Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΦΛΟΓΑ-ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΕΞ ΟΛΥΜΠΙΑΣ
- ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
"Ο Ρενάρ ορθώς είπε πως ή Ελλάς είναι η "Αγία Γη" όλων , όσοι θρησκεία τους έχουν τόν πολιτισμό" -L. Menar. Γάλλος ποιητής και φιλόσοφος( 1822-1901).
Από την Λήθη και το Σκοτάδι στο Φως
Όταν η Ψυχή φωτισθεί σταθερά από το υπέρτατο σύμβολο του ορατού κόσμου, τον Ήλιο, ετοιμάζεται να βγει από την ακινησία της και ν' αρχίσει την, προς τα άνω, πορεία της. Κατά την Ελληνική Αρχαιολογία(Μυθολογία) το Φως διακρίνεται σε διαβαθμίσεις εκ του σκότους εις το ημίφως και προοδευτικώς εις το Φως και αναλύεται ως εξής :
1/ Σκότος . Συμβολίζεται με την Μητέρα Λητώ που αλληγορεί τη Λήθη και την Νύκτα..
2/ Ημίφως. Αυτό συμβολίζεται από δίδυμα τέκνα της: α/ την Αρτέμι (που αλληγορεί το ημίφως =Σελήνη) και β/ τον Απόλλωνα(που αλληγορεί το Φως= Ηλιος) Στην κατάσταση αυτή ο άνθρωπος είναι φωτισμένος μερικώς , δηλαδή βρίσκεται στην περιοχή απο το Φως ως το Ημίφως
3/ Απλελτον Φως . Αυτό συμβολίζεται από τον Πατέρα απάντων Δία που αλληγορεί τον Νουν, Αιτίαν του Παντός δηλαδή του Σύμπαντος. Τότε το άτομον αποκτά πλήρη συνείδηση δια του Νοός και των Αισθήσεων.
Το Φως αυτό είναι ανέσπερο και παριστάνεται με τον κεραυνό του Διός που δεν είναι άλλο από την Νοημοσύνη και το Δία-λογισμό . Η ως άνω κλίμακα δείχνει την εξελικτική πορεία της πνευματικής ανελίξεως του κόσμου, σε αντίθεση με την εξ αποκαλύψεως επιφοίτηση του «Αγίου Πνεύματος». Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν δύο άρρενες(Ζευς-Απόλλων) και δύο θήλειες(Λητώ-Ατρεμις) αρχές ισότιμες της διαβαθμίσεως του Φωτός.
Το Σκότος στην αλληγορίαν σημαίνει την άγνοια, αμάθεια, δοκησισοφία και τον δογματισμό. Αντίθετα, το Φως σημαίνει γνώση, νοημοσύνη, κατανόηση, διαλεκτική σκέψη μετά Λόγου. Η Ανωτάτη και Ιερωτάτη Τετρακτύς αποτελείται από τα 4 σημεία ήτοι :
α/ Σκότος και Ληθη/Λητώ
β/ Ημίφως(Αρτεμις/Σελήνη)
γ/ Φως (Απόλλων/Ηλιος) .[ Λέγεται ότι το φωτεινό φάσμα του Απόλλωνα έχει φωτογραφηθεί την νύκτα στην χαράδρα του Μαντείου των Δελφών με φασματικές κάμερες λήψεως και δημοσιευθεί σε περιοδικά και στον τύπο. Επειδή αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά, δεν μπορεί ούτε να επιβεβαιωθεί ούτε να απορριφθεί]
δ/ Νόηση(Ζευς) Ολόκληρος ο κόσμος είναι Νους/Ζευς. Είναι η Συμπαντική Πρώτη Αιτία.
Η Ολυμπιακή λοιπόν Φλόγα έχει διττό συμβολισμό :
α/ το Απολλώνιο Φως του ζωοδότη Ηλίου και
β/ το ανέσπερο Φως του Νου/Δία
Ο Ήλιος της Ψυχής
Σε τι συνίσταται η προετοιμασία με το Φως της Ολυμπιακής Φλόγας ; Στην αναγνώριση της Ηλιακής προελεύσεως της ψυχής, όπως με τόση βεβαιότητα και σαφήνεια αναπτύσσει την ηλιακή μας προέλευση ο Πλάτων εις τό τέλος του διαλόγου στον "Τίμαιο".
Εξ άλλου εάν δεν υπήρχε η εκ προοιμίου γνώσις από το Ελληνικό ιερατείο του Ηλιοκεντρισμού, η προετοιμασία δεν θα είχε αποτέλεσμα. Διότι η φλόγα της Ολυμπίας είναι η ορατή έκφρασις της πύρινης μάζας του σταθερού Ηλίου, όπως επισημαίνει η Ηλιοκεντρική φυσική πραγματικότης. Όσο η ψυχή έχει την πεποίθηση ότι είναι περιορισμένη στον στενό κύκλο του ενός βίου επάνω στην γη, έχει την ματαιότητα της ζωής χαραγμένη στην συνείδησή της και το χέρι του θανάτου καρφωμένο στα σπλάχνα της. Η ψυχή χρειάζεται ένα διαχρονικό πρότυπο για να καταλάβη την σύνδεση της με την ιερή φλόγα και να αφομοιώση την έννοια της αθανασίας. Οχι φυσικά την ανάσταση των νεκρών και παρόμοιες ανοησίες του Ιουδαιοχριστιανικου ιερατείου.
Πρέπει με τα φυσικά του μάτια ο αθλητής να δει την φλόγα. Αυτό μόνο ένα ορατό, ζωντανό πρότυπο μπορεί να του το προσφέρη. Η αντικειμενική, ορατή πραγματικότης βρίσκεται στον Ηλιοκεντρισμό.
