ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ-ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ

  ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ 

31ον ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ  ΤΩΝ  ΓΕΡΜΑΝΩΝ  ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗΣ 1941-44     Η έκθεση του Κ. Δοξιάδη για τις πολεμικές αποζημιώσεις   Λεπτομερή στοιχεία - Συσσωρευμένο εθνικό εισόδημα 33 ετών οι καταστροφές κατά την Κατοχή ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  25/10/2013 11:42 Σε συσσωρευμένο εθνικό εισόδημα 33 ετών ή τον προϋπολογισμό του κράτους για 130 χρόνια, υπολόγιζε το μέγεθος των καταστροφών ο Δοξιάδης. Στη φωτογραφία αρχείου, η Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα το 1941 [Πηγή: Φωτογραφίες από το βιβλίο ΤΩΝ R. BATHE ΚΑΙ E. GLODSCHEY, "DER KAMPF UM DEN BALKAN", OLDENBURG, BERLIN, 1942] Στο συσσωρευμένο εθνικό εισόδημα 33 ετών ή τον προϋπολογισμό του κράτους για 130 χρόνια (!) υπολόγισε τις καταστροφές που υπέστη η Ελλάδα από τη Γερμανία, τη Βουλγαρία και την Ιταλία κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο αείμνηστος πολεοδόμος Κωνσταντίνος Δοξιάδης (1913-1975) στην ιστορική του έκθεση, την οποία είχε συντάξει ως διευθυντής του υπουργείου Ανοικοδόμησης το 1946. Και όμως από τα 17,8 δισ. προπολεμικά δολάρια ή αλλιώς 1,994 τρισ. προπολεμικές δραχμές που διεκδικούσε η χώρα, η Ελλάδα δεν πήρε παρά μόνο «ψίχουλα» από τις δίκαιες απαιτήσεις της, λόγω της στάσης των συμμάχων. Ο Δοξιάδης, ως κυβερνητικός συντονιστής όλων των συναρμόδιων υπουργείων, μέτρησε με ανατριχιαστική ακρίβεια το μέγεθος της ζημιάς στη χώρα σε κάθε επίπεδο και, στη συνέχεια, υπολόγισε τις αξιώσεις της Ελλάδας. Η ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος» εντόπισε την «έκθεση Δοξιάδη», η οποία σώζεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος υπό τον τίτλο «Θυσίες της Ελλάδος: Αιτήματα και επανορθώσεις στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο» (Αθήναι, Υπουργείον Ανοικοδομήσεως, 1947). Η έκθεση σκιαγραφεί τόσο τα μεγέθη της καταστροφής που προκάλεσαν η Γερμανία, η Ιταλία και η Βουλγαρία στην Ελλάδα της Κατοχής όσο και την πρωτοφανή αδικία που υπέστη η χώρα, μεταπολεμικά από τους συμμάχους.   Εξόντωση με όπλο την παύση των εισαγωγών   Σύμφωνα με την έκθεση, η ελάττωση της καλλιέργειας και της μέσης ετήσιας γεωργικής παραγωγής (1941-1944) έφτασε σε σχέση με το 1938 το 40% στα δημητριακά, το 36% στα όσπρια, το 89% στον καπνό και το 75%, ενώ σε άλλα είδη, όπως η σταφίδα και τα σταφύλια, μειώθηκε κατά 66%. Μέγα τίμημα πλήρωσε ο δασικός πλούτος της χώρας. «Έπειτα ήρθε η Κατοχή, άρχισαν οι εμπρησμοί και η έντονη ξύλευση έγινε από τους κατακτητές με τρόπο πρωτόγονο γιατί γνώριζαν ότι η παραμονή τους στην Ελλάδα θα ήταν σύντομη και έτσι αδιαφορώντας για τη μελλοντική παραγωγή των δασών μας θέλησαν να τα καταστρέψουν για πολλά χρόνια» έγραφε ο Δοξιάδης. Η μελέτη βρήκε ότι περί τα 5.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δασών, δηλαδή το 25% του δασικού πλούτου της χώρας, καταστράφηκε, ενώ η Αττική έχασε το 75% των δασών της. Αντίστοιχα, τα ζώα εργασίας ελαττώθηκαν κατά 60% σε σχέση με το 1939, τα αιγοπρόβατα και τα πουλερικά κατά 50%, ενώ οι χοίροι κατά 80%. Η εξορυκτική βιομηχανία (σίδερο, μαγγάνιο, νικέλιο, χρώμιο κ.ά.) καταστράφηκε, καθώς οι εξαγωγές μειώθηκαν το 1940 στο 29% των προπολεμικών μεγεθών, στο 6% το 1941 και στο 2% το 1942. Το ίδιο άλλωστε συνέβη στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας, καθώς οι εισαγωγές κατέρρευσαν στο 6%, 10% και 12% αντίστοιχα την περίοδο 1941-1943, ενώ οι εξαγωγές στο 8%, 6% και 3% αντίστοιχα. «Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα του τρόπου που χρησιμοποίησε ο Άξονας για να εξοντώσει τον ελληνικό λαό ελαττώνοντας τις εισαγωγές τροφίμων είναι και το τι έγινε με τις εισαγωγές ζώων κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Η εισαγωγή κτηνών για τη διατροφή του πληθυσμού και την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών πέφτει στο μηδέν σχεδόν. Κι ενώ η εισαγωγή ζωντανών ζώων που γινόταν πριν από τον πόλεμο σχεδόν εντελώς από τις χώρες που ανήκαν τώρα στον Άξονα έπεσε στο 0,05% του προπολεμικού επίπεδου, η εισαγωγή κρέατος νωπού ή συντηρημένου μηδενίσθηκε εντελώς» έγραφε ο αείμνηστος πολεοδόμος.   Πλήρης καταστροφή των υποδομών   Τεράστιες ζημιές υπέστησαν οι υποδομές. Σύμφωνα με την έκθεση, στους Σιδηροδρόμους του Ελληνικού Κράτους (ΣΕΚ) αχρηστεύθηκε το 75% της γραμμής Πειραιάς - Πλατύ, το 100% των γραμμών Θεσσαλονίκης - Φλώρινας και  Θεσσαλονίκης - Ειδομένης, και το 23% της γραμμής Θεσσαλονίκης - Αλεξανδρούπολης. Επίσης καταστράφηκε το 80% των σιδηροδρομικών σταθμών, το 40% των γεφυρών, το 35% των σηράγγων, ενώ στους Σιδηροδρόμους Πειραιώς - Αθηνών - Πελοποννήσου (ΣΠΑΠ) αχρηστεύθηκε το 97% της γραμμής. «Από το σύνολο των 7.708 τεμαχίων τροχαίου υλικού που είχαν οι σιδηρόδρομοι της Ελλάδος αρπάχτηκαν ή καταστράφηκαν 7.101 τεμάχια και δεν έμειναν παρά μονάχα 607 και αυτά σε κακή κατάσταση από την υπερβολική τους χρήση κατά την Κατοχή» έγραφε. Οι ζημιές που υπέστη η σιδηροδρομική υποδομή εκτιμήθηκαν σε 8 δισ. προπολεμικές δραχμές ή 72 εκατ. προπολεμικά δολάρια. Συστηματική καταστροφή διαπιστώνεται και στο οδικό δίκτυο και στις γέφυρες, όπου καταγράφονται ζημιές σε ολικό μήκος οδοστρωμάτων 14.721 χλμ. και 5,5 χιλιάδες ημιτελείς δρόμους, αλλά και καταστροφή γεφυρών συνολικού μήκους 15 χλμ. Το μέγεθος αποτιμήθηκε σε 54,4 εκατ. προπολεμικά δολάρια. Επίσης οι ζημιές σε τεχνικό εξοπλισμό (αυτοκίνητα, οδοστρωτήρες, μηχανήματα) του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα αθροιστικά εκτιμήθηκαν σε 4,2 εκατ. προπολεμικά δολάρια. «Η μανία της καταστροφής έκανε ασυγκράτητους τους εχθρούς μας. Γκρέμισαν ορεινές διαβάσεις, ανατίναξαν σήραγγες» έλεγε και σημείωνε σε τέσσερα χρόνια χάθηκε το 85% των υποδομών και του τροχαίου υλικού που υπήρχε το 1940. Οι ολικές απώλειες των επιβατικών αυτοκινήτων έφτασαν το 65%, των φορτηγών το 60% και των λεωφορείων το 80%, τόνιζε ο Δοξιάδης.   Κατέστρεψαν τη Διώρυγα της Κορίνθου   Πλήρης ήταν η καταστροφή και στα λιμάνια της χώρας. Η αξία των ζημιών σε προπολεμικά δολάρια έφτασε τα 4,7 εκατ. για τον Πειραιά, το 1,3 εκατ. για τον Βόλο, το 1,2 εκατ. για τη Θεσσαλονίκη κτλ.  Επίσης, μεγάλη ήταν η ζημιά που έπαθε η Διώρυγα της Κορίνθου αφού οι Γερμανοί «στις παραμονές ακόμη της αποχώρησής τους ανατίναξαν τα πρανή και τη μεγάλη σιδηροδρομική γέφυρα, βύθισαν πλοία και πλωτά γεφύρια, στα στόμια του ισθμού, έριξαν βαγόνια σιδηροδρομικά, πόντισαν νάρκες, έκαμαν το παν για να αχρηστεύσουν για όσο περισσότερο καιρό ήταν δυνατόν τη μοναδική διώρυγα της χώρας», προκαλώντας ζημιές 860.000 δολαρίων, σημείωνε. «Όλες οι εναέριες τηλεφωνικές και τηλεγραφικές γραμμές αποκόπτονται, τα υποβρύχια καλώδια καταστρέφονται. Όλες οι εγκαταστάσεις αχρηστεύονται κατά 100%, ενώ τα ειδικά μηχανήματα διαβιβάσεων μεταφέρονται στη Γερμανία κατά ποσοστό 70%. Η επικοινωνία με διάφορα διαμερίσματα της χώρας είναι αδύνατη. Το Ηράκλειο, η Πρέβεζα, η Άρτα, η Κέρκυρα, η Πάτρα, η Θεσσαλονίκη απομονώνονται» εξηγούσε ο Δοξιάδης και συμπλήρωνε ότι καταστροφική ήταν η Κατοχή και για τις αεροπορικές συγκοινωνίες.   Διέλυσαν το τεχνικό θαύμα του Μεσοπολέμου   Γερμανοί και Βούλγαροι κατέστρεψαν ολοκληρωτικά τα μεγάλα υδραυλικά και αρδευτικά έργα των κάμπων της Θεσσαλονίκης και των Σερρών, που αποτελούσαν το μεγαλύτερο μεταπολεμικό επίτευγμα των ελλήνων μηχανικών, καθώς η δημιουργία τους είχε επιτύχει τη ραγδαία αύξηση της αγροτικής παραγωγής. Η ζημιά έφτασε το 13,2% της υποδομής στη Θεσσαλονίκη και το 38,6% σε Δράμα και Σέρρες. Οι καταστροφές σε έργα υδρονομικά, εγγειοβελτιωτικά, υδρεύσεων και υπονόμων ξεπέρασε τα 2 δισ. προπολεμικών δραχμών σε όλη τη χώρα, τόνιζε ο Δοξιάδης. Επίσης, μετρήθηκε ότι οι απώλειες σε φορτηγά πλοία έφτασαν το 74%, ενώ στα επιβατικά το 94,5%. «Το ελληνικό εμπορικό ναυτικό διαλύεται. Η ελληνική εμπορική ναυτιλία, που κρατούσε την έβδομη θέση ανάμεσα στην φορτηγό ναυτιλία όλου του κόσμου, πλήρωσε και αυτή τον βαρύτατο φόρο στον αγώνα των Ηνωμένων Εθνών. Από την πρώτη μέρα που κηρύχθηκε ο πόλεμος, τα ελληνικά πλοία πέρασαν στην υπηρεσία των συμμαχικών στόλων, για να σκορπιστούν αργότερα σ' όλες τις συμμαχικές θάλασσες και σ' όλους τους ωκεανούς για τη μεγάλη υπόθεση της Ελευθερίας. Από τα 583 εμπορικά πλοία που είχε η Ελλάς το 1939, χάθηκαν τα 434» έγραφε ο Δοξιάδης. Επίσης, χάθηκε το 66% των ιστιοφόρων και συνολικά το 73% της χωρητικότητας του εθνικού στόλου.   Καταστράφηκε το ένα τέταρτο του κτιριακού αποθέματος   Οι καταστροφές των οικοδομών ήταν τεράστιας αξίας κυρίως από τους Βούλγαρους, αλλά και από τους Ιταλούς και τους Γερμανούς. Συνολικά η απώλεια έφτασε τις 409.000 οικοδομές, δηλαδή το 23,6% του προπολεμικού κτιριακού αποθέματος, εκ των οποίων οι 111.000 καταστροφές αφορούσαν πυρπολήσεις και αντίποινα. Την κύρια ευθύνη είχαν οι Γερμανοί, οι οποίοι κατέστρεψαν περί τις 208.500 οικοδομές αξίας 31 δισ. προπολεμικών δραχμών. Η συνολική αξία των καταστροφών έφτασε τα 61 δισ. προπολεμικές δραχμές, τόνιζε.   Σύμφωνα με την «έκθεση Δοξιάδη»: - 3.700 πόλεις και οικισμοί καταστράφηκαν από βομβαρδισμούς, λεηλασίες και πυρπολήσεις - 1,2 εκατ. κάτοικοι, δηλαδή το 18% του πληθυσμού της χώρας έμειναν άστεγοι - 88.000 αγροτικές οικογένειες ζούσαν σε ερείπια και 100.000 αστικές οικογένειες υπό άθλιες συνθήκες - 15.000 καταστηματάρχες και βιοτέχνες έχασαν την επαγγελματική τους στέγη - 80.000 οικογένειες πούλησαν τα σπίτια τους και έχασαν την περιουσία τους - 5.000 σχολεία καταστράφηκαν - 1,5 εκατ. οικογένειες ζούσαν σε σπίτια χωρίς τζάμια, φως ή θέρμανση.   Κλοπές και καταστροφές μουσείων και μνημείων   Η καταγραφή των υπουργείων εντόπισε καταστροφές μνημείων τέχνης, βυζαντινής και λαϊκής αρχιτεκτονικής, εκκλησιών και αρχοντικών. Πολλά μοναστήρια και επτά μεγάλες βυζαντινές εκκλησίες  καταστράφηκαν εντελώς (οι έξι από τους Γερμανούς), ενώ 12 άλλες έπαθαν σοβαρές ζημιές. Καταστράφηκαν βενετικά κτίρια, βιβλιοθήκες και μουσεία. Ένα διαλύθηκε εντελώς, τέσσερα υπέστησαν σοβαρές ζημιές, καθώς και μία βιβλιοθήκη (από τους Γερμανούς). Ο Κ. Δοξιάδης έγραφε ότι οι Γερμανοί προκάλεσαν καταστροφές σε 87 αρχαιολογικούς χώρους, οι Ιταλοί σε 39 και οι Βούλγαροι σε τρεις, με χαρακτηριστικότερες τις περιπτώσεις της Βάρης, της Δημητριάδας και του Παλαιοκάστρου Κρήτης. Επίσης, εντοπίζονται ανασκαφές από τους Γερμανούς σε 24 σημεία και από τους Ιταλούς σε άλλα δύο. Ακόμη, εντοπίζονται κλοπές αρχαιολογικές θησαυρών, με τους Γερμανούς να κλέβουν αρχαιότητες από 42 μουσεία ή αρχαιολογικούς χώρους, τους Ιταλούς από 33 και τους Βουλγάρους από εννέα.   Μαζικός θάνατος δια του πληθωρισμού   «Οι εχθροί της χώρας εκτός από τις ανατινάξεις, τις πυρπολήσεις και τις κατεδαφίσεις, προχώρησαν και στη συστηματική λεηλασία των όσων απόμεναν. Με το πρόσχημα της επίταξης, έπαιρναν κάθε εφόδιο και μέσο παραγωγής, ζωοτροφίες, οχήματα και μηχανήματα κάθε είδους. Μα η επίταξη δεν ήταν πάντα εύκολη, κυρίως στο εσωτερικό της χώρας, και δεν έφερνε αποτελέσματα γιατί οι κάτοικοι έκρυβαν τα αγαθά τους. Κι έτσι οι Γερμανοί για να καταφέρουν να μαζέψουν ό,τι ήταν δυνατόν εφάρμοσαν μία νέα μέθοδο: τον πληθωρισμό» έγραφε ο Δοξιάδης. Έτσι, εξηγούσε, οι Γερμανοί άφησαν να κυκλοφορούν μεγάλες ποσότητες χαρτονομίσματος και η νομισματική κυκλοφορία έφτασε τον Σεπτέμβριο του 1944 τα 7,3 τετράκις εκατομμύρια δραχμές. Αποτέλεσμα; Η διατροφή της μέσης εργατικής οικογένειας στην Αθήνα μειώθηκε ραγδαία και έφτασε σε επίπεδα υποσιτισμού. Σύμφωνα με τον Κ. Δοξιάδη, οι σκοποί των κατακτητών ήταν οι εξής: «Με τον πληθωρισμό είχαν την ευχέρεια να αποκτούν ό,τι τους ήταν αναγκαίο πληρώνοντας με νόμισμα χωρίς εσωτερική αξία που δεν τους κόστιζε τίποτε και υποχρέωναν τον ελληνικό λαό με τις άθλιες συνθήκες ζωής που δημιουργούσαν, αφού πουλήσει τα σπίτια του, τα κοσμήματά του, τα υπάρχοντά του και να στραφεί προς τον κατακτητή ζητώντας δουλειά στα εργοστάσια της Γερμανίας».   Πέθαναν από την πείνα 300.000 άνθρωποι   Έτσι, η νομισματική κυκλοφορία από τα 11 δισ. δραχμές του 1940 είχε φτάσει τον Σεπτέμβριο του 1944 σε 7,3 τετράκις εκατ. δραχμές. Μία οκά ψωμί κόστιζε 10 δρχ. το 1941, όμως τρία χρόνια μετά έφτασε τα 153 εκατ. δρχ. Η συνέπεια ήταν η κακή διατροφή και η πτώση του επιπέδου της στο μηδέν. Προπολεμικά από τις 2.800 θερμίδες την ημέρα η κατανάλωση έπεσε στις 930 το 1942, ενώ τον χειμώνα του 1941-1942 μόνο το 4% του λαού διατρέφονταν επαρκώς. Ο Κ. Δοξιάδης έλεγε ότι οι ξένοι παρατηρητές «πάνω στα ορεινά μέρη αντίκρισαν κατάκοιτα, εξαντλημένα παιδιά που ζούσαν σε μία κατάσταση αποχαύνωσης, τέλεια αποσκελετωμένα από την ασιτία, ανίκανα όχι μόνο να κινηθούν, αλλά και να μιλήσουν ακόμα». «Η θνησιμότητα έφτασε στο εξαπλάσιο, ιδίως τον πρώτο χειμώνα της Κατοχής, ενώ οι νεκροί από την πείνα γέμιζαν τους δρόμους» έγραφε. Οι απώλειες που υπέστη η Ελλάδα, σύμφωνα με τον Κ. Δοξιάδη, έφτασαν τον αριθμό των 390.700 νεκρών, εκ των οποίων οι 300.000 από την πείνα, ενώ με τους άστεγους των ορέων ο αριθμός ξεπερνούσε το μισό εκατ. ανθρώπους, έγραφε. Παράλληλα, διαπιστώθηκαν μεγάλες αναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών. Οι Βούλγαροι πήραν ομήρους 40.000 πολίτες, οι Ιταλοί 10.000 και οι ναζιστές 70.000, εκ των οποίων οι 60.000 έλληνες εβραίοι. Περί τους 140.000 πολίτες συνολικά εκπατρίστηκαν, ενώ οι ισραηλίτες εξολοθρεύτηκαν ολοκληρωτικά από τους ναζί. Επίσης, οι Βούλγαροι εκδίωξαν μαζικά χιλιάδες ανθρώπους από τη ζώνη κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης και των Σερρών.   Πώς υπολογίστηκαν τα αιτήματα της Ελλάδας   «Τα αιτήματα της Ελλάδος είναι δίκαια, γιατί ζητάμε να καταβάλουν οι υπεύθυνοι για τις καταστροφές λαοί που ζουν σήμερα πολύ καλύτερα από την Ελλάδα επανορθώσεις για την ανασυγκρότηση» σημειώνει και ανέφερε ότι, παρ' όλο που οι Αλβανοί συνεργάστηκαν με τους κατακτητές και προκάλεσαν ζημιές στη χώρα, «επειδή όμως ο αλβανικός λαός ζει σε χαμηλότερο επίπεδο από τον ελληνικό, η Ελλάς δεν έθεσε ζήτημα επανορθώσεων από την Αλβανία». Ο Κ. Δοξιάδης έγραφε ότι οι αξιώσεις της Ελλάδας στηρίχθηκαν όχι στο τι χάθηκε, αλλά στο τι αποδεικνύεται ότι χάθηκε και μπορεί να εκτιμηθεί σε μονάδες. Έτσι, αξιολόγησε τις άμεσες ζημιές (θετικές), όπως «διαρπαγές, καταστροφές, απλήρωτες υπηρεσίες, πληρωμές, δαπάνες του προϋπολογισμού, κλήριγκ, συντάξεις στα θύματα, διαρπαγές κρατικών αποθηκών, πολεμικό υλικό και ποσά που καταβλήθηκαν σε εργάτες από εργοδότες». Οι έμμεσες ζημίες (αποθετικές) της περιόδου 1940-1944 ήταν η πτώση του εθνικού εισοδήματος και η ελάττωση της απόδοσης της εργασίας, που είχαν παρόμοιες συνέπειες και στη μεταπολεμική εποχή. Ωστόσο, στις αξιώσεις δεν περιλαμβάνονται θυσίες του πληθυσμού (θάνατοι, ασθένειες, ελάττωση γεννήσεων), θυσίες του πολιτισμού (απώλεια καλλιτεχνικών και πνευματικών αξιών, ιδιωτικών περιουσιών κτλ). «Μετά από συστηματική δουλειά όλων των αρμοδίων», έγραφε, «οι συγκεκριμένες και σταθμητές θυσίες της χώρας ήσαν 17,8 δισ. δολάρια του 1938 ή 1,994 τρισ. δραχμές του 1938».   Το ΑΕΠ 33 ετών εξαφανίστηκε   Το 1938 το συνολικό εθνικό εισόδημα ήταν σχεδόν 60 δισ. δραχμές και ο προϋπολογισμός 15 δισ. δραχμές. Σύμφωνα με τον Κ. Δοξιάδη, οι αξιώσεις της Ελλάδας έφταναν το εθνικό εισόδημα 33 ετών ή τον προϋπολογισμό του κράτους για 130 χρόνια. Η κατανομή των αποζημιώσεων έγινε ως εξής: - 60,9% από τη Γερμανία, δηλαδή 10,8 δισ. δολάρια ή 1,2 τρισ. δραχμές - 33,6% από την Ιταλία, ήτοι 6 δισ. δολάρια ή 670 δισ. δραχμές - 5,5% από τη Βουλγαρία, δηλαδή σχεδόν 1 δισ. δολάρια ή 198 δισ. δραχμές. «Για την Γερμανία το ποσόν που θα έπρεπε να πληρώσει στην Ελλάδα είναι αντίστοιχο με το ένα τρίτον του εθνικού εισοδήματος ενός έτους. Για την Ιταλία είναι αντίστοιχο με ένα σχεδόν εθνικό εισόδημα ενός έτους. Για την Βουλγαρία το ποσόν είναι αντίστοιχο με το εθνικό εισόδημα δύο ετών» έγραφε ο Δοξιάδης. «Ενώ λοιπόν ο κάθε κάτοικος της Ελλάδος θα πρέπει να εργάζεται 33 χρόνια για να αποκαταστήσει όλες τις ζημιές, οι υπεύθυνοι λαοί θα μπορούσαν να εργασθούν πολύ λιγότερο για να αποκαταστήσουν το ό,τι κατέστρεψαν» σημείωνε. Συγκεκριμένα, οι Γερμανοί θα χρειάζονταν μόνον τέσσερις μήνες, οι Ιταλοί έναν χρόνο και οι Βούλγαροι δύο χρόνια. «Το πρόβλημα λοιπόν για τον ελληνικό λαό είναι 66 φορές σημαντικότερο από ό,τι για τους Γερμανούς, 33 φορές για τους Ιταλούς και 16 για τους Βουλγάρους» εξηγούσε.   Η Ελλάδα πήρε «ψίχουλα»   Σύμφωνα με τον πολεοδόμο, η Γερμανία προκάλεσε το 60,9% όλων των ζημιών και σχεδόν τις μισές από τις αποθετικές ζημιές. Έτσι, οι συνέπειες των ζημιών χρεώνουν όλες τη Γερμανία ως κύριο υπεύθυνο του πολέμου και της καταστροφής. Ωστόσο, τα επιχειρήματα των συμμάχων ήταν τελείως διαφορετικά, έγραφε, αφού υποστήριζαν ότι «η Γερμανία πρέπει να ανασυγκροτηθεί, η Ιταλία είναι πολύ πτωχή και η Βουλγαρία θυσιάστηκε για μας».  «Αυτά ήσαν τα νέα συνθήματα των μεγάλων δυνάμεων, ένα μόλις χρόνο μετά την ανακωχή στην Ευρώπη πριν συνταχθούν και υπογραφούν οι συνθήκες με τις αξονικές χώρες. Έτσι τα ελληνικά αιτήματα παραμερίστηκαν και αντί για εκπλήρωσή τους, τα διάφορα συνέδρια και οι συσκέψεις επιδίκασαν στην Ελλάδα συμβολικά και μόνον ένα ποσόν» τόνιζε ο Δοξιάδης. Το συμβολικό ποσό ήταν 300 εκατ. δολάρια (του 1946) έναντι ελληνικών αιτημάτων 17,8 δισ. δολαρίων (του 1938), τα οποία δεν αντιστοιχούν παρά στο μισό ή τα δύο τρία της προπολεμικής τους αξίας, δηλαδή επιδικάσθηκε μόλις το 1% των αξιώσεων της χώρας. «Η απόφαση αυτή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα και οφείλεται κυρίως στη διεθνή πολιτική που ασκήθηκε από τις μεγάλες δυνάμεις μετά τον πόλεμο. Υπεύθυνες για την απόφαση αυτή είναι οι μεγάλες δυνάμεις και προς αυτές πρέπει να απευθύνονται από εδώ κι εμπρός τα αιτήματά μας» σημείωνε. Πήρε μόλις το 1%, παρά τις καταστροφές   «Η Ελλάς υπέφερε κατά τον πόλεμο και την Κατοχή όσο καμία άλλη χώρα του κόσμου. Είχε το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπινων θυσιών και τον μεγαλύτερο βαθμό υλικών φθορών μεταξύ όλων των συμμάχων χωρών και πιθανώς και μεταξύ των ηττημένων. Τα αιτήματα της Ελλάδος ήταν δίκαια και λογικά. Δεν ζήτησε να αποζημιωθεί ούτε για τον πληθυσμό που έχασε ούτε για τις ηθικές ή άλλες πνευματικές φθορές ούτε ακόμη για την προσπάθεια που πήγε χαμένη. Ζήτησε απλώς να αποζημιωθεί για τις υλικές της φθορές» έγραφε ο Κ. Δοξιάδης.  «Από τα ηθικά και δίκαια αυτά ελληνικά αιτήματα δεν ικανοποιήθηκε, έστω θεωρητικά, με την αναγνώριση δικαιωμάτων παρά ένα ποσοστό 1% από το σύνολο των θυσιών. Το ποσόν αυτό αντιπροσωπεύει μόλις το 1% των ζημιών που προκάλεσαν οι Γερμανοί, το 1% των ζημιών που προκάλεσαν οι Ιταλοί και το 3% των ζημιών που προκάλεσαν οι Βούλγαροι. Το αποτέλεσμα είναι ότι μόνο η Ελλάς καταδικάζεται τελικά σε ένα παθητικό 17,6 δισ. δολαρίων του 1938 που αντιστοιχεί σε εθνικό εισόδημα 33 σχεδόν ετών» σημείωνε με λύπη. «Για τις υπεύθυνες για τις καταστροφές χώρες το αποτέλεσμα είναι ότι η Γερμανία θα πληρώσει το 1/300 σχεδόν του εθνικού της εισοδήματος, η Ιταλία θα πληρώσει το 1/100 του εθνικού της εισοδήματος και η Βουλγαρία το 6% του εθνικού της εισοδήματος» συμπλήρωνε. «Ενώ η Ελλάς που αγωνίσθηκε και δεν προκάλεσε ζημιές σε κανένα, θα χάση 33 φορές τις εθνικές της προσπάθειες, οι υπεύθυνες χώρες, που θα μπορούσαν με προσπάθεια μικρότερη του ενός χρόνου να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους στην Ελλάδα, δεν πρόκειται να συμβάλουν παρά με ένα ελάχιστο ποσοστό της εθνικής τους προσπάθειας ενός έτους, πράγμα που δημιουργεί όμως μίαν απόστασιν μεταξύ των θυσιών της Ελλάδος και των θυσιών των άλλων χωρών σχεδόν 3.000 προς 1. Αυτή είναι συγκριτικά η ικανοποίηση της Ελλάδος για τις προσπάθειες που κατέβαλε για τον αγώνα της Δημοκρατίας» σημείωνε ο Δοξιάδης.   Κατά κεφαλήν ζημιά 2.220 δολαρίων   «Ενώ οι συνολικές θυσίες της χώρας ήταν τόσες ώστε ο κάθε Έλληνας να έχει χάσει 2.550 δολάρια, οι επανορθώσεις είναι ίσες προς 30 δολάρια, δηλαδή μένει κατά κεφαλήν παθητικό 2.220 δολάρια» τόνιζε και υπογράμμιζε ότι δόθηκαν χώρες με μικρότερες ζημιές έλαβαν μεγαλύτερες αποζημιώσεις, ενώ σύμμαχοι του Άξονα κατέβαλαν μεγαλύτερες αποζημιώσεις σε τρίτες χώρες από ό,τι οι Γερμανοί στην Ελλάδα. «Η αιτία που έγιναν όλες αυτές οι αδικίες ήταν η πολιτική που ακολούθησαν οι μεγάλες δυνάμεις να εξασφαλίσουν η κάθε μία τις χώρες που μένουν στην δική τους σφαίρα επιρροής και που ήταν προσκολλημένες στην πολιτική τους» έγραφε. «Ένα συμπέρασμα είναι βέβαια και ασφαλές και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβήτηση κανένας, γιατί αποδεικνύεται από όλα τα στοιχεία που διατίθενται. Πως η Ελλάς που υπέστη τις μεγαλύτερες ζημιές στον πόλεμο πήρες τις μικρότερες επανορθώσεις και επομένως η Ελλάς βγήκε δύο φορές κατεστραμμένη, μία από τους εχθρούς με την κολοσσιαία μείωση του εθνικού της πλούτου και μία από τους συμμάχους της, με την αδικία που έγινε στην επανόρθωση των ζημιών της» διαπίστωνε ο πολεοδόμος. «Ενώ βρισκόταν μετά τον πόλεμο ορισμένους βαθμούς κάτω από το προπολεμικό της επίπεδο και κάτω από τις άλλες χώρες, μετά την πληρωμή των επανορθώσεων θα βρίσκεται ακόμη χαμηλότερα, σχετικά με κάθε άλλη χώρα. Χάρη στις επανορθώσεις, η απόσταση της Ελλάδος από τις άλλες χώρες, αντί να μικρύνει, θα μεγαλώσει» κατέληγε. «Κωνσταντίνος Αποστόλου Δοξιάδης, Αρχιτέκτων Μηχανικός, Διπλωματούχος του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, Διδάκτωρ Μηχανικός του Πολυτεχνείου του Βερολίνου. 1940-1946 προϊστάμενος Γραφείου Χωροταξικών - Πολεοδομικών Μελετών και Ερευνών Υπουργείου Δημοσίων έργων. 28.12.45 - 4.4.46 Υφυπουργός Ανοικοδομήσεως. Από 5.4.46 Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Ανοικοδομήσεως».   EΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:

 

Τον Οκτώβριο του 1940, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να μπει στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την απρόκλητη εισβολή των στρατευμάτων του Μουσολίνι στην Ήπειρο. Ο Χίτλερ, για να σώσει τον Μουσολίνι από μία ταπεινωτική ήττα, εισέβαλε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941. Η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους Γερμανούς όσο καμία άλλη χώρα κάτω από την κατοχή τους. Σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, τουλάχιστον 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα-άμεσο αποτέλεσμα της Γερμανικής λεηλασίας. Ο Μουσολίνι παραπονέθηκε στον Υπουργό του των Εξωτερικών, Κόμη Τσιάνο, «Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους». Η Γερμανία και η Ιταλία επέβαλαν στην Ελλάδα όχι μόνο υπέρογκες δαπάνες κατοχής, αλλά και ένα αναγκαστικό δάνειο (κατοχικό δάνειο) ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολλαρίων.  Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει αυτό το χρέος και είχε δώσει οδηγίες να αρχίσει η διαδικασία πληρωμής του. Μετά το τέλος του πολέμου, η Συνδιάσκεψη των Παρισίων επιδίκασε στην Ελλάδα 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια για πολεμικές επανορθώσεις έναντι της Ελληνικής απαίτησης 14,0 δισεκατομμυρίων δολαρίων.  Η Ιταλία πλήρωσε στην Ελλάδα το μερίδιο της από το κατοχικό δάνειο.Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα, και η Γερμανία πλήρωσε πολεμικές επανορθώσεις στην Πολωνία το 1956 και στην Γιουγκοσλαβία το 1971. Η Ελλάδα απαίτησε από την Γερμανία την πληρωμή του κατοχικού δανείου το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995.  Παρά ταύτα Γερμανία αρνείται συστηματικά να πληρώσει στην Ελλάδα τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990. Ενδεικτικό της σημερινής αξίας των Γερμανικών υποχρεώσεων προς στην Ελλάδα είναι το ακόλουθο: εάν χρησιμοποιηθεί σαν τόκος ο μέσος τόκος των Κρατικών Ομολόγων των ΗΠΑ από το 1944 μέχρι το 2010, που είναι περίπου 6%, η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου ανέρχεται στα 163,8 δισεκατομμύρια δολάρια και αυτή των πολεμικών επανορθώσεων στα 332 δισεκατομμύρια δολάρια. Jacques Delpla: Η Γερμανία οφείλει   575 δισεκ. δολάρια Στις 2 Ιουλίου 2011, ο Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της Γαλλικής κυβέρνησης Jacques Delpla δήλωσε ότι οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται σε 575 δισεκατομμύρια δολάρια (Les Echos, Saturday, July 2, 2011). Ο Γερμανός ιστορικός οικονομολογίας Dr. Albrecht Ritschl συνέστησε στην Γερμανία να ακολουθήσει μία περισσότερο μετριοπαθή πολιτική στην ευρωκρίση του 2008-2011, διότι ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη δικαιολογημένων απαιτήσεων για πολεμικές επανορθώσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (Der Spiegel, June 21, 2011,guardian.co.uk, June 21, 2011). Οι Γερμανοί δεν άρπαξαν από τούς Έλληνες μόνο «ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους».  Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα έχασε 13% του πληθυσμού της. Ένα μέρος αυτού του πληθυσμού χάθηκε στην μάχη, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό χάθηκε από την πείνα και τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών. Οι Γερμανοί δολοφόνησαν τούς κατοίκους 89 Ελληνικών πόλεων και χωριών, έκαψαν περισσότερα από 1700 χωριά και εκτέλεσαν πολλούς από τους κατοίκους αυτών των χωριών. Μετέτρεψαν την χώρα σε ερείπια, και λεηλάτησαν τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς. Ζητούμε από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών.  Αυτές τις μέρες διεξάγεται η Δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις.  Όπου γης Ελληνες και φιλέλληνες συνεχίστε την πίεση για την δικαίωση της Ελλάδος και την  απόδοση  των Γερμανικών επανορθώσεων του Β’Π.Π  στη χώρα, στα θύματα και στους απογόνους των θυμάτων. Υπογράφετε τις Εκκλήσεις επιστροφής  από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα  Προβάλλετε στο διαδίκτυο το ύψιστο τούτο θέμα για να δικαιωθεί η Ελλάδα και να λάμψει η αλήθεια πού εκκρεμεί για πολλές δεκαετίες Να πληρωθεί άμεσα το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών, που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών... Αυτές τις μέρες διεξάγεται η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Η δικαίωση των Ελλήνων θυμάτων του Ναζισμού μέσω των Ιταλικών δικαστηρίων, έχει οδηγήσει την υπόθεση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στο οποίο προσέφυγε η Γερμανία για να ακυρώσει τις αποζημιώσεις και το οποίο ξεκίνησε τη σχετική δικαστική διαδικασία τη Δευτέρα 12/09.  Την ίδια ώρα, ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα το μέγα θέμα του ανεξόφλητου αναγκαστικού Κατοχικού Δανείου της χώρας μας προς τη Γερμανία και των γερμανικών επανορθώσεων για τις κατοχικές καταστροφές στη χώρα μας, αφού η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα η οποία δεν έχει λάβει ως αποζημίωση ούτε ένα ευρώ.  Η μέχρι τώρα παθητική, δυστυχώς, στάση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, στο μέγιστο αυτό Εθνικό θέμα, ήρθε η ώρα να γίνει ενεργητική. Είναι απόλυτη ανάγκη, από σήμερα, οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Εξωτερικών και Οικονομικών, τουλάχιστον, να παρακολουθήσουν αυτή την πολυσήμαντη για τα εθνικά μας συμφέροντα δίκη στη Χάγη.  Η παρουσία τους δεν θα είναι τιμή μόνο, για τα θύματα του Ναζισμού, αλλά, επιτέλους θα καταδείξει στους Δικαστές της Χάγης και στην παγκόσμια κοινή γνώμη, την αποφαστικότητα της Ελληνικής Πολιτείας να στηρίξει δυναμικά τις διεκδικήσεις των συγγενών των Ελλήνων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας για ηθική και υλική αποζημίωση.  Αυτή η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στις σημερινές συνθήκες, έχει τεράστια σημασία για το παρόν και το μέλλον της Πατρίδας μας.   34ον   ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   Η ΕΒΡΑΙΚΗ ΜΟΝΟΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥ Β’ Π.Π

ΑΣ  ΜΗ  ΤΑ  ΞΕΧΝΑΜΕ  ΑΥΤΑ

 

Θέμα :	ΕΙΝΑΙ  ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ  ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ -    ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ  ΟΠΟΥ  ΜΠΟΡΕΙΤΕ

ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ ...

Τον Οκτώβριο του 1940, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να μπει στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την απρόκλητη εισβολή των στρατευμάτων του Μουσολίνι στην Ήπειρο. Ο Χίτλερ, για να σώσει τον Μουσολίνι από μία ταπεινωτική ήττα, εισέβαλε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941. Η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους Γερμανούς όσο καμία άλλη χώρα κάτω από την κατοχή τους. Σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, τουλάχιστον 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα-άμεσο αποτέλεσμα της Γερμανικής λεηλασίας. Ο Μουσολίνι παραπονέθηκε στον Υπουργό του των Εξωτερικών, Κόμη Τσιάνο, «Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους».  Η Γερμανία και η Ιταλία επέβαλαν στην Ελλάδα όχι μόνο υπέρογκες δαπάνες κατοχής, αλλά και ένα αναγκαστικό δάνειο (κατοχικό δάνειο) ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολλαρίων.  Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει αυτό το χρέος και είχε δώσει οδηγίες να αρχίσει η διαδικασία πληρωμής του. Μετά το τέλος του πολέμου, η Συνδιάσκεψη των Παρισίων επιδίκασε στην Ελλάδα 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια για πολεμικές επανορθώσεις έναντι της Ελληνικής απαίτησης 14,0 δισεκατομμυρίων δολαρίων.  Η Ιταλία πλήρωσε στην Ελλάδα το μερίδιο της από το κατοχικό δάνειο.Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα, και η Γερμανία πλήρωσε πολεμικές επανορθώσεις στην Πολωνία το 1956 και στην Γιουγκοσλαβία το 1971. Η Ελλάδα απαίτησε από την Γερμανία την πληρωμή του κατοχικού δανείου το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995.  Παρά ταύτα Γερμανία αρνείται συστηματικά να πληρώσει στην Ελλάδα τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990.  Ενδεικτικό της σημερινής αξίας των Γερμανικών υποχρεώσεων προς στην Ελλάδα είναι το ακόλουθο: εάν χρησιμοποιηθεί σαν τόκος ο μέσος τόκος των Κρατικών Ομολόγων των ΗΠΑ από το 1944 μέχρι το 2010, που είναι περίπου 6%, η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου ανέρχεται στα 163,8 δισεκατομμύρια δολάρια και αυτή των πολεμικών επανορθώσεων στα 332 δισεκατομμύρια δολάρια. Στις 2 Ιουλίου 2011, ο Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της Γαλλικής κυβέρνησης Jacques Delpla δήλωσε ότι οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται σε 575 δισεκατομμύρια δολάρια (Les Echos, Saturday, July 2, 2011).  Ο Γερμανός ιστορικός οικονομολογίας Dr. Albrecht Ritschl συνέστησε στην Γερμανία να ακολουθήσει μία περισσότερο μετριοπαθή πολιτική στην ευρωκρίση του 2008-2011, διότι ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη δικαιολογημένων απαιτήσεων για πολεμικές επανορθώσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (Der Spiegel, June 21, 2011,guardian.co.uk, June 21, 2011). Οι Γερμανοί δεν άρπαξαν από τούς Έλληνες μόνο «ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους».  Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα έχασε 13% του πληθυσμού της. Ένα μέρος αυτού του πληθυσμού χάθηκε στην μάχη, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό χάθηκε από την πείνα και τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών.  Οι Γερμανοί δολοφόνησαν τούς κατοίκους 89 Ελληνικών πόλεων και χωριών, έκαψαν περισσότερα από 1700 χωριά και εκτέλεσαν πολλούς από τους κατοίκους αυτών των χωριών. Μετέτρεψαν την χώρα σε ερείπια, και λεηλάτησαν τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς. Ζητούμε από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών. Αγαπητοί φίλοι, όπως αναφέρεται παρακάτω από το  EΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: Αυτές τις μέρες διεξάγεται η Δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Παρακαλώ ζητήσετε από φίλους και γνωστούς σας να πάνε στο http://www.greece.org/blogs/ wwii/ και να υπογράψουν το Αίτημα μας που ζητά από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα,  πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες,  πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών,  των εγκλημάτων και των λεηλασιών, που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών... ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ------------------------------ ------------------------------ ----------- Αυτές τις μέρες διεξάγεται η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Η δικαίωση των Ελλήνων θυμάτων του Ναζισμού μέσω των Ιταλικών δικαστηρίων, έχει οδηγήσει την υπόθεση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στο οποίο προσέφυγε η Γερμανία για να ακυρώσει τις αποζημιώσεις και το οποίο ξεκίνησε τη σχετική δικαστική διαδικασία τη Δευτέρα 12/09.  Την ίδια ώρα, ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα το μέγα θέμα του ανεξόφλητου αναγκαστικού Κατοχικού Δανείου της χώρας μας προς τη Γερμανία και των γερμανικών επανορθώσεων για τις κατοχικές καταστροφές στη χώρα μας, αφού η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα η οποία δεν έχει λάβει ως αποζημίωση ούτε ένα ευρώ.  Η μέχρι τώρα παθητική, δυστυχώς, στάση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, στο μέγιστο αυτό Εθνικό θέμα, ήρθε η ώρα να γίνει ενεργητική.  Είναι απόλυτη ανάγκη, από σήμερα, οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Εξωτερικών και Οικονομικών, τουλάχιστον, να παρακολουθήσουν αυτή την πολυσήμαντη για τα εθνικά μας συμφέροντα δίκη στη Χάγη.  Η παρουσία τους δεν θα είναι τιμή μόνο, για τα θύματα του Ναζισμού, αλλά, επιτέλους θα καταδείξει στους Δικαστές της Χάγης και στην παγκόσμια κοινή γνώμη, την αποφαστικότητα της Ελληνικής Πολιτείας να στηρίξει δυναμικά τις διεκδικήσεις των συγγενών των Ελλήνων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας για ηθική και υλική αποζημίωση.  Αυτή η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στις σημερινές συνθήκες, έχει τεράστια σημασία για το παρόν και το μέλλον της Πατρίδας μας. Για το Εθνικό Συμβούλιο  ΝΟΜΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ  Γερμανικές Αποζημιώσεις : Aυτό τό Πολιτικό Σύστημα ούτε θέλει ούτε μπορεί !     ΤΟΥ  ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥ  ΔΗΜΗΤΡΗ   ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ    ΜΕΡΟΣ   ΔΕΥΤΕΡΟ     Γερμανικές Αποζημιώσεις : Aυτό τό Πολιτικό Σύστημα ούτε θέλει ούτε μπορεί !     1. ΕΜΠΟΔΙΟ  ΤΟ ΥΠΟΤΕΛΕΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ  Ο Κώστας Σημίτης στο Βιβλίο του <<ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ; >>Εκδόσεις  Πόλις (2016), Σελ.151-152: <<Στις εξωτερικές σχέσεις της χώρας κυριαρχεί μια αμυντική νοοτροπία. Καλλιεργεί την εντύπωση ότι η Ελλάδα  αδικείται, ότι είναι θύμα στυγνής εκμετάλλευσης της Γερμανίας και άλλων κρατών-μελών της Ευρωζώνης, ότι η υπερχρέωση οφείλεται στους ξένους  πού  μας χρωστούν λεφτά, όπως τις πολεμικές επανορθώσεις>>.  Σε άλλο σημείο αναφέρει και τα εξής : <<Η πρώτη(Εξεταστική Επιτροπή)επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ,θεαματική προσπάθεια να Αποκαλυφθεί η …αλήθεια .ήταν η έρευνα των οφειλών και αποζημιώσεων πού χρωστάει η Γερμανία στην Ελλάδα ,από την εποχή του ΒΠΠ .Υπολογίστηκε σε 309 Δις ευρώ, περίπου. Τα συμπεράσματά της επαναλαμβάνουν τα ήδη γνωστά εδώ και εβδομήντα χρόνια, σύμφωνα με την πάγια τακτική πού ακολουθείται από όλους τους συμμάχους μετά τον πόλεμο, τα χρήματα αυτά ΔΕΝ θεωρούνται απαιτητά .Απορώ πώς η κυβέρνηση θα απαιτήσει στην σημερινή εποχή και παρά την διαφορετική στάση των Συμμάχων, αυτού του τεράστιου ποσού, χωρίς να αμφισβητηθεί η σοβαρότητά της. Πρόκειται για μία αυταπάτη ακόμη  μεγαλύτερη από την προηγούμενη. Η μόνη ρεαλιστική απαίτηση της Ελλάδας συνδέεται  με το λεγόμενο Κατοχικό Δάνειο της Ελλάδας προς την Γερμανία ,διότι αυτό δεν προκύπτει από πολεμικές πράξεις της Γερμανίας. Ήταν μια συνήθης σύμβαση Δανείου της Ελλάδας προς την Γερμανία. Την νομική της δέσμευση αναγνώρισε η Γερμανία, υπολογιζόμενο σε 11 (έντεκα) Δις ευρώ>>, Έχωνα υποβάλω κάποια  <<αφελή>> ερωτήματα στον πρώην πρωθυπουργό: Άραγε, δεν ερώτησε ποτέ τον πατέρα του, πού πολεμούσε τους Γερμανούς, όντας επιφανές μέλος της Εθνικής Αντίστασης, για να του πει   για τον όλεθρο πού προξένησαν οι φασιστικές ορδές του Χίτλερ στην Ελλάδα ;  *Αποκαλεί την απαίτηση της Ελλάδας να καταβάλει η σημερινή Γερμανία (συνεχιστής του Ναζιστικού κράτους),τίς οφειλές της για τις κτηνωδίες και τις λεηλασίες πού οι πρόγονοι Ναζιστές της, διέπραξαν στη χώρα μας ,ως <<αυταπάτη>>;Μήπως, επίσης, είναι <<αυταπάτη>>και τα 1.106.922 θύματα της Γερμανικής κατοχής; *Υποστηρίζει ότι το κατοχικό Δάνειο δεν προκύπτει από πολεμικές πράξεις της Γερμανίας. Πρέπει κανείς να είναι η ενσυνείδητος διαστρεβλωτής η λίαν  ανιστόρητος. Το Αναγκαστικό Δάνειο πού συνήψε τότε η Ελλάδα με το <<πιστόλι στον κρόταφο>.χρησιμοποιήθηκε τόσο από τον Χίτλερ όσο και από τον Μουσολίνι , για την χρηματοδότηση της εκστρατείας τού Ρόμελ στην Αφρική. Το Δάνειο δε αυτό ήταν η αιτία να πεθάνουν από πείνα εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, αφού πλέον τα κρατικά ταμεία ήταν  άδεια.   Χαρακτηριστικά, ο μεγάλος δάσκαλος Δημήτρης Γλυνός, αναφέρει: << Ότι είχε   δημιουργήσει  η εργασία του Ελληνικού Λαού στα εκατό χρόνια της ελεύθερης ζωής του, όλα τα υλικά μας αγαθά εξαφανίστηκαν. Όλα τα μεταφορικά μέσα  αυτοκίνητα συγκοινωνίας, φορτηγά και πολυτελείας, μοτοσυκλέτες και ποδήλατα και κάρα ακόμη, όλα μας τα βαπόρια, τα   ιστιοφόρα ,τα βενζινόπλοια , επιτάχτηκαν, εξαφανίστηκαν, και τώρα μας κοροϊδεύουν για πρωτόγονους. Στη χώρα της ελιάς και του λαδιού πεθαίνουν οι άνθρωποι από πρηξίματα, γιατί δεν έχουν σταγόνα λάδι να προσθέσουν στα νερόβραστα χόρτα τους>> Φασίστας  Μουσολίνι:<<Οι Γερμανοί άρπαξαν από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους>>. *Βάλτερ Φούνκ, Υπουργός Οικονομίας του Χίτλερ:<<Η Ελλάδα δοκίμασε τα δεινά του πολέμου, όπως, ίσως, καμία άλλη χώρα της Ευρώπης>>. -Αναφέρει ο Κώστας Σημίτης, επίσης, ότι η Γερμανία αναγνώρισε την οφειλή της για το Αναγκαστικό αυτό Δάνειο. Αν λοιπόν, αυτή είναι η αλήθεια, τότε γιατί αρνείται να το καταβάλει στην Ελλάδα, παρόλο, ακόμη, πού, και ο Χίτλερ, μέσω του υπουργού του, τής οικονομίας, Φούνκ, είχε καταβάλει ήδη 2(δύο) δόσεις; Δυστυχώς, αυτός ο άνθρωπος εξελέγη  πρωθυπουργός της Ελλάδας.  2.Μυστική συνάντηση Σρέντερ-Σημίτη. Ο τότε Γερμανός Γκέρχαρντ  Σρέντερ συναντήθηκε μυστικά στις 8/11/2002,στο Βερολίνο, με τον Κώστα Σημίτη, για να συζητήσουν το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων προς την Ελλάδα. Φυσικά ο Σρέντερ απέκρουσε το Ελληνικό αίτημα, μάλιστα σύμβουλοι, Συνταγματολόγοι, πού συνόδευαν τον Σημίτη, μιλούσαν, τότε, ότι συνάντησαν μπροστά τους,<<ένα γυάλινο τείχος>>. Και πάλι, εδώ η  έντονη προσωπική μυστική διπλωματία(τα βήματά του Κώστα Σημίτη, ακολουθεί, άλλωστε, επαξίως, και ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, με ολέθρια, για την χώρα, αποτελέσματα). Μάλιστα, τότε, για να αποφευχθούν Διαρροές,(όπως στο παρελθόν),συμφωνήθηκε και από τις δύο πλευρές να υπάρξει Απόλυτη Μυστικότητα.. 3.Τό 2001  ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, σύστησε νέα Εξεταστική Επιτροπή, για την αποσαφήνιση του ζητήματος των επανορθώσεων, στην οποία συμμετείχε ως Σύμβουλος ο καθηγητής της Ιστορίας στο ΕΚΠΑ Χάγκεν Φλάϊσερ. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις συστάσεις της Επιτροπής, η Ελλάδα όφειλε ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ στο μέλλον από μια καθολική απαίτηση και να επικεντρωθεί στην καταβολή μόνο του Αναγκαστικού Δανείου, το οποίο είχε εκτιμηθεί από τους εμπειρογνώμονες της Bundesbank,στην τελική έκθεση της 12ης Απριλίου 1945,σε 476(τετρακόσια εβδομήντα έξι) εκατομμύρια μάρκα, με διόρθωση ως προς τον πληθωρισμό.  4. Συνταγματολόγος Ευάγγελος Βενιζέλος Αμφισβήτησε ευθέως το πόρισμα  της ομάδας εργασίας του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ),η οποία συστάθηκε με την υπ’ αριθμόν 2/65610/004/10-9-2012 απόφαση  Του Υφυπουργού Οικονομικών. Συγκεκριμένα, ο τότε αντιπρόεδρος της συγκυβέρνησης Σαμαρά—Βενιζέλου, ζήτησε, εκ των υστέρων ,να ασχοληθεί τώρα η Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους(Ν.Σ.Κ.),χωρίς βέβαια να κάνει  καμία ανακοίνωση στη Βουλή για την ανάγκη αυτή. Τί  δεν έκανε; Από τον Σεπτέμβριο 2012,πού εκδόθηκε η υπουργική απόφαση της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, για την σύσταση της Επιτροπής Εργασίας του ΝΣΚ,  τώρα ξύπνησε και διαπίστωσε ότι αυτή η απόφαση είναι ανεπαρκής. Δεν μιλούσε, αλλά περίμενε να βγει το πόρισμα στις 8/12/2013(δηλαδή 5(πέντε)μήνες μετά),να διεξαχθεί για το θέμα αυτό, ειδική συνεδρίαση στην Βουλή, και μετά να αποφανθεί με <<αυθεντία καρδιναλίου),ότι<<δεν θα συνιστούσε  να ακολουθήσει η Ελληνική Δημοκρατία αυτή την Διαδικασία>>. Δεν αποτελεί όντως, η μεθόδευση αυτή  εσχάτη προδοσία και απεμπόληση εθνικών συμφερόντων, σε μια χώρα, πού  υφίσταται οικονομική, κοινωνική και ηθική λεηλασία, από τους Δανειστές και τα υποχείριά τους, τις  Ελληνικές, μόνο κατ’ όνομα, κυβερνήσεις; Άραγε, δεν παίζουν κάποιοι το παιχνίδι της Γερμανίας ,για να τύχουν της εύνοιάς της και να  εδραιώσουν την πολιτική τους καριέρα ,υπονομεύοντας τις απαράγραπτες απαιτήσεις μας;   5. Η υποτέλεια  πού διακατέχει στην πλειοψηφία του το  Ελληνικό πολιτικό σύστημα, σε θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, διαφαίνεται και σε ένα άλλο πεδίο, αυτό των Γερμανικών Επανορθώσεων. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα πού δεν έχει πάρει απολύτως καμία αποζημίωση για τις τεράστιες ανθρώπινες απώλειες και τις υλικές ζημιές, πού προξένησαν τα στρατεύματα Κατοχής. Πρόκειται για εκατοντάδες Δις δολάρια πού μας οφείλει η Γερμανία και πού δεν τολμά καμμιά μέχρι σήμερα Ελληνική κυβέρνηση, να απαιτήσει δυναμικά και αποφασιστικά. Ο Ελληνικός Λαός  γνώρισε την πιο μαύρη, την πιο σκληρή, την πιο αιμοβόρα Κατοχή στην Μακραίωνη ιστορία του  με: *Διαμελισμό  της Εθνικής  του υπόστασης και μοίρασμα των εδαφών της σε άλλα κράτη. *Ωμή  Λεηλασία του Εθνικού πλούτου, αρπαγή των περιουσιών των πολιτών. *Γενοκτονία με την πείνα, την ομηρία, τις ομαδικές εκτελέσεις. *Η Ελλάδα είχε τις μεγαλύτερες, αναλογικά, απώλειες στον πληθυσμό της από όλες  τις χώρες  της Ευρώπης. Η Ελλάδα υπέστη καταστροφές, αρπαγές, λεηλασίες και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η Γερμανία χρωστάει και ,τελικά, θα τα πληρώσει !... *Η κυβέρνηση αλλά και όλα τα πολιτικά κόμματα έχουν χρέος να επιμείνουν στην εφαρμογή  τής Ομόφωνης Απόφασης της Βουλής των Ελλήνων της 17ης Αυγούστου 2019 και να χαράξουν εθνική στρατηγική για την  διεκδίκηση των Γερμανικών  οφειλών, καταργώντας κατά  προτεραιότητα  τα σκόπιμα νομικά εμπόδια, πού στερούν τα θύματα της Ναζιστικής θηριωδίας από το δικαίωμα προσφυγής τους στο φυσικό τους δικαστή. *Η Γερμανία καταργεί μονομερώς ,χωρίς να διαθέτει αυτό το δικαίωμα, τις Διεθνείς Συνθήκες πού επέβαλαν τον αφοπλισμό της, ανακοινώνοντας ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα-μαμούθ, ύψους εκατοντάδων Δις ευρώ. Μοιραία, λοιπόν, αυτός ο ταχύτατος και τεράστιος στρατιωτικός εξοπλισμός επαναφέρει στην επικαιρότητα, την ανάγκη, επιτέλους, οριστικής διευθέτησης των εκκρεμοτήτων του ΒΠΠ, μεταξύ των οποίων, και την  υπογραφή  Συμφωνίας  Ειρήνης μεταξύ Ελλάδος- Γερμανίας, την οποία φυσικά η δεύτερη, αποφεύγει συστηματικά να υπογράψει, όπως << ο διάβολος  το λιβάνι>>,αφού η υπογραφή της, συνεπάγεται και την καταβολή όλων των οφειλών της προς την χώρα μας. Αποκαλύπτεται, επίσης, ότι η διαρκής άρνησή της να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα δεν οφειλόταν σέ  λόγους  οικονομικούς, πού δήθεν, εμπόδιζαν την Γερμανία  να πράξει τα δέοντα. 6. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ * Τί προτείνουν Γερμανοί ιστορικοί  Ο Γερμανός ιστορικός, διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Αμβούργου, και Διδάκτορας της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης, Κάρλ  Χάϊντς  Ρότ, καταγγέλλει ότι ως  πρωθυπουργός, ο  Κώστας Σημίτης, αποδέχτηκε να παραιτηθεί η Ελλάδα από μια <<μια καθολική απαίτηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων και να επικεντρωθεί μόνο στην καταβολή του Αναγκαστικού Δανείου>>.(περί του Κώστα Σημίτη, λίγο παρακάτω). Ο Ρότ, λοιπόν : *Συνδέει την σημερινή κρίση πού βιώνει η Ελλάδα ως απότοκο των συνεπειών της οικονομικής καταστροφής πού προκάλεσε η Κατοχή με την λεηλασία κάθε πλούτου της Ελληνικής οικονομίας. *Προτείνει ως μορφή Αποζημίωσης την μεταφορά μέρους του χρυσού(σε ράβδους)πού έχει συσσωρεύσει στα υπόγειά της η Γερμανική Κρατική Τράπεζα. *Αναφέρει ότι το κατ’ αποκοπή  ποσό των  7,1 Δις δολαρίων (αγοραστικής αξίας  έτους 1938),το οποίο  περιλαμβάνει τις δαπάνες Κατοχής, πού συμφωνήθηκε κατά τις διαπραγματεύσεις, αποτελεί αδιάβλητο, κατά το Διεθνές Δίκαιο, σημείο εκκίνησης για όλες τις  περαιτέρω σκέψεις, διότι η Συμφωνία του Παρισιού για τις Επανορθώσεις, ναι μεν ανεστάλη, εκ των πραγμάτων, από την Συμφωνία του Λονδίνου, το 1953,για τ Γερμανικό  Χρέος, αλλά  δεν ακυρώθηκε. *Δεν είναι η υπόθεση των Γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα <<περσινά ξινά σταφύλια>>, επειδή έχουν παρέλθει, σχεδόν, 75 χρόνια, από την σύναψη της Συμφωνίας του Παρισιού, αφού, πχ, το Γερμανικό  Εξωτερικό Χρέος, έναντι ιδιωτών πιστωτών, πού χρονολογείται από το 1924,εξυπηρετείται κανονικά, μέχρι την οριστική λήξη του την δεκαετία του 1980,ως αποτέλεσμα της Συμφωνίας του Λονδίνου για το Γερμανικό Χρέος. Επίσης, το Διαιτητικό Δικαστήριο  του Κόμπλεντς  καταδίκασε το 1974 την Γερμανία να  πληρώσει στην Ελλάδα Χρέη, πού προέρχονται από το 1914,ήτοι,έπειτα από 60 χρόνια. Κάτι πού δείχνει ότι δεν υπάρχουν όντως<<τελικά>>όρια  για την διαγραφή του Χρέους.  Κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Ελλάδα, η Γερμανίδα ΥΠΕΞ κυρία Μπέρμποκ, με συμβολικές κινήσεις και όμορφα λόγια, επιχείρησε να ξεγελάσει τα θύματα, τους συγγενείς τους και την ελληνική κυβέρνηση. Η κυρία Baerbock έκανε σαφές ότι η ίδια και η Γερμανική   κυβέρνηση δεν είναι ούτε κατά το ελάχιστο διατεθειμένη για συζητήσεις πάνω στο ζήτημα αυτό. Όμως, όταν ήταν στην Αντιπολίτευση το κόμμα της κυρίας Μπέρμποκ, οι <<Πράσινοι>>,επέκρινε σφόδρα την Καγκελάριο Μέρκελ, για την άρνηση της Γερμανίας να  καταβάλει τις οφειλές της προς την Ελλάδα, Σήμερα η ίδια η κυρία Μπέρμποκ, από την θέση της ΥΠΕΞ τής Γερμανίας, αρνείται, κατηγορηματικά, έστω, και να συζητήσει το θέμα αυτό. Απίστευτη ιδεολογική <<συνέπεια>>με τον ίδιο της τον εαυτό!... Άλλωστε, σήμερα κατέχει θώκο εξουσίας και όλα τα άλλα περιττεύουν,,,, *Η Λεηλασία της Ελλάδας από την  Siemens και άλλες επιχειρήσεις του Βερολίνου. Ο   Ρότ  υποστηρίζει ότι εκείνοι πού οργάνωσαν τίς λεηλασίες σε βάρος της Ελληνικής οικονομίας  ήσαν  και οι μεγάλες επιχειρήσεις της εποχής, πού όπως και σήμερα είναι ακόμη κυρίαρχες στην Γερμανική οικονομία ((Siemens, Thyssen Group, και κατασκευαστικές εταιρείες). Ο Ρότ, λοιπόν, προτείνει, η Γερμανική ελίτ να έρθει αντιμέτωπη με ένα πρόγραμμα  πού θα εδράζεται στην ιστορική και ηθική ευθύνη της και πού θα  συνδέει την μέχρι σήμερα εκκρεμή καταβολή εξιλέωσης για τις λεηλασίες και τις καταστροφές πού διέπραξε στην Ελλάδα κατά τον ΒΠΠ, με μία αρχική βοήθεια για την ανασυγκρότηση της χώρας, η  οποία επλήγη από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008—2009 και την επακόλουθη ύφεση. Η Γερμανία εισέβαλε στην Ελλάδα τον Απρίλιο 1941 και τα επόμενα 3,5  χρόνια της Κατοχής  λεηλάτησε την χώρα ανελέητα. Ο Ρότ, λοιπόν, προτείνει τα χρέη αυτά να εξοφληθούν μέσω της μεταβίβασης ενός σημαντικού μέρους των Αποθεμάτων χρυσού της Γερμανίας  σέ ράβδους. 7 .Ο  Οδικός χάρτης για τις Γερμανικές οφειλές. *Η Αθήνα θα μπορούσε να πιέσει το Βερολίνο απειλώντας  να εκτελέσει 3(τρείς) υπάρχουσες αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις υπέρ θυμάτων(Δίστομο, Καλάβρυτα, Ρέθυμνο),πού θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κατασχέσεις Γερμανικών περιουσιών στην Ελλάδα, Η καταβολή των Γερμανικών οφειλών είναι μια νόμιμη και ηθική επιλογή, τονίζεται στην έκθεση της κοινοβουλευτικής επιτροπής του Ελληνικού κοινοβουλίου. Μια  τέτοια  κίνηση αποτελεί την καλύτερη βάση για μια ειλικρινή και ήρεμη σχέση ανάμεσα σε Γερμανία και Ελλάδα. *Αφού οι Γερμανικές κυβερνήσεις ισχυρίζονται διαρκώς ότι δεν υπάρχει για αυτούς θέμα Γερμανικών οφειλών πρός  την Ελλάδα, τότε, γιατί έχει τεθεί, κατ’ απαίτηση τής Γερμανίας, ό όρος  στο Α   Μνημόνιο  ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να προβάλει αξιώσεις από τούς Δανειστές της, ώστε να συμψηφιστούν  τα Χρέη των Δανειστών της πρός την ίδια, όπως, πχ, το Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο, πού έλαβε η Ναζιστική Γερμανία, εκβιαστικά και με την <<σκανδάλη στο κρόταφο>>,από την Ελλάδα κατά τον ΒΠΠ  η οι Γερμανικές αποζημιώσεις ;   *Ο Επίτιμος Αρεοπαγίτης Ι. Παπανικολάου, στην έκθεσή του, προτείνει, ότι εφόσον δεν ευοδωθεί πολιτική συμφωνία, τότε δεν υπάρχει άλλη λύση παρά η Νομική Διαδικασία τής προσφυγής τής Ελλάδας κατά σειρά βαρύτητας και προτεραιότητας: *Στο Διαιτητικό Δικαστήριο Συμφωνίας τού Λονδίνου τού 1953 (Άρθρο 28),αφού πρώτα αντιμετωπισθεί το ζήτημα τής σύνθεσης τού Δικαστηρίου(Άρθρο 7, Παρ 4),όπου στην σύνθεση τού Δικαστηρίου η Γερμανία διορίζει 4(τέσσερα)από τα 10(δέκα) Μέλη, χωρίς αντίστοιχο Δικαίωμα στην Ελλάδα. *Στο ΔΔΧ(Διεθνές Δικαστήριο τής Χάγης).Είναι, όμως, απαραίτητο αμφότερα τα μέρη  να αποδεχθούν την Δικαιοδοσία  τού ΔΔΧ, όπως, προσδιορίζεται στο καταστατικό του. *Στα Ελληνικά Δικαστήρια (δικαίωμα  τής ΤτΕ-Τράπεζας τής Ελλάδας υπέρ τού Ελληνικού Δημοσίου). *Όμως, αντιθέτως, ο έγκριτος Νομικός Γ. Στεφανάκης, υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει νομική βάση πρός επιδίωξη επιστροφής τού Δανείου, για δύο, κυρίως, λόγους: 1.Σύμφωνα με τον Νόμο 18/44(Νόμος Σβώλου),ουσιαστικά, διαγράφηκαν όλες οι Κατοχικές οφειλές. Ο Νόμος αυτός δεν εξαιρεί οφειλές Αλλοδαπών, άρα και Γερμανικές. Κατακρίθηκε, όμως, αυτός ο Νόμος ώς άδικος. Ίσχυσε, όμως, και ισχύει ακόμη. Δεν μεταβάλλεται το ζήτημα, ακόμη και να τονιστεί ο χαρακτήρας τού Δανείου ως Αναγκαστικού. Αν προβληθεί, δηλαδή, το εντεύθεν φανερό αδίκημα κατά τής χώρας. Οι εδώ οφειλές εξ αδικήματος, κατ’ Άρθρο 26 ΑΚ, υπόκεινται στο εθιμικό μας Δίκαιο. Άρα διέπονται  από τον Νόμο 18/44. 2.Ακόμη και να παρεκάμπτετο η ρύθμιση τού ν. Σβώλου, το ζήτημα ουσιωδώς δεν μεταβάλλεται. Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο μας με την υπ’ αριθμ. 25/2012 απόφασή του, έκρινε ότι όσο διαρκεί η οικονομική δυσπραγία, το Κράτος, βαρύνεται με επιτόκιο καθυστέρησης μόνο 6%. Όσο, δηλαδή, ίσχυε και προ τής ένταξής μας στην ΕΟΚ.  Κατά συνεκδοχή δεν θα εισπράττει και μεγαλύτερα επιτόκια από άλλα κράτη. Υπό το νομολογηθέν επιτόκιο, οι Υπερπληθωρισμοί οι βιωθέντες, για πολλά χρόνια, μάλιστα και τίς δεκαετίες τού 80 και 90,ουσιαστικά,εξανέμισαν το Χρέος. 8. Τί περιλαμβάνει ο Νόμος Σβώλου. καί η Απόφαση τού ΑΕΔ 25/2012. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1944, ο συνταγματολόγος Αλέξανδρος Σβώλος, ανέλαβε ως Υπουργός Οικονομικών, τής κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας τού Γ. Παπανδρέου. Σέ σύντομο διάστημα, στις αρχές Νοεμβρίου, προσπάθησε να θέσει τίς βάσεις για ανεφοδιασμό τής χώρας και εξέδωσε τον Νόμο 18/1944(περί νομισματικής διαρρυθμίσεως, ΦΕΚ 14/1944),για την σταθεροποίηση τής δραχμής. Μαζί με το Επιτελείο του και την συνδρομή τού Υφυπουργού και οικονομολόγου Αγγέλου Αγγελόπουλου, συνέδεσε την δραχμή με την Βρετανική στερλίνα και επέβαλε σταθερή ισοτιμία με τον χρυσό. Οι πλήρως απαξιωμένες Κατοχικές δραχμές θα ανταλλάσσοντο με τίς νέες δραχμές, με αναλογία 1   πρός 50  Δισεκατομμύρια ,ενώ μία χρυσή λίρα θα αντιστοιχούσε σέ 2.800 δραχμές. Στο Άρθρο 1 τού Νόμου αυτού, ορίστηκε ότι η νομισματική μας μονάς είναι η δραχμή. Στο Άρθρο 5 (τού ίδιου Νόμου),ορίστηκε η σχέση τής νέας δραχμής πρός την παλαιά. Ο Νόμος δεν εξαιρεί  Οφειλές Αλλοδαπών, άρα και Γερμανικές. 9.Ποιές προοπτικές έχουμε μπροστά μας ; Είναι προφανές  ότι η εφαρμογή τής Νομικής Διαδικασίας τού θέματος είναι δυσχερής έως αδιέξοδη. Το θέμα είναι, κατ’ αρχήν ,ΠΟΛΙΤΙΚΟ, καθώς αν τεθεί στο Τραπέζι, επηρεάζει, όχι μόνο, τίς σχέσεις τής Ελλάδας με την Γερμανία, αλλά και άλλες χώρες. Ίσως μια εφικτή λύση θα ήταν μια πολιτική συναινετική λύση, με επιδίωξη την ικανοποίηση τής Ελλάδας, μέσω διπλωματικών χειρισμών, ίσως να είναι η ορθότερη και πλέον ρεαλιστική οδός για την Ελλάδα. Βέβαια, με μια άλλη κυβέρνηση πού να μάχεται για τα Ελληνικά συμφέροντα και όχι όπως η σημερινή αλλά  και όλες οι προηγούμενες πού παραδόθηκαν αμαχητί.   Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ έχουν πάρει πολλά από την Ελλάδα, με σχεδόν, μηδαμινά ανταλλάγματα. Τα ζητήματα πού μάς  <<καίνε>>είναι το  Δημόσιο  Χρέος και οι Γερμανικές οφειλές. ΗΠΑ και Ισραήλ, χρησιμοποιούν το έδαφος τής χώρας μας (βάσεις, κλπ), για την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων. Να αναφέρω εδώ κάτι πού μόνο οι παροικούντες την <<Ιερουσαλήμ>> το γνωρίζουν: H Βάση τής Σούδας στην Κρήτη έγινε από τίς ΗΠΑ, για  να προστατεύει και να καλύπτει αμυντικά, αποκλειστικά, μόνο το Ισραήλ. Η σημασία τής Βάσης αυτής τόσο κοντά σέ ένα περικυκλωμένο  από εχθρούς του, Ισραήλ, είναι ζωτικής σημασίας για αυτό. Το συνειδητοποιεί αυτό, άραγε, η Ελληνική κυβέρνηση;   Πρέπει να το αξιοποιήσουμε δεόντως, κάποτε, για τα δικά μας συμφέροντα. ΗΠΑ και Ισραήλ, οφείλουν να  μάς βοηθήσουν ουσιαστικά. Το Ισραήλ έχει τεράστια διαπραγματευτική εμπειρία με τίς Γερμανικές οφειλές, αποζημιώσεις, κλπ., με τα θύματα-Εβραίους τού Ολοκαυτώματος. Οι ΗΠΑ  με τον έλεγχο τού ΔΝΤ μπορούν αποφασιστικά να προωθήσουν το θέμα τού μη Βιώσιμου Ελληνικού Χρέους. Άλλωστε, ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, πού γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, γράφει στο βιβλίο του με τα Απομνημονεύματά του, ότι<<η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθούν οι Γαλλογερμανικές Τράπεζες>>,μάλιστα τονίζει, ότι η Ελλάδα, πρέπει να προσφύγει εναντίον τους, με αγωγές τεραστίων αποζημιώσεων, για τίς απώλειες και ζημιές πού υπέστη ο Ελληνικός Λαός. ΗΠΑ και Ισραήλ, μπορούν ουσιαστικά να βοηθήσουν. Σέ αυτή την κατεύθυνση ,κομβικό ρόλο θα κληθεί να παίξει και ο Απόδημος Ελληνισμός με τα χιλιάδες επιφανή μέλη του ,πού δραστηριοποιούνται  σέ όλο το φάσμα τής οικονομίας, τής επιστήμης αλλά και τής πολιτικής  στην Αμερική και Καναδά. Αν βέβαια, δραστηριοποιηθεί η ίδια η Ελληνική κυβέρνηση, ο ίδιος ο πολιτικός κόσμος, αν  και  δεν  τρέφουμε ελπίδες για κάτι τέτοιο.     10. ΠΡΩΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Χάθηκε μία σπάνια ευκαιρία. Σύμφωνα  με την Απόρρητη Έκθεση τού ΓΛΚ (Γενικού Λογιστηρίου τού Κράτους),το ποσό τού Κατοχικού Δανείου επικαιροποιημένο, ανέρχεται στα 10 Δις και 340 εκατομμύρια ευρώ, ποσό ισοδύναμο με αυτό πού κατέβαλε η Γερμανία στον Μηχανισμό Βοήθειας τού Α Μνημονίου. Αν  υπήρχε, όμως, από την κυβέρνηση τού Γιώργου Παπανδρέου  στοιχειώδης διαχειριστική επάρκεια, θα μπορούσε  να διεκδικήσει, για συμψηφισμό αυτό το ποσό, και για ένα ακόμη λόγο, αφού δεν δημιουργεί προηγούμενο για την Γερμανία και δεν μπορούν άλλες χώρες να το διεκδικήσουν, μιας και  στην Ελλάδα μόνο είχε επιβληθεί η χορήγηση τού Αναγκαστικού Δανείου κατά την διάρκεια της Κατοχής. Η κυβέρνηση ΓΑΠ υπέγραψε το Μνημόνιο αυτό, πού περιλαμβάνει τον όρο ότι η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα συμψηφισμού υποχρεώσεων της και απαιτήσεών της. Σαφέστατα ωφελούμενη χώρα η Γερμανία.  11. Λίγα  οφειλόμενα λόγια τιμής και ευγνωμοσύνης  για το ΕΣΔΟΓΕ  Υπήρξαν άνθρωποι, και ευτυχώς υπάρχουν ακόμη, πού όλο αυτό τον Γολγοθά της Γερμανικής Ναζιστικής Κατοχής, τον βίωσαν με καταδίκες σε θάνατο, βασανιστήρια, εξορίες, φυλακίσεις, και όμως στάθηκαν όρθιοι, δεν πρόδωσαν, δεν κιότεψαν. Και τώρα αυτοί οι άνθρωποι στη   δύση  του βίου τους, αγωνίζονται ,ακόμη, παντοιοτρόπως, για να προωθήσουν την ιερά υπόθεση των Γερμανικών Αποζημιώσεων. Δυστυχώς, πολλοί από αυτούς έχουν ήδη αναχωρήσει από τον μάταιο τούτο κόσμο, αφήνοντάς σε εμάς τους επόμενους, την παρακαταθήκη του αγώνα για μια ελεύθερη και υπερήφανη Ελλάδα. Ως μέλος και εγώ του ΕΣΔΟΓΕ (Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα)έζησα, τα τελευταία 27  χρόνια, την ζοφερή πραγματικότητα με τις Ελληνικές κυβερνήσεις, πού όταν, με επικεφαλής τον Μανώλη  Γλέζο, προετοιμαζόμασταν να συναντηθούμε, κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης με το Γραφείο ενός Υπουργού (Δικαιοσύνης, Εξωτερικών, κλπ.),σχεδόν πάντοτε, λίγο πριν ξεκινήσουμε για την συνάντηση,<<έπεφτε>> τηλεφώνημα από την ιδιαιτέρα του Υπουργού ,λέγοντάς μας, ότι <<ο κύριος Υπουργός δεν θα μπορέσει να σας δει, λόγω  εκτάκτου Συμβουλίου με τον Πρωθυπουργό>>!... Τα μάτια του Μανώλη Γλέζου, θυμάμαι,<<βγάζανε φωτιές>>γιατί ξέραμε πολύ καλά ότι ήμασταν ανεπιθύμητοι, μας έλεγαν ψέματα, γιατί οι κυβερνήσεις φοβούντο ακόμη και να συζητήσουν για το θέμα των Γερμανικών Αποζημιώσεων. Αυτή, δυστυχώς, είναι η πραγματικότητα. Δεν  θέλουν συγκρούσεις  με την <<προστάτιδα>> Γερμανία.  Τέλος, ας μού επιτραπεί να  αναφέρω, μερικά  μόνο, από τα μέλη του ΕΣΔΟΓΕ, πού λόγω χώρου δεν είναι δυνατόν ,να αναφερθούν όλοι: MΜανώλης Γλέζος, Αλέξανδρος Γεώργιος Μαγκάκης, Ευάγγελος Μαχαίρας, ο ηθοποιός Στέφανος Ληναίος,  Πέτρος  Ανταίος, Χαράλαμπος Ρούπας ,Δημήτρης Παπαχρήστος(ο εκφωνητής του σταθμού του Πολυτεχνείου),Στέλιος Ζαμάνος (ο αρχηγός της ομάδας πού θα ανατίναζε το ξενοδοχείο ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ, όπου θα κατέλυε, ο πρωθυπουργός  της Βρετανίας, Γουίστον  Τσώρτσιλ, όταν οι Βρετανοί <<σύμμαχοι>>,μεθόδευαν τον Ελληνικό Εμφύλιο πόλεμο), Δαμιανός Βασιλειάδης, Στρατηγός Δημήτρης Αλευρομάγειρος, Πέτρος Κουλουφάκος, Βασίλης Καρκούλιας, Αθηνά  Κακολύρη, Παναγιώτης Αρώνης, Παπαγιαννάκης Κώστας,  Στέλιος Ζερβουδάκης,  Μάκης Μπαλαούρας, Μπρακατσούλας Βασίλης, Αριστομένης  Συγγελάκης, Γιάννης Μαύρος,Βασίλης Καρούλιας και πολλοί άλλοι αγωνιστές.                                                            *                *              *              *             *    ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Τα γεγονότα της Σφαγής των Καλαβρύτων στις 13 Δεκεμβρίου 1943 αποτελούν μια ακόμη, μαύρη σελίδα της Ναζιστικής Κατοχής στην χώρα μας. Έτσι, λοιπόν, πριν λίγα χρόνια, στις 13 Δεκεμβρίου, έγινε, για μια ακόμη χρονιά, η τελετή απόδοσης τιμής στα θύματα της Γερμανικής Θηριωδίας. Εκεί, λοιπόν παρίσταντο, οι διάφοροι εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου, πρεσβευτές, κλπ. Μεταξύ δε αυτών και ο τότε πρεσβευτής των ΗΠΑ Νίκολας Μπερνς (τώρα πρεσβευτής της χώρας του στην Κίνα). Μαθαίνοντας, λοιπόν, ο Μπερνς ότι παρευρίσκεται εκεί και ο Μανώλης Γλέζος, εξεδήλωσε την επιθυμία να τον δει, οπότε απέστειλε άνθρωπο της πρεσβείας, να πει στον Γλέζο, ότι θέλει να τον δει ο Αμερικανός πρεσβευτής.  Όταν, λοιπόν, ο Γλέζος, πληροφορήθηκε το <<μαντάτο>>,προς μεγάλη έκπληξη του συνομιλητή του, ο Γλέζος του αντιπρότεινε όπως ο Μπερνς ,αν θέλει, ας  έρθει ο ίδιος στον Μανώλη. Αφού αυτός εκδήλωσε την επιθυμία να τον γνωρίσει. Φυσικά το <<πρεσβευτικό πρωτόκολλο>> εμπόδισε τον Μπερνς να πάει ο ίδιος στον Γλέζο, οπότε η συνάντηση δεν έγινε. Την ίδια ώρα, Έλληνες βουλευτές και Υπουργοί, συνωθούντο γύρω από τον Αμερικανό πρεσβευτή, μπας και  βγάλουν καμιά selfie, για να δείξουν στους ψηφοφόρους τους, τι υψηλές γνωριμίες διαθέτουν. Απαραίτητο <<εφόδιο>> για τον προεκλογικό τους μικρόκοσμο!...                                                                              YΠOMNHΣH Οποίος   δεν επιθυμεί την λήψη email,μπορεί να το διαγράψει και να μην λαμβάνει   Οποίος πάνω στην οθόνη σας εμφανίζονται τρείς τελείες … και πατώντας   τες, παρουσιάζεται  ενα  menu, οπότε ενεργοποιείτε την επιλογή σας .Σάς ευχαριστούμε.

28/10/2018 - 17:29

ΙΣΤΟΡΙΑ

Πόσους νεκρούς «μέτρησε» η Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (βίντεο)

•  48
•  0
•  0

Translate this page

• EN
• FR
• DE
• ES
• RU
• AR

Ν