Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΘΕΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ & ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟΣ

ΘΕΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ & ΙΣΤΟΡΙΑΣ

του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη  

Τα  Αδιέξοδα της Αρχαιολογίας

Τό γενικό πρόβλημα κάθε κατεστημένης επιστήμης, όταν πρόκειται γιά τήν επιστήμη τής Αρχαιολογίας, γίνεται ακόμη μεγαλύτερο. Ψηλαφώντας συνήθως στά σκοτεινά βάθη χιλιετιών, χρειάζεται πρώτιστα ένα εργαλείο που η ίδια αρνείται στόν εαυτό της. Τήν φαντασία! Έχει οριοθετήσει και σέ μεγάλο βαθμό προδιαγράψει τόν δρόμο της, υιοθετώντας τήν άποψη μιάς Γραμμικής πορείας εξελίξεως της Ανθρωπότητος. Μιάς συνεχόμενης προόδου του Πολιτισμού, ενός ευθυγράμμου, προοδευτικού, συνεχούς εξελίξεως τής Ιστορίας. Αυτό είναι ένα  αδιέξοδο, που τό βρίσκει συνεχώς μπροστά της. Απορρίπτοντας πεισματικά τήν ιδέα προϋπάρξεως άλλων υψηλών Πολιτισμών που ολοσχερώς κατεστράφησαν, φθάνει σέ αδιέξοδα, κάθε φορά που κάποιο εύρημα αντιφάσκει στίς προδιαγραφές καί στόν δογματισμό της. Τέτοια ευρήματα έχουν πια μαζευτεί πολλά καί μέ τήν βοήθεια τής σύγχρονης προηγμένης τεχνολογίας, κραυγάζουν πλέον αδυσώπητα. Ιδιαίτερα στήν Αίγυπτο, μέ τό ευνοϊκό γιά τήν συντήρησή τους κλίμα, καί χωρίς πολύ μεγάλους θρησκόληπτους βανδαλισμούς (όπως στήν Ελλάδα του "ες γήν φέρειν"), τό φαινόμενο τής λεγομένης "Αιγυπτιακής αντεξελίξεως" είναι χαρακτηριστικά έντονο. Ένας Τεχνολογικά υψηλός -ακόμη καί με τά σημερινά μέτρα- Πολιτισμός γεννήθηκε ξαφνικά από τό τίποτε, από μιά Νεολιθική, πρωτόγονη κοινωνία, κι αμέσως μετά τήν γέννησή του, αφού μεγαλούργησε γιά 400 χρόνια, άρχισε προοδευτικά νά φθίνη, αντί νά εξελίσσεται! Τά Τεχνολογικά επιτεύγματα τών πέντε πρώτων δυναστειών, δέν μπορούν πλέον νά επαναληφθούν από τίς επόμενες, κι ακολουθούν κακέκτυπες (από Τεχνολογική άποψη) απομιμήσεις, που συνεχώς καί σταδιακά  εξαφανίζονται. Ένας Πολιτισμός στήν αυγή τής επιστημονικά αποδεκτής Ιστορίας, μόλις αναδυόμενος, υποτίθεται, από τήν λίθινη περίοδο, ήταν σέ θέση νά υπολογίζη αστρονομικά και γεωδαιτικά δεδομένα μέ ακρίβεια, που ο δικός μας Πολιτισμός μόλις τούς δύο τελευταίους αιώνες το κατόρθωσε . Ήταν αρχικά σέ θέση νά φτιάχνη κατασκευές μεγαλύτερης ακρίβειας απ' ότι μπορούμε σήμερα, κι όμως κατέληξε νά μήν έχει τήν γνώση ή τήν ευστροφία, τήν εποχή του Θαλή, νά υπολογίση ούτε τό ύψος τής Μεγάλης Πυραμίδας, από τήν σκιά της, όπως  την μέτρησε εκείνος!

 

Οι  Αστεροειδείς

 

 

Φωρογραφία Πτώσεως Αστεροειδους

στην Χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξιλού

(Yucatan penisula. Image credit: NASA)

Εδώ στην χερσόνησο Γιουκατάν

έπεσε ένας αστεροειδής, όπως

διακρίνεται και στην φωτογραφία

( στο κέντρον και δεξιά κάτωθι του νέφους)

 

 

Η Γη μας έχει βομβαρισθεί από αστεροειδείς στο παρελθόν και τούτο θα συμβεί ασφαλώς και στο μέλλον.  Εμείς οι Ελληνες έχουμε καταγράψει τρεις μεγάλους Κατακλυσμούς:1/ του Ωγύγου, 2/ του Δευκαλίωνος , 3/ του Δαρδάνου

Επίσης έχουμε καταγράψει την εξαφάνιση της Ατλαντίδος και της Αιγηίδος , δύο μείζονες καταστροφές που  πολύ πιθανόν να οφείλονται σε κοσμολογιά αίτια

Το πότε θα συμβεί και πάλιν μιά παρόμοια καταστροφή ουδείς γνωρίζει . Αν μάλιστα δεν υπήρχε ο Δίας με την μεγάλη του μαζα να έλκει τους περισσότερους αστεροειδείς που κινούνται γύρω από τον Ηλιον τότε η Γη ενδέχεται να ήτο νεκρή από ζωή. Μήπως λοιπόν κάποιοι προηγούμενοι πολιτισμοί κατεστράφησαν από την σύγκρουση αστεροειδών με την Γη; Σήμερον η διαστημική επιστήμη και τεχνολογία κινούνται προς την κατεύθυνση της αντιμετωπίσεως των αστεροειδών εκείνων που η τροχιά τους θα διασταυρώνετο επικίνδυνα με την γήινη  τροχιά. Πολλοί επιστήμονες συμφωνούν ότι ένας μεγάλος αστεροειδής ή σμήνος εξ αυτών χτύπησε πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια και εξηφάνισε τους δεινοσαύρους στην Γη. Τούτο αποδεικνύεται και από την εξέταση των γεωλογικών στρωμάτων τα οποία εμφανίζουν θαλάσσια ευρήματα, γεγονός που φανερώνει ότι τα κύματα ήσαν τόσο μεγάλα ώστε έφθασαν ακόμη και στα υψηλά μέρη της Γης

 

 

 

 

 

 

 

 

Νάνος Πλανήτης 2003 EL61

(Computer illustration of 2003 EL61. Image credit)

 

Την ίδια ή και μεγαλύτερη απειλή απο τους αστεροειδείς αποτελούν οι κομήτες αν διασταυρωθούν οι τροχιά τους με την τροχιά της Γης. Γι’ αυτό οι υπηρεσίας διαστήματος παρακολουθούν αγρύπνως όλους τους κομήτες που πλησιάζουν ή η τροχία του ενδέχεται να πλησιάσει την Γη  Ο εμφαινόμενος στην φωτογραφία μικρός νάνος πλανήτης έξω απο την τροχία του Ποσειδώνος ενδέχεται να μεταβληθεί κάποτε σε λαμπρούς κομήτες.

