Η ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΟ ΕΒΡΑΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Τετάρτη, 16 Σεπτέμβριος 2009
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ: ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΟ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Το άντρο των Σιωνιστών στην Ελλάδα, είναι Ν.Π.Δ.Δ. (Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου). Είναι δηλαδή, ένα σοβαρό κομάτι του Ελληνικού Κράτους, χωρίς το ρημάδι το κράτος μας να έχει πραγματικό δικαίωμα ελέγχου της παρακρατικής οργάνωσης του Ισραήλ στη χώρα μας!!!!
Τις παρακάτω πληροφορίες τις αντλούμε από την επίσημη ιστοσελίδα του Κ.Ι.Σ. (Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδας).
Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος
Το επίσημο συντονιστικό όργανο του Ελληνικού Εβραϊσμού είναι το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος (Κ.Ι.Σ.). Το Κ.Ι.Σ. ιδρύθηκε με νόμο το 1945, μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με σκοπό την ανασυγκρότηση των κατεστραμμένων από τους Ναζί Ισραηλιτικών Κοινοτήτων της Ελλάδος.

Είναι Ν.Π.Δ.Δ. και υπάγεται στο υπουργείο Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων. Το έργο του επικεντρώνεται στον συντονισμό των δραστηριοτήτων των εβραϊκών Οργανισμών, και σε ενέργειες για την διατήρηση της εβραϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς και ιστορίας. Παράλληλα, το ΚΙΣ είναι και το επίσημο όργανο αντιπροσώπευσης των Εβραϊκών Οργανισμών στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
ΠΗΓΗ: http://www.kis.gr/index.php/home/2009-05-05-11-55-09.html
=======================================================
• ΕΒΡΑΪΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ
o Β' ΓΕΝΙΑ ΘΥΜΑΤΩΝ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ
o ΣΥΛΛ. ΕΛΛΗΝΟΕΒΡΑΙΩΝ ΒΕΤ. ΠΟΛΕΜΟΥ
o ΕΒΡΑΪΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
o ΕΝ. ΟΜΗΡΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
o ΕΝΩΣΗ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ <<<<<<<<
o ΜΠΕΝΕ ΜΠΕΡΙΤ
o ΜΠΕΝΟΤ ΜΠΕΡΙΤ
o ΟΜΑΔΕΣ ΕΒΡΑΙΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
o Ο.Π.Α.Ι.Ε.
o ΕΒΡΑΪΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΑΘΗΝΩΝ
ΠΗΓΗ: Κ.Ι.Σ. http://www.kis.gr/index.php/2008-10-31-15-01-15.html
===============================================================
Σε σένα μιλώ απατεώνα και παγαπόντη και δειλέ πολιτικέ. Σε σένα που προσκυνάς Εβραίους και μασόνους αφέντες, για να εξασφαλίσεις λίγη δημοσιότητα και προβολή.
Ξέρεις ξεφτιλισμένε, ότι υπάρχει τεράστια διαφορά, από το να επιτρέψεις την ίδρυση συλλόγου, ακόμα και σε εθνικό ή διεθνιστικό επίπεδο,
από το να έχεις εδώ και 65 χρόνια τους ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ, ως κομμάτι του Ελληνικού Κρατικού μηχανισμού, ως Ν.Π.Δ.Δ.
Κ.Ι.Σ. Ελλάδας και Ένωση Σιωνιστών Ελλάδας. Κώλος και βρακί. Ένα και το αυτό, με εκτελεστικά όργανα τους μασόνους πολιτικούς της πλάκας.
Δεν μιλάμε για απλούς πολίτες, έστω και αλλοεθνείς, και τα απαράγραπτα ανθρώπινα δικαιώματα αυτών των πολιτών, που βεβαίως πρέπει να μπορούν να συμπεριφέρονται ελεύθερα, τόσο ατομικά, όσο και συλλογικά.
Εδώ μιλάμε για την απροκάλυπτη δράση παράνομων Φασιστικών-Ναζιστικών-Σιωνιστικών στην Ελλάδα, κάτω από τον φερετζέ του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδας: Ένωση Σιωνιστών Ελλάδος και ΜΠΕΝΕ ΜΠΕΡΙΤ και ΜΠΕΝΟ ΜΠΕΡΙΤ..........
Εδώ και τώρα, απαιτούμε την άμεση κατάργηση του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία "ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ", τον άμεσο διαχωρισμό του Ελληνικού Κράτους από κάθε Εβραίικη ή Σιωνιστική Οργάνωση.
Απαιτούμε τον άμεσο και συνεχή έλεγχο όλων των Ισραηλιτικών οργανώσεων που δρουν στην Ελλάδα.........
Για να ανήκει η Ελλάδα στους Έλληνες, ρε γαμώτο !!!!!
Αναρτήθηκε από ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ στις 3:46 μμ
Ετικέτες Ελλάδα, Ισραήλ, Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας, ΝΠΔΔ, Σιωνισμός

ΙΟΥΔΑΙΟΣ Η ΕΛΛΗΝΑΣ ; (4ον)
(του υποστρατήγου ε. α Κ. Χ. Κωνσταντινίδη)
Στις μέρες μας έπεσαν οι ιδεολογίες και στην θέση τους έμειναν οι Ελληνικές διαχρονικές αξίες, που πρώτος ο λαός αυτός τους έδωσε σάρκα και οστά . Οι ιδεολογίες ενώ φάνηκαν ότι έδωσαν κάποιο ανώτερο « ηθικό» νόημα στην πολική, στην πράξη στάθηκαν εμπόδιο στην ελεύθερη και ομαλή εξέλιξη των θεσμών , της οικονομίας και της κοινωνίας. Δημιούργησαν αγκυλώσεις και επιβράδυναν τις νέες τεχνολογικές μεταβολές ή άργησαν να προσαρμώσουν τους νέους θεσμούς υπέρ του κοινωνικού συνόλου . Στις μέρες μας όλοι οι-ισμοί- πλην του Ελληνισμού έπεσαν. Ο Ελληνισμός είναι διαχρονικός διότι είναι πλουραλιστικός και τα είπε όλα. Ακόμη και ο δογματικός Μάο είχε πει «αφήστε όλα τα λουλούδια ν’ ανθίσουν»[Ο Κινέζος κομμουνιστής ηγέτης Λι Χσάο Πίνγκ είχε πει : «άσπρη γάτα, μαύρη γάτα αρκεί να πιάνει ποντίκια» Και με βάση την ρεαλιστική αυτή αρχή οι Κινέζοι προχώρησαν στην ελεύθερη οικονομία και πέτυχαν το μέγα θαύμα της ταχύρυθμης ανάπτυξης τους. Βέβαια δημοκρατία δεν έχτισαν . Αλλά εκεί πρωτεύει η επιβίωση και η συνοχή του 1,3 περίπου δις. κατοίκων].
Σύγχρονοι αμαθείς και πληρωμένοι κονδυλοφόροι του συστήματος λένε ότι «υπάρχουν κι’ άλλοι πολιτισμοί » και αναφέρονται στον πολιτισμό της Μαύρης Αφρικής, των ανύπαρκτων Ινδοευρωπαίων, Φοινίκων, Ατλαντίων, Ινδών , Κινέζων και των Μικρασιατικών και Μεσανατολικών λαών της αρχαιότητος. Πράγματι και στις Ινδίες και στην Κίνα υπήρξε κάποιο είδος πολιτισμού. Όμως φιλοσοφία με την πραγματική έννοια μόνο στην αρχαία Ελλάδα υπήρξε. Επίσης η επιστήμες (Ιατρική , Αστρονομία, Μαθηματικά, Θέατρο, Τέχνες , Θεσμοί, Ολυμπιακοί Αγώνες κλπ) από εδώ ξεκίνησαν. Το βασικό επιχείρημα έγκειται στο γεγονός ότι στην αρχαία Ελλάδα η φιλοσοφία ήτο φιλοσοφία των πολιτών που συζητούν στην αγορά με άλλους πολίτες , ενώ η φιλοσοφία των Ινδών και Κινέζων έμεινε φιλοσοφία του ιερατείου, ή φιλοσοφία των αυλικών και μανδαρίνων. Κορύφωση λοιπόν αυτής της κοινοτικής ωριμότητος και παράδοσης των Ελλήνων υπήρξε η άνθηση της δημοκρατίας, γεγονός που δεν συνέβη πουθενά στον κόσμο έως προσφάτως .
Ο μέγας Έλλην φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης κάνει ουσιαστικά έκκληση στην παραπαίουσα ανθρωπότητα να στραφεί εκ νέου στον αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό ως την δεξαμενή από την οποία θα λάβει τα ζωογόνα νάματα που θα της επιτρέψουν να επανατοποθετήσει την πορεία της με ανθρωποκεντρικό και ελεύθερο χαρακτήρα.« Οι Έλληνες ,είπε, είναι για μας ένα σπέρμα διότι δεν έπαψαν ποτέ να σκέφτονται το εξής ερώτημα: Τι οφείλει να πραγματοποιήσει η θέσμιση της κοινωνίας; Και η απάντηση είναι έτοιμη:Να δημιουργήσει όντα που ζουν μαζί με την ομορφιά, που ζουν μαζί με την σοφία, και που αγαπούν το κοινό καλό(Χώροι του Ανθρώπου σελ. 209-Περιοδ.Ελλανιον Ημαρ τ.23)
Κατά τον Καστοριάδη το δράμα του σύγχρονου Ελληνισμού , είναι ότι αγνοεί ή απαρνείται τις πνευματικές του ρίζες που θα του έδιναν την δυνατότητα να μεγαλουργήσει και πάλιν. Ο Ελληνισμός είναι δέσμιος της χριστιανικής του πίστης που του ενστάλαξε τις ανατολικές εβραιογενείς νοοτροπίες του δεσποτισμού, της θεοκρατίας και του παραλογισμού. Είναι η Εθνική μας Σχιζοφρένεια. Τούτο δεν επιτρέπει να αναπτύξουμε υψηλού επιπέδου πολικούς θεσμούς και πολιτισμική δημιουργία όπως στο παρελθόν, αλλά μιμούμεθα ξένα βαρβαρικά πρότυπα (Ρωμαίους, Τούρκους, και τώρα Δυτικούς) Ως πότε όμως θα κρατάει ο Μεγάλος μας Ύπνος;
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com


Τετάρτη, 16 Σεπτέμβριος 2009
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ: ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΟ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Το άντρο των Σιωνιστών στην Ελλάδα, είναι Ν.Π.Δ.Δ. (Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου). Είναι δηλαδή, ένα σοβαρό κομάτι του Ελληνικού Κράτους, χωρίς το ρημάδι το κράτος μας να έχει πραγματικό δικαίωμα ελέγχου της παρακρατικής οργάνωσης του Ισραήλ στη χώρα μας!!!!
Τις παρακάτω πληροφορίες τις αντλούμε από την επίσημη ιστοσελίδα του Κ.Ι.Σ. (Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδας).
Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος
Το επίσημο συντονιστικό όργανο του Ελληνικού Εβραϊσμού είναι το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος (Κ.Ι.Σ.). Το Κ.Ι.Σ. ιδρύθηκε με νόμο το 1945, μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με σκοπό την ανασυγκρότηση των κατεστραμμένων από τους Ναζί Ισραηλιτικών Κοινοτήτων της Ελλάδος.

Είναι Ν.Π.Δ.Δ. και υπάγεται στο υπουργείο Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων. Το έργο του επικεντρώνεται στον συντονισμό των δραστηριοτήτων των εβραϊκών Οργανισμών, και σε ενέργειες για την διατήρηση της εβραϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς και ιστορίας. Παράλληλα, το ΚΙΣ είναι και το επίσημο όργανο αντιπροσώπευσης των Εβραϊκών Οργανισμών στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
ΠΗΓΗ: http://www.kis.gr/index.php/home/2009-05-05-11-55-09.html
=======================================================
• ΕΒΡΑΪΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ
o Β' ΓΕΝΙΑ ΘΥΜΑΤΩΝ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ
o ΣΥΛΛ. ΕΛΛΗΝΟΕΒΡΑΙΩΝ ΒΕΤ. ΠΟΛΕΜΟΥ
o ΕΒΡΑΪΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
o ΕΝ. ΟΜΗΡΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
o ΕΝΩΣΗ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ <<<<<<<<
o ΜΠΕΝΕ ΜΠΕΡΙΤ
o ΜΠΕΝΟΤ ΜΠΕΡΙΤ
o ΟΜΑΔΕΣ ΕΒΡΑΙΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
o Ο.Π.Α.Ι.Ε.
o ΕΒΡΑΪΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΑΘΗΝΩΝ
ΠΗΓΗ: Κ.Ι.Σ. http://www.kis.gr/index.php/2008-10-31-15-01-15.html
===============================================================
Σε σένα μιλώ απατεώνα και παγαπόντη και δειλέ πολιτικέ. Σε σένα που προσκυνάς Εβραίους και μασόνους αφέντες, για να εξασφαλίσεις λίγη δημοσιότητα και προβολή.
Ξέρεις ξεφτιλισμένε, ότι υπάρχει τεράστια διαφορά, από το να επιτρέψεις την ίδρυση συλλόγου, ακόμα και σε εθνικό ή διεθνιστικό επίπεδο,
από το να έχεις εδώ και 65 χρόνια τους ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ, ως κομμάτι του Ελληνικού Κρατικού μηχανισμού, ως Ν.Π.Δ.Δ.
Κ.Ι.Σ. Ελλάδας και Ένωση Σιωνιστών Ελλάδας. Κώλος και βρακί. Ένα και το αυτό, με εκτελεστικά όργανα τους μασόνους πολιτικούς της πλάκας.
Δεν μιλάμε για απλούς πολίτες, έστω και αλλοεθνείς, και τα απαράγραπτα ανθρώπινα δικαιώματα αυτών των πολιτών, που βεβαίως πρέπει να μπορούν να συμπεριφέρονται ελεύθερα, τόσο ατομικά, όσο και συλλογικά.
Εδώ μιλάμε για την απροκάλυπτη δράση παράνομων Φασιστικών-Ναζιστικών-Σιωνιστικών στην Ελλάδα, κάτω από τον φερετζέ του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδας: Ένωση Σιωνιστών Ελλάδος και ΜΠΕΝΕ ΜΠΕΡΙΤ και ΜΠΕΝΟ ΜΠΕΡΙΤ..........
Εδώ και τώρα, απαιτούμε την άμεση κατάργηση του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία "ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ", τον άμεσο διαχωρισμό του Ελληνικού Κράτους από κάθε Εβραίικη ή Σιωνιστική Οργάνωση.
Απαιτούμε τον άμεσο και συνεχή έλεγχο όλων των Ισραηλιτικών οργανώσεων που δρουν στην Ελλάδα.........
Για να ανήκει η Ελλάδα στους Έλληνες, ρε γαμώτο !!!!!
Αναρτήθηκε από ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ στις 3:46 μμ
Ετικέτες Ελλάδα, Ισραήλ, Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας, ΝΠΔΔ, Σιωνισμός



ΓΙΝΑΜΕ «ΚΑΡΠΑΖΟΕΙΣΠΡΑΚΤΟΡΕΣ»;

(του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη)

Κανείς δεν αμφιβάλει ότι τρώμε συνεχώς «καρπαζιές» από μικρούς και μεγάλους. Τι φταίει λοιπόν ; Άλλοι λένε ότι είμαστε μικρή χώρα . Άλλοι ότι δεν εξυπηρετούμε τα Αμερικανικά συμφέροντα, κι’ άλλοι άλλα. Όμως και τα Σκόπια και η Αλβανία και η Βουλγαρία και άλλες χώρες είναι μικρές -για να μην αναφέρουμε το Ισραήλ-αλλά δεν έχουν παρόμοια εχθρική μεταχείριση από τις ΗΠΑ. Η άποψη ότι τάχα δεν εξυπηρετούμε τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή δεν αληθεύει. Διότι ποτέ δεν τους αρνηθήκαμε κάτι. [Τους παραχωρήσαμε : α/ την πολλαπλή αεροναυτική βάση της Σούδας, ζωτικότατης στρατηγικής σημασίας για τις επιχειρήσεις τους στη Μέση Ανατολή και Μεσόγειο, β/ την αεροπορική βάση του Ακτίου για την δράση των AWACS κ. α. ( για να μην αναφέρουμε τις βάσεις που τους είχαμε παραχωρήσει στο παρελθόν) , γ/ στείλαμε στρατεύματα στην Κορέα και τώρα στο Αφγανιστάν , στο Κόσσοβο και πολεμικά πλοία στον Κόλπο κ.ο.κ . Και όλα αυτά χωρίς ανταλλάγματα] Παρά ταύτα η μεταχείριση της Ελλάδος και Κύπρου από τις ΗΠΑ ήταν και είναι γενικά εχθρική. Κι’ αυτό χρονολογείται από τότε που ανέλαβε υπουργός εξωτερικών ο διαβόητος Χένρι Κίσσιγκερ, ο καταστροφέας της Κύπρου, και ίσως και νωρίτερα, από του αλήστου μνήμης Τζον Φόστερ Ντάλλες. Έκτοτε η Αμερικανική Διοίκηση παραμένει μισελληνική.
Και ενώ συνέβησαν αυτές οι μεταβολές στις ΗΠΑ , οι κυβερνήσεις μας εγένοντο ολοένα και περισσότερο ενδοτικές και δουλικές για να ευχαριστήσουν τους Αμερικανούς αφέντες. Τούτο είχε σαν αποτέλεσμα τώρα να έχουμε φθάσει στο σημείο να δεχόμαστε απειλές ακόμη και από την Αλβανία, τα Σκόπια , την Τουρκία. Τρώμε «καρπαζιές» και από τις ΗΠΑ και έχουμε εγκλωβισθεί σε φοβερά αδιέξοδα. Από καιρό δεν έχουμε εθνική στρατηγική , διότι υποτάξαμε τα εθνικά μας συμφέροντα στα Αμερικανικά, στα Νατοϊκά και στα Ευρωπαϊκά. Όμως τα πάντα στην διεθνή σκηνή είναι ένα παζάρι. Σ’ αυτό το παζάρι η Ελλάδα, είτε πάντα υποχωρεί για να ευθυγραμμισθεί με τα συμφέροντα των ισχυρών, είτε τέλος λέει και ξελέει και στο τέλος υποχωρεί χωρίς ανταλλάγματα. Θέλει να είναι το καλό παιδί των γειτόνων και «συμμάχων» για να μην μας κατηγορήσουν ότι είμαστε εθνικιστές και πατριώτες. Ένα κράτος όμως χωρίς εθνική στρατηγική είναι σαν το πλοίο χωρίς πυξίδα και χωρίς να ξέρει που πηγαίνει. Με την άφρονα και αλλοπρόσαλλη πολιτική των κυβερνήσεων μας, αποξενωθήκαμε από φίλους και συμμάχους. Το χειρότερο ότι διέλυσαν ακόμη και το άλλοτε ανθηρό ελληνοαμερικανικό λόμπι και φθάσαμε στο σημείο η Τουρκία, η Αλβανία και τα Σκόπια να επηρεάζουν περισσότερο την Αμερικανική κυβέρνηση από ότι τα 2,5 εκατ. των ομογενών μας. Ο πολιτικός μας κόσμος σαν την στρουθοκάμηλο κρύβει την τραγική πραγματικότητα από τον Ελληνικό λαό και εξαντλείται σε μικροπολιτικές καντρίλιες για το ποιος είναι πιο υπεύθυνος για τις εθνικές μας καταστροφές. Ποτέ δεν έκαναν αυτοκριτική. Ποτέ δεν κάθισαν κάτω να χαράξουν μια ενιαία εθνική στρατηγική. Ποτέ δεν έκαναν χρήση των «όπλων» που έχει η Ελλάδα στο διπλωματικό πάρε-δώσε. Και πρώτιστα ποτέ δεν εκμεταλλεύθηκαν την λαϊκή ετυμηγορία των δημοψηφισμάτων για να διαπραγματευθούν σοβαρά με τον αντίπαλο. Το χειρότερο όλων ότι ο Ελληνικός λαός έχει εφησυχάσει και κοιμάται υπό «μανδραγόραν», τον ύπνο του δικαίου και του θανάτου. Έλληνες όπου Γης ξυπνάτε, μας προδίδουν. Η χώρα έχει μπει στο σφαγείο της Ιστορίας. Αν δεν αντισταθούμε μας αναμένει οικτρός ακρωτηριασμός!!
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com




συνέβη με τον Γαλιλαίο. Στον Ανατολικό, Ορθόδοξο, Χριστιανικό, Βυζαντινό κόσμο και στην Ορθόδοξη Βυζαντινή Ιερά Εξέταση ο νόμος του ίδιου του κράτους, των πα-τριαρχών, των συνόδων και των επισκόπων προέβλεπε αδικήματα άξια βαρύτατων ποινών και δεν υπήρχε χώρος ή περιθώριο ούτε για τους δηλωσίες.


Περί Αγίου Όρους και Σαμοθράκης.

Το όνομά του το όρος Άθως ή Άγιο Όρος το έλαβε από τον αρχαίο ιερό ναό του Αθώου Διός. Το σημερινό « Άγιο Όρος» ήταν κατά την αρχαία εποχή κέντρο θρησκευτικών σχολών και μυήσεως νεαρών παρθένων γυναικών, οι οποίες αφού ελάμβαναν κατάλληλη κατάρτιση γινόντουσαν ιέρειες της Θεάς Αρτέμιδος. Μετά την «αποφοίτησή» ή καλύτερα το πέρας της εκπάιδευσής τους, τις έστελναν να υπηρετήσουν στους ναούς της Θεάς Αρτέμιδος σε διάφορα μέρη της Μεσογείου. Στην πραγματικότητα σε ορισμένα μέρη των θρησκευτικών σχολών δεν ήταν επιτρεπτό να εισέλθουν άνδρες. Η ιστορία όμως αλλάζει τροπή με την πάροδο των χρόνων. Το γεγονός της «αλλαγής» του Αγίου Όρους συνέβη το 324 μ. Χ.: Ο Μέγας Κωνσταντίνος με δική του εντολή, το 324 μ. Χ., εκδιώκει τους γηγενείς κατοίκους, καταστρέφει τους Ναούς, και διαλύει τις γυναικείες θρησκευτικές σχολές. Με το οικοδομικό δε υλικό κτίζονται αργότερα τα σημερινά μοναστήρια, τα οποία διατηρούν πλέον το «Άβατο» για τις γυναίκες. Υπάρχουν αρκετά βιβλία για το Άγιο Όρος και το παραπάνω ζήτημα. Π. χ., το βιβλίο του Ιερομόναχου Σμυρνιωτάκη «Το Άγιο Όρος», το βιβλίο «Οι Γνωστικοί» του Γάλλου ερευνητή “La Carrierre”, κλπ.). Το ίδιο φαινόμενο φοβερής και καταθλιπτικής καταστροφής συνέβη και στην Σαμοθράκη όπου τα ομώνυμα ή αλλιώς Καβείρια μυστήρια λάμβαναν χώρα. Η εντολή της καταστροφής όλων των αρχαίων κτισμάτων, έργων τέχνης, ιερών, ναών, τεμενών, κλπ. δόθηκε από το Μέγα Θεοδόσιο τον 1ο το έτος +391. Η καταστροφή των ωραιότατων αρχαίων κτηρίων, έργων τέχνης, περικαλλών ναών, τεμενών και πανέμορφων αγαλμάτων ήταν μια ολοκληρωτική κατεδάφιση. Στην Σαμοθράκη την επί τούτου καταστροφή ανέλαβε το ειδικώς διά τούτο δημιουργηθέν «τάγμα» των «διωγμιτών», το οποίο αποβιβάστηκε στο νησί το έτος +392. Για να κάνουν καλά τη δουλειά τους έφτιαξαν και ασβεστοκάμινα για να μετατρέπουν τα μάρμαρα σε ασβέστη. Τέτοιος ήταν ο φανατισμός των νεοφώτιστων χριστιανών, προ ολίγων ετών νομιμοποιηθέντων. Αυτού του είδους οι καταστροφές συνεχίζονται σε ολόκληρη την Βυζαντινή επικράτεια ακόμα και μετά τον 12 αιώνα. Π. χ. ο Όσιος Χριστόδουλος έλαβε εντολή από το Αλέξιο Κομνηνό περί το έτος +1080 να μην αφήσει τίποτα αρχαίο που είχε απομείνει όρθιο στα νησιά του Αιγαίου. Το έτος +1088 κατέστρεψε τον αρχαίο Ναό της Αρτέμιδος στην Πάτμο για να χτίσει στη θέση του το μοναστήρι του Ιωάννου του Θεολόγου. Οι καταστροφές και οι κατεδαφίσεις αρχαίων κτισμάτων συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό στη Γάζα, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Συρία, τον Λίβανο, την Μικρά Ασία, την Αθήνα, την Ιταλία, κλπ.



Περί Σκυθοπόλεως

Στο τρίτο μέρος του βιβλίου Πάπισσα Ιωάννα, ο συγγραφέας Εμμανουήλ Ροΐδης καταγγέλλει το «σφαγείο» της Σκυθοπόλεως (μία από τις πόλεις της Δεκαπόλεως εντός του σημερινού Ισραήλ) το οποίο άρχισε επί Κωνσταντίνου και λειτουργούσε κανονικώς επί Ουάλεντος, Ουαλεντιανού και Θεοδοσίου Α΄ του «Μεγάλου». Τελείω-σε επί Θεοδοσίου Β΄ του μικρού. Η Σκυθόπολις ήταν ο τόπος συγκεντρώσεως απ’ όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας των ελληνιζόντων και φιλοσοφούντων και της εξοντώσεώς τους διά μέσων βασανισμού. Πάρα πολλοί βέβαια είχαν την καλή τύχη να πεθάνουν καθ’ οδόν! Ο Ροΐδης βασίζεται στις μαρτυρίες των: Σωζομενού, Ζωσίμου, Λιβανίου και Αμμιανού Μαρκελλίνου. Π. χ., περί Σκυθοπόλεως ο Αμμιανός Μαρκελλίνος γράφει: «Η λατρεία των Διοσκούρων κηρύσσεται εκτός νόμου θεωρηθείσα ως … «μαγική», θανατώνονται με την κατηγορία της ... «μαγείας» οι ιερείς της και κλείνονται όλα τα Ιερά της. Στην Σκυθόπολη της Συρίας, παλαιά πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Δεκαπόλεως, στήνονται τα πρώτα «στρατόπεδα θανάτου», οργανωμένα δηλαδή κέντρα βασανισμού και θανατώσεως των καταδικασθέντων Εθνικών: «... και από τα πιο απομακρυσμένα σημεία της Αυτοκρατορίας σέρνονταν δεμένοι με αλυσίδες αμέτρητοι πολίτες κάθε ηλικίας και κάθε κοινωνικής τάξεως. Και από αυτούς πολλοί πέθαιναν στη διαδρομή ή στις κατά τόπους φυλακές. Και όσοι κατόρθωναν να επιζήσουν, κατέληγαν στη Σκυθόπολη, μία απόκεντρη πόλη της Παλαιστίνης, όπου είχαν στηθεί τα όργανα των βασανιστηρίων και των εκτελέσεων» γράφει ο ιστορικός Αμμιανός Μαρκελλίνος, ενώ στο ίδιο σημείο της συγγραφής του (ΙΘ, 12) τονίζει ότι «αρκούσε να κατηγορηθεί κάποιος από κακόβουλο ρουφιάνο ότι φορούσε αποτρεπτικό φυλακτό ή ότι κάποιος τον είδε να κάθεται κοντά σε αρχαίους τάφους ή ερείπια για να καταδικασθεί σε θάνατο ως ειδωλολάτρης ή νεκρομάντης». Στα «στρατόπεδα θανάτου» της Σκυθοπόλεως θα δράσουν οι «ιεροεξεταστές» Μόδεστος (αντικαταστάτης του Επάρχου του Πραιτωρίου Ερμογένους του Πόντου, ο οποίος είχε κριθεί.. «ελαστικός» και ... «ανεκτικός») και Παύλος «Ταρταρεύς» (ένας εξαιρετικά φανατικός και βίαιος χριστιανός, πρώην εκπαιδευτής μονομάχων).

Σε εκείνους ακριβώς τους τρομερούς καιρούς θα βασανισθούν ή εξορισθούν, ανάμεσα σε άλλους, και οι Σιμπλίκιος Φιλίππου (πρώην Έπαρχος Αιγύπτου και Ύπατος), Παρνάσιος ο Αχαιός (Έλλην εκ Πατρών, πρώην Έπαρχος Αιγύπτου), καθώς και ο υπέργηρος φιλόσοφος Δημήτριος Κύθρας (με την κατηγορία ότι απλώς θυσίαζε στους Θεούς).



Παντός Είδους Καύσεις, Διωγμοί και Καταστροφές

Στη Βυζαντινή «Ιερά Εξέταση» ανήκουν και οι συχνές καύσεις αρχαίων βιβλίων ή βιβλίων αιρετικών ή όσων άλλων βιβλίων δεν άρεσαν στους χριστιανούς ειδήμονες του Βυζαντινού κράτους. Τεράστιες πυρές οργανώνονταν σε δρόμους, πλατείες και στάδια πόλεων όπου υπέρογκοι σωροί βιβλίων γίνονταν παρανάλωμα, προς δημόσια τέρψη πολλών φανατικών και λύπη άλλων μορφωμένων παρευρισκομένων. Οι πυρές αυτές άρχισαν με τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄ τον Μέγα, τον επίσκοπο Αλεξανδρείας Θεόφιλο, τον Ιωάννη Χρυσόστομο στην Κωνσταντινούπολη και συνεχίστηκαν αργότερα με τον ιερό Φώτιο (9ος αιών) στην Κωνσταντινούπολη. Το ότι στην Μυριόβιβλό του διέσωσε μερικές δεκάδες αρχαίων βιβλίων ( τα πολύ περισσότερα υπόλοιπα που συμπεριέλαβε είναι χριστιανικά) δεν τον απαλλάσσει από το βαρύτατο έγκλημά του, την καύση δηλαδή χιλιάδων αρχαίων βιβλίων. Μεταξύ αυτών ήταν και το σύγγραμμα του Ιστορικού Ιούστου του Γαλιλαίου, το οποίο έκαψε επειδή ο Ιούστος δεν ανέφερε τίποτα για τον Ιησού Χριστό, πράγμα που εξόργισε τον Φώτιο. Με εντολή του Θεοδοσίου Β΄ του Μικρού το +448 καίγονται συστηματικά όλα τα βιβλία τα οποία αντιτίθενται με οποιοδήποτε θεμιτό τρόπο στον Χριστιανισμό. Τότε κάηκε συστηματικά και το δεκαπεντάτομο σύγγραμμα του Πορφυρίου «Κατά Χριστιανών». Νόμος αποκεφαλισμού εκδίδεται για όποιον συλλαμβανόταν να το κατ-έχει κρυφά (αφού φανερά ήταν αδύνατον). Αποτέλεσμα: Ανεξαρτήτως περιεχομένου απωλέσθηκαν πάρα πολλά αρχαία βιβλία. Όσα επέζησαν είναι μόνο το ένα στις δέκα χιλιάδες, κατά τις εκτιμήσεις των ειδικών. Από τις πληροφορίες που μας παρέχει ο ελληνίζων διανοούμενος Μιχαήλ Ψελλός (+1018-1078), υπολογίζομε ότι την εποχή του Ιερού Φωτίου (9ος αιών) υπήρχαν δέκα φορές περισσότερα βιβλία αρχαίων από όσα έχουμε εμείς σήμερα στα χέρια μας. Η απώλεια των βιβλίων αυτών έγκειται στις συχνές δημόσιες καύσεις βιβλίων που εκτελούσε ο ίδιος ο Φώτιος και οι όμοιοί του στην νοοτροπία συνεργάτες και διάδοχοί του, και στην δήωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους σταυροφόρους το +1204. Ο ελληνίζων μαθητής του Ψελλού, Ιωάννης Ιταλός (+1025-1090), αναθεματίστηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία και στο τέλος δολοφονήθηκε από κάποιους που η ταυτότητά τους παραμένει αδιευκρίνιστη. Δεν πρέπει να λησμονούμε επίσης και τη γενική ερείπωση και καταστροφή όλων των αρχαίων οικοδομημάτων, μνημείων, έργων τέχνης, βιβλιοθηκών, σχολών, κλπ. Από την ισοπέδωση του Σεραπείου και την καταστροφή της εντός αυτού βιβλιοθήκης από τον επίσκοπο Θεόφιλο στην Αλεξάνδρεια το 385 Ε με τις «ευλογίες» του Ιωάννου Χρυσοστόμου, μέχρι την καταστροφή του Ναού της Αρτέμιδος στην Έφεσο και πάλι με τις ευλογίες του Χρυσοστόμου και την καταστροφή πολλών αριστουργημάτων της γλυπτικής, ζωγραφικής, αρχιτεκτονικής, το κλείσιμο των μορφωτικών σχολών ο αρχαίος ελληνορωμαϊκός πολιτισμός έφτασε ως εμάς , σίγουρα, κατά πολύ φτωχότερος. Το γενικό σύνθημα των φανατικών χριστιανών ήταν «ες έδαφος φέρειν»!

Το έτος 415 περίπου ο επίσκοπος Αλεξανδρείας Κύριλλος φανάτισε τους οπαδούς του, οι οποίοι με αρχηγό τον Πέτρο, τον αναγνώστη της Εκκλησίας του Αγίου Ιωάννου της Αλεξανδρείας απήγαγαν και βασάνισαν την μαθηματικό και φιλόσοφο, την πανέμορφη Υπατεία (+370-315). Τα κατακρεουργημένα μέλη του σώματός της τα παρέδωσαν στην πυρά Ο Ιουστινιανός κλείνει οριστικά την Ακαδημία του Πλάτωνος το έτος +529 και όσοι από τους καθηγητές της γλίτωσαν την σφαγή (επτά τον αριθμόν) διέφυγαν την νύχτα στην αυλή του βασιλέως της Περσίας Χοσρόη. Η βαρβαρότητα των φανατικών χριστιανών και του εμπαθούς, θεολόγου αυτοκράτορα Ιουστινιανού υπήρξε μεγάλη.



Ιεροί Πόλεμοι, Μοναχοί, Εικονομαχία, Αιρετικοί, Απώλεια Περιοχών.

Στην ιστορία του Βυζαντίου και της ανατολικής ορθοδόξου χριστιανικής εκκλησίας ανήκουν και πολυάριθμοι, πολύνεκροι και τρομακτικής αγριότητας ιεροί εμφύλιοι πόλεμοι, εσωτερικοί πόλεμοι λόγω θρησκευτικών ή φιλοσοφικών πεποιθήσεων. Πιο συγκεκριμένα συναντούμε σφαγές, διωγμούς, δολοφονίες και αναθεματισμούς κατά των διαφόρων χριστιανών αιρετικών από τους ορθοδόξους, ασταμάτητους εξοντωτικούς διωγμούς εναντίον των ελληνιζόντων και των παραδοσιακών θρησκειών είτε στις πόλεις είτε στην ύπαιθρο, ισοπέδωση του αρχαίου κόσμου, την αγριότατη ιστορία δύο αιώνων εικονομαχίας. Σ’ αυτά τα δεινά προστίθενται και τα εξής: Αυθαιρεσίες, μηχανορραφίες και εκβιασμοί παντός είδους, υπέρμετρη κατασπατάληση ανθρωπίνου δυναμικού, πλούτου και εδαφών για τις εκκλησίες και τα μοναστήρια, αναθέματα, κλπ. Ο ρήτορας Λιβάνιος προς το τέλος του 4ου αιώνα είχε προτείνει στους χριστιανούς ηγεμόνες, αντί να καταστρέφουν τα αρχαία κτήρια να τα αναμορφώσουν κατά τις παρούσες ανάγκες και να τα χρησιμοποιούν. Δυστυχώς η πρότασή του δεν έλαβε την πρέπουσα προσοχή. Αυτές οι «πληγές» και οι αγριότητες συνεχίζονταν ακόμα και επί Κομνηνών, τον 11ο και 12ο αιώνα, και σε διαφόρους βαθμούς μέχρι και την άλωση της Πόλεως από τους Οθωμανούς. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε δύο παραδείγματα: (1) Μνημονεύουμε τους πλείονες των 300 Πελοποννησίους, οι οποίοι κατά την ύστατη στιγμή, 88 χρόνια πριν την άλωση, έφτασαν στην Κωνσταντινούπολη ως εθελοντές στρατιώτες για να βοηθήσουν στο να απωθήσουν τους Τούρκους απ’ την Βυζαντινή επικράτεια. Η ορθόδοξη εκκλησία και το πατριαρχείο τους θεώρησε αιρετικούς ως ελληνίζοντες, τους αφόρισαν και διέταξαν να τους συλλάβουν και να τους πνίξουν στον Βόσπορο. Τελικά, παρά την προστασία τους από την αυτοκρατορική φρουρά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό Απόκαυκο, οι φανατισμένοι ορθόδοξοι χριστιανοί της Πόλεως και οι εκκλησιαστικοί παράγοντες όρμησαν εναντίον τους και τους ανάγκασαν σε οπισθοχώρηση εντός του ναού της εκκλησίας του παλατιού. Εκεί μέσα τους έσφαξαν όλους! Στην συμπλοκή φονεύτηκε και ο πρωθυπουργός Απόκαυκος! (2) Μόλις 13 χρόνια πριν την άλωση η ορθόδοξη εκκλησία και το πατριαρχείο υπέκυψε στους ανθενωτικούς και αθέτησε την κανονική, οικουμενική σύνοδο τηs Bolognia – Ferrara, η οποία είχε υπογραφεί τόσο από τις αρχές των δυτικών όσο και από τις αρχές των ανατολικών. Έτσι δήλωσαν ότι προτιμούσαν «καλλίτερα το σαρίκι του Τούρκου παρά την Τιάρα του Πάπα». Εκείνα τα χρόνια πολλοί ήταν αυτοί που πίστευαν ότι η «υπέρμαχος στρατηγός» θα έσωζε την Πόλη. Η άλωση επήλθε διότι όπως πίστευαν οι λαϊκοί Βυζαντινοί άνθρωποι τελικά: «Ήταν θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει». Η τεμπελιά το βόλεμα και η διαφθορά πολλών χιλιάδων ικανών νέων εντός των μοναστηριών με αποτέλεσμα την ανυπαρξία ικανού στρατού και υπηρεσιών, η θρησκοληψία και μοιρολατρία, η καταρράκωση της οικονομίας, η αβάσταχτη φορολογία, η κάθε είδους διαφθορά, ο ηθικός ξεπεσμός, η μηχανορραφία, οι δολοφονίες, οι προδοσίες, η δημιουργία τρομερών διαχρονικών μισών, ερίδων, διχοστασιών μεταξύ αντιπάλων και αδικηθέντων, κλπ., όλα αυτά τα συνεχή και «μοιραία» προβλήματα ρήμαξαν το βυζαντινό κράτος κοινωνικά, ηθικά, οικονομικά, στρατιωτικά, αποδεκάτισαν τους πληθυσμούς του, μίκρυναν σταδιακά την έκταση του και τελικά επέφεραν την πλήρη καταστροφή και υποταγή του σε αλλόφυλους και αλλόθρησκους. Φέρ’ ειπείν, η διαμάχη των Ορθοδόξων με τους Νεστοριανούς κράτησε επί πολλά έτη. Όταν η Συρία χανόταν από το κράτος και έπεφτε στα χέρια των Αράβων (7ος αιών) στην Κωνσταντινούπολη είχαν ακόμα σαν επίμαχο θέμα τους και διαφωνούσαν έντανα γι’ αυτό, το τι θα γίνει με τους Νεστοριανούς. Ο Νεστόριος ως γνωστόν εξέφρασε την άποψη ότι ο «Λόγος» εισήλθε εις το κύημα της παρθένου Μαριάμ όχι κατά την σύλληψη αλλά κατά την γέννηση και ότι η ανθρώπινη φύση του Ιησού ήταν επέκταση της θεϊκής φύσεως του.

Η Χρονογραφία του Πορφυρογέννητου περιγράφει με πολλές φρικιαστικές, πραγματικά, λεπτομέρειες μέρος από τον απολογισμό της εικονομαχίας και της νίκης των εικονολατρών ή της τελικής νίκης της Ορθοδοξίας. Τα έργα και οι ημέρες, όπως περιγράφονται στους σχετικούς βίους του Αγίου Πορφυρίου στη Γάζα, των Αγίων Τύχωνος και Επιφανίου στην Κύπρο, του Αρμενίου Νίκωνος του «Μετανοείτε» στην Πελοπόννησο, του Καππαδόκη Αγίου Μελετίου στην Αττικο-Βοιωτία, του Οσίου Χριστοδούλου στα νησιά του Νοτίου Αιγαίου, αποκαλύπτουν ένα πνεύμα αρκούντως φανατικό και μισαλλόδοξο, ενδεικτικό της σκληρότητας και της έλλειψης ανοχής στη διαφορετικότητα που χαρακτήριζε και χρωμάτιζε την εποχή τους. (Βλ. Επαμ. Ι. Σταματιάδου, Οι Καταλανοί εν τή Ανατολή, Βιβλι-οθήκη Ιστορικών Μελετών 32, 1869. ).



Τουρκοκρατία και Εκκλησία

Κατά την τουρκοκρατία η Ορθόδοξη Εκκλησία, το Πατριαρχείο της Πόλης συνεχίζουν όσο δύνανται να ακολουθούν τους Βυζαντινούς ρυθμούς τους. Μία από τις πολλές ρήσεις του πρώτου πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως μετά την άλωση, του Γεωργίου Κουρτέση Γενναδίου ή Σχολαρίου η οποία εκστομίστηκε μόλις είχε πέσει ολόκληρο το Βυζάντιο στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων ήταν η εξής: «Χαίρε στρατιώτα Χριστού καί τής αυτού δόξης υπέρδικε, χαίρετε ώ μακάριαι χείρες τούς γούν δυσσεβείς καί αλάστορας Ελληνιστάς καί πυρί καί σιδήρω καί ύδατι καί πάσι τρόποις αξαγαγατέτης παρούσης ζωής ράβδιζε, είργε, είτα γλώσσαν αφαίρει, είτα χείραν απότεμνε, καί άν ούτω μένει κακός, θαλάττης πέμπε βυθώ.». Αυτά τα λόγια αντικατοπτρίζουν και πιστοποιούν πλήρως την πρώην ανελλιπώς λειτουργούσα Βυζαντινή «Ιερά Εξέταση», τους Βυζαντινούς Πολιτικοθρησκευτικούς Νόμους και τα Βυζαντινά βασανιστήρια. Τέτοια παρόμοια λόγια βρίσκουμε και στην Χρονογραφία του Πορφυρογέννητου για την τύχη των ηττηθέντων εικονομάχων ή αιρετικών στα χέρια των ορθοδόξων εικονολατρών. Ο Γεννάδιος εύχεται και επιθυμεί όλα αυτά να διατηρηθούν και να συνεχιστούν με τη νέα οθωμανική τάξη πραγμάτων. Από τα ανωτέρω επίσης διαφαίνεται ότι πάντοτε, ακόμα και μετά την άλωση, Ελληνιστές υπήρχαν, αλλά συνεχώς τελούσαν υπό δίωξη, και ο Γεννάδιος με θράσος, λεκτική βία και φανατισμό, όπως και οι προκάτοχοί του, τους ονομάζει «δυσσεβείς και αλάστορας» και θέλει να τους βγάλει από τη μέση διά παντός είδους βασανιστηρίων. Συγκεκριμένα ο Γεννάδιος δήλωνε την πνευματική του ιδιότητα και τις πεποιθήσεις του ως εξής: «Έλλην ων τηι φωνήι, ουκ αν ποτέ φαίην Έλλην είναι, δια το μη φρονείν ως εφρόνουν ποτέ οι Έλληνες αλλ' από της ιδίας μάλιστα θέλω ονομάζεσθαι δόξης. Και ει τις έροιτό με τις ειμι, αποκρινούμαι χριστιανός είναι.».



Προτεινόμενη και ενδεικτική βιβλιογραφία:
1) Αλέκος Αγγελίδης, Ρασοφόροι, Ημέρες και Έργα του Ιερατείου, Εκδόσεις Πλάτωνος, Θεσσαλονίκη 1999.
2) Απάντησις εις τό Χριτιανικόν Κείμενον - Λίβελλον «Κοινότοπα Αρχαιο-λατρικά Παραμύθια», Συλλογική Εργασία τής Επιτροπής διά τήν Αναγνώριση τής Ελληνικής Θρησκείας, «Τό Καρουχαρείον» Διδακτικόν Μέσον 84, Απρίλιος 2006.
3) Η Aντιπαγανιστική Nομοθεσία της Ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέσα από τους Κώδικες, Εισαγωγή – Μετάφραση Αφροδίτη Καμάρα, Εκδόσεις Κατάρτι, 2000. 4) Λιλή Ζωγράφου, Αντιγνώση, Τα Δεκανίκια του Καπιταλισμού, 17η Έκδοση, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια,1974 - 1983.
5) Αμαλία Κ. Ηλιάδη, Εικονομαχία και Αντιμοναστική Στροφή, (Κων/νος Ε΄), Τρίκαλα 2003.
6) Γιάννη Κορδάτου, Ιησούς Χριστός και Χριστιανισμός, 2 Τόμοι, Εκδόσεις Μπουκουμάνη, Αθήνα 1975.
7) Παν. Μαρίνης, Ελληνισμός και Χριστιανισμός, Εκδόσεις Νέα Θέσις, Αθήναι 2003.
8) Παν. Μαρίνης, Φωνή Εξυπνισμού εν τω Αιώνι της Νυκτός, Εκδόσεις Νέα Θέσις, Αθήναι 2005.
9) Βλάσης Γ. Ρασσιάς, Υπέρ της των Ελλήνων Νόσου, 3 Τόμοι, Εκδόσεις Ανοικτή Πόλη, 1992-2002. (551 σελίδες.). Τόμος Πρώτος: Περί Πατρώων Θεών, γ΄ έκδοση. (Σελίδες 185.). Τόμος Δεύτερος: Η Συρρίκνωση της Αρχαίας Ψυχής, β΄ έκδοση επαυξημένη. (Σελίδες 182.). Τόμος Τρίτος: Ες Έδαφος Φέρειν.. β΄ έκδοση επαυξημένη. (Σελίδες 184.).
10) Κυριάκος Σιμόπουλος, Βασανιστήρια και Εξουσία, Από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, το Βυζάντιο και την τουρκοκρατία ως την εποχή μας, Αθήνα 1987.
11) Κυριάκος Σιμόπουλος, Ξένοι Ταξιδιώτες στην Ελλάδα, Από το +333 έως το +1821, Τέσσερις Τόμοι, Αθήνα 1970-1989.
12) Επαμ. Ι. Σταματιάδου, Οι Καταλανοί εν τή Ανατολή, , Βιβλιοθήκη Ιστορικών Μελετών 32, 1869.
13) Karlheinz Deschner, Η Εγκληματική Ιστορία του Χριστιανισμού, Μετάφραση από τα Γερμανικά, Εκδόσεις Κάκτος, 2004. (3418 σελίδες.). Τόμος 1ος: Πρώιμα Χρόνια. (Σελίδες 878.). Τόμος 2ος: Το Τέλος του Αρχαίου Κόσμου. (Σελίδες 710.). Τόμος 3ος: Αρχαία Χριστιανική Εκκλησία: Α΄ Πλαστογραφίες, Απάτες Θαυμάτων – Λειψάνων – Προσκυνημάτων. (Σελίδες 539.). Τόμος 4ος: Αρχαία Χριστιανική Εκκλησία: Β΄ Σκοταδισμός, Εκμετάλλευση, Καταστροφές. (Σελίδες 451.). Τόμος 5ος: Η Αρχή του Μεσαίωνα: Α΄ Μεροβίγγειοι. (Σελίδες 440.). Τόμος 6ος: Η Αρχή του Μεσαίωνα: Β΄ Καρολίδες και Καρλομάγνος, Ο Χριστιανικότατος Σφαγέας της Ευρώπης. (Σελίδες 400.).
14) Acharya S, The Christ Conspiracy, the Greatest Story ever Sold, AUP 1999.
15) Michael Baigent, Richard Leigh, The Inquisition, Penguin Books, 2000. Πρόκειται για μια γενική Ιστορία της Ιεράς Εξετάσεως.
16) Helen Ellebre, The Dark Side of Christian History, Morningstar and Lark, 1996
17) G. W. Foote, J. M. Wheeler, Crimes of Christianity, Printed by the Coptic Press, 7 Coptic Street, London W. C., obtainable at Pioneer Press, August 1887.
18) Robert Held, Inquisition / Inquisición, Torture Instruments – Instrumentos de Tortura, Qua d’ Arno, Florence, 1991. Πρόκειται για καλαίσθητο άλμπουμ μεγάλου μεγέθους με πολλές σπουδαίες ιστορικές σημειώσεις, εικόνες και παρουσίαση των τρομακτικών οργάνων βασανισμού της Ιεράς Εξετάσης. Η έκδοση είναι δίγλωσση, αγγλική και ισπανική.
19) Maude Aline Huttmann, The Establishment of Christianity and the Proscrip-tion of Paganism, New York, The Columbia University Press, 1914, Η εδραίωσις του Χριστιανισμού και η Προγραφή του Παγανισμού. Εδώ υπάρχουν όλες οι λεπτομέρειες των χριστιανικών νόμων από τον Κωνσταντίνο και εφεξής για την μεταστροφή του αρχαίου κόσμου στο χριστιανισμό.
20) A. H. M. Jones, Constantine and the Conversion of Europe, University of Toronto press, 1904-2001.
21) Henry Kamen, The Spanish Inquisition, a historical revision, The Folio Society, London 1998. Μια ιστορική αναθεώρηση της Ισπανικής Ιεράς εξετάσεως από την Folio Society του Λονδίνου.
22) D. G. Kousoulas, The First Christian Emperor, Τhe Life and the Times of Constantine the Great, Rutledge Βooks Ιnc., 1997.
23) George MacDonald, Thumb Screw and Rack, Austin, Texas, AAP, 1991. Πρόκειται διά συνοπτική παρουσίαση βασανιστηρίων και φρικιαστικών οργάνων βασανισμού της Ιεράς Εξετάσεως με σπουδαίες ιστορικές σημειώσεις και μια περιληπτική παρουσίαση του φρικτού μαρτυρίου του Geleyn Cornelius από τους ιεροεξεταστές το έτος 1572, στις σελίδες 6-7.
24) Malleus Maleficarum, Translated from Latin and with an Introduction, Bibliography and Notes, by Rev. Montague Summers, The Pushkin Press, London, 1928-1951. Πρόκειται για το τρομακτικό εγχειρίδιο της Καθολικής Ιεράς Εξετάσεως, με τίτλο η «Σφύρα κατά των Κακοπραγούντων». Ένα μεγάλο μέρος του εγχειριδίου αναλώνεται στους τρόπους διαπιστώσεως του αν μία γυναίκα κατέστη έγκυος από άνδρα ή από κανένα διάβολο (incubus).
25) Uta Ranke-Heineman, Eunuchs for the Kingdom of Heaven (translated from German), Doubleday, 1990.
26) Kathy Rudy, Sex and the Church, Beacon Press, 1997.
27) The Russian Primary Chronicle, Laurentian Text, Translated into English and Edited by Samuel Hazzard Cross and Olgerd P. Sherbowitz-Wetzor, The Mediaeval Academy of America, Publication No 60, Third Printing, Cambridge Massachusetts 1973.
28) Evaggelos G. Vallianatos , The Passion of the Greeks: Christianity and the Rape of Hellenes, Clock & Rose Press, 1st Edition, December 1, 2006.
29) Charles B. Waite, History of the Christian Religion to the Year Two Hundred (2000), Fifth Revised Edition, C. V. Waite & Co., Chicago 1900 - 1992.
30) Joseph Wheless, Forgery in Christianity, Kessinger Publishing.
31) Joseph Wheless, The Church that was Founded on Lies and Forgeries, Christian Frauds, Forgeries and Fakeries Exposed, Haldeman – Julius Publications.
32) Ιωάννης, Νεοκλής Φιλάδελφος, Μάρκου Ρούσσος, Διδάκτωρ Καθηγητής Μαθηματικών Ερευνητής Βιβλικών και Χριστιανικών ζητημάτων, Οκτώβριος 2007



Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΑΜΩΙΣΒΗΤΕΙ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ



Η σύγκρουση του ορθολογισμού των θετικών κυρίως επιστημών με τα θρησκευτικά δόγματα δεν είναι καινούργιο φαινόμενο.

Από την Ελληνική αρχαιότητα υπήρξε προβληματισμός και αμφισβήτηση των διαφόρων θεοτήτων. Το ίδιο και κατά την αναγέννηση.

Τις παλιότερες όμως εποχές ο διάλογος γινόταν σε ένα πολύ μικρό κύκλο φιλοσόφων και επιστημόνων, και δεν ήταν εύκολο να απλωθεί σε μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας λόγω και των διώξεων (ιερά εξέταση στην Δύση, Σκυθούπολη στην Ανατολή κλπ) από την εκκλησία των αμφισβητούντων την ορθότητα του δόγματος, που λόγω της επιρροής που ασκεί η εκκλησία στα πιο καθυστερημένα τμήματα του πληθυσμού μπορούσε να επιβάλλει την σιωπή (παράδειγμα του Γαλιλαίου στον μεσαίωνα κλπ)

Τις δυο τελευταίες δεκαετίες όμως μέσω του επιστημονικού-φιλοσοφικού διαλόγου, του τύπου, της τηλεόρασης και του Ίντερνετ όλο και διευρύνεται ο διάλογος και σε αυτό το ζήτημα, τόσο που αρχίζουν και εκτιμήσεις για το τέλος της επιρροής των θρησκειών. Ο Αμερικανός φιλόσοφος Daniel Dennett συνηγορεί θεωρώντας πως σε 25 χρόνια από σήμερα οι θρησκείες δεν θα προκαλούν κανένα δέος στον κόσμο, αφού οι επιστήμες θα έχουν πείσει γι’ αυτό τους ανθρώπους.

Εξαιρετικά ελπιδοφόρα και η δημόσια δήλωση του Νομπελίστα φυσικού Steven Weinberg που δηλώνει ότι «πρέπει οι επιστήμονες να κάνουν τα πάντα προκειμένου να αδυνατίσουν την επιρροή των θρησκειών στην κοινωνία. Αυτή θα είναι ίσως και η μεγαλύτερη συμβολή τους στον πολιτισμό».



Το παρακάτω άρθρο του Ματθαίου Τσιμιτάκη που προωθώ δημοσιεύτηκε στην Κυριακή 6 Μαΐου στην Καθημερινή. Έπαινοι και ευχαριστίες πρέπουν προς την εφημερίδα και στην αρθογράφο Ματθαίο Τσιμιτάκη, καθώς και ευχές να ακολουθήσουν όλες οι εφημερίδες, δημοσιεύοντας παρόμοια άρθρα και εγκαταλείποντας τα εγκώμια προς την επικρατούσα θρησκεία που μόνο ιδιοτελείς σκοπιμότητες υποκρύπτουν, αλλά και οι ακαδημαϊκοί και Πανεπιστημιακοί της χώρας να ξεθαρρέψουν και να σπάσουν τον μονόλογο των «επίσημων» υπερασπιστών του δόγματος.



Μαζί με το άρθρο αυτό και ένα ακόμη προσαρτημένο κείμενο για την ανάγκη διαχωρισμού κράτους εκκλησίας.



Πιθανότατα δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, αλλά το Ίντερνετ δίνει μια μοναδική δυνατότητα να επικοινωνούν μαζικά και άγνωστοι μεταξύ τους πολίτες και αν αυτό αφορά την υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος αυτό είναι κέρδος μεγάλο για την δημοκρατία ακόμη και όταν οι απόψεις που δεχόμαστε είναι αντίθετες με τα πιστεύω μας, γιατί λάθος απόψεις δυναμώνουν τις δικές μας, ενώ σωστές απόψεις μας δίνουν την δυνατότητα να διορθώσουμε τις δικές μας.


Αν όμως παρ' ελπίδα ενοχλώ με τα μηνύματα που σου στέλνω σε αραιά διαστήματα , και τα οποία πιστεύω ότι υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον, με ένα μήνυμα με ένδειξη τουλάχιστον στον θέμα "DIAGRAFH APO LISTA" θα πάψει η αποστολή μηνυμάτων με ένα επιβεβαιωτικό μήνυμα περί της διαγραφής. (Αν σε λίγες μέρες δεν υπάρξει απάντηση θα οφείλεται σε μη λήψη του μηνύματος για τεχνικούς λόγους , οπότε θα χρειαστεί επαναληπτικό μήνυμα).

Θα είμαι ευγνώμων, όπως πάντα, σε όποιον υπερασπίζοντας το δημόσιο συμφέρον, μου διαψεύδει τις απόψεις μου και τις οποίες αλλάζω ακαριαία όταν με επιχειρηματολογία πειστώ για το λάθος των απόψεών μου.

Παρακαλώ επίσης να προωθήσεις το μήνυμα αυτό σε φίλους σου.

Οδυσσέας Επικουρίδης

Μαθηματικός