν με τις Νύμφες πλάσματα μαγευτικά , χαρούμενα , έτοιμα να στήσουν το χορό και που ξαφνικά  και  αναίτια θυμώνουν και απειλούν με την καταστροφή. Κάποια τέτοια ίσως  μετεωρολογική  νύμφη ενέργησε στον καιρό για να φέρει την καταστροφή στο Θεσσαλικό κάμπο;

 Η Θεά Αρτεμις   έφορος  της άγριας φύσης , όμοια με τις νύμφες που την ονομάζουν «κυρά των αγριμιών» και την αλληγορούν με την θεά Άρτεμη κάτοικο των ψηλών βουνών . Η λατρεία της είναι δεμένη με τη λατρεία των αγριμιών , των δένδρων, των πηγών και των ποταμών, Τις δίνουν   διάφορα  ονόματα –κάτι που αντέγραψαν οι χριστιανοί για την Παναγία-   Την Άρτεμη  ονομάζουν «Αρτεμη Λυγόδεσμο» όταν ζει στις Ιτιές, «Καρυάτις» όταν ζει στις καρυδιές και «Κεδρεάτις» όταν ζει στους κέδρους. Η λατρεία της ευρύτατα διαδεδομένη    ως τη βόρεια  Βαλκανική, στον Εύξεινο ακόμη και στις  στέπες της δυτικής Ασίας Ιδιαίτερη λατρεία είχαν στη θεά Δήμητρα η οποία αλληγορούσε την Γεωργία και το «σιτάρι» από το οποίο γίνονταν οι πιο πολλές τροφές. Σύμφωνα με τον μύθο η Δήμητρα η θεά της σποράς  έσμιξε με ένα θνητό τον Ιασίωνα σε ένα χωράφι οργωμένο τρεις φορές και αυτό έγινε κρεβάτι που έφερε στον κόσμο τον Πλούτο. Η θυγατέρα της ταυτίζεται με την Κόρη  «μητέρα των σπόρων και  σιταριών» λατρευόταν ιδιαίτερα στην Αττική.Είναι γνωστός ο μύθος του Πλούτωνα που άρπαξε την Κόρη και την έφερε στον Αδη . Και μόνο με την προσταγή του Δία την ελευθέρωσε την Άνοιξη να ανέβει στον επάνω κόσμο και να μένει μισό χρόνο μαζί με την μητέρα της Δήμητρα, αλληγορώντας το σπόρο  που μένει τέσσερις μήνες στο χώμα την περίοδο του χειμώνα. Με γιορτές σε όλη την Ελλάδα υποδέχονται την Κόρη κάθε άνοιξη εποχή της ανανέωσης και βλάστησης στη φύση , την οποία συνδέουν με το μύθο της Περσεφόνης. Αυτές τις γιορτές για την γονιμότητα βρήκαν οι χριστιανοί και όρισαν  να συμπίπτει η σταύρωση και  η ανάσταση του Χριστού την Ανοιξη . Ετσι οι άνθρωποι βλέποντας το σιτάρι που θάβουν   στη γη να βλαστίζει ελπίζουν ότι και αυτοί  μετά το κατέβασμα του στον τάφο θα αναστηθούν κάποια ημέρα. Οι αρχαίοι λοιπόν  πρόγονοι μας έδωσαν με τους μύθους τους την ιδέα της Αθανασίας που αρχικά δεν αφορούσε το άτομο αλλά τις γενιές . Στα Ελευσίνια Μυστήρια  έλεγαν  στο τέλος της ιεροτελεστίας  στους μυημένους : «Ευτυχισμένη ζωή στον Αδη»

Τα πνεύματα της Θάλασσας  Οι Έλληνες στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο θάλασσα  κολυμπούσαν σαν τα βατράχια. Δεν άργησαν από αμνημονεύτων χρόνων να  φτιάξουν αποικίες αρχικά γύρω από  την Προποντίδα και τον Εύξεινο Πόντο και δυτικά στην Ιταλία την οποία ονόμασαν Μεγάλη Ελλάδα. Όπως στην ύπαιθρο έτσι και στην θάλασσα οι Έλληνες έπλασσαν με τη φαντασία τους τερατώδεις ή αιώνια ωραίες μορφές ζωής (Γοργόνες, Σειρήνες, Σκύλλα, Χάρυβδις, Νηριίδες κ.ο.κ)

