ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ

Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης –Αμφικτύων

ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

ΤΡΙΤΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ


ΟΜΗΡΟΥ ΗΛΙΑΣ

ΡΑΨΩΔΙΑ Α’

ΕΧΘΡΑ ΒΑΣΙΛΕΩΝ- ΑΡΧΑΙΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ- ΔΙΧΟΝΟΙΑ

Κωνσταντίνε είναι καιρός να μπούμε στην Ιλιάδα του Ομήρου για να γνωρίσεις τους θεούς μας και τους προγόνους μας στο ωραιότατο αυτό ποίημα. Να γνωρίσεις τα προτερήματα , αλλά και τα ελαττώματα της φυλής μας, την ανδρειοσύνη της, τη λεβεντιά της , τα μίση της και τα πάθη της. Κι’ αν λένε ορισμένοι αμαθέστατοι σήμερα ότι δεν είμαστε γνήσιοι Ελληνες είναι αυτό το πανάρχαιο ποίημα που τους διαψεύδει , διότι μοιάζουμε με τους προγόνους μας σαν δύο σταγόνες νερού. Μέσα στα αγιασμένα ύδατα της Ιλιάδος θα βαπτισθείς στα όσια και ιερά της φυλής μας και θα νοιώσεις υπερηφάνεια που είσαι Έλληνας. Θα γνωρίσεις ακόμη ότι σ’ αυτόν εδώ τον τόπο υπάρχει πολιτισμός από αμνημονεύτων χρόνων , ακόμη και πριν από τον Κατακλυσμό. Αυτός δε ο πολιτισμός έχει αφήσει βαθειά ίχνη στην ψυχή του Ελληνα , έτσι ώστε οι άλλοι βάρβαροι –ή οι ολιγότερο πολιτισμένοι λαοί- να μας θεωρούν ως αιρετικούς εμάς τους Ελληνες και να μας μισούν διότι δεν είμαστε σαν αυτούς , τυποποιημένοι, μονολιθικοί και μονόπλευροι.
Παππού την έχω διαβάσει όταν ήμουν μικρός σε παιδικά βιβλία αλλά τώρα εσύ θα με μπάσεις στην ουσία.
[Σχολίαση. Η εξαίρετη μετάφραση ανήκει στους πνευματικούς ανθρώπους του περασμένου αιώνος Ιάκωβο Πολυλά και Αλέξανδρο Πάλλη και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ» το 1932. Περιήλθε στον γράφοντα από τον αείμνηστο σοφότατο θείο μου, Παναγιώτη Κωνσταντινίδη-Τριφύλιο, συγγραφέα, διανοούμενο, ευπατρίδη και άνθρωπο με βαθειά μόρφωση και ανθρωπιά ]

Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ
Στην Ιλιάδα, το σύμβολο της ψυχής είναι η ωραία Ελένη. Αν δούμε τα δύο έργα συγκριτικά, μπορούμε να πούμε ότι στην Ιλιάδα η αθάνατη ψυχή του ανθρώπου, αυτή που δε χρειάζεται να εξελιχθεί γιατί είναι τέλεια, αυτή που μένει σταθερή στο κέντρο της είναι η Ελένη . Είναι το πρόσωπο που το όνομά της συμβολίζει το Φως, την Ελλάδα(πετρώδης χώρα του φωτός εκ του Ελ=φως και του Λά=λίθος) αλλά και την αιώνια γυναίκα, την ομορφιά, τον έρωτα. , την συζυγική απιστία και την νοσταλγία της επιστροφής στην πατρίδα της , στην συζυγική της κοίτη, στον άνδρα της και στα παιδιά της Ο άνθρωπος- Μενέλαος , που είναι παντρεμένος μαζί της, μετά από την απαγωγή από τον Πάρι, αισθάνεται βαριά πληγωμένος και μαζί του και ο βασιλιάς-αρχιστράτηγος Αγαμέμνων και ολόκληρο το Ελληνικό στράτευμα. Ο Μενέλαος αισθάνεται επίσης προδομένος από τον δεσμό της γυναίκας του με τον άγνωστο αλλά γοητευτικό επισκέπτη που κατεχράσθη την φιλοξενία του και του πήρε εκόντας άκοντος την γυναίκα του. Αυτό το τελευταίο δίλημμα είναι που τον κατατρώγει και η αμφιβολία μέσα του γίνεται ερινύα που του θολώνει την σκέψη.

Παππού πως έγινε η απαγωγή της Ελένης από τα ανάκτορα του Μενελάου στη Σπάρτη; Ακολούθησε μήπως με την θέληση της τον όμορφο βασιλόπουλο της Τροίας για να δοκιμάσει καινούργιες συγκινήσεις, η αρπαγή έγινε δια της βίας , οπότε η Ελένη εξιλεώνεται στα μάτια του; Αν έχουν έτσι τα πράγματα τότε το φταίξιμο είναι δικό του .
Κωνσταντίνε δεν αποκλείεται κάποια του πράξη ή παράλειψη στα συζυγικά του καθήκοντα οδήγησαν στην επαίσχυντη απαγωγή. Όλα αυτά τα συναισθήματα και τα διλήμματα τον βασάνιζαν συνεχώς και του έτρωγαν τα σωθικά σαν τον αετό που έτρωγε το ήπαρ του Προμηθέα. Παράλληλα όμως του φούντωναν τον πόθο για την Ελένη , που μπορεί αυτή τη στιγμή που συλλογιζόταν αυτά να κοιμάται και να συνευρίσκεται με τον αγαπημένο της , χλευάζοντας τον γέρο-Μενέλαο . Δύο κόσμοι αντίθετοι : Η Ελένη είχε γίνει το σύμβολο της γυναικείας ομορφιάς και απιστίας στον κόσμο, σε αντίθεση με την Πηνελόπη που ήτο το σύμβολο της συζυγικής πίστεως. . Πως άραγε τον αντίκριζαν στο Ελληνικό στράτευμα;; Άλλοι ασφαλώς θα τον λυπόνταν , ενώ άλλοι θα τον λοιδορούσαν και μερικοί θα τον μισούσαν που τους έφερε στην Μικρά Ασία, μακριά από τα σπίτια τους και τους δικούς τους σε ένα πόλεμο που λίγο τους ενδιέφερε. Αναλαμβάνουν μια πρωτοφανή σε προσπάθεια , κόπους , έξοδα, κινδύνους υπερπόντια εκστρατεία για να επανακτήσουν την χαμένη τιμή τους και να αποκαταστήσουν την τρωθείσα αξιοπρέπεια , στην αθάνατη ψυχή της Ελένης. Την Ελένη ότι και να είναι κανείς δεν την μισεί γιατί είναι γυναίκα , έχει την γυναικεία ψυχή, τα γυναικεία θέλγητρα, την καίει ο έρωτας για τον άνδρα και ο καθένας την βλέπει σαν δική του γυναίκα έστω και με την φαντασία του. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι και η Ιλιάδα και η Οδύσσεια συμβολίζουν τον εσωτερικό πόλεμο, με κάποιες διαφοροποιήσεις όμως. Στη Ιλιάδα ο άνθρωπος μάχεται για τον έλεγχο και την κατάκτηση της προσωπικότητάς του, για τον έλεγχο του ψυχισμού του (Ελένη) και τελικά το καταφέρνει. Ας θυμηθούμε εδώ ότι οι Αχαιοί παίρνουν την Τροία χάρη στο σχέδιο του πολυμήχανου Οδυσσέα. Αυτό που κυριαρχεί λοιπόν είναι το Κάμα-Μάνας, ο βασιλιάς της προσωπικότητας. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα στην εξελικτική πορεία του ανθρώπου, αλλά δεν είναι το τέρμα. Στην Ιλιάδα οι Έλληνες έχουν μαζί τους σύμμαχο τους την πλουτοφόρο Ήρα και αυτό μαρτυρεί τον εσωτερικό σκοπό της εκστρατείας στην Τροία που δεν ήτο η Ελένη , αλλά η απόκτηση μεγάλου πλούτου από τον έλεγχο των Στενών και την κατάκτηση των εύφορων παραποτάμιων εκβολών του Σκαμάνδρου και των άλλων ποταμών της Μικράς Ασίας.

ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΣ (ΕΧΘΡΑ ΒΑΣΙΛΕΩΝ)

(Ομήρου Ιλιάς 1-5) Τραγούδησε μας θεά , το φοβερό θυμό του Αχιλλέως, που τόσες πίκρες έφερε στους Αχαιούς και τόσες έστειλε ψυχές στον Άδη, ψυχές παλληκαριών, που τα ωραία κορμιά τους έγιναν σπαράγματα των σκυλιών και των ορνέων. Τούτο ήταν το θέλημα του Διός απ’ τη στιγμή που ο λεβέντης γυιός του Πηλέως, ο Αχιλλεύς και ο γυιός του Ατρέως, ο αρχηγός των βασιλέων, ο Αγαμέμνων εφιλονίκησαν μεταξύ τους κι’ εχωρίθηστηκαν.
Ποιός άραγε, από τους θεούς τους έβαλε ν’ αλληλοφαγωθούνε;

Σχολίαση:
Ο Αχιλλεύς είναι ημίθεος, γιός του Πηλέως εκ της Νηρηίδος Θέτιδος
και είναι στο σώμα άτρωτος, πλην της πτέρνης του. Εκεί μόνον ήτο
τρωτός
Ο Προκατακλυσμιαίος Πολιτισμός
Ο Όμηρος εν αρχή της Ιλιάδος επικαλείται την Μούσα «Άνδρα μοι έννεπεν Μούσα πολύτροπον» για να ψάλει τον φοβερό θυμό του Αχιλλέως. Τι αλληγορεί όμως η μούσα ; Πρόκειται μήπως για τα γραπτά που υπήρχαν στα μουσεία περί των προηγουμένων πολιτισμών και αυτά επικαλείται ο Όμηρος για το ποίημα του ; Δεδομένου ότι ο Όμηρος :
α/ Έγραψε τα Έπη είτε σαν αυτόπτης μάρτυς του Τρωικού Πολέμου, ή συγκέντρωσε το υλικό των ποιημάτων του από προγενεστέρους.
β/ Ο Τρωικός Πόλεμος έγινε είτε την 2η χιλιετία ή την 4ην χιλιετία π. Χ,
τούτο δείχνει ότι η εποχή αναφέρεται στον Προκατακλυσμιαίο Πολιτισμό, και την τεχνολογία εκείνη θέλει να δώσει ο Όμηρος μέσα από σιβυλλικά και ανεξήγητα για τα ανθρώπινα μέτρα αποσπάσματα που αφορούν τους θεούς. Αυτά δεν μπορούσαν να εξηγήσουν οι άνθρωποι των προηγουμένων γενεών και μίλησαν για «Μυθολογία» ωσάν να επρόκειτο για ψέμματα και φαντασίες του Ομήρου. Όμως ο Όμηρος, όπως απέδειξαν οι ανακαλύψεις της Τροίας, της Πελλάνας και άλλων τόπων, δεν είναι φαντασίες. Ο Όμηρος είναι θετικός και λέει την αλήθεια , άλλο αν οι άνθρωποι των μετέπειτα εποχών και μέχρι πρότινος δεν μπορούσαν να τα κατανοήσουν και να τα εξηγήσουν δεν φταίει γι’ αυτό. Φταίει η δογματική αντίληψη που επεκράτησε στον κόσμο εδώ και 1700 χρόνια, ήτοι μετά την καταστροφή του Ελληνικού Πολιτισμού. Όμως σήμερα με την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας εξηγούνται αρκετά πράγματα και αυτά φιλοδοξεί να δώσει ο γράφων στο μέτρο που θα μπορέσει να ερμηνεύσει τα παράξενα και σκοτεινά σημεία της ζωής και της συμπεριφοράς των θεών και των γεγονότων που αναφέρονται σ’ αυτούς. Οι Έλληνες θεοί σε αντίθεση με το θεό των μονοθεϊστικών θρησκειών, δεν κάνουν θαύματα. Ο,τι κάνουν οι άνθρωποι το κάνουν με την βοήθεια της τεχνολογίας και των φυσικών δυνάμεων . Δεν είναι θεοί ακίνητοι και στατικοί, ούτε άυλοι και υπερφυσικοί, αλλά έχουν ανθρώπινες ανάγκες, κινούνται, ζουν, ταξιδεύουν, χαίρονται τη ζωή, δημιουργούν σχέσεις μεταξύ τους και με τους ανθρώπους. Εκεί που διαφέρουν είναι ότι οι θεοί είναι αθάνατοι, ενώ οι άνθρωποι θνητοί.
Όλα όμως δείχνουν ότι ο Όμηρος όταν ομιλεί για τους θεούς , αναφέρεται σε προγενέστερη εποχή, δηλαδή στο Χρυσούν Γένος που έζησε πριν από 8.000 χρόνια. Σ’ εκείνη την εποχή εξ άλλου ανάγεται και ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνος ήτοι 12.000 χρόνια π. Χ Εκ των πληροφοριών που γνωρίζει ο Όμηρος δεν θα δώσει τα πάντα, αλλά κατ’ επιλογήν αυτά που θέλει και αυτά που θεωρεί αναγκαία να μάθουν οι επόμενες γενεές. Εκείνο που χαρακτηρίζει ολόκληρο το έργο του Ομήρου είναι η λεπτομερής και γλαφυρή περιγραφή σε ό, τι αφορά τους ανθρώπους της εποχής του ή και των προηγουμένων εποχών και η φειδώ και λιτότητα των περιγραφών του σε ό,τι αφορά τους θεούς. Μας δίνει παράξενα ταξίδια, τον περίτεχνο εξοπλισμό των θεών, τα οχήματα των θεών, την ανάγκη των θεών για μετακινήσεις και τόσα άλλα συμβαίνοντα στο αθάνατο γένος, χωρίς περιττά σχόλια και εκτενείς περιγραφές. Προκειμένου για τους θεούς είναι λίαν συνοπτικός , στο έπακρον λιτός και συχνότατα γίνεται και δυσνόητος και σκοτεινός , διότι παραπέμπει σε τεχνολογία που δεν διέθεταν οι άνθρωποι του Τρωικού Πολέμου , αλλά μόνον οι θεοί. Να φαντασθούμε ότι ο Όμηρος ήτο τόσο φαντασιόπληκτος που να είχε την διαίσθηση ότι κάποια μακρινή εποχή το ανθρώπινο γένος θα έφθανε να αποκτήσει αυτήν ή παραπλήσια τεχνολογία και να κάνει αυτά τα αξιοθαύμαστα εγχειρήματα που κάνουν οι θεοί ; Πρέπει να θεωρείται αδιανόητον και εξωπραγματικό. Ίσως αν έδινε τότε περισσότερες λεπτομέρειες ούτε κατανοητές θα γίνονταν από τους ανθρώπους της εποχής του και ενδεχομένως να γινόταν στόχος των για βεβήλωση των θεών. Εδώ ο Μυστικός Κώδικας του Νταβίνσκι ξεσήκωσε σάλο διότι έγραψε ότι ο Χριστός είχε σύζυγο την Μαρία Μαγδαληνή και έκανε μαζί του δύο παιδιά. Πολύ περισσότερο στην εποχή του Ομήρου , δεν θα γινόταν ούτε κατανοητός, ούτε συγχωρητέος για ασεβείς αναφορές προς τους θεούς και για τεχνολογίες που ήσαν άγνωστες στον κόσμο. Γι’ αυτό πιθανότατα τα έδωσε αλληγορικά με κατανοητούς όρους , λ. χ αντί να πει πύραυλοι ή ιπτάμενοι δίσκοι λέγει φτερωτοί ίπποι, ή άρματα, αντί να πει θαλάσσιο σκάφος του Ποσειδώνος λέγει το άρμα του Ποσειδώνος, περιγράφει την Θέτιδα και την Ίριδα σαν γοργόνες της θάλασσας που μας παραπέμπει ευκόλως σε υποβρύχια ή και βαθυσκάφη κ.ο.κ. Ωστόσο οσάκις μιλάει για τους θεούς υπάρχει στο λόγο του παρών, ο παράγων προηγμένη τεχνολογία. Δεν δίνει λοιπόν λεπτομέρειες για τα συμβαίνοντα στους θεούς , ούτε δίνει μακροσκελείς περιγραφές και παρομοιώσεις όπως συνηθίζει να κάνει για τους κοινούς ανθρώπους , παρά μόνον τα απολύτως αναγκαία, κι’ αυτά υπό αλληγορική μορφή. Ωστόσο σε μερικά σημεία δίνει ορισμένες πληροφορίες που φανερώνουν ότι κάτι άλλο κρύβει στο λόγο του. Λόγου χάριν ομιλεί για ίππους που τους περιβάλλει η ομίχλη., λέγει ότι τα άρματα των θεών στον ουρανό πετούν με θόρυβο, και ότι πετούν με άλματα κ. ο. κ. Επίσης χρησιμοποιεί ορισμένες περίεργες λέξεις, όπως λ. χ την αμβροσία για να περιγράψει την τροφή των θεών και των ίππων των θεϊκών αρμάτων, που με λίγη φαντασία μπορούμε να καταλάβουμε ότι πρόκειται για τον ανεφοδιασμό των θεών και των οχημάτων των σε τροφή και καύσιμα.
Είναι γεγονός ότι ο Όμηρος μιλάει για δύο κόσμους: τον κόσμο των ανθρώπων και τον κόσμο των θεών. Οι άνθρωποι δεν έρχονται σε επαφή με τους θεούς , ούτε ανεβαίνουν στα οχήματα τους και πολύ περισσότερον δεν διαθέτουν την τεχνολογική γνώση των θεών για να κατανοήσουν λεπτομέρειες. Σαν να ομιλούν σήμερα Αμερικανοί και Ευρωπαίοι επιστήμονες από την μια μεριά με μια απομονωμένη από τον πολιτισμό φυλή στα βάθη της ζούγκλας του Βόρνεο. Πως είναι δυνατόν να τους μιλήσεις-όχι φυσικά για τα αεροπλάνα που τα βλέπουν να πετούν στον ουρανό- αλλά για την μοριακή βιολογία, για τα διαστημικά προγράμματα του μέλλοντος, για νέα μοντέλα κομπιούτερ κ. α Όλα αυτά θα ήσαν ακατανόητα στους αγρίους της ζούγκλας, αν έχουν μείνει μερικοί ακόμη εκεί μετά την εξαφάνιση των τροπικών δασών.

Η ΔΟΛΕΡΗ ΕΡΙΣ



Κωνσταντίνε, από το πρώτο κεφάλαιο ο Όμηρος ομιλεί για το σαράκι της φυλής μας την Διχόνοια. Αυτό έπρεπε να είναι το πρώτο μάθημα στα Ελληνικά σχολεία για να μπορέσουμε να μετριάσουμε τον ύπουλο αυτό εχθρό που τρώει τα σωθικά μας και μας εμποδίζει να μεγαλουργήσουμε.
Με την ερώτηση «Ποιος άραγε από τους θεούς τους έβαλε ν’ αλληλοφαγωθούνε;» ο Όμηρος ασκεί κριτική στην ατελή φύση του ανθρώπου και αμφισβητεί ευθέως τους Θεούς. Από την άλλη μεριά ψέγει την αλαζωνεία του βασιλέως και αρχιστρατήγου των Ελλήνων Αγαμέμνονος , ο οποίος φέρθηκε σκληρά στον Χρύση, τον ιερέα του Απόλλωνος. Μια τέτοια κριτική θα ήτο αδιανόητη ακόμη και στις μέρες μας στις χώρες που υιοθετούν αυταρχικά συστήματα Ανατολικού τύπου. Εξ άλλου βλέπουμε ότι το εξουσιαστικό σύστημα από τότε μέχρι σήμερον έχει τα ίδια αυταρχικά και αλαζονικά συστατικά. Οι Τούρκοι στρατοκράτες αρνούνται ως σήμερον(2010) να δώσουν στις πονεμένες μανάδες των αγνοουμένων Κυπρίων της εισβολής του 1974 ακόμη και πληροφορίες γι’ αυτά, πολύ περισσότερον να επιστρέψουν τα οστά των αδικοχαμένων παιδιών τους. Όμως ο Αχιλλεύς θα ευσπλαχνισθεί και θα δώσει τελικά στον γέρο Πρίαμο το άψυχο σώμα του γιού του και μάλιστα θα κάνει προσωρινή ανακωχή των επιχειρήσεων για τον ενταφιασμό του Έκτορος. Δεν είδαμε την παράδοση από τους Αμερικανούς του νεκρού σώματος του Σαντάμ Χουσεΐν στους δικούς του

Η Ομηρική Αχαΐα

Κωνσταντίνε βλέπεις ότι ζούμε πάνω στα μέρη που έζησα οι ένδοξοι πρόγονο μας και θεωρούμε αυτούς τους τόπους ενεργειακούς . Ο κόσμος τους λέει ‘ιερά χώματα’ Κάθε σπιθαμή γης εδώ έχει την ιστορία της και έχει ποτισθεί με ποταμούς αίματος. Βρισκόμαστε λοιπόν στην Ομηρική Αχαία, την κοιτίδα των Αχαιών.
Από την Αχαϊκή Δωδεκάπολη των ιστορικών χρόνων, όπως αυτή αναφέρεται στον κατάλογο του Ηροδότου, μόνο πέντε πόλεις είναι γνωστές στον Όμηρο: η Πελλήνη, η Υπερησίη (η μεταγενέστερη Αίγειρα), οι Αιγές, η Ελίκη και το Αίγιον. Εκ της προϊστορικής γεωγραφίας αποδεικνύεται η Ελληνικότης της Μακεδονίας, η οποία διαθέτει πόλη Αιγές η πρώτη πόλη των Μακεδόνων. Αυτές κείται στη νότια άκρη του μακεδονικού κάμπου, σκαρφαλωμένες στους πρόποδες των Πιερίων, και είναι "ο τόπος με τα πολλά κοπάδια γίδια",
Αν και οι Αιγές δεν περιλαμβάνονται στον Κατάλογο των Πλοίων, είναι γνωστές στον Όμηρο ως κέντρο λατρείας του Ποσειδώνα μαζί με το κατεξοχήν κέντρο λατρείας του θεού που βρισκόταν στην Ελίκη (Ιλ. 8.201-204 και 20, 403-405) και όπου ο Ποσειδών λατρευόταν ως Ελικώνιος με την πρωταρχική του ιδιότητα ως θεού των υδάτων και της βλάστησης, όπως δείχνουν σχετικές μελέτες επί του θέματος . Η Ελίκη, το Αίγιον, η Πελλήνη και η Υπερησίη (Αίγειρα) απαριθμούνται στον Νηών Κατάλογο (2. 573-575) ως πόλεις του μυκηναϊκού βασιλείου του Αγαμέμνονα που έλαβαν μέρος στην εκστρατεία κατά της Τροίας.
Σύμφωνα με το Ομηρικό κείμενο, το βασίλειο του Αγαμέμνονα αποτελείται από ένδεκα πόλεις που βρίσκονται μεταξύ των Μυκηνών και της περιοχής του Αιγίου: Μυκήνες, Κλεωνές, Ορνειές και Αραιθυρέα στην Αργολίδα, Κόρινθος, Σικυών και Γονόεσσα στην Κορινθία, Πελλήνη, Υπερησία, Ελίκη και Αίγιον στην Αχαΐα. Το βασίλειο αυτό, ο Αιγιαλός όπως δηλώνεται στον καταληκτικό στίχο 575, δεν περιλαμβάνει καμία από τις Αχαϊκές πόλεις δυτικά του Αιγίου και διαφέρει σημαντικά από την ιστορική Αχαΐα που εκτείνεται δυτικά ως τα σύνορα με την Ηλεία. Εξάλλου η Ώλενος, οι Φαρές και η Δύμη, όλες πόλεις της δυτικής ιστορικής Αχαΐας ανήκουν, σύμφωνα με την Ομηρική γεωγραφία, στην Ηλεία. Ο πυρήνας, επομένως, της χώρας που μετεξελίχθηκε στη μετέπειτα γνωστή Αχαΐα βρίσκεται στον Ομηρικό Αιγιαλό (Αιγιάλεια) και στις παλαιές μυκηναϊκές πόλεις.
Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και από τον Αχαϊκό αποικισμό της Δύσης στον οποίο πήραν μέρος μόνον πόλεις της ανατολικής Αχαΐας. Πρώτη η Ελίκη το 730 π.Χ., ηγήθηκε του αποικισμού στην Κάτω Ιταλία με την ίδρυση της διάσημης αποικίας της Συβάρεως. Σε αυτή την πρωτοβουλία συμμετείχαν και άποικοι των Αιγών και της Βούρας. Το παράδειγμα της Ελίκης ακολούθησαν οι Ρύπες και το Αίγιον που ίδρυσαν τις αποικίες του Κρότωνα και της Καυλωνίας πριν από το τέλος του 8ου αι. π.Χ. Αλλά ακόμη και αργότερα, τις τελευταίες δεκαετίες του 7ου αι. π.Χ., μόνον Αχαιοί από τις πόλεις της ανατολικής Αχαΐας συμμετείχαν στην ίδρυση του Μεταποντίου και της Ποσειδωνίας που ήσαν θυγατρικές αποικίες της Συβάρεως στο Ιόνιο και στο Τυρρηνικό πέλαγος αντίστοιχα. Σε αυτές τις κινήσεις, καμία πόλη της δυτικής Αχαΐας δεν συμμετείχε.
Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγουμε και όταν επιχειρήσουμε επισκόπηση των ιστορικών γεγονότων στην Πελοπόννησο κατά τον 8ο και τον 7ο αιώνα π.Χ. Στις εξελίξεις με πρωτοβουλία του Άργους, ηγεμονικής πόλης στην Πελοπόννησο του 8ου αιώνα, μόνον οι πόλεις της ανατολικής Αχαϊας συμμετείχαν. Οι ίδιες αυτές πόλεις έστειλαν τις αποικίες στη Δύση, ακολουθώντας το παράδειγμα της Κορίνθου που ίδρυσε την Κέρκυρα και τις Συρακούσες, και επιχείρησαν να αποκτήσουν ηγεμονική θέση στην Πελοπόννησο. Το Αίγιον, για παράδειγμα, πολέμησε εναντίον των Αιτωλών για να επιτύχει τον έλεγχο του Κορινθιακού κόλπου. Η Πελλήνη και η Αίγειρα πολέμησαν κατά των Σικυωνίων. Η Αίγειρα μάλιστα που πριν ονομαζόταν Υπερησία, πήρε το νέο της όνομα μετά τη νίκη που επέτυχε κατά των Σικυωνίων το δεύτερο μισό του 7ου αι. π.Χ., χάρη στο τέχνασμα με τις αίγες, όπως διηγείται ο Παυσανίας (7.26.2-3).
Μια εξαιρετικώς ενδιαφέρουσα παρατήρηση είναι ότι στην περιοχή που ταυτίζεται ως Ομηρικός Αιγιαλός και εκτείνεται ανάμεσα στο Αργος και το Αίγιον, επικρατούν ονόματα πόλεων, περιοχών και προσώπων με την ίδια ρίζα «αιγ». Για παράδειγμα, ο Αιγιαλεύς από τον οποίο πήρε το όνομά της η παράλια ζώνη της βορειοδυτικής Πελοποννήσου είναι ο αυτόχθων βασιλιάς της Σικυώνας, της οποίας το αρχαιότατο όνομα ήταν Αιγιάλη ή Αιγιαλοί (Παυσ. 2.6.5, Στρ. 8.6.25). Αιγιάλη ή Αιγιάλεια ονομαζόταν η κόρη του Αδράστου, πρώτου βασιλιά του Άργους που υπήρξε για μικρό διάστημα και βασιλιάς της Σικυώνας. Τρεις από τις πόλεις του Αιγιαλού φέρουν τα ονόματα Αίγιον, Αίγειρα και Αιγές. Το παλαιό όνομα Αιγιαλός, παρέμενε σε χρήση στην Αχαΐα ακόμη και κατά την ύστερη αρχαιότητα, όπως μας πληροφορούν οι αρχαίες πηγές (Παυσ. 2.5.6 και 7.1.4, Στρ. 8.7.1), δηλαδή πολλούς αιώνες μετά την εγκατάσταση των Αχαιών στον Αιγιαλό υπό την ηγεσία του Τισαμενού γιου του Ορέστη στα τέλη της Μυκηναϊκής περιόδου (12ος αι. π.Χ.) και τη μετονομασία της χώρας σε Αχαΐα.]


(Ομήρου Ιλιάς 5-10) Ο γυιός της Λητούς και του Διός, ο Απόλλων
που είχε θυμώσει με τον Αγαμέμνονα κι’ έστειλε μια τρομερή
επιδημία που εθέριζε το στράτευμα και τούτο γιατί ο Αγαμέμνων είχε
φερθή σκληρά στον Χρύση, τον ιερέα του Απόλλωνος.

Σχολίαση:

Η Διχόνοια

Κωνσταντίνε , είναι η μοίρα της Ελληνικής φυλής στις κρίσιμες περιστάσεις να διχάζεται και να θρηνεί κάθε φορά τις φοβερές καταστροφές που της φέρνει η Διχόνοια. Με αυτήν τη διχόνοια μεταξύ Αχιλλέως και Αγαμέμνονος αρχίζει και το πρώτο επεισόδιο της Ιλιάδος, και με την ίδια διχόνοια του Εμφύλιου Πολέμου 1946-1949, και την διαμάχη Μακαρίου-Γρίβα στην Κύπρο κλείνει και το τελευταίο επεισόδιο της πρόσφατης Ιστορίας μας . «Εάν μισούνται αναμεσά τους, δέν τούς πρέπει ελευθεριά» γράφει ο Διονύσιος Σολωμός στον Ύμνος εις τήν Ελευθερίαν (Εθνικός μας Ύμνος) Και δεν έχει σημασία αν ορισμένοι προτιμούν να τον αποκαλούν «Συμμοριτοπόλεμο» αντί εμφύλιο, διότι η ουσία είναι ίδια, δηλαδή η επανάληψη της δολερής διχόνοιας.
Κι’ αν ο Όμηρος ρίχνει ποιητική αδεία την ευθύνη της διαμάχης στους
θεούς , οι σημερινοί Έλληνες έχουμε την τάση να ρίχνουμε πάντα την
ευθύνη στους ξένους. Ειδικότερα στον εμφύλιο πόλεμο την ευθύνη την
έχουν Έλληνες και από τα δύο μέρη διότι έγιναν όργανα των ξένων
δυνάμεων. Όμως περισσότερη ευθύνη φέρουν αυτοί που σήκωσαν
πρώτοι τα όπλα εναντίον της νομίμου πολιτείας. Παρότι όλα τα ρίχνουμε
πάντα στους ξένους, οι κύριοι φταίχτες είμαστε εμείς οι ίδιοι για το
σαράκι του διχασμού που κατατρώγει τα σωθικά του Έθνους μας. Γιατί
ποίος ξέρει πως θα ήτο ο κόσμος ολόκληρος:
-Αν οι Λακεδαιμόνιοι δεν είχαν διασπάσει την Αμφικτιονική Ένωση των Ελληνικών πόλεων-κρατών .
-Αν δεν είχε συμβεί ο φοβερός Πελοποννησιακός Πόλεμος;Αυτός κατέστρεψε την Ελλάδα.
-Αν ζούσε περισσότερο ο Μέγας Αλεξάνδρος δεν είχαν διασπασθεί οι επίγονοι του ;
-Αν δεν είχε συμβεί ο εθνικός διχασμός Βενιζέλου-Κωνσταντίνου το 1915-16;
Δεν θα είχε γίνει η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922
-Αν δεν είχαν προηγηθεί τα Δεκεμβριανά το 1944 και μετέπειτα ο εμφύλιος πόλεμος 1946-1949 θα διεκδικούσαμε τα εθνικά μας δίκαια από τους συμμάχους.
-Αν δεν είχε γίνει η διαίρεση Μακαρίου και Γριβα και το πραξικόπημα στην Κύπρο το 1974, σήμερα η Κύπρος θα ήτο ενιαία και Ελληνική
Αλλά και τι μπορούσε να συμβεί με την διχόνοια του 1821, όπου παρ’ ολίγον να ταφεί η Εθνική μας Παλιγγενεσία; Η Διχόνοια είναι η αιτία που ο Ελληνισμός δεν ενώθηκε στο διάβα της ιστορίας του. Αιτία τούτου σήμερα αντί να είμαστε η πολυπληθέστερη φυλετική οντότητα να κινδυνεύουμε με εξαφάνιση. Όμως η ιστορία δεν γράφεται με τα εάν , αλλά με δράση, ρεαλισμό, ορθολογισμό και την αποφυγή λαθών ]

Ο Χαρακτηρισμός του δικαστή ΚΕΛΥ για τον Έλληνα

Παππού έχω ακούσει ότι ένας δικαστής του Σικάγου πριν περίπου 70
χρόνια, ο Αμερικανός δικαστής Ν. Κέλλυ, έδωσε το
ακόλουθο πορτραίτο του νεοέλληνα, πορτραίτο που βραβεύτηκε σε
διεθνή διαγωνισμό της εποχής και δημοσιεύθηκε στην ”Εφημερίδα
της Ουάσιγκτων”:

Προ του δικαστηρίου της αδεκάστου Ιστορίας ο Έλλην απεκαλύφθη
ανέκαθεν κατώτερος των περιστάσεων, καίτοι από απόψεως
διανοητικής κατείχε πάντοτε τα πρωτεία. Ο Έλλην είναι ευφυέστατος,
αλλά και αισθηματίας, δραστήριος αλλά και αμέθοδος, φιλότιμος αλλά
πλήρης προλήψεων, θερμόαιμος, ανυπόμονος, αλλά και πολεμιστής.
Έκτισε τον Παρθενώνα και μεθυσθείς εκ της αίγλης του αφήκε
βραδύτερον να γίνει στόχος οβίδων. Ανέδειξε τον Σωκράτη δια να τον
δηλητηριάσει.Εθαύμασε τον Θεμιστοκλέα δια να τον
αποπέμψει.Υπηρέτησε τον Αριστοτέλη δια να τον καταδιώξει.Έκτισε
το Βυζάντιον δια να το εκτουρκεύσει.Έφερε το ‘21 δια να
το διακυβεύσει. Εδημιούργησε το 1909 δια να το λησμονήσει.
Ετριπλασίασε την Ελλάδα και παρ’ ολίγον να την κηδεύσει.

