ΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΜΟΥΣΑΙΟΝ: ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ

ΕΥΧΗ  ΠΡΟΣ ΜΟΥΣΑΙΟΝ:  

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ

του   υποστράτηγου ε.α Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη-Αμφικτύωνα,

Πρόλογος

Καθώς τακτοποιούσα την βιβλιοθήκη εντελώς τυχαία έπεσε στα χέρια μου μια κιτρινισμένη σελίδα με την ΕΥΧΗΝ ΠΡΟΣ ΜΟΥΣΑΙΟΝ. Είπα να την πετάξω αλλά πριν έριξα μια ματιά. Ειλικρινά με συνεπήραν τα βαθιά της νοήματα και συνέχισα να την διαβάζω ως το τέλος.  Σκέφθηκα  ότι σε μια σελίδα  γράφει εκείνο που σήμερα μας λείπε, το όλον. Εκείνο από το οποίο   πάσχει   ο σημερινός μας  κόσμος  . Προ παντός μας λείπει η αυτογνωσία ! Να μάθουμε τις χαμένες αξίες μας. Από πού κρατάει η σκούφια σκούφια μας,  την Αρχαιολογία μας .  Αυτή που  χάνεται στα βάθη της προϊστορίας και την οποία  υποτιμούμε και την λέμε μυθολογία. Αδύνατον  να την προσδιορίσουμε χρονολογικά. Οι σημαντικότεροι θεοί όλων των αρχαίων λαών προήλθαν από το Δωδεκάθεο. Δυστυχώς οι ξένοι μελετητές διαστρεβλώνουν την αλήθεια είτε από άγνοια, είτε από σκοπιμότητα και δολιότητα. Η Εβραϊκή υποδούλωση των Ελλήνων εδώ και 17 αιώνες μέσω του Ιουδαιοχριστιανισμού έχει προκαλέσει την απομάκρυνση μας από τον Ελληνικό τρόπο σκέψης και την εξουδετέρωση μας σαν σκεπτόμενος λαός. Η σίγαση του Ελληνικού Πνεύματος επηρέασε την συνολική πορεία της οικουμένης , αποτέλεσμα της οποίας είναι η συνεχής κρίση, ηθική πτώση και παρακμή.

Καταγωγή του Ορφέως

Ο Ορφεύς έζησε πολύ πριν από τους χρόνους της Αργοναυτικής Εκστρατείας, τουλάχιστον δε κατά τα μέσα της Β! χιλιετηρίδας π.Χ. Εγεννήθη στην Πίμπλαν της Πιερίας δηλαδή στις υπωρείες του ιερού μας βουνού , τον Όλυμπο (Στράβων ) και ελέγετο Θραξ επειδή η περιοχή από του Ολύμπου μέχρι του  Ελλησπόντου ωνομάζετο τότε Θράκη. Το στερεότυπο ότι ταξίδευσε στην Αίγυπτο και μυήθηκε  υπό των ιερέων της Μέμφιδος στην Αιγυπτιακή σοφίαν (όπως γράφει ο Ηρόδοτος και ο Απολλόδωρος) μάλλον είναι ψευδές .  Τούτο έρχεται σε αντίθεση με το αρχαίο κείμενο των «Αργοναυτικών» που γράφει ότι ο Ορφεύς μεταβάς στην Αίγυπτον «εξελόγχευσε", δηλαδή εδίδαξε τον Ελληνικό λόγο. Έζησε και έδρασε στην περιοχή των Λειβήθρων, όπου εισήγαγε τα Διονύσια Μυστήρια. Εφονεύθη από τις γυναίκες της Θράκης και ετάφη στην Άντισσαν, το σημερινό χωριό Γαβαθά της Λέσβου, ή στα Λείβηθρα, την σημερινή Λεπτοκαρυάν, παρά τον Όλυμπον, όπου εσώζετο ο τάφος του μέχρι της εποχής του Μ . Αλεξάνδρου. Μεταφέρθηκαν  τα οστά του στο Δίον , αλλά από πλημμύρα του ποταμού Σης  ,του σημερινού Ζηλιανά παρεσύρθησαν και χάθηκαν. Ο επιφανέστερος μαθητής του Ορφέως  ήτο ο Μουσαίος  , ο οποίος υπήρξε  ο πρώτος γνωστός Έλλην αστρονόμος της απωτάτης αρχαιότητος.

Ορφική Λατρεία: Η Αρχαιότερη Όλων

Διερωτήθηκα γιατί δεν μας την μαθαίνουν στα σχολεία; Και γιατί ενώ είναι τόσο παλιά όσο και ο εχέφρων άνθρωπος   δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστή στο παγκόσμιο κοινό σαν η πρώτη λατρεία και συνάμα επιστήμη, γιατί μάλλον για επιστήμη  πρόκειται  με συμβολικά ονόματα.

Όμως διαβάζοντας το βιβλίο «Τα Ορφικά» του Ιωάννη Πασσά πήρα την απάντηση: « Ξένοι  ερευνητές, επιστήμονες και συγγραφείς έχουν ασχοληθεί με τα σοβαρά αυτά θέματα με προχειρότητα και συχνά και δολιότητα . Απέβλεπαν και αποβλέπουν στην μείωση και υποβάθμιση της αρχαίας Ελληνικής επιστήμης και  τον αφανισμό του Ελληνισμού και του Ελληνικού και αυτά τα έγραψε από το 1965 στα «ΟΡΦΙΚΑ» εκδ. Πασσά, 1965  . Αδιάψευστα στοιχεία  επιχειρούν διαφοροτρόπως να τα παραποιήσουν , να τα διαστρεβλώσουν και τελικά να   παραχαράξουν την πραγματική αλήθεια.

Οι Έλληνες είχαν εισχωρήσει μέχρι των Ινδιών (Διόνυσος) και στον Καύκασο (κατά τον Αριανόν) όπου πήγε για να ελευθερώσει τον Προμηθέα, στον Ινδικό ωκεανό στην νήσο Παγχαία , στην Κίνα στην επαρχία Γιουνάν , στην Ιαπωνία(Αινού),  στην Ωκεανία και στην Βόρειο , Κεντρική  και Νότιο Αμερική έχουν βρεθεί αρχαία Ελληνικά αντικείμενα, οι Ετεοκρήτες που πήγαν στην Μικρά Ασία και Μεσοποταμία σαν Σουμέριοι   και στην Περσία (Χετταίοι ).  Πήγε  στην Αίγυπτο   ο γιός του βασιλιά Μίνωα της κοσμοκράτειρας Κρήτης, ονόματι Μην, Μηνάς ή Μένες και έγινε ο πρώτος Φαραώ. Στην Αίγυπτο ήκμασε και  ο Ερμής ο Τρισμέγιστος που οργάνωσε το κράτος ,  τα γράμματα και τις τέχνες  . Και φυσικά οι Αργοναύτες με τα ταξίδια τους αυλάκωναν τον Ινδικό , Ειρηνικό και τον Ατλαντικό ωκεανό,  ως τον ποταμό Ρίο Ντε-Λαπλάτα στην Αμερικανική ήπειρο,  όπου βρέθηκαν αμφορείς και άλλα,  ως τις Άνδεις , το Μεξικό , το Ιλλινόις , την Βόρειο Ευρώπη, βάσει τεκμηριωμένων και αδιάσειστων στοιχείων, αρχαιολογικών , αστρονομικών, ιστορικών,(Ομηρος , Ηρόδοτος, Διόδωρος , Κτησίας, Μανέθων, Βήρωσος, κ.α) λαογραφικών, γλωσσολογικών  , επιστημονικών (βάσει του DNA)  κλπ . Περιττόν   να αναφέρουμε ότι η Μεσόγειος Θάλασσα ήταν για τους Έλληνες   ότι μια λίμνη για τους βατράχους, αφού είχαν ολόγυρα της φτιάξει αποικίες  με Ελληνικά ονόματα που ακόμη υπάρχουν  . Και ενώ ζούμε από την προϊστορία ως σήμερα χωρίς ξένες μεγάλες εισβολές –με εξαίρεση την εισβολή των Περσών- με διάφορα Σιωνιστικά μυθεύματα έχουν φτιάξει   ψευτο-θεωρίες,  όπως αυτή των Ινδοευρωπαίων, των Φοινίκων με το αλφάβητο, των Σλάβων του Φαλμεράγιερ , της Μαύρης Αθηνάς και άλλες που είναι όχι μόνον κακόβουλες , ανιστόρητες και ηλίθιες , αλλά και δόλιες και ανθελληνικές περί δήθεν αλλοιώσεως του Ελληνικού γένους . Πάντα ταύτα για να μας πλήξουν πολιτιστικά όπως κάνουν ακόμη και τώρα μίσθαρνα   όργανα  αυτών των κέντρων ( τύπου Σόρος, Ρεπούση , Δραγώνα κλπ).  Το Έπος του 1040-1941 ήταν αρκετό να αποδείξει ότι το Ελληνικό Έθνος είναι το ίδιο και αναλλοίωτο στην πάροδο των χιλιετιών.  Έχει υπέρτατον ιδεώδες την Ελευθερία  , την αγάπη στην πατρίδα και στην γνώση, χωρίς ωστόσο να είναι ξενόφοβο και εσωστρεφές  . Ως άλλος Ανταίος πίπτει  κ αι ξανασηκώνεται στο διάβα των χιλιετιών, διότι όσοι επεδίωξαν να   υποδουλώσουν και     καταστρέψουν τον Ελληνισμό δεν υπολόγισαν ότι αυτός δεν είναι μόνον γεωγραφικός χώρος , αλλά και ιδέα, πνεύμα, πολιτισμός , τρόπος ζωής του δυτικού ανθρώπου, ευγένεια ψυχής του μορφωμένου , Ελληνικά Γράμματα-Τέχνη και τέλος το ελεύθερον και εύψυχον πνεύμα του Ελληνα.»

 Μήπως γι’ αυτό η Νέα  Τάξη  επιχειρεί  τώρα να μας εξαφανίσει και να φέρει άλλες φυλές στην Ελλάδα;

Απορίας άξιον πόσο οι Ορφικοί πρόγονοι μας λάτρευαν τη φύση και ζούσαν σύμφωνα με την φύση και όχι παρά φύσιν ,όπως εμείς.   Υψιπετούσαν , είχαν Αξίες , είχαν Ιδανικά, εσέβοντο τους Θεούς των και δεν ήσαν  παραδομένοι  στην υλική ζωή,  όπως ζούν     οι  σημερινοί άνθρωποι. Προ παντός διψούσαν για μάθηση, όπως γράφει και ο Πλάτων : «Πάντες άνθρωποι του ειδέναι ορέγονται φύσει»

Εν συντομία πρέπει να πούμε και τα εξής:

-Προϊστορικοί Έλληνες επισκέπτονταν συχνά –προ του Κολόμβου –την Αμερική («Αργοναυτικά» Απολλωνίου του Ροδίου, «Οδυσσέως Περίπλους», πλοίαρχος Γεράσιμος Κολαίτης , Ιθάκη, 1958»  ,  «THE WINE DARK SEA» της  Ενριέττας  Μερτζ, Σικάγο 1965 κ.α   )

-Άπαντα τα έργα των αρχαίων γεωγράφων περιέχουν αφάνταστον πλούτον πληροφοριών περί των κινήσεων των Αρχαιοελλήνων , των Πελασγών και των Ελλήνων  κατά  την Προϊστορικήν  Περίοδον στην Μεσόγειο, τον Εύξεινον Πόντον, τον Ατλαντικόν Ωκεανόν ,τον Ινδικόν κλπ.

Ο Σαρλ Μπερλίτζ στο βιβλίο του «Μυστήρια από Κόσμους Ξεχασμένους» παραθέτει λέξεις  Ελληνικές από τη γλώσσα των Χαβανέζων, Ατζέκων, Ινκας και Μάγιας, καθώς και φωτογραφίες  του πολιτισμού τους που έχει καταπληκτικές  ομοιότητες με τον Ελληνικό (κτίσματα, τοιχοδομίες, κίονες , εμλήματα κ.α)

-Ο  Σ.Β.Σεράμ στο βιβλίο του «Θεοί , Τάφοι και Σοφοί» επικρίνει ανεπιφύλακτα τους Ευρωπαίους αρχαιολόγους και ερευνητές που ενώ έχουν εξερευνήσει την Αίγυπτο και Μεσοποταμία, αποφεύγουν να ασχοληθούν με τον πολιτισμό των Μαγυας, Ινκας, Ατζέκων και Τολτέκων της Αμερικής.