 . Τα πλάσματα αυτά που απέχουν από τον άνθρωπο για να γίνουν αντικείμενο λατρείας εκφράζουν το μεγαλείο και τους κινδύνους που κρύβουν  οι ωκεανοί   τους  οποίους διέσχιζαν στα μεγάλα ταξίδια τους στον Ατλαντικό  , Ινδικό και Ειρηνικό ωκεανό και στις Βόρειες Θάλασσες ως τον Αρκτικό Κύκλο. Δείχνει την αίσθηση θαυμασμού αλλά και ανασφάλειας που δείχνει ο πρωτόγονος άνθρωπος στην τεράστια καταστρεπτική και ύπουλα σαγηνευτική δύναμη του υγρού στοιχείου. Ο Οδυσσέας στην πάλη με τον Κύκλωπα , δηλαδή τον πρωτόγονο και απολίτιστο άνθρωπο της εποχής του δεν ήταν δυνατόν να τον αντιμετωπίσει με το λόγο . Γι’ αυτό χρησιμοποίησε τη σκέψη για να τον τυφλώσει πριν τον  σκοτώσει. Στα στενά της  Μεσσήνης όπου υπάρχουν ρεύματα που αν τα αγνοούσαν οι ναυτικοί τους έριχναν στα βράχια  τα αλληγόρησαν με  τη Σκύλλα και Χάρυβδη, τέρατα εξόχως αποτρόπαια  που καταβροχθίζουν τα πλοία αν δεν είναι έμπειρος ο καπετάνιος και το πλήρωμα . Τέτοιες οντότητες εκφράζουν με μυθικό τρόπο το φόβο των ναυτικών μπροστά στην τρομακτική δύναμη που διαθέτει η θάλασσα. (Αν έλθουμε στον σύγχρονο κόσμο ο οποίος έχει την αίσθηση του υπεράνθρωπου  που κατανίκησε τη φύση και τίποτα δεν είναι ικανό να τον σταματήσει, συχνά συμβαίνουν καταστάσεις και φυσικά φαινόμενα όπως ισχυροί σεισμοί, θεομηνίες, πλημμύρες , πυρκαγιές, πανδημίες και φυσικά και ο πόλεμος  που ο άνθρωπος  είναι ανίκανος παρά τα σύγχρονα μέσα που διαθέτει να τα αντιμετωπίσει επιτυχώς. Και ανακαλύπτει κάθε φορά κάποια υπερφυσική αιτία όπως την Κλιματική αλλαγή για να δικαιολογήσει την αδυναμία του και συγχρόνως και  την υπευθυνότητα του  για ότι παθαίνει . Αν υπολόγιζε ότι κάποτε θα γίνει ισχυρός σεισμός σε μια ιδιαίτερα σεισμογενή χώρα όπως η δική μας ή πλημμύρες από μια γερή νεροποντή, ή κάποιος τυφώνας να σαρώσει τα πάντα θα λάμβανε μέτρα και δεν θα ήταν  απροστάτευτος και απροετοίμαστος  όπως συμβαίνει τώρα μετά την θεομηνία στην Θεσσαλία ή τις φωτιές στον Έβρο και κάθε καλοκαίρι στην Αττική μέχρι να καεί και το τελευταίο δένδρο, οπότε σειρά θα πάρει ο οικιστικός ιστός. Συνεπώς ο φόβος των αρχαίων Ελλήνων λειτουργούσε προστατευτικά σε σχέση με την αίσθηση του υπεράνθρωπου ο οπαίος αιφνιδιάζεται και πληρώνει κατακόμβες αίματος και  καταστροφές

Ο Δίας αρχικά είναι ένας  συμπαντικός θεός , ένας θεός του καιρού, θεός του κεραυνού και της καταιγίδας , θεός των νεφών και της βροχής οι  πιο πολλές ωφέλιμες μεν αλλά και καταστρεπτικές  κατά μήκος των χειμάρρων και ποταμών  όταν είναι ορμητικές στο Ελληνικό ορεινό έδαφος . Αυτό οι σύγχρονοι καθώς απομακρύνθηκαν από τη φύση   λησμόνησαν  τον «Ερκειο Δία»(προστάτης-φράχτης)  που  είναι ο προστάτης της οικογένειας (Σήμερα η χώρα είναι ουσιαστικά   ξέφραγο αμπέλι που  μπαίνουν και βγαίνουν ελεύθερα εγκληματίες, κακούργοι, κλέφτες, εμπρηστές , πράκτορες, απατεώνες και εισβολείς-μετανάστες  οι οποίοι ληστεύουν  , κατατρομοκρατούν και απαιτούν να μοιρασθούν τον πλούτο της χώρας  χωρίς να έχουν συμβάλλει προς τούτο αυτοί ή οι πρόγονοι τους . Και στον Ελληνικό λαό απαγορεύουν  να αντισταθεί εξ αιτίας των αφύσικων νόμων που φτιάχνουν ερήμη του  διεστραμμένοι εγκέφαλοι που  νομοθετούν παρά την θέληση του)

Ο Δίας έδιωξε και σκότωσε τους κακούργους  Σε πανάρχαιες εποχές όταν ανέλαβε βασιλιάς μετά τον Κρόνο καταδίωξε τους κακούργους και τους ληστές που λυμαίνονταν το βασίλειο του. Μακάρι να είχαμε και σήμερα ένα θεό που να   προστατεύει   τη  χώρα μας   . Αντίθετα ο Χριστιανισμός από τη φύση του είναι διεθνισμός και  αποτελεί την αρχαιότερη πολυεθνική εταιρεία , η οποία έχει  σαν βάση το χρήμα και δυστυχώς το δουλεμπόριο  προσφέρει πολύ χρήμα στους διακινητές, τις  ΜΚΟ , στην εξουσία  στον ανώτερο κλήρο . .   

