ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΣ

Γράφει ο *Αμφικτύων

ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΣ(A 585-610)


Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης –Αμφικτύων


ΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

ΠΕΜΠΤΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ


ΡΑΨΩΔΙΑ Α’

(585-610)
Αυτά είπε κι’ επετάχθηκε επάνω κι’ έβαλε στα χέρια της ακριβής μητέρας του ένα δίκουπο κύπελλο λέγοντας της :
«Μητέρα μου κάνε υπομονή και συγκρατήσου μ’ όλη σου την πίκρα, μη τύχη και ιδώ με τα μάτια μου, εγώ που τόσο σ’ αγαπώ, να σε δέρνη, και δεν μπορέσω, μ’ όλο που θα λυπούμαι να σε βοηθήσω, γιατί είνε βαρύ και δύσκολο να εναντιώνεται κανένας στον Ολύμπιο. Κι’ άλλοτε έτρεξα να σε βοηθήσω, εκείνος όμως μ’ άρπαξε από το πόδι και μ’ έρριξε επάνω από το κατώφλι του ουρανού. Κι’ όλη την ημέρα εκατρακυλούσα
και με τη δύση του ηλίου έπεσα με την ψυχή στο στόμα στην Λήμνο, όπου μόλις έπεσα με’ επήραν και μ’ επεριποιήθηκαν αμέσως οι Σίντιες.»
Αυτά είπε. Εχαμογέλασε δε η θεά Ήρα και μεσ’ στο χαμόγελό της επήρε το κύπελλο στα χέρια από το παιδί της. Κι’ αυτός τότε άρχισε από δεξιά και εκερνούσε και τους άλλους θεούς, βγάζοντας γλυκό νέκταρ από τον κρατήρα. Κι’ ατέλειωτα γέλια έπιασαν τους
τρισευτυχισμένους θεούς, όταν είδαν τον κουτσό Ήφαιστο να πηγαινοέρχεται στα δώματα λαχανιασμένος. Έτσι λοιπόν όλην την ημέρα , ως που να βασιλέψη ο ήλιος, ετρώγανε κι’ έπιναν και δεν τους έλειπε τίποτε από το συμπόσιο, ούτε η ώμορφη φόρμιγγα που
την έπαιζε ο Απόλλων, ούτε αι Μούσες που ετραγουδούσαν με την σειρά, με την γλυκειά φωνή τους. Όταν τέλος έδυσε το λαμπρό φως του ηλίου, οι άλλοι επήγαν να κοιμηθούν ο καθένας στο δώμα του που το είχε κτίσει ο ξακουστός Ήφαιστος με την σοφή του τέχνη.
Κι’ ο Ζευς πάλι, ο αστραποβόλος Ολύμπιος, επήγε κι’ αυτός στο κρεββάτι του όπου εκοιμώταν πάντα, όσες φορές του ερχόταν ο γλυκός ύπνος. Εκεί έγειρε κι’ αποκοιμήθηκε και κοντά του έγειρε κι’ η χρυσόθρονη Ήρα. Οι άλλοι θεοί λοιπόν κι’ οι πολέμαρχοι εκοιμώντο όλη την νύκτα. Τον Δία όμως δεν τον έπιανε ο γλυκός ύπνος, γιατί εσυλλογίζετο πώς να τιμήση τον Αχιλλέα και ν’ αφανίση πολλούς Αχαιούς στα πλοία των.

[(585-610)

1/ Ο Ήφαιστος

Ο Ήφαιστος είναι ο θεός της τεχνολογίας και ο αρχιμηχανικός του των θεών. Σήμερα θα τον ονομάζαμε Ύπατο ή υπουργό της Τεχνολογίας .
Ήφαιστοι υπήρξαν πολλοί και το όνομα αποτελεί αλληγορία και συμβολισμό του τεχνολόγου. Είναι σαν να λέμε σήμερα μηχανικός. Ο θεός Ήφαιστος παρότι κουτσός –ίσως από κάποιο ατύχημα- είναι εύθυμος, πρακτικός, κοινωνικός και συμβιβαστικός θεός του Ολύμπου .
Υπήρξαν τέσσαρες Ήφαιστοι, ενώ κατ’ άλλους πέντε. Αυτοί είναι :
1. Ο υιός του Ουρανού,
2. Ο υιός του Νείλου,
3. Ο υιός του Διός και της Ήρας
4. Του Μαιναλίου
5. Ήφαιστος ο υιός του Τάλωνος, υιού του Κρητός και βασιλέως της Κρήτης, Ο Ραδάμανθυς ήτο υιός αυτού του Ηφαίστου.
Εδώ θα αναφερθούμε στον τρίτο Ήφαιστο, τον υιό του Διός και της Ήρας που γεννήθηκε στον Όλυμπο-όταν η Ήρα ήτο ερωμένη του Διός-
και μεγάλωσε στη Λήμνο. Κατ’ άλλους δεν γεννήθηκε εκ συνουσίας ανδρός, αλλά εκ του λαγώνος. Η ετυμολογία του ονόματος ‘Ήφαιστος’ εξάγεται από την αφή=εστία, ή άπτω=αιστόω, φάω=ίστωρ ή από του ήφθαι, ή τέλος από το στερητικό α και το Φαιστός. Οι Ρωμαίοι τον ονομάζουν Volcanus, λόγω της βίας του πυρός. Η Λήμνος στα πανάρχαια χρόνια είχε έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα λόγω του ρήγματος της Ανατολίας, κακοκαιρία και συχνή πτώση κεραυνών. Ο Ήφαιστος κατά την παράδοση έπεσε από τον ουρανό τυλιγμένος στις φλόγες και τον έσωσαν και τον μεγάλωσαν οι κάτοικοι της Λήμνου. Από τις φλόγες του θεού άναψαν ξύλα και φύλαξαν το πύρ αυτό για πάντα προς χάρη όλων των ανθρώπων. Όμως αυτό το απόσπασμα μας ξαναφέρνει στο νου την πτήση προς τη Γη των διαστημοπλοίων, τα οποία πυρακτώνονται όταν εισέλθουν στην ατμόσφαιρα. Ως γνωστόν για να μην καταστρέφεται το σκάφος εξ αιτίας της υπερβολικής θερμάνσεως το έχουν θωρακίσει εξωτερικώς με κεραμικό υλικό το οποίον αντέχει σε μεγάλες θερμοκρασίες χωρίς να αναφλέγεται. Επίσης για να αποφεύγεται η ανάφλεξη κατά την κάθοδο στην γη, οι κοσμοναύτες επιλέγουν την σωστή(ήπια) γωνία εισόδου στην ατμόσφαιρα, γιατί αν θελήσουν να κατέβουν αποτόμως τότε είναι βέβαιον ότι το σκάφος θα αναφλεγεί. . Μήπως ο Ήφαιστος εξετέλεσε κάποια αποτυχημένη κάθοδο προς την γη και ανεφλέγη η εξωτερική επιφάνεια του διαστημοπλοίου του ; Πάντως όλα δείχνουν ότι ο Ήφαιστος εξετέλεσε μια αναγκαστική προσγείωση στην Λημνο, χωρίς όμως ο ίδιος να πάθει κάτι σπουδαίο , εκτός από ένα απότομο τράνταγμα(σοκ) και μερικούς μώλωπες, τους οποίους επεριποιήθησαν οι Σίντιες της Λήμνου. Τον Ήφαιστο δεν τον ήθελε ούτε ο Ζευς ούτε η Ήρα διότι ήτο άσχημος και γι’ αυτό τον πέταξαν στη θάλασσα . Αργότερον για να εκδικηθεί την μητέρα του που τον έρριξε στη
θάλασσα της έστειλε ως δώρο θρόνο με αφανείς δεσμούς, τόσον τεχνικούς, ώστε όταν εκάθησε μπλέχτηκε και οι Θεοί τον παρεκάλεσαν ν’ ανεβεί στους Ουρανούς για να την ξεμπλέξει.

