ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ- ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ

Γράφει ο Αμφικτύων

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)

Ολοι οι δρόμοι της Παγκόσμιας Προιστορίας οδηγούν στην Ελληνική Αρχαιολογία. Ακόμη και η Εβραική και σφόδρα ανθελληνική Βίβλος, αναφέρεται στην Ελληνική Αρχαιολογία, παραχαράσσοντας όμως τεχνηέντως την αλήθεια. Από άγνοια; Από σκοπιμότητα ; Και ο νοών νοήτω! Διαβάζοντας τα σχόλια του διακεκριμένου καθηγητού Θεολογίας κ. Σάββα Αγουρίδη στο Δελτίον Βιβλικών Μελετών , Δεκ. 1987 βρέθηκα κυριολεκτικά αποσβολωμένος με τα πλούσια αποδεικτικά στοιχεία των Βιβλικών Γραφών, αναφορικά με την προιστορική- προ του Κατακλυσμού- παρουσία των Αρχαιοελλήνων στο χώρο της Εγγύς Ανατολής .

Οι Επτά Γενεές του Σηθ

Η περί Ενώχ παράδοση (στίχ. 5 , 1-3 της Γενέσεως) αναφέρει τις επτά γενεές που ακολούθησαν την γέννηση του Σηθ. Κατά την Βίβλο «όταν ο Αδάμ ήτο 130 ετών γέννησε γυιό κατά το ομοίωμα του και του έδωσε το όνομα Σηθ. Μετά απέκτησε κι’ άλλους γυιούς και πέθανε 930 ετών». Θα αντιπαρέλθουμε τις υπερβολές της Βίβλου αναφορικά με την ηλικία του Αδάμ και θα ερευνήσουμε το όνομα Σηθ. Αυτός δεν ήτο άλλος από τον Ξένιο Δία. [«ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ» , σελ.411 , Δημ. Βαρδίκου]
Επειδή οι Εβραίοι δεν δημιούργησαν κανένα πολιτισμό ο αφηγητής στην Γένεση (στίχοι 17-4) διάλεξε μερικά παραδείγματα ώστε να δώσει μιά κατά τις Εβραικές αντιλήψεις γενική εικόνα της υλικής και ηθικής προόδου των πρώτων ανθρώπων. Ο Diver παραπέμπει στους Φοίνικες . Παλαιά πασίγνωστη ιστορία!! Ο εκκλησιαστικός ιστορικός Ευσέβιος μας παραπέμπει στον Φίλωνα από την Βύβλο, ο οποίος κι’ αυτός παραπέμπει στον Σανχονιάθωνα . Αυτοί μας πληροφορούν τα εξής: «Μεταξύ των απογόνων του πρώτου ζεύγους (Πρωτόγονος και Αιών) αναφέρονται δύο αδελφοί ,ο Υψουράνιος ή Σαμημρούνος και ο Ουσώος . Ο πρώτος εξ αυτών θεμελίωσε την πόλη Τύρο και κατασκεύασε πρώτος καλύβες από καλάμια παπύρου, ενώ ο άλλος υπήρξε ο πρώτος κατασκευαστής ενδυμάτων αλλά και ναυτικός». Πριν πάμε στα πρόσωπα ας ερευνήσουμε την ονοματολογία των πόλεων Βύβλου και Τύρου. Αμφότερα τα ονόματα είναι Ελληνικότατα , διότι αυτές θεμελιώθηκαν απο τους πανάρχαιους Αρχαιοέλληνες. Κατά την «Ωγυγία» τ. Α! σελ.15 «την Βύβλο αφήκεν δώρον ο Κρόνος στην θεάν Διώνη ( οι Φοίνικες την ονόμασαν Βεάλτιν εκ της Βύβλου)». Επίσης «ο Κρόνος (αφήκεν δώρον) την Βυρητόν εις τον Ποσειδώνα, τους Καβείρους, τους Αγρότες και τους Αλιείς Θεούς, οι οποίοι αφιέρωσαν εκεί και τα λείψανα του Πόντου» Προφανώς τούτο υποδηλώνει ότι οι ως άνω έφθασαν στην περιοχή θαλασσίως και εγκατεστάθησαν ως έποικοι εκεί. Στον Ερμή τον Τρισμέγιστον έδωσε όλην την Αίγυπτον. Εξ άλλου η Αφροδίτη(μετονομασθείσα Αστάρτη από τους Αιγυπτίους) φορούσα κέρατα ταύρου στην κεφαλή εύρεν Αετόν τον οποίον αφιέρωσε στην Τύρον, την ιεράν νήσον που κείται στα παράλια της Φοινίκης. (τα κέρατα είναι το έμβλημα της Μινωικής Κρήτης . Επίσης δηλώνουν την εποχήν τότε που ο Ηλιος βρισκοταν στο ζώδιο του Ταύρου, εποχή που κυμαίνεται μεταξύ 11.800-1650 π.Χ (βλέπε μελέτη Κ. Χασάπη «ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ, σελ.102 και επέκεινα» ) Το όνομα της Τύρου παράγεται απο το «τυρός=τυρί» . Και βέβαια δεν είναι το μοναδικό Ελληνικό όνομα αφού οι πλείστες πόλεις της περιοχής φέρουν Ελληνικά ονόματα (Δαμασκός, Πέτρα, Αίγυπτος, Θήβα, Πεντάπολις, Ηλιούπολις κ.ο.κ ) Ακόμη και το ΣΟΥΕΖ σημαίνει «ΖΕΥΣ» αν το διαβάσουμε εξ δεξιών προς τ’ αριστερά, που συνηθίζουν οι Αραβες. Οσον αφορά την μετονομασίαν της Αφροδίτης σε Αστάρτην και του Ξενίου Διός σε Σηθ κλπ, ο Διόδωρος(1,3,2 αι 96 4) μας λέγει :«την μεν γαρ Οσίριδος τελετήν τη Διονύσου την αρχήν είναι, την δε της Ισιδος τη της Δήμητρος ομοιοτάτη υπάρχειν,«των ονομάτων μόνον ενηλλαγμένων»

Ο Πρωτόγονος Διόνυσος

Αλλά ας πάμε στον Πρωτόγονο και ας δούμε ποιός ήτο αυτός ;
Από την «Ωγυγία» τ. Α! σελ. 30 , Αθαν. Σταγειρίτου, πληροφορούμεθα ότι: «...η ανάγκη και ο Κρόνος ήσαν τέκνα, του Χάους , ο δε Κρόνος οίον ο χρόνος , εγέννησε τον Αιθέραν και τον Ερωτα διφυή, τουτέστιν ανδρόνυνον, το οποίον ονόμαζον οι νεώτεροι άνθρωποι Φάνητα, επειδή αυτός εφάνη πρώτον. Ούτος δε ο Φάνης αναφέρεται πανταχού , εις την Θεογονίαν του Ορφέως και εις τους ύμνους, Πρωτόγονος, Πρίαπος, Ωογενής και πατήρ των θεών και θνητών ονομαζόμενος...Τούτον δε τον Φάνητα ωνομάζει εις άλλο μέρος , Ηρικαπαίον, Ηλιον και Διώνυσον» Επομένως σύμφωνα με την Ορφική λατρεία ο Πρωτόγονος δεν είναι άλλος απο τον Διόνυσο . Αλλά και στα «Αργοναυτικά » Υμνος 81ος ο Ορφέας λέγει στον Ιάσωνα : «διερχόμενος με το πλοίον μου την απέραντον γην και τας πόλεις αποκαλύπτων εις τους ανθρώπους τα θέσφτα(χρησμούς) εις Αίγυπτον και εις την Λιβύην» Οι Ιουδαίοι των Αλεξανδρινών χρόνων κυκλοφόρησαν ποιήματα ως τα του Αριστοβούλου εις τα οποία αναμειγνύουν στίχους εκ των Ορφικών κειμένων μετά ιδικών των, αποβλέποντες εις το να δείξουν , ότι οι παναρχαίοι Ορφικοί επίστευον εις ένα θεόν, ο οποίος δεν ήτο άλλος ειμή ο θεός τους Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι όμως βέβαιον ότι οι πρώτοι ευρετές του ενός θεού είναι οι Ορφικοί, πολλές χιλιάδες χρόνια προ των Εβραίων. Προφανώς, οι Εβραίοι δανεισθέντων εκ των Ορφικών την μονοθείαν και εμείς τώρα πιστεύουμε σε δάνειο Εβραικό θεό .
Η Βίβλος για το ζεύγος του Πρωτόγονου και του Αιώνα λέγει ότι: « ...ο δε Κολπίας άνεμος και η γυνή Νύκτα ή Βάαυ, εγέννησαν δύο θνητούς τον Πρωτόγονο και Αιώνα, οι οποίοι επενόησαν την χρήσιν των καρπών των δένδρων», ( «Ωγυγία» τ. Α! σελ. 8 Αθαν. Σταγειρίτου) δηλαδή επενόησαν τα καρποφόρα δένδρα. Και οι δύο λέξεις αποκωδικοποιούμενες μας φανερώνουν ότι βρισκόμαστε στον «Πρώτο Γενάρχη Πελασγό» , ο οποίος με την γυναίκα του Νύκτα ήλθαν απο την θάλασσα με ιστιοφόρα πλοία. Τέκνα λοιπόν του Πρωτόγονου και του Αιώνα αναφέρονται δύο, το Γένος και η Γενεά. Το Πρωτόγονο Γένος πήρε την θρησκεία του από τους Ορφικούς, αφού επίστευαν σαν Θεό τους τον Ηλιο . Οι Φο’ινικες τον ονομάζουν Βεελσαμήν, όπερ σημαίνει Δίας [«Ωγυγία» τ. Α!, σελ.8]. Και βεβαίως δεν ήτο δυνατόν να πάρουν την θρησκεία απο τους Εβραίους ή άλλον λαό, διότι σε εκείνο το απώτατο παρελθόν οι Εβραίοι δεν είχαν κάνει την εμφάνιση τους σαν εθνότητα στην Ιστορία.

Οι Γίγαντες

Ας πάμε τώρα στην εξέταση των Γιγάντων. Η Βίβλος γράφει ότι :«το Γένος και την Γενεά εγέννησαν τρία τέκνα , ήτοι το Φως, το Πυρ, και την Φλόγα. Εξ αυτών εγέννήθησαν τέκνα υπερμεγέθη , δηλαδή τους Γίγαντες και επειδή κατώκησαν στα όρη πήραν την ονομασία των ορέων, όπως Λίβανον, Αντιλίβανον , Κάσσιον, Βραθύ κ.α» Ο (39ος) XXXIX Ορφικός Υμνος[«ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ» σελ.343,Ιωάν. Πασσά .] λέγει: «Εστίν δη πάντων αρχή Ζευς. Ζευς γαρ έδωκε, ζώα τ’ εγέννησεν και ΖΗΝ. Αυτόν καλέουσι και ΔΙΑ τ’ ήδ’, ότι δη δια τούτον άπαντα τέτικται (είς δε πατήρ αυτός πάντων , θηρών τε βροτών τε) εξ ου και ο Ηλιος-Απόλλων επικαλείται Ζευς » Κατά τον διακεκριμένο αστρονόμο Κ. Χασάπην «οι Ελληνες απο το 11.800 π.Χ είχαν προηγμένες γνώσεις των φυσικών φαινομένων και κατέγραψαν ακόμη και αστρονομικές παρατηρήσεις» . Τούτο απέδειξε επι τη βάσει αστρονομικων παρατηρήσεων των Ορφικών Υμνων.

Ο Υψουράνιος και Ουσώος

Η Βίβλος αναφέρει ότι : «Ο Υψουράνιος και Σαμημρούμος ήσαν τέκνα των Γιγάντων. Εδώ έχουμε μιά διαφοροποίηση της Βιβλικής ιστορίας σε σχέση με την Ελληνική Αρχαιολογία. Ο Μημρούμος στην Βίβλο αναφέρεται ότι είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Υψουράνιον , αδελφός δε τούτου ήτο ο Ουσώος. Η Ωγυγία αναφέρει τον Υψουράνιον και Μημρούμο(οι Εβραίοι τον έκαναν Σαμ-ημρούμο), ωσάν να πρόκειται για δύο διαφορετικά πρόσωπα. Ας εξετάσουμε τώρα τον βιβλικόν Ουσώον , ο οποίος φέρεται ως αδελφός του Υψουράνιου . Αυτός έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, διότι αναφέρεται ως ο πρώτος ναυτικός, εν αντιθέσει με την Ελληνική Αρχαιολογία που αναφέρει τον Μημρούμον. Το όνομα Ουσώος= Ού-Σώος είναι Ελληνικό και υποδηλώνει κάποιον άτυχο ναυτικό που δεν γύρισε απο τον πλούν του. Λαμβανομένης υπ’ όψιν της επικινδυνότητος των πλόων της εποχής εκείνης αυτός φαίνεται ότι πνίγηκε. Είναι αποδεδειγμένο ότι οι Αιγαίοι και οι Κρήτες ήσαν οι πρώτοι ναυτικοί στην παγκόσμια ιστορία. Τούτο εξηγείται αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι μετά την καταβύθιση της Αιγηίδος, όσοι εγλύτωσαν στις κορυφές των ορέων-που αποτελούν τώρα τα νησιά του Αιγαίου- έννοιωσαν σφοδρή την επιθυμία να επικοινωνήσουν με τους συγγενείς τους που είχαν αποκοπεί στα γειτονικά νησιά. Τότε έφτιασαν τα πρώτα πλοία εκ κορμών δένδων και άρχισαν τους πρώτους πλόες σε ανοιχτή θάλασσα. Απόδειξη τούτου το σπήλαιο Φράχθυ της Αργολίδος, όπου ευρέθησαν οψιανός λίθος και οστά μεγάλων ψαριών ηλικίας 15.000 π.Χ και άνω. Επειδή ο οψιανός λίθος υπάρχει μόνον στην Μύλο, είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι κάτοικοι της Πελοποννήσου την εποχή εκείνη ταξίδευαν στο Αιγαίο, έκαναν μεταφορές και ψάρευαν μεγάλα ψάρια στο ανοικτό πέλαγος.
Επομένως, γίνεται φανερόν ότι η πανάρχαια Ορφική λατρεία που είχεν σαν κέντρο την Σαμοθράκη είχε εξαπλωθεί δια του εμπορίου και της ναυσιπλοίας , σε εποχές ακόμη και προ του Κατακλυσμού, στον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου(Συρίας , Λιβάνου , Παλαιστίνης, Αιγύπτου κ.α )
Δεν είναι τυχαίο ότι πάμπολλες εφευρέσεις αποδίδονται στα έξη ζεύγη των αδελφών που κατάγονται από τον Υψουράνιο ή Μημρούμο .

Η Ερμηνεία του Φόνου του Αβελ από τον Κάιν

Ο σχολιαστής των Βιλικών Μελετών καθηγητής κ. Σάββας Αγουρίδης δίνει μιά άλλη άποψη για τον μύθο του φόνου του Αβελ απο τον αδελφό του Κάιν Ο φόνος αυτός, λέγει , αντανακλά την αντίθεση μεταξύ φυλών καλλιεργητών της γης και ποιμενικών φυλών, και η αντίθεση αυτή εκφράσθηκε με τον φόνο του αδελφού του ποιμένα απο τον αδελφό αγρότη. Η άποψη αυτή ενισχύει τις θέσεις που διετυπώθησαν για τους Αρχαιοέλληνες εποίκους. Δεδομένου οτι η αγροτική και η ναυτική ασχολία είναι πολύ νεώτερη της ποιμενικής στην οποία ανήκουν οι Εβραίοι, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι Αιγαίοι Πελασγοί Ελληνες πήγαν στην περιοχή προ αμνημονεύτων χρόνων και διέδωσαν την αγροτική καλλιέργεια, την Αλιεία και τις Τέχνες. Την προτεραιότητα των Ελλήνων επιβεβαιώνουν και οι Αιγύπτιοι ιερείς , οι οποίοι είπαν στον Σόλωνα ότι «εσείς οι Ελλληνες είσθε παλαιότεροι των Αιγυπτίων κατά 9-10.000 χρόνια» [«Τίμαιος» Πλάτωνος τ. VII σελ.6 και «Κριτίας» Πλάτωνος, σελ.127, Εκδ. Tauchnitil Λειψίας]

Η Καταγωγή των Γιγάντων

Ομως οι Γίγαντες είναι τα πρόσωπα-κλειδιά που θα μας αποκρυπτογραφήσουν πλήρως τα μυστικά της παρουσίας των Αιγαίων Αρχαιοελλήνων και των Πελασγών στην περιοχή της Εγγύς Ανατολής , γιατί θα τους συναντήσουμε συχνά στις διηγήσεις της Βίβλου .
Από την «Ωγυγία» ,τ. Α!, σελ. 275-282 πληροφορούμεθα ότι:
«Οι Γίγαντες είναι τέκνα του Ουρανού και της Γης και τα εγέννησε η Γη για να εκδικηθεί την καταστροφή των Τιτάνων, Κατ’ άλλους εγεννήθησαν εκ του αίματος του Ουρανού στις Φλέγρες της Θράκης» Οι Φλέγρες που μετονομάσθηκαν αργότερον σε Παλλήνη βρίσκονται στην χερσόννησο της Κασσάνδρας, στην Χαλκιδική. Επομένως οι Γίγαντες είναι κάτοικοι αυτής εδώ της χώρας που ονομάζεται Ελλάς. Η Θράκη στα παλιά χρόνια εκτεινόταν από τον Ολυμπο και άνω, ως την βόρεια Βαλκανική . Σημειωτέον ότι η Θράκη, όπως και ολόκληρη η Ελληνική Χερσόννησος , η Μικρά Ασία ,η Κάτω Ιταλία και τα παράλια της Εγγύς Ανατολής κατοικούντο απο Πελασγούς Αρχαιοέλληνες, οι οποίοι πήραν το όνομα τους(Πελασγοί=Πελαργοί) απο τα μακρινά ταξίδια που εκτελούσαν. Απαντα τα έργα των αρχαίων Ελλήνων Γεωγράφων περιέχουν αφάνταστον πλούτον πληροφοριών, περί των παραδόσεων και περί των κινήσεων των Αρχαιοελλήνων Πελασγών κατά την Προιστορική περίοδον εις την Μεσόγειον, τον Εύξεινον Πόντον, την Αραβική και Ερυθράν Θάλασσαν, την Ινδικήν και Κινεζικήν Θάλασσαν, τον Ατλαντικόν Ωκεανόν και πέραν αυτών προς την Αμερικήν και τον Ειρηνικό Ωκεανόν, πληροφορίες τις οποίες οι ξένοι ερευνητές σκοπίμως ηγνόησαν, πλην ελαχίστων περιπτώσεων [ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ , σελ. 35] Αναφέρονται πάμπολλα ονόματα Γιγάντων, όμως θα περιορισθούμε στον Αθω, στον Εγκέλαδο και στον Αλκιονέα, ο οποίος ήτο αθάνατος εις την γην . Ολοι όμως ήσαν άτρωτοι απο τους θεούς, αλλά τρωτοί απο τους ανθρώπους . Εκείνο όμως που πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι οι Γίγαντες ήσαν πλάσματα της Ελληνικής πραγματικότητος αλλά και του θρύλου . Ησαν μέγιστοι, τερατώδεις και ακαταγώνιστοι στην δύναμη, είχαν κόμη δασείαν και μακράν, γένεια μεγάλα. Μερικοί δε εξ αυτών είχαν 100 χέρια και ονομάζοντο Εκατόγχειρες. Ομως γνωρίζουμε ότι :
α/ οι Τιτάνες αντιπροσώπευαν το Πνευματικό στοιχείο,
β/ οι Εκατόχειρες ή Γίγαντες το Φυσικό στοιχείο και
γ/ οι Κύκλωπες ήσαν το τεχνολογικό στοιχείο.

Η Μετανάστευση των Πελασγών

Μετά την γνωστήν Γιγαντομαχίαν οι θεοί του Ολύμπου ενίκησαν τους Γίγαντες και άλλους μεν εφόνευσαν , μερικοί δε διέφυγον στην Ταρτυσόν της Ισπανίας, στην Αίτνα της Ιταλίας και στην Συρίαν. Ο μύθος αυτός αλληγορεί την αθρόα μετανάστευση των Πελασγών Αρχαιοελλήνων στην Μεσογειακή λεκάνη. Να σημειωθεί ότι οι Πελασγοί και οι Μινύες έφτιαξαν τα κυκλώπεια τείχη και άλλες μεγαλιθικές κατασκευές που μας αφήνουν ακόμη και σήμερον έκπληκτους. Εξ αυτών αγόμεθα στο συμπέρασμα ότι οι μεγαλόσωμοι Γίγαντες(Πελασγοί) που εκπροσωπούσαν τις φυσικές δυνάμεις μετά την σύγκρουση τους με τους Τιτάνες(δηλαδή με το πνευματικο στοιχείο) διεσκορπίσθησαν ανά την Μεσόγειο και πήγαν και στην Συρία , όπου ήλθαν σε επιμειξίαν με εντόπιες γυναίκες . Αυτοί μετέφεραν πρώτοι στην Μέση Ανατολή προ αμνημονεύτων χρόνων-προ του Κατακλυσμού-τις τέχνες που μνημονεύονται στην Γένεση, στην Βίβλο. Δεν θα ασχοληθούμε με την ρατσιστική προτίμηση του Γιαχβέ προς τον Αβελ, τον Ενώχ, τον Μωυσή και γενικά προς τους Εβραίους.

Η Πτώση των Αγγέλων

Το Δελτίον Βιβλικών Σπουδών , του κ. Σ. Αγουρίδη αναφέρεται στους στίχους 6,1-4 της Γενέσεως , αναφορικά με την Πτώση των Αγγέλων και τους Γίγαντες . «Ο αρχικός σκοπός της πληροφορίας περί του γάμου των Αγγέλων με τις θυγατέρες των ανθρώπων ήταν η εξήγηση της προελεύσεως των Γιγάντων. Το γένος των Αγγέλων από λαγνεία προς τις θυγατέρες των ανθρώπων αναμίχθηκε με το ανθρώπινο γένος και τους δίδαξε πλήθος απο κακά, όπως ειδωλολατρεία , καταπίεση, μαγεία κλπ » Οπως παρατηρεί ο Ryle από το απόσπασμα αυτό έχουν αφαιρεθεί τα πιό μυθολογικά στοιχεία και ό,τι σώζεται είναι μόνον ίχνος της αρχικής τους μορφής. Ολοι εννοούμεν που θα παρέπεμπε η μυθολιγική εξιστόρηση και ασφαλώς αυτός ήτο ο λόγος της αφαιρέσεως των επίμαχων σημείων από την Βίβλο. Και μόνον η αναφορά ότι οι Αγγελοι εισήγαγον την ειδωλολατρεία , καταπίεση και μαγεία φανερώνει:
α/ Οτι οι Αγγελοι ήσαν ξένοι στην περιοχή,
β/ είχαν διαφορετική θρησκεία απο αυτή των εντοπίων,
γ/ κατείχον ανώτερες γνώσεις, ώστε να φαντάζουν με μαγεία στους πρωτόγουνς βοσκούς και
δ/ αποτελούσαν ιθύνουσα τάξη εκεί. Οσον αφορά το όνομα «Αγγελοι» αυτό δείχνει τους ξανθούς Αρχαιοέλληνες Αιγηείς και Πελασγούς(Ξανθές Πελασγιάδες αποκαλούσαν τις αρχαίες Αθηναίες) Είναι επόμενον οι πρωτόγοι βοσκοί της περιοχής να θεωρούν διαφθορά τα ανώτερα ήθη και έθιμα των Αρχαιοελλήνων και να τους θεωρούν υπεύθυνους που ο Θεός έφερε στον κόσμο τον Κατακλυσμό. Είναι δε φυσικό οι νομαδικές φυλές της Ερήμου να θεωρούν τους πολιτισμένους Αρχαιοέλληνες ως διεφθαρμένους, διότι είχαν διαφορετική αντίληψη για την γυναίκα , για τον έρωτα, για την λατρεία των θεών και για την ζωή . Αυτή η διαφορετική αντίληψη του κόσμου της Ανατολής συνεχίζεται ως τις ημέρες μας.

Επίλογος

Εν συμπεράσματι, οι θεοί όλων σχεδόν των αρχαίων λαών προήλθαν απο την επίδραση των Λαών του Αιγαίου , οι οποίοι πρώτοι έγιναν καλλιεργητές, τεχνίτες και ναυτικοί και ταξίδευσαν προ του Κατακλυσμού, όχι μόνον στην Μεσόγειο , αλλά και στα πέρατα της οικουμένης , μεταφέροντες τον πολιτισμό στον κόσμο.[ «Ωγυγία» τ. Β! , σελ. 319 και 372 Αθαν. Σταγειρίτης και των DEGOUI –CHAL, LAYE -LEROY , VIDAUD έκδοση στην Ελληνικήν «Κοραή 1928», Εγκυκλοπαίδεια ΗΛΙΟΣ] Καταγόμεθα λοιπόν από ένα ενδοξότατο Εθνος και σέρνουμε στους ώμους βαριά κληρονομιά την οποία δεν πρέπει να ντροπιάσουμε (Στο επόμενον η συνέχεια των αποκαλύψεων της Βίβλου περί των Αγγέλων-Γιγάντων και του Κατακλυσμού)

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΓΙΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
11
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Υπήρξε μία παγκόσμια πηγή πολιτισμού;
Πολλές είναι οι ενδείξεις οτι σε χρόνους πανάρχαιους υπήρξε μία κεντρική πηγή πολιτισμού, ή όποια επηρέασε σέ ποικίλλους βαθμούς τήν εξέλιξη των ανθρωπίνων κοινωνιών σέ μέγα μέρος τής υδρογείου.
Τέτοιες ενδείξεις είναι τα κοινής αρχιτεκτονικής μεγαλιθι¬ κά οικοδομήματα πού βρίσκονται διάσπαρτα στήν επιφάνεια του πλανήτη, κοινά στοχεϊα στις μυθολογικές θρησκείες, γλώσσες, κλπ.
Πολλοί μελετητές κατέληξαν, λοιπόν, στο συμπέρασμα οτι ή ανθρωπότητα πήρε τήν ώθησί της άπο κάποια κεντρική πηγή. Γράφουν:
«Σέ κάποια περίοδο τοΰ απωτάτου παρελθόντος, πρέπει να έλαμψε έ'νας πολιτισμός ύψηλοϋ επιπέδου, από τον όποιο κα¬ τάγονται δλοι οί πολιτισμοί» (J. J. Bahofen).
«Μοναδική ορθολογική ύπόθεσις παραμένει ή υπαρξις ενός μεγάλου αρχικού έθνους το όποΤο είχε εξελιχθεί σέ πολύ υψηλό βαθμό τελειότητος στήν επιστήμη και στις τέχνες και έστελνε εποίκους σέ δλα τα σημεία τοΰ κόσμου, οί όποιοι τε¬ λικώς ήσαν οί Δάσκαλοι που διέδιδαν τήν γνώσιν» (Σ. Μπάι'-
γούκ).
«Άπο τήν Σιβηρία ως τις νότιες θάλασσες, μΰθοι, παραδό¬
σεις, έθιμα και ταμπού έχουν εκπληκτική ομοιότητα.
Συμπέρασμα: Ή έζέλιξις πραγματοποιήθηκε σ' έ'να μόνον
κέντρο» (G. Davis:«T ò πρώτο φύλο»).
Προσπαθώντας να εξηγήσουν, τήν ί.*;:νήν προέλευσιν τών διαφόρων πολιτισμών, διάφοροι ερευνητές, ιστορικοί, συγγρα¬ φείς, διετύπωσαν ποικίλες υποθέσεις. "Ετσι ορισμένοι θεωρούν ως κοινή πηγή εκπολιτισμού τής άνθρωπότητος τήν καταπο-
12
ΓΕΩΡΓΙΟΪ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ
ντισθεΐσαν Ατλαντίδα, άλλοι προτιμούν την αντίστοιχη ήπειρο Μοϋ του Ειρηνικού, κάποιοι φαντάζονται ακόμα και εξωγήι¬ νους επισκέπτες πού έφθασαν στήν γη, προερχόμενοι από τό σύστημα του Σείριου ή από κάποιον άλλον μακρινό πλανήτη.
Ή άποψίς μου, την όποΤα βασίζω σέ στοιχεία αρχαιολογι¬ κά, ανθρωπολογικά, γλωσσολογικά, μυθολογικά, γεωγραφικά, γεωφυσικά, θρησκειολογικά, είναι οτι ή πηγή αυτή είναι ό Αιγαιακός - Περιαιγαιακός χώρος.
Αυτός, υπήρξε περιοχή άνθρωπογενέσεως, ό'που ό άνθρω¬ πος εξελίχθηκε ταχύτερα και περισσότερο άπ' δσο άλλου *'. Άπό εκεί, εξόρμησε προς όλες τις κατευθύνσεις και εξαπλώ¬ θηκε, σπέρνοντας στοιχεία πολιτισμού σέ πάμπολλες περιοχές της υδρογείου. Αυτήν τήν θέσι προσπαθώ να τεκμηριώσω μέ τήν παρούσα μελέτη μου.
α) Ή ήλιολατρεία
Σέ τεράστιο τμήμα τής υδρογείου κυριάρχησε για μέγα χρονικό διάστημα ή ηλιακή θρησκεία. Αυτή δμως έχει, αρχι¬ κή, πηγή της τήν Ελλάδα, δπου ή λατρεία τού θεού Ηλίου - είναι προγενέστερη άπό έκείνην τών Όλυμπίων θεών. Ό "Ηλιος ήταν υιός τού Ουρανούκαι τής Γαίας και ειχε αδελ¬ φές τήν Ήώ και τήν Σελήνη ή Ήλιώτιδα (=θηλυκός "Ηλιος). Ή ηλιακή θρησκεία διαδόθηκε άπό τους "Ελληνες υιούς τού Ηλίου σέ μέγα τμήμα τής γης *2.
Ό "Ηλιος, μέ τήν Περσηΐδα, κόρη τού Ωκεανού και της
Τηθνούς, απέκτησε τον Αίήτη, τήν Κίρκη, τήν Πασιφάη (σύ-
(*1) Βλέπε τό κεφ. «Ή Αΐγαιίς» ατό βιβλίο μου «Ίνδοευρωπαϊοι ή
Αιγαίοι;» τό α τής σειράς «μή συμβατική ιστορία», έκδ. «Τότε» 1996.
(*2) Πρώτα γραπτά πού τήν εκφράζουν είναι τά του Όρφέως. «Ήλιε
χρυσεαΐσιν άειρόμενε πτερύγεσι», «Ήλιε παγγενέτορ, παναίολε χρυσεο-
φεγγές» κλπ.). Αυτά χρονολογούνται γύρω ατό 1600 π.Χ. κατά τους συ¬
ντηρητικότερους υπολογισμούς, αλλά μπορεί νά είναι και πολύ παλαιότε¬
ρα. "Όπως και νά είναι, ή ήλιολατρεία, υπήρχε χιλιετίες πριν άπό τήν έν
λόγω παγκοσμίως αρχαιότερη γραπτή διατύπωσί της πού έφθασε ώς εμάς.
01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
13
ζυγο του Μίνωος)και τον Πέρση. Κόρες του ήτανκαι ή Αίγληκαί ή Ήλεκτρυώνη. Σύζυγος του υπήρξεκαι ή Ρόδος, στο νησί της οποίας φαίνεται δτι ή λατρεία του διατηρήθηκε ως τούς τελευταίους αιώνες τής αρχαιότητας, δπως δείχνει καί τό κολοσσιαίο αγαλμά του, ό Κολοσσός. Γι' αυτό και λε¬ γόταν Ηλίου νήσος• αρχαιότατο ιερατικό γένος της ήσανο ι Ήλιάδες, ένας από τούς οποίους, ό Άκτίς, ίδρυσε στήν Αίγυ¬ πτο τήν Ήλιούπολι. Οί Ήλιαδες εθεωρούντο κάτοχοι σπου¬ δαίων αστρονομικών καί ναυτικών γνώσεων.
"Οταν επεκράτησε ή λατρεία τών Όλυμπίων, ό θεός- "Ηλιος έγινε Απόλλων. "Ομως καί οί σπουδαιότεροι θεοί τού Όλύμπου έγιναν θεοί δλων τών λαών τής Μεσογείου καί άλλων πού ζούσαν πέραν άπ' αυτήν.
β)0 1 γλώσσες
Πολλοί διεπίστωσαν «ίχνη μιας αρχαίας γλώσσας..., ίσως προγονικής τής αρχαίας Ελληνικής, σε περιοχές τόσο απο¬ μακρυσμένες, πού μοιάζουν σαν να έχουν ξεβρασθεΐ από τις θάλασσες και τούς ωκεανούς στις πιο μακρινές παραλίες...
...Είναι λέξεις κάποιας αρχαϊκής Ελληνικής... στις γλώσσες τής Χαβάης καί τής Πολυνησίας, τών Μάγια τού Γιουκατάν, τών Άζτέκων καί στη χαμένη γλώσσα Γκουάντς τών Κανα¬ ρίων»(Τσάρλ Μπέρλιτζ:«Το μυστήριο του τριγώνου τών
Βερμούδων»).
Κατά τον μεγάλο Γερμανό φιλόλογο Ε. Norden, εκτός άπο τήν κινεζική καί τήν ιαπωνική, δλες οί άλλες γλώσσες δια¬ μορφώθηκαν κάτω άπό τήν έπίδρασι τής Ελληνικής άπο τήν οποία πήραν έκτος άπο πλήθος λέξεων, τούς κανόνες καί τήν γραμματική. Ό Αυστριακός γλωσσολόγοςWandrusca, έγρα¬ ψε δτι δλες οί ευρωπαϊκές γλώσσες είναι διάλεκτοι τής ελλη¬ νικής,.ή όποια τούς έχρησίμευσεν ώς υπόδειγμα. Και ή καθη¬ γήτρια τής κλασσικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο τής
Καλλιφόρνιας,Marianne Mac Donald, είπε: «Ή γνώσις τής
Ελληνικής γλώσσας, είναι ουσιαστικό στοιχείο γιά ένα υψηλό
πολιτισμό». Έκτος άπο το γεγονός δτι δλες οί ευρωπαϊκές
14
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ
γλώσσες πλήν της φινλανδικής και της ουγγρικής προέκυψαν από τοπικές διαφοροποιήσεις τής Ελληνικής, έχουμε σαφείς επιδράσεις τής Ελληνικής στις γλώσσες τών λαών τής Προ- σθασίας, τών Ινδιών, τής Πολυνησίας, τής Χαβάης και τών λαών τής Αμερικής *3 .
γ) Οί θρησκείες
"Απειρα είναι τα κοινά σημεία τών διδασκαλιών, μυήσεων, τελετουργιών και μυστηρίων τών περισσοτέρων αρχαίων θρη¬ σκειών. Λ.χ. οί λαβύρινθοι διαδραματίζουν σοβαρό ρόλο στήν μύησι στις θρησκείες Κρήτης, Αιγύπτου, Μάια, Όλμέκων
ν
κ.α.•Σημαντικός επίσης είναι ό θρησκευτικός ρόλος τών σπη¬
λαίων στους Όρφικούς (άπ' δπου πήρε και την περίφημη αλληγορία του, του Σπηλαίου, ό Πλάτων), στους Ινδούς, στους Μάια, στους Πέρσες κ. ά. *4 .
• Ό Άθ. Σταγειρίτης γράφει για τους προκολομβιανούς Αμερικανούς: «Είχαν μυστήρια και όργια, έδοξαζον και τήν άθανασίαν τής ψυχής, και τήν μετά θάνατον άνταπόδοσιν, σχεδόν ως οί "Ελληνες» (Ώγυγία, Α 49).
δ) Οί Κοσμολογίες
Γνωστή είναι ή πίστις τών 'Ορφικών δτι τό πάν προέκυψεν από τήν πρωταρχική εκρηξι του Κοσμικού Ώού (σύγχρονη αποψις της κοσμολογίας για τήν πρωταρχική εκρηξι;, η οποία βεβαίως προέρχεται από τά βάθη τών αίγαιακών χιλιε¬ τιών. Τήν ίδια δμως πίστι βρίσκουμε στους Αιγυπτίους, τούς Κινέζους, τούς Ινδούς, τούς Σουμέριους, τούς Βαβυλώνιους, τούς Ασσύριους, τούς Πέρσες, τούς Φοίνικες. Σέ δλους αυτούς τό Ώόν, είναι τό σύμβολο του παντός, κατά κανόνα
(*3) Βλέπε κεφ.« Ή Ίαπετική όμογλωσσία» στό βιβλίο μου «Ίνδοευρω-
παϊοι ή Αίγαΐοι;», τό α τής σειράς τών εκδόσεων *Τότε» καθώς και στήν
συνέχεια του παρόντος.
(*4) Σέ σπήλαιο γεννήθηκε και ό Ίησοϋς.
01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΕ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
15
αφιερωμένο στον "Ελληνα Διόνυσο. Οί Σουμέριοι έλεγαν δτι έκπολιτιστής των υπήρξεο Ώάννες ή Ώαννής (από τό ελλη¬ νικό ώο-γενής) που ήλθε από τήν θάλασσα και διέμενε σ' ένα πλωτό αυγό (καράβι ωοειδούς σχήματος). Τον πρώτον Ώαν- νή, ακολούθησε και δεύτερος, ό Ώδακων, και μετά άλλοι τέσ¬ σερις ΏαννεΤς, οι Ευδωκος, Ένεύγαμος, Ένάβουλος και Άνήμευτος. Τό Ώαννής στήν σουμερική έφθασε νά σημαίνει τον «περιηγητή» = θαλασσοπόρο.
Οί "Ελληνες πιστεύουν δτι πρώτοι θεοί ήσαν ό Ουρανός και ή Γαία, πίστι πού εύρίσκομε και στους λαούς της Μεσοποτα¬ μίας, οί οποίοι, όπως οί "Ελληνες, δέχονται δτι ολα τά οντα προήλθαν από τήν θάλασσα και δτι πρώτος παγκόσμιος κυ¬ ρίαρχος υπήρξε ό Κρόνος. Στήν μυθολογία τους έχουν επίσης Σάτυρους και Ίπποκένταυρους.
ε) Οί φορείς
Ή λατρεία του Διονύσου, με αφετηρία τήν Ελλάδα, διαδό¬ θηκε στήν Αίγυπτο ("Οσιρις) και σέ δλη τήν Προσθασία, ως τά Ιμαλάια. Τό ίδιο ισχύει και γιά τήν λατρεία του Ηρακλέ¬ ους (πού υπήρχε και στήν δυτική Ευρώπη καί βορειοδυτική Αφρική). Διότι πάμπολλοι λαοί, πίστευαν δτι αυτοί οί δύο "Ελληνες, υπήρξαν από τούς κυριότατους έκπολιτιστές της άνθρωπότητος. Κατά τούς "Ελληνες, πρώτος παγκόσμιος άρχων υπήρξε ό Κρόνος, ο οποίος αργότερα, κατέστη τυραννι¬ κός, και ανετράπη από τον φιλάνθρωπο Δία. Ό Κρόνος εκτο¬ πίστηκε μακρυά στήν Δύσι, πέρα άπό τόν Ατλαντικό, στά δυ¬ τικά πέρατα του κόσμου *5 . Ακολούθως,ο Ζεύς, "περιήλθεν τήν οίκουμένην, ευεργετών τούς καλούς καί τιμωρών τούς κακούς... έκυρίευσεν δλην τήν οίκουμένην, καί διέταξεν αυτήν νά πολιτεύεται έννόμως καί είρηνικώς. Και διά τούτο μετά θάνατον έτίμησεν αυτόν ώς θεόν, συμφώνως καί προθύμως δλη ή οικουμένη, καί έπωνόμασεν Ζήνα, επειδή έγινε αίτιος
(*5) Ό Άθ. Σταγειρίτης ('Ογυγία Α 23) μας πληροφορεί δτι ώς τους πρώ¬
τους χρόνους της Ρωμαιοκρατίας, οί δυτικοί τόποι όνομάζοντο "Κρόνιοι".