Η λατρεία της θεάς Αφροδίτης Η Ελληνική φύση είναι υπερβολικά όμορφη και οι Ελληνες  είναι λάτρεις της ομορφιάς και του ωραίου, Επομένως επέλεξαν την  πανέμορφη θεά Αφροδίτη  σαν σύμβολο ομορφιάς .Από το σχιστό της άυλο  πέπλο  αναβλύζει το αθάνατο σώμα της  η σαγηνευτική  θεική σάρκα που με τη χάρη της μπορεί να λυγίσει και τις πιο σκληρές ψυχές και να κάνει τους ήρωες κτήμα της(Αχιλλέας, Αλέξανδρος κ.α) Η Θεά Αφροδίτη είναι η αποθέωση του ωραίου όπου κανείς δεν προδεί να αντισταθεί στη χάρη της. Σε αντίθεση με τους Ελληνες λάτρεις του φυσικού και του ωραίου,  οι δογματικές θρησκείες έκλεισαν το γυναικείο σώμα στα μαύρα ράσα , σκέπασαν   με την μπούργκα το όμορφο πρόσωπο της, κόβουν την κλειτορίδα της και την έκαναν  ένα  άτομο σκλαβωμένο στον άνδρα και στις άρρωστες ορέξεις του. Ενοχοποίησαν τον έρωτα και το ανθρώπινο σώμα, δημιουργώντας ψυχολογικά συμπλέγματα  προπατορικής ενοχής .

Ιλιάδα: η Βίβλος των Ελλήνων Αν αναζητούσαμε ένα αντίστοιχο βιβλίο  της ιουδαϊκής Βίβλου αυτό θα ήταν η Ιλιάδα του Ομήρου. Οι εξανθρωπισμένοι θεοί της Ιλιάδος ποτέ δεν πέθαναν , ούτε πρόκειται στο μέλλον να πεθάνουν .Παρά τα  δρακόντεια  μέτρα των δογματικών  εξουσιών  να τους εξοντώσουν αυτός  ζει και βασιλεύει και γίνεται διεθνώς ισχυρότερος γιατί φροντίζει με την φιλοσοφία του να βελτιώσει τη θέση της ανθρωπότητας.   Ο Ελληνισμός χει στα χέρια του  πανίσχυρες  δυνάμεις αλλά είναι τόσο αλλοτριωμένος ώστε δεν τολμά ούτε το όνομα τους να προφέρει. Η λατρεία των Ολύμπιων Θεών θα έλθει σύντομα  απ’ έξω από τους φωτισμένους  Έλληνες και Φιλέλληνες. Την ώρα που οι άνθρωποι πεθαίνουν καταλαβαίνουν ότι οι θεοί ενδιαφέρονται μόνο για τους ζωντανούς . Ζουν τη ζωή με τόση πληρότητα ώστε ο λάτρης τους αναγκάζεται να τους λατρέψει. Αυτό συμβαίνει τώρα μέσα από το διαδίκτυο σιωπηλά αλλά μεθοδικά οι λάτρεις της πατρώας θρησκείας ανακάμπτουν σ’ αυτήν και στα σωτήρια μηνύματα που αυτή  εκπέμπει .