2/ Σύντομη Ματιά στην Ιστορία του Ηφαίστου

α/ Η Αρχαία Τεχνολογία των Ελλήνων: Η Αρχαία Ελλάδα δημιούργησε τα θαυμαστή τεχνολογία πολιτισμού ήτοι : Αστρονομία , Αυτοματισμοί-Ρομποτική, Πτητικές Μηχανές, Πλοία και πλοηγήσεις, Επικοινωνίες,, Ιατρική , Μαθηματικά-Γεωμετρία-Γεωγραφία, Υπολογιστές και ρολόγια, Όπλα και οπλικά συστήματα , Ναούς, Αμφιθέατρα, Υδραυλικά έργα-Σήραγγες κ.α
α/ Η Αρχαία Τεχνολογία των Ελλήνων: Η Αρχαία Ελλάδα δημιούργησε τα θαυμαστή τεχνολογία ήτοι : Αστρονομία , Αυτοματισμοί-Ρομποτική, Πτητικές Μηχανές, Πλοία και πλοηγήσεις, Επικοινωνίες,, Ιατρική , Μαθηματικά-Γεωμετρία-Γεωγραφία, Υπολογιστές και ρολόγια, Όπλα και οπλικά συστήματα , Ναούς, Αμφιθέατρα, Υδραυλικά έργα-Σήραγγες κ.α. Αυτήν συμβολίζει ο θεός Ήφαιστος.
Καρά την "Ωγυγίαν τόμ. Α' , σελ. 327-334, Αθαν. Σταγειρίτης" Ηφαιστοι εχρημάτισαν τέσσαρες, όμως ο πιό επίσημος ήτο αυτός του Διός και της Ηρας για τον οποίον θα μιλήσουμε στο εξής. Ο Ήφαιστος είναι γέννημα της Ηρας και μάλιστα από παρθενογένεση . Αυτή τον έρριξε στην θάλασσα επειδή ήτο βρώμικος και τον περιμάζεψε η Θέτις και η Ευρυνόμη(θεές της θάλασσας) γεγονός που μαρτυρά ότι η πρώτη τεχνολογία ήτο αυτή των πλοίων ή αυτή που δημιουργήθηκε στα παραθαλάσσια μέρη. Από μικρό τον κάλεσε ο Ζεύς στον ουρανό για να καλλωπίσει αυτόν με τα ωραία έργα του. Μερικά από τα έργα του είναι τα υπέρλαμπρα δώματα των θεών , την άμαξαν του Ηλίου, τους Κεραυνούς του Διός , το σκήπτρο του Διός,( τούτο κατέληξε διαδοχικά από τον Ερμή, στον Πέλοπα, Θυέστην και τελικά έφθασε στον Αγαμέμνονα ) τον στέφανον της Αριάδνης κ.α Ο Ήφαιστος είναι και ο πρώτος στεφανοποιός- και επομένως και ο εφευρέτης του τροχού- στον κόσμο. Αυτός μεταξύ των άλλων έργων κατασκεύασε:
1/ τον χαλκούν κρατήρα του Τηλέφου, τον οποίον εχάρισε στον ναό του Απόλλωνος στα Πάταρα της Λυκείας, ένθα οι Λύκειοι τον θεωρούσαν ως καύχημα της χώρας τους ως πρόσφατα,
2/ την Λάρνακα του Ευπύλου, η οποία εσώζετο στην Πάτρα της Αχαΐας ,
3/ τον Ορμον της Αρμονίας, ο οποίος έγινε πολλών δυστυχιών αιτία. (Μήπως από τότε η τεχνολογία πέραν των ευεργετικών για το ανθρώπινο γένος επιτευγμάτων είχε δείξει τις αρνητικές της επιπτώσεις; )
4/ την Αδαμάντινον σαγήνην με την οποίαν έδεσε τον Άρη με την Αφροδίτην ,
5/ το Κουτί της Πανδώρας,
6/ τα όπλα του Αχιλλέως, Αινείου και Μέμνονος,
ζ/ το ξίφος του Πηλέως,
7/ τον πέλεκυν που έσχυσε το κεφάλι του Διός και εβγήκε η Αθηνά,
8/ τους αδαμάντινους δεσμούς που έδεσαν τον Προμηθέα και ι/ τα παλάτια του Διός στον Όλυμπο και τις κατοικίες των Θεών. Όλα αυτά τα συμβολικά έργα δείχνουν την εξέλιξη της τεχνολογίας στα πανάρχαια εκείνα χρόνια της εποχής των θεών και ημιθέων.
β/ Η Αλληγορία του Ηφαίστου: Ο μύθος μαρτυρεί την στάση των θεών που ήσαν κατά της τεχνολογίας την οποία αλληγορούσε ο Ήφαιστος. Ωστόσο αποτελούν και παιδιά των θεών , κι’ αυτό είναι η τραγική μοίρα του ανθρώπου, που χωρίς την τεχνολογία και τις μηχανές είναι καταδικασμένος σε πρωτογονισμό, ενώ με αυτές είναι καταδικασμένος να άγχεται. Ο χαρακτήρας του Ηφαίστου ήτο πυρώδης, θυμώδης, άγριος, βάναυσος κ. α. Ητο άριστος μεταλλουργός , φιλοτεχνήσας θαυμαστά έργα και μεταξύ τούτων τα όπλα της Αθηνάς, τα βέλη της Αρτέμιδος και την πανοπλία του Αχιλλέως . Μαζί με την Αθηνά έπλασε την Πανδώρα , την πρώτη γυναίκα στον κόσμο , πιστό αντίγραφο των αθανάτων του Ολύμπου. Μήπως είχαν αντίληψη του κλονισμού οι πρόγονοι μας; Τι να σημαίνει άραγε αυτό το πιστό αντίγραφο της Πανδώρας; Ο Ήφαιστος επενόησε την αλυσίδα, τα άγκιστρα, τα κατάρτια των πλοίων, τα κιγκλιδώματα, τις σιδερένιες πόρτες, τον τροχό, το σφυρί, τον άκμονα, το φυσερό κ. α Επίσης επενόησε διάφορα κράματα μετάλλων για να τα κάνει σκληρότερα, και κατασκεύασε και αυτόματες μηχανές από σίδηρο (ρομπότ)που έχουν δική τους σκέψη και ενέργεια. Αυτές οι μηχανές τριγύριζαν όλο το 24ωρο στον Όλυμπο, αλλά και στην Κρήτη( το ρομπότ Τάλως) Παιδιά του Ηφαίστου θεωρούνται ο Αργοναύτης Παλαίμων, ο Αρδαλος (γλύπτης), ο Περιφήτης(κακοποιός που σκότωσε ο Θησέας), ο Εριχθόνιος κ. α. Έφτιαξε και αξιοθαύμαστα εργαλεία και λέγεται ότι τα φυσερά του ανέβαιναν και κατέβαιναν αυτομάτως, χωρίς κρότο και θόρυβο κατά βούληση, για να μην ενοχλεί τους θεούς . Είχε και μερικούς μαθητευόμενους νέες για να τον βοηθούν στην εργασία του. Ο Ήφαιστος ανέβηκε κρυφίως στον ουρανό για να λύσει την μητέρα του Ήρα που την είχε κρεμάσει ο Ζευς. Όμως τον αντελήφθη ο Ζευς και τον έρριψε στην γη, όπου έπεσε στην Λήμνο σχεδόν ημιθανής και με το ένα πόδι σπασμένο.
Εκεί τον περιποιήθησαν φιλανθρώπως οι Λήμνιοι Σίντιες-όπως εκαλούντο τότε οι κάτοικοι της Λήμνου- και του αφιέρωσαν τη νήσο σαν εργαστήριο του. Ύστερα μετέβη στην κορυφή της Αίτνας στην Σικελία , όπου μεταχειρίζετο τους Κύκλωπες σαν δούλους στο εργαστήριο του. Από εκεί πήγε
στις νήσους Λιπάρες έξω από την Σικελία, όπου η Ηχώ της Αίτνης αντηχούσε σαν βροντή προς τον κτύπον των σφυριών του σε απόσταση πεντακοσίων σχεδόν σταδίων.(Όμηρος Ιλ. Α’ 500 ) Επειδή τον έρριψαν δυο φορές από τον ουρανό , την πρώτη η μητέρα του Ήρα και την δεύτερη ο πατέρας του Ζευς δεν ήθελε να πάει στον ουρανό. Όμως τον μέθυσε ο φίλος του ο Διόνυσος και τον έφερε με απάτη στον ουρανό. Επειδή διεδίδετο ότι ήτο νόθος, ο Ήφαιστος εζήτησε να μαρτυρήσει η Ήρα τίνος υιός ήτο. Αυτή πράγματι ομολόγησε ότι ήτο γνήσιος υιός του Διός και έκτοτε έμεινε μονίμως στον Ουρανό , συμπάρεδρος στην Εκκλησία των δώδεκα θεών στον Όλυμπο.
γ/ Συμπεράσματα από την δραστηριότητα του Ηφαίστου
1) Ο Ήφαιστος(ήτοι η τεχνολογία) υπέστη δύο μεγάλες πτώσεις, αλλά τελικά επέζησε, έστω και κουτσαίνοντας.
2) Είναι γνήσιο δημιούργημα του ανθρώπου και εξυψώθηκε στον Ουρανό, παίρνοντας την θέση του
στο πλευρό των θεών.
3) Είναι γνήσιο τέκνο της δημοκρατικής πολιτείας των Ολυμπίων θεών(συμπάρεδρος στην Εκκλησία των 12 Θεών του Ολύμπου) Η ελευθερία και δημοκρατία είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την άνθηση
της επιστήμης και της τεχνολογίας.
4) Οι Σίντιες της Λήμνου είναι οι πρώτοι που αγκάλιασαν την Τεχνολογία. Ποιοι όμως είναι αυτοί οι (Σ)-ίντιες ; Μήπως είναι οι άνθρωποι που πήγαν προ αμνημονεύτων χρόνων στην Ινδία με τον Διόνυσο, τον Ηρακλή, τον Ερμή τον Τρισμέγιστο ή τον Μέμνονα
και έδωσαν το όνομα τους στην ομώνυμη χώρα ;
5) Οι Κύκλωπες ήσαν οι πρώτοι τεχνολόγοι και αυτό λέγει και το όνομα τους.
6/ Τι σημαίνουν οι αυτοματισμοί του Ηφαίστου που επικαλείται η Ελληνική Αρχαιολογία( ΩΓΥΓΙΑ τομ. Α’ σελ.327-334 , το 1815)
, σε εποχή )σε εποχή μάλιστα που ακόμη η τεχνολογία δεν είχε προχωρήσει στην κατασκευή ρομπότ; Μήπως σημαίνει ότι προϋπήρξε Προκατακλυσμιαίος Πολιτισμός που χάθηκε εξ αιτίας των τριών μεγάλων κατακλυσμών , ήτοι του Ογύγου . του Δευκαλίωνος και του Δαρδάνου;
7) Το μπλέξιμο της Ήρας στον θρόνο από τα τεχνικά δεσμά της δίνει την εξήγηση των σημερινών
τεχνολογικών αδιεξόδων, που καλείται και πάλιν να λύσει η τεχνολογία
8).Οι άνθρωποι που εργάζονται για λογαριασμό του Ηφαίστου θεωρούνται δούλοι .
Το φαινόμενο τούτο της υποδούλωσης του ανθρώπου στα δημιουργήματα του, δηλαδή στην τεχνολογία που ο ίδιος δημιούργησε, αποδεικνύεται οξύτερο στις σύγχρονες κοινωνίες . Μάλιστα έρχονται στο φως επιτεύγματα επιστημονικής φαντασίας που λένε ότι ο άνθρωπος θα καταστραφεί από τα
δημιουργήματα του, είτε από τον υπερκομπιούτερ που θα τον εξοντώσει για να μείνει αυτός κυρίαρχος του κόσμου, είτε από την οικολογική καταστροφή που συνεπάγεται η σύγχρονη τεχνολογία, είτε τέλος
από άλλη αιτία λ.χ από μια πυρηνική καταστροφή, κάποια επιδημία κλπ.
9) Ο Ήφαιστος με την τεχνολογία του καλλώπισε τον Ουρανό και τον Όλυμπο με θαυμαστά και υπέρλαμπρα έργα τέχνης, τα οποία κοσμούν σήμερον όλα σχεδόν τα μουσεία του κόσμου
10) Ο τροχός , το πυρ και οι άλλες μεγάλες εφευρέσεις , όπως η κατεργασία των μετάλλων είναι
έργο της γενιάς των Διογενών. Αυτός έφτιαξε τα πλοία των Αιγαίων, αυτός έδωσε με τον κεραυνό
τη δύναμη στο Δία , αυτός τώρα στο συμπόσιο των θεών είναι εκείνος που συνιστά μετριοπάθεια ,
ενώ παράλληλα αναγνωρίζει την δύναμη του Διός που έχει στο χέρι του τον κεραυνό και καθορίζει
τη μοίρα των θεών και των ανθρώπων από ψηλά.
11) Τα περί Ηφαίστου δείχνουν πως διεδόθη η τεχνολογία από το Πελασγικό Αιγαίο , στην Σικελία και εκείθεν στις Λιπάρες νήσους, δηλαδή εκεί που έπλεαν τα πλοία του λαού της θαλάσσης και τα
οποία μετέφεραν μαζί με τα εμπορεύματα και τον πολιτισμό.
12) Ο τέταρτος Ήφαιστος που μετέφερε το εργαστήριο του στις Λιπάρες νήσους είναι του Μαιναλίου. Πρόκειται για τον Μαινάλιο, που σύμφωνα με τον Κικέρωνα κατοικούσε στις Λιπάρες νήσους,
και πιθανόν να είναι ο γιός του Λυκάονος από την Αρκαδία.
13) Το γεγονός ότι υπάρχουν τέσσαρες Ηφαιστοι δηλώνει ότι κρύβονται ισάρριθμες τεχνολογικές εποχές, προς το παρόν όμως αναφερθήκαμε στην Τρίτη δηλαδή εκείνη του Διός και της Ήρας.
Προφανώς για τις δύο προηγούμενες, ήτοι του Ουρανού και του Νείλου, δεν υπάρχουν πληροφορίες, επειδή αυτές χάνονται σε αμνημονεύτους προϊστορικούς χρόνους.
14) Δεν είναι τυχαίον ότι ο Ήφαιστος ορίσθη οινοχόος του Διός, διότι με την εξάπλωση του πολιτισμού προήχθη και η αμπελουργία.
15) Η απόπειρα του Ηφαίστου να λύσει την Ήρα από τον ουρανό ,
δείχνει την προσπάθεια του ανθρώπου να παράγει υλικά αγαθά ,
δεδομένου ότι η Ήρα αλληγορεί την ύλην, τα πλούτη της Γης και τα κατώτερα στρώματα του αέρα.

