ΣΥΜΠΆΝ -ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ-ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ

ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΕ 5’ ΛΕΠΤΑ |
Το βίντεο ξεκινάει από τα Ιμαλάϊα για να φτάσει στο απώτατο άκρο του Κόσμου και στην αρχή του, το Big Bang.
Έναν Κόσμο που περιέχει περίπου 100 δισεκατομμύρια άστρα μόνο στον Γαλαξία μας, και κατά προσέγγιση 125 δισεκατομμύρια γαλαξίες (εκ των οποίων μόνο οι 3.000 είναι ορατοί). Έναν Κόσμο που έχει διάμετρο περίπου 40 δισεκατομμύρια έτη φωτός, ενώ το παρατηρήσιμο Σύμπαν είναι μόνο 13.7 δισ. έτη φωτός.
Άρα μπορούμε να δούμε ένα απειροελάχιστο μόνο κομμάτι του Σύμπαντος.
Πώς λοιπόν να πιστέψουμε ότι η Γη μας είναι ο μοναδικός τόπος με συνθήκες κατάλληλες για την "σπορά" της όποιας ζωής;
Ας σημειωθεί πως το παρακάτω βίντεο φτιάχτηκε από αστροφυσικούς του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη.
Ανοίξτε οπωσδήποτε τα ηχεία σας, γιατί η μουσική είναι καταπληκτική. Δείτε το σε 720p (αν έχετε αργή σύνδεση αφήστε να φορτώσει πρώτα όλο το video) και σε πλήρη


Μυστηριακή Κοσμογονία
Δημοσιεύθηκε από lykofron στο 03/25/2010
Ο Θείος Ορφεύς αντελαμβάνετο και έβλεπεν τας λειτουργίας της Φύσεως και τας διετύπωσε εις αλ¬ληγορικάς εικόνας αι οποίαι έφθασαν μέχρις ημών διά των σω¬ζομένων αποσπασμάτων των Ορφικών. Διετύπωσεν εις εικόνας την ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑΝ και ΘΕΟΓΟΝΙΑΝ. Την δημιουργίαν διετύπωσεν ως εξής. «Προ παντός υπήρχεν ο Χρόνος, διότι αυτός είναι το έκδηλον φαινόμενον της Δημιουρ¬γίας και είναι ούτος αΐδιος, ως η πηγή εκ της οποίας εκπορεύεται. O χρό¬νος συνετέλεσε όπως το Χάος και η Μονάς έλθουν εις επαφήν. Εκ της επαφής του Χάους και της Μονάδος εγεννήθη το Κοσμογονικόν ωόν, εντός του οποίου εγκλείονται τα πάντα». Οι μύσται βραδύτερον την Μονάδα εκάλουν Αιθέρα. H Μονάς είναι εκείνη η οποία διωργάνωσε την ουσίαν του Χάους και συνετέλεσε εις την εμφάνισιν των μορφών. Αυτή συνέχει το άπειρον και συντελεί εις την επ’ άπει¬ρον εξέλιξίν του.
Το Χάος είναι εκείνο το οποίον λέγομεν ύλη. Η ύλη δεν είναι ουσιαστικόν τι. Η ύλη είναι κατάστασις της ουσίας και ουχί αυτή αύτη η ουσία. Αι ουσίαι είναι η του Χάους και η της Μονάδος.
Το κοσμογονικό ωόν
Κατά τους Ορφικούς δύο υπήρξαν τα ουσιαστικά αίτια της δημιουργίας η Μονάς ή Χώρος και το πλήθος, εκείνο το οποίον και απετέλεσεν και αποτελεί το περιεχόμενον της Μονάδος. Πλήθος (ή Αόριστος Δυάς) είναι το άπειρο πλήθος των ατόμων της Ατομικής ή Μεριστής Ουσίας είναι η κατ’ άτομα δημιουργική ουσία της Φύσεως. Μονάς (ή Μονάς Τρία) είναι η Συνεχής ή Αμέριστη ουσία της Φύσεως είναι το εν συνεχεία υπάρχον του απείρου, το αποτελούν την ενότητα αυτού.
Το Πλήθος (ατομική ουσία) ενούμενο υπό της Μονάδος (συνεχής ουσία) εμφανίζει το πρώτον Κοσμογονικό Ωόν, το πρώτον μορφικόν έκδηλον της δημιουργίας, εντός του οποίου δυναμικώς περιείχετο παν ό,τι εξεδηλώθη εις λειτουργίας μεταγενεστέρως εις τους απείρους κόσμους (η ενεργός ουσία). Συνεπώς εκ των δύο τούτων ουσιών απετελέσθη το Κοσμογονικόν Ωόν και από του σημείου τούτου άρχισε η δημιουργία των κόσμων. Η δημιουργία των κόσμων αναφέρεται εις την εμφάνισιν των μορφών.
Το κοσμογονικόν ωόν του Ορφέως εμφανίζει την υψίστην διανόησιν αυτού περί της δημιουργίας, διότι δι’ αυτού λαμβάνομεν την έννοιαν του πρώτου δημιουργικού τύπου της δημιουργίας, του πρώτου δημιουργικού τύπου των μορφών αυτής. Το Πλήθος ήτο το περιεχόμενον ουσιαστικόν αίτιον, εκείνο το οποίον εμφανίζει το πλήθος των μορφών τας οποίας συνέθεσε η Μονάς εις τοιαύτας, δια των ατόμων εκείνου το οποίον ωνομάσθη πλήθος.
Πλήθος ήτο το χάος, το ουσιαστικό αίτιον, το εις ατομικήν ουσίαν εμφανισθέν εν τη δημιουργία των κόσμων, το περιεχόμενον υπό του ετέρου αιτίου εκείνου το οποίον έλαβε την έννοιαν του περιέχοντος. Είναι δηλαδή το περιεχόμενον τούτο ουσιαστικόν αίτιον, εκείνο το οποίον εμφανίζει το π λήθος των μορφών τας οποίας συνέθεσε η Μονάς εις τοιαύτας, δια των ατόμων εκείνου το οποίον ωνομάσθη πλήθος. Το χάος έλεγεν, ήτο η ουσία εκείνη η οποία ενεφάνισε την ύλην, διότι η ύλη ως την γνωρίζομεν είναι κατάστασις της ουσίας του χάους.
Την Μονάδα, οι μεμυημένοι εις την Ορφικήν ιδεολογίαν, ονόμαζον βραδύτερον αιθέρα και ισχυρίζοντο ότι αύτή διοργάνωσεν την ουσίαν του χάους και συνετέλεσε εις την εμφάνισιν των μορφών. Αυτή συνέχει το άπειρον και συντελεί εις την έπ’ άπειρον ανέλιξιν των ουσιών αυτού. Δεν ήτο αρχικώς τοιαύτη, ούτε μέλλει να μείνει εσαεί εις την κατάστασιν της ύλης.
Την ουσίαν του χάους διεμόρφωσεν η Μονάς εις την κατάστασιν της ύλης και εις την Μοναδα εναπόκειται να μεταβάλλει την κατάστασιν αυτής εις άλλην τοιαύτην με δυναμικάς ενεργείας υπερτέρας. Έλεγαν επίσης, ότι εκ του κοσμογονικού ωού, το οποίον προήλθεν εκ του χάους και της Μονάδος, εξεπορεύθη κατά πρώτον ο Φάνης ή Χρυσόπτερος Έρως, ο Έρως περί του οποίου έλεγον οι μύσται της Ελευσίνος ότι είναι ο νεώτερος και αρχαιότερος των Θεών.
Ο Φάνης
Ο Φάνης ή Χρυσόπτερος Έρως είναι μία από τας αλληγορικάς εικόνας των Ορφικών εντός της οποίας εγκλείεται μέγιστον μυστικόν της δημιουργίας. Σχετικήν έννοιαν περί του Φάνητος δυνάμεθα να έχωμεν εκ της λειτουργίας του νόμου του Έρωτος, εις τας ενεργείας του οποίου οφείλεται η λειτουργία των μορφών των κόσμων και των όντων αυτών, η διανόησίς των και η εξέλιξις δια της οποίας συντελούνται αι μεταμορφώσεις και δι’ αυτών η προαγωγή της δυναμικής των ενεργείας. Ο Φάνης είναι ίσως ο πρωταρχικός νόμος της Μονάδος εκ της συνεργασίας της εις τας μορφάς μετά της ουσίας του Χάους. Μετά την εμφάνισιν του Φάνητος εδημιουργήθη ο Ουρανός και η Γη, οι κόσμοι του Ουρανού και η Γη.
Ο Ουρανός και η Γη λειτουργούν δια των δυνάμεων των ουσιών αυτών, αι δε δυνάμεις των αυταί έρχονται εις γάμου επιμιξίαν και εκ της επιμιξίας αυτής διαπλάσσονται αι μορφαί των όντων της Γης και δι’ αυτών εξελίσσονται συνεχώς, διότι αι επιμιξίαι των δυνάμεων του Ουρανού και της Γης συνεχίζονται. Η εξέλιξις των μορφών των όντων της Γης εις τούτο το γεγονός οφείλεται. Η άνοδος δια της εξελίξεως των μορφών των όντων της Γης έφερεν εις το είναι τας φύσεις των Τιτάνων. Πρώτοι Τιτάνες υπήρξαν ο Κρόνος και η Ρέα, εκ των οποίων εγεννήθησαν οι Θεοί. Τα τέκνα των Τιτάνων τούτων κατέπιε o Κρόνος, δηλαδή τα τέκνα ταύτα δεν ηδύναντο ψυχικώς να φύγουν από τας φύσεις των Τιτάνων, η ζωή των περιορίζετο εις τας φύσεις ταύτας. Η γέννησις του Διός απετέλεσεν την βάσιν της Θεογονίας του Ορφέως, διότι το τέκνον της Τιτανικής φύσεως τούτο ετράφη υπό τροφής ουχί Τιτανικής φύσεως, αλλά εκ τροφής η οποία του εδίδετο εκ πνευματικής φύσεως Ουραvίωv όντων. Η τροφή αυτή, το γάλα μιάς υπερτέρας πνευματικής τροφού, έδωσεν εις την Τιτανικήν φύσιν του Διός τα μέσα της κατανικήσεως της Τιτανικής φύσεως και της μεταμορφώσεως ταύτης εις μίαν άφθαρτον φύσιν. Αλλά η νέα φύσις του Διός δεν ήτο δυνατόν να κυριαρχήσει επί του Τιτανικού κόσμου. Κάτι άλλο υπέρτατον έπρεπε να αφομοιωθεί εν αυτώ. Εις το σημείον τούτο εμφανίζει ο Θείος Ορφεύς μίαν μεγαλειώδη αλληγορικήν εικόνα, δια της οποίας αποκαλύπτει το υπέροχον της ενεργείας του Φάνητος. Κατά ταύτην ο Θεάς Ζευς κατέπιε τον Φάνητα, τον ήνωσε προς την μεταμορφωθείσαν Τιτανικήν του Φύσιν και από της στιγμής εκείνης εξεπορεύθη εκ της νέας του φύσεως η άπειρος και μεγαλειώδης γνώσις, δια της οποίας μετέστη εις τον Ουρανόν και κατέκτησεν ως δυναμικός κύριος αυτόν. Μετά το γεγονός τούτο ηλευθέρωσεν τους αδελφούς και αδελφάς του εκ της Τιτανικής φύσεως και μετ’ αυτών και άλλων του τέκνων έλαβεν τας κυριαρχίας των Ωρών και περιώρισεν τους Τιτάνας άνευ εξουσίας επί των ενεργειών της Τιτανικής φύσεως. Έκτοτε ο νοητικός κόσμος της Γης υπήχθη εις την εξουσίαν των Θεών.
Το ύψος της άλληγορικής εικόνος του Ορφέως, της εικόνος του Φάνητος, η οποία δίδει άφθαστον μεγαλουργίαν εις την διανόησιν του Θείου Ορφέως, είναι η περιγραφή της αλληγορικής εννοίας του Φάνητος την οποίαν μόνον μεμυημένοι εις την μυστηριακήν γνώσιν του Θείου Ορφέως δύνανται να κατανοούν. Κατά ταύτην ο Φάνης εμφανίζεται ως μία μορφή του οποίου η κεφαλή ευρίσκεται εις τον Ουρανόν, οι πόδες του εις την Γην, αι χείρες του καταλαμβάνουν τα σημεία του ορίζοντος, του Ουρανίου ορίζοντος του Βορρά και της Μεσημβρίας. Οι οφθαλμοί του Φάνητος είναι ο Ήλιος και η Σελήνη και το όλον του, είναι το άπειρον. Όταν εκ των οφθαλμών του Φάνητος ρέουν δάκρυα κατερχόμενα προς τους πόδας του δια του σώματός του εκ τούτων γεννάται εις την Γην το ανθρώπινον γένος των βροτών, εκ δε του γέλωτος του Φάνητος γεννάται το γένος των Αθανάτων.
Μέσα εις την Θαυμασίαν ταύτην αλληγορικήν εικόνα του Θείου Ορφέως ενεκλείσθη η αλήθεια περί της εμφανίσεως εις την Φύσιν των ανθρωπίνων όντων και των πνευματικών φύσεων των Θεών, ως και της μεταβάσεως των ανθρωπίνων ψυχών εκ των φύσεων αυτών εις τας φύσεις των Αθανάτων. Ο Φάνης άλλοτε μεν χύνει δάκρυα δια των οποίων συνεχίζει την ζωήν της ψυχής των ανθρωπίνων όντων εις τας Τιτανικάς των φύσεις, άλλοτε δε δια του γέλωτος αυτού αναβιβάζει τας ψυχάς ταύτας εις τας φύσεις των Αθανάτων, απαλλάσσων αυτάς του θανάτου των τιτανικών φύσεων. Το εκτεθειμένα υπό του Θείου Όφεως δια της αλληγορικής εικόνος του Φαντός είναι ικανά να ανυψώσουν την διανόησιν των μυστών εις βαθμόν ώστε να γνωρίσουν όλον το μυστήριον της Θείας Φύσεως, να κατανοήσουν την πηγήν του Θείου εκείνου νόμου δια του οποίου τα πάντα γίνονται, εξελίσσονται και διαρκώς μεταβάλλονται δια να πληρούνται οι σκοποί της Θείας δημιουργίας. Ο Φάνης κατά τον Θείον Ορφέα αποτελεί την έννοιαν του Θείου μυστικού δια της γνώσεως και ασκήσεως του οποίου οι μύσται δύνανται να αναρριχώνται εις τας επάλξεις του εκ χρυσού κατασκευασθέντος τείχους εντός του οποίου ευρίσκονται τα ενδιαιτήματα των Αθανατων.
Ο Φάνης κατέχει όλα τα πεδία των κόσμων και αναλόγως της δυναμικής αυτών καταστάσεως δημιουργεί, διατηρεί και μεταμορφώνει τας μορφάς των νοητικών όντων των κόσμων. O Γέλως του Φαντός δημιουργεί την χαράν της ζωής και δίδει την εύδαιμονίαν εις τα υπέροχα τέκνα της Θείας Φύσεως, τα οποία έπαυσαν να διανοούνται με τας απαιτήσεις των Τιτανικών αυτών φύσεων. Παρεμφερής προς τας ενεργείας επί των νοητικών όντων του Φαντός είναι και η αλληγορική εικών της Ελληνικής παραδόσεως κατά την οποίαν ο Τιτάν Κρόνος απέκοψεν δια της αδαμαντίνης του άρπης τα γεννητικά μόρια του πατρός αυτού Ουρανού, τα οποία πέσαντα επί της Θαλάσσης εγέννησαν την Θεάν του κάλλους. Το γεγονός αυτό έδωσεν την εξουσίαν εις τον πρώτον αυτόν Τιτάνα.
Οι Ορφικοί έλεγον ότι εκ του κοσμογονικού ωού το οποίον προήλθε εκ της Μονάδος και του Χάους, εξεπορεύθη ο Φάνης ή ο χρυσόπτερος Έρως, ο Έρως των Ελευσινίων μυ¬στών, ο αρχαιότερος και νεώτερος των Θεών. Κατόπιν εγεν¬νήθη ο Ουρανός και η Γη.
Ο Φάνης έχει την κεφαλήν αυτού εις τον Ουρανόν και τους πόδας του εις την Γην, την μία των χει¬ρών του προς ανατολάς και τηv ετέραν προς δυσμάς. 0ύτω το¬ποθετούμενος ο Φάνης σχηματίζει σταυρόν. Το σχήμα αυτό σπουδαίον σύμβολον των μεμυημένων και εδώ τιθέμενον εικο¬νίζει λειτουργίας αφορώσας τον Φάνην. Εκ των δακρύων του Φάνητος τα οποία κατέρχονται διά των ποδών του εις την Γην, γεννάται το γένος των βροτών. Εκ του γέλωτος αυτού γεννάται το γένος των αθανάτων. Η κεφαλή του Φάνητος ευρίσκεται εις τον Ουρανόν και τα δάκρυά του εκείθεν έρχονται εις την Γην. Τούτο είναι εικών δηλούσα ότι η εμφάνισις των όντων και του ανθρώπου προήλθεν εκ της επιμιξίας των δυνάμεων του Ουρα¬νού προς τας δυνάμεις της Γης. Ο Φάνης ως οφθαλμούς έχει τον Ήλιον και την Σελήνην. Τούτο δηλοί την επίδρασιν των σωμά¬των αυτών επί της Γης διά την γέννησιν των όντων. Τούτο είναι γεγονός το οποίον βλέπομεν διότι είμεθα βροτοί, ως βροτοί όμως δεν γνωρίζομεν τους αθανάτους. Ποίος όμως είναι ο γέλως του Φάνητος! Είναι κάτι που δεν δουλώνει, δεν πιέζει την συνείδησιν των όντων. Είναι κάτι που όταν εκδηλούται από το ον ως ευχαρίστησις, το άγει εις την αθανασίαν. Η Ελληνική παράδοσις έχει προς τα ανωτέρω ανα¬λόγους εικόνας. Εκ του Ουρανού και της Γης, κατ αυτήν, εγεν¬νήθησαν οι Τιτάνες. Οι πρώτοι Τιτάνες ήσαν ο Κρόνος και η Ρέα. Εξ αυτών εγεννήθησαν άλλοι Ολύμπιοι Θεοί και τελευ-ταίος ο Ζεύς. Ο Κρόνος προ της γεννήσεως του Διός είχεν τας εξουσίας του Ουρανού. Ο Κρόνος διά της αδαμαντίνης άρπης του απέκοψε τα γεννητικά μόρια του πατρός του Ουρανού, τα οποία έπεσαν εις την Θάλασσαν και παρέσχον την ευκαιρίαν της γεννήσεως της Θεάς Αφροδίτης. Εκ του αίματος του Ουρανού εγεννήθησαν αι Εριννύαι, δηλαδή αι ψυχαί εκείναι αι οποίαι δεν απέκτησαν δι’ εξελίξεώς των την πραγματικήν γνώσιν. Αι απο¬κτήσασαι την πραγματικήν γνώσιν είναι αι Νύμφαι. Οταν εγεν¬νήθη ο Ζεύς, λέγουν οι Ορφικοί, κατέπιε τον Φάνητα. Τοτέ απέ¬κτησεν την γνώσιν και κατέλαβε τας εξουσίας (Εγένετο κύριος των Ωρών του Ουρανού). Τούτο εικονίζει την Θεοποίησι.

ΤΟ ΒΡΕΦΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ

Το πρωτόγονο σύμπαν που είδαμε στις εικόνες χρειάσθηκε 10 και πλέον δισεκατομμύρια χρόνια για να φθάσει ως το ραδιοτηλεσκόπιο HUBBLE της NASA. Ασφαλώς η εικόνα έχει σήμερα μεταβληθεί, λόγω της εξελίξεως του σύμπαντος. Οι φωτογραφίες λήφθηκαν με υπεριώδεις, κυανές, ερυθρές και υπέρυθρες ακτίνες. Αυτές συνδυαζόμενες θα δώσουν στατιστικά στοιχεία για την μελέτη του σύμπαντος(απόσταση, ηλικία , σύνθεση Γαλαξιών κ.α) Το επίτευγμα τούτο οφείλεται στην τροποποίηση του τηλεσκοπίου HUBBLE , που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη κόπο και κίνδυνο από τους αστροναύτες το 1997. Χάρις σ’ αυτό το διαστημικό ραδιοτηλεσκόπιο που δεν επηρεάζεται από τη Γη και τη Σελήνη και τις ακτινοβολίες τους κατέστη δυνατή η λήψη φωτογραφιών μεγίστης ευκρίνειας, έτσι ώστε να εμφανίζονται απειροελάχιστης φωτεινότητος αντικείμενα, μεγέθους 30’ ή ακόμη και 40’, δηλαδή άνω των 4 δισεκατομμυρίων ασθενέστερες εικόνες απ’ ότι μπορεί να ιδεί το ανθρώπινο μάτι Θα μπορέσουμε άραγε να ιδούμε παλαιότερες φωτογραφίες του Σύμπαντος( δηλαδή όταν τούτο ήτο στη φάση της έκρηξης); Για λόγους οικονομιών το HUBBLE πρόκειται να εγκαταλειφθεί . Το νέο ραδιοτηλεσκόπιο αναμένεται να εκτοξευθεί περί το 2012. Αν ήτο για πολεμικούς σκοπούς θα το χρηματοδοτούσαν πάραυτα. Το νέο ραδιοτηλεσκόπιο ίσως μπορέσει να διεισδύσει πιο βαθειά, στα άδυτα του Σύμπαντος και να μας δώσει κοσμικές φωτογραφίες του «Ορφικού Αυγού», όταν εκείνο σπάζει και βγαίνει από μέσα ο Φάνης (φως-ακτινοβολίες) Θα είναι η πιο μεγαλειώδης στιγμή της Δημιουργίας, διότι το δικό μας σύμπαν είναι ένα από τα πολλά, όπως είπε πρώτος ο Ηράκλειτος με τη φράση «κόσμον τόνδε.. ούτε τις θεών , ούτε ανθρώπων εποίησεν .. αλλ’ ην αεί και έστιν και έσται πυρ αείζωον.. .»
Η χαρτογράφηση του μικροσκοπικού Σύμπαντος-ηλικίας τότε 1 περίπου δισεκατομμυρίου ετών-ισοδυναμεί με την φωτογράφηση ενός κέρματος 10 σεντς (dime) από απόσταση 75 ποδών. Αν στο μέλλον κατορθώσουμε να μειώσουμε αυτήν την απόσταση θα έχουμε φωτογραφίες μεγίστης ευκρίνειας και τότε θα αξιωθούμε να δούμε ίσως και την Μεγάλη Έκρηξη, ή λίγο μετά απ’ αυτήν. Αλλά ας μην είμαστε και τόσο αισιόδοξοι διότι « Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί» Ως τώρα βεβαίως κανένα τηλεσκόπιο ή μάτι ανθρώπου δεν είχε ιδεί τις άρρητες αυτές φωτογραφίες. Είναι η μηχανή του χρόνου που εγύρισε προς τα πίσω!! Είναι το νεογέννητο Σύμπαν !! Είναι ο αρχικός πυρήνας της εξελίξεως !!
Επομένως, αντί να αλληλοσκοτωνόμαστε και να αλληλομισούμεθα, κυττάζοντας προς το παρελθόν, είναι πιο ευχάριστο και χρήσιμο να γνωρίσουμε το άγνωστο σύμπαν, που είναι το αιώνιο σπίτι μας. Έτσι θα αντιληφθούμε και την μικρότητα μας. Εκεί μέσα ζήσαμε όλοι μαζί στα αβυσσαλέα βάθη του χρόνου και του χώρου. Υπό άλλη φυσικά μορφή και όχι σαν άνθρωποι. Πάντως τα μόρια και η ενέργεια μας ήσαν εκεί παρόντα, σαν απειροελάχιστα συστατικά της δομής του Σύμπαντος. Είμαστε εκεί στις φοβερές εκείνες στιγμές της μεγάλης έκρηξης και μετέπειτα στην εξέλιξη του γαλαξίου μας, του ηλιακού μας συστήματος και της Γης μας, έστω κι’ αν δεν τις θυμόμαστε. Ίσως από τότε έχει μείνει στα κύτταρα μας ο έμφυτος φόβος για το άγνωστο, για τις αλλαγές και για το θάνατο. Είναι ο φόβος που κληρονομήσαμε και έκτοτε μας κατατρέχει. Καιρός να γαληνέψουμε(Τέλος)

ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝ
Ο Πλάτων δίδαξε ότι στη ζωή υπάρχει νόημα. Επίσης είπε ότι το Σύμπαν είναι οργανωμένο και έχει σκοπό, και ο σκοπός του είναι ηθικώς καλός. Τούτο δείχνει την διαφορά της Ελληνικής κομοθέασης, σε αντίθεση με τις κοσμικές θρησκείες που φοβίζουν τους ανθρώπους με έναν μοχθηρό και εκδικητικό θεό . Η ανθρώπινη ψυχή ήταν, άλλοτε πιο στενά και άλλοτε πιό χαλαρά συνδεδεμένη, με ομφάλιο λώρο με το Σύμπαν. Ο άνθρωπος πάντα αισθανόταν ότι ήτο μέρος του Σύμπαντος, ένας απειροελάχιστος κόκκος του, σε σχέση με την παρούσα εποχή όπου καίτοι αυτός έφθασε στο εξωγήινο διάστημα, δεν μπόρεσε να αποβάλλει την γεωκεντρική του αντίληψη.
Οπως δεν μπορείς να βρεις με τις αισθήσεις σου τα πέρατα της ψυχής, έτσι δεν μπορείς να βρεις και τα πέρατα του σύμπαντος. Η ψυχή με άγκυρα την λογική κινήθηκε αμφίδρομα προς εξευρένηση τόσον προς το εσω κόσμο, όσον και προς τον έξω κόσμο που την περιβάλλει, για να βρει την παλίδρομον αρμονίαν.
Η Απομάκρυνση απο το Σύμπαν
Η διαταραχή της εποχής μας οφείλεται ακριβώς στην αναστολή της κινήσεως αυτής, κατά την οποία, όπως είπε ο Ηράκλειτος , η οδός άνω-κάτω είναι μία και η αυτή. Η εκτροπή αυτή ωδήγησε τον κόσμο προς το αδιέξοδον της άτης και της ύβρεως, όπως την εννοούσαν οι αρχαίοι Ελληνες, εκτροπής δηλαδή απο την συμπαντική αρμονία και κατ επέκταση και απο την φυσική αρμονία. Η σημερινή Οδύσσεια δεν έχει Σκύλλες και Χαρύβδεις αλλά δεν έχει και Ιθάκες για να ξαναγυρίσει ο σύγχρονος άνθρωπος. Εχει μόνον Υλη και Κέρδος . Τα πάντα δε ρυθμίζονται απο τον θεό εξουσιαστή και τους επι της γης εκπροσώπους της εξ-ουσίας του.
Το Σύμπαν είναι Δημιουργικόν
Ο Κόσμος των αρχαίων Ελλήνων περιέχει πολλά σύμπαντα, έκαστον εκ των οποίων έχει την δική του διακόσμηση και ευρίσκεται εις διαφορετικό στάδιο αναπτύξεως. Κάθε σύμπαν περιέχει ύλην και ενέργεια, όλα ομως καθοδηγούνται απο τους ίδιους φυσικούς νόμους. Αυτά γεννώνται, αναπτύσσονται και πεθαίνουν, όπως και οι άνθρωποι, αφού εκτελέσουν τον κύκλο ζωής τους. Το δικό μας σύμπαν έχει κύκλο ζωής 89 δισεκατομμύρια περίπου έτη φωτός, και τώρα βρίσκεται στα 15 δισεκατομμύρια περίπου έτη φωτός. Τούτο σημαίνει ότι απο την αρχική του γένεση διένυσε απόσταση ίση με 15 δισεκατομμύρια έτη, τρέχοντας με την ιλιγγιώδη ταχύτητα του φωτός.
Η Γέννηση ενός Σύμπαντος
Τα διάφορα σύμπαντα είναι κλειστά συστήματα και δεν μπορούν να επηρεάσουν άλληλα. Το κενόν μεταξύ των συμπάντων έχει τις ίδιες ιδιότητες με το κενόν εντός εκάστου σύμπαντος. Το στατικό πεδίο του κενού είναι αυτό που γεννά τα σωματίδια, δηλαδή τα φωτόνια, τα ηλετρόνια-ποζιτρόνια, τα κουάρκ και αντικουάρκ. Εμφανίζονται εις εξαιρετικά βραχύβιες διακυμάνσεις του πεδίου(10 εις την μείον 10 sec) και εξαφανίζονται άνευ ίχνους, μοιάζουν δε ως να δανείζονται ενέργεια απο το κενόν και εξαφανιζόμενα την αποδίδουν εκ νέου εις αυτό, όπως ακριβώς και ο άνθρωπος όταν αποβιώνει. Ετσι υπακούουν πιστά στον νόμο της διατηρήσεως της ενεργείας. Εάν στο πεδίον αυτό επενεργήσει στιγμιαία μιά εξωτερική πηγή ενός άλλου ενεργειακού ηλεκτρομαγνητικού πεδίου υψηλής συγκεντρώσεως υπο μορφήν ακτίνων (γ) ,το οποίον να είναι τουλάχιστον ίσον με την μάζα ηρεμίας του ζεύγους ηλεκτρονίων, τότε το ζεύγος των εν δυνάμει σωματίων καθίσταται πραγματικόν. Λαμβάνει χώραν μια στιγμιαία μετατροπή της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σε ύλη κατά την γνωστήν εξίσωση m= E/c² . Κατά την κβαντομηχανική η μάζα του εξωτερικού ηλεκτρικού πεδίου του κενού είναι τεραστία και ικανή να δημιουργήσει ένα καινούργιο σύμπαν, μετατρέποντας την ενέργεια του σε ύλη.
Το Σπέρμα της Δημιουργίας
Η διαδικασία της δημιουργίας αρχίζει όταν το ήρεμο στατικό πεδίου του διασυμπαντικού κενού διαταράσσεται απο έναν εξωτερικό ηλεκτρομαγνητικό παλμό. Αυτή η στιγμιαία διακύμανση του στατικού πεδίου απο τον εξωτερικό παλμό θέτει το πεδίο σε παλμική κίνηση απο την μιά άκρη ως την άλλη του κενού χώρου. Επομένως δικαιώνεται ο μέγας Ελλην φιλόσοφος Ηράκλειτος που έλεγε ότι: τα πάντα είναι και θα είναι φωτιά αείζωη, που με μέτρο ανάβει και με μέτρο σβήνει, εννοώντας φυσικά την ταλάντωση των πάντων και την εξ αυτής μεταμόρφωση της ύλης σε ενέργεια και τανάπαλιν. Μαθηματικοί τύποι δίδονται διεξοδικώς στο βιβλίο “ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ”, Π. Μαρίνη, Νέα Θέσις.
Αρα η μήτρα της δημιουργίας των συμπάντων είναι το στατικό πεδίο του κενού χώρου και τα σπέρματα για την δημιουργία αυτών είναι οι εξωτερικοί ενεργειακοί παλμοί, οι οποίοι γονιμοποιούν τα αχανή στατικά ενδοσυμπαντικά ή εξωσυμπαντικά πεδία. Δηλαδή και εδώ ισχύει ότι συμβαίνει και στην γη για την δημιουργία του ανθρώπου. Ο άνδρας με την στιγμιαία έκχυση του σπέρματος παίζει τον ρόλο του στιγμιαίου παλμού και η γυναικεία μήτρα τον ρόλο του στατικού πεδίου. Οι παράγοντες αυτοί υπο καταλλήλους συνθήκας (θερμοκρασίας, χημικών και φυσικών συνθηκών, επιπέδου ενεργείας) θέτουν σε κίνηση την διαδικασία της δημιουργίας της νέας ζωής ή και νέου σύμπαντος . Ο κύκλος βέβαια της ζωής ποικίλει σε κάθε είδος. Για να αναπτυχθεί η ζωή επι της γης χρειάσθηκαν 10 δισεκατομμύρια έτη. Στον ενδοσυμπαντικό χώρο δεν υπάρχει πλέον πρωταρχική ακτινοβολία, αλλά μόνον τα υπολείμματα της, όσα απέμειναν απο την Πρώτη Εκρηξη, τουτέστιν σαν να λέμε τα αποκαίδια μιάς φωτιάς.
Τα Στάδια της Δημιουργίας ενός Σύμπαντος
1. Πρώτον. Σε κάποιο σημείο του κενού πεδίου δημιουργείται η πρώτη διακύμανσις της γεωμετρίας του και αρχίζουν οι ταλαντώσεις. Ολα μοιάζουν σαν να ρίχνουμε ένα βότσαλο στην λίμνη. Τότε συμβαίνει μαζική εμφάνιση εν δυνάμει ενεργειακών σωματιδίων, ετοίμων να μεταμορφωθούν σε σωμάτια ύλης. Τότε το ενεργειακό επίπεδο φθάνει σε “δημιουργικά επίπεδα” και γεννάται το μείγμα(σούπα) της ύλης-ενέργειας του νέου σύμπαντος.
2. Δεύτερον. Η “σούπα” του πλάσματος των ηλεκτρονίων, κουράρκ, φωτονίων και νετρίνων αρχίζει να εμφανίζει έντονες βαρυτιές δυνάμεις, ταυτόχρόνως με την εμφάνιση της ύλης.
3. Τρίτον. Το συμπυκνούμενο νέφος γίνεται μιά πυρίνη σφαίρα(fireball ή σφαίρα του Velan) Αυτή μοιάζει με την γνωστή μας πυρίνη σφαίρα της εκρήξεως ενός πυρηνικού όπλου. Τότε η θερμοκρασία αυξάνει απείρως και υπερτερεί των βαρυτικών δυνάμεων.
4. Τέταρτον. Αρχίζει η γιγαντιαία έκρηξη της πυρίνης σφαίρας και επέκταση για την δημιουργία του νέου σύμπαντος.
Πόσο θα διαρκέσει η φάση της επεκτάσεως ;
Αυτό θα επεκτείνται με μιά συνεχώς μειούμενη ταχύτητα σε μιά περίοδο 17,5 δισεκατομμυρίων ετών, μέχρις ότου καταλήξει σε πλήρη στάση, τούτο δε θα συμβεί όταν θα ελαττωθεί η θερμοκρασία του υποβάθρου. Η θερμοκρασία αυτή θα φθάσει τελικώς στο απόλυτο μηδέν. Τότε η βαρύτης θα καταστεί η μοναδική κυρίαρχος δύναμις και θα αρχίσει η αντίστροφη διαδικασία της συρρικνώσεως. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας, όταν όλα επανέλθουν στο ίδιο σημείο, θα δημιουργηθεί και πάλιν η πυρίνη σφαίρα, η οποία και πάλιν θα εκπυρωθεί κ.ο.κ
Επομένως ζωή και θάνατος φαίνεται ότι είναι ο αδυσώπητος κύκλος του Κόσμου, όχι μόνον στο ζωικό και φυτικό βασίλειο, αλλά σε κάθε τι υπαρκτόν. Η διαφοροποίηση υπάρχει μόνον στον χρόνο(κύκλο ζωής). Κατά τον Πλάτωνα μόνον οι Ιδέες μένουν αθάνατες διότι δεν ειναι υλικά δημιουργήματα αλλά πνευματικά.
Ο Ρόλος του Πνεύματος
Τούτο είναι περισσότερο “δύναμη” ή “ενέργεια”, παρά υλικό αντικείμενο. Οπως έλεγαν οι Στωικοί είναι κάτι “λεπτό και αραιό”, που αποκλείεται να είναι ύλη. Αυτό μπορεί να συγκριθεί με την έννοια του δυναμικού παλμού, που ενεργοποιεί την ύλη. Κατά τους Ελληνες, προ της διαμορφώεως του σύμπαντος το κάθε τι προυπήρχε σε ανεκδήλωτη κατάσταση εντός του χάους(νου). Στην Ελληνική θρησκεία η ψυχογονία συνδέεται με την θεογονία. Ο άνθρωπος αποκτών την ανωτέρα συνείδηση καθίσταται Φως(Φάνης) και εισέρχεται σε Ανωτέρους Κόσμους ως θεία ατομικότης. Οι αρχαίοι πρόγονοι μας πίστευαν στον Ορφικό Ερωτα(ένωση και δημιουργία), στην Μήτιν ή Λόγον και στον Νόμο ή Αδράστεια, ως κινητήριες δυνάμεις του σύμπαντος. Κατά τους αρχαίους η σωτηρία αποκτάται δια της Γνώσεως, εν αντιθέσει με τις σημερινές κοινωνίες όπου η γνώσις χρειάζεται μόνον για την μεγέθυνση της παραγωγής. Σήμερον επικρατεί η εξουσιαστική και στατική αντίληψη περί του σύμπαντος σαν αποτέλεσμα της εξουσιαστικής αντίληψης. Ενα ρέον και δημιουργικό Σύμπαν, εκτός του ότι είναι αντίθετον προς τις θεοκρατικές και δογματικές τους αντιλήψεις(άπαξ πλάσθηκε ο κόσμος ), δεν εξυπηρετεί και τα συμφέροντα της διεθνούς εξουσίας, η οποία θέλει το σύστημα αλογο, στατικό και ακίνητο, αλλά και κάθε φαινομενική κίνηση να τελεί υπο τον απόλυτο έλεγχο της. Αυτός είναι ο λόγος που εναντιώνονται στην επαναφορά του κόσμου στην φυσική του κοίτη, δηλαδή προς την Ελληνική κοσμοθέαση και τον Λόγο. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι περισσότερο υλιστής παρά πνευματικός και ιδεαλιστικός. Ως εκ τούτου χάνει το σπουδαιότερο όργανο, δηλαδή την Λογική και την Φαντασία με την οποία εξερευνοέσε ο παλαιός άνθρωπος τα βάθη της ψυχής του και του σύμπαντος. Οπως λέγει και ο Κινέζος κορυφαίος καθηγητής Μιν Χούα Τσεν:“η Ελληνική γλώσσα ακόνισε την Λογική μου” και συνεχίζει “ στην αρχαιοτητα το ορθολογικό και το παράδοξο μπορούσαν να συνυπάρξουν. Τώρα έχει χαθεί αυτή η ισορροπία καιτο ορθολογικό στοιχείο υποχωρεί και κατακτά έδαφος το παράλογο”
Συμβολισμός του Σύμπαντος
Το σύμπαν συμβολίζεται απο τους προκατακλυσμιαίους λαούς με την Σβάστικα, την σπείρα ή και τον κυματισμό. Την Σβάστικα-σύμβολον της Κοσμικής Τάξεως- θα την συναντήσουμε σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Συμβολίζει επίσης και την καλή τύχη, την συνεχή κίνηση ή την αδιάκοπο γένεση, η οποία καλείται Ζωή. Είναι έμβλημα του ανωτέρου θεού των Αρείων Διός-ή Δυάους κατά τους Ινδούς-και το Ελληνικό γράμμα Ζ εφευρέθη για την καλυτέρα έκφραση του αρχικού φθόγου της λέξεως Ζευς. Επομένως είναι σύμβολο Κοσμογονικόν(του επαναγεννητικού τροχού) , Ανθρωπογονικόν, Αλχημικόν και περιέχει την κλείδα των επτά μεγάλων Μυστηρίων του Κόσμου. Το φιλοσοφικό της νόημα είναι δυνατόν να γίνει αντιληπτόν δια του μύθου του Προμηθέως, τον οποίον οι Ινδοί ονομάζουν Πραμάνθα. Αλλα πανάρχαια σύμβολα της Χρυσής Εποχής είναι το Ωρφικόν Ωόν, ο μικρός φτερωτός θεός του Ερωτα, ο Κεραυνός του Διός, ο Οφις , ο οποίος είναι το παγκόσμιο σύμβολο των ανωτέων ηλιακών κοσμικών δυνάμεων. Η σπείρα είναι κι’αυτή σύμβολο της συνεχούς ουσίας, ενώ το κυμάτιον της “μεριστής ουσίας”, δηλαδή της γεννητικής ουσίας του κόσμου. Τέλος δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι δεν υπάρχει καμμιά ανασκαφή αρχαίου πολιτισμού στον κόσμο που να μην έδωσε την παρουσία της η Σβάστικα. Εν κατακλείδι μπορούμε να πούμε ότι τα σύμβολα των αρχαίων λαών δεν είναι τυχαία. Ταύτα ευρίσκονται στην ψυχή του ανθρώπου ως μία των “Αρχετύπων” ιδεών.
ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΙ’ ΕΜΕΙΣ
1. ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ
ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑΣ-ΘΕΟΓΟΝΙΑΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ –ΘΕΟΓΟΝΙΑ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΣΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΟΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΗΣΙΟΔΟΥ
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, Η ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ-ΘΕΟΓΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΗΧΕΙ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΥΠΟ ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
1/ ΑΝ ΟΠΟΥ ΣΩΜΑΤΙΟ ΒΑΛΟΥΜΕ ΩΑΡΙΟ ΗΡΑΣ
2/ ΟΠΟΥ ΘΕΟΥΣΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΣΠΕΡΜΑΤΟΖΩΑΡΙΟ ΤΟΥ ΔΙΟΣ
3/ ΟΠΟΥ ΚΡΟΝΟΣ ΒΑΛΟΥΜΕ ΧΩΡΟ-ΧΡΟΝΟΣ
4/ ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ ΤΟ ΧΑΟΣ ΠΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΗΣΙΟΔΟΣ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ
ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ(ΚΟΣΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ) ΟΥΤΕ ΘΕΟΙ ΤΟ ΕΦΤΙΑΣΑΝ ΟΥΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΗΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ…. «Κόσμον τόνδε, τον αυτόν απάντων, ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησεν, αλλ’ ήν αεί και έστιν και έσται Πυρ Αείζωον, απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα» Ηράκλειτος . ΑΥΤΟ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΟΣ Δρ. HWAKINGS.
ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ :
1/ ΑΕΙΔΙΟΝ (ΠΑΝΤΟΤΙΝΟΝ ΚΑΙ ΑΙΏΝΙΟΝ) ΑΠΕΙΡΟΝ, ΜΗΔΕΠΟΤΕ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΘΕΝ ΚΑΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΝΕΚΡΩΜΕΝΟΝ,
2/ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΟΙΗΣΕ ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ.
3/ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΕΡΙΚΛΕΙΟΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΙΧΜΕΣ , ΑΝΕΥ ΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΤΕΛΟΥΣ
4/ ΤΟΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ.
5/ ΜΟΝΟ ΥΠΑΡΧΕΙ - ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ(HAWKINGS)
6/ ΑΚΑΘΟΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟ.
7/ Σ ΑΥΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΧΑΟΣ,(ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ ΤΟ ΧΑΟΣ) ΧΩΡΙΣ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑΞΗ.
8/ ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ , ΟΠΩΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΖΕΥΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑΤΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΠΗΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ.
9/ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΑΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΙΡΗ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ Ή ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΘΛΙΒΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ.
10/ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΕΝΩΝΟΝΤΑΙ ΚΙ’ ΑΥΤΌ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ.
11/ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΔΕΝ ΙΣΧΥΟΥΝ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΜΑΣ ΝΟΜΟΙ. Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΕΥΡΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΝΙΑΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΑΙΑ.
12/ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΑΠΕΙΡΗΣ ΜΑΖΑΣ , ΑΠΕΙΡΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΕΙΡΟΥ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ, ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΤΑΞΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ
13/ ΟΝΤΑΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΟΥΣΙΕΣ(ΥΛΗ –ΕΝΕΡΓΕΙΑ ) ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΘΑΡΕΣ ΑΠΟ ΠΡΟΣΜΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΑΤΑΞΙΑ ΤΟΥΣ.
14/ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟ ΚΑΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΛΟΥΖΕΙ ΤΗΝ ΥΛΗ(ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ ΑΙΩΝΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ )
15/ ΣΤΟ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΚΒΑΝΤΙΚΟ ΚΕΝΟ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΝΑΦΕΙΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΡΧΕΓΟΝΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΔΟΝΗΣΕΩΝ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΚΟΣΜΟΓΕΝΕΣΕΩΝ.
16/ ΤΟ ΚΒΑΝΤΙΚΟ ΚΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΑΙΩΝΙΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΡΑΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΕΝΑ ΕΛΑΦΡΟ ΠΑΛΜΟ . ΕΝΙΟΤΕ ΟΜΩΣ ΟΙ ΠΑΛΜΩΣΕΙΣ ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΜΟΙΒΑΙΩΣ(ΟΠΩΣ ΔΥΟ ΣΤΑΤΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ) ΚΑΙ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΙΕΡΟΣ ΓΑΜΟΣ, Η ΙΕΡΑ ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΟΓΕΝΕΣΗ ΑΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ Ο ΧΩΡΟ-ΧΡΟΝΟΣ.
17/ Ο ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ ΣΑΝ ΤΡΙΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΕΝΩΜΕΝΟ ΠΕΔΙΟ ΤΩΝ ΔΥΟ ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ(ΤΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΟΥ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΙΟΥ ΤΗΣ ΗΡΑΣ) ΚΑΙ ΕΝ ΧΡΟΝΩ ΠΑΓΙΔΕΥΕΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΚΕΙΝΩΝ ΟΥΣΙΩΝ
18/ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΥΣΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΛΛΗΠΤΕΣ
19/ ΕΝΙΟΤΕ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΠΡΟΣΚΑΙΡΩΣ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ( ΖΕΥΣ ), ΤΡΕΧΟΥΝ ΤΑ ΣΩΜΑΤΙΑ (ΗΡΑ) ΝΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ή ΚΑΙ ΤΑΝΑΠΑΛΙΝ . ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΔΟΝΟΥΜΕΝΟ
20/ ΕΝΙΟΤΕ Η ΔΟΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΜΕΓΕΘΗΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΙΕΡΑ ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΙΕΡΟΣ ΓΑΜΟΣ(ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΥ
ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ:
1/ ΑΛΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟ Ο ΚΟΣΜΟΣ.
2/ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΝ/ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΕΝΝΗΤΩΡ.
3/ ΑΛΛΟΣ Ο ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΣ ΖΕΥΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΗΡΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΙΚΟΣ ΖΕΥΣ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΗΡΑ, ΚΙ’ ΑΥΤΟ ΔΙΟΤΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΧΑΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
2. Ο ΚΟΣΜΟΣ:
1/ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΛΛΑ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟΣ
2/ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΚΟΣΜΗΜΕΝΟΣ
3/ Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ (ΕΡΩΤΙΚΗ) ΔΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΑΣ(ΥΛΗΣ-ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ)
4/ ΔΙΑΘΕΤΕΙ:
-ΕΙΔΟΣ ,
-ΣΟΦΙΑ ,
-ΑΓΑΘΟΤΗΤΑ
-ΜΟΡΦΗ (ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΑ)
-ΕΥΤΑΞΙΑ,
-ΚΑΛΛΟΣ ΚΑΙ
-ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
5/ ΕΧΕΙ ΡΟΠΗ, ΚΙΝΗΣΗ, ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΑΓΗ
6/ ΥΠΑΚΟΥΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ]
7/ Η ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΙΟΥ ΤΗΣ ΗΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΕΡΓΕΙΟ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΙΣΧΥΡΑ ΔΟΝΗΣΗ ΔΥΟ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ΣΤΑΤΙΚΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ
8/ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΑΟΤΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΓΙΝΕ Ο ΙΕΡΟΣ ΓΑΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΗΡΑΣ ΚΑΙ Η ΙΕΡΑ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΑΣ.
9/ Ο ΔΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟΝ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟΥ ΕΡΩΤΑ (ΕΛΞΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΥΣΙΩΝ)
9/ Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΣΥΝΟΔΕΥΤΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΡΗΞΗ(BIG BANG)
10/ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΚΑΙ Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΥΛΗΣ –ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΝ «ΚΟΣΜΟΤΥΠΟ» ΚΑΙ ΤΟΝ «ΚΟΣΜΙΚΟ ΛΟΓΟ»
11/ ΚΑΝΕΙΣ ΟΜΩΣ ΕΚ ΤΩΝ ΔΥΟ –ΟΥΤΕ ΦΥΣΙΚΆ ΤΑ ΟΝΤΑ ΤΟΥΣ- ΞΕΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΙΔΑ , ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΧΑΟΣ, ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΝ Σ’ ΑΥΤΟ.
12/ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΧΑΟΤΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΑΙΝΕΤΑΙ ΑΓΡΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΥΛΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΥΛΗΣ (ΕΚΡΗΞΕΙΣ ΣΟΥΠΕΝΟΒΑ)
13/ Η ΥΛΗ ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΣΘΗΚΕ ΙΣΟΠΟΣΑ ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ. ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΟΜΩΣ ΤΟΠΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ Η ΔΙΑΝΟΜΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΑΤΕΛΕΙΕΣ(ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΥΛΗΣ-ΣΚΟΤΕΙΝΗΣ ΥΛΗΣ)
14/ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΘΥΜΙΖΕΙ ΕΝΑ ΒΟΤΣΑΛΟ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΥΚΛΙΚΟΥΣ ΚΥΜΑΤΙΣΜΟΥΣ
15 / Η ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΣΕ 13,7 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΤΗ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΣΤΟ ΗΜΙΣΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ
16/ Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΛΗΣ Σ’ ΑΥΤΟ. ΑΥΤΗ Η ΙΕΡΗ ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΓΟΝΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
17/ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΩΝ ΘΕΪΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΡΑΣ .
18/ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΣΜΙΚΑ ΟΝΤΑ ΝΟΣΤΑΛΓΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΡΑΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ Σ’ ΑΥΤΗΝ.
19/ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΘΕ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΕΙΝΕΙ ΝΑ ΑΥΤΟΔΙΑΛΥΘΕΙ , ΔΙΟΤΙ Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ Η ΦΥΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙ ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. (ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΘΑΝΑΤΟΙ)
20/ Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΓΑΛΑΞΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ 500 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ(ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΘΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ 500 ΕΚΑΤ. ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΘΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΟΝΤΙΝΟΤΕΡΟ ΓΑΛΑΞΙΑ)
21/ ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΣΤΡΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΚΑΤΆ 18% ΑΠΟ ΥΛΗ ΚΑΙ 82% ΑΠΟ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΥΛΗ
3. ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
1/ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ
ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΚΟΣΜΙΚΩΝ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΑΥΤΩΝ
2/ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ(ΓΕΝΝΗΣΗ-ΩΡΙΜΑΝΣΗ-ΘΑΝΑΤΟΣ)
3/ ΟΙ ΚΟΣΜΙΚΟΙ ΘΕΟΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΙ’ ΑΥΤΟΙ, ΟΠΩΣ ΚΙ’ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΚΑΠΟΤΕ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΗΔΙΟΙ.
4/ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ(ΤΟΥ ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ) ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΓΝΩΣΙΑΣ- ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΞ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ ΛΟΓΟΥ(ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΜΗ ΕΡΕΥΝΑ)
5/ ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΟΙ ΛΑΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΜΗΘΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΙΚΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΑΘΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
6/ Η ΓΝΩΣΟΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΥΛΟΓΕΝΕΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΑΡΑ ΦΥΣΕΙ.
7/ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΜΑΣ
8/ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΜΕ ΤΙΣ ΘΕΟΤΗΤΕΣ ΔΙΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΜΒΑΤΟΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ.
9/ Η ΦΥΣΗ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΡΟΠΗ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ(ΤΟΥΤΟ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΩΝ)
10/ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΓΕΝΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΤΙΣ ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ.
11/ ΤΟ 98% ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΜΒΙΩΝ ΟΝΤΩΝ ΕΧΕΙ ΚΟΙΝΟ ΓΕΝΕΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟ 2% ΔΙΑΦΕΡΕΙ. ΑΡΑ ΕΝΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ «ΓΟΝΟΤΥΠΟ» ΜΑΣ ΟΙ ΘΕΟΙ ΣΑΝ ΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΙ
- Ο ΖΕΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
- -Η ΗΡΑ ΕΙΝΑΙ ΥΛΗ
- Ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ
- Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ κ.ο.κ
12/ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΘΕΙΣΚΟΣ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΚΟΣΜΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. ΤΟΤΕ ΜΠΟΟΡΟΥΝ Ν’ ΑΥΞΗΣΟΥΝ ΥΠΕΡΜΕΤΡΑ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥΣ.
13/ Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΘΕΙΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΑΡΧΗ ΤΟΝ ΚΟΣΜΙΚΟ ΔΙΑ(ΤΟ ΨΥΧΙΚΟ ΚΥΤΤΑΡΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΠΛΕΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΥΛΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΨΥΧΟΤΥΠΟ)
14/ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ(ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ)
15/ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗΣ ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΑΦΗΣΕΙ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΙΚΟ ΛΟΓΟ, ΑΛΛΑ ΛΟΓΩ ΑΜΝΗΣΙΑΣ ΔΕΝ ΤΟ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ.
16/ Ο ΨΥΧΟΤΥΠΟΣ ΜΑΣ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑ (ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ)
17/ ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΥΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕΤΡΟΝ. Η ΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΘΕΤΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ,
18/ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΩΜΑΛΙΑ
19/ ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ , ΤΩΝ ΚΟΣΜΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΣΜΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ. ΜΟΝΟΝ Η ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ ΔΙΟΤΙ Η ΨΥΧΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ.
20/ ΟΛΕΣ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΜΑΣ.
21/ Ο ΛΟΓΟΣ(ΛΟΓΙΚΗ) ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Ο ΝΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟ ΝΟΥ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝΟΥ
22/ Η ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΣΙΜΗ ΑΛΛΑ ΤΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΔΙΟΣ.
23/ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ. ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ(ΛΟΓΟΥ) ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΓΝΩΣΙΑΣ- ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΞ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ ΛΟΓΟΥ(ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΜΗ ΕΡΕΥΝΑ)
-ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΚΑΤΟΠΤΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΆ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ.
ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ – ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ & ΨΥΧΟΦΘΟΡΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΒΙΒΛΟΥ
1/ Ο ΕΜΨΥΧΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΩΣ ΖΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΨΥΧΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΑΝΟΜΟΙΟ ΤΟΥ ΕΞΩΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΥ ΘΕΟΥ.
2/ Η ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
3/ ΠΩΣ Ο ΕΞΩΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΣ ΘΕΟΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;
4/ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟ 4992 Π. Χ (Αγ. Βασίλιος)
5/ ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΘΕΟΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ;
6/ ΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΣ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ, ΔΙΟΤΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ κλπ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΗΞΕΙ ΗΔΙΑΣΠΑΣΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ- ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΝ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΕΚΝΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ
Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ
1/ ΚΑΤΑΡΑΣΘΗΚΕ Η ΓΝΩΣΗ
2/ ΕΞ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ Ο ΛΟΓΟΣ
3/ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΕ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΕΣ & ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ
ΝΑ ΥΠΕΡΒΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΕΑΥΤΟΝ ΜΑΣ:
ΤΗΣ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ, ΑΦΡΟΣΥΝΗΣ, ΚΑΚΙΑΣ , ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ , ΤΩΝ ΠΑΘΏΝ , ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΥ ΜΑΣ.
ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ο ΝΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ
Η ΤΕΧΝΟ-ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΤΕΧΝΟΓΈΝΕΣΗ
Η ΝΕΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ
Ο ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΡΩΤΑ ΣΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΛΗ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΟ & ΥΛΟΓΕΝΕΣΕΩΣ
ΜΠΗΚΑΜΕ ΣΕ ΕΠΟΧΗ ΓΝΩΣΟ-ΥΛΟΓΕΝΕΣΗΣ
Η ΝΕΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑ
ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ

Η ΙΕΡΑ ΣΥΛΛΗΨΗ
(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Συμβαίνει σε μέρη του Σύμπαντος να κυριαρχήσει προσκαίρως η Ήρα. Τότε ο Ζευς τρέχει να αποκαταστήσει την ισορροπία και τανάπαλιν, όταν κυριαρχεί ο Ζευς τρέχει η Ήρα να επαναφέρει την ισορροπία. Αυτό κάνει το σύστημα δυναμικό και συνεχώς δονούμενο. Ενίοτε η δόνηση είναι υπερμεγέθης και τότε τα σωμάτια σχηματίζουν μια δική τους χορδή και η ενέργεια μια άλλη. Τότε η τοπική δόνηση είναι τρομερή και δημιουργεί δίνη ασυλλήπτων ταχυτήτων και ανυπολογίστων θερμοκρασιών. Τότε προκύπτει μια ασύλληπτη συμπαντική συνουσία των δυνάμεων του Σύμπαντος. Τότε επέρχεται η Ιερά Σύλληψη. Το γονιμοποιημένο ωάριο είναι το πρώτο κύτταρο ενός νέου Κόσμου. Η Ελληνική Αρχαιολογία αναφέρεται ότι ένα Συμπαντικό Σωμάτιο της Ήρας και μια Συμπαντική ακτίνα ενεργείας του Διός(ο κεραυνός του Διός), γονιμοποιεί τις Νύμφες. Οι γονιμοποιήσεις αυτές που φαίνεται ότι είναι συχνές, δεν επιβιώνουν όλες , και συνεπώς δεν φτιάχνουν νέους κόσμους , αφού ο Χρόνος τρώγει τα παιδιά του αμέσως μετά την γέννα. Και τούτο διότι τόσον το Σωμάτιο , όσον και η Ενέργεια (ακτίνα) έχουν την εσωτερική ανάγκη να αποδεσμευτούν και να επιστρέψουν στην προαιώνια κατάσταση τους. Το σωμάτιο της Ήρας έχει τον σύντροφο του αντισωμάτιο(αντιύλη) που αναμένει την ένωση του με το ταίρι του και επιμόνως επιδιώκει την αποδέσμευση του. Επίσης και η ακτίνα του Διός λόγω της άπειρης συνοχής της , αισθάνεται την πίεση να εγκαταλείψει την ένωση και να επιστρέψει στον αρχέγονο κορμό.. Γι’ αυτό δεν επιβιώνουν οι συλλήψεις. Συμβαίνει όμως κάποτε να σχηματισθεί κάποια κρυφά από τον Χρόνο και αυτή μετά την εκκόλαψη της γίνεται ένας νέος κόσμος σαν τον δικό μας. Είναι δε αρχικώς δυνάμει Κόσμος , διότι η γονιμοποίηση των ουσιών δημιουργεί ορισμένη διακόσμηση, η οποία υπάρχει ως πληροφοριακή χωρίς ακόμη να έχει ενεργοποιηθεί , αλλά βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση , δηλαδή είναι εν δυνάμει μορφή έτοιμη προς δραστηριοποίηση. Σύμφωνα με την ορολογία της Ελληνικής Αρχαιολογίας(Μυθολογίας) το ωάριο της Ήρας γονιμοποιείται με το σπέρμα(σπερματοζωάριο) του Διός και προκύπτει το πρώτο κύτταρο , το οποίο φέρει μέσα του την ακριβή γενετική πληροφορία ήτοι: 1/ Πώς θα εξελιχθεί , 2/ Ποια χαρακτηριστικά θα έχει, 3/ Πότε και πως θα ωριμάσει, 4/ Πότε και πως θα γεράσει και θα πεθάνει. Κάθε Κόσμος λοιπόν έχει μέσα του τον δικό του γενετικό κώδικα που νομοτελειακώς πλέον θα του καθορίζει την εξέλιξη. Σε αντίθεση με το Χάος από το οποίον προέκυψε, έχει μέσα του διάταξη και αρχές και την εξ αυτών νομοτέλεια, γι’ αυτό είναι έννομο και κόσμημα. Επομένως με την γονιμοποίηση και την Ιερά Σύλληψη η αταξία του Χάους αποκτά τάξη . Ακριβώς εδώ σφάλει ο σύγχρονος άνθρωπος , ο οποίος θέλει να επεμβαίνει και να μεταβάλει αυτόν τον γενετικό κώδικα της Φύσης, με σκοπό να κερδίσει περισσότερα υλικά αγαθά και να ζήσει παρά φύση ή περισσότερα χρόνια.
http://www.achilleous.com
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/

Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ
(του Υποστρατήγου ε.α K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Όλα στον κόσμο γεννιούνται με έναν ερωτικό παλμό, δηλαδή ενέχουν μέσα τους κάποια δόνηση. Με συχνότητα κινούνται οι γαλαξίες, οι ήλιοι , οι πλανήτες και η Γη . Με συχνότητα δονούνται τα διάφορα στοιχεία της ύλης. Με συχνότητα μεταδίδονται τα ηλεκτρομαγνητικά και βαρυτικά πεδία. Με τον ερωτικό παλμό γίνεται η συνουσία μεταξύ των δύο φύλλων του ζωικού βασιλείου κ.ο.κ. Ας δούμε λοιπόν τώρα πως συντελείται η Ιερά Σύλληψη των Κόσμων. Όταν τα σωμάτια της Ήρας και η θέουσα ενέργεια του Διός υποστούν μια έντονη τοπική δόνηση, ενίοτε δημιουργεί τοπικό συντονισμό των δύο δυνάμεων και αυτός ο συντονισμός προκαλεί μια τρομερή δίνη. Από την Ωγυγία τόμος Α!, σελ 28-29 πληροφορούμεθα ότι : « Ο Θεός εδημιούργησε πρώτον τον Αιθέρα, περί δε τον Αιθέρα ήτο Χάος και νυξ ζοφώδης, και εσκέπαζεν όλα όσα ήτον υπό τον Αιθέρα. Τουτέστι, το σκότος ήτον πριν της διακοσμήσεως και εσκέπαζε την Γην. Ύστερον δε διεπέτασεν , ή διέσχισε το φως τον Αιθέρα και εφώτισεν όλην την κτίσιν. Λέγει άρα το φως αρχαιότατον και υπέρτατον πάντων, το οποίον ονόμασαν τρισσώς, κατά τον χρησμόν του Απόλλωνος. Μήτιν , Φως , Ζωοδοτήρα… . Ήλιος, Σελήνη, άστρα, Γη , Θάλασσα και λοιπά ορώμενα και αόρατα…έγιναν τα πάντα διά των τριών δυνάμεων , λέγει ο Ορφεύς , …Τέλος την Ηραν εκρέμασεν εκ του Ουρανού και εφοβέρησε τους θεούς να καθήσουν φρόνιμα γιατί αυτός αν ήθελε μπορούσε να τους καταστρέψει όλους… Πρώτην γυναίκα έλαβε την Μήτιν θυγατέρα του (Συμπαντικού)Ωκεανού και ότε ήτο έγκυος να γεννήσει την Αθηνάν, έδιωξεν αυτήν εκ του Ουρανού, επειδή ο Ουρανός και η Γη προέλεγον, ότι το τέκνον, το οποίον θέλει γεννήσει, θέλει γίνει σοφώτερον και φρονιμώτερον του πατρός αυτού, και επομένως κινδυνώδες. Κατέπιεν δε αυτήν και εγέννησε αυτός την Αθηνάν εκ της Κεφαλής αυτού» Ως γνωστόν το Φως είναι η Συμπαντική Ενέργεια του Διός η οποία γονιμοποίησε τα Σωμάτια της Ήρας που βρίσκονται εν δυνάμει στο Χάος. Τότε δημιουργούνται ασύλληπτες ταχύτητες και ανυπολόγιστες θερμοκρασίες και πυκνότητες που προσεγγίζουν το άπειρο. Δημιουργείται τοπικώς μια εστία ασύλληπτης υπερθέρμανσης και πίεσης που κατά τον Hawking μπορεί να φθάσει σε ανυπολόγιστη ένταση. Κάτω από την πίεση των ταλαντώσεων και της θερμότητος υποκύπτουν οι δύο Συμπαντικές Ουσίες σε ένωση μεταξύ τους. Τότε γίνεται η συνουσία των δυνάμεων και επέρχεται η Ιερά Σύλληψη . Αυτή κυοφορεί το Πρώτο γονιμοποιημένο κύτταρο , το Κοσμικό Ωόν. Ένα τέτοιο Ωό προκάλεσε την Μεγάλη Έκρηξη(Big Bang) [Ο Ορφεύς εδίδαξεν εις του Έλληνες τον Ιερόν Λόγον, περί του πρωτοτύπου Αυγού, οίον , ότι το παν εγεννήθη εκ τινος πρωτοτύπου και αγεννήτου αυγού. Γι’ αυτό το Αυγό ήτο σύμβολον του παντός αφιερωμένο στους οργιασμούς του Διονύσου] Ο Κόσμος λοιπόν έγινε από την γονιμοποίηση ενός Συμπαντικού Σωματίου της Ήρας από μια Συμπαντική ακτίνα ενέργειας του Διός. Τώρα γίνεται πλήρως αντιληπτόν το νόημα του Κεραυνού του Συμπαντικού Διός., ο οποίος δεν ήτο άλλος παρά η ακτίνα της ενέργειας που γονιμοποίησε τα σωμάτια της Ήρας και δημιούργησε το Συμπαντικό Ωόν. Οι γονιμοποιήσεις αυτές που μπορεί να είναι συχνές-όπως ο βιασμός των πολυάριθμων γυναικών από το Δία –δεν καταλήγουν όλες στην δημιουργία κόσμων , διότι δεν επιβιώνουν μετά την σύλληψη. Η Ελληνική Αρχαιολογία το προέβλεψε κι’ αυτό και απέδωσε συμβολικά την αστοχία επιβιώσεως των κοσμικών γεννήσεων στην πράξη του Κρόνου ( Χωροχρόνου), που τρώει αμέσως τα νεογέννητα παιδιά του. Και τούτο διότι , αμφότερα, τόσον το αιχμαλωτισμένο σωμάτιο όσον και η αιχμαλωτισμένη ενεργειακή ακτίνα έχουν την τάση να αποδεσμευτούν και να επιστρέψουν στην προαιώνια κατάσταση τους , δηλαδή σ’ αυτήν της καθαρότητος. Διότι το σωμάτιο της Ήρας , έχει φυσικό σύντροφο του αντισωμάτιο(ανιύλη) που αναμένει την ένωση του με το ταίρι του και επίμονα επιδιώκει την αποδέσμευση του. Επίσης και η ακτίνα του Διός λόγω της άπειρης συνοχής της θέλει να επιστρέψει στον αρχέγονο κορμό της ενέργειας του Χάους.(συνεχίζεται)
http://www.achilleous.com
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/


Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
(του Υποστρατήγου ε.α K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Μετά την μεγάλη έκρηξη που ακολουθεί την Ιερά Σύλληψη σχηματίζεται κρυφά από τον Χρόνο και εκκολάπτεται ένας νέος Κόσμος, σαν τον δικό μας. Αρχικά είναι μόνον δυνάμει κόσμος, διότι η γονιμοποίηση των ουσιών δημιουργεί ορισμένη διακόσμηση , η οποία υπάρχει ως πληροφοριακή πραγματικότης , χωρίς ακόμη να έχει ενεργοποιηθεί. Βρίσκεται δηλαδή σε λανθάνουσα κατάσταση και σε δυνάμει μορφή. Το πρώτο εκείνο γονιμοποιημένο ωάριο του νέου Κόσμου ενέχει μέσα του την ακριβή γενετική πληροφορία, όπως συμβαίνει και με το ωάριο του ζωικού βασιλείου που περιέχει τον γενετικό κώδικα των γεννητόρων του. Αυτή η γενετική πληροφορία καθορίζει πως θα εξελιχθεί ο κοσμος, ποια χαρακτηριστικά θα έχει, πως και πότε θα ωριμάσει και πως και πότε θα γεράσει και θα πεθάνει, οπότε θα επανέλθει η ύλη και η ενέργεια στην προτέρα καθαρή της μορφή. Επομένως, το πρώτο Κύτταρο περιέχει τον γενικό κώδικα του, που νομοτελειακώς καθορίζει την εξέλιξη του. Σε αντίθεση με το Χάος από το οποίο προέκυψε, έχει μέσα του διάταξη, αρχές και τάξη , έχει δηλαδή νομοτέλεια και κάλλος, γι’ αυτό και απεκλήθη και «Κόσμος=κόσμημα=διάκοσμος»
Όλα εξαρτώνται από το πόση Συμπαντική ενέργεια απορροφά το σωμάτιο(ωάριο). Από αυτή τη μείξη εξαρτώνται οι ιδιότητες του δημιουργουμένου Κόσμου. Αν το σωμάτιο δεν απορροφήσει ενέργεια σε επαρκή αναλογία, δεν θα μπορούσε να επιζήσει στην Συμπαντική πίεση για επιστροφή στο Χάος. Αν όμως η απορροφηθείσα ενέργεια είναι επαρκής τότε το σωμάτιο γονιμοποιείται επιτυχώς. Αλλά σπανίως και μικρότερη ποσότητα ενεργείας , είναι επαρκής για την δημιουργία ενός Κόσμου. Και αυτή η συνθήκη είναι: η αναλογία να είναι υπέρτερη από την πίεση για απόσχιση και διάλυση. Αυτή η αναλογία είναι και ο Λόγος Συλλήψεως και αποτελεί το αίτιο της τάξεως. Η δύναμη που έφερε σε μείξη(συνουσία ) τα δύο μέρη (Σωμάτιο και Ενέργεια) είναι ο Συμπαντικός Έρως των αρχαίων Ελλήνων. Το Αργοναυτικό ποίημα του Ορφέως αναφέρει στην Θεογονία και Κοσμογονία ότι: «η Ανάγκη και ο Κρόνος (Χωροχρόνος) ήσαν τέκνα του Χάους, ο δε Κρόνος , οίον , ο χρόνος , εγέννησε τον αιθέρα και τον Έρωτα διφυή(Σωμάτιο-Ενέργεια), τουτέστιν ανδρόγυνον , τον οποίον ονόμαζαν οι νεώτεροι Φάνητα( δηλαδή αυτό που φαίνεται =Κόσμος), επειδή αυτός εφάνη πρώτον, ούτος δε ο Φάνης αναφέρεται πανταχού στην Θεογονία….Πρωτόγονος, Πρίαπος, ωογενής και πατήρ των Θεών και θνητών ονομαζόμενος, και ως έφορος της ζωογόνου δυνάμεως. Τούτον δε τον Φάνητα ωνομάζει εις άλλο μέρος , Ηρικαπαίον, Ηλιον και Διώνυσον, λέγων»[Ωγυγία, τ. Α’ , σελ. 30-31, Αθ. Σταγειρίτης Ελευθέρα Σκέψις]
Συμπέρασμα : «πρέπει να αποκολληθούμε από την σκοταδιστική και αντιεπιστημονική θρησκεία της Βίβλου και να υιοθετήσουμε τις νέες αντιλήψεις περί της Κοσμογονίας, Θεογονίας και Ανθρωπογονίας , που ανταποκρίνονται στα δεδομένα της σύγχρονης επιστήμης και τεχνολογίας » Μόνον έτσι ο θεός θα γίνει νομοκρατικός και άρα κατανοητός και χρήσιμος στους ανθρώπους. Αντίθετα, ο Ιουδαίοχριστιανός θεός είναι εξουσιαστικός, εκδικητικός, δογματικός και σκοταδιστικός. Ο θεός αυτός εκκολάπτει τα αμαρτωλά και διεφθαρμένα Ιερατεία, τους πολέμους και τα δεινά που καταδυναστεύουν τον κόσμο και τον κρατούν στα Μεσαιωνικά σκοτάδια.
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com

ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΗΡΑΣ
(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Η Ελληνική Αρχαιολογία - την οποία οι αμαθείς Δυτικοί ονόμασαν «Μυθολογία»-δίνει μεγάλες κοσμολογικές θεωρίες υπό συμβολική μορφή. Η αποκωδικοποίηση αυτών των συμβολισμών αποδεικνύουν σήμερα επιστημονικές αλήθειες : Οι ιδιότητες του Διός και της Ήρας, όπως εμφαίνεται εκ του αποσπάσματος.[ΩΓΥΓΙΑ, τ. Α! σελ 324-327, Αθαν. Σταγειρίτης, Ελευθέρα Σκέψις] είναι ακριβώς οι ιδιότητες της ενέργειες και των σωματίων του Σύμπαντος [Ο Ζευς και η Ήρα σαν ζευγάρι δεν έζησαν ποτέ ειρηνικώς. Πάντοτε φιλονεικούσαν και διαφωνούσαν εις όλα τα πράγματα και μάλιστα δια την ασέλγεια του Διός και ζηλογτυπίαν εκείνης, η οποία μη δυνάμενη να εμποδίσει την ορμήν αυτού, και έχουσα δύναμιν απόλυτον, ως γυνή του Διός, και Βασίλισσα, κατέτρεχεν ασπόνδως τας παλλακίδας αυτού…Δια να ευχαριστήση δε την ακόλαστον επιθυμίαν του Διός, κατέβαινε και ελούετο κατ’ έτος εις την πηγήν της Αργείας Κάναθον καλουμένην, πλησίον της Ναυπλίας , και εγίνετο πάλιν παρθένος(κάθαρση από τις προσμίξεις), επειδή το ύδωρ εκείνο είχε τοιαύτην ενέργειαν . Ο Ζευς όμως, και με τούτο δεν ευαριστείτο , αλλά έτρεχεν(πληρούσε τον Χωροχρόνο) , όπου ήκουεν ωραίαν γυναίκα…Όθεν ο Ζευς μη υποφέρων πλέον , έδησεν αυτήν χείρας και πόδας, με αλύσους, και την εκρέμασε εκ του Ουρανού από της κόμης της κεφαλής(πρόκειται για την δημιουργία του κόσμου-Ο εν ύδασι την Γην κραμάσας)… ]
Η επιστημονική άποψη για το χαοτικό Σύμπαν προβλέπει τα εξής:
Ο Συμπαντικός Ζευς: Η συνεχώς διαχεομένη θέουσα ενέργεια αποτελεί τον Συμπαντικό Δία, ο οποίος με την ενοποιητική του ενέργεια πληροί ολόκληρο το Σύμπαν και αποτελεί ζωτική δύναμη και γόνο της υπάρξεως του. Η ενέργεια είναι άπειρη και άρρητη.
Η Συμπαντική Ήρα : Είναι η αρχέγονη και άπειρη θεά, που πάντοτε μοιράζεται(διαιρείται) σε σωμάτια και πάντοτε ενώνεται κατά την εξουδετέρωση τους . Δηλαδή βρίσκεται σε μια διαρκή διαδικασία διαμελισμού και επανένωσης της. Το μοίρασμα την κάνει να είναι μεριστή , όπως λέγει και ο Πλάτων στον Φαίδωνα, αλλά η επιστροφή των σωματίων δίνει και πάλι την ενότητα στο σώμα της. Ο κυρίαρχος Ζευς με την άπειρη και άρρητη ενέργεια του διαχέεται παντού , στον Χωροχρόνο και στο πεδίο των Σωματίων, όπως ο αέρας διαχέεται παντού στη Γη. Αυτές οι δύο συνιστώσες της Πρώτης Ουσίας συνυπάρχουν χωρίς προσμίξεις και δημιουργούν ισορροπία, η οποία καταλήγει στην θερμοδυναμική αταξία, η οποία συντελείται μέσα στον Συμπαντικό Χωροχρόνο. Η προσπάθεια για ζεύξη και ένωση του Διός με την Ήρα αποτυγχάνει διότι αυτή είναι η ιδεώδης κατάσταση της απόλυτης ισοδυναμίας και συνεπώς απόλυτης αταξίας. Σ’ αυτήν την κατάσταση κυριαρχεί η μέγιστη κβαντική αβεβαιότητα , όπως λέγει ο Heisneberg κι’ αυτό σημαίνει ότι το Σύμπαν είναι ακαθόριστο και απροσδιόριστο. Όμως το απόλυτο χάος στο Σύμπαν δεν είναι νομοτελειακό , αφού η νομοτέλεια προϋποθέτει τάξη. Σ’ αυτό το επίπεδο δεν ισχύουν οι γνωστοί μας φυσικοί νόμοι . Επομένως, η προσπάθεια για ανεύρεση της Ενιαίας Αρχής( Θεός), η οποία ν’ αγκαλιάζει τον Κόσμο και το Σύμπαν είναι μάταια. Όμως κάποια δόνηση στον Χωροχρόνο μπορεί να καταλήξει σε Ιερή Σύλληψη και την δημιουργία του Κόσμου ή των Κόσμων. Πως μπόρεσαν οι μεγάλοι εκείνοι Νόες να συλλάβουν τα μυστικά του Σύμπαντος ; Και γιατί έδωσαν συμβολικά τις ιδιότητες της Πρώτης Ουσίας ; Ίσως γιατί τις θεωρούσαν θείες και γι’ αυτό άρρητες. Αν τις έδιναν ανοιχτά θα ήτο ίσως δύσκολο να τις κατανοήσουν οι άνθρωποι της εποχής τους . Κι’ όμως υπάρχουν παραπλανημένοι Έλληνες που κατηγορούν τους Πατρώους Θεούς σαν ψευτοθεούς κ.ο.κ. Κάποτε όμως πρέπει να τελειώσει αυτή η πλάνη και η παραποίηση της ιστορίας . Και σ’ αυτό οι επιστήμονες έχουν πρωταρχική ευθύνη . (συνέχεια στο επόμενο) 14/10/04
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com
ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΩΣ ΟΛΟΓΡΑΜΜΑ
Ενώ υπάρχει Σύμπαν το οποίον ακόμη δεν έχει εξερευνηθεί ασφαλώς θα υπάρχουν άπειρα αντικείμενα σ’ αυτό μη αναγνωρισθέντα , δηλαδή UFO. Επομένως με βάση την λογική αυτή πρόταση θα ήτο δογματικό να αποκλείσουμε την ύπαρξη τους , τόσο δογματικό όσο και η θρησκευτική βεβαιότητα ότι υπάρχει κάποιος προσωποποιημένος θεός.
Το 1982 συνέβη ένα αξιόλογο γεγονός. Στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων, μια ομάδα ερευνητών υπό τη διεύθυνση του φυσικού Alain Aspect πραγματοποίησε ένα πείραμα που ίσως αποδειχτεί μια μέρα ως το σημαντικότερο πείραμα του 20ού αιώνα. Δεν ακούσατε βεβαίως γι’ αυτό στις απογευματινές ειδήσεις. Και αν δεν έχετε τη συνήθεια να διαβάζετε επιστημονικά περιοδικά, πιθανότατα δεν έχετε ποτέ ακούσει ούτε το όνομα του Aspect, αν και υπάρχουν αρκετοί που πιστεύουν ότι η ανακάλυψή του μπορεί ν’ αλλάξει το πρόσωπο της επιστήμης. Ο Aspect και η ομάδα του ανακάλυψαν ότι υπό ορισμένες συνθήκες τα υποατομικά σωματίδια, όπως το ηλεκτρόνιο, μπορούν να επικοινωνούν ακαριαία μεταξύ τους ανεξάρτητα από την απόσταση που τα χωρίζει. Δεν έχει σημασία αν απέχουν 10 μέτρα ή 10 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα.
Κατά κάποιο τρόπο, κάθε σωματίδιο δείχνει σα να ξέρει τι κάνει το άλλο. Το πρόβλημα μ’ αυτό το κατόρθωμα είναι ότι παραβιάζει το παλιό αξίωμα του Αϊνστάιν ότι καμιά επικοινωνία δεν μπορεί να γίνεται με ταχύτητα ανώτερη από την ταχύτητα του φωτός. Εφ’ όσον μια ταχύτητα ανώτερη από την ταχύτητα του φωτός είναι ισοδύναμη με τη διάσπαση του φράγματος του χρόνου, το ανησυχητικό αυτό ενδεχόμενο έχει αναγκάσει ορισμένους φυσικούς να προσπαθούν να βρούν περίπλοκους τρόπους για να εξηγήσουν τα ευρήματα του Aspect. ΄Εχει όμως εμπνεύσει άλλους να προτείνουν πιο ριζοσπαστικές ερμηνείες.
Ο φυσικός David Bohm του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, παραδείγματος χάρη, πιστεύει ότι τα ευρήματα του Aspect υποδηλώνουν ότι δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα, ότι παρά τη φαινομενική του συμπάγεια το σύμπαν είναι κατά βάση ένα φάντασμα, ένα γιγαντιαίο και απίστευτα λεπτομερειακό ολόγραμμα.
Για να καταλάβει κανείς γιατί ο Bohm προβάλλει τον εκπληκτικό αυτό ισχυρισμό, πρέπει να γνωρίζει λίγα πράγματα για τα ολογράμματα. ΄Ενα ολόγραμμα είναι μια τρισδιάστατη φωτογραφία που γίνεται με τη βοήθεια ενός λέιζερ. Για να γίνει ένα ολόγραμμα, η φωτογραφική πλάκα φωτίζεται από μια δέσμη λέιζερ. Παράλληλα. μια δεύτερη δέσμη ακτίνων λέιζερ φωτίζει το υπό φωτογράφηση αντικείμενο και το ανακλώμενο φως της πέφτει κι αυτό στη φωτογραφική πλάκα. Το πρότυπο παρεμβολής (η ανάμειξη δηλαδή των δύο ακτίνων λέιζερ) αιχμαλωτίζεται έτσι στη πλάκα. ΄Οταν εμφανιστεί το φιλμ, αυτό που φαίνεται είναι ένας ακατανόητος στρόβιλος φωτεινών και σκοτεινών γραμμών. Μόλις όμως το φιλμ φωτιστεί από μια άλλη δέσμη λέιζερ, εμφανίζεται μια τρισδιάστατη εικόνα του αρχικού αντικειμένου.
Το τρισδιάστατο αυτών των εικόνων δεν είναι το μόνο αξιόλογο χαρακτηριστικό των ολογραμμάτων. Αν το ολόγραμμα ενός τριαντάφυλλου κοπεί στη μέση και ύστερα φωτιστεί από ένα λέιζερ, το κάθε μισό θα συνεχίσει να περιέχει ολόκληρη την εικόνα του τριαντάφυλλου.
Μάλιστα, ακόμα και αν τα δύο μισά ξανακοπούν στη μέση, κάθε κομμάτι του φιλμ θα περιέχει πάντοτε μια μικρότερη αλλά πλήρη εκδοχή της αρχικής εικόνας. Αντίθετα από την κανονική φωτογραφία, κάθε κομμάτι του ολογράμματος περιέχει όλες τις πληροφορίες που διαθέτει το σύνολο.
Η φύση της ολογραφίας (το όλον σε κάθε τμήμα) μας προσφέρει έναν εντελώς καινούργιο τρόπο να κατανοήσουμε την οργάνωση και την τάξη. Στη μεγαλύτερη διάρκεια της ιστορίας της, η δυτική επιστήμη έχει κινηθεί με την αντίληψη ότι ο καλύτερος τρόπος να κατανοήσουμε ένα φυσικό φαινόμενο, είτε πρόκειται για ένα βάτραχο είτε για ένα άτομο, είναι να το τεμαχίσουμε και να μελετήσουμε τα τμήματά του.
Η ολογραφία μάς διδάσκει ότι μερικά πράγματα στο σύμπαν μάλλον δεν προσφέρονται γι’ αυτή την προσέγγιση. Αν προσπαθήσουμε να τεμαχίσουμε κάτι που έχει κατασκευαστεί ολογραφικά, δεν θα πάρουμε τα τμήματα που το απαρτίζουν, αλλά μόνο μικρότερα σύνολα.
Η προσέγγιση αυτή υπέδειξε στον Bohn έναν άλλο τρόπο να κατανοήσει την ανακάλυψη του Aspect. Ο Bohm πιστεύει ότι ο λόγος που τα υποατομικά σωματίδια μπορούν να παραμένουν σε επαφή μεταξύ τους ανεξάρτητα από την απόσταση που τα χωρίζει δεν είναι ότι στέλνουν πέρα δώθε κάποιου είδους μυστηριώδη μηνύματα, αλλά επειδή η χωριστότητά τους είναι μια ψευδαίσθηση. Υποστηρίζει ότι σε κάποιο βαθύτερο επίπεδο πραγματικότητας τα σωματίδια αυτά δεν είναι ιδιαίτερες οντότητες, αλλά προεκτάσεις του ίδιου θεμελιακού κάτι.
Για να βοηθήσει τους άλλους να δουν καλύτερα τι εννοεί, ο Bohm προτείνει την εξής εικόνα. Φαντασθείτε ένα ενυδρείο που περιέχει ένα ψάρι. Φαντασθείτε επίσης ότι δεν μπορείτε να δείτε κατευθείαν το ενυδρείο και ότι η γνώση σας γι’ αυτό και για όσα περιέχει προέρχεται από δύο τηλεοπτικές κάμερες, που η μια βλέπει την πρόσοψη του ενυδρείου και η άλλη το πλάι του.
Καθώς κοιτάτε τις δύο τηλεοπτικές οθόνες, αρχικά μάλλον θα υποθέσετε ότι το ψάρι σε κάθε οθόνη είναι μια ιδιαίτερη οντότητα. Στο κάτω κάτω της γραφής, αφού οι κάμερες βλέπουν από διαφορετικές γωνίες, κάθε εικόνα θα είναι αρκετά διαφορετική. Αλλά καθώς συνεχίζετε να κοιτάτε τα δύο ψάρια, κάποια στιγμή θα αντιληφθείτε ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη σχέση ανάμεσά τους: ΄Οταν το ένα ψάρι γυρίζει, το άλλο κάνει επίσης μια ελαφρώς διαφορετική αλλά αντίστοιχη στροφή. ΄Οταν το ένα κοιτάζει μπροστά, το άλλο πάντοτε κοιτάζει προς το πλάι. Αν δεν αντιληφθείτε τη συνολική εικόνα της κατάστασης, ίσως να συμπεράνετε ότι τα ψάρια πρέπει να επικοινωνούν ακαριαία μεταξύ τους, αλλά προφανώς τούτο δεν είναι αλήθεια.
Ακριβώς αυτό, λέει ο Bohm, συμβαίνει στα υποατομικά σωματίδια του πειράματος του Aspect. Σύμφωνα με τον Bohn, η φαινομενικά ταχύτερη του φωτός σύνδεση μεταξύ των υποατομικών σωματιδίων μας λέει ότι υπάρχει ένα βαθύτερο επίπεδο πραγματικότητας, το οποίο δεν αντιλαμβανόμαστε, μια πιο πολύπλοκη διάσταση πέρα από τη δική μας που είναι ανάλογη με το ενυδρείο. Και προσθέτει πως βλέπουμε τα σωματίδια σα να είναι χωριστά επειδή βλέπουμε μόνο ένα τμήμα της πραγματικότητάς τους.
Τα σωματίδια αυτά δεν είναι χωριστά “τμήματα”, αλλά εκφάνσεις μιας βαθύτερης και πιο θεμελιακής ενότητας που είναι τελικά το ίδιο ολογραφική και αδιαίρετη σαν το τριαντάφυλλο που αναφέραμε. Και αφού τα πάντα στη φυσική πραγματικότητα απαρτίζονται από αυτά τα “είδωλα”, το ίδιο το σύμπαν είναι μια προβολή, ένα ολόγραμμα.
Πέραν της φαντασματοειδούς του φύσης, ένα τέτοιο σύμπαν θα περιέχει και άλλα μάλλον εκπληκτικά χαρακτηριστικά. Εάν η φαινομενική χωριστότητα των υποατομικών σωματιδίων είναι ψευδαίσθηση, αυτό σημαίνει ότι σε ένα βαθύτερο επίπεδο πραγματικότητας όλα τα πράγματα στο σύμπαν είναι απείρως αλληλένδετα.
Τα ηλεκτρόνια σε ένα άτομο άνθρακος στον ανθρώπινο εγκέφαλο συνδέονται με τα υποατομικά σωματίδια που απαρτίζουν κάθε σολομό που κολυμπά, κάθε καρδιά που χτυπά και κάθε άστρο που τρεμοσβήνει στον ουρανό.
Τα πάντα αλληλοδιεισδύουν στα πάντα και, αν και η ανθρώπινη φύση προσπαθεί να κατηγοριοποιήσει, να ταξινομήσει και να υποδιαιρέσει τα διάφορα φαινόμενα του σύμπαντος, όλοι οι καταμερισμοί είναι κατ’ ανάγκη τεχνητοί και το σύνολο της φύσης είναι τελικά ένα αδιάσπαστο όλον.
Σε ένα ολογραφικό σύμπαν, ακόμα και ο χρόνος και ο χώρος δεν μπορούν να θεωρούνται πια ως θεμελιώδη στοιχεία. Επειδή έννοιες όπως η τοπικότητα δεν ισχύουν σε ένα σύμπαν όπου τίποτα δεν είναι πράγματι χωριστό από οτιδήποτε άλλο, ο χρόνος και ο τρισδιάστατος χώρος, σαν τις εικόνες του ψαριού στις τηλεοπτικές οθόνες, θα πρέπει επίσης να θεωρούνται ως προβολές της βαθύτερης αυτής τάξης.
Στο βαθύτερο επίπεδό της η πραγματικότητα είναι ένα είδος υπερολογράμματος όπου το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον συνυπάρχουν ταυτόχρονα. Αυτό υποδηλώνει ότι με τα κατάλληλα εργαλεία ίσως μια μέρα να μπορούμε να διεισδύσουμε στο υπερολογραφικό επίπεδο της πραγματικότητας για να ανασύρουμε σκηνές από το ξεχασμένο παρελθόν.
Το τι άλλο περιέχει το υπερολόγραμμα είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Εάν, για χάρη της συζήτησης, δεχτούμε ότι το υπερολόγραμμα είναι η μήτρα που έχει γεννήσει τα πάντα στο σύμπαν μας, το ελάχιστο που περιέχει είναι κάθε υποατομικό σωματίδιο που έχει υπάρξει ή θα υπάρξει — κάθε δυνατό μόρφωμα ύλης και ενέργειας, από τις χιονονιφάδες μέχρι τα κβάζαρς, από τις γαλάζιες φάλαινες μέχρι τις ακτίνες γάμμα. Πρέπει να το βλέπουμε σαν μια κοσμική αποθήκη των πάντων.
Αν και ο Bohm παραδέχεται ότι δεν έχουμε τρόπο να γνωρίζουμε τι άλλο μπορεί να βρίσκεται κρυμμένο μέσα στο υπερολόγραμμα, τολμάει να πει ότι δεν έχουμε κανένα λόγο να υποθέσουμε ότι δεν περιέχει περισσότερα. Ή, όπως το θέτει ο ίδιος, ίσως το υπερολογραφικό επίπεδο της πραγματικότητας να είναι μια “απλή φάση” πέραν της οποίας βρίσκεται “μια απειρία περαιτέρω ανάπτυξης”.
Ο Bohm δεν είναι ο μόνος ερευνητής που έχει βρει ενδείξεις ότι το σύμπαν είναι ένα ολόγραμμα. Δουλεύοντας ανεξάρτητα στον τομέα της έρευνας εγκεφάλου, ο νευροφυσιολόγος Karl Pribram του Πανεπιστημίου του Στάντφορντ είναι κι αυτός πεπεισμένος για την ολογραφική φύση της πραγματικότητας.
Ο Pribram κατέληξε στο ολογραφικό μοντέλο εξαιτίας του μυστηρίου για το πώς και το πού αποθηκεύονται οι μνήμες στον εγκέφαλο. Επί δεκαετίες, πολυάριθμες έρευνες έχουν δείξει ότι αντί να περιορίζονται σε συγκεκριμένα σημεία, οι μνήμες είναι διασκορπισμένες σε ολόκληρο τον εγκέφαλο.
Σε μια σειρά σημαντικών πειραμάτων του τη δεκαετία του 1920, ο Karl Lashley διαπίστωσε ότι οποιοδήποτε τμήμα του εγκεφάλου ενός ποντικού και αν αφαιρούσε ήταν αδύνατο να σβήσει τη μνήμη του πώς το ζώο να πραγματοποιεί πολύπλοκες δράσεις που είχε εκμάθει πριν από την επέμβαση. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι κανένας δεν είχε μπορέσει να προτείνει ένα μηχανισμό που να μπορούσε να εξηγήσει αυτή την περίεργη φύση (το όλον σε κάθε τμήμα) της αποθήκευσης της μνήμης.
Τη δεκαετία του 1960, ο Pribram ήρθε σε επαφή με την έννοια της ολογραφίας και συνειδητοποίησε πως είχε βρει την ερμηνεία που αναζητούσαν οι επιστήμονες του εγκεφάλου. Ο Pribram πιστεύει ότι οι μνήμες δεν κωδικοποιούνται σε νευρώνες ή μικρές ομάδες νευρώνων, αλλά σε πρότυπα νευρικών παλμών που διατρέχουν ολόκληρο τον εγκέφαλο με τον ίδιο τρόπο που τα πρότυπα παρεμβολής του φωτός λέιζερ διατρέχουν ολόκληρη την επιφάνεια ενός φιλμ που περιέχει μια ολογραφική εικόνα. Με άλλα λόγια, ο Pribram πιστεύει ότι ο ίδιος ο εγκέφαλος είναι ένα ολόγραμμα.
Η θεωρία του Pribram εξηγεί επίσης πώς ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να αποθηκεύει τόσες πολλές μνήμες σε τόσο μικρό χώρο. ΄Εχει υπολογιστεί ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει ικανότητα απομνημόνευσης κάπου 10 δισεκατομμυρίων bits πληροφορίας κατά τη διάρκεια της μέσης ανθρώπινης ζωής — περίπου την ίδια ίδια ποσότητα πληροφοριών που περιέχουν πέντε σειρές της Encyclopaedia Britannica.
Ομοίως, έχει ανακαλυφθεί ότι εκτός των άλλων τους δυνατοτήτων, τα ολογράμματα διαθέτουν μια εκπληκτική ικανότητα αποθήκευσης πληροφοριών. Μεταβάλοντας απλώς τη γωνία υπό την οποία τα δύο λέιζερ προσπίπτουν στη φωτογραφική πλάκα, είναι δυνατόν να καταγραφούν πολλές διαφορετικές εικόνες στην ίδια επιφάνεια. ΄Εχει αποδειχτεί ότι ένα κυβικό εκατοστό φιλμ μπορεί να χωρέσει μέχρι και 10 δισεκατομμύρια bits πληροφορίας.
Η μυστηριώδης ικανότητά μας να ανακαλούμε οποιαδήποτε πληροφορία χρειαζόμαστε από την τεράστια αποθήκη της μνήμης μας γίνεται πιο κατανοητή εάν ο εγκέφαλος λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές της ολογραφίας. Εάν ένας φίλος σας ζητήσει να του πείτε τι σας έρχεται στο νου όταν σας λέει τη λέξη “ζέβρα”, δεν χρειάζεται να ψάξετε αδέξια σε ένα τεράστιο αλφαβητικό αρχείο του εγκεφάλου για να βρείτε την απάντηση. Αντίθετα, συνερμοί όπως “ραβδώσεις”, “ιπποειδές” και “ζώο της Αφρικής” ξεπετάγονται ακαριαία στο κεφάλι σας.
Πράγματι, ένα από τα πιο εκπληκτικά πράγματα στην ανθρώπινη διαδικασία σκέψης είναι ότι κάθε κομμάτι πληροφορίας φαίνεται να είναι ακαριαία αλληλένδετο με κάθε άλλο κομμάτι πληροφορίας — ένα άλλο χαρακτηριστικό εγγενές στο ολόγραμμα. Επειδή κάθε τμήμα ενός ολογράμματος είναι απείρως αλληλένδετο με κάθε άλλο τμήμα, είναι ίσως το υπέρτατο παράδειγμα αλληλένδετου συστήματος της φύσης.
Η αποθήκευση της μνήμης δεν είναι το μόνο νευροφυσιολογικό μυστήριο που γίνεται πιο προσιτό υπό το φως του ολογραφικού μοντέλου του εγκεφάλου που διατύπωσε ο Pribram. ΄Ενα άλλο είναι το πώς ο εγκέφαλος είναι σε θέση να μεταφράζει την πλημμύρα των συχνοτήτων που δέχεται μέσω των αισθήσεων (συχνότητες φωτός, ακουστικές συχνότητες και ούτω καθεξής) στο συμπαγή κόσμο της αντίληψής μας.
Η κωδικοποίηση και αποκωδικοποίηση των συχνοτήτων είναι αυτό ακριβώς που κάνει καλύτερα ένα ολόγραμμα. ΄Οπως το ολόγραμμα λειτουργεί σαν ένα είδος φακού, σαν μια μεταφραστική συσκευή ικανή να μετατρέπει μια φαινομενικά ακατανόητη μουτζούρα συχνοτήτων σε μια συμπαγή εικόνα, ο Pribram πιστεύει ότι και ο εγκέφαλος αποτελεί ένα φακό και χρησιμοποιεί ολογραφικές αρχές για να μετατρέψει μαθηματικά τις συχνότητες που δέχεται μέσω των αισθήσεων στον εσωτερικό κόσμο της νόησης.
΄Ενα εντυπωσιακό σώμα ενδείξεων υποδηλώνει ότι ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί ολογραφικές αρχές για να πραγματοποιήσει τις λειτουργίες του. Και η θεωρία του Pribram κερδίζει όλο και μεγαλύτερη υποστήριξη από τους νευροφυσιολόγους. Ο Ιταλο-αργεντινός ερευνητής Hugo Zucarelli επεξέτεινε πρόσφατα το ολογραφικό μοντέλο στον κόσμο των ακουστικών φαινομένων. Προβληματισμένος από το γεγονός ότι οι άνθρωποι μπορούν να εντοπίζουν μια ηχητική πηγή χωρίς να κουνάνε το κεφάλι τους, ακόμα και αν ακούνε μόνο από το ένα αυτί, ο Zucarelli ανακάλυψε ότι οι ολογραφικές αρχές μπορούν να εξηγήσουν αυτή την ικανότητα.
Ο Zucarelli ανέπτυξε επίσης την τεχνολογία του ολοφωνικού ήχου, μια τεχνική εγγραφής ικανή να αναπαράγει ακουστικές καταστάσεις με έναν σχεδόν απόκοσμο ρεαλισμό.
Η πεποίθηση του Pribram ότι ο εγκέφαλός μας κατασκευάζει μαθηματικά τη “συμπαγή” πραγματικότητα με βάση την τροφοδότηση από ένα τομέα συχνοτήτων έχει γνωρίσει επίσης και μια σημαντική πειραματική υποστήριξη. ΄Εχει διαπιστωθεί ότι κάθε αίσθησή μας συλλαμβάνει ένα πολύ ευρύτερο φάσμα συχνοτήτων απ’ ό,τι υποψιαζόμαστε μέχρι τώρα.
Οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει, λόγου χάρη, ότι το οπτικό μας σύστημα είναι ευαίσθητο και σε ακουστικές συχνότητες, ότι η αίσθηση της όσφρησης εξαρτάται εν μέρει απ’ αυτό που σήμερα ονομάζουμε “οσμωτικές συχνότητες” και ότι ακόμα και τα κύτταρα του σώματός μας είναι ευαίσθητα σε ένα ευρύ φάσμα συχνοτήτων. ΄Ολα αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι μόνο στον ολογραφικό χώρο της συνείδησης οι συχνότητες αυτές ταξινομούνται και διασπώνται στις συμβατικές αντιλήψεις μας.
Αλλά η πιο εκπληκτική πλευρά του ολογραφικού μοντέλου του εγκεφάλου του Pribram είναι το τι συμβαίνει εάν το αντιπαραθέσουμε με τη θεωρία του Bohm. Γιατί εάν η συμπάγεια του κόσμου δεν είναι παρά μια δευτερεύουσα πραγματικότητα και αυτό που “υπάρχει” είναι στην πραγματικότητα μια ολογραφική μουτζούρα συχνοτήτων και εάν ο εγκέφαλος είναι κι αυτός ένα ολόγραμμα που επιλέγει απλώς κάποιες συχνότητες από αυτή τη μουτζούρα και μαθηματικά τις μεταμορφώνει σε αισθητηριακές αντιλήψεις, τότε τί γίνεται η αντικειμενική πραγματικότητα; Για να το πούμε απλά, παύει να υπάρχει. ΄Οπως υποστηρίζουν από πολύ καιρό οι θρησκείες της Ανατολής, ο υλικός κόσμος είναι Μάγια, παραίσθηση, και το να σκεφτόμαστε πως είμαστε φυσικά όντα που κινούνται σε ένα φυσικό κόσμο, είναι κι αυτό παραίσθηση.
Στην πραγματικότητα είμαστε “δέκτες” που πλέουν σε μια καλειδοσκοπική θάλασσα συχνοτήτων κι αυτό που ανασύρουμε από αυτή τη θάλασσα και το μεταμορφώνουμε σε φυσική πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα από τα κανάλια που ανασύρονται από το υπερολόγραμμα.
Η νέα αυτή εκπληκτική εικόνα της πραγματικότητας, η σύνθεση των απόψεων του Bohm και του Pribram, αποκαλείται σήμερα το ολογραφικό παράδειγμα και αν και πολλοί επιστήμονες την έχουν υποδεχτεί με σκεπτικισμό έχει ηλεκτρίσει άλλους. Μια μικρή αλλά διευρυνόμενη ομάδα ερευνητών πιστεύουν ότι μπορεί να είναι το πιο επακριβές μοντέλο της πραγματικότητας που έχει καταλήξει η επιστήμη μέχρι σήμερα. Και ακόμα περισσότερο, μερικοί πιστεύουν ότι μπορεί να λύσει μερικά μυστήρια που μέχρι τώρα δεν έχουν εξηγηθεί από την επιστήμη και ακόμα να καθιερώσει το παραφυσικό σαν τμήμα της φύσης.
Πολυάριθμοι ερευνητές, μεταξύ αυτών ο Bohm και ο Pribram, έχουν παρατηρήσει ότι πολλά παραψυχολογικά φαινόμενα γίνονται πιο κατανοητά με τους όρους του ολογραφικού παραδείγματος. Σε ένα σύμπαν όπου οι ατομικοί εγκέφαλοι είναι στην πραγματικότητα αδιαίρετα τμήματα του ευρύτερου ολογράμματος και τα πάντα είναι απείρως αλληλένδετα, η τηλεπάθεια ίσως να είναι απλώς πρόσβαση στο ολογραφικό επίπεδο.
Προφανώς είναι πολύ πιο εύκολο να καταλάβουμε πώς η πληροφορία μπορεί να ταξιδέψει από το νου του Α ανθρώπου στο νου του Β σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση και βοηθάει να εννοήσουμε έναν αριθμό άλυτων μυστηρίων στην ψυχολογία. Ιδιαίτερα, ο Grof πιστεύει ότι το ολογραφικό παράδειγμα προσφέρει ένα μοντέλο για να καταλάβουμε πολλά από τα περίεργα φαινόμενα που γνωρίζουν άνθρωποι στη διάρκεια αλλαγμένων καταστάσεων συνείδησης.
Τη δεκαετία του 1950, ενώ πραγματοποιούσε έρευνα για το LSD ως ψυχοθεραπευτικό εργαλείο, ο Grof είχα μια ασθενή που ξαφνικά άρχισε να πιστεύει πως είχε αποκτήσει την προσωπικότητα ενός θηλυκού προϊστορικού ερπετού. Στη διάρκεια των παραισθήσεών της, δεν έδωσε μόνο μια πλούσια λεπτομερή περιγραφή του πώς είναι να ζεις μέσα σε μια τέτοια μορφή, αλλά παρατήρησε και ότι τμήμα της σεξουαλικής ανατομίας των αρσενικών του είδους ήταν ένα έγχρωμο μπάλωμα στο πλάι του κεφαλιού τους.
Αυτό που εντυπωσίασε τον Grof ήταν ότι αν και η γυναίκα δεν είχε καμιά προηγούμενη γνώση γι’ αυτά τα θέματα, μια συζήτηση αργότερα με ένα ζωολόγο επιβεβαίωσε ότι σε ορισμένα είδη ερπετών οι έγχρωμες περιοχές στο κεφάλι παίζουν πράγματι σημαντικό ρόλο στην πυροδότηση της σεξουαλικής διέγερσης.
Η εμπειρία της γυναίκας δεν ήταν κάτι μοναδικό. Στη διάρκεια της έρευνας, ο Grof αντιμετώπισε παραδείγματα ασθενών που παλινδρομούσαν και ταυτίζονταν με όλα σχεδόν τα είδη του εξελικτικού δέντρου (ευρήματα που ενέπνευσαν τη σκηνή της μεταβολή ανθρώπου σε πίθηκο στην ταινία “Altered States”). Επιπλέον βρήκε ότι οι εμπειρίες αυτές περιείχαν σπάνιες ζωολογικές λεπτομέρειες που εκ των υστέρων αποδεικύονταν ακριβείς.
Οι παλιδρομήσεις στο ζωικό βασίλειο δεν ήταν τα μόνα παράδοξα ψυχολογικά φαινόμενα που αντιμετώπισε ο Grof. Είχε επίσης ασθενείς που έδειχναν να αντλούν πληροφορίες από κάποιο είδος συλλογικής ή φυλετικής μνήμης. ΄Ατομα με ελάχιστη ή καθόλου παιδεία έδιναν ξαφνικά λεπτομερείς περιγραφές ζωροαστρικών επικήδειων τελετών και σκηνών από την ινδουιστική μυθολογία. ΄Αλλα άτομα έδιναν πειστικές περιγραφές εξωσωματικών εμπειριών, προγνωστικές ματιές στο μέλλον και παλινδρομήσεις σε φαινομενικές μετενσαρκώσεις προηγούμενων ζωών.
Σε μεταγενέστερη έρευνα, ο Grof διαπίστωσε το ίδιο φάσμα φαινομένων να εκδηλώνεται σε θεραπευτικές συναντήσεις χωρίς χρήση φαρμάκων. Επειδή το κοινό στοιχείο σ’ αυτές τις εμπειρίες φαινόταν να είναι η υπέρβαση της ατομικής συνείδησης πέρα από τα όρια του εγώ και τους περιορισμούς του χωροχρόνου, ο Grof ονόμασε αυτές τις εκφάνσεις “υπερπροσωπικές εμπειρίες” και στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 βοήθησε να θεμελιωθεί ο κλάδος της ψυχολογίας που ονομάζεται “υπερπροσωπική ψυχολογία” (transpersonal psychology) και είναι αφιερωμένος στη μελέτη τους.
Αν και ο ιδρυθείς από τον Grof Σύνδεσμος Υπερπροσωπικής Ψυχολογίας γρήγορα προσέλκυσε μια διευρυνόμενη ομάδα επαγγελματιών με παρόμοιες αντιλήψεις και έγινε ένας αξιοσέβαστος κλάδος της ψυχολογίας, επί χρόνια ούτε ο Grof ούτε οι συνεργάτες του ήταν σε θέση να προτείνουν ένα μηχανισμό για την εξήγηση των παράδοξων ψυχολογικών φαινομένων που παρατηρούσαν. Αλλά αυτό άλλαξε με την εμφάνιση του ολογραφικού παραδείγματος. ΄Όπως σημείωνε ο Grof, εάν ο νους είναι πράγματι τμήμα ενός συνεχούς, ενός λαβυρίνθου που συνδέεται όχι μόνο με κάθε άλλο νου που υπάρχει ή έχει υπάρξει, αλλά και με κάθε άτομο, οργανισμό και περιοχή στην απεραντωσύνη του ίδιου του χωροχρόνου, το γεγονός ότι μπορεί περιστασιακά να κάνει επιδρομές στο λαβύρινθο και να έχει υπερπροσωπικές εμπειρίες δεν φαίνεται πλέον τόσο παράδοξο.
Το ολογραφικό παράδειγμα έχει επίσης επιπτώσεις και στις λεγόμενες σκληρές επιστήμες, όπως η βιολογία. Ο Keith Floyd, ψυχολόγος στο Κολλέγιο Virginia Intermont, υπογραμμίζει ότι εάν η συμπάγεια της πραγματικότητας δεν είναι παρά μια ολογραφική παραίσθηση, δεν είναι πια σωστό να λέμε ότι ο εγκέφαλος παράγει τη συνείδηση. Μάλλον, είναι η συνείδηση που δημιουργεί την επίφαση του εγκεφάλου — καθώς και του σώματος και του καθετί γύρω μας που τα ερμηνεύουμε ως φυσικά.
Μια τέτοια ανατροπή στον τρόπο που αντικρύζουμε τις βιολογικές δομές έχει αναγκάσει ερευνητές να παρατηρήσουν ότι η ιατρική και η αντίληψή μας για τη θεραπευτική διαδικασία θα μπορούσε επίσης να μεταμορφωθεί από το ολογραφικό παράδειγμα. Εάν η φαινομενική φυσική δομή του σώματος δεν είναι παρά μια ολογραφική προβολή της συνείδησης, είναι φανερό ότι ο καθένας μας είναι πολύ πιο υπεύθυνος για την υγεία του απ’ όσο πιστεύει η τρέχουσα ιατρική σοφία. Αυτό που θεωρούμε σήμερα αξιοθαύμαστη υποχώρηση των ασθενειών μπορεί στην πραγματικότητα να οφείλεται σε αλλαγές στη συνείδηση, οι οποίες με τη σειρά τους προκαλούν αλλαγές στο ολόγραμμα του σώματος.
Παρομοίως, οι αμφισβητούμενες νέες τεχνικές θεραπείας όπως η οπτικοποίηση μπορεί να λειτουργούν τόσο καλά επειδή στην ολογραφική περιοχή της σκέψης οι εικόνες είναι τελικά το ίδιο πραγματικές με την πραγματικότητα.
Ακόμα και οράματα και εμπειρίες που αναφέρονται σε μια “μη-κανονική” πραγματικότητα μπορούν να ερμηνευτούν με το ολογραφικό παράδειγμα. Στο βιβλίο του Δώρα Αγνώστων Πραγμάτων, ο βιολόγος Lyall Watson περιγράφει τη συνάντησή του με μια Ινδονήσια σαμάνα, η οποία αφού χόρεψε ένα τελετουργικό χορό ήταν σε θέση να κάνει ένα ολόκληρο δασάκι να εξαφανιστεί. Ο Watson λέει ότι όσο ο ίδιος και ένας ακόμα κατάπληκτος θεατής συνέχιζαν να παρατηρούν τη γυναίκα, αυτή ανάγκασε τα δέντρα να επανεμφανιστούν και ύστερα “κλικ” χάθηκαν πάλι και επανεμφανίστηκαν αρκετές φορές διαδοχικά.
Αν και οι σύγχρονες επιστημονικές αντιλήψεις δεν είναι σε θέση να ερμηνεύσουν τέτοια γεγονότα, εμπειρίες σαν κι αυτή γίνονται πιο προσιτές αν η “σκληρή” πραγματικότητα είναι απλώς μια ολογραφική προβολή. ΄Ίσως συμφωνούμε στο τι είναι “εκεί” ή “όχι εκεί” επειδή αυτό που ονομάζουμε ομόφωνη πραγματικότητα διατυπώνεται και επικυρώνεται στο επίπεδο του ανθρώπινου ασυνειδήτου όπου όλοι οι νόες είναι απείρως αλληλένδετοι.
Εάν αυτό είναι αλήθεια, πρόκειται για τη σημαντικότερη επίπτωση του ολογραφικού παραδείγματος, επειδή σημαίνει ότι εμπειρίες σαν αυτή του Watson δεν είναι συνήθεις μόνο και μόνο επειδή δεν έχουμε προγραμματίσει τον νου μας με πεποιθήσεις που θα τις έκαναν συνήθεις. Σε ένα ολογραφικό σύμπαν δεν υπάρχουν όρια στην έκταση που μπορούμε να μεταβάλουμε το ντύμα της πραγματικότητας.
Αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν πραγματικότητα είναι απλώς ένας καμβάς που περιμένει να ζωγραφίσουμε πάνω του όποια εικόνα θέλουμε. Τα πάντα είναι δυνατά, από το λύγισμα κουταλιών με τη δύναμη του νου μέχρι τα φαντασμαγορικά γεγονότα που έζησε ο Castaneda στις συναντήσεις του με τον Ινδιάνο μάγο Δον Χουάν, γιατί η μαγεία είναι φυσικό μας δικαίωμα, εξίσου θαυματουργό με την ικανότητά μας να παράγουμε την πραγματικότητα που θέλουμε μέσα στα όνειρά μας.
Πράγματι, και οι πιο θεμελιακές αντιλήψεις μας για την πραγματικότητα γίνονται ύποπτες, γιατί σε ένα ολογραφικό σύμπαν, όπως κατέδειξε ο Pribram, ακόμα και τα τυχαία γεγονότα πρέπει να θεωρηθούν ότι βασίζονται σε ολογραφικές αρχές και είναι συνεπώς προκαθορισμένα. Οι συγχρονικότητες ή αξιοπρόσεκτες συμπτώσεις ξαφνικά αποκτούν νόημα και τα πάντα στην πραγματικότητα θα πρέπει να ειδωθούν σαν αλληγορία, επειδή ακόμα και οι πιο τυχαίες συμπτώσεις θα πρέπει να εκφράζουν κάποια θεμελιώδη συμμετρία. Το εάν το ολογραφικό παράδειγμα του Bohm και του Pribram θα γίνει αποδεκτό από την επιστήμη ή θα πεθάνει άδοξα είναι κάτι που θα το δούμε. Μπορούμε όμως με ασφάλεια να πούμε πως έχει ήδη επηρεάσει τη σκέψη πολλών επιστημόνων. Και εάν ακόμα διαπιστωθεί ότι το ολογραφικό μοντέλο δεν προσφέρει τη καλύτερη ερμηνεία για την ακαριαία επικοινωνία που δείχνει να συμβαίνει ανάμεσα σε υποατομικά σωματίδια, τουλάχιστον, όπως παρατηρεί ο Basil Hiley, ένας φυσικός στο Κολλέγιο Birbeck του Λονδίνου, τα ευρήματα του Aspect “δείχνουν πως πρέπει να προετοιμαζόμαστε για ριζικά καινούργιες θεωρήσεις της πραγματικότητας”. Μήπως και τα γνωστά σε μας UFO είναι μια ολογραμμική ψευδαίσθηση που μας δημιουργείται από κάποιον άλλο πολιτισμό πολύ μακράν της Γης μας;( Δημοσιεύθηκε από lykofron στο 12/26/2009) ΠΗΓΗ http://www.meta.gr/articles/hologram.htm