Οι Ολύμπιοι θεοί   μας μαθαίνουν πως να ζούμε.Τον κόσμο συγκινεί ότι οι Ολύμπιοι θεοί ζουν σε μια ατέρμονα ευδαιμονία,   ζουν στην ευθυμία και στο γέλιο , μέσα στην απόλυτη χαρά. Και έχει ανάγκη ο πληγωμένος από τα παθήματα του Έλληνας να ελευθερωθεί από το άγχος, την καταπίεση, τη θλίψη, την κατήφεια και να συμμετάσχει στο νέο κόσμο που δημιουργεί η πατρώα θρησκεία των ωραίων μας θεών. «Τα δάκρυα για τους ανθρώπους , το γέλιο για τους θεούς» λέγει ο Όμηρος. Εχει μεγαλείο η Ελληνική θρησκεία, γεμάτη από μύθους και ιστορία η οποία γοητεύει  και μορφώνει το άτομο. Τι άλλο είναι η Μυθολογία μας παρά η πανάρχαια αχρονολόγητη Ελληνική Προϊστορία στην οποία θεοί, ημίθεοι, ήρωες και απλοί άνθρωποι σφυρηλάτησαν τον πανανθρώπινο πολιτισμό; Ο κόσμος πληροφορείται ότι κοντά του υπάρχει μια «γενιά» χωριστή από αυτόν αλλά και πολύ κοντινή του, μια γενιά από αθάνατες οντότητες  που κατοικούν κοντά μας στην κορυφή του Ολύμπου. Γαλήνιοι γιατί είναι απαλλαγμένοι από το θάνατο και τον πόνο και τις βαριές δουλειές που συνθλίβουν του θνητούς ανθρώπους . Ο θυμός των ανθρώπων καταλήγει σε δράματα όπως λ.χ ο θυμός του Αχιλλέα κατέληξε σε χιλιάδες νεκρούς, ενώ ο θυμός των θεών στο τέλος καταλήγει σε αστείρευτα  γέλια . Εντελώς αδιάφοροι για τις διαμάχες των ανθρώπων οι θεοί της Ιλιάδας ζουν στη μακαριότητα τους  και όχι σαν χωροφύλακες , εξουσιαστές  αλλά στρατευμένοι στην υπηρεσία του Καλού. Η ύπαρξη τους χαρίζει ομορφιά στη ζωή του Έλληνα γι’αυτό και εμείς οι σύγχρονοι τους αγκαλιάσαμε και τους λατρεύουμε γιατί μας δίνουν εσωτερική χαρά και ισορροπία στη ζωή.  Τους έχουμε υποδείγματα προς μίμηση σε αντίθεση  με την ξενόφερτη  θρησκεία  της ασχήμιας, της μοχθηρίας, του εγκλήματος, του προσηλυτισμού , της προπαγάνδας, του υλισμού , του εμπορίου και των αφύσικων ελαττωμάτων του ατόμου.( Από μικρός ακόμη όταν πήγαινα υποχρεωτικώς  σε εκκλησία ένοιωθα ισχυρό πονοκέφαλο, αδιαθεσία, άγχος  και δεν έβλεπα τη ώρα που ήταν αιώνας να τελειώσει  το μαρτύριο. Όμως με τις ώρες μελετώ τα δρώμενα των Θεών μας και γοητεύομαι αφάνταστα από την ελευθερία και την μακαριότητα τους και από τα φιλοσοφικά τους μηνύματα από το Μαντείο των Δελφών.)

Ο λαός μας έπλασε τους θεούς του και πλάστηκε κατ’ εικόνα  και  ομοίωση των Θεών του . Τους έπλασε ελεύθερους , θαρραλέους, χαρούμενους , περιπετειώδεις  όπως είναι και η ιδιοσυγκρασία και ο συλλογικός χαρακτήρας του Έλληνα. Τι κοινό μπορούμε να βρούμε στους ξενόφερτους Εβραίους θεούς μας; Την παθητικότητα στη δουλεία , την υποταγή στις εντολές των ,και στις εντολές των εξουσιαστών που τους επιβάλλουν στο κοινό σαν κρατική θρησκεία , την θλίψη του θανάτου, την κατήφεια των αποστεωμένων μορφών, την έλλειψη του έρωτα, τις διάφορες διαστροφές που φέρνει η απαγόρευση του ερωτικού πάθους  και τέλος τη δουλεία στον επίγειο αφέντη που την χρησιμοποιεί σαν εργαλείο υποταγής των πιστών. Και όλα αυτά όταν πληροφορείσαι τα εγκλήματα που έκαναν σε βάρος του λαού μας για την επιβολή και το ξερίζωμα της πατρώας μας θρησκείας των λαϊκών μας παραδόσεων  και της φιλοσοφίας. Ακόμη και τώρα δεν σταμάτησαν οι εχθροί μας να μας ξεριζώνουν ακόμη και τα ελάχιστα  ριζίδια που απόμειναν όπως συνέβη με την παραχώρηση της Μακεδονίας μας στο σλαβικό κρατίδιο,  της Βόρειας Κύπρου στους εχθρούς μας  και την εσαε ί υποδούλωση της αρχικής μας κοίτης της Βορείου Ηπείρου στον άξεστο Αλβανό δυνάστη. Και όμως όταν ρωτήσεις τους Αλβανούς όταν σκάψουν τι βρίσκουν κάτω στη γη τους; Θα σου ομολογήσουν την Ελληνική καταγωγή τους , τα αρχαία των προγόνων τους.  Και σε λίγο δεν αποκλείεται να δούμε την υιοθέτηση ή και κλοπή των θεών μας από τους Τούρκους και τους Αλβανούς και εμείς να μείνουμε με τους Εβραίους θεούς.