δ/Ανώμαλη Προσγείωση του Ηφαίστου.

Η φράση του Ηφαίστου « εκείνος όμως μ’ άρπαξε από το πόδι
και μ’ έρριξε επάνω από το κατώφλι του ουρανού. Κι’ όλη την ημέρα εκατρακυλούσα και με τη δύση του ηλίου έπεσα με την ψυχή στο στόμα στην Λήμνο» είναι σκοτεινή και πρέπει να μας εμβάλει σε προβληματισμό.
Τι είδους εκτόξευση ήτο αυτή. Δεδομένου ότι ο Ήφαιστος αλληγορεί
την Τεχνολογία , μήπως η ρίψη αυτού κρύβει κάποιο μυστικό που δεν θέλει να μαρτυρήσει;
Μήπως πρόκειται για την εκτόξευση κάποιου πυραύλου, ή ιπτάμενου δίσκου από το κατώφλι του Ουρανού προς το Αιγαίο, ο οποίος είχε το όνομα «Ηφαιστο»; Διότι αν ονομάζετο «Απόλλων» τότε θα μας οδηγούσε συνειρμικά στις σημερινές εκτοξεύσεις και θα γινόταν πειστικότερη.
Αλλά ας κάνουμε την υπόθεση εργασίας ότι πράγματι ο Ζευς άρπαξε τον Ήφαιστο από το πόδι και αφού τον στριφογύρισε τον έρριξε από το κατώφλι του Ουρανού προς την Λήμνο.Ασφαλώς ο Όμηρος εγνώριζε ότι ένα σώμα πίπτον τρέχει με μεγάλη ταχύτητα λόγω της βαρύτητος.Όμως εδώ μας λέγει πράγματα παράξενα που χρήζουν προσεκτικής εξετάσεως . Τον έρριψε από το κατώφλι του Ουρανό το πρωί και κατρακυλούσε όλη ημέρα-όπως ομολογεί στην μητέρα του την Ήρα- πριν πέσει με την δύση του ηλίου . Για να ταξιδεύει επι μια ολόκληρη ημέρα ασφαλώς δεν εννοεί τον Όλυμπο της Πιερίας που έχει υψόμετρο 2.918 μ. περίπου, διότι αν τον έρριχνε από εκεί ο χρόνος πτώσεως του δεν θα διαρκούσε ελάχιστα λεπτά της ώρας για να φθάσει στην Λήμνο με ελευθέρα πτώση. Αν όμως δεν ήτο ο Όλυμπος Πιερίας, αλλά κάποιος άλλος πλανήτης στο Ηλιακό μας σύστημα;
Ασφαλώς θα πρόκειται για τον Κοσμικό Όλυμπο, και το ταξίδι του
αυτό ήτο διαστημικό. Στην περίπτωση όμως αυτή και η ταχύτης που θα ανέπτυξε θα ήτο διαστημική. Ακόμη κι’ αν βρισκόταν σε διαστημική τροχιά γύρω από την Γη δεν θα έκανε όλη μέρα να κατέβει. Όμως υπάρχει και η εκδοχή το ταξίδι αυτό να μην έγινε στην Λήμνο αλλά στην Ινδία. Κι’ αυτό βγαίνει από την μαρτυρία ότι στο σημείο προσγειώσεως τον περιποιήθηκαν οι Σίντιες. Ως γνωστόν οι Έλληνες σε προϊστορικούς χρόνους είχαν πάει
στην Ινδία (τότε εκαλείτο Αιθιοπία) και ο Ζευς , σύμφωνα με την Ιλιάδα,έκανε ταξίδι 12 ημερών με το επιτελείο των θεών στην Αιθιοπία πάνω από τον Ωκεανό. Επομένως αγόμεθα στο συμπέρασμα ότι:
1. Η εκτόξευση του Ηφαίστου, πιθανόν να υποδηλώνει εκτόξευση πυραύλου ή και ιπταμένου δίσκου
2. Η ταχύτητα πτώσεως αν ερχόταν από το διάστημα θα ήτο διαστημική πριν εισέλθει στην γήινη ατμόσφαιρα και
όταν εισήλθε στην ατμόσφαιρα τότε η ταχύτητα του μειώθηκε. Τούτο φαίνεται και από το γεγονός ότι αυτός δεν σκοτώθηκε, όπερ σημαίνει ότι λειτούργησε κάποιο επιβραδυντικό σύστημα. Δεν μας λέγει ότι τραυματίστηκε αλλά μόνον ότι έπαθε κάποιο τράνταγμα(σοκ) και τον πήραν οι Σίντιες της Λήμνου και τον περιποιήθηκαν. Μια άλλη
πληροφορία που βγαίνει από την συνάντηση του με τους Σίντιες είναι ότι μιλούσαν την ίδια γλώσσα , διότι διαφορετικά θα το σημείωνε ο περιγραφικότατος Όμηρος.
Αν υπέστη κάποιο τραυματισμό αυτός θα ήτο επιπόλαιος . Πάντως δείχνει ότι το σύστημα επιβραδύνσεως
δεν λειτούργησε άψογα και η προσγείωση του ήτο- όπως λένε στην αεροπορική γλώσσα- βαρειά, χωρίς να αποκλείεται και η ανάφλεξη του περιβλήματος του διαστημοπλοίου του , εξ ού και η ανώμαλη πτώση του και το σόκ που υπέστη.
3. Ο Όλυμπος στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Κοσμικός Όλυμπος και βρίσκεται εκτός της Γης, γιατί αν ήτο ο Όλυμπος της Πιερίας ο χρόνος της πτήσεως του θα ήτο βραχύς.
4. Το ταξίδι αυτό άφησε έντονες εμπειρίες στον Ήφαιστο , διότι το διηγείται στην μητέρα του Ήρα και δεν θέλει να το επαναλάβει. Ενδέχεται να ήτο η πρώτη παρόμοια πτήση, δηλαδή μια δοκιμαστική πτήση επηνδρωμένου πυραύλου ή ιπτάμενου δίσκου.
5. Εκείνος που διέταξε την αποστολή ήτο ο Ζευς , γι’ αυτό ο Ήφαιστος δεν θέλει να συγκρουσθεί μαζί του, μήπως τον διατάξει εκ νέου να εκτελέσει ένα νέο ταξίδι
6. Αν το ταξίδι του αφορά την Ινδία τότε ενδέχεται να βρίσκεται το κέντρον εκτοξεύσεως στον Όλυμπο Πιερίας

ε/ Τα Εργαλεία του Ηφαίστου

Τα εργαλεία αυτού ήσαν αξιοθαύμαστα , ώστε αι φύσαι(φυσερά) ανέβαιναν
και κατέβαιναν αυτομάτως, όταν αυτός ήθελε , χωρίς κρότο και ταραχήν, για
να μην ενοχλεί τους θεούς. Ιδού λοιπόν η περιβαλλοντική αντίληψη για την
περιστολή του θορύβου , όπως μας την διδάσκει ο Ομηρος πολλές χιλιάδες
χρόνια πριν . Επίσης μιά ακόμη ένδειξη της ύπαρξης προηγμένης τεχνολογίας
αυτοματισμών . Και εμείς δεν μπορούμε ακόμη να κοιμηθούμε από τον
θόρυβο των δικύκλων, των οχημάτων και των αεροπλάνων. Ο Ακμων αυτού ήτο μέγιστος , που σημαίνει ότι θα διέθετε ένα μεγάλο εργαστήριο. Το γεγονός ότι ο Ζεύς τον έκανε και οινοχόον στο συμπόσια των θεών είναι ενδειξη ότι η τεχνολογία είχε εισαχθεί στην παρασκευή του οινου. Ενα άλλο παράξενο γεγονός που αναφέρει η Ωγυγία ότι : "ο Ζεύς τον άρπαξε από τους πόδας και τον έρριψε από τον Ουρανό το πρωί και έπεσε στην νήσο Λήμνο περί την δύσιν του Ηλίου" , μαρτυρεί κάποιο μακρύ διαστημικό ταξίδι το οποίον διήρκεσε μιά ημέρα για να φθάσει στην Γη. Οι Λήμνιοι - οι οποίοι τότε εκαλούντο Σίντιες - τον υπεδέχθησαν και τον κράτησαν εκεί , μανθάνοντες κι' αυτοί την τέχνη του Ηφαίστου. Το όνομα "Σίντιες " μας παραπέμπει στους Ινδούς και στην Ινδία, την οποία επεσκέφθησαν και εκπολίτισαν οι Ελληνες σε πανάρχαια ταξίδια. Ομως ο Ηφαιστος( θεός της Τεχνολογίας) ξαπλώνεται και στην Αίτνα της Σικελίας , όπου εκεί χρησιμοποιεί ως εργάτες δούλους τους Κύκλωπες . Καμιά αμφιβολία δεν αφήνει η μυθολογία ότι ο Ηφαιστος ήτο γνήσιο τέκνο του Διός και αντλεί την σκέψη του α πό το συμπαντικό Νου τους Διός. Κατά τον ίδιο τρόπο είναι κόρη του Διός (από τον μηρό του) και η Αθηνά, θεά της Σοφίας. Εκ των επισημοτέρων έργων του Ηφαίστου το πρώτον ήτο ο χρυσός θρόνος της μητέρας του Ηρας, για να την εκδικηθεί που τον έρριψε από τον ουρανόν στη Γη.