Κόπτεται την μίαν στιγμήν δια την αλήθειαν και την άλλην μισεί
τον αρνούμενον να υπηρετήσει το ψεύδος.Παράδοξον πλάσμα,
ατίθασσον, περίεργον, ημίκαλον, ημίκακον, ασταθές, αβέβαιων
διαθέσεων, εγωπαθές και σοφόμωρον ο Έλλην.Οικτήρετέ τον,
θαυμάσατέ τον αν θέλετε, ταξινομήσατέ τον αν ημπορείτε

Παππού και ποιο εσύ νομίζεις ότι είναι το φάρμακο για να
ξεπεράσουμε αυτό το σύμπλεγμα κατωτερότητος; Διότι
κατωτερότητα είναι να κάνουμε τόσο παράλογα πράγματα
Κωνσταντίνε, να αδιαφορούμε για την γνώμη των ξένων για μας και
να κάνουμε αυτογνωσία ώστε να γνωρίσουμε τον εαυτόν μας. Πρέπει
να μην φοβόμαστε να παρουσιασθούμε αυτοί που είμαστε , δηλαδή
αυθεντικοί , χωρίς να τρεπόμαστε.

Ο Χρύσης, δηλαδή, είχε πάει στα γοργά πλοία των Αχαιών δια να απελευθερώση την θυγατέρα του με άφθονα λύτρα και κρατώντας στα δύο χέρια του, επάνω στο χρυσό σκήπτρο του τα στεφάνια του Απόλλωνος, ικέτευε και θερμοπαρακαλούσε όλους, μα ξεχωριστά του δύο γυιούς του Ατρέως:
«Ατρείδαι και λοιποί αρματωμένοι Αχαιοί, είθε οι θεοί που κατοικούν στον Όλυμπο να δώσουν σ’ εσάς να κυριεύσετε την πόλιν του Πριάμου και με το καλό να πάτε στα σπίτια σας πάλι, εμένα όμως δώστε μου την ακριβή μου κόρη και πάρτε αυτά τα λύτρα, έτσι να έχετε τη χάρι του Απόλλωνος, του γυιού του Διός που σημαδεύει από μακρυά με το τόξο του»

Το Βασίλειο των Μυκηνών- και οι Ατρείδες

Κωνσταντίνε, τώρα θα πάμε στο ένδοξο βασίλειο των Ατρειδών στις
Μυκήνες. Η έμμονος ιδέα της ανακαλύψεως του βασιλείου των
Ατρειδών παρακίνησε τον Ερρίκο Σλήμαν να σκάψει την ακρόπολη
των Μυκηνών, όπου βρήκε τους γνωστούς κάθετους λακκοειδείς
τάφους, διάφορα αγγεία σπάνιας τέχνης, δείγματα Μυκηναϊκού
πολιτισμού που αναπτύχθηκε με κέντρο τις Μυκήνες από τα 1600-
1100 π.Χ. Το έργο του Σλήμαν συνέχισε από το 1888 ο Χρήστος
Τσούντας, η συστηματική, σχεδόν επί εικοσαετία, σκαπάνη του
οποίου έφερε στο φως το ανάκτορο στην κορυφή της ακρόπολης
καθώς και πλήθος θαλαμοειδών τάφων στην ευρύτερη περιοχή. Το
έργο του Schliemann και του Χρήστου Τσούντα συνέχισε επάξια ο A.
Wace, διευθυντής της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής, που από τα
1919 έως τα 1955. Άξιοι συνεχιστές της επιστημονικής παρακαταθήκης
των προηγουμένων, οι Lord William Taylour, η έρευνα του οποίου
έφερε στο φως το Θρησκευτικό Κέντρο στην κάτω δυτική πλαγιά του
τειχισμένου λόφου, του Ι. Παπαδημητρίου ο οποίος έφερε στο φως τον
Ταφικό Κύκλο Β, ο Γ. Μυλωνάς που ως διευθυντής ανασκαφών της
Αρχαιολογικής Εταιρείας για 30 περίπου χρόνια, διεκπεραίωσε το πλέον
σημαντικό ανασκαφικό έργο στην ακρόπολη των Μυκηνών,
αποκαλύπτοντας εκτεταμένα οικιστικά συγκροτήματα όπως οι Βόρειες
Αποθήκες, η Βορειοδυτική και Νοτιοδυτική Συνοικία, συμβάλλοντας
στην κατανόηση της οργάνωσης και χρήσης του χώρου σ' ένα μοναδικό
ανακτορικό συγκρότημα όπως των Μυκηνών. Επιπλέον, η συμβολή του
Σπ. Ιακωβίδη αλλά και της E. French την τελευταία τριακονταετία
κεφαλαιοποιεί την σχεδόν επί έναν αιώνα συναρπαστική και ατέρμονη
ανάγνωση του μυκηναϊκού πολιτισμού. Τέλος, σημαντική είναι η
προσφορά διαχρονικά της Διεύθυνσης Αναστήλωσης αφού στις αρχές
της δεκαετίας του 1950 έφερε σε πέρας το δύσκολο έργο της
αποκατάστασης της αρχιτεκτονικής μορφής του ανακτορικού
συγκροτήματος και της αίθουσας του θρόνου (εστία), της θόλου του
τελευταίου μνημειώδους θολωτού τάφου που χτίστηκε στις Μυκήνες,
γνωστού ως της Κλυταιμνήστρας αλλά και των τειχών. Στα τέλη της
δεκαετίας του 1990 η Αρχαιολογική Εταιρεία προχώρησε στην
αναστήλωση και διάσωση του θολωτού τάφου, γνωστού ως Αιγίσθου
αλλά και του σημαντικού κτηριακού συγκροτήματος στα δυτικά της
τειχισμένης ακρόπολης, της Συνοικίας του Λαδέμπορα.
α/Περσείδες
Παππού έχουν σχέση αυτοί οι Περσείδες με την βροχή των άστρων που πέφτουν από τον ουρανό;
Κωνσταντίνε , κάθε χρόνο, στις 12-13 Αυγούστου, γίνεται η ετήσια επίσκεψη μιας ροής σωματιδίων που σχηματίζουν τη «Βροχή των Περσίδων». Η «βροχή» αυτή ονομάζεται έτσι επειδή τα μετέωρα αυτά φαίνεται ότι προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Περσέα και οφείλονται στα σωματίδια που έχει αφήσει πίσω του ο κομήτης Σουίφτ-Τατλ. Τόσον ο αστερισμός όσο και τα σωματίδια οι Περσίδες πήραν το όνομα από τον Περσέα, τον εγγονό του Ακρισίου , αλλά αν πρόσεξες τα σωματίδια γράφονται με γιώτα.
Κωνσταντίνε, εδώ είμαστε στο χωριό Μυκήνες ( το σημερινό Φίχτη) και από εδώ θα πάμε στο λόφο που βλέπεις να επισκεφθούμε τον τάφο του Αγαμέμνονος. Η παράδοση αναφέρει ότι τις Μυκήνες ίδρυσε ο Περσέας, εγγονός του βασιλέα του Άργους Ακρισίου. Εκείνο που θα δεις πιο κάτω είναι ότι ο Ακρίσιος είναι ο πρώτος που θεμελίωσε το θεσμό των Ηνωμένων Εθνών της εποχής του . Αυτός καθόρισε τις πρώτες διατάξεις του Αμφικτυονικού Συνεδρίου και όρισε τις πόλεις που μετείχαν σε αυτό. Στην ελληνική μυθολογία ο Ακρίσιος ήταν βασιλιάς του `Αργους. Από γενεαλογικής απόψεως ήταν γιος του `Αβαντα και της Αγλαΐας, κόρης του Μαντινέα. Ο Ακρίσιος είχε ένα δίδυμο αδελφό, τον Προίτο, με τον οποίο είναι χαρακτηριστικό ότι μάλωνε από τότε που βρίσκονταν ακόμα μέσα στην κοιλιά της Αγλαΐας. Οι έριδες των δύο αδελφών συνεχίσθηκαν και κατά την παιδική τους ηλικία, διαχρονικά. Φυσιολογικά, όταν μεγάλωσαν ο Άβαντας χώρισε στα δύο το βασίλειό του της Αργολίδας και έδωσε το Άργος στο Ακρίσιο και την Τίρυνθα στον Προίτο, μετά από αιματηρές μάχες μεταξύ των δύο κληρονόμων. Μάλιστα μυθολογείται ότι σε αυτές τις μάχες χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η ασπίδα ως αμυντικό όπλο.
Σε κάποια από τις συνεχείς μάχες τους, ο Ακρίσιος νίκησε τον Προίτο και τον έδιωξε στη Μικρά Ασία, από όπου επέστρεψε με στρατό του Λύκιου βασιλιά Ιοβάτη. Με τον στρατό αυτό ο Προίτος κατάφερε να ξανακερδίσει την Τίρυνθα, περιορίζοντας τον Ακρίσιο στο νόμιμο μερίδιό του. Ο Ακρίσιος πήρε ως σύζυγό του την Ευρυδίκη, την κόρη του Λακεδαίμονα, και απέκτησαν μόνο μία κόρη, τη Δανάη (για τον λόγο αυτό, η Δανάη απαντάται και με το επίθετο Ακρισιώνη). Επειδή ο Ακρίσιος ήθελε και αγόρια, συμβουλεύθηκε το Μαντείο των Δελφών, αλλά ο χρησμός ήταν απογοητευτικός: όχι μόνο δεν θα αποκτούσε ο ίδιος αγόρια, αλλά ο γιος της κόρης του θα τον σκότωνε. Φοβισμένος τότε ο Ακρίσιος απεφάσισε να εμποδίσει τη Δανάη να γίνει μητέρα. Κατασκεύασε λοιπόν ένα υπόγειο χάλκινο δωμάτιο, έκλεισε εκεί τη Δανάη μαζί με την παραμάνα της και έβαλε φρουρά. Αλλά ο Δίας, γοητευμένος από την ομορφιά της Δανάης, μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή και εισέδυσε μέσα στο χάλκινο δωμάτιο από την οροφή του. Γεννήθηκε έτσι ο Περσέας, ο εγγονός του Ακρισίου. Ο Ακρίσιος άκουσε μια μέρα τον θόρυβο που έκανε παίζοντας ο εγγονός του και με τον τρόπο αυτό πληροφορήθηκε τη γέννησή του. Τότε έκλεισε τη Δανάη και τον γιο της μέσα σε ένα κιβώτιο και τους έριξε στη θάλασσα. Για την τύχη τους, δείτε το άρθρο Περσέας. Μεγάλος πια και με ηρωικά κατορθώματα στο ενεργητικό του, ο Περσέας επέστρεψε ως στο `Αργος μαζί με τη Δανάη και τη σύζυγό του Ανδρομέδα. Ο Ακρίσιος τότε έντρομος εγκατέλειψε την πόλη και πήγε στη Λάρισα της Θεσσαλίας. Μετά από καιρό όμως ο Περσέας πήγε κι αυτός στη Λάρισα για να συμμετάσχει στους νεκρικούς αθλητικούς αγώνες που είχε οργανώσει ο βασιλιάς της πόλεως Τευταμίδης στη μνήμη του πατέρα του. Και, καθώς αγωνιζόταν ο Περσέας στη δισκοβολία, έριξε χωρίς να το θέλει τον δίσκο στο κεφάλι του Ακρισίου, ο οποίος παρακολουθούσε τους αγώνες, και τον σκότωσε. Ο Περσέας, μη θέλοντας να κληρονομήσει το βασίλειο εκείνου που είχε σκοτώσει, πρότεινε στον νέο βασιλέα της Τίρυνθας Μεγαπένθη, γιο του Προίτου, να ανταλλάξουν βασίλεια. Με αυτό τον τρόπο, οι απόγονοι του Περσέως βρέθηκαν τελικώς να βασιλεύουν στην Τίρυνθα και στις Μυκήνες. Ο Στράβων γράφει ότι ο Ακρίσιος είχε καθορίσει τις πρώτες διατάξεις του Αμφικτυονικού Συνεδρίου και είχε ορίσει τις πόλεις που μετείχαν σε αυτό. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι είδε στο `Αργος το χάλκινο δωμάτιο όπου ο Ακρίσιος είχε φυλακίσει τη Δανάη. Ο Ντεσάρμ στην «Ελληνική Μυθολογία» του παρομοιάζει το δωμάτιο αυτό με τον λεγόμενο «Θησαυρό του Ατρέα» στις Μυκήνες (τον υποτιθέμενο τάφο δηλαδή του Αγαμέμνονα), ο οποίος είχε χάλκινες πλάκες στον θόλο του.(Πηγές Το αντίστοιχο άρθρο της αγγλόγλωσσης Wikipedia, Το άρθρο «Ακρίσιος» του Ηλία Ν. Μίχαλου στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (Χάρη Πάτση), τόμος 3 (1967), σελ. 390)




Χρυσό προσωπείο των Μυκηνών γνωστό και ως "Μάσκα του Αγαμέμνονα",

Ο ΟΙΚΟΣ ΤΩΝ ΑΤΡΕΙΔΩΝ
Παππού τι ήσαν οι Ατρείδες;
Κωνσταντίνε, τώρα θα μάθεις πως πήρε το όνομα της η Πελοπόννησος. Η δυναστεία του Ακρισίου ανατράπηκε από τη δυναστεία των Πελοπιδών από τους οποίους προήλθαν οι Ατρείδες. Οι Πελοπίδες φτιάξανε «την πύλη των λεόντων» και δραστήριοι, όπως ήταν, κυριάρχησαν σε όλη την Πελοπόννησο και τα γύρω νησιά, απέκτησαν δύναμη και κύρος, ώστε όλοι οι βασιλείς εκείνων των χρόνων θεώρησαν ως αρχηγό τους στην εκστρατεία κατά της Τροίας τον Αγαμέμνονα. Σ' αυτούς ανήκουν τα οχυρά της Ακρόπολης, οι θολωτοί τάφοι, όπως ο περίφημος τάφος του Ατρέα, ένα θαυμάσιο έργο των αρχαίων Ελλήνων κι ακόμα πολλοί άλλοι μικρότεροι τάφοι, που βρέθηκαν ανοιχτοί και λεηλατημένοι για πολλά χρόνια, όπως αναφέρει ο Παυσανίας κι ο Σοφοκλής.
Περί του Πέλοπος

Κωνσταντίνε, δεν είναι ο χρησμός που έκανε τον Οινόμαο να
παντρέψει την κόρη του με τον νικητή των αγώνων αρματοδρομίας,
αλλά ο κανόνας της αξιοκρατίας. Αυτός ο κανόνας ισχύει και στους
Ολυμπιακούς και λοιπούς Αγώνες των Ελλήνων . Αυτό ήτο το
μυστικό που έκανε τους Ελληνες να μεγαλουργήσουν. Το «αίεν
αριστευειν» και «αίεν υψιπετείν». Αυτό το συναντάμε
συχνά στην Ελληνική Προϊστορία(Μυθολογία) δηλαδή την
διεξαγωγή αγώνων για την μνηστεία της κόρης των βασιλέων.
Ο Οινόμαος, ο γιος του Αξίωνα (ή του Άρη, σύμφωνα με τα εγκώμια
των ποιητών), κυβερνούσε την περιοχή της Πίσσας. Ο Οινόμαος είχε
λάβει ένα χρησμό από το μαντείο των Δελφών, ο οποίος έλεγε, ότι όταν η
κόρη του παντρευτεί, αυτό θα σήμαινε και το τέλος της ζωής του. Έτσι,
ανακοίνωσε ότι θα παντρέψει την κόρη του, Ιπποδάμεια, με τον
μνηστήρα που θα τον νικούσε σε αρματοδρομία, με την προϋπόθεση, ότι
ο μνηστήρας θα έπρεπε να έχει την κόρη του πάνω στο άρμα του. Είχε
επίσης συμφωνηθεί, ότι εάν ο μνηστήρας έχανε τον αγώνα, ο Οινόμαος
θα τον σκότωνε. Ο Οινόμαος είχε σκοτώσει δεκατρείς μνηστήρες (ή
σύμφωνα με άλλους δεκαοχτώ), όταν ο Πέλοψ, γιος του Τάνταλου από
την Λυδία, ήλθε για να λάβει μέρος. Με την βοήθεια του Μυρτίλου, γιου
του Ερμή, ο οποίος ήταν βοηθός στην άμαξα του Οινόμαου, ο Πέλοψ
νίκησε. Ο Οινόμαος σκοτώθηκε κατά την διάρκεια της αρματοδρομίας (ή
αυτοκτόνησε κατά άλλους). Ο Πέλοψ παντρεύτηκε την Ιπποδάμεια, έγινε
βασιλιάς της Πίσσας, κατέλαβε την Ολυμπία από τους Επειούς και
επανέφερε τους Αγώνες με μεγάλη αίγλη, και γι' αυτό τον τιμούσαν σαν
ήρωα.

Η Κατάρα του Οίκου των Ατρειδών

Παππού έχω ακούσει για την κατάρα ορισμένων οίκων, όπως λ, χ για τους Κέννεντι, για τους Ωνάσηδες κ.α . Λες να σέρνουν κάποια κατάρα;
Κωνσταντίνε, φαίνεται ότι με τις πράξεις τους προκαλούν τις τρεις Μοίρες ήτοι :τη Λάχεση που τραβάει το λαχνό, την Κλωθώ που τον κλώθει για να ωριμάσει την τιμωρία και την φοβερή Ατροπό που κάνει το γεγονός αναπότρεπτον . Γι’ αυτό λένε ότι σέρνουν την κατάρα των «Ατρειδών » Προφανώς αυτοί υποπίπτουν σε κάποια ύβρι και τιμωρούνται από την θεία δίκη.
Ο Ατρεύς ήτο υιός του Πέλοπος βασιλέως της Πίσσας. Ο Πέλοψ πήγε στην Φρυγία και ήρπασε την Ιπποδάμειαν . Εκείθεν ήλθεν εις τον ωκεανόν και εκκαθαρισθείς υπό του Ηφαίστου , επέστρεψε και έλαβε την βασιλεία του Οινομάου. Το ότι ήτο Έλλην την καταγωγή δεν μπορεί να αμφισβητηθεί διότι ήτο από Έλληνες γονείς και έκτισε στην Φρυγία ναό της Κορδάκας Αρτέμιδος για την νίκη του στους ιππικούς αγώνες του Οινομάου. Το βασίλειο του επεξέτεινε σε όλη την Απία(προηγουμένη ονομασία της Πελοποννήσου) την οποία, μετενόμασεν Πελοπόννησον. Ο Πέλοψ εγέννησε πολλά τέκνα :τον Ατρέα, Θυέστην, Χρύσιππον, Κοπρέα, Πιτθέα, Πλεισθένην, Τροιζήνα, Αλκάθουν, Υππάλκιμον, καθώς επίσης την Λυσιδίκην, Νικίππην και Αμφιβίαν. Επειδή ο Ατρεύς και Θυέστης φοβούμενοι μήπως ο Πέλοψ αφήσει το βασίλειο στον Χρύσιππον, τον οποίον υπερηγάπα , τον εφόνευσαν και έρριψαν το σώμα αυτού στο φρέαρ. Τότε ο Πέλοψ τους έδιωξε και καταράστηκε αυτούς και τους απογόνους των να αλληλοφονεύονται. Ο Ατρεύς και Θυέστης ήλθαν στο Αργος με την μητέρα των Ιπποδάμεια και έλαβε γυναίκα την Αερόπην θυγατέρα του βασιλέως του Άργους Ευρυσθέως και μετά τον θάνατον του εγένετο αυτός βασιλεύς . Αυτή είναι η κατάρα του οίκου των Ατρειδών. Ο Αγαμέμνων κατάγεται από τον βασιλικό οίκο των Ατρειδών.

Οι Αχαιοί και Πελασγοί δεινοί θαλασσοπόροι

Κωνσταντίνε , επειδή ο Όμηρος κυριολεκτεί στις περιγραφές του,
με εξαίρεση την συμβολική παρεμβολή των θεών, πρέπει να
δεχθούμε ότι οι Έλληνες Αχαιοί και οι Πελασγοί πριν από αυτούς
ήσαν δεινοί θαλασσοπόροι και διέθετον ταχύπλοα πλοία αρκετές
χιλιάδες χρόνια Π. Ε (Προ Εποχής)
Δεν γνωρίζουμε το ακριβές σύστημα προώσεως των πλοίων της εποχής
εκείνης, πάντως έχουν διατυπωθεί από ναυτικούς ερευνητές θεωρίες κατά
τις οποίες εκτός από την χρησιμοποίηση του ανέμου στα πανιά των
ιστιοφόρων εχρησιμοποίουν σαν πρόωση σε μεγάλες αποστάσεις στις
ανοικτές θάλασσες και στους ωκεανούς την δύναμη των κυμάτων]

(Ομήρου Ιλιάς 20-30) Τότε όλοι οι άλλοι φώναξαν κι’ είπαν να
σεβασθούν τον ιερέα και να λάβουν τα πλούσια λύτρα. Αυτό όμως δεν
άρεσε καθόλου στον Αγαμέμνονα, ο οποίος τον έδιωξε με πολύ
άσχημο τρόπο λέγοντας του βαρειά λόγια:
«Κύτταξε, γέρω, μη σ’ απαντήσω πουθενά εδώ κοντά στα καράβια,
είτε τώρα ν’ αργοστέκεσαι, είτε να ξαναγυρίσης πίσω, μη και δεν σου
χρησιμεύσουν σε τίποτα ούτε το σκήπτρο, ούτε τα στεφάνια του θεού.
Την κοπέλλα δεν στην δίνω εγώ πριν γεράση μέσ’ στο σπίτι μου, στο
Αργος, μακρυά από την πατρίδα της, όπου την ημέρα θα την έχω να
υφαίνη και την νύκτα συντροφιά στο κρεββάτι μου . Μόνο φύγε και
μη μ’ ερεθίζεις, αν θέλης να μείνης γερός»

Η Αλαζονεία του Αγαμέμνονα

Κωνσταντίνε, η στιχομυθία δείχνει την αλαζονεία του στρατοκράτη
Αγαμέμνονα, αρχηγού του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος
στην Τροία προς τον ιερέα Χρύση, τον πατέρα της Χρυσιίδος. Η
παντοδυναμία του τον κάνει άκρως κυνικό ώστε δεν διστάζει να
αποκαλύψει τη μοίρα της Χρυσιίδος που την ημέρα θα υφαίνει στους
αργαλειούς των ανακτόρων του και το βράδυ θα τον συντροφεύει
στο κρεββάτι του σαν παλλακίδα. Πρόκειται δηλαδή για τον πλήρη
εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ωστόσο η αντίθεση των
άλλων συντρόφων του που τάχθησαν υπέρ της παραδόσεως της
Χρυσιίδος στον πατέρα της είναι χαρακτηριστική της πολιτιστικής
στάθμης των Ελλήνων, αλλά και του δημοκρατικού πνεύματος που
ίσχυε τότε ακόμη και στο Στρατό.

Τα σκήπτρα των θρησκευτικών ηγετών( οι πατερίτσες των επισκόπων
και πατριαρχών) είναι σύμβολα ισχύος και υποταγής. Αυτά αλλά και
όλο το λειτουργικό μέρος και οι ύμνοι και το μέλος της Χριστιανοσύνης
και άλλων θρησκειών έχει κοινή προέλευση την Ορφική λατρεία .
Επίσης η ιδέα της αθανασίας της ψυχής και άλλες δοξασίες του
Χριστιανισμού προέρχεται από την Ορφική Φιλοσοφία. Αυτά
υιοθετήθησαν μετά την επιβολή του Χριστιανισμού στον Ελληνικό
Κόσμο της Ανατολής και τώρα θεωρούνται χριστιανικά, ενώ κατ’
ουσίαν προέρχονται εκ κλοπής. Και το κακό είναι ότι δεν το ομολογούν

(Ομήρου Ιλιάς 35-40) Αυτά είπε και ο γέρος φοβήθηκε κι’ υπήκουσε. Και με ψυχή
βαρειά πήρε άκρη-άκρη στην αμμουδιά της πολυθόρυβης θαλάσσης
κι’ όταν ευρέθηκε απόμερα παρακάλεσε θερμά τον Απόλλωνα, τον
γυιό της καλλικόμου Λητούς και είπε:



«Ακουσε με ώ αργυρότοξε, προστάτη της Χρύσης και της
ιερής Κίλλης, κραταιέ θεέ της Τενέδου, Σμινθεύ! Εάν κι’ εγώ καμμιά φορά σου εστόλισα το ναό σου κι’ αν έκαψα στο βωμό σου μηρούς ταύρων και αιγών εισάκουσε την παράκλησι μου: Να πληρώσουν οι Δαναοί τα δάκρυά μου με τα βέλη σου»

Σχολίαση:

Τένεδος Ελληνικοτάτη από την εποχή του Ομήρου

Κωνσταντίνε, ποιός περίμενε ότι η Ελληνικοτάτη Τένεδος από την
εποχή ακόμη του Ομήρου, θα κατέληγε σήμερον Τουρκική; Παρά
το γεγονός ότι η Συνθήκης της Λωζάννης προβλέπει αυτοδιοίκηση.
Ο Μάο Τσε-Τουγκ είπε ότι :«Η πολιτική εκπηγάζει από την κάνη
των όπλων». Ωστόσο η Ελληνική Πολιτεία πρέπει να απαιτήσει από
την Τουρκία να εφαρμώσει την «αυτοδιοίηση» που προβλέπει η
Συνθήκη της Λωζάνης για τα δύο νησιά , Ιμβρο και Τένεδο.
Στο διάβα του χρόνου είναι δυνατόν η Ιωνία να ξαναγίνει
Ελληνική; Όχι βέβαια με τα όπλα αυτή τη φορά, αλλά με τον
Ελληνικό πολιτισμό που μπορεί να ασπασθούν κάποια μέρα οι
πληθυσμοί της Ιωνίας και Μικράς Ασίας. Τίποτα δεν τελειώνει στον
κόσμο. Εσείς στην Αμερική λέτε «ακόμη δεν βγήκε η χοντρή» Εχει η
ιστορία γυρίσματα.
Στην Τένεδο υπήρχεν Ιερόν του Απόλλωνος , ο δε Απόλλων το οποίον
επικαλείται ο ιερεύς Χρύσης ήτο εις την Χρύσην πόλιν, όπου υπήρχε
ύστερον και άγαλμα αυτού, έργον του Παρίου Σκόπα, έχον προς τους
πόδας ποντικόν, σύμβολον του ονόματος του Απόλλωνος. Τούτο εδόθη
επειδή κάποτε εφάνησαν στην Χρύσην πόλιν πολλοί ποντικοί και
έβλαπτον την χώραν, ο δε Απόλλων τους εφόνευσε. Επειδή οι Κρήτες
ονόμαζον τους ποντικούς Σμίνθους ονομάσθη ο Απόλλων Σμινθεύς
επειδή τους εξόντωσε.

ΠΑΤΡΩΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Παππού ποια είναι η πατρώα θρησκεία που πάντα μου λες;
Κωνσταντίνε θα στο αναλύσω αργότερα. Θέλω πρώτα να
κατανοήσεις ορισμένα πράγματα μόνος σου, ώστε να μην στα βάλω
εγώ στη βούληση σου
Ο θεσμός του προστάτη αγίου της πόλεως προέρχεται από την πατρώα
θρησκεία και υιοθετήθηκε από τον Χριστιανισμό, όταν επεβλήθη δια της
βίας στους Έλληνες. Η Αθήνα έχει προστάτη τον Διονύσιο Αρεοπαγίτη,
τον εξωμότη της Πατρώας Θρησκείας .

Παππού τι πάει να πει εξωμότης;
Κωνσταντίνε , είναι αυτός που δεν κρατάει το όρκο του προς την
Πατρίδα , δηλαδή αυτός που προδίδει τους συντρόφους του ή την
πατρίδα του.

Οι Θεοί των Ελλήνων

Παππού τώρα ήλθε η ώρα να μου μιλήσεις για το Χριστιανισμό που
όπως λες τον 3ον και 4ον αιώνα επιβλήθησαν με τα Ρωμαϊκά όπλα σαν
επίσημη θρησκεία και εξοβέλισαν την Πατρώα Θρησκεία.

Κωνσταντίνε, αφού με προκαλείς θα σου πω λίγα τινά και τα λοιπά
θα τα βρεις εσύ μέσα από την έρευνα. Διότι είπαμε «πάντα ερεύνα και
αμφέβαλε» Θα σου πω τι είπε ο φιλόσοφος Νίτσε για το
Χριστιανισμό:
1/ Πώς; Είναι ο άνθρωπος απλώς ένα λάθος του Θεού; Ή μήπως ο
Θεός είναι ένα λάθος του ανθρώπου;

2/ Και ο χρόνος μετριέται από την καταραμένη μέρα από την οποία
άρχισε αυτή η συμφορά- από την πρώτη μέρα του χριστιανισμού!
Γιατί να μην τον μετρούμε από την τελευταία μέρα του
χριστιανισμού; Γιατί όχι από σήμερα; Επαναξιολόγηση όλων των
αξιών!

3/ Την περισσότερη ανεντιμότητα τη δείχνουμε απέναντι στο Θεό:
δεν του επιτρέπουμε να αμαρτήσει!

4/ Η αγάπη για έναν άνθρωπο είναι βαρβαρότητα, επειδή ασκείται σε
βάρος όλων των άλλων. Παρόμοια και η αγάπη για τον Θεό

5/Κάθε είδος περιφρόνησης του σεξ, κάθε βρώμισμά του μέσω της
έννοιας “ακάθαρτο” είναι το κατ’ εξοχήν έγκλημα εναντίον της ζώης.
Και αυτό το διαπράττει ο χριστιανισμός.

6/ Θεωρώ απαραίτητο να πλύνω τα χέρια μου πριν έρθω σε επαφή με
θρήσκους ανθρώπους

7/ Δεν είναι η αγάπη τους για την ανθρωπότητα, είναι η ανικανότητα
της αγάπης τους αυτή που εμποδίζει τους σημερινούς χριστιανούς να
μας κάψουν..

8/Είναι απάνθρωπο να ευλογούμε όταν μας καταριούνται..

9/ Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να εφευρίσκουμε μύθους για
έναν κόσμο διαφορετικό απ’ αυτόν εδώ, εκτός κι αν έχει επικρατήσει
μέσα μας ένα ένστικτο δυσφήμισης, υποτίμησης, υποψίας απέναντι
στη ζωή: στην περίπτωση αυτή εκδικούμαστε τη ζωή με τη
φαντασμαγορία μιας “άλλης”, μιας “καλύτερης” ζωής

10/ Γύρω από έναν ήρωα όλα γίνονται τραγωδία, γύρω από έναν
ημίθεο όλα γίνονται σατιρικό δράμα, και γύρω από τον θεό όλα
γίνονται- τί λοιπόν; Μήπως “κόσμος” ;

11/ Η αντίρρηση, το ξεγλίστρημα, η χαρούμενη δυσπιστία, η
απόλαυση με το κορόιδεμα είναι σημάδια υγείας: καθετί απόλυτο και
δογματικό ανήκει στην περιοχή της παθολογίας. Ο χριστιανισμός
είναι δε απόλυτα δογματικός

12/ Η παραφροσύνη είναι κάτι σπάνιο στα άτομα- αλλά σε ομάδες,
κόμματα, λαούς, εποχές είναι ο κανόνας.

13/ Ο τσομπάνος πάντα χρειάζεται ένα κριάρι- ή πρέπει να γίνει ο
ίδιος το κριάρι. Σου αρέσει να έχεις το ιερέα για κριάρι;

14/ Η χριστιανική απόφαση να βρίσκει άσχημο και κακό τον κόσμο
τον έκανε άσχημο και κακό

15/ Η ίδια η λέξη “χριστιανισμός” είναι παρανόηση: κατά βάθος
υπήρχε μόνο ένας χριστιανός κι αυτός πέθανε επάνω στο σταυρό.

16/ Η ζωή τελειώνει εκεί που αρχίζει η “βασιλεία του θεού”

17/ Αρνούμαστε το Θεό, αρνούμαστε την ευθύνη ενώπιον του Θεού:
μόνον έτσι σώζουμε τον κόσμο.

18/ Όσο πιο αφηρημένη είναι η αλήθεια που θέλεις να διδάξεις, τόσο
περισσότερο πρέπει να ξελογιάσεις τις αισθήσεις μ’αυτήν.

19/ Η “αγάπη για το πλησίον μας” δεν είναι λαχτάρα για νέα
ιδιοκτησία;

20/ Αγωνιζόμαστε για το απαγορευμένο: μ’ αυτό το έμβλημα η
φιλοσοφία μου θα θριαμβεύσει μια μέρα, γιατί αυτό που έχει
απαγορευθεί μέχρι σήμερα είναι μόνον η αλήθεια..

21/ Απολύμανση της αγάπης διαμέσου της εκκλησίας: ο γάμος

22/ Κάθε φιλοσοφία η οποία, με αφορμή ένα πολιτικό γεγονός,
θεωρεί το πρόβλημα της ύπαρξης τρελό ή εξ’ ολοκλήρου λυμένο,
είναι μια φιλοσοφία φαιδρή, μια ψευτοφιλοσοφία.

Κωνσταντίνε , επειδή δεν μου αρέσει η κατήχηση σου έδωσα
ορισμένους προβληματισμούς για να σκεφθείς εσύ το θέμα της
θρησκευτικής πίστης.
Παππού , κατάλαβα περισσότερα από ότι να μου μίλαγες επί ώρες.
Κατάλαβα ότι θεός είναι η Αλήθεια.


(Ομήρου Ιλιάς 45-50) Αυτά είπε και ο Φοίβος Απόλλων τον
εισήκουσε και κατέβηκε από την κορυφή του Ολύμπου γεμάτος οργή
με το τόξο και με την φερέτρα του γεμάτη βέλη στους ώμους του.
Εβρόντηξαν δε τα βέλη στην πλάτη του καθώς εξεκίνησε
χολιασμένος και σκοτεινός σαν την νύκτα από την φούρκα του.
Έπειτα στάθηκε μακρυά, αντίκρυ στ’ αραγμένα πλοία των Αχαιών
κι’ έρριξε ένα βέλος που αντήχησε τρομακτικά.

Σχολίαση:

Ο Γήινος και ο Κοσμικός Όλυμπος

Παππού είμαι κυριολεκτικά γοητευμένος από την Ελληνική
Μυθολογία. Αυτές όμως τις πληροφορίες για πρώτη φορά τις ακούω
και είναι συναρπαστικές, γιατί δείχνει ότι οι Έλληνες είχαν
συμπαντική συνείδηση

Ο Όλυμπος δεν είναι μόνον γεωγραφικός, ούτε μόνον γήινος . Υπάρχουν δύο Ολυμποι:
α/ Ο Κοσμικός και γήινος που είναι το «Ιερό Όρος » του Ελληνισμού, όπου ευρίσκοντο τα ανάκτορα του Ολυμπίου Διός και
β/ Ο Συμπαντικός, που βρίσκεται στον ουρανό , στο Σύμπαν.
Ο Κόσμος μας είναι μια απειροελάχιστη παρέκβαση-παρεκτροπή- της αιωνιότητος και απειρότητος του Χαοτικού Σύμπαντος που έχει ένα καθορισμένο όριο μέχρι την διάλυση του και επιστροφή του στο Απόλυτο Χάος και στην Συμπαντική αταξία και ανυπαρξία, όπου υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει στην αιωνιότητα . Σ’ αυτό τον κανόνα υπακούουν όλα τα παγκόσμια δημιουργήματα, γιατί όλα έχουν ένα ορισμένο όριο ζωής . Η έλλειψη της αιωνιότητος μας στέρησε την τελειότητα και την αθανασία και μας έκανε νοσταλγούς του Απόλυτου Χάους από το οποίον ξεκινήσαμε για την παρούσα πεπερασμένη σε χρόνο και χώρο περιπέτεια μας . Ο Πλάτων μιλάει για την νοσταλγία της Ψυχής προς το Χάος, κι’ αυτή δεν είναι άλλη από την νοσταλγία γι’ αυτό που είμαστε από προαιωνίων χρόνων μέχρι της εποχής που γονιμοποιήθηκε το σωμάτιο της Ήρας από το ‘ενέργειον’ του Διός(της Μεγάλης Έκρηξης). Αλλιώς πως εξηγείται ο άνθρωπος να κοιτάζει συνεχώς πίσω στο παρελθόν και μόνον εξ ανάγκης να υποχρεώνεται κάθε φορά να αποκολλάται από αυτό για να μετακινηθεί προς τα εμπρός; Πως γίνεται ο άνθρωπος που οσφραίνονται το θάνατο να αναπολεί να επιστρέψει στην κατάσταση της ανυπαρξίας το δυνατόν συντομότερον ; Αυτός διακατέχεται από την ενυπάρχουσα τάση να επιστρέψει στο Απόλυτο Χάος και στον Συμπαντικό Νιρβάνα της ανυπαρξίας.
Στον ίδιο κανόνα εμπίπτουν και οι θεϊκές δυνάμεις που έχουμε σχηματίσει στην συνείδηση μας . Και οι θεοί μας είναι ατελείς , και πεπερασμένοι, όπως εμείς οι άνθρωποι που τους δημιουργήσαμε. Γιατί δεν μπορεί ο ατελής άνθρωπος να κατασκευάσει στην σκέψη του θεούς τέλειους . Όσον αφορά την «εξ Αποκαλύψεως» Αλήθεια και Λόγο του Θεού αυτό είναι μεγίστη πλάνη για να μην πούμε και αγυρτεία. Ο Ηράκλειτος έλεγε ότι αν τα λιοντάρια έφτιαναν το θεό τους σίγουρα θα του έδιναν την μορφή λέοντος, τα άλογα την μορφή ίππου, κ.ο.κ. Αυτός είναι και ο λόγος που οι θεοί μας είναι εξελισσόμενοι με τον ρυθμό που εξελίσσονται οι κοινωνίες μας και συγκροτούνται οι παραγωγικές δυνάμεις της εποχής. Όσο ανέρχεται η κλίμακα προς την επιστροφή, τόσο τελειοποιούνται και οι θεϊκές ιδιότητες και ολόκληρος ο Κόσμος γίνεται περισσότερο νοήμων. Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι η σοφία και η αγαθότης είναι κατά τεκμήριο προνόμιο των μεγάλων. Αυτοί ξεκίνησαν από μια χαμηλή νοημοσύνη και συνειδητότητα και στο τέλος του βίου τους , μέσω της γνώσεως , προσεγγίζουν την υψηλή παγκόσμια νοημοσύνη. Επομένως είναι, αν μη τι άλλο, αναχρονιστικό να πιστεύουμε ακόμη τον Ιουδαίο θεό ύστερα από 3.000 χρόνια , ο οποίος μάλιστα δίνει εντολές πώς να ζούμε, πώς να συμπεριφερόμαστε, πώς να ερωτευόμαστε και πώς να αντιλαμβανόμαστε την μεταθανάτια ζωή, όταν μάλιστα δεν γύρισε κανείς από τον Άδη. Ο γιός του Κοσμικού Διός, ο Προμηθεύς, δεν έκανε τίποτα περισσότερο από αυτό που έκανε και ο πατέρας του , ο Συμπαντικός Δίας, να γονιμοποιήσει βίαια το ωάριο της Συμπαντικής Ήρας μέσα στον αιώνιο και άπειρο ωκεανό του Συμπαντικού Χάους , παρά την θέληση των παρθένων Συμπαντικών Ουσιών . Σαν κύρωση για την παραβίαση της παρθενίας και της καθαρότητος οι Συμπαντικές Δυνάμεις επέβαλαν στους δύο Θεούς επαχθείς όρους . Και αυτοί οι όροι είναι η συμμόρφωση των προς την Ειμαρμένη , δηλαδή η επιστροφή από εκεί που ξεκίνησαν . Γι’ αυτό οι θεοί του 12θέου ήσαν υποχρεωμένοι να υπακούουν στην Ανάγκη και στην Ειμαρμένη. Πολύ σκοτεινές αυτές οι θεότητες και κανείς δεν μπορούσε να τις δαμάσει, ακόμη και οι θεοί. Διότι αυτές ήσαν οι πανίσχυροι και προαιώνιοι Νόμοι που ξεκινούσαν από πολύ μακριά-από την αιωνιότητα του απείρου - και εθεωρούντο ανώτεροι και από τους θεούς. Διότι οι θεοί μεταβάλλονται κατά διαστήματα από τους ανθρώπους Γι’ αυτό έλεγαν το «Ανάγκας και οι Θεοί πείθονται » Δεν είναι υπερβολή λοιπόν να πούμε ότι και τις κοινωνίες μας κινεί η Ανάγκη, ενώ τον Άνθρωπο τον εξουσιάζει η Ειμαρμένη , η αδυσώπητη δύναμη που καθορίζει το μοιραίο του θάνατο .

ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ

Φιλοσοφική Ανάλυση
Παππού αυτή η λέξη είναι πολύ παράξενη και με μεταφέρει στη γενεσιουργό δύναμη του σύμπαντος. Στο συμπαντικό χάος όπου όλα είναι σκοτεινά , ύλη και ενέργεια εν ταυτώ και απουσία του χρόνου.
Κωνσταντίνε, η Ειμαρμένη είναι η δύναμη που καθορίζει όλα όσα συνέβησαν στο παρελθόν, συμβαίνουν στο παρόν και θα συμβούν στο μέλλον , συμφώνως προς την Ειμαρμένη, αλλά πάντοτε συνδιαμορφωτικά με την «προαίρεσιν» και το «εφ' ημίν» (δηλαδή αυτό που είναι στο χέρι μας να διαμορφώσουμε), ο δε άνθρωπος συνιστά υπ' αυτήν ένα οργανι¬κό στοιχείο ενός τεταγμένου συνόλου. (Χρύσιπος)



Η αμείλικτη Ειμαρμένη, σκληρή ως άρκτος, τοποτηρήτρια της Κοσμικής Νομοτέλειας. Τυραννική και αγαπημένη ψευδαίσθηση, του Ανέφικτου μετεικασία, θολό το "ξίφος του Απόλυτου" που κραδαίνει η Ειμαρμένη που στήνει χορό με τη ζωή σου
Ειμαρμένη, η τοποτηρήτρια της Κοσμικής Νομοτέλειας.

Η Ειμαρμένη, προσφέρουσα σε θεούς και ανθρώπους, το πυρ ( = ευτυχία) αλλά και το ψύχος ( = δυστυχία), ταυτοχρόνως.

Τα μάτια της Ειμαρμένης Καλλιτεχνική Αναπαράσταση.

O βαθυκύανος οφθαλμός της Ειμαρμένης. Στον αμφιβληστροειδή του κατοπτρίζεται η Γη, ο γαλάζιος πλανήτης, που η Ειμαρμένη παρατηρεί ατέρμονα. Καλλιτεχνική Αναπαράσταση
Ειμαρμένη (λατ. Fatum) είναι το πεπρωμένο, το αναπόφευκτο, που πολύ συχνά ταυτίζεται με την Ανάγκη σε έναν Κόσμο συνύπαρξης θεών και ανθρώπων, ο οποίος διέπεται από αυστηρή νομοτέλεια. Η Ειμαρμένη αποτελεί το καθορισθέν υπό της Μοίρας, τον «Λόγο του Κόσμου». «Ειμαρμένη εστίν ο του Κόσμου Λόγος» διακηρύσσουν οι Στωικοί, όπως διασώζει ο Στοβαίος. Θεωρείται ως μία αδιάσπαστη αλυσσίδα αιτιοτήτων, την οποία οι Στωικοί αντιλαμβάνονται ως φυσική και ηθική δύναμη, σχεδόν ταυτιζόμενη με τον Θεό αλλά και με την Δικαιοσύνη και την Πρόνοια (σύμφωνα και με τις απόψεις του Παρμενίδου και του Δημοκρίτου), ως αμείλικτη εξέλιξη των φυσικών τάσεων του Παντός (καθώς μόνον οι φυσικές τάσεις των επιμέρους πραγμάτων μπορούν κάποιες φορές να εμποδιστούν).
Την επικράτηση της αναγκαιότητος και της Ειμαρμένης σε όλον τον Κόσμο, δέχονται και οι Ατομικοί Λεύκιππος και Δημόκριτος (Διογένης Λαέρτιος, 9, 33 και 45) ενώ κατά τον Ξενοκρά¬τη, οι Μοίρες παραστέκουν στην ανθρώπινη Γνώση, ορίζοντας η κάθε μία από ένα εκ των τριών τμημάτων της τελευταίας (Επιστήμη - Αίσθηση - Δόξα).
Αντιθέτως ο Αναξαγόρας αποκαλεί «κενή λέξη» την Ειμαρμένη, και διακηρύσσει, ότι τίποτε δεν γίνεται συμφώνως προς αυτήν.
Κατά τον Στωικό Χρύσιππο, η Ειμαρμένη είναι «μια ορισμένη φυσική και συγκροτημένη διάταξη των πάντων μέσα στην αιωνιότητα, όπου μια ομάδα πραγμάτων αενάως απορ¬ρέει από άλλη και εμπλέκεται με άλλη, σε μία απαραβίαστη αλληλουχία» (Γέλλιος, «Αττικές Νύκτες» η.ι.3). Η όλη περί Ειμαρμένης αντίληψη των Στωικών περιγράφεται λακωνικά από μία μεταφράση του Κικέρωνα, την οποία διέσωσε ο Σενέκας: «Εκείνον που θέλει, οι Μοίρες τον οδηγούν, εκείνον που δεν θέλει, τον σύρουν» («dukunt volentem fanta, volentm trahunt» Η Ειμαρμένη δημιουργεί γεγονότα όχι όμως ανθρώπινες ποιότητες, οι οποίες είναι αποτέλεσμα αποκλειστικώς της ανθρωπίνης ελεύθερης βούλησης.
Οι Πυθαγόρειοι τοποθετούν τον ανθρώπινο βίο ανάμεσα σε δύο πόλους,
α/ την εξαναγκαστική Ανάγκη και
β/ την ελευθεροβουλητική Δύναμη (Ιεροκλής, «Χρυσά Έπη», 8), ενώ η Ειμαρμένη, απαντάται και στον Ηράκλειτο, κατά τον οποίο τα πάντα γίνονται «καθ' ειμαρμένην», υπό την έννοια όμως του «κατ' αναλογίαν».
Οι Στωικοί ορίζουν από την πλευρά τους την Ειμαρμένη, ως μία ταυτοχρόνως φυσική και θεϊκή οργανωτική δύναμη του Κόσμου, που αποτελεί τον Λόγο και την νομοτέλεια του Παντός, δύναμη, που διατηρεί και διατηρείται κυβερνώντας και περιλαμβάνοντας τα ενάντια, ταυτόσημη με την Μοίρα, την Πρόνοια, την Φύση, το Σύμπαν, και εν τέλει με τον ίδιο τον θεό Δία. Η Ειμαρμένη (ή η Πρόνοια, ή το «ουκ εφ' ημιν», δηλαδή αυτό που δεν εξαρτάται από τον άνθρωπο) και η Ελευθερία (ή το Αυτεξούσιο, ή το «εφ' ημίν»), αποτελούν τους βασικούς πόλους (ως το δεδομένο και το ζητούμενο) του βίου των θνητών στη μακρά οδό προς την τελείωση τους.
Παππού τώρα θαυμάζω τους αρχαίους προγόνους μας για το κοφτερό τους μυαλό να συλλαμβάνουν τόσο βαθιές φιλοσοφικές έννοιες.
Κωνσταντίνε, οι πρόγονοι μας είναι εκείνοι που έβαλαν ακόμη και το χάος(που χαρακτηρίζεται από την απόλυτη αταξία) σε τάξη. Δεν το λέω εγώ . Το είπαν οι ξένοι σοφοί.
Τώρα όμως θα επισκεφθούμε τα πεδία των μαχών με τους Πέρσες. Πρώτα θα πάμε στο Μαραθώνα , μετά στους Δελφούς και θα καταλήξουμε στη Σαλαμίνα για να σου δείξω τα Μυστικά Οπλα των Αρχαίων Ελλήνων. Βέβαια αυτά τα όπλα δεν τα έβγαζαν στο φως της δημοσιότητος διότι εθεωρούντο όπλα των θεών.
Παππού για τα μυστικά αυτά όπλα έχω δει ένα συναρπαστικό βίντεο στην τηλεόραση στην Αμερική. Λες να είναι αλήθεια;
Κωνσταντίνε, δεν μπορώ ούτε να το επιβεβαιώσω ούτε να το διαψεύσω. Επομένως το θέμα παραμένει προς εξέτασιν. Ισως αργότερα που θα έχουμε προχωρήσει σε πνευματικότερες σφαίρες να μπορέσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε και εξηγήσουμε όλα αυτά τα φαινόμενα.
ΕΙΧΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΥΣΤΙΚΑ ΟΠΛΑ ;
Λέγεται ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μυστικά όπλα που τα έκρυβαν στα
Ιερά και τα χρησιμοποιούσαν μόνον σε καταστάσεις επειγούσης ανάγκης.
Παρόμοιες περιπτώσεις χρησιμοποιήσεως μυστηριωδών όπλων
σημειώνονται στην Μάχη του Μαραθώνος, στη ναυμαχία της Σαλαμίνος
και στους Δελφούς. Πως είναι δυνατόν ένα απλό βέλος να αντηχήσει
τρομακτικά, όπως αναφέρει ο Όμηρος; Για να συμβεί αυτό στην
βλητική ή θα πρέπει να έχει μεγάλη εκρηκτική γόμωση(συμβατική ή
πυρηνική) ή να έχει υπερηχητική ταχύτητα όπως ακριβώς συμβαίνει με
τους μετεωρίτες που πέφτουν με μεγάλη ταχύτητα και οι περισσότεροι
διαλύονται στην ατμόσφαιρα. Πως λοιπόν ο Όμηρος σκέφθηκε να
περιγράψει ένα τέτοιο φαινόμενο που ακόμη και με τις σημερινές
επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις δεν είμαστε σε θέση να τα
εξηγήσουμε; Να υποθέσουμε ότι δεν γνώριζαν τι έλεγαν αυτοί οι
άνθρωποι; Η φιλοσοφική και ορθολογιστική τους συγκρότηση ήτο
τόσο ευρεία ώστε δεν μπορούμε να τους αμφισβητήσουμε. Δεν έχουμε να
κάνουμε με ευφάνταστους και τυφλωμένους από την θεολογική πίστη
παραμυθάδες ώστε να πιστεύουν σε θαύματα. Και τότε η Μυθολογία τι
είναι ; Έργον της Μυθολογίας είναι η απόκρυψη των εννοιών , ώστε να
υποχρεώσει τον ερευνητικό άνθρωπον να διεισδύσει στο βάθος των
σημαινομένων και με διαφορετικές μεθόδους να φθάσει στην αλήθεια και
στην σοφίαν των μη αποκαλυπτομένων στην πρώτην αναζήτηση
εννοιών. Ο μύθος ιδωμένος σαν μια ανθρώπινη εξελικτική βιολογική
αναγκαιότητα είναι η απαρχή της διαδικασίας ωρίμανσης των λαών και
των ατόμων. Πραγματικότητα και φαντασία στα πρώτα στάδια της
εξέλιξης συμφύρονται σε πολυεπίπεδη ανταγωνιστική επιλογή στα νέα
άτομα και στους λαούς.

Η Αταξία των Ελληνικών Μύθων και η Αταξία του Χάους

Ο Μύθοι των Ελλήνων έχουν ατέλειωτη πολυπλοκότητα που αντικατοπτρίζει την χαοτική κατάσταση του χώρου και των ανθρώπων. Οι εξελίξεις των δυναμικών συστημάτων καταλήγουν σε διακλαδώσεις , όπου οι ελκυστές , με παράγοντα την τύχη, κατευθύνουν προς την μια ή την άλλη πορεία, έτσι και οι Ελληνικοί μύθοι παρουσιάζουν την ίδια εξελικτική πορεία, συναντώντας κάθε φορά μυθοπλαστικές διακλαδώσεις. Λόγω της μακραίωνος ιστορίας της οι παραλλαγές ενός αρχικού γενεαλογικού δένδρου αυξάνουν πολλαπλασιαστικά, με όλα τα χαρακτηριστικά μίας μη γραμμικής εξέλιξης. Σ' αυτό συμβάλλει:
1/ Το ανήσυχο και ευφάνταστο πνεύμα του Έλληνα, που από την χαοτική χωροχρονική υπόσταση της πατρίδος μας, μέσα στην οποία γαλουχηθήκαμε και διαβιούμε επί χιλιετίες έχουμε γονιδιακά κληρονομήσει το απρόβλεπτον και το αβέβαιον της ζωής και επομένως του μύθου που είναι η προβολή στο φανταστικό επίπεδο.
2/ Η πολυπλοκότητα του Ελλαδικού χώρου, στον οποίον ένας μύθος , είτε γηγενής είτε εισαγόμενος , κατά την μεταφορά του στις αυτόνομες Ελλαδικές πόλεις-κράτη και στις αποικίες , παραλλάσσεται προς ανεξαρτήτους , και σε διακλαδώσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε αυτόνομα γενεαλογικά δένδρα.
Κωνσταντίνε , έτσι ο Έλληνας έμεινε για πάντα νέος, και όπως είπαν οι Αιγύπτιοι ιερείς της Σαϊν στον Σόλωνα: "αεί παίδες εισίν" (πάντα παιδιά είναι )
Περί του γένους των Ελλήνων πολλά έχουν γραφεί . Ο γηγενής λαός, με οικουμενική αποστολή , γέννημα του χαοτικού Ελλαδικού χωροχρόνου αναδύεται με τις χιλιετίες της ενδοζύμωσης ακολουθώντας ξέχωρα στάδια , που θα χαράξουν τη μοναδική πορεία του στον πλανήτη . Μία πορεία που οδηγεί στις πανύψηλες Ολύμπιες κορυφές της Γνώσης, της Σκέψης, της Τέχνης και της Ανθρωπιάς. Και όταν οι μύθοι αποκτήσουν στο σύνολο την αναγκαία πληρότητα των λαών, τότε μεταβάλλονται σε θρησκείες. Είναι γνωστόν πως η θρησκεία των Ελλήνων , με πρώτη εκδήλωση προς την πολυπλοκότητα -όπως εκφράζεται στη φύση-μορφοποιείται από τον Ησίοδο στην αρχή της οποίας υπήρξε το Χάος. Είναι η στιγμή που ο ποιητής επιβάλλει την τάξη στο Ομηρικό πάνθεον.
Το Χάος, η αναγκαία πρωταρχική οντότητα , θα εκτοξεύσει από τα άδυτα της, κάθε μορφή τάξης και δευτερεύουσας αταξίας, και που όλες μαζί θα αιτιολογήσουν την εκδήλωση των φυσικών δυνάμεων στον περίλαμπρο Ελλαδικό χώρο. Η δημοκρατική συνύπαρξη θεών και ανθρώπων θα τονώσουν την ατομικότητα του Έλληνα, που συχνά φθάνει στην αμφισβήτηση των θεών τους. Θα παρατηρήσουμε λοιπόν στα Επη της Ιλιάδος ότι έχει γενάρχη το Χάος-και όχι κάποιον εξωσυμπαντικό Γιαχβέ- την ευρύστερνη Γαία και τον Έρωτα. Ουδείς δίδει εντολές όπως ο Θεός της Βίβλου για την γένεση. Η Κοσμογονία παρέχει τον αυτοματισμό ενός ανεξερεύνητου σχεδιασμού, αποδίδοντας την πατρότητα του Χάους στον ίδιο τον ποιητή: "Ησίοδος πρώτον Χάος φησί γενέσθαι" έγραψαν οι μεταγενέστεροι του. Το τέρας της αταξίας φονεύεται από τον ήρωα των Αθηναίων Θησέα , αλλά μόνον με την βοήθεια της Αριάδνης και του μίτου μπορεί να βγει από το Λαβύρινθο. Η επιβολή της τάξης πάνω στο γεωμετρικό χάος του Δαιδάλου είναι μία μυθολογική πρόρρηση της γεωμετρικής αλήθειας πως οποιαδήποτε , απροσδιορίστων ενδιαμέσων διαστάσεων κατασκευή , Φράκταλ κατά Μαντελμπρότ, μπορεί να δαμασθεί με την μεγάλη επινόηση των Ελλήνων , τη Γεωμετρία[Περιοδ. ΑΕΡΟΠΟΣ Ιούλ-Αύγ. 1999 . ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ του Παύλου Δημοτάκη , καθηγητού Πανεπιστημίου Πατρών]

Οι Έλληνες θεοί και Ημίθεοι(Ήρωες) διέθεταν είτε την προκατακλυσμιαία υψηλή τεχνολογία, είτε φυσικές δυνάμεις, που τις χρησιμοποιούσαν επιλεκτικά και επενέβαιναν σε δεδομένες κρίσιμες στιγμές για να αλλάξουν το ρου των πραγμάτων. Αυτές τις ικανότητες δεν τις είχαν όλοι φυσικά , αλλά μερικοί - εκλεκτοί που ήσαν μυημένοι στα μυστικά των Αρχαίων Ελληνικών Μυστηρίων . Ο γράφων θέλει να πιστεύει στην πρώτη εκδοχή , δηλαδή στην ύπαρξη προκατακλυσμιαίας τεχνολογίας, που την γνώριζαν ορισμένοι μυημένοι στα μυστήρια. Σήμερον εκείνους –και κατ’ επέκτασιν όσους από τους σημερινούς ασχολούνται με την αποκρυπτογράφηση των Αρχαίων Ελληνικών Γνώσεων -τους ονομάζουν «Ομάδα Ε». Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι πολλά, αλλά τα κύρια είναι τρία :
Πρώτον, τι ήτο το ιερόν άροτρον (=έχετλον);
Δεύτερον, τι ήσαν τα σημεία που παρέδωσε η Αίθρα στον γιό της για να τον καταστήσει ικανό να νικήσει μόνος του τους φοβερούς κακούργους στο δρομολόγιο από το Αργος στην Αθήνα; Ασφαλώς θα πρόκειται για κάποιο φοβερό όπλο που μπορούσε να εξουδετερώνει την δύναμη των ληστών και των θηρίων της εποχής, όπως λ. χ την Κρομυονίαν Συν και τον Ταύρον του Μαραθώνος.
Τρίτον. Τι ήτο το περίφημο νήμα της Αριάδνης που έκανε το Θησέα ικανό να προσανατολίζεται μέσα στο σκότος του Λαβυρίνθου;

Το Ιερόν «Εχετλον» της Μάχης του Μαραθώνα

Στην μάχη των Αθηναίων κατά των Περσών ο στρατός των Αθηναίων και Πλαταιέων δεν υπερέβαινε τις 10-11.000 , ενώ ο Περσικός στρατός κατά τους μετριότερους υπολογισμούς ανήρχετο σε 110.000 . Άλλοι τον αναβιβάζουν σε 300.000 και μερικοί ακόμη και σε 500-600.000 άνδρες. Οι Πέρσες διέθεταν και στόλο από 600 πλοία. Κατά το θρησκευτικό έθος των Ελλήνων , ο πολέμαρχος προσήνεγκε προ πάντων θυσίαν ευλαβή εις τους θεούς του πολέμου, τα δε ιερά απέβησαν αίσια. Ο Μιλτιάδης ωμίλησε στο στράτευμα και τους είπε να εφορμήσουν δρομέως κατά του εχθρού και συγχρόνως αντήχησε ο παιάν. Τότε έπεσε σαν πραγματικός κεραυνός εναντίον των Περσών. Και μέσα στο πεδίον της μάχης φάνηκε η οπτασία του προστάτη της Αθήνας, Θησέα, να μάχεται δίπλα στον Μιλτιάδη, ντυμένος με την χρυσή του πανοπλία που ετύφλωνε τους Πέρσες

Το Ολογράφημα του Επίζήλου Τότε ενεφανίσθη ένας γιγαντιαίος οπλίτης με μακριά γένια που σκέπαζαν σχεδόν την ασπίδα του και μέσα σ’ ένα εκτυφλωτικό νέφος σκορπούσε κι’ αυτός θανατικό στον εχθρό!. Κατά τον Ηρόδοτο ένας οπλίτης ονόματι Επίζηλος του Κουφαγόρου εξ αιτίας της λάμψεως έχασε την όραση του[Ηρόδ. VI, 11] Τότε ακούσθηκε από το βουνό ένας εκκωφαντικός θόρυβος σαν να κυλούν πέτρες και βράχοι, που τα δρασκέλιζε με άνεση ένας αγρότης, που έτρεχε να πολεμήσει εναντίον των Περσών, με το βαρύτατο για τα ανθρώπινα μέτρα εργαλείο του, καλούμενο «έχετλον»(= αλέτρι ). Το ανάστημα και αυτού ήτο γιγάντιο, όπως και των προηγουμένων.! Με το αλέτρι του αυτό ή «έχετλον» άρχισε να σπέρνει το θάνατο στις Περσικές γραμμές. Μετά την μάχη το μυστηριώδες αυτό άτομο εξαφανίσθηκε και κανείς δεν το ξαναείδε. Ητο ο ήρωας που ωνομάσθηκε Εχετλαίος[Παυσαν. 1, 32, 5] , ο οποίος από τότε έγινε προστάτης των Αθηνών.

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΘΕΑΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Παππού ποίος ήτο ο Θησεύς;

Κωνσταντίνε ο Θησεύς ήτο Ήρωας και προστάτης των Αθηνών. Ο μεγαλύτερος άθλος του ήτο η εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στην Αττική, τότε που οι άλλοι άνθρωποι είτε ήσαν ανθρωποφάγοι , είτε ζούσαν στα σπήλαια και στα δάση. Είδες μια ακόμη σκόπιμη παραπλάνηση της ιστορίας ότι η ηλικία της δημοκρατίας είναι 2.500 χρόνια ενώ αυτή είναι χιλιάδες χρόνια πριν.
Η εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας στην Αττική έγινε:
α/ με την συνένωση των 12 πόλεων
β/ την δημιουργία κοινού Πρυτανείου κα
γ/ το σταμάτημα των συγκρούσεων μεταξύ των φυλών.[Δεν θα ήτο υπερβολή να την παρομοιάσουμε ως πρόδρομον της σημερινής Ε.Ε, με την εξής διαφοράν: Ότι η Ε.Ε δεν εφαρμόζει την αρχή της ισομοιρίας διότι είναι η ένωση του πολυεθνικού κεφαλαίου και όχι η ένωση των λαών] Το θείον κήρυγμα του ήτο «Δεύρ ίτε πάντες λεώς επί ισομοιρίαν» Οι φτωχοί προσήλθαν ασμένως στο κάλεσμα του, ενώ οι πλούσιοι αντέδρασαν. Τέλος, κατόρθωσε να πείσει και τους πλουσίους ότι ήτο προς το συμφέρον τους η δημοκρατία. Τότε πρόσφερε στους πολίτες της Αττικής αβασίλευτη και δημοκρατική πολιτεία , αυτός δε παρέμεινε ο φύλαξ των νόμων και στρατηγός της δημοκρατίας.[ Αυτά να τα βλέπουν οι αμαθείς που γράφουν ότι η δημοκρατία στην Αττική εθεσπίσθη επί Σόλωνος. Όμως τα ιστορικά τεκμήρια τους διαψεύδουν. Η δημοκρατία που ίδρυσε πρώτος ο Θησεύς είναι ηλικίας 12.000 έως 8.400 ετών Προ Εποχής. Όπερ σημαίνει ότι οι Έλληνες είχαν δημοκρατία ακόμη και προ του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνος, που συνέβη περίπου μεταξύ 9.000 και 10.000 π. Χ. Οι ξένοι λοιπόν οφείλουν το μεγαλύτερο δικαίωμα ευρεσιτεχνίας στους Έλληνες, δηλαδή το δικαίωμα της δημοκρατίας. Όμως αυτοί μισούν τον ευεργέτην τους και ανταποδίδουν την ευεργεσία με την αγνωμοσύνη και εχθρότητα προς του Έλληνες και την πλαστογράφηση της ιστορίας τους ] Τότε ονόμασε την πόλιν Αθήνας(πληθυντικός), δια το άθροισμα των πολλών πόλεων και κατέστησε και τον Ισθμιακόν Αγώνα. Ο θάνατος του λέγεται ότι επήλθε στην Σκύρο , όπου γκρεμίστηκε εξ αγνοίας, ή τον γκρέμισε ο Λυκομήδης στον γκρεμό, λόγω φθόνου, και έκτοτε κανείς δεν τον ανεζήτησεν. Ύστερον όμως εφάνησαν σημεία προς τιμήν του που συνεκλόνισαν τους Αθηναίους και μάλιστα στην μάχη του Μαραθώνος. Τότε είδον πολλοί το φάσμα του ένοπλου Θησέως έμπροσθεν του Ελληνικού στρατού»


Παππού ποια ήσαν τα «Σημεία» του Θησέως;

Κωνσταντίνε, άθλους στην αρχαιότητα δεν έκανε μόνον ο Ηρακλής, αλλά και άλλοι πολλοί, όπως λ.χ ο Θησεύς. Πρώτος όμως που ενίκησε τον Κρόνο, τους Γίγαντες και ξεκαθάρισε τον κόσμο από τους κακούργους ήτο ο Ζευς. Μακάρι και σήμερον που η χώρα μας –και όχι μόνον- μαστίζεται από το έγκλημα , τις ληστείες , τα ναρκωτικά και τη βία να ερχόταν και πάλι ο Ζευς για να μας λυτρώσει . Ο Θησεύς ήτο υιός του Αιγαίως και της Αίθρας και εγεννήθη κατά τον εξής τρόπο: Ο Πιτθεύς εκήρυξε ότι εγεννήθη εκ του Ποσειδώνος για να μην ντροπιασθεί η Αίθρα. Τον ανέθρεψαν με επιμέλεια με παιδαγωγόν του τον Κοννίδαν, άνθρωπον ενάρετον, που τον εόρταζαν μίαν ημέραν προ των Θησείων. Όταν ο Θησεύς ήτο επταετής σε κάποια επίσκεψη του Ηρακλή προς τον Πιτθέα , ο Ηρακλής αφήκεν την λεοντήν κατά γης, όταν εκάθησαν για δείπνον. Εκεί ήσαν αρκετά παιδιά και όταν είδαν την λεοντήν ετρόμαξαν και ετράπησαν σε φυγή, διότι την εθεώρησαν λέοντα. Όχι όμως και ο Θησεύς. Αυτός αρπάσας πέλεκυν παρά των δούλων, ώρμησε να φονεύσει τον λέοντα. Η Αίθρα έκρυβε τον Θησέα μέχρι που έφθασε δέκα έξη ετών. Όταν έγινε έφηβος ήλθεν στους Δελφούς και αφιέρωσε την θρεπτήριον κόμην του. Αυτό σημαίνει κούρεμα των μαλλιών του. Να σημειωθεί ότι υπήρχαν δύο είδη αφιερώσεως της κόμης. Η μία ήτο η θρεπτήριος και η άλλη δε η πένθιμος. Όμως ο Θησεύς αφιέρωσε μόνον τα μπροστινά του μαλλιά και αυτό το είδος κουρέματος ωνομάσθη Θησηίς. Και το μέρος εκείνο που εκουρεύθη ο Θησεύς στους Δελφούς το ωνόμασαν Θησείον.

Παππού ο ναός του Θησείου νοτίως της Ακροπόλεως έχει σχέση με το Θησέα.
Κωνσταντίνε, έγινε προς τιμήν του Θησέως, ο οποίος ήτο προστάτης των Αθηνών.

Οι Άθλοι του Θησέως Όταν μεγάλωσε ο Θησέας η Αίθρα του έδειξε τα σημεία του πατρός του που ήσαν κρυμμένα κάτω από μια μεγάλη πέτρα. Όταν έλαβε αυτά ο Θησεύς αποφάσισε να έλθει στην Αθήνα διά ξηράς. Η οδός ήτο εξόχως επικίνδυνος και εθεωρείτο αδιάβατος την εποχή εκείνην, λόγω των ληστών και κακούργων, που την ελυμαίνοντο . Ο Πιτθεύς και η Αίθρα τον συμβούλευαν να έλθει δια θαλάσσης. Να σημειωθεί ότι ο Ηρακλής την εποχήν εκείνην ήτο στην Ασίαν, δούλος της Ομφάλης. Όμως ο Θησεύς ήθελεν να μιμηθεί τον Ηρακλήν και ξεκίνησε από την Τροιζήνα να έλθει δια ξηράς στην Αθήνα. Καθ’ οδόν εσκότωσε στα μέρη:
1/ Επιδαυρία τον Κορυνήτην,
2/ Ισθμό τον Σίννιν,
3/ Κορινθία την Κρομυωνίαν Συν,
4/ Μέγαρα τον Σκίρωνα,
5/ Ελευσινίαν τον Κερκύονα και
6/ Στον Κηφισό τον Προκρούστην.
Έτσι εκκαθάρισε την οδόν από τους ληστές. Όταν έφθασε στην Αθήνα αγνώριστος την ογδόη ημέραν του Κρονίου μηνός(Σεπτ/Οκτ) βρήκε την Αθήνα σε αταξία, επειδή την βασιλεία κατετάρασσαν οι Παλλαντίδες και τον οίκο του πατρός του η Μήδεια, την οποία είχε τότε γυναίκα ο Αιγεύς. Μπήκε στο πατρικό του σπίτι χωρίς να αναγνωρισθεί, υποπτευόμενος τα πάντα, διότι η Μήδεια στο μεταξύ είχε πείσει τον Αιγαία να τον φαρμακώσει. Κάθισε στο τραπέζι και έβγαλε το ξίφος να κόψει το κρέας . Τότε ο Αιγεύς ανεγνώρισε το ξίφος και πείσθηκε ότι ήτο γιός του, οπότε πέταξε κατά γης το δηλητήριον, το οποίον εχύθη στον περίβολο του Δελφινίου Απόλλωνος, διότι εκεί ήτο ο οίκος του Αιγαίως. Τότε τον αγκάλιασε και τον έκανε διάδοχο του θρόνου και τον έβγαλε να τον ιδούν οι πολίτες των Αθηνών. Οι Παλλαντίδες τον επιβουλεύοντο προφασιζόμενοι ότι ο Αιγεύς δεν ήτο νόμιμος βασιλιάς, και ότι ήτο θετός υιός του Πανδίωνος. Επαναστατήσαντες οι συνωμότες διηρέθησαν σε δύο μέρη έτοιμοι να πλήξουν τον Αιγαία . Τότε εξήλθεν ο Θησεύς και εφόνευσε τους κρυμμένους συνωμότες, ενώ οι άλλοι διεσκορπίσθησαν πριν φθάσει εκεί ο Θησεύς. Έπειτα δε εφόνευσε, τον λεγόμενον Μαραθώνιον Ταύρον, και τότε τον εφιλοξένησε η Εκάλη.