Οι Έλληνες θεοί εξελίσσονται με την εξέλιξη της επιστήμης η οποία είναι θυγατέρα του Ελληνικού πνεύματος. Οι τεχνίτες , τεχνουργοί , έμποροι , καταστηματάρχες απέκτησαν από την εποχή του Σόλωνος τους δικούς τους θεούς, θα τους ονομάζαμε θεούς της φωτιάς . Μετά τον Προμηθέα που έκλεψε από τον πατέρα του Δία το πύρ αναδεικνύεται και ο Ήφαιστος, θεός των τεχνητών, μεταλλουργών, κατασκευαστών όπλων και κάθε χειρονακτικής εργασίας εργαστηρίου.  Όλη μέρα ο Ήφαιστος  εργάζεται  γυμνός από τη μέση και πάνω μέσα στη κάπνα και τη μουτζούρα στο εργαστήριο(σιδηρουργείο) του Ολύμπου με την εστία και το  φυσερό και με το σφυρί στο χέρι σφυρηλατεί με δεξιότητα  το αντικείμενο  πάνω στο αμόνι . Αυτός μπορούσε να είναι και ένας σιδηρουργός της Αθήνας ή της Σπάρτης. Στον Εργάτη θεό είχαν αφιερώσει ναό στην Αθήνα και στο πλάτωμα γινόντουσαν χοροί και τρικούβερτα γλέντια προς χάριν του νέου θεού της εργασίας και της τέχνης . Επί κεφαλής της ήταν η θεά Αθηνά υπό την ιδιότητα της ως θεά «Εργάνης»(εργάτρια)( Αυτή προστατεύει όλο τον εργατικό κόσμο της Αθήνας και απορώ γιατί ένα τέτοιο συμβολικό πρόσωπο δεν το χρησιμοποιεί η  θολή Αριστερά και το ΚΚΕ αλλά  προβάλλουν ξένα σύμβολα( Μάρξ ,  Λένιν κ.α)   της εργατικής τάξεως αποσιωπώντας την θεά Αθηνά την πρώτη στον κόσμο δηλωμένη εργάτρια και τον Ηφαιστο; Γιατί απεχθάνονται κάθε τι το Ελληνικό αλλά αγκαλιάζουν κάθε ξένο και  το θεωρουν αυθεντικό , θέσφατο και ιερό, ενώ και ο ίδιος ο Μάρξ στην διδακτορική του διατριβή είχε σαν θέμα την θεωρία του Επίκουρου;)

Τα ονομαζόμενα «Χαλκεία» ήταν η πρώτη εργατική εκδήλωση πριν καθιερωθεί η εργατική πρωτομαγιά και η κομματική  εκμετάλλευση της από τους αριστερούς και κομμουνιστές. Η Αθηνά προστατεύει  επίσης    τους μεταλλουργούς και τους αγγειοπλάστες που είχαν τα εργαστήρια τους και έδωσαν και το όνομα στην συνοικία της Αθήνας που και σήμερα λέγεται  «Κεραμεικός»  Η θεά Εργάνη επιβλέπει επίσης και τις γυναικείες εργασίες , σύμβολα της η ροκα και το αδράχτι μαζί με το δόρυ . Τέσσερα κοριτσάκια από 7-11  ετών κλεισμένα επί εννέα μήνες στον οπισθόδρομο  του ιερού της θεάς στην Ακρόπολη , υφαίνουν και κεντούν με μυθικές σκηνές  το καινούργιο φόρεμα  που προσφέρουν στη θεά κάθε χρόνο στη γιορτή της . Αλλά ποτέ δεν συνέβη στην Αθήνα να θεωρηθεί το φόρεμα  της Αθηνάς  ιερό και να καταλάβει τους Αθηναίους  υστερία, όπως συμβαίνει για τη δήθεν ζώνη της Παναγίας που κατεβαίνει ετησίως από το «Άθω» προς συγκέντρωση χρημάτων από τους πιστούς.

Ερμής: Ο ευρηματικός θεός της επικοινωνίας και του εμπορίου  Στους νεώτερους θεούς της Τέχνης και Εργασίας  συγκαταλέται  και ο θεός των Εμπόρων και της ανθρώπινης επικοινωνίας Ερμής. Είναι ο θεός που βάζει σημάδια με σωρούς λίθων για να επισημάνει τους δρόμους στο διαβάτη.( Και ενώ οι αρχαίοι μας πρόγονοι σέβονταν και διατηρούσαν το έθιμο να ανοίγουν καινούργιους δρόμους  και να φτιάχνουν τα «Ερμεία» οι σύγχρονοι νέοι καταστρέφουν τα σήματα των οδών για να μπερδεύουν και να δυσκολεύουν την ανθρώπινη επικοινωνία. Είναι και αυτό μια σύγχρονη ευρεσιτεχνία !!! ). Επειδή ο  Ερμής είναι   και   θεός των εμπόρων   τον βάφτισαν και σαν θεό των κλεφτών  . Αυτό είναι ανακριβές. Ο Ερμής επινόησε την ζυγαριά τα μέτρα και τα σταθμά.  Την εποχή εκείνη ήταν απαγορευμένα «τα δύο μέτρα και δύο σταθμά». Τώρα συχνά ο οι σύγχρονοι  παραβιάζουν  τον κανόνα τούτον σε πολλά επίπεδα. Ο εφευρετικός  Ερμής είναι  ο συμβολικός θεός της συμφιλίωσης, της διαπραγμάτευσης , του διαλόγου και της αγγελίας. Γι’ αυτό ο Δίας τον είχε προσλάβει αγγελειοφόρο  του, σήμερα θα λέγαμε διευθυντή     Διαβιβάσεων και Επικοινωνιών.