στ/ Το Δίχτυ του Ηφαίστου

"Το να φτιάξεις ένα αυτόματο σύστημα , που με το βάρος δύο ατόμων πάνω σε ένα κρεβάτι ενεργοποιείται και εκτοξεύει ένα δύχτυ πολύ ισχυρό , δεν είναι στην βάση του πολύ δύσκολο" λέγει ο καθηγητής της Μηχανολογίας και Αεροδυναμικής του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Στέφανος Παιπέτης. Το δύσκολο είναι να έχεις αυτές τις αόρατες ίνες. Τέτοιες ίνες διαθέτει η σύγχρονη τεχνολογία των σύνθετων υλικών, όπως οι ίνες ή τα ανθρακονήματα, που διαθέτουν ισχυρή αντοχή , και άλλες οργανικές ίνες. Σκέπτομαι ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν ανάλογα υλικά τόσο ανθεκτικά , τόσο λεπτά εκείνη την εποχή . Είναι τόσο προηγμένη τεχνολογία μέσα σε εκείνες τις αφηγήσεις που σε κάνει να θαυμάζεις την γνώση του Ομήρου γύρω από αυτά τα θέματα που ήσαν άγνωστα πριν μερικές δεκαετίες .

Η Ομηρική Κοινωνία
Τα ομηρικά έπη της Ιλιάδας και της Οδύσσειας καθρεφτίζουν την ελληνική κοινωνία πριν και κατά τη διάρκεια του 8ου αιώνα π.Χ. Εκεί βλέπουμε να κυριαρχεί ο θεσμός του οίκου με πατερναλιστικό χαρακτήρα και μόνο σε μεμονωμένες περιπτώσεις υπάρχουν γυναίκες που ασκούν κάποιο είδος εξουσίας εκτός του οίκου τους. Ωστόσο η γυναίκα είναι κυρίαρχος στον οικο της και εκεί υπερέχει του ανδρός , διότι το σπίτι της εποχής είναι ουσιαστικά μια σύγχρονη και αυτάρκης μονάδα( επιχείρηση ) Ο,τι σήμερα αγοράζουμε από τα πολυκαταστήματα τροφίμων και ενδυμάτων αυτά κατασκευάζονταν εντός του αρχαιοελληνικού οίκου . Οι σύγχρονοι αμαθείς λένε ότι ήτο μακριά από το πολιτικό γίγνεσθαι, δεν συμμετείχε στη δημόσια ζωή και υπαγόταν στην εξουσία του αρχηγού της οικογενείας. Αγνοούν όμως οι θλιβεροί ότι η γυναίκα ήτο τόσο πολύ απασχολημένη με τα του οίκου της και τα πολλά παιδιά που έκαναν τότε –λόγω μεγάλης θνησιμότητος – ώστε δεν τις έμενε χρόνος για την πολιτική.
Παρ’όλα αυτά όμως ήσαν ελεύθερες να εκφράσουν την άποψή τους , και συχνά συμβουλεύουν σε πολλά θέματα τους άντρες τους και διατηρούν το δικαίωμα να δραστηριοποιούνται εκτός του σπιτιού τους. Αυτή τη γυναίκα την γνωρίσαμε εμείς οι ηλικιωμένοι στα χωριά την προπολεμική εποχή , τότε που λίγο διέφερε η γυναίκα εκείνη από την γυναίκα της ομηρικής εποχής.
Το ίδιο ισχύει και για την γυναίκα της Αθήνας του Περικλή. Η Ατθίδα της εποχής εκείνης ασχολείται κυρίως με τον οίκο της και τα παιδιά της, συμμετέχει σε ιεροτελεστίες, εορτές (Παναθήναια κ.α) Διαθέτει τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι σεβαστό πρόσωπο στην κοινωνία και λαμβάνει τη στοιχειώδη μόρφωση (απόδειξη ότι ο Πυθαγόρας είχε μαθήτριες –μαθηματικούς γυναίκες) Δεν διαθέτει πολιτικά δικαιώματα , διότι ο χρόνος της είναι τόσο πολύτιμος που την κρατάει στο σπίτι .
Η αντρική νοοτροπία διψούσε για εύστροφους συνομιλητές και για γυναίκες με πνευματικά ερεθίσματα. Οι λόγοι αυτοί οδήγησαν στη δημιουργία του θεσμού των ετέρων. Αυτές ήταν μορφωμένες και θαρραλέες γυναίκες που αποτελούσαν ένα είδος αντιδότου για την ελλιπή γυναικεία συντροφιά. Διάνθιζαν τις κοινωνικές τους συναναστροφές και αποτελούσαν τη μοναδική περίπτωση γυναικείας κοινωνικής συναναστροφής.
Αντίθετα στην στρατοκρατούμενη Σπάρτη η θέση της γυναίκας παρουσιάζεται εκ διαμέτρου αντίθετη με την ισχνή αθηναϊκή πραγματικότητα. Βασικός σκοπός της σπαρτιατικής αγωγής ήταν η δημιουργία γενναίων και ατρόμητων πολεμιστών. Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό ήταν η δημιουργία αντιστοίχως υγιών και εύψυχων γυναικών. Οι Σπαρτιάτισσες ήταν σχεδόν ισότιμες των αντρών και συγχρωτίζονταν ελεύθερα με τους άντρες. Είχαν γνώμη και άποψη για τα πολιτικά πράγματα , γυμνάζονταν και δεν ήταν καθόλου σεμνότυφες. Τούτο προέκυψε –λόγω της απουσίας των ανδρών στο στρατώνα και στις εκστρατείες –και από την ανάγκη να αναλάβουν οι γυναίκες τις αρμοδιότητες των ανδρών μέσα και έξω από το σπίτι.
Ενώ οι Ιωνικής καταγωγής Αθηναίες είχαν ως πρότυπα αρετής την γυναίκα οικοκυρά , το Δωρικό φύλο των Σπαρτιατών απέβλεπε σε γυναίκες με ψυχικά και ηθικά χαρίσματα, με δυναμικότητα και με πρωτοβουλίες.