16
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ
του «καλώς ζην» (Άθ. Σταγειρίτης Ώγυγία-Α 23).
Ακολούθησαν πολλοί άλλοι "Ελληνες (Άθηνα, Έρμης, Ί ώ , Περσεύς, Βελλερεφόντης, Τριπτόλεμος, θησεύς, Περίθους, Όρφεύς, Αργοναύτες), πού ταξίδευαν σέ ολη τή γη, εξε¬ ρευνώντας, κυριαρχώντας, εκπολιτίζοντας. Κυριώτεροι άπ'αύτούς ήσαν ό Διόνυσος και ό Ηρακλής *".
Τό εργο αυτών τών πανάρχαιων 'Ελλήνων κατακτητών -
έκπολιτιστών της υδρογείου, αποτελεί τό θέμα τού παρόντος
βιβλίου.
(*6) "Ήρακλεία καΐ Διόνυσον έπιόντας άπασαν τήν οίκουμένην"
(Διόδ.Γ2-2). Φυσικά υπήρξαν πολλοί ήρωες μέ αυτά τά ονόματα πού ενο¬
ποιήθηκαν.
Πινακίδα του Γκλοζέλ (Γαλλία). Σύμιδολα πού μ,οιάζουν μ.έ τά
Κρητικά. (12-15.000 ετών).

Ads by Google
01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
17
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
α) Ή Μυθολογία
Στην παρούσα εργασία χρησιμοποιώ ώς σημαντική πηγή τήν "μυθολογία" * . Αυτό είναι φυσικό, αφού αναφέρομαι σε εποχές από τις όποιες δέν έχουμε άποσυμβολισμένα κείμενα. Υπάρχει ομως ή παράδοσις πού χαρακτηρίζεται "μυθολογία". Οι "Ελληνες ουδέποτε ταύτισαν τήν "μυθολογία" μέ τα πα- ρα-μύθια. Τούς ιστορικούς "μύθους" τούς είδαν πάντοτε ώς αφηγήσεις παλαιών συμβάντων αναμεμειγμένων μέ υπερβο¬ λικά στοιχεία ποιητικά και φανταστικά. Αφαιρώντας αυτά τά στοιχεΤα βρίσκουμε τον ιστορικό πυρήνα του "μύθου". Αύτο μας δίδαξαν δ Πλάτων (Τίμαιος), ό Θουκυδίδης (γιά τά Τρωι¬ κά), ό Πλούταρχος (γιά τον Μινώταυρο), ό Παλαίφατος ("Μυθικά") κ.ά. Ό Αριστοτέλης ορίζει τήν "μυθολογία" ώς "ίστορίαν τών προ της νυν γενέσεως Ελλήνων" (δηλ. τών προ του Κατακλυσμού). Βεβαίως ή εργασία αυτή παρουσιάζει δυσκολίες ιδίως ώς πρός τήν τοποθέτησι τών έξιστορουμένων έν χρόνω και εν χώρψ, τήν διάκρισι τών αναμειγνυόμενων προσώπων και περιπετειών και τήν επιλογή μεταξύ ποικίλων εκδοχών γιά το Γδιο γεγονός. "Ομως δέν πρέπει νά λησμο¬ νούμε οτιο ι "μύθοι" επαληθεύονται από σύγχρονες διαπιστώ¬ σεις (ανασκαφές σέ Τροία, Μυκήνες, Κνωσσό, Τροιζηνία- γε¬ ωφυσικές έρευνες γιά τούς κατακλυσμούς - τεχνολογικά επι¬
τεύγματα).
(*1) Περισσότερα γιά τήν Ελληνική Μυθολογία στο σχετικό ύπο εκδο-
σιν βιβλίο μου.
18
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ
"Ετσι:
• Ή άνακάλυψις των χαρτών του Πίρι-Ρέις απέδειξε οτι
οί αρχαιότατοι "Ελληνες γνώριζαν δλη την υφήλιο **.
• Ή άνακάλυψις του «Χάρτου του Ζήνωνος» (1380) απέδειξε οτι οί άρχαΤοι είχαν εξερευνήσει τις χώρες του Αρκτικού Κύκλου, άφοϋ σ' αυτόν παρουσιάζονται δρη της
Γροιλανδίας, πού επισημάνθηκαν, μόλις, το 1947-49, άπό
την αποστολή του Πώλ Έμίλ Βικτόρ.
• Το ίδιο ισχύει και για τήν Ανταρκτική, οπως απέδειξε ή ευρεσις του χάρτη πού είχε σχεδιάσει το 1737 ό Γάλλος ακα¬ δημαϊκός Φιλίπ Μπυά, ώς αντίγραφο πανάρχαιων ελληνικών χαρτών. Σ' αυτόν ή Ανταρκτική παρουσιάζεται ν' αποτε¬ λείται άπό δύο νησιά, πράγμα πού ανακαλύφθηκε μόλις τό 1958!
Συμπέρασμα: Οί μύθοι χωρίς να γίνονται δεκτοί άκρίτως,
(*2) Ό Πίρι-Ρέις, Τούρκος ναύαρχος τοϋ ιστ' αιώνος, κατήρτισε έναν πα¬ γκόσμιο άτλαντα, («Μααχριγιέ» = «Τό βιβλίο των θαλασσών») μέ 210 χάρ¬ τες. Δύο άπ' αυτούς, βρίσκονται στο Εθνικό Μουσείο της Τουρκίας sai φέρουν τίς χρονολογίες 1513 και 1528.Στο κείμενο του, ο Ρέις, αναφέρει οτι χρησιμοποίησε χάρτες πού κατείχε ενας Ισπανός, τον όποιον αιχμαλώ¬ τισε τό 1501. Ό Ισπανός, είχε μετάσχει και στα τρία ταξίδια τοϋ Κολόμ¬ βου, ό οποίος οδηγήθηκε άπό χάρτες τών αρχαίων Ελλήνων. Γράφει ό Ρέις: «Χρησιμοποίησα κάπου είκοσι αρχαίους χάρτες (του Ισπανού) και οκτώ παγκόσμιους χάρτες πού οί Άραβες ονόμαζαν «Ζαφεριγιέ», οί όποιοι σχεδιάστηκαν τήν εποχή τοϋ Μ. Αλεξάνδρου.Σ' αυτούς εικονιζότανολό¬ κληρη ή τότε κατοικουμένη οικουμένη». "Από τούς δύο χάρτες πού βρί¬ σκονται στο Εθνικό Μουσείο της Τουρκίας, ό ενας παρουσιάζει τά δντικά παράλια της Ευρώπης και τής Αφρικής,τα ανατολικά τής Νοτ. Αμερικής και τήν παραλιακή γραμμή τής Ανταρκτικής. Ό δεύτερος, τήν Γροιλαν¬ δία, τό Λαμπραντόρ, τή Νέα Γή, τμήμα τοϋ Καναδά και τά ανατολικά πα¬ ράλια τών ΗΠΑ, ως τήν Φλώριδα. Λοιπόν, ο'ι χάρτες:
• Έχουν σχεδιαστεί μέ τήν μέθοδο τής γεωγραφικής προβολίς, πού
υποτίθεται οτι εφευρέθηκε κατά τον 20όν αιώνα.
• "Αναφέρουν τίς σωστές αποστάσεις ανάμεσα σε Ευρώπη, "Αφρική,
Αμερική, οί όποιες μετρήθηκαν μόνον κατά τον 18ον αιώνα.
• Απεικονίζονται οί ποταμοί Όρινόκος, Αμαζόνιος, Παρανά, Ουρου¬
γουάης, πού τότε ήσαν τελείως ανεξερεύνητοι.
• Έχουν τό Νότιο Παγωμένο "Ωκεανό, πού ανακαλύφθηκε τον 19ο
αιώνα και όπως πράγματι είναι ελεύθερος άπό πάγους.
• Παρουσιάζουν τήν "Ανταρκτική,για τήν οποία ό Κούκ (13ος αιών.)
01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
19
δεν επιτρέπεται να απορρίπτονται προκαταβολικώς. Το ορθό είναι να συνεξετάζονται με τα άλλα δεδομένα. "Οπως είπε δ Άριστίων 'Αρέθας *3, «εις την έλληνικήν μυθολογίαν υπάρ¬ χουν πράγματα άτα πόρρω απέχουν του μύθου καί ίστορίαν αποτελούν». Ό δρόμος προς την άλήθειαν διέρχεται από τα συντρίμμια των προρυθμισμένων αντιλήψεων, τις οποίες απη¬ χεί ή συμβατική ιστορία, απορρίπτοντας τήν ιστορικότητα της «μυθολογίας»...
β) Οί "Ελληνες: Λαός της θάλασσας
Οί "Ελληνες ευθύς έξ αρχής συνδέονται στενότατα με τήν θάλασσα. Ό "Ιναχος, «ό πρώτος άνθρωπος της Πελοποννή¬ σου», ήταν υιός τού Ωκεανού καί της θαλασσινής θεάς Τηθύος. Πιστεύουν ό'τι άρχή τής γενέσεως τών δντων είναιο Ωκεανός, δπου ενυπάρχει ή τροφοδότις τών πάντων ενέργεια
Τηθύς.
Καί άπο τήν χαραυγή της ιστορίας τους ταξιδεύουν αστα¬
μάτητα.
γ) Τα ίδια τα ονόματα τους συνδέονται με το νερό, την θάλασσα, τήν ναυσιπλοία, το ταξίδι. Λέγονται Αιγαίοι, Πελασγοί, Δαναοί, Αχαιοί.
Και δλα προέρχονται άπο ρίζες πού συνδέονται με το νερό,
τή θάλασσα: Αίγ, Δαν, Άχ. "Ετσι, έχουμε:
• Αίγτάιο, Αίγαί, Αίγ-ινα, ΑΤγ-ιον, Αίγ-όσθενα, Αίγ-ος ποταμός, ΑΤγ-υπτος, δλα έχουν σχέσι με τήν θάλασσα. Άπο εκεί καί τα Αιγ-εύς, Αϊγ-ων, Αιγ-αίων, Αίγ-ιμος, κλπ. και
ισχυριζόταν δτι είναι ανύπαρκτη καί ανακαλύφθηκε μόλις τό 1830. Σημει¬
ώνουντα βουνά της, μέτα ΰψη τους, που ακόμα δέν ίχονν υπολογισθεί.
• Ή Υδρογραφική Υπηρεσία τών ΗΠΑ επιβεβαίωσε τήν γνησιότητα τών χαρτών, στους οποίους έδωσε ηλικία 5.000 ετών. Ανακοίνωσε, επίσης, δτι οί χάρτες βοήθησαννα διορθωθούν σφάλματα τών συγχρόνων χαρτώνΙ
(*3) θ' μ.Χ. Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας, εκπρόσωπος τής Βυζαντινής αναγεννήσεως. Συλλέκτης καί ερμηνευτής αρχαίων ελληνικών συγγραμ¬ μάτων, που συγκέντρωσε στήν περίφημη βιβλιοθήκη του, δπου πραγματο¬ ποιήθηκε τεράστια εργασία αντιγραφής καί σχολιασμού των. Διέσωσε ίργα τού Πλάτωνος, του Λουκιανού, τού Παυσανίου, κ. 5.
20
ΓΕΩΡΓΙΟΪ Κ. ΓΕΏΡΓΑΛΑ
Αίγ-αΐος κάτοικος της Αίγαιακής και Περιαιγαιακής πε¬
ριοχής, δηλαδή "Ελλην.
• Δάν-ουβις (Δούναβης), Δάν-αϊς (Τάναϊς, Δόν, Ντόν),
Δαν-είστερος (Δνείστερος), Δαν-είπερος (Δνείπερος), Ήρι-
δαν-ός, Ίορ-δάν-ης, κλπ. Άπο έκεϊ καί τα Δαναός = "Ελλην,
Δαναίδες.
• Για το Πελασγός μία έξήγησις το ανάγει στο πέλαγος
καί άλλη στο πελαργός = ταξιδιάρης.
"Αλλωστε, ή ίδια ή καταγωγή τους συνδέεται με τήν θά¬ λασσα, άφού οί "Ελληνες πίστευαν οτι πρόγονος - γενάρχης τους ήταν, ό πριν άπο τον Δία, μέγας θεός, Ίαπετός, ό όποιος, είχε σύζυγο του τήν Κλυμένην, μίαν άπο τις τρεις χιλιάδες Ωκεανίδες **. Άπο τον Ίαπετο καί τήν Κλυμένη γεννήθηκε ό Δευκαλίων, πατέρας του "Ελληνος * .
δ) "Εχουν πλήθος θαλασσίων θεών: Είναι:
•fO μέγας θεός Ωκεανός, *δ παραλλαγή του Πο¬ σειδώνος, δταν οί "Ελληνες βγήκαν στους ωκεανούς. Σύζυγος του είναι ή Τηθύς, (κατ' άλλους ή Θέτις), κόρη του Κρόνου (ή του Ουρανού) καί τής Γαίας δηλ. πανάρχαιη. Άπο το ζεύγος γεννήθηκαν οι Ωκεανίδες (= τα νησιά τού ωκεανού), ό Νείλος και ολοι οί ποταμοί τής γής (Θεογν. 337). Μεγα¬ λύτερη άπο τις Ωκεανίδες, ήταν ή περιβόητος Στύξ, στήν όποια ορκίζονταν οί θεοί *7 .
• Ή θάλασσα, κόρη τού Αιθέρος καί τής Ημέρας, μη¬ τέρα τής θαλασσογέννητης Αφροδίτης καί τών Τελχίνων, δηλ. τών αρχαίων κατοίκων τής Ρόδου, που ήσαν περίφημοι θαλασσοπλόοι *8. Κατά τήν παράδοσιν έ'νας άπ' αυτούς, ό Μάκαρ, εφεύρε τα μεγάλα καράβια πού μπορούσαν να ξανοί¬ γονται σε ανοικτά πελάγη *9 .
•Ό Νηρεύς, με τις πενήντα Νηρηίδες θυγατέρες του,ο
Πρωτεύς, πού αλλάζει μορφές, δπως ή θάλασσα, ό Γλαύκος,
(*4) «Τρεις χιλιάδες είναι οί λεπτόσφυρες Ωκεανίδες» (Ήσ, θεογ. 361).
,(*5) Βλέπε μελέτη μου «Ποιος είναιό 666»ατό περ. «Δαυλός».
(*6)'Ano το ώκυς + νάω = πλέω ταχέως.
(*7) "Αρααυτή βρισκόταν κάπου στονή πέραάσο τον Ωκεανό.
01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
21
πού προσωποιεΐ το χρώμα της, ή θέτις, ή Ευρυνόμη, ή προϊστορική βοηθός του Διός στον κατά του Κρόνου αγώνα του, ή Μήτις ή Μαία, μητέρα του Έρμη, πού ζει πέρα στη Δύσι, ό θαΰμας καί ή σύζυγος του Ήλεκτρα, ή θέτις, ή μάγισσα Κίρκη, ή όμορφη Καλυψώ, ο Φόρκυξ καί οί κόρες του Φορκίδες, οί επικίνδυνες Γοργόνες, ή φρικαλέα Μέδου¬ σα, ό Παλαίμων, οί Σειρήνες, ο Μελικέρτης, ή Γαλήνη, ό Άτλάντιος, υιός του Έρμου καί της Αφροδίτης.
• Ό Τρίτων, υιός του Ποσειδώνος καί της Αμφιτρίτης, πού το ανθρώπινο σώμα του κατέληγε σε δύο ουρές δελφινιοϋ. "Ανθρωπος-ψάρι ήταν καί ο θεός τών Ελλήνων Φιλισταίων,
Δαγών.
• Ή Λευκοθέα - Ί ν ώ , πού έσωζε τούς ναυτικούς με τον
ιερόν κρήδεμνον (=σωσίβιον).
• Καί φυσικά, ό άρχων τών θαλασσών, ό κοσμοσείστης Ποσειδών, πού ζει σε υποβρύχιο ανάκτορο, με τήν σύζυγο του, τήν πανέμορφη Αμφιτρίτη.
Αξίζει να σημειωθεί δτι οί άλλοι αρχαιότατοι λαοί έχουν πολύ λιγότερους ή καί καθόλου θεούς της θάλασσσας. Οί Αιγύπτιοι λ.χ. δεν είχαν θαλάσσιους θεούς καί δέχθηκαν όλους τούς θεούς τών Ελλήνων πλήν του Ποσειδώνος καί τών λοιπών θαλασσίων θεών.
Ακόμη, οί Έλληνες είχαν τελετές για τήν καθέλκυσι,
άναχώρησι καί άφιξι πλοίων καί πολλά ναυτικά τραγούδια.
Ή ιερή αγάπη τών Ελλήνων *1 0 για τήν θάλασσα φαίνε¬ ται καί με το δτι στο ναό του Ερεχθέως, στήν Άκρόπολι τών Αθηνών, υπήρχε ή «χαλκίς θάλασσα», δηλ. μία χάλκινη λε¬ κάνη με θαλάσσιο νερό πού έχρησιμοποιείτο ως άγιασμα. Πα-
(*8)0Ί πρώτοι Τελχϊνες ήσαν εννέα αδέλφια καί μία αδελφή, ή'Ai/a
ή'Αμφιτρίτη, θεά θαλάσσια, πού έγινε σύζυγος τοΰ Ποσειδώνος.
(*9) Ή αρχαιολογία επαληθεύει τούς «μύθους».Το παγκοσμίως αρχαιότε¬ ρο εύρεθέν ναυάγιο είναι ένος Κυκλαδίτικου πλοίου στα ανοικτά της Δοκού (κοντά στήν Ύδρα). Χρονολογήθηκε στο2.400 π.Χ.
(*10) Μιμούμενοι τούς Έλληνες, οί Ιουδαίοι, Εστησαν τήν δική τους
«χαλκή θάλασσα» στον Ναό τους. Βλέπε μελέτη μου «Ούγκαρίτ ή
Εύαγορίτις» περ. «Τότε» 56/Σεπτ.-Όκτ. 1995.
22
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ
ρόμοια «χάλκινη θάλασσα» είχαν ήδη κατά τον ιε' π.Χ. αιώνα οί "Ελληνες της Εύαγορίτιδος (Ούγκαρίτ). Τέτοιες λε¬ κάνες είχαν και στους ναούς της Κύπρου - μία από τις όποιες βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου.
ε) Συνδέουν και τους μή θαλάσσιους θεούς των με την
θάλασσα.
• Ό Ωκεανός και ή Τηθύς είναι γονείς όλων των θεών
(Όρφεύς, "Ομηρος, Ησίοδος).
• Ό Κρόνος προβάλλει από τα κύματα και έ'νας ωκεανός
φέρει το δνομά του: Κρ'όνιος.
• Ό Απόλλων αποκαλείται «δελφίνιος», επειδή κάποτε
μεταμορφώθηκε σέ δελφίνι για να δείξει τον δρόμο σέ Κρήτες
ναυτικούς.
Ώς «δελφίνιος» λατρευόταν στις παραθαλάσσιες περιοχές, δπου εθεωρείτο προστάτης της να.<σιπλοΐας. Οί θαλασσοπλόοι "Ελληνες εθυαν κατά την έπιβίβασί τους στον «Απόλλωνα τών επιβιβάσεων» και κατά τήν άποβίβασί τους, στον «Απόλλωνα τών αποβιβάσεων».
• Ό "Ηφαιστος, πέφτει από τον "Ολυμπο στην θάλασ¬ σα, δπου τον σώζουν οι θεές της, θέτις και Ευρυνόμη, κρύ¬ βοντας τον επί εννέα ετη σέ υποβρύχια σπηλιά, δπου εγκατέ¬ στησε τό εργαστήριο του.
• Ή Αθηνά, άνετράφη στο ανάκτορο του θαλάσσιου θεού Τρίτωνος, καθοδήγησε τήν ναυπήγησιν της «Άργοϋς», μετέ- σχε στις υπερπόντιες εκστρατείες του Περσεως και τών Αργοναυτών, βοήθησε τον Όδυσσέα.
• Ό Διόνυσος, στις τελετές μεταφέρεται με ναυτικό
αρμα, ενα τροχήλατο πλοίο.
• Ή Ί ν ώ , ταξιδεύει σ' δλες τις θάλασσες και γίνεται ή θαλάσσια θεά Λευκοθέα, πού δίνει στον Όδυσσέα τον «κρήδε- μνον» (σωσσίβιον) με τό οποίο σώζεται δταν ναυαγεί εξω από τήν χώρα τών Φαιάκων (Όδυσ. Ε 353).
• Ή Αφροδίτη, είναι κόρη της θάλασσας, αναδύεται από τον αφρό της σέ παράλια νησιών. Λέγεται Κυθέρεια, Κύπρις, Αιγαία. Οί "Ελληνες ναυτικοί, δπου φθάνουν της στήνουν ίε-
01 ΡΙΖΕΣ2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
23
στ) Στις παραδόσεις τους μιλούν για θαλασσινές περι¬
πέτειες.
Πλήθος ήρωες, ημίθεοι, θεοί, διασχίζουν θάλασσες, ανακα¬ λύπτουν χώρες, εγκαθιστούν αποικίες, κτίζουν πόλεις, ονομά¬ ζουν λαούς, αναδεικνύονται θαλασσοκράτορες: Αΐγων, Άγή- νωρ, Ευρώπη, Φοίνιξ, Κάδμος, Κύλιξ, Μίνως, Σαρπηδών,
Ραδάμανθυς.
• Ό Φρίξος και ή "Ελλη εξορμούν για τον Εύξεινο Πό¬
ντο και ό πρώτος εγκαθίσταται στον Καύκασο.
• Ή Κυρήνη, εγγονή του Πηνειού (δηλ. θεσσαλή), πη¬
γαίνει στην βορειοαφρικανική χώρα πού πήρε τό δνομά της.
• Ό Δαναός,ο Περσεύς, ό υιός του Πέρσης,ο Μήδας (υίός τής Μήδειας και του Αιγέως),ο Ηρακλής, κάνουν με¬ γάλες υπερπόντιες εκστρατείες. Επίσης, ό θησεύς, ό Ι ά ¬ σων, ό Όρφεύς, ό Πειρίθου.
• Ή Ί ώ , άπό τό "Αργός, ταξιδεύει σέ Ιόνιο, Ιλλυρία, Θράκη, Βόσπορο (τής Κριμαίας), Σκυθία, Κιμμερίδα γήν, Καύκασο. Στην Αίγυπτο παντρεύεται τόν βασιλέα της, Τη- λέγονο, γεννά τόν "Επαφο, πού γίνεται βασιλεύς τής χώρας και ή ίδια λατ^εύθηκε άπό τους Αιγυπτίους ως "Ισις. Κόρη του Έπάφου είναι ή Λιβύη, που αποκτά δύο υιούς, τόν Ά γ η - νορα και τόν Βήλο, του οποίου παιδιά ήσαν οί δίδυμοι Δα¬ ναός και Αίγυπτος.
• Ή Ί ν ώ , βασίλισσα του Όρχομενοΰ, καταδιωκόμενη άπό τήν "Ηρα, ρίχνεται μαζί με τόν υιό της, Μελικέρτη, στην θάλασσα, δπου μεταμορφώνονται στους θαλάσσιους θε¬ ούς Λευκοθέα («πόντιας Νηρεΐς» Νόννος Διον. I 122, «θεών είναι τών θαλασσίων») και Παλαίμωνα («Οΰτως όνομασθέ- ντες υπό τών πλεόντων» Άπολλόδ. Γ. 4, 3).
Ή Ίνώ-Λευκοθέα εκτός άπό τήν Ελλάδα ελατρεύετο και στήν Αίγυπτο, στήν Κολχίδα, στήν Έτρουρία -ενδεικτικό τής εξαπλώσεως τών Ελλήνων.
ζ) Στις θαλάσσιες εκστρατείες τους μετέχουν ή ακόμη
και ηγούνται γυναίκες.
24
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ
• Ή Αθηνά συνοδεύει και καθοδηγεί τον Περσέα, τους
Αργοναύτες και τόν Όδυσσέα.
• Ή Ίώ και ή Ευρώπη περιπλανώνται σέ υπερπόντιες χώρες. Ή πρώτη δίνει τό δνομά της στο Ιόνιο, ενώ στην Αίγυπτο, λατρεύεται ώς "Ισις. Ή δεύτερη χαρίζει τόόνομα της στην γηραιά ήπειρο.
• Ή "Ελλη πνίγεται στον πορθμό πού πήρε τόόνομα
της.
• Ή Αταλάντη μετέχει στην Αργοναυτική εκστρατεία.
• Ή Κίρκη και ή Καλυψώ, κυβερνούν νησιά ανεφοδια¬
σμού τών Ελλήνων θαλασσοπόρων.
• Ή Κυρήνη, πάει στήν Β. Αφρική και δίνει τόόνομα της στήν Κυρηνάική. Τό γεγονός δείχνει τήν καθολικότητα τής τάσεως τών Ελλήνων προς τήν θάλασσα.
η) Ανακηρύσσουν τους σημαντικούς θαλασσοπόρους
υιούς τού Διός ή τού Ποσειδώνος.
Διόνυσος, Περσεύς, Ηρακλής, Μίνως, Ραδάμανθυς, Αθηνά είναι «Διογενεϊς». θησεύς, Βελλερεφόντης, Άγήνωρ είναι «Ποσειδωνεϊς» και ό πρώτος θαλασοκράτωρ Αιγαίων, γαμβρός τού Ποσειδώνος, τού οποίου τήν κόρη Κυμοπόλεια πήρε σύζυγο ( Ήσ . Θεογ. 811-19). Πολλοί Αργοναύτες είναι υιοί τού Ποσειδώνος ή τού Διός.
θ) Όνοματίζουν θάλασσες, ποταμούς, λίμνες, υπερπό¬
ντιους τόπους και λαούς:
• Αιγαίο, από τόν πρώτο κυρίαρχο του Αΐγωνα ή Αίγαίω- να, βασιλέα τών Αιγών (Λίμνη Ευβοίας)• ή άπόδοσις τού ονό¬ ματος στον Αιγέα τ ών Αθηνών είναι μεταγενέστερη ( * " ) .
• Ό Αϊγων ή Αιγαίων, ήταν τόσο παλαιός, ώστε εθεω¬ ρείτο υιός τού Ουρανού και τής Γαίας. Εφεύρε τα πολεμικά πλοία και άπλωσε τήν κυριαρχία του σ' ολη τήν Εύβοια, στις Κυκλάδες καί στον Ισθμό τής Κορίνθου και έγινε κυρίαρχος τού πελάγους πού πήρε τόόνομα του και στο όποιο κατά μίαν
εκδοχή πνίγηκε.
Υπάρχει ομως και ή περίπτωσις τό πέλαγος νά ονομά¬
σθηκε ετσι ώς τελούν υπό τήν προστασία τού Ποσειδώνος,ο
01 ΡΙΖΕΣ2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
25
όποιοςήταν ό πολιούχος των Αιγών, δπου, ό μεγαλοπρεπής
ναός του, σωζόταν ως τήν εποχή του Στράβωνος, δταν ή πό-
λις δενυπήρχεπλέον (Στρ. Η. 386)(*1 2 ).
• Ιόνιο, από τήν Ίώ που το διέπλευσε.
• Ελλήσποντος, άπο τήν "Ελλη που πνίγηκε σ' αυτόν.
• Βόσπορος, επειδή ή Ευρώπη τόν πέρασε ως άγελάς.
• Σαρωνικός, άπο τον βασιλέα Σάρωνα, που πνίγηκε
εκεί.
• Προποντίς, επειδή βρίσκεται προ του Πόντου.
• Μυρτώον, άπο τον Μυρτιλο, πού πνίγηκε σ' αυτό.
• Ίκάριον, άπο τον "Ικαρο.
Ακόμη:
• Θρακικόν, Κρητικόν, Λιβυκόν, Στήλες του Ηρακλέους (Γιβραλτάρ), Ιβηρία (Ισπανία - Πορτογαλλία), Γαλατία, Κελτική, Αδριατική, Λάτιον, Ιταλία, Σικελία, Λιβύη, Κυρη- ναϊκή, Αίγυπτος, Φοινίκη, Τυρρηνία, Τυρρηνικό πέλαγος, Στρόμπολι (Στρόγγυλη), Λιπάριοι, Παλαιστίνη (άπο τούς "Ελληνες Φιλισταίους - Φαλαιστίνη), Αντίλλες νήσοι, Αιγάδες νήσοι (Isole Egadi), Τριτωνίς λίμνη (Τυνησία), ορο¬ σειρά "Ατλαντος, Ατλαντικός, Αμαζόνιος, Πολυνησία, Μελα- νησία, Μικρονησία, Ινδονησία, Μηδία, Περσία, Αιθιοπία, Ινδίες, είναι ονομασίες ελληνικές πού τις έδωσαν "Ελληνες σέ
χρόνους πανάρχαιους, τότε πού ονόμασαν και τήν απέραντη
θάλασσα « Ω κ ε α ν ό » .
• Ός Δαν-αοί έδωσαν το δνομά τους σε ποταμούς, δπως
οΔάν-ουβης (Δούναβης), Δάν-άι'ς (Τάνάις, Ντόν), Δαν^
(*11) Υπάρχει και ή «μή - μυθολογική» ερμηνεία ότι το όνομα προέρχε¬ ται άπο τ'ις αίγες, επειδή τά κύματα αναπηδούν στους αίγ - ιαλούς, δπως ο'ι αίγες. (Η. Τσατσόμοιρος: «Ιστορία Γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσας» και περ. «Δαυλός» 113).
(*12) Πόλεις μέ τό όνομα Αΐγαϊ υπήρχαν και στήν Αχαΐα, στήν Χαλκι¬ δική (Παλλήνη), στήν Κιλικία, στήν Μυσία και φυσικά στήν Μακεδο\ία (Έδεσσα), πού υπήρξε ή πρώτη της πρωτεύουσα. Ό Ποσειδών ήταν πο¬ λιούχος τών δύο πρώτων. "Ολες αυτές oi πόλεις συνδέονται μέ Θάλασσα ή πηγές. Τό ίδιο και αί ΑΙγοϋσαι ή Αίγάδες ή Αίγάται νήσοι, δυτικώς τής Σικελίας (ΑΙγουσα, Ιερά και Φορβαντία).
26
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ
είστερος (Δνείστερος), Δανείπερος (Δνείπερος), Ίορ-δάν-ης,
Ροδαν-ός.
• Ός "Αρ-ιοι (από τό αρ=γή, άριος = γηγενής), ονόμασαν
την Αρμενία, την Αραβία, την Άρταία (Περσία), την Άραχω-
σία (Πακιστάν - Αφγανιστάν), την Άριανή (Ιράν), τήν Άρ-
άλη, τό Άρ-άν της Ιρλανδίας (ό'που κυκλώπεια τείχη).
• Άπό τό Έλ-Ηλ-Αλ (= ήλιος, άέλιος, άβέλιος και υψηλός) ονόμασαν χώρες ό'πως Έλουητία (Ελβετία), Ιλλυ¬ ρία, Άλ-βανία καί έδωσανσέ ξένους λαούς όνομα για τόν θεό τους Ήλί-Έλωειίμ-Άλλάχ *13 .
ι) Συνδέουν πολλούςμέ τούς ήρωες τουςμέ τήν θά¬ λασσα, τις εξερευνήσεις, τις υπερπόντιες εκστρατείες, τούς θαλασσινούς θεούς.
• Τό δαχτυλίδι του Μίνωος, είναι δώρο της Αμφιτρίτης, συζύγου του Ποσειδώνος, δόποι ος χάρισε στον Μίνωα έ'ναν περίφημο ταύρο (Παυσ. I. 27, 10) * .
Ό Άχιλλεύςέξ άλλου, υιός τής θαλάσσιας θεάς Θέτιδος, άπεκαλεϊτο Ποντάρχης (άρχων τού Πόντου) καί με αυτό τό όνομα λατρευόταν στις ελληνικές εγκαταστάσεις τού Ευξεί¬ νου, ώς θεός τ ών υδάτων.
• Ό Διόνυσος,ο Ηρακλής,ο Θησεύς,ό Ιάσων,ό Όρφεύς καί πλήθος άλλοι θεοί, ημίθεοι, ήρωες, διενεργούν εξερευνητικές εκστρατείες, εγκαθιστούν αποικίες, κτίζουν πό¬ λεις, ανεγείρουν ναούς, ιδρύουν βασίλεια.
Τά αναφερθέντα ενισχύουν τιςακόλουθες θέσεις:
α) Οί Αιγαίοι υπήρξαν οι εφευρέτες τής ναυσιπλοΐας,
πιθανώτατα παγκοσμίως, άλλ'α σφα λ ώς στήν Μεσόγειο καί
(*13) Έλλωτίς, ή Έλλώτια λεγόταν ή Πίνδος, έξ αυτής ή Ελλάς, αλλά
καί ή Κρήτη (ώς ύφηλή=όρεινή),
ένώ οί Ασιάτες έλεγαν τήν Κύ¬
προ, 'Αλασία άπό τό Έλ καί τό λάας (=πέτρα). Τό Έλλάς=ύφηλή
πετρώδης χώρα ή πέτρα θεοΟ=θεϊική έδρα.
(*14) Ό Μίνως, καταδιώκοντας τόν διαφυγόντα άπό τήν Κρήτη, Δαίδα- λον, έφθασε στήν Σικελία, δπον ζήτησε άπό τόν βασιλέα τοΰ Καμι- κοϋ, Κάκκαλον, τήν παράδοσι τοΰ φυγάδος (Διοδ. VI). Δηλαδή χι¬
λιετίες πριν άπό τήν «ιστορία», οί Έλληνες διέπλεαν τήν Μεσόγειο
και εποίκιζαν τις χώρες της.

