Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

 του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη -Αμφικτύωνα

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

ΠΡΩΤΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ

Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Η Αιώνια Αλήθεια Το Σύμπαν είναι μέσα μας, στην Γη   , στο διάστημα, στο άπειρο. Άνω -κάτω η αυτή οδός εστί , όπως είπε ο Ηράκλειτος. Τα πάντα είναι στο κένρον του Σύμπαντος. Εθεώρησα λοιπόν σκόπιμον να  μεταφέρω σε σας τους εκλεκτούς  μελετητές της Φύσεως ορισμένες πληροφορίες αναφορικά με το Σύμπαν . Προσπάθησα να τις εκλαϊκεύσω όσο ήτο δυνατόν για ένα τέτοιο εξειδικευμένο θέμα που σχετίζεται με την φυσική , την θεωρία της σχετικότητος, την κβαντομηχανική , την θεολογία και την  λογική.   Το θέμα τούτο θεωρείται λίαν επίκαιρο ,   για να  πλησιάσουμε μέσω της επιστημονικής αναζήτησης την Φύση , μέσα  στην οποίαν συντελούνται αενάως   κοσμικές δημιουργίες και κρύβεται η Αιώνια Αλήθεια, Αυτήν την άγνοια μας   οικειοποιείται και εκμεταλλεύεται υλικά και εξουσιαστικά το Κατεστημένον εν συνεργασία  με το πονηρόν Ιερατείον. Μέσα στο Σύμπαν θα αντιληφθούμε την αδιάκοπη ροή και θα συμφιλιωθούμε με την διαρκή αλλαγή και την απέραντη θλίψη που φέρνει αυτή στον  άνθρωπο . Μέσα από το ανέβασμα της συνειδητότητας μας από την γνώση του Σύμπαντος –μέρος του οποίου είναι και η  ψυχή και το σώμα μας- θα μπορέσουμε να βελτιωθούμε σαν άτομα και να αντιμετωπίσουμε τα μελλούμενα με θάρρος , αγωνιστικότητα και αρετή. 

Υπάρχουν Απειροι Κόσμοι; Πριν από το δικό μας Κόσμο , είχαν γεννηθεί  άλλοι ομοούσιοι Κόσμοι, που ήσαν δημιουργήματα  του Ουρανού και αδελφοί του Συμπαντικού Διός και της Συμπαντικής  Ήρας, αλλά τους κατάπινε ο Κρόνος=Χρόνος . Άλλους εξ αυτών αμέσως μετά την  γέννηση τους, κι’ άλλους όταν ωρίμαζαν και τελευτούσαν τον βίο τους, πλήρεις δισεκατομμυρίων ή και τρισεκατομμυρίων ετών . Αυτούς τους  επανέφερε ο Ζευς στη ζωή , όταν κυριάρχησε στον Ουρανό  και εξανάγκασε τον Κρόνο να τους εξεμέσει .  Προφανώς, η συγκρότηση του δικού μας Κόσμου  ήτο η αιτία να εξέλθουν και άλλοι από την αφάνεια και την καταστροφή τους και παρά την παρέλευση δισεκατομμυρίων ετών να τους δούμε σε φωτογραφία ή στις οθόνες .

*Όλες   αυτές οι Συμπαντικές  πληροφορίες που περιέχονται συμβολικά στην Ελληνική Μυθολογία δεν μπορεί να βγήκαν από άτομα με αχαλίνωτη φαντασία.  Πρέπει να  προϋπήρξαν κάποιοι ξεχωριστοί Νόες με χαρισματική διάνοια που να είχαν πλησιάσει νοητικά  την θεία Δημιουργία ,             αλλιώς πως δεν εξηγείται η γνώση των Μυστηρίων του Σύμπαντος .    Επομένως, επαληθεύεται ότι  προϋπήρξε ένας λαμπρός Προκατακλυσμιαίος Πολιτισμός που εισχώρησε βαθιά στα μυστικά του Σύμπαντος. Αυτός ο           πολιτισμός   μετά την καταστροφή του από τον Κατακλυσμό( Καταστροφή          της Αιγηίδος) παρέμεινε αμυδρά ως ανάμνηση  και σαν «πολιτιστική μαγιά» στους επερχόμενους για να αναπτύξουν τους δικούς τους πολιτισμούς.  Ίσως αν δεν κατεστρέφετο η βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας          και  οι λοιπές βιβλιοθήκες να είχαμε σήμερον την απάντηση στο ερώτημα          τούτο.  

Μέσα στον άπειρο Χωροχρόνο πρέπει να έχουν συμβεί άπειρες συλλήψεις κόσμων πριν από τον δικό μας και άπειρες θα γίνουν μετά τον δικό μας-ο οποίος θα καταστραφεί κάποτε-μέσα στην αιωνιότητα. Αυτή η διαρκής ροή του γίγνεσθαι και καταστρέφεσθαι δεν έχει τέλος στην αιωνιότητα και το πρώτον εκφράσθηκε απο τον μεγαλύτερο φιλόσοφο του κόσμου , Ηράκλειτο, με την φράση «Τα Πάντα Ρει» Επομένως δεν δυνάμεθα να υπολογίσουμε τις συμπαντικές συλλήψεις που έγιναν πριν από τον δικό μας Κόσμο και αυτές που θα γίνουν μετά την καταστροφή του , διότι είναι άπειρες  , γεγονός που δεν μπορεί να συλλάβει ο νους μας . Βέβαια, όπως προείπαμε, κάθε σύλληψη δεν καταλήγει σε Κόσμο, όπως κάθε κύηση  των ζώντων οργανισμών δεν καταλήγει σε γέννα, διότι υπάρχουν και οι αποτυχίες(αποβολές) , τόσον κατά την γονιμοποίηση , όσον κατά την εκκόλαψη και εν συνεχεία την  ανάπτυξη(Μεγάλη Έκρηξη). Αν τελικά επιζήσει από τις δίνες και τις πιέσεις της καταστροφής και από την καραδοκούσα αντιύλη, τότε λίγο πολύ ακολουθεί την διαδρομή του δικού μας Κόσμου. Η Ουσία του Κόσμου είναι τα Πρωτόγονα Σωμάτια και η Θέουσα Ενέργεια. Οι δύο αυτές   Ουσίες της Δημιουργίας,(ήτοι Υλη και Ενέργεια) είναι θα λέγαμε τα δομικά υλικά του κόσμου.  Πριν από την συνένωση τους  ήσαν μόνες  αλλά  και μαζί , όπως είναι ένα ζευγάρι ηλικιωμένων στο κρεβάτι ο ένας πλάι στον , άλλον αλλά και χωριστά , κρατώντας ο καθένας την παρθενία και αγνότητα του .  Είναι  ανεκδήλωτες , άμορφες και άρρητες και αποκτούν  Μορφή και Είδος ή Λόγο, μέσω της ενώσεως τους σε Κόσμο. Η Ελληνική Αρχαιολογία επιβεβαιώνει πλήρως  τον επιστημονικό της χαρακτήρα με την ύπαρξη  δύο συμβολικών θεοτήτων Διός και Ηρας και με ό,τι αυτοί αλληγορούν          

* Σύμφωνα με την Βίβλο ο θεός έφτιασε τον Κόσμο σε      επτά ημέρες πριν από 4.200 περίπου χρόνια προ Χριστού… 

*Νέα τηλεσκόπια του SETI αναζητούν εξωγήινους ακόμα πιο μακριά

'Ενα δίκτυο από 42 ραδιοτηλεσκόπια που θα αναζητήσουν σήματα εξωγήινων πολιτισμών από ακόμα μεγαλύτερες αποστάσεις εγκαινιάστηκε  πρόσφατα στην Καλιφόρνια, στο πλαίσιο του γνωστού προγράμματος SETI. Η διάταξη σταδιακά θα επεκταθεί στα 350 τηλεσκόπια. Ο Σες Σόστακ του Ινστιτούτου Αναζήτησης Εξωγήινης Νοημοσύνης παραδέχτηκε ότι η προσπάθεια είναι σαν να ψάχνει κανείς βελόνα στ' άχυρα. "Δεν γνωρίζουμε πόσες βελόνες υπάρχουν ανάμεσα στα γαλαξιακά άχυρα με τα 400 δισεκατομμύρια άστρα, ωστόσο πιστεύω όχι θα έχουμε εντοπίσει σήματα έως το 2025" εκτίμησε.
(In.gr / 12.10.2007)

Οι Θεωρίες της Σχετικότητος

 Ο Δυαδικός μας Κόσμος Από την αρχαιότητα  είχε γίνει αντιληπτόν ότι ο κόσμος είναι δυαδικός. Δεν είναι τυχαίον ότι οι Έλληνες έβαλαν στο βάθρο των θεών τους το ζεύγος Δία - Ηρα . Η αλήθεια αυτή γίνεται φανερή  και από τον κόσμο της ύλης, βασικό στοιχείο της οποίας αποτελεί το Υδρογόνο.  Ως γνωστόν το άτομο  του Υδρογόνου αποτελείται από δύο μέρη, ήτοι τον πυρήνα και ένα ηλεκτρόνιο, το οποίον περιστρέφεται γύρω από αυτόν. Αν  παρομοιάσουμε τον Δία με το Πρωτόνιο και την Ηρα με το Ηλεκτρόνιο, τότε οι δύο αυτοί θεοί είναι οι δημιουργοί του Κόσμου . Επομένως αν πούμε ότι το Σύμπαν είναι το Νυμφικό  Κρεβάτι του Διός και της Ήρας, δεν θα έχουμε πέσει και πολύ έξω από την επιστημονική θεώρηση της δημιουργίας των Κόσμων .

Το Αιώνιο και Ανόλεθρον Σύμπαν  Δεν  υπάρχει καμία Αρχή που να  δημιούργησε, το Σύμπαν  όπως πιστεύουν οι οπαδοί της Δημιουργίας. Βάσει του κανόνος της λογικής κάθε γεγονός οφείλεται σε μία προγενέστερη αιτία . Άρα και η δημιουργία του Σύμπαντος ασφαλώς θα έχει σαν αιτία άπειρα γεγονότα που προϋπήρξαν. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρξε ένα αρχικό γεγονός ή αιτία για την δημιουργία του Σύμπαντος. Εδώ βέβαια πρέπει να κάνουμε αντιδιαστολή μεταξύ του Σύμπαντος των Ελλήνων και του Σύμπαντος των συγχρόνων .

* Το Σύμπαν των Ελλήνων  το  δίνει η ίδια η λέξη ΣΥΝ-   ΠΑΝ που τα περιλαμβάνει όλα , δηλαδή ότι υπάρχει και ότι           δεν υπάρχει. Επομένως δεν μένει τίποτα που να μην το     περιλαμβάνει αυτή η έννοια. Αντίθετα, το Σύμπαν (Universe) των σύγχρονων κοσμολόγων είναι ο δικός μας αρχαιοελληνικός κόσμος και δεν περιλαμβάνει τυχόν άλλους κόσμους,  που δυνατόν να υπάρχουν . Γι’ αυτό       οι             αρχαίοι Έλληνες δεν τους απέκλειαν . Το   σύμπαν  κατά την       γνώμην  μας πρόκειται για έναν από τους πολλούς Κόσμους, ένας εκ των οποίων είναι και ο δικός μας.

Επομένως φθάνουμε στην θεωρία του Ηρακλείτου  κατά την οποίαν «το Σύμπαν (Κόσμος ) ήτο είναι και θα  υπάρχει ως πυρ αείζωον που αναβοσβήνει με μέτρον»  . Γιατί αν δεχθούμε την υπόθεση της Δημιουργίας, τότε θα  πρέπει να αναζητηθεί και αυτός που  δημιούργησε  τον δημιουργό . Ο  συλλογισμός όμως αυτός μας οδηγεί σε αδιέξοδο .  Όσον αφορά στον Κόσμο μας μερικοί   πρεσβεύουν ότι υπήρχε για πάντα. Όμως τότε γεννάται το ερώτημα πως δεν προόδευσε σε περισσότερο πολιτισμένο επίπεδο; Αυτοί απαντούν ότι συνέβησαν επανειλημμένες κοσμολογικές καταστροφές μεγάλης εκτάσεως και κατέστρεψαν τους προηγούμενους εξελιγμένους πολιτισμούς.

Ο φιλόσοφος Εμμανουήλ Καντ στο έργο του «Κριτική του Καθαρού Λόγου» αμφιβάλλει ότι η αρχή του Σύμπαντος μπορούσε να σχεδιασθεί, διότι πάντοτε θα υπήρχε κάτι που θα ξέφευγε από την αρχική σχεδίαση.  Αυτός απεκάλεσε την «προέλευση του σύμπαντος» μία «άπειρη παλινδρόμηση» και αντίθεση ή αντινομία του καθαρού λόγου, διότι αμφότερα οδηγούν σε θέσεις που δεν υποστηρίζονται επιστημονικά και πειραματικά, και ακόμη ένα από αυτά που «πρέπει να είναι σωστό» είναι ένα από τα δύο. Τούτο σημαίνει ότι όσο δίκαιο έχουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι το σύμπαν(των αρχαίων Ελλήνων) δεν γεννήθηκε αλλά υπάρχει στην αιωνιότητα , άλλο τόσο έχουν κι’ αυτοί που υποστηρίζουν ότι το σύμπαν των αρχαίων Ελλήνων γεννήθηκε από κάποιο δημιουργό. Και ο λόγος είναι ότι ούτε οι μεν ούτε οι δε είναι σε θέση να  αποδείξουν την ορθότητα του συλλογισμού τους, διότι δεν μπορεί να γίνει επιστημονική τεκμηρίωση.

Το Σύμπαν είναι άπειρο και ατελεύτητο , όπερ σημαίνει ότι δεν έχει όρια, ούτε αρχή και πέρας. Όμως εδώ ο ανθρώπινος νους  φθάνει σε ένα απόλυτο αδιέξοδο.   Ο χώρος, η ύλη και η κίνηση είναι τα τρία συστατικά του Σύμπαντος . Το σκοτεινότερο μέγεθος στη φύση είναι ο χώρος, μετά έρχεται το φως και έπειτα η ύλη και η κίνηση.

 Αλβέρτος Αινσταίν και η Θεωρία της  Σχετικότητος   περιγράφει  τον μεγάκοσμο και  χωρίζεται χρονολογικά σε δύο φάσεις:

-Ειδική θεωρία της Σχετικότητος διατυπωθείσα το 1905  και

- Γενική θεωρία της Σχετικότητος που κυκλοφόρησε το 1915.

Η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητος  αναφέρεται  συνοπτικά τα εξής σημεία:

1/ Η Ταχύτητα του Φωτός Σταθερή. Οι ταχύτητες κάθε μορφής ηλεκτρομαγνητικού κύματος είναι ίδιες και ίσες με την ταχύτητα του φωτός c ( Ως γνωστόν η ταχύτητα του φωτός είναι 300.000.000 μέτρα ανά/ δευτερόλεπτον ή 300.000 χλμ  ανά /δευτερόλεπτο) Επομένως ο  Αϊνστάιν θεωρεί ότι η ταχύτητα του φωτός είναι σταθερή.

2/ Η Ισοδυναμία Υλης και Ενέργειας δίδεται από τον πασίγνωστη εξίσωση όπου Ε=mc² (όπου Ε = ενέργεια, m=μάζα και  c= ταχύτητα του φωτός) Αυτό αποκωδικοποιούμενο από τα μαθηματικά σύμβολα μας λέγει τα εξής : Κάθε υλική μάζα που υπάρχει στο σύμπαν δεν είναι τίποτα άλλο παρά «ένα πακέτο με αποθηκευμένη ενέργεια» η ποσότητα της οποίας μπορεί να υπολογισθεί με τον πιό πάνω τύπο  Ε=mc². Επίσης αποκαλύπτει ότι η μάζα και η ενέργεια αποτελούν δύο όψεις του  ιδίου νομίσματος, δηλαδή δύο εκδηλώσεις του ιδίου πράγματος της ιδίας φυσικής οντότητος. Ομοίως και η κίνηση της μάζας περιέχει μέσα της κινητική ενέργεια . Γι’ αυτό αν πέσει ένας αστεροειδής έστω και μετρίου διαμετρήματος μπορεί να προξενήσει τεράστιες καταστροφές στην Γη. Στο φαινόμενο αυτό της κινητικής ενέργειας οφείλονται και τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα.

Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητος θεμελίωσε σημαντικά ευρήματα για τον μεγάκοσμο που αφορούν ταυτόχρονα τον χώρο  , τον χρόνο και την ύλη.  Ο Χώρος , ο Χρόνος και η Υλη ενοποιούνται , δηλαδή γίνονται ουσιαστικά μιά ενότητα. Όπου το καθένα από τα τρία επηρεάζει τα υπόλοιπα δύο , χωρίς ποτέ να παύουν και τα τρία μαζί να αποτελούν  ένα ενιαίο αδιαίρετο σύνολο. Θεωρήστε  προς στιγμήν ότι στο σύμπαν δεν υπάρχει καθόλου ύλη  λχ  Γαλαξίες, Αστέρες κλπ Τότε θα απουσίαζε το ένα από τα τρία στοιχεία, δηλαδή η Υλη και θα έχουμε τα δύο άλλα, δηλαδή τον χώρο και τον χρόνο. Αυτά τα δύο στοιχεία συνθέτουν τον Χώρο-Χρόνο. Αν υποθέσουμε ότι το Σύμπαν δεν είχε ύλη τότε ο Χώρο-Χρόνος θα ήτο επίπεδος, σαν ένα επίπεδο σεντόνι. Όμως στην πραγματικότητα έχουμε και τα ουράνια σώματα . Στην περίπτωση αυτή το σεντόνι του χώρο-χρόνου καμπυλώνει και κυρτώνει προ τα κάτω. Όσο δε πιο μεγάλο είναι το ουράνιο σώμα τόσο περισσότερο κυρτώνει ο χώρο-χρόνος. Σ’ αυτήν την περίπτωση λέμε ότι ο χώρο-χρονος είναι Μη Επίπεδος. Εκ των ανωτέρω συνάγουμε ότι η Υλη ασκεί επίδραση στον Χωρο-Χρόνο και τον κάνει τοπικά να κυρτώνει..  Αυτή η κύρτωση δεν είναι τίποτα άλλο από την επίδραση της Βαρύτητος . Η μάζα λοιπόν της ύλης των ουράνιων σωμάτων κάνει τον χωροχρόνο να κυρτώνει εξ αιτίας της βαρύτητος και το σεντόνι του χωροχρόνου από επίπεδο γίνεται γεμάτο στρεβλώσεις με ανομοιογενή κατανομή. Η κάθε μιά στρέβλωση είναι ανάλογη με την μάζα εκάστου ουρανίου σώματος . Αν δεν υπήρχαν ουράνια σώματα τότε το φως θα ταξίδευε ευθυγράμμως χωρίς καμία κάμψη. Το ίδιο και η βολίδα του όπλου αν ήτο σε ένα χώρο που δεν υπήρχε βαρύτητα θα ταξίδευε εσαεί ευθυγράμμως.  Όμως η τροχιά της κυρτώνει και στο τέλος πέφτει στο έδαφος διότι επενεργεί επ’ αυτής η βαρύτης της Γης. Όμως  τόσον οι ακτίνες του φωτός κυρτώνονται , όσον και η βολίδα πέφτει, διότι επενεργεί η βαρύτητα της Γης. Η κάμψη της πορείας του φωτός οφείλεται στην στρέβλωση του χωροχρόνου εξ αιτίας της βαρύτητος που ασκεί το ουράνιο σώμα επ’ αυτού.  Όταν βρισκόμαστε λοιπόν σε μία περιοχή του χωροχρόνου που υπάρχει παραμόρφωση (στρέβλωση) τότε αντιλαμβανόμαστε ότι τούτο συμβαίνει διότι υπάρχει κάποιο ουράνιο σώμα που ασκεί αυτήν την παραμόρφωση. Στην περίπτωση αυτή δεν ισχύει  η Ευκλείδειος  Γεωμετρία(4ος-3ος αι. π .Χ) , η οποία ορίζει ότι η συντομοτέρα οδός  μεταξύ δύο σημείων είναι η ευθεία, αλλά η Γεωμετρία του Υπερχώρου που θεμελίωσε πρώτος  ο

Γερμανός μαθηματικός Ρήμαν(Georg Bernhard Riemann 1826-1866). Σύμφωνα με αυτήν η συντομετέρα οδός μεταξύ δύο σημείων στο χώρο είναι η καμπύλη. Επί τη βάσει αυτής της Γεωμετρίας ο Αλβέρτος Αϊνστάιν  διατύπωσε την θεωρία της Σχετικότητος. Επομένως αντιλαμβανόμαστε ότι ο χωροχρόνος  και η ύλη έχουν μία στενή αλληλοσύνδεση  και αμοιβαία αλληλεξάρτηση.  Έτσι ο χωροχρόνος υπαγορεύει στην ύλη πως να κινείται και η ύλη στον χωροχρόνο πως να  καμπυλώνει. Η θεωρία της Σχετικότητος  ισχύει για το Σύμπαν και δεν ακυρώνει την θεωρία της Βαρύτητος που θεμελίωσε ο Ισαάκ Νεύτον (Isaak Newton 1642-1727) η οποία ισχύει για την Γη. Για τα χονδροειδή φαινόμενα (τροχιές ουρανίων σωμάτων ) ισχύει η θεωρία της Σχετικότητος , ενώ για τα επί μέρους η θεωρία του Νεύτωνος. Να σημειωθεί ότι η θεωρία της βαρύτητος είναι πιό εύκολο να κατανοηθεί εν αντιθέσει προς την θεωρία της Σχετικότητος που είναι δυσνόητη και έχει αρκετά μειονεκτήματα όπως διαπιστώνουν οι σύγχρονοι φυσικοί που την αμφισβητούν . Η εξέλιξη της γνώσης μας για το σύμπαν από τους δύο γίγαντες της επιστήμης , τον Νεύτωνα και τον Αϊνστάιν , δείχνει την ομορφιά της επιστημονικής σκέψης και ανέλιξης. Η επιστήμη είναι κάτι το δυναμικό και κινητό, εν αντιθέσει προς το δόγμα που είναι ακίνητον και στατικόν. Όταν το 1687 ο Νεύτων διετύπωσε  την θεωρία της βαρύτητος , όλοι τότε είπον ότι η φυσική έφθασε στο τέλος της, αφού  τα ευρήματα του Νεύτωνα   έδωσαν την εντύπωση ότι περιείχον όλες τις απαντήσεις  για το τι συμβαίνει στο σύμπαν. Αλλά η ζωή τους διέψευσε και απέδειξε  το λάθος  τους μετά από 230 χρόνια περίπου. Διότι το 1915  ο Αϊνστάιν  παρουσίασε την Γενική θεωρία της Σχετικότητος  η οποία περιγράφει το σύμπαν  με μεγαλύτερη πληρότητα και ακρίβεια.  Μετά απο αυτό , η θεωρία του Νεύτωνα κατατάσσεται ως μια ειδική περίπτωση της θεωρίας του Αϊνστάιν που, όπως είπαμε , ισχύει για τα ‘χονδροειδή’ φαινόμενα και όχι για όλες τις ‘λεπτομέρειες’ που συμβαίνουν στο σύμπαν. Εξ άλλου ούτε ο Νεύτων ούτε ο Αϊνστάιν  είπαν τίποτα για την κβαντική φυσική , που βγήκε αρκετά πρόσφατα.   Κατά τον   καθηγητή Ιαν Στίουρατ του Πανεπιστημίου Γουόρικ,  όλα βασίζονται σε  σενάρια που περικλείουν και εφαρμόζουν τις σημερινές  θεωρίες της Φυσικής : Κβαντομηχανική, Θεωρία Πεδίου, Σχετικιστικές θεωρίες, Θεωρία Κλίμακος. Κάθε 30-40 χρόνια εκάστη γενιά  αλλάζει τις θεωρίες και   προσαρμόζει τα σενάρια σ’ αυτές, χωρίς να έχουν επαρκείς παρατηρήσεις, διαφοροποιήσεις  και  επαληθεύσεις. Το χειρότερο  είναι ότι  βασιζόμαστε σε ένα σχήμα από χιλιάδες άλλα που θα μπορούσαν να είχαν συμβεί πιστεύοντας ότι τα πάντα ξεκίνησαν από ένα και μοναδικό σημείο . Θεωρούμε ομοιόμορφη κατανομή της ύλης και την ισχύ των εξισώσεων του Αϊνστάιν , κάτι που μπορεί να μας οδηγήσει  στο λάθος συμπέρασμα ότι εδώ έχουμε τη λύση. Την ίδια στιγμή δεν έχουμε ιδέα πόσο μεγάλο είναι το Σύμπαν , τι σχήμα έχει , προς τα πού πηγαίνει. Αντιστρέφοντας την πορεία  των όσων έχουμε υποθέσει και πηγαίνοντας προς  τα πίσω φαίνεται ότι καταλήγουμε σε ένα και μοναδικό σημείο, ενώ έτσι έχουμε και λύση στις εξισώσεις του Αϊνστάιν.  Αυτό μας κάνει να σπεύσουμε να  φωνάξουμε ότι βρήκαμε το  πως ξεκίνησε ο κόσμος . Αλλά εγώ αμφιβάλλω λέγει ο διακεκριμένος μαθηματικός Ιαν Στιούρτ.

Τα Παράξενα της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητος

Όταν στο σύμπαν συμβαίνει να έχουμε είτε ταχύτητες που να πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός , είτε ουράνια σώματα , δηλαδή μάζες ή βαρυτικά πεδία  τεραστίων διαστάσεων , τότε συμβαίνουν πολλά παράξενα φαινόμενα που ο άνθρωπος δεν μπορεί να συλλάβει με τις επίγειες εμπειρίες του όπως :

1. Όσο πιό γρήγορα ταξιδεύει ο άνθρωπος τόσο πιό αργά γηράσκει. Λ. χ ο αστροναύτης πατέρας 30 ετών που θα τρέξει με ταχύτητα παραπλήσια της ταχύτητας του φωτός , όταν επιστρέψει στην γη μετά απουσία 2 ετών(χρόνο που μέτρησε αυτός με το ρολόι του στο σύμπαν ) όταν επιστρέψει στην γη ο γιός που ήτο 5 ετών όταν αναχώρησε για το ταξίδι στο διάστημα  θα είναι 85 ετών , ενώ ο πατέρας αστροναύτης θα είναι μόλις 32 ετών.

2.  Το φως δεν ταξιδεύει ευθεία γραμμή αλλά καμπυλώνει όταν συναντήσει μιά μεγάλη μάζα ή ένα ισχυρό ηλετρομαγνητικό πεδίο.

3. Το φως που περνάει κοντά σε μιά Μαύρη Τρύπα απορροφάται από το γιγαντιαίο βαρυτικό της πεδίο  και παραμένει για πάντα εκεί εγκλωβισμένο , χωρίς να μπορεί να αποδράσει.  

4. Η Μαύρη Τρύπα είναι  ένα ρήγμα στον χώρο-χρόνο . Όποιος μπει μέσα στην Μαύρη Τρύπα πιθανόν να διαπεράσει το ρήγμα  πιθανόν να βρεθεί ακόμη και σε άλλο σύμπαν.

5. Ο άνθρωπος μπορεί να επιστρέψει στο παρελθόν . Αυτά είναι βέβαια στα όρια της φαντασίας , διότι είναι εντελώς απίθανον να κατασκευασθεί μιά μηχανή χρόνου που θα μας επιτρέπει επισκέψεις στο παρελθόν.   

 Χώρος : Το Μυστήριο των Μυστηρίων

Τι είναι χώρος; Είναι οι τρεις διαστάσεις μέσα στις οποίες εμπεριέχεται όλος ο υλικός κόσμος, τα άστρα οι πλανήτες οι γαλαξίες , η μαύρη ενέργεια κλπ,   το κάθε τι που υπάρχει ; Ο χώρος έχει διαστάσεις, έχει ιδιότητες έχει σχήμα, αποτελείται από κάτι, από κάποια μορφή ύλης και ενέργειας άγνωστη σε εμάς;  Εμπεριέχει κάποια πεδία όπως το μαγνητικό, το ηλεκτρικό της βαρύτητας;  Ας  παραδεχθούμε  ότι έχει όλα τα παραπάνω, τότε πρέπει να αποτελείται από κάτι απαραιτήτως, ασχέτως αν δεν το παραδεχόμαστε.  Αυτό  το αθέατο στον ενδοαστρικό  και ενδογαλαξιακό  χώρο το ονόμασαν Μαύρη Υλη και Μαύρη Ενέργεια.

 Οι σύγχρονοι κοσμολόγοι πιστεύουν ότι:

1/ Ο Χρόνος δεν υφίστατο προ της αρχής του Σύμπαντος. Μάλιστα ο Άγιος Αυγουστίνος εισήγαγε αυτήν την αμφιβολία , από την ιδέα ότι ο Θεός δημιούργησε τον χρόνον

2/ Οι Γαλαξίες απομακρύνονται αλλήλων και φαίνεται ότι δημιουργήθησαν  σε ένα ορισμένο χώρο και  χρόνο. Αυτή είναι μιά   παραδεκτή σήμερον μαρτυρία ότι το Σύμπαν έχει μία αρχή, την οποίαν ονομάζουν Μεγάλη Έκρηξη(Big Bang)  .  

3/ Η ηλικία του Σύμπαντος  υπολογίζεται σε 13,5-14 δισεκατομμύρια περίπου χρόνια. Αυτή είναι μηδαμινή μπρος στην αιωνιότητα. Επομένως αυτή δεν  δίνει απαντήσεις για την άπειρη περίοδο προ της στιγμής εκείνης. Όμως μπορεί να  υπάρχουν κι’ άλλα  πολλά σύμπαντα(Κόσμους κατά τον Ηράκλειτο) που δεν αντιλαμβανόμαστε. Έτσι το ερώτημα παραμένει: Έχει  ο κόσμος των πολλών συμπάντων-αν υπάρχουν τέτοια-  μία αρχή και τέλος;

Ο Κόσμος της Ύλης από το Φως 

 Το Φως δημιουργός της Ύλης. Ας επιστρέψουμε στην ιδέα της δημιουργίας της ύλης, η οποία λέγεται ότι έγινε  από το Φως. Τι είναι όμως το Φως;  Το φως παράγεται από τα ηλεκτρόνια των ατόμων του Υδρογόνου. Το στοιχείο τουτο  κινείται εσαεί και δημιουργεί την ιδέα του Σύμπαντος.   Το Φως κατά τους φυσικούς είναι μιά μορφή  μετατρέψιμης ενέργειας . Τούτο  μετατρέπεται από κάποια εξωτερική δύναμη, αλλιώς αυτό παραμένει φως. Αυτή η εξωτερική δύναμη πρέπει να είναι μιά άλλη ενέργεια η οποία δίδει την αρχική έναρξη. Σε επιστημονικούς όρους αυτή πρέπει να είναι μιά ηλεκτρική ενέργεια του Νου. Στον άνθρωπο το Φως σχηματίζεται με τις χημικές αντιδράσεις που συμβαίνουν στο οπτικό νεύρο του οφθαλμού για να δεχθεί τις φωτεινές ακτίνες.

Γνωρίζουμε ότι το ηλεκτρικό ρεύμα που γεννάται από την χημεία του σώματος , ενεργοποιεί τον εγκέφαλο. Αυτό το ρεύμα επηρεάζει την σύνδεση διαφόρων κυττάρων και νευρόνων μνήμης και  ενεργοποιεί τα κύτταρα να μας καταστήσουν ικανούς να εκτελέσουμε την καθημερινή ζωή μας μέσω των αισθήσεων, όπως λχ  η όραση

Ποιός δημιούργησε το Σύμπαν ; Πως δημιουργήθηκε το Σύμπαν; Υπάρχει αρχή και τέλος του Σύμπαντος; Είναι το Σύμπαν πεπερασμένο ; Είναι το Σύμπαν ανοιχτό ή κλειστό; Υπάρχει κάποιος σκοπός που έγιναν όλα αυτά; Αιώνια ερωτήματα που ίσως ποτέ δεν θα δοθεί οριστική απάντηση. Οι απαντήσεις των ανθρώπων στο διάβα των αιώνων αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τον πολιτισμό και την  επιστημονική και κοινωνική τους  εξέλιξη.  

Μόνον δογματικά μπορεί να γίνει πιστευτή η ύπαρξη του δημιουργού θεού. Με λογική ερμηνεία ο δημιουργός θεός μας οδηγεί σε λογικά αδιέξοδα.  Κατά τον μεγάλο μαθηματικό  καθηγητή του Πανεπιστημίου Γουόρικ,  Ιαν Στιουρατ , οι  επιστήμονες δεν είναι περισσότερον υποχρεωμένοι  να σέβονται αυτά που λέει η όπια θρησκεία για τον κόσμο από ό,τι οι θεολογούντες  γι’ αυτά που πιστεύουν οι επιστήμονες. Μάλιστα   συμβουλεύει   να μην παίρνουν όσα λένε οι επιστήμονες και να τα παρουσιάζουν ως απόψεις που ενισχύουν την ύπαρξη του θεού.

-Πως ο Θεός στην πραγματικότητα δημιούργησε την ύλη από το μηδέν;

Ο,τι δεν ξέρουμε είναι Θεός. Αυτό το μεταφυσικό σημείο οδήγησε τον άνθρωπο να σκεφθεί τα πιό φανταστικά δόγματα και δεισιδαιμονίες και στην δημιουργία του Θεού και συνακόλουθα των θρησκειών και των ιερατείων. Όταν οι επιστήμονες ανακάλυψαν τις «μαύρες τρύπες» έδωσαν την εξήγηση ότι πρόκειται για  τον θάνατο  ενός αστέρος  και τον σχηματισμό μιάς περιοχής υπέρ το δέον πυκνής, η οποία έλκει τα πάντα στον περίγυρο της. Πράγματι μερικοί θεώρησαν αυτές σαν διόδους σε άλλα παράλληλα ή γειτονικά σύμπαντα. Προσωρινώς καθυστερεί η τελική ερώτηση  αναφορικά με την προέλευση του θεού και του σύμπαντος, αλλά δεν διαφεύγει από το γεγονός ότι έχουμε μία τελική κατάσταση κατά την οποίαν κάτι γεννάται από το τίποτα ή και ότι κάτι που υπάρχει εξαφανίζεται στην ανυπαρξία.  

Ο Λαμπερός Γαλαξίας M81

Bright Galaxy M81

                                

                                      Το Παράξενο Νεφέλωμα  Antennae

Click Image for full size view

Το ΄Νεφέλωμα του Δαχτυλιδιού

M57: The Ring Nebula

Ο Πλούτων , ο Χάρων , η Νυξ και η Υδρα

Nix and Hydra

  

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

 ΔΕΥΤΕΡΟΝ  ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ

                                    Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Ουδέν Απόλλυται

Αυτή η μετατροπή της ύλης σε ενέργεια και τανάπαλιν είναι  δυνατή . Στην πραγματικότητα η ενέργεια δημιουργείται απο την κίνηση της ύλης, είτε εκ της τροχιακής κυκλικής κίνησης των αστέρων , είτε εκ της κίνησης των σωματιδίων(ηλεκτρονίων κ.α) στο εσωτερικό των ατόμων . Με την  διάσπαση του ατόμου ή την σύντηξη των πυρήνων παράγεται ενέργεια. Επίσης  και όταν καίγεται ένα σώμα ,  δημιουργούνται με την  θερμότητα μεγάλες ταχύτητες στα άτομα, τους πυρήνες  και  στα ηλεκτρόνια  ούτως ώστε να αποσπασθούν  από τις τροχιές τους ,  οπότε παράγεται ενέργεια. Όμως το αντίθετον δηλαδή η δημιουργία ύλης και ενέργειας εκ του μηδενός , σύμφωνα με τους κανόνες της λογικής και την ανεπαρκή νοημοσύνη μας  είναι αδύνατη. Ο μεγάλος επιστήμονας Dolton δήλωσε στην ατομική του θεωρία ότι η ύλη   ούτε δύναται να παραχθεί , ούτε να καταστραφεί, μόνον να αλλάξει από μιά κατάσταση στην άλλη.

Υπό το φως αυτού του  γήινου γεγονότος πρέπει να καταλήξουμε σε ένα άλλο  συμπέρασμα ότι υπήρξε κάποιος χρόνος όταν κάτι προήλθε απο το τίποτα και ότι αυτό  συνέβη την στιγμή της δημιουργίας. Είναι η εκδοχή της εβραιογενούς θεωρίας περί της υπάρξεως του Δημιουργού Θεού. Αυτή η δημιουργία λένε επετεύχθη μέσω της δυνάμεως της σκέψεως. Αυτή είναι μιά Μεταφυσική σύλληψη , δηλαδή η παραγωγή της πραγματικότητος μέσω της ιδέας. Η αντίληψη αυτή οδήγησε  το ιερατείο στην  εκτέλεση  θαυμάτων τη επενεργεία ενός υπέρτατου όντος που καθορίζει τα πάντα. Εάν αυτό ήτο   η πραγματικότητα  τότε  μήπως ο  καθένας από εμάς είναι μόνον ένα επινόημα της φαντασίας του Θεού; Η απάντηση σ’ αυτό βρίσκεται στην ιδέα ότι εμείς έχουμε την φύση του ανθρώπου. Όταν δεχθούμε τούτο, ότι ο άνθρωπος είναι η ένωση τριών  πραγμάτων ήτοι: Σώματος, Νού και Ψυχής τότε η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Κάθε ένα από τα τρία αυτά πεδία του ανθρώπου επηρεάζει τά άλλα δύο και όλα  μαζί αλληλοεξαρτώνται. Λ.χ μιά ψυχική κούραση μας προκαλεί και σωματική και πνευματική κούραση και κάμψη.

Αν ο σχετικώς ανεπαρκής νους μας έχει μέσα του την δύναμη  της άπειρης δημιουργίας, τότε σίγουρα είναι  δυνατόν για το Υπέρτατο Ον να κατασκευάσει την  πραγματικότητα του σύμπαντος μέσω της φαντασίας του. Αλλά αυτό δεν έχει εισέτι  επιτευχθεί και ισχύει μάλλον το αντίθετον. Αν όμως τούτο ίσχυε , δηλαδή ότι ο δημιουργός με τον υπέρτατο Νού του δημιουργεί τους Κόσμους τότε θα πρέπει να του καταλογίσουμε έλλειψη πρόνοιας, ευφυΐας και ηθικής για πολλά πράγματα της δημιουργίας του και πρώτιστα για την δημιουργία του ανθρώπου . Ασφαλώς δεν πρόσεξε Δημιουργός ότι ο άνθρωπος είναι «μιά κακοήθης μετάλλαξη της φύσεως;»

 Το Σύμπαν Δημιουργός των Πάντων

Περί του Διός και της Ηρας  Εχρημάτισαν 300 με το όνομα αυτό, αλλά εντάυθα θα απαριθμήσουμε τους κυριότερους τρεις:  α/ Τον υιό του Αιθέρος,  β/ Τον υιό   του Ουρανού και  γ/  Τον υιό  του Κρόνου. Πολλαί χώραι οικειοποιήθησαν την γέννησιν του ήτοι: Αρκαδία , Μεσσηνία, Κρήτη, Βοιωτία, Αιτωλία, Αχαΐα, , Φρυγία κ.α…..Ητον δε και η ιερά κορυφή του όρους(Ολύμπου) του Διός, επειδή ανετράφη εκεί   και Όλυμπος τούτο….Νύμφαι επιμελούντο και έτρεφον αυτόν με το γάλα της Αιγός Αμαλθείας…εξ  ής και ονομάσθη η Ασπίς του Αιγίς….αυτήν παρέδωσε στην Αθηνάν και το Κέρας της Αμαλθείας εις τας Νύμφας…Επολέμησε τους Τιτάνας και ηλευθέρωσε τον Κρόνον…αργότερον τον εξηνάγκασε να εξεμέσει πάλιν τα τέκνα  όλα, όσα έφαγε…Οι Κύκλωπες κατεσκεύασαν  τα όπλα, και τον Βωμόν , το θυτήριον λεγόμενον, εις το οποίον έβαλον τον Κεραυνόν, και έφερον αυτόν προς τον Δία σκεπασμένον…Και επειδή ήσαν τρία αδέλφια έβαλον κλήρον για τα τέσσερα βασίλεια και έλαβον: ο Ζευς το βασίλειον του Ουρανού, ο Ποσειδών     της Θαλάσσης, ο Πλούτων  του Αδου και ήτο κοινόν το βασίλειο της Γης..Ελαβε γυναίκα την Ηραν αδελφή αυτού… Και ευθύς ηγέρθησαν οι Γίγαντες κατ’ αυτού, έπειτα ο Τυφών, και τέλος οι Αλωείδαι κατετάραξαν τον Ουρανόν, απειλούντες να αρπάσουν ουχί μόνον το βασίλειο του Ουρανού , αλλά και την γυναίκα αυτού Ηραν…προς   την γυναίκα αυτού  Ηραν εφέρετο καταφρονετικώς, καταδιώκων και μοιχεύων τα αλλοτρίας γυναίκας, ώστε εκείνη μη υποφέρουσα έφυγε εκ του Ουρανού(προφανώς ήλθε στη Γη όπως λέγει το όνομα της ΗΡΑ=ΑΗΡ αναγραματισμένον) …Ο Ζευς δεν άλλαξε την γνώμην, αλλά μάλιστα εξέκλινεν εις τα χειρότερα, ώστε ενώ είχε τοσαύτας παλλακίδας, ήρπασε και τον Γανυμήδην και κατέστησεν αυτόν οινοχόον…. Η Ήρα συγκρότησε συνωμοσία  με τον Ποσειδώνα, Απόλλωνα , και Αθηνάν….Η Θέτις του εμαρτύρησε το μυστικό… Τον Ποσειδώνα και Απόλλωνα εξόρισεν  στην Γην, την Αθηνάν εσυγχώρησε, την Ήραν όμως έδησεν   χείρας και πόδας με αλύσους και την εκρέμασε εκ του Ουρανού από της κόμης της κεφαλής…Πρώτην μεν γυναίκα έλαβεν την Μήτιν(=την Σκέψιν) θυγατέρα του Ωκεανού την κατέστησεν έγγυον…μετά κατέπιεν αυτήν …και ότε ήλθεν ο καιρός της γεννήσεως , εγέννησεν αυτός την Αθηνάν εκ της κεφαλής αυτού… Έπειτα έλαβε την Θέμιν , εξ ής εγέννησε τα Ώρας και   τας Μοίρας. Έπειτα  την Ευρυνόμην, θυγατέρα του Ωκεανού, εξ ής εγέννησε τας Χάριτας. Έπειτα την Τιτανίδα Μνημοσύνη εξ ής εγέννησε τας Μούσας. Μερικοί λέγουν ότι και η Δήμητρα ήτο γυναίκα αυτού…Εκ της Ήρας εγέννησε τέσσερα τέκνα, την Ηβην, Ήφαιστον, Αρην και Ειλείθυαν. Εκ των Παλλακίδων αυτού εγέννησε άπειρα τέκνα , ως εκ της Λητούς την Αρτεμιν και  Απόλλωνα, εκ της Δήμητρος την Πεσεφόνην, εκ της Νιόβης του Φορμίωνος τον Αργον και τον Πελασγόν, εκ της Καλλιστούς τον Αρκάδα, εκ της Δανάης τον Περσέα, εκ της Ευρώπης τον Σαρπηδώνα και Ραδάμανθυν, εκ της Λήδας την Ελένη, εκ της Ταϋγέτης, θυγατρός του Άτλαντος, εγέννησε τον Λακεδαίμονα,…κ.ο.κ Εβίασε μεν και κατήσχυνεν αδελφάς, ως είδομεν, θείας, θυγατέρας και την μητέρα αυτού Ρέαν. (αλληγορεί την δημιουργία απείρων κόσμων καθ’ όσον αυτός ήτο  Μέγιστος  Θεός και πατέρας Θεών  και Ανθρώπων) Διοικούσε  το Παν κατά την θέληση αυτού , βρέχοντα, αστράπτοντα, βροντώντα, κεραυνοβολούντα , και όλας τας φυσικάς ενεργείας , και δυνάμεις  εν τη χειρί αυτού διακρατούντα, υπέταξεν όμως αυτόν μόνον εις τας αποφάσεις της Ειμαρμένης… Κρατούσε τον Κεραυνόν αντί δόρατος..και φορών την Αιγίδα αντί θώρακος…γιγνώσκει τα παρελθόντα τα παρόντα και τα μέλλοντα.. Η Ήρα δεν έζησε πατέ ειρηνικώς, φιλονεικούντες και διαφωνούντες εις όλα τα πράγματα… Η Ήρα ελούετο κατ’ έτος εις την Αργείαν πηγήν Κάναθον για να γίνεται παρθένος , αλλά ο Ζεύς δεν ικανοποιείτο , αλλά έτρεχεν , όπου ήκουεν ωραίαν γυναίκα.

Ο Ζεύς αλληγορείται κυρίως ως το ΠΑΝ(Σύμπαν). Κατά τον Ορφέα αλληγορείται και εις πολλά πράγματα , και εις τον Ήλιον, και αιθέρα ιδίως και εις άλλα πολλά φυσικά , μεταφυσικά , και ηθικά πράγματα. Αυτός είναι ο πρώτος που εγέννησε αθάνατα και θνητά τέκνα. Αλληγορείται ακόμη εις τον Αιθέρα, , εις την λεπτοτάτην και πυρώδη ουσίαν του αέρος, διά τούτο έλαβεν την αδελφήν αυτού ΗΡΑ(=ΑΗΡ) γυναίκα ήτοι τον κατώτερον του Αιθέρος ατμοσφαιρικόν αέρα, εξ ού και ο μύθος ότι εκρέμασε την Ηραν …κλπ και έδησε και δύο  άκμονας εις τους πόδας αυτής(=εννοεί την Γην και την Θάλασσαν) τα οποία είναι μετέωρα στο χάος. Όταν αυτός θελήσει , ανασπά μετέωρους πάντας τους Θεούς, και την Γην αυτήν και την Θάλασσαν…Επίσης αλληγορεί την ηλιακή και συμπαντική ενέργεια . Μεταφυσικώς αλληγορείται  εις την κοινήν δύναμιν των όντων, ήτις προνοεί περί γενέσεως , διατάξεως , διακοσμήσεως  , και διατηρήσεως πάντων , την οποίαν λέγουσι Νουν άυλον του παντός, οι χριστιανοί «Θείαν Πρόνοιαν» και οι φυσικοί Νόμους της Φύσεως, ήτοι το καθαρώτερον και τιμιώτερον μέρος του παντός. Ο ανθρώπινος νους συμμετέχει στον άυλον αυτόν Νου του Διός, δηλαδή στην παγκόσμια Συνείδηση. Ηθικώς αλληγορείται εις τον συνετόν, πολιτικόν, ηγεμονικόν, νουνεχή και δίκαιον βασιλέα.

*Ο Ζευς νυμφεύθηκε την Μήτυν(Σκέψιν), εγέννννησε την θεά Αθηνάν της Σοφίας  και τον πολυτάλαντον Ερμήν. Εζωγράφιζαν αυτόν με τα άνω αυτού γυμνά, ως μεν αιθήρ και ψυχή του παντός τα δε κάτω κεκαλυμμένα για αυτούς που δεν μπορούν να  ιδούν με τα μάτια της φαντασίας…..Οι Αργείοι τον αποκαλούσαν Απιν, οι Αιγύπτιοι  Σάραπιν . οι Λίβυες Αμμωνα , οι Ασσύριοι και  οι Πέρσες Βήλον,  άλλοι  λαοί Βάαλ, οι Αιθίοπες Ασσαβίνον, οι Σκύθες Παππαίον και  οι Βιθυνοί Πάππαν (εξ ού και ο πάπας της Ρώμης),  οι Ρωμαίοι Jupiter, οι Γαλάτες Τάρανον κλπ Εκατοντάδες τα προσωνύμια του , όμως το  επικρατέστερον είναι  Ολύμπιος . Οι Αθηναίοι του είχαν προσευχήν: «ύσον ύσον , ώ! Φίλε  Ζευ κατ’ αρούρης της των Αθηναίων» Σήμερα προσευχόμεθα στο Εβραίο Γιαχβέ και έχουμε πολιούχο τον Αθηνών τον Διονύσιο Αρεοπαγίτην, τον αποστάτη του Ελληνισμού!!

Ο Ιουδαϊκός Μύθος Μετά την κατάρριψη των μύθων της Βίβλου περί της δημιουργίας του κόσμου της Γενέσεως, τώρα επανέρχεται το ιερατείο με την θεϊκή ενέργεια που μπορεί να κάνει Κοσμογονίες με την βοήθεια Μεγάλων  Εκρήξεων και να δημιουργεί ακόμη και  Κόσμους.  Οι οπαδοί της Δημιουργίας πιστεύουν ότι ο Κόσμος μας είναι το αποτέλεσμα μιάς μεγάλης έκρηξης που  οφείλεται στην  ένωση των θετικών και  αρνητικών ηλεκτρικών φορτίων του εγκεφάλου του Θεού. Αυτή η θεοκρατική  αντίληψη, που  θέλει να συμβαδίσει με την σήμερον παραδεδεγμένη επιστημονική κοσμολογική αντίληψη , δεν φαίνεται να είναι και πολύ μακριά από την οριστική διατύπωση της. Συνεπώς με επιστημονικούς όρους , ο Θεός μπορεί να περιγραφεί σαν η πληροφορία(το μοντέλο) πίσω από κάθε ένωση, των θετικών και αρνητικών δυνάμεων, οι οποίες επροξένησαν το αρχικό Φως κατά την έκρηξη της δημιουργίας, κι’ αυτό με την σειρά του δημιούργησε το Σύμπαν.

Τα Αδιέξοδα της Μεγάλης Έκρηξης

Η Μεγάλη Έκρηξη . Κατά τους αστροφυσικούς όλα άρχισαν από την Μεγάλη Έκρηξη πριν 13,5 - 14 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια. Τότε όλο το Σύμπαν ήτο απειροελάχιστο και όχι μεγαλύτερο από ένα αυγό, ή μιά φακή ή  όσο δύο πρωτόγονα ηλεκτρόνια ή φωτόνια. Είχε όμως άπειρη πυκνότητα και άπειρη θερμοκρασία. Από την μεγάλη έκρηξη δημιουργήθηκε το σημερινόν άπειρο Σύμπαν. Πριν από την μεγάλη έκρηξη ο χρόνος και ο χώρος δεν είχαν ακόμη δημιουργηθεί. Μετά την μεγάλη έκρηξη το Σύμπαν άρχισε να διαστέλλεται και συνεχίζει ως σήμερα την μεγέθυνση του . Οι τρεις κατευθύνσεις του Χρόνου δείχνουν το Παρελθόν ,  το Παρόν και το Μέλλον

Αναπαράσταση της Μεγάλης Εκρηξης

Η αρχική κατάσταση που προξένησε την μεγάλη έκρηξη χαρακτηρίζεται ως «μοναδικότητα»(singularity).

Παρατηρούμε ότι από το απειροελάχιστο σημείον (το αυγό των Ορφικών ) ξεκίνησε η Μεγάλη Έκρηξη και η περιπέτεια του Κόσμου. Βλέπουμε ότι ο Κόσμος  είναι  επίπεδος και επεκτείνεται  με την παρέλευση του χρόνου

Η Φύση δεν έχει Σκοπούς

Το Σύμπαν  έχει μόνον Νόμους. Σκοπούς έχει μόνον το ιερατείο και οι θεολογούντες επιστήμονες . Η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα που θέτει και επαναθέτει ο άνθρωπος, ερωτήματα που ίσως ποτέ δεν θα λυθούν. Το βασικό ερώτημα είναι η προέλευση και ο σκοπός της άπειρης Φύσης. Κατά τους φυσικούς επιστήμονες η φύση απλώς υπάρχει και δεν έχει σκοπούς. Σκοπούς βάζουν στο μυαλό τους οι μικροί και πεπερασμένοι άνθρωποι και το θεολογικό ιερατείο για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη του θεού. Εκείνο που διακρίνει την Φύση είναι οι άτεγκτοι νόμοι της που δρουν χωρίς σκοπούς.   Η λογική του ανθρώπου δεν μπορεί να φαντασθεί μιά φύση χωρίς αρχή και τέλος  , διότι δεν υπάρχει προ και μετά τον άπειρο χώρο και χρόνο διαχωριστικές γραμμές μεταξύ του σύμπαντος και των εκτός αυτού χώρου και χρόνου. Αναφέρουμε και τον Χρόνον διότι το Σύμπαν δεν είναι στατικό. Μόνον η δογματική θρησκεία διαχωρίζει το σύμπαν σε φυσικό και μεταφυσικό. Στο μεταφυσικό τοποθετεί τον θεό -Γιαχβέ ο οποίος θεωρείται ο δημιουργός του/των κόσμου/ων. Το Σύμπαν βρίσκεται σε αέναη  κίνηση και επομένως έχει μέσα του την  διάσταση του Χώρο-Χρόνου. Η Μεγάλη Έκρηξη έγινε  επί τη βάσει μιάς αυθαίρετης λογικής  σύμβασης . Τι υπάρχει όμως πριν από την έκρηξη ; Εδώ οι επιστήμονες σηκώνουν τα χέρια , ενώ το ιερατείο επικαλείται τον θεό. Ωστόσο νέες έρευνες των κοσμολόγων θέλουν να  συμπληρώσουν την Μεγάλη Έκρηξη έτσι ώστε να έχει και παρελθόν και μέλλον και αυτό επιτυγχάνεται με  την θεωρία για την ύπαρξη Μεμβρανών  και  Χορδών.

Η Θεωρία της Διαρκούς Καταστάσεως

Η Μεγάλη Εκρηξη είναι συνεχής διαδικασία στο Σύμπαν. Σύμφωνα με την θεωρία του Χόιλ και άλλων επιστημόνων  και φιλοσόφων η Μεγάλη Έκρηξη είναι μιά διαρκής διαδικασία στο Σύμπαν που συνέβαινε , συμβαίνει -και σήμερον που γράφονται αυτές οι γραμμές -και θα συμβαίνει και στο μέλλον  ως την αιωνιότητα. Διότι αυτός είναι ο πρωταρχικός νόμος του Σύμπαντος , η διαρκής ροή και η αέναος μεταβολή. Επομένως η Μεγάλη Έκρηξη είναι ένα γεγονός που συμβαίνει άπειρες φορές στο άπειρο και αιώνιο Σύμπαν. Είναι παράλογο για τον σκεπτόμενο άνθρωπο να δεχθεί την θεολογική  εκδοχή ότι η Μεγάλη Έκρηξη έγινε εκ του μηδενός, ex nihilo.    Γι’ αυτό οι σύγχρονοι επιστήμονες αρχίζουν να παίρνουν αποστάσεις από αυτήν και να αναζητούν νέα μοντέλα , όπως αυτό των Μεμβρανών και Χορδών τα οποία δικαιολογογούν την αέναη δημιουργία αλλά και την καταστροφή των κόσμων. Ο αστρονόμος Hugh Ross πιστεύει ότι οι θεωρίες της Big Bang(Μεγάλη Έκρηξη) και  Big Crunch(Μεγάλη Συρρίκνωση) παρέχουν υποστήριξη σε διάφορες θρησκευτικές ιδέες περί της δημιουργίας του κόσμου εκ του Μηδενός , αλλά και της καταστροφής του Κόσμου , όπως προφητεύουν οι προφήτες της Εκκλησίας.

 Ο Κόσμος έγινε από ένα σωμάτιο Ύλης και ένα Σωματίδιο Ενέργειας;  Κοσμολόγοι λένε ότι υπήρξαν δύο σωμάτια , δηλαδή ένα ενέργιον και ένα σωμάτιον ύλης και ενώθηκαν και εκ της ενώσεως των  προέκυψεν ο Κόσμος μας των ομάδων γαλαξιών , των νεφελωμάτων, των αστέρων, των σούπερνόβα , των κβάσαρ κλπ. 

Προ της Μεγάλης Εκρηξης δεν υπήρχε Χώρος και Χρόνος;  Δεν μπορεί να νοηθεί ότι έγινε η Μεγάλη Έκρηξη σε Μη Χώρο και σε Μη Χρόνο , όπως ισχυρίζονται, και ότι από εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή δημιουργήθηκαν και τα δύο ξαφνικά, δηλαδή ο χώρος και ο χρόνος. Αλλά και το   άπειρο Σύμπαν καταρρίπτεται , διότι όσο κι’ αν διασταλεί η σφαίρα που προέκυψε από την έκρηξη πάντα θα υπάρχει χώρος που δεν θα έχει καταληφθεί από τα υλικά και την ενέργεια  της εκρήξεως. Το πιό σωστό είναι η αρχαία Ελληνική αντίληψη ότι ο Κόσμος μας δεν είναι ο μοναδικός . Υπάρχουν κι’ άλλοι Κόσμοι σαν τον δικό μας  .  Δεν είναι τυχαίον ότι ο Ηράκλειτος στο «Περί Φύσεως» έργον του είπε «Κόσμον τόνδε=αυτόν τον κόσμον». Το μόνο που είναι μοναδικό είναι το Σύμπαν(Συν-Παν) όπως ετυμολογεί και η λέξη που περιλαμβάνει τα πάντα και τίποτα δεν μένει έξω από αυτό. Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή στο Σύμπαν δεν υπάρχει κέντρον. Κάθε σημείον του απείρου είναι το κέντρον, άρα άπειρα κέντρα και άπειρος χώρος.

 Το Σύμπαν δεν διαστέλλεται , μόνον ο Κόσμος διαστέλλεται.Ένας άλλος παραλογισμός είναι η διαστολή του Σύμπαντος. Το Σύμπαν δεν διαστέλλεται . Μόνον ο Κόσμος μας διαστέλλεται μέσα σ‘ αυτό. Το Σύμπαν είναι στατικό και περιλαμβάνει τα πάντα   αλλά και τον άπειρο χώρο και χρόνον. Επομένως δεν μένει χώρος και χρόνος για διαστολή. Όσα όργανα κι’ αν αποκτήσει ο άνθρωπος ποτέ δεν θα μπορέσει να εισδύσει στην έννοια του απείρου χώρο-χρόνου του Σύμπαντος. Σ’ αυτόν μπορεί  να διεισδύσει μόνον με το πνεύμα, όπως έκαναν πρώτοι οι Έλληνες φιλόσοφοι και φυσικοί  .   Οι κόσμοι του σύμπαντος κάποια ημέρα θα πεθάνουν και θα γεννηθούν άλλοι . Επομένως κάθε τι που γεννιέται στο Σύμπαν η τελική του κατάληξη θα είναι ο θάνατος, αυτή δε η διαδικασία είναι αέναος και αιωνία στο χώρο και στον χρόνο, διότι από τον θάνατο γεννιέται η ζωή. Αυτό θα συμβεί και στο Ηλιακό μας σύστημα όταν ο Ήλιος  θα εξαντλήσει τα καύσιμα του , δηλαδή το υδρογόνο του, και θα σταματήσει κάποτε τις  θερμοπυρηνικές του εκρήξεις . Τότε θα μεταπέσει σε λευκό νάνο και ύστερα σε  μελανή οπή «μαύρη τρύπα» ,  η οποία θα καταστρέψει(θα καταβροχθίσει) τα πάντα γύρω της.

Αναπαράσταση  Μαύρης Τρύπας.

ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΘΕΩΡΙΑ

Η Θεωρία της Εξελίξεως  αντίθετη προς την Βίβλο. Η αρχή της εξελίξεως των Γαλαξιών και του Σύμπαντος καθορίζεται επιστημονικώς επί τη βάσει της Εξελικτικής Θεωρίας των Ειδών του Δαρβίνου. Αυτό αποτέλεσε  ένα νέο  δεδομένο  το οποίον  έφερε επανάσταση στην επιστημονική σκέψη  ώστε αυτή να αποκολληθεί τελικά από την θεολογική αντίληψη.  Υπάρχει και η άλλη θεωρία της Δημιουργίας σύμφωνα με το θεολογικό δόγμα. Ως γνωστόν αυτή έχει επηρεασθεί βαθειά από την Βιβλική Γένεση  και την θεοκρατική αντίληψη περί της  Δημιουργίας(Αδάμ-Εύα) σε τέτοια βαθμό ώστε στις ΗΠΑ μετά την επικράτηση των πλέον ακραίων   συντηρητικών στοιχείων απηγορεύθη σε ορισμένες πολιτείες και σχολεία η διδασκαλία  της Εξελικτικής Θεωρίας , διότι θεωρείται βλάσφημος και προσβάλλει την θεολογική Δημιουργία της Βίβλου. Επί τη βάσει της εξελικτικής θεωρίας    μπορεί να εξηγηθεί η προέλευση του υδρογόνου στο Σύμπαν και η σωστή διαδικασία της εξελίξεως των γαλαξιών.  Η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης   χαρακτηρίζεται ως δογματική  .  Όλοι δέχονται ότι συνεπεία της μεγάλης έκρηξης δημιουργήθηκε ως διά μαγείας  το υδρογόνο στο Σύμπαν. Όμως αυτό είναι μιά αυθαιρεσία χωρίς ικανοποιητική απόδειξη.

Υδρογόνο :  Το Καύσιμο  του Σύμπαντος

Υδρογόνο: Το Δομικό Στοιχείο του Σύμπαντος Το στοιχείο Υδρογόνο  παραμένει  ένα πραγματικό μυστήριο στον πίνακα των χημικών στοιχείων. Το Υδρογόνο ως γνωστόν είναι το ελαφρότερον στοιχείο στο Σύμπαν,  εξ όσων γνωρίζουμε ως τώρα. Όσον αφορά τα   ελαφρότερα στοιχεία που έπονται του υδρογόνου , όπως λχ το Ήλιον και  εκείθεν κατά την ανιούσα κλίμακα, αυτά σχηματίζονται μέσω της σύντηξης στους αστέρες και   είναι κατανοητή η διαδικασία. Όμως ο ρόλος του πρώτου στοιχείου στον  πίνακα , δηλαδή του Υδρογόνου, είναι σκοτεινός. Για τον σχηματισμό τους έχουν φτιάξει τον από μηχανής θεό , την Μεγάλη Έκρηξη, η οποία είναι ορατή :

α/ στα δύο άκρα των  μελανών οπών,

β/ στις ενεργειακές πηγές κβάσαρ και 

γ/ στους ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες.

Πόθεν το Συμπαντικό Υδρογόνο; Για όσους  πιστεύουν ότι αυτό υπάρχει μέσα στο σύμπαν , η απορία είναι   γιατί δεν είναι ορατό, όπως οι γαλαξίες και τα λοιπά σώματα;  Οι επιστήμονες  επινόησαν την υπόθεση της  ‘Μαύρης Ενέργειας’  και της ‘Μαύρης Ύλης‘.  Σύμφωνα με την θεωρία της μεγάλης έκρηξης όλο το υδρογόνο στον Κόσμο δημιουργήθηκε εντός των πρώτων λεπτών από την μεγάλη έκρηξη. Είναι όμως δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι στα πρώτα λεπτά δημιουργήθηκε όλο αυτό το συμπαντικό υδρογόνο που πληροί τα πάντα. Μιά άλλη θεωρία δέχεται ότι το υδρογόνο προυπήρχε της μεγάλης εκρήξεως. Μπορεί να μην  είχε την μορφή που έχει σήμερον, αλλά να ήτο υπό μορφήν  πλάσματος, ιόντων, ή  ατόμων και μορίων εντός του συμπαντικού χάους και εξ αυτού να  αντλήθηκε   για  την δημιουργία των γαλαξιών  και των αστρικών σωμάτων του Κόσμου. Τούτο είναι πρώτο στην κλίμακα των χημικών στοιχείων και το πλέον διαδεδομένον στοιχείον στο Σύμπαν. Το  Υδρογόνον είναι  το πρωταρχικό και κύριο στοιχείον της Δημιουργίας των κόσμων. Είναι το πιό απλό στοιχείο  στο Σύμπαν.  Κάτω από λίαν υψηλές θερμοκρασίες εκατομμυρίων βαθμών  τέσσερα άτομα Υδρογόνου μεταστοιχειώνονται σε Ήλιον, το οποίον διαθέτει δύο πρωτόνια και δύο ηλεκτρόνια. Έχει υπολογισθεί ότι η μεταστοιχείωση αυτή του Υδρογόνου σε Ήλιον αποδίδει οκτώ χιλιοστά ενέργειας της μάζας του υδρογόνου. Η ενέργεια αυτή υπολογίζεται με την  εξίσωση του Αλμπερτ Αϊνστάιν (1879-1955) κατά την οποίαν Ε=m.c². Ήτοι Ενέργεια ίσον με Μάζα επί το τετράγωνο της ταχύτητος του Φωτός.  Επειδή το φως κινείται με 300.000.000 μέτρα ανά/ δευτερόλεπτο ,  ο αριθμός αυτός πολλαπλασιάζεται στο τετράγωνο και γίνεται 900.000.000 . Αυτή η εξίσωση ισχύει τόσον για την διάσπαση του ατόμου όσο και για την σύντηξη.  Έχει υπολογισθεί ότι με  την διάσπαση του νερού  ενός μικρού ποτηριού θα μπορούσε να  ηλεκτροδοτηθεί μιά χώρα σαν την Ελλάδα επί ένα μήνα.

* Αν επαληθευθεί η θεωρία Νανόπουλου σύμφωνα με       την οποία η ταχύτητα του φωτός είναι μεν σταθερή αλλά             εξαρτάται από το   χρώμα , δηλαδή από την συχνότητα τότε        πολλά θα αλλάξουν στην Φυσική. Τούτο απεδείχθη ήδη στο             πρώτο του πείραμα στις Κανάριες νήσους , εάν δε        αποδειχθεί και  στα πειράματα που θα ακολουθήσουν  τότε  θα έχει καταλυτικά αποτελέσματα  διότι  θα          καταρρίψει την  θεωρία της Σχετικότητος και θα διορθώσει την εξίσωση Ε=m.c². Η  θεωρία της Σχετικότητος καθώς και η Ειδική        Θεωρία του Albert     Einstein ταλανίζει δογματικά τον κόσμο της Φυσικής εδώ και εκατό χρόνια . Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι όλοι οι φυσικοί επιστήμονες είναι    «όμηροι» των θεωριών  Einstein . Για να μπορέσουν  να   σταδιοδρομήσουν πρέπει να ηλώσουν επιστημονική «πίστη» στην εν λόγω θεωρία.  Αυτή τελικά εδραιώθηκε σαν      ‘επιστημονική ταφόπετρα’     πάνω στην Φυσική επιστήμη και εμπόδισε νέες    θεωρίες να διατυπωθούν και ουσιαστικά αχρήστευσε λαμπρούς ερευνητές         που προσπάθησαν να  προβάλλουν διαφορετικές θεωρίες , για να διορθώσουν τα λάθη και τα κενά της θεωρίας της Σχετικότητος. Αυτοί είτε γελοιοποιήθηκαν και απαγορεύθηκε η έρευνα τους από  το          επιστημονικό κατεστημένο, είτε αποσιωπήθηκαν . Τόση        δε ήτο η  δογματική-θρησκευτική θα λέγαμε- προσήλωση του κατεστημένου στις θεωρίες Einstein που  δεν επέτρεπαν             ούτε την ελαχίστη αμφισβήτηση  τους. Αυτές με το χρόνο στερεοποιήθηκαν σε τέτοιο βαθμό ώστε απέκτησαν   ισχύ θρησκευτικού δόγματος στο διηνεκές   ,  όπως ακριβώς οι τρεις Εβραιογενείς θρησκείες. Δηλαδή ήτο ουσιαστικά απηγορευμένη κάθε αμφισβήτηση της .

            *O Δημήτρης Νανόπουλος είναι ο Έλληνας Φυσικός με          παγκόσμια            αναγνώριση, αλλά που «μένει» εκτός Ελληνικών                 πανεπιστημίων .

Το Ραδιοτηλεσκόπιο των Καναρίων         

που κελαιδάει συμπαντικά και …ομιλεί Ελληνικά (=επιστημονικά)

   Από την συνέντευξη του Δημ. Νανόπουλου στον flash 96  στον Α. Κοταρίδη  στις 3/10/ 2007)

Quasars: Οι ανεξάντλητες πηγές Ενέργειας Ακόμη δεν έχουν δοθεί οριστικές απαντήσεις για τους  ενεργειακούς αστέρες «quasars»:

- Από τι αποτελούνται  και  πόθεν αντλούν αυτά τα  ασύλληπτα φορτία σωματιδίων που εξαπολύουν στο Σύμπαν;

-Γιατί ορισμένοι quasars είναι έξω από τους γαλαξίες , ενώ άλλοι βρίσκονται  εντός του πυρηνικού κέντρου των γαλαξιών;

Και σ’ αυτό το ερώτημα καμία απάντηση δεν υπάρχει ως τώρα.

-Γιατί υπάρχει αυτό το γιγάντιο ρεύμα πλάσματος (η πιό ισχυρή εκρηκτική δύναμη του σύμπαντος )  το οποίον ξεχύνεται ορμητικότατο από τις «μελανές οπές»; 

 Τεράστιες εστίες Βαρυτικής πυκνότητος.Ως γνωστόν οι «μελανές οπές», οι αστέρες  quasars και οι ενεργοί γαλαξιακοί πυρήνες διασκορπισμένοι σε κάθε γωνιά του διαστημικού χώρου είναι οι μεγαλύτερες ως τώρα γνωστές εστίες βαρυτικής πυκνότητας   εντός του σύμπαντος. Ουδείς γνωρίζει όμως το γιατί. Καίτοι το κέντρο του Γαλαξίου μας φαίνεται σκοτεινόν λόγω σκόνης και αερίων, διακρίνουμε τούτο  με την βοήθεια μικροκυμάτων διαφορετικών του ορατού φάσματος  .  Με την  χρησιμοποίηση είτε υπερύθρων ακτίνων  ή  ακτίνων  γ’   διακρίνουμε  να ξεχύνονται από το κέντρον του Γαλαξίου μας ισχυρότατες ακτινοβολίες  ακτίνων γ‘ , όπως βλέπετε στην κατωτέρω φωτογραφία.

 Για όσους  πιστεύουν ότι αυτό υπάρχει μέσα στο σύμπαν , προβάλλει και πάλιν η απορία  γιατί δεν είναι ορατό, όπως οι γαλαξίες και τα λοιπά σώματα;  Αλλά ερωτήματα είναι :

-Τι έγινε πρώτα; Οι γαλαξίες ή οι αστέρες;

-Γιατί άραγε οι γαλαξίες έχουν σπειροειδείς και ελλιπτικές τροχιές;

-Από που τέλος έλκουν την δύναμη να κινούνται αενάως(το αεικίνητον) στο Σύμπαν.

Αναπράσταση κολοσσιαίας Μαύρης Τρύπας

Artist impression of a supermassive black hole. Image credit: ESA

Eτσι γεννήθηκε το Σύμπαν

 Είδαν τα  ίχνη των πρώτων ηχητικών κυματισμών που το διέσχισαν αμέσως μετά την Μεγάλη Έκρηξη . Όπως εγράφη στους «The New York Times» και αναδημοσιεύθηκε  στην «Καθημερινή», ίχνη των ηχητικών κυμάτων που διέσχισαν το Σύμπαν ακριβώς μετά την Μεγάλη Έκρηξη κατάφεραν να «δουν» οι αστρονόμοι, μελετώντας γαλαξίες και άστρα στον νυχτερινό ουρανό. Oι συμπαντικές δομές σχηματίστηκαν στα άκρα των κυματισμών του ήχου, όπου η ύλη ήταν κατά τι πυκνότερη και η ελκτική δύναμη της βαρύτητας πιο ισχυρή. Αυτοί ακριβώς οι κυματισμοί συνθέτουν μια εικόνα του σύμπαντος, όταν η ηλικία του δεν ξεπερνούσε το ένα εκατομμύριο χρόνια. Σ’ αυτήν την  περίοδο το Σύμπαν ήτο στην βρεφική του ηλικία. Όπως υπογραμμίζουν οι επιστήμονες, τα νέα ευρήματα είναι απολύτως συμβατά με τις θεωρίες σχετικά με τη δημιουργία του σύμπαντος, που ενώ ήταν ομοιόμορφο, γέμισε με αστέρια, νέφη και διάφορους άλλους σχηματισμούς.  Ερευνήθηκαν οι περιοχές που εντοπίζονται χιλιάδες γαλαξίες σε δύο τομείς του ουράνιου στερεώματος. Οι ερευνητές κατέληξαν στα ίδια συμπεράσματα, τα οποία ανακοίνωσαν πρόσφατα σε συνέδριο της Aμερικανικής Aστρονομικής Εταιρείας, που πραγματοποιήθηκε στο Σαν Nτιέγκο της Καλιφόρνιας. Προηγούμενες έρευνες είχαν διαπιστώσει ορισμένα ίχνη αυτών των κυματισμών. «Τώρα έχουμε την απόλυτη απόδειξη», ανακοίνωσε ο δρ Nτάνιελ Αϊζενστάιν του Πανεπιστημίου της Aριζόνας και συντονιστής σε μία από τις δύο ομάδες.   Ξεκινώντας όμως από την   θεωρία της Εκρήξεως καταλήγουν στο ίδιο αρχικό σημείο.

Το Σύμπαν αποκαλύπτει τα μυστικά του

 Ο δρ Mάρτιν Pις, καθηγητής κοσμολογίας και αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Kέμπριτζ υποστηρίζει ότι :

            «H σημαντική εικόνα του σύμπαντος που διαθέτουμε δεν εμφανίζει        καμιά ανακολουθία».

  Είπε ακόμη  ότι :

«Δυνάμεθα  να ισχυρισθούμε ότι είναι σχεδόν ολοκληρωμένη». Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, την πρώτη στιγμή μετά την Mπιγκ Mπανγκ η ύλη διασκορπίστηκε ισόποσα προς όλες τις κατευθύνσεις. Εξαιτίας των τοπικών διαταραχών που προκλήθηκαν από αρχές της κβαντικής φυσικής, προκλήθηκαν μικρές ατέλειες όπως τμήματα με αυξημένη πυκνότητα ύλης και σκοτεινής ύλης, που συνθέτει το μεγαλύτερο τμήμα του  σύμπαντος. Kαθώς ο κυματισμός άρχισε να εκτείνεται -ακριβώς όπως συμβαίνει όταν ρίχνουμε ένα βότσαλο στη λίμνη- ξεπήδησαν κύματα από τα σημεία αυξημένης πυκνότητας ταξιδεύοντας, με τη μισή, περίπου, ταχύτητα του φωτός διαμέσου των θερμών αερίων, που αποτελούνταν από ηλεκτρόνια, πρωτόνια και φωτόνια. Τετρακόσιες χιλιάδες χρόνια μετά την Mπιγκ Mπανγκ, η θερμοκρασία του σύμπαντος είχε μειωθεί τόσο ώστε τα φορτισμένα ηλεκτρόνια και πρωτόνια συνέθεσαν άτομα υδρογόνου, επιτρέποντας στα περισσότερα φωτόνια να «δραπετεύσουν» από τα θερμά αέρια»

Ο Ρόλος της Σκοτεινής Ύλης και των Κυματισμών  Πριν από αρκετά χρόνια, οι αστρονόμοι εντόπισαν τα ηχητικά κύματα που είχαν προκληθεί από τον απεγκλωβισμό φωτονίων. H διάδοση των κυμάτων εξακολούθησε επί 600 χιλιάδες χρόνια και όταν «δραπέτευσαν» και τα τελευταία φωτόνια, τα κύματα σταμάτησαν σε απόσταση περίπου 500 χιλιάδων ετών φωτός από εκεί που ξεκίνησαν ,δηλαδή από τις εστίες πυκνότερης ύλης που τα είχαν δημιουργήσει. O σχηματισμός των άστρων ξεκίνησε είτε γύρω από συμπυκνώματα σκοτεινής ύλης ή πάνω στους κυματισμούς. Στις συμπυκνώσεις αυτές των κυμάτων  δημιουργήθηκαν εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις με συνέπεια να αρχίσουν πυρηνικές εκρήξεις και η δημιουργία  γαλαξιών και αστέρων ..Kαθώς το σύμπαν επεκτείνεται διαρκώς τα 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια που επακολούθησαν από την Μεγάλη Έκρηξη , η απόσταση μεταξύ κύματος και σημείου αυξημένης πυκνότητας αγγίζει τα 500 εκατομμύρια έτη φωτός. Τούτο όμως δεν είναι τυχαίον.

   Bότσαλα στη  Συμπαντική Λίμνη H νέα έρευνα δείχνει το «υλικό» συστατικό των αρχικών ηχητικών κυμάτων να έχει σχέση με την σημερινή απόσταση των γαλαξιών μεταξύ τους. H απόσταση μεταξύ γαλαξιών στον σημερινό κόσμο είναι -συνήθως- 500 εκατομμύρια έτη φωτός. Oι εικόνες δεν δείχνουν σαφώς τους κυματισμούς, διότι είναι μικροί και σε πολλές περιπτώσεις επικαλύπτονται.   

            Υλη και  Σκοτεινή Υλη  H έρευνα έδειξε ότι τα άστρα και οι πλανήτες αποτελούνται κατά 18% από ύλη και 82% σκοτεινή ύλη. Επίσης υπάρχουν σημαντικές      αποδείξεις ότι το σύμπαν είναι επίπεδο και το άθροισμα των γωνιών όλων των τριγώνων του είναι 180 μοίρες. Αυτή η διαπίστωση            δικαιώνει τους αρχαίους Έλληνες σοφούς που έλεγαν ότι το σύμπαν       είναι επίπεδο.

Η Αέναη Μεγάλη Έκρηξη

Η θεωρία για μία και μοναδική Μεγάλη Εκρηξη δεν φαίνεται να επαληθεύεται σήμερον . Και τούτο διότι κατ’ άλλους η διαδικασία των έκρηξεων είναι συνεχής   ακόμη σήμερα στο σύμπαν , παρότι το  τούτο(Κόσμος) έχει διανύσει-κατά τους υποστηρικτές της θεωρίας ταύτης -περίπου το ήμισυ της ζωής του. Και ευλόγως διερωτώνται ορισμένοι:

-Μήπως και τώρα –δηλαδή αυτήν την στιγμή που  γράφονται αυτές οι γραμμές ή την στιγμή που τις διαβάζει ο αναγνώστης -συμβαίνει η «μεγάλη έκρηξη» και η πυρηνική σύνθεση του υδρογόνου μπροστά στα μάτια μας;

-Μήπως δηλαδή είμαστε μάρτυρες αυτής της διαδικασίας, αλλά την αγνοούμε, διότι βρισκόμαστε στο όριο του γαλαξίου μας;

-Μήπως μοιάζουμε με τους επιβάτες του τελευταίου βαγονιού της αμαξοστοιχίας που δεν μπορούν να αντιληφθούν την σύγκρουση της ατμομηχανής του μεγάλου τραίνου;

Τι συμβαίνει στα πέρατα του Κόσμου μας; Διότι υπάρχουν ενδείξεις ότι στα πέρατα του κόσμου τούτου γίνονται φοβερές εκρήξεις που θυμίζουν τις γιγαντομαχίες και τιτανομαχίες του Διός με τα υποχθόνια στοιχεία. Μερικοί μάλιστα επιστήμονες ισχυρίζονται ότι εκεί στα πέρατα του κόσμου συγκρούονται οι μεμβράνες της ύλης και αντιύλης σε ένα τιτάνιο αγώνα. Εκεί η ύλη του κόσμου μας κατατρώγεται και αναλίσκεται από την αντιύλη. Όμως είναι ακόμη ενωρίς για να έχουμε χειροπιαστές και τεκμηριωμένες πληροφορίες και μαρτυρίες. Η εξέλιξη και το μεγάλωμα  των γαλαξιών γίνεται   εκ των  έσω προς τα  έξω, όπως ακριβώς συμβαίνει    σε όλα τα είδη στο Σύμπαν. Όταν πρώτο-άρχισαν την εξελικτική τους πορεία αυτοί ήσαν φωτεινές μάζες(νεφελώματα) και με τον  χρόνο μετεβλήθησαν σε γαλαξίες. Κοντολογίς όλα στο σύμπαν ζουν και αλλάζουν με το χρόνο και όταν ενηλικιωθούν, γερνούν και πεθαίνουν.  

Ποιά ήτο λοιπόν η αιτία δημιουργίας των κβάσαρ  ; Μήπως η τεράστια μάζα τους;  Σύμφωνα με μιά θεωρία αρχίζουν από κβάσαρ , γίνονται κυανοί ακανόνιστοι νάνοι και εν συνεχεία ελλειπτικοί για να καταλήξουν σε  σπειροειδείς γαλαξιακούς σχηματισμούς. Αυτό γίνεται ορατό από την εκτόξευση εκρηκτικού πλάσματος από τους κβάσαρ  και τους ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες , Το  πλάσμα τούτο μετατρέπεται σε  τεράστια νέφη    υδρογόνου, σε μιά «σούπα» πλάσματος και ιόντων  . Αν δεχθούμε ότι το υδρογόνον είναι  το στοιχείον  που     αποτελεί το κέντρον των γαλαξιών , αλλά και των αστέρων, και δημιουργεί τις πυρηνικές εκρήξεις , τότε είναι  φανερόν ότι οι γαλαξίες είναι τα τεμάχια του εξελισσομένου σύμπαντος. Στην περίπτωση αυτή δεν είναι η Μεγάλη Έκρηξη-ούτε φυσικά ο Θεός- που δημιουργεί την εξέλιξη των Κόσμων,  αλλά  το χημικό στοιχείον Υδρογόνον, το οποίον με την σύντηξη των πυρήνων του δημιουργεί πυρηνικές εκρήξεις, παρέχοντας έτσι ενέργεια , πρωταρχικό παράγοντα για την δημιουργία του/των Κόσμου/ων.

Αφθονη Θερμοπυρηνική  Ενέργεια ;Το Πρόγραμμα ITER Την λειτουργία της  Ηλιακής σύντηξης αντιγράφει τώρα και το ανθρώπινο γένος. Μετά την κατασκευή θερμοπυρηνικών υδρογονικών  βομβών τώρα κατήρτισε ένα κολοσσιαίο διεθνές πρόγραμμα με την ονομασία ITER για την ειρηνική εκμετάλλευση της σύντηξης των πυρήνων του υδρογόνου προς παραγωγή φθηνής και φιλικής προς το περιβάλλον ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτός θα  παράγει άφθονη ποσότητα ηλεκτρικού ρεύματος και γενικότερον άφθονης καθαρής ενέργειας που να μην βλάπτει το φυσικό περιβάλλον. Οι   δυσκολίες  για την ολοκλήρωση του προγράμματος  τούτου είναι τεράστιες, αλλά και η ελπίδα να βάλει ο άνθρωπος χέρι στην συμπαντική ενέργεια και να καθαρίσει το περιβάλλον είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισε ποτέ το ανθρώπινο γένος.  Ωστόσο δεν λείπουν και οι πιθανοί κίνδυνοι καταστροφής.

* Μερικοί ισχυρίζονται ότι τόσον τα πειράματα εντός των τεράστιων κυκλοτρονίων (υπογείων σηράγγων ) στα οποία γίνονται οι επιταχύνσεις των σωματιδίων,  όσο και στην λειτουργία των τεράστιων αντιδραστήρων υδρογόνου μπορεί να συμβεί τυχαία συνένωση δύο φωτονίων και να  γίνει μιά νέα μεγάλη έκρηξη      με αποτέλεσμα την καταστροφή της Γης και του ηλιακού συστήματος. Τα πάντα θα είναι ελεγχόμενα , λένε οι επιστήμονες . Μάλλον υπερβολικοί οι φόβοι. Όμως μέχρις αποδείξεως του εναντίου ,κάθε άποψη είναι  σεβαστή

Ορατές 100 εκατ. Μεγάλες Εκρήξεις; Υπάρχουν ορατές από τα ραδιοτηλεσκόπια Hubble  του διαστήματος και το ραδιοτηλεσκόπιο  Chandra στη Γη , 100 εκατομμύρια μεγάλες εκρήξεις  που λαμβάνουν χώρα αυτήν την στιγμή.  Τούτο σημαίνει ότι και προ της Μεγάλης Έκρηξης συνέβαιναν, ας τις ονομάσουμε «προ-Μεγάλες Εκρήξεις»  Αυτές δε θα συνεχισθούν και στο μέλλον , όσο θα υπάρχει υδρογόνον ελεύθερο να  προκαλεί   θερμοπυρηνικές εκρήξεις   στους γαλαξίες  .  Επειδή όμως ουδέν απόλλυται στο Σύμπαν , διότι αλλιώς δεν θα ήτο άξιον του ονόματος του , τότε πάντα στον άπειρο χώρο-χρόνο θα γίνονται μεγάλες εκρήξεις , όπως είπε ο Ηράκλειτος για το «αείζωον πυρ» που ανάβει και σβύνει με μέτρον. Διότι αν είναι ανοικτό το Σύμπαν τότε δεν είναι σύμπαν αλλά μέρος του Σύμπαντος και επομένως πρέπει να δώσουμε άλλον ορισμό στο επί μέρους σαν «Κόσμο» .  Σύμπαν τότε θα είναι το σύνολον των κόσμων και εν πάσει περιπτώσει όλων όσων υπάρχουν και δεν υπάρχουν  αλλά μπορεί κάποια στιγμή να εμφανισθούν εκ της εν δυνάμει ύλης και ενέργειας.

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

ΤΡΙΤΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ

Η ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Τα Δομικά Υλικά του Κόσμου. 

Το Σύμπαν έχει δομηθεί από τον μεγάκοσμο και τον μικρόκοσμο, όπως ο άνθρωπος έχει δομηθεί από τα διάφορα μέλη του αλλά και μόρια , κύτταρα , γονίδια κ.α . Ο μεγάκοσμος έχει μελετηθεί με την Γενική Θεωρία της Σχετικότητος του Αϊνστάιν , ενώ ο μικρόκοσμος με την Κβαντική Μηχανική. 

Η  θεωρία της Σχετικότητος  εξετάζει τα ουράνια σώματα , ενώ η  Κβαντική Μηχανική εξετάζει τα άτομα , τα σωματίδια και υποσωματίδια της ύλης και της ενέργειας

1/  Γαλαξίες, είναι μεγάλες ομάδες αστέρων . Ο δικός μας γαλαξίας έχει περίπου 200 δισεκατομμύρια αστέρες και θεωρείται ένας μέτριος γαλαξίας. Όταν έχει ξαστεριά  βλέπουμε μόνον 3.000 αστέρες δια γυμνού οφθαλμού. Εκτιμάται ότι υπάρχουν 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες στο Σύμπαν, αλλά εμείς  δεν μπορούμε λόγο αβυσσαλέων αποστάσεων να τους διακρίνομε.  Τον τελευταίο καιρό έχει γίνει σημαντική βελτίωση των μέσων εξερευνήσεως του σύμπαντος , εις τρόπον ώστε να γίνουν αντιληπτές ακτινοβολίες και να ληφθούν φάσματα που βρίσκονται σε αποστάσεις ακόμη και 10 εκατομμυρίων ετών(ή 10 εις 23 δύναμιν) φωτός από εμάς. Στην απόσταση αυτή διακρίνονται οι γαλαξίες σαν κουκίδες και εδώ είναι προς το παρόν το όριον των δυνατοτήτων του ανθρώπου να εισδύσει μέσα  στο σύμπαν.

2/ Αστέρες. Υπάρχουν 200 δις. Αστέρες στον Γαλαξία μας. Εμείς ανήκουμε στο Ηλιακό  σύστημα και χρωστάμε την ζωή μας στην γενναιοδωρία του Ηλίου που μας παρέχει άφθονο φως και θερμότητα. Μπορεί να είμαστε ο μοναδικός πλανήτης του Ηλίου που διαθέτει ζωή, όμως δεν θα είμαστε ο μοναδικός  στο   γαλαξία μας  ή στο Σύμπαν που διαθέτει ζωή. Βέβαια ζωή που να έχει φθάσει στο επίπεδο  ανάπτυξης  ανθρώπων αποκλείεται στο ηλιακό σύστημα  .Τούτο αποκλείεται διότι δεν είναι κατάλληλες για την διαβίωση του   ανθρώπου το περιβάλλον  των άλλων πλανητών αλλά και των δορυφόρων τους(υπερβολικά υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες, έλλειψη νερού, έλλειψη ατμοσφαίρας, ύπαρξη δηλητηριωδών αερίων -όπως μεθανίου- βομβαρδισμός μετεωριτών κλπ )

3/ Ουράνια σώματα  πέριξ των  αστέρων. Γύρω από κάθε αστέρα στρέφεται ένας αριθμός ουράνιων σωμάτων και μερικά  από αυτά διαθέτουν δορυφόρους, όπως λχ η Γη έχει την Σελήνη

3/ Άτομα  Οι ανακαλύψεις της φυσικής του 19 ου αιώνος δικαίωσαν τον Δημόκριτο , ο οποίος είπε ότι το έσχατο συστατικό της ύλης είναι μικροί σβώλοι που δεν είναι δυνατόν να τμηθούν σε άλλους ακόμη μικρότερους σβώλους. Γι’ αυτό τους ονόμασε «άτομα» Τα άτομα αποτελούνται από τον πυρήνα και από ηλεκτρόνια . Το απλούστερο  στοιχεί είναι το άτομο του   υδρογόνου , το οποίον περιλαμβάνει ένα πρωτόνιο και ένα ηλεκτρόνιο. Όμως στις αρχές του 20 ού αιώνα  διατυπώθηκε  μιά νέα θεωρία σύμφωνα με την οποία το άτομο αποτελείται από υποατομικά σωματίδια (πρωτόνια και νετρόνια) συγκεντρωμένα  στο κέντρον του ατόμου ,το οποίον αποκαλείται  πυρήνας, και ότι γύρω από τον πυρήνα περιστρέφονται πολύ ελαφρά σωματίδια(τα ηλεκτρόνια). Τα πρωτόνια έχουν θετικό φορτίο, ενώ τα ηλεκτρόνια έχουν ίσο αλλά αρνητικό φορτίο.

*Συγκεκριμένα περισσότερο από το 99, 9% της μάζας  ενός ατόμου είναι ο πυρήνας του. Τα ηλεκτρόνια περιστρέφονται γύρω από τον πυρήνα όπως  περίπου οι πλανήτες  περί τον ήλιο. 

4/ Σωματίδια. Τα στοιχειώδη συστατικά της ύλης είναι δύο εξάδες σωματιδίων , συμμετρικές μεταξύ τους που ονομάζονται κουάρκ και λεπτόνια . Συνδυασμός των έξη Κουάρκ και  των έξη Λεπτονίων φτιάχνουν ό,τι υπάρχει στο Σύμπαν. Πηγαίνοντας προς τα πίσω στην σμίκρυνση βλέπουμε το άτομο, ,τον πυρήνα του , το DNA , το ηλεκτρόνια και στο έτερον όριο της σμικρύνσεως δηλαδή σε 10 εις την μείον 16 , 100 /στά του  Atometer φθάνουμε στο έσχατον-προς το παρόν όριον της ύλης- δηλαδή στο σωματίδια quark. Προς το παρόν το κουάρκ θεωρείται ως το ελαχιστότατο δομικό συστατικό  της ύλης. Ισως αργότερα με την εξέλιξη της επιστήμης -τεχνολογίας  να ευρεθούν και έτερα σωμάτια ακόμη μικρότερα που συνιστούν το  κουάρκ. Επομένως σήμερον μπορούμε να πούμε ότι η ύλη που υπάρχει σε ολόκληρο το Σύμπαν αποτελείται από κουάρκ και λεπτόνια  Η διαφοροποίηση των ειδών γίνεται με τον συνδυασμό των  εξάδων κουάρκ και λεπτονίων μεταξύ τους. Θα είναι πράγματι μεγαλειώδης η στιγμή που θα ανακαλύψουμε αυτό που ο μέγας φυσικός φιλόσοφος της αρχαιότητος Δημόκριτος αποκάλεσε «άτομον», εννοώντας το βασικό συστατικό της ύλης. Ακόμη δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι το κουάρκ  είναι το βασικό δομικό στοιχείο του σύμπαντος.

 α/ Βαρυόνια. Μεταξύ των  σωματιδίων (λεπτόνια, πιόνια, νετρόνια, νετρίνα, quark -gluon κ.α) που συμβάλλουν στην Πυρηνική έκρηξη ,  υπάρχουν και   τα Βαρυόνια, τα οποία συμβάλλουν στην Βαρυτική σύμπτυξη σαν  4η διάσταση της εξελίξεως του Σύμπαντος. Χωρίς την βαρυτονική δύναμη δεν θα είχε  σχηματισθεί συμπαγής ύλη στο σύμπαν.  Αυτή συμβάλει στην δημιουργία των αστέρων και όλων των ουράνιων σωμάτων και φυσικά και της γης μας . Το ζήτημα των Βαρυτονίων και της Βαρύτητος  μελετάται εντατικά σήμερον από την επιστήμη.  *Είναι περίεργο πως οι αρχαίοι Έλληνες είχαν με την φαντασία τους συλλάβει την έλλειψη της  βαρύτητος . Αναφέρεται ότι ο Ορφεύς με τον αυλό του παίζοντας έθετε σε κίνηση τους λίγους για το χτίσιμο του τείχους της Βοιωτίας . Στην περίπτωση αυτή οι λίθοι  ετίθεντο σε κίνηση μόνοι τους, προφανώς λόγω ελλείψεως βαρύτητος.

Κβάσαρ  Αστείρευτες Ππηγές Ενεργείας   παρέχουν την απαιτουμένη ενέργεια υπό μορφήν πλάσματος υδρογόνου για το χτίσιμο  νέων γαλαξιών  ή Κόσμων στο Σύμπαν . Αυτό το πρωτόγονο υδρογόνο  εμφανίζεται σε σχήμα τεράστιων νεφών(nebulae) εκ των οποίων γεννούνται οι αστέρες.  Οι  πλανήτες   αποτελούνται είτε από αέρια είτε από στερεά μάζα και σχηματίζονται   από αεριώδη  νέφη και αστρόσκονη .Η μετατροπή τους σε  στερεά  σώματα γίνεται τη επενεργεία της βαρυτικής καταρρεύσεως  των  υλικών των  . Εάν δεν υπήρχε δηλαδή η βαρύτης δεν θα μπορούσαν να σχηματισθούν στερεά σώματα και τα πάντα θα ήσαν σε διάλυση. Επομένως, σύμφωνα με την θεωρία της διαρκούς  Μεγάλης Έκρηξης δεν είναι  μιά στιγμιαία έκρηξη που δημιούργησε τα πάντα –όπως πιστεύουν ως τώρα- αλλά μιά συνεχής διαδικασία που λαμβάνει αιωνίως χώρα στο Σύμπαν στους Γαλαξίες, στους  κοινούς αστέρες , στους αστέρες κβάσαρ, στους αστέρες νετρονίων, στις μελανές οπές κ.α . Αυτή η διαδικασία αφ’ ενός μεν γεννά τους νέους αστέρες  και  τους νέους κόσμους και αφ’ ετέρου αποδομεί  ταυτοχρόνως τους παλαιούς όταν καταστούν λευκοί νάνοι ή αναρροφηθούν μέσω των «μελανών οπών»  προς το άγνωστον .

Μελανές Οπές. Οι Μελανές Οπές λόγω της τεράστιας βαρύτητος την οποίαν διαθέτουν καταβροχθίζουν τα πάντα ,  ακόμη και το φως  . Ούτως εχόντων των πραγμάτων ο Ήλιος μας μετά από  πέντε περίπου δισεκατομμύρια χρόνια θα μεταβληθεί σε “λευκό νάνο” και εν συνεχεία θα καταρρεύσει και θα μεταβληθεί σε «μαύρη τρύπα». Τότε θα καταβροχθίσει όλο το ηλιακό σύστημα και φυσικά και την Γη μας. Ίσως η Μεγάλη Έκρηξη να απετέλεσε το πρώτο εμπύρευμα για να γίνει η πρώτη ένωση δύο αντίθετων σωματιδίων(ενός ενεργειακού  σωματιδίου με ένα υλικό σωματίδιο) ή δύο χορδών, εκ των οποίων προέκυψεν ο Κόσμος. Κατ’ άλλους το σωματίδιο αυτό ήτο το φωτόνιον , ενώ κατ’ άλλους άλλο. Τούτο   είναι παραπλήσιο με την θερμοπυρηνική   έκρηξη. Για να επιτευχθεί απαιτείται τεράστια θερμοκρασία ως  εμπύρευμα. Γι’ αυτό  στις θερμοπυρηνικές βόμβες χρησιμοποιείται  ατομική βόμβα, η οποία δημιουργεί την κατάλληλη θερμοκρασία για  να ενεργοποιηθεί η θερμοπυρηνική σύντηξη των πυρήνων του υδρογόνου.   Άπαξ όμως και δημιουργήθηκε η πρώτη αιτία –η πρώτη υδρογονική έκρηξη-αυτή συντηρείται διότι στα στόμια των τεράστιων  «μελανών οπών» των κβάσαρ συμβαίνουν πυρηνικές εκρήξεις από τις οποίες δημιουργούνται καινούργιοι γαλαξίες και αστέρες και εξ αυτών γίνεται η γέννηση και εξέλιξη νέων Κόσμων εντός του Σύμπαντος. Αν ζούσαμε τόσο πολύ ώστε να είμαστε μάρτυρες της εξελίξεως του Κόσμου από  δισεκατομμυρίων ετών ως σήμερον και να επεκτείναμε την ζωή μας και στο μέλλον, τότε ασφαλώς θα είχαμε αξιόπιστες πληροφορίες . Στην περίπτωση αυτή θα  είμαστε εις θέσιν, είτε να επιβεβαιώσουμε την θεωρία της στιγμιαίας Μεγάλης Έκρηξης , είτε  την θεωρία της ομαλής και συνεχούς  εξελίξεως του Κόσμου μας  . Αν αυτή η θεωρία της συνεχούς εξελίξεως εγένετο αποδεκτή ασφαλώς θα είχαμε μιά ανανέωση της επιστημονικής σκέψεως, αναφορικά με την  προέλευση της δημιουργίας του Κόσμου και της 4ης διαστηματικής διαστάσεως .

Με βάση την θεωρία της βαθμιαίας εξέλιξης , ο Κόσμος αυτός άρχισε να σχηματίζεται προ της Μεγάλης Εκρήξεως και συνεχίζει να  εξελίσσεται βαθμιαία, ήτοι γαλαξίας προς γαλαξίαν, και μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Το δομικό του υλικό είναι το υδρογόνο , το οποίον με την σύντηξη κάτω από υψηλότατες θερμοκρασίες δημιουργεί τα πάντα, ήτοι   : τους γαλαξίες , τους αστέρες , τα νεφελώματα, τους κβάσαρ, τις «μαύρες τρύπες» , αλλά και τους ενεργούς πυρήνες του υδρογόνου, τα σωματίδια ήτοι πιόνια, λεπτόνια, νετρόνια, νετρίνα, quark-gluon κ. α Το υδρογόνο εκτοξεύεται από τους κβάσαρ εν είδη πελώριων πιδάκων στο Σύμπαν και σχηματίζει τα νεφελώματα, στο κέντρο  των οποίων συντελείται σύντηξη των πυρήνων του υδρογόνου  και εξ αυτού  με την  επενέργεια της βαρύτητος δημιουργούνται τα διάφορα  ουράνια σώματα του μεγαλόκοσμου ,  αλλά και τα σωματίδια του μικρόκοσμου.

 Η Κατανομή της Συμπαντικής Υλης

Στον κάτωθι χάρτη καταγράφονται τα δομικά υλικά του Σύμπαντος . Σύμφωνα με το Μοντέλο ΛCDM μετά βίας το 95% είναι μιά εξωτική ουσία που καλείται Μαύρη Υλη ή Μαύρη Ενέργεια. Αν το Σύμπαν είναι κλειστόν εξ αυτών  ουδέν απόλλυται και τα πάντα είναι ανακυκλώσιμα και επαναχρησιμοποιούμενα στην αιωνιότητα του χρόνου. Επομένως μετά τον θάνατο μας τα συστατικά μας θα ξαναγυρίσουν στην μεγάλη  δεξαμενή του Σύμπαντος για να χρησιμοποιηθούν εκ νέου σε κάποιο νεώτερο πρόγραμμα  της Δημιουργίας νέων κόσμων στο Σύμπαν. Από την άποψη αυτή είμαστε αθάνατοι , όχι φυσικά εμείς σαν άνθρωποι, αλλά τα υλικά μας, δηλαδή η ύλη και η ενέργεια μας. Αυτά μας δίδονται με μιά χρονοχρέωση από την φύση και μας καλεί μετά τον θάνατο μας να τα επιστρέψουμε στον συμπαντικό κάτοχο τους. Αυτήν την αλήθεια το πονηρό ιερατείο συνεπικουρούμενο και από το εξουσιαστικό κατεστημένο την μετέτρεψε σε ανάσταση νεκρών για να εκμεταλλεύεται εσαεί τόσον τους ζωντανούς όσο και τους πεθαμένους.

Η Κατανομή της Συμπαντικής Πίττας

Συγκεκριμένα η συμπαντική υλοενέργεια κατανέμεται ως εξής : 

- Η Μαύρη Ενέργεια είναι 70%,

- Μαύρη Υλη το 25% ,

-Υδρογόνο και Ήλιον το 4% ,

- Αστέρες το 0,5% ,(στερεά ύλη)

- Νετρίνα το 0,3%  

- Βαρέα στοιχεία το 0,03% .

Αυτό σημαίνει ότι αν παρομοιάσουμε τα σκάφη μας με αστέρες  πλέουμε σε ένα απέραντο ωκεανό από Μαύρη Ενέργεια και Μαύρη Υλη, τα σκάφη(ουράνια σώματα) δε στον συμπαντικό ωκεανό είναι ελάχιστα  .  Ο Ηράκλειτος λοιπόν δικαιώνεται που έλεγε ότι «Φύσις κρυπτεσθαι φιλεί»  Μετά την Μαύρη Ενέργεια και την Μαύρη Υλη το επικρατέστερο στοιχείο στο Σύμπαν είναι το Υδρογόνο. Είναι κι’ αυτό δομικό υλικό υπό την έννοια ότι συμβάλει στην παραγωγή ενέργειας.  Εμείς αποτελούμεθα κατά το πλείστον από ύδωρ , το οποίον παράγεται από το Υδρογόνον και Οξυγόνον, και από ορισμένα από τα βαρέα στοιχεία. Ουσιαστικά όμως είμαστε πλασμένοι από αστρόσκονη που βρέθηκε στην περιοχή του Γαλαξίου μας, στην γωνιά αυτή του ηλιακού μας συστήματος και συγκεκριμένα στην Γη μας κάτω από τις ευνοϊκές συνθήκες που μας δημιούργησε , όπως ακριβώς η μήτρα της μητέρας  προνοεί για όλα στα θηλαστικά ζώα. Πάντως  εκείνο που διαπιστώνουμε από τον πίνακα κατανομής της υλοενέργειας στο σύμπαν είναι ότι οι αστέρες είναι εξαιρετικά λιγοστοί ήτοι το ήμισυ της εκατοστιαίας μονάδος αν όλο το σύμπαν θεωρηθεί ως το εκατό. Τούτο σημαίνει ότι το σύμπαν είναι κυριολεκτικά άδειο από πλευράς αστέρων . Όμως δεν είναι άδειο από πλευράς ύλης και ενέργειας. Όπως δείχνουν οι αριθμοί της μαύρης ενέργειας και της μαύρης ύλης   αυτή πληροί από το 85% του σύμπαντος.  Όμως εδώ βλέπουμε κάποια ουσία χαμένη, αν αληθεύουν οι υπολογισμοί. Διότι όλα μαζί τα στοιχεία συμπληρώνουν περίπου το 80%. Επομένως απομένουν ακόμη 20% που δεν φανερώνεται πουθενά.

Σκοτεινή Υλη και Σκοτεινή Ενέργεια Πρόσφατη θεωρία υποστηρίζει ότι πέρα από την ύλη του σύμπαντος υπάρχει και η σκοτεινή ύλη . Αυτή είναι διαφορετική από την Αντιύλη, αλλά και διαφορετική από την Μαύρη Υλη και την Μαύρη Ενέργεια. . Η σκοτεινή ύλη λένε ότι κυριαρχεί στο σύμπαν, δεδομένου ότι  πάνω από το 95% της ύλης του σύμπαντος είναι σκοτεινή.. Τα σώματα που είναι καμωμένα από ορατή ύλη έλκονται , ενώ αντίθετα αυτά που είναι από σκοτεινή ύλη απωθούνται . Η ιδιότητα αυτή φαίνεται ότι ευνοεί την διαστολή του σύμπαντος, δηλαδή το σπρώχνει προς τα έξω και γι’ αυτό το σύμπαν συνεχώς διαστέλλεται. Ονομάζεται δε σκοτεινή ύλη γιατί δεν ακτινοβολεί και δεν είναι ορατή. Αν αυτή η θεωρία είναι σωστή  το απέραντο σύμπαν που βλέπουμε είναι σταγόνα εν τω ωκεανώ σε σχέση με την μαύρη ύλη και μαύρη ενέργεια , οι οποίες κυριαρχούν στο σύμπαν(γιατί το ορατό σύμπαν είναι 5% ενώ το αόρατο πάνω από 95% ) Επομένως το ορατόν σύμπαν είναι κόκκος  άμμου μπρος στο σύμπαν που δεν βλέπουμε. Και αν επαληθευθεί η θεωρία των άπειρων συμπάντων τότε όλα ανατρέπονται στην κοσμολογία. Η σκοτεινή    ενέργεια είναι απωθητική και είναι αυτή που επιταχύνει την διαστολή του σύμπαντος εν αντιθέσει με την βαρυτική ελκτική ενέργεια που  συγκρατεί και επιβραδύνει την διαστολή του σύμπαντος.  Η ορατή και η σκοτεινή ενέργεια του σύμπαντος είναι ίσες  και επομένως η συνολική ενέργεια είναι μηδενική . Με βάση τα ανωτέρω ενεργειακά η γενική κατανομή του σύμπαντος ισοδυναμεί με ΤΙΠΟΤΑ. Εξ αυτών δικαιώνονται οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι που μίλησαν για το Σύμπαν. 

Πρωτογενείς Διακυμάνσεις

Ψηλάφησαν το βρεφικό Σύμπαν. Τον Απρίλιο του 1962 η δορυφορική ομάδα COBE ανακοίνωσε την ανακάλυψη των ανισορροπιών στην κοσμική ακτινοβολία στο βάθος{φόντο} των μικροκυμάτων σε ένα επίπεδο   ενός μέρους σε 100.000 . Αυτές οι ανισορροπίες  θεωρούνται ότι είναι μιά στιγμιαία λήψη, σε χρόνο t =400.000 χρόνια , των πρωτόγονων διακυμάνσεων, οι οποίες οδήγησαν προς τον γαλαξία για μιά σύντομη ιστορία του Σύμπαντος. Τούτο σημαίνει απλουστευτικά ότι ανακάλυψαν τις πρωτόγονες διακυμάνσεις της αρχικής ακτινοβολίας όταν το Σύμπαν ήτο 400.000 ετών.  Η ιστορία του Σύμπαντος διαιρείται σε τρία μέρη  ήτοι:

1/   Κανονική Κοσμολογία

2/   Κοσμολογία των Σωματιδίων

3/   Κβαντική Κοσμολογία

Η Κανονική Κοσμολογία  αρχίζει από την εποχή του 1/100 του δευτερολέπτου μετά την Μεγάλη Έκρηξη ώς την παρούσα εποχή. Το κανονικό μοντέλο της εξελίξεως του Σύμπαντος(Κόσμου )  αυτήν την εποχή έχει υποστεί  πολυάριθμες αυστηρές δοκιμασίες. Κάθε εποχή ανάλογα με το γνωσιολογικό επίπεδο της κοινωνίας έδωσε διαφορετική εξήγηση για το Σύμπαν  , την γέννηση , την δομή και την εξέλιξη  του . Παλαιότερα  ελλείψει επιστημονικών μαρτυριών τον λόγο είχε η θεολογία . Σήμερον με την ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας πρωτοπόρος είναι η επιστήμη και έπεται η θεολογία.

Η Κοσμολογία των Σωματιδίων δημιουργεί την εικόνα του Σύμπαντος προ της Μεγάλης Εκρήξεως σε θερμοκρασίες που είναι ήδη γνωστές στην φυσική. Λόγου χάριν σωματίδια υψηλής ενεργειακής επιταχύνσεως στα Ερευνητικά Κέντρα CERN   και Fermilab μας επιτρέπουν να δοκιμάσουμε φυσικά μοντέλα για διαδικασίες που θα συνέβαιναν  μόνον σε 0.00000000001 δευτερόλεπτα μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Αυτή η περιοχή είναι περισσότερον θεωρητική , διότι περιέχει κατ’ ελάχιστον μερικές    έμμεσες μετρήσεις και συχνά αντιμετωπίζει ανεξιχνίαστες υπολογιστικές δυσκολίες. Μερικοί κοσμολόγοι αμφισβητούν ότι λογικές έμμεσες μετρήσεις(δηλαδή συμπερασματικές μετρήσεις που εξάγονται από άλλες γνωστές) μπορούν να γίνουν σε χρόνους τόσο  πρώιμους σαν μιά μεγάλη ενοποιητική μεταβατική φάση .

Τι συνέβαινε προ της Μεγάλης Εκρηξης; Η Κβαντική Κοσμολογία εξετάζει ερωτήματα σχετικά με την  αρχή αυτού καθ’ εαυτού  του Σύμπαντος. Αυτή τολμά να περιγράψει κβαντικές διαδικασίες στους πιό πρώιμους χρόνους που μπορούμε να  συλλάβουμε ενός κλασικού χώρο-χρόνου, δηλαδή την εποχή του Planck ήτοι σε 0.0000000000000000000000000000000000000000001 δευτερόλεπτα(απειροελάχιστος πράγματι αριθμός που πλησιάζει το μηδέν). Δεδομένου ότι εμείς ακόμη δεν έχουμε μιά πλήρως συνεπή θεωρία της κβαντικής βαρύτητος, αυτή η περιοχή της κοσμολογίας είναι   περισσότερο θεωρητική και λιγότερο πρακτική.

Το Συμπαντικό Πούρο

Στην εικόνα διακρίνουμε την εξέλιξη του Σύμπαντος από της δημιουργίας της μεγάλης έκρηξης εως σήμερα. Εκείνο που πρέπει να κρατήσουμε υπ’ όψιν είναι η διαρκής επέκταση του σε σχέση με το αρχικό του μέγεθος.

Εικόνα. Η Εξέλιξη του Σύμπαντος εν είδη  Δέσμης(Πούρο)

Τι  ‘Καιρό’  κάνει  έξω από το  Πούρο ; Δηλαδή τι υπάρχει πέραν του  δικού μας κόσμου, στο άπειρον που περιβάλλει το πούρο ; Είναι αυτός ο αχανής και άπειρος χώρος εντελώς άδειος και νεκρός από ύλη και ενέργεια ;  Η μήπως  μέσα σ’ αυτόν σχηματίζονται , ωριμάζουν και πεθαίνουν άλλοι άπειροι  κόσμοι διαφορετικών διαστάσεων από τον δικό μας, αλλά επειδή είναι πολύ μακριά δεν έχουμε την δυνατότητα να τους δούμε; Από την άποψη αυτή η Μεγάλη Έκρηξη και η δημιουργία του Σύμπαντος πάσχουν , διότι γενικεύουν ένα φαινόμενο από τα άπειρα που μπορεί να συμβαίνουν στο άπειρο σύμπαν και  γενικεύουν ένα  μερικό ένα μερικό φαινόμενο.  Στο μοντέλο αυτό η αρχική θερμοκρασία είναι υψηλοτάτη καθώς πλησιάζει πίσω στον χρόνον της Μεγάλης Έκρηξης και οι φυσικές διαδικασίες συμβαίνουν ταχύτερα.  Όμως τίποτα μην θεωρείτε δεδομένο και οριστικό , διότι όλα μπορεί να αναθεωρηθούν στο μέλλον. Όπως έχει παρατητηθεί κάθε γενιά διατυπώνει την δική ης εν πολλοίς αυθαίρετη θεωρία περί του Σύμπαντος. Ολίγα είναι γνωστά για τις αρχικές στιγμές του σύμπαντος, τότε που υποθέτουν ότι άρχισε η επέκταση.   Οι αμφιβολίες επ’ αυτού εισάγουν τις θεωρίες της Βαρύτητος των Κβάντουμ. Ως τώρα έχουν διατυπωθεί διάφορες  προτάσεις  όπως:

1/ Τα μοντέλα των  Hartle-Hawking περί των συνθηκών των ορίων . Κατ’ αυτούς  ο χώρο-χρόνος είναι πεπερασμένος  άρα και τα όρια του  Σύμπαντος είναι πεπερασμένα (Προφανώς εννοούν τον δικό μας κόσμο)

2/  Η  Θεωρία των Μεμβρανών  περιλαμβάνει και την επέκταση των μεμβρανών. Κατ’ αυτήν ,  η μεγάλη έκρηξη οφείλεται στην κίνηση των μεμβρανών  σύμφωνα με την θεωρία των χορδών, των  προ της Big Bang  συμβάντων , ήτοι του εκπυρωτικού μοντέλου. Βάσει τούτου η Big Bang είναι αποτέλεσμα των συγκρούσεων που συμβαίνουν περιοδικώς μεταξύ των μεμβρανών. Οι θεωρίες αυτές έχουν το πλεονέκτημα να  δίνουν εξηγήσεις στον προ  της Μεγάλης Εκρήξεως χρόνο και όχι να αρχίζουν από την στιγμή ταύτη. Πάντα όμως ταύτα είναι αυθαίρετα.

3/ Θεωρία των Νημάτων  ή Χορδών Bosons Αυτή είναι  η αρχική έκθεση της θεωρίας των Νημάτων-Χορδών της 10ετίας του 60’ Αυτή έχει αρκετά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα . Προβλέπει την ύπαρξη των Bosons μαζί με τα πλείστα άλλα σωμάτια που έχουν εισαχθεί ως τώρα, όπως τα fermions, αλλά και σωματίων που κινούνται με ταχύτητες μεγαλύτερες εκείνες του φωτός. Τα σωμάτια αυτά ονομάζονται tachyons(εκ του Ελληνικού ταχυόνια) . Αυτό έρχεται σε αντίθεση με όλα όσα γνωρίζουμε στην φυσική και τέτοια σωμάτια ποτέ δεν έχουν παρατηρηθεί. 

 Η Θεωρία της Σύγκρουσης των Μεμβρανών

Oι θετικές επιστήμες, και δη η Φυσική, δεν είναι δογματικές, αλλά στηρίζονται στο πείραμα που είναι ο TEΛIKOΣ KPITHΣ αν μια θεωρία είναι σωστή ή λάθος! H διαίσθηση όμως και η φαντασία είναι τα όπλα του θεωρητικού φυσικού και μερικές  φορές  αυτοί προτρέχουν πολύ πολύ μπροστά και «αναμένουμε στο ακουστικό μας» για EΠAΛHΘEYΣH.  Αυτήν την επαλήθευση   περιμένει ο διακεκριμένος φυσικό-μαθηματικός και  αστροφυσικό κ. Νανόπουλος  . Αν πράγματι το ΣYMΠAΝ είναι προϊόν μιας τυχαίας σύγκρουσης δύο (D) Μεμβρανών που τυχαία αναβλύζουν από το κβαντικό κενό, και που η εικόνα αυτή εξηγεί τελικά τι είναι η  Μεγάλη Εκρηξη ! Kαινά δαιμόνια...θα μου πείτε. Αντίθετα πρόκειται για μιά λογική θεωρία που εξετάζει χωρίς δογματισμούς και χωρίς την επενέργεια κάποιου ανώτερου όντος τα φυσικά φαινόμενα τα οποία συμβαίνουν και θα συμβαίνουν πάντα στο σύμπαν . Επομένως απομυθοποιεί την Μεγάλη Έκρηξη η οποία επί 100  χρόνια  ενήργησε σαν τάπα στα μυαλά των φυσικών.

 Τι λέγει ο κ. Νανόπουλος;

“H Συμπαντολογία είναι ότι καλύτερο για να ανυψώσει     την ανθρώπινη ζωή πάω από το επίπεδο της φάρσας και να της δώσει λίγο από την ευγένεια και χάρη της τραγωδίας Αν αποδειχθεί αληθινή η θεωρία των Μεμβρανών τότε θα έχουμε  κλέψει την παρθενία του σύμπαντος» .

Η Υπερ-Θεωρία-Μ (Μεμβρανών) Η θεωρία Μ -σε σχέση προς τις 5 θεωρίες των Υπέρ- Χορδών- έχει να κάνει με την επέκταση της θεωρίας τη; στις Υπερ- Χορδές. Παρότι ευχάριστη στην κοινωνία της Φυσικής , αυτή στερείται εμπειρικής μαρτυρίας ,για να μην πούμε και πειραματικής αποδείξεως, αν ποτέ συμβεί τούτο. Η Θεωρία Μ(Μεμβρανών) και Χορδών  αποτελούν αξιοσημείωτη πρόοδο στην επιστήμη σήμερον . Στο κάτωθι διάγραμμα βλέπουμε την εξάρτιση όλων των θεωριών  των Χορδών εκ της θεωρίας των Μεμβρανών . Ουσιαστικά γίνεται μιά ενοποίηση  όλων αυτών των σχετικών θεωριών, όπως είχε κάνει στο παρελθόν ο Maxwell ,  ενοποιώντας τις θεωρίες του Ηλεκτρισμού και του Μαγνητισμού σε μία , την θεωρία του Ηλεκτρομαγνητισμού. Το 1995 ο εμπνευστής της θεωρίας -Μ , Edward Witten εισήγαγε την Δεύτερη Επαναστατική Θεωρία των Υπερ- Χορδών, αποκαλώντας αυτήν ως θεωρία -Μ. Η θεωρία αυτή συνδυάζει τις 5 διαφορετικές θεωρίες νημάτων , καθώς και την προηγουμένως εγκαταληφθείσα προσπάθεια να ενοποιήσουν την θεωρία της Γενικής Σχετικότητας με την Κβαντομηχανική(ήτοι το μεγάκοσμο του  σύμπαντος με το μικρόκοσμο του σωματιδίου αποκαλουμένη  11 διαστάσεων  υπερ-Βαρύτητα) σε μία θεωρία . Αυτό έγινε με τον συσχετισμό της μιάς θεωρίας με τις άλλες  , το οποίον απεκλήθη ‘δυαδισμός’ ήτοι: S-duality, T-dualisty και  U-dualisty. Εκάστη εξ αυτών των Δυαδισμών παρέχει μιά οδό μετατροπής εκάστης εκ των θεωριών Νήματος στην άλλη/ες. Όμως είναι κι’ άλλοι που αμφισβητούν την εγκυρότητα της θεωρίας των Υπερνημάτων -μεταξύ δε αυτών και οι  Peter Woit  και Lee Smolin- διότι:

α/ δεν έχει υποστεί τον δέοντα πειραματισμό ,

β/ διότι δεν είναι επαρκώς καθορισμένη μαθηματικώς και

γ/  και τέλος διότι απορροφά όλα τα ερευνητικά κονδύλια  της φυσικής και κάνει την έρευνα σε άλλους τομείς δύσκολη.  

Το Μ κατά τον εμπνευστή της Edward Witten σημαίνει μαγική(magic), μυστηριακή (mystery) ή και μήτρα(matrix) , ενώ οι αντίπαλοι του την α

 .

Διάγραμμα της Μ-Θεωρίας σε σχέση προς τις άλλες πέντε θεωρίες  Χορδών. Η θεωρία ΙΙ είναι η ενοποίηση της ΙΙΒ και της ΙΙΑ.

            *M-theory in relation to the 5 other string theories,

            Η=Heterotic Type I, and Type II A and B strings

Για την κατανόηση της θεωρίας των Μεμβρανών θα πρέπει πρώτα να μιλήσουμε για την θεωρία των Χορδών. Επί εκατονταετίες  η Φυσική είχε εργασθεί με το  μοντέλο ότι τα βασικά σωματίδια όπως το πολύ γνωστό μας  Ηλεκτρόνιο  είναι σημείο (ή στα μαθηματικά jargon=ασυνάρτητος) με διαστάσεις μηδέν. Εάν επρόκειτο να συνοψίσουμε την θεωρία των Χορδών  με μία γενική θεωρία ,  αυτή η παραδοχή  είναι  λανθασμένη, λένε οι αντίπαλοι της θεωρίας αυτής.   Αντίθετα  η θεωρία των Χορδών θεωρεί ότι  στην βάση του το Σύμπαν  αποτελείται  από μιάς διαστάσεως αντικείμενα(σωμάτια)  τα οποία είναι όμοια με χορδές. Αυτά  είναι τόσο μικρά ώστε ακόμη και στην μικροσκοπική κλίμακα των σωμάτων  να φαίνονται σαν σημεία. Σύμφωνα με την θεωρία των Χορδών κάθε βασικό σωμάτιο δημιουργείται κατά κάποια έννοια υπό διαφόρους τύπους κραδασμών αυτών των νημάτων. Επομένως ολόκληρο το Σύμπαν είναι παλλόμενον και όχι στατικόν. Αν ερωτήσετε γιατί έχουν περιορίσει αυτά σε σημεία 0=Μηδέν διαστάσεων για όλο τον καιρό, η  απάντηση είναι ότι αντικείμενα 1 διαστάσεως είναι πολύ δυσκολότερα   να συνεργασθούν  και συχνά προξενούν τεχνικά προβλήματα με την τυχαιότητα και τους κραδασμούς της ειδικής θεωρίας της Σχετικότητος κατά την οποίαν τίποτα δεν μπορεί να ταξιδεύσει με ταχύτητα  ανώτερη από την ταχύτητα του φωτός. Η θεωρία των Χορδών εκρίθη κυρίως αναγκαία διότι η Φυσική είχε βυθισθεί εδώ και 100 χρόνια σε μιά δογματική κατάσταση εξ αιτίας των θεωριών του Αλμπερτ Αϊνστάιν. Όμως η θεωρία της Γενικής Σχετικότητος εξηγεί πράγματα σε συμπαντικό χώρο, δηλαδή σε ευρεία κοσμολογική κλίμακα ,  αλλά δεν συμφιλιώνεται με την κβαντική μηχανική που αφορά τα σωματίδια και το Βασικό Πρότυπο(Standard Model) το οποίον περιγράφει τα μικρά υποατομικά σωματίδια στο Σύμπαν . Επίσης δεν συμφιλιώνει την θεωρία της Γενικής Σχετικότητος με την Βαρύτητα και με τις τέσσερες βασικές δυνάμεις στο Σύμπαν. Με την θεωρία αυτή μειώνει τα βασικά στοιχεία από 20 σε ένα και μόνον. Επίσης η θεωρία αυτή περιλαμβάνει το «γκραβιτόνιον»(gravitons) δηλαδή το σωματίδιο που προξενεί την Βαρύτητα. Η θεωρία των Χορδών ενοποιεί επιτυχώς την θεωρία της Γενικής Σχετικότητος με την Κβαντική Μηχανική. Ας σημειωθεί ότι ο θεμελιωτής της   Edward Witten,  όταν του λένε ότι δεν έχει δοκιμασθεί η θεωρία  Μεμβρανών και Χορδών απαντά ότι δοκιμάζεται κάθε στιγμή που νοιώθουμε την δύναμη της βαρύτητος να μας κρατάει στην Γη. Αυτό το γκραβιτόνιο ή βαρυτόνιο ευθύνεται και για την κύρτωση μας και την αποστολή μας στον τάφο όταν δεν μπορούμε να  αντισταθούμε στην βαρύτητα

Προβλήματα  Θεωρίας  των Χορδών-Σύμπαν 10 Διαστάσεων. 

Πρώτον.  Απαιτεί Σύμπαν 10 διαστάσεων για την δόνηση των χορδών, σε αντίθεση προς τις 4 διαστάσεις (ήτοι: 3 διαστάσεις χώρου  και 1 μιά διάσταση χρόνου) που  κοινώς  παραδεχόμαστε ως σήμερον. Αυτό μπορεί να φαίνεται αστείο, όμως αυτές οι επιπλέον 6 διαστάσεις είναι εξαιρετικά μικροσκοπικές και καμπυλούμενες. Όπως λ. χ αν κοιτάξουμε ένα σωλήνα από μεγάλη απόσταση αυτός φαίνεται να είναι μιά μόνον γραμμή (1 διάσταση) Αν τον πλησιάσουμε αποκαλύπτει 2 διαστάσεις,  η μία είναι κατά μήκος του σωλήνα  όταν τον είδαμε από μακριά και η άλλη όταν περπατήσαμε γύρω από τον σωλήνα. Αν κοιτάξουμε και το εσωτερικό του τότε θα ανακαλύψουμε και άλλη μιά διάσταση και αν τον θέσουμε σε δόνηση τότε θα πάρουμε κι’ άλλες περισσότερες διαστάσεις.

Δεύτερον Υπάρχουν όπως είδαμε ανωτέρω 5 παραπλήσιες θεωρίες Χορδών , οι οποίες αν ενοποιηθούν θα μας  δώσουν μίαν και μοναδική  θεωρία Υπερ-Χορδών. Όμως οι εμπνευστές και υποστηρικτές των θεωρούν εκάστη εξ αυτών  σαν αυτοτελή θεωρία. Μήπως λοιπόν η ενοποίηση των 5 θεωριών των  Χορδών είναι η θεωρία του παντός -δηλαδή ο συμπαντικός φυσικός νόμος-που ψάχνουμε να βρούμε ; Ως γνωστόν όνειρο όλων των μεγάλων ερευνητών και σοφών ήτο να ανακαλύψουν τον παγκόσμιο συμπαντικό νόμο , ο οποίος νόμος ενοποιεί  όλες τις μέχρι τούδε θεωρίες σε μιά και μοναδική. Όταν ανακαλυφθεί ο γενικός συμπαντικός νόμος τότε θα έχουμε σαφή απάντηση για την έννοια του σύμπαντος, τον τρόπο λειτουργίας του , τους σκοπούς του -αν υπάρχουν τέτοιοι - διότι μερικοί κοσμολόγοι υποστηρίζουν ότι αυτό διέπεται από την τυχαιότητα. Τέλος θα πάρουμε απάντηση στο φλέγον ερώτημα που ταλανίζει κυριολεκτικά την ανθρωπότητα , αναφορικά με την δημιουργία ή όχι του σύμπαντος και την ύπαρξη ή όχι δημιουργού θεού. Άλλοι ισχυρίζονται ότι η φύση κρύβει καλά τα μυστικά της και αυτό δεν μπορεί να γίνει , εκτός και γίνουμε θεοί. Όμως αυτή η ιδέα είναι αντιεπιστημονική και η έρευνα πρέπει να γίνεται χωρίς όρια για το καλό πάντα της ανθρωπότητος και την  ανακάλυψη της αλήθειας.

 Θεωρία της χαοτικής επεκτάσεως . Κατ’   αυτήν οι αστέρες λόγω τυχαίων αρχικών συνθηκών του Σύμπαντος επεκτείνονται στο άπειρον. Όσο όμως θα επεκτείνονται τόσο θα αυξάνει η ταχύτητα τους και ενδέχεται να ξεπεράσουν και αυτήν την ταχύτητα του φωτός. Τότε θα διαλυθούν αφού πρώτα θα έχουν υποστεί ψύξη λόγω της εξαντλήσεως των καυσίμων στους αστέρες και της απομακρύνσεως των πλανητών από τα ηλιακά συστήματα τους. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η καταστροφή και ο θάνατος των μερών του σύμπαντος και αυτού του ιδίου κάποια ημέρα. Αυτές είναι οι νεώτερες θεωρίες , οι οποίες είναι ποιοτικά βελτιωμένες και στηρίζουν η μία την άλλη.  Όμως όλες είναι υποθέσεις γιατί καμίας η αλήθεια  δεν έχει δοκιμασθεί  πειραματικώς. Όμως η καταστροφή του Σύμπαντος δεν είναι νοητή διότι το σύμπαν καταστρέφεται και ταυτοχρόνως αναγεννάται .  Αλλά και στην περίπτωση της καταστροφής των μερών του σύμπαντος , τα υλικά της κατεδαφίσεως θα παραμείνουν και πάλιν εντός του σύμπαντος . Επομένως το Σύμπαν δεν πρόκειται να χάσει τίποτα , διότι ουδέν απόλλυται εντός του  σύμπαντος και ουδέν αναγεννάται εκ του μηδενός.

 Νέες Κλίμακες   Μεγεθών: Τα μεγέθη μετρήσεως της Φυσικής προς το παρόν έχουν φθάσει σε φανταστικά  όρια , χωρίς όμως να μπορεί κανείς να ισχυρισθεί ότι έχουν φθάσει στο τέρμα.

*Προς την ανιούσα κλίμακα μεγεθών(μεγέθυνση) έχει      φθάσει σε αποστάσεις 10 εκατομμυρίων ετών φωτός ή 10 εις την 23ην δύναμιν. Τούτο σημαίνει ότι ο άνθρωπος σήμερα είναι εις θέσιν να βλέπει, με την βοήθεια ραδιοτηλεσκοπίων , σε αποστάσεις 10 δισεκ. ετών φωτός.  

*Προς την κατιούσα κλίμακα (σμίκρυνση) μπορούμε να βλέπουμε σε αποστάσεις της κλάσεως του 100             atometers(των 0.000001 εκατομμυριοστών)  ήτοι: της 10 εις την μείον 16 δύναμιν  .

Το γιγαηλεκτροβόλτ . Σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες χρησιμοποιούνται τα γιγαέλεκτρον (GeV) Volts αντί την κλίμα θερμοκρασιών Kelvin .

*Ένα GeV είναι ισοδύναμον με περίπου 10.000,000,000,000 Kelvin

Ο  χάρτης του ουρανού είναι η καλύτερη απόδειξη για την ισότροπη (δηλαδή την σφαιρική συμμετρία) του Σύμπαντος. Προς τούτο το διαστημικό ραδιοτηλεσκόπιο Hubble από το1995-96 προσέφερε τεράστιες υπηρεσίες στην αστρονομία διότι επέτρεψε να παρατηρηθούν γαλαξίες και κβάσαρ, όπως ήσαν στην παιδική τους ηλικία , γεγονός που θέτει σοβαρές αμφιβολίες για την παρούσα δομή σχηματισμού των διαφόρων μοντέλων.

Όταν θα φτιάξουμε όργανα που θα εισδύσουν πιό βαθειά            στο σύμπαν ,ας πούμε σε αποστάσεις 14,5 δισεκατομμυρίων      ετών φωτός , τότε θα μπορέσουμε θεωρητικά να ιδούμε την Μεγάλη Έκρηξη, αν αυτή αληθεύει.

 Ο Γάλλος Lemaitre περιέγραψε ν ιστορία της εξελίξεως του Κόσμου μας σαν  Πυροτέχνημα που μόλις έσβησε: « Αυτή μπορεί να συγκριθεί με την απεικόνιση πυροτεχνημάτων τα οποία μόλις σβήσανε. Ακόμη δε  υπάρχουν ορισμένες κόκκινες δέσμες, στάχτες και καπνός πολύς. Έτσι φαίνεται στους κοσμολόγους ο κόσμος μας σήμερον .Τα ηφαίστεια είναι τα υπολείμματα αυτών των πυρκαϊών, που έκαναν το σύμπαν να φαίνεται πυρακτωμένο. Εμείς στεκόμαστε σε ένα κρύο κάρβουνο και βλέπουμε τον ήλιο που  βαθμιαίως σβήνει, και  προσπαθούμε να θυμηθούμε την εξαφανισμένη λαμπρότητα της αρχής του Κόσμου».   

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

ΠΕΜΠΤΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ

Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ  ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Οι Ιδιότητες της Μεγάλης Έκρηξης Οι  παρατηρηθείσες ‘4’ κυριότερες επιτυχίες του κανονικού μοντέλου της θερμής Big Bang είναι οι ακόλουθες:

1/ Η Συνεχής Επέκταση του Σύμπαντος προς το άπειρον

2/ Η Προέλευση της Βαθειάς Κοσμικής Ακτινοβολίας(του περιβάλλοντος)

3/ Η Πυρηνοσύνθεση(πυρηνική σύντηξη) των Ελαφρών Στοιχείων

4/ Ο Σχηματισμός των Γαλαξιών και των Ουράνιων  Σωμάτων μεγάλου Μεγέθους

Το μοντέλο Big Bang κάνει ακριβείς και επιστημονικώς αποδεκτές (δια  πειραματικών μεθόδων ) υποθέσεις.       Συμφωνούν όμως όλα με τα παρατηρούμενα στοιχεία ή τα κάναμε εμείς να συμφωνούν ;  Η Μεγάλη Έκρηξη λένε ότι έχει επαληθευθεί ως τώρα στα τέσσερα ως άνω ζητήματα.  Όμως είναι τόσο δογματικά σφηνωμένη η θεωρία αυτή στο επιστημονικό κατεστημένο ώστε απαξιούν να εξετάσουν έστω και υποτυπωδώς κάθε άλλη θεωρία  . Θα λέγαμε ότι πρόκειται για την θεολογία της Κοσμολογίας. Επένδυσαν τόση φαιά ουσία τόσο πολλοί επιστήμονες ώστε σήμερον είναι αντιοικονομική κάθε αλλαγή , αλλά και τόσο αντιεπιστημονική η προσήλωση σ’ αυτήν

Το Σύμπαν άρχισε περίπου  14  δισεκατομμύρια έτη πριν με μιά βιαία έκρηξη. Κάθε σωματίδιο άρχισε να ορμά ξεχωριστά  από τα άλλα σε  μιά πρώιμη υπέρ-πυκνή φάση. Το γεγονός ότι η ‘'v''(ταχύτητα) του Γαλαξίου είναι ανάλογη προς την απόσταση d από εμάς, ήτοι:   V=Hd όπου  H είναι η σταθερά Hubble. Προεκτείνοντας τις τροχιές του γαλαξίου προς τα πίσω στο χρόνο   αυτές συγκλίνουν σε ένα υψηλής πυκνότητος σημείο –την αρχική πύρινη σφαίρα εκκινήσεως. Η Κοπερνίκεια- ή κοσμολογική -αρχή δηλώνει ότι το Σύμπαν φαίνεται το ίδιο σε κάθε κατεύθυνση και σε κάθε σημείο του διαστήματος. Τούτο έρχεται να  επιβεβαιώσει ότι η θέση μας στο Σύμπαν-εν σχέσει  προς τις πολύ μεγάλες κλίμακες- δεν έχει καμία σημασία . Υπάρχει εκ παρατηρήσεως σημαντική   μαρτυρία  που  επιβεβαιώνεται από :

α/  Την  μετρουμένη κατανομή των γαλαξιών και

β/ Τις ασθενείς ράδιο-πηγές,

γ/ Από την παραμείνασα αρχική ακτινοβολία

Η καλύτερη μαρτυρία έρχεται από την  μερικώς παραμείνασα κοσμική ακτινοβολία μικροκυμάτων του περιβάλλοντος (κοσμικής ακτινοβολίας   φόντου). Τούτο σημαίνει ότι ο κάθε παρατηρητής , όπου κι’ αν βρίσκεται στο Σύμπαν,  θα απολαμβάνει την ίδια θέα και θα δέχεται την ακτινοβολία  του περιβάλλοντος, όπως και  εμείς. Τούτ’ αυτό συμβαίνει και  από την παρατήρηση  των  γαλαξιών που κινούνται μακριά από εμάς. Για  τον απλό παρατηρητή θα μπορούσε να γευθεί αυτήν την παράξενη και πρωτόγονη ακτινοβολία φόντου πολύ εύκολα. Τούτο μπορεί να επιτευχθεί με ένα απλό ραδιοφωνικό δέκτη μικροκυμάτων. Θα ακούσει μαζί με τα τυχόν σήματα ένα συνεχές βράσιμο , κάτι σαν θρόισμα που έρχεται από πολύ μακριά και είναι ασταμάτητο.

*   Η κοσμική ακτινοβολία   θολώνει την λήψη των ραδιοφωνικών σημάτων , ιδιαίτερα  πριν από την ανατολή  και μετά την δύση του  ηλίου , ως τα μεσάνυχτα . Τότε οι δέκτες    μετά δυσκολίας λαμβάνουν λόγω του ενοχλητικού   θορύβου-δίκην θροίσματος-  στα βραχέα και μεσαία κύματα.

* Ρωτήσαμε τον διάσημο καθηγητή του ΕΜΠ  Σαντορίνη στη Σχολή Αξιωματικών Διαβιβάσεων,   στο Χαϊδάρι, περί του φαινομένου τούτου, κι’αυτός  σιβυλλικά μας είπε : «Είναι η κοσμική ακτινοβολία την οποία καμιά διάταξη στους δέκτες δεν μπορεί να αποφύγει. Αυτή έρχεται από πολύ μακριά. Είναι η ‘ανάσα’ του Σύμπαντος »  

* Είχαμε  μπροστά μας τον    εφευρέτη του Ραντάρ. Αυτός  ανακάλυψε το πρώτο ραντάρ που λειτούργησε μάλιστα σε επιχειρησιακή βάση για την αεράμυνα των Αθηνών .  Είχε την δυνατότητα  ανίχνευσης από την Αθήνα αεροσκαφών  που ίπταντο στην Μήλο και στην Σύρο .   Την συσκευή αυτή πριν φύγουν τα Αγγλικά στρατεύματα από την Αθήνα την επήραν μαζί τους το 1941 και την μετέφεραν στο Λονδίνο. Εκεί την τελειοποίησαν και κατασκεύασαν το δικό τους τελειοποιημένο ραντάρ  .  Αυτό χάρισε τη Βρετανική νίκη στην Μάχη της Αγγλίας    Όμως ελάχιστοι το γνωρίζουν, αλλά και αυτοί    σιωπούν.  Γιατί ;

Το γεγονός ότι το Σύμπαν επεκτείνεται –σε κάθε σημείο του χώρου- είναι  μιά  δύσκολη ιδέα να την συλλάβουμε. Είναι κάτι ανάλογο με ένα   μπαλόνι  , το οποίον  συνεχώς φουσκώνει με αέρα και συνεχώς μεγαλώνει προς όλες τις κατευθύνσεις. Φαντασθείτε ότι διαμένετε σε κάποια επιφάνεια του μπαλονιού , όσο αυτό θα φουσκώνει και θα μεγαλώνει  όλα γύρω σας θα απομακρύνονται . Το δύο διαστάσεων Σύμπαν αυξάνει αλλά δεν υπάρχει ένα  συγκεκριμένο κέντρον .

Η  Γεωμετρία του Σύμπαντος

Είναι το Σύμπαν Κλειστό ,  Ανοιχτό, ή  Επίπεδο ; Οι κοσμολόγοι δεν έχουν ακόμη καταλήξει στο συμπέρασμα , αν το Σύμπαν είναι Κλειστό ,  Ανοιχτό, ή  Επίπεδο. Αυτό θα εξαρτηθεί αν η  Κοσμολογική Σταθερά Ωμέγα  είναι μικρότερη, ίση ή μεγαλύτερη του 1.(Βλέπε   σχήμα Γεωμετρίας Σύμπαντος.)

Σχήμα Γεωμετρίας Έξη Διαστάσεων

Possible 6-dimension geometry. Image credit: Andrew J. Hanson

Επεξηγώντας το ως άνω σχήμα διακρίνουμε τρεις περιπτώσεις:

Πρώτον. Όταν  κοσμολογική σταθερά (Ω)  είναι μεγαλύτερη από την Μονάδα τότε το Σύμπαν είναι σφαιρικό(κλειστόν).

Δεύτερον . Όταν  το Ω είναι μικρότερη της Μονάδος τότε το Σύμπαν είναι κυρτόν (ανοικτόν) .

Τρίτον. Όταν το Ω είναι ίση με την Μονάδα τότε το Σύμπαν είναι επίπεδον

Γεωμετρία των 6 Διαστάσεων. Ας υποθέσουμε πως ο χώρος έχει διαστάσεις όρια, πως είναι σαν ένα μεγάλο μπαλόνι μέσα στο οποίο είναι όλος ο αστρικός κόσμος με τις τρομακτικές αποστάσεις των εκατομμυρίων ετών φωτός κλπ. Και ας υποθέσουμε πως κάποιος άνθρωπος κάποτε φθάσει στα τοιχώματα ( στο τέλος του αστρικός χώρου) και θελήσει να δει τι  υπάρχει έξω από τα τοιχώματα του χώρου, από τι αποτελούνται  τα τοιχώματα;) τι θα δει άραγε; Θα δει έναν κόσμο   σαν τον δικό μας σε μεγάλη κλίμακα, που όλος ο δικός μας κόσμος θα αντιπροσωπεύει ένα άτομο ουρανίου του άλλου; ή θα δει χάος, σκοτάδι ατελεύτητο ;

   Το  βέβηλο ερώτημα: Στο  ερώτημα αυτό η φαντασία, η εγκυρότητα, η αλήθεια,  το ψέμα, η πραγματικότητα , η αντικειμενικότητα κλπ. δεν έχουν κανένα νόημα. Όλα μπερδεύονται, δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις, διότι δεν μπορεί να νοηθεί ένας χώρος που να μην έχει τέλος και να μην περιέχει τίποτα. Ζούμε σε έναν κόσμο που όλα έχουν αρχή και τέλος, όλα έχουν κάποιο σχήμα κάποια ιδιότητα. Ο χώρος είναι έξω από την ανθρώπινη δυνατότητα, είναι κάτι που ο ανθρώπινος εγκέφαλος αδυνατεί να συλλάβει, να προσδιορίσει, ακόμη και να εντοπίσει χονδρικά.  Ας πούμε πως έχει τέλος, σχήμα και διάσταση. Τότε τίθεται το τρομερό ερώτημα, έξω από τον δικό μας κόσμο τι υπάρχει; Συνεχίζεται η διαδικασία του δικού μας κόσμου ή τελειώνει; αν ναι τότε που τελειώνει, αν όχι τότε τι υπάρχει πέραν αυτού; Μήπως στα πέρατα του δικού μας κόσμου υπάρχει ένας άλλος , ο κόσμος δηλαδή της αντιύλης που συγκρούεται συνεχώς και ακαταπαύστως με τον κόσμο της Ύλης; Μήπως υπάρχουν άπειροι Κόσμοι όμοιοι ή διαφορετικοί από τον δικό μας;

Το Ραδιοτηλεσκόπιο Hubble Space το μάτι και το αυτί. Καθώς το διαστημόπλοιο της NASA «New Horizon» περνούσε κοντά στον Δία μερικοί στην Γη παρατηρούσαν για να βοηθήσουν να δώσουν στην επιστήμη κάποια προοπτική . Το Ραδιοτηλεσκόπιο  Hubble Space της  NASA και το Παρατηρητήριον της Chandra X-Ray Observatory συγκέντρωναν εικόνες του Διός επί πολλές ημέρες προ της  πέριξ πτήσεως και  συνεδύασαν τις φωτογραφίες τις οποίες βλέπετε κατωτέρω σε μια και μόνη.

Χώρος το μέγα Αίνιγμα . Ο χώρος είναι ό,τι θέλεις, όπως τον θέλεις και για ό.τι θέλεις. Έχει ότι ιδιότητα θέλουμε, είναι το ποιό σκοτεινό πράγμα. Ο άνθρωπος έχει αίσθηση της αρχής και του πέρατος στον χώρο. Όμως στο Σύμπαν δεν υπάρχουν όρια , αρχή και πέρας. Παντού είναι κέντρον. Τα ίδια αδιέξοδα ισχύουν και το θέμα της δημιουργίας του κόσμου. Και εκεί το πρόβλημα καταλήγει σε αδιέξοδο .  

*Παρά ταύτα στην Γη μας έχουμε δημιουργήσει πρόβλημα στενότητος    και   μολύνσεως του χώρου. Επομένως θα πρέπει να αναζητήσουμε   χώρο στο αχανές διάστημα.

Τα Απλά τα Δύσκολα. Δυστυχώς ο επεξεργαστής του ανθρώπου μπορεί να επεξεργάζεται  φαινόμενα σύνθετα,  όταν όμως ένα πράγμα δεν είναι σύνθετο, τότε αδυνατεί να το επεξεργαστεί περαιτέρω(περιορισμός του όχι συνθέτου) Πχ το άτομο αποτελείται από πρωτόνια νετρόνια ηλεκτρόνια ποζιτρόνια κλπ. το πρωτόνιο αποτελείται από ένα νετρόνιο και ένα ποζιτρόνιο, (θετικό ηλεκτρόνιο). Το νετρόνιο από ένα πρωτόνιο ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντινετρόνιο κλπ. Τι είναι όμως το ποζιτρόνιο, τι είναι το ηλεκτρόνιο, τι είναι το αντινετρόνιο, τι είναι το κουάρκ, τι είναι το λεπτόνιο, τι είναι το γκραβιτόνιο  κλπ;  Τι είναι ηλεκτρικό φορτίο, τι είναι μαγνητισμός; Τι είναι τέλος πάντων κάτι το οποίον δεν είναι σύνθετο; Είναι το τείχος τις ανθρώπινης λογικής;     Και το περίεργον είναι ότι η Φύση κρύβεται στα πολύ απλά στον μικρόκοσμο(στα υποατομικά σωματίδια)  πιό πολύ από ό,τι στα  σύνθετα , στον μεγάκοσμο(γαλαξίες, αστέρες κλπ). Γι’ αυτό έχουμε προχωρήσει στην μεγέθυνση(μέτρηση του μήκους) στην δύναμη 10 εις την 23 ην δύναμιν , ενώ στην σμίκρυνση μόνον στο 10 εις την μείον 16. Στην τελευταία αυτή σμίκρυνση  ανακάλυψαν- θεωρητικά- το κουάρκ.

Χώρος και  Ταχύτης Αν δεχτούμε σύμφωνα με την θεωρία της Σχετικότητος ότι η ταχύτης του φωτός και οποιαδήποτε κυματική ή υλική ακτινοβολία είναι η ανώτερη δυνατή στο σύμπαν , τότε πρέπει να παραδεχθούμε πως ο χώρος μέσα τον οποίον διαδραματίζονται όλες οι κινήσεις, αποτελείται από κάτι το οποίον περιορίζει την ανάπτυξη μεγαλυτέρων ταχυτήτων, από την ρευστότητα του χώρου ή την ανωτέρα δυνατή μετάθεση του, την αδράνεια του, την ταχύτητα διαταραχής του, την ελαστικότητα του. Δηλαδή κάτι υπάρχει που εμποδίζει την ταχύτητα σε κάποιο όριο που δεν μπορεί να υπερβεί την ταχύτητα του φωτός.  Σε έναν χώρο εντελώς κενό δεν μπορεί να νοηθεί περιορισμός, δεν μπορεί να νοηθεί ιδιότητα, κατάστασης, καμπυλότητα ενεργειακή στάθμη κλπ. Η ιδιότητα είναι κατάσταση της ύλης ή κάποιας οντότητας. Η ιδιότητα προσδιορίζει μια κατάσταση συγκριτικώς με μια άλλη, εμπεριέχει παρελθόν και παρόν και για να έχουμε παρελθόν και παρόν απαιτείται μια κίνηση μια μορφή ενεργείας που προϋποθέτει ύλη ή κάτι άλλο σχετικό. Από όσα προκύπτουν όμως από όλες τις παρατηρήσεις πρέπει το Σύμπαν να αποτελείται από κάτι το οποίον μας είναι άγνωστο, ή δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε ή να παραδεχθούμε, εκτός αν ο εγκέφαλος μας ως εκ της φύσεως του είναι ακατάλληλος να επιλύσει αυτά τα προβλήματα με τις πάμπολλους αγνώστους παράγοντες.  Βρισκόμαστε όμως και πάλιν σε ένα αδιέξοδο διότι  ούτε οι γνώσεις μας , ούτε το λογισμικό μας όργανο   επαρκούν για να φθάσουμε στην επίλυση τους. Για να αλλάξει συμπεριφορά ένα πράγμα, πρέπει πρώτα να έχει συμπεριφορά. Για να παραμορφωθεί να αλλάξει μορφή πχ. από ευθεία να καμπυλώσει η τροχιά του φωτός πλησίον κάποιας μάζας ή κάποιου πεδίου κλπ. πρέπει αυτό το πράγμα εκ των προτέρων να έχει κάποιο σχήμα, κάποια ιδιότητα, κάποια μορφή, κάποια ενεργειακή στάθμη, να είναι τέλος πάντων κάτι το οποίον θα υποστεί την αλλοίωση, την παραμόρφωση, την καμπυλότητα στα χαρακτηριστικά του. Πρέπει δηλαδή εκ των προτέρων να έχει χαρακτηριστικά γνωρίσματα τα οποία θα υποστούν την αλλοίωση την αλλαγή κλπ.  Άρα είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε παραδεχόμαστε πως ο χώρος-το Σύμπαν- αποτελείται από κάτι. Τα φαινόμενα μας αναγκάζουν να ενεργούμε ωσάν ο χώρος να αποτελείται από κάτι χωρίς να το παραδεχόμαστε για διαφόρους λόγους .    Τα πάντα είναι σχετικά και το φως δεν αποτελεί εξαίρεση . Επομένως αν η ανώτερη δυνατή ταχύτητα είναι αυτή του φωτός-γεγονός που αμφισβητείται σήμερον- τότε η ανάπτυξη άπειρης ταχύτητας περιορίζεται από το μέσον της διαδόσεως του

Η Αλλαγή της Συμπεριφοράς του Χώρου. Μήπως είναι η Μαύρη Υλη και η Μαύρη Ενέργεια που παρεμβάλουν εμπόδια στην κίνηση στο σύμπαν   με  ταχύτητα όχι ανώτερη της ταχύτητας του  φωτός  ; Μήπως με τα νέα πειράματα του καθηγητή κ. Δημ. Νανόπουλου ,η ταχύτητα του φωτός κυμαίνεται ανάλογα με το χρώμα(την συχνότητα του φάσματος); Αν τούτο αληθεύει τότε ανοίγουμε  ένα  νέο παράθυρο στο σύμπαν.

Η Κοσμική Ακτινοβολία

Πως εξηγείται η προέλευση της Κοσμικής Ακτινοβολίας Περιβάλλοντος(Φόντου ; Σύμφωνα με την θεωρία της Μεγάλης Εκρήξεως περίπου 100.000 χρόνια μετά  ταύτην η θερμοκρασία του Σύμπαντος είχε πέσει ικανοποιητικά  ώστε τα ηλεκτρόνια και πρωτόνια να συνδυασθούν σε άτομα υδρογόνου p+e> H. Από αυτήν την στιγμή και μετά η ακτινοβόλα ήτο πρακτικά ανίκανη να αντιδράσει με το αέριο του περιβάλλοντος. Από τότε τούτο είχε διαδοθεί ελευθέρως , ενώ σταθερά έχανε ενέργεια διότι το μήκος κύματος  είχε θερμοκρασία περίπου 3.000 βαθμοί Kelvin, ενώ σήμερον έχει πέσει στους 3  μόνον βαθμούς Kelvin . Οι παρατηρητές που ανιχνεύουν αυτή την ακτινοβολία σήμερον είναι ικανοί να δουν το Σύμπαν στα πρώτα του στάδια , τα οποία είναι γνωστά ως «επιφάνεια της τελευταίας διασκόρπισης». Πρωτόνια και φωτόνια στο κοσμικό μικροκυματικό περιβάλλον ταξιδεύουν  προς εμάς για άνω των δέκα δισεκατομμυρίων ετών και έχουν καλύψει μιά απόσταση ενός εκατομμυρίου δισεκατομμυρίων  δισεκατομμυρίων μίλια

Η Πυρηνοσύνθεση των Ελαφρών Στοιχείων    Ένα  περίπου δευτερόλεπτο προ της Μεγάλης Έκρηξης  η ύλη -υπό μορφήν ελευθέρων νετρονίων και πρωτονίων- ήτο  απείρως θερμή και πυκνή.

* Η Μεγάλη Έκρηξη δεν μας εξηγεί πως βρέθηκε αυτή η ύλη      των ελευθέρων νετρονίων και πρωτονίων που ήτο σε          άπειρη θερμοκρασία και άπειρη πίεση.

Καθώς το Σύμπαν επεκτείνετο , η θερμοκρασία έπεφτε και μερικοί από αυτούς τους πυρήνες συντίθεντο ή   σχημάτιζαν ελαφρά στοιχεία, όπως λ.χ Δευτέριον(D), Ηλιον -3 και  Ηλιον -4.  Από θεωρητικούς υπολογισμούς για αυτήν την πυρηνική διαδικασία   εκτιμάται, για παράδειγμα, ότι περίπου ένα τέταρτον του Σύμπαντος αποτελείται από Ηλιον-4 . Το  αποτέλεσμα  τούτο συμφωνεί με την παρούσα  αστρική παρατήρηση. Τα βαρύτερα στοιχεία , από τα οποία εμείς αποτελούμαστε , σχηματίσθηκαν πολύ αργότερα στο εσωτερικό των αστέρων και  διασκορπίσθησαν ευρέως μέσω των εκρήξεων των αστέρων Σούπερνόβα.

Σχηματισμός   Γαλαξιών και   Ουρανίων Σωμάτων

Το κανονικό μοντέλο της Θερμής Μεγάλης Έκρηξης προβλέπει ένα πλαίσιο  βάσει του  οποίου γίνεται κατανοητή η κατάρρευση της ύλης στους Γαλαξίες  και στα άλλα  μεγάλης κλίμακος άστρα  που παρατηρούνται σήμερα στο Σύμπαν . Περίπου 10.000 χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη , η θερμοκρασία είχε πέσει σε τέτοια έκταση ώστε η πυκνότητα της ενέργειας του Σύμπαντος άρχισε να κυριαρχείται από μαζικά σωματίδια. Τα φωτόνια και άλλες ακτινοβολίες πιστεύεται ότι είχαν επικρατήσει νωρίτερα. Αυτή η αλλαγή στον τύπο της πυκνότητος της κύριας ύλης σήμαινε ότι οι βαρυτικές δυνάμεις μεταξύ των μαζικών σωματιδίων μπορούσαν να αρχίσουν να λαμβάνουν χώρα, ούτως ώστε οποιεσδήποτε μικρές διαταράξεις στην πυκνότητα θα ηύξαναν τη βαρυτική κατάρρευση. Δέκα δισεκατομμύρια χρόνια αργότερα βλέπουμε τα αποτελέσματα αυτής της κατάρρευσης. Σαν αποτέλεσμα της βαρυτικής δυνάμεως των σωματιδίων υπήρξε η συμπύκνωση τους και η δημιουργία των ουράνιων σωμάτων. Η κανονική Κοσμολογία , προβλέπει το πλαίσιον για την κατανόηση  του σχηματισμού των γαλαξιών, αλλά δεν μας λέει σχετικά με την προέλευση των  πρωτόγονων διακυμάνσεων που  συνέβησαν στα 10.000 χρόνια.

*Χωρίς την βαρύτητα δεν θα είχαν σχηματισθεί ουράνια σώματα και φυσικά και εμείς χρωστάμε την ύπαρξη μας  στην βαρυτική δύναμη.

   Αναπάντητα Συμπαντικά Ερωτήματα

 Παρά  την συνέπεια  και την αξιοσημείωτη επιτυχία του μοντέλου της κανονικής Θερμής Μεγάλης Έκρηξης στην περιγραφή της εξελίξεως του Σύμπαντος , αυτή δεν  απαντά στην αρχικήν φάση(ήτοι στο 1/100  του δευτερολέπτου) , πάνω σε αρκετά ζητήματα.   Η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης μοιάζει ωσάν ο «δημιουργός» να σκηνοθέτησε την δημιουργία  του σύμπαντος κάπως έτσι: Με το μαγικό του ραβδί , ή με την νοητική του δύναμη να έβαλε όλα τα εκρηκτικά του υλικά (νετρόνια, πρωτόνια , ηλεκτρόνια κ.α) στο δεδομένο χώρο , το ν οποίον εδημιούργησε προς τούτο , ανέβασε την θερμοκρασία και συνακόλουθα και την πίεση στο άπειρο και την στιγμή Μηδέν πυροδοτήθηκε η Μεγάλη Έκρηξη. Η θεωρία αυτή ξεκινάει από ένα συμβατικό σημείο Μηδέν,   και ουδέν μας λέγει:

α/ Για την ύλη και ενέργεια που  υπήρχαν πριν στο Σύμπαν,

β/ Την θερμοκρασία, την πυκνότητα , τις δυναμικές , τα πεδία , το μέγεθος του Σύμπαντος ή των μερών του, προ της εκρήξεως του

γ/ Την τάξη ή  την αταξία σ’ αυτό  .

  Εν αντιθέσει με τους σύγχρονους κοσμολόγους οι αρχαίοι πρόγονοι μας   δίνουν μιά περισσότερο  ολοκληρωμένη θεωρία  , όχι κατ’ ανάγκη  πειραματικά  δομημένη, αλλά με περισσότερη λογική και  αληθοφάνεια . Το σπουδαιότερο ότι αφήνουν περιθώρια στο άτομο να σκεφθεί και να προβληματισθεί μέσα από το γενικό πλαίσιο που τοποθετούν  την Κοσμογονία . Το ζήτημα τούτο μέχρι πρό τινός ήτο  περισσότερο φιλοσοφικό και λιγότερο επιστημονικό πρόβλημα. Τώρα με την ανάπτυξη της τεχνολογίας που μπορούμε να ανιχνεύσουμε σε μεγάλα βάθη τόσον τον μεγαλόκοσμο όσο και τον μικρόκοσμο  τα πράγματα αλλάζουν.

Άλλα   Ερωτήματα της Μεγάλης Εκρήξεως:

 Το Επίπεδον Πρόβλημα

-Γιατί η πυκνότης της ύλης στο Σύμπαν είναι τόσο κοντά στην κρίσιμη τιμή αστάθειας μεταξύ της διαρκούς επεκτάσεως και της επανόδου  σε μιά Μεγάλη Κατάρρευση(Big Crunch) ;

Το Οριζόντιον Πρόβλημα

-Γιατί   το Σύμπαν φαίνεται το ίδιο  από όλες τις διευθύνσεις όταν αυτό υψώνεται εκτός των  συνήθων αποσυνδεδεμένων περιοχών . Το πρόβλημα τούτο είναι το πλέον οξύ  για τις πολύ μαλακές κοσμικές ακτινοβολίες μικροκυμάτων του χώρου;

Το Πρόβλημα  Διαταραχής της Πυκνότητος

-Γιατί οι διαταράξεις με τις οποίες  εγένετο η κατάρρευση της ύλης και  ο σχηματισμός των Γαλαξιών, πρέπει να είναι πρωτογόνου προελεύσεως; Αν ναι πως  γεννήθηκαν αυτές  ;

Το Πρόβλημα της Μαύρης Ύλης

-Από τι συνίσταται το πρωτόγονο υλικό  του Σύμπαντος; Οι υπολογισμοί της πυρηνοσύνθεσης συνηγορούν ότι η μαύρη ύλη του σύμπαντος δεν αποτελείται από κανονική ύλη –νετρονίων και πρωτονίων; Τότε από τι αποτελείται;

Το Πρόβλημα των Εξωτικών Λειψάνων

-Οι   εναλλαγές φάσεως στο πρώιμο Σύμπαν αναπόφευκτα εγείρουν τοπογραφικά ελαττώματα , όπως μονοπολικά και εξωτικά σωματίδια. Γιατί αυτά δεν τα βλέπουμε σήμερον;

Το Πρόβλημα της Θερμικής Κατάστασης

-Γιατί πρέπει το Σύμπαν να αρχίζει με θερμική ισορροπία, όταν δεν υπάρχει μηχανισμός με τον οποίον να μπορεί να διατηρείται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες ;

Το Πρόβλημα της Κοσμολογικής Σταθεράς

-Γιατί είναι η κοσμολογική σταθερά 120 τάξεις σε μέγεθος μικρότερο απο την αφελώς αναμενομένη  βάσει της κβαντικής βαρύτητας;

Το Πρόβλημα της Μοναδικότητος(singularity)

-Γιατί η κοσμολογική μοναδικότης στο t=0(πρόκειται για την στιγμή ΜΗΔΕΝ της ενάρξεως της μεγάλης  εκρήξεως )  είναι άπειρη ενεργειακώς κατάσταση πυκνότητος και θερμοκρασίας, έτσι ώστε η  θεωρία της Γενικής Σχετικότητας προβλέπει την διάσπαση της.

* Ως γνωστόν η Μεγάλη Έκρηξη εξηγείται ως ένα μοναδικό φαινόμενο (singularity) που έγινε άπαξ και αυτό είναι αδύνατον να επαναληφθεί στο Σύμπαν, διότι διαφορετικά δεν θα ήτο μοναδικό.   

Το Πρόβλημα της Χρονικής Κλίμακος

-Γιατί είναι οι ανεξάρτητες μετρήσεις της ηλικίας του Σύμπαντος σύμφωνες   με την  χρησιμοποίηση της σταθεράς του Hubble's και προς τον αστρικό χρόνο ζωής;

     Το πρόβλημα της  μη Ακτινωτής Φυγής των Αστέρων

 Με την μεγάλη έκρηξη Big Bang  θα έπρεπε κανονικά η  φυγή των αστέρων  να είχε διάταξη ακτινωτή δηλαδή από το κέντρο προς την διάμετρο σφαιρικώς, ήτοι προς όλες τις κατευθύνσεις, όπως ακριβώς συμβαίνει με το πυροτέχνημα. Όμως από ότι φαίνεται δεν υπάρχει καμιά τέτοια ένδειξη.

1)  Πως οι πλανήτες είναι δεσμευμένοι με την αμοιβαία έλξη και την ταχύτητα περιστροφής τους και δεν έχουν ακτινωτή φυγή;

[Βλέπε http://users.otenet.gr/~tzinis/FHYSICS-Gr.htm   ]

2) Γιατί οι πλανήτες κινούνται σε ένα επίπεδο γύρω από τον ήλιο, που είναι ασυμβίβαστο και ανεξήγητο μετά από μια έκρηξη;

3) Αν απομακρύνονταν θα έπρεπε η μετατόπιση του φάσματος να τείνει προς το ερυθρό. 

*Οταν   οι πηγές του φωτός ( αστέρες- γαλαξίες) απομακρύνονται το λαμβανόμενο φάσμα  τείνει προς το ερυθρό. Αντίθετα όταν πλησιάζουν  τούτο τείνει προς το ιώδες  . Τούτο εξηγείται με το φαινόμενο Doppler κατά το οποίον  όταν ένα τραίνο  πλησιάζει σφυρίζον,  ο ήχος του είναι οξύς. Αντίθετα όταν  απομακρυνόμενο,  ο ήχος του γίνεται αμβλύς.

 Γιατί παρατηρείται τέτοια μετατόπιση;

  Ο συνδυασμός λογικής και αντικειμενικότητας και οι γνώσεις μας σε όσο το δυνατόν περισσότερα πεδία φυσικής μας φέρνει ποιο κοντά στην αλήθεια και στην πραγματικότητα.   Ό,τι δεν ξέρουμε, είναι υπό αμφισβήτηση μέχρι να το ερευνήσουμε, αν φυσικά η έρευνα είναι μέσα στις δυνατότητες μας. Την φαντασία   την χρησιμοποιούμε όταν έχουμε εξαντλήσει τα συγκεκριμένα μέσα και τους γνωστούς φυσικούς νόμους με σοβαρότητα, και με αντικειμενική , ερευνητική και εφευρετική φαντασία . Πάνω σε επιστημονικά θέματα καλόν είναι  να μην μιλάμε φανατικά  και δογματικά, αλλά ερευνητικά και με αμφισβήτηση.

Το Θεϊκό Ρολόι του Νεύτωνος. Ο Νεύτων ζήτησε από το θεό απο καιρού σε καιρό να κουρδίζει το ρολόι του Σύμπαντος. Σήμερα κανένας αστροφυσικός δεν θα τολμούσε να κάνει μιά τέτοια εισήγηση , ακόμη και αν πίστευαν ότι ο δημιουργός είναι σταθερώς κουρδίζων το ρολόι για να μην σταματήσει . Καθώς απέδειξαν τα πειράματα των τελευταίων ολίγων αιώνων, οι καιροί για την θεοκοσμική  δημιουργία φαίνεται να έχει παρέλθει.

*Η επιστήμη και η  θεολογία έχουν προοδευτικά γίνει διακεκριμένες περιοχές κατανόησης και η  συγχώνευση τους κρίνεται ακατάλληλη. Παρά ταύτα υπάρχουν ακόμη θεολογούντες επιστήμονες και επιστημονολογούντες θεολόγοι που παραπληροφορούν την κοινή γνώμη, εκμεταλλευόμενοι την άγνοια των μη ειδικών. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που αφήνουν την παιδεία σε αθλία κατάσταση ώστε να έχουν μάζα πρόθυμη να γίνουν πιστοί των δογμάτων και οπαδοί των κομμάτων και των ποδοσφαιρικών σωματείων.

Μιά λέξη «συμφωνία» έχει ακόμη επινοηθεί για να τιμωρεί το σφάλμα αυτής της συγχώνευσης.  Ως γνωστόν   οι  βιβλικές  ημέρες της δημιουργίας του κόσμου  και οι γεωλογικές εποχές της γης βρίσκονται σε πλήρη ασυμφωνία και πρέπει κάποτε να αποκαλυφθεί πλήρως η αλήθεια . Όμως κανένας δεν τολμά να ξεστομίσει αυτήν την απλή και οφθαλμοφανή αλήθεια.

Η θεολογία είναι Μύθος και δεν πρέπει να μπαίνει εμπόδιο στην επιστημονική αλήθεια. Ουχ’ ήττον από της ελεύσεως της νέας φυσικής, η νοημοσύνη των επιστημόνων έχει αλλάξει κάπως. Ορισμένοι τείνουν να  διατηρούν ακόμη σχέσεις μεταξύ της κβανικής θεωρίας και  ενίων εκ των απόψεων της ανατολικής ιδεοληψίας,  Ομιλούν λ.χ  για τον «όγδοον δρόμο του  ‘Hadrons=Ανδρόνια (ήτοι των οκτώ επιτευγμάτων  της τετάρτης Ευγενούς Αλήθειας )

*Αυτά τα επιτεύγματα συνιστούν τον πυρήνα των             πνευματικών πρακτικών   της Βουδιστικής  θρησκείας. Τα Hadrons είναι  τα Baryons(=Βαρυόνια) και  Mesons(=Μεσόνια)  Παντού και  πάντα η Ελληνική        Γλώσσα και  το Ελληνικό Πνεύμα είναι   παρόντα, ακόμη και στους μύθους  της μακρινής Ινδίας στην οποία      μετεφέρθη  μερικές χιλιετίες πριν από τον Διόνυσον, Ηρακλήν κ.α ο Πολιτισμός.   

Το Βατικανό  ‘Καπελώνει’ τη Κβαντική Θεωρία. Για να μην μείνει παραπονεμένος  ο Πάπας και  το Βατικανό  οι επιστήμονες  αναζητούν  περαιτέρω συσχετισμούς   μεταξύ   της ιδέας της κβαντικής θεωρίας και του δόγματος της Καθολικής Εκκλησίας  . Μόνον στον πρωτοπόρο Ελληνισμό , τον οποίον και  παραχάραξαν αγρίως  και αντέγραψαν κακώς όλοι αυτοί δεν κάνουν μνεία . Έστω κι’ αν ο Ελληνισμός εκφράζει αλληγορικώς τις μεγάλες συμπαντικές αλήθειες.            

* Κανείς από τους σημερινούς νάνους δεν κοιτάζει το μεγάλο δένδρο του Ελληνισμού που έδωσε τον κορμό και τους καρπούς,  αλλά τις μεταλλαγμένες παραφυάδες του. Και ας μιλάνε ακόμη με επιστημονικούς  όρους Ελληνικούς, γιατί  χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαν να αποδώσουν   φιλοσοφικά και       επιστημονικά νοήματα.

Κβάντα-Μικρόκοσμος

Ως γνωστόν οι θεωρίες του Αϊνστάιν περιέγραψαν τον Μεγάκοσμο (γαλαξιών, άστρων και λοιπών ουράνιων σωμάτων) , ενώ η Κβαντική Μηχανική περιγράφει τον Μικρόκοσμο.  Η κβαντική μηχανική ανεκαλύφθη τα  30 χρόνια πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα και  έχει πολλούς πατέρες(Πλάνκ, Μπορ, Πάουλι, Σρέντιγκερ, Χάιζενμπεργκ, Ντιράκ  κ. α)  , εν αντιθέσει με την θεωρία της Σχετικότητος που έχει έναν και μόνον πατέρα , τον Αϊνστάιν.

*Ωστόσο ο ίδιος ο Αϊνστάιν έχει παραδεχθεί σε επιστολές του ότι : «είχε τακτική αλληλογραφία με τον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή και αυτός του ήλεγχε την μαθηματική        αλήθεια των εξισώσεων του »

Τι είναι η  Κβαντομηχανική ; Η Κβαντομηχανική            είναι ένας βασικός κλάδος της θεωρητικής Φυσικής με ευρεία εφαρμογή στην πειραματική Φυσική, η οποία αντικαθιστά την κλασσική Μηχανική και τον Ηλεκτρομαγνητισμό  σε ατομικά    και υποατομικά μεγέθη. Αυτή έχει αντικαταστήσει την Νευτώνια Μηχανική και τον κλασσικό Ηλεκτρομαγνητισμό υπό την έννοια ότι    παρέχει ακριβείς  μετρήσεις και περιγραφές    αρκετών φαινομένων, τα οποία οι κλασσικές θεωρίες δεν επεξηγούν επαρκώς στα ατομικά και υποατομικά μεγέθη. Ομού με την Γενική θεωρία της  Σχετικότητος η Κβαντική Μηχανική-αποκαλούμενη και κβάντουμ ηλεκτροδυναμική-           είναι ένας πυλώνας της μοντέρνας Φυσικής για την μελέτη του εσωτερικού της Ύλης.

 Η Δομή των Κβάντα.  Ο πρώτος πατέρας  της κβαντικής μηχανικής είναι ο Πλάνκ, ο οποίος το 1900 εισήγαγε το κβάντα. Τι είναι το Κβάντα;  Κατά τον Πλάνκ, η ενέργεια εμφανίζεται , εκλύεται και απορροφάται σε μικρά πολύ μικρά «πακέτα», τα κβάντα. Ο Δημόκριτος  θεώρησε ότι αν συνεχίζεις αδιάκοπα  να την τέμνεις την ύλη , θα φθάσεις στο τέλος σε ένα μικρό σωμάτιο  που δεν τέμνεται άλλο. Το σωμάτιο αυτό το ονόμασε Α-τομο(=Ατμητον). Κάτι παρόμοιο έκανε ο Πλάνκ για την Ενέργεια. Αυτός θεώρησε ότι αν αδιάκοπα συνεχίζεις να τέμνεις την ενέργεια θα φθάσεις στο τέλος  σε ένα μικρό μέγεθος ενέργειας που δεν διαιρείται άλλο. Το μικρό αυτό μέγεθος ενέργειας το ονόμασε Κβάντα. Αυτό το μικρό μέγεθος ενέργειας , το κβάντα έμελλε να οδηγήσει  την επιστήμη σε μιά από τις μεγαλύτερες επιστημονικές επαναστάσεις , την κβαντική επανάσταση

Τα Φορτία Χρωμάτων του Ηλεκτρονίου. Σύμφωνα με την θεωρία των Χρωμάτων , ολόκληρο το Σύμπαν είναι συγκροτημένο από ευκρινείς  αλλά ίσες ομάδες τριών επιλογών. Οι τρεις επιλογές είναι  ευκρινείς από το φορτίο χρώματος, αναφερόμενες εδώ με τα προσωρινά τους φορτία: Παρόν , Παρελθόν και Μέλλον. Αυτά τα τρία βρίσκονται στο ίδιο ‘πακέτο’. Τα τρία  φορτία χρωμάτων είναι επίσης όμοια  και δεν υπάρχει προτεραιότης μεταξύ τους. Εμείς φυσικά οι άνθρωποι με την δική μας λογική  τους δίνουμε χρονική προτεραιότητα και κατατάσσουμε πρώτα το παρελθόν μετά το παρόν και  ύστερα το μέλλον. Αντίθετα στο νομοτεχνείο του Σύμπαντος τα πράγματα είναι διαφορετικά . Εκεί μπορεί να επικρατεί  διαφορετική, όχι κατ’ ανάγκην ανθρώπινη, αλλά συμπαντική λογική . Αυτές οι επιλογές είναι δυνατόν να εμφανίζουν το κάθε χρώμα   είτε  σε ιδιαίτερη θέση (κάθε φορά διαδοχικά), ή   στην  ίδια θέση ταυτοχρόνως και τα τρία χρώματα. Τα τρία συστατικά του Σύμπαντος  το εμφανίζουν είτε δια της κατοχής  διαφορετικών διαδοχικών θέσεων , είτε δια της κατοχής της ιδίας θέσεως ταυτοχρόνως .

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

ΕΚΤΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ

ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ: ΠΑΡΕΛΘΟΝ-ΠΑΡΟΝ-ΜΕΛΛΟΝ

Υλη και Αντιύλη

Στην πρώτη περίπτωση , όταν δηλαδή βρίσκεται το καθένα από αυτά τα φορτία σε διαφορετική θέση, λέμε ότι είναι σε κατάσταση τάξεως,   Τότε αυτά επιδέχονται  κάθε δυνατό συνδυασμό με την κάθε δυνατή μετάθεση τους.  Στην κατάσταση αυτή  συνιστούν την Υλη και  την αντιύλη. Οι κοσμολόγοι έχουν καταλήξει ότι η Υλη  είναι περισσότερη από την Αντιύλη. Όμως ακόμη δεν έχει γίνει κατανοητόν γιατί συμβαίνει τούτο.

Το Θαυματουργό Φωτόνιο

Στην δευτέρα περίπτωση  , όταν δηλαδή είναι και  τα τρία φορτία  χρωμάτων στην ίδια θέση , αυτά είναι  σε κατάσταση αταξίας . Και τούτο γιατί πρέπει και τα τρία φορτία  να καταλάβουν την ίδια θέση ταυτοχρόνως, κατά τέτοιο τρόπο ώστε το καθένα από αυτά να είναι εντός των δύο άλλων. Όταν συμβαίνει αυτή η συνθήκη, δηλαδή  της ταυτόχρονης συγκατοικήσεως των στην ίδια θέση  αυτό  καλείται  Φωτόνιον

 Τι είναι το Φωτόνιο; Το Φως το εκπέμπουν τα ηλεκτρόνια των ατόμων του υδρογόνου.   Για να γίνει περισσότερο κατανοητή η έννοια του φωτονίου θα  παρασταθεί με    ισοσκελές τρίγωνο .  Έστω λοιπόν ένα ισοσκελές τρίγωνο με γωνίες α’, β’, γ’   Τοποθετούμε τώρα στις τρεις γωνίες  του ισοσκελούς τριγώνου τα τρία φορτία χρωμάτων του ηλεκτρονίου. Αυτά αντιστοιχούν στις τρεις επιλογές εκ των οποίων έχει  δομηθεί το Σύμπαν. Τότε τα  τρία φορτία χρωμάτων είναι σε κατάσταση τάξεως. Εάν τώρα  συρρικνώσουμε το τρίγωνο όσο γίνεται ώστε να  φέρομεν τις τρεις γωνίες να συμπέσουν κατά μήκος των κάθετων  διχοτόμων, αυτές όλες θα συμπέσουν στο αυτό σημείον και θα  συναντηθούν ομού στο κέντρον του τριγώνου, 0. Τότε τα φορτία χρωμάτων μετατρέπονται σε φωτόνιο, όπως προελέχθη. Τα φορτία τότε  είναι  σε κατάσταση αταξίας, διότι το καθένα είναι εντός των δύο άλλων, ήτοι :

1/ Το α’ είναι εντός του β’ και  του γ’

2/Το β’ είναι  εντός του  α’ και του γ’

3/ Το γ’ εντός του α’ και του β’.

Τα τρία φορτία χρωμάτων (βασικά συστατικά του σύμπαντος ) συνυπάρχουν ταυτοχρόνως εντός του φωτονίου, διότι το καθένα απο τα τρία συνυπάρχει εντός των δύο άλλων. 

Επιστημονικώς τα τρία βασικά  φορτία χρώματος του Σύμπαντος συνυπάρχουν ταυτοχρόνως εντός του φωτονίου, έκαστον εκ των τριών ευρισκομένων εντός των άλλων δύο.

Η τριχοτόμηση του φωτονίου εκπεφρασμένου  ως (α, β, γ)  εξηγεί γιατί αυτό υποτίθεται ότι διασπάται σε έξη  ομάδες, των τριών ζευγών φορτισμένων λεπτονίων και αντιλεπτονίων, εκπεφρασμένων σε όλες τις δυνατές επιλογές ως (α,β,γ) (α,γ,β) (β, α, γ)  (β,γ, α) (γ,α,β) και (γ, β, α)

Καθώς η τριχοτόμηση απαιτεί το α’ να είναι εντός του β’ και  του γ’ , αυτό είναι ταυτοχρόνως εντός του γ’ και του β’. Αυτό συμβαίνει διότι το β’ δεν δύναται να έχει προτεραιότητα επί του γ’, ούτε το γ’ επί του β’ , ούτε φυσικά το α' επί του β' και γ', ένεκα των ίσων φορτίων  τους.

Οι δύο καταστάσεις (α’ εντός του β’ και γ’, και  α’ εντός του γ’ και β’) συνυπάρχουν. Το ίδιο ισχύει και για το β’, το οποίον είναι εντός αμφοτέρων α’ και γ’ , και γ’ και α’. Το αυτό ισχύει και για το γ’ , το οποίον είναι εντός του β’ και α’ , και εντός του α’ και β’. Όθεν τα τρία φορτία χρωμάτων καταλαμβάνουν ήδη τις έξη καταστάσεις που αντιστοιχούν στις έξη εναλλαγές του (α, β, γ) οι οποίες σχηματίζουν τα έξη φορτισμένα λεπτόνια και αντιλεπτόνια. Ετσι επαληθεύεται ο Ηράκλειτος όταν έλεγε «το ΕΝ εις το ΠΑΝ», αλλά και ο Δημόκριτος που ήθελε τον Κόσμο συγκροτημένο από «άτομα»(δηλαδή   μη   τεμνόμενα , τα οποία θεωρούσε ως την κοινή δομική  ουσία του κάθε πράγματος στο Σύμπαν.  Εξ άλλου και ο Παρμενίδης  στον καθορισμό του Όντος , εννοούσε ότι αυτό εκφράζει το Σύμπαν.

Η τριχοτόμηση του φωτονίου και το τρισυπόστατον του Σύμπαντος  είναι η έκφραση του μυστηρίου του μοναδικού   ΕΝΟΣ  εκ του οποίου σχητατίζονται τα Πάντα. Δεδομένου ότι καθένα απο τα τρία  συστατικά του φωτονίου στην ύλη και αντί-ύλη έχει δική του ευκρινή θέση και μοιάζει καθ’ όλα με τα άλλα δύο συστατικά , αγόμεθα στο συμπέρασμα ότι και οι άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους στην βασική συγκρότηση,  καίτοι είναι χωρισμένοι σε επί μέρους  οντότητες.

Τρισυπόστατη η Δομή του Σύμπαντος;

 Να σημειώσουμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν ιδιαίτερα την Τριάδα  διότι κατά τον Πυθαγόρα «αντιπροσωπεύει  την τρισυπόστατη δομή του κόσμου» Εξ αυτής έλκει την καταγωγή και η χριστιανική Αγία Τριάς ήτοι Πατήρ, Υιός και Αγιον Πνεύμα, τα οποία εδανείσθη πολύ  βραδύτερον ο Χριστιανισμός  από την Ελληνική  Γραμματεία.   

*Ο Ορφεύς εδίδαξε ότι:« ο θεός εδημιούργησεν πρώτον    τον Αιθέρα . Περί δε τον Αιθέρα ήτο Χάος και Νυξ     ζοφώδης, και εσκέπαζεν όλα όσα ήσαν υπό τον Αιθέρα.   Το σκότος ήτο πριν της διακοσμήσεως και εσκέπαζεν την Γην. Ύστερον δε διεπέρασεν, ή διέσχισεν το φως τον Αιθέρα και εφώτισεν όλη την κτίσιν. Λέγει  το φως             αρχαιότατον και υπέρτατον πάντων, το οποίον ονόμασεν τρισσώς(κατά τρεις τρόπους) κατά τον χρησμόν του          Απόλλωνος, ήτοι Μήτιν(Σκέψη) , Φως , Ζωοδοτήρα. Ταύτας τας τρεις ονομασίας έλεγεν μίαν  δύναμιν, και έν κράτος τούτων, τον θεόν, τον οποίον ουδείς βλέπει, ούτε εννοεί την φύσιν και μορφήν αυτού. Και εξ αυτής της δυνάμεως             έγιναν πάντα Ήλιος, Σελήνη , άστρα , Γη, θάλασσα και      λοιπά ορώμενα και αόρατα. Διά των  τριών  δυνάμεων  έγιναν, λέγει,  τα πάντα και τα πάντα ήτον ο θεός»[Ωγυγία τομ. Α! Αθανάσιος Σταγειρίτης, εκδ.      Ελευθέρα Σκέψις ]

Μήπως με τον συμβολισμό «Μήτιν(Σκέψη) , Φως , Ζωοδοτήρα“ εννοούσαν τα τρία φορτία χρώματος του φωτονίου; Διότι  τα πάντα συμφωνούν με την θεωρία των φορτίων των χρωμάτων εκτός από τα διαφορετικά ονόματα;

Πως εξηγείται οι αρχαίοι λαοί να βρίσκονται τόσο κοντά στην επιστημονική αλήθεια;

Ητο μήπως από ενορατική διαίσθηση; Η μήπως  έμειναν αυτές οι γνώσεις από κάποιον προγενέστερο προκατακλυσμιαίο Πολιτισμό ;

   Η μόνη εξήγηση είναι ότι είτε προϋπήρξαν προηγούμενοι   πολιτισμοί που άφησαν αυτά τα    ψήγματα και τα οποία επέζησαν διά μέσου των αιώνων και μετά την καταστροφή των, ή  η συμπαντική συνείδηση μπορεί να    φανερώσει τα     μυστικά της μέσω της λογικής και της ενοράσεως (έκτης αίσθησης) σε ορισμένους χαρισματικούς ανθρώπους στη Γη;

  Συμπαντική Συνείδηση

Η Κοινή Συμπαντική Συνείδηση διαπερνά τα Πάντα. Όλα δείχνουν ότι αυτή η συμπαντική συνείδηση διαπερνά και  διασχίζει ολόκληρο το Σύμπαν και  μεταφέρει τον συμπαντικό λόγο και τους συμπαντικούς νόμους  στα δημιουργήματα του. Δηλαδή κάνει όλα τα δημιουργήματα να υπακούουν στους συμπαντικούς νόμους και  να λειτουργούν σύμφωνα με αυτούς, χωρίς να καταβάλλουν κάποια προσπάθεια για να τους εκμάθουν και να προσαρμοσθούν σ’ αυτούς. Κατά τον  διακεκριμένο  μαθηματικό  καθηγητή Ιαν Στίουρατ του Πανεπιστημίου Γουόρικ : «πιθανόν να χρειασθούμε μια καινούργια Φυσική , που δεν θα έβγαζε   σκάρτη όλη την παλιά  αλλά θα μας έδινε καινούργια στηρίγματα για να προχωρήσουμε. Ας μην ξεχνάμε ότι στείλαμε όχημα στον πλανήτη Άρη όχι με την θεωρία της Σχετικότητος αλλά με την Νευτώνια μηχανική που υποτίθεται ότι δεν είναι απόλυτα σωστή. Πριν από μερικά χρόνια θα εθεωρείτο γελοίο ένας μαθηματικός να ασχολείτο με την Συνείδηση. Τώρα πιστεύουμε ότι η Νόηση είναι διαδικασία που σχετίζεται με την λειτουργία του  εγκεφάλου . Αλλά τι είδους λειτουργία είναι η νόηση; Μήπως η Συνείδηση αναπτύσσεται , χάρη στην μακροχρόνια εξέλιξη μέσα στον χρόνο κάποιου είδους  πολιτισμού φτιαγμένου με τη μεσολάβηση επικοινωνιακών μονάδων; Ναι μεν έχουμε εγκεφάλους Νόησης , αλλά αυτή αναπτύσσεται με τις εξωτερικές επιδράσεις  από την κοινή κουλτούρα  όλων των ανθρώπων καθώς αυτή διαδίδεται μεταξύ τους. Θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τις μηχανές με νοημοσύνη και τις μηχανές με συνείδηση. Άλλο πράγμα οι μεν και άλλο οι δε. Μια μηχανή με συνείδηση θα  έκανε πολλές εργασίες και κυρίως θα μας έδινε την δυνατότητα να επικοινωνήσουμε με  άλλους πολιτισμούς.  Που θα έχουν πιθανόν αναπτυχθεί  έξω από τη Γη»

*Ακόμη και τα νεογνά που μόλις βλέπουν  για πρώτη φορά το  φως του κόσμου, γεννιούνται εξ ενστίκτου  με κάποιες εμπειρίες. Νεώτερες έρευνες έδειξαν ότι η μάθηση και η εμπειρία μεταφέρεται και μέσω των γονιδίων .

Τούτο   εξηγείται διότι όλα στο Σύμπαν αποτελούνται από         τα ίδια δομικά υλικά και  υπόκεινται στους ίδιους συμπαντικούς νόμους. Όλα είναι ξεχωριστά στο σύμπαν και ταυτοχρόνως ΕΝΑ: ΠΑΡΕΛΘΟΝ- ΠΑΡΟΝ -ΜΕΛΛΟΝ

Η Τοποθεσία Ύλης και  Αντιύλης Θα μπορούσε να γίνει μιά τέτοια αναπαράσταση του φωτονίου; Και βέβαια λένε οι φυσικοί. Εντός του φωτονίου τα αντίθετα φορτία του παρελθόντος και  του μέλλοντος  φέρουν και  το φορτίο του παρόντος, κατά τον ίδιο τρόπο όπως δύο αντίθετες δυνάμεις γεννούν σαν αποτέλεσμα μιά άλλη δύναμη στο σημείο τομής τους. Άρα εμείς είμαστε αποτέλεσμα του παρελθόντος και του μέλλοντος , διότι χωρίς το παρελθόν δεν  θα υπήρχαμε και χωρίς εμάς δεν θα μπορούσε να υπάρξει το μέλλον.  Αν κατανοούσαμε αυτήν την αλήθεια τότε θα είμαστε περισσότερο ισορροπημένοι, διότι ενώ είμαστε αιχμάλωτοι του παρελθόντος και του μέλλοντος συχνά ξεκόβουμε και χάνουμε την επαφή και με τα δύο (παρελθόν και μέλλον) και βαδίζομε ως να είμαστε αιωρούμενοι στο χάος.  Άλλοτε πάλι   είμαστε προσκολλημένοι  στο παρελθόν και  δεν  διακρίνουμε το μέλλον, οπότε πλέουμε όπως το πλοίο στην ομίχλη που δεν έχει πυξίδα  , ραντάρ και συγκεκριμένο στίγμα πλεύσεως. Αλλά και το αντίθετον συμβαίνει όταν ξεχνούμε το παρελθόν και  κοιτάζουμε μόνον στο παρόν και  το μέλλον .  Τότε χάνουμε τον ίδιο τον εαυτόν μας και τον τόπο από τον οποίον ξεκινήσαμε.  

Στην Γεωμετρία των τεσσάρων διαστάσεων , το Παρελθόν και το Μέλλον υπάρχουν και τα δύο. Είναι συμμετρικά αντίθετα και αποτελούν την πηγή του παρόντος. Το παρόν  ορίζεται ως το σημείον τομής   του παρελθόντος και του μέλλοντος. Για μας , ο χρόνος κινείται από το παρόν  προς το μέλλον και αυτό λέγεται θετική κίνηση. Η κίνηση από το παρόν προς το παρελθόν θεωρείται αρνητική και φυσικά αδύνατη.   Προκειμένου να συνυπάρχει (το παρόν  προς το μέλλον) με την αντίθετη κατεύθυνση(ήτοι από το παρόν  προς το παρελθόν)  αυτή  πρέπει να τοποθετηθεί σε ένα άλλο σύμπαν , διότι δεν είναι δυνατόν να συνυπάρξουν . Και τούτο διότι ο χρόνος δεν  μπορεί να ρέει ταυτοχρόνως σε δύο αντίθετες κατευθύνσεις, δηλαδή και προς το μέλλον και προς το παρελθόν. Όθεν ένας -ας τον ονομάσουμε-«αντι-χρόνο “ μπορεί να υπάρχει μόνον σε ένα “αντι-σύμπαν“. Τούτο  καλείται σύμπαν του Feynman's ή του «μειούμενου χρόνου» και αναπαρίσταται από δύο τεμνόμενες  σφαίρες  εκ των οποίων η μιά αντιπροσωπεύει το μέλλον και η άλλη το  παρελθόν. Το σημείο τομής των δύο σφαιρών είναι το παρόν. Αυτή  είναι  η θεωρητική εξήγηση . Πως μπορεί όμως αυτό να εξηγηθεί πρακτικά χωρίς να   παρατηρηθεί διαχωρισμός σύμπαντος και αντισύμπαντος;

Διαχωρισμός Σύμπαντος και Αντι-Σύμπαντος

Το 1928 , ο  A.M. Dirac επρότεινε μία εξίσωση σχετικότητος για την λειτουργία του κύματος του ηλεκτρονίου. Όμως καίτοι η ενέργεια ενός σωματιδίου είναι πάντα θετική στην παραδοσιακή φυσική , αυτό μπορεί να είναι είτε θετικό είτε αρνητικό σε σχετικιστική μηχανική , ένεκα της τετραγωνικής ρίζας της εξισώσεως.  Να πως , ενώ επιδιώκουμε την φυσική σημαντικότητα της αρνητικής ενεργειακής καταστάσεως  ,   σκοντάφτουμε πάνω στην ύπαρξη της αντι-ύλης και των αντι-σωματιδίων, τα οποία είναι λιγότερο ενεργητικά  καθώς αυτά επιταχύνονται. Σημειωτέον ότι κάθε σωματίδιο έχει κι’ ένα συνοδό αντι-σωματίδιο. Αυτά ενεργούν παράξενα , ως δηλαδή να είναι προσδεδεμένα με ελαστικό δεσμό και  όσο απομακρύνονται αλλήλων , αντί να μειώνεται η αμοιβαία έλξη τους, σ’ αυτά τόσο πιό πολύ αυξάνει η δύναμη έλξεως μεταξύ τους. Λογικά εκεί πρέπει όθεν να είναι ένα σύμπαν αντι-σωματιδίων ή αντιύλης που τα έλκει αρνητικά. Αυτό  καλείται  αντι-Σύμπαν  και  εκφράζεται ως {U-}(δηλαδή αρνητικό σύμπαν) Στο αντι-Σύμπαν , το φωτόνιον είναι το δικό του αντισωματίδιο , και η σταθερά Planck είναι αρνητική. Οι ενοποιημένες θεωρίες απαιτούν την απόλυτη συμμετρία των {U+}(θετικό Σύμπαν) και {U-}(αρνητικό Σύμπαν) κατά την  στιγμή της δημιουργίας. Αλλά στην περίπτωση αυτή:

-Γιατί δεν εξουδετέρωσαν η μία την άλλη;   

-Πως από την εξαφάνιση του αντι-Σύμπαντος{U-}καταλήγει  η παρούσα κοσμική ασυμμετρία ; Επ’ αυτού οι αστροφυσικοί   ασχολούνται με δύο κύριες υποθέσεις:

1η Υπόθεση: Το  Σύμπαν{U+} και το αντι-Σύμπαν {U-} να διαχωρίζονται δι’ ενός κενού, το οποίον  εμποδίζει  την  καταστροφή  αλλήλων ,

2η Υπόθεση: Το Σύμπαν και  αντι-Συμπαν πιθανόν να είναι πολύ μακράν  αλλήλων στο χώρο, έτσι ώστε να μην επηρεάζει το ένα το άλλο.

*Τούτο μπορεί να   ανιχνευθεί μόνον από  τηλεσκόπιο αντι-νετρίνων ή  του φαινομένου της  μη διατήρησης του βαρυονικού αριθμού, που συνέβη πολύ ενωρίς όταν συνέβη η μεγάλη έκρηξη. Τούτο εξηγείται με την θεωρία ότι  πρωτόνια και αντιπρωτόνια κατέστρεψαν τα μεν τα δε και μόνον τα περισσά πρωτόνια επιβίωσαν. 

3η Υπόθεση:  Η τρίτη υπόθεση  είναι πολύ διαφορετική από τις δύο πρώτες, και βασίζεται  στις δύο περιπτώσεις επί τη βάσει της   εκτεθείσης θεωρίας  στα προηγούμενα κεφάλαια  για να εκφράσουμε μαθηματικώς την Μεγάλη Έκρηξη .Αυτή αναπαρίσταται υπό δύο σχεδιαγραμμάτων του  Euler-Venn, τα οποία συμβολίζουν την σχέση των δύο ίσων επιλογών. 

4η Περίπτωση:Στην πρώτη περίπτωση προ της μεγάλης εκρήξεως (Big Bang ) δεχόμεθα ότι το  (Σύμπαν)  {U+} και  (αντι-Σύμπαν) {U-} στο παρόν, στο παρελθόν και  στο μέλλον  είναι ενωμένα.

*Αν μπορούσε κάποιος να ζήσει στο χώρο αυτό, θα ζούσε ταυτοχρόνως στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Τούτο σημαίνει ότι όλα τα συμβαίνοντα στο παρελθόν , παρόν και μέλλον θα εγένοντο ορατά από το άτομο αυτό ταυτοχρόνως. Επομένως εκεί θα μπορούσε κάλλιστα να ζήσει την αρχαία μας ιστορία, ή να ξαναδεί την Μεγάλη Έκρηξη, ή και να δει αυτά  που θα συντελεσθούν στο μέλλον. Μεγαλειώδες και ασύλληπτο για την γήινη λογική.

 Δια της αμοιβαίας εξουδετερώσεως εκείνα σχηματίζουν την  τάξη των πρωτόγονων φωτονίων {U0}

Στην δεύτερη περίπτωση  η Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang ) έχει διαιρέσει το πρωτόγονο Σύμπαν σε παρελθόν, παρόν  και σε μέλλον. 

Το παρόν είναι το σημείον της τομής των δύο σφαιρών που προαναφέραμε μεταξύ του παρελθόντος  και του  μέλλοντος . Το σημείο τομής τούτων  σχηματίζεται από την διπλή σφαίρα(υπερ-σφαίρα) που ήδη περιγράψαμε ανωτέρω με τα τρία στρώματα ήτοι :1/Παρελθόν, 2/ Παρόν και 3/ Μέλλον που αναφέρονται  Η ως   Σύμπαν{U+}, αντι-Σύμπαν {U-}

Το g συμβολίζει τα πρωτόγονα  φωτόνια τα οποία διέφυγαν  από την  Big Bang και εμποδίζουν την μετάβαση μας στο παρελθόν.

Γιατί είναι Αδύνατη η Μετάβαση στο Αντι-Σύμπαν;

Στο μοντέλο αυτό , το Παρόν,  είναι το σημείον  τομής μεταξύ του παρελθόντος   και  μέλλοντος . Τούτο δεν είναι μία σφαίρα , αλλά αμφιβληστροειδείς φακοί, εάν οι κύκλοι του σχεδιαγράμματος 2 αντικατασταθούν με σφαίρες. Στο δεύτερο διάγραμμα τοποθετείται το Σύμπαν{U+}στην άνω επιφάνεια του φακού(προς την μεριά του μέλλοντος) και το αντι-Σύμπαν {U-} στην κατώτερη(παρελθόν) πλευρά κάτω απο την ύλη. Η τοποθεσία της αντιύλης έχει όθεν βρεθεί . Αυτή δεν έχει εξαφανισθεί, αλλά δεν δύναται να παρατηρηθεί από το Σύμπαν της κανονικής ύλης, καθώς αυτή χωρίζεται από αυτό με τον ενεργειακό φραγμό g(ήτοι τα πρωτόγονα  φωτόνια τα οποία διέφυγαν  από την  Big Bang)

Το τμήμα λοιπόν που  περιλαμβάνεται μεταξύ των εφαπτόμενων   μερών των δύο   σφαιρών είναι το Παρόν. Ας υποθέσουμε την άνω σφαίρα ότι συμβολίζει το μέλλον και την κάτω σφαίρα ότι συμβολίζει το παρελθόν. Το σημείον τομής των δύο σφαιρών συμβολίζει το στερεό Παρόν ( ήτοι το μέρος που  εφάπτονται   οι  δύο σφαίρες) Ο παρόν Κόσμος είναι ό,τι υπάρχει στο εφαπτόμενο στερεό μέρος , ενώ ο κάτω κόσμος είναι ό,τι υπάρχει κάτω από την επιφάνεια που βλέπει προς την κάτω σφαίρα του παρελθόντος. Προς τα άνω(της ύλης) έχει το φανταστικό Μέλλον  του Σύμπαντος  {U+} και προς τα κάτω(της ύλης)  το άυλο παρελθόν του αντι-Σύμπαντος{U-} Στο μοντέλο αυτό ,  Παρελθόν,  Παρόν και   Μέλλον δημιουργούνται ταυτοχρόνως , αλλά μόνον το παρόν είναι πραγματικό. Τα άλλα  δύο είναι πιθανότητες της παρουσίας του Σύμπαντος και αντι-Σύμπαντος.

(Σχεδιάγραμμα 1 δύο εφαπτομένων κύκλων του Σύμπαντος και Αντισύμπαντος)

(ελλείπουν το 1 & 2 διαγράμματα)

(Σχεδιάγραμμα 2 δύο εφαπτομένων σφαιρών σύμπαντος και αντισύμπαντος)

Πως Δημιουργήθηκε ο Κόσμος της Ύλης;

Στο διάγραμμα 2 , η τομή του παρόντος μεταξύ του μέλλοντος και του παρελθόντος αποτελείται από στρώμα ύλης και στρώμα αντιύλης που χωρίζονται από ένα στρώμα φωτονίων.

Πως μπορεί αυτή η διαίρεση να εξαφανισθεί; Δύο διαδικασίες που αρχίζουν στην ίδια κατεύθυνση, μπορούν να εμφανισθούν ως εξής:

Πρώτον, το στρώμα των φωτονίων διαλύεται σε ύλη και αντι-ύλη, και το Σύμπαν{U+} και αντι-Σύμπαν{U-} αλληλοεξουδετερώνονται μεταξύ τους. Η αντίδραση επεκτείνεται στο ζεύγος Σύμπαν/αντι-Σύμπαν και τα μετατρέπει  σε ενέργεια,  δημιουργώντας ένα δεύτερο πρωτόγονο Σύμπαν μέσω μιάς αντιστρόφου Μεγάλης Εκρήξεως(Big Bang) {U0}

Τώρα πιά είμαστε στο πρώτο στάδιο.

Δεύτερον. Η διαδικασία η οποία μεταλλάσσει το Σύμπαν από το στάδιον δύο στο στάδιον  τρία αρχίζει επίσης με την διάλυση των φωτονίων  της ύλης και αντιύλης . Όμως αυτά επιστρέφουν στα αντίστοιχα Σύμπαντα , των οποίων είναι συμπληρώματα , και σχηματίζουν τις ξεχωριστές θετικές και αρνητικές τάξεις που περιγράφηκαν ανωτέρω. Τα στοιχεία τούτων ποικίλουν από μηδέν έως θετικά και άπειρα αρνητικά .

Τρίτον . Η μετάβαση από το στάδιο δύο στο στάδιο τρία θα λάβει χώραν ως εξής:

Έχουμε επιλέξει την υπόθεση μάλλον από το προηγούμενο ένα διότι , σύμφωνα προς τις Γραφές , οι «Εκλεκτοί» και οι «Απόβλητοι» θα χωρισθούν σε δύο ευδιάκριτα σύμπαντα. Τότε εμείς θα είμαστε στο στάδιο τρία.

*Ιδού πως δογματίζει η σημερινή επιστήμη με τους αθανάτους πρωτόπλαστους . Αυτή η περιοχή του χαμένου Παραδείσου εξηγεί:

α/ γιατί το πρωτόγονο Σύμπαν διαλύθηκε , 

β/ γιατί το    γένος των θεών (Ζευς και Ηρα)  ήσαν αθάνατοι , ενώ τα  μετέπειτα   γένη θνητά. Παρεμφερείς  δοξασίες εκφράζει και η Ιουδαιοχριστιαντική θρησκεία με τον Αδάμ και την Εύα  , κατ΄ αντιγραφήν εκ της Ελληνικής Κοσμογονίας.

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

ΕΒΔΟΜΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙ

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Η Αρχή του Τέλους ; Το ερώτημα αυτό  γεννά δύο συμμετρικά ερωτήματα:

1/Πόσο πρωτόγονο συμπαντικό υλικό  διαλύθηκε;

2/  Τι απέγινε η Μαύρη Ενέργεια και  η Μαύρη Υλη που ξεχύθηκαν από την Μεγάλη Έκρηξη:

Μαύρη Ενέργεια  σύμφωνα με την θεωρία της Σχετικότητος είναι μιά υποθετική αρνητική ενέργεια  η οποία ασκεί ισχυρή αρνητική πίεση στο υπαρκτό Σύμπαν. Ετσι εξηγούν  αφ΄ενός

α/ την παρατηρουμένη επιταχυνομένη επέκταση του σύμπαντος  

 β/το έλλειμμα της χαμένης ενέργειας μετά την Μεγάλη Έκρηξη.

Μαύρη Υλη βρίσκεται μεταξύ του διαστρικού και διαγαλαξιακού χώρου και  χρησιμοποιείται για την δημιουργία των νέων κόσμων. Έχει όμως παρατηρηθεί ότι αυτή αναλώνεται ταχύτερα από την Μαύρη Ενέργεια  και γι’ αυτό επιτρέπει την συνεχή επέκταση του Σύμπαντος. Οι κοσμολόγοι ισχυρίζονται ότι αν μειωθεί η Μαύρη Υλη  τότε οι γαλαξίες θα απομακρυνθούν  αλλήλων πέρα του ορατού φωτός , διότι η ταχύτης των θα  υπερβεί την ταχύτητα του φωτός .  Τότε το φως των γαλαξιών θα υστερεί να φθάσει ως εμάς ή τα δικά μας ηλεκτρομαγνητικά κύματα που τρέχουν με την ταχύτητα του φωτός να φθάσουν σ’ αυτούς. Επομένως και στην περίπτωση που αποκαταστήσουμε επικοινωνία αυτή θα διακοπεί λόγω της απομακρύνσεως σε ιλιγγιώδεις αποστάσεις στα πέρατα του διαστήματος. Σύμφωνα με την θεωρία αυτή ο κόσμος θα καταστραφεί δια της απομακρύνσεως αλλήλων και της  εξαντλήσεως των πυρηνικών καυσίμων του Ηλίου και των λοιπών αστέρων.

Πως θα τελειώσει ο Κόσμος(Σύμπαν); Σύμφωνα με τις απόψεις των κοσμολόγων το τέλος του σύμπαντος είναι ζοφερόν όχι διότι το προφητεύουν οι προφήτες των διαφόρων θρησκειών αλλά διότι έτσι δείχνουν τα δεδομένα της επιστήμης. Βέβαια ακόμη δεν έχουν οριστικές απαντήσεις στο θέμα τούτο. Αυτό θα εξαρτηθεί αν το σύμπαν είναι ανοιχτό , κλειστό , ή επίπεδο. Σε περίπτωση που είναι τούτο ανοιχτό , όπως δείχνει προς το παρόν η επιταχυνομένη επέκταση του , τότε θα ξεπαγιάσουν τα συστατικά μας(  εμείς δεν θα υπάρχουμε σαν βιολογικά άτομα) σε τρομακτικά χαμηλές θερμοκρασίες. Διότι καθώς θα σβήσουν οι ήλιοι θα επέλθει κάθοδος της θερμοκρασίας στο απόλυτο μηδέν.  Αυτό για τον Ήλιο μας προβλέπεται σε πέντε δισεκατομμύρια χρόνια, οπότε θα έχει εξαντλήσει τα καύσιμα του και θα μεταβληθεί σε λευκό νάνο, ή σε μαύρη τρύπα .

Ο Αέναος Κύκλος: Γέννηση-Ωρίμανση και Θάνατος

 Ο Κόσμος , όπως όλα όσα δημιουργούνται , κάποια ημέρα θα πεθάνουν, διότι όλα στην φύση υπακούουν στο νομοτελειακό κύκλο  Γέννηση-Ωρίμανση και Θάνατος. Το Σύμπαν επειδή είναι αδημιούργητο είναι ανόλεθρο και αδιαίρετο. Εκείνο που μετασχηματίζεται και αλλάζει στο Σύμπαν είναι ο Κόσμος/οι σ’ αυτό. Διότι είναι νομοτέλεια η συνεχής αλλαγή. Εάν υποθέσουμε,  ότι το πρωτόγονο Σύμπαν ήτο φύσεως φωτονικής , το κάθε τι που περιλαμβάνεται σ’ αυτό είναι  φωτόνια. Όμως τα φωτόνια ταξιδεύουν για δισεκατομμύρια έτη φωτός πριν αυτά ανιχνευθούν από τα τηλεσκόπια μας, και αυτά στο διηνεκές θα συνεχίσουν τις τροχιές τους όσο χρόνο δεν  συναντούν κάποιο  φυσικό εμπόδιο.  Τούτο σημαίνει ότι το ελεύθερο φωτόνιο είναι αιώνιο, όσο καιρό δεν συναντά μπροστά του κάποιο εμπόδιο για να  του σταματήσει την κίνηση.     Στο σταθερό και πρωτόγονο Σύμπαν  πριν δημιουργηθεί η ύλη ,    το φωτόνιο ήτο   αθάνατο και μπορούσε ως εκ τούτου   να ταξιδεύει στο διηνεκές.  Άρα και σε ένα  πλανήτη φωτονίων  οι κάτοικοι του αποτελούμενοι από φωτόνια θα ήσαν αθάνατοι. Αλλά υπήρξαν τέτοιοι αθάνατοι κάτοικοι;

Με κίνδυνο να πέσουμε σε μυθιστορηματική και φανταστική διήγηση -σαν αυτή των ουφολόγων-οι επιστήμονες λένε ΝΑΙ, υπάρχει περίπτωση να υπάρχουν.  Και ενώ δεν μπορείς να αποδείξεις το αντίθετο , είσαι υποχρεωμένος να το δεχθείς σαν υπό εξέταση πρόβλημα.

 Δεν είναι ο μοναδικός υποθετικός μύθος, ο οποίος  είναι μιά  παρέκλιση  σ’ αυτό το κείμενο .   Η Μεγάλη Έκρηξη  που  εξετάσαμε εν εκτάσει είναι κι’ αυτή ένας υποθετικός μύθος ντυμένος με επιστημονική ενδυμασία και αληθοφάνεια, ως αυτή πράγματι να περιγράφει την αρχή  της Γενέσεως.  Επομένως  μπορούμε να εξετάσουμε κι' άλλες παρόμοιες υποθέσεις χωρίς δογματισμό και αγκυλώσεις και προ παντός χωρίς παρεξηγήσεις.

ΥΠΗΡΞΕ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ;

Το Φωτονικό Σύμπαν Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ένα φωτονικό Σύμπαν και ζουν σ’ αυτό φωτονικά όντα. Όπως ξέρουμε , το Φως είναι αιώνιο και ταξιδεύει αιωνίως στο άπειρο.  Τα άτομα του γένους των Αθανάτων θα είναι αθάνατα επειδή και τα φωτόνια κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις θεωρούνται αθάνατα. Σε ένα  τέτοιο φωτονικό Σύμπαν , έστω ότι υπήρχε ένα περίεργο ανθρώπινο ζευγάρι   αθανάτων, όπως οι θεοί των διαφόρων μυθολογιών .   Το ζευγάρι αυτό   κάποτε δελεάσθηκε  από ένα ελκυστικό φωτόνιο, την ενέργεια του οποίου  αποφάσισαν να μοιρασθούν οι δύο εραστές. Έτσι αποφάσισαν να το διασπάσουν. Τότε λένε οι επιστήμονες   συνέβη η  μοιραία καταστροφή  στο Σύμπαν. Η συμμετοχή(διαίρεση) του φωτονίου     προξένησε την διάλυση της  ύλης και αντιύλης στο Σύμπαν. Η αντίδραση   αυτή που κάποτε συνέβη κατά τους επιστήμονες , διέλυσε το πρωτόγονο Σύμπαν . Η διάλυση όμως του πρωτόγονου Σύμπαντος διεδόθη στο χώρο της ύλης και αντιύλης και δημιούργησε το σημερινό Σύμπαν.  Προφανώς το ζεύγος των αθανάτων κατεστράφη, αλλά επειδή και στο νέο Σύμπαν οι συνθήκες ζωής ήσαν ευνοϊκές για την ανάπτυξη μιάς  υλικής ζωής, γεννήθηκαν νέα υλικά όντα . Όμως αυτά τα όντα ήσαν θνητά γιατί η σύσταση τους δεν ήτο πλέον φωτονική , αλλά από άνθρακα. Το   ζεύγος, τούτο θεώρησε ότι  μετατράπηκε σε ύλη διότι ο θεός το καταράσθηκε για την περιέργεια του να πειραματισθεί με τα κοσμογονικά φωτόνια και  γι’ αυτό  τους έκανε  θνητούς. Το ζεύγος εξορίσθηκε στον πλανήτη Γη μέσω μιάς προσωρινής διαστημικής  διάβασης, από κάποιον άλλον αστερισμό και έκτοτε νοιώθει μέγιστη μελαγχολία για την  απώλεια της αιωνιότητος , εξ αιτίας ενός και μοναδικού σφάλματος . Με την εξορία του στην γη το ζεύγος έγινε παρίας και έχασε  .την δυνατότητα να βρίσκεται σε άμεση σχέση με τις δυνάμεις της δημιουργίας . Εκτοτε ασχολείται με παράλογα  πράγματα  , σαρκάζοντας  έτσι την μοίρα του  που του στέρησε την αιωνιότητα.   Το μοναδικό όμως  κίνητρο που τον κινεί είναι  η Ανάγκη την οποίαν σέβεται και πειθαρχεί σ’ αυτήν. Αυτή την έκανε σαν τον μοναδικό θεό του . Γι’ αυτό θεωρεί ότι το χρήμα είναι εκείνο που θα του θεραπεύσει όλες τις ΑΝΑΓΚΕΣ και θα τον βοηθήσει να ξαναβρεί την χαμένη αιωνιότητα. Είναι η αιωνία πλάνη του που τον ταλαιπωρεί όπως τον Σύσσιφο της Ελληνικής Μυθολογίας.

SOS ! Καταστρέφουν το Διαστημόπλοιο Γη.

Η τυχαία πρόσκρουση  ενός  εξωγήινου ουράνιου σώματος στη Γη δεν αποκλείεται σε βάθος χρόνου, όμως  είναι ακραία περίπτωση.  Στο παρελθόν  έχουν συμβεί  παρόμοιες καταστροφές. Οι αστρονόμοι έχουν αρχίσει να σκέπτονται  το ενδεχόμενο προσκρούσεως ενός Αστεροειδούς και  τον τρόπο αντιμετωπίσεως  τούτου.

*Για Αστεροειδείς διαστάσεων μεγαλύτερων του 1 χλμ ο κίνδυνος για    την Γη θα είναι μέγιστος. Οι ιστορικοί και άλλοι επιστήμονες δεν αποκλείουν η καταστροφή της       Ατλαντίδος , την οποία αναφέρει και ο Πλάτων στον    «Τίμαιο » να προκλήθηκε απο την πτώση Αστεροειδούς. Επίσης παραμένει ακόμη ανεξιχνίαστο  μυστήριο η      εξαφάνιση των Δεινοσαύρων μέσα σε ελάχιστο χρονικό    διάστημα.             (Ανεξήγητο το πως βρέθηκαν θηρία με την             τροφή στο       στομάχι;)

Κρατήρας που σχηματίσθηκε στη Γη από πρόσκρουση  Αστεροειδούς Impact crater here on Earth. Image credit: NASA

Σενάριο τρόμου. Στα επόμενα λίγα χρόνια η επιταχυνόμενη  εξέλιξη της υποπυρηνικής φυσικής που σχετίζεται με την χρησιμοποίηση τεχνολογιών αυξανομένης ισχύος θα καταστήσει   δυνατή την δημιουργία   υψηλών επιπέδων ενέργειας. Κάποια ημέρα εντός της τερατώδους κληρονομιάς ενός υπόγειου εργαστηρίου , μιά ομάδα φυσικών ενόσω ερευνά για την αναζήτηση των μυστικών της ύλης, θα φθάσει στο κρίσιμο ενεργειακό κατώφλι , δημιουργώντας ένα διπλό και μοιραίο φωτόνιο του οποίου η διάλυση θα  προξενήσει μιά νέα Big Bang. Τότε  αυτή η νέα ουσία θα εισδύσει στο μονωτικό στρώμα των φωτονίων g ,  και θα το διαλύσει σε ύλη και αντι-ύλη, πυροδοτώντας έτσι την διαδικασία που προαναφέραμε. Τότε θα τελειώσει οριστικά  τούτο το Σύμπαν. Τι θα προκύψει όμως μετά; Πιθανόν μιά νέα πορεία σαν αυτή που γνώρισε το Σύμπαν στο οποίον ζούμε σήμερον.  Ερευνώντας την  αρχική προέλευση του σύμπαντος ουσιαστικά ερευνούμε και για  την γνώση της τελικής διαλύσεως τούτου , η οποία θα έλθει κάποια ημέρα νομοτελειακά. Όμως μην ανησυχείτε και ευτυχείτε.

(Σελίδες 56, Λέξεις  20168

Οι 7 αρχές του σύμπαντος

Παρασκευή, 07 Φεβρουάριος 2014 09:00 Πολιτισμοί - Όμορφος Κόσμος

385

«Οι αρχές της Αλήθειας είναι επτά: εκείνος που το καταλαβαίνει αυτό τέλεια,κατέχει το μαγικό κλειδί, που με αυτό οι Πύλες του Κάσμου θα ανοίξουν».

1. «Το Παν είναι ο Λόγος. Το σύμπαν είναι Νοητικό». (Πρώτη Αρχή)

2. «Όπως είναι πάνω, είναι και κάτω. Όπως είναι κάτω, είναι και πάνω».(Δεύτερη Αρχή)

3. «Τίποτε δεν είναι ακίνητο, όλα δονούνται». (Τρίτη Αρχή)

4. «Όλα είναι δυαδικά, όλα έχουν δύο πόλους. Όλα είναι ένα ζεύγος αντιθέτων, τα άκρα αγγίζονται».(Τέταρτη Αρχή)

5. «Όλα ρέουν και πάλι ρέουν. Όλα έχουν περιόδους ακμής και παρακμής, ανόδου και καθόδου. Όλα κινούνται σαν εκκρεμές.

Το μέτρο της κίνησης προς τα δεξιά είναι όμοιο με αυτό της κίνησης προς τα αριστερά. Ο ρυθμός είναι η εξίσωση τους». (Πέμπτη Αρχή)

6. «Κάθε αιτία έχει το αποτέλεσμα της. Κάθε αποτέλεσμα έχει μια αιτία, όλα γίνονται σύμφωνα με τον Νόμο». (Έκτη αρχή)

7. «Η γέννηση υπάρχει παντού. Όλα έχουν μια αρσενική και μια θηλυκή αρχή. Η γέννηση εκδηλώνεται σε κάθε επίπεδο».(Έβδομη Αρχή)
 

Μέχρι χθες οι μεγαλύτεροι φιλολογικοί κριτικοί αρνούνταν την αυθεντικότητα των Ερμητικών κειμένων.

Αν και υπήρχαν μαρτυρίες φιλοσοφικών αυθεντιών συγκεκριμένα του Ιάμβλιχου που ανέφερε ότι ο Πυθαγόρας και ο Πλάτων κατά την επίσκεψή τους στην Αίγυπτο «διάβασαν» τις στήλες του Ερμή με την βοήθεια των ιερέων, τα κείμενα αυτά δεν γινόταν πιστευτά μέχρι που ανακαλύφθηκαν αποσπάσματα πάνω σε αιγυπτιακά μνημεία και τάφους των πρώτων δυναστειών.

Ο Ποίμανδρος που υπάρχει σήμερα είναι η σύνοψη ενός των βιβλίων του Θώτ ή Ερμή Τρισμέγιστου, από ένα πλατωνιστή της Αλεξάνδρειας. Τον 3ο μ.χ αιώνα ένας Ιουδαίος καβαλιστής αναμόρφωσε το κείμενο και ονομάστηκε η Γένεση του Ενώχ. Ένα βιβλίο που εξαφανίστηκε το προηγούμενο αιώνα. Ο Κλήμης της Αλεξάνδρειας ένας από τους πατέρες της εκκλησίας αναφέρει ότι τα σαράντα δύο ιερά βιβλία της Αιγύπτου αποτελούσαν μέρος των βιβλίων του Ερμή. Ο Νεοπλατωνικός Ιάμβλιχος στηρίζεται στην αυθεντία του αιγυπτίου ιερέα Αβαμμών και αποδίδει χίλια διακόσια βιβλία στον Ερμή τον Τρισμέγιστο. Ο Διογένης ο Λαέρτιος αποδίδει μια ηλικία 48.863 χρόνων πρίν από την εποχή του Μέγα Αλεξάνδρου στα βιβλία του Ερμή και των ιερών αρχείων των Αιγυπτίων.

Η ιστορία του Θώτ ή Ερμή του Τρισμέγιστου χάνεται πίσω στον χρόνο και στον πολιτισμό της μυθικής κόκκινης Αιγύπτου. Πολιτισμός που έφτασε στο απόγειο του πρίν από τον τελευταίο καταποντισμό της Ατλαντίδας. Ο Ερμής ο Τρισμέγιστος ήταν εκείνος που δίδαξε στους ανθρώπους όλα όσα γνωρίζουν και ήταν ο ιδρυτής των μυστηρίων. Οι πρώτοι μαθητές του Ερμητισμού υιοθέτησαν τα ονόματα των δασκάλων τους και αυτή η συνήθεια πέρασε από γενιά σε γενιά μυημένων μέχρι την ιστορική εποχή.

Ο Ερμής ήταν το έμβλημα του Λόγου που δημιουργεί και ερμηνεύει τα πάντα. Τα βιβλία του Ερμή ήταν μια σύνθεση ενός πανάρχαιου δόγματος κάτω από την εξωτερική αιγυπτιακή μορφή. Η παράδοση αυτή είναι η αρχαιότερη παράδοση που έχουμε στην Δύση.

Ο πραγματικός σπουδαστής όμως δεν πρέπει να ξεγελιέται από την φρασεολογία αυτών των μεταφράσεων και να πιστέψει ότι οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι και οι αρχαίοι Έλληνες μιλούσαν και αναφέρονταν επιπόλαια, σε κάθε στιγμή των συζητήσεων τους στο Υπέρτατο Όν, όπως συμβαίνει σε κάθε σελίδα αυτών των μεταφράσεων. Κανένα

Ερμητικό έργο γραμμένο από Αιγυπτίους δεν θα μιλούσε για τον ένα συμπαντικό θεό των μονοθεϊστικών συστημάτων. Για τους Αιγυπτίους ο κάθε θεός ήταν ο «ένας ζών και μοναδικός θεός». Ο μονοθεϊσμός τους ήταν καθαρά γεωγραφικός. Ο Αιγύπτιος της Μέμφιδος διακήρυσσε την μοναδικότητα του Φθά και ο αιγύπτιος της Θήβας την μοναδικότητα του Άμμωνα. Ο ένας θεός δεν είναι παρά ο θεός της πόλης και δεν αποκλείει την ύπαρξη ενός θεού της γειτονικής πόλης. Οι αιγύπτιοι δεν μιλούσαν για τον ένα θεό που είναι αδιάγνωστος αλλά για τους μοναδικούς θεούς τους. Βάση αυτού του χαρακτηριστικού κρίνεται η αυθεντικότητα των Ερμητικών κειμένων. Η πρώτη όμως πανάρχαια τριάδα των αιγυπτιακών θεών που χάνεται στα βάθη του χρόνου ήταν Όσιρις – Ίσις – Θώτ.

Το Κηρύκειο ήταν ένα χαρακτηριστικό σύμβολο του Ερμητισμού που πάνω του οι μυημένοι μπορούσαν να αναγνωρίσουν τους επτά νόμους του σύμπαντος.Αυτοί οι επτά νόμοι συσχετίζονταν με τα επτά κλειδιά ερμηνείας, τα οποία χρησιμοποιούνταν για κάθε σύμβολο, Μύθο ή αλληγορία. Το αστρολογικό, θρησκευτικό, ιστορικό, μαθηματικό, γεωμετρικό, ψυχολογικό, γλωσσολογικό και τέλος φυσιολογικό. Επίσης σχετίζονται με τους επτά φορείς της συνείδησης ενός ανθρώπου που τόσο συχνά βλέπουμε με τα δικά τους σύμβολα στις αιγυπτιακές αναπαραστάσεις.

Λέγεται ότι στον τάφο του Ερμή του Τρισμέγιστου βρέθηκε ένας σμαραγδένιος πίνακας. Σε αυτόν εκτός από το κείμενο υπήρχαν χαραγμένα δύο χέρια. Το ανυψωμένο δεξί χέρι αναφερόταν με την λέξη «Λύσε» και το αριστερό που έδειχνε κάτω με την λέξη «Συμπύκνωσε». Δεν είναι τυχαίο που οι ρίζες της αλχημείας βρίσκονται στην αρχαία Αίγυπτο.

Ο Θώτ κάτω από την μορφή της ίβις δίδασκε τους νόμους της φύσης και την αντιστοιχία αυτών των νόμων στον μικρόκοσμο. Με την μορφή της ίβιδας, ένα πουλί ιερό για τους αρχαίους αιγυπτίους, βλέπουμε να αναπαριστάνεται αυτή η θεότητα στην Αίγυπτο.

Υπήρχαν δύο είδη Ίβιδας μια μαύρη και μια μαύρη και άσπρη. Η πρώτη εξολόθρευε τα φτερωτά φίδια που ερχόταν κάθε άνοιξη από την Αραβία. Η άλλη ήταν αφιερωμένη στην σελήνη γιατί ο πλανήτης είναι φωτεινός από την μια πλευρά και σκοτεινός από την άλλη. Το πουλί αυτό προκαλεί μεγάλη καταστροφή στα αυγά του κροκοδείλου που γεμίζουν τον Νείλο και λέγεται ότι το κάνει κάτω από το φώς του φεγγαριού και έτσι βοηθιέται από την Ίσιδα σαν σελήνη. Ο Θώτ σαν γραμματέας της Ίσιδος και του Όσιρι ήταν ο κύριος του Χρόνου και ο ρυθμιστής των ατομικών πεπρωμένων.

Πηγή...