2/ Η Υπερτεχνολογία της Χρυσής Εποχής

Από την μελέτη της Αρχαίας Ελληνικής γραμματείας πληροφορούμεθα περί της της μυθικής προϊστορικής εποχής. Όλοι Σχεδόν συμφωνούν ότι ο πολιτισμός είχε φθάσει στο παρελθόν σε ένα πολύ υψηλόν επίπεδο επιστημονικής και τεχνολογικής τελειότητος, απ’ όπου εξέπεσε συνεπεία ενός μεγάλου Κατακλυσμού. Και όταν ομιλούμε περί Κατακλυσμού δεν εννοούμεν μια πολύ μεγάλη βροχόπτωση, αλλά μια μείζονα Καταστροφή, συνεπεία της συστροφής του άξονα περιστροφής της Γης.(Πλάτων Τίμαιος 22c-d, «Κριτίας» και, «Θεογονία Ησιόδου, «Προμηθέας Δεσμώτης
Αισχύλου» κ.α ) Ο Ησίοδος αναφερόμενος σε αυτήν την εποχή του υψηλότατου πολιτισμού, την ονομάζει «Χρυσή Εποχή» και το γένος που έζησε τότε «Χρυσούν Γένος». Σχεδόν όλες οι μυθολογίες του κόσμου αναφέρονται σ’ αυτήν την εποχή(π.χ στο Σουμερειακό έπος του Γκιλγκαμές, στην ιερά Ινδική λογοτεχνία» «Vega” και “Mahabarata» στα ιερά βιβλία του περσικού Ζωροαστρισμού, στους θρύλλους της βορείου και της Νοτίου Αμερικής, στους μύθους των λαών της Ωκεανίας κλπ) Δεν είναι μόνον οι μυθολογικές αναφορές των διαφόρων λαών που μας πείθουν για την ύπαρξη και παγκοσμιότητα του Προκατακλυσμιαίου Πολιτισμού.
Υπάρχουν σ’ όλο τον κόσμο τα σημάδια από το πέρασμα αυτού του πολιτισμού, κι’ αυτά είναι τα διάφορα κοινά Σύμβολα και σφραγίδες που αποτύπωσε αυτός, γεγονός που μαρτυράει την ύπαρξη του σε παγκόσμιο επίπεδο.Κι’ αυτά είναι:
α/ Γοργόνιο της Αθηνάς με την Κεφαλή της Γοργόνας Μέδουσας
Θα βρούμε παντού, σε όλες τις αρχαιολογικές θέσεις ανά τον κόσμο, όπως λ.χ Ελλάδα(Μυκήνες, Κνωσσός κ. α), Τροία, Ιταλία, Βαλκανική, Κίνα, Ιαπωνία, Μεξικό (Γιουκατάν) Αριζόνα κ.ο.κ
β/ Μαίανδροι ,ρόδακες
γ/ Αγκυλωτοί σταυροί Αυτοί συμβολίζουν τις 4 δυνάμεις του Σύμπαντος(Ηλεκτρομαγνητική, Βαρυτική, ισχυρή Πυρηνική και ασθενής Πυρηνική)
δ/ Η Τρίαινα του Ποσειδώνα
ε/ Η Σπείρα του Γαλαξία
στ/ Διπλοί πελέκεις κ. α
Αυτά θα τα συναντήσουμε στην Ευρώπη(Στον Αιγαιατικό και πέριξ τούτου, Ιταλία, Βόρεια Ευρώπη κλπ ), στην Ασία(Ινδίες) , στην Αμερική(Μάγιας, Ινκας) και στην Ωκεανία(Μαορί, Αϊνού). Ομοιότητες υπάρχουν ακόμη στις Μεγαλιθικές κατασκευές (Κυκλώπεια Τείχη, μονολιθικά μενίρ, θολωτά ντοΛμέν ) Πυραμίδες(Ελληνικές , Αιγυπτιακές, Γιουκατάν, Ζιγκουράτ Μεσοποταμίας κ. α) Ακόμη και η Ακρόπολις των Αθηνών είναι μια προηγμένη πυραμίδα, που συναντώνται φανταστικά οι κίονες της αν προεκταθούν σε ύψος 2.800 μ. ύψος Ομοιότητες υπάρχουν ακόμη και στην θρησκεία και στην παράδοση όλων των παλαιών πολιτισμών του κόσμου
με κοινόν άξονα αναφοράς στο Ελληνικό 12θεο. Όλα αυτά λοιπόν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η υπερτεχνολογία που αναφέρουμε στα διάφορα κεφάλαια είναι δημιούργημα του λαού που κατοικούσε στο Αιγαίο και πέριξ αυτού , που την εξακτίνωσε στα πέρατα της της οικουμένης. Μετά την μεγάλη Καταστροφή τα πάντα κατεστράφησαν εκτός από τις βαριές λίθινες βάσεις
που άνθεξαν και σώζονται ως σήμερον,( όπως λ. χ τα κυκλώπεια τείχη, πυραμίδες, ζιγκουρά), ντολμέν κ. α )σε όλες τις ηπείρους ως τον Αρκτικό και την Ωκεανία. Το μεγαλύτερο όμως μνημείο γνώσης εκείνης της μεγαλειώδους εποχής είναι η ανακάλυψη (επεξεργασία) και διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας, μιας γλώσσας γεμάτης από έννοιες και όρους που ο καθένας κρύβει την γνώση και την σοφία όλων των εποχών ως σήμερον.
Ακόμη και στην πιο απλή ερώτηση «Ποια είναι η ηλικία σου;» θα βρούμε ότι τον ρωτάμε πόσες περιστροφές περί ον ήλιο έχεις κάνει ως τώρα. Επομένως και μόνον εξ αυτού βγαίνει ότι οι πρόγονοι μας γνώριζαν το Ηλιοκεντρικό Σύστημα και ότι οι Κοπέρνικος και Γαλιλαίος ήσαν απλώς αντιγραφείς των αρχαίων γνώσεων όπως τις διετύπωσε ο αστρονόμος Αρίσταρχος

3/ Το Θεϊκό Όρος των Ελλήνων

Ο Όλυμπος είναι το υψηλότερον όρος της Ελλάδος με υψόμετρον 2.918 μ. και επισημότερον της Ελληνικής Χερσονήσου και διαιρεί την Μεκεδονίαν από την Θεσσαλίαν . Το όνομα Ολυμπος είναι πανάρχαιον και συναντάται σε πλείστα όρη στην Ελλάδα, την Μικρά Ασία, την Κύπρο κ. α Ο Κούρτιος γράφει ότι η λέξη Όλυμπος έχει ρίζα το ΛΑΜΠ που σημαίνει «λάμπω», θεωρών το «ο» ως ευφωνητικόν και το υ ως αιολικόν . Όλυμπος ονόμαζεται το υψηλότερον ορεινόν συγκρότημα από το ΒΑ ως ΝΑ και μέχρι τον Θερμαϊκό κόλπον. Το τμήμα κατά μήκος των ακτών της Πιερίας αποτελεί τον Κάτω Όλυμπο. Αυτός εξικνείται από το Δίον και καταλήγει στην κοιλάδα των Τεμπών, η οποία χωρίζει τον Όλυμπο από την Οσσαν .
Στην ΒΑ πλευράν του όρους εγκατεστάθησαν οι Θράκες Πιέροι και η περιοχή ονομάσθηκε εξ αυτών Πιερία και ανήκει στην Μακεδονία.
Στην ΝΔ πλευρά του όρους εγκατεστάθησαν οι Περραιβοί της Θεσσαλίας, εκ της πανάρχαιας φυλής των Πελασγών. Το βόρειο τμήμα της Πιερίας είναι πυκοδασομένον, λίαν ορεινόν με βαθείας χαράδρας, Εν αντιθέσει προς το νότιον των Περραιβών που είναι ομαλώτερον με οροπέδια, κοιλάδες , βοσκοτόπια και ηλαττωμένη βλάστηση. Από 1600-1700 μ. και άνω το όρος είναι τελείως άδενδρον. Ο Αυστριακός Βοτανολόγος Ερ. Χάντελ Ματσέττι ανεύρεν κατά την εξερεύνηση του το 1927, ορισμένα φυτά άγνωστα ως τότε
στην επιστήμη . Είναι ένα από το ωραιότερα βουνά της πατρίδος μας με έλατα και ορεινά πεύκα στα υψηλάκαι κατστανιές και οξυές και άλλα πλατύφυλλα στο χαμηλότερα μέρη, με πλούσια πανίδα ( λύκους, αγριόχειροι,
θώες, αλώπεκας κ. α) Παλαιότερον υπήρχαν και λέοντες, αρκούδες , ελάφια , αλλά εξαφανίσθησαν . Διαθέτει πολύ βαθιές χαράδρες, όμως θα περιγράψουμε αυτήν βορείως του Λιτοχώρου. Εκεί υπάρχει βαθυτάτη και
αποτομοτάτη χαράδρα, η οποία φαίνεται βυθιζομένη μέχρι των εγκάτων του όρους και η οποία από της παλαιάς Μονής Διονυσίου και τον Μαυρόλογγον , που ονομάσθηκε έτσι για την σκιερότητα του δάσους
των ελατών , δίδει είσοδον σε μια ευρυχωροτάτην κυκλοτερή κλεισώρειαν, εν είδει διανοιγέντος υπό των Γιγάντων λατομείου με αποκρύμνους και καθέτους πλευράς 900-1500 μ . Αυτές καταπίπτουν εκ των υψίστων
κορυφών του Ολύμπου και με βαθέα ρήγματα όπου διατηρείται καθ’ όλον τον χρόνον χιών εν είδη πάγου.Κοσοσσιαίοι φαιόχροοι τιτανόλιθοι κατανεμημένοι αμφιθεατρικώς εις οριζοντίους στιβάδας ανυψούνται εκ του βάθους της κυκλτερούς ταύτης στεφάνης ως οικοδομή, επί της οποίας στηρίζονται αι ύψισται κορυφαί του όρους. Αυτές σχεδόν πάντοτε αποκρύπτονται είτε από νέφη είτε από χιόνια τον περισσότερο καιρό. Η υψιλότερη κορυφή είναι το Πάνθεον(Μύτικας) 2.918 μ. υψόμετρον. Το ανόσιον όμως είναι ότι στο ιερό των Ελλήνων βουνό δεν δίστασε να ασελγήσει το Ιουδαιοχριστιανικό δόγμα με την κατασκευή βυζαντινής εκκλησίας ως θόλον στο ύψωμα στην Στραβοητιά(2616 μ.) και στο ύψωμα Άγιος Ηλίας (2787 μ,) ομώνυμο ναίδριον. Είναι η πανάρχαια τακτική της
Χριστιανικής λατρείας να «καπελώνει» τα ιερά του Ελληνισμού με χριστιανικές εκκλησίας , όπως συνέβη στο ιερό βουνό του Διός(Αθω), ακόμη και στο λόφο της Ακροπόλεως , στην Πλάκα η οποία είναι γεμάτη από χριστιανικές εκκλησίες. Η καθιέρωση του Ολύμπου ως κέντρον λατρείας του Ελληνισμού είναι πανάρχαια και ανάγεται στους Πελασγούς που κατώκουν από αρχαιοτάτων χρόνων την πέριξ περιοχή της Θεσσαλίας και Μακεδονίας .