Παππού μπήκε ο Θησεύς στο Λαβύρινθο και σκότωσε το Μινώταυρο;

Κωνσταντίνε, τώρα μπαίνουμε στο θαυμαστό παλάτι του Μίνωος και μετά θα πάμε και στο Λαβύρινθο και θα τα δεις όλα με τα μάτια σου. Αν προσέξεις διαθέτει εξαιρετική αρχιτεκτονική , ανεξίτηλους χρωματισμούς , προηγμένα υδραυλικά συστήματα , ακόμη δε και λουτρά , την εποχή που οι άλλοι λαοί ζούσαν σε αγρία κατάσταση. Μην ξεχάσεις ποτέ ότι από την Κρήτη ξεκίνησε ο πρώτος Ελληνικός Πολιτισμός και η Κρήτη υπήρξε η πρώτη πανίσχυρη αυτοκρατορία , της οποίας τα πλοία έπλεαν σε όλες τις θάλασσες και τους ωκεανούς.
Μετ’ ολίγον ήλθαν και οι πρέσβεις του Μίνωος και ζητούσαν τον τρίτον δασμόν, δηλαδή τους νέους που θα έτρωγε ο Μινώταυρος. Η επιλογή θα γινόταν με κλήρο , θεσμό που ίσχυε παντού στην Ελλάδα για λόγους δημοκρατίας και δικαιοσύνης. Ταύτα δε ακούσας ο Θησεύς συγκινήθηκε και παρουσιάσθηκε στο Πρυτανείον προσφερθείς ο ίδιος ακλήρωτος να μεταβεί στην Κρήτη για να σκοτώσει τον Μινώταυρον και να ελευθερώσει δια παντός την Αθήνα από τον φόρον του αίματος. Τότε ο Αιγεύς έδωσε στον κυβερνήτη του πλοίου λευκά και πορφυρά ιστία να βάλει όταν θα έλθει, λευκά μεν αν νικήσει ο Θησέας και πορφυρά αν φονευθεί από τον Μινώταυρον. Ο Σκίρων εκ της Σαλαμίνος έδωσε σ’ αυτόν κυβερνήτην τον Ναυσίθοον και πρωρέα τον Φαίακα, έμπειροι και οι δύο της ναυτικής τέχνης. Ο Θησεύς αφού έλαβε τους παίδας από το Πρυτανείον ήλθεν πρώτον στο Δελφίνιον και αφιέρωσε στον Απόλλωνα την ικετηρίαν , δηλαδή κλάδον από την Ιεράν Ελαίαν, με λευκόν μαλλίον εστεμμένος. Έπειτα προσευχηθείς εσάλπαρε την έκτη του Μουνυχιώνος(Απρ/Μάιος) στην Κρήτην. Μερικοί λέγουν ότι η Αριάδνη, η κόρη του Μίνωος, τον αγάπησε και του έδωσε άτρακτον διδάξασα τον τρόπον πώς να εξέλθει δια του νήματος εκ του Λαβυρίνθου όταν θα σκοτώσει τον Μινώταυρον . Ο Θησεύς πολέμησε και εναντίον των Κεντ-αύρων στην Κενταυρομαχία. Οι Κέντ-αυροι ήσαν άγριοι, θηριώδεις με τερατώδη και παράδοξη δύναμη ώστε έρριπταν δένδρα, λίθους τεράστιους, σκοπέλους κ. α Η τεράστια δύναμη τους τους έκανε γένος απροσμάχητον και κινδυνωδέστατον. [Τι ήτο όμως η άτρακτος και το νήμα της Αριάδνης; Μήπως ήτο κάποιο όργανο για να μπορέσει να βγει από τον λαβύρινθο; Μήπως ήτο κάποιο μέσον επικοινωνίας με τους συντρόφους του , ή κάποιο μέσον συλλογής πληροφοριών; Προς το παρόν δεν είμαστε εις θέσιν να καθορίσουμε το είδος της τεχνολογίας της ατράκτου της Αριάδνης. Μια άτρακτος όμως μπορεί να είναι και ένα πηνίον παραγωγής ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, μια γεννήτρια, ή και μια συσκευή παραγωγής ακτίνων λέιζερ. Τούτο λύνει αρκετά ανεξήγητα πράγματα. Διότι με τις ακτίνες λέιζερ θα μπορούσε αφ’ ενός να σκοτώσει τον Μινώταυρον και αφ’ ετέρου
να τρυπήσει τα πλοία των Κρητών για να μην τον καταδιώξουν. Τι ήσαν οι Κένταυροι που είχαν τόση δύναμη; Κι’ αυτό το ερώτημα προς το παρόν θα μείνει αναπάντητο. Μήπως ήτο κάποια μηχανή που μπορούσε να σηκώνει με την μέθοδο της αντιβαρύτητος ογκώδη αντικείμενα; ]

Παππού πως τρύπησε τα πλοία των Κρητών τα οποία ασφαλώς θα ήσαν επανδρωμένα και προστατευμένα;;

Κωνσταντίνε, ο Θησεύς με ένα και μοναδικό πλοίο με έξη νέους και έξη νέες συν τον πλοίαρχο και τον Πρωρέα ήτο εις θέσιν να καταστρέψει ολόκληρο τον πανίσχυρο στόλο του Μίνωα. Δύσκολον έως αδύνατον , εκτός κι’ αν διέθετε κάποιο αόρατο όπλο υψηλής τεχνολογίας, όπως λ. χ ακτίνες λέιζερ ή κάτι άλλο . Η συμμαχία του στόλου με τον Μινώταυρο και οι τιμές που έκανε στον Θησέα ο Μίνωας δείχνει ότι ο βασιλεύς ήτο όμηρος κάποιων ξένων δυνάμεων που εβίαζαν το βασίλειο του. Τούτο γίνεται αντιληπτόν διότι ο Μίνωας εχάρη για τον οαπέπεμψε τον Θησέα εντίμως. Όταν εξήλθε νικητής ετρύπησε τα πλοία των Κρητών και λαβών την Αριάδνη και τους παίδες των Αθηνών μετ’ αυτού απέπλευσε για την Αθήνα. [ Τι ήτο όμως ο Μινώ τ-αυρος ; Από την Ελληνική Αρχαιολογίαν (ΩΓΥΓΙΑ τ. Δ’, σελ. 382, Αθ. Σταγειρίτης ) πληροφορούμεθα ότι: « επειδή έλεγεν , ότι οι θεοί έδωκαν αυτώ την βασιλείαν, εζήτησαν σημείον εις πίστωσιν τούτου . Όθεν προσευχήθη , και έπεμψεν ο Ζευς τον ρηθέντα ταύρον εκ της θαλάσσης» Τι σημείον είναι αυτό που ζήτησαν οι θεοί ; Και τι ήτο στην πραγματικότητα ο ταύρος που του έστειλεν ο Ζευς εκ της θαλάσσης, ο οποίος ας σημειωθεί, έτρωγε νέους ως θυσία και εμοίχευε την Πασιφάην την σύζυγο του Μίνωα;
Οργόνη: Η Κοσμική Ενέργεια

Παππού έχω ακούσει για την Οργόνη ότι έχει παράξενες ιδιότητες όπως η αύρα . Το ξέρεις το θέμα να μου το αναπτύξεις ;
Κωνσταντίνε, ο Βίλχεμ Ράιχ ο οποίος ανακάλυψε την βιοενέργεια είχε πει ότι ακόμα και αν η ενέργεια της ζωής , ήταν γνωστή για χιλιάδες χρόνια , κατάφερε να την κάνει συγκεκριμένα χρησιμοποιήσιμη , και ότι η εποχή των εφαρμογών της μόλις έχει αρχίσει . (πόσο δίκιο είχε ...)
‘Η ανακάλυψη της οργόνης είναι ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα στην ιστορία του ανθρώπου’, όπως γράφει ένα γράμμα προς την Αμερικανική Ιατρική Εταιρία , υπογεγραμμένο από 17 γιατρούς το 1949 .
Η ανακάλυψη της οργονοενέργειας και οι ιατρικές της εφαρμογές μέσω του συσσωρευτή οργονοενέργειας , του οργονοβόλου , των βιόντων γης , και του νερού οργόνης έχουν ανοίξει μια πληθώρα νέων και , όπως φαίνεται , εκπληκτικά καλών προοπτικών’ (. Από το βιβλίο ‘Η βιοπάθεια του καρκίνου (ανακάλυψη της οργόνης , τόμος 2)’ , Βίλχεμ Ράιχ , γιατρός 1948 )
Υπάρχουν όμως κι’ αυτοί που την αμφισβητούν ‘...η οργονοενέργεια δεν υπάρχει’ – Δικαστής Τζον Ντ. Κλίφορντ , από μια απόφαση δικαστηρίου των Η.Π.Α. το 1954 με βάση την οποία όλα τα βιβλία και ερευνητικά περιοδικά του Δρ. Ράιχ απαγορεύθηκαν , και διατάχθηκε , να καούν σε κλιβάνους , ενώ ο Ράιχ κλείσθηκε σε ομοσπονδιακή φυλακή , όπου πέθανε .

Παππού γιατί αυτή η συμπεριφορά σε ένα τόσο φωτεινό και ακούραστο μυαλό για να δώσει στην ανθρωπότητα κάτι το νέο και πολύ χρήσιμο ; Να δώσει το ανεξάντλητο πυρ του Προμηθέα.
Κωνσταντίνε , υποψιάζομαι ότι εθίγοντο τα μεγάλα τράστ της ενέργειας και αυτά δεν σηκώνουν να τους θίξεις τα συμφέροντα.

Η οργονοενέργεια είναι η κοσμική ζωική ενέργεια , η θεμελιώδης δημιουργική δύναμη γνωστή από μακρού σε ανθρώπους που είναι σ` επαφή με τη φύση , και για την οποία έχουν γίνει υποθέσεις από τους φυσικούς επιστήμονες , αλλά πλέον έχει μετρηθεί αντικειμενικά και έχει αποδειχθεί η ύπαρξη της . Η οργόνη ανακαλύφθηκε από το Δρ. Βίλχεμ Ράιχ , ο οποίος προσδιόρισε πολλές από τις βασικές της ιδιότητες . Για παράδειγμα η οργονοενέργεια φορτίζει κάθε ζωντανή και μη ζωντανή ύλη και ακτινοβολείται από αυτές . Επίσης , μπορεί εύκολα να διαπεράσει όλες τις μορφές ύλης αν και με διαφορετική ταχύτητα .Όλα τα υλικά επηρεάζουν την οργονοενέργεια, ελκύοντας και απορροφώντας την ή απωθώντας και αντανακλώντας την . Την οργόνη μπορούμε να τη δούμε , να τη φωτογραφήσουμε , να την αισθανθούμε και να τη μετρήσουμε . Είναι μια πραγματική , φυσική ενέργεια , και όχι μόνο κάποια μεταφορική , υποθετική δύναμη .
Η οργόνη υπάρχει επίσης σε μια ελεύθερη μορφή στην ατμόσφαιρα , και στο κενό του διαστήματος . Είναι διεγέρσιμη , συμπιέσιμη , διαστελλόμενη και συστελλόμενη και ικανή να έχει αυθόρμητο παλμό . Το φορτίο οργόνης μέσα σ` ένα δεδομένο περιβάλλον , ή μέσα σε μια δεδομένη ύλη , θα μεταβάλλεται με το χρόνο , συνήθως μ` ένα περιοδικό τρόπο . Η οργόνη έλκεται πολύ δυνατά προς τα ζωντανά όντα , το νερό και τον εαυτό της . Η οργονοενέργεια μπορεί να διατρέξει ή να ρεύσει κανονικά από μια τοποθεσία σε μια άλλη στην ατμόσφαιρα , αλλά γενικά διατηρεί μια ροή από δυσμάς προς ανατολάς , κινούμενη μεν , αλλά λίγο πιο γρήγορα από την περιστροφή της γης. Είναι ένα μέσο που υπάρχει παντού , ένας κοσμικός ωκεανός δυναμικής , κινούμενης ενέργειας , η οποία ενώνει όλο το υλικό σύμπαν . Όλα τα ζωντανά όντα , τα καιρικά συστήματα και οι πλανήτες , επηρεάζονται από τους παλμούς και τις κινήσεις της .
Η οργόνη σχετίζεται με άλλες μορφές ενέργειας αλλά είναι τελείως διαφορετική απ` αυτές .Μπορεί , για παράδειγμα να προσδώσει μαγνητικό φορτίο σε σιδερένιους μαγνητικούς αγωγούς , αλλά δεν είναι η ίδια μαγνητική . Μπορεί να προσδώσει ηλεκτροστατικό φορτίο σε μονωτές , αλλά δεν είναι πλήρως ηλεκτροστατική στη φύση της .Αντιδρά με μεγάλη διαταραχή στην παρουσία ραδιενεργών υλικών , ή στον τραχύ ηλεκτρομαγνητισμό (H.A.A.R.P) με μεγάλη ομοιότητα προς το ερεθισμένο πρωτόπλασμα . Μπορεί να καταγραφεί σε ειδικά διασκευασμένους μετρητές Γκάιγκερ .Η οργόνη επίσης είναι το μέσο δια του οποίου μεταδίδονται ηλεκτρομαγνητικές διαταραχές , με μεγάλη ομοιότητα προς την παλαιότερη έννοια του αιθέρα , αν και η ίδια δεν είναι ηλεκτρομαγνητική στη φύση της . Ρεύματα οργονοενέργειας μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης επηρεάζουν αλλαγές στους τρόπους κυκλοφορίας του αέρα . Δράσεις της ατμοσφαιρικής οργόνης αποτελούν την βάση της συγκέντρωσης δυναμικών καταιγίδας , και επιδρούν στη θερμοκρασία , πίεση και υγρασία του αέρα .Λειτουργίες της κοσμικής οργονοενέργειας επίσης φαίνεται ότι συμβαίνουν στο διάστημα , επηρεάζοντας ηλιακά φαινόμενα και της βαρύτητας .Παρόλα αυτά , η ελεύθερη από μάζα οργονοενέργεια δεν είναι κανένας απ` αυτούς τους φυσικομηχανικούς παράγοντες , ή ακόμα και το άθροισμα τους . Οι ιδιότητες της προέρχονται περισσότερο από την ίδια τη ζωή , με μεγάλη ομοιότητα προς την παλιά έννοια μιας ζωτικής δύναμης – élan vital . Σε αντίθεση με αυτές τις παλαιές έννοιες , εν τούτοις η οργόνη έχει βρεθεί ότι υπάρχει σε μια μορφή χωρίς μάζα , στην ατμόσφαιρα και στο διάστημα . Είναι πρωταρχική αρχέγονη κοσμική ζωική ενέργεια , ενώ όλες οι άλλες μορφές ενέργειας είναι δευτερεύουσες στη φύση τους .
Στον κόσμο των ζωντανών όντων , οι λειτουργίες της οργονοενέργειας αποτελούν τη βάση κύριων διαδικασιών της ζωής . Παλμοί , ροή και φορτίο της βιολογικής οργόνης καθορίζουν τις κινήσεις , τις δράσεις και συμπεριφορά του πρωτοπλάσματος και των ιστών , όπως επίσης και την ισχύ των «βιοηλεκτρικών» φαινομένων .Η συγκίνηση είναι η άμπωτις και η παλίρροια , η φόρτιση και η εκφόρτιση της οργόνης μέσα στην μεμβράνη ενός οργανισμού , ακριβώς όπως ο καιρός είναι η άμπωτις και η παλίρροια , η φόρτιση και η εκφόρτιση της οργόνης στην ατμόσφαιρα . Και οι δύο , ο οργανισμός και ο καιρός αντιδρούν στον επικρατούντα χαρακτήρα και την κατάσταση της ενέργειας της ζωής . Οι λειτουργίες της οργονοενέργειας εμφανίζονται σε ολόκληρη τη δημιουργία , στα μικρόβια , τα ζώα , σε σύννεφα καταιγίδων , σε τυφώνες και γαλαξίες . Η οργονοενέργεια δεν φορτίζει μόνο και ζωογονεί τον υλικό κόσμο , είμαστε βυθισμένοι σε μια θάλασσα απ` αυτήν , με τον ίδιο τρόπο που ένα ψάρι είναι βυθισμένο στο νερό . Πολύ περισσότερο , είναι το μέσο που μεταβιβάζει συγκίνηση και αντίληψη , δια μέσου των οποίων συνδεόμαστε με το Σύμπαν , και γινόμαστε ένα με όλα τα έμβια όντα .(βιβλίο ‘Εγχειρίδιο συσσωρευτή οργόνης’ του Τζειμς Ντεμέο , Ph.D)
Παππού ώστε υπάρχει κάτι αόρατο που συνδέει τα πάντα στο Σύμπαν ; Έχω ακούσει ότι ο κάθε άνθρωπος διαθέτει τη δική του Αύρα. Τι είναι αυτή ;. Ξέρεις να μου το εξηγήσεις ;
Κωνσταντίνε , ναι είμαστε όλοι κόκκοι του σύμπαντος ενωμένοι με την αόρατη ενέργεια. η λέξη αύρα σημαίνει ατμόσφαιρα του πολύχρωμου φωτός, αποκαλούμενη "aureola". Η ανθρώπινη αύρα είναι ένα πολυστρωματικό πεδίο ενέργειας που παράγεται πρώτιστα από τα , σώμα / πνεύμα. Η αντιληπτή επίδραση φωτοστεφάνου γύρω από το ύψος πίεσης καλείται "numbus". Η αύρα απεικονίζει τις διαθέσεις, την προσωπικότητα, τα γνωρίσματα, τις συγκινήσεις, τη γενική ευημερία, τις πνευματικές δυνατότητες και την εξέλιξη.. γίνεται επάνω της απεικόνισης διάφορων στρωμάτων ή σωμάτων και σχετικά με τα διαφορετικά chakra και τις πτυχές της πνευματικής και υλικής ζωής και φύσης μας. Η αύρα μπορεί να "λαμπρύνει" ορατά και να αλλάξει όταν παραδείγματος χάριν εξετάζουμε ή τραβάμε με κάποιο τρόπο τα στοιχεία συμπεριφοράς του πνεύματός μας όπως στην πνευματική θεραπεία ή την περισυλλογή ή σε άλλες δραστηριότητες, καθώς επίσης και στα κανονικά καθημερινά γεγονότα της ζωής μας. Μετά από αυτή την παρέκβαση γυρίζουμε στο Θησέα. Μήπως ο ΜΙΝΩ Τ-ΑΥΡΟΣ σημαίνει τα ασθενή ενεργειακά πεδία ή την λεγομένη «Αύραν» και την χρησιμοποίηση ταύτης για κάποιους σκοπούς;
Η Αύρα περιβάλλει και περικλείει το σώμα κάθε ζωντανό οργανισμό. Αυτή έχει την προέλευση της από την οργοενέργεια. Είναι ένα είδος πολύχρωμου φωτοστέφανου, που αντικατοπτρίζει τη διάθεση, την κατάσταση και γενικότερα την ποιότητα της ζωής αλλά και την "εξέλιξη" του οργανισμού. Οι μύστες ανακάλυψαν ότι οι φωτεινές αυτές λάμψεις προέρχονταν από κάποια συγκεκριμένα σημεία νεύρων, τα οποία δεν ήταν εδώ και αιώνες διόλου άγνωστα στους βελονιστές. Η περίφημη αρχαία κινέζικη ιατρική χρησιμοποιεί βελόνες προκειμένου να επανα-ισορροπήσει τις ενέργειες μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Είναι πολύ πιθανό, οι πρώτοι Κινέζοι βελονιστές να ανακάλυψαν αυτά τα νευρικά κέντρα και τους στρατηγικούς κόμβους τους παρατηρώντας την αύρα του ανθρώπου... Οι εκπομπές φωτός που συνθέτουν την αύρα και που βγαίνουν από κάθε ζωντανό οργανισμό, συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμα κι όταν το σώμα που τις παρήγαγε φεύγει από τη συγκεκριμένη περιοχή. Επιπλέον, κάποιοι άνθρωποι δείχνουν να "νιώθουν" τις δονήσεις ενέργειας που προέρχονται από αυτές τις εκπομπές. Στα ζώα, το χάρισμα αυτό είναι πολύ διαδεδομένο.
Τα ζώα πιάνουν σχεδόν όλες τις ακτινοβολίες που προέρχονται από τον άνθρωπο, χαρά, συγκίνηση, θλίψη, φόβο. Είναι ένας από τους κυριότερους λόγους για τους οποίους τα κατοικίδια, ειδικότερα ο σκύλος και η γάτα, βρίσκονται συναισθηματικά τόσο κοντά στα αφεντικά τους. Λέγεται ότι τα παιδιά επίσης, ακόμα άφθαρτα και αυθόρμητα, είναι σπουδαίοι δέκτες τέτοιων φαινομένων, γιατί το πνεύμα τους είναι ελεύθερο και ακόμα αντιδογματικό. Η φυσική μας υπόσταση λοιπόν πρέπει να βρίσκεται σε ισορροπία με την πνευματική.
πΠως κατεστράφη ο Μινωικός Πολιτισμός;

Παππού έχω διαβάσει ότι ο Μινωικός Πολιτισμός κατεστράφη από το ηφαίστειο της Θήρας. Είναι σωστό αυτό;
Κωνσταντίνε έχει πλέον γίνει αποδεκτόν από τους επιστήμονες ότι ο Μινωικός Πολιτισμός κατεστράφη από το τεράστιο παλιρροϊκό κύμα ή κυματοσυρμός (τσουνάμι) που σάρωσε μέσα σε λίγα λεπτά τις βόρειες ακτές της μεγαλονήσου. Οι σεισμολόγοι , ιστορικοί και γεωλόγοι πιστεύουν ακράδαντα ήτο η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης κατέστρεψε τον Μινωικό πολιτισμό . Όλα δείχνουν ότι η καταστροφή οφείλεται στην μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας. Τούτο κατέστρεψε την βόρεια ακτή της Κρήτης, όπου ήτο η Κνωσσός και το παλάτι του Μίνωα . Την ολοκληρωτική καταστροφή ήλθε να συμπληρώσει η τέφρα που εκάλυψε τα πάντα σαν νεκρικό σάβανο. Και ο ρόλος του Θησέως ποιος ήτο σ’ αυτήν την ιστορία; Πιθανόν λοιπόν ο Θησεύς να μετέβη στην Κρήτη προς βοήθεια του Μίνωος και να επεκράτησε η άποψη ότι αυτός με την βοήθεια του νήματος της Αριάδνης εφόνευσε τον Μινώταυρον. Και φυσικά σε μια χαώδη κατάσταση όπως αυτή που επεκράτησε ολίγον μετά την καταστροφή θα χρειάσθηκε την βοήθεια και τις πληροφορίες της πριγκίπισσας Αριάδνης, για να φέρει εις αίσιον πέρας το έργον του. Έτσι εξηγείται:
α/ Ο έρωτας προς αυτόν της Αριάδνης.
β/ Ότι ο Μίνως τον κατευόδωσε με τιμές ,
γ/ Ότι ο Μινώταυρος εμοίχευε την σύζυγο του Μίνωος Πασιφάη(δηλαδή την Ειρήνη του βασιλείου του)
δ/ Η δύσκολη αποστολή που ανελάμβανε εθελοντικά ο Θησεύς να απαλλάξει την Κρήτη από το θηρίο κ.ο.κ .
Και να σημειωθεί ότι η Πασιφάη τελικά εφαρμάκωσεν τον Μίνωα διότι έκανε παιδιά και με άλλες γυναίκες(προφανώς επακολούθησε αταξία), αλλά τελικά τον εθεράπευσεν η Πρόκρις(Πρώτη κρίση ή Πρωτο-Κρής). Όλα ταύτα κάποιο σοβαρό γεγονός σημαίνουν . Κάποιο σοβαρός και πιεστικός παράγων ήτο ο Μινώταυρος που του είχε στείλει ο Ζευς για να τον ελέγχει, ή συνέβη και τότε αυτά που συμβαίνουν στην εποχή μας . Δηλαδή τα δημιουργήματα του ανθρώπου να γίνουν οι δυνάστες του; Μήπως ο Μινώταυρος ήτο ένα σούπερ κομπιούτερ, ή κάποια θανατηφόρος ακτινοβολία;

Κωνσταντίνε, είναι πανάρχαια η ιστορία μας και μην πιστεύεις όσους λένε ότι η Αιγυπτιακή, Βαβυλωνιακή ή η Κινεζική ιστορία είναι αρχαιότερη της Ελληνικής. Αυτό το είπε και ο ιερέας της Σάιν στον Σόλωνα. Απλώς λόγω των γεωλογικών καταστροφών που συνέβησαν σ’ αυτή τη χώρα κατεστράφησαν τα πάντα. Το γεγονός ότι έχουμε την αρχαιότερη ιστορία και προϊστορία πηγάζει από την Ελληνική Αρχαιολογία, που είναι βιωμένη πανάρχαια ιστορία χωρίς ημερομηνίες
Την εποχή που έζησε περίπου ο Θησεύς συνέβη και ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνος. Σύμφωνα με τον Νόννο άσμα , s, στ 229-230 «Ο Ζευς κατέκλυσε όλη τη γη όταν ο Ήλιος έλαμπε στα νώτα του Λέοντος(…) και η Αφροδίτη κατείχε το εαρινό σημείο στον άνευ χειμώνα Ταύρον» Κατά τους αστρονόμους αυτά σημειώνονται από το 10.950-8.800 π. Χ ]
Κωνσταντίνε τούτο φανερώνει πόσο βαθειά στο χρόνο είναι η ιστορία μας.Το τέλος της ιστορίας του Θησέως είναι γνωστόν . Ο καπετάνιος παρέλειψε να υψώσει τα λευκά ιστία και μπήκε στο Φάληρο με τα μελανά. Ένεκα τούτου ο Αιγεύς καταληφθείς εκ λύπης έπεσε εκ βράχου στην θάλασσα και επνίγη .[ΩΓΥΓΙΑ, τ. Δ’ σελ.241-]


Παππού ποιοι ήσαν οι Εκατόγχειρες, οι Τιτάνες , οι Γίγαντες και οι Σειρήνες;
Κωνσταντίνε , αυτά ήσαν φανταστικά τέρατα με τεράστια δύναμη που αλληγορούσαν διάφορα φαινόμενα. Λ. χ ο Εγκέλαδος αλληγορούσε το σεισμό:
Εκατόγχειρες: Βρυάρεω, Γύγης, Κόττος από τόν Ουρανό καί τήν Γή. Καθέ εκατόγχειρας είχε 100 χέρια
Κύκλωπες: Άργης, Στερόπης, Βρόντης από τήν Γή. Ο Ουρανός τούς πέταξε στόν Τάρταρο, τόπο σκοτεινό στόν Άδη.
Τιτάνες: Ωκεανός, Κοίος, Υπερίων, Κρείος, Ιαπετός, Κρόνος καί Τηθύς, Ρέα, Θέμις, Μνημοσύνη, Φοίβη, Διώνη, Θεία. Γεννήθηκαν απ' τόν Ουρανό καί τήν Γή.
Γίγαντες: Πορφυρίων, Αλκυονεύς, Εφιάλτης, Εύρυτος, Κλυτίος, Μίμαντας, Εγκέλαδος (νικήθηκε κατά την Γιγαντομαχία απότην Αθηνά που τον καταπλάκωσε με την Σικελία), Πάλλας, Ιππόλυτος, Γρατίωνας, Άγριος καί Θόως κλπ Λένε ότι ήσαν 100
Σειρήνες: Σκύλα, Χάρυβδις από τόν Αχελώο καί τήν Μελπομένη ή τήν Στερόπη

Οι Έρευνες για το σχέδιο «VRILL»(Αύρα)

Παππού έχω ακούσει για την ΑΎΡΑ ή VRILL των Γερμανών. Ξέρεις να μου τα εξηγήσεις εσύ που έζησες στον Β! Π.Π και είσαι και στρατηγός;

Κωνσταντίνε , οι Έλληνες γνώριζαν την ύπαρξη της ανθρώπινης αύρας, όπως γνώριζαν και τα χρώματα της Ίριδος και το Ουράνιο Τόξο.[Αξίζει να αναφέρουμε τον μύθο της Αύρας του Φειδώλα, η οποία παρότι έρριξε τον αναβάτην της ήλθε πρώτη στους ιππικούς αγώνες] Μια άλλη ερμηνεία του φαινομένου μας λέγει ότι η Αύρα τρέχει μπροστά από τον άνθρωπο και συχνά προδίδει τον καλό ή κακό του χαρακτήρα. Πρόκειται για το ψυχοτρονικό πεδίο του κάθε ανθρώπου, αυτό που λέει ο λαός , ο καλός ή κακός ίσκιος. Οι θρησκείες αναπαράστησαν την ενέργεια της αύρας ως φωτοστέφανο γύρω από την κεφαλή του θεού και των αγίων. Προφανώς η Αύρα αποτελείται από το ασθενές ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που εκπέμπει το ανθρώπινο σώμα και η ανθρώπινη ψυχή, εν είδη ουρανίου τόξου. Αξία προσοχής είναι και η τελευταία ανακάλυψη της ιατρικής , σύμφωνα με την οποίαν τέσσερις βραβευμένοι με βραβείο Νόμπελ επιστήμονες ανακάλυψαν «ότι η λειτουργία του DNA δεν εξαρτάται από τις πρωτεΐνες του κυττάρου , αλλά από την ηλεκτρομαγνητική του ενέργεια»]
Οι Γερμανοί –και όχι μόνον- προσπάθησαν να ερευνήσουν το φαινόμενο της Αύρας, την οποίαν ονόμασαν ‘VRILL’(=αύρα) . Μετά το τέλος του Β! Παγκοσμίου Πολέμου οι Βρετανοί ανακάλυψαν πολλά εργαστήρια κατασκευής «ιπταμένων οχημάτων » των Γερμανών και συνελήφθησαν –ουσιαστικά απήχθησαν –οι κορυφαίοι Γερμανοί επιστήμονες όπως λ. χ ο Βέρνερ Φον Μπράουν και ο Κούρτ Νταίβις, οι οποίοι εγκατεστάθησαν μυστηριωδώς στις ΗΠΑ πριν από την λήξη του πολέμου. Ο Αμερικανός ερευνητής Γουίλιαμ Χάμπινσον τονίζει πως « η Ομάδα VRILL έχει αναπτυχθεί τεχνολογικά σε τέτοιο βαθμό, ώστε κατορθώνει να ελέγχει χιλιάδες ανθρώπους με καίριες θέσεις σε όλο τον πλανήτη. Ήδη άλλωστε από την δεκαετία του 30’ τα μέλη της ομάδας VRILL ισχυρίζονταν ότι είχαν αναπτύξει τόσο πολύ την τεχνολογία τους , που θα μπορούσε να συγκριθεί με αυτή του προκατακλυσμιαίου πολιτισμού» [ΕΛΛΑΝΙΟΝ τ. 27, Δεκ/Φεβρ 2005] Όμως αυτά με πάσαν επιφύλαξιν

Υπάρχει Ομάδα «Ε»;

Παππού έχω ακούσει ανθρώπους να μιλούν περί Ομαίδος «Ε» θαρρείς και είναι αυτή κάποια συνωμοτική ομάδα που αποβλέπει στην ανατροπή του κόσμου. Υπάρχει Ομάδα «Ε»;

Κωνσταντίνε , είναι ένα ερώτημα που έχει απασχολήσει συχνά τα ΜΜΕ και την κοινή γνώμη. Και βεβαίως υπάρχει, και μην πάει ο νους σου σε καταχθόνιες και συνωμοτικές οργανώσεις και σε σατανικές στοές τύπου Μασονίας και Σιωνισμού. Είμαστε όλοι εμείς οι Έλληνες και Φιλέλληνες, οι ευπατρίδες , οι συνειδητοποιημένοι πολίτες και δημοκράτες, που βλέπουμε την παρακμή αυτού του κόσμου και θέλουμε να φέρουμε μια πνευματική επανάσταση και μεταβολή για την σωτηρία του. Ομάδα «Ε» είμαστε όλοι εμείς που θέλουμε να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψεως και να διαδώσουμε τις Ελληνικές Αξίες, την Ελληνική Σκέψη και το Ελληνικό Πνεύμα στον παραπαίοντα κόσμο μας, όχι σαν επιστροφή στο παρελθόν , διότι άπαξ αυτό διαβαίνει τον ποταμό του χρόνου, αλλά σαν ένα νέο ξεκίνημα με τις αξίες εκείνων . Ισως έτσι θα προχωρήσουμε ειρηνικά προς τον 21ον αιώνα και την 3η χιλιετία της Γνώσεως , του Πολιτισμού , και της Ειρήνης. Είμαστε όλοι εμείς οι απανταχού Έλληνες που ενδιαφερόμαστε για την επιβίωση του Ελληνισμού. Γιατί θα ήτο πραγματική τραγωδία να χαθεί η αρχαιότερη γλώσσα και φυλή του κόσμου και ο θεματοφύλακας του πρώτου πραγματικού πολιτισμού που έβγαλε τον κόσμο από την πρωτόγονη αταξία και βαρβαρότητα και την οδήγησε στο πνευματικό φως. Τέλος είναι όλοι οι άνθρωποι πάνω στη Γη που διψούν για περισσότερη Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Παιδεία, Μέτρον, σεβασμό στο περιβάλλον, στον άνθρωπο , στον πολιτισμό , στην διαφορετικότητα. Ένα κόσμο που θα ισχύει πάλι το «Πάντων μέτρον άνθρωπος»]

(Ομήρου Ιλιάς 50-55) Στην αρχή σημάδευε τα μουλάρια και τα σκυλιά αλλ’ ύστερα όμως άρχισε να ρίχνη βέλη φαρμακερά στους ανθρώπους και αδιάκοπα ανυψώνοντο πυκνές φλόγες απο νεκρούς Επί εννέα ολόκληρες ημέρες πέφτανε πυκνά τα βέλη του θεού ανάμεσα στο στράτευμα , την δε δεκάτην ο Αχιλλεύς εκάλεσε τον λαό στη συνέλευσι κατ’ έμπνευση της κρουσταλλόμορφης θεάς Ήρας η οποία δεν βαστούσε να βλέπει τους Αχαιούς. Έτσι να θερίζωνται. Αφού λοιπόν συγκεντρώθησαν όλοι και κατέλαβε καθένας την θέσι του, εσηκώθηκε εις το μέσον ο ταχύπους Αχιλλεύς και είπεν αποτεινόμενος στον Αγαμέμνονα.

Σχολίαση:

Παππού τι είδους βέλη είχε ο Απόλλων; Γιατί όλα αυτά μοιάζουν με τους σημερινούς πυραύλους.

Κωνσταντίνε, όπως μας πληροφορεί ο συγγραφέας, τα βέλη του
Απόλλωνα εκτός από τρομακτικά ήσαν και φαρμακερά, που μπορούμε
να υποθέσουμε ότι ήσαν φορείς μικροβιολογικού πολέμου δηλαδή,
τοξινών και μικροβίων . Και τα μεν βέλη εναντίον των κτηνών ήσαν
τρομακτικά, ενώ τα άλλα εναντίον των ανθρώπων φαρμακερά. Δηλαδή
ότι ο Απόλλων έκανε Βιολογικό Πόλεμο στους Έλληνες. Έχουμε επίσης
άλλη μία χρήσιμη πληροφορία από το πεδίο της μάχης: Μας
πληροφορεί ότι σηκώνονταν πυκνές φλόγες από νεκρούς. Με τα γνωστά
σήμερον οπλικά συστήματα τούτο μπορεί να συμβεί μόνον είτε με την
χρήση βομβών ναπάλμ και λευκού φωσφόρου, είτε με πυρηνικά όπλα
είτε με όπλα ακτίνων λέιζερ. Ο βομβαρδισμός αυτός μας φέρνει στη
μνήμη α/ Τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα και Ναγκασάκι με ατομικές
βόμβες που έκαψε και εξαέρωσε τους ανθρώπους, ενώ άλλων το ίχνος
κόλλησε σαν την χαλκομανία στον τοίχο. β/ Τους Αμερικανικούς
βομβαρδισμούς στην Βαγδάτη και στο Βελιγράδι, που αποσκοπούσαν
στο «μαλάκωμα» των στόχων και στην κάμψη του ηθικού των
αμυνομένων .
2/ Στα δημοκρατικά καθεστώτα των Ελληνικών πόλεων-κρατών(πλην Σπάρτης) οι στρατιώτες εθεωρούντο οπλισμένοι πολίτες και οι πολίτες εν εφεδρεία στρατιώτες. Στην Σπάρτη όλοι οι άρρενες ήσαν στρατιώτες. Αυτή ήτο η διαφορά της δημοκρατικής Αθήνας εν σχέσει με την ολιγαρχική και στρατοκρατική Σπάρτη.
Οι Έλληνες δεν εφήρμοζαν τους δημοκρατικούς θεσμούς μόνον στην Πολιτεία και μόνον εν ειρήνη , αλλά και στο στράτευμα , ακόμη και εν εκστρατεία , αλλά και σε κάθε κοινωνική ή άλλη εκδήλωση. Κι’ αυτό φαίνεται από την απόφαση του Αχιλλέως να συγκαλέσει συνέλευση του λαού. Οι Έλληνες επειδή εμφορούντο από δημοκρατική αντίληψη, ποτέ δεν υπήρξαν στρατοκράτες και επομένως οι αρχηγοί τους δεν μπορούσαν να διοικήσουν στρατοκρατικά. Για κάθε δύσκολη απόφαση καλούσαν συνέλευση του στρατεύματος και αποφάσιζαν με καθολική ψηφοφορία . Επίσης πληροφορούμεθα ότι ο καθένας κατέλαβε την θέση του, γεγονός που φανερώνει ότι οι Έλληνες στρατιωτικοί είχαν συνείδηση της ιεραρχίας και δεν ξέφευγαν από τα όρια της ενσυνειδήτου πειθαρχίας και ευπρεπείας . Η δημοκρατία έχει νόμους που πρέπει να λειτουργούν για να είναι σεβαστή από όλους τους πολίτες. Όταν παραβιάζονται οι νόμοι στην δημοκρατία, τότε επέρχεται αναρχία και οχλοκρατία, η οποία καταλήγει, είτε στην ολιγαρχία , είτε στην βασιλεία. Η δύναμη των πολιτών ήτο ανέκαθεν η δύναμη της δημοκρατίας, αλλά και ο πολλαπλασιαστής της δυνάμεως και του ηθικού του δημοκρατικού στρατού . Εκεί έγκειται η υπεροχή του δημοκρατικού πολιτεύματος έναντι του ολιγαρχικού ή της μοναρχίας.





ΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ
Του Κωνσταντίνου Χ. Κωνσταντινίδη

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 9 ον


ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΣ

ΡΑΨΩΔΙΑ Α’
(585-610)

Αυτά είπε κι’ επετάχθηκε επάνω κι’ έβαλε στα χέρια της ακριβής μητέρας του ένα δίκουπο κύπελλο λέγοντας της :
«Μητέρα μου κάνε υπομονή και συγκρατήσου μ’ όλη σου την πίκρα, μη τύχη και ιδώ με τα μάτια μου, εγώ που τόσο σ’ αγαπώ, να σε δέρνη, και δεν μπορέσω, μ’ όλο που θα λυπούμαι να σε βοηθήσω, γιατί είνε βαρύ και δύσκολο να εναντιώνεται κανένας στον Ολύμπιο. Κι’ άλλοτε έτρεξα να σε βοηθήσω, εκείνος όμως μ’ άρπαξε από το πόδι και μ’ έρριξε επάνω από το κατώφλι του ουρανού. Κι’ όλη την ημέρα εκατρακυλούσα και με τη δύση του ηλίου έπεσα με την ψυχή στο στόμα στην Λήμνο, όπου μόλις έπεσα με’ επήραν και μ’ επεριποιήθηκαν αμέσως οι Σίντιες.»
Αυτά είπε. Εχαμογέλασε δε η θεά Ήρα και μεσ’ στο χαμόγελό της επήρε το κύπελλο στα χέρια από το παιδί της. Κι’ αυτός τότε άρχισε από δεξιά και εκερνούσε και τους άλλους θεούς, βγάζοντας γλυκό νέκταρ από τον κρατήρα. Κι’ ατέλειωτα γέλια έπιασαν τους τρισευτυχισμένους θεούς, όταν είδαν τον κουτσό Ήφαιστο να πηγαινοέρχεται στα δώματα λαχανιασμένος. Έτσι λοιπόν όλην την ημέρα , ως που να βασιλέψη ο ήλιος, ετρώγανε κι’ έπιναν και δεν τους έλειπε τίποτε από το συμπόσιο, ούτε η ώμορφη φόρμιγγα που την έπαιζε ο Απόλλων, ούτε αι Μούσες που ετραγουδούσαν με την σειρά, με την γλυκειά φωνή τους. Όταν τέλος έδυσε το λαμπρό φως του ηλίου, οι άλλοι επήγαν να κοιμηθούν ο καθένας στο δώμα του που το είχε κτίσει ο ξακουστός Ήφαιστος με την σοφή του τέχνη. Κι’ ο Ζευς πάλι, ο αστραποβόλος Ολύμπιος, επήγε κι’ αυτός στο κρεββάτι του όπου εκοιμώταν πάντα, όσες φορές του ερχόταν ο γλυκός ύπνος. Εκεί έγειρε κι’ αποκοιμήθηκε και κοντά του έγειρε κι’ η χρυσόθρονη Ήρα.
Οι άλλοι θεοί λοιπόν κι’ οι πολέμαρχοι εκοιμώντο όλη την νύκτα. Τον Δία όμως δεν τον έπιανε ο γλυκός ύπνος, γιατί εσυλλογίζετο πώς να τιμήση τον Αχιλλέα και ν’ αφανίση πολλούς Αχαιούς στα πλοία των.


[(585-610)
1/ Ο Ήφαιστος

Ηφαιστοι υπήρξαν τέσσαρες και κατ’ άλλους πέντε : 1/ ο υιός του Ουρανού, 2/ ο υιός του Νείλου, 3/ ο υιός του Διός και της Ήρας , 4/ του Μαιναλίου και 5/ ήτο ο υιός του Τάλωνος, υιού του Κρητός και βασιλέως της Κρήτης, ο δε Ραδάμανθυς ήτο υιός τούτου του Ηφαίστου. Επομένως ο Ήφαιστος ήτο από γενιά μηχανικών, αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι ο πατέρας του ήτο ο πρίφημος Τάλως, κατασκευαστής της πιο ξακουστής μηχανής της αρχαιότητος. Αλλά θα αναφερθούμε στον τρίτο Ήφαιστο, τον υιό του Διός και της Ήρας που γεννήθηκε στον Όλυμπο-όταν η Ήρα ήτο ερωμένη του Διός- και μεγάλωσε στη Λήμνο. Κατ’ άλλους δεν γεννήθηκε εκ συνουσίας ανδρός, αλλά εκ του λαγώνος. Τούτο δείχνει ότι ο Ήφαιστος γεννήθηκε από το νου του Διός, γεγονός που φανερώνει ότι η τεχνολογία ήτο δημιούργημα πνευματικής εργασίας των ανθρώπων της Κρήτης, της πρώτης θαλασσοκράτειρας του κόσμου. Η ετυμολογία του ονόματος ‘Ήφαιστος’ εξάγεται από την αφή=εστία, ή άπτω=αιστόω, φάω=ίστωρ ή από του ήφθαι, ή τέλος από το στερητικό α και το Φαιστός. Οι Ρωμαίοι τον ονομάζουν Volcanus, λόγω της βίας του πυρός. Η Λήμνος στα πανάρχαια χρόνια είχε έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα λόγω του ρήγματος της Ανατολίας, κακοκαιρία και συχνή πτώση κεραυνών. Ο Ήφαιστος κατά την παράδοση έπεσε από τον ουρανό τυλιγμένος στις φλόγες και τον έσωσαν και τον μεγάλωσαν οι κάτοικοι της Λήμνου. Αυτό φανερώνει ότι η τεχνολογία και τότε και σήμερον είναι τέκνον της φωτιάς που έπεσε από τον ουρανό , είτε δια του κεραυνού του Διός , είτε σαν πνεύμα που ήλθε εξ ουρανού στη γη. Ακόμη και σήμερον τα διαστημικά οχήματα ξεκινούν εν μέσω φλογών για τα διαστημικά τους ταξίδια στον ουρανό, ή κατεβαίνουν στη γη περνώντας μέσα από πυρακτωμένα στρώματα της ατμοσφαίρας πριν προσγειωθούν. Διακρίνομεν δύο ειδών πυρά: α/ Το φυσικό πυρ και β/ το πνευματικό πυρ. Ο μύθος του Προμηθέως αλληγορεί και τις δύο κατηγορίες πυρός που έκλεψε ο ημίθεος αυτός από τον πατέρα του Δία για να το παραδώσει αφιλοκερδώς στους ανθρώπους. Από τις φλόγες του θεού άναψαν ξύλα και φύλαξαν το πύρ αυτό για πάντα προς χάρη όλων των ανθρώπων. Τον Ήφαιστο δεν τον ήθελε ούτε ο Ζευς ούτε η Ήρα διότι ήτο άσχημος και γι’ αυτό τον πέταξαν στη θάλασσα . Την ίδια επιφύλαξη και προβληματισμό δείχνουν έκτοτε οι άνθρωποι για όλα τα τεχνολογικά επιτεύγματα του Ηφαίστου, τα οποία όμως δεν απορρίπτουν αλλά τα υιοθετούν γιατί τους βολεύουν στον καθημερινό τους βίο. Αργότερον για να εκδικηθεί την μητέρα του που τον έρριξε στη θάλασσα της έστειλε ως δώρο θρόνο με αφανείς δεσμούς, τόσον τεχνικούς, ώστε όταν εκάθησε μπλέχτηκε και οι Θεοί τον παρεκάλεσαν ν’ ανεβεί στους Ουρανούς για να την ξεμπλέξει. Βέβαια και τα έργα του Ήφαιστου (τεχνολογία) δεν είναι πάντα αθώα και χωρίς ζημία και δουλείες για τον άνθρωπο..
Αυτό άλλωστε εκφράζει και ο ανωτέρω μύθος με τον θρόνο με τους ιμάντες. Διότι η τεχνολογία ενώ βοηθάει τον άνθρωπο , παράλληλα τον σκλαβώνει και σήμερον είμαστε υποχρεωμένοι να υπακούουμε πιστά στους κανόνες της τεχνολογίας αν θέλουμε να είμαστε ασφαλείς και να εξυπηρετούμεθα από αυτήν. Ετσι η σύγχρονη κοινωνία διολισθαίνει προοδευτικά σε μια μηχανιστική και αυτοματική κοινωνία της νομοκρατίας.

2/ Νοητικός και πνευματικός Άνθρωπος

Εφ’ όσον λοιπόν η Τεχνολογία περικλείει τον Λόγο, ο τεχνολογικός Λόγος είναι σήμερον ο συνολικός Τύπος του Κόσμου και βρίσκεται μέσα στον τεχνολογικό Νου σαν δικό του στοιχείο. Έτσι ο Ήφαιστος έχει με την πάροδο του χρόνου δημιουργήσει και αποθηκεύσει μια τεχνολογική νοημοσύνη στον κόσμο , η οποία αποτελεί κληρονομιά ολοκλήρου της ανθρωπότητος και όχι μερικών πολυεθνικών εταιρειών που διαθέτουν την πατέντα. Γιατί για να φθάσουμε στον τελευταίο τύπο , προηγήθηκαν πάμπολλοι άλλοι, από την εποχή του Ηφαίστου μέχρι σήμερον, που συνέβαλαν στην ανάπτυξη και εξέλιξη της τεχνολογίας. Συνεπώς η τεχνολογία είναι διατεταγμένη σύμφωνα προς τον Λόγο , την Μορφή και την Ροπή της ανθρωπότητος από τα πανάρχαια χρόνια ως σήμερον. Σήμερον ο τεχνολογικός νους είναι διάσπαρτος σε ολόκληρο τον κόσμο , αλλά διαφέρει από τον φυσικό και συμπαντικό νου, διότι ο ανθρώπινος νους ενεργεί τεχνολογικά , ενώ ο φυσικός νους ενεργεί λειτουργικά. Βέβαια ο άνθρωπος είναι μιμητής της φύσεως στα έργα του , αλλά παρά ταύτα δεν μπορεί να δημιουργήσει την τεχνολογία των θεών, παρά το γεγονός ότι τα εργα του έχουν μέσα τους μέρος του Κοσμικού(θείου ) Λόγου. Είναι φυσικό ο άνθρωπος να περιέχει μέσα του μέρος του Κοσμικού Λόγου και της διάχυτης νοημοσύνης και της τεχνολγίας του Σύμπαντος. Γιατί το κάθε του κύτταρο , προς τα κάτω ή όργανο σε ανώτερη κλίμακα, περικλείουν μέρος της κοσμικής τεχνο-Λογίας και νοημοσύνης. Ακόμη και το μικρό μας δακτυλάκι περιέχει νοημοσύνη και ενεργεί σε παραγωγή έργου , αλλά και αποθηκεύει γνώσεις και εμπειρίες. Είναι γνωστόν ότι όλα τα έμβια όντα διαθέτουν νοημοσύνη, αλλά και ολόκληρη η φύση περιέχει νοημοσύνη, ακόμη και η οργανιή ύλη . Διότι όλα είναι μέρος της ύλης της Ηρας και της ενέργειας του Διός . Ποικίλει όμως η διάταξη της νοημοσύνης και εμείς βρισκόμαστε στην ανώτερη βαθμίδα εξ όλων των όντων επι της Γης. Και λέμε επι της Γης διότι μπορεί να προκύψουν όντα εξ άλλων πλανητών που να διαθέτουν ανώτερη νοημοσύνη από την δική μας, κάτι που δεν το αποκλείουν οι επιστήμονες. Διότι αυτή εξαρτάται από την αναλογία ύλης και ενέργειας του πλανητικού μας συστήματος , αλλά και του σταδίου της εξελίξεως του κόσμου μας, κι αυτή ποικίλη αναλόγως προς την ηλικία. Εν πάση περιπτώσει η ανθρώπινη νοημοσύνη είναι επέκταση ή μέρος της κοσμικής νοημοσύνης και του σεις αυτήν ευρισκομένου Λόγου.
Ποιος είναι όμως ο σκοπός της νοημοσύνης και ο λόγος του ανθρώπου; Αυτό μας το ανέλυσαν οι αρχαίοι Ελληνες , στο Απολλώνειο Πνεύμα.
«Είμαι το Πνεύμα , το πανάρχαιο Απολλώνειο Πνεύμα, που κατέβηκε πρώτο απο τις χιονοσκέπαστες κορφές της ιστορίας, ο Αρρην Λόγος, ο όρθιος Δωρικός σκοπός, ο μυθικός προαιώνιος Νόμος. Είμαι η Αρχή της ακτινοβολίας, της Ευρυθμίας, της Πειθαρχίας, της Απλότητος , της βασικής κάθε ψυχής και λαού Αυτονομίας. Είμαι η αρχή της τέλειας Μνήμης. Είμαι το «γνώθι σαυτόν», το Μηδέν Αγαν, είμαι η Χρυσή Τομή και η τερτακτύς και ο Ακμων, είμαι το προμήνυμα του νέου χορού του καθραμού επάνω απο το πτώμα του φιδιού, που θρέψαν στη σπηλιά τη γήινης ύλης , σκοτεινοί ληθαργημένοι αιώνες»
Βοηθήστε με να Σας βοηθήσω. Δεν με ακούτε ; Ο βρυχηθμός μου έχει πιά ωριμάσει μες στου αιώνες. Μην αργείτε. Ελλάτε . Ως πότε θα σας κράζω;»
Αυτό το πνεύμα έβγαλε τον άνθρωπο από την μιζέρια της αθλιότητος όπου βρισκόταν μεταξύ ζωής και εξαφανίσεως του , τότε που έτρωγε βελανίδια για να ζήσει τις παγωμένες νύχτες του χειμώνα στα σκοτεινά του σπήλαια και τον έκανε σήμερα με την βοήθεια της τεχνολογίας να είναι αυτάρκης –τουλάχιστον ο δυτικός άνθρωπος –και να ονειρεύεται ταξίδια σε άλλους πλανήτες εκτός της σελήνης , αλλά και μακρότερο βίο ώστε να ξαναγυρίσει στο χρυσούν γένος των ευδαιμόνων ανθρώπων.


2/ Η Αλληγορία του Ηφαίστου

Ο μύθος μαρτυρεί την θέση των θεών που ήσαν κατά της μηχανικής και της τεχνολογίας την οποία αλληγορούσε ο Ήφαιστος. Ωστόσο αποτελούν και παιδιά των θεών , κι’ αυτό είναι η τραγική μοίρα του ανθρώπου, που χωρίς την τεχνολογία και τις μηχανές είναι καταδικασμένος σε πρωτογονισμό, ενώ με αυτές είναι καταδικασμένος να άγχεται. Ο χαρακτήρας του Ηφαίστου ήτο πυρώδης, θυμώδης, άγριος, βάναυσος κ. α. Ητο άριστος μεταλλουργός , φιλοτεχνήσας θαυμαστά έργα και μεταξύ τούτων τα όπλα της Αθηνάς, τα βέλη της Αρτέμιδος και την πανοπλία του Αχιλλέως . Μαζί με την Αθηνά έπλασε την Πανδώρα , την πρώτη γυναίκα στον κόσμο , πιστό αντίγραφο των αθανάτων του Ολύμπου. Μήπως είχαν αντίληψη του κλονισμού οι πρόγονοι μας; Τι να σημαίνει άραγε αυτό το πιστό αντίγραφο της Πανδώρας; Ο Ήφαιστος επενόησε την αλυσίδα, τα άγκιστρα, τα κατάρτια των πλοίων, τα κιγκλιδώματα, τις σιδερένιες πόρτες, τον τροχό, το σφυρί, τον άκμονα, το φυσερό κ. α Επίσης επενόησε διάφορα κράματα μετάλλων για να τα κάνει σκληρότερα, και κατασκεύασε και αυτόματες μηχανές από σίδηρο(ρομπότ)που έχουν δική τους σκέψη και ενέργεια. Αυτές οι μηχανές τριγύριζαν όλο το 24ωρο στον Όλυμπο, αλλά και στην Κρήτη( το ρομπότ Τάλως) Παιδιά του Ηφαίστου θεωρούνται ο Αργοναύτης Παλαίμων, ο Αρδαλος (γλύπτης), ο Περιφήτης(κακοποιός που σκότωσε ο Θησέας), ο Εριχθόνιος κ. α. Έφτιαξε και αξιοθαύμαστα εργαλεία και λέγεται ότι τα φυσερά του ανέβαιναν και κατέβαιναν αυτομάτως, χωρίς κρότο και θόρυβο κατά βούληση, για να μην ενοχλεί τους θεούς . Είχε και μερικούς μαθητευόμενους νέες για να τον βοηθούν στην εργασία του. Ο Ήφαιστος ανέβηκε κρυφίως στον ουρανό για να λύσει την μητέρα του Ήρα που την είχε κρεμάσει ο Ζευς. Όμως τον αντελήφθη ο Ζευς και τον έρριψε στην γη, όπου έπεσε στην Λήμνο σχεδόν ημιθανής και με το ένα πόδι σπασμένο. Εκεί τον περιποιήθησαν φιλανθρώπως

ΤΟ ΝΕΦΟΣ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ “VRILL”
(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Σε προηγούμενα άρθρα αναλύσαμε τα «Ασθενή Ενεργειακά Πεδία», την «Ανθρώπινη Αύρα» και τα ανεξήγητα φαινόμενα στην Μάχη του Μαραθώνος και στους Δελφούς. Στην παρούσα ανάλυση θ’ ασχοληθούμε με τα ανεξήγητα φαινόμενα της ναυμαχίας της Σαλαμίνος, με τους άθλους του Θησέως και τον Μινώταυρο. Επίσης θα προσεγγίσουμε ακροθιγώς το ενεργειακό πεδίο «Vrill». Το περίεργο είναι ότι η λέξη αυτή που χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς , δεν υπάρχει στο Γερμανικό Λεξικό. Επομένως είναι ξένη. Οι Γερμανοί επιστήμονες και την δανείσθηκαν, όπως συμβαίνει με σχεδόν κάθε καινούργιο επιστημονικό όρο . Όμως αν εξετάσουμε καλύτερα τη μυστηριώδη αυτή λέξη εύκολα αντιλαμβανόμαστε ότι είναι η Ελληνική λέξη «Αύρα» παραφθαρμένη. Αλλά και εννοιολογικά δεν διαφέρει από την «Αύρα» που εξετάσαμε στα προηγούμενα . Μετά από αυτήν την παρέκβαση ας μπούμε στο θέμα μας

Τα Ανεξήγητα Φαινόμενα της Αρχαίας Ελλάδος

Δεν είναι όμως μόνον η Ελληνική Αρχαιολογία(Προϊστορία) που μας παραπέμπει σε ανεξήγητα φαινόμενα , αλλά και η Ελληνική Ιστορία των Κλασσικών Χρόνων, η οποία δεν έχει σχέση με την –κακώς λεγομένη-. Μυθολογία. Και το ερώτημα που προβάλλει είναι το εξής:

Είχαν οι Αρχαίοι Έλληνες Μυστικά Όπλα ; Και αν ναι τι όπλα ήσαν αυτά;


1/ Ο παράδοξος « Κονιορτός» της Ναυμαχίας της Σαλαμίνος

Στα βιβλία του Ηροδότου και του Πλουτάρχου γίνεται περιγραφή περίεργων φαινομένων που συνέβησαν στην ναυμαχία της Σαλαμίνος στην οποία συγκρούσθηκαν ο Αθηναϊκός και ο Περσικός στόλος. Η ναυμαχία θα ελάμβανε τελικά χώρα –μετά την επιμονή του Θεμιστοκλέους – στο Στενό μεταξύ της Σαλαμίνος και Αττικής , αντίκρυ της Ελευσίνος, όπου ήτο και το περίφημο Ιερό της πανάρχαιας Θεάς Δήμητρος. Άλλοι στρατηγοί προτιμούσαν να διεξαχθεί η ναυμαχία παρά τον πορθμό της Κορίνθου, αντίκρυ στο Ηραίον. Να πρυτάνευσαν μόνον στρατηγικοί οι λόγοι για την επιλογή του Στενού της Σαλαμίνος ή και έτεροι λόγοι που τους αγνοούμε, παρότι μας τους αποκαλύπτει εναργέστατα ο Ηρόδοτος; Μήπως υπελόγιζε ο Θεμιστοκλής στην βοήθεια των μυστικών όπλων της Δήμητρος, αυτών που κρύβονταν με αυστηρότητα και επί ποινή θανάτου από την δημοσιότητα στα Ελευσίνια Μυστήρια ; Ιδού πως περιγράφει Ο Ηρόδοτος[Ηρόδ. 65] τα γεγονότα που διεδραματίσθησαν προ της ναυμαχίας. Ο Ξέρξης με τους επιτελείς του είναι ανεβασμένος στο παρατηρητήριο , στο όρος Αιγάλεω για να παρακολουθήσει την ναυμαχία :
« Στο Θριάσιο Πεδίο είδαν κονιορτό που ερχόταν από την Ελευσίνα, σαν να βάδιζαν 30.000 άνθρωποι. Ενώ αυτοί εθαύμαζαν για τον κονιορτό , άκουσαν μια φωνή , που έμοιαζε με εκείνη του μυστικού Ιάκχου. Ο Δημάρατος, ανίδεος των Ελευσινίων Μυστηρίων, ρώτησε τον Δικαίο(μύστη των Ελευσινίων) τι να είναι αυτό που φωνάζει κι’ εκείνος του είπε : Δημάρατε είναι αδύνατον να μην ακολουθήσει κάποια μεγάλη βλάβη στο στράτευμα του Ξέρξη, διότι, αφού η Αττική είναι έρημη, δεν μένει αμφιβολία, ότι αυτό που φωνάζει είναι κάτι θείο . Και αν ο κονιορτός πέσει στη Σαλαμίνα , τότε θα κινδυνεύσει ο στόλος του βασιλέως » Την ίδια πληροφορία όμως δίδει και ο Πλούταρχος,[Πλούταρχ. Παράλλ. Βίοι, Θεμιστοκλής 15] του οποίου η μαρτυρία περί του Ιερού των Δελφών είναι αξιόπιστος..

Ο Ίακχος-Διόνυσος

Η Δήμητρα είναι αυτή που ίδρυσε τα Ελευσίνια Μυστήρια και προΐσταται της δημιουργίας των μη μονογενών όντων, των εστερημένων λογικού, όπως ζώων και των φυτών. Αντίθετα η Κόρη είναι επιφορτισμένη με την δημιουργίαν των λογικών όντων, δηλαδή των ανθρωπίνων ψυχών. Ποιος όμως ήτο ο Ιακχος; Ητο ο ίδιος ο Διόνυσος και ελατρεύετο στην Ελευσίνα στις εορτές των Ελευσινίων Μυστηρίων προς τιμήν της Δήμητρος, κατά την οποίαν εγίνετο η μυστική πομπή του.. Η πρώτη ημέρα της εορτής ονομάζετο Αγυρμός=συνάθροιση. Την δευτέρα ημέρα πήγαιναν οι μύστες στη θάλασσα προς καθαρμόν. Την τρίτη ημέρα εθυσίαζον μίαν τρίγλαν(μπαρμπούνι) και προσέφεραν και άρτον εκ του Ραρίου πεδίου. Την τετάρτη ημέρα εγένετο η μεγαλοπρεπής πομπή του Ιερού Καλάθου, με ύμνους όπως Χαίρε Δημήτερ κλπ και ακολουθούσαν οι γυναίκες οι λεγόμενες Κεστοφόροι και οι Κανηστροφόροι βαστάζουσαι κίστεις και κανά(κάνιστρα) Τι περιείχαν αυτά τα κάνιστρα; Σουσάμι, μαλλιά προβάτου, αλάτι, φίδια, ρόδια, καλάμια , κισσόν Μηκώνας και πόππανα(πλακούντες). Πάντα ταύτα ήσαν σύμβολα ευφορίας. Η πέμπτη ημέρα ήτο η ημέρα των λαμπάδων και αμιλλώντο ποίος θα προσφέρει τη μεγαλύτερη λαμπάδα. Η λαμπάδα συμβολίζει την αναζήτηση της Περσεφόνης από την Δήμητρα με την βοήθεια λαμπάδας. Η έκτη ημέρα ωνομάζετο Ιακχος, επεδή εγένετο η πομπή του μυστικού Ιάκχου- Διονύσου. Μετέφερον λοιπόν το άγαλμα του εστεμμένον με μύρτον από τον Κεραμεικό(ένθα το νεκροταφείο των επιφανών ανδρών των Αθηνών) εις την Ελευσίνα. Οι μεταφέροντες αυτό ήσαν όλοι στεφανωμένοι και εκαλούντο Ιακχαγωγοί, έψαλλον δε ύμνους και εχόρευον και αστεείζοντο, ώστε εγένετο πολύς θόρυβος που ακούετο πολύ μακριά, ωσάν να ήσαν πολλές χιλιάδες ανθρώπων, όπως μαρτυρεί ο Ηρόδοτος. Στην πομπή αυτή παρευρίσκοντο 30.000 άνθρωποι και ακολουθούσαν την Ιεράν Οδόν –όπως απεκαλείτο και τότε και σήμερον. Στο δρόμο αυτό ήτο και η Ιερά Ελαία και η Ιερά Συκή όπου η πομπή έκανε σύντομη στάση. Σύντομη στάση έκανε και στη γέφυρα στον Κηφισό ποταμό . Την εβδόμην ημέραν εγένοντο οι Ελευσίνιοι Αγώνες, στον οποίον οι αθλητές ελάμβανον βραβείον μέδιμνον κριθής προς τιμήν της θεάς Δήμητρος προστάτιδος του σίτου. Οι Αθλητικοί Αγώνες είναι πανάρχαιος θεσμός και συνδέονται άρρηκτα με την Ελληνική Θρησκεία πριν τους καταργήσει δια πυρός και σιδήρου το Ανατολικό δόγμα. Αθλητικοί Αγώνες λαμβάνουν χώρα σε κάθε μεγάλη εκδήλωση των Ελλήνων απο αρχαιοτάτων χρόνων. Η ογδόη ημέρα ωνομάζετο Επιδαυρίων ημέρα, ή Επιδαύρια και εόρταζαν πάλι τα μικρά μυστήρια προς μύηση των ξένων, τα οποία εγένοντο προς χάριν του Ασκληπιού. Η εννάτη ημέρα ωνομάζετο Πλημοχόαι, επειδή έβαλλον δύο χόας (κανάτες) , ή κοτυλίσκους( ποτήρια) πλήρεις οίνου , τον μεν προς ανατολάς, τον δε προς δυσμάς. Έπειτα , αφού έλεγον μερικές μυστικές λέξεις, έσπαζαν τις κανάτες ή τα ποτήρια και εχύνετο στο έδαφος ο οίνος σπονδή προς τον Διόνυσον, όπως λέγει ο Πρόκλος.(ΩΓΥΓΙΑ, τομ. Γ’, σελ. 396, Αθαν. Σταγειρίτης, Εκδ. Ελευθέρα Σκέψις) Ο θεσμός των Ελευσινίων Αγώνων χάνονται στα βάθη της Ελληνικής Προϊστορίας και συνδέονται με την λατρεία της Δήμητρος και των Ελευσινίων Μυστηρίων , δηλαδή προ αρκετών δεκάδων χιλιάδων ετών προ εποχής μας, στην Προκατακλυσμιαία εποχή, ακόμη και προ του Κατακλυσμού του Ωγύγου. Επίσης απο το ανωτέρω απόσπασμα βλέπουμε ότι πλείστα Χριστιανικά και Εβραϊκά έθιμα έχουν κλαπεί από τις θρησκείες αυτές , όπως λ. χ ο καθαρμός, η προσφορά λαμπάδων, το χανούκα των Ιουδαίων, η προσφορά άρτου, τα ρόδια στα κόλλυβα, οι ψαλμοί, οι πομπές, ο αγιασμός των υδάτων, ο μυστικισμός , ο στολισμός των επιταφίων, τα μύρτα ,ο οίνος , το τσούγκρισμα των ποτηριών και πολλά άλλα. Οι μυστικές λέξεις ήσαν «υιέ και τοκυιέ», δηλαδή υιέ και πάτερ, που ήτο ο Διόνυσος. Ο Πλούταρχος περιγράφει πως ένας εκκωφαντικός θόρυβος ξεκινούσε απο την Ελευσίνα και έφθανε ως το παρατηρητήριο του Ξέρξη στο όρος Αιγάλεω και στην Σαλαμίνα. Παράλληλα ένα περίεργο νέφος ανυψώθηκε και έπεσε στις Περσικές τριήρεις δημιουργώντας σύγχυση και ταραχή , ώστε το ένα πλοίο συγκρούετο με το άλλο . Τότε οι Ελληνικές τριήρεις ώρμησαν και αποδεκάτισαν τον Περσικό στόλο.