Ads by Google
01 ΡΙΖΕΣ2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
27
στην Ευρώπη. Αυτό ήταν κατά κάποιον τρόπο «φυσικό», αφού με την καταβύθισι της Αιγαιίδος (ιδ'-ιγ' π.Χ. χιλιετία), οί κάτοικοι απομονώθηκαν στα νησιά και έπρεπε νά επικοινω¬ νήσουν μεταξύ τους και με τά γύρω ηπειρωτικά παράλια.
Κατά την παράδοσι πρώτοι πού τελειοποίησαν την ναυσι- πλοΐαν ήσαν οί ΡόδιοιΜάκα' ρ και οί αδελφοί του (Διόδ. Ε.60).
Εφευρέτης τών πολεμικών πλοίων ήταν ό Αιγών ή Αιγαίων, βασιλεύς τών Αιγών στην θέσι της σημερινής Λί¬ μνης της Ευβοίας, πού θαλασσοκράτησε στο Αιγαίο πριν από
τον Μίνωα *
15
.
Οί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν αποδείξεις γιά υπαρξι θαλασσι¬ νού εμπορίου μεταξύ Μήλου και Αργολίδος (Φράγχθι) στήν ζ'π.Χ. χιλιετία. Βρήκαν επίσης ίχνη «προϊστορικών» λιμε¬ νικών εγκαταστάσεων στον Μαραθώνα, στήν "Ανδρο, στήν
Νάξο και στήν Δήλο *'δ.
Όψιδιανός λίθος έχρησιμοποιεϊτο γιά τήν κατασκευή
δπλων, εργαλείων κλπ στο Δισπήλιο Καστοριάς, οπου λι-
(*15) Υπήρχαν πολλές πόλεις μέ τό όνομα Αίγαί. Στήν σημερινή Εύβοια (Λίμνη), στήν Αχαΐα, στήν Μακεδονία, τής οποίας υπήρξε ή πρώτη πρω¬ τεύουσα, στήν Χαλκιδική, στήν Κιλικία, στήν Muoia. Άπ' αυτές, ή πρώτη που λεγόταν καί Αιγαία, κυριάρχησε αέ όλοτο Αιγαίο, όταν βασιλεύς της ήταν ό ΑΙγων ή Αιγαίων. Αίγαί λέγονταν πόλεις είτε παραθαλάσσιες, είτε παραποτάμιες είτε πού βρίσκονταν κοντά αέ πηγές. Γενικώς,το αίγ- συν¬ δέεται μέτο νερό - θαλάσσιο, ποτάμιο, πηγαίο. Έτσι έχουμε ποταμό Αίγα στήν Φωκίδα, που διέρρεετο Αιγαίον πεδίον κοντά στους Δελφούς καί Αϊγάδες ή Αίγοΰσες νήσους (Isole Egadi) στήν Ιταλία. 'Αλλά καί ό Ζευς άποκαλείτο αίγ-ίοχος, ώς θέτων αέ κίνησι τήν ορμητική καταιγίδα, άφοϋ τό αίγ- συνδέεται μέ τήν ταχεία καί ορμητική κίνησι, όπως τών κυμάτων. Αίγες κατά τον Σουίδα έλέγοντο τά μεγάλα κύματα έξ ού Αιγαίον καί έπαιγίζω έσήμαινε «πνέω σφοδρώς».
Γι' αύτο τό αίγ-, λοιπόν, είπαν ότι προέρχεται από τό σανσκριτικό aig,
noù σημαίνει ταχεία καί ορμητική κίνησι, αάν αυτήν τών κυμάτων, τών
ποταμών καί τών καταρρακτών. "Ομως τό αντίθετο φαίνεται νά ισχύει = τό σανσκριτικό aig προήλθε άπα τό ελληνικό αίγ, όταν οί Αιγαίοι έφθασαν κατά τήν γ' π.Χ. χιλιετία ώς τις Ινδίες καί ήδη είχε υπάρξει ή θαλασσο- κρατία τών Αιγών, τοϋ Αϊγωνος καί τό Αιγαίο είχε, ήδη, τό όνομα του.
(*16) Βλέπε στο βιβλίο μου «Ίνδοευρωπαϊοι ή Αιγαίοι;», έκδ. «Τότε»
σειρά «Μή συμβατική Ιστορία».
28
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΛ
μναϊος οικισμός5.000 κατοίκων, κατά τήν στ ' π.Χ. χιλιετία.
β) "Οπως ήταν επόμενο,οι Αιγαίοι έγιναν θαλασσοκρά¬ τορες ήδη άπο τήν «προϊστορική» εποχή. Περί της θαλασ- σοκρατορίας των Πελασγών γράφουν δ Απολλόδωρος ( Γ, I ) , ό Παυσανίας (Αρκαδικά Β καί Αττικά Ιγ), ό Ηρόδοτος (Κλειώ 66, Μελπομένη 145) καί ό θουκιδίδης ( Δ' ρθ').
Όρθώς οί Αιγύπτιοι αποκαλούσαν τους "Ελληνες «Άκου-
αβάσα» = «Αυτοί πού έρχονται από τις χώρες της θάλασ¬
σας».

01 ΡΙΖΕΣ2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
29
Πλάτων
(«Παρμενίδης» 135Ε)

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
31

32
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ
(*1) Οί Έλληνας αντιλαμβάνονταν όλους τούς Ωκεανούς ώς ενιαίο σύ¬ νολο - τόν Ωκεανό πού περιέβαλλε όλες τίς στεριές. Πράγματι όλοι οί ωκεανοί επικοινωνούν μεταξύ των.

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
33
(*2) Πάντως ό Ηρακλής δέν ή~ταν ό πρώτος πού διέπλευσε τόν πορθμό (βλέπε στό κεφ. Ηρακλής). Πιθανώς δμως ήταν εκείνος πού παγίωσε τήν κατοχή του άπό τούς Έλληνες άναγείροντας φάρους - φρούρια στίς ακτές του. Πάντως, οί Έλληνες, συνήθιζαν νά στήνουν αναθηματικές στήλες στους πορθμούς πού διέπλεαν.

ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
35

36
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
37

Ads by Google

38
ΓΕΩΡΓΙΟΤ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΞΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
39

40
ΓΕΩΡΓΙΟΪ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
41

42
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
43

44
ΓΕΩΡΓΙΟΙ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
45

46
ΓΕΩΡΓΙΟΤ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
47

Ads by Google

48
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΛΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
49

50
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
51

52
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
53

54
ΓΕΩΡΓΙΟΤ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
55

54
ΓΕΩΡΓΙΟΤ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΕ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
55

Ads by Google

56
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
57

58
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
59

60
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
61

62
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
63

64
ΓΕΏΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
65

Ads by Google

86
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΛΛΛ

OíΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
67

68
ΓΕΩΡΓΙΟΪ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
69

70
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
71

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
73

ΓΕΩΡΓΙΟΪ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
75

Ads by Google

76
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
77

78
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
7!)

80
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
81

82
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΕΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
83

84
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
85

Ads by Google

86
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
87

88
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
89

90
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
91

92
Γ Ε Ω Ρ Γ Ι Ο Γ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
93

94
Γ Ε Ω Ρ Γ Ι Ο Υ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ
(*10) Στήν πιθανή παρατήρηση δτι αυτός ονομαζόταν «Στήλαι τοΰ Ηρα¬ κλέους», ή άπάντησις είναι δτι οί Αργοναύτες ίσως προηγούνται τών εκστρατειών τοΰ Ηρακλέους, ή δέν είχε ακόμη επικρατήσει ή νέα ονομα¬ σία. Ό Ηρακλής αναφέρεται ώς μετάσχων μόνο στήν πρώτη φάω καί ξέ¬ μεινε σέ μιαν ακτή, επειδή δέν πρόλαβε τό πλοίο. Άν αυτό συνέβη κοντά στό Γιβραλτάρ, μπορεί νά τό πέρασε μετά καί τότε νά τοΰ έδωσε τό δνομά του μέ τις Στήλες του. "Αλλωστε Βόσπορος πιθανώτατα έσήμαινε γενικώς
«πορθμός».

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
95

Ads by Google

96
Γ Ε Ω Ρ Γ Ι Ο Υ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΕ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
97

98
Γ Ε Ω Ρ Γ Ι Ο Ϊ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
99

100
Γ Ε Ω Ρ Γ Ι Ο Ϊ Κ . ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
101

102
Γ Ε Ω Ρ Γ Ι Ο Ϊ Κ . ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
103

ΓΕΩΡΓΙΟΙ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
105

Ads by Google

106
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
107

108
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΏΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
109

110
ΓΕΩΡΓΙΟΪ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
111

112
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
113

114
ΓΕΩΡΠΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
115

Ads by Google

116
ΓΕΩΡΓΙΟΪ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
117

118
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
119

120
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
121
Λ

122
ΓΕΩΡΠΟΪ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
123

124
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΛ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
125

Ads by Google

126
ΓΕΩΡΓΙΟΪ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
127

128
ΓΕΩΡΓΙΟΪ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
129

13 0
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
13 1

13 2
ΓΕΩΡΓΙΟΤ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
13 3

13 4
ΓΕΩΡΠΟϊ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ2- Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
13 5

Ads by Google

13 6
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
13 7

13 8
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
13 9

14 0
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
14 1

14 2
ΓΕΩΡΓΙΟΤ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
14 3

14 4
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
14 5

Ads by Google

146
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΕ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
147

148
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
149

150
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
151

152
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
153

ΓΕΩΡΓΙΟΤ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
155

Ads by Google

156
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
157

158
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
159

160
ΓΕΩΡΓΙΟΥ" Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
161
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
163

Οί Εσπερίδες προσφέρουν τά χρυσά μήλα στόν Ηρακλή. Ό δράκων είναι τυλιγμένος στο
δέντρο (αγγειογραφία του ε' αιώνος π.Χ. - Λονδίνο, Βρεταννικό Μουσείο)

ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΛΛΛ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
165

Ads by Google

166
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. Γ Εί) Ρ ΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
167

168
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ
(*8) Ένφ οί ΊνδοΊ άνθρωπολόγοι-άρχαιολόγοι, θεωρούν τούς Δραβίδες
Μεσογειακούς-Αΐγαίους,
οί
δυτικοί
τούς
βλέπουν "νεγροειδεϊς»! (Έγκ.
Πάπυρος-Λαρούς).

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
169

170
ΓΕΩΡΓΙΟΪ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
171

172
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΛΛΛ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΛΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
173

174
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΕΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
175

Ads by Google

176
ΓΕΩΡΓΙΟΓ Κ. ΓΕΩΡΓΛΛΛ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
177

178
ΓΕΩΡΓΙΟΤ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
179

180
ΓΕΩΡΓΙΟΪ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
181

182
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
183

184
Γ Ε Ω Ρ Π Ο Ϊ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ 2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
185

Ads by Google

186
ΓΕΩΡΓΙΟΤ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
187

188
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ

01 ΡΙΖΕΣ2 - Η «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ» ΕΞΑΠΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ
189
Γιώργος Γεωργαλάς - Οι Ρίζες B - Η Προϊστορική Εξάπλωσις των Αιγαίων
Reads:
522

Uploaded:
06/11/2009
Category:
Books - Non-fiction
Rated:


sensorgr
Ads by Google

ADD/ADHD Secret Revealed
Learn Why Most Successful Inventors
Entrepreneurs & Artists Have AD/HD
Adult-ADD-ADHD.DaVinciMethod.com

Beat Swine Flu
Without Dangerous Vaccines. 12
Steps to Beat Swine Flu. Free eBook
www.AlSearsMD.com

FDA Generic Drug Approval
Read the Latest FDA Generic Drug
Approval News in Free Pharma Briefs
www.FiercePharma.com/Generic_Drugs

Reading just got better!
You're getting a sneak peak at Scribd's new HTML reading experience. Learn more about the future of reading.
See this document in Flash mode
Change your reading preferences
Share & Embed
Link / URL:
Embed Size & Settings:
Width: Auto
Height: (proportional to specified width)
Start on page:
Preview View:

More share options
Related
216 p.

ΒΙΒΛΙΟ_ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ Τ�..
Reads: 1359
13 p.

Win Del Band - Locke
Reads: 251
16 p.

μακεδονική δυναστ�..
Reads: 41
11 p.

Win Del Band- Heimsoeth H-Egxeirid...
Reads: 336
34 p.

Win Del Band - Descartes (H Phisio...
Reads: 517
434 p.

ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ...
Reads: 507
91 p.

Η στάση της κυπρια�..
Reads: 723
143 p.

Πόλεμος στο Αιγαίο...
Reads: 90
54 p.

J. Krishnamurti - Στα πόδι�..
Reads: 715
16 p.

Pepin-O Agios Augoustinos & h Diti...
Reads: 675
215 p.

Γεώργιος Γεωργαλά�..
Reads: 409
215 p.

Οι ρίζες-ινδοευρωπ...
Reads: 923
27 p.

αγγλοελληνικό γλω�..
Reads: 2905
287 p.

Jean-Marie Zemb - Aristotelis
Reads: 975
18 p.

Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχ�..
Reads: 1066
287 p.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Reads: 510
82 p.

avvakoum o anipoditos
Reads: 179
138 p.

WAFFENS_SS_I ΧΑΛΎΒΔΙΝΟΣ ...
Reads: 1549
99 p.

krasanakis logotexnia[1]
Reads: 1295
53 p.

Stratiotikos Poinikos Kodikas - No...
Reads: 1610
More from this user
15 p.
Χάρτες Πτολεμαίου-Λατινικό Αντί...
From: sensorgr
Reads: 858
14 p.
Χάρτες Πτολεμαίου-Λατινικό Αντί...
From: sensorgr
Reads: 1,158
121 p.
OLIVIER CLEMENT, Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤ...
From: sensorgr
Reads: 826
10 p.
Codex Zouche-Nuttall Part 6
From: sensorgr
Reads: 296
15 p.
Codex Zouche-Nuttall Part 5
From: sensorgr
Reads: 228
15 p.
Codex Zouche-Nuttall Part 4
From: sensorgr
Reads: 231
15 p.
Codex Zouche-Nuttall Part 3
From: sensorgr
Reads: 298
15 p.
Codex Zouche-Nuttall Part 2
From: sensorgr
Reads: 299
15 p.
Codex Zouche-Nuttall Part 1
From: sensorgr
Reads: 308
2 p.
Codex Egerton 2895 Part 3
From: sensorgr
Reads: 243
15 p.
Codex Egerton 2895 Part 2
From: sensorgr
Reads: 232
15 p.
Codex Egerton 2895 Part 1
From: sensorgr
Reads: 249
7 p.
Codex Paris Part 2
From: sensorgr
Reads: 239
15 p.
Codex Paris Part 1
From: sensorgr
Reads: 231
92 p.
G.R.S. Mead-The Hymn of Jesus (...
From: sensorgr
Reads: 341
274 p.
Franz Cumont-The Mysteries of M...
From: sensorgr
Reads: 286
12 p.
Codex Cospi Part 2
From: sensorgr
Reads: 239
15 p.
Codex Cospi Part 1
From: sensorgr
Reads: 314
8 p.
Codex Borbonicus Part 3
From: sensorgr
Reads: 232
15 p.
Codex Borbonicus Part 2
From: sensorgr
Reads: 266
15 p.
Codex Borbonicus Part 1
From: sensorgr
Reads: 255
5 p.
Codex Becker I - II Part 2
From: sensorgr
Reads: 191
15 p.
Codex Becker I - II Part 1
From: sensorgr
Reads: 307
13 p.
Codex Atlanticus - Leonardo Da ...
From: sensorgr
Reads: 374
10 p.
Codex Atlanticus - Leonardo Da ...
From: sensorgr
Reads: 575

Αρχή φόρμας
Login to Add a Scribble

Τέλος φόρμας







ΟΙ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΙ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)

Η Αττική υπέφερε από αρχαιοτάτων χρόνων από κατακλυσμούς . Η διαφορά έγκειται στο ότι τότε συνέβησαν τρεις μόνον μεγάλοι κατακλυσμοί, ενώ τώρα συμβαίνουν κατακλυσμοί ακόμη και με απλές βροχοπτώσεις . Σύμφωνα με την Ελληνική Αρχαιολογία στην Ελλάδα συνέβησαν τρεις Κατακλυσμοί, του Ωγύγου, Δαρδάνου και Δευκαλίωνος:

1/ Κατακλυσμός του Ωγύγου,

Ο πρώτος Κατακλυσμός συνέβη βασιλεύοντος του Ωγύγου και γι’ αυτό πήρε το όνομα του . Τότε πλημμύρισε η Αττική και οι κάτοικοι της, άλλοι μεν επνίγησαν και άλλοι- όσοι πρόλαβαν -την εγκατέλειψαν. Τούτο συνέβη διότι ο Κηφισσός ποταμός πλημμύρισε και έπνιξε την Αττική και την Βοιωτία[Παυσ. Βοιωτικά Ε’ 1 και Η’, Σχόλ. Απόλλων. Γ’1177 κ.α ] Λέγουν δε ότι τότε εφάνη σημείο παράξενο στο δίσκο της Αφροδίτης, επειδή μετεβλήθη και η διάμετρος και το σχήμα και το χρώμα και η τροχιά της. Όθεν ο Freret νομίζει ότι το παράδοξον ουράνιο σώμα ήτο κάποιος κομήτης και όχι η Αφροδίτη, και μάλιστα στην διατριβή του τεκμηριώνει ότι ήτο εκείνος ο κομήτης που εφάνη και το 1680{Κάστωρ παρ’ Αύγουστίν. Πολ. Θ’ . θ’ Ιη’. Ή Υπομνήματ. Ακαδ.τόμ. Ι’ σελ. 357} Υποθέτουν ότι αυτός ο κομήτης πέρασε πολύ κοντά στη Γη, ή ότι μέρη τούτου χτύπησαν τη Γη και δημιούργησαν πελώριο παλιρροϊκό κύμα , το οποίον προξένησε ασύλληπτη καταστροφή . Πιθανολογούν δε ότι εξ αιτίας αυτής της φυσικής καταστροφής εξηφανίσθη ο Προκατακλυσμιαίος Αιγαιατικός Πολιτισμός . Ο Κατακλυσμός του Ωγύγου χρονολογείται την Ογδόη Εποχή, δηλαδή πριν 25.000 περίπου χρόνια(25.000 χρόνια Προ Εποχής) . Ο Κατακλυσμός του Ωγύγου συνέβη κατά το 37ον έτος της βασιλείας του Ωγύγου . Ο Κατακλυσμός αυτός δημιούργησε τέτοια καταστροφή ώστε άφησε ένα μεγάλο ιστορικό κενό μέχρι του Κέκροπος, ο οποίος εβασίλευσε πολύ βραδύτερον. Στην μετακατακλυσμική εποχή αγνοείται τι συνέβη στην Αττική Ο Ωγύγος είχε γυναίκα την Θήβην θυγατέρα του Διός και εγέννησεν εξ αυτής τον Ελευσίνα και τις Πραξιδίκες. Μερικοί λέγουν και κάποιον Κάδμον, προς λύπην των φοινικιστών που τον θέλουν να κατάγεται από τους Γεφυραίους Φοίνικες, ενώ σε κάθε περίπτωση ήτο αναμφισβήτητα Ελλην . Πολύ πιθανόν ο Ωγύγος να ήτο και βασιλεύς της Βοιωτίας[Ευσελ. Χρονικ. Θεόφιλ. Εν Αυτολυκ.Γ’ 399] Ο Ελευσίν έκτισε την Ελευσίνα και έμεινε εκεί μετά τον κατακλυσμό. [Που να ήξερε όμως πως θα καταντούσε η πόλη του εξ αιτίας της αλόγιστης συγκέντρωσης των βιομηχανιών και της αβελτηρίας των διαφόρων κυβερνήσεων για τον ιερό τόπο της Γαίας-Μητέρας(Δήμητρας).] Όμως υπήρχε και άλλη κομώπολις με το όνομα Ελευσίνα και Αθήναι στην Βοιωτία, πλησίον της Κωπαίδος λίμνης, τις οποίες έπνιξε η λίμνη όταν συνέβη μεγάλη πλημμύρα επί βασιλείας του Κέκροπος.

2/ Κατακλυσμός του Δαρδάνου

Κατά τον Βιργίλιο και Πλάτωνα ο Δάρδανος ήτο γιός του Κόρυθος και εκ της Ιταλίας. Αλλά ο Κόρυθος ήτο Αρκάς και τον συγχέουν με τον Δία. Άρα ο Δάρδανος ήτο γιός του Διός. Ο Παυσανίας αναφέρει ένα δήμο των Τεγεατών Κορυθείς. Να σημειωθεί ότι το έθιμα, οι θεοί , τα ονόματα και η γλώσσα των Τρώων ήσαν Πελασγικά, όμοια με αυτά των Αρακάδων . Για τον κατακλυσμό αυτό γνωρίζουμε ότι συνέβη μεγάλη πλημμύρα και σκέπασε τις πεδιάδες της Αρκαδίας και τα όρη δεν ήσαν ικανά να διαθρέψουν τους εκγατοίκους. Όθεν έμεινεν εκεί μόνον ο Δίμας με μέρος των κατοίκων. Ο Δάρδανος και Ιασίων λαβόντες τους άλλους Αρκάδες πέρασαν στην Σαμοθράκη και έκτισαν ναόν των μεγάλων θεών. Επειδή δε η Σαμοθράκη δεν ήτο ικανή να τους διαθρέψει, διότι ήτο άκαρπος , έμεινεν εκεί μόνον ο Ιασίων με μερικούς άλλους, ο δε Δάρδανος επέρασε με τους υπολοίπους στην Ασία. Με αυτό συμφωνούν και οι γενεές , διότι ο Δάρδανος ήτο μίαν γενεά μεταγενέστερος του Πάλλαντος , έχων γυναίκα αυτού την θυγατέρα του Πάλλαντος. Από το γένος του Δαρδάνου ως την γενεά του Έκτορος μεσολαβούν επτά γενεές. Άρα ο Δάρδανος πήγε πολύ προ του Τρωικού Πολέμου στην Ασία και είναι προπάτωρ των Τρώων, οι οποίοι ήσαν επίσης Έλληνες, πριν εκβαρβαρισθούν αργότερον. Ο Κατακλυσμός του Δαρδάνου συνέβη το 9.000 περίπου χρόνια Π. Ε

3/ Κατακλυσμός του Δευκαλίωνος.

Ο Δευκαλίων ήτο Έλλην, γιός του Προμηθέως και της Κλυμένης θυγατρός του Άτλαντος. Η καταγωγή του δε ήτο εκ Πελοποννήσου . Επειδή οι απόγονοι των Τιτάνων ήσαν ασεβείς και κακούργοι, όπως και οι πρόγονοι τους, απεφάσισεν ο Ζευς να εξολοθρεύσει το γένος τούτο.. Στο συμβούλιο που έγινε βρήκε ομοφώνους όλους τους θεούς. [Το γεγονός τούτο δηλώνει την δημοκρατική αντίληψη της Ελληνικής Θρησκείας πριν μας επιβληθεί το ανατολικό δόγμα. ] Μαθών τούτο ο Προμηθεύς , ειδοποίησε το Δευκαλίωνα πώς να σωθεί αυτός και η γυναίκα του Πύρρα, επειδή ήσαν ευσεβείς και δίκαιοι, αλλά και επειδή η Πύρρα ήτο εξαδέλφη του. Όθεν κατασκευάσας πλοίον, εκλείσθη εντός αυτού με την Πύρραν . Μετά ταύτα έβρεξε ο Ζευς ραγδαίως, και έπνιξε τα περισσότερα μέρη της Ελλάδος μετά πάντων των ζώων και ανθρώπων, εκτός ολίγων τινών , οι οποίοι επρόλαβον να φύγουν προς τα υψηλά όρη. Ο Δευκαλίων περιπλέων εννέα ημερονύκτια στα ύδατα , εξήλθε στον Άθωνα, ή στην Δωδώνην, ή τέλος σύμφωνα με την κοινή παράδοση στον Παρνασσόν και εθυσίασαν στον Φύξιον Δία. Τότε ο Ζευς έπεμψε τον Ερμήν να του ειπεί να του ζητήσει ό,τι θέλει, κι’ αυτός εζήτησεν ανθρώπους. Τότε του είπεν ο Ζεύς να ρίπτουν πέτρες πίσω τους και θα βγαίνουν άνθρωποι. Και πράγματι , εκ των λίθων του Δευκαλίωνος έβγαιναν αρσενικοί και εκ της Πύρρας θυλικά. Έτσι αποικίσθη και εκπολιτίσθη και πάλι η Ελλάς. Δια τούτο ο λα-ός ονομάσθη «λάας» εκ της ρίζας «λα» που σημαίνει λίθος. Ο Πίνδαρος λέγει αυτόν λίθινον γένος[Ωγυγία τομ. Δ’, Αθανάσ. Σταγειρίτης, Εκδ. Ελευθέρα Σκέψις, Αθήνα] Μακάρι να ξαναγύριζαν και σήμερον οι Έλληνες Θεοί να μας δώσουν την συνταγή πως να ξαναφτιάξουμε Έλληνες στην Ελλάδα που αδειάζει από την υπογεννητικότητα, αλλά και να μας πεί πως θα τους εκπολιτίσουμε.