Ο Όμηρος λέγει ότι «ούτε ποτ’ όμβρω δεύεται ούτε χιών επιπίλναται, αλλα μάλ’ αίθρη πέπταται ανέφελος, λευκή δ’ επιδέδρομεν αίγλη» Εθεωρείτο δε η υψίστη του Ολύμπου κορυφή ως το κέντρον της Ελλάδος
και πάσης της Οικουμένης, έδρα του Διός και υπελαμβάνετο ως στεγαζομένη άνωθεν υπό θόλου χαλκού εκτεινομένου επί πάσαν την Γην και στηριζομένη επί κιόνων οι οποίες ήσαν οι κατώτερες του όρους κορυφαί. Εκεί είχον τις κατοικίες των οι θεοί του Ολύμπου τις οποίες είχεν φτιάξει ο τεχνίτης θεός
Ήφαιστος. Εκεί συνείρχοντο οι θεοί και έκαναν τα συμβούλια ή τα συμπόσια των υπό την προεδρία του Διός, δυνάμενοι από εκεί να εποπτεύουν άπασαν την Ελλάδα και την Οικουμένη. Εκεί κατώκουν και οι Μούσες
και τα λοιπά πνεύματα του δάσους και της φύσεως, όπερ δείχνει και την οικολογική συνείδηση των Ελλήνων. Υπήρχε ο θρύλος μεταξύ των εντοπίων της περιοχής ότι επί της υψίστης κορυφής υπάρχει παλάτι περίλαμπορον, το οποίον μόνον οι αγνοί και απονείρευτοι είναι δυνατόν να ιδούν, και αναφέρονται ποιμένες που το είδαν.Κατά τον μεσαίωνα με την βιαία επιβολή της νέας θρησκείας στους Έλληνες, ο Όλυμπος γενόμενος στόχος πάμπολλων βαρβάρων χριστιανών έπεσε στην αφάνεια. Σαν να μην έφθανε αυτό, κατοικήθηκε στις υπώρειες του από Βλαχικά φύλα . Κατά την ίδια εποχή κατεστράφησαν τα πέριξ πολιτιστικά κέντρα(όπως το Δίον, η Βεργίνα κ. α) από Γότθους, Βουλγάρους, Βλάχους, Σταυροφόρους, Σέρβους κ. α Τότε ιδρύθησαν στο ιερό των Ελλήνων όρος Ιουδαιοχριστιανικά Μοναστήρια τα οποία σώζονται μέχρι σήμερον. Ο καθένας αντιλαμβάνεται πόση ιεροσυλία είναι να βεβηλώσεις το ιερότερο κέντρο του Ελληνισμού. Σκεφθείτε τι θα είχε γίνει αν κάποιος διενοείτο να ιδρύσει κάποια βουδιστική ή ινδουιστική εκκλησία στην Ιερουσαλήμ ή κάποια ιουδαϊκή συναγωγή στην Μέκκα;
Εδώ δεν επιτρέπουν την λειτουργία ναού του 12θεου στην Αττική.
Κατά τους χρόνους της δουλείας ο Όλυμπος ήτο το ορμητήριο αλλά και το καταφύγιο των Ελλήνων οπλαρχηγών από όπου κατέβαιναν στις πεδιάδες της Μακεδονίας και Θεσσαλίας και χτυπούσαν τους Τούρκους.
Χαρακτηριστικό είναι το δημοτικό τραγούδι:
«Εγώ είμ’ ο γέρο Όλυμπος στον κόσμο ξακουσμένος
π’ έχω σαράντα δυό κορφές και εξήντα δυό βρυσούλες
Κάθε κορφή και φλάμπουρο, κάθε κλαδί και κλέφτης… »
Οποία όμως κατάπτωση του Ελληνικού Έθνους!!! Σήμερον η επίσημη Ελλάδα –με την ανοχή και του λαού-ξεπουλάει το όνομα «Μακεδονία» και συνακόλουθα και την πολιτιστική κληρονομιά των Ελλήνων Μακεδόνων στο
σλαβικό κρατίδιο των Σκοπίων. Και χαρίζοντας το πανάρχαιο ιερό όνομα της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς Σλάβους της Βαρδάσκας ή Νοτιοσλαβίας (επίσημο όνομα ως το 1943) για να μην δυσαρεστήσει την διεθνή εξουσία,
αγνοώντας ότι ο Όλυμπος δεσπόζει της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας , όπου φυλάσσονται τα ιερά και όσια της Ελληνικής φυλής

Εορταστικές Εκδηλώσεις ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ.
Τα Προμήθεια αποτελούν πανελλήνιο θεσμό που σκοπό έχουν να μας φέρουν σ’ επαφή με τον πολιτισμό, το πνεύμα και τις αξίες των προγόνων μας. Με εμπνευστή και πρωτεργάτη τον κ. Τρύφωνα Ολύμπιο συμπληρώνουν ήδη το δέκατο πέμπτον έτος συνεχούς παρουσίας τους(έτος 2010). Οι εκδηλώσεις των Προμηθείων λαμβάνουν χώρα από 18-20 Ιουνίου , στο υπέροχο φυσικό περιβάλλον του Άλσους Προμηθέως, στους πρόποδες του Ολύμπου, όπου επισκέπτες απ’ όλη την Ελλάδα αλλά κι από το εξωτερικό συγκεντρώνονται κάθε χρόνο για να κατασκηνώσουν κάτω από τον καταγάλανο ουρανό του Όρους των Θεών. Να γνωρίσουν το ελληνικό πνεύμα και έθος, να τιμήσουν τους αρχαίους φιλοσόφους και τις φιλοσοφικές σχολές με δημόσιες συζητήσεις και εκδηλώσεις, να παρακολουθήσουν καλλιτεχνικά δρώμενα με αποκορύφωση τα δρώμενα του Προμηθεϊκού Πυρός (Σαββάτο βράδυ) που προσελκύουν χιλιάδες θεατών λόγω της υποβλητικής ατμόσφαιρας και της έντονης συγκίνησης που προκαλούν.
Η θέαση που είχαν οι αρχαίοι Έλληνες για τον κόσμο εκφράστηκε μέσα από τον τρόπο ζωής τους (ήθη και έθιμα πλήρως εναρμονισμένα με το σεβασμό τους για τη φύση), μέσα από τις κοινωνικές και πολιτισμικές αξίες, τη συμμετοχή στα κοινά και την ανάδειξη της έννοιας του πολίτη, τη μαχητικότητα για την προάσπιση των θεσμών που δημιούργησαν, τη φιλοσοφική αναζήτηση, την επιστημονική έρευνα, την Τέχνη καθώς και την αντίληψή τους για το θείον που απετέλεσε το μυθολογικό και ψυχολογικό υπόβαθρο της ελληνικής κοσμοθεάσεως και του ελληνικού πολιτισμού. Οι παράγοντες αυτοί, αλληλένδετοι για τους προγόνους μας και για όποιον σήμερα επιχειρεί να τους κατανοήσει, συναποτελούν ένα σύνολον η προσέγγισή του οποίου φρονούμε ότι αποτελεί ζητούμενο αλλά και αναγκαιότητα για το σύγχρονο γίγνεσθαι. Αυτή την ανασύνδεση με τον αρχαίο, παγκοσμίως σεβαστό και πάντοτε επίκαιρο πολιτισμό μας προβάλλεται και αναδεικνύεται σ τις εκδηλώσεις των Προμηθείων. Παράλληλα, ως η κορυφαία εκδήλωση της ελληνικής κοσμοθεάσεως, τα Προμήθεια αποσκοπούν στο Κοινό των Ελλήνων ω ς μια Προμηθεϊκή Αμφικτυονία συνεύρεσης και όσμωσης όλων των συλλογικών φορέων και των ρευμάτων του ελληνισμού που αναπτύσσονται στη χώρα μας, αλλά και της ομογένειας, προς τέλεση φιλοσοφικών συζητήσεων, εορταστικών εκδηλώσεων και πολιτισμικών δρώμενων ανά το πανελλήνιο με σκοπό μια νέα πνευματική αναγέννηση. Ευπρόσδεκτοι είναι όλοι-ανεξαρτήτως θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων- εφ’ όσον νιώθουν πως η διαύγεια σκέψης και οι αξίες των προγόνων μας μπορούν ν’ αποβούν βατήρας πνευματικής παλιγγενεσίας και αντίστασης στους μαζικούς ισοπεδωτικούς μηχανισμούς της εποχής μας. Οράτε το μέλλον, ευγένειαν ασκείτε, επαινείτε αρετήν . Έρρωσθε κι ευδαιμονείτε! Εκάς μόνον οι βέβηλοι.
1/ Τι ήτο το Νέκταρ και η Αμβροσία ;

Αμβροσία ελέγετο η τροφή των θεών, γενομένη από το στερητικό ‘α’ και το βροτός(θνητός), το οποίον σημαίνει
Αθάνατος. Οι ποιητές είπαν ότι είναι το κρέας της θυσίας. Ο Αθήναιος λέγει ότι σε όρος της Λυδίας ονόματι Όλυμπον κατεσκεύαζον είδος ποτού εκ μέλιτος και οίνου, και διαφόρων ευωδών χόρτων, και ονόμαζον
Αυτό νέκταρ. Το Νέκταρ εξ άλλου ήτο το προσφιλές ποτό των θεών και η ονομάσία του προέρχεται από το Νέος και Κτέαρ, επειδή διατηρεί νέους τους θεούς και αθάνατους. Πάντως κάθε τι που ανήκει στους θεούς ή είναι μέρος του σώματος τους καλείται κι’ αυτό «Αμβρόσιο »: Τα μαλλιά, τα ενδύματα , τα φορέματα, τα πέδιλα, τοκαλυντικόν έλαιον που αλείφοντο οι θεοί, η τροφή των ίππων των θεών κ.ο.κ. Η θεά Ηρα καθαρίζει το δέρμα της με αμβροσία, ενώ η Αθηνά καθαρίζει με αμβροσία το πρόσωπο της Πηνελόπης. Η Θέτις στάζει μέσα στη μύτη του νεκρού Πατρόκλου νέκταρ και αμβροσία.
. Όσοι λοιπόν έτρωγαν αμβροσία εγένοντο άβροτοι=αθάνατοι. Αλλά αθάνατοι ήσαν μόνον οι θεοί και επομένως μόνον αυτοί είχαν πρόσβαση στην αμβροσία, διότι εθεωρείτο θεία τροφή των αθανάτων. Η Αβροσία ήτο λοιπόν
ιερά τροφή, γλυκεία, αθάνατος, ευώδης. Περί της Αμβροσίας ουδείς είπεν , ούτε περί χρώματος, ούτε περί άλλου τινός χαρακτηριστικού της ποιότητος , εκτός της ευωδίας, και της εικασίας του Ιβίκου περί της γλυκύτητος, περί δε του Νέκταρος λέγει ο Όμηρος , ότι ήτο ερυθρόν και διατηρικόν των σωμάτων, και ευώδες, ως και η Αμβροσία. Ητο δε μεγάλη δυστυχία για τους θεούς, ότε εστερούντο την Αμβροσίαν και το Νέκταρ. Καθώς ηύρεν ο Ερμής τον Αρην άφωνον και κατεξηραμένον, ότε εκράτησαν αυτόν οι Αλωείδαι
δεκατρείς μήνας φυλακωμένον. Ταύτην την παιδίαν εδοκίμαζον οι Θεοί, ότε προέβαινον τον μέγα όρκον της Στυγός. Ενόμιζον δε το Νέκταρ ως το άκρατον, καθαρόν, και καλόν, ή ευώδη οίνον, εξ ού και Νεκτάρειαι
σπονδαί, αι καθαραί και άδολοι, και Νεκτάρειος χιτών, ο λεπτός και καθαρός. Τοιούτον φαγητόν έτρωγον και ποτόν έπινον οι θεοί. Δια τούτο δεν είχον αίμα , αλλά άλλο υγρό, Ιχώρ καλούμενον. Τινές δε νομίζουσιν
Αμβροσίαν και Νέκταρ τα ξηράς και υγράς αναθυμιάσεις , εκ των οποίων ενόμιζον , ότι τρέφονται οι αστέρες , ως και η γήινη ατμόσφαιρα[ΩΓΥΓΙΑ τομ. Α’ σελ. 305, Αθ. Σταγειρίτης, Εκδ. Ελευθέρα Σκέψις]
Πάντως είναι δύσκολο να καθορίσουμε τι ήτο το νέκταρ και η αμβροσία με τις σημερινές μας πτωχές γνώσεις. Δεν αποκλείεται να ήτο κάποιο ελιξίριο ζωής των θεών που τους έκανε αθανάτους, αλλά και των ανθρώπων της «Χρυσής Εποχής» που πέθαιναν υπέργηροι και έμοιαζαν με παιδιά
Στο ΙΧΩΡ γίνεται αναφορά απο αρκετούς Αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, σοφούς και επιστήμονες, με σημαντικότερους τον Όμηρο, τον Πλάτωνα, και τον Ιουλιανό. Η ουσία ΙΧΩΡ (ή ιγώρ) λέγεται ότι κυκλοφορούσε στο αίμα των Ελλήνων θεών και ξεχώριζαν από τους κοινούς θνητούς. Γράφει ο Όμηρος: «ρέε δ’ άμβροτον αίμα θείο, ιχώρ, οις περ τε ρέει μαχάρεσση θεοίσιν». (Ιλιάς Ε 340 και Οδύσσεια 405).
Κατά τον Πλάτωνα «ο ιχώρ, το υγρόν, ο ορός του αίματος είναι απαλός
της μαύρης και της οξείας χολής είναι δριμύς, όταν αναμειγνύεται ένεκα
θερμότητας με αλμυρά συστατικά, τότε το ονομάζουμε οξύ φλέγμα».
(Πλάτων, Τίμαιος, 39, 3).
Κατά την άποψη των φιλοσόφων και αρκετών Ελλήνων σοφών και
ανθρώπων του πνεύματος, πιστεύεται ότι ο ΙΧΩΡ είναι αθάνατη,
άφθαρτη ουσία και δεν υπόκειται στούς νόμους σύνθεσης και αποσύνθεσης. Είναι η ουσία που έρεε στο αίμα των Ολύμπιων θεών και ρέει στο αίμα των πυροφόρων Ελλήνων. Οι κοσμολόγοι θα το ονόμαζαν την Πρώτη(εν δυνάμει) Ουσία εκ της οποίας εκπηγάζουν τα πάντα. Είναι η ουσία που ενεργοποιείται από την ακτινοβολία του Σείριου και αφυπνίζει όσους έχουν Ελληνικά γονίδια.