 

Τα  Τεκμήρια του Προκατακλυσμιαίου Πολιτισμού

 

Πρός επιβεβαίωση  αναφέρονται τα εξής παραδείγματα,:

 Η Μεγάλη Πυραμίδα.

Αυτή  είναι κτισμένη, κατά τήν επίσημη άποψη, από τον Σούφι Α'(Σοφό) ή Χού-φού, ή Χέοπα, τής 4ης Δυναστείας (2691 π.Χ. κατά Μανέθωνα). Οι γεωμετρικές ιδιότητες που προβάλλει είναι ασύλληπτες γι' αυτόν τόν Πολιτισμό που μόλις βγήκε από τήν λίθινη εποχή. Η περιφέρεια μέ ακτίνα ίση μέ τό ύψος της Πυραμίδας, έχει ίδιο μήκος μέ τήν περίμετρο τής βάσης της. Καταγράφεται δηλαδή ο τετραγωνισμός τού κύκλου. Το τετράγωνο που σχηματίζεται μέ πλευρά τό ύψος τής Πυραμίδος έχει ίδιο εμβαδόν μέ τό καθένα από τά τρίγωνα τών πλαϊνών εδρών της. Ο λόγος τού ύψους ενός τριγώνου των πλαϊνών εδρών, διά τού μισού τής μιάς τών πλευρών τής βάσης, είναι ίσος μέ τόν Χρυσό Αριθμό Φ (1,618 ). Οι αναλογίες των μέτρων καί γωνιών κατασκευής της εκφράζουν λόγους του Ιερού αριθμού π= (3,14) καί τού Χρυσού Αριθμού Φ , κι αυτό συμβαίνει μέ ακρίβεια, μόνον σ' αυτήν. (Ι. Δάκογλου, "ο Μυστικός κώδικας του Πυθαγόρα"). Αλλά καί οι Γεωδαιτικές και Αστρονομικές καταγραφές της, είναι επίσης εντυπωσιακές. Η κοιλότητα τών εδρών της επιτρέπει τόν προσδιορισμό τών ισημεριών, μέ ελάχιστη απόκλιση. Ο γνώμονας της κορυφής δείχνει τό χειμερινό ηλιοστάσιο καί την ηλιακή μεσημβρία. Καταγράφεται επίσης η περίοδος περιστροφής τής Γής, γύρω από τόν άξονά της καί η κλίση του. Η απόστασις από τόν ήλιο, η γωνιακή επιτάχυνση της Γής στήν τροχιά της, καί πολλά άλλα Αστρονομικά δεδομένα.

 

Πως Κατασκεύασαν τα Κολοσσιαία Μνημεία;

 

Καί στόν τομέα τών κατασκευών όμως υπάρχει μεγάλη αντίφαση ανάμεσα στην Αρχαιολογική έρευνα καί στήν Τεχνολογική. Δηλαδή κατά την κατεστημένη Αρχαιολογική άποψη, η έλλειψη ευρημάτων καί αναφορών γιά τά εργαλεία καί τίς Τεχνολογικές μεθόδους τών Αιγυπτίων, δικαιολογεί τό "επιστημονικό" συμπέρασμα ότι η Αίγυπτος δεν διέθετε ούτε υψηλή τεχνολογία, ούτε προχωρημένη επιστήμη. Η τεχνολογική έρευνα όμως αυτών τών κατασκευών, αποδεικνύει ακριβώς τό αντίθετο. Κι εδώ θά σταθούμε λίγο, γιατί τά στοιχεία είναι εντυπωσιακά. Τό μεγαλύτερο μέρος τών ογκολίθων τών Μνημείων είναι από Γρανίτη, και μάλιστα τόν πολύ σκληρό κόκκινο Γρανίτη του Ασσουάν. Παράλληλα έχουν βρεθεί μεγάλα χάλκινα πριόνια (που βέβαια θά μπορούσαν νά προορίζονται για ασβεστόλιθο ή ψαμμίτη). Τό Αρχαιολογικό συμπέρασμα είναι κι εδώ, αβίαστα εύκολο. Μέ χάλκινα πριόνια έκοβαν του τεραστίους όγκους του Γρανίτη! Καί βέβαια, όπως γνωρίζουν  πολύ καλά από την δουλειά  τους οι ειδικοί , θα γελάσει ο κάθε Μαρμαράς, που βλαστημά γιά τό πόσο εύκολα χαλάνε στόν Γρανίτη οι δίσκοι προηγμένης τεχνολογίας και τά ατσάλινα, ή από καρβίδια, τρυπάνια του! Στό Μουσείο του Καΐρου, στήν αίθουσα 32 τού ισογείου,  υπάρχει ένας όγκος από Γρανίτη, που στήν επιφάνεια κοπής είχε υποστεί υάλωση. Για να συμβή αυτό χρειάζεται θερμοκρασία μεγαλύτερη από 1500 C. Τέτοια θερμοκρασία βέβαια δέν είναι δυνατόν νά δημιουργηθή διά τριβής, αλλά κι αν ήταν, ο Χαλκός λιώνει νωρίτερα, στούς 1083 C κι ο Ορείχαλκος, ανάλογα της περιεκτικότητας σέ Ψευδάργυρο ή Κασσίτερο, σέ πολύ λιγότερο (γύρω στους  860 C).