Ο Ερμής είναι θεός και προστάτης των ταξιδιωτών εκτός των συνόρων τους,  μισεί τη βία του πολέμου που καταστρέφει συγχρόνως    το εμπόριο και την επικοινωνία.( Απορίας άξιον πως η Γενική Γραμματεία Τουρισμού  και  οι ταξιδιωτικοί μας πράκτορες δεν τον όρισαν έφορο των Ταξιδιών στην  Ελλάδα   στη χώρα μας μια χώρα εξόχως  τουριστική.   Τα μόνα κέρδη που αυτός ο θεός δεν ευνοεί είναι τα πολεμικά κέρδη.   Παρόλο που είναι θεός της επικοινωνίας απεχθάνεται και μισεί τα προπαγανδιστικά ψέματα  που μεταχειρίζονται για το χαμό τους  οι εριστικοί λαοί. Σε μια από τις κωμωδίες του ο Αριστοφάνης βάζει στο στόμα του Ερμή «μια οξεία επίθεση εναντίον των κακών ηγετών του λαού που με τις άκαιρες κραυγές τους διώχνουν την ειρήνη από τη χώρα τους… δηλώνει ακόμη ότι τον Ερμή τον ευχαριστεί περισσότερο η ανάσα της θεάς των Γιορτών παρά η μυρωδιά του στρατιωτικού  γυλιού»  Επί πλέον ο Ερμής ήταν ο ψυχοπομπός των  νεκρών στον Αδη.

(Δυστυχώς, πρόσφατα  ορισμένοι  σκοταδιστές  και θρησκόληπτοι συνάδελφοι   εντελώς αυθαίρετα αφαίρεσαν τον θεό Ερμή και έκαναν προστάτη τον ιερομόναχο Παίσιο ως προστάτη του Όπλου των Διαβιβάσεων.  Φρονώ ότι ένα τέτοιο πολύτιμο  παγκόσμιο σύμβολο   ότι πρέπει η   Πολιτική και Στρατιωτική ηγεσία του ΥΕΘΑ να το αποκαταστήσουν στην  προτέρα του  χρήση,  όπως το είχε   επιλέξει     η  άξια ηγεσία με την πλούσια πολεμική της πείρα   ,  όταν οργάνωσε το   1946 το νέο Όπλο των Διαβιβάσεων. Σε μια δυτική χώρα όπως η Ελλάς  που λίαν προσεχώς το κράτος  θα προβεί στο διαχωρισμό του  από τα θρησκευτικά δόγματα, δεν έχει θέσει ένας έστω χριστιανικός άγιος ή αγία σαν προστάτης των Ε.Δ.  Ανήκουν σε παρωχημένες εποχές.Αυτά  που  καταδικάζουμε στα θεοκρατικά κράτη  δεν πρέπει να τα κάνουμε εμείς πράξη)

Ο Ελληνικός λαός  αντιμετωπίζει   και τις πιο σκληρές  κρίσεις  της ζωής μέσα από την λαϊκή του σοφία του, τους χορούς , τις γιορτές και τα τραγούδια και να υψώνει το ηθικό του. Στον αγώνα του βοηθούς είχε και τους θεούς του οι οποίοι ήταν πλασμένοι από τον ίδιο  το λαό για να τον εκφράζει.( Σήμερα δεν είναι τόσο ικανός , εφευρετικός και τολμηρός όσο οι αρχαίοι πρόγονοι του. Τούτο αποδίδεται στον εμβολιασμό του από    ξενόφερτους  θεούς  που τον απόκοψαν  από τις προγονικές του ρεζές  , τις παραδόσεις  και τον πολιτισμό του . Μετά τον εκχριστιανισμό του  έγινε ένα διαφορετικό υβρίδιο  και  σταμάτησε να παράγει πνεύμα. Κάποιος μάλιστα έκανε μια παρομοίωση που δεν αφίσταται της  πραγματικότητας:. Όπως ο ίππος  και ο  ημίονος  παράγουν το «μουλάρι»  , ζώο ανθεκτικό αλλά ανίκανο να  παράγει  απογόνους , έτσι και ο Έλληνας μετά τον εμβολιασμό του με το ιουδαιοχριστιανικό δόγμα έγινε   διαφορετικός, άλλαξε τη φιλοσοφία του και μεταβλήθηκε μισός Έλληνας και μισός Ιουδαίος.)

Μόνο μία θεότητα σεβάστηκαν οι Έλληνες και δεν τόλμησαν να την εξανθρωπίσουν , ούτε με  αγάλματα να την αναπαραστήσουν . Αυτή είναι η Μοίρα ! Συχνά την παρουσιάζουν  σαν τρεις γυναίκες :  η πρώτη  Κλωθώ   πλέκει τα σενάρια, η δεύτερη  τη  Λάχεση  που ρίχνει τους λαχνούς, και η τρίτη   η Ατροπός  που   τα επικυρώνει και τα κάνει αναπότρεπτα.  Είναι μια απόμακρη, απροσπέλαστη και αποτρόπαια θεά που στέκει από τον άνθρωπο  και την κοινότητα  μακριά αλλά   τους επηρεάζει   συνήθως προς το Κακό . Είναι ο άγνωστος νόμος του Σύμπαντος που το κρατάει σε ισορροπία. Άλλη το ονομάζουν «θεία πρόνοια»  Κάθε φορά που ο άνθρωπος ή η κοινότητα παραβαίνει το φυσικό νόμο έρχεται η Μοίρα σαν τιμωρός θεά και φέρνει   καταστροφή ή οποία  δημιουργεί μια νέα κατάσταση και μια νέα ισορροπία την οποία επιβάλλουν οι αόρατες δυνάμεις του Σύμπαντος .Στις καταστάσεις αυτές η ελευθερία του ανθρώπου είναι περιορισμένη διότι είναι αδύνατον να υπερνικήσει τις δυνάμεις της φύσεως. Συχνά μας επισκέφθηκε   στο παρελθόν με τους κατακλυσμούς , τους μεγάλους σεισμούς και καταποντισμούς , τα βλέπουμε   σήμερα με την θεομηνία στη Θεσσαλία , τις πυρκαγιές κάθε καλοκαίρι και ιδιαίτερα στον Έβρο, την Αττική. Ηλεία κ.α και θα το δούν οι νεώτεροι σε  οξύτερο βαθμό  στο μέλλον λόγω της Κλιματικής Αλλαγής. Αυτή οφείλεται στην  ανθρώπινη καταστροφή της Γης ή σε  κάτι άλλο που αγνοούμε προς το παρόν. Ενώ παλιά ο άνθρωπος  δεν ήταν σε θέση να  προβλέψει τα διάφορα καταστρεπτικά φαινόμενα    τώρα η επιστήμη είναι σε θέση να τα προβλέπει σε βάθος χρόνου  .

Ο Συμπαντικός Νόμος Αν οι άνθρωποι φτιάχνουν τους  Νόμους  υπάρχει και ένας άλλος υπέρτατος συμπαντικός Νόμος τον οποίο ακόμη δεν    γνωρίζουν  οι Άνθρωποι ποιος τον επεξεργάζεται. Όμως οι Έλληνες  είχαν την πνευματική ικανότητα να αγκαλιάσουν ολόκληρο  τον κόσμο και  αυτό και το ονόμασαν Σύμπαν(εκ του συν παν) ότι δηλαδή υπάρχει , το σύνολον . Και προχώρησαν στον ορισμό του: Κανένας ως τότε λαός δεν είχε εισδύσει στο Σύμπαν.

Ιδιότητες του Σύμπαντος,  Το Σύμπαν  είναι το Παν  χωρίς να εξαιρείται  κάτι. Είναι Ιερό, Αιώνιο, Ατελεύτητο , Αγέννητο,  Μονογενές,  Αυτοδημιούργητο αλλά και  Δημιουργικόν,  Ανόλεθρο,  Χαώδες, Ατρεμές, Απόκρυφον, Φρικτόν, Τέλειο, Εννομον,  Άναρχον (εν  χρόνω), πλήρες, Αρμονίας, το Κινούν‐ Ακίνητον και η Πρώτη των Πάντων Αρχή. Είναι επίσης αδιαίρετον, έμπλεον και συνεχές, ταυτόσημο με την Φύση και αυτό που ονομάζουμε αορίστως «Θεό». Τούτο δεν είναι μέρος παντός άλλου, αλλά το Όλον, το «Παν» και το «όντως όν». Όλες αυτές τις έννοιες είναι δύσκολο να τις συλλάβει ανθρώπινος Νους και η φαντασία. Γι’ αυτό ο άνθρωπος τις ονόμασε Θεό.     Κάθε νέα κατάκτηση στο διάστημα είναι μία νέα πρόκληση‐ένας κεραυνός του  Διός  που  φωτίζει  το  σκοτεινά  μονοπάτια του Σύμπαντος   και  οξύνει  ολοένα  και  περισσότερο  την , φαντασία και την επιθυμία μας για μάθηση. Πάντα  νομίζουμε ότι φθάνουμε στα όρια του Σύμπαντος αλλά αδυνατούμε  να ανοίξουμε την    προς το άπειρον.  Μπροστά μας απλώνεται το  χάος και αισθανόμαστε ότι είμαστε το  «τίποτα».   Ο Ηράκλειτος έβγαλε από το Σύμπαν τον Δημιουργό και όλα  τα έκανε  απλά και κατανοητά.  Η  δημιουργία  είναι  ανθρωποκεντρική ιδέα  και  καταλήγει  στον  παραλογισμό  του «θεού‐δημιουργού»  Αυτός  έκανε  μια  λογική  υπέρβαση  και  εξήγησε  την  απειρότητα και αιωνιότητα σε ένα Σύμπαν χωρίς δημιουργό‐αφού είναι αυτοδημιούργητον‐χωρίς αρχή, χωρίς κέντρον, χωρίς τέλος και χωρίς συνορα. Πως οι αρχαίοι  πρόγονοι  μας  μπόρεσαν  να  συλλάβουν  τέτοιες  ιδέες  αν  δεν  είχαν  κάποια  προγενέστερη  γνώση,  ή έστω πληροφορία που  να είχε μείνει απομεινάρι μιας  πανάρχαιας  παράδοσης  από  κάποιον  ξεχασμένο  Προκατακλυσμιαίο  Πολιτισμό; Μήπως  μέσα  στα  γονίδια  μας  υπάρχει  η Μνημοσύνη  του Σύμπαντος  στο  οποίον  ανήκουμε σε λανθάνουσα μορφή ένεκα της Λήθης;   Το πρόβλημα είναι να βρούμε την κλείδα για ν’ αποκρυπτογραφήσουμε τα μηνύματα του. Οι σημερινοί επιστήμονες  με τα τεχνολογικά τους όργανα διειδύουν βαθιά στο σύμπαν αλλά και πάλι δεν αποκαλύπτει όλη την κρυμμένη του αλήθεια. Κατά τον Ηράκλειτο «το σύμπαν κρύπτεται φιλεί» (του αρέσει δηλαδή να κρίβεται)

