ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΣ

ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΣ( Β 5-30)


ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ … ον


ΡΑΨΩΔΙΑ Β’


ΟΝΕΙΡΟΣ – ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΠΛΟΙΩΝ

(5-30)
Κι’ αυτή η σκέψη του εφάνηκε πως ήταν η καλλίτερη απ’ όλες : να στείλη στον Αγαμέμνονα τον πλάνο Όνειρο . Γι’ αυτό λοιπόν τον εκάλεσε και του είπε : «Πήγαινε ευθύς, Όνειρε πλάνε, στα γρήγορα πλοία των Αχαιών, κι’ όταν φθάσης στην σκηνή του γυιού του Ατρέως, του Αγαμέμνονος, να του ειπής αυτά ακριβώς που θα σου παραγγείλω. Παρακίνησε τον ν’ αρματώση γρήγορα τους πυκνόμαλλους Αχαιούς, γιατί τώρα πιά μπορεί να κυριεύση την πλατύδρομη πόλι των Τρώων, αφού οι αθάνατοι θεοί που κατοικούν στ’ ανάκτορα του Ολύμπου, δεν έχουν πιά δυό γνώμες, επειδή η Ήρα με τις ικεσίες της τους έπεισε όλους, και συμφορές μεγάλες περιμένουν τους Τρώες »
Αυτά είπε. Κι’ εκίνησε ο Όνειρος σαν άκουσε τα λόγια του κι’ έφθασε αμέσως στα γρήγορα πλοία των Αχαιών κι’ ετράβηξε να ευρή τον γυιό του Ατρέως, τον Αγαμέμνονα και τον ευρήκε στην σκηνή του να κοιμάται. Ύπνος αθάνατος ήταν τρυγύρω του χυμένος. Εστάθηκε τότε επάνω από το κεφάλι του πέρνοντας την μορφή του γυιού του Νηλέως, του Νέστορος, που ο Αγαμέμνων τον ετιμούσε περισσότερο απ’ όλους τους άλλους γέροντες, κι’ όμοιος μ’ αυτόν ο Όνειρος του είπε : «Κοιμάσαι, γυιέ του Ατρέα, του ιπποδαμαστού και πολεμάρχου; Δεν πρέπει να κοιμάται όλη την νύκτα ο άρχοντας, που οι λαοί εμπιστεύονται σ’ αυτόν κι’ έχει τόσες φροντίδες. Μόνο τώρα άκουσε με γρήγορα, γιατί έρχομαι σε σένα, σταλμένος από τον Δία, που αν και ευρίσκεται μακρυά, νοιάζεται πολύ για σένα και σε πονάει. Σε προστάζει λοιπόν ν’ αρματώση γρήγορα όλους τους Αχαιούς, γιατί τώρα πιά μπορείς να κυριεύσης την πλατύδρομη πόλι των Τρώων, αφού οι αθάνατοι θεοί δεν έχουν πιά δυό γνώμες, και συμφορές μεγάλες περιμένουνε τους Τρώες από τον Δία. Φύλαξε τα αυτά καλά στο νου σου και μην τα λησμονήσης, όταν σ’ αφήση ο γλυκός ύπνος. »


[(5-30)
1/ Ο Όνειρος

Ο Όνειρος ήτο υιός του Αχιλλέως και της Δηιδάμειας, τον οποίον εφόνευσε ο Ορέστης ακουσίως στην Φωκίδα και τον έθαψε στην Δαυλίδα. Εκεί έκτισε και τάφον αυτού και αφιέρωσε και το ξίφος, με το οποίον τον εφόνευσε. Έπειτα ήλθεν στην Λευκήν νήσον για να εξιλεώσει τον Αχιλλέα. Σημειωτέον ότι αυτός ο Ορέστης εφόνευσε και τον άλλον υιό του Αχιλλέως τον Πύρρον. Ο Όνειρος αγάπησε πολλές γυναίκες μεταξύ δε τούτων και την Ελένην και την ερωτεύθηκε, παρεκάλεσε δε την μητέρα του, η οποία συνήργησε να την βλέπει πάντοτε στον ύπνο του. Ετίμησαν δε αυτόν παντού ως ημίθεον και οι θεοί του έδωσαν κατοικία στις νήσους των Μακάρων, όπου ήτο ο πατέρας του και ο Κάδμος. Γίνεται , λοιπόν προσπάθεια διεθνώς να αποσιωπηθεί η πρωτοτυπία των αρχαίων Ελληνικών εμπειριών στο πεδίο της μεταφυσικής και αυτές οι εμπειρίες να θεωρηθούν απότοκες ξένων επιδράσεων από την Ανατολή(Μεσοποταμία, Ινδία κλπ) από το βορά τους Θράκες και τους Σκύθες, ή τέλος από το νότο τους Αιγυπτίους. Κι’ όμως οι αρχαίοι Έλληνες νωρίτερα απ’ όλους τους λαούς βίωσαν και συνειδητοποίησαν την αξία των φαινομένων για την ερμηνεία της ανθρώπινης ψυχής.

α/ Η Συνειδητότητα της Ψυχής

Το πρόβλημα της Συνειδητότητος των φυσικών οντοτήτων του Σύμπαντος , όπως κι’ αυτό της ζωής εξακολουθεί να παραμένει άλυτο για την επιστήμη, και ίσως γι’ αυτόν τον λόγο αγνοείται αποσιωπούμενο από αυτήν. Κι’ ας μην ξεχνούμε ότι η Ψυχή είναι ειδική συσπείρωση θείας ενέργειας , η οποία έχει αρχή τον κοσμικό Δία , διότι αυτός είναι ενεργοποιός ουσία. Είναι λοιπόν συσπειρωμένη ενέργεια σαν μια σφαίρα και σχηματίζει ένα «ψυχικό κύτταρο» το οποίον εκκολάπτεται και ενεργοποιείται ξεκινώντας από την ανωριμότητα και οδεύοντας προς την ωριμότητα . Η Ψυχή έχει δικό της Ψυχότυπο εντός του θεοτεχνείου και κατά συνέπεια έχει δική της κίνηση και ζωή. Δεν είναι συνεπώς άυλη , αλλά αποτελεί την πλέον πνευματική ύλη. Κατά την ενσωμάτωση της τον άνθρωπο αφήνει ένα μέρος της στον ευρύτερο κόσμο , είναι δε τούτο το μέρος αυτό που αποκαλούν ορισμένο μύστες «ανώτερο εαυτόν» Γι’ αυτό υπάρχει μια διαρκής διαλεκτική σχέση μεταξύ της ψυχής και του ψυχότυπου της ή και μεταξύ διαφορετικών ψυχών. Τα φαινόμενα της Ψυχής και της Συνειδητότητος παραμένουν μέχρι σήμερα αναπάντητα.
1/ Πως προέκυψε η Συνειδητότητα στο Σύμπαν;
2/ Σε ποια φάση εμφανίσθηκε η Συνειδητότητα;
3/ Είναι η Συνειδητότητα ιδιότητα της ύλης ή είναι γενικότερο χαρακτηριστικό του φαινομένου της «Δημιουργικής Δύναμης» ;
4/ Σχετίζεται η Συνειδητότητα με την «συστημική» οργανωτική δομή της ύλης στο σύμπαν ;
5/ Σχετίζεται η Συνειδητότητα με την Ψυχή και εάν ναι σε ποιο επίπεδο ύπαρξης συμβαίνει αυτό; Στο βιολογικό ή σε κάποιο άλλο ;
Οσον αφορά τα όνειρα αυτά είναι δυνατόν να εκφράζουν πράξεις του ατομικού
υποσυνειδήτου του ονειρευμένου ατόμου που προηγήθησαν στο χρόνο ή και να
εκφράζουν ιδέες της συλλογικής ή και της συμπαντικής συνειδητότητας στην οποίαν
συμμετέχει το άτομο, μεσω αυτής που άφησε πίσω στον κόσμο ή στο σύμπαν.

β/ Η Παγκόσμια Συνειδητότητα

Η Προσωκρατική άποψη πρεσβεύει το «Έμψυχο της Ύλης», συνδέοντας κατά κάποιον τρόπο την υποτιθεμένη συνειδητότητα όλων ακόμη και των υλικών οντοτήτων με την Ψυχή και με το θείον. Δυστυχώς η Χριστιανική Εκκλησία αγνόησε την στοιχειώδη συνειδητότητα όλων των φυσικών φαινομένων. Οι διακεκριμένοι Άγγλοι φιλόσοφοι Bertrand Russel και Alfred North Whitehead εισήγαγε την επαναστατική για τον υλιστικό πολιτισμό της εποχής τους έννοια της «Πρωτοσυνείδησης» στην φιλοσοφία της Φύσης και αποδοχή στον χώρο του υπερβατικού, συνδέοντας την συνειδητότητα της ύλης με την ψυχή, επανερχόμενος ουσιαστικά στον «Πανψυχισμό» του Θαλή του Μιλησίου και του Σπινόζα. Το ιερατείο αγνόησε αυτές τις επαναστατικές φιλοσοφικές θέσεις των φυσικών επιστημών , διότι δεν είχαν λογικά επιχειρήματα να τις αντιμετωπίσουν.
Στον αρχαίο Ελληνικό κόσμο η θρησκεία και η επιστήμη ήσαν αρμονικά συνταιριασμένες , πράγμα που ο χριστιανισμός τα ξεχώρισε με τις δογματικές του τοποθετήσεις. Έτσι η επιστήμη αγνοώντας τις θρησκευτικές δοξασίες δημιούργησε ένα δικό της υποκατάστατο του «υπερβατικού » των θρησκειών, το «Κβαντικό Κενό» δηλαδή μία συμβατική έννοια , πέρα από την εμπειρία και την κοινή λογική, η οποία διέπει τον κόσμο της ύλης και των Αισθήσεων. Σήμερον οι επιστήμονες αποδέχονται σαν υπόθεση εργασίας την ύπαρξη της «συνειδητότητας του αιθέρα» από την οποίαν εκπηγάζει η συνειδητότητα όλων των Οντοτήτων του Υλικού σύμπαντος. Όσον αφορά την σχέση μεταξύ της συνειδητότητας και της ψυχής , θα πρέπει η ψυχή να αποτελεί μια εκδήλωση της συμμετοχής της «αιθερικής συνειδητότητας» στον κόσμο της ύλης.

γ/ Ο Καθαρμός της Ψυχής

Η γνώση όμως σχετικά με την φύση του φαινομένου της συνειδητότητος , είναι για τον άνθρωπο το μοναδικό κλειδί για να φθάσει στο Δελφικό «Γνώθι σ’ εαυτόν» και να υπερβεί το Εγώ της βιολογικής του υπόστασης, εφ’ όσον θα εξακολουθεί να πιστεύει ότι αποτελεί τμήμα μιας συμπαντικής μηχανής και ότι είναι μέρος –ή ένα υποσύστημα-ενός ενσυνειδήτου συμπαντικού υπερσυστήματος.
Επομένως η προσπάθεια της εξήγησης του ονείρου δεν δείχνει ένα ευφάνταστο ή και πρωτόγονο λαό , αλλά αντιθέτως ένα λαό που βίωσε και συνειδητοποίησε τα φαινόμενα αυτά και αναζήτησε την εξήγηση και ερμηνεία τους στην ανθρώπινη ύπαρξη. Επ’ αυτού μπορούμε να αναφερθούμε στον ιστορικό Κλέαρχο μαθητή του Αριστοτέλη και έναν από τους πρώτους σε άξια μεταξύ των φιλοσόφων της Περιπατητικής Σχολής . Παρότι το έργο του χάθηκε, από περικοπή του Πρόκλου (Υπόμνημα στην Πολιτεία του Πλάτωνα ΙΙ, 113, 19 Kroll) μας πληροφορεί ότι μετά θάνατον εμφανίσθηκαν σε ζωντανούς μορφές , είτε με το φάσμα τους, είτε υπό μορφή Ονείρου. Έτσι επέρχεται ένας συνεχής αλληλοκαθαρισμός , χωρίς ο άνθρωπος να το γνωρίζει αφού υφίσταται μια ψυχική αμνησία. Όλα αυτά δεν πρέπει να μας οδηγήσουν φυσικά στον παραλογισμό της Αναστάσεως των Νεκρών(εκτός των φαινομένων νεκραναστάσεως ζώντων ) ούτε και της αποδοχής του εξ αποκαλύψεως λόγου , όπως πρεσβεύει η δογματική χριστιανική θρησκεία. Ωστόσο με την έρευνα των ψυχικών φαινομένων ο άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι περισσότερο νοήμων και πνευματικός με ένα άριστο συνδυασμό των δύο, ενώνοντας ψυχή και νοημοσύνη σε ένα άριστο επίπεδο.

2/ Η Πρωτοτυπία του Ομήρου

Ο Όμηρος ποιητική αδεία βάζει τον Όνειρο να παρασύρει τον Αγαμέμνονα στην παγίδα που ο Δίας έχει στήσει στους Αχαιούς. Τα Ομηρικά Έπη χρωστούν την πρωτοτυπία τους στην ελευθερία και στην φαντασία του ποιητή να ξεφεύγει από τους συμβατικούς κανόνες και αναδεικνύεται μάστορας στην λαμπρή πλοκή του μύθου, την καλλιέργεια και την τελειοποίηση του. Διόλου λοιπόν παράξενο πως ο λαός συναρπάσθηκε από την ποίηση του και πως ακόμη και σήμερον έχει μείνει ανεπανάληπτος.. Αξιοσημείωτη είναι η παρουσίαση του Ονείρου με την μορφή του Νέστορος για να γίνει πιο πιστικός στον Αγαμέμνονα.. Πάντως ο Όνειρος είναι άριστος αγγελιαφόρος του Διός , μεταφέροντας ακριβώς τα λόγια του στον Αγαμέμνονα. Σχεδόν όλα τα πρόσωπα της Ιλιάδος είναι πολεμιστές και οι περισσότεροι είναι γενναίοι. Είναι όμως εκπληκτικό ότι κανένας τους δεν είναι γενναίος με τον αυτόν τρόπο. Ο καθένας έχει τη δική του συμπεριφορά στο στρατόπεδο και στη μάχη. Οι παρομοιώσεις που μεταχειρίζεται ο Όμηρος για να παρουσιάζει την κάθε μορφή του έχουν πάντα συναρπαστικό χαρακτήρα και σε καθηλώνουν να τους προσέξεις. Ούτε ο Αχιλλέας ούτε κανείς από τους θνητούς δεν τολμά να αντιμετωπίσει τους αθανάτους του Ολύμπου, αλλά όλοι ζητούν την βοήθεια των. Ο καθένας όμως ήρωας έχει και το δικό του θεό , όπως κάνουν και σήμερα οι νέο-Έλληνες με τους δικούς τους αγίους. Δεν υπάρχουν όμως μόνον πολεμιστές στην Ιλιάδα. Υπάρχουν και γυναίκες και γέροντες, υπάρχει και το ερωτικό στοιχείο(Ελένη και Πάρις) για το οποίο υποτίθεται ότι πολεμούν Έλληνες και Τρώες, ενώ η αιτία εκείνου του πολέμου –όπως όλων των πολέμων – είναι άλλη. Αιτία αυτού του πολέμου υπήρξε καθώς ξέρουμε ο οικονομικός ανταγωνισμός των πρώτων ελληνικών φύλων που ζούσαν είτε στην κυρίως λεγομένη Ελλάδα (Αχαιοί των Μυκηνών) είτε στην αντίπερα όχθη του Αγαίου, στην Μικρά Ασία (Ιωνία) οι Αιολείς της Τροίας. Όλοι πάντως ήσαν Έλληνες και γι’ αυτό ο Τρωικός Πόλεμος είναι ο πρώτος εμφύλιος πόλεμος που καταγράφει η Ελληνική Ιστορία.

3/ Ο Θεϊκός Δόλος

Για τους Αρχαίους Έλληνες ο δόλος δεν είναι μόνον ανθρώπινος αλλά και θεϊκός.. Στο σημείο τούτο οι Έλληνες αμφισβητούν ευθέως τους θεούς, αυτή δε η αμφισβήτηση του θεού που για πρώτη φορά έγινε στην Ελλάδα απελευθέρωσε το άτομο από τον φόβο θεού, γεγονός που επέτρεψε στην λογική να καλπάσει προς την φιλοσοφία και την επιστήμη. Αν οι σύγχρονοι Έλληνες είχαν μελετήσει εις βάθος την Ηλιάδα τότε δεν θα ήσαν τόσο ευκολόπιστοι και χιλιοπροδομένοι, ούτε φυσικά θα έπεφταν στις παγίδες των κραταιών της γης . Ο Όνειρος επεσκέφθη στον Αγαμέμνονα όταν ακόμη εκοιμάτο και τον αποπλάνησε. Μερικοί όμως Έλληνες ονειρεύονται και ξύπνοι ότι αυτά που επιθυμούν τα θεωρούν ως πραγματικότητα. Και ο μεν λαός μπορεί να ζει με τα οράματα που του δημιουργεί η θρησκεία και η εκάστοτε εξουσία. Όμως οι κυβερνώντες δεν είναι επιτρεπτόν να ονειρεύονται, διότι αυτά τα όνειρα καταλήγουν σε εθνικές τραγωδίες και καταστροφές. Ονειρευθήκαμε το 1922 ότι οι σύμμαχοι μας Αγγλο/Γάλλοι θα μας στηρίξουν στην Μικρασιατική Εκστρατεία ως το τέλος . Όμως αυτό ήτο ένα απατηλό Όνειρο που μας οδήγησε στην καταστροφή του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, διότι όταν αυτοί ικανοποίησαν τα πετρελαϊκά και ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα μας εγκατέλειψαν στην σπάθη του Κεμάλ. Ονειρεύθηκε η χούντα Ιωαννίδη το 1974 ότι οι Αμερικανοί θα στηρίξουν το άφρον πραξικόπημα στην Κύπρο και θα κάναμε την « Ένωση» της Κύπρου με την Ελλάδα. Όμως αυτό ήτο ένα εφιαλτικό Όνειρο που το πληρώνουμε ακόμη και τώρα με τη de-facto διχοτόμηση της Κύπρου. Τον αόρατο δικτάτορα τον είχε εξαπατήσει ο Όνειρος της CIA στην Ελλάδα, αν δεν ήτο ο ίδιος συνειδητός πράκτωρ του εχθρού . Επομένως οι ηγέτες δεν πρέπει να ονειρεύονται ούτε κοιμισμένοι , πολλώ δε μάλλον ξυπνητοί. Οι εκτιμήσεις τους πρέπει να βασίζονται επι τη βάσει των δυνατοτήτων μας και όχι επί τη βάσει των επιθυμιών, των συναισθημάτων μας ή τέλος των οποιονδήποτε απατηλών υποσχέσεων που μας δίνουν οι συχνά δόλιοι ξένοι. Δίδαγμα λοιπόν να μην αναμένουμε άνωθεν από τους θεούς ή από τους κραταιούς να κάνουν θαύματα προς χάριν μας. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι των πράξεων μας . Δυστυχώς σήμερα η χριστιανική θρησκεία έχει εθίσει τους πιστούς στα «εξ ουρανού θαύματα» και στην μοιρολατρική αντιμετώπιση των πραγμάτων, με αποτέλεσμα την χαλάρωση της λογικής και του αγώνος

4/ Πως Έζησε ο Νέστωρ 300 Χρόνια;

Η οικογένεια του Νέστορος κρατάει από την Ιωλκό της Μαγνησίας. Όταν διώχθηκε από εκεί ο πατέρας του Νηλεύς ήλθε στην Μεσσηνία με τους Πελασγούς που είχε στη συνοδεία του και εγκαταστάθηκε στην Πύλο. Ο Νηλεύς εγέννησε δώδεκα υιούς, και μίαν θυγατέρα. Ο Νέστωρ. ήτο ο νεώτερος γιός του Πηλέως. Όταν ο Ηρακλής εφόνευσε τον πατέρα και τα αδέλφια του ήτο ο μόνος που διεσώθη, διότι εκείνη την εποχή εσπούδαζεν στην Γερηνία της Μεσσηνίας , γι’ αυτό και ο Όμηρος τον αποκαλεί Γερήνιον. Ο Νέστωρ από μικρός έδειξε περισσήν ανδρείαν όταν ετέθη επικεφαλής καταδρομικών τμημάτων για να εκδικηθεί τους άρπαγες των ζώων και του πλούτου της πατρίδος του Ηλείους. Εφόνευσε ακόμη και τρεις εκ των Κενταύρων στην Κενταυρομαχία. Κατά την παράδοση έζησε 300 χρόνια, επειδή ο Απόλλων έδωσε σ’ αυτόν την ζωή των τέκνων της Νιόβης, δεδομένου ότι η μητέρα του ήτο θυγατέρα της Νιόβης. Είχε δε γυναίκα την Αναξιβίαν θυγατέρα του Κρατιέως ή του Ατρέως, ή την Ευρυδίκην του Κλυμένου, ή την Μνησιλόχην του Αμφιδάμαντος και εγέννησεν επτά υιούς: τον Περσέα, Στράτιχον, Αρητον, Εχέφρονα, Πεισίστρατον, Αντίλοχον, Θρασυμήδην και δύο θυγατέρες., την Πεισιδίκην και Πολυκάστην. Ο Αντίλοχος έλαβεν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο Ο Αντίλοχος αρίστευσε στον επιτάφιον αγώνα του Πατρόκλου και έλαβεν βραβείον από τον Αχιλλέα. Ητο δε και στο έπακρον ανδρείος και ο πιο ευσυνείδητος μετά τον Αχιλλέα και διεκρίθη στον Τρωικό Πόλεμο. Πως εξηγείται η υπερβολική μακροζωία του Νέστορος; Μήπως έπινε Νέκταρ και έτρωγε Αμβροσία;

5/ Ο Όμηρος Γνώστης των Αρχών της Ηγεσίας

Ο Όμηρος διά στόματος του Ονείρου δίνει μαθήματα ηγεσίας στον αρχιστράτηγο Αγαμέμνονα, λέγοντας του: «Δεν πρέπει να κοιμάται όλη την νύκτα ο άρχοντας, που οι λαοί εμπιστεύονται σ’ αυτόν κι’ έχει τόσες φροντίδες.» Ο ηγέτης πρέπει να δίνει το παράδειγμα στους υφισταμένους του, δηλαδή να ξυπνάει πρώτος και να κοιμάται τελευταίος. Ο ηγέτης δεν πρέπει να δίνει εμπιστοσύνη στα όνειρα, στις προλήψεις και στις θεϊκές προσταγές. Πρέπει να προβαίνει στην εκτίμηση της τακτικής καταστάσεως με βάση την ψυχρά λογική , σταθμίζοντας κυρίως τις δυνατότητες των εχθρικών και των φιλίων δυνάμεων. Ο Ηγέτης πρέπει να εξετάσει αναλυτικώς τα εξής στοιχεία
1. Τον Σκοπό του Πολέμου, που εν προκειμένω είναι η άλωση της Τροίας
2. Για την επιτυχία του σκοπού πρέπει το στράτευμα των Ελλήνων να αναπτύξει επιθετικό σχέδιο.
3. Το σχέδιο τούτο πρέπει να είναι Απλό και κατανοητό σε όλους, προ πάντων όμως ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο.
4. Να υπάρξει Ενότητα Διοικήσεως, δηλαδή όλοι οι υφιστάμενοι ηγήτορες να έχουν επαφή με τον αρχιστράτηγο και να εκτελούν τις διαταγές του.
5. Το Σχέδιο να επιτυγχάνει Οικονομία των Δυνάμεων, διότι και ο τελευταίος στρατιώτης είναι χρήσιμος στο πεδίον της μάχης.
6 Για την επιτυχία του σχεδίου πρέπει να γίνει Συγκέντρωση όλων των Ελληνικών Δυνάμεων και να μείνει η μικρότερη δυνατή δύναμη για την ασφάλεια των πλοίων.
7. Ο Στρατηγικός Ελιγμός , δηλαδή ο τρόπος που θα ενεργήσουν τα Ελληνικά στρατεύματα για να επιτύχουν το σκοπό τους , είναι η κύρια ευθύνη του Αγαμέμνονος.
8. Για την ευόδωση του σχεδίου, πρέπει να υπάρξει Αιφνιδιασμός των Τρώων, δηλαδή να μην γνωρίζουν που, πότε και πως ,δηλαδή με πόσες δυνάμεις και με ποιο σχέδιο, θα τους επιτεθούν οι Έλληνες .
9. Ο Αρχιστράτηγος των Ελλήνων πρέπει να φροντίσει για την Ασφάλεια των στρατευμάτων του που είναι ανεπτυγμένα στην ακτή κοντά στα πλοία και για την μυστικότητα του σχεδίου ενεργείας του, ώστε να επιτύχει τον αιφνιδιασμό των Τρώων. Όλα αυτά έπρεπε να σκεφτεί ο Αγαμέμνων εκείνο το βράδυ και να δώσει το πρωί τις διαταγές του στους υφισταμένους του διοικητάς, αν επρόκειτο να επιτεθεί. Όμως αυτός εκοιμάτο τον ύπνο του δικαίου.
10. Δεδομένου ότι τα στρατεύματα μάχονται επί εννέα χρόνια και δεν έχουν φέρει κανένα αποτέλεσμα , τούτο έπρεπε να τον εμβάλει σε μέγιστο προβληματισμό. Γιατί δεν μπόρεσε να πάρει την Τροία; Ποιοι παράγοντες είναι εκείνοι που τον καθήλωσαν σε αμυντική στάση; Μήπως είναι θέμα ελλείψεως δυνάμεων εκ μέρους των Ελλήνων ; Όμως τούτο αποκλείεται διότι κατά τα λεγόμενα η αναλογία είναι 1:10. Τότε τι φταίει και δεν πήραν την Τροία; Μήπως το στράτευμα δεν ε΄χει ηθικόν; Τότε πρέπει να δώσει στους στρατιώτες του την ελπίδα να γυρίσουν το συντομότερο στην πατρίδα τους αλλά εφ’ όσον θα έχουν νικήσει . Να γυρίσουν νικητές και όχι ηττημένοι. Αυτό έκανε ο σοφός Νέστωρ. Αντίθετα ο Αγαμέμνων τους είπε να ετοιμασθούν να γυρίσουν με τα πλοία στην πατρίδα, γεγονός που τους αναπτέρωσε μεν το ηθικό , αλλά ταυτοχρόνως κανείς τους δεν θα ήθελε να διακινδυνεύσει τη ζωή του στο εξής.

α/ Διασταύρωση των Πληροφοριών

Ο Ηγήτωρ-και εν προκειμένω ο Αγαμέμνων- θα έπρεπε να διασταυρώσει το πρωί τις πληροφορίες που πήρε από το όραμα του γιού του Νηλέως. Δηλαδή θα έπρεπε να καλέσει τον Νέστορα να του ειπεί την γνώμη του περί του πρακτέου και όχι να αρκεσθεί στα φευγαλέα λόγια του Ονείρου. Ένας σωστός ηγέτης σχεδιάζει πάντα με βάση τις δυνατότητες του εχθρού και των ημετέρων δυνάμεων και όχι με βάση τα φευγαλέα όνειρα, τις μαντείες, τις οιωνοσκοπίες και τα τοιαύτα. Ούτε φυσικά με βάση τις προθέσεις του εχθρού που μπορεί ν’ αλλάξουν από στιγμή σε στιγμή ή και να αποτελούν σχέδιο εξαπατήσεως μας. Η αξία των πληροφοριών καταφαίνεται σήμερον περισσότερο επιτακτική διότι η εποχή μας χαρακτηρίζεται ως Πληροφορική και στην καθημερινή μας ζωή κυριολεκτικά βομβαρδιζόμεθα από ένα ογκώδη χείμαρρο πληροφοριών από την στιγμή που θα ξυπνήσουμε ως την στιγμή που θα μας πάρει ο Μορφέας στην αγκαλιά του. Αυτός που είναι πιο επιτυχημένος στη ζωή είναι αυτός που μπορεί να αξιολογεί όλο αυτόν τον όγκο των συχνά αντικρουομένων ή και ψευδών πληροφοριών και να καταλήγει στα ορθά συμπεράσματα. Ένα παλιό γνωμικό λέγει ότι «Αν εγνώριζε ο στρατηγός τι πράττει ο στρατηγός ο στρατηγός θα ενίκα τον στρατηγόν» Αν ο Αγαμέμνων γνώριζε τα ασθενή σημεία στην αμυντική διάταξη του οχυρού «Τροία» ασφαλώς με μια ομάδα εμψυχομένων καταδρομέων θα μπορούσε να τους αιφνιδιάσει , όπως έγινε με τον Δούρειον Ιππον.

β/ Ο Πρώτος Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος

Έτσι θα έπρεπε να τον αποκαλούμε εμείς οι Έλληνες τον Τρωικό Πόλεμος. Εμφύλιο Πόλεμο! Η τελευταία από τις πολεμικές εκστρατείες των Αχαιών ηγεμόνων υπήρξε ο ιστορικός πόλεμος της Τροίας. Η πολιτεία Τροία –Ίλιον , πολιτεία Ελληνική κι’ αυτή , χτισμένη σε μικρή απόσταση από τα Δαρδανέλλια , είχε πλουτίσει εισπράττοντας διόδια από τους εμπόρους που , για να περάσουν στην Μαύρη Θάλασσα , έπαιρναν το δρόμο της ξηράς που εκτεινόταν κατά μήκος των στενών κι’ απέφευγαν έτσι τα ρεύματα , μεταφέροντας στους ώμους τους καράβια και εμπορεύματα. Οι Τρώες τους χαράτσωναν για καλά όταν περνούσαν από την χώρα τους. Αλά τους λεηλάτες αυτούς τώρα τους έβαλε στο μάτι η Μυκηναϊκή αυτοκρατορία και τώρα με τον Αγαμέμνονα εφορμά για την τελική έφοδο. Θρύλλοι καλοντυμένοι έκρυβαν τους πραγματικούς λόγους , οι οποίοι ήσαν οικονομικοί και γεωστρατηγικοί. Γι’ αυτούς ο Όμηρος δεν θέλει να μιλήσει.

7/ Τα Ψεύδη των Δυτικών για τα Ομηρικά Έπη

Τα Ομηρικά Έπη τα παρέλαβαν οι Βυζαντινοί από τους Αλεξανδρινούς Έλληνες και ολίγον ή και καθόλου δεν ασχολήθηκαν με αυτά , διότι η μοναδική μελέτη στο Βυζάντιον αφορούσε τα ιερά κείμενα. Έμεναν λοιπόν στα ράφια των βιβλιοθηκών της Κωνσταντινουπόλεως και πολλά εξ αυτών ήσαν ημικαταστραμμένα , ως την εποχή που αλώθηκε η Κωνσταντινούπολις από τους Οθωμανούς Τούρκους. Εκείνους τους χρόνους πολλοί λόγιοι Έλληνες για διάφορες αιτίες αποδήμησαν στην Ιταλία και συνέβαλον στην ευρυτέρα διάδοση των Ελληνικών Γραμμάτων και ιδιαίτερα των Ομηρικών Επών. Ένας τέτοιος ομηριστής της εποχής εκείνης ήτο ο Βαρλαάμ, μαθητής του δασκάλου του Ευσταθίου, ο οποίος το έτος 1399 μετέβη στην Ιταλία και εδίδαξε στον Πετράρχη τα μυστήρια της Ελληνικής σοφίας . Επιστρέψας στο Βυζάντιον ανέλαβε καινούργιο ταξίδι στην Νεάπολη το έτος 1341μαζί με τον Λεόντιον Πιλάτον , ο οποίος εδίδαξε τα ομηρικά έπη στην Ακαδημία της Φλωρεντίας επί διετίαν . Μετά την άλωση της Θεσσαλονίκης το 1429 ο Θεόδωρος Γαζής μετέβη στην Ιταλία και ίδρυσε την Ακαδημία της Φερράρας, ενώ μερικοί λένε ότι την ανανέωσε. Ξακουστοί μαθητές του Γαζή ανεδείχθησαν ο Δημήτριος Χαλκοκονδύλης, ο οποίος εδίδαξε τα έπη στην Φλωρεντίαν και εξέδωσε αυτά σε δύο τόμους εκ του χειρογράφου το οποίον κατείχε ο ομηριστής Ευστάθιος. Έτσι λοιπόν πήγαν τα ομηρικά έπη στην Ευρώπη και έγιναν εκεί γνωστά. Και ενώ πολλοί εθαύμασαν αυτά παραλλήλως προς τον θαυμασμόν και τον έπαινον υπήρξαν και αρκετοί που προέβησαν σε ψόγο και φθόνον . Το χειρότερο όμως άλλοι λόγω αγνοίας έγραψαν τα μεγαλύτερα ψεύδη και φαντασιώσεις που ακόμη ταλανίζουν τα ομηρικά έπη και δημιούργησαν το περιβόητον «ομηρικό ζήτημα» που δεν λέει ως τις μέρες μας να κοπάσει. Το έτος 1687 εντός της Γαλλικής Ακαδημίας και ενώπιον του βασιλέως Λουδοβίκου του 14ου ο Περώλτης επί τη βάσει των χειρογράφων του Αββά των Παρισσίων έψεξε τον Ομηρον. Όμως ο θλιβερός Περώλτης αποδοκιμάσθηκε από όλο το ακροατήριο και υπεχρεώθη να απολογηθεί εγγράφως δια συγγράμματος που εξέδωκε τον επόμενο χρόνο. Δεν είναι λοιπόν πρωτόγνωρο φαινόμενο που το Ιουδαιοχρτιστιανικό δόγμα για μια ακόμη φορά βάλει κατά του Ελληνικού πνεύματος.

α/ «Ες Πυρ φέρειν» τα Έπη

Όμως οι εχθροί του Ελληνικού πνεύματος δεν αδράνησαν και επανήλθαν δριμύτεροι σε ψόγους και κατηγορίες. Έτσι ο Ιταλός Vico μικρού επιστημονικού αναστήματος , αλλά πονηρός και δόλιος έβαλε τις βάσεις του ομηρικού ζητήματος με διάφορα ψεύδη που έγραψε από την φαντασία του. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Vico έγραψε ότι:
α/ Οι Πεισιστρατίδαι έγραψαν τα Ομηρικά έπη και όχι ο Όμηρος,
β/ δεν υπήρξε Όμηρος, αλλά ομηρικά έπη απεκλήθη η έκφραση της δημοτικής ποίησης. Άλλοι πάλι είπον ότι:
α/ τα ομηρικά έπη είναι συρραφή πολλών ποιημάτων,
β/ οι Έλληνες δεν διέθετον γραφή και τα ποιήματα ελέγοντο προφορικώς
Επίσης έγραψαν και άλλα πλείονα ψεύδη και αντιφάσεις. Επειδή όμως δεν έπρεπε να λείψει και η έμμονη τους ιδέα «εξ ανατολής το φως», και επειδή ο Ομηρος κατήγετο εκ Σμύρνης-που σήμερον κατέχεται από την Τουρκία- συσχετίζουν τον Όμηρο προς τον «Αιγύπτιον» Ερμήν , τον οποίον θεωρούν ευρετή του παντός. Βραδύτερον και άλλοι Ευρωπαίοι ομηριστές όπως ο Wolf επανέλαβαν περίπου τα ίδια ψεύδη και αυθαίρετες ανακρίβειες και έκτοτε αναχαράζουν τις ίδιες ανοησίες οι δήθεν διανοούμενοι της Δύσεως με σκοπό να αμαυρώσουν το έργον του Ομήρου. Και ενώ τοιαύτα ψεύδη λέγουν οι Ευρωπαίοι ‘διανοούμενοι’ γιατί οι σημερινοί Τούρκοι να μην πουν ότι ο Όμηρος ήτο Τούρκος και το πραγματικό του όνομα ήτο «Ομέρ»;
Και επειδή την εποχή εκείνη ενέσκηψε η πανώλις- λίαν θανατηφόρος νόσος- και άναβαν φωτιές για να διώξουν το κακό, έκαυσαν και αρκετά βιβλία του Ομήρου. Είναι μια δευτέρα επανάληψη –αυτή τη φορά «ες πυρ φέρειν» Ο προκάτοχος τους Μέγας Θεοδόσιος είχε διατάξει «ες γην φέρειν» όλον τον Ελληνικό πολιτισμό. Διάφοροι ευφάνταστοι , είτε διψώντες για φήμη και προβολή είτε τέλος εκ δόλου κινούμενοι έβγαζαν διάφορες θεωρίες , ακόμη και τις πιο απίθανες σχετικά με τα ομηρικά έπη. Ευτυχώς που υπήρξαν και άξιοι ομηριστές όπως ο διάσημος ποιητής και φιλόλογος Voss, και ο Wieland, αλλά και μέγιστοι διανοητές όπως ο Schiller και Goethe που αποστόμωσαν τους βλάσφημους διαστρεβλωτές του Ομήρου και ομολόγησαν την ενότητα των Ομηρικών επών. Τώρα οι Τούρκοι τον κατεδαφίζουν με την παραχάραξη και την παραπληροφόρηση. Όποιος επισκέπτεται αρχαιολογικούς τόπους της Ιωνίας-και υπάρχουν πάμπολλοι Έλληνες- εξοργίζονται από τα ψεύδη που λέγονται από τους Τούρκους ξεναγούς. Όμως το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδος κοιμάται υπό μανδραγόραν

β/ Ποίοι υποκίνησαν τους Περσικούς Πολέμους ;

Είναι γνωστόν ότι η Εβραϊκή θεοκρατία ήτο πάντα εχθρική προς το φιλελεύθερο Ελληνικό Πνεύμα. Η εχθρότης αυτή ανάγεται από την εποχή των Φιλισταίων Ελλήνων που κατοικούσαν την Παλαιστίνη και φθάνει ως την εκστρατεία των Περσών κατά της Ελλάδος . Τότε ο Εβραίος Μαρδοχαίος-γνωστός ως Μαρδόνιος- κατόρθωσε με την βοήθεια της πανέμορφης ανιψιάς του-ονόματι Εσθήρ- να εισδύσει στην Περσική Αυλή και να γίνει αντιβασιλεύς της Περσίας. Αυτός λοιπόν παρακίνησε τους Πέρσες στην εκστρατεία τους κατά της Ελλάδος. Το ίδιο κάνουν σήμερον οι συμπατριώτες τους Εβραίοι των ΗΠΑ. Με την άλωση της Αμερικανικής Διοικήσεως κατόρθωσαν να ελέγχουν απόλυτα όλα τα κέντρα της Αμερικανικής υπερδύναμης και δι’ αυτής ολόκληρο τον κόσμο. Αυτή εχθρότης συνεχίσθηκε και κατά την μακραίωνη δουλεία των Ελλήνων στους Οθωμανούς Τούρκους με την προδοσία και την συνεργασία των Εβραίων κατά των υπόδουλων Ελλήνων, όπως γράφει και ο Πατροκοσμάς ο Αιτωλός. Μια άλλη αιτία του ανθελληικού τους μένους είναι ότι θέλουν να προβάλλουν την ιστορία τους ως την αρχαιοτέρα όλων , αφού αυτοί είναι ο επιούσιος λαός και τα τέκνα του θεού Γιαχβέ. Όμως είναι τόσο χονδροειδείς οι θέσεις της Βίβλου για την Κοσμογονία ώστε φαντάζουν παιδαριώδεις και αντιεπιστημονικές., διότι κανείς πλέον δεν πιστεύει ότι ο Κόσμος δημιουργήθηκε το 4992 π. Χ . Επειδή δε τα ομηρικά έπη αναφέρουν γεγονότα, , αλλά και η δωρική τους διάλεκτος πηγαίνει βαθιά στο χρόνο, αυτό δεν αρέσει καθόλου στους κομπλεξικούς Σιωνιστές που θεωρούν ότι εκ θεού Γιαχβέ(με την δημιουργία του Αδάμ και της Εύας) άρχεται ο κόσμος το 4992 π. Χ(Μέγας Βασίλειος).
Έκτοτε με την επιβολή του Ιουδαιοχριστιανικού δόγματος επί των Ελλήνων κατόρθωσαν να ελέγξουν πλήρως το Ελληνικό Έθνος και να το μεταλλάξουν τους Έλληνες σε Ιουδαιοχριστιανούς. Όμως και τότε δεν έπαυσε αυτή η πολεμική κατά των Ελληνικών Γραμμάτων , διότι φοβούνται ότι η διάδοση τούτων έχει επαναστατική και ανατρεπτική δύναμη. Και πράγματι με τα Ελληνικά Γράμματα φωτίζονται τα άτομα και απομακρύνονται από την θεοκρατικό δόγμα και την δουλεία. Επειδή ο Όμηρος αμφισβητεί ευθέως τους θεούς και εισάγει καινά δαιμόνια , θέλησαν εν τη γενέσει τους να κτυπήσουν τα ομηρικά έπη.
Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και σήμερον το Ελληνικό υποτίθεται ιερατείο αφορίζει τους Έλληνες φιλοσόφους την Κυριακή της «Ορθοδοξίας», αλλά και το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων προτιμά την διδασκαλία της Βίβλου από την Ιλιάδα και Οδύσσεια στα Ελληνικά σχολεία.

γ/ Οι 7 Αφορισμοί της Κυριακής της Ορθοδοξίας

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας, ψάλλουν στις εκκλησίες οι ορθόδοξοι εβραιοχριστιανοί ιερείς 7 αναθεματισμούς κατά των Ελλήνων. Τούτο επαναλαμβάνεται ανελλιπώς επί 1161 χρόνια, ήτοι από το 843 μ. Χ. Το κείμενο των αναθεματισμών είναι ένα μικρόν απόσπασμα από το «Συνοδικό της Οικουμενικής Συνόδου» που έγινε στην Κωνσταντινούπολη το 843 μ. Χ η οποία Σύνοδος επικύρωσε το τέλος της ταραχώδους περιόδου δύο αιώνων εικονομαχίας και απεφάσισε την αναστήλωση των εικόνων στους ορθόδοξους Ναούς. Το Συνοδικό αυτό συντάχθηκε επί τη ευκαιρία της αναστηλώσεως των εικόνων, που έγινε από τους Αυτοκράτορες Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ και της μητέρας του Θεοδώρας, επί του Πατριάρχου Μεθοδίου. Μέσα στις πάνω από δέκα πυκνογραμμένες σελίδες του, και σε 123 κεφάλαια, μακαρίζονται όσοι συνέβαλαν στη νίκη της ορθόδοξης πίστης, ενώ αναθεματίζονται αυτοί που την πολέμησαν και οι ιδέες τους δηλαδή εικονομάχοι, μονοφυσίτες, μονοθελίτες, αρειανιστές και άλλοι «αιρετικοί». Το κείμενο αυτό έχει ως εξής:
1. Τοις ευσεβείν μεν επαγγελομένοις, τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα τη Ορθοδόξω και Καθολική Εκκλησία, περί τε ψυχών ανθρωπίνων, και ουρανού και γης και των άλλων κτισμάτων αναιδώς ή μάλλον ασεβώς επεισάγουσιν, Ανάθεμα γ'
2. Τοις την μωράν των έξωθεν (=Ελλήνων) φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμώσι, και τοις καθηγηταίς αυτών επομένοις, και τας τε μετεμψυχώσεις των ανθρωπίνων ψυχών, ή και ομοίως τοις αλόγοις ζώοις ταύτας απόλλυσθαι, και εις το μηδέν χωρείν δεχομένοις, και δια τούτο, ανάστασιν, κρίσιν, και την τελευταίαν των βεβιωμένων ανταπόδοσιν αθετούσιν, Ανάθεμα γ'
3. Τοις λέγουσιν, ότι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών, οι παρά των επτά αγίων και Καθολικών Συνόδων, και παρά πάντων των εν Ορθοδοξία λαμψάντων Πατέρων αναθέματι καθυποβληθέντες, ως αλλότριοι της Καθολικής Εκκλησίας δια την εν λόγοις αυτών κίβδηλον, και ρυπαράν περιουσίαν, κρείττονες εισί κατά πολύ, και ενταύθα και εν τη μελλούση κρίσει, και των ευσεβών μεν και ορθοδόξων ανδρών, άλλως δε, κατά πάθος ανθρώπινον ή αγνόημα, πλημμελησάντων, Ανάθεμα α'
4. Τοις τα Ελληνικά διεξιούσι μαθήματα, και μη δια παίδευσιν μόνον ταύτα παιδευομένοις, αλλά και ταις δόξαις αυτών ταις ματαίαις επομένοις, και ως αληθέσι πιστεύουσι, και ούτως αυταίς ως το βέβαιον εχούσαις, εγκειμένοις, ώστε και ετέρους, ποτέ μεν λάθρα, ποτέ δε φανερώς, ενάγειν αυταίς και διδάσκειν ανενδοιάστως, Ανάθεμα α'
5. Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων, αφ' εαυτών και την καθ' ημάς πλάσιν μεταπλάττουσι, και τας Πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις, και ως αυθυπόστατον την ύλην παρά των ιδίων μορφούσθαι λέγουσι, και προφανώς διαβάλλουσι το αυτεξούσιον του Δημιουργού, του από του μη όντος εις το είναι παραγαγόντος τα πάντα και ως Ποιητού πάσιν αρχήν και τέλος επιτιθέντος εξουσιαστικώς και δεσποτικώς, Ανάθεμα α'
6. Τοις δεχομένοις και παραδιδούσι τα μάταια και Ελληνικά ρήματα, ότι τε προΰπαρξις εστι των ψυχών, και ουκ εκ του μη όντος τα πάντα εγένετο, και παρήχθησαν οτι τέλος εστι της κολάσεως η αποκατάστασις αύθις της κτίσεως και των ανθρωπίνων πραγμάτων, και δια των τοιούτων λόγων την Βασιλείαν των Ουρανών λυομένην πάντως και παράγουσαν εισάγουσιν, ήν αιωνίαν και ακατάλυτον αυτός τε ο Χριστός και Θεός ημών εδίδαξε, παρέδοτο, και δια πάσης της Παλαιάς και Νέας Γραφής ημείς παρελάβομεν, ότι και η Κόλασις ατελεύτητος, και η Βασιλεία αΐδιος, δια των τοιούτων λόγων εαυτούς τε απολλύουσι, και ετέροις αιωνίας καταδίκης προξένοις γενομένοις, Ανάθεμα γ'
7. Έτι, τοις αυτοίς φρονούσι και λέγουσι, κτιστήν είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν, και ενέργειαν της τρισυποστάτου Θεότητος, ως κτιστήν εκ τούτου πάντως, και αυτήν την θείαν ουσίαν αναγκαζομένοις δοξάζειν. κτιστή γαρ κατά τους Αγίους ενέργεια, κτιστήν δηλώσει και φύσιν. Άκτιστος δε, άκτιστον χαρακτηρίσει ουσίαν καντεύθεν ήδη κινδυνεύουσιν εις αθεΐαν παντελή περιπίπτειν και την Ελληνικήν μυθολογίαν, και την των κτισμάτων λατρείαν, τη καθαρά και αμώμω των Χριστιανών Πίστει προστριβομένοις. μη ομολογούσι δε, κατα τας των Αγίων θεοπνεύστους θεολογίας, και το της Εκκλησίας ευσεβές φρόνημα, άκτιστον είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυποστάτου Θεότητος, Ανάθεμα γ'.
Και ενώ οι αναθεματισμοί, κατά τον φίλο μας, αφορούσαν τους εικονομάχους, μονοφυσίτες, μονοθελίτες, αρειανιστές και άλλους «αιρετικούς», τελικά αναφέρεται αποκλειστικά στους Έλληνες! Πέραν αυτού:
ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ότι αναθεματισμούς και αφορισμούς έκανε η ορθοδοξία κατά πολλών αξίων τέκνων της Ελλάδος π.χ. τους Κολοκοτρωναίους ( ΔΑΥΛΟΣ, τ. 267), τον Αλέξαν¬δρο Υψηλάντη και τους επαναστάτες του 1821 (οι οποίοι αγωνίστηκαν για μια ελεύθερη πατρίδα, τον εθνάρχη Ελευθέριο Βενιζέλο), τον γίγαντα της λογοτεχνίας και φιλόσοφο Νίκο Καζαντζάκη κλπ.
ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ότι αγιοποίησαν τον εγκληματία αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, τον οποίο επιπλέον χαρακτήρισαν και μέγα και ισαπόστολο, γιατί εξασφάλισε πολιτική κάλυψη στην ορθοδοξία, ενώ τους ελάχιστους ιερείς π.χ. Παπαφλέσσα και Αθανάσιο Διάκο οι οποίοι όχι μόνον πολέμησαν ηρωικά για μια ελεύθερη πατρίδα αλλά έδωσαν και ότι πολυτιμότερο είχαν, την ζωή τους, δεν τους αγιοποίησαν. Μάλιστα τον Παπαφλέσσα τον διέβαλαν επιπλέον (ΔΑΥΛΟΣ, τ. 267).
Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι το μίσος και η μισαλλοδοξία της Εβραϊκής αιρέσεως του Χριστιανισμού κατά των Ελλήνων είναι πρωτοφανής και εκ πρώτης όψεως ακατανόητη , διότι οι Έλληνες ποτέ δεν πολέμησαν κατά των Εβραίων , αλλά τουναντίον τους γλύτωσαν κατά την διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής. Το γεγονός ότι ως τώρα δεν έβαλαν αναθεματισμούς εναντίον άλλων αλλοθρήσκων λαών, όπως λ. χ κατά του Ισλάμ, των Βουδιστών, Ταοιστών, Ινδουιστών κλπ, ούτε κατ’ άλλων λαών που κατέσφαξαν τους Έλληνες(Τούρκους, Ρωμαίους, Γότθους κ. α) δείχνει ότι ο μοναδικός τους εχθρός είναι οι Έλληνες και το Ελληνικό Πνεύμα και γι’ αυτό κάνουν το παν για να τον εξαφανίσουν . Δεν είναι τυχαίες οι συνεχείς γενοκτονίες αυτού του άμοιρου λαού που το μοναδικό του «έγκλημα» είναι ότι ανεκάλυψε πρώτο και διέδωσε αφιλοκερδώς τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Είναι πράγματι ακατανόητον να αναθεματίζουν εμάς τους Έλληνες για την νίκη τους κατά των εικονομάχων , μονοφυσιτών, μονοθελητών, Αρειανιστών και άλλων αιρετικών του δόγματος τους.
Επομένως το μένος της Ορθοδοξίας στρέφεται μόνον κατά των Ελλήνων και του Ελληνικού πνεύματος και δικαιολογημένα αναρωτιόμαστε:Γιατί αυτό το μίσος της Ορθοδοξίας αποκλειστικά κατά του Ελληνισμού;
Για να γίνει κατανοητό γιατί η Ορθοδοξία (ως η ορθή δόξα του θεού Γιαχβέ) αναθεματίζει τον Ελληνισμό, πρέπει να κατανοήσουμε τι αντιπροσωπεύει ο μοναδικός θεός των ορθοδόξων εβραιοχριστιανών, ο Γιαχβέ, και τι αντιπροσωπεύουν οι θεοί των Ελλήνων και οι Έλληνες.

8/ Από το Δία στον Γιαχβέ

Ο Γιαχβέ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ αφού έχει περιούσιο λαό, είτε λέγονται εβραίοι (Δευτερονόμιο, κεφάλαιο Ζ’, εδάφια 1-16) είτε εβραιοχριστιανοί.
ΈΧΕΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΜΑΝΙΑ αφού εμπνέει τους οπαδούς του να διαπράττουν εγκλήματα (Δευτερονόμιο, κεφάλαιο Κ’, εδάφια 16-17 και ΑΡΙΘΜΟΙ, κεφάλαιο ΛΑ’, εδάφια 1, 2, 7, 15, 17 κλπ). Αλλά και οι εβραιοχριστιανοί εκδήλωσαν έμπρακτα ανάλογη συμπεριφορά όταν απέκτησαν κρατική εξουσία, πράγμα που σημαίνει ότι υπό τις εμπνεύσεις του θεού Γιαχβέ κατά τον σκοτεινό Μεσαίωνα συνέστησαν εκκλησιαστικά δικαστήρια και βασάνιζαν και έκαιγαν στην φωτιά ανθρώπους, έκαιγαν βιβλιοθήκες, κατέστρεψαν έργα τέχνης και τα ιερά άλλων θρησκειών.
ΕΜΠΝΕΕΙ ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΜΑΓΕΙΑ, γιατί υπό τις εμπνεύσεις αυτού του θεού οι εβραιοχριστιανοί έχουν στα τυπικά τους τελετές αφορισμών και αναθεματισμών που έχουν όλα τα χαρακτηριστικά τελετών μαύρης μαγείας.
Επομένως αυτός ο Θεός Γιαχβέ δεν είναι ο δημιουργός τους Σύμπαντος, αλλά είναι το πνεύμα του κακού και θεός του σκότους δηλαδή είναι ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ.
Οι θεοί των Ελλήνων είναι οι θεοί του Φωτός. Το απολλώνιο φως και η θεά της σοφίας ενέπνευσαν τους Έλληνες να δημιουργήσουν έναν πολιτισμό που θαυμάζουν όλοι εκτός από τους Ορθοδόξους εβραιοχριστιανούς οι οποίοι επιπλέον τον διαβάλουν, όπως θα δείτε κατωτέρω στα sites του Ανώνυμου Απολογητού.
Ο Θεός Γιαχβέ-Διάβολος έχει ως μόνον εμπόδιο για την παγκόσμια επικράτησή του στον πλανήτη Γη τους Έλληνες και τους εκτός Ελλάδος ιδεολογικά Έλληνες οι οποίοι είναι παιδιά του Φωτός (θεού Απόλλωνος) και κληρούχοι της Σοφίας. Έτσι λοιπόν οι Έλληνες, κατ’ επιθυμία του Γιαχβέ, πρέπει να συκοφαντηθούν και να εξοντωθούν και αυτό έπραξαν και πράττουν ακόμα και σήμερα οι οπαδοί του και, μην σας φανεί υπερβολή, αν τους δοθεί η ευκαιρία θα ξανανοίξουν κρεματόρια.

α/ Πόθεν το Ανεξήγητο Ανθελληνικό τους Μίσος

Το Ιδαιοχριστιανικό Ιερατείο , λέγουν ότι είναι πρώτα χριστιανοί και κατόπιν Έλληνες (π.χ. το είπε ο Πρωτοπρεσβύτερος κ. Χρήστου με επιστολή του στο περιοδικό Δαυλός) και το Έλληνες το προσθέτουν γιατί είναι πολίτες ενός κράτους που λέγεται Ελλάς, ενώ την εποχή που ήμασταν υπό ρωμαϊκή κατοχή και κατόπιν υπό τουρκική έλεγαν ότι είναι μόνον χριστιανοί (π.χ. ο Σχολάριος είχε πει στον Μωάμεθ τον Πορθητή ότι είναι μόνον χριστιανός ….)! Το Έλληνες το θεωρούν μίασμα και αν μπορούσαν να το απαρνηθούν πλήρως θα το έκαναν με μεγάλη τους ευχαρίστηση αφού τους Έλληνες τους κατασυκοφαντούν όπως φαίνεται από τα sites του Ανώνυμου Απολογητού κατωτέρω.
Ο όρος ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ οφείλεται στο ότι:
α) το μεγαλύτερο μέρος της «βίβλου» (δηλαδή του ιερού βιβλίου των χριστιανών) το αποτελούν τα ιερά βιβλία των Εβραίων και τα υπόλοιπα, η καινή διαθήκη, είναι εξαρτημένα από τα ιερά βιβλία των Εβραίων γιατί παραπέμπουν σ’ αυτά και συνεπώς ο χριστιανι¬σμός δεν μπορεί να υπάρξει ως θρησκεία χωρίς τα ιερά βιβλία των Εβραίων δηλαδή είναι θρησκεία μέσα από την θρησκεία των Εβραίων (ιουδαϊκή αίρεση),
β) ο ιδρυτής του χριστιανισμού (ο Ιησούς) ήταν Εβραίος και θεωρείται από τους χριστιανούς ως ο αναμενόμενος μεσσίας των Εβραίων και
γ) ο Ιησούς έλεγε ότι δεν ήλθε να κα¬ταργήσει την εβραϊκή θρησκεία αλλά για να την συμπληρώσει. Επομένως ο χριστιανισμός είναι η «συμπληρωμένη» εβραϊκή θρησκεία.
ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ή ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΙΩΝΙΣΤΕΣ είναι οι εβραιοχριστιανοί οι οποίοι επιπροσθέτως προσπαθούν να εμφανίσουν τους Έλληνες ότι έκαναν ανθρωποθυσίες, ότι ήταν ανθρωποφάγοι, ότι ήταν ομοφυλόφιλοι, ότι ήταν παιδεραστές, ότι τις γυναίκες τις είχαν στους γυναικωνίτες και οι άνδρες διασκέδαζαν με πόρνες κλπ. Παράλληλα προσπαθούν να αποδείξουν ότι οι Έλληνες ό,τι έχουν να παρουσιάσουν τα αντέγραψαν από άλλους λαούς και ιδιαίτερα από τους εβραίους και τους αφρικανούς!
Ας ληφθεί άποψη το εξής εκπληκτικό:
1. Την απόρριψη του αφροκεντρισμού την υποστηρίζει μια εβραία στο θρήσκευμα, η οποία επίσης υποστηρίζει και την προσφορά των αρχαίων μας προγόνων στην ανθρώπινη κοινότητα!
2. Πολλοί Έλληνες εβραίοι στο θρήσκευμα είναι φιλέλληνες.
Επομένως τον ανθελληνισμό τον υποστηρίζουν μόνον οι εβραιοχριστιανοσιωνιστές
Δικτυακοί τόποι, Τηλεοράσεις , περιοδικά και λοιπά ΜΜΕ μεταδίδουν αυτόν τον καιρό ψευδείς πληροροφορίες, ανακριβή στοιχεία και εμετικό υλικό, που βασίζονται σε παρερμηνείες και σε σαθρές απόψεις φανατικών ανθελλήνων εβραιοχριστιανοσιωνιστών και σε παραχαραγμένα κείμενα εντοπίων και ξένων ανθελλήνων. Ας σημειωθεί ότι εκ του πονηρού δεν ελήφθηκαν υπόψιν στοιχεία που ανατρέπουν αυτές τις ανθελληνικές απόψεις π.χ. τα βιβλία:
α/ του Αδ. Γεωργιάδη με τίτλο ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ, έκδοση έτους 2002,
β/ του Γεωργίου Καρανικόλα με τίτλο «ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ, Η ΣΥΜΦΟΡΆ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ» έκδοση Θουκυδίδης, που βασίζεται σε αποδεδεγμένα τεκμήρια, γ/ του Βασίλη Μισύρη με τίτλο «ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ, Έκδοση Ευρώτας, βιβλιοπωλείο κ. α