Η Καταστροφή του Προκατακλυσμιαίου Πολιτισμού

Οι τρεις Κατακλυσμοί είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή του θαυμαστού Διογενούς Πολιτισμού στην νησιωτική (Αιγαιατική) και παράκτια Ελλάδα . Στοιχεία τούτου διασώθηκαν στις ορεινές περιοχές , καθώς και στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες στην περιφέρεια της Ανατ. Μεσογείου. [Πλάτων, Τίμαιος] Οι λαοί αυτοί ενώ δεν ήσαν οι δημιουργοί του πολιτισμού εκείνου, αργότερον τον σφετερίσθησαν και ο σφετερισμός αυτός συνεχίζεται ως τις μέρες μας (εκ μέρους Αιγυπτίων, Φοινίκων, Βαβυλωνίων, Ινδών , Μάγιας, Ρούναρ κ. α Οι λαοί αυτοί από άγνοια θεώρησαν τα στοιχεία αυτά σαν δικά τους, όμως η φύση των πολιτισμών αυτών(αρχαίοι μύθοι, αστρονομικές αντιλήψεις, γλωσσική συγγένεια, οργανωτική δομή, θρησκευτικές αντιλήψεις κ.ο.κ ) , όσο και τα σύμβολα μαρτυρούν την Ελληνικότητα των (γοργόνιο της Αθηνάς, μαίανδροι, σβάστικες, σπείρες, αετώματα, στήλες, ρόδακες, τρίαινες, ναοί , αρχιτεκτονική κ.ο.κ)

Η Φιλονεικία του Ποσειδώνος και της Αθηνάς.


Ο Κέκρωψ σκάπτων τα θεμέλια των Αθηνών, βρήκε ελαίαν και πηγήν. Όταν ρώτησαν το μαντείο των Δελφών τι δηλούν αυτά, η απάντηση ήτο ότι η πηγή ήτο ο Ποσειδών προστάτης των θαλασσινών, η δε ελαία ήτο η Αθηνά, προστάτις της ελαιουργίας. Τούτο σημαίνει ότι πριν γίνει γεωργική χώρα η Αττική , ήτο ναυτική και εμπορική. Έτσι εξηγούνται και τα πανάρχαια μακρινά ταξίδια των Ελλήνων στα πέρατα του κόσμου. Άλλοι πιστεύουν ότι ήλθαν πρώτοι οι Πελασγοί στην Αττική και εδίδαξαν τους εντοπίους την ναυτική και πειρατική τέχνη , ενώ ο Κέκρωψ εισήγαγε αργότερον την γεωργία, ελαιουργία και την λατρεία της Αθηνάς. [Τώρα στην Αττική μας απέμειναν μόνον τα τοπωνύμια(Αμπελόκηποι, Ελαιώνας, κ.ο.κ)για να δηλώνουν ότι κάποτε ήτο καλλιεργήσιμη και εύφορη γη πριν τσιμεντοποιηθεί από τον «τεχνολογικό πολιτισμό» μας ] Λέγεται ότι ο Κέκρωψ για να ονομάσει την πόλη συγκάλεσε συμβούλιο προυχόντων και επρόκριναν την Αθηνά. Τότε ο Ποσειδών μέναια πνέων πλημμύρισε την Αττικήν. Ολίγοι θα γνωρίζουν ότι πριν η πόλη των Αθηνών ονομάζετο Ποσειδονία και επι Κραναού μετονομάσθη Αθήναι εκ της θυγατρός αυτού Αθηνάς . Το όνομα Ποσειδονία όμως δηλώνει την πανάρχαια ηλικία των Αθηνών που ανάγεται στο 60.000 περίπου χρόνια Π.Ε . [ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, Δημ. Βαρδίκος, Εκδ. Αττικα][Προφανώς ο μύθος για την φιλονεικία του ονόματος δηλώνει ότι οι παράκτιοι κάτοικοι προτιμούσαν το όνομα Ποσειδονία εκ του Ποσειδώνα, ενώ οι γεωργοί το όνομα Αθήναι εκ της Αθηνάς]

Αθηνά η Θεά της Σοφίας, Προστάτης των Αθηνών

Η Θεά Αθηνά θεωρείται θεά της σοφίας αλλά παράλληλα είναι και πολεμική θεά, διότι για να επιδοθείς σε ειρηνικά έργα πρέπει να έχεις ασφάλεια και προστασία. Γι’ αυτό η θεά φέρει περικεφαλαία, ασπίδα και δόρυ. Η Αθηνά δεν είναι κάποια τυχαία θεά . Έχει γεννηθεί από το κεφάλι του Διός, του εκπροσωπούντος την ύψιστη διάνοια και τον υπέρτατο Συμπαντικό Νου. Είναι λοιπόν η θεά που μπορεί να οιστρηλατεί τους ανθρώπους τόσον εν καιρώ ειρήνης σε ειρηνικά και δημιουργικά έργα , όσον και εν καιρώ πολέμου σε πολεμικά κατορθώματα και νίκες επι των εχθρών. Η Αθηνά ονομάζετο Παλλάς εκ του «πάλλειν το δόρυ» ή εκ του «πάλεσθαι» [Μακάρι οι ηγέτες αυτής της χώρας να έπαιρναν μαθήματα από την Ελληνική Αρχαιολογία, ότι τίποτα δεν είναι μονοσήμαντο και τίποτα δεν χαρίζεται . Και η ειρήνη και ο πόλεμος κερδίζονται με συνεχείς αγώνες και όχι με μονομερείς παραχωρήσεις ή με την άνευ όρων παράδοση στον ισχυρότερο.] Διότι η πρόνοια και η φρόνηση είναι οξυκίνητα και δραστήρια. Το κράνος της Αθηνάς συμβολίζει την ευγένεια της καταγωγής της. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ευγενείς της Βρετανίας καθιέρωσαν τάγμα « Η Τάξη του Κράνους» με το σύμβολο της και οι θαλασσοπόροι της την έφεραν στην πλώρη του πλοίου . Αλλά και η Γαλλική Ακαδημία Επιστημών φέρει το σύμβολο της. Η Αθηνά τρύπησε με το δόρυ της τον όφιν της άγνοιας και της αμάθειας και χάρισε στον κόσμο τη σοφία και την φρόνηση. Αντίθετα, οι Ελευθερομασώνοι εξουσιαστές «ANUNAKI» προωθούν την παγκόσμια κυριαρχία τους ( σύμφωνα με την παράδοση θεωρούν εαυτούς σαν απόγονους του αρχαίου θεού των Βαβυλωνίων ANOU) . Το σύμβολο τους , ο καταχθόνιος Οφις (Serpant), εκ του οποίου θεωρούν ότι κατάγονται, είναι τώρα κουλουριασμένος γύρω από τη Γη, περισφίγγοντας ασφυκτικά τους λαούς.
Το όνομα του μεγαλύτερου Άγγλου συγγραφέως τραγωδιών, Shakespeare, σημαίνει «σείω το δόρυ» και αναφέρεται στο δόρυ της Αθηνάς κατά της αμάθειας. Η Αθηνά φέρει στην ασπίδα της αναπάσταση της Γοργόνας Μέδουσας. Διότι η Αθηνά διηύθυνε το χέρι του Περσέως να κόψει με την άρπην το κεφάλι της τρομερής Μέδουσας, εκείθεν του Ωκεανού(στα νησιά της Καλυψούς)

Ύβρις και έλλειψη Αυτογνωσίας

Με την ευκαιρία που μιλάμε για θηρία, ας προσέξουν οι Σκοπιανοί και οι υποστηρικτές τους, διότι η καλή Γοργόνα του Αλέξανδρου έδωσε το χρησμό της και ισχύει ακόμη : «Ο Αλέξανδρος ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει» Λίγη η ζωή της «Ψευτομακεδονίας» τους. Γιατί τα τέρατα δεν ζουν πολύ. Είναι θνησιγενή! [Σε όποιο αρχαιολογικό χώρο ή μουσείο κι’ αν πάτε στην Κεντρική και Νότιο Αμερική θα δείτε το σύμβολο της Μέδουσας Γοργόνας, δηλωτικό ότι από τα μέρη εκείνα πέρασαν οι Έλληνες(Αιγαίοι, Πελασγοί, Αργοναύτες, Μινωίτες, Μινύες και σειρά άλλων που δεν έχουν τελειωμό ως σήμερον) εκπολιτιστές και θαλασσοπόροι και μετέφεραν τους αλλεπάλληλους πολιτισμούς τους: 1/Προκατακλυσμιαίο, 2/Μινωικό, 3/ Μυκηναϊκό, 4/Κλασσικό, 5/ Αλεξανδρινό, 7/ Ευρωπαϊκή Αναγέννηση και τώρα ακολουθεί ο Ελληνόπνευστος Ειρηνικός Πολιτισμός της Γνώσης ] Το όνειδος και ο χλευασμός του γένους μας είναι ότι αγνοήσαμε την πανάρχαια θεά της Σοφίας, Αθηνά- την προστάτιδα των Αθηνών- και ανακηρύξαμε προστάτη των Αθηνών τον Διονύσιο Αρεοπαγίτη, ο οποίος επρόδωσε τον Ελληνισμό και ασπάσθηκε το Ιουδαιοχριστιανικό Ανατολικό δόγμα . Ύβρις και έλλειψη Αυτογνωσίας !!

Γιατί πνίγεται η Αττική ;

Μετά τον Ωγύγον αναφέρεται και άλλος ένας βασιλεύς της Αττικής, ο Περίφας . Αυτός ήτο δίκαιος και έννομος και ευσεβής, ώστε έκτισε Ιερά του Απόλλωνος και εφημίζετο για την δικαιοσύνην του, γι’ αυτό τον ονόμαζαν οι άνθρωποι Δίαν. [Μακάρι να είχαμε και σήμερον ηγέτες σαν τον Περίφα, να είναι δίκαιοι, έννομοι και αγαθοί. Τότε οι άνθρωποι δεν ησχολούντο με συζητήσεις για διαφάνεια και καταπολέμηση της διαφθοράς, διότι δεν υπήρχε λόγος να συζητούν για ανύπαρκτα πράγματα. Όσο λοιπόν θα ακούτε να γίνεται λόγος για πάταξη της διαφθοράς να ξέρετε ότι αυτή καλά κρατεί.] Ο Κέκρωψ ήτο αυτόχθων και διφυής, δηλαδή άνθρωπος και δράκων . Επειδή οι άνθρωποι της Αττικής και οι Αονες της Βοιωτίας ήσαν διεσπαρμένοι , όπως οι ληστές της Καρίας και ελήστευαν την χώρα τους συγκέντρωσε σε 12 πόλεις ήτοι :Κεκροπίαν, Τετράπολιν, Επακοίαν , Δεκέλειαν, Ελευσίνα, Αφίδνας, Θορικόν , Βραυρώνα, Κυθαιρώ, Σφητώ, Κηφισίαν και Φάληρον. Επομένως, ο Κέκρωψ είναι ο πρώτος που άρχισε την διόγκωση του Λεκανοπεδίου της Αττικής. Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή έγινε το δεύτερο μεγάλο κύμα μετανάστευσης του Ελ. Βενιζέλου στην Αθήνα και όχι μόνον . Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ακολούθησε το τρίτο μεγαλύτερο κύμα μετανάστευσης επί Κ. Καραμανλή, κατά το οποίον συγκεντρώθηκε σχεδόν το ήμισυ των Ελλήνων στο Λεκανοπέδιο. Έκτοτε η διόγκωση της Αθήνας συνεχίζεται με την εισβολή των καθοδηγούμενων ξένων λαθρομεταναστών . Το νεώτερο τούτο κύμα ξεχύνεται ακάθεκτο στις υποβαθμισμένες συνοικίες των Αθηνών και σε ολόκληρη την Αττική, την Βοιωτία και όχι μόνον. Τα μεγαλύτερα όμως κακουργήματα που έγιναν εξ αιτίας της αστυφιλίας και της υπερσυγκέντρωσης του πληθυσμού στην Αττική είναι :
1/ Η άναρχη δόμηση και η διάλυση του κοινωνικού ιστού του λαού μας
2/ Η καταστροφή των περιαστικών δασών και
3/ Το μπάζωμα των ρευμάτων.
Το μπάζωμα των ρευμάτων είναι η κυριότερη αιτία που το Λεκανοπέδιο σήμερον πνίγεται ακόμη και με μια ψιχάλα βροχής. Η Αττική μετά τον Περίφα δεν είχε την τύχη να διοικείται από δίκαιους , έννομους και σόφρωνες ηγέτες, Έτσι φθάσαμε στο σημερινό τερατούργημα της ανοχύρωτης , απροστάτευτης και ανασφαλούς «Πόλεως-Κράτους » των Αθηνών. Η υπερσυγκέντρωση όμως των Ελλήνων στην Αττική είχε σαν αποτέλεσμα την παντελή ερήμωση της υπαίθρου. Επειδή όμως η φύση απεχθάνεται τα κενά , πολύ σύντομα η Ελληνική ύπαιθρος θα αλλάξει χέρια . Τούτο όμως αποτελεί την εγκληματικότερη πράξη κατά των αστείρευτων και δημιουργικών πηγών του Γένους. Ο κόσμος οδηγείται προς τον 4ον ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ . Αυτός θα είναι πολλαπλός, ήτοι: Κοινωνικοοικονομικός, Πολιτισμικός και Οικολογικός . Η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι στο μάτι του Τυφώνα, όπως και στους προηγουμένους. Για τη σωτηρία μας ας ετοιμάσουμε το « Πλοίο του Δευκαλίωνος», το δόρυ της Αθηνάς και ας μπούμε όλοι στον αγώνα!http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/ http://www.achilleous.com


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ-ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΥΜΑΤΑ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ είναι η μακραίωνη Ελληνική Προϊστορία, την οποία οι αμαθείς ή και δόλιοι ξένοι –και ορισμένοι ξενολάγνοι και πλανημένοι Έλληνες-απεκάλεσαν χλευαστικά «Μυθολογία» , ώστε να τις αποστερήσουν την αυθεντία και το κύρος. Στηρίχθηκαν στο γεγονός ότι επειδή τα γεγονότα της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ χάνονται στα βάθη της Προϊστορίας αφ’ ενός δεν φέρουν ημερομηνίες και αφ’ ετέρου ορισμένα δίδονται με αλληγορική μορφή ώστε να την ονομάσουν Μυθολογία.
*Δεν είναι τυχαίο ότι όλες τις σπουδαίες και σημαντικές λέξεις που έχουν σχέση με τα Όργια (Ορφικά- Ελευσίνια), τον Έρωτα, το Σύμπαν, τον Εωσφόρο, την Παιδεραστία κ. α τις διαστρέβλωσαν και τις απαξίωσαν έτσι ώστε να κατηγορήσουν το Ελληνικό Πνεύμα.
Αβασάνιστα χωρίς να προσπαθήσουν να εισδύσουν στην ουσία και την φιλοσοφία των μύθων, πήραν την Ελληνική προϊστορία σαν μύθο(παραμύθι) και οδήγησαν σε λανθασμένο αποτέλεσμα την παγκόσμια σκέψη. Σ’ αυτό συνετέλεσε και η αδυναμία των ανθρώπων εκείνων να εξηγήσουν πολλά σκοτεινά και ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΣΗΜΕΙΑ της Ελληνικής Αρχαιολογίας, τα οποία με το γνωστικό επίπεδο της εποχής τους δεν οδηγούσαν σε ρεαλιστικό αποτέλεσμα. Έτσι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι Έλληνες ήσαν μέγιστοι μυθοπλάστες , κοινώς ψεύτες και παραμυθάδες . Η πρώτη δικαίωση αυτών που πίστευαν ότι η Μυθολογία είναι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ υπό αλληγορική μορφή ήλθε μετά την ανακάλυψη από τον Σλήμαν και Εβανς της Τροίας και της Κνωσού.
H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Όσα φαινόμενα δεν μπορούν να εξηγήσουν οι άνθρωποι με φυσικό τρόπο τα εναποθέτουν στην Μεταφυσική(Θεό) και τα χειρίζεται εκ του πονηρού το ιερατείο. Όταν κάποτε προχωρήσει στο μέλλον η επιστήμη και δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα του σημερινού μεταφυσικού κόσμου, τότε θα τα πάρει από τον μεταφυσικό χώρο και θα τα βάλει στο χώρο της φυσικής.
Η Ελληνική Αρχαιολογία(Μυθολογία) δεν είναι Παραμύθια Οι αναφορές που γίνονται για τους θεούς(άρματα, εξοπλισμός, ταξίδια, ιδιότητες θεών κ.ο.κ) συχνά δεν αφορούν τα ίδια τα πρόσωπα στα οποία αναφέρονται , αλλά αποσκοπούν να διασώσουν κάποιες πληροφορίες της Προκατακλυσμιαίας Εποχής, που δεν είναι άλλη από τη Χρυσή Εποχή του Ησιόδου. Η Ελληνική Αρχαιολογία παρέχει πληροφορίες άλλες μεν για πραγματικά γεγονότα και άλλες υπό αλληγορική μορφή, ώστε να διασωθεί από γενιά σε γενιά ένας πανάρχαιος χαμένος πολιτισμός, στους βοσκούς και στους βουκόλους, όσοι εξ αυτών επιβίωσαν στους ορεινούς όγκους από τον Κατακλυσμό(Πλάτων –Τίμαιος 22b) . Αυτές ή παραπλήσιες μαρτυρίες τις συναντάμε στις περισσότερες αρχαίες παραδόσεις(Έπος Γκιλγκαμές, Ιερή Λογοτεχνία Ινδών, Θρύλοι Ινδιάνων Αμερικής κ. α) Ο πανάρχαιος αυτός πολιτισμός άφησε παντού κοινά σύμβολα (λ. χ Γοργόνιο της Αθηνάς, Μαιάνδρους, Σβάστικες, Σπείρες, Διπλούς Πελέκεις, Μεγαλοκατασκευές, Πυραμίδες κ. α) Επίσης άφησε κοινές βασικές αρχές και αξίες που έχουν προέλευση την Ολυμπιακή θρησκεία του 12θεου. Το κυριώτερο όμως απομεινάρι της Χρυσής Εποχής είναι η Ελληνική Γλώσσα, που σε κάθε λέξη , συλλαβή ή και γράμμα της είναι αποτυπωμένη όλη η γνώση και η σοφία του παρελθόντος. . Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ακόμη και όλος ο πολιτισμός του παρελθόντος κι’ αν καταστραφεί και απομείνει η Ελληνική Γλώσσα , τότε αυτή είναι εις θέσιν να τον αναγεννήσει.
*Για παράδειγμα η Ομηρική λέξη «Ηλικία» δηλώνει την περιστροφή της Γης περί τον Ηλίο{ήλιος + κίω= ηλικία}(κίω=περιελίσσομαι εξ ού και ο κισσός) Επίσης δηλώνει ότι οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν την σφαιρικότητα της Γης και το Ηλιοκεντρικό Σύστημα(Πλάτων-Κρατύλος 401b)
Επομένως, στους μύθους -όπως και στις Ελληνικές λέξεις- μεταφέρονται υψηλοτάτου επιπέδου πληροφορίες και έννοιες από το απώτατο παρελθόν, που χάθηκαν λόγω του Κατακλυσμού και του παρελθόντος μακροτάτου χρόνου. Γιατί όμως δεν τα έλεγαν ανοικτά, αλλά προτίμησαν τους μύθους ;
1/ Οι ορεσίβιοι που διέφυγαν την Καταστροφή δεν είχαν το κατάλληλο πνευματικό επίπεδο να τα δεχθούν .
2/ Ο μύθος κεντρίζει περισσότερο την φαντασία και την έρευνα από τον πεζό λόγο και σώζεται ευκολότερα μέσω του χρόνου.
Οι Έλληνες εσέβοντο τους Μύθους
Ο Σωκράτης και όλοι οι σοφοί της αρχαιότητος, αντιμετώπιζαν τους μύθους με εξαιρετική σοβαρότητα και όχι με απόρριψη και λοιδορία, όπως συμβαίνει με τους σημερινούς πιστούς στο δόγμα . Οι πρόγονοι μας μετά από κάθε μύθο κατέληγαν με την επωδό:
«Ετσι διασώθηκε αυτός ο μύθος και θα σώσει κι’ εμάς αν ακολουθήσουμε τα διδάγματα του»
Σε άλλες περιπτώσεις έλεγαν :
«Έτσι χάθηκε αυτός ο μύθος… »
Όταν όμως άρχισε η παρακμή, αυτή συνοδεύτηκε από την αμφισβήτηση και τη δυσπιστία προς τους μύθους της Ελληνικής Αρχαιολογίας, για ευνοήτους λόγους. Ο Νεοπλατωνισμός είχε βρεθεί σε αμφισβήτηση και αναντιστοιχία προς τη λατρεία του 12θεου και είναι αυτός που καλλιέργησε το έδαφος για την επέλαση του Ιουδαιοχριστιανισμού. Τότε ο άνθρωπος από λογικός και ερευνητής έγινε δογματικός και δούλος του Ιερατείου.
Το 12θεο κρύβει Πανάρχαιες Επιστημονικές Πληροφορίες
Στους μύθους της Πατρώας Ελληνικής Θρησκείας του 12θεου βρίσκουμε υψηλότατες επιστημονικές αλήθειες και σπουδαίες έννοιες(για το Σύμπαν, Ηλιακό Σύστημα, Μαθηματικά , Επιστήμη-Τεχνολογία Προκατακλυσμιαίο Πολιτισμό, Τέχνη, Φιλοσοφία, Ελευθερία, Δημοκρατία κλπ), που σημαίνει ότι οι άνθρωποι εκείνοι ήταν διάνοιες με υψηλό πνευματικό και τεχνολογικό πολιτισμό και όχι ειδωλολάτρες και παγανιστές, όπως τους χαρακτήρισαν οι αμαθέστατοι οπαδοί της θρησκείας της ερήμου. Σήμερα με την πρόοδο της επιστήμης και τεχνολογίας μερικά ανεξήγητα της Ελληνικής Αρχαιολογίας αρχίζουν να φωτίζονται και να δίδονται κάποιες εξηγήσεις . Ο ακριβολόγος και σχολαστικός Όμηρος, του οποίου οι πληροφορίες επαληθεύθηκαν από τις αρχαιολογικές ανασκαφές (Τροία, Πελλάνα, Μυκήνες κ.α) μας δίνει γνώσεις και καινούργιες προκλήσεις για περαιτέρω έρευνα. Ο Όμηρος έχει δώσει υψηλού επιπέδου πληροφορίες που μοιάζουν ακόμη και στην τεχνολογικά προηγμένη εποχή μας, ως φανταστικές, διότι ως τώρα δεν μπορούν να τις εξηγήσουν με βάση όχι μόνον τις γνώσεις του αρχαίου κόσμου αλλά και τις σημερινές. Αναφέρομαι λ. χ «στο ταξίδι του Διός στη χώρα των Αιθιόπων» που αδυνατούμε να δώσουμε κάποια εξήγηση :
1/ Πως γίνονταν τα ταξίδια των Θεών ;
2/ Τι μέσα χρησιμοποιούσαν ;
3/ Με τι είδους ενέργεια εκινούντο;
4/ Τι ήσαν οι θεοί των Ελλήνων που διέθεταν αυτή την θαυμαστή τεχνολογία ;
Απόσπασμα εκ της Ομήρου Ιλιάδος
Από το διάλογο της Θέτιδος με τον γιό της Αχιλλέα, ο οποίος της ζητούσε να μεσολαβήσει στον Δία για την επιστροφή της Βρισηίδος
[Του αποκρίθηκε τότε χύνοντας δάκρυα η Θέτις:
«Αλλοίμονο, γυιέ μου, γιατί λοιπόν να σ’ αναθρέψω τον πικρογεννημένο; Ας καθόσουν καλλίτερα χωρίς καημούς και δίχως δάκρυα κοντά στα πλοία, αφού η μοίρα σου είνε να ζήσης λίγα χρόνια. Τώρα όμως είσαι πιο λιγόζωος και πιο δυστυχισμένος απ’ όλους. Θα ήταν κακιά η ώρα όταν σ’ εγεννούσα στο σπίτι. Τα λόγια σου όμως αυτά θα πάω στον χιονισμένο Όλυμπο να τα ειπώ εγώ η ίδια στο Δία, μήπως πεισθή. Ως τόσο κάθησε τώρα εδώ στα πλοία και κράτα το θυμό σου και μην πας καθόλου στον πόλεμο. Γιατί ο Ζευς εχθές, μαζί με όλους τους θεούς, πήγε στον Ωκεανό προσκαλεμένος σε συμπόσιο από τους Αιθίοπες. Όμως σε δώδεκα ημέρες θα γυρίση πάλι στον Όλυμπο και τότε θα τρέξω στα χαλκοστρωμένα ανάκτορα του να πέσω στα πόδια του και θαρρώ πως θα τον πείσω.» (Μετάφραση Ιωάννου Πολυλά και Αλεξάνδρου Πάλλη (Ιλιάς Α’ 415-440) :
1/ Η Γέννηση του Αχιλλέως
Η πρώτη απορία είναι το που γεννήθηκε ο Αχιλλεύς ;. Το «σπίτι» που αναφέρει η μητέρα του Θέτις εντελώς αόριστα συσκοτίζει αντί να φωτίζει την αλήθεια. Ο Όμηρος κάτι θέλει να κρύψει. Αν δεν ήτο το σπίτι τι άλλο μπορεί να ήτο την εποχή εκείνη ; Μήπως μπορούσε να τον γεννήσει και αλλού λχ σε ασκληπιείο , ή στα ανάκτορα στον Όλυμπο, ή τέλος σε κάποιο διαστημόπλοιο, ή σε βαθυσκάφος; Διότι η Θέτις ήτο Θεά της Θάλασσας.
Γιατί δεν λέγει το μέρος επακριβώς;
Η Θέτις γνωρίζει ότι παρότι τον γέννησε στο «σπίτι», ο γυιός της είναι θνητός . Όλα στο Σύμπαν έχουν αρχή και τέλος, γέννηση και θάνατο, δημιουργία και καταστροφή. Αυτή είναι η Ειμαρμένη του Κόσμου τούτου. Διότι ο θάνατος είναι αναπόδραστη Ανάγκη για να ανθίσει η νέα ζωή. Όμως τον συμβουλεύει να επιδείξει ψυχραιμία, κρατώντας το θυμό του χαμηλά, και να μείνει κοντά στα πλοία, αλλά να μην πάει στον πόλεμο. Μήπως επειδή ο Αχιλλεύς ήτο θεϊκός γόνος και τρωτός στην πτέρνα δεν έπρεπε ν’ ανακατευθεί στον πόλεμο της Τροίας;
2/ Όχι στον Πόλεμο
Η συμβουλή της να μην πάει στον πόλεμο προέρχεται μόνον από το μητρικό της φίλτρο για να μην σκοτωθεί ο γιός της ή από κάποια άλλη αιτία που δεν μας αποκαλύπτει; Διότι σαν θεά γνωρίζει την τρωτότητα του γιού της στην πτέρνα, αλλά και το χρησμό που λέει ότι όταν σκοτωθεί ο Πάτροκλος θα έλθει νομοτελειακά και το δικό του τέλος. Καμμιά μάνα- ακόμη και η Σπαρτιάτισσα-δεν θέλει να σκοτωθεί το παιδί της στον πόλεμο ή αλλού. Η Σπαρτιάτισσα όμως ήτο έτσι διαπαιδαγωγημένη ώστε να δίνει την ασπίδα στο γιό της με την ρήση: «ή ταν ή επι τας» , δηλαδή η θα νικήσεις ή θα σε φέρουν σ’ αυτήν .
3/ Το Άτρωτον του Αχιλλέως
Η Θέτις έκαψε τον Αχιλλέα στην πυρά για να τον κάνει αθάνατο και μετά τον έβρεξε στο ύδωρ της Στυγός. Έτσι τον έκανε αθάνατον, εκτός της πτέρνης του που δεν βράχηκε στο ύδωρ επειδή τον κρατούσε από τα πόδια. Εξ ού και η ονομασία Λιγύρων και Πυρίσωος, επειδή εσώθη εκ του πυρός, όταν τον έκαιε η Θέτις.(Ωγυγία, Αθαν. Σταγειρίτης, Ελλευθέρα Σκέψις, τομ Β! σελ. 90,185, , Γ! σελ. 78, 202, 302 Δ! σελ.211 και Ε! σελ. 50-56 κ.ε 59) Ο δε Χείρων ο πρώτος ιατρός τον ονόμασε Αχιλλέα( εκ του λύω το άχος), επειδή και ο Αχιλλεύς έγινε ιατρός άριστος και έλυε τα άχη και τα πάθη. Την ίδια όμως μέθοδο αθανασίας εχρησιμοποίησε και η Δήμητρα στον Τριπτόλεμο για να τον αποθανατίσει. Επομένως βλέπουμε ότι πρόκειται για κάποια τεχνική της προηγμένης τάξεως των Θεών που μπορούσε να καταστήσει τους ανθρώπους αθανάτους ή να τους χαρίσει μακροζωίαν. Η πύρωση του μετάλλου και η εμβάπτιση του στη φωτιά είναι γνωστή μέθοδος για την σκλήρυνση των μετάλλων. Αυτή η πληροφορία πιθανόν να αναφέρεται στον Πολιτισμό των Προκατακλυσμιαίων ανθρώπων, ήτοι στη «Χρυσή Εποχή» του Ησιόδου.. Τι να σημαίνουν όλα αυτά υπό το πρίσμα των σημερινών γνώσεων και εμπειριών μας ;
[ Κατωτέρω δίδεται μια πιθανή χρονολόγηση επί τη βάση των υπαρχουσών ιστορικών καί αρχαιολογικών αφηγήσεων:
Χρυσούν Γένος
(βασιλεύς Ουρανός - Υπερίων - Άτλας - Κρόνος) - Τιτανομαχία
Αργυρούν Γένος
(βασιλεύς Δίας) - εποχή Διογενών Θεών
Χαλκούν Γένος
Ιδαίοι Δακτυλοι - Κουρήτες - Κορήβαντες - Λέλεγες - Τελχήνες
Ιδαίος Ηρακλής
Ίναχος (βασιλεύς του Άργους μια γενιά πρίν)

ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΩΓΥΓΟΥ (16.000 - 10.500 π.Χ.)
Χαλκούν Γένος
Φορωνεύς (βασ. Άργους) - Μέσσαπος (βασ. Σικυώνος) - Ωγύγος (βασ. Αθηνών)
Διόνυσος Α, της Δήμητρας ή Ιούς (βασ. Αιγύπτου ως Όσιρης & Ινδιών ως Surya)
Γένος Ηρώων

ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝΟΣ (10.000 - 9.500 π.Χ.)
Γένος Ηρώων
Κραναός (βασ. Αθηνών) - Ερμής (Θώτ ή Τώθ) - Ορφεύς Α (μιά γενιά μετά)
Έπαφος - Ακτίς ο Ρόδιος - Πελασγός - Λυκάων (ιδρυτής πρώτης πόλης, Λυκόσουρας)

ΜΙΝΩΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ (2.000 ή 4.000 εως 1.200 ή 3.200 π.Χ.)
Μίνως Α'
Μίνως Β'
Μίνως Γ'
Έκρηξη ηφαιστίου τής Θήρας (1.6οο ή 3.400 π.Χ.)
Καταστροφή Μινωικού Πολιτισμού (τρείς γενιές πρίν τά Τρωικά)
Μίνως Δ' (1ος Φαραώ της Αιγύπτου, 3.100 π.Χ)
Αργοναυτικά - Ηρακλής Θηβαίος- Ορφεύς Β' -Λάϊος (μιά γενιά πρίν τά Τρωϊκά)
ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ (1.200 ή 3.150 π.Χ.)
Πέλωψ ο Ταντάλου (Δύο γενιές πρίν Τρωικά.)
Ατρεύς ο Πέλοπος (μια γενιά πρίν Τρωικά)

ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (1.130 ή 3.087 π.Χ)
Ιδομενέας (εγγονός του Μίνωα Γ.)-Ατρείδες- Παλαμίδης ο Ναυπλίου
Σιδηρούν Γένος]
Είχε βρει το γένος των θεών το ελιξίριο της μακροζωίας και είχε γίνει σχεδόν αθάνατο; Αν το δεχθούμε μπορεί να εξηγήσουμε και τη δυνατότητα τους να επιβιώνουν στο διάστημα και να αναλαμβάνουν μακρά διαστημικά ταξίδια .
Συμπέρασμα : Οι μύθοι συγκαλύπτουν επιστημονικές πληροφορίες υψηλού επιπέδου, τις οποίες εσκέπασε το πέρασμα του χρόνου, οι ανόητες εξηγήσεις, ή χειρότερα η άρνηση αποδοχής των, ή ακόμη και η δόλια γελοιοποίηση τούτων. Είναι πασιφανές ότι προ αμνημονεύτων χρόνων συνέβησαν τρομακτικές γεωλογικές καταστροφές που αίτιο τους είχαν την μετατόπιση του άξονος περιστροφής της Γης, με αποτέλεσμα την καταστροφή ενός λίαν εξελιγμένου παγκοσμίου πολιτισμού, του Προκατακλυσμιαίου Πολιτισμού που είχε επίκεντρο τον Όλυμπο και το Αιγαίο . Μια παρόμοια μείζον Καταστροφή συνέβη στον Πόλεμο Διογενών –Ατλάντων με την καταβύθιση της Ατλαντίδος.
4/ Το Ταξίδι του Διός
Το περίεργο αυτό ταξίδι το Διός στην χώρα των Αιθιόπων μας μεταφέρει στην σημερινή εποχή όπου ο πρόεδρος της υπερδύναμης παίρνει την κουστωδία του στο αεροσκάφος AIRFORCE ONE και επισκέπτεται κάποια μακρυνή χώρα, εν προκειμένω την Ινδία, για ένα δωδεκαήμερο ταξίδι ,για θα διεξάγει συνομιλίες (συμπόσιο) με τους εκεί αρμοστές της αποικίας . Ο Όμηρος είναι ακριβολόγος στις περιγραφές του και ουδείς καλόπιστος μπορεί να τον αμφισβητεί. Προφανώς η χώρα των Αιθιόπων δεν βρίσκεται στο Νότο, αλλά στην Ανατολή, δηλαδή στην Ινδία, διότι από εκεί μετανάστευσαν οι Αιθίοπες σε πανάρχαια χρόνια και έφθασαν στην σημερινή Αιθιοπία. Να σημειωθεί ακόμη ότι η άρχουσα τάξη της Ινδίας(Δραβίδες) ήσαν Έλληνες, που μετέβησαν στο απώτατο παρελθόν με τον Διόνυσο, Ηρακλή, Ερμή κ. α
* Οι Βραχμάνοι δεν είναι άλλοι από τους αρχαίους Βραγχίδες ιερείς του Μαντείου της Μιλήτου. Η λεγομένη «Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα» είναι η γλώσσα που μετέφεραν εκεί οι εκπολιτιστές Βραγχίδες από την περιοχή του Αιγαίου της Προκατακλυσμιαίας Εποχής.
Το ότι ο Ζευς πήγε στην Ινδία και όχι στην Αιθιοπία συνάγεται από τα εξής: Αν πήγαινε στην Αιθιοπία δεν θα περνούσε τον Ωκεανό, δηλαδή τον Ινδικό Ωκεανό, αλλά την Μεσόγειο Θάλασσα που ίσως κατ’ εκείνη την εποχή δεν ήτο ακόμη Θάλασσα , αλλά δύο ξεχωριστές λίμνες( Ανατολική και Δυτική)και στο «μέσον ήτο γη=Μέσο-γειος , όπως λέγει η ετυμολογία της λέξεως «Μεσό-γειος» Αυτή φανερώνει ότι στο απώτερο παρελθόν ήτο ξηρά. Κι’ αν ακόμη ήτο η Μεσόγειος, όπως είναι σήμερον , ποτέ οι Έλληνες δεν την ονόμασαν Ωκεανό. Το πολύ –πολύ να την ονόμαζαν Πόντο, όχι όμως ωκεανό. Αν πάλι πήγαινε στον Ατλαντικό Ωκεανό, τότε θα τον ανέφερε με το όνομα του, δεδομένου ότι ήτο γνωστός στους Αιγαίους. Άρα αποκλείεται να πέρασε τον Ατλαντικό και να πήγε στην Ατλαντίδα, η οποία ας σημειωθεί ήτο κι’ αυτή γνωστή στους Έλληνες(Πλάτων-Τίμαιος 24e κ.ε) Όπως αποκλείεται να πήγε και προς νότον στην σημερινή Αιθιοπία, για τους λόγους που προαναφέραμε. Ας μην λησμονούμε ότι η αποικία που επεσκέφθη ο Δίας έφερε και το όνομα του( «Ιν-Δία», ήτοι η χώρα του Δία)

5/ Με τι Μέσον Ταξίδευαν οι Ολύμπιοι θεοί;

Αν υποθέσουμε ότι χρησιμοποιούσαν πλοίο θα έπρεπε να διαπλεύσουν το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος, δηλαδή την Αφρικανική Ήπειρο, διότι τότε δεν υπήρχε η διώρυξ του Σουέζ( αραβιστί διαβάζεται εκ δεξιών προς τ’ αριστερά SUEZ= ZEUS)οπότε ο χρόνος που θα απαιτείτο είναι μακρότατος , μετρούμενος σε αρκετούς μήνες ή και χρόνια, αν τελικά έφθαναν σώοι, λόγω των κινδύνων εκ τρικυμίας, ρευμάτων ή και των αγρίων φυλών στα υποχρεωτικά λιμάνια που θα πόντιζαν για ανεφοδιασμό. Όμως ο ακριβολόγος Όμηρος προκαθορίζει το ταξίδι ακριβώς σε 12 ημέρες, όπως θα έκανε κάποιος σύγχρονος ηγέτης που το μέσον μεταφοράς του δεν υπόκειται σε περιορισμούς, αναβολές ή καθυστερήσεις λόγω καιρού, καταστάσεως θαλάσσης , ή άλλων προβλημάτων. Επομένως πρέπει να αποκλείσουμε την περίπτωση χρησιμοποιήσεως πλοίου. Ένα 12ήμερο ταξίδι περιλαμβάνει συνήθως δύο ημέρες ταξιδίου (μία μεταβάσεως και μία επιστροφής) και 10 ημέρες για το συμπόσιο και την ξενάγηση στην αχανή χώρα της Ινδίας.
*Ο γράφων επεσκέφθη δύο φορές την Ινδία, το 2003 και το 2005 για να συμμετάσχει σε συνέδριο για την Μη Βία. Το ταξίδι ήτο 10ήμερο, ήτοι δύο ημέρες ταξιδίου και οκτώ ημέρες για την διάσκεψη στο Ρατζαστάν και την περιοδεία στο εσωτερικό της Ινδίας(Γκουζαράτ, Ουνταιπούρ και εκείθενι Βομβάη)
Τα χερσαία μέσα τα αποκλείουμε διότι μας λέγει σαφώς ο Όμηρος ότι πέρασαν τον Ωκεανό. Τι άλλο μέσον μπορούσε να τους μεταφέρει στην Ινδία εντός 1-2 ημερών; Έτσι οδηγηθήκαμε για άλλη μια φορά στα συνήθη αδιέξοδα , που αγόμαστε οσάκις ερευνούμε τους θεούς! Αν η έρευνα μας συνέβαινε προ του 1904, δηλαδή πριν κάνουν οι αδελφοί Ράιτ στις ΗΠΑ την πρώτη τους πτήση, ασφαλώς θα είμαστε κατηγορηματικοί ότι πρόκειται για έπεα πτερόεντα και τολμηρή φαντασία, ή για θαυματουργή πτήση αγγέλων . Όμως στην Ελληνική αρχαιότητα οι άνθρωποι πετούσαν με πτητικές μηχανές (Φαέθων, Δαίδαλος-Ίκαρος) έφτιαχναν χάρτες της υδρογείου από αεροφωτογραφίες, χρησιμοποιούσαν οι θεοί μηχανές για την μετάβαση τους από και προς τον Όλυμπο και ποτέ δεν περπατούσαν, διότι η πρόσβαση στην κορυφή, όπου τα ανάκτορα του Διός, ήτο λίαν κουραστική και χρονοβόρα ενασχόληση . Αλλά κι’ αν ακόμη δεχθούμε ότι δεν διέθεταν πτητικές μηχανές, πως με την φαντασία του ο Όμηρος και η πατρώα θρησκεία διετύπωναν τέτοιες τεχνολογικά ακραίες πληροφορίες χωρίς να έχουν προγενέστερες κεκτημένες παραστάσεις;
Συμπέρασμα: Ο Ζευς με την κουστωδία του ταξίδευσαν πάνω από τον Ωκεανό προς την χώρα των Αιθιόπων(Ινδία)με κάποιο λίαν προηγμένης τεχνολογίας εναέριο ή διαστημικό όχημα.
6/ Πως Πληροφορήθηκε η Θέτις το Ταξίδι;
Εξ όσων γνωρίζουμε η Θέτις ήτο θαλασσία θεά και δεν κατοικούσε τον περισσότερο καιρό στα ανάκτορα του Διός, στον Όλυμπο, αλλά σε κάποιο παραθαλάσσιο θέρετρο. Ενδέχεται να την είχε ορίσει ο Ζευς σαν τοπάρχη σε κάποιο παραθαλάσσιο μέρος ή σε νήσο και γι’ αυτό εθεωρείτο θαλασσία θεότης.
Όμως στον Αχιλλέα μεταφέρει μια λίαν αξιόλογη πληροφορία, ότι :«ο Ζευς εχθές, μαζί με όλους τους θεούς, πήγε στον Ωκεανό προσκαλεσμένος σε συμπόσιο από τους Αιθίοπες » Πως πληροφορήθηκε περί του ταξιδιού του Διός ; Με τι μέσα επικοινωνίας έλαβε την πληροφορία ; .Μήπως εκτός από τις φρυκτωρίες της Μυκηναϊκής εποχής οι θεοί (ή οι Προκατακλυσμιαίοι Αιγαίοι) είχαν αναπτύξει κι’ άλλα άγνωστα σε μας τεχνολογικά μέσα νοητικής(εσωτερικής) επικοινωνίας; Κι’ αυτό, όπως και τα άλλα, θα παραμείνει ένα σκοτεινό μυστήριο, εκτός κι’ αν επιστρατεύσουμε λίγο την φαντασία, την κρίση τις σύγχρονες εμπειρίες και γνώσεις μας για να το λύσουμε. Ίσως όμως το μυστήριο τούτο να λυθεί στο μέλλον όταν οι άνθρωποι θα έχουν αναπτύξει τη νοητική επικοινωνία (τηλεπάθεια)
7/ Εξωγήινοι Πολιτισμοί
Δεν πρέπει να αποκλείσουμε εντελώς την θεωρία ότι υπήρχαν-και ακόμη υπάρχουν- υπολείμματα προηγμένου προκατακλυσμιαίου πολιτισμού κάπου στο διάστημα. Αν έτσι έχουν τα πράγματα δεν είναι απίθανον να μας επισκέπτονται από καιρού εις καιρόν για να ιδούν την πρόοδο μας ή καλύτερα την υπανάπτυξη μας σε πρωτόγονα επίπεδα πολιτισμού. Και είναι φυσικό οι άνθρωποι ενός τόσο προηγμένου πολιτισμού να είχαν παραμείνει στην μνήμη των ανθρώπων της Γης ,των μετέπειτα γενεών, ως θεοί. Επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με το θέμα των εξωγήινων, υποστηρίζουν ότι η μεταπολεμική έκρηξη των τεχνολογικών ανακαλύψεων και αλλαγών στη ζωή στη Γη ενδέχεται να οφείλεται στην μετάγγιση εκείνης της τεχνολογίας (Ραντάρ, ηλεκτρονική ανάπτυξη, Υπολογιστές, διαστημικά ταξίδια, μοριακή βιολογία, DNA κλπ ) εκ μέρους πανάρχαιων γήινων πολιτισμών που τα υπολείμματα τους υπάρχουν ακόμη είτε στο διάστημα ή κρυμμένα στο υπέδαφος και στην θάλασσα. Η θεωρία αυτή-που δεν είναι επαρκώς επιβεβαιωμένη -και γι’ αυτό αναφέρεται μετ’ επιφυλάξεως - υποστηρίζει ότι η NASA γνωρίζει την ύπαρξη μη αναγνωρισμένων ιπτάμενων αντικειμένων , που πιθανόν να έχουν σχέση με εξωγήινους πολιτισμούς . Λέγεται δε ότι διαθέτει άκρως απόρρητες πληροφορίες, που δεν είναι ανακοινώσιμες στο ευρύ κοινό, για επαφές
*Σύμφωνα με την θεωρία αυτήν, οι ανασκαφές για το μετρό της Αθήνας έδωσαν σημαντικότατες πληροφορίες, ηλικίας άνω των 15.000 ετών, από αντικείμενα της προϊστορικής εποχής που κρύβονται στα έγκατα της πανάρχαιας πόλης των Αθηνών.
* Άλλοι ομιλούν για πληροφορίες της καταστραφείσης Βιβλιοθήκης Αλεξανδρείας . Αρκετές από αυτές κρύβονται στα υπόγεια του Βατικανού και έρχονται στο φως από καιρού εις καιρόν Όλα αυτά με άκραν επιφύλαξη. Διότι τίποτα δεν πρέπει να δεχόμαστε σαν αλήθεια αν δεν μπορούμε να το αποδείξουμε και τίποτα δεν πρέπει να απορρίπτουμε αν δεν μπορούμε να αποδείξουμε την ανακρίβεια τους.
Και διερωτώμεθα :Γιατί δεν λέγει ο Όμηρος υπερβολές για το καράβι του Οδυσσέως ή για τα θέματα των ανθρώπων της εποχής του, παρά λέγει αυτά τα αλλόκοτα πράγματα μόνον για το γένος των θεών και ημιθέων; Αυτό πρέπει να μας προβληματίσει.

8/ Προκατακλυσμιαίος Πολιτισμός

Η άποψη περί του Προκατακλυσμιαίου Πολιτισμού όλο και μεγαλώνει στους κόλπους των ελευθέρων επιστημόνων (μη χρηματοδοτούμενων από διάφορα κέντρα) Αυτός δίνει λύση σε όλα τα παράδοξα που εμφανίζει η γραμμική θεώρηση της ιστορίας.
Γι αυτόν τον κατακλυσμό έχουμε μαρτυρίες από όλους τους αρχαίους πολιτισμούς( Ινδία , Κίνα , Αφρική , Ελλάδα κ.α) που έχουν πολλά κοινά ως προς την χρονολογία και τα χαρακτηριστικά του ειδικά ο Πλάτωνας είναι πολυ κατατοπιστικός!!
Σε ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο συναντάμε κοινά σύμβολα τον μαίανδρο για παράδειγμα στα κτίσματα των Ινκας, Μαγιας αγγεία με τον διπλό πέλεκυ στον Ειρηνικό ωκεανό αρχαίο ελληνικό θέατρο στην Αμερική όπως και τοπωνύμια των Ινδιάνων τα ονόματα Πολυνησία Μελανησία στην γλώσσα των κατοίκων υπάρχει νησί Άνδρος στην Καραϊβική χιλιάδες αρχαιοελληνικές λέξεις των τοπικών διαλέκτων κ.λ.π

Ο Πίθος του Μπίμινι στην Καραϊβική

Δύο χαρακτηριστικές φωτογραφίες που δείχνουν του λόγου το αληθές



Πιθάρι που βρέθηκε από τον Α. Έβανς στο Ανάκτορο της Κνωσσού και εκτίθεται στο μουσείο του Ηρακλείου. Οι ομοιότητες με το πιθάρι του Μπίμινι είναι εκπληκτικές


Υπήρξε λοιπόν Προκατακλυσμιαίος Πολιτισμός που κατεστράφη από ένα τεράστιο παλιρροϊκό κύμα ή και κάποιο ουράνιο σώμα, αλλά τα ίχνη του τα ανακαλύπτουμε ακόμη σε όλα τα μέρη και τα πλάτη του πλανήτου μας.

Το Κηρύκειον του Ερμού
Ένα από τα αρχαιότερα σύμβολα στην παγκόσμια ιστορία των συμβόλων (και όχι μόνο) είναι και το κηρύκειο του Ερμού...
Οι αποσυμβολισμοί πολλοί ...
Πολλά λέγονται για τα φίδια και τις διπλές έλικες του dna

Το κηρύκειο αποτελείται από 2 όφεις - φορείς σοφίας - που μπλέκονται σαν έλικες σχηματίζοντας 7 κύκλους που λέγεται ότι συμβολίζει το DNA. Ο Ερμής ήταν ο πρώτος που μίλησε για τον έναν θεό και έγραψε 42 βιβλία 36 για την κοσμοθεωρία και 6 για ιατρική ( ανάγεται πολύ πριν του 10000 π.χ)

Η παρουσία απολιθωμάτων, αποτυπωμάτων, η εξαφάνιση πλείστων ειδών, (δεινοσαύρων κλπ) αλλά και ολοκλήρων ηπείρων(Ατλαντίς,, Ωκεανίς στον Ειρηνικό, Αιγηίς, δημιουργία Μεσογείου Θαλάσσης, αποξήρανση της Σαχάρας, Θεσσαλίας κλπ ) συνηγορούν υπέρ της θεωρίας ότι στη Γη συνέβησαν -και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν – κοσμογονικές αλλαγές που επιφέρουν φοβερές καταστροφές στα έμβια όντα και στο περιβάλλον. Για να γίνει αντιληπτή η ενέργεια που δημιουργήθηκε από την πρόσκρουση, ή την διέλευση πλησίον της Γης κάποιου ουρανίου σώματος θα αναφέρουμε μόνον τα εξής στοιχεία: Παρήχθη τρομακτικό έργον σε ίππους ίσον με 10 στην 22α δύναμιν , ικανό να ανυψώσει τρεις φορές εις ύψος 4.000 μέτρων τα 12 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα των οροσειρών (Κορδιλιέρα) της Νοτίου Αμερικής. Κατά την πρόσκρουση καταβυθίστηκαν 55 εκατομμύρια τετραγωνικά χ.λ.μ σε βάθος 4000 μέτρων. Τα κύματα σηκώθηκαν σε ύψος 2000 μέτρων και έπληξαν με ταχύτητα 400 χλμ/ώρα την ξηρά. Αυτό το τιτάνιο κύμα δεν ήτο δυνατόν να αφήσει οτιδήποτε στο πέρασμα του. Όλες οι Θεογονίες και οι παραδόσεις ομιλούν για τον Κατακλυσμό, που πρέπει να έγινε 15.000 περίπου χρόνια προ της εποχής μας. Αλλά ενδεχομένως να έχουν προηγηθεί και άλλοι, διότι η Ελληνική Αρχαιολογία αναφέρει τρεις Κατακλυσμούς και όχι έναν, όπως όλες οι άλλες παραδόσεις [Ο ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, του Παν. Μαρίνη, Νέα Θέσις, σελ. 60 και ε.κ].Επομένως τα μόνα μέρη που ξέφυγαν από την Καταστροφή ήσαν οι ορεινές περιοχές , όπως λ. χ της Αρκαδίας , Στερεάς Ελλάδος , της οροσειράς της Πίνδου κ. α .


*Πως συσσωρεύθηκαν τα οστά προϊστορικών ειδών στην χαράδρα του Πικερμίου; Σημειωτέον ότι αυτά ζούσαν σε διαφορετικό περιβάλλον , όπως λ. χ στην Αρκτική και στον Ισημερινό. Τα οστά αυτά που βρέθηκαν προσφάτως βρίσκονται σε παλαιοντολογικά μουσείο.

Ο Υπολογιστής των Αντικυθήρων
________________________________________


Ανακαλύφθηκε σε ναυάγιο ανοικτά του Ελληνικού νησιού Αντικύθηρα. Χρονολογείται πριν από την ημερομηνία του ναυαγίου, το οποίο συνέβη γύρω στο 100 π. Χ. Είναι φτιαγμένος από μπρούτζο, οι διαστάσεις του είναι 32X20X10 εκατοστά και βρίσκεται μέσα σε ένα μεταλλικό κουτί με ξύλινο πλαίσιο. Ο κύριος μηχανισμός περιλαμβάνει γρανάζια με δόντια που έχουν κοπεί με κλίση 60ο, καθώς επίσης ένα διαφορικό σύστημα για την εκτέλεση αφαιρέσεων, κάτι που δηλώθηκε για ευρεσιτεχνία στην Αγγλία το έτος 1832.
9/ Ακόμη δεν ξεφύγαμε από τον Μεσαίωνα
Μολονότι ξεφύγαμε από τον σκοτεινό Μεσαίωνα ακόμα ισχύει το δόγμα που μας βύθισε σ’ αυτόν. Η Εβραιογενής μονοθειστική θρησκεία(Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός, Ισλαμισμός) είναι ακόμη μέρος της εξουσίας και οι φύλακες της δεν είναι αποκλειστικά και μόνον το Ιερατείο και το εξουσιαστικό κατεστημένο, αλλά και οι στρατευμένοι προς τούτο επιστήμονες και χρυσωμένοι κονδυλοφόροι. Με τέτοια φυλακισμένη ή «θωρακισμένη» επιστημονική σκέψη και γνώση η κατάσταση που επικρατεί σήμερον είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Είναι δυνατόν επιστημονικές θεωρίες να διατηρούνται τεχνητώς στην ζωή(Big Bang, Θεωρία Σχετικότητος ,Ινδοευρωπαίοι, Μαύρη Αθηνά, Βίβλος, το Φοινικικό Αλφάβητον κ. α ), ενώ άλλες να γεννώνται εξ υπολογισμών ή εξ αποκαλύψεως λόγου ; Αντίθετα οι πανάρχαιες επιστημονικές γνώσεις της Ελληνικής Σκέψης να θάβονται διότι δεν είναι «πολιτικώς ορθές»; Η απάτη αυτή που διαρκεί εδώ και 2.000 χρόνια καλύπτεται από μια εκτεταμένη παγκόσμια συνωμοσία. Αυτή ενετάθη μεταπολεμικώς με την επιβολή διαφόρων απαγορεύσεων στην έρευνα, στην παιδεία, στην έκφραση και στην προβολή ορισμένης κατηγορίας ιδεών, ώστε αυτές που κατατίθενται να συμφωνούν με το « δογματικώς ορθόν». Οι καιροί πλέον είναι ώριμοι για να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να ανατραπεί η παγκόσμια συνωμοσία για να προχωρήσει ο κόσμος στον πραγματικό Πολιτισμό . Είναι παρήγορον ότι παράλληλα με το σκοταδισμό αναπτύσσεται μια πρωτόγνωρη κίνηση Διαφωτισμού, από λαμπρούς διανοητές που ρίχνουν φως στην Επιστήμη-Τεχνολογία, στην Οικολογία, στις Θρησκείες και στους αρχαίους Πολιτισμούς (στην Ελληνική Ιστορία και Προϊστορία ) .

Παιδεία: Ο Νέος Σίσυφος που βασανίζεται από την‘Δίψα του Ειδέναι’

Τα έργα του Ομήρου(ΙΛΙΑΣ και ΟΔΥΣΣΕΙΑ) είναι τα αρχαιότερα και ωραιότερα αριστουργήματα του κόσμου. Και όμως τα σύγχρονα Ελληνόπουλα στερούνται αυτών των πνευματικών θησαυρών των προγόνων μας, οι οποίοι δυστυχώς μόνον στην Ελλάδα αγνοούνται. Εκρίναμε σκόπιμο να μελετήσουμε εκ νέου τον θείον Όμηρον - και συγκεκριμένα την ΙΛΙΑΔΑ –υπό το πρίσμα των σημερινών δεδομένων, διότι ο ποιητής των Θεών είναι και ο Θεός των ποιητών. Περί της καταγωγής του Ομήρου και της εποχής κατά την οποίαν συνέθεσε τα δύο μνημειώδη έπη του, δεν είναι τίποτα θετικώς γνωστόν. Νεώτερες μελέτες που έγιναν επί τη βάσει αστρονομικών δεδομένων-που είχε την πρόνοια ο ποιητής να συμπεριλάβει στα έπη του- οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα Ομηρικά έπη είναι πολύ παλαιότερα. Δεν έγιναν το 1350 π. Χ –όπως μέχρι τούδε ενομίζετο- αλλά με βάση τα αστρονομικά δεδομένα που εμελέτησε ο ερευνητής Κ. Κουτρουβέλης, ανάγονται στο 3.140 π. Χ (Περ. ΔΑΥΛΟΣ, «Αναχρονολόγηση της Ιστορίας» του Ταξιάρχου ΓΥΣ Κ. Κουτρουβέλη). Και ναι μεν λέγεται ότι «επτά πόλεις ερίζουν την καταγωγή του» , περισσότερον όμως πιθανή είναι η καταγωγή του από τη Λέσβο ή από την Σμύρνη [Επειδή σήμερον γίνεται κανιβαλισμός της Ιστορίας και Προϊστορίας, πρέπει να πούμε ότι η Σμύρνη , όπως και ολόκληρη η Ιωνία-και όχι μόνον- ήτο Ελληνική ως το 1922, οπότε έγινε η Μικρασιατική Καταστροφή από τους Τούρκους κατακτητές της Μικράς Ασίας και εκδιώχθηκαν βιαίως οι Ελληνικοί πληθυσμοί της Μικράς Ασίας(Ίωνες, Πόντιοι, Καπαδόκες, Κωνσταντινοπολίτες, Ιμβριοι, Τενέδιοι κ.α)] .
Οι Έλληνες της Σμύρνης –προτού διωχθούν από τους Νεότουρκους του Μουσταφά Κεμάλ- αποκαλούσαν «Μελισογενή» τον Όμηρο διότι κατοικούσε στις όχθες του ποταμού Μέλητος. Όλα όμως αυτά επειδή χάνονται βαθιά στην αχλύν της προϊστορίας καλύπτονται από πέπλο μυστηρίου αλλά όχι και αμφιβολίας , διότι εσχάτως έρχονται πληροφορίες και μαρτυρίες στο φως από ανασκαφές που αποδεικνύουν ότι τα Επη του Ομήρου δεν είναι φανταστικά, όπως διατείνονται μερικοί, αλλά η ίδια η ηρωική προϊστορία του Ελληνικού Έθνους. [Η πρόσφατη ανακάλυψη προϊστορικών οικισμών 14.000 ετών στη Λήμνο από την αρχαιολογική σκαπάνη δείχνει ότι ψεύδονται αυτοί που ως τώρα εξηγούν την προϊστορία επι τη βάσει αστήρικτων ψευδολογιών ]

Οικισμός 14.000 ετών στη Λήμνο

Ο ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΜΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ

Εκπληκτα τα μέλη της ομάδας αρχαιολόγων με επικεφαλής τον καθηγητή της Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Νίκο Ευστρατίου ανακαλύπτουν στη Λήμνο τα απομεινάρια του παλαιότερου έως τώρα ανθρώπινου οικισμού στο Αιγαίο. Τα πρώτα ευρήματα Ελλήνων αρχαιολόγων και συνεργαζόμενων ερευνητών από Πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ιταλίας μιλούν για σημαντικά ευρήματα του 12000 π.Χ., δηλαδή πριν 14.000 χρόνια.


Αρχαιολόγοι με επικεφαλής τον καθηγητή Ν. Ευστρατίου του ΑΠΘ στην παραλία Λουρί του Δήμου Μούδρου

Ευρήματα που τοποθετούν στη Λήμνο την παλαιότερη ανθρώπινη εγκατάσταση στο Αιγαίο. Μια θέση που, όπως λένε οι επιστημονικές πληροφορίες, αντίστοιχή της λείπει ακόμη και από το σύνολο των ηπειρωτικών Βαλκανίων. (Του Στρατή Μπαλάσκα )

Οι χρονολογίες δεν είναι απόλυτα γνωστές και πρέπει να αποκρυπτογραφηθούν από ειδικούς. Πάντως ο Τρωικός Πόλεμος ανάγεται σύμφωνα με σύγχρονες τεκμηριωμένες απόψεις πολύ πριν από το 1350 π. Χ , ίσως και στην 3 ή 4ην Χιλιετηρίδα π. Χ, το δε περιεχόμενο των Επών και τα αστρονομικά του δεδομένα και οι πελασγικές του εκφράσεις μαρτυρούν ότι αυτά ίσως ανάγονται σε πολύ παλαιότερες εποχές.

Ο Ασιάτης Κατακτητής της Τροίας

Τα Έπη μαρτυρούν ότι ο Όμηρος υπήρξε και ήτο Έλλην, εκ Μικράς Ασίας. Τότε η περιοχή αυτή ήτο ακραιφνώς Ελληνική και σ’ αυτό δεν χωρεί καμία αμφιβολία. Δεν θα ασχοληθούμε με τους ισχυρισμούς ορισμένων που θεωρούν ότι η λέξη «Όμηρος» δεν είναι δηλωτικό ονόματος , αλλά σημαίνει «λαϊκό τραγούδι» και ότι το έπος είναι άθροισμα ωδών που εψάλλοντο η μία μετά την άλλη κατά τόπους και κατά καιρούς. Όλα αυτά κατέπεσαν σαν χάρτινος πύργος. Ο Όμηρος λοιπόν υπήρξε ο εμπνευσμένος και μέγιστος αοιδός(τραγουδιστής) των ηρωικών κατορθωμάτων της Φυλής του . Ο θρύλος τον θέλει τυφλόν πλανόδιον τραγουδιστήν, ο οποίος εσχεδίαζε τους στίχους του. Το πιθανότερον είναι να ήτο σύγχρονος της εκστρατείας των Ελλήνων στην Τροίαν, και μάλιστα να συμμετείχε προσωπικά στην εκστρατεία . Μάλλον απίθανο φαίνεται να ήτο μεταγενέστερος του Τρωικού Πολέμου, διότι εν τοιαύτη περιπτώσει δεν θα μπορούσε να γράψει όλες αυτές τις συνταρακτικές λεπτομέρειες(προσώπων, τόπων, θαλασσών, πολεμικών επιχειρήσεων, πεδίου της μάχης, συγκροτήσεως των δυνάμεων, χαρακτήρων κ.α) Αν δεν συμμετείχε ή τουλάχιστον αν δεν ήτο σύγχρονος εκείνων των γεγονότων για να τα γνωρίζει από πρώτο χέρι ή να τα πληροφορηθεί από τους πρωταγωνιστές της εκστρατείας δεν θα ήτο τόσο διεισδυτικός και τόσο πειστικός. Εξ άλλου από τις αρχαιολογικές έρευνες του Σλήμαν στην Τροία , απεδείχθη ότι είναι αληθή αυτά που έγραψε. Αλλά πιστεύει κανείς ότι όλα αυτά ίσως να μην έγιναν ; Μήπως το 1922 δεν επανελήφθη η ίδια εκστρατεία στις ακτές της Μικράς Ασίας με ήρωες κάπως διαφορετικούς, δεδομένου ότι οι κατέχοντες την Μικρά Ασία Τούρκοι είναι κατακτητές εδώ και εννέα αιώνες. Αντίθετα, ο Τρωικός Πόλεμος μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ο πρώτος εμφύλιος πόλεμος της ιστορίας, ένας πόλεμος μεταξύ Ελλήνων. Διότι και οι δύο εμπόλεμοι του Τρωικού Πολέμου(Ελλαδίτες και Τρώες) είχαν το ομαιμον, το ομόγλωσσον, το ομόθρησκον και το ομόδοξον. Και τότε όπως και κατά την πρόσφατη Μικρασιατική Εκστρατεία έγινε απόβαση των Ελληνικών δυνάμεων στις ακτές της, έλαβον χώραν αιματηρές μάχες και καταστροφές και τέλος η επιστροφή των στρατευμάτων κατέληξε σε φρικτή τραγωδία, όπως και τότε. Διότι στην στρατηγική τέχνη ο υποχωρητικός ελιγμός είναι ο δυσκολότερος όλων και εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τον υποχωρούντα. Όλοι γρνωρίζουμε την πανωλεθρία των Γάλλων στην Ινδοκίνα , των Γερμανών στη Ρωσία , των Αμερικανών στο Βιετνάμ(Ινδοκίνα) κ.ο.κ
Ο Όμηρος ιστορεί τα διατρέξαντα με αξιοθαύμαστη φυσικότητα, ώστε με μόνην την φαντασίαν ούτε καν θα διενοείτο, αλλ’ ούτε θα συγκινούσε τους αναγνώστες ανά τους αιώνες με φανταστικά παραμύθια. Τα Έπη αποπνέουν μια πραγματική γιγαντομαχία που έλαβε χώρα στο Ιλιον.
Για να τα διατηρηθούν αυτά από μνήμης ανά τους αιώνας , φθάνοντας υπό μορφή γραπτού λόγου ως τον 21ον αιώνα, ασφαλώς επρόκειτο για ένα πολύ σημαντικό και πραγματικό γεγονός που ανέτρεψε τον ρου της ιστορίας. Τα γεγονότα λοιπόν των επών συνέβησαν, έστω κι αν ορισμένα έχουν μυθοποιηθεί και εκφράζονται συμβολικά. Το μεγαλείον τους δε έγκειται στο ότι αυτά είναι διαχρονικά και αξεπέραστα. Σκεφθείτε ότι σε εκατό χρόνια από τώρα δεν θα υπάρχει κανείς από τους σημερινούς ανθρώπους-με εξαίρεση μερικές χιλιάδες αιωνοβίων- που να θυμάται πολλά από τα σημερινά έργα, τα οποία έργα είτε θα έχουν καταστραφεί, είτε ξεπερασθεί, εν αντιθέσει προς τα Έπη του Ομήρου . Διότι αυτά θα υπάρχουν όσο υπάρχουν άνθρωποι. Αυτά θα είναι πάντα πρωτότυπα και φρέσκα και θα αυξάνει η αξία τους με το πέρασμα του χρόνου.