 

Με τι Εργαλεία Γλυπτικής;

 

Όσο γιά την γλυπτική καί τέλεια λείανση των Γρανίτινων αγαλμάτων, κι εδώ τό συμπέρασμα είναι εύκολο.  Δεδομένου ότι κι η Αίγυπτος "αναμφισβήτητα" βρίσκονταν στήν εποχή του χαλκού, θα χρησιμοποιούσαν βέβαια, χάλκινα εργαλεία! Ας δοκιμάσουν να σκαλίσουν γρανίτη με χάλκινα σκαρπέλα! Εκτός κι αν χρησιμοποιούσαν Διορίτη! Ο Διορίτης είναι το σκληρότερο πέτρωμα στή Γή, μετά το Διαμάντι (που όμως, κατά τούς Αρχαιολόγους, δεν υπήρχε στήν Αίγυπτο), και χαράσσεται μόνο απ' αυτό κι από τίποτε άλλο. Έλα όμως που βρέθηκαν καί τέλεια λειανσμένα αγάλματα από Διορίτη, όπως αυτό του Φαραώ της 4ης Δυναστείας, Χεφρήνου πού υπάρχει στο Μουσείο του Καΐρου μέ τόν αριθμό 138,  το οποίον δείχνει να χαμογελά ειρωνικά, με τά Αρχαιολογικά, σοφά συμπεράσματα! Από τήν 5η Δυναστεία (2420 π.Χ κατά τον Μανέθωνα), σταματάει η κατεργασία τού Διορίτη. Φαίνεται ότι δεν έχουν πιά τις Τεχνικές γνώσεις για κάτι τέτοιο! Τά Κανωπικά αγγεία, από μαύρο Γρανίτη ή Διορίτη, που περιείχαν τά σπλάχνα τών μουμιοποιημένων νεκρών, τής 1ης έως 4ης Δυναστείας, έχουν κατακόρυφες οπές καθ' όλο τό ύψος, που μόνο μέ τρυπάνια μπορούν νά γίνουν. Μέ τί τρυπάνια όμως; Χάλκινα; Η τεχνολογική ανάλυση τών οπών αυτών δείχνει ότι είχαν μία διεισδυτικότητα διατρήσεως 2,5 χιλ. σέ κάθε στροφή, μέ καθαρό κόψιμο και τέλειο παραλληλισμό ανάμεσα στα κοψίματα. Αυτό, σύμφωνα μέ τά σημερινά δεδομένα θα μπορούσε νά γίνη μόνο με διαμάντι. Τά σύγχρονα όμως ατσάλινα τρυπάνια, μέ τρείς ή τέσσερις μύτες από διαμάντια ή καρβίδια, έχουν διεισδυτικότητα 0,04 χιλ. σέ κάθε στροφή. Αν πιεστούν περισσότερο σπάζουν ή καίγονται οι μύτες καί αχρηστεύεται το τρυπάνι. Αυτό σημαίνει ότι τά αρχαία Αιγυπτιακά τρυπάνια είχαν διεισδυτικότητα 50 φορές μεγαλύτερη απ' ότι τά σύγχρονα! Δηλαδή μπορούσαν νά υποστούν μία πίεση 50 φορές μεγαλύτερη. Αν λογαριάσει κανείς ότι τά σύγχρονα τρυπάνια δέχονται πίεση 50 Kgr., τότε τά Αιγυπτιακά άντεχαν πίεση 2.500 Kgr. Αυτό είναι αδύνατον νά συμβή μέ διαμάντια ή καρβίδια, γιατί αν καί πολύ σκληρά, είναι καί πολύ εύθραυστα και θα κομματιάζονταν. Έτσι φθάνουμε πάλι σέ αδιέξοδο. Υλικό σκληρό σαν διαμάντι, αλλά 50 φορές ανθεκτικότερο σε πίεση, δέν υπάρχει στή Γή! Μήπως λοιπόν, αυτοί οι Αιγύπτιοι, οι κατοικούντες τήν χώρα "υπτίως τού Αιγαίου" κατά τόν Στράβωνα, μερικούς αιώνες μετά τήν λίθινή τους περίοδο, γνώριζαν αλχημικές μεθόδους μεταλλάξεως τών χαρακτηριστικών σκληρότητος καί μηχανικής αντοχής τών μετάλλων καί λίθων; Κι αν ναί, από ποιούς τίς έμαθαν;

 

Τα Αρχαιολογικά Αδιέξοδα

 

Ο Θεός των Ελλήνων Γεωμετρεί. Αλλά καί στήν γεωμετρία τών κατασκευών τους τά δεδομένα είναι επίσης εκπληκτικά. Η απόκλιση των παραλλήλων επιφανειών τής σαρκοφάγου του Χέοπος (που δέν είναι ούτε σαρκοφάγος, καί πιθανώς, ούτε του Χέοπος) παρουσιάζει λάθος ενός μόνο χιλιοστού, σέ ένα μήκος 2,23 μ. Τό αντίστοιχο λάθος στην σαρκοφάγο του Σέσωστρη Β', είναι 0,06 χιλ. σέ μήκος 2,70 μ. Στήν σαρκοφάγο του Χεφρήνου, μόλις 0,03 χιλ.! Αυτές τις επιδόσεις μικρομετρίας, σήμερα μπορούμε νά επιτύχουμε μόνο μέ Ιντερφερομετρική μέθοδο, που χρησιμοποιεί τίς αλληλοεπιδράσεις (Interferencias) τών φωτεινών κυμάτων! Ποιά μέθοδο γνώριζαν οι Αιγύπτιοι της εποχής του Χαλκού; Κι από ποίους τήν έμαθαν;