Μέρος 5 ον
ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝ
Ο Πλάτων δίδαξε ότι στη ζωή υπάρχει νόημα. Επίσης είπε ότι το Σύμπαν είναι οργανωμένο και έχει σκοπό, και ο σκοπός του είναι ηθικώς καλός. Τούτο δείχνει την διαφορά της Ελληνικής κομοθέασης, σε αντίθεση με τις κοσμικές θρησκείες που φοβίζουν τους ανθρώπους με έναν μοχθηρό και εκδικητικό θεό . Η ανθρώπινη ψυχή ήταν, άλλοτε πιο στενά και άλλοτε πιό χαλαρά συνδεδεμένη, με ομφάλιο λώρο με το Σύμπαν. Ο άνθρωπος πάντα αισθανόταν ότι ήτο μέρος του Σύμπαντος, ένας απειροελάχιστος κόκκος του, σε σχέση με την παρούσα εποχή όπου καίτοι αυτός έφθασε στο εξωγήινο διάστημα, δεν μπόρεσε να αποβάλλει την γεωκεντρική του αντίληψη.
Οπως δεν μπορείς να βρεις με τις αισθήσεις σου τα πέρατα της ψυχής, έτσι δεν μπορείς να βρεις και τα πέρατα του σύμπαντος. Η ψυχή με άγκυρα την λογική κινήθηκε αμφίδρομα προς εξευρένηση τόσον προς το εσω κόσμο, όσον και προς τον έξω κόσμο που την περιβάλλει, για να βρει την παλίδρομον αρμονίαν.
Η Απομάκρυνση απο το Σύμπαν
Η διαταραχή της εποχής μας οφείλεται ακριβώς στην αναστολή της κινήσεως αυτής, κατά την οποία, όπως είπε ο Ηράκλειτος , η οδός άνω-κάτω είναι μία και η αυτή. Η εκτροπή αυτή ωδήγησε τον κόσμο προς το αδιέξοδον της άτης και της ύβρεως, όπως την εννοούσαν οι αρχαίοι Ελληνες, εκτροπής δηλαδή απο την συμπαντική αρμονία και κατ επέκταση και απο την φυσική αρμονία. Η σημερινή Οδύσσεια δεν έχει Σκύλλες και Χαρύβδεις αλλά δεν έχει και Ιθάκες για να ξαναγυρίσει ο σύγχρονος άνθρωπος. Εχει μόνον Υλη και Κέρδος . Τα πάντα δε ρυθμίζονται απο τον θεό εξουσιαστή και τους επι της γης εκπροσώπους της εξ-ουσίας του.
Το Σύμπαν είναι Δημιουργικόν
Ο Κόσμος των αρχαίων Ελλήνων περιέχει πολλά σύμπαντα, έκαστον εκ των οποίων έχει την δική του διακόσμηση και ευρίσκεται εις διαφορετικό στάδιο αναπτύξεως. Κάθε σύμπαν περιέχει ύλην και ενέργεια, όλα ομως καθοδηγούνται απο τους ίδιους φυσικούς νόμους. Αυτά γεννώνται, αναπτύσσονται και πεθαίνουν, όπως και οι άνθρωποι, αφού εκτελέσουν τον κύκλο ζωής τους. Το δικό μας σύμπαν έχει κύκλο ζωής 89 δισεκατομμύρια περίπου έτη φωτός, και τώρα βρίσκεται στα 15 δισεκατομμύρια περίπου έτη φωτός. Τούτο σημαίνει ότι απο την αρχική του γένεση διένυσε απόσταση ίση με 15 δισεκατομμύρια έτη, τρέχοντας με την ιλιγγιώδη ταχύτητα του φωτός.
Η Γέννηση ενός Σύμπαντος
Τα διάφορα σύμπαντα είναι κλειστά συστήματα και δεν μπορούν να επηρεάσουν άλληλα. Το κενόν μεταξύ των συμπάντων έχει τις ίδιες ιδιότητες με το κενόν εντός εκάστου σύμπαντος. Το στατικό πεδίο του κενού είναι αυτό που γεννά τα σωματίδια, δηλαδή τα φωτόνια, τα ηλετρόνια-ποζιτρόνια, τα κουάρκ και αντικουάρκ. Εμφανίζονται εις εξαιρετικά βραχύβιες διακυμάνσεις του πεδίου(10 εις την μείον 10 sec) και εξαφανίζονται άνευ ίχνους, μοιάζουν δε ως να δανείζονται ενέργεια απο το κενόν και εξαφανιζόμενα την αποδίδουν εκ νέου εις αυτό, όπως ακριβώς και ο άνθρωπος όταν αποβιώνει. Ετσι υπακούουν πιστά στον νόμο της διατηρήσεως της ενεργείας. Εάν στο πεδίον αυτό επενεργήσει στιγμιαία μιά εξωτερική πηγή ενός άλλου ενεργειακού ηλεκτρομαγνητικού πεδίου υψηλής συγκεντρώσεως υπο μορφήν ακτίνων (γ) ,το οποίον να είναι τουλάχιστον ίσον με την μάζα ηρεμίας του ζεύγους ηλεκτρονίων, τότε το ζεύγος των εν δυνάμει σωματίων καθίσταται πραγματικόν. Λαμβάνει χώραν μια στιγμιαία μετατροπή της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σε ύλη κατά την γνωστήν εξίσωση m= E/c² . Κατά την κβαντομηχανική η μάζα του εξωτερικού ηλεκτρικού πεδίου του κενού είναι τεραστία και ικανή να δημιουργήσει ένα καινούργιο σύμπαν, μετατρέποντας την ενέργεια του σε ύλη.
Το Σπέρμα της Δημιουργίας
Η διαδικασία της δημιουργίας αρχίζει όταν το ήρεμο στατικό πεδίου του διασυμπαντικού κενού διαταράσσεται απο έναν εξωτερικό ηλεκτρομαγνητικό παλμό. Αυτή η στιγμιαία διακύμανση του στατικού πεδίου απο τον εξωτερικό παλμό θέτει το πεδίο σε παλμική κίνηση απο την μιά άκρη ως την άλλη του κενού χώρου. Επομένως δικαιώνεται ο μέγας Ελλην φιλόσοφος Ηράκλειτος που έλεγε ότι: τα πάντα είναι και θα είναι φωτιά αείζωη, που με μέτρο ανάβει και με μέτρο σβήνει, εννοώντας φυσικά την ταλάντωση των πάντων και την εξ αυτής μεταμόρφωση της ύλης σε ενέργεια και τανάπαλιν. Μαθηματικοί τύποι δίδονται διεξοδικώς στο βιβλίο “ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ”, Π. Μαρίνη, Νέα Θέσις.
Αρα η μήτρα της δημιουργίας των συμπάντων είναι το στατικό πεδίο του κενού χώρου και τα σπέρματα για την δημιουργία αυτών είναι οι εξωτερικοί ενεργειακοί παλμοί, οι οποίοι γονιμοποιούν τα αχανή στατικά ενδοσυμπαντικά ή εξωσυμπαντικά πεδία. Δηλαδή και εδώ ισχύει ότι συμβαίνει και στην γη για την δημιουργία του ανθρώπου. Ο άνδρας με την στιγμιαία έκχυση του σπέρματος παίζει τον ρόλο του στιγμιαίου παλμού και η γυναικεία μήτρα τον ρόλο του στατικού πεδίου. Οι παράγοντες αυτοί υπο καταλλήλους συνθήκας (θερμοκρασίας, χημικών και φυσικών συνθηκών, επιπέδου ενεργείας) θέτουν σε κίνηση την διαδικασία της δημιουργίας της νέας ζωής ή και νέου σύμπαντος . Ο κύκλος βέβαια της ζωής ποικίλει σε κάθε είδος. Για να αναπτυχθεί η ζωή επι της γης χρειάσθηκαν 10 δισεκατομμύρια έτη. Στον ενδοσυμπαντικό χώρο δεν υπάρχει πλέον πρωταρχική ακτινοβολία, αλλά μόνον τα υπολείμματα της, όσα απέμειναν απο την Πρώτη Εκρηξη, τουτέστιν σαν να λέμε τα αποκαίδια μιάς φωτιάς.
Τα Στάδια της Δημιουργίας ενός Σύμπαντος(=Κόσμου)
1. Πρώτον. Σε κάποιο σημείο του κενού πεδίου δημιουργείται η πρώτη διακύμανσις της γεωμετρίας του και αρχίζουν οι ταλαντώσεις. Ολα μοιάζουν σαν να ρίχνουμε ένα βότσαλο στην λίμνη. Τότε συμβαίνει μαζική εμφάνιση εν δυνάμει ενεργειακών σωματιδίων, ετοίμων να μεταμορφωθούν σε σωμάτια ύλης. Τότε το ενεργειακό επίπεδο φθάνει σε “δημιουργικά επίπεδα” και γεννάται το μείγμα(σούπα) της ύλης-ενέργειας του νέου σύμπαντος.
2. Δεύτερον. Η “σούπα” του πλάσματος των ηλεκτρονίων, κουράρκ, φωτονίων και νετρίνων αρχίζει να εμφανίζει έντονες βαρυτιές δυνάμεις, ταυτόχρόνως με την εμφάνιση της ύλης.
3. Τρίτον. Το συμπυκνούμενο νέφος γίνεται μιά πυρίνη σφαίρα(fireball ή σφαίρα του Velan) Αυτή μοιάζει με την γνωστή μας πυρίνη σφαίρα της εκρήξεως ενός πυρηνικού όπλου. Τότε η θερμοκρασία αυξάνει απείρως και υπερτερεί των βαρυτικών δυνάμεων.
4. Τέταρτον. Αρχίζει η γιγαντιαία έκρηξη της πυρίνης σφαίρας και επέκταση για την δημιουργία του νέου σύμπαντος.
Πόσο θα διαρκέσει η φάση της επεκτάσεως ;
Αυτό θα επεκτείνται με μιά συνεχώς μειούμενη ταχύτητα σε μιά περίοδο 17,5 δισεκατομμυρίων ετών, μέχρις ότου καταλήξει σε πλήρη στάση, τούτο δε θα συμβεί όταν θα ελαττωθεί η θερμοκρασία του υποβάθρου. Η θερμοκρασία αυτή θα φθάσει τελικώς στο απόλυτο μηδέν. Τότε η βαρύτης θα καταστεί η μοναδική κυρίαρχος δύναμις και θα αρχίσει η αντίστροφη διαδικασία της συρρικνώσεως. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας, όταν όλα επανέλθουν στο ίδιο σημείο, θα δημιουργηθεί και πάλιν η πυρίνη σφαίρα, η οποία και πάλιν θα εκπυρωθεί κ.ο.κ
Επομένως ζωή και θάνατος φαίνεται ότι είναι ο αδυσώπητος κύκλος του Κόσμου, όχι μόνον στο ζωικό και φυτικό βασίλειο, αλλά σε κάθε τι υπαρκτόν. Η διαφοροποίηση υπάρχει μόνον στον χρόνο(κύκλο ζωής). Κατά τον Πλάτωνα μόνον οι Ιδέες μένουν αθάνατες διότι δεν ειναι υλικά δημιουργήματα αλλά πνευματικά.
Ο Ρόλος του Πνεύματος
Τούτο είναι περισσότερο “δύναμη” ή “ενέργεια”, παρά υλικό αντικείμενο. Οπως έλεγαν οι Στωικοί είναι κάτι “λεπτό και αραιό”, που αποκλείεται να είναι ύλη. Αυτό μπορεί να συγκριθεί με την έννοια του δυναμικού παλμού, που ενεργοποιεί την ύλη. Κατά τους Ελληνες, προ της διαμορφώεως του σύμπαντος το κάθε τι προυπήρχε σε ανεκδήλωτη κατάσταση εντός του χάους(νου). Στην Ελληνική θρησκεία η ψυχογονία συνδέεται με την θεογονία. Ο άνθρωπος αποκτών την ανωτέρα συνείδηση καθίσταται Φως(Φάνης) και εισέρχεται σε Ανωτέρους Κόσμους ως θεία ατομικότης. Οι αρχαίοι πρόγονοι μας πίστευαν στον Ορφικό Ερωτα(ένωση και δημιουργία), στην Μήτιν ή Λόγον και στον Νόμο ή Αδράστεια, ως κινητήριες δυνάμεις του σύμπαντος. Κατά τους αρχαίους η σωτηρία αποκτάται δια της Γνώσεως, εν αντιθέσει με τις σημερινές κοινωνίες όπου η γνώσις χρειάζεται μόνον για την μεγέθυνση της παραγωγής. Σήμερον επικρατεί η εξουσιαστική και στατική αντίληψη περί του σύμπαντος σαν αποτέλεσμα της εξουσιαστικής αντίληψης. Ενα ρέον και δημιουργικό Σύμπαν, εκτός του ότι είναι αντίθετον προς τις θεοκρατικές και δογματικές τους αντιλήψεις(άπαξ πλάσθηκε ο κόσμος ), δεν εξυπηρετεί και τα συμφέροντα της διεθνούς εξουσίας, η οποία θέλει το σύστημα αλογο, στατικό και ακίνητο, αλλά και κάθε φαινομενική κίνηση να τελεί υπο τον απόλυτο έλεγχο της. Αυτός είναι ο λόγος που εναντιώνονται στην επαναφορά του κόσμου στην φυσική του κοίτη, δηλαδή προς την Ελληνική κοσμοθέαση και τον Λόγο. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι περισσότερο υλιστής παρά πνευματικός και ιδεαλιστικός. Ως εκ τούτου χάνει το σπουδαιότερο όργανο, δηλαδή την Λογική και την Φαντασία με την οποία εξερευνοέσε ο παλαιός άνθρωπος τα βάθη της ψυχής του και του σύμπαντος. Οπως λέγει και ο Κινέζος κορυφαίος καθηγητής Μιν Χούα Τσεν:“η Ελληνική γλώσσα ακόνισε την Λογική μου” και συνεχίζει “ στην αρχαιοτητα το ορθολογικό και το παράδοξο μπορούσαν να συνυπάρξουν. Τώρα έχει χαθεί αυτή η ισορροπία καιτο ορθολογικό στοιχείο υποχωρεί και κατακτά έδαφος το παράλογο”
Συμβολισμός του Σύμπαντος
Το σύμπαν συμβολίζεται απο τους προκατακλυσμιαίους λαούς με την Σβάστικα, την σπείρα ή και τον κυματισμό. Την Σβάστικα-σύμβολον της Κοσμικής Τάξεως- θα την συναντήσουμε σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Συμβολίζει επίσης και την καλή τύχη, την συνεχή κίνηση ή την αδιάκοπο γένεση, η οποία καλείται Ζωή. Είναι έμβλημα του ανωτέρου θεού των Αρείων Διός-ή Δυάους κατά τους Ινδούς-και το Ελληνικό γράμμα Ζ εφευρέθη για την καλυτέρα έκφραση του αρχικού φθόγου της λέξεως Ζευς.

ΤΟ ΧΑΟΤΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ
(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Στις μέρες μας επιβεβαιώνεται και επιστημονικά η Θεογονία του Ησιόδου, που λέγει «Εν αρχή ην το Χάος» Τούτο αποτελεί το τρίτο βασικό αξίωμα. [ Το πρώτο βασικό αξίωμα λέγει ότι το Σύμπαν είναι αίδιο και άπειρο, μηδέποτε κατασκευασθέν και ουδέποτε νεκρωθέν, ενώ το δεύτερο είναι η αυθυπαρξία , το άπειρο και η αιωνιότητα του Σύμπαντος ] Το χάος όμως σημαίνει μεταξύ των άλλων , αταξία. Και πράγματι η σύγχρονη επιστήμη πρεσβεύει ότι η αταξία είναι θερμοδυναμική. Για να υπάρχει όμως θερμοδυναμική αταξία πρέπει να υπάρχει ισορροπία δυνάμεων και ουσιών. Κατά την σύγχρονη Κοσμολογία υπάρχουν δύο αιώνιες Ουσίες που απαρτίζουν το Σύμπαν, αλλά και δημιουργούν την αταξία του.
Η Αγία Τριάδα του Σύμπαντος. Αυτή αποτελείται από:
1/ Τα άμορφα και αυθύπαρκτα πρωτόγονα σωμάτια. Αυτά δεν έχουν δική τους ενέργεια και φόρτιση και γι’ αυτό αλληλοεξουδετερώνονται. Τα σωμάτια αυτά συνοδεύονται πάντοτε από τα αντισωμάτια σε πλήρη και ακριβή αντιστοιχία, ώστε καθένα εξ αυτών να έχει το αντίθετο του. Αυτά βρίσκονται στο όριο της ανυπαρξίας ή του κενού και ας τα ονομάσουμε «Πρωτόγονος» δηλαδή το πρώτο γονίδιο, το οποίον είναι στην κατάσταση του μηδέν. [ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ Η ΟΛΕΘΡΟΣ, Τρύφων Ολύμπιος Εκδ. Φιλοσοφική Σχολή Ολυμπου, Λιτόχωρο]
2/ Την θέουσα Ενέργεια , μια άπειρη ενέργεια άπειρης ισχύος και υπερβολικών και ασύλληπτων ταχυτήτων, η οποία διαχέεται ανάμεσα στα σωμάτια και έιναι πανταχού παρούσα, χωρίς όμως να αναμιγνύεται με τα σωμάτια, δηλαδή τον Πρωτόγονο. Αυτή η θέουσα ενέργεια είναι άμορφη και διάσπαρτη , σε ασύλληπτη κατάσταση από τον Κόσμο μας και σε άπειρη ισχύ και ταχύτητα. Είναι θέουσα , δηλαδή υπερβολικά ταχύτατη, αλλά άτεμνη. Είναι το αντίθετο των σωματίων που αποτελούν χωριστά στοιχεία.
3/ Τον «Χωροχρόνο», που κι’ αυτός είναι αυθύπαρκτος και όμοιος του εαυτού του και αποτελεί το τρίτο στοιχείο της συμπαντικής συνθέσεως. Χώρος και Χρόνος ενώνονται σε ένα σημείο αιώνιας παρουσία και συνθέτουν μια διάσταση. (Είναι αυτό που εκφράζουμε στην κοσμολογία ως «έτη φωτός» για να ορίσουμε την απόσταση) Επομένως η Αγία Τριάδα του Σύμπαντος είναι ομοούσιος του εαυτού της, αυθύπαρκτη, άπειρη και αιώνια. Μην ψάξετε λοιπόν να βρείτε κάποιο θεό με γένια και μουστάκια να την προσκυνήσετε γιατί ματαιοπονείτε. Οι Αρχαίοι Έλληνες την αναπαράστησαν με τον Δία,(θέουσα Ενέργεια), την Ηρα(πρωτόγονα σωμάτια) και τον Κρόνο(Χωροχρόνο ) που τρώει τα παιδιά του. Αυτό το αυθύπαρκτο Σύμπαν είναι το Συμπαντικό Ον, όμοιο πάντοτε των συστατικών του και ουδέποτε αυξάνει ούτε ελαττώνεται. Είναι πάντοτε το ίδιο και αιώνιο. Αυτό είναι το ‘Όντως Ον’ , από το οποίο κάθε άλλο προκύπτει. Λόγω της μη μίξεως τους οι συμπαντικές ουσίες είναι καθαρές, συνθέτοντας το πλήρες και απόλυτο , αφού ουδέν βρίσκεται έξω και τίποτα δεν αφήνεται στην άκρη. Το Σύμπαν δεν κάνει σκόντο στις αρχές του , όπως εμείς οι άνθρωποι. Η μη ύπαρξη ροπής στο Σύμπαν είναι και το αίτιο της πλήρους αταξίας. Γι’ αυτό και το Σύμπαν δεν είναι διακοσμημένο , δεν έχει μορφή και δεν νοείται έξω από κάτι άλλο ή έξω από τον εαυτόν του. (Στα επόμενα η δημιουργία των κόσμων )

ΘΕΟΣ: Η ΠΡΩΤΗ ΟΥΣΙΑ

Αν όμως ο θεός δεν έχει καμιά απολύτως συγγένεια με τον Κόσμο και έχει ξεχωριστή ποσότητα και ξεχωριστό βασίλειο, τότε ο Κόσμος δεν έχει ανάγκη τον θεό. Δεν μας χρειάζεται ένας θεός, που είναι ξένος προς τον Κόσμο μας. Κατά την Ελληνική Θεογονία ο Κόσμος περιέχει μέρος του θείου ή της Θείας Ουσίας και ο Λόγος του Κόσμου είναι ταυτοχρόνως και Λόγος των θεών. Ως εκ τούτου ο Λόγος ενυπάρχει στην Φύση και ταυτοχρόνως είναι μέρος του θείου Νοός. Επομένως, ο θεός δεν μπορεί παρά να βρίσκεται εντός του Κόσμου μας, άρα και μέσα μας. Γι’ αυτό λέμε ότι ο Θεός είναι «Έλληνας», σε διάκριση προς τους Εβραίους που τον θέλουν ξένο.
Τον τελευταίο καιρό η Κοσμολογία εισέρχεται όλο και περισσότερο στον χώρο της Θεολογίας. Και ίσως έρθει η ημέρα που αυτές θα ενωθούν, όπως συνέβαινε στους αρχαίους Έλληνες, που αναζητούσαν χωρίς δογματισμούς την Πρώτη Αρχή. Επί τη βάση αυτής της αναζήτησης οι πρόγονοι μας έβαλαν πρώτοι θα θεμέλια της επιστήμης(φυσικής , αστρονομίας, ιατρικής κ. α) αλλά και της τέχνης(τραγωδίας, αρχιτεκτονικής, γλυπτικής κ. α) των Ολυμπιακών Αγώνων κ.ο.κ Έτσι στο μέλλον θρησκεία και επιστήμη θα ενωθούν σε ένα και θα κλείσει η σημερινή διάσταση μεταξύ της σκοταδιστικής και δογματικής θρησκείας της ερήμου και της στέπας αφ’ ενός και της επιστήμης αφ’ ετέρου. Στις μέρες μας η εκρηκτική παραγωγή Γνώσεως δίνει τη δυνατότητα να ελπίζουμε, ότι οι δογματικές και σκοταδιστικές Εβραιογενείς θρησκείες(Ιουδαϊσμός-Χριστιανισμός-Ισλαμισμός) θα υποχωρήσουν και θα δώσουν την θέση τους στην νέα θρησκεία, που θα στηρίζεται στην «Επιστήμη-Τεχνολογία», αλλά και στον Ανθρωπισμό και την Οικολογία. Η γνώση της Φύσεως, η καλλιέργεια της νοημοσύνης, η απαλλαγή από τις δεισιδαιμονίες, προκαταλήψεις και προφητείες θα βοηθήσουν τον άνθρωπο να μπει στην Εποχή της Γνώσεως. Τότε δεν θα μπορεί να προβάλλεται ο εξ αποκαλύψεως θεός από τους αγύρτες του ιερατείου, αλλά μόνον από τους μορφωμένους κατόπιν ενδελεχούς και επισταμένης μελέτης. Βέβαια ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ να συλλάβει ή να ταυτισθεί εξ ολοκλήρου με την έννοια του θείου, διότι τότε θα γίνει και ο ίδιος ισάξιος και ισοδύναμος του θεού. Μπορεί όμως να κατανοήσει τον ενυπάρχοντα θεό σ’ αυτόν τον Κόσμο-και φυσικά και μέσα του-διότι ο θεός ή οι θεοί κάνουν την εμφάνιση τους μέσω των κοσμικών Νόμων και Αρχών. Που βρίσκεται λοιπόν ο Θεός αν δεν βρίσκεται εκτός του Κόσμου; Ο θεός ή οι θεοί βρίσκονται παντού στη Φύση και φυσικά και μέσα μας , ενώ είμαστε μικροσκοπικό μόριο της φύσεως. Όσον αφορά το διεφθαρμένο και δόλιο ιερατείο είναι καιρός να το αποστρατεύσουμε από την υπηρεσία του εξωσυμπαντικού θεού και του σάπιου εξουσιαστικού κατεστημένου. Αλλιώς ο κόσμος δεν θα πάει μπροστά. Οι νέοι πρέπει να μπουν πρωτοπόροι στην εξυγιαντική αυτή εκστρατεία. Κι’ αυτό θα γίνει με την Παιδεία και τον Αγώνα. Με την θεωρία και τη πράξη, με την Πέννα και τον Λόγο.
Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Κατά τους Έλληνες ο θεός είναι μέσα στον Κόσμο και όχι έξω από αυτόν . Άρα είναι και μέσα μας. Αντίθετα, το Ιουδαιοχριστιανικό δόγμα θέλει το θεό έξω από το Σύμπαν και το Ιερατείο του να εκπροσωπεί το θεό στη Γη. Τούτο θα ισοδυναμούσε με την δημιουργία του Κόσμου στο θεοτεχνείο του θεού που θα ήτο εκτός του Κόσμου. Κατά τους Έλληνες ο Κόσμος και οι Νόμοι του είναι αχώριστα και ταυτόσημα πράγματα. Αν ήτο διαφορετικά τούτο θα ήτο παράλογο. Πως είναι δυνατόν ο άνθρωπος σαν δημιούργημα του θεού να είναι κατ’ εικόνα και ομοίωση του, και ταυτοχρόνως ο ένας να ζει στον Κόσμο και ο άλλος έξω απ’ αυτόν ; Όμως αυτό είναι άτοπο, όπως θα δούμε πιο κάτω.
Μήπως λοιπόν ο άνθρωπος είναι το είδωλο του θεού; Όμως κι’ αυτό είναι άτοπο, διότι τότε ο θεός δεν θα ήτο τέλειος , όπως δεν είναι τέλειος και ο άνθρωπος, και θα ήτο θνητός , όπως θνητός είναι και ο άνθρωπος. Αλλά αν δεχθούμε ότι ο Θεός είναι εκτός του Σύμπαντος τότε , ο Λόγος του δεν εκφράζει τον Κόσμο , αλλά το χώρο έξω του Σύμπαντος. Όμως σύμφωνα με τον ορισμό που δίνεται στο Σύμπαν(ΣΥΝ-ΠΑΝ=ΟΛΑ) δεν υπάρχει άλλος χώρος εκτός αυτού, διότι τούτο είναι άπειρο και αιώνιο και περιλαμβάνει τα ΠΑΝΤΑ και τίποτα δεν μένει απ έξω, άρα και ο θεός . Επομένως, είναι άτοπο να λέγει το Ιουδαιοχριστιανικό Ιερατείο ότι ο θεός βρίσκεται εκτός του Σύμπαντος . Αν συμβαίνει αυτό τότε ο Λόγος του Κόσμου δεν εκφράζεται από τον Λόγο του Θεού. [Εδώ να κάνουμε μια διευκρίνιση μεταξύ του Κόσμου και του Σύμπαντος. Ο Κόσμος είναι το σχηματισμένο και διακοσμημένο μέρος του χαώδους , άπειρου και αιώνιου Σύμπαντος. Επομένως το Σύμπαν περιλαμβάνει τον Κόσμο, ίσως και άλλους κόσμους. Όμως ο Κόσμος δεν χωράει μέσα του το Σύμπαν, ούτε υπάρχουν πολλά Σύμπαντα, όπως εσφαλμένα λένε ορισμένοι Αμερικανοί επιστήμονες που δεν γνωρίζουν την πραγματική ετυμολογία της λέξεως Σύμπαν =ΣΥΝ + ΠΑΝ ]
Ο Κόσμος δεν δηλώνει κανένα μέγεθος, αλλά μια αρμονική διακόσμηση, δηλαδή κάτι που υπάρχει σε πλήρη τάξη και κάλλος. Το Σύμπαν λοιπόν δεν είναι Κόσμος, αν και ο Κόσμος περιέχεται στο Σύμπαν. Αξίωμα Πρώτο: Το Σύμπαν κατά τους Έλληνες φιλοσόφους είναι αίδιο και άπειρο, μηδέποτε κατασκευασθέν και ουδέποτε νεκρωμένο, ουδείς το έχει φτιάσει και ουδείς δύναται να το καταστρέψει. (Τον‘Κόσμο’ του Ηράκλειτου (δηλαδή το Σύμπαν) ούτε θεοί τον έφτιασαν ούτε άνθρωποι…)
Αξίωμα Δεύτερον: Το Σύμπαν είναι αυθύπαρκτο, αιώνιο και μοναδικό, περικλείον τα πάντα . Είναι δε πλήρως όμοιο του εαυτού του , άνευ ορίου και αιχμής, άνευ αρχής και τέλους. Τούτο μόνον υπάρχει και θα υπάρχει στον αιώνα τον άπαντα. Τότε ποια θέση έχει ένας δημιουργός του ; διερωτήθηκε ο διακεκριμένος φυσικός-κοσμολόγος Dr. Hawkings. Το Σύμπαν δεν έχει δημιουργό και περιέχει τα πάντα . Πού είναι τότε ο εξωσυμπαντικός θεός των Ιουδαιοχριστιανών ; Δεν θα τον βρείτε πουθενά , εκτός από την φαντασία του σκοταδιστικού και δογματικού Ιερατείου και του σάπιου Κατεστημένου, που τον χρησιμοποιούν σαν σκιάχτρο(μπαμπούλα) για τον εκφοβισμό, εξουσιασμό και εκμετάλλευση του κόσμου.
Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ
Ζούμε στην εποχή των πιο ραγδαίων μεταβολών , κι’ όμως το σάπιο εξουσιαστικό μας σύστημα αδιαφορεί για τα σπουδαία και κυλιέται στον βόρβορο της διαφθοράς. Και ποιά είναι τα σπουδαία ; α/ η Παιδεία , β/ η ψυχοπνευματική καλλιέργεια του ατόμου και η ανάδειξη «Καλών κ’ αγαθών » πολιτών. Αντί γι’ αυτό με τα ελεγχόμενα ΜΜΕ ταΐζουν τον κόσμο με «κουτσομπολιά» της γειτονιάς και δηλητηριώδες «κουτόχορτο». Έτσι διαιωνίζουν την διεφθαρμένη εξουσία τους!
Προϋπόθεση για να περάσει η ανθρωπότητα στην νέα εποχή της Γνώσης , είναι αναγκαία η συνειδητοποίηση και αναθεώρηση της σχέσης ανθρώπου και τεχνολογίας, όπου ο άνθρωπος είναι το κυρίαρχο στοιχείο και η τεχνολογία το μέσον για την εξυπηρέτηση του. Έτσι μόνον θα αποκατασταθεί η φυσική τάξη . Αυτό γίνεται κατ’ ανάγκην με την αλλαγή των σχέσεων εξουσίας και την ανάδειξη του ανθρώπου σαν βασικό πολιτικό Ον, και όχι σαν υπήκοος και «δούλος» του θεού που επικρατούν σήμερον. Το δικαίωμα αυτό έχει απαλλοτριωθεί για εκατοντάδες χρόνια από μοναρχικές και ολιγαρχικές και θεοκρατικές εξουσίες με το πρόσχημα της ασφάλειας και του κρατισμού. Ο σφετερισμός αυτός των καταχραστών της πολιτικής εξουσίας έχει πιά καταστεί όχι μόνον ανώφελος και ανήθικος, αλλά και ανήμπορος να διατηρηθεί, καθόσον και οι ιδιοκτησιακές σχέσεις , όπως είναι γνωστόν, βρίσκονται σε ρευστότητα και αμφισβητούνται στην ουσία του περιεχομένου τους. Από την αρχαιότητα ο Πυθαγόρας έλεγε «Πάντες Πάντα αδιανέμητα νέμονται» Αν τούτο ίσχυε τότε τώρα με την γιγάντωση του πλούτου σε λίγα χέρια, αυτός έχασε την αξία του, διότι κατέστησε τους πολλούς προλεταρίους και αναρχικούς προς το σύστημα.. Μπορεί κανείς να αναλογισθεί τι αναταραχή και τι ανακατατάξεις θα προκαλέσει στο διεθνές σύστημα-που μέχρι σήμερον ελέγχει και εκμεταλλεύεται τον κόσμο με κεντρικό μοχλό την ενέργεια- αν αύριο εφαρμοσθεί μια καινούργια καινοτομία , όπως η χρήση του υδρογόνου ή του ήλιου ως νέα μορφή ενέργειας; Αν όλοι οι λαοί έχουν πρόσβαση σε μια καινούργια μορφή άφθονης , φθηνότερης και ελάχιστα ρυπογόνας ενέργειας , που θα κινεί τις οικονομίες σε μια ισόρροπη ανάπτυξη ; Τότε όλα θα αλλάξουν . Κι’ αυτό διότι το υδρογόνο και ο ήλιος είναι ισομερώς κατανεμημένα σε όλο τον πλανήτη.
Κι’ αν η τεχνολογική τους εφαρμογή καθυστερεί τούτο δεν οφείλεται στην έλλειψη τεχνολογίας , αλλά στην πλεονεξία και απληστία του κεφαλαίου να αξιοποιήσει πλήρως τα επενδεδυμένα κεφάλαια στις παλιές μορφές ενέργειες, πριν περάσει στις νέες . Όταν τούτο συμβεί το σύστημα θα τιναχθεί στον αέρα και θα συμβούν επαναστάσεις. Τότε θα γευθεί ο κόσμος περισσότερη Ελευθερία, καλύτερη Δημοκρατία και πιο γλυκιά ζωή. Γι’ αυτό οι λαοί πρέπει να ετοιμάζονται . Τα νέα «ξύλινα τείχη» όλων μας είναι η Γνώση. Στη χώρα μας παρά τις επανειλημμένες απόπειρες για μεταβολή , όλα στο τέλος ματαιώθηκαν από το τρικέφαλο τέρας ήτοι : 1/ Πολιτική εξουσία, β/ Γραφειοκρατία γ/ Αμαρτωλό Ιερατείο. Αυτό το τέρας κατέστρεψε όλες τις προσπάθειες για την μεταρρύθμιση του σκουριασμένου εκπαιδευτικού μας συστήματος. Καιρός λοιπόν να σπάσουμε τα δεσμά και να πάμε-με έργα και όχι με λόγια-στην Κοινωνία της Γνώσης.

ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟΝ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ
(του υποστρατήγου ε. α Κ. Χ. Κωνσταντινίδη)

Πρόσφατες έρευνες υποστηρίζουν ότι το σύμπαν μοιάζει με μπάλα ποδοσφαίρου (δημοσίευμα του επιστημονικού περιοδικού Nature) H επιστημονική έρευνα παρουσιάζει πειστικά στοιχεία για τη μορφή του σύμπαντος ως δωδεκαέδρου. Tα συμπεράσματα αυτά εξάγονται από παρατηρήσεις δορυφόρων, που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από την ατμόσφαιρα της Γης. Πρώτοι οι Έλληνες διατύπωσαν την θεωρία περί του δωδεκαέδρου σύμπαντος. Ο Πυθαγόρας στην θεωρία του περί των αριθμών και σχημάτων λέγει ότι το σύμπαν είναι ρομβοειδές . Μάλιστα δίνει στον αριθμό 12 ιδιαίτερες ιδιότητες, αφού και οι πλανήτες του ηλίου είναι 12. Δεν είναι τυχαίον ότι και οι Ολυμπιακοί μας Θεοί είναι Δώδεκα. Αλλά και ο Πλάτων συμφωνεί ότι το σύμπαν αποτελείται από τέτοια σχήματα. O Λεονάρντο ντα Bίντσι μελέτησε και αυτός τα δωδεκάεδρα, όπως έκανε και ο περίφημος αστρονόμος Kέπλερ, ο οποίος εξέφρασε τη θεωρία ότι η δομή του ηλιακού συστήματος βασίζεται σε γεωμετρικά σχήματα. Οριστικές απαντήσεις στα θεμελιώδη αυτά ερωτήματα της κοσμολογίας ίσως δώσουν στο μέλλον δορυφορικά τηλεσκόπια, τα οποία πιθανόν ν’ αποκαλύψουν την κρυφή γεωμετρία του σύμπαντος. H κοσμική ακτινοβολία μικροκυμάτων (KAM), θεωρούμενη ως «ηχώ» του Mπιγκ Mπαγκ, προσφέρει πληθώρα αξιόλογων στοιχείων για την πρώιμη ιστορία του σύμπαντος, καθώς και για την ευρύτερη δομή του. Tο κύριο ερώτημα που απασχολεί τους κοσμολόγους αφορά στην ικανότητα του σύμπαντος να διαστέλλεται και κατά πόσον η τάση αυτή θα συνεχισθεί εσαεί, ή θα υπάρξει μετά παρέλευση δισεκατομμυρίων ετών αναστροφή, δηλαδή συστολή τούτου;
Διαστημικό Όχημα Mικροκυματικής Aνισοτροπίας «Oυίλκινσον»
Tα δεδομένα που μεταδίδει το Διαστημικό Oχημα Mικροκυματικής Aνισοτροπίας «Oυίλκινσον», που βρίσκεται σε τροχιά με αποστολή την καταγραφή της KAM, οδηγούν τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι οι θερμοκρασιακές μεταβολές που παρατηρούνται καθ’ όλο το πλάτος του ουρανού είναι μικρότερες απ’ ό,τι θα συνέβαινε εάν το σύμπαν ήταν άπειρο. Tα στοιχεία των παρατηρήσεων του διαστημικού τηλεσκοπίου «Oυίλκινσον» δείχνουν ότι το σύμπαν είναι πολύ μικρό για την καταγραφή μεγάλων μεταβολών στην KAM. Aστρονόμοι από τις HΠA και τη Γαλλία υποστηρίζουν ότι το Διάστημα δεν είναι αρκετά μεγάλο, ώστε να υποστηρίζει KAM με σημαντικές μεταβολές. Eνα πεπερασμένο και μικρό σύμπαν αποτελούμενο από κυρτά πεντάεδρα, τα οποία σχηματίζουν σφαίρα, ικανοποιεί τις θεωρίες που προέκυψαν από τις παρατηρήσεις KAM. Ο καθηγητής Tζορτζ Eλις του Πανεπιστημίου του Kέιπ Tάουν στη Nότιο Aφρική είπε; «Eνα δωδεκαεδρικό σύμπαν θα είχε πολύ ενδιαφέρουσες ιδιότητες, εάν ήταν βέβαια δυνατός ο διάπλους του. Eάν προχωρούσαμε πέρα από τα άκρα δωδεκαέδρου, θα επιστρέφαμε στο εσωτερικό του από την αντίθετη πλευρά.» Aκριβέστερες παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου «Oυίλκινσον», καθώς και οι αναμενόμενες παρατηρήσεις του διαστημοπλοίου «Πλανκ», το οποίο θα εκτοξευθεί στο διάστημα το 2007, θα μας αποκαλύψουν εάν το σύμπαν είναι δωδεκαεδρικό ή εάν το σχήμα του είναι ακόμη πιο περίεργο.(Εφημερίς Καθημερινή 10/10/03)
Επιβεβαιώνουν τις Γνώσεις των Αρχαίων Ελλήνων
Οι πρόσφατες έρευνες οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι σύγχρονοι επιστήμονες απλώς αναμιμνήσκονται(ξαναθυμούνται) τις γνώσεις των Αρχαίων Ελλήνων. Αυτοί τις κληρονόμησαν από την προκατακλυσμιαία υπερτεχνολογία της «Χρυσής Εποχής», που δημιούργησε ο λαός της θάλασσας γύρω από το Αιγαίο. Όπως όλες οι θεωρίες των Ελλήνων σοφών επιβεβαιώνονται με την παρέλευση του χρόνου, έτσι και οι θεωρίες των Πυθαγόρα, Πλάτωνα και άλλων περί του δωδεκαεδρικού σύμπαντος επαληθεύονται τώρα και με τα σύγχρονα επιστημονικά όργανα .

Τι έγιναν τα απομεινάρια της τεχνολογίας των Θεών ;

Σε πανάρχαια εποχή συνέβη μία τεράστια γεωλογική καταστροφή η οποία προήλθε από κάποια παράλλαξη, αυτή δε είχε σαν αποτέλεσμα την αλλαγή στις τροχιές των ουρανίων σωμάτων και τη μεταβολή του άξονα περιστροφής της Γής (Πλάτων, Τίμαιος” 22 c-d, Κριτίας, Θεογονία Ησιόδου, Προμηθέας Δεσμώτης Αισχύλου κτλ). Μετά το τρομακτικό κατακλυσμιαίο κύμα μόνο εξαιρετικής αντοχής οικοδομήματα ήταν δυνατόν να διατηρηθούν και κυρίως οι ισόπεδες βάσεις τους. Πολλές από αυτές τις κατασκευές που βρέθηκαν σε πολλά σημεία του κόσμου( πυραμίδες, μεγαλιθικές κατασκευές, θολωτοί τάφοι, μενίρ, χάρτες κλπ) είναι αμφίβολο εάν μπορούμε να τις επαναλάβουμε ακόμα και με τα σημερινά υπερσύγχρονα τεχνικά μέσα. [Πυραμίδα ανακαλύφθηκε πρόσφατα και στον υποθαλάσσιο χώρο της Ιαπωνίας] Η εποχή αυτή της προηγμένης υπερτεχνολογίας περιγράφεται από τον Ησίοδο και άλλους σοφούς σαν «Χρυσή Εποχή». Ο Πυθαγόρας και ο Πλάτων δεν ήσαν τυχαίοι άνθρωποι. Εκτός του ότι ήσαν μυημένοι στα Ορφικά Μυστήρια πρέπει να είχαν αποκτήσει πρόσβαση σε πανάρχαια αρχεία(μουσεία) απ' όπου είχαν αντλήσει ένα μεγάλο μέρος των σπουδαίων πληροφοριών που μας έχουν διασώσει στα έργα και στην διδασκαλία τους. Οι πληροφορίες τους για το δωδεκάεδρο σύμπαν φαίνεται να είναι ακριβέστατες. Όσο ακριβείς είναι οι πληροφορίες για την Αμερική και τον Ατλαντικό, άλλο τόσο ακριβείς πρέπει να είναι και για την Ατλαντίδα. Γιατί ως τώρα να έχουν επιβεβαιωθεί σε πλείστα θέματα και όχι σε όλα ; Απλώς δεν φθάσαμε στο επίπεδο γνώσεων της «Χρυσής Εποχής»
Η «Μυθολογία» μας Πηγή Γνώσεων
Μέσα στους μύθους της θρησκείας του 12θεου υπάρχει απίστευτος όγκος πανάρχαιων πληροφοριών και γνώσεων, τόσο για τον κόσμο και το Σύμπαν (ειδικότερα για τους πλησιέστερους προς τη Γή αστέρες και το ηλιακό μας σύστημα), όσο και για τη «Χρυσή» προκατακλυσμιαία εποχή. Σήμερα θαυμάζουμε τους γίγαντες του πνεύματος σαν τον Σωκράτη, τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα κτλ για όλο το έργο τους. Οι άνθρωποι αυτοί έθεσαν τις βάσεις, πάνω στις οποίες στηρίχθηκε όλος ο σύγχρονος παγκόσμιος πολιτισμός. Ουσιαστικά τα είπαν όλα και μετά απ’ αυτούς απλώς αναμοχλεύουν τις ιδέες τους. Τους θαυμάζουμε για τις γνώσεις τους στη φιλοσοφία, στην αστρονομία, στα μαθηματικά και σ' όλες τις άλλες επιστήμες. Τους
θαυμάζουμε για τις έννοιες που αυτοί πρώτοι όρισαν όπως ελευθερία, δημοκρατία , ανθρώπινες αξίες κτλ. Τους θαυμάζουμε γιατί μας δίδαξαν πώς πρέπει να ζη και πώς να πεθαίνει ο άνθρωπος (π.χ Λεωνίδας, Σωκράτης κτλ). Τους θαυμάζουμε για όλα λοιπόν εκτός από ένα, τη θρησκεία τους. Πως γίνεται όμως μια κακή θρησκεία-ειδωλολατρική όπως την αποκαλούν-να έβγαλε έναν τόσο τέλειο πολιτισμό; Οι διάνοιες αυτές, πιστεύουμε, ότι ήσαν τόσο ηλίθιοι, ώστε να λατρεύουν τα είδωλα;
Τραγική Οπισθοδρόμηση ο Χριστιανισμός
Δυστυχώς από την επικράτηση της νέας Ιουδαιοχριστιανικής θρησκείας κι έπειτα, η παραδοσιακή μας θρησκεία υπέστη μεγάλο διωγμό και λοιδωρήθηκε ακόμα και ως ειδωλολατρική. Έτσι κόπηκαν οι δεσμοί του Έλληνα από την παραδοσιακή του θρησκεία, γεγονός που καθιστά την εκ νέου προσέγγισή της αρκετά δύσκολη.
Η αντίφαση φάνηκε χαρακτηριστικά τα τελευταία χρόνια, που παρατηρείται
μια στροφή προς τη μελέτη των αρχαίων μας κειμένων. Ο καθένας αντιλαμβάνεται
διαφορετικά το θείο, ή στη χειρότερη περίπτωση αποδίδει τις δικές του
αντιλήψεις περί θείου στον αρχαίο κόσμο. Έτσι άλλοι θεωρούν τους θεούς
σαν θείες οντότητες υλικοψυχικές, οι οποίες προήλθαν από την πνευματική
μετεξέλιξη κανονικών ανθρώπων, άλλοι τις θεωρούν ως φυσικές δυνάμεις
κι ενέργειες, άλλοι ως συμβολικές δηλώσεις αρχετύπων, ενώ άλλοι κλίνουν
προς την άποψη ότι οι θεοί ήταν άνθρωποι , βασιλείς που η ανθρώπινη
φαντασία τους θεοποίησε. Αυτό βέβαια δεν είναι κακό, καθότι η πολυφωνία είναι θεμιτή κι ίδιον του Ελληνικού πολιτισμού. Παρόμοιες διαφωνίες
είχαν εκφραστεί έντονα και στην αρχαιότητα. Οι φιλόσοφοι απέρριπταν τις υπερβολές των ποιητών, τους οποίους μάλιστα κατηγορούσαν γιατί προσέδιναν στους θεούς απαράδεκτες ιδιότητες και συμπεριφορές. Ο Ξενοφάνης για παράδειγμα επέκρινε τον Όμηρο και τον Ησίοδο, γιατί απέδωσαν στους θεούς πράγματα που προκαλούν στους ανθρώπους όνειδος και ψόγο, ότι δηλαδή οι θεοί αλληλοεξαπατούνται, κλέβουν και μοιχεύουν (Απόσπασμα, 11).
Εμείς οι Έλληνες Εχθροί του εαυτού μας
Ο Πλάτων στο δεύτερο βιβλίο της Πολιτείας του (377 κ.ε.) καταφέρεται κατά των ποιητών που παραποιούν το θείο και τους συνιστά να τους παρουσιάζουν έτσι όπως ακριβώς είναι. Υποστηρίζει μάλιστα, ότι δεν πρέπει να λέγονται υπερβολές και αλληγορίες των ποιητών δημόσια, γιατί οι νέοι δεν μπορούν να τις εννοήσουν και παρασύρονται σε λανθασμένα συμπεράσματα περί της φύσεως του θείου.
Οι αναφορές στους θεούς (πχ άρματα θεών, εξοπλισμός θεών κτλ) δεν αφορούν στις θείες οντότητες της παραδοσιακής θρησκείας, αλλά στα πρόσωπα εκείνα που χρησιμοποίησαν οι αρχαίοι μας συγγραφείς, στην προσπάθειά τους να μας διασώσουν πληροφορίες για την προκατακλυσμιαία «Χρυσή Εποχή».
Η Ελληνική Αρχαιολογία δεν είναι Μυθολογία
Επομένως η Ελληνική μυθολογία δεν είναι παραμύθι-όπως μας λένε-αλλά είναι η Ελληνική Αρχαιολογία και ανήκει στη σφαίρα της προϊστορίας; Η λέξη «Μύθος» σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει παραμύθι. Μύθος είναι ιστορία, αλληγορική γραμμένη με έντεχνο τρόπο, ώστε να μπορέσει εύκολα να διαδοθεί από γενιά σε γενιά και να φθάσει ως τις μέρες μας. Κατά τον Σωκράτη στους μύθους μεταφέρονται πολύ υψηλού επιπέδου πληροφορίες και έννοιες. Μόνο με τη βοήθεια των μύθων μπορούσε να διασωθεί η γνώση μετά την καταστροφή του υψηλού πολιτισμού στους βοσκούς και τους βουκόλους που διασώθηκαν στα βουνά μετά την Μεγάλη Καταστροφή (Πλάτων «Τίμαιος», 22d). [«Η Τεχνολογία των Θεών» Ιωάν. Λάζαρη εκδόσεις «ΔΑΥΛΟΣ»] Έτσι διασώθηκαν οι μύθοι και μπορούν να βοηθήσουν και την σύγχρονη κοινωνία αν τους ερευνήσει, τους ερμηνεύσει σωστά και ακολουθήσει τα διδάγματά τους.
Ώρα για Βαθειά Τομή
Η Ορθόδοξη Εκκλησία εν Ελλάδι , αν θέλει να προσφέρει στον κόσμο, πρέπει να κάμει κι’ αυτή βαθειά τομή. Ν’ αποκολληθεί το συντομότερο από την ξενόφερτη και βδελυρή Ιουδαϊκή Βίβλο και τα διεθνιστικά πλοκάμια της (Σιωνισμός, Βυζαντινή και Οθωμανική Αυτοκρατορία, Φανάρι) και ν’ ασπασθεί το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα που αποδεδειγμένα δημιούργησε έναν προκατακλυσμιαίο γιγάντιο πολιτισμό , τον πολιτισμό της «Χρυσής Εποχής» . Ένα γηγενή Πολιτισμό από τους ρωμαλέους στο πνεύμα γηγενείς λαούς του Αιγαίου και όχι από τον «εκλεκτό λαό» της ερήμου . Αυτός ο Πολιτισμός που καλλιεργήθηκε κατά την διάρκεια της Κλασσικής Εποχής από το ένδοξο Ελληνικό Έθνος και παραδόθηκε στην ανθρωπότητα σαν πανανθρώπινη κληρονομιά εμβολίασε φιλοσοφικά και τον Χριστιανισμό με το «αγαπάτε αλλήλους». Όμως στην δράση του ο Χριστιανισμός έπραξε άλλα. Υπήρξε πολέμιος του Ελληνικού Πνεύματος και «υπηρέτης» του Σιωνισμού, διότι ενέδωσε στη Βίβλο και στους Ραβίνους. Καιρός λοιπόν για την μεγάλη τροφή προς το αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα, την Πρόοδο και τον Πολιτισμό. Καιρός για μια ειρηνική και δημιουργική πορεία προς τον 21ον αιώνα και την 3η Χιλιετία.

ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΣΟΥΠΕΡ ΣΤΑΡ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ;

Ένα κολοσσιαίων διαστάσεων άστρο, που έχει μάζα περίπου 265 φορές μεγαλύτερη από την μάζα του ήλιου μας, ενώ παλαιότερα ίσως ήταν μέχρι και 320 φορές μεγαλύτερο, εντοπίστηκε από ευρωπαίους αστρονόμους. Πρόκειται για ένα πραγματικό «τέρας» του διαστήματος, το μεγαλύτερο άστρο που έχει ποτέ βρεθεί.
Η ανακάλυψη, που παρουσιάστηκε στο περιοδικό “Monthly Notices” της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας της Βρετανίας, έγινε από ομάδα επιστημόνων του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στην Χιλή, με επικεφαλής τον καθηγητή αστροφυσικής Πολ Κράουδερ του βρετανικού πανεπιστημίου του Σέφιλντ, σύμφωνα με το BBC.
Άστρα όπως αυτό που ανιχνεύθηκε (και απέκτησε την κωδική ονομασία R136a1) στο κέντρο ενός αστρικού σμήνους στο Νεφέλωμα της Ταραντούλας, σε απόσταση περίπου 165.000 ετών φωτός από τον δικό μας γαλαξία, έχουν μέγεθος και φωτεινότητα πολύ πέρα από αυτήν που οι επιστήμονες πίστευαν ότι είναι δυνατό να υπάρχουν. Το συγκεκριμένο άστρο εντοπίστηκε σε μια περιοχή του διαστήματος όπου πυκνά νέφη αερίων και σκόνης καταρρέουν σχηματίζοντας πυκνότερους σχηματισμούς, με τελικό αποτέλεσμα τη γέννηση πελώριων άστρων που «καίνε» σε σχετικά σύντομο χρόνο τα αέριά τους, πριν εκραγούν σε τεράστιες εκρήξεις σουπερ-νόβα.
Το άστρο-τέρας είναι δύο φορές βαρύτερο από οποιοδήποτε άλλο άστρο έχει βρεθεί μέχρι σήμερα, εμφανίζει φωτεινότητα σχεδόν 10 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτήν του ήλιου μας, ενώ έχει πιθανώς ακτίνα 30 φορές μεγαλύτερη από τον ήλιο μας. Στη γύρω περιοχή υπάρχουν και άλλα τεράστια άστρα με επιφανειακή θερμοκρασία άνω των 40.000 βαθμών Κελσίου, δηλαδή επτά φορές πιο καυτά από το δικό μας ήλιο. Αντίθετα όμως με τον καλοσχηματισμένο δίσκο του ήλιου μας, τα τεράστια αυτά άστρα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, φαίνεται να έχουν ασαφή περίμετρο και να χάνουν τεράστιες ποσότητες υλικών εξαιτίας πανίσχυρων ανέμων γύρω τους.
Θεωρείται σίγουρο ότι γύρω από ένα τέτοιο άστρο-τέρας δεν περιφέρονται πλανήτες σε τροχιά, επειδή τα άστρα ζουν λίγο και δεν προλαβαίνουν να σχηματιστούν πλανήτες στην περιφέρειά τους. «Ακόμα όμως κι αν υπήρχαν πλανήτες, δεν θα υπήρχαν αστρονόμοι πάνω σε αυτούς, γιατί ο νυχτερινός ουρανός τους θα ήταν σαν μέρα εξαιτίας της λαμπρότητας του ήλιου τους», σχολίασε χαρακτηριστικά ο Κράουδερ.
Μέχρι τώρα είχαν εντοπιστεί άστρα-γίγαντες μεγαλύτερα κατά περίπου 150 φορές σε σχέση με την μάζα του ήλιου μας.
Η νέα ανακάλυψη θέτει το ερώτημα ποιο είναι τελικά το ανώτατο όριο μεγέθους για ένα άστρο-ήλιο. Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι στο αρχέγονο σύμπαν θα υπήρχαν πολλά περισσότερα από αυτά τα άστρα-τέρατα. Ορισμένοι άλλοι αστρονόμοι εξέφρασαν πάντως κάποιες επιφυλάξεις μήπως η ομάδα του Κράουδερ, λόγω της απόστασης, μπέρδεψε δύο κοντινά μεγάλα άστρα και τα θεώρησε ως ένα τεράστιο.

Τεράστιο αστρικό αντικείμενο στο μέγεθος της Γης κτύπησε τον Δία…
Ένα άγνωστο μεγάλο ουράνιο αντικείμενο έπεσε πάνω στο Δία αφήνοντας πίσω του, μετά τη σύγκρουση, ένα τεράστιο μαύρο σημάδι στο μέγεθος περίπου της Γης, κοντά στο νότιο πόλο του πλανήτη. Είναι η δεύτερη φορά στην καταγεγραμμένη ιστορία που οι ξαφνιασμένοι επιστήμονες είδαν ένα σημάδι από σύγκρουση στην ατμόσφαιρα του γιγάντιου αέριου πλανήτη. Είχε προηγηθεί η πρόσκρουση στο Δία του κομήτη «Σουμέικερ-Λέβι 9» το 1994. Η τυχαία ανακάλυψη έγινε αρχικά από τον αυστραλό ερασιτέχνη αστρονόμο Άντονι Γουέσλι με ένα τηλεσκόπιο διαμέτρου 37 εκατοστών. Μετά την ειδοποίησή του, την μελέτη του φαινομένου ανέλαβε το Τηλεσκόπιο Υπερύθρων του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA στη Χαβάη, σύμφωνα με τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες Science, Space και New Scientist.
Οι αστρονόμοι επιβεβαίωσαν ότι ο Δίας και πάλι έχει στην ατμόσφαιρά του την ίδια χαρακτηριστική υπέρυθρη «υπογραφή», την οποία το 1994 είχαν αφήσει τα 21 μεγάλα κομμάτια του κομήτη «Σουμέικερ-Λέβι 9» (που διαλύθηκε από τη βαρύτητα του Δία, καθώς πέρασε δίπλα του), τα οποία το ένα μετά το άλλο (μερικά με διάμετρο μέχρι και 2 χλμ) έπεσαν πάνω στο Δία. Ήταν η πρώτη φορά οι αστρονόμοι είχαν καταφέρει να παρακολουθήσουν «ζωντανή» μια σύγκρουση ουρανίων σωμάτων στο ηλιακό μας σύστημα.
Οι αστρονόμοι όμως θεωρούσαν ότι εκείνη η σύγκρουση ήταν πολύ σπάνια και δεν περίμεναν ότι κάτι ανάλογο (από κάποια προς το παρόν άγνωστη αιτία) θα συνέβαινε τόσο σύντομα και πάλι στο Δία. Είναι νωρίς ακόμα για να υπολογιστεί πόσο μεγάλος ήταν ο βραχώδης αστεροειδής ή ο παγωμένος κομήτης που έπεσε στο Δία. Άλλωστε, ούτε στην περίπτωση των θραυσμάτων του κομήτη «Σουμέικερ-Λέβι 9» έχει υπάρξει μέχρι σήμερα συναίνεση των επιστημόνων για το ακριβές μέγεθός τους.
Σύμφωνα πάντως με τις πρώτες εκτιμήσεις, η νέα πρόσκρουση, που υπολογίζεται ότι έλαβε χώρα μέσα στο περασμένο Σαββατοκύριακο, οφειλόταν σε ουράνιο αντικείμενο διαμέτρου περίπου ενός χιλιομέτρου, το οποίο ταξίδευε με δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα την ώρα. Το σώμα πρέπει να εξερράγη σαν βόμβα, καθώς διαπέρασε σαν πύρινη μπάλα την ανώτερη ατμόσφαιρα του Δία.
Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι το τεράστιο μαύρο σημάδι που βλέπουν τώρα, δεν είναι κάποια τρύπα, αλλά σύννεφα σκόνης που πέφτουν σαν βροχή πάνω στον πλανήτη. Είναι πιθανό ότι θα ακολουθήσουν και άλλες προσκρούσεις τις επόμενες μέρες, γι’ αυτό οι αστρονόμοι βρίσκονται σε ετοιμότητα, ώστε τα τηλεσκόπιά τους να καταγράψουν σε πραγματικό χρόνο το γεγονός, αν ξανασυμβεί. Μια ανάλογη πρόσκρουση πάνω στη Γη θα είχε κατακλυσμικές συνέπειες σε παγκόσμια κλίμακα.

Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Βάσει του κανόνος της λογικής κάθε γεγονός οφείλεται σε μιά προγενέστερη αιτία . Αρα και η δημιουργία του Σύμπαντος ασφαλώς θα έχει σαν αιτία άπειρα γεγονότα που προυπήρξαν. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρξε ένα αρχικό γεγονός ή αιτία για την δημιουργία του Σύμπαντος. Επομένως φθάνουμε στην θεωρία του Ηρακλείτου όπου «το Σύμπαν (Κόσμος ) ήτο είναι και θα υπάρχει ως πυρ αείζωον που αναβοσβύνει με μέτρον» Επομένως δεν υπάρχει καμμία αρχή που να το δημιούργησε, όπως πιστεύουν οι οπαδοί της Δημιουργίας. Γιατί τότε θα έπρεπε να αναζητηθεί και αυτός που δημιούργησε τον δημιουργό ; Ο συλλογισμός όμως αυτός μας οδηγεί σε αδιέξοδο .
Οσον αφορά στον Κόσμο μας μερικοί πρεσβεύουν ότι υπήρχε για πάντα. Ομως τότε γεννάται το ερώτημα πως δεν προοδεύσε σε περισσότερο πολιτισμένο επίπεδο; Αυτοί απαντούν ότι συνέβησαν επανειλημμένες κοσμολογικές καταστροφές μεγάλης εκτάσεως και κατέστρεψαν τους προηγούμενους πολιτισμούς.
Ο φιλόσοφος Εμμανουήλ Καντ στο έργο του «Κριτική του Καθαρού Λόγου» αμφιβάλλει ότι η αρχή του Σύμπαντος μπορούσε να σχεδιασθεί, διότι πάντοτε θα υπήρχε κάτι που θα ξέφευγε από την αρχική σχεδίαση. Αυτός απεκάλεσε την «πρέλευση του σύμπαντος» μιά «άπειρη παλινδρόμηση» και αντίθεση ή αντινομία του καθαρού λόγου διότι αμφότερα οδηγούν σε θέσεις που δεν υποστηρίζονται επιστημονικά και πειραματικά, και ακόμη ένα απο αυτά που «πρέπει να είναι σωστό» ένα απο τα δύο.
Αρκετοί σύγχρονοι κοσμολόγοι πιστεύουν ότι:
1/ Ο χρόνος δεν υφίστατο προ της αρχής του σύμπαντος. Μάλιστα ο Αγιος Αυγουστίνος εισήγαγε αυτήν την αμφιβολία , από την ιδέα ότι ο Θεός δημιουργησε τον χρόνον
2/ Οι Γαλαξίες απομακρύνονται αλλήλων και φαίνεται ότι δημιουργήθησαν σε ένα ορισμένο χώρο και χρόνο. Αυτή είναι μιά καλή μαρτυρία ότι το σύμπαν έχει μιά αρχή, την οποίαν ονομάζουν Μεγάλη Εκρηξη(Big Bang) . Ομως μπορεί να υπάρχουν κι’ άλλα πολλά σύμπαντα που δεν αντιλαμβανόμαστε. Ετσι το ερώτημα παραμένει, αν το πολυ-σύμπαν έχει μιά αρχή;

Ο Νους Δημιουργός του Σύμπαντος;

Κατά τον φιλόσοφο Αναξαγόρα «Ο Κοσμικός Νους είναι το Υπέρτατον Ον» . Εδώ να σημειώσουμε ότι ο Ζευς , ύψιστος των Ολύμπιων Θεών, κρατούσε στο δεξί του χέρι τον Κεραυνό, δηλαδή την Συμπαντική Ενέργεια. Είναι λοιπόν να απορεί κανείς με την αλληγορία του Ελληνικού Πανθέου, το οποίον όσο το μελετά κανείς τόσο αποκαλύπτει μιά διαχρονική αλήθεια, η οποία στις μέρες μας τεκμηριώνεται και επιστημονικά Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ιερείς του Αμμωνος Διός εκφράζουν επίσης με όρους επιστημονικούς τον Θεό. Υπάρχουν επιστήμονες που πρεσβεύουν ότι το σύμπαν προήλθε από την σύντηξη νεφών με θετικά και αρνητικά ιόντα.
Εξ άλλου και οι αρχαίοι Γερμανικοί μύθοι στη «Βανίδα» (έχουν κοινή προέλευση απο τον αρχαίο Ελληνικό Κόσμο)πρεσβεύουν για το σύμπαν ότι: «Η αρχαία Αρία Κοσμολογία καθοριζόταν από τη ζωοποιό ενέργεια του θεού Μουντελφέρι, ο οποίος περιστρέφοντας το σύμπαν το έβγαλε απο το πρωταρχικό τρομακτικό χάος. Ετσι αργότερα δημιουργήθηκε ένας διυσμός με δύο αντίθετους πόλους που αντιπροσωπεύονται από τις αντίθετες της ύλης και του πνεύματος (ενέγρειας) του αρσενικού και του θηλυκού.
Σε άλλο κεφάλαιο είχαμε τονίσει για την ένωση ενός ενεργίου (ας το ονομάσουμε σπερματοζωάριο του Διός) με το σωμάτιο(ας το ονομάσουμε ωάριο της Ηρας) εκ της ενώσεως δε αυτής δημιουργήθηκε ότι υπάρχει στον Κόσμο( Σύμπαν) Οπως συμβαίνει και με το θετικό και αρνητικό νέφος που ενώνονται και παράγουν την ηλεκτρική εκκένωση και την έκρηξη , έτσι πιστεύουν ότι συνέβη στο χαοτικό σύμπαν όταν δύο τεράστια κοσμικά νέφη αντιθέτου πολικότητος ενώθηκαν και δημιούργησαν την Μεγάλη Εκρηξη και εξ αυτής προήλθε το Φως , δηλαδή ο Φάνης των Ορφικών, που βγήκε απο το αυγό. Είναι πράγματι να θαυμάζει κανείς την επιστημονική προσέγγιση των αρχαίων Ελληνικών μύθων . Ακόμη και οι Θεοί τους είναι συμβολισμοί κοσμογονικών γεγονότων με επιστημονική εξήγηση που και σήμερον παραδέχεται η επιστήμη. Από τους Ελληνες(τους Ορφικούς Υμνους) αντέγραψαν τον μύθο οι Εβραίοι και τον έβαλαν στην Βίβλο(Γένεσις) Σύμφωνα με αυτόν «ο θεός είπε να γίνει φως και έγινε φως» Ομως οι κακόβουλοι και αμαθείς ξένοι αναφέρουν μόνον την κατά πολύ νεώτερη Βίβλο και όχι τον πανάρχαιο Υμνο του Ορφέως, απο τον οποίον αντέγραψαν τα σχετικά αποσπάσματα της Γενέσεως. Ο Δημιουργός από την δύναμη του Νού εγέννησε μιά κατάσταση άπειρης αρμονίας και ειρήνης. Αυτή η άπειρη αρμονία διακοσμήθηκε με τους γαλαξίες και αστέρες οι οποίοι προήλθαν από το κοσμικό χάος και την δυσαρμονία και δημιούργησαν την ύλη. Οι κύκλοι του σύμπαντος φαίνεται να είναι από την ενώτητα στην πολαπλότητα και εν συνεχεία απο την πολλαπλότητα πάλι στην ενότητα.

Ο Κόσμος της Υλης από το Φως

Μόνον δογματικά μπορεί να γίνει πιστευτή η ύπαρξη του δημιουργού θεού. Με λογική ερμηνεία ο δημιουργός θεός μας οδηγεί σε λογικά αδιέξοδα.
Αυτό είναι ένα απο τα μεγαλύτερα αινίγματα του ανθρώπου.
-Πως ο Θεός στην πραγματικότητα δημιούργησε την ύλη από το μηδέν; Αυτό το μεταφυσικό σημείο οδήγησε τον άνθρωπο να σκεφθεί τα πιό φανταστικά δόγματα και δεισιδαιμονίες.
Οταν οι επιστήμονες ανακάλυψαν τις «μαύρες τρύπες» έδωσαν την εξήγηση ότι πρόκειται για τον θάνατο ενός αστέρος και τον σχηματισμό μιάς περιοχής υπέρ το δέον πυκνής η οποία έλκει τα πάντα στον περίγυρο της. Πράγματι μερικοί θεώρησαν αυτές σαν διόδους σε άλλα παράλληλα ή γειτονικά σύμπαντα. Προσωρινώς καθυστερεί η τελική ερώτηση αναφορικά με την προέλευση του θεού και του σύμπαντος, αλλά δεν διαφεύγει από το γεγονός ότι έχουμε μία τελική κατάσταση κατά την οποίαν κάτι γεννάται από το τίποτα. Ομως γεννάται από το τίποτα ή μετασχηματίζεται η ενέργεια σε κάτι άλλο;

Ουδέν Απόλυται

Αυτή η μετατροπή της ύλης σε ενέργεια και τανάπαλιν είναι δυνατή . Ομως το αντίθετον δηλαδή η δημιουργία ύλης και ενέργειας εκ του μηδενός σύμφωνα με την ανεπαρκή νοημοσύνη μας είναι αδύνατη. Ο μεγάλος επιστήμονας Dolton δήλωσε στην ατομική του θεωρία ότι η ύλη ούτε δύναται να παραχθεί , ούτε να καταστραφεί, μόνον να αλλάξει από μιά κατάσταση στην άλλη.
Υπό το φως αυτού του γήινου γεγονότος πρέπει να καταλήξουμε σε ένα άλλο γεγονός ότι υπήρξε κάποιος χρόνος όταν κάτι προήλθε απο το τίποτα και ότι αυτό ήτο την στιγμή της δημιουργίας. Είναι η εκδοχή της εβραιογενούς θεωρίας περί της υπάρξεως του Δημιουργού Θεού. Αυτή η δημιουργία λένε επετεύχθη μέσω της δυνάμεως της σκέψεως. Αυτή είναι μιά Μεταφυσική σύλληψη , δηλαδή η παραγωγή της πραγματικότητος μέσω της ιδέας. Εάν αυτό ήτο έτσι η πραγματικότητα είναι ότι καθένας απο εμάς είναι μόνον ένα επινόημα της φαντασίας του Θεού;
Η απάντηση σ’ αυτό βρίσκεται στην ιδέα ότι εμείς έχουμε την φύση του ανθρώπου. Οταν δεχθούμε τούτο, ότι ο άνθρωπος είναι η ένωση τριών πραγμάτων ήτοι: Σώματος, Νοός και Ψυχής τότε η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Κάθε ένα απο τα τρία αυτά πεδία του ανθρώπου επηρεάζει τά άλλα δύο και όλα μαζί αλληλοεξαρτώνται. Λ.χ μιά ψυχική κούραση μας προκαλεί και σωματική και πνευματική κούραση και κάμψη.
Αν ο σχετικώς ανεπαρκής νους μας έχει μέσα του την δύναμη της άπειρης δημιουργίας, τότε σίγουρα είναι δυνατόν για το Υπέρτατο Ον να κατασκευάσει την πραγματικότητα του σύμπαντος μέσω της φαντασίας του.

Η Δημιουργία της Υλης από το Φως

Ας επιστρέψουμε στην ιδέα της δημιουργίας της ύλης, η οποία λέγεται ότι έγινε απο το Φως. Τι είναι όμως το φως; Είναι μιά μορφή μετατρέψιμης ενέργειας . Τούτο μετατρέπεται από κάποια εξωτερική δύναμη, αλλιώς αυτό παραμένει φως. Αυτή η εξωτερική δύναμη πρέπει να είναι μιά άλλη ενέργεια η οποία δίδει την αρχική έναρξη. Σε επιστημονικούς όρους αυτή πρέπει να είναι μιά ηλεκτρική ενέργεια του Νου.
Γνωρίζουμε ότι το ηλεκτρικό ρεύμα που γεννάται απο την χημεία του σώματος , ενεργοποιεί τον εγκέφαλο. Αυτό το ρεύμα επηρεάζει την σύνδεση διαφόρων κυττάρων και νευρόνων μνήμης και ανακαλεί τα κύτταρα να μας καταστήσουν ικανούς να εκτελέσουμε την καθημερινή ζωή μας.

Ο Θεικός Νους Δημιουργός;

Στον εγκέφαλο μας ενεργοποιούνται με ηλεκτρική ενέργεια η ιδέα της Μεγάλης Εκρηξης λένε ότι είναι μιά έκρηξη που κατέληξε από την ένωση των θετικών και αρνητικών ηλεκτρικών φορτίων του εγκεφάλου του Θεού. Αυτή η θεοκρατική θεωρία δεν φαίνεται να είναι και πολύ μακρυά από την οριστική διατύπωση της. Συνεπώς με επιστημονικούς όρους , ο Θεός μπορεί να περιγραφεί σαν η πληροφορία πίσω από κάθε ένωση, των θετικών και αρνητικών δυνάμεων, οι οποίες επροξένησαν το αρχικό φως κατά την εκρηξη της δημιουργίας, κι’αυτό με την σειρά του δημιούργησε το σύμπαν.

Κοσμικός Νούς του Αναξαγόρα

Αυτή η θεωρία δεν διαφέρει και πολύ από την θεωρία του Αναξαγόρα, ο οποίος είπεν : «Κοσμικός Νούς» είναι το υπέρτατο όν. Παρόμοιο χαρακτηρισμό έδωσε και ο Ηράκλειτος, που είδε σαν την ψυχή του σύμπαντος το «αείζωον πύρ»
Το άλλο ερώτημα είναι:
Απο που αυτά τα θετικά και αρνητικά σωματίδια εκπορεύθηκαν;
Η απάντηση πρέπει να είναι μία που έχει σχέση με την τρίτη υπόσταση του ανθρώπου ως Πνεύμα. Τούτο γίνεται φανερόν διότι με την θεία Ματαφυσική θεραπεύουν στην Ιατρική ασθενείς που με τα συμβατικά φάρμακα για το σώμα δεν μπορούν να θεραπεύσουν την ψυχή και το πνεύμα. Ακόμη και αν η πίστη για μιά αθάνατη ψυχή είναι το πρόβλημα για μερικούς λαούς , τότε η ιδέα της προσωπικότητος που δημιουργείται απο την αλληλοεπίδραση του νού στο σώμα είναι κάτι που ελάχιστοι μπορούν να αρνηθούν ότι είναι εντός των δυνατοτήτων της πραγματικότος. Τούτο σημαίνει ότι η ανθρώπινη ψυχή εκτός από τα κληρονομικά χαρακτηριστικά έχει παράλληλα και τα επίκτητα εκ τους έξωθεν επηρεασμούς με την αλληολοεπίδραση της μέσα στο περιβάλλον που ζει.

Οι Συμπαντικοί Βιορρυθμοί

Κάθε ζων οργανισμός αλλά και τα μέρη που τον αποτελούν(όπως τα μόρια , κύτταρα, γονίδια ) αλλά και τα ανόργανα σώματα , τα ηλιακά συστήματα , οι γαλαξίες και το κάθε τι στο σύμπαν υπακούουν και ακολουθούν τον δικό τους αέναο εσωτερικό κοσμικό ρυθμό λειτουργίας και την δική τους αρμονία. Κατά του αρχαίους Ελληνες φιλοσόφους Πυθαγόρα , Πλάτωνα κ.α τα πάντα στο σύμπαν δονούνται και πάλλονται με τον ρυθμό που είναι σύμφωνος με τους συμπαντικούς νόμους που έχει τάξει για το καθένα. Ακόμα και τα ανόργανα πράγματα ζουν και η ζωή τους φαίνεται διότι έχουν χρόνο γεννήσεως , ωριμάνσεως και θανάτου. Λόγου χάριν οι αποστάσεις κάθε πλανήτου του ηλιακού μας συστήματος από το κέντρον –της μονάδος λαμβανομένης ως σημείον εκκίνησης-μετρώνται με την σειράν των αριθμών που αποτελούν γεωμετρική πρόοδο με λόγο τον αριθμόν 3. Ομως αναπαραγωγή έχουν μόνον τα οργανικά όντα , όχι όμως και τα ανόργανα.
Το κέντρον του ηλιακού μας συστήματος κατέχεται όχι από την Γην όπως ενομίζετο αλλά από το «πυρ»(Ηλιο) όπως είχε πει ο Αρίσταρχος αλλά και πιό πριν οι Ορφικοί στον ύμνο για τον Ηλιο. Κατά τον Φιλόλαο στο έργο του «Περί Ψυχής» : «Ο κόσμος(το σύμπαν) υπήρξε από την αρχαιότητα και θα παραμείνει αιώνιος, επειδή κυβερνάται από μιά αρχή, της οποίας η φύσις είναι παρόμοια με την δική του και της οποίας η ισχύς είναι παντοδύναμη και κυρίαρχη. Ο μοναδικός κόσμος είναι συνεχής και προικισμένος με μιά φυσική αναπνοή , κινούμενος αιωνίως αρμονικά σε κύκλο , έχοντας μέσα του την αρχή της κινήσεως και της αλλαγής»(Ιωάν. Στοβαίος 1.20.2) Στο κάθε τι θα βρούμε ένα βιολογικό ρολόι που ρυθμίζει τον κύκλο της ζωής του.
Ο Πλάτων ομιλεί για μιά μεγάλη περίοδο, τον «Μέγαν Ενιαυτόν» που ολοκληρώνεται σε 24.000 χρόνια περίπου. Εχει δε παρατηρηθεί ότι κάθε 20.000 χρόνια το κλίμα του πλανήτου αλλάζει από θερμόν σε ψυχρό(παγετώδης εποχή), ενώ κάθε 41.000 χρόνια η κλίστη της Γης μεταβάλλεται κατά μερικές μοίρες και κάθε 100.000 χρόνια η τροχία της Γης απο περιφερειακή γίνεται ελλειπτική. Τελικά όλα αυτά τα κοσμικά ρολόγια της Γης κανονίζουν πόση ηλιακή ενέργεια θα φθάσει στη στον πλανήτη μας. Οι βιολογικοί ρυθμοί επηρεάζονται και καθοδηγούνται από το φως του ηλίου, το μαγνητικό του πεδίο και τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία (φυσικά και τεχνητά) Δεν είναι τυχαίον ότι οι Ιπποκρατικοί γιατροί συντόνιζαν τις θεραπείες τους με βάση τις γνώσεις της Χρονοβιολογίας και Χρονοιατρικής, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους βιολογικούς ρυθμούς του ασθενούς. Ο Γαληνός (2ος αιών μ. Χ) διετύπωσε την άποψη ότι «Ολόκληρο το σύμπαν με το περιεχόμενο του και τα όντα που ζουν μέσα σ’ αυτό , κυβερνώνται και ζωογονούνται από μιά παγκόσμια ενέργεια , που την ονόμασε ‘Πνεύμα’. Η ενέργεια αυτή εισπνέεται κάτά κάποιον τρόπον και κυκλοφορεί μέσα στο σώμα, όπου και μετατρέπεται σε «ζωτικό πνεύμα » όταν συναντήσει στην καρδιά το «πνεύμα του σώματος»

Οι χριστιανοί θεολόγοι λένε ότι ο διάβολος σχηματίσθηκε κι’ αυτός σαν φως από την ύλη. Για λόγους απλοποίησης το χάος επακολούθησε και προξένησε την υλική πλεονεξία. Ο διάβολος μπορεί να εκφρασθεί με όρους θετικών και αρνητικών φορτίων. Πράγματι συχνά αναφέρεται στη σκοτεινή πλευρά διότι η καλοσύνη εμφανίζεται σαν φως. Στους μαθηματικούς και επιστημονικούς όρους αυτός είναι ευκόλως κατανοητός ως αρνητικός αριθμός. Αυτοί πιστεύουν σαν βέβαιον ότι η σύγκρουση των δύο νεφών, του θετικού και του αρνητικού φορτίου ιόντων, θα δημιουργήσει παντοδύναμον χάος. Τότε λένε εξ αιτίας της επενεργείας του διαβόλου θα επακολουθήσει η Μεγάλη Εκρηξη και το πράγμα που θα καταλήξει σε τελική καταστροφή.

Είμαστε κατ’ εικόνα του Θεού

Κατά τους χριστιανούς θεολόγους η δημιουργία του ανθρώπου είναι η ένωση του σώματος του πνεύματος και της ψυχής. Αυτή είναι και η έννοια και ο συμβολισμός της Χριστιανικής Τριάδος. Κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι εύκολο στον απλό λαό να καταλάβει ότι είναι πλασμένος κατ’ εικόνα και ομοίωση προς τον ίδιο τον θεό. Εστω κι’ αν ποτέ δεν τον είδαν και δεν τον συνήντησαν τον ούτω αποκαλούμενο θεό. Ομως τα διάφορα ιερατεία –και ιδιαίτερα των τριών κοσμοπολιτικών θρησκειών – εκμεταλλεύονται τον μύθο περί του θεού και καταδυναστεύουν τον κόσμο.

Οι Χριστιανοί λένε ότι ο Νους είναι ο Πατήρ της δημιουργίας, ο υιός –στο πρόσωπο του Ιησού είναι ο Λόγος του θεού που ενσαρκώθηκε για να ζήσει κοντά μας και να μας λυτρώσει - και το Αγιον Πνεύμα διασυνδέεται με την ψυχή. Οπως αντιλαμβάνεται κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος αυτά είναι μιά αυθαίρετη σύμβαση των ανθρώπων για να συνδεθούν με τις δυνάμεις της δημιουργίας και της καταστροφής. Ετσι στο ρόλο της δημιουργίας έβαλαν τον Θεό , ενώ στο ρόλο της Καταστροφής τον Διάβολο. Εδώ θα πρέπει να εξάρωμε την λογική σκέψη των αρχαίων Ελλήνων οι οποίοι έβαλαν τάξη στο σύμπαν και καθόρισαν τις δυνάμεις της δημιουργίας και της καταστροφής μέσα στην Μυθολογία και Κοσμογονία του 12θεου. Σήμερα αποδεικνύεται η επιστημονική εγκυρότητα της , έστω και αν αυτή εκφράζεται υπό αλληγορική μορφήν. Αυτοί συνέλαβαν με όρους φυσικούς ότι τα πάντα στο σύμπαν είναι ρευστά και συνεχώς συγκρούονται οι δυνάμεις δημιουργίας με αυτές της καταστροφής. Αποτέλεσμα αυτής της αιώνιας πάλης είναι κάθε στιγμή να διαμορφώνεται μιά νέα ισορροπία στο αιωνιο και άπειρον σύμπαν. Το σύμπαν που ούτε θεοί ούτε άνθρωποι το έφτιαξαν διότι ήτο είναι και θα υπάρχει εσαεί στον άπειρο χώροχρόνο.
Οι οπαδοί της θείας δημιουργίας λένε ότι είναι θέμα της ικανότητος του καθενός να δει τους ανθρώπους σαν μέρος του εγκεφάλου του θεού . Διότι ο θεός μας δίνει την δυνατότητα να δούμε ξεκάθαρα ότι η μοίρα μας είναι να ξαναγυρίσουμε σ’ αυτόν. Καταγόμαστε απο αυτόν και σαν μέρος της συμπαντικής συνείδησης εμείς τελικά θα επιστρέψουμε σ’ αυτόν. Εν αντιθέσει προς τους Χριστιανούς οι αρχαίοι ημών πρόγονοι είπαν ότι καταγόμαστε από το Χάος και συνεπώς εκεί θα ξαναγυρίσουμε , όπου στα Τάρταρα έβαζαν τον Κάτω Κόσμο του Αδη, ήτοι το βασίλειο του Πλούτωνα.

Η Υλη είναι Αμαρτωλή

Οι οπαδοί της θρησκείας λένε ότι επειδή καταγόμαστε από την ύλη είμαστε διεφθαρμένοι από τον υλισμό και πρέπει να αναστρέψουμε την πορεία ώστε να εξαγνισθούμε και να επιτύχουμε την ένωση με το θεό. Ετσι δικαιολογούν την διαφθορά από την ύλη. Οι χριστιανοί πιστεύουν στο προπατορικό αμάρτημα διότι θεωρούν την ένωση των δύο φύλων σαν αιτία νοθεύσεως της καθαρότητος της ύλης , η οποία εν συνεχεία μολύνει και την ψυχή και το πνεύμα. Εξ άλλου οι Βουδιστές θεωρούν την πορεία εξαγνισμού της ψυχής και του πνεύματος κυκλική . Αυτή περιλαμβάνει πολλές γεννήσεις , θανάτους και επαναγεννήσεις μέχρι να επιτευχθεί η καθαρότητα του πνεύματος και της ψυχής, προυπόθεση που είναι ικανή να μας φέρει ξανά πίσω αμόλυντους στην πηγή. Αυτή είναι εν συντομία η θεολογική άποψη περί της ψυχής. Θα διαπιστώσουμε ότι έχει βαθειά επηρεσθεί από την Ελληνική φιλοσοφία του Πυθαγόρα, του Πλάτωνος, του Σωκράτους και των άλλων Ελλήνων ιδεαλιστών φιλοσόφων . Ομως επειδή δεν είναι αυθεντικά δική τους φιλοσοφία δεν την κατενόησαν εις βάθος και δεν μπόρεσαν να την εφαρμόσουν σωστά . Ετσι δεν εβίωσαν ούτε την ιδεαλιστική ούτε την υλιστική φιλοσοφία. Ετσι ενώ στους πιστούς ομιλούν για ιδεαλισμό το ιερατείο τους βιώνει τον πιό άκρατο και χυδαίο υλισμό .


ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΘΕΩΡΙΑ

Η Εξέλιξη των Ειδών

Η αρχή της εξελίξεως των Γαλαξιών και του Σύμπαντος καθορίζεται επιστημονικώς επί τη βάσει της Εξελικτικής Θεωρίας των Ειδών του Δαρβίνου. Αυτό είναι ένα νέο δεδομένο το οποίον πρόκειται να φέρει επανάσταση στην επιστημονική σκέψη, διότι αυτή έχει επηρεασθεί βαθειά από την Βιβλική Γένεση και την θεοκρατική αντίληψη περί της Δημιουργίας(Αδάμ-Εύα).
Επί τη βάσει της εξελικτικής θεωρίας μπορεί να εξηγηθεί η προέλευση του υδρογόνου στο σύμπαν και η σωστή διαδικασία της εξελίξεως των γαλαξιών. Κατα την παρούσα περίοδο όλοι οι κοσμολόγοι πιστεύουν ακράδαντα- και δογματικά θα λέγαμε- ότι ο Κόσμος (Σύμπαν) δημιουργήθηκε από την Μεγάλη Εκρηξη(Big Bang) , η οποία υποτίθεται ότι επήλθε 10-20 δισεκατομμύρια έτη πριν. Ολοι δέχονται ότι συνεπεία της μεγάλης έκρηξης δημιουργήθηκε ως διά μαγείας το υδρογόνο στο σύμπαν. Ομως κι’ αυτό είναι μιά αυθαιρεσία χωρίς ικανοποιητική απόδειξη. Υπάρχουν 100 εκατομμύρια γαλαξίες στον πέριξ χώρο, που είναι ορατοί από τα σύγχρονα τηλεσκόπια. Κάθε γαλαξίας υπολογίζεται ότι περιλαμβάνει 100 δισεκατομμύρια αστέρες περίπου .