Οι Έλληνες είχαν  προβληματισμούς ακόμη και  με τους θεούς τους,   ιδιαίτερα με τον Δία ότι έβαζε στην ίδια μοίρα  τους ενάρετους και αγαθούς από τη μια μεριά  με τους κακούργους και  κακούς από την άλλη.  Ο Μεγαρεύς ποιητής Θέογνις γράφει :

« Ω! Δία , πόσο με ξαφνιάζεις ! Είσαι του κόσμου βασιλιάς τιμή γεμάτος και δύναμη., διαβάζεις την καρδιά του κάθε ανθρώπου –η εξουσία σου ώ:τρανέ είναι απόλυτη. Πως γίνεται λοιπόν ω ! Δία , η σκέψη σου στην ίδια να βάζει  μοίρα τον δίκαιον με τον ελεεινό , αυτούς που η ψυχή τους είναι στη φρόνηση στραμμένη μ’ αυτούς που δουλεύουνε στην αδικία και τη βία πολύ λίγο να συγκρατείς;»

Το παράδοξο του Επικούρου :Παρόμοια αμφισβήτηση του Θεού έκανε και ο Επίκουρος όταν διερωτήθηκε  :

-Θέλει ο θεός να αποτρέψει το κακό και δεν μπορεί;

Τότε δεν είναι παντοδύναμος…

-Μπορεί, αλλά δεν το επιθυμεί;

Τότε είναι κακός..

-Είναι και ικανός και το επιθυμεί;

Τότε από πού προέρχεται το κακό;

-Μήπως είναι και ανίκανος και δεν το θέλει;

Τότε γιατί τον αποκαλούμε θεό;

Αυτή ήταν η Ελληνική Θεολογία  , αναμιγμένη με την παράδοση, τη φιλοσοφία , την επιστήμη, τους μύθους , τους ανθρώπους και τους Θεούς.

Όλοι Θεοί,Ημίθεοι  Ηρωες και οι απλοί Ανθρωποι για την Πατρίδα  Αυτές οι  ώρες για την πατρίδα μας είναι κρίσιμες και πρέπει Θεοί , Ημίθεοι, Ήρωες και οι κοινοί άνθρωποι να εγερθούμε και να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας στη Θεσσαλία και Μαγνησία που δοκιμάστηκαν δεινά από την Θεομηνία. Αυτό είναι το θέλημα των πατρώων Θεών μας και ασφαλώς και του Συμπαντικού Δία και του Ποσειδώνα θεού των υδάτων, ο οποίος κατά βάθος ότι συνέβη δεν το έκανε από εκδίκηση ή από κακία αλλά για να επαναφέρει την διαταραχθείσα παγκόσμια και ελλαδική ισορροπία

. Σε γενικές γραμμές αναλύσαμε την Ελληνική θρησκεία αλλά ως τώρα δεν είδαμε κάποια αντίστοιχη  «Βίβλο» ή «Παλαιά Διαθήκη» ή κάποιο «Κοράνι» . Και τούτο συμβαίνει απλούστατα διότι δεν υπάρχει . Παρά ταύτα η πατρώα θρησκεία βρίσκεται βαθιά στις καρδιές και στο υποσυνείδητο του Έλληνα και κρύβει μέσα της την πανάρχαια Ελληνική ψυχή την παράδοση και την λαϊκή φιλοσοφία της φυλής μας στη διαχρονία της  .Δοξάστε λοιπόν τους αθάνατους Θεούς μας.

Συμπέρασμα  Αδήριτος είναι η ανάγκη επανελληνισμού μας με την επαναφορά των  Πατρώων  Θεών  μας και της Αρχαίας μας γλώσσας. Ετσι θα αποφύγουμε την απειλή αφελληνισμού του κράτους  , του έθνους   και της Ελλάδος μας. Αυτό το έκαναν οι Εβραίοι δηλαδή  έμειναν πιστοί στο θεό τους και στους προφήτες του , επανέφεραν την αρχαία Εβραική γλώσσα  και   έγινε  σεβαστό κράτος το Ισραήλ(21/9/23)                  ΤΕΛΟΣ