Τό τελευταίο Αιγυπτιακό παράδειγμα Αρχαιολογικού αδιεξόδου  αφορά τόν τρόπο κατασκευής τών μεγάλων οικοδομημάτων. Επί δεκαετίες ολόκληρες η προπαγάνδα τού Hollywood, από τα γνωστά κέντρα ελέγχου , μέ έργα όπως "οι δέκα εντολές" καί άλλα, μάς έχει περάσει τήν εικόνα των χιλιάδων σκλάβων (συνήθως καλών Εβραίων) που κάτω από τό μαστίγιο τών κακών Αιγυπτίων κατασκεύαζαν τίς Πυραμίδες. Δεν είναι του παρόντος νά εξετάσουμε τό ασύστατο αυτής τής εκδοχής από Ιστορικής, οικονομικής, στατιστικής καί κοινωνιολογικής πλευράς, αλλά μόνο την τεχνολογική πλευρά της. Μία μονολιθική πλάκα τής Πυραμίδας του Μικερήνου τής 4ης Δυναστείας, γιά παράδειγμα, τοποθετημένη σέ ύψος αρκετών μέτρων, υπολογίστηκε ότι ζυγίζει περίπου 600 τόνους. Ο μεγαλύτερος γερανός από ατσαλοδικτύωμα καί συρματόσχοινα, δέν μπορούσε μέχρι προ ολίγων ετών νά ανυψώσει φορτίο μεγαλύτερο από 400 τόνους. Τά συμπεράσματα δικά σας! Τό συμπέρασμα τής Αρχαιολογίας όμως, είναι ότι χρησιμοποιήθηκε γερανός από κορμούς δένδρων καί φυτικά σχοινιά από πάπυρο (όπως παραπληροφορημένα πάλι, σέ μία εποχή απωλείας τής γνώσεως, αναφέρει ο Ηρόδοτος)! Ας δούμε τώρα πώς μετεφέρθη αυτός ο ογκόλιθος από τό σημείο εξορύξεώς του, κάπου 650 χλμ. μακριά. Κατ? αρχήν μέ πλοίο, στόν Νείλο. Τι είδους πλοίο όμως καί τί μεγέθους θά ήταν κατάλληλο γιά κάτι τέτοιο, δέν γνωρίζουμε. Τά ξύλινα πλοία, σάν αυτά που βρέθηκαν, σέ άριστη κατάσταση, δίπλα στήν Πυραμίδα, ούτε κατ’ ελάχιστον δέν έχουν ικανότητα τέτοιας μεταφοράς. Γιά τήν μεταφορά αυτού του ογκολίθου τών 600 τόνων, στήν ξηρά, πάνω σέ ξύλινα έλκηθρα, (όπως δείχνει τό ανάγλυφο του Ελ Μπέρσε, της 12ης Δυναστείας, που ζυγίζοντας 60 τόνους, σέρνεται από 172 εργάτες αντί 1.200 που κανονικά χρειάζονται), υπολογίστηκε από Μηχανικούς κι όχι Αρχαιολόγους, ότι χρειάζονται 12.000 εργάτες. Αν χωρισθούν σέ 5 σειρές καί μέ μισό μέτρο απόσταση μεταξύ τους, κάθε σειρά θά έχει μήκος 1.200 μ. Το σχοινί από φυτικές ίνες παπύρου, τής κάθε σειράς θά είχε επίσης μήκος 1.200 μ., καί γιά νά κρατήση τήν έλξη του φορτίου, θά έπρεπε νά έχη διάμετρο 1,5μ!!! Δηλαδή ο κάθε εργάτης θά ήταν αμφίβολο αν θά μπορούσε νά σηκώση καί μόνο τό βάρος τού σχοινιού που τού αναλογούσε! Ακόμη ένα αδιέξοδο; Ή μήπως αυτοί οι γεμάτοι εκπλήξεις Αιγύπτιοι, είχαν κληρονομήσει από κάποιους άλλους μιά μέθοδο δημιουργίας αντιβαρύτητος που υποπολλαπλασίαζε τό βάρος των ογκολίθων;

 

Τα  Ανεξήγητα της Προϊστορίας

 

Στήν Ινδία βρέθηκε ανοξείδωτο ατσάλι, χωρίς νά υπήρξαν υψικάμινοι καί χαλυβουργία. Στήν Κίνα, αλουμίνιο χωρίς ηλεκτροπαραγωγά εργοστάσια. Στό Περού επιμεταλλωμένα αντικείμενα χωρίς γνώση ηλεκτρισμού. Στήν Βαγδάτη ο Γερμανός αρχαιολόγος Vilhem Koenig σέ ανασκαφές τό 1938, βρήκε μερικά πήλινα δοχεία που τά στόμια τους ήταν αλειμμένα μέ άσφαλτο καί περιείχαν μεταλλικές ράβδους από σίδηρο, τοποθετημένες μέσα σέ χάλκινους κυλίνδρους. Ο "ευφάνταστος" αρχαιολόγος τά περιέγραψε στο βιβλίο του "Εννέα κιούπια τού Ιράκ", σάν ηλεκτρικές μπαταρίες! Ο Willard Gray, μηχανικός τής General Electric, κατεσκεύασε ένα πιστό αντίγραφο τής αρχαίας εκείνης μπαταρίας, που έχει ηλικία πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια, και προσέθεσε ηλεκτρολύτη θειικού Χαλκού, που φυσικά δεν θά μπορούσε, παρά τό ασφαλτικό σφράγισμα, νά είχε διατηρηθεί μέσα στο δοχείο. Η μπαταρία δούλεψε, δείχνοντας τάση 1,5 V ! Τέτοιες μπαταρίες βρέθηκαν καί σέ παλιότερες ανασκαφές και βρίσκονται στό Μουσείο τής Βαγδάτης με τήν ετικέτα:"αντικείμενα λατρείας"! Στον ίδιο αρχαιολογικό χώρο βρέθηκαν επίχρυσα αγαλματίδια, που μόνο με ηλεκτρόλυση επιχρυσώνονται, χρησιμοποιώντας απαραίτητα ηλεκτρικό ρεύμα χαμηλής τάσης, σαν αυτό της μπαταρίας του 1,5 V.

 