Είσοδος τάφου στο Τσανάκαλλε πού μάλλον άνηκε σέ κάποια ευγενή οικογένεια τήςΔαρδάνου. Στην πόρτα της εισόδου υπάρχει επιγραφή στά ελληνικά (!), πού πιθανότατα αναφέρεται σε εκείνους γιά τούς οποίους είχε κατασκευαστεί ό τάφος.
Η πόλη Τσανάκκαλε
Στόν Ελλήσποντο πού πήρε την ονομασία του από την πτώση της Έλλης, όταν ταξίδευε μέ τόν αδελφό της Φρίξο γιά την Κολχίδα, στη ράχη του χρυσόμαλλου Κριού, διαδραματίστηκε και ό μύθος της Ηρώς και του Λέανδρου. στην ευρύτερη περιοχή, η Τροία -ή πόλη κλειδί στά Στενά τών Δαρδανελίων- συνδέεται μέ τόν περίφημο Τρωικό Πόλεμο, ενώ η μυθολογία μας έχει έντονη παρουσία στην περιοχή.
Ό πορθμός οφείλει την ονομασία του στην πόλη Δάρδανο της Τρωάδος πού κατά την παράδοση είχε ιδρύσει ό γιός του Δία, Δάρδανος.
Ή Δάρδανος βρισκόταν μεταξύ της Αβύδου και του “Ιλιον και μάλλον ιδρύθηκε από Αιολείς στο λόφο πού σήμερα ονομάζεται Μάλτεπέ, 10 περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Τσανάκκαλε. Γι’ αυτή την πόλη πίστευαν ότι ήταν αρχαιότερη από το ι Ίλιον, άλλά εξαφανίστηκε νωρίς από την ιστορία, άφού ό Στράβων μαρτυρεί ότι στην εποχή του δεν υπήρχαν ούτε κάν τά ερείπια της.
Πράγματι, δεν υπάρχουν ερείπια άφού η τοποθεσία της βρίσκεται μάλλον στην περιοχή όπου και γίνονταν οι εργασίες του Συνεδρίου, στο Συνεδριακό και κατασκηνωτικό, τρόπο τινά, χώρο του Πανεπιστημίου του Τσανάκκαλε. Έτσι, παρόλο το ένδοξο παρελθόν της και το ηχηρό όνομα της δεν υπάρχουν σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή της. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν ένα τύμβο, καθώς και κάποια άλλα αρχαιολογικά κατάλοιπα πού χρονολογούνται από τόν 8ο π.Χ. έως το 2ο μ.Χ. αιώνα, και φυλάσσονται στο Μουσείο του Τσανάκκαλε. Ό τάφος αυτός πού ανακαλύφθηκε, εντελώς τυχαία, βρίσκεται σέ απόσταση πέντε λεπτών πορεία από το Συνεδριακό χώρο του Πανεπιστημίου. Είναι μάλλον εγκαταλελειμμένος από τις αντίστοιχες αρχαιολογικές υπηρεσίες η τρόπο τινά πρόχειρα φυλασσόμενος. Ανακαλύφθηκε το 1959 κατά τή διάρκεια της κατασκευής κάποιων εξοχικών κατοικιών γιά την Τσιμεντοβιομηχανία πού κατείχε τή συγκεκριμένη περιοχή. Στη συνέχεια, ανέλαβαν τις συστηματικές ανασκαφές Τούρκοι αρχαιολόγοι μέ επικεφαλής τόν Rusten Duyran και τόν Ergon Ataceri οι όποιοι χαρτογράφησαν τόν τάφο πού μάλλον άνηκε σέ κάποια ευγενή οικογένεια της Δαρδάνου. Η είσοδος του τάφου έχει ύψος 1, 70 μ. και μήκος 5,20 μ., ενώ στην πόρτα της εισόδου φέρει μία επιγραφή στά ελληνικά(Ι) πού μάλλον αναφέρεται σε εκείνους γιά τούς όποιους ο τάφος είχε κατασκευαστεί. Τελικά, καταλήγει σέ μία μικρή αίθουσα 3,22 μ. -1,24 μ. – 2, 64μ., όπου βρέθηκε μία σαρκοφάγος πού κι αυτή έφερε επιγραφή στά ελληνικά.
Είσοδος τάφου στο Τσανάκαλλε πού μάλλον άνηκε σέ κάποια ευγενή οικογένεια τήςΔαρδάνου. Στην πόρτα της εισόδου υπάρχει επιγραφή στά ελληνικά (!), πού πιθανότατα αναφέρεται σε εκείνους γιά τούς οποίους είχε κατασκευαστεί ό τάφος.
Η πόλη Τσανάκκαλε
Μετά το πολύωρο ταξίδι μας, μόλις φθάσαμε στην ακτή, έπιβιβαστήκαμε σέ ένα τοπικό φέρρυ-μπώτ και περάσαμε στην απέναντι ακτή στο Τσανάκκαλε. Στη διαδρομή μας αγναντεύαμε τόν Πορθμό τών Δαρδανελλίων πού κατέχει σημαντική θέση στην αρχαία και νεότερη ιστορία μας. Στόν Ελλήσποντο πού πήρε την ονομασία του από την πτώση της Έλλης, όταν ταξίδευε μέ τόν αδελφό της Φρίξο γιά την Κολχίδα, στη ράχη του χρυσόμαλλου Κριού, διαδραματίστηκε και ό μύθος της Ηρώς και του Λέανδρου. στην ευρύτερη περιοχή, η Τροία -ή πόλη κλειδί στά Στενά τών Δαρδανελίων- συνδέεται μέ τόν περίφημο Τρωικό Πόλεμο, ενώ η μυθολογία μας έχει έντονη παρουσία στην περιοχή. Ό πορθμός οφείλει την ονομασία του στην πόλη Δάρδανο της Τρωάδος πού κατά την παράδοση είχε ιδρύσει ό γιός του Δία, Δάρδανος.
Ή Δάρδανος βρισκόταν μεταξύ της Αβύδου και του “Ιλιον και μάλλον ιδρύθηκε από Αιολείς στο λόφο πού σήμερα ονομάζεται Μάλτεπέ, 10 περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Τσανάκκαλε. Γι’ αυτή την πόλη πίστευαν ότι ήταν αρχαιότερη από το ι Ίλιον, άλλά εξαφανίστηκε νωρίς από την ιστορία, άφού ό Στράβων μαρτυρεί ότι στην εποχή του δεν υπήρχαν ούτε κάν τά ερείπια της.
Πράγματι, δεν υπάρχουν ερείπια άφού η τοποθεσία της βρίσκεται μάλλον στην περιοχή όπου και γίνονταν οι εργασίες του Συνεδρίου, στο Συνεδριακό και κατασκηνωτικό, τρόπο τινά, χώρο του Πανεπιστημίου του Τσανάκκαλε. Έτσι, παρόλο το ένδοξο παρελθόν της και το ηχηρό όνομα της δεν υπάρχουν σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή της. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν ένα τύμβο, καθώς και κάποια άλλα αρχαιολογικά κατάλοιπα πού χρονολογούνται από τόν 8ο π.Χ. έως το 2ο μ.Χ. αιώνα, και φυλάσσονται στο Μουσείο του Τσανάκκαλε. Ό τάφος αυτός πού ανακαλύφθηκε, εντελώς τυχαία, βρίσκεται σέ απόσταση πέντε λεπτών πορεία από το Συνεδριακό χώρο του Πανεπιστημίου. Είναι μάλλον εγκαταλελειμμένος από τις αντίστοιχες αρχαιολογικές υπηρεσίες η τρόπο τινά πρόχειρα φυλασσόμενος. Ανακαλύφθηκε το 1959 κατά τή διάρκεια της κατασκευής κάποιων εξοχικών κατοικιών γιά την Τσιμεντοβιομηχανία πού κατείχε τή συγκεκριμένη περιοχή. Στη συνέχεια, ανέλαβαν τις συστηματικές ανασκαφές Τούρκοι αρχαιολόγοι μέ επικεφαλής τόν Rusten Duyran και τόν Ergon Ataceri οι όποιοι χαρτογράφησαν τόν τάφο πού μάλλον άνηκε σέ κάποια ευγενή οικογένεια της Δαρδάνου. Η είσοδος του τάφου έχει ύψος 1, 70 μ. και μήκος 5,20 μ., ενώ στην πόρτα της εισόδου φέρει μία επιγραφή στά ελληνικά(Ι) πού μάλλον αναφέρεται σε εκείνους γιά τούς όποιους ο τάφος είχε κατασκευαστεί. Τελικά, καταλήγει σέ μία μικρή αίθουσα 3,22 μ. -1,24 μ. – 2, 64μ., όπου βρέθηκε μία σαρκοφάγος πού κι αυτή έφερε επιγραφή στά ελληνικά.
Πρός το τέλος τών ημερών του Συνεδρίου, έφθασε και η στιγμή της προγραμματισμένης επίσκεψης μας στην Τροία στην όποια η απαράμιλλη τέχνη του Όμηρου προσέδωσε τή φήμη πού ξεσήκωσε τή φαντασία όλων όσων γνώρισαν μέσα από τά έπη του την ιστορία της.

Τά ερείπια της Τροίας βρίσκονται στο λόφο Χισαρλίκ
Ή επίσκεψη στην Τροία
Άπό το Τσανάκκαλε φθάσαμε στην Τροία σέ λιγότερο από 30 λεπτά της ώρας. Δεν μπορώ να πώ ότι εντυπωσιάστηκα από την πρώτη οπτική επαφή. Φαίνεται ότι υποσυνείδητα περίμενα κάτι διαφορετικό. Εντούτοις, από αρχαιολογική άποψη, όπως ανέφερε ό εξαίρετος Τούρκος ξεναγός μας -φοιτητής της αντίστοιχης Σχολής- τά ερείπια της, μολονότι δεν είναι εκτεταμένα, παρουσιάζουν μιά θέση κλειδί πού απεικονίζει τά αντικείμενα πού βρέθηκαν -στά διαδοχικά στρώματα κατοίκησης της- τή βαθμιαία εξέλιξη του πολιτισμού της Μικράς Ασίας.

Ό Ερρίκος Σλήμαν (1822-1890) γνωστός από τίς ανασκαφές του στην Τροία χαρακτηρίστηκε ώς ό θεμελιωτής της «τρωικής αρχαιολογίας».
Ό “Ομηρος αναφέρει την πόλη Ίλιον, από το βασιλιά Ίλο, γιό του Τρώα και δισέγγονο του Δάρδανου (Ιλιάδα Υ 321 κ.έξ.).
Ωστόσο, ό ‘Ομηρος αναφέρει παράλληλα και την ονομασία Τροία (Όδ. α 2: Τροίης ιερόν πτολίεθρον) μία ονομασία πού πιθανότατα προέρχεται από το βασιλιά Τρώα.
Στις φωτογραφίες μας φαίνονται τά διαδοχικά στρώματα της Τροίας πού δεν ήταν μιά πόλη, άλλά πολλές χτισμένες η μία πάνω στην άλλη. η ιδανική θέση της Τροίας την έκανε στόχο επιδρομέων πού πολλές φορές την κατάκτησαν και την κατάστρε-ψαν ολοσχερώς. Άλλά και πάλι ξαναχτιζόταν, άφού η θέση της ήταν καταπληκτική, ένας στρατηγικός λόφος πού έλεγχε απόλυτα τά Στενά. Πράγματι, ανεβαίνοντας στόν ψηλότερο λόφο της πού οι Τούρκοι ονομάζουν Χισαρλίκ (Καστράκι) είδαμε ότι δεσπόζει της περιοχής. Αφενός μέν έλεγχε τά σταυροδρόμια τών οδών πού ένωναν την Ασία μέ την Ευρώπη, στη χερσαία οδό πού οδηγούσε από τις δυτικές παράλιες περιοχές της Μικράς Ασίας στο συντομότερο πέρασμα πρός την ευρωπαϊκή ακτή (Δαρδανέλλια), αφετέρου δέ δέσποζε έπί της θαλάσσιας όδού πού κατέβαινε από τόν Εύξεινο Πόντο μέσω της Προποντίδας και κατέληγε στο Αιγαίο Πέλαγος μέσω του Ελλήσποντου. Ή πόλη της Τροίας ήταν κτισμένη στις κλιτύς ενός λόφου πού δέσποζε στην Πεδιάδα του Σκάμανδρου ποταμού, στις δυτικές υπώρειες του όρους Τδη. Δεν πρέπει να μας προκαλούν εντύπωση οι ονομασίες.
Σύμφωνα μέ την παράδοση η ίδρυση της Τροίας ήταν έργο Κρητών άποικων πού εγκατέλειψαν γιά κάποιον άγνωστο λόγο το νησί τους και εγκαταστάθηκαν στις υπώρειες του όρους πού -όπως στην Κρήτη- το ονόμασαν “Ιδη, μιά ονομασία πού οφείλεται στην “Ιδη, θυγατέρα του βασιλιά Μελισσέα η όποια μαζί μέ την αδελφή της Αδράστεια ανάθρεψαν το μικρό Δία στο Ιδαίον άντρον της Κρήτης. Στήν Ίδη (τουρκ. Κάζ νταγί) ό Πάρις έδωσε το μήλο στην Αφροδίτη. Επίσης θρυλείται ότι από την ψηλότερη κορυφή της (1800 μ.) οι Όλύμπιοι Θεοί παρακολουθούσαν την εξέλιξη του Τρωικού Πολέμου. Αρχηγός τών Κρητών ήταν ό Τεύκρος, γιός του ποτάμιου θεού Σκάμανδρου πού ήταν γιός του Ωκεανού και της Τηθύος. Ό Σκάμανδρος συνόδευσε το γιό του στόν αποικισμό, άλλά σέ κάποια σύγκρουση τους μέ γειτονικούς λαούς έπεσε στόν ποταμό Ξάνθο και πνίγηκε. από τότε ο ποταμός αυτός μετονομάστηκε σέ Σκάμανδρο.
Ή μυθολογία μάς αναφέρει ότι ο Τεύκρος, ως βασιλιάς, υποδέχθηκε το Δάρδανο, όταν αυτός έφθασε στη χώρα του, και μάλιστα του έδωσε, ώς σύζυγο, τή θυγατέρα του Βάτεια η Αρίσβη. Από τή Βάτεια ό Δάρδανος απόκτησε τέσσερα παιδιά: τόν Ίλο, το Ζάκυνθο, την Ίδαία και τόν Εριχθόνιο. Διάδοχος του Έριχθόνιου θεωρείται ο γιός του Υρώς από τόν όποιο πήρε την ονομασία της η πόλη, καθώς και ό λαός της. από την Καλλιρρόη, θυγατέρα του Σκάμανδρου, ό Ύρώς απέκτησε το Γανυμήδη, τόν Ασσάρακο και τόν “Ιλο. από τόν τελευταίο πού έγινε ό επόμενος βασιλιάς της Τροίας, η περιοχή αυτή ονομάστηκε και “Ιλιον.
Άπό τόν ψηλότερο, λοιπόν, λόφο όπου ήταν χτισμένη η Τροία, άγναντεύσαμε πρός το Αιγαίο Πέλαγος, στην εύφορη πεδιάδα πού απλώνεται γύρω της την όποια διασχίζουν ακόμη και σήμερα ό ποταμός Σκάμανδρος (τουρκ. Κιουτσούκ Μεντερές) και ό παραπόταμος του Σιμόεις (Ντυμρέκ Τσάι). και πράγματι είδαμε ότι η κατάκτηση της οχυρής πόλης μέ την ακρόπολη της θά ήταν πολύ δύσκολη και πραγματικά θά διάρκεσε τά 10 χρόνια πού αναφέρει ό Όμηρος. η πεδιάδα αυτή η όποια σχηματίζεται μεταξύ της Τροίας και τών ακτών στο Αιγαίο πού απέχουν περίπου 6,5 Km, πρέπει να υπήρξε το θέατρο τών μαχών τίς όποιες περιγράφει ό Όμηρος στην Ίλιάδα. Οι εκβολές τού Σκάμανδρου στόν Ελλήσποντο είναι ό χώρος όπου έστησαν οι Αχαιοί το στρατόπεδο τους και όπου προσάραξαν τά πλοία τους.
Στό λόφο Χισαρλίκ υπήρχαν ανέκαθεν τά ερείπια πόλης πού αρχικά από τόν Charles Maclaren, το ι 1822, και αργότερα από το ι Heinrich Schliemann, από το ι 1870 έως το ι 1890, ταυτίστηκε μέ την Τροία. Ό Ερρίκος Σλήμαν αρίθμησε τά κύρια στρώματα μέ τούς λατινικούς αριθμούς από το ι I έως το ι IX. Αρχίζοντας από την Τροία I (3000-2500 π.Χ.) έως την Τροία IX τών ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων την όποια προσδιορίζει και η επίσκεψη στην πόλη τοΰ Μεγάλου Αλεξάνδρου (334 π.Χ.). από την περίοδο αυτή είδαμε τά ερείπια του Βουλευτηρίου και του ρωμαϊκού Ωδείου.
Μετά τόν Σλήμαν η επιστημονική αποστολή του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι θεώρησε ότι η ομηρική Τροία πρέπει να ήταν η Τροία VΙΙa. Αντιθέτως ό Σλήμαν πίστευε ότι η Τροία του Πριάμου ήταν η Τροία II. Η ομηρική Τροία πού εξυμνήθηκε από την ποιητική ιδιοφυία του Όμηρου ήταν μιά πόλη μεγαλοπρεπής. Μολονότι η Τροία VΙΙa δεν παρουσιάζει τά ίχνη σπουδαίας πόλης, εντούτοις σ’ αυτή ακριβώς τή θέση της Τροίας Vila υπάρχουν φανερά σημάδια λεηλασίας και πυρπόλησης.
Παππού τώρα βλέπω εκεί στο ύψωμα το ομοίωμα του Δούρειου Ιππου . Προς τα κεί κύτταξε . Τον βλέπεις;
Κωνσταντίνε , μην φανταστείς ότι ο πραγματικός Δούρειος Ιππος θα ήτο σαν αυτόν ευτελής. Τότε είχαν μαστοροσύνη και τεχνη άριστη , γιατί ασφαλώς αν ήτο τέτοιος δεν θα μπορούσαν να ξεγελάσουν τους Τρώες που κι’ αυτοί ήσαν έξυπνοι άνθρωποι. Ό Δούρειος ίππος και ό «Θησαυρός του Πριάμου»
Μετά την παρένθεση μας, ολοκληρώνοντας μπορούμε να πούμε ότι, σύμφωνα μέ τά έπη του Όμηρου, ό Τρωικός Πόλεμος έδειχνε να μήν έχει τέλος. Γι’ αυτό το λόγο ό Όδυσσέας, ό πολυμήχανος βασιλιάς της Ιθάκης, έπεισε τούς Αχαιούς να κατασκευάσουν ένα τεράστιο ξύλινο άλογο, το Δούρειο ίππο μέ τόν όποιο θά επιχειρούσαν μέ δόλο την άλωση της Τροίας, πράγμα πού τελικά έγινε. Σέ ανάμνηση του γεγονότος και γιά τουριστικούς λόγους, οι Τούρκοι κατασκεύασαν τόν τεράστιο Δούρειο ίππο, τοποθετημένο ακριβώς στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου να υποδέχεται τούς επισκέπτες. Καί, όπως καταλαβαίνετε, παρά το «κιτς» της υπόθεσης, βγήκαν και οι σχετικές φωτογραφίες. Δίπλα από το Δούρειο ίππο, σέ μικρό στεγασμένο χώρο υπάρχουν σέ τεράστιες πλαστικοποιημένες φωτογραφίες τά στάδια της ανασκαφής και σέ μία από τίς φωτογραφίες αυτές παρουσιάζεται η ελληνίδα σύζυγος του Σλήμαν, η Σοφία, να φορά τά κοσμήματα πού βρήκε ό σύζυγος της στην Τροία.


Ό Δούρειος Ιππος
Ή ποίηση του Όμηρου περιέβαλε το αναμφισβήτητο ιστορικό γεγονός μέ την άχλύ τού μύθου. Ό Θουκυδίδης θεωρούσε ότι ό Τρωικός Πόλεμος αποτελούσε ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός και το πρώτο πού οι Έλληνες κατόρθωσαν συνενωμένοι: «Πρό γάρ τών Τρωικών ου δεν φαίνεται πρότερον κοινή έργασαμένη η Ελλάς» πού μεταγράφεται ώς έξης: «Πριν τόν Τρωικό Πόλεμο, δηλαδή, φαίνεται ότι οι “Ελληνες δεν είχαν κατορθώσει τίποτα σέ συνεργασία» (Ιστοριών Α’ 3).
Μολονότι ό Θουκυδίδης θεωρεί τόν Τρωικό Πόλεμο ώς την πρώτη μεγάλη σύγκρουση λαών στην όποια άποδύθηκε σύσσωμη η Ελλάδα, εντούτοις οι σχετικές ερωτήσεις μας έφεραν σέ δύσκολη θέση τόν αξιόλογο Τούρκο ξεναγό μας. Τί γλώσσα μιλούσαν οι Τρώες πού τά ονόματα τους Έκτωρ, Ανδρομάχη, Κασσάνδρα, Πάρις κ.ά. συναντούνται ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα; η απάντηση του ήταν, πιθανότατα, ελληνικά! Άλλωστε, αυτό πιστοποιούσαν και τά σχετικά νεότερα -είναι γεγονός-εύρήματα στόν ευρύτερο αρχαιολογικό χώρο της Τροίας, όπου οι επιγραφές στά υπολείμματα κιόνων ήταν είτε ελληνικές είτε μεταγενέστερες λατινικές. η δεύτερη ερώτηση μας, λοιπόν, ήταν άν βρέθηκε κάποια επιγραφή σέ άλλη γλώσσα. και πάλι η απάντηση ήταν αρνητική. Άρα το αβίαστο συμπέρασμα μας ήταν ότι ό Τρωικός Πόλεμος ήταν ουσιαστικά ένας εμφύλιος ελληνικός πόλεμος! Άλλωστε η πλειοψηφία τών ερευνητών διεθνώς θεωρεί ότι οι Τρώες ήταν φύλο συγγενές πρός τούς “Ελληνες.
Αυτό δεν μπορούν ακόμη να μας το συγχωρήσουν οι «γείτονες» Τούρκοι. “Ετσι, θέλοντας να δείξουν την «αγάπη» τους πρός το αρχαίο ελληνικό δράμα, μας προσκάλεσαν στην αίθουσα τελετών του Δημαρχείου του Τσανάκκαλε να παρακολουθήσουμε μιά παράσταση του. Αυτό ήταν το δράμα «Τροάδες» του Ευριπίδη (415 π.Χ.), στη βραχύτερη βέβαια εκδοχή του Les Troades του Σαρτρ (1965). Το έργο αυτό μπορεί να είναι ένα από τά δραματικότερα έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, άλλά στη συγκεκριμένη παράσταση μάλλον «υποδείκνυε» τόν «πολεμοχαρή» χαρακτήρα τών Ελλήνων.

Εικονογραφημένο χειρόγραφο τον τέλους του 5ου-άρχών του 6ου αιώνα ατό όποιο απεικονίζονται μάχες 'Ελλήνων μέ τους Τρώες. (Μιλάνο, Άμβροσιανή Βιβλιοθήκη).

Ό τραγικός ποιητής Ευριπίδης, μέ φόντο την καμένη πόλη της Τροίας, βάζει την Εκάβη, τή χαροκαμένη βασίλισσα σύζυγο του Πριάμου, νά εκφράζει την οδύνη της γιά τόν ολοκληρωτικό χαμό της οικογένειας της και της χώρας της, ένώ μέ τή συνδρομή της μάντισσας κόρης της, της Κασσάνδρας, προλέγουν τίς συμφορές πού θά ακολουθήσουν, καθώς η Τροία φλέγεται. Στην οδύνη τους αυτή τούς συμπαραστέκεται ό χορός πού αποτελείται από αιχμάλωτες Τρωαδίτισσες. Βεβαίως, μέ το έργο αυτό ό Ευριπίδης θέλησε να δείξει το πρόσκαιρο τών στρατιωτικών επιτυχιών, αφού οι σημερινοί νικητές πιθανότατα θά είναι οι αυριανοί νικημένοι. Άλλά, έπί της ουσίας, μας φάνηκε ότι η όλη παράσταση «εξυπηρετούσε» μάλλον προπαγανδιστικούς σκοπούς, & ένα διεθνές ακροατήριο, όπως οι αστρονόμοι άπ’ όλο τόν κόσμο.
Ό Σλήμαν ονόμασε τά πολύτιμα ευρήματα τών ανασκαφών «Θησαυρό του Πριάμου». Ό θησαυρός αυτός πού άποτελούνταν από 12.000 ευρήματα ανυπολόγιστης αρχαιολογικής άξιας, μεταφέρθηκε μυστικά στο Βερολίνο. Μετά την ήττα τών Ναζί στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ό «Θησαυρός του Πριάμου» μεταφέρθηκε από τούς Ρώσους στη χώρα τους. Σήμερα βρίσκεται στην κατοχή του Μουσείου Πούσκιν και το μεγαλύτερο μέρος του φυλάσσεται στην Μονή Ζαγκόρσκ. Βιβλιογραφία:
1. Όμηρου Ίλιάδα, Homer, The Iliad, The Loeb Classical Library, with an English Translation by Murray, PhD. London. William Heinemann Ltd. Cambridge, Massachusetts, Harvard University Press, MCMLIV (First printed 1924, reprinted 1928, 1934, 1937, 1939, 1942,1946,1954).
2. Όμηρου Όδύσσεια, Homer, The Odyssey, The Loeb Classical Library, with an English Translation by Murray, PhD., Revised by Dimock, London. William Heinemann Ltd. Cambridge, Massachusetts, Harvard University Press (First publ. 1919, second Edit. 1995). 3. Hooker, 1980, The Encyclopedia of Ancient Civilizations. (Πηγή: Περιοδικό Πεμπτουσία, τεύχος 10.)
Τα Έπη είναι Διαχρονικά

Κάθε φορά που διαβάζει κανείς τα Έπη σε διαφορετικές εποχές , αποκομίζει νέα πρωτόγνωρα μηνύματα και αξίες , σε σχέση με την εποχή του, μηνύματα λίαν χρήσιμα για να καθορίσει το στίγμα πλεύσεως του στο μέλλον. Αυτά έχουν την πρωτοτυπία τους γιατί έχουν καταρρίψει όλα τα βραβεία που θα μπορούσε να κερδίσει ένα λογοτεχνικό έργο, τόσον από απόψεως πλοκής της υποθέσεως, σύμφωνα με την οποίαν οι Αχαιοί ωπλίσθησαν και διαπλεύσαντες το Αιγαίον επετέθησαν στην Μ. Ασία για να εκπορθήσουν το Ίλιον του Πριάμου. Ο φαινομενικός σκοπός τους ήτο να επαναφέρουν την απαχθείσαν ωραίαν Ελένην στην Σπάρτη και να αποκαταστήσουν την τρωθείσα τιμή των ένδοξων Ελλήνων βασιλέων της Σπάρτης και του Άργους. Όμως μπορεί να ήτο και γεωπολιτικός , αφού το Ιλιον ελέγχει τα Στενά των Δαρδανελλίων , των οποίων η αξία δεν παραγράφεται με το πέρασμα του χρόνου.

Η εκστρατεία των Ελλήνων στην Τροία αποτελεί την πρώτη στην Ιστορία συνδυασμένη πολυεθνική αποβατική εκστρατεία στον κόσμο.
Ο Όμηρος μας δίνει μια πλήρη περιγραφή της Ελληνικής Θεογονίας του Ολύμπου, πλάθων τον Δία και την Αθηνά, την Δήμητρα και την Αρτέμιδα, τον Άρην και τον Ερμή , τον Ήφαιστο και την Ήρα εντελώς καθ’ εικόνα και ομοίωση του ανθρώπου και ιδιαιτέρως του Έλληνα. Αξιον προσοχής είναι και το γεγονός ότι άλλοι εκ των θεών ευνοούν τους Έλληνες και άλλοι τους Τρώες , κάτι που θα ήτο ακατανόητον και ανεπίτρεπτον για τους σημερινούς θεούς.

Επί πλέον επωφελείται διαφόρων περιστάσεων δια να περιλάβει στην αφήγηση του άφθαστες εις μεγαλείον συλλήψεως εικόνες και παραστατικές παρομοιώσεις, μεστές από την εφηρμοσμένην φιλοσοφικήν παρατήρηση και την απαράμιλλον διανοητικήν καθαρότητα του αρχαίου λόγου. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι ο μέγιστος των στρατηλατών και εκπολιτιστών στον κόσμο όλων των εποχών, ο Μέγας Αλέξανδρος, είχε την Ιλιάδα στο προσκεφάλαιο του και ποτέ δεν την αποχωρίζετο, διότι μέσα σ’ αυτήν εύρισκε τις εμπνεύσεις του, τα αρχέτυπα της φυλής του, τα πρότυπα ήθους και δράσεως-όπως τον ταχύπουν και ακαταμάχητον Αχιλλέα. Από τα Έπη αντλούσε την δύναμη και χαλύβδωνε την θέληση του να κάνει το ακατόρθωτο, να κατακτήσει όλο τον τότε γνωστό κόσμο, όχι μόνον με το ξίφος, αλλά και με τον Ανθρωπισμό και τον Ελληνικό Πολιτισμό.

Αντί των Επών διδάσκεται η Βίβλος

Τίποτε στην πνευματικήν παραγωγήν της Ανθρωπότητος δεν έφθασεν , ούτε θα προσεγγίσει ποτέ τα Έπη του Όμήρου. Ο Όμηρος είναι η μεγάλη φυλετική μας υπερηφάνεια, πλάι στον Παρθενώνα, διότι περικλείει στα νοήματα του όλους μαζί τους μετέπειτα μεγάλους δημιουργούς της σκέψεως, είτε στην Ιστορίαν, είτε στην Τέχνην, είτε στην Επιστήμην και πρωταρχικά στην Ποίηση. Αλλά ανεπαρκέστατα διδασκόμενος στις ημέρες μας από την σχολαστικήν αντίληψη του κρατούντος εκπαιδευτικού συστήματος και ελάχιστα διαδεδομένος και ως λογοτεχνία εξωσχολική μένει σχεδόν άγνωστος στο ευρύ κοινόν, ενώ θα ημπορούσε να χρησιμεύσει ως καθημερινή πνευματική τροφή των γενεών μας. Να μας πλατύνει την διάνοιαν, να μας οξύνει την αντίληψη, να μας δυναμώσει την αυτοπεποίθηση, να μας πραΰνει την ψυχήν, να μας γιγαντώσει το φρόνημα και να μας ενώσει και πάλι με τις κομμένες ρίζες μας. Αντί της Ιλιάδος και Οδύσσειας διδάσκονται τα Ελληνόπουλα την ξενόφερτη, εγκληματική, ρατσιστική και ψυχοφθόρο Βίβλο , δηλαδή το πολιτικό βιβλίο της Εβραϊκής φυλής.

