Γράφει ο *Αμφικτύων
Εξακολουθεί να προβληματίζει το "Τρίγωνο των Βερμούδων"
μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση του μεγέθους γραμματοσειράς Εκτύπωση E-mail Προσθήκη σχολίου
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
12345(0 ψήφοι)
Το Τρίγωνο των Βερμούδων, το κομμάτι του Ατλαντικού ωκεανού που έγινε γνωστό με αυτό το όνομα αποτελεί το επίκεντρο ενός από τα μεγάλα μυστήρια που γεννήθηκαν και διαδόθηκαν στο πλατύ κοινό τον 20ο αιώνα.
Συνδυάζει, με τρόπο σχεδόν ιδανικό, παλιές αλλά και σύγχρονες ναυτικές ιστορίες, το μυστηριώδη αρχαίο πολιτισμό της Ατλαντίδας, το φαινόμενο των UFO, θαλάσσια τέρατα, αλλά και στοιχεία υπερφυσικού. Το Τρίγωνο των Βερμούδων ή Τρίγωνο του Διαβόλου είναι όλες μαζί οι περιπέτειες του Οδυσσέα, χωρίς την Ιθάκη.
Το Τρίγωνο των Βερμούδων έγινε γνωστό καθώς φέρεται να είναι ο τόπος ενός μεγάλου αριθμού εξαφανίσεων πλοίων και αεροπλάνων, υπό μυστηριώδεις συνθήκες και, συνήθως, χωρίς κανένα ίχνος. Γεωγραφικά ορίζεται από το Miami της Florida, το San Juan του Puerto Rico και τα νησιά των Βερμούδων. Η περιοχή άρχισε να αποκτά τη φήμη της μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, με την κορύφωση να έρχεται στις δεκαετίες του 60 και του 70.
Όμως, πολύ πριν το Τρίγωνο αποκτήσει τη φήμη του, οι θάλασσες της περιοχής ήταν γεμάτες μυστήριο και κινδύνους για τους ναυτικούς. Στα νότια του Τριγώνου, τα πολυάριθμα νησιά της Καραϊβικής αποτελούσαν το ορμητήριο άγριων πειρατών. Στα δυτικά και εν μέρει εντός της περιοχής του Τριγώνου ρέει το περίφημο ρεύμα του Κόλπου του Μεξικού, ένα «ποτάμι μέσα στη θάλασσα» με θερμοκρασία και φυσικοχημικά χαρακτηριστικά ελαφρώς διαφορετικά του υπόλοιπου ωκεανού. Ολόκληρη η περιοχή χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά ευμετάβλητες καιρικές συνθήκες και ιδιαιτέρως έντονα μετεωρολογικά φαινόμενα τα οποία είναι συνήθως εντελώς απρόβλεπτα και βραχύβια. Τέλος, στα βόρειοανατολικά του Τριγώνου και σε μερική επικάλυψη με την περιοχή που αυτό ορίζει, βρίσκεται η θάλασσα των Σαργασσών, ίσως το πιο ιδιόμορφο κομμάτι ωκεανού στον πλανήτη.
Το μυστήριο της Πτήσης 19
Η εξαφάνιση της Πτήσης 19 δεν είναι μόνο το πιο διάσημο από τα μυστήρια του Τριγώνου των Βερμούδων. Είναι η υπόθεση που συντέλεσε σε μέγιστο βαθμό στο να δημιουργηθεί και να παγιωθεί η φήμη του Τριγώνου. Η εξαφάνιση των 5 αεροπλάνων και οι μυστηριώδεις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα, υπήρξαν το αντικείμενο των πρώτων αναφορών στην περιοχή κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 50 και του 60. Ίσως δε θα ήταν υπερβολή να πεί κανείς πώς χωρίς το μυστήριο της Πτήσης 19 ίσως να μην είχε γεννηθεί το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων.
«... Μήν έρχεστε πίσω μου, μοιάζουν σα να είναι από το διάστημα ...»
Στις 5 Δεκεμβρίου του 1945 μια πτήση 5 τορπιλοπλάνων τύπου TBM-3 Avenger του Αμερικανικού Ναυτικού, με τον κωδικό Πτήση 19, ξεκίνησε από το Fort Lauderdale της Florida, για μια περιπολία ρουτίνας, διάρκειας περίπου 2 ωρών. Οι πιλότοι των 5 αεροπλάνων ήταν όλοι τους πεπειραμένοι και βετεράνοι του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, .όπως ήταν και αρκετά από τα μέλη των πληρωμάτων. Λίγη ώρα πριν την αναμενόμενη ώρα άφιξης των αεροπλάνων πίσω στη βάση τους ο πύργος ελέγχου του Fort Lauderdale κατέγραψε μια σειρά περιέργων μηνυμάτων από τον επικεφαλής της Πτήσης 19 ο οποίος έμοιαζε να βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης:
- «Δε μπορούμε να δούμε ξηρά, φαίνεται πώς είμαστε εκτός πορείας»
- Ο πύργος ελέγχου ρωτά: «Ποια είναι θέση σας;»
Η επαφή χάνεται για περίπου 10 λεπτά. Όταν αυτή αποκαθίσταται, ο πύργος ελέγχου καταγράφει τις φωνές διαφόρων πιλότων της πτήσης οι οποίοι ακούγονται αποπροσανατολισμένοι. Ο πύργος ελέγχου της βάσης (Fort Lauderdale) συμβουλεύει τον επικεφαλής της πτήσης να πετάξει προς τον ήλιο (δυτικά) ώστε να βρει στεριά.
- «Δε μπορούμε να βρούμε τη δύση. Όλα είναι λάθος. Δε μπορούμε να είμαστε σίγουροι για οτιδήποτε. Ακόμα κι ο ωκεανός δεν είναι όπως θα έπρεπε.»
Η ώρα ήταν περίπου 4 το απόγευμα, μια όμορφη μέρα στη Florida, όμως η Πτήση 19 έδειχνε να αντιμετωπίζει κάποιο απροσδιόριστο πρόβλημα. Η επικοινωνία με τα αεροσκάφη ήταν αρκετά δύσκολη και ο ασύρματος της βάσης άρχισε να πιάνει μόνο σκόρπια μηνύματα μεταξύ των αεροσκαφών. Κάποιο από αυτά τα μηνύματα φάνηκε να αναφέρει ότι τα καύσιμα των αεροσκαφών είχαν σχεδόν τελειώσει (πράγμα αδύνατο βάσει της χωρητικότητας των δεξαμενών καυσίμων τους και της ώρας που αυτά βρίσκονταν ήδη στον αέρα), ενώ ένα άλλο μιλούσε για πυξίδες που «πηγαίνουν σαν τρελές».
Λίγο αργότερα ο επικεφαλής της πτήσης ακούστηκε να λέει:
- «Δεν είμαστε σίγουροι πού βρισκόμαστε, πρέπει να έχουμε περάσει τη Florida και να βρισκόμαστε στον Κόλπο του Μεξικού»
Τα τελευταία λόγια που ακούστηκαν από την Πτήση 19 ήταν :
- «Φαίνεται να μπαίνουμε σε άσπρα νερά. Είμαστε εντελώς χαμένοι»
Οι παραπάνω διάλογοι δημοσιοποιήθηκαν το 1962 στο άρθρο του A. Eckert με τίτλο Lost Patrol.
Ένα περιπολικό υδροπλάνο PBM-5 Martin Mariner απογειώθηκε σε βοήθεια της Πτήσης 19, όμως λίγα λεπτά μετά χάθηκε και αυτό. Ποτέ κανείς δεν άκουσε κάτι ούτε και βρέθηκε κανένα ίχνος από τα 5 τορπιλοπλάνα και το υδροπλάνο που έσπευσε σε βοήθειά τους. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες ο ασύρματος μιας βάσης κοντά στο Miami έλαβε ένα αδύναμο σήμα στο οποία ακούστηκαν τα διακριτικά γράμματα «FT» που αποτελούσαν τμήμα του κωδικού κλήσης της Πτήσης 19. Όμως το σήμα αυτό καταγράφηκε στις 7 το βράδυ, περίπου 2 ώρες αφού θα έπρεπε να είχαν τελειώσει τα καύσιμα των αεροσκαφών.
Η έρευνα που ακολούθησε κράτησε περίπου 1 εβδομάδα και συμμετείχαν σε αυτή εκατοντάδες αεροσκάφη και πλοία που χτένισαν μια περιοχή περίπου 300.000 τετραγωνικών μιλίων στα ανοικτά των ακτών της Florida, τόσο στον Ατλαντικό Ωκεανό, όσο και στον Κόλπο του Μεξικού. Όμως δε βρέθηκε απολύτως τίποτα.
Ακολούθησε η διερεύνηση των αιτίων του ατυχήματος, τα αποτελέσματα της οποίας ήταν ελάχιστα διαφωτιστικά. Δε δόθηκε καμία ικανοποιητική απάντηση αν και υπήρξαν αρκετές υποθέσεις για την πιθανότητα τα αεροσκάφη να συνάντησαν κάποιο αιφνίδιο καιρικό φαινόμενο. Ένα από τα μέλη της επιτροπής διερεύνησης φέρεται να δήλωσε: «Εξαφανίστηκαν εντελώς, σα να πήγαν στον 'ρη».
Το 1974 ο δημοσιογράφος-ερευνητής A. Ford που παρακολουθούσε την υπόθεση από το 1945, μιλώντας σε μια τηλεοπτική εκπομπή, προχώρησε σε μια συνταρακτική αποκάλυψη. Ένα από τα μηνύματα του επικεφαλής της Πτήσης 19 ήταν: «μην έρχεστε πίσω μου, μοιάζουν να είναι από το διάστημα».
Το μήνυμα αυτό είχε καταγράψει κάποιος ραδιοερασιτέχνης και το είχε αναφέρει στο Ford την εποχή του συμβάντος. Αυτός δεν του είχε δώσει ιδιαίτερη σημασία καθώς εκτίμησε ότι η δημοσιότητα που είχε λάβει το γεγονός και οι φήμες που κυκλοφορούσαν μπορεί να είχαν εξάψει τη φαντασία του ραδιοερασιτέχνη και είτε να τον οδήγησαν σε παρερμηνεία κάποιου από τα αδύναμα μηνύματα, είτε σε σκόπιμη παραπληροφόρηση με στόχο την προσωπική ανάδειξη. Όμως, χρόνια αργότερα, μελετώντας τα αρχεία της επιτροπής διερεύνησης του συμβάντος, ανακάλυψε ότι η επίσημη καταγραφή των διαλόγων περιείχε σε κάποιο σημείο τη φράση: «μην έρχεστε πίσω μου». Η φράση αυτή του θύμισε τη μαρτυρία του ραδιοερασιτέχνη, η οποία αποκτούσε πλέον σημασία, καθώς ο Ford πίστευε ότι το Ναυτικό είχε φροντίσει να κρατήσει απόρρητο ένα μέρος των αρχείων.
Μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει καταφέρει να βρεί οποιαδήποτε στοιχεία, ή να δώσει κάποια ικανοποιητική, λογική εξήγηση για την τύχη ή τις συνθήκες εξαφάνισης της Πτήσης 19 και του υδροπλάνου Martin Mariner.
Θεωρίες και ερωτηματικά
Οι κύριες τάσεις που επικρατούν στη διατύπωση θεωριών και πιθανών εξηγήσεων για το Τρίγωνο των Βερμούδων είναι τρεις.
Η πρώτη είναι εκείνη που εκφράζει όσους δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κάτι αξιοπερίεργο στην περιοχή. Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης αποδέχονται τον αριθμό των ανεξήγητων ναυαγίων και αεροπορικών ατυχημάτων ως φυσιολογικό, λαμβάνοντας υπ' όψιν τη μεγάλη πυκνότητα των θαλάσσιων και εναέριων δρομολογίων που διέρχονται από την περιοχή ή εκτελούνται εντός αυτής. Σημειώνουν επίσης ότι μεγάλος αριθμός των αεροσκαφών και πλοίων είναι ιδιωτικής χρήσης, με ότι αυτό συνεπάγεται, για την εμπειρία των χειριστών, την παλαιότητα και το επίπεδο συντήρησης του μηχανολογικού εξοπλισμού, καθώς επίσης και την επάρκεια των βοηθημάτων ναυσιπλοΐας ή αεροπλοΐας και επικοινωνιών. Ενισχυτικά χρησιμοποιούν τις διατυπώσεις της Ακτοφυλακής των ΗΠΑ, ότι ο αριθμός εκκλήσεων για βοήθεια στη συγκεκριμένη περιοχή, σε ετήσια βάση, δεν υπερβαίνει αυτόν που αντιστοιχεί σε άλλες περιοχές, αντίστοιχου μεγέθους, αλλά και του ασφαλιστικού οργανισμού των Lloyds του Λονδίνου, ότι η περιοχή δεν παρουσιάζει αυξημένο ποσοστό ατυχημάτων. Τέλος, διάφοροι ερευνητές, προσπάθησαν να τεκμηριώσουν τους ισχυρισμούς τους, μέσω της ανάλυσης των ναυαγίων και εξαφανίσεων σε άλλες περιοχές του κόσμου. Μια τέτοια μελέτη, αναφορά στην οποία έχει γίνει και σε ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του BBC για το Τρίγωνο, κατέδειξε ότι στην περιοχή ανάμεσα στις Αζόρες και την Πορτογαλία, μπορεί κανείς να εντοπίσει εξίσου μεγάλο αριθμό ανεξήγητων εξαφανίσεων.
Η δεύτερη τάση αποδέχεται ότι πράγματι η περιοχή παρουσιάζει υπερβολικό αριθμό ανεξήγητων συμβάντων, προσπαθεί όμως να τα εξηγήσει με βάση τη λογική και την επιστήμη. Στον κεντρικό άξονα αυτής της αντιμετώπισης βρίσκονται τα ιδιαίτερα φυσικά χαρακτηριστικά της περιοχής και οι μετεωρολογικές συνθήκες που επικρατούν. Τα κυριότερα σημεία που επικαλούνται οι υποστηρικτές αυτής της τάσης είναι:
το Ρεύμα του Κόλπου και τα μικρότερα επιφανειακά και υποθαλάσσια ρεύματα μπορούν αφενός να παρασύρουν σε μεγάλες αποστάσεις τα επιπλέοντα συντρίμμια των ατυχημάτων και αφετέρου συντελούν σε μια σειρά περίεργα φαινόμενα. Τέτοια φαινόμενα είναι η απότομη εμφάνιση πυκνής ομίχλης λόγω θερμοκρασιακών διαφορών και η απρόβλεπτη και ξαφνική δημιουργία έντονων κυματισμών ύψους μέχρι και 15 μέτρων.
τα έντονα, απρόβλεπτα, χρονικά και χωρικά περιορισμένα έντονα καιρικά φαινόμενα, όπως θύελλες με ταχύτητες ανέμου μέχρι και 100 Km/hr. Αυτές οι θύελλες ή καταιγίδες έχει παρατηρηθεί ότι μερικές φορές διαρκούν μόλις μερικά λεπτά καλύπτοντας ελάχιστα τετραγωνικά μίλια. Συχνά συνοδεύονται και από εμφάνιση υψηλών φορτίων στατικού ηλεκτρισμού (φαινόμενο St Elmo's fire) που μπορούν να επηρεάσουν όργανα πλοήγησης και επικοινωνιών. Τα περισσότερα από αυτά τα καιρικά φαινόμενα συνδέονται έμμεσα ή άμεσα με τη ροή του Ρεύματος του Κόλπου.
τα σιφούνια, τα οποία είναι θαλάσσιοι κυκλώνες που μπορούν να ανεβάσουν στήλες νερού σε ύψος μερικών εκατοντάδων μέτρων.
κύματα που προκαλούνται από υποθαλάσσιους σεισμούς, φαινόμενο σχετικά συχνό στην περιοχή.
οι μαγνητικές ανωμαλίες στην περιοχή οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν πυξίδες, ασυρμάτους και όργανα πλοήγησης. Να σημειωθεί πάντως ότι η ύπαρξη τέτοιων μαγνητικών ανωμαλιών δεν αποτελεί αποτέλεσμα κάποιας λεπτομερούς επιστημονικής μελέτης, αλλά περισσότερο θεωρία. Το πρόγραμμα Magnet του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που παρακολουθεί για περίπου 50 χρόνια, τη διαμόρφωση του μαγνητικού πεδίου της γης στους ωκεανούς, δεν έχει καταγράψει ιδιαίτερες μαγνητικές διαταραχές στην περιοχή.
οι θύλακες μεθανίου στο βυθό του ωκεανού οι οποίοι μπορεί να απελευθερώνουν φυσαλίδες αερίου προς την επιφάνεια της θάλασσας. Αυτές οι φυσαλίδες ελαττώνουν την πυκνότητα του νερού προκαλώντας τη βύθιση πλοίων που μπορεί εκείνη τη στιγμή να βρίσκονται στο σημείο εκτόνωσης της φυσαλίδας. Επιπλέον, σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, αν κάποιο αεροπλάνο βρεθεί σε χαμηλό ύψος τη στιγμή που εκτονώνεται η φυσαλίδα, οι κινητήρες του μπορεί να προκαλέσουν έκρηξη λόγω ανάφλεξης του μεθανίου. Η θεωρία αυτή δεν είναι απόλυτα αποδεκτή επιστημονικά, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι θύλακες μεθανίου σε χαμηλές θερμοκρασίες υπάρχουν στο βυθό των θαλασσών σχεδόν σε όλη τη γη και όχι μόνο στην περιοχή του Τριγώνου.
Τέλος, υπάρχει η τρίτη τάση σύμφωνα με την οποία η απάντηση στο μυστήριο του Τριγώνου δεν πρέπει να αναζητηθεί στα πλαίσια της γνωστής, επίσημης επιστήμης αλλά πέρα από αυτή. Οι υποστηρικτές αυτής της τάσης αναζητούν την εξήγηση, ή τις εξηγήσεις μέσω διάφορων θεωριών, οι περισσότερες εκ των οποίων διατυπώθηκαν για πρώτη φορά τις δεκαετίας του 60 και του 70, όταν, κυρίως μετά το 1970, το Τρίγωνο των Βερμούδων γνώρισε μεγάλη δημοσιότητα.
Μεταξύ των πιο δημοφιλών θεωριών βρίσκεται η σύνδεση των σημερινών φαινομένων στην περιοχή με τον αρχαίο, μυθικό πολιτισμό της Ατλαντίδας. Η αναζήτηση της χαμένης ηπείρου ήταν και είναι αντικείμενο ενδιαφέροντος για ένα πλήθος ανθρώπων και ειδικοτήτων από ιστορικούς, αρχαιολόγους και φιλολόγους, μέχρι μέντιουμ, κυνηγούς θησαυρών και ερευνητές του μυστηρίου και του υπερφυσικού. Πολλές απόψεις έχουν εκφραστεί για την ίδια την ύπαρξη της Ατλαντίδας, την ταύτισή της με άλλους αρχαίους γνωστούς πολιτισμούς (πχ Μινωϊκός), ή τη θέση στην οποία βρισκόταν. Μέχρι σήμερα καμία άποψη δεν έχει επαρκώς τεκμηριωθεί ώστε να δίνει με σαφήνεια και πληρότητα το γεωγραφικό και πολιτισμικό στίγμα της Ατλαντίδας.
Η εκτίμηση την οποία ασπάζεται το ευρύ κοινό, όχι απαραίτητα δικαιολογημένα, είναι ότι η Ατλαντίδα βρίσκεται στο βυθό του Ατλαντικού Ωκεανού, στην περιοχή ανάμεσα στον Κόλπο του Μεξικού και το Γιβραλτάρ και κατά συνέπεια το Τρίγωνο των Βερμούδων βρίσκεται πάνω από τα ερείπια των αρχαίων Ατλάντιων πόλεων.
Η θεωρία που συνδέει την Ατλαντίδα και το Τρίγωνο των Βερμούδων βασίζεται στην άποψη ότι στο βυθό της θάλασσας, κάτω από την περιοχή όπου συμβαίνουν οι ανεξήγητες εξαφανίσεις, βρίσκονται οι πηγές ενέργειας της Ατλαντίδας. Μεγάλοι ενεργειακοί κρύσταλλοι, οι οποίοι επέζησαν της καταστροφής της ηπείρου, έχοντας υποστεί σημαντικές ζημιές. Οι βλάβες αυτές είχαν ως αποτέλεσμα οι κρύσταλλοι να παράγουν και να εκπέμπουν δέσμες ενέργειας σε άτακτα χρονικά διαστήματα. Όταν λαμβάνουν χώρα αυτές οι εκπομπές ενέργειας όσα άτυχα πλοία ή αεροπλάνα βρεθούν στην πορεία τους εξαϋλώνονται και εξαφανίζονται χωρίς κανένα ίχνος και χωρίς να προλάβουν να επικοινωνήσουν με κανένα. Να σημειωθεί πάντως ότι η συγκεκριμένη θεωρία δεν προσφέρει την παραμικρή απτή απόδειξη, ή έστω ένδειξη για όσα περιγράφει ή υποθέτει, ενώ και αρκετά από τα συμβάντα που αποδίδονται στις μυστηριώδεις δυνάμεις του Τριγώνου έρχονται να την αντικρούσουν (πχ τα πλοία φαντάσματα).
Μια άλλη ενδιαφέρουσα θεωρία είναι εκείνη που υποστηρίζει ότι τα πλοία και τα αεροπλάνα που εξαφανίζονται, στην πραγματικότητα περνούν σε μια άλλη διάσταση, ή μετατοπίζονται στο χρόνο. Τοποθετεί στην περιοχή του Τριγώνου την είσοδο, την πύλη, μιας μαύρης τρύπας πλανητικής κλίμακας ή μιας σκουληκότρυπας (wormhole) η οποία μπορεί να είναι είτε απλά μια ανωμαλία της φύσης, είτε αποτέλεσμα της ύπαρξης κάποιας πηγής υψηλής ενέργειας (όπως οι κρύσταλλοι της Ατλαντίδας), είτε εξωγήινης προέλευσης.
Φυσικά υπάρχει και η θεωρία της επέμβασης UFO και της απαγωγής (abduction) των εξαφανισθέντων σκαφών και των πληρωμάτων τους από εξωγήινα όντα. Οι απαγωγές αυτές μπορεί να γίνονται είτε μέσω της φυσικής παρουσίας εξωγήινων σκαφών στην περιοχή (εξηγούνται έτσι και διάφορες μαρτυρίες για περίεργα φώτα), είτε προς μία μυστική υποθαλάσσια βάση, είτε με απευθείας τηλεμεταφορά. Η θεωρία της εμπλοκής εξωγήινων όντων είναι ίσως η πιο διαδεδομένη και αυτή που έχει τους περισσότερους οπαδούς.
Οι τρείς τάσεις-θέσεις απέναντι στο Τρίγωνο των Βερμούδων και οι επιμέρους θεωρίες που στις οποίες αναλύονται οι δύο από αυτές, καλύπτουν όλο το φάσμα της σκέψης και της κοσμοθεωρίας των ανθρώπων. Ο καθένας μπορεί να διαλέξει ποια τον εκφράζει και ποια τον πείθει περισσότερο. Ίσως κάποιες από τις παραπάνω θεωρίες να ηχούν υπερβολικά αυθαίρετες, ή ακόμη και αστείες, όμως δεν παύουν να πείθουν και να συναρπάζουν μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Βέβαια, το βασικό, θεμελιώδες ερώτημα είναι κατά πόσο υπάρχει κάποιο μυστήριο στην ιστορία αυτή.
Ο πλανήτης μας είναι γεμάτος μεγάλα και μικρά μυστήρια. Κάποια από αυτά εξηγούνται με την πάροδο του χρόνου και την πρόοδο της επιστήμης, άλλα εξακολουθούν να περιμένουν απαντήσεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ανθρώπινη φύση έλκεται από το μυστήριο, από το ανεξήγητο. Ίσως να οφείλεται στην αρχέγονη ανάγκη της αίσθησης μιας ανώτερης δύναμης στην οποία να μπορούν να αποδοθούν οι όμορφες και οι άσχημες στιγμές της ζωής, τα καλά και τα κακά αυτού του κόσμου. Για κάποιους η δύναμη αυτή ονομάζεται Θεός, για άλλους Φύση, για κάποιους τρίτους Μοίρα. Ίσως είναι αυτή η ίδια δύναμη που κινεί τα νήματα στο Τρίγωνο των Βερμούδων, ίσως το ίδιο το Τρίγωνο να μην είναι παρά το άθροισμα των φόβων μας για ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε.
ΧΩΡΟΣ: Το μυστήριων των μυστηρίων.
Το Σύμπαν είναι άπειρο και ατελεύτητο , όπερ συμαίνει ότι δεν έχει όρια και πέρας. Ομως εδώ ο ανθρώπινος νους φθάνει σε ένα απόλυτο αδιέξοδο.
Ο χώρος η ύλη και η κίνηση είναι τα τρία συστατικά του σύμπαντος . Το σκοτεινότερο μέγεθος στη φύση είναι ο χώρος, μετά έρχεται το φως και έπειτα η ύλη και η κίνηση.
Τι είναι χώρος; Είναι οι τρεις διαστάσεις μέσα στις οποίες εμπεριέχεται όλος ο υλικός κόσμος, τα άστρα οι πλανήτες οι γαλαξίες κλπ. το κάθε τι που υπάρχει ; Ο χώρος έχει διαστάσεις έχει ιδιότητες έχει σχήμα, αποτελείται από κάτι, από κάποια μορφή ύλης άγνωστη σε εμάς; Εμπεριέχει κάποια πεδία όπως το μαγνητικό, το ηλεκτρικό της βαρύτητας; Ας παραδεχθούμε ότι έχει όλα τα παραπάνω, τότε πρέπει να αποτελείται από κάτι απαραιτήτως, ασχέτως αν δεν το παραδεχόμαστε.
Ας υποθέσουμε πως ο χώρος έχει διαστάσεις όρια, πως είναι σαν ένα μεγάλο μπαλόνι μέσα στο οποίο είναι όλος ο αστρικός κόσμος με τις τρομακτικές αποστάσεις των εκατομμυρίων ετών φωτός κλπ. Και ας υποθέσουμε πως κάποιος άνθρωπος κάποτε φθάσει στα τοιχώματα ( στο τέλος του αστρικός χώρου) και θελήσει να δει τι υπάρχει έξω από τα τοιχώματα του χώρου, (από τι αποτελούνε τα τοιχώματα;) τι θα δει; Θα δει έναν κόσμο σαν τον δικό μας σε μεγάλη κλίμακα, που όλος ο δικός μας θα αντιπροσωπεύει ένα άτομο ουρανίου του άλλου; ή θα δει χάος, σκοτάδι;
Στο κεφάλαιο αυτό η φαντασία, η εγκυρότητα, η αλήθεια, το ψέμα, η πραγματικότητα , η αντικειμενικότητα κλπ. δεν έχουν κανένα νόημα. Ολα μπερδεύονται, δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις, διότι δεν μπορεί να νοηθεί ένας χώρος που να μην έχει τέλος. Ζούμε σε έναν κόσμο που όλα έχουν αρχή και τέλος, όλα έχουν κάποιο σχήμα κάποια ιδιότητα. Ο χώρος είναι έξω από την ανθρώπινη δυνατότητα, είναι κάτι που ο ανθρώπινος εγκέφαλος αδυνατεί να συλλάβει, να προσδιορίσει, ακόμη και να εντοπίσει χοντρικά.
Ας πούμε πως έχει τέλος σχήμα διάσταση, τότε τίθεται το τρομερό ερώτημα, έξω από τον δικό μας κόσμο τι έχει; Συνεχίζεται η διαδικασία του δικού μας κόσμου ή τελειώνει; αν ναι τότε που τελειώνει, αν όχι τότε τι υπάρχει πέραν αυτού; Μήπως στα πέρατα του δικού μας κόσμου υπάρχει ένας άλλος , ο κόσμος δηλαδή της αντι-Υλης που συγκρούεται συνεχώς και ακαταπαύστως με τον κόσμο της Ϋλης;
Συμπερασματικά ο χώρος είναι ότι θέλεις, όπως τον θέλεις και για ότι θέλεις. Έχει ότι ιδιότητα θέλουμε, είναι το ποιο σκοτεινό πράγμα. Παρά ταύτα στην Γη μας έχουμε δημιουργήσει πρόβλημα στενότητος χώρου, καθώς και πρόβλημα μολύνσεως του χώρου. Δυστυχώς ο επεξεργαστής του ανθρώπου μπορεί να επεξεργάζεται φαινόμενα σύνθετα, δηλαδή φτάνει μέχρι την περιοχή του συνθέτου, όταν όμως ένα πράγμα δεν είναι σύνθετο, τότε αδυνατεί να το επεξεργαστεί περαιτέρω(περιορισμός του όχι συνθέτου) Πχ το άτομο αποτελείται από πρωτόνια νετρόνια ηλεκτρόνια "ποζιτρόνια" κλπ. το πρωτόνιο αποτελείται από ένα νετρόνιο και ένα ποζιτρόνιο, (θετικό ηλεκτρόνιο). Το νετρόνιο από ένα πρωτόνιο ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντινετρόνιο κλπ. Τι είναι όμως ποζητρόνιο, τι το ηλεκτρόνιο, τι το αντινετρόνιο κλπ; Τι είναι ηλεκτρικό φορτίο, τι είναι μαγνητισμός; Τι είναι τέλος πάντων κάτι το οποίον δεν είναι σύνθετο; Είναι το τοίχος τις ανθρώπινης λογικής; Επομένως είχε δίκαιο ο Ηράκλειτος που είπε «Φύσις δε κρύπτεσθαι φιλεί» Και το περίεργον είναι ότι κρύβεται στα απλά πιό πολύ από ό,τι στα σύνθετα.
Χώρος και Ταχύτης
Αν δεχτούμε ότι η ταχύτης του φωτός και οποιαδήποτε κυματική ή υλική ακτινοβολία είναι η ανώτερη δυνατή, τότε πρέπει να παραδεχτούμε πως ο χώρος μέσα τον οποίον διαδραματίζονται όλες η κινήσεις, αποτελείται από κάτι το οποίον περιορίζει την ανάπτυξη μεγαλυτέρων ταχυτήτων, από την ρευστότητα του χώρου ή την ανωτέρα δυνατή μετάθεση του, την αδράνεια του, την ταχύτητα διαταραχής του, την ελαστικότητα του. Δηλαδή κάτι υπάρχει που εμποδίζει την ταχύτητα σε κάποιο όριο που δεν μπορεί να υπερβεί την ταχύτητα του φωτός. Σε έναν χώρο εντελώς κενό δεν μπορεί να νοηθεί περιορισμός, δεν μπορεί να νοηθεί ιδιότητα, κατάστασης, καμπυλότητα ενεργειακή στάθμη κλπ. Η ιδιότητα είναι κατάσταση της ύλης ή κάποιας οντότητας, η ιδιότητα προσδιορίζει μια κατάσταση συγκριτικός με μια άλλη, εμπεριέχει παρελθόν και παρόν και για να έχουμε παρελθόν και παρόν απαιτείται μια κίνηση μια μορφή ενεργείας που προϋποθέτει ύλη ή κάτι άλλο σχετικό. Από όσα προκύπτουν όμως από όλες τις παρατηρήσεις πρέπει το Σύμπαν να αποτελείται από κάτι το οποίον μας είναι άγνωστο, ή δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε ή να παραδεχτούμε, εκτός αν ο εγκέφαλος μας εκ τις φύσεως του είναι ακατάλληλος να επιλύσει. Βρισκόμαστε όμως και πάλιν σε ένα αδιέξοδο διότι ούτε οι γνώσεις μας , ούτε το λογισμικό μας όργανο επαρκούν για να φθάσουμε στην επίλυση.
Η Ααλλαγή της Συμπεριφοράς του Χώρου
Για να αλλάξει συμπεριφορά ένα πράγμα, πρέπει πρώτα να έχει συμπεριφορά. Για να παραμορφωθεί να αλλάξει μορφή πχ. από ευθεία να καμπυλώσει κλπ. πρέπει αυτό το πράγμα εκ των προτέρων να έχει κάποια σχήμα κάποια ιδιότητα κάποια μορφή, κάποια ενεργειακή στάθμη, να είναι τέλος πάντων κάτι το οποίον θα υποστεί την αλλοίωση, την παραμόρφωση, την καμπυλότητα στο χαρακτηριστικά του. Πρέπει δηλαδή εκ των προτέρων να έχει χαρακτηριστικά γνωρίσματα τα οποία θα υποστούν την αλλοίωση την αλλαγή κλπ. Αρα είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε παραδεχόμαστε πως ο χώρος-το Σύμπαν- αποτελείται από κάτι, εκτός αν παίζουμε με τις λέξεις. Τα φαινόμενα μας αναγκάζουν να ενεργούμε ωσάν ο χώρος να αποτελείται από κάτι χωρίς να το παραδεχόμαστε για διαφόρους λόγους . Τα πάντα είναι σχετικά και το φως δεν αποτελεί εξαίρεση . Επομένως αν η ανώτερη δυνατή ταχύτητα είναι αυτή του φωτός, τότε η ανάπτυξη άπειρης ταχύτητας περιορίζεται από το μέσον της διαδόσεως του. Φως είναι μια διαταραχή του χώρου που προέρχεται από την κίνηση τις ύλης των (e- ) Ηλεκτρονίων λόγω της περιστροφικής κινήσεως των πέριξ του πυρήνος. Κάθε περιστροφή είναι και μια περίοδος , ένας κύκλος. Η διαταραχή του χώρου μεταδίδεται με την ταχύτητα του φωτός που είναι 300.000.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Αυτό όμως δεν περιορίζει την ανάπτυξη μεγαλυτέρων ταχυτήτων υλικών σωματιδίων διαστημοπλοίων κλπ. αν υπάρξει η ενέργεια που απαιτείται για αυτό τον σκοπό. Παραδείγματος χάριν με κανέναν τρόπο δεν μπορούμε να αυξήσουμε την ταχύτητα του ήχου στο αέρα, διότι περιορίζεται από το μέσον τις διαδόσεως του. Παρόλα αυτά τα υπερηχητικά αεροπλάνα τρέχουν περισσότερο, διότι δεν είναι κύμα. Κατά τον ίδιο τρόπο θα είναι δυνατή η ανάπτυξη ταχύτητος στο Σύμπαν ανώτερης και αυτής της ταχύτητος του φωτός, αν φυσικά διαθέτουμε την ανάλογη ενέργεια ωθήσεως τούτου .
Φαινόμενον Ντόπλερ
Η πρόσθεση και η αφαίρεση ταχυτήτων του φωτός στο αδιάψευστο φαινόμενο Ντόπλερ έρχεται σε αντίθεση με την σταθερή ταχύτητα του τα κβάντα. Το φως τείνει προς το ερυθρό όταν η πηγή απομακρύνεται και προς το ιώδες όταν πλησιάζει, με απλά λόγια: Τα κβάντα αυξάνουν (ή ελαττώνουν) την συχνότητα τους με την κίνηση. Για να αυξηθεί όμως η συχνότητα πρέπει να αυξηθεί η μάζα τους ( κβάντα μεγαλύτερης συχνότητας έχουν μεγαλύτερη μάζα). Για να αυξηθεί η μάζα τους, η μόνη δικαιολογία που υπάρχει στην σύγχρονη φυσική είναι πως αυξήθηκε η ταχύτητα τους ( με την αύξηση της ταχύτητας αυξάνει η μάζα) μια τέτοια εκδοχή είναι αντίθετη με την σταθερή ταχύτητα του φωτός του Αϊνστάιν και με την ιδιοσυχνότητα της ύλης. Συμφωνεί όμως με την κυματική φύση του φωτός και την πρόσθεση και αφαίρεση ταχυτήτων. Το φαινόμενο Ντόπλερ σαφώς και χωρίς να επιδέχεται αντίρρηση αποδεικνύει ότι σε υλικά σωματίδια (κβάντα φωτόνια) οι ταχύτητες προστίθενται και αφαιρούνται. Επομένως το φαινόμενο Ντόπλερ συμφωνεί με την κυματική φύση του φωτός.
Αδράνεια
Αδράνεια είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Γραφειοκρατείας. Πλησιάζοντας τα όρια της πραγματικότητας διαπιστώνουμε ότι: Όλο το Σύμπαν η δημιουργία με τα μέχρι τώρα δεδομένα αποτελείται από τρία πράγματα άσχετα μεταξύ τους: (τα δύο άγνωστα):
1/ ΧΩΡΟ
2/ ΥΛΗ
3/ ΑΔΡΑΝΕΙΑ και την σχετική φορά και ΚΙΝΗΣΗ της ύλης
Ένα από αυτά τα τέσσερα πρέπει να είναι ο επωνομαζόμενος θεός ή και τα τέσσερα μαζί. Να καταθέσουμε και μια άλλη άποψη: Ολα βλέπουμε στην φύση έχουν και το αντίθετο τους. Η ύλη την αντιύλη, το θετικό το αρνητικό, το θερμό το κρύο κ.ο. κ Γιατί να μην υπάρχει και μια φανταστική ΑΝΤΙΑΔΡΑΝΕΙΑ αντίθετη στην ΑΔΡΑΝΕΙΑ;
Να πατάμε λ.χ το κουμπί και να γινόμαστε αντιαδρανειακοί, σαν πούπουλα κα να μην παθαίνουμε τίποτα σε μια σύγκρουση, να σκουντάμε μια αμαξοστοιχία με το ένα μας δάχτυλο σαν να μην συμβαίνει τίποτα, και σε συνδυασμό με την αντιβαρήτητα να ταξιδεύομε στο διάστημα κλπ. κλπ.
Δεν θα μάθουμε ποτέ , πως έγιναν, από τι, και γιατί. "Πως ,τι και γιατί είναι ο Χώρος , η Υλη και η Κίνηση . Και που βρέθηκε η ΠΡΟ-ΥΛΗ από την οποία έγινε η γνωστή μας ΥΛΗ. Πως και που βρέθηκε η ύλη από την οποία έγιναν τα πρωτόνια τα νετρόνια τα ηλεκτρόνια κλπ; προτού υπάρξουν. Μόνον ο Ηράκλειτος έλυσε την απορία μας. Ολα ήσαν είναι και θα υπάρχουν . Αυτό δεν μπορεί να το καταννοήσει η λογική μας λόγω της πρόσκαιρης ύπαρξης μας στον κόσμο τούτο.
Κύμα και Ταχύτης
Τα πάντα στον κόσμο είναι ένα κύμα, δηλαδή κυματισμός, συχνότητα, παλμός, δόνηση και Κίνηση ή Ροή. Το φως και ο ήχος μεταδίδονται με μια Α ταχύτητα αντιστοίχως προς όλες τις κατευθύνσεις και άσχετα με την κίνηση της πηγής, διότι η ταχύτητα τους περιορίζεται από τα μέσα, μέσα από τα οποία διαδίδονται. Το φως και ο ήχος διαφέρουν μεταξύ τους, μόνον στην ταχύτητα διαδόσεως τους, στην φύση τους και στο μέσον διαδόσεων τους, το φως διαταράσσει τον χώρο, και ο ήχος τα μόρια του αέρα. Εάν εμείς τρέχουμε με την ταχύτητα του φωτός και από πίσω μας έρχεται μια ακτίνα φωτός στο 10 μέτρα αυτή δεν θα μας φτάσει ποτέ, και ούτε εμείς θα την δούμε, εάν πάλι εμείς βρισκόμαστε σε έναν άλλον πλανήτη δύο ώρες μακριά από μια ακτίνα φωτός που τώρα ξεκινάει, η ακτίνα θα μας συναντήσει σε δύο ώρες. Αν ξεκινήσουμε και εμείς προς αυτήν ταυτόχρονα με την ίδια ταχύτητα τότε θα συναντηθούμε σε μία ώρα στο μέσον τις αποστάσεως και μετά μια ώρα θα φτάσει στον πλανήτη από τον οποίον ξεκινήσαμε εμείς, (αυτά δεν επιδέχονται αντίρρηση.)
Αν ένα αυτοκίνητο με το οποίον τρέχουμε με 50 μέτρα το δευτερόλεπτο (180 χιλ. την ώρα) πατήσει την κόρνα του ή ανάψει τα φώτα ο ήχος και το φως δεν θα τρέχουν με την ταχύτητα του ήχου ή του φωτός συν 50 μέτρα, [δηλαδή για τον ήχο (340+50μ) και για το φως (300.000χιλ.+50μ)] αλλά οι ταχύτητες τους θα είναι αυτές που επιτρέπει το κάθε μέσον μέσα από τα οποία διαδίδονται. Αν το όχημα τρέχει περισσότερο από την διάδοση των κυμάτων τους αντιστοίχως τότε ο ήχος και το φως θα μένουν πίσω.
Τα Πάντα εκ του Πυρός ;
Όταν ΚΑΙΓΕΤΑΙ μια οργανική ύλη λόγω της ηύξημένης ταχύτητας περιστροφής των ηλεκτρονίων στους φλοιούς σθένους των μορίων, ή στα άτομα, και λόγω της φυγόκεντρου δυνάμεως που δημιουργείται, τα ηλεκτρόνια εκσφενδονίζονται από το μοριακό του κατασκεύασμα, με αποτέλεσμα την διάλυση της ενώσεως στα συστατικά τους, επειδή τα ηλεκτρόνια σθένους συγκρατούν τα μόρια σε τελική ανάλυση. Επανερχόμενα τα ηλεκτρόνια στα ατομικά τους κατασκευάσματα και λόγω της μικροτέρας διαμέτρου της τροχιάς εκπέμπουν την επιπλέον ταχύτητα υπό μορφή κυματικής ακτινοβολίας (=Διαταραχή του χώρου) στον περιβάλλοντα χώρο με αποτέλεσμα να μεταδίδετε στα αλλά μόρια και να συνεχίζεται η καύσις η φλόγα κλπ. Η φλόγα -φωτιά , καύσις, είναι μια κίνηση από το απίθανο στο πιθανό, από το οργανικό στο ανόργανο. Τα εκρηκτικά βρίσκονται σε πολύ πιο απίθανη(ασταθή) κατάσταση -συγκριτικά με άλλα καύσιμα- και έχουν μεγάλη τάση να μεταπέσουν στα αρχικά τους συστατικά από τα οποία έγιναν. Όταν τρίβομε ένα σπίρτο στην επιφάνεια του κουτιού τότε δίνουμε ταχύτητα στα (e-) του σπίρτου και του φωσφόρου τις επιφανείας με αποτέλεσμα να αρχίσει η αλυσιδωτή μετάδοση της καύσης. Το ίδιο γίνεται όταν ανάβουμε με τον ήλιο στην Ολυμπία τον δαυλό, αυξάνομε την ταχύτητα περιστροφής των ηλεκτρονίων στους φλοιούς σθένους των μορίων. Αντίθετα όταν το Ιουδαιοχριστιανικό ιερατείο ανάβει το «άγιον φως» στην Ιεραουσαλήμ εξαπατά το πλήθος, διότι το ανάβει απο το κανδήλι που καίει στον Πανάγιο Τάφο, ή χρησιμοποιεί λαμπάδες εμποτισμένες σε φωσφόρο ώστε να αυτοανφλέγονται κάτω απο ορισμένες συνθήκες. Από το ποιο πιθανό στο ποιο απίθανο . Η πιθανότητες και η σχέσις του ποιο πιθανού και απίθανου. Τα πάντα τείνουν από μια απίθανη κατάσταση σε μια ποιο πιθανή (σε αυτήν την φάση που περνάει τώρα το σύμπαν). Κάθε μετάπτωση μετασχηματισμός μιας απίθανης κατάστασης σε μια ποιο πιθανή, εγκλείει κίνηση (ενέργεια), και κάθε πιθανή κατάσταση που μετατρέπετε για τον Α ή Β λόγο σε απίθανη θέλει κίνηση, ενέργεια κλπ. Η ποιο πιθανή κατάσταση της ύλης από ότι φαίνεται είναι αυτή του απόλυτου μηδενός, και η ποιο απίθανη είναι αυτή των Ηλείων με την τρομακτική ενέργεια που εκλύουν. Η συνοχή όλων των στοιχείων οφείλεται στην ηλεκτροστατική έλξη και στην ανταγωνιστική φυγόκεντρο δύναμη των ηλεκτρονίων.
Τα πάντα κινούνται, και στην κίνηση οφείλεται η ύπαρξη των περισσοτέρων οργανικών και ανόργανων στοιχείων. Αν αυξηθεί η κίνηση τους (θερμότητα) αλλάζουν και τα χαρακτηριστικά των οργανικών ουσιών (καύση κλπ.) Τα πάντα είναι μια μορφή κίνησης. Η ύλη και η κίνηση προσδιορίζουν τον κόσμο μας εντός του χώρου.
Βαρύτης
Η έλξη της γης επί ενός σώματος είναι ανάλογος της αποστάσεως από αυτήν. Το πεδίον βαρύτητας δεν έχει φορά (δεν είναι κλειστό, καμπύλο όπως το μαγνητικό και το ηλεκτρικό πεδίον) αλλά εκτείνεται προς τον χώρο. Μεταξύ Σελήνης και Γης υπάρχει κάποιο σημείο που η έλξη της Γης και της Σελήνης είναι ίσες και αντίθετες, και η έλξη είναι μηδέν.
Σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετα σημεία της Γης η έλξη έχει φορά αντίθετη, άρα σε κάποιο σημείο π.χ στο κέντρο της γης η έλξη θα είναι μηδέν λόγω εξουδετερώσεως των δυνάμεων. Αν π.χ ήμαστε στο διάστημα και βλέπαμε δύο ανθρώπους να περπατούν στα δύο αντίθετα ημισφαίρια της Γης, τότε τον έναν από τους δύο θα τον βλέπαμε να περπατά ανάποδα.
Αν ανοίξουμε μία τρύπα στη γη, (ένα πηγάδι) και βγούμε από την άλλη μεριά, από τον βόρειο πόλο μέχρι τον νότιο, και ρίξουμε μια σφαίρα π.χ από το βόρειο ημισφαίριο αυτή θα κατέρχεται συνεχώς επιταχυνομένει μέχρι ενός σημείου, από εκεί και πέρα όταν δηλαδή περάσει το κέντρο της γης θα αρχίσει να επιβραδύνεται διότι τότε θα ΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΠΑΝΩ και αφού διανύσει μία α απόσταση ή θα βγει μέχρι το νότιο ημισφαίριο ή θα αρχίσει την αντίστροφη κίνηση, δηλαδή θα αρχίσει να κατέρχεται από το νότιο προς το κέντρο της γης, και εν συνεχεία θα αρχίσει να ανέρχεται προς το βόρειο κ.ο.κ. Λόγω όμως της απώλειας κινήσεως, τριβή του αέρος κλπ. κάποια στιγμή θα ισορροπήσει .
Η Τελική Κατάληξη
Η τελική κατάληξη οιασδήποτε μορφής ενεργείας κατά πρώτη προσέγγιση είναι η θερμική ακτινοβολία, ή η αύξηση της ταχύτητας περιστροφής των ηλεκτρονίων ή και πρωτονίων νετρονίων κλπ. Η ενέργεια αυτή ακτινοβολείται στον περιβάλλοντα χώρο με συνεχείς μετάπτωσης ταχύτητας μέχρι εξισορροπήσεως με το περιβάλλον. Ετσι το περιβάλλον αυξάνει συνεχώς την θερμοκρασία του. Τα πάντα τείνουν στο Σύμπαν να εξισωθούν με την θερμότητα του κενού που βρίσκεται πέριξ της ύλης. Οι πηγές ενεργείας δηλαδή οι ήλοι ψυχωμένοι τείνουν να αυξήσουν την θερμοκρασία με την ενέργεια (την κίνηση) που εκπέμπουν, και κάποια στιγμή που οι ήλιοι του σύμπαντος θα αδρανήσουν τότε η θερμοκρασία στο σύμπαν θα έχει αυξηθεί σε μια στάθμη. Ομως τότε όλα θα έχουν την αυτήν θερμική κίνηση (ταχύτητα), και τότε θα πάψει και η σχέση κινήσεως που προσδιορίζει την ενέργεια, επόμενος και οποιοδήποτε μορφή συγκριτικής κίνησης, εκτός της κεκτημένης ταχύτητας της ύλης (την αδράνεια), που θα είναι αποθηκευμένη με κάποια κίνηση στο σύμπαν. Αλλά αφού όλα θα έχουν την αυτήν αδράνεια , αυτή δεν θα μπορεί να συγκριθεί και τότε θα είναι σαν να μην διότι θα μοιάζουν όλα στατικά. Και τούτο επειδή όλα είναι συγκριτικά και υφίστανται πάντα συγκριτικά με κάτι άλλο.
Η Κυματική Ακτινοβολία
Για να καταννοήσετε όμως τα φαινόμενα του σύμπαντος πρέπει να αναπτύξουμε ορισμένα στοιχεία της Φυσικής. Για στοιχεία με χαλαρό δεσμό μορίων πχ. όπως το νερό, με την αύξηση της θερμοκρασίας αρχίζει η εξάτμιση του νερού, ή η διάσπαση των δεσμών των μορίων, και εν συνεχεία ο βρασμός μέχρι ολικής εξατμίσεως του. Αν αυξήσουμε ακόμη περισσότερο την ενέργεια αυξάνεται και η συχνότητα κυματικής ακτινοβολίας (υπέρυθρη) και εν συνεχεία αρχίζουν να εκσφενδονίζονται ηλεκτρόνια e- (θερμοϊονική εκπομπή ηλεκτρονίων) από τα μέταλλα. Η παραπάνω αύξηση, αυξάνει ακόμα περισσότερο την ταχύτητα περιστροφής των e- (αύξηση συχνότητας ακτινοβολίας) διάσπαση των δεσμών μετάλλων (τήξης) και παραγωγή φωτός, υπεριώδους ακτινοβολίας κλπ. Επειδή τώρα λαμβάνουν μέρος ηλεκτρόνια e- πιο κοντινών φλοιών προς τον πυρήνα που εκτελούν μικρότερες διαμέτρου τροχιές. Οσο πιό κοντά προς τον πυρήνα-και άρα μικρότερης συχνότητος περιστροφής- είναι τα ηλεκτρόνια που εκσφενδονίζονται τόσο το φως πλησιάζει προς το ιώδες. Κάθε περαιτέρω αύξηση τις θερμότητας αποσπά όλο και ποιο κοντινών φλιών ηλεκτρόνια και μπορούμε να φτάσουμε σε θερμοπυρηνική διάσπαση
Ατομική μηχανική. Ένα ηλεκτρόνιο συνδέεται με την ηλεκτροστατική έλξη του πυρήνα (κεντρομόλος δύναμη)και την ανταγωνιστική φυγόκεντρο που δημιουργεί η ταχύτητα περιστροφής των ηλεκτρονίων (θερμική στάθμη). Το ηλεκτρόνιο = (e-) περιφερόμενο γύρο από το άτομο εκπέμπει συνεχώς κυματική ακτινοβολία, (ενέργεια) σε αντίθεση με την θεωρία του Μπορ, κάθε περιστροφή του είναι και μια περίοδος (συχνότητα) κυματικής ακτινοβολίας 3D που διαταράσσει τον χώρο. Μετάδοση ενεργείας έχουμε με δυο μόνον τρόπους:
α/ Κυματικός και
β/Σωματιδιακός
Αν αναλύσουμε με αυτήν την θεωρία τα φαινόμενα, τότε εξηγούνται όλα τα ανεξήγητα θέματα της φυσικής. Κάθε αύξηση σημαίνει αύξηση της θερμικής στάθμης Οταν αυξάνουμε συνεχώς την ταχύτητα περιστροφείς έχουμε:
1) Βρασμός νερού, διάσπαση δεσμού μορίων,
2) τήξης μέταλλων και εκπομπή υπέρυθρης ακτινοβολίας,
3) θερμοϊονική εκπομπή ηλεκτρόνιων (ηλεκτρονικές λυχνίες),
4) ορατό φως,
5) υπεριώδες ακτινοβολίες,
6) ακτίνες Χ.
7) Σε τρομερά υψηλές θερμοκρασίες έχουμε θερμοπυρηνική διάσπαση.
8/ Με την συμπίεση των αερίων θερμαίνονται και με την εκτόνωση ψήχονται, (μηχανές ντίζελ ηλεκτρικά ψυγεία κλιματίστηκα κλπ. Από την τριβή των μορίων των αερίων εκπέμπεται κυματική ακτινοβολία θερμική, (υπέρυθρη), (ερτζιανά κύματα κλπ.)
Η Συμπεριφορά των Ατόμων
Η εξωτερική ενέργεια αυξάνει την ταχύτητα περιστροφής των ηλεκτρονίων e-
στις τροχιές των ατόμων. Η αύξηση όμως της ταχύτητος δημιουργεί αύξηση της φυγοκέντρου δυνάμεως και αυτή με την σειρά της δημιουργεί αύξηση της διαμέτρου των τροχιών των ηλεκτρονίων e-, με συνέπεια την διαστολή των ατόμων και την αύξηση του όγκου των (διαστολή των στοιχείων) και της πιέσεως από την ηλεκτροστατική άπωση των ηλεκτρονίων e- και ατόμων μεταξύ τους. Τελικώς η θερμότητα είναι το αποτέλεσμα τις συγκριτικής ταχύτητας των ηλεκτρονίων e- ή των πυρήνων ενός στοιχείου .
Ενέργεια και Αδράνεια
Η ενέργεια και η αδράνεια δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από την σχετική φορά και κίνηση της ύλης εντός του χώρου. Τα πάντα είναι μια σχετική μορφή κινήσεως που προέρχονται από την ύλη. Όμως μια τέτοια κατάληξη είναι πιθανή λογική και μάλλον αποδεδειγμένη. Αποδεδειγμένο είναι και το ότι υπάρχουμε εμείς, ο κόσμος, το Σύμπαν, κλπ. Τότε τίθεται το ερώτημα:
-Πως έγιναν όλα αυτά στο Σύμπαν ;
-Που βρέθηκε το τρομερό ποσόν κινήσεως (ενέργεια) που εκλύουν οι ήλιοι και σπαταλούν τόσο ασύδοτα;
Το μόνο που μπορούμε να πούμε μπρος σ’ ένα τέτοιο αίνιγμα είναι να κάνουμε υποθέσεις χωρίς ποτέ να βρούμε την αλήθεια. Γιατί και την αλήθεια να βρούμε-πράγμα αδύνατον- δεν θα μπορέσουμε να την αποδείξουμε επιστημονικά. Επομένως μόνον υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε και να καταλήγουμε στην πιό πιθανή, δηλαδή την πιθανότερη από κάποια άλλη η οποία προσεγγίζει πιό πολύ προς την αλήθεια και την ανθρώπινη λογική. Μια πιθανότητα είναι όταν όλα αποκτήσουν την αυτήν ταχύτητα τότε το Σύμπαν με την μάζα του θα έρθει σε συντονισμό και επειδή δεν θα υπάρχουν απώλειες θα εκραγεί εκ νέου δημιουργώντας πάλι όλες τις συνθήκες
τις δημιουργίας. Αυτή είναι μιά άλλη εκδοχή παραπλήσια της θεωρίας της Μεγάλης Συρρίκνωσης(Big Crunch). Σε συνθήκες συντονισμού (χωρίς απώλειες) η ενέργεια αποκτά τρομερή ένταση. Αν ο χώρος είναι άπειρος χωρίς τέλος, χωρίς τοιχώματα, χωρίς τέρμα, (μπορείτε να φαντασθείτε μια τέτοια περίπτωση, ή μια περίπτωση με τοιχώματα) τότε οι ακτινοβολίες που εκπέμπουν όλοι οι ήλιοι, δηλαδή τα φωτόνια, κάποια στιγμή δεν θα συναντούν στην πορεία τους άλλα σώματα για να συγκρουσθούν και να τα θερμάνουν. Επομένως θα ταξιδεύουν στο χώρο χωρίς ποτέ να συναντήσουν τίποτα ή να επιστρέψουν με την αντανάκλαση. Αρα η ύλη και όλοι οι πλανήτες του Σύμπαντος συνεχώς θα ψύχονται λόγω της ακτινοβολίας των, μέχρι που τα ηλεκτρόνια ή και όλα τα συστατικά των ατόμων θα πάψουν κάθε κίνηση. Και τούτο θα πραγματοποιηθεί όταν θα περιπέσουν στο Απόλυτο Μηδέν (0) Οταν η ύλη φθάσει στο απόλυτο μηδέν (παντελής έλλειψη κινήσεως) τότε μπορεί να δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες που τώρα δεν υπάρχουν ή δεν μπορούμε να τις φανταστούμε, οι οποίες θα θέσουν εκ νέου τον μηχανισμό για την επανάληψη του κύκλου της δημιουργίας. Τώρα πως και γιατί πρέπει να επαναληφθεί αφού κάποτε δεν έγινε από επανάληψη συνθηκών και καταστάσεων η δημιουργία αυτό είναι άλλο θέμα που δίνει εξήγηση ο μέγας φιλόσοφος Ηράκλειτος με τρεις συμπαντικές λέξεις-κλειδιά: «Τα Πάντα Ρει»
Υπάρχει Αρνητική Ενέργεια;
Στο ερώτημα αυτό η απάντηση είναι ΟΧΙ! Αρνητική ενέργεια είναι να ανάβεις την λάμπα και να σκοτεινιάζει το δωμάτιο, ή να βάζεις το σίδερο να σιδερώσεις και να πιάνει παγάκια, ή να ξεκινάς σήμερα και να φθάνεις χθες, ή από το παρόν να πηγαίνεις στο παρελθόν. Και χάριν αστειότητος να σου υπόσχεται το ιερατείον να πας στον παράδεισο και εσύ να πηγαίνεις στην κόλαση, ή ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΕΙ Ο "ΘΕΟΣ", και να σε πάρει κοντά του στον παράδεισο της ΥΠΑΡΚΤΗΣ ανυπαρξίας.
Ούτε Χωρόχρονος υπάρχει, αλλά ΜΟΝΟΝ ΧΩΡΟΣ.
Επίσης δεν υπάρχει σκοτεινή ενέργεια, ή αρνητική ενέργεια. Αντιβαρητητα. Σκουληκότρυπες και Πύλες του σύμπαντος που επιτρέπουν να "κόψεις δρόμο" και να βγεις στο παρελθόν. Μηχανές του χρόνου κλπ. Αντιβαρύτητα δημιουργείται μόνον με τεχνητά μέσα όπως αναφέρεται σε άλλο κεφάλαιο.
Χρόνος
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ! Μόνον υποκειμενικά υπάρχει. Πριν απο την εμφάνιση του ανθρώπου ο χρόνος δεν είχε καμιά αξία (Ο χρόνος είναι βίωμα του ανθρώπου) και εσωτερική υποκειμενική αίσθηση (όπως η γεύση όραση κλπ) της συγκριτικής διαδικασίας σκέψεως του εγκεφάλου . Θα τον ονομάζαμε 7η αίσθηση, ενώ 6η αίσθηση είναι η ισορροπία - βαρύτητα. Είναι η σύγκριση κινήσεων (σχετικότητα) με την επιθυμία ολοκληρώσεως της μέσα στο (βιολογικό κομπιούτερ) μυαλό του ανθρώπου και από τα επαναλαμβανόμενα φαινόμενα (περιστροφή της γης, τους κτύπους της καρδιάς και γενικά τους βιολογικούς ρυθμούς διαδικασίας κλπ. Αν υπήρχε γενική ακκινησία στο σύμπαν, τότε ο χρόνος θα ήτο ανύπαρκτος.
Δεν υπάρχει παγκόσμιος χρόνος, μόνον τοπικός του συστήματος αναφοράς γης ηλίου. Η λέξη «ΗΛΙΚΙΑ» ετυμολογικά σημαίνει τις περιελίξεις(στροφές) που κάνει η γη πέριξ του ηλίου. Το αποτέλεσμα της συγκρίσεως για ευκολία μας το ονομάσαμε ΧΡΟΝΟ, και αυτό είναι Λάθος. Ο χρόνος δεν προσδιορίζει την κίνηση αλλά Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ. Η σκέψη η επιθυμία προηγείται του αποτελέσματος. Χρόνος υπάρχει ΜΟΝΟΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Ο χρόνος είναι η αίσθηση μιας ροής συμβάντων που τυπώνεται στη μνήμη από τις αισθήσεις μας. Όλες οι διαπιστώσεις με τα μέχρι τώρα δεδομένα οδηγούν σε έναν καθολικό ορισμό:
Για να υπάρχει ένα πράγμα πρέπει να εχει ιδιότητες , αλλιώς δεν υπάρχει. Ο χρόνος ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΙΔΙΟΤΗΤΑ, δεν είναι αντικειμενικό μέγεθος δεν έχει καμιά οντότητα. Σε καμιά περίπτωση δεν αφήνει σημάδια ο χρόνος, αλλά μόνον η κίνηση, η ροή συμβάντων που εγγράφεται στη μνήμη μας. Αυτή προσδιορίζει τον άνθρωπο, και αν σβήσουμε την μνήμη ή πεθαίνει ο άνθρωπος, τότε δεν υπάρχει χρόνος.
Εμείς κινούμεθα (γηράσκουμε) και όχι ο χρόνος. Φυσικά μας είναι αδύνατον να το εννοήσουμε και έχουμε τόσο στενά ταυτισθεί με αυτόν ώστε αντιδρούμε να πεισθούμε ότι δεν υπάρχει χρόνος, ότι είναι έννοια αόριστη, συμβατική αίσθηση. Τούτο το επιβεβαιώνουν τα δισεκατομμύρια ρολόγια που τον αντικείμενικοποιούν.
Τα ρολόγια είναι συγκριτές μηχανές "σταθερής" ταχύτητας και τίποτα παραπάνω. Συγκρίνουν την ταχύτητα περιστροφής της γης με τους δείκτες τους, 15 μοίρες ανά ώρα ή 0,25 μοίρες το λεπτό. κλπ. Ο Ίππαρχος μαθηματικός (190 π.Χ.) είναι ο πρώτος που διαίρεσε τον κύκλο σε 360 μοίρες και με τον τρόπο αυτό έδωσε την σωστή έννοια του χρόνου, δηλαδή την περιστροφή της Γης περί τον Ηλιον.
Επομένως ματαιοπονούν οι επιστήμονες για τον τέλειο χρόνο και την ύπαρξη του.
Κανονικά τα ρολόγια θα έπρεπε να δείχνουν μοίρες και όχι ώρες ή χρόνο κλπ. Ο χρόνος είναι το αντίστροφο της ταχύτητας, της συγκριτικής ταχύτητας διαδικασίας. Σε ακαριαίες ταχύτητες ή σε κατάσταση ακινησίας χρόνος δεν υπάρχει. Πχ. το πετρέλαιο χιλιάδες χρόνια στα βάθη της γης δεν έπαθε τίποτα από τον χρόνο. Αν όμως του βάλουμε φωτιά εντός δευτερολέπτων θα μετατραπεί στα συστατικά του, λόγω της ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ, δηλαδή της καύσεως, που αυτή και μόνον παίζει ρόλο. Επομένως ο χρόνος δεν παίζει κανέναν ρόλο αλλά μόνον η ταχύτητα διαδικασίας.
Η ηλικία δεν προσδιορίζει τα γηρατειά, αλλά η ΤΑΧΥΤΗΤΑ που συντελούνται και εξαρτάται από τον προγραμματισμό του εγκεφάλου από τους φορείς της κληρονομικότητας κλπ. Η επιστήμη δεν πρέπει να καθυστερεί ψάχνοντας να βρει τρόπους να σταματήσει τον χρόνο, αλλά πώς να καθυστερήσει την διαδικασία γήρατος από ευσυνείδητους επιστήμονες γιατρούς. Αν ο άνθρωπος κατορθώσει να προγραμματίζει τα χρωμοσώματα (D.Ν.Α,) ή τον εγκέφαλο του κατά βούληση τότε μπορεί να συντηρείται σε μία επιθυμητή ηλικία ή να παρατείνει πολύ την ζωή του.
Εδώ δημιουργούνται μερικά ερωτήματα:
1), Που θα σταματήσει η σφαίρα, στο κέντρο της γης που η έλξη εξουδετερώνεται από τα δύο ημισφαίρια ή στο κέντρο του ενός ημισφαιρίου, (στα 1/4 της διαμέτρου της γης) που η βαρύτητα πρέπει να είναι η ανώτερη δυνατή.
2) Το κέντρο της γης πρέπει να είναι άδειο, λόγω ελλείψεως βαρύτητας και φυγοκέντρου δυνάμεως, δηλαδή η γη πρέπει να είναι ένας χοντρός φλοιός, ή μεγάλες και μικρές μάζες διάπυρης ύλης θα μετακινούνται μία προς τον ένα και μία προς το άλλο ημισφαίριο ασυνάρτητα για διάφορους λόγους. Τι συμβαίνει από όλα αυτά; Αν πράγματι συμβαίνει ένα τέτοιο πράγμα τότε ανατρέπονται πολλές από τις υπάρχουσες θεωρίες, π.χ ο όγκος της γης δεν πρέπει να είναι έτσι που τον υπολογίζουμε, η μάζα της ύλης στο κέντρο της γης πρέπει να είναι ΑΡΑΙΟΤΕΡΗ και όχι ΠΥΚΝΟΤΕΡΗ, καθώς και η βαρύτητα. Το αυτό ισχύει για όλα τα ουράνια σώματα.
Τι είναι Χώρος, Υλη , Κίνηση;
Ο φραγμός της πραγματικότητας και ο περιορισμός του όχι συνθέτου. (Τελική κατάληξη)
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΟΣ; = Δεν θα μάθουμε ποτέ, πώς έγινε από τι και γιατί! (Δεν είναι συγκριτική)
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΥΛΗ; = Δεν θα μάθουμε ποτέ, τι είναι, πώς έγινε και από τι έγινε! (τελικός δεν είναι συγκριτική)
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΙΝΗΣΗ; = Είναι η αλλαγή της θέσεως δύο ή περισσοτέρων (χωρισμένων αλλήλων ) μαζών (ύλης, άτομων, ηλεκτρονίων, πρωτονίων κλπ.) εντός του χώρου. Είναι η σχέση απομακρύνσεως ή προσεγγίσεως δύο ή περισσοτέρων μαζών, ήτοι δύο ποσότητες ύλης, δύο e-, δύο σωματίδια κλπ. και τότε μόνον εμφανίζεται ενέργεια, αδράνεια, ορμή, όταν ένα από τα δύο αλλάζει θέση μέσα στο χώρο.
Όταν ένα πράγμα κινείται χίλιες φορές γρηγορότερα από το φως χωρίς να το συσχετίσουμε με τίποτα άλλο, τότε δεν μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι κινείται, πολύ λίγο επάνω κάτω ή ότι στέκεται ακόμη και αν υπάρχει, (εκτός αν λάβουμε τον χώρο κάτι σαν ακίνητο ή κινούμενο σχετικώς.) Η ευθύγραμμος ισοταχής κίνηση μιας μάζας είναι σχετική μόνον με κάτι όλο, ή μα την επιτάχυνση ή επιβράδυνση μιας άλλης μάζας που έλκεται από την πρώτη. Χωρίς την ύπαρξη παρατηρητού δεν θα κατεγράφετο η κίνηση ή η αλλαγή. Επομένως ο χρόνος μετρήσεως αρχίζει από τότε που υπήρξε παρατηρητής για να μετρήσει τις αλλαγές. Συνακόλουθα από την εμφάνιση του παρατηρητού αρχίζει και ο χρόνος και η ιστορία. Αν ένα σώμα λ.χ ένα όχημα κινείται με 90 χιλ/ώραν και ένα άλλο με 100 προς την ίδια κατεύθυνση και συγκρουσθούν, η σύγκρουση θα γίνει με 10 χιλιόμετρα μόνον, συγκριτικώς. Ομως με ένα όχημα που κινείται με 10 χιλ/ώραν αλλα αντιθέτως η σύγκρουση θα γίνει με 110. Αν όμως τρέχουν με την ίδια ταχύτητα και ακουμπήσουν τότε δεν θα γίνει τίποτα, επομένως η κινητική ενέργεια, η ορμή, η αδράνεια, είναι συγκριτική με την φορά και την σχετική ταχύτητα εντός του χώρου.
Δυο ποσότητες ύλης (άτομα μάζες κλπ,) τις αυτής φοράς έχουν ενέργεια μεταξύ τους (0) και αντιθέτως κινούμενες επί δύο στο τετράγωνο.
Η ενέργεια, η αδράνεια, η ορμή, η ταχύτητα, η φυγόκεντρος, η κεντρομόλος δύναμη, είναι τα επιμέρους χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός και του αυτού φαινομένου, δηλαδή τις σχετικής κινήσεως της ύλης εντός του χώρου και εμφανίζεται τότε και μόνον όταν ένα τουλάχιστον από τα δύο αλλάζει θέση μέσα στο χώρο, αλλάζοντας τα χαρακτηριστικά του άλλου, (την σχετική κίνηση του ή αλλοιώνοντας τα χαρακτηριστικά των πεδίων του). Η κίνησης έχει δύο μορφές, την ευθύγραμμον και την καμπυλόγραμμον, (εξαναγκασμένη, περιστροφική, κυκλική). Η ύλη ισορροπεί, δεν κινείται σχετικώς μόνον εντός των πεδίων, αλλιώς κινείται ευθυγράμμως και ομαλώς με την αρχική της κεκτημένη ταχύτητα εντός του χώρου. Δεν πρέπει να απορούμε αν αυτό το πράγμα κινείται, αλλά γιατί αυτό το πράγμα δεν κινείται, επειδή όλα κινούνται και τίποτα δεν αδρανεί.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑΧΥΤΗΣ; = Σύγκριση κινήσεως δύο αντικειμένων μόνον ως προς ένα τρίτο ακίνητο στον χώρο, ή κινούμενο με άγνωστη ταχύτητα. Η σχέσης διαστημάτων που διανύουν τα δύο κινητά συγκριτικώς με ένα τρίτο με σχετική κίνηση άγνωστη, (ή θεωρητικώς κίνηση 0).
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΡΜΗ; = Η σχετική ταχύτητα με την οποία ένα σώμα κινείται να καταλάβει μια θέση μέσα στον χώρο . Αυτή εκδηλώνεται με την αδράνεια, ή την αλλαγή της κινήσεως μιας άλλης μάζας, ή την αλλαγή των χαρακτηριστικών κάποιου πεδίου, τότε και μόνον όταν την θέση αυτή κατέχει άλλο σώμα.
Ο Φραγμός της Πραγματικότητος και ο Περιορισμός του Μη –Συνθέτου .
Στην περιοχή του μη συνθέτου λες ότι θέλεις χωρίς να θεωρείσαι φαντασιόπληκτος. Δυστυχώς ο επεξεργαστής του ανθρώπου μπορεί να επεξεργάζεται φαινόμενα ΣΥΝΘΕΤΑ, δηλαδή φτάνει μέχρι την περιοχή του συνθέτου, όταν όμως ένα πράγμα δεν είναι σύνθετο, τότε αδυνατεί να το επεξεργαστεί (περιορισμός του όχι συνθέτου) πχ το άτομο αποτελείται από πρωτόνια νετρόνια ηλεκτρόνια "ποζιτρόνια" κλπ. το πρωτόνιο αποτελείται από ένα νετρόνιο και ένα ποζιτρόνιο, (θετικό ηλεκτρόνιο). Το νετρόνιο από ένα πρωτόνιο ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντινετρόνιο κλπ. Όταν δεν είναι σύνθετο;
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ποζητρόνιο, τι ηλεκτρόνιο, τι αντινετρόνιο κλπ. Τι είναι ηλεκτρικό φορτίο, τι είναι μαγνητισμός; Τι είναι τέλος πάντων κάτι το οποίον δεν είναι σύνθετο; Είναι το τοίχος τις ανθρώπινης λογικής; Η αρχή του ΜΗ ΣΥΝΘΕΤΟΥ, η επαναστατική λογική επεξεργασία και διαπίστωση. Μήπως αυτά εμπίπτουν στην Πρώτη Ουσία των Αρχαίων Ελλήνων που δεν μπορούμε να προσπελάσουμε με την δεδομένη ανθρώπινη λογική μας;
Πιθανότητες
Τα πάντα στο Σύμπαν τείνουν από μια απίθανη κατάσταση σε μια πιό πιθανή (σε αυτήν την φάση που περνάει τώρα το σύμπαν). Κάθε μετάπτωση μετασχηματισμός μιας απίθανης κατάστασης σε μια ποιο πιθανή, εγκλείει κίνηση (ενέργεια), και κάθε πιθανή κατάσταση που μετατρέπετε για τον Β ή Β λόγο σε απίθανη θέλει κίνηση ενέργεια κλπ.
Η ποιο πιθανή κατάσταση της ύλης από ότι φαίνεται είναι αυτή του απόλυτου μηδενός, και η ποιο απίθανη είναι αυτή των Ηλείων με την τρομακτική ενέργεια που εκλύουν.
Για να είναι μια κατάσταση πιθανή πρέπει να έχει και την κατάλληλη υποδομή πιθανότητας , πχ. μια βερικοκιά είναι αδύνατον να βγάλει παιδικά αυτοκινητάκια από νάιλον κλπ. πιθανόν όμως να βγάλει δαμάσκηνα. Από το μηδέν δεν μπορεί να παραχθεί ένα σύμπαν. Αυτό χρειάζεται ύλη και ενέργεια για να γίνει.
Μια πιθανή κατάσταση εξαρτάτε από μια άλλη πιθανή στην οποία βρίσκεται.
Η Απίθανη Πιθανότητα.
Μερικά παραδείγματα: Ένα αυτοκίνητο κινείται και ένα στέκεται. Ποιο έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να τρακάρει επάνω στο άλλο; Ασφαλώς αυτό που κινείται και πολύ λίγο αυτό που στέκεται. Ένας που ζει στο βουνό όπου δύσκολα κυκλοφορούν και τα κατσίκια, η πιθανότητα να τον πατήσει αυτοκίνητο είναι πολύ απίθανη. Επομένως, ένας που ζει μέσα στην πόλη οι πιθανότητες είναι τόσο πιό μεγάλες όσο πιό πολλά αυτοκίνητα έχει, και όσο πιό πολύ κυκλοφορεί. Να πέσει όμως από έναν βράχο είναι κάπως απίθανο όταν δεν υπάρχουν βράχοι μέσα στην πόλη. Προτού ανακαλυφθούν τα αυτοκίνητα ποτέ κανείς δεν σκοτώθηκε από αυτοκινητιστικό. Τότε όμως τους πατούσαν τα κάρα ή τα ζώα . Επομένως η πιθανότητα να μας πατήσει κάρο εκεί που δεν υπάρχουν κάρα, είναι απίθανη. Και όμως θα ακούσετε για την τύχη του να πάει από αυτοκινητιστικό ατύχημα και το Ιουδαιοχριστιανικό Ιερατείο όρισε και τον Αγιο Χριστόφορο –αν δεν με απατά η μνήμη- ως προστάτη των οδηγών. Ενώ στην πραγματικότητα οι άνθρωποι ρυθμίζουν την μοίρα τους και όχι η μοίρα τους ανθρώπους.
Η Σκάλα των Πιθανοτήτων
Αν σε μια σκάλα με εκατό σκαλοπάτια υπάρχει μια μπάλα μια σφαίρα κλπ. στο πεντηκοστό σκαλοπάτι, μεγαλύτερη πιθανότητα υπάρχει να πέσει στο 49 παρά να ανέβει στο51. Για να ανέβει στο 51 θέλει ενέργεια και όταν κατεβαίνει αποδίδει την ενέργεια που έχει (λόγου μεταβολής του πεδίου βαρύτητας). Αν όμως η μπάλα πέσει στο πρώτο σκαλοπάτι, δηλαδή στην γη στην πιό πιθανή κατάσταση της, αλλά και αυτό είναι σχετικό, διότι εκεί δίπλα μπορεί να έχει ένα πηγάδι και να πέσει σε ακόμα πιό πιθανή κατάσταση. Τα πάντα τείνουν από την πιό απίθανη σε μια πιό πιθανή κατάσταση, λόγω όμως της απίθανης πιθανότητας, παρατηρείται ένα φαινόμενο να πηγαίνει από την πιό πιθανή και στην πιό απίθανη κατάσταση, δηλαδή έχουμε μια ανταλλαγή καταπτώσεως μεταξύ του πιό πιθανού και του πιό απίθανου. Παραδείγματος χάριν έχουμε μια μπάλα 100 κιλών στο εκατοστό σκαλοπάτι και πέφτοντας στο 20 τινάζει μια μπάλα 5 κιλών στο εκατοστό σκαλοπάτι. Όλες η απίθανες καταστάσεις στη γη μας γίνονται με την ενέργεια του ήλιου, της πιό απίθανης πιθανότητας. Παραδείγματος χάριν θερμαίνοντας ένα κομμάτι πάγο από το περιβάλλον, ή από τον ήλιο, ή με την μετατροπή της ηλιακής ενεργείας με τον μηχανισμό της φωτοσύνθεσης σε χημική ενέργεια μετατρέποντας μια ανόργανο ύλη σε μια πιό απίθανη στην οργανική. Τελικώς όμως ασχέτως των διαφόρων μεταπτώσεων, τα πάντα τείνουν από μια απίθανη κατάσταση σε μια ποιο πιθανή. Τα πάντα πηγάζουν αντλούν την ενέργεια τους τον βαθμό της πιθανότητας τους από μια απίθανη πιθανότητα, την δημιουργία.
Η Θεά Τύχη
Τύχη είναι να προβλέψεις το ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΙΘΑΝΟ; Επομένως το να κερδίσεις το λαχείο είναι απλώς πιθανότητα με πόσο τις εκατό συμμετέχεις, με ένα, δύο, εκατό λαχεία κλπ. Δηλαδή αν έχουμε δύο λαχεία της αυτής σειράς με διαφορετικό αριθμό και η σειρά έχει 100.000 λαχεία (αριθμούς) τότε η τύχη μας έχει δύο πιθανότητες μέσα σε εκατό χιλιάδες , ήτοι 2/100%
Αν πάρουμε όλα τα λαχεία της σειράς τότε ΘΕΛΕΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ Η ΤΥΧΗ να χτυπιέται κάτω σαν χταπόδι, θα κερδίσουμε και τον πρώτο και τον δεύτερο και τους λήγοντας και τους παραλήγοντας κλπ. Και δεν υπάρχει καμιά ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ να μην κερδίσουμε. Αν δεν πάρουμε λαχείο οι πιθανότητα να κερδίσουμε είναι μια στα 100 εκατομμύρια. Πως γίνεται αυτό; Μπορεί κάποιος να χάσει το λαχείο του και να βρούμε εμείς (τύχη βουνό). Δεν υπάρχει τύχη αλλά ΜΟΝΟΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ. Τύχη είναι να σου πέσει ο πρώτος αριθμός του Αμερικάνικου λαχείου εδώ στην Ελλάδα, χωρίς να έχει χάσει κανένας λαχείο που να το έχεις βρει εσύ. Επομένως κάπου συγχέουμε την πιθανότητα με την τύχη εμείς οι Ελληνες και συχνά και με τα μεταφυσικά θαύματα .
Η Νέα Σκέψη στην Φυσική
Νέες αντιφατικές διαπιστώσεις διαμορφώνουν ΝΕΑ κοσμοθεωρία στην φυσική και νέες επικίνδυνες προσπελάσεις αληθείας. Αυτές είναι αυστηρώς αντικειμενικές συγκεκριμένες και όχι υποκειμενικές. Η ΝΕΑ Φυσική είναι έξω από την λογική του κατεστημένου και θεωρείται επαναστατική και αιρετική, διότι ξεκινά από μηδενική βάση. Σύμφωνα με αυτήν:
1) Η ενέργεια δεν προσδιορίζει την κίνηση, αλλά η κίνηση την ενέργεια.(Οποιαδήποτε ενέργεια, είναι τελικά καθαρή ΚΙΝΗΣΗ) .Η ενέργεια είναι ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ.
2) Ο χρόνος δεν προσδιορίζει την κίνηση αλλά η κίνηση τον χρόνο. Χρόνος δεν υπάρχει, ούτε και συστολή του χρόνου. Ο χρόνος είναι αίσθηση
3) Το φαινόμενο Ντόπλερ έρχεται σε αντίθεση με την σωματιδιακή φύση του φωτός και την σταθερή ταχύτητά του.
4) Το φως δεν είναι κβάντα αλλά μια διαταραχή του χώρου.
5) Ο χώρος είναι ό,τι θέλεις και για ό,τι τον θέλεις. Ο Χώρος είναι απεριόριστος, ατελεύτος και αιώνιος .
6) Το ηλεκτρόνιο περιφερόμενο στην τροχιά του εκπέμπει ΣΥΝΕΧΩΣ κυματική ακτινοβολία σε αντίθεση με την θεωρία του Μπορ.
7) Όλες οι κυματικές ακτινοβολίες οφείλουν την ύπαρξή τους στην κίνηση (περιφορά) του ηλεκτρονίου.
8) Η θερμότητα είναι αποτέλεσμα της ταχύτητας περιστροφής των ηλεκτρονίων στις τροχιές τους. (Διαταραχή του χώρου).
9) Φως: Το σκοτεινότερο πράγμα στην φύση μετά τον χώρο (Το Φως είναι η διαταραχή του χώρου).
10) Η ενέργεια, η αδράνεια, η ορμή, η ταχύτητα είναι τα επιμέρους χαρακτηριστικά της σχετικής κίνησης της ύλης.
11) Δεν υπάρχει όριο ταχυτήτων σε αντίθεση με τον Αϊνστάιν. Η ταχύτητα του φωτός δεν είναι το τελικό όριο των ταχυτήτων διότι η σκέψη μας λ. χ κινείται ακαριαία.
12) Η μάζα και η ταχύτητα είναι άσχετες μεταξύ τους. (Αύξηση μάζας κλπ.)
13) Στο κέντρο της γης δεν υπάρχει βαρύτητα , όπως και στο μάτι του κυκλώνα επικρατεί θεωρητικά νηνεμία.
14) Η ύλη και η κίνηση προσδιορίζει τον κόσμο μας εντός του χώρου .
15) Τα πάντα είναι σχετικά (με τον άνθρωπο) ακόμα και η έννοια της σχετικότητας. Και τούτο διότι υπόκειται σε πολλές κινήσεις ταυτοχρόνως. (Κίνηση του στην γη, περιστροφή της γης, κίνηση περί τον ήλιο, του ηλίου περί τον γαλαξία κ.ο. κ)
16) Αλήθεια είναι κάθε τι που δεν ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ως ψέμα, είτε μας συμφέρει είτε όχι.
Αμφισβήτηση: Η Κινητήρια Δύναμη της Προόδου
Για να καταννοήσουμε ένα θέμα απαιτείται η καλή γνώση του αντικειμένου . Ο Πυθαγόρας είπε «Μην ρίχνετε τα μαργαριτάρια στα γουρούνια» Διότι αν προσπαθήσεις να μεταδώσεις ιδέες σε ένα αδαή κινδυνεύεις είτε να σε λοιδωρήσει , είτε να σε περάσει για τρελλό, είτε τέλος να σου κάνει και κακό , αν θίγεις τις θρησκευτικές, πολιτικές, οικονομικές, ή άλλες πεποιθήσεις του. Αυτοί που διαθέτουν τίτλους και διπλώματα μπορούν να περάσουν ευκολότερα τις ιδέες τους από κάποιον που δεν διαθέτει παρόμοιους τίτλους , έστω κι’ αν διαθέτει πλουσιοτάτη γνώση και παιδεία. Επομένως να μην απορείς ποιος τα λέγει, αλλά να απορείς πως τα ξέρει και αν είναι αλήθεια ή ψέμματα. Προ πάντων όμως να μπορείς να τα διαψεύσεις.
Αρκετοί δεν τολμούν ούτε να διανοηθούν να εκφράσουν μιά αλήθεια γιατί φοβούνται μήπως ανατρέψουν κάτι από την σύγχρονη κατεστημένη γνώση. η οποία έχει επιβληθεί στην διεθνή κοινή γνώμη δίκην θρησκευτικού δόγματος . Συνήθως αυτοί που προσεγγίζουν την αλήθεια και την πραγματικότητα αγνοούνται ή και αποσιωπούνται σκοπίμως από το εξουσιαστικό Σύστημα.
Το πρόβλημα δεν είναι τι λέμε, αλλά (95%) αν μας καταλαβαίνουν ή αν τους συμφέρουν αυτά που λέμε. Εχουν ως τώρα λεχθεί οι μεγαλύτερες αλήθειες για τον Ελληνισμό αλλά αγνοήθηκαν .
Αγνοήθηκε ότι:
1/ οι Ελληνες είναι γηγενείς και όχι Ινδοευρωπαίοι όπως μας απεκάλεσαν.
2/ ό Ευρωπαίος Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων(700.000 ετών) ανατρέπει τις ψευροθεωρίες τους ότι τάχα οι Ευρωπαίοι κατάγονται από την Αφρική.
3/ η γέννηση της ζωής δεν έγινε σύμφωνα με την Ίουδαιοχριστιανική Βίβλο αλλά σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου.
4/ οι τρεις εβραιογενείς θρησκείες (Ιουδαισμός –Χριστιανισμός-Ισλαμισμός) είναι ένας ψεύτικος μύθος που κρατεί την ανθρωπότητα στο μεσαιωνικό σκοτάδι και δεν την αφήνει να βγει στο ξέφωτο του πολιτισμού.
5/ τα γράμματα είναι Ελληνικά και όχι Φοινικικά.
6/ ο πρώτος πολιτισμός και το φώς ξεκίνησε απο τον χώρο του Αιγαίου και όχι απο την Ανατολή ή την Μαύρη Ηπειρο.
7/ το μαρτυρικό Ελληνικό έθνος υπέστη επανειλημμένες Γενοκτονίες γιατί οι βάρβαροι αντιπαλοί του δεν μπόρεσαν να εννοήσουν το νόημα του Πολιτισμού κλπ
Η αντικειμενική αλήθεια είναι πικρή. Ενεργεί ωσάν Βιολογικός Ιός του εγκεφάλου, της διανόησης και χαλάει τα στερεότυπα του κατεστημένου. Αποσυντονίζει τα βιολογικά κομπιούτερ τους και αποκαλύπτει τα ψεύδη. Το ακρογωνιαίο θεμέλιο της Μεγάλης Συνωμοσίας είναι η Βίβλος και επάνω σ’ αυτήν οικοδομήθηκαν αλλεπάλληλα στρώματα από ψέμματα και σχημάτισαν το σύγχρονο εξουσιαστικό οικοδόμημα . Οταν αναιρεθεί ένα απο αυτά τα ψεύδη είναι σαν να γκρεμίζεται ένας στατικός στήλος ή δοκός του οικοδομήματος , ο οποίος μπορεί να παρασύρει και να γκρεμίσει ολόκληρη πτέρυγα ή και όλο το οικοδόμημα. Γι’ αυτό το κατεστημένο όταν αποκρυσταλλώσει μία θεωρία την κάνει δόγμα και εφεξής δύσκολα την αλλάζει έστω κι’ αν αποδειχθεί ψευδής από κάποια άλλη νεώτερη της.
Δεν πρέπει να δεχόμαστε τίποτα συλλήβδην σαν αλήθεια, ασχέτως αν το δέχονται χιλιάδες σύγχρονοι μαζάνθρωποι. Οπως είπε ο Ηράκλειτος « Για μένα ο ένας αξίζει για 10.000, φθάνει να είναι άριστος»
Ο αντικειμενικός ερευνητής της αλήθειας στις ημέρες μας θεωρείται αιρετικός , τελειομανής , ψώνιο, απροσάρμοστος ή βλάκας . Επομένως «ουκ εν τω πολλώ το εύ» Στην παρούσα μελέτη δεν δεχόμαστε εκ των προτέρων την αλήθεια, ή το ψεύδος, αλλά κατόπιν ενδελεχούς μελέτης την αμφισβήτηση.
Οπως είπε κάποιος «Ουκ ήλθον συμπληρώσει και μπαλώσει, αλλά διαλύσει και γκρεμίσει και καινούργιο οικοδομήσει» Επομένως το κάθε τι μην το παίρνεις σαν θέσφατη αλήθεια, αλλά σαν εφαλτήριο για περαιτέρω έρευνα.
Ο γράφων είναι ένας από αυτούς που θέλουν να αναβιώσουν τις διαχρονικές αξίες του αρχαίου Ελληνικού "πνεύματος". Πρέπει όλοι να συμβάλουμε στην σύγχρονη πρόοδο της επιστήμης και στην επανάσταση του 21 αιώνος. Και εκεί που σταμάτησαν οι άλλοι συνεχίσουμε, αλλά ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΩΣ και αντικειμενικώς. Από περιέργεια, βάζοντας μπροστά απ' όλα το ΤΙΣ , ΤΙ , ΠΟΤΕ , ΠΟΥ , ΠΩΣ και ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ, έτσι που είναι τα πράγματα. Όταν δεν υπάρχει αντικειμενική απόδειξη αλήθειας τότε λαμβάνουμε ό,τι πλησιάζει περισσότερο επί τις % προς την αλήθεια. Υπάρχουν βέβαια και οι ξενολάγνοι που θεωρούν ό,τιδήποτε ξένο ως αληθινό, ενώ αντιστρόφως απορρίπτουν κάθε τι Ελληνικό και το απαξιώνουν , είτε απο ξενολαγνία, φθόνο , είτε από έμφυτη ζήλεια, πριν ακόμη το μελετήσουν. Τέτοιους ευρωλάγνους, αμερικανολάγνους, τουρκολάγνους και «φοινικίζοντες» έχουμε πολλούς στον τόπο μας , οι οποίοι κινούνται είτε από αμάθεια , είτε από υλικό συμφέρον , είτε απο λαιμαργία προβολής. Οι τελευταίοι εξαργυρώνουν ακριβά με θέσεις και χρήμα την υποστήριξη των θέσεων του διεφθαρμένου Κατεστημένου. Και μετά διερωτώμεθα γιατί εντός Ελλάδος δεν ανναδεικνύονται οι άριστοι και οι άξιοι, αλλά οι ουτιδανοί και μηδαμινοί;
Είπε την Αλήθεια Κρεμάστε τον
Ο γράφων δεν παριστάνει τον ειδικό και τον διάσημο και έχει καταθέσει στο βιογραφικό τους τίτλους του . Ομως κι’ άλλοι που συνέβαλαν στο παρελθόν στην πρόοδο της επιστήμης και στην αντικειμενική αλήθεια ίσως δεν ήσαν μεγάλα ονόματα αλλά με τον ζήλο , την επιμονή , την υπομονή και τον έρωτα για το αντικείμενο που καταπιάστηκαν έβαλαν ένα μικρό λιθαράκι στην πρόοδο. Προ παντός δεν είναι ο γράφων Ελλαδέμπορος , ούτε έμπορος της αλήθειας , διότι ό,τι κάνει το κάνει αφιλοκερδώς και συχνά με προσωπική υλική του συμβολή. Συνήθως αυτοί που προσφέρουν, που προσεγγίζουν την αλήθεια αγνοούνται, όταν δεν είναι διάσημοι με τίτλους, ή δεν έχουν την στήριξη του κατεστημένου. Στην κορυφή της πυραμίδας όλων των επιδιώξεων του ανθρώπου βρίσκεται σήμερον το συμφέρον.
Δεν υπάρχει υπερφυσικό-όπως κηρύσσουν οι θρησκείες- μόνον άγνωστο υπάρχει. Και πάντα ισχύει το «Είπε την αλήθεια.... ΚΡΕΜΑΣΤΕ ΤΟΝ!!!» Τι κι’ αν εμείς τα λέμε και τα γράφουμε; Οι "υπεύθυνοι" είτε μας αγνοούν , είτε μας φακελλώνουν ..!!
Για πράγματα που ΔΕΝ αποδεικνύονται μπορείς να λες ό,τι θέλεις. Αν είσαι διάσημος μπορείς να λες και βλακείες χωρίς να παρεξηγείσαι από τους άσχετους ή και ημιμαθείς «ειδικούς». Αν είσαι άσημος, και τις μεγαλύτερες φιλοσοφίες να λες θα σε περνούν για ψώνιο, γραφικό, βλάκα κλπ. Η γνώμη η αλήθεια η αντικειμενικότητα από τους άσχετους και από τους μη ειδικούς δεν παίζει κανέναν ρόλο. Συχνά η αλήθεια φιμώνεσαι και θάβεσαι από τα ΜΜΕ-νταφιάσεως και ιδιαίτερα από την μικρή οθόνη . ΠΑΝΤΑ αποτελούν εξαίρεση οι πρωτοπόροι, οι σκεπτόμενοι και αυτοκινούμενοι, οι έξυπνιοι .
Δεν έχει σημασία τι λέμε και τι κάνουμε, αλλά έχει πολύ πιο μεγάλη ΣΗΜΑΣΙΑ αν μας καταλαβαίνουν οι άλλοι, και ακόμη ποίο μεγάλη να ΠΑΡΑΔΕΧΘΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΔΙΚΟ. Γι’ αυτό πρέπει να γράφουμε απλά και κατανοητά πράγματα. Για να σε καταλάβουν οι άλλοι πρέπει: ότι λες ή κάνεις να ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝ τα ένστικτα τους, ή να είναι πολύ έξυπνοι, πράγμα πολύ δύσκολο. Οι πιο πολλοί μιλάμε για να ΠΟΥΛΗΣΟΥΜΕ ΠΝΕΥΜΑ ο ένας στον άλλον και για να ικανοποιήσουμε τον Εγωισμό μας, παρά για να προσεγγίσουμε την αλήθεια και την πραγματικότητα.
Τα πάντα είναι ΠΙΘΑΝΑ ΚΑΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΙΜΑ. Φιλόσοφοι, βαρύγδουποι καθηγητές πανεπιστημίου, κοσμήτορες με θαυμαστές γνώσεις και περγαμηνές που τους θαυμάζεις για την ευγλωττία το μνημονικό τους την ευφράδεια τους . Αλλά δυστυχώς πάχουν από έλλειψη ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ και κρίσης, θύματα του κατεστημένου και ως εκ τούτου τυγχάνουν ρυμουλκούμενοι και όχι ΑΥΤΟΚΙΝΟΥΜΕΝΟΙ
Η λογική του παρελθόντος, μπορεί να είναι και παραλογισμός του σήμερα!
Υπάρχει η αντικειμενική και η υποκειμενική αλήθεια, και για να είναι αλήθεια ένα πράγμα πρέπει να ΜΗΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΩΣ ΨΕΜΑ είτε μας ΣΥΜΦΕΡΕΙ είτε όχι,
Η αλήθεια δεν έχει ημερομηνία λήξεως, μάλλον καταλήξεως, εκτός και αποδειχθεί ψέμμα. Αλήθεια είναι κάθε τι που ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ως ψέμμα, είτε μας ΣΥΜΦΕΡΕΙ είτε όχι. Και συνεχίζει να είναι αλήθεια ένα πράγμα, μέχρι την στιγμή που θα αποδεχτεί ως ψέμα. Οι απατεώνες συνιστούν: «Γνώσεσθε την αλήθειαν!!» ΑΛΗΘΕΙΑ; Ποια απ' όλες; Την υποκειμενική ή την αντικειμενική; Του συμφέροντος μας, του συμφέροντος των πολλών ή τέλος του συμφέροντος των ολίγων ;
ΑΛΗΘΙΝΗ αλήθεια: Για να είναι ΑΛΗΘΕΙΑ μια πρόταση, πρέπει να μην περιέχει παραμύθια και αστήρικτη φαντασία.
Δεν θέλω να παραδεχθείτε τα όσα λέγω, όταν όλα είναι πιθανά και αμφισβητήσιμα. Αλλά για να αμφισβητήσεις κάποιον πρέπει να μπορείς να τον διαψεύσεις αντικειμενικά όχι φανταστικά, (ή να κρατήσεις στάση ουδέτερη,) αλλιώς είσαι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να τον παραδεχτής ή να σιωπήσεις. Παράδειγμα : Λέμε ΤΑ ΟΜΩΝΥΜΑ ΕΛΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΤΕΡΩΝΥΜΑ ΑΠΩΘΟΥΝΤΑΙ!! Όμως όλα τα άτομα της ύλης ενός στοιχείου είναι ίδια, άρα ομώνυμα, (εκτός αν κάποιος το διαψεύσει). Εν τοιαύτη περιπτώσει πως έλκονται και σχηματίζουνε τα μέταλλα; Κανονικά θα ΕΠΡΕΠΕ να απωθούνται και να μην υπήρχαν μέταλλα ή πλανήτες κλπ. Αν τα ομώνυμα απωθούνταν εμείς δεν θα υπήρχαμε, ούτε και το Σύμπαν, όλα θα ήταν σε μια αέρια κατάσταση στην ανώτερη δυνατή απόσταση μεταξύ τους λόγω απωθήσεως τους. Επομένως είναι λάθος ότι τα ομώνυμα απωθούνται. Αλλά ΤΑ ΟΜΩΝΥΜΑ της αυτής φοράς ΕΛΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΤΕΡΩΝΥΜΑ ΑΠΩΘΟΥΝΤΑΙ!! (Δυναμικά.)
Τολμήστε να προβληματιστείτε με τις ΝΕΕΣ ιδέες , σπάστε το φράγμα τις απαθείας , τα ταμπού και μην μένετε παθητικοί αποδέκτες.
.
Δυστυχώς ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ την κατεστημένη νοοτροπία,, τα ταμπού τις προλήψεις, την αμορφωσιά τους, την ποιότητά των πολλών. Γι’ αυτό συχνά οι αυθεντίες αναγνωρίσθηκαν μετά τον θάνατο τους.
Τον συγγραφέα τον τρώει το σαράκι της αμφισβήτησης για το αν αυτά που γράφει πλησιάζουν την αντικειμενική αλήθεια και αν αυτά θα είναι αρεστά στο αναγνωστικό κοινό ή όχι ; Και παλεύεις μόνος σου. Οταν όμως φύγει απο σένα το έργο και περάσει στα χέρια του εκδότη, τότε το θεωρείς σαν αποπαίδι σου . Οτι δεν είναι πλέον παιδί δικό σου αλλά κάτι που ανδρώθηκε και έφυγε μακριά σου και θέλεις να το ξεχάσεις. Οταν το ξαναδιαβάζεις θεωρείς ότι κάποιος άλλος το έγραψε και αν το ξανάστελνες για επανέκδοση θα άλλαζες αρκετά πράγματα. Επομένως σαν δίδαγμα εξάγεται: « Να υποστηρίζετε τις απόψεις σας από μηδενική βάση αμφισβητώντας τα πάνα και ψάχνοντας από την αρχή»
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης-Συγγραφεύς-Ποιητής, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com