Ο «Στραβισμός» της Αρχαιολογίας. Αν αυτά που αναφέρθηκαν ήταν απλώς μερικά χτυπητά παραδείγματα από τήν Αίγυπτο καί τήν Μεσοποταμία, της αδυναμίας της κατεστημένης Αρχαιολογίας να αξιολογεί σφαιρικά τά ευρήματα, να τα κρίνη μέ τήν βοήθεια κι άλλων, εφαρμοσμένων, επιστημών και να συνάγη συμπεράσματα που δέν αφήνουν αδιέξοδα, τι γίνεται στήν Ελλάδα; Στήν Ελλάδα - τών 4.500 Αρχαίων συγγραφέων καί τών δεκάδων χιλιάδων συγγραμμάτων, που έστω καί μέ τά ελάχιστα που γλύτωσαν τούς βανδαλισμούς, θά έπρεπε νά φωτίζεται περισσότερο η Ιστορία κι αυτό που αυτοί λένε προϊστορία - ο δογματισμός κι ο κοντοφθαλμισμός τών συνήθως διορισμένων καί οπωσδήποτε βολεμένων φωστήρων της Ιστορίας καί τής Αρχαιολογίας, είναι ακόμη μεγαλύτερος. Στήν Ελλάδα, όπου ένας Στράβων (Γεωγραφικά, .Α, /.Α 2 , 11) δηλώνει ότι : «...ορθώς υπειλήφαμεν καί ημείς καί οι πρό ημών, ών εστί καί Ίππαρχος, αρχηγέτην είναι τής γεωγραφικής εμπειρίας Όμηρον …» καί ένας γνωστότατος Πανεπιστήμιακός Δάσκαλος, (περιοδ. Φιλόλογος τ. 14/1978) διαγράφοντας τόν Στράβωνα αποφασίζει : Ο Όμηρος είναι ποιητής κι όχι γεωγράφος....  Δεφομένου ότι έβαζε τόν ήρωά του να ταξιδεύση σέ μυθικές θάλασσες καί χώρες, ποιος ο λόγος νά ακριβολογήση; (θαυμάστε επιστημονικά θεμελιωμένο συμπέρασμα!). Στήν Ελλάδα όπου ένας Ηρόδοτος (Ουρανία 44) δηλώνει ότι: «...Αθηναίοι δέ επί μέν Πελασγών εχόντων τήν νύν Ελλάδα καλεομένην, ήσαν Πελασγοί ονομαζόμενοι Κραναοί, επί δέ Κέκροπος βασιλέως, εκλήθησαν Κεκροπίδαι, εκδεξαμένου δέ Ερεχθέως τήν αρχήν, Αθηναίοι εκλήθησαν…»   τά σχολικά βιβλία μας επιμένουν: Οι Πελασγοί ήσαν προελληνικό φύλο καί κατακτήθηκαν από τούς εξ Ασίας καθοδεύοντες Ινδοευρωπαίους Έλληνες. Στήν Ελλάδα όπου ένας Διόδωρος δηλώνει, (Ε’ 57/3): «...ύστερον δέ παρά τοίς Έλλησι γενομένου κατακλυσμού, καί διά τήν επομβρίαν, τών πλείστων ανθρώπων απολομένων, ομοίως τούτοις καί τά διά υπομνήματα τών γραμμάτων συνέβη φθαρήναι.....…»   ένας  άλλος αμαθής  ή στρατολογημένος καθηγητής, παρουσιαστής καί τηλεοπτικής Γλωσσο-μορφωτικής εκπομπής, αποφασίζει τήν μετά από χιλιάδες χρόνια τής φθοράς, Φοινικική πατρότητα τών γραμμάτων.

 

 Μυθολογία: Αλληγορική Προϊστορία

 

Είναι η Μυθολογία  εκτός από Θεογονία  καί Ιστορία ή όχι, είναι η κυρία διαφορά μας με την κατεστημένη Αρχαιολογική άποψη. Κατά την κατεστημένη Αρχαιολογία , η Μυθολογική αφήγηση δέν είναι παρά μία φαντασιοπλασία χωρίς πραγματικό, ιστορικό αντίκρυσμα. Γιά μάς είναι Μυθοφανής Ιστορία, η οποία «...Μύθου μέν σχήμα έχον λέγεται, τό δ' αληθές εστί…» (Τίμαιος 22C). Είναι μιά κωδικοποιημένη καταγραφή, μέ μιά αφαιρετική συμπύκνωση καί απλοποίηση, ικανή νά επιβιώνη σέ δύσκολους, μετακαταστροφικούς καιρούς, Πολιτισμικής συρρικνώσεως ή καί απωλείας. Έτσι τήν αντιμετώπιζαν όλοι οι συγγραφείς ή φιλόσοφοι τής Αρχαιότητος, μηδέ καί του "επιστημονικού" Αριστοτέλη εξαιρουμένου. Αν καί ο λεγόμενος Δυτικός Πολιτισμός όμως, στηρίχθηκε σέ όλους αυτούς, δέν τούς αναγνωρίζει τήν δυνατότητα τής ορθής κρίσεως όταν πρόκειται για τήν αποδοχή τής ιστορικότητος τής Μυθολογίας. Καμμία Πόλις της Κλασσικής ή Ελληνιστικής Αρχαιότητος δέν αμφισβητούσε ως ιστορικό της γενάρχη, τόν αναφερόμενο από τήν Μυθολογία. Ιστορικοί συγγραφείς όπως ο Διόδωρος, άρχιζαν τήν αφήγηση τής παγκόσμιας ιστορίας από αυτήν τήν Μυθολογία, εντάσσοντάς την έτσι στό συνολικό ιστορικό πλαίσιο τής διατριβής τους. Τό ότι κείμενα, που από Επιστήμονες χαρακτηρίζονταν μυθοπλαστικά, όπως η Ιλιάς του Ομήρου, απεδείχθησαν πραγματικά καί ακριβή, από ερασιτέχνες όπως ο Σλήμαν, ήταν διαψεύσεις που δέν δίδαξαν.

 

Το Γκρέμισμα των Ψευδολογιών

 

Τό πρώτο δόγμα, αυτό τής Ινδοευρωπαϊκής ομοεθνίας, δημιουργήθηκε, φαίνεται, σέ μιά άτυχη στιγμή τής Ανθρωπίνης νοητικής διαδικασίας. Μια σωστή εκκίνηση, μέσω μιάς εκ τών προτέρων, αυθαίρετα οριοθετημένης, κατευθύνσεως, οδήγησε σ' ένα λάθος τέρμα! Η σωστή διαπίστωσις γλωσσικών ομοιοτήτων ενός αριθμού Εθνο-ομάδων και υπο-ομάδων τους, οδήγησε στό υποθετικό συμπέρασμα τής προϋπάρξεως μιάς υποθετικής ομοεθνίας, συγκεντρωμένης σ' έναν υποθετικό χώρο (κάπου μεταξύ Ουγγρικών πεδιάδων καί Ρωσικών στεπών) καί βέβαια όλα αυτά σ' έναν υποθετικό χρόνο, γιά τόν οποίο όμως οι Γεωλόγοι γνωρίζουν αυτό που αγνοούν οι Αρχαιολόγοι, ότι τήν υποτιθέμενη εποχή, η υποτιθέμενη περιοχή ήταν πλήρως καλυμμένη από παγετώνες! Κανένα εύρημα δέν βρέθηκε ποτέ από αυτό τό υποθετικό Έθνος, σ' αυτόν τόν υποθετικό καί ασαφή χώρο, και καμμία αναφορά τής υποτιθεμένης προελεύσεως, στίς Μυθολογίες τών διαφόρων, υποτιθεμένων υπο-ομάδων του. ¶λλωστε μέ ποιά λογική, ένας Λαός Νομάδων τής Στέπας, έχει μιά Γλώσσα γεμάτη από λέξεις γιά θάλασσες, ωκεανούς, πλοία καί νησιά; Η θεωρία όμως εδραιώθηκε καί ανδρώθηκε. Τόσο που νά θεωρείται (ιδιαίτερα στήν Ελλάδα) αιρετικός ή γραφικός ο επιστήμων που θά τήν αμφισβητήση. ...Αν όμως από τήν ίδια εκκίνηση κάναμε μιά άλλη υπόθεση... Αν υπήρχε στόν Μεσόγειο χώρο (Μέσον γής, κυριολεκτικά τότε) ένας Λαός μέ έναν υψηλό Πολιτισμό καί μιά πλούσια σέ νοηματικές δυνατότητες αλλά καί σέ ναυτικούς όρους, γλώσσα, κι αν αυτός ο Λαός είχε τήν έφεση ταξιδιών εξαπλώσεως καί αποικήσεως (αμέτρητα ευρήματα τό βεβαιώνουν) σέ όλον τόν πλανήτη, κι αν, όπως θά ήταν φυσικό, η γλώσσα του περνούσε, μέ παραφθορές, στούς λαούς που εκπολίτισε καί ποτέ δέν κατέκτησε, τότε δέν θά υπήρχαν πάλι οι γλωσσικές ομοιότητες; Θά υπήρχαν όμως καί αναφορές στίς Μυθολογίες (που υπάρχουν) καί - παρά τίς τεράστιες γεωλογικές διαφοροποιήσεις που μεσολάβησαν - ευρήματα (που κι αυτά υπάρχουν). Γιατί λοιπόν προτιμήθηκε μία θεωρία βασισμένη σε μιά υπόθεση χωρίς συνεπικουρούντα στοιχεία, από μιά άλλη που διαθέτει τέτοια; Ήταν κατεύθυνσις ανοησίας ή κατεύθυνσις σκοπιμότητος καί ιστορικής πλαστογραφίας, αυτή που ακολουθήθηκε; Αν η Ινδοευρωπαϊκή θεωρία δέν στέκει πιά καλά στά πόδια της καί συνεχώς πληθαίνουν οι αστράτευτοι επιστήμονες (όπως οι Pulgram καί Renfriu) που τήν απορρίπτουν, (πλήν Ελλήνων, δυστυχώς), η άλλη θεωρία, η "εξ ανατολών τό φώς", καλά κρατεί καί συμπληρώνεται συνεχώς μέ τέρατα καί σημεία. Δεν αισχύνονται να λέγουν ότι οι εκπολιτιστές τού Κόσμου, Τούρκοι, μέ τούς "προγόνους τους", Ίωνες καί τόν Ομέρ τους (Όμηρο!). Ο Bernal μέ τήν "μαύρη Αθηνά" του. Οι "απόγονοι" των Ιουδαίων Σπαρτιάτες. Ο θρόνος τού Μωυσή στή Δήλο. Ο σημίτης ΣΕΛΚΑΡΕΘ (δεξιόφορος γραφή τού Ηρακλή), και τόσες άλλες αθλιότητες , ψέυδη και παραχαράξεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητος και δυστυχώς και απο προσκηνυμένους Ελληνες..

 

Το Κέρας της Αμαθείας. Ένα κέρας αμάθειας, (αντί Αμάλθειας), ή κακοήθειας, καί απύθμενης μισ-Ελληνο-δοξίας! Κι επειδή τό στήριγμα κάθε Πολιτισμού καί κάθε Έθνους, είναι η Γλώσσα του, ο πρώτος στόχος υπήρξε η ιστορική της παραχάραξη, ακολουθεί η διά νόμου, πρός τό παρόν αλλοίωσή της καί έπεται η οριστική της εξαφάνιση. Κι όλα αυτά, συνεργούντων "Ελλήνων"! Τό θέμα τής Φοινικικής προελεύσεως τού Αλφαβήτου είχε δημιουργήσει σύγχυση καί κατά τήν Αρχαιότητα.

 

Η Πρώτη Αποψη.

Η σύγχυση προήλθε από τήν παρανόηση ορισμένων συγγραφέων, τής Μυθο-ιστορικής Εθνικότητος καί προελεύσεως τού Αργείου (καί άρα Έλληνος) Κάδμου, (υιού τού Αγήνορος, εγγονού τού Διός καί τής Ιούς, δισέγγονου τού Ινάχου, προ-Ωγύγιου βασιλέως του Αργους) καί πάππου τού Διονύσου, εισαγωγέως κατά μία άποψη των γραμμάτων (Διόδωρος, 5, 57,5: «πολλαίς ύστερον γενεαίς, (τού Κατακλυσμού) Κάδμος ο Αγήνορος, εκ τής Φοινίκης πρώτος υπελήφθη κομίσαι γράμματα είς τήν Ελλάδαν Καί απ' εκείνου τό λοιπόν οι Έλληνες έδοξαν αεί τι προσευρίσκειν περί τών γραμμάτων, κοινής τινος αγνοίας (λόγω τού Κατακλυσμού) κατεχούσης τούς Έλληνας» .

 

Η Δευτέρα Αποψη

Κατά τήν  άποψη αυτή, που αναφέρεται από τούς περισσοτέρους (Λουκιανός, Διόδωρος, Φιλόστρατος, κ.α.), δημιουργός  των γραμμάτων ήταν ο Παλαμίδης, γιός τού Ναυπλίου καί ήρωας τού Τρωϊκού πολέμου.

 

Η  Τρίτη Αποψη,

Αυτή αναφέρεται επίσης από τόν Διόδωρο λέει: "Γράμματα μέν γε πρώτος Ορφεύς εξήνεγκεν παρά Μουσών μαθών."

Η μεγαλύτερη βάση δόθηκε σέ μία φράση τού Ηροδότου, η οποία όμως, εκούσια ή ακούσια, ερμηνεύτηκε μέ λανθασμένη στίξη. Βέβαια ο Ηρόδοτος (Τερψιχόρη, 58), ο οποίος πολλές φορές όπως έχει αποδειχθεί έπεσε θύμα παραπληροφορήσεως, δείχνοντας συχνά μειωμένη δυνατότητα αξιολογήσεως, εκφράζει, όπως δηλώνει, (ως εμοί δοκείν) προσωπική του άποψη, κι όχι αποδεκτό ιστορικό γεγονός.

 

 Δράση  Φοινικιστών & Πεμπτοφαλαγγιτών

 

Ενώ τα αρχαία μας κείμενα βοούν, οι φοινικιστές ή τα αγνοούν ή και το πιθανότερο τα διαστρεβλώνουν. Ο ίδιος ο Ηρόδοτος πάλι, (Ευτέρπη, 145) μάς λέει: "Διονύσω μέν νύν τώ εκ Σεμέλης τής Κάδμου, λεγομένω γενέσθαι κατά εξακόσεα έτεα καί χίλια, μάλιστα έστι ες εμέ." Αν υπολογίσουμε ότι ως παππούς τού Διονύσου προηγήθηκε κατά 50 χρόνια κι ότι ο Ηρόδοτος γεννήθηκε τό 484 π.Χ., τότε ο Κάδμος γεννήθηκε τό 2.134 π.Χ. ... καί μετέφερε τό αλφάβητο ενός Λαού που πρωτοεμφανίζεται στήν Ιστορία τόν 13ο αιώνα, δηλαδή 800 χρόνια μετά! Τό συμπέρασμα είναι κι εδώ, ότι καί πάλι, μιά θεωρία εστηρίχθη επιλεκτικά καί αβασάνιστα, στίς λιγότερες ενδείξεις κι αγνόησε τίς περισσότερες. Κι επί πλέον απεδέχθη, όπως θά δούμε αμέσως παρακάτω, τό παράλογο κι αγνόησε τό λογικό. Πέραν τού ότι ιδρυτής τής Φοινίκης, κατά τήν Μυθολογική ιστορία ήταν ο Φοίνιξ, ο γιός τού Ινάχου από τό Αργος, συνεπώς Έλλην (ή αν θέλετε, Πελασγός ή Πρωτο-Έλλην ή Αιγηίτης ή προ-Σελήνιος Αρκάς ή Δραβίδης ή ...), πόλεις μέ τό όνομα "Φοινίκη", αναφέρονται παλαιότατες καί στήν Ελλάδα (Ήπειρος, Θεσσαλία, κ.α.). Είναι λοιπόν λογικό η μεταγενέστερη Φοινίκη τής Συρίας, νά ήταν αρχικά αποικία μιάς προγενέστερης Φοινίκης τής Ελλάδος, καί περικυκλωμένη από γείτονες Σημίτες, εκσημιτίσθηκε, όπως έγινε στις ημέρες μας ο εκτουρκισμός της Μικράς Ασίας. Οι Σημίτες Φοίνικες πρωτοεμφανίζονται στήν Ιστορία τόν 13ο αιώνα, ακμάζουν όμως τόν 9ο καί 8ο. Οι μόνες τους δραστηριότητες ήσαν τό Ναυτικό εμπόριο κι η χάριν αυτού, βιοτεχνία. Δέν συνέγραψαν ούτε ένα Λογοτεχνικό ή Φιλοσοφικό κείμενο. Ούτε ένα ποιητικό ή Θεατρικό ή ιστορικό έργο. Τά μόνα τους γραπτά (καί μάλιστα μέ συλλαβικό κι όχι φθογγικό αλφάβητο) ήσαν εμπορικές αναφορές καί λογαριασμοί. Τά αρχιτεκτονικά καί εικαστικά τους έργα, ανάξια λόγου κι η ηθική φήμη τους, στούς λαούς που, εμπορικά καί μόνο, συναλλάσσονταν, πολύ κακή. Από τήν άλλη μεριά, οι Αιγαίοι, Έλληνες καί πρωτο-Έλληνες, μέ (επί πολλές χιλιετίες γιά μάς, ή έστω 2.000 χρόνια γιά τούς άλλους) πληθωρικά, όλα τά πολιτισμικά στοιχεία, που αναφέραμε καί που έλειπαν από τούς Φοίνικες. Κι έρχονται οι φωστήρες "επιστήμονες", Φοινικιστές, νά μάς πείσουν, πέραν τής κοινής λογικής, ότι οι απολίτιστοι δίδαξαν γραφή καί γλώσσα στούς πολιτισμένους! Οι αγραφότατοι στούς πολυγραφότατους! Κι ας βρέθηκαν στήν Ελλάδα, επιγραφές με "Φοινίκια γράμματα", επιστημονικά χρονολογημένες πολλές χιλιετίες πρίν τήν εμφάνιση τών "εφευρετών τους", όπως αυτή του Δισπηλιού (5.260 π.Χ.).

 

Οι Τρεις Μεγάλοι Κατακλυσμοί

 

Αναφέρεται ότι  αλληλογραφούσαν μέ τήν Λιβύη, οι σύγχρονοι, τού Ωγύγου, Ίναχος καί Φορωνεύς.

Δική μας αντεξελικτική, άποψη είναι ότι η ιερή καί τέλεια διαμορφωμένη γιά νοητική, κι όχι μόνο καθημερινή, χρήση, Ελληνική γλώσσα, ήταν προκατακλυσμιαία, χάθηκε στήν ολοκληρωτική καταβύθιση τού Αιγαίου χώρου (Πλάτων, Τίμαιος 23 &,.) καί επανεισήχθη από τίς δεξαμενές γνώσεως των θυγατρικών Ιερατείων τών διασωθεισών αποικιών. Η Γραμμικές Α και Β δέν ήταν παρά αναμενόμενες προσπάθειες βαθμιαίας επανασυστάσεως, μέσα από κυτταρικές μνήμες, τής χαμένης γνώσεως. Απόδειξις τούτου, οι πήλινες πινακίδες τού ανακτόρου τού Ραμσή Γ? (1184-1153 π.Χ.), στό Τέλ-ελ-Γιαχουντίγια καί στό Κουντίρ, τού Δέλτα τού Νείλου (F.L.Grifith: Οι αρχαιότητες τού Τέλ-ελ-Γιαχουντίγια). Η χρονολόγησή τους στίς αρχές τού 12ου αιώνα π.Χ. δέν αμφισβητείται από κανέναν. Φέρουν όμως Ελληνικά γράμματα τής εποχής... τού Πλάτωνος! Πώς είναι δυνατόν τόν 12ο αιώνα νά βρίσκουμε γράμματα τής εξελίξεως τού 4ου, όταν τά πρόδρομά τους πρωτοεμφανίζονται στόν Ελληνικό χώρο τον 7ο καί οι υποτιθέμενοι εφευρέτες τους τά εδημιούργησαν τόν 9ο ή 8ο; Ακόμη ένα Αρχαιολογικό αδιέξοδο λοιπόν! Που δέν οδήγησε βέβαια στήν απόρριψη τής Φοινικικής θεωρίας!!! Αντίθετα, ακόμη, μάταια ψάχνουν μιά μέθοδο χρονολογήσεως που νά αμφισβητή όλες τίς άλλες που εχρησιμοποιήθησαν, γιά νά αποδείξουν ότι τά γράμματα εχαράχτησαν τήν εποχή κάποιου Πτολεμαίου. Είναι κι αυτή μιά άποψις καί μιά συχνή τακτική. Νά μή δημιουργούν τά ευρήματα τίς θεωρίες, αλλά αντίθετα οι θεωρίες τά ευρήματα! Τό τρίτο δόγμα τής κατεστημένης Αρχαιολογικής Ιστορίας, είναι όπως προαναφέραμε, αυτό τής ελαχιστοποιήσεως τού χρονικού βάθους τής ιστορίας τού Ελληνικού Πολιτισμού. Η χρονολόγησις τής λεγομένης προϊστορίας, είναι ομολογουμένως δυσκολότατη. Οι γεωλογικές ανακατατάξεις που ακολούθησαν τόν αναμφισβήτητο ιστορικά, κατακλυσμό, όπως ήταν φυσικό, δέν επέτρεψαν μαρτυρίες τού προηγηθέντος μεγάλου Πολιτισμού. Μπορούμε νά βασιστούμε μόνο σέ καταγραμμένες πολύ αργότερα μνήμες καί παραδόσεις που συγκροτούν τήν Μυθολογική ιστορία, τήν οποία βέβαια η "επιστημονική" Αρχαιολογία, δέν αποδέχεται. Μπορούμε όμως, σέ πολλές περιπτώσεις νά επαληθεύσουμε τά ιστορούμενα μέ επιστημονικά αδιάσειστα, Γεωλογικά, Γεωμορφολογικά, Ανθρωπολογικά καί Αστρονομικά στοιχεία.

 

Κατακλυσμοί: Ωγύγου, Δαρδάνου και Δευκαλίωνος. Ακόμη δεν γνωρίζουμε τα φυσικά και  κοσμικά αίτια των τριών μεγάλων κατακλυσμών. Σταθμοί γιά τήν χρονολόγηση είναι πρώτιστα ο τελευταίος κατακλυσμός, ο τού Δευκαλίωνος, καί είναι επίσης ο Τρωϊκός πόλεμος, η συγγραφή τών Ορφικών καί η συσχέτιση τών χρονικών παρουσιών Ηρώων, Βασιλέων, Γεναρχών στόν Ελληνικό αλλά καί Αιγυπτιακό, Μικρασιατικό καί Ινδικό χώρο. Κατακλυσμοί, όπως αναφέρει ο Πλάτων (Τίμαιος 23), έγιναν πολλοί. Όλοι οι Λαοί έχουν καταγράψει στίς Μυθολογίες τους, έναν. Τον τελευταίο, αυτόν τού Δευκαλίωνος, τού έπους τού Γκιλγκαμές, τού Νώε κτλ. Οι Έλληνες είναι οι μόνοι που διατηρούν Μυθολογοποιημένες μνήμες τριών: Τού Δαρδάνου, τού Ωγύγου καί τού Δευκαλίωνος. Ο τελευταίος, σύμφωνα μέ τά λεγόμενα τών Ιερέων τής Νηΐθ (Αθηνάς), στήν Σαΐδα της Κάτω Αιγύπτου, πρός τόν Σόλωνα (Τίμαιος 23), συνετελέσθη αμέσως μετά τήν μεγίστη σύγκρουση (ίσως καί εξ αιτίας της) τών Αιγαιητών πρωτο-Ελλήνων καί τών Ατλαντίδων, κατά τό 9.500 π.Χ., περίπου. Τό γεγονός περιγράφεται κι από τόν Απολλόδωρο (Α, VII, 2) όταν "... τά κατά τήν Θεσσαλίαν όρη διέστη". Οι Γεωλόγοι χρονολογούν τήν διάσταση αυτή, του Ολύμπου καί τής Όσσης, γύρω στό 10.000 π.Χ. Τήν ίδια εποχή χρονολογούν καί τήν έκχυση τής Θεσσαλικής λίμνης (Θεσσαλία= θέσις Αλός) (τήν δε Θεσσαλίην λόγος εστί τό παλαιόν είναι λίμνην. Ηροδ. Ζ, 129), στόν καταβυθισθέντα Αιγαίο χώρο. Οι ερευνητές West, Bouval καί Chankok, μέ τήν βοήθεια υπολογιστού καί εκτιμώντας χρονικά καί σχηματικά, τήν Μετάπτωση τών αστερισμών, λόγω τής μετατοπίσεως του άξονος τής Γής, βρήκαν ότι σέ κάποια μακρινή εποχή όταν ο αστερισμός του Ωρίωνος (Όσιρις, γιά τούς Αιγυπτίους) αρχίζει τήν άνοδό του από τόν ορίζοντα, προβάλλεται επακριβώς στά σημεία όπου είναι κατασκευασμένα τά μεγάλα κτίσματα τής τετάρτης Δυναστείας στήν Αίγυπτο.

 

Το «Μαύρο Κουτί της Γνώσεως»

 

Τά τρία άστρα τής ζώνης του Ωρίωνος σημαδεύουν μέ απόλυτη ακρίβεια τίς τρείς πυραμίδες τής Γκίζας καί τά άστρα Bellatrix (γ) καί Saiph (κ), επίσης ακριβώς προβάλλονται στίς πυραμίδες στό Zawyat-