Η Ιλιάς στην συνολική της υπόθεση δεν είναι παρά ένα και μόνον απλούν επεισόδιον. Δεν αρχίζει καθόλου από το ειδύλλιον της φιλοξενίας του ωραίου Πάριδος , βασιλόπαιδος της Τροίας, στην αυλήν του Μενελάου . Ούτε καν από την αρπαγή της Ελένης από αυτόν και τον επακολουθήσαντα συναγερμόν των Ελλήνων βασιλέων . Ούτε με την συγκέντρωση του στόλου και του στρατού από τα διάφορα μέρη του Ελληνικού κόσμου , ή τον απόπλουν αυτών από την Αυλίδα προς την Τροία. Ευρίσκει τους Αχαιούς στρατοπεδευμένους στην παραλία της Τρωάδος, σε μεγίστη νευρικότητα, διότι ένας εκ των αρχηγών και ο «ανδρειότερος των Ελλήνων ηρώων», ο βασιλεύων της Φθίας Αχιλλεύς, έχει χολωθεί από την πράξη του αρχιστρατήγου βασιλέως των Μυκηνών Αγαμέμνονος να του αφαιρέσει μίαν αιχμάλωτη παρθένα, ονόματι Βρησηίδα. Αυτό το περιστατικόν είναι σχεδόν το παν. Ο Αχιλλεύς είναι ημίθεος, υιός του Πηλέως εκ της Νηρηίδος Θέτιδος και είναι στο σώμα άτρωτος, πλην της πτέρνας του που είναι τρωτός(εξ ού και η «Αχίλλειος πτέρνα») Ο Αχιλλεύς έχει κηρύξει ένα είδος απεργίας των όπλων και δεν ενδίδει όσο και αν τον παρακαλούν.
* Τούτο σήμερον θα εθεωρείτο στάση ενώπιον του εχθρού , παρότι ήτο ανεξάρτητος αρχηγός ενός εθνικού σώματος στα πλαίσια του Εκστρατευτικού Σώματος των Ελλήνων. Αν ήτο σήμερον ενδεχομένως να τον υποχρέωναν δια της βίας να επανέλθει στο πεδίον της μάχης, αλλά οι Έλληνες εσέβοντο τους θεσμούς και την δημοκρατία και είχαν απόλυτη ελευθερία εκφράσεως και δράσεως.
Από την άποψη αυτή μπορούμε να πούμε ότι ο Αχιλλεύς είναι ο πρώτος απεργός μάχης στην παγκόσμια Ιστορία. Αν δε λάβομεν υπ’ όψιν ότι η απεργία αυτή λαμβάνει χώραν στο στράτευμα του Αχιλλέως και μάλιστα εν εκστρατεία και ενώπιον του εχθρού, αυτό δείχνει τον βαθμό του πνεύματος ελευθερίας που επικρατούσε από αρχαιοτάτης εποχής στους Έλληνες. Επειδή όμως οι Τρώες επωφελούμενοι της αποχής του επιτίθενται και φέρουν συμφορές στο Ελληνικό στρατόπεδο , τελικά συγκατατίθεται να επιτρέψει στον επιστήθιο και ισάδελφο φίλος του Πάτροκλο να λάβει μέρος στην μάχην, . Ο Πάτροκλος φονεύεται από τον αδελφό του Πάριδος Έκτορα . Και τότε ώ! τότε, ο Αχιλλεύς λησμονήσας το θυμόν προ του πένθους του, περιβάλλεται την νέαν πανοπλίαν που του κατεσκεύασεν ο Ήφαιστος και εξορμά θυελλώδης. Φονεύει τον Έκτορα και δίδει μια νίκη εις τους Έλληνες που πολύ την ποθούσαν , όχι όμως και την νίκη του πολέμου. Πόσοι κόσμοι όμως θεών και ανθρώπων κινούνται και με τι μεγαλείον, μέσα εις το επεισόδιον αυτό που θα το παρακολουθήσουμε εν συνεχεία….
Ο Όμηρος λοιπόν ήτο Έλλην . Και το λέμε αυτό διότι οι Τούρκοι ό,τι Ελληνικό στην Μικρά Ασία το παραχαράσσουν είτε ως Ρωμαϊκό είτε εσχάτως ως Τουρκικό. Έτσι τον Όμηρο τον βάφτισαν «Ομέρ» και τον αποκαλούν Τούρκο πρόγονο τους εκ Σμύρνης.( Όπως τον Ομέρ-Βρυώνη)
*Οι Τούρκοι ακολουθούν πάντα την παλιά δοκιμασμένη μέθοδο του εκτουρκισμού, σύμφωνα με την αρχή ένα κράτος, μια φυλή, μια γλώσσα, μια θρησκεία, μια κουλτούρα ένας αρχηγός. Σ’ αυτό τους βοήθησε και η Ελληνική Πολιτεία και ιδιαιτέρως η Ορθοδοξία που εταύτισε την Ορθοδοξία με τον Ελληνισμό, με αποτέλεσμα να απολέσουμε εκατομμύρια Έλληνες που εκόντες –άκοντες ακολούθησαν άλλα θρησκευτικά δόγματα(Μουσουλμάνοι, Καθολικοί κλπ)Το χειρότερο όμως όλων είναι η απώλεια της Ελληνικής ψυχής και η μετάλλαξη της σε Ιουδαιοχριστιανική.
*Τις περιοχές που καταλαμβάνουν οι Τούρκοι με το ξίφος δεν τις παραδίδουν με την πέννα. Όπλο τους είναι η απόλυτη βία, το ψεύδος ο σφετερισμός και εκμετάλλευση της αρχαίας Ελληνικής κληρονομιάς -και όχι μόνον των Ελλήνων αλλά και των λοιπών εθνοτήτων- της Μικράς Ασίας.
Τα Έπη χάνονται στην αχλύ της Προϊστορίας , την οποία μόνον η Ελληνική γραφίδα και παράδοση κατέγραψε. Την ονόμασαν Μυθολογία , είτε από άγνοια , είτε από κακόβουλη προαίρεση και φθόνο. Όμως όπως απέδειξαν περιτράνως οι αρχαιολογικές ανασκαφές πρόκειται για βιωμένη ιστορία και τα γεγονότα που αναφέρονται είναι αληθινά και έλαβον χώρα στην Τροία και αλλαχού.
Η εκστρατεία στην Τροία δεν είναι η πρώτη και μοναδική εκστρατεία των Ελλήνων , διότι προ αμνημονεύτων χρόνων είχαν γίνει σειρά εκστρατειών με το όνομα «Αργοναυτικές» στα πέρατα της οικουμένης, κάτω από διαφόρους αρχηγούς με το όνομα Ζευς, Διόνυσος, Ερμής Τρισμέγιστος, Ηρακλής, Περσεύς, Ιάσων, Μίνως κ.α
Το όνομα δεν αφορούσε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Με το ίδιο όνομα υπήρξαν περισσότερα πρόσωπα. Αρα και οι εκστρατείες που διεξήγαγον δεν ήσαν μία και μόνη αλλά αλληλοδιάδοχες και πολλαπλές και ο σκοπός τους δεν ήτο η διαρπαγή αλλά το «ειδέναι » και ο εκπολιτισμός της οικουμένης.

ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Κάθε πόλεμος κερδίζεται με την ανδρεία και την νέα τεχνολογία στο πεδίο της μάχης. Αυτή και ο ελιγμός είναι στοιχεία αιφνιδιασμού του αντιπάλου , . Με το νέο μακρύ δόρυ ο Αλέξανδρος κατόρθωσε να φθάσει στα πέρατα του κόσμου, με τα άρματα μάχης οι Γερμανοί κέρδισαν τις πρώτες νίκες στο Β!Π.Π με το αεροπορικό όπλο οι Αμερικανοί τον πόλεμο. Με το Πυρηνικό Όπλο οι Αμερικανοί κέρδισαν τον πόλεμο στον Ειρηνικό. Και οι Ελληνες στην Τροία νίκησαν τους Τρώες διότι διέθεταν καλλίτερες και πιο ανθεκτικές ασπίδες . Ο Σ.Α Παϊπέτης Καθηγητής Μηχανικής του Πανεπιστημίου Πατρών μας αναλύει την τεχνολογία των Μυκηναικών ασπίδων.
Τα Ομηρικά Έπη εμπεριέχουν Υψηλή Τεχνολογία
Η παλαιά αντίληψη, ότι η αναζήτηση επιστημονικού γνωστικού περιεχομένου στα Ομηρικά έπη είναι άσκοπη, αποδεικνύεται από τα πράγματα ανυπόστατη. Είναι γεγονός ότι σε ένα επικό ποίημα υπάρχουν πολλά δυσεπίλυτα προβλήματα στη σωστή απόδοση εννοιών, πραγμάτων και γεγονότων, ενώ η ανάμιξη του παλαιού με το νέο είναι αναπόφευκτη. Όμως υπάρχουν περιγραφές, οι οποίες για ένα ειδικό επιστήμονα ή τεχνικό, είναι αναμφίβολα εξαιρετικά αποκαλυπτικές.

Το επιστημονικό περιεχόμενο των Ομηρικών επών καταγράφεται από τον Κ. Ζέγγελη ήδη το 1911. Σήμερα όμως, μετά από ένα αιώνα και με δεδομένη την πρόοδο των επιστημών που συντελέστηκε σ' αυτό το διάστημα, είναι βέβαιο ότι τα επιστημονικά στοιχεία που περιέχονται στα έπη είναι πολύ περισσότερα από όσα αναφέρονται.

Όπως μάλιστα αποδεικνύεται στη συνέχεια, δεν πρόκειται για απλές καταγραφές που υπαινίσσονται την ύπαρξη επιστημονικής γνώσης, αλλά σχεδόν για ουσιαστική επιβεβαίωση ότι οι Έλληνες της ομηρικής εποχής ήταν κάτοχοι προηγμένης τεχνολογικής γνώσης. Οι υπάρχουσες περιγραφές επιτρέπουν όχι μόνο τη διαπίστωση αυτή, αλλά καθιστούν δυνατή την ανακατασκευή των εξεταζομένων στοιχείων, ώστε να μπορούν να μελετηθούν πειραματικά για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων σχετικά με την απόδοση και τις δυνατότητες τους.
Δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι τα πελώρια αυτά μνημεία της ανθρωπότητας πρέπει, τουλάχιστον κάθε εκατό χρόνια, να επανεξετάζονται από τους επί μέρους ειδικούς, με τη βεβαιότητα ότι θα ανακαλυφθεί καινούρια γνώση!

Ή Ιλίάδα, ως υπέροχο "λογοτεχνικό μνημείο, φαίνεται να έχει συσσωρεύσει τις πολιτιστικές προσπάθειες πολλών γενεών μέσα σε πολλούς αιώνες. Το αξιοσημείωτο είναι ότι δεν εμφανίστηκε κατά το τέλος ή το απόγειο του ελληνικού πολιτισμού, αλλά μάλλον κατά το ξεκίνημα του. Ο Όμηρος εμφανίζεται ως κήρυκας ή προάγγελος του πνευματικού πολιτισμού της Ελλάδας, της Ευρώπης και της Δύσης γενικότερα - ένας κήρυκας με ανάστημα τόσο γιγάντιο που ακόμα και σήμερα μας επισκιάζει. Η Ιλιάδα είναι ένα πολεμικό αφήγημα: οι συγκρούσεις ανάμεσα σε πρόσωπα και εμπολέμους είναι τρομακτικές. Αντίστοιχα το τεχνολογικό περιεχόμενο της είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς τα επινοήματα, τα τεχνάσματα αλλά και η βαθιά γνώση τεχνικών μεθόδων, που σχεδόν ακουμπούν τα σύνορα της σύγχρονης τεχνολογίας, βρίσκονται εκεί σε αφθονία.
ΟΙ ΑΣΠΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΜΗΡΙΚΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ
ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ!

Τα εν λόγω παραδείγματα αφορούν στις ασπίδες του Αχιλλέα και του Αίαντα του Τελαμώνιου. Και οι δύο είναι κατασκευές πολύστρωτες (laminatedstructures), αποτελούνται δηλαδή από επάλληλα ελάσματα ή στρώσεις υλικών με διαφορετικές ιδιότητες, κατάλληλα συνδεδεμένες μεταξύ τους, με τρόπο που τελικά οι ιδιότητες της κατασκευής είναι εξαιρετικά αναβαθμισμένες έναντι μιας κατασκευής, φτιαγμένης από ένα και μοναδικό υλικό. Τέτοιες κατασκευές χρησιμοποιούνται σήμερα κατά κόρον στις σύγχρονες βιομηχανικές αλλά και αεροδιαστημικές κατασκευές.

Όμως η λειτουργία κάθε μιας από τις ασπίδες αυτές στηρίζεται σε διαφορετική αρχή της μηχανικής επιστήμης. Για να μελετηθεί κάθε ασπίδα ως πολύστρωτη κατασκευή, απαιτήθηκε η ανάπτυξη ενός θεωρητικού μοντέλου. Ειδικά για την ασπίδα του Αίαντα, τα απαιτούμενα υλικά δεν ήταν απαγορευτικά από οικονομική άποψη, όπως για την ασπίδα του Αχιλλέα. Έτσι μπόρεσε να κατασκευαστεί και το φυσικό μοντέλο, δηλαδή μια πλήρης σειρά δοκιμίων, η συμπεριφορά των οποίων δοκιμάστηκε πειραματικά!

Η ανάπτυξη των μοντέλων βασίστηκε σε μια σειρά παραδοχών, οι οποίες όμως ήταν απόλυτα ρεαλιστικές. Π.χ., ότι οι επάλληλες στρώσεις ήταν ισοπαχείς, ότι το συνολικό βάρος της ασπίδας δεν ξεπερνούσε τις δυνατότητες του ανθρώπου που τη χρησιμοποιούσε, έστω κι αν ήταν ημίθεος, ότι η κινητική ενέργεια του δόρατος, τη στιγμή που κτυπούσε την ασπίδα, ήταν όση περίπου και του ακοντιστή που κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στο αντίστοιχο άθλημα κ.λπ.

Τα κείμενα της Ιλιάδας είναι, όπως θα δούμε, εξαιρετικά διαφωτιστικά και παρέχουν επαρκή δεδομένα, ώστε να χρησιμοποιηθούν ως σημείο εκκίνησης για την αριθμητική προσομοίωση του κάθε όπλου και της συμπεριφοράς του: Ένα δόρυ με αιχμή από σκληρό μπρούντζο (ορείχαλκο του κασσιτέρου) έκρουσε την ασπίδα. Αν και η ακριβής γεωμετρία της ασπίδας και του δόρατος δεν είναι επακριβώς γνωστή, από τα αρχαιολογικά ευρήματα προκύπτουν σημαντικά στοιχεία, καθώς σχηματικές και ζωγραφικές αναπαραστάσεις μπορούν να είναι εξαιρετικά εύγλωττες.

Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ

Οι πληροφορίες που δίνονται στην Ιλιάδα για την ασπίδα του Αχιλλέα, εκτός από τη μακρά περιγραφή των εξωτερικών της παραστάσεων, είναι οι εξής:

α) Η πρώτη περιγραφή ρομπότ στην ιστορία (άποψη του Isaac Asimov για τα χρυσά κορίτσια που βοηθούσαν τον Ήφαιστο, 1412-422):

Και τες φυσούνες μάκρυνεν απ' την φωτιά και όλα \ Εσύναξε τα σύνεργα σ' εν' αργυρό λαρνάκι, \ Και με σφουγγάρι εκάθαρε το πρόσωπο, τα χέρια,\ Τον τράχηλον τον δυνατόν, τα δασερά του στήθη. \ Χιτώνα ενδύθη, εφούχτωσε σκήπτρο παχύ κι εβγήκε \ χωλαίνοντας και ανάλαφρα τον κύριον εστηρίζαν \ θεράπαινες ολόχρυσες, σαν ζωντανά κοράσια. \ Δύναμιν έχουν και φωνήν, νουν έχουν εις τες φρένες, \και τεχνουργήματ' έμαθαν από τους αθανάτους. \ Εκείνες τον επρόσεχαν. Κι εσυρθη αυτός πλησίον \ στη Θέτιδα κι εκάθησε σ' ένα θρονί ωραίο.

β) Η πρώτη περιγραφή πλήρως αυτοματοποιημένου εργαστηρίου (Σ 468-473):

Είπε και αυτού την άφησε και πήγε στες φυσούνες, \ στο πυρ τες στρέφει και γοργά να εργάζονται προστάζει. \ Φυσούνες είκοσι φυσούν στες κάψες τους και βγάζουν \ ευκολοφύσητην πνοήν σφοδρήν ή μετρημένην, \ πότε με βία πότε σιγά να υπηρετούν, ως θέλει \ ο Ήφαιστος, ώστ' εύκολα το έργο να τελειώσει.

γ) Οι κατασκευαστικές λεπτομέρειες της ασπίδας (1474-481):

Σκληρόνχαλκόν, κασσίτερον, πολύτιμο χρυ σάφι \ και ασήμι βάζει στη φωτιά, κατόπιν μέγ' αμόνι \ εις τον κορμόν τοποθετεί και στο δεξί του χέρι \ σφύραν αδρανεί δυνατήν και το διλάβι στ' άλλο. \ Κι έπλασε πρώτα δυνατήν ασπίδα και μεγάλην \ όληνμε τέχνηνκαι τριπλόν λαμπρόν τριγύρω κύκλον \ με πέντε διπλές έγινεν η ασπίδα και σ' εκείνην \ λογιών εικόνες έπλαθε με την σοφήν του γνώσιν.

δ) Η συμπεριφορά της ασπίδας στη μονομαχία με τον Αινεία {Υ 261-272):

Κι από το σώμα του μακράν την κράτησε ο Πηλείδης \ Φοβούμενος μην εύκολα τη σπάσει πέρα ως πέρα \Του Αινείου τομακρόσκιον κοντάρι του ανδρειωμένουζ \ Και δεν εννόησε ο μωρός ότι τα δοξασμένα \ Των θεών δώρ' από θνητούς ευκόλως δεν νικούνται, \ Μηδέ ποσώς υποχωρούν και τότε την ασπίδα \ Δεν έσπασε το δυνατό κοντάρι του ανδρειωμένου. \ Ότι την φύλαξε ο χρυσός, δώρο του Ηφαίστου θείον \ δύο δίπλες εδιαπέρασεν και τρεις ήσαν ακόμη, \ Τι πέντε δίπλες ο χωλός τεχνίτης είχε στρώσει, \ δύο χάλκινες και μέσαθε του κασσιτέρου δύο, \μιανχρυσήν, που κράτησε το φράξινο κοντάρι.

ε) Η συμπεριφορά της ασπίδας στη μονομαχία με τον Αστεροπαίο (Φ 161-164):

Εις τες φοβέρες σήκωσεν ο θείος Αχιλλέας \την λόγχην και τες δύο του ο Αστεροπαίος ήρως, \ Ότι του ερχόταν βολικά και με τα δύο του χέρια. \ Με τηνμιανλόγχη κτύπησε τον κύκλον της ασπίδος, \ αλλά την κράτησε ο χρυσός, το δώρημα το θείο.
Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΑΙΑΝΤΑ

Στην Ιλιάδα υπάρχουν οι ακόλουθες περιγραφές για την ασπίδα του Αίαντα του Τελαμώνιου από τη μονομαχία του με τον Έκτορα (Η 219-232, 244-248, 258-267):

Και ο Αίας επροχώρησε μ' ασπίδα ωσάν πύργον, \ χάλκινην μ' επτά δέρματα, που του έκαμε ο Τυχίος \ των σκυτοτόμων έξοχος, εγκάτοικος στην Ύλην, \ λαμπρήν την ετεχνούργησεν εφτά-διπληνμε δέρμα \ δυνατών ταύρων, κι έβαλεν δίπλαν χαλκού ογδόην. \ Αυτήν στα στήθη επρόβαλεν ο Τελαμώνιος Αίας. \ Κι εστάθη εμπρός στον Έκτορα και τούπε με φοβέρες: \ «Ω Έκτωρ, θα γνωρίσεις συ, μόνος με μόνον τώρα, \ αν άλλοι εδώ των Δαναών ευρίσκονται ανδρει ωμένοι, \ έξω από τον λεοντόκαρδον Πηλείδην ανδροφόνον, \ Αλλ' αυτός μένει στα κυρτά θαλασσοπόρο πλοία, \ Αφού στον πρώτον αρχηγόν Ατρείδην εχολώθη. \ Αλλ' εμείς είμεθ' αρκετοί με σε να μετρηθούμε \ Και πάμπολλοι, αλλ' άρχισε πρώτος εσύ την μάχην».

[ο Έκτορας]
είπε και το μακρόσκιον ετίναξε κοντάρι. \ Και την φρικτήν του Αίαντος εκτύπησεν ασπίδα \ Και τον χαλκόν που όγδοος επτά σκεπάζει δίπλες. \Τες έξι δίπλες έσχισε κι εστάθη στην εβδόμην \ Της λόγχης ο σκληρός χαλκός...
και ο Έκτωρ πρώτος έκρουσε στηνμέσην την ασπίδα, \ και η λόγχη δεν την έσπασε, ώστ' εκυρτώθ' η άκρη \ τότε πηδώντας έμπηξε την λόγχην στην ασπίδα \ του Έκτορος και απ' την ορμήν τον έκοψεν ο Αίας, \ και τονλαιμόν του λάβωσε η λόγχη κι έσταξ' αίμα. \ Και όμως ο Έκτωρ μ' όλ' αυτά την μάχην δεν αφήνει. \ Τραβιέται οπίσω κι απ' την γην με το τρανό του χέρι \ Πέτραν σηκώνει ολόμαυρην, μεγάλην και τραχείαν \ Του Αίαντος την φοβερήν επτάδιπλην ασπίδα \ Μ' αυτήν κτυπά στον ομφαλόν κι εβρόντησε ο χαλκός της.

Η ασπίδα του Αίαντα περιγράφεται ως αποτελούμενη από επτά επάλληλα στρώματα από βόειο δέρμα και ένα όγδοο εξωτερικό από σκληρό ορείχαλκο. Αναφέρεται και ο κατασκευαστής της, ο Τυχίος από την Ύλη, που ήταν ονομαστός τεχνίτης του δέρματος.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο μηχανισμός λειτουργίας της ασπίδας βασίζεται στην τριβή. Κατά την κρούση του δόρατος, η ασπίδα παρα μορφώνεται και η τριβή ανάμεσα στα στρώματα του δέρματος απορροφά την ενέργεια της κρούσης. Αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη ικανού αριθμού στρώσεων και, όπως αποδείχθηκε, οι επτά στρώσεις αποτελούν τον ελάχιστο (και ιδανικό) αριθμό, που κάνει την ασπίδα άτρωτη κάτω από τις δοσμένες συνθήκες (Εικ. 4). Το γεγονός αυτό, που επίσης επιβεβαιώνει απόλυτα τις ομηρικές περιγραφές, επαληθεύεται με τα παρόντα αποτελέσματα τόσο αριθμητικά όσο και πειραματικά με βάση τα μοντέλα της προηγούμενης περίπτωσης.

Εκτός από την αριθμητική έγινε και πειραματική μελέτη, κατά την οποία τα μοντέλα της ασπίδας κατασκευάστηκαν και δοκιμάσθηκαν σε διάτρηση, με τη βοήθεια αεροβόλου όπλου (Εικ. 5), του οποίου το βλήμα περιείχε ενέργεια όση και το δόρυ, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Δοκιμάστηκαν διάφοροι συνδυασμοί αριθμού και πάχους στρώσεων, με το συνολικό πάχος της ασπίδας να παραμένει σταθερό. Επιβεβαιώθηκε απόλυτα ότι ο αριθμός των επτά στρώσεων είναι αναγκαίος για τη μη διάτρηση της ασπίδας και επίσης η ακρίβεια της ομηρικής περιγραφής ότι η τελευταία (όγδοη) στρώση του δέρματος συγκράτησε το δόρυ».

Η μέχρι κεραίας επαλήθευση των (εξαιρετικά λεπτομερειακών) περιγραφών της Ιλιάδας για την κατασκευή και τη συμπεριφορά στη μάχη των ασπίδων του Αχιλλέα και του Αίαντα του Τελαμώνιου αποτελεί εξαιρετικά σημαντικό γεγονός στην περιοχή της λεγόμενης πειραματικής αρχαιολογίας. Αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες της εποχής εκείνης κατείχαν τεχνολογικές γνώσεις εξαιρετικά προηγμένες ακόμη και με σημε ρινά κριτήρια.
Ασφαλώς δεν υπάρχουν αποδείξεις επιστημονικής γνώσης που να στήριζε τις τεχνολογικές αυτές δυνατότητες και πάλι όμως εγείρονται ερωτηματικά που δύσκολα μπορούν να αγνοηθούν. Ιδιαίτερα εν όψει του τρόπου, με τον οποίο οι περιγραφές αυτές έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας, δηλαδή προφορικά (τουλάχιστο μέχρι να εφευρεθεί η γραφή) από γενεά σε γενεά, χωρίς όμως να χάσουν την ακρίβεια και την αξιοπιστία τους. Έτσι η ύπαρξη ενός θαυμαστού κόσμου, όχι μόνο γεμάτου με αρμονία και κάλλος αλλά και τεχνολογικά προηγμένου σε εκπληκτικό βαθμό, δεν αποτελεί προϊόν φαντα σίας ή ποιητικής έμπνευσης, αλλά φαίνεται να ήταν απόλυτα χειροπιαστή πραγματικότητα.

Πηγές

1. Η επιστήμη της φύσεως παρ' Ομήρω, Αθήνα 1891. Βλ. έκδοση 1977 από τις Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών με εκτενή εισαγωγή υπό Σ. Α. Παϊτιέτη και πρόλογο, μεταφράσεις χωρίων και παρατηρήσεις υπό Σ. Λ.Σκατσή
2. Τα κείμενα της Ιλιάδας που ακολουθούν είναι από τη μετάφραση του Ιακώβου Πολυλά. Η ιδέα πρωτοπα ρουσιάστηκε στο Πρώτο Συμπόσιο Ποίησης στο Πανεπιστήμιο Πατρών το 1980 (βλ. Πρακτικά, Σ. Α. Παϊπέτη, Ποίηση και τεχνολογία)
3. Οι αριθμητικοί κώδικες που χρησιμοποιήθηκαν στην παρούσα μελέτη βασίζονται σε κώδικες που ανα πτύχθηκαν από το Methods Development Group στο Lawrence Livermore National Laboratory (LLNL) των ΗΠΑ, ίδρυμα που επί τριάντα σχεδόν χρόνια κατέχει τα αναμφισβήτητα πρωτεία στο πεδίο. (Βλ. Κ. Williams, Simulation of Damage Progression in Laminated Composite Plates, 5th International LSDYNA Users Conference. Ed. John Mc Kinney & Tony Taylor. September 21-22,1998. Southfield, Michigan)
4. S. A. Paipetis and V. Kostopoulos, Defensive Weapons in Homer's Poetry, Part A: The Shield of Achilles, Proceedings, 1st International Symposium on Extraordinary Machines and Structures in Antiquity, International Olympic Academy, Ancient Olympia, 19-24 August 2001
5. S. A. Paipetis and V. Kostopoulos, Defensive Weapons in Homer's Poetry, Part B: The Shield of Ajax Proceedings, 1st International Symposium on Extraordinary Machines and Structures in Antiquity, International Olympic Academy, Ancient Olympia, 19-24 August 2001.(Του Σ.Α Παϊπέτη Καθηγητή Μηχανικής του Πανεπιστημίου Πατρών)
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ:
Ο τίτλος αυτός που επιλέξαμε δεν έχει καμιά σχέση με "εθνικισμό".Τον επιλέξαμε προκειμένου να εκφράσουμε την έκπληξή μας διαβάζοντας το βιβλίο του κ. Βαρθολομαίου Λάζαρη στο οποίο παραθέτει την έρευνα που έχει κάνει.Ο κ. Λάζαρης ήταν ναυτικός και στα ταξίδια του σε όλη τη Γη διαπίστωσε οτι υπάρχουν χιλιάδες ελληνικά τοπωνύμια.Με την υπάρχουσα ιστορία αυτό δεν εξηγείται.Αν προσθέσουμε στην έρευνα του κ. Λάζαρη και τις γλωσσολογικές και εθνολογικές έρευνες που έχουν γίνει στους Ινδιάνους του Καναδά,στους ιθαγενείς της Ινδονησίας,στους Ινδιάνους της Ν.Αμερικής,στους αυτόχθονες της Αυστραλίας,στις αναφορές των μυστικιστών απο το Θιβέτ,στις αναφορές των δρυϊδων και δεκάδες άλλες τέτοιες έρευνες,βλέπουμε οτι ταιριάζουν απόλυτα με την έρευνα του κ. Λάζαρη.Υπάρχει όμως μια ακόμη έρευνα αξιόλογη που είναι το βιβλίο του κ. Ιωσήφ Γιαχούντα(πρύτανης του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ) "Τα εβραϊκά είναι ελληνικά" και στην οποία μιλάει για μια πανάρχαια ελληνική αυτοκρατορία.
Σκεφτήκαμε να δημοσιεύσουμε στο blog μας,τους χάρτες του κ. Λάζαρη,που δείχνουν τα ελληνικά τοπωνύμια σε όλη τη Γη καθώς και τα τοπωνύμια σε ελληνική-αγγλική και τις ακριβείς συντεταγμένες,πιστεύοντας οτι έτσι θα συμβάλλουμε στην έρευνα για την ιστορική αλήθεια που αφορά την πανάρχαια αυτή ελληνική αυτοκρατορία και η οποία αποκρύπτεται απο τον ελληνικό λαό και την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα,απο τους γνωστούς παγκοσμιοποιητές.Αυτοί οι "κύριοι" γνωστοί τραπεζίτες συγκεκριμένης εθνικότητας,το γνωρίζουν εδω και τουλάχιστον 3 αιώνες.Φροντίζουν όμως με "κατευθυνόμενους" ιστορικούς και χαλκευμένες έρευνες να το αποκρύπτουν και να περιορίζουν τον ελληνισμό στην περιοχή της Ελλάδας.Αυτό που μας ώθησε ήταν η δήλωση κάποιου συγγραφέα οτι οι δρυϊδες της Γαλλίας λατρεύουν σαν γενάρχη τους τον Ηρακλή.Κανείς όμως δεν θα το διδαχτεί αυτό στα ελληνικά σχολεία όπως και εμείς άλλωστε.Κανένα παιδί στο σχολείο δεν έμαθε οτι η Μασσαλία είναι αποικία των Φωκαέων,απο την Μικρά Ασία(6ος αιώνας π.Χ).Κανείς δεν έμαθε για τα δεκάδες ελληνικά πανεπιστήμια που ήταν διάσπαρτα στην Ευρώπη τον 7ο αιώνα π.Χ,σύμφωνα με δήλωση του κ. Γεωργακόπουλου,καθηγητή της Ιστορίας της Επιστήμης(δείτε εδώ όλη την εκπομπή όπου έκανε τις δηλώσεις για τα πανεπιστήμια ο κ. Γεωργακόπουλος).
Ως εδω όμως.Αυτά τα πράγματα πρέπει να γίνουν γνωστά σε όλη την Ελλάδα και σε όλη τη Γη.Περιμένουμε απο τους αναγνώστες να συμμετέχουν σε αυτή την έρευνα με αποστολή μυνημάτων και στοιχείων,γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο,κανείς δεν τα γνωρίζει όλα και κανείς δεν έχει το αλάθητο.Προτείνουμε στους αναγνώστες να αποθηκεύσουν αυτά τα δεδομένα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή τους,να επισκεφθούν τα μέρη αυτά μέσο του Google Earth και όποιοι μπορούν ας ταξιδεύσουν σε αυτά τα μέρη τα οποία προσδιορίζονται απο ακριβείς συντεταγμένες.
Σας αφήνουμε να θαυμάσετε αυτούς τους απίστευτους χάρτες.



ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΟΙ ΧΑΡΤΕΣ













ΔΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΟΛΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΣΕ ΥΨΗΛΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ

































ΤΟ ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ





























































































































































































ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΤΟΥΣ ΒΡΗΚΑΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ BLOG




Αναρτήθηκε από ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ στις 11:34 πμ
2 σχόλια:
Ανώνυμος είπε...
ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ Η ΕΛΛΙΠΕΣΤΑΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΤΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΑ Μ.Μ.Ε ΚΑΙ Ο ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΒΛΑΚΑ ΚΑΙ ΚΟΥΦΟ ΣΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ, ΤΕΤΟΙΑ ΑΡΘΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ΟΙΟ ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΙΧΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΣΤΡΑΦΕΙ Η ΔΙΑΦΕΝΟΜΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

31 Οκτώβριος 2009 4:56 μμ
Ανώνυμος είπε...
Εκτός των τοπωνυμίων υπάρχουν κι άλλα χαρακτηριστικά που προδίδουν συσχετισμούς απομονωμένων εθνοτήτων με την Ελλάδα.Όπως οι τοπικές παραδόσεις, τα ήθη τα έθιμα.
Βρίσκομαι στην Κίνα και είδα προχτές μια εκπομπή στην τοπική τηλεόραση στα αγγλικά για μια αρχαία φυλή στην Ταιβάν που ονομάζεται Τσου - Tsou in taiwan - ( ψάξτε στη βικιπαίδεια θα βρείτε αρκετά στοιχεία ).Το έψαξα λίγο και μου προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση ότι ο παραδοσιακός χορός των ανθρώπων αυτών που δεν φαινόταν για 100% κινέζοι, είναι με τα χέρια σταυρωτά και χορεύουν κυκλικά όπως οι θρακιώτες.Τραγουδούν όλοι μαζί όταν χορεύουν, άντρες και γυναίκες, οι άντρες μπροστά οι γυναίκες ακολουθούν,και τα ρούχα τους είναι πολύχρωμα. Επίσης πιστεύουν σε θεούς για κάθε περίσταση της ζωής τους.Κρατάνε σε βωμό μια φωτιά διαρκώς - όλο το χρόνο - αναμμένη, κάνουν θυσίες, και πίνουν κρασί που το παράγουν οι ίδιοι, πράγματα άσχετα με τους κινέζους, αλλά πολύ κοινά για τους Αρχαίους Έλληνες.
Υπάρχει επισης βίντεο στο youtube που αν τους δεις να χορεύουν και παραβλέψεις λίγο τα χαρακτηριστικά του προσώπου θα νομίζεις ότι βλέπεις θρακιώτικο χορό σε πιο αργό ρυθμό.Οι άντρες επίσης, χορεύουν έναν έντονο χορό που κάποιοι βηματισμοί του μοιάζουν με τον πυρήχιο.
Επίσης η γλώσσα τους έχει 6 φωνήεντα 5 ίδια με τα δικά μας α,ε,ι,ο,υ και ένα ι ακόμη που δεν ξέρω πως προφέρεται.


ΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ(5ον)
(του υποστρατήγου ε. α Κ. Χ. Κωνσταντινίδη)
Το 250 π.X οι Ελληνες γιατροί έκαναν εγχειρήσεις εγκεφάλου! Οπή δύο εκατ. με τρυπάνι άνοιξε ο γιατρός στο κρανίο του ασθενούς σε εγχείρηση που εικάζεται πως πραγματοποιήθηκε το 250 π.X., σύμφωνα με το εύρημα που ήρθε στο φως σε τάφο της Χίου, όπως εμφαίνεται κατωτέρω(Εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 03/04/03).