Ήταν ο Ηλιοκεντρισμός γνωστός στην αρχαιότητα ; Μάλιστα, διότι η Θόλος της Επιδαύρου έχει αποτυπωμένο στο δάπεδο το Ηλιοκεντρικό Σύστημα. Συνεπώς το Ιερατείο ήτο γνώστης της Ηλιοκεντρικής Ιδέας από αναρίθμητους αιώνες προ της ανεγέρσεως της Θόλου. Και το σημαντικώτερο ο Ηλιοκεντρισμός έρχεται από τον Ιερό χώρο της Επιδαύρου, όπου εγένετο η ίαση των ψυχών και των σωμάτων. Είναι συνεπώς αναγκαία η σταθερή σύνδεσις της Ολυμπιακής φλόγας με την σταθερότητα της φλόγας του Ηλίου. [Πανάρχαιον ηλιακόν σύμβολον είναι και ο Ηλιος της Βεργίνας-σύμβολον των Μακεδόνων- που εποφθαλμιούν με κλεψεπίγραφο τρόπο να καρπωθούν οι Σκοπιανοί]
Η Επίδαυρος, με το σύμβολο του Ηλίου στο δάπεδο της Θόλου και τους ανά τετραετία Αγώνες των Ασκληπιείων, συνδέει την δάδα της Ολυμπίας με την έννοια της αθανασίας της ψυχής. Εάν δεν υπάρξη σταθερό φώς στην ψυχή ο αθλητής δεν θα συλλάβη την σημασία του ανάμματος της φλόγας της Ολυμπίας. Ο σταθερός ψυχικός φωτισμός απαιτεί ένα ορατό πρότυπο για να λειτουργήση όμοια με αυτό. Μοναδικό πρότυπο είναι η αναγνώριση της Ηλιοκεντρικής Ιδέας. Αυτός είναι και ο λόγος που άπασα η ανθρωπότης υποδέχθηκε με αισθήματα χαράς, θαυμασμού και λύτρωσηςτο Ολυμπιακό Φως. Η Επίδαυρος είναι ο πρώτος σταθμός από τον οποίον κάνει την εκκίνηση της η ψυχή. Πρώτα θα την θεραπεύσει σωματικώς, ψυχικώς και νοητικώς ο Ασκληπιός, υιός του Απόλλωνος, και μετά θα γίνη η έναρξις των Άλλων Αγώνων με κατάληξη τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το Άναμμα της Φλόγας
Η αφή της φλόγας της Ολυμπιακής δάδας είναι το σύμβολο της ενάρξεως των Ολυμπιακών Αγώνων. Εάν δεν ανάψει η φλόγα, η έναρξις αναβάλλεται η ακόμη και ματαιώνεται. Ισως αναρωτηθεί κανείς γιατί δίδεται τόσο μεγάλη σημασία σ' αυτή την συμβολική πράξη, πού τελείται στό Ιερόν Πεδίον της Ολυμπίας προ της ενάρξεως των Αγώνων ;
Τo άναμμα της φλόγας είναι η σύνδεσις του ορατού κόσμου με τον αόρατον. Είναι ο φωτισμός των ψυχών των αθλητών, οι οποίοι προσλαμβάνουν το άσβεστον πύρ των αοράτων πεδίων με τον συμβολισμόν του ανάμματος της δάδας. Οι αθλητές τότε μετουσιώνονται από σκοτεινές και πλανώμενες σκιές χωρίς γνώσιν του προορισμού των, σε όντα φωτισμένα με επίγνωσιν της αιωνιότητος της υπάρξεώς των. (Άρθρον της φιλοσόφου ΑΛΤΑΝΗΣ στο διαδίκτυον)Ο συμβολισμός όμως αυτός δεν θα ήταν αρκετός γιά να πραγματοποιήσει την σύνδεσιν θνητών αθλητών / αθανάτων θεών. Σύμφωνα με το Ολυμπιακό Ιδεώδες οι αθλητές είναι το απαύγασμα των θνητών, οι οποίοι έχουν προετοιμαστεί, όχι μόνο σωματικώς, αλλά και κυρίως ψυχικώς για το Μεγάλο Άλμα, που θα τους εκτίναξη απο την θνητότητα στην αθανασία.
Πότε καθιερώθηκε η Λαμπαδηφορία ;
Η σκυταλοδρομική λαμπαδηφορία και η τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας απο την αρχαία Ολυμπία προς τον εκάστοτε τόπο τελέσεως των αγώνων, πραγματοποιήθηκε στην σύγχρονη εποχή το πρώτον κατά την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου το 1936. Η απόφαση για την καθιέρωση αυτής της επιβλητικής τελετής ελήφθη απο την 32 η Σύνοδο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής , η οποία συνήλθε στην Αθήνα απο τις 15 έως και τις 19 Μαΐου του 1934.
Εισηγητής της αφής της Φλόγας ήτο ο δρ. Τ. Λέβαντ και υλοποιήθηκε απο τον Κάρλ Ντίμ υπεύθυνο επι του Αθλητισμού της Γερμανίας και θιασώτη της σκληραγωγήσεως των νέων κατά τα Σπαρτιατικά πρότυπα. Αρχικός εμπνεύστής της ιδέας αυτής ήτο ο Δήμαρχος Τεγέας Θ. Πετρινός , κατά την διάρκεια του γεύματος που παρέθεσε
στην Τεγέα, προς τα μέλη της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) την 22 αν Μαΐου 1934, κατά την επιστροφήν των απο την Ολυμπία στην Αθήνα. Επομένως η χώρα μας είναι το λίκνο δημιουργίας όχι μόνον αρχαίων θεσμών αλλά και σύγχρονων τοιούτων.
Ο Δήμαρχος της Τεγέας Εμπνευστής της Λαμπαδηφορίας
Υπάρχει μάλιστα εντοιχισμένη μαρμάρινη στήλη η οποία αναγράφει τα εξής¨:
“Η Τεγέα στους συνέδρους της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής συνεδριάσαντας τη 22 Μαΐου 1934, εν τω ιερώ τούτω χώρω της Παλαιάς Επισκοπής υπο την σκιάν αιωνοβίων πλατάνων, ενέπνευσε δια των αρχαίων μνημείων και τεμένων αυτής και της εκπάγλου της όλης φύσεως καλλονής την ιδέαν της οργανώσεως λαμπαδηδρομίας προς μεταφοράν Απολλωνείου φωτός απο Ολυμπίας εις Βερολίνον, πραγματοποιηθείσαν εξόχως επιτυχώς απο 20 Ιουλίου μέχρι 1 Αυγούστου 1936. Εις ανάμνησιν δε της εμπνεύσεως , γεγονότος όπερ επέστησε την προσοχήν της ανθρωπότητος εις το Ελληνικόν πνεύμα, το διδάσκον αείποτε μεν επικαίρως δε εν τω παρόντι Εκεχειρίαν , Ειρήνευσιν και Συνεργασίαν πάντων των Εθνών της γης εις ευγενείς αγώνας απευθυνομένους προς τα ιδεώδη της ευημερίας και της προόδου του ανθρώπου. Ο Τεγεατικός Σύνδεσμος εντοιχίζει την πλάκα ταύτην σήμερα τη 17 Αυγούστου 1936, καθ’ ήν ημέραν οι Τεγεάται τελούσι κατ’ έτος προς τιμήν της Αλέας Αθηνάς και της Θεάς Υγείας, Παλλαϊκούς αγώνας την επι τη εορτή της Θεοτόκου Πανήγυριν επιστρέφοντας” Εμπνευστής της ιδέας ήτο ο Γερμανός σύνεδρος Κάρλ Ρίτερ Χαλτ, ο οποίος ενθυμούμενος ότι κάποιος φιλέλλην πρόγονος του αφιέρωσε την ζωήν του για τον αγώνα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας , είπε τα ακόλουθα:
“Κύριοι σύνεδροι , αυτήν τη στιγμή μου έρχεται μιά σκέψη στο μυαλό και ορκίζομαι ενώπιον σας ότι θα την πραγματοποιήσω πριν απο την έναρξη της μέλλουσας 11 ης Ολυμπιάδας του 1936, στην πατρίδα μου το Βερολίνο. Θέλω να γίνει μιά μεγαλειώδης σκυταλοδρομία , μεταξύ των ομόρων κρατών, της οποίας οι αθλητές των Εθνών, αυτών να μεταφέρουν στο στάδιο μας , το Ολυμπιακό Φως απο το Ιερό της Ολυμπίας . Αξίζει και πάλι η Ελλάς να μεταλαμπαδεύσει το φως στη Δύση” [Εκείνο που πρέπει να σημειώσουμε από το περιεχόμενο της πλακός στην Τεγέα είναι ότι ακόμη και το 1936 οι Τεγεάτες εόρταζαν στις 17 Αυγούστου την εορτήν της Αλέας Αθηνάς και της Θεάς Υγείας και ετέλουν παλαικούς αγώνες προς τιμήν της Θεοτόκου , όπως μετονώμασαν την θεά Αθηνά για να προσαρμοσθούν προς τις δοξασίες του Χριστιανισμού ]
Ο πρώτος ειδικός πυρσός που χρησιμοποιήθηκε για τον σκοπό αυτόν , κατασκευάσθηκε και δωρήθηκε απο τα εργοστάσια Κρούπ , ενώ το κοίλο κάτοπτρο το οποίον συγκέντρωνε τις ηλιακές ακτίνες για την αφή της πυράς, παρήχθη απο την εταιρεία οπτικών Τσάις. Η πρώτη πρωθιέρεια που άναψε την Ολυμπιακή δάδα ήτο η Αλέκα Κατσέλη . [Οποία όμως ειρωνεία !! Ο όμιλος Κρουπ και η εταιρεία οπτικών Τσάις την ίδια εποχή κατασκεύαζαν τα σύνεργα για την ισχυρότερη πολεμική μηχανή για την υποδούλωση της Ευρώπης από την Ναζιστική Γερμανία. Αλλά και το 2004 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας την Ολυμπιακή Φλόγα εκμεταλλεύθησαν μονοπωλιακώς πολυεθνικοί κολοσσοί που έχουν επίσης βρώμικο πρόσωπο διεθνώς. Σήμερα , εξήντα πέντε χρόνια μετά απο εκείνους τους επιβλητικούς Ολυμπιακούς αγώνες εξελέγη πρόσφατα μέλος της ΔΟΕ ο γνωστός σιωνιστής, μηχανορράφος και ανθέλλην Χένρι Κίσσιγκερ, ο γνωστός και ως “σφαγεύς” της Κύπρου, ο οποίος να σημειωθεί έχει ογκώδη εγκληματικό φάκελλο και καταζητείται από πολλές χώρες , μεταξύ αυτών δε και στην Κύπρο ] Το σιωνιστικό ιερατείο και οι ανα τον κόσμο Φοινικιστές, αντέδρασαν έντονα στην καθιέρωση της αφής της Ιεράς Φλόγας απο την Αρχαία Ολυμπία , διότι μισούν θανάσιμα το Απολλώνειο Φως. Και τούτο διότι θέλουν το Ιερό Φως να εκπηγάζει εξ Ανατολών , απο την Ιερουσαλήμ, και όχι απο την Ολυμπία. Δυστυχώς το Ελληνικό ιερατείο είναι διαπρήσιος πολέμιος της Ολυμπιακής Φλόγας. Αναφέραμε ήδη με ποιόν τρόπο ανάβουν το «ιερόν φως» της Ιερουσαλήμ, αποδίδοντας την αφή του σε θαύμα εκ Θεού. Αντίθετα η Ολυμπιακή Φλόγα ανάβει κατά τρόπον φυσικό, απο τις ηλιακές ακτίνες. Το φως της Ιερουσαλήμ ανάβει εν κρυπτώ και με άκρα μυστικοπάθεια στην κρύπτη του Ναού της Αναστάσεως από τον Πατριάρχη. Στον χώρο αυτό απαγορεύεται να εισχωρήσει γυναίκα, αλλά και άλλος ιεράρχης. Το Ολυμπιακό φως ανάβει σε ανοικτό χώρο, φανερά και ενώπιον χιλιάδων κόσμου από μια γυναίκα. Εδώ βρίσκεται η διαφορά του πνευματικού Απολλωνείου Φωτός απο το θεοκρατικό Φως του Γιαχβέ. Το “ιερό φως” της Ιερουσαλήμ εκπροσωπεί το Ανατολικό δεσποτικό και δογματικό πνεύμα της εκ θεού Αποκαλύψεως, ενώ η Ολυμπιακή Φλόγα της Ολυμπίας εκπροσωπεί το αγνό και αληθινό Ελληνικό Πνεύμα της ελευθερίας, της δημοκρατίας , της Εκκεχειρίας, της συμπαντικής αλήθειας και της προόδου (Περιοδικόν“Απολλώνειον Φως”,αριθμός τεύχους 29 ,Ιανουαρίου -Φεβρουαρίου, 2001, σελίς 18-20, Εκδότης Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος).
Το 'Αγιον Φως' από την Ιεαρουσαλήμ
Να πως σχολιάζει ο ερευνητής Μιχάλης. Καλόπουλος τα περί της θαυματουργής άψεως του λεγομένου Αγίου φωτός.
"Περι της μη αποδοχής της θαυματουργού εμφάνισης του "αγίου" φωτός, από τα ίδια τα μέλη της εκκλησιαστικής ηγεσίας έχω συμπεριλάβει ήδη αρκετές δηλώσεις στο βιβλίο μου «θαύμα ή απάτη το άγιο φως της Ιερουσαλήμ».
Η ισχυρότερη ομως απόδειξη της μη αποδοχής της θαυματουργού καθόδου εξ ουρανού του "αγίου" φωτός, έρχεται απ’ το άρθρο του Μέγα πρωτοπρεσβύτερου του Οικουμενικού Πατριαρχείου ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΣΕΤΣΗ – (ΤΟ ΒΗΜΑ 21/4/2006) με τίτλο: «Θρύλος και πραγματικότητα για το Άγιον Φως» όπου ευθέως παραδέχεται ότι «πρόκειται για έναν θρύλο που καλλιέργησαν θεολογικά και λειτουργικά απαίδευτοι ορθόδοξοι πιστοί, που ψάχνουν για θαύματα προκειμένου να πληρώσει το πνευματικό του κενό»
Περι ακαΐας του "αγίου" φωτός είχα την ευκαιρία σε μια απευθείας σύνδεση με τα Ιεροσόλυμα που έγινε στην εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου (ΑΝΤΕΝΑ 29/9/07) να ρωτήσω τον ίδιο τον Παρασκευοφύλακα του αγίου τάφου, αν αποδέχεται το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων την ακαΐα του "αγίου" φωτός. Η απαντηση του (την οποία έχω μαγνητοσκοπημένη) ήταν: «επισήμως όχι»! Επανέλαβα την ερώτηση μου αν προτρέπουν τους πιστούς να τοποθετούν την φλόγα του "αγίου" φωτός κάτω απ’ τα γένια τα ρούχα η στο πρόσωπο τους... και πάλι η απάντησή ήταν «όχι»!
Τα περι φλεγόμενης σφαίρας διεψεύσθησαν εμπράγματα με την προβολή του μοναδικού video που μαγνητοσκόπησε ένας κατά τα αλλά συμπαθής και λόγιος καλόγερος-παιδοψυχίατρος (!) με τον συγκεκριμένο ισχυρισμό, στην 2ωρη εκπομπή της Άννας Δρούζα (ΝΕΤ 27/3/07). Στην μεγάλης ευκρίνειας οθόνη του τηλεοπτικού σταθμού, φάνηκε πλέον ξεκάθαρα, ότι πρόκειται για δέσμη λαμπάδων που περιφέρεται μεταξύ των ανθρώπων στο ύψος της κεφαλής των παρευρισκομένων και όχι περι οποιουδήποτε σφαιρικού φαινομένου!
Οι δυο μοναδικές στιγμές όπου η μαγνητοσκοπημένη πηγή φωτός (λαμπάδες) έπαιρνε σφαιρικό σχήμα, ήταν όταν η λήψη ήταν ανετάριστη, και όλοι γνωρίζουν πως κάθε φωτεινή πηγή σε μη εστιασμένο φακό, δίνει φωτεινό σφαιρικό σχήμα!
Περι ακαΐας του "αγίου" φωτός είχα την ευκαιρία σε μια απευθείας σύνδεση με τα Ιεροσόλυμα που έγινε στην εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου (ΑΝΤΕΝΑ 29/9/07) να ρωτήσω τον ίδιο τον Παρασκευοφύλακα του αγίου τάφου, αν αποδέχεται το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων την ακαΐα του "αγίου" φωτός. Η απαντηση του (την οποία έχω μαγνητοσκοπημένη) ήταν: «επισήμως όχι»! Επανέλαβα την ερώτηση μου αν προτρέπουν τους πιστούς να τοποθετούν την φλόγα του "αγίου" φωτός κάτω απ’ τα γενιά τα ρούχα η στο πρόσωπο τους... και πάλι η απάντησή ήταν «όχι»!
Τα περι φλεγόμενης σφαίρας διεψεύσθησαν εμπράγματα με την προβολή του μοναδικού video που μαγνητοσκόπησε ένας κατά τα αλλά συμπαθής και λόγιος καλόγερος-παιδοψυχίατρος (!) με τον συγκεκριμένο ισχυρισμό, στην 2ωρη εκπομπή της Άννας Δρούζα (ΝΕΤ 27/3/07). Στην μεγάλης ευκρίνειας οθόνη του τηλεοπτικού σταθμού, φάνηκε πλέον ξεκάθαρα, ότι πρόκειται για δέσμη λαμπάδων που περιφέρεται μεταξύ των ανθρώπων στο ύψος της κεφαλής των παρευρισκομένων και όχι περι οποιουδήποτε σφαιρικού φαινομένου!
Οι δυο μοναδικές στιγμές όπου η μαγνητοσκοπημένη πηγή φωτός (λαμπάδες) έπαιρνε σφαιρικό σχήμα, ήταν όταν η λήψη ήταν ανετάριστη, και όλοι γνωρίζουν πως κάθε φωτεινή πηγή σε μη εστιασμένο φακό, δίνει φωτεινό σφαιρικό σχήμα! [Μήπως έχουν αυξηθεί οι πυρομανείς από την αντίληψη ότι το ιερόν φως δεν μπορεί να κατακαύσει τα δάση μας; Μήπως αυτές οι παραισθήσεις και τα θαύματα είναι επιβλαβή για την κοινωνία ; Μήπως τα δάση μας είναι θύματα αυτής της παράνοιας;]
Η Ασβεστος Λυχνία
Στην αρχαιότητα έκαιγε στους εστιακούς βωμούς το “Ασβεστον Πυρ” στο τζάκι του σπιτιού προς τιμήν της Εστίας. [Ο γράφων ενθυμείται πριν απο τον Β! Π.Π (στο Σιδηρόκαστρον Τριφυλίας,) οι γερόντισσες κρατούσαν άσβεστη την θράκα απο το βράδυ ως το πρωί , σκεπάζοντας την με στάχτη διότι τότε και ιδιαίτερα κατά την κατοχή τα σπίρτα ήσαν είδος σπάνιο, αν όχι ανύπαρκτο. Το πρωί την ξεσκέπαζαν και με τα υπολείμματα της θράκας άναβαν εκ νέου την φωτιά. Παράλληλα άναβαν και το κανδύλι στο εικονοστάσιο που έκαιε με λάδι και φυσικά «λουμίνια»] Ο Πλούταρχος στον βίο του Νουμά κάνει λόγο για τον “άσβεστο λύχνο” ο οποίος έκαιγε στο ναό της Πολιάδος Αθηνάς στην Αθήνα. Στην νεώτερη ιστορία, την αρχική ιδέα για την αναβίωση της τελετής αφής της Ολυμπιακής Φλόγας, απ’ ευθείας από τις ηλιακές ακτίνες του θεού Απόλλωνα(αρχικά αλληγορούσε τον Ήλιο και μετέπειτα το Πνεύμα) είχε ο Ελλην αρχαιολόγος και συγγραφεύς Αλέξανδρος Φιλαδελφέας(1866-1955)
Το Ασβεστο Ελληνικό Πνεύμα
Η άσβεστη λυχνία συμβολίζει το άσβεστο Ελληνικό Πνεύμα, που ενώ φαίνεται ότι έχει σβήσει , απο κάποια σπίθα που έχει απομείνει ανάβει και φωτίζει σαν πυροτέχνημα το σύμπαν. Αυτό το άσβεστο φως πασχίζουν να μας σβήσουν οι ισχυροί εξουσιαστές της Γης . Εκεί αποβλέπει η γνωστή ρήση του αρχιερέα του διεθνούς σιωνισμού Εβραίου Χένρυ Κίσσιγκερ : “ Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή να πλήξουμε την Γλώσσα, την Θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του ν’ αναπτυχθεί , να διακριθεί , να επικρατήσει, για να μην μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια , να μην μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Μέση Ανατολή,σε όλη την νευραλγική περιοχή, μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ- Χένρυ Κίσσιγκερ, τ. υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ-Σεπτέμβριος 1974”(Περιοδικόν“ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΗΜΑΡ” τεύχος 11 , Δεκεμβρίου 2000- Φεβρουαρίου 2001, εκδότης Ευάγγελος Ψαράς)
Ο Χαρακτήρ των Αγώνων κατά την Αρχαιότητα
Ανατρέχοντας στο ιστορικό παρελθόν , ας δούμε τις συνθήκες υπο τις οποίες καθιερώθηκε η επιβλητική τελετή που όλοι παρακολουθήσαμε με δέος να λαμβάνει χώρα κατά την έναρξη των αγώνων της Αθήνας το 2004. Οι αγώνες έλκουν την γενεσιουργία τους απο την Ελληνική Αρχαιολογία-ή όπως συνηθίζεται να λέγεται - Μυθολογία . Στην αυθεντική μορφή τους οι Ολυμπιακοί αγώνες είχαν χαρακτήρα εθνικό-φυλετικό και θρησκευτικό, υπηρετούσαν δε και την πολεμολογική - ηρωική αντίληψη της ζωής, αφού άρχιζαν με επικλήσεις στον Δία και τον Απόλλωνα . Πριν απο την έναρξη των αγώνων ελάμβανε χώραν λιτή τελετή στον βωμό της Δήμητρας Χαμύνης, η οποία διεξαγόταν στο Ιερό Άλσος του Διός στην Ολυμπία, κατ’ επιταγή του ομοθρήσκου στοιχείου. Στην τελετή μετείχαν μόνον Έλληνες το γένος και όχι ιερόσυλοι. Έτσι εσφυρηλατείτο το Όμαιμον, το Ομότροπον , το Ομόδοξο και το Ομόγλωσσον των Ελλήνων. Επομένως οι Ολυμπιακοί Αγώνες συνέβαλον την ενότητα της Ελληνικής φυλής, όπως συνέβαινε και με τις διάφορες Αμφικτυωνίες. [Αυτά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Ελληνισμού έρχονται σήμερον οι ημέτεροι υπηρέτες του σιωνισμού και οι ξένοι πράκτορες των να εξαφανίσουν απο την Ελληνική κοινωνία. Διότι έτσι επιτάσσει η Νέα Τάξη Πραγμάτων, της οποίας αρχιτέκτων είναι ο διαβόητος Χ. Κίσσιγκερ και ιθύνων νους οι Εβραιομασσονικές οικογένειες των Ροκφέλλερ και Ροτσάιλντ.] Τα αγωνίσματα της αρματοδρομίας και οπλιτοδρομίας απέβλεπαν στην στρατιωτική προετοιμασία και υποδήλωναν σαφέστατα την εξύμνηση των ανδρείων και πολεμικών προτύπων τα οποία συνιστούσαν στην αρχαία Ελλάδα τρόπο ζωής, καθ’ ότι κατά τον Ηράκλειτο “Πόλεμος Πατήρ Πάντων εστι”. Περιττόν να πούμε ότι η σκληραγώγηση και η προς πόλεμον προετοιμασία ήτο τρόπος ζωής των Λακώνων νέων, αλλά και οι Αθηναίοι παρ’ ότι επαίροντο για το δημοκρατικό τους πολίτευμα, εθεώρουν τους πολίτες ως ενόπλους στρατιώτες και τους στρατιώτες ως ένοπλους πολίτες, διότι οι αρχαίοι Αθηναίοι έφεραν τον ατομικό τους οπλισμό στο σπίτι των. Ετσι μπόρεσε το Ελληνικό έθνος στο διάβα της μακραίωνης ιστορίας του να διατηρήσει, εν μέσω πολυπληθέστερων εχθρών, την ελευθερία του στην στρατηγικότατατη αυτήν περιοχή, η οποία τυγχάνει το σημείο επαφής τριών ηπείρων.
Πέραν της ενότητος και της πολεμικής προπαρασκευής οι Ελληνες επιζητούσαν την άμιλλα και την ηθική εξύψωση που φέρνει η Νίκη. Αυτό γίνεται κατανοητόν απο τα προιστορικά ακόμη χρόνια, όπου η ζωή των Ελλήνων είναι συνυφασμένη με την ηρωική πάλη, τους σκληρούς αγώνες, τους θαυμαστούς άθλους , τις Γιγαντομαχίες και τις Τιτανομαχίες εναντίον φυσικών ή φανταστικών θηρίων, ξένων ή εντοπίων εισβολέων , φυσικών φαινομένων και καταστροφών και της ίδιας της φύσεως και της μοίρας του ανθρώπου. Μέσα απο αυτές τις επιτυχίες και αποτυχίες, τις νίκες και τις ήττες, τα ανδραγαθήματα και τα παθήματα το Ελληνικό έθνος απέκτησε μιά ανωτέρα συνείδηση για τον άνθρωπο και στο σύμπαν , εξύψωσε τον ψυχοπνευματικό του κόσμο και ταυτοχρόνως έπλασσε μέσω των αγώνων ένα δυνατό σώμα και μιά δυνατή ψυχή. Το έπαθλο της Νίκης ήτο ο κότινος που έδινε το δικαίωμα στον Ολυμπιονίκη να μάχεται στο πλευρό του βασιλιά του , ή να μπει στην δημοκρατική Αθήνα όχι απο την κανονική πύλη, αλλά απο το τείχος της πόλεως που το γκρέμιζαν προς τιμήν του για να διέλθει πανηγυρικά. Συμβολισμός που σήμαινε ότι όταν η πόλη έχει τέτοιους Ολυμπιονίκες δεν χρειάζεται τα τείχη, διότι οι ίδιοι είναι ισχυρότεροι απο τα τείχη. Ο κότινος με τον οποίον έστεφαν τους νικητές εγένετο απο τους κλώνους της Καλλιστεφάνου αγριελιάς, η οποία ήτο στην Ολυμπία πλησίον του Ιερού των Νυμφών Καλλιστεφάνων.
Γιατί μας Εχθρεύονται Εχθροί και άσποδνοι «Φίλοι» ;
Γιατί όμως τόσο μίσος προς τον Ελληνισμό; Εμείς τους δώσαμε ένα υπέροχο νοήμονα
φιλάνθρωπο , πολιτισμό που χωρίς αυτόν οι κοινωνίες τους θα ήσαν
ζωώδη κατάσταση. Εμείς εμβολιάσαμε τις γλώσσες τους με δεκάδες χιλιάδες λέξεις μας,
μόνες κατάλληλες για τις επιστήμες, φιλοσοφία, τέχνες και πολίτευμα. Εμείς τους
δώσαμε τους κυριώτερους θεσμούς , όπως τον δημοκρατικό θεσμό, τον θεσμό της
παγκόσμιας συνεργασίας(Αμφικτυωνίες) , τους δώσαμε το Θέατρο, την Μουσική και τον Αθλητισμό, με κορωνίδα τους Ολυμπιακούς αγώνες κ.ο.κ.
Μήπως τελικά μας φοβούνται ; Μήπως οι παντοδύναμοι εξουσιαστές φοβούνται την εξουθενωμένη
Ελλάδα , που με δική τους φροντίδα και των φαύλων υπηρετών και υποτακτικών τους,
έχει πέσει στην μεγίστη μιζέρια, κακοδιοίκηση, ανυποληψία και παρακμή; Μήπως δεν
τους φθάνει ότι σήμερον είναι απηγορευμένο να λές ότι είσαι πατριώτης, εθνικιστής, ανδρείος , εμψυχωμένος, εχέφρων και σκεπτόμενος Ελληνικά και θέλουν τελικά να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι είμαστε
Έλληνες; Όπως άλλοτε μας έκαναν “Ρωμιούς”; Μήπως τώρα σκοπεύουν να μας
αφανίσουν και βιολογικά , να μας εξοντώσουν σαν φυσικά όντα, μιμούμενοι την
τις προγενέστερες πολυάριθεμες γενοκτονίες , με τελευταία αυτή των Τούρκων σε βάρος μας , όταν μας έδιωξαν απο τις προαιώνιες
εστίες μας στην Μικρά Ασία στον Πόντο, όπως έκαναν με την
γενοκτονία των Αρμενίων και Ασσυρίων; Τι άραγε να σημαίνει η διαρκής
υποβάθμιση των Ολυμπιακών Αγώνων, οι δωροδοκίες των “αθανάτων” , τα
ντοπαρίσματα των αθλητών και η εμπορευματοποίηση των Ολυμπιάδων; Τι να σημαίνει
τέλος η λυσσώδης πολεμική των διεθνών ΜΜΕ κατά της χώρας μας, ακόμη και όταν
επιτύχαμε αυτό που αυτοί θεωρούσαν ακατόρθωτο ;
[Ο απλός Έλλην και κάθε λογικός άνθρωπος αδυνατεί να εννοήσει γιατί ενθαρρύνεται η εχθρότητα
των γειτόνων μας, γιατί συζητούνται και διαπραγματεύονται αναφαίρετα - βάσει συνθηκών –
δικαιώματα μας, γιατί δεν ισχύουν μόνον για μας τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως λ. χ για τους
Ποντίους, τους Κωνσταντινοπολίτες , τους Κυπρίους, τους Ιμβρίους, τους Βορειοηπειρώτες ; Γιατί δεν ισχύουν
μόνον για μας οι Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας; Γιατί δεν ισχύουν μόνον για μας οι
υποσχέσεις των Μεγάλων για την μέγιστη και δυσανάλογη με το μέγεθος μας συμβολή στον Α! και Β! Παγκόσμιο Πόλεμο;
Γιατί τέλος πλαστογραφούν την ιστορία μας, της μικραίνουν το βάθος, την διαστρέφουν, την
συκοφαντούν ενώ οικειοποιούνται την (Χαλκιδική)Γραφή μας , καταστρέφουν την γλώσσα μας και
αναιρούν την αυτόχθονη καταγωγή μας ;
Γιατί ευνοούν την αφομοίωση των απανταχού Ελλήνων μετά την υποχρεωτική διασπορά που τους επέβαλαν για να γλυτώσουν απο την τούρκικη χατζάρα και την πείνα και την ανεργία ;
Μήπως και ο μικρός αυτός αριθμός των Ελλήνων τους
φοβίζει τόσο πολύ, ώστε έχουν επιδοθεί στην πλήρη εξαφάνιση μας; Τι να υποθέσουμε ότι τους
φοβίζει; ]
Γιατί μας Φοβούνται ;
Και γιατί δεν θέλουν να μεγαλουργούμε; Διότι μας ... φοβούνται, αδελφοί μου. Άπο την εποχή του Βιργιλίου (Timeo Danaos et dona ferentas =φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας - Αινειάς ΙΙ 49) μέχρι την εποχή του λόρδου υπουργού Λοντόντερυ το 1866 («... Οι Ελληνες πρέπει να γίνουν λαός μικρόψυχος σαν τους λαούς του Ινδοστάν, για να είναι λιγότερο επικίνδυνοι ...»), και μέχρι .... σήμερα (θυμηθείτε τα λόγια του αλήστου μνήμης ... εβραιογερμανοαμερικανου πρώην υπουργό εξωτερικών των Η.Π.Α Χ. Κίσσιγκερ). Τώρα δεν φοβούνται τις ... ένοπλες δυνάμεις μας (αυτές τις ελέγχουν οι μεγάλοι «σύμμαχοι» που μας εφοδιάζουν και τα πληρώνουμε πανάκριβα με το αίμα μας). Αυτές τις έχουν καταστήσει μισθοφορικές και από πάνω πληρώνουμε εμείς τα έξοδα για τις διάφορες εξωτερικές τους εκστρατείες. Φοβούνται την ... εξυπνάδα , την ευρηματικότητα και την φαντασία μας που ... οργιάζει όταν βρεί κατάλληλο έδαφος να βλαστήσει και να αναπτυχθεί (π.χ. ναυτιλία, επιστήμονες ξένων πανεπιστημίων ελληνες, επιχειρηματίες εξωτερικού κλπ). Φοβούνται τον ... ηρωισμό μας, ο οποίος γίνεται ... νιτσεικός (=υπερανθρώπινος), ακόμα κι όταν μας χτυπούν αυτοκρατορίες όπως το 1940 και μένουν έκθαμβοι. Φοβούνται την αχαλίνωτη ... φαντασία μας, που γίνεται φώς και κίνηση και λόγος της Δημιουργίας, ακόμα κι όταν την περισφίγγουν σε μία γωνίτσα της Γής, σφετεριζόμενοι τις προαιώνιες εστίες μας (Πόντος, Ιωνία, Μεγάλη Ελλάδα, Βόρεια ¨Ήπειρος, Μοναστήρι, Πύργος). Με δυό λόγια: φοβούνται την ψυχή μας, δηλαδή τη νόηση, τη βούληση και το συναίσθημά μας. Διότι ο αρχαίος Ελληνισμός όταν (με ανορθόδοξους τρόπους) αναγκάστηκε να αλλάξει τη θρησκεία του κατά την εμφάνιση του χριστιανισμού, δεν άλλαξε πλήρως και τις κληρονομικές τους καταβολές, διότι κράτησε την θεία γλώσσα του Και να που τώρα ξυπνά από τον μακρύ λήθαργο. Τώρα όμως του δίνουν τα μεγάλα χτυπήματα. Του αποστερούν την γλώσσα και την ιστορία, την φιλοσοφική λαλιά και την εθνική του ταυτότητα.
Τα Ελληνόπουλα στα Γήπεδα
Ο αριθμός των νικών μας στους Ολυμπιακούς σε αναλογία με τον πληθυσμό μας είναι
δυσανάλογος και ανεβάζουν την Ελλάδα στο υψηλότερο βάθρο. κατά την παρέλαση
των Αθλητών Αν μάλιστα αναλογισθούμε ότι το Ελληνικό κράτος δεν βοηθά τον
αθλητισμό , αλλά αντίθετα προσβάλλει και απογοητεύει τα Ελληνόπουλα, τότε οι νίκες
τους γίνονται πιό μεγάλες. Γιατί τα Ελληνόπουλα αυτά έστω και κάτω απο αντίξοες
συνθήκες ταπείνωσαν τον πλούτο των ισχυρών, τις ειδικές δίαιτες, τα ηλεκτρονικά
προγράμματα προπόνησης, τις πλουσιοπάροχες παροχές και αντήχησαν στο στάδιο τον
Παιάνα της Νίκης, τον Εθνικό μας Υμνο, που έκανε να λάμψουν απο υπερηφάνεια και
συγκίνηση στα λαμπερά μάτια του Κώστα , της Κατερίνας, του Πύρρου, του Δημοσθένη και των άλλων πρωταθλητών μας. . Και αμέσως χύμηξαν να τον εξουδετερώσουν. Λες και αυτοί δεν κάνουν χρήση αναβολικών ουσιών;
Τους ενοχλεί το Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο του
“Ολυμπιακού Ύμνου”, όταν το ακούν στην έναρξη και στο πέρας των αγώνων, όπως τους ενοχλεί και ο Ορκος του Ιπποκράτη και θέλουν να τον αλλάξουν ; Η μήπως τους ενοχλεί και
η επικεφαλής Ελληνική σημαία κατά την παρέλαση των Αθλητών; Είναι κι’ αυτό δείγμα
της σφριγηλότητος της φυλής μας και της πανάρχαιας ενασχολήσεως μας με τους
αγώνες. Τους τυφλώνει το φως της γαλανόλευκης , γιατί στην όψη της βλέπουν την
γαλάζια θάλασσα το λίκνο του Ελληνισμού και του πολιτισμού και τα κατάλευκα
μάρμαρα του Παρθενώνα, του Δίου στον Ολυμπο, της Ολυμπίας , των Δελφών που
κατέστρεψαν οι Ιουδαιοχριστιανοί βάρβαροι ή τα Αριστουργηματικά Αετώματα του
Παρθενώνα – αυτοί τα λένε «Ελγίνεια Μάρμαρα»- που για μας είναι η Γιγαντομαχία
των ανθρώπων του φωτός ενάντια στα πρωτόγονα όντα , στους ανθρώπους τους σκότους που είναι πάντα διαχρονική. Ισως να τους
ενοχλεί το σάλεμα των φύλλων της Δωδωναίας Δρυός, και γι’ αυτό πυρπολούν τα δάση
για να την εξαφανίσουν δια παντός και να κάνουν τοπίο έρημο και φαλακρό , για να
τους θυμίζει την εποχή εκείνη, τότε που ήσαν βοσκοί με την λέπρα στο σώμα να τους δέρνει και να
πλαντάζουν κάτω απο τον κεραυνοβόλο ήλιο για μιά σταγόνα νερό. Και όντας κάτω
απο αυτήν την φρικώδη κατάσταση να βλέπουν θεία οράματα της Αποκαλύψεως σε
κατάσταση έκστασης και μεταφυσικής αγωνίας. Μήπως τώρα όλος αυτός ο κόσμος
του ωραίου και του καλού, του δυνατού και του ρωμαλέου υποσυνείδητα να τους
ενοχλεί; Τον φθονούν και τον φοβούνται οι στρεβλόψυχοι, οι άδικοι κι’ οι μικρόψυχοι
της Γης. Αυτό το Μεγαλείο πασχίζει εδώ και αιώνες να ξερριζώσει το Ανατολικό
Ιερατείο και ο κάθε εξουσιο-μανής και κυριαρχο-μανής, αλλά αυτό σαν εφτάψυχος
Φοίνικας αναγεννάτε από την τέφρα του. Πρέπει κάποτε να τους υπενθυμίσουμε ότι αν
αυτοί διατηρούν την ευρεσιτεχνία ορισμένων τεχνολογικών επιτευγμάτων και ζητούν
υπέρογκα ανταλλάγματα , εμείς οι Έλληνες διατηρούμε την ευρεσιτεχνία των
σύγχρονων θεσμών και του πολιτισμού που θεμελιώσαμε. Αυτοί πωλούν ακριβά τις
δικές τους πρόσφατες ευρεσιτεχνίες. Εμείς τους τις δώσαμε δωρεάν. Δεν διεκδικούμε
υλικά ωφελήματα. Όμως απαιτούμε να μην μας αδικούν. Αυτό δεν πρέπει να το
ανεχθούμε στο εξής. Δεν πρέπει να τους χαρίζουμε τίποτα.
Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο , Αληθινό…
Το αποκορύφωμα του αθλητικού μεγαλείου είναι ο Ολυμπιακός Υμνος που έγραψε ο
Εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς και εμελοποίησε ο μουσουργός Σαμάρας. Ο
Ύμνος αυτός ακούστηκε για πρώτη φορά στο Καλλιμάρμαρο στάδιο της Αθήνας στους Αγώνες του 1896. Και συνεχίζει την ειρηνική του πορεία μέχρι τους Αγώνες του Σίδνευ του 2000 και στις 13 Αυγούστου 2004 αντήχησε και στην Αθήνα.
*Ο Κωστής Παλαμάς γεννήθηκε στην Πάτρα το 1859 και πέθανε το 1943. Στο φέρετρο του ακούμπησε όλη η Κατοχική Ελλάδα- υπόδουλη τότε στις δυνάμεις του Αξονος και της βίας. Τιμημένος με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών υπήρξε και πρόεδρος της το 1930. Τα έργα του θα διαιωνίζονται πάνω στην Γη όσο υπάρχουν άνθρωποι γιατί τα χαρακτηρίζει η ευαισθησία , η δύναμη και το φιλοσοφικό περιεχόμενο. Έργα του που διεκρίθησαν είναι τα ποιήματα ο “Δωδεκάλογος του Γύφτου”, “τον Τάφο”, “τους Ιάμβους και ανάπιστους”, τον “Υμνο στην Αθηνά” , τον “Ολυμπιακό Υμνο”, τον “Αθλητή” κλπ και τα διηγήματα “Η Τρισεύγενη” κλπ . Έψαλε το καλλίγραμμο κορμί και αφιέρωσε πολλούς στίχους στο καλογυμνασμένο σώμα , μέσα στο οποίο φωλιάζει ανήσυχο πνεύμα και ηρωική ψυχή , κατά το αρχαίο πρότυπο που έλεγε πως “μήτε την ψυχήν άνευ σώματος κινείν, μήτε το σώμα άνευ ψυχής, ίνα αμυνομένω γίγνεσθαι ισορρόπω και υγιεί” . Γιορτή ήθελε την κάθε αθλητική εκδήλωση ο Παλαμάς, όπως συνέβαινε στην αρχαιότητα . Κι’ αυτό φαίνεται απο τον στίχο του στον “Αθλητή” που λέει “Πως του πάει και πως του κάνει τους αγώνες του γιορτές” Ο Κ. Παλαμάς πίστευε απόλυτα στον αθλητισμό και τον δεχόταν ως ένα μέσον για την προαγωγή της ειρήνης και την σύσφιξη των σχέσεων ανάμεσα στους ανθρώπους και τα έθνη, μακριά απο την βία και τα επακόλουθα της. Είμαστε βέβαιοι ότι αν του περνάει απο το χέρι , το πνεύμα και ψυχή του αγάγγάλισαν τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας το 2004 που
διεξήχθησαν με λαμπρότητα , τάξη και ασφάλεια. Με την άδεια του Έλληνα Πλούτωνα πιστεύουμε ότι ήλθε στον επάνω κόσμο και περιπλανήθηκε πάνω από τα Ολυμπιακά στάδια της Αθήνας-για όσο διάστημα διήρκησαν οι Αγώνες-αφήνοντας προσωρινά τα δώματα των Ιλισσίων Πεδίων όπου διαμένει.
Ηλθε κι' αυτός να διαμαρτυρηθεί για την ανυπαρξία απο την χώρα που γέννησαν τους Αγώνες ενός Μνημείου με τα ονόματα των Ολυμπιονικών. Επειδή δεν νοείται Ελλάδα , Ολυμπία
και Αθήνα που φιλοξένησε δις τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1896 και 2004 να μην διαθέτει ένα μεγαλοπρεπές “Πάνθεον των Ολυμπιακών” ]
Πρόταση
Να ανεγερθεί σε περίοπτη θέση μπρος στο Ολυμπιακό Στάδιο
Το “Ολυμπιακό Πάνθεον”
Σ’ αυτό να εξιστορείται με γλυπτά η Ελληνική Αρχαιολογία (Προϊστορία και Ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων) και να γραφούν τα ονόματα όλων των Ολυμπιονικών, αρχής γενομένης απο τους Ολύμπιους Θεούς και όχι από την πρώτη Ολυμπιάδα του 776 π. Χ
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
Αρχαίο πνεύμα αθάνατο , αγνέ πατέρα
του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού
Κατέβα , φανερώσου, κι’ άστραψε εδώ πέρα
στη δόξα της δικής σου γης και τ’ ουρανού
Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι
των ευγενών αγών λάμψε την ορμή
και με τ’ αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι
και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί
Κάμποι, βουνά και πέλαγα φέγγουν μαζί σου
σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός
και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου
Αρχαίο πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός
Κωστής Παλαμάς
(“Eλληνική Διεθνής Γλώσσα”, έτος 8 ,τόμος Γ! τεύχος 4(32) Οκτ-Δεκ 1997, εκδόσεις Οργανισμός για την διεθνοποίηση της Ελληνικής γλώσσης)
ΤΕΛΟΣ
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης-Συγγραφεύς-Ποιητής, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
