AMPHIKTYONBOOKS

TRANSLATION IN MANY LANGUAGES

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 1896-1936

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ  ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 1896- 1936

1 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ- ΑΘΗΝΑ (25 Μαρτίου - 5 Απριλίου 1896)
Ηταν η ημέρα της εθνικής εορτής της Ελλάδος - η 25 η Μαρτίου 1896 -όταν αρχισαν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες της σύγχρονης εποχής. Με το καινούργιο ημερολόγιο έγιναν στις 6 Απριλίου και αυτή γιορτάζεται παγκοσμίως ως “Ολυμπιακή Ημέρα”. Το όνειρο του Ευάγγελου Ζάππα , Ιωάννη Φωκιανού, Δημητρίου Βικέλα και του Γάλλου βαρόνου Πιέρ Ντε-Κουμπερτέν είχε γίνει πραγματικότητα. Σαν τον κεραυνό του Διός είχε πέσει η είδηση για την αναβίωση των αγώνων που είχαν διακοπεί επισήμως τουλάχιστον 16 αιώνες πριν, γιατί ανεπισήμως οι αγώνες ετελούντο ως το 741 μ.Χ. Η Αθήνα ήτο σημαιοστολισμένη με την γαλανόλευκη και γιόρταζε με εξαιρετική λαμπρότητα αλλά και απλότητα το κοσμοιστορικό εκείνο γεγονός. Η πόλη ξαναβρίσκει τους ρυθμούς της ένδοξης ιστορίας της. Τα τσακισμένα απο την μανία των φανατικών και του χρόνου αρχαία μας μνημεία άρχισαν και πάλι να μιλάνε για το μεγαλείο της φυλής μας. Μολονότι οι πιό πολλοί κάτοικοι της Αττικής δεν είχαν ιδέα για την σημασία των αγώνων, εν τούτοις εξ ενστίκτου τους αγκάλιασαν σαν κάτι δικό τους και όχι ξενόφερτο προιόν. Ηταν η αναβίωση ενός πανάρχαιου θεσμού και έπρεπε να επιτύχει.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 που κράτησαν 10 ημέρες πήραν μέρος 13 χώρες με 311 αθλητές, μόνον άνδρες. Οι χώρες που έστειλαν αθλητές ήσαν Αυστραλία, Αυστρία , Βρεταννία, Βουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ελβετία , Ουγγαρία, Σουηδία, Χιλή, Ηνωμένες Πολιτείες και φυσικά και η Ελλάδα ως φιλοξενούσα χώρα είχε την πιό ευρεία συμμετοχή. Η Χιλή και Αυστραλία εκπροσωπήθηκαν με έναν και μόνον αθλητή, ενώ η Ελλάδα με 230. Οι 14 αθλητές των ΗΠΑ αφίχθησαν την προηγουμένη ημέρα αρκετά ταλαιπωρημένοι , κατάκοποι και απροπόνητοι και παρ’ όλα αυτά κέρδισαν 7 απο τα 9 αγωνίσματα της πρώτης ημέρας.

Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο
Εκείνη την ημέρα πρωτοακούστηκε ο Ολυμπιακός εθνικός ύμνος του Κωστή Παλαμά και του Σπύρου Σαμαρά, ο οποίος μόλις το 1960 έγινε επίσημος Ολυμπιακός ύμνος και ακούγεται σε όλους τους αγώνες. Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι πρώτος ολυμπιονίκης αναδείχθηκε ο Αμερικανός Τζέιμς Μπρένταν Κόναλλυ που πήδησε 13,71 μ. και κέρδισε το τριπλούν, με δεύτερο το Γάλλο Τουφέρ και τρίτο τον δικό μας Περσάκη. Τότε εδίδοντο μετάλλια στους δύο πρώτους και όχι στον τρίτο, όπως συμβαίνει σήμερα. Ετσι ο Περσάκης δεν πήρε μετάλλιο. Οι Ελληνες κέρδισαν πολλά μετάλλια στους αγώνες εκείνους , αφού πήραν συνολικά 48 , εκ των οποίων τα 10 χρυσά, χωρίς να υπολογίσουμε και τις 3 τρίτες θέσεις που δεν αμοίφθησαν με μετάλλιο.
Οι αγώνες εκείνοι μπορούν να χαρακτηρισθούν ως αγώνες της “αθωότητος” καθόσον δεν υπήρχαν τότε τρομοκράτες, ούτε ντοπαρίζονταν οι αθλητές με αναβολικές ουσίες. Μπορεί να ήσαν απλοί οι αγώνες εκείνοι , περιείχαν όμως πολλά στοιχεία απο τις αρχαίες Ελληνικές αξίες και προ παντός δεν είχαν εμπορευματοποιηθεί. Ωστόσο ο μαραθωνοδρόμος μας Σπύρος Λούης , όταν έτρεχε τον Μαραθώνιο δρόμο, αντί για νερό του έδιναν καθ’ οδόν οι φίλοι του κρασί για να ξεδιψάει. Για την ιστορία θα πρέπει να αναφέρουμε τα ονόματα και τα κερδιθέντα αγωνίσματα των πρώτων εκείνων αγώνων : 1/Ο Γολέμης στα 800 μ. 2/ Ο Δαμάσιος στο επί κοντώ, 3/ ο Παπασιδέρης στην σφαίρα, 4/ ο Βερσής στο δίσκο, 5/ο Νικολαίδης στα βάρη, 6/ο Δρίβας στην κολύμβηση, 7/ ο Τρικούπης στην σκοποβολή,8/ ο Πιεράκος στην ξιφασκία, 9/ ο Πετμεζάς στην Γυμναστική.
Το Παναθηναικό στάδιο -αυτό που σήμερα καλούμε καλλιμάρμαρο- είναι έτοιμο με λεφτά του εθνικού ευεργέτου Ευαγγέλου Ζάππα να δεχθεί τα αγωνίσματα του στίβου, της γυμναστικής, της άρσης βαρών και της πάλης, τα οποία παρηκολούθησαν 50.000 κόσμος. Εκεί επίσης έγινε η τελετή ενάρξεως και λήξεως των αγώνων καθώς και ο τερματισμός του Μαραθωνίου δρόμου. [ Πολλές χιλιάδες χρόνια πέρασαν από τότε που ο Μινωίτης Ανδρόγεως εκ Κρήτης ελθών στην Αθήνα , όταν εορτάζοντο τα Παναθήναια, και αγωνισάμενος ενίκησε όλους τους συναθλητές του και αυτοί από φθόνον τον εφόνευσαν. Κατ’ άλλους δε εφονεύθη σε μάχη καταδιώκων τον Μαραθώνιον ταύρον. Οι Κρήτες των Αθηνών χρωστούν ένα ενθύμιο στο παληκάρι αυτό που επρώτευσε στους αγώνες και έχασε τη ζωή του στην Αττική]
Η αθωότητα εκείνων των αγώνων μαρτυρείται και απο το εξής καταπληκτικό όσο και αδιανόητο για τα σημερινά αθλητικά ήθη περιστατικό. Ο γιατρός Παρασκευόπουλος , με εξαιρετικές σπουδές και περγαμηνές στο Παρίσι, ήτο το μεγάλο φαβορί στην δισκοβολία. Ολίγον προ του αγωνίσματος εδίδαξε στον μεγάλο Αμερικανό σφαιροβόλο και πολυαθλητή Τζον Γκάρρετ τον παλμό της δισκοβολίας. Ο ταλαντούχος αθλητής βρήκε εύκολη την δισκοβολία και θέλησε να συμμετάσχει στο αγώνισμα για να πάρει το βάπτισμα του δίσκου. Ομως αντί για το βάπτισμα απέσπασε το πρώτο χρυσό μεταλλιο, με διαφορά 20 εκατοστά του μέτρου περισσότερο απο τον άτυχο Παρασκευόπολο.( “ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥ “ σελίς 12. Δημήτρης Κωνσταντάρα και Μάνος Κοντολέων, εκδόσεις Πατάκη) Τελικά ο ταλαντούχος εκείνος αθλητής πέραν της δισκοβολίας , όπως πρελέχθη, “εσάρωσε” και στην σφαιροβολία( με 11,22 μ. έναντι 11,20 μ. του Γούσκου), ήλθε τρίτος στο ύψος με 1,65 μ. και δεύτερος στο μήκος με 6.00 μ.
Οι Γερμανοί πήραν δύο χρυσά μετάλλια στην πάλη και στην γυμναστική, οι Ούγγροι κέρδισαν κι’ αυτοί δύο χρυσά στην κολύμβηση (100 και 1200 μ.) . Ο Ελβετός Τσούττερ πήρε χρυσό μετάλλιο στον ίππο, ο Αυστριακός Σμάλ στην κούρσα 12 ωρών στον παδηλατικό αγώνα, ο Δανός Γιένσεν στην άρση βαρών, και ο Αυστραλός Φλάκ στα 800 και 1500 μ.

Ο Σπύρος Λούης στα βήματα του Φειδιππίδη
Ομως ο ήρωας των αγώνων εκείνων θα μείνει ο θρυλικός Σπύρος Λούης, ο νερουλάς του Αμαρουσίου που δεν έκανε άλλο απο το μιμηθεί τον καθημερινό του αγώνα για το μεροκάματο. Η φοβερή εκείνη κούρσα του στο Μαραθώνιο δρόμο θα μείνει στην ιστορία, διότι συνέτριψε μεγάλα ονόματα του αθλητισμού της εποχής του , χωρίς καν να έχει έχει κάνει προπονήσεις στο αγώνισμα. Η τελευταία του φάση πριν τερματίσει ήτο τόσο θυελλώδης ώστε το όνομα “Λούης”, έγινε έκτοτε συνώνυμο του μεγάλου δρομέα, αφού ακόμη και σήμερα όταν οι Ελληνες θέλουν να πουν ότι έφυγε κάποιος δρομέως λένε “έγινε Λούης”. Για τον άθλο του αυτόν οι Αθηναίοι τον φόρτωσαν με πολλά δώρα, όπως χρήματα, χρυσό ρολόι, χρυσές αλυσίδες, μιά ραπτομηχανή, ένα δίκανο, κούρεμα -ξύρισμα δωρεάν εφ, όρου ζωής, καθώς και οδοντιατρική φροντίδα , ήσαν μερικά απο τα δώρα που έλαβε.
Η νίκη του Σπύρου Λούη στο συμβολικότερο εκείνο αγώνσιμα, τον Μαραθώνιο δρόμο, που θύμιζε την νίκη των Αθηναίων επί των Περσών, ήτοι δύο διαφορετικών κόσμων με διαφορετική κοσμοανίληψη, σκίρτυσε απο χαρά και υπερηφάνεια το Πανελλήνιο και τον μετέτρεψε σε διαχρονικό σύμβολο.

Απο την Μελούνα στην σημερινή Ελλάδα
Τον επόμενο χρόνο ήτοι το 1897 κηρύχθηκε ο ατυχής Ελληνο-Τουρκικός πόλεμος, στον οποίο η Ελλάς δοκίμασε μιά βαριά ήττα στα βόρεια σύνορα μας που παρ’ ολίγον να μας κοστίσει την εθνική μας ανεξαρτησία. Είναι φαίνεται η μοίρα αυτού του τόπου να πορεύεται κάθε φορά δύο βήματα εμπρός και ένα πίσω. Το 1912 κηρύσσεται ο Α! Βαλκανικός Πόλεμος και ο Ελληνικός Στρατός προελαύνει νικηφόρα στην Μακεδονία και καταλαμβάνει την Θεσσαλονίκη. Το 1913 κηρύσσεται ο Β! Βαλκανικός Πόλεμος και απελευθερώνεται η Μακεδονία και η Ηπειρος. Το 1914-18 κηρύσσεται ο Α! Παγκόσμιος Πόλεμος και η Ελλάς συμμετέχει στο πλευρό της Τριπλής Συνενώησης των Αγγλογάλλων Συμμάχων εναντίον των Γερμανοβουλγάρων. Το 1919-22 ο Ελληνικός Στρατός πραγματοποιεί την Μικρασιατική Εκστρατεία για την απελευθέρωση των αλύτρωτων Ελληνικών πληθυσμών της Ιωνίας. Το τέλος αυτής της εκστρατείας σφραγίζεται με μιά απο τις μεγαλύτερες καταστροφές που υπέστη τοΕλληνικό γένος , που συνοδεύτηκε με την εξόντωση των Ελληνικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας και το ξερρίζωμα και την προσφυγοποίηση όσων επέζησαν απο τις Τουρκικές σφαγές . Ετσι στο εξής θα μείνουν ορφανά τα αρχαία Ελληνικά στάδια της Ιωνίας, έρμαια της Τουρκικής εγκατάλειψης και παραπληροφόρησης, διότι το Τουρκικό κράτος τα βάφτισε Ρωμαικά σε μιά προσπάθεια αφελληνισμού ακόμη και της τρισχιλιετούς ενδόξου ιστορίας. Το 1940 κηρύσσεται ο Ελληνοιταλικός Πόλεμος , όπου ο Ελληνικός Στρατός κατετρόπωσε στα Αλβανικά βουνά τα 8 εκατομμύρια λόγχες της Φασιστικής Ιταλίας. Το 1941-44 κηρύσσεται ο Β! Παγκόσμιος Πόλεμος και η Ελλάς πολεμά στο πλευρό των Συμμαχικών Δυνάμεων(Αγγλοι Γάλλοι και Αμερικανοί) εναντίον του Αξονος Γερμανίας-Ιταλίας-Ιαπωνίας. Τέλος το 1944-49 διεξάγει αγώνα εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριακών δυνάμεων και τις κατατροπώνει στα βουνά του Γράμμου-Βίτσι. Ο Ψυχρός Πόλεμος, για την Ελλάδα γίνεται για δεύτερη φορά θερμός, όταν το 1974 ο Τουρκικός Αττίλας εισβάλει στην Βόρεια Κύπρο και συντελείται η Κυπριακή Τραγωδία και η Τουρκική αμφισβήτηση στο Αιγαίο, πληγές που ακόμη δεν έχουν κλείσει . Ετσι έκλεισε ένας αιώνας και κάτι γεμάτος νικηφόρους αγώνες και ήττες, δόξες και δάκρυα, ως την εκ νέου ανάθεση της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 απο την χώρα μας, γεγονός που εχαιρέτισε σύσσωμος ο Ελληνικός λαός.

2 α ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ-ΠΑΡΙΣΙ (20 Μαίου-28 Οκτωβρίου 1900)
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού ήσαν μιά σκέτη παρωδία αγώνων που κράτησαν επισήμως πέντεμισυ μήνες. Αλλά και οι μετέπειτα αγώνες του 1904 διήρκεσαν τέσσερις μήνες , του 1908 έξη μήνες και το 1912 δύο μήνες. Και ο λόγος είναι απλός. Οι αγώνες της Γαλλίας και εν συνεχεία των ΗΠΑ , Βρεταννίας και Σουηδίας δεν ήσαν το κύριο γεγονός, όπως ήσαν των Αθηνών, αλλά εγένοντο στα πλάισια εμπορικών εκθέσεων. Ετσι οι Αγώνες της Γαλλίας του 1900 έντάχθησαν στις εκδηλώσεις της Διεθνούς Εκθέσεως του Παρισιού(1900) , οι Ολυμπιακοί Αγώνες των ΗΠΑ στα πλαίσια της Διεθνούς Εθεσεως του Σαίντ Λούις(1904) και οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Μ. Βρεταννίας στα πλαίσια της Εμπορικής Εκθέσεως του Λονδίνου(1908). Αυτό και μόνον καταδεικνύει το ωφελιμιστικό πνεύμα των δυτικών και την παντελή τους άγνοια για την φιλοσοφία του Αθλητισμού και το ανθρωπιστικό ιδεώδες που υπηρετούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Εκτοτε οι Ολυμπιακοί Αγώνες υπετάγησαν στους νόμους της αγοράς και του κέρδους και έχασαν τα αγνά τους ιδεώδη που ήσαν η δημιουργία του “καλού καγαθού” ανθρώπου.
Η αποτυχία λοιπόν της 2 ης Ολυμπιάδας του 1900 ήτο τόσο παταγώδης ώστε την αποκήρυξε ακόμη και ο ίδιος ο Πιέρ Ντε-Κουμπερτέν, ο οποίος στο μεταξύ είχε ανακηρυχθεί πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Η μεγάλη διάρκεια των αγώνων έκανε τους φιλάθλους να ξεχνούν ότι διεξάγονται αγώνες και να χάνουν το ενδιαφέρον τους γι’ αυτούς. Μιά άλλη αιτία της αποτυχίας οφείλεται στην Γαλλική κυβέρνηση η οποία παρόλο ότι ήθελε πολύ τους αγώνες, όταν τους πήρε δεν έκανε απολύτως τίποτα για την διοργάνωση τους. Ητο τόση πολλή η ανοργανωσιά ώστε δεν υπήρχε ούτε αθλητικό στάδιο για την διεξαγωγή τους και οι αγώνες διεξήγοντο στον Ιππόδρομο του Παρισιού και στο δάσος της Βουλώνης. Μάλιστα λέγςεται ότι για τα άλματα οι άλτες έφτιαξαν μόνοι τους ένα σκάμα στο δάσος της Βουλώνης και το γέμισαν με άμμο . Στους Αγώνες της Στοκχόλμης ( 1912 ) που δεν εντάχθησαν σε Εμπορική Εκθεση, υπήρξε οργανωτική αρτιότητα και διορθώθηκαν τα λάθη και οι παραλείψεις του παρελθόντος.
Στους αγώνες του Παρισιού πήραν μέρος διπλάσιες χώρες απο ότι στην Αθήνα (22 έναντι 13 των Αθηνών) και περίπου πενταπλάσιοι αθλητές (1319 έναντι 311) , επιπλέον πήαραν μέρος και γυναίκες και προστέθηκαν και νέα αγωνίσματα (όπως λ.χ το ψάρεμα στο Σηκουάνα) μερικά απο τα οποία δεν ήσαν καν αγωνίσματα, αλλά αυτό που λέμε σήμερα χόμπυ.
Οι Γάλλοι ήλθαν τελικά πρώτοι κερδίζοντας τα εξής μετάλλια 29 χρυσά, 41 αργυρά και 32 χάλκινα. Ακολούθησαν οι Αμερικανοί με: 20 χρυσά, 14 αργυρά και 19 χάλκινα και εν συνεχεία οι Βρεταννοί: με 17 χρυσά 8 αργυρά και 10 χάλκινα. Ξεχωριστή μορφή εκείνων των αγώνων αναδείχθηκε ο Αμερικανός Αλβιν Κρέζλιν , ο οποίος κέρδισε 4 χρυσά στα 60 , 110 και 200 μ μετ’ εμποδίων και στο άλμα εις μήκος . Διετήρησε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 200 μ. μετ’ εμποδίων μέχρι το 1925. Ενας άλλος Αμερικανός κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στα άλματα χωρίς φόρα.
Πριν αρχίσουν εκείνοι οι αγώνες παραιτήθηκε απο την οργανωτική επιτροπή ο Πιέρ Ντε Κουμπερτέν και προς στιγμήν το μέλλον των αγώνων εφαίνετο αμφίβολο. Τότε ο Γάλλος δημοσιογράφος Γκαστόν Μεγιέ έγραψε: “Θα επιζήσουν οι αγώνες; Μάλλον ναι , κι’ αυτό θα είναι ένα θαύμα” Ομως ένας θεσμός που άντεξε πολλές χιλιετίες δεν πεθαίνει εύκολα απο την αποχώρηση ενός προσώπου.
Ενας άλλος αθλητής, ο Αμερικανός ιρλανδικής καταγωγής Τζον Φλάναγκαν κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην σφυροβολία. Λίγα χρόνια μετά , όταν περιπολούσε στους ταραγμένους δρόμους του Σικάγου, τραυματίσθηκε βαριά σε συμπλοκή με κακοποιούς και έμεινε αρκετό καιρό στο νοσοκομείο. Ομως αυτό δεν τον εμπόδισε να αναδειχθεί και πάλι Ολυμπιονίκης άλλες δύο φορές. Ο θρυλλικός Τζον Φλάναγκαν κέρδισε δυό ειρηνικές νίκες, την πρώτη για την διατήρηση της γαλήνης και ασφάλειας στην πόλη του και την δεύτερη στον αθλητισμό. Και τα δύο τα έκανε μαζί , και τα αστυνομικά του καθήκοντα και τις αθλητικές προπονήσεις του, όπως έκαναν και οι αρχαίοι Ελληνες αθλητές. Η Ελληνική ομάδα σε εκείνη την Ολυμπιάδα συμμετείχε με τεσσερις αθλητές. Ηλθε 3 ος στην ξιφασκία ο Ελληνογάλλος Ραίσης, που αγωνίσθηκε με τα Ελληνικά χρώματα, ενώ ο Παρασκευόπουλος ήλθε 4 ος στην δισκοβολία και πέμπτος στην σφαίρα.
Ο Εφιαλτικός 20 ός μας Αιών
Είμαστε στις αρχές του 20 ου αιώνα όταν έγιναν εκείνοι οι αποτυχημένοι αγώνες του Παρισιού. Ομως μέσα στον αιώνα αυτό έμελλαν να γίνουν οι πιό “επιτυχημένοι” πόλεμοι που γνώρισε το ανθρώπινο γένος , με τα πιό περίτεχνα μέσα που σκέφθηκε ποτέ ο ανθρώπινος νους. Στον αιώνα αυτόν χύθηκαν ποταμοί αίματος στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους που σφράγισαν το πρώτο ήμισυ. Η πιό εφιαλτική όμως εξέλιξη ήτο η ανακάλυψη των πυρηνικών όπλων στο τέλος του Β! ΠΠ, τα οποία σκόρπισαν παντού το φόβο μιάς παγκόσμιας πυρηνικής καταστροφής απο την οποία δεν έχει ξεφύγει εισέτι η ανθρωπότης. Κατά το δεύτερο ήμισυ του αιώνος ο κόσμος έζησε τον Ψυχρό Πόλεμο, μιά μορφή “πυρηνικής ισορροπίας του τρόμου”.

3 η ΟΛΥΜΚΠΙΑΔΑ -ΣΑΙΝ ΛΟΥΙΣ (1 - 23 Νοεμβρίου 1904)
Η Ολυμπιάδα του Σαίντ Λούις μπορεί να χαρακτηρισθεί περισσότερον σαν ένα φολκλορικό πανηγύρι με παράξενα αγωνίσματα πρωτογόνων και περιέργων φυλών και σαν ένα εμπορικό γεγονός, αφού η βαρύτητα δόθηκε στην εμπορική εκμετάλλευση των αγώνων, παρά στα Ολυμπιακά ιδεώδη. Ητο και η απόσταση μεγάλη και οι δυσκολίες ανυπέρβλητες τότε για να φθάσουν οι αθλητές απο την γηραιά ήπειρο και τον υπόλοιπο κόσμο στην Αμερική , με αποτέλεσμα οι Αμερικανοί να οργανώσουν μιά Ολυμπιάδα στα μέτρα τους και να συναγωνιστούν εαυτούς και αλλήλους , αφού μόνον 12 χώρες έστειλαν αθλητές και οι περισσότεροι απο τους 538 αθλητές και 8 αθλήτριες ήσαν απο την Αμερική και τον Καναδά.
Και οι αγώνες του Σαιντ Λούις-όπως και εκείνοι τυο 1900 στο Παρίσι- οργανώθηκαν στα πλαίσια της Διεθνούς Εμπορικής Εκθέσεως και διήρκεσαν 5 μήνες. Διεξήχθησαν κάθε λογής παιχνίδια αμερικανικής εμπνεύσεως, καθώς και πρωταθλήματα χριστιανικών οργανώσεων. Τα αθλητικά δρώμενα πλαισίωναν την εμπορική έκθεση σαν ατραξιόν και θέαμα για την κοπή εισητηρίων παρά για την προαγωγή του Ολυμπιακού ιδεώδους, το οποίον ήτο άγνωστο στην Αμερική, όπως άγνωστοι ήσαν και οι Ολυμπιακοί κανονισμοί. Ετσι κατεγράφησαν 400 αγωνίσματα, εκ των οποίων η Ολυμπιακή επιτροπή ανεγνώρισε τα 88, που ανήκαν σε 15 αθλήματα. Ο Περικλής Κακούσης κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο στην άρση βαρών με 111,7 κιλά και ο δισκοβόλος Νίκος Γεωργαντάς την τρίτη θέση στο δίσκο με 37,68 μ. Ενα αφιοσημείωτο γεγονός εκείνων των αγώνων ήτο η νίκη του Αμερικανού αθλητή Τζόρτζ Αιζερ, ο οποίος αν και με ένα ξύλινο πόδι , κέρδισε πέντε μετάλλια στην γυμναστική, ήτοι δύο χρυσά, δύο ασημένια και τρία χάλκινα. Η “πανηγυροποίηση” και “εμπορευματοποίηση” των Αγώνων έκανε ορατό το δυσοίωνο μέλλον τους. Τότε τέθηκε το ζήτημα της πραγματοποίησης μιάς μεσο-Ολυμπιάδος στην Αθήνα, ή ακόμη και της μεταφοράς της έδρας των στην χώρα που γεννήθηκαν. Το δεύτερο αποκλείσθηκε γιατί είχε ανοίξει η όρεξη και άλλων πόλεων να τους φιλοξενήσουν.
Ομως θα πρέπει να σημειώσουμε ορισμένα γεγονότα που σημάδευσαν εκείνους τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 1904 κηρύχθηκε ο Ρωσσο-Ιαπωνικός Πόλεμος με αποτέλεσμα να βυθισθεί ολοσχερώς ο Ρωσσικός στόλος στο Πορτ-Ατθουρ και να απωλεσθούν 200.000 Ρώσσοι. Οι αδελφοί Ράιτ πέταξαν με αεροπλάνο, ο τηλέγραφος έστελνε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού τα τηλεγραφήματα και το 1903 ο Φορντ έδωσε στην κυκλοφορία το πρώτο θρυλλικό αυτοκίνητο .
Στα Βλκάνια έχειξεσπάσει η ελληνο-τουρκο-βουλγαρική κρίση γνωστή ως Μακεδονικός Αγών, με θηριωδίες, εκτελέσεις αμάχων, ιεροσυλίες εκ μέρους των Βουλγάρων κομηταζήδων, αλλά και πράξεις ηρωισμού απο τους Μακεδονομάχους που κράτησαν ελεύθερη την Μακεδονία μας. Στον αγώνα αυτόν πρωτοστάτησε ο Παύλος Μελάς, ο οποίος έπεσε υπέρ πατρίδος στις 14 /10/1904. Είναι κι’ αυτός ένας αγωνιστής της ελευθερίας, ο οποίος έπεσε υπέρ των ιδανικών για τα οποία αγωνίζοντο οι Ολυμπιονίκες μας στην αρχαιότητα.
Το Φθινόπωρο του 1905 κυκλοφόρησε και η Θεωρία της Σχετικότητος απο τον Αλβέρτο Αινστάιν, ο οποίος δήλωσε λίγο πριν πεθάνει το 1955 και τα εξής(Εφημερίδα ΑΥΡΙΑΝΗ 20-10-1987)
“…Να σας απαντήσω σε χίλια δύο πράγματα , κανείς όμως δεν θέλησε να μάθει ποιόςήταν ο δάσκαλος μου, ποιός μου έδειξε και ποιός μου άνοιξε τον δρόμοπρος την ανώτερη μαθηματική επιστήμη και έρευνα. Και για να μην σας κουράζω , σας το λέω έτσι απλά και χωρίς λεπτομέρειες, ότι ο μεγάλος μου δάσκαλος, υπήρξε ο αξεπέραστος Ελλην Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής , στον οποίον εγώ προσωπικά και η μαθηματική επιστήμη , η φυσική , η σοφία του αιώνα μας, χρωστάμε πολλά”
Επομένως και ο Κ. Καραθεοδωρής τιμήθηκε σαν Ολυμπιονίκης του πνεύματος με καθυστέρηση 80 περίπου ετών. Ομως το Ελληνικό κράτος και το πανεπιστημιακό κατεστημένο της πατρίδος μας τον αγνοήθηκε παντελώς. Και ε΄δω ισχύει ¨Ουδείς άγιος στον τόπο του”(περιοδικό ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΗΜΑΡ, τεύχος 12, Μάρτιος-Μάιος, εκδόσεις ΔΙΟΝ, Θεσ/νίκη)

ΑΘΗΝΑ, Μέσο-ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ(22 Απριλίου- 2 Μαίου 1906)
Η μεσο-Ολυμπιάδα του 1906 σημείωσε απόλυτη επιτυχία και επανέφερε το Ολυμπιακό Κίνημα στην θέση του , το οποίο είχε διασαλευθεί και εμπρευματοποιηθεί αγρίως. Διήρκεσε 14 ημέρες και αποτέλεσε ένα σπουδάιο αθλητικό γεγονός , χωρίς να συνυπάρξει με κάποιο παζάρι ή διεθνή έκθεση. Στους αγώνες εκείνουςσυμμετέσχον 877 αθλητές και 7 αθλήτριες απο 21 χώρες. Οι Γάλλοι κέρδισαν τα περισσότερα μετάλλια με 32 χρυσά, 9 αργυρά και 16 χάλκινα , ενώ οι Αμερικανοί δεύτεροι με 12, 6, 5 και οι Ελληνες 8, 13, και 13 αντιστοίχως. Απο τους Ελληνες ο Τόφαλος κέρδισε χρυσό μετάλλιο στην άρση βαρών (142,5 κιλά), η Σιμιριώτου στο τένις , ο Ορφανίδης στο ελεύθερο πιστόλι , ο Γεωργιάδης στο ξίφος καιο Γεωργαντάς στην λιθοβολία. Τότε οι άθλητές είχαν ν’ αντιμετωπίσουν πολλές δυσκολίες για να εξεασφαλίσουν τα έξοδα τους, όπως συνέβη με τον μαραθωνοδρόμο Ουίλλιαμ Σέρρινγκ που εργάσθηκε στην Αθήνα στους σιδηροδρόμους για να εξασφαλίσει τα προς το ζειν. Τελικά ανεδείχθη νικητής και γύρισε στην πατρίδα του δοξασμένος με το χρυσό μετάλλιο.

4 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΛΟΝΔΙΝΟΥ(27 Απριλίου-31 Οκτωβρίου 1908)
Η Ολυμπιάδα αυτή προοριζόταν για την Ιταλία αλλά η έκρηξη του Βεζουβίου το 1907 ματαίωσε την διοργάνωση της, διότι τα προβλήματα απο τους νεκρούς , τις κατστροφές και τον συγκλονισμό της Ιταλικής οικονομίας ήτο μεγάλα. Μολονότι τους διοργάνωσε εσπευσμένα το Λονδίνο, και κράτησαν έξη μήνες, οι Ολυμπιακοί αυτοί αγώνες εστέφθησαν απο πλήρη επιτυχία. Ομως και οι αγώνες αυτοί έγιναν στα πλαίσια διεθνούς εμπορικής έκθεσης.
Ελαβαν μέρος 2.023 αθλητές και 36 αθλήτριες απο 22 χώρες , αλλα ουσιαστικά μπορούν να χαρακτηρισθούν σαν Αμερικανο-Βρεταννική αντιπαράθεση. Αν αφαιρέσει κανείς ορισμένες μεροληπτικές αποφάσεις της διαιτησίας υπέρ των Αγγλων, οι αγώνες διεξήχθησαν ομαλά, όμως εξ αιτίας αυτών των παρατυπιών απεφάσισε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή να ανάλβει αυτή την επίβλεψη των αγώνων και όχι η διοργανώτρια πόλη ως συνέβαινε μέχρι τότε. Η μονομαχία των Αμερικανών και Βρεταννών προήλθε απο την άρνηση της Αμερικανικής ομάδας να υποστείλει την σημαία μπρος στο βασιλικό θεωρείο. Στους αγώνες εκείνους θριάμβευσαν οι Βρεταννοί με 56 χρυσά μετάλλια, 50 ασημένια και 39 χάλκινα, δεύτεροι οι Αμερικανοί οι οποίοι σάρωσαν όλα σχεδόν τα μετάλλια στο στίβο τρίτοι οι Σουηδοί με 8 , 6, και 11, καιακολούθησαν οι Γάλλοι με 5, 5, 9, και οι Γερμανοί με 3, 5, 5 αντίστοιχα. Η Ελλάδα αντιπροσωπεύθηκε απο 19 αθλητές και κέρδισε 3 αργυρά μετάλλια , δύο ο περίφημος Κώστας Τσικλητήρας στα άλματα εις μήκος και ύψος άνευ φόρας(3,235μ. και 1,55μ.) και ο Μιχάλης Δώριζας στον ακοντισμό(51,36 μ)
Το χαρακτηριστικό εκείνων των αγώνων υπήρξε ο ηρωικός όσο και άτυχος Ιταλός μαραθωνοδρόμος Ντοράντο Πιέτρι , ο οποίος μπήκε στο στάδιο πρώτος, αλλά τρεκλίζοντας και χρειάσθηκε να τερματήσει υποβασταζόμενος λόγω εξαντλήσεως, υπο τις επεφημίες των θεατών. Οπως ήτο φυσικό η Οργανωτική Επιτροπή τον έκοψε, όμως αυτός θα αναφέρεται πάντα σαν ένας ανθρώπινος άθλος που δεν τελείωσε νικηφόρα.
Η Ελλάδα το 1908 έδινε την μάχη για την συνένωση της Κρήτης και της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Στην Κρήτη κηρύχθηκε με Ψήφισμα η ένωση της μεγαλονήσου με την Ελλάδα . Η ένωση της Κύπρου δεν κατέστη τότε δυνατή λόγω της αρνήσεως του Ουίνστον Τσόρτσιλ να συζητήσει το θέμα. Δυστυχώς η Κύπρος ακόμη παραμένει όμηρος της Τουρκίας και των ραδιουργιών των ΗΠΑ και Βρεταννίας.

5 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ-ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ (5 Μαίου-22 Ιουλίου 1912)
Κάτω απο σύννεφα πολέμου αρχίζει η Ολυμπιάδα της Στοκχόλμης. Τον Οκτώβριο της χρονιάς εκείνης αρχίζει ο Α Βαλκανικός Πόλεμος και το 1914 θα αρχίσει ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι Σουηδοί έκαναν άψογη και απο πάσης απόψεως επιτυχή Ολυμπιάδα και επέδειξαν την ακρίβεια και σοβαρότητα τους. Είχαν την πρωτοτυπία να οργανώσουν στα πλαίσια της αθλητικής Ολυμπιάδος και πνευματική και πολιτιστική Ολυμπιάδα με καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς στην αρχιτεκτονική , στην ζωγραφική, στην μουσική, στην ποίηση και στην λογοτεχνία . Εδόθη και χρυσό μετάλλιο στο διαγωνισμό φιλολογίας.
Με την Ολυμπιάδα αυτή μπήκε στην ορθή του κοίτη το ταλαιπωρημένο στις προηγούμενες Ολυμπιάδες , Ολυμπιακό πνεύμα. Οι Σουηδοί ενσάρκωσαν την ουσία του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος και κράτησαν μακρυά τον Κερδώο Ερμή, ήσαν δε ακριβοδίκαιοι και αντικειμενικοί στην εποπτεία των αγώνων.
Γενικά η ατμόσφαιρα που επικράτησε ήτο πανηγυρική και εορταστική. Συμμετείχαν 2.490 αθλητές και 57 αθλήτριες απο 28 χώρες. Η Ελλάς συμμετείχε με 26 αθλητές και την καλύτερη εμφάνιση έκανε ο περήφημος άλτης του μήκους και του ύψους , ο ολυμπιονίκης Κώστας Τσικλητήρας. Ο Τσικλητήρας πήδησε 3,37 μ. εις μήκος και κέρδισε χρυσό μετάλλιο, ενώ κατετάγη τρίτος, παίρνωντας το χάλκινο μετάλλιο στο ύψος με 1,55 μ. Χρειάσθηκαν να περάσουν 80 χρόνια για να ξαναπάρουν οι Ελληνες αθλητές βραβείο στον στίβο, διότι όλα αυτά τα χρόνια ο Ελληνικός αθλητισμός θεωρούσε ότι το παν έγκειται στο ταλέντο και όχι στην σκληρή και συστηματική προπόνηση. Τούτο έγινε το 1992 στην Βαρκελώνη με την Βούλα Πατουλίδου που πήρε χρυσό μετάλλιο στα 100 μ. Στην Ολυμπιάδα αυτή σάρωσαν και πάλιν οι Αμερικανοί τα μετάλλια στο στίβο. Για πρώτη φορά εισήχθη και το αρχαίο Ελληνικό αγώνισμα του εκσυγχρονισμένου πεντάθλου και εγκαινιάσθηκε το πρώτο ηλεκτρονικό χρονόμετρο.
Δεν πέρασε όμως κι’ αυτή η Ολυμπιάδα χωρίς να σκιασθεί απο τον θάνατο και την πικρία. α/ ο Πορτογάλος μαραθωνοδρόμος Λαζάρο εξ αιτίας της υπερβολικής εντάσεως και της εξαντλήσεωςς πέθανε στο νοσοκομείο όπου μετεφέρθη απο ανακοπή καρδιάς, β/ ο Αμερικανικής καταγωγής, Ινδιάνος Τζιμ Θορπ με δύο χρυσά μετάλλια στο πένταθλο και δέκαθλο στερήθηκε μετά απο ένα χρόνο τα μετάλλια επειδή τον κατηγόρησαν ότι ήτο επαγγελματίας αθλητής. Ο φτωχός εκείνος άνθρωπος με τα έξη παιδιά έκανε διάφορες δουλειές για να τα ζήσει και κάποτε είχε παίξει σε ράγκμυ με κάποια αμοιβή. Επίσης κάποτε για μιά χούφτα δολάρια συναγωνίσθηκε στο τρέξιμο μιά ατμομηχανή. Αυτό όμως ήτο η αφορμή γιατί η αιτία έγκειτο μάλλον στις φυλετικές διακρίσεις. Η ζωή του έγινε κινηματογραφική ταινία και το μετάλλια επεστράφησαν στα παιδιά του απο τον Χουάν Αντόνιο Σάμαραγκ, γιατί ο ίδιος είχε πεθάνει το 1953. γ/ Αλλά τραγική ήτο η μοίρα και του δικού μας χρυσού ολυμπιονίκη , του Κώστα Τσικλητήρα, ο οποίος σε ηλικί 25 ετών προσεβλήθη απο μηνιγγίτιδα το 1923 και πέθανε . Στην Πύλο υπάρχει το σπίτι όπου έζησε στα παιδικά του χρόνια ο Κώστας Τσικλητήρας. Ας είναι ελαφρό το χώμα όλων των όπου γης αθλητών που εγκαταλείπουν τον μάταιο τούτο κόσμο σε νεαρή ηλικία.

6 η ΑΝΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
Ο Α! Παγκόσμιος Πόλεμος εματαίωσε την Ολυμπιάδα του Βερολίνου του 1916, η οποία αναφέρεται πλέον ως Ανολυμπιάδα. Αφορμή του αιματηρότατου εκείνου πολέμου υπήρξε η δολοφονία στο Σαράγιεβο του αρχιδούκα Φερδινάνδου, του Αυστριακού θρόνου απο έναν Σερβο εθνικιστή στις 28 Ιουνίου 1914. Τον Αύγουστο εκείνου του χρόνου 17 εκατομμύρια στρατιώτες συμπλέκονταν στην Ευρώπη μεταξύ των δύο εμπολέμων στρατοπέδων, αφ’ ενός της Γερμανίας και Αυστρίας και αφ’ ετέρου της Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσσίας και αργότερα και της Αμερικής και των εκατέρωθεν συμμάχων αυτών. Ο Α! Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε με ήττα της Γερμανίας και νίκη της Αντάντ, αλλά ουσιαστική νικήτρια βγήκε η Αμερική, η οποία έβαλε έκτοτε πόδι στην Ευρώπη. Οι Αγγλοι προσάρτησαν την Κύπρο στις 29 Οκτωβρίου 1914, και ένα χρόνο μετά την προσέφεραν στην Ελλάδα ως αντάλλαγμα για να βγει στον πόλεμο παρά τω πλευρώ των συμμάχων. Ομως η κυβέρνηση Ζαίμη την απέρριψε, προτιμήσασα την ουδετερότητα. Το 1915 η κυβέρνηση εθνικής αμύνης του Ελευθ. Βενιζέλου βγήκε στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ , αλλά η προσφορά είχε ήδη ανακληθεί. Μέσα σ’ αυτόν τον πολεμικό ορυμαγδό δεν ήτο δυνατόν να γίνει λόγος για διεξαγωγή της Ολυμπιάδος του Βερολίνου.

7 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΑΜΒΕΡΣΑΣ(20 Απριλίου-12 Σεπτεβρίου 1920)
Η Ολυμπιάδα αυτή μπορεί να χαρακτηρισθεί απο την αποβολή των ηττημένων κατά τον Α! Παγκόσμιο Πόλεμο κρατών, κάτι που αντιβαίνει στο Ολυμπιακό πνεύμα όπως το διεμόρφωσαν οι αρχαίοι Ελληνες με τον θεσμό της Εκκεχειρίας. Ουτε θα διενοούντο οι Αθηναίοι κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου-που ισοδυναμούσε με παγκόσμιο πόλεμο της εποχής- να αποκλείσουν τους Σπαρτιάτες και τανάπαλιν πολύ περισσότερο μετά την λήξη του πολέμου. Κατά την 7 η Ολυμπιάδα καθιερώθηκε η Ολυμπιακή σημαία καιο Ολυμπιακός Ορκος. Την σημαία την εμπνεύσθηκε ο Κουμπερτέν εξ αντιγραφής εκ του πεντάκυκλου εμβλήματος του Μαντείου των Δελφών. Οι πέντε συμπεπλεγμένοι κύκλοι μεταξύ τους συμβολίζουν τις πέντε ηπείρους σ’ ένα συμβολικό συναγωνισμό και αδελφοσύνη. Το λευκό φόντο συμβολίζει την ειρήνη, ενώ τα χρώματα συμβολίζουν την διαφορετικότητα. Η Ολυμπιακή σημαία κυματίζει σε κεντρικό ιστό σ’ όλη την διάρκεια της διεξαγωγής των Ολυμπιακών αγώνων, μετά δε την λήψη τους παραδίδεται στην πόλη που έχει ορισθεί να εκτελέσει τους επόμενους αγώνες. Η Ολυμπιακή σημαία είναι το σύμβολο του Ολυμπιακού κινήματος και του αθλητισμού εν γένει. Στην διοργάνωση της Αμβέρσας πήραν μέρος 2.543 αθλητές και 64 αθλήτριες από 29 χώρες, οι οποίοι αγωνίσθηκαν σε ανεπαρκείς μεν αθλητικές εγκαταστάσεις αλλά με ζήλο και πνεύμα αμίλλης. Η Ελλάδα έλαβε μέρος με 44 αθλητές και κέρδισε ένα αργυρό μετάλλιο στο ομαδικό αγώνισμα βολής περιστρόφου. Εκπληξη εκείνων των αγώνων ήσαν οι Φινλανδοί οι οποίοι απέσπασαν 9 χρυσά μετάλλια στο στίβο, όσα και οι Αμερικανοί. Να σημειωθεί ότι λόγω λιτότητος τα χρυσά μετάλλια ήσαν επάργυρα.
Συνταρακτικά επεισόδια εκείνων των αγώνων εκτός των ανωτέρω ήσαν και τα εξής
1/ Ο Αμερικανός καθηγητής της φαρμακολογίας Τζέημς Σνούκ, ο οποίος κέρδισε χρυσό μετάλλιο στην σκοποβολή, λίγα χρόνια αργότερα εκτελέσθηκε στην ηλεκτρική καρέκλα διότι σκότωσε την φίλη του με σφυρί. Το χρυσό μετάλλιο όχι μόνον δεν του γλύτωσε την ζωή, αλλά και του αφαιρέθηκε μετά θάνατον. Εδώ να σημειώσουμε πόσο διαφορετική αντίληψη είχαν οι Αθηναίοι για τους ολυμπιονίκες . Η ιστορία εν συντομία του ολυμπιονίκη Δωριαία έχει ως εξής: Ο Δωριεύς αγωνίσθηκε ως Θούριος και όχι ως Ρόδιος επειδή η αντίπαλη πλευρά είχε εξορίσει την οικογένεια του απο την πατρίδα του την Ρόδο. Αυτός εκτός απο ολυμπιονίκης είχε νικήσει οκτώ φορές στα Ισθμιά και επτά στα Νέμεα. Επειδή όμως στη Ρόδο εκδηλώθηκε υπέρ των Λακεδαιμονίων και εναυμάχησε εναντίον των Αθηναίων αιχμαλωτίσθηκε απο τους Αθηναίους και μετεφέρθη στην Αθήνα ζωντανός. Οταν μετεφέρετο στην Αθήνα όλοι νόμιζαν ότι θα καταδικαζόταν σε θάνατο. Οταν όμως συνήλθε η εκκλησία του δήμου και αντίκρυσε ένα τόσο μεγαλόσωμο άνδρα και ξακουστό ολυμπιονίκη , όχι μόνον του χάρισαν την ζωή αλλά και τον άφησαν ελεύθερο.
2/ Στην 7 η Ολυμπιάδα πήρε δύο χρυσά μετάλλια στο σκιφ ο Τζον Κέλλυ, η κόρη του οποίου αργότερα θα γινόταν η σταρ του Χόλλυγουντ Γκρέις Κέλλυ και μετέπειτα πριγκίπισσα του Μονακό.
Η Ελλάδα την περίοδο αυτή αγωνίζεται, σαν εντολοδόχος των μεγάλων δυνάμεων, να κατοχυρώσει τα δίκαια του αλύτρωτου Ελληνισμού της Ιωνίας απο την καταρρεύσασα Οθωμαική αυτοκρατορία. Οι Ελληνικές δυνάμεις που αποβιβάσθηκαν στην Σμύρνη ακροβατούν πάνω σε τεντωμένο σχοινί εν μέσω ενός διεσπασμένου εσωτερικού πολιτικού μετώπου, των συμμαχικών ραδιουργιών και του αναδυομένου Νεοκεμαλικού κινήματος που προμηνύουν την μετέπειτα Μικρασιατική Καταστροφή του 1922.

8 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΠΑΡΙΣΙΩΝ(4 Μαίου- 27 Ιουλίου 1924)
Οι αγώνες των Παρισίων εσημείωσαν μιά τεράστια επιτυχία σε αντίθεση με τους προηγουμένους ανεπιτυχείς αγώνες του 1900. Ελαβον μέρος 2.956 αθλητές και 136 αθλήτριες απο 44 χώρες. Η έκπληξη εκείων των αγώνων ήσαν οι Φινλανδοί που κέρδισαν αρκετά μετάλλια στους δρόμους, ενώ οι Αμερικανοί και Βρεταννοί μοιράσθηκαν τα υπόλοιπα μετάλλια Απο τους αγώνες εκείνους η ΔΟΕ καθιερώνει την διεξαγωγή Χειμερινών Ολυμπιακών αγώνων. Οι πρώτοι χειμερινοί αγώνες διεξήχθησαν στο Σαμονί της Γαλλίας με μεγάλη επιτυχία και έκτοτε καθιερώθησαν σαν Ολυμπιακός θεσμός. Το 1924 έκανε την εμφάνιση του στο Π[αρίσι ο Αμεριαρικανός Τζόννυ Βαισμίλλερ που κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στην κολύμβηση. Αργότερα έγινε ηθοποιός υποδυόμενος στις ταινίες τον Ταρζάν όπου και διεκρίθη στο Χόλλυγουντ. Η Ελλάς δεν μπόρεσε να αποσπάσει κάποια νίκη στους αθλητικούς αγώνες, όμως στην πολιτιστική Ολυμπιάδα, ο Κώστας Δημητιάδης απέσπασε χρυσό μετάλλιο για το γλυπτό του έργο “το Δισκοβόλο”, ο οποιος λίγο αργότερα μεταφέρθηκε στην Αθήνα και εγκατεστάθη απέναντι απο το καλλιμάρμαρο Παναθηναικό στάδιο απο την πλευρά του Ζαππείου. Δύο χρόνια πριν η Ελλάς είχε υποστεί την μεγαλύτερη καταστροφή της ιστορίας της, την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Το μέρωπο κατέρρευσε και την στρατιωτική ήττα ακολούθησε η καταστροφή των Ελλημικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας. Η Ελληνική πόλη της Σμύρνης παρεδόθη στις φλόγες στις 4 Σεπτεμβρίου 1822 απο τον Τούρκι στρατηγό Νουρεντίν πασά. Ετσι η Ελλάς βγήκε βαριά ηττημένη και καθυμαγμένη , αφού είχε ν’ αντιμετωπίσει και το πελώριο πρόβλημα των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που ξερριζώθηκαν απο τις πατρογονικές τους εστίες απο το στρατοκρατικό καθεστώς του Κεμάλ . Επομένως το χρυσό μετάλλιο του Δημτιάδη με τον “δισκοβόλο” του υπήρξε μιά παρηγοριά για την παντελή αφάνεια του Ελληνικού αθλητισμού απο τους αγώνες εκείνους. Ομως για πρώτη φορά καθιερώθηκε τιμής ένεκεν στους ιστούς των σημαιών που αναρτώνται να αναρτάται τρίτη η Ελληνική , δεδομένου ότι πρώτη είναι η χώρα που διεξάγει τους αγώνες , δεύτερη η χώρα που θα τους διεδχθεί και τρίτη η Ελλάς σαν η πρώτη χώρα που ξεκίνησαν οι αγώνες τόσον κατά την αρχαιότητα όσον και κατά την σύγχρονη εποχή.

9η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ(17 Μαίου- 12 Αυγούστου 1928)
Η Ολυμπιάδα του Αμστερνταμ ήτο μιά επιτυχημένη ολυμπιάδα στην οποία έλαβον μέρος 2.674 αθλητές και 290 αθλήτριες απο 46 χώρες. Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί αγώνες έγιναν στο Σαίν Μόριτς στις 11 Φεβρουαρίου. Πολλές καινοτομίες έγιναν κατά την Ολυμπιάδα του Αμστερνταμ:
1/ Για πρώτη φορά έπαιρναν μέρος γυναίκες και στα πέντε αγωνίσματα τους στίβου, ήτοι 100, 800, μήκος, δίσκος και σκυταλοδρομία 4x100. Στην συμμετοχή των γυναικών αντέδρασε ο βαρώνος Ντε-Κουμπερτέν, λέγοντας ότι “ Μιά αποστολή έχουν οι γυναίκες: να στεφανώνουν τους νικητές, όπως έκαναν στην αρχαία Ελλάδα” Η Αγγλία ήτο η μόνη χώρα που συμφώνησε με την πρόταση Κουμπερτέν, ενώ το σύνολο σχεδόν των χωρών είχε αντίθετη άποψη, την οποίαν και επέβαλε με την συμμετοχή των γυναικών.
2/Το καινούργιο στάδιο της Ολλανδίας που φιλοξένησε τα αγωνίσματα στίβου στον περιμετρικό στίβο των 400 μ. έκτοτε χρησιμοποιήθηκε σαν Ολυμπιακή προδιαγραφή στην κατασκευή σταδίων.
3/Για πρώτη φορά στην Ολυμπιάδα του Αμστερνταμ άναψε η Ολυμπιακή Φλόγα, η οποία έκαιγε καθ’ όλην την διάρκεια των αγώνων .
4/ Στην Ολυμπιάδα εκείνη για πρώτη φορά τιμής ένεκεν η Ελληνική
5/ Η Ελληνική ομάδα μπήκε πρώτη στο στάδιο κατά την παρέλαση της τελετής ενάρξεως των αγώνων. Εκτοτε το έθιμο αυτό συνεχίζεται κατά την Ολυμπιακή τελετουργία.
6/ Για πρώτη φορά ορίσθηκε οι αγώνες να διαρκούν 15 ημέρες, κι’ αυτό ισχύει μέχρι σημερον.
7/Μετά τον Α! Π.Π για πρώτη φορά πήραν μέρος οι ηττημένοι Γερμανοί,
που είχαν αποβληθεί απο τους αγώνες εξ αιτίας του πολέμου απο τους νικητές. Η Γερμανία συμμετείχε με 191 αθλητές και 32 αθλήτριες που τους συνόδευαν 5.000 φίλαθλοι.
8/ Για πρώτη φορά παραχωρήθηκε αποκλειστικό δικαίωμα φωτογράφησης των αγώνων σε μιά μόνο εταιρεία. Αυτό ήτο ένα ακόμη βήμα για την εμπορευματοποίηση των αγώνων, η οποία στις μέρες μας έχει πάρει διαστάσεις μιά τεράστιας πολυεθνικής εταιρείας.
Η Ελληνική Ομάδα και στην Ολυμπιάδα αυτή δεν σημείωσε κάποια νίκη.
. Στην Ολυμπιάδα εκείνη υπέβαλε την παραίτηση του ο Πιέρ Ντε-Κουμπρτέν για λόγους υγείας. Νέος πρόεδρος της ΔΟΕ εκλέγεται ο Βέλγος Μπαλαί Λατούρ.

10 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ(30 Ιουλίου-14 Αυγούστου1932)
Παρά το οικονομικό κραχ που πέρασε η Αμερική κατόρθωσε να διοργανώσει τους καλύτερους Ολυμπιακούς αγώνες, και να ξεπεράσει το φιάσκο των αγώνων του 1904. Το οργανωτικό τους πνεύμα μάλιστα για πρώτη φορά στην ιστορία των αγώνων άφησε 1.000.000 δολάρια κέρδος. Στους αγώνες του Λος Αντζελες του 1932 έλαβον μέρος 1.281 αθλητές και 127 αθλήτριες απο 37 χώρες. Τα μετάλλια μοιράσθηκαν στα διάφορα κράτη με πρώτους τους Αμερικανούς, Σουηδούς, Ιταλούς, Ούγγρους αλλά και σ’ άλλους αθλητές . Η Ελλάς έλαβε μέρος με 10 αθλητές , εκ των οποίων εξεχώρησαν δύο , ο Ζερβίνης και ο Φαρμαακίδης και οι δυό τους στην πάλη, πέρνωντας την 5 η θέση στην ελεύθερη πάλη και στην Ελληνορωμαική αντίστοιχα. Τον Φεβρουάριο του 1932 έγιναν στο Λέικ Πλάσιντ οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί αγώνες τους οποίους κήρυξε επίσημαο πρόεδρος Ρούσβελτ. Οι θερινοί αγώνες έγιναν στο στάδιο “Κολοσσαίον” χωρητικότητος 105.000 ατόμων, το οποίον μετά απο 50 χρόνια- φιλοξένησε την 23 η Ολυμπιάδα το 1984.
Για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λος Αντζελες έγιναν οι εξής καινοτομίες.
1/Εμπαινε το φώτο φίνις στους δρόμους
2/ Η απονομή των μεταλλίων γινόταν επάνω σε βάθρο.
3/Γινόταν ανάκρουση του εθνικού ύμνου της χώρας που έπαιρνε χρυσό μετάλλιο.
4/Γινόταν η έπαρση των σημαιών και των τριών πρώτων νικητών .
5/ Καθιερωνόταν η δημιουργία Ολυμπιακού χωριού για τους αθλητές. Ετσι διευκολύνονται -ιδιαιτέρως οι πτωχές χώρες να ανταπεξέρχονται στα έξοδα διαμονής των αθλητών σε δωρεάν καταλύμματα.
Το Ολυμπιακό χωριό του Λος Ατζελες ήτο πληρως εξοπλισμένο με εστιατόρια, νοσοκομείο, ταχυδρομείο, αστυνομία, πυροσβεστική, και γενικά όλα τα χρεώδη για την άνετη διαβίωση και εξυπηρέτηση των αθλητών. Να σημειωθεί ότι υπάρχουν πολλά εστιατόρια για την παρασκευή των διαφόρων κατηγοριών φαγητών, ώστε να μην αλλάξουν οι αθλητές τις συνήθειες τους.
Το 1929 μιά επαναστατική εφεύρεση κάνει την εμφάνιση, είναι το πρώτο τηλεοπτικό πρόγραμμα το οποίο μεταδόθηκε στην Νέα Υόρκη απο τους επιστήμονες των εργαστηρίων της εταιρείας Μπελ. Η ευφέρευση αυτή επρόκειτο να δώσει στον αθλητισμό και στα σπόρ μιά ώθηση που ούτε ο πιό ευφάνταστος δεν θα μπορούσε να προβλέψει τότε.
Στην δεκαετία του 30’ ο δημιουργός του Ολυμπιακού Υμνου, ποιητής Κωστής Παλαμάς, εισέχεται στην Ακαδημία Αθηνών. Ενας άλλος πρωτοπότος των αιθέρων ο Τσαρλς Λίντμπεργκ θα πετούσε χωρίς σταθμό τον Ατλαντικό ωκεανό , σημειώνοντας το πρώτο ρεκόρ. Στις 8 Ιουνίου του 1932 ο Τζιμ Λόντος ανακηρύσσεται ο παγκόσμιος πρωταθλητής στην επαγγελματική πάλη.
Στους αγώνες του Λος Αντελες χάριν στην ετοιμότητα του εκφωνητού Μπιλ Χένρυ αποφεύθηκε ένα μεγάλο ατύχημα σαν αυτό που συμβαίνει στα γήπεδα εξ αιτίας του συνωστισμού , όταν όλοι κινηθούν ταυτοχρόνως προς την έξοδο. Οταν είδε το πλήθος να κατευθύνεται προς τους ολυμπιονίκες για την εξασφάλιση αυτογράφων κατόρθωσε με την προτροπή του και την επίκληση των πατριωτικών αισθημάτων των θεατών να τους καθηλώσει στις θέσεις τους, ώστε να αδειάσει ομαλά το γήπεδο.
Εκπληκτική θα μείνει η περίπτωση της Πολωνέζας την καταγωγή και Αμερικανικής υπηκοότητας αθλήτρια Στανισλάβα Βαλασίεβιτς ή Στέλλα Γουόλς , η οποία κέρδισε το χρυσό στα 100 μ. γυναικών και στην 11 η Ολυμπιάδα θα λάβει το αργυρό στο ίδιο αγώνισμα. Υστερα απο 40 χρόνια , θα σκοτωθεί σε μιά ληστεία σε πολυκατάστημα και στην νεκροψία θα αποδειχθεί το απίστευτο. Η Στανισλάβα Βαλασίεβιτς ήτο άνδρας, είχε ανεπτυγμένα γεννητικά όργανα.

11 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ(1- 16 Αυγούστου 1936)

Η Ολυμπιάδα του Βερολίνου είναι η πιο πολυσυζητημένη Ολυμπιάδα , διότι διεξήχθη από το Χιτλερικό καθεστώς.- παρότι από τεχνικής πλευράς μπορούμε να πούμε ότι υπήρξε άψογος. Οι αιτίες ήσαν οι ρατσιστικές διακρίσεις σε βάρος των Εβραίων και τα εξοπλιστικά μέτρα της Γερμανίας. Πάντως η Ολυμπιάδα αυτή εδέχθη με ιδιαίτερη επιτυχία παρά την λυσσώδη αντίδραση εκ μέρους των Δυτικών κυβερνήσεων. Είναι γεγονός ότι το Ναζιστικό καθεστώς επεδίωξε μέσω της Ολυμπιάδος του Βερολίνου να προωθήσει τους πολιτικούς της σκοπούς, δηλαδή την ανωτερότητα της Γερμανικής φυλής. Όμως η αντιπάθεια προς τους Εβραίους οφείλεται περισσότερο σε λόγους πολιτικούς και λιγότερο σε ρατσιστικούς, όπως η Δυτική προπαγάνδα επρόβαλλε. Το Γερμανικό έθνος βγήκε από τον Α! Π. Π ηττημένο και προδομένο εξ αιτίας της συναλλαγής των Εβραίων της Γερμανίας με τους Βρετανούς. Οι Εβραίοι εκείνη την κρίσιμη στιγμή όπου οι Γερμανοί ήσαν νικητές και οι Εγγλέζοι ηττημένοι εδέχθησαν να μεσολαβήσουν προκειμένου να βγάλουν την Αμερική στον πόλεμο υπέρ των Βρετανών υπό την προυπόθεση αυτοί να τους υποσχεθούν την παραχώρήση της Παλαιστίνης μετά τον πόλεμο . Επομένως το μίσος των Γερμανών κατά των Εβραίων δεν ήτο εξ ολοκλήρου ρατσιστικό , αλλά ωφείλετο κυρίως στην προδοσία που είχαν υποστεί κατά τον Α! Π. Π.
Το Βερολίνο έπλεε στις σημαίες με το σύμβολο της σβάστικας , ενώ τα μεγάφωνα έπαιζαν στο διαπασών στρατιωτικά εμβατήρια για την προετοιμασία της κοινής γνώμης. Μια σοβαρή καινοτομία της Ολυμπιάδος του Βερολίνου, η οποία και συνεχίζεται ακόμη, είναι η καθιέρωση της Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας , μεταφέροντας το φως από την αρχαία Ολυμπία ως την πόλη όπου διεξάγονται οι Ολυμπιακοί αγώνες. Η Ολυμπιακή φλόγα άναψε στην αρχαία Ολυμπία από την περίφημη χορεύτρια και χορογράφο Κούλα Πράτσικα και πρώτον δρομέα τον Κώστα Κονδύλη . Κατά την έναρξη αφέθησαν 118.000 περιστέρια πάνω από τον ουρανό του Ολυμπιακού σταδίου . Η σύγκρουση του μαύρου αθλητή Τζέσσυ Οουενς με τον Γερμανό Λονγκ στο άλμα εις μήκος ήτο η κυριοτέρα φάση των αγώνων, διότι με την νίκη του Οουενς και την απονομή του χρυσού μεταλλείου στον μαύρο αθλητή κατερρίφθη ο μύθος περί αρείας φυλής.
Τους αγώνες εκείνους παρηκολούθησαν 100.000 θεατές , 3738 αθλητές και 328 αθλήτριες από 49 χώρες. Το στάδιο, ο στίβος, η οργάνωση τα πάντα ήσαν σπουδαία και για πρώτη φορά έκανε την εμφάνιση της και η τηλεόραση.
Η Ελληνική ομάδα αποτελείτο από 43 αθλητές και μια αθλήτρια, την Δομνίτσα Λανίτου –Καβουνίδου και σημαιοφόρο τον Σπύρο Λούη, ο οποίος φορώντας φουστανέλλα και τσαρούχια προσέφερε συμβολικά κλαδί εληάς στον δικτάτορα Χίτλερ .
Κορυφαία στιγμή των αγώνων ήτο εκείνη της αποχωρήσεως του δικτάτορα για να μην απονείμει τα μετάλλια στον μαύρο Αμερικανό πρωταθλητή Τζέσι Οουενς,ο οποίος κέρδισε 4 μετάλλια στα 100 μ, 200 μ, μήκος και 4100 . Στην κούρσα των 100 μ. ο Γερμανός Λόνγκ ήλθε δεύτερος. Ο άτυχος αυτός αθλητής δκοτώπηκε λίγο αργότερα στον Β! Π. Π.
Από την Ελληνική ομάδα ο Αγγελος Παπαδήμας πήρε την τετάρτη θέση στο πιστόλι ταχύτητος, ο Νίκος Σύλλας και ο Χρήστος Μάντικας ήρθαν έκτοι στην δισκοβολία και στα 400 μ μετ’ εμποδίων, ενώ ο δρομέας μας Στέλιος Κυριακίδης ήλθε 12 ος στο μαραθώνιο. Να σημειωθεί ότι ο Πιέρ Ντε-Κουμπερτιέν δεν παρευρέθη στους αγώνες εκείνους διότι ήτο γέρος και άρρωστος, το επόμενο δε έτος 1937 πέθανε και η καρδιά του ετάφη στην αρχαία Ολυμπία. Γερμανοί κα Αμερικανοί μοιράσθηκαν περίπου τα χρυσά μετάλλια , αλλά και οι Φινλανδοί, Αγγλοι, Ιταλοί, Ιάπωνες, Ολλανδοί, Ούγγροι και Αιγύπτιοι δεν υστέρησαν σε μετάλλια. Η Τουρκία κέρδισε το πρώτο της χρυσό μετάλλιο με τον Ερκάν και ένα χάλκινο στην πάλη με τον Ελληνα ομογενή Κυρίτση.


ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ 1940 - 2004


ΑΝΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ

1940 - ΔΩΔΕΚΑΤΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ – ΤΟΚΥΟ και
1944 - ΔΕΚΑΤΗ ΤΡΙΤΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ - ΕΛΣΙΝΚΙ
Είναι οι κούφιες Ολυμπιάδες ή Ανολυμπιάδες, όπως θα τις χαρακτήριζαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας. Δεν έγιναν λόγω του Β! Π. Π. Ετσι έχουμε και πάλι την επανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων μετά την λήξη του πολέμου στο Λονδίνο.

1948 - ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ - ΛΟΝΔΙΝΟ [29 Ιουλίου -14 Αυγ.]

Σε εορταστικό κλίμα έγιναν οι αγώνες στο Λονδίνο με μεγάλη συμμετοχή αθλητών και θεατών. Η μεταφορά της Ολυμπιακής Φλόγας από την Ολυμπία συνεχίσθηκε περνώντας η δάδα από τα χέρια 1688 δρομέων στη διαδρομή Ολυμπία-Λονδίνο, παρακάμπτοντας τα ταραγμένα Βαλκάνια. Τελικά η Φλόγα άναψε στο στάδιο του Γουέμπλευ για να συμβολίσει την Ειρήνη και την συναδέλφωση των λαών. Οι Ρώσσοι έλαβαν μέρος στην Ολυμπιάδα εκείνη.
Στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου πήραν μέρος 3.714 αθλητές και 385 αθλήτριες από 59 χώρες , με εξαίρεση τις ηττημένες χώρες. Οι επιδόσεις των απροπόνητων αθλητών ήσαν μέτριες, όπως υποτυπώδεις ήσαν και οι εγκαταστάσεις διαμονής και ενδιαίτησης των αθλητικών ομάδων. Όμως για πρώτη φορά υπήρξαν μερικές καινοτομίες , όπως α/η αυτόματη ύψωση του πήχη στο άλμα εις ύψος, β/ μηχάνημα μέτρησης των αλμάτων εις μήκος, γ/ το αυτόματο σάρωθρο της άμμου και δ/ το ειδικό μεγάφωνο εκκίνησης των δρόμων συνδεδεμένο ηλεκτρικά με το πιστόλι και τους βατήρες.
Οι Αμερικανοί κέρδισαν 38 χρυσά , 27 αργυρά και 19 χάλκινα μετάλλια, εν συνόλω 84 μετάλλια . Οι Σουηδοί ήλθαν δεύτεροι με 16 χρυσά, 11 αργυρά και 17 χάλκινα μετάλλια. Την τρίτη θέση πήραν οι Γάλλοι με 10 χρυσά, 6 αργυρά και 13 χάλκινα και ακολούθησαν οι Ούγγροι, Ιταλοί, Φινλανδοί και Τούρκοι.
Η Ελληνική ομάδα με 57 αθλητές πέτυχε την 6 η θέση στην ελληνορωμαική πάλη στα 67 κιλά με τον Πετμεζά, ενώ ο δισκοβόλος Νίκος Σύλλας ήλθε 7 ος με ρίψη 47, 25 μ. Θλιβερό συμβάν της Ολυμπιάδος εκείνης ήτο ο αιφνίδιος θάνατος της 22 χρονης Τσεχοσλοβάκας γυμνάστριας Ελίσκα Μισάκοβα που πέθανε από πνευμονία μόλις έφθασε στην Αγγλία. Οι υπόλοιπες αθλήτριες ορκίσθηκαν στον τάφο της να κερδίσουν το χρυσό μετάλλιο και το πραγματοποίησαν.

1952 ΔΕΚΑΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΕΛΣΙΝΚΙ [19 Ιουλίου- 3 Αυγ.]

Η Ολυμπιάδα του Ελσίνκι ήτο μια πολύ επιτυχημένη Ολυμπιάδα που οργανώθηκε από μια μικρή χώρα με μεγάλη αθλητική όσο και φίλαθλη ιστορία. Συνολικά συμμετείχαν 4.407 αθλητές και 508 αθλήτριες από 69 χώρες που συμμετείχαν σ’ αυτήν. Για πρώτη φορά επετράπη η συμμετοχή της Γερμανίας και Ιαπωνίας, ενώ οι Φινλανδοί κατόρθωσαν αν συμβιβάσουν τις απαιτήσεις των Σοβιετικών και των Ανατολικών χωρών για χωριστό χώρο των αθλητών τους. Τον βωμό άναψε ο περίφημος Ολυμπιονίκης Πάαβο Νούρμι με την Ολυμπιακή Φλόγα που μετεφέρθη από την Ολυμπία. Όμως στο στίβο εθριάμβευσε ο « αθλητής- ατμομηχανή» Εμίλ Ζάτοπεκ με τρία χρυσά στα 5 και 10 χλμ. και στο Μαραθώνιο Συνολικά κέρδισε 4 χρυσά μετάλλια και κατέρριψε 18 φορές τα παγκόσμια ρεκόρ στα 5 και 10 χλμ. Τελικά στην Μελβούρνη το 1956 σε ηλικία 34 ετών τερμάτισε 6 ος στο Μαραθώνιο.. Οι Αμερικανοί κυριάρχησαν στο στίβο και κέρδισαν 14 χρυσά μετάλλια και ανάλογα αργυρά και χάλκινα. Αλλά και οι Σοβιετικοί κέρδισαν αρκετά μετάλλια συναγωνιζόμενοι τους Αμερικανούς. Οι Ούγγροι νίκησαν στο ποδόσφαιρο με τον διάσημο Φέρενς Πούσκας. Χρυσά μετάλλια πήραν η Φινλανδία, Τσεχολοβακία, Ιταλία , Πολωνία, Λουξεμβούργο, Αυστραλία κ. λ. π.
Η Ελλάδα συμμετείχε με 54 αθλητές εκ των οποίων μόνον δύο διεκρίθησαν , στην ελληνορωμαική ο Αντώνης Γεωργούλης και στην σκοποβολή ο Γιάννης Κούτσης..


1956 – ΔΕΚΑΤΗ ΕΚΤΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗΣ [22 Νοεμ – 8 Δεκ]

Η Ολυμπιάδα της Μελβούρνης λόγω του μεμακρυσμένου της Αυστραλίας παρουσίασε αρκετά προβλήματα, τόσον στην μεταφορά αθλητών – μέσων και προετοιμασίας των εγκαταστάσεων , όσο και πολιτικά προβλήματα.
Ετσι οι ιππικοί αγώνες δεν έγιναν στην Αυστραλία διότι απαγορεύθηκε η είσοδος των αλόγων λόγω επιζωωτίας και τελικά έγιναν στη Σουηδία. Στους αγώνες αυτούς είχαμε και την πρώτη αποχή των εξής ομάδων:
α/ της Ολλανδίας , Ισπανίας και Ελβετίας
β/ της Αιγύπτου και του Λιβάνου , διότι συμμετείχαν η Βρεταννία, Γαλλία και Ισραήλ, κράτη που είχαν εισβάλλει στην Αίγυπτο(διώρυγα Σουέζ)
γ/ η Κίνα, λόγω προσκλήσεως της Ταιβάν.
Εκρηκτική ήταν η συνάντηση στον τελικό αγώνα της Σοβιετικής ομάδας πόλο με την ομάδα της Ουγγαρίας, λόγω της εισβολής των Σοβιετικών στην Βουδαπέστη. Στον αγώνα νίκησαν οι Ούγγροι με 4-0. Αντίθετα για πρώτη φορά οι δύο Γερμανικές ομάδες , Ανατολική και Δυτική , εμφανίσθηκαν ως μία ομάδα με την ίδια φανέλλα.
Γενικά η Ολυμπιάδα αυτή σκιάσθηκε από την Σοβιετική εισβολή στην Ουγγαρία και την εισβολή της Βρεταννίας, Γαλλίας και Ισραήλ στην Αίγυπτο με την κατάληψη της διώρυγος του Σουέζ.
Παρ’ όλα αυτά έλαβον μέρος 2.958 αθλητές και 384 αθλήτριες από 67 χώρες. Η Ελλάδα συμμετείχε με 13 αθλητές και κέρδισε ένα χάλκινο μετάλλιο με τον Ρουμπάνη στο επί κοντώ. Ο Αντώνης Γεωργούλης ήλθε 6 ος στην ελληνορωμαική πάλη και ο Γεώργος Τσακανίκας 8 ος στην σφαιροβολία.
Την πρώτη θέση κατέλαβε η Σοβιετική ομάδα με 98 συνολικά μετάλλια( 37 χρυσά, 29 αργυρά και 32 χάλκινα) ,την δευτέρα θέση κατέλαβαν οι ΗΠΑ 74 μετάλλια(32, 25, 17) , την τρίτη η διοργανώτρια Αυστραλία με 35( 13, 8, 14), την τετάρτη η Ουγγαρία με 26 ( 9, 10, 7) , την πέμπτη η Ιταλία με 25 ( 8, 8, 9 ), την έκτη η Σουηδία με 19 (8, 5, 6 ) και τελευταία η Ελλάς με ένα χάλκινο. Η Τουρκία έλαβε τρία χρυσά, δύο στην ελευθέρα πάλη και ένα στην ελληνορωμαική πάλη.
Αθλητές που διεκρίθησαν είναι ο Αμερικανός Μπομπ Μπόρροου με τρία χρυσά στις ταχύτητες(100, 200, 4´100) , Ο Ρώσσος Βλαδιμίρ Κούτς με δύο χρυσά(5 και 10 χλμ.), η Αυστραλέζα Κάθμπερτ στα γυναικεία σπρίντ, ο Ρώσσος Τσουκάριν με τρία χρυσά στην γυμναστική, και η Ρωσσίδα Λατίνινα με τέσσερα χρυσά στην γυμναστική, και τέλος ο Γαλλοαλγερινός Αλαίν Μιμούν στο Μαραθώνιο και άλλοι σε άλλα αγωνίσματα.

1960 – ΔΕΚΑΤΗ ΕΒΔΟΜΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ – ΡΩΜΗ [ 25 Αυγ.- 11 Σεπτ.]

Οι Ιταλοί περίμεναν πάνω από 50 χρόνια για να πάρουν την διοργάνωση των Αγώνων στη Ρώμη , που επρόκειτο να γίνουν το 1906 αλλά λόγω της εκρήξεως του Βεζουβίου έγιναν στο Λονδίνο. Σ’ αυτούς έλαβαν μέρος 83 χώρες και συμμετείχαν 4.738 αθλητές και 610 αθλήτριες.
Η τέως Σοβιετική Ενωση κέρδισε συνολικά 103 μετάλλια, ήτοι 43 χρυσά , 29 αργυρά και 31 χάλκινα. Μετά ακολουθούν οι ΗΠΑ με 71 μετάλλια, ( 44, 21 και 16 αντιστοίχως) Την τρίτη θέση πήρε η διοργανώτρια Ιταλία με 36 μετάλλια( 13, 10, 13 ) ακολουθεί η Δυτική Γερμανία, η Αυστραλία και η Τουρκία με 9 χρυσά μετάλλια και 2 αργυρά στην πάλη.
Στην Ολυμπιάδα αυτή από τις 83 χώρες κέρδισαν μετάλλια οι 45.
Η Ελλάς κέρδισε χρυσό μετάλλιο στην ιστιοπλοία με το σκάφος «Νηρεύς» το οποίο είχε κυβερνήτη τον διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο και πλήρωμα τον Οδυσσέα Εσκιεντζόγλου και Γεώργο Ζαίμη, καταλαμβάνοντας την 23 η θέση στον πίνακα επιτυχίας.
Η έκπληξη των αγώνων εκείνων ήτο η νίκη του ξυπόλυτου Αιθίοπα Αμπέμπε Μικίλα που κέρδισε στον Μαραθώνιο , η Αμερικανίδα Βίλμα Ράντολφ-που μικρή πέρασε πολυμιελίτιδα- η οποία κέρδισε στα 100 , 200 μ και 4´100 και ο πρωτοπυγμάχος Μοχάμετ Αλυ, ο οποίος νίκησε με το όνομα Κάσσιους Μαρσέλους Κλέι . Στην Ολυμπιάδα της Ρώμης ακούστηκε για πρώτη φορά ο Ολυμπιακός Υμνος του Κώστα Σαμάρα σε στίχους του Κωστή Παλαμά . Τέλος ο Δανός ποδηλάτης Κνούτ Γιένσεν πέθανε από αναβολικά .

1964 - ΔΕΚΑΤΗ ΟΓΔΟΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ – ΤΟΚΙΟ [ 10 - 24 Οκτ. 1964]

Ηταν η δεύτερη ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ιαπωνία. Οι πρώτοι επρόκειτο να διεξαχθούν το 1940 αλλά ματαιώθηκαν λόγω του Β! Π. Π . Οι Ιάπωνες είχαν κάνει μια χωρίς προηγούμενο προετοιμασία σε εγκαταστάσεις, καθώς τότε είχαν αρχίσει να αποτελούν μια μεγάλη τεχνολογική δύναμη. Στους Ολυμπιακούς εκείνους αγώνες έλαβον μέρος 4.457 αθλητές και 683 αθλήτριες από 93 χώρες .
Οι Αμερικανοί συγκέντρωσαν 90 μετάλλια ήτοι 36 χρυσά, 26 αργυρά και 28 χάλκινα, ενώ οι Σοβιετικοί ήλθαν δεύτεροι με 86 μετάλλια (30, 31, 25 αντιστοίχως) Η Ιαπωνία ήλθε τρίτη με 29 μετάλλια(16, 5, 8) και ακολουθούν η Ιταλία , Ουγγαρία, Δυτική Γερμανία, Πολωνία και Αυστραλία. Η Γαλλία κέρδισε 1 χρυσό μετάλλιο, 8 αργυρά και 6 χάλκινα, η Ρουμανία 2 χρυσά και η Τουρκία κέρδισε 2 χρυσά, 3 αργυρά και 1 χάλκινο . Συνολικά 42 χώρες από τις 93 κέρδισαν μετάλλια. Η Ελλάς δεν κέρδισε κανένα μετάλλιο.
Ξεχωριστή εμφάνιση έκαναν ο Αμερικανός κολυμβητής Ντόν Σολλάντερ, ο οποίος κέρδισε 4 χρυσά μετάλλια στα 100, 400 ελευθέρως και στις δύο σκυταλοδρομίες και έγινε παγκόσμια γνωστός όχι μόνον για τις αθλητικές του επιδόσεις αλλά και για τις ερωτικές κατακτήσεις. Τον Μαραθώνιο δρόμο κέρδισε για δευτέρα συνεχή Ολυμπιάδα Αιθίωψ Αμπέμπε Μπικίλα , ο οποίος αυτή την φορά έτρεξε με παπούτσια.

1968–ΔΕΚΑΤΗ ΕΝΑΤΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ, ΠΟΛΗ ΜΕΞΙΚΟΥ [12- 27 Οκτ]

Η Ολυμπιάδα στην Πόλη του Μεξικού έχει την ιδιαιτερότητα ότι αντί ο λαός να εορτάζει έξω για τους αγώνες, αυτός διαδήλωνε εναντίον της σπατάλης για την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων με πυροβολισμούς , νεκρούς , τραυματίες και ξυλοδαρμούς . Σαράντα εννέα νεκροί και πολλοί τραυματίες έπεσαν από τα πυρά της αστυνομίας στο όνομα του μεγάλου , του ωραίου και του αληθινού αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη. Η διαδήλωση αυτή ήτο η πρώτη βίαιη αντιπαράθεση κατά της μεγαλύτερης «πολυεθνικής εταιρείας»-μετά την Εκκλησία- και ο πρόδρομος θα λέγαμε του Σιάτλ. και της Γένοβας. «Πως βρίσκει χρήματα η κυβέρνηση για την Ολυμπιάδα και δεν βρίσκει για τους φτωχούς ;» φώναζαν οι διαδηλωτές.
Μια δεύτερη ιδιαιτερότητα της Ολυμπιάδας αυτής είναι τα απίστευτα παγκόσμια ρεκόρ που επέτυχαν οι αθλητές σε αρκετά αγωνίσματα, εξ αιτίας του μεγάλου υψομέτρου (2.500 μ.) Οι αθλητές σχεδόν πετούσαν. Ετσι έγινε η κατάρριψη 48 παγκοσμίων ρεκόρ. Το πιο χαρακτηριστικό ήτο η κατάρριψη του ρεκόρ στο άλμα από τον Αμερικανό Μπομπ Μπίμον, με την απίστευτη επίδοση 8,90 μ
Στην Ολυμπιάδα του Μεξικού συμμετείχαν 4.750 αθλητές και 781 αθλήτριες από 112 χώρες .
Στην Ολυμπιάδα αυτή τέθηκαν τρία καυτά θέματα όπως :
Α/ Ο έλεγχος επιβεβαιώσεως φύλου για τις γυναίκες
Β/ Ο έλεγχος για τα αναβολικά, καθώς είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν διάφορες ουσίες για την βελτίωση των επιδόσεων των αθλητών.
Γ/ Ο χρηματισμός των αθλητών, διότι υπήρχαν φήμες ότι ορισμένοι αθλητές χρηματίζονται , είτε για να δώσουν την νίκη σε άλλους, είτε για να κερδίσουν, είτε τέλος για να διαφημίσουν διάφορα είδη.
Πρώτοι ανεδείχθησαν οι Αμερικανοί με 107 μετάλλια ήτοι:
45 χρυσά, 28 αργυρά και 34 χάλκινα.
Δεύτεροι οι Σοβιετικοί με 91 μετάλλια(29, 32, 30 αντιστοίχως), Τρίτοι οι Ιάπωνες με 25 μετάλλια(11, 7, 7 ) ,
Τέταρτοι οι Ούγγροι 32 μετάλλια(10, 10, 12 ),
Πέμπτοι οι Ανατολικογερμανοί με 9 χρυσά μετάλλια , 9 αργυρά και 7 χάλκινα.
Η Ελληνική ομάδα ήλθε τελευταία με ένα χάλκινο με τον Πέτρο Γαλακτόπουλο στην ελληνορωμαική πάλη των 70 κιλών, ενώ ο Νίκος Καρυπίδης και Οθων Μοσχίδης ήλθαν 4 οι στα 63 και 56 κιλά. Ατυχος υπήρξε και ο εξαίρετος Ελλην επικοντιστής Χρήστος Παπανικολάου , ο οποίος ήλθε 4 ος με 5,35 μ. Λίγο αργότερα κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ με 5,49 μ
Το πιο χαρακτηριστικό συμβάν της Ολυμπιάδας αυτής –εκτός από τις αιματηρές διαδηλώσεις- ήτο και η διαμαρτυρία του Αμερικανού ολυμπιονίκη στα 200 μ Τζον Κάρλος, ο οποίος όταν ανέβαινε ξυπόλυτος στο βάθρο φώναζε εις επήκοον όλων : “ Γιατί θα πρέπει να φοράμε διαφορετικές φανέλες οι αθλητές; Γιατί θα πρέπει εμείς οι Αμερικανοί να νικάμε πάντα τους Ρώσους; Οι καλοί νικάνε τους κακούς; Γιατί δεν επιτρέπεται να χάνουμε; Γιατί πρέπει οι Δυτικογερμανοί να νικάνε τους Ανατολικογερμανούς; Δεν είμαστε ίσοι; Γιατί θα πρέπει να ακούγεται ο εθνικός ύμνος του νικητή; Ε, τι λες Τόμι; Γιατί θα πρέπει να ακούγεται ο εθνικός μας ύμνος;» ερωτά τον ολυμπιονίκη συμπατριώτη του Τόμι Σμιθ. Την ώρα δε που παιζόταν ο εθνικός τους ύμνος αυτός σήκωσε το αριστερό χέρι γροθιά , στο οποίο είχε φορέσει μια μαύρη κάλτσα για να δείξει την αντίθεση του στον ρατσισμό .

1972 – ΕΙΚΟΣΤΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ – ΜΟΝΑΧΟ[ 26 Αυγ. – 10 Σεπ.1972]

Η Ολυμπιάδα αυτή βάφτηκε στο αίμα και σκιάσθηκε από τις σφαίρες που σκόρπισε ο «Μαύρος Σεπτέμβρης» για να εκδικηθεί την Ισραηλινή καταπίεση σε βάρος των Παλαιστινίων. Οκτώ Παλαιστίνιοι κομμάντος αυτοκτονίας εισέβαλαν στο οίκημα της Ισραηλινής αποστολής στο Ολυμπιακό χωριό και εκτέλεσαν δύο Ισραηλινούς επί τόπου, ενώ ζήτησαν λύτρα για τους εννέα ομήρους, την απελευθέρωση 200 Παλαιστινίων που κρατούνταν από τους Ισραηλινούς. Μετά την παρέμβαση των Γερμανών ελευθέρων σκοπευτών οι Παλαιστίνιοι κομάντος εφόνευσαν τους εννέα ομήρους, λίγο πριν φονευθούν οι πέντε εξ αυτών από τα Γερμανικά πυρά. Μόνον τρεις συνελήφθησαν αιχμάλωτοι , οι οποίοι αντηλλάγησαν αργότερα με Γερμανούς ομήρους κάποιας αεροπειρατείας της Λουφτχάνσα.
Κατά τα λοιπά η Ολυμπιάδα αυτή ήτο άριστα προετοιμασμένη με μεγάλα εντυπωσιακά έργα. Για πρώτη φορά έδωσαν όρκο εκτός των αθλητών και οι κριτές και διαιτητές. [Στην αρχαία Ολυμπία εκτός των ανωτέρω έδιναν όρκο και οι συγγενείς των αθλητών] Στην Ολυμπιάδα του Μονάχου συμμετείχαν 5.848 αθλητές και 1.299 αθλήτριες από 122 χώρες.
Πρώτη ήλθε η Σοβιετική Ενωση με 50 χρυσά μετάλλια.
Δεύτερη η Αμερική.
Τρίτη η Ανατολική Γερμανία με 66 μετάλλια ήτοι :20 χρυσά ,23 αργυρά και 23 χάλκινα,
Ακολουθούν η Δυτική Γερμανία, Ιαπωνία, Αυστραλία, Πολωνία και Ουγγαρία.
Η Ελλάς έλαβε δύο αργυρά μετάλλια από τον Χατζηπαυλή στην ιστιοπλοία με σκάφη «Στάρ» και τον Γαλακτόπουλο στην ελληνορωμαική πάλη. Ατύχησε λόγω τραυματισμού του ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, ο Χρήστος Ιακώβου ήλθε 5 ος στα 82,5 κιλά και ο Σταύρος Τζιωρτζής τερμάτισε 6 ος στα 400 μ. μετ’ εμποδίων.
Αξίζει να σημειωθεί η στάση των δύο Αμερικανών μαύρων Ολυμπιονικών των 400μ. Μάθιους και Κόλετ, οι οποίοι όντας στο βάθρο, φάνηκαν να γυρίζουν την πλάτη τους στην Αμερικανική σημαία την ώρα της ανάκρουσης του εθνικού της ύμνου. Κυριολεκτικά έγιναν «σηκωτοί» και εστάλησαν πίσω στις ΗΠΑ, διότι φοβήθηκαν την επανάληψη των γεγονότων της Ολυμπιάδος του Μεξικού από το Τζον Κάρλος και τον Τόμι Σμίθ. Ετσι οι Αμερικανοί θυσίασαν ένα χρυσό μετάλλιο στην σκυταλοδρομία 4´400 που λογικά θα έπαιρναν αν συμμετείχαν οι λαμπροί αυτοί αθλητές. Επεισοδιακός ήτο και ο αγώνας χόκευ μεταξύ Δυτικής Γερμανίας και Πακιστάν, όπου οι Πακιστανοί- όντας σίγουροι για την νίκη της ομάδας τους-γύρισαν την πλάτη στην Γερμανική σημαία , εν συνεχεία περιέλουσαν με μπύρα τον πρόεδρο της Παγκοσμίου Ομοσπονδίας Χόκευ και έκαναν γιαλιά καρφιά τον αγωνιστικό χώρο διότι θεώρησαν ότι αδικήθηκαν. Με την λήξη της Ολυμπιάδος εκείνης τον Αμερικανό πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Ειβερυ Μπράντειτζ διεδέχθη ο Ιρλανδός λόρδος Κιλάνιν.

1976 – ΕΙΚΟΣΤΗ ΠΡΩΤΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ- ΜΟΝΤΡΕΑΛ[17 Ιουλ.- 1 Αυγ. 1976]

Η Ολυμπιάδα του Μόντρεαλ μπορεί να χαρακτηρισθεί από δύο σημεία:
α/ Τα δρακόντια μέτρα ασφαλείας , για να μην συμβούν τα αιματηρά γεγονότα του Μονάχου και
β/ Το μπουκοτάζ 24 Αφρικανικών χωρών , επειδή συμμετείχε η Ν. Ζηλανδία που θεωρήθηκε ρατσιστική.
γ/ Στους αγώνες του Μόντρεαλ έγινε για πρώτη φορά έλεγχος αναβολικών και στεροειδών ουσιών.
Τα έξοδα της Ολυμπιάδος αυτής ήσαν αστρονομικά και η ανάθεση των αγώνων στο μέλλον σε λιγότερο πλούσιες χώρες γινόταν προβληματική . Εκτοτε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή άρχισε να ψάχνει για εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης. Στην Ολυμπιάδα εκείνη η μεταφορά της Ολυμπιακής Φλόγας έγινε με δρομείς ως το Παναθηναικό στάδιο και από εκεί στον Καναδά η μετάδοση έγινε με ακτίνες λέιζερ.
Στους αγώνες εκείνους συμμετείχον 4.834 αθλητές και 1.251 αθλήτριες από 92 χώρες. Οι 24 Αφρικανικές χώρες απέσχον διαμαρτυρόμενες εναντίον του απαρχάιντ.
Πρώτη ήλθε η Σοβιετική Ενωση με 125 μετάλλια, ήτοι 49 χρυσά, 41 αργυρά και 35 χάλκινα,
Δεύτερη η Ανατολική Γερμανία με 90 μετάλλια (40, 25, 25 )
Τρίτη οι ΗΠΑ με 94 μετάλλια( 34, 35, 25),
Τετάρτη η Δυτική Γερμανία με 39 μετάλλια(10, 12, 17) ,
Πέμπτη η Ιαπωνία με 25 μετάλλια( 9, 6, 10) και
Εκτη η Πολωνία με 26 μετάλλια( 7, 6, 17) κ.α
Η Ελλάδα δεν κέρδισε μετάλλιο. Ωστόσο ο αρσιβαρίστας Νίκος Ηλιάδης ήλθε 4 ος στα 82,5 κιλά, ενώ οι ιστιοπλόοι Μπουντούρης και Χατζηπαυλής , και οι παλαιστές μας Μυγιάκης, Χολίδης και Γαλακτόπουλος πέτυχαν θέσεις μεταξύ 6 ης και 8 ης. Οι αγώνες του Μόντρεαλ έχουν μείνει στην ιστορία ως αγώνες της μικρούλας Ρουμάνας Κομανέτσι, διότι ήτο η πρώτη που με την έμπνευση της ανέδειξε την ενόργανη γυμναστική σαν δημοφιλές αγώνισμα. Η Κομανέτσι κέρδισε δύο χρυσά μετάλλια και ένα χάλκινο. Επίσης αξιοσημείωτη είναι η παρουσία του Τζον Ντέμπερ με 4 χρυσά μετάλλια . Ο Ντέμπερ όταν ήτο μικρός είχε επισκεφθεί με τους γονείς του την Αρχαία Ολυμπία και εκεί τους είπε ότι μια μέρα θα γινόταν ολυμπιονίκης. Η προσπάθεια του και ο Ζευς της Ολυμπίας τον βοήθησαν.

1980 – ΕΙΚΟΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ, ΜΟΣΧΑ [ 19 Ιουλ.- 3 Αυγ. 1980]

Η Ολυμπιάδα της Μόσχας μπορεί να χαρακτηρισθεί ως η Ολυμπιάδα της αποχής πολλών εκ των Δυτικών χωρών με επικεφαλής τις ΗΠΑ του «φυστικά» Τζίμι Κάρτερ για να διαμαρτυρηθούν για την επέμβαση των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν. Επίσης απέσχον και οι "δορυφόρες" προς τις ΗΠΑ χώρες του Τρίτου Κόσμου.
Εχει αρχίσει η έντονη πολιτικοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων και η μετατροπή τους σε μέσον πολιτικών πιέσεων και επίλυσης των πολιτικών διαφορών. Τούτο εξηνάγκασε τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή να ζητήσει την μόνιμη διεξαγωγή των Αγώνων στην αρχική τους κοίτη, στην Αρχαία Ολυμπία, χωρίς όμως επιτυχία, διότι τα συμφέροντα των πολυεθνικών και συνακόλουθα των «αθανάτων» της ΔΟΕ ήσαν τεράστια. Οι Ολυμπιακοί αγώνες σήμαιναν μεγάλα έργα, χρήμα, προβολή , πολιτικές πιέσεις , «μίζες» και αυτό που αποκαλεί ο λαός "κονόμι", κι’ αυτά όλα θα εχάνοντο αν εμονιμοποιείτο η έδρα τους.
Ετσι λοιπόν στην Ολυμπιάδα της Μόσχας συμμετείχον 4.265 αθλητές και 1.088 αθλήτριες από 81 μόνον χώρες. Οι Αγγλοι αθλητές αγωνίσθηκαν κάτω από την Ολυμπιακή σημαία. Και ενώ οι αρχαίοι Ελληνες εδέχοντο τους εμπολέμους, υπο την προυπόθεση ότι θα σταματούσαν επι τρίμηνο τον πόλεμο και θα έκαναν την Ολυμπιακή Εκεχειρία, οι σύγχρονοι μικρόψυχοι και μικρόνοες πολιτικάντηδες προτίμησαν να πλήξουν τον προιστορικό θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων, αντί να ανταποδώσουν την επέμβαση με κυρώσεις σε άλλο πεδίο.
Η Ολυμπιάδα της Μόσχας ,με εξαίρεση την συμμετοχή, πέτυχε από κάθε άποψη .
Πρώτη ήλθε η Σοβιετική Ενωση κερδίζοντας 195 μετάλλια εκ των οποίων τα 80 χρυσά.
Δεύτερη η Ανατολική Γερμανία με 126 μετάλλια εκ των οποίων τα 47 χρυσά.
Η Ελλάς κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο και δύο χάλκινα. Ο Στέλιος Μυγιάκης κέρδισε χρυσό μετάλλιο στην ελληνορωμαική πάλη των 62 κιλών, ενώ ο Χατζηιωαννίδης το χάλκινο στα 63 κιλά της ελεύθερης πάλης. Εξ άλλου ο Τάσος Μπουντούρης , με πλήρωμα τους Γαβρίλη και Ραπανάκη πήρε το χάλκινο στην ιστιοπλοία , στην κατηγορία των σκαφών «Σόλινγκ». Πάντως και οι λοιποί αθλητές μας έφεραν αρκετά καλές επιδόσεις.
Εντονες ήσαν οι φήμες ότι οι Ανατολικές αθλήτριες έκαναν χρήση αναβολικών και γι’ αυτό είχαν ανδρικά χαρακτηριστικά στην εξωτερική εμφάνιση τους, όμως δεν διαπιστώθηκε εργαστηριακά τούτο.
Τους αγώνες έκλεψαν ο Σοβιετικός κολυμβητής Σαλνίκοφ , ο οποίος κέρδισε 3 χρυσά μετάλλια και η Ανατολικογερμανίδα επίσης κολυμβήτρια Μπάρμπαρα Κράουζε που κέρδισε 4 χρυσά μετάλλια. Στις γυναίκες , με δύο μόνον εξαιρέσεις , τα αγωνίσματα κερδίθηκαν από Ανατολικογερμανίδες και Σοβιετικές αθλήτριες.

1984 - ΕΙΚΟΣΤΗ ΤΡΙΤΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ – ΛΟΣ ΑΤΖΕΛΕΣ [28 Ιουλ. – 12 Αυγ.]

Η Ολυμπιάδα του Λος - Αντζελες είχε κι’ αυτή την τύχη των Ολυμπιάδων του Μόντρεαλ και της Μόσχας, διότι η Σοβιετική Ενωση ανταπέδωσε το μπουκοτάζ που τις είχαν κάνει οι Αμερικανοί το 1980. Ετσι δικαιώθηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής , ο οποίος είχε προτείνει την μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα. Η πρόταση αυτή υιοθετήθηκε σχεδόν ομοφώνως από το Συμβούλιο της Ευρώπης, αλλά απερρίφθη από πολλές χώρες και προσωπικότητες , καθώς και από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή για τους γνωστούς λόγους. Για να καλύψουν το κενό των αθλητών της Ανατολικής Ευρώπης οι Αμερικανοί στρατολογούν άγνωστες ως τότε χώρες που στέλνουν τετάρτης κλάσεως αθλητές. Το κύρος της Ολυμπιάδας του Λος Αντζελες αμαυρώθηκε από το σκάνδαλο της εμπορευματοποίησης της Ολυμπιακής Φλόγας. Οι Αμερικανοί διοργανωτές πούλησαν με το χιλιόμετρο την μεταφορά της φλόγας, ωσάν να επρόκειτο για δικαιώματα χρήσεως της πίστας κυνοδρομίου . Η Ελληνική κυβέρνηση έκανε παρέμβαση, αλλά η αλαζωνία των διοργανωτών περιορίζεται μεν , αλλά δεν κάμπτεται. Η οικονομία της αγοράς έχει εισέλθει για καλά στην ζωή μας!
Στους αγώνες πήραν μέρος 140 χώρες-πλην των Ανατολικών- με 5.458 αθλητές και 1620 αθλήτριες.
Πρώτη ήλθαν οι ΗΠΑ .Με την απουσία των Σοβιετικών και Ανατολικογερμανών οι αθλητές και οι αθλήτριες της Αμερικής κέρδισαν συνολικά 174 μετάλλια εκ των οποίων 83 χρυσά, 61 αργυρά και 30 χάλκινα.
Δεύτερη, η Ρουμανία του Τσαουσέσκου-η οποία συμμετείχε στους αγώνες- με 53 μετάλλια (20, 16, 17)
Τρίτη η Δυτική Γερμανία με 57 μετάλλια(17, 17, 23),
Τέταρτη η Κίνα με 32 ( 15 , 8 , 9 )
Πέμτη η Ιταλία με 32 μετάλλια ( 14, 6, 12) κ.α
Η Ελληνική αντιπροσωπεία αποτελούμενη από 64 αθλητές κέρδισε δύο μετάλλια, ένα αργυρό και ένα χάλκινο, και κατατάχθηκε στην 30 θέση, μαζί με την Νιγηρία και το Πόρτο Ρίκο. Το αργυρό μετάλλιο κέρδισε ο Δημήτρης Θανόπουλος στα 82 κιλά της ελληνορωμαικής πάλης και το χάλκινο ο Μπάμπης Χολίδης στα 57 κιλά. Οι Ελληνες αθλητές μπορεί να μην πήραν πολλά μετάλλια αλλά κατατάχθηκαν σε καλές θέσεις, όπως λ. χ οι αδελφοί Ποικιλίδη ήταν 4 οι στα 100 και 100+ κιλά της ελληνορωμαικής πάλης , ο Τσιντσάρης 4 ος στα 100 + κιλά της άρσης βαρών, ο Γιώργος Στεφανόπουλος 5 ος στα 91 κιλά της πυγμαχίας, ενώ ο Κοντομανώλης στο σκίφ, οι Χατζηπαυλής , Πελεκανάκης στην ιστιοπλοία με «Στάρ» και ο Μπουντούρης με «Σόλιγκ». Εξ άλλου ήλθαν 6 οι ο Ηλιάδης στην άρση βαρών στα 90 κιλά και ο Ποζίδης στην πάλη. Τραγική τύχη και άδοξο τέλος είχαν η πρωταθλήτρια της Ευρώπης στον ακοντισμό Αννα Βερούλη και ο αρσιβαρίστας Σεραφείμ Γραμματικόπουλος που βρέθηκαν ντοπαρισμένοι με αναβολικές ουσίες. Στους Ολυμπιακούς του Λος-Ατζελες ξεχωριστή μορφή υπήρξε ο Καρλ Λιούις , ο αποκαλούμενος «γιός του ανέμου» , κερδίζοντας τέσσερα χρυσά μετάλλια στα 100 μ., στα 200μ. , στο μήκος και στην σκυταλοδρομία.
Η τελετή λήξεως των αγώνων είχε έντονο Ελληνικό χαρακτήρα . Ωστόσο παρά την αρίστη οργάνωση και τηλεοπτική κάλυψη δεν έλειψαν και τα δυσάρεστα. Αυτά ήσαν η έντονη εμπορευματοποίηση και η εισβολή του χρήματος, του επαγγελματισμού και της εμπορικής διαφήμισης. Για πρώτη φορά έκαναν την εμφάνιση τους οι απαγορευμένες αναβολικές ουσίες στους αθλητές (ντόπιγκ). Εννέα αθλητές βρέθηκαν να έχουν κάνει χρήση τέτοιων αναβολικών ουσιών και απεκλείσθησαν, μεταξύ δε τούτων και η Βερούλη και Γραμματικόπουλος. Ένα χρόνο μετά την Ολυμπιάδα του Λος Ατζελες συνέβησαν δύο πολύνεκρα ατυχήματα στις αθλητικές εγκαταστάσεις ποδοσφαίρου. Συγκεκριμένα το Μάιο του 1985 κάηκαν 52 φίλαθλοι από πυρκαιά στο ποδοσφαιρικό γήπεδο του Μπράντφορντ στη Βρεταννία , ενώ τον ίδιο μήνα συνέβη η τραγωδία του Χέιζελ, στις Βρυξέλλες, όπου 36 άτομα σκοτώθηκαν και 454 τραυματίσθηκαν σε συμπλοκές οπαδών και χουλιγγάνων στον αγώνα Λίβερπουλ-Γιουβέντους. Είναι τα σύγχρονα μέτωπα πολέμου και εκτόνωσης των κοινωνικών εντάσεων. Να σημειωθεί ότι το ποδόσφαιρο λόγω της παλλαικής αποδοχής του έχει καταστεί ένα εξαιρετικά εμπορικό και προβληματικό υπερθέαμα, στο οποίον παίζονται- εκτός από την μπάλα- και δισεκατομμύρια δολάρια.

1988-ΕΙΚΟΣΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ, ΣΕΟΥΛ[17 Σεπτ.- 2 Οκτ. 1988]

Η Ολυμπιάδα της Σεούλ χαρακτηρίζεται ως η ολυμπιάδα των αναβολικών, τα οποία έγιναν έκτοτε η μάστιγα κάθε Ολυμπιάδας. Διάφοροι γιατροί και φυσιολόγοι ομιλούν για επαναστατικές μεθόδους ντόπινγκ που δεν μπορούν ν’ ανιχνευτούν. Το πιο εντυπωσιακό γεγονός ήτο η αποκάλυψη του μαύρου Καναδού υπέρ αθλητού Μπεν Τζόνσον ντοπαρισμένου, ο οποίος λίγα εικοσιτετράωρα πριν είχε κερδίσει το χρυσό μετάλλιο στο δρόμο των 100μ, στον ασύλλυπτο χρόνο των 9,79 . Ο Τζόνσον είχε πράγματι ξεπεράσει τα ανθρώπινα όρια. Η δίκη του έγινε στον Καναδά και απεδείχθη ότι έπαιρνε επί χρόνια την ουσία Στανοζαλόλ, που την δίνουν στις αγελάδες για να τις παχαίνουν, αλλά δεν ανακαλύπτετο στις εξετάσεις διότι σταματούσε την λήψη της ένα μήνα προ των αγώνων. Το μοιραίο του σφάλμα ήτο ότι στους αγώνες της Σεούλ πήρε την ουσία αυτή 26 ημέρες προ των αγώνων και γι’ αυτό απεκαλύφθη . Ο Τζόνσον τιμωρήθηκε με 18 μήνες αποκλεισμό και μόνον αφού παραδέχθηκε τα πάντα γλίτωσε τον εγκλεισμό του σε φυλακή. Του αφαιρέθηκε βέβαια και το χρυσό μετάλλιο και δόθηκε στον δεύτερο Ολυμπιονίκη, τον Λιούις. Το γεγονός αυτό αμαύρωσε και σημάδεψε ανεξίτηλα τους Ολυμπιακούς αγώνες της Σεούλ.
Κατά τα λοιπά η Ολυμπιάδα της Σεούλ ήτο μια από τις 2-3 καλύτερες ολυμπιάδες στη νεώτερη ιστορία , αν όχι η καλύτερη. Η διοργάνωση υπήρξε άριστη και εντυπωσιακή και κατ’ αυτήν κυριάρχησε η Ασιατική φυσιογνωμία . Συμμετείχον 7.105 αθλητές και 2.476 αθλήτριες από 160 χώρες και κατερρίφθησαν 30 παγκόσμια ρεκόρ και 117 ολυμπιακά. Και εδώ δεν έλειψαν οι αρνήσεις συμμετοχής εκ μέρους της Βόρειας Κορέας που της αρνήθηκαν την συνδιοργάνωση των αγώνων με την Νότια Κορέα. Δεν συμμετείχε επίσης η Μαδαγασκάρη , η Κούβα και η Αλβανία. Πάντως οι αγώνες της Σεούλ έγιναν με έντονες κινητοποιήσεις των φοιτητών εναντίον του δικτατορικού καθεστώτος της Ν. Κορέας. Αλλά και η Παγκόσμια Ομοσπονδία Πυγμαχίας επρόβαλλε αντιρρήσεις για την συμμετοχή της ομάδας του Ισραήλ, με το αιτιολογικό ότι είχε αγωνισθεί σε αγώνες πυγμαχίας στο ρατσιστικό καθεστώς της Νοτίου Αφρικής. Όμως το θέμα τακτοποιήθηκε με συμβιβασμό, δια του αποκλεισμού μόνον της ομάδας πυγμαχίας του Ισραήλ.
Πρώτοι ήλθαν οι Σοβιετικοί με 132 συνολικά μετάλλια, ήτοι 55 χρυσά ,31 αργυρά και 46 χάλκινα.
Δεύτερη ήλθε η Ανατολική Γερμανία με 102 συνολικά μετάλλια( 37, 35, 30)
Τρίτη οι ΗΠΑ με 94 συνολικά μετάλλια(36, 31, 27)
Τέταρτη Κορέα με 12 χρυσά μετάλλια .
Η Ελλάδα εκπροσωπηθηκε με 57 αθλητές , χωρίς όμως τον μετέπειτα χρυσό Ολυμπιονίκη Νίκο Κακλαμανάκη , διότι όπως φαίνεται στο μικροπολιτικό μας σύστημα , επρυτάνευσαν πολιτικά κριτήρια κατά την επιλογή των αθλητών. Ενεκα δε του αποκλεισμού του παρητήθη η τότε υφυπουργός υγείας και θεία του Ρούλα Κακλαμανάκη. Στη Σεούλ η Ελλάς κέρδισε ένα μόνον χάλκινο μετάλλιο από τον σημαιοφόρο των Ολυμπιακών της Σεούλ Μπάμπη Χολίδη στην πάλη των 57 κιλών. Ετσι έληξε άδοξα για την Ελλάδα η Ολυμπιάδα της Σεούλ, με μοναδικό επίτευγμα το έντονο Ελληνικό χρώμα και την «Ρωμιοσύνη» του Μίκη Θεοδωράκη που παίχθηκε εκεί. Η εντυπωσιακότερη εμφάνιση ήτο αυτή της Αμερικανίδας Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ που κέρδισε στα 100μ. με 10,49. Η λαμπρή αυτή αθλήτρια είχε κάνει παγκόσμιο ρεκόρ στα 100μ στη Ρώμη το 1987 . Κέρδισε 3 χρυσά μετάλλια και ένα αργυρό και την απεκάλεσαν «βιονική γυναίκα» . Η μοίρα όμως της επιφύλασσε πρόωρο θάνατο επάνω στον ύπνο της μετά από 10 χρόνια. Θύμα των αναβολικών ; Κανείς δεν θα το μάθει.

1992- ΕΙΚΟΣΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗΣ [25 Ιουλίου-9 Αυγούστου 1992]

Η Ελλάς διεκδικούσε , με σοβαρές αξιώσεις ,τους Ολυμπιακούς αγώνες του 1996 για να τιμήσει την επέτειο των 100 χρόνων από τους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες της σύγχρονης εποχής, που έγιναν τιμής ένεκεν στην Αθήνα το 1896. Όμως τα οργανωμένα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιρειών επέβαλαν στους αθανάτους της ΔΟΕ την θέληση τους για τέλεση των αγώνων στην Ατλάντα των ΗΠΑ. Η Coca-Cola είχε κερδίσει την μάχη, ενώ η Αθήνα θα αναμένει ως το 2004 για να κάνει τους δεύτερους Ολυμπιακούς αγώνες στην Αθήνα. Ισως όμως καλύτερα , διότι θα ήτο εντελώς ανέτοιμη το 1996 να ολοκληρώσει τα απαραίτητα Ολυμπιακά έργα υποδομής, τα οποία μετά βίας και φθάνοντας στο όριο κατόρθωσε να ολοκληρώσει μετά οκτώ έτη.
Η Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης μπορεί να χαρακτηρισθεί από το πλούσιο πολιτιστικό της στοιχείο κατά την έναρξη της τελετής , από τον επιτυχημένο θεσμό του εθελοντισμού, καθώς κα από την πλούσια συμμετοχή αθλητών και χωρών. Συνολικά συμμετείχαν 7.555 αθλητές και 3.008 αθλήτριες από 172 χώρες. Η αύξηση των χωρών οφείλεται κυρίως στην διάσπαση των ομόσπονδων κρατών της Ανατολικής Ευρώπης . Την Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης παρακολούθησαν 3 δισεκατομμύρια τηλεθεατές ανά τον κόσμο και 65.000 θεατές στο στάδιο της Βαρκελώνης, ενώ εργάσθηκαν εθελοντικά 10.000 νέοι.
Πρώτη ήλθε η Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών με 112 συνολικά μετάλλια, ήτοι 45 χρυσά, 38 αργυρά και 29 χάλκινα)
Δεύτερη οι ΗΠΑ με 108 μετάλλια(37, 34, 37 )
Τρίτη την Γερμανία με 82 μετάλλια(33, 21, 28 ),
Η Ελλάδα κέρδισε δύο χρυσά μετάλλια και κατέλαβε την 26 η θέση.
Η παράσταση άρχισε με το τραγούδι «Ρωμιοσύνη» του Μίκη Θεοδωράκη που τραγούδησε ν Αγνή Μπάλτσα και μετά με το αναμμένο βέλος που έρριξε ο τοξοβόλος Αντόνιο Ρεμπόγιο άναψε την Ολυμπιακή Φλόγα στο βωμό. Αμέσως μετά οι τρεις τενόροι, Πλάθιντο Ντομίνγκο, Χοσέ Καρέρας και Λουτσιάνο Παβαρότι τραγούδισαν μερικές άριες από την Τόσκα , την Κάρμεν και την Τραβιάτα για να καταλήξουν στον Ολυμπιακό Υμνο. Γενικά οι Ολυμπιακοί αγώνες της Βαρκελώνης παρότι έγιναν κάτω από την σκιά της απειλής τρομοκρατίας και των δρακόντιων αστυνομικών μέτρων υψίστης ασφαλείας, κύλισαν ομαλά και επιφύλαξαν για την Ελληνική ομάδα εντυπωσιακές νίκες με τα δύο χρυσά μετάλλια, του Πύρρου Δήμα και της Βούλας Πατουλίδου, με την χαρακτηριστική φράση «Για την Ελλάδα ρε γα….».
Η χώρα μας αντιπροσωπεύθηκε απο 72 αθλητές, ενώ άλλοι τρεις αθλητές μας μπήκαν στην πρώτη εξάδα( Λεωνίδης 5 ος στην άρση βαρών, Θαλασσινίδου 6 η στην κολύμβηση και ο Κουκοδήμος-ο οποίος ήτο και σημαιοφόρος στην παρέλαση-6 ος στο μήκος) Ο ομογενής Κάχι Κακιασβίλι κέρδισε με φανέλλα Γεωργίας χρυσό μετάλλιο στην άρση βαρών στα 90 κιλά . Στην επομένη Ολυμπιάδα της Ατλάντα ο Κάχι αγωνίσθηκε με τα χρώματα της Ελλάδος και κέρδισε και πάλι το χρυσό μετάλλιο . Αλλαγή φανέλας έκανε και ο εξαίρετος Βούλγαρος χρυσός ολυμπιονίκης αρσιβαρίστας , ο επονομαζόμενος και «Ηρακλής της τσέπης», Ναίμ Σουλειμάνογλου, ο οποίος έγινε Τούρκος υπήκοος .
Η Ελληνική Ολυμπιακή ομάδα αποθεώθηκε στο Παναθηναικό στάδιο από πλήθος κόσμου, με συμμετοχή και του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη και του Υπουργού Προεδρίας Σωτήρη Κούβελα. Οι τελευταίοι αποδοκιμάσθησαν , γεγονός αντιαθλητικό. Η πολιτική έχει εισβάλει στον αθλητισμό. Μια άλλη αντιαθλητική εκδήλωση ήτο και αυτή του Ρώσσου Σαμάντωφ, ο οποίος εθεωρείτο το μεγάλο φαβορί της άρσης βαρών στα 82,5 . . Όταν ο Πύρρος Δήμας του αποστέρησε το χρυσό μετάλλιο, ο Σαμάντωφ που κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο το άφησε πάνω στο βάθρο και έφυγε, πράξη για την οποία τιμωρήθηκε με ισόβιο αποκλεισμό.

1996- ΕΙΚΟΣΤΗ ΕΚΤΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ – ΑΤΛΑΝΤΑ [19 Ιουλίου-9 Αυγ. 1996]

Η Ολυμπιάδα της Ατλάντα το 1996 σηματοδοτεί την επέτειο των 100 χρόνων του νεωτέρου βίου των Ολυμπιακών αγώνων και φέρνει στην μνήμη των Ελλήνων τους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896. Αυτή η Ολυμπιάδα μας ανήκε, αλλά τα μεγάλα συμφέροντα της COCA-COLA και του CNN ,τα οποία έχουν έδρα την Ατλάντα, επεκράτησαν στην απόφαση των «αθανάτων» της ΔΟΕ και του προέδρου της Χουάν Αντόνιο Σάμαραγκ. Τελικά έδωσαν τους αγώνες στην Ατλάντα μια πόλη με μυθικό Ελληνικό όνομα, αλλά με την μεγαλύτερη εγληματικότητα και τις χειρότερες κλιματολογικές συνθήκες. Και να σκεφθεί κανείς ότι ο λόγος που έκοψαν την Αθήνα ήσαν οι κακές περιβαλλοντικές συνθήκες.
Ωστόσο στην Ατλάντα υπήρξαμε πολύ τυχεροί , διότι κερδίσαμε 4 χρυσά και 4 αργυρά μετάλλια , αλλά και 9 θέσεις στην πρώτη δεκάδα.
Οι Ολυμπιακοί της Ατλάντα μπορεί να χαρακτηρισθούν από:
α/ Την κυριαρχία της αγοράς και του χρήματος, αφού τα πάντα πουλήθηκαν, (αγώνες , μετάλλια, ρεκόρ, φανέλλες, παπούτσια ) ακόμη δε και οι Ολυμπιακοί κύκλοι και η Ολυμπιακή φλόγα. Η φλόγα πουλήθηκε με το χιλιόμετρο, σαν να ήτο μεταφορά με ταξιτζή-ταρίφα. Η κυριαρχία του Μαμμωνά ήτο πλήρης πάνω στο αγνό Ολυμπιακό πνεύμα .
β/ Η αλαζωνικότητα των Αμερικανικών αρχών κατά την διάρκεια της διοργάνωσης δεν άρεσε στους αθλητές και προπονητές που πήραν μέρος στους αγώνες.
γ/ Η «Διακήρυξη της Φτώχειας» την πρώτη ημέρα των αγώνων , στην πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Αυτή ήτο μιά καθαρά πολιτική πράξη γραμμένη από αθλητές και έλεγε : « Η φτώχεια αφαιρεί ζωές κάθε μέρα, καταστρέφει το περιβάλλον, εξοντώνει εκατομμύρια ανθρώπους από έλλειψη νερού, αυξάνει την χρήση των ναρκωτικών και του AIDS…»
δ/ Η Ολυμπιάδα της Ατλάντα μπορεί να χαρακτηρισθεί σαν η Ολυμπιάδα των διαφημιστών και χορηγών. Η συμμετοχή του κάθε χορηγού που έκλεισε θέση μέσα στους Ολυμπιακούς κύκλους ήτο $ 40 εκατομμύρια δολάρια, το χάλκινο μετάλλιο πουλήθηκε $ 20.000 , το αργυρό $ 50.000 και το χρυσό $ 100.000 δολάρια.
ε/ Παρά τα δρακόντια μέτρα ασφαλείας και των καυχησιών των Αμερικανικών αρχών περί του «Αμερικανικού φρουρίου» δεν έλειψε το τρομοκρατικό χτύπημα που στοίχισε δύο νεκρούς και 110 τραυματίες, όλους αθώα θύματα που παρακολουθούσαν μια συναυλία στο Ολυμπιακό πάρκο.
στ/ Τέλος οι Ολυμπιακοί της Ατλάντα στοίχισαν στο Δήμο της $ 2 δισεκατομμύρια δολάρια. Το ποσό αυτό αυξάνει από ολυμπιάδα σε ολυμπιάδα, διότι οι σύγχρονες Ολυμπιάδες , εκτός από αθλητικά γεγονότα παγκόσμιας ακτινοβολίας, έχουν καταντήσει φυτώριο τεράστιων ληστρικών συμμοριών οι οποίες λυμαίνοντια πακτωλό χρήματος απο τις τσέπες των φορολογουμένων.
Στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντα συμμετείχαν 7009 αθλητές και 3.779 αθλήτριες από 197 χώρες. Για πρώτη φορά οι γυναίκες έφθασαν στο 50 % των ανδρών. Η Βούλα Πατουλίδου παρέδωσε την Ολυμπιακή φλόγα στα τρεμάμενα χέρια του παλιού Ολυμπιονίκη της πυγμαχίας Μωχάμετ Αλυ(Κάσιους Κλέυ) ο οποίος άλλαξε την πίστη του και το όνομα του αφ' ότου έγινε μουσουλμάνος
Η Ελλάς κέρδισε τέσσερα χρυσά μετάλλια με: Πύρρο Δήμα και Κάχι Καχιασβίλι στην άρση βαρών, το Νίκο Κακλαμανάκη στην ιστιοσανίδα και τον Γιάννη Μελισσανίδη στην ενόργανη γυμναστική .
Με τους αρσιβαρίστες Λεωνίδη, Κόκα και Σαμπάνη και τη Νίκη Μπακογιάννη στο άλμα εις ύψος κέρδισε τέσσερα αργυρά μετάλλια .
Μια πλειάδα αθλητών στην άρση βαρών (Τζελίλης, Μήτρου, Σαλτσίδης), στο στίβο (Ξάνθου, Παπακώστας , Βασδέκη), και οι ομάδες μπάσκετ και πόλο πήραν διακεκριμένες θέσεις στην γενική κατάταξη βαθμολογίας. Δικαιολογημένα λοιπόν τους υποδέχθηκε το Πανελλήνιο με ενθουσιασμό κατά την επιστροφή τους στην Ελλάδα στις 6 Αυγούστου. Οι επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών και αθλητριών στην Ατλάντα άνοιξε τον δρόμο για την ανάληψη των Ολυμπιακών αγώνων από την Αθήνα το 2004.
Και πράγματι η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ψήφισε Αθήνα τον Σεμπτέβριο του 1997 στην Λωζάννη, αλλά η αδικία του Τόκιο δεν μπορεί να εξαλειφθεί. Τον αγώνα της πρόκρισης και τελικά της ανάληψης των αγώνων έδωσαν η Γιάννα Αγγελοπούλου –Δασκαλάκη, ο Δήμαρχος Αθηναίων Δημήτρης Αβραμόπουλος κ. α Το φάκελλο της υποψηφιότητος του Αθήνα 2004 έφτιαξε ο καθηγητής Γιώργος Κανδύλης.


2000-ΕΙΚΟΣΤΗ ΕΒΔΟΜΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ – ΣΥΔΝΕΥ
[ Απόσπασμα από το ΣΠΟΡ ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Επτά χρόνια... φαγούρα για το Σίδνεϊ
της κ ΜΑΡΙΑΣ ΝΤΑΛΙΑΝΗ ]

Το Σίδνεϊ διοργάνωσε (σύμφωνα με τον Σάμαρανκ, αλλά και πολλούς άλλους) τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ιστορίας. Ωστόσο τα επτά χρόνια που προηγήθηκαν πολλά θέματα δεν πήγαν όπως είχαν αρχικά σχεδιαστεί και ανάλογες ήταν και οι αλλαγές προσώπων σε θέσεις-κλειδιά.
Όμως η «τέλεια διοργάνωση του Σίδνεϊ» πίσω της κρύβει «δράματα» και παρασκήνια αντίστοιχα με εκείνα της Αθήνας: τρεις φορές άλλαξε ο πρόεδρος της SΟCΟG, (της Οργανωτικής Επιτροπής των Αυστραλών), τέσσερις ο διευθύνων σύμβουλος, και δεκαέξι αλλαγές έγιναν στην εσωτερική οργάνωση του φορέα! Μία πραγματικότητα που σε πολλά θυμίζει... Αθήνα . Οι πιο επιτυχημένοι Αγώνες όλων των εποχών, τελείωσαν. Τώρα λοιπόν το Σίδνεϊ μπορεί να χαλαρώσει! Όλα ήταν υπέροχα, οι δημοσιογράφοι όλου του κόσμου έμειναν ευχαριστημένοι, οι χορηγοί επίσης, όπως και οι επισκέπτες. Ώσπου ήρθε η ορθή-κοφτή δήλωση του Μάικλ Νάιτ να δείξει πως κάτω από την καταπληκτική πραγματικότητα του Σίδνεϊ υπάρχουν πράγματα που δεν συνάδουν με την άρτια εικόνα που παρουσίασαν για 17 ημέρες οι Αυστραλοί. «Αν πάρει αυτός χρυσό μετάλλιο δεν θα πάρω το δικό μου», είπε ο κ. Ναιτ όταν έμαθε την πρόθεση της ΔΟΕ να βραβεύσει επίσης με χρυσό μετάλλιο τον Σάντι Χόλγουεϊ, διευθύνοντα σύμβουλο της Οργανωτικής Επιτροπής του Σίδνεϊ!
Μετά από δαιδαλώδεις διαδρομές και δολιχοδρομίες των κυβρνητικών παραγόντων, της ΔΟΕ και των πολυθνικών εταιρειών που επωφθαλμιούν την λεία γίνεται μιά απίστευτη συναλλαγή.
Μήπως είναι «καρμπόν» η ιστορία και για την Αθήνα; Οχι , οι οπολυμπαικοί αγώνες της Αθήνας δεν έχουν προηγούμενο. Από 3 δισ δολάρια ο Π/Υ ξεπετάχθηκε στα 12 δισ.

Τον ίδιο μήνα γίνεται επίσης κάτι πολύ σημαντικό. Η μπουλντόζα μπαίνει στο οικόπεδο όπου ανεγείρεται σε λίγο το Ολυμπιακό Στάδιο του Σίδνεϊ, αυτό που όλοι εξύμνησαν κατά τη διάρκεια των Αγώνων.

Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ΑΛΛΟ: ο Μανόλο Ρομέρο αναλαμβάνει διεθύνων σύμβουλος της εταιρείας που θα καλύψει ραδιοτηλεοπτικά τους Αγώνες. Λαμβάνεται δηλαδή η απόφαση για το ποιός θα αναλάβει την παραγωγή, και σ' αυτό το μοντέλο -βελτιωμένο για τις εταιρείες-ακολουθεί κατά γράμμα η Αθήνα .
Νοέμβριος: Ανακοινώνεται ο Προπονητικός Οδηγός. Σ' αυτό τους περάσαμε. Η Αθήνα τον παρουσίασε κατά τη διάρκεια των Αγώνων στο Σίδνεϊ. Η ΔΟΕ αποφασίζει να είναι 28 τα ολυμπιακά αθλήματα και να μην αγωνιστούν περισσότεροι από 10.200 αθλητές.
Δεκέμβριος: Ανακοινώνεται η επιλογή της εταιρείας που θα κατασκευάσει το Ολυμπιακό Χωριό. Είναι η Μirvac Village Ιndustry Consortioum. Η τοποθεσία είναι το Ολυμπιακό Πάρκο, κοντά δηλαδή στο Ολυμπιακό Στάδιο. Κάτι που θα γλιτώσει τους Αυστραλούς από τον μεγάλο πονοκέφαλο των Αγώνων, που είναι η έγκαιρη μεταφορά αθλητών στα γήπεδα. Σ' αυτό το όμορφο, ζεστό αλλά σχεδόν «προκάτ» Χωριό φιλοξενούνται 15.300 αθλητές κατά τη διάρκεια των Αγώνων και περίπου 7.000 αθλητές στους Παραολυμπιακούς.
Θυμάται κανείς την Ιαπωνία; Τη Νεα Ζηλανδία; Τη Νότια Αμερική; Βεβαίως! Η ΔΟΕ! Και δίνει τα τηλεοπτικά δικαιώματα αντιστοίχως για 135 εκατ. δολάρια στην ιαπωνική τηλεόραση, για «άγνωστο ποσό» ¬ κύριοι, πού είναι η διαφάνεια; ¬ στο κανάλι ΤVΝΖ και στη Νότια Αμερική για 11 εκατ. δολάρια (σχεδόν τζάμπα!).
Μήπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες γίνονται για την τηλεόραση;
Ιανουάριος: Η SΟCΟG ανακοινώνει το χορηγικό της πρόγραμμα, στο οποίο μετέχουν 17 κορυφαίες εταιρείες. Ο τζίρος είναι περισσότερα από μισό δισ. αυστραλιανά δολάρια ¬ ΑΛΛΑΖΕΙ το κλίμα. Ξαφνικά η διοργάνωση αρχίζει να ακτινοβολεί και όλοι τρέχουν. Και κάτι πραγματικά ευχάριστο: γεννιέται ο Σιντ, η Μίλι και ο Όλι. Οι τρεις μασκότ των Ολυμπιακών Αγώνων.
Μάρτιος: Το Διοικητικό Συμβούλιο της Οργανωτικής ανακοινώνει την αντικατάσταση του Μολ Χάμερλιγκ από τον κ. Σάντι Χόλγουεϊ στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου. Μ' αυτόν θα πορευτεί σχεδόν έως το τέλος η Οργανωτική.
Απρίλιος: Ένα μήνα μετά, να και η Συντονιστική Επιτροπή, πάντα υπό το άγρυπνο βλέμμα του Ζακ Ρογκ, για να ελέγξει την προετοιμασία.
Μάϊος: Η Οργανωτική ανακοινώνει τον προϋπολογισμό των Αγώνων! Ιδιαίτερα ενδιαφέρον για όσους γκρινιάζουν από τώρα περί φουσκώματος του λογαριασμού. Μα, αφού έτσι γίνεται πάντα. Οι Αυστραλοί υπολόγιζαν κατά τη διεκδίκηση να τους στοιχίσει περίπου 24,4 εκατομμύρια δολάρια (της χώρας τους). Αυτό έγινε στην πορεία 42,7 εκατ. Και τελικά 2,28 δισ. δολάρια. Έπεσαν δηλαδή έξω κατά 19,3 εκατομμύρια δολάρια. Για να ξέρουμε τι μας περιμένει.
Σεπτέμβριος: Ξεκινάει το Πολιτιστικό Φεστιβάλ.
Οκτώβριος: Ο δρ Ρογκ χτυπάει ξανά. Για 5η φορά. Πλέον είναι όλοι μια παρέα!
Νοέμβριος: Μα, είναι τώρα αυτός μήνας για μετακομίσεις; Κι όμως. Τώρα μετακομίζει το στρατηγείο της η Οργανωτική Επιτροπή. Που μεγάλωσε και δεν χωράει στο παλιό. Νέα διεύθυνση στη Jones Street, Sydney. Και για να μη χάνονται, εκεί μετακομίζει και η Οργανωτική Επιτροπή της Παραολυμπιάδας αλλά και η Sydney Βroadcasting Οrganisasion (SΟΒΟ).
Φεβρουάριος: Έτοιμοι για σκι; Βεβαίως. Μπορεί οι Χειμερινοί να μην έχουν άμεση σχέση με τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, η διοργάνωση όμως είναι διοργάνωση. Ξανά οι δύο Οργανωτικές Επιτροπές ταξιδεύουν ως παρατηρητές για να αποκομίσουν εμπειρία. Στο Ναγκάνο αυτήν τη φορά. Όπως Σολτ Λέικ Σίτι ¬ καλή ώρα ¬ για την «Αθήνα 2004»;
Απρίλιος: Μα, κ. Ρογκ ξανά εδώ; Αυτά έχουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Οκτώβριος: Οι εθελοντές είναι εδώ. Είναι 50.000, τους βρήκαν ύστερα από εκστρατεία διαρκείας και τώρα, δύο χρόνια πριν από τους Αγώνες, ξεκινάει η εκπαίδευσή τους. Θα έχουν ένα τέλειο χαμόγελο και όλοι οι δημοσιογράφοι του κόσμου (ακόμα και οι απαιτητικοί, γκρινιάρηδες, καχύποπτοι, και πειραχτήρια Έλληνες) θα γράψουν για την άμεμπτη εμφάνισή τους τις ημέρες των Αγώνων. [Σ.σ Εδώ θα προσθέσω απλήρωτη εργασία για να απολαύσουν οι διευθύνοντες και οι παράγοντες των αγώνων πλουσιότερους μισθούς και οι εταιρείες μεγαλύτερα μερίδια λόγω απλήρωτης εργασίας.] Α! μην το ξεχάσω. Ήρθε και ο Ρογκ. Για 7η φορά.
Απρίλιος:... πώς περνά έτσι ο καιρός. Ευτυχώς ήρθε ξανά ο κ. Ρογκ, ακριβής σαν ελβετικό ρολόι και ξέρουμε ότι πέρασαν άλλοι έξι μήνες.
Μάιος: Παραιτείται ένα μέλος του Δ.Σ. της Οργανωτικής. Ο κ. Φιλ Κολ.
Σεπτέμβριος: Ακριβώς ένα χρόνο πριν από το μεγάλο πάρτι. 11 ολυμπιακά τεστ έβεντς λαμβάνουν χώρα στα γήπεδα που μοιάζουν με γιαπιά, όμως είναι λειτουργικά. Είναι «Σούπερ Σεπτέμβριος», ακριβώς ένα χρόνο πριν από την έναρξη των Αγώνων.
43.000 Αυστραλοί δηλώνουν εθελοντές λαμπαδηδρόμοι (για να δείτε τι ανταγωνισμό είχαν η Γιάννα Αγγελοπούλου και ο Σταύρος Λαμπρινίδης, διευθυντής του Διεθνούς Κέντρου Εκεχειρίας που έτρεξαν με τη Φλόγα). Επίσης έρχεται για 9η και προγραμματισμένη φορά ο κ. Ρογκ ξανά στην Αθήνα.
Δεκέμβριος: Υπογράφει η Νike.
Φεβρουάριος: Ανακοινώνεται ο αναθεωρημένος προϋπολογισμός των Αγώνων. Οι Αυστραλοί μαθαίνουν τι πληρώνουν.
Καλώς ήλθατε, κύριε Ρογκ. Είναι η δέκατη φορά. Τώρα όμως η Συντονιστική κλείνει ραντεβού με την Εκτελεστική Επιτροπή στο Σίδνεϊ.
Σκάνδαλο; Ναι. Με τα εισιτήρια των Αγώνων. Εισιτήρια που προορίζονται για τους μαθητές αντί να πάνε στα σχολεία καταλήγουν στην αγορά...
Ιούνιος: Έρχονται τα πάνω-κάτω στην Οργάνωση δύο μήνες πριν από τους Αγώνες. Ο ΟCΑ, η κυβερνητική επιτροπή που μαζί με τη SΟCΟG προετοιμάζει τους Αγώνες, παίρνει τη σκυτάλη. Για την ακρίβεια, συγχωνεύεται SΟCΟG και ΟCΑ και ο Ντέιβιντ Ρίτσμοντ γίνεται διευθυντής της νεοσύστατης «Σίδνεϊ 2000».


ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ: ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΜΑΓΟΡΙΑ
[Ένας κόσμος γεννιέται... του κ. ΜΑΝΩΛΗ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗ]

Ένα κοριτσάκι ντυμένο μ' ένα ροζ φόρεμα μπαίνει στον χώρο του Σταδίου του ΣΙΔΝΕΪ Παρακολουθεί τον κόσμο γύρω του, με μάτια που λάμπουν από περιέργεια. Περπατά, αφουγκράζεται και προσπαθεί να μαντέψει τον κόσμο γύρω της: Πώς δημιουργήθηκε ο τόπος που εκείνο πατά; Πού βρίσκεται;
Φτάνει στο κέντρο του Σταδίου, στον αγωνιστικό χώρο που για την περίπτωση παίρνει το χρώμα της άμμου της ερήμου. Ξαπλώνει στο έδαφος και ο ύπνος τη βρίσκει σχεδόν αμέσως.
Ένα σύννεφο απλώνεται γύρω από το κορμάκι του κοριτσιού και η σκηνή ζωντανεύει.
Συμπτωματικά, το όνομα του κοριτσιού είναι Νίκι, το επώνυμο Γουέμπστερ. Στο βιογραφικό του παιδιού αναφέρεται ηλικία 13 χρόνων, μαθήτρια. Μεγάλο ταλέντο στον χορό, στην ακροβασία και στο τραγούδι. Η συνέχεια θα μας αποκαλύψει ότι στην πραγματικότητα η Νίκι είναι παιδί-θαύμα. Βγαλμένη λες από οικογένεια ακροβατών του τσίρκου, θα «πετάξει» στον ουρανό για να δει από κοντά όλα τα παράξενα της «γέννησης» ενός κόσμου. Για να φθάσει μέχρι εκεί, θα ταξιδέψει πολλά χιλιόμετρα άγονης γης. Θ' ακούσει παράξενους ήχους μιας πρωτόγονης φυλής, που την εποχή εκείνη ψάχνει ν' ανακαλύψει τη φύση, τη γη, τη χρησιμότητα του φωτός, του ήλιου και της φωτιάς. Η μικρή Νίκη ανακαλύπτει τον κόσμο που γεννήθηκε, τον μαγικό κόσμο της «πράσινης ηπείρου», της γοητευτικής Αυστραλίας. Όλα αυτά διαδραματίζονται στο Ολυμπιακό Στάδιο του Σίδνεϊ κατά τη σημερινή τελετή έναρξης της 27ης Ολυμπιάδας
Κολυμπάει με τη φαντασία η Νίκι και ανακαλύπτει τον θαυμαστό κόσμο της θάλασσας. Την πολυχρωμία και τη μαγεία ενός χώρου που δεν θα 'θελε ν' αφήσει ποτέ, αν το πέταγμά της στη φαντασία και στ' όνειρο δεν την υποχρέωναν να πάει σ' άλλα μέρη. Να γνωρίσει και να μάθει για άλλα θαύματα της φύσης. Οι εικόνες στα μάτια ενός παιδιού μεταμορφώνονται σε πράξη με τον ερχομό ανθρώπων από άλλους κόσμους, μακρινούς, εξωτικούς, που φέρνουν σιγά σιγά την αλλαγή των εποχών και τη διαμόρφωση μιας ηπείρου. Καινούργιας, άγνωστης, μέχρι που ένα πλοίο δείχνει άγκυρα στο λιμάνι του Ντάρλινγκ, στο Σίδνεϊ, θα μάθουμε αργότερα, καθώς αλλάζουν οι εποχές και η νέα ήπειρος παίρνει σάρκα και οστά. Γίνεται ένας κόσμος όχι πια παράξενος αλλά πραγματικός.
Μηχανοκίνητα κάνουν την εμφάνισή τους. Φτερωτά μεταλλικά πουλιά. Πολιτισμός: Αυστραλία...
Τα μάτια της μικρής Νίκι αστράφτουν. Η περιέργεια δεν την αφήνει να ξαναγυρίσει στον κόσμο της. Προτιμά να ονειρεύεται. Και στα όνειρά της έχει σύντροφο και ξεναγό ένα μυθικό ήρωα μιας άγνωστης, σ' εκείνην, εποχής και φυλής. Ο γίγαντας αυτός είναι ο Βαντζίνα. Η παρουσία του στον χώρο ξεκινά από μακριά για να φθάσει κοντά στο αγνό κοριτσάκι που ακολουθεί τα βήματα του θρυλικού γίγαντα, για να ξεναγηθεί πλέον από εκείνον αλλά και να προστατευθεί από όλα τα παράξενα πετούμενα και τις φυλές που περνούν από μπροστά τους, για να γίνει έτσι και το πέρασμα των εποχών και των χρόνων. Είναι η «γέννηση» της Αυστραλίας. Με την ιστορία της, τις παραδόσεις της και τη μουσική της, έστω και πρωτόγονη, αλλά παρ' όλ' αυτά τόσο καθοριστική για τον ρόλο που έπαιζε πάντα στη δημιουργία μιας κοινωνίας κι ενός πολιτισμού. Είναι η μουσική και οι ακατάληπτες φωνές των μαύρων Ινδιάνων που μας φέρνουν στη μνήμη τη μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου από την ταινία Χριστόφορος Κολόμβος. Οι χορευτές από τη γηγενή φυλή των Αυστραλών κινούνται στον αγωνιστικό χώρο στον ρυθμό Ντζακαπούρα. Ο γίγαντας Βαντζίνα δεσπόζει από το σημείο όπου βρίσκεται. Η Νίκι παρακολουθεί και δεν ανοίγει το στόμα παρά μόνο όταν η έκπληξη είναι έντονα ζωγραφισμένη στο γλυκό πρόσωπό της. Δύο χιλιάδες άτομα βρίσκονται στην κεντρική αρένα του Σταδίου. Η μουσική οδηγεί στις παραδόσεις. Τα σύμβολα είναι γνωστά: καλωσόρισμα, ο θαυμαστός κόσμος του βυθού, ο ερχομός της φυλής Ντζακαπούρα δίνει ρυθμό στη γιορτή που ξεκινά...
Φωτιά, φύση, η ανακάλυψη, η αιωνιότητα... η μηχανή στη ζωή του ανθρώπου... Το τραγούδι της χαράς και της γιορτής που ξεκινάει καθώς ανοίγει η αυλαία των 27ων Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ 2000.
Η είσοδος των αθλητών από 200 χώρες, με τις σημαίες τους, αρχίζει όπως πάντα με την Ελλάδα πρώτη και τον Νίκο Κακλαμανάκη σημαιοφόρο.
Ακολουθούν οι υπόλοιπες χώρες, όπου καθεμία συνοδεύεται από μια μουσική νότα της πατρίδας της: «Κομπαρσίτα» για την Αργεντινή, «Βαλς Πόλκα» για τη Λευκορωσία, «Μπραζίλ», «Γκουανταναμέρα» για την Κούβα, «Μαρς» από την «Αΐντα» για την Ιταλία, η «Σιγιαμπάμπα» για τη Ν. Αφρική, «Γεννήθηκα στις ΗΠΑ» ενώ για την Αυστραλία έξι αποσπάσματα με ανάλογη μουσική, για την πολυπληθέστερη ομάδα, όπως συνήθως γίνεται με τη διοργανώτρια χώρα. Και τη «Ματίλντα», τελευταίο κομμάτι της παρέλασης.
Η μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου συνοδεύει τα περισσότερα κράτη και την Ολυμπιακή Σημαία. Το τραγούδι των Ολυμπιακών Αγώνων σε εκτέλεση της Συμφωνικής Ορχήστρας του Σίδνεϊ και απόδοση της 13χρονης Νίκι, σ' ένα ξέσπασμα φωνητικής. Δείγματα της αλλαγής ενός τόπου που ακολούθησε το πέρασμα των εποχών για να δημιουργηθεί η «πράσινη ήπειρος».
Η είσοδος της Φλόγας που ξεκίνησε πριν από μήνες, από την Αρχαία Ολυμπία, επιφυλάσσει εκπλήξεις. Και η περιέργεια εστιάζεται στον τελευταίο λαμπαδηδρόμο. Που αποθεώνεται καθώς ανάβει τη Φλόγα στον βωμό στο ψηλότερο σημείο του Σταδίου.
Σίδνεϊ 2000, Ολυμπιακοί Αγώνες... Και η γιορτή αρχίζει...
Τα χιλιάδες βεγγαλικά κάνουν ημέρα τον ουρανό του Σίδνεϊ. Μια πανδαισία χρωμάτων που αντανακλά στην αγάπη για τη ζωή και τη φύση, ενός λαού που έμαθε να ζει και να εγκλιματίζεται, σύμφωνα με τους κανόνες της φύσης.
Και αισθάνεται ευτυχής γι' αυτό...

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΣΕ 6 ΣΠΟΡ
[ Γράφει η κ. ΕΥΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ]

Ούτε καν από την φαντασία του πρώτου Μαραθωνοδρόμου Φιδιππίδη δεν θα μπορούσε να περάσει ότι ο υπέρ της ελευθερίας άθλος του θα εύρισκε τόσους μιμητές και θα ενεργοποιούσε τόσα τεχνολογικά μέσα , μετά σχεδόν από 2.500 χρόνια . Μαραθωνοδρόμοι που μεταφέρουν ηλεκτρονικούς πομπούς για να εντοπίζονται από τους κριτές, ψηφιακές κάμερες με φιλμ υψηλής ταχύτητας για να μη χάνεται ούτε ένα χιλιοστό από τον χρόνο των αθλητών, «μαύρα κουτιά» στα ιστιοπλοϊκά σκάφη, είναι μερικά από τα χρυσά μετάλλια της τεχνολογίας, που εφαρμόζονται για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ. Επιστήμονες και τεχνικοί εργάζονται από την ημέρα που τελείωσε η Ολυμπιάδα της Ατλάντα για να βελτιώσουν τις μεθόδους χρονομέτρησης σε όλα τα αθλήματα. Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή έχει αναθέσει για δεύτερη συνεχή διοργάνωση τη χρονομέτρηση και καταγραφή των επιδόσεων σε όλα τα αθλήματα, αποκλειστικά στη Swatch.

Χρυσό μετάλλιο στην Τεχνολογία

Έξι είναι τα αθλήματα στα οποία εφαρμόζονται οι περισσότερες επαναστατικές τεχνολογικές καινοτομίες: στίβος (δρόμοι ταχύτητας, μήκος, τριπλούν, επί κοντώ, μαραθώνιος), ιππασία, κολύμβηση, ποδηλασία, ιστιοπλοΐα και τρίαθλο, σύμφωνα με τον Μάικ Γκίμπονς, υπεύθυνο της «επιχείρησης χρονομέτρησης Σίδνεϊ 2000» της Swatch.


Η Ουγγαρέζα Κόβατς, νικήτρια στα 200μ. πρόσθιο

Οι έγχρωμες ψηφιακές κάμερες για το φότο φίνις σε όλα τα αθλήματα, στα οποία οι αθλητές τερματίζουν με ελάχιστη απόσταση ο ένας από τον άλλο ¬ όπως τα σπριντ στον στίβο και στην ποδηλασία, την κωπηλασία κ.λπ. ¬ έχουν δυνατότητες εστίασης με τηλεκοντρόλ και είναι εξαιρετικά ευαίσθητες στις αλλαγές του φωτός. Οι εικόνες που θα στέλνουν αυτόματα στον κεντρικό υπολογιστή θα προβάλλονται στις γιγαντοοθόνες του σταδίου, στην τηλεόραση και το Ίντερνετ. «Η κάμερα αυτή δίνει μία εικόνα του χρόνου και όχι του χώρου. Κάθε σημείο του σώματος του αθλητή φωτογραφίζεται πάνω στη γραμμή του τερματισμού».
Ειδικά στον στίβο, για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς, φωτοκύτταρα θα μετρούν την ταχύτητα των αθλητών στα άλματα. «Οι ανάγκες της τηλεόρασης επιβάλλουν να μετρούμε την ταχύτητα στον διάδρομο πριν το στρώμα ή το σκάμμα. Το σύστημα ενεργοποιείται όταν ο αθλητής περάσει μπροστά από το πρώτο φωτοκύτταρο. Το δεύτερο βρίσκεται σε απόσταση τριών μέτρων και έτσι μπορούμε να υπολογίσουμε την ταχύτητα, με την οποία καλύπτει αυτήν την απόσταση».
Διαφορετική μέθοδο χρησιμοποιείται για τη χρονομέτρηση στην ποδηλασία. Ένας ηλεκτρονικός διακόπτης που βρίσκεται στην πίστα ή στον δρόμο ενεργοποιείται όταν περάσει από πάνω του η ρόδα του ποδηλάτου. Αντιθέτως, η κολύμβηση είναι το μόνο άθλημα, στο οποίο αποκλειστικά υπεύθυνος για τη χρονομέτρηση είναι ο ίδιος ο αθλητής. Ηλεκτρονικές ταμπέλες που βρίσκονται κάτω από το νερό στα τοιχώματα της πισίνας δίνουν σήμα να σταματήσει το χρονόμετρο, όταν τις αγγίξει ο κολυμβητής, μετρώντας έτσι με ακρίβεια χιλιοστών του δευτερολέπτου την επίδοσή του ανά 50 μέτρα. Ειδικά στον τερματισμό χρησιμοποιείται βιντεοκάμερα με φιλμ υψηλής ταχύτητας. Οι αθλητές σε διάφορα σπορ θα παρακολουθούνται στενά με ηλεκτρονικά μέσα για να μην τους χάσουν οι κριτές.



ΤΑ ΠΡΟ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ -2004

«Τιμή και δόξα στους Ολυμπιονίκες και τους αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας
Τιμή και δόξα στην Οργανωτική Επιτροπή του ΑΘΉΝΑ 2004 και στους Εθελοντές
Τιμή και δόξα στον Ελληνικό Λαό που τους στήριξε από πάσης απόψεως»

Γενικά

Ακολουθώντας την τακτική του Ομήρου στην συγγραφή της Ιλιάδος, θα επικαλεσθώ την βοήθεια της σύγχρονης μούσας Ολυμπίας για να περιγράψω τους ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 2004 . Κι’ ελπίζω ότι θα με βοηθήσει γιατί είναι γνώριμη από τα παιδικά μου χρόνια, τότε που ερχόταν στην αλάνα της Κυπαρισσίας για να μας διδάξει το «εύ αγωνίζεσθαι». Όμως δεν πρόλαβε διότι στο μεταξύ ξέσπασε ο Β! Π.Π και η αλάνα ερήμωσε ξαφνικά. Αυτή προσωρινά αιχμαλωτίστηκε, αλλά μετά τον πόλεμο επέστρεψε σε όλα τα στάδια του κόσμου και τώρα ζει παντού και βασιλεύει. Γιατί δεν είναι εύκολο να περιγράψεις χωρίς την έμπνευση και την συμβολή της μούσας Ολυμπίας ένα γεγονός παγκοσμίων διαστάσεων, , στο οποίο έλαβαν μέρος κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο από διάφορα κράτη της οικουμένης, σπαταλήθηκαν οκτώ χρόνια σκληρών προσπαθειών, δαπανήθηκαν παγκοσμίως δεκάδες δισεκατομμύρια , έγραψαν για το γεγονός όλα σχεδόν τα παγκόσμια έντυπα, το έδειξαν όλες οι τηλεοράσεις του κόσμου , χύθηκαν τόνοι μελάνης, ιδρώτα και αίματος για την ολοκλήρωση τους. Μόνον ο Ηρακλής θα έχει αποτολμήσει ένα τέτοιο γιγαντιαίο άθλο .
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του ΑΘΗΝΑ 2004 ήτο πράγματι η μεγαλύτερη παγκόσμια εκδήλωση διότι επί 17 ημέρες οι αγώνες επέστρεψαν στο σπίτι τους, στην Ελλάδα μας, την χώρα όπου γεννήθηκαν και στην πόλη από την οποία ξεκίνησαν οι νεώτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες . Όμως επί τέσσερα και πλέον χρόνια η διεθνής κοινή γνώμη είχε εστιάσει τους φακούς της -όχι βέβαια για καλό- στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή ήτο η διεξαγωγή της δισκοβολίας στο αρχαίο στάδιο της Ολυμπίας, στο οποίο είχαν αναβιώσει το 776 π. Χ οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Αυτοί οι Αγώνες έσπασαν όλα τα προηγούμενα ρεκόρ. Η Αθήνα φιλοξένησε 11.019 αθλητές , ο μεγαλύτερος ως τώρα αριθμός και οι περισσότερες ως τώρα γυναίκες αθλήτριες. Έλαβαν μέρος και αντιπροσωπεύθηκαν 202 χώρες , οι περισσότερες ως τώρα από κάθε άλλη διοργάνωση. Η Ιερή Φλόγα της Ολυμπίας ταξίδευσε για πρώτη φορά σε όλες τις ηπείρους για να διαδώσει το μήνυμα της Ειρήνης, της Ανακωχής των εχθροπραξιών , της Συνεργασίας και της Συναδελφώσεως των λαών. Και παρότι δεν σεβάστηκαν οι σημερινοί βάρβαροι την Ιερά Εκκεχειρία, η επιτυχία της Ιερής Φλόγας ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, διότι έδωσε ένα διαφορετικό διαχρονικό μήνυμα και ένα όραμα και ελπίδα στους ταλαιπωρημένους από τους πολέμους, την φτώχεια, την μιζέρια, το ρατσισμό , τις ασθένειες, τη βία λαούς του κόσμου. Απόδειξη τούτου η θερμή και πανηγυρική υποδοχή της σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη από όπου κι’ αν πέρασε. Με δάκρυα στα μάτια η πολύχρωμη ανθρωποθάλασσα , σπάζοντας τον κλοιό και αγνοώντας τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας προχώρησε στο πανάρχαιο στάδιο της Αρχαίας Ολυμπίας και παρακολούθησε την αφή της Ιερής Φλόγας την 25 ην Μαρτίου 2004 . Και να σκεφθεί κανείς ότι οι Αρχές Ασφαλείας για τους γνωστούς λόγους είχαν σταματήσει τα αυτοκίνητα αρκετά χιλιόμετρα μακριά και τα είχαν εκτρέψει προς άλλες κατευθύνσεις μακριά από την Ολυμπία.

Το Αρχέτυπο Πυρ της Ολυμπίας

Ο γράφων ήτο εκεί και ένοιωσε εκείνο το παράξενο σκίρτημα της ψυχής , όταν άναψε η Φλόγα. Ητο ένα αρχέτυπο και πρωτόγνωρο συναίσθημα που πλημμύρισε τις καρδιές όλων των θεατών και μας μετέφερε πίσω στα τρίσβαθα της Ιστορίας. Τότε που πρωτάρχισαν οι Αγώνες, και ίσως και ακόμη πιο πίσω, στην Μεγάλη Έκρηξη(BIG BANG) που έγινε η Ιερά Σύλληψη. Τότε που ενώθηκε η Θέουσα Ενέργεια του Διός με την Υλική Ουσία της Ήρας για να φτιάξουν τον Κόσμο(Universe) Το άπειρο και αιώνιο Σύμπαν περιέχει τον Κόσμο, ο κόσμος όμως είναι μέρος του Σύμπαντος. Όμως ο Κόσμος(Σύμπαν) του Ηρακλείτου ή το Χάος του Ησιόδου- δεν φτιάστηκε από κανέναν, ούτε από θεούς ή ανθρώπους , αλλά ήταν είναι και θα υπάρχει στον αιώνα τον άπαντα. Ναι εκεί στην Αρχαία Ολυμπία νοιώθεις τον αρχέγονο εκείνο κραδασμό να σε κάνει να πάλλεσαι όπως το δόρυ της Παλλάδος Αθηνάς.
Τους Αγώνες της Αθήνας παρακολούθησαν 4 δισεκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο, αλλά και στο διάστημα οι κοσμοναύτες του διαστημικού σταθμού, οι οποίοι απέστειλαν χαιρετιστήριο μήνυμα στην Αθήνα και ευχήθηκαν για την επικράτηση της παγκόσμιας Ειρήνης, Φιλίας και Συναδελφώσεως όλων των λαών της μικρής-όπως φαίνεται από το διάστημα – Γης μας.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες θαρρείς ότι βγήκαν από το Θεοτεχνείο του Κοσμικού Διός και της Κοσμικής Ήρας ψηλά στον Ουράνιο Όλυμπο, και η ιδεατή μακέτα τους μεταφέρθηκε στην Ιερή Γη της Ολυμπίας για την εφαρμογή της προ αμνημονεύτων χρόνων . Γι’ αυτό έχουν μέσα τους τη Σοφία και την Αγαθότητα αλλά και την Ευταξία , το Κάλλος και την Οικονομία. Ασχέτως αν οι αμαθείς και άμετροι ιθύνοντες της εποχής μας όλα αυτά τα υψηλά ιδεώδη δεν μπόρεσαν να τα κατανοήσουν, με αποτέλεσμα να επιδείξουν την αμετροέπεια της εποχής μας , ήτοι : τον πλούτο , την χλιδή, τις υπερβολές, την δολιότητα, την ασχημία και τον τεχνολογικό βαρβαρισμό της μηχανιστικής εποχής μας.

Η Υποβολή της Αιτήσεως της Αθήνας

Όλα άρχισαν τον Δεκέμβριο του 1995 λίγες ημέρες πριν από την εκπνοή της προθεσμίας για την υποβολή των αιτήσεων στην Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή προκειμένου να επιλέξει την πόλη στην οποία θα αναθέσει την διεξαγωγή των αγώνων του 2004. Παρότι μερικοί είχαν σοβαρές επιφυλάξεις στο εγχείρημα αυτό της Ελλάδος, διότι το θεωρούσαν υπεράνω των οικονομικών και οργανωτικών δυνάμεων της χώρας , το σύνολον σχεδόν του Ελληνικού λαού και η κυβέρνηση υποστήριξαν την αίτηση ενθέρμως. Οι υπόλοιπες υποψήφιες πόλεις –με εξαίρεση την Ρώμη- είχαν μικρές πιθανότητες επιτυχίας . Επί πλέον επειδή οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ατλάντας –τους οποίους είχε ανεπιτυχώς διεκδικήσει η Ελλάδα-είχαν οικτρά αποτυχία και ο θεσμός χρειαζόταν αναζωογόνηση και αναβάθμιση στην πατρίδα από όπου ξεκίνησε , τα περισσότερα μέλη της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής συμφώνησαν υπέρ της Αθήνας. Έτσι ξεκίνησε η μεγαλύτερη ειρηνική πρόκληση για την νεώτερη Ελλάδα . Και με την βοήθεια σύσσωμου του απανταχού Ελληνισμού η χώρα μας –κατά κοινήν ομολογία-ετέλεσε τους αρτιότερους και ωραιότερους Ολυμπιακούς Αγώνες της μεταπολεμικής εποχής. Το 96% της Ελληνικής κοινής γνώμης –όσο ακριβείς είναι αυτές οι δημοσκοπήσεις-τα πολιτικά κόμματα(με εξαίρεση το ΚΚΕ και εν μέρει και το ΣΥΝ) σύσσωμος, η Κυβέρνηση, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και ο αθλητικός κόσμος της χώρας τάχθηκαν όλοι αναφανδόν και με ενθουσιασμό υπέρ των αγώνων. Ο μόνος που δεν συγκινήθηκε διόλου ήτο η Ελληνική γραφειοκρατία , η οποία συνέχισε τον ίδιο ράθυμο ρυθμός της επί δύο τουλάχιστον χρόνια. Τα σκουριασμένα γρανάζια της δεν ήσαν κατάλληλα για ένα τόσο πελώριο, πολύπλοκο και πολυδάπανο έργο. Εκείνη την εποχή ήτο ολοκληρωμένο μόνον το 72% των αθλητικών έργων υποδομής . Ητο κι’ αυτό κάτι αλλά σταγόνα εν τω ωκεανώ θα λέγαμε. Οι υπόλοιπες εργασίες ήσαν απείρως περισσότερες και έστεκαν σαν ένας τεράστιος ογκόλιθος που απειλούσε να καταπλακώσει την κυβέρνηση και τη χώρα , αν αποτύγχανε να ολοκληρώσει τα έργα εν χρόνω και να προετοιμάσει το οργανωτικό μέρος των αγώνων. Όμως ο φάκελλος της Αθήνας ήτο πλήρης και επι πλέον μέτρησε και η υποβολή φακέλλου για την Πολιτιστική Ολυμπιάδα, η οποία όμως λίγο αργότερα ρίχθηκε στον κάλαθο των αχρήστων. Η αποτυχία μας να πάρουμε την Ολυμπιάδα του 1996 , με την ευκαιρία της επετείου των 100 χρόνων από των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων που διεξήχθησαν στην Αθήνα το 1896, μας δίδαξε πολλά. Και ίσως καλύτερα που κοπήκαμε τότε , γιατί με την εμπειρία που αποκτήσαμε ανταποκριθήκαμε πλήρως στους Αγώνες του 2004. Τώρα πιά γνωρίζαμε τι πρέπει να κάνουμε και το αποτυπώσαμε και στον υποβληθέντα εγκαίρως δυναμικό φάκελλο του Αθήνα 2004. Μια μικρή και ευέλικτη ομάδα υπό την προεδρεία της μετέπειτα αξιότατης προέδρου του ΑΘΗΝΑ 2004 κ. Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη , τον τέως Υφυπουργό Αθλητισμού κ. Γεώργιο Λιάνην , τον τέως Δήμαρχο Αθηναίων κ Δημ. Αβραμόπουλον και τα ισόβια μέλη της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής κ.κ Νικολάου και Πανάρετον επέτυχε αυτό που ποθούσε ο λαός μας. Την επιστροφή των Αγώνων στην πατρίδα τους!

Η Ιστορική Ημέρα Αναθέσεως της Εντολής

Η παράδοση της εντολής των Ολυμπιακών Αγώνων στην ΑΘΗΝΑ έγινε στις 5 Σεπτεμβρίου 1997 στην Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Η εντολή καθόριζε όπως η Αθήνα οργανώσει την 28ην Ολυμπιάδα το 2004. 107 μέλη της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής ψήφισαν στη Λωζάνη. Οι άλλες υποψήφιες πόλεις ήσαν το Κέιπτ-Τάουν, Μπουένος Αιρες, Στοκχόλμη και Ρώμη. Εξ αυτών η Αθήνα έλαβε 66 ψήφους υπέρ και 41 κατά που ψήφισαν υπέρ της Ρώμης. Αυτό ήτο μια νίκη της Ελλάδος, η οποία ήθελε να διεξαγάγει μοναδικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, δίνοντας μια καινούργια δύναμη στο θεσμό. Ιδιαιτέρως ήθελε να μεταδώσει στον κόσμο ολόκληρο τις αξίες και τα ιδανικά του Ολυμπισμού, μια πατροπαράδοτη κληρονομιά που ξεκίνησε απ’ αυτόν εδώ τον τόπο.

Η Ημερομηνία της 28ης Ολυμπιάδος

Η Ολυμπιάδα των Αθηνών καθορίσθηκε να διεξαχθεί από τις 13-29 Αυγούστου 2004 στην Αθήνα. Ο κατάλογος περιελάμβανε 28 Ολυμπιακά αθλήματα, τα οποία θα διεξαχθούν σε 35 χώρους.


Οι Παρολυμπιακοί Αγώνες το Σεπτέμβρη

Αυτοί Ορίσθηκαν να διεξαχθούν από τις 17-28 Σεπτεμβρίου 2004 στην Αθήνα και θα φιλοξενήσουν 4.000 παρολυμπιακούς αθλητές από 130 χώρες, καθώς και 2.000 συνοδούς ομάδων και διαιτητές .

Για αμφότερους τους Αγώνες ελήφθη πρόνοια ώστε χρονικώς να επιτρέψει την καλύτερη αθλητική εκτέλεση των αγωνισμάτων , αλλά ταυτοχρόνως να δώσει την δυνατότητα στους χιλιάδες θεατές να τους παρακολουθήσουν εκ του σύνεγγυς και στην τηλεόραση να μπορέσει χωρίς προβλήματα να τους μεταδώσει σε παγκόσμια κλίμακα.

Τα Σύμβολα της 28ης Ολυμπιάδος

Το επίσημο έμβλημα των αγώνων είναι ο δάφνινος κότινος(στεφάνι) μέσα σε φόντο γαλάζιο και κάτω οι 5 Ολυμπιακοί κύκλοι , οι οποίοι συμβολίζουν την συνένωση των πέντε ηπείρων. Μεταξύ του στεφάνου και των κύκλων είναι γραμμένη η ένδειξη ΑΘΗΝΑ 2004




Οι Σκοποί των Αγώνων

Η επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων στην αρχαία τους κοιτίδα, την Ελλάδα , και στην πανάρχαια ιστορική πόλη των Αθηνών, έφερναν μαζί τους και ένα δυσβάστακτο φορτίο. Μια καθολική απαίτηση αφ’ ενός για την καλή προετοιμασία των ώστε να φανεί η χώρα αντάξια των προσδοκιών της παγκόσμιας κοινής γνώμης και αφ’ ετέρου να δώσει σ’ αυτούς τους αγώνες ένα ξεχωριστό μήνυμα, το οποίον να περικλείει όλα τα ιδανικά και τις αξίες του καθαρού Ολυμπιακού Πνεύματος, που τόσο ταλαιπωρήθηκε και διαστρεβλώθηκε με την έντονη εμπορευματοποίηση στις μέρες μας. Ο κόσμος είχε ανάγκη από μια νέα έμπνευση και αυτή ήτο η αρχαία Ελληνική παράδοση

Η Αποστολή του ΑΘΗΝΑ 2004 προέβλεπε :

Να οργανώσουμε από τεχνικής πλευράς τους πιο καλούς και τέλειους Αγώνες που έγιναν ως τώρα.
Να παρέξουμε στους αθλητές , θεατές και στους τηλεθεατές και εθελοντές μια μοναδική Ολυμπιακή εμπειρία , η οποία να συμβάλει στην ανανέωση του Ολυμπιακού Κινήματος σαν θεσμού.
Να παρουσιάσουμε τα Ολυμπιακά ιδεώδη στην σύγχρονη εποχήμέσω των παραδοσιακών Ελληνικών Συμβόλων
Να προωθήσουμε την ιδέα της Ολυμπιακής Εκεχειρίας μέσω της σκυταλοδρομίας της Φλόγας της Ολυμπίας
Να ελέγξουμε την εμπορευματοποίηση των Αγώνων.
Να προωθήσουμε την πολιτιστική και φυσική κληρονομιά της Ελλάδος στα μάτια των θεατών.
Να επιδείξουμε τα σύγχρονα επιτεύγματα της Ελλάδος και των δυνατοτήτων της στο μέλλον
Να προστατεύσουμε το φυσικό περιβάλλον και να προωθήσουμε την περιβαλλοντική συνείδηση
Τέλος , να προωθήσουμε τα οφέλη από τους Αγώνες σε όλη την χώρα

Κατ’ αρχήν δεν συμφωνούμε με τους τεθέντες σκοπούς , διότι θα μπορούσαν να είχαν διευρυνθεί , όπως αναλύονται πιο κάτω, ώστε να συμπεριλάβουν τα πραγματικά ιδανικά του Ολυμπιακού Πνεύματος. Όμως και αυτούς τους περιορισμένους στόχους δεν μπόρεσαν να τους πραγματοποιήσουν

Η ΑΘΗΝΑ 2004 διεκήρυσσε ότι :

Οι Αγώνες θα είναι μοναδικοί με ανθρώπινο Μέτρο:
Αθλητές από όλα τα κράτη θα ενωθούν στην Ελλάδα για να συναγωνισθούν ειρηνικά. Οι Αγώνες στην Ελλάδα συνδυάζουν την ιστορία, τον πολιτισμό και την ειρήνη με τον αθλητισμό και τον Ολυμπισμό. Η Ελλάδα φιλοδοξεί να φιλοξενήσει μοναδικούς Αγώνες με ανθρώπινο μέτρο, εμπνέοντος την ανθρωπότητα να καλωσορίσει να χαρεί και να γιορτάσει τα Ολυμπιακά Ιδεώδη.
Φιλοδοξεί να :
1/ Διοργανώσει τεχνικά άρτιους Αγώνες και να παρέξει στους άθλητές τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για να αγωνισθούν
2/ Να παρέξει σε αθλητές, θεατές και τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο μιάς Μοναδικής Ολυμπιακής Εμπειρίας, που θα αποτελέσει σημείον αναφοράς για το Ολυμπιακό Κίνημα, αφήνοντας μια μοναδική κληρονομιά.
3/ Να παρουσιάσει και προωθήσει τα Ολυμπιακά Ιδεώδη με σύγχρονο τρόπο, μέσα από τα Ελληνικά σύμβολα των Αγώνων.
4/ Να προωθήσει και εφαρμώσει η διεθνής κοινότης την Ολυμπιακή Εκκεχειρία, μέσω της Λαμπαδηδρομίας.
5/ Να ελέγξει την εμπορική διάσταση των Αγώνων σε ανεκτά όρια.
6/ Να αναδείξει και προβάλει την πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά της Ελλάδος με σύγχρονο τρόπο και μέσα.
7/ Να επιδείξει τα επιτεύγματα της σύγχρονης Ελλάδος και των δυνατοτήτων της για το μέλλον.
8/ Να προστατεύσει και αναδείξει το φυσικό και οικολογικό περιβάλλον
9/ Να διασπείρει τα ωφελήματα από την προετοιμασία των Αγώνων σε όλη την Ελλάδα.
Αυτά φιλοδοξεί να κάνει η ΑΘΗΝΑ 2004 και μπράβο της να τα επιτύχει. Όλοι οι Έλληνες σταθήκαμε στο πλευρό της. Όμως εμείς θα θέλαμε την διασπορά των Αγώνων σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος και όχι κατ’ αποκλειστικότητα στην Αθήνα, γεγονός που στέρησε την επαρχία των πολλαπλών ωφελημάτων εκ των Αγώνων. Επίσης να επισημάνουμε ότι η Ελληνική Προϊστορία , την οποία σκοπίμως και εκ του πονηρού απεκάλεσαν «Μυθολογία» μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα σε υψηλά ιδανικά, ηθικές αξίες και αρχέτυπα σύμβολα, που σήμερα αποζητά ως διψώσα έλαφος το θέρος, για να τα απολαύσει η ανθρωπότης. Ορισμένα εξ αυτών τα πραγματοποίησε η ΑΘΗΝΑ 2004, και με το παρά πάνω, άλλα όμως όχι.
Ιδιαίτερα στον οργανωτικό τομέα υπήρξε άψογη προετοιμασία και το σύστημα λειτούργησε σαν ένα ρολόι ακριβείας. Εκεί που υστέρησε-χωρίς φυσικά να επηρεάσει την καλή λειτουργία των αγώνων -είναι σε θέματα:
1/ Πολιτισμός(Ιστορία, Αξίες, Ιδεώδη)
2/ Περιβάλλον(δενδροφυτεύσεις, προσαρμογή έργων στο φυσικό περιβάλλον, διαχείριση σκουπιδιών κ.α ) ,
3 Εμπορευματοποίηση των Αγώνων(συνοδεία της φλόγας από το κομβόι της Κόκα-Κόλα, της Samsung και των άλλων χορηγών),
4/ Οικονομία –Λιτότης( αστρονομικές υπερβάσεις έργων , υπερβολικά μέτρα ασφαλείας, σπάταλη διαχείριση κ.α)
5/ Εκεχειρία- Ειρήνη(επεκράτησε το αντιτρομοκρατικό σύνδρομο της «πλανηταρχίας») ,
6/ Οικονομικά Ωφελήματα Εθνικής Οικονομίας ( τουριστικό έλλειμμα , έλλειψη φαντασίας για παραγωγή πολιτιστικών αγαθών-δρώμενων )
Τα συμπεράσματα δικά σας.


Ολυμπιακοί Αγώνες : Η μεγαλύτερη Πολυεθνική Επιχείρηση

Για την ομαλή και απρόσκοπτη διεξαγωγή των Αγώνων ήτο ανάγκη να γίνουν, πέραν των αθλητικών έργων, κι’ άλλα πολλά . Εκτός το καθ’ αυτό αθλητικό μέρος -που ήτο εξαιρετικά πολύπλοκη επιχείρηση-έπρεπε να λειτουργήσουν κι’ άλλα παράπλευρα προγράμματα και έργα για την υποστήριξη των Αγώνων και την ομαλή διεξαγωγή τους . Όλα αυτά μαζί αποτελούσαν έναν πολυπλοκότατο μηχανισμό που έπρεπε να συγχρονισθεί στην εντέλεια για να δώσει το ποθητό αποτέλεσμα.
Αυτά ήσαν εν γενικές γραμμές περιλαμβάνουν :
1/ Αθλητικές Εγκαταστάσεις , δηλαδή το 30% περίπου αυτών που υπολείποντο και πρωτίστως το Ολυμπιακό Χωριό-που στην πραγματικότητα ήτο μια μικρή πόλη - το οποίον θα φιλοξενούσε 11.000 αθλητές συν τους συνοδούς τους.
2/ Συγκοινωνιακά Έργα ( Λεωφόροι, Μετρό, Τροχιόδρομος, Προαστιακός Σιδηρόδρομος κ. α) για την ομαλή πρόσβαση στις αθλητικές εγκαταστάσεις καθώς και από το αεροδρόμιο προς την πόλη και τανάπαλιν.
3/ Τηλεπικοινωνιακά και Ηλεκτρικά Έργα, για την αυξημένη ζήτηση τηλεπικοινωνιακών προϊόντων- ευκολιών και ηλεκτρικής ενέργειας κατά την τέλεση των αγώνων.
4/ Έργα Προστασίας Περιβάλλοντος(δενδροφυτεύσεις , διαχείριση σκουπιδιών, δημιουργία πάρκων, διευθέτηση χώρων, ρευμάτων κλπ) για την μείωση της ατμοσφαιρικής μολύνσεως. Την ίδια τύχη με την Πολιτιστική Ολυμπιάδα είχε και το πρόγραμμα Δενδροφύτευσης και Διαχείρισης των Σκουπιδιών, διότι αυτά δεν παράγουν υλικό κέρδος, όπως συμβαίνει με την «καταστροφή του πρασίνου και την τσιμεντόστρωση»
4/ Έργα Καλλωπισμού της Πόλης και των Αθλητικών Εγκαταστάσεων(Προσόψεις κτιρίων , κάγκελα, φωτισμός, Σήμανση, Κεκλιμένα επίπεδα κλπ)
6/ Διαχείρισης των Σκουπιδιών, τόσον στην πόλη όσο και στο Ολυμπιακό χωριό και τους αθλητικούς χώρους
7./ Σύστημα Ασφαλείας. Τα μέτρα ασφαλείας τόσον των αθλητών όσο και των ξένων προσωπικοτήτων και των θεατών στους αθλητικούς χώρους και μέσα στην πόλη από τρομοκρατικές επιθέσεις από ξηράς, θαλάσσης και αέρος με συμβατικά , πυρηνικά και βιολογικά όπλα ήτο το μεγαλύτερο πρόβλημα. Τούτο προέκυψε οξύτερο διότι οι Αγώνες της Αθήνας ήσαν οι πρώτοι μετά το χτύπημα των διδύμων πύργων στις 9/11 στη Νέα Υόρκη. Τούτο εκσφενδόνισε τον προϋπολογισμό για την Ασφάλεια σε αστρονομικά ύψη. Εκτός από τα συμβατικά μέσα και τις αστυνομικές δυνάμεις της ΕΛΑΣ , κινητοποιήθηκαν επικουρικώς και μέσα σύγχρονης τεχνολογίας,(AWACKS, Μονάδα Απολυμάνσεως Χημικού πολέμου, Κάμερες, Zeppelin κ.α ), καθώς και Νατοϊκές στρατιωτικές –αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις Επίσης συμμετείχε και το Λιμενικό Σώμα για την επιτήρηση των θαλασσών , λιμένων και ακτών.
8/ Πολιτιστική Ολυμπιάδα. Αυτή παρότι ξεκίνησε και σπατάλησε μερικές εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές , έμεινε καθ’ οδόν διότι δεν υπήρχε η πολική βούληση για την προβολή του Ελληνισμού από την κυβέρνηση
9/ Πρόγραμμα Φιλοξενίας, για την εξεύρεση στέγης στους αφικνούμενους θεατές των αγώνων. Δυστυχώς δεν χρειάσθηκαν επιπρόσθετοι χώροι διότι σπάσαμε κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Μοναδική χρονιά διεξαγωγής Ολυμπιακών Αγώνων που αναμέναμε κοσμοσυρροή και τα ξενοδοχεία της Αθήνας , αλλά και της λοιπής Ελλάδος, δεν είχαν πληρότητα
10/ Πρόγραμμα Εθελοντών, χωρίς τους οποίους δεν ήτο δυνατή η ομαλή εκτέλεση όλων των λοιπών προγραμμάτων και δραστηριοτήτων.

Για να φέρουν σε αίσιον πέρας όλα αυτά τα Υπουργεία και οι Οργανισμοί είχαν εμπλοκή στο πρόγραμμα τελέσεως των αγώνων, το καθένα στον τομέα αρμοδιότητος του :
α/ Το Υπουργείο Υγείας για την παροχή έκτακτης νοσοκομειακής περίθαλψης και αντιμετώπιση ακόμη και ηυξημένων εκτάκτων αναγκών .
β/ Το Υπουργείο Τουρισμού για την Τουριστική επάρκεια κλινών στα ξενοδοχεία. [Είναι ο τομέας που έλαμψε δια της απουσίας του, διότι ουδεμία τουριστική διαφήμιση έγινε στο εξωτερικό, ενώ αντιθέτως οργίασε η δυσφήμιση της χώρας ότι δεν θα είναι ασφαλής, ότι είναι ακριβή η ζωή κ.α ]
γ/ Το Υπουργείο Τύπου, την οργάνωση και καλή λειτουργία του Διεθνούς Κέντρου Τύπου. [Και εδώ η Ελλάδα υστέρησε στην επανόρθωση των λιβέλλων και της παραπληροφόρησης των ξένων ΜΜΕ]
δ/ Το Υπουργείο Οικονομικών να χρηματοδοτήσει ένα τόσο μεγαλεπήβολο σχέδιο , που ακόμη και εύρωστες οικονομικά χώρες , όπως ο Καναδάς, εγονάτισαν.
ε/ Η Τοπική Αυτοδιοίκηση-με προεξάρχοντα το Δήμο Αθηναίων -για την ομαλή λειτουργία των πόλεων, την τήρηση της καθαριότητος και ευταξίας και την αντιμετώπιση των προβλημάτων ευθύνης τους. Μέχρι και για την απομάκρυνση των ναρκομανών από το κέντρο της πόλεως σε άλλους χώρους, και την συγκέντρωση ή εξόντωση των τετραπόδων (σκύλων, γατών ) έπρεπε να γίνει πρόβλεψη, πολλά δε απ’ αυτά έχασαν την ζωή τους εξ αιτίας των αγώνων.
δ/ Το Υπουργείο Εξωτερικών. [Οι διπλωματικές μας υπηρεσίες –ως συνήθως-δεν έδειξαν την αναγκαία ευαισθησία και δραστηριότητα να αντικρούσουν την προπαγάνδα των ξένων ΜΜΕ, ούτε εκμεταλλεύθηκαν τις επαφές με τους υψηλούς προσκεκλημένους ]
ε/ Το Υπουργείο Εμπορίου ήτο υπεύθυνο για την εκτέλεση ελέγχων στην αγορά για την πάταξη της αισχροκέρδειας ,
στ/ Το Υπουργείο Τροφίμων και Γεωργικής Αναπτύξεως ήτο υπεύθυνο για την διεξαγωγή των υγειονομικών ελέγχων στα τρόφιμα.
ζ/ Το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως για την εκπόνηση και τον συντονισμό με τις υπηρεσίες του και με τους ξένους το Σύστημα Ασφαλείας των Αγώνων
η/ Το Υπουργείο Άμυνας για την ενίσχυση του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως στο Σχέδιο Ασφαλείας , αλλά και για την Μετεωρολογική Κάλυψη των Αγώνων κ.ο.κ .
ζ/ Τέλος, το Υπουργείο Πολιτισμού είχε τις πολιτιστικές εκδηλώσεις στα πλαίσια της Ολυμπιάδος, το οποίο όμως έλαμψε δια της απουσίας ενός ολοκληρωμένου πολιτιστικού προγράμματος. Έτσι μόνον διάσπαρτα και χαμηλών απαιτήσεων δρώμενα έλαβαν χώρα, από εδώ και από εκεί , χωρίς κάποια παράσταση μεγάλων αξιώσεων
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι τον τελευταίο χρόνο ολόκληρος ο κυβερνητικός μηχανισμός ησχολείτο με την ρύθμιση των θεμάτων των Αγώνων. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά είχαμε τον ψυχολογικό πόλεμο, την ‘γλωσσοφαγιά ‘ και την χολερόβλητη επίθεση των γνωστών ξένων κέντρων ότι οι αγώνες θα καταλήξουν σε φιάσκο. Αναφέρεται ενδεικτικά ότι την ημέρα των εγκαινίων της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου μετέδιδαν εικόνα του προηγούμενου εξαμήνου. Τόση ήτο η παραπληροφόρηση και κακεντρέχεια που αντιμετωπίσαμε.
ΟΜΩΣ ΟΛΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ, ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΕΠΕΣΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ-2004

Οι Θετικές Πτυχές των Αγώνων

1/ Η Επιτυχία της Ολυμπιάδος υπήρξε Πλήρης. Το πρώτο θετικό αποτέλεσμα - μετά την επιτυχέστατη ολοκλήρωση των Αγώνων- είναι ότι η Ελλάς μπορεί να ανταποκριθεί επιτυχώς σε μεγάλες προκλήσεις της ιστορίας, όπως η διοργάνωση των καλύτερων Αγώνων . Παρά τις δυσμενείς προβλέψεις των ξένων κέντρων ότι οι αγώνες θα κατέληγαν σε φιάσκο ή και θα εματαιούντο, αυτοί εστέφθησαν από καταπληκτική και ολοκληρωτική επιτυχία . Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι παρά τις σημειωθείσες ελλείψεις στα σημεία που προαναφέραμε οι αγώνες ήσαν οι καλύτεροι που έγιναν στην νεώτερη ιστορία τους .

2/ Τα Έργα Υποδομής . Χωρίς τους αγώνες είναι αμφίβολο αν θα γίνονταν από το Ελληνικό κράτος ο υλικοτεχνικός εκσυγχρονισμός της Αττικής. [Βέβαια αυτά έγιναν με αστρονομικό κόστος που τώρα θα πληρώνουμε όχι μόνον εμείς αλλά και τα παιδιά και τα εγγόνια μας Το Σύνολο των Εσόδων ΑΘΗΝΑ 2004 και επομένως και των εξόδων το 2002 είχε προϋπολογισθεί σε : EUR 1.962 ΔΙΣ. Όμως μετά την λήξη των Αγώνων το συνολικό κόστος ανήλθε σε EUR 10 δις περίπου . Βέβαια στο κόστος των αγώνων προστέθηκε και το κόστος των έργων υποδομής που πολλά θα εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των πολιτών του Λεκανοπεδίου. Η ανάλυση του προϋπολογισμού του ΑΘΗΝΑ 2004 θα απαιτούσε ειδική μελέτη, που ξεφεύγει των σκοπών του παρόντος βιβλίου. Γεγονός πάντως είναι ένα ότι υπήρξαν αστρονομικές υπερβάσεις αφ’ ενός λόγω των καθυστερήσεων στην έναρξη των εργασιών των έργων, και αφ’ ετέρου στον εκβιασμό ορισμένων κατασκευαστικών εταιρειών στο τέλος , για να περατώσουν εν χρόνω τα έργα . Ορισμένες καθυστερήσεις υπήρξαν δικαιολογημένες , διότι μεσόλαβησαν απαλλοτριώσεις, εμπλοκή της αρχαιολογικής υπηρεσία , τροποποιήσεις έργων , δικαστικές αποφάσεις, περιβαλλοντικοί λόγοι κ. α. Πάντως θα μείνει μνημειώδης η καθυστέρηση στην κατασκευή της Μαραθώνιας διαδρομής και του Προαστιακού Σιδηροδρόμου προς το Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, καθυστερήσεις που εζημίωσαν πολύ την εικόνα της Ελλάδος στο εξωτερικό και έδωσαν λαβή για δυσμενή σχόλια και λοιδωρία της χώρας. Μερικά μάλιστα έργα(συγκοινωνιακά, αναδασώσεων, διαχειρίσεως σκουπιδιών κ. α ) λόγω αδυναμίας του προϋπολογισμού και στενότητος-από απόψεως χρόνου- εγκαίρου αποπερατώσεως των, περισκόπησαν ] Πάντως ανεξαρτήτως των οποιονδήποτε καθυστερήσεων και της αστρονομικής δαπάνης των έργων, πρέπει να αναγνωρίσουμε καλοπίστως ότι μέσα σε μια 8ετία άλλαξε παντελώς η εικόνα της Αττικής. Έγινε τόσο αγνώριστη ώστε όταν άρχισαν οι Αγώνες νομίζαμε ότι βρισκόμαστε σε ένα ξένο τόπο
3/ Απόκτηση Τεχνογνωσίας.. Ο γενικότερος εκσυγχρονισμός της χώρας λόγω της Ολυμπιάδος θα επενεργήσει θετικά στο μέλλον. Αρκεί να την εκμεταλλευθούμε
4/ Οργανωτικός Άθλος. Οι αμέθοδοι Έλληνες απέδειξαν ότι μπορούν –όταν είναι ενωμένοι και θέλουν -να οργανώσουν και να φέρουν εις πέρας μεγαλεπήβολα προγράμματα , που μόνον μεγάλες χώρες το τολμούν.
5/ Απόκτηση Αθλητικής Υποδομής και Εμπειρίας. Στο εξής η χώρα τόσον από πλευράς αθλητικής τεχνογνωσίας όσο και υποδομών θα μπορεί να αναλάβει μεγάλες αθλητικές εκδηλώσεις.
6/ Τηλεοπτική Προβολή της Χώρας . Έστω και χωρίς την δέουσα τουριστική προβολή των αγώνων εκ μέρους της Ελλάδος , η γενομένη προβολή από τα διεθνή ΜΜΕ υπήρξε σημαντική και αν την εκμεταλλευθούμε θετικά μπορεί να φέρει το ποθούμενο τουριστικό όφελος στο μέλλον.

Οι Αρνητικές Πτυχές των Αγώνων

1/ Αστρονομικό Κόστος . Αυτό βουλιάζει τώρα την αδύνατη Ελληνική οικονομία.
2/ Έλλειψη Πολιτιστικών Μηνυμάτων. Υπήρξε αδυναμία ή και απροθυμία των κυβερνώντων να θέσουν μεγαλεπήβολους πολιτιστικούς στόχους σαν αποστολή και δεν έγινε προβολή του Ολυμπιακού Πνεύματος(Τούτο θα αναλυθεί εν εκτάσει κατωτέρω)
3/ Καθυστέρηση των Έργων. Τα έργα καθυστέρησαν να αρχίσουν τουλάχιστον κατά 1-2 έτη μετά την λήψη της εντολής το 1997 της έναρξης των Έργων . Τούτο πυροδότησε τον γενικό ψόγο και την αμφισβήτηση της ΔΟΕ , των ξένων -και ιδία των διεθνών ΜΜΕ- ως προς την ικανότητα εγκαίρου αποπερατώσεως των , με άμεσο αντίκτυπο στο κόστος των έργων , στην τουριστική προσέλκυση ξένων, στην προβολή των πολιτιστικών μηνυμάτων κ.α .
4/ Η Επαρχία έμεινε απέξω . Οι Αγώνες δεν άγγιξαν την Επαρχία και όλα τα έργα ωφέλησαν το Λεκανοπέδιο Αττικής.
5/ Μειωμένη Συμμετοχή του Κόσμου . Η μερική αποχή των πολιτών από τα στάδια οφείλετο :
Πρώτον, στην έξοδο των Αθηναίων από την πόλη λόγω διακοπών Αυγούστου
Δεύτερον, στα δρακόντια μέτρα ασφαλείας, πολλαπλών απαγορεύσεων οδικής κυκλοφορίας σε πλείστους δρόμους των Αθηνών, και στο ακριβό εισιτήριο που αποθάρρυναν τον λαό. Μεγαλύτερη αποχή εμφανίσθηκε στα αγωνίσματα που δεν συμμετείχαν Έλληνες αθλητές.
Τρίτον , διότι προσήλθε περιορισμένος αριθμός ξένων θεατών, επειδή επηρεάσθηκαν από την προπαγάνδα ότι:
α/ Ενδέχεται να ματαιωθούν οι αγώνες-λόγω μη αποπερατώσεως των έργων
β/ Ότι θα υπάρξει τρομοκρατικό χτύπημα της Al-Queda.
6/ Η Μετα- Ολυμπιακή Χρήση των Έργων. Αυτή έπρεπε να συνοδεύει τα Ολυμπιακά Έργα και κυρίως τα αθλητικά εκείνα έργα που δεν θα χρειάζονται μετά την λήξη της Ολυμπιάδος. Ένα περίπου χρόνο μετά Τη λήξη των αγώνων και ακόμη δεν είδαμε το πρόγραμμα αξιοποιήσεως των Ολυμπιακών Έργων που έγιναν με τον ιδρώτα και την στέρηση του λαού μας. Και ανησυχούμε διότι υπάρχουν πληροφορίες ότι πολλά έργα καταστρέφονται , υλικά ληστεύονται και ετοιμάζεται και «ξεπούλημα» άλλων.




7/ Ο Ανιστόρητος Κυβερνοχώρος του ΑΘΗΝΑ 2004

Στις ιστοσελίδες του Αθήνα 2004 υπήρχαν σοβαρές ιστορικές ανακρίβειες που φανερώνουν αν μη τι άλλο , άγνοια και ασέβεια προς την Ελληνική Ιστορία και Αρχαιολογία . Μεταξύ των άλλων επισημαίνουμε :
Πρώτον, την αναφορά ότι « την ιδέα των αγώνων πήραν οι Έλληνες από τα παίγνια της Ανατολής», γεγονός που είναι αντίθετο με τις πάμπολλες μαρτυρίες και τα ιστορικά και προϊστορικά δεδομένα.
Δεύτερον, αναφέρεται στην σελίδα «Η Αθήνα Διοργανώτρια Πόλη» , όπου γράφεται η φράση « …τη χώρα που γεννήθηκαν (οι αγώνες) πριν από 2.000 και πλέον χρόνια» Τούτο είναι χτυπητό λάθος(;) Να υποθέσουμε ότι δεν εγνώριζαν ότι επισήμως και ιστορικώς οι Ολυμπιάδες επανεμφανίζονται το 776 π. Χ ; Παρότι αυτές ξεκίνησαν στους προϊστορικούς χρόνους , ήτοι προ 45.000 ετών Π. Ε, όπως αναφέρουν πάμπολλες πηγές της ιστορίας και προϊστορίας μας. Αλλά ας δεχθούμε το «πολιτικώς ορθόν» του 776 π. Χ . Άρα γεννήθηκαν πριν 2.778 χρόνια Π. Ε και όχι 2000 χρόνια όπως ανακριβώς γράφεται . Κι’ αν αυτό γίνεται από τα γνωστά ξένα κέντρα είναι αναμενόμενο , διότι από αυτά ψέματα θα ακούσεις από όλους και για όλα κι ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Ελλάδα. Τι να τους κάνουμε λοιπόν τους Μπερνάλ που ψευδολογούν για την δήθεν «Μαύρη Αθηνά» , αφού έχουμε τους εντόπιους «φοινικιστές» και παραχαράκτες της ιστορίας και προϊστορίας , οι οποίοι παραπληροφορούν τους Έλληνες και την διεθνή κοινότητα και απαξιώνουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες ; Προφανώς, αυτοί δεν ενδιαφέρονται για την ιστορική αλήθεια αλλά για το «πολιτικώς ορθόν» , όπως το εννοεί ο Χένρυ Κίσσιγκερ και το γνωστό Ιουδαιοχριστιανικό ιερατείο .
[Για να πληροφορηθούν οι Έλληνες τι είδους παιχνίδια πήραμε από τους Αιγυπτίους θα αναφερθεί το εξής γεγονός. Στην Πάπρυμιν της Αιγύπτου κατά την διάρκεια της γιορτής του Άρη συγκεντρώνονταν ροπαλοφόροι στο ναό , ενώ άλλοι ροπαλοφόροι συνόδευαν την πομπή με το άγαλμα του θεού, το οποίον έσυραν οι Ιερείς. Όταν έφθανε η πομπή στο ναό ελάμβανε χώρα άγρια ροπαλομαχία, μεταξύ πολλών χιλιάδων ανθρώπων, και άλλοι εφονεύοντο , ενώ άλλοι ετραυματίζοντο. Κατά τις μαρτυρίες εκ της ροπαλομαχίας εφονεύοντο πολλοί, διότι έτσι ήθελε ο θεός. Μήπως η ροπαλομαχία των Αιγυπτίων είναι το προοίμιο των Ολυμπιακών Αγώνων ;]

8/ Οι Ανόσιες και Κακόγουστες Κούκλες

Για μασκότ επελέγησαν δύο κακόγουστες κούκλες από την αρχαία Ελλάδα , οι οποίες όμως κακοποιήθηκαν βαναύσως και το χειρότερο δόθηκαν σ’ αυτά τα ονόματα των δύο κορυφαίνων και όμορφων θεών του Ελληνικού Πανθέου: Της Αθηνάς, θεάς της σοφίας και προστάτιδος των Αθηνών και του Φοίβου-Απόλλωνα θεού του πνευματικού φωτός. Τούτο είναι προσβολή για αρκετούς Έλληνες που ανήκουν στην θρησκεία του 12θεου. Επομένως διέσυραν ιερά σύμβολα των Πατρώων Θεών. Είναι το ίδιο σαν να έδιναν σ’ αυτά τα ονόματα του Αγ. Γεωργίου και της Παναγίας . Φαντασθείτε τι μεγάλο σκάνδαλο θα εγείτερο από το Ιουδαιο/Χριστιανικό Ιερατείο. Λες και χάθηκαν σωρεία αρχαίων αθλητικών μορφών με καλλίγραμμα σώματα και αλκή . Αν πάλι ήθελαν σατιρικές μορφές μπορούσαν να επιλέξουν τους σατύρους κλπ. Επομένως οι αρμόδιοι των Αγώνων θέλησαν να συνδέσουν τους τους σύγχρονους Αγώνες με την Ελληνική Ιστορία προσβάλλοντες και γελοιοποιώντες τους Πατρώους Θεούς οι οποίοι δημιούργησαν την φιλοσοφική βάση του Ολυμπισμού. Οι δύο θεοί Φοίβος και Αθηνά, σύμβολα της Ολυμπιακής Ιδέας της αδελφοσύνης όλων των ανθρώπων και του κόσμου. Η Ελληνική κοινή γνώμη άσκησε κριτική στις επιλεγείσες κούκλες:
Πρώτον, διότι δεν έγιναν με κάποιο διαγωνισμό και δεν έκαναν σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης, αν συμφωνεί ή διαφωνεί με την ιδέα, και
Δεύτερον, διότι οι φιγούρες είναι κακόγουστες και προσβάλλουν την πίστη ορισμένων Ελλήνων. Οι άσχημες αυτές στερούνται ομορφιάς και αρμονίας, διότι πάσχουν από πλατυποδία και ανεγκεφαλισμό. Επί πλέον έχουν 4 δάκτυλα στα πόδια , εις τρόπον ώστε να τις κάνουν υπερφυσικές (όπως τα καλλικατζαράκια) και όχι φυσικά όντα . Εκτός κι’ αν πιστεύουν ότι το ωραίο βρίσκεται στην τερατογένεση. Οι κούκλες με τα ψευδεπίγραφα ονόματα , «Φοίβος» και «Αθηνά», δεν εκφράζουν τον ωραίον και αληθινόν Ελληνικόν κόσμον , αλλά ένα άλλο σύστημα αισθητικής που αντιμάχεται το φυσικό, το ωραίο και το αληθινό. Οι υπερφυσικές και αποκρουστικές μορφές τους προσβάλλουν , παραποιούν και παραχαράσσουν την Ιστορία, . Επομένως τα μασκότ δεν εκφράζουν τον Ελληνικό χαρακτήρα των Αγώνων. Αυτός δε είναι και ο λόγος που ο Ελληνικός λαός δεν τα αγκάλιασε . δεν τα σχολίασε και σε τελική ανάλυση, τα περιφρόνησε σαν ξενόφερτα και προσβλητικά του Πολιτισμού μας.

9/ Το Κατεστραμμένο Ολυμπιακό Περιβάλλον

Ένα από τα κεντρικά σημεία της φιλοσοφίας των Αγώνων της Αθήνας είναι ο σεβασμός και η βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών στην πόλη. Τουλάχιστον έτσι διεκήρυσσαν: Ότι οι Αγώνες θα διεξαχθούν υπό συνθήκες οι οποίες διασφαλίζουν τη μεγαλύτερη δυνατή φροντίδα για τα περιβαλλοντικά θέματα. Στην Αθήνα το 2004 η γιορτή της ανθρωπότητας γίνεται και γιορτή του περιβάλλοντος, σε μια σχέση αμφίδρομη. Η φύση μας παρέχει τη ζωή και εμείς πρέπει να την φροντίζουμε, πρέπει να είναι το σύνθημα μας. Το περιβάλλον είναι το σπίτι μας και πρέπει να το σεβόμαστε και να το φροντίζουμε παντοιοτρόπως. Η Ελληνική φύση είναι η ημερότερη και ομορφότερη στον κόσμο. Είναι η φύση του μέτρου και της αρμονίας και πρέπει να την αναδείξουμε. Εξ άλλου και ο άνθρωπος σαν αθλητικό ον είναι μέρος της φύσεως. Από την άποψη αυτή οι αθλητικές εγκαταστάσεις δεν πρέπει να έρχονται σε αντίθεση με το φυσικό περιβάλλον, αλλά να εναρμονίζονται πλήρως με αυτό. Το μήνυμα για το περιβάλλον πρέπει να είναι ένα από τα δυνατότερα μηνύματα , για να αρχίσει μια αντίστροφη μέτρηση για την αποκατάσταση των ζημιών που προξένησε ο Άνθρωπος στη φύση τα τελευταία 100 χρόνια.

Πότε θα γίνει η Πράσινη Ολυμπιάδα ;

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 ήταν μια μοναδική ευκαιρία για την αναβάθμιση της λεηλατημένης και κατεστραμμένης γης της Αττικής , με την ανάπλαση των χώρων πρασίνου και το δενδροφύτεμα της . Υπήρχε προγραμματισμός να φυτευτούν περίπου 300.000 νέα δένδρα περισσότεροι από 1.000.000 θάμνοι και 11 εκατομμύρια δενδρύλλια .Εξ άλλου στα πλαίσια της Ολυμπιάδος η Αθήνα έχει αναλάβει μια σειρά περιβαλλοντικών πρωτοβουλιών και προγραμμάτων όπως:
α/ Χώροι Ολυμπιακού πρασίνου
β/ Περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των πολιτών
γ/ Διαχείριση και ανακύκληση των απορριμμάτων
δ/ Φιλικά προς το περιβάλλον οχήματα
ε/ Ορθολογική Διαχείριση Νερού
στ/ Ολυμπιακή Περιβαλλοντική Συμμαχία
ζ/ Προστασία και ενίσχυση της Βιοποικιλότητος
η/ Χρήση υλικών και πρακτικών φιλικών προς το περιβάλλον
θ/ Χρήση νέων ενεργειακών τεχνολογιών και πρακτικών εξοικονόμησης ενέργειας
ι/ Προστασία Φυσικών Πόρων

Όλοι έλπιζαν ότι οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας θα άφηναν πίσω τους μια πλούσια κληρονομιά πρασίνου και θα έστελναν μια κραυγή απελπισίας και συναγερμού στην ανθρωπότητα για το σταμάτημα της ερήμωσης του πλανήτη μας. Αυτά φυσικά ανήκουν στην θεωρία και στην ρητορική, διότι στην πράξη το ΥΠΠΟ και το ΑΘΗΝΑ 2004 έδωσαν το πράσινο φως –παρά τις ποικίλες διαμαρτυρίες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας , φορέων , και ιδιωτών - για την ίδρυση του Κωπηλατοδρομίου πάνω στο πολεμικό πεδίο της ένδοξης Μάχης του Μαραθώνος και επάνω σε προϊστορικά αρχαιολογικά ευρήματα. Αυτά που δεν μπόρεσαν τότε να καταστρέψουν οι βάρβαροι της Ανατολής, ήλθαν τώρα οι τεχνολογικοί νεοβάρβαροι να τα καταστρέψουν. Αλλοίμονον , η «μηχανή αποψιλώσεως και τσιμεντοποιήσεως» του δάσους είναι απείρως ταχύτερη της σκουριασμένης μηχανής δενδροφυτεύσεως. Έτσι το δάσος εξαφανίζεται ραγδαία . Κόβουμε ακόμη και το κλαρί που καθόμαστε, πριν βυθισθούμε στην άβυσσο της καταστροφής. Από την άποψη αυτή οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν από τις δυνάμεις της αγοράς, υπάκουσαν στους νόμους των Πολυεθνικών και «τσιμεντοποίησαν» την Αττική γη με εκατομμύρια τόνους μπετόν και σίδηρο για να κερδοσκοπήσουν οι Πολυεθνικές.

10/ Τα Αληθινά Ιδεώδη που δεν Προβλήθησαν

1. Ο Τέλειος Άνθρωπος. Αυτό επιτυγχάνεται με την Ψυχοσωματική και πνευματική καλλιέργεια του ατόμου , με την εμβάθυνση του στο «Γνώθι σ’ εαυτόν» και «Μηδέν Άγαν». Μόνον έτσι θα επιτευχθεί ο “καλός κ’ αγαθός” πολίτης που θα σεβασθεί τους Νόμους της Πολιτείας και το «Ευ Αγωνίζεσθαι» .
2. Η Απελευθέρωση του Ανθρώπου από τα Δόγματα και τις Προκαταλήψεις. Μόνον όταν ο Άνθρωπος μπει στο διαφωτισμό και βγει από την δογματική στάνη των θρησκειών, θα πάψει να είναι ποίμνιο που βελάζει, οπαδός και δούλος, και θα γίνει συνειδητός και ελεύθερος πολίτης.
3. Ισόρροπη Ψυχονευματική και Σωματική Ανάπτυξη . Το «Νους Υγιής εν Πνεύματι Υγιή» των αρχαίων ημών προγόνων . Τούτο θα επιτευχθεί με την κατάλληλη Ανθρωπιστική Παιδεία, με την καθολική Αθλητική Άσκηση και την Μουσική Καλλιέργεια. Όμως συμφέρει να πούμε ότι η «καλή» μας χορηγός Κόκα-Κόλα κάνει κακό στην υγεία, ή ότι η Samsung φτιάχει προιόντα που καταστρέφουν το περιβάλλον., ότι η άλφα και η βήτα τράπεζα ρουφούν το αίμα του κοσμάκη με πανωτόκια και τρομερή διαφορά τόκων για τις καταθέσεις και χορηγήσεις; Όχι βέβαια.
4. Ολυμπιακοί Αγώνες και Δημοκρατία Σε χώρες που επικρατεί τυραννία και σε περιόδους πολέμων και αναταραχών δεν ανθεί το Ολυμπιακό Ιδεώδες Και δεν είναι τυχαίον ότι το Λίκνο των Αγώνων ήτο το Ελληνικό Άστυ, διότι σ’ αυτό επικρατούσε πλήρης Ελευθερία του ατόμου, Δημοκρατία , Σεβασμός στους Νόμους, Ανεξιθρησκεία και Σεβασμός των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Κάτω από το Αμερικανικό Ιμπέριουμ και το Εβραιο/Μασωνικό δόγμα δεν είναι δυνατόν να ανθήσει ούτε δημοκρατία , ούτε ελευθερία του ατόμου , ούτε πολύ περισσότερο γνήσιο Ολυμπιακό Πνεύμα
5. Η Εμπορευματοποίηση των Αγώνων. Το Ολυμπιακό Ιδεώδες δεν συμβιβάζεται με το Κερδοφόρο Πνεύμα των Πολυεθνικών. Η Κόκα-Κόλα και η Samsoung(κύριοι χορηγοί) και οι δικοί μας μικρότεροι χορηγοί δεν συμβιβάζονται με την Απλότητα , Οικονομία, Σοφία, Αγαθότητα αλλά και την Ευταξία και το Κάλλος . Πολύ δε περισσότερο με την Εκεχειρία διότι οι Πολυεθνικές προωθούν τους Πολέμους, την ληστρική εκμετάλλευση , την πείνα, την εξαθλίωση , την στέρηση των ατομικών και δημοκρατικών ελευθεριών των λαών , μεθοδεύσεις που δεν συμβάλλουν στην προώθηση του Ολυμπιακού Πνεύματος. Είναι κοινό μυστικό στον Ελληνικό λαό ότι οι Αγώνες γίνονται πρωτίστως για να «οικονομήσουν» οι πολυεθνικές(NIKE, ADDIDAS , CBS, Κατασκευαστικές κλπ).
6. Προσαρμογή των Αγώνων σε νέες Βάσεις. Όλοι το βλέπουν ότι οι Αγώνες θέλουν προσαρμογή σε νέες βάσεις. Όλοι διαπιστώνουν ότι έχουν φθάσει σε φοβερά αδιέξοδα. Αρκεί να αναφέρουμε ότι λόγω των αστρονομικών εξόδων σε λίγο καμμία χώρα δεν θα μπορεί να αναλαμβάνει την διεξαγωγή τους, εκτός ίσως ορισμένων πολυεθνικών κολοσσών. Κανείς όμως δεν έχει το θάρρος να πει τα πράγματα με όνομα τους , διότι προσκρούει στο παγκόσμιο κατεστημένο και στα συμφέροντα του . Προσκρούει στην παγκόσμια συνωμοσία της Αμερικανο/Σιωνιστικής θεοκρατικής και μεσσιανικής αντιλήψεως που είναι αντίθετοι με την φιλοσοφία των Αγώνων και του Ολυμπιακού Πνεύματος.
7. Επιστροφή των Αγώνων στο Λίκνο τους Κανείς δεν τόλμησε να ρίξει ανοιχτά την ιδέα της επιστροφής των αγώνων στο λίκνο τους, διότι αυτή είναι αντίθετη με τα συμφέροντα των πολυεθνικών και της Αμερικανο/Σιωνιστικής θεοκρατικής και μεσσιανικής κλίκας που αποβλέπει στην αναβίωση της θεοκρατικής Ιερουσαλήμ σαν παγκόσμιας πρωτεύουσας . Όλοι γίναμε μάρτυρες της λυσσώδους επιθέσεως που εξαπέλυσε το δικός μας ιερατείο κατά των Αγώνων. Επίσης γίναμε μάρτυρες και της ύπουλης προσπάθειας καπελώματος των Αγώνων , αλλά και της παραπληροφόρησης και παραποίησης της αλήθειας με την οποία πολέμησε το δικό μας-υποτίθεται Ελληνικό- στην ουσία όμως Ιουδαιο/Χριστιανικό Ιερατείο. Την ίδια εχθρική στάση εναντίον των Αγώνων τήρησαν και τα ξένα κέντρα και ελεγχόμενα ΜΜΕ της συνωμοσίας
8. Η Πολιτιστική Ολυμπιάδα Θύμα του Γιαχβέ. Παρόλο ότι σπαταλήθηκαν δισεκατομμύρια δραχμές για την οργάνωση της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας και εδαπανήθησαν συνολικώς άνω των 10 δισεκατομμυρίων Ευρω για διάφορα ακόμη και άσκοπα έργα, έριξαν την Πολιτιστική Ολυμπιάδα στα σκουπίδια, διότι αυτή δεν ήτο αρεστή στο Αμερικανο/ Σιωνιστικό εξουσιαστικό κέντρο. Έτσι καμμιά άξια λόγου πνευματική συνάντηση –πέραν των οινοπνευματικών – έλαβε χώρα ούτε στην Αθήνα και πολύ περισσότερο στην Ολυμπία και στους Δελφούς. Επομένως, χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία να προβληθεί το Αρχαίο Ελληνικό πνεύμα στους διψασμένους από ιδανικά λαούς. Πιο πολύ όμως φοβήθηκαν την έλξη των Ελλήνων για την επιστροφή στις ρίζες τους.


11/ Δεν τονίσθηκαν επαρκώς ή και καθόλου τα Ολυμπιακά Ιδεώδη, ήτοι:

1. Ευγενής Άμιλλα. Αυτή αποβλέπει στην ανάπτυξη του συναγωνιστικού-και όχι το ανταγωνιστικού- πνεύματος , όπως συμβαίνει σήμερον. Η βάση της ευγενούς αμίλλης είναι η συνεργασία για να επιτευχθεί το καλύτερο αποτέλεσμα. Αντ’ αυτού είδαμε τα εργαστήρια Ντόπιν στις ΗΠΑ να βγάζουν νέες μη ανιχνεύσιμες αναβολικές ουσίες και τα εργαστήρια Αντιντόπιν στην Αθήνα να προσπαθούν να τις ανιχνεύσουν, όχι πάντα με αντικειμενικούς κανόνες που να ισχύουν για όλους τους αθλητές. Στο μέσον βέβαια βρέθηκαν τα θύματα , οι αθλητές, πρωταθλητές και Ολυμπιονίκες-όπως ο Κεντέρης και η Θάνου-και παίχθηκε το πιο αποκρουστικό ΄σοο και κωμικοτραγικό θέατρο , στην έναρξη να ανάβουν το βωμό με την Φλόγα και στο τέλος να είναι αποδιοπομπαίοι τράγοι στο βωμό του ανταγωνιστικού κέρδους των πολυεθνικών προς σφαγήν .
2. Συμμετοχή στον Αγώνα Δεν είδαμε εκδηλώσεις τόνωσης του πάνδημου (Ερασιτεχνικού) Αθλητισμού. Αυτός αποβλέπει στην καθολική άθληση των νέων και στην προσπάθεια , και όχι μόνον στην νίκη των πρωταθλητών. Ο Αθλητισμός των Ελλήνων ήτο ερασιτεχνικός και όχι επαγγελματικός, όπως είναι σήμερον.


3 . Συναδέλφωση και Συνεργασία των Λαών. Στην Αθήνα προσκαλέσαμε τον σφαγέα του Παλαιστινιακού λαού Αριέλ Σαρόν και τον σφαγέα της Κύπρου Χ. Κίσσιγκερ, αλλά αποκλείσαμε τον δικτάτορα Φιντέλ Κάστρο από τους Αγώνες, και τον Αγιατολαχ του Ιράν, διότι έτσι αρέσει στο εξουσιαστικό κέντρο. Αντίθετα, προσκαλέσαμε τον πρόεδρο Τζόρτζ Μπους, ο οποίος δεν σεβάσθηκε το θεσμό της Εκεχειρίας και συνέχισε προκλητικότατα και τις ημέρες των αγώνων τις σφοδρές επιθέσεις, τη Γενοκτονία και το αιματοκύλισμα του λαού του Ιράκ Η Σοφία Σακοράφα είχε συνάντηση με αξιωματούχους της παλαιστινιακής αρχής και τον ίδιο τον Γιάσερ Αραφάτ στη Ραμάλα για να εκπροσωπήσει τους Παλαιστινίους στους Αγώνες. Αυτή παρέλαβε από τον Αραφάτ το παλαιστινιακό της διαβατήριο και του χάρισε έναν δίσκο, αντίγραφο αρχαίας παράστασης που απεικονίζει αθλητή της δισκοβολίας. Όμως η παγκόσμια ομοσπονδία στίβου απηγόρευσε την συμμετοχή της στον ακοντισμό με σημαία Παλαιστίνης
4. Διαπαιδαγώγηση των Νέων- Βία στα Γήπεδα Τα Ολυμπιακά Ιδεώδη αναβιβάζουν το αγωνιστικό φρόνημα και τις ηθικές αξίες και κάνουν τους νέους ενάρετους και νομοταγείς. Όλο τον καιρό-πριν κατά και μετά τους Αγώνες- δεν έγινε Ηθική Διαπαιδαγώγηση των Νέων προς την κατεύθυνση αυτή. Έτσι έξη μήνες μετά τους Ολυμπιακούς είμαστε και σήμερα μάρτυρες των ίδιων ή και εντονότερων δυσάρεστων φαινομένων βίας στα γήπεδα.

5. Κοινωνικοποίηση των Νέων . Μέσα στους αγωνιστικούς χώρους γίνεται η κοινωνικοποίηση των νέων και απαλλαγή τους από τον εγωισμό, την τάση μονώσεως, την μελαγχολία και άλλες ψυχοσωματικές διαταραχές της εφηβικής ηλικίας, έτσι ώστε να μεταπέσουν ομαλώς από την κρίσιμη εφηβική ηλικία στην τοιαύτην του ανδρός.

6. Συμβολή στην Προάσπιση της Ελευθερίας Ο νέος μέσω του αθλητισμού σκληραγωγεί στο σώμα και στην ψυχή, έτσι ώστε να προετοιμασθεί για την στράτευση του και την προστασία της πατρίδος όταν θα γίνει άνδρας. “Το Ελεύθερον το Εύψυχον” έλεγον οι πρόγονοι μας. Τούτο φανερώνει ότι η Ελευθερία απαιτεί θυσίες από τους πολίτες, οι οποίες θυσίες περιλαμβάνουν και σωματικές δοκιμασίες του οπλίτου(καρτερικότητα στην πείνα, δίψα, κόπωση και αυτοσυγκέντρωση των νέων σε κάποιον ανώτερο σκοπό). Όμως τέτοια μηνύματα σήμερον θεωρούνται ‘εθνικιστικά’ , ‘ρατσιστικά’ και «ουχί πολιτικώς ορθά». .

7. Αυτοπειθαρχία και Συνέπεια. Ο αθλητισμός θέλει ενσυνείδητη πειθαρχία και συνέπεια και πολύ περισσότερες θυσίες ο πρωταθλητισμός. Απαιτεί να ζεις μια ζωή με εγκράτεια και μέτρο, να κάνεις σωστή διατροφή και να ασκείσαι καθημερινώς. Όλα όμως αυτά έρχονται σε αντίθεση με το σημερινό μοντέλο ζωής και υπέρκατανάλωσης , τα οποία είναι εξαιρετικά βλαβερά για την υγεία των νέων.

8. Αξιοκρατία. Ο αθλητής είναι αυτός και ο εαυτός του στο στίβο και δεν αναμένει από κανέναν βοήθεια , ούτε αποβλέπει στην εξαπάτηση των ελλανοδικών και των συναθλητών του. Τούτο όμως απαιτεί αξιοκρατία- η οποία επιτυγχάνεται δια της σκληρής εργασίας-και με την δημιουργία ακέραιων χαρακτήρων και ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων. Όμως σήμερα που οι αθλητές στηρίζονται στο ντόπιν και στην χημική εξαπάτηση της επιτροπής και του αντιπάλου;
9. Η Πολιτική έξω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες Ο θεσμός της Εκεχειρίας σημαίνει ότι στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στον αθλητισμό μπορούν και πρέπει να συναντώνται ακόμη και οι εχθροί, αρκεί να σέβονται την Εκεχειρία. Τούτο θα συμβάλει στην εξομάλυνση των κρίσεων και στο σταμάτημα των εχθροπραξιών. Στους Αγώνες της Αθήνας έγινε η πιο τρομερή στρατικοποίηση και αστυνομικοποίηση όλων των εποχών διότι έτσι μας το επέβαλαν τα ξένα κέντρα εκμετάλλευσης της Τρομοκρατίας. Αποτέλεσμα τούτου να ξοδέψουμε 1,5 δισ Ευρώ για την Ασφάλεια των Αγώνων. Και ασφαλώς η αποτελεσματικότερη ασπίδα ασφαλείας δεν ήσαν ούτε τα Νατοϊκά σύνεργα, ούτε οι κάμερες και τα Ζέπελιν , ούτε τα AWACS κ. α αλλά οι φιλικές σχέσεις του Ελληνικού λαού με τον αδελφό Αραβικό κόσμο, και ο σεβασμός που τρέφουμε για όλους τους λαούς και τις θρησκείες του κόσμου. Η «Μοντ» επισημαίνει ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι πολιτικοποιημένοι. «Αυτή τη φορά οι Αγώνες μπορεί να είναι ένας πολύτιμος σύμμαχος για έναν πρόεδρο που έχει έρθει σε δύσκολη θέση και ο οποίος με την ομιλία του για την κατάσταση της Ένωσης, τον Ιανουάριο, έχει καταστήσει τις αθλητικές αξίες πλατφόρμα επανεκλογής. Ακόμα περισσότερο καθώς το εθνικό συνέδριο των Ρεπουμπλικανών θα γινόταν στις αρχές Σεπτεμβρίου -λίγες μέρες μετά το τέλος των Αγώνων- στη Νέα Υόρκη, σε ανάμνηση της επίθεσης του 2001». Με τις εκτιμήσεις αυτές συμφωνεί ο Ντέιβιντ Βαλετσίνσκι. «Οι πρόεδροι των ΗΠΑ στηρίζονται συστηματικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες για την εκστρατεία τους, διότι πάντα πέφτουν σε χρονιά εκλογών και εμπνέουν ένα πατριωτικό αίσθημα», παρατηρεί»



10. Συνένωση του Απανταχού Ελληνισμού. Οι Αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες μολονότι σφυρηλάτησαν την εθνική συνείδηση του Ελληνικού Κόσμου, δεν προώθησαν την πολιτική συνένωση του Ελληνισμού . Επομένως είναι ανάγκη να τεθεί επί τάπητος από τους νεωτέρους το θέμα της πολιτικής συνενώσεως του απανταχού Ελληνισμού μέσα από την αναβίωση:
α/ Της Παγκόσμιας Αμφικτιονίας
β/ Της τελέσεως εσωτερικών Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία ή σε άλλο Ιερό (Ισθμια, Πύθια, Νέμεα κ.α) με συμμετοχή αρχικά αθλητών εκ του απανταχού Ελληνισμού και βραδύτερον από χώρες ή οργανώσεις που μετέχουν της Ελληνικής Παιδείας. Στον τομέα αυτόν η Πολιτεία δεν έκανε τίποτα για την συνένωση του Ελληνισμού και την προώθηση της Παιδείας, που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για την επιβίωση μας. Το ΣΑΕ κι’ αυτό ακόμη δεν έχει βρει τον σκοπό συγκροτήσεως του και πελαγοδρομεί με διάφορα έργα βιτρίνας και πληρωμένα τουριστικά ταξίδια . Η εθνική έξαρση που παρατηρήθηκε τον καιρό των Ολυμπιακών Αγώνων οφείλεται στην σύγχρονη τεχνολογία, που μετέφερε την Ελλάδα και τους Αγώνες στα σπίτια των ομογενών μας.


Η Αφή της Φλόγας και η Σκυταλοδρομία

Το Πυρ είναι ιερό σύμβολο που χρονολογείται από την πανάρχαια εποχή. Στην Ελληνική Θεογονία αντιπροσωπεύει την δημιουργία του Κόσμου, την ανανέωση και το Φως.. [Στο αδιαμόρφωτο Χάος υπάρχει ελαφρά δόνηση . Συμβαίνει σε μέρη του Σύμπαντος να επικρατήσει προσκαίρως τα πρωτόγονα σωμάτια(Συμπαντική Ήρα) Τότε η θέουσα ενέργεια(Συμπαντικός Ζευς) «τρέχει» να αποκαταστήσει την ισορροπία. Παρομοίως όταν επικρατήσει η ο Ζεύς τρέχει η Ήρα . Αυτό κάνει το σύστημα δυναμικό και συνεχώς δονούμενο. Ενίοτε όμως η δόνηση είναι υπερμεγέθης και τότε συμβαίνει το εξής διαφορετικό. Τα σωμάτια σχηματίζουν μια δική τους χροδή και η ενέργεια μια άλλη . Τότε η τοπική δόνηση είναι τρομακτική και δημιουργεί δίνη ασύλληπτων ταχυτήτων και ανυπολογίστων θερμοκρασιών. Ετσι δημιουργείται ένα Συμπαντικό Σωμάτιο που με την έκρηξη του (Big Bang) δημιουργεί ένα Κόσμο(universe) Αυτό δείχνει τις επιστημονικές αλήθειες που περικλείει η Ελληνική Θεογονία, αλλά και η συγγένεια όλων αυτών με την ιδέα του Αθλητισμού. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι το πρώτο αγώνισμα που όρισε ο Ηρακλής και τα αδέλφια του ήσαν το τρέξιμο, ούτε ήτο τυχαίο το άναμα της Ολυμπιακής Φλόγας. Όλα αυτά έρχονται από πολύ μακριά ]
Η Φλόγα συμβολίζει το Ιερό Πυρ του Ηφαίστου και το δώρο του Προμηθέως προς το ανθρώπινο γένος, που έκλεψε από τον πατέρα του Δία . Στο κέντρο κάθε Ελληνικής πόλεως-κράτους είχε στηθεί βωμός που έκαιγε η ιερή φλόγα. Επίσης σε κάθε σπίτι υπήρχε η εστία-αφιερωμένη στην θεά Εστία - που έκαιγε νυχθημερόν η φωτιά προς τιμήν της θεάς , αλλά και για τις ανάγκες της οικογένειας. Επομένως η Σκυταλοδρομία ξεκίνησε από τους προϊστορικούς χρόνους σαν θρησκευτική τελετή και πέρασε και στους αθλητικούς αγώνες, που ξεκινούσαν από τον Δία και τον Κρόνο. Αυτή διεξήγετο την νύκτα, όμως συν τω χρόνω εξελίχθηκε σε ένα πολύ αγαπητό άθλημα , τη σκυταλοδρομία που αντί για δαυλό οι σκυταλοδρόμοι φέρουν σκυτάλη. Σε ειδικό κεφάλαιο γράφουμε το ιστορικό της Ιερής Φλόγας.
Το 1960 στους ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης η Φλόγα ακολούθησε το δρομολόγιο του Ελληνο/Ρωμαικού πολιτισμού , ξεκινώντας από τον Πειραιά με το πλοίο “Americo Vespucci” . Η Φλόγα πέρασε από όλα τα ιστορικά μέρη των δύο Πολιτισμών, που στην ουσία είναι ένας και μοναδικός, ο Ελληνικός, διότι ο Ρωμαϊκός-ως γνωστόν - είναι υβριδικός του Ελληνικού. Στην Ολυμπιάδα του Μεξικού το 1968 η Φλόγα ακολούθησε το δρομολόγια του Χριστόφορου Κολόμβου. Και ενώ την μεν Φλόγα υπεδέχθησαν οι λαοί της Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής με παραλήρημα ενθουσιασμού, το όνομα του Ισπανού (εκ Χίου) θαλασσοπόρου Χριστόφορου Κολόμβου, ξεσήκωσε διαμαρτυρίες μεταξύ των ιθαγενών, που το πρόσωπο του φέρνει στη μνήμη τους τη γενοκτονία της Ιουδαιοχριστιανικής Καθολικής Εκκλησίας και του βασιλιά της Ισπανίας, σε βάρος τους .
Η Φλόγα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας ταξίδευσε
1/ Στην Ελλάδα(ως εμφαίνεται στο διάγραμμα 1) και
2/ Στις πέντε ηπείρους (ως εμφαίνεται στο διάγραμμα 2)

Εδώ θα αναφερθούμε στον προφητικό λόγο του βαρώνου Pierre de Coubertin στους Αγώνες της Στοκχόλμης στις 27 Ιουνίου 1912:
«Και τώρα… μεγάλοι λαοί έχουν πάρει τον Δαυλό …και έχουν αναλάβει να διατηρήσουν και …επιταχύνουν την πολύτιμη Φλόγα. Μήπως η σύγχρονη νεολαία…αφήσει τον Ολυμπιακό δαυλό να πέσει από τα χέρια της…άλλοι νέοι λαοί στην άλλη πλευρά του κόσμου είναι προετοιμασμένοι να την πιάσουν ψηλά πάλι. Ο Ολυμπιακός δαυλός θα ακολουθήσει την πορεία του για χάρη του κόσμου με μεγαλύτερη πίστη »
Όμως αν κρίνουμε από τις σύγχρονες εξελίξεις, διαπιστώνουμε δύο αντίθετες τάσεις . Η μία είναι η τάση για την εξάπλωση της Δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο -με ό,τι καλό αυτή συνεπάγεται(ελευθερία, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια του ατόμου, ειρήνη, το μέτρον κ.ο.κ). Η άλλη τάση οδηγεί προς τον θεοκρατικό δογματισμό, τον αυταρχισμό και την βία . Η υβριδική και πολυεθνική Αμερική- πολιτιστική θυγατέρα της Ευρώπης - που βασίσθηκε και μεγαλούργησε με τις Ελληνικές πολιτιστικές αξίες τώρα έχει απαρνηθεί τις πολιτιστικές της ρίζες . Η πάλαι ποτέ φιλελεύθερη Αμερική των μεγάλων ιδεωδών και ελευθεριών έχει υποστεί μετάλλαξη σε θεοκρατική και αυταρχική Πολιτεία, που χρησιμοποιεί την επιστημονική αλήθεια για να αυξήσει την εξουσιαστική της ισχύ. Η φλόγα της Ολυμπίας και τα αθλητικά ιδεώδη έγιναν στα χέρια της εμπορεύσιμο αγαθό και η χώρα βαδίζει ολοταχώς με το κερί του Ιουδαιοχριστιανισμού και του Μεσσιανισμού προς τον νέο Μεσαίωνα. Τώρα πλέον καλούνται όλοι οι προοδευτικοί και φιλειρηνικοί λαοί του κόσμου να αρπάξουν τη σκυτάλη των αγώνων από τα δογματικά χέρια των πολυεθνικών και του ιερατείου και να την εξαγνίσουν μέσα στα ιδανικά και τις αξίες του Ολυμπιακού πνεύματος. Η Ελλάς ως θεματοφύλαξ των αγώνων, έχει υποχρέωση και καθήκον να θέσει το θέμα του επαναπατρισμού των αγώνων στην κοιτίδα τους και να τους δώσει το αρχικό τους νόημα.

Οι Επόμενοι Αγώνες

Το 2008 θα γίνει η 29η Ολυμπιάδα στο Πεκίνο, το οποίον ετοιμάζεται πυρετωδώς από τούδε.
Η ΔΟΕ ετοιμάζεται να επιλέξει μία από τις τέσσαρες Ευρωπαϊκές πόλεις ή μία Αμερικανική πόλη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012. Το Παρίσι, το Λονδίνο, η Μαδρίτη, η Νέα Υόρκη και η Μόσχα, είναι οι πέντε υποψήφιες πόλεις να διοργανώσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ η Αβάνα, η Λειψία, η Κωνσταντινούπολη και το Ρίο αποκλείστηκαν από την κούρσα της υποψηφιότητας, έπειτα από απόφαση της ΔΟΕ στη Λωζάννη. Φαβορί προβάλλει το Παρίσι, αν κρίνει κανείς από την έκθεση της επιτροπής εμπειρογνωμόνων της ΔΟΕ. Οι Γάλλοι συγκέντρωσαν υψηλή βαθμολογία στα 11 τεχνικά κριτήρια που περιλαμβάνουν τομείς από τις υποδομές έως την ασφάλεια.


ΑΘΗΝΑ 2004
Η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ


Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι Ελληνική εφεύρεση και έπρεπε να είχαν κατοχυρωθεί με πατέντα από την Ελληνική Πολιτεία να γίνονται σε μόνιμη βάση στην κοιτίδα τους την Ολυμπία,. Όμως άνθρωποι ιδεολόγοι όπως ο Βικέλλας που βιάζονταν να αναγεννήσουν το θεσμό , σε μια εποχή μάλιστα που η Ελλάς ούτε πολιτική ισχύ είχε , ούτε τα μέσα για την αναγέννηση τους αστόχησαν στην μακροπρόθεσμη προοπτική τους. Αλλά και η Ελληνική Πολιτεία τότε δεν μπόρεσε να αντιληφθεί ότι η παραχώρηση στους ξένους αυτού του προνομίου της ήτο τόσο ζημιογόνο για την χώρα, όσο και η απώλεια της Μικράς Ασίας. Μόνον ο μεγάλος οραματιστής και εθνικός ευεργέτης Ευάγγελος Ζάππας που πρώτος συνέλαβε την ιδέα για την αναγέννηση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα έθεσε σωστά το θέμα. Ωστόσο η Ελληνική Πολιτεία δεν μπόρεσε να συλλάβει το μήνυμα του.. Γιατί αν είχε κατοχυρωθεί ο θεσμός αυτός στην Ελλάδα , ίσως σήμερα ο ρους της ιστορίας για τη χώρα μας –ίσως και για τον κόσμο-να ήτο εντελώς διαφορετικός. Οι Αγώνες μπορούσαν να γίνονται στην Ελλάδα, αρχικά σε εθνικό επίπεδο και βραδύτερον σε διεθνές, όπως συνέβη το 1896. Όμως τότε έλλειπε το όραμα, η φαντασία, ο οίστρος , η αυτοπεποίθηση και η αυτογνωσία . Η Ελλάς βρισκόταν ακόμη στην πρώιμη παιδική της ηλικία και είχε πλήρη χειραφέτηση από τις ξένες "προστάτιδες"δυνάμεις, που δυστυχώς ακόμη και σήμερον αυτή η παιδική αρρώστεια δεν έχει περάσει . Ενός κακού όμως μύρια έπονται . Οταν η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή περιήλθε στους ξένους , τότε αυτή όχι μόνον περιέφερε τους Ολυμπιακούς Αγώνες δίκην περιοδεύοντος θιάσου-από πρωτεύουσα σε πρωτεύουσα-αλλά τους οδήγησε και σε ωφελιμιστικούς δρόμους , απογυμνώνοντας τους απο τα ιδανικά και τις αξίες που αντιπροσώπευαν. Όμως η αναφορά στα σφάλματα του παρελθόντος είναι παραγωγική μόνον για την αποφυγή παρόμοιων σφαλμάτων στο παρόν και για την χάραξη της πορείας των Αγώνων στο μέλλον. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες πρέπει να επανέλθουν στην Ελλάδα και μάλιστα στην Ολυμπία .


Η Κόκα Κόλα τρώει την Αθήνα

Σύμφωνα με την Ελληνική Αρχαιολογία (Μυθολογία) όταν οι Άτλαντες έγιναν πανίσχυροι και αλαζώνες , επετέθησαν κατά των Αθηναίων. Η έκβαση του πολέμου εκείνου δεν είναι γνωστή , διότι κατεστράφησαν οι ιστορικές πηγές . Όμως γνωρίζουμε ότι ο Δίας συγκάλεσε το συμβούλιο των θεών του Ολύμπου και έβγαλε καταδικαστική απόφαση κατά των Ατλάντων, διότι διέπραξαν Υβριν. Μολονότι δε τα αποτελέσματα δεν είναι γνωστά, είναι γνωστή η καταστροφή της Ατλαντίδος , που αποδίδεται στον παγκόσμιο συμπαντικό νόμο. Αυτός διέπει τα πάντα, τιμωρεί τους Υβριστές και τελικά επανορθώνει την συμπαντική ισορροπία . Τηρουμένων των αναλογιών οι Νέο-Ατλαντες (Αμερικανοί) με την ισχύ του χρήματος αφαίρεσαν το ιστορικό δικαίωμα των Αθηνών να πραγματοποιήσουν τους Αγώνες του 1996, 100ή (εκατοστή) επέτειο από της επανενάρξεως των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Κανονικά οι αγώνες του 1996 έπρεπε να γίνουν στην Αθήνα για να τιμήσουν την επέτειο της πρώτης εκατονταετίας από της πραγματοποιήσεως των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 στην Ελλάδα. Όμως η πολυεθνική Κόκα Κόλα του δολαρίου και της αλαζωνίας αποδείχθηκε ισχυρότερη από οποιουσδήποτε ιστορικούς , συναισθηματικούς και αξιακούς παράγοντες και επέβαλε σαν τόπο διεξαγωγής των την Ατλάντα αντί των Αθηνών. Ισως όμως καλύτερα γιατί δεν θα προλαβαίναμε να ετοιμασθούμε . Τότε δεν είχαμε ίσως αντιληφθεί τις δυσκολίες και τα προβλήματα που θα προέκυπταν, τα οποία αντιμετωπίσαμε στην πράξη το 2004.

Χρειάζεται τομή του θεσμού

Η Ελλάς παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Ελληνικού λαού δεν μπορεί να παρουσιάσει τεχνολογικές ανανεώσεις , όπως συνέβη με άλλες πλούσιες χώρες. Ομως είναι σε θέση να κάνει μια ριζική τομή με την αναβίωση των χαμένων ηθικών αξιών . Μπορεί να ανανεώσει τα ιδανικά και τις αξίες, βάζοντας τα σε νέες ηθικές βάσεις. Τούτο μπορεί να γίνει με την εισαγωγή θεσμών και αξιών του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος , που τόση ανάγκη τους έχει σήμερον ο κόσμος, όπως λ. χ ο θεσμός της Εκκεχειρίας, της αποεμπορευματοποίησης και του «εύ αγωνίζεσθαι» . Αυτά τα μηνύματα χωρίς μεγάλα έξοδα μπορούσςαν να περάσουν στον κόσμο και θα ήσαν ευνοικά για την ανθρωπότητα . Αυτή θα ήτο η μεγαλύτερη συμβολή της χώρας μας στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ομως η ευκαιρία χάθηκε. Οι αγώνες έγιναν με επιτυχία μεν αλλα χωρίς κενοτόμες βελτιώσεις

Να λάμψει η Αλήθεια

. Στις ιστοσελίδες του Αθήνα 2004 υπήρχαν αρκετές και λίαν σοβαρές ανακρίβειες που φανερώνουν αν μη τι άλλο ασέβεια προς την ιστορική αλήθεια όπως αναφέρεται στην Αρχαιολογία των Ελλήνων. Μεταξύ των άλλων ψευδών και ανακριβειών επισημαίνουμε την σπουδαιοτέρα ότι
Πρώτον :« την ιδέα των αγώνων πήραν οι Ελληνες από τα παίγνια της Ανατολής» Τούτο είναι αντίθετο με τις συντριπτικές ιστορικές μαρτυρίες και τα ιστορικά και προιστορικά δεδομένα.
Δεύτερον Αναφέρεται στην σελίδα ότι: «Η Αθήνα Διοργανώτρια Πόλη...…τη χώρα που γεννήθηκαν (οι αγώνες) πριν από 2.000 και πλέον χρόνια»
Να υποθέσουμε ότι δεν εγνώριζαν ότι επισήμως και ιστορικώς οι Ολυμπιάδες αρχίζουν από το 776 π. Χ ; Στην πραγματικότητα αυτές ξεκίνησαν στους προιστορικούς χρόνους, δηλαδή προ 45.000 ετών περίπου Προ Εποχής, Αλλά ας δεχθούμε ως ημερομηνία ενάρξεως το 776π.Χ ως «πολιτικώς ορθή» . Αρα γεννήθηκαν πριν 2.778 χρόνια Π. Ε και όχι 2000 χρόνια όπως ανακριβώς ενεγράφη στην ιστοσελίδα του Αθήνα 2004 . Κι’ αν αυτό γίνεται από τους ξένους είναι αναμενόμενο , διότι όπου κι’ αν γυρίσεις ψέμματα θα ακούσεις από όλους και για όλα κι ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Ελλάδα. Τι να τους κάνουμε λοιπόν τους Μπερνάλ που ψευδολογούν για την δήθεν «Μαύρη Αθηνά» , ή τους Σκοπιανούς που παρουσιάζονται ως κληρονόμοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου , αφού έχουμε τους εντόπιους «φοινικιστές» και παραχαράκτες της ιστορίας και προιστορίας . Αυτοί οδηγούν τους Ελληνες και την διεθνή κοινότητα στην παραπληροφόρηση και στην απαξίωση των Ολυμπιακών Αγώνων . Προφανώς, αυτοί δεν ενδιαφέρονται για την ιστορική αλήθεια αλλά για το «πολιτικώς ορθόν» , όπως το εννοεί ο Χένρυ Κίσσιγκερ και η διεθνής εξουσία .
[Οι Ελληνικοί Αγώνες και τα Αιγυπτικά Παιχνίδια
Για να πληροφορηθούν οι Ελληνες τι είδους παιχνίδια πήραμε από τους Αιγυπτίους θα αναφερθεί το εξής γεγονός. Στην Πάπρυμιν της Αιγύπτου κατά την διάρκεια της γιορτής του Αρη συγκεντρούντο ροπαλοφόροι στο ναό , ενώ άλλοι ροπαλοφόροι συνόδευαν την πομπή με το άγαλμα του θεού, το οποίον έσυρον οι Ιερείς. Όταν έφθανε η πομπή στο ναό ελάμβανε χώρα άγρια ροπαλομαχία, μεταξύ πολλών χιλιάδων ανθρώπων, και άλλοι εφονεύοντο , ενώ άλλοι ετραυματίζοντο. Κατά τις μαρτυρίες εκ της ροπαλομαχίας εφονεύοντο πολλοί, διότι έτσι ήθελε ο θεός. Μήπως η ροπαλομαχία των Αιγυπτίων είναι το προίμιο των Ολυμπιακών Αγώνων ;]

Η Αθήνα Διοργανώτρια Πόλη

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1997 στην Λωζάνη της Ελβετίας , η Αθήνα επελέγη να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Την ίδια ημέρα υπεγράφη το Συμβόλαιο Διοργανώτριας Πόλης για τους Αγώνες της 28 ης Ολυμπιάδος. Ετσι ξεκίνησε η έστω και προσωρινή επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων στην πατρίδα τους τον Αύγουστο του 2004, μετά από 108 χρόνια απο τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 και 2778 χρόνια Π. Ε. Η Οργανωτική Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων ΑΘΗΝΑ 2004 ήτο υπεύθυνη για την προετοιμασία και διοργάνωση των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων 2004. Το ζητούμενο ήτο να διοργανώσει Μοναδικούς Αγώνες με Ανθρώπινο Μέτρο και να εισάγει τις Ηθικές Αξίες που τους λείπουν. Για να επιτύχει την αποστολή της , η ΑΘΗΝΑ 2004 συνεργάσθηκε με την Ελληνική Κυβέρνηση , τα εμπλεκόμενα υπουργεία και την τοπική αυτοδιοίκηση, ώστε να διασφαλισθεί η τεχνική αρτιότητα των Αγώνων. Η ΑΘΗΝΑ 2004 συνεργάσθηκε επίσης στενά και με την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή(ΔΟΕ) για τα οργανωτικά θέματα που άπτοντο των Αγώνων και ευρίσκετο σε συνεχή επαφή με τις Διεθνείς και Εθνικές Αθλητικές Ομοσπονδίες, όπως και με Μη – Κυβερνητικούς Οργανισμούς οι οποίοι συμμετείχανν στην προετοιμασία των Αγώνων.

Μοναδικοί Αγώνες με Ανθρώπινο Μέτρο

Το 2004 αθλητές από όλα τα κράτη θα ενώθηκαν στην Ελλάδα για να συναγωνισθούν ειρηνικά. Οι Αγώνες στην Ελλάδα συνεδύαζαν την ιστορία, τον πολιτισμό και την ειρήνη με τον αθλητισμό και τον Ολυμπισμό. Η Ελλάδα φιλοδόξησε να φιλοξενήσει Μοναδικούς Αγώνες με Ανθρώπινο Μέτρο, εμπνέοντας την ανθρωπότητα να καλωσορίσει να χαρεί και να γιορτάσει τα Ολυμπιακά Ιδεώδη.
Φιλοδόξησε ακόμη να
1/ Διοργανώσει τεχνικά άρτιους Αγώνες και να παρέξει στους άθλητές τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για να αγωνισθούν
2/ Να παρέξει σε αθλητές, θεατές και τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο μιάς Μοναδικής Ολυμπιακής Εμπειρίας, που θα αποτελέσει σημείον αναφοράς για το Ολυμπιακό Κίνημα, αφήνοντας μια μοναδική κληρονομιά.
3/ Να παρουσιάσει και προωθήσει τα Ολυμπιακά Ιδεώδη με σύγχρονο τρόπο, μέσα από τα Ελληνικά σύμβολα των Αγώνων.
4/ Να προωθήσει και εφαρμώσει η διεθνής κοινότης την Ολυμπιακή Εκκεχειρία, μέσω της Λαμπαδηδρομίας.
5/ Να ελέγξει την εμπορική διάσταση των Αγώνων σε ανεκτά όρια.
6/ Να αναδείξει και προβάλει την πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά της Ελλάδος με σύγχρονο τρόπο και μέσα.
7/ Να επιδείξει τα επιτεύγματα της σύγχρονης Ελλάδος και των δυνατοτήτων της για το μέλλον.
8/ Να προστατεύσει και αναδείξει το φυσικό και οικολογικό περιβάλλον
9/ Να διασπείρει τα ωφελήματα από την προετοιμασία των Αγώνων σε όλη την Ελλάδα.
Αυτά φιλοδόξησε να κάνει η ΑΘΗΝΑ 2004 αλλά αν δεν τα πέτυχε όλα τουλάχιστον πέτυχε να οργανώσει άριστους αγώνες χωρίς απρόοπτα, αλλά με τεράστιο οικονομικό κόστος. Ολοι οι Ελληνες σταθήκαμε στο πλευρό της. Όμως εμείς θα θέλαμε την διασπορά των Αγώνων σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος και όχι κατ’ αποκλειστικότητα στην Αθήνα, γεγονός που στέρησε την επαρχία των πολλαπλών ωφελημάτων εκ των Αγώνων. Επίσης θέλουμε να επισημάνουμε ότι η Ελληνική Αρχαιολογία , την οποία σκοπίμως και εκ του πονηρού απεκάλεσαν «Μυθολογία» μπορεί να μέγιστα να προσφέρει υψηλά ιδανικά, ηθικές αξίες και σύμβολα, που σήμερα αποζητά ως διψώσα έλαφος το θέρος, για να τα απολαύσει η ανθρωπότης. Ως ένα βαθμό αυτά χρησιμοποιήθηκαν στην εναρκτήρια εορτή.

Τα Αθλήματα

Κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα τον Αύγουστο του 2004, θα διεξήχθησαν 28 αθλήματα. Αυτά είναι
1/ Υγρός Στίβος 15/ Χόκευ
2/ Τοξοβολία 16/ Τζούντο
3/ Στίβος 17/ Μοντέρνο Πένταθλο
4/ Αντιπτέριση 18/ Κωπηλασία
5/ Μπέιζμπολ 19/ Ιστιοπλοία
6/ Καλαθοσφαίριση 20/ Σκοποβολή
7/ Πυγμαχία 21/ Σοφτμπολ
8/ Κανόε/Καγιάκ 22/ Επιτραπέζια Αντισφαίριση
9/ Ποδηλασία 23/ Ταεκβοντο
10/ Ιππασία 24/ Αντισφαίριση
11/ Ξιφασκία 25/ Τρίαθλο
12/ Ποδόσφαιρο 26/ Πετοσφαίριση
13/ Γυμναστική 27/ Αρση Βαρών
14/ Χειροσφαίριση 28/ Πάλη

Τα 28 αθλήματα συμπεριλαμβάνουν εν συνόλω 37 αγωνίσματα. Τα αγωνίσματα είναι μέρος του αθλήματος και μπορεί να περιλαμβάνουν ένα ή και περισσότερα είδη του αθλήματος. Για παράδειγμα στον Υγρό Στίβο έχουμε τέσσαρες υποκατηγορίες αθλημάτων: Κολύμβηση , Καταδύσεις, Υδατοσφαίριση και Συγχρονισμένη Κολύμβηση.
Το άθλημα πρέπει να διεξάγεται από άνδρες σε τουλάχιστον 75 χώρες και σε 4 ηπείρους και από γυναίκες σε τουλάχιστον 40 χώρες και σε 3 ηπείρους

Οργανωτική Επιτροπή

Η Αθήνα 2004 διοικήθηκε από ένα 17 μελές Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίον συνήρχετο σε τακτική ή ευρεία σύνθεση. Υπο την τακτική του σύνθεση συνέρχεται τουλάχιστον τρεις φορές το μήνα και ασκούσε τα καθήκοντα του με βάση το Ελληνικό Εταιρικό Δίκαιο( Πρόσφατη τροποποίηση του Νόμου 2190/1920) με μόνη εξαίρεση τις εξουσίες του που ασκούνται υπό ευρεία σύνθεση του. Για τις συγκεκριμένες εξουσίες και διαδικασίες του Προέδρου του Διευθύνοντος Συμβουλίου αποφάσιζε ο Πρωθυπουργός. Το Διοικητικό Συμβούλιο υπο την ευρεία του σύνθεση συνέρχετο τουλάχιστον μία φορά το μήνα και ενέκρινε τις κατευθύνσεις της γενικής πολιτικής, τον προυπολογισμό,τις αναθεωρήσεις, τις υπερβάσεις, τους ισολογισμούς και αποφάσιζε για τα οικονομικά θέματα. Πρόεδρος του ΑΘΗΝΑ 2004 ήτο η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου, η οποία παρά τις όποιες επικρίσεις ανταποκρίθηκε πλήρως στα καθήκοντα της.

Ανάλυση Προυπολογισμού ΑΘΗΝΑ 2004

Ο παρατιθέμενος Προυπολογισμός(Π/Υ) είναι ο αρχικός και ενδεικτικός , Αυτός παραβιάσθηκε κατάφωρα με αποτέλεσμα να υπάρχει τόσο χάος στον Π/Υ του Αθήνα 2004, ώστε ακόμη και σήμερον (15/8/2007) να μην είναι δυνατόν να δοθεί ο ακριβής Π/Υ. Και τούτο διότι στον γενικό Π/Υ του 2004 περιελήφθησαν και έργα που δεν ήσαν για τους αγώνες, αλλά για την βελτίωση των συγκοινωνιών, του περιβάλλοντος, της ασφάλειας και άλλων τομέων του δημόσιιου βίου.



Αρχή φόρμας

Οικονομικά Στοιχεία






Ο προϋπολογισμός της ΑΘΗΝΑ 2004

Σημείωση: τα νούμερα θα διαφοροποιηθούν με την πάροδο του χρόνου

Προϋπολογισμός Αγώνων - Σύνολο Εσόδων ΑΘΗΝΑ 2004: EUR 1.962 ΔΙΣ.

Τελευταία ενημέρωση Δεκέμβριος 2001






Ητοι :

1/ Εισιτήρια Ε 183 εκατ. 9,3%
2/ Συμμετοχή Ελληνικού Δημοσίου Ε 235 εκατ. 12 %
3/ Μάρκετιν (Χορηγίες εμπορικών Προιόντων Ε 544 εκατ. 27, 7%
4/ Τηλεοπτικά δικαιώματα Ε 736 εκατ. 37, 5%
5/ Λοιπά Εσοδα Ε 264 εκατ. 13,5%

Η Χορηγία στην Ελλάδα

Η χορηγία καθιερώνεται ως θεσμός στην αρχαία Ελλάδα. Οι εύποροι Αθηναίοι της εποχής συμμετείχαν στα έξοδα του κράτους και συνεισέφεραν οικονομικά σε αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Το κράτος αναγνώριζε τη συμβολή τους και χάραζε το όνομά τους σε μαρμάρινες πλάκες. Η πράξη αυτή αποτελούσε ένδειξη σεβασμού και τύγχανε καθολικής αναγνώρισης από τους πολίτες. Η Διεύθυνση Χορηγιών της ΑΘΗΝΑ 2004, λαμβάνοντας υπόψη αυτήν την κληρονομιά, εξασφαλίσει χορηγίες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ συγχρόνως υπόσχεται ότι θα ελέγξει την εμπορική πτυχή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Επιπλέον, η διεύθυνση εγγυάται τις μεγαλύτερες δυνατές αποδόσεις για τους χορηγούς και αναπτύσσει ισχυρούς δεσμούς με την επιχειρηματική κοινότητα.

Χορηγικό Πρόγραμμα ΑΘΗΝΑ 2004

Ο ισοσκελής προϋπολογισμός της ΑΘΗΝΑ 2004 ανέρχεται σε 1,962 δισ. Ευρώ. Τα έσοδα της ΑΘΗΝΑ 2004 από χορηγίες ανέρχονται σήμερα σε 448,1 εκατομμύρια Ευρώ:
213,3 εκατομμύρια Ευρώ προέρχονται από τους πρώτους επτά Μεγάλους Εθνικούς Χορηγούς
Περίπου 234,7 εκατομμύρια Ευρώ θα προέλθουν από το Πρόγραμμα TOP V (Διεθνείς Χορηγοί)


Πολιτισμός και Τελετές

Με το πρόγραμμα ΑΘΗΝΑ 2004- Πολιτισμός η Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων έστειλε το μήνυμα πως ο Αθλητισμός είναι Πολιτισμός. Μέσα σ’αυτά τα πλαίσια οργάνωσε πολιτιστικές εκδηλώσεις και κάλεσε τους ανθρώπους του πολιτισμού να υπερβούν τις ανθρώπινες δυνατότητες τους και να δημιουργήσουν κάτι το πολύ ωραίο και μεγαλειώδες. [Ανταποκρινόμενος σ’ αυτό το εθνικό κάλεσμα ανέλαβε και ο υποφαινόμενος με τις ταπεινές του δυνάμεις να γράψει για την σημασία των Ολυμπιακών Αγώνων από την Προιστορία ως σήμερον.] Η ΑΘΗΝΑ 2004 πρότεινε μια νέα σχέση του Ολυμπισμού με τον Πολιτισμό και τοποθέτησε στο κέντρο των δράσεων τον Ανθρωπο. Με το πρόγραμμα αυτό επιδιώχθηκε:
1/ Η προώθηση των νέων καλλιτεχνών
2/ Η συνεργασία Ελλήνων και ξένων δημιουργών
3/ Η διάδοση των μηνυμάτων των Ολυμπιακών Αγώνων.

Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια προβλέπεται να γίνουν τελετές απονομής μεταλλίων και υποδοχής των Εθνικών Ομάδων στο Ελληνικό έδαφος.

Περιβάλλον

Ένα από τα κεντρικά σημεία της φιλοσοφίας των Αγώνων της Αθήνας ήτο ο σεβασμός και η βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών στην πόλη. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας θα διεξήχθησαν υπό συνθήκες οι οποίες διασφάλισαν ως ένα βαθμό την φροντίδα για τα περιβαλλοντικά θέματα, χωρίς όμως και να εκμεταλλευθούν πλήρως την ευκαιρία που εδόθη για την αναβάθμιση του. Στην Αθήνα το 2004 η γιορτή της ανθρωπότητας έπρεπε να γίνει και γιορτή του περιβάλλοντος, σε μια σχέση αμφίδρομη, όμως υστέρησε σ'αυτό. "Η φύση μας παρέχει τη ζωή και εμείς πρέπει να την φροντίζουμε" δεν έγινε πράξη. Το περιβάλλον είναι το σπίτι μας και πρέπει να το σεβόμαστε και να το φροντίζουμε παντοιοτρόπως, κι' αυτό παραμελήθηκε. Η Ελληνική φύση είναι η ημερότερη και ομορφότερη, είναι η φύση του μέτρου και της αρμονίας και έπρεπε να την αναδείξουμε, αλλά εις μάτην. Εξ άλλου και ο άνθρωπος σαν αθλητικό ον είναι μέρος της φύσεως. Από την άποψη αυτή οι αθλητικές εγκαταστάσεις ήλθαν σε αντίθεση με το φυσικό περιβάλλον και δεν εναρμονίσθησαν πλήρως με αυτό. Το μήνυμα για το περιβάλλον έπρεπε να είναι ένα από τα δυνατότερα μηνύματα , αλλά δεν έγινε η Πράσινη Ολυμπιάδα , όπως ανεμένετο.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 ήτο μια μοναδική ευκαιρία για την αναβάθμιση και της λεηλατημένης γης της Αττικής , με την ανάπλαση των χώρων πρασίνου και το δενδροφύτεμα της . Εξ αυτών ούτε οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις δεν δενδροφυτεύθηκαν . Υπήρχε προγραμματισμός να φυτευτούν περίπου 300.000 νέα δένδρα, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο θάμνοι και 11 εκατομμύρια δενδρύλλια. Ο προγραμματισμός δεν πραγματοποιήθηκε ελλείψει πολιτικής βουλήσεως .Στα πλαίσια της Ολυμπιάδος η Αθήνα είχε αναλάβει μια σειρά περιβαλλοντικών πρωτοβουλιών και προγραμμάτων όπως
1/ Χώροι Ολυμπιακού πρασίνου
2/ Περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των πολιτών
3/ Διαχείριση και ανακύκληση των απορριμάτων
5/ Φιλικά προς το περιβάλλον οχήματα
6/ Ορθολογική Διαχείριση Νερού
7/ Ολυμπιακή Περιβαλλοντική Συμμαχία
8/ Προστασία και ενίσχυση της Βιοποικιλότητος
9/ Χρήση υλικών και πρακτικών φιλικών προς το περιβάλλον
10/ Χρήση νέων ενεργειακών τεχνολογιών και πρακτικών εξοικονόμησης ενέργειας
11/ Προστασία Φυσικών Πόρων

Εξ αυτών όλα έμειναν στα χαρτιά και ουδέν προωθήθηκε.

Ετσι οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας δεν άφησαν πίσω τους μια θετική εικόνα, αλλά μιά κραυγή απελπισίας για την προώθηση της ερήμωσης του πλανήτη μας.
Στην θεωρία και στην ρητορική καλά τα πήγαμε , διότι στην πράξη το ΥΠΠΟ έδωσε το πράσινο φως –παρά τις ποικίλες διαμαρτυρίες της αρχαιολογικής υπηρεσίας , φορέων , και ιδιωτών - για την ίδρυση του Κωπηλατοδρομίου πάνω στο πολεμικό πεδίο της ένδοξης Μάχης του Μαραθώνος και επάνω σε προιστορικά αρχαιολογικά ευρήματα. Αλλοίμονον , η «μηχανή αποψιλώσεως και τσιμεντοποιήσεως» του δάσους είναι απείρως ταχύτερη της μηχανής δενδροφυτεύσεως. Η Ολυμπιακές Κατασκευαστικές είναι ισχυρότερες από τους Ολυμπιακούς αγώνες. Ετσι το δάσος εξαφανίζεται , κόβοντας ακόμη και το κλαρί που καθόμαστε..


Εθελοντισμός

Οι Εθελοντές υπήρξε η κινητήρια δύναμη και η ψυχή των Αγώνων. Είναι οι άνθρωποι που βοήθησαν τα μέγιστα τους αθλητές, επισκέπτες και θεατές, κατά την διάρκεια των Αγώνων . Στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης συμμετείχαν 34.548 εθελοντές , στην Ατλάντα 60.422 και στο Σίδνευ 47.000 εθελοντές. Ανώτερος αριθμός εθελοντών βοήθησε στην τέλεση των Αγώνων της Αθήνας το 2004. Χωρίς αυτούς του εθελοντές οι αγώνες θα ήσαν αδύνατοι.

Σύμβολα των Αγώνων

Το επίσημο έμβλημα των αγώνων ήτο ο δάφνινος κότινος(στεφάνι) μέσα σε φόντο γαλάζιο και κάτω οι 5 Ολυμπιακοί κύκλοι , οι οποίοι συμβολίζουν την συνένωση των πέντε ηπείρων. Μεταξύ του στεφάνου και των κύκλων ήτο γραμμένη η ένδειξη ΑΘΗΝΑ 2004

Οι Κούκλες

Για μασκότ επελέγησαν δύο κούκλες απο την αρχαία Ελλάδα , οι οποίες όμως κακοποιήθηκαν βαναύσως και το χειρότερο δόθηκαν σ’ αυτά τα ονόματα των δύο πιο ένδοξων και όμορφων θεών του Ελληνικού Πανθέου:
Πρώτον . Της Αθηνάς, θεάς της σοφίας και προστάτιδος των Αθηνών και
Δεύτερον. Φοίβου-Απόλλωνα θεού του πνευματικού φωτός.
Θαρρείς και χάθηκαν σωρεία αρχαίων αθλητικών μορφών με καλλίγραμμα σώματα και αλκή . Αν πάλι ήθελαν σατυρικές μορφές μπορούσαν να επιλέξουν τους σατύρους κλπ. Ετσι οι αρμόδιοι των Αγώνων θέλησαν να συνδέσουν την Ελληνική Ιστορία με τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τα δύο αδέλφια , σύμβολα της Ολυμπιακής Ιδέας της αδελφοσύνης όλων των ανθρώπων και του κόσμου. Ο Ελληνικός λαός άσκησε κριτική στις επιλεγείσες κούκλες, πρώτον διότι δεν έγινε με κάποια έστω σφυγμομέτρηση του κοινού αν συμφωνεί με την ιδέα, και δεύτερον διότι οι φιγούρες ήσαν κακόγουστες . Αυτές έπασχαν από πλατυποδία και ανεγκεφαλισμό και εστερούντο ομορφιάς και αρμονίας. Επί πλέον διέθεταν 4 δάκτυλα στα πόδια , εις τρόπον ώστε να τις κάνουν υπερφυσικές (όπως τα καλλικατζαράκια) και όχι φυσικά όντα . Εκτός κι’ αν νόμιζαν ότι το ωραίο βρίσκεται στην τερατογένεση. Οι κούκλες με τα ψευδεπίγραφα ονόματα , «Φοίβος» και η «Αθηνά», δεν αντιπροσώπευαν τον ωραίο και αληθινόν Ελληνικόν κόσμον . Ησαν μέρος ενός άλλου συστήματος ιδεών που αντιμάχεται το φυσικό, το ωραίο και το αληθινό, Ησαν παραποίηση και παραχάραξη της ιστορίας, προβάλλοντας υπερφυσικές και αποκρουστικές μορφές . Επομένως τα μασκότ δεν εξέφραζον τον Ελληνικό χαρακτήρα των Αγώνων, γι’ αυτό και ο Ελληνικός λαός δεν τα αγκάλιασε , αλλά τα περιφρόνησε σαν ξενόφερτα στον Πολιτισμό μας.

ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΣΤΙΒΟΥ

Στην Ελλάδα

Πρωταρχικό ρόλο στον Αθλητισμό διεδραμάτισε ο ΣΕΓΑΣ . Ητο η πρώτη ομοσπονδία που ιδρύθηκε στην Ελλάδα την 12 ην Ιανουαρίου 1897, ήτοι πριν 104 χρόνια . Το πρώτο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα έγινε το 1896 προκειμένου να προκριθούν οι Ελληνες αθλητές για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι Ελληνες αθλητές που κατέκτησαν μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες είναι οι εξής:
ΛΟΥΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ, Μαραθώνιος, 1ος, 1896, Αθήνα
ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ, Μαραθώνιος 2ος, 1896, Αθήνα
ΓΚΟΥΣΚΟΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ, Σφαιροβολία, 2 ος 1896, Αθήνα
ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, Δισκοβολία, 2 ος, 1896, Αθήνα
ΒΕΡΣΗΣ ΧΩΤΗΡΙΟΣ, Δισκοβολία , 3ος, 1896, Αθήνα
ΔΑΜΑΣΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ , Επί κοντώ, 3 ος, 1896, Αθήνα
ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, Επί κοντώ, 3 ος , 1896, Αθήνα
ΞΥΔΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, Επί κοντώ, 3 ος , 1896, Αθήνα
ΠΕΡΣΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, Τριπλούν, 3ος, 1896, Αθήνα
ΠΑΠΑΣΙΔΕΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ , Σφαιροβολία, 3ος, 1896, Αθήνα
ΓΟΛΕΜΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, 800μ, 3ος, 1896, Αθήνα
ΤΣΙΚΛΗΤΗΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, Μήκος άνευ φοράς, 2ος, 1908, Λονδίνο
ΤΣΙΚΛΗΤΗΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ , Μήκος άνευ φοράς , 1ος , 1912, Στοκχόλμη
ΔΩΡΙΖΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ, Σφαιροβολία με δύο χέρια, 3 ος, 1912, Στοκχόλμη
ΡΟΥΜΠΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, Επί κοντώ, 3ος, 1956, Μελβούρνη
ΠΑΤΟΥΛΙΔΟΥ ΒΟΥΛΑ , 100μ , Εμπόδια, 1 η 1992,Βαρκελώνη
ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΝΙΚΗ, Υψος, 2 η, 1996, Ατλάντα
ΚΩΣΤΑΣ ΚΕΝΤΕΡΗΣ, 200μ, 1ος, 2000 , Σίδνευ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΑΝΟΥ, 100μ , 2η, 2000, Σίδνευ
ΜΙΡΕΛΑ ΜΑΝΙΑΝΙ-ΤΖΕΛΙΛΙ ,Ακοντισμός 2η, 2000, Σίδνευ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΕΛΣΙΔΟΥ , Δισκοβολία, 2η, 2.000, Σίδνευ

Ο ΣΤΙΒΟΣ

Τα Αθλήματα στίβου χωρίζονται σε δύο μεγάλες ενότητες, στα αγωνίσματα που διεξάγονται εντός του Σταδίου και στα αγωνίσματα που διεξάγονται εκτός του Σταδίου. Στα δεύτερα συμπεριλαμβάνεται ο Μαραθώνιος και το Βάδην.
Τα αγωνίσματα του Στίβου και του Βάδην(αφετηρία και τερματισμός) έλαβαν χώρα στο Ολυμπιακό Στάδιο, που βρισκόταν στο Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθήνας και του Μαραθωνίου δρόμου, στην κλασσική διαδρομή που διέτρεξε και ο Μαραθωνοδρόμος Φιδιππίδης.
Ιδιαίτερη αξία για την Ελλάδα είχαν ο Μαραθώνιος , ο Δρόμος των 200μ , το Αλμα, η Σφαίρα, το Ακόντιον, η Πάλη και η Πυγμή, λόγω ιστορικών αναφορών που εμπεριέχουν από την αρχαία Ελλάδα.

Μαραθώνιος Δρόμος

Τα αγωνίσματα του στίβου συναντώνται στο βάθος του χρόνου και ταυτίζονται με τη μακραίωνη Ελληνική ιστορία.
Στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της Νεότερης Ιστορίας (Αθήνα 1896 μ.Χ.), τα αγωνίσματα του στίβου που διεξήχθησαν στο ιστορικό μαρμάρινο Στάδιο ήταν: δρόμος 100 μ., δρόμος 1.500 μ., 110 μ. με εμπόδια, μαραθώνιος δρόμος, άλμα σε μήκος, άλμα τριπλούν, άλμα επί κοντώ, δισκοβολία, σφαιροβολία, ύψος.
Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου (ΙAAF) ιδρύθηκε το 1912. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία απαρτίζεται από 210 μέλη και τα κεντρικά γραφεία της εδρεύουν στο Μονακό.

Στο Αγωνιστικό Πρόγραμμα περιελάμβανε τα παρακάτω αγωνίσματα:

'Aνδρες: Δρόμοι (100μ, 200μ, 400μ, 800μ, 1.500μ, 5.000μ, 10.000μ, 110μ εμπόδια, 400μ εμπόδια,3.000μ με φυσικά εμπόδια steeple, 4x100μ σκυταλοδρομία, 4x400μ σκυταλοδρομία), 'Aλματα (άλμα εις ύψος, άλμα επί κοντώ, άλμα εις μήκος, άλμα τριπλούν), Ρίψεις (σφαιροβολία, δισκοβολία, σφυροβολία, ακοντισμός), Δέκαθλο και Αγωνίσματα Έκτος Σταδίου (20χλμ βάδην, 50χλμ βάδην, μαραθώνιος.

Γυναίκες: Δρόμοι (100μ, 200μ, 400μ, 800μ, 1.500μ, 5.000μ, 10.000μ, 100μ εμπόδια, 400μ εμπόδια,


Οι σημαντικότερες μορφές του Παγκόσμιου Στίβου ήσαν :

'Aνδρες: Τζέσσε Όουενς (ΗΠΑ) 100μ, 200μ, Μήκος, Καρλ Λιούϊς (ΗΠΑ) 100μ, 200μ, Μήκος, Αλμπέρτο Χουαντορένα (Κούβα) 400μ, 800μ, Πάαβο Νούρμι (Φινλανδία) 1.500μ, 5.000μ, 10.000μ, Εμίλ Ζάτοπεκ (Τσεχοσλοβακία) 5.000μ, 10.000μ, μαραθώνιος, Βλάντιμιρ Κουτς (Σοβιετική Ένωση) 5.000μ, 10.000μ, Λάασε Βίρεν (Φινλανδία) 5.000μ, 10.000μ, Αμπέμπε Μπεκίλα (Αιθιοπία) Μαραθώνιος, Ντικ Φόσμπερι (ΗΠΑ) Ύψος, Μπομπ Μπίμον (ΗΠΑ) Μήκος, Βίκτωρ Σανέγιεφ (Σοβιετική Ένωση) Τριπλούν, Αλ Έρτερ (ΗΠΑ) Δισκοβολία, Γιαν Ζελέζνι (Τσεχία) Ακοντισμός, Ντεϊλι Τομπσον (Μ. Βρετανία) Δέκαθλο.

Γυναίκες: Φάνι Μπλανκερς Κόεν (Ολλανδία) 100μ, 200μ, 80μ εμπόδια, Βίλμα Ρούντολφ (ΗΠΑ) 100μ, 200μ, Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ (ΗΠΑ) 100μ, 200μ, Ιρένα Σεβίνσκα-Κιρζεσταϊν (Πολωνία) Μήκος, 200μ, 400μ, Γιολάντα Μπάλας (Ρουμανία) Ύψος, Τζάκι Τζοϊνερ-Κέρσι (ΗΠΑ) Έπταθλο, Μήκος, Μάριον Τζοουνς (ΗΠΑ) 100μ, 200μ, Μήκος




ΟΙ  ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ  ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑN  ΩΣ  ΣΗΜΕΡΟΝ

ΕΠΙΛΟΓΟΣ


            Το πόνημα τούτο έγινε για δύο κυρίως λόγους :
α/ σαν ελαχίστη συμβολή στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004
β/ για την κατάρριψη των ανακριβειών και ψευδολογιών σχετικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η Ιστορία καρκινοβετεί , παραχαράσσεται ή στραγγαλίζεται εις χείρας ύπουλων  και καταχθονίων διωκτών της , ως εμφαίνεται στην διαμαρτυρία ερευνητών της όπως ο διακεκριμένος ανθρωπολόγος κ. Αρης Πουλιανός , ο συγγραφεύς και ερευνητής  της Προιστορίας Σ. Β Σέραμ κ. α. Ο τελευταίος στο βιβλίο του «Θεοί, Τάφοι, και Σοφοί» επικρίνει χωρίς καμίαν επιφύλαξη τόσον τους Αμερικανούς όσον και τους Ευρωπαίους αρχαιολόγους και άλλους ειδικούς επιστήμονες, διότι, ενώ ερεύνησαν και ερευνούν επισταμένως τις χώρες της Μεσοποταμίας και ιδιαιτέρως την Αίγυπτον, αποφεύγουν να ασχοληθούν και δεν ερευνούν   τις χώρες της Κεντρικής Αμερικής που έζησαν  και ανεπτύχθησαν γηγενείς αρχαίοι  πολιτισμοί των Ινκας,   Ατζέκων,   Τολτέκων και   Μάγυας, και όπου δημιουργήσαν αξιολόγους παλαιούς πολιτισμούς.  Το πιό περίεργο όμως με τους Ινκας, Ατζέκους και Μάγυας είναι, ότι πολλά από τα διασωθέντα κτίσματα αυτών των λαών και κυρίως των Ινκας,   θυμίζουν χωρίς καμίαν αμφισβήτηση  ρυθμούς της Μινωικής Κρήτης και του Βυζαντίου του 4ου και του 5ου αιώνος μ. Χ, χρονική περίοδος ανάπτυξης   των πολιτισμών αυτών. Την ίδια αδιαφορία δείχνουν για την μελέτη της Ελληνικής Προιστορίας, δηλαδή της προϊστορίας του Αιγαίου και των πέριξ περιοχών, όπου ήκμασε απο  εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ένας ιδιαίτερος πολιτισμός. Αλλοι τον ονομάζουν Αιγαιατικό, άλλοι Πελασγικό, άλλοι Κρητο-Μυκηναϊκό, άλλοι δε τον πολιτισμό των Λαών της Θάλασσας. Αυτός ο προϊστορικός πολιτισμός που εξελικτικά  ονομάσθηκε  Ελληνικός πολιτισμός  δεν έχει κατά την γνώμη μας εσκεμμένα μελετηθεί.. Αυτός είναι δε και ο λόγος όπου γράφονται τα μεγαλύτερα ψεύδη σχετικά με την Προϊστορία του Ελληνικού Κόσμου. Το μεγαλύτερο δε ψεύδος είναι αυτό γράφουν οι περισσότεροι  ξένοι ερευνητές   ότι οι Ελληνες δεν ήσαν αυτόχθονες, γηγενείς εις την Ελλάδα, ότι ήλθαν τάχα και εγκατεστάθησαν εδώ, από άλλες χώρες, ότι το αρχαίον Ελληνικό πνεύμα που ανεπτύχθη και έλαμψεν  εις τον τόπον αυτόν, είναι δάνειον, που το επήραν οι Ελληνες από τους καθυστερημένους, όπως αποδεικνύεται λαούς της Ανατολής και την Αίγυπτον, και όλα τα   γνωστά μυθεύματα, που κονιορτοποιούνται πλέον απο τις μαρτυρίες των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, από τα Ορφικά και τις τελευταίες αρχαιολογικές ανασκαφές εις την Ελλάδα και στον κόσμο ολόκληρο.
Όπως αναφέρεται στην «ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ» και τα «ΟΡΦΙΚΑ» του Ιωάννου Δ. Πασσά , οι Αμερικανικές υπηρεσίες κατευθυνόμενες ή επηρεαζόμενες από τα γνωστά ανθελληνικά κέντρα  των Εβραίων Σιωνιστών που είναι δεινοί πολέμιοι του Ελληνισμού , αφανίζουν συστηματικώς τις αποδείξεις που υπήρχαν δια την διείσδυση των Αρχαιοελλήνων (Αργοναυτών, Οδυσσέως και άλλων ακολούθως) στην Αμερική κατά την προιστορική περίοδον, επιδιώκοντες να καταστήσουν αδιάβλητον την άποψη που υποστηρίζουν και προβάλουν με όλα τα μέσα, ότι πρώτος πολιτισμός είναι αυτός που ήκμασε στην Ανατολή και στην Αίγυπτο και να μειώσουν την εκπολιτιστικήν προσπάθειαν της Ελληνικής φυλής παντού όπου ενεφανίσθη και έδρασεν , από την απωτάτη αρχαιότητα.  Εφθασαν δε στο  σημείο να ισχυρίζονται ότι ακόμη και τους αγώνες τους δανεισθήκαμε από την Ανατολή.
            Αν οι Εβραίοι Σιωνιστές, οι αφανείς και φανεροί εχθροί και διώκτες του Ελληνισμού και του Πολιτισμού, όπως αποδεικνύεται εις το ανά χείρας βιβλίο για την τέλεση των αγώνων από αμνημονεύτων χρόνων , διέθετον  παρόμοια στοιχεία, θα είχαν συνεγείρει την ανθρωπότητα  για να δικαιολογήσουν  τους ισχυρισμούς τους , ότι είναι «η εκλεκτή φυλή  του Θεού» Αντιθέτως, οι σημερινοί ηγέτες  αυτής της αιωνίας και αθάνατης Ελληνικής φυλής, η οποία αποδεδειγμένως εξεπολίτισεν  πλέον την ανθρωπότητα, όχι μόνον αδρανούν  και αδιαφορούν δια την προβολήν αυτών των επιτευγμάτων της, αλλά και υπονομεύουν και διαλύουν την εκπαίδευση των παιδιών μας, Κακοποιούν δε και διαφθείρουν με εξοργιστικούς βαρβαρισμούς την γλυκυτάτην, την θείαν γλώσσα μας από την οποίαν έχουν δανεισθεί  τις περισσότερες λέξεις ή ρίζες του λεξιλογίου τους , οι γλώσσες όλων των δήθεν προηγμένων εθνών της εποχής μας. Ωστόσο ουδεμία εξ αυτών  κατόρθωσε ως τώρα να  γίνει πληρεστέρα, περισσότερον ευέλικτος, εύφωνος, εύηχος μουσικότερη και πλουσιότερη σε εκφράσεις από την ιδικήν μας. Ταυτοχρόνως προσπαθούν να διαστρέψουν  και να παραποιήσουν την  ασύγκριτον  Ιστορία μας, με   βλακείες , ιστορικές ανακρίβειες και διαστροφές που διδάσκουν ακόμη και σήμερον στα σχολεία μας  άφρονες,   αστοιχείωτοι και  ημιμαθείς δάσκαλοι-υπηρέτες της κυβερνητικής εξουσίας !!! Μία  χονδροκομμένη διαστροφή και παραποίηση είναι και ο χρόνος ενάρξεως των Ολυμπιακών Αγώνων . Ισχυρίζονται ότι αυτοί άρχισαν το 766 π. Χ, ενώ τα παρασχεθέντα στοιχεία και μαρτυρίες από την Ελληνική Προιστορία αποδεικνύουν ότι οι αγώνες ανάγονται σε μια απωτάτη εποχή που χάνεται στα βάθη της Προιστορίας.
Παρόμοια ψεύδη αναφέρονται πολλά, όπως λ. χ ότι
α/ το Ηλιοκεντρικό σύστημα ανεκαλύφθη από τον Κοπέρνικο, και αποσιωπούν παντελώς τον ευρετή του Αρίσταχο ,
β/ ότι  οι Φοίνικες ήσαν αρχαιότεροι των Ελλήνων,
γ/ ότι οι Ελληνες δανείσθησαν τα γράμματα από τους Φοίνικες,
δ/ Ότι βάρβαρα και μη Ελληνικά φύλα κατώκουν την Ελλάδα προ του 1100 π. Χ και ότι η Ελληνική Ιστορία αρχίζει μόλις από το 876 π. Χ 
ε/ ότι η Ελληνική Αρχαιολογία είναι  «Μυθολογία» και άρα αναξιόπιστη , ενώ απεδείχθη ότι με βάση αυτήν βρέθηκε η αρχαία  Τροία , η Κνωσσός, τα ανάκτορα του Μενελάου και της Ελένης στη Λακεδαίμονα κ. α 
ε/ ότι οι Μυκηναίοι και Κρήτες ήσαν Ετρούσκοι ,
στ/ ότι οι Ελληνες δεν ήσαν αυτόχθονες , αλλά έφθασαν από τον Βορράν  (θεωρία περί Ινδοευρωπαίων) και την Ανατολήν (Φοινικιστές)
ζ/ ότι οι Ελληνες εστερούντο Γραφής και Γλώσσης  και άλλα χονδροειδέστατα  ψεύδη τα οποία κατέπεσαν επί τη βάσει ιστορικών, αρχαιολογικών, αστρονομικών και άλλων επιστημονικών μεθόδων,  και γελοιοποίησαν τους χαλκεύσαντες αυτά ψευδο-επιστήμονες.
Αλλά οι ξένοι είναι αυτοί που είναι . Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί εμείς οι Ελληνες δεν ασχοληθήκαμε με την έρευνα και την μελέτη της αρχαίας Ιστορίας μας , αλλά αφεθήκαμε στις γνώμες  των συχνά αμαθών ξένων, χωρίς καν να τις ελέγχουμε, πολλές εκ των οποίων στρέφονται εναντίον μας. Έτσι, αδιαμαρτυρήτως δεχθήκαμε την ταφή και αφάνεια του Ελληνικού Πνεύματος προ του 8ου αιώνος π. Χ, λογισθέντων ακόμη και αυτών των Ομηρικών επών, ως διαλαμβανόντων μυθεύματα.  Ευτυχώς όμως που υπήρξαν ορισμένοι φωτισμένοι ξένοι μελετητές όπως λ. χ ο διάσημος Γερμανός φιλόλογος Ερμάν Ντίλς , ο οποίος στο έργον του («Προσωκρατικοί» άρθρον Ορφεύς, σελ. 3,) αναφέρει ότι οι πανάρχαιοι Ελληνες και οι Ορφικοί όχι μόνον εγνώριζαν γραφήν, αλλά έγραφαν τις παρατηρήσεις  και τα διανοήματα τους επί λεπτών σανίδων, οι οποίες προφανώς αντεγράφοντο , όταν ήρχιζαν να φθείρονται. Όταν δε τελικώς αντεγράφησαν   επί Πεισιστράτου και Ιππάρχου τα κείμενα αυτά , τα γραμμένα επί σανίδων , αυτές  εγκατελείφθησαν προφανώς ως άχρηστες.
  Επίσης ο διακεριμένος αστρονόμος-ερευνητής  Κ. Χασάπη απέδειξε με αστρονομικά δεδομένα περί της ορθότητος  των αναφερομένων στα Ελληνικά συγγράμματα  αστρονομικών παρατηρήσεων.  Σήμερα  γνωρίζουμε ότι όλες οι γνώσεις και ο πολιτισμός των Ασσυρίων ,  Βαβυλωνίων  και άλλων λαών της Μεσοποταμίας, προήλθαν από την επίδραση των Σουμερίων , οι οποίοι ήσαν πανάρχαιοι Κρήτες, προερχόμενοι από την Παγχαίαν (βλέπε «Λαοί της Ανατολής» εγκυκλοπαίδεια  ΗΛΙΟΥ, βιβλίο «Το Εγκλημα της Επιστήμης») Αυτοί που μελετούν τις αστρονομικές  διαπιστώσεις τις αναφερόμενες στα αρχαία Ελληνικά συγγράμματα πιστοποιούν ότι οι Ελληνες ζούσαν εις τον τόπον αυτόν προ  εκατομμυρίων ετών. Ενώ στα ίδια συμπεράσματα κατέληξε και ο διακεκριμένος ανθρωπολόγος Αης Πουλιανός από την μελέτη των Ευρωπαίων Αρχανθρώπων  του Σπηλαίου των Πετραλώνων  Χαλκιδικής που έζησαν προ 800.000 ετών  ή και περισσότερον.
 Γιατί λοιπόν σιωπούν οι Ελληνες επιστήμονες ;
Γιατί διστάζουν να πιστέψουν στην αποδεδειγμένην αξία της φυλής μας ; Γιατί δεν  δέχονται την αλήθεια ;
Γιατί  υποτάσσονται  στην συνωμοσία της σιωπής ;
Έχουν διαβρωθεί από τους εχθρούς του Εθνους ή έχουν αχρηστευθεί από τον ευδαιμονισμό της εποχής  μας;  Γιατί  χωρίς υπερβολήν , αν συνεχισθεί στο μέλλον αυτή η συνωμοσία της σιωπής , που επεδείχθη μέχρι σήμερον από τους πολιτικούς και πνευματικούς ηγέτες μας, ορθώς  και δικαίως θα πρέπει να χαρακτηρισθούν ούτοι ως ΠΡΟΔΌΤΕΣ του Εθνους και του Λαού.
Αλλά και την μονοθείαν πρώτοι οι Ελληνες εδίδαξαν  προ 3.000 ετών δια των Ορφικών. (Τίμαίος Πλάτωνος, 2, 95, 34, 49)  Ομως οι νεώτεροι Ιουδαίοι  αρνούνται την αλήθειαν αυτήν, ότι πρώτοι οι Ορφικοί είχον διδάξει την μονοθείαν , ισχυριζόμενοι ψευδώς ότι πρώτοι αυτοί,  οι Ιουδαίοι δηλαδή,  υπεστήριξαν τα περί μονοθείας και επίστευσαν εις τον μονοθεισμόν.
Τόσον η Ακαδημία των Αθηνών –πλην ορισμένων εξαιρέσεων-  όσον και τα Πανεπιστήμια και τα Πολυτεχνεία εξακολουθούν να εφαρμόζουν επί του τεραστίου αυτού Εθνικού Θέματος «την συνωμοσίαν της σιωπής» ελπίζοντες ότι διά του τρόπου αυτού θα απαλλαγούν της τεραστίας ευθύνης των απέναντι στην Αλήθεια, την Ιστορία και στο ένδοξο όσο και αδικημένο Έθνος των Ελλήνων.

Με βάση αυτά σας παραδίδω το βιβλίο μου «ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΣΗΜΕΡΟΝ» με την ελπίδα ότι θα συμβάλει  στην προώθηση της Ολυμπιακής Ιδέας,  του Αθλητισμού και της  Iστορικής Aλήθειας . 

 

Ο 10χρονος άγνωστος Έλληνας Ολυμπιονίκης του 1986: Οι γηραιότεροι και νεότεροι των μεταλλίων

 

Στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, ο μεγαλύτερος σε ηλικία αθλητής που κατέκτησε μετάλλιο, ήταν ο Σουηδός Όσκαρ Σουάν, ο οποίος γεννήθηκε στις 20/10/1847 και το 1920 σε ηλικία 72 ετών και 281 ημερών πήρε το ασημένιο στη σκοποβολή.

Το 1908 σε ηλικία 60 ετών είχε κατακτήσει τα πρώτα του μετάλλια (2 χρυσά κι ένα χάλκινο), ενώ το 1912 σε ηλικία 64 ετών και 258 ημερών κατέκτησε ακόμη ένα χρυσό (αλλά κι ένα χάλκινο) κι έτσι έγινε και ο γηραιότερος «χρυσός» Ολυμπιονίκης στην ιστορία των Αγώνων.

Ήταν 8,5 μήνες μεγαλύτερος από τον Αμερικανό Γκάλεν Σπένσερ, που το 1904 είχε κατακτήσει το χρυσό στην τοξοβολία. Ο Σουάν έλαβε μέρος σε ηλικία 76 ετών και στους Αγώνες του 1924, αλλά χωρίς να διακριθεί. Αξίζει να σημειωθεί πως όλα αυτά τα χρόνια ήταν συμπαίκτης στην ομάδα της σκοποβολής με τον γιό του Άλφρεντ, επίσης Ολυμπιονίκη.

Στις γυναίκες, η γηραιότερη που κατέκτησε μετάλλιο ήταν η Αμερικανίδα Ελίζα Πόλοκ, η οποία το 1904 στο ομαδικό της τοξοβολίας πήρε το χρυσό, σε ηλικία 63 ετών και 333 ημερών. Έτσι είναι και η γηραιότερη «χρυσή» Ολυμπιονίκης, ενώ νωρίτερα στους ίδιους Αγώνες είχε πάρει και δύο χάλκινα.

Σε ατομικό αγώνισμα, η γηραιότερη «χρυσή» Ολυμπιονίκης παραμένει η Βρετανίδα τοξοβόλος Σίμπιλ Κουίνι Νιούολ, η οποία το 1908 κατέκτησε το χρυσό σε ηλικία 53 ετών και 275 ημερών.

Ένα παιδί από την Ελλάδα φέρεται να είναι ο νεαρότερος Ολυμπιονίκης στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο λόγος για τον Δημήτρη Λούνδρα, ο οποίος το 1896 στην Αθήνα, μετείχε σε ηλικία 10 ετών και 218 ημερών στην ομάδα της γυμναστικής, που πήρε την 3η θέση στο δίζυγο ομαδικό.

Μάλιστα, αναφέρεται και ως ο μικρότερος που έλαβε ποτέ μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ωστόσο παραμένει άγνωστη η ταυτότητα και η ηλικία ενός Γάλλου πιτσιρικά, που το 1900 η ολλανδική ομάδα της κωπηλασίας τον χρησιμοποίησε εσπευσμένα για να της δίνει τον ρυθμό, κατέκτησε το χρυσό, αλλά αμέσως μετά το τέλος του αγώνα ο μικρός εξαφανίστηκε και όσο και να τον αναζήτησαν δεν μπόρεσαν να τον βρουν.

Έτσι παραμένουν άγνωστα τα στοιχεία του και μέχρι σήμερα αναγράφεται ως ο «Ολυμπιονίκης φάντασμα». Ωστόσο, οι νικητές Φρανσουάζ Μπραντ και Ρόελοφ Κλέιν πρόλαβαν να φωτογραφηθούν μαζί του και στη φωτογραφία αυτή δεν δείχνει μεγαλύτερος από 7-8 ετών.

Αν εξαιρέσεις αυτό το άγνωστο παιδί, τότε ο νεαρότερος επιβεβαιωμένος «χρυσός» Ολυμπιονίκης είναι ο Γερμανός Κλάους Ζέρτα, ο οποίος το 1960 σε ηλικία 13 ετών και 283 ημερών κατέκτησε το χρυσό στη δίκωπο της κωπηλασίας. Έτσι, ξεπέρασε τον Ιάπωνα κολυμβητή Κουσούο Κιταμούρα, που το 1932 είχε πάρει το χρυσό μετάλλιο στα 1.500μ. ελεύθερο, σε ηλικία 14 ετών και 309 ημερών.

Η μικρότερη σε ηλικία γυναίκα, που κατέκτησε μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες είναι η Ιταλίδα γυμνάστρια Λουιτζίνα Τζιαβότι, η οποία το 1928 σε ηλικία 11 ετών και 302 ημερών, μετείχε στο ομαδικό και κέρδισε το ασημένιο. Η Τζιαβότι αναφέρεται και ως η νεαρότερη γυναίκα που έχει αγωνιστεί σε Ολυμπιακούς Αγώνες, σε ηλικία 11 ετών και 301 ημερών.

Η Αμερικανίδα κολυμβήτρια Ντόνα Ντε Βαρόνα, το 1960 μετείχε ως αναπληρωματική στη νικήτρια ομάδα σκυταλοδρομίας 4×100μ. ελεύθερο, σε ηλικία 13 ετών και 129 ημερών. Όμως δεν αγωνίστηκε στον τελικό κι έτσι δεν πήρε το χρυσό μετάλλιο. Ως εκ τούτου, η μικρότερη σε ηλικία που έχει κατακτήσει χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, παραμένει η Αμερικανίδα Μάρτζορι Γκέστρινγκ, η οποία το 1936 σε ηλικία 13 ετών και 268 ημερών, ήταν η νικήτρια στα 3μ. τραμπολίνο των καταδύσεων.

Με πλήροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ // ΔΗΜ. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα, Ελλάδα