-Εβραίοι Σιωνιστές συστηματικώς καταστρέφουν  και αφανίζουν  κάθε απόδειξη Ελληνικότητος έξω από την Ελλάδα. Αλλά και εντός της χώρας θάβουν και μπαζώνουν τα προϊστορικά ευρήματα (Πελάνα, ανάκτορο Μενελάου,υπό   αρχαιολόγου καθηγητού  Κώστα Μακρυγιαννάκη )

-Στην Βραζιλίαν υπάρχουν πόλεις με Ελληνικά ονόματα, καθώς και στην Ωκεανία. Πως βρέθηκαν αν δεν πήγαν οι Έλληνες Αργοναύτες;

-Το 25% περίπου του λεξιλογίου των γλωσσών του προηγμένου κόσμου είναι δανεισμένες από το Ελληνικό λεξιλόγιο από αρχαιοτάτων χρόνων.

-Η Ηλιοκεντρική θεωρία του Αριστάρχου-που προέρχεται από τους Ορφικούς- έχει καταπολεμηθεί από τους φανατικούς θεολόγους της Αναγεννήσεως. Στα σχολεία της Ελλάδος γίνεται λόγος για την θεωρία του Κοπέρνικου χωρίς να αναφέρεται ότι αυτός την αντέγραψε από τον Αρίσταρχο.

-Στα σχολεία της Ελλάδος διδάσκεται ότι « οι Φοίνικες είναι αρχαιότεροι των Ελλήνων» και ας παρουσιάστηκαν πολλές δεκάδες χιλιάδες χρόνια μετά στο προσκήνιο της ιστορίας .

-Καίτοι παρήλθαν 180 χρόνια από της απελευθερώσεως του Ελληνικού Κράτους ακόμη δεν έχουν εκδοθεί από την Ακαδημία Αθηνών τα Άπαντα της Ελληνικής Γραμματείας και τα Ορφικά.

-Εντελώς ανιστόρητα εμείς παραδεχθήκαμε ο ,τι υποστηρίζουν οι ξένοι ότι  δηλαδή βάρβαρα και μάλιστα μη Ελληνικά φύλλα  κατώκουν την Ελλάδα  προ του 1100 π.Χ και ότι η Ελληνική Ιστορία αρχίζει από το 876 π.Χ και το Ελληνικό Πνεύμα ξεπετάχτηκε από το πουθενά ξαφνικά τον 7^ον π. Χ αιώνα. Εμείς οι ίδιοι διαγράψαμε τον Όμηρο, τον Μινωικό και Μυκηναϊκό Πολιτισμό , αλλά και την Χρυσή ,  Αργυράν και Ηρωικήν εποχήν του Ησιόδου.

-Δεχθήκαμε ότι το Αλφάβητο μας το έφεραν οι Φοίνικες , ενώ γραφή είχαν οι Ορφικοί ,   όπως γράφει ο Γερμανός φιλόλογος Ερμάν Ντιλ στο έργο του «Προσωκρατικά» : «οι Ορφικοί εγνώριζαν γραφήν και έγραφαν τα διανοήματα τους επί λεπτών σανίδων».

-Καταπολεμούν την αυθοχθονία των αρχαίων και νέων Ελλήνων με διάφορα μυθεύματα και δυστυχώς τα δεχόμαστε και αδιαμαρτύρητα  τα επαναλαμβάνουμε. «Εσμέν Έλληνες  το Γένος, ως ήτε τη φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί» Πλήθων Γεμιστός (1355-1452)

-Θύμα της συμπεριφοράς  αυτής των ημετέρων και κυρίως των ξένων να παραποιούν την Ιστορίαν μας , τις παραδόσεις μας, να αγνοούν τα αρχαία κείμενα και την αλήθεια, χωρίς καμίαν αντίδραση των ιδικών μας και να αμφισβητούν ότι άνευ των Ελλήνων, όλα τα έθνη παλαιά και νεώτερα θα ήσαν βυθισμένα στο σκότος και στην αμάθεια.

- Ο Ορφεύς προ αμνημονεύτων χρόνων συμμετέχων στην  Αργοναυτικήν εκστρατείαν μεταβάς στην Αίγυπτον και στην Λιβύην «εξελόγχευσε»(εδίδαξε) τον Ελληνικό Λόγον.

-Όπως γράφει ο Διόδωρος Σικελιώτης : «Την μεν γαρ Οσιριδος τελετήν τη Διονύσου  την αρχήν είναι , την δε της Ισιδος  τη της Δήμητρος ομοιοτάτην υπάρχειν, των ονομάτων μόνον ενηλλαγμένων», όπερ σημαίνει ότι ο Αιγυπτιακός Πολιτισμός είναι κατά βάσιν Ελληνικός, όπως και ο μετέπειτα Ρωμαικός.

-Ο Μουσαίος ήτο ο πρώτος γνωστός Ελλην  αστρονόμος της απωτάτης αρχαιότητος. Το γεγονός ότι δεν έμειναν γραπτά οφείλεται ότι τα έγραφαν επί σανίδος.

-  Ισχυρίζονται  ότι τα Ομηρικά Έπη γράφτηκαν 350 ή 450 έτη μετά τον Τρωικό Πόλεμο , δηλαδή το  850 π. Χ . Τούτο σημαίνει ότι  την σημερινή ιστορία  θα γράψουν οι άνθρωποι το 2.450 . Το πιστεύετε; Και όμως αυτοί μας το  κάρφωσαν  στο μυαλό αδιαμαρτύρητα και το πιστέψαμε.

-Ο Ορφισμός ήτο μια ανωτέρα  παμπάλαια μύηση των οπαδών του, μια πανάρχαια μυστικιστική  μύηση-διαφορετική του Δωδεκαθέου - την οποία εισήγαγε ο Ορφέας σε πανάρχαιους χρόνους.

-Οι ιερείς των Αιγυπτίων που είχαν καταγράψει τα γεγονότα και διαφυλάχθηκαν από τις καταστροφές που έπληξαν την Ελλάδα, λέγουν ότι :  « οι Ελληνες ήσαν παλαιότεροι των Αιγυπτίων και μάλιστα κατά 9-10.000 έτη»(βλέπε «Τίμαιο » Πλάτωνος) Οι Έλληνες έχασαν τις γνώσεις των με τον Κατακλυσμόν και προσέτρεχαν στους Αιγυπτίους να αρυσθούν   γνώσεις

- Οι Ορφικοί εγνώριζαν τον ζωδιακόν κύκλος και προ της Β! χιλιετίας π.Χ , δηλαδή  πρό των Μεσοποταμίων.

-Όλες οι γνώσεις των Ασσυρίων , Βαβυλωνίων  και άλλων λαών της Μεσοποταμίας προήλθαν εκ των Σουμερίων που ήσαν πανάρχαιοι Ετεοκρήτες που μετανάστευσαν στην Μικρά Ασία και των Ελλήνων από την Παγχαία, σύμφωνα με τις αστρονομικές διαπιστώσεις του αστρονόμου Κ. Χασάπη

- Οι Ορφικοί  δίδασκαν ως φυσικήν αιτίαν της  κινήσεως του κόσμου , τρεις και πλέον χιλιετίες  πριν από τον Νεύτωνα (1687 μ. Χ) την έλξη του Ηλίου. Επίσης γνωρίζουν τον Βόρειον Πόλον  τον Ουρανό, τις Ωρες  του έτους , την διάρκεια των εποχών, την περιστροφή της Γης, τις φάσεις της Σελήνης, τον Γήινο Κόσμο, την Ατμόσφαιρα, τον Αιθέρα και Αέρα κ.α.

- Οι  Ορφικοί  εγνώριζαν τον Χρόνον, το έτος(ενιαυτός) και τους μήνες, τον Παγκόσμιο Νόμο, ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΊΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ , ΤΗΝ ΜΟΡΦΗΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ Της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ. Κάτι που και σήμερα με τα περίτεχνα όργανα αδυνατούμε να συλλάβουμε .

- Είναι καθήκον μας να  αντισταθούμε  στις αυθαίρετες διαιρέσεις και  διασπάσεις  του Ελληνισμού (ιστορίας, γεωγραφίας, γλώσσας, θρησκείας κλπ που φθάνει ως την πολιτική διάσπαση των κομμάτων) και του διαχωρισμού μας από τους πανάρχαιους προγόνους μας που τους αποκαλούν «Προέλληνες» . Ωσαν αυτοί να μην ήσαν Έλληνες το ίδιο μας και εμείς η συνέχεια τους , που έχουν εφεύρει οι διάφοροι ξένοι δόλιοι συγγραφείς και  «φιλέλληνες » ερευνητές για να μας πλήξουν και να μειώσουν την αξία της φυλής μας.

- Επειδή χρησιμοποιούν τα δικά μας αρχέτυπα σύμβολα, όπως η σβάστικα(συμβολίζει την ιεράν Τετρακτύν), ο μαίανδρος , ή ο χαιρετισμός και άλλες συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων και τις απαξιώνουν με βάρβαρες και μιαρές πράξεις , έχουν την απαίτηση να τα απορρίψουμε  και να τα πετάξουμε στον Καιάδα, διότι αυτοί τα μαγάρισαν και τα απαξίωσαν. Έτσι όμως πρέπει να αδειάσουμε τα μουσεία από όλα τα έργα που αναγράφουν παρόμοια σύμβολα και να μην τα χρησιμοποιούμε οι νεώτεροι Έλληνες . Όμως δεν θα τους κάνουμε τη χάρη τούτη.

Έχετε μπροστά σας τον πυρήνα της πανάρχαιας Ορφικής λατρείας:

ΕΥΧΗ  ΠΡΟΣ ΜΟΥΣΑΙΟΝ

ΜΑΝΘΑΝΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΟΥΣΑΙΕ,

ΤΗΝ ΣΕΠΤΗΝ ΙΕΡΟΥΡΓΙΑ,

ΤΗΝ ΕΠΙΚΛΗΣΗ,

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ Η 

ΠΡΟΣΦΟΡΟΤΕΡΗ,

ΖΕΥ ΒΑΣΙΛΕΑ, ΚΑΙ ΓΑΙΑ,

ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΦΛΟΓΕΣ ΑΓΝΕΣ

ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ,

ΙΕΡΟ ΣΕΛΑΣ, ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΣΤΡΑ,

ΚΑΙ ΣΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΓΑΙΗΟΧΕ ,

ΚΥΑΝΟΧΑΙΤΑ,

ΚΑΙ Η ΑΓΝΗ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ, ΚΑΙ

ΣΥ ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΓΛΑΟΚΑΡΠΕ,

ΙΟΧΑΙΕΡΑ ΑΡΤΕΜΙΔΑ ΚΟΡΗ, ΚΑΙ ΗΙΕ

 ΦΟΙΒΕ

ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΝΑΟ ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΓΗ ΤΩΝ

ΔΕΛΦΩΝ ,

ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΙΜΕΣ

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΜΑΚΑΡΙΟΥΣ

 ΘΕΟΥΣ,

ΔΙΟΝΥΣΕ ΧΟΡΕΥΤΑ,

ΑΡΗ ΟΒΡΙΜΟΘΥΜΕ, ΚΑΙ ΗΦΑΙΣΤΕ

ΕΣΥ ΑΓΝΗ ΔΥΝΑΜΗ,

ΑΦΡΟΓΕΝΗΤΗ ΘΕΑ ΠΟΥ ΕΤΥΧΕΣ

ΠΟΛΛΑ ΟΝΟΜΑΣΤΑ ΔΩΡΑ.

ΚΑΙ ΕΣΥ  ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥ,

ΘΕΕ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΕΡΟΧΗ,

ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΒΗ, ΕΙΛΕΙΘΥΙΑ, ΤΟΝ

ΗΡΑΚΛΗ ΤΗΝ Α ΓΑΘΗ ΑΝΔΡΕΙΑ,

ΚΑΙ ΤΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ  ΚΑΙ

 ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟ ΟΦΕΛΟΣ,

ΚΑΛΩ ΤΙΣ ΞΑΚΟΥΣΤΕΣ ΝΥΜΦΕΣ,

ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟ ΠΑΝΑ,

ΤΗΝ ΗΡΑ ΤΗΝ  ΘΛΙΒΕΡΗΝ ΤΗΝ

ΣΥΖΥΓΟΝ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΤΟΥ

ΑΙΓΙΟΦΟΡΟΥ,

ΤΗΝ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ

ΚΑΛΩ, ΤΙΣ ΕΝΝΕΑ ΑΓΝΕΣ ΜΟΥΣΕΣ ,

ΤΙΣ ΧΑΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ

ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΕΝΙΑΥΤΟΝ,

ΤΗΝ ΘΕΙΚΗ ΛΗΤΩ ΜΕ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ

ΚΟΜΗ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΕΜΝΗ ΔΙΩΝΗ,

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΚΟΥΡΗΤΑΣ,

ΤΟΥΣ ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ,

ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΒΕΙΡΟΥΣ,

ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ,

ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΤΑ ΑΘΑΝΑΤΑ ΤΕΚΝΑ

ΤΟΥΣ ΙΔΑΙΟΥΣ ΘΕΟΥΣ,

ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΤΟΝ

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΝ, ΤΟΝ ΚΥΡΗΚΑ ΕΡΜΗ,

ΤΗΝ ΘΕΜΙΔΑ ΤΗΝ ΙΕΡΟΜΑΝΤΙΔΑ

ΤΩΝ ΘΝΗΤΩΝ,

ΚΑΛΩ ΤΗΝ ΟΛΩΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑ

ΝΥΚΤΑ,

ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΩΤΟΔΟΤΡΑ ΗΜΕΡΑ,

ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗΝ ΤΗΝ

ΑΜΕΜΠΤΟΝ ΘΕΣΜΟΔΟΤΕΙΡΑΝ,

ΤΗΝ ΡΕΑ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΡΟΝΟ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΑΝΟΠΕΠΛΟΝ ΤΗΘΥΝ,

ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΩΚΕΑΝΟΝ ΜΕ ΤΙΣ

ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΤΟΥ,

ΤΟΥ ΑΤΛΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ

ΤΗΝ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΗ ΙΣΧΥ,

ΤΟΝ ΑΕΝΑΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟ

ΑΜΟΛΥΝΤΟ ΝΕΡΟ ΤΗΣ ΣΤΥΓΟΣ

ΤΟΥΣ ΜΕΙΛΙΧΙΟΥΣ ΘΕΟΥΣ , ΚΑΙ ΤΗΝ

ΑΓΑΘΗ ΠΡΟΝΟΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ

ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ,

ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ

ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΠΗΜΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ

ΘΝΗΤΟΥΣ,

ΤΟΥΣ ΣΟΦΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ, ΤΟΥΣ

ΘΕΙΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥΣ

ΟΥΡΑΝΙΟΥΣ ΘΕΟΥΣ, ΤΟΥΣ

ΘΑΛΑΣΣΙΟΥΣ , ΤΟΥΣ ΕΝΥΔΡΟΥΣ,

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΘΟΝΙΟΥΣ, ΤΟΥΣ

ΥΠΟΧΘΟΝΙΟΥΣ,

ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ

 ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ,

ΤΗΝ ΣΕΜΕΛΗ, ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ

ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΚΧΟΥ,

ΤΗΝ ΙΝΩ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΕΥΚΟΘΕΑΝ,

 ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ

 ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΝ ΠΑΛΑΙΜΟΝΑ,

ΤΗΝ ΓΛΥΚΟΤΡΑΓΟΥΔΙΣΜΕΝΗ   ΝΙΚΗ,

ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΣΑ ΑΔΡΑΣΤΕΙΑΝ,

ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΒΑΣΙΛΕ

 ΑΣΚΛΗΠΙΟΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΗΝ

ΥΓΕΙΑ,

ΤΗΝ , ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΠΟΥ

ΔΙΕΓΕΙΡΕΙ ΤΗΝ ΜΑΧΗ,

ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ

 ΒΡΟΝΤΕΣ,

ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΕΤΡΑΚΙΟΝΟΣ ΚΟΣΜΟΥ

ΤΑ ΜΕΡΗ ΠΡΟΣΦΩΝΩ,

ΚΑΛΩ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ

ΑΘΑΝΑΤΩΝ,

ΤΗΝ ΑΤΙΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΗΝΑ,

ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΑ ΘΕΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ

                                                ΑΜΒΡΟΤΟ ΑΓΝΟ ΑΔΩΝΗ,                                               

ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΠΟΥ

ΠΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ,

ΝΑ ΕΛΘΟΥΝ ΜΕ ΕΥΜΕΝΕΙΑΝ, ΜΕ

ΟΛΟΧΑΡΗ ΚΑΡΔΙΑ,

ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΘΥΣΙΑ, ΣΕ

ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΕΜΝΗ ΣΠΟΝΔΗ.

ΓΕΝΟΙΤΟ

Ανάλυση και σχολιασμός του Υμνου

  Μόνον  από  αυτόν τον ύμνο θα μπορούσε να διδαχθεί τις υψηλότερες ιδέες η ανθρωπότητα

1/   Ο Μουσαίος. .  Ο Μουσαίος ήταν μυθικός ποιητής-μουσικός και αοιδός που έζησε στην Αττική• σύμφωνα με τον Αριστόξενο, καταγόταν από τη Θράκη ή την Ελευσίνα (FHG II, 23, απόσπ. 1). Σύμφωνα με ορισμένους μύθους, ήταν γιος του Εύμολπου, ενώ κατά τη Σούδα ήταν πατέρας του Εύμολπου. Ο Διογένης ο Λαέρτιος,   υποστηρίζει πως ο Μουσαίος ήταν γιος του Εύμολπου,   ότι "έγραψε μια "Θεογονία", όπου   υποστηρίζει  πως όλα τα πράγματα προχωρούν από  ενότητα σε ενότητα και αναλύονται πάλι σε ενότητα" (Α', Προοίμιον 3).Το όνομα Μουσαίος   δηλώνει την ορατή φύση στον περιορισμένο –χρόνο  του ανθρώπου που δεν μπορεί να δει το άπειρο   του σύμπαντος . Σε αυτόν τον περιορισμένο χώρο  υπάρχει μεγάλη συσσώρευση δυνάμεως εξ αιτίας της συσσώρευσης των στροβιλιζομένων σωματιδίων που σχηματίζουν την ορατή ύλη , αλλά και εμάς τους ιδίους. Δεν είμαστε σε θέση να δούμε την αόρατη ενέργεια  διότι ζούμε  στο εσωτερικό  της ύλης .  Ωστόσο  αντιλαμβανόμαστε      την συνεχή κάθοδον της  αρχικής δυνάμεως στο εσωτερικό μας με την μορφή της αύξησης της συνειδήσεις  και  της γνώσεως  

Αναφέρονται τρεις Μουσαίοι :

Ο πρώτος υιός του Αντιφήμου τον οποίον εφόνευσε ο Θησεύς. Αυτός ήτο Ελευσίνιος μαθητής του Ορφέως, πατέρας του Ευμόλπου και ήκμαζε την εποχή του δευτέρου Κέκροπα.

Ο δεύτερος ήτο υιός του Θαμύρα  από την Θήβα, και

Ο τρίτος ο Εφέσιος εποποιός, ο οποίος ητο  μουσικός, ποιητής και φιλόσοφος.

 Η ευχή προς τον Μουσαίον δείχνει πόσο σέβας έδειχναν οι άνθρωποι της εποχής εκείνης στους μουσικούς, ποιητές και φιλοσόφους, κάτι που έχει εκλείψει  στις μέρες μας.  Σήμερα οι άνθρωποι δείχνουν σεβασμό μόνον στο χρήμα και στην ύλη.

2/  Δίας ή Ζευς . Στην Ελληνική μυθολογία είναι ο νεότερος γιος του Κρόνου (εξ’ού και το πατρωνυμικό Κρονίδης)  και της Ρέας και εγγονός του Ουρανού και της Γαίας. Ο  Ζεύς αλληγορεί την  συμπαντική ενέργεια ορατή και σκοτεινή. Είναι η ύψιστη θεότητα του αρχαιοελληνικού πανθέου, καθώς και θεός του ουρανού και του κεραυνού. Ο νεφεληγερέτης  Δίας υπήρξε ανέκαθεν μετεωρολογικός θεός, ελεγκτής της αστραπής, του κεραυνού και της βροχής και επίσης ήταν ο δυνατότερος και σπουδαιότερος θεός όλων των μυθολογικών όντων και θεών.  Ο Ζεύς συμβολίζει ακόμη την ζέση για ζωή που εκπορεύεται από την δύναμη του φωτός και δημιουργεί την μεγάλην συσσώρευση δυνάμεως  στο εσωτερικό μας

    3/   Η Γαῖα  Σύμφωνα με τον Ησίοδο η Γαία με το Χάος, με την μεσολάβηση του Έρωτα, γεννούν τον Ουρανό. Μια άλλη εκδοχή ταυτίζει το Χάος με τον Ουρανό και οριοθετεί έτσι τη Γαία και τον Ουρανό ως το πρώτο Κοσμικό Ζευγάρι της Δημιουργίας.

Η Γαία ενώθηκε με τον Ουρανό και δημιούργησε τους Γίγαντες, τους Τιτάνες, τον Ωκεανό ή Πόντο και όλη την πλάση που περιβάλλει τον κόσμο .Οι τρεις κοσμικές υπάρξεις( Χάος-Έρωτας-Φάνης) γεννήθηκαν, κατά αντίστροφη σειρά, από το Κοσμικό Αυγό, το οποίο δεν προήλθε από    το μηδέν και από το τίποτα, αλλά από τη Νύχτα. Η Γαία, στο επίπεδο της Κοσμογονίας, συμβολίζει την υλική πλευρά του Κόσμου και όχι μόνον τη Γη. Το Χάος συμβολίζει τον Χώρο του Σύμπαντος που είναι γεμάτος από εν δυνάμει (εν υπνώσει) σωμάτια και σωματίδια. Ο Έρωτας συμβολίζει την κινητήρια δύναμη που ενώνει τα πάντα στο Σύμπαν, μεταλλάσσει και μεταμορφώνει (μορφοποιεί ,  ουράνια σώματα , άστρα , το Φάνη=αυτό που φαίνεται) το Παν. Τα τέσσερα στοιχεία της φύσεως είναι :
1. ΓΗ. ( ΣΤΟΙΧΕΙΟΝΑΝΟΙ , με ηγέτιδα την ΜΗΤΕΡΑ ΓΗ _ VIRGOκαι το θειο της συμπλήρωμα της ΕΛΩΧΗΜ PELLEUR )

1. ΝΕΡΟ. ( ΝΗΡΗΙΔΕΣ , με ηγέτη τον ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ και το θείο του συμπλήρωμα ΣΕΛΗΝΗ ).

3.ΑΕΡΑΣ . (ΣΥΛΦΙΔΕΣ, με ηγέτιδα την ARIES και το θείο της συμπλήρωμα THOR).

4. ΠΥΡ. (ΣΑΛΑΜΑΝΔΡΕΣ , με ηγέτιδα την κυρία ΑΣΤΡΕΑ, συμπλήρωμα του ΕΛΩΧΗΜ CLAIRE).

 4/ Ο   Ήλιος   ήταν προσωποποιημένος ως θεότητα, τον οποίο ο Όμηρος αντιστοιχεί στον ηλιακό Τιτάνα Υπερίωνα. Άλλες πηγές αναφέρουν πως ο Ήλιος είναι γιος του Υπερίωνα από την αδελφή του Θεία. Ο Ήλιος οδηγούσε το πύρινο άρμα του στον ουρανό. Έχει δύο αδελφές, την θεά του φεγγαριού Σελήνη και της θεά της αυγής Ηώ. Πολλοί πιστεύουν πως ο Απόλλων έγινε ο Ολύμπιος “ηλιακός θεός”, αλλά η θεωρία αυτή βασίζεται κυρίως σε υποθέσεις.

Είναι το κεντρικό αστέρι του συστήματος που  μας στέλνει με τις φλόγες  το φως  και την θερμότητα για να συντηρεί με την ενέργεια τη ζωή στη Γη. Διότι σκεφθείτε χωρίς τον Ήλιο η Γη θα ήτο μια κατεψυγμένη σφαίρα και ουδεμία ζωή θα υπήρχε επ’ αυτής. Υμνεί και την Σελήνη η οποία αλληγορεί το αχνό εσωτερικό φως που αντανακλά και φωτίζει το σκοτάδι της  νύχτας. Υμνείται και το ιερό Σέλας το οποίον φέρνει τον εσωτερικό φωτισμό, ο οποίος εκπορεύεται από το αρχικό φως  του Ηλίου, για να φωτίσει τις περιοχές όπου το φως είναι αδύντο  και το χειμώνα λιγοστό. 

5/ Ο Ποσειδών είναι ο Θεός της θάλασσας, των ποταμών, των πηγών και των πόσιμων νερών. Ως αδελφός του Δία κατοικούσε πότε στον Όλυμπο και πότε στο ανάκτορό του στα βάθη της θάλασσας, όπου ζούσε και η σύζυγός του, η Νηρηίδα Αμφιτρίτη. Κατά μια εκδοχή μεγάλωσε στη Ρόδο όπου, μετά την συνεύρευσή του με την Αλία, αδελφή των Τελχινών, γεννήθηκαν έξι γιοι και μια κόρη, η Ρόδη, που έδωσε το όνομά της στη νήσο.

Θεωρούνταν πατέρας ηρώων όπως:

◾  Θησέα,

◾  Προκρούστη και

◾  Σκίρωνα

◾Ώτου και

◾Εφιάλτη

(που ήταν δίδυμοι από την συνεύρεσή του με την Ιφιμέδεια, κόρη του βασιλέα της Θεσσαλίας),

◾Τιτυού (από την Ελαρά, κόρη του Ορχομενού) και

◾Ωρίωνα (από την Ευρυάλη, κόρη του Μίνωα).

Θεωρούνταν ακόμα εξημερωτής του πρώτου ίππου αλλά και γεννήτορας του μυθικού ίππου Πήγασου.  Ως θεός της θάλασσας, ο Ποσειδώνας ταξίδευε με το χρυσό άρμα του πάνω στα κύματα, που άνοιγαν χαρούμενα στο πέρασμά του, ενώ γύρω του έπαιζαν δελφίνια. Οι Έλληνες έδωσαν ποιητικά στον Ποσειδώνα και στα  πάμπολλα πνεύματα της θάλασσας  τη ζωή τους  στα μακρινά αργοναυτικά ταξίδια.  Με την τρίαινά του μπορούσε τόσο να δημιουργεί τρικυμίες όσο και να ηρεμεί τα ύδατα. Θεωρούταν προστάτης των ναυτικών και των αλιέων και υπεύθυνος για την πρόκληση γεωλογικών φαινομένων όπως σεισμοί.

Ο ύμνος στον Ποσειδώνα είναι ύμνος προς το νερό , το στοιχείο  που   είναι απαραίτητο για την ζωή, διότι περιέχεται κατά 70% στο σώμα του ανθρώπου. Ο ύμνος στα Άστρα δηλώνει την συσσώρευση και στερέωση της αρχικής δύναμης στων σωματιδίων (ενέργειας) στα ουράνια σώματα με την επενέργεια της βαρυτικής δύναμης.

 Άρα η  πατρώα θρησκεία δεν ήτο ειδωλολατρική –όπως την κατηγορούν οι εικονολάτρες και λειψανολάτρες Ιουδαιοχριστιανοί- αλλά αντιθέτως  άκρως φυσιολατρική και ιδεοκρατική . Εκ του ύμνου αυτού βλέπουμε ότι οι πρόγονοι μας γνώριζαν το βόρειο Σέλας από τα ταξίδια τους στην Βόρεια Ευρώπη και στην Αμερική,   διότι  δεν είναι τούτο ορατόν από τα γεωγραφικά πλάτη της Ελλάδος. Επίσης είχαν παρατηρήσει και τις εκλάμψεις του Ηλίου . Γνώριζαν και τους αστερισμούς , στους οποίους είχαν δώσει   και ονόματα  που ακόμη ισχύουν, διότι με την βοήθεια τους ταξίδευαν στις θάλασσες και ωκεανούς .

6/ Περσεφόνη Ευχή αναπέμπει   στην αγνή Περσεφόνη η οποία συμβολίζει την διπλή κάθοδο της φωτεινής και σκοτεινής ενέργειας και της φωτεινής  φανερής ακτινοβολίας . Επίσης δηλώνει και τον σεβασμό προς τους νεκρούς , τους οποίους θεωρούσαν συνέχεια της ράτσας τους , μαζί με τους μέλλοντες να γεννηθούν   . Η  Περσεφόνη ήταν  κόρη της Δήμητρας και του Δία και σύζυγος του Οδού, μαζί του γέννησε τον Ζαγρέα, Ευβουλέα και Σαβάζιου. Επομένως για τους προγόνους μας η ζωή δεν σταματούσε στη Γη αλλά επεκτείνετο και στον Αδη . Σήμερον με  βάση τα πορίσματα  της αστροφυσικής ,  την θεωρία της Σχετικότητος και την Κβαντική  θεωρία,  δεν υπάρχει θάνατος και όλα στο σύμπαν βρίσκονται σε αθανασία.  Αυτός βρίσκεται μόνον στο μυαλό μας και στην προσωρινή μας φύση σαν άνθρωποι.  Αναφορικά με την γέννηση , αύξηση και θάνατο των πάντων -και φυσικά και του ανθρώπου- δεν είναι τίποτα περισσότερο από την γέννηση , αύξηση και θάνατο της κύρτωσης του χώρο- χρόνου υπό την επίδραση της βαρύτητος . Θα μπορούσαμε να παρουσιάσουμε τη ζωή με έναν ανεμοστρόβιλο   (αντί των σωματιδίων  ) όπου τα μόρια του αέρος υπό την επίδραση του Ηλίου και των ανέμων στροβιλίζονται  , σχηματίζουν την περιδίνηση , η οποία μεγαλώνει και συν τω χρόνω  διαλύεται .

 Παρά την διάλυση του ανεμοστροβίλου  ουδεν υλικόν έχει χαθεί  , δηλαδή  ο αέρας και  η  λοιπή ύλη   παραμένει στο κλειστό σύμπαν. Κατά τον ίδιο τρόπο δεν χάνονται τα συστατικά της ζωής(σωμάτια, σωματίδια) με τον θάνατο παρά μόνον διαλύονται στο σύμπαν .

7/ Οι  Θεοί του Ολύμπου Η ευχή απευθύνεται προς όλους τους θεούς ήτοι:  Ποσειδώνα, Αρτέμιδα, Απόλλωνα ,Άρη , Ήφαιστον . Μεγαλύτερες τιμές ανάμεσα στους μακάριους θεούς  προσφέρονται  προς τον Διόνυσο . Επίσης υμνεί και τον βασιλέα των καταχθονίων Πλούτωνα που έχει μεγάλη υπεροχή έναντι των χθονίων(γήινων), διότι η ισχύς των χθονίων είναι περιορισμένη ,  για μικρό χρονικό διάστημα όση η διάρκεια της ζωής των ανθρώπων , εν  αντιθέσει προς  την βασιλεία του υποχθονίου Πλούτωνα που είναι αιώνια.

8/ Ήβη. Ο ποιητής υμνεί την Ήβη κόρη του Διός και της Ήρας , η οποία ήτο ωραιοτάτη νέα κοπέλα  ,   την οποίαν  είχε λόγω της ομορφιάς της  ο Ζευς ορίσει   οινοχόον. Επειδή αυτή όταν έλλειπε ο Δίας εξ απροσεξίας φάνηκαν τα κρύφια μέρη του σώματος (το στήθος της και το αιδείον της) την έπαυσε ο Δίας από οινοχόον. Στην ηλικία της ήβης γύρω στα 16 έως 17 χρόνια σχηματίζεται ο νεανίας και η νεάνιδα σε  νέος και η νέα με την δημιουργία των χαρακτηριστικών του φύλλου τους.  Στην τρυφερή ηλικία της Ηβης οι νέοι /νέες χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας για να ακολουθήσουν τον σωστό δρόμο .

 Στης Ειλειθύιας το πρόσωπο της υμνεί  την  προστάτιδα των τοκετών και των νεογνών, αλλά και τον Ηρακλή σύμβολο της σωματικής δύναμης και της ανδρείας.

Ο  Ηρακλής (στην αρχ. ελλ. Ἡρακλῆς) ήταν αρχαίος μυθικός ήρωας, θεωρούμενος ως ο μέγιστος των Ελλήνων ηρώων. Γεννήθηκε στη Θήβα και ήταν γιος του Δία και της Αλκμήνης, απόγονος του Περσέα Η μητέρα του Αλκμήνη ήταν παντρεμένη με τον Αμφιτρύωνα, με τον οποίον κατέφυγαν στη Θήβα, επειδή ο Αμφιτρύωνας είχε δολοφονήσει τον Ηλεκτρύωνα κατά λάθος (πατέρα της Αλκμήνης και γιο του Περσέα). Ο Δίας πήρε τη μορφή του Αμφιτρύωνα και κοιμήθηκε με την Αλκμήνη. Πριν γεννηθεί ακόμα ο Ηρακλής, ο Δίας ανήγγειλε στους Θεούς ότι θα γεννηθεί από την Αλκμήνη απόγονος του Περσέα, που θα βασιλεύσει στον Θρόνο των Περσίδων.Όταν γεννήθηκε ο Ηρακλής, η Ήρα, η γυναίκα του Δία, η οποία τον ζήλευε για τις απιστίες του, έστειλε στην κούνια του δύο φίδια, αλλά το βρέφος τα στραγγάλισε. Ο θετός πατέρας του Ηρακλή, ο Αμφιτρύωνας, ο οποίος ανέλαβε να τον μεγαλώσει, τον δίδαξε την τέχνη του ηνιόχου, ο Κάστορας του δίδαξε την οπλασκία, ο Αίλυκος την πάλη, ο Εύρυτος το τόξο, ο κένταυρος Χείρωνας τις Επιστήμες και ο Λίνος τη Μουσική..

9/ Δικαιοσύνη και   Ευσέβεια . Το γεγονός ότι υμνεί την Δικαιοσύνη και την Ευσέβεια δείχνει πόσο  ηθικά προηγμένη  και  ευσεβής  ήτο  η Ορφική κοινωνία και πόσο πολύ εκτιμούσαν αυτές τις  δύο  θεότητες ότι φέρνουν  όφελος  στον άνθρωπο. Αντίθετα σήμερον θεωρείται κάποιος καθυστερημένος αν είναι δίκαιος και όχι άρπαγας και μη «προοδευτικός» αν είναι ευσεβής.

10/ Οι Μούσες.  Οι Μούσες στην αρχαία ελληνική μυθολογία είναι εννέα αρχαίες θεότητες. Ο Απόλλωνας ήταν ο ηγέτης τους (Απόλλων Μουσηγέτης). Σύμφωνα με την Θεογονία του Ησιόδου, ήταν κόρες του Δία και της Μνημοσύνης. Τα ονόματά τους είναι:

Καλλιόπη (επική ποίηση)

Ευτέρπη (μουσική)

Κλειώ (ιστορία)

Ερατώ (λυρική ποίηση)

Μελπομένη (τραγωδία)

Πολύμνια (ύμνοι)

Τερψιχόρη (χορός)

Θάλεια (κωμωδία)

Ουρανία (αστρονομία)

Ο Παυσανίας υποστηρίζει ότι υπήρχαν δύο γενιές Μουσών, όπου στην πρώτη γενιά ήταν 3 και ήταν κόρες του Ουρανού και της Γαίας, και στη δεύτερη, ήταν 9 και ήταν κόρες του Δία και της Μνημοσύνης. (Ελλάδος Περιήγησις, 9, 29, 1). Οι αρχαιότερες Ελικωνιάδες Μούσες ήταν οι εξής:

Μνήμη (μνήμη)

Μελέτη (μελέτη)

Αοιδή (τραγούδι)

Η ποιητική τέχνη χρειάζεται και τις τρεις αυτές Μούσες, χρειάζεται τον συνδυασμό του τραγουδιού, της μνήμης και της μελέτης. Γιατί για να τραγουδήσεις χρειάζεται πρώτα μνήμη, και μετά μελέτη (άσκηση).

Ενώ στους Δελφούς λάτρευαν 3 άλλες μούσες, την Νήτη, την Μέση και την Υπάτη, οι οποίες παραλληλίζονται με τις τρεις χορδές της λύρας.

Επίσης ο όρος μούσα χρησιμοποιείται συχνά σήμερα για να δείξει ότι κάποιος (συνήθως κάποια) εμπνέει κάποιον Ιδιαιτέρα μνεία κάνει  στις Μούσες και τις καλεί   να δώσουν τα φώτα τους στον κόσμο .  Αυτές ως γνωστόν είχαν πάρει τα γράμματα και τις τέχνες από τον πατέρα τους Δία στην Πιερία και τις μετέφεραν στην   Κοιλάδα των Μουσών  στον Ελικώνα και τις διέδωσαν στους ανθρώπους. Κάνει ύμνο και στον Πάνα , ο οποίος  είναι μια ιδεατή ανθρωπόμορφη τραγίσια  θεότητα που ήταν συνυφασμένη με την πανίδα, τη φύση και τα κοπάδια των αιγοπροβάτων. Επίσης ήτο προσωποποίηση της γενετικής δύναμης της ζωής.

11/  Ήρα .  Ητο  σύζυγος του Διός  και  συμβολίζει την κατώτερη ατμόσφαιρα, δηλα-δη  τον αέρα( ΑΗΡ=ΗΡΑ αναγραμματισμένο ) ενώ ο Δίας τον διαστημικό αίθέρα, εξ’ ού και οι διαρκείς προστριβές  του ζεύγους  διότι εφάπτοναι και αλληλοεπιδρούν ο  αέρας επί του αιθέρα και τανάπαλιν . Η Ήρα ήταν αδερφή και σύζυγος του Δία, κόρη του Κρόνου και της Ρέας. Ήταν η θεά του γάμου και προστάτιδα των γυναικών. Ζήλευε τον άνδρα της Δία για τις απιστίες του προς αυτήν και πολλές φορές εκδικήθηκε τις γυναίκες με τις οποίες την απατούσε ο Δίας.

Η γέννηση της βασίλισσας των θεών τοποθετείται σε διάφορα σημεία. Μερικά από αυτά είναι η Σάμος ή η Στυμφαλία ή η Εύβοια. Η μοίρα της δεν ήταν διαφορετική από αυτή των αδερφών της. Ο Κρόνος την κατάπιε, προσπαθώντας να πολεμήσει τη μοίρα του, καθώς η Γαία και ο Ουρανός του είχαν προφητεύσει πως ένας απόγονός του θα διεκδικούσε την εξουσία. Μόνο όταν η Ρέα κατόρθωσε, με τέχνασμα, να ξεγελάσει τον Κρόνο, τότε η Ήρα, μαζί με τα υπόλοιπα αδέρφια της, ξαναείδε το φως. Μετά την εκθρόνιση του Κρόνου, ο Δίας τη ζήτησε σε γάμο. Εκείνη αρνήθηκε. Τρελός από έρωτα για την αδερφή του, ο Δίας δεν παραιτήθηκε από τους σκοπούς του. Μια βροχερή, χειμωνιάτικη μέρα, καθώς η θεά περπατούσε στο δάσος, ο Δίας μεταμορφώθηκε σε κούκο και έπεσε στα πόδια της ανυποψίαστης Ήρας. Η θεά λυπήθηκε το μισοπαγωμένο πλασματάκι. Έσκυψε, το πήρε στην αγκαλιά της, το χάιδεψε και το ζέστανε στους παρθενικούς της κόρφους. Τότε ο βασιλιάς των θεών πήρε την πραγματική του μορφή. Επιβλητικός και πανίσχυρος εξουδετέρωσε και τις τελευταίες αντιστάσεις της θεάς. Η Ήρα νικήθηκε, υποτάχτηκε, έγινε για πάντα δική του, αφού πρώτα εξασφάλισε «υπόσχεση γάμου».

12/ Μνημοσύνη. Υμνεί την Μνημοσύνη την οποία εμείς έχουμε παντελώς λησμονήσει και τώρα προσπαθούν να μας αποκόψουν   από τις γνώσεις του παρελθόντος, την ιστορία των προγόνων μας  ωσάν να γεννηθήκαμε σήμερον για να μας ποδηγετήσουν . Λησμονήσαμε την πατρώα θρησκεία και ασπαστήκαμε την θρησκεία των Εβραίων νομάδων ποιμένων της ερήμου,  το έθνος που αναπτύξε επτά μεγάλους πολιτισμούς. Τώρα χειραγωγούν και ελέγχουν με επιστημονικά μέσα την σκέψη μας ώστε να σκεφτόμαστε όχι σαν ελεύθεροι άνθρωποι , αλλά σαν σκλάβοι , αυτό που θέλους οι εξουσιαστές μας.

 Αυτό πρέπει να μας προβληματίσει περισσότερον παντός άλλου σημείου , πόση δηλαδή σημασία έδιναν οι πρόγονοι μας στην Μνημοσύνη διότι η έλλειψη της οδηγεί στην Λήθη και η λήθη στην ηλιθιότητα .

 Την Μνημοσύνη    υπηρετούν οι εννέα Μούσες που μεταφέρουν τα γράμματα , τις επιστήμες, τις καλές τέχνες και τη φιλοσοφία. Η καταγραφή των πράξεων των ηγετών βασιλέων, των κλεινών πράξεων του παρελθόντος και του παρόντος, δηλαδή της Ιστορίας, επέτρεπαν την συναγωγή συμπερασμάτων για τα μέλλοντα να συμβούν και η καταγραφή αυτή συνιστά το έργο του Μουσείου «Κλειώ». Έτσι αύτη η καταγραφή γίνονταν το κλειδί, με το οποίο κλειδώνονταν, ενεχυριάζονταν όλα τα συμβάντα, ώστε να δονηθούν οι επόμενοι να συμπεράνουν εκ των ωφελίμων ‘η ολέθριων πράξεων όσα αναγκαστικά θα επακολουθήσουν, και να εμποδίσουν την επανάληψη των κακών επιλογών.

13/ Ενιαυτός. Η ευχή υμνεί και τον Ενιαυτόν , δηλαδή το χρόνο. Ενιαυτός κατά  κατά το Μετωνικό ημερολόγιο ήταν το σεληνιακόν έτος και ισούτο προς  19 σεληνιακούς μήνες. Ο Μέγας ενιαυτός είναι 1000 χρόνια . Ο κύκλος μέρας και νύχτας ρυθμίζει στον άνθρωπο το βιολογικό του ρολόι που φαίνεται να είναι αρκετά ακριβές δεδομένου πως συχνά ξυπνάμε λίγα λεπτά πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι.
 Το διάστημα ανάμεσα σε δύο τέτοια γεγονότα σχηματίζει τη βάση της μέτρησης του χρόνου. Για γενικούς σκοπούς η περιστροφή της γης γύρω από τον άξονά της παρέχει τις μονάδες μέτρησης της ημέρας ώρες και η τροχιά της γύρω από τον ήλιο (ουσιαστικά η φαινόμενη πορεία του ήλιου που παράγεται από τις ιδιαιτερότητες της γήινης τροχιάς) τις μερολογιακές μονάδες.
Όμως ο χρόνος ουσιαστικά δεν είναι τίποτα και απλώς μετράει την μεταβολή που υφίστανται τα σώματα (γέννηση, αύξηση και θάνατο)  . Όταν λέμε ότι είναι δέκα και μισή δεν είναι πια δέκα και μισή. Ένα ισχυρό ρεύμα μεταφέρει την ανθρωπότητα στο ποτάμι του χρόνου. Ο άνθρωπος είναι προσωρινός, φευγαλέος, καθώς δεν μπορεί να αδράξει σταθερά ένα σημείο και να αντισταθεί στο ρεύμα. Ο άνθρωπος των δέκα και μισή δεν είναι ίδιος με τον άνθρωπο των έντεκα. Στην πραγματικότητα είμαστε ο χρόνος.
Παρόλα αυτά έχουμε το παρελθόν μας και κάνουμε σχέδια για το μέλλον μας. Εδώ υπεισέρχεται η ιδέα του «ταυτόχρονου», όπως το έθεσε ο Καρλ Χάιμ. Τη στιγμή που βιώνουμε ένα ψήγμα του χρόνου, υπάρχει μια σχέση «ταυτόχρονου», σε σχέση με τις άλλες διαδοχικές χρονικές μονάδες. Οι νότες ενός μουσικού κομματιού δεν παίζονται μόνον ως διακεκριμένες νότες, αλλά και ως συγχορδίες, δηλαδή ταυτόχρονα.

Το σύνολο όλων αυτών των επαναλαμβανόμενων ενάρξεων το αποκαλούμε χρόνο. Ζούμε στο χρόνο και καθημερινά βιώνουμε τη νέα έναρξη σε κάθε έργο που αναλαμβάνουμε να εκπληρώσουμε. Εκείνο που λείπει κατά την άποψή του είναι το γεγονός ότι η ανθρωπότητα δεν κατανοεί τη μαγεία της νέας έναρξης, δηλαδή την αέναη μετάβαση από το παρελθόν στο παρόν.

14/ Η Λητώ ήταν θυγατέρα του Τιτάνου Κοίου  και της Τιτανίδος Φοίβης , ενώ κατ’ άλλους ήταν κόρη του Κρόνου  ή του Ουρανού. Είχε πολλά θέλγητρα και την αγάπησε ο Ζευς. Η πάντα ζηλότυπη Ήρα της έδωσε την Κίσσαν που νοιώθουν οι εγκαστρωμένες γυναίκες να τρώνε ορισμένα φαγητά . Αυτή αρέσκετο να τρώγει ακαταπαύστως τις γηθυλίδες (αμπελόπρασα) Με την επέμβαση της Ήρας εξεδιώχθη από τον ουρανό και εστάλη στους Δελφούς όπου την κατεδίωκε ο Πύθωνας και η δυστυχής έτρεχε από τόπον εις τόπον να γλυτώσει.  Ο  Ζευς  την λυπήθηκε και έκανε την  νήσο Δήλον  που σημαίνει εμφανής και  η οποία πρότερον ονομάζετο Ορτυγία . Αυτός  παρακάλεσε τον Ποσειδώνα να την στείλει με τους τρίτωνες στην νήσο Δήλο , όπου  πήγε να γεννήσει . Επειδή ήτο δύσκολη η γέννα της κάλεσαν την Ειλειθύιαν η οποία   ξεγέννησε  τα δίδυμα νεογνά πρώτα την Αρτεμιν και μετά τον Απόλλωνα.

15/ Η  Διώνη ήταν κόρη του Ουρανού. Αυτός είχε τρεις κόρες την Αστάρτην ,Ρέα και Διώνη . Θέλοντας να φονεύσει τον Κρόνο έστειλε τις τρεις κόρες του προς τούτο με εντολή να τον φονεύσουν. Όμως ο Κρόνος κατόρθωσε να τις μεταπείσει και τις κράτησε για γυναίκες ή παλλακίδες του . Ο Κρόνος είναι ο γενάρχης και επομένως είναι πατέρας  πλείστων     ανδρών  και των γυναικών.

16/ Κούρητες είναι εννέα γηγενείς καταγόμενοι εκ Κρήτης και κατ’ άλλους εκ των Ιδαίων Δακτύλων. Διέτριβαν στα όρη, σε φαράγγια ή σε σπηλιές,  δεδομένου ότι στην εποχή εκείνη    δεν είχαν ακόμη φτιάξει σπίτια  οι άνθρωποι. Αυτοί εξημέρωσαν και τα ζώα και επινόησαν πολλά χρήσιμα πράγματα  για τον βίον του ανθρώπου.     Οι Κουρήτες επέβαλαν    ευνομία, ευταξίαν, εφεύρον τα ξίφη, τις περικεφαλαίες και τον πολεμικό χορό πυρρίχιον, καθώς και την μελισσουργίαν. Στην Μεσσηνία είχαν ιερόν των Κουρήτων και εθυσίαζαν ζώα . Πέντε Κουρήτες από την Κρήτη πέρασαν στην Καρίαν, έδιωξαν του Κάρες  και την χώρισαν σε πέντε μέρη. Οι Κουρήτες της Φρυγίας ήταν οι Κορύβαντες υιοί του Απόλλωνα και της Μούσας Θάλειας. Εκεί εόρταζαν τα μυστήρια της Ρέας , όπου εχόρευαν μαινόμενες  νεάνιδες άσεμνους χορούς,  σκιρτώντας το σώμα,  κάτι που μας θυμίζει τον  χορό της κοιλιάς. Τους λέει μεγάλους σωτήρες του Διός διότι τον έσωσαν όταν τον απείλησαν οι Τιτάνες με τον Κρόνο. Η ειδική μνεία που γίνεται στους Κούρητες δείχνει ότι στην Κρήτη ανεπτύχθη ο πρώτος στον κόσμο πολιτισμός , πριν γεννηθεί αυτός σε οποιοδήποτε άλλο σημείο . Ενεκα τούτο η  Κρήτη ήταν η πρώτη παγκόσμια αυτοκρατορία.

17 Ερμής. Ο Ερμής είναι ο αγγελιαφόρος των θεών στην ελληνική μυθολογία.  Ακόμη λειτουργεί ως ψυχοπομπός, οδηγεί δηλαδή τις ψυχές των νεκρών στον Άδη (όπως μαθαίνουμε στην Οδύσσεια), αλλά είναι και προστάτης των κλεφτών, των τυχερών παιχνιδιών και του εμπορίου. Σύμφωνα με τον επικρατέστερο μύθο, πατέρας του Ερμή ήταν ο Δίας και μητέρα του η Μαία , μία από τις Πλειάδες, τις θυγατέρες του Άτλαντα, του γίγαντα που κρατούσε στις πλάτες του τον ουρανό. Πρόκειται για τις Πλειάδες κόρες που αργότερα ο Δίας τις μετέτρεψε σε αστερισμό, μαζί με τον κυνηγό Ωρίωνα, καθώς ο τελευταίος τις καταδίωκε. Κατ’ άλλους ήταν υιός του Ουρανού και της Ημέρας.  Οι Έλληνες ζώντες σε   διακεκομμένη και χωριζόμενη από βουνά και θάλασσες χώρα ένοιωσαν πρώτοι την ανάγκη για επικοινωνία μεταξύ τους αλλά με τον έξω κόσμο . Η απαράμιλλη στρατηγική και γεωπολιτική  τους θέση  ήταν  ιδανική  για εμπόριο  και επικοινωνία  με τις χώρες της Μεσογείου  και όχι μόνον. Έτσι δημιούργησαν τον θεό Ερμή , τον αγγελιοφόρο του Διός και θεό   του εμπορίου.   . Ο Ερμής ήτο και  καταχθόνιος του άδη ,  ονειροπομπός και υπνοδότης. Αυτός εφόνευσε τον Πολυόμματον Αργον. Διακεκριμένος είναι και ο Ερμής ο Τρισμέγιστος  ο οποίος έζησε στην Αίγυπτον και λογίζεται το μεγαλύτερο πνεύμα όλων των εποχών. Ο πρώτος Ερμής κατάγεται από την Κυλλήνην της  Αρκαδίας  όταν η Μαία συνουσιάστηκε με τον Δία.

18/Η Θέμις ήτο Τιτανίδα κόρη του Ουρανού και της Γαίας. Αυτοί γέννησαν τους Εκατόχειρας, τους Κύκλωπας, τους Τιτάνες και τις Δευκαλίωνα περί της αναπλάσεως των ανθρώπων μετά τον ομώνυμο κατακλυσμόν .

19/ Χάος. Ο Ησίοδος λέγει ότι πρώτον εγεννήθη το Χάος , έπειτα η Γη , ύστερα τα Τάρταρα  και τέλος ο αυμπαντικός Ερως,  αυτός δηλαδή που ενώνει τα πράγματα σε αντίθεση με τον Νείκο (έριδα) που τα χωρίζει. Το Χάος λοιπόν εγέννησε το Έρεβος και την Νύκτα. Η δε Νύκτα εγέννησε τον Αιθέρα και την Ημέρα, διότι όταν φύγει η Νύκτα τότε ο  Αιθέρας φωτίζει την Ημέρα.

20/ Πίστις. Υμνεί ακόμη την Πίστιν , την δίκην και την άμεπτρον φωτοδέτειραν την Ρέα. Αυτή ήτο θυγάτηρ του Ουρανού και της Γαίας και μία εκ των Τιτανίδων. Κατ’ άλλους ήτο θυγάτηρ του Πρωτόγονου και εγεννήθη από τους λίθους που έρριξε η Πύρρα μετά τον  κατακλυσμό και έβγαλε ανθρώπους. Ητο γυναίκα του Κρόνου και μητέρα του Διός τον οποίον πήγε και γέννησε στην Κρήτη επειδή ο Κρόνος έτρωγε τα παιδιά του.

21/ Τηθύς. Υμνεί την Τηθύν η οποία ήτο Τιτανίδα κόρη του Ουρανού και της Γαίας. Σύζυγος της ήταν ο Ωκεανός με τον οποίον απέκτησε τρεις χιλιάδες ποταμούς και ισάριθμες θεότητες τις Ωκεανίδες. Οι Τιτανίδες ήσαν κόρες του Διός.

22/ Κρόνος. Ο ύμνος στον Κρόνο γίνεται διότι αυτός υπήρξε ο γενάρχης όλων. Το όνομα του δηλώνει τον γήινο κόσμο και την ροή των υδάτων από την εποχή που ήτο καλυμμένη η Γη  από ύδατα. Ο Κρόνος ήταν υιός του Πολιδεύκους ή του Αίμονος , σύζυγο είχε την αδελφή του Ρέα , ενώ  μητέρα  του ήταν η Θέτις , ή  η Εκάτη. Λόγω της μακραίωνης ιστορίας έχουν χαθεί και τα ακριβή ίχνη των διαφόρων γενεαλογιών.  Οι ποιητές και συγγραφείς   θέλουν τον Κρόνο γιό του Ουρανού και της Γης.  Ο Κρόνος ήταν ο νεώτερος αδελφός των Τιτάνων και λέγεται ότι αυτός παρακίνησε με προτροπή της μητρός του την πρώτη Τιτανομαχία και έκοψε τα αιδοία του πατρός του Ουρανού, ελευθέρωσε τους Κύκλωπες ,  αλλά πάλι τους εφυλάκισε στα Τάρταρα. Η τιτανομαχία μάλλον δηλώνει τον αγώνα του ανθρώπου για επιβίωση κάτω από τις σκληρές συνθήκες του περιβάλλοντος (υφαίστεια, καταιγίδες, συνεχής βροχή, παγετώνες κλπ) και των αγρίων θηρίων της εποχής του, ενώ η Γιγαντομαχία έχει σχέση με τους σεισμούς και τις φυσικές καταστροφές . Μεταξύ των Γιγάντων που φυλακίστηκαν στα βάθη του Αιγαίου ήταν και ο Εγκέλαδος που φέρνει του σεισμούς όταν ξυπνάει. Η καταστροφή του Ουρανού αλληγορεί τον διαχωρισμό των υδάτων και το σταμάτημα των συνεχών βροχοπτώσεων . Αρχικώς ο Τιτάν εφυλάκισε τον Κρόνον και τον απελευθέρωσε ο Δίας όταν μεγάλωσε. Όμως ο Κρόνος υποπτευόμενος ότι ο Ζευς κινείται μυστικώς για να του πάρει το θρόνο προσπάθησε να τον σκοτώσει. Τότε ο Ζευς με τους Τιτάνες του έκοψε τα αιδοία και ο Κρόνος ηττημένος έφυγε για την Αρκαδίαν. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι η Μήτις έδωσε φάρμακο στον Κρόνο και εξέμεσε τα τέκνα αυτού ήτοι:  την Εστίαν, Δήμητρα, Ήραν , τον Πλούτωνα και τον Ποσειδώνα. Τούτο αλληγορεί ότι την εποχή εκείνη άρχισαν οι άνθρωποι να διαμένουν σε σπίτια, ανακάλυψαν την γεωργία , εγκατέλειψαν την πολυγαμίαν και  άρχισαν τον έγγαμον βίον με μίαν σύντροφο , έθαβαν τους νεκρούς τους και δεν τους έτρωγαν όπως πριν, και τέλος έγιναν ναυτικοί και θαλασσοπόροι . Κατ’ άλλους ο Κρόνος έφυγε και πήγε στην Σκυθία ή στην Ιταλία όπου νυμφεύθηκε την Εντωρίαν και έκανε παιδιά τον Ιανόν, Φαύνον, Ύμνον και Φήλικα. Γι’ αυτό στην Ιταλία ο Κρόνος εδοξάζετο ιδιαιτέρως και του είχαν φτιάξει τέμενος και βωμόν. Εξ αυτών συνάγεται ότι ο Κρόνος ήταν πανούργος και δόλιος και γι’ αυτό τον ονόμασαν Αγκυλομήτην διότι:

α/ Επαναστάτησε εναντίον του πατέρα του Ουρανού.

β/ Έκοψε τα πατρικά μόρια

γ/ Κατέτρωγε τα παιδιά του χάριν της φιλοτυραννίας του.

Ο Κρόνος αλληγορείται με τον Χρόνον και αναπαρίσταται σαν γέρων, φαλακρός , με παλιά ρούχα, με δρεπάνι στο στόμα, δηλαδή τον χρόνο που θερίζει τα πάντα .

Οι Έλληνες ναυτικός λαός και λαός της θάλασσας δεν μπορούσαν να μην υμνήσουν τον Ωκεανόν , και την τιτανίδα Τηθύν κόρη του Ουρανού και της Γαίας , αλλά και τον Άτλαντα και τον ισχυρόν Αιώνα δηλαδή τον ανυπέρβλητο και αέναο χρόνο που όλα τα νικάει , όλα τα αλλοιώνει και τελικά όλα τα καταστρέφει , αλλά γεννά   νέα και ανανεώνει τη ζωή.

22/ Το Ύδωρ της Στυγός. Εννιά τα μέρη του νερού γύρω απ' τη Γη, χωριστά από το δέκατο, το νερό της Στύγας. Τα ύδατα της Στυγός συνδέθηκαν με θεολογικές και φιλοσοφικές ιδέες, όπως αυτές από τα Ελευσίνια Μυστήρια και τις Ορφικοπυθαγορικές δοξασίες για τηνμετενσάρκωση.Η Στυγξ ήταν υποχθόνιος ποταμός.

Η στυγερή Στύγα έχει τα βουερά παλάτια της στα Τάρταρα. Εκεί που ο Δίας έριξε τους Τιτάνες, τους Γίγαντες και όσους άλλους εναντιώθηκαν στο θέλημα του. Χώρια μένει στα λαμπρά της δώματα η Στύγα, χτισμένα με μακριές πέτρες και στηριγμένα ολούθε με κολώνες αργυρές. Τη Στύγα τη φυλάνε νύχτα μέρα δράκοι ακοίμητοι.

Στην Τιτανομαχία ο Δίας με τους άλλους θεούς, το αδέλφια του, πολέμησε κατά του ποτέρα του του Κρόνου, που είχε τη βοήθεια των δικών του αδερφών, των Τιτάνων. Όμως, την παράταξη του Δία ήρθε να ενισχύσει από την τιτανογενιά, η φοβερή Ωκεανίδα η Στύγα, που 'χε παιδιά της το Κράτος και τη Βία, το Ζήλο και τη Νίκη. (Καταλαβαίνουμε ,ότι όταν έγινε θεός ο Δίας, είχε στο πλευρό του το Κράτος και τη Βία, τον Ζήλο και τη Νίκη...).

Η Στύγα του συμπαραστάθηκε και στη Γιγαντομαχία. Στα ύδατα της Στύγας ορκίζονταν όλοι οι θεοί, ακόμη και ο Ήλιος. Ήταν ο πιο μεγάλος όρκος των θεών και στα νερό της οι θεοί έκαναν την ποινή τους, όταν ήταν τιμωρημένοι. Το όνομα της προκαλούσε φόβο σε θεούς και ανθρώπους. Έλεγαν πως κανένα ζωντανό ον δεν επρόκειτο να ζήσει εάν έπινε από το νερό αυτό. Το γυαλί, οι κρύσταλλοι, τα πήλινα αγγείο έσπαζαν μόλις βυθίζονταν σ' αυτό. Αλλοιώνονταν τα μέταλλα ακόμη και ο άργυρος και ο χρυσός, το ήλεκτρο (κεχριμπάρι). Μόνον οι οπλές των αλόγων άντεχαν, γι' αυτό οι θεοί το έπιναν μέσα σε κύπελλα καμωμένα από οπλή αλόγου. Η Ψυχή ψάχνοντας να βρει το ταίρι της, τον Έρωτα, υποχρεώθηκε από την Αφροδίτη να κουβαλήσει νερό από τη Στύγα. Ο Αχιλλέας ήταν άτρωτος, όπως ξέρουμε, καθώς η Θέτιδα η μητέρα του, μόλις γεννήθηκε, τον βούτηξε στα νερά της Στύγας για να τον κάνει αθάνατο. Ο αστράγαλος όμως του παιδιού έμεινε άβρεχτος. Εκεί, θα βρει την ευκαιρία και θα τον χτυπήσει, αργότερο στον κάμπο της Τροίας, ο Πάρις με το βέλος του... και θα τον σκοτώσει.... Πριν ακόμη φυτρώσει το πρώτο χνούδι στα μάγουλα τους, πήραν όρκο στα ύδατα της Στύγας, πως θα έκαναν δικές τους ο Ώτος την Άρτεμη και ο Εφιάλτης την Ήρα και πως θα ανέβαιναν στον ουρανό, βάζοντας σκάλα τα βουνά… πάνω στον 'Όλυμπο την Όσσα και πάνω στην 'Οσσα το Πήλιο... Το "Μαυρονέρι" της Στύγας ενέπνεε μέχρι πριν λίγα ακόμη χρόνια έναν δεισιδαίμονα τρόμο στους ντόπιους.Η ανάβαση γίνεται από το χωριό Περιστέρα (ή Σόλος). Σημείο μεγάλης ομορφιάς είναι η λίμνη Τσιβλού (700μ.) μέσα στο δάσος, μερικά χιλιόμετρα πριν από την Περιστέρα.

23/ Οι Μιλίχιοι Θεοί είναι οι εξιλεωτικοί , οι ελεήμονες και οι γαλήνιοι θεοί που τους καταπραΰνουν από τα αμαρτήματα και τις συμφορές. Το δαιμόνιον είναι η ενορατική δύναμη που μας ωθεί στην αποκάλυψη κάποιου γεγονότος ή κάποιας αλήθειας. Λόγου χάριν  ζγράψουν  έργα  . Υμνούν ακόμη τους φιλοσόφους , τους προστάτες, τους γήινους ,  ουράνιους   , θαλάσσιους και υποχθόνιους θεούς.

24/ Βάκχος και   Σεμέλη. Υμνεί επίσης τον Βάκχο και την Σεμέλη για τους οποίους θα σας απασχολήσω δι’ ολίγων. Η λατρεία του Βάκχου ή Διονύσου ξεκίνησε από τη Θράκη και σιγά σιγά πήρε πανελλήνιο χαρακτήρα. Έγινε ένας πολύ λαϊκός θεός , θεός της βλάστησης ,του αμπελιού και του κρασιού. Ήταν γιος του Δία και της θυγατέρας του Κάδμου . Θεωρείται προστάτης της κωμωδίας και της τραγωδίας.  Στους Δελφούς λατρεύονταν μαζί με τον Απόλλωνα . Ο ένας θεός του πνεύματος κι ο άλλος του γλεντιού. Ένα σοφός αληθινά συνδυασμός  της λογικής και του συναισθήματος.  Υπήρξαν οκτώ Διόνυσοι , ο πρώτος υιός του Διός και της Περσεφόνης, ενώ ο όγδοος ο νεώτερος υιός του Διός και της Σεμέλης. Ο Διόνυσος των Ελλήνων έγινε Οσιρις των Αιγυπτίων ,  αλλά αυτός καταγόταν από τον Κρόνον. Ο τρίτος Διόνυσος του  Κάδμου ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο και δίδαξε την αμπελουργία , την παρασκευή του οίνου   αλλά και τα Μυστήρια και τα Οργια. Ο Ζεύς αγαπούσε παράφορα την Σεμέλη . Αυτή κατά παράκλησιν της Ήρας ζήτησε από τον Δία να την συναντήσει με την μεγάλη στολήν του και με όλο τον οπλισμον του.  Αυτή του αρνήθηκε ερωτική συνεύρεση διότι ήτο έγγυος .    Η Σεμέλη δεν άνθεξε την λάμψη του κεραυνού και απέθανεν . Τότε ο Ζευς άνοιξε την κοιλιά της Σεμέλης και έβγαλε το μωρό , αλλά επειδή ήταν έξη μηνών άνοιξε το μηρό του και το έβαλε μέσα έως ότου συμπληρώσει τον ένατο μήνα.

25/ Παλαίμων. Στην αρχαία ελληνική μυθολογία ο Παλαίμων ή Παλαίμονας ήταν ήρωας-θεός, γιος της Ινούς (Λευκοθέας), που αρχικώς ονομαζόταν Μελικέρτης. Μετά την πτώση της Ινούς και του γιού της στη θάλασσα, ο Μελικέρτης έγινε θαλάσσιος θεός και έλαβε το όνομα Παλαίμων. Για να τιμήσει τον Παλαίμονα, ο Σίσυφος, βασιλιάς της Κορίνθου, καθιέρωσε τους γνωστούς κατά την αρχαιότητα αγώνες «Ίσθμια» και έχτισε ναό του. Σε κορινθιακά νομίσματα ο Παλαίμονας εμφανίζεται με τη μορφή ενός παιδιού που βρίσκεται πάνω σε ένα δελφίνι.   Η Ινώ ήτο κόρη του Κάδμου και της Αρμονίας και μητέρα του Παλαίμονα. Είχε τρεις αδελφές την Αυτονόη, την Σεμέλη και την Αγαυήν. Η Λευκοθέα ήτο Νηρηίδα, κόρη του Νηρέως και της Δωρίδος πενήντα τον αριθμόν.

26/ Αδράστεια Με το όνομα Αδράστεια φέρονται στην Ελληνική μυθολογία δύο πρόσωπα, η δευτερεύουσα θεά της εκδίκησης και η νύμφη, κόρη του Βασιλέως της Κρήτης Μελισσέα. Παρακάτω παρουσιάζονται πληροφορίες για τη νύμφη Αδράστεια. Η Αδράστεια της Κρήτης ήταν Νύμφη, κόρη του Βασιλέως της Κρήτης Μελισσέα. Η Θεά Ρέα όταν γέννησε στο Δικταίο άντρο τον Δία, παρέδωσε αυτόν στη θεά Θέμιδα η οποία με τη σειρά της εμπιστεύθηκε τη διατροφή του Δία στην Αδράστεια και την αδελφή της Ίδη οι οποίες και έθρεψαν τον Δία με το γάλα της αίγός Αμάλθειας.

Αδράστεια, αδελφή της Ερινύας και της Νεμέσεως.

Η Ερινύα απευθυνόταν στη συνείδηση. Εάν αποτύγχανε, κατέφθανε υπό το φως του Ήλιου ως δικαστής/εκτελεστής η Νέμεσις. Με τη πτώση του φωτός, η Αδράστεια, κόρη του Διός και της Νυκτός, αναλάμβανε να συνεχίσει το έργο της Νεμέσεως μέχρι της ανατολής του ζωοδότου Ηλίου. Γι’ αυτό έλεγαν οι πρόγονοι μας και εμείς ακόμη ότι θα τον φάει το σκοτάδι. Επομένως το ρητό "νύχτα θα φύγουν" μάλλον δεν ισχύει πια. Γιατί υπάρχει και φύλακας της νυκτός.

Είναι καιρός  να ανέβουμε στις επάλξεις! Κάποιοι από εμάς φωνάζαμε για τον κίνδυνο του Γιωργάκη, αλλά η κραυγή ήταν επί κωφών ώτων. Ακόμη και τώρα, οι εταιρείες διαφήμισης αρέσκονται στο να δημιουργούν διαφημίσεις που προκαλούν νοσταλγία για τη δεκαετία του '80 ως τη καλύτερη όλων. Μία δεκαετία που σήμανε την έναρξη της μεγάλης καταστροφής της πατρίδος μας, μετά το μεγάλο "εθνάρχη" που ήρθε να σημάνει την έναρξη του χορού του Ζαλόγγου. Μία γενοκτονία που κορυφώνεται στις μέρες μας. Τώρα μέσα στη κρίση, την ασάφεια και την ανασφάλεια, η τρομοκρατημένη μάζα είναι πια ευάλωτη σε πολλαπλά μέτωπα. Αλλά τώρα είναι η στιγμή. Η στιγμή που πρέπει μία τίγρης να ξυπνήσει. Μία τίγρης που λέγεται ΕΛΛΑΣ.

Νέμεσις και Αδράστεια είναι εδώ. Και δεν ήλθαν να χαϊδέψουν.

27/ Ασκληπιός και Υγεία Ο Ασκληπιός ήταν ο Θεός της Ιατρικής που λατρεύονταν σε όλο τον ελλαδικό χώρο κατά την αρχαιότητα. Παρόλο που ο Ασκληπιός δεν θεωρείται σημαντικός θεός της ελληνικής μυθολογίας, ωστόσο είναι κεντρική φυσιογνωμία του αρχετύπου των ηρώων-θεραπευτών. Ο Ασκληπιός είναι η ιδεατή αντίληψη της ιαματικής δύναμης της φύσης όπως και σήμερα γίνεται αντιληπτή από τους ανθρώπους, που επιδρά κατά τις "ήπιες" εποχές στα υψώματα και στον καθαρό αέρα κάτω από την απαλή λάμψη και θερμότητα του Ηλίου, στα σημεία που αναβλύζουν δροσερές πηγές, ενώ πανύψηλα δένδρα γύρω καθαρίζουν την ατμόσφαιρα. Τέτοιο ακριβώς ήταν και το περιβάλλον των τόπων της λατρείας του και αυτή την αντίληψη ενίσχυσαν οι διάφοροι θρύλοι της γέννησής του και της καταγωγής του.

Συμμετείχε στο ταξίδι των Αργοναυτών και το κυνήγι του Καλυδώνιου Κάπρου, γεγονός που τον οριοθετεί στους βίους των σημαντικότερων ηρώων της ελληνικής μυθολογίας. Ο Ασκληπιός ήταν επίσης σημαντική μορφή στο δράμα που εκτυλίχθηκε μεταξύ του Απόλλωνα, του Δία και των Κυκλώπων, γνωστό σε μας μέσω της τραγωδίας του Ευριπίδη Άλκηστις. Η Υγεία ήταν αρχαιοελληνική θεότητα, προσωποποίηση της Υγείας του σώματος και της ψυχής. Ως αρχαιότερο κέντρο λατρείας της αναφέρεται η Τιτάνη στη Σικυώνα, όπου βρίσκονταν ιερό του Ασκληπιού και της Υγείας.

28/  Η Αθηνά ξεχώριζε ανάμεσα στις άλλες θεές του Ολύμπου, ακόμα και από την γέννηση της. Η Αθηνά θυγατέρα του Διός και της Μήτιδος, η οποία ήταν η προσωποποίηση της σοφίας. Η ένωση της Μήτιδας και του Διός τερματίστηκε κατά τρόπο τραγικό διότι υπήρχε μια προφητεία η οποία έλεγε ότι αφού η Μήτις γεννούσε το παιδί που είχε στα σπλάχνα της, θα έφερνε στο φως έναν πανίσχυρο γιο προορισμένο να γίνει βασιλιάς των θεών. Προκειμένου να πραγματοποιηθεί η προφητεία και με την συμβουλή του Ουρανού και της Γαίας, ο Δίας κατέληξε στο να καταπιεί την Μήτιδα ενώ ήταν έγκυος. Όταν ήρθε ο καιρός του τοκετού, έπιασαν τον Δία τρομεροί πόνοι στο κεφάλι και διέταξε τον Ήφαιστο να του σκίσει το κεφάλι του. Και «ξεπήδησε απ’ το κεφάλι του Δία η Αθηνά πάλλοντας ένα αιχμηρό δόρυ. Και σείστηκε συθέμελα ο Όλυμπος, βούιξε τριγύρω η γη, φούσκωσε η θάλασσα και σκοτεινά κύματα σηκώθηκαν… Μα σύντομα όλα ηρέμησαν κι ο ένδοξος γιος του Υπερίωνα κράτησε τα άλογά του ώσπου η παρθένα Παλλάδα έβγαλε απ’ τους αθάνατους ώμους της τα θεϊκά της όπλα. Κι ο σοφός Δίας «χάρηκε», μας αναφέρει ο «Ομηρικός ». Η ίδια διαδικασία συνεχίζεται ως σήμερον με την χειραγώγηση της επιστήμης-τεχνολογίας και πάσης σοφίας από το κατεστημένο.

29/ Η Υβρις ήταν βασική αντίληψη της κοσμοθεωρίας των Ελλήνων της αρχαιότητας η οποία ακολούθησε σε μεγάλο βαθμό τον Ελληνισμό μέχρι τις ‘μέρες μας. Όταν κάποιος, υπερεκτιμώντας τις ικανότητες και τη δύναμή του (σωματική, αλλά κυρίως πολιτική, στρατιωτική και οικονομική), συμπεριφερόταν με βίαιο, απρόσεκτο, αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους φυσικούς και ηθικούς κανόνες, τους νόμους του Κράτους και κυρίως στους θεούς, συμπεριφορά η οποία αντανακλούσε πάνω στους άλλους ανθρώπους - άγραφοι ηθικοί νόμοι, οι οποίοι επέβαλλαν όρια στην ανθρώπινη δράση - θεωρούνταν ότι διέπραττε «ὓβριν», δηλ. παρουσίαζε συμπεριφορά με την οποία επιχειρούσε να υπερβεί τη θνητή φύση του και να εξομοιωθεί με τους θεούς, με συνέπεια την προσβολή και τον εξοργισμό τους.

Αποδίδοντας την αντίληψη σχετικά με την ύβρη και τις συνέπειές της, όπως τουλάχιστον παρουσιάζεται στην αρχαιότερή της μορφή, με το σχήμα ὓβρις→ἂτη→νέμεσις→τίσις μπορούμε να πούμε ότι οι αρχαίοι πίστευαν πως μια «ὓβρις» συνήθως προκαλούσε την επέμβαση των θεών, και κυρίως του Δία, που έστελνε στον υβριστή την «ἂτην», δηλαδή το θόλωμα, την τύφλωση του νου. Αυτή με τη σειρά της οδηγούσε τον υβριστή σε νέες ύβρεις, ώσπου να διαπράξει μια πολύ μεγάλη α-νοησία, να υποπέσει σε ένα πολύ σοβαρό σφάλμα, το οποίο προκαλούσε την «νέμεσιν», την οργή και εκδίκηση δηλαδή των θεών, που επέφερε την «τίσιν», δηλ. την τιμωρία και τη συντριβή/καταστροφή του. Η εσωτερική συνείδηση στο βαθμό που υπάρχει αντιστρατεύεται σε πολλές από τις ενέργειες του ατόμου και δημιουργεί πεδίο αρνητισμού το οποίο μεταδίδεται σε επόμενες γενιές οι οποίες βρίσκονται παγιδευμένες από την κληρονομιά αυτή. Την Νέμεση η οποία έχει φτάσει στο βαθμό της ‘’τίσις’ διέρχεται η ελληνική κοινωνία (όλοι μαζί τα φάγαμε) σήμερα η οποία πληρώνει, δηλαδή πληρώνουμε, την ασέβεια, τις απροσεξίες και τις υπερβολές του παρελθόντος αλλά και του παρόντος. Η όλη φιλοσοφία του: ὓβρις→ἂτη→νέμεσις→τίσις η οποία περιβλήθηκε με τον θρησκευτικό μανδύα για να αποκτήσει σεβασμό, μεγαλύτερη ισχύ και διαχρονικότητα, κρύβεται στην νομοτέλεια και στην δομή της ανθρώπινης φύσης και σκοπό είχε την ισορροπία και την αρμονία της ζωής των ανθρώπων.

30/ Άδωνις ή   Άδωνης μυθολογείται ότι ήταν ένας ωραίος νέος, αγαπημένος της Αφροδίτης. Η Αφροδίτη, «τιμωρώντας» τη Σμύρνα ή Mύρρα (μετέπειτα μητέρα του Αδώνιδος), την έκανε να νιώσει μεγάλο έρωτα για τον Kινύρα, τον οποίο και παραπλάνησε, προκειμένου να ικανοποιήσει τον έρωτά της. Καρπός αυτής της ενώσεως υπήρξε ο Άδωνις, ο οποίος ήταν πολύ όμορφος από τη νηπιακή του ακόμα ηλικία. Η θεά τον έκρυψε μέσα σε μία λάρνακα (κιβώτιο) (σημείωση: στην Κύπρο υπάρχει η πόλη Λάρνακα), που την έδωσε στην Περσεφόνη προς φύλαξη.  

  Όταν η Περσεφόνη άνοιξε το κιβώτιο και αντίκρισε την ομορφιά του μωρού, αποφάσισε μυστικά να μην επιστρέψει ξανά τον Άδωνη. Έτσι, όταν εκείνος μεγάλωσε, αρνήθηκε να τον παραδώσει στην Αφροδίτη. Η τελευταία κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο, όπου έμενε η Περσεφόνη μαζί με τον Άδη, για να λυτρώσει τον αγαπημένο της από την κυριαρχία του θανάτου. Η θεϊκή «διαμάχη» που προέκυψε μεταξύ της θεάς του Έρωτα και της θεάς του Θανάτου, ρυθμίστηκε από τον Δία και με την μαγική ζώνη της Αφροδίτης  ως εξής:  Ο Άδωνις περνούσε τα δύο τρίτα του χρόνου με την Αφροδίτη και το ένα τρίτο με την Περσεφόνη. Τελικά, μετά από χρόνια, ο ωραίος νέος σκοτώθηκε στη διάρκεια ενός κυνηγιού από έναν κάπρο. Από το αίμα του Αδώνιδος πρόβαλαν για πρώτη φορά από το χώμα τα κόκκινα ρόδα - τριαντάφυλλα, ενώ από τα δάκρυα της θεάς φύτρωσαν οι ανεμώνες. Η Αφροδίτη παρακάλεσε την Περσεφόνη να αφήνει τον Άδωνη να ανεβαίνει στη γη. Η Περσεφόνη δέχθηκε, και ο Άδωνις ανεβαίνει στη γη και μένει έξι μήνες με την Αφροδίτη, ενώ τους υπόλοιπους έξι μήνες μένει με την Περσεφόνη.

31/ Αρχή και Πέρας. Τέλος ο ύμνος τελειώνει με την αρχή και το πέρας που υπάρχει σε κάθε ζώντα οργανισμό και σε κάθε υλικό πράγμα. Είναι όλα φτιαγμένα από την φύση ώστε όλα  να υφίστανται τον θάνατο και με την γέννηση να γίνεται ανανέωση του κόσμου. Η αρχή ενώνεται με το πέρας στον κύκλο του απείρου. Το κάθε σημείο του κύκλου είναι αρχή και πέρας. Ετσι η υλιστική ζωή μας  δεν τελειώνει με τον θάνατο. Τα σωματίδια τα οποία σχηματίζουν το υλικό μας  νέφος  , θα διαλυθούν αλλά δεν θα χαθούν στον αιώνα τον άπαντα.  Όλα τα ανωτέρα περιέχουν υψηλούς συμβολισμούς και αλληγορούν υπέρτατες ιδέες, ώστε μελετώντας τες θα εμπλουτίσετε την φαντασία και την κρίση σας πάνω στο Σύμπαν, τον Άνθρωπο και την κοινωνία.

Επίλογος

Εν κατακλείδι , η Ορφική λατρεία  είναι τόσο περιεκτική και τόσο πλήρης σε υψηλά νοήματα ώστε και σήμερα μπορεί να μας δώσει τις αξίες της ζωής και τις λύσεις στα προβλήματα μας. Αν μόνον  από τον  ύμνο προς Μουσαίον παίρνουμε τόσο  υψηλές  ηθικές και επιστημονικές  ιδέες  ,  σκεφθείτε αν μελετήσουμε όλη την Ελληνική Γραμματεία-την οποίαν  έχουν ουσιαστικά απαγορεύσει  στα σχολεία-πόσο θα είχαμε ψυχοπνευματικά προοδεύσει και ωριμάσει .  Παρότι ο  ο Ορφισμός   έχει γραφτεί προ πολλών χιλιάδων ετών,  ακόμη είναι επίκαιρος και διαχρονικός  . Ο Δυτικός και Ανατολικός κόσμος έχει υποδουλωθεί στις Εβραιογενείς Αβραμικές θρησκείες (Ιουδαισμό, Χριστιανισμό και Ισλαμισμό) και έκτοτε έπαψε να είναι ελεύθερος , να έχει προοπτική για την ζωή, μακροπρόθεσμο  σχεδιασμό για το μέλλον, θάρρος και βαθύτερη φιλοσοφική ενατένιση. Αυτά τα χαρίσματα του τα έκλεψαν οι Εβραίοι αφ’ ότου υποδούλωσαν μέσω των Ρωμαίων τον Ελληνικό Κόσμο και εξουδετέρωσαν το Ελληνικό Πνεύμα και τον Ελληνικό τρόπο σκέψεως των ανθρώπων. Τώρα οι άνθρωποι χωρίς όραμα, χωρίς λογική, χωρίς ελπίδα σύρονται μέσω των θρησκευτικών και πολιτικών δογμάτων αλυσοδεμένοι  στα στρατόπεδα   συγκεντρώσεως και θανάτου  των Εβραίων Σιωνιστών .Επομένως ,  ωρίμασαν οι καιροί ! Πρώτα  να απελευθερωθούμε από την Εβραϊκή  πνευματική και οικονομική δουλεία και τρομοκρατία . Για να μπορέσουμε να χτίσουμε έναν πνευματικότερο , δικαιότερο και πιο ελεύθερο κόσμο με βάση τις Ελληνικές Αξίες και τον Ελληνικό τρόπο σκέψεως. Ας πάμε λοιπόν στα ριζά του βράχου να πιάσουμε το καθαρό νερό ,   των πανάρχαιων Ορφικών και των Προσωκρατικών Φιλοσόφων  . Ας απολακτίσουμε σαν πρώτο βήμα τον Ιουδαιοχριστιανισμό και ας ασπαστούμε   την Πατρώα Θρησκεία.  

*Αμφικτύων

  28/11/ 2013

  *Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com