Το παράξενο «ενεργειακό νέφος» της Ελευσίνος

Τι όμως ήτο αυτός ο κονιορτός ; Μήπως ήτο ένα πυρηνικό νέφος; Η επρόκειτο για ένα αόρατο τείχος , δηλαδή μίας τεχνητής ασπίδας ραδιοκυμάτων με κάποια συγκεκριμένη συχνότητα που παρέλυσε τα Περσικά πληρώματα; Αυτό το τείχος εκινείτο με μεγάλη ταχύτητα και ήτο αδιαπέραστο. Όμως το ίδιο τριπλούν κύμα (ωστικό, θερμικό και πυρηνικό) δεν δημιουργεί και η πυρηνική ή ατομική έκρηξη; Ασφαλώς αν θα μας μιλούσαν προ του 1945 για ένα τέτοιο φαινόμενο θα το θεωρούσαμε φανταστικό και εξωφρενικό, όχι όμως σήμερον . Ίσως μάλιστα σε λίγα χρόνια να μπορέσουμε να εξηγήσουμε όχι μόνον τα μυστήρια που περιγράφουμε στο παρόν , αλλά και άλλα πολλά που μένουν ακόμη στη σφαίρα της φαντασίας και του μύθου. Όπως γνωρίζουμε ότι τα διάφορα Μυστήρια ήσαν άκρως μυστικά και ουδείς ποτέ ετόλμησε να τα αποκαλύψει επι ποινή θανάτου. Ελάχιστοι δε και μόνον οι εκλεκτοί ήσαν τότε οι μύστες που ελάμβαναν γνώση τούτων. Ας τους ονομάσουμε λοιπόν « Ομάς Ε» , η οποία κρατούσε τα μυστικά όπλα του Ελληνισμού. Και δεν είναι απαραίτητο αυτά να είναι υλικά όπλα, αλλά μπορεί να είναι και γνώσεις απόρρητες και μυστικές που δεν έπρεπε να πέσουν σε μη εξουσιοδοτημένους ανθρώπους, διότι αν έπεφταν θα συνέβαινε αυτό που συμβαίνει στις μέρες μας . Δηλαδή « στρατοκρατούμενοι» και ελεγχόμενοι «επιστήμονες» και εγκληματίες πολιτικοί , έβαλαν στο χέρι ανώτερες από το πνευματικό και ηθικό τους ανάστημα όπλα και δυνάμεις , που μπορούν να καταστρέψουν πολλές φορές τον πλανήτη και την ίδια τη ζωή. Δεν αποκλείεται λοιπόν οι «Ε» να είχαν αυτή την τεχνογνωσία και να δημιουργούσαν το ωστικό κύμα , χωρίς να προκαλέσουν πυρηνική έκρηξη.

2/ Το σεισμικό φαινόμενο των Δελφών

Παρόμοια μυστικά όπλα παρουσιάζονται και στους Δελφούς και αναφέρονται από αρχαίους συγγραφείς. Είναι γνωστή η μέχρις εσχάτων ηρωική άμυνα των Σπαρτιατών και Θεσπιαίων στην στενή διάβαση των Θερμοπυλών. Μετά την διάρρηξη της αμυντικής τοποθεσίας των Θερμοπυλών τα Περσικά στρατεύματα δια της ατραπού που τους εφανέρωσε ο Εφιάλτης ωδηγήθηκαν στους Δελφούς . Σκοπός τους ήτο η καταλήστευση των αμυθήτων θησαυρών του Μαντείου. Στο Μαντείο ευρίσκοντο μόνον οι ιερείς . Οι κάτοικοι πριν εκκενώσουν την πόλη απευθύνθησαν στους ιερείς και προσφέρθηκαν να υπερασπισθούν το Ιερό. Όμως ο ιερείς τους είπαν ότι οι θεοί έχουν ταγμένα τα δικά τους όπλα και είναι σε θέση να το προστατεύσουν μόνοι τους . Όταν επλησίασαν οι Πέρσες με περίπου 4.000 οπλίτες για να συλήσουν το ναό του Απόλλωνος , ωσάν να επρόκειτο για καταιγίδα με κεραυνούς και βροντές άρχισαν παράξενα φαινόμενα που έτρεψαν σε άτακτη φυγή όσους γλύτωσαν το θάνατο. Παράλληλα δύο τεράστιοι οπλίτες εμφανίσθηκαν και έριχναν υπερμεγέθεις βράχους εκ των ορέων στους πλησιάζοντες Πέρσες. Μέσα σ’ αυτό το πανδαιμόνιο οι Πέρσες υποχώρησαν ατάκτως όσοι εγλύτωσαν τον θάνατον. Να πως περιγράφει ο Ιουστίνος «ολόκληρη αυτή η δύναμη χάθηκε από καταιγίδα και κεραυνούς, για ν’ αντιληφθεί ο Ξέρξης ότι είναι μηδαμινές οι δυνάμεις των ανθρώπων ενώπιον των θεών» Κατά τις μαρτυρίες των κατοίκων στα πρόσωπα των δύο μεγαλόσωμων ανδρών ανεγνωρίσθησαν οι δύο τοπικοί ήρωες των Δελφών, ο Φύλακος και Αντίνοος [Ηρόδ. Ιστορία, Ουρανία,8, 35, 37].
Να πως περιγράφει ο μεγάλος ιστορικός μας Κ. Παπαρρηγόπουλος [ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Κ. Παπαρρηγόπουλος, Εκδ. Σεφερλής] το γεγονός :
«Μία δε του στρατού μοίρα απεστάλη υπό του Ξέρξου εις τους Δελφούς, επί τη ελπίδι του να συλήση τους μεγάλους αυτών θησαυρούς. Αλλ’ ο προστάτης του πολυθρηλύτου τούτου ιερού, ο Απόλλων, έσωσε αυτό διά θαυμάτων, των οποίων δεν υπήρξαν βεβαίως αμέτοχοι οι επιτήδιοι του μαντείου επιμεληταί . Διότι άμα οι Πέρσαι , αναβαίνοντες δια της ατραπού του Παρνασσού ήτις έφερεν εις Δελφούς, έφθασαν εις τον ναόν της Προναίας Αθηνάς, ηκούσθησαν αίφνης φοβεραί βρονταί, από δε του όρους απορραγείσαι δύο κορυφαί ενέσκηψαν , διά πολλού πατάγου, επί τους επερχομένους, συντρίψασαι πλείστους όσους αυτών, εν δε τω ναώ της Προναίας βοή και αλαλαγμός εγένετο , ώστε οι πολέμιοι, καταληφθέντες υπό πανικού φόβου, ετράπησαν εις φυγήν . Κατεδιώχθησαν δε ου μόνον υπό των Δελφών , αλλά, ως έλεγον , και υπό δύο οπλιτών εχόντων φύσιν μείζοντα της ανθρωπίνης, οίτινες , ως εβεβαίουν έπειτα οι Δελφοί , δεν ήσαν άλλοι, ειμή δύο ήρωες , Φύλακος και Αυτόνοος, ών τα τεμένη προέκειντο παρά το της Αθηνάς ιερόν. Ούτω λοιπόν εσώθη τότε το μαντείον , το οποίον και έμεινεν έκτοτε επί πολύν χρόνον άσυλον, μέχρις ου μετά 130 περίπου έτη ελεηλάτησεν αυτό κατά πρώτον η βέβηλος του Φωκέως Φιλομήλου χειρ» Την μεγαλύτερη όμως καταστροφή και λεηλασία υπέστη από τους Ρωμαίους και τους Βυζαντινούς επί αυτοκράτορος Θεοδοσίου του Β’ με την εισβολή του Ιουδαιχριστιανισμού και την καταστροφή και ισοπέδωση των πάντων από τα στίφη των φανατικών καλογήρων του Αλαρίχου .

Χειροποίητοι Σεισμοί

Παρότι το θέμα των χειροποίητων σεισμών είναι επτασφράγιστο μυστικό και μόνον στα σενάρια επιστημονικής φαντασίας του Χόλλυγουντ εμφανίζεται , έχει ανακαλυφθεί η τεχνολογία για την δημιουργία τέτοιων σεισμών. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι ο πρόσφατος σεισμός και το παλιρροϊκό κύμα στον Ινδικό είναι έργον ανθρώπων .

Η Τεχνολογία «TESLA»

Ο Σέρβος Νίκολα Τέσλα υπήρξε ο μεγαλύτερος επιστήμων-τεχνολόγος του περασμένου αιώνος. Δεν έγινε πολύ γνωστός διότι τα πειράματα του φάνηκαν «ευαίσθητα» στο Κατεστημένο και τις εταιρείες και αυτά είτε εκλάπησαν ή κατεστράφησαν. Ο Τέσλα είναι ο πρώτος που με τροφοδότηση μιας ορισμένης συχνότητος δημιούργησε στο εργαστήριο του στο Μανχάταν των ΗΠΑ κραδασμούς οι οποίοι προξένησαν «τεχνητό σεισμό» Αυτός προσήρμωσε ένα μικρό αλλά ισχυρό δονητή σε μια μεταλλική κολώνα και σε λίγη ώρα άρχισε να σείεται όλο το κτίριο και τα μηχανήματα να έχουν ξεκολλήσει από τις βάσεις τους. Η εξήγηση που δίδεται είναι ότι ο Τέσλα συντόνισε τον δονητή στην συχνότητα δονήσεως των πετρωμάτων που βρίσκοταν κάτω από το κτίριο. Το ίδιο πείραμα επανέλαβε με ένα μικρό δονητή με μπαταρία , τον οποίο προσήρμωσε σε μια σιδηροδοκό σε κάποιο υπό κατασκευή κτίριο και σε λίγο άρχισε να σείεται το κτίριο. Μάλιστα έλεγε ότι, «με ένα ισχυρό δονητή θα μπορούσε να σχίσει τη γη στα δύο» Ο Τέσλα λοιπόν είναι ο πατέρας της σύγχρονης Τηλεδυναμικής. Σε άρθρο του έγραφε «Οι ρυθμικές δονήσεις εισχωρούν μέσα στη Γη χωρίς σχεδόν απώλεια ενεργείας. Είναι δυνατόν να μεταφέρεις μηχανικά αποτελέσματα σε μέγιστες αποστάσεις στη Γη και να παράγεις όλων των ειδών τα μοναδικά φαινόμενα » Αυτά τα φαινόμενα μπορούν φυσικά να χρησιμοποιηθούν και για πολεμικούς σκοπούς, και υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες ότι πράγματι έχουν μπει σε πολεμικές εφαρμογές. Αρκετοί σεισμοί, έχουν διασυνδεθεί με την διενέργεια τέτοιων πειραμάτων, αλλά και μυστηριώδη φώτα στο διάστημα (UFO) συνδέονται με πιεζοηλεκτρικά φαινόμενα που δημιουργούνται από σεισμούς. Ο Τέσλα εκφράζει μεγάλη ανησυχία για τα αποτελέσματα της τεχνολογίας διότι –όπως είπε -είναι δυνατόν αυτή να ξεφύγει από τον έλεγχο του ανθρώπου και να καταστρέψει μεγάλες εκτάσεις ή και ολόκληρη τη Γη. Και σήμερον υπάρχουν άπειρες ανθρώπινες πηγές(δονητές) που μπορούν να θέσουν τη Γη σε ένα αυτοτροφοδοτούμενο συντονισμό. Μήπως λοιπόν ο πολλαπλασιασμός των καταστροφών (σεισμών, τυφώνων, ακραίων καιρικών φαινομένων, παλιρροϊκών κυμάτων , καυσώνων κ. α ) οφείλεται σε ανεξέλεγκτες πηγές αυτοτροφοδοτούμενης δονήσεως της γης με στατικά κύματα ; Μήπως ο τελευταίος «σεισμός» και το τσουνάμι του Ινδικού ωκεανού οφείλεται σε ανθρώπινες ενέργειες; Λίγο ευφάνταστη άποψη αλλά όχι αδύνατη , αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι η τεχνολογία υπάρχει και τα σχετικά μυστικά πειράματα όπως το HAARP βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Και πράγματι έχει αρχίσει να κυκλοφορεί η άποψη αυτή στο διαδίκτυο, ότι δηλαδή το τσουνάμι είναι έργο ανθρώπινο, για να αποσπασθεί η προσοχή της διεθνούς κοινής γνώμης από την οικτρά κατάσταση των Αμερικανών στο Ιράκ.

HAARP: Το Υπερόπλο του Πενταγώνου

Στον Αρκτικό Κύκλο , 450 χιλμ. Ανατολικά του Ανκορέιτζ στην Αλάσκα το Πεντάγωνο έχει εγκαταστήσει ένα μετασχηματιστή –μαμούθ ικανό να παράγει ενέργεια πολλών gigawatt και με αυτή να βομβαρδίζει τα ανώτερα στρώματα της ατμοσφαίρας(Ιονόσφαιρα). Το σχέδιο τούτο είναι γνωστόν ως HAARP (High-frequency Active Auroral Research Program) χρηματοδοτήθηκε με $30 εκατ. δολάρια και περιλαμβάνει τον μεγαλύτερο στον κόσμο «Ιονοσφαιρικό θερμαντήρα» Με το πρόγραμμα αυτό οι Αμερικανοί είναι σε θέση να παράγουν ενέργεια, να δημιουργούν σεισμούς, να επηρεάζουν τις επικοινωνίες μέχρι αποκοπής των, να επηρεάζουν τις καιρικές συνθήκες και το κλίμα, κ. α. Αλλά για τα νέα όπλα θα γράψουμε σε άλλο άρθρο.


Συμπέρασμα

Σε όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις διαπιστώνουμε ότι τίποτα δεν πρέπει να απορρίπτουμε σαν επιστημονική φαντασία όταν μελετούμε την Ελληνική Αρχαιολογία που ανάγεται σε προκατακλυσμιαίες εποχές. Αλλά και σήμερον που όλα τα επιστημονικά και τεχνολογικά πειράματα γίνονται εν κρυπτώ και παραβύστω με την δημιουργία Ψυχοτρονικών , Τηλεδυναμικών, Ηλεκτρομαγνητικών , ή Αντιβαρυτικών πεδίων που τυφλώνουν και παραλύουν την δύναμη του αντιπάλου, ή σείουν τη Γη και το Ύδωρ , όπως ο νεφεληγερέτης Ζευς, ο Ποσειδών και ο Εγκέλαδος, δεν πρέπει να τα απορρίπτουμε ασυζητητί. Ο καινούργιος Πόλεμος θα γίνει με νέα όπλα , ασύλληπτης δύναμης και τεχνολογίας που ακόμη δεν έχουν βγει από το εργαστήριο. Μήπως αυτό το όπλο που χρησιμοποιεί στο διάβα της μακραίωνης ιστορίας του ο Ελληνισμός έχει να κάνει με την δημιουργία «ηθικού ενεργειακού πεδίου» που επηρεάζει αρνητικά και μέχρι παραλύσεως το «συνειδησιακό πεδίο» του αντιπάλου ; Αυτό το ίδιο όπλο πρέπει να είχε σχέση με την κραυγή «Αέρααα» του 1940 στα Βορειοηπειρωτικά βουνά των στρατιωτών μας που πάγωνε το αίμα των Ιταλών και έφερνε μαζί με την λόγχη την νίκη στο Στρατό μας. Η ενίσχυση της ατομικής αύρας των χιλιάδων ανδρών σε συλλογικό επίπεδο , αποτελεί ένα τρομακτικό «πολλαπλασιαστή δυνάμεως» που εξουθενώνει την δύναμη θελήσεως και αντιδράσεως ακόμη και ενός υπέρτερου αντιπάλου . Αυτή την δύναμη που ονόμαζαν “VRILL”(αύρα) ήθελαν να βρουν και να τελειοποιήσουν οι Γερμανοί κατά τον Β! Π .Π. Ο διάσημος πολιτικο-οικονομικός αναλυτής Αντονι Σάττεν που αρθρογραφεί στις μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου , ισχυρίζεται πως έχει τις αποδείξεις ότι στις ΗΠΑ η «Αδελφότης του Κρανίου και των Οστών» εξακολουθεί να χρηματοδοτεί μέχρι σήμερα τους Ναζί, ως συνεχιστής του βαυαρικού Τάγματος των Ιλλουμινάτι(μασόνων) Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αριστοτέλης λέγει ότι «ουδείς αντίπαλος –έστω και πολυαριθμότερος-είναι σε θέση να κατανικήσει τους Έλληνες όταν είναι ενωμένοι».
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com


ΝΕΦΟΣ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ ΚΑΙ “ ΤΣΟΥΝΑΜΙ”

(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)


Σε προηγούμενα άρθρα αναλύσαμε τα «Ασθενή Ενεργειακά Πεδία», την «Ανθρώπινη Αύρα» και τα ανεξήγητα φαινόμενα στην Μάχη του Μαραθώνος και στους Δελφούς. Στην παρούσα ανάλυση θ’ ασχοληθούμε με τα ανεξήγητα φαινόμενα της ναυμαχίας της Σαλαμίνος, με τους άθλους του Θησέως και τον Μινώταυρο. Επίσης θα προσεγγίσουμε ακροθιγώς το ενεργειακό πεδίο «Vrill». Το περίεργο είναι ότι η λέξη αυτή που χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς , δεν υπάρχει στο Γερμανικό Λεξικό. Επομένως είναι ξένη. Οι Γερμανοί επιστήμονες την δανείσθηκαν, όπως συμβαίνει σχεδόν με κάθε καινούργιο επιστημονικό όρο, από την Ελληνική γλώσσα . Όμως αν εξετάσουμε καλύτερα τη μυστηριώδη αυτή λέξη εύκολα αντιλαμβανόμαστε ότι είναι η Ελληνική λέξη «Αύρα» παραφθαρμένη. Αλλά και εννοιολογικά δεν διαφέρει από την «Αύρα» που εξετάσαμε στα προηγούμενα . Μετά από αυτήν την παρέκβαση ας μπούμε στο θέμα μας

Τα Ανεξήγητα Φαινόμενα της Αρχαίας Ελλάδος

Δεν είναι όμως μόνον η Ελληνική Αρχαιολογία(Προϊστορία) που μας παραπέμπει σε ανεξήγητα φαινόμενα , αλλά και η Ελληνική Ιστορία των Κλασσικών Χρόνων, η οποία δεν έχει σχέση με την –κακώς λεγομένη-. Μυθολογία. Και το ερώτημα που προβάλλει είναι το εξής:

Είχαν οι Αρχαίοι Έλληνες Μυστικά Όπλα ; Και αν ναι τι όπλα ήσαν αυτά;


1/ Ο παράδοξος « Κονιορτός» της Ναυμαχίας της Σαλαμίνος

Στα βιβλία του Ηροδότου και του Πλουτάρχου γίνεται περιγραφή περίεργων φαινομένων που συνέβησαν στην ναυμαχία της Σαλαμίνος στην οποία συγκρούσθηκαν ο Αθηναϊκός και ο Περσικός στόλος. Η ναυμαχία θα ελάμβανε τελικά χώρα –μετά την επιμονή του Θεμιστοκλέους – στο Στενό μεταξύ της Σαλαμίνος και Αττικής , αντίκρυ της Ελευσίνος, όπου ήτο και το περίφημο Ιερό της πανάρχαιας Θεάς Δήμητρος. Άλλοι στρατηγοί προτιμούσαν να διεξαχθεί η ναυμαχία παρά τον πορθμό της Κορίνθου, αντίκρυ στο Ηραίον. Να πρυτάνευσαν μόνον στρατηγικοί οι λόγοι για την επιλογή του Στενού της Σαλαμίνος ή και έτεροι λόγοι που τους αγνοούμε, παρότι μας τους αποκαλύπτει εναργέστατα ο Ηρόδοτος; Μήπως υπελόγιζε ο Θεμιστοκλής στην βοήθεια των μυστικών όπλων της Δήμητρος, αυτών που κρύβονταν με αυστηρότητα και επί ποινή θανάτου από την δημοσιότητα στα Ελευσίνια Μυστήρια ; Ιδού πως περιγράφει Ο Ηρόδοτος[Ηρόδ. 65] τα γεγονότα που διεδραματίσθησαν προ της ναυμαχίας. Ο Ξέρξης με τους επιτελείς του είναι ανεβασμένος στο παρατηρητήριο , στο όρος Αιγάλεω για να παρακολουθήσει την ναυμαχία :
« Στο Θριάσιο Πεδίο είδαν κονιορτό που ερχόταν από την Ελευσίνα, σαν να βάδιζαν 30.000 άνθρωποι. Ενώ αυτοί εθαύμαζαν για τον κονιορτό , άκουσαν μια φωνή , που έμοιαζε με εκείνη του μυστικού Ιάκχου. Ο Δημάρατος, ανίδεος των Ελευσινίων Μυστηρίων, ρώτησε τον Δικαίο(μύστη των Ελευσινίων) τι να είναι αυτό που φωνάζει κι’ εκείνος του είπε : Δημάρατε είναι αδύνατον να μην ακολουθήσει κάποια μεγάλη βλάβη στο στράτευμα του Ξέρξη, διότι, αφού η Αττική είναι έρημη, δεν μένει αμφιβολία, ότι αυτό που φωνάζει είναι κάτι θείο . Και αν ο κονιορτός πέσει στη Σαλαμίνα , τότε θα κινδυνεύσει ο στόλος του βασιλέως » Την ίδια πληροφορία όμως δίδει και ο Πλούταρχος,[Πλούταρχ. Παράλλ. Βίοι, Θεμιστοκλής 15] του οποίου η μαρτυρία περί του Ιερού των Δελφών είναι αξιόπιστος..

Ο Ίακχος-Διόνυσος

Η Δήμητρα είναι αυτή που ίδρυσε τα Ελευσίνια Μυστήρια και προΐσταται της δημιουργίας των μη μονογενών όντων, των εστερημένων λογικού, όπως ζώων και των φυτών. Αντίθετα η Κόρη είναι επιφορτισμένη με την δημιουργίαν των λογικών όντων, δηλαδή των ανθρωπίνων ψυχών. Ποιος όμως ήτο ο Ιακχος; Ητο ο ίδιος ο Διόνυσος και ελατρεύετο στην Ελευσίνα στις εορτές των Ελευσινίων Μυστηρίων προς τιμήν της Δήμητρος, κατά την οποίαν εγίνετο η μυστική πομπή του.. Η πρώτη ημέρα της εορτής ονομάζετο Αγυρμός=συνάθροιση. Την δευτέρα ημέρα πήγαιναν οι μύστες στη θάλασσα προς καθαρμόν. Την τρίτη ημέρα εθυσίαζον μίαν τρίγλαν(μπαρμπούνι) και προσέφεραν και άρτον εκ του Ραρίου πεδίου. Την τετάρτη ημέρα εγένετο η μεγαλοπρεπής πομπή του Ιερού Καλάθου, με ύμνους όπως Χαίρε Δημήτερ κλπ και ακολουθούσαν οι γυναίκες οι λεγόμενες Κεστοφόροι και οι Κανηστροφόροι βαστάζουσαι κίστεις και κανά(κάνιστρα) Τι περιείχαν αυτά τα κάνιστρα; Σουσάμι, μαλλιά προβάτου, αλάτι, φίδια, ρόδια, καλάμια , κισσόν Μηκώνας και πόππανα(πλακούντες). Πάντα ταύτα ήσαν σύμβολα ευφορίας. Η πέμπτη ημέρα ήτο η ημέρα των λαμπάδων και αμιλλώντο ποίος θα προσφέρει τη μεγαλύτερη λαμπάδα. Η λαμπάδα συμβολίζει την αναζήτηση της Περσεφόνης από την Δήμητρα με την βοήθεια λαμπάδας. Η έκτη ημέρα ωνομάζετο Ιακχος, επεδή εγένετο η πομπή του μυστικού Ιάκχου- Διονύσου. Μετέφερον λοιπόν το άγαλμα του εστεμμένον με μύρτον από τον Κεραμεικό(ένθα το νεκροταφείο των επιφανών ανδρών των Αθηνών) εις την Ελευσίνα. Οι μεταφέροντες αυτό ήσαν όλοι στεφανωμένοι και εκαλούντο Ιακχαγωγοί, έψαλλον δε ύμνους και εχόρευον και αστεείζοντο, ώστε εγένετο πολύς θόρυβος που ακούετο πολύ μακριά, ωσάν να ήσαν πολλές χιλιάδες ανθρώπων, όπως μαρτυρεί ο Ηρόδοτος. Στην πομπή αυτή παρευρίσκοντο 30.000 άνθρωποι και ακολουθούσαν την Ιεράν Οδόν –όπως απεκαλείτο και τότε και σήμερον. Στο δρόμο αυτό ήτο και η Ιερά Ελαία και η Ιερά Συκή όπου η πομπή έκανε σύντομη στάση. Σύντομη στάση έκανε και στη γέφυρα στον Κηφισό ποταμό . Την εβδόμην ημέραν εγένοντο οι Ελευσίνιοι Αγώνες, στον οποίον οι αθλητές ελάμβανον βραβείον μέδιμνον κριθής προς τιμήν της θεάς Δήμητρος προστάτιδος του σίτου. Οι Αθλητικοί Αγώνες είναι πανάρχαιος θεσμός και συνδέονται άρρηκτα με την Ελληνική Θρησκεία πριν τους καταργήσει δια πυρός και σιδήρου το Ανατολικό δόγμα. Αθλητικοί Αγώνες λαμβάνουν χώρα σε κάθε μεγάλη εκδήλωση των Ελλήνων απο αρχαιοτάτων χρόνων. Η ογδόη ημέρα ωνομάζετο Επιδαυρίων ημέρα, ή Επιδαύρια και εόρταζαν πάλι τα μικρά μυστήρια προς μύηση των ξένων, τα οποία εγένοντο προς χάριν του Ασκληπιού. Η εννάτη ημέρα ωνομάζετο Πλημοχόαι, επειδή έβαλλον δύο χόας (κανάτες) , ή κοτυλίσκους( ποτήρια) πλήρεις οίνου , τον μεν προς ανατολάς, τον δε προς δυσμάς. Έπειτα , αφού έλεγον μερικές μυστικές λέξεις, έσπαζαν τις κανάτες ή τα ποτήρια και εχύνετο στο έδαφος ο οίνος σπονδή προς τον Διόνυσον, όπως λέγει ο Πρόκλος.(ΩΓΥΓΙΑ, τομ. Γ’, σελ. 396, Αθαν. Σταγειρίτης, Εκδ. Ελευθέρα Σκέψις) Ο θεσμός των Ελευσινίων Αγώνων χάνονται στα βάθη της Ελληνικής Προϊστορίας και συνδέονται με την λατρεία της Δήμητρος και των Ελευσινίων Μυστηρίων , δηλαδή προ αρκετών δεκάδων χιλιάδων ετών προ εποχής μας, στην Προκατακλυσμιαία εποχή, ακόμη και προ του Κατακλυσμού του Ωγύγου. Επίσης απο το ανωτέρω απόσπασμα βλέπουμε ότι πλείστα Χριστιανικά και Εβραϊκά έθιμα έχουν κλαπεί από τις θρησκείες αυτές , όπως λ. χ ο καθαρμός, η προσφορά λαμπάδων, το χανούκα των Ιουδαίων, η προσφορά άρτου, τα ρόδια στα κόλλυβα, οι ψαλμοί, οι πομπές, ο αγιασμός των υδάτων, ο μυστικισμός , ο στολισμός των επιταφίων, τα μύρτα ,ο οίνος , το τσούγκρισμα των ποτηριών και πολλά άλλα. Οι μυστικές λέξεις ήσαν «υιέ και τοκυιέ», δηλαδή υιέ και πάτερ, που ήτο ο Διόνυσος. Ο Πλούταρχος περιγράφει πως ένας εκκωφαντικός θόρυβος ξεκινούσε απο την Ελευσίνα και έφθανε ως το παρατηρητήριο του Ξέρξη στο όρος Αιγάλεω και στην Σαλαμίνα. Παράλληλα ένα περίεργο νέφος ανυψώθηκε και έπεσε στις Περσικές τριήρεις δημιουργώντας σύγχυση και ταραχή , ώστε το ένα πλοίο συγκρούετο με το άλλο . Τότε οι Ελληνικές τριήρεις ώρμησαν και αποδεκάτισαν τον Περσικό στόλο.

Το παράξενο «ενεργειακό νέφος» της Ελευσίνος

Τι όμως ήτο αυτός ο κονιορτός ; Μήπως ήτο ένα πυρηνικό νέφος; Η επρόκειτο για ένα αόρατο τείχος , δηλαδή μίας τεχνητής ασπίδας ραδιοκυμάτων με κάποια συγκεκριμένη συχνότητα που παρέλυσε τα Περσικά πληρώματα; Αυτό το τείχος εκινείτο με μεγάλη ταχύτητα και ήτο αδιαπέραστο. Όμως το ίδιο τριπλούν κύμα (ωστικό, θερμικό και πυρηνικό) δεν δημιουργεί και η πυρηνική ή ατομική έκρηξη; Ασφαλώς αν θα μας μιλούσαν προ του 1945 για ένα τέτοιο φαινόμενο θα το θεωρούσαμε φανταστικό και εξωφρενικό, όχι όμως σήμερον . Ίσως μάλιστα σε λίγα χρόνια να μπορέσουμε να εξηγήσουμε όχι μόνον τα μυστήρια που περιγράφουμε στο παρόν , αλλά και άλλα πολλά που μένουν ακόμη στη σφαίρα της φαντασίας και του μύθου. Όπως γνωρίζουμε ότι τα διάφορα Μυστήρια ήσαν άκρως μυστικά και ουδείς ποτέ ετόλμησε να τα αποκαλύψει επι ποινή θανάτου. Ελάχιστοι δε και μόνον οι εκλεκτοί ήσαν τότε οι μύστες που ελάμβαναν γνώση τούτων. Ας τους ονομάσουμε λοιπόν « Ομάς Ε» , η οποία κρατούσε τα μυστικά όπλα του Ελληνισμού. Και δεν είναι απαραίτητο αυτά να είναι υλικά όπλα, αλλά μπορεί να είναι και γνώσεις απόρρητες και μυστικές που δεν έπρεπε να πέσουν σε μη εξουσιοδοτημένους ανθρώπους, διότι αν έπεφταν θα συνέβαινε αυτό που συμβαίνει στις μέρες μας . Δηλαδή « στρατοκρατούμενοι» και ελεγχόμενοι «επιστήμονες» και εγκληματίες πολιτικοί , έβαλαν στο χέρι ανώτερες από το πνευματικό και ηθικό τους ανάστημα όπλα και δυνάμεις , που μπορούν να καταστρέψουν πολλές φορές τον πλανήτη και την ίδια τη ζωή. Δεν αποκλείεται λοιπόν οι «Ε» να είχαν αυτή την τεχνογνωσία και να δημιουργούσαν το ωστικό κύμα , χωρίς να προκαλέσουν πυρηνική έκρηξη.

2/ Το σεισμικό φαινόμενο των Δελφών

Παρόμοια μυστικά όπλα παρουσιάζονται και στους Δελφούς και αναφέρονται από αρχαίους συγγραφείς. Είναι γνωστή η μέχρις εσχάτων ηρωική άμυνα των Σπαρτιατών και Θεσπιαίων στην στενή διάβαση των Θερμοπυλών. Μετά την διάρρηξη της αμυντικής τοποθεσίας των Θερμοπυλών τα Περσικά στρατεύματα δια της ατραπού που τους εφανέρωσε ο Εφιάλτης ωδηγήθηκαν στους Δελφούς . Σκοπός τους ήτο η καταλήστευση των αμυθήτων θησαυρών του Μαντείου. Στο Μαντείο ευρίσκοντο μόνον οι ιερείς . Οι κάτοικοι πριν εκκενώσουν την πόλη απευθύνθησαν στους ιερείς και προσφέρθηκαν να υπερασπισθούν το Ιερό. Όμως ο ιερείς τους είπαν ότι οι θεοί έχουν ταγμένα τα δικά τους όπλα και είναι σε θέση να το προστατεύσουν μόνοι τους . Όταν επλησίασαν οι Πέρσες με περίπου 4.000 οπλίτες για να συλήσουν το ναό του Απόλλωνος , ωσάν να επρόκειτο για καταιγίδα με κεραυνούς και βροντές άρχισαν παράξενα φαινόμενα που έτρεψαν σε άτακτη φυγή όσους γλύτωσαν το θάνατο. Παράλληλα δύο τεράστιοι οπλίτες εμφανίσθηκαν και έριχναν υπερμεγέθεις βράχους εκ των ορέων στους πλησιάζοντες Πέρσες. Μέσα σ’ αυτό το πανδαιμόνιο οι Πέρσες υποχώρησαν ατάκτως όσοι εγλύτωσαν τον θάνατον. Να πως περιγράφει ο Ιουστίνος «ολόκληρη αυτή η δύναμη χάθηκε από καταιγίδα και κεραυνούς, για ν’ αντιληφθεί ο Ξέρξης ότι είναι μηδαμινές οι δυνάμεις των ανθρώπων ενώπιον των θεών» Κατά τις μαρτυρίες των κατοίκων στα πρόσωπα των δύο μεγαλόσωμων ανδρών ανεγνωρίσθησαν οι δύο τοπικοί ήρωες των Δελφών, ο Φύλακος και Αντίνοος [Ηρόδ. Ιστορία, Ουρανία,8, 35, 37].
Να πως περιγράφει ο μεγάλος ιστορικός μας Κ. Παπαρρηγόπουλος [ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Κ. Παπαρρηγόπουλος, Εκδ. Σεφερλής] το γεγονός :
«Μία δε του στρατού μοίρα απεστάλη υπό του Ξέρξου εις τους Δελφούς, επί τη ελπίδι του να συλήση τους μεγάλους αυτών θησαυρούς. Αλλ’ ο προστάτης του πολυθρηλύτου τούτου ιερού, ο Απόλλων, έσωσε αυτό διά θαυμάτων, των οποίων δεν υπήρξαν βεβαίως αμέτοχοι οι επιτήδιοι του μαντείου επιμεληταί . Διότι άμα οι Πέρσαι , αναβαίνοντες δια της ατραπού του Παρνασσού ήτις έφερεν εις Δελφούς, έφθασαν εις τον ναόν της Προναίας Αθηνάς, ηκούσθησαν αίφνης φοβεραί βρονταί, από δε του όρους απορραγείσαι δύο κορυφαί ενέσκηψαν , διά πολλού πατάγου, επί τους επερχομένους, συντρίψασαι πλείστους όσους αυτών, εν δε τω ναώ της Προναίας βοή και αλαλαγμός εγένετο , ώστε οι πολέμιοι, καταληφθέντες υπό πανικού φόβου, ετράπησαν εις φυγήν . Κατεδιώχθησαν δε ου μόνον υπό των Δελφών , αλλά, ως έλεγον , και υπό δύο οπλιτών εχόντων φύσιν μείζοντα της ανθρωπίνης, οίτινες , ως εβεβαίουν έπειτα οι Δελφοί , δεν ήσαν άλλοι, ειμή δύο ήρωες , Φύλακος και Αυτόνοος, ών τα τεμένη προέκειντο παρά το της Αθηνάς ιερόν. Ούτω λοιπόν εσώθη τότε το μαντείον , το οποίον και έμεινεν έκτοτε επί πολύν χρόνον άσυλον, μέχρις ου μετά 130 περίπου έτη ελεηλάτησεν αυτό κατά πρώτον η βέβηλος του Φωκέως Φιλομήλου χειρ» Την μεγαλύτερη όμως καταστροφή και λεηλασία υπέστη από τους Ρωμαίους και τους Βυζαντινούς επί αυτοκράτορος Θεοδοσίου του Β’ με την εισβολή του Ιουδαιχριστιανισμού και την καταστροφή και ισοπέδωση των πάντων από τα στίφη των φανατικών καλογήρων του Αλαρίχου .

Χειροποίητοι Σεισμοί

Παρότι το θέμα των χειροποίητων σεισμών είναι επτασφράγιστο μυστικό και μόνον στα σενάρια επιστημονικής φαντασίας του Χόλλυγουντ εμφανίζεται , υπάρχει η τεχνολογία για την δημιουργία τέτοιων σεισμών. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να πει μετά βεβαιότητος αν ο πρόσφατος σεισμός και το παλιρροϊκό κύμα είναι έργον ανθρώπων . Το γεγονός όμως ότι στις 29/12/04 οι ΗΠΑ διεξήγαγον πυρηνική δοκιμή στην περιοχή του Ινδικού αφήνει πολλές δικαιολογημένες εικασίες να πλανώνται στον αέρα. Εξ άλλου η τεχνική δημιουργίας παλιρροϊκού κύματος δια της εκρήξεως πυρηνικής βόμβας βυθού είναι γνωστή από την εποχή του ψυχρού πολέμου.

Η Τεχνολογία «TESLA»

Ο Σέρβος Νίκολα Τέσλα υπήρξε ο μεγαλύτερος επιστήμων-τεχνολόγος του περασμένου αιώνος. Δεν έγινε πολύ γνωστός διότι τα πειράματα του φάνηκαν «ευαίσθητα» στο Κατεστημένο και στις εταιρείες και αυτά είτε εκλάπησαν ή κατεστράφησαν. Ο Τέσλα είναι ο πρώτος που με τροφοδότηση μιας ορισμένης συχνότητος δημιούργησε στο εργαστήριο του στο Μανχάταν των ΗΠΑ κραδασμούς οι οποίοι προξένησαν «τεχνητό σεισμό» Προς τούτο προσήρμωσε ένα μικρό αλλά ισχυρό δονητή σε μια μεταλλική κολώνα και σε λίγη ώρα άρχισε να σείεται όλο το κτίριο και τα μηχανήματα να ξεκολλούν από τις βάσεις τους. Η εξήγηση που δίδεται είναι ότι ο Τέσλα συντόνισε τον δονητή στην συχνότητα δονήσεως των στρωμάτων που βρίσκοταν κάτω από το κτίριο. Το ίδιο πείραμα επανέλαβε με ένα μικρό δονητή με μπαταρία , τον οποίο προσήρμωσε σε μια σιδηροδοκό σε κάποιο υπό κατασκευή κτίριο και σε λίγο άρχισε να σείεται το κτίριο. Εξ άλλου στο Κολοράντο Σπρίγκς με την βοήθεια συντονισμένου πηνείου κατόρθωσε να καταστρέψει την γεννήτρια παροχής ρεύματος και να βυθίσει την πόλη στο σκοτάδι. Μάλιστα έλεγε ότι, «με ένα ισχυρό δονητή θα μπορούσε να σχίσει τη γη στα δύο» Ο Τέσλα λοιπόν είναι ο πατέρας της σύγχρονης Τηλεδυναμικής. Σε άρθρο του έγραφε «Οι ρυθμικές δονήσεις εισχωρούν μέσα στη Γη χωρίς σχεδόν απώλεια ενεργείας. Είναι δυνατόν να μεταφέρεις μηχανικά αποτελέσματα σε μέγιστες αποστάσεις στη Γη και να παράγεις όλων των ειδών τα μοναδικά φαινόμενα » Αυτά τα φαινόμενα μπορούν φυσικά να χρησιμοποιηθούν και για πολεμικούς σκοπούς, και υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες ότι πράγματι έχουν μπει σε πολεμικές εφαρμογές. Αρκετοί σεισμοί, έχουν διασυνδεθεί με την διενέργεια τέτοιων πειραμάτων, αλλά και μυστηριώδη φώτα στο διάστημα (UFO) συνδέονται με πιεζοηλεκτρικά φαινόμενα που δημιουργούνται από σεισμούς. Ο Τέσλα εκφράζει μεγάλη ανησυχία για τα αποτελέσματα της τεχνολογίας διότι –όπως είπε -είναι δυνατόν αυτή να ξεφύγει από τον έλεγχο του ανθρώπου και να καταστρέψει μεγάλες εκτάσεις ή και ολόκληρη τη Γη. Και σήμερον υπάρχουν άπειρες ανθρώπινες πηγές(δονητές) που μπορούν να θέσουν τη Γη σε ένα αυτοτροφοδοτούμενο συντονισμό. Μήπως λοιπόν ο πολλαπλασιασμός των καταστροφών (σεισμών, τυφώνων, ακραίων καιρικών φαινομένων, παλιρροϊκών κυμάτων , καυσώνων κ. α ) οφείλεται σε ανεξέλεγκτες πηγές αυτοτροφοδοτούμενης δονήσεως της γης με στατικά κύματα ; Μήπως ο τελευταίος «σεισμός» και το τσουνάμι του Ινδικού ωκεανού οφείλεται σε ανθρώπινες ενέργειες; Λίγο ευφάνταστη άποψη αλλά όχι αδύνατη , αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι η τεχνολογία υπάρχει και τα σχετικά μυστικά πειράματα όπως το HAARP βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Και πράγματι έχει αρχίσει να κυκλοφορεί η άποψη αυτή στο διαδίκτυο, ότι δηλαδή το τσουνάμι είναι έργο ανθρώπινο, για να αποσπασθεί η προσοχή της διεθνούς κοινής γνώμης από την οικτρά κατάσταση των Αμερικανών στο Ιράκ.

HAARP: Το Υπερόπλο του Πενταγώνου

Στον Αρκτικό Κύκλο , 450 χιλμ. Ανατολικά του Ανκορέιτζ στην Αλάσκα το Πεντάγωνο έχει εγκαταστήσει ένα μετασχηματιστή –μαμούθ ικανό να παράγει ενέργεια πολλών gigawatt και με αυτή να βομβαρδίζει τα ανώτερα στρώματα της ατμοσφαίρας(Ιονόσφαιρα). Το σχέδιο τούτο είναι γνωστόν ως HAARP (High-frequency Active Auroral Research Program) χρηματοδοτήθηκε με $30 εκατ. δολάρια και περιλαμβάνει τον μεγαλύτερο στον κόσμο «Ιονοσφαιρικό θερμαντήρα» Με το πρόγραμμα αυτό οι Αμερικανοί είναι σε θέση να παράγουν ενέργεια, να δημιουργούν σεισμούς, να επηρεάζουν τις επικοινωνίες μέχρι αποκοπής των, να επηρεάζουν τις καιρικές συνθήκες και το κλίμα, κ. α. Αλλά για τα νέα όπλα θα γράψουμε σε άλλο άρθρο.


Συμπέρασμα

Σε όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις διαπιστώνουμε ότι τίποτα δεν πρέπει να απορρίπτουμε σαν επιστημονική φαντασία όταν μελετούμε την Ελληνική Αρχαιολογία που ανάγεται σε προκατακλυσμιαίες εποχές. Αλλά και σήμερον που όλα τα επιστημονικά και τεχνολογικά πειράματα γίνονται εν κρυπτώ και παραβύστω με την δημιουργία Ψυχοτρονικών , Τηλεγεωδυναμικών, Ηλεκτρομαγνητικών , ή Αντιβαρυτικών πεδίων που τυφλώνουν και παραλύουν την δύναμη του αντιπάλου, ή σείουν τη Γη και το Ύδωρ , όπως ο νεφεληγερέτης Ζευς, ο Ποσειδών και ο Εγκέλαδος, δεν πρέπει να τα απορρίπτουμε ασυζητητί. Ο καινούργιος Πόλεμος θα γίνει με νέα όπλα , ασύλληπτης δύναμης και τεχνολογίας που ακόμη δεν έχουν βγει από το εργαστήριο. Μήπως αυτό το όπλο που χρησιμοποιεί στο διάβα της μακραίωνης ιστορίας του ο Ελληνισμός έχει να κάνει με την δημιουργία «ηθικού ενεργειακού πεδίου» που επηρεάζει αρνητικά και μέχρι παραλύσεως το «συνειδησιακό πεδίο» του αντιπάλου ; Αυτό το ίδιο όπλο πρέπει να είχε σχέση με την κραυγή «Αέρααα» του 1940 στα Βορειοηπειρωτικά βουνά των στρατιωτών μας που πάγωνε το αίμα των Ιταλών και έφερνε μαζί με την λόγχη την νίκη στο Στρατό μας. Η ενίσχυση της ατομικής αύρας των χιλιάδων ανδρών σε συλλογικό επίπεδο , αποτελεί ένα τρομακτικό «πολλαπλασιαστή δυνάμεως» που εξουθενώνει την δύναμη θελήσεως και αντιδράσεως ακόμη και ενός υπέρτερου αντιπάλου . Αυτή την δύναμη που ονόμαζαν “VRILL”(αύρα) ήθελαν να βρουν και να τελειοποιήσουν οι Γερμανοί κατά τον Β! Π .Π. Ο διάσημος πολιτικο-οικονομικός αναλυτής Αντονι Σάττεν που αρθρογραφεί στις μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου , ισχυρίζεται πως έχει τις αποδείξεις ότι στις ΗΠΑ η «Αδελφότης του Κρανίου και των Οστών» εξακολουθεί να χρηματοδοτεί μέχρι σήμερα τους Ναζί, ως συνεχιστής του βαυαρικού Τάγματος των Ιλλουμινάτι(μασόνων) Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αριστοτέλης λέγει ότι «ουδείς αντίπαλος –έστω και πολυαριθμότερος-είναι σε θέση να κατανικήσει τους Έλληνες όταν είναι ενωμένοι».
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com


ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΑΝΤΕ ΞΕΛΙΞΗΣ

Ανεξήγητο το πως έφθασαν ως εμάς τα ψήγματα ενός μεγάλου προιστορικού πολιτισμού, που είχε λίκνο του το Αιγαίο και ιερό κέντρο τον Ολυμπο. Οι Αρχαιολόγοι προσκολλημένοι στην γραμμική εξέλιξη και στον επιστημονικό τους δογματισμό απορρίπτουν μετά βδελυγμίας ακόμη και την κοινή λογική για να στηρίξουν την θέση ότι εξ “ανατολών το φως”. Αρνούνται συλλήβδην όλες τις μαρτυρίες των αρχαίων Ελληνικών πηγών , ακόμη και του Αριστοτέλους. Και όμως οι παγκόσμιες μαρτυρίες βοούν ότι συνέβη στο παρελθόν μεγάλη γεωλογική καταστροφή(Κατακλυσμός). Μόνον οι Ελληνες έχουν καταγράψει τρεις Κατακλυσμούς: α/ Δαρδάνου, β/ Ωγυγου και γ/ Δευκαλίωνος. Ο Ησίοδος ομιλεί για 3 γένη Θεών και 5 γένη ανθρώπων. Πρώτος παγκόσμιος βασιλιάς υπήρξε ο Ουρανός, δεύτερος ο Κρόνος και τρίτος ο Ζευς. Αν δούμε τα υπερφυσικά έργα τους θα παραδεχθούμε ότι οι άνθρωποι αυτοί είχαν αναπτύξει υπεργήινες δυνατότητες. Τα ανεξήγητα : 1/ Με τί μηχανές έφτιαχναν τα μεγαλιθικά έργα ( τείχη, πυραμίδες, ναούς, ανάκτορα κλπ) ; 2/ Πως ταξίδευαν σε ωκεανούς και θάλασσες; 3/ Πως έκαναν μαθηματικές μετρήσεις μεγίστης ακριβείας(π=3,14, Φ=1,618{χρυσός αριθμός} κ.α); 4/ Πως έκαναν γεωδαιτικές μετρήσεις και χαρτογραφήσεις ηπείρων-ακόμη και της Ανταρκτικής- με ακρίβεια που και σήμερα με όργανα ολίγον διαφέρουμε´; 5/ Πως έκαναν εκστρατείες μεγάλης κλίμακος(Ατλαντίων εναντίον Διογενών, Αργοναυτικές, Τρωική, Ινδίες, Ειρηνικό, Αμερική κλπ) ; 6/ Πως κατεργάζοντο σκληρούς λίθους(διορίτης, γρανίτης) και μέταλλα, όπως το ατσάλι, αλουμίνιο; 7/ Γιατί έχουν αρκετές ομοιότητες, οργανωτικά γνωρίσματα και φιλοσοφία όλοι σχεδόν οι πολιτισμοί μεταξύ τους (οργάνωση, γλώσσα, θρησκεία , ρυθμός, σύμβολα κλπ); Κι’ αν προσπαθούν να δώσουν ορισμένες αστήρικτες απαντήσεις σ’ αυτά, το ερώτημα παραμένει αναπάντητο : Γιατί έσβησε αυτός ο πολιτισμός; Γιατί οι δημιουργοί του (Αιγύπτιοι, Ασσυροβαβυλώνιοι κ.α ) -όπως ισχυρίζονται οι Φοινικιστές- δεν τον ανέπτυξαν , αλλά τον άφησαν να παρακμάσει. Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι έγινε Καταστροφή και εξέλειπαν οι δημιουργοί του Αιγαίοι και Κρητο-Μυκηναίοι Πελασγοί, όπως την δίνουν όλοι οι Ελληνες σοφοί (Πλάτων, Απολλόδωρος, Διόδωρος Σικελιώτης, Πλούταρχος, Διογένης Λαέρτιος κ.α) Παρόλο που διεψεύσθησαν απο τον Σλήμαν και Εβανς ( Τροία, Μυκήνες, Κνωσσός κλπ) οι Φοινικιστές δεν εννοούν να μετακινήσουν το όριο της Ελληνικής ιστορίας πέραν του 1500 π.χ. Κι’ ας έρχονται στο φως συνεχώς μαρτυρίες που ανάγονται σε 5.000, 10.000, 40.000 και 700.000 χρόνια πριν. Ετσι οι άνθρωποι της Αντεξέλιξης -Ελληνες και ξένοι - αυτογελιοποιούνται στην προσπάθεια τους να συρρικνώσουν τον Ελληνικό πολιτισμό. Φτύστε τους να μην τους βασκάνουμε !
Κ. Χ. Κωνσταντινίδης
Υποστράτηγος ε.α
kostas01@otenet.gr


(2 ον μέρος)
Η ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ

Στο προηγούμενο μέρος είπαμε για την συστηματική απόκρυψη της αλήθειας ως προς την κοιτίδα του πρώτου πανάρχαιου πολιτισμού, που υπήρξε το Αιγαίο, καθώς και των Ελλήνων δημιουργών του. Είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά ότι στην πρώιμη εποχή η γη ήτο σκεπασμένη από ύδατα. Η πρώτη ξηρά που ανεδύθη από την θάλασσα ήτο ο Ολυμπος. Τα Ιμαλάια ανεδύθησαν 35 δισεκατ. χρόνια βραδύτερον. Τότε ευρίσκοντο κοντά , αλλά λόγω συγκρούσεως των πλακών τους βαθμιαία απεμακρύνησαν. Ετσι εξηγείται γιατί ο Ολυμπος έγινε το λατρευτικό κέντρο του κόσμου και οι Ελληνες απέκτησαν τον πρώτο στον κόσμο πολιτισμό.
Ατομική Θεωρία Οι Ελληνες πρώτοι επεννόησαν την ατομική θεωρία. Ο φυσικός φιλόσοφος Δημόκριτος είπε ότι η ύλη αποτελείται από μικροσκοπικά αθέατα στις αισθήσεις άτομα, τα οποία ήσαν αιώνια, αδημιούργητα, άφθαρτα και τα οποία αποτελούν το δομικό υλικό για όλα τα υλικά πράγματα και όλους τους κόσμους που υπήρξαν και εξαφανίσθηκαν στο σύμπαν.
Αρχαίοι Χάρτες Ολοι οι μεσαιωνικοί χάρτες έχουν εκπληκτική ακρίβεια ώστε να μας παραπέμπουν στους αρχικούς αρχαίους χάρτες που πρέπει να είναι πολύ παλαιότεροι του 4.000 π.Χ. Τέτοιοι χάρτες της υδρογείου, έργα Ελλήνων γεωγράφων, υπήρχαν στην βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας, που κάηκε από τους οπαδούς των γνωστών φανατικών κοσμικών θρησκειών των θετών « προπατόρων ημών». Αυτοί δείχνουν την γη πριν σκεπασθεί από παγετώνες με μεγίστη ακρίβεια των εδαφών, ποταμών και των ηπείρων, που ανεκαλύφθησαν μετά από πολλές χιλιάδες χρόνια, όταν υπεχώρησαν οι παγετώνες. Μάλιστα ορισμένοι δείχνουν ωσάν να ελήφθησαν υπό γωνία από υψηλά ιπτάμενα αεροσκάφη. Οι Ελληνες Αργοναύτες και ο Αλέξανδρος χρησιμοποιούσαν αυτούς τους χάρτες για τα ταξίδια τους, καθώς και ο Κολόμβος για το ταξίδι του στην Αμερική .
Μεταλλουργία. Οι Ελληνες επενόησαν πρώτοι την μεταλλουργεία , όπως αναφέρεται και από τον Ισίοδο σχετικά με τα πέντε γένη του Διός( Χρυσούν, Αργυρούν, Χαλκούν, Ηρωικόν και Σιδηρούν) Η άποψη των φοινικιστών που θέλουν η μεταλλουργία να προέρχεται από την Αίγυπτο και Μεσοποταμία διαψεύδεται διότι οι χώρες αυτές δεν διέθεταν τέτοια μεταλλεύματα , ούτε ναυτικό για την μεταφορά τους. Εδώ βρίσκονται ακόμη και οι υψικάμηνοι που έλυωναν τα μέταλλα (Λαύριο, Παγγαίον, Ολυμπιάς κλπ) Το μυστήριο είναι πως ανέπτυσσαν τόσο υψηλές θερμοκρασίες για την κατεργασία της πλατίνας ( 1730  C), του χαλκού, του σιδήρου ( 9.000  C) και των άλλων κραμάτων.
Τα Κρυφά Βιβλία του Ερμή του Τρισμέγιστου Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (2 –3 ος αιών π. Χ) έγραψε για τα 42 ιερά βιβλία του Ερμή του Τρισμέγιστου, τα οποία κατεστράφησαν, όταν κάηκε η Βιλιοθήκη Αλεξανδρείας (Συνέχεια στο 3 ον Μέρος).
Κ. Χ. Κωνσταντινίδης
Υποστράτηγος ε. α
kostas01@otenet.gr




ΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ(Κεφ. 3ον)
(του Υποστρατήγου ε.α K. Χ. Κωνσταντινίδη
Ο Τάνταλος ήτον βασιλεύς της Φρυγίας και Παφλαγονίας το 2587 έτος της δημιουργίας, και είχε τα βασίλεια αυτού εις την Σίπυλον, όπου ήτον και τάφος αυτού επιφανέστατος ( Οι Φρύγες ήσαν άποικοι από την Θράκη και κατοίκησαν στη Βόρεια Μ. Ασία από Ελλήσποντο έως Άγκυρα και στα όρια της Καππαδοκίας. Αυτοονομάζονταν και Βρύζες = Φρύγες(Ομηρ. Ιλιάς Π, 717) Οι Φρύγες ήσαν Πρωτο-Ελληνες , όπως μαρτυρούν η γλώσσα και ο πολιτισμός τους. Λάτρευαν την αρχέγονη Ρέα, το Διόνυσο-Βάκχο, την Κυβέλη και τους άλλους Ολύμπιους Θεούς. Στον Τρωικό Πόλεμο ήσαν σύμμαχοι των Τρώων, που κι’ αυτοί ήσαν Ελληνες).

ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ 1ον
ΓΙΑΤΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΣΙΩΠΗΡΩΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΝΑ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΦΥΛΛΑ(ΦΡΥΓΕΣ, ΣΚΥΘΕΣ, , ΜΥΣΟΥΣ κ.ο.κ) ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΠΑΘΗΣ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ; ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ, ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΝΟΗΣΗ;
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΕΛΛΗΝΕΣ Ή ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΘΕΙ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΣΕ «ΙΟΥΔΗΛΟΥΣ»

ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ 2ον
ΓΙΑΤΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΟΤΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ, ΤΗΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ , ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, ΑΝΗΚΑΝ ΣΕ ΠΑΝΑΡΧΑΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΥΣ ΑΙΓΑΙΟΥΣ , ΠΕΛΑΣΓΟΥΣ, ΜΙΝΩΙΤΕΣ , ΜΗΚΥΝΑΙΟΥΣ, ΜΙΝΥΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ;
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΚΑΤΩΘΙ ΛΑΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΜΠΟΛΛΟΙ ΟΠΩΣ:
ΙΛΛΥΡΙΟΙ, ΙΤΑΛΙΩΤΕΣ, ΘΡΑΚΕΣ, ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ, ΑΟΝΕΣ, ΓΕΤΕΣ, ΔΑΚΕΣ, ΔΡΑΒΙΔΕΣ, ΕΘΝΙΚΟΙ (ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ) ΕΤΕΟΚΡΗΤΕΣ, ΕΤΡΟΥΣΚΟΙ, ΚΑΡΕΣ, ΚΑΥΚΩΝΕΣ, ΚΥΡΗΝΑΙΟΙ ΛΕΛΕΓΕΣ (Μ. ΑΣΙΑΣ) ΣΙΚΕΛΟΙ, ΣΙΝΑΙΤΕΣ ΤΥΡΡΗΝΟΙ, ΦΙΛΙΣΤΑΙΟΙ(ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ), ΦΟΙΝΙΚΕΣ(ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΦΟΙΝΙΚΗΣ), ΦΡΥΓΕΣ ( ΤΗΣ ΑΡΜΕΝΙΑΣ), ΧΕΤΤΑΙΟΙ, ΧΕΤΤΙΤΕΣ ΑΡΑΜΑΙΟΙ(ΣΥΡΙΑΣ-ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ-ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑΣ) κ.α
ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΠΟΛΥΠΛΗΘΕΣΤΕΡΟΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΚΣΟΜΟΥ, ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΘΟΥΜΕ;
ΜΗΠΩΣ ΤΟΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ;
ΜΗΠΩΣ ΑΠΟ ΦΟΒΟ ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΝΟΥΜΕ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ;
ΟΜΩΣ Η ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ, ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΑΝΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ, ΔΙΟΤΙ ΕΙΧΑΝ ΤΟΤΕ ΤΟ ΟΜΑΙΜΟΝ, ΤΟ ΟΜΟΓΛΩΣΣΟΝ(ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΙΔΙΩΜΑΤΑ)ΤΟ ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΟΜΟΔΟΞΟΝ .
ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΠΕΜΑΚΡΥΝΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΡΜΟ ΛΟΓΩ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΞΟΠΙΣΤΙΣΕΩΣ ;

Κατεγίνετο (ο Τάνταλος) δε και εις την φυσιολογίαν, ώστε έλεγον, ότι ο Ήλιος είναι σιδηρούς, η λίθος διάπυρος.
ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ 3ον
1/ ΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΗΝ ΣΥΣΤΑΣΗ , ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΣΕ ΤΟΣΟ ΠΡΩΙΜΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ;
ΑΥΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΥ Κ. ΧΑΣΑΠΗ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ (ΙΣΟ ΤΟ ΘΕΡΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ) ΑΝΑΓΕΤΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΡΙΝ 11.500 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ
( « ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ» , ΙΩΑΝΝΗ ΠΑΣΣΑ,)

. Έτι δε ο Τάνταλος ήτον και άνθρωπος αγαθός, ώστε ηκούσθη η φήμη αυτού μέχρι των Ινδιών
ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ 4ον
ΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΝΑ ΗΣΑΝ ΓΝΩΣΤΕΣ ΟΙ ΙΝΔΙΕΣ ΣΕ ΤΟΣΟ ΠΑΛΙΑ ΕΠΟΧΗ, ΗΤΟΙ 35.000 ΕΩΣ 5.500 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟ ΕΠΟΧΗΣ ; (ΔΙΟΤΙ ΤΟΤΕ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΖΗΣΕ Ο ΤΑΝΤΑΛΟΣ) . ΑΝ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΗΤΟ ΓΝΩΣΤΗ Η ΙΝΔΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ , ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΑΣ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΕΙΝΑΙ ΚΙ’ ΑΥΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΞΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ « ΙΝ» ΚΑΙ «ΔΙΑΣ»

Τον δε Πέλοπα ιάτρευσεν αυτός, ασθενή και τετραυματισμένον όντα, δια της ιατρικής , κόπτων και καίων τα διερθαρμένα κρέατα. Όθεν είπον ότι έφαγεν η Δήμητρα τον ώμον . Οίον η γη, εν ή έθαψαν το σεσαπησμένον κρέας. Επειδή δε εγένετο άλλο λευκότερον κρέας , είπον αυτόν Ελέφαντον. Τοιούτον σημείον είχον εις τας σημαίας ύστερον οι Πελοπίδαι, εις ανάμνησιν του Πέλοπος

ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ 5ον
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΕΚΕΙΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΙΧΑΝ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΟΥ ΑΝΕΚΑΛΥΨΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.. [ΠΕΡΙ ΤΟΥΤΟΥ ΜΕ ΕΒΕΒΑΙΩΣΕΝ Ο ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ – ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ .κ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ]
Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΑΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΥΜΑΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΗΘΗΣ ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΕΛΘΕΙ Η ΙΑΣΗ, ΗΤΟΙ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΥΤΗΡΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥΤΟΥ.
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940 ΟΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΙ ΕΚΟΒΑΝ ΤΑ ΣΑΠΗΣΜΕΝΑ ΜΕΛΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΥΟΠΑΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΥΤΗΡΙΑΖΑΝ ΤΟ ΥΓΙΕΣ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΕΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΑΠΟ ΓΑΓΚΡΑΙΝΑ.
1/ ΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΤΟΣΟ ΠΑΛΑΙΑ ΕΠΟΧΗ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ;
2/ ΠΟΣΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΗΓΗΘΗΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ Ο ΧΕΙΡΩΝ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΜΕΤΕΔΩΣΕ ΣΤΟΝ ΗΡΑΚΛΗ, ΑΣΚΛΗΠΙΟ, ΙΑΣΩΝΑ, ΑΧΙΛΛΕΑ, ΚΕΦΑΛΟ, ΜΕΛΑΝΙΩΝΑ, ΠΗΛΕΑ, ΝΕΣΤΟΡΑ, ΑΜΦΙΑΡΑΩ, ΤΕΛΑΜΩΝΑ, ΜΕΛΕΑΓΡΟΝ , ΘΗΣΕΑ, ΙΠΠΟΛΥΤΟ, ΠΑΛΑΜΗΔΗ, ΜΕΝΕΣΘΕΑ, ΟΔΥΣΣΕΑ, ΔΙΟΜΗΔΗ, ΚΑΣΤΟΡΑ, ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΝ, ΜΑΧΑΩΝΑ, ΠΟΔΑΛΕΙΡΙΟ, ΑΝΤΙΛΟΧΟ ΚΑΙ ΑΙΝΕΙΑ ;
ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΕΚ ΤΟΥΤΩΝ ΕΛΑΒΟΝ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟΝ ΤΡΩΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ, ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΑΝΑΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ (ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ, Κ. Χ. Κωνσταντινίδης, Νέα Θέσις)
3/ ΠΩΣ ΚΑΘΙΕΡΩΣΑΝ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΣΕ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΠΟΧΗ ΟΠΟΥ ΑΛΛΟΙ ΛΑΟΙ ΠΡΟΣΚΗΝΟΥΣΑΝ ΩΣ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΤΑ ΤΟΤΕΜ ;

http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com



ΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ(Κεφ. 2ον)

[Υποστράτηγος ε. α Κ. Χ. Κωνσταντινίδης ]



ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ 1ον
Σύμφωνα με την ΩΓΥΓΙΑ τομ. Ε’ σελ. 15 , του Αθανασίου Σταγειρίτη, εκδόσεις Νέα Σκέψις, ο Ιδας υιός του Μεσσηνίου Αρφαρέως και οι αδελφοί του Λυγκεύς και Πείσος ήσαν επίσημοι ήρωες, διότι έλαβον μέρος στο κυνήγι του Καλυδωνίου Κάπρου και στην εκστρατεία των Αργοναυτών. . Για τον Ιδα ελέγετο ότι ητο υιός του Ποσειδώνος. Έπειτα λαβών ο Ιδας άρμα πτερωτόν παρά του Ποσειδώνος, και αρπάσας την Μάρπησσαν, την έφερε στη Μεσσήνη, όπου του την άρπαξε ο Απόλλων . Τότε συνέβη μάχη μεταξύ του Ιδα και του Απόλλωνα, όμως ο Ζευς έρριψε κεραυνόν μεταξύ αυτών και έλυσε την διαμάχην.
ΕΡΩΤΗΜΑ 1ον :
ΤΙ ΗΤΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΤΕΡΩΤΟΝ ΑΡΜΑ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟ ΛΙΓΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΜΑΡΠΙΣΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ ;


ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ 2ον
Όμως για να μην μείνει η Μάρπισσα χωρίς τον εκλεκτό της καρδιάς της ο Ζευς διέταξε αυτήν να εκλέξει όποιον της αρέσει πιό πολύ. Αυτή όμως προτίμησε τον Ιδαν και όχι τον Απόλλωνα , διότι φοβήθηκε μήπως την αφήσει ο Απόλλων όταν γεράσει.
ΕΡΩΤΗΜΑ 2ον :
ΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΙΑ ΘΝΗΤΗ , ΟΠΩΣ Η ΜΑΡΠΙΣΣΑ, ΝΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙ ΤΟ ΘΝΗΤΟ ΙΔΑ , ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΘΕΟ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ;
ΜΗΠΩΣ ΤΟΥΤΟ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ ;


ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ 3ον
Η Μάρπισσα ήτο κόρη του Ευήνου εκ Βοιωτίας και την εζήτει εις γάμον ο Απόλλων, αλλά πρόλαβε και την άρπαξε ο Ιδας και την πήγε στον Λυκόρμα ποταμόν. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή μη δυνηθείς ο πατέρας της Εύηνος να φθάσει τον Ιδαν, έσφαξε τους ίππους του άρματος, έπειτα δε επνίγει στον Λυκόρμαν, ο οποίος μετονομάσθηκε σε Εύηνο. Μερικοί λέγουν ότι αυτός καλούσε σε αγώνα δρόμου τους μνηστήρες της θυγατρός του και έκοπτε τας κεφαλάς των μνηστήρων, τας οποίας έβαζε στον όροφο της οικίας του.
ΕΡΩΤΗΜΑ 3ον :
ΣΕ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ Ο ΕΥΗΝΟΣ ΚΑΛΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΠΙΣΣΑΣ ΣΕ ΑΓΩΝΕΣ ΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΙΖΕ ΤΟΥΣ ΕΚΟΒΕ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ.
ΤΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΟΥ ΑΦΑΡΕΩΣ , ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ» ΤΟΥ Δ. ΒΑΡΔΙΚΟΥ, ΣΕΛ. 173 ΑΝΑΓΕΤΑΙ ΣΕ ~ 35.000 –5.500 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟ ΕΠΟΧΗΣ(Π.Ε)
ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΟΥΤΟΥ ΓΕΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:
Α/ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΝΗ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΟ 776 Π. Χ ;
Β/ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΑ ΝΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΚΑΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΑΣΣΥΡΟΒΑΒΥΛΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ;


ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ 4ον
Ο Λυγκεύς ητο ο θρυλλούμενος οξυδερκέστατος , όστις έβλεπε και τα μακράν, και τα εν τη γη και θαλάσση πράγματα. Όθεν είχον αυτόν Πρωρέα(θαλασσοπόρο) οι Αργοναύτες. …Περί του Πείσου ουδέν αναφέρεται . Ευρέθη όμως άγαλμα αυτού εν τη Ολυμπία ήτον και εν τη εκστρατεία των Αργοναυτών
ΠΩΣ Ο ΛΥΓΚΕΥΣ ΕΒΛΕΠΕ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΚΡΑ, ΚΑΙ ΤΑ ΕΝ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΝ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ; ΜΗΠΩΣ ΕΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΣΚΕΥΗ ΤΕΛΕΙΩΤΕΡΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΡΑΝΤΑΡ ;
Η ΜΗΠΩΣ ΕΙΧΕΝ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΣΕ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΒΑΘΜΟ ΑΛΛΕΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ, ΟΠΩΣ Η ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ, 5η ΑΙΣΘΗΣΗ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΑΚΡΥΑ ;

24– 10 – 02
Διαβάζετε και διαδίδετε τις ιστοσελίδες
http://amphiktyon.topgreek.com/
http://www.achilleous.com/amphiktyon/



ΤΟ ΝΕΦΟΣ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ “VRILL”

(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)


Σε προηγούμενα άρθρα αναλύσαμε τα «Ασθενή Ενεργειακά Πεδία», την «Ανθρώπινη Αύρα» και τα ανεξήγητα φαινόμενα στην Μάχη του Μαραθώνος και στους Δελφούς. Στην παρούσα ανάλυση θ’ ασχοληθούμε με τα ανεξήγητα φαινόμενα της ναυμαχίας της Σαλαμίνος, με τους άθλους του Θησέως και τον Μινώταυρο. Επίσης θα προσεγγίσουμε ακροθιγώς το ενεργειακό πεδίο «Vrill». Το περίεργο είναι ότι η λέξη αυτή που χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς , δεν υπάρχει στο Γερμανικό Λεξικό. Επομένως είναι ξένη. Οι Γερμανοί επιστήμονες και την δανείσθηκαν, όπως συμβαίνει με σχεδόν κάθε καινούργιο επιστημονικό όρο . Όμως αν εξετάσουμε καλύτερα τη μυστηριώδη αυτή λέξη εύκολα αντιλαμβανόμαστε ότι είναι η Ελληνική λέξη «Αύρα» παραφθαρμένη. Αλλά και εννοιολογικά δεν διαφέρει από την «Αύρα» που εξετάσαμε στα προηγούμενα . Μετά από αυτήν την παρέκβαση ας μπούμε στο θέμα μας

Τα Ανεξήγητα Φαινόμενα της Αρχαίας Ελλάδος

Δεν είναι όμως μόνον η Ελληνική Αρχαιολογία(Προϊστορία) που μας παραπέμπει σε ανεξήγητα φαινόμενα , αλλά και η Ελληνική Ιστορία των Κλασσικών Χρόνων, η οποία δεν έχει σχέση με την –κακώς λεγομένη-. Μυθολογία. Και το ερώτημα που προβάλλει είναι το εξής:

Είχαν οι Αρχαίοι Έλληνες Μυστικά Όπλα ; Και αν ναι τι όπλα ήσαν αυτά;


1/ Ο παράδοξος « Κονιορτός» της Ναυμαχίας της Σαλαμίνος

Στα βιβλία του Ηροδότου και του Πλουτάρχου γίνεται περιγραφή περίεργων φαινομένων που συνέβησαν στην ναυμαχία της Σαλαμίνος στην οποία συγκρούσθηκαν ο Αθηναϊκός και ο Περσικός στόλος. Η ναυμαχία θα ελάμβανε τελικά χώρα –μετά την επιμονή του Θεμιστοκλέους – στο Στενό μεταξύ της Σαλαμίνος και Αττικής , αντίκρυ της Ελευσίνος, όπου ήτο και το περίφημο Ιερό της πανάρχαιας Θεάς Δήμητρος. Άλλοι στρατηγοί προτιμούσαν να διεξαχθεί η ναυμαχία παρά τον πορθμό της Κορίνθου, αντίκρυ στο Ηραίον. Να πρυτάνευσαν μόνον στρατηγικοί οι λόγοι για την επιλογή του Στενού της Σαλαμίνος ή και έτεροι λόγοι που τους αγνοούμε, παρότι μας τους αποκαλύπτει εναργέστατα ο Ηρόδοτος; Μήπως υπελόγιζε ο Θεμιστοκλής στην βοήθεια των μυστικών όπλων της Δήμητρος, αυτών που κρύβονταν με αυστηρότητα και επί ποινή θανάτου από την δημοσιότητα στα Ελευσίνια Μυστήρια ; Ιδού πως περιγράφει Ο Ηρόδοτος[Ηρόδ. 65] τα γεγονότα που διεδραματίσθησαν προ της ναυμαχίας. Ο Ξέρξης με τους επιτελείς του είναι ανεβασμένος στο παρατηρητήριο , στο όρος Αιγάλεω για να παρακολουθήσει την ναυμαχία :
« Στο Θριάσιο Πεδίο είδαν κονιορτό που ερχόταν από την Ελευσίνα, σαν να βάδιζαν 30.000 άνθρωποι. Ενώ αυτοί εθαύμαζαν για τον κονιορτό , άκουσαν μια φωνή , που έμοιαζε με εκείνη του μυστικού Ιάκχου. Ο Δημάρατος, ανίδεος των Ελευσινίων Μυστηρίων, ρώτησε τον Δικαίο(μύστη των Ελευσινίων) τι να είναι αυτό που φωνάζει κι’ εκείνος του είπε : Δημάρατε είναι αδύνατον να μην ακολουθήσει κάποια μεγάλη βλάβη στο στράτευμα του Ξέρξη, διότι, αφού η Αττική είναι έρημη, δεν μένει αμφιβολία, ότι αυτό που φωνάζει είναι κάτι θείο . Και αν ο κονιορτός πέσει στη Σαλαμίνα , τότε θα κινδυνεύσει ο στόλος του βασιλέως » Την ίδια πληροφορία όμως δίδει και ο Πλούταρχος,[Πλούταρχ. Παράλλ. Βίοι, Θεμιστοκλής 15] του οποίου η μαρτυρία περί του Ιερού των Δελφών είναι αξιόπιστος..