Υδρογόνο: το Δομικό Υλικό του Σύμπντος

Το υδρογόνον από το οποίον δημιουργήθηκαν οι αστέρες περιλαμβάνει άνω του 70% όλης της ύλης στους γαλαξίες και στο Κόσμο(σύμπαν) Σύμφωνα με την θεωρία της μεγάλης έκρηξης όλο το υδρογόνο στον Κόσμο δημιουργήθηκε εντός των πρώτων λεπτών από την μεγάλη έκρηξη. Είναι όμως δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι στα πρώτα λεπτά δημιουργήθηκε όλο αυτό το συμπαντικό υδρογόνο που πληροί τα πάντα. Μιά άλλη θεωρία δέχεται ότι το υδρογόνο προυπήρχε της μεγάλης εκρήξεως. Μπορεί να μην είχε την μορφή που έχει σήμερον, αλλά να ήτο υπό μορφήν πλάσματος, ιόντων, ή ατόμων και μορίων εντός του συμπαντικού χάους και εξ αυτού να αντλήθηκε για την δημιουργία των γαλαξιών και των αστρικών σωμάτων του Κόσμου.
Τώρα όμως ανακύπτει το ερώτημα:
-Πόθεν το υδρογόνον του σύμπαντος;
Για όσους πιστεύουν ότι αυτό υπάρχει μέσα στο σύμπαν , η απορία είναι γιατί δεν είναι ορατό, όπως οι γαλαξίες και τα λοιπά σώματα;
Ενα άλλο ερώτημα είναι:
-Τι έγινε πρώτα; Οι γαλαξίες ή οι αστέρες;
-Γιατί άραγε οι γαλαξίες έχουν σπειροειδείς και ελλιπτικές τροχιές;
-Από που τέλος έλκουν την δύναμη να κινούνται αενάως(το αεικίνητον) στο σύμπαν
Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα.
Ακόμη δεν έχουν δοθεί οριστικές απαντήσεις και για τους ενεργειακούς αστέρες «quasars»:
- Από τι αποτελούνται και πόθεν αντλούν αυτά τα ασύλληπτα φορτία σωματιδίων που εξαπολύουν στο σύμπαν;
-Γιατί ορισμένοι quasars είναι έξω απο τους γαλαξίες , ενώ άλλοι βρίσκονται εντός του πυρηνικού κέντρου των γαλαξιών; Και σ’ αυτό καμμία απάντηση δεν υπάρχει ως τώρα. -Γιατί υπάρχει αυτό το γιγάντιο ρεύμα πλάσματος (η πιό ισχυρή εκρηκτική δύναμη του σύμπαντος ) το οποίον ξεχύνεται εκρηκτικό από τις «μελανές οπές»;
Ως γνωστόν οι «μελανές οπές», οι αστέρες quasars και οι ενεργοί γαλακτικοί πυρήνες διασκορπισμένοι σε κάθε γωνιά του διαστημικού χώρου είναι οι μεγαλύτερες ως τώρα γνωστές εστίες βαρυτικής πυκνότητας εντός του σύμπαντος. Ουδείς γνωρίζει όμως το γιατί.

Η Αέναη Μεγάλη Εκρηξη

Η θεωρία για μιά και μοναδική Μεγάλη Εκρηξη δεν φαίνεται να επαληθεύεται σήμερον . Και τούτο διότι κατ’ άλλους η διαδικασία της μεγάλης έκρηξης συνεχίζεται ακόμη, παρότι το σύμπαν(Κόσμος) έχει διανύσει περίπου το ήμισυ της ζωής του. Και ευλόγως διερωτώνται ορισμένοι:
-Μήπως και τώρα –δηλαδή αυτήν την στιγμή που μιλάμε -συμβαίνει η «μεγάλη έκρηξη» και η πυρηνική σύνθεση του υδρογόνου μπροστά στα μάτια μας;
-Μήπως δηλαδή είμαστε μάρτυρες αυτής της διαδικασίας, αλλά την αγνοούμε, διότι βρισκόμαστε στο όριο του γαλαξίου μας;
-Μήπως μοιάζουμε με τους επιβάτες του τελευταίου βαγονιού που δεν μπορούν να αντιληφθούν την σύγκρουση της ατμομηχανής του μεγάλου τραίνου;
Το στοιχείο Υδρογόνο παραμένει ένα πραγματικό μυστήριο στον πίνακα των χημικών στοιχείων. Το Υδρογόνο ως γνωστόν είναι το ελαφρότερον στοιχείο στο Σύμπαν, εξ όσων γνωρίζουμε ως τώρα. Οσον αφορά τα επόμενα ελαφρότερα στοιχεία μετά το υδρογόνο , όπως λ,χ το Ηλιον και εκείθεν, αυτά σχηματίζονται μέσω της σύντηξης στους αστέρες και είναι κατανοητή η διαδικασία. Ομως ο ρόλος του πρώτου στοιχείου στον πίνακα , δηλαδή του Υδρογόνου, είναι σκοτεινός. Γιά τον σχηματισμό τους έχουν φτιάξει τον από μηχανής θεό , την Μεγάλη Εκρηξη, η οποία είναι ορατή στις δύο τρύπες των άκρων των μελανών οπών στους κβάσαρ και στους ενεργούς γαλακτικούς πυρήνες. Η εξέλιξη και το μεγάλωμα των γαλαξιών γίνεται εκ των έσω προς τα έξω, όπως ακριβώς συμβαίνει σε όλα τα είδη στο σύμπαν. Οταν πρωτοάρχισαν την εξελικτική τους πορεία αυτοί ήσαν φωτεινές μάζες(νεφελώματα) και με τον χρόνο μετεβλήθησαν σε γαλαξίες. Ποιά ήτο λοιπόν η αιτία; Μήπως η τεράστια μάζα τους; Αρχίζουν από κβάσαρ , γίνονται κυανοί ακανόνιστοι νάνοι και εν συνεχεία ελλειπτικοί για να καταλήξουν σε σπειροειδείς γαλαξιακούς σχηματισμούς. Αυτό γίνεται ορατό από την εκτόξευση εκρηκτικού πλάσματος από τους κβάσαρ και τους ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες , το οποίον πλάσμα μετατρέπεται σε τεράστια νέφη υδρογόνου εν είδη πλάσματος και ιόντων . Αν δεχθούμε ότι το υδρογόνον είναι το στοιχείον που δημιουργεί στο κέντρον των γαλαξιών-αλλά και των αστέρων- πυρηνικές εκρήξεις, τότε είναι φανερόν ότι οι γαλαξίες είναι τα τεμμάχια του εξελισσομένου σύμπαντος. Στην περίπτωση αυτή δεν είναι η Μεγάλη Εκρηξη-ούτε φυσικά ο Θεός- που δημιουργεί την εξέλιξη των Κόσμων, αλλά το χημικό στοιχείον υδρογόνον το οποίον με την σύντηξη των πυρήνων του δημιουργεί πυρηνικές εκρήξεις, παρέχοντας έτσι ενέργεια , πρωταρχικό παράγοντα για την δημιουργία του Κόσμου. Την
λειτουργία της Ηλιακής σύντηξης αντιγράφουν τώρα και το ανθρωπινο γένος. Μετά την κατασκευή θερμοπυρηνικών υδρογονικών βομβών τώρα κατήρτησε ένα κολοσιαίο διεθνές πρόγραμμα με την ονομασία ITER για την ειρηνική εκμετάλλευση της σύντηξης των πυρήνων του υδρογόνου προς παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και γενικότερον άφθονης καθαρής ενέργειας που να μην βλάπτει το φυσικό περιβάλλον.
Υπάρχουν ορατές από τα τηλεσκόπια Hubble και Chandra στη Γη 100 εκατομμύρια Big Bangs που λαμβάνουν χώρα αυτήν την στιγμή. Τούτο σημαίνει ότι και προ της Μεγάλης Εκρηξης συνέβαιναν ας τις ονομάσουμε «προ-μεγάλες εκρήξεις» και αυτές θα συνεχισθούν και στο μέλλον , όσο θα υπάρχει υδρογόνον ελεύθερο να προκαλεί θερμοπυρηνικές εκρήξεις στους γαλαξίες στο σύμπαν.

Ο Ηλιος μας

Το φως του Ηλίου αποτελείται από φωτόνια , τα οποία δημιουργούνται στον πυρήνα του Ηλίου. Αυτά χρειάζονται 35 εκατομμύρια χρόνια για να φθάσουν στην επιφάνεια ένεκα των ισχυρότατων μαγνητικών πεδίων. Απαξ και φθάσουν στην επιφάνεια εκείνα ταξιδεύουν με 300.000 χλμ /ανά δευτερόλεπτον. Ο Ηλιος αποτελείται κυρίως από δύο στρώματα , το εσωτερικό και το εξωτερικό. Αυτά περιστρέφονται προς αντίθετες κατευθύνσεις. Αυτές απαιτούν 22 χρόνια γιά μιά πλήρη περιστροφή.
Σε μισή στροφή εμείς παρατηρούμεν τις ηλιακές κηλίδες. Αυτές είναι ισχυρά μαγνητικά
πεδία τα οποία εμποδίζουν την διέλευση του φωτός. Αυτές αποτελούν τον 11ετή
κύκλο.(Τα στοιχεία προέρχονται απο τον Ιαπωνικό δορυφόρο και τον Ευρωπαικό
δορυφόρο Ηλιος )

Τα Δομικά Υλικά του Κόσμου

Η δομή του Κόσμου είναι λοιπόν οι γαλαξίες, οι αστέρες, τα άτομα και τα σωματίδια. Στα σωματίδια (λεπτόνια, πιόνια, νετρόνια, νετρίνα, quark -gluon κ.α) τα οποία συμβάλλουν στην Πυρηνική έκρηξη , πρέπει να βάλουμε και τα Βαρυτόνια, τα οποία συμβάλλουν στην Βαρυτική σύμπτυξη σαν 4η διάσταση της εξελίξεως του σύμπαντος. Διότι αυτή συμβάλει στην δημιουργία των αστέρων και όλων των ουράνιων σωμάτων. Το ζήτημα των Βαρυτονίων και της Βαρύτητος τώρα μελετάται απο την επιστήμη. Επομένως οι κβάσαρ είναι οι πηγές που παρέχουν την απαιτουμένη ενέργεια υπό μορφήν πλάσματος υδρογόνου για το χτίσιμο των γαλαξιών των Κόσμων στο Σύμπαν . Αυτό το πρωτόγονο υδρογόνο σχηματίζεται σε τεράστια νέφη(nebulae) τα οποία γεννούν τους αστέρες. Αυτοί σχηματίζονται από νέφη σε στεραιά σώματα τη επενεργεία αφ’ ενός των θερμοπυρηνικών εκρήξεων και αφ’ ετέρου της βαρυτικής καταρρεύσεως των υλικών των εκρήξεων .
Επομένως σύμφωνα με την θεωρία της διαρκούς Μεγάλης Εκρηξης δεν είναι μιά στιγμιαία έκρηξη που δημιούργησε τα πάντα –όπως πιστεύουν ως τώρα- αλλά μιά συνεχής διαδικασία που λαμβάνει αιωνίως χώρα στο σύμπαν . Αυτή η διαδικασία ανάγεται στην δημιουργία των νέων κόσμων και ταυτόχρονα στην αποδόμηση των παλαιών μέσω των «μελανών οπών» οι οποίες καταβροχθίζουν τα πάντα λόγω της τεράστιας βαρύτητος την οποίαν διαθέτουν. Ούτως εχόντων των πραγμάτων ο Ηλιος μας μετά από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια θα μεταβληθεί σε λευκό νάνο και εν συνεχεία θα καταρρεύσει και θα μεταβληθεί σε «μαύρη τρύπα». Τότε θα καταβροχθήσει όλο το ηλιακό σύστημα.
Ισως η Μεγάλη Εκρηξη να απετέλεσε το πρώτο εμπείρευμα για να γίνει η πρώτη ένωση δύο αντίθετων σωματιδίων(ενός ενεργειακού σωματιδίου με ένα υλικό σωματίδιο) εκ των οποίων προέκυψεν ο Κόσμος. Κάτ’ άλλους το σωματίδιο αυτό ήτο το φωτόνιον , ενώ κατ’ άλλους άλλο. Τούτο είναι παραπλήσιο με την θερμοπυρηνική έκρηξη. Για να επιτευχθεί απαιτείται εμπείρευμα μιάς ατομικής βόμβας η οποία δημιουργεί την κατάλληλη θερμοκρασία για να ενεργοποιηθεί η θερμοπυρηνική σύντηξη των πυρήνων του υδρογόνου. Αυτή η σύντηξη καταλήγει στην θερμοπυρηνική έκρηξη , η οποία εκλύει τεράστια ποσά ενεργείας . Απαξ όμως και δημιουργήθηκε η πρώτη αιτία –η πρώτη υδρογονική έκρηξη-αυτή συντηρείται διότι στα στόμια των τεράστιων «μελανών οπών» των κβάσαρ συμβαίνουν πυρηνικές εκρήξεις από τις οποίες δημιουργούνται καινούργοι γαλαξίες και αστέρες και εξ αυτών γίνεται η γέννηση και εξέλιξη των Κόσμων εντός του σύμπαντος. Αν ζούσαμε τόσο πολύ ώστε να είμαστε μάρτυρες του Κόσμου προ δισεκατομμυρίων ετών, τότε ασφαλώς θα είχαμε αξιόπιστες πληροφορίες . Στην περίπτωση αυτή θα είμαστε εις θέσιν είτε να επιβεβαιώσουμε την θεωρία της στιγμιαίας Μεγάλης Εκρηξης , είτε την ομαλή και συνεχή εξέλιξη του Κόσμου μας . Αν αυτή η θεωρία της συνεχούς εξελίξεως εγένετο αποδεκτή ασφαλώς θα είχαμε μιά ανανέωση της επιστημονικής σκέψεως αναφορικά με την προέλευση της δημιουργίας του Κόσμου και της 4ης διαστηματικής διαστάσεως .

Συμπεράσματα .

Με βάση την θεωρία της βαθμιαίας εξέλιξης , ο Κόσμος αυτός άρχισε να σχηματίζεται προ της Μεγάλης Εκρήξεως και συνεχίζει να εξελίσσεται βαθμιαία, ήτοι γαλαξίας προς γαλαξίαν, και μετά την Μεγάλη Εκρηξη. Το δομικό του υλικό είναι το υδρογόνο , το οποίον με την σύντηξη κάτω απο υψηλότατες θερμοκρασίες δημιουργει τα πάντα, ήτοι : τους γαλαξίες , τους αστέρες , τα νεφελώματα, τους κβάσαρ, τις «μαύρες τρύπες» , αλλά και τους ενεργούς πυρήνες του υδρογόνου, τα σωματίδια ήτοι πιόνια, λεπτόνια, νετρόνια, νετρίνα, quark-gluon κ. α Το υδρογόνο εκτοξεύεται απο τους κβάσαρ εν είδη πελώριων πιδάκων στο σύμπαν και σχηματίζει τα νεφελώματα, στο κέντρο των οποίων συντελείται σύντηξη των πυρήνων του υδρογόνου και εξ αυτού με την επενέργεια της βαρύτητος δημιουργούνται τα διάφορα ουράνια σώματα του μεγαλόκοσμου , αλλά και τα σωματίδια του μικρόκοσμου.

Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Μεγάλες συζητήσεις έχουν γίνει για την προέλευση του Κόσμου και φυσικά και του Σύμπαντος εντός του οποίου εξελίσσεται ο Κόσμος. Το αντικείμενο τούτο έχει γίνει πεδίον αντιπαράθεσης μεταξύ της θρησκείας και της επιστήμης. Η αντιπαράθεση ξεκίνησε σχετικά προσφάτως , όταν προβλήθηκαν στον κόσμο οι δογματικές κοσμοπολιτικές θρησκείες , οι οποίες επεβλήθησαν δια της βίας πάνω στους πιστούς των αρχαίων φυσιολατρικών θρσηκειών. Οι δογματικές θρησκείες εστήριζαν τις θέσεις τους επάνω στον εξ αποκαλύψεως λόγον, εν αντιθέσει με τα πορίσματα της επιστήμης τα οποία στηρίζονται πάνω στον ορθό Λόγο. Επειδή στον συμπαντικό χώρο ως πρόσφατα η επιστήμη δεν είχε τα μέσα να διεισδύσει βαθιά σ’ αυτόν, η θρησκεία διετύπωσε στο παρελθόν τους δικούς της μύθους και με το πέρασμα του χρόνου αυτοί σταθεροποιήθησαν σαν εξ αποκαλύψεως δογματικές αλήθειες. Αντιθέτως οι πνευματικές θρησκείες των προιστορικών λαών που ήκμασαν πριν 2000 χρόνια στην ανατολή και στην δύση ήσαν φυσιολατρικές και σενεπώς δεν ευρίσκοντο σε διάσταση με την επιστήμη της εποχής τους. Οι θρησκείες εκείνες ήσαν σύμφωνες προς τους φυσικούς νόμους, εν αντιθέσει προς τις σημερινές Αβραμικές θρησκείες που δεν δέχονται έρευνα επι των κοσμογονικών θεμάτων(πίστευε και μη ερεύνα), διότι αυτά έχουν καθορισθεί παγίως δια της Βίβλου.
Σύμφωνα με την παλαιά επιστημονική αντίληψη ενόμιζαν το σύμπαν ήταν είναι και θα είναι για πάντα. Αργότερον οι επιστήμονες είπαν ότι το σύμπαν έχει μιά αρχή και αυτή είναι 15 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
Τούτο όμως δημιουργεί ερώτημα στους επιστήμονες .
-Tι ήτο προ της ενάρξεως της Μεγάλης Εκρηξης;
Ομως το ιερατείο των κοσμοπολιτικών και δογματικών θρησκειών είχε ήδη εφεύρει τον εξωσυμπαντικό και υπερφυσικό δημιουργό , ο οποίος ήτο έξω απο το σύμπαν και ο οποίος δημιούργησε το σύμπαν. Ως γνωστόν η θρησκεία στάθηκε σθεναρά αντίθετη προς την επιστήμη και χαρακτήρισε κάθε διαφορετική άποψη σαν άθεη και αιρετική. Οσοι δε επιστήμονες διετύπωναν παρόμοιες απόψεις αφορίζοντο, ενώ δεν ήσαν λίγοι κι’αυτοί που ερρίφθησαν ακόμη και στην πυρά της Ιεράς Εξετάσεως. Ομως τους τελευταίους αιώνες στην δύση η επιστήμη ετόλμησε να διετυπώσει τις τρεις θεωρίες περί του σύμπαντος ήτοι:
1/ Το σύμπαν είναι αιώνιο , ατελεύτητο και αδημιούργητο
2/ Το σύμπαν δημιουργήθηκε με την Μεγάλη Εκρηξη και επεκτείνεται
3/ Το σύμπαν μετά την ωρίμανση του θα συρρικνωθεί και πάλι στην Μεγάλη
Κατά τον ίδιο χρόνο η Θρησκεία θεωρεί ότι η Βίβλος εκφράζει την θεική αλήθεια και άρα την μοναδική αλήθεια , όλες δε τις άλλες απόψεις τις θεωρεί ως πεπλανημένες. Μόλις το δεύτερον ήμισυ του 20ου αιώνος-με την ραγδαία τεχνολογική πρόοδο- η εκκλησία έρριξε νερό στο κρασί της και δέχθηκε σιωπηρά το προβάδισμα της επιστήμης.

Κατάρρευση.

Ο κύκλος της μεγάλης έκρηξης και της μεγάλης κατάρρευσης είναι επαναλαμβανόμενες στον αιώνα των αιώνων ως το άπειρον. Η θεωρία αυτή πρεσβεύει ότι σε κάποιον χρόνο ,όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος της Μεγάλης Εκρηξης, θα αρχίσει η αντίστροφη πορεία προς την συρρίκνωση και σε κάποιο μακρό χρόνο στο μέλλον θα λάβει χώραν η μεγάλη συρρίκνωση στο αυτό σημείον και η μεγάλη καταστροφή του κόσμου/
Αυτή φαίνεται να είναι μιά ορθή θεωρία και στηρίζεται πάνω στην φιλοσοφική σκέψη των μεγαλύτερων φιλοσόφων ότι «τα πάντα ρει» και τίποτα δεν μένει στατικό στον κόσμο. Ομως το όριο της ζωής μας είναι περιορισμένο και δεν μας επιτρέπει να δούμε το όριο της επεκτάσεως και πολύ περισσότερον την συρρίκνωση. Ετσι παραμένει η αμφιβολία να πλανάται, διότι και οι δύο λύσεις είναι πιθανές, δηλαδή και της συνεχούς επεκτάσεως του σύμπαντος στο διηνεκές , αλλά και της συρρίκνωσης του και τελικής καταστροφής.
Τα δύο κυριότερα μοντέλα:
Το πρώτον μοντέλο της εκκλησίας θέλει το σύμπαν να δημιουργείται από κάποιον Δημιουργό
Το δεύτερον μοντέλο θέλει ένα κυκλικό σύμπαν. Επειδή κάθε σύστημα χάνει ενέργεια το μοντέλο αυτό είναι ακριβές εάν το σύστημα είναι ικανόν να μεταφέρει αυτήν την ενέργεια σε ένα ευρύτερο σύστημα διότι δεν υπάρχει κανένα σύστημα απόλυτα στεγανοποιημένο.

Μεγάλη Εκρηξη-Μεγάλη Κατάρρευση(Big Bang-Big Crunch)

Η διαδικασία της Μεγάλης Εκρήξεως και της Μεγάλης Καταρρεύσεως του Κόσμου/ων του Σύμπαντος φαίνεται φιλοσοφικά να είναι η πιό ορθή.Επομένως δεχόμεθα οτι ο Κόσμος μας όταν θα καταστραφεί κάποια ημέρα απο κατάρρευση , ή ύλη και η ενέργεια του θα αποδοθούν και πάλι στο ατελεύτητο σύμπαν απο το οποίον προήλθε αυτή η ύλη-ενέργεια και θα χρησιμοποιηθεί για την δημιουργία άλλου /ων Κόσμου/ων. Αυτή η θεωρία υποστηρίζει ότι το σύμπαν είναι αιώνιο και πάντα αλλάζει, αλλά ποτέ δεν καταστρέφεται σαν σύνολο. Αλλοτε επεκτείνεται από κάποια μεγάλη έκρηξη και άλλοτε συρρικνώνεται από κάποια κατάρρρευση, πάντα όμως η ύλη και η ενέργεια βρίσκονται μέσα στο σύμπαν και δημιουργούν καινούργιους κόσμους στο διηνεκές ως την αιωνιότητα. Επομένως μην χάνετε το ηθικό σας . Ο θάνατος είναι ένας σταθμός ή καλύτερα ένας μετασχηματισμός που υφίσταται η ύλη και η ενέργεια σε κάτι άλλο. Στο υποσυνείδητο μας όλοι έχουμε εμπειρίες απο άλλες ζωές ή καταστάσεις που ίσως ζήσαμε παλαιότερα. Επομένως δεν έχει άδικο ο Ηράκλειτος όταν λέγει ότι: «Οι άνθρωποι , άμα πεθάνουν θα βρεθούν μπροστά σε πράγματα που ούτε τα περιμένουν μα και ούτε κιόλας μπορούν να τα υποθέσουν»

Πρωτογενείς Διακυμάνσεις

Τον Απρίλιο του 1962 η δορυφορική ομάδα COBE ανακοίνωσε την ανακάλυψη των ανισοτροπίες στην κοσμική ακτινοβολία στο βάθος των μικροκυμάτων σε ένα επίπεδο ενός μέρους σε 100.000 . Αυτές οι ανισοτροπίες θεωρούνται ότι είναι στιγμιαία λήψη σε χρόνο t =400.000 χρόνια των πρωτόγονων διακυμάνσεων, οι οποίες οδήγησαν προς τον γαλαξία για μιά σύντομη ιστορία του σύμπαντος. Τούτο σημαίνει ότι ανακάλυψαν τις πρωτόγονες διακυμάνσεις της αρχικής ακτινοβολίας όταν το σύμπαν ήτο 400.000 ετών.
Η ιστορία του σύμπαντος διαιρείται σε τρία μέρη τα οποία αντανακλούν τις σημερινές περί σύμπαντος ιδέες.
1/ Την Κανονική Κοσμολογία
2/ Την Κοσμολογία των Σωματιδίων
3/ Την Κβαντική Κοσμολογία
Η Κανονική Κοσμολογία αρχίζει από την εποχή του 1/100 του δευτερολέπτου μετά την Μεγάλη Εκρηξη ώς την παρούσα εποχή. Το κανονικό μοντέλο της εξελίξεως του Σύμπαντος(Κόσμου ) αυτήν την εποχή έχει υποστεί πολυάριθμες αυστηρές δοκιμασίες.
Η Κοσμολογία των Σωματιδίων δημιουργεί την εικόνα του σύμπαντος προ της Μεγάλης Εκρήξεως σε θερμοκρασίες που είναι ήδη γνωστές στην φυσική. Λόγου χάριν σωματίδια υψηλής ενεργειακής επιταχύνσεως στα εργαστήρια CERN και Fermilab μας επιτρέπουν να δοκιμάσουμε φυσικά μοντέλα για διαδικασίες που θα συνέβαιναν μόνον σε 0.00000000001 δευτερόλεπτα μετά την Μεγάλη Εκρηξη. Αυτή η περιοχή είναι περισσότερον θεωρητική , διότι περιέχει κατ’ ελάχιστον μερικές έμμεσες μετρήσεις και συχνά αντιμετωπίζει ανεξιχνίαστες υπολογιστικές δυσκολίες. Μερικοί κοσμολόγοι αμφισβητούν ότι λογικές έμμεσες μετρήσεις(συμπερασματικές μετρήσεις που εξάγονται από άλλες γνωστές) μπορούν να γίνουν σε χρόνους τόσο ενωρίς σαν μιά μεγάλη ενοποιητική μεταβατική φάση .
Η Κβαντική Κοσμολογία εξατάζει ερωτήματα σχετικά με την αρχή αυτού καθ’ εαυτού του Σύμπαντος. Αυτή τολμά να περιγράψει κβαντικές διαδικασίες στους πιό πρώιμους χρόνους που μπορούμε να συλλάβουμε ενός κλασικού χώρο-χρόνου, δηλαδή την εποχή του Planck ήτοι σε 0.0000000000000000000000000000000000000000001 δευτερόλεπτα(απειροελάχιστος πράγματι αριθμός που πλησιάζει το μηδέν). Δεδομένου ότι εμείς ακόμη δεν έχουμε μιά πλήρως συνεπή θεωρία της κβαντικής βαρύτητος, αυτή η περιοχή της κοσμολογίας είναι περισσότερο θεωρητική και λιγότερο πρακτική.
Η Χρονολόγηση του Σύμπαντος
Η θερμοκρασία είναι υψηλοτάτη καθώς πλησιάζει πίσω στον χρόνον της Μεγάλης Εκρηξης και οι φυσικές διαδικασίες συμβαίνουν ταχύτερα. Πολλές απο τις μεταβάσεις και γεγονότα μπορεί να είναι ασυνήθιστα στους νεοεισερχομένους, αλλά θα εξηγηθούν σε επόμενα κεφάλαια.
Οι Διατάξεις των Μεγεθών
Τα μεγέθη μετρήσεως της εποχής αυτή είναι της τάξεως των εκατομμυρίων ή και των 0.000001 εκατομμυριοστών. Σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες χρησιμοποιούνται τα γιγαελεκτρον (GeV) Volts αντί των βαθμών Kelvin . [Ενα GeV είναι ισοδύναμον με περίπου 10.000,000,000,000 Kelvin]
Ο χάρτης του ουρανού είναι η καλύτερη απόδειξη για την ισότροπη (δηλαδή την σφαιρική συμμετρία) του Σύμπαντος. Προς τούτο το διαστημικό ραδιοτηλεσκόπιο Hubble από το1995-96 προσέφερε τεράστιες υπηρεσίες στην αστρονομία διότι επέτρεψε να παρατηρηθούν γαλαξίες και κβάσαρ, όπως ήσαν στην παιδική τους ηλικία , γεγονός που θέτει σοβαρές αμφιβολίες για την παρούσα δομή σχηματισμού των μοντέλων.
«Η εξέλιξη του κόσμου μπορεί να συγκριθεί με την απεικόνιση πυροτεχνημάτων τα οποία μόλις σβήσανε. Ακόμη δε υπάρχουν ορισμένες κόκκινες δέσμες, στάχτες και καπνός πολύς. Εμείς στεκόμαστε σε ένα κρύο κάρβουνο και βλέπουμε τον ήλιο που σιγά σιγά σβήνει, και εμείς προσπαθούμε να θυμηθούμε την εξαφανισμένη λαμπρότητα της αρχής του Κόσμου». Ετσι περιέγραψε ο Γάλλος Lemaitre την ιστορία της εξελίξεως του Κόσμου μας.
Οι ‘4’ κυριότερες παρατηρηθείσες επιτυχίες του κανονικού μοντέλου της θερμής Big Bang είναι οι ακόλουθες:
1/ Η Επέκταση του Σύμπαντος
2/ Η Προέλευση της Βαθειάς Κοσμικής Ακτινοβολίας(ήτοι της ακτινοβολιας φόντου)
3/ Η Πυρηνοσύνθεση(πυρηνική σύντηξη) των Ελαφρών Στοιχείων
4/ Ο Σχηματισμός των Γαλαξιών και των μεγάλου Μεγέθους Ουράνιων Σωμάτων
Το μοντέλο Big Bang κάνει ακριβές και επιστημονικώς αποδεκτές (δια πειραματικών μεθόδων ) υποθέσεις. Σε κάθε μιά από αυτές τις περιοχές όλα συμφωνούν με τα παρατηρούμενα στοιχεία. Ετσι αποκτήσαμε σημαντική εμπιστοσύνη στο μοντέλο της Big Bang. Ομως είναι τόσο δογματικά σφηνωμένη η θεωρία αυτή στο επιστημονικό κατεστημένο ώστε απαξιούν να εξετάσουν έστω και υποτυπωδώς κάθε άλλη θεωρία που διαφέρει απο το μοντέλο της Μεγάλης Εκρηξης.
Η Επέκταση του Σύμπαντος
Το Σύμπαν άρχισε περίπου δέκα δισεκατομμύρια πριν με μιά βιαία έκρηξη. Κάθε σωματίδιο άρχισε να ορμά κεχωρισμένα από τα άλλα σε μιά πρώιμη υπέρ-πυκνή φάση. Το γεγονός ότι οι Γαλαξίες υποχωρούν από εμάς σε όλες τις κατευθύνσεις είναι συνέπεια αυτής της αρχικής εκρήξεως και αυτή ήτο η πρώτη ανακαλυφθείσα δια παρατηρήσεως πληροφορία από το Hubble. Υπάρχει τώρα αρίστη μαρτυρία για τον νόμο του Hubble, ο οποίος λέγει ότι η ταχύτητα διαφυγής v του Γαλαξίου είναι ανάλογη προς την απόσταση d από εμάς, ήτοι: v=Hd όπου H είναι η σταθερά Hubble. Προεκτείνοντας τις τροχιές του γαλαξίου προς τα πίσω στο χρόνο εκείνες συγκλίνουν σε ένα υψηλής πυκνότητος σημείο –την αρχική πύρινη σφαίρα.
Η Κοπερνίκεια ή κοσμολογική αρχή δηλώνει ότι το Σύμπαν φαίνεται το ίδιο σε κάθε κατεύθυνση και σε κάθε σημείο του διαστήματος. Τούτο έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η θέση μας στο Σύμπαν-εν σχέσει προς τις πολύ μεγάλες κλίμακες- δεν έχει καμμία σημασία . Υπάρχει εκ παρατηρήσεως σημαντική μαρτυρία που την επιβεβαιώνει , περιλαμβανομένης
α/ της μετρουμένης κατανομής των γαλαξιών και
β/των ασθενών ραδιο-πηγών,
Ομως η καλύτερη μαρτυρία έρχεται από την σχεδόν τέλεια ομοιομορφία της παραμείνασας κοσμικής ακτινοβολίας μικροκυμάτων του περιβάλλοντος(φόντου). Τούτο σημαίνει ότι ο κάθε παρατηρητής όπου κι’ αν βρίσκεται στο Σύμπαν θα απολαμβάνει την ίδια θέα, όπως και εμείς, περιλαμβανομένης της παρατηρήσεως των γαλαξιών που κινούνται μακρυά από εμάς.
Το γεγονός ότι το Σύμπαν επεκτείνεται –σε κάθε σημείο του χώρου- είναι μιά δύσκολη ιδέα να την συλλάβουμε. Είναι κάτι ανάλογο με ένα μπαλόνι που όλο φουσκώνει με αέρα και συνεχώς μεγαλώνει προς όλες τις κατευθύνσεις. Φαντασθείτε ΄οτι διαμένετε σε κάποια επιφάνεια του μπαλονιού , όσο αυτό θα φουσκώνει και θα μεγαλώνει όλα γύρω σας θα απομακρύνονται . Το δύο διαστάσεων σύμπαν αυξάνει αλλά δεν υπάρχει ένα προτεινόμενον κέντρον .
Η Προέλευση της Κοσμικής Ακτινοβολίας Φόντου
Περίπου 100.000 χρόνια μετά την Μεγάλη Εκρηξη η θερμοκρασία του Σύμπαντος είχε πέσει ικανοποιητικά ώστε τα ηλεκτρόνια και πρωτόνια να συνδυασθούν σε άτομα υδρογόνου p+e→ H. Από αυτήν την στιγμή και μετά η ακτινοβολία ήτο πρακτικά ανίκανη να αντιδράσει με το αέριο του περιβάλλοντος. Από τότε τούτο είχε διαδοθεί ελευθέρως , ενώ σταθερά έχανε ενέργεια διότι το μήκος κύματος ήτο περίπου 3.000 βαθμοί Kelvin, ενώ σήμερον έχει πέσει στους 3 Κ μόνον βαθμούς. Οι παρατηρητές που ανιχνεύουν αυτή την ακτινοβολία σήμερον είναι ικανοί να ιδουν το Σύμπαν στα πρώτα του στάδια , τα οποία είναι γνωστά ως «επιφάνεια της τελευταίας διασκόρπισης». Πρωτόνια στο κοσμικό μικροκυματικό περιβάλλον ταξιδεύουν προς εμάς για άνω των δέκα δισεκατομμυρίων ετών και έχουν καλύψει μιά απόσταση ένα εκατομμύριο δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων μίλια
Η Πυρηνοσύνθεση των Ελαφρών Στοιχείων
Προ ενός περίπου δευτερολέπτου μετά την Μεγάλη Εκρηξη η ύλη -υπό μορφήν ελευθέρων νετρονίων και πρωτονίων- ήτο πολύ θερμή και πυκνή. Καθώς το Σύμπαν επεκτείνετο , η θερμοκρασία έπεφτε και μερικοί από αυτούς τους πυρήνες συντίθεντο η και σχημάτιζαν ελαφρά στοιχεία, όπως λ.χ Δευτέριον(D), Ηλιον -3 και Ηλιον -4. Από θεωρητικούς υπολογισμούς για αυτήν την πυρηνική διαδικασία εκτιμούν , για παράδειγμα, ότι περίπου ένα τέταρτον του Σύμπαντος αποτελείται από Ηλιον-4 , αποτέλεσμα που συμφωνεί με την παρούσα αστρική παρατήρηση. Τα βαρύτερα στοιχεία , από τα οποία εμείς αποτελούμαστε , σχηματίσθηκαν πολύ αργότερα στο εσωτερικό των αστέρων και διασκορπίσθησαν ευρέως μέσω των εκρήξεων των αστέρων σούπερνόβα.
Σχηματισμός Γαλαξιών και μεγάλων Ουρανίων Σωμάτων
Το κανονικό μοντέλο της Θερμής Μεγάλης Εκρηξης προβλέπει ένα πλαίσιο βάσει του οποίου γίνεται καταννοητή η κατάρρευση της ύλης στους Γαλαξίες και στα άλλα μεγάλης κλίμακος άστρα που παρατηρούνται σήμερα στο Σύμπαν . Περίπου 10.000 χρόνια μετά την Μεγάλη Εκρηξη , η θερμοκρασία είχε πέσει σε τέτοια έκταση ώστε η πυκνότητα της ενέργειας του Σύμπαντος άρχισε να κυριαρχείται από μαζικά σωματίδια, μάλλον από το φως και άλλες ακτινοβολίες, οι οποίες είχαν επικρατήσει νωρίτερα. Αυτή η αλλαγή στον τύπο της πυκνότητος της κύριας ύλης σήμαινε ότι οι βαρυτικές δυνάμεις μεταξύ των μαζικών σωματιδίων μπορούσαν να αρχίσουν να λαμβάνουν χώρα, ούτως ώστε οποιεσδήποτε μικρές διαταράξεις στην πυκνότητα θα ηύξαναν την βαρυτική κατάρρευση. Δέκα δισεκατομμύρια χρόνια αργότερα βλέπουμε τα αποτελέσματα αυτής της κατάρρευσης.
Η κανονική Κοσμολογία , τότε , προβλέπει το πλαίσιον για την κατανόηση του σχηματισμού των γαλαξιών, αλλά δεν μας λέει σχετικά με την προέλευση των πρωτόγονων διακυμάνσεων που συνέβησαν στα 10.000 χρόνια.
Ελαττώματα της Κανονικής Κοσμολογίας
Παρά την συνέπεια και την αξιοσημείωτη επιτυχία του μοντέλου της κανονικής Θερμής Μεγάλης Εκρηξης στην περιγραφή της εξελίξεως του Σύμπαντος , αυτή δεν μας απαντά στην αρχικήν φάση(ήτοι στο 1/100 του δευτερολέπτου) , πάνω σε πολυάριθμα ζητήματα. Τα αναπάντητα ερωτήματα αναφέρονται στην αρχική κατάσταση του σύμπαντος. Η θεωρία αυτή ξεκινάει από ένα συμβατικό σημείο, δηλαδή την Μεγάλη Εκρηξη , και ουδέν μας λέγει:
α/ για την ύλη και ενέργεια που υπήρχαν πριν στο Σύμπαν,
β/ την θερμοκραία, την πυκνότητα , τις δυναμικές , τα πεδία , το μέγεθος ,
γ/ την τάξη ή την αταξία σ’ αυτό
Και πολλά άλλα ερωτήματα που βασανίζουν τον κοινό άνθρωπο και περισσότερο τους ειδικούς . Εν αντιθέσει με τους σύγχρονους κοσμολόγους οι αρχαίοι πρόγονοι μας μέσα απο την Ελληνική Αρχαιολογία –την ούτω καλουμένη Μυθολογία- μας δίνουν μιά περισσότερο ολοκληρωμένη θεωρία , όχι κατ’ ανάγκη επιστημονικά δομημένη, αλλά με περισσότερη λογική και αληθοφάνεια . Το σπουδαιότερο ότι αφήνουν περιθώρια στο άτομο να σκεφθεί και να προβληματισθεί μέσα από το γενικό πλαίσιο που τοποθετούν την Κοσμογονία , η οποία είναι περισσότερο φιλοσοφικό και λιγότερο επιστημονικό πρόβλημα , τουλάχιστον επί του παρόντος. Αντίθετα η θεωρία της Μεγάλης Εκρηξης προβάλει σαν δογματική αλήθεια και δεν επιδέχεται αμφισβήτηση παρά τις αδυναμίες της να προχωρήσει πέραν της ενάρξεως της Μεγάλης Εκρηξης.
Τα Αναπάντητα Ερωτήματα της Μεγάλης Εκρήξεως:
Το Επίπεδον Πρόβλημα
Γιατί η πυκνότης της ύλης στο σύμπαν είναι τόσο κοντά στην κρίσιμη τιμή αστάθειας μεταξύ της διαρκούς επεκτάσεως και της επανα-καταρρεύσεως σε μιά Μεγάλη Κατάρρευση(Big Crunch) ;
Το Οριζόντιον Πρόβλημα
Γιατί το σύμπαν φαίνεται το ίδιο σε όλες τις διευθύνσεις όταν αυτό υψώνεται εκτός των συνήθων αποσυνδεδεμένων περιοχών . Το πρόβλημα τούτο είναι το πλέον οξύ για τις πολύ μαλακές κοσμικές ακτινοβολίες μικροκυμάτων του χώρου;
Το Πρόβλημα της Διαταραχής της Πυκνότητος
Οι διατάραξεις με τις οποίες εγένετο η κατάρρευση της ύλης και ο σχηματισμός των Γαλαξιών, πρέπει να είναι πρωτογόνου προελεύσεως. Αν ναι πως αυτές γεννήθηκαν;
Το Πρόβλημα της Μαύρης Υλης
Από τι συνίσταται το πρωτόγονο υλικό του Σύμπαντος; Οι υπολογισμοί της πυρηνοσύνθεσης συνηγορούν ότι η μαύρη ύλη του σύμπαντος δεν αποτελείται από κανονική ύλη –νετρονίων και πρωτονίων;
Το Πρόβλημα των Εξωτικών Λειψάνων
Οι εναλλαγές φάσεως στο πρώιμο σύμπαν αναπόφευκτα εγείρουν τοπογραφικά ελαττώμματα , όπως μονοπολικά και εξωτικά σωματίδια. Γιατί αυτά δεν τα βλέπουμε σήμερον;
Το Πρόβλημα της Θερμικής Κατάστασης
Γιατί πρέπει το σύμπαν να αρχίζει με θερμική ισορροπία, όταν δεν υπάρχει μηχανισμός με τον οποίον να μπορεί να διατηρείται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες ;
Το Πρόβλημα της Κοσμολογικής Σταθεράς
Γιατί είναι η κοσμολογική σταθερά 120 τάξεις σε μέγεθος μικρότερο απο την αφελώς αναμενομένη απο την κβαντική βαρύτητα;
Το Πρόβλημα της Μοναδικότητος
Η κοσμολογική μοναδικότης στο t=0 είναι άπειρη ενεργειακώς κατάσταση πυκνότητος και θερμοκρασίας , έτσι η θεωρία της Γενικής Σχετικότητας προβλέπει την διάσπαση της.
Το Πρόβλημα της Χρονικής Κλίμακος
Είναι οι ανεξάρτητες μετρήσεις της ηλικίας του σύμπαντος σύμφωνες με την χρησιμοποίηση της σταθεράς του Hubble's και τον αστρικό χρόνο ζωής;
ΕΤΕΡΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ BIG BANG:

1) Με την μεγάλη έκρηξη BIG BANG θα έπρεπε κανονικά η φυγή των αστέρων να είχε διάταξη ακτινωτή δηλαδή από το κέντρο προς την διάμετρο σφαιρικώς σαν πυροτέχνημα. Ομως από ότι φαίνεται δεν υπάρχει καμιά τέτοια ένδειξη.
2) Τότε πως οι πλανήτες είναι δεσμευμένοι με την αμοιβαία έλξη και την ταχύτητα περιστροφής τους και δεν έχουν ακτινωτή φυγή;
[Βλέπε http://users.otenet.gr/~tzinis/FHYSICS-Gr.htm ]
3) Γιατί οι πλανήτες κινούνται σε ένα επίπεδο γύρο από τον ήλιο, που είναι ασυμβίβαστο και ανεξήγητο μετά από μια έκρηξη;
4) Αν απομακρυνόταν θα έπρεπε η μετατόπιση του φάσματος να τείνει προς το ερυθρό αφού οι πηγές απομακρύνονται, (και προς το ιώδες όταν πλησιάζει). Παρατηρείτε τέτοια μετατόπιση;
Ο συνδυασμός λογικής και αντικειμενικότητας και οι γνώσεις μας σε όσο το δυνατόν περισσότερα πεδία φυσικής μας φέρνει ποιο κοντά στην αλήθεια και στην πραγματικότητα.
Ότι δεν ξέρουμε, είναι υπό αμφισβήτηση! Μέχρι να το ερευνήσουμε αν είναι μέσα στις δυνατότητες μας. Την φαντασία να την χρησιμοποιούμε όταν έχουμε εξαντλήσει τα συγκεκριμένα και τους γνωστούς φυσικούς νόμους με σοβαρότητα, και με φαντασία αντικειμενική ερευνητική εφευρετική. Καλά θα κάνουμε να μην μιλάμε φανατικά για μια τέτοια πιθανότητα.
Για να μπορούμε να μιλάμε για ένα πράγμα ΑΛΗΘΙΝΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ, για ένα θέμα κλπ. πρέπει πρώτα να υπάρχει, και για να υπάρχει πρέπει πρώτα να έχει ιδιότητες, αλλιώς δεν ΥΠΑΡΧΕΙ (αυτό είναι απόλυτο).
Ένα φανταστικό πράγμα-όπως ο θεός- δεν έχει ιδιότητες και μπορούμε να μιλάμε ασυνάρτητα χωρίς να κάνουμε "λάθος" μέσα στην αιθαλομίχλη του εγκέφαλου μας και ας είμαστε με διπλώματα και ντοκτορά. Ο θεός δεν έχει καμιά ιδιότητα και ως εκ τούτου δεν υπάρχει, είτε μας συμφέρει είτε όχι . Δεν είναι δυνατόν ένα πράγμα να έχει λόγους ύπαρξης προτού υπάρξει. Όλα είναι για τους ζωντανούς αυτό είναι ΑΠΟΛΥΤΟ. Αν λείπαμε εμείς δεν θα υπήρχε ούτε σκέψη, ούτε χρόνος.

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Πρόλογος
Το Σύμπαν είναι μέσα μας, στην Γη , στο διάστημα, στο άπειρο, άνω κάτω και κάτω η αυτή οδός που οδηγεί στο σύμπαν. Εθεώρησα λοιπόν σκόπιμον να μεταφέρω σε σας τους εκλεκτούς αναγνώστες της στήλης αυτής ορισμένες πληροφορίες αναφορικά με το Σύμπαν . Προσπάθησα να τις εκλαικεύσω όσο ήτο δυνατόν για ένα τέτοιο θέμα που σχετίζεται με την φυσική , την θεωρία της σχετικότητος, την κβαντομηχανική , την θεολογία και την λογική , όμως ζητώ την επιείκεια σας για το αποτέλεσμα της μελέτης. Αυτή η μελέτη είναι μέρος μιάς ευρύτερης μελέτης με τον τίτλο «ΣΥΜΠΑΝ: ΤΟ ΝΥΦΙΚΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΡΑΣ» το οποίον σκέπτομαι να εκδώσω αν υπάρξει κάποιος εκδοτικός οίκος να το αναλάβει. Το θέμα τούτο θεωρείται λίαν επίκαιρο για τις εορτές προκειμένου να πλησιάσουμε μέσω της επιστημονικής αναζήτησης την Φύση , μέσα στην οποίαν συντελείται αενάως η θεία δημιουργία και κρύβεται η Αιώνια Αλήθεια, την οποίαν οικειοποιείται και εκμεταλλεύεται υλικά και εξουσιαστικά το ιερατείον. Μέσα στο σύμπαν θα αντιληφθούμε την αδιάκοπη ροή και να συμφιλιωθούμε με την διαρκή αλλαγή και την απέραντη θλίψη που φέρνει αυτή στον άνθρωπο . Μέσα απο το ανέβασμα της συνειδητότητας μας από την γνώση του σύμπαντος –μέρος του οποίου είναι και η ψυχή μας- θα μπορέσουμε να βελτιωθούμε σαν άτομα και να αντιμετωπίσουμε τα μελλούμενα με θάρρος , αγωνιστικότητα και αρετή. ΤΕΛΟΣ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2007

Το Θεικό Ρολόι

Ο Νεύτων ζήτησε από το θεό απο καιρού σε καιρό να κουρδίζει το ρολόι του σύμπαντος. Σήμερα κανένας αστροφυσικός δεν θα τολμούσε να κάνει μιά τέτοια εισήγηση , ακόμη και αν πίστευαν ότι ο δημιουργός είναι σταθερώς κουρδίζων το ρολόι για να μην σταματήσει . Καθώς απέδειξαν τα πειράματα των τελευταίων ολίγων αιώνων, οι καιροί για την θεοκοσμική δημιουργία φαίνεται να έχει παρέλθει. Η επιστήμη και η θεολογία έχουν προοδευτικά γίνει διακεκριμένες περιοχές καταννόησης και η συγχώνευση τους κρίνεται ακατάλληλη. Μιά λέξη «συμφωνία» έχει ακόμη επιννοηθεί για να τιμωρεί το σφάλμα αυτής της συγχώνευσης. Είναι αλήθεια ότι οι βιβλικές ημέρες της δημιουργίας του κόσμου και οι γεωλογικές εποχές της γης βρίσκονται σε πλήρη ασυμφωνία και πρέπει κάποτε να αποκαλυφθεί πλήρως η αλήθεια . Η θεολογία είναι μύθος και δεν πρέπει να μπαίνει εμπόδιο στην επιστημονική αλήθεια. Ουχ’ ήττον από της ελεύσεως της νέας φυσικής, η νοημοσύνη των επιστημόνων έχει αλλάξει. Ορισμένοι τείνουν να διατηρούν ακόμη σχέσεις μεταξύ της κβανικής θεωρίας και ενίων εκ των απόψεων της ανατολικής ιδεοληψίας, Ομιλούν λ.χ για τον «όγδοον δρόμο του Hadrons”(ήτοι των οκτώ επιτευγμάτων της τετάρτης Ευγενούς Αλήθειας [αυτά τα επιτεύγματα συνιστούν τον πυρήνα των πνευματικών πρακτικών της Βουδιστικής θρησκείας. Τα Hadrons είναι τα Baryons(=Βαρυόνια) και Mesons(=Μεσόνια) Παντού και πάντα η Ελληνική Γλώσσα και το Ελληνικό Πνεύμα είναι πανταχού παρόντα, ακόμη και στην μακρυνή Ινδία στην οποία μετεφέρθη από τον Διόν υσον,Ηρακλήν κ.α]
Για να μην μείνει παραπονεμένος και ο Πάπας και το Βατικανό οι επιστήμονες αναζητούν περαιτέρω συσχετισμούς και μεταξύ της ιδέας της κβαντικής θεωρίας και του δόγματος της Καθολικής Εκκλησίας . Μόνον στον πρωτοπόρο Ελληνισμό που παραχάραξαν αγρίως όλοι αυτοί δεν γίνεται μνεία , έστω κι’ αν εκφράζει αλληγορικώς τις μεγάλες συμπαντικές αλήθειες μέσα απο την ούτω καλουμένη «μυθολογία». Και όμως όλες αυτές οι ιδέες που αναφέρονται στα ιερά βιβλία της Ινδίας και της Βίβλου είναι κλοπιμαίες από το Ελληνικό πνεύμα. Παρόλα αυτά κανένας δεν αναφέρει την αρχική πηγή που έδωσε το πρώτιστο καθάριο νερό , την πρώτη αλήθεια. Κανείς από τους σημερινούς νάνους δεν κυττάζει το μεγάλο δένδρο, αλλά τις μεταλλαγμένες παραφυάδες του. Και ας μιλάνε ακόμη με επιστημονικούς όρους Ελληνικούς γιατί χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαν να αποδώσουν φιλοσοφικά και επιστημονικά νοήματα.

Η Δομή του Φωτονίου

Ολόκληρο το σύμπαν είναι συγκροτημένο από ευκρινείς αλλά ίσες ομάδες τριών επιλογών. Οι τρεις επιλογές είναι ευκρινείς από το φορτίο χρώματος, αναφερόμενες εδώ με τα προσωρινά τους φορτία: Παρόν , Παρελθόν και Μέλλον.
Τα τρεις αυτά συστατικά είναι όμοια διότι δεν υπάρχει προτεραιότης μεταξύ τους. Εμείς φυσικά οι άνθρωποι με την δική μας λογική τους δίνουμε χρονική προτεραιότητα και κατατάσσουμε πρώτα το παρελθόν μετά το παρόν και ύστερα το μέλλον. Αντίθετα στο νομοτεχνείο του σύμπαντος τα πράγματα είναι διαφορετικά . Εκεί μπορεί να επικρατεί διαφορετική, όχι κατ’ ανάγκην ανθρώπινη αλλά συμπαντική αντίληψη .
Αυτές οι επιλογές εμφανίζουν το κάθε χρώμα τοποθετώνας το σε ιδιαίτερη θέση κάθε φορά διαδοχικά, ή στην ίδια θέση ταυτοχρόνως. Τα συστατικά επιδεικνύουν αυτό είτε δια της κατοχής των ιδίων θέσεων διαδοχικά , είτε δια της κατοχής της ιδίας θέσεως ταυτοχρόνως .
Στην πρώτη περίπτωση είναι σε κατάσταση τάξεως, πηγαίνοντας μέσω κάθε δυνατής μεταθέσεως. Αυτά τότε συνιστούν την Υλη και την αντι-Υλη.
Στην δευτέρα περίπτωση , αυτά είναι σε κατάσταση αταξίας και γι’ αυτοό πρέπει να καταλάβουν την ίδια θέση ταυτοχρόνως, κατά τέτοιο τρόπο ώστε το καθένα απο αυτά είναι εντός των δύο άλλων. Αυτό είναι το Φωτόνιο

Τι είναι το Φωτόνιο;

Για να γίνει περισσότερο κατανοητή η έννοια του φωτονίου θα παρασταθεί με το ισοσκελές τρίγωνο . Να γιατί είπεν ο Πυθαγόρας ότι και «ο θεός γεωμετρεί»
Ας λάβομεν ένα ισοσκελές τρίγωνο με γωνίες α’, β’, γ’ Ας τοποθετήσουμε τώρα στις τρεις γωνίες τα τρία φορτία χρωμάτων του ηλεκτρονίου, που αντιστοιχούν στις τρεις επιλογές εκ των οποίων έχει γίνει το σύμπαν. Τότε τα ηλεκτρόνια είναι σε κατάσταση τάξεως Εάν τώρα συρρικνώσουμε το τρίγωνο όσο γίνεται ώστε να κάνουμε τις τρεις γωνίες να συμπέσουν κατά μήκος των κάθετων διχοτόμων, αυτές όλες θα συμπέσουν στην ίδια θέση όταν συναντηθούν ομού στο κέντρον του τριγώνου, 0. Τότε το ηλετρόνιον μετατρέπεται σε φωτόνιο, όπως προελέχθη. Τα φορτία δεν είναι σε κατάσταση τάξεως, διότι το καθένα είναι εντός των δύο άλλων. Ητοι το α’ είναι εντός του β’ και εντός του γ’ Το β’ είναι εντός του α’ και του γ’ Και τέλος το γ’ εντός του α’ και του β’.
Εν συμπεράσματι τα τρία βασικά συστατικά του σύμπαντος συνυπάρχουν ταυτοχρόνως εντός του φωτονίου, διότι το καθένα απο τα τρία συνυπάρχει εντός των δύο. Να συμειώσουμε ότι ο αρχαίοι Ελληνες τιμούσαν ιδιαίτερα την Τριάδα όχι μόνον επειδή ήτο ο πρώτος περιττός αριθμός , αλλά διότι κατά τον Πυθαγόρα «αντιπροσώπευε την τρισυπόστατη δομή του κόσμου» Εξ αυτής έλκει την καταγωγή η χριστιανική Αγία Τριάς ήτοι Πατήρ, Υιός και Αγιον Πνεύμα, τα οποία εδανείσθη πολύ αργότερον από την Ελληνική Κοσμογονία. Οπως εδίδαξε ο Ορφεύς « ο θεός εδημιούργησεν πρώτον τον Αιθέρα . Περί δε τον Αιθέρα ήτο χάος και νυξ ζοφώδης, και εσκέπαζεν όλα όσα ήσαν υπό τον Αιθέρα. Το σκότος ήτο πριν της διακοσμήσεως και εσκέπαζεν την Γην. Υστερον δε διεπέρασεν, ή διέσχισεν το φως τον Αιθέρα και εφώτισεν όλη την κτίσιν. Λέγει άρε το φως αρχαιότατον και υπέρτατον πάντων, το οποίον ονόμασεν τρισσώς(κατά τρεις τρόπους) κατά τον χρησμόν του Απόλλωνος, ήτοι Μήτιν , Φως , Ζωοδοτήρα. Ταύτας τας τρεις ονομασίας έλεγεν μίαν δύναμιν, και έν κράτος τούτων, τον θεόν, τον οποίον ουδείς βλέπει, ούτε εννοεί την φύσιν και μορφήν αυτού. Και εξ αυτής της δυνάμεως έγιναν πάντα Ηλιος, Σελήνη , άστρα , Γη, θάλασσα και λοιπά ορώμενα και αόρατα. Διά των τριών δυνάμεων έγιναν, λέγει, τα πάντα και τα πάντα ήτον ο θεός»[Ωγυγία τομ. Α! Αθανάσιος Σταγειρίτης, εκδ. Ελευθέρα Σκέψις] Πως εξηγείται οι αρχαίοι λαοί να βρίσκονται τόσο κοντά στην επιστημονική αλήθεια; Ητο μήπως από διαίσθηση ή έμειναν αυτές οι γνώσεις από κάποιον προκατακλυσμιαίο Πολιτισμό ;
Η μόνη εξήγηση είναι είτε ότι προυπήρξαν προηγούμενοι πολιτισμοί που άφησαν αυτά τα λιγοστά ψίγματα και τα οποία επέζησαν και μετά την καταστροφή των, ή ότι η συμπαντική συνείδηση μπορεί να μεταδώσει τις συμπαντικές γνώσεις με το όργανο της λογικής στα δημιουργήματα του σύμπαντος.

Κοινή Συμπαντική Συνείδηση

Ολα δείχνουν ότι αυτή η συμπαντική συνείδηση διαπερνά και δισχίζει ολόκληρο το σύμπαν και βάζει σοφία και λογική στα δημιουργήματα του. Δηλαδή κάνει όλα τα δημιουργήματα να υπακούουν στους συμπαντικούς νόμους και να λειτουργούν σύμφωνα με αυτούς, χωρίς να καταβάλλουν κάποια προσπάθεια για να τους εκμάθουν και να προσαρμοσθούν σ’ αυτούς. Ακόμη και τα νεογνά που μόλις βλέπουν για πρώτη φορά το φως του κόσμου γεννιούνται εξ ενστίκτου μαθημένα. Τούτο εξηγείται διότι όλα στο σύμπαν αποτελούνται από τα ίδια δομικά υλικά και υπόκεινται στους ίδιους συμπαντικούς νόμους. Επιστημονικώς τα τρία βασικά συστατικά του σύμπαντος συνυπάρχουν ταυτοχρόνως εντός του φωτονίου, έκαστον εκ των τριών ευρισκομένων εντός των άλλων δύο.
Η τριχοτόμηση του φωτονίου εκπεφρασμένου ως (α, β, γ) εξηγεί γιατί αυτό διασπάται υποτίθεται σε έξη ομάδες, των τριών ζευγών φορτισμένων λεπτονίων και αντιλεπτονίων, εκπεφρασμένων σε όλες τις δυνατές επιλογές ως (α,β,γ) (α,γ,β) (β, α, γ) (β,γ, α) (γ,α,β) και (γ, β, α)
Καθώς η τριχοτόμηση απαιτεί το α’ να είναι εντός του β’ και του γ’ , αυτό είναι ταυτοχρόνως εντός του γ’ και του β’. Αυτό συμβαίνει διότι το β’ δεν δύναται να έχει προτεραιότητα επί του γ’, ούτε το γ’ επί του β’ , ένεκα των ίσων φορτίων τους.
Οι δύο καταστάσεις (α’ εντός του β’ και γ’, και α’ εντός του γ’ και β’) συνυπάρχουν. Το ίδιο ισχύει και για το β’, το οποίον είναι εντός αμφοτέρων α’ και γ’ , και γ’ και α’. Το αυτό ισχύει και για το γ’ , το οποίον είναι εντός του β’ και α’ , και εντός του α’ και β’. Οθεν τα τρία φορτία καταλαμβάνουν ήδη τις έξη καταστάσεις που αντιστοιχούν στις έξη εναλλαγές του (α, β, γ) οι οποίες σχηματίζουν τα έξη φορτισμένα λεπτόνια και αντιλεπτόνια. Ετσι επαληθεύεται ο Ηράκλειτος όταν έλεγε «το ΕΝ εις το ΠΑΝ», αλλά και ο Δημόκριτος που ήθελε τον Κόσμο συγκροτημένο από «άτομα»(δηλαδή μη τεμνόμενα , τα οποία θεωρούσε ως την κοινή δομική ουσία του κάθε πράγματος στο σύμπαν. Η τριχοτόμηση είναι η έκφραση του μυστηρίου του μοναδικού ΕΝΟΣ εκ του οποίου σχητατίζονται τα Πάντα. Δεδομένου ότι καθένα απο τα τρία συστατικά του φωτονίου στην ύλη και αντι-ύλη έχει δική του ευκρινή θέση και μοιάζει καθ’ όλα με τα άλλα δύο συστατικά , αγόμεθα στο συμπέρασμα ότι και οι άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους καίτοι είναι χωρισμένοι σε επί μέρους οντότητες.

Παρόν , Παρελθόν και Μέλλον εντός του Φωτονίου

Θα μπορούσε να γίνει μιά τέτοια αναπαράσταση του φωτονίου; Και βέβαια λένε οι φυσικοί. Εντός του φωτονίου τα αντίθετα φορτία του παρελθόντος και του μέλλοντος φέρουν και το φορτίο του παρόντος, κατά τον ίδιο τρόπο όπως δύο αντίθετες δυνάμεις γεννούν σαν αποτέλεσμα μιά άλλη δύναμη στο σημείο τομής τους. Αρα εμείς είμαστε αποτέλεσμα του παρελθόντος και του μέλλοντος , διότι χωρίς το παρελθόν δεν θα υπήρχαμε και χωρίς εμάς δεν θα μπορούσε να υπάρξει το μέλλον. Αν καταννοούσαμε αυτήν την αλήθεια τότε θα είμαστε περισσότερο ισορροπημένοι διότι ενώ είμαστε αιχμάλωτοι του παρελθόντος και του μέλλοντος συχνά ξεκόβουμε και χάνουμε την επαφή και με τα δύο αιωρούμενοι στο χάος. Δηλαδή άλλοτε μεν να είμαστε προσκολλημένοι στο παρελθόν και να μην διακρίνουμε το μέλλον, οπότε πλέουμε όπως το πλοίο στην ομίχλη που δεν έχει πυξίδα , ραντάρ και συγκεκριμένο στίγμα πλεύσεως. Αλλά και το αντίθετον συμβαίνει όταν ξεχνούμε το παρελθόν και κυττάζουμε μόνον στο παρόν και το μέλλον . Τότε χάνουμε τον ίδιο τον εαυτόν μας και τον τόπο απο τον οποίον ξεκινήσαμε. Κάποιος σοφός έδωσε τον εξής χαρακτηρισμό στο θέμα της αρμονικής σύζευξης του παρελθόντος του παρόντος και του μέλλοντος . Ο λογικός άνθρωπος μοιάζει με όχιημα . Τούτο πρέπει να είναι εφοδιασμένο με μηχανή για να το ωθεί μπροστά, με φρένο για να το σταματά στον κατήφορο και φυσικά και τιμόνι για να βρίσκει την σωστή κατεύθυνση. Η γνώση λοιπόν του παρελθόντος είναι αναγκαία για την χάραξη του μέλλοντος και την επιβίωση στο παρόν..

Η Τοποθεσία της Αντι-Υλης

Στην Γεωμετρία των τεσσάρων διαστάσεων , το παρελθόν και το μέλλον υπάρχουν και τα δύο. Συμμετρικά αντίθετα εκείνα είναι η πηγή του παρόντος το οποίον είναι το σημείον τομής των . Για μας , ο χρόνος κινείται από το παρόν προς το μέλλον και αυτό λέγεται θετικόν. Η κίνηση απο το παρόν προς το παρελθόν θεωρείται αρνητική. Προκειμένου να συνυπάρχει (το παρόν προς το μέλλον) με την αντίθετη κατεύθυνση(παρόν προς το παρελθόν) και αναφέρεται ως αρνητική, αυτή η κατεύθυνση πρέπει να τοποθετηθεί σε ένα άλλο σύμπαν . Και τούτο διότι ο χρόνος δεν μπορεί να ρέει ταυτοχρόνως σε δύο αντίθετες κατευθύνσεις. Οθεν ένας αντι-χρόνος υπάρχει σε ένα αντι-σύμπαν. Τούτο καλείται σύμπαν του Feynman's ή του «μειούμενου χρόνου», το οποίον είναι οι σφαίρες μας του παρελθόντος. Αυτή είναι όμως θεωρητική εξήγηση . Πως μπορεί όμως αυτό να εξηγηθεί πρακτικά χωρίς να παρατηρηθεί;

Το Πείραμα Dirac

Το 1928 , P. A.M. Dirac επρότεινε μία εξίσωση σχετικότητος για την λειτουργία του κύματος του ηλεκτρονίου. Ομως καίτοι η ενέργεια ενός σωματιδίου είναι πάντα θετική στην παραδοσιακή φυσική , αυτό μπορεί να είναι είτε θετικό είτε αρνητικό σε σχετικιστική μηχανική , ένεκα της τετραγωνικής ρίζας της εξισώσεως.
Να πως , ενώ επιδιώκουμε την φυσική σημαντικότητα της αρνητικής ενεργειακής καταστάσεως , σκοντάφτουμε πάνω στην ύπαρξη της αντι-ύλης και των αντι-σωματιδίων τα οποία είναι λιγότερο ενεργητικά καθώς αυτά επιταχύνονται.
Σημειωτέον ότι κάθε σωματίδιο έχει κι’ ένα συνοδό αντι-σωματίδιο. Αυτά ενεργούν παράξενα , ως δηλαδή να είναι προσδεδεμένα με ελαστικό δεσμό και όσο απομακρύνονται αλλήλων , αντί να μειώνεται η αμοιβαία έλθη τους, σ’ αυτά τόσο αυξάνει η δύναμη έλξεως μεταξύ τους Λογικά εκεί πρέπει όθεν να είναι ένα σύμπαν αντι-σωματιδίων ή αντι-ύλης. Αυτό καλείται αντι-Σύμπαν και εκφράζεται ως {U-}(δηλαδή αρνητικό σύμπαν) Σ’ αυτό το αντι-Σύμπαν , το φωτόνιον είναι το δικό του αντισωματίδιο , και η σταθερά Planck είναι αρνητική. Οι ενοποιημένες θεωρίες απαιτούν την απόλυτη συμμετρία των {U+}(θετικό σύμπαν) και {U-}(αρνητικό σύμπαν) κατά την στιγμή της δημιουργίας. Αλλά στην περίπτωση αυτή:
-Γιατί δεν εξουδετερώσαν η μία την άλλη;
-Πως καταλήγει η παρούσα κοσμική ασυμμετρία από την εξαφάνιση του αντι-Σύμπαντος{U-};

Διαχωρισμός Σύμπαντος-Αντι-Σύμπαντος

Οι αστροφυσικοί αντικρύζουν δύο κύριες υποθέσεις.
1η Υπόθεση: Το Σύμπαν{U+} και αντι-Σύμπαν {U-} να διαχωρίζονται δι’ ενός κενού το οποίον τα σταματά απο την καταστροφή αλλήλων ,
2η Υπόθεση: Το Σύμπαν και αντι-Συμπαν να είναι πολύ μακράν στο χώρο.
Τούτο μπορεί να ανιχνευθεί μόνον από ένα τηλεσκόπιο αντι-νετρίνων ή ενός φαινομένου όπως η μη διατήρηση του βαρυονικού αριθμού που συνέβη πολύ ενωρίς. Τα πρωτόνια και αντιπρωτόνια κατέστρεψαν τα μεν τα δε και μόνον τα περισσά πρωτόνια επιβίωσαν. Εδώ θα προτείνουμε μιά τρίτη μιά πολύ διαφορετική υπόθεση, βασισμένη στις δύο περιπτώσεις επί τη βάσει της λογικής της εκτεθείσης θεωρίας στα προηγούμενα κεφάλαια προκειμένου να εκφράσουμε μαθηματικώς την Μεγάλη Εκρηξη .Αυτή αναπαρίσταται υπό δύο σχεδιαγραμμάτων του Euler-Venn, τα οποία συμβολίζουν την σχέση των δύο ίσων επιλογών. Επίσης υπάρχει και μιά Τρίτη περίπτωση η οποία θα εξετασθεί κατωτέρω:
Στην πρώτη περίπτωση προ της μεγάλης εκρήξεως (Big Bang ) οι τάξεις (Σύμπαν) {U+} και (αντι-Σύμπαν) {U-} στο παρόν, στο παρελθόν και στο μέλλον είναι ενωμένα. Δια της αμοιβαίας εξουδετερώσεως εκείνα σχηματίζουν την τάξη των πρωτόγονων φωτονίων {U0}
Στην δεύτερη περίπτωση η Μεγάλη Εκρηξη (Big Bang ) έχει διαιρέσει το πρωτόγονο Σύμπαν σε παρελθόν, παρόν και σε μέλλον.
Το παρόν είναι το σημείον της τομής μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος και σχηματίζεται από την υπερ-σφαίρα που ήδη περιγράψαμε ανωτέρω με τα τρία στρώματα που αναφέρονται εδώ ως Σύμπαν{U+}, αντι-Σύμπαν {U-} και g (το g συμβολίζει τα πρωτόγονα φωτόνια τα οποία διέφυγαν από την Big Bang)
Ομως στο μοντέλο αυτό , το Παρόν, είναι το σημείον τομής μεταξύ του παρελθόντος και μέλλοντος . Τούτο δεν είναι μία σφαίρα , αλλά αμφιβληστροειδείς φακοί, εάν οι κύκλοι του σχεδιαγράμματος 2 αντικαταθούν με σφαίρες. Στο δεύτερο διάγραμμα τοποθετείται το Σύμπαν{U+}στο άνω επιφάνεια του φακού(προς την μεριά του μέλλοντος) και το αντι-Σύμπαν {U-} στην κατώτερη(παρελθόν) πλευρά κάτω απο την ύλη. Η τοποθεσία της αντι-Υλης έχει όθεν βρεθεί . Αυτή δεν έχει εξαφανισθεί, αλλά δεν δύναται να παρατηρηθεί από το Σύμπαν της κανονικής ύλης, καθώς αυτή χωρίζεται από αυτό με τoν ενέργειακό φραγμό g(ήτοι τα πρωτόγονα φωτόνια τα οποία διέφυγαν από την Big Bang)
Το τμήμα λοιπόν που περιλαμβάνεται μεταξύ των εφαπτόμενων μερών των δύο σφαιρών είναι το Παρόν. Ας υποθέσουμε την άνω σφαίρα ότι συμβολίζει το μέλλον και την κάτω σφαίρα ότι συμβολίζει το παρελθόν. Το σημείον τομής των δύο σφαιρών συμβολίζει το στεραιό Παρόν (το μέρος που επάπτονται οι δύο σφαίρες) Ο παρόν Κόσμος είναι ότι υπάρχει στο εφαπτόμενο στεραιό μέρος , ενώ ο κάτω κόσμος είναι ό,τι υπάρχει κάτω από την επιφάνεια που βλέπει προς την κάτω σφαίρα του παρελθόντος. Τούτο προς τα άνω(της ύλης) έχει το φανταστικο Μέλλον του Σύμπαντος {U+} και προς τα κάτω(της ύλης) το άυλο παρελθόν του αντι-Σύμπαντος{U-} Στο μοντέλο αυτή , το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον δημιουργούνται ταυτοχρόνως , αλλά μόνον το παρόν είναι πραγματικό. Τα άλλα δύο είναι πυθανότητες της παρουσίας του σύμπαντος και αντι-σύμπαντος.

Η Πράξη της Δημιουργίας

Μεταξύ των απείρων κόσμων που δυνατόν να υπάρχουν , ο παρών κόσμος φαίνεται να είναι ο μοναδικός ένας που διαθέτει καλές συνθήκες για την εξέλιξη της έλλογης ζωής. Εάν οι θεμελιώδεις σταθερές ήσαν ελαφρως διάφοροι , η ανθρωπότητα δεν θα ήτο ικανή να εξελιχθεί .
Να γιατί οι κοσμολόγοι έχουν αναπτύξει την ανθρωπιστική αρχή, η οποία δηλώνει ότι ο σκοπός της εξελίξεως του σύμπαντος ήτο η έλευση της ανθρωπότητος. Παρότι τούτο είναι θεωρείται εγωιστικό και ομοιάζει σαν οι άνθρωποι στη Γη να είναι οι «εκλεκτοί του σύμπαντος αν όχι και των λοιπών συμπάντων αν υπάρχουν περισσότερα τέτοια. Οι μεταφυσικές επιπλοκές αυτής της ιδέας έχει εγείρει υποψίες στους επιστημονικούς κύκλους.
Και εδώ διακρίνεται η επιστημονική δομή της Ελληνικής Κοσμογονίας έναντι της Εβραιο-Χριστιανικής. Η πρώτη θεωρεί ότι τίποτε δεν γίνεται εκ του μηδενός. Αντίθετα η δεύτερη πιστεύει ότι τα πάντα έγιναν εκ του μηδενός από έναν εξωσυμπαντικό δημιουργό. Οι πρώτοι είπαν ότι το Σύμπαν ούτε θεοί το έφτιασαν ούτε άνθρωποι αλλά ήτο , είναι και θα είναι σαν πυρ αείζωον που ανάβει και σβύνει εν μέτρω και ότι στον Κόσμο τα Πάντα Ρει. Οι δεύτεροι θεωρούν ότι ο υπέρ-Δημιουργός έφτιαξε τον Κόσμο για να μείνει στους αιώνες των αιώνων στατικός χωρίς αλλαγή ως την αιωνιότητα. Αλλά πως γίνεται και πως συμβιβάζεται αρχικώς να μην θέλει τον Κόσμο και μετά να αποφασίσει να φτιάξει τον Κόσμο εκ του μηδενός; Οι θεολογούντες λένε ότι προ της δημιουργίας του Κόσμου ο υπερ-Δημιουργός ήτο εντελώς μόνος . Φαίνεται όμως ότι ένοιωσε ανία από την μοναξιά και έφτιαξε τον Κόσμο και τους ανθρώπους κατ’ εικόνα και ομοίωση για να του κρατούν συντροφιά και να διασκεδάζει με τα βάσαν και τον αγώνα τους. Αυτός έφτιαξε τον παρόντα πραγματικό κόσμο ενώ έχει στα συρτάρια του έτοιμους τους φανταστικούς κόσμους που θα πάρουν σειρά αργότερα, όταν αποφασίσει να τους δώσει την πνοή για να γίνουν πραγματικοί κόσμοι. Ωστόσο το Βατικανό δεν έχει δώσει ακόμη απάντηση στο ερώτημα: Θα κατέβαινε ο «υιός του θεού» στην Γη αν οι άνθρωποι δεν ήσαν αμαρτωλοί;
Επίσης καμμιά απάντηση δεν έχει δοθεί αν ο «υιός του θεού» κατέβηκε στον κόσμο μόνον και μόνον για να σώσει τους ανθρώπους ή είχε και κάποια άλλη αποστολή; Αλλά γιατί δεν κατέβαινε από την αρχή αλλά το έκανε εκ των υστέρων; Ομως έκτοτε αντί να έχουμε βελτίωση αντιθέτως ο ανθρωπότητα έχει κατολισθήσει στο μεσαιωνικό σκοτάδι, στους πολέμους, στην βία, στην πονηρία , στον δόλο, στην σκληρότητα και στην σήψη. Πως συμβιβάζονται αυτά;
Ολα όμως αυτά είναι παιδαριώδη στην σύλληψη.

Το Αποτέλεσμα Προηγήθηκε της Αιτίας

Ολο το θέμα της θρησκείας ενέχει φοβερές αντιφάσεις που δεν είναι νοητές σε λογικά και σκεπτόμενα άτομα. Αυτός είναι και ο λόγος που οι θεοκρατικές και δογματικές θρησκείες βάλουν κατά της παιδείας και βολεύονται με τον πνευματικό σκοταδισμό, την απαιδευσιά και την αμάθεια. Ομως και η σημερινή επιστήμη-τελούσα συχνά υπό την επήρεια της θρησκείας- κατολισθαίνει σε δογματικές ατραπούς σε πλείστα όσα αντικείμενα . Ενα απο αυτά είναι και η μονοδιάστατη θεωρία της Μεγάλης Εκρηξης, κατα την οποίαν όλα πρέπει να έχουν κάποια αρχή , ωσάν πριν να μην υπήρχε δημιουργία/ίες και καταταστροφή/ές, γέννηση/εις και θάνατος/οι, σε μια διαρκή ροή αλλαγής μετασχηματισμού των πάντων. Ολα όμως επρεπε να προσαρμωσθούν στην δογματική αντίληψη της θρησκείας έστω κι’ αν ήτο παράλογη και δεν απαντούσε σε πλείστα ερωτήματα που προαναφέρθηκαν . Ο θεός είναι ο απο μηχανής θεός που αποκοιμίζει τους ανθρώπους και τους απαλλάσσει από σκέψεις και προβληματισμούς για το Σύμπαν και την Φύση. Το ότι ο υποτιθέμενος «υιός του θεού» ήλθε στον κόσμο όχι για να δημιουργήσει αλλά για να λυτρώσει δεν δείχνει πειστικότητα. Επίσης δεν είναι πειστικό το γεγονός ότι ενσαρκώθηκε πολλά δισεκατομμύρια χρόνια μετά την δημιουργία είναι κι’ αυτό ένα αδύνατο σημείο που δεν πείθει ότι είναι η αρχή του σύμπαντος. Το αποτέλεσμα προηγήθηκε της αιτίας. Η παρθενία της Μαρίας κι’ αυτή πάσχει από λογική , διότι μπορούσε ο Ιησούς ως υποτιθέμενος «υιός του θεού» να ενσαρκωθεί χωρίς την γέννηση εκ του ανθρώπου.
Το σύμπαν δεν γεννήθηκε για την εξέλιξη του ανθρώπου. Κάτι τέτοιο θα ήτο παράλογο και εγωιστικό να νομίζεται. Ακόμη όμως πιό παράλογο είναι ότι το σύμπαν έγινε για να ενσαρκώσει έναν άνθρωπο : Τον υιό του θεού. Είναι αν μη τι άλλο γελοίο να λέγεται ότι το σύμπαν χωρίζεται σε δύο φάσεις: Στην προ του Χριστού έλευση και στην μετά Χριστόν.

Η Αρχή του Τέλους του Σύμπαντος

Αναφορικά με αυτό παραμένουν δύο συμμετρικά ερωτήματα:
1/Πόσο πρωτόγονο συμπαντικό υλικό διαλύθηκε;
2/Πως θα τελειώσει ο Κόσμος(Σύμπαν);
Οπως θα αντιλήφθητε το σύμπαν είναι αιώνιο και ήταν , είναι και θα υπάρχει στον αιώνα τον άπαντα , όπως είπε ο Ηράκλειτος. Εκείνο που μετασχηματίζεται και αλλάζει είναι οι κόσμοι σ’αυτό, διότι είναι νομοτέλεια η συνεχής αλλαγή.
Εάν υποθέσουμε, ότι το πρωτόγονο σύμπαν ήτο φύσεως φωτονικής , το κάθε τι που περιλαμβάνεται σ’ αυτό είναι φωτόνια. Ομως τα φωτόνια ταξιδεύουν για δισεκατομμύρια έτη φωτός πριν αυτά ανιχνευθούν από τα τηλεσκόπα μας, και αυτά στο διηνεκές θα συνεχίσουν τις τροχιές του εάν δεν συναντήσουν ένα φυσικό εμπόδιο.
Ομως δεν υπήρξε ύλη στο σταθερό πρωτόγονο σύμπαν, στο οποίον το φωτόνιο ως εκ τούτου ήτο αθάνατο. Αλλά και οι κάτοικοι του αποτελούμενοι από φωτόνια θα ήσαν αθάνατοι. Αλλά υπάρχουν τέτοιοι αθάνατοι κάτοικοι;
Με κίνδυνο να πέσουμε σε μυθιστορηματική διήγηση οι επιστήμονες λένε ΝΑΙ υπάρχει. Υπάρχει ένας υποθετικός μύθος, ο οποίος θα είναι μιά καλοδεχούμενη παρέκλιση σ’ αυτό το κείμενο όπου η Μεγάλη Εκρηξη έχει εξετασθεί ως αυτή πράγματι να περιέγραφε την αρχή .

Το Γένος των Αθανάτων

Σε ένα αρχικά φωτονικό σύμπαν , ένα ανθρώπινο ζευγάρι αποτελούμενο από φωτόνια (και ως εκ τούτου φύσεως αθάνατης) θα δελεάζετο από ένα ελκυστικό φωτόνιο του οποίου θα αποφάσιζαν να μοιρασθούν την ενέργεια . Ομως η συμμετοχή του φωτονίου προξένησε την διάλυση σε ύλη και αντιύλη. Η αντίδραση διεδόθη και η διάλυση του πρωτόγονυ σύμπαντος δημιούργησε το σημερινό σύμπαν στο οποίον το ζεύγος, μετατράπηκε σε ύλη και γι’ αυτό τώρα είναι θνητή . Τούτο εξορίσθηκε στον πλανήτη Γη μέσω μιάς προσωρινής διαστημικής διάβασης,


Στο διάγραμμα 2 , η τομή του παρόντος μεταξύ του μέλλοντος και του παρελθόντος αποτελείται από στρώμα ύλης και στρώμα αντι-ύλης που χωρίζονται από ένα στρώμα φωτονίων.
Πως μπορεί αυτή η διαίρεση να εξαφανισθεί;
Δύο διαδικασίες που αρχίζουν στην ίδια κατεύθυνση, μπορούν να εμφανισθούν.
Πρώτον, το στρώμα των φωτονίων διαλύεται σε ύλη και αντι-ύλη, και το Σύμπαν{U+} και αντι-Σύμπαν{U-} αλληλοεξουδετερώνονται μεταξύ του. Η αντίδραση επεκτείνεται στο ζεύγος σύμπαν/αντισύμπαν και τα μετέτρεψε σε ενέργεια, δημιουργώντας ένα δεύτερο πρωτόγονο σύμπαν μέσω μιάς αντιστρόφου Μεγάλης Εκρήξεως(Big Bang) {U0}
Τώρα πιά είμαστε στο πρώτο στάδιο. Η διαδικασία η οποία μεταλλάσσει το σύμπαν από το στάδιον δύο στο στάδιον τρία επίσης αρχίζει με την διάλυση των φωτονίων της ύλης και αντι-ύλης ,αλλά αυτά επιστρέφουν στα αντίστοιχα σύμπαντα , των οποίων είναι συμπληρώματα ,
και σχηματίζουν τις ξεχωριστές θετικές και αρνητικές τάξεις που περιγράφησαν ανωτέρω, των οποίων τα στοιχεία ποικίλουν από μηδέν έως θετικά και αρνητικά άπειρα. Η μετάβαση απο το στάδιο δύο στο στάδιο τρία θα λάβει χώραν ως εξής: Εχουμε επιλέξει την υπόθεση μάλλον απο το προηγούμενο ένα διότι , σύμφωνα προς τις Γραφές , οι «Εκλεκτοί» και οι «Απόβλητοι» θα χωρισθούν σε δύο ευδιάκριτα σύμπαντα. Τότε εμείς θα είμαστε στο στάδιο τρία.[σ.σ Ιδού πως δογματίζει η σημερινή επιστήμη ]
Αυτή η περιοχή του χαμένου Παραδείσου εξηγεί:
α/ γιατί το πρωτόγονο σύμπαν διαλύθηκε ,
β/ γιατί το γένος των θεών (Ζευς και Ηρα) ήσαν αθάνατοι , ενώ τα μετέπειτα γένη θνητά. Παρεμφερείς δοξασίες εκφράζει και η Ιουδαιοχριστιαντική θρησκεία με τον Αδάμ και την Εύα , κατ΄αντιφραφήν εκ της Ελληνικής Κοσμογονίας

Το Μοιραίο Λάθος

Στα επόμενα λίγα χρόνια η επιταχυνόμενη εξέλιξη της υποπυρηνικής φυσικής που σχετίζεται με την χρησιμοποίηση τεχνολογιών αυξανομένης ισχύος θα καταστήσει δυνατή την δημιουργία υψηλών επιπέδων ενέργειας.
Κάποια ημέρα εντός της τερατώδους κληρονομιάς ενός υπόγειου εργαστηρίου , μιά ομάδα φυσικών ενόσω ερευνά για την αναζήτηση των μυστικών της ύλης, θα φθάσει στο κρίσιμο ενεργειακό κατώφλι , δημιουργώντας ένα διπλό και μοιραίο φωτόνιο του οποίου η διάλυση θα προξενήσει μιά νέα Big Bang. Τότε αυτή η νέα ουσία θα εισδύσει στο μονωτικό στρώμα των φωτονίων g , και θα το διαλύσ:ει σε ύλη και αντι-ύλη, πυροδοτώντας έτσι την διαδικασία που προαναφέραμε. Τότε θα τελειώσει ο κόσμος. Τι θα προκύψει όμως μετά; Μιά νέα πορεία σαν αυτή που γνώρισε το σύμπαν στο οποίον ζούμε σήμερον. Ομως εμείς θα υπάρχουμε κάπου στον κόσμο της ύλης ή της αντιύλης σαν φωτόνια πλέον και όχι φυσικά σαν άνθρωποι όπως βαφκαλίζουν με ελπίδες τους πιστούς και ευκολόπιστους το ιερατείον. Επομένως ερευνώντας την αρχική προέλευση του σύμπαντος ουσιαστικά ερευνούμε και για την γνώση της τελικής διαλύσεως τούτου , η οποία θα έλθει κάποια ημέρα νομοτελειακά.

Τί είναι τελικά η οργόνη ;
O ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ
Δημοσιεύθηκε από lykofron στο 07/14/2010
Ο Χώρος και ο Χρόνος εκδηλώθηκαν στην Φύση ως αποτέλεσμα της πρώτης ΚΙΝΗΣΕΩΣ κατά την εκπόρευση της Φύσεως και ο μεν χώρος είναι αποτέλεσμα της εκτάσεως της ΚΙΝΗΣΕΩΣ ενώ ο χρόνος είναι αποτέλεσμα της διάρκειας της ΚΙΝΗΣΕΩΣ. Συνεπώς και ο χρόνος και ο χώρος είναι αποτέλεσμα του παγκοσμίου νόμου της ΚΙΝΗΣΕΩΣ
Ο χώρος
Η «έκταση» της κινήσεως, εκ της οποίας προέκυψε ο χώρος, θα γίνει περισσότερο κατανοητή αν θεωρήσουμε ότι το πρώτο αποτέλεσμα της κινήσεως ήταν ο διχασμός και αντιθετισμός της ενεργού ουσίας και η εκπόρευση των ατόμων α+ και α–. Τα άτομα αυτά βρισκόντουσαν σε διαρκή κίνηση, της οποίας η έκταση συνεχώς αυξανότανε, με αποτέλεσμα να προκύψει μετατόπιση «εν χώρω» αυτών των ατόμων και η εκδήλωση του χώρου του οποίου η έκταση ήταν ανάλογη με την έκταση της κινήσεως. Ο χώρος όμως αυτός πληρώθηκε αμέσως με τον αιθέρα (ή Συνεχή ή Αμέριστη ουσία) με αποτέλεσμα να ταυτίζεται η έννοια του Χώρου με την έννοια του Αιθέρα (ή της Συνεχούς ή της Αμέριστης ουσίας). Έτσι κατά την εσωτερική φιλοσοφία, ο Χώρος θεωρείται ως Ουσία: είναι η Συνεχής Ουσία ή Αμέριστη Ουσία ή Αιθέρας ή Αιθέρια Ουσία. Η Συνεχής Ουσία εκδηλώνει έναν νόμο: τον Νόμο της Ενεργείας. ΕΝΕΡΓΕΙΑ είναι εκείνο το οποίο το οποίο διαπλάσσει με την δράση του όλες τις μορφές των Κόσμων του Απείρου και κατόπιν τις αποσυνθέτει προκειμένου να διαπλάσσει εξ αυτών νέες εντελέστερες μορφές. Εξ αυτών προκύπτει ότι ο Χώρος ή Αιθέρας έχει την έννοια του Συνθετικού Λόγου (δηλαδή αιτίου) και του Αποσυνθετικού Λόγου και συνεπώς του αιωνίως Μεταμορφωτικού Λόγου όλων των Μορφών της Φύσεως.
Ο χρόνος
Η έννοια του χρόνου γίνεται αντιληπτή από την συνεχή και αδιάκοπη πορεία της μεταβολή αυτών που υπάρχουν γύρω μας, την μεταβολή αυτή όπου το παρόν κατόπιν γίνεται παρελθόν. Ο παρατηρητής βρίσκεται διαρκώς στο παρόν και παρακολουθεί τα γεγονότα που οδεύουν προς το παρελθόν, χωρίς να μπορεί ούτε να διακόψει αυτήν την πορεία αλλά και ούτε να μεταβάλει την ταχύτητα αυτής της πορείας της μεταβολής. Τα πάντα μεταβάλλονται και μάλιστα σταθερά προς μια κατεύθυνση ή πορεία: την γέννηση νέων μορφών και κατόπιν την συνεχή φθορά μέχρι αποσυνθέσεως αυτών αφενός και αφετέρου την εμφάνιση άλλων νεοτέρων και πιο εξελιγμένων υλικών μορφών οι οποίες δομούνται από τα υλικά των μορφών που αποσυντέθηκαν. Η πορεία όμως αυτή είναι η πορεία εξελίξεως των πάντων στην Φύση όπου όλες οι μορφικές υπάρξεις αποσυντίθενται για να δώσουν την θέση τους σε άλλες πιο εξελιγμένες. Όσο ταχύτερη είναι αυτή η πορεία εξελίξεως τόσο ταχύτερη είναι η πορεία του χρόνου που σημαίνει ότι η χρονική διάρκεια της πορείας μεταβολής μικραίνει. Επομένως οι έννοιες εξέλιξη και χρόνος είναι έννοιες παράλληλες και αντιστρόφως ανάλογες. Γενικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι χρόνος είναι το μέτρο της εξελίξεως όλων στην Φύση και μάλιστα επειδή η εξέλιξη βαίνει με επιταχυνόμενο ρυθμό το μέτρο της (ο χρόνος) μικραίνει. Επίσης στην διάρκεια εξελίξεως ενός γεγονότος σχετίζεται άμεσα μια αντίστοιχη χρονική διάρκεια αυτού του γεγονότος. Αυτό το τελευταίο μας δίνει μια εικόνα γιατί η διάρκεια της κινήσεως (που σχετίζεται με την εξέλιξη) συνδέεται με τον χρόνο.
Χωροχρονικό Συνεχές
Ως προς τον χώρο και τον χρόνο υπάρχει επίσης διάσταση απόψεων μεταξύ μυσταγωγικής φιλοσοφίας και επιστήμης αφού η μεν μυσταγωγική φιλοσοφία θεωρεί τον χώρο ως ουσία (Συνεχή Ουσία) ενώ η επιστήμη θεωρεί τον χώρο ως κενό και άρρη¬κτα συνδεδεμένο με τον Χρόνο (ο οποίος λαμβάνει νόημα με την έν¬νοια της κινήσεως) όπου ο Χώρος και ο Χρόνος συναποτελούν το λεγόμενο χωροχρονικό συνεχές. Στο σημείο αυτό πρέπει να ση¬μειωθεί ότι η διά¬σταση απόψεων είναι στην πραγ¬ματικότητα λε¬κτική γιατί η μυσταγωγική φιλοσοφία δέχεται την έν¬νοια του χω-ροχρόνου με διαφορετική διατύπωση αφού θεωρεί ότι δεν είναι δυ¬νατή η ύπαρξη α) της Συνεχούς ου¬σίας της οποίας εκδήλωση είναι ο ΧΩΡΟΣ χωρίς την παρουσία της Ατομι¬κής ουσίας της οποίας εκδήλωση είναι η Κί¬νηση (νόμος της κινήσεως) και η εκ της κινήσεως προκύπτουσα έννοια του ΧΡΟΝΟΥ και β) η εκδήλωση της ΎΠΑΡΞΗΣ της (νόμος της ζωής). Συνεπώς αυτήν η συνύ¬παρξη και συλλειτουργία των δύο ου-σιών, της Συνεχούς ου¬σίας η οποία εμπεριέχει την έννοια του ΧΩΡΟΥ και της Ατομικής ουσίας η οποία εμπεριέχει τις έννοιες του ΧΡΟΝΟΥ και της ΥΠΑΡΞΗΣ, περιγράφει με άλλο τρόπο το χωροχρονικό συνεχές της θεω¬ρίας της σχετικότητας, το οποίο (για να είμαστε ακριβέστεροι) θα το χαρα¬κτηρίζαμε ως Χωροχρο¬νική Ύπαρξη.
Το κοσμογονικό ωόν
Posted by lykofron στο 09/27/2010
Κατά τους Ορφικούς δύο υπήρξαν τα ουσιαστικά αίτια της δημιουργίας η Μονάς ή Χώρος και το πλήθος, εκείνο το οποίον και απετέλεσεν και αποτελεί το περιεχόμενον της Μονάδος. Πλήθος (ή Αόριστος Δυάς) είναι το άπειρο πλήθος των ατόμων της Ατομικής ή Μεριστής Ουσίας είναι η κατ’ άτομα δημιουργική ουσία της Φύσεως. Μονάς (ή Μονάς Τρία) είναι η Συνεχής ή Αμέριστη ουσία της Φύσεως είναι το εν συνεχεία υπάρχον του απείρου, το αποτελούν την ενότητα αυτού.
Το Πλήθος (ατομική ουσία) ενούμενο υπό της Μονάδος (συνεχής ουσία) εμφανίζει το πρώτον Κοσμογονικό Ωόν, το πρώτον μορφικόν έκδηλον της δημιουργίας, εντός του οποίου δυναμικώς περιείχετο παν ό,τι εξεδηλώθη εις λειτουργίας μεταγενεστέρως εις τους απείρους κόσμους (η ενεργός ουσία). Συνεπώς εκ των δύο τούτων ουσιών απετελέσθη το Κοσμογονικόν Ωόν και από του σημείου τούτου άρχισε η δημιουργία των κόσμων. Η δημιουργία των κόσμων αναφέρεται εις την εμφάνισιν των μορφών.
Το κοσμογονικόν ωόν του Ορφέως εμφανίζει την υψίστην διανόησιν αυτού περί της δημιουργίας, διότι δι’ αυτού λαμβάνομεν την έννοιαν του πρώτου δημιουργικού τύπου της δημιουργίας, του πρώτου δημιουργικού τύπου των μορφών αυτής. Το Πλήθος ήτο το περιεχόμενον ουσιαστικόν αίτιον, εκείνο το οποίον εμφανίζει το πλήθος των μορφών τας οποίας συνέθεσε η Μονάς εις τοιαύτας, δια των ατόμων εκείνου το οποίον ωνομάσθη πλήθος.
Πλήθος ήτο το χάος, το ουσιαστικό αίτιον, το εις ατομικήν ουσίαν εμφανισθέν εν τη δημιουργία των κόσμων, το περιεχόμενον υπό του ετέρου αιτίου εκείνου το οποίον έλαβε την έννοιαν του περιέχοντος. Είναι δηλαδή το περιεχόμενον τούτο ουσιαστικόν αίτιον, εκείνο το οποίον εμφανίζει το πλήθος των μορφών τας οποίας συνέθεσε η Μονάς εις τοιαύτας, δια των ατόμων εκείνου το οποίον ωνομάσθη πλήθος. Το χάος έλεγεν, ήτο η ουσία εκείνη η οποία ενεφάνισε την ύλην, διότι η ύλη ως την γνωρίζομεν είναι κατάστασις της ουσίας του χάους.
Την Μονάδα, οι μεμυημένοι εις την Ορφικήν ιδεολογίαν, ονόμαζον βραδύτερον αιθέρα και ισχυρίζοντο ότι αύτή διοργάνωσεν την ουσίαν του χάους και συνετέλεσε εις την εμφάνισιν των μορφών. Αυτή συνέχει το άπειρον και συντελεί εις την έπ’ άπειρον ανέλιξιν των ουσιών αυτού. Δεν ήτο αρχικώς τοιαύτη, ούτε μέλλει να μείνει εσαεί εις την κατάστασιν της ύλης.
Την ουσίαν του χάους διεμόρφωσεν η Μονάς εις την κατάστασιν της ύλης και εις την Μοναδα εναπόκειται να μεταβάλλει την κατάστασιν αυτής εις άλλην τοιαύτην με δυναμικάς ενεργείας υπερτέρας. Έλεγαν επίσης, ότι εκ του κοσμογονικού ωού, το οποίον προήλθεν εκ του χάους και της Μονάδος, εξεπορεύθη κατά πρώτον ο Φάνης ή Χρυσόπτερος Έρως, ο Έρως περί του οποίου έλεγον οι μύσται της Ελευσίνος ότι είναι ο νεώτερος και αρχαιότερος των Θεών.
Σχολίαση υπό Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη-Αμφικτύονα
Επί των ανωτέρω θα ήθελα να προσθέσω ότι η δημιουργία δεν έγινε άπαξ και έκτοτε συνεχίζεται και εξελίσσεται , όπως ισχυρίζεται η εβραϊκή αντίληψη και οι πιστοί της δημιουργίας του σύμπαντος από μια ανώτερη δύναμη, το θεό. Η δημιουργία είναι μια αέναη διαδικασία του σύμπαντος και περιλαμβάνει τη γέννηση, ανάπτυξη και το θάνατο του πλήθους των υλικών ουσιών και την μετάπτωση τους στην χαοτική κατάσταση , όπου είναι ο χώρος που λαμβάνουν χώρα οι δημιουργίες και οι θάνατοι των κόσμων . Δημιουργίες συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν στον αιώνα τον άπαντα και ποτέ δεν πρόκειται να τελειώσουν στην αιωνιότητα και στην απειρότητα. Τούτο απορρέει από το αξίωμα του Ηρακλείτου κατά το οποίον : «κόσμον τόνδε, τον αυτόν απάντων, ούτε τις θεών ούτε άνθρώπων εποίησεν, αλλ' ην αεί και έστιν και έσται πυρ αείζωον απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα».= τον κόσμο αυτό ίδιο για όλους, ούτε κάποιος απ'τους θεούς ούτε κάποιος απ'τους ανθρώπους τον έφτιαξε, αλλά ήταν πάντα και είναι και θα είναι φωτιά ζώσα που ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο. Επομένως ο κόσμος μας είναι δυναμικός και όχι στατικός όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν οι άνθρωποι της άπαξ δημιουργίας από την υπερτάτη δύναμη.
Ο Ηράκλειτος διακήρυττε πως όλα μεταβάλλονται, τίποτε δε μένει σταθερό, ακίνητο: «τα πάντα ρει, δις εις τον αυτόν ποταμόν ουκ αν εμβαίης», "αεί γίγνεσθαι και μεταβάλλεσθαι και μηδέποτε το αυτό μένειν". Την αδιάκοπη αυτή κίνηση (ροή), κατά την οποία τα πάντα γίνονται και καταστρέφονται, ο Ηράκλειτος την έβλεπε ως μια αέναη πάλη αντίθετων αρχών, "εναντιοδρομία": πάντα κατ' έριν γίγνεσθαι. Την κίνηση αυτή και την αλλαγή την υπηρετούν ευεργετικές αντιθέσεις: το αντίξοον συμφέρον και εκ των διαφερόντων καλλίστην αρμονίην. Πηγή για τις σωστές αυτές γνώσεις είναι το λογικό, ο Λόγος. Ο Λόγος, στον Ηράκλειτο δεν είναι δεμένος με μεταφυσικές, ιδεαλιστικές αντιλήψεις, όπως έκαναν μετέπειτα οι Ιουδαιοχριστιανοί και όπως πράττει στις μισοφωτισμένες και μισοσκοτεινές εκπομπές του ο κ. Φουσσάνος και το σημερινό σιωνιστικό κατεστημένο.
Ο Ηράκλειτος δίδασκε ακόμη ότι: «Συλλάψιες όλα και ουχ όλα, συμφερόμενον διαφερόμενον, συναίδον διαίδον, και εκ πάντων εν και εξ ενός πάντα».= Συνάφειες είναι : ολότητα και μη ολότητα, ομόρροπο και αντίρροπο, σύμφωνο και παράφωνο. Από όλα ένα και από ένα όλα.( fragmentum B 10)
Όσον αφορά στην διάσταση του Χρόνου είναι μια ψευδαίσθηση του παρατηρητή, διότι ο χρόνος καθιερώθηκε από τότε που άρχισε η παρατήρηση της αέναης μεταβολής. Αν δεν υπήρχε αυτή δεν θα υπήρχε και χρόνος. Σε ένα υποθετικό «ακίνητο σύμπαν» δεν υπάρχει χρόνος . Πρόκειται για την συνεχή μεταβολή που μας δημιουργεί αυτή την ψευδαίσθηση, διαφορετικά αν ο κόσμος ήτο αδρανής και ακίνητος ασφαλώς δεν θα υπήρχε χρόνος, αλλά αιωνία στασιμότητα και ακινησία. Όμως αυτό είναι άτοπο διότι κατά τον μέγα φιλόσοφο «τα πάντα ρει» και επομένως η ροή αυτή στα μάτια μας φαντάζει σαν το πέρασμα μέσα από τον ποταμό του χρόνου.
Αναφορικά δε προς το πλήθος μέσα σ’ αυτό δεν πρέπει να βάλουμε μόνον την ύλη αλλά συνθετικά την υλοενέργεια(φωτεινή και σκοτεινή ύλη και φωτεινή και σκοτεινή ενέργεια) , η οποία στην χαοτική της μορφή είναι υπό λανθάνουσα μορφή και το δυναμικό της είναι μηδέν. Αυτός είναι ο λόγος που αρκετοί θεωρούν ότι το σύμπαν (κόσμος) έγινε εκ του μηδενός. Μέσα στο χάος υπάρχει η υλοενέργεια υπό αθέατη και ανέκδήλωτη μορφή με λανθάνον δυναμικό μηδέν , αρχίζει δε να εκδηλώνεται κάτω από την επίδραση κάποιου δυναμικού πεδίου .Βέβαια ακόμη δεν έχουμε φθάσει στην ανακάλυψη του βασικού ατμήτου σωματιδίου που αποτελεί την δομική ύλοενέργεια του σύμπαντος και εκ του οποίου τα πάντα δημιουργήθηκαν.
Ο Δημόκριτος το προσέγγισε θεωρητικά με το άτομο , το οποίον φυσικά δεν είναι αυτό που θεώρησαν οι σύγχρονοι επιστήμονες , το οποίον διεσπάσθη και συνεχώς μας δίδει εκπλήξεις καινούργιων σωματιδίων με τελευταία ανακάλυψη εκείνη του μεγάλου πειράματος του CERN, το «Πλάσμα Κουάρκ-γλοιονίων» που για πολλούς θεωρητικούς φυσικούς αποτέλεσε τη βάση για όλες τις μεταγενέστερες δομές της ύλης. Αν πράγματι οι επιστήμονες του CERN καταφέρουν να τη σχηματίσουν τότε θα έχουν καταστήσει «ορατή » κάποια αόρατη μέχρι τούδε , μορφή βασικής υλοενέργειας που είναι κοινό (δομικό συστατικό ) σε κάθε ύλη και ενέργεια


Τεράστιο αστρικό αντικείμενο στο μέγεθος της Γης κτύπησε τον Δία…
Ένα άγνωστο μεγάλο ουράνιο αντικείμενο έπεσε πάνω στο Δία αφήνοντας πίσω του, μετά τη σύγκρουση, ένα τεράστιο μαύρο σημάδι στο μέγεθος περίπου της Γης, κοντά στο νότιο πόλο του πλανήτη. Είναι η δεύτερη φορά στην καταγεγραμμένη ιστορία που οι ξαφνιασμένοι επιστήμονες είδαν ένα σημάδι από σύγκρουση στην ατμόσφαιρα του γιγάντιου αέριου πλανήτη. Είχε προηγηθεί η πρόσκρουση στο Δία του κομήτη «Σουμέικερ-Λέβι 9» το 1994. Η τυχαία ανακάλυψη έγινε αρχικά από τον αυστραλό ερασιτέχνη αστρονόμο Άντονι Γουέσλι με ένα τηλεσκόπιο διαμέτρου 37 εκατοστών. Μετά την ειδοποίησή του, την μελέτη του φαινομένου ανέλαβε το Τηλεσκόπιο Υπερύθρων του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA στη Χαβάη, σύμφωνα με τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες Science, Space και New Scientist.
Οι αστρονόμοι επιβεβαίωσαν ότι ο Δίας και πάλι έχει στην ατμόσφαιρά του την ίδια χαρακτηριστική υπέρυθρη «υπογραφή», την οποία το 1994 είχαν αφήσει τα 21 μεγάλα κομμάτια του κομήτη «Σουμέικερ-Λέβι 9» (που διαλύθηκε από τη βαρύτητα του Δία, καθώς πέρασε δίπλα του), τα οποία το ένα μετά το άλλο (μερικά με διάμετρο μέχρι και 2 χλμ) έπεσαν πάνω στο Δία. Ήταν η πρώτη φορά οι αστρονόμοι είχαν καταφέρει να παρακολουθήσουν «ζωντανή» μια σύγκρουση ουρανίων σωμάτων στο ηλιακό μας σύστημα.
Οι αστρονόμοι όμως θεωρούσαν ότι εκείνη η σύγκρουση ήταν πολύ σπάνια και δεν περίμεναν ότι κάτι ανάλογο (από κάποια προς το παρόν άγνωστη αιτία) θα συνέβαινε τόσο σύντομα και πάλι στο Δία. Είναι νωρίς ακόμα για να υπολογιστεί πόσο μεγάλος ήταν ο βραχώδης αστεροειδής ή ο παγωμένος κομήτης που έπεσε στο Δία. Άλλωστε, ούτε στην περίπτωση των θραυσμάτων του κομήτη «Σουμέικερ-Λέβι 9» έχει υπάρξει μέχρι σήμερα συναίνεση των επιστημόνων για το ακριβές μέγεθός τους.
Σύμφωνα πάντως με τις πρώτες εκτιμήσεις, η νέα πρόσκρουση, που υπολογίζεται ότι έλαβε χώρα μέσα στο περασμένο Σαββατοκύριακο, οφειλόταν σε ουράνιο αντικείμενο διαμέτρου περίπου ενός χιλιομέτρου, το οποίο ταξίδευε με δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα την ώρα. Το σώμα πρέπει να εξερράγη σαν βόμβα, καθώς διαπέρασε σαν πύρινη μπάλα την ανώτερη ατμόσφαιρα του Δία.
Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι το τεράστιο μαύρο σημάδι που βλέπουν τώρα, δεν είναι κάποια τρύπα, αλλά σύννεφα σκόνης που πέφτουν σαν βροχή πάνω στον πλανήτη. Είναι πιθανό ότι θα ακολουθήσουν και άλλες προσκρούσεις τις επόμενες μέρες, γι’ αυτό οι αστρονόμοι βρίσκονται σε ετοιμότητα, ώστε τα τηλεσκόπιά τους να καταγράψουν σε πραγματικό χρόνο το γεγονός, αν ξανασυμβεί. Μια ανάλογη πρόσκρουση πάνω στη Γη θα είχε κατακλυσμικές συνέπειες σε παγκόσμια κλίμακα.


ΧΩΡΟΧΡΌΝΟΣ ΚΡΟΝΟΣ

(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη )

Η δημιουργία του Κόσμου δεν είναι μόνον επιθυμία του Διός και της Ήρας να συζευχθούν. Είναι πράξη του Χωροχρόνου που εισέρχεται ως τρίτος παράγων της δημιουργίας. Αυτός εν είδη «προαγωγού» δημιουργεί την δυναμική και παγιδεύει ασήμαντες σε μέγεθος Συμπαντικές Ουσίες, που τις ωθεί στην περιπέτεια της Ιερής Συλλήψεως. Από την άποψη αυτή ο Κόσμος που προκύπτει είναι ένα παρά φύση δημιούργημα και συνεπώς είναι μια ανωμαλία του Σύμπαντος σε σχέση με το ομαλό και αιώνιο του Χάους του Σύμπαντος. Ωστόσο αυτή η ανωμαλία είναι απειροελάχιστη , αφού ένα κυβικό εκατοστό εκ των απείρων συμπαντικών ουσιών δημιουργεί έναν Κόσμο σαν τον δικό μας των δισεκατομμυρίων Γαλαξιών. Και μην ρωτήσετε ποιος έφτιασε το Συμπαντικό Χάος διότι αυτό υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει στο άπειρο και στον αιώνα τον άπαντα. Ο άνθρωπος θέλει πάντα το θεό δημιουργό , αλλά τότε φθάνουμε στο παράλογο: Ποιος έφτιασε το Θεό; Άρα λοιπόν καταλήγουμε πάλι στο άτοπον , δηλαδή στον εξ αποκαλύψεως θεό.
Όπως αναφέρει ο Αέτιος, ο Εμπεδοκλής το 450 π. Χ θεωρούσε ότι το παν δεν είναι στον Κόσμο, αλλά ο Κόσμος είναι «ολίγον του παντός μέρος» ενώ το υπόλοιπον είναι «αργή ύλη» Επομένως ο Κοσμος είναι πεπερασμένος σε υπολογίσιμα όρια, λόγω της μικρότητος και αναμίξεως του. Μάλιστα η ανάμειξη τον κάνει να έχει μικρότερη πυκνότητα από τον πειριβάλλοντα συμπαντικό χώρο, αλλά τόσο μεγάλη όσο υπελόγισε ο Max Plank. Την στιγμή της εκρήξεως η πυκνότητα ήτο σχεδόν άπειρη, αλλά μετά την Μεγάλη Έκρηξη(Big Bang) η πυκνότητα ελαττώνετο με επιταχυνόμενο ρυθμό, μέχρι να φθάσει στο ελάχιστο όριο της , για να αρχίσει και πάι την ανοδική της πορεία . Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι θα φθάσει μετά από μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια χρόνια στο αρχικό της στάδιο, της αποδόμησης του Κόσμου μας. Το γεγονός ότι η γέννηση του Κοσμου είναι μια παρέκβαση και όχι ο γενικός κανών φαίνεται και από το γεγονός ότι ο Κρόνος –Χρόνος τρώει τα νεογέννητα παιδιά του. Και στο σημείο τούτο η Ελληνική Αρχαιολογία είναι σαφής και επιστημονικά δομημένη.



Η απόδειξη για την ορθότητα των λεγομένων του Ηράκλειτου;

Στα ίχνη του «πατέρα» του Σύμπαντος
Εντοπίστηκαν στοιχεία κοσμικής δραστηριότητας πριν από τη Μεγάλη Εκρηξη
Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010







Σύμφωνα με τη νέα θεωρία το Σύμπαν γεννιέται και «πεθαίνει» σε έναν αέναο κύκλο

Σύμφωνα με τη νέα θεωρία το Σύμπαν γεννιέται και «πεθαίνει» σε έναν αέναο κύκλο

ΛΟΝΔΙΝΟ Διακεκριμένος βρετανός κοσμολόγος υποστηρίζει ότι εντόπισε στοιχεία που στηρίζουν την εναλλακτική θεωρία που έχει αναπτύξει για την ύπαρξη του Σύμπαντος. Ο Ρότζερ Πενρόουζ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, έχει διατυπώσει τη θεωρία του «κυκλικού Σύμπαντος» η οποία αναφέρει ότι το Σύμπαν στο οποίο εμείς ζούμε δεν είναι το πρώτο και μοναδικό Σύμπαν στην κοσμική ιστορία αλλά ο διάδοχος ενός προηγούμενου σε έναν αέναο κύκλο συμπαντικής γέννησης και θανάτου. Μελετώντας αυτό που οι επιστήμονες ονομάζουν «απόηχο» της Μεγάλης Εκρηξης (η λεγόμενη «κοσμική ακτινοβολία μικροκυμάτων») ο Πενρόουζ αναφέρει ότι εντόπισε δεδομένα που δείχνουν κοσμική δραστηριότητα πριν από τη Μεγάλη Εκρηξη.

Σύμφωνα με τη θεωρία του Πενρόουζ, όταν γίνεται ένα κοσμικό γεγονός όπως η Μεγάλη Εκρηξη δημιουργείται ένα Σύμπαν που αρχίζει να μεγαλώνει και να επεκτείνεται συνεχώς αλλά κάποια στιγμή ξεκινά η αντίστροφη διαδικασία, όπου αυτό το Σύμπαν συρρικνώνεται σε άπειρο βαθμό προκαλώντας τις συνθήκες μιας νέας έκρηξης που γεννάει ένα καινούργιο Σύμπαν. Ο Πενρόουζ σε συνεργασία με τον Βάχε Γκουρζατνιάν του Πανεπιστημίου του Ερεβάν υποστηρίζουν ότι εντόπισαν στη μικροκυματική ακτινοβολία στοιχεία που προέρχονται από το Σύμπαν που το δικό μας διαδέχθηκε.

NASA: Χιλιάδες γαλαξίες σε απόσταση 12 δισ. ετών φωτός «είδε» το «Χαμπλ»

08/01/14 - 10:57

1

Περίπου 3.000 άγνωστους μέχρι σήμερα γαλαξίες, οι οποίοι είχαν δημιουργηθεί κατά τα δύο πρώτα δισεκατομμύρια χρόνια μετά την «Μεγάλη Έκρηξη», είδε για πρώτη φορά το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA!
Για τη νέα φωτογραφία χρειάστηκε να εκτεθεί η κάμερα του τηλεσκοπίου επί 50 ώρες, ώστε να συλλέξει επαρκές συμπαντικό φως, καταφέρνοντας έτσι να «δει» υπερβολικά αχνούς γαλαξίες, που βρίσκονται σε απόσταση άνω των 12 δισεκατομμυρίων ετών φωτός.
Όπως δήλωσε και η επικεφαλής της έρευνας Τζένιφερ Λοτζ, στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας, πρόκειται για τη βαθύτερη φωτογράφηση του σύμπαντος που έχει γίνει ποτέ.
«Βλέπουμε πράγματα 10 έως 20 φορές πιο αχνά από ό,τι έχουμε δει ποτέ», είπε η Λοτζ.
Η πρώτη εικόνα «βαθέως πεδίου» του τηλεσκοπίου Χαμπλ είχε ληφθεί το 1996 και είχε γίνει αμέσως διάσημη. Κάτι ανάλογο αναμένεται να συμβεί με τη νέα σειρά νέων εικόνων «βαθέως πεδίου» (με την ονομασία "Frontier Fields"), που άρχισε να τραβά η αναβαθμισμένη κάμερα του τηλεσκοπίου. Το τηλεσκόπιο αξιοποιεί, παράλληλα, τη νέα αστρονομική τεχνική του «βαρυτικού φακού», η οποία χρησιμοποιεί τα παρεμβαλλόμενα ουράνια αντικείμενα, όπως γαλαξιακά σμήνη, ως μεγεθυντικούς φακούς για να «δει» πολύ πιο μακρινά αντικείμενα, ενισχύοντάς τα έτσι σε μέγεθος και φωτεινότητα κατά δέκα έως 20 φορές.
Τον Μάιο το «Χαμπλ» θα διπλασιάσει τον συνολικό χρόνο έκθεσης της κάμερας βαθέως πεδίου στις 103 ώρες, έτσι ώστε να παράγει ακόμα πιο αποκαλυπτικές φωτογραφίες από τα σύνορα του αισθητού σύμπαντος. Ένα βασικό ερώτημα που αναζητά απάντηση, όπως είπε η Λοτζ, είναι να διαπιστωθεί πότε για πρώτη φορά εμφανίστηκαν γαλαξίες όπως ο δικός μας, όπως επίσης πότε εμφανίστηκαν οι πρώτοι-πρώτοι γαλαξίες στο σύμπαν. Οι γαλαξίες πιστεύεται ότι δημιουργούνται μέσα σε νέφη σκοτεινής ύλης, κάτι όμως που δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Τα επόμενα χρόνια, οι νέες οπτικές και υπέρυθρες παρατηρήσεις του «Χαμπλ» θα συνδυαστούν με τις παρατηρήσεις σε πρόσθετα μήκη κύματος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος από δύο άλλα διαστημικά τηλεσκόπια της NASA, το «Σπίτσερ» (υπέρυθρο) και το «Τσάντρα» (ακτίνων-Χ), καθώς και από το μεγάλο επίγειο ευρωπαϊκό τηλεσκόπιο ALMA στη Χιλή, για να δώσουν μια πληρέστερη εικόνα του σύμπαντος κατά την πρώτη περίοδο δημιουργίας του, ιδίως όσον αφορά τη διαχρονική εξέλιξη των γαλαξιών και των συνοδευτικών μαύρων οπών.
Τρομερές θύελλες μαίνονται πάνω σε καφέ νάνους
Πάντως, στο ίδιο αμερικανικό αστρονομικό συνέδριο, ανακοινώθηκε επίσης ότι το τηλεσκόπιο «Σπίτσερ» για πρώτη φορά αποκάλυψε θυελλώδεις μετεωρολογικές συνθήκες σε «αποτυχημένα» άστρα (καφέ νάνους). Συγκεκριμένα, οι ερευνητές παρατήρησαν 44 άστρα-καφέ νάνους και εξεπλάγησαν, όταν είδαν ότι σχεδόν στα μισά από αυτά φαίνεται να λαμβάνουν χώρα εντυπωσιακές θύελλες.
Οι επιστήμονες, με εικεφαλής τον καθηγητή Άνταμ Μπέργκασερ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, σύμφωνα με το BBC, εκτιμούν ότι σε τέτοια ουράνια σώματα μπορεί να βρέχει λιωμένο σίδερο και να «χιονίζει» καυτή άμμο, ενώ παράλληλα μαίνονται τρομεροί τυφώνες μαζί με εκτυφλωτικές αστραπές.
Το όλο σκηνικό είναι πολύ πιο βίαιο ακόμα και από την «Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα» του Δία, την περιοχή του ηλιακού μας συστήματος όπου εδώ και αιώνες μαίνεται μια πανίσχυρη θύελλα. Ενδεικτικά, σε ένα καφέ νάνο η θύελλα καλύπτει το 20% της επιφάνειάς του, έναντι μόλις 1% που καλύπτει η μεγάλη θύελλα του Δία. «Τελικά η μεγάλη ερυθρά κηλίδα δεν είναι και τόσο μεγάλη», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Άνταμ Μπέργκασερ.
Οι νέες εκτιμήσεις αποτελούν ένα ακόμα βήμα προόδου για τη νέα επιστήμη της «αστρο-μετεωρολογίας», η οποία ευελπιστεί μελλοντικά να κάνει προβλέψεις για τον καιρό σε εξωπλανήτες.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr