ΣΥΜΠΑΝ :ΤΟ ΝΥΦΙΚΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΡΑΣ: ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

ΣΥΜΠΑΝ :ΤΟ ΝΥΦΙΚΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΡΑΣ

Του Κωνσταντίνου Χ. Κωνσταντινίδη-Αμφικτύωνα

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α!

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Η Αιώνια Αλήθεια Το Σύμπαν είναι μέσα μας, στην Γη   , στο διάστημα, στο άπειρο. Ανω -κάτω η αυτή οδός εστί , όπως είπε ο Ηράκλειτος. Τα πάντα είναι στο κένρον του Σύμπαντος. Εθεώρησα λοιπόν σκόπιμον να  μεταφέρω σε σας τους εκλεκτούς  μελετητές της Φύσεως ορισμένες πληροφορίες αναφορικά με το Σύμπαν . Προσπάθησα να τις εκλαικεύσω όσο ήτο δυνατόν για ένα τέτοιο εξειδικευμένο θέμα που σχετίζεται με την φυσική , την θεωρία της σχετικότητος, την κβαντομηχανική , την θεολογία και την  λογική.   Το θέμα τούτο θεωρείται λίαν επίκαιρο ,   για να  πλησιάσουμε μέσω της επιστημονικής αναζήτησης την Φύση , μέσα  στην οποίαν συντελούνται αενάως   κοσμικές δημιουργίες και κρύβεται η Αιώνια Αλήθεια, Αυτήν την άγνοια μας   οικειοποιείται και εκμεταλλεύεται υλικά και εξουσιαστικά το Κατεστημένον εν συνεργασία  με το πονηρόν Ιερατείον. Μέσα στο Σύμπαν θα αντιληφθούμε την αδιάκοπη ροή και θα συμφιλιωθούμε με την διαρκή αλλαγή και την απέραντη θλίψη που φέρνει αυτή στον  άνθρωπο . Μέσα απο το ανέβασμα της συνειδητότητας μας από την γνώση του Σύμπαντος –μέρος του οποίου είναι και η  ψυχή και το σώμα μας- θα μπορέσουμε να βελτιωθούμε σαν άτομα και να αντιμετωπίσουμε τα μελλούμενα με θάρρος , αγωνιστικότητα και αρετή.  

Οι Θεωρίες της Σχετικότητος

 Ο Δυαδικός μας Κόσμος Από την αρχαιότητα  είχε γίνει αντιληπτόν ότι ο κόσμος είναι δυαδικός. Δεν είναι τυχαίον ότι οι Ελληνες έβαλαν στο βάθρο των θεών τους το ζεύγος Δία - Ηρα . Η αλήθεια αυτή γίνεται φανερή  και από τον κόσμο της ύλης, βασικό στοιχείο της οποίας αποτελεί το Υδρογόνο.  Ως γνωστόν το άτομο  του Υδρογόνου αποτελείται από δύο μέρη, ήτοι τον πυρήνα και ένα ηλεκτρόνιο, το οποίον περιστρέφεται γύρω από αυτόν. Αν  παρομοιάσουμε τον Δία με το Πρωτόνιο και την Ηρα με το Ηλεκρτόνιο, τότε οι δύο αυτοί θεοί είναι οι δημιουργοί του Κόσμου . Επομένως αν πούμε ότι το Σύμπαν είναι το Νυμφικό  Κρεβάτι του Διός και της Ηρας, δεν θα έχουμε πέσει και πολύ έξω από την επιστημονική θεώρηση της δημιουργίας των Κόσμων .

Το Αιώνιο και Ανόλεθρον Σύμπαν

Δεν  υπάρχει καμμία Αρχή που να  δημιούργησε, το Σύμπαν  όπως πιστεύουν οι οπαδοί της Δημιουργίας. Βάσει του κανόνος της λογικής κάθε γεγονός οφείλεται σε μιά προγενέστερη αιτία . Αρα και η δημιουργία του Σύμπαντος ασφαλώς θα έχει σαν αιτία άπειρα γεγονότα που προυπήρξαν. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρξε ένα αρχικό γεγονός ή αιτία για την δημιουργία του Σύμπαντος. Εδώ βέβαια πρέπει να κάνουμε αντιδιαστολή μεταξύ του Σύμπαντος των Ελλήνων και του Σύμπαντος των συγχρόνων .

          * Το Σύμπαν των Ελλήνων  ΄το δίνει η ίδια η λέξη ΣΥΝ-  ΠΑΝ που     τα περιλαμωάνει όλα , δηλαδή ότι υπάρχει και    ότι     δεν     υπάρχει. Επομένως δεν μένει τίποτα που να μην το           περιλαμβάνει         αυτή η εννοια. Αντίθετα, το Σύμπαν    (Universe) των σύγχρονων           κοσμολόγων είναι ο δικός μας κόσμος και δεν περιλαμβάνει τυχόν    άλλους κόσμους που           οι       αρχαίοι Ελληνες δεν απέκλειαν . Το    τελευταίο κατά την          γνώμην        μας πρόκειται για έναν από τους     πολλούς       Κόσμους, ένας εκ των οποίων είναι και ο δικός μας.

Επομένως φθάνουμε στην θεωρία του Ηρακλείτου  κατά την οποίαν «το Σύμπαν (Κόσμος ) ήτο είναι και θα  υπάρχει ως πυρ αείζωον που αναβοσβύνει με μέτρον»  . Γιατί αν δεχθούμε την υπόθεση της Δημιουργίας, τότε θα  πρέπει να αναζητηθεί και αυτός που  δημιούργησε  τον δημιουργό . Ο  συλλογισμός όμως αυτός μας οδηγεί σε αδιέξοδο .  Οσον αφορά στον Κόσμο μας μερικοί   πρεσβεύουν ότι υπήρχε για πάντα. Ομως τότε γεννάται το ερώτημα πως δεν προόδευσε σε περισσότερο πολιτισμένο επίπεδο; Αυτοί απαντούν ότι συνέβησαν επανειλημμένες κοσμολογικές καταστροφές μεγάλης εκτάσεως και κατέστρεψαν τους προηγούμενους εξελιγμένους πολιτισμούς.

Ο φιλόσοφος Εμμανουήλ Καντ στο έργο του «Κριτική του Καθαρού Λόγου» αμφιβάλλει ότι η αρχή του Σύμπαντος μπορούσε να σχεδιασθεί, διότι πάντοτε θα υπήρχε κάτι που θα ξέφευγε από την αρχική σχεδίαση.  Αυτός απεκάλεσε την «προέλευση του σύμπαντος» μιά «άπειρη παλινδρόμηση» και αντίθεση ή αντινομία του καθαρού λόγου, διότι αμφότερα οδηγούν σε θέσεις που δεν υποστηρίζονται επιστημονικά και πειραματικά, και ακόμη ένα απο αυτά που «πρέπει να είναι σωστό» είναι ένα απο τα δύο. Τούτο σημαίνει ότι όσο δίκαιο έχουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι το σύμπαν(των αρχαίων Ελλήνων) δεν γεννήθηκε αλλά υπάρχει στην αιωνιότητα , άλλο τόσο έχουν κι’ αυτοί που υποστηρίζουν ότι το σύμπαντων αρχαίων Ελλήνων) γεννήθηκε από κάποιο δημιουργό. Και ο λόγος είναι ότι ούτε οι μεν ούτε οι δε είναι σε θέση να  αποδείξουν την ορθότητα του συλλογισμού τους, διότι δεν μπορεί να γίνει επιστημονική τεκμηρίωση.

Το Σύμπαν είναι άπειρο και ατελεύτητο , όπερ συμαίνει ότι δεν έχει όρια, ούτε αρχή και πέρας. Ομως εδώ ο ανθρώπινος νους  φθάνει σε ένα απόλυτο αδιέξοδο.   Ο χώρος, η ύλη και η κίνηση είναι τα τρία συστατικά του Σύμπαντος . Το σκοτεινότερο μέγεθος στη φύση είναι ο χώρος, μετά έρχεται το φως και έπειτα η ύλη και η κίνηση.

 Θεωρία Σχετικότητος

Η  θεωρία της Σχετικότητος του Αλβέρτου Αινσταίν περιγράφει  τον μεγάκοσμο και  χωρίζεται χρονολογικά σε δύο φάσεις:

α/ Στην Ειδκιή θεωρία της Σχετικότητος διατυπωθείσα το 1905  και

β/ Στην Γενική θεωρία της Σχετικότητος που κυκλοφόρησε το 1915.

Ειδική Θεωρία  Σχετικότητος: Αυτή συνοπτικά περιλαμβάνει τα εξής σημεία:

1/ Οι ταχύτητες κάθε μορφής ηλεκτρομαγνητικού κύματος είναι ίδιες και ίσες με την ταχύτητα του φωτός c ( Ως γνωστόν η ταχύτητα του φωτός είναι 300.000.000 μέτρα ανά δευτερόλεπτον ή 300.000 χλμ /δευτερόλεπτο) Επομένως ο  Αινστάιν θεωρεί ότι η ταχύτητα του φωτός είναι σταθερή.

2/ Η Ισοδυναμία Υλης και Ενέργειας δίδεται από τον πασίγνωστη εξίσωση όπου Ε=mc² (όπου Ε = ενέργεια, m=μάζα και  c= ταχύτητα του φωτός) Αυτό αποκωδικοποιούμενο από τα μαθηματικά σύμβολα μας λέγει τα εξής : Κάθε υλικη μάζα που υπάρχει στο σύμπαν δεν είναι τίποτα άλλο παρά «ένα πακέτο με αποθηκευμένη ενέργεια» η ποσότητα της οποίας μπορεί να υπολογισθεί με τον πιό πάνω τύπο  Ε=mc². Επίσης αποκαλύπτει ότι η μάζα και η ενέργεια αποτελούν δύο όψεις του  ιδίου νομίσματος, δηλαδή δύο εκδηλώσεις του ιδίου πράγματος της ιδίας φυσικής οντότητος. Ομοίως και η κίνηση της μάζας περιέχει μέσα της κινητική ενέργεια . Γι’ αυτό αν πέσει ένας αστεροειδής έστω και μετρίου διαμετρήματος μπορεί να προξενήσει τεράστιες καταστροφές στην Γη. Στο φαινόμενο αυτό της κινητικής ενέργειας οφείλονται και τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα.

Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητος θεμελίωσε σημαντικά ευρήματα για τον μεγάκοσμο που αφορούν ταυτόχρονα τον χώρο  , τον χρόνο και την ύλη.  Ο Χώρος , ο Χρόνος και η Υλη ενοποιούνται , δηλαδή γίνονται ουσιαστικά μιά ενότητα. Όπου το καθένα από τα τρία επηρεάζει τα υπόλοιπα δύο , χωρίς ποτέ να παύουν και τα τρία μαζί να αποτελούν  ένα ενοιαίο αδιαίρετο σύνολο. Θεωρήστε  προς στιγμήν ότι στο σύμπαν δεν υπάρχει καθόλου ύλη  λ.χ Γαλαξίες, Αστέρες κλπ Τότε θα απουσίαζε το ένα από τα τρία στοιχεία, δηλαδή η Υλη και θα έχουμε τα δύο άλλα, δηλαδή τον χώρο και τον χρόνο. Αυτά τα δύο στοιχεία συνθέτουν τον Χώρο-Χρόνο. Αν υποθέσουμε ότι το Σύμπαν δεν είχε ύλη τότε ο Χωρο-Χρόνος θα ήτο επίπεδος, σαν ένα επίπεδο σεντόνι. Ομως στην πραγματικότητα έχουμε και τα ουράνια σώματα . Στην περίπτωση αυτή το σεντόνι του χωρο-χρόνου καμπυλώνει και κυρτώνει προ τα κάτω. Οσο δε πιό μεγάλο είναι το ουράνιο σώμα τόσο περισσότερο κυρτώνει ο χωρο-χρόνος. Σ’ αυτήν την περίπτωση λέμε ότι ο χωρο-χρονος είναι Μη Επίπεδος. Εκ των ανωτέρω συνάγουμε ότι η Υλη ασκεί επίδραση στον Χωρο-Χρόνο και τον κάνει τοπικά να κυρτώνει..  Αυτή η κύρτωση δεν είναι τίποτα άλλο από την επίδραση της Βαρύτητος . Η μάζα λοιπόν της ύλης των ουράνιων σωμάτων κάνει τον χωροχρόνο να κυρτώνει εξ αιτίας της βαρύτητος και το σεντόνι του χωροχρόνου από επίπεδο γίνεται γεμάτο στρεβλώσεις με ανομοιογενή κατανομή. Η κάθε μιά στρέβλωση είναι ανάλογη με την μάζα εκάστου ουρανίου σώματος . Αν δεν υπήρχαν ουράνια σώματα τότε το φως θα ταξίδευε ευθυγράμμως χωρίς καμμιά κάμψη. Το ίδιο και η βόλίδα του όπλου αν ήτο σε ένα χώρο που δεν υπήρχε βαρύτητα θα ταξίδευε εσαεί ευθυγράμμως.  Ομως η τροχιά της κυρτώνει και στο τέλος πέφτει στο έδαφος διότι επενεργεί επ’ αυτής η βαρύτης της Γης. Ομως  τόσον οι ακτίνες του φωτός κυρτούνται , όσον και η βολίδα πέφτει, διότι επενεργεί η βαρύτητα της Γης. Η κάμψη της πορείας του φωτός οφείλεται στην στρέβλωση του χωροχρόνου εξ αιτίας της βαρύτητος που ασκεί το ουράνιο σώμα επ’ αυτού.  Οταν βρισκόμαστε λοιπόν σε μιά περιοχή του χώροχρόνου που υπάρχει παραμόρφωση (στρέβλωση) τότε αντιλαμβανόμαστε ότι τούτο συμβαίνει διότι υπάρχει κάποιο ουράνιο σώμα που ασκεί αυτήν την παραμόρφωση. Στην περίπτωση αυτή δεν ισχύει  η Ευκλείδειος  Γεωμετρία(4ος-3ος αι. π .Χ) , η οποία ορίζει ότι η συντομοτέρα οδός  μεταξύ δύο σημείων είναι η ευθεία, αλλά η Γεωμετρία του Υπερχώρου που θεμελίωσε πρώτος  ο

Γερμανός μαθηματικός Ρήμαν(Georg Bernhard Riemann 1826-1866). Σύμφωνα με αυτήν η συντομετέρα οδός μεταξύ δύο σημείων στο χώρο είναι η καμπύλη. Επί τη βάσει αυτής της Γεωμετρίας ο Αλβέρτος Αινστάιν  διατύπωσε την θεωρία της Σχετικότητος. Επομένως αντιλαμβανόμαστε ότι ο χωροχρόνος  και η ύλη έχουν μιά στενή αλληλοσύνδεση  και αμοιβαία αλληλοεξάρτηση.  Ετσι ο χωροχρόνος υπαγορεύει στην ύλη πως να κινείται και η ύλη στον χωροχρόνο πως να  καμπυλώνει. Η θεωρία της Σχετικότητος  ισχύει για το Σύμπαν και δεν ακυρώνει την θεωρία της Βαρύτητος που θεμελίωσε ο Ισαάκ Νεύτον (Isaak Newton 1642-1727) η οποία ισχύει για την Γη. Για τα χονδρειδή φαινόμενα (τροχιές ουρανίων σωμάτων ) ισχύει η θεωρία της Σχετικότητος , ενώ για τα επι μέρους η θεωρία του Νεύτωνος. Να σημειωθεί ότι η θεωρία της βαρύτητος είναι πιό εύκολο να καταννοηθεί εν αντιθέσει προς την θεωρία της Σχετικότητος που είναι δυσνόητη και έχει αρκετά μειονεκτήματα όπως διαπιστώνουν οι σύγχρονοι φυσικοί που την αμφισβητούν . Η εξέλιξη της γνώσης μας για το σύμπαν απο τους δύο γίγαντες της επιστήμης , τον Νεύτωνα και τον Αινστάιν , δείχνει την ομορφιά της επιστημονικής σκέψης και ανέλιξης. Η επιστήμη είναι κάτι το δυναμικό και κινητό, εν αντιθέσει προς το δόγμα που είναι ακίνητον και στατικόν. Οταν το 1687 ο Νεύτων διετύπωσε  την θεωρία της βαρύτητος , όλοι τότε είπον ότι η φυσική έφθασε στο τέλος της, αφού  τα ευρήματα του Νεύτωνα   έδωσαν την εντυπωση ότι περιείχον όλες τις απαντήσεις  για το τι συμβαίνει στο σύμπαν. Αλλά η ζωή τους διέψευσε και απέδειξε  το λάθος  τους μετά από 230 χρόνια περίπου. Διότι το 1915  ο Αινστάιν  παρουσίασε την Γενική θεωρία της Σχετικότητος  η οποία περιγράφει το σύμπαν  με μεγαλύτερη πληρότητα και ακρίβεια.  Μετά απο αυτό , η θεωρία του Νεύτωνα κατατάσσεται ως μια ειδική περίπτωση της θεωρίας του Αινστάιν που, όπως είπαμε , ισχύει για τα ‘χονδροειδή’ φαινόμενα και όχι για όλες τις ‘λεπτομέρειες’ που συμβαίνουν στο σύμπαν. Εξ άλλου ούτε ο Νεύτων ούτε ο Αινστάιν  είπαν τίποτα για την κβαντική φυσική , που βγήκε αρκετά πρόσφατα.  Επομένως μπορούμε να πούμε ότι το μεγαλείο της επιστήμης και της κατάκτησης της  γνώσης είναι ότι συνεχώς αμφισβητεί τον εαυτόν της , με γνώμονα πάντα να καταλάβει καλύτερα τον κόσμο  μέσα μας και γύρω μας. Κάθε φορά ανεβαίνουμε ένα σκαλί υψηλότερα για να φθάσουμε στην κορυφή , στην οποία ίσως ποτέ δεν θα μπορέσουμε να φθάσουμε. Διότι τότε θα γίνουμε θεοί.

Τα Παράξενα της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητος

Οταν στο σύμπαν συμβαίνει να έχουμε είτε ταχύτητες που να πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός , είτε ουράνια σώματα , δηλαδή μάζες ή βαρυτικά πεδία  τεραστίων διαστάσεων , τότε συμβαίνουν πολλά παράξενα φαινόμενα που ο άνθρωπος δεν μπορεί να συλλάβει με τις επίγειες εμπειρίες του όπως :

1. Οσο πιό γρήγορα ταξιδεύει ο άνθρωπος τόσο πιό αργά γηράσκει. Λ. χ ο αστροναύτης πατέρας 30 ετών που θα τρέξει με ταχύτητα παραπλήσια της ταχύτητας του φωτός , όταν επιστρέψει στην γη μετά απουσία 2 ετών(χρόνο που μέτρησε αυτός με το ρολόι του στο σύμπαν ) όταν επιστρέψει στην γη ο γιός που ήτο 5 ετών όταν αναχώρησε για το ταξίδι στο διάστημα  θα είναι 85 ετών , ενώ ο πατέρας αστροναύτης θα είναι μόλις 32 ετών.

2.  Το φως δεν ταξιδεύει ευθεία γραμμή αλλά καμπυλώνει όταν συναντήσει μιά μεγάλη μάζα ή ένα ισχυρό ηλετρομαγνητικό πεδίο.

3. Το φως που περνάει κοντά σε μιά Μαύρη Τρύπα απορροφάται από το γιγαντιαίο βαρυτικό της πεδίο  και παραμένει για πάντα εκεί εγκλωβισμένο , χωρίς να μπορεί να αποδράσει. Η Μαύρη Τρύπα δεν εκπέμπει φως  γιατί το «καταπίνει»

4. Η Μαύρη Τρύπα είναι σαν ένα ρήγμα στον χώρο-χρόνο . Οποιος μπει μέσα στην Μάυρη Τρύπα πιθανόν να διαπεράσει το ρήγμα με αποτέλεσμα ή να επανέλθει στο δικό μας σύμπαν βγαίνοντας από κάποιο άλλο ρήγμα , ή να βρεθεί σε άλλο σύμπαν.

5. Ο άνθρωπος μπορεί να επιστρέψει στο παρελθόν . Αυτά είναι βέβαια στα όρια της φαντασίας , διότι είναι εντελώς απίθανον να κατασκευασθεί μιά μηχανή χρόνου που θα μας επιτρέπει επισκέψεις στο παρελθόν.  Ομως όλα τα ανωτέρω προβλέπονται από τις εξισώσεις της θεωρίας της Σχετικότητος και μερικά έχουν επαληθευθεί πειραματικά.

 Ο  Χώρος είναι το Μυστήριο των Μυστηρίων

Τι είναι χώρος; Είναι οι τρεις διαστάσεις μέσα στις οποίες εμπεριέχεται όλος ο υλικός κόσμος, τα άστρα οι πλανήτες οι γαλαξίες , η μαύρη ενέργεια κλπ,   το κάθε τι που υπάρχει ; Ο χώρος έχει διαστάσεις, έχει ιδιότητες έχει σχήμα, αποτελείται από κάτι, από κάποια μορφή ύλης και ενέργειας άγνωστη σε εμάς;  Εμπεριέχει κάποια πεδία όπως το μαγνητικό, το ηλεκτρικό της βαρύτητας;  Ας  παραδεχθούμε  ότι έχει όλα τα παραπάνω, τότε πρέπει να αποτελείται από κάτι απαραιτήτως, ασχέτως αν δεν το παραδεχόμαστε.  Αυτό  το αθέατο στον ενδοαστρικό  και ενδογαλαξιακό  χώρο το ονόμασαν Μαύρη Υλη και Μαύρη Ενέργεια.

 Οι σύγχρονοι κοσμολόγοι πιστεύουν ότι:

1/ Ο Χρόνος δεν υφίστατο προ της αρχής του Σύμπαντος. Μάλιστα ο Αγιος Αυγουστίνος εισήγαγε αυτήν την αμφιβολία , από την ιδέα ότι ο Θεός δημιουργησε τον χρόνον

2/ Οι Γαλαξίες απομακρύνονται αλλήλων και φαίνεται ότι δημιουργήθησαν  σε ένα ορισμένο χώρο και  χρόνο. Αυτή είναι μιά   παραδεκτή σήμερον μαρτυρία ότι το Σύμπαν έχει μιά αρχή, την οποίαν ονομάζουν Μεγάλη Εκρηξη(Big Bang)  . Ομως η θεωρία της Μεγάλης Εκρήξεως είναι ατελής διότι εξηγεί τι συνέβη απο μιά χρονική στιγμή και εντεύθεν, δηλαδή για μιά σχετικά μικρή περίοδο, όση δηλαδή διέρρευσε μετά την Μεγάλη Εκρηξη. Αυτή υπολογίζεται σε 13,5-14 δισεκατομμύρια περίπου χρόνια, η οποία είναι μηδαμινή μπρος στην αιωνιώτητα. Επομένως αυτή δεν  δίνει απαντήσεις για την άπειρη περίοδο προ της στιγμής εκείνης. Ομως μπορεί να  υπάρχουν κι’ άλλα  πολλά σύμπαντα(Κόσμους κατά τον Ηράκλειτο) που δεν αντιλαμβανόμαστε. Ετσι το ερώτημα παραμένει: Εχει  ο κόσμος των πολλών συμπάντων-αν υπάρχουν τέτοια-  μιά αρχή και τέλος;

Ο Κόσμος της Υλης από το Φως 

 Ας επιστρέψουμε στην ιδέα της δημιουργίας της ύλης, η οποία λέγεται ότι έγινε  απο το Φως. Τι είναι όμως το Φως;  Το φως παράγεται από τα ηλεκτρόνια των ατόμων του Υδρογόνου. Το στοιχείο τούτο  κινείται εσαεί και δημιουργεί την ιδέα του Σύμπαντος.   Το Φως κατά τους φυσικούς είναι μιά μορφή  μετατρέψιμης ενέργειας . Τούτο  μετατρέπεται από κάποια εξωτερική δύναμη, αλλιώς αυτό παραμένει φως. Αυτή η εξωτερική δύναμη πρέπει να είναι μιά άλλη ενέργεια η οποία δίδει την αρχική έναρξη. Σε επιστημονικούς όρους αυτή πρέπει να είναι μιά ηλεκτρική ενέργεια του Νου. Στον άνθρωπο το Φως σχηματίζεται με τις χημικές αντιδράσεις που συμβαίνουν στο οπτικό νεύρο του οφθαλμού για να δεχθεί τις φωτεινές ακτίνες.

Γνωρίζουμε ότι το ηλεκτρικό ρεύμα που γεννάται απο την χημεία του σώματος , ενεργοποιεί τον εγκέφαλο. Αυτό το ρεύμα επηρεάζει την σύνδεση διαφόρων κυττάρων και νευρόνων μνήμης και  ενεργοποιεί τα κύτταρα να μας καταστήσουν

ικανούς να εκτελέσουμε την καθημερινή ζωή μας μέσω των αισθήσεων. Μία δε εκ των αισθήσεων που ενεργοποιούνται μέσω των οπτικών νευρόνων είναι και η όραση

Ποιός δημιούργησε το Σύμπαν ; Πως δημιουργήθηκε το Σύμπαν; Υπάρχει αρχή και τέλος του Σύμπαντος; Είναι το Σύμπαν πεπερασμένο ; Είναι το Σύμπαν ανοιχτό ή κλειστό; Υπάρχει κάποιος σκοπός που έγιναν όλα αυτά; Αιώνια ερωτήματα που ίσως ποτέ δεν θα δοθεί οριστική απάντηση. Οι απαντήσεις των ανθρώπων στο διάβα των αιώνων αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τον πολιτισμό και την  επιστημονική και κοινωνική τους  εξέλιξη. Σήμερα  τις απαντήσεις δεν μας τις δίνει η θεολογία , αλλά η Επιστήμη.

Μόνον δογματικά μπορεί να γίνει πιστευτή η ύπαρξη του δημιουργού θεού. Με λογική ερμηνεία ο δημιουργός θεός μας οδηγεί σε λογικά αδιέξοδα. Αυτό είναι ένα απο τα μεγαλύτερα αινίγματα του ανθρώπου.

-Πως ο Θεός στην πραγματικότητα δημιούργησε την ύλη από το μηδέν;

Αυτό το μεταφυσικό σημείο οδήγησε τον άνθρωπο να σκεφθεί τα πιό φανταστικά δόγματα και δεισιδαιμονίες.

Οταν οι επιστήμονες ανακάλυψαν τις «μαύρες τρύπες» έδωσαν την εξήγηση ότι πρόκειται για  τον θάνατο  ενός αστέρος  και τον σχηματισμό μιάς περιοχής υπέρ το δέον πυκνής, η οποία έλκει τα πάντα στον περίγυρο της. Πράγματι μερικοί θεώρησαν αυτές σαν διόδους σε άλλα παράλληλα ή γειτονικά σύμπαντα. Προσωρινώς καθυστερεί η τελική ερώτηση  αναφορικά με την προέλευση του θεού και του σύμπαντος, αλλά δεν διαφεύγει από το γεγονός ότι έχουμε μία τελική κατάσταση κατά την οποίαν κάτι γεννάται από το τίποτα ή και ότι κάτι που υπάρχει εξαφανίζεται στην ανυπαρξία. Ομως γεννάται από το τίποτα ή μετασχηματίζεται η ενέργεια σε κάτι άλλο;΄

                                                               Ο Λαμπερός Γαλαξίας M81

                                        

                                  Bright Galaxy M81

                                

                                      Το Παράξενο Νεφέλωμα  Antennae

Click Image for full size view

Το ΄Νεφέλωμα του Δαχτυλιδιού

M57: The Ring Nebula

Ο Πλούτων , ο Χάρων , η Νυξ και η Υδρα

Nix and Hydra

 Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΑ

Ουδέν Απόλλυται

Αυτή η μετατροπή της ύλης σε ενέργεια και τανάπαλιν είναι  δυνατή . Στην πραγματικότητα η ενέργεια δημιουργείται απο την κίνηση της ύλης, είτε εκ της τροχιακής κυκλικής κίνησης των αστέρων , είτε εκ της κίνησης των σωματιδίων(ηλεκτρονίων κ.α) στο εσωτερικό των ατόμων . Με την  διάσπαση του ατόμου ή την σύντηξη των πυρήνων παράγεται ενέργεια. Επίσης  και όταν καίγεται ένα σώμα ,  δημιουργούνται με την  θερμότητα μεγάλες ταχύτητες στα άτομα, τους πυρήνες  και  στα ηλεκτρόνια  ούτως ώστε να αποσπασθούν  από τις τροχιές τους ,  οπότε παράγεται ενέργεια.

Ομως το αντίθετον δηλαδή η δημιουργία ύλης και ενέργειας εκ του μηδενός , σύμφωνα με τους κανόνες της λογικής και

την ανεπαρκή νοημοσύνη μας  είναι αδύνατη. Ο μεγάλος επιστήμονας Dolton δήλωσε στην ατομική του θεωρία ότι η ύλη   ούτε δύναται να παραχθεί , ούτε να καταστραφεί, μόνον να αλλάξει από μιά κατάσταση στην άλλη.

Υπό το φως αυτού του  γήινου γεγονότος πρέπει να καταλήξουμε σε ένα άλλο  συμπέρασμα ότι υπήρξε κάποιος χρόνος όταν κάτι προήλθε απο το τίποτα και ότι αυτό  συνέβη την στιγμή της δημιουργίας. Είναι η εκδοχή της εβραιογενούς θεωρίας περί της υπάρξεως του Δημιουργού Θεού. Αυτή η δημιουργία λένε επετεύχθη μέσω της δυνάμεως της σκέψεως. Αυτή είναι μιά Μεταφυσική σύλληψη , δηλαδή η παραγωγή της πραγματικότητος μέσω της ιδέας. Η αντίληψη αυτή οδήγησε  το ιερατείο στην  εκτέλεση  θαυμάτων τη επενεργεία ενός υπέρτατου όντος που καθορίζει τα πάντα. Εάν αυτό ήτο   η πραγματικότητα  τότε  μήπως ο  καθένας απο εμάς είναι μόνον ένα επινόημα της φαντασίας του Θεού;

Η απάντηση σ’ αυτό βρίσκεται στην ιδέα ότι εμείς έχουμε την φύση του ανθρώπου. Οταν δεχθούμε τούτο, ότι ο άνθρωπος είναι η ένωση τριών  πραγμάτων ήτοι: Σώματος, Νού και Ψυχής τότε η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Κάθε ένα απο τα τρία αυτά πεδία του ανθρώπου επηρεάζει τά άλλα δύο και όλα  μαζί αλληλοεξαρτώνται. Λ.χ μιά ψυχική κούραση μας προκαλεί και σωματική και πνευματική κούραση και κάμψη.

Αν ο σχετικώς ανεπαρκής νους μας έχει μέσα του την δύναμη  της άπειρης δημιουργίας, τότε σίγουρα είναι  δυνατόν για το Υπέρτατο Ον να κατασκευάσει την  πραγματικότητα του σύμπαντος μέσω της φαντασίας του. Αλλά αυτό δεν έχει εισέτι  επιτευχθεί και ισχύει μάλλον το αντίθετον. Αν όμως τούτο ίσχυε , δηλαδή ότι ο δημιουργός με τον υπέρτατο Νού του δημιουργεί τους Κόσμους τότε θα πρέπει να του καταλογίσουμε έλλειψη πρόνοιας, ευφυίας και ηθικής για πολλά πράγματα της δημιουργίας του και πρώτιστα για την δημιουργία του ανθρώπου . Ασφαλώς δεν πρόσεξε Δημιουργός ότι ο άνθρωπος είναι «μιά κακοήθης μετάλλαξη της φύσεως;»

Ο Θεικός Νους Δημιουργός;

Μετά την κατάρριψη των μύθων της Βίβλου περί της δημιουργίας του κόσμου της Γενέσεως, τώρα επανέρχεται το ιερατείο με την θεική ενέργεια που μπορεί να κάνει Κοσμογονίες με την βοήθεια Μεγάλων  Εκρήξεων και να δημιουργεί ακόμη και  Κόσμους.  Οι οπαδοί της Δημιουργίας πιστεύουν ότι ο Κόσμος μας είναι το αποτέλεσμα μιάς μεγάλης έκρηξης που  οφείλεται στην  ένωση των θετικών και  αρνητικών ηλεκτρικών φορτίων του εγκεφάλου του Θεού. Αυτή η θεοκρατική  αντίληψη, που  θέλει να συμβαδίσει με την σήμερον παραδεδεγμένη επιστημονική κοσμολογογική αντίληψη , δεν φαίνεται να είναι και πολύ μακρυά από την οριστική διατύπωση της. Συνεπώς με επιστημονικούς όρους , ο Θεός μπορεί να περιγραφεί σαν η πληροφορία πίσω από κάθε ένωση, των θετικών και αρνητικών δυνάμεων, οι οποίες επροξένησαν το αρχικό Φως κατά την εκρηξη της δημιουργίας, κι’αυτό με την σειρά του δημιούργησε το Σύμπαν.

Τα Αδιέξοδα της Μεγάλης Εκρηξης

Κατά τους αστροφυσικούς όλα άρχισαν απο την Μεγάλη Εκρηξη πριν 13,5 - 14 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια. Τότε όλο το Σύμπαν ήτο απειροελάχιστο και όχι μεγαλύτερο από ένα αυγό, ή μιά φακή ή  όσο δύο πρωτόγονα ηλεκτρόνια ή φωτόνια. Είχε όμως άπειρη πυκνότητα και άπειρη θερμοκρασία. Από την μεγάλη έκρηξη δημιουργήθηκε το σημερινόν άπειρο Σύμπαν. Πριν από την μεγάλη έκρηξη ο χρόνος και ο χώρος δεν είχαν ακόμη δημιουργηθεί. Μετά την μεγάλη έκρηξη το Σύμπαν άρχισε να διαστέλλεται και συνεχίζει ως σήμερα την μεγέθυνση του . Οι τρεις κατευθύνσεις του Χρόνου δείχνουν το Παρελθόν ,  το Παρόν και το Μέλλον

Αναπαράσταση της Μεγάλης Εκρηξης

Η αρχική κατάσταση που προξένησε την μεγάλη έκρηξη χαρακτηρίζεται ως «μοναδικότητα»(singularity).

Η Φύση δεν έχει Σκοπούς

Η θεωρία της Μεγάλης Εκρηξης δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα που θέτει και επαναθέτει ο άνθρωπος, ερωτήματα που ίσως ποτέ δεν θα λυθούν. Το βασικό ερώτημα είναι η προέλευση και ο σκοπός της άπειρης Φύσης. Κατά τους φυσικούς επιστήμονες η φύση απλώς υπάρχει και δεν έχει σκοπούς. Σκοπούς βάζουν στο μυαλό τους οι μικροί και πεπερασμένοι άνθρωποι και το θεολογικό ιερατείο για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη του θεού. Εκείνο που διακρίνει την Φύση είναι οι άτεγκτοι νόμοι της που δρουν χωρίς σκοπούς. Οι αρχαίοι Ελληνες σοφοί είπαν ότι η φύση είναι αιώνια, αγέννητη και ανόλεθρος. Η λογική του ανθρώπου δεν μπορεί να φαντασθεί μιά φύση χωρίς αρχή και τέλος  , διότι δεν υπάρχει προ και μετά τον άπειρο χώρο και χρόνο διαχωριστικές γραμμές μεταξύ του σύμπαντος και των εκτός αυτού χώρου και χρόνου. Αναφέρουμε και τον Χρόνον διότι το Σύμπαν δεν είναι στατικό. Μόνον η δογματική θεησκεία διαχωρίζει το σύμπαν σε φυσικό και μεταφυσικό. Στο μεταφυσικό τοποθετεί τον θεό -Γιαχβέ ο οποίος θεωρείται ο δημιουργός του/των κόσμου/ων. Το Σύμπαν βρίσκεται σε αέναη  κίνηση και επομένως έχει μέσα του την  διάσταση του Χώρο-Χρόνου. Η Μεγάλη Εκρηξη έγινε  επι τη βάσει μιάς αυθαίρετης λογικής  σύμβασης, ότι τα πάντα ξεκίνησαν από κάποια στιγμή Μηδέν όπου υπήρξε άπειρη πυκνότητα και άπειρη θερμοκρασία και συνέβη η μεγάλη έκρηξη μετά την οποίαν άρχισε να διευρύνεται αυτή η μάζα, δημιουργώντας συνάμα τον Χώρο και τον Χρόνον , που πριν δεν υπήρχαν. Τι υπήρχει όμως πριν ; Εδώ οι επιστήμονες σηκώνουν τα χέρια , ενώ το ιερατείο επικαλέται τον θεό. Ωστόσο νέες έρευνες των κοσμολόγων θέλουν να  συμπληρώσουν την Μεγάλη Εκρηξη ώστε να έχει και παρελθόν και μέλλον και αυτό επιτυγχάνεται με  την θεωρία για την ύπαρξη Μεμβρανών  και  Χορδών.

Η Θεωρία της Διαρκούς Καταστάσεως

Σύμφωνα με την θεωρία του Χόιλ και άλλων επιστημόνων  και φιλοσόφων η Μεγάλη Εκρηξη είναι μιά διαρκής διαδικασία στο Σύμπαν που συνέβαινε , συμβαίνει -και σήμερον που γράφονται αυτές οι γραμμές -και θα συμβαίνει και στο μέλλον ως τους αιώνας των αιώνων,  ακατάπαυστα, δηλαδή ως την αιωνιότητα. Διότι αυτός είναι ο πρωταρχικός νόμος του Σύμπαντος , η διαρκής ροή και η αέναος μεταβολη. Επομένως η Μεγάλη Εκρηξη είναι ένα γεγονός που συμβαίνει άπειρες φορές στο άπειρο και αιώνιο Σύμπαν. Είναι παράλογο για τον σκεπτόμενο άνθρωπο να δεχθεί την θεολογική  εκδοχή ότι η Μεγάλη Εκρηξη εγινε εκ του μηδενός, ex nihilo.  Επειδή η θεωρία της Μεγάλης Εκρηξης είναι επηρεασμένη ή  αφήνει έδαφος για εκμετάλλευση από διάφορα θεολογικά δόγματα , τα οποία θέλουν κάποιο δημιουργό, δηλαδή την πρώτη αιτία της Μεγάλης Εκρήξεως. Γι’ αυτό οι σύγχρονοι επιστήμονες αρχίζουν να παίρνουν αποστάσεις από αυτήν και να αναζητούν νέα μοντέλα , όπως αυτό των Μεμβρανών και Χορδών τα οποία δικαιολογογούν την αέναη δημιουργία αλλά και την καταστροφή των κόσμων. Ο αστρονόμος Hugh Ross πιστεύει ότι οι θεωρίες της Big Bang(Μεγάλη Εκρηξη) και  Big Crunch(Μεγάλη Συρρίκνωση) παρέχουν υποστήριξη σε διάφορες θρησκευτικές ιδέες περί της δημιουργίας του κόσμου εκ του Μηδενός , αλλά και της καταστροφής του Κόσμου , όπως προφητεύουν οι προφήτες της Εκκλησίας.

 Αλλοι κοσμολόγοι λένε ότι υπήρξαν δύο σωμάτια , δηλαδή ένα ενέργιον και ένα σωμάτιον ύλης και ενώθηκαν και εκ της ενώσεως των  προέκυψεν ο Κόσμος μας των ομάδων γαλαξιών , των νεφελωμάτων, των αστέρων, των σούπερνόβα , των κβάσσαρ κλπ.  Επίσης δεν μπορεί να νοηθεί ότι έγινε η Μεγάλη Εκρηξη σε Μη Χώρο και σε Μη Χρόνο , όπως ισχυρίζονται, και ότι από εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή δημιουργήθηκαν και τα δύο ξαφνικά, δηλαδή ο χώτος και ο χρόνος. Αλλά και το   άπειρο Σύμπαν καταρρίπτεται , διότι όσο κι’ αν διασταλλεί η σφαίρα που προέκυψε από την έκρηξη πάντα θα υπάρχει χώρος που δεν θα έχει καταληφθεί απο τα υλικά και την ενέργεια  της εκρήξεως. Το πιό σωστό είναι η αρχαία Ελληνική αντίληψη ότι ο Κόσμος μας δεν είναι ο μοναδικός . Υπάρχουν κι’ άλλοι Κόσμοι σαν τον δικό μας  .  Δεν είναι τυχαίον ότι ο Ηράκλειτος στο «Περί Φύσεως» έργον του είπε «Κόσμον τόνδε=αυτόν τον κόσμον». Το μόνο που είναι μοναδικό είναι το Σύμπαν(Συν-Παν) όπως ετυμολογεί και η λέξη που περιλαμβάνει τα πάντα και τίποτα δεν μένει έξω από αυτό. Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή στο Σύμπαν δεν υπάρχει κέντρον. Κάθε σημείον του απείρου είναι το κέντρον, άρα άπειρα κέντρα και άπειρος χώρος.

          *Να σημειωθέι ότι οι Δυτικοί δεν αντελήφθησαν σωστά        την    έννοιαν του Σύμπαντος ,  διότι το συγχέουν με τον       Κόσμον  των Αρχαίων Ελλήνων και γι’αυτό πέφτουν σε      λογικά αδιέξοδα

 Ενας άλλος παραλογισμός είναι η διαστολή του Σύμπαντος. Το Σύμπαν δεν διαστέλλεται . Μόνον ο Κόσμος μας διαστέλλεται μέσα σ‘αυτό. Το Σύμπαν είναι στατικό και περιλαμβάνει τα πάντα   αλλά και τον άπειρο χώρο και χρόνον. Επομένως δεν μένει χώρος και χρόνος για διαστολή. Οσα όργανα κι’ αν αποκτήσει ο άνθρωπος ποτέ δεν θα μπορέσει να εισδύσει στην έννοια του απείρου χώρο-χρόνου του Σύμπαντος. Σ’ αυτόν μπορεί  να διεισδύσει μόνον με το πνεύμα, όπως έκαναν πρώτοι οι Ελληνες φιλόσοφοι και φυσικοί  .  Ο άτεγκτος νόμος της Φύσεως , ήτοι η Γέννηση, η Ωρίμαση και ο Θάνατος δεν ισχύει μόνον για τα γήινα όντα αλλά έχει καθολική ισχύ στο Σύμπαν. Οι κόσμοι του σύμπαντος κάποια ημέρα θα πεθάνουν και θα γεννηθούν άλλοι . Επομένως κάθε τι που γεννιέται στο Σύμπαν η τελική του κατάληξη θα είναι ο θάνατος, αυτή δε η διαδικασία είναι αέναος και αιωνία στο χώρο και στον χρόνο, διότι από τον θάνατο γεννιέται η ζωή. Αυτό θα συμβεί και στο Ηλιακό μας σύστημα όταν ο Ηλιος  θα εξαντλήσει τα καύσιμα του , δηλαδή το υδρογόνο του, και θα σταματήσει κάποτε τις  ερμοπυρηνικές του εκρήξεις . Τότε θα μεταπέσει σε λευκό νάνο και ύστερα σε  μελανή οπή «μαύρη τρύπα» ,  η οποία θα καταστρέψει(θα καταβροχθήσει) τα πάντα γύρω της.

Αναπαράσταση  Μαύρης Τρύπας.

ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΘΕΩΡΙΑ

Η Θεωρία της Εξελίξεως των Ειδών

Η αρχή της εξελίξεως των Γαλαξιών και του Σύμπαντος καθορίζεται επιστημονικώς επί τη βάσει της Εξελικτικής Θεωρίας των Ειδών του Δαρβίνου. Αυτό αποτέλεσε  ένα νέο  δεδομένο  το οποίον  έφερε επανάσταση στην επιστημονική σκέψη  ώστε αυτή να αποκολληθεί τελικά από την θεολογική αντίληψη.  Υπάρχει και η άλλη θεωρία της Δημιουργίας σύμφωνα με το θεολογικό δόγμα. Ως γνωστόν αυτή έχει επηρεασθεί βαθειά από την Βιβλική Γένεση  και την θεοκρατική αντίληψη περί της  Δημιουργίας(Αδάμ-Εύα) σε τέτοια βαθμό ώστε στις ΗΠΑ μετά την επικράτηση των πλέον ακραίων και συντηρητικών στοιχείων απηγορεύθη σε ορισμένες πολιτείες και σχολεία η διδασκαλία  της Εξελικτικής Θεωρίας , διότι θεωρείται βλάσφημος και προσβάλλει την θεολογική Δημιουργία της Βίβλου. Επί τη βάσει της εξελικτικής θεωρίας    μπορεί να εξηγηθεί η προέλευση του υδρογόνου στο Σύμπαν και η σωστή διαδικασία της εξελίξεως των γαλαξιών.  Αλλά και η θεωρία της Μεγάλης Εκρηξης μπορεί να χαρακτηρισθεί ως δογματική θεωρία. Κατα την  παρούσα περίοδο όλοι οι κοσμολόγοι πιστεύουν "ακράδαντα"  ότι ο Κόσμος (Σύμπαν) δημιουργήθηκε από την Μεγάλη Εκρηξη(Big Bang) , η οποία υποτίθεται ότι επήλθε 15 περίπου δισεκατομμύρια έτη πριν. Ολοι δέχονται ότι συνεπεία της μεγάλης έκρηξης δημιουργήθηκε ως διά μαγείας  το υδρογόνο στο Σύμπαν. Ομως αυτό είναι μιά αυθαιρεσία χωρίς ικανοποιητική απόδειξη. Υπάρχουν 100 εκατομμύρια γαλαξίες στον πέριξ χώρο, που είναι ορατοί  από τα σύγχρονα τηλεσκόπια. Κάθε γαλαξίας υπολογίζεται ότι περιλαμβάνει 100 δισεκατομμύρια αστέρες περίπου .

Υδρογόνο :  Το Καύσιμο  του Σύμπαντος

Πόθεν το Συμπαντικό Υδρογόνο;

 Για όσους  πιστεύουν ότι αυτό υπάρχει μέσα στο σύμπαν , η απορία είναι   γιατί δεν είναι ορατό, όπως οι γαλαξίες και τα λοιπά σώματα;  Οι επιστήμονες  επενόησαν την υπόθεση της  ‘Μαύρης Ενέργειας’  και της ‘Μαύρης Υλης‘.  Σύμφωνα με την θεωρία της μεγάλης έκρηξης όλο το υδρογόνο στον Κόσμο δημιουργήθηκε εντός των πρώτων λεπτών από την μεγάλη έκρηξη. Είναι όμως δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι στα πρώτα λεπτά δημιουργήθηκε όλο αυτό το συμπαντικό υδρογόνο που πληροί τα πάντα. Μιά άλλη θεωρία δέχεται ότι το υδρογόνο προυπήρχε της μεγάλης εκρήξεως. Μπορεί να μην  είχε την μορφή που έχει σήμερον, αλλά να ήτο υπό μορφήν  πλάσματος, ιόντων, ή  ατόμων και μορίων εντός του συμπαντικού χάους και εξ αυτού να  αντλήθηκε   για  την δημιουργία των γαλαξιών  και των αστρικών σωμάτων του Κόσμου. Τούτο είναι πρώτο στην κλίμακα των χημικών στοιχείων και το πλέον διαδεμένον στοιχείον στο Σύμπαν. Το  Υδρογόνον είναι  το πρωταρχικό και κύριο στοιχείον της Δημιουργίας των κόσμων. Είναι το πιό απλό στοιχείο  στο Σύμπαν.  Κάτω από λίαν υψηλές θερμοκρασίες εκατομμυρίων βαθμών  τέσσερα άτομα Υδογόνου μεταστοιχειούνται σε Ηλιον, το οποίον διαθέτει δύο πρωτόνια και δύο ηλεκτρόνια. Εχει υπολογισθεί ότι η μεταστοιχείωση αυτή του Υδρογόνου σε Ηλιον αποδίδει οκτώ χιλιοστά ενέργειας της μάζας του υδρογόνου. Η ενέργεια αυτή υπολογίζεται με την  εξίσωση του Αλμπερτ Αινστάιν (1879-1955) κατά την οποίαν Ε=m.c². Ητοι Ενέργεια ίσον με Μάζα επί το τετράγωνο της ταχύτητος του Φωτός.  Επειδή το φως κινείται με 300.000.000 μέτρα ανα δευτερόλεπτο ,  ο αριθμός αυτός πολλαπλασιάζεται στο τετράγωνο και γίνεται 900.000.000 . Αυτή η εξίσωση ισχύει τόσον για την διάσπαση του ατόμου όσο και για την σύντηξη.  Εχει υπολογισθεί ότι με  την διάσπαση του νερού  ενός μικρού ποτηριού θα μπορούσε να  ηλεκτροδοτηθεί μιά χώρα σαν την Ελλάδα επί ένα μήνα.

          * Αν επαληθευθεί η θεωρία Νανόπουλου σύμφωνα με      την οποία η ταύτητα του φωτός είναι μεν σταθερή αλλά    εξαρτάται από το   χρώμα , δηλαδή από την συχνότητα τότε       πολλά θα αλλάξουν στην Φυσική. Τούτο απεδείχθη ήδη στο   πρώτο του πείραμα στις Κανάριες νήσους , εάν δε      αποδειχθεί και  στα πειράματα που θα         ακολουθήσουν ,     τότε  θα έχει καταλυτικά αποτελέσματα  διότι  θα καταρρίψει την      θεωρία της   Σχετικότητος και θα      διορθώσει την εξίσωση Ε=m.c².   Και να         σκεφθεί       κανείς ότι η θεωρία της   Σχετικότητος καθώς και η           Ειδική         Θεωρία του Albert          Einstein ταλανίζει           δογματικά τον       κόσμο της Φυσικής εδώ   και εκατό     χρόνια . Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι   όλοι οι         φυσικοί επιστήμονες είναι «όμηροι» των θεωριών  Einstein . Για να μπορέσουν  να           σταδιοδρομήσουν πρέπει          να δηλώσουν επιστημονική «πίστη» στην εν λόγω   θεωρία.            Αυτή τελικά εδραιώθηκε σαν    ‘επιστημονική        ταφόπετρα’ πάνω στην   Φυσική επιστήμη και εμπόδισε    νέες  θεωρίες       να διατυπωθούν και        ουσιαστικά   αχρείστευσε λαμπρούς    ερευνητές    που    προσπάθησαν        να  προβάλλουν     διαφορετικές         θεωρίες            ,         για να          διορθώσουν τα      λάθη και τα κενά της       θεωρίας της           Σχετικότητος. Αυτοί        είτε    γελοιοποιήθησαν και       απαγορεύθηκε       η        έρευνα           τους από  το          επιστημονικό         κατεστημένο, είτε αποσιωπήθηκαν .   Τόση δε ήτο η  δογματική-   θρησκευτική θα      λέγαμε-        προσήλωση του     κατεστημένου        στις θεωρίες           Einstein       που  δεν επέτρεπαν         ούτε την       ελαχίστη αμφισβήτηση     τους. Αυτές με το χρόνο      στεραιοποιήθησαν σε τέτοιο      βαθμό         ώστε απέκτησαν   ισχύ θρησκευτικού           δόγματος στο διηνεκές    ,  όπως        ακριβώς οι τρεις    Εβραιογενείς θρησκείες. Δηλαδή ήτο    ουσιαστικά   απηγορευμένη κάθε αμφισβήτηση της .Επομένως, άν      πράγματι επιβεβαιωθούν οι θεωρίες        Νανόπουλου -όπως         ελπίζουμε-αυτές θα         σαρώσουν το           τελευταίο δογματικό       εμπόδιο στην  σκέψη και           στην   κοσμολογία , η οποία           ήθελε τα πάντα να εκπηγάζουν όχι     από την αλήθεια,  αλλά από κάποιον Εβραίο θεό- και            το      φωτισμένο   πνεύμα του επί της Γης -και φυσικά όλα στο          Σύμπαν        να΄έχουν κάποια σκοπιμότητα. Κοντολογίς ο Albert             Einstein εισήγαγε στην επιστήμη το θεό και την  μετέβαλε     σε θεολογία.

          *O Δημήτρης Νανόπουλος είναι ο Ελληνας Φυσικός με          παγκόσμια   αναγνώριση, αλλά που «μένει» εκτός Ελληνικών    πανεπιστημίων .

Το Ραδιοτηλεσκόπιο των Καναρίων 

που κελαιδάει συμπαντικά και …ομιλεί Ελληνικά (=επιστημονικά)

(Από την συνέντευξη του Δημ. Ναννοπουλου στον flash 96  στον Α. Κοταρίδη  στις 3/10/ 2007)

Quasars: Οι ανεξάντλητες πηγές Ενέργειας Ακόμη δεν έχουν δοθεί οριστικές απαντήσεις για τους  ενεργειακούς αστέρες «quasars»:

- Από τι αποτελούνται  και  πόθεν αντλούν αυτά τα  ασύλληπτα φορτία σωματιδίων που εξαπολύουν στο Σύμπαν;

-Γιατί ορισμένοι quasars είναι έξω απο τους γαλαξίες , ενώ άλλοι βρίσκονται  εντός του πυρηνικού κέντρου των γαλαξιών;

Και σ’ αυτό το ερώτημα καμμία απάντηση δεν υπάρχει ως τώρα.

-Γιατί υπάρχει αυτό το γιγάντιο ρεύμα πλάσματος (η πιό ισχυρή εκρηκτική δύναμη του σύμπαντος )  το οποίον ξεχύνεται ορμητικότατο από τις «μελανές οπές»; 

 Ως γνωστόν οι «μελανές οπές», οι αστέρες  quasars και οι ενεργοί γαλαξιακοί πυρήνες διασκορπισμένοι σε κάθε γωνιά του διαστημικού χώρου είναι οι μεγαλύτερες ως τώρα γνωστές εστίες βαρυτικής πυκνότητας   εντός του σύμπαντος. Ουδείς γνωρίζει όμως το γιατί. Καίτοι το κέντρο του Γαλαξίου μας φαίνεται σκοτεινόν λόγω σκόνης και αερίων, διακρίνουμε τούτο  με την βοήθεια μικροκυμάτων διαφορετικών του ορατού φάσματος  .  Με την  χρησιμοποίηση είτε υπερύθρων ακτίνων  ή  ακτίνων  γ’   διακρίνουμε  να ξεχύνονται από το κέντρον του Γαλαξίου μας ισχυρότατες ακτινοβολίες  ακτίνων γ‘ , όπως βλέπετε στην κατωτέρω φωτογραφία.

 Για όσους  πιστεύουν ότι αυτό υπάρχει μέσα στο σύμπαν , προβάλλει και πάλιν η απορία  γιατί δεν είναι ορατό, όπως οι γαλαξίες και τα λοιπά σώματα;  Αλλα ερωτήματα είναι :

-Τι έγινε πρώτα; Οι γαλαξίες ή οι αστέρες;

-Γιατί άραγε οι γαλαξίες έχουν σπειροειδείς και ελλιπτικές τροχιές;

-Από που τέλος έλκουν την δύναμη να κινούνται αενάως(το αεικίνητον) στο Σύμπαν

Αναπράσταση κολοσσιαίας Μαύρης Τρύπας

Artist impression of a supermassive black hole. Image credit: ESA

Eτσι γεννήθηκε το Σύμπαν

 Είδαν» ίχνη ηχητικών κυματισμών που το διέσχισαν αμέσως μετά το Mπιγκ Mπανγκ . Οπως εγράφη στους «The New York Times» και αναδημοσιεύθηκε  στην «Καθημερινή», ίχνη των ηχητικών κυμάτων που διέσχισαν το Σύμπαν ακριβώς μετά την Μεγάλη Εκρηξη( Mπιγκ Mπανγκ) κατάφεραν να «δουν» οι αστρονόμοι, μελετώντας γαλαξίες και άστρα στον νυχτερινό ουρανό. Oι συμπαντικές δομές σχηματίστηκαν στα άκρα των κυματισμών του ήχου, όπου η ύλη ήταν κατά τι πυκνότερη και η ελκτική δύναμη της βαρύτητας πιο ισχυρή. Aυτοί ακριβώς οι κυματισμοί συνθέτουν μια εικόνα του σύμπαντος, όταν η ηλικία του δεν ξεπερνούσε το ένα εκατομμύριο χρόνια. Σ’αυτήν την  περίοδο το Σύμπαν ήτο στην βρεφική του ηλικία. Oπως υπογραμμίζουν οι επιστήμονες, τα νέα ευρήματα είναι απολύτως συμβατά με τις θεωρίες σχετικά με τη δημιουργία του σύμπαντος, που ενώ ήταν ομοιόμορφο, γέμισε με αστέρια, νέφη και διάφορους άλλους σχηματισμούς.

  Ερευνήθηκαν οι περιοχές που εντοπίζονται χιλιάδες γαλαξίες σε δύο τομείς του ουράνιου στερεώματος. Οι ερευνητές κατέληξαν στα ίδια συμπεράσματα, τα οποία ανακοίνωσαν πρόσφατα σε συνέδριο της Aμερικανικής Aστρονομικής Eταιρείας, που πραγματοποιήθηκε στο Σαν Nτιέγκο της Καλιφόρνιας. Προηγούμενες έρευνες είχαν διαπιστώσει ορισμένα ίχνη αυτών των κυματισμών. «Tώρα έχουμε την απόλυτη απόδειξη», ανακοίνωσε ο δρ Nτάνιελ Aϊζενστάιν του Πανεπιστημίου της Aριζόνας και συντονιστής σε μία από τις δύο ομάδες.

Το Σύμπαν αποκαλύπτει τα μυστικά του

 Ο δρ Mάρτιν Pις, καθηγητής κοσμολογίας και αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Kέμπριτζ υποστηρίζει ότι :

          «H σημαντική εικόνα του σύμπαντος που διαθέτουμε δεν εμφανίζει    καμιά ανακολουθία».

  Είπε ακόμη  ότι :

          «Mπορούμε να ισχυρισθούμε ότι είναι σχεδόν ολοκληρωμένη». Oπως αναφέρουν οι ερευνητές, την πρώτη στιγμή μετά την Mπιγκ Mπανγκ η ύλη διασκορπίστηκε ισόποσα προς όλες τις κατευθύνσεις. Eξαιτίας των τοπικών διαταραχών που προκλήθηκαν από αρχές της κβαντικής φυσικής, προκλήθηκαν μικρές ατέλειες όπως τμήματα με αυξημένη πυκνότητα ύλης και σκοτεινής ύλης, που συνθέτει το μεγαλύτερο τμήμα του  σύμπαντος. Kαθώς ο κυματισμός άρχισε να εκτείνεται -ακριβώς όπως συμβαίνει όταν ρίχνουμε ένα βότσαλο στη λίμνη- ξεπήδησαν κύματα από τα σημεία αυξημένης πυκνότητας ταξιδεύοντας, με τη μισή, περίπου, ταχύτητα του φωτός διαμέσου των θερμών αερίων, που αποτελούνταν από ηλεκτρόνια, πρωτόνια και φωτόνια. Tετρακόσιες χιλιάδες χρόνια μετά την Mπιγκ Mπανγκ, η θερμοκρασία του σύμπαντος είχε μειωθεί τόσο ώστε τα φορτισμένα ηλεκτρόνια και πρωτόνια συνέθεσαν άτομα υδρογόνου, επιτρέποντας στα περισσότερα φωτόνια να «δραπετεύσουν» από τα θερμά αέρια.

Ο Ρόλος της Σκοτεινής Υλης και των Κυματισμών

 Πριν από αρκετά χρόνια, οι αστρονόμοι εντόπισαν τα ηχητικά κύματα που είχαν προκληθεί από τον απεγκλωβισμό φωτονίων. H διάδοση των κυμάτων εξακολούθησε επί 600 χιλιάδες χρόνια και όταν «δραπέτευσαν» και τα τελευταία φωτόνια, τα κύματα σταμάτησαν σε απόσταση περίπου 500 χιλιάδων ετών φωτός από εκεί που ξεκίνησαν ,δηλαδή από τις εστίες πυκνότερης ύλης που τα είχαν δημιουργήσει. O σχηματισμός των άστρων ξεκίνησε είτε γύρω από συμπυκνώματα σκοτεινής ύλης ή πάνω στους κυματισμούς. Στις συμπυκνώσεις αυτές των κυμάτων  δημιουργήθηκαν εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις με συνέπεια να αρχίσουν πυρηνικές εκρήξεις και η δημιουργία  γαλαξιών και αστέρων ..Kαθώς το σύμπαν επεκτείνεται διαρκώς τα 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια που επακολούθησαν από την Μεγάλη Εκρηξη , η απόσταση μεταξύ κύματος και σημείου αυξημένης πυκνότητας αγγίζει τα 500 εκατομμύρια έτη φωτός. Τούτο όμως δεν είναι τυχαίον.

 Μιά Χούφτα Bότσαλα στη  Συμπαντική Λίμνη

H νέα έρευνα δείχνει το «υλικό» συστατικό των αρχικών ηχητικών κυμάτων να έχει σχέση με την σημερινή απόσταση των γαλαξιών μεταξύ τους. H απόσταση μεταξύ γαλαξιών στον σημερινό κόσμο είναι -συνήθως- 500 εκατομμύρια έτη φωτός. Oι εικόνες δεν δείχνουν σαφώς τους κυματισμούς, διότι είναι μικροί και σε πολλές περιπτώσεις επικαλύπτονται. Οπως εξηγεί ο δρ Aϊζενστάιν:

          «Eίναι ακριβώς σαν να έχει πετάξει κάποιος μια χούφτα βότσαλα       στην ήρεμη επιφάνεια μιας λίμνης»,

H ομάδα του δρος Aϊζενστάιν χρησιμοποίησε τις πληροφορίες του SloaDigital Sky Survey, που χαρτογραφεί τους γαλαξίες με τηλεσκόπιο στο Nέο Mεξικό, ενώ η αυστραλιανή ομάδα χρησιμοποίησε δεδομένα του προγράμματος 2dF Galaxy Redshift Survey, που ερευνά τον κόσμο με τηλεσκόπιο τοποθετημένο στην Aυστραλία.

          Υλη και  Σκοτεινή Υλη

          *H έρευνα έδειξε ότι τα άστρα και οι πλανήτες αποτελούνται κατά     18% από ύλη και 82% σκοτεινή ύλη. Eπίσης υπάρχουν σημαντικές αποδείξεις ότι το σύμπαν είναι επίπεδο και το άθροισμα των        γωνιών όλων των τριγώνων του είναι 180 μοίρες. Αυτή η διαπίστωη   δικαιώνει τους αρχαίους Ελληνες σοφούς που έλεγαν ότι το σύμπαν         είναι επίπεδο.

Η Αέναη Μεγάλη Εκρηξη

Η θεωρία για μία και μοναδική Μεγάλη Εκρηξη δεν φαίνεται να επαληθεύεται σήμερον . Και τούτο διότι κατ’ άλλους η διαδικασία της μεγάλης έκρηξης συνεχίζεται ακόμη στο σ΄τνοαβ , παρότι το  τούτο(Κόσμος) έχει διανύσει-κατά τους υποστηρικτές της θεωρίας ταύτης -περίπου το ήμισυ της ζωής του. Και ευλόγως διερωτώνται ορισμένοι:

-Μήπως και τώρα –δηλαδή αυτήν την στιγμή που  γράφονται αυτές οι γραμμές ή την στιγμή που τις διαβάζει ο αναγνώστης -συμβαίνει η «μεγάλη έκρηξη» και η πυρηνική σύνθεση του υδρογόνου μπροστά στα μάτια μας;

-Μήπως δηλαδή είμαστε μάρτυρες αυτής της διαδικασίας, αλλά την αγνοούμε, διότι βρισκόμαστε στο όριο του γαλαξίου μας;

-Μήπως μοιάζουμε με τους επιβάτες του τελευταίου βαγονιού της αμαξοστοιχίας που δεν μπορούν να αντιληφθούν την σύγκρουση της ατμομηχανής του μεγάλου τραίνου;

Διότι υπάρχουν ενδείξεις ότι στα πέρατα του κόσμου τούτου γίνονται φοβερές εκρήξεις που θυμίζουν τις γιγαντομαχίες και τιτανομαχίες του Διός με τα υποχθόνια στοιχεία. Μερικοί μάλιστα επιστήμονες ισχυρίζονται ότι εκεί στα πέρατα του κόσμου συγκρούονται οι μεμβράνες της ύλης και αντιύλης σε ένα τιτάνιο αγώνα. Εκεί η ύλη του κόσμου μας κατατρώγεται και αναλίσκεται από την αντιύλη. Ομως είναι ακόμη ενωρίς για να έχουμε χειροπιαστές και τεκμηριωμένες πληροφορίες και μαρτυρίες.

Υδρογόνο: Το Δομικό Στοιχείο του Σύμπαντος

 Το στοιχείο Υδρογόνο  παραμένει  ένα πραγματικό μυστήριο στον πίνακα των χημικών στοιχείων. Το Υδρογόνο ως γνωστόν είναι το ελαφρότερον στοιχείο στο Σύμπαν,  εξ όσων γνωρίζουμε ως τώρα. Οσον αφορά τα   ελαφρότερα στοιχεία που έπονται του υδρογόνου , όπως λ,χ το Ηλιον και  εκείθεν κατά την ανιούσα κλίμακα, αυτά σχηματίζονται μέσω της σύντηξης στους αστέρες και   είναι κατανοητή η διαδικασία. Ομως ο ρόλος του πρώτου στοιχείου στον  πίνακα , δηλαδή του Υδρογόνου, είναι σκοτεινός. Γιά τον σχηματισμό τους έχουν φτιάξει τον από μηχανής θεό , την Μεγάλη Εκρηξη, η οποία είναι ορατή :

α/ στα δύο άκρα των  μελανών οπών,

β/ στις ενεργειακές πηγές κβάσσαρ και 

γ/ στους ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες.

Η εξέλιξη και το μεγάλωμα  των γαλαξιών γίνεται   εκ των  έσω προς τα  έξω, όπως ακριβώς συμβαίνει    σε όλα τα είδη στο Σύμπαν. Οταν πρωτο-άρχισαν την εξελικτική τους πορεία αυτοί ήσαν φωτεινές μάζες(νεφελώματα) και με τον  χρόνο μετεβλήθησαν σε γαλαξίες. Κοντολογίς όλα στο σύμπαν ζουν και αλλάζουν με το χρόνο και όταν ενηλικιωθούν, γερνούν και πεθαίνουν. Αυτός ο νόμος (της γεννήσεως, ενηλικιώσεως και του θανάτου )είναι συμπαντικός και έχει καθολική ισχύ σε όλα τα πράγματα στο σύμπαν. Γνώστης  αυτού του νόμου ο Ηρακλειτος είπε το μνημειώδες : «Τα Πάντα Ρει»

Ποιά ήτο λοιπόν η αιτία δημιουργίας των κβάσσαρ  ; Μήπως η τεράστια μάζα τους;  Σύμφωνα με μιά θεωρία αρχίζουν από κβάσσαρ , γίνονται κυανοί ακανόνιστοι νάνοι και εν συνεχεία ελλειπτικοί για να καταλήξουν σε  σπειροειδείς γαλαξιακούς σχηματισμούς. Αυτό γίνεται ορατό από την εκτόξευση εκρηκτικού πλάσματος από τους κβάσαρ  και τους ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες , Το  πλάσμα τούτο μετατρέπεται σε  τεράστια νέφη    υδρογόνου, σε μιά «σούπα» πλάσματος και ιόντων  . Αν δεχθούμε ότι το υδρογόνον είναι  το στοιχείον  που     αποτελεί το κέντρον των γαλαξιών , αλλά και των αστέρων, και δημιουργεί τις πυρηνικές εκρήξεις , τότε είναι  φανερόν ότι οι γαλαξίες είναι τα τεμάχια του εξελισσομένου σύμπαντος. Στην περίπτωση αυτή δεν είναι η Μεγάλη Εκρηξη-ούτε φυσικά ο Θεός- που δημιουργεί την εξέλιξη των Κόσμων,  αλλά  το χημικό στοιχείον Υδρογόνον, το οποίον με την σύντηξη των πυρήνων του δημιουργεί πυρηνικές εκρήξεις, παρέχοντας έτσι ενέργεια , πρωταρχικό παράγοντα για την δημιουργία του/των Κόσμου/ων.

Το Πρόγραμμα ITER Την λειτουργία της  Ηλιακής σύντηξης αντιγράφει τώρα και το ανθρώπινο γένος. Μετά την κατασκευή θερμοπυρηνικών υδρογονικών  βομβών τώρα κατήρτισε ένα κολοσσιαίο διεθνές πρόγραμμα με την ονομασία ITER για την ειρηνική εκμετάλλευση της σύντηξης των πυρήνων του υδρογόνου προς παραγωγή φθηνής και φιλικής προς το περιβάλλον ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτός θα  παράγει άφθονη ποσότητα ηλεκτρικού ρεύματος και γενικότερον άφθονης καθαρής ενέργειας που να μην βλάπτει το φυσικό περιβάλλον. Οι   δυσκολίες  για την ολοκλήρωση του προγράμματος  τούτου είναι τεράστιες, αλλά και η ελπίδα να βάλει ο άνθρωπος χέρι στην συμπαντική ενέργεια και να καθαρίσει το περιβάλλον είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισε ποτέ το ανθρώπινο γένος.

*Φυσικά δεν λείπουν και οι κραυγές αγωνίας από διάφορες πλευρές και ιδιαιτέρως από  την πλευρά του θεοκρατικού ιερατείου. Αυτοί ισχυρίζονται ότι τόσον τα πειράματα εντός των τεράστιων κυκλοτρονίων (υπογείων συράγγων ) στα οποία γίνονται οι επιταχύνσεις των σωματιδίων,  όσο και στην λειτουργία των τεράστιων αντιδραστήρων υδρογόνου μπορεί να συμβεί τυχαία συνένωση δύο φωτονίων και να  γίνει μιά νέα έκρηξη μεγέθους  Big Bang με αποτέλεσμα την καταστροφή της Γης και του ηλιακού συστήματος. Τα πάντα θα είναι ελεγχόμενα , λένε οι επιστήμονες . Μάλλον υπερβολικοί οι φόβοι. Ομως μέχρις αποδείξεως του εναντίου ,κάθε άποψη είναι κατ’ αρχήν αληθινή

Ορατές 100 εκατ. Μεγάλες Εκρήξεις;

Υπάρχουν ορατές από τα ραδιοτηλεσκόπια Hubble  του διαστήματος και το ραδιοτηλεσκόπιο  Chandra στη Γη , 100 εκατομμύρια μεγάλες εκρήξεις (Big Bangs ) που λαμβάνουν χώρα αυτήν την στιγμή.  Τούτο σημαίνει ότι και προ της Μεγάλης Εκρηξης συνέβαιναν, ας τις ονομάσουμε «προ-Μεγάλες Εκρήξεις»  Αυτές δε θα συνεχισθούν και στο μέλλον , όσο θα υπάρχει υδρογόνον ελεύθερο να  προκαλεί   θερμοπυρηνικές εκρήξεις   στους γαλαξίες  .  Επειδή όμως ουδέν απόλυται στο Σύμπαν , διότι αλλιώς δεν θα ήτο άξιον του ονόματος του , τότε πάντα στον άπειρο χώρο-χρόνο θα γίνονται μεγάλες εκρήξεις , όπως είπε ο Ηράκλειτος για το «αείζωον πυρ» που ανάβει και σβύνει με μέτρον. Διότι αν είναι ανοικτό το Σύμπαν τότε δεν είναι σύμπαν αλλά μέρος του Σύμπαντος και επομένως πρέπει να δώσουμε άλλον ορισμό στο επί μέρους σαν «Κόσμο» .  Σύμπαν τότε θα είναι το σύνολον των κόσμων και εν πάσει περιπτώσει όλων όσων υπάρχουν και δεν υπάρχουν  αλλά μπορεί κάποια στιγμή να εμφανισθούν εκ της εν δυνάμει ϋλης και ενέργειας.

Η ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Τα Δομικά Υλικά του Κόσμου  Το Σύμπαν έχει δομηθεί από τον μεγάκοσμο και τον μικρόκοσμο, όπως ο άνθρωπος έχει δομηθεί από τα διάφορα μέλη του αλλά και μόρια , κύτταρα , γονίδια κ.α . Ο μεγάκοσμος έχει μελετηθεί με την Γενική Θεωρία της Σχετικότητος του Αινστάιν , ενώ ο μικρόκοσμος με την Κβαντική Μηχανική. 

Η  θεωρία της Σχετικότητος  εξετάζει τα ουράνια σώματα , ενώ η  Κβαντική Μηχανική εξετάζει τα ατομα , τα σωματίδια και υποσωματίδια της ύλης και της ενέργειας

1/  Γαλαξίες, είναι μεγάλες ομάδες αστέρων . Ο δικός μας γαλαξίας έχει περίπου 200 δισεκατομμύρια αστέρες και θεωρείται ένας μέτριος γαλαξίας. Οταν έχει ξαστεριά  βλέπουμε μόνον 3.000 αστέρες δια γυμνού οφθαλμού. Εκτιμάται ότι υπάρχουν 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες στο Σύμπαν, αλλα εμείς  δεν μπορούμε λόγο αβυσαλέων αποστάσεων να τους διακρίνομε.  Τον τελευταίο καιρό έχει γίνει σημαντική βελτώση των μέσων εξερευνήσεως του σύμπαντος , εις τρόπον ώστε να γίνουν αντιληπτές ακτινοβολίες και να ληφθούν φάσματα που βρίσκονται σε αποστάσεις ακόμη και 10 εκατομμυρίων ετών(ή 10 εις 23 δύναμιν) φωτός απο εμάς. Στην απόσταση αυτή διακρίνονται οι γαλξίες σαν κουκίδες και εδώ είναι προς το παρόν το όριον των δυνατοτνήτων του ανθρώπου να εισδύσει μέσα  στο σύμπαν.

2/ Αστέρες. Εμείς ανήκουμε στο Ηλιακό  σύστημα και χρωστάμε την ζωή μας στην γεναιοδωρία του Ηλίου που μας παρέχει άφθονο φως και θερμότητα. Μπορεί να είμαστε ο μοναδικός πλανήτης του Ηλίου που διαθέτει ζωή, όμως δεν θα είμαστε ο μοναδικός  στο γαλαξία μας  ή στο Σύμπαν που διαθέτει ζωή. Βέβαια ζωή που να έχει φθάσει στο επίπεδο  ανάπτυξης  ανθρώπων αποκλείται στο ηλιακό σύστημα  .Τούτο αποκλείεται διότι δεν είναι κατάλληλες για την διαβίωση του   ανθρώπου το περιβάλλον  των άλλων πλανητών αλλά και των δορυφόρων τους(υπερβολικά υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες, έλλειψη νερού, έλλειψη ατμοσφάρας, ύπαρξη δηλητηριωδών αερίων -όπως μεθανίου- βομβαρδισμός μετεωριτών κλπ )

3/ Ατομα  Οι ανακαλύψεις της φυσικής του 19 ου αιώνος δικαίωσαν τον Δημόκριτο , ο οποίος είπε ότι το έσχατο συστατικό της ύλης είναι μικροί σβώλοι που δεν είναι δυνατόν να τμηθούν σε άλλους ακόμη μικρότερους σβώλους. Γι’ αυτό τους ονόμασε «άτομα» Τα άτομα αποτελούνται από τον πυρήνα και από ηλεκτρόνια . Το απλούστερο  στοιχεί είναι το άτομο του του υδρογόνου , το οποίον περιλαμβάνει ένα πρωτόνιο και ένα ηλεκτρόνιο. Ομως στις αρχές του 20 ού αιώνα  διατυπώθηκε  μιά νέα θεωρία σύμφωνα με την οποία το άτομο αποτελείται από υποατομικά σωματίδια (πρωτόνια και νετρόνια) συγκεντρωμένα  στο κέντρον του ατόμου ,το οποίον αποκαλείται  πυρήνας, και ότι γύρω από τον πυρήνα περιστρέφονται πολύ ελαφρά σωματίδια(τα ηλεκτρόνια). Τα πρωτόνια έχουν θετικό φορτίο, ενώ τα ηλεκτρόνια έχουν ίσο αλλά αρνητικό φορτίο.

*Συγκεκριμένα περισσότερο από το 99, 9% της μάζας  ενός ατόμου είναι ο πυρήνας του. Τα ηλεκτρόνια περιστρέφονται γύρω απο τον πυρήνα όπως  περίπου οι πλανήτες  περί τον ήλιο. 

4/ Σωματίδια. Τα στοιχειώδη συστατικά της ύλης είναι δύο εξάδες σωματιδίων , συμμετρικές μεταξύ τους που ονομάζονται Κουάρκ και Λεπτόνια . Συδυασμος των έξη Κουάρκ και  των έξη Λεπτονίων φτιάχνουν ό,τι υπάρχει στο Σύμπαν. Πηγαίνοντας προς τα πίσω στην σμίκρυνση βλέπουμε το άτομο, ,τον πυρήνα του , το DNA , το ηλεκτρόνια και στο έτερον όριο της σμικρύνσεως δηλαδή σε 10 εις την μείον 16 , 100 /στά του  Atometer φθάνουμε στο έσχατον-προς το παρόν όριον της ύλης- δηλαδή στο σωματίδια quark. Προς το παρόν το κουάρκ θεωρείται ως το ελαχιστότατο δομικό συστατικό  της ύλης. Ισως αργότερα με την εξέλιξη της επιστήμης -τεχνολογίας  να ευρεθούν και έτερα σωμάτια ακόμη μικρότερα που συνιστούν το  κουάρκ. Επομένως σήμερον μπορούμε να πούμε ότι η ύλη που υπάρχει σε ολόκληρο το Σύμπαν αποτελείται από κουάρκ και λεπτόνια,  Η διαφοροποίηση των ειδών γίνεται με τον συνδυασμό των  εξάδων κουάρκ και λεπτονίων μεταξύ τους. Θα είναι πράγματι μεγαλειώδης η στιγμή που θα ανακαλύψουμε αυτό που ο μέγας φυσικός φιλόσοφος της αρχαιότητος Δημόκριτος αποκόάλεσε «άτομον», εννοώντας το βασικό συστατικό της ύλης. Ακόμη δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι το κουάρκ  είναι το βασικό δομικό στοιχείο του σύμπαντος.

 5/ Βαρυόνια. Μεταξύ των  σωματιδίων (λεπτόνια, πιόνια, νετρόνια, νετρίνα, quark -gluon κ.α) που συμβάλλουν στην Πυρηνική έκρηξη ,  υπάρχουν και   τα Βαρυόνια, τα οποία συμβάλλουν στην Βαρυτική σύμπτυξη σαν  4^η διάσταση της εξελίξεως του Σύμπαντος. Χωρίς την βαρυτονική δύναμη δεν θα είχε  σχηματισθεί συμπαγής ύλη στο σύμπαν.  Αυτή συμβάλει στην δημιουργία των αστέρων και όλων των ουράνιων σωμάτων και φυσικά και της γης μας . Το ζήτημα των Βαρυτονίων και της Βαρύτητος  μελετάται εντατικά σήμερον απο την επιστήμη.  *Είναι περίεργο πως οι αρχαίοι Ελληνες είχαν με την φαντασία τους συλλάβει την έλλειψη της  βαρύτητος . Αναφέρεται ότι ο Ορφεύς με τον αυλό του παίζοντας έθετε σε κίνηση τους λίγους για το χτίσιμο του τείχους της Βοιωτίας . Στην περίπτωση αυτή οι λίθοι  ετίθεντο σε κίνηση μόνοι τους, προφανώς λόγω ελλείψεως βαρύτητος.

Κβάσαρ είναι οι πηγές που παρέχουν την απαιτουμένη ενέργεια υπό μορφήν πλάσματος υδρογόνου για το χτίσιμο  νέων γαλαξιών  ή Κόσμων στο Σύμπαν . Αυτό το πρωτόγονο υδρογόνο  εμφανίζεται σε σχήμα τεράστιων νεφών(nebulae) εκ των οποίων γεννούνται οι αστέρες.  Οι  πλανήτες   αποτελούνται είτε από αέρια είτε από στεραιά μάζα και σχηματίζονται   από αεριώδη  νέφη και αστρόσκονη .Η μετατροπή τους σε  στεραιά  σώματα γίνεται τη επενεργεία της βαρυτικής καταρρεύσεως  των  υλικών των  . Εάν δεν υπήρχε δηλαδή η βαρύτης δεν θα μπορούσαν να σχηματισθούν στεραιά σώματα και τα πάντα θα ήσαν σε διάλυση. Επομένως, σύμφωνα με την θεωρία της διαρκούς  Μεγάλης Εκρηξης δεν είναι  μιά στιγμιαία έκρηξη που δημιούργησε τα πάντα –όπως πιστεύουν ως τώρα- αλλά μιά συνεχής διαδικασία που λαμβάνει αιωνίως χώρα στο Σύμπαν στους Γαλαξίες, στους  κοινούς αστέρες , στους αστέρες κβάσσαρ, στους αστέρες νετρονίων, στις μελανές οπές κ.α . Αυτή η διαδικασία αφ’ ενός μεν γεννά τους νέους αστέρες  και  τους νέους κόσμους και αφ’ ετέρου αποδομεί  ταυτοχρόνως τους παλαιούς όταν καταστούν λευκοί νάνοι ή αναρροφηθούν μέσω των «μελανών οπών»  προς το άγνωστον .

Μελανές Οπές. Οι Μελανές Οπές λόγω της τεράστιας βαρύτητος την οποίαν διαθέτουν καταβροχθίζουν τα πάντα ,  ακόμη και το φως  . Ούτως εχόντων των πραγμάτων ο Ηλιος μας μετά από  πέντε περίπου δισεκατομμύρια χρόνια θα μεταβληθεί σε “λευκό νάνο” και εν συνεχεία θα καταρρεύσει και θα μεταβληθεί σε «μαύρη τρύπα». Τότε θα καταβροχθήσει όλο το ηλιακό σύστημα και φυσικά και την Γη μας. Ισως η Μεγάλη Εκρηξη να απετέλεσε το πρώτο εμπείρευμα για να γίνει η πρώτη ένωση δύο αντίθετων σωματιδίων(ενός ενεργειακού  σωματιδίου με ένα υλικό σωματίδιο) ή δύο χορδών, εκ των οποίων προέκυψεν ο Κόσμος. Κατ’ άλλους το σωματίδιο αυτό ήτο το φωτόνιον , ενώ κατ’ άλλους άλλο. Τούτο   είναι παραπλήσιο με την θερμοπυρηνική   έκρηξη. Για να επιτευχθεί απαιτείται τεράστια θερμοκρασία ως  εμπείρευμα. Γι’ αυτό  στις θερμοπυρηνικές βόμβες χρησιμοποιείται  ατομική βόμβα, η οποία δημιουργεί την κατάλληλη θερμοκρασία για  να ενεργοποιηθεί η θερμοπυρηνική σύντηξη των πυρήνων του υδρογόνου. Αυτή η σύντηξη των πυρήνων του υδρογόνου  καταλήγει στην θερμοπυρηνική έκρηξη , η οποία εκλύει τεράστια ποσά ενεργείας . Απαξ όμως και δημιουργήθηκε η πρώτη αιτία –η πρώτη υδρογονική έκρηξη-αυτή συντηρείται διότι στα στόμια των τεράστιων  «μελανών οπών» των κβάσαρ συμβαίνουν πυρηνικές εκρήξεις από τις οποίες δημιουργούνται καινούργοι γαλαξίες και αστέρες και εξ αυτών γίνεται η γέννηση και εξέλιξη νέων Κόσμων εντός του Σύμπαντος. Αν ζούσαμε τόσο πολύ ώστε να είμαστε μάρτυρες της εξελίξεως του Κόσμου από  δισεκατομμυρίων ετών ως σήμερον και να επεκτείναμε την ζωή μας και στο μέλλον, τότε ασφαλώς θα είχαμε αξιόπιστες πληροφορίες . Στην περίπτωση αυτή θα  είμαστε εις θέσιν, είτε να επιβεβαιώσουμε την θεωρία της στιγμιαίας Μεγάλης Εκρηξης , είτε  την θεωρία της ομαλής και συνεχούς  εξέλιξεως του Κόσμου μας  . Αν αυτή η θεωρία της συνεχούς εξελίξεως εγένετο αποδεκτή ασφαλώς θα είχαμε μιά ανανέωση της επιστημονικής σκέψεως, αναφορικά με την  προέλευση της δημιουργίας του Κόσμου και της 4^ης διαστηματικής διαστάσεως .

Με βάση την θεωρία της βαθμιαίας εξέλιξης , ο Κόσμος αυτός άρχισε να σχηματίζεται προ της Μεγάλης Εκρήξεως και συνεχίζει να  εξελίσσεται βαθμιαία, ήτοι γαλαξίας προς γαλαξίαν, και μετά την Μεγάλη Εκρηξη. Το δομικό του υλικό είναι το υδρογόνο , το οποίον με την σύντηξη κάτω απο υψηλότατες θερμοκρασίες δημιουργει τα πάντα, ήτοι   : τους γαλαξίες , τους αστέρες , τα νεφελώματα, τους κβάσαρ, τις «μαύρες τρύπες» , αλλά και τους ενεργούς πυρήνες του υδρογόνου, τα σωματίδια ήτοι πιόνια, λεπτόνια, νετρόνια, νετρίνα, quark-gluon κ. α Το υδρογόνο εκτοξεύεται απο τους κβάσαρ εν είδη πελώριων πιδάκων στο Σύμπαν και σχηματίζει τα νεφελώματα, στο κέντρο  των οποίων συντελείται σύντηξη των πυρήνων του υδρογόνου  και εξ αυτού  με την  επενέργεια της βαρύτητος δημιουργούνται τα διάφορα  ουράνια σώματα του μεγαλόκοσμου ,  αλλά και τα σωματίδια του μικρόκοσμου.

Στον κάτωθι χάρτη καταγράφονται τα δομικά υλικά του Σύμπαντος . Σύμφωνα με το Μοντέλο ΛCDM μετά βίας το 95% είναι μιά εξωτική ουσία που καλείται Μαύρη Υλη ή Μαύρη Ενέργεια. Αν το Σύμπαν είναι κλειστόν εξ αυτών  ουδέν απόλυται και τα πάντα είναι ανακυκλώσιμα και επαναχρησιμοποιούμενα στην αινωνιότητα του χρόνου. Επομένως μετά τον θάνατο μας τα συστατικά μας θα ξαναγυρίσουν στην μεγάλη  δεξαμενή του Σύμπαντος για να χρησιμοποιηθούν εκ νέου σε κάποιο νεώτερο πρόγραμμα  της Δημιουργίας νέων κόσμων στο Σύμπαν. Από την άποψη αυτή είμαστε αθάνατοι , όχι φυσικά εμείς σαν άνθρωποι, αλλά τα υλικά μας, δηλαδή η ύλη και η ενέργεια μας. Αυτά μας δίδονται με μιά χρονοχρέωση από την φύση και μας καλεί μετά τον θάνατο μας να τα επιστρέψουμε στον συμπαντικό κάτοχο τους. Αυτήν την αλήθεια το πονηρό ιερατείο συνεπικουρούμενο και από το εξουσιαστικό κατεστημένο την μετέτρεψε σε ανάσταση νεδρών για να εκμεταλλεύεται εσαεί τόσον τους ζωντανούς όσο και τους πεθαμένους.

Η Κατανομή της Συμπαντικής Πίττας

Συγκεκριμένα η συμπαντική υλοενέργεια κατανέμεται ως εξής : 

- Η Μαύρη Ενέργεια είναι 70%,

- Μαύρη Υλη το 25% ,

-Υδρογόνο και Ηλιον το 4% ,

- Αστέρες το 0,5% ,

- Νετρίνα το 0,3%   

- Βαρέα στοιχεία το 0,03% .

Αυτό σημαίνει ότι αν παρομοιάσουμε τα σκάφη μας με αστέρες  πλέουμε σε ένα απέραντο ωκεανό από Μαύρη Ενέργεια και Μαύρη Υλη, τα σκάφη(ουράνια σώματα) δε στον συμπαντικό ωκεανό είναι ελάχιστα  .  Ο Ηράκλειτος λοιπόν δικαιώνεται που έλεγε ότι «Φύσις κρυπτεσθαι φιλεί»  Μετά την Μαύρη Ενέργεια και την Μαύρη Υλη το επικρατέστερο στοιχείο στο Σύμπαν είναι το Υδρογόνο. Είναι κι’ αυτό δομικό υλικό υπό την έννοια ότι συμβάλει στην παραγωγή ενέργειας.  Εμείς αποτελούμεθα κατά το πλείστον από ύδωρ , το οποίον παράγεται απο το Υδρογόνον και Οξυγόνον, και από ορισμένα από τα βαρέα στοιχεία. Ουσιαστικά όμως είμαστε πλασμένοι από αστρόσκονη που βρέθηκε στην περιοχή του Γαλαξίου μας, στην γωνιά αυτή του ηλιακού μας συστήματος και συγκεκριμένα στην Γη μας κάτφ από τις ευνοικές συνθήκες που μας δημιούργησε , όπως ακριβώς η μήτρα της μητέρας  προνοεί για όλα στα θηλαστικά ζώα. Πάντως  εκείνο που διαπιστώνουμε από τον πίνακα κατανομής της υλοενέργειας στο σύμπαν είναι ότι οι αστέρες είναι εξαιρετικά λιγοστοί ήτοι το ήμισυ της εκατοστιαίας μονάδος αν όλο το σύμπαν θεωρηθεί ως το εκατό. Τούτο σημαίνει ότι το σύμπαν είναι κυριολεκτικά άδειο από πλευράς αστέρων . Ομως δεν είναι αδειο από πλευράς ύλης και ενέργειας. Οπως δείχουν οι αριθμοί της μαύρης ενέργειας και της μαύρης ύλης   αυτή πληροί από το 85% του σύμπαντος.  Ομως εδώ βλέπουμε κάποια ουσία χαμένη, αν αληθεύουν οι υπολογισμοί. Διότι όλα μαζί τα στοιχεία συμπληρώνουν περίπου το 80%. Επομένως απομένουν ακόμη 20% που δεν φανερώνεται πουθενά.

Σκοτεινή Υλη και Σκοτεινή Ενέργεια Πρόσφατη θεωρία υποστηρίζει ότι πέρα από την ύλη του σύμπαντος υπάρχει και η σκοτεινή ύλη . Αυτή είναι διαφορετική από την Αντιύλη, αλλά και διαφορετική από την Μαύρη Υλη και την Μαύρη Ενέργεια. . Η σκοτεινή ύλη λένε ότι κυριαρχεί στο σύμπαν, δεδομένου ότι  πάνω απο το 95% της ύλης του σύμπαντος είναι σκοτεινή.. Τα σώματα που είναι καμωμένα από ορατή ύλη έλκονται , ενώ αντίθετα αυτά που είναι από σκοτεινή ύλη απωθούνται . Η ιδιότητα αυτή φαίνεται ότι ευνοεί την διαστολή του σύμπαντος, δηλαδή το σπρώχνει προς τα έξω και γι’ αυτό το σύμπαν συνεχώς διαστέλλεται. Ονομάζεται δε σκοτεινή ύλη γιατί δεν ακτινοβολεί και δεν είναι ορατή.

Αν αυτή η θεωρία είναι σωστή  το απέραντο σύμπαν που βλέπουμε είναι σταγόνα εν τω ωκεανώ σε σχέση με την μαύρη ύλη και μαύρη ενέργεια , οι οποίες κυριαρχούν στο σύμπαν(γιατί το ορατό σύμπαν είνα 5% ενώ το αόρατο πάνω απο 95% ) Επομένως το ορατόν σύμπαν είναι κόκκος  άμμου μπρος στο σύμπαν που δεν βλέπουμε. Και αν επαληθευθεί η θεωρία των άπειρων συμπάντων τότε όλα ανατρέπονται στην κοσμολογία. Η σκοτεινή    ενέργεια είναι απωθητική και είναι αυτή που επιταχύνει την διαστολή του σύμπαντος εν αντιθέσει με την βαρυτική ελκτική ενέργεια που  συγκρατεί και επιβραδύνει την διαστολή του σύμπαντος.  Η ορατή και η σκοτεινή ενέργεια του σύμπαντος είναι ίσες  και επομένως η συνολική ενέργεια είναι μηδενική . Με βάση τα ανωτέρω ενεργειακά η γενική κατανομή του σύμπαντος ισοδυναμεί με ΤΙΠΟΤΑ. Εξ αυτών δικαιώνονται οι αρχαίοι Ελληνες φιλόσοφοι που μίλησαν για το Σύμπαν.

  

Πρωτογενείς Διακυμάνσεις

Τον Απρίλιο του 1962 η δορυφορική ομάδα COBE ανακοίνωσε την ανακάλυψη των ανισοτροπιών στην κοσμική ακτινοβολία στο βάθος{φόντο} των μικροκυμάτων σε ένα επίπεδο   ενός μέρους σε 100.000 . Αυτές οι ανισοτροπίες  θεωρούνται ότι είναι μιά στιγμιαία λήψη, σε χρόνο t =400.000 χρόνια , των πρωτόγονων διακυμάνσεων, οι οποίες οδήγησαν προς τον γαλαξία για μιά σύντομη ιστορία του Σύμπαντος. Τούτο σημαίνει απλουστευτικά ότι ανακάλυψαν τις πρωτόγονες διακυμάνσεις της αρχικής ακτινοβολίας όταν το Σύμπαν ήτο 400.000 ετών.

 Η ιστορία του Σύμπαντος διαιρείται σε τρία μέρη τα οποία αντανακλούν τις σημερινές περί Σύμπαντος ιδέες.

1/ Την Κανονική Κοσμολογία

2/ Την Κοσμολογία των Σωματιδίων

3/ Την Κβαντική Κοσμολογία

Η Κανονική Κοσμολογία  αρχίζει από την εποχή του 1/100 του δευτερολέπτου μετά την Μεγάλη Εκρηξη ώς την παρούσα εποχή. Το κανονικό μοντέλο της εξελίξεως του Σύμπαντος(Κόσμου )  αυτήν την εποχή έχει υποστεί  πολυάριθμες αυστηρές δοκιμασίες. Κάθε εποχή ανάλογα με το γνωσιολογικό επίπεδο της κοινωνίας έδωσε διαφορετική εξήγηση για το Σύμπαν  , την γέννηση , την δομή και την εξέλιξη  του . Παλαιότερα  ελλείψει επιστημονικών μαρτυριών τον λόγο είχε η θεολογία . Σήμερον με την ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας πρωτοπόρος είναι η επιστήμη και έπεται η θεολογία.

Η Κοσμολογία των Σωματιδίων δημιουργεί την εικόνα του Σύμπαντος προ της Μεγάλης Εκρήξεως σε θερμοκρασίες που είναι ήδη γνωστές στην φυσική. Λόγου χάριν σωματίδια υψηλής ενεργειακής επιταχύνσεως στα Ερευνητικά Κέντρα CERN   και Fermilab μας επιτρέπουν να δοκιμάσουμε φυσικά μοντέλα για διαδικασίες που θα συνέβαιναν  μόνον σε 0.00000000001 δευτερόλεπτα μετά την Μεγάλη Εκρηξη. Αυτή η περιοχή είναι περισσότερον θεωρητική , διότι περιέχει κατ’ ελάχιστον μερικές    έμμεσες μετρήσεις και συχνά αντιμετωπίζει ανεξιχνίαστες υπολογιστικές δυσκολίες. Μερικοί κοσμολόγοι αμφισβητούν ότι λογικές έμμεσες μετρήσεις(δηλαδή συμπερασματικές μετρήσεις που εξάγονται από άλλες γνωστές) μπορούν να γίνουν σε χρόνους τόσο  πρώιμους σαν μιά μεγάλη ενοποιητική μεταβατική φάση .

Η Κβαντική Κοσμολογία εξετάζει ερωτήματα σχετικά με την  αρχή αυτού καθ’ εαυτού  του Σύμπαντος. Αυτή τολμά να περιγράψει κβαντικές διαδικασίες στους πιό πρώιμους χρόνους που μπορούμε να  συλλάβουμε ενός κλασικού χώρο-χρόνου, δηλαδή την εποχή του Planck ήτοι σε 0.0000000000000000000000000000000000000000001 δευτερόλεπτα(απειροελάχιστος πράγματι αριθμός που πλησιάζει το μηδέν). Δεδομένου ότι εμείς ακόμη δεν έχουμε μιά πλήρως συνεπή θεωρία της κβαντικής βαρύτητος, αυτή η περιοχή της κοσμολογίας είναι   περισσότερο θεωρητική και λιγότερο πρακτική.

              *Περί  Κβαντομηχανικής ; Η Κβαντομηχανική                      είναι ένας βασικός κλάδος της θεωρητικής                         Φυσικής με ευρεία εφαρμογή στην πειραματική               Φυσική, η οποία αντικαθιστά την κλασσική                            Μηχανική και τον Ηλεκτρομαγνητισμό  σε ατομικά                    και    υποατομικά μεγέθη. Αυτή έχει                                            αντικαταστήσει την Νευτώνια Μηχανική και τον               καλασσικό Ηλεκτρομαγνητισμό υπό την έννοια ότι                παρέχει ακριβείς  μετρήσεις και περιγραφές                     αρκετών φαινομένων, τα οποία οι κλασσικές                    θεωρίες δεν επεξηγούν επαρκώς στα ατομικά και                 υποατομικά μεγέθη. Ομού με την Γενική θεωρία                            της  Σχετικότητος η Κβαντική Μηχανική-                         αποκαλούμενη και ‘κβάντουμ ηλεκτροδυναμική’                   είναι ένας πυλώνας της μοντέρνας Φυσικής για την                 μελέτη του εσωτερικού της Υλης.

Το Συμπαντικό Πούρο

Στην εικόνα διακρίνουμε την εξέλιξη του Σύμπαντος από της δημιουργίας της μεγάλης έκρηξης εως σήμερα. Εκείνο που πρέπει να κρατήσουμε υπ’ όψιν είναι η διαρκής επέκταση του σε σχέση με το αρχικό του μέγεθος.

Τι γίνεται όμως εκτός της χοάνης του πούρου , δηλαδή πέραν του  δικού μας κόσμου, στο άπειρον που περιβάλλει το πούρο ; Είναι αυτός ο αχανής και απειρος χώρος εντελώς άδειος και νεκρός από ύλη και ενέργεια ;  Η μήπως  μέσα σ’ αυτόν σχηματίζονται , ωριμάζουν και πεθαίνουν άλλοι άπειροι  κόσμοι διαφορετικών διαστάσεων από τον δικό μας, αλλά επειδή είναι πολύ μακριά δεν έχουμε την δυνατόητα να τους δούμε; Από την άποψη αυτή η Μεγάλη Εκρηξη και η δημιουργία του Σύμπαντος πάσχουν , διότι γενικεύουν ένα φαινόμενο από τα άπειρα που μπορεί να συμβαίνουν στο απειρο σύμπαν και  γενικεύουν ένα  μερικό ένα μερικό φαινόμενο. Επομένως δεν είναι νοητόν να ομιλούμε για τον κόσμο  μας ως τον μοναδικό και να τον θεωρούμε ως Σύμπαν(ΣΥΝ-ΠΑΝ) Αυτήν την έννοιαν είχε και η φράση του Ηράκλειτου όταν έδειχνε τον δικό μας κόσμο «κόσμον τονδε» , δηλαδή αυτόν τον κόσμον και όχι τους άλλους.

 Εκόνα. Η Εξέλιξη του Σύμπαντος εν είδη  Δέσμης(Πούρο)

Στο μοντέλο αυτό η αρχική θερμοκρασία είναι υψηλοτάτη καθώς πλησιάζει πίσω στον χρόνον της Μεγάλης Εκρηξης και οι φυσικές διαδικασίες συμβαίνουν ταχύτερα.  Ομως τίποτα μην θεωρείτε δεδομένο και οριστικό , διότι όλα μπορεί να αναθεωρηθούν στο μέλλον. Ολίγα είναι γνωστά για τις αρχικές στιγμές του σύμπαντος, τότε που υποθέτουν ότι άρχισε η επέκταση. Κατά την γνώμη του γράφοντος το ως άνω σχήμα ταιριάζει σε μιά έκρηξη κατευθυνομένης δέσμης και όχι σε μιά ελευθέρα έκρηξη όπου όλα τα τεμμάχια θα διασκορπίζοντο ομοιομόρφως περίπου προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι αμφιβολίες επ’ αυτού εισάγουν τις θεωρίες της Βαρύτητος των Κβάντουμ. Ως τώρα έχουν διατυπωθεί διάφορες  προτάσεις  όπως:

1/ Τα μοντέλα των  Hartle-Hawking περί των συνθηκών των ορίων . Κατ’ αυτούς  ο χώρο-χρόνος είναι πεπερασμένος  άρα και τα όρια του  Σύμπαντος είναι πεπερασμένα (Προφανώς εννοούν τον δικό μας κόσμο)

2/  Η  Θεωρία των Μεμβανών  περιλαμβανει και την επεκτάση των μεμβρανών. Κατ’ αυτήν ,  η μεγάλη έκρηξη οφείλεται στην κίνηση των μεμβρανών  σύμφωνα με την θεωρία των χορδών, του προ της Big Bang μοντέλου , ήτοι του εκπυρωτικού μοντέλου. Βάσει τούτου η Big Bang είναι αποτέλεσμα των συγκρούσεων που συμβαίνουν περιοδικώς μεταξύ των μεμβανών. Οι θεωρίες αυτές έχουν το πλεονέκτημα να  δίνουν εξηγήσεις στον προ  της Μεγάλης Εκρήξεως χρόνο και όχι να αρχίζουν από την στιγμή ταύτη.

3/ Θεωρία των Νημάτων  ή Χορδών Bosons Αυτή είναι  η αρχική έκθεση της θεωρίας των Νημάτων-Χορδών της 10ετίας τiυ 60’ Αυτή έχει αρκετά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα . Προβλέπει την ύπαρξη των Bosons μαζί με τα πλείστα άλλα σωμάτια που έχουν εισαχθεί ως τώρα, όπως τα fermions, αλλά και σωματίων που κινούνται με ταχήτητες μεγαλύτερες εκείνες του φωτός. Τα σωμάτια αυτά ονομάζονται tachyons(εκ του Ελληνικού λεξιλογίου) . Αυτό έρχεται σε αντίθεση με όλα όσα γνωρίζουμε στην φυσική και τέτοια σωμάτια ποτέ δεν έχουν παρατηρηθεί.  

 Η Θεωρία της Σύγκρουσης των Μεμβρανών

Oι θετικές επιστήμες, και δη η Φυσική, δεν είναι δογματικές, αλλά στηρίζονται στο πείραμα που είναι ο TEΛIKOΣ KPITHΣ αν μια θεωρία είναι σωστή ή λάθος! H διαίσθηση όμως και η φαντασία είναι τα όπλα του θεωρητικού φυσικού και μερικές  φορές  αυτοί προτρέχουν πολύ πολύ μπροστά και «αναμένουμε στο ακουστικό μας» για EΠAΛHΘEYΣH.  Αυτήν την επαλήθευση   περιμένει ο διακεκριμένος φυσικό-μαθηματικός και  αστροφυσικό κ. Νανόπουλος  . Αν πράγματι το ΣYMΠAΝ είναι προϊόν μιας τυχαίας σύγκρουσης δύο (D) Μεμβρανών που τυχαία αναβλύζουν από το κβαντικό κενό, και που η εικόνα αυτή εξηγεί τελικά τι είναι η BING BANG! Kαινά δαιμόνια...θα μου πείτε. Αντίθετα πρόκειται για μιά λογική θεωρία που εξετάζει χωρίς δογματισμούς και χωρίς την επενέργεια κάποιου ανώτερου όντος τα φυσικά φαινόμενα τα οποία συμβαίνουν και θα συμβαίνουν πάντα στο σύμπαν . Επομένως απομυθοποιεί την Μεγάλη Εκρηξη η οποία επί 100 ετία ενήργησε σαν τάπα στα μυαλά των φυσικών.

Οπως λέγει ο κ. Νανόπουλος:

          “H Συμπαντολογία είναι ό,τι καλύτερο για να ανυψώσει        την ανθρώπινη ζωή πάνω από το επίπεδο της φάρσας    και να της δώσει λίγο από την ευγένεια και χάρη της           τραγωδίας» .

Η Υπερ-Θεωρία-Μ (Μεμβρανών) Η θεωρία Μ -σε σχέση προς τις 5 θεωρίες των Υπέρ- Χορδών- έχει να κάνει με την επέκταση της θεωρίας τη; στις Υπερ- Χορδές. Παρότι ευχάριστη στην κοινωνία της Φυσικής , αυτή στερείται εμπειρικής μαρτυρίας ,για να μην πούμε και πειραματικής αποδείξεως, αν ποτέ συμβεί τούτο. Η Θεωρία Μ(Μεμβρανών) και Χορδών  αποτελούν αξιωσημείωτη πρόοδο στην επιστήμη σήμερον . Στο κάτωθι διάγραμμα βλέπουμε την εξάρτιση όλων των θεωριών  των Χορδών εκ της θεωρίας των Μεμβρανών . Ουσιαστικά γίνεται μιά ενοποίηση  όλων αυτών των σχετικών θεωριών, όπως είχε κάνει στο παρελθόν ο Maxwell ,  ενοποιώντας τις θεωρίες του Ηλεκτρισμού και του Μαγνητισμού σε μία , την θεωρία του Ηλεκτρομαγνητισμού. Το 1995 ο εμπνευστής της θεωρίας -Μ , Edward Witten εισήγαγε την Δεύτερη Επαναστατική Θεωρία των Υπερ- Χορδών, αποκαλώντας αυτήν ως θεωρία -Μ. Η θεωρία αυτή συνδυάζει τις 5 διαφορετικές θεωρίες νημάτων , καθώς και την προηγουμένως εγκαταληφθείσα προσπάθεια να ενοποιήσουν την θεωρία της Γενικής Σχετικότητας με την Κβαντομηχανική(ήτοι το μεγάκοσμο του  σύμπαντος με το μικρόκοσμο του σωματιδίου αποκαλουμένη  11 διαστάσεων  υπερ-Βαρύτητα) σε μία θεωρία . Αυτό έγινε με τον συσχετισμό της μιάς θεωρίας με τις άλλες  , το οποίον απεκλήθη ‘δυαδισμος’ ήτοι: S-duality, T-dualisty και  U-dualisty. Εκάστη εξ αυτών των Δυαδισμών παρέχει μιά οδό μετατροπής εκάστης εκ των θεωριών Νήματος στην άλλη/ες. Ομως είναι κι’ άλλοι που αμφισβητούν την εγκυρότητα της θεωρίας των Υπερνημάτων -μεταξύ δε αυτών και οι  Peter Woit  και Lee Smolin- διότι:

α/ δεν έχει υποστεί τον δέοντα πειραματισμό ,

β/ διότι δεν είναι επαρκώς καθορισμένη μαθηματικώς και

γ/  και τέλος διότι απορροφά όλα τα ερευνητικά κονδύλια  της φυσικής και κάνει την έρευνα σε άλλους τομείς δύσκολη. Βλέπετε ότι παντού υπεισέρχεται ο παράγων του χρήματος και του κέρδους, ακόμη και στην επιστήμη.

Το Μ κατά τον εμπνευστή της Edward Witten σημαίνει μαγική(magic), μυστηριακή (mystery) ή και μήτρα(matrix) , ενώ οι αντίπαλοι του την αποκαλούν λάσπη(murky)

 .

Διάγραμμα της Μ-Θεωρίας σε σχέση προς τις άλλες πέντε θεωρίες  Χορδών. Η θεωρία ΙΙ είναι η ενοποίηση της ΙΙΒ και της ΙΙΑ.

          *M-theory in relation to the 5 other string theories,

          Η=Heterotic Type I, and Type II A and B strings

Για την κατανόηση της θεωρίας των Μεμβρανών θα πρέπει πρωτα να μιλήσουμε για την θεωρία των Χορδών. Επί εκατονταετίες  η Φυσική είχε εργασθεί με το  μοντέλο ότι τα βασικά σωματίδια όπως το πολυ γνωστό μας  Ηλεκτρόνιο  είναι σημείο (ή στα μαθηματικά jargon=ασυνάρτητος) με διαστάσεις μηδέν. Εάν επρόκειτο να συνοψίσουμε την θεωρία των Χορδών  με μία γενική θεωρία ,  αυτή η παραδοχή  είναι  λανθασμένη, λένε οι αντίπαλοι της θεωρίας αυτής.   Αντίθετα  η θεωρία των Χορδών θεωρεί ότι  στην βάση του το Σύμπαν  αποτελείται  από μιάς διαστάσεως αντικείμενα(σωμάτια)  τα οποία είναι όμοια με χορδές. Αυτά  είναι τόσο μικρά ώστε ακόμη και στην μικροσκοπική κλίμακα των σωμάτων  να φαίνονται σαν σημεία. Σύμφωνα με την θεωρία των Χορδών κάθε βασικό σωμάτιο δημιουργείται κατά κάποια έννοια υπό διαφόρους τύπους κραδασμών αυτών των νημάτων. Επομένως ολόκληρο το Σύμπαν είναι παλλόμενον και όχι στατικόν. Αν ερωτήσετε γιατί έχουν περιορίσει αυτά σε σημεία 0=Μηδέν διαστάσεων για όλο τον καιρό, η  απάντηση είναι ότι αντικείμενα 1 διαστάσεως είναι πολύ δυσκολότερα   να συνεργασθούν  και συχνά προξενούν τεχνικά προβλήματα με την τυχαιότητα και τους κραδασμούς της ειδικής θεωρίας της Σχετικότητος κατά την οποίαν τίποτα δεν μπορεί να ταξιδεύσει με ταχύτητα  ανώτερη από την ταχύτητα του φωτός. Η θεωρία των Χορδών εκρίθη κυρίως αναγκαία διότι η Φυσική είχε βυθισθεί εδώ και 100 χρόνια σε μιά δογματική κατάσταση εξ αιτίας των θεωριών του Αλμπερτ Αινστάιν. Ομως η θεωρία της Γενικής Σχετικότητος εξηγεί πράγματα σε συμπαντικό χώρο,δηλαδή σε ευρεία κοσμολογική κλίμακα ,  αλλά δεν συμφιλιώνεται με την κβαντική μηχανική που αφορά τα σωματίδια και το Βασικό Πρότυπο(Standard Model) το οποίον περιγράφει τα μικρά υποατομικά σωματίδια στο Σύμπαν . Επίσης δεν συμφιλιώνει την θεωρία της Γενικής Σχετικότητος με την Βαρύτητα και με τις τέσσερες βασικές δυνάμεις στο Σύμπαν. Με την θεωρία αυτή μειώνει τα βασικά στοιχεία από 20 σε ένα και μόνον. Επίσης η θεωρία αυτή περιλαμβάνει το «γκραβιτόνιον»(gravitons) δηλαδή το σωματίδιο που προξενεί την Βαρύτητα. Η θεωρία των Χορδών ενοποιεί επιτυχώς την θεωρία της Γενικής Σχετικότητος με την Κβαντική Μηχανική. Ας σημειωθεί ότι ο θεμελιωτής της   Edward Witten,  όταν του λένε ότι δεν έχει δοκιμασθεί η θεωρία  Μεμβρανών και Χορδών απαντά ότι δοκιμάζεται κάθε στιγμή που νοιώθουμε την δύναμη της βαρύτητος να μας κρατάει στην Γη. Αυτό το γκραβιτόνιο ή βαρυτόνιο ευθύνεται και για την κύρτωση μας και την αποστολή μας στον τάφο όταν δεν μπόρούμε να  αντισταθούμε στην βαρύτητα

Προβλήματα της θεωρίας  των Χορδών

Σύμπαν 10 Διαστάσεων. 

Πρώτον.Η θεωρία των Χοδρών  απαιτεί Σύμπαν 10 διαστάσεων για την δόνηση των χοδρών, σε αντίθεση προς τις 4 διαστάσεις (ήτοι: 3 διαστάσεις χώρου  και 1 μιά διάσταση χρόνου) που  κοινώς  παραδεχόμαστε ως σήμερον. Αυτό μπορεί να φαίνεται αστείο, όμως αυτές οι επιπλέον 6 διαστάσεις είναι εξαιρετικά μικροσκοπικές και καμπυλούμενες. Οπως λ. χ αν κοιτάξουμε ένα σωλήνα από μεγάλη απόσταση αυτός φαίνεται να είναι μιά μόνον γραμμή (1 διάσταση) Αν τον πλησιάσουμε αποκαλύπτει 2 διαστάσεις,  η μία είναι κατά μήκος του σωλήνα  όταν τον είδαμε απο μακρυά και η άλλη όταν περπατήσαμε γύρω από τον σωλήνα. Αν κοιτάξουμε και το εσωτερικό του τότε θα ανακαλύψουμε και άλλη μιά διάσταση και αν τον θέσουμε σε δόνηση τότε θα πάρουμε κι’ άλλες περισσότερες διαστάσεις.

          * Κατά την γνωμη του γράφοντος που δεν είναι κατ’    ανάγκην η πιό έγκυρη, θεωρώ ότι το δονούμενο Σύμπαν    έχει άπειρες διαστάσεις . Κι’ αυτό το αντιλαμβανόμαστε       όταν προσπαθήσουμε να μετρήσουμε τις διαστάσεις της      θάλασσας. Θα διαπιστώσουμε από μακριά τις  δύο    μόνον διαστάσεις, ήτοι μήκος και πλάτος. Οταν την    πλησιάσουμε θα διαπιστώσουμε και το βάθος. Οταν αρχίσει κυματισμός τότε θα διαπιστώσουμε άπειρες           διαστάσεις που συμβαίνουν σε κάθε μονάδα του χρόνου..     Δεδομένου ότι και το Σύμπαν είναι        δονούμενον θεωρώ        ότι πρέπει να έχει άπειρες       διαστάσεις.

Δεύτερον Υπάρχουν όπως είδαμε ανωτέρω 5 παραπλήσιες θεωρίες Χοδρών , οι οποίες αν ενοποιηθούν θα μας  δώσουν μίαν και μοναδική  θεωρία Υπερ-Χορδών. Ομως οι εμπνευστές και υποστηρικτές των θεωρούν εκάστη εξ αυτών  σαν αυτοτελή ΄θεωρία. Μήπως λοιπόν η ενοποίηση των 5 θεωριών των  Χορδών είναι η θεωρία του παντός -δηλαδή ο συμπαντικός φυσικός νόμος-που ψάχνουμε να βρούμε ; Ως γνωστόν όνειρο όλων των μεγάλων ερευνητών και σοφών ήτο να ανακαλύψουν τον παγκόσμιο συμπαντικό νόμο , ο οποίος νόμος ενοποιεί  όλες τις μέχρι τούδε θεωρίες σε μιά και μοναδική. Οταν ανακαλυφθεί ο γενικός συμπαντικός νόμος τότε θα έχουμε σαφή απάντηση για την έννοια του σύμπαντος, τον τρόπο λειτουργίας του , τους σκοπούς του -αν υπάρχουν τέτοιοι - διότι μερικοί κοσμολόγοι υποστηρίζουν ότι αυτό διέπεται από την τυχαιότητα. Τέλος θα πάρουμε απάντηση στο φλέγον ερώτημα που ταλανίζει κυριολεκτικά την ανθρωπότητα , αναφορικά με την δημιουργία ή όχι του σύμπαντος και την ύπαρξη ή όχι δημιουργού θεού. Αλλοι ισχυρίζονται ότι η φύση κρύβει καλά τα μυστικά της και αυτό δεν μπορεί να γίνει , εκτός και γίνουμε θεοί. Ομως αυτή η ιδέα είναι αντιεπιστημονική και η έρευνα πρέπει να γίνεται χωρίς όρια για το καλό πάντα της ανθρωπότητος και την  ανακάλυψη της αλήθειας.

 Θεωρία της χαοτικής επεκτάσεως . Κατ’   αυτήν οι αστέρες λόγω τυχαίων αρχικών συνθηκών του Σύμπαντος επεκτείνονται στο απειρον. Οσο όμως θα επεκτείνονται τόσο θα αυξάνει η ταχύτητα τους και ενδέχεται να ξεπεράσουν και αυτήν την ταχύτητα του φωτός. Τότε θα διαλυθούν αφού πρώτα θα έχουν υποστεί ψύξη λόγω της εξαντλήσεως των καυσίμων στους αστέρες και της απομακρύνσεως των πλανητών από τα ηλιακά συστήματα τους. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η καταστροφή και ο θάνατος των μερών του σύμπαντος και αυτού του ιδίου κάποια ημέρα.

Αυτές είναι οι νεώτερες θεωρίες , οι οποίες είναι ποιοτικά βελτιωμένες και στηρίζουν η μία την αλλη.  Ομως όλες είναι υποθέσεις γιατί καμμίας η αλήθεια  δεν έχει δοκιμασθεί  πειραματικώς. Ομως η καταστροφή του Σύμπαντος δεν είναι νοητή διότι το σύμπαν καταστρέφεται και ταυτοχρόνως αναγεννάται .  Αλλά και στην περίπτωση της καταστροφής των μερών του σύμπαντος , τα υλικά της κατεδαφίσεως θα παραμείνουν και πάλιν εντος του σύμπαντος . Επομένως το Σύμπαν δεν πρόκειται να χάσει τίποτα , διότι ουδέν απόλυται εντός του  σύμπαντος και ουδέν αναγεννάται εκ του μηδενός.

Οι Διατάξεις των Μεγεθών:Τα μεγέθη μετρήσεως της Φυσικής προς το παρόν έχουν φθάσει σε φανταστικά  όρια , χωρίς όμως να μπορεί κανείς να ισχυρισθεί ότι έχουν φθάσει στο τέρμα.

              *Προς την ανιούσα κλίμακα μεγεθών(μεγέθυνση) έχει               φθάσει σε αποστάσεις 10 εκατομμυρίων ετών φωτός ή              10 εις την 23ην δύναμιν. Τούτο σημαίνει ότι ο                     άνθρωπος σήμερα είναι εις θέσιν να βλέπει, με την                             βοήθεια ραδιοτηλεσκοπίων , σε αποστάσεις 10 δισεκ.              ετών φωτός. Αν υποθέσουμε ότι το φως που τρέχει με             ταχύτητα 300.000 μέτρα/ανά δευτερόλεπτο, θα                         χρειασθεί για να φθάσει ως εμας 10 δισεκατομμύρια                  χρόνια. Επομένως εμείς τώρα βλέπουμε αυτά που                             συνέβαιναν προ 10 δισεκταομμυρίων ετών .

              *Προς την κατιούσα κλίμακα (σμίκρυνση) μπορούμε                 να βλέπουμε σε αποστάσεις της κλασεως του 100                      atometers(των 0.000001      εκατομμυριοστών)  ήτοι            της 10 εις την μείον 16 δύναμιν  .

Το γιγαελεκτροβολτ Σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες χρησιμοποιούνται τα γιγαέλεκτρον (GeV) Volts αντί την κλίμα θερμοκραισών Kelvin .

     *Ενα GeV είναι ισοδύναμον με περίπου                10.000,000,000,000 Kelvin

Ο  χάρτης του ουρανού είναι η καλύτερη απόδειξη για την ισότροπη (δηλαδή την σφαιρική συμμετρία) του Σύμπαντος. Προς τούτο το διαστημικό ραδιοτηλεσκόπιο Hubble από το1995-96 προσέφερε τεράστιες υπηρεσίες στην αστρονομία διότι επέτρεψε να παρατηρηθούν γαλαξίες και κβάσαρ, όπως ήσαν στην παιδική τους ηλικία , γεγονός που θέτει σοβαρές αμφιβολίες για την παρούσα δομή σχηματισμού των διαφόρων μοντέλων.

     *Οταν θα φτιάξουμε όργανα που θα ειδύσουν πιό βαθειά          στο σύμπαν ,ας πούμε σε αποστάσεις 14,5 δισεκατομμυρίων          ετών φωτός , τότε θα μπορέσουμε θεωρητικά να ιδούμε την        μεγάλη Εκρηξη,

Σύμπαν: Πυροτέχνημα που μόλις έσβησε «Η εξέλιξη του κόσμου μπορεί να συγκριθεί με την απεικόνιση πυροτεχνημάτων τα οποία μόλις σβήσανε. Ακόμη δε  υπάρχουν ορισμένες κόκκινες δέσμες, στάχτες και καπνός πολύς. Ετσι φαίνεται στους κοσμολόγους ο κόσμος μας σήμερον .Τα ηφαίστεια είναι τα υπολείμματα αυτών των πυρκαιών, που έκαναν το σύμπαν να φαίνεται πυρακτωμένο. Εμείς στεκόμαστε σε ένα κρύο κάρβουνο και βλέπουμε τον ήλιο που σιγά σιγά σβήνει, και  προσπαθούμε να θυμηθούμε την εξαφανισμένη λαμπρότητα της αρχής του Κόσμου».

              *Ετσι περιέγραψε ο Γάλλος Lemaitre την ιστορία                     της εξελίξεως του Κόσμου μας.

Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ  ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Οι Ιδιότητες της Μεγάλης Εκρηξης Οι  παρατηρηθείσες ‘4’ κυριότερες επιτυχίες του κανονικού μοντέλου της θερμής Big Bang είναι οι ακόλουθες:

1/ Η Συνεχής Επέκταση του Σύμπαντος προς το άπειρον

2/ Η Προέλευση της Βαθειάς Κοσμικής Ακτινοβολίας(ή της ακτινοβολιας του περιβάλλοντος)

3/ Η Πυρηνοσύνθεση(πυρηνική σύντηξη) των Ελαφρών Στοιχείων

4/ Ο Σχηματισμός των Γαλαξιών και των Ουράνιων  Σωμάτων μεγάλου Μεγέθους

Το μοντέλο Big Bang κάνει ακριβείς και επιστημονικώς αποδεκτές (δια  πειραματικών μεθόδων ) υποθέσεις.  Σε κάθε μιά από αυτές τις περιοχές   όλα         συμφωνούν με τα παρατηρούμενα στοιχεία. Πράγματι η Μεγάλη Εκρήξη έχει επαληθευθεί ως τώρα στα τέσσερα ως άνω ζητήματα. Ετσι αποκτήσαμε σημαντική εμπιστοσύνη στο μοντέλο της Big Bang. Ομως είναι τόσο δογματικά σφηνωμένη η θεωρία αυτή στο επιστημονικό κατεστημένο ώστε απαξιούν να εξετάσουν έστω και υποτυπωδώς κάθε άλλη θεωρία που    διαφέρει απο το μοντέλο της Μεγάλης Εκρηξης. Θα λέγαμε ότι πρόκειται για την θεολογία της Κοσμολογίας. Επένδυσαν τόση φαιά ουσία τόσο πολλοί επιστήμονες ώστε σήμερον είναι αντιοικονομική κάθε αλλαγή , αλλά και τόσο αντιεπιστημονική η προσήλωση σ’ αυτήν

Το Σύμπαν άρχισε περίπου δέκα τέσσαρα δισεκατομμύρια έτη πριν με μιά βιαία έκρηξη. Κάθε σωματίδιο άρχισε να ορμά κεχωρισμένα από τα άλλα σε  μιά πρώιμη υπέρ-πυκνή φάση. Το γεγονός ότι η ‘'v''(ταχύτητα) του Γαλαξίου είναι ανάλογη προς την απόσταση d από εμάς, ήτοι:   V=Hd όπου  H είναι η σταθερά Hubble. Προεκτείνοντας τις τροχιές του γαλαξίου προς τα πίσω στο χρόνο   αύτές συγκλίνουν σε ένα υψηλής πυκνότητος σημείο –την αρχική πύρινη σφαίρα εκκινήσεως. Η Κοπερνίκεια- ή κοσμολογική -αρχή δηλώνει ότι το Σύμπαν φαίνεται το ίδιο σε κάθε κατεύθυνση και σε κάθε σημείο του διαστήματος. Τούτο έρχεται να  επιβεβαιώσει ότι η θέση μας στο Σύμπαν-εν σχέσει  προς τις πολύ μεγάλες κλίμακες- δεν έχει καμμία σημασία . Υπάρχει εκ παρατηρήσεως σημαντική   μαρτυρία  που  επιβεβαιώνεται από :

α/  Την  μετρουμένη κατανομή των γαλαξιών και

β/ Τις ασθενείς ραδιο-πηγές,

γ/ Από την παραμείνασα αρχική ακτινοβολία

Η καλύτερη μαρτυρία έρχεται από την  μερικώς παραμείνασα κοσμική ακτινοβολία μικροκυμάτων του περιβάλλοντος (κοσμικής ακτινοβολίας   φόντου). Τούτο σημαίνει ότι ο κάθε παρατηρητής , όπου κι’ αν βρίσκεται στο Σύμπαν,  θα απολαμβάνει την ίδια θέα και θα δέχεται την ακτινοβολία  του περιβάλλοντος, όπως και  εμείς. Τούτ’ αυτό συμβαίνει και  από την παρατήρηση  των  γαλαξιών που κινούνται μακρυά από εμάς. Για  τον απλό παρατηρητή θα μπορούσε να γευθεί αυτήν την παράξενη και πρωτόγονη ακτινοβολία φόντου πολύ εύκολα. Τούτο μπορεί να επιτευχθεί με ένα απλό ραδιοφωνικό δέκτη μικροκυμάτων. Θα ακούσει μαζί με τα τυχόν σήματα ένα συνεχές βράσιμο , κάτι σαν θρόυσμα που έρχεται από πολύ μακρυά και είναι ασταμάτητο.

     * Ο υπογράφων έχει  εμπειρία από την ελαφρά αυτή ακτινοβολία που θολώνει την λήψη των ραδιοφωνικών σημάτων , ιδιαίτερα  πριν από την ανατολή  και μετά την δύση του  ηλίου , ως τα μεσάνυχτα . Τότε οι δέκτες των σταθμών ασυρμάτου  μετά δυσκολίας λαμβάνουν λόγω του ενοχλητικού αυτού θορύβου, δίκην θροίσματος κυρίως  στα βραχέα και μεσαία κύματα . Ο,τι και να     κάναμε, ότι διατάξεις κι’ αν χρησιμοποιούσαμε δεν ήτο δυνατόν να μειώσουμε αυτόν τον θόρυβο. Κάθε προσπάθεια μας μειώσεως τούτου μειώναμε και την εντάση του λαμβανομένου σήματος.

*Τότε είχε έλθει ο διάσημος καθηγητής του Πολυτεχνείου Σαντορίνης για μιά και μοναδική διάλεξη στην Σχολή Αξιωματικών Διαβιβάσεων στο Κέντρον Εκπαιδεύσεως Διαβιβάσεων στο Χαιδάρι, Το  θέμα της διαλέξεως του ήτο το «Φάσμα των  Ραδιοφωνικών Συχνοτήτων» Του υπέβαλα λοιπόν την ερώτηση για το θρόισμα που αντιμετωπίζαμε στους δέκτες μας και μας ταλαιπωρούσαν στην εκτέλεση της αποστολής μας, Εδώ θα κάνω μιά μικρή παρέκβαση. Ο σπουδαίος αυτός επιστήμων και τεχνολόγος ,  είχε ανακαλύψει το πρώτο ραντάρ που λειτούργησε μάλιστα επιχειρησιακά στην αεράμυνα των Αθηνών .  Είχε την δυνατότητα  ανίχνευσης από την Αθήνα αεροσκαφών  που ίπταντο στην Μήλο και στην Σύρο . Τούτο  ήτο το πρώτο ραντάρ που λειτουργούσε σε υποδεκαδικά μήκη κύματος. Την συσκευή αυτή πριν φύγουν τα Αγγλικά στρατεύματα από την Αθήνα την επήραν μαζί τους το 1941 και την μετέφεραν στο Λονδίνο. Εκεί την τελειοποίησαν και κατασκεύασαν το δικό τους ραντάρ  . Ως γνωστόν η συσκευή του  ραντάρ αποτέλεσε την πρωταρχική αιτία να κερδίσουν  οι Βρετανοί την Μάχη της Αγγλίας και να κατατροπώσουν την πανίσχυρη Γερμανική Αεροπορία. Μετά την χρήσιμη τούτη παρένθεση επανέρχομαι στο θέμα μας. Ρώτησα λοιπόν τον διάσημο καθηγητή Σαντορίνη για το θρόισμα και συγκράτησα τα εξής σιβηλλικά του λόγια: «Είναι η κοσμική ακτινοβολία την οποία καμιά διάταξη στους δέκτες δεν μπορεί να αποφύγει… Αυτή έρχεται από πολύ μακριά. Είναι η ‘ανάσα’ του Σύμπαντος » Ολοι εμείναμε άφωνοι για το φαινόμενο.

 

Το γεγονός ότι το Σύμπαν επεκτείνεται –σε κάθε σημείο του χώρου- είναι  μιά  δύσκολη ιδέα να την συλλάβουμε. Είναι κάτι ανάλογο με ένα   μπαλόνι  , το οποίον  συνεχώς φουσκώνει με αέρα και συνεχώς μεγαλώνει προς όλες τις κατευθύνσεις. Φαντασθείτε ΄οτι διαμένετε σε κάποια επιφάνεια του μπαλονιού , όσο αυτό θα φουσκώνει και θα μεγαλώνει  όλα γύρω σας θα απομακρύνονται . Το δύο διαστάσεων Σύμπαν αυξάνει αλλά δεν υπάρχει ένα  συγκεκριμένο κέντρον .

Η  Γεωμετρία του Σύμπαντος

Είναι το Σύμπαν Κλειστό ,  Ανοιχτό, ή  Επίπεδο ;Οι κοσμολόγοι δεν έχουν ακόμη καταλήξει στο συμπέρασμα , αν το Σύμπαν είναι Κλειστό ,  Ανοιχτό, ή  Επίπεδο. Αυτό θα εξαρτηθεί αν η  Κοσμολογική Σταθερά Ωμέγα  είναι μικρότερη, ίση ή μεγαλύτερη του 1.(Βλέπε   σχήμα Γεωμετρίας Σύμπαντος.)

Επεξηγώντας το ως άνω σχήμα διακρίνουμε τρεις περιπτώσεις:

Πρώτον. Οταν  κοσμολογική σταθερά (Ω)  είναι μεγαλύτερη από την Μονάδα τότε το Σύμπαν είναι σφαιρικό(κλειστόν).

Δεύτερον . Οταν  το Ω είναι μικρότερη της Μονάδος τότε το Σύμπαν είναι κυρτόν(ανοικτόν) .

Τρίτον. Οταν το Ω είναι ίση με την Μονάδα τότε το Σύμπαν είναι επίπεδον

Σχήμα της Γεωμετρίας του Σύμπαντος

Γεωμετρία των 6 Διαστάσεων. Ας υποθέσουμε πως ο χώρος έχει διαστάσεις όρια, πως είναι σαν ένα μεγάλο μπαλόνι μέσα στο οποίο είναι όλος ο αστρικός κόσμος με τις τρομακτικές αποστάσεις των εκατομμυρίων ετών φωτός κλπ. Και ας υποθέσουμε πως κάποιος άνθρωπος κάποτε φθάσει στα τοιχώματα ( στο τέλος του αστρικός χώρου) και θελήσει να δει τι  υπάρχει έξω από τα τοιχώματα του χώρου, από τι αποτελούνται  τα τοιχώματα;) τι θα δει άραγε; Θα δει έναν κόσμο   σαν τον δικό μας σε μεγάλη κλίμακα, που όλος ο δικός μας κόσμος θα αντιπροσωπεύει ένα άτομο ουρανίου του άλλου; ή θα δει χάος, σκοτάδι ατελεύτητο ;

   Το  βέβηλο ερώτημα: Στο  ερώτημα αυτό η φαντασία, η εγκυρότητα, η αλήθεια,  το ψέμμα, η πραγματικότητα , η αντικειμενικότητα κλπ. δεν έχουν κανένα νόημα. Ολα μπερδεύονται, δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις, διότι δεν μπορεί να νοηθεί ένας χώρος που να μην έχει τέλος και να μην περιέχει τίποτα. Ζούμε σε έναν κόσμο που όλα έχουν αρχή και τέλος, όλα έχουν κάποιο σχήμα κάποια ιδιότητα. Ο χώρος είναι έξω από την ανθρώπινη δυνατότητα, είναι κάτι που ο ανθρώπινος εγκέφαλος αδυνατεί να συλλάβει, να προσδιορίσει, ακόμη και να εντοπίσει χονδρικά.                                                                                             

   Ας πούμε πως έχει τέλος σχήμα διάσταση, τότε τίθεται το τρομερό ερώτημα, έξω από τον δικό μας κόσμο τι υπάρχει; Συνεχίζεται η διαδικασία του δικού μας κόσμου ή τελειώνει; αν ναι τότε που τελειώνει, αν όχι τότε τι υπάρχει πέραν αυτού; Μήπως στα πέρατα του δικού μας κόσμου υπάρχει ένας άλλος , ο κόσμος δηλαδή της αντι-Υλης που συγκρούεται συνεχώς και ακαταπαύστως με τον κόσμο της Ϋλης;

Καθώς το διαστημόπλοιο της NASA «New Horizon» περνούσε κοντά στον Δία μερικοί στην Γη παρατηρούσαν για να βοηθήσουν να δώσουν στην επιστήμη κάποια προοπρική . Το Ραδιοτηλεσκόπιο  Hubble Space της  NASA και το Παρατηρητήριον της Chandra X-Ray Observatory συγκέντρωναν εικόνες του Διός επί πολλές ημέρες προ της  πέριξ πτήσεως και  συνεδύασαν τις φωτογραφίες τις οποίες βλέπετε κατωτέρω σε μια και μόνη.

Σχήμα Γεωμετρίας Εξη Διαστάσεων

Possible 6-dimension geometry. Image credit: Andrew J. Hanson

Ο χώρος είναι ό,τι θέλεις, όπως τον θέλεις και για ό.τι θέλεις. Έχει ότι ιδιότητα θέλουμε, είναι το ποιό σκοτεινό πράγμα. Ο άνθρωπος έχει την΄αίσθηση της αρχής και του πέρατος στον χώρο. Ομως στο Σύμπαν δεν υπάρχουν όρια , αρχή και πέρας. Παντού είναι κέντρον. Τα ίδια αδιέξοδα ισχύουν και το θέμα της δημιουργηίας του κόσμου. Και εκεί το πρόβλημα καταλήγει σε αδιέξοδο . Αυτά τα αδιέξοδα εκμεταλλεύονται οι αγύρτες του ιερατείου για να εκμεταλλεύονται τους απλούς ανθρώπους.

Παρά ταύτα στην Γη μας έχουμε δημιουργήσει πρόβλημα στενότητος χώρου, καθώς και πρόβλημα μολύνσεως του χώρου. Δυστυχώς ο επεξεργαστής του ανθρώπου μπορεί να επεξεργάζεται  φαινόμενα σύνθετα, δηλαδή φτάνει μέχρι την περιοχή του συνθέτου, όταν όμως ένα πράγμα δεν είναι σύνθετο, τότε αδυνατεί να το επεξεργαστεί περαιτέρω(περιορισμός του όχι συνθέτου) Π.χ το άτομο αποτελείται από πρωτόνια νετρόνια ηλεκτρόνια ποζιτρόνια κλπ. το πρωτόνιο αποτελείται από ένα νετρόνιο και ένα ποζιτρόνιο, (θετικό ηλεκτρόνιο). Το νετρόνιο από ένα πρωτόνιο ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντινετρόνιο κλπ. Τι είναι όμως το ποζιτρόνιο, τι είναι το ηλεκτρόνιο, τι είναι το αντινετρόνιο, τι είναι το κουάρκ, τι είναι το λεπτόνιο, τι είναι το γκραβιτόνιο  κλπ;  Τι είναι ηλεκτρικό φορτίο, τι είναι μαγνητισμός; Τι είναι τέλος πάντων κάτι το οποίον δεν είναι σύνθετο; Είναι το τείχος τις ανθρώπινης λογικής;   Επομένως είχε δίκαιο ο Ηράκλειτος που είπε «Φύσις  κρύπτεσθαι φιλεί» Και το περίεργον είναι ότι κρύβεται στα πολύ απλά στον μικρόκοσμο(στα υποατομικά σωματίδια)  πιό πολύ από ό,τι στα  σύνθετα , στον μεγάκοσμο(γαλαξίες, αστέρες κλπ). Γι’ αυτό έχουμε προχωρήσει στην μεγέθυνση(μέτρηση του μήκους) στην δύναμη 10 εις την 23 ην δύναμιν , ενώ στην σμίκρυνση μόνον στο 10 εις την μείον 16, όπου ανακαλύψαμε το κουάρκ.

Χώρος και  Ταχύτης Αν δεχτούμε σύμφωνα με την θεωρία της Σχετικότητος ότι η ταχύτης του φωτός και οποιαδήποτε κυματική ή υλική ακτινοβολία είναι η ανώτερη δυνατή στο σύμπαν , τότε πρέπει να παραδεχθούμε πως ο χώρος μέσα τον οποίον διαδραματίζονται όλες οι κινήσεις, αποτελείται από κάτι το οποίον περιορίζει την ανάπτυξη μεγαλυτέρων ταχυτήτων, από την ρευστότητα του χώρου ή την ανωτέρα δυνατή μετάθεση του, την αδράνεια του, την ταχύτητα διαταραχής του, την ελαστικότητα του. Δηλαδή κάτι υπάρχει που εμποδίζει την ταχύτητα σε κάποιο όριο που δεν μπορεί να υπερβεί την ταχύτητα του φωτός.  Σε έναν χώρο εντελώς κενό δεν μπορεί να νοηθεί περιορισμός, δεν μπορεί να νοηθεί ιδιότητα, κατάστασης, καμπυλότητα ενεργειακή στάθμη κλπ. Η ιδιότητα είναι κατάσταση της ύλης ή κάποιας οντότητας. Η ιδιότητα προσδιορίζει μια κατάσταση συγκριτικώς με μια άλλη, εμπεριέχει παρελθόν και παρόν και για να έχουμε παρελθόν και παρόν απαιτείται μια κίνηση μια μορφή ενεργείας που προϋποθέτει ύλη ή κάτι άλλο σχετικό. Από όσα προκύπτουν όμως από όλες τις παρατηρήσεις πρέπει το Σύμπαν να αποτελείται από κάτι το οποίον μας είναι άγνωστο, ή δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε ή να παραδεχθούμε, εκτός αν ο εγκέφαλος μας ως εκ της φύσεως του είναι ακατάλληλος να επιλύσει αυτά τα προβλήματα με τις πάμπολλους αγνώστους παράγοντες.  Βρισκόμαστε όμως και πάλιν σε ένα αδιέξοδο διότι  ούτε οι γνώσεις μας , ούτε το λογισμικό μας όργανο   επαρκούν για να φθάσουμε στην επίλυση τους. Για να αλλάξει συμπεριφορά ένα πράγμα, πρέπει πρώτα να έχει συμπεριφορά. Για να παραμορφωθεί να αλλάξει μορφή πχ. από ευθεία να καμπυλώσει η τροχιά του φωτός πλησίον κάποιας μάζας ή κάποιου πεδίου κλπ. πρέπει αυτό το πράγμα εκ των προτέρων να έχει κάποιο σχήμα, κάποια ιδιότητα, κάποια μορφή, κάποια ενεργειακή στάθμη, να είναι τέλος πάντων κάτι το οποίον θα υποστεί την αλλοίωση, την παραμόρφωση, την καμπυλότητα στα χαρακτηριστικά του. Πρέπει δηλαδή εκ των προτέρων να έχει χαρακτηριστικά γνωρίσματα τα οποία θα υποστούν την αλλοίωση την αλλαγή κλπ.  Αρα είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε παραδεχόμαστε πως ο χώρος-το Σύμπαν- αποτελείται από κάτι. Τα φαινόμενα μας αναγκάζουν να ενεργούμε ωσάν ο χώρος να αποτελείται από κάτι χωρίς να το παραδεχόμαστε για διαφόρους λόγους .    Τα πάντα είναι σχετικά και το φως δεν αποτελεί εξαίρεση . Επομένως αν η ανώτερη δυνατή ταχύτητα είναι αυτή του φωτός-γεγονός που αμφισβητείται σήμερον- τότε η ανάπτυξη άπειρης ταχύτητας περιορίζεται από το μέσον της διαδόσεως του.

Η Αλλαγή της Συμπεριφοράς του Χώρου. Μήπως είναι η Μαύρη Υλη και η Μαύρη Ενέργεια που παρεμβάλουν εμπόδια στην κίνηση στο σύμπαν   με  ταχύτητα όχι ανώτερη της ταχύτητας του  φωτός  ; Μήπως με τα νέα πειράματα του καθηγητή κ. Δημ. Νανόπουλου ,η ταχύτητα του φωτός κυμαίνεται ανάλογα με το χρώμα(την συχνότητα του φάσματος); Αν τούτο αληθεύει τότε ανοίγουμε  ένα  νέο παράθυρο στο σύμπαν.

Η Κοσμική Ακτινοβολία

Η Προέλευση της Κοσμικής Ακτινοβολίας Περιβάλλοντος(Φόντου) εξηγείται ως ακολούθως:

Σύμφωνα με την θεωρία της Μεγάλης Εκρήξεως περίπου 100.000 χρόνια μετά  ταύτην η θερμοκρασία του Σύμπαντος είχε πέσει ικανοποιητικά  ώστε τα ηλεκτρόνια και πρωτόνια να συνδυασθούν σε άτομα υδρογόνου p+e> H. Από αυτήν την στιγμή και μετά η ακτινοβολία ήτο πρακτικά ανίκανη να αντιδράσει με το αέριο του περιβάλλοντος. Από τότε τούτο είχε διαδοθεί ελευθέρως , ενώ σταθερά έχανε ενέργεια διότι το μήκος κύματος  είχε θερμοκρασία περίπου 3.000 βαθμοί Kelvin, ενώ σήμερον έχει πέσει στους 3  μόνον βαθμούς Kelvin . Οι παρατηρητές που ανιχνεύουν αυτή την ακτινοβολία σήμερον είναι ικανοί να ιδουν το Σύμπαν στα πρώτα του στάδια , τα οποία είναι γνωστά ως «επιφάνεια της τελευταίας διασκόρπισης». Πρωτόνια και φωτόνια στο κοσμικό μικροκυματικό περιβάλλον ταξιδεύουν  προς εμάς για άνω των δέκα δισεκατομμυρίων ετών και έχουν καλύψει μιά απόσταση ενός εκατομμυρίου δισεκατομμυρίων  δισεκατομμυρίων μίλια

Η Πυρηνοσύνθεση των Ελαφρών Στοιχείων    Ενα  περίπου δευτερολέπτο προ της Μεγάλης Εκρηξης  η ύλη -υπό μορφήν ελευθέρων νετρονίων και πρωτονίων- ήτο  απείρως θερμή και πυκνή.

     * Η Μεγάλη Εκρηξη δεν μας εξηγεί πως βρέθηκε αυτή η ύλη     των ελευθέρων νετρονίων και πρωτονίων που ήτο σε   άπειρη θερμοκρασία και άπειρη πίεση.

Καθώς το Σύμπαν επεκτείνετο , η θερμοκρασία έπεφτε και μερικοί από αυτούς τους πυρήνες συντίθεντο ή   σχημάτιζαν ελαφρά στοιχεία, όπως λ.χ Δευτέριον(D), Ηλιον -3 και  Ηλιον -4.  Από θεωρητικούς υπολογισμούς για αυτήν την πυρηνική διαδικασία   εκτιμάται, για παράδειγμα, ότι περίπου ένα τέταρτον του Σύμπαντος αποτελείται από Ηλιον-4 . Το  αποτέλεσμα  τούτο συμφωνεί με την παρούσα  αστρική παρατήρηση. Τα βαρύτερα στοιχεία , από τα οποία εμείς αποτελούμαστε , σχηματίσθηκαν πολύ αργότερα στο εσωτερικό των αστέρων και  διασκορπίσθησαν ευρέως μέσω των εκρήξεων των αστέρων Σούπερνόβα.

Σχηματισμός   Γαλαξιών και   Ουρανίων Σωμάτων

Το κανονικό μοντέλο της Θερμής Μεγάλης Εκρηξης προβλέπει ένα πλαίσιο  βάσει του  οποίου γίνεται καταννοητή η κατάρρευση της ύλης στους Γαλαξίες  και στα άλλα  μεγάλης κλίμακος άστρα  που παρατηρούνται σήμερα στο Σύμπαν . Περίπου 10.000 χρόνια μετά την Μεγάλη Εκρηξη , η θερμοκρασία είχε πέσει σε τέτοια έκταση ώστε η πυκνότητα της ενέργειας του Σύμπαντος άρχισε να κυριαρχείται από μαζικά σωματίδια. Τα φωτόνια και άλλες ακτινοβολίες πιστεύεται ότι είχαν επικρατήσει νωρίτερα. Αυτή η αλλαγή στον τύπο της πυκνότητος της κύριας ύλης σήμαινε ότι οι βαρυτικές δυνάμεις μεταξύ των μαζικών σωματιδίων μπορούσαν να αρχίσουν να λαμβάνουν χώρα, ούτως ώστε οποιεσδήποτε μικρές διαταράξεις στην πυκνότητα θα ηύξαναν την βαρυτική κατάρρευση. Δέκα δισεκατομμύρια χρόνια αργότερα βλέπουμε τα αποτελέσματα αυτής της κατάρρευσης. Σαν αποτέλεσμα της βαρυτικής δυνάμεως των σωματιδίων υπήρξε η συμπύκνωση τους και η δημιουργία των ουράνιων σωμάτων. Η κανονική Κοσμολογία , προβλέπει το πλαίσιον για την κατανόηση  του σχηματισμού των γαλαξιών, αλλά δεν μας λέει σχετικά με την προέλευση των  πρωτόγονων διακυμάνσεων που  συνέβησαν στα 10.000 χρόνια.

*Χωρίς την βαρύτητα δεν είχαν σχηματισθεί ουράνια σώματα και φυσικά και εμείς χρωστάμε την ύπαρξη μας -συν τοις άλλοις- και στην βαρυτική δύναμη.

   Αναπάντητα Συμμπαντικά Ερωτήματα

 Παρά  την συνέπεια  και την αξιοσημείωτη επιτυχία του μοντέλου της κανονικής Θερμής Μεγάλης Εκρηξης στην περιγραφή της εξελίξεως του Σύμπαντος , αυτή δεν  απαντά στην αρχικήν φάση(ήτοι στο 1/100  του δευτερολέπτου) , πάνω σε αρκετά ζητήματα. Τα αναπάντητα ερωτήματα   αναφέρονται  στην αρχική κατάσταση του Σύμπαντος. Η θεωρία της Μεγάλης Εκρηξης μοιάζει ωσάν ο «δημιουργός» να σκηνοθέτησε την δημιουργία  του σύμπαντος κάπως έτσι: Με το μαγικό του ραβδί , ή με την νοητική του δύναμη να έβαλε όλα τα εκρηκτικά του υλικά (νετρόνια, πρωτόνια , ηλεκτρόνια κ.α) στο δεδομένο χώρο , το ν οποίον εδημιούργησε προς τούτο , ανέβασε την θερμοκρασία και συνακόλουθα και την πίεση στο άπειρο και την στιγμή Μηδέν επυροδοτήθηκε η Μεγάλη Εκρηξη.

Η θεωρία αυτή ξεκινάει από ένα συμβατικό σημείο Μηδέν, δηλαδή την Μεγάλη Εκρηξη , και ουδέν μας λέγει:

α/ Για την ύλη και ενέργεια που  υπήρχαν πριν στο Σύμπαν,

β/ Την θερμοκραία, την πυκνότητα , τις δυναμικές , τα πεδία , το μέγεθος του Σύμπαντος ή των μερών του, προ της εκρήξεως του

γ/ Την τάξη ή  την αταξία σ’ αυτό  .

 Αυτά και  πολλά άλλα ερωτήματα   βασανίζουν όχι μόνον τον  απλό άνθρωπο , αλλά  περισσότερο τους ειδικούς . Εν αντιθέσει με τους σύγχρονους κοσμολόγους οι αρχαίοι πρόγονοι μας μέσα απο την Ελληνική Αρχαιολογία –την ούτω καλουμένη Μυθολογία- μας δίνουν μιά περισσότερο  ολοκληρωμένη θεωρία  , όχι κατ’ ανάγκη επιστημονικά δομημένη, αλλά με περισσότερη λογική και  αληθοφάνεια . Το σπουδαιότερο ότι αφήνουν περιθώρια στο άτομο να σκεφθεί και να προβληματισθεί μέσα από το γενικό πλαίσιο που τοποθετούν  την Κοσμογονία . Το ζήτημα τούτο μέχρι πρό τινος ήτο  περισσότερο φιλοσοφικό και λιγότερο επιστημονικό πρόβλημα. Τώρα με την ανάπτυξη της τεχνολογίας που μπορούμε να ανιχνεύσουμε σε μεγάλα βάθη τόσον τον μεγαλόκοσμο όσο και τον μικρόκοσμο η επιστήμη παίρνει το επάνω χέρι.  Η θεωρία της Μεγάλης Εκρηξης προβάλει πλέον σαν «δογματική αλήθεια»  που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, παρά τις αδυναμίες της να προχωρήσει  στην έρευνα τι συνέβαινε  προ  της ενάρξεως της Μεγάλης Εκρηξης.

Τα Αναπάντητα Ερωτήματα της Μεγάλης Εκρήξεως:

 Το Επίπεδον Πρόβλημα

-Γιατί η πυκνότης της ύλης στο Σύμπαν είναι τόσο κοντά στην κρίσιμη τιμή αστάθειας μεταξύ της διαρκούς επεκτάσεως και της επανόδου  σε μιά Μεγάλη Κατάρρευση(Big Crunch) ;

Το Οριζόντιον Πρόβλημα

-Γιατί   το Σύμπαν φαίνεται το ίδιο  από όλες τις διευθύνσεις όταν αυτό υψώνεται εκτός των  συνήθων αποσυνδεδεμένων περιοχών . Το πρόβλημα τούτο είναι το πλέον οξύ  για τις πολύ μαλακές κοσμικές ακτινοβολίες μικροκυμάτων του χώρου;

Το Πρόβλημα  Διαταραχής της Πυκνότητος

-Γιατί οι διατάραξεις με τις οποίες  εγένετο η κατάρρευση της ύλης και  ο σχηματισμός των Γαλαξιών, πρέπει να είναι πρωτογόνου προελεύσεως; Αν ναι πως  γεννήθηκαν αυτές  ;

Το Πρόβλημα της Μαύρης Υλης

-Από τι συνίσταται το πρωτόγονο υλικό  του Σύμπαντος; Οι υπολογισμοί της πυρηνοσύνθεσης συνηγορούν ότι η μαύρη ύλη του σύμπαντος δεν αποτελείται από κανονική ύλη –νετρονίων και πρωτονίων; Τότε από τι αποτελείται;

Το Πρόβλημα των Εξωτικών Λειψάνων

-Οι   εναλλαγές φάσεως στο πρώιμο Σύμπαν αναπόφευκτα εγείρουν τοπογραφικά ελαττώμματα , όπως μονοπολικά και εξωτικά σωματίδια. Γιατί αυτά δεν τα βλέπουμε σήμερον;

Το Πρόβλημα της Θερμικής Κατάστασης

-Γιατί πρέπει το Σύμπαν να αρχίζει με θερμική ισορροπία, όταν δεν υπάρχει μηχανισμός με τον οποίον να μπορεί να διατηρείται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες ;

Το Πρόβλημα της Κοσμολογικής Σταθεράς

-Γιατί είναι η κοσμολογική σταθερά 120 τάξεις σε μέγεθος μικρότερο απο την αφελώς αναμενομένη  βάσει της κβαντικής βαρύτητας;

Το Πρόβλημα της Μοναδικότητος

-Γιατί η κοσμολογική μοναδικότης στο t=0(πρόκειται για την στιγμή ΜΗΔΕΝ της ενάρξεως της μεγάλης  εκρήξεως )  είναι άπειρη ενεργειακώς κατάσταση πυκνότητος και θερμοκρασίας, έτσι ώστε η  θεωρία της Γενικής Σχετικότητας προβλέπει την διάσπαση της.

* Ως γνωστόν η Μεγάλη Εκρηξη εξηγείται ως ένα μοναδικό φαινόμενο (singularity) που έγινε άπαξ και αυτό είναι αδύνατον να επαναληφθεί στο Σύμπαν, διότι διαφορετικά δεν θα ήτο μοναδικό.  Επομένως είναι κι’ αυτό ένα κατά συνθήκην δογματικό εργαλείο ερμηνείας.

Το Πρόβλημα της Χρονικής Κλίμακος

-Γιατί είναι οι ανεξάρτητες μετρήσεις της ηλικίας του Σύμπαντος σύμφωνες   με την  χρησιμοποίηση της σταθεράς του Hubble's και προς τον αστρικό χρόνο ζωής;

     Η μη Ακτινωτή Φυγή των Αστέρων

 Με την μεγάλη έκρηξη Big Bang  θα έπρεπε κανονικά η  φυγή των αστέρων  να είχε διάταξη ακτινωτή δηλαδή από το κέντρο προς την διάμετρο σφαιρικώς, ήτοι προς όλες τις κατευθύνσεις, όπως ακριβώς συμβαίνει με το πυροτέχνημα. Ομως από ότι φαίνεται δεν υπάρχει καμιά τέτοια ένδειξη.

2)  Πως οι πλανήτες είναι δεσμευμένοι με την αμοιβαία έλξη και την ταχύτητα περιστροφής τους και δεν έχουν ακτινωτή φυγή;

[Βλέπε http://users.otenet.gr/~tzinis/FHYSICS-Gr.htm   ]

3) Γιατί οι πλανήτες κινούνται σε ένα επίπεδο γύρω από τον ήλιο, που είναι ασυμβίβαστο και ανεξήγητο μετά από μια έκρηξη;

4) Αν απομακρύνονταν θα έπρεπε η μετατόπιση του φάσματος να τείνει προς το ερυθρό. 

*Ως γνωστόν  όταν   οι πηγές του φωτός ( ατέρες- γαλαξίες)απομακρύνονται το λαμβανόμενο φάσμα  τείνει προς το ερυθρό. Αντίθετα όταν πλησιάζουν το λαμβανόμενο φάσμα τείνει προς το ιώδες  . Τούτο εξηγείται με το φαινόμενο Doppler. Ασφαλώς όλοι θα έχουμε παρατηρήσει ότι ότι όταν ένα τραίνο  πλησιάζει σφυρίζον ο ήχος του είναι οξύς. Αντίθετα όταν μας προσπερνάει απομακρυνόμενο ο ήχος του γίνεται αμβλύς.

 Παρατηρείται τέτοια μετατόπιση;

  Ο συνδυασμός λογικής και αντικειμενικότητας και οι γνώσεις μας σε όσο το δυνατόν περισσότερα πεδία φυσικής μας φέρνει ποιο κοντά στην αλήθεια και στην πραγματικότητα.

  Ό,τι δεν ξέρουμε, είναι υπό αμφισβήτηση μέχρι να το ερευνήσουμε, αν φυσικά η έρευνα είναι μέσα στις δυνατότητες μας. Την φαντασία   την χρησιμοποιούμε όταν έχουμε εξαντλήσει τα συγκεκριμένα μέσα και τους γνωστούς φυσικούς νόμους με σοβαρότητα, και με αντικειμενική ,ερευνητική και εφευρετική φαντασία . Πάνω σε επιστημονικά θέματα καλόν είναι  να μην μιλάμε φανατικά  και δογματικά, αλλά ερευνητικά καιμε αμφισβήτηση.

Το Θεικό Ρολόι. Ο Νεύτων ζήτησε από το θεό απο καιρού σε καιρό να κουρδίζει το ρολόι του Σύμπαντος. Σήμερα κανένας αστροφυσικός δεν θα τολμούσε να κάνει μιά τέτοια εισήγηση , ακόμη και αν πίστευαν ότι ο δημιουργός είναι σταθερώς κουρδίζων το ρολόι για να μην σταματήσει . Καθώς απέδειξαν τα πειράματα των τελευταίων ολίγων αιώνων, οι καιροί για την θεοκοσμική  δημιουργία φαίνεται να έχει παρέλθει. Η επιστήμη και η  θεολογία έχουν προοδευτικά γίνει διακεκριμένες περιοχές καταννόησης και η  συγχώνευση τους κρίνεται ακατάλληλη. Παρά ταύτα υπάρχουν ακόμη θεολογούντες επιστήμονες και επιστημονολογούντες θεολόγοι που παραπληροφορούν την κοινή γνώμη, εκμεταλλευόμενοι την άγνοια του κοινού αλλά και των περισσοτέρων ‘επιστημόνων’  Ισως αυτός είναι ο΄λόγος που αφήνουν την παιδεία σε αθλία κατάσταση ώστε να έχουν μάζα πρόθυμη να γίνουν πιστοί των δογμάτων και οπαδοί των κομμάτων και των ποδοσφαιρικών σωματείων.

Μιά λέξη «συμφωνία» έχει ακόμη επιννοηθεί για να τιμωρεί το σφάλμα αυτής της συγχώνευσης.  Ως γνωστόν   οι  βιβλικές  ημέρες της δημιουργίας του κόσμου  και οι γεωλογικές εποχές της γης βρίσκονται σε πλήρη ασυμφωνία και πρέπει κάποτε να αποκαλυφθεί πλήρως η αλήθεια . Ομως κανένας δεν τολμά να ξεστομήσει αυτήν την απλή και οφθαλμοφανή αλήθεια.

Η θεολογία είναι μύθος και δεν πρέπει να μπαίνει εμπόδιο στην επιστημονική αλήθεια. Ουχ’ ήττον από της ελεύσεως της νέας φυσικής, η νοημοσύνη των επιστημόνων έχει αλλάξει κάπως. Ορισμένοι τείνουν να  διατηρούν ακόμη σχέσεις μεταξύ της κβανικής θεωρίας και  ενίων εκ των απόψεων της ανατολικής ιδεοληψίας,  Ομιλούν λ.χ  για τον «όγδοον δρόμο του  Hadrons”(ήτοι των οκτώ επιτευγμάτων  της τετάρτης Ευγενούς Αλήθειας

          *Αυτά τα επιτεύγματα συνιστούν τον πυρήνα των   πνευματικών πρακτικών   της Βουδιστικής  θρησκείας. Τα       Hadrons είναι  τα Baryons(=Βαρυόνια) και            Mesons(=Μεσόνια)  Παντού και  πάντα η Ελληνική        Γλώσσα και  το Ελληνικό Πνεύμα είναι   παρόντα, ακόμη    και στους μύθους  της μακρυνής Ινδίας στην οποία          μετεφέρθη  μερικές χιλιετίες πριν από τον Διόνυσον,      Ηρακλήν κ.α ο Πολιτισμός. Ωστόσο ελάχιστοι γνωρίζουν    την  Ελληνική        προέλευση αυτών των μύθων

Για να μην μείνει παραπονεμένος  ο Πάπας και  το Βατικανό  οι επιστήμονες  αναζητούν  περαιτέρω συσχετισμούς και μεταξύ   της ιδέας της κβαντικής θεωρίας και του δόγματος της Καθολικής Εκκλησίας  . Μόνον στον πρωτοπόρο Ελληνισμό -«Ελληνική Μυθολογία» η οποία στην πραγματικότητα  είναι η Ελληνική Αρχαιολογία-που παραχάραξαν αγρίως  και αντέγραψαν κακώς όλοι αυτοί δεν κάνουν μνεία . Εστω κι’ αν αυτή εκφράζει αλληγορικώς τις μεγάλες συμπαντικές αλήθειες.          *Ολες αυτές οι ιδέες που αναφέρονται στα ιερά βιβλία της           Ινδίας και της Βίβλου είναι κλοπιμαίες από την Ελληνική          Προιστορία.  Παρόλα αυτά   κανένας δεν αναφέρει την         αρχική πηγή που έδωσε το πρώτο καθάριο νερό , την       πρώτη πρόταση αληθείας. Κανείς από τους σημερινούς     νάνους δεν κυττάζει το μεγάλο δένδρο, αλλά τις           μεταλλαγμένες παραφυάδες του. Και ας μιλάνε ακόμη με          επιστημονικούς  όρους Ελληνικούς, γιατί  χωρίς αυτούς         δεν θα μπορούσαν να αποδώσουν   φιλοσοφικά και           επιστημονικά νοήματα.

Κβάντα-Μικρόκοσμος

Ως γνωστόν οι θεωρίες του Αινστάιν περιέγράαψαν τον Μεγάκοσμο (γαλαξιών, άστρων και λοιπών ουράνιων σωμάτων) , ενώ η Κβαντική Μηχανική περιγράφει τον Μικρόκοσμο.  Η κβαντική μηχανική ανεκαλύφθη τα  30 χρόνια πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα και  έχει πολλούς πατέρες(Πλάνκ, Μπορ, Πάουλι, Σρέντιγκερ, Χάιζενμπεργκ, Ντιράκ  κ. α)  , εν αντιθέσει με την θεωρία της Σχετικότητος που έχει έναν και μόνον πατέρα , τον Αινστάιν.

          *Ωστόσο ο ίδιος ο Αινστάιν έχει παραδεχθεί σε επιστολές      του ότι : «είχε τακτική αλληγραφία με τον Κωνσταντίνο         Καραθεοδωρή και αυτός του ήλεγχε την μαθηματική           αλήθεια των εξισώσεων του »

 Η Δομή των Κβάντα.  Ο πρώτος πατέρας  της κβαντικής μηχανικής είναι ο Πλάνκ, ο οποίος το 1900 εισήγαγε το κβάντα. Τι είναι το Κβάντα;  Κατά τον Πλάνκ, η ενέργεια εμφανίζεται , εκλύεται και απορροφάται σε μικρά πολύ μικρά «πακέτα», τα κβάντα. Ο Δημόκριτος  θεώρησε ότι αν συνεχίζεις αδιάκοπα  να την τέμνεις την ύλη , θα φθάσεις στο τέλος σε ένα μικρό σωμάτιο  που δεν τέμνεται άλλο. Το σωμάτιο αυτό το ονόμασε Α-τομο(=Ατμητον). Κάτι παρόμοιο έκανε ο Πλάνκ για την Ενέργεια. Αυτός θεώρησε ότι αν αδιάκοπα συνεχίζεις να τέμνεις την ενέργεια θα φθάσεις στο τέλος  σε ένα μικρό μέγεθος ενέργειας που δεν διαρείται άλλο. Το μικρό αυτό μέγεθος ενέργειας το ονόμασε Κβάντα. Αυτό το μικρό μέγεθος ενέργειας , το κβάντα έμελλε να οδηγήσει  την επιστήμη σε μιά από τις μεγαλύτερες επιστημονικές επαναστάσεις , την κβαντική επανάσταση

Τα Φορτία Χρωμάτων του Ηλεκτρονίου. Σύμφωνα με την θεωρία των Χρωμάτων , ολόκληρο το Σύμπαν είναι συγκροτημένο από ευκρινείς  αλλά ίσες ομάδες τριών επιλογών. Οι τρεις επιλογές είναι  ευκρινείς από το φορτίο χρώματος, αναφερόμενες εδώ με τα προσωρινά τους φορτία: Παρόν , Παρελθόν και Μέλλον. Αυτά τα τρία βρίσκονται στο ίδιο ‘πακέτο’. Τα τρία  φορτία χρωμάτων είναι επίσης όμοια  και δεν υπάρχει προτεραιότης μεταξύ τους. Εμείς φυσικά οι άνθρωποι με την δική μας λογική  τους δίνουμε χρονική προτεραιότητα και κατατάσσουμε πρώτα το παρελθόν μετά το παρόν και  ύστερα το μέλλον. Αντίθετα στο νομοτεχνείο του Σύμπαντος τα πράγματα είναι διαφορετικά . Εκεί μπορεί να επικρατεί  διαφορετική, όχι κατ’ ανάγκην ανθρώπινη, αλλά συμπαντική λογική .

Αυτές οι επιλογές είναι δυνατόν να εμφανίζουν το κάθε χρώμα   είτε  σε ιδιαίτερη θέση (κάθε φορά διαδοχικά), ή   στην  ίδια θέση ταυτοχρόνως και τα τρία χρώματα. Τα τρία συστατικά του Σύμπαντος  το εμφανίζουν είτε δια της κατοχής  διαφορετικών διαδοχικών θέσεων , είτε δια της κατοχής της ιδίας θέσεως ταυτοχρόνως .

Υλη και Αντιλύλη

Στην πρώτη περίπτωση , όταν δηλαδή βρίσκεται το καθένα από αυτά τα φορτία σε διαφορετική θέση, λέμε ότι είναι σε κατάσταση τάξεως,   Τότε αυτά επιδέχονται  κάθε δυνατό συνδυασμό με την κάθε δυνατή μεταθέση τους.  Στην κατάσταση αυτή  συνιστούν την Υλη και  την αντι-Υλη. Οι κοσμολόγοι έχουν καταλήξει ότι η Υλη  είναι περισσότερη από την Αντι-Υλη. Ομως ακόμη δεν έχει γίνει κατανοητόν γιατί συμβαίνει τούτο.

Το Θαυματουργό Φωτόνιο

Στην δευτέρα περίπτωση  , όταν δηλαδή είναι και  τα τρία φορτία  χρωμάτων στην ίδια θέση , αυτά είναι  σε κατάσταση αταξίας . Και τούτο γιατί πρέπει και τα τρία φορτία  να καταλάβουν την ίδια θέση ταυτοχρόνως, κατά τέτοιο τρόπο ώστε το καθένα από αυτά να είναι εντός των δύο άλλων. Οταν συμβαίνει αυτή η συνθήκη, δηλαδή  της ταυτόχρονης συγκατοικίσεως των στην ίδια θέση  αυτό  καλείται  Φωτόνιον

 Τι είναι το Φωτόνιο; Το Φως το εκπέπμπουν τα ηλεκτρόνια των ατόμων του υδρογόνου. Ο Πυθαγόρας δικαίως είπεν ότι και «ο θεός γεωμετρεί» Για να γίνει περισσότερο κατανοητή η έννοια του φωτονίου θα  παρασταθεί με    ισοσκελές τρίγωνο .  Εστω λοιπόν ένα ισοσκελές τρίγωνο με γωνίες α’, β’, γ’   Τοποθετούμε τώρα στις τρεις γωνίες  του ισοσκελούς τριγώνου τα τρία φορτία χρωμάτων του ηλεκτρονίου. Αυτά αντιστοιχούν στις τρεις επιλογές εκ των οποίων έχει  δομηθεί το Σύμπαν. Τότε τα  τρία φορτία χρωμάτων είναι σε κατάσταση τάξεως. Εάν τώρα  συρρικνώσουμε το τρίγωνο όσο γίνεται ώστε να  φέρομεν τις τρεις γωνίες να συμπέσουν κατά μήκος των κάθετων  διχοτόμων, αυτές όλες θα συμπέσουν στο αυτό σημείον και θα  συναντηθούν ομού στο κέντρον του τριγώνου, 0. Τότε τα φορτία χρωμάτων μετατρέπονται σε φωτόνιο, όπως προελέχθη. Τα φορτία τότε  είναι  σε κατάσταση αταξίας, διότι το καθένα είναι εντός των δύο άλλων, ήτοι :

1/ Το α’ είναι εντός του β’ και  του γ’

2/Το β’ είναι  εντός του  α’ και του γ’

3/ Το γ’ εντός του α’ και του β’.

Τα τρία φορτία χρωμάτων (βασικά συστατικά του σύμπαντος ) συνυπάρχουν ταυτοχρόνως εντός του φωτονίου, διότι το καθένα απο τα τρία συνυπάρχει εντός των δύο άλλων.

Επιστημονικώς τα τρία βασικά  φορτία χρώματος του Σύμπαντος συνυπάρχουν ταυτοχρόνως εντός του φωτονίου, έκαστον εκ των τριών ευρισκομένων εντός των άλλων δύο.

Η τριχοτόμηση του φωτονίου εκπεφρασμένου  ως (α, β, γ)  εξηγεί γιατί αυτό υποτίθεται ότι διασπάται σε έξη  ομάδες, των τριών ζευγών φορτισμένων λεπτονίων και αντιλεπτονίων, εκπεφρασμένων σε όλες τις δυνατές επιλογές ως (α,β,γ) (α,γ,β) (β, α, γ)  (β,γ, α) (γ,α,β) και (γ, β, α)

Καθώς η τριχοτόμηση απαιτεί το α’ να είναι εντός του β’ και  του γ’ , αυτό είναι ταυτοχρόνως εντός του γ’ και του β’. Αυτό συμβαίνει διότι το β’ δεν δύναται να έχει προτεραιότητα επί του γ’, ούτε το γ’ επί του β’ , ούτε φυσικά το α' επί του β' και γ', ένεκα των ίσων φορτίων  τους.

Οι δύο καταστάσεις (α’ εντός του β’ και γ’, και  α’ εντός του γ’ και β’) συνυπάρχουν. Το ίδιο ισχύει και για το β’, το οποίον είναι εντός αμφοτέρων α’ και γ’ , και γ’ και α’. Το αυτό ισχύει και για το γ’ , το οποίον είναι εντός του β’ και α’ , και εντός του α’ και β’. Οθεν τα τρία φορτία χρωμάτων καταλαμβάνουν ήδη τις έξη καταστάσεις που αντιστοιχούν στις έξη εναλλαγές του (α, β, γ) οι οποίες σχηματίζουν τα έξη φορτισμένα λεπτόνια και αντιλεπτόνια. Ετσι επαληθεύεται ο Ηράκλειτος όταν έλεγε «το ΕΝ εις το ΠΑΝ», αλλά και ο Δημόκριτος που ήθελε τον Κόσμο συγκροτημένο από «άτομα»(δηλαδή   μη   τεμνόμενα , τα οποία θεωρούσε ως την κοινή δομική  ουσία του κάθε πράγματος στο Σύμπαν. Επίσης πρέπει να αναφέρουμε και τον Παρμενίδη , ο οποίος στον καθορισμό του Οντος , εννοούσε ότι αυτό εκφράζει την ολότητα μέσα στο Σύμπαν.

Η τριχοτόμηση είναι η έκφραση του μυστηρίου του μοναδικού   ΕΝΟΣ  εκ του οποίου σχητατίζονται τα Πάντα. Δεδομένου ότι καθένα απο τα τρία  συστατικά του φωτονίου στην ύλη και αντι-ύλη έχει δική του ευκρινή θέση και μοιάζει καθ’ όλα με τα άλλα δύο συστατικά , αγόμεθα στο συμπέρασμα ότι και οι άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους στην βασική συγκρότηση,  καίτοι είναι χωρισμένοι σε επί μέρους  οντότητες.

Τρισυπόστατη η Δομή του Σύμπαντος;

 Να συμειώσουμε ότι οι αρχαίοι Ελληνες τιμούσαν ιδιαίτερα την Τριάδα  διότι κατά τον Πυθαγόρα «αντιπροσωπεύει  την τρισυπόστατη δομή του κόσμου» Εξ αυτής έλκει την καταγωγή και η χριστιανική Αγία Τριάς ήτοι Πατήρ, Υιός και Αγιον Πνεύμα, τα οποία εδανείσθη πολύ  βραδύτερον ο Χριστιανισμός  από την Ελληνική  Γραμματεία.   

          *Ο Ορφεύς εδίδαξε ότι:« ο θεός εδημιούργησεν πρώτον        τον Αιθέρα . Περί δε τον Αιθέρα ήτο χάος και νυξ         ζοφώδης, και εσκέπαζεν όλα όσα ήσαν υπό τον Αιθέρα.        Το σκότος ήτο πριν της διακοσμήσεως και εσκέπαζεν      την Γην. Υστερον δε διεπέρασεν, ή διέσχισεν το φως τον     Αιθέρα και εφώτισεν όλη την κτίσιν. Λέγει  το φως       αρχαιότατον και υπέρτατον πάντων, το οποίον ονόμασεν        τρισσώς(κατά τρεις τρόπους) κατά τον χρησμόν του         Απόλλωνος, ήτοι Μήτιν , Φως , Ζωοδοτήρα. Ταύτας τας      τρεις ονομασίας έλεγεν μίαν  δύναμιν, και έν κράτος   τούτων, τον θεόν, τον οποίον ουδείς βλέπει, ούτε εννοεί την φύσιν και μορφήν αυτού. Και εξ αυτής της δυνάμεως      έγιναν πάντα Ηλιος, Σελήνη , άστρα , Γη, θάλασσα και    λοιπά ορώμενα και αόρατα. Διά των  τριών  δυνάμεων            έγιναν, λέγει,  τα πάντα και τα πάντα ήτον ο        θεός»[Ωγυγία τομ. Α! Αθανάσιος Σταγειρίτης, εκδ. Ελευθέρα Σκέψις]

Μήπως με τον συμβολισμό «Μήτιν , Φως , Ζωοδοτήρα“ εννοούσαν τα τρία φορτία χρώματος του φωτονίου; Διότι  τα πάντα συμφωνούν με την θεωρία των φορτίων των χρωμάτων εκτός από τα διαφορετικά ονόματα. Πως όμως εγνώριζαν οι Ελληνες εκείνη την εποχή την δομή του φωτός;

Πως εξηγείται οι αρχαίοι λαοί να βρίσκονται τόσο κοντά στην επιστημονική αλήθεια;

Ητο μήπως από ενορατική διαίσθηση; Η μήπως  έμειναν αυτές οι γνώσεις από κάποιον προγενέστερο προκατακλυσμιαίο Πολιτισμό ;

   Η μόνη εξήγηση είναι ότι είτε προυπήρξαν προηγούμενοι   πολιτισμοί που άφησαν αυτά τα    ψίγματα και τα οποία επέζησαν διά μέσου των αιώνων και μετά την καταστροφή των, ή  η συμπαντική συνείδηση μπορεί να    φανερώσει τα συμπαντικά   μυστικά με το όργανο της λογικής και της ενοράσεως (έκτης αίσθησης) σε ορισμένους χαρισματικούς ανθρώπους στη Γη;

Κοινή Συμπαντική Συνείδηση

Ολα δείχνουν ότι αυτή η συμπαντική συνείδηση διαπερνά και  διασχίζει ολόκληρο το Σύμπαν και  μεταφέρει τον συμπαντικό λόγο και τους συμπαντικούς νόμους  στα δημιουργήματα του. Δηλαδή κάνει όλα τα δημιουργήματα να υπακούουν στους συμπαντικούς νόμους και  να λειτουργούν σύμφωνα με αυτούς, χωρίς να καταβάλλουν κάποια προσπάθεια για να τους εκμάθουν και να προσαρμοσθούν σ’ αυτούς.

          *Ακόμη και τα νεογνά που μόλις βλέπουν  για πρώτη φορά       το  φως του κόσμου, γεννιούνται εξ ενστίκτου μαθημένα.    Νεώτερες έρευνες έδειξαν ότι η μάθηση και η εμπειρία           μεταφέρεται και μέσω των γονιδίων .

Τούτο   εξηγείται διότι όλα στο Σύμπαν αποτελούνται από     τα ίδια δομικά υλικά και  υπόκεινται στους ίδιους συμπαντικούς νόμους. Ολα είναι ξεχωριστά στο σύμπαν και ταυτοχρόνως ΕΝΑ. 

 ΠΑΡΟΝ-ΠΑΡΕΛΘΟΝ-ΜΕΛΛΟΝ

Το Πρόβλημα του Χρόνου Πριν  όμως ας εξετάσουμε λίγο τον παράγοντα Χρόνον και συγκεκριμένα : Το Πρόβλημα του Χρόνου. Το ερώτημα που βασανίζει τον κάθε άνθρωπο στην καθημερινή ζωή του -και όχι μόνον-είναι :

Ποιά είναι η φύση του Χρόνου;  Εκείνο που υπεισέρχεται σαν βραχνάς στο ρολόι του χρόνου είναι ότι δεν μπορεί να γυρίσει προς τα πίσω , δηλαδή προς το παρελθόν. Ενώ πηγαίνουμε ευκόλως προς το μέλλον είναι φύση αδύνατον να στρέψουμε το βέλος του χρόνου προς τα πίσω. Γιατί να συμβαίνει αυτό; Παρόλο που όλοι έχουμε αυτή την εμπειρία μας ότι το μέλλον είναι ανοιχτό  ενώ αντίθετα το παρελθόν είναι κλειστό και κανείς δεν μπορεί να το προσπελάσει , ολίγοι ασχολούνται θεωρητικά με το θέμα τούτο. Ενας απο τους μεγάλους θεωρητικούς της μελέτης του χρόνου είναι ο βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Ιλία Πριγκοζίν , ο οποίος στο τελευταίο της ζωής του βιβλίο «Fin des Certitudes” αναλύει το θέμα του Χρόνου. Ο Ιλία Πριγκοζίν γράφει στο βαθύτατα φιλοσοφικό του έργο ότι : «κατά τους τρεις τελευταίους αιώνες η ιδέα της μη αναστρεψιμότητας  του χρόνου  αποκλείσθηκε από τους νόμους της φυσικής» Με την Νευτώνια μηχανική το σύνολο του φυσικού κόσμου αντιμετωπίσθηκε σαν μιά τεράστια μηχανή , όπου κυριαρχεί ο ντετερμινισμός και όπου ο κόσμος είναι συμμετρικός ως προς τον χρόνο. Σε ένα τέτοιο μοντέλο  η περιγραφή του κόσμου καταλήγει  σε μιά ταυτολογία , εφ’ όσον τόσο το μέλλον όσο  και το παρελθόν εμπεριέχονται στο παρόν. Κοντολογίς έτσι γράφτηκε το βιβλίο  της ιστορίας του Σύμπαντος και τώρα είναι δύσκολον να το επαναφέρεις στην φυσική του διάσταση , για να αντιμετωπίσεις κάτι το καινοφανές , το απρόβλεπτο και το γίγνεσθαι μέσα στην φύση.

---------------------------------------------

Η Τοποθεσία Υλης και  Αντι-Υλης

Θα μπορούσε να γίνει μιά τέτοια αναπαράσταση του φωτονίου; Και βέβαια λένε οι φυσικοί. Εντός του φωτονίου τα αντίθετα φορτία του παρελθόντος και  του μέλλοντος  φέρουν και  το φορτίο του παρόντος, κατά τον ίδιο τρόπο όπως δύο αντίθετες δυνάμεις γεννούν σαν αποτέλεσμα μιά άλλη δύναμη στο σημείο τομής τους. Αρα εμείς είμαστε αποτέλεσμα του παρελθόντος και του μέλλοντος , διότι χωρίς το παρελθόν δεν  θα υπήρχαμε και χωρίς εμάς δεν θα μπορούσε να υπάρξει το μέλλον.  Αν καταννοούσαμε αυτήν την αλήθεια τότε θα είμαστε περισσότερο ισορροπημένοι, διότι ενώ είμαστε αιχμάλωτοι του παρελθόντος και του μέλλοντος συχνά ξεκόβουμε και χάνουμε την επαφή και με τα δύο (παρελθόν και μέλλον) και βαδίζομε ως να είμαστε αιωρούμενοι στο χάος.  Αλλοτε πάλι   είμαστε προσκολλημένοι  στο παρελθόν και  δεν  διακρίνουμε το μέλλον, οπότε πλέουμε όπως το πλοίο στην ομίχλη που δεν έχει πυξίδα  , ραντάρ και συγκεκριμένο στίγμα πλεύσεως. Αλλά και το αντίθετον συμβαίνει όταν ξεχνούμε το παρελθόν και  κυττάζουμε μόνον στο παρόν και  το μέλλον .  Τότε χάνουμε τον ίδιο τον εαυτόν μας και τον τόπο απο τον οποίον ξεκινήσαμε. Κάποιος σοφός έδωσε τον εξής χαρακτηρισμό στο θέμα της αρμονικής σύζευξης του παρελθόντος του παρόντος και του μέλλοντος .

* Ο λογικός  άνθρωπος μοιάζει  με όχημα . Τούτο πρέπει να είναι εφοδιασμένο  με μηχανή  για να το ωθεί μπροστά,  με φρένο για να το σταματά στον κατήφορο και  φυσικά και τιμόνι για να βρίσκει την  σωστή κατεύθυνση.  Η γνώση λοιπόν του παρελθόντος είναι αναγκαία για την χάραξη του μέλλοντος και την επιβίωση στο παρόν.

Στην Γεωμετρία των τεσσάρων διαστάσεων , το Παρελθόν και το Μέλλον υπάρχουν και τα δύο. Είναι συμμετρικά αντίθετα και αποτελούν την πηγή του παρόντος. Το παρόν  ορίζεται ως το σημείον τομής   του παρελθόντος και του μέλλοντος. Για μας , ο χρόνος κινείται από το παρόν  προς το μέλλον και αυτό λέγεται θετική κίνηση. Η κίνηση απο το παρόν προς το παρελθόν θεωρείται αρνητική και φυσικά αδύνατη.   Προκειμένου να συνυπάρχει (το παρόν  προς το μέλλον) με την αντίθετη κατεύθυνση(ήτοι από το παρόν  προς το παρελθόν)  αυτή  πρέπει να τοποθετηθεί σε ένα άλλο σύμπαν , διότι δεν είναι δυνατόν να συνυπάρξουν . Και τούτο διότι ο χρόνος δεν  μπορεί να ρέει ταυτοχρόνως σε δύο αντίθετες κατευθύνσεις, δηλαδή και προς το μέλλον και προς το παρελθόν. Οθεν ένας -ας τον ονομάσουμε-«αντι-χρόνο “ μπορεί να υπάρχει μόνον σε ένα “αντι-σύμπαν“. Τούτο  καλείται σύμπαν του Feynman's ή του «μειούμενου χρόνου» και αναπαρίσταται από δύο τεμνόμενες  σφαίρες  εκ των οποίων η μιά αντιπροσωπεύει το μέλλον και η άλλη το  παρελθόν. Το σημείο τομής των δύο σφαιρών είναι το παρόν. Αυτή  είναι  η θεωρητική εξήγηση . Πως μπορεί όμως αυτό να εξηγηθεί πρακτικά χωρίς να   παρατηρηθεί διαχωρισμός σύμπαντος και αντισύμπαντος;

Διαχωρισμός Σύμπαντος και Αντι-Σύμπαντος

Το 1928 , ο  A.M. Dirac επρότεινε μία εξίσωση σχετικότητος για την λειτουργία του κύματος του ηλεκτρονίου. Ομως καίτοι η ενέργεια ενός σωματιδίου είναι πάντα θετική στην παραδοσιακή φυσική , αυτό μπορεί να είναι είτε θετικό είτε αρνητικό σε σχετικιστική μηχανική , ένεκα της τετραγωνικής ρίζας της εξισώσεως.

 Να πως , ενώ επιδιώκουμε την φυσική σημαντικότητα της αρνητικής ενεργειακής καταστάσεως  ,   σκοντάφτουμε πάνω στην ύπαρξη της αντι-ύλης και των αντι-σωματιδίων, τα οποία είναι λιγότερο ενεργητικά  καθώς αυτά επιταχύνονται.

Σημειωτέον ότι κάθε σωματίδιο έχει κι’ ένα συνοδό αντι-σωματίδιο. Αυτά ενεργούν παράξενα , ως δηλαδή να είναι προσδεδεμένα με ελαστικό δεσμό και  όσο απομακρύνονται αλλήλων , αντί να μειώνεται η αμοιβαία έλξη τους, σ’ αυτά τόσο πιό πολύ αυξάνει η δύναμη έλξεως μεταξύ τους. Λογικά εκεί πρέπει όθεν να είναι ένα σύμπαν αντι-σωματιδίων ή αντι-ύλης που τα έλκει αρνητικά. Αυτό  καλείται  αντι-Σύμπαν  και  εκφράζεται ως {U-}(δηλαδή αρνητικό σύμπαν) Στο αντι-Σύμπαν , το φωτόνιον είναι το δικό του αντισωματίδιο , και η σταθερά Planck είναι αρνητική. Οι ενοποιημένες θεωρίες απαιτούν την απόλυτη συμμετρία των {U+}(θετικό Σύμπαν) και {U-}(αρνητικό Σύμπαν) κατά την  στιγμή της δημιουργίας. Αλλά στην περίπτωση αυτή:

-Γιατί δεν εξουδετερώσαν η μία την άλλη;   

-Πως από την εξαφάνιση του αντι-Σύμπαντος{U-}καταλήγει  η παρούσα κοσμική ασυμμετρία ;

Επ αυτού οι αστροφυσικοί   ασχολούνται με δύο κύριες υποθέσεις.

1^η Υπόθεση:

Το  Σύμπαν{U+} και το αντι-Σύμπαν {U-} να διαχωρίζονται δι’ ενός κενού, το οποίον  εμποδίζει  την  καταστροφή  αλλήλων ,

2^η Υπόθεση:

 Το Σύμπαν και  αντι-Συμπαν πιθανόν να είναι πολύ μακράν  αλλήλων στο χώρο, έτσι ώστε να μην επηρεάζει το ένα το άλλο.

*Τούτο μπορεί να   ανιχνευθεί μόνον από  τηλεσκόπιο αντι-νετρίνων ή  του φαινομένου της  μη διατήρησης του βαρυονικού αριθμού, που συνέβη πολύ ενωρίς όταν συνέβη η μεγάλη έκρηξη. Τούτο εξηγείται με την θεωρία ότι  πρωτόνια και αντιπρωτόνια κατέστρεψαν τα μεν τα δε και μόνον τα περισσά πρωτόνια επιβίωσαν. 

3η Υπόθεση:

 Η τρίτη υπόθεση  είναι πολύ διαφορετική από τις δύο πρώτες, και βασίζεται  στις δύο περιπτώσεις επί τη βάσει της   εκτεθείσης θεωρίας  στα προηγούμενα κεφάλαια  για να εκφράσουμε μαθηματικώς την Μεγάλη Εκρηξη .Αυτή αναπαρίσταται υπό δύο σχεδιαγραμμάτων του  Euler-Venn, τα οποία συμβολίζουν την σχέση των δύο ίσων επιλογών. 

4η Περίπτωση:

Στην πρώτη περίπτωση προ της μεγάλης εκρήξεως (Big Bang ) δεχόμεθα ότι το  (Σύμπαν)  {U+} και  (αντι-Σύμπαν) {U-} στο παρόν, στο παρελθόν και  στο μέλλον  είναι ενωμένα.

*Αν μπορούσε κάποιος να ζήσει στο χώρο αυτό, θα ζούσε ταυτοχρόνως στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Τούτο σημαίνει ότι ολα τα συμβαίνονται στο παρελθόν , παρόν και μέλλον θα γίνοντο οραρά από το άτομο αυτό ταυτοχρόνως. Επομένως εκεί θα μπορούσε κάλλιστα να ζήσει την αρχαία μας ιστορία, ή να ξαναδει την Μεγάλη Εκρηξη, ή και να δει αυτα  που θα συντελεσθούν στο μέλλον. Μεγαλειώδες και ασύλληπτο για την γήινη λογική.

 Δια της αμοιβαίας εξουδετερώσεως εκείνα σχηματίζουν την  τάξη των πρωτόγονων φωτονίων {U0}

Στην δεύτερη περίπτωση  η Μεγάλη Εκρηξη (Big Bang ) έχει διαιρέσει το πρωτόγονο Σύμπαν σε παρελθόν, παρόν  και σε μέλλον. 

Το παρόν είναι το σημείον της τομής των δύο σφαιρών που προαναφέραμε μεταξύ του παρελθόντος  και του  μέλλοντος . Το σημείο τομής τούτων  σχηματίζεται από την διπλή σφαίρα(υπερ-σφαίρα) που ήδη περιγράψαμε ανωτέρω με τα τρία στρώματα ήτοι :1/Παρελθόν, 2/ Παρόν και 3/ Μέλλον που αναφέρονται  Η ως   Σύμπαν{U+}, αντι-Σύμπαν {U-}  και  το g (το g  συμβολίζει τα πρωτόγονα  φωτόνια τα οποία διέφυγαν  από την  Big Bang)

Γιατί είναι Αδύνατη η Μετάβαση στο Αντι-Σύμπαν;

Στο μοντέλο αυτό , το Παρόν,  είναι το σημείον  τομής μεταξύ του παρελθόντος   και  μέλλοντος . Τούτο δεν είναι μία σφαίρα , αλλά αμφιβληστροειδείς φακοί, εάν οι κύκλοι του σχεδιαγράμματος 2 αντικατασταθούν με σφαίρες. Στο δεύτερο διάγραμμα τοποθετείται το Σύμπαν{U+}στην άνω επιφάνεια του φακού(προς την μεριά του μέλλοντος) και το αντι-Σύμπαν {U-} στην κατώτερη(παρελθόν) πλευρά κάτω απο την ύλη. Η τοποθεσία της αντι-Υλης έχει όθεν βρεθεί . Αυτή δεν έχει εξαφανισθεί, αλλά δεν δύναται να παρατηρηθεί από το Σύμπαν της κανονικής ύλης, καθώς αυτή χωρίζεται από αυτό με τoν ενέργειακό φραγμό g(ήτοι τα πρωτόγονα  φωτόνια τα οποία διέφυγαν  από την  Big Bang)

Το τμήμα λοιπόν που  περιλαμβάνεται μεταξύ των εφαπτόμενων   μερών των δύο   σφαιρών είναι το Παρόν. Ας υποθέσουμε την άνω σφαίρα ότι συμβολίζει το μέλλον και την κάτω σφαίρα ότι συμβολίζει το παρελθόν. Το σημείον τομής των δύο σφαιρών συμβολίζει το στεραιό Παρόν ( ήτοι το μέρος που  επάπτονται   οι  δύο σφαίρες) Ο παρόν Κόσμος είναι ό,τι υπάρχει στο εφαπτόμενο στεραιό μέρος , ενώ ο κάτω κόσμος είναι ό,τι υπάρχει κάτω από την επιφάνεια που βλέπει προς την κάτω σφαίρα του παρελθόντος. Προς τα άνω(της ύλης) έχει το φανταστικό Μέλλον  του Σύμπαντος  {U+} και προς τα κάτω(της ύλης)  το άυλο παρελθόν του αντι-Σύμπαντος{U-} Στο μοντέλο αυτό ,  Παρελθόν,  Παρόν και   Μέλλον δημιουργούνται ταυτοχρόνως , αλλά μόνον το παρόν είναι πραγματικό. Τα άλλα  δύο είναι πυθανότητες της παρουσίας του Σύμπαντος και αντι-Σύμπαντος.

(Σχεδιάγραμμα δύο εφαπτομένων σφαιρών σύμπαντος και αντισύμπαντος)

Πως Δημιουργήθηκε ο Κόσμος της Υλης;

Στο διάγραμμα 2 , η τομή του παρόντος μεταξύ του μέλλοντος και του παρελθόντος αποτελείται από στρώμα ύλης και στρώμα αντι-ύλης που χωρίζονται από ένα στρώμα φωτονίων.

Πως μπορεί αυτή η διαίρεση να εξαφανισθεί;

Δύο διαδικασίες που αρχίζουν στην ίδια κατεύθυνση, μπορούν να εμφανισθούν ως εξής:

Πρώτον, το στρώμα των φωτονίων διαλύεται σε ύλη και αντι-ύλη, και το Σύμπαν{U+} και αντι-Σύμπαν{U-} αλληλοεξουδετερώνονται μεταξύ τους. Η αντίδραση επεκτείνεται στο ζεύγος Σύμπαν/αντι-Σύμπαν και τα μετατρέπει  σε ενέργεια,  δημιουργώντας ένα δεύτερο πρωτόγονο Σύμπαν μέσω μιάς αντιστρόφου Μεγάλης Εκρήξεως(Big Bang) {U0}

Τώρα πιά είμαστε στο πρώτο στάδιο.

Δεύτερον. Η διαδικασία η οποία μεταλλάσσει το Σύμπαν από το στάδιον δύο στο στάδιον  τρία αρχίζει επίσης με την διάλυση των φωτονίων  της ύλης και αντι-ύλης . Ομως αυτά επιστρέφουν στα αντίστοιχα Σύμπαντα , των οποίων είναι συμπληρώματα , και σχηματίζουν τις ξεχωριστές θετικές και αρνητικές τάξεις που περιγράφησαν ανωτέρω. Τα στοιχεία τουτων ποικίλουν από μηδέν έως θετικά και άπειρα αρνητικά .

Τρίτον .Η μετάβαση απο το στάδιο δύο στο στάδιο τρία θα λάβει χώραν ως εξής:

Εχουμε επιλέξει την υπόθεση μάλλον απο το προηγούμενο ένα διότι , σύμφωνα προς τις Γραφές , οι «Εκλεκτοί» και οι «Απόβλητοι» θα χωρισθούν σε δύο ευδιάκριτα σύμπαντα. Τότε εμείς θα είμαστε στο στάδιο τρία.

 *Ιδού πως δογματίζει η σημερινή επιστήμη με τους αθανάτους πρωτόπλαστους . Αυτή η περιοχή του χαμένου Παραδείσου εξηγεί:

α/ γιατί το πρωτόγονο Σύμπαν διαλύθηκε , 

β/ γιατί το    γένος των θεών (Ζευς και Ηρα)  ήσαν αθάνατοι , ενώ τα  μετέπειτα   γένη θνητά. Παρεμφερείς  δοξασίες εκφράζει και η Ιουδαιοχριστιαντική θρησκεία με τον Αδάμ και την Εύα  , κατ΄ αντιγραφήν εκ της Ελληνικής Κοσμογονίας.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Η Αρχή του Τέλους ; Το ερώτημα αυτό  γεννά δύο συμμετρικά ερωτήματα:

1/Πόσο πρωτόγονο συμπαντικό υλικό  διαλύθηκε;

2/  Τι απέγινε η Μαύρη Ενέργεια και  η Μαύρη Υλη που ξεχύθηκαν από την Μεγάλη Εκρηξη:

Μαύρη Ενέργεια

Η Μαύρη Ενέργεια σύμφωνα με την θεωρία της Σχετικότητος είναι μιά υποθετική αρνητική ενέργεια  η οποία ασκεί ισχυρή αρνητική πίεση στο υπαρκτό Σύμπαν. Ετσι εξηγούν  αφ΄ενός

α/ την παρατηρουμένη επιταχυνομένη επέκταση του σύμπαντος    β/το έλλειμμα της χαμένης ενέργειας μετά την Μεγάλη Εκρηξη.

Μαύρη Υλη

Αυτή βρίσκεται μεταξύ του διαστρικού και διαγαλαξιακού χώρου και  χρησιμοποιείται για την δημιουργία των νέων κόσμων. Εχει όμως παρατηρηθεί ότι αυτή αναλώνεται ταχύτερα από την Μάυρη Ενέργεια  και γι’ αυτό επιτρέπει την συνεχή επέκταση του Σύμπαντος. Οι κοσμολόγοι ισχυρίζονται ότι αν μειωθεί η Μάυρη Υλη  τότε οι γαλαξίες θα απομακρυνθούν  αλλήλων πέρα του ορατού φωτός , διότι η ταχύτης των θα  υπερβεί την ταχύτητα του φωτός .  Τότε το φως των γαλαξιών θα υστερεί να φθάσει ως εμάς ή τα δικά μας ηλεκτρομαγνητικά κύματα που τρέχουν με την ταχύτητα του φωτός να φθάσουν σ’ αυτούς. Επομένως και στην περίπτωση που αποκαταστήσουμε επικοινωνία αυτή θα διακοπεί λόγω της απομακρύνσεως σε ιλιγγιώδεις αποστάσεις.στα πέρατα του διαστήματος. Σύμφωνα με την θεωρία αυτή ο κόσμος θα καταστραφεί δια της απομακρύνσεως αλλήλων και της  εξαντλήσεως των πυρηνικών καυσίμων του Ηλίου και των λοιπών αστέρων.

Πως θα τελειώσει ο Κόσμος(Σύμπαν); Σύμφωνα με τις απόψεις των κοσμολόγων το τέλος του σύμπαντος είναι ζοφερόν όχι διότι το προφητεύουν οι προγήτες των διαφόρων θρησκειών αλλά διότι έτσι δείχνουν τα δεδομένα της επιστήμης. Βέβαια ακόμη δεν έχουν οριστικές απαντήσεις στο θέμα τούτο. Αυτό θα εξαρτηθεί αν το σύμπαν είναι ανοιχτό , κλειστό , ή επίπεδο. Σε περίπτωση που είναι τούτο ανοιχτό , όπως δείχνει προς το παρόν η επιταχυνομένη επέκταση του , τότε θα ξεπαγιάσουν τα συστατικά μας(διότι εμείς δεν θα υπάρχουμε σαν βιολογικά άτομα) σε τρομακτικά χαμηλές θερμοκρασίες. Διότι καθώς θα σβήσουν οι ήλιοι θα επέλθει κάθοδος της θερμοκρασίας στο απόλυτο μηδέν.  Αυτό για τον Ηλιο μας προβλέπεται σε πέντε δισεκατομμύρια χρόνια, οπότε θα έχει εξαντλήσει τα καύσιμα του και θα μεταβληθεί σε λευκό νάνο, ή σε μαύρη τρύπα για να ρουφήξει όλο το ηλιακό μας σύστημα και όχι μόνον.

Ο Αέναος Κύκλος:Γεννηση-Ωρίμανση και Θάνατος

 Ο Κόσμος , όπως όλα όσα δημιουργούνται , κάποια ημέρα θα πεθάνουν, διότι όλα στην φύση υπακούουν στο νομοτέλειακό κύκλο  Γέννηση-Ωρίμανση και Θάνατος. Το Σύμπαν επειδή είναι αδημιούργητο είναι ανώλεθρο και αδιαίρετο. Εκείνο που μετασχηματίζεται και αλλάζει στο Σύμπαν είναι ο Κόσμος/οι σ’αυτό. Διότι είναι νομοτέλεια η συνεχής αλλαγή. Εάν υποθέσουμε,  ότι το πρωτόγονο Σύμπαν ήτο φύσεως φωτονικής , το κάθε τι που περιλαμβάνεται σ’ αυτό είναι  φωτόνια. Ομως τα φωτόνια ταξιδεύουν για δισεκατομμύρια έτη φωτός πριν αυτά ανιχνευθούν από τα τηλεσκόπια μας, και αυτά στο διηνεκές θα συνεχίσουν τις τροχιές τους όσο χρόνο δεν  συναντούν κάποιο  φυσικό εμπόδιο.  Τούτο σημαίνει ότι το ελεύθερο φωτόνιο είναι αιώνιο, όσο καιρό δεν συναντά μπροστά του κάποιο εμπόδιο για να  του σταματήσει την κίνηση.     Στο σταθερό και πρωτόγονο Σύμπαν  πριν δημιουργηθεί η ύλη ,    το φωτόνιο ήτο   αθάνατο και μπορούσε ως εκ τούτου   να ταξιδεύει στο διηνεκές.  Αρα και σε ένα  πλανήτη φωτονίων  οι κάτοικοι του αποτελούμενοι από φωτόνια θα ήσαν αθάνατοι. Αλλά υπήρξαν τέτοιοι αθάνατοι κάτοικοι;

Με κίνδυνο να πέσουμε σε μυθιστορηματική και φανταστική διήγηση -σαν αυτή των ουφολόγων-οι επιστήμονες λένε ΝΑΙ, υπάρχει περίπτωση να υπάρχουν.  Και ενώ δεν μπορείς να αποδείξεις το αντίθετο , είσαι υποχρεωμένος να το δεχθείς σαν υπό εξέταξη πρόβλημα.

 Δεν είναι ο μοναδικός υποθετικός μύθος, ο οποίος  είναι μιά  παρέκλιση  σ’ αυτό το κείμενο .   Η Μεγάλη Εκρηξη  που  εξετάσαμε εν εκτάσει είναι κι’ αυτή ένας υποθετικός μύθος ντυμένος με επιστημονική ενδυμασία και αληθοφάνεια, ως αυτή πράγματι να περιγράφει την αρχή  της Γενέσεως. Οπως λοιπόν η μεγάλη έκρηξη είναι μιά απλή υπόθεση που επάνω της εβάσισαν οι επιστήμονες δογματικά ορισμένα συμπεράσματα και τις έδωσαν  επιστημονικό κύρος , έτσι μπορούμε να εξετάσουμε κι' άλλες παρόμοιες υποθέσεις χωρίς δογματισμό και αγκυλώσεις και προ παντός χωρίς παρεξηγήσεις.

ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ

Το Φωτονικό Σύμπαν Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ένα φωτονικό Σύμπαν και ζουν σ’ αυτό φωτονικά όντα. Οπως ξέρουμε , το Φως είναι αιώνιο και ταξιδεύει αιωνίως στο άπειρο.  Τα άτομα του γένους των Αθανάτων θα είναι αθάνατα επειδή και τα φωτόνια κάτω από ορισμένες προυποθέσεις θεωρούνται αθάνατα. Σε ένα  τέτοιο φωτονικό Σύμπαν , έστω ότι υπήρχε ένα περίεργο ανθρώπινο ζευγάρι   αθανάτων, όπως οι θεοί των διαφόρων μυθολογιών .   Το ζευγάρι αυτό   κάποτε δελεάσθηκε  από ένα ελκυστικό φωτόνιο, την ενέργεια του οποίου  αποφάσισαν να μοιρασθούν οι δύο εραστές. Ετσι αποφάσισαν να το διασπάσουν. Τότε λένε οι επιστήμονες   συνέβη η  μοιραία καταστροφή  στο Σύμπαν. Η συμμετοχή(διαίρεση) του φωτονίου     προξένησε την διάλυση της  ύλης και αντιύλης στο Σύμπαν. Η αντίδραση   αυτή που κάποτε συνέβη κατά τους επιστήμονες , διέλυσε το πρωτόγονο Σύμπαν . Η διάλυση όμως του πρωτόγονου Σύμπαντος διεδόθη στο χώρο της ύλης και αντιύλης και δημιούργησε το σημερινό Σύμπαν.  Προφανώς το ζεύγος των αθανάτων κατεστράφη, αλλά επειδή και στο νέο Σύμπαν οι συνθήκες ζωής ήσαν ευνοικές για την ανάπτυξη μιάς  υλικής ζωής, γεννήθηκαν νέα υλικά όντα . Ομως αυτά τα όντα ήσαν θνητά γιατί η σύσταση τους δεν ήτο πλέον φωτονική , αλλά από άνθρακα. Το   ζεύγος, τούτο θεώρησε ότι  μετατράπηκε σε ύλη διότι ο θεός το καταράσθηκε για την περιέργεια του να πειραματισθεί με τα κοσμογονικά φωτόνια και  γι’ αυτό  τους έκανε  θνητούς. Το ζεύγος εξορίσθηκε στον πλανήτη Γη μέσω μιάς προσωρινής διαστημικής  διάβασης, από κάποιον άλλον αστερισμό και έκτοτε νοιώθει μέγιστη μελαγχολία για την  απώλεια της αιωνιότητος , εξ αιτίας ενός και μοναδικού σφάλματος . Με την εξορία του στην γη το ζεύγος έγινε παρίας και έχασε  .την δυνατότητα να βρίσκεται σε άμεση σχέση με τις δυνάμεις της δημιουργίας . Εκτοτε ασχολείται με παράλογα  πράγματα  , σαρκάζοντας  έτσι την μοίρα του  που του στέρησε την αιωνιότητα.   Το μοναδικό όμως  κίνητρο που τον κινεί είναι  η Ανάγκη την οποίαν σέβεται και πειθαρχεί σ’αυτήν. Αυτή την έκανε σαν τον μοναδικό θεό του . Γι’αυτό θεωρεί ότι το χρήμα είναι εκείνο που θα του θεραπεύσει όλες τις ΑΝΑΓΚΕΣ και θα τον βοηθήσει να ξαναβρεί την χαμένη αιωνιότητα. Είναι η αιωνία πλάνη του που τον ταλαιπωρεί όπως τον Σύσσιφο της Ελληνικής Μυθολγοίας.

  Διαστημόπλοιο Γη : Εκπέμπει SOS.

Δεν θα κάνουμε αναφορά σε μιά τυχαία πρόσκρουση  ενός  εξωγήινου σώματος στη Γη. Αυτό χωρίς να αποκλείεται σε βάθος χρόνου  είναι ακραία περίπτωση. Ωστόσο  δεν αποκλείεται όλως διόλου διότι έχουν συμβεί και κατά το παρελθόν παρόμοιες καταστροφές. Οι αστρονόμοι έχουν αρχίσει να σκέπτονται  το ενδεχόμενο προσκρούσεως ενός Αστεροειδούς και  τον τρόπο αντιμετωπίσεως  τούτου.

          *Για Αστεροειδείς διαστάσεων μεγαλύτερων του 1 χλμ ο           κίνδυνος για          την Γη θα είναι μέγιστος. Οι ιστορικοί και          άλλοι επιστήμονες δεν αποκλείουν η καταστροφή της           Ατλαντίδος , την οποία αναφέρει και ο Πλάτων στον       «Τίμαιο » να προκλήθηκε απο την πτώση Αστεροειδούς.      Επίσης παραμένει ακόμη ανεξιχνίαστο  μυστήριο η          εξαφάνιση των           Δεινοσαύρων μέσα σε ελάχιστο χρονικό        διάστημα.    (Ανεξήγητο το πως βρέθηκαν θηρία με την          τροφή στο    στομάχι;)

Κρατήρας που σχηματίσθηκε στη Γη από πρόσκρουση  Αστεροειδούς Impact crater here on Earth. Image credit: NASA

Ενα σενάριο τρόμου. Στα επόμενα λίγα χρόνια η επιταχυνόμενη  εξέλιξη της υποπυρηνικής φυσικής που σχετίζεται με την χρησιμοποίηση τεχνολογιών αυξανομένης ισχύος θα καταστήσει   δυνατή την δημιουργία   υψηλών επιπέδων ενέργειας.

Κάποια ημέρα εντός της τερατώδους κληρονομιάς ενός υπόγειου εργαστηρίου , μιά ομάδα φυσικών ενόσω ερευνά για την αναζήτηση των μυστικών της ύλης, θα φθάσει στο κρίσιμο ενεργειακό κατώφλι , δημιουργώντας ένα διπλό και μοιραίο φωτόνιο του οποίου η διάλυση θα  προξενήσει μιά νέα Big Bang. Τότε  αυτή η νέα ουσία θα εισδύσει στο μονωτικό στρώμα των φωτονίων g ,  και θα το διαλύσει σε ύλη και αντι-ύλη, πυροδοτώντας έτσι την διαδικασία που προαναφέραμε. Τότε θα τελειώσει οριστικά  τούτο το Σύμπαν. Τι θα προκύψει όμως μετά; Πιθανόν μιά νέα πορεία σαν αυτή που γνώρισε το Σύμπαν στο οποίον ζούμε σήμερον. Ομως εμείς θα υπάρχουμε κάπου στον κόσμο της ύλης ή της αντιύλης σαν φωτόνια πλέον και όχι φυσικά σαν άνθρωποι όπως βαφκαλίζουν με ελπίδες ευκολόπιστους τους  πιστούς   το ιερατείον. Επομένως ερευνώντας την  αρχική προέλευση του σύμπαντος ουσιαστικά ερευνούμε και για  την γνώση της τελικής διαλύσεως τούτου , η οποία θα έλθει κάποια ημέρα νομοτελειακά.

(Σελίδες , Λέξεις  20168

ΣΥΜΠΑΝ

ΤΟ ΝΥΦΙΚΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΔΙΟΣ & ΗΡΑΣ

Του Κωνσταντίνου Χ. Κωνσταντινίδη

(Αμφικτύωνα)

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ  Ν. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΟΥΛΟΣ: ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΑ

Μιά Πρόταση για το Μέλλον, Αθήνα, Απρίλιος 2004 , Εκδ. Του ίδίου.

ΤΑΣΟΣ ΚΑΖΕΠΙΔΗΣ: Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ, Εκδ. Βάνιας

Περιοδικό «ΔΑΥΛΟΣ» Εκδότης Δημήτρης Λάμπρου, Αθήνα

ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ: Περί Φύσεως, Εκδ. Του Εικοστού Πρώτου

Θανάση Μαργαρίτη, ΜΥΣΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΓΟΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ:  Νέα Θέσις

Ιωάννη Πασσά: ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ,  , Εκδ. Εγκυκλοπαίδεια «Ηλιος»

Ιωάννη Πασσά , ΤΑ ΟΡΦΙΚΑεκδ. Εγκυκλοπαίδεια «Ηλιος»

Διονυσίου Σιμόπουλου: Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΓΑΛΑΞΙΩΝ,  , Εκδ. Ερευνητές

Αντρέ Μπονάρ: Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ,  , Ιστορική Βιβλιοθήκη Θεμέλιο

Κ. Χ Κωνσταντινίδη: ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ,  , Εκδ. 21ος αιών, Χάρυ Πατση, Αθήνα

Κ. Χ Κωνσταντινίδη: ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΕΦΑ:   Εκδ. Λογοθέτη, Αθήνα

Κ. Χ. Κωνσταντινίδη: ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ,  , Εκδ. Νέα Θέσις

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ   Φυσικά, Εισαγωγή, μετάφραση σχόλια Νικ. Κυριοπούλου, εκδ. Πάπυρος 1975

ΓΟΡΓΙΟΥ Περί του μη Οντος, Μελέτη-Μετάφραση Τερ Πεντζ-οπούλου-Βαλαλά, εκδ. Ζήτρου , Θεσσαλονίκη 1999

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ, Βίοι φιλοσόφων, εισαγωγή -μετάφραση σχόλια Νικ. Κυργιοπούλου, τόμ.5ος , εκδ. Γεωργιάδη, Αθήναι 2003

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ Περί Φύσεως, φιλοσοφική ερμηνεία των  αποσπασμάτων Χ. Λαμπρίδου , εκδ. Βιβλιοπωλείου Κλειώ, :Πάτραι

ΠΑΡΜΕΝΙΔΟΥ, Πρόλογος, εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια , Γεωργ. Καραγιάννη, εκδ. Ζήτρου, Θεσσαλονίκη 2003

ΠΛΑΤΩΝΟΣ , Θεαίτητος, εισαγωγή, μετάφραση , σημειώσεις,Τάκη Δημοπούλου, εκδ. Παπύρου, Αθήναι , 1975

ΠΛΑΤΩΝΟΣ , Σοφιστής,  εισαγωγή, μετάφραση , σχόλια Δημ. Γληνού, εκδ. Ζαχαρόπουλου, Αθήναι

ΠΛΑΤΩΝΟΣ, Τίμαιος, εισαγωγή, μετάφραση , σημειώσεις Α. Παπαθεοδώρου, εκδ. Παπύρου, Αθήναι 1975

Φρ. Νίτσε, ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ, Αθήναι 1961

Ο ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, του Παν. Μαρίνη, Νέα Θέσις , Αθήνα

Diels Hermann-Kranz, W.: Die Fragmente der Vorsokratiker, 12B1.

  Πλάτωνος, Φίληβος, 15b-17a, 23c-25b.

Βέικος, Θ.: Οι Προσωκρατικοί  Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 1988.

G.S. Kirk, J.E. Raven, The Presocratic Philosophers, Cambridge University

  Press  1969 (1957).

G.H. Kahn, Anaximander and the Origins of Greek Cosmology, New York

  and London 1964 (1960)

P. Seligman, The "Apeiron" of Anaximander, London 1962.

Theodossiou, E. and Danezis, E., 2001.  The Universe I loved.

  An Introduction to Astrophysics, Diavlos Publ., Athens 2001.

Νιάρχος, Κ.: «Φιλοσοφείν – Εισαγωγική προσέγγιση».

  Εκδόσεις Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήναι 1996.

Νιάρχος, K.: «Προβλήματα τη Ευρωπαϊκής Φιλοσοφίας».

  Εκδόσεις Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1997.

Αριστοτέλους Φυσική Ακρόασις Γ4, 203 b11.

Αέτιος ΙΙΙ, 16, Ι (D, 381).

Διογένης Λαέρτιος, Φιλοσόφων Βίοι ΙΙ, Ι και ΙΧ, 57.

Σιμπλίκιος, Υπόμνημα εις την Αριστοτέλους Φυσικήν Ακρόασιν, 23-24.

Simplicius, Phys. 24,13 (aus Theophrastus Phys. Opin. fr. 2 Dox. 476).

Ιππόλυτος, Κατά πασών των αιρέσεων έλεγχος.

Διογένης Λαέρτιος, Βίος Επίκουρου.

Jaeger, W., 1964, The Theology of the Early Greek Philosophers,

  (Transl. E.S. Robinson), Oxford, Clarendon Press, pp. 25-28.

Simplicii, In Aristotelis Physicorum Libros IV. Priores Commentaria,

  Edit. H. Diels, Berolini, 1882.

Kirk, G.S., Raven, J.E., Schofield, M., The Presocratic Philosophers. 

  A Critical History with a selection of Texts, Cambridge University Press,

  1983.

Narlikar, J.V., What if the big bang didn't happen? New Scientist,

 March 1991, p.48.

Linde, A., "Particle Physics and Inflationary Cosmology",

 Gord., on and Breach 1989.

Linde, A "Inflation and Quantum Cosmology", Academic Press, 1990.

Linde, A., "The Self-Reproducing Inflationary Universe",

 Scientific American, p. 32, November 1994.

Diogenes Laertius: Lives of Eminent Philosophers.  The Loeb Classical

  Library. Book I with and English translation by R.D. Hicks.  Two volumes.

  William Heinemann Ltd Cambridge Massachussetts Harvard University

  Press, MC MCLIX (First Printed 1925, Revised and reprinted 1938, 1942,

  1950, 1959).

Βίβλοs –Παλαιά και Καινή Διαθήκη (ή σωστή μετάφρασή της)

Πατρολογία (Migne, Loeb Classical Library – Greek-English –, κλπ.)

Ελληνικόν Πάνθεον, Περιοδικόν, Εκδόσεις της Ελληνικής Εταιρείας Αρχαιοφίλων.

Κοκκινόφτας Μιχάλης, Σχέδιο Αρμαγεδδών, Το Ιερό Μυστικό, Εκδόσεις Δίον, Θεσσαλονίκη 2000.

Κορδάτου Γιάνη, Ιησούς Χριστός και Χριστιανισμός, 2 Τόμοι, Εκδόσεις Μπουκουμάνη, Αθήνα 1975.

Κυριακάκης Κώστας, Στα Απόκρυφα της Αποκάλυψης του Ιωάννη, Εκδόσεις Μάριος Βερέττας, Αθήνα 2002.

> Μάρας Θωμάς, Οι Αντιφάσεις της Καινής Διαθήκης, Εκδόσεις Δίβρης, Αθήνα 1979. Το συνιστούμε πολύ.

> Μαρίνη Παν., Ελληνισμός και Χριστιανισμός, Εκδόσεις Νέα Θέσις, Αθήνα 2003.

Περιέχει πολλά σπουδαία θέματα επί του ερωτισμού στον αρχαίο κόσμο και στον χριστιανισμό κλπ. Το συνιστούμε πολύ.

> Μαρίνη Παν., Φωνή Εξυπνισμού εν τώ Αιώνι τής Νυκτός, Εκδόσεις Νέα Θέσις, 2005.

Περιέχει πολλά σπουδαία θέματα επί του ερωτισμού στον αρχαίο κόσμο και στον χριστιανισμό κλπ. Το συνιστούμε πολύ.

Παπαγιώργης Κωστής, Οργή Θεού, Μια πολιτική ανάγνωση της Βίβλου, Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 1981.

Ράσσελ Μπέρτραντ, Τί Πιστεύω, Μετάφραση από τα Αγγλικά Σ. Πρωτόπαπα, Εκδόσεις Γιάννη Δ. Αρσενίδη.

> Σιέτος Γεώργιος, Ο Ανθελληνισμός στα Πατερικά και Εκκλησιαστικά Κείμενα, Εκδόσεις Εύανδρος, Αθήνα 2004.

> Τσακαλίας Αργύρης Δημ., δρ. Θεολογίας, Βίβλος Ακατάλληλη δι’ Ενηλίκους, Εκδόσεις Μάριος Βερέττας, 1998.

J Χρυσοστόμου Ιωάννου, Αγίου, Το Χάρισμα της Παρθενίας, Εισαγωγή και Απόδοση στη Νεοελληνική Γεωργία Κουνάβη, Αποστολική Διακονία της Ελλάδος.

Acharya S, The Christ Conspiracy, the Greatest Story Ever Sold, AUP, 1999.

Ben Edward Akerley, The X-Rated Bible, Feral House 1985-1998.

Robert Ambelain, La Vie Secrete de Saint Paul, Laffont, 1971. (Αυτό το έργο του Robert Ambelain έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά από τον Μάριο Βερέττα. Εκδόσεις Μάριος Βερέττας, Αθήνα 2002-2003.).

> Helen Ellebre, The Dark Side of Christian History, Morningstar and Lark, 1996.

Malleus Maleficarum, Translated from Latin with an Introduction, Bibliography and Notes, by Rev. Montague Summers, The Pushkin Press, London, 1928-1951.

> Uta Ranke-Heineman, Eunuchs for the Kingdom of Heaven (translated from German), Doubleday, 1990.

Bertrand Russell, On Ethics, Sex, and Marriage, edited by Al Seckel, Prometheus Books, 1987.

Bertrand Russell, Why I am not a Christian, Touchstone Book, 1957.

> Andrew D. White, A History of the Warfare of Science with Theology in Christendom, 2 volumes, Great Mind Series Prometheus Books 1896-1993.

« Ο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός τόμ. 3» Andre Bonar, εκδ. Θεμέλιο

«Μεγάλοι Ιδρυτές Θρησκειών»Andres Peter, εκδ. Παπαδήμας

«Αρχαία Ελληνική Κοινωνία» Antony Andrewes ,  εκδ. ΜΙΕΤ

«Black Athena» Bernal M. 1978

«Οι Προσωκρατικοί» Bernalrd Russel, εκδ. Αρσενίδη

«Αρχαία Μυστήρια» Andrea Blavatsky,  εκδ. Ιάμβλιχος 1989

«Η Επιστήμη στην αρχαία Ελλάδα» B. Farrington, εκδ Κάλβος

«Οι αρχαίοι Ελληνες στην υπερπόντια εξάπλωση τους» Boardman J. εκδ. Καρδαμίτσα

«Μύθοι και παραδόσεις με βαθύτερη προσέγγιση» Campel J. Ιάμβλιχος 1985

«Cosmic Dawn -Atlantic Monthly Press Book» Chaisson Eric, 1981

«Cosmology, World Univ.» Charon J. Library

«Αρχαία Ελλάδα» Clare J. Εκδ. Διόπτρα

«Γραμμική Β και συγγενείς Γραφές» Chadwick John , εκδ. Παπαδήμας 1987

“Οι αρχές της δημοκρατικής σκέψης στην κλασσική Αθήνα”  Cynthia Ferrar, εκδ. Παπαδήμας

“Θεός και μοντέρνα Φυσική”, Davies Raul,  εκδ. Κατοπτρον, 1989

“Η Πρώτη Ελληνική Αστρονομία”D. Dicks, εκδ. Δαίδαλος

“Το εγωιστικό γονίδιο”Dawkings R. εκδ. Κάτοπτρο 1989

“Οι Πρώτοι Ελληνες στη Δύση”Davit Ridgway, εκδ ΜΙΕΤ

“Οι Ελληνικοί Σκοτεινοί Αιώνες” Deborough R. εκδ. Καρδαμίτσα 1972

“Θεός και μοντέρνα Φυσική” Dasvis P εκδ. Κατοπτρο 1996

«Η Ιλιάς και η ιστορία»Danys Page, εκδ.  Παπαδήμα

“Παγκόσμια Ιστορία του Πολιτισμού” Durant Will, 1969

“ Οι Ελληνες και το Παράλογο” Dodds E.R, εκδ. Καρδαμίτσα 1978

“Οι θεοί των αρχαίων Ελλήνων” Erika S, εκδ. USP , 1969

“Ο Αθεισμός στην αρχαιότητα” Fritz Mauthner, εκδ. 21ος αιών

“Η Αρχαία Πόλη” Fustel De Coulages, εκδ. 1864 Ειρμός

“Το Αθέατον Σύμπαν”G.B. Gielt, Πανεπιστημ. Εκδ. Κρήτης

“Ο Μυστικός Κώδικας της Οδύσσειας”Gilbert Pillot, εκδ. Σμυρνιωτάκη

“Αρχαία Ελληνική Επιστήμη”G. Lloyd, εκδ. Αλεξάνδρεια 1991

“Ο Δίσκος της Φαιστού το αίνιγμα μιάς γραφής του Αιγαίου” Godart Louis, εκδ. Ιταμος 1995

“The Great Myths”  Graves Robert   Penguin

“Μυστηριακές Θρησκείες του αρχαίου Κόσμου” Godwin J. εκδ. Καρδαμίτσα, 1984

“Γενεσις : Η κατααγωγή του Ανθρώπου και του Σύμπαντος”Gribbin John,  εκδ. Ωρόρα

“Οι Προσωκρατικοί Φιλόσοφοι”G. Kirk-J Raven-M. Schofield, εκδ. ΜΙΕΤ

“O Ue;ow Di;onysow ”Harrison Jean Ellen ,εκδ. Ιάμβλιχος

“Η Γένεση της αρχαιοελληνικής Θρησκείας”Harrison Jean Ellen, εκδ. Ιάμβλιχος

“Αρχαίες Ελληνικές Γιορτές”Harrison Jean Ellen, εκδ. Ιάμβλιχος

“Ορφέας και Ορφικά Μυστήρια”Harrison Jean Ellen εκδ. Ιάμβλιχος

“Ορφική Φιλοσοφία”Harrison Jean Ellen, εκδ. Ιάμβλιχος

“Η Δημιουργία των Θεών”Harrison Jean Ellen , ελδ. Ιάμβλιχος

“Ιερές Τελέτές και Αρχαία Τέχνη”Harrison Jean Ellen, εκδ. 1913 Ιάμβλιχος

“Η Ορφική Λατρεία στην Μεσόγειο(το μυστήριο του ερπετού)”Hans Leisegang, εκδ. Ιάμβλιχος

“Το χρονικό του Χρόνου”Hawking St., εκδ. Κάτοπτρο 1988

“Οίνωψ Πόντος”Henriette Mertz, Νέα Θέσις

“Ατλαντίς”Henriette Mertz, εκδ. Νέα Θέσις

“Ιστορία των Ελλήνων”I Montanelli εκδ. Τρία Φύλλα , 1959

“Σημερινές προοπτικές για το Ομηρικό Επος”Jacqueline de Romilly, εκδ. Καρδαμίτα, 1983

“Ομηρος”Jacqueline de Romilly, εκδ. Δαίδαλος 1985

“Γιατί η Ελλάδα;”Jacqueline de Romilly εκδ. Το Αστυ, 1993

“Ο Νόμος στην Ελληνική Σκέψη”Jacqueline de Romilly, εκδ. Το Αστυ,  

“Η Αρχαία Ελλάδα”Jacqueline de Romilly, εκδ. Το Αστυ,  

“Παιχνίδι Φωτός στην Ελλάδα”Jacqueline de Romilly, εκδ. Το Αστυ,  

“Συναντήσεις με την αρχαία Ελλάδα”Jacqueline de Romilly, εκδ. Το Αστυ,

“Οι Ελληνες και οι Θεοί τους” Jacob Burkhard, εκδ. 21ος αιών

“Οι Προσωκρατικοί” Jane J. Boardman Brun,  εκδ. Χατζηνικολή   1968

“Τα εσωτερικά απόρρητα εις τον Πλούταρχον ” Jean Mallinger εκδ. Β. Σφιγγός

“Η Ελλληνική Σκέψη” J.P Vernant εκδ. Ελληνικά Γράμματα

“Οι Απαρχές της Ελληνικής Σκέψης”J.P Vernant, εκδ. Καρδαμίτσα

“Το Βλέμμα του Θανάτου” J.P Vernant-M. Detienne ελδ. Αλλεξάνδρεια

“Επίτομη Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδος”Mosse Claude, A.S Gourbeillon, εκδ. Παπαδήμας

“Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας”Nilsson M.P, εκδ. Παπαδήμα

“Ελληνική Λαική Θρησκεία”Nilsson M.P, μετ. Ι. Θ. Κακριδή, 1996

“Η Προέλευση του Μυκηναικού Πολιτισμού”O.Dickinson, εκδ. Καρδαμίτσα, 1975

“Βασικά προβλήματα της Αρχαίας Φιλοσοφίας”Olof Gigon, εκδ. 1958 Γνώση

“Ελληνικόν Πυρ”O. Tapli, εκδ. Καστανιώτη 1989

“Μύθοι των Βορείων”Page R. I, εκδ. Παπαδήμα 1996

“Οι Ελληνες πίστευαν στους Μύθους τους”Paul Veyne,  εκδ. Ζαχαρόπουλος 1983

“Ελληνική Μυθολογία”P. Decharme,(1879)εκδ. Δημιουργία

“Μύθοι και Θρύλοι των Ινδιάνων ”Spense L. εκδ. Ιάμωλιχος, 1998

“Οι πρώτοι Ελληνες από την προιστορία ως τις απαρχές της Ιστορίας” L. Hopper, εκδ. Βάνιας 1977

“Προσμονή μέσα στο Απειρο”Reevew Hubert,  εκδ. Ράππα (Κέδρος)

“Ο Βασιλιάς πρέπει να πεθάνει”Renault Mary, εκδ. Κάκτος

“Ο Ταύρος από τη Θάλασσα”Renault Mary, εκδ. Κάκτος

“Μυθολογία Ελληνική”Richepin J., εκδ. Περγαμηναί 1953

“Θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων”R. Martin-H. Metzer, εκδ. Καρδαμίτσα , 1976

“Οι Γάμοι του Κάδμου και της Αρμονίας”Robert Galasso, εκδ. Γνώση 1988

“Οι Ελληνικοί Μύθοι τόμ. 4”Robert Graves, εκδ. Πλειάς -Ρούγκας 1955

“Μαντεις και Μαντεία στην Αρχαία Ελλάδα”Robert Flaceliere, εκδ. Δαίδαλος

“Θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων”Roland M. & A εκδ. Καρδαμίτσα ,1992

“Οι Δράκοι της Εδέμ”Sagan G., εκδ. Ορόρα

“Γαία”Sahtouris Elizabet, εκδ Ν. Σύνορα-Λιβάνης

“Το σήμα και η μνήμη”Salvatore Nicosia, εκδ. Πολύτυπο

“Οι Ρίζες της Ευρωπαικής Σκέψης”Sterhen Hill, εκδ. 1992 Εκάτη

“Η Φύση και οι Ελληνες-Ο Κόσμος και η Φυσική”Schrondinger Erwin, 1955

“Ψυχοδηλωτικά και ιεροφάνεια στα Αττικά αρχαία αγγεία”Shawn Eyer , εκδ. Διιπετές 1995

“Οι Αρχαίοι Ελληνες”Secunda Nick, εκδ. Ελευθέρα Σκέψις 1986

“Απαρχαί των Ελληνικών Μαθηματικών”Szabo Arpad, εκδ. ΤΕΕ

“Μύθοι των Ατζέκων και Μάγια”Taube Karl, εκδ. Παπαδήμα, 1996

“Οι Πρώτοι Φιλόσοφοι”Thomson G., εκδ. Κέρδος1955

“Η Αρχαία Ελληνική Κοινωνία-Το Προιστορικό Αιγαίο”Thomson G.  εκδ. 1958

“Η θεωρητική αριθμητική και αριθμοσοφία των Πυθαγορείων” Tomas Teylor, εκδ. Π.Κόσμος

“Χριστιανικά και Ελληνικά Μυστήρια” Hugo Rahner, εκδ. Ιάμβλιχος

“Αρχαία Ελληνική Ιστορία” U. Wilkcen,εκδ. Παπαζήσης

“Μύθος και Σκέψη στην Αρχαία Ελλάδα” Verman J.P.,, εκδ. Ολκός , 1975

“Το μυστήριο των Μαντείων” Vandenberg Philipp, εκδ. Κονιδάρη 1979

“Μυστηριακές Θρησκείες του Αρχαίου Κόσμου”Walter Burkert, εκδ. Καρδαμίτσα 1984

“Αρχαία Ελληνική Θρησκεία”Walter Burkert,εκδ. Καρδαμίτσα 1992

“Ελληνική Μυθολογία και Τελετουργία ”Walter Burkert, εκδ. ΜΙΕΤ, 1978

“Μυστηριακές Λατρείες της Αρχαιότητος”Walter Burkert, εκδ. Καρδαμίτσα 1994

“Διόνυσος Μύθος και Λατρεία”Walter Otto, εκδ. (1933) 21ος αιών

“Ελληνικά Μυστήρια”Walter Otto-C. Kerenyi-Walter Wili-Peul Schmitt ,εκδ. (1933) Ιάμβλιχος

“Αρχαία Ελληνική Ιστορία” U. Wilkcen, εκδ. Παπαζήση

“Η Αρχιτεκτονική στην Αρχαία Ελλάδα” Wolfgang Myller Wiener ,  εκδ. USP

Universe - Wikipedia, the free encyclopedia

Universe, The Universe, Expanded Universe at SPACE.com

Report an Error in a Light and Matter Book

Beyond Earth, edited by Bob Krone
Astronomical Image Processing Tutorials by Donald P. Waid

Astrophoto: Orion Deep field Image by: Robert Gendler
Astrophoto: The Horsehead Nebula Image by: Filippo Ciferri
Astrophoto: M31 Image by: Takayuki Yoshida
Astrophoto: M83 Image by: R Jay GaBany
Bootes Panorama. Image credit: NASA/CSC/CfA/R. Hickox

^ R. A. Alpher, H. Bethe, G. Gamow, "The Origin of Chemical Elements,"Physical Review 73 (1948), 803.

^ G. Gamow, Nature 162 (1948), 680.

^ ^{a b} A. A. Penzias and R. W. Wilson, "A Measurement of Excess Antenna Temperature at 4080 Mc/s", Astrophysical Journal 142 (1965), 419.

^ R. H. Dicke, P. J. E. Peebles, P. G. Roll and D. T. Wilkinson, "Cosmic Black-Body Radiation", Astrophysical Journal 142 (1965), 414.

^ V. Slipher, paper presented to the American Astronomical Society, (1915).

^ G. Lemaitre (1927). "Un Univers homogene de masse constante et de rayon croissant rendant compte de la vitesse radiale des nebuleuses extragalactiques". Annals of the Scientific Society of Brussels 47A: 41. Translated in: (1931) "A homogeneous universe of constant mass and growing radius accounting for the radial velocity of extragalactic nebulae". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 91: 483–490. . The "primeval atom" was introduced here: G. Lemaitre, Nature 128 (1931) suppl.: 704.

^ Edwin Hubble (1929). "A relation between distance and radial velocity among extra-galactic nebulae". Proc. Nat. Acad. Sci. 15: 168–173.

^ E. Christianson. Edwin Hubble: Mariner of the Nebulae.

^ ^{a b} P. J. E. Peebles and Bharat Ratra (2003). "The cosmological constant and dark energy". Reviews of Modern Physics 75: 559–606.

^ F. Hoyle, '"A New Model for the Expanding universe", Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 108 (1948), 372.

^ The book in question can be downloaded here: [1]

^ E. A. Milne (1935). Relativity, Gravitation and World Structure. Oxford University Press.

^ R. C. Tolman (1934). Relativity, Thermodynamics, and Cosmology. Oxford: Clarendon Press. LCCN 340-32023. Reissued (1987) New York: Dover ISBN 0-486-65383-8.

^ Zwicky, F. 1929. On the Red Shift of Spectral Lines through Interstellar Space. PNAS 15:773-779. Abstract (ADS) Full article (PDF)

^ http://www.aip.org/pnu/2005/split/728-1.html

^ S. W. Hawking and G. F. R. Ellis, The large-scale structure of space-time (Cambridge, 1973).

^ A. V. Ivanchik, et al. "The fine-structure constant: a new observational limit on its cosmological variation and some theoretical consequences", Astronomy and Astrophysics 343 (1999) 439.

^ J. Goodman Physics Review D, 52 (1995) 1821.

^ Caltech Submillimeter Observatory has a program underway for measuring detail observations of the CMB to look for Sunyaev-Zel'dovich Effect correlations. [2]

^ Hubble, Edwin, "A Relation between Distance and Radial Velocity among Extra-Galactic Nebulae" (1929) Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, Volume 15, Issue 3, pp. 168-173 (Full article, PDF)

^ D. N. Spergel, et al. "First-year Wilkinson Microwave Anisotropy Probe (WMAP) observations: Determination of cosmological parameters", Astrophysical Journal Supplement Series, 148 (2003) 175.

^ N.W. Boggess, et al. "The COBE Mission: Its Design and Performance Two Years after the launch," Astrophysical Journal, 397 (1992), 420.

^ D. N. Spergel et al. (WMAP collaboration) (March 2006). "Wilkinson Microwave Anisotropy Probe (WMAP) three year results: implications for cosmology".

^ ^{a b c d e} Kolb, Edward; Michael Turner (1988). The Early Universe. Addison-Wesley. ISBN 0-201-11604-9.

^ Steigman, Gary, Primordial Nucleosynthesis: Successes And Challenges arXiv:astro-ph/0511534.

^ E. Bertschinger (2001). "Cosmological perturbation theory and structure formation". Edmund Bertschinger (1998). "Simulations of structure formation in the universe". Annual Review of Astronomy and Astrophysics 36: 599–654.

^ A. D. Sakharov, "Violation of CP invariance, C asymmetry and baryon asymmetry of the universe", Pisma Zh. Eksp. Teor. Fiz. 5, 32 (1967), translated in JETP Lett. 5, 24 (1967).

^ See "Antimatter and the Big Bang" - A research paper about the big bang's antimatter problem. This paper won the grand prize in the Answers in Genesis War of the Worldviews Research Paper Challenge 2006.

^ A. A. Navabi and N. Riazi, "Is the Age Problem Resolved?" Journal of Astrophysics and Astronomy 24 (2003), 3.

^ A direct empirical proof of the existence of dark matter. Arxiv.

^ Dark Matter Observed. SLAC Today.

^ Hugh Ross, "Putting the Big Bang to the Test" Accessed Sept. 19, 2006

^ The Kabbalah Centre, "Adam and Atom", Kabbalah On.., Accessed November 12, 2006

^ There are more prosaic translations of this verse which do not suggest an expanding universe including "And the heaven, We raised it high with power, and We are Makers of the vast extent." and "With power and skill did We construct the Firmament: for it is We Who create the vastness of space". However, Islamic scholars generally consider only the original Arabic text to be authoritative, and many state that the original Arabic text indeed indicates an expanding universe.

External links and references

Big Bang overviews

For an annotated list of textbooks and monographs, see physical cosmology.

·         Cosmic Journey: A History of Scientific Cosmology from the American Institute of Physics

·         Cosmology at the Open Directory Project (suggest site)

·         PBS.org, "From the Big Bang to the End of the universe. The Mysteries of Deep Space Timeline"

·         "Welcome to the History of the universe". Penny Press Ltd.

·         Cambridge University Cosmology, "The Hot Big Bang Model". Includes a discussion of the problems with the Big Bang.

·         Smithsonian Institution, "UNIVERSE! - The Big Bang and what came before".

·         D'Agnese, Joseph, "The last Big Bang man left standing, physicist Ralph Alpher devised Big Bang Theory of universe". Discover, July 1999.

·         Felder, Gary, "The Expanding universe".

·         LaRocco, Chris and Blair Rothstein, "THE BIG BANG: It sure was BIG!!".

·         Mather, John C., and John Boslough 1996, The very first light: the true inside story of the scientific journey back to the dawn of the universe. ISBN 0-465-01575-1 p.300

·         Shestople, Paul, ""Big Bang Primer".

·         Singh, Simon, Big Bang: The most important scientific discovery of all time and why you need to know about it, Fourth Estate (2004). A historical review of the Big Bang.

·         Wright, Edward L., "Brief History of the universe".

·         Feuerbacher, Bjorn and Ryan Scranton (2006). "Evidence for the Big Bang", FAQ at talkorigins.org.

·         "Proof of Big Bang Seen by Space Probe, Scientists Say" — National Geographic News

·         The Sabanci University School of Languages Podcasts: Origin of Elements by Alpay Taralp.

·         Scientific American Magazine (March 2005 Issue) Misconceptions about the Big Bang

·         Scientific American Magazine (May 2006 Issue) The First Few Microseconds

·         R. A. Alpher and R. Herman, "Reflections on early work on 'big bang' cosmology" Physics Today Aug 1988 24–34. A review article.

·         The Big Bang and Cosmic Microwave Background and More Evidence for the Big Bang, episodes of the Astronomy Cast podcast dealing with the Big Bang.

·         SPACE FLIGHT ENCYCLOPEDIA, Nicholas Roes & William E. Kennedy

Religion and philosophy

·         Leeming, David Adams, and Margaret Adams Leeming, A Dictionary of Creation Myths. Oxford University Press (1995), ISBN 0-19-510275-4.

·         Pius XII (1952), "Modern Science and the Existence of God," The Catholic Mind 49:182–192.

·         Ahmad, Mirza Tahir, Revelation, Rationality, Knowledge & Truth Islam International Publications Ltd (1987), ISBN 1-85372-640-0. The Quran and Cosmology

Notes and references

- JSTOR: One Universe or Many?

- Luminet, Jean-Pierre; Boudewijn F. Roukema (1999). "Topology of the Universe: Theory and Observations". Proceedings of Cosmology School held at Cargese, Corsica, August 1998. Retrieved on 2007-01-05.

 -Luminet, Jean-Pierre; J. Weeks, A. Riazuelo, R. Lehoucq, J.-P. Uzan (2003). "Dodecahedral space topology as an explanation for weak wide-angle temperature correlations in the cosmic microwave background". Nature 425: 593. Retrieved on 2007-01-09.

-  (2004) "Multiverses and physical cosmology". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 347: 921–936. Retrieved on 2007-01-09.

-Britt, Robert Roy (2003-01-03). Age of Universe Revised, Again. space.com. Retrieved on 2007 January 8.

- Wright, Edward L (2005). Age of the Universe. UCLA. Retrieved on 2007 January 8.

- Krauss, Lawrence M.; Brian Chaboyer (3 January 2003). "Age Estimates of Globular Clusters in the Milky Way: Constraints on Cosmology". Science 299 (5603): 65-69. Retrieved on 2007-01-08.

- Heavy Ion Collisions. Brookhaven National Laboratory.

- Thomas Ludlam, Larry McLerran (October 2003). What Have We Learned From the Relativistic Heavy Ion Collider?. Physics Today. Retrieved on 2007 January 10.

- [Tan] (2007-01-15). New 'Hobbit' Galaxies Discovered Around Milky Way. space.com. Retrieved on 2007 March 1.

- Dwarf Spheroidal Galaxies. The Uppsala Astronomical Observatory. Retrieved on 2007 March 1.

- Hinshaw, Gary (February 10, 2006). What is the Universe Made Of?. NASA WMAP. Retrieved on 2007 January 4.

- Antimatter. Particle Physics and Astronomy Research Council (October 28, 2003). Retrieved on 2006 August 10.

- Wright, Edward L. (September 12, 2004). Big Bang Nucleosynthesis. UCLA. Retrieved on 2007 January 5.

- M. Harwit, M. Spaans (2003). "Chemical Composition of the Early Universe". The Astrophysical Journal 589 (1): 53-57.

- C. Kobulnicky, E. D. Skillman (1997). "Chemical Composition of the Early Universe". Bulletin of the American Astronomical Society 29: 1329.

- Hinshaw, Gary (December 15, 2005). Tests of the Big Bang: The CMB. NASA WMAP. Retrieved on 2007 January 9.

- Dume, Belle (June 16, 2005). Background neutrinos join the limelight. Institute of Physics Publishing. Retrieved on 2007 January 9.

- Neil J. Cornish, David N. Spergel, Glenn D. Starkman, and Eiichiro Komatsu, Constraining the Topology of the Universe. astro-ph/0310233

- Lineweaver, Charles; Tamara M. Davis (2005). Misconceptions about the Big Bang. Scientific American. Retrieved on 2007 March 5.

- N. Mandolesi, P. Calzolari, S. Cortiglioni, F. Delpino, G. Sironi (1986). "Large-scale homogeneity of the Universe measured by the microwave background". Letters to Nature 319: 751-753.

- Hinshaw, Gary (November 29, 2006). New Three Year Results on the Oldest Light in the Universe. NASA WMAP. Retrieved on 2006 August 10.

- Strobel, Nick (May 23, 2001). The Composition of Stars. Astronomy Notes. Retrieved on 2007 January 4.

- Have physical constants changed with time?. Astrophysics (Astronomy Frequently Asked Questions). Retrieved on 2007 January 4.

- Albert Einstein (1952). Relativity: The Special and the General Theory (Fifteenth Edition), ISBN 0-517-88441-0.

External links:

·         Stephen Hawking's Universe - why is the universe the way it is?

·         Richard Powell: An Atlas of the Universe - images at various scales, with explanations.

·         Cosmos - an "illustrated dimensional journey from microcosmos to macrocosmos"

·         Age of the Universe at Space.Com

·         My So-Called Universe arguments for and against an infinite and parallel universes

·         Parallel Universes by Max Tegmark

·         Logarithmic Maps of the Universe

·         Seti@Home - the Search for Extraterrestrial Intelligence

·         Universe - Space Information Centre by Exploreuniverse.com

·         Number of Galaxies in the Universe

·         Size of the Universe at Space.Com

·         Illustration comparing the sizes of the planets, the sun, and other stars

·         Cosmology FAQ

·         Pierre Teilhard de Chardin, 1950. The Future of Man.

·         -----, 1955. Le Phenomene Humain (The Human Phenomenon) (1955)

·         Frank J. Tipler, 1986, "Cosmological Limits on Computation," International Journal of Theoretical Physics 25: 617-61.

·         -----, 1994. The Physics of Immortality. Doubleday.

 External links:

·         Teilhard de Chardin Homepage

·         Human Evolution Research Institute

·         Princeton Noosphere project cites Teilhard de Chardin

·         Teilhard de Chardain on evolution

·         The Human Phenomenon

·         Is Noogenesis Progressing?

·         Essays by Tipler on the Omega Point

·         Computer history's stride towards an expected Omega Point

·         Omega Point Theory - Christchurch, New Zealand

·         Omega Point Institute

·         Singularity Institute for Artificial Intelligence

·         BrainMeta: The Consciousness Singularity

Retrieved from "http://en.wikipedia.org/wiki/Omega_point"

References for Omega Point:

·         Pierre Teilhard de Chardin, 1950. The Future of Man.

·         -----, 1955. Le Phenomene Humain (The Human Phenomenon) (1955)

·         Frank J. Tipler, 1986, "Cosmological Limits on Computation," International Journal of Theoretical Physics 25: 617-61.

·         -----, 1994. The Physics of Immortality. Doubleday.

-Modern Theories of the Universe, from Herschel to Hubble  . Author Michael J. Crowe  .

Jump Science - Looking At Space

-Odenwald, S. The Astronomy Cafe. W. H. Freeman, 1998

-Rubincam, D. P., Chao, B. F., and Bills, B. G. "The Incredible Shrinking Tropics." Sky & Telescope,

-Olson, D. W., Fienberg, R. T., and Sinnott, R. W. "What's a Blue Moon?" Sky & Telescope, May 1999

(Σελίδες  Λέξεις 3727