2/ Το Ιχώρ των Θεών και τα UFO

Η Ελληνική Μυθολογία με αναφορά της στον γίγαντα Τάλω γράφει οτι στο αίμα του κυκλοφορούσε το ΙΧΩΡ. Το θείο ΙΧΩΡ του παρείχε την ιδιότητα να πυρακτώνεται και να έχει τεράστιες δυνάμεις. Φημολογείται ότι πρίν μερικά χρόνια οι Γερμανοί βρήκαν τα συντρίμια ενός ιπτάμενου δίσκου και σε ένα από τα κομμάτια του ήταν γραμμένη με αρχαιοελληνική γραφή η λέξη ¨ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ¨ Μα και σε άλλες αναφορές λέγεται, οτι πολλά από τα ιπτάμενα αντικείμενα (UFO) φέρουν το γράμμα Ε¨ που σχηματίζουν τα αστέρια του Σειρίου
Αν όλα αυτά είναι αλήθεια ενισχύεται η άποψη ότι οι Έλληνες είναι
παιδιά των Ανρομείδειων που κατοίκησαν τον Σείριο και κατόπιν την Γή. Ο Σείριος ήταν γνωστός στους Έλληνες από τα πανάρχαια χρόνια. Στις αρχές της ευρωπαϊκής κλασσικής περιόδου, ο αστερισμός αυτός αναπαριστούσε τον Λαέλαπο, το λαγωνικό του Ακταίωνος ή μερικές φορές το λαγωνικό της Πρόκριδος, νύμφης της Άρτεμης, ή το λαγωνικό που έδωσε η Ηώς στον Κέφαλο, τόσο ξακουστό για την ταχύτητα του ώστε ο Δίας το ανύψωνε στον ουρανό. Ο Μέγας Κύων (ή ίσως απλά ο αστέρας Σείριος) είναι το κυνηγόσκυλο του Ωρίωνα, το οποίο καταδιώκει το Λαγό ή βοηθά τον Ωρίωνα στην μάχη του κατά του Ταύρου, όπως αναφέρουν ο Άρατος, ο Όμηρος και ο Ησίοδος. Οι αρχαίοι Έλληνες αναφέρονται σ' ένα μόνο σκύλο, αλλά στα χρόνια των Ρωμαίων, ο Μικρός Κύων αναφέρεται ως ο δεύτερος σκύλος του Ωρίωνα. Ο Άλφα του Μεγάλου Κυνός, γνωστός και σαν Σείριος, είναι ο λαμπρότερος αστέρας, εάν εξαιρέσουμε τον Ήλιο, για τον παρατηρητή στη Γη. Είναι επίσης ένας από τους πλησιέστερους αστέρες. Το όνομα του αστέρα σημαίνει καυτός, εφόσον ο καλοκαιρινός καύσωνας σημειωνόταν αμέσως μετά την ανατολή του Σείριου κατόπιν συνόδου με τον Ήλιο. Οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν τέτοιες καλοκαιρινές μέρες κυνικά καύματα, καθώς μόνο οι κύνες ήταν αρκετά τρελοί για να βγουν έξω στον καύσωνα, μ' αποτέλεσμα ο αστέρας Σείριος να ταυτιστεί με κύνες. Ο αστερισμός έτσι έλαβε την ονομασία Μέγας Κύων.
Οι Θεοί που κατήλθαν από τον αστερισμό του Σείριου επέλεξαν σαν χώρο διαμονής την σημερινή ΕΛΛΑΔΑ που την ονόμασαν τότε ΣΕΛΑΣ, ΗΕΛΛΑΣ ή ΕΛΛΑΣ. Αυτό χρονολογείται 30.000 περίπου και πλέον χρόνια. Πέραν αυτής της μυθολογικής θεωρίας οι οι Έλληνες είναι γηγενείς, η γλώσσα τους Ιαπετική και δεν είναι απόγονοι
των ανύπαρκτων Ινδοευρωπαίων, όπως υποστηρίζουν οι σιωνιστές.
Η αλήθεια αποκρύπτεται εσκεμμένα. Τελευταία Γάλλοι βιολόγοι αποφάνθηκαν ότι στό D.N.A των Ελλήνων υπάρχουν κάποια χρωματοσώματα που τους καθιστούν διαφορετικούς. Ο ΙΧΩΡ μεταδίδεται από τον άνδρα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες εύκολα νομίζω πως μπορούμε να κατανοήσουμε σε τι οφείλεται το μένος κατά των Ελλήνων. Εύκολα μπορούμε να κατανοήσουμε την αγωνία τους να δημιουργήσουν μέσω της γεννετικής το νέο είδος. Ενα είδος που θα υποτάσσεται στα σχέδια τους. Προσπαθούν να υποκαταστήσουν τον ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ. Εύκολα μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί:
1/ Οι Έλληνες είναι στο στόχαστρο της "παγκοσμιοποίησης".
2/ προσπαθούν 2.000 χρόνια και πλέον τις προσμείξεις, την διάβρωση και την αφομοίωση τους .
3/ Τέλος γιατί οι Έλληνες αντιδρούν σθενερά στην παροχή ιθαγένειας στους λαθρομετανάστες και στους σιωνιστές και τουρκομογγόλους που τους προωθούν οποίοι σκοπό έχουν να πραγματοποιήσουν την Ελληνοκτονία , Εθνοκτονία και εμιμειξία του Ελληνικού Έθνους.
ΑΔΙΚΑ ΟΜΩΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΔΙΚΑ ΜΑΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΝ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ Ο ΙΧΩΡ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑ ΑΝΑΛΕΙΩΤΗ ΑΥΘΑΡΤΗ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΤΗ . ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΤΟΥΤΟ ΕΧΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΓΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Όμως τα περί Σειρίου και UFO μην τα παίρνετε τοις μετρητοίς για να έχουμε καλό μέτρημα διότι δεν έχουν ακόμη αποδειχθεί επιστημονικά.

3/ Το Κέρας της Αμαλθείας

Στο τελευταίο μου ταξίδι στις Ινδίες συνήντησα τον Καναδό καθηγητή της Αγγλικής φιλολογίας κ. Timothy Watson, ο οποίος διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Νοτίου Κορέας.
Του μίλησα για το Αιγαίο, την κοιτίδα του παγκόσμιου πολιτισμού και μεταξύ άλλων η συζήτηση μας περιεστράφη και στο Νέκταρ και την Αμβροσία, την τροφή των θεών. Του είπα ότι: "παρά το στερητικόν 'α' ήτο ελιξίριον αιώνιας ζωής, όποιος δε βρωτός ετρέφετο με αυτήν εγένετο αθάνατος. Δικαίως λοιπόν ωνομάζετο θεία τροφή αθανάτων. Εξ αυτής έχουμε την Αμβροσία τροφή , το Αμβρόσιον έλαιον, τα Αμρόσια πέδιλα, την Αμβρόσια νύκτα και τον Αμβρόσιο ύπνο, που σημαίνει γλυκύς, αθάνατος, ευώδης ιερός, θείος και ενίοτε θαυμαστός και άφθαρτος . Πριν ευρεθεί η Αμβροσία οι θεοί ωσφραίνοντο μόνον την κνίσσαν των θυσιαζομένων ζώων. Η Αμβροσία εφάνη το πρώτον ρέουσα εκ του κέρατος της Αμαλθείας, με την γέννηση του Διός . Λέγεται ότι το Νέκταρ έρρεε από το ένα κέρας, το επωνομαζόμενον της Αμαλθείας και η Αμβροσία από το άλλο . Άλλοι λένε ότι η τροφή αυτή ήτο ξηρά, ενώ άλλοι υγρά, ή πυκνόρευστος όπως το νέκταρ. Αλλά το επικτατέστερον είναι ότι έτρωγαν την Αμβροσίαν και έπινον το Νέκταρ-όπως λέγει ο Όμηρος . Ο όρκος λέγει ότι ήτο εννεάκις γλυκυτέρα του μέλιτος. Όταν εθυσίαζον εις τον Κτήσιον Δία ανεμίγνυον μέλι, ύδωρ και χυμόν διαφόρων καρπών και κατεσκεύαζον είδος σπονδής, την οποίαν ονόμαζον Αμβροσίαν, μετεχειρίζοντο δε αυτήν και ως χρίσμα καθαρτικόν και ευώδες. Τέλος να σημειώσουμε ότι υπήρχαν δύο είδη Αμβροσίας, μία για τους Θεούς και μία για τις Νύμφες, η οποία ήτο κατωτέρας ποιότητος"