Εγχείρηση εγκεφάλου με τρυπανισμό και μάλιστα με επιτυχία ήταν σε θέση να κάνουν οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί, όπως επιβεβαιώνει το κρανίο με τα ίχνη λεπτής χειρουργικής επέμβασης που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στα προάστια της πόλης της Χίου και καταγράφουν και οι «Times». Τα ειδικά εργαλεία που χρησιμοποιούνταν για τις επεμβάσεις τρυπανισμού του κρανίου ήσαν κυρίως χάλκινα, χωρίς όμως να είμαστε βέβαιοι ότι δεν είχαν και προηγμένης τεχνολογίας ειδικά κοπτικά τρυπάνια ή λέιζερ που δεν έχουν ακόμη έλθει εις φως.
«To εντυπωσιακό είναι πως το κρανίο φέρει ίχνη από κρανιοτρύπανο», εξηγεί ο ανθρωπολόγος Αστέριος Αηδόνης, που εξέτασε το εύρημα, το οποίο χρονολογείται περί το 250 π.X. «Υπάρχει μία οπή δύο εκατοστών στο αριστερό πίσω μέρος του κρανίου, η οποία φαίνεται πως επουλώθηκε με τον χρόνο. Τούτο το γεγονός δείχνει πως ο ασθενής έζησε μετά την επέμβαση, ενώ ελάχιστα είναι τα σημάδια μόλυνσης. Πρόκειται για μια πολύ λεπτή επέμβαση, ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα. Και οι πρώτες έρευνες του κρανίου μάς κάνουν να πιστεύουμε πως ο άνθρωπος έζησε πέντε ή έξι χρόνια μετά την επέμβαση και πέθανε σε ηλικία περίπου πενήντα ετών». Το εύρημα, έρχεται να επιβεβαιώσει τα σχετικά κείμενα που πατέρα της σύγχρονης ιατρικής Ιπποκράτη, αν και δεν είναι το μοναδικό (υπάρχει ήδη ανάλογη περίπτωση από τις Αρχάνες, στην Κρήτη), θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό και εντοπίστηκε σε έναν από τους τέσσερις τάφους που αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια σωστικών ανασκαφών σε οικόπεδο στα προάστια της Χίου, όπου πρόκειται να ανεγερθεί κτίριο. H προϊσταμένη της K' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Αγλαΐα Αρχοντίδου, ωστόσο, όταν ρωτήθηκε σχετικά με το θέμα δήλωσε πως δεν έχει ακόμη ενημερωθεί. Οι επεμβάσεις στον εγκέφαλο κατατάσσονται ανάμεσα στις παλαιότερες ιατρικές εγχειρήσεις, καθώς κρανίο που έχει οπή από κρανιοτρύπανο και ιατρικά εργαλεία έχουν εντοπιστεί στη Γαλλία και χρονολογούνται στο 5.100 π. X. Εκτιμάται δε ότι μάλλον ξεκίνησε ως ιεροτελεστία, η οποία περιοριζόταν μόνον στους κύκλους της ηγετικής πολιτικής και θρησκευτικής τάξης και κατόπιν καθιερώθηκε ως ιατρική μέθοδος. Τα αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν πως οι επιτυχημένες εγχειρήσεις στο κρανίο από την προϊστορική κιόλας εποχή δεν αποτελούσαν Ελληνικό προνόμιο. Στον πολιτισμό των Παράκα στο Περού (προηγήθηκε των Ίνκας περί τα 1.400 χρόνια) ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη η συγκεκριμένη ιατρική πρακτική ιδιαιτέρως για περιπτώσεις επιληψίας, πονοκεφάλων, εσωτερικής αιμορραγίας ακόμη και νοητικών ασθενειών. Όσο για τα εργαλεία, ήταν κυρίως από χαλκό και οψιανό λίθο. Όμως αποσιωπάται ότι και εκεί ο πολιτισμός διεδόθη από τους Αιγαίους θαλασσοπόρους που έφθασαν στην Αμερική και την Ωκεανία.Την σκυτάλη από τον Έλληνα γιατρό Ιπποκράτη, τα κείμενα του οποίου ακόμη και σήμερα, σχεδόν 2.500 χρόνια από τον θάνατό του, είναι στις βασικές τους αρχές αποδεκτά, πήρε ο κορυφαίος Ρωμαίος γιατρός του 1ου αιώνα μ.X. Κέλσος (Aulus Cornelius Celsus) ο οποίος έκανε επεμβάσεις σε συντριπτικά κρανιακά κατάγματα. Οι πρώτοι γιατροί στην Ιστορία αναφέρονται ο Ασκληπιός και οι υιοί αυτού Ποδαλείριος και Μαχάων που παρηκολούθησαν τον Τρωικόν Πόλεμον. Αλλά και ο Χείρων, ο Απόλλων, ο Ερμής κ. α ήσαν προϊστορικοί ιατροί. Βέβαια οι αδιόρθωτοι Φοινικιστές της Ελλάδος δεν ανέχονται να λέγεται ότι ο Ελληνικός Πολιτισμός προυπήρξε του Αιγυπτιακού. Ετσι σχετικά με την πιο πάνω ανακάλυψη είπαν ότι: «H Αίγυπτος δεν θα μπορούσε να υστερεί, καθώς σε πάπυρο του 3.000 π.X. αναφέρεται για πρώτη φορά στην ιστορία η λέξη εγκέφαλος» Με την λογική τους αν είχαν οι Αιγύπτιοι ονοματίσει ένα αστέρι, ας πούμε την σελήνη, αυτό σημαίνει ότι εφεύραν τον ουρανό; Όμως αποσιωπούν ότι και η ίδρυση της δυναστείας των Φαραώ έγινε από τους Μινωίτες Ελληνες(πρώτος Φαραώ ο Μην, Μένες ή Μηνάς) Όλα αυτά είναι τεκμήρια ότι στο παρελθόν υπήρξε ένας ανώτερος προκατακλυσμιαίος Αιγαιατικός πολιτισμός, ο οποίος χάθηκε από κάποια μείζονα κοσμογονική καταστροφή. Οι Ελληνες κατ’ αποκλειστικότητα έχουν καταγράψει τρεις κατακλυσμούς(Ωγύγου, Δαρδάνου και Δευκαλίωνος-Πείρας) Όταν μιλάμε για Κατακλυσμό, δεν εννοούμε μια παρατεταμένη βροχόπτωση. Συνέβη μια παράλλαξη, δηλαδή μια αλλαγή στις τροχιές των ουρανίων σωμάτων, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη συστροφή και μεταβολή του άξονα περιστροφής της Γής που άφησε τα ίχνη του (Πλάτων, “Τίμαιος” 22 c-d, “Κριτίας”, “Θεογονία” Ησιόδου, “Προμηθέας Δεσμώτης” Αισχύλου κτλ). Τεκμήρια αυτού του πολιτισμού είναι τα εξής:
1/ Οι προκατακλυσμιαίες αρχιτεκτονικές κατασκευές που έχουν διασωθεί σε διάφορα μέρη της Γης(Αμερική, Ασία, Ωκεανία, Ανατολική Μεσόγειος) , απομονωμένες αλλήλων .
2/ Οι ομοιότητες στις αρχαίες θρησκείες- όχι φυσικά στις νεώτερες Εβραιογενείς που θεωρούνται αντιγραφές της Ελληνικής θρησκείας. Ολες οι αρχαίες θρησκείες(Ασία, Αφρική, Αμερική) ξεκίνησαν από την περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου κατά την Χρυσή Εποχή.
3/ Οι προκατακλυσμιαίες επιστημονικές γνώσεις , αλλά και οι συμβολικοί μύθοι, που κατόρθωσαν να επιβιώσουν ως τις ημέρες μας δείχνουν ένα υψηλότατο τεχνολογικό πολιτισμό. Κάθε τόσο έρχονται ανακαλύψεις σαν την προαναφερθείσα και άλλες όπως [λ.χ Υπολογιστής Αντικυθήρων, το 3,14(σχέση διαμέτρου προς την περιφέρεια του κύκλου), Αναλογίες (αρχαίων κατασκευών), Αρχαίοι Χάρτες (από αεροφωτογραφίες), Αστρονομικές Μετρήσεις, Ναυσιπλοΐα(ανοικτής θαλάσσης), Επτά Θαύματα, προηγμένες γνώσεις Ιατρικής, η ανακάλυψη των Επιστημών-Φιλοσοφίας κ.α ] που θα εξετάσουμε στο μέλλον, αποτελούν αδιάψευστα τεκμήρια της ύπαρξης ενός υψηλότατου προκατακλυσμιαίου πολιτισμού.
4/ Η Ελληνική Γλώσσα To σπουδαιότερο όμως απομεινάρι του πολιτισμού της «Χρυσής Εποχής» είναι η γλώσσα. Η Ομηρική (Ελληνική) γλώσσα που αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών, δεν υπήρξε αρχή μιας εποχής στη γλωσσική ιστορία , αλλά το μόνο ακέραιο μνημείο μιας μακράς,
προγενέστερης περιόδου κατά την οποία συντέθηκε, για να «ονοματίσει» τα επιτεύγματα και τις γνωστικές κατακτήσεις του μεγάλου προκατακλυσμιαίου πολιτισμού της «Χρυσής Εποχής». Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού. Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι «εξόδευσαν», για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την «βαπτίσουν» με το συγκεκριμένο
όνομα-λέξη. Γι’ αυτό οι σκοταδιστές κάνουν το παν να την εξαφανίσουν .http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com



ΤΕΛΟΣ
*Αμφικτύων είναι ο Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης ,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
http://eblog.gr/AMFIKTYON



ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ



Ο Αμφικτύων ήτο υιός του Δευκαλίωνος και της Πύρρας και υπήρξε ο τρίτος βασιλεύς των Αθηνών , όπου εβασίλευσε χρόνους δώδεκα, πριν από *14-18.000 χρόνους

Π. Ε Αυτός κατά τινας είχε γυναίκα την Χθονοπάτραν, και εγέννησε τον Ιτωνόν και Αιτωλόν. [Ο πατήρ του Δευκαλίων ήτο απόγονος των Τιτάνων, και εξάδελφος του Διός, εβασίλευσε δε ότε συνέβη ο Κατακλυσμός . Ο Προμηθεύς είπεν εις τον Δευκαλίωνα πώς να σωθεί αυτός και η γυνή αυτού , επειδή ήσαν δίκαιοι και ευσεβείς . Γυναίκα του δε ήτο η Πύρρα , εξαδέλφη του και θυγατέρα του Προμηθέως. Οθεν κατασκευάσας πλοίον εκλείσθη εν αυτώ με την Πύρραν. Μετά δε ταύτα έβρεξεν ο Ζεύς ραγδαίως, και έπνιξε τα περισσότερα μέρη της Ελλάδος μετά πάντων των ζώων και ανθρώπων, εκτός ολίγων τινών , οίτινες προφθάσαντες, έφυγον εις τα υψηλά όρη. Ο Δευκαλίων περιπλέων εννέα ημερονύκτια επί τα ύδατα, εξήλθεν εις τον Αθωνα, ή εις την Δωδώνην, ή κατά την κοινήν γνώμην εις τον Παρνασσόν, όπου εθυσίασεν εις τον Φύξιον Δία]

Ο Αμφικτύων διωχθείς εκ των Αθηνών υπο του Εριχθονίου, εβασίλευσε εις τους Επικνημιδίους Λοκρούς περί τας Θερμοπύλας. Και τότε συγκρότησε την Αμφικτυονικήν Σύνοδον, δια της οποίας συνέδησεν όλας τας διοικήσεις των Ελλήνων εις συμμαχίαν αχώριστον προς ασφάλειαν της Ελλάδος. Επειδή πρότερον ήσαν διηρημένοι και ασύμφωνοι, και εις εμφυλίους πολέμους επιρρεπείς, και προς τους έξω εχθρούς αδύνατοι. Όμως ο Ακρίσιος κατέστησεν και άλλο τοιούτον συνέδριον εις ασφάλειαν του Ιερού των Δελφών, για να δικαιώσει –όπως λέγουν- το όνομα του(Α- κρίσι –ος) Όμως ύστερον αμφότερα ηνώθησαν σε έν. Μερικοί αμφισβητούν την ύπαρξη του Αμφικτύωνος, όμως ο Ηρόδοτος τους διαψεύδει διότι είδε τα καθέδρας του συνεδρίου εις τας Θερμοπύλας, το Ιερόν της Αμφικτυονίδος Δήμητρος, και το Ιερόν του Αμφικτύονος πλησίον της Ανθήλης, όπου εγίνετο το πάλαι η σύνοδος.. Δια τούτο και ωνομάζετο και σύνοδος Πυλαία, και η Αμφικτύονες Πυλαγόραι, από των Πυλών, επειδή οι Ελληνες ωνόμαζον τον τόπον Θερμοπύλας , οι δε εγχώριοι Πύλας. Η σύνοδος εγένετο δις του έτους, την άνοιξιν και το φθινόπωρον, πότε εις τας Θερμοπύλας και πότε εις τους Δελφούς. Υστερον καθιερώθη μόνον εις τους Δελφούς. Εις αυτήν εμπεριέχοντο τα εξής έθνη: Θετταλοί, Βοιιωτοί, Ιωνες , Δωριείς, Περαιβοί, Μάγνητες, Αχαιοί, Αινιάνες, Λοκροί, Οιταίοι, Φθιώται, Μαλιείς, Φωκείς και Δόλοπες. Αυται δε αι σύμμαχοι πόλεις ωνομάζοντο Αμφικτυονικαί. Και έπεμπεν εκάστη δύο πρέσβεις εις την σύνοδον, έχουσα και δύο ψήφους. Πρώτον μεν ώμνυον τον κοινόν όρκον οι Πυλαγόραι, έπειτα εισήρχοντο εις το συνέδριον. Ο δε όρκος ήτο ο εξής ως λέγει ο Αισχίνης:

«Μηδεμίαν πόλιν των Αμφικτυονίδων ανάστατον ποιήσειν,

μήδ’ υδάτων ναματιαίων είρξειν(φράξω),

μήτ’ εν πολέμω, μήτ’ εν ειρήνη.

Εάν δε τις ταύτα παραβή στρατεύσιν επί τούτον,

και τας πόλεις αναστήσειν.

Και εάν τις συλά τα του θεού, ή συνειδήτι, ή βουλεύσητι κατά των εν τω ιερώ,

τιμωρήσειν και ποδί και χειρί και φωνή και πάση δυνάμει»



Στα Αμφικυονικά Συνέδρια εξητάζοντο μόνον κοιναί υποθέσεις, διότι κάθε πόλις είχε ιδιαιτέραν διοίκησιν. Εξαίρεσιν έκαναν μόνον εις την υπόθεσιν του Εφιάλτου, διότι έδειξεν την δίοδον προς τους Πέρσας. Επειδή το έγκλημα τούτο ήτο κοινή προδοσία της Ελλάδος.

Τα ψηφίσματα της συνόδου κατέγραφεν ο Αρχιερεύς των Δελφών και έπειτα εχάραττον αυτά εις στήλας, ίνα μένωσι ανεξάλειπτα. Όμως οι ισχυροί δεν επείθοντο όταν τα ψηφίσματα ήσαν εις βάρος των . Ετσι οι Λακεδαιμόνιοι καταδικασθέντες να πληρώσωσι πεντακόσια Τάλαντα ζημίαν δια την παράνομον αρπαγήν της Καδμείας, δεν επλήρωσαν αυτά εις την διωρίαν. Καταδικασθέντες δε να δώσωσιν άλλα τόσα δια την απείθειαν, δεν έδωκαν μήτε αυτά, λέγοντες ότι δεν έκρινεν δικαίως η σύνοδος. Οθεν διελύθη τούτο το επωφελέστατον της Ελλάδος σύστημα.

Οι Δελφοί , με τις Συνελεύσεις του Αμφικυονικού Συνεδρίου έγιναν το πνευματικό κέντρο των Ελλήνων και με τον χαρακτήρα ενός υπερκοινοβουλίου προώθησαν το πνεύμα της ειρηνικής συνυπάρξεως, αναίμακτης επίλυσης των διαφορών και της συνεργασίας. Δικαίως λοιπόν να θεωρείται ως ο προπομπός της πάλαι ποτέ Κοινωνίας των Εθνών και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Οι συμβολικές παραστάσεις των νομισμάτων της Δήμητρος και του Απόλλωνος με δάφνη και λύρα επιβεβαιώνουν τον φιλειρηνικό χαρακτήρα των Αμφικυονιών και ενισχύουν το αίτημα της αναβίωσης των. Το συνέδριο τούτο επηρέασε βαθιά τη θρησκευτική, πολιτική , κοινωνική και οικονομική ζωή των αρχαίων Ελλήνων.

Κατά την διάρκεια των τελετών διεκόπτοντο οι εχθροπραξίες, όπως ακριβώς και κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και εκηρύσσετο η Αμφικυονική Εκκεχειρία.



ΑΜΦΙΚΥΟΝΙΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Η ιδέα της ιδρύσεως ενός τοιούτου σωματείου με την επωνυμία «Αμφικυονία Οικουμενικού Ελληνισμού» ξεκίνησε από μια ομάδα ανθρώπων που διείδαν ότι , στους σημερινούς χαλαιπούς καιρούς της κρίσης των αξιών , επιτακτική είναι η ανάγκη να αναβιώσει το Αμφικυονικό (Απολλώνειο) Πνεύμα, ώστε από αυτό να επιβιώσει ο Ελληνισμός και μέσα από αυτόν ολόκληρη η Ανθρωπότης. Μεταξύ των ιδρυτών του θεσμού τούτου ήτο και ο γράφων.

1/ «ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ» ,Ε. Βαρδίκου, Εκδ. Αττικα

2/ Απολλόδ.Α’. ζ’. 2,

3/ Παυσαν. Αττικ. Μ. Φωκικ. Στ’




ΑΜΦΙΚΥΟΝΙΑ:
Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ
(του υποστρατήγου ε. α Κ. Χ. Κωνσταντινίδη)
Γενικά
Αν η Ελλάς μπορούσε να κατοχυρώσει τις ευρεσιτεχνίες των θεσμών και των πολιτιστικών αγαθών που προσέφερε στην ανθρωπότητα από αρχαιοτάτων χρόνων ως σήμερα και ζητούσε δικαιώματα(royalties) θα γινόταν η πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Η εφεύρεση της Ελευθερίας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης, του Αθλητισμού και των Ολυμπιακών Αγώνων, των Γραμμάτων –Τεχνών, της Επιστήμης-Τεχνολογίας, της Γλώσσας, του Θεάτρου και τόσων άλλων πολιτιστικών αγαθών και θεσμών που χάρισε το ένδοξο Ελληνικό Έθνος στην ανθρωπότητα εντελώς δωρεάν και χωρίς καν να λάβει ως ανταπόδοση την παραμικρή ευγνωμοσύνη. Αντίθετα, όλες αυτές οι δωρεές παραχαράχθηκαν, παραποιήθηκαν, εκλάπησαν και οικειοποιήθηκαν από το γνωστό λαό της ερήμου και τους βαρβάρους της Δύσεως και σήμερα εμφανίζονται ως Φοινικικές, Αιγυπτιακές, Βαβυλωνιακές ή Ινδοευρωπαϊκές για να πάρουν και οι Δυτικοί μερίδιο της δόξας.
Αμφικτυονία ο Προπομπός των Ηνωμένων Εθνών
Ένας πανάρχαιος Ελληνικός θεσμός που σήμερα βρίσκεται στην πρωτοπορία της «Παγκοσμιοποίησης» είναι ο θεσμός της Αμφικτυονίας, ο οποίος είναι ο προπομπός του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών και των λοιπών Διεθνών Οργανισμών που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στην εποχή μας.

Ετυμολογία της Λέξεως
Αμφικτυονία ήτο η συνένωση πολλών γειτονικών φύλων ή πόλεων στην Αρχαία Ελλάδα. Ετυμολογικά, η Αμφικτυονία προέρχεται απο το αμφί=γύρω και το κτύω ή κτίζω=κατοικίζω μία χώρα.(ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ, του Κώστα Χ. Κωνσταντινίδη(Αμφικτύονα), Εκδόσεις Χάρη Πάτση ΧΧΙ Αιών Α.Ε, Αθήνα) Αμφικτύονες δε ονομάζοντο εκείνοι που κατοικούσαν γύρω από ένα ιερό. Από την άποψη αυτή η εθνική μας Ολυμπιακή Θρησκεία του Δωδεκάθεου, που αντικαταστάθηκε δια της βίας από τον Ιουδαιοχριστιανισμό, έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στην δημιουργία και στεραίωση του θεσμού, ο οποίος εκτός από την πολιτική του διάσταση είχε και θρησκευτική τοιαύτη, διότι οι Αμφικτύονες εξαγνίζοντο στο ιερό του Απόλλωνος πριν αρχίσουν τις συνελεύσεις τους.

Πανάρχαιος ο θεσμός της Αμφικυονίας
Σύμφωνα με την Μυθολογία, την πρώτη Αμφικτυονία των Θερμοπυλών ίδρυσε ο Αμφικτύων, γιος του γενάρχη του Ελλήνων Δευκαλίωνα, αδελφός του Έλληνα. Η παράδοση δημιουργήθηκε όταν οι Ελληνες ένιωσαν ότι ανήκουν στην ίδια φυλή, δηλαδή έχουν το όμαιμον, ομόγλωσσον, ομόθρησκον και ομόδοξον. Επομένως ο θεσμός της Αμφικυονίας είναι πανάρχαιος και χάνεται στα βάθη της προιστορίας, ίσως δε να είναι προγενέστερος της εσωτερικής μετακινήσεως των Δωριέων (ορεσιβίων Ελλήνων) εντός του Ελλαδικού χώρου.[ Αυτήν την μετακίνηση αμαθείς ή και κακόβουλοι στρατευμένοι κονδυλοφόροι θέλησαν να την παραστήσουν σαν Κάθοδο Ινδοευρωπαίων, μιάς ιστορικά αγνώστου φυλής προερχομένης από το πουθενά , χωρίς να αφήσει ίχνη πουθενά σε κάποια άλλη χώρα εκτός από την Ελλάδα. Θαρρείς και στον Ελληνικό χώρο σύμφωνα με προϊστορικές μελέτες του ανθρωπολόγου Αρη Πουλαινού δεν κατοικούσανεχέφρονες άνθρωποι προ 800.000 ετών και άνω. Φυσικά η θεωρία περί Ινδοευρωπαίων κατέπεσε για να την διαδεχθεί η πρόσφατη περί της Μαύρης Αθηνάς(το φως ήλθε εξ Αφρικής μέσω της γης Χαναάν) ] Όπως προελέχθη οι Αμφικτιονίες εγένοντο σε κάποιο κοινό ιερό για να γιορτασθεί ο θεός που λατρευόταν στο ιερό αυτό. Αργότερα, η θρησκευτική συνένωση πήρε και πολιτικό και καλλιτεχνικό χαρακτήρα. Έτσι αναπήδησε ένας πανίσχυρος πολιτικοθρησκευτικός και πολιτιστικός θεσμός με τεράστια επίδραση στον πολιτισμό και στην εθνική ζωή των Ελλήνων . Μπορούμε δε να πούμε ότι σηματοδοτεί την αρχή της παγκόσμιας πολιτικής ιστορίας, των διεθνών σχέσεων, του διεθνούς δικαίου και του δικαίου του πολέμου, όπως τις αντιλαμβανόμαστε σήμερον.

Οι Πρώτες Αμφικτυονίες
Πρώτες αμφικτυονίες ήσαν αυτές των Θεσπρωτών-Χαόνων-Μολοσσών, της Καλαβρίας στον Πόρο, στον Μαλιακό κόλπο, ενώ η Αμφικτυονία της Δήλου φέρεται από τις παλαιότερες . Η Αμφικτυονία της Δήλου γινόταν γύρω από το ιερό του Απόλλωνος που, κατά τον Παυσανία, ίδρυσε ο Θησέας, μυθικός βασιλιάς της Αθήνας. Αυτή έχασε την πολιτική της σημασία όταν η συμμαχία πέρασε στην ηγεμονία της Αθήνας.[ Η ιστορία επαναλαμβάνεται σήμερον με την παρακμή του ΟΗΕ, διότι οι ΗΠΑ τον έκαναν υποχείριο για την επιβολή της δικής τους Νέας Τάξεως στον κόσμο]


Σκοποί των Αμφικτυονιών
Σκοποί τους ήσαν η υπεράσπιση των κοινών πολιτιστικών και εθνικών συμφερόντων όχι μόνον αυτών που αφορούσαν τις φυλές που την συγκροτούσαν αλλά και τα γενικότερα συμφέροντα του Ελληνισμού, όπως απεδείχθη στον πόλεμο κατά των Περσών, στην απελευθέρωση των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, στην καταστολή της πειρατείας κλπ. Ωστόσο συνέχισαν να έχουν τον θρησκευτικό και εορταστικό τους χαρακτήρα με λαμπρές θρησκευτικές γιορτές και πανηγύρεις. Η σπουδαιότερη όμως αμφικτυονία που η αίγλη της επισκίασε όλες τις άλλες ήτο η περίφημη Αμφικτυονία των Δελφών(ή της Πυλαίας) γύρω από το ιερό του θεού Απόλλωνα. [Το Ιερό των Δελφών, όπου πλησίον ήτο και το περίφημο ομώνυμο Μαντείον, σύμφωνα με την παράδοση αναγνωριζόταν ως ο ομφαλός(το κέντρον) της γης, διότι εκεί συναντήθηκαν οι δύο αετοί που είχε αφήσει ο Ζευς, τον έναν προς την ανατολή και τον άλλον προς την δύση. Η ίδρυση του ανάγεται στους προϊστορικούς χρόνους και ανάμεσα στους δύο κατακλυσμούς( του κατακλυσμού του Ωγύγου και του Δευκαλίωνος και Πύρας) δηλαδή 25-45.000 χρόνια πριν(Δελφοί και Μαντείον, του Π. Ζέρβα) ]
Την Αμφικτυονία των Δελφών την αποτελούσαν τα 12 φύλα της Αρχαίας Ελλάδος, είχε δε αρχικώς ως σκοπό την προστασία του ιερού χώρου των Δελφών, των θυσιών, των θησαυρών-αναθημάτων και την οργάνωση των αγώνων που γίνονταν εκεί, δηλαδή των Πυθίων ή Πυθικών Αγώνων. Οι Πυθικοί Αγώνες που ήσαν καλλιτεχνικοί, ήσαν οι σπουδαιότεροι μαζί με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί ετελέσθησαν οι πρώτες συναυλίες και έγιναν οι πρώτοι καλλιτεχνικοί διαγωνισμοί στην ιστορία της ανθρωπότητος σε ύμνους θρησκευτικούς με αυλό και λύρα

Ο Θεσμός της Εκκεχειρίας
Απαραίτητη προϋπόθεση του αμφικτυονικού πνεύματος στην τέλεση των αγώνων ήτο ο σεβασμός του θεσμού της Εκκεχειρίας(παύση εχθροπραξιών) που διαρκούσε τρεις μήνες για να έλθουν και να επιστρέψουν οι αμφικτύονες, οι αθλητές και οι προσκυνητές ασφαλείς στις εστίες τους. [Σήμερον παραβιάζουν κατάφωρα τον θεσμό της Εκκεχειρίας προς χάριν της σκοπιμότητος. Προσκαλούνται οι ηγέτες και οι αθλητές των ΗΠΑ, Βρετανίας, Ισραήλ κ. α, παρ’ όλο που κάνουν επιθετικούς πολέμους κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ αποκλείουν τους ηγέτες φιλειρηνικών κρατών, όπως λ. χ της Κούβας]

Οι Κανόνες του Πολέμου
Τα σπουδαιότερα από τα πολιτικά δικαιώματα της αμφικτυονίας ήσαν «δικαστικά» διότι λειτουργούσε ως δικαστήριο που δίκαζε τις διαφορές μεταξύ των μελών, με σκοπό την επίλυση τούτων. Ο θεσμός της θεωρείται το πρώτο κύτταρο του Διεθνούς Δικαστηρίου. Η γνώμη της αμφικτυονίας ήτο σεβαστή και οι αποφάσεις της δεσμευτικές, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και τότε παραβιάσεις. Αν ο παραβάτης επέμενε τότε όλοι οι αμφικτύονες επέμεναν και επέβαλαν την απόφαση του δικαστηρίου ακόμη και με πόλεμο. Αυτοί οι πόλεμοι ονομάσθησαν «ιεροί» Όμως ποτέ οι Ελληνες δεν έκαναν θρησκευτικούς πολέμους, όπως συμβαίνει σήμερον.
Οι κυριότεροι κανόνες της αμφικτυονίας ήσαν :
Πρώτον. Απαγορευόταν να καταστραφεί από τον αντίπαλο μια πόλη που συμμετείχε στην Αμφικτυονία
Δεύτερον. Απαγορευόταν να καταστραφεί υδραγωγείον και εν καιρώ ειρήνης και εν καιρώ πολέμου.
Τρίτον. Απαγορευόταν η παραβίαση της «Εκκεχειρίας» κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες ή σε άλλες εορτές.
Τέταρτον. Απαγορευόταν η κοπή δένδρων, καταστροφή αλσυλλίων και η καταστροφή της εσοδείας κ. α [Ύστερα από 2.500 χρόνια η ανθρωπότης έχει επανέλθει σε κατάσταση βαρβαρότητος διότι δεν σέβεται κανένα κανόνα πολέμου στον αντίπαλο(κρατούμενοι στο Γκουντάναμο από τις ΗΠΑ, απάνθρωπες συνθήκες συμπεριφοράς των Ισραηλινών Δυνάμεων Κατοχής απέναντι στον Παλαιστινιακό λαό, βομβαρδισμός με ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και Ναγκασάκι, απάνθρωποι Πόλεμοι στο Βιετνάμ, στον Κόλπο, στην Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν κ. α) Σήμερα πόλεις ισοπεδώνονται, υδραγωγεία καταστρέφονται, δάση αποψιλώνονται με αποφλοιωτικές χημικές ουσίες, η ζωή του ανθρώπου απαξιώνεται, η σκέψη του χειραγωγείται με την προπαγάνδα, η ελευθερία του ατόμου προσβάλλεται με τον φόβο και την βία. Αλλά και, τα ατομικά δικαιώματα καταπατούνται στο βωμό της εξουσίας των ισχυρών, οι πληροφορίες διαστρέφονται, κακοποιούνται και παραχαράσσονται και το άτομο μένει απροστάτευτο μπρος στις κτηνώδεις δυνάμεις της πυρηνικής βίας και του υπέρτατου και αλαζονικού πλούτου ]

Τα όργανα της Αμφικτυονίας ήσαν:
1/ Το Συνέδριο που συνερχόταν δύο φορές το χρόνο και μετείχαν σ’ αυτό οι «Ιερομνήμονες»(μόνιμα μέλη) και οι «Πυλαγόρες»(Μη μόνιμα μέλη)
2/ Η Εκκλησία της αμφικτυονίας
Κάθε έθνος συμμετείχε με δυο αντιπροσώπους(δύο ψήφους) που δεν εκπροσωπούσαν πόλεις αλλά φυλές. Η Αμφικτυονία ήτο ένα είδος υπερκοινοβουλίου , το οποίον είχεν αρμοδιότητα να αποφασίζει για πολιτικά, καλλιτεχνικά και πνευματικά ζητήματα και για διαφορές μεταξύ των πόλεων-κρατών και φυλών. Είχε όμως κι’ αυτή τις αδυναμίες της. [Κατά τους Περσικούς Πολέμους τήρησε στάση επαμφοτερίζουσα(φιλειρηνική) που αντιστρατεύετο τα συμφέροντα του Ελληνισμού, αλλά και σ’ όλον τον βίο της επέδειξε μάλλον φιλοδωρική στάση.] Παρά ταύτα η συμβολή της στην ενίσχυση της Εθνικής Συνειδήσεως των Ελλήνων υπήρξε μεγίστη. Μετά τον 4ον αιώνα ο θεσμός έπαψε να υπάρχει και αντικατεστάθη από τα «κοινά»(συμμαχίες) (λ.χ Κοινό των Αιτωλών, των Λακώνων κ.α)

Οι Αξίες του Αμφικτυονικού Πνεύματος
Ο θεσμός των αμφικτυονιών προώθησε το πνεύμα της Δημοκρατίας, και του Διαλόγου, της Φιλίας και της Συνεργασίας, της Δικαιοσύνης και της Μετριοπάθειας, της ελαχιστοποιήσεως των φρικαλεοτήτων του πολέμου και της Ειρηνικής συνυπάρξεως. Επίσης δίδαξε στην ανθρωπότητα την Ισονομία, Ισοπολιτεία και Ισηγορία στις συνελεύσεις και το διεθνές δίκαιο εν πολέμω.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η ανθρωπότης πρέπει να ευγνωμονεί τους Ελληνες για την εφεύρεση αυτού του θαυμάσιου θεσμού που ακόμη δεν έχει γίνει κατανοητός και παραβιάζεται βαναύσως από την δήθεν πολιτισμένη ανθρωπότητα. Και μόνον γι’ αυτό η Ελλάς θα έπρεπε να απαιτήσει να κατέχει μια ιδιάζουσα θέση στα Ηνωμένα Έθνη, όπως συμβαίνει και στους Ολυμπιακούς Αγώνες
1/ Να γίνει μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας για την προώθηση του θεσμού της Εκκεχειρίας και της Ειρήνης.
2/ Να δημιουργηθεί Όργανο Ειρηνικής Επίλυσης των Διαφορών με έδρα τους Δελφούς, με το όνομα Παγκόσμια Αμφικτυονία των Δελφών για την Ειρήνη.
3/ Να οργανωθεί ο απανταχού της γης Ελληνισμός κατά τα πρότυπα και το πνεύμα των Αμφικτυονιών.
4/ Η Ελλάς να ασπασθεί με έργα το αμφικτυονικό και φιλειρηνικό πνεύμα .