Ο Ίακχος-Διόνυσος

Η Δήμητρα είναι αυτή που ίδρυσε τα Ελευσίνια Μυστήρια και προΐσταται της δημιουργίας των μη μονογενών όντων, των εστερημένων λογικού, όπως ζώων και των φυτών. Αντίθετα η Κόρη είναι επιφορτισμένη με την δημιουργίαν των λογικών όντων, δηλαδή των ανθρωπίνων ψυχών. Ποιος όμως ήτο ο Ιακχος; Ητο ο ίδιος ο Διόνυσος και ελατρεύετο στην Ελευσίνα στις εορτές των Ελευσινίων Μυστηρίων προς τιμήν της Δήμητρος, κατά την οποίαν εγίνετο η μυστική πομπή του.. Η πρώτη ημέρα της εορτής ονομάζετο Αγυρμός=συνάθροιση. Την δευτέρα ημέρα πήγαιναν οι μύστες στη θάλασσα προς καθαρμόν. Την τρίτη ημέρα εθυσίαζον μίαν τρίγλαν(μπαρμπούνι) και προσέφεραν και άρτον εκ του Ραρίου πεδίου. Την τετάρτη ημέρα εγένετο η μεγαλοπρεπής πομπή του Ιερού Καλάθου, με ύμνους όπως Χαίρε Δημήτερ κλπ και ακολουθούσαν οι γυναίκες οι λεγόμενες Κεστοφόροι και οι Κανηστροφόροι βαστάζουσαι κίστεις και κανά(κάνιστρα) Τι περιείχαν αυτά τα κάνιστρα; Σουσάμι, μαλλιά προβάτου, αλάτι, φίδια, ρόδια, καλάμια , κισσόν Μηκώνας και πόππανα(πλακούντες). Πάντα ταύτα ήσαν σύμβολα ευφορίας. Η πέμπτη ημέρα ήτο η ημέρα των λαμπάδων και αμιλλώντο ποίος θα προσφέρει τη μεγαλύτερη λαμπάδα. Η λαμπάδα συμβολίζει την αναζήτηση της Περσεφόνης από την Δήμητρα με την βοήθεια λαμπάδας. Η έκτη ημέρα ωνομάζετο Ιακχος, επεδή εγένετο η πομπή του μυστικού Ιάκχου- Διονύσου. Μετέφερον λοιπόν το άγαλμα του εστεμμένον με μύρτον από τον Κεραμεικό(ένθα το νεκροταφείο των επιφανών ανδρών των Αθηνών) εις την Ελευσίνα. Οι μεταφέροντες αυτό ήσαν όλοι στεφανωμένοι και εκαλούντο Ιακχαγωγοί, έψαλλον δε ύμνους και εχόρευον και αστεείζοντο, ώστε εγένετο πολύς θόρυβος που ακούετο πολύ μακριά, ωσάν να ήσαν πολλές χιλιάδες ανθρώπων, όπως μαρτυρεί ο Ηρόδοτος. Στην πομπή αυτή παρευρίσκοντο 30.000 άνθρωποι και ακολουθούσαν την Ιεράν Οδόν –όπως απεκαλείτο και τότε και σήμερον. Στο δρόμο αυτό ήτο και η Ιερά Ελαία και η Ιερά Συκή όπου η πομπή έκανε σύντομη στάση. Σύντομη στάση έκανε και στη γέφυρα στον Κηφισό ποταμό . Την εβδόμην ημέραν εγένοντο οι Ελευσίνιοι Αγώνες, στον οποίον οι αθλητές ελάμβανον βραβείον μέδιμνον κριθής προς τιμήν της θεάς Δήμητρος προστάτιδος του σίτου. Οι Αθλητικοί Αγώνες είναι πανάρχαιος θεσμός και συνδέονται άρρηκτα με την Ελληνική Θρησκεία πριν τους καταργήσει δια πυρός και σιδήρου το Ανατολικό δόγμα. Αθλητικοί Αγώνες λαμβάνουν χώρα σε κάθε μεγάλη εκδήλωση των Ελλήνων απο αρχαιοτάτων χρόνων. Η ογδόη ημέρα ωνομάζετο Επιδαυρίων ημέρα, ή Επιδαύρια και εόρταζαν πάλι τα μικρά μυστήρια προς μύηση των ξένων, τα οποία εγένοντο προς χάριν του Ασκληπιού. Η εννάτη ημέρα ωνομάζετο Πλημοχόαι, επειδή έβαλλον δύο χόας (κανάτες) , ή κοτυλίσκους( ποτήρια) πλήρεις οίνου , τον μεν προς ανατολάς, τον δε προς δυσμάς. Έπειτα , αφού έλεγον μερικές μυστικές λέξεις, έσπαζαν τις κανάτες ή τα ποτήρια και εχύνετο στο έδαφος ο οίνος σπονδή προς τον Διόνυσον, όπως λέγει ο Πρόκλος.(ΩΓΥΓΙΑ, τομ. Γ’, σελ. 396, Αθαν. Σταγειρίτης, Εκδ. Ελευθέρα Σκέψις) Ο θεσμός των Ελευσινίων Αγώνων χάνονται στα βάθη της Ελληνικής Προϊστορίας και συνδέονται με την λατρεία της Δήμητρος και των Ελευσινίων Μυστηρίων , δηλαδή προ αρκετών δεκάδων χιλιάδων ετών προ εποχής μας, στην Προκατακλυσμιαία εποχή, ακόμη και προ του Κατακλυσμού του Ωγύγου. Επίσης απο το ανωτέρω απόσπασμα βλέπουμε ότι πλείστα Χριστιανικά και Εβραϊκά έθιμα έχουν κλαπεί από τις θρησκείες αυτές , όπως λ. χ ο καθαρμός, η προσφορά λαμπάδων, το χανούκα των Ιουδαίων, η προσφορά άρτου, τα ρόδια στα κόλλυβα, οι ψαλμοί, οι πομπές, ο αγιασμός των υδάτων, ο μυστικισμός , ο στολισμός των επιταφίων, τα μύρτα ,ο οίνος , το τσούγκρισμα των ποτηριών και πολλά άλλα. Οι μυστικές λέξεις ήσαν «υιέ και τοκυιέ», δηλαδή υιέ και πάτερ, που ήτο ο Διόνυσος. Ο Πλούταρχος περιγράφει πως ένας εκκωφαντικός θόρυβος ξεκινούσε απο την Ελευσίνα και έφθανε ως το παρατηρητήριο του Ξέρξη στο όρος Αιγάλεω και στην Σαλαμίνα. Παράλληλα ένα περίεργο νέφος ανυψώθηκε και έπεσε στις Περσικές τριήρεις δημιουργώντας σύγχυση και ταραχή , ώστε το ένα πλοίο συγκρούετο με το άλλο . Τότε οι Ελληνικές τριήρεις ώρμησαν και αποδεκάτισαν τον Περσικό στόλο.

Το παράξενο «ενεργειακό νέφος» της Ελευσίνος

Τι όμως ήτο αυτός ο κονιορτός ; Μήπως ήτο ένα πυρηνικό νέφος; Η επρόκειτο για ένα αόρατο τείχος , δηλαδή μίας τεχνητής ασπίδας ραδιοκυμάτων με κάποια συγκεκριμένη συχνότητα που παρέλυσε τα Περσικά πληρώματα; Αυτό το τείχος εκινείτο με μεγάλη ταχύτητα και ήτο αδιαπέραστο. Όμως το ίδιο τριπλούν κύμα (ωστικό, θερμικό και πυρηνικό) δεν δημιουργεί και η πυρηνική ή ατομική έκρηξη; Ασφαλώς αν θα μας μιλούσαν προ του 1945 για ένα τέτοιο φαινόμενο θα το θεωρούσαμε φανταστικό και εξωφρενικό, όχι όμως σήμερον . Ίσως μάλιστα σε λίγα χρόνια να μπορέσουμε να εξηγήσουμε όχι μόνον τα μυστήρια που περιγράφουμε στο παρόν , αλλά και άλλα πολλά που μένουν ακόμη στη σφαίρα της φαντασίας και του μύθου. Όπως γνωρίζουμε ότι τα διάφορα Μυστήρια ήσαν άκρως μυστικά και ουδείς ποτέ ετόλμησε να τα αποκαλύψει επι ποινή θανάτου. Ελάχιστοι δε και μόνον οι εκλεκτοί ήσαν τότε οι μύστες που ελάμβαναν γνώση τούτων. Ας τους ονομάσουμε λοιπόν « Ομάς Ε» , η οποία κρατούσε τα μυστικά όπλα του Ελληνισμού. Και δεν είναι απαραίτητο αυτά να είναι υλικά όπλα, αλλά μπορεί να είναι και γνώσεις απόρρητες και μυστικές που δεν έπρεπε να πέσουν σε μη εξουσιοδοτημένους ανθρώπους, διότι αν έπεφταν θα συνέβαινε αυτό που συμβαίνει στις μέρες μας . Δηλαδή « στρατοκρατούμενοι» και ελεγχόμενοι «επιστήμονες» και εγκληματίες πολιτικοί , έβαλαν στο χέρι ανώτερες από το πνευματικό και ηθικό τους ανάστημα όπλα και δυνάμεις , που μπορούν να καταστρέψουν πολλές φορές τον πλανήτη και την ίδια τη ζωή. Δεν αποκλείεται λοιπόν οι «Ε» να είχαν αυτή την τεχνογνωσία και να δημιουργούσαν το ωστικό κύμα , χωρίς να προκαλέσουν πυρηνική έκρηξη.

2/ Το παράδοξο φαινόμενο των Δελφών

Παρόμοια μυστικά όπλα παρουσιάζονται και στους Δελφούς και αναφέρονται από αρχαίους συγγραφείς. Είναι γνωστή η μέχρις εσχάτων ηρωική άμυνα των Σπαρτιατών και Θεσπιαίων στην στενή διάβαση των Θερμοπυλών. Μετά την διάρρηξη της αμυντικής τοποθεσίας των Θερμοπυλών τα Περσικά στρατεύματα δια της ατραπού που τους εφανέρωσε ο Εφιάλτης ωδηγήθηκαν στους Δελφούς . Σκοπός τους ήτο η καταλήστευση των αμυθήτων θησαυρών του Μαντείου. Στο Μαντείο ευρίσκοντο μόνον οι ιερείς . Οι κάτοικοι πριν εκκενώσουν την πόλη απευθύνθησαν στους ιερείς και προσφέρθηκαν να υπερασπισθούν το Ιερό. Όμως ο ιερείς τους είπαν ότι οι θεοί έχουν ταγμένα τα δικά τους όπλα και είναι σε θέση να το προστατεύσουν μόνοι τους . Όταν επλησίασαν οι Πέρσες με περίπου 4.000 οπλίτες για να συλήσουν το ναό του Απόλλωνος , ωσάν να επρόκειτο για καταιγίδα με κεραυνούς και βροντές άρχισαν παράξενα φαινόμενα που έτρεψαν σε άτακτη φυγή όσους γλύτωσαν το θάνατο. Παράλληλα δύο τεράστιοι οπλίτες εμφανίσθηκαν και έριχναν υπερμεγέθεις βράχους εκ των ορέων στους πλησιάζοντες Πέρσες. Μέσα σ’ αυτό το πανδαιμόνιο οι Πέρσες υποχώρησαν ατάκτως όσοι εγλύτωσαν τον θάνατον. Να πως περιγράφει ο Ιουστίνος «ολόκληρη αυτή η δύναμη χάθηκε από καταιγίδα και κεραυνούς, για ν’ αντιληφθεί ο Ξέρξης ότι είναι μηδαμινές οι δυνάμεις των ανθρώπων ενώπιον των θεών» Κατά τις μαρτυρίες των κατοίκων στα πρόσωπα των δύο μεγαλόσωμων ανδρών ανεγνωρίσθησαν οι δύο τοπικοί ήρωες των Δελφών, ο Φύλακος και Αντίνοος [Ηρόδ. Ιστορία, Ουρανία,8, 35, 37].
Να πως περιγράφει ο μεγάλος ιστορικός μας Κ. Παπαρρηγόπουλος [ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Κ. Παπαρρηγόπουλος, Εκδ. Σεφερλής] το γεγονός :
«Μία δε του στρατού μοίρα απεστάλη υπό του Ξέρξου εις τους Δελφούς, επί τη ελπίδι του να συλήση τους μεγάλους αυτών θησαυρούς. Αλλ’ ο προστάτης του πολυθρηλύτου τούτου ιερού, ο Απόλλων, έσωσε αυτό διά θαυμάτων, των οποίων δεν υπήρξαν βεβαίως αμέτοχοι οι επιτήδιοι του μαντείου επιμεληταί . Διότι άμα οι Πέρσαι , αναβαίνοντες δια της ατραπού του Παρνασσού ήτις έφερεν εις Δελφούς, έφθασαν εις τον ναόν της Προναίας Αθηνάς, ηκούσθησαν αίφνης φοβεραί βρονταί, από δε του όρους απορραγείσαι δύο κορυφαί ενέσκηψαν , διά πολλού πατάγου, επί τους επερχομένους, συντρίψασαι πλείστους όσους αυτών, εν δε τω ναώ της Προναίας βοή και αλαλαγμός εγένετο , ώστε οι πολέμιοι, καταληφθέντες υπό πανικού φόβου, ετράπησαν εις φυγήν . Κατεδιώχθησαν δε ου μόνον υπό των Δελφών , αλλά, ως έλεγον , και υπό δύο οπλιτών εχόντων φύσιν μείζοντα της ανθρωπίνης, οίτινες , ως εβεβαίουν έπειτα οι Δελφοί , δεν ήσαν άλλοι, ειμή δύο ήρωες , Φύλακος και Αυτόνοος, ών τα τεμένη προέκειντο παρά το της Αθηνάς ιερόν. Ούτω λοιπόν εσώθη τότε το μαντείον , το οποίον και έμεινεν έκτοτε επί πολύν χρόνον άσυλον, μέχρις ου μετά 130 περίπου έτη ελεηλάτησεν αυτό κατά πρώτον η βέβηλος του Φωκέως Φιλομήλου χειρ» Την μεγαλύτερη όμως καταστροφή και λεηλασία υπέστη από τους Ρωμαίους και τους Βυζαντινούς επί αυτοκράτορος Θεοδοσίου του Β’ με την εισβολή του Ιουδαιχριστιανισμού και την καταστροφή και ισοπέδωση των πάντων από τα στίφη των φανατικών καλογήρων του Αλαρίχου .

Συμπέρασμα

Σε όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις διαπιστώνουμε την δημιουργία ενός ψυχοτρονικού πεδίου που τυφλώνει και παραλύει την δύναμη του αντιπάλου στον πιο κρίσιμο χρόνο και έτσι επιτυγχάνεται η νίκη εναντίον πολλαπλασίως υπερτέρων δυνάμεων. Μήπως αυτό το όπλο που χρησιμοποιεί σε όλο το διάβα της ιστορίας του ο Ελληνισμός έχει να κάνει με την δημιουργία «ηθικού ενεργειακού πεδίου» που επηρεάζει αρνητικά και μέχρι παραλύσεως τον αντίπαλο;. Αυτό το ίδιο όπλο πρέπει να ήτο και η κραυγή «Αέρααα» το 1940 στα Βορειοηπειρωτικά βουνά των στρατιωτών μας που πάγωνε το αίμα των Ιταλών και έφερνε μαζί με την λόγχη την νίκη στο Στρατό μας. Η ενίσχυση της ατομικής αύρας των χιλιάδων ανδρών σε συλλογικό επίπεδο , αποτελεί ένα τρομακτικό «πολλαπλασιαστή δυνάμεως» που εξουθενώνει την δύναμη αντιδράσεως ακόμη και ενός υπέρτερου αντιπάλου . Αυτή την δύναμη που ονόμαζαν “VRILL”(αύρα) ήθελαν να βρουν και να τελειοποιήσουν οι Γερμανοί κατά τον Β! Π .Π. Ο διάσημος πολιτικο-οικονομικός αναλυτής Αντονι Σάττεν που αρθρογραφεί στις μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου , ισχυρίζεται πως έχει τις αποδείξεις ότι στις ΗΠΑ η «Αδελφότης του Κρανίου και των Οστών» εξακολουθεί να χρηματοδοτεί μέχρη σήμερα τους Ναζί, ως συνεχιστής του βαυαρικού Τάγματος των Ιλλουμινάτι(μασόνων) Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αριστοτέλης λέγει ότι «ουδείς αντίπαλος –έστω και πολυαριθμότερος-είναι σε θέση να κατανικήσει τους Έλληνες όταν είναι ενωμένοι».


http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com


ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΡΚΑΔΕΣ

Μπορεί να υμνούμε τους «προπάτορές» μας της Βίβλου στις εκκλησίες, αλλά αυτό δεν έχει καμμιά σχέση με την ιστορική αλήθεια. Προπάτοράς μας δεν είναι ο Αβραάμ, αλλά ο Πελασγός, ο υιός του Διός και της Νιόβης, κατ’ άλλους δε του Αρέστορος. Επομένως, ο Πελασγός ήτο υιός του Θεού. Κι εμείς γιοι του ίδιου Θεού.
Ο Πελασγός σύμφωνα με την Μυθολογία ήτο ο πρώτος άνθρωπος της προϊστορίας και συνάμα βασιλεύς των Αρκάδων-Πελασγών. Υιός του ήτο ο Λυκάων, ο οποίος απέκτησε τρία αγόρια και μια πανέμορφη κόρη, την Καλλιστώ. Ο Λυκάων έχτισε την πρώτη πόλη στον κόσμο -την Λυκόσουρα- στο όρος Λύκαιον. Επίσης και η Αθήνα διεκδικεί την θέση για την αρχαιότερη πόλη στον κόσμο, όμως δεν αποκλείεται να είναι έτσι τα πράγματα.
Εκεί στην θέση «Κρητέα» γεννήθηκε ο Ζευς, και όχι στην Κρήτη όπως κακώς νομίζεται. Τον Λυκάωνα διεδέχθη ο Νίκτιμος και αυτόν ο Αρκάς. Οι Θεοί λοιπόν της Ελλάδος είναι Αρκάδες, αφού Αρκάς-Πελασγός ήτο και ο ίδιος ο Ζευς. Αλλά και για όσους μελετούν την ιστορία στο τέλος καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι είναι Αρκάδες. Και φυσικά είναι τιμή μεγάλη να είσαι Αρκάς, διότι αυτό σημαίνει ότι οι πολύ μακρυνοί πρόγονοι σου ήταν οι πρώτοι πολίτες σ’ όλο τον κόσμο που ανέπτυξαν τον πρώτο Πολιτισμό. Κι’ αυτοί όχι για να κομπάσεις ανωτερότητα με την αίγλη των αρχαίων , αλλά για να τους μιμηθείς και να τους μοιάσεις ή και να γίνεις καλύτερος
*Η Αρκαδία λοιπόν είναι η πολιτιστική κοιτίδα ολόκληρης της ανθρωπότητος. Αλλά και σήμερα ο δυναμισμός των Αρκάδων έχει αναγνωρισθή ακόμη και στην Αμερική όπου η Παναρκαδική Συνομοσπονδία επηρεάζει σοβαρά την οικονομική, πολιτική και πνευματική ζωή των ΗΠΑ, από το οποίο οι περισσότεροι κάτοικοι του έχουν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ, παρότι ήσαν αγράμματοι επειδή ήσαν εξαιρετικά έξυπνοι, οικόνομοι , εργατικοί και προσφέρουν στα πολιτικά ταμεία των κομμάτων , κατόρθωσαν να παίζουν ρόλο στα πολιτικά πράγματα των ΗΠΑ. Μάλιστα λέγεται μεταξύ αστείου και σοβαρού ότι: «Τα Τσιπιανά βγάζουν τον πρόεδρο των ΗΠΑ »
Ποια είναι αυτή η Αρκαδιά ; Εδώ δεν θα σας μιλήσω για την Αρκαδία, αλλά για την «Αρκαδιά». Όχι δεν πρόκειται για υποκλοπή της ένδοξης Αρκαδικής ιστορίας. Είναι η παραφυάδα της στην γειτονική επαρχία Τριφυλίας.
*Πριν από όλα είναι το όνομα του συλλόγου μας, δηλαδή του Συλλόγου των Τριφυλίων που φέρει με ιδιαίτερη τιμή την ονομασία «Αρκαδιά», κι όχι Κυπαρισσία, που είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας μας. Η Κυπαρισσία ονομαζόταν επί δέκα τουλάχιστον αιώνες «Αρκαδιά». Και ο Κυπαρισσιακός Κόλπος σε παλιούς χάρτες φέρεται σαν «Αρκαδικός Κόλπος». Γιατί αυτό το μπλέξιμο της Τριφυλίας με την Αρκαδία; Θα αναφερθώ στο βιβλίο του εκλεκτού λογοτέχνη Διονύση Πιτταρά, με τίτλο «ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΒΟΡΕΙΝΑ ΒΟΥΝΑ» (Η ΑΡΚΑΔΙΚΗ ΓΗ):
Η Κυπαρισσία, ακόμη κι όταν ήμουν παιδί, εκαλείτο από το λαό Αρκαδιά. Που πας; σε ρωτούσαν. Τους απαντούσες στην Αρκαδιά και όχι στην Κυπαρισσία. Κι αυτό το όνομα το γνώρισαν τα λεφούσια των κατακτητών, Ενετοί, Φράγκοι, Βυζαντινοί και Τούρκοι. Είναι πασίγνωστο το Κάστρο της Αρκαδιάς, αλλά και το δημοτικό τραγούδι που λέει: «Στης Αρκαδιάς τον πλάτανο, Ελένη μωρ’ Ελένη / στης Αρκαδιάς τον πλάτανο βγαίνει ο κατής και κρένει / όποιος φιλήση Τούρκισσα φιλεί το κεραμίδι / κι όποιος φιλήση τη Ρωμιά φιλεί το καριοφίλι». (Τούτο σημαίνει ότι όποιος προσκυνήση ζη καλά, ενώ ο άλλος ο ελεύθερος γίνεται αρματολός και κλέφτης) Αυτό ισχύει και σήμερον. Όπως και η Αρκαδία σμίγει με το λυκαυγές της Ελληνικής Προϊστορίας, έτσι και η Αρκαδιά χάνεται βαθιά στους Πελασγικούς χρόνους, στο βασίλειο του Νέστορος και Πηλέως. Όλοι πιστεύω θα έχετε ακούσει για το λόφο της Περιστεριάς, λίγο έξω από την Κυπαρισσία, όπου βρέθηκε ο μεγαλύτερος πρωτομυκηναϊκός θολωτός τάφος και ένας πραγματικός προϊστορικός θησαυρός από τον αείμνηστο Μαρινάτο. Σύμφωνα με την παράδοση, που ακόμη συνεχίζεται, οι Αρκάδες λόγω του άγονου του εδάφους των, αλλά και της ορέξεως του ειδέναι, μετηνάστευαν σε μακρυνές πατρίδες. Όμως αυτοί που έμεναν στην πατρίδα των -είτε ήσαν ποιμένες, είτε τεχνίτες- έπαιρναν τον δρόμο προς τις ακτές του Ιονίου πελάγους και έφθαναν στον πλούσιο κάμπο της (Τριφυλίας) Αρκαδιάς. Από τα πανάρχαια λοιπόν χρόνια είναι γνωστή και οικεία στους ορεσίβιους Αρκάδες η Αρκαδιά. Ένας τόπος χαρούμενος, εύφορος, φιλόξενος. Εκεί ξεχειμώνιαζαν με τα κοπάδια των, ενώ οι πετράδες -κυρίως Λαγκαδιανοί- έφτιαχναν θαυμαστά σπίτια, γιοφύρια, μάνδρες, φρούρια, λαξεύοντας την πέτρα με την απαράμιλλη τέχνη των. Αλλά και το πρώτο όνομα της Αρκαδίας ήτο Πελασγία, που φέρει τις ρίζες «Λα=Πέτρα» και «Γία=Γαία», δηλαδή «Γη της Πέτρας», βραχώδης χώρα όπως θα λέγαμε σήμερα. Είναι και τούτο μια τρανή απόδειξη ότι οι Πελασγοί ήσαν γηγενείς κάτοικοι της Πελασγίας (μετέπειτα Αρκαδίας) και όχι Ινδοευρωπαίοι, όπως τους θέλουν οι μισέλληνες ντόπιοι και ξένοι παραχαράκτες της Ιστορίας και Προϊστορίας. Αλλά μήπως και η Πέλλα, η πατρίδα του Έλληνα βασιλιά Αλέξανδρου δεν παράγεται από την λέξη Πελασγία;
Οι Αρκάδες αυτοί που έρχονταν στην Αρκαδιά, άλλοι μεν επέστρεφαν στην πατρίδα, ενώ άλλοι έμεναν μόνιμα στην Αρκαδιά (Τριφυλία), που εκτεινόταν από τον Καγιάφα μέχρι την Χώρα. Την Αρκαδιά εποίκισαν Αρκάδες Καρυτινοί, Γορτύνιοι, Μεγαλοπολίτες, Κυνουριώτες, και Αντριτσάνοι. Όλοι τους ήσαν ένας δικός τους κόσμος, δεν τους ξεχώριζες τους μεν από τους δε. Tόσο στενούς δεσμούς αίματος και φιλίας είχαν αναπτύξει οι Αρκάδες της Αρκαδίας προς τους κατοίκους της Αρκαδιάς, ώστε κατά τους Μεσσηνιακούς πολέμους πάντα πήραν το μέρος των Μεσσηνίων ενάντια στους Σπαρτιάτες. Ναι ήταν ωραίοι άνθρωποι οι Αρκάδες, όχι μόνον κατά το σώμα και το κάλλος, αλλά και κατά το πνεύμα και το φρόνημα, γράφει ο Διονύσης Πιτταράς. Προ παντός όμως ήσαν προοδευτικοί, καθαρά μυαλά.
To «Κάστρο της Αρκαδιάς» -ένα κάστρο γιγάντων- και η πάνω πόλη με τα πέτρινα σπίτια, τα καλντερίμια, οι εκκλησιές και οι βρύσες της είναι έργα Αρκάδων μαστόρων. Οι Αρκάδες στην Κυπαρισσία άφησαν ένα πέρασμα φωτεινό. Το βλέπεις στα έργα των. Αυτήν την πολιτεία την πετρόχτιστη, των μετά από τους Τούρκους Αρκαδινών, αυτήν την πολιτεία του θρύλου και της ιστορίας, την είχαν χτίσει Λαγκαδιανοί, άνθρωποι φιλότιμοι, δυνατοί, που την χαίρονταν σα δική τους πόλη, που την έβλεπαν σα δική τους πατρίδα, πατρίδα Αρκάδων. Στην Κυπαρισσία ζουν ακόμη και σήμερα αρκετές οικογένειες Αρκάδων, όπως λ.χ οι Σωτηρόπουλοι, Σινόπουλοι, Ράλληδες κι άλλοι πολλοί που έχουν πλήρως αφομοιωθή και δεν ξεχωρίζουν σε τίποτα από τους ντόπιους, παρά μόνον ότι ήσαν και είναι οι κοινωνικότεροι πολίτες της Αρκαδιάς. Ίσως να το ’χουν στο αίμα των, όπως έλεγε ο λαός. Στο DNA. Αλλά προσοχή μη μας κατηγορήσουν για «ρατσιστές».
Να σημειωθή ότι τους ντόπιους Κυπαρίσσιους του κάμπου και τους προσκυνημένους τους λέγανε «Τουρκάκια». Γιατί ήσαν αυτοί που συμβιβάσθηκαν με τους Τούρκους κατακτητές και αναμίχθηκαν μαζί τους. Όχι όμως και οι Αρκάδες έποικοι και οι κάτοικοι της ορεινής Τριφυλίας. Αν ψάξετε θα βρήτε Αρκάδες ακόμη και στην Κωνσταντινούπολη. Γιατί το 1459 που μπήκε στην Αρκαδιά ο Μωάμεθ Β, αφού την ελεηλάτησε, μετέφερε τον πληθυσμό της μαζί και της γύρω περιοχής, κάπου 10.000 ψυχές, στην ρημαγμένη βασιλεύουσα. Τότε ήτο που ήρθαν νέοι έποικοι στην Αρκαδιά, Έλληνες, Αρβανίτες (Βορειοηπειρώτες), γύφτοι κλπ. Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι οι Έλληνες υιοθετηθήκαμε δια της βίας από ξένη κακιά μητριά. Και χάσαμε τους πραγματικούς μας προγόνους. Χάσαμε τις ρίζες μας και συνεχώς ψαχνόμαστε. Έχουμε πάθει σύγχυση. Δεν έχουμε ταυτότητα. Είμαστε Έλληνες ή ανήκουμε στον «περιούσιο λαό»; Είμαστε γηγενείς ή Ινδοευρωπαίοι; Είναι η Μακεδονία Ελληνική ή δεν είναι; Είναι τα γράμματα μας Ελληνικά ή Φοινικικά, όπως μας λένε; Είναι η γλώσσα μας διαχρονική ή η μαλλιαρή της συμφοράς; Αλλά το μεγαλύτερο και πρωταρχικό ψέμμα είναι η Βίβλος και οι θεοί της, που μας τους φυτέψανε τότε δια της βίας. Δυστυχώς, ούτε εμείς ούτε η πολιτεία δεν φροντίζει να προβάλη τα δικά μας πράγματα. Όλοι ξέρουμε τον Μωυσή, τον Αβραάμ, τον Μέγα Θεοδόσιο, τον Αϊνστάιν, την Μαντόνα, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν τον Ορφέα, τον Πυθαγόρα, τον Δημόκριτο τον Φειδία, ακόμη και τον Κολοκοτρώνη. Τι να περιμένη κανείς από ένα λαό που ο ίδιος αφορίζει τον εαυτόν του κάθε Κυριακή με τα αποσπάσματα των προφητών και η Εκκλησία μας δεν λέει να τα ξεκαθαρίση. Όμως ο ΠΑΝ-θεός μας ζη. Ζη μέσα μας, στην Γλώσσα μας και στο Ελληνικό Πνεύμα. Ο κόσμος επανελληνίζεται. Μακάριοι λοιπόν αυτοί που πήραν το μήνυμα. Και οι Αρκάδες, όπως και οι Έλληνες της Διασποράς, το πήραν πρώτοι. Γιατί έχουν μέσα τους τον Έλληνα Θεό. Από το ασυνείδητο της καταναλωτικής μας αγέλης πέρασαν στην Αυτογνωσία και την Συνειδητότητα. Από τον «μαζάνθρωπο» στο Απολλώνιο «Γνώθι σ’αυτόν». Ναι, είμαστε όλοι μας Αρκάδες.