4/ Το «Δένδρον» Πανάκεια στην Κορέα

Όμως ο φίλος καθηγητής κ. Τιμόθεος Γουάτσον, συνέχισε την έρευνα του και μου έστειλε την εξής λίαν ενδιαφέρουσα πληροφορία απο την μακρινή Κορέα, αναφορικά με την Αμβροσία, την οποία σας παρουσιάζω εν μεταφράσει:
"Φίλε μου θυμάσαι που μιλούσαμε για την ΑΜΒΡΟΣΊΑ στην διάσκεψη(μιλάει για την διάσκεψη που συμμετείχαμε στο Ιδρυμα Γκάντι για την Μη-Βια), για το νέκταρ των θεών ; Λοιπόν στην Κορεατική Χερσόνησο φύεται ένα δένδρο του οποίου το Λατινικό όνομα είναι "( DENTRO PANAX )"ΔΕΝΔΡΟ ΠΑΝΑΧ” Τούτο έχει ένα χυμό ή λάδι το οποίον εάν τρυπηθεί θα γέμιζε ένα Κινεζικό φλιτζάνι τσαγιού. Ο Τσεγκίς Χαν το εκτιμούσε υπερβολικά και το έπινε σαν τονωτικό μετά την μάχη. Λέγεται ότι αυτό ήτο αρκετές φορές δυνατότερο σαν ελιξίριο ή τονωτικό απο την πανάκεια(ginseng ) Έχει χρώμα χρυσόχρουν και οι Κορεάτες το χρησιμοποιούσαν να βάφουν τα στέμματα και άλλα χρυσά κοσμήματα . Μοιάζει με πραγματικό χρυσό και έγινε σκληρότερο και περισσότερο λαμπρόν στο φως του ηλίου. Αυτό εθεωρείτο ότι απορροφά την ηλιακή ακτινοβολία. Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα απο τα ελιξίρια των νέων ή των αλχημιστικών τύπων. Εάν τούτο δύναται να απορροφά την ηλιακή ακτινοβολία, τότε άν εισαχθεί είναι περισσότερο πιθανόν να μπορεί να αναχαιτίσει βλάβες στα κύτταρα του DNA ένεκα της δηλητηριώδους υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας, ούτω προάγει την μακροζωία. Το γεγονός ότι είναι χρυσόχρουν είναι επίσης σηματντικόν, διότι τούτο είναι το χρώμα του ηλιακού φωτός και ο Ήλιος είναι πηγή ζωής όλων των ζώντων. Το χρώμα και η ουσία του ΧΡΥΣΟΥ πάντοτε σχετίζεται με την αλχημεία και η αλχημεία σχετίζεται με τα μυστικά της αθανασίας.
Απορώ εάν το "DENTRO PANAX " φύεται και στην Ελληνική Χερσόννησο και εάν αυτό μπορούσε να είναι η πηγή του νέκταρος των θεών , "AMBROSIA"
Βέβαια του έγραψα για να τον ευχαριστήσω για την πολύτιμη πληροφορία ότι δεν ήσαν Λατινικές οι λέξεις "DENTRO PANAX " , αλλά σαφώς Ελληνικές. Τον πληροφόρησα επίσης ότι ο πρώτος πολιτισμός στον κόσμο είναι ο Πολιτισμός του Αιγαίου, (ηλικίας άνω των 80.000 ετών) και από εκεί εξακτινώθηκε σε πανάρχαιες εποχές σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οπου κι' αν πάει κανείς συναντά παρόντα τον Ελληνικό πολιτισμό. Το DENTRO PANAX δεν είναι άλλο απο το ΔΕΝΔΡΟΝ ΠΑΝΑΚΕΙΑ που ο μύθος του σώζεται ακόμη στην μακρυνή Κορέα, όπως σώζεται και ο μύθος του Δάφνη και της Χλόης, χορόδραμα που είδε ο γράφων στην Όπερα της Πιόνγκ Γιάγκ. Βέβαια θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο τόμο για την Ελληνική παρουσία στις Ινδίες. Οι Ινδίες είναι η "Κιβωτός" του προϊστορικού Ελληνισμού, δεδομένου ότι εκεί δεν συνετελέσθη ο βίαιος εκχριστιανισμός και η βαρβαρική καταστροφή του Ελληνικού Πολιτισμού, όπως συνέβη παρ' ημίν. Κλείνοντας αυτήν την παράγραφο θέλω να ευχαριστήσω τον φιλέλληνα καθηγητή κ. Τιμόθεο Γουάτσον .

5/ Ο Πλανήτης Δίας

Ο Πλανήτης Δίας πήρε το όνομα του μεγαλυτέρου θεού του Ολυμπιακού πανθέου και αυτό δεν είναι τυχαίο γεγονός. Αν μη τι άλλο φανερώνει κάποια γνώση των αρχαίων Ελλήνων του Ηλιακού μας συστήματος, δεδομένου ότι ο πλανήτης αυτός είναι ο μεγαλύτερος του ηλιακού μας συστήματος. Ο Δίας είναι ένας δεύτερος Ήλιος μέσα στο Ηλιακό μας σύστημα. Η μάζα του είναι περισσότερη από το διπλάσιο της συνολικής μάζας όλων των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος. Επομένως υπάρχει λόγος , που ο συγκεκριμένος πλανήτης ωνομάσθηκε έτσι κι ’αυτοί που τον ονόμασαν γνώριζαν καλά το πλανητικό μας σύστημα.


Το Πέρασμα της Σκύλλας & Χάρυβδις- Η Βαρυτική Σφενδόνη

Οι οδηγίες της Κίρκης προς τον Οδυσσέα για τον τρόπο που μπορεί να περάσει το στενό χωρίς να χαθεί , δείχνουν βαθειά γνώση της υδροδυναμικής των στροβίλων. Τον στρόβιλο ή θαλάσσια δίνη προκαλούσε ένα τέρας , η Χάρυβδις Στην πραγματικότητα όμως η δίνη προκαλείται από την ανώμαλη διαμόρφωση του βυθού που φθάνει μάλιστα στο σημείο να αποκαλύπτει και να κατακλύζει υπόγειες σπηλιές, με αποτέλεσμα να ακούγεται και ο τρομακτικός γδούπος που περιγράφεται στην Οδύσσεια. Σύμφωνα με τις οδηγίες της Κίρκης το πλοίο έπρεπε να μπεί στον στρόβιλο εφαπτομενικά , δηλαδή υπό πολύ μικρή γωνία και με μεγάλη ταχύτητα , γιατί διαφορετικά θα το τραβούσε στο κέντρο και θα το εξαφάνιζε. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο θα έπρεπε να βγεί από την δίνη. Σημειώστε ότι αυτή είναι η μέθοδος της "Βαρυτικής Σφενδόνης" Για να φύγει από το ηλιακό μας σύστημα ένα διαστημόπλοιο , το θέτουμε σε τροχιά γύρω από τον Δία , αυτό επιταχύνεται και σε κάποια στιγμή με πολύ μικρή ενέργεια εκτοξεύεται προς το εξωτερικό διάστημα χωρίς μεγάλη κατανάλωση ενέργειας .
Μάλιστα ο ως άνω ερευνητής-καθηγητής τολμά να δηλώσει ότι αν δεν είχε καταρρεύσει ο Μυκηναικός Πολιτισμός θα είχαμε την Βιομηχανική Επανάσταση στα 1000 π.Χ αντί για τον 18 ον αιώνα μ. Χ. Ομως καίτοι η Ιλιάδα και Οδύσσεια αποτελούν τα Ευαγγέλια των Ελλήνων αυτοί έχουν εγκολπωθεί και λατρεύουν την ψυχοφθόρο και αντιεπιστημονική Εβραική Βίβλο , η οποία γέμει εγκληματικών , κακουργηματικών και ρατσιστικών πράξεων . Ηλθε λοιπόν ο καιρός ο Ελλην και ο κάθε λογικός άνθρωπος στον κόσμο να κάνει την θεολογική και φιλοσοφοική του επανάσταση και να πετάξει την Βίβλο στα σκουπίδια της Ιστορίας. Διότι μέσα από την Βίβλο ανακαλύπτεις το μίσος, τον δόλο , την διαφθορά, το έγκλημα, την πορνεία, την διαρπαγή, τον ρατσισμό, την αιμομιξία. Επίσης στην Βίβλο ανακαλύπτεις τον δεσποτισμό , τον διχασμό, την λαγνεία προς τον θάνατο και την Δευτέρα Παρουσία αλλά και τους πολέμους και τα Ολοκαυτώματα και αυτά ανακυκλίζονται σήμερον στον κόσμο. Αντίθετα λέγει ο καθηγητής Παιπέτης" η Ιλιάδα και Οδύσσεια είναι απαλλαγμένα από δόγματα και δεισιδαιμονίες, δίδαξαν στους Ελληνες την γλώσσα, ιστορία, συμπεριφορές και υπερηφάνεια" Κατά τον καθηγητή Παιπέτην"Τα Ομηρικά Επη κρύβουν μέσα τους προηγμένες γνώσεις επιστημών , όπως π.χ Ιατρικής, Μαθηματικών, Φυσικής, Αστρονομίας, Μηχανικής κ.α. Το βάθος της γνώσης αυτής οι επιστήμονες θα προεσεγγίζουν για πολλά χρόνια ακόμη, ακολουθώντας την εξέλιξη της σύγχρονης Επιστήμης"