ΣΥΜΠΑΝ-ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ-ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ(2ον)

Ο Αμφικτύων γράφει:

Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Βάσει του κανόνος της λογικής κάθε γεγονός οφείλεται σε μιά προγενέστερη αιτία . Αρα και η δημιουργία του Σύμπαντος ασφαλώς θα έχει σαν αιτία άπειρα γεγονότα που προυπήρξαν. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρξε ένα αρχικό γεγονός ή αιτία για την δημιουργία του Σύμπαντος. Επομένως φθάνουμε στην θεωρία του Ηρακλείτου όπου «το Σύμπαν (Κόσμος ) ήτο είναι και θα υπάρχει ως πυρ αείζωον που αναβοσβύνει με μέτρον» Επομένως δεν υπάρχει καμμία αρχή που να το δημιούργησε, όπως πιστεύουν οι οπαδοί της Δημιουργίας. Γιατί τότε θα έπρεπε να αναζητηθεί και αυτός που δημιούργησε τον δημιουργό ; Ο συλλογισμός όμως αυτός μας οδηγεί σε αδιέξοδο .
Οσον αφορά στον Κόσμο μας μερικοί πρεσβεύουν ότι υπήρχε για πάντα. Ομως τότε γεννάται το ερώτημα πως δεν προοδεύσε σε περισσότερο πολιτισμένο επίπεδο; Αυτοί απαντούν ότι συνέβησαν επανειλημμένες κοσμολογικές καταστροφές μεγάλης εκτάσεως και κατέστρεψαν τους προηγούμενους πολιτισμούς.
Ο φιλόσοφος Εμμανουήλ Καντ στο έργο του «Κριτική του Καθαρού Λόγου» αμφιβάλλει ότι η αρχή του Σύμπαντος μπορούσε να σχεδιασθεί, διότι πάντοτε θα υπήρχε κάτι που θα ξέφευγε από την αρχική σχεδίαση. Αυτός απεκάλεσε την «πρέλευση του σύμπαντος» μιά «άπειρη παλινδρόμηση» και αντίθεση ή αντινομία του καθαρού λόγου διότι αμφότερα οδηγούν σε θέσεις που δεν υποστηρίζονται επιστημονικά και πειραματικά, και ακόμη ένα απο αυτά που «πρέπει να είναι σωστό» ένα απο τα δύο.
Αρκετοί σύγχρονοι κοσμολόγοι πιστεύουν ότι:
1/ Ο χρόνος δεν υφίστατο προ της αρχής του σύμπαντος. Μάλιστα ο Αγιος Αυγουστίνος εισήγαγε αυτήν την αμφιβολία , από την ιδέα ότι ο Θεός δημιουργησε τον χρόνον
2/ Οι Γαλαξίες απομακρύνονται αλλήλων και φαίνεται ότι δημιουργήθησαν σε ένα ορισμένο χώρο και χρόνο. Αυτή είναι μιά καλή μαρτυρία ότι το σύμπαν έχει μιά αρχή, την οποίαν ονομάζουν Μεγάλη Εκρηξη(Big Bang) . Ομως μπορεί να υπάρχουν κι’ άλλα πολλά σύμπαντα που δεν αντιλαμβανόμαστε. Ετσι το ερώτημα παραμένει, αν το πολυ-σύμπαν έχει μιά αρχή;

Ο Νους Δημιουργός του Σύμπαντος;

Κατά τον φιλόσοφο Αναξαγόρα «Ο Κοσμικός Νους είναι το Υπέρτατον Ον» . Εδώ να σημειώσουμε ότι ο Ζευς , ύψιστος των Ολύμπιων Θεών, κρατούσε στο δεξί του χέρι τον Κεραυνό, δηλαδή την Συμπαντική Ενέργεια. Είναι λοιπόν να απορεί κανείς με την αλληγορία του Ελληνικού Πανθέου, το οποίον όσο το μελετά κανείς τόσο αποκαλύπτει μιά διαχρονική αλήθεια, η οποία στις μέρες μας τεκμηριώνεται και επιστημονικά Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ιερείς του Αμμωνος Διός εκφράζουν επίσης με όρους επιστημονικούς τον Θεό. Υπάρχουν επιστήμονες που πρεσβεύουν ότι το σύμπαν προήλθε από την σύντηξη νεφών με θετικά και αρνητικά ιόντα.
Εξ άλλου και οι αρχαίοι Γερμανικοί μύθοι στη «Βανίδα» (έχουν κοινή προέλευση απο τον αρχαίο Ελληνικό Κόσμο)πρεσβεύουν για το σύμπαν ότι: «Η αρχαία Αρία Κοσμολογία καθοριζόταν από τη ζωοποιό ενέργεια του θεού Μουντελφέρι, ο οποίος περιστρέφοντας το σύμπαν το έβγαλε απο το πρωταρχικό τρομακτικό χάος. Ετσι αργότερα δημιουργήθηκε ένας διυσμός με δύο αντίθετους πόλους που αντιπροσωπεύονται από τις αντίθετες της ύλης και του πνεύματος (ενέγρειας) του αρσενικού και του θηλυκού.
Σε άλλο κεφάλαιο είχαμε τονίσει για την ένωση ενός ενεργίου (ας το ονομάσουμε σπερματοζωάριο του Διός) με το σωμάτιο(ας το ονομάσουμε ωάριο της Ηρας) εκ της ενώσεως δε αυτής δημιουργήθηκε ότι υπάρχει στον Κόσμο( Σύμπαν) Οπως συμβαίνει και με το θετικό και αρνητικό νέφος που ενώνονται και παράγουν την ηλεκτρική εκκένωση και την έκρηξη , έτσι πιστεύουν ότι συνέβη στο χαοτικό σύμπαν όταν δύο τεράστια κοσμικά νέφη αντιθέτου πολικότητος ενώθηκαν και δημιούργησαν την Μεγάλη Εκρηξη και εξ αυτής προήλθε το Φως , δηλαδή ο Φάνης των Ορφικών, που βγήκε απο το αυγό. Είναι πράγματι να θαυμάζει κανείς την επιστημονική προσέγγιση των αρχαίων Ελληνικών μύθων . Ακόμη και οι Θεοί τους είναι συμβολισμοί κοσμογονικών γεγονότων με επιστημονική εξήγηση που και σήμερον παραδέχεται η επιστήμη. Από τους Ελληνες(τους Ορφικούς Υμνους) αντέγραψαν τον μύθο οι Εβραίοι και τον έβαλαν στην Βίβλο(Γένεσις) Σύμφωνα με αυτόν «ο θεός είπε να γίνει φως και έγινε φως» Ομως οι κακόβουλοι και αμαθείς ξένοι αναφέρουν μόνον την κατά πολύ νεώτερη Βίβλο και όχι τον πανάρχαιο Υμνο του Ορφέως, απο τον οποίον αντέγραψαν τα σχετικά αποσπάσματα της Γενέσεως. Ο Δημιουργός από την δύναμη του Νού εγέννησε μιά κατάσταση άπειρης αρμονίας και ειρήνης. Αυτή η άπειρη αρμονία διακοσμήθηκε με τους γαλαξίες και αστέρες οι οποίοι προήλθαν από το κοσμικό χάος και την δυσαρμονία και δημιούργησαν την ύλη. Οι κύκλοι του σύμπαντος φαίνεται να είναι από την ενώτητα στην πολαπλότητα και εν συνεχεία απο την πολλαπλότητα πάλι στην ενότητα.

Ο Κόσμος της Υλης από το Φως

Μόνον δογματικά μπορεί να γίνει πιστευτή η ύπαρξη του δημιουργού θεού. Με λογική ερμηνεία ο δημιουργός θεός μας οδηγεί σε λογικά αδιέξοδα.
Αυτό είναι ένα απο τα μεγαλύτερα αινίγματα του ανθρώπου.
-Πως ο Θεός στην πραγματικότητα δημιούργησε την ύλη από το μηδέν; Αυτό το μεταφυσικό σημείο οδήγησε τον άνθρωπο να σκεφθεί τα πιό φανταστικά δόγματα και δεισιδαιμονίες.
Οταν οι επιστήμονες ανακάλυψαν τις «μαύρες τρύπες» έδωσαν την εξήγηση ότι πρόκειται για τον θάνατο ενός αστέρος και τον σχηματισμό μιάς περιοχής υπέρ το δέον πυκνής η οποία έλκει τα πάντα στον περίγυρο της. Πράγματι μερικοί θεώρησαν αυτές σαν διόδους σε άλλα παράλληλα ή γειτονικά σύμπαντα. Προσωρινώς καθυστερεί η τελική ερώτηση αναφορικά με την προέλευση του θεού και του σύμπαντος, αλλά δεν διαφεύγει από το γεγονός ότι έχουμε μία τελική κατάσταση κατά την οποίαν κάτι γεννάται από το τίποτα. Ομως γεννάται από το τίποτα ή μετασχηματίζεται η ενέργεια σε κάτι άλλο;

Ουδέν Απόλυται

Αυτή η μετατροπή της ύλης σε ενέργεια και τανάπαλιν είναι δυνατή . Ομως το αντίθετον δηλαδή η δημιουργία ύλης και ενέργειας εκ του μηδενός σύμφωνα με την ανεπαρκή νοημοσύνη μας είναι αδύνατη. Ο μεγάλος επιστήμονας Dolton δήλωσε στην ατομική του θεωρία ότι η ύλη ούτε δύναται να παραχθεί , ούτε να καταστραφεί, μόνον να αλλάξει από μιά κατάσταση στην άλλη.
Υπό το φως αυτού του γήινου γεγονότος πρέπει να καταλήξουμε σε ένα άλλο γεγονός ότι υπήρξε κάποιος χρόνος όταν κάτι προήλθε απο το τίποτα και ότι αυτό ήτο την στιγμή της δημιουργίας. Είναι η εκδοχή της εβραιογενούς θεωρίας περί της υπάρξεως του Δημιουργού Θεού. Αυτή η δημιουργία λένε επετεύχθη μέσω της δυνάμεως της σκέψεως. Αυτή είναι μιά Μεταφυσική σύλληψη , δηλαδή η παραγωγή της πραγματικότητος μέσω της ιδέας. Εάν αυτό ήτο έτσι η πραγματικότητα είναι ότι καθένας απο εμάς είναι μόνον ένα επινόημα της φαντασίας του Θεού;
Η απάντηση σ’ αυτό βρίσκεται στην ιδέα ότι εμείς έχουμε την φύση του ανθρώπου. Οταν δεχθούμε τούτο, ότι ο άνθρωπος είναι η ένωση τριών πραγμάτων ήτοι: Σώματος, Νοός και Ψυχής τότε η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Κάθε ένα απο τα τρία αυτά πεδία του ανθρώπου επηρεάζει τά άλλα δύο και όλα μαζί αλληλοεξαρτώνται. Λ.χ μιά ψυχική κούραση μας προκαλεί και σωματική και πνευματική κούραση και κάμψη.
Αν ο σχετικώς ανεπαρκής νους μας έχει μέσα του την δύναμη της άπειρης δημιουργίας, τότε σίγουρα είναι δυνατόν για το Υπέρτατο Ον να κατασκευάσει την πραγματικότητα του σύμπαντος μέσω της φαντασίας του.

Η Δημιουργία της Υλης από το Φως

Ας επιστρέψουμε στην ιδέα της δημιουργίας της ύλης, η οποία λέγεται ότι έγινε απο το Φως. Τι είναι όμως το φως; Είναι μιά μορφή μετατρέψιμης ενέργειας . Τούτο μετατρέπεται από κάποια εξωτερική δύναμη, αλλιώς αυτό παραμένει φως. Αυτή η εξωτερική δύναμη πρέπει να είναι μιά άλλη ενέργεια η οποία δίδει την αρχική έναρξη. Σε επιστημονικούς όρους αυτή πρέπει να είναι μιά ηλεκτρική ενέργεια του Νου.
Γνωρίζουμε ότι το ηλεκτρικό ρεύμα που γεννάται απο την χημεία του σώματος , ενεργοποιεί τον εγκέφαλο. Αυτό το ρεύμα επηρεάζει την σύνδεση διαφόρων κυττάρων και νευρόνων μνήμης και ανακαλεί τα κύτταρα να μας καταστήσουν ικανούς να εκτελέσουμε την καθημερινή ζωή μας.

Ο Θεικός Νους Δημιουργός;

Στον εγκέφαλο μας ενεργοποιούνται με ηλεκτρική ενέργεια η ιδέα της Μεγάλης Εκρηξης λένε ότι είναι μιά έκρηξη που κατέληξε από την ένωση των θετικών και αρνητικών ηλεκτρικών φορτίων του εγκεφάλου του Θεού. Αυτή η θεοκρατική θεωρία δεν φαίνεται να είναι και πολύ μακρυά από την οριστική διατύπωση της. Συνεπώς με επιστημονικούς όρους , ο Θεός μπορεί να περιγραφεί σαν η πληροφορία πίσω από κάθε ένωση, των θετικών και αρνητικών δυνάμεων, οι οποίες επροξένησαν το αρχικό φως κατά την εκρηξη της δημιουργίας, κι’αυτό με την σειρά του δημιούργησε το σύμπαν.

Κοσμικός Νούς του Αναξαγόρα

Αυτή η θεωρία δεν διαφέρει και πολύ από την θεωρία του Αναξαγόρα, ο οποίος είπεν : «Κοσμικός Νούς» είναι το υπέρτατο όν. Παρόμοιο χαρακτηρισμό έδωσε και ο Ηράκλειτος, που είδε σαν την ψυχή του σύμπαντος το «αείζωον πύρ»
Το άλλο ερώτημα είναι:
Απο που αυτά τα θετικά και αρνητικά σωματίδια εκπορεύθηκαν;
Η απάντηση πρέπει να είναι μία που έχει σχέση με την τρίτη υπόσταση του ανθρώπου ως Πνεύμα. Τούτο γίνεται φανερόν διότι με την θεία Ματαφυσική θεραπεύουν στην Ιατρική ασθενείς που με τα συμβατικά φάρμακα για το σώμα δεν μπορούν να θεραπεύσουν την ψυχή και το πνεύμα. Ακόμη και αν η πίστη για μιά αθάνατη ψυχή είναι το πρόβλημα για μερικούς λαούς , τότε η ιδέα της προσωπικότητος που δημιουργείται απο την αλληλοεπίδραση του νού στο σώμα είναι κάτι που ελάχιστοι μπορούν να αρνηθούν ότι είναι εντός των δυνατοτήτων της πραγματικότος. Τούτο σημαίνει ότι η ανθρώπινη ψυχή εκτός από τα κληρονομικά χαρακτηριστικά έχει παράλληλα και τα επίκτητα εκ τους έξωθεν επηρεασμούς με την αλληολοεπίδραση της μέσα στο περιβάλλον που ζει.

Οι Συμπαντικοί Βιορρυθμοί

Κάθε ζων οργανισμός αλλά και τα μέρη που τον αποτελούν(όπως τα μόρια , κύτταρα, γονίδια ) αλλά και τα ανόργανα σώματα , τα ηλιακά συστήματα , οι γαλαξίες και το κάθε τι στο σύμπαν υπακούουν και ακολουθούν τον δικό τους αέναο εσωτερικό κοσμικό ρυθμό λειτουργίας και την δική τους αρμονία. Κατά του αρχαίους Ελληνες φιλοσόφους Πυθαγόρα , Πλάτωνα κ.α τα πάντα στο σύμπαν δονούνται και πάλλονται με τον ρυθμό που είναι σύμφωνος με τους συμπαντικούς νόμους που έχει τάξει για το καθένα. Ακόμα και τα ανόργανα πράγματα ζουν και η ζωή τους φαίνεται διότι έχουν χρόνο γεννήσεως , ωριμάνσεως και θανάτου. Λόγου χάριν οι αποστάσεις κάθε πλανήτου του ηλιακού μας συστήματος από το κέντρον –της μονάδος λαμβανομένης ως σημείον εκκίνησης-μετρώνται με την σειράν των αριθμών που αποτελούν γεωμετρική πρόοδο με λόγο τον αριθμόν 3. Ομως αναπαραγωγή έχουν μόνον τα οργανικά όντα , όχι όμως και τα ανόργανα.
Το κέντρον του ηλιακού μας συστήματος κατέχεται όχι από την Γην όπως ενομίζετο αλλά από το «πυρ»(Ηλιο) όπως είχε πει ο Αρίσταρχος αλλά και πιό πριν οι Ορφικοί στον ύμνο για τον Ηλιο. Κατά τον Φιλόλαο στο έργο του «Περί Ψυχής» : «Ο κόσμος(το σύμπαν) υπήρξε από την αρχαιότητα και θα παραμείνει αιώνιος, επειδή κυβερνάται από μιά αρχή, της οποίας η φύσις είναι παρόμοια με την δική του και της οποίας η ισχύς είναι παντοδύναμη και κυρίαρχη. Ο μοναδικός κόσμος είναι συνεχής και προικισμένος με μιά φυσική αναπνοή , κινούμενος αιωνίως αρμονικά σε κύκλο , έχοντας μέσα του την αρχή της κινήσεως και της αλλαγής»(Ιωάν. Στοβαίος 1.20.2) Στο κάθε τι θα βρούμε ένα βιολογικό ρολόι που ρυθμίζει τον κύκλο της ζωής του.
Ο Πλάτων ομιλεί για μιά μεγάλη περίοδο, τον «Μέγαν Ενιαυτόν» που ολοκληρώνεται σε 24.000 χρόνια περίπου. Εχει δε παρατηρηθεί ότι κάθε 20.000 χρόνια το κλίμα του πλανήτου αλλάζει από θερμόν σε ψυχρό(παγετώδης εποχή), ενώ κάθε 41.000 χρόνια η κλίστη της Γης μεταβάλλεται κατά μερικές μοίρες και κάθε 100.000 χρόνια η τροχία της Γης απο περιφερειακή γίνεται ελλειπτική. Τελικά όλα αυτά τα κοσμικά ρολόγια της Γης κανονίζουν πόση ηλιακή ενέργεια θα φθάσει στη στον πλανήτη μας. Οι βιολογικοί ρυθμοί επηρεάζονται και καθοδηγούνται από το φως του ηλίου, το μαγνητικό του πεδίο και τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία (φυσικά και τεχνητά) Δεν είναι τυχαίον ότι οι Ιπποκρατικοί γιατροί συντόνιζαν τις θεραπείες τους με βάση τις γνώσεις της Χρονοβιολογίας και Χρονοιατρικής, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους βιολογικούς ρυθμούς του ασθενούς. Ο Γαληνός (2ος αιών μ. Χ) διετύπωσε την άποψη ότι «Ολόκληρο το σύμπαν με το περιεχόμενο του και τα όντα που ζουν μέσα σ’ αυτό , κυβερνώνται και ζωογονούνται από μιά παγκόσμια ενέργεια , που την ονόμασε ‘Πνεύμα’. Η ενέργεια αυτή εισπνέεται κάτά κάποιον τρόπον και κυκλοφορεί μέσα στο σώμα, όπου και μετατρέπεται σε «ζωτικό πνεύμα » όταν συναντήσει στην καρδιά το «πνεύμα του σώματος»

Οι χριστιανοί θεολόγοι λένε ότι ο διάβολος σχηματίσθηκε κι’ αυτός σαν φως από την ύλη. Για λόγους απλοποίησης το χάος επακολούθησε και προξένησε την υλική πλεονεξία. Ο διάβολος μπορεί να εκφρασθεί με όρους θετικών και αρνητικών φορτίων. Πράγματι συχνά αναφέρεται στη σκοτεινή πλευρά διότι η καλοσύνη εμφανίζεται σαν φως. Στους μαθηματικούς και επιστημονικούς όρους αυτός είναι ευκόλως κατανοητός ως αρνητικός αριθμός. Αυτοί πιστεύουν σαν βέβαιον ότι η σύγκρουση των δύο νεφών, του θετικού και του αρνητικού φορτίου ιόντων, θα δημιουργήσει παντοδύναμον χάος. Τότε λένε εξ αιτίας της επενεργείας του διαβόλου θα επακολουθήσει η Μεγάλη Εκρηξη και το πράγμα που θα καταλήξει σε τελική καταστροφή.

Είμαστε κατ’ εικόνα του Θεού

Κατά τους χριστιανούς θεολόγους η δημιουργία του ανθρώπου είναι η ένωση του σώματος του πνεύματος και της ψυχής. Αυτή είναι και η έννοια και ο συμβολισμός της Χριστιανικής Τριάδος. Κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι εύκολο στον απλό λαό να καταλάβει ότι είναι πλασμένος κατ’ εικόνα και ομοίωση προς τον ίδιο τον θεό. Εστω κι’ αν ποτέ δεν τον είδαν και δεν τον συνήντησαν τον ούτω αποκαλούμενο θεό. Ομως τα διάφορα ιερατεία –και ιδιαίτερα των τριών κοσμοπολιτικών θρησκειών – εκμεταλλεύονται τον μύθο περί του θεού και καταδυναστεύουν τον κόσμο.

Οι Χριστιανοί λένε ότι ο Νους είναι ο Πατήρ της δημιουργίας, ο υιός –στο πρόσωπο του Ιησού είναι ο Λόγος του θεού που ενσαρκώθηκε για να ζήσει κοντά μας και να μας λυτρώσει - και το Αγιον Πνεύμα διασυνδέεται με την ψυχή. Οπως αντιλαμβάνεται κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος αυτά είναι μιά αυθαίρετη σύμβαση των ανθρώπων για να συνδεθούν με τις δυνάμεις της δημιουργίας και της καταστροφής. Ετσι στο ρόλο της δημιουργίας έβαλαν τον Θεό , ενώ στο ρόλο της Καταστροφής τον Διάβολο. Εδώ θα πρέπει να εξάρωμε την λογική σκέψη των αρχαίων Ελλήνων οι οποίοι έβαλαν τάξη στο σύμπαν και καθόρισαν τις δυνάμεις της δημιουργίας και της καταστροφής μέσα στην Μυθολογία και Κοσμογονία του 12θεου. Σήμερα αποδεικνύεται η επιστημονική εγκυρότητα της , έστω και αν αυτή εκφράζεται υπό αλληγορική μορφήν. Αυτοί συνέλαβαν με όρους φυσικούς ότι τα πάντα στο σύμπαν είναι ρευστά και συνεχώς συγκρούονται οι δυνάμεις δημιουργίας με αυτές της καταστροφής. Αποτέλεσμα αυτής της αιώνιας πάλης είναι κάθε στιγμή να διαμορφώνεται μιά νέα ισορροπία στο αιωνιο και άπειρον σύμπαν. Το σύμπαν που ούτε θεοί ούτε άνθρωποι το έφτιαξαν διότι ήτο είναι και θα υπάρχει εσαεί στον άπειρο χώροχρόνο.
Οι οπαδοί της θείας δημιουργίας λένε ότι είναι θέμα της ικανότητος του καθενός να δει τους ανθρώπους σαν μέρος του εγκεφάλου του θεού . Διότι ο θεός μας δίνει την δυνατότητα να δούμε ξεκάθαρα ότι η μοίρα μας είναι να ξαναγυρίσουμε σ’ αυτόν. Καταγόμαστε απο αυτόν και σαν μέρος της συμπαντικής συνείδησης εμείς τελικά θα επιστρέψουμε σ’ αυτόν. Εν αντιθέσει προς τους Χριστιανούς οι αρχαίοι ημών πρόγονοι είπαν ότι καταγόμαστε από το Χάος και συνεπώς εκεί θα ξαναγυρίσουμε , όπου στα Τάρταρα έβαζαν τον Κάτω Κόσμο του Αδη, ήτοι το βασίλειο του Πλούτωνα.

Η Υλη είναι Αμαρτωλή

Οι οπαδοί της θρησκείας λένε ότι επειδή καταγόμαστε από την ύλη είμαστε διεφθαρμένοι από τον υλισμό και πρέπει να αναστρέψουμε την πορεία ώστε να εξαγνισθούμε και να επιτύχουμε την ένωση με το θεό. Ετσι δικαιολογούν την διαφθορά από την ύλη. Οι χριστιανοί πιστεύουν στο προπατορικό αμάρτημα διότι θεωρούν την ένωση των δύο φύλων σαν αιτία νοθεύσεως της καθαρότητος της ύλης , η οποία εν συνεχεία μολύνει και την ψυχή και το πνεύμα. Εξ άλλου οι Βουδιστές θεωρούν την πορεία εξαγνισμού της ψυχής και του πνεύματος κυκλική . Αυτή περιλαμβάνει πολλές γεννήσεις , θανάτους και επαναγεννήσεις μέχρι να επιτευχθεί η καθαρότητα του πνεύματος και της ψυχής, προυπόθεση που είναι ικανή να μας φέρει ξανά πίσω αμόλυντους στην πηγή. Αυτή είναι εν συντομία η θεολογική άποψη περί της ψυχής. Θα διαπιστώσουμε ότι έχει βαθειά επηρεσθεί από την Ελληνική φιλοσοφία του Πυθαγόρα, του Πλάτωνος, του Σωκράτους και των άλλων Ελλήνων ιδεαλιστών φιλοσόφων . Ομως επειδή δεν είναι αυθεντικά δική τους φιλοσοφία δεν την κατενόησαν εις βάθος και δεν μπόρεσαν να την εφαρμόσουν σωστά . Ετσι δεν εβίωσαν ούτε την ιδεαλιστική ούτε την υλιστική φιλοσοφία. Ετσι ενώ στους πιστούς ομιλούν για ιδεαλισμό το ιερατείο τους βιώνει τον πιό άκρατο και χυδαίο υλισμό .


ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΘΕΩΡΙΑ

Η Εξέλιξη των Ειδών

Η αρχή της εξελίξεως των Γαλαξιών και του Σύμπαντος καθορίζεται επιστημονικώς επί τη βάσει της Εξελικτικής Θεωρίας των Ειδών του Δαρβίνου. Αυτό είναι ένα νέο δεδομένο το οποίον πρόκειται να φέρει επανάσταση στην επιστημονική σκέψη, διότι αυτή έχει επηρεασθεί βαθειά από την Βιβλική Γένεση και την θεοκρατική αντίληψη περί της Δημιουργίας(Αδάμ-Εύα).
Επί τη βάσει της εξελικτικής θεωρίας μπορεί να εξηγηθεί η προέλευση του υδρογόνου στο σύμπαν και η σωστή διαδικασία της εξελίξεως των γαλαξιών. Κατα την παρούσα περίοδο όλοι οι κοσμολόγοι πιστεύουν ακράδαντα- και δογματικά θα λέγαμε- ότι ο Κόσμος (Σύμπαν) δημιουργήθηκε από την Μεγάλη Εκρηξη(Big Bang) , η οποία υποτίθεται ότι επήλθε 10-20 δισεκατομμύρια έτη πριν. Ολοι δέχονται ότι συνεπεία της μεγάλης έκρηξης δημιουργήθηκε ως διά μαγείας το υδρογόνο στο σύμπαν. Ομως κι’ αυτό είναι μιά αυθαιρεσία χωρίς ικανοποιητική απόδειξη. Υπάρχουν 100 εκατομμύρια γαλαξίες στον πέριξ χώρο, που είναι ορατοί από τα σύγχρονα τηλεσκόπια. Κάθε γαλαξίας υπολογίζεται ότι περιλαμβάνει 100 δισεκατομμύρια αστέρες περίπου .

Υδρογόνο: το Δομικό Υλικό του Σύμπντος

Το υδρογόνον από το οποίον δημιουργήθηκαν οι αστέρες περιλαμβάνει άνω του 70% όλης της ύλης στους γαλαξίες και στο Κόσμο(σύμπαν) Σύμφωνα με την θεωρία της μεγάλης έκρηξης όλο το υδρογόνο στον Κόσμο δημιουργήθηκε εντός των πρώτων λεπτών από την μεγάλη έκρηξη. Είναι όμως δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι στα πρώτα λεπτά δημιουργήθηκε όλο αυτό το συμπαντικό υδρογόνο που πληροί τα πάντα. Μιά άλλη θεωρία δέχεται ότι το υδρογόνο προυπήρχε της μεγάλης εκρήξεως. Μπορεί να μην είχε την μορφή που έχει σήμερον, αλλά να ήτο υπό μορφήν πλάσματος, ιόντων, ή ατόμων και μορίων εντός του συμπαντικού χάους και εξ αυτού να αντλήθηκε για την δημιουργία των γαλαξιών και των αστρικών σωμάτων του Κόσμου.
Τώρα όμως ανακύπτει το ερώτημα:
-Πόθεν το υδρογόνον του σύμπαντος;
Για όσους πιστεύουν ότι αυτό υπάρχει μέσα στο σύμπαν , η απορία είναι γιατί δεν είναι ορατό, όπως οι γαλαξίες και τα λοιπά σώματα;
Ενα άλλο ερώτημα είναι:
-Τι έγινε πρώτα; Οι γαλαξίες ή οι αστέρες;
-Γιατί άραγε οι γαλαξίες έχουν σπειροειδείς και ελλιπτικές τροχιές;
-Από που τέλος έλκουν την δύναμη να κινούνται αενάως(το αεικίνητον) στο σύμπαν
Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα.
Ακόμη δεν έχουν δοθεί οριστικές απαντήσεις και για τους ενεργειακούς αστέρες «quasars»:
- Από τι αποτελούνται και πόθεν αντλούν αυτά τα ασύλληπτα φορτία σωματιδίων που εξαπολύουν στο σύμπαν;
-Γιατί ορισμένοι quasars είναι έξω απο τους γαλαξίες , ενώ άλλοι βρίσκονται εντός του πυρηνικού κέντρου των γαλαξιών; Και σ’ αυτό καμμία απάντηση δεν υπάρχει ως τώρα. -Γιατί υπάρχει αυτό το γιγάντιο ρεύμα πλάσματος (η πιό ισχυρή εκρηκτική δύναμη του σύμπαντος ) το οποίον ξεχύνεται εκρηκτικό από τις «μελανές οπές»;
Ως γνωστόν οι «μελανές οπές», οι αστέρες quasars και οι ενεργοί γαλακτικοί πυρήνες διασκορπισμένοι σε κάθε γωνιά του διαστημικού χώρου είναι οι μεγαλύτερες ως τώρα γνωστές εστίες βαρυτικής πυκνότητας εντός του σύμπαντος. Ουδείς γνωρίζει όμως το γιατί.

Η Αέναη Μεγάλη Εκρηξη

Η θεωρία για μιά και μοναδική Μεγάλη Εκρηξη δεν φαίνεται να επαληθεύεται σήμερον . Και τούτο διότι κατ’ άλλους η διαδικασία της μεγάλης έκρηξης συνεχίζεται ακόμη, παρότι το σύμπαν(Κόσμος) έχει διανύσει περίπου το ήμισυ της ζωής του. Και ευλόγως διερωτώνται ορισμένοι:
-Μήπως και τώρα –δηλαδή αυτήν την στιγμή που μιλάμε -συμβαίνει η «μεγάλη έκρηξη» και η πυρηνική σύνθεση του υδρογόνου μπροστά στα μάτια μας;
-Μήπως δηλαδή είμαστε μάρτυρες αυτής της διαδικασίας, αλλά την αγνοούμε, διότι βρισκόμαστε στο όριο του γαλαξίου μας;
-Μήπως μοιάζουμε με τους επιβάτες του τελευταίου βαγονιού που δεν μπορούν να αντιληφθούν την σύγκρουση της ατμομηχανής του μεγάλου τραίνου;
Το στοιχείο Υδρογόνο παραμένει ένα πραγματικό μυστήριο στον πίνακα των χημικών στοιχείων. Το Υδρογόνο ως γνωστόν είναι το ελαφρότερον στοιχείο στο Σύμπαν, εξ όσων γνωρίζουμε ως τώρα. Οσον αφορά τα επόμενα ελαφρότερα στοιχεία μετά το υδρογόνο , όπως λ,χ το Ηλιον και εκείθεν, αυτά σχηματίζονται μέσω της σύντηξης στους αστέρες και είναι κατανοητή η διαδικασία. Ομως ο ρόλος του πρώτου στοιχείου στον πίνακα , δηλαδή του Υδρογόνου, είναι σκοτεινός. Γιά τον σχηματισμό τους έχουν φτιάξει τον από μηχανής θεό , την Μεγάλη Εκρηξη, η οποία είναι ορατή στις δύο τρύπες των άκρων των μελανών οπών στους κβάσαρ και στους ενεργούς γαλακτικούς πυρήνες. Η εξέλιξη και το μεγάλωμα των γαλαξιών γίνεται εκ των έσω προς τα έξω, όπως ακριβώς συμβαίνει σε όλα τα είδη στο σύμπαν. Οταν πρωτοάρχισαν την εξελικτική τους πορεία αυτοί ήσαν φωτεινές μάζες(νεφελώματα) και με τον χρόνο μετεβλήθησαν σε γαλαξίες. Ποιά ήτο λοιπόν η αιτία; Μήπως η τεράστια μάζα τους; Αρχίζουν από κβάσαρ , γίνονται κυανοί ακανόνιστοι νάνοι και εν συνεχεία ελλειπτικοί για να καταλήξουν σε σπειροειδείς γαλαξιακούς σχηματισμούς. Αυτό γίνεται ορατό από την εκτόξευση εκρηκτικού πλάσματος από τους κβάσαρ και τους ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες , το οποίον πλάσμα μετατρέπεται σε τεράστια νέφη υδρογόνου εν είδη πλάσματος και ιόντων . Αν δεχθούμε ότι το υδρογόνον είναι το στοιχείον που δημιουργεί στο κέντρον των γαλαξιών-αλλά και των αστέρων- πυρηνικές εκρήξεις, τότε είναι φανερόν ότι οι γαλαξίες είναι τα τεμμάχια του εξελισσομένου σύμπαντος. Στην περίπτωση αυτή δεν είναι η Μεγάλη Εκρηξη-ούτε φυσικά ο Θεός- που δημιουργεί την εξέλιξη των Κόσμων, αλλά το χημικό στοιχείον υδρογόνον το οποίον με την σύντηξη των πυρήνων του δημιουργεί πυρηνικές εκρήξεις, παρέχοντας έτσι ενέργεια , πρωταρχικό παράγοντα για την δημιουργία του Κόσμου. Την
λειτουργία της Ηλιακής σύντηξης αντιγράφουν τώρα και το ανθρωπινο γένος. Μετά την κατασκευή θερμοπυρηνικών υδρογονικών βομβών τώρα κατήρτησε ένα κολοσιαίο διεθνές πρόγραμμα με την ονομασία ITER για την ειρηνική εκμετάλλευση της σύντηξης των πυρήνων του υδρογόνου προς παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και γενικότερον άφθονης καθαρής ενέργειας που να μην βλάπτει το φυσικό περιβάλλον.
Υπάρχουν ορατές από τα τηλεσκόπια Hubble και Chandra στη Γη 100 εκατομμύρια Big Bangs που λαμβάνουν χώρα αυτήν την στιγμή. Τούτο σημαίνει ότι και προ της Μεγάλης Εκρηξης συνέβαιναν ας τις ονομάσουμε «προ-μεγάλες εκρήξεις» και αυτές θα συνεχισθούν και στο μέλλον , όσο θα υπάρχει υδρογόνον ελεύθερο να προκαλεί θερμοπυρηνικές εκρήξεις στους γαλαξίες στο σύμπαν.

Ο Ηλιος μας

Το φως του Ηλίου αποτελείται από φωτόνια , τα οποία δημιουργούνται στον πυρήνα του Ηλίου. Αυτά χρειάζονται 35 εκατομμύρια χρόνια για να φθάσουν στην επιφάνεια ένεκα των ισχυρότατων μαγνητικών πεδίων. Απαξ και φθάσουν στην επιφάνεια εκείνα ταξιδεύουν με 300.000 χλμ /ανά δευτερόλεπτον. Ο Ηλιος αποτελείται κυρίως από δύο στρώματα , το εσωτερικό και το εξωτερικό. Αυτά περιστρέφονται προς αντίθετες κατευθύνσεις. Αυτές απαιτούν 22 χρόνια γιά μιά πλήρη περιστροφή.
Σε μισή στροφή εμείς παρατηρούμεν τις ηλιακές κηλίδες. Αυτές είναι ισχυρά μαγνητικά
πεδία τα οποία εμποδίζουν την διέλευση του φωτός. Αυτές αποτελούν τον 11ετή
κύκλο.(Τα στοιχεία προέρχονται απο τον Ιαπωνικό δορυφόρο και τον Ευρωπαικό
δορυφόρο Ηλιος )

Τα Δομικά Υλικά του Κόσμου

Η δομή του Κόσμου είναι λοιπόν οι γαλαξίες, οι αστέρες, τα άτομα και τα σωματίδια. Στα σωματίδια (λεπτόνια, πιόνια, νετρόνια, νετρίνα, quark -gluon κ.α) τα οποία συμβάλλουν στην Πυρηνική έκρηξη , πρέπει να βάλουμε και τα Βαρυτόνια, τα οποία συμβάλλουν στην Βαρυτική σύμπτυξη σαν 4η διάσταση της εξελίξεως του σύμπαντος. Διότι αυτή συμβάλει στην δημιουργία των αστέρων και όλων των ουράνιων σωμάτων. Το ζήτημα των Βαρυτονίων και της Βαρύτητος τώρα μελετάται απο την επιστήμη. Επομένως οι κβάσαρ είναι οι πηγές που παρέχουν την απαιτουμένη ενέργεια υπό μορφήν πλάσματος υδρογόνου για το χτίσιμο των γαλαξιών των Κόσμων στο Σύμπαν . Αυτό το πρωτόγονο υδρογόνο σχηματίζεται σε τεράστια νέφη(nebulae) τα οποία γεννούν τους αστέρες. Αυτοί σχηματίζονται από νέφη σε στεραιά σώματα τη επενεργεία αφ’ ενός των θερμοπυρηνικών εκρήξεων και αφ’ ετέρου της βαρυτικής καταρρεύσεως των υλικών των εκρήξεων .
Επομένως σύμφωνα με την θεωρία της διαρκούς Μεγάλης Εκρηξης δεν είναι μιά στιγμιαία έκρηξη που δημιούργησε τα πάντα –όπως πιστεύουν ως τώρα- αλλά μιά συνεχής διαδικασία που λαμβάνει αιωνίως χώρα στο σύμπαν . Αυτή η διαδικασία ανάγεται στην δημιουργία των νέων κόσμων και ταυτόχρονα στην αποδόμηση των παλαιών μέσω των «μελανών οπών» οι οποίες καταβροχθίζουν τα πάντα λόγω της τεράστιας βαρύτητος την οποίαν διαθέτουν. Ούτως εχόντων των πραγμάτων ο Ηλιος μας μετά από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια θα μεταβληθεί σε λευκό νάνο και εν συνεχεία θα καταρρεύσει και θα μεταβληθεί σε «μαύρη τρύπα». Τότε θα καταβροχθήσει όλο το ηλιακό σύστημα.
Ισως η Μεγάλη Εκρηξη να απετέλεσε το πρώτο εμπείρευμα για να γίνει η πρώτη ένωση δύο αντίθετων σωματιδίων(ενός ενεργειακού σωματιδίου με ένα υλικό σωματίδιο) εκ των οποίων προέκυψεν ο Κόσμος. Κάτ’ άλλους το σωματίδιο αυτό ήτο το φωτόνιον , ενώ κατ’ άλλους άλλο. Τούτο είναι παραπλήσιο με την θερμοπυρηνική έκρηξη. Για να επιτευχθεί απαιτείται εμπείρευμα μιάς ατομικής βόμβας η οποία δημιουργεί την κατάλληλη θερμοκρασία για να ενεργοποιηθεί η θερμοπυρηνική σύντηξη των πυρήνων του υδρογόνου. Αυτή η σύντηξη καταλήγει στην θερμοπυρηνική έκρηξη , η οποία εκλύει τεράστια ποσά ενεργείας . Απαξ όμως και δημιουργήθηκε η πρώτη αιτία –η πρώτη υδρογονική έκρηξη-αυτή συντηρείται διότι στα στόμια των τεράστιων «μελανών οπών» των κβάσαρ συμβαίνουν πυρηνικές εκρήξεις από τις οποίες δημιουργούνται καινούργοι γαλαξίες και αστέρες και εξ αυτών γίνεται η γέννηση και εξέλιξη των Κόσμων εντός του σύμπαντος. Αν ζούσαμε τόσο πολύ ώστε να είμαστε μάρτυρες του Κόσμου προ δισεκατομμυρίων ετών, τότε ασφαλώς θα είχαμε αξιόπιστες πληροφορίες . Στην περίπτωση αυτή θα είμαστε εις θέσιν είτε να επιβεβαιώσουμε την θεωρία της στιγμιαίας Μεγάλης Εκρηξης , είτε την ομαλή και συνεχή εξέλιξη του Κόσμου μας . Αν αυτή η θεωρία της συνεχούς εξελίξεως εγένετο αποδεκτή ασφαλώς θα είχαμε μιά ανανέωση της επιστημονικής σκέψεως αναφορικά με την προέλευση της δημιουργίας του Κόσμου και της 4ης διαστηματικής διαστάσεως .

Συμπεράσματα .

Με βάση την θεωρία της βαθμιαίας εξέλιξης , ο Κόσμος αυτός άρχισε να σχηματίζεται προ της Μεγάλης Εκρήξεως και συνεχίζει να εξελίσσεται βαθμιαία, ήτοι γαλαξίας προς γαλαξίαν, και μετά την Μεγάλη Εκρηξη. Το δομικό του υλικό είναι το υδρογόνο , το οποίον με την σύντηξη κάτω απο υψηλότατες θερμοκρασίες δημιουργει τα πάντα, ήτοι : τους γαλαξίες , τους αστέρες , τα νεφελώματα, τους κβάσαρ, τις «μαύρες τρύπες» , αλλά και τους ενεργούς πυρήνες του υδρογόνου, τα σωματίδια ήτοι πιόνια, λεπτόνια, νετρόνια, νετρίνα, quark-gluon κ. α Το υδρογόνο εκτοξεύεται απο τους κβάσαρ εν είδη πελώριων πιδάκων στο σύμπαν και σχηματίζει τα νεφελώματα, στο κέντρο των οποίων συντελείται σύντηξη των πυρήνων του υδρογόνου και εξ αυτού με την επενέργεια της βαρύτητος δημιουργούνται τα διάφορα ουράνια σώματα του μεγαλόκοσμου , αλλά και τα σωματίδια του μικρόκοσμου.




Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Μεγάλες συζητήσεις έχουν γίνει για την προέλευση του Κόσμου και φυσικά και του Σύμπαντος εντός του οποίου εξελίσσεται ο Κόσμος. Το αντικείμενο τούτο έχει γίνει πεδίον αντιπαράθεσης μεταξύ της θρησκείας και της επιστήμης. Η αντιπαράθεση ξεκίνησε σχετικά προσφάτως , όταν προβλήθηκαν στον κόσμο οι δογματικές κοσμοπολιτικές θρησκείες , οι οποίες επεβλήθησαν δια της βίας πάνω στους πιστούς των αρχαίων φυσιολατρικών θρσηκειών. Οι δογματικές θρησκείες εστήριζαν τις θέσεις τους επάνω στον εξ αποκαλύψεως λόγον, εν αντιθέσει με τα πορίσματα της επιστήμης τα οποία στηρίζονται πάνω στον ορθό Λόγο. Επειδή στον συμπαντικό χώρο ως πρόσφατα η επιστήμη δεν είχε τα μέσα να διεισδύσει βαθιά σ’ αυτόν, η θρησκεία διετύπωσε στο παρελθόν τους δικούς της μύθους και με το πέρασμα του χρόνου αυτοί σταθεροποιήθησαν σαν εξ αποκαλύψεως δογματικές αλήθειες. Αντιθέτως οι πνευματικές θρησκείες των προιστορικών λαών που ήκμασαν πριν 2000 χρόνια στην ανατολή και στην δύση ήσαν φυσιολατρικές και σενεπώς δεν ευρίσκοντο σε διάσταση με την επιστήμη της εποχής τους. Οι θρησκείες εκείνες ήσαν σύμφωνες προς τους φυσικούς νόμους, εν αντιθέσει προς τις σημερινές Αβραμικές θρησκείες που δεν δέχονται έρευνα επι των κοσμογονικών θεμάτων(πίστευε και μη ερεύνα), διότι αυτά έχουν καθορισθεί παγίως δια της Βίβλου.
Σύμφωνα με την παλαιά επιστημονική αντίληψη ενόμιζαν το σύμπαν ήταν είναι και θα είναι για πάντα. Αργότερον οι επιστήμονες είπαν ότι το σύμπαν έχει μιά αρχή και αυτή είναι 15 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
Τούτο όμως δημιουργεί ερώτημα στους επιστήμονες .
-Tι ήτο προ της ενάρξεως της Μεγάλης Εκρηξης;
Ομως το ιερατείο των κοσμοπολιτικών και δογματικών θρησκειών είχε ήδη εφεύρει τον εξωσυμπαντικό και υπερφυσικό δημιουργό , ο οποίος ήτο έξω απο το σύμπαν και ο οποίος δημιούργησε το σύμπαν. Ως γνωστόν η θρησκεία στάθηκε σθεναρά αντίθετη προς την επιστήμη και χαρακτήρισε κάθε διαφορετική άποψη σαν άθεη και αιρετική. Οσοι δε επιστήμονες διετύπωναν παρόμοιες απόψεις αφορίζοντο, ενώ δεν ήσαν λίγοι κι’αυτοί που ερρίφθησαν ακόμη και στην πυρά της Ιεράς Εξετάσεως. Ομως τους τελευταίους αιώνες στην δύση η επιστήμη ετόλμησε να διετυπώσει τις τρεις θεωρίες περί του σύμπαντος ήτοι:
1/ Το σύμπαν είναι αιώνιο , ατελεύτητο και αδημιούργητο
2/ Το σύμπαν δημιουργήθηκε με την Μεγάλη Εκρηξη και επεκτείνεται
3/ Το σύμπαν μετά την ωρίμανση του θα συρρικνωθεί και πάλι στην Μεγάλη
Κατά τον ίδιο χρόνο η Θρησκεία θεωρεί ότι η Βίβλος εκφράζει την θεική αλήθεια και άρα την μοναδική αλήθεια , όλες δε τις άλλες απόψεις τις θεωρεί ως πεπλανημένες. Μόλις το δεύτερον ήμισυ του 20ου αιώνος-με την ραγδαία τεχνολογική πρόοδο- η εκκλησία έρριξε νερό στο κρασί της και δέχθηκε σιωπηρά το προβάδισμα της επιστήμης.

Κατάρρευση.

Ο κύκλος της μεγάλης έκρηξης και της μεγάλης κατάρρευσης είναι επαναλαμβανόμενες στον αιώνα των αιώνων ως το άπειρον. Η θεωρία αυτή πρεσβεύει ότι σε κάποιον χρόνο ,όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος της Μεγάλης Εκρηξης, θα αρχίσει η αντίστροφη πορεία προς την συρρίκνωση και σε κάποιο μακρό χρόνο στο μέλλον θα λάβει χώραν η μεγάλη συρρίκνωση στο αυτό σημείον και η μεγάλη καταστροφή του κόσμου/
Αυτή φαίνεται να είναι μιά ορθή θεωρία και στηρίζεται πάνω στην φιλοσοφική σκέψη των μεγαλύτερων φιλοσόφων ότι «τα πάντα ρει» και τίποτα δεν μένει στατικό στον κόσμο. Ομως το όριο της ζωής μας είναι περιορισμένο και δεν μας επιτρέπει να δούμε το όριο της επεκτάσεως και πολύ περισσότερον την συρρίκνωση. Ετσι παραμένει η αμφιβολία να πλανάται, διότι και οι δύο λύσεις είναι πιθανές, δηλαδή και της συνεχούς επεκτάσεως του σύμπαντος στο διηνεκές , αλλά και της συρρίκνωσης του και τελικής καταστροφής.
Τα δύο κυριότερα μοντέλα:
Το πρώτον μοντέλο της εκκλησίας θέλει το σύμπαν να δημιουργείται από κάποιον Δημιουργό
Το δεύτερον μοντέλο θέλει ένα κυκλικό σύμπαν. Επειδή κάθε σύστημα χάνει ενέργεια το μοντέλο αυτό είναι ακριβές εάν το σύστημα είναι ικανόν να μεταφέρει αυτήν την ενέργεια σε ένα ευρύτερο σύστημα διότι δεν υπάρχει κανένα σύστημα απόλυτα στεγανοποιημένο.

Μεγάλη Εκρηξη-Μεγάλη Κατάρρευση(Big Bang-Big Crunch)

Η διαδικασία της Μεγάλης Εκρήξεως και της Μεγάλης Καταρρεύσεως του Κόσμου/ων του Σύμπαντος φαίνεται φιλοσοφικά να είναι η πιό ορθή.Επομένως δεχόμεθα οτι ο Κόσμος μας όταν θα καταστραφεί κάποια ημέρα απο κατάρρευση , ή ύλη και η ενέργεια του θα αποδοθούν και πάλι στο ατελεύτητο σύμπαν απο το οποίον προήλθε αυτή η ύλη-ενέργεια και θα χρησιμοποιηθεί για την δημιουργία άλλου /ων Κόσμου/ων. Αυτή η θεωρία υποστηρίζει ότι το σύμπαν είναι αιώνιο και πάντα αλλάζει, αλλά ποτέ δεν καταστρέφεται σαν σύνολο. Αλλοτε επεκτείνεται από κάποια μεγάλη έκρηξη και άλλοτε συρρικνώνεται από κάποια κατάρρρευση, πάντα όμως η ύλη και η ενέργεια βρίσκονται μέσα στο σύμπαν και δημιουργούν καινούργιους κόσμους στο διηνεκές ως την αιωνιότητα. Επομένως μην χάνετε το ηθικό σας . Ο θάνατος είναι ένας σταθμός ή καλύτερα ένας μετασχηματισμός που υφίσταται η ύλη και η ενέργεια σε κάτι άλλο. Στο υποσυνείδητο μας όλοι έχουμε εμπειρίες απο άλλες ζωές ή καταστάσεις που ίσως ζήσαμε παλαιότερα. Επομένως δεν έχει άδικο ο Ηράκλειτος όταν λέγει ότι: «Οι άνθρωποι , άμα πεθάνουν θα βρεθούν μπροστά σε πράγματα που ούτε τα περιμένουν μα και ούτε κιόλας μπορούν να τα υποθέσουν»

Πρωτογενείς Διακυμάνσεις

Τον Απρίλιο του 1962 η δορυφορική ομάδα COBE ανακοίνωσε την ανακάλυψη των ανισοτροπίες στην κοσμική ακτινοβολία στο βάθος των μικροκυμάτων σε ένα επίπεδο ενός μέρους σε 100.000 . Αυτές οι ανισοτροπίες θεωρούνται ότι είναι στιγμιαία λήψη σε χρόνο t =400.000 χρόνια των πρωτόγονων διακυμάνσεων, οι οποίες οδήγησαν προς τον γαλαξία για μιά σύντομη ιστορία του σύμπαντος. Τούτο σημαίνει ότι ανακάλυψαν τις πρωτόγονες διακυμάνσεις της αρχικής ακτινοβολίας όταν το σύμπαν ήτο 400.000 ετών.
Η ιστορία του σύμπαντος διαιρείται σε τρία μέρη τα οποία αντανακλούν τις σημερινές περί σύμπαντος ιδέες.
1/ Την Κανονική Κοσμολογία
2/ Την Κοσμολογία των Σωματιδίων
3/ Την Κβαντική Κοσμολογία
Η Κανονική Κοσμολογία αρχίζει από την εποχή του 1/100 του δευτερολέπτου μετά την Μεγάλη Εκρηξη ώς την παρούσα εποχή. Το κανονικό μοντέλο της εξελίξεως του Σύμπαντος(Κόσμου ) αυτήν την εποχή έχει υποστεί πολυάριθμες αυστηρές δοκιμασίες.
Η Κοσμολογία των Σωματιδίων δημιουργεί την εικόνα του σύμπαντος προ της Μεγάλης Εκρήξεως σε θερμοκρασίες που είναι ήδη γνωστές στην φυσική. Λόγου χάριν σωματίδια υψηλής ενεργειακής επιταχύνσεως στα εργαστήρια CERN και Fermilab μας επιτρέπουν να δοκιμάσουμε φυσικά μοντέλα για διαδικασίες που θα συνέβαιναν μόνον σε 0.00000000001 δευτερόλεπτα μετά την Μεγάλη Εκρηξη. Αυτή η περιοχή είναι περισσότερον θεωρητική , διότι περιέχει κατ’ ελάχιστον μερικές έμμεσες μετρήσεις και συχνά αντιμετωπίζει ανεξιχνίαστες υπολογιστικές δυσκολίες. Μερικοί κοσμολόγοι αμφισβητούν ότι λογικές έμμεσες μετρήσεις(συμπερασματικές μετρήσεις που εξάγονται από άλλες γνωστές) μπορούν να γίνουν σε χρόνους τόσο ενωρίς σαν μιά μεγάλη ενοποιητική μεταβατική φάση .
Η Κβαντική Κοσμολογία εξατάζει ερωτήματα σχετικά με την αρχή αυτού καθ’ εαυτού του Σύμπαντος. Αυτή τολμά να περιγράψει κβαντικές διαδικασίες στους πιό πρώιμους χρόνους που μπορούμε να συλλάβουμε ενός κλασικού χώρο-χρόνου, δηλαδή την εποχή του Planck ήτοι σε 0.0000000000000000000000000000000000000000001 δευτερόλεπτα(απειροελάχιστος πράγματι αριθμός που πλησιάζει το μηδέν). Δεδομένου ότι εμείς ακόμη δεν έχουμε μιά πλήρως συνεπή θεωρία της κβαντικής βαρύτητος, αυτή η περιοχή της κοσμολογίας είναι περισσότερο θεωρητική και λιγότερο πρακτική.
Η Χρονολόγηση του Σύμπαντος
Η θερμοκρασία είναι υψηλοτάτη καθώς πλησιάζει πίσω στον χρόνον της Μεγάλης Εκρηξης και οι φυσικές διαδικασίες συμβαίνουν ταχύτερα. Πολλές απο τις μεταβάσεις και γεγονότα μπορεί να είναι ασυνήθιστα στους νεοεισερχομένους, αλλά θα εξηγηθούν σε επόμενα κεφάλαια.
Οι Διατάξεις των Μεγεθών
Τα μεγέθη μετρήσεως της εποχής αυτή είναι της τάξεως των εκατομμυρίων ή και των 0.000001 εκατομμυριοστών. Σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες χρησιμοποιούνται τα γιγαελεκτρον (GeV) Volts αντί των βαθμών Kelvin . [Ενα GeV είναι ισοδύναμον με περίπου 10.000,000,000,000 Kelvin]
Ο χάρτης του ουρανού είναι η καλύτερη απόδειξη για την ισότροπη (δηλαδή την σφαιρική συμμετρία) του Σύμπαντος. Προς τούτο το διαστημικό ραδιοτηλεσκόπιο Hubble από το1995-96 προσέφερε τεράστιες υπηρεσίες στην αστρονομία διότι επέτρεψε να παρατηρηθούν γαλαξίες και κβάσαρ, όπως ήσαν στην παιδική τους ηλικία , γεγονός που θέτει σοβαρές αμφιβολίες για την παρούσα δομή σχηματισμού των μοντέλων.
«Η εξέλιξη του κόσμου μπορεί να συγκριθεί με την απεικόνιση πυροτεχνημάτων τα οποία μόλις σβήσανε. Ακόμη δε υπάρχουν ορισμένες κόκκινες δέσμες, στάχτες και καπνός πολύς. Εμείς στεκόμαστε σε ένα κρύο κάρβουνο και βλέπουμε τον ήλιο που σιγά σιγά σβήνει, και εμείς προσπαθούμε να θυμηθούμε την εξαφανισμένη λαμπρότητα της αρχής του Κόσμου». Ετσι περιέγραψε ο Γάλλος Lemaitre την ιστορία της εξελίξεως του Κόσμου μας.
Οι ‘4’ κυριότερες παρατηρηθείσες επιτυχίες του κανονικού μοντέλου της θερμής Big Bang είναι οι ακόλουθες:
1/ Η Επέκταση του Σύμπαντος
2/ Η Προέλευση της Βαθειάς Κοσμικής Ακτινοβολίας(ήτοι της ακτινοβολιας φόντου)
3/ Η Πυρηνοσύνθεση(πυρηνική σύντηξη) των Ελαφρών Στοιχείων
4/ Ο Σχηματισμός των Γαλαξιών και των μεγάλου Μεγέθους Ουράνιων Σωμάτων
Το μοντέλο Big Bang κάνει ακριβές και επιστημονικώς αποδεκτές (δια πειραματικών μεθόδων ) υποθέσεις. Σε κάθε μιά από αυτές τις περιοχές όλα συμφωνούν με τα παρατηρούμενα στοιχεία. Ετσι αποκτήσαμε σημαντική εμπιστοσύνη στο μοντέλο της Big Bang. Ομως είναι τόσο δογματικά σφηνωμένη η θεωρία αυτή στο επιστημονικό κατεστημένο ώστε απαξιούν να εξετάσουν έστω και υποτυπωδώς κάθε άλλη θεωρία που διαφέρει απο το μοντέλο της Μεγάλης Εκρηξης.
Η Επέκταση του Σύμπαντος
Το Σύμπαν άρχισε περίπου δέκα δισεκατομμύρια πριν με μιά βιαία έκρηξη. Κάθε σωματίδιο άρχισε να ορμά κεχωρισμένα από τα άλλα σε μιά πρώιμη υπέρ-πυκνή φάση. Το γεγονός ότι οι Γαλαξίες υποχωρούν από εμάς σε όλες τις κατευθύνσεις είναι συνέπεια αυτής της αρχικής εκρήξεως και αυτή ήτο η πρώτη ανακαλυφθείσα δια παρατηρήσεως πληροφορία από το Hubble. Υπάρχει τώρα αρίστη μαρτυρία για τον νόμο του Hubble, ο οποίος λέγει ότι η ταχύτητα διαφυγής v του Γαλαξίου είναι ανάλογη προς την απόσταση d από εμάς, ήτοι: v=Hd όπου H είναι η σταθερά Hubble. Προεκτείνοντας τις τροχιές του γαλαξίου προς τα πίσω στο χρόνο εκείνες συγκλίνουν σε ένα υψηλής πυκνότητος σημείο –την αρχική πύρινη σφαίρα.
Η Κοπερνίκεια ή κοσμολογική αρχή δηλώνει ότι το Σύμπαν φαίνεται το ίδιο σε κάθε κατεύθυνση και σε κάθε σημείο του διαστήματος. Τούτο έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η θέση μας στο Σύμπαν-εν σχέσει προς τις πολύ μεγάλες κλίμακες- δεν έχει καμμία σημασία . Υπάρχει εκ παρατηρήσεως σημαντική μαρτυρία που την επιβεβαιώνει , περιλαμβανομένης
α/ της μετρουμένης κατανομής των γαλαξιών και
β/των ασθενών ραδιο-πηγών,
Ομως η καλύτερη μαρτυρία έρχεται από την σχεδόν τέλεια ομοιομορφία της παραμείνασας κοσμικής ακτινοβολίας μικροκυμάτων του περιβάλλοντος(φόντου). Τούτο σημαίνει ότι ο κάθε παρατηρητής όπου κι’ αν βρίσκεται στο Σύμπαν θα απολαμβάνει την ίδια θέα, όπως και εμείς, περιλαμβανομένης της παρατηρήσεως των γαλαξιών που κινούνται μακρυά από εμάς.
Το γεγονός ότι το Σύμπαν επεκτείνεται –σε κάθε σημείο του χώρου- είναι μιά δύσκολη ιδέα να την συλλάβουμε. Είναι κάτι ανάλογο με ένα μπαλόνι που όλο φουσκώνει με αέρα και συνεχώς μεγαλώνει προς όλες τις κατευθύνσεις. Φαντασθείτε ΄οτι διαμένετε σε κάποια επιφάνεια του μπαλονιού , όσο αυτό θα φουσκώνει και θα μεγαλώνει όλα γύρω σας θα απομακρύνονται . Το δύο διαστάσεων σύμπαν αυξάνει αλλά δεν υπάρχει ένα προτεινόμενον κέντρον .
Η Προέλευση της Κοσμικής Ακτινοβολίας Φόντου
Περίπου 100.000 χρόνια μετά την Μεγάλη Εκρηξη η θερμοκρασία του Σύμπαντος είχε πέσει ικανοποιητικά ώστε τα ηλεκτρόνια και πρωτόνια να συνδυασθούν σε άτομα υδρογόνου p+e→ H. Από αυτήν την στιγμή και μετά η ακτινοβολία ήτο πρακτικά ανίκανη να αντιδράσει με το αέριο του περιβάλλοντος. Από τότε τούτο είχε διαδοθεί ελευθέρως , ενώ σταθερά έχανε ενέργεια διότι το μήκος κύματος ήτο περίπου 3.000 βαθμοί Kelvin, ενώ σήμερον έχει πέσει στους 3 Κ μόνον βαθμούς. Οι παρατηρητές που ανιχνεύουν αυτή την ακτινοβολία σήμερον είναι ικανοί να ιδουν το Σύμπαν στα πρώτα του στάδια , τα οποία είναι γνωστά ως «επιφάνεια της τελευταίας διασκόρπισης». Πρωτόνια στο κοσμικό μικροκυματικό περιβάλλον ταξιδεύουν προς εμάς για άνω των δέκα δισεκατομμυρίων ετών και έχουν καλύψει μιά απόσταση ένα εκατομμύριο δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων μίλια
Η Πυρηνοσύνθεση των Ελαφρών Στοιχείων
Προ ενός περίπου δευτερολέπτου μετά την Μεγάλη Εκρηξη η ύλη -υπό μορφήν ελευθέρων νετρονίων και πρωτονίων- ήτο πολύ θερμή και πυκνή. Καθώς το Σύμπαν επεκτείνετο , η θερμοκρασία έπεφτε και μερικοί από αυτούς τους πυρήνες συντίθεντο η και σχημάτιζαν ελαφρά στοιχεία, όπως λ.χ Δευτέριον(D), Ηλιον -3 και Ηλιον -4. Από θεωρητικούς υπολογισμούς για αυτήν την πυρηνική διαδικασία εκτιμούν , για παράδειγμα, ότι περίπου ένα τέταρτον του Σύμπαντος αποτελείται από Ηλιον-4 , αποτέλεσμα που συμφωνεί με την παρούσα αστρική παρατήρηση. Τα βαρύτερα στοιχεία , από τα οποία εμείς αποτελούμαστε , σχηματίσθηκαν πολύ αργότερα στο εσωτερικό των αστέρων και διασκορπίσθησαν ευρέως μέσω των εκρήξεων των αστέρων σούπερνόβα.
Σχηματισμός Γαλαξιών και μεγάλων Ουρανίων Σωμάτων
Το κανονικό μοντέλο της Θερμής Μεγάλης Εκρηξης προβλέπει ένα πλαίσιο βάσει του οποίου γίνεται καταννοητή η κατάρρευση της ύλης στους Γαλαξίες και στα άλλα μεγάλης κλίμακος άστρα που παρατηρούνται σήμερα στο Σύμπαν . Περίπου 10.000 χρόνια μετά την Μεγάλη Εκρηξη , η θερμοκρασία είχε πέσει σε τέτοια έκταση ώστε η πυκνότητα της ενέργειας του Σύμπαντος άρχισε να κυριαρχείται από μαζικά σωματίδια, μάλλον από το φως και άλλες ακτινοβολίες, οι οποίες είχαν επικρατήσει νωρίτερα. Αυτή η αλλαγή στον τύπο της πυκνότητος της κύριας ύλης σήμαινε ότι οι βαρυτικές δυνάμεις μεταξύ των μαζικών σωματιδίων μπορούσαν να αρχίσουν να λαμβάνουν χώρα, ούτως ώστε οποιεσδήποτε μικρές διαταράξεις στην πυκνότητα θα ηύξαναν την βαρυτική κατάρρευση. Δέκα δισεκατομμύρια χρόνια αργότερα βλέπουμε τα αποτελέσματα αυτής της κατάρρευσης.
Η κανονική Κοσμολογία , τότε , προβλέπει το πλαίσιον για την κατανόηση του σχηματισμού των γαλαξιών, αλλά δεν μας λέει σχετικά με την προέλευση των πρωτόγονων διακυμάνσεων που συνέβησαν στα 10.000 χρόνια.
Ελαττώματα της Κανονικής Κοσμολογίας
Παρά την συνέπεια και την αξιοσημείωτη επιτυχία του μοντέλου της κανονικής Θερμής Μεγάλης Εκρηξης στην περιγραφή της εξελίξεως του Σύμπαντος , αυτή δεν μας απαντά στην αρχικήν φάση(ήτοι στο 1/100 του δευτερολέπτου) , πάνω σε πολυάριθμα ζητήματα. Τα αναπάντητα ερωτήματα αναφέρονται στην αρχική κατάσταση του σύμπαντος. Η θεωρία αυτή ξεκινάει από ένα συμβατικό σημείο, δηλαδή την Μεγάλη Εκρηξη , και ουδέν μας λέγει:
α/ για την ύλη και ενέργεια που υπήρχαν πριν στο Σύμπαν,
β/ την θερμοκραία, την πυκνότητα , τις δυναμικές , τα πεδία , το μέγεθος ,
γ/ την τάξη ή την αταξία σ’ αυτό
Και πολλά άλλα ερωτήματα που βασανίζουν τον κοινό άνθρωπο και περισσότερο τους ειδικούς . Εν αντιθέσει με τους σύγχρονους κοσμολόγους οι αρχαίοι πρόγονοι μας μέσα απο την Ελληνική Αρχαιολογία –την ούτω καλουμένη Μυθολογία- μας δίνουν μιά περισσότερο ολοκληρωμένη θεωρία , όχι κατ’ ανάγκη επιστημονικά δομημένη, αλλά με περισσότερη λογική και αληθοφάνεια . Το σπουδαιότερο ότι αφήνουν περιθώρια στο άτομο να σκεφθεί και να προβληματισθεί μέσα από το γενικό πλαίσιο που τοποθετούν την Κοσμογονία , η οποία είναι περισσότερο φιλοσοφικό και λιγότερο επιστημονικό πρόβλημα , τουλάχιστον επί του παρόντος. Αντίθετα η θεωρία της Μεγάλης Εκρηξης προβάλει σαν δογματική αλήθεια και δεν επιδέχεται αμφισβήτηση παρά τις αδυναμίες της να προχωρήσει πέραν της ενάρξεως της Μεγάλης Εκρηξης.
Τα Αναπάντητα Ερωτήματα της Μεγάλης Εκρήξεως:
Το Επίπεδον Πρόβλημα
Γιατί η πυκνότης της ύλης στο σύμπαν είναι τόσο κοντά στην κρίσιμη τιμή αστάθειας μεταξύ της διαρκούς επεκτάσεως και της επανα-καταρρεύσεως σε μιά Μεγάλη Κατάρρευση(Big Crunch) ;
Το Οριζόντιον Πρόβλημα
Γιατί το σύμπαν φαίνεται το ίδιο σε όλες τις διευθύνσεις όταν αυτό υψώνεται εκτός των συνήθων αποσυνδεδεμένων περιοχών . Το πρόβλημα τούτο είναι το πλέον οξύ για τις πολύ μαλακές κοσμικές ακτινοβολίες μικροκυμάτων του χώρου;
Το Πρόβλημα της Διαταραχής της Πυκνότητος
Οι διατάραξεις με τις οποίες εγένετο η κατάρρευση της ύλης και ο σχηματισμός των Γαλαξιών, πρέπει να είναι πρωτογόνου προελεύσεως. Αν ναι πως αυτές γεννήθηκαν;
Το Πρόβλημα της Μαύρης Υλης
Από τι συνίσταται το πρωτόγονο υλικό του Σύμπαντος; Οι υπολογισμοί της πυρηνοσύνθεσης συνηγορούν ότι η μαύρη ύλη του σύμπαντος δεν αποτελείται από κανονική ύλη –νετρονίων και πρωτονίων;
Το Πρόβλημα των Εξωτικών Λειψάνων
Οι εναλλαγές φάσεως στο πρώιμο σύμπαν αναπόφευκτα εγείρουν τοπογραφικά ελαττώμματα , όπως μονοπολικά και εξωτικά σωματίδια. Γιατί αυτά δεν τα βλέπουμε σήμερον;
Το Πρόβλημα της Θερμικής Κατάστασης
Γιατί πρέπει το σύμπαν να αρχίζει με θερμική ισορροπία, όταν δεν υπάρχει μηχανισμός με τον οποίον να μπορεί να διατηρείται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες ;
Το Πρόβλημα της Κοσμολογικής Σταθεράς
Γιατί είναι η κοσμολογική σταθερά 120 τάξεις σε μέγεθος μικρότερο απο την αφελώς αναμενομένη απο την κβαντική βαρύτητα;
Το Πρόβλημα της Μοναδικότητος
Η κοσμολογική μοναδικότης στο t=0 είναι άπειρη ενεργειακώς κατάσταση πυκνότητος και θερμοκρασίας , έτσι η θεωρία της Γενικής Σχετικότητας προβλέπει την διάσπαση της.
Το Πρόβλημα της Χρονικής Κλίμακος
Είναι οι ανεξάρτητες μετρήσεις της ηλικίας του σύμπαντος σύμφωνες με την χρησιμοποίηση της σταθεράς του Hubble's και τον αστρικό χρόνο ζωής;
ΕΤΕΡΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ BIG BANG:

1) Με την μεγάλη έκρηξη BIG BANG θα έπρεπε κανονικά η φυγή των αστέρων να είχε διάταξη ακτινωτή δηλαδή από το κέντρο προς την διάμετρο σφαιρικώς σαν πυροτέχνημα. Ομως από ότι φαίνεται δεν υπάρχει καμιά τέτοια ένδειξη.
2) Τότε πως οι πλανήτες είναι δεσμευμένοι με την αμοιβαία έλξη και την ταχύτητα περιστροφής τους και δεν έχουν ακτινωτή φυγή;
[Βλέπε http://users.otenet.gr/~tzinis/FHYSICS-Gr.htm ]
3) Γιατί οι πλανήτες κινούνται σε ένα επίπεδο γύρο από τον ήλιο, που είναι ασυμβίβαστο και ανεξήγητο μετά από μια έκρηξη;
4) Αν απομακρυνόταν θα έπρεπε η μετατόπιση του φάσματος να τείνει προς το ερυθρό αφού οι πηγές απομακρύνονται, (και προς το ιώδες όταν πλησιάζει). Παρατηρείτε τέτοια μετατόπιση;
Ο συνδυασμός λογικής και αντικειμενικότητας και οι γνώσεις μας σε όσο το δυνατόν περισσότερα πεδία φυσικής μας φέρνει ποιο κοντά στην αλήθεια και στην πραγματικότητα.
Ότι δεν ξέρουμε, είναι υπό αμφισβήτηση! Μέχρι να το ερευνήσουμε αν είναι μέσα στις δυνατότητες μας. Την φαντασία να την χρησιμοποιούμε όταν έχουμε εξαντλήσει τα συγκεκριμένα και τους γνωστούς φυσικούς νόμους με σοβαρότητα, και με φαντασία αντικειμενική ερευνητική εφευρετική. Καλά θα κάνουμε να μην μιλάμε φανατικά για μια τέτοια πιθανότητα.
Για να μπορούμε να μιλάμε για ένα πράγμα ΑΛΗΘΙΝΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ, για ένα θέμα κλπ. πρέπει πρώτα να υπάρχει, και για να υπάρχει πρέπει πρώτα να έχει ιδιότητες, αλλιώς δεν ΥΠΑΡΧΕΙ (αυτό είναι απόλυτο).
Ένα φανταστικό πράγμα-όπως ο θεός- δεν έχει ιδιότητες και μπορούμε να μιλάμε ασυνάρτητα χωρίς να κάνουμε "λάθος" μέσα στην αιθαλομίχλη του εγκέφαλου μας και ας είμαστε με διπλώματα και ντοκτορά. Ο θεός δεν έχει καμιά ιδιότητα και ως εκ τούτου δεν υπάρχει, είτε μας συμφέρει είτε όχι . Δεν είναι δυνατόν ένα πράγμα να έχει λόγους ύπαρξης προτού υπάρξει. Όλα είναι για τους ζωντανούς αυτό είναι ΑΠΟΛΥΤΟ. Αν λείπαμε εμείς δεν θα υπήρχε ούτε σκέψη, ούτε χρόνος.



ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ


Πρόλογος
Το Σύμπαν είναι μέσα μας, στην Γη , στο διάστημα, στο άπειρο, άνω κάτω και κάτω η αυτή οδός που οδηγεί στο σύμπαν. Εθεώρησα λοιπόν σκόπιμον να μεταφέρω σε σας τους εκλεκτούς αναγνώστες της στήλης αυτής ορισμένες πληροφορίες αναφορικά με το Σύμπαν . Προσπάθησα να τις εκλαικεύσω όσο ήτο δυνατόν για ένα τέτοιο θέμα που σχετίζεται με την φυσική , την θεωρία της σχετικότητος, την κβαντομηχανική , την θεολογία και την λογική , όμως ζητώ την επιείκεια σας για το αποτέλεσμα της μελέτης. Αυτή η μελέτη είναι μέρος μιάς ευρύτερης μελέτης με τον τίτλο «ΣΥΜΠΑΝ: ΤΟ ΝΥΦΙΚΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΡΑΣ» το οποίον σκέπτομαι να εκδώσω αν υπάρξει κάποιος εκδοτικός οίκος να το αναλάβει. Το θέμα τούτο θεωρείται λίαν επίκαιρο για τις εορτές προκειμένου να πλησιάσουμε μέσω της επιστημονικής αναζήτησης την Φύση , μέσα στην οποίαν συντελείται αενάως η θεία δημιουργία και κρύβεται η Αιώνια Αλήθεια, την οποίαν οικειοποιείται και εκμεταλλεύεται υλικά και εξουσιαστικά το ιερατείον. Μέσα στο σύμπαν θα αντιληφθούμε την αδιάκοπη ροή και να συμφιλιωθούμε με την διαρκή αλλαγή και την απέραντη θλίψη που φέρνει αυτή στον άνθρωπο . Μέσα απο το ανέβασμα της συνειδητότητας μας από την γνώση του σύμπαντος –μέρος του οποίου είναι και η ψυχή μας- θα μπορέσουμε να βελτιωθούμε σαν άτομα και να αντιμετωπίσουμε τα μελλούμενα με θάρρος , αγωνιστικότητα και αρετή. ΤΕΛΟΣ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2007

Το Θεικό Ρολόι

Ο Νεύτων ζήτησε από το θεό απο καιρού σε καιρό να κουρδίζει το ρολόι του σύμπαντος. Σήμερα κανένας αστροφυσικός δεν θα τολμούσε να κάνει μιά τέτοια εισήγηση , ακόμη και αν πίστευαν ότι ο δημιουργός είναι σταθερώς κουρδίζων το ρολόι για να μην σταματήσει . Καθώς απέδειξαν τα πειράματα των τελευταίων ολίγων αιώνων, οι καιροί για την θεοκοσμική δημιουργία φαίνεται να έχει παρέλθει. Η επιστήμη και η θεολογία έχουν προοδευτικά γίνει διακεκριμένες περιοχές καταννόησης και η συγχώνευση τους κρίνεται ακατάλληλη. Μιά λέξη «συμφωνία» έχει ακόμη επιννοηθεί για να τιμωρεί το σφάλμα αυτής της συγχώνευσης. Είναι αλήθεια ότι οι βιβλικές ημέρες της δημιουργίας του κόσμου και οι γεωλογικές εποχές της γης βρίσκονται σε πλήρη ασυμφωνία και πρέπει κάποτε να αποκαλυφθεί πλήρως η αλήθεια . Η θεολογία είναι μύθος και δεν πρέπει να μπαίνει εμπόδιο στην επιστημονική αλήθεια. Ουχ’ ήττον από της ελεύσεως της νέας φυσικής, η νοημοσύνη των επιστημόνων έχει αλλάξει. Ορισμένοι τείνουν να διατηρούν ακόμη σχέσεις μεταξύ της κβανικής θεωρίας και ενίων εκ των απόψεων της ανατολικής ιδεοληψίας, Ομιλούν λ.χ για τον «όγδοον δρόμο του Hadrons”(ήτοι των οκτώ επιτευγμάτων της τετάρτης Ευγενούς Αλήθειας [αυτά τα επιτεύγματα συνιστούν τον πυρήνα των πνευματικών πρακτικών της Βουδιστικής θρησκείας. Τα Hadrons είναι τα Baryons(=Βαρυόνια) και Mesons(=Μεσόνια) Παντού και πάντα η Ελληνική Γλώσσα και το Ελληνικό Πνεύμα είναι πανταχού παρόντα, ακόμη και στην μακρυνή Ινδία στην οποία μετεφέρθη από τον Διόν υσον,Ηρακλήν κ.α]
Για να μην μείνει παραπονεμένος και ο Πάπας και το Βατικανό οι επιστήμονες αναζητούν περαιτέρω συσχετισμούς και μεταξύ της ιδέας της κβαντικής θεωρίας και του δόγματος της Καθολικής Εκκλησίας . Μόνον στον πρωτοπόρο Ελληνισμό που παραχάραξαν αγρίως όλοι αυτοί δεν γίνεται μνεία , έστω κι’ αν εκφράζει αλληγορικώς τις μεγάλες συμπαντικές αλήθειες μέσα απο την ούτω καλουμένη «μυθολογία». Και όμως όλες αυτές οι ιδέες που αναφέρονται στα ιερά βιβλία της Ινδίας και της Βίβλου είναι κλοπιμαίες από το Ελληνικό πνεύμα. Παρόλα αυτά κανένας δεν αναφέρει την αρχική πηγή που έδωσε το πρώτιστο καθάριο νερό , την πρώτη αλήθεια. Κανείς από τους σημερινούς νάνους δεν κυττάζει το μεγάλο δένδρο, αλλά τις μεταλλαγμένες παραφυάδες του. Και ας μιλάνε ακόμη με επιστημονικούς όρους Ελληνικούς γιατί χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαν να αποδώσουν φιλοσοφικά και επιστημονικά νοήματα.

Η Δομή του Φωτονίου

Ολόκληρο το σύμπαν είναι συγκροτημένο από ευκρινείς αλλά ίσες ομάδες τριών επιλογών. Οι τρεις επιλογές είναι ευκρινείς από το φορτίο χρώματος, αναφερόμενες εδώ με τα προσωρινά τους φορτία: Παρόν , Παρελθόν και Μέλλον.
Τα τρεις αυτά συστατικά είναι όμοια διότι δεν υπάρχει προτεραιότης μεταξύ τους. Εμείς φυσικά οι άνθρωποι με την δική μας λογική τους δίνουμε χρονική προτεραιότητα και κατατάσσουμε πρώτα το παρελθόν μετά το παρόν και ύστερα το μέλλον. Αντίθετα στο νομοτεχνείο του σύμπαντος τα πράγματα είναι διαφορετικά . Εκεί μπορεί να επικρατεί διαφορετική, όχι κατ’ ανάγκην ανθρώπινη αλλά συμπαντική αντίληψη .
Αυτές οι επιλογές εμφανίζουν το κάθε χρώμα τοποθετώνας το σε ιδιαίτερη θέση κάθε φορά διαδοχικά, ή στην ίδια θέση ταυτοχρόνως. Τα συστατικά επιδεικνύουν αυτό είτε δια της κατοχής των ιδίων θέσεων διαδοχικά , είτε δια της κατοχής της ιδίας θέσεως ταυτοχρόνως .
Στην πρώτη περίπτωση είναι σε κατάσταση τάξεως, πηγαίνοντας μέσω κάθε δυνατής μεταθέσεως. Αυτά τότε συνιστούν την Υλη και την αντι-Υλη.
Στην δευτέρα περίπτωση , αυτά είναι σε κατάσταση αταξίας και γι’ αυτοό πρέπει να καταλάβουν την ίδια θέση ταυτοχρόνως, κατά τέτοιο τρόπο ώστε το καθένα απο αυτά είναι εντός των δύο άλλων. Αυτό είναι το Φωτόνιο

Τι είναι το Φωτόνιο;

Για να γίνει περισσότερο κατανοητή η έννοια του φωτονίου θα παρασταθεί με το ισοσκελές τρίγωνο . Να γιατί είπεν ο Πυθαγόρας ότι και «ο θεός γεωμετρεί»
Ας λάβομεν ένα ισοσκελές τρίγωνο με γωνίες α’, β’, γ’ Ας τοποθετήσουμε τώρα στις τρεις γωνίες τα τρία φορτία χρωμάτων του ηλεκτρονίου, που αντιστοιχούν στις τρεις επιλογές εκ των οποίων έχει γίνει το σύμπαν. Τότε τα ηλεκτρόνια είναι σε κατάσταση τάξεως Εάν τώρα συρρικνώσουμε το τρίγωνο όσο γίνεται ώστε να κάνουμε τις τρεις γωνίες να συμπέσουν κατά μήκος των κάθετων διχοτόμων, αυτές όλες θα συμπέσουν στην ίδια θέση όταν συναντηθούν ομού στο κέντρον του τριγώνου, 0. Τότε το ηλετρόνιον μετατρέπεται σε φωτόνιο, όπως προελέχθη. Τα φορτία δεν είναι σε κατάσταση τάξεως, διότι το καθένα είναι εντός των δύο άλλων. Ητοι το α’ είναι εντός του β’ και εντός του γ’ Το β’ είναι εντός του α’ και του γ’ Και τέλος το γ’ εντός του α’ και του β’.
Εν συμπεράσματι τα τρία βασικά συστατικά του σύμπαντος συνυπάρχουν ταυτοχρόνως εντός του φωτονίου, διότι το καθένα απο τα τρία συνυπάρχει εντός των δύο. Να συμειώσουμε ότι ο αρχαίοι Ελληνες τιμούσαν ιδιαίτερα την Τριάδα όχι μόνον επειδή ήτο ο πρώτος περιττός αριθμός , αλλά διότι κατά τον Πυθαγόρα «αντιπροσώπευε την τρισυπόστατη δομή του κόσμου» Εξ αυτής έλκει την καταγωγή η χριστιανική Αγία Τριάς ήτοι Πατήρ, Υιός και Αγιον Πνεύμα, τα οποία εδανείσθη πολύ αργότερον από την Ελληνική Κοσμογονία. Οπως εδίδαξε ο Ορφεύς « ο θεός εδημιούργησεν πρώτον τον Αιθέρα . Περί δε τον Αιθέρα ήτο χάος και νυξ ζοφώδης, και εσκέπαζεν όλα όσα ήσαν υπό τον Αιθέρα. Το σκότος ήτο πριν της διακοσμήσεως και εσκέπαζεν την Γην. Υστερον δε διεπέρασεν, ή διέσχισεν το φως τον Αιθέρα και εφώτισεν όλη την κτίσιν. Λέγει άρε το φως αρχαιότατον και υπέρτατον πάντων, το οποίον ονόμασεν τρισσώς(κατά τρεις τρόπους) κατά τον χρησμόν του Απόλλωνος, ήτοι Μήτιν , Φως , Ζωοδοτήρα. Ταύτας τας τρεις ονομασίας έλεγεν μίαν δύναμιν, και έν κράτος τούτων, τον θεόν, τον οποίον ουδείς βλέπει, ούτε εννοεί την φύσιν και μορφήν αυτού. Και εξ αυτής της δυνάμεως έγιναν πάντα Ηλιος, Σελήνη , άστρα , Γη, θάλασσα και λοιπά ορώμενα και αόρατα. Διά των τριών δυνάμεων έγιναν, λέγει, τα πάντα και τα πάντα ήτον ο θεός»[Ωγυγία τομ. Α! Αθανάσιος Σταγειρίτης, εκδ. Ελευθέρα Σκέψις] Πως εξηγείται οι αρχαίοι λαοί να βρίσκονται τόσο κοντά στην επιστημονική αλήθεια; Ητο μήπως από διαίσθηση ή έμειναν αυτές οι γνώσεις από κάποιον προκατακλυσμιαίο Πολιτισμό ;
Η μόνη εξήγηση είναι είτε ότι προυπήρξαν προηγούμενοι πολιτισμοί που άφησαν αυτά τα λιγοστά ψίγματα και τα οποία επέζησαν και μετά την καταστροφή των, ή ότι η συμπαντική συνείδηση μπορεί να μεταδώσει τις συμπαντικές γνώσεις με το όργανο της λογικής στα δημιουργήματα του σύμπαντος.

Κοινή Συμπαντική Συνείδηση

Ολα δείχνουν ότι αυτή η συμπαντική συνείδηση διαπερνά και δισχίζει ολόκληρο το σύμπαν και βάζει σοφία και λογική στα δημιουργήματα του. Δηλαδή κάνει όλα τα δημιουργήματα να υπακούουν στους συμπαντικούς νόμους και να λειτουργούν σύμφωνα με αυτούς, χωρίς να καταβάλλουν κάποια προσπάθεια για να τους εκμάθουν και να προσαρμοσθούν σ’ αυτούς. Ακόμη και τα νεογνά που μόλις βλέπουν για πρώτη φορά το φως του κόσμου γεννιούνται εξ ενστίκτου μαθημένα. Τούτο εξηγείται διότι όλα στο σύμπαν αποτελούνται από τα ίδια δομικά υλικά και υπόκεινται στους ίδιους συμπαντικούς νόμους. Επιστημονικώς τα τρία βασικά συστατικά του σύμπαντος συνυπάρχουν ταυτοχρόνως εντός του φωτονίου, έκαστον εκ των τριών ευρισκομένων εντός των άλλων δύο.
Η τριχοτόμηση του φωτονίου εκπεφρασμένου ως (α, β, γ) εξηγεί γιατί αυτό διασπάται υποτίθεται σε έξη ομάδες, των τριών ζευγών φορτισμένων λεπτονίων και αντιλεπτονίων, εκπεφρασμένων σε όλες τις δυνατές επιλογές ως (α,β,γ) (α,γ,β) (β, α, γ) (β,γ, α) (γ,α,β) και (γ, β, α)
Καθώς η τριχοτόμηση απαιτεί το α’ να είναι εντός του β’ και του γ’ , αυτό είναι ταυτοχρόνως εντός του γ’ και του β’. Αυτό συμβαίνει διότι το β’ δεν δύναται να έχει προτεραιότητα επί του γ’, ούτε το γ’ επί του β’ , ένεκα των ίσων φορτίων τους.
Οι δύο καταστάσεις (α’ εντός του β’ και γ’, και α’ εντός του γ’ και β’) συνυπάρχουν. Το ίδιο ισχύει και για το β’, το οποίον είναι εντός αμφοτέρων α’ και γ’ , και γ’ και α’. Το αυτό ισχύει και για το γ’ , το οποίον είναι εντός του β’ και α’ , και εντός του α’ και β’. Οθεν τα τρία φορτία καταλαμβάνουν ήδη τις έξη καταστάσεις που αντιστοιχούν στις έξη εναλλαγές του (α, β, γ) οι οποίες σχηματίζουν τα έξη φορτισμένα λεπτόνια και αντιλεπτόνια. Ετσι επαληθεύεται ο Ηράκλειτος όταν έλεγε «το ΕΝ εις το ΠΑΝ», αλλά και ο Δημόκριτος που ήθελε τον Κόσμο συγκροτημένο από «άτομα»(δηλαδή μη τεμνόμενα , τα οποία θεωρούσε ως την κοινή δομική ουσία του κάθε πράγματος στο σύμπαν. Η τριχοτόμηση είναι η έκφραση του μυστηρίου του μοναδικού ΕΝΟΣ εκ του οποίου σχητατίζονται τα Πάντα. Δεδομένου ότι καθένα απο τα τρία συστατικά του φωτονίου στην ύλη και αντι-ύλη έχει δική του ευκρινή θέση και μοιάζει καθ’ όλα με τα άλλα δύο συστατικά , αγόμεθα στο συμπέρασμα ότι και οι άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους καίτοι είναι χωρισμένοι σε επί μέρους οντότητες.

Παρόν , Παρελθόν και Μέλλον εντός του Φωτονίου

Θα μπορούσε να γίνει μιά τέτοια αναπαράσταση του φωτονίου; Και βέβαια λένε οι φυσικοί. Εντός του φωτονίου τα αντίθετα φορτία του παρελθόντος και του μέλλοντος φέρουν και το φορτίο του παρόντος, κατά τον ίδιο τρόπο όπως δύο αντίθετες δυνάμεις γεννούν σαν αποτέλεσμα μιά άλλη δύναμη στο σημείο τομής τους. Αρα εμείς είμαστε αποτέλεσμα του παρελθόντος και του μέλλοντος , διότι χωρίς το παρελθόν δεν θα υπήρχαμε και χωρίς εμάς δεν θα μπορούσε να υπάρξει το μέλλον. Αν καταννοούσαμε αυτήν την αλήθεια τότε θα είμαστε περισσότερο ισορροπημένοι διότι ενώ είμαστε αιχμάλωτοι του παρελθόντος και του μέλλοντος συχνά ξεκόβουμε και χάνουμε την επαφή και με τα δύο αιωρούμενοι στο χάος. Δηλαδή άλλοτε μεν να είμαστε προσκολλημένοι στο παρελθόν και να μην διακρίνουμε το μέλλον, οπότε πλέουμε όπως το πλοίο στην ομίχλη που δεν έχει πυξίδα , ραντάρ και συγκεκριμένο στίγμα πλεύσεως. Αλλά και το αντίθετον συμβαίνει όταν ξεχνούμε το παρελθόν και κυττάζουμε μόνον στο παρόν και το μέλλον . Τότε χάνουμε τον ίδιο τον εαυτόν μας και τον τόπο απο τον οποίον ξεκινήσαμε. Κάποιος σοφός έδωσε τον εξής χαρακτηρισμό στο θέμα της αρμονικής σύζευξης του παρελθόντος του παρόντος και του μέλλοντος . Ο λογικός άνθρωπος μοιάζει με όχιημα . Τούτο πρέπει να είναι εφοδιασμένο με μηχανή για να το ωθεί μπροστά, με φρένο για να το σταματά στον κατήφορο και φυσικά και τιμόνι για να βρίσκει την σωστή κατεύθυνση. Η γνώση λοιπόν του παρελθόντος είναι αναγκαία για την χάραξη του μέλλοντος και την επιβίωση στο παρόν..

Η Τοποθεσία της Αντι-Υλης

Στην Γεωμετρία των τεσσάρων διαστάσεων , το παρελθόν και το μέλλον υπάρχουν και τα δύο. Συμμετρικά αντίθετα εκείνα είναι η πηγή του παρόντος το οποίον είναι το σημείον τομής των . Για μας , ο χρόνος κινείται από το παρόν προς το μέλλον και αυτό λέγεται θετικόν. Η κίνηση απο το παρόν προς το παρελθόν θεωρείται αρνητική. Προκειμένου να συνυπάρχει (το παρόν προς το μέλλον) με την αντίθετη κατεύθυνση(παρόν προς το παρελθόν) και αναφέρεται ως αρνητική, αυτή η κατεύθυνση πρέπει να τοποθετηθεί σε ένα άλλο σύμπαν . Και τούτο διότι ο χρόνος δεν μπορεί να ρέει ταυτοχρόνως σε δύο αντίθετες κατευθύνσεις. Οθεν ένας αντι-χρόνος υπάρχει σε ένα αντι-σύμπαν. Τούτο καλείται σύμπαν του Feynman's ή του «μειούμενου χρόνου», το οποίον είναι οι σφαίρες μας του παρελθόντος. Αυτή είναι όμως θεωρητική εξήγηση . Πως μπορεί όμως αυτό να εξηγηθεί πρακτικά χωρίς να παρατηρηθεί;

Το Πείραμα Dirac

Το 1928 , P. A.M. Dirac επρότεινε μία εξίσωση σχετικότητος για την λειτουργία του κύματος του ηλεκτρονίου. Ομως καίτοι η ενέργεια ενός σωματιδίου είναι πάντα θετική στην παραδοσιακή φυσική , αυτό μπορεί να είναι είτε θετικό είτε αρνητικό σε σχετικιστική μηχανική , ένεκα της τετραγωνικής ρίζας της εξισώσεως.
Να πως , ενώ επιδιώκουμε την φυσική σημαντικότητα της αρνητικής ενεργειακής καταστάσεως , σκοντάφτουμε πάνω στην ύπαρξη της αντι-ύλης και των αντι-σωματιδίων τα οποία είναι λιγότερο ενεργητικά καθώς αυτά επιταχύνονται.
Σημειωτέον ότι κάθε σωματίδιο έχει κι’ ένα συνοδό αντι-σωματίδιο. Αυτά ενεργούν παράξενα , ως δηλαδή να είναι προσδεδεμένα με ελαστικό δεσμό και όσο απομακρύνονται αλλήλων , αντί να μειώνεται η αμοιβαία έλθη τους, σ’ αυτά τόσο αυξάνει η δύναμη έλξεως μεταξύ τους Λογικά εκεί πρέπει όθεν να είναι ένα σύμπαν αντι-σωματιδίων ή αντι-ύλης. Αυτό καλείται αντι-Σύμπαν και εκφράζεται ως {U-}(δηλαδή αρνητικό σύμπαν) Σ’ αυτό το αντι-Σύμπαν , το φωτόνιον είναι το δικό του αντισωματίδιο , και η σταθερά Planck είναι αρνητική. Οι ενοποιημένες θεωρίες απαιτούν την απόλυτη συμμετρία των {U+}(θετικό σύμπαν) και {U-}(αρνητικό σύμπαν) κατά την στιγμή της δημιουργίας. Αλλά στην περίπτωση αυτή:
-Γιατί δεν εξουδετερώσαν η μία την άλλη;
-Πως καταλήγει η παρούσα κοσμική ασυμμετρία από την εξαφάνιση του αντι-Σύμπαντος{U-};

Διαχωρισμός Σύμπαντος-Αντι-Σύμπαντος

Οι αστροφυσικοί αντικρύζουν δύο κύριες υποθέσεις.
1η Υπόθεση: Το Σύμπαν{U+} και αντι-Σύμπαν {U-} να διαχωρίζονται δι’ ενός κενού το οποίον τα σταματά απο την καταστροφή αλλήλων ,
2η Υπόθεση: Το Σύμπαν και αντι-Συμπαν να είναι πολύ μακράν στο χώρο.
Τούτο μπορεί να ανιχνευθεί μόνον από ένα τηλεσκόπιο αντι-νετρίνων ή ενός φαινομένου όπως η μη διατήρηση του βαρυονικού αριθμού που συνέβη πολύ ενωρίς. Τα πρωτόνια και αντιπρωτόνια κατέστρεψαν τα μεν τα δε και μόνον τα περισσά πρωτόνια επιβίωσαν. Εδώ θα προτείνουμε μιά τρίτη μιά πολύ διαφορετική υπόθεση, βασισμένη στις δύο περιπτώσεις επί τη βάσει της λογικής της εκτεθείσης θεωρίας στα προηγούμενα κεφάλαια προκειμένου να εκφράσουμε μαθηματικώς την Μεγάλη Εκρηξη .Αυτή αναπαρίσταται υπό δύο σχεδιαγραμμάτων του Euler-Venn, τα οποία συμβολίζουν την σχέση των δύο ίσων επιλογών. Επίσης υπάρχει και μιά Τρίτη περίπτωση η οποία θα εξετασθεί κατωτέρω:
Στην πρώτη περίπτωση προ της μεγάλης εκρήξεως (Big Bang ) οι τάξεις (Σύμπαν) {U+} και (αντι-Σύμπαν) {U-} στο παρόν, στο παρελθόν και στο μέλλον είναι ενωμένα. Δια της αμοιβαίας εξουδετερώσεως εκείνα σχηματίζουν την τάξη των πρωτόγονων φωτονίων {U0}
Στην δεύτερη περίπτωση η Μεγάλη Εκρηξη (Big Bang ) έχει διαιρέσει το πρωτόγονο Σύμπαν σε παρελθόν, παρόν και σε μέλλον.
Το παρόν είναι το σημείον της τομής μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος και σχηματίζεται από την υπερ-σφαίρα που ήδη περιγράψαμε ανωτέρω με τα τρία στρώματα που αναφέρονται εδώ ως Σύμπαν{U+}, αντι-Σύμπαν {U-} και g (το g συμβολίζει τα πρωτόγονα φωτόνια τα οποία διέφυγαν από την Big Bang)
Ομως στο μοντέλο αυτό , το Παρόν, είναι το σημείον τομής μεταξύ του παρελθόντος και μέλλοντος . Τούτο δεν είναι μία σφαίρα , αλλά αμφιβληστροειδείς φακοί, εάν οι κύκλοι του σχεδιαγράμματος 2 αντικαταθούν με σφαίρες. Στο δεύτερο διάγραμμα τοποθετείται το Σύμπαν{U+}στο άνω επιφάνεια του φακού(προς την μεριά του μέλλοντος) και το αντι-Σύμπαν {U-} στην κατώτερη(παρελθόν) πλευρά κάτω απο την ύλη. Η τοποθεσία της αντι-Υλης έχει όθεν βρεθεί . Αυτή δεν έχει εξαφανισθεί, αλλά δεν δύναται να παρατηρηθεί από το Σύμπαν της κανονικής ύλης, καθώς αυτή χωρίζεται από αυτό με τoν ενέργειακό φραγμό g(ήτοι τα πρωτόγονα φωτόνια τα οποία διέφυγαν από την Big Bang)
Το τμήμα λοιπόν που περιλαμβάνεται μεταξύ των εφαπτόμενων μερών των δύο σφαιρών είναι το Παρόν. Ας υποθέσουμε την άνω σφαίρα ότι συμβολίζει το μέλλον και την κάτω σφαίρα ότι συμβολίζει το παρελθόν. Το σημείον τομής των δύο σφαιρών συμβολίζει το στεραιό Παρόν (το μέρος που επάπτονται οι δύο σφαίρες) Ο παρόν Κόσμος είναι ότι υπάρχει στο εφαπτόμενο στεραιό μέρος , ενώ ο κάτω κόσμος είναι ό,τι υπάρχει κάτω από την επιφάνεια που βλέπει προς την κάτω σφαίρα του παρελθόντος. Τούτο προς τα άνω(της ύλης) έχει το φανταστικο Μέλλον του Σύμπαντος {U+} και προς τα κάτω(της ύλης) το άυλο παρελθόν του αντι-Σύμπαντος{U-} Στο μοντέλο αυτή , το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον δημιουργούνται ταυτοχρόνως , αλλά μόνον το παρόν είναι πραγματικό. Τα άλλα δύο είναι πυθανότητες της παρουσίας του σύμπαντος και αντι-σύμπαντος.

Η Πράξη της Δημιουργίας

Μεταξύ των απείρων κόσμων που δυνατόν να υπάρχουν , ο παρών κόσμος φαίνεται να είναι ο μοναδικός ένας που διαθέτει καλές συνθήκες για την εξέλιξη της έλλογης ζωής. Εάν οι θεμελιώδεις σταθερές ήσαν ελαφρως διάφοροι , η ανθρωπότητα δεν θα ήτο ικανή να εξελιχθεί .
Να γιατί οι κοσμολόγοι έχουν αναπτύξει την ανθρωπιστική αρχή, η οποία δηλώνει ότι ο σκοπός της εξελίξεως του σύμπαντος ήτο η έλευση της ανθρωπότητος. Παρότι τούτο είναι θεωρείται εγωιστικό και ομοιάζει σαν οι άνθρωποι στη Γη να είναι οι «εκλεκτοί του σύμπαντος αν όχι και των λοιπών συμπάντων αν υπάρχουν περισσότερα τέτοια. Οι μεταφυσικές επιπλοκές αυτής της ιδέας έχει εγείρει υποψίες στους επιστημονικούς κύκλους.
Και εδώ διακρίνεται η επιστημονική δομή της Ελληνικής Κοσμογονίας έναντι της Εβραιο-Χριστιανικής. Η πρώτη θεωρεί ότι τίποτε δεν γίνεται εκ του μηδενός. Αντίθετα η δεύτερη πιστεύει ότι τα πάντα έγιναν εκ του μηδενός από έναν εξωσυμπαντικό δημιουργό. Οι πρώτοι είπαν ότι το Σύμπαν ούτε θεοί το έφτιασαν ούτε άνθρωποι αλλά ήτο , είναι και θα είναι σαν πυρ αείζωον που ανάβει και σβύνει εν μέτρω και ότι στον Κόσμο τα Πάντα Ρει. Οι δεύτεροι θεωρούν ότι ο υπέρ-Δημιουργός έφτιαξε τον Κόσμο για να μείνει στους αιώνες των αιώνων στατικός χωρίς αλλαγή ως την αιωνιότητα. Αλλά πως γίνεται και πως συμβιβάζεται αρχικώς να μην θέλει τον Κόσμο και μετά να αποφασίσει να φτιάξει τον Κόσμο εκ του μηδενός; Οι θεολογούντες λένε ότι προ της δημιουργίας του Κόσμου ο υπερ-Δημιουργός ήτο εντελώς μόνος . Φαίνεται όμως ότι ένοιωσε ανία από την μοναξιά και έφτιαξε τον Κόσμο και τους ανθρώπους κατ’ εικόνα και ομοίωση για να του κρατούν συντροφιά και να διασκεδάζει με τα βάσαν και τον αγώνα τους. Αυτός έφτιαξε τον παρόντα πραγματικό κόσμο ενώ έχει στα συρτάρια του έτοιμους τους φανταστικούς κόσμους που θα πάρουν σειρά αργότερα, όταν αποφασίσει να τους δώσει την πνοή για να γίνουν πραγματικοί κόσμοι. Ωστόσο το Βατικανό δεν έχει δώσει ακόμη απάντηση στο ερώτημα: Θα κατέβαινε ο «υιός του θεού» στην Γη αν οι άνθρωποι δεν ήσαν αμαρτωλοί;
Επίσης καμμιά απάντηση δεν έχει δοθεί αν ο «υιός του θεού» κατέβηκε στον κόσμο μόνον και μόνον για να σώσει τους ανθρώπους ή είχε και κάποια άλλη αποστολή; Αλλά γιατί δεν κατέβαινε από την αρχή αλλά το έκανε εκ των υστέρων; Ομως έκτοτε αντί να έχουμε βελτίωση αντιθέτως ο ανθρωπότητα έχει κατολισθήσει στο μεσαιωνικό σκοτάδι, στους πολέμους, στην βία, στην πονηρία , στον δόλο, στην σκληρότητα και στην σήψη. Πως συμβιβάζονται αυτά;
Ολα όμως αυτά είναι παιδαριώδη στην σύλληψη.

Το Αποτέλεσμα Προηγήθηκε της Αιτίας

Ολο το θέμα της θρησκείας ενέχει φοβερές αντιφάσεις που δεν είναι νοητές σε λογικά και σκεπτόμενα άτομα. Αυτός είναι και ο λόγος που οι θεοκρατικές και δογματικές θρησκείες βάλουν κατά της παιδείας και βολεύονται με τον πνευματικό σκοταδισμό, την απαιδευσιά και την αμάθεια. Ομως και η σημερινή επιστήμη-τελούσα συχνά υπό την επήρεια της θρησκείας- κατολισθαίνει σε δογματικές ατραπούς σε πλείστα όσα αντικείμενα . Ενα απο αυτά είναι και η μονοδιάστατη θεωρία της Μεγάλης Εκρηξης, κατα την οποίαν όλα πρέπει να έχουν κάποια αρχή , ωσάν πριν να μην υπήρχε δημιουργία/ίες και καταταστροφή/ές, γέννηση/εις και θάνατος/οι, σε μια διαρκή ροή αλλαγής μετασχηματισμού των πάντων. Ολα όμως επρεπε να προσαρμωσθούν στην δογματική αντίληψη της θρησκείας έστω κι’ αν ήτο παράλογη και δεν απαντούσε σε πλείστα ερωτήματα που προαναφέρθηκαν . Ο θεός είναι ο απο μηχανής θεός που αποκοιμίζει τους ανθρώπους και τους απαλλάσσει από σκέψεις και προβληματισμούς για το Σύμπαν και την Φύση. Το ότι ο υποτιθέμενος «υιός του θεού» ήλθε στον κόσμο όχι για να δημιουργήσει αλλά για να λυτρώσει δεν δείχνει πειστικότητα. Επίσης δεν είναι πειστικό το γεγονός ότι ενσαρκώθηκε πολλά δισεκατομμύρια χρόνια μετά την δημιουργία είναι κι’ αυτό ένα αδύνατο σημείο που δεν πείθει ότι είναι η αρχή του σύμπαντος. Το αποτέλεσμα προηγήθηκε της αιτίας. Η παρθενία της Μαρίας κι’ αυτή πάσχει από λογική , διότι μπορούσε ο Ιησούς ως υποτιθέμενος «υιός του θεού» να ενσαρκωθεί χωρίς την γέννηση εκ του ανθρώπου.
Το σύμπαν δεν γεννήθηκε για την εξέλιξη του ανθρώπου. Κάτι τέτοιο θα ήτο παράλογο και εγωιστικό να νομίζεται. Ακόμη όμως πιό παράλογο είναι ότι το σύμπαν έγινε για να ενσαρκώσει έναν άνθρωπο : Τον υιό του θεού. Είναι αν μη τι άλλο γελοίο να λέγεται ότι το σύμπαν χωρίζεται σε δύο φάσεις: Στην προ του Χριστού έλευση και στην μετά Χριστόν.

Η Αρχή του Τέλους του Σύμπαντος

Αναφορικά με αυτό παραμένουν δύο συμμετρικά ερωτήματα:
1/Πόσο πρωτόγονο συμπαντικό υλικό διαλύθηκε;
2/Πως θα τελειώσει ο Κόσμος(Σύμπαν);
Οπως θα αντιλήφθητε το σύμπαν είναι αιώνιο και ήταν , είναι και θα υπάρχει στον αιώνα τον άπαντα , όπως είπε ο Ηράκλειτος. Εκείνο που μετασχηματίζεται και αλλάζει είναι οι κόσμοι σ’αυτό, διότι είναι νομοτέλεια η συνεχής αλλαγή.
Εάν υποθέσουμε, ότι το πρωτόγονο σύμπαν ήτο φύσεως φωτονικής , το κάθε τι που περιλαμβάνεται σ’ αυτό είναι φωτόνια. Ομως τα φωτόνια ταξιδεύουν για δισεκατομμύρια έτη φωτός πριν αυτά ανιχνευθούν από τα τηλεσκόπα μας, και αυτά στο διηνεκές θα συνεχίσουν τις τροχιές του εάν δεν συναντήσουν ένα φυσικό εμπόδιο.
Ομως δεν υπήρξε ύλη στο σταθερό πρωτόγονο σύμπαν, στο οποίον το φωτόνιο ως εκ τούτου ήτο αθάνατο. Αλλά και οι κάτοικοι του αποτελούμενοι από φωτόνια θα ήσαν αθάνατοι. Αλλά υπάρχουν τέτοιοι αθάνατοι κάτοικοι;
Με κίνδυνο να πέσουμε σε μυθιστορηματική διήγηση οι επιστήμονες λένε ΝΑΙ υπάρχει. Υπάρχει ένας υποθετικός μύθος, ο οποίος θα είναι μιά καλοδεχούμενη παρέκλιση σ’ αυτό το κείμενο όπου η Μεγάλη Εκρηξη έχει εξετασθεί ως αυτή πράγματι να περιέγραφε την αρχή .



Το Γένος των Αθανάτων

Σε ένα αρχικά φωτονικό σύμπαν , ένα ανθρώπινο ζευγάρι αποτελούμενο από φωτόνια (και ως εκ τούτου φύσεως αθάνατης) θα δελεάζετο από ένα ελκυστικό φωτόνιο του οποίου θα αποφάσιζαν να μοιρασθούν την ενέργεια . Ομως η συμμετοχή του φωτονίου προξένησε την διάλυση σε ύλη και αντιύλη. Η αντίδραση διεδόθη και η διάλυση του πρωτόγονυ σύμπαντος δημιούργησε το σημερινό σύμπαν στο οποίον το ζεύγος, μετατράπηκε σε ύλη και γι’ αυτό τώρα είναι θνητή . Τούτο εξορίσθηκε στον πλανήτη Γη μέσω μιάς προσωρινής διαστημικής διάβασης,


Στο διάγραμμα 2 , η τομή του παρόντος μεταξύ του μέλλοντος και του παρελθόντος αποτελείται από στρώμα ύλης και στρώμα αντι-ύλης που χωρίζονται από ένα στρώμα φωτονίων.
Πως μπορεί αυτή η διαίρεση να εξαφανισθεί;
Δύο διαδικασίες που αρχίζουν στην ίδια κατεύθυνση, μπορούν να εμφανισθούν.
Πρώτον, το στρώμα των φωτονίων διαλύεται σε ύλη και αντι-ύλη, και το Σύμπαν{U+} και αντι-Σύμπαν{U-} αλληλοεξουδετερώνονται μεταξύ του. Η αντίδραση επεκτείνεται στο ζεύγος σύμπαν/αντισύμπαν και τα μετέτρεψε σε ενέργεια, δημιουργώντας ένα δεύτερο πρωτόγονο σύμπαν μέσω μιάς αντιστρόφου Μεγάλης Εκρήξεως(Big Bang) {U0}
Τώρα πιά είμαστε στο πρώτο στάδιο. Η διαδικασία η οποία μεταλλάσσει το σύμπαν από το στάδιον δύο στο στάδιον τρία επίσης αρχίζει με την διάλυση των φωτονίων της ύλης και αντι-ύλης ,αλλά αυτά επιστρέφουν στα αντίστοιχα σύμπαντα , των οποίων είναι συμπληρώματα ,
και σχηματίζουν τις ξεχωριστές θετικές και αρνητικές τάξεις που περιγράφησαν ανωτέρω, των οποίων τα στοιχεία ποικίλουν από μηδέν έως θετικά και αρνητικά άπειρα. Η μετάβαση απο το στάδιο δύο στο στάδιο τρία θα λάβει χώραν ως εξής: Εχουμε επιλέξει την υπόθεση μάλλον απο το προηγούμενο ένα διότι , σύμφωνα προς τις Γραφές , οι «Εκλεκτοί» και οι «Απόβλητοι» θα χωρισθούν σε δύο ευδιάκριτα σύμπαντα. Τότε εμείς θα είμαστε στο στάδιο τρία.[σ.σ Ιδού πως δογματίζει η σημερινή επιστήμη ]
Αυτή η περιοχή του χαμένου Παραδείσου εξηγεί:
α/ γιατί το πρωτόγονο σύμπαν διαλύθηκε ,
β/ γιατί το γένος των θεών (Ζευς και Ηρα) ήσαν αθάνατοι , ενώ τα μετέπειτα γένη θνητά. Παρεμφερείς δοξασίες εκφράζει και η Ιουδαιοχριστιαντική θρησκεία με τον Αδάμ και την Εύα , κατ΄αντιφραφήν εκ της Ελληνικής Κοσμογονίας

Το Μοιραίο Λάθος

Στα επόμενα λίγα χρόνια η επιταχυνόμενη εξέλιξη της υποπυρηνικής φυσικής που σχετίζεται με την χρησιμοποίηση τεχνολογιών αυξανομένης ισχύος θα καταστήσει δυνατή την δημιουργία υψηλών επιπέδων ενέργειας.
Κάποια ημέρα εντός της τερατώδους κληρονομιάς ενός υπόγειου εργαστηρίου , μιά ομάδα φυσικών ενόσω ερευνά για την αναζήτηση των μυστικών της ύλης, θα φθάσει στο κρίσιμο ενεργειακό κατώφλι , δημιουργώντας ένα διπλό και μοιραίο φωτόνιο του οποίου η διάλυση θα προξενήσει μιά νέα Big Bang. Τότε αυτή η νέα ουσία θα εισδύσει στο μονωτικό στρώμα των φωτονίων g , και θα το διαλύσει σε ύλη και αντι-ύλη, πυροδοτώντας έτσι την διαδικασία που προαναφέραμε. Τότε θα τελειώσει ο κόσμος. Τι θα προκύψει όμως μετά; Μιά νέα πορεία σαν αυτή που γνώρισε το σύμπαν στο οποίον ζούμε σήμερον. Ομως εμείς θα υπάρχουμε κάπου στον κόσμο της ύλης ή της αντιύλης σαν φωτόνια πλέον και όχι φυσικά σαν άνθρωποι όπως βαφκαλίζουν με ελπίδες τους πιστούς και ευκολόπιστους το ιερατείον. Επομένως ερευνώντας την αρχική προέλευση του σύμπαντος ουσιαστικά ερευνούμε και για την γνώση της τελικής διαλύσεως τούτου , η οποία θα έλθει κάποια ημέρα νομοτελειακά.





ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ

(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Η εικόνα από το Διάστημα είναι αυτή του απόμακρου παρελθόντος του, αφού βλέπουμε όπως ήταν τα αντικείμενα (ομάδες γαλαξιών, γαλαξίες , ηλιακά συστήματα κ. α) προ αμνημονεύτων χρόνων. Το φως από το πλησιέστερο άστρο, (Β’Κενταύρου), χρειάζεται τέσσερα χρόνια για να φθάσει στη Γη, ενώ για να φθάσει από τον γειτονικό μας γαλαξία, Ανδρομέδα, χρειάζεται 2,5 εκατομμύρια χρόνια. Άρα εμείς βλέπουμε πως ήτο ο Κένταυρος και η Ανδρομέδα στο παρελθόν. Και ενώ στην μικρή ζωή μας ο ουρανός μοιάζει σχεδόν σταθερός , στην κλίμακα των εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων ετών το Σύμπαν αλλάζει δραματικά. Όλα εξελίσσονται, όλα έχουν ένα όριο ζωής και ο μοναδικός νόμος που κυριαρχεί στο Σύμπαν είναι η διαρκής ροή . Όλα γεννιούνται και πεθαίνουν, στο μόνο δε που διαφέρουν είναι η ηλικία ζωής του καθενός. Το Σύμπαν μας έχει ως τώρα 13-14 δισεκατομμύρια έτη ζωής. Το Σύμπαν διαστέλλεται και όσο πιο μακριά είναι ένας Γαλαξίας τόσο πιο γρήγορα φαίνεται να απομακρύνεται. Αν το Σύμπαν ήτο στατικό τότε θα έπρεπε να ήτο εξαιρετικά λαμπερό, διότι θα ακτινοβολούσαν τα διάφορα νεφελώματα του διαστρικού χώρου το διάχυτο φως που θα απορροφούσαν.
Φιλοσοφικά ερωτήματα που εγείρονται για το Σύμπαν είναι και τα εξής:
1/Έχει το Σύμπαν ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ; 2/Είναι η «συνειδητότητα» ιδιότητα της ύλης
στο Σύμπαν; 3/ Σχετίζεται αυτή με την «Συστημική» οργανωτική δομή της Ύλης;
4/ Σχετίζεται η «συνειδητότητα» με την Ψυχή , όπως συμβαίνει στον άνθρωπο ;
(ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΣΥΝΗΔΕΙΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, Δρ. Κ Τομόπουλου,
«ΔΙΕΘΝΕΣ ΒΗΜΑ» , Οργανο του Ινστιντούτου Διαβαλκανικής Συνεργασίας, Προέδρος κ. Θαλής Μυλωνας) «Ο ερευνητή Κ.
Τομόπουλος δέχεται αξιωματικά την ύπαρξη του ΕΝΙΑΙΟΥ ΑΙΘΕΡΑ των Αρχαίων Ελλήνων,
θεωρία που επανέρχεται και στις μέρες μας για να δώσει εξηγήσεις στα ερωτήματα . Είναι δε
αυτός μια απρόσιτη-για την ανθρώπινη εμπειρία-έννοια, του άδειου και άυλου χωροχρόνου
μέσα στον οποίον όμως ευρίσκεται εν δυνάμει Ενέργεια αλλά και η Ενσυνείδητη Οντότητα»
Μήπως λοιπόν η «συνειδητότητα» του ανθρώπου είναι μέρος της συνειδητότητος
του Σύμπαντος ;
Η Συνειδητότητα του Σύμπαντος είναι μια από τις ιδιότητες του
Συμπαντικού Νόμου, ο οποίος ήταν τόσο γνωστός στην φιλοσοφική σκέψη των προσωκρατικών φιλοσόφων. Κατ’ αυτήν κάθε φυσικό σύστημα αποτελείται από το άθροισμα των οντοτήτων που το αποτελούν. Το κάθε σύστημα, υποσύστημα κ.ο.κ (άπειρα στον αριθμό) έχει τα δικά του χαρακτηριστικά , δομή, συμπεριφορά και τη δική του συνειδητότητα, διαφορετική από αυτήν των Φυσικών Οντοτήτων των επί μέρους υποσυστημάτων που το συναποτελούν. Επομένως οι επι μέρους συνειδητότητες των άπειρων Συστημάτων του υλικού Σύμπαντος διαμορφώνουν το χαοτικό Σύμπαν . ‘ΕΝ ΤΩ ΠΑΝ’ πολλαπλό δε και χαοτικά δομημένο στο επίπεδο της «Συνειδητότητος» Με βάση το Συμπαντικό Νόμο έκαστο των απείρων συστημάτων , υποσυστημάτων κ.ο.κ έχει τη δική του Συνειδητότητα , πολυπλοκότητα , ηλικία, χαρακτηριστικά και χαοτική δομή , όπως συμβαίνει στην κοινωνική συνειδητότητα, ή ακόμη και στην ‘συνειδητότητα’ των Η/Υ. Αυτήν την «Αιθερική Συνειδητότητα» μπορούμε να θεωρήσουμε ως τον ΛΟΓΟΝ, ΝΟΥ, ΜΟΝΑΔΑ, ΠΝΕΥΜΑ ή την ΠΡΩΤΗ ΟΥΣΙΑ των αρχαίων Ελλήνων-και όχι μόνον- διότι κι’ άλλες πνευματικές θρησκείες έτσι πιστεύουν την ύπαρξη του θείου (συνεχίζεται)
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com

ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ(4ον )
(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Μετά από ένα σχεδόν αιώνα επιστημονικής αγκύλωσης εξ αιτίας δογματικών θεωριών, όπως λ. χ της Θεωρίας της Σχετικότητος του Αϊνστάιν, διαμορφώνονται διαφορετικές επιστημονικές αντιλήψεις στη Φυσική. Για παράδειγμα αναφέρουμε:
/ Την έρευνα που γίνεται στην Ευρώπη πάνω στον τομέα της κβαντικής φύσης του χωροχρόνου, των στοιχειωδών σωματιδίων και του πώς λειτουργούν οι αλληλεπιδράσεις. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Παρισιού Κώστας Κουννάς εξήγησε ότι όλα τα σωματίδια στο Σύμπαν είναι διάφορες ταλαντώσεις από τις χορδές, όπως οι νότες της μουσικής, και ότι η θεωρία των υπερχορδών διορθώνει και συμπληρώνει τη θεωρία της βαρύτητας του Αϊνστάιν. Αυτό μπορεί να εφαρμοστεί στην Κοσμολογία και να εξηγηθεί το πώς διαστέλλεται το Σύμπαν ( πρέπει να ξεκίνησε από μια πολύ μικρή αρχική οντότητα) Η επιστήμη λοιπόν προχωράει με γρήγορους ρυθμούς, αλλά είναι αμφίβολο αν θα λυθούν όλα τα μυστήρια που σχετίζονται με τη δημιουργία του Σύμπαντος στο εγγύς μέλλον.
2/ Τις εξελίξεις στον τομέα της Φυσικής και ειδικότερα στην ύπαρξη του Αιθέρος, όπως πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες οδηγεί στο άτοπον της θεωρίας της Σχετικότητος. Σύμφωνα με τις νέες θεωρίες ο αιθήρ είναι ο φυσικός φορέας που μεταφέρει τις διακυμάνσεις του φωτός και των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Επομένως ο αιθέρας είναι η άυλη ύλη που γεμίζει το Συμπαντικό χώρο. [Ο υπογράφων έχει διατυπώσει σε ανύποπτο χρόνο ότι «τα πάντα στον Κόσμο(Σύμπαν ) είναι ένας παλμός, ένας κυματισμός, μια δόνηση. Αυτή είναι η «αναπνοή» του Σύμπαντος. Μπορεί να διαφέρουν στην συχνότητα αλλά όχι και στη λειτουργικότητα. Το φως, το φάσμα των ηλεκτρομαγνητικών και ακουστικών συχνοτήτων , τα ουράνια σώματα, τα συστατικά του άτομου, τα κύματα της θαλάσσης, οι σεισμοί, η καρδιά μας, η γενετήσια πράξη, η γέννα του νεογνού κ.ο.κ όλα έχουν μέσα τους τη δόνηση. Είναι το «Πυρ» του Ηρακλείτου που ανάβει και σβήνει με μέτρο, δηλαδή δονείται.
Εφ’ όσον κι’ εμείς είμαστε μόρια του Σύμπαντος και κολυμπάμε στον Συμπαντικό Αιθέρα δεχόμεθα τους κραδασμούς του. Ο αιθέρας λοιπόν είναι ο Ενσυνείδητος Φορέας του Παντός και επομένως όλα τα μόρια του Σύμπαντος βιώνουν την Αιθερική Συνειδητότητα, όπως λ. χ ένας ακροατής ακουστικών κυμάτων βιώνει όλους τους ήχους που φθάνουν σ’ αυτόν αναλόγως της εντάσεως τους . Η Αιθερική Συνειδητότης προϋπήρξε της δημιουργίας(όπως κι’ εμείς, Εσύ , Εγώ προυπήρξαμε της δημιουργίας μας, υποννοώντας την ύλη και την ενέργεια μας) και θα υπάρχουμε στο διηνεκές και θα βιώνουμε την Συμπαντική Συνειδητότητα.
Όσον αφορά στην σχέση μεταξύ της Συνειδητότητος και της Ψυχής, θα πρέπει η Ψυχή να αποτελεί εκδήλωση της Συμμετοχής μας στην «Αιθερική Συνειδητότητα» Επομένως, Αιθερική Συνειδητότης και Ψυχή πρέπει να επικαλύπτονται , όπως τα κύματα και ο ωκεανός. Ωρίμασαν λοιπόν οι καιροί να ενοποιηθεί το Υλικό και πνευματικό Σύμπαν, το Σώμα με την Ψυχή και η Επιστήμη με την Θρησκεία. Τούτο δεν σημαίνει να μπει ο δογματισμός στην Επιστήμη , αλλά αντιθέτως, να γίνει η Επιστήμη θρησκεία. Είναι καιρός να σταματήσει ο κατακερματισμός του κόσμου των Αισθήσεων με τον Κόσμο του Πνεύματος. Επομένως δεν είμαστε γρανάζια μιας Συμπαντικής Μηχανής αλλά ενός Ενδυνείδητου Συμπαντικού Υπερσυστήματος.
«Η Γνώση σχετικά με την Φύση του φαινομένου της Συνειδητότητος είναι για τον άνθρωπο το μοναδικό κλειδί για να φθάσει στο Δελφικό «ΓΝΩΘΙ Σ’ΑΥΤΟΝ» Η δόνηση λοιπόν του ανθρώπου πρέπει να είναι τα όρια του σύμπαντος και της ψυχής του. Τότε εμείς τα μικροσκοπικά μόρια του Σύμπαντος θα αντικαταστήσουμε το ΕΓΩ με το ΕΜΕΙΣ και θα βιώσουμε την Συμπαντική Συνειδητότητα. Είναι αυτή η οδός «άνω και κάτω»» η αυτή και θα μας βγάλει από την σημερινή πορεία καταστροφής και θα μας οδηγήσει στη Σωτηρία.
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com


ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ

(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Στους Προσωκρατικούς χρόνους το Πνεύμα (επιστήμη-τεχνολογία) ήτο αρμονικά συνδεδεμένο με την Θρησκεία του 12θεου. Ειρήσθω εν παρόδω ότι η Ολυμπιακή θρησκεία δεν ήτο ειδωλολατρική, ούτε παγανιστική, όπως την παριστάνουν οι σημερινές κοσμοπολιτικές, εξουσιαστικές και δογματικές θρησκείες, αλλά ΙΔΕΟΚΡΑΤΙΚΗ. Κάθε θεός αλληγορούσε μια μεγάλη ιδέα , λ.χ ο Ζευς τον υπέρτατο Νου, η Ήρα τον αέρα, ο Απόλλων το Φως, ο Ποσειδών το υγρό στοιχείο κ.ο.κ. Επομένως χωρίς δογματισμούς και σκοπιμότητες εξέταζαν τότε όλες τις απόψεις , ακόμη και αυτές που είχαν να κάνουν με το θείον. Έτσι μπόρεσαν να εισδύσουν στα απώτατα άκρα του Σύμπαντος, με το Ηρακλείτειον «ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ» αλλά και στα ενδότερα βάθη της Ψυχής τους με το Δελφικόν «ΓΝΩΘΙ Σ’ ΕΑΥΤΟΝ» Οι Προσωκρατικοί για το υπό εξέταση θέμα της «Συνειδητότητος του Σύμπαντος» επίστευαν στην ιδέα της «Εμψύχου Ύλης», συνδέοντας κατά κάποιον τρόπο , την υποτιθεμένη «Συνειδητότητα» όλων των Υλικών Οντοτήτων με την Ψυχή και το Θείον. Αυτός είναι και ο λόγος που θεοποίησαν τα διάφορα πνεύματα της Φύσεως( Παν, Ορειάδες, Δρυάδες, Αλσηιτίδες Αγριάδες, Χλωρίδες, Νηρηίδες, Ποταμίδες, Λιμνιάδες, Κρηνίδες, Πηγαίαι, Καβειρίδες, Ατλαντίδες, Ωκεανίδες κ.ο.κ) Έτσι προέκυψε και η ιδέα του «Πολυθεϊσμού» των αρχαίων Ελλήνων.
Κατά την Αναγέννηση οι Jordano Bruno και Spinoza επανέφεραν το θέμα της «Συνειδητότητος» των Υλικών Οντοτήτων , γεγονός που τους έφερε σε σύγκρουση με την δογματική Χριστιανική Θρησκεία και τον κυριώτερο εκπρόσωπο της, τον Πάπα. Αλλά και στις αρχές του 20ου αιώνος το θέμα τούτο ετέθη εκ νέου στο προσκήνιο από τους Άγγλους φιλοσόφους Bertrand Russel και Alfred North Whitehead. Ο Bertrand Russel εισήγαγε το 1927 την επαναστατική για τις Υλιστικές Ιδέες της εποχής του, έννοιαν της «Πρωτοσυνείδησης» στην Φιλοσοφία της Φύσης, δεχόμενος την ύπαρξη κάποιας μορφής συνειδητότητος όλων των Φυσικών Οντοτήτων, την οποία εθεωρούσε σαν μια πρωτογενή και θεμελιώδη ιδιότητα της Ύλης, όπως λ. χ η Μάζα , η Βαρύτητα κ.ο.κ . Ο Alfred North Whitehead εισχώρησε ακόμη βαθύτερα στον Υπερβατικό Χώρο , συνδέοντας την «Συνειδητότητα» της Ύλης με την Ψυχή , επανερχόμενος ουσιαστικά στον «Πανψυχισμό» των Ελλήνων.(Θαλής) και του Spinoza. Αλλά κι’ ένας άλλος μεγάλος των Φυσικών Επιστημών , ο Γαλιλαίος(1564-1642) ήλθε σε σύγκρουση με το δογματικό Ιουδαιοχριστιανικό Κατεστημένο, διότι υποστήριξε την Ηλιοκεντρική θεωρία του Αριστάρχου (όπως την επαναδιατύπωσε ο Κοπέρνικος) [ Ο Γαλιλαίος στο βιβλίο του Dialogue concerning the two chief world systems υπεστήριξε ότι η Γη γυρίζει περί τον Ήλιο και περί τον εαυτόν της, κάτι που ενόχλησε την Καθολική Εκκλησία, και το βιβλίο του θεωρήθηκε βλάσφημο. Το 1633 υποχρεώθηκε να γονατίσει μπροστά στη Ιερά Εξέταση και φυλακίσθηκε δια βίου οίκοι χωρίς να του επιτραπεί να δέχεται επισκέπτες.] Οι αρτηριοσκληρωτικοί της Καθολικής Εκκλησίας δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν ότι οι προσεγγίσεις των Ελλήνων και των άλλων φιλοσόφων της Αναγεννήσεως «Περί της Συνειδητότητος των Φυσικών Οντοτήτων» έφερναν πιο κοντά την Θρησκεία και την Επιστήμη, κάτι που μπορεί να γεφυρώσει το δογματικό χάσμα και την σημερινή ψυχοπνευματική σχιζοφρένεια στον κόσμο. Αποτέλεσμα δε τούτου οι συγκρούσεις των τριών κοσμοπολιτικών και δογματικών θρησκειών (συνεχίζεται)
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com


ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ

(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Ως τώρα δεχθήκαμε ότι κάθε Σύστημα –Υποσύστημα κ.ο.κ στο Σύμπαν διαθέτει τη δική του Συνειδητότητα, που είναι διαφορετική από τις ιδιότητες των επι μέρους συστημάτων-υποσυστημάτων που το συγκροτούν. Ως φορέα της Συνειδητότητος δεχόμεθα τον Αιθέρα, ο οποίος προϋπήρξε της δημιουργίας του Σύμπαντος και περιέχει την εν δυνάμει υλοενέργεια από την οποία δημιουργήθηκε τούτο. Μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι κι’ εμείς(η ύλη και η ενέργεια μας) είμαστε εκεί και πριν από την δημιουργία του Σύμπαντος και θα υπάρχουμε στο διηνεκές και μετά την εξαφάνιση του. Από την άποψη αυτή είμαστε(η υλοενέργεια μας) αθάνατοι. Όσον αφορά στην σχέση Συνειδητότητος και Ψυχής , θα πρέπει η Ψυχή , κατά την άποψη μας, να αποτελεί μια εκδήλωση της συμμετοχής της Αιθερικής Συνειδητότητος. Αυτό το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος μέσω της Συνειδήσεως του που τον κάνει να νοιώθει σαν θεός , σαν αθάνατος και σαν ένα μικρό Σύμπαν. Η Φύση συμμετέχει στην Συμπαντική Συνειδητότητα, διότι λειτουργεί κατά θαυμαστό λειτουργικό τρόπο Αντίθετα, οι άνθρωποι λειτουργούμε μηχανιστικά και τα έργα μας είναι ατελή και βλάπτουν εμάς και το οικολογικό σύστημα. Η Ελληνική Ολυμπιακή Θρησκεία είχε εισδύσει βαθειά στην Ψυχή του Ανθρώπου , αλλά και στα Μυστήρια του Σύμπαντος. Έτσι έφθασε ο Ελληνισμός σε δυσθεώρατα ύψη σκέψεως και ψυχοπνευματικής τελειότητας, διότι είχε αντιληφθεί την Ενότητα των Πάντων. Το Εγώ και το Εμείς ήτο γι’ αυτούς το ίδιο. Η σημερινή διαρροή πιστών απ’ όλες τις θρησκείες και το έλλειμμα αξιοπιστίας και πνευματικότητος οφείλεται ακριβώς στην υλιστική αντίληψη τους και στην έλλειψη πνευματικότητος. Όσο πιο πολλή ύλη καταναλώνει ο άνθρωπος, τόσο πιο πολύ βυθίζεται στην σήψη και στην παρακμή. [Καλοπροαίρετα οι πιστοί των διαφόρων θρησκειών διαπιστώνουν στις «Ιερές Γραφές» τις δογματικές αγκυλώσεις που τίποτα δεν αλλάζουν, αλλά αντίθετα βαθαίνουν το χάσμα του ανθρώπου ως προς την: α/ Ψυχή και το Σώμα του , β/ τον Εαυτόν του προς την Φύση, β/ τη Θρησκεία προς την Επιστήμη. Όλα γίνονται σε ένα κενό, δήθεν γι’ αυτόν χωρίς αυτόν, δεν του εγγίζουν τη συνείδηση, κι’ όλα μένουν τελματωμένα και στο τέλος χάνει το αίσθημα της πραγματικότητος . Έτσι όλο και περισσότεροι αναζητούν λύσεις έξω από τις θρησκείες που έχουν κυριολεκτικά χρεοκοπήσει.]
Το αμαθέστατο και σκοταδιστικό κατεστημένο με την προσφιλή μέθοδο του «διαίρει και βασίλευε» εδώ και 17 αιώνες έχει χωρίσει την Θρησκεία από την Επιστήμη , αλλά και την ίδια την Επιστήμη σε: Ανθρωπιστικές και Θετικές Επιστήμες, σε Ιδεαλιστικές και Υλιστικές, λες και οι άνθρωποι δεν είναι ένα ενιαίο σύνολο που αποτελείται από ύλη και ενέργεια, από σώμα και ψυχή, από λογικό και θυμικό που όλα μαζί τα συνδέει η Συνειδητότητα του Ανθρώπου . Αλλά η πολυδιάσπαση και των Επιστημών σε επί μέρους ειδικότητες και εξειδικεύσεις , εις τρόπον ώστε καθένας να γνωρίζει το βάθος του αντικειμένου του, αλλά να μην έχει σφαιρική εποπτεία του συνόλου, συμβάλλει στην έλλειψη Φιλοσοφικής Σκέψεως που είναι ο Οδηγός της πραγματικής Προόδου. Ενώ λοιπόν σήμερον παράγεται αστρονομικός όγκος πληροφοριών κανείς δεν μπορεί να τις αξιολογήσει και να τις χρησιμοποιήσει επ ωφελεία του ανθρώπου και για το γενικό καλό που είναι το «Ευ Ζειν» και η «Ψυχοπνευματική ανύψωση» του Ανθρώπου.
http://www.e-e-e.gr/_


ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ

(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Η διάσταση Θρησκείας –Επιστήμης μετά την εποχή των Προσωκρατικών χρόνων -και ιδιαίτερα μετά την βιαία επιβολή του Χριστιανισμού- θα μπορούσε να γεφυρωθεί αν η ξενόφερτη δογματική θρησκεία προσέγγιζε τις Ελληνικές Ιδέες για την Ενότητα και Συνειδητότητα του Σύμπαντος. Όμως ο Χριστιανισμός πιστεύει άλλες δογματικές αντιλήψεις: «Ότι το Σύμπαν το δημιούργησε ένας «υπερβατικός» Θεός που βρίσκεται έξω απ’ αυτό» . Αντίθετα, οι Έλληνες Προσωκρατικοί Φιλόσοφοι θεωρούσαν ότι το Σύμπαν βρίσκεται παντού και συγκροτείται από τα ίδια δομικά στοιχεία ήτοι , Γη, Υδωρ, Αήρ και Πυρ. [ Εξ ού και ο όρκος των Πυθαγορείων στην Ιεράν Τετρακτύν «ού, μα τον αμετέρα γενεά παραδόντα τετρακτύν, παγάν αενάου φύσεως ριζώματ’ έχουσαν » δηλαδή η αναγνώριση των τεσσάρων στοιχείων, των οποίων Πηγή είναι η αιωνία Φύσις, και αφ’ ετέρου η εσωτερική εναρμόνισις των εις μίαν και μοναδικήν ψυχικην Ουσίαν και Ενότητα . Μέσα σ’ αυτές τις δώδεδα λέξεις περιλαμβάνεται το σύνολον της Δημιουργίας. Του μικροκοσμικού Είναι και του μακροκοσμικού Υπάρχειν. Δηλαδή ενώ τα τέσσερα στοιχεία είναι διαφορετικά εις είδος , όμως είναι όμοια εις γένος, όντα , ιδέες , ιδιότητες, καταστάσεις ή γεγονότα, τα οποία αρμονικώς συντονισθέντα παραδίδουν την σφαιρικήν, φιλοσοφικήν αντίληψιν του ορατού και αοράτου κόσμου. Ο Όρκος είναι η βάσις επί της οποίας θεμελιούται το Οικοδόμημα του Κόσμου και του Πολιτισμού.] Αυτό το νόημα της Ενότητας των Πάντων ΔΕΝ το αντελήφθησαν οι θεμελιωτές των τριών Εβραιογενών Θρησκειών(Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός και Ισλαμισμός) και έφτιαξαν τον Θεό(Γιαχβέ) «υπερβατικό» «εξωσυμπαντικό»και «υπερφυσικό» δημιουργό του κόσμου εκ του μη όντος (εκ του μηδενός) και έκτοτε τον εποπτεύει έξω από την Φύση με την ρομφαία του, έτοιμος να τιμωρήσει του Κακούς στην Κόλαση και να αμείψει τους Καλούς στον Παράδεισο κ.ο.κ. Τέτοιες όμως απλοϊκές και δογματικές αντιλήψεις δεν ήτο δυνατόν να γίνουν αποδεκτές από την αδογμάτιστη Επιστήμη. Η Φυσική Επιστήμη σαν υποκατάστατο του «υπερβατικού» των θρησκειών εδημιούργησε το «Κβαντικό Κενό» , δηλαδή μια συμβατική έννοια, πέρα από την εμπειρία και την «κοινή λογική» η οποία διέπει τον κόσμο της Ύλης και των Αισθήσεων. Οι Έλληνες είχαν ονομάσει τούτο ως «Αιθέρα» και αλληγορείτο με τον Δία , τον υπέρτατο Θεό και Νου του Σύμπαντος . Η έννοια του Αιθέρα επανέρχεται όμως και πάλιν στις μέρες μας. Οι δογματικές Θρησκείες ήσαν , είναι και θα είναι πάντοτε σε συνεχή διάσταση με την Επιστήμη, εκτός κι’ αν αλλάξουν ριζικά κι’ ασπασθούν τα επιστημονικά δεδομένα. Αλλά τότε θα έχουν αναιρέσει την Εβραϊκή τους ρίζα και θα έχουν ασπασθεί την Ελληνική ταυτότητα.
Το Σύμπαν λοιπόν δεχόμεθα ότι είναι δομημένο από άπειρα σε αριθμό και πολλαπλότητα Συστήματα –Υποσυστήματα κ.ο.κ , τα οποία κολυμπάνε στον Αιθέρα (όπως τα ψάρια στον ωκεανό) και κάθε Σύστημα- Υποσύστημα κ.ο.κ διαθέτει τη δική του «Συνειδητότητα» , όλα δε μαζί διαμορφώνουν την «Συμπαντική ή Αιθερική Συνειδητότητα». Επομένως, εμείς σαν μέρος του Σύμπαντος, φτιαγμένοι από την ίδια ύλη και ενέργεια του, με προηγμένο εγκέφαλο και λογική σε σχέση με το λοιπό ζωικό και υλικό βασίλειο, αλλά ελλιπή αισθητήρια όργανα, μπορούμε μόνον νοητικά να συλλάβουμε μέρος της Συμπαντικής Ενότητος και Συνειδητότητας . Στην πορεία μας αυτή θα μας φέρει πιο κοντά στο Δελφικό μικροκοσμικό Είναι και στο Ηρακλείτιο μακροκοσμικό Υπάρχειν η εμβάθυνση στην Αρχαία Ελληνική Σκέψη.
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com


ΟΔΟΣ ΑΝΩ ΚΑΤΩ ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ

(του Υποστρατήγου ε.α K. Χ. Κωνσταντινίδη
Οι Αρχαίοι Έλληνες μεγαλούργησαν διότι ερεύνησαν : α/ το μεγάκοσμο, ήτοι τη Φύση και το Σύμπαν και β/ τον μικρόκοσμο, ήτοι στην Ψυχή του ανθρώπου κάνοντας πράξη το Δελφικό «Γνώθι σ’ εαυτόν». Κατά τον Ηράκλειτο: «Οδός άνω κάτω μία και ωυτή(αυτή)» Το διπλό αυτό ταξίδι υπήρξε μια σωστή Οδύσσεια και έφερε τον Ελληνισμό πρωτοπόρο στον Πολιτισμό. Η Φύση ενεργεί λειτουργικά-με βάση ορισμένες αρχές-και παρουσιάζει την ομορφιά και την αρμονία της σε όποιον την παρατηρήσει. Αν πράγματι οι σύγχρονοι άνθρωποι με τα μέσα που διαθέτουν έκαναν ένα νοερό ταξίδι στο διάστημα ίσως να γίνονταν καλύτεροι. Θα γνώριζαν ότι δεν είμαστε τίποτα άλλο παρά αστρόσκονη, απειροελάχιστοι σε μικρότητα κόκκοι του Σύμπαντος.[ Όλα τα συστατικά της Γης, κάθε άτομο βράχων, λουλουδιών, φωτιάς, σύννεφου ή θαλάσσης γεννήθηκε προηγουμένως σε κάποιους άλλους Ήλιους , κάποιας αρχέγονης παρελθούσας εποχής δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Αυτό που είμαστε σήμερον , θα διαρκέσει απειροελάχιστο χρόνο , αν συγκριθεί με στην συμπαντική αιωνιότητα.] Και όμως ακόμη δεν ξεφύγαμε από τη μικρότητα, ματαιοδοξία, πλεονεξία και τις κακίες μας.
Αρκεί να σκεφθούμε ότι στο Σύμπαν υπάρχουν περίπου ένα τρισεκατομμύριο τρισεκατομμύρια άστρα, όσος δηλαδή ο άμμος όλων των θαλασσών και ωκεανών. Κι’ όμως τα άστρα που βλέπουμε δια γυμνού οφθαλμού κάθε βράδυ δεν είναι περισσότερα από 3.000. Το δικό μας Σύμπαν είναι ένα από τα πολλά σύμπαντα. Πιθανόν τα άλλα να είναι διατεταγμένα σε διαφορετικά επίπεδα και δεν είναι δυνατόν να έλθουμε σε άμεση επαφή μαζί τους. Ίσως όμως να υπάρχει κάποιος «πορθμός» που τα συνδέει. Το Σύμπαν είναι ένα απέραντο «εργαστήρι» που συνεχώς γεννάει καινούργιους κόσμους αλλά και συνεχώς καταστρέφει άλλους. Μέσα σ’ αυτό ισχύει το «Πόλεμος Πατήρ Πάντων» και η συνεχή ροή «Τα Πάντα Ρει» του Ηράκλειτου . [Όλα όσα συνέβησαν επάνω στη Γη θα μπορούσαν να είχαν συμβεί αμέτρητες φορές στο παρελθόν και να επαναληφθούν στο μέλλον μέσα στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος. Γιατί οι πλανήτες, τα άστρα, οι γαλαξίες και η ύπαρξη ζωής δεν είναι παρά παραλλαγές στο ίδιο θέμα].
Από τα συντρίμμια κατεστραμμένων άστρων-σουπερνόβα, από αέρια και αστρόσκονη του διαστημικού κενού συμπυκνώθηκαν ο Ήλιος και οι πλανήτες του. Από την ίδια διαστημική αστρόσκονη δημιουργηθήκαμε κι’ εμείς οι άνθρωποι και ό,τι είναι γύρω μας. Μόνον η διάταξη των μορίων διαφέρει. Ο κόσμος από παλιά εξερευνούσε τον ουρανό και από την αστρολογία των Ασσυρο-Βαβυλωνίων προχωρήσαμε στην Αστρονομία των Ελλήνων. Με την θεωρία και την έρευνα λύθηκαν πολλά προβλήματα, όμως δημιουργήθηκαν άλλα και η ανθρώπινη Οδύσσεια προς το Σύμπαν δεν έχει τελειωμό. Διότι ο άνθρωπος έχει μια ερωτική σχέση με τον Ουρανό και το «ειδέναι». Η διαστημική Οδύσσεια είναι όντως ένα ωραίο ταξίδι που θα μπορούσε να βελτιώσει το ανθρώπινο γένος. Αντί λοιπόν να σκοτωνόμαστε για ανόητα θεολογικά δόγματα είναι προτιμότερο να πλησιάσουμε το θείον από διαφορετικούς δρόμους, ήτοι μέσω του Σύμπαντος και του Εαυτού μας. Είναι πράγματι απογοητευτικό στην εποχή των μεγαλειωδών διαστημικών ανακαλύψεων να θριαμβεύει ακόμη το πνευματικό σκοτάδι και η βαρβαρότης. «Ως πότε θα σας προσμένω έξω από το σκοτεινό σπήλαιο σας; » μας καλεί ο Απόλλων.
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com

ΣΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ

(του Υποστρατήγου ε.α K. Χ. Κωνσταντινίδη
Ο Καναδός καθηγητής της φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Σεούλ κ. Timothy Watson συνεχίζει τη θεωρία του ως εξής :
«Ο πόλεμος αυτός θα είναι καταστρεπτικός αλλά θα διαρκέσει μόνον 3 ημέρες. Μια μυστηριώδης αρρώστια αγνώστου αιτίας θα ξεκινήσει από την Κορέα και θα ξαπλωθεί στον κόσμο που θα διαρκέσει τρία χρόνια. Η αιτία της ασθένειας θα προέλθει από την ελάττωση του γήινου μαγνητικού πεδίου, που θα μας εκθέσει σε καταστρεπτική κοσμική ακτινοβολία από την Ζώνη του Φωτονίων. Η πτώση του μαγνητικού πεδίου της Γης θα συνεπιφέρει και αλλαγή των Πόλων. Κατά την χρονική διάρκεια της αλλαγής των Πόλων θα πεθάνουν πολλοί με τα κεφάλια τους γυρισμένα προς τα πίσω πάνω στις φτέρνες τους, ωσάν ένα τεντωμένο τόξο. Τούτο οφείλεται στην δηλητηριώδη κοσμική ακτινοβολία , η οποία στέλνει τόση πολλή ενέργεια(kundalini energy up the sushumna) στο κεντρικό δίαυλο της σπονδυλικής στήλης, πιθανόν σαν αποτέλεσμα της εισερχομένης κοσμικής ενέργειας.
Η αλλαγή των Πόλων θα έχει επίσης σαν επακόλουθο την εμφάνιση ενός νέου ουρανού και μιας νέας Γης ενώπιον μας. Σήμερον η ελλειπτική τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο είναι 30,4º . Αυτή θα αλλάξει σε τέλειο κύκλο με 30 º κλίση. Το ηλιακό έτος θα είναι ακριβώς 360 ημέρες. Αυτό είναι ένα παράδειγμα της ιερής γεωμετρίας των Μεγάλων Γεωμετρών. Ο αριθμός των ημερών θα ανταποκρίνεται με τον αριθμό των μοιρών του τέλειου κύκλου! Η ελλειπτική τροχιά της Σελήνης πέριξ της Γης που σήμερον είναι 29,5 º θα αλλάξει επίσης σε γωνία κλίσης 30 º . Ο αριθμός των ημερών ενός σεληνιακού έτους θα είναι επίσης 360 ημέρες. Ήλιος και Σελήνη καθώς και το Yin και Yang θα είναι σε τέλεια ισορροπία και αρμονία. Καθώς γνωρίζετε αυτό σημαίνει ότι η ίδια ισορροπία θα επικρατήσει και στο σώμα μας, η ενέργεια του Ηλίου και της Σελήνης του Ιδα και Πινγάλα θα βρεθεί σε τέλεια αρμονία και ισορροπία. Αυτό θα είναι ένας παράδεισος για 50.000 χρόνια, με τους ανθρώπους και τα πνεύματα ζώντας σαν ένα στο ίδιο ηλιακό βασίλειο καθώς η Γη ανεβαίνει στο θρόνο του ουρανού, όταν μια υψηλότερη συχνότητα δονήσεων είναι η αιτία να δονηθούμε στην Τετάρτη Διάσταση.[σ. σ. Η εποχή αυτή μοιάζει απαράλλαχτα με την Χρυσή Εποχή του Ησιόδου]
Η φυλή του φιδιού γνωρίζει ότι τούτο επέρχεται και θέλει να κυριαρχήσει επι της ανθρωπότητος στην 4η διάσταση, γι’ αυτό προσπαθεί να επιτύχει το σκοπό της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, δια της επιβολής μιάς παγκόσμιας φασιστικής δικτατορίας, αλλά αυτοί θα αποτύχουν. Εκείνοι των οποίων η αρχαία καταγωγή έχει προξενήσει πολέμους, δυστυχία, γενοκτονίες και καταστροφές είναι πιθανόν να καταστραφούν.
Η εισερχόμενη κοσμική ακτινοβολία θα προξενήσει κάποια μυστηριώδη ασθένεια η οποία θα φέρνει πολύ πιθανόν ακόμη και θάνατο σε κάθε σπίτι και οικογένεια. Εν όσω θα υφιστάμεθα αυτές τις συμφορές , μια σθεναρή αντίσταση φαίνεται αναγκαία σαν η μοναδική λύση για να αποκλείσουμε την σατανική επίδραση των Ελευθερομασσόνων, οι οποίοι έχουν κατορθώσει να επεκτείνουν την αισχρά θεσμική τους επίδραση σε κάθε σφαίρα και σε κάθε τόπο» Επειδή ουδείς προφήτης πέραν της επιστήμης, ας ελπίσουμε ότι θα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν και διαφορετικά . Πάντως πρέπει να συμφωνήσουμε σε γενικές γραμμές με τις διαπιστώσεις του καθηγητού κ. Timothy Watson και ν’ αντισταθούμε στην επερχόμενη καταστροφή του πλανήτη μας.
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ "ΑΥΓΟ"

(του Υποστρατήγου ε.α K. Χ. Κωνσταντινίδη)

Υπάρχουν μεταξύ μας ημιάγριοι ανθρωποειδείς που νοσταλγούν την πρωτόγονη τους φύση, τότε που ζούσαν τη ζωή του ζώου στις ερήμους και στα δάση και θέλουν να ξαναγυρίσουν στο απώτατο παρελθόν. Είναι αυτοί που ηδονίζονται με εγκληματικές ενέργειες σαν αυτές: της 11/3 στη Μαδρίτη , της 9/11 στην Νέα Υόρκη, με γενοκτονίες κατά των Παλαιστινίων , με πολέμους στο Ιράκ, Αφγανιστάν , Γιουγκοσλαβία κλπ, την καταδίκη σε πείνα του Τρίτου Κόσμου, την καταστροφή του Περιβάλλοντος κ. α. Όλοι τους έχουν θεό τους το κέρδος, τον ίδιο πνευματικό γενάρχη και ανήκουν συμπτωματικά(;) στις τρεις Εβραιογενείς θρησκείες , που ευθύνονται για το αιματοκυλισμα του κόσμου .
Κάτι άλλοι ημίθεοι κοιτάζουν υπερβολικά μπροστά , άνω των 10 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, και σχίζουν τα πέρατα του σύμπαντος για να το ιδούν τότε που το Σύμπαν μόλις είχε βγει από το πρωτόγονο αυγό του. [Πρώτοι οι Έλληνες με την Ορφική τους λατρεία μίλησαν για το αγέννητο αυγό, που όταν έσπασε βγήκε από μέσα ο Φάνης, δηλαδή το Φως . Ο Κρόνος =Χρόνος εγέννησε τον Αιθέρα και τον Έρωτα(συνένωση) διφυή (Φάνητα) κα΄τι που πρεσβεύουν και οι σύγχρονοι κοσμολόγοι] Αυτοί οι ημίθεοι με το ραδιοτηλεσκόπιο HUBBLE της NASA έλαβαν φωτογραφίες των ορίων του Σύμπαντος ηλικίας άνω των 10 δισεκατομμυρίων ετών. Ελήφθησαν από τις 18/12-28/12 1995 και θεωρούνται ένα από τα θαύματα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Θα λέγαμε ότι οι επιστήμονες είναι πίσω από τις εξελίξεις , όπως και η ανθρωπότης είναι πίσω από την νέα ηθική της Ειρήνης ,που επιβάλλει η ραγδαία Επιστημονική και τεχνολογική Γνώση. Και το λέγω αυτό διότι οι φωτογραφίες αυτές ακόμη δεν έχουν αναλυθεί και μελετηθεί από τους επιστήμονες και δεν έχουν δώσει απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα, ήτοι:
1/ Επεκτείνεται(διαστέλλεται) το Σύμπαν;
2/ Πότε παρουσιάσθηκαν οι πρώτοι Γαλαξίες;
3/Ποια είναι έκτοτε η εξέλιξη των Γαλαξιών;
Βρισκόμαστε λοιπόν στα όρια του χρόνου και του χώρου κι’ αυτό είναι ένα μεγαλειώδες κατόρθωμα του ανθρώπου και της επιστήμης που γεννήθηκε σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο, χάρις στη λογική και τους ορισμούς του Σωκράτους και των λοιπών Ελλήνων σοφών. Τι βρήκαν ; Ανακάλυψαν μια μικρή περιοχή του διαστήματος κοντά στην Μεγάλη Άρκτο που περιλαμβάνει 1500 Γαλαξίες συγκεντρωμένους όλους μαζί, όπως ήσαν το πρώτο δισεκατομμύριο χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη(Big Bang) Είναι ορατός ο ορίζοντας του μικρότατου τότε σύμπαντος, που ακόμη δεν είχε εξελιχθεί και δεν είχε ξεχειλώσει στα σημερινά του όρια. Κι' εμείς είμαστε εκεί μέσα σ’ αυτήν την φωτογραφία με τις αχνές και ελάχιστα ορατές κουκίδες των γαλαξιών , που ακόμη δεν είχαν εξελιχθεί όπως είναι σήμερον. Τα μόρια μας έχουν ασφαλώς καταγράψει την αγωνία και τον φόβο εκείνης της τρομακτικής εκρήξεως, αλλά και την αιωνιότητα της αέναης ροής στο χρόνο-χώρο, σύμφωνα με την ρήση του Ηρακλείτου. Ανακαλύψαμε λοιπόν το Σύμπαν στην βρεφική του ηλικία ! H φωτογραφία που βλέπετε στην ιστοσελίδα http://www.hubblesite.org/ δείχνει το Σύμπαν στην αρχική του φάση. Ψάχνοντας δηλαδή στα ντουλάπια του Σύμπαντος βρήκαμε αυτή την ανεπανάληπτη παμπάλαια φωτογραφία του. Είναι το ίδιο σαν να βρεις τη φωτογραφία του μακρυνού σου προγόνου που έζησε στα προϊστορικά χρόνια. Εσύ Άνθρωπε της αιωνιότητας!

http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com


ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ

(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Ως τώρα δεχθήκαμε ότι κάθε Σύστημα –Υποσύστημα κ.ο.κ στο Σύμπαν διαθέτει τη δική του Συνειδητότητα, που είναι διαφορετική από τις ιδιότητες των επι μέρους συστημάτων-υποσυστημάτων που το συγκροτούν. Ως φορέα της Συνειδητότητος δεχόμεθα τον Αιθέρα, ο οποίος προϋπήρξε της δημιουργίας του Σύμπαντος και περιέχει την εν δυνάμει υλοενέργεια από την οποία δημιουργήθηκε τούτο. Μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι κι’ εμείς(η ύλη και η ενέργεια μας) είμαστε εκεί και πριν από την δημιουργία του Σύμπαντος και θα υπάρχουμε στο διηνεκές και μετά την εξαφάνιση του. Από την άποψη αυτή είμαστε(η υλοενέργεια μας) αθάνατοι. Όσον αφορά στην σχέση Συνειδητότητος και Ψυχής , θα πρέπει η Ψυχή , κατά την άποψη μας, να αποτελεί μια εκδήλωση της συμμετοχής της Αιθερικής Συνειδητότητος. Αυτό το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος μέσω της Συνειδήσεως του που τον κάνει να νοιώθει σαν θεός , σαν αθάνατος και σαν ένα μικρό Σύμπαν. Η Φύση συμμετέχει στην Συμπαντική Συνειδητότητα, διότι λειτουργεί κατά θαυμαστό λειτουργικό τρόπο Αντίθετα, οι άνθρωποι λειτουργούμε μηχανιστικά και τα έργα μας είναι ατελή και βλάπτουν εμάς και το οικολογικό σύστημα. Η Ελληνική Ολυμπιακή Θρησκεία είχε εισδύσει βαθειά στην Ψυχή του Ανθρώπου , αλλά και στα Μυστήρια του Σύμπαντος. Έτσι έφθασε ο Ελληνισμός σε δυσθεώρατα ύψη σκέψεως και ψυχοπνευματικής τελειότητας, διότι είχε αντιληφθεί την Ενότητα των Πάντων. Το Εγώ και το Εμείς ήτο γι’ αυτούς το ίδιο. Η σημερινή διαρροή πιστών απ’ όλες τις θρησκείες και το έλλειμμα αξιοπιστίας και πνευματικότητος οφείλεται ακριβώς στην υλιστική αντίληψη τους και στην έλλειψη πνευματικότητος. Όσο πιο πολλή ύλη καταναλώνει ο άνθρωπος, τόσο πιο πολύ βυθίζεται στην σήψη και στην παρακμή. [Καλοπροαίρετα οι πιστοί των διαφόρων θρησκειών διαπιστώνουν στις «Ιερές Γραφές» τις δογματικές αγκυλώσεις που τίποτα δεν αλλάζουν, αλλά αντίθετα βαθαίνουν το χάσμα του ανθρώπου ως προς την: α/ Ψυχή και το Σώμα του , β/ τον Εαυτόν του προς την Φύση, β/ τη Θρησκεία προς την Επιστήμη. Όλα γίνονται σε ένα κενό, δήθεν γι’ αυτόν χωρίς αυτόν, δεν του εγγίζουν τη συνείδηση, κι’ όλα μένουν τελματωμένα και στο τέλος χάνει το αίσθημα της πραγματικότητος . Έτσι όλο και περισσότεροι αναζητούν λύσεις έξω από τις θρησκείες που έχουν κυριολεκτικά χρεοκοπήσει.]
Το αμαθέστατο και σκοταδιστικό κατεστημένο με την προσφιλή μέθοδο του «διαίρει και βασίλευε» εδώ και 17 αιώνες έχει χωρίσει την Θρησκεία από την Επιστήμη , αλλά και την ίδια την Επιστήμη σε: Ανθρωπιστικές και Θετικές Επιστήμες, σε Ιδεαλιστικές και Υλιστικές, λες και οι άνθρωποι δεν είναι ένα ενιαίο σύνολο που αποτελείται από ύλη και ενέργεια, από σώμα και ψυχή, από λογικό και θυμικό που όλα μαζί τα συνδέει η Συνειδητότητα του Ανθρώπου . Αλλά η πολυδιάσπαση και των Επιστημών σε επί μέρους ειδικότητες και εξειδικεύσεις , εις τρόπον ώστε καθένας να γνωρίζει το βάθος του αντικειμένου του, αλλά να μην έχει σφαιρική εποπτεία του συνόλου, συμβάλλει στην έλλειψη Φιλοσοφικής Σκέψεως που είναι ο Οδηγός της πραγματικής Προόδου. Ενώ λοιπόν σήμερον παράγεται αστρονομικός όγκος πληροφοριών κανείς δεν μπορεί να τις αξιολογήσει και να τις χρησιμοποιήσει επ ωφελεία του ανθρώπου και για το γενικό καλό που είναι το «Ευ Ζειν» και η «Ψυχοπνευματική ανύψωση» του Ανθρώπου.
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com


ΤΟ ΧΑΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ

(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη )


Ο ΔΙΦΥΗΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΣ ΕΡΩΣ

Από τον ωραίο , φτερωτό , περιπόθυτον και γλυκύ Έρωτα των προγόνων μας φθάσαμε σήμερον στον αποστεωμένο και ανέραστο γέροντα , τον «άγιο Βαλεντίνο» των Καθολικών, προστάτη των ερωτευμένων. Τι σχέση έχει ο «άγιος» αυτός με τον Έρωτα ; Όση σχέση έχει η Ιερά Εξέταση με τον Ελληνικό Πολιτισμό. Για τους Έλληνες υπάρχουν δύο Έρωτες, ο Συμπαντικός ή Ουράνιος και ο Επίγειος Έρωτας. Ο πρώτος Έρως είναι υιός του Χάους και της Γης, ο δεύτερος είναι του Ερμού και της Αφροδίτης, ή του Άρεως και της Αφροδίτης. Ο πρώτος είναι αυτός που δημιουργεί τις ενώσεις(ύλης και ενέργειας) και κρατάει σε συνοχή το Σύμπαν, ενώ ο δεύτερος, ο γήινος και ανθρώπινος, γεννάει τη ζωή . Ο αρρωστημένος και καθυστερημένος εγκέφαλος των Ιουδαιοχριστιανών αντέστρεψε την έννοια του φυσιολογικού, του υγιούς και του καλού Έρωτα σε αμαρτία , ενοχή και κακό . Δαιμονοποίησε το ανθρώπινο σώμα και έβαλε την αιδώ και την αμαρτία στα σκέλη των ανθρώπων. Παράλληλα, δαιμονοποίησε και την ερωτική πράξη. Όπου όμως κι’ αν κοιτάξουμε στη φύση θα δούμε την αγαθοποιό ερωτική πράξη σαν την κορυφαία λειτουργία των πάντων.
Χωρίς τον Συμπαντικό Έρωτα δεν θα είχε γονιμοποιηθεί το σωμάτιο(ωάριο) της Ήρας από την ακτίνα ενεργείας (σπερματοζωάριο) του Διός. Η δύναμη που τους ένωσε ήτο ο Συμπαντικός Έρως, τον οποίον είχαν ανακαλύψει οι πρόγονοι μας πολύ πριν τον ανακαλύψουν οι σύγχρονοι επιστήμονες με τα όργανα. Είναι η ελκτική δύναμη που φέρνει κοντά και ενώνει τα αντίθετα . Γι’ αυτό ο Συμπαντικός Έρως-όπως άλλωστε και ο γήινος-διαπερνά ολόκληρο τον Κόσμο σαν βασική του ουσία και δύναμη και αποτελεί την βασική έννοια στην ύπαρξη, αλλά και στην φιλοσοφική σκέψη. Ο Έρως έχει μέσα του λογική διάταξη , διότι ενώνει εκείνα που μπορούν να ενωθούν(λ. χ το υδρογόνο με 2 άτομα Οξυγόνου, όχι όμως και με 4)και βρίσκεται μέσα στον Λόγο της ύλης και της ζωής. Ο ερωτικός δεσμός προκαλεί αίσθημα αγάπης στη φύση και εκδηλώνεται ως ευχαρίστηση εκ της ενώσεως, ή ως δυστυχία από την μη ένωση. Κάθε δε ένωση στην φύση δημιουργεί μια ευχάριστη δόνηση και ηδονή, που είναι έκφραση της αγάπης, ενώ συμβαίνει δυσάρεστη δόνηση από την μη ένωση, ή την παρά φύση τοιαύτη. Οι Έλληνες αγάπησαν τον Έρωτα, διότι είναι διαχρονικός και συμβάλλει στην φιλότητα και ένωση των αντιθέτων, εν αντιθέσει προς την Εριν, που προξενεί διχόνοια, φιλονεικία και διάσπαση . Το αντίθετο του Έρωτα είναι ο Αντέρως.
Στον έρωτα και στην αγάπη οφείλεται ό,τι υπάρχει στον Κόσμο, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου. Άφιλα και ανέραστα στοιχεία δεν ενώνονται, αλλά κι’ αν ενωθούν κάτω από πίεση διαλύονται εύκολα. Οι κοσμικοί λοιπόν νόμοι είναι και συμπαντικοί νόμοι , αλλά επιπροσθέτως είναι και ο Λόγος και η Αιτία του Διός και της Ήρας, που είναι οι αρχικές Ουσίες του Χαοτικού Σύμπαντος. Επομένως, η διάρκεια ζωής των ενώσεων αλλά και του Κόσμου εξαρτάται από την αναλογία και τον ερωτικό δεσμό. Το μέγεθος του σωματίου και ενεργείου που δημιούργησε τον Κόσμο, είναι απειροελάχιστο ή ασήμαντο μπρος στο το άπειρο Σύμπαν, και ισοδυναμεί σχεδόν με μηδέν . Παρ’ όλα αυτά το απειροελάχιστο αυτό σωμάτιο και ενέργειο περιέχει μέσα του τεράστια πυκνότητα ικανή μετά την σύζευξη τους να φτιάσουν ένα ολόκληρο Κόσμο σαν τον δικό μας. [Ο Max Plank υπελόγισε ότι η πυκνότητα της ύλης στην πρώτη αρχή ήτο άπειρη, ήτοι 10 στην 94 η δύναμη γραμμάρια ανά cm.] Από αυτό το ελάχιστο σε διάμετρο και πυκνότατο σωμάτιο προέκυψε ο Κόσμος μας των διεκατομμυρίων Γαλαξιών.

Ο ΙΕΡΟΣ ΓΑΜΟΣ

Στις εσχατιές του Κόσμου μας με το Χάος διεξάγονται σκληρές μάχες με την Αντιύλη. Αυτές γίνονται ορατές από τους κεραυνούς άπειρης ενέργειας και λάμψης που στέλνουν ως εμάς εδώ, μετά από ταξίδι 14 δισεκατομμυρίων ετών [Αν δηλαδή μπορούσαμε να αντιστρέψουμε με την μηχανή του χρόνου και να ταξιδεύσουμε με την ταχύτητα του φωτός επι 14 δισεκατομμύρια χρόνια προς τα πίσω , δηλαδή προς το παρελθόν, θα βλέπαμε την Μεγάλη Έκρηξη.] Οι αστροφυσικοί έδωσαν στα φαινόμενα που συμβαίνουν εκεί πέρα την ονομασία «κβάσαρ» Στα σύνορα του Κόσμου μας με το Χάος η αδηφάγος αντιύλη ροκανίζει ακατάπαυστα τον υλικό μας Κόσμο. Είδατε κάπου τον θεό ; Κι’ όμως οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι που έβαλαν σε τάξη ακόμη και το Χάος, μπόρεσαν να τα σκεφθούν όλα αυτά τα φιλοσοφικά θέματα και να τα δώσουν αλληγορικά, αλλά με εκπληκτική σαφήνεια στην Ελληνική Αρχαιολογία : «Σύμφωνα με την Ελληνική Αρχαιολογία-οι αμαθείς και οι κακόβουλοι την λένε « Μυθολογία»- ο Ζευς αν και πολιορκούσε επί αιώνες την Ήρα, κατόρθωσε κάποτε, μετά από 3.000 χρόνια εντατικής δίνης και καταδιώξεως να την αποπλανήσει , χωρίς καν να το γνωρίζει ο πατέρας τους Κρόνος.» Ο καρπός της αποπλανήσεως είναι ο Κόσμος μας και η αποπλάνηση συμβολίζει την ανωμαλία που αυτός εκφράζει. Και η ανωμαλία συμβαίνει διότι οι Ουσίες (Ύλη και Ενέργεια) έχουν την τάση να διατηρούνται σε καθαρή μορφή και να απεχθάνονται την μείξη. [Σε αντίθεση με τους σύγχρονους βιαστές της φύσεως, που θέλουν να δημιουργήσουν μια παρά φύση μείξη του κόσμου και να μας μεταβάλλουν σε μαζοπολτό, ο φυσικός κόσμος έχει την τάση να επανέλθει στην προτέρα του καθαρή κατάσταση, νοσταλγόντας την κατάσταση του στο Χάος ]
Ο Κόσμος μας κατά την σύλληψη του ήτο απείρως μεγαλύτερος , αλλά μετά την Μεγάλη Εκρηξη επανήλθε ένα μέρος του στην προτέρα αταξία του Χάους, λόγω της «επιθέσεως» της αντιύλης εναντίον της ύλης. Και συνεχίζει η Ελληνική Αρχαιολογία : «Μετά την αποπλάνηση έγινε ο Ιερός Γάμος εκ του οποίου γεννήθηκαν παιδιά. Αφού ό,τι εγονιμοποιείτο εκ του Ιερού Γάμου κατέληγε σε Κόσμο. Τα παιδιά των Συμπαντικών Ουσιών ήσαν όλα Κόσμοι, παρόμοιοι ή και διαφορετικοί (λόγω διαφορετικής αναλογίας κατά την μείξη Ύλης-Ενέργειας) με τον δικό μας » Συνεπώς δεν είμαστε μόνοι στο άπειρο Σύμπαν και στον αιώνιο Χωροχρόνο.

Ο ΘΕΙΟΣ ΝΟΣΤΟΣ

Ο Όμηρος στην Οδύσσεια μίλησε για τον νόστο του Οδυσσέα να γυρίσει στην Ιθάκη. Παρότι του προσέφεραν η Κίρκη και η Ναυσικά πλούτη και παλάτια, αυτός δεν έπαυσε να σκέφτεται το κινδυνώδες ταξίδι της επιστροφής στην Ιθάκη . Τον ίδιο νόστο νοιώθουν και οι ομογενείς μας να επιστρέψουν κάποτε –έστω και πεθαμένοι- στην πατρίδα. Η ίδια τάση ισχύει και στο Σύμπαν, δηλαδή κάθε ένωση Υλης και Ενέργειας επιθυμεί την επιστροφή στην προτέρα της κατάσταση, αυτή της αιωνιότητος, της αταξίας και του απολύτου, που επικρατεί στο Χαοτικό Σύμπαν . Επειδή ο Κόσμος μας είναι προϊόν ανωμαλίας εκ των πιέσεων του Χωροχρόνου, περιέχει μέσα του τον σπόρο της φθοράς ή καλύτερα της αλλαγής. Ο Κόσμος μας θέλει να επιστρέψει στην θερμοδυναμική ισορροπία του χαοτικού Σύμπαντος από το οποίον ξεκίνησε και στο οποίον ανήκει στην αιωνιότητα. Εσωτερική του κατάσταση είναι η αυτοκαταστροφή , όχι υπό την έννοια της εξαφανίσεως του , αλλά της μεταβολής των μερών του, ήτοι των ενώσεων του. Επιζητεί την επάνοδο του στην προτέρα καθαρή και απόλυτη μορφή της χαοτικής αταξίας. Αυτός είναι ο Θείος Νόστος , όπως αποκαλείται. Και οι δύο δυνάμεις ,ήτοι το σωμάτιο της Ήρας και το ενέργειο του Διός, που συνιστούν τον Κόσμο θέλουν κατ’ ουσίαν διαζύγιο και χωρισμό από την στιγμή ακόμη που ενώθηκαν σε γάμο. Νοσταλγούν(νοστ(ο)-αλγούν) την επιστροφή τους στο Συμπαντικό Είναι, ενώ το Συμπαντικό Γίγνεσθαι το θεώρησαν σαν προσωρινό . Το Συμπαντικό Γίγνεσθαι της δημιουργίας του Κόσμου ποτέ δεν το θεώρησαν σαν μόνιμο. Η διάζευξη αυτή θα επιτρέψει στις ουσίες που έχουν υποστεί τις προσμίξεις της ενώσεως να γίνουν και πάλι καθαρές και να επανέλθουν στην προτέρα τους κατάσταση της αιωνιότητος, της αταξίας και του απολύτου.(Αταξία εννοούμε την έλλειψη Ροπής)
Ποιος λόγος όμως επέβαλε την Ιερά Σύλληψη; Η δημιουργία ζωής μέσω των Ιερών Συλλήψεων είναι ο Λόγος του Σύμπαντος. Λόγος του Σύμπαντος είναι και η Χαοτική Αταξία. Γιατί αυτή να υπάρχει; Το Σύμπαν λοιπόν έχει Λόγο, δηλαδή λογική, νόμους και κώδικα συμπεριφοράς . Βάσει αυτού του Λόγου οι ενώσεις των ουσιών στον Κόσμο έχουν μέσα τους τον χρόνο αυτοκαταστροφής-διάλυσης τους. Είναι ο χρόνος που απαιτείται για το σωμάτιο και το ενέργειο να περάσουν από όλες τις δυνάμει ενωτικές μορφές και να εκπνεύσουν οι αιχμαλωτισμένες δυνάμεις τους. Αυτός είναι κανόνας που ισχύει για όλα τα όντα σ’ αυτόν τον Κόσμο. Τούτο εκλογικεύει και τον θάνατο σαν διαχωρισμό της ύλης από την ενέργεια και την μετάπτωση μας σε μια νέα μορφή. Υπό την έννοια αυτή είμαστε αθάνατοι . Όχι βέβαια ότι θα επανέλθουμε εκ νέου στην ζωή σαν άνθρωποι, με σάρκα και συνείδηση, όπως λένε οι αγύρτες της Ιουδαιοχριστιανικής θεολογίας για να φοβίζουν , για να παρηγορούν, ή και να εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους στην παρούσα και στην άλλη μετά θάνατον κατάσταση της ύλης-ενέργειας και να εκμεταλλεύονται ζώντες και τεθνεότες . Αλλά σαν ύλη και ενέργεια που ανήκουμε στο Συμπαντικό Είναι είμαστε αθάνατοι. Πάντως το τέλος κάθε είδους-και φυσικά και του Κόσμου- είναι προκαθορισμένο.επι τη βάσει του Συμπαντικού Λόγου. Κι’ αν εμείς οι άνθρωποι κάνουμε παραχωρήσεις και παραβιάζουμε τους ανθρώπινους νόμους και συχνά και τον Συμπαντικό Νόμο, η Φύση έχει μέσα της διάταξη, η οποία δεν επιτρέπει παραβιάσεις. Όταν συμβαίνουν παραβιάσεις έρχεται αργά ή γρήγορα η ανταπόδοση για την εξισορρόπηση του συστήματος. Σε αντίθεση με το Χαοτικό Σύμπαν , ο Κόσμος διαθέτει Κοσμική Ροπή. Τούτο φαίνεται από την τροχιά κινήσεως του συστήματος προς ορισμένη κατεύθυνση, δηλαδή προς την αυτοκαταστροφή και επάνοδο στην χαοτική αταξία . Η Ροπή είναι η αιτία που ο Κόσμος παρουσιάζεται διακοσμημένος , φωτεινός και τακτικός .
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com



Ο ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΚΟΣ ΟΛΥΜΠΟΣ
(του Υποστρατήγου ε.α K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Τον Κοσμικό Λόγο οι άνθρωποι τον θεωρούν σαν Λόγο του θεού , βλέπουν δε τον θεό με ανθρώπινα χαρακτηριστικά . Αυστηρό , αιμοβόρο και άτεγκτο –όπως οι νόμοι του-και έχοντα ανάγκη από τις συνεχείς μας ικεσίες για είναι φιλικός και καλός μαζί μας. Λες και ο Θεός -ακόμη κι’ αν υπήρχε- θα ησχολείτο με τον απειροελάχιστο ανθρώπινο είδος κατ΄ εξαίρεση, σε σχέσει προς τα άπειρα δημιουργήματα του Σύμπαντος!! Κάθε άνθρωπος , κοινωνία, ο γήινος κόσμος μας και κάθε ενιαίο σύστημα διαθέτει δική του Συνειδητότητα . Κατά τον ίδιο τρόπο και Κόσμος διαθέτει Κοσμική Συνειδητότητα και το Σύμπαν την Συμπαντική Συνειδητότητα. Η Συνείδηση είναι η υλική, ψυχική και πνευματική έκφραση των επί μέρους ενιαίων συστημάτων που το απαρτίζουν , δηλαδή η εκδήλωση της ενοποιημένης δράσης της ενέργειας και της ύλης ως συνόλου. Κάθε δε ιδιότητα του Κόσμου υπάρχει εξ αρχής , είτε δυνάμει , είτε ενεργεία. Μερικές εξ αυτών συνυπάρχουν στον Κοσμικό Δία, όπως οι αδελφοί Ποσειδών (Ύδατα) και Πλούτων(Θάνατος) . Το Πνευματικό Φως υπάρχει εν είδη ενεργείας στον Κοσμικό Δία. Κατά την Ελληνική Αρχαιολογία(Μυθολογία) εκ του Συμπαντικού πατέρα Δία γεννήθηκαν όλοι οι κοσμικοί θεοί και ημίθεοι και εξ αυτών οι άνθρωποι.. Κατά παρόμοιο τρόπο ενυπάρχει ο κατώτερος Αήρ και ο Πλούτος στην Κοσμική Ήρα . Εκτός από τους εν ενεργεία θεούς εμφανίζονται στην διαδρομή του κόσμου και άλλοι που ήσαν εν δυνάμει , ανάλογα με το εξελικτικό στάδιο και την διαμόρφωση των ιδιοτήτων εκάστης κοινωνίας. Ο Απόλλων επι παραδείγματι εμφανίσθηκε με την ανάδειξη των αστέρων και του αστρικού και πνευματικού φωτός και είναι ο Λόγος αυτών. Ο Ερμής είναι ο θεός ψυχαγωγός και διαφωτιστής του Κόσμου που βοηθά στην ανάπτυξη της ανώτερης συνειδητότητας του προορισμού προς την Ειμαρμένη. Όλοι δε οι θεοί υπακούουν στον Κοσμικό Λόγο, του ενωμένου Διός και της Ήρας και όλοι εισέρχονται ο ένας εντός του άλλου ως ενιαία στοιχεία του κοσμικού Λόγου. Ο καθένας όμως στον χώρο του διαθέτει την δική του Συνειδητότητα, τον δικό του επί μέρους Λόγο. Γι’ αυτό οι Έλληνες είχαν πολλούς θεούς και όχι Έναν, σε αντίθεση με τους Εβραίους. Τούτο εξηγείται διότι οι τελευταίοι είχαν σαν πρότυπο ‘συνειδητότητας’την φυλή τους(την φατριά), δηλαδή τον Γενάρχη και Πατριάρχη τους Αβραάμ.
Ο Κοσμικός Ζευς ως κοσμογονική αρχή κατά τους Έλληνες κατοικούσε στον Ουράνιο Όλυμπο , ενώ ο επίγειος Ζευς στον Όλυμπο της Πιερίας στην Μακεδονία. Εκεί είχε το θεοτεχνείο του και εκεί υπήρχαν οι φόρμες(τα σχέδια τα εν δυνάμει και ενεργεία) του Κόσμου. Αυτός ο νοητός χώρος διαιρεί το αισθητό βάσει δώδεκα ενιαίων αρχών, οι οποίες χωρίζονται ιδεοκρατικά και όχι χωροταξικά. Κάθε ιδεοκρατικό δωδεκατημόριο εποπτεύεται από έναν θεό ή θεά. Όλοι μαζί σχηματίζουν το Ολυμπιακό Πάνθεον, τους 12 θεούς του Ολύμπου. Οι έφοροι αυτοί του Ολύμπου εκφράζουν τις ιδιότητες του ενός και ενιαίου Κοσμικού Νόμου . Σήμερα θα λέγαμε ότι είναι υποσυστήματα ενός ενιαίου Κοσμικού Συστήματος που έφορος του είναι ο Κοσμικός Ζευς και η Κοσμική Ήρα.
Το θεϊκό σύστημα των Ολυμπίων Θεών ήτο τόσο προωθημένο για την εποχή του , ώστε και σήμερον αποτελεί υπόδειγμα λειτουργίας των σύγχρονων πολυεθνικών επιχειρήσεων . Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου είναι ο Ζευς και υπεύθυνος για τον τομέα της ενέργειας και αντιπρόεδρος η Ήρα, υπεύθυνη για τον τομέα της ύλης. Κάθε μέλος των 12 θεών έχει το δικό του τομέα δράσεως, όπως λ.χ ο Ποσειδών για τις θάλασσες και τους ωκεανούς, ο Απόλλων για το φως κ.ο.κ. Όλοι μαζί φέρνουν εις πέρας την πιο αποτελεσματική και φυσιολογική διοίκηση του Ελληνικού Κόσμου. Οι γυναίκες είναι κι’ αυτές υπεύθυνες για τους τομείς που προσιδιάζουν προς το φύλο τους, όπως λ. χ η Αθηνά για τα εργόχειρα και την ελαιουργία, η Άρτεμις για τα δάση και το κυνήγι, η Αφροδίτη για τον Έρωτα και την ένωση των πραγμάτων κ.ο.κ
http://www.achilleous.com
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/




ΤΟ ΧΑΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΖΩΗΣ


Ο Ησίοδος στην Θεογονία του γράφει ότι :
«Πρώτον εγεννήθη το Χάος,
Έπειτα η Γη,
Ύστερον τα Τάρταρα και
Τέλος ο Έρως ο παλαιός λεγόμενος και όχι ο γιός της Αφροδίτης» Αυτές τις τέσσαρες αρχές αναφέρει ως αυτογεννήτους , και όχι ότι εγεννήθη η μία απο την άλλη. Αυτές δεν τις δημιούργησε κάποιος Γιαχβέ , όπως θέλει η Ιουδαϊκή Θεολογία. Το Χάος εννοεί το Σκότος (τον Αιθέρα), το οποίον εκάλυπτε το κενόν προ της διακοσμήσεως, δηλαδή της δημιουργίας του κόσμου. Το Χάος εγέννησε το Έρεβος και την Νύχτα., δηλαδή το καταχθόνιον σκότος των αρχαίων Ελλήνων.

Ο Συμπαντικός Έρως

Ο Έρως είναι εκείνος που συνεργεί στην φυσική συνένωση των ομοειδών μερών της ύλης και της δημιουργίας των διαφόρων σωμάτων. Είναι δηλαδή η ελκτική και συνεκτική δύναμη που ενώνει τα αντίθετα και κρατεί τον κόσμο (σύμπαν ) ενωμένο. [Το αντίθετο του Έρωτος είναι η Έρις, η οποία χωρίζει. Ομοίως και το διώνυμο Ζευς(εκ του ζευγνύω=ενώνω) και Δίας(εκ του διαιρώ) έχει διττή έννοια, διότι στο σύμπαν ότι γεννιέται κάποια στιγμή θα καταστραφεί ] Δεδομένου δε ότι στο Χάος υπάρχουν υλικά και ενεργειακά σωμάτια είναι δυνατόν να δημιουργούνται στο διηνεκές νέα υλικά σώματα με την επενέργεια των ελκτικών δυνάμεων .

Η Έρις

Παράλληλα όμως υπάρχουν και αντίθετες δυνάμεις που συμβάλλουν στην συνεχή εντροπία και στη διάλυση των πάντων με την επενέργεια της Έριδος, δηλαδή των διαλυτικών δυνάμεων του σύμπαντος. Τέσσαρες λοιπόν είναι οι αρχές που αναφέρει ο Ησίοδος ως αυτογεννήτους, ήτοι:
Χάος, Γαία, Τάρταρα και Έρως.

Η Ιερά Τετρακτίς

Ο αριθμός τέσσερα είναι μυστηριακός για τους Έλληνες διότι συνθέτει εις έν όλον τέσσερα διαφορετικά εις είδος, αλλά όμοια εις γένος, όντα, ιδέες, ιδιότητες, καταστάσεις ή γεγονότα, τα οποία αρμονικώς συντονισθέντα παραδίδουν την σφαιρικήν, φιλοσοφικήν αντίληψη του ορατού και του αοράτου κόσμου.
Τέσσερα στοιχεία ήτοι Γη-Υδωρ-Αήρ-Πυρ,
τέσσαρες κινήσιες ψυχής, ήτοι Αισθήσεις-Συναίσθημα-Νόησις-Γνώσις,
τέσσαρες ιδιότητες αρετής ήτοι, Σωφροσύνη-Ανδρεία-Φρόνηση-Δικαιοσύνη κ.ο.κ
Δεν είναι δε τυχαίον ότι ο Όρκος των Πυθαγορείων εγένετο στην «Ιεράν Τετρακτύν» και έλεγεν:
«Ου μα τον αμετέρα γενεά παραδόντα Τετρακτύν, παγάναενάου φύσεως ριζώματ’ έχουσαν»
Επομένως ο Όρκος είναι η βάση επι της οποίας θεμελιούται το Οικοδόμημα του Κόσμου(Σύμπαντος) και του Πολιτισμού. Άνευ της γνώσεως των τεσσάρων στοιχείων δεν γίνεται κατανοητόν το θαύμα του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος. Σπάει η νοητική άλυσος και συνθλίβεται καθώς λιθοβολείται η αλήθεια από το σκότος της αγνοίας. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορούμε ν’ αντιληφθούμε την ρήση του μεγαλυτέρου πνεύματος όλων των εποχών , του Ηράκλειτου, που έλεγε : «Κόσμον τόνδε, τον αυτόν απάντων, ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησεν, αλλ’ ήν αεί και έστιν και έσται πυρ αείζωον, απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα »(Αυτόν εδώ τον κόσμον, που είναι ο ίδιος για όλα τα όντα , δεν τον έπλασε ούτε κανένας θεός ούτε κανένας άνθρωπος, αλλά ήταν πάντα και είναι και θα είναι φωτιά αείζωη, που με μέτρο ανάβει και με μέτρο σβήνει )

Προέβλεψε και άλλα Σύμπαντα

Και είπε αυτόν εδώ διότι είχεν ακράδαντη πεποίθηση ότι υπάρχουν κι’ άλλοι κόσμοι(σύμπαντα) εκτός από δικό μας, κάτι που αποδεικνύεται με τις πρόσφατες έρευνες . Την ίδια πεποίθηση είχεν εξ άλλου και ο Πυθαγόρας για την δωδεκαδική συγκρότηση του ηλιακού μας συστήματος και μόλις πρόσφατα δικαιώθηκε με την ανακάλυψη των δύο χαμένων πλανητών . Πόσο αλήθεια θα είχε προχωρήσει η ανθρώπινη σκέψη αν είχε επικρατήσει η σκέψη του Ηρακλείτου, αντί αυτής του θεού-δημιουργού των πάντων, εν ονόματι του οποίου σκοτώνονται ακόμη οι λαοί;
Ο Ησίοδος δεν εννοεί Χάος μόνον το Σκότος που κυριαρχεί στον κενό χώρο του σύμπαντος , αλλά και τον ενεργειακόν εκείνον χώρον που ύλη και ενέργεια βρίσκονται εν δυνάμει και σε αταξία(δεν έχουν πάρει μορφή)

Οι Σύγχρονοι Φυσικοί για το Χάος

Κατά τον κορυφαίο φυσικό Πριγκοζίν το Χάος έχει την ικανότητα να αυτοοργανώνεται και να παράγει νέες ουσίες και νέες καταστάσεις που ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να προβλέψει. Τούτο σημαίνει ότι το Χάος δεν είναι στατικό αλλά δυναμικό και δημιουργός των πάντων. Το Σύμπαν κινείται διαρκώς προς την αποσύνθεση(«τα πάντα ρει» του Ηράκλειτου)

Η Θεωρεία της Δημιουργίας των Συμπάντων

Αυτή ακολουθεί τα εξής τέσσερα στάδια:
Πρώτον. Εις ένα σημείον πεδίου του συμπαντικού χώρου όταν οι διακυμάνσεις της γεωμετρίας του υποστούν ασυνήθως βίαιες δυναμικές αλλαγές από κάποια ακτινοβολία τότε μπαίνει σε φάση δημιουργίας . Οι έντονοι αυτοί κυματισμοί προκαλούν την μαζική εμφάνιση εν δυνάμει σωματιδίων έτοιμων να μεταμορφωθούν σε σωμάτια ύλης. Σε εκείνο το σημείον το δυναμικόν προς δημιουργίαν φθάνει στο υψηλότατον σημείον. Τότε το ενεργειακό πεδίον φθάνει τα δημιουργικά επίπεδα(10 στην 12ην , 10 στην 13ην δύναμιν GeV) και ακολουθεί μια μαζική μεταμόρφωση των εν δυνάμει σωματιδίων σε πραγματικά σωματίδια και έτσι ολοκληρώνεται το πρώτο στάδιο που είναι η γέννηση ενός νέου Σύμπαντος.
Δεύτερον . Εντός απειροελχίστου κλάματος του χρόνου δημιουργείται «σούπα» πλάσματος αποτελουμένη από ηλεκτρόνια , κουάρκ, φωτόνια και νετρίνα. Εντός του πρώτου δευτερολέπτου εμφανίζονται έντονες βαρυτικές δυνάμεις , οι οποίες προκύπτουν συγχρόνως με την εμφάνιση της ύλης και οδηγούν στο τρίτο στάδιον
Τρίτον . Κατ’ αυτό παρατηρείται η συμπύκωνση του νέφους με μια πύρινη μάζα(το αείζωον πυρ του Ηράκλειτου) η οποία στο κέντρο της έχει ένα στεραιό πυρήνα. σωματιδίων και ακτινοβολίας και μια τρομακτική θερμοκρασία(10 στην 20ην έως 10 στην 26ην δύναμιν Κ) Τότε οι θερμικές δυνάμεις υπερτερούν των βαρυτικών και το νέο σύμπαν εισέρχεται στο τέταρτον στάδιον
Τέταρτον. Κατ’ αυτό έχουμε την τεραστία έκρηξη , την γνωστή ως BIG BANG. Το δημιουργηθέν σύμπαν θα συνεχίσει να επεκτείνεται αν και με μια συνεχώς μειουμένη ταχύτητα επι μια περίοδο 17,5 δισεκατομμύρια χρόνια-τούτο τουλάχιστον ισχύει για το δικό μας σύμπαν- έως ότου καταλήξει σε πλήρη στάση. Η θερμοκρασία του θα έχει ελαττωθεί και τελικά θα φθάσει το απόλυτο μηδέν. Τότε η βαρύτης θα καταστεί κυρίαρχος άνευ αντιπάλου δυνάμεως και θ’ αρχίσει η φάση της συρρικνώσεως του, η οποία θα είναι ακριβώς αντίστροφος . Το τέλος του σύμπαντος θα είναι και πάλι η μεγάλη έκρηξη και κ. ο.κ. Συνεχής Ροή ή Ζωή και Θάνατος φαίνεται ότι είναι ο αδυσώπητος κύκλος του κόσμου.

Μια Μεγάλη Ανακάλυψη .

Ενώ μερικοί ασχολούνται με τους ανόητους πολέμους κάτι άλλοι ημίθεοι κοιτάζουν υπερβολικά μπροστά , άνω των 10 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, και σχίζουν τα πέρατα του σύμπαντος για να το ιδούν τότε που το Σύμπαν μόλις είχε βγει από το πρωτόγονο αυγό του. [Πρώτοι οι Έλληνες με την Ορφική τους λατρεία μίλησαν για το αγέννητο αυγό, που όταν έσπασε βγήκε από μέσα ο Φάνης, δηλαδή το Φως . Ο Κρόνος =Χρόνος εγέννησε τον Αιθέρα και τον Έρωτα(συνένωση) διφυή (Φάνητα) κα΄τι που πρεσβεύουν και οι σύγχρονοι κοσμολόγοι] Αυτοί οι ημίθεοι με το ραδιοτηλεσκόπιο HUBBLE της NASA έλαβαν φωτογραφίες των ορίων του Σύμπαντος ηλικίας άνω των 10 δισεκατομμυρίων ετών. Ελήφθησαν από τις 18/12-28/12 1995 και θεωρούνται ένα από τα θαύματα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Θα λέγαμε ότι οι επιστήμονες είναι πίσω από τις εξελίξεις , όπως και η ανθρωπότης είναι πίσω από την νέα ηθική της Ειρήνης , που επιβάλλει η ραγδαία Επιστημονική και τεχνολογική Πρόοδος. Και το λέγω αυτό διότι οι φωτογραφίες αυτές ακόμη δεν έχουν αναλυθεί και μελετηθεί από τους επιστήμονες και δεν έχουν δώσει απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα, ήτοι:
1/ Επεκτείνεται(διαστέλλεται) το Σύμπαν;
2/ Πότε παρουσιάσθηκαν οι πρώτοι Γαλαξίες;
3/Ποια είναι έκτοτε η εξέλιξη των Γαλαξιών;
Βρισκόμαστε λοιπόν στα όρια του χρόνου και του χώρου κι’ αυτό είναι ένα μεγαλειώδες κατόρθωμα του ανθρώπου και της επιστήμης που γεννήθηκε σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο, χάρις στη σοφία του Ηρακλείτου, στην λογική και τους ορισμούς του Σωκράτους και των λοιπών Ελλήνων σοφών.

Το Νηπιακό Σύμπαν

Ανακάλυψαν μια μικρή περιοχή του διαστήματος κοντά στην Μεγάλη Άρκτο που περιλαμβάνει 1500 Γαλαξίες συγκεντρωμένους όλους μαζί, όπως ήσαν το πρώτο δισεκατομμύριο χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη(Big Bang) Είναι ορατός ο ορίζοντας του μικρότατου τότε σύμπαντος, που ακόμη δεν είχε ξεχειλώσει στα σημερινά του όρια. Κι' εμείς είμαστε εκεί μέσα σ’ αυτήν την φωτογραφία με τις αχνές και ελάχιστα ορατές κουκίδες των γαλαξιών , που ακόμη δεν είχαν εξελιχθεί όπως είναι σήμερον. Τα μόρια μας έχουν ασφαλώς καταγράψει την αγωνία και τον φόβο εκείνης της τρομακτικής εκρήξεως, αλλά και την αιωνιότητα της αέναης ροής στο χρόνο-χώρο, σύμφωνα με την ρήση του Ηρακλείτου. Ανακαλύψαμε λοιπόν το Σύμπαν στην βρεφική του ηλικία ! H φωτογραφία που μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα http://www.hubblesite.org/ δείχνει το Σύμπαν στην αρχική του φάση. Ψάχνοντας δηλαδή στα ντουλάπια του Σύμπαντος βρήκαμε αυτή την ανεπανάληπτη παμπάλαια φωτογραφία του. Είναι το ίδιο σαν να βρεις τη φωτογραφία του μακρυνού σου προγόνου που έζησε στα προϊστορικά χρόνια. Εσύ Άνθρωπε της αιωνιότητας!

Το Πνεύμα

Κατά τους Έλληνες το «πνεύμα» είναι δυναμική οντότης, χάρη στην συνεχή κίνηση του. Τούτο μπορεί να κινείται σε χρόνο μηδέν στα πέρατα του σύμπαντος και να υπερνικά και τον τελειότερο υπολογιστή. Είναι δηλαδή μια δύναμη ή ενέργεια παρά ένα υλικό αντικείμενο και οι Στωικοί τόνισαν την αραιότητα και την λεπτότητα της δομής του. Τούτο ευρίσκεται στον πανταχού παρόντα αιθέρα των αρχαίων , τον οποίον επανανακάλυψαν οι σύγχρονοι επιστήμονες για να επιβεβαιώσουν την ορθότητα του Ελληνικού Πνεύματος. Αλλά φαίνεται ότι υπάρχει και πληροφοριακός αιθέρας ο οποίος ευκολύνει την μετάδοση των πληροφοριών, χωρίς φυσικά τα συμβατικά μέσα. Το πνεύμα παρομοιάζεται με Φως. Αλλά το Φως έχει διαβαθμίσεις.
Εκ του Σκότους
εις το Ημίφως
και προοδευτικώς εις το Φως .
Οι Έλληνες αλληγορούσαν το Σκότος με την μητέρα Λητώ (Ληθώ/Λήθη/ σκότος).
Το Ημίφως και το Φως το αλληγορούσαν αντίστοιχα με τα δίδυμα τέκνα Αρτεμιν(ημίφως ) και Απόλλωνα(Φως) Συμβολισμός του φωτός είναι ο Ήλιος του Απόλλωνα και του σκότους η Σελήνη της Λητούς.

Ο Υπέρτατος Νους

Υπέρτατος Νους και ο πατέρας απάντων είναι ο Δίας(Νους/ Αιτία του Παντός/ Δίας των Λογισμών των Συλλογισμών και του μη δύοντος Φωτός) Το σκότος σημαίνει άγνοια , αμάθεια, δοκησισοφία και δογματισμός, ενώ αντίθετα το Φως σημαίνει Γνώση, Νοημοσύνη, Κατανόηση, διαλεκτική σκέψη μετά λόγου.

Ανεξιχνίαστες Ενεργειακές Δυνάμεις

Από τότε που χώρισε η Επιστήμη από την Θεολογία έγιναν και οι δύο δογματικές , διότι η μεν επιστήμη δεν δέχεται τίποτα το μεταφυσικό , ενώ η θεολογία τίποτα το επιστημονικό. Η πρώτη περιορίζεται στην χώρα των αισθήσεων , ενώ η δεύτερη στη χώρα του μεταφυσικού χωρίς να έχουν μεταξύ τους επικάλυψη. Παρ’ όλα ταύτα υπάρχει ένας χώρος σκοτεινός μεταξύ των δύο που ακόμη μένει ανεξερεύνητος , διότι η μεν Φυσική Επιστήμη, επειδή δεν μπορεί να τον συλλάβει με τις αισθήσεις, τον αγνοεί και συχνά λοιδωρεί τα φαινόμενα αυτά , ενώ η θεολογία τον αγνοεί λόγω της αγνωσίας του ιερατείου ή τον καπηλεύεται για δήθεν θαύματα . Παρά ταύτα υπάρχουν φαινόμενα που ενώ δεν τα βλέπουμε-όπως άλλωστε δεν βλέπουμε και τα μικροσκοπικά σωματίδια της ύλης ή τα μικρόβια –έτσι κι’ αυτά ενώ υπάρχουν τα αγνοούμε και δεν τα έχουμε προς εξέταση στις Φυσικές Επιστήμες. Ωστόσο αρχαία κείμενα κάνουν λόγο για παρόμοιες υπερφυσικές δυνάμεις που μας αφήνουν άναυδους για το πώς αυτοί τις γνώριζαν και εμείς όχι. Διότι αν δεν τις γνώριζαν τότε ασφαλώς δεν θα τις διατύπωναν .




ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝ
Ο Πλάτων δίδαξε ότι στη ζωή υπάρχει νόημα. Επίσης είπε ότι το Σύμπαν είναι οργανωμένο και έχει σκοπό, και ο σκοπός του είναι ηθικώς καλός. Τούτο δείχνει την διαφορά της Ελληνικής κομοθέασης, σε αντίθεση με τις κοσμικές θρησκείες που φοβίζουν τους ανθρώπους με έναν μοχθηρό και εκδικητικό θεό . Η ανθρώπινη ψυχή ήταν, άλλοτε πιο στενά και άλλοτε πιό χαλαρά συνδεδεμένη, με ομφάλιο λώρο με το Σύμπαν. Ο άνθρωπος πάντα αισθανόταν ότι ήτο μέρος του Σύμπαντος, ένας απειροελάχιστος κόκκος του, σε σχέση με την παρούσα εποχή όπου καίτοι αυτός έφθασε στο εξωγήινο διάστημα, δεν μπόρεσε να αποβάλλει την γεωκεντρική του αντίληψη.
Οπως δεν μπορείς να βρεις με τις αισθήσεις σου τα πέρατα της ψυχής, έτσι δεν μπορείς να βρεις και τα πέρατα του σύμπαντος. Η ψυχή με άγκυρα την λογική κινήθηκε αμφίδρομα προς εξευρένηση τόσον προς το εσω κόσμο, όσον και προς τον έξω κόσμο που την περιβάλλει, για να βρει την παλίδρομον αρμονίαν.
Η Απομάκρυνση απο το Σύμπαν
Η διαταραχή της εποχής μας οφείλεται ακριβώς στην αναστολή της κινήσεως αυτής, κατά την οποία, όπως είπε ο Ηράκλειτος , η οδός άνω-κάτω είναι μία και η αυτή. Η εκτροπή αυτή ωδήγησε τον κόσμο προς το αδιέξοδον της άτης και της ύβρεως, όπως την εννοούσαν οι αρχαίοι Ελληνες, εκτροπής δηλαδή απο την συμπαντική αρμονία και κατ επέκταση και απο την φυσική αρμονία. Η σημερινή Οδύσσεια δεν έχει Σκύλλες και Χαρύβδεις αλλά δεν έχει και Ιθάκες για να ξαναγυρίσει ο σύγχρονος άνθρωπος. Εχει μόνον Υλη και Κέρδος . Τα πάντα δε ρυθμίζονται απο τον θεό εξουσιαστή και τους επι της γης εκπροσώπους της εξ-ουσίας του.
Το Σύμπαν είναι Δημιουργικόν
Ο Κόσμος των αρχαίων Ελλήνων περιέχει πολλά σύμπαντα, έκαστον εκ των οποίων έχει την δική του διακόσμηση και ευρίσκεται εις διαφορετικό στάδιο αναπτύξεως. Κάθε σύμπαν περιέχει ύλην και ενέργεια, όλα ομως καθοδηγούνται απο τους ίδιους φυσικούς νόμους. Αυτά γεννώνται, αναπτύσσονται και πεθαίνουν, όπως και οι άνθρωποι, αφού εκτελέσουν τον κύκλο ζωής τους. Το δικό μας σύμπαν έχει κύκλο ζωής 89 δισεκατομμύρια περίπου έτη φωτός, και τώρα βρίσκεται στα 15 δισεκατομμύρια περίπου έτη φωτός. Τούτο σημαίνει ότι απο την αρχική του γένεση διένυσε απόσταση ίση με 15 δισεκατομμύρια έτη, τρέχοντας με την ιλιγγιώδη ταχύτητα του φωτός.
Η Γέννηση ενός Σύμπαντος
Τα διάφορα σύμπαντα είναι κλειστά συστήματα και δεν μπορούν να επηρεάσουν άλληλα. Το κενόν μεταξύ των συμπάντων έχει τις ίδιες ιδιότητες με το κενόν εντός εκάστου σύμπαντος. Το στατικό πεδίο του κενού είναι αυτό που γεννά τα σωματίδια, δηλαδή τα φωτόνια, τα ηλετρόνια-ποζιτρόνια, τα κουάρκ και αντικουάρκ. Εμφανίζονται εις εξαιρετικά βραχύβιες διακυμάνσεις του πεδίου(10 εις την μείον 10 sec) και εξαφανίζονται άνευ ίχνους, μοιάζουν δε ως να δανείζονται ενέργεια απο το κενόν και εξαφανιζόμενα την αποδίδουν εκ νέου εις αυτό, όπως ακριβώς και ο άνθρωπος όταν αποβιώνει. Ετσι υπακούουν πιστά στον νόμο της διατηρήσεως της ενεργείας. Εάν στο πεδίον αυτό επενεργήσει στιγμιαία μιά εξωτερική πηγή ενός άλλου ενεργειακού ηλεκτρομαγνητικού πεδίου υψηλής συγκεντρώσεως υπο μορφήν ακτίνων (γ) ,το οποίον να είναι τουλάχιστον ίσον με την μάζα ηρεμίας του ζεύγους ηλεκτρονίων, τότε το ζεύγος των εν δυνάμει σωματίων καθίσταται πραγματικόν. Λαμβάνει χώραν μια στιγμιαία μετατροπή της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σε ύλη κατά την γνωστήν εξίσωση m= E/c² . Κατά την κβαντομηχανική η μάζα του εξωτερικού ηλεκτρικού πεδίου του κενού είναι τεραστία και ικανή να δημιουργήσει ένα καινούργιο σύμπαν, μετατρέποντας την ενέργεια του σε ύλη.
Το Σπέρμα της Δημιουργίας
Η διαδικασία της δημιουργίας αρχίζει όταν το ήρεμο στατικό πεδίου του διασυμπαντικού κενού διαταράσσεται απο έναν εξωτερικό ηλεκτρομαγνητικό παλμό. Αυτή η στιγμιαία διακύμανση του στατικού πεδίου απο τον εξωτερικό παλμό θέτει το πεδίο σε παλμική κίνηση απο την μιά άκρη ως την άλλη του κενού χώρου. Επομένως δικαιώνεται ο μέγας Ελλην φιλόσοφος Ηράκλειτος που έλεγε ότι: τα πάντα είναι και θα είναι φωτιά αείζωη, που με μέτρο ανάβει και με μέτρο σβήνει, εννοώντας φυσικά την ταλάντωση των πάντων και την εξ αυτής μεταμόρφωση της ύλης σε ενέργεια και τανάπαλιν. Μαθηματικοί τύποι δίδονται διεξοδικώς στο βιβλίο “ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ”, Π. Μαρίνη, Νέα Θέσις.
Αρα η μήτρα της δημιουργίας των συμπάντων είναι το στατικό πεδίο του κενού χώρου και τα σπέρματα για την δημιουργία αυτών είναι οι εξωτερικοί ενεργειακοί παλμοί, οι οποίοι γονιμοποιούν τα αχανή στατικά ενδοσυμπαντικά ή εξωσυμπαντικά πεδία. Δηλαδή και εδώ ισχύει ότι συμβαίνει και στην γη για την δημιουργία του ανθρώπου. Ο άνδρας με την στιγμιαία έκχυση του σπέρματος παίζει τον ρόλο του στιγμιαίου παλμού και η γυναικεία μήτρα τον ρόλο του στατικού πεδίου. Οι παράγοντες αυτοί υπο καταλλήλους συνθήκας (θερμοκρασίας, χημικών και φυσικών συνθηκών, επιπέδου ενεργείας) θέτουν σε κίνηση την διαδικασία της δημιουργίας της νέας ζωής ή και νέου σύμπαντος . Ο κύκλος βέβαια της ζωής ποικίλει σε κάθε είδος. Για να αναπτυχθεί η ζωή επι της γης χρειάσθηκαν 10 δισεκατομμύρια έτη. Στον ενδοσυμπαντικό χώρο δεν υπάρχει πλέον πρωταρχική ακτινοβολία, αλλά μόνον τα υπολείμματα της, όσα απέμειναν απο την Πρώτη Εκρηξη, τουτέστιν σαν να λέμε τα αποκαίδια μιάς φωτιάς.
Τα Στάδια της Δημιουργίας ενός Σύμπαντος
1. Πρώτον. Σε κάποιο σημείο του κενού πεδίου δημιουργείται η πρώτη διακύμανσις της γεωμετρίας του και αρχίζουν οι ταλαντώσεις. Ολα μοιάζουν σαν να ρίχνουμε ένα βότσαλο στην λίμνη. Τότε συμβαίνει μαζική εμφάνιση εν δυνάμει ενεργειακών σωματιδίων, ετοίμων να μεταμορφωθούν σε σωμάτια ύλης. Τότε το ενεργειακό επίπεδο φθάνει σε “δημιουργικά επίπεδα” και γεννάται το μείγμα(σούπα) της ύλης-ενέργειας του νέου σύμπαντος.
2. Δεύτερον. Η “σούπα” του πλάσματος των ηλεκτρονίων, κουράρκ, φωτονίων και νετρίνων αρχίζει να εμφανίζει έντονες βαρυτιές δυνάμεις, ταυτόχρόνως με την εμφάνιση της ύλης.
3. Τρίτον. Το συμπυκνούμενο νέφος γίνεται μιά πυρίνη σφαίρα(fireball ή σφαίρα του Velan) Αυτή μοιάζει με την γνωστή μας πυρίνη σφαίρα της εκρήξεως ενός πυρηνικού όπλου. Τότε η θερμοκρασία αυξάνει απείρως και υπερτερεί των βαρυτικών δυνάμεων.
4. Τέταρτον. Αρχίζει η γιγαντιαία έκρηξη της πυρίνης σφαίρας και επέκταση για την δημιουργία του νέου σύμπαντος.
Πόσο θα διαρκέσει η φάση της επεκτάσεως ;
Αυτό θα επεκτείνται με μιά συνεχώς μειούμενη ταχύτητα σε μιά περίοδο 17,5 δισεκατομμυρίων ετών, μέχρις ότου καταλήξει σε πλήρη στάση, τούτο δε θα συμβεί όταν θα ελαττωθεί η θερμοκρασία του υποβάθρου. Η θερμοκρασία αυτή θα φθάσει τελικώς στο απόλυτο μηδέν. Τότε η βαρύτης θα καταστεί η μοναδική κυρίαρχος δύναμις και θα αρχίσει η αντίστροφη διαδικασία της συρρικνώσεως. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας, όταν όλα επανέλθουν στο ίδιο σημείο, θα δημιουργηθεί και πάλιν η πυρίνη σφαίρα, η οποία και πάλιν θα εκπυρωθεί κ.ο.κ
Επομένως ζωή και θάνατος φαίνεται ότι είναι ο αδυσώπητος κύκλος του Κόσμου, όχι μόνον στο ζωικό και φυτικό βασίλειο, αλλά σε κάθε τι υπαρκτόν. Η διαφοροποίηση υπάρχει μόνον στον χρόνο(κύκλο ζωής). Κατά τον Πλάτωνα μόνον οι Ιδέες μένουν αθάνατες διότι δεν ειναι υλικά δημιουργήματα αλλά πνευματικά.
Ο Ρόλος του Πνεύματος
Τούτο είναι περισσότερο “δύναμη” ή “ενέργεια”, παρά υλικό αντικείμενο. Οπως έλεγαν οι Στωικοί είναι κάτι “λεπτό και αραιό”, που αποκλείεται να είναι ύλη. Αυτό μπορεί να συγκριθεί με την έννοια του δυναμικού παλμού, που ενεργοποιεί την ύλη. Κατά τους Ελληνες, προ της διαμορφώεως του σύμπαντος το κάθε τι προυπήρχε σε ανεκδήλωτη κατάσταση εντός του χάους(νου). Στην Ελληνική θρησκεία η ψυχογονία συνδέεται με την θεογονία. Ο άνθρωπος αποκτών την ανωτέρα συνείδηση καθίσταται Φως(Φάνης) και εισέρχεται σε Ανωτέρους Κόσμους ως θεία ατομικότης. Οι αρχαίοι πρόγονοι μας πίστευαν στον Ορφικό Ερωτα(ένωση και δημιουργία), στην Μήτιν ή Λόγον και στον Νόμο ή Αδράστεια, ως κινητήριες δυνάμεις του σύμπαντος. Κατά τους αρχαίους η σωτηρία αποκτάται δια της Γνώσεως, εν αντιθέσει με τις σημερινές κοινωνίες όπου η γνώσις χρειάζεται μόνον για την μεγέθυνση της παραγωγής. Σήμερον επικρατεί η εξουσιαστική και στατική αντίληψη περί του σύμπαντος σαν αποτέλεσμα της εξουσιαστικής αντίληψης. Ενα ρέον και δημιουργικό Σύμπαν, εκτός του ότι είναι αντίθετον προς τις θεοκρατικές και δογματικές τους αντιλήψεις(άπαξ πλάσθηκε ο κόσμος ), δεν εξυπηρετεί και τα συμφέροντα της διεθνούς εξουσίας, η οποία θέλει το σύστημα αλογο, στατικό και ακίνητο, αλλά και κάθε φαινομενική κίνηση να τελεί υπο τον απόλυτο έλεγχο της. Αυτός είναι ο λόγος που εναντιώνονται στην επαναφορά του κόσμου στην φυσική του κοίτη, δηλαδή προς την Ελληνική κοσμοθέαση και τον Λόγο. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι περισσότερο υλιστής παρά πνευματικός και ιδεαλιστικός. Ως εκ τούτου χάνει το σπουδαιότερο όργανο, δηλαδή την Λογική και την Φαντασία με την οποία εξερευνοέσε ο παλαιός άνθρωπος τα βάθη της ψυχής του και του σύμπαντος. Οπως λέγει και ο Κινέζος κορυφαίος καθηγητής Μιν Χούα Τσεν:“η Ελληνική γλώσσα ακόνισε την Λογική μου” και συνεχίζει “ στην αρχαιοτητα το ορθολογικό και το παράδοξο μπορούσαν να συνυπάρξουν. Τώρα έχει χαθεί αυτή η ισορροπία καιτο ορθολογικό στοιχείο υποχωρεί και κατακτά έδαφος το παράλογο”
Συμβολισμός του Σύμπαντος
Το σύμπαν συμβολίζεται απο τους προκατακλυσμιαίους λαούς με την Σβάστικα, την σπείρα ή και τον κυματισμό. Την Σβάστικα-σύμβολον της Κοσμικής Τάξεως- θα την συναντήσουμε σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Συμβολίζει επίσης και την καλή τύχη, την συνεχή κίνηση ή την αδιάκοπο γένεση, η οποία καλείται Ζωή. Είναι έμβλημα του ανωτέρου θεού των Αρείων Διός-ή Δυάους κατά τους Ινδούς-και το Ελληνικό γράμμα Ζ εφευρέθη για την καλυτέρα έκφραση του αρχικού φθόγου της λέξεως Ζευς. Επομένως είναι σύμβολο Κοσμογονικόν(του επαναγεννητικού τροχού) , Ανθρωπογονικόν, Αλχημικόν και περιέχει την κλείδα των επτά μεγάλων Μυστηρίων του Κόσμου. Το φιλοσοφικό της νόημα είναι δυνατόν να γίνει αντιληπτόν δια του μύθου του Προμηθέως, τον οποίον οι Ινδοί ονομάζουν Πραμάνθα. Αλλα πανάρχαια σύμβολα της Χρυσής Εποχής είναι το Ωρφικόν Ωόν, ο μικρός φτερωτός θεός του Ερωτα, ο Κεραυνός του Διός, ο Οφις , ο οποίος είναι το παγκόσμιο σύμβολο των ανωτέων ηλιακών κοσμικών δυνάμεων. Η σπείρα είναι κι’αυτή σύμβολο της συνεχούς ουσίας, ενώ το κυμάτιον της “μεριστής ουσίας”, δηλαδή της γεννητικής ουσίας του κόσμου. Τέλος δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι δεν υπάρχει καμμιά ανασκαφή αρχαίου πολιτισμού στον κόσμο που να μην έδωσε την παρουσία της η Σβάστικα. Εν κατακλείδι μπορούμε να πούμε ότι τα σύμβολα των αρχαίων λαών δεν είναι τυχαία. Ταύτα ευρίσκονται στην ψυχή του ανθρώπου ως μία των “Αρχετύπων” ιδεών.



ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ



ΧΩΡΟΣ: Το μυστήριων των μυστηρίων.

Το Σύμπαν είναι άπειρο και ατελεύτητο , όπερ συμαίνει ότι δεν έχει όρια και πέρας. Ομως εδώ ο ανθρώπινος νους φθάνει σε ένα απόλυτο αδιέξοδο.
Ο χώρος η ύλη και η κίνηση είναι τα τρία συστατικά του σύμπαντος . Το σκοτεινότερο μέγεθος στη φύση είναι ο χώρος, μετά έρχεται το φως και έπειτα η ύλη και η κίνηση.
Τι είναι χώρος; Είναι οι τρεις διαστάσεις μέσα στις οποίες εμπεριέχεται όλος ο υλικός κόσμος, τα άστρα οι πλανήτες οι γαλαξίες κλπ. το κάθε τι που υπάρχει ; Ο χώρος έχει διαστάσεις έχει ιδιότητες έχει σχήμα, αποτελείται από κάτι, από κάποια μορφή ύλης άγνωστη σε εμάς; Εμπεριέχει κάποια πεδία όπως το μαγνητικό, το ηλεκτρικό της βαρύτητας; Ας παραδεχθούμε ότι έχει όλα τα παραπάνω, τότε πρέπει να αποτελείται από κάτι απαραιτήτως, ασχέτως αν δεν το παραδεχόμαστε.
Ας υποθέσουμε πως ο χώρος έχει διαστάσεις όρια, πως είναι σαν ένα μεγάλο μπαλόνι μέσα στο οποίο είναι όλος ο αστρικός κόσμος με τις τρομακτικές αποστάσεις των εκατομμυρίων ετών φωτός κλπ. Και ας υποθέσουμε πως κάποιος άνθρωπος κάποτε φθάσει στα τοιχώματα ( στο τέλος του αστρικός χώρου) και θελήσει να δει τι υπάρχει έξω από τα τοιχώματα του χώρου, (από τι αποτελούνε τα τοιχώματα;) τι θα δει; Θα δει έναν κόσμο σαν τον δικό μας σε μεγάλη κλίμακα, που όλος ο δικός μας θα αντιπροσωπεύει ένα άτομο ουρανίου του άλλου; ή θα δει χάος, σκοτάδι;
Στο κεφάλαιο αυτό η φαντασία, η εγκυρότητα, η αλήθεια, το ψέμα, η πραγματικότητα , η αντικειμενικότητα κλπ. δεν έχουν κανένα νόημα. Ολα μπερδεύονται, δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις, διότι δεν μπορεί να νοηθεί ένας χώρος που να μην έχει τέλος. Ζούμε σε έναν κόσμο που όλα έχουν αρχή και τέλος, όλα έχουν κάποιο σχήμα κάποια ιδιότητα. Ο χώρος είναι έξω από την ανθρώπινη δυνατότητα, είναι κάτι που ο ανθρώπινος εγκέφαλος αδυνατεί να συλλάβει, να προσδιορίσει, ακόμη και να εντοπίσει χοντρικά.
Ας πούμε πως έχει τέλος σχήμα διάσταση, τότε τίθεται το τρομερό ερώτημα, έξω από τον δικό μας κόσμο τι έχει; Συνεχίζεται η διαδικασία του δικού μας κόσμου ή τελειώνει; αν ναι τότε που τελειώνει, αν όχι τότε τι υπάρχει πέραν αυτού; Μήπως στα πέρατα του δικού μας κόσμου υπάρχει ένας άλλος , ο κόσμος δηλαδή της αντι-Υλης που συγκρούεται συνεχώς και ακαταπαύστως με τον κόσμο της Ϋλης;
Συμπερασματικά ο χώρος είναι ότι θέλεις, όπως τον θέλεις και για ότι θέλεις. Έχει ότι ιδιότητα θέλουμε, είναι το ποιο σκοτεινό πράγμα. Παρά ταύτα στην Γη μας έχουμε δημιουργήσει πρόβλημα στενότητος χώρου, καθώς και πρόβλημα μολύνσεως του χώρου. Δυστυχώς ο επεξεργαστής του ανθρώπου μπορεί να επεξεργάζεται φαινόμενα σύνθετα, δηλαδή φτάνει μέχρι την περιοχή του συνθέτου, όταν όμως ένα πράγμα δεν είναι σύνθετο, τότε αδυνατεί να το επεξεργαστεί περαιτέρω(περιορισμός του όχι συνθέτου) Πχ το άτομο αποτελείται από πρωτόνια νετρόνια ηλεκτρόνια "ποζιτρόνια" κλπ. το πρωτόνιο αποτελείται από ένα νετρόνιο και ένα ποζιτρόνιο, (θετικό ηλεκτρόνιο). Το νετρόνιο από ένα πρωτόνιο ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντινετρόνιο κλπ. Τι είναι όμως ποζητρόνιο, τι το ηλεκτρόνιο, τι το αντινετρόνιο κλπ; Τι είναι ηλεκτρικό φορτίο, τι είναι μαγνητισμός; Τι είναι τέλος πάντων κάτι το οποίον δεν είναι σύνθετο; Είναι το τοίχος τις ανθρώπινης λογικής; Επομένως είχε δίκαιο ο Ηράκλειτος που είπε «Φύσις δε κρύπτεσθαι φιλεί» Και το περίεργον είναι ότι κρύβεται στα απλά πιό πολύ από ό,τι στα σύνθετα.

Χώρος και Ταχύτης

Αν δεχτούμε ότι η ταχύτης του φωτός και οποιαδήποτε κυματική ή υλική ακτινοβολία είναι η ανώτερη δυνατή, τότε πρέπει να παραδεχτούμε πως ο χώρος μέσα τον οποίον διαδραματίζονται όλες η κινήσεις, αποτελείται από κάτι το οποίον περιορίζει την ανάπτυξη μεγαλυτέρων ταχυτήτων, από την ρευστότητα του χώρου ή την ανωτέρα δυνατή μετάθεση του, την αδράνεια του, την ταχύτητα διαταραχής του, την ελαστικότητα του. Δηλαδή κάτι υπάρχει που εμποδίζει την ταχύτητα σε κάποιο όριο που δεν μπορεί να υπερβεί την ταχύτητα του φωτός. Σε έναν χώρο εντελώς κενό δεν μπορεί να νοηθεί περιορισμός, δεν μπορεί να νοηθεί ιδιότητα, κατάστασης, καμπυλότητα ενεργειακή στάθμη κλπ. Η ιδιότητα είναι κατάσταση της ύλης ή κάποιας οντότητας, η ιδιότητα προσδιορίζει μια κατάσταση συγκριτικός με μια άλλη, εμπεριέχει παρελθόν και παρόν και για να έχουμε παρελθόν και παρόν απαιτείται μια κίνηση μια μορφή ενεργείας που προϋποθέτει ύλη ή κάτι άλλο σχετικό. Από όσα προκύπτουν όμως από όλες τις παρατηρήσεις πρέπει το Σύμπαν να αποτελείται από κάτι το οποίον μας είναι άγνωστο, ή δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε ή να παραδεχτούμε, εκτός αν ο εγκέφαλος μας εκ τις φύσεως του είναι ακατάλληλος να επιλύσει. Βρισκόμαστε όμως και πάλιν σε ένα αδιέξοδο διότι ούτε οι γνώσεις μας , ούτε το λογισμικό μας όργανο επαρκούν για να φθάσουμε στην επίλυση.

Η Ααλλαγή της Συμπεριφοράς του Χώρου
Για να αλλάξει συμπεριφορά ένα πράγμα, πρέπει πρώτα να έχει συμπεριφορά. Για να παραμορφωθεί να αλλάξει μορφή πχ. από ευθεία να καμπυλώσει κλπ. πρέπει αυτό το πράγμα εκ των προτέρων να έχει κάποια σχήμα κάποια ιδιότητα κάποια μορφή, κάποια ενεργειακή στάθμη, να είναι τέλος πάντων κάτι το οποίον θα υποστεί την αλλοίωση, την παραμόρφωση, την καμπυλότητα στο χαρακτηριστικά του. Πρέπει δηλαδή εκ των προτέρων να έχει χαρακτηριστικά γνωρίσματα τα οποία θα υποστούν την αλλοίωση την αλλαγή κλπ. Αρα είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε παραδεχόμαστε πως ο χώρος-το Σύμπαν- αποτελείται από κάτι, εκτός αν παίζουμε με τις λέξεις. Τα φαινόμενα μας αναγκάζουν να ενεργούμε ωσάν ο χώρος να αποτελείται από κάτι χωρίς να το παραδεχόμαστε για διαφόρους λόγους . Τα πάντα είναι σχετικά και το φως δεν αποτελεί εξαίρεση . Επομένως αν η ανώτερη δυνατή ταχύτητα είναι αυτή του φωτός, τότε η ανάπτυξη άπειρης ταχύτητας περιορίζεται από το μέσον της διαδόσεως του. Φως είναι μια διαταραχή του χώρου που προέρχεται από την κίνηση τις ύλης των (e- ) Ηλεκτρονίων λόγω της περιστροφικής κινήσεως των πέριξ του πυρήνος. Κάθε περιστροφή είναι και μια περίοδος , ένας κύκλος. Η διαταραχή του χώρου μεταδίδεται με την ταχύτητα του φωτός που είναι 300.000.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Αυτό όμως δεν περιορίζει την ανάπτυξη μεγαλυτέρων ταχυτήτων υλικών σωματιδίων διαστημοπλοίων κλπ. αν υπάρξει η ενέργεια που απαιτείται για αυτό τον σκοπό. Παραδείγματος χάριν με κανέναν τρόπο δεν μπορούμε να αυξήσουμε την ταχύτητα του ήχου στο αέρα, διότι περιορίζεται από το μέσον τις διαδόσεως του. Παρόλα αυτά τα υπερηχητικά αεροπλάνα τρέχουν περισσότερο, διότι δεν είναι κύμα. Κατά τον ίδιο τρόπο θα είναι δυνατή η ανάπτυξη ταχύτητος στο Σύμπαν ανώτερης και αυτής της ταχύτητος του φωτός, αν φυσικά διαθέτουμε την ανάλογη ενέργεια ωθήσεως τούτου .

Φαινόμενον Ντόπλερ

Η πρόσθεση και η αφαίρεση ταχυτήτων του φωτός στο αδιάψευστο φαινόμενο Ντόπλερ έρχεται σε αντίθεση με την σταθερή ταχύτητα του τα κβάντα. Το φως τείνει προς το ερυθρό όταν η πηγή απομακρύνεται και προς το ιώδες όταν πλησιάζει, με απλά λόγια: Τα κβάντα αυξάνουν (ή ελαττώνουν) την συχνότητα τους με την κίνηση. Για να αυξηθεί όμως η συχνότητα πρέπει να αυξηθεί η μάζα τους ( κβάντα μεγαλύτερης συχνότητας έχουν μεγαλύτερη μάζα). Για να αυξηθεί η μάζα τους, η μόνη δικαιολογία που υπάρχει στην σύγχρονη φυσική είναι πως αυξήθηκε η ταχύτητα τους ( με την αύξηση της ταχύτητας αυξάνει η μάζα) μια τέτοια εκδοχή είναι αντίθετη με την σταθερή ταχύτητα του φωτός του Αϊνστάιν και με την ιδιοσυχνότητα της ύλης. Συμφωνεί όμως με την κυματική φύση του φωτός και την πρόσθεση και αφαίρεση ταχυτήτων. Το φαινόμενο Ντόπλερ σαφώς και χωρίς να επιδέχεται αντίρρηση αποδεικνύει ότι σε υλικά σωματίδια (κβάντα φωτόνια) οι ταχύτητες προστίθενται και αφαιρούνται. Επομένως το φαινόμενο Ντόπλερ συμφωνεί με την κυματική φύση του φωτός.

Αδράνεια

Αδράνεια είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Γραφειοκρατείας. Πλησιάζοντας τα όρια της πραγματικότητας διαπιστώνουμε ότι: Όλο το Σύμπαν η δημιουργία με τα μέχρι τώρα δεδομένα αποτελείται από τρία πράγματα άσχετα μεταξύ τους: (τα δύο άγνωστα):
1/ ΧΩΡΟ
2/ ΥΛΗ
3/ ΑΔΡΑΝΕΙΑ και την σχετική φορά και ΚΙΝΗΣΗ της ύλης
Ένα από αυτά τα τέσσερα πρέπει να είναι ο επωνομαζόμενος θεός ή και τα τέσσερα μαζί. Να καταθέσουμε και μια άλλη άποψη: Ολα βλέπουμε στην φύση έχουν και το αντίθετο τους. Η ύλη την αντιύλη, το θετικό το αρνητικό, το θερμό το κρύο κ.ο. κ Γιατί να μην υπάρχει και μια φανταστική ΑΝΤΙΑΔΡΑΝΕΙΑ αντίθετη στην ΑΔΡΑΝΕΙΑ;
Να πατάμε λ.χ το κουμπί και να γινόμαστε αντιαδρανειακοί, σαν πούπουλα κα να μην παθαίνουμε τίποτα σε μια σύγκρουση, να σκουντάμε μια αμαξοστοιχία με το ένα μας δάχτυλο σαν να μην συμβαίνει τίποτα, και σε συνδυασμό με την αντιβαρήτητα να ταξιδεύομε στο διάστημα κλπ. κλπ.
Δεν θα μάθουμε ποτέ , πως έγιναν, από τι, και γιατί. "Πως ,τι και γιατί είναι ο Χώρος , η Υλη και η Κίνηση . Και που βρέθηκε η ΠΡΟ-ΥΛΗ από την οποία έγινε η γνωστή μας ΥΛΗ. Πως και που βρέθηκε η ύλη από την οποία έγιναν τα πρωτόνια τα νετρόνια τα ηλεκτρόνια κλπ; προτού υπάρξουν. Μόνον ο Ηράκλειτος έλυσε την απορία μας. Ολα ήσαν είναι και θα υπάρχουν . Αυτό δεν μπορεί να το καταννοήσει η λογική μας λόγω της πρόσκαιρης ύπαρξης μας στον κόσμο τούτο.


Κύμα και Ταχύτης

Τα πάντα στον κόσμο είναι ένα κύμα, δηλαδή κυματισμός, συχνότητα, παλμός, δόνηση και Κίνηση ή Ροή. Το φως και ο ήχος μεταδίδονται με μια Α ταχύτητα αντιστοίχως προς όλες τις κατευθύνσεις και άσχετα με την κίνηση της πηγής, διότι η ταχύτητα τους περιορίζεται από τα μέσα, μέσα από τα οποία διαδίδονται. Το φως και ο ήχος διαφέρουν μεταξύ τους, μόνον στην ταχύτητα διαδόσεως τους, στην φύση τους και στο μέσον διαδόσεων τους, το φως διαταράσσει τον χώρο, και ο ήχος τα μόρια του αέρα. Εάν εμείς τρέχουμε με την ταχύτητα του φωτός και από πίσω μας έρχεται μια ακτίνα φωτός στο 10 μέτρα αυτή δεν θα μας φτάσει ποτέ, και ούτε εμείς θα την δούμε, εάν πάλι εμείς βρισκόμαστε σε έναν άλλον πλανήτη δύο ώρες μακριά από μια ακτίνα φωτός που τώρα ξεκινάει, η ακτίνα θα μας συναντήσει σε δύο ώρες. Αν ξεκινήσουμε και εμείς προς αυτήν ταυτόχρονα με την ίδια ταχύτητα τότε θα συναντηθούμε σε μία ώρα στο μέσον τις αποστάσεως και μετά μια ώρα θα φτάσει στον πλανήτη από τον οποίον ξεκινήσαμε εμείς, (αυτά δεν επιδέχονται αντίρρηση.)
Αν ένα αυτοκίνητο με το οποίον τρέχουμε με 50 μέτρα το δευτερόλεπτο (180 χιλ. την ώρα) πατήσει την κόρνα του ή ανάψει τα φώτα ο ήχος και το φως δεν θα τρέχουν με την ταχύτητα του ήχου ή του φωτός συν 50 μέτρα, [δηλαδή για τον ήχο (340+50μ) και για το φως (300.000χιλ.+50μ)] αλλά οι ταχύτητες τους θα είναι αυτές που επιτρέπει το κάθε μέσον μέσα από τα οποία διαδίδονται. Αν το όχημα τρέχει περισσότερο από την διάδοση των κυμάτων τους αντιστοίχως τότε ο ήχος και το φως θα μένουν πίσω.

Τα Πάντα εκ του Πυρός ;

Όταν ΚΑΙΓΕΤΑΙ μια οργανική ύλη λόγω της ηύξημένης ταχύτητας περιστροφής των ηλεκτρονίων στους φλοιούς σθένους των μορίων, ή στα άτομα, και λόγω της φυγόκεντρου δυνάμεως που δημιουργείται, τα ηλεκτρόνια εκσφενδονίζονται από το μοριακό του κατασκεύασμα, με αποτέλεσμα την διάλυση της ενώσεως στα συστατικά τους, επειδή τα ηλεκτρόνια σθένους συγκρατούν τα μόρια σε τελική ανάλυση. Επανερχόμενα τα ηλεκτρόνια στα ατομικά τους κατασκευάσματα και λόγω της μικροτέρας διαμέτρου της τροχιάς εκπέμπουν την επιπλέον ταχύτητα υπό μορφή κυματικής ακτινοβολίας (=Διαταραχή του χώρου) στον περιβάλλοντα χώρο με αποτέλεσμα να μεταδίδετε στα αλλά μόρια και να συνεχίζεται η καύσις η φλόγα κλπ. Η φλόγα -φωτιά , καύσις, είναι μια κίνηση από το απίθανο στο πιθανό, από το οργανικό στο ανόργανο. Τα εκρηκτικά βρίσκονται σε πολύ πιο απίθανη(ασταθή) κατάσταση -συγκριτικά με άλλα καύσιμα- και έχουν μεγάλη τάση να μεταπέσουν στα αρχικά τους συστατικά από τα οποία έγιναν. Όταν τρίβομε ένα σπίρτο στην επιφάνεια του κουτιού τότε δίνουμε ταχύτητα στα (e-) του σπίρτου και του φωσφόρου τις επιφανείας με αποτέλεσμα να αρχίσει η αλυσιδωτή μετάδοση της καύσης. Το ίδιο γίνεται όταν ανάβουμε με τον ήλιο στην Ολυμπία τον δαυλό, αυξάνομε την ταχύτητα περιστροφής των ηλεκτρονίων στους φλοιούς σθένους των μορίων. Αντίθετα όταν το Ιουδαιοχριστιανικό ιερατείο ανάβει το «άγιον φως» στην Ιεραουσαλήμ εξαπατά το πλήθος, διότι το ανάβει απο το κανδήλι που καίει στον Πανάγιο Τάφο, ή χρησιμοποιεί λαμπάδες εμποτισμένες σε φωσφόρο ώστε να αυτοανφλέγονται κάτω απο ορισμένες συνθήκες. Από το ποιο πιθανό στο ποιο απίθανο . Η πιθανότητες και η σχέσις του ποιο πιθανού και απίθανου. Τα πάντα τείνουν από μια απίθανη κατάσταση σε μια ποιο πιθανή (σε αυτήν την φάση που περνάει τώρα το σύμπαν). Κάθε μετάπτωση μετασχηματισμός μιας απίθανης κατάστασης σε μια ποιο πιθανή, εγκλείει κίνηση (ενέργεια), και κάθε πιθανή κατάσταση που μετατρέπετε για τον Α ή Β λόγο σε απίθανη θέλει κίνηση, ενέργεια κλπ. Η ποιο πιθανή κατάσταση της ύλης από ότι φαίνεται είναι αυτή του απόλυτου μηδενός, και η ποιο απίθανη είναι αυτή των Ηλείων με την τρομακτική ενέργεια που εκλύουν. Η συνοχή όλων των στοιχείων οφείλεται στην ηλεκτροστατική έλξη και στην ανταγωνιστική φυγόκεντρο δύναμη των ηλεκτρονίων.
Τα πάντα κινούνται, και στην κίνηση οφείλεται η ύπαρξη των περισσοτέρων οργανικών και ανόργανων στοιχείων. Αν αυξηθεί η κίνηση τους (θερμότητα) αλλάζουν και τα χαρακτηριστικά των οργανικών ουσιών (καύση κλπ.) Τα πάντα είναι μια μορφή κίνησης. Η ύλη και η κίνηση προσδιορίζουν τον κόσμο μας εντός του χώρου.


Βαρύτης

Η έλξη της γης επί ενός σώματος είναι ανάλογος της αποστάσεως από αυτήν. Το πεδίον βαρύτητας δεν έχει φορά (δεν είναι κλειστό, καμπύλο όπως το μαγνητικό και το ηλεκτρικό πεδίον) αλλά εκτείνεται προς τον χώρο. Μεταξύ Σελήνης και Γης υπάρχει κάποιο σημείο που η έλξη της Γης και της Σελήνης είναι ίσες και αντίθετες, και η έλξη είναι μηδέν.
Σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετα σημεία της Γης η έλξη έχει φορά αντίθετη, άρα σε κάποιο σημείο π.χ στο κέντρο της γης η έλξη θα είναι μηδέν λόγω εξουδετερώσεως των δυνάμεων. Αν π.χ ήμαστε στο διάστημα και βλέπαμε δύο ανθρώπους να περπατούν στα δύο αντίθετα ημισφαίρια της Γης, τότε τον έναν από τους δύο θα τον βλέπαμε να περπατά ανάποδα.
Αν ανοίξουμε μία τρύπα στη γη, (ένα πηγάδι) και βγούμε από την άλλη μεριά, από τον βόρειο πόλο μέχρι τον νότιο, και ρίξουμε μια σφαίρα π.χ από το βόρειο ημισφαίριο αυτή θα κατέρχεται συνεχώς επιταχυνομένει μέχρι ενός σημείου, από εκεί και πέρα όταν δηλαδή περάσει το κέντρο της γης θα αρχίσει να επιβραδύνεται διότι τότε θα ΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΠΑΝΩ και αφού διανύσει μία α απόσταση ή θα βγει μέχρι το νότιο ημισφαίριο ή θα αρχίσει την αντίστροφη κίνηση, δηλαδή θα αρχίσει να κατέρχεται από το νότιο προς το κέντρο της γης, και εν συνεχεία θα αρχίσει να ανέρχεται προς το βόρειο κ.ο.κ. Λόγω όμως της απώλειας κινήσεως, τριβή του αέρος κλπ. κάποια στιγμή θα ισορροπήσει .

Η Τελική Κατάληξη

Η τελική κατάληξη οιασδήποτε μορφής ενεργείας κατά πρώτη προσέγγιση είναι η θερμική ακτινοβολία, ή η αύξηση της ταχύτητας περιστροφής των ηλεκτρονίων ή και πρωτονίων νετρονίων κλπ. Η ενέργεια αυτή ακτινοβολείται στον περιβάλλοντα χώρο με συνεχείς μετάπτωσης ταχύτητας μέχρι εξισορροπήσεως με το περιβάλλον. Ετσι το περιβάλλον αυξάνει συνεχώς την θερμοκρασία του. Τα πάντα τείνουν στο Σύμπαν να εξισωθούν με την θερμότητα του κενού που βρίσκεται πέριξ της ύλης. Οι πηγές ενεργείας δηλαδή οι ήλοι ψυχωμένοι τείνουν να αυξήσουν την θερμοκρασία με την ενέργεια (την κίνηση) που εκπέμπουν, και κάποια στιγμή που οι ήλιοι του σύμπαντος θα αδρανήσουν τότε η θερμοκρασία στο σύμπαν θα έχει αυξηθεί σε μια στάθμη. Ομως τότε όλα θα έχουν την αυτήν θερμική κίνηση (ταχύτητα), και τότε θα πάψει και η σχέση κινήσεως που προσδιορίζει την ενέργεια, επόμενος και οποιοδήποτε μορφή συγκριτικής κίνησης, εκτός της κεκτημένης ταχύτητας της ύλης (την αδράνεια), που θα είναι αποθηκευμένη με κάποια κίνηση στο σύμπαν. Αλλά αφού όλα θα έχουν την αυτήν αδράνεια , αυτή δεν θα μπορεί να συγκριθεί και τότε θα είναι σαν να μην διότι θα μοιάζουν όλα στατικά. Και τούτο επειδή όλα είναι συγκριτικά και υφίστανται πάντα συγκριτικά με κάτι άλλο.

Η Κυματική Ακτινοβολία

Για να καταννοήσετε όμως τα φαινόμενα του σύμπαντος πρέπει να αναπτύξουμε ορισμένα στοιχεία της Φυσικής. Για στοιχεία με χαλαρό δεσμό μορίων πχ. όπως το νερό, με την αύξηση της θερμοκρασίας αρχίζει η εξάτμιση του νερού, ή η διάσπαση των δεσμών των μορίων, και εν συνεχεία ο βρασμός μέχρι ολικής εξατμίσεως του. Αν αυξήσουμε ακόμη περισσότερο την ενέργεια αυξάνεται και η συχνότητα κυματικής ακτινοβολίας (υπέρυθρη) και εν συνεχεία αρχίζουν να εκσφενδονίζονται ηλεκτρόνια e- (θερμοϊονική εκπομπή ηλεκτρονίων) από τα μέταλλα. Η παραπάνω αύξηση, αυξάνει ακόμα περισσότερο την ταχύτητα περιστροφής των e- (αύξηση συχνότητας ακτινοβολίας) διάσπαση των δεσμών μετάλλων (τήξης) και παραγωγή φωτός, υπεριώδους ακτινοβολίας κλπ. Επειδή τώρα λαμβάνουν μέρος ηλεκτρόνια e- πιο κοντινών φλοιών προς τον πυρήνα που εκτελούν μικρότερες διαμέτρου τροχιές. Οσο πιό κοντά προς τον πυρήνα-και άρα μικρότερης συχνότητος περιστροφής- είναι τα ηλεκτρόνια που εκσφενδονίζονται τόσο το φως πλησιάζει προς το ιώδες. Κάθε περαιτέρω αύξηση τις θερμότητας αποσπά όλο και ποιο κοντινών φλιών ηλεκτρόνια και μπορούμε να φτάσουμε σε θερμοπυρηνική διάσπαση
Ατομική μηχανική. Ένα ηλεκτρόνιο συνδέεται με την ηλεκτροστατική έλξη του πυρήνα (κεντρομόλος δύναμη)και την ανταγωνιστική φυγόκεντρο που δημιουργεί η ταχύτητα περιστροφής των ηλεκτρονίων (θερμική στάθμη). Το ηλεκτρόνιο = (e-) περιφερόμενο γύρο από το άτομο εκπέμπει συνεχώς κυματική ακτινοβολία, (ενέργεια) σε αντίθεση με την θεωρία του Μπορ, κάθε περιστροφή του είναι και μια περίοδος (συχνότητα) κυματικής ακτινοβολίας 3D που διαταράσσει τον χώρο. Μετάδοση ενεργείας έχουμε με δυο μόνον τρόπους:
α/ Κυματικός και
β/Σωματιδιακός
Αν αναλύσουμε με αυτήν την θεωρία τα φαινόμενα, τότε εξηγούνται όλα τα ανεξήγητα θέματα της φυσικής. Κάθε αύξηση σημαίνει αύξηση της θερμικής στάθμης Οταν αυξάνουμε συνεχώς την ταχύτητα περιστροφείς έχουμε:
1) Βρασμός νερού, διάσπαση δεσμού μορίων,
2) τήξης μέταλλων και εκπομπή υπέρυθρης ακτινοβολίας,
3) θερμοϊονική εκπομπή ηλεκτρόνιων (ηλεκτρονικές λυχνίες),
4) ορατό φως,
5) υπεριώδες ακτινοβολίες,
6) ακτίνες Χ.
7) Σε τρομερά υψηλές θερμοκρασίες έχουμε θερμοπυρηνική διάσπαση.
8/ Με την συμπίεση των αερίων θερμαίνονται και με την εκτόνωση ψήχονται, (μηχανές ντίζελ ηλεκτρικά ψυγεία κλιματίστηκα κλπ. Από την τριβή των μορίων των αερίων εκπέμπεται κυματική ακτινοβολία θερμική, (υπέρυθρη), (ερτζιανά κύματα κλπ.)
Η Συμπεριφορά των Ατόμων

Η εξωτερική ενέργεια αυξάνει την ταχύτητα περιστροφής των ηλεκτρονίων e-
στις τροχιές των ατόμων. Η αύξηση όμως της ταχύτητος δημιουργεί αύξηση της φυγοκέντρου δυνάμεως και αυτή με την σειρά της δημιουργεί αύξηση της διαμέτρου των τροχιών των ηλεκτρονίων e-, με συνέπεια την διαστολή των ατόμων και την αύξηση του όγκου των (διαστολή των στοιχείων) και της πιέσεως από την ηλεκτροστατική άπωση των ηλεκτρονίων e- και ατόμων μεταξύ τους. Τελικώς η θερμότητα είναι το αποτέλεσμα τις συγκριτικής ταχύτητας των ηλεκτρονίων e- ή των πυρήνων ενός στοιχείου .

Ενέργεια και Αδράνεια

Η ενέργεια και η αδράνεια δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από την σχετική φορά και κίνηση της ύλης εντός του χώρου. Τα πάντα είναι μια σχετική μορφή κινήσεως που προέρχονται από την ύλη. Όμως μια τέτοια κατάληξη είναι πιθανή λογική και μάλλον αποδεδειγμένη. Αποδεδειγμένο είναι και το ότι υπάρχουμε εμείς, ο κόσμος, το Σύμπαν, κλπ. Τότε τίθεται το ερώτημα:
-Πως έγιναν όλα αυτά στο Σύμπαν ;
-Που βρέθηκε το τρομερό ποσόν κινήσεως (ενέργεια) που εκλύουν οι ήλιοι και σπαταλούν τόσο ασύδοτα;
Το μόνο που μπορούμε να πούμε μπρος σ’ ένα τέτοιο αίνιγμα είναι να κάνουμε υποθέσεις χωρίς ποτέ να βρούμε την αλήθεια. Γιατί και την αλήθεια να βρούμε-πράγμα αδύνατον- δεν θα μπορέσουμε να την αποδείξουμε επιστημονικά. Επομένως μόνον υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε και να καταλήγουμε στην πιό πιθανή, δηλαδή την πιθανότερη από κάποια άλλη η οποία προσεγγίζει πιό πολύ προς την αλήθεια και την ανθρώπινη λογική. Μια πιθανότητα είναι όταν όλα αποκτήσουν την αυτήν ταχύτητα τότε το Σύμπαν με την μάζα του θα έρθει σε συντονισμό και επειδή δεν θα υπάρχουν απώλειες θα εκραγεί εκ νέου δημιουργώντας πάλι όλες τις συνθήκες
τις δημιουργίας. Αυτή είναι μιά άλλη εκδοχή παραπλήσια της θεωρίας της Μεγάλης Συρρίκνωσης(Big Crunch). Σε συνθήκες συντονισμού (χωρίς απώλειες) η ενέργεια αποκτά τρομερή ένταση. Αν ο χώρος είναι άπειρος χωρίς τέλος, χωρίς τοιχώματα, χωρίς τέρμα, (μπορείτε να φαντασθείτε μια τέτοια περίπτωση, ή μια περίπτωση με τοιχώματα) τότε οι ακτινοβολίες που εκπέμπουν όλοι οι ήλιοι, δηλαδή τα φωτόνια, κάποια στιγμή δεν θα συναντούν στην πορεία τους άλλα σώματα για να συγκρουσθούν και να τα θερμάνουν. Επομένως θα ταξιδεύουν στο χώρο χωρίς ποτέ να συναντήσουν τίποτα ή να επιστρέψουν με την αντανάκλαση. Αρα η ύλη και όλοι οι πλανήτες του Σύμπαντος συνεχώς θα ψύχονται λόγω της ακτινοβολίας των, μέχρι που τα ηλεκτρόνια ή και όλα τα συστατικά των ατόμων θα πάψουν κάθε κίνηση. Και τούτο θα πραγματοποιηθεί όταν θα περιπέσουν στο Απόλυτο Μηδέν (0) Οταν η ύλη φθάσει στο απόλυτο μηδέν (παντελής έλλειψη κινήσεως) τότε μπορεί να δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες που τώρα δεν υπάρχουν ή δεν μπορούμε να τις φανταστούμε, οι οποίες θα θέσουν εκ νέου τον μηχανισμό για την επανάληψη του κύκλου της δημιουργίας. Τώρα πως και γιατί πρέπει να επαναληφθεί αφού κάποτε δεν έγινε από επανάληψη συνθηκών και καταστάσεων η δημιουργία αυτό είναι άλλο θέμα που δίνει εξήγηση ο μέγας φιλόσοφος Ηράκλειτος με τρεις συμπαντικές λέξεις-κλειδιά: «Τα Πάντα Ρει»

Υπάρχει Αρνητική Ενέργεια;

Στο ερώτημα αυτό η απάντηση είναι ΟΧΙ! Αρνητική ενέργεια είναι να ανάβεις την λάμπα και να σκοτεινιάζει το δωμάτιο, ή να βάζεις το σίδερο να σιδερώσεις και να πιάνει παγάκια, ή να ξεκινάς σήμερα και να φθάνεις χθες, ή από το παρόν να πηγαίνεις στο παρελθόν. Και χάριν αστειότητος να σου υπόσχεται το ιερατείον να πας στον παράδεισο και εσύ να πηγαίνεις στην κόλαση, ή ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΕΙ Ο "ΘΕΟΣ", και να σε πάρει κοντά του στον παράδεισο της ΥΠΑΡΚΤΗΣ ανυπαρξίας.
Ούτε Χωρόχρονος υπάρχει, αλλά ΜΟΝΟΝ ΧΩΡΟΣ.
Επίσης δεν υπάρχει σκοτεινή ενέργεια, ή αρνητική ενέργεια. Αντιβαρητητα. Σκουληκότρυπες και Πύλες του σύμπαντος που επιτρέπουν να "κόψεις δρόμο" και να βγεις στο παρελθόν. Μηχανές του χρόνου κλπ. Αντιβαρύτητα δημιουργείται μόνον με τεχνητά μέσα όπως αναφέρεται σε άλλο κεφάλαιο.


Χρόνος

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ! Μόνον υποκειμενικά υπάρχει. Πριν απο την εμφάνιση του ανθρώπου ο χρόνος δεν είχε καμιά αξία (Ο χρόνος είναι βίωμα του ανθρώπου) και εσωτερική υποκειμενική αίσθηση (όπως η γεύση όραση κλπ) της συγκριτικής διαδικασίας σκέψεως του εγκεφάλου . Θα τον ονομάζαμε 7η αίσθηση, ενώ 6η αίσθηση είναι η ισορροπία - βαρύτητα. Είναι η σύγκριση κινήσεων (σχετικότητα) με την επιθυμία ολοκληρώσεως της μέσα στο (βιολογικό κομπιούτερ) μυαλό του ανθρώπου και από τα επαναλαμβανόμενα φαινόμενα (περιστροφή της γης, τους κτύπους της καρδιάς και γενικά τους βιολογικούς ρυθμούς διαδικασίας κλπ. Αν υπήρχε γενική ακκινησία στο σύμπαν, τότε ο χρόνος θα ήτο ανύπαρκτος.
Δεν υπάρχει παγκόσμιος χρόνος, μόνον τοπικός του συστήματος αναφοράς γης ηλίου. Η λέξη «ΗΛΙΚΙΑ» ετυμολογικά σημαίνει τις περιελίξεις(στροφές) που κάνει η γη πέριξ του ηλίου. Το αποτέλεσμα της συγκρίσεως για ευκολία μας το ονομάσαμε ΧΡΟΝΟ, και αυτό είναι Λάθος. Ο χρόνος δεν προσδιορίζει την κίνηση αλλά Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ. Η σκέψη η επιθυμία προηγείται του αποτελέσματος. Χρόνος υπάρχει ΜΟΝΟΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Ο χρόνος είναι η αίσθηση μιας ροής συμβάντων που τυπώνεται στη μνήμη από τις αισθήσεις μας. Όλες οι διαπιστώσεις με τα μέχρι τώρα δεδομένα οδηγούν σε έναν καθολικό ορισμό:
Για να υπάρχει ένα πράγμα πρέπει να εχει ιδιότητες , αλλιώς δεν υπάρχει. Ο χρόνος ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΙΔΙΟΤΗΤΑ, δεν είναι αντικειμενικό μέγεθος δεν έχει καμιά οντότητα. Σε καμιά περίπτωση δεν αφήνει σημάδια ο χρόνος, αλλά μόνον η κίνηση, η ροή συμβάντων που εγγράφεται στη μνήμη μας. Αυτή προσδιορίζει τον άνθρωπο, και αν σβήσουμε την μνήμη ή πεθαίνει ο άνθρωπος, τότε δεν υπάρχει χρόνος.
Εμείς κινούμεθα (γηράσκουμε) και όχι ο χρόνος. Φυσικά μας είναι αδύνατον να το εννοήσουμε και έχουμε τόσο στενά ταυτισθεί με αυτόν ώστε αντιδρούμε να πεισθούμε ότι δεν υπάρχει χρόνος, ότι είναι έννοια αόριστη, συμβατική αίσθηση. Τούτο το επιβεβαιώνουν τα δισεκατομμύρια ρολόγια που τον αντικείμενικοποιούν.
Τα ρολόγια είναι συγκριτές μηχανές "σταθερής" ταχύτητας και τίποτα παραπάνω. Συγκρίνουν την ταχύτητα περιστροφής της γης με τους δείκτες τους, 15 μοίρες ανά ώρα ή 0,25 μοίρες το λεπτό. κλπ. Ο Ίππαρχος μαθηματικός (190 π.Χ.) είναι ο πρώτος που διαίρεσε τον κύκλο σε 360 μοίρες και με τον τρόπο αυτό έδωσε την σωστή έννοια του χρόνου, δηλαδή την περιστροφή της Γης περί τον Ηλιον.
Επομένως ματαιοπονούν οι επιστήμονες για τον τέλειο χρόνο και την ύπαρξη του.
Κανονικά τα ρολόγια θα έπρεπε να δείχνουν μοίρες και όχι ώρες ή χρόνο κλπ. Ο χρόνος είναι το αντίστροφο της ταχύτητας, της συγκριτικής ταχύτητας διαδικασίας. Σε ακαριαίες ταχύτητες ή σε κατάσταση ακινησίας χρόνος δεν υπάρχει. Πχ. το πετρέλαιο χιλιάδες χρόνια στα βάθη της γης δεν έπαθε τίποτα από τον χρόνο. Αν όμως του βάλουμε φωτιά εντός δευτερολέπτων θα μετατραπεί στα συστατικά του, λόγω της ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ, δηλαδή της καύσεως, που αυτή και μόνον παίζει ρόλο. Επομένως ο χρόνος δεν παίζει κανέναν ρόλο αλλά μόνον η ταχύτητα διαδικασίας.
Η ηλικία δεν προσδιορίζει τα γηρατειά, αλλά η ΤΑΧΥΤΗΤΑ που συντελούνται και εξαρτάται από τον προγραμματισμό του εγκεφάλου από τους φορείς της κληρονομικότητας κλπ. Η επιστήμη δεν πρέπει να καθυστερεί ψάχνοντας να βρει τρόπους να σταματήσει τον χρόνο, αλλά πώς να καθυστερήσει την διαδικασία γήρατος από ευσυνείδητους επιστήμονες γιατρούς. Αν ο άνθρωπος κατορθώσει να προγραμματίζει τα χρωμοσώματα (D.Ν.Α,) ή τον εγκέφαλο του κατά βούληση τότε μπορεί να συντηρείται σε μία επιθυμητή ηλικία ή να παρατείνει πολύ την ζωή του.

Εδώ δημιουργούνται μερικά ερωτήματα:

1), Που θα σταματήσει η σφαίρα, στο κέντρο της γης που η έλξη εξουδετερώνεται από τα δύο ημισφαίρια ή στο κέντρο του ενός ημισφαιρίου, (στα 1/4 της διαμέτρου της γης) που η βαρύτητα πρέπει να είναι η ανώτερη δυνατή.
2) Το κέντρο της γης πρέπει να είναι άδειο, λόγω ελλείψεως βαρύτητας και φυγοκέντρου δυνάμεως, δηλαδή η γη πρέπει να είναι ένας χοντρός φλοιός, ή μεγάλες και μικρές μάζες διάπυρης ύλης θα μετακινούνται μία προς τον ένα και μία προς το άλλο ημισφαίριο ασυνάρτητα για διάφορους λόγους. Τι συμβαίνει από όλα αυτά; Αν πράγματι συμβαίνει ένα τέτοιο πράγμα τότε ανατρέπονται πολλές από τις υπάρχουσες θεωρίες, π.χ ο όγκος της γης δεν πρέπει να είναι έτσι που τον υπολογίζουμε, η μάζα της ύλης στο κέντρο της γης πρέπει να είναι ΑΡΑΙΟΤΕΡΗ και όχι ΠΥΚΝΟΤΕΡΗ, καθώς και η βαρύτητα. Το αυτό ισχύει για όλα τα ουράνια σώματα.

Τι είναι Χώρος, Υλη , Κίνηση;

Ο φραγμός της πραγματικότητας και ο περιορισμός του όχι συνθέτου. (Τελική κατάληξη)
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΟΣ; = Δεν θα μάθουμε ποτέ, πώς έγινε από τι και γιατί! (Δεν είναι συγκριτική)
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΥΛΗ; = Δεν θα μάθουμε ποτέ, τι είναι, πώς έγινε και από τι έγινε! (τελικός δεν είναι συγκριτική)
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΙΝΗΣΗ; = Είναι η αλλαγή της θέσεως δύο ή περισσοτέρων (χωρισμένων αλλήλων ) μαζών (ύλης, άτομων, ηλεκτρονίων, πρωτονίων κλπ.) εντός του χώρου. Είναι η σχέση απομακρύνσεως ή προσεγγίσεως δύο ή περισσοτέρων μαζών, ήτοι δύο ποσότητες ύλης, δύο e-, δύο σωματίδια κλπ. και τότε μόνον εμφανίζεται ενέργεια, αδράνεια, ορμή, όταν ένα από τα δύο αλλάζει θέση μέσα στο χώρο.
Όταν ένα πράγμα κινείται χίλιες φορές γρηγορότερα από το φως χωρίς να το συσχετίσουμε με τίποτα άλλο, τότε δεν μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι κινείται, πολύ λίγο επάνω κάτω ή ότι στέκεται ακόμη και αν υπάρχει, (εκτός αν λάβουμε τον χώρο κάτι σαν ακίνητο ή κινούμενο σχετικώς.) Η ευθύγραμμος ισοταχής κίνηση μιας μάζας είναι σχετική μόνον με κάτι όλο, ή μα την επιτάχυνση ή επιβράδυνση μιας άλλης μάζας που έλκεται από την πρώτη. Χωρίς την ύπαρξη παρατηρητού δεν θα κατεγράφετο η κίνηση ή η αλλαγή. Επομένως ο χρόνος μετρήσεως αρχίζει από τότε που υπήρξε παρατηρητής για να μετρήσει τις αλλαγές. Συνακόλουθα από την εμφάνιση του παρατηρητού αρχίζει και ο χρόνος και η ιστορία. Αν ένα σώμα λ.χ ένα όχημα κινείται με 90 χιλ/ώραν και ένα άλλο με 100 προς την ίδια κατεύθυνση και συγκρουσθούν, η σύγκρουση θα γίνει με 10 χιλιόμετρα μόνον, συγκριτικώς. Ομως με ένα όχημα που κινείται με 10 χιλ/ώραν αλλα αντιθέτως η σύγκρουση θα γίνει με 110. Αν όμως τρέχουν με την ίδια ταχύτητα και ακουμπήσουν τότε δεν θα γίνει τίποτα, επομένως η κινητική ενέργεια, η ορμή, η αδράνεια, είναι συγκριτική με την φορά και την σχετική ταχύτητα εντός του χώρου.
Δυο ποσότητες ύλης (άτομα μάζες κλπ,) τις αυτής φοράς έχουν ενέργεια μεταξύ τους (0) και αντιθέτως κινούμενες επί δύο στο τετράγωνο.
Η ενέργεια, η αδράνεια, η ορμή, η ταχύτητα, η φυγόκεντρος, η κεντρομόλος δύναμη, είναι τα επιμέρους χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός και του αυτού φαινομένου, δηλαδή τις σχετικής κινήσεως της ύλης εντός του χώρου και εμφανίζεται τότε και μόνον όταν ένα τουλάχιστον από τα δύο αλλάζει θέση μέσα στο χώρο, αλλάζοντας τα χαρακτηριστικά του άλλου, (την σχετική κίνηση του ή αλλοιώνοντας τα χαρακτηριστικά των πεδίων του). Η κίνησης έχει δύο μορφές, την ευθύγραμμον και την καμπυλόγραμμον, (εξαναγκασμένη, περιστροφική, κυκλική). Η ύλη ισορροπεί, δεν κινείται σχετικώς μόνον εντός των πεδίων, αλλιώς κινείται ευθυγράμμως και ομαλώς με την αρχική της κεκτημένη ταχύτητα εντός του χώρου. Δεν πρέπει να απορούμε αν αυτό το πράγμα κινείται, αλλά γιατί αυτό το πράγμα δεν κινείται, επειδή όλα κινούνται και τίποτα δεν αδρανεί.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑΧΥΤΗΣ; = Σύγκριση κινήσεως δύο αντικειμένων μόνον ως προς ένα τρίτο ακίνητο στον χώρο, ή κινούμενο με άγνωστη ταχύτητα. Η σχέσης διαστημάτων που διανύουν τα δύο κινητά συγκριτικώς με ένα τρίτο με σχετική κίνηση άγνωστη, (ή θεωρητικώς κίνηση 0).
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΡΜΗ; = Η σχετική ταχύτητα με την οποία ένα σώμα κινείται να καταλάβει μια θέση μέσα στον χώρο . Αυτή εκδηλώνεται με την αδράνεια, ή την αλλαγή της κινήσεως μιας άλλης μάζας, ή την αλλαγή των χαρακτηριστικών κάποιου πεδίου, τότε και μόνον όταν την θέση αυτή κατέχει άλλο σώμα.

Ο Φραγμός της Πραγματικότητος και ο Περιορισμός του Μη –Συνθέτου .

Στην περιοχή του μη συνθέτου λες ότι θέλεις χωρίς να θεωρείσαι φαντασιόπληκτος. Δυστυχώς ο επεξεργαστής του ανθρώπου μπορεί να επεξεργάζεται φαινόμενα ΣΥΝΘΕΤΑ, δηλαδή φτάνει μέχρι την περιοχή του συνθέτου, όταν όμως ένα πράγμα δεν είναι σύνθετο, τότε αδυνατεί να το επεξεργαστεί (περιορισμός του όχι συνθέτου) πχ το άτομο αποτελείται από πρωτόνια νετρόνια ηλεκτρόνια "ποζιτρόνια" κλπ. το πρωτόνιο αποτελείται από ένα νετρόνιο και ένα ποζιτρόνιο, (θετικό ηλεκτρόνιο). Το νετρόνιο από ένα πρωτόνιο ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντινετρόνιο κλπ. Όταν δεν είναι σύνθετο;
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ποζητρόνιο, τι ηλεκτρόνιο, τι αντινετρόνιο κλπ. Τι είναι ηλεκτρικό φορτίο, τι είναι μαγνητισμός; Τι είναι τέλος πάντων κάτι το οποίον δεν είναι σύνθετο; Είναι το τοίχος τις ανθρώπινης λογικής; Η αρχή του ΜΗ ΣΥΝΘΕΤΟΥ, η επαναστατική λογική επεξεργασία και διαπίστωση. Μήπως αυτά εμπίπτουν στην Πρώτη Ουσία των Αρχαίων Ελλήνων που δεν μπορούμε να προσπελάσουμε με την δεδομένη ανθρώπινη λογική μας;

Πιθανότητες

Τα πάντα στο Σύμπαν τείνουν από μια απίθανη κατάσταση σε μια πιό πιθανή (σε αυτήν την φάση που περνάει τώρα το σύμπαν). Κάθε μετάπτωση μετασχηματισμός μιας απίθανης κατάστασης σε μια ποιο πιθανή, εγκλείει κίνηση (ενέργεια), και κάθε πιθανή κατάσταση που μετατρέπετε για τον Β ή Β λόγο σε απίθανη θέλει κίνηση ενέργεια κλπ.
Η ποιο πιθανή κατάσταση της ύλης από ότι φαίνεται είναι αυτή του απόλυτου μηδενός, και η ποιο απίθανη είναι αυτή των Ηλείων με την τρομακτική ενέργεια που εκλύουν.
Για να είναι μια κατάσταση πιθανή πρέπει να έχει και την κατάλληλη υποδομή πιθανότητας , πχ. μια βερικοκιά είναι αδύνατον να βγάλει παιδικά αυτοκινητάκια από νάιλον κλπ. πιθανόν όμως να βγάλει δαμάσκηνα. Από το μηδέν δεν μπορεί να παραχθεί ένα σύμπαν. Αυτό χρειάζεται ύλη και ενέργεια για να γίνει.
Μια πιθανή κατάσταση εξαρτάτε από μια άλλη πιθανή στην οποία βρίσκεται.

Η Απίθανη Πιθανότητα.

Μερικά παραδείγματα: Ένα αυτοκίνητο κινείται και ένα στέκεται. Ποιο έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να τρακάρει επάνω στο άλλο; Ασφαλώς αυτό που κινείται και πολύ λίγο αυτό που στέκεται. Ένας που ζει στο βουνό όπου δύσκολα κυκλοφορούν και τα κατσίκια, η πιθανότητα να τον πατήσει αυτοκίνητο είναι πολύ απίθανη. Επομένως, ένας που ζει μέσα στην πόλη οι πιθανότητες είναι τόσο πιό μεγάλες όσο πιό πολλά αυτοκίνητα έχει, και όσο πιό πολύ κυκλοφορεί. Να πέσει όμως από έναν βράχο είναι κάπως απίθανο όταν δεν υπάρχουν βράχοι μέσα στην πόλη. Προτού ανακαλυφθούν τα αυτοκίνητα ποτέ κανείς δεν σκοτώθηκε από αυτοκινητιστικό. Τότε όμως τους πατούσαν τα κάρα ή τα ζώα . Επομένως η πιθανότητα να μας πατήσει κάρο εκεί που δεν υπάρχουν κάρα, είναι απίθανη. Και όμως θα ακούσετε για την τύχη του να πάει από αυτοκινητιστικό ατύχημα και το Ιουδαιοχριστιανικό Ιερατείο όρισε και τον Αγιο Χριστόφορο –αν δεν με απατά η μνήμη- ως προστάτη των οδηγών. Ενώ στην πραγματικότητα οι άνθρωποι ρυθμίζουν την μοίρα τους και όχι η μοίρα τους ανθρώπους.

Η Σκάλα των Πιθανοτήτων

Αν σε μια σκάλα με εκατό σκαλοπάτια υπάρχει μια μπάλα μια σφαίρα κλπ. στο πεντηκοστό σκαλοπάτι, μεγαλύτερη πιθανότητα υπάρχει να πέσει στο 49 παρά να ανέβει στο51. Για να ανέβει στο 51 θέλει ενέργεια και όταν κατεβαίνει αποδίδει την ενέργεια που έχει (λόγου μεταβολής του πεδίου βαρύτητας). Αν όμως η μπάλα πέσει στο πρώτο σκαλοπάτι, δηλαδή στην γη στην πιό πιθανή κατάσταση της, αλλά και αυτό είναι σχετικό, διότι εκεί δίπλα μπορεί να έχει ένα πηγάδι και να πέσει σε ακόμα πιό πιθανή κατάσταση. Τα πάντα τείνουν από την πιό απίθανη σε μια πιό πιθανή κατάσταση, λόγω όμως της απίθανης πιθανότητας, παρατηρείται ένα φαινόμενο να πηγαίνει από την πιό πιθανή και στην πιό απίθανη κατάσταση, δηλαδή έχουμε μια ανταλλαγή καταπτώσεως μεταξύ του πιό πιθανού και του πιό απίθανου. Παραδείγματος χάριν έχουμε μια μπάλα 100 κιλών στο εκατοστό σκαλοπάτι και πέφτοντας στο 20 τινάζει μια μπάλα 5 κιλών στο εκατοστό σκαλοπάτι. Όλες η απίθανες καταστάσεις στη γη μας γίνονται με την ενέργεια του ήλιου, της πιό απίθανης πιθανότητας. Παραδείγματος χάριν θερμαίνοντας ένα κομμάτι πάγο από το περιβάλλον, ή από τον ήλιο, ή με την μετατροπή της ηλιακής ενεργείας με τον μηχανισμό της φωτοσύνθεσης σε χημική ενέργεια μετατρέποντας μια ανόργανο ύλη σε μια πιό απίθανη στην οργανική. Τελικώς όμως ασχέτως των διαφόρων μεταπτώσεων, τα πάντα τείνουν από μια απίθανη κατάσταση σε μια ποιο πιθανή. Τα πάντα πηγάζουν αντλούν την ενέργεια τους τον βαθμό της πιθανότητας τους από μια απίθανη πιθανότητα, την δημιουργία.

Η Θεά Τύχη

Τύχη είναι να προβλέψεις το ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΙΘΑΝΟ; Επομένως το να κερδίσεις το λαχείο είναι απλώς πιθανότητα με πόσο τις εκατό συμμετέχεις, με ένα, δύο, εκατό λαχεία κλπ. Δηλαδή αν έχουμε δύο λαχεία της αυτής σειράς με διαφορετικό αριθμό και η σειρά έχει 100.000 λαχεία (αριθμούς) τότε η τύχη μας έχει δύο πιθανότητες μέσα σε εκατό χιλιάδες , ήτοι 2/100%
Αν πάρουμε όλα τα λαχεία της σειράς τότε ΘΕΛΕΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ Η ΤΥΧΗ να χτυπιέται κάτω σαν χταπόδι, θα κερδίσουμε και τον πρώτο και τον δεύτερο και τους λήγοντας και τους παραλήγοντας κλπ. Και δεν υπάρχει καμιά ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ να μην κερδίσουμε. Αν δεν πάρουμε λαχείο οι πιθανότητα να κερδίσουμε είναι μια στα 100 εκατομμύρια. Πως γίνεται αυτό; Μπορεί κάποιος να χάσει το λαχείο του και να βρούμε εμείς (τύχη βουνό). Δεν υπάρχει τύχη αλλά ΜΟΝΟΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ. Τύχη είναι να σου πέσει ο πρώτος αριθμός του Αμερικάνικου λαχείου εδώ στην Ελλάδα, χωρίς να έχει χάσει κανένας λαχείο που να το έχεις βρει εσύ. Επομένως κάπου συγχέουμε την πιθανότητα με την τύχη εμείς οι Ελληνες και συχνά και με τα μεταφυσικά θαύματα .

Η Νέα Σκέψη στην Φυσική

Νέες αντιφατικές διαπιστώσεις διαμορφώνουν ΝΕΑ κοσμοθεωρία στην φυσική και νέες επικίνδυνες προσπελάσεις αληθείας. Αυτές είναι αυστηρώς αντικειμενικές συγκεκριμένες και όχι υποκειμενικές. Η ΝΕΑ Φυσική είναι έξω από την λογική του κατεστημένου και θεωρείται επαναστατική και αιρετική, διότι ξεκινά από μηδενική βάση. Σύμφωνα με αυτήν:
1) Η ενέργεια δεν προσδιορίζει την κίνηση, αλλά η κίνηση την ενέργεια.(Οποιαδήποτε ενέργεια, είναι τελικά καθαρή ΚΙΝΗΣΗ) .Η ενέργεια είναι ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ.
2) Ο χρόνος δεν προσδιορίζει την κίνηση αλλά η κίνηση τον χρόνο. Χρόνος δεν υπάρχει, ούτε και συστολή του χρόνου. Ο χρόνος είναι αίσθηση
3) Το φαινόμενο Ντόπλερ έρχεται σε αντίθεση με την σωματιδιακή φύση του φωτός και την σταθερή ταχύτητά του.
4) Το φως δεν είναι κβάντα αλλά μια διαταραχή του χώρου.
5) Ο χώρος είναι ό,τι θέλεις και για ό,τι τον θέλεις. Ο Χώρος είναι απεριόριστος, ατελεύτος και αιώνιος .
6) Το ηλεκτρόνιο περιφερόμενο στην τροχιά του εκπέμπει ΣΥΝΕΧΩΣ κυματική ακτινοβολία σε αντίθεση με την θεωρία του Μπορ.
7) Όλες οι κυματικές ακτινοβολίες οφείλουν την ύπαρξή τους στην κίνηση (περιφορά) του ηλεκτρονίου.
8) Η θερμότητα είναι αποτέλεσμα της ταχύτητας περιστροφής των ηλεκτρονίων στις τροχιές τους. (Διαταραχή του χώρου).
9) Φως: Το σκοτεινότερο πράγμα στην φύση μετά τον χώρο (Το Φως είναι η διαταραχή του χώρου).
10) Η ενέργεια, η αδράνεια, η ορμή, η ταχύτητα είναι τα επιμέρους χαρακτηριστικά της σχετικής κίνησης της ύλης.
11) Δεν υπάρχει όριο ταχυτήτων σε αντίθεση με τον Αϊνστάιν. Η ταχύτητα του φωτός δεν είναι το τελικό όριο των ταχυτήτων διότι η σκέψη μας λ. χ κινείται ακαριαία.
12) Η μάζα και η ταχύτητα είναι άσχετες μεταξύ τους. (Αύξηση μάζας κλπ.)
13) Στο κέντρο της γης δεν υπάρχει βαρύτητα , όπως και στο μάτι του κυκλώνα επικρατεί θεωρητικά νηνεμία.
14) Η ύλη και η κίνηση προσδιορίζει τον κόσμο μας εντός του χώρου .
15) Τα πάντα είναι σχετικά (με τον άνθρωπο) ακόμα και η έννοια της σχετικότητας. Και τούτο διότι υπόκειται σε πολλές κινήσεις ταυτοχρόνως. (Κίνηση του στην γη, περιστροφή της γης, κίνηση περί τον ήλιο, του ηλίου περί τον γαλαξία κ.ο. κ)
16) Αλήθεια είναι κάθε τι που δεν ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ως ψέμα, είτε μας συμφέρει είτε όχι.

Αμφισβήτηση: Η Κινητήρια Δύναμη της Προόδου

Για να καταννοήσουμε ένα θέμα απαιτείται η καλή γνώση του αντικειμένου . Ο Πυθαγόρας είπε «Μην ρίχνετε τα μαργαριτάρια στα γουρούνια» Διότι αν προσπαθήσεις να μεταδώσεις ιδέες σε ένα αδαή κινδυνεύεις είτε να σε λοιδωρήσει , είτε να σε περάσει για τρελλό, είτε τέλος να σου κάνει και κακό , αν θίγεις τις θρησκευτικές, πολιτικές, οικονομικές, ή άλλες πεποιθήσεις του. Αυτοί που διαθέτουν τίτλους και διπλώματα μπορούν να περάσουν ευκολότερα τις ιδέες τους από κάποιον που δεν διαθέτει παρόμοιους τίτλους , έστω κι’ αν διαθέτει πλουσιοτάτη γνώση και παιδεία. Επομένως να μην απορείς ποιος τα λέγει, αλλά να απορείς πως τα ξέρει και αν είναι αλήθεια ή ψέμματα. Προ πάντων όμως να μπορείς να τα διαψεύσεις.
Αρκετοί δεν τολμούν ούτε να διανοηθούν να εκφράσουν μιά αλήθεια γιατί φοβούνται μήπως ανατρέψουν κάτι από την σύγχρονη κατεστημένη γνώση. η οποία έχει επιβληθεί στην διεθνή κοινή γνώμη δίκην θρησκευτικού δόγματος . Συνήθως αυτοί που προσεγγίζουν την αλήθεια και την πραγματικότητα αγνοούνται ή και αποσιωπούνται σκοπίμως από το εξουσιαστικό Σύστημα.
Το πρόβλημα δεν είναι τι λέμε, αλλά (95%) αν μας καταλαβαίνουν ή αν τους συμφέρουν αυτά που λέμε. Εχουν ως τώρα λεχθεί οι μεγαλύτερες αλήθειες για τον Ελληνισμό αλλά αγνοήθηκαν .
Αγνοήθηκε ότι:
1/ οι Ελληνες είναι γηγενείς και όχι Ινδοευρωπαίοι όπως μας απεκάλεσαν.
2/ ό Ευρωπαίος Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων(700.000 ετών) ανατρέπει τις ψευροθεωρίες τους ότι τάχα οι Ευρωπαίοι κατάγονται από την Αφρική.
3/ η γέννηση της ζωής δεν έγινε σύμφωνα με την Ίουδαιοχριστιανική Βίβλο αλλά σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου.
4/ οι τρεις εβραιογενείς θρησκείες (Ιουδαισμός –Χριστιανισμός-Ισλαμισμός) είναι ένας ψεύτικος μύθος που κρατεί την ανθρωπότητα στο μεσαιωνικό σκοτάδι και δεν την αφήνει να βγει στο ξέφωτο του πολιτισμού.
5/ τα γράμματα είναι Ελληνικά και όχι Φοινικικά.
6/ ο πρώτος πολιτισμός και το φώς ξεκίνησε απο τον χώρο του Αιγαίου και όχι απο την Ανατολή ή την Μαύρη Ηπειρο.
7/ το μαρτυρικό Ελληνικό έθνος υπέστη επανειλημμένες Γενοκτονίες γιατί οι βάρβαροι αντιπαλοί του δεν μπόρεσαν να εννοήσουν το νόημα του Πολιτισμού κλπ

Η αντικειμενική αλήθεια είναι πικρή. Ενεργεί ωσάν Βιολογικός Ιός του εγκεφάλου, της διανόησης και χαλάει τα στερεότυπα του κατεστημένου. Αποσυντονίζει τα βιολογικά κομπιούτερ τους και αποκαλύπτει τα ψεύδη. Το ακρογωνιαίο θεμέλιο της Μεγάλης Συνωμοσίας είναι η Βίβλος και επάνω σ’ αυτήν οικοδομήθηκαν αλλεπάλληλα στρώματα από ψέμματα και σχημάτισαν το σύγχρονο εξουσιαστικό οικοδόμημα . Οταν αναιρεθεί ένα απο αυτά τα ψεύδη είναι σαν να γκρεμίζεται ένας στατικός στήλος ή δοκός του οικοδομήματος , ο οποίος μπορεί να παρασύρει και να γκρεμίσει ολόκληρη πτέρυγα ή και όλο το οικοδόμημα. Γι’ αυτό το κατεστημένο όταν αποκρυσταλλώσει μία θεωρία την κάνει δόγμα και εφεξής δύσκολα την αλλάζει έστω κι’ αν αποδειχθεί ψευδής από κάποια άλλη νεώτερη της.
Δεν πρέπει να δεχόμαστε τίποτα συλλήβδην σαν αλήθεια, ασχέτως αν το δέχονται χιλιάδες σύγχρονοι μαζάνθρωποι. Οπως είπε ο Ηράκλειτος « Για μένα ο ένας αξίζει για 10.000, φθάνει να είναι άριστος»
Ο αντικειμενικός ερευνητής της αλήθειας στις ημέρες μας θεωρείται αιρετικός , τελειομανής , ψώνιο, απροσάρμοστος ή βλάκας . Επομένως «ουκ εν τω πολλώ το εύ» Στην παρούσα μελέτη δεν δεχόμαστε εκ των προτέρων την αλήθεια, ή το ψεύδος, αλλά κατόπιν ενδελεχούς μελέτης την αμφισβήτηση.
Οπως είπε κάποιος «Ουκ ήλθον συμπληρώσει και μπαλώσει, αλλά διαλύσει και γκρεμίσει και καινούργιο οικοδομήσει» Επομένως το κάθε τι μην το παίρνεις σαν θέσφατη αλήθεια, αλλά σαν εφαλτήριο για περαιτέρω έρευνα.

Ο γράφων είναι ένας από αυτούς που θέλουν να αναβιώσουν τις διαχρονικές αξίες του αρχαίου Ελληνικού "πνεύματος". Πρέπει όλοι να συμβάλουμε στην σύγχρονη πρόοδο της επιστήμης και στην επανάσταση του 21 αιώνος. Και εκεί που σταμάτησαν οι άλλοι συνεχίσουμε, αλλά ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΩΣ και αντικειμενικώς. Από περιέργεια, βάζοντας μπροστά απ' όλα το ΤΙΣ , ΤΙ , ΠΟΤΕ , ΠΟΥ , ΠΩΣ και ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ, έτσι που είναι τα πράγματα. Όταν δεν υπάρχει αντικειμενική απόδειξη αλήθειας τότε λαμβάνουμε ό,τι πλησιάζει περισσότερο επί τις % προς την αλήθεια. Υπάρχουν βέβαια και οι ξενολάγνοι που θεωρούν ό,τιδήποτε ξένο ως αληθινό, ενώ αντιστρόφως απορρίπτουν κάθε τι Ελληνικό και το απαξιώνουν , είτε απο ξενολαγνία, φθόνο , είτε από έμφυτη ζήλεια, πριν ακόμη το μελετήσουν. Τέτοιους ευρωλάγνους, αμερικανολάγνους, τουρκολάγνους και «φοινικίζοντες» έχουμε πολλούς στον τόπο μας , οι οποίοι κινούνται είτε από αμάθεια , είτε από υλικό συμφέρον , είτε απο λαιμαργία προβολής. Οι τελευταίοι εξαργυρώνουν ακριβά με θέσεις και χρήμα την υποστήριξη των θέσεων του διεφθαρμένου Κατεστημένου. Και μετά διερωτώμεθα γιατί εντός Ελλάδος δεν ανναδεικνύονται οι άριστοι και οι άξιοι, αλλά οι ουτιδανοί και μηδαμινοί;

Είπε την Αλήθεια Κρεμάστε τον

Ο γράφων δεν παριστάνει τον ειδικό και τον διάσημο και έχει καταθέσει στο βιογραφικό τους τίτλους του . Ομως κι’ άλλοι που συνέβαλαν στο παρελθόν στην πρόοδο της επιστήμης και στην αντικειμενική αλήθεια ίσως δεν ήσαν μεγάλα ονόματα αλλά με τον ζήλο , την επιμονή , την υπομονή και τον έρωτα για το αντικείμενο που καταπιάστηκαν έβαλαν ένα μικρό λιθαράκι στην πρόοδο. Προ παντός δεν είναι ο γράφων Ελλαδέμπορος , ούτε έμπορος της αλήθειας , διότι ό,τι κάνει το κάνει αφιλοκερδώς και συχνά με προσωπική υλική του συμβολή. Συνήθως αυτοί που προσφέρουν, που προσεγγίζουν την αλήθεια αγνοούνται, όταν δεν είναι διάσημοι με τίτλους, ή δεν έχουν την στήριξη του κατεστημένου. Στην κορυφή της πυραμίδας όλων των επιδιώξεων του ανθρώπου βρίσκεται σήμερον το συμφέρον.
Δεν υπάρχει υπερφυσικό-όπως κηρύσσουν οι θρησκείες- μόνον άγνωστο υπάρχει. Και πάντα ισχύει το «Είπε την αλήθεια.... ΚΡΕΜΑΣΤΕ ΤΟΝ!!!» Τι κι’ αν εμείς τα λέμε και τα γράφουμε; Οι "υπεύθυνοι" είτε μας αγνοούν , είτε μας φακελλώνουν ..!!



Για πράγματα που ΔΕΝ αποδεικνύονται μπορείς να λες ό,τι θέλεις. Αν είσαι διάσημος μπορείς να λες και βλακείες χωρίς να παρεξηγείσαι από τους άσχετους ή και ημιμαθείς «ειδικούς». Αν είσαι άσημος, και τις μεγαλύτερες φιλοσοφίες να λες θα σε περνούν για ψώνιο, γραφικό, βλάκα κλπ. Η γνώμη η αλήθεια η αντικειμενικότητα από τους άσχετους και από τους μη ειδικούς δεν παίζει κανέναν ρόλο. Συχνά η αλήθεια φιμώνεσαι και θάβεσαι από τα ΜΜΕ-νταφιάσεως και ιδιαίτερα από την μικρή οθόνη . ΠΑΝΤΑ αποτελούν εξαίρεση οι πρωτοπόροι, οι σκεπτόμενοι και αυτοκινούμενοι, οι έξυπνιοι .
Δεν έχει σημασία τι λέμε και τι κάνουμε, αλλά έχει πολύ πιο μεγάλη ΣΗΜΑΣΙΑ αν μας καταλαβαίνουν οι άλλοι, και ακόμη ποίο μεγάλη να ΠΑΡΑΔΕΧΘΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΔΙΚΟ. Γι’ αυτό πρέπει να γράφουμε απλά και κατανοητά πράγματα. Για να σε καταλάβουν οι άλλοι πρέπει: ότι λες ή κάνεις να ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝ τα ένστικτα τους, ή να είναι πολύ έξυπνοι, πράγμα πολύ δύσκολο. Οι πιο πολλοί μιλάμε για να ΠΟΥΛΗΣΟΥΜΕ ΠΝΕΥΜΑ ο ένας στον άλλον και για να ικανοποιήσουμε τον Εγωισμό μας, παρά για να προσεγγίσουμε την αλήθεια και την πραγματικότητα.
Τα πάντα είναι ΠΙΘΑΝΑ ΚΑΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΙΜΑ. Φιλόσοφοι, βαρύγδουποι καθηγητές πανεπιστημίου, κοσμήτορες με θαυμαστές γνώσεις και περγαμηνές που τους θαυμάζεις για την ευγλωττία το μνημονικό τους την ευφράδεια τους . Αλλά δυστυχώς πάχουν από έλλειψη ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ και κρίσης, θύματα του κατεστημένου και ως εκ τούτου τυγχάνουν ρυμουλκούμενοι και όχι ΑΥΤΟΚΙΝΟΥΜΕΝΟΙ
Η λογική του παρελθόντος, μπορεί να είναι και παραλογισμός του σήμερα!
Υπάρχει η αντικειμενική και η υποκειμενική αλήθεια, και για να είναι αλήθεια ένα πράγμα πρέπει να ΜΗΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΩΣ ΨΕΜΑ είτε μας ΣΥΜΦΕΡΕΙ είτε όχι,
Η αλήθεια δεν έχει ημερομηνία λήξεως, μάλλον καταλήξεως, εκτός και αποδειχθεί ψέμμα. Αλήθεια είναι κάθε τι που ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ως ψέμμα, είτε μας ΣΥΜΦΕΡΕΙ είτε όχι. Και συνεχίζει να είναι αλήθεια ένα πράγμα, μέχρι την στιγμή που θα αποδεχτεί ως ψέμα. Οι απατεώνες συνιστούν: «Γνώσεσθε την αλήθειαν!!» ΑΛΗΘΕΙΑ; Ποια απ' όλες; Την υποκειμενική ή την αντικειμενική; Του συμφέροντος μας, του συμφέροντος των πολλών ή τέλος του συμφέροντος των ολίγων ;
ΑΛΗΘΙΝΗ αλήθεια: Για να είναι ΑΛΗΘΕΙΑ μια πρόταση, πρέπει να μην περιέχει παραμύθια και αστήρικτη φαντασία.
Δεν θέλω να παραδεχθείτε τα όσα λέγω, όταν όλα είναι πιθανά και αμφισβητήσιμα. Αλλά για να αμφισβητήσεις κάποιον πρέπει να μπορείς να τον διαψεύσεις αντικειμενικά όχι φανταστικά, (ή να κρατήσεις στάση ουδέτερη,) αλλιώς είσαι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να τον παραδεχτής ή να σιωπήσεις. Παράδειγμα : Λέμε ΤΑ ΟΜΩΝΥΜΑ ΕΛΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΤΕΡΩΝΥΜΑ ΑΠΩΘΟΥΝΤΑΙ!! Όμως όλα τα άτομα της ύλης ενός στοιχείου είναι ίδια, άρα ομώνυμα, (εκτός αν κάποιος το διαψεύσει). Εν τοιαύτη περιπτώσει πως έλκονται και σχηματίζουνε τα μέταλλα; Κανονικά θα ΕΠΡΕΠΕ να απωθούνται και να μην υπήρχαν μέταλλα ή πλανήτες κλπ. Αν τα ομώνυμα απωθούνταν εμείς δεν θα υπήρχαμε, ούτε και το Σύμπαν, όλα θα ήταν σε μια αέρια κατάσταση στην ανώτερη δυνατή απόσταση μεταξύ τους λόγω απωθήσεως τους. Επομένως είναι λάθος ότι τα ομώνυμα απωθούνται. Αλλά ΤΑ ΟΜΩΝΥΜΑ της αυτής φοράς ΕΛΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΤΕΡΩΝΥΜΑ ΑΠΩΘΟΥΝΤΑΙ!! (Δυναμικά.)
Τολμήστε να προβληματιστείτε με τις ΝΕΕΣ ιδέες , σπάστε το φράγμα τις απαθείας , τα ταμπού και μην μένετε παθητικοί αποδέκτες.

.
Δυστυχώς ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ την κατεστημένη νοοτροπία,, τα ταμπού τις προλήψεις, την αμορφωσιά τους, την ποιότητά των πολλών. Γι’ αυτό συχνά οι αυθεντίες αναγνωρίσθηκαν μετά τον θάνατο τους.
Τον συγγραφέα τον τρώει το σαράκι της αμφισβήτησης για το αν αυτά που γράφει πλησιάζουν την αντικειμενική αλήθεια και αν αυτά θα είναι αρεστά στο αναγνωστικό κοινό ή όχι ; Και παλεύεις μόνος σου. Οταν όμως φύγει απο σένα το έργο και περάσει στα χέρια του εκδότη, τότε το θεωρείς σαν αποπαίδι σου . Οτι δεν είναι πλέον παιδί δικό σου αλλά κάτι που ανδρώθηκε και έφυγε μακριά σου και θέλεις να το ξεχάσεις. Οταν το ξαναδιαβάζεις θεωρείς ότι κάποιος άλλος το έγραψε και αν το ξανάστελνες για επανέκδοση θα άλλαζες αρκετά πράγματα. Επομένως σαν δίδαγμα εξάγεται: « Να υποστηρίζετε τις απόψεις σας από μηδενική βάση αμφισβητώντας τα πάνα και ψάχνοντας από την αρχή»

ΤΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ

Τι είναι παράλληλο σύμπαν?


Παρασκευή, 04 Μάιος 2012 11:23

1 2 3 4 5

( 1 Αξιολόγηση )







Share

Εμφανίσεις: 71



Η Νέα Φυσική μαζί με την Κβαντική Μηχανική μπορούν, μέσω πολύπλοκων μαθηματικών τύπων και μελετών σε μικροσωματίδια και συγκεκριμένα είδη ακτινοβολιών, να αποδείξουν ότι υπάρχουν αυτά που ονομάζουμε Παράλληλα Σύμπαντα.



Ο προπελασγικός μύθος της δημιουργίας μας δίνει μία καταρχήν εικόνα του τι είναι παράλληλο Σύμπαν. Τα προσωποποιημένα σύμπαντα της Ευρυνόμης και του Οφίωνα δημιούργησαν το δικό μας Σύμπαν και, ενδεχομένως, κάποια άλλα. Αυτά, αναμεταξύ τους, είναι «συγγενικά».



Πέρα από το δικό μας υπάρχει, τουλάχιστον, ένα ακόμα σύμπαν όμοιο, ή παρόμοιο, ή λίγο διαφορετικό, ή και τελείως ξένο με το δικό μας Σύμπαν. Ωστόσο, μπορεί το δικό μας Σύμπαν να ενυπάρχει σε κάποιο άλλο, το οποίο, όμως, δεν αντιλαμβανόμαστε.



Μεταφέροντας σε απλή εκλαϊκευμένη γλώσσα την επιστημονική, έχουμε τα εξής:











ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ – ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ

Σε κάποιο άλλο σύμπαν υπάρχει ένας κόσμος «αντίγραφο» σαν τον δικό μας και, μάλιστα, υπάρχουμε και εμείς –εσύ που διαβάζεις την ανάρτηση και ο γράφων που την έγραψε– και κάνουμε πάλι το ίδιο κάπου αλλού (η πιο συζητημένη μορφή παράλληλου σύμπαντος).

Μερικά καλά παραδείγματα για να προκαλέσουμε την αντίληψή μας θα ήταν: το αρσενικό και το θηλυκό, το DNA αλλά, τα φράκταλ. Αλλά υποθέτω, το καλύτερο από όλα θα ήταν τα δίδυμα αδέρφια, μιας και ούτως ή άλλως «λειτουργούν» σκέφτονται και δρουν με ένα «κοινό» τρόπο.











ΤΟ ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

Επίσης μπορεί να υπάρχουν άλλα σύμπαντα περισσότερων διαστάσεων από το δικό μας τρισδιάστατο (μήκος, πλάτος και ύψος). Μπορεί να υπάρχουν 4, 5, 6… ν=άπειρες διαστάσεις που η μεγαλύτερη εμπεριέχει όλες τις υπόλοιπες. Και πάλι, όλες είναι συγγενικές.

Εάν ήμασταν δυσδιάστατα όντα που ζούσαμε σε έναν κόσμο με δύο διαστάσεις, μήκος και πλάτος, δηλαδή σε μία επιφάνεια, σε μία κόλλα χαρτί, δεν θα μπορούσαμε να σηκώσουμε το τηλεσκόπιο (γιατί δεν έχουμε ύψος) και να δούμε άλλα σύμπαντα (κόλλες χαρτί) ακόμα κι αν αυτά ήταν δυσδιάστατα (εκτός αν αυτά βρίσκονταν στην ίδια επιφάνεια με την δική μας, αλλά τότε θα μιλούσαμε για το ίδιο σύμπαν-δυσδιάστατη επιφάνεια).



Τα δυσδιάστατα όντα μπορούν, μέσω των μαθηματικών, να αποδείξουν την ύπαρξη ενός τρισδιάστατου κόσμου αλλά δεν έχουν τα απαιτούμενα αισθητήρια όργανα για να τον αντιληφθούν. Εμπειρικά, όμως, μπορούν να τον αισθανθούν σαν κάποιο θαύμα ή σαν κάποιο μεταφυσικό φαινόμενο, εάν και εφόσον ο προσωπικός τους κόσμος (ο ιδιαίτερος χώρος στην κόλλα χαρτιού που ζουν) υποστεί από τον τρισδιάστατο κόσμο κάποιο πλήγμα (π.χ. να βραχεί από μία σταγόνα νερού).



Ένας τρισδιάστατος κόσμος (αυτός που ζούμε) έχει άμεση αντίληψη του δυσδιάστατου. Αντίθετα, για έναν κόσμο τεσσάρων διαστάσεων πέντε, έξι και όλες τις παραπάνω, δεν έχει.

Όσο «ψηλότερα» στις διαστάσεις, ζει κάποιο ον, τόσο ευκολότερα μπορεί να αντιληφθεί τους κόσμους με τις μικρότερες διαστάσεις.



Σύμφωνα με τον Robert Charroux στο βιβλίο του Παράλληλοι Κόσμοι: «Οι κόσμοι με τις πολυάριθμες διαστάσεις δεν διαθέτουν αναγκαστικά την δομή του τρισδιάστατου σύμπαντος, όπως τον συλλαμβάνουμε τώρα, έστω και ελλειπτικά».









Για κάθε μας επιλογή οι πραγματικότητες χωρίζονται!

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΗΣ «ΚΒΑΝΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ»

Για κάθε μας επιλογή οι πραγματικότητες χωρίζονται!

Κάθε φορά που βρισκόμαστε σε μία συνειδητή ή υποσυνείδητη επιλογή να διαλέξουμε ή να προτιμήσουμε ανάμεσα σε κάποια πράγματα, τότε, δημιουργούνται τόσες «πραγματικότητες» ή «παράλληλα σύμπαντα» όσες και οι πιθανότητες επιλογής.



Παράδειγμα. Πλησιάζουμε σε ένα καναπέ. Αν καθίσουμε σχηματίζεται η πραγματικότητα Νο1, αν δεν καθίσουμε και προχωρήσουμε τότε σχηματίζεται η Νο2 όπου συνεχίζουμε να προχωράμε. Στην Νο1 όπως καθόμαστε μπορούμε να ονειρευτούμε-φανταστούμε ότι κάνουμε μπάνιο στην θάλασσα γιατί είναι μία επιθυμία μας. Στην Νο2 δεν καθίσαμε στον καναπέ γιατί πήγαμε για μπάνιο: το όνειρο της Νο1…



Και κάπως έτσι, ίσως, να δικαιολογούνται οι «Ιδέες» του Πλάτωνα που «υπάρχουν» κάπου και εμείς τις «συλλαμβάνουμε!





Οι πολλές πραγματικότητες του ίδιου ατόμου! Στο παραπάνω παράδειγμα, στην πραγματικότητα Νο1 όπως και στην Νο2 μπορεί να υπάρχουν και άλλες διακλαδώσεις κι έτσι να σχηματιστούν μια σειρά από άπειρους παράλληλους κόσμους, μόνο για τον καθένα από εμάς ξεχωριστά…

Όλα αυτά μπορούν να συμβούν στον κόσμο των μικροσωματιδίων με βάση την κβαντική θεωρία. Και ας μην ξεχνάμε ότι τα πάντα γύρω μας, ακόμα και εμείς οι άνθρωποι, αποτελούμαστε από μικροσωματίδια και ότι όλες οι πράξεις μας δεν είναι παρά σύνολα χιλιάδων «επιλογών» που πραγματοποιούν αυτά τα μικροσωματίδια κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου μέσα στο σώμα μας, στο μυαλό μας και τις σκέψεις μας.





Το όνειρό μας και η πραγματικότητά του!Όπως είδαμε και στο παράδειγμα, όλες αυτές οι «παραδοξότητες» έχουν την δυνατότητα της μεταξύ τους «επικοινωνίας-πρόσβασης» κι έτσι μπορούν να «λυθούν» πολλά μυστήρια, μεταφυσικά και άλλα: déjà vu, προφητείες, ταξίδια στο παρελθόν ή στο μέλλον κλπ.





Το όνειρό μας και η πραγματικότητά του!

Ένα ακόμα συμπέρασμα

Σε όλες τις περιπτώσεις ο χωροχρόνος που «κολυμπάνε» όλα τα σύμπαντα, βάση απλής λογικής, πρέπει να είναι κοινός, ελαστικός και με την πιθανότητα να μπορούν τα ενυπάρχοντα σύμπαντα να κινούνται, να είναι αλληλοεξαρτώμενα, να έχουν την δυνατότητα έστω κάποιας ευκαιριακής επαφής και κατά πάσα πιθανότατα να εναλλάσσονται, να συγχωνεύονται, να αλληλοεπιδρούν ή και να διασταυρώνονται μεταξύ τους.

Όλα αυτά είναι ιδιότητες του αιθέρα –μιας και πρόκειται για το «κοσμικό ρευστό που πληρεί τα πάντα» όπως είπε ο Ορφέας. Κι απ' ότι φαίνεται ο Αιθέρας και ο χωροχρόνος έχουν πολλά κοινά.





Πηγή: ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ







Περισσότερα: http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=45334:ti-einai-parallilo-sympan&catid=22:ellinides-fones&Itemid=200#ixzz1tvgTllC8

ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟΝ  ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ 12  ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ

Πρόσφατες έρευνες υποστηρίζουν  ότι το σύμπαν  μοιάζει με μπάλα ποδοσφαίρου (δημοσίευμα του επιστημονικού περιοδικού Nature) H επιστημονική  έρευνα παρουσιάζει πειστικά στοιχεία για τη μορφή του σύμπαντος ως δωδεκαέδρου. Tα συμπεράσματα αυτά εξάγονται από παρατηρήσεις δορυφόρων, που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από την ατμόσφαιρα της Γης.  Πρώτοι οι Έλληνες διατύπωσαν την θεωρία περί του δωδεκαέδρου σύμπαντος. Ο Πυθαγόρας στην θεωρία του περί των αριθμών και σχημάτων λέγει ότι το σύμπαν  είναι  ρομβοειδές . Μάλιστα δίνει στον αριθμό 12 ιδιαίτερες ιδιότητες, αφού  και οι πλανήτες του ηλίου είναι 12. Δεν είναι τυχαίον ότι και οι Ολυμπιακοί μας Θεοί  είναι Δώδεκα.  Αλλά και  ο  Πλάτων  συμφωνεί  ότι το σύμπαν αποτελείται από τέτοια σχήματα. O Λεονάρντο ντα Bίντσι μελέτησε και αυτός τα δωδεκάεδρα, όπως έκανε και ο περίφημος αστρονόμος Kέπλερ, ο οποίος εξέφρασε τη θεωρία ότι η δομή του ηλιακού συστήματος βασίζεται σε γεωμετρικά σχήματα.  Οριστικές απαντήσεις στα θεμελιώδη αυτά ερωτήματα της κοσμολογίας  ίσως δώσουν  στο μέλλον δορυφορικά τηλεσκόπια, τα οποία πιθανόν ν’ αποκαλύψουν  την κρυφή γεωμετρία του σύμπαντος. H κοσμική ακτινοβολία μικροκυμάτων (KAM), θεωρούμενη ως «ηχώ» του Mπιγκ Mπαγκ, προσφέρει πληθώρα αξιόλογων στοιχείων για την πρώιμη ιστορία του σύμπαντος, καθώς και για την ευρύτερη δομή του. Tο κύριο ερώτημα που απασχολεί τους κοσμολόγους αφορά στην ικανότητα του σύμπαντος να διαστέλλεται και κατά πόσον η τάση αυτή θα συνεχισθεί εσαεί, ή θα υπάρξει μετά παρέλευση  δισεκατομμυρίων ετών αναστροφή, δηλαδή συστολή τούτου;

Διαστημικό Oχημα Mικροκυματικής Aνισοτροπίας «Oυίλκινσον»

            Tα δεδομένα που μεταδίδει το Διαστημικό Oχημα Mικροκυματικής Aνισοτροπίας «Oυίλκινσον», που βρίσκεται σε τροχιά με αποστολή την καταγραφή της KAM, οδηγούν τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι οι θερμοκρασιακές μεταβολές που παρατηρούνται καθ’ όλο το πλάτος του ουρανού είναι μικρότερες απ’ ό,τι θα συνέβαινε εάν το σύμπαν ήταν άπειρο. Tα στοιχεία των παρατηρήσεων του διαστημικού τηλεσκοπίου «Oυίλκινσον» δείχνουν ότι το σύμπαν είναι πολύ μικρό για την καταγραφή μεγάλων μεταβολών στην KAM. Aστρονόμοι από τις HΠA και τη Γαλλία υποστηρίζουν ότι το Διάστημα δεν είναι αρκετά μεγάλο, ώστε να υποστηρίζει KAM με σημαντικές μεταβολές. Eνα πεπερασμένο και μικρό σύμπαν αποτελούμενο από κυρτά πεντάεδρα, τα οποία σχηματίζουν σφαίρα, ικανοποιεί τις θεωρίες που προέκυψαν από τις παρατηρήσεις KAM. Ο καθηγητής Tζορτζ Eλις του Πανεπιστημίου του Kέιπ Tάουν στη Nότιο Aφρική είπε; «Eνα δωδεκαεδρικό σύμπαν θα είχε πολύ ενδιαφέρουσες ιδιότητες, εάν ήταν βέβαια δυνατός ο διάπλους του. Eάν προχωρούσαμε πέρα από τα άκρα δωδεκαέδρου, θα επιστρέφαμε στο εσωτερικό του από την αντίθετη πλευρά.» Aκριβέστερες παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου «Oυίλκινσον», καθώς και οι αναμενόμενες παρατηρήσεις του διαστημοπλοίου «Πλανκ», το οποίο θα εκτοξευθεί στο διάστημα το 2007, θα μας αποκαλύψουν εάν το σύμπαν είναι δωδεκαεδρικό ή εάν το σχήμα του είναι ακόμη πιο περίεργο.(Εφημερίς Καθημερινή 10/10/03)

            Επιβεβαιώνουν τις Γνώσεις  των Αρχαίων Ελλήνων

Οι πρόσφατες έρευνες  οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι σύγχρονοι επιστήμονες απλώς αναμιμνήσκονται(ξαναθυμούνται) τις γνώσεις των Αρχαίων Ελλήνων. Αυτοί τις κληρονόμησαν από την προκατακλυσμιαία υπερτεχνολογία της «Χρυσής Εποχής», που δημιούργησε ο λαός της θάλασσας γύρω από το Αιγαίο. Όπως όλες οι  θεωρίες των Ελλήνων σοφών επιβεβαιώνονται με την παρέλευση  του χρόνου, έτσι και οι θεωρίες των Πυθαγόρα, Πλάτωνα και   άλλων  περί  του    δωδεκαεδρικού σύμπαντος επαληθεύονται τώρα και με τα σύγχρονα επιστημονικά όργανα .

 Τι έγιναν τα απομεινάρια  της τεχνολογίας  των Θεών ;

            Σε πανάρχαια εποχή συνέβη μία τεράστια γεωλογική καταστροφή  η οποία προήλθε από κάποια παράλλαξη,  αυτή δε είχε σαν αποτέλεσμα την αλλαγή στις τροχιές των ουρανίων σωμάτων  και  τη  μεταβολή του άξονα περιστροφής της Γής (Πλάτων, Τίμαιος” 22 c-d, Κριτίας, Θεογονία Ησιόδου, Προμηθέας Δεσμώτης Αισχύλου κτλ). Μετά το τρομακτικό κατακλυσμιαίο κύμα μόνο εξαιρετικής αντοχής οικοδομήματα ήταν δυνατόν να διατηρηθούν και κυρίως οι ισόπεδες βάσεις τους.   Πολλές από αυτές  τις κατασκευές που βρέθηκαν σε πολλά σημεία του κόσμου(  πυραμίδες, μεγαλιθικές κατασκευές, θολωτοί τάφοι, μενίρ, χάρτες κλπ) είναι αμφίβολο εάν μπορούμε να τις επαναλάβουμε ακόμα και με τα σημερινά  υπερσύγχρονα τεχνικά μέσα. [Πυραμίδα ανακαλύφθηκε πρόσφατα και στον υποθαλάσσιο χώρο της Ιαπωνίας]  Η εποχή αυτή της προηγμένης υπερτεχνολογίας περιγράφεται από τον Ησίοδο και άλλους σοφούς σαν «Χρυσή Εποχή». Ο Πυθαγόρας και ο Πλάτων δεν ήσαν τυχαίοι άνθρωποι. Εκτός του ότι ήσαν μυημένοι στα Ορφικά Μυστήρια πρέπει να είχαν αποκτήσει πρόσβαση σε πανάρχαια αρχεία(μουσεία) απ' όπου είχαν αντλήσει ένα μεγάλο μέρος των σπουδαίων πληροφοριών που μας έχουν διασώσει στα έργα και στην  διδασκαλία τους. Οι πληροφορίες τους για το δωδεκάεδρο σύμπαν φαίνεται να είναι ακριβέστατες. Όσο ακριβείς είναι οι πληροφορίες για την Αμερική και τον Ατλαντικό, άλλο τόσο ακριβείς πρέπει να είναι και για την Ατλαντίδα. Γιατί ως τώρα να έχουν επιβεβαιωθεί σε πλείστα θέματα και όχι σε όλα ; Απλώς δεν φθάσαμε στο επίπεδο   γνώσεων της «Χρυσής Εποχής»

Η  «Μυθολογία» μας  Πηγή Γνώσεων

Μέσα στους μύθους της θρησκείας  του 12θεου υπάρχει απίστευτος όγκος πανάρχαιων πληροφοριών και γνώσεων, τόσο για τον κόσμο και το Σύμπαν (ειδικότερα για τους πλησιέστερους προς τη Γή αστέρες και το ηλιακό μας σύστημα), όσο και για τη «Χρυσή» προκατακλυσμιαία εποχή. Σήμερα θαυμάζουμε τους γίγαντες του πνεύματος σαν τον Σωκράτη, τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα κτλ για όλο το έργο τους. Οι άνθρωποι αυτοί έθεσαν τις βάσεις, πάνω στις οποίες στηρίχθηκε όλος ο σύγχρονος παγκόσμιος πολιτισμός. Ουσιαστικά τα είπαν όλα και μετά απ’ αυτούς απλώς αναμοχλεύουν τις ιδέες τους. Τους θαυμάζουμε για τις γνώσεις τους στη φιλοσοφία, στην αστρονομία, στα μαθηματικά και σ' όλες τις άλλες επιστήμες. Τους
θαυμάζουμε για τις έννοιες που αυτοί πρώτοι όρισαν όπως ελευθερία, δημοκρατία , ανθρώπινες αξίες κτλ. Τους θαυμάζουμε γιατί μας δίδαξαν πώς πρέπει να ζη και πώς να πεθαίνει ο άνθρωπος (π.χ Λεωνίδας, Σωκράτης κτλ). Τους θαυμάζουμε για όλα λοιπόν εκτός από ένα, τη θρησκεία τους. Πως γίνεται όμως μια κακή θρησκεία-ειδωλολατρική όπως την αποκαλούν-να έβγαλε έναν τόσο  τέλειο  πολιτισμό; Οι διάνοιες αυτές, πιστεύουμε, ότι ήσαν τόσο ηλίθιοι, ώστε  να λατρεύουν  τα είδωλα;

Τραγική Οπισθοδρόμηση ο Χριστιανισμός

Δυστυχώς από την επικράτηση της νέας Ιουδαιοχριστιανικής θρησκείας κι έπειτα, η παραδοσιακή μας θρησκεία υπέστη μεγάλο διωγμό και λοιδωρήθηκε ακόμα και ως  ειδωλολατρική. Έτσι κόπηκαν οι δεσμοί του Έλληνα από την παραδοσιακή του θρησκεία, γεγονός που καθιστά την εκ νέου προσέγγισή της αρκετά δύσκολη.
Η  αντίφαση φάνηκε χαρακτηριστικά τα τελευταία χρόνια, που παρατηρείται
μια στροφή προς τη μελέτη των αρχαίων μας κειμένων. Ο καθένας  αντιλαμβάνεται
διαφορετικά το θείο, ή στη χειρότερη περίπτωση αποδίδει τις δικές του
αντιλήψεις περί θείου στον αρχαίο κόσμο. Έτσι άλλοι θεωρούν τους θεούς
σαν θείες οντότητες υλικοψυχικές, οι οποίες προήλθαν από την πνευματική
μετεξέλιξη κανονικών ανθρώπων, άλλοι τις θεωρούν ως φυσικές δυνάμεις
κι ενέργειες, άλλοι ως συμβολικές δηλώσεις αρχετύπων, ενώ άλλοι κλίνουν
προς την άποψη ότι οι θεοί ήταν άνθρωποι , βασιλείς που η ανθρώπινη
φαντασία τους θεοποίησε.  Αυτό βέβαια δεν είναι κακό, καθότι η πολυφωνία είναι θεμιτή κι ίδιον του Ελληνικού πολιτισμού.  Παρόμοιες διαφωνίες
  είχαν εκφραστεί έντονα και στην αρχαιότητα. Οι φιλόσοφοι απέρριπταν τις  υπερβολές των ποιητών, τους  οποίους μάλιστα κατηγορούσαν γιατί προσέδιναν στους θεούς απαράδεκτες ιδιότητες και συμπεριφορές. Ο Ξενοφάνης για παράδειγμα επέκρινε τον Όμηρο και τον Ησίοδο, γιατί απέδωσαν στους θεούς πράγματα που προκαλούν στους ανθρώπους  όνειδος και ψόγο, ότι δηλαδή οι θεοί αλληλοεξαπατούνται, κλέβουν και μοιχεύουν (Απόσπασμα, 11).

Εμείς Έλληνες Εχθροί του  εαυτού μας

Ο Πλάτων στο δεύτερο βιβλίο της Πολιτείας του (377 κ.ε.) καταφέρεται κατά των ποιητών που παραποιούν το θείο και τους συνιστά να τους παρουσιάζουν έτσι όπως ακριβώς είναι. Υποστηρίζει μάλιστα, ότι δεν πρέπει να λέγονται  υπερβολές και αλληγορίες των ποιητών δημόσια, γιατί οι νέοι δεν μπορούν να τις εννοήσουν και παρασύρονται σε λανθασμένα συμπεράσματα περί της φύσεως του θείου.
Οι αναφορές  στους θεούς (πχ άρματα θεών, εξοπλισμός θεών κτλ) δεν αφορούν στις θείες οντότητες της παραδοσιακής θρησκείας, αλλά στα πρόσωπα εκείνα που χρησιμοποίησαν οι αρχαίοι μας συγγραφείς, στην προσπάθειά τους να μας διασώσουν πληροφορίες για την προκατακλυσμιαία «Χρυσή Εποχή».

Ελληνική Μυθολογία είναι η  Ελληνική Αρχαιολογία

            Επομένως η  Ελληνική μυθολογία δεν είναι παραμύθι-όπως μας λένε-αλλά είναι η Ελληνική Αρχαιολογία και ανήκει στη σφαίρα της προϊστορίας;  Η λέξη «Μύθος» σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει παραμύθι.  Μύθος είναι ιστορία, αλληγορική γραμμένη  με έντεχνο τρόπο, ώστε να μπορέσει εύκολα να διαδοθεί από γενιά  σε γενιά και να φθάσει ως τις μέρες μας. Κατά τον Σωκράτη στους μύθους μεταφέρονται πολύ υψηλού επιπέδου πληροφορίες και έννοιες. Μόνο με τη βοήθεια των μύθων μπορούσε να διασωθεί η γνώση μετά την καταστροφή του υψηλού πολιτισμού στους βοσκούς και τους βουκόλους που διασώθηκαν στα βουνά μετά την Μεγάλη Καταστροφή (Πλάτων Τίμαιος», 22d). [«Η Τεχνολογία των Θεών» Ιωάν. Λάζαρη εκδόσεις «ΔΑΥΛΟΣ»] Έτσι διασώθηκαν   οι μύθοι και μπορούν να  βοηθήσουν  και την σύγχρονη κοινωνία αν τους ερευνήσει, τους ερμηνεύσει σωστά και ακολουθήσει τα διδάγματά τους.

            Ώρα για Βαθεια Τομή

            Η Ορθόδοξη Εκκλησία  εν Ελλάδι , αν θέλει να προσφέρει στον κόσμο, πρέπει να  κάμει  κι’ αυτή βαθειά τομή. Ν’ αποκολληθεί το συντομότερο από την ξενόφερτη και βδελυρή Ιουδαϊκή Βίβλο και τα διεθνιστικά πλοκάμια της (Σιωνισμός, Βυζαντινή και Οθωμανική Αυτοκρατορία, Φανάρι) και ν’ ασπασθεί το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα που αποδεδειγμένα δημιούργησε έναν  προκατακλυσμιαίο γιγάντιο πολιτισμό , τον πολιτισμό της «Χρυσής Εποχής» . Ένα γηγενή Πολιτισμό από τους ρωμαλέους στο πνεύμα γηγενείς  λαούς του Αιγαίου και όχι από τον «εκλεκτό λαό» της ερήμου . Αυτός ο Πολιτισμός που καλλιεργήθηκε κατά την διάρκεια της Κλασσικής Εποχής από το ένδοξο Ελληνικό Έθνος και παραδόθηκε στην ανθρωπότητα σαν πανανθρώπινη κληρονομιά εμβολίασε  φιλοσοφικά και τον Χριστιανισμό με το «αγαπάτε αλλήλους». Όμως  στην δράση του ο Χριστιανισμός έπραξε άλλα. Υπήρξε πολέμιος του Ελληνικού Πνεύματος και  «υπηρέτης» του Σιωνισμού, διότι ενέδωσε στη Βίβλο και στους Ραβίνους. Καιρός λοιπόν για την μεγάλη τροφή προς το αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα, την Πρόοδο και τον Πολιτισμό. Καιρός για μια ειρηνική και δημιουργική πορεία προς τον 21^ον αιώνα και την 3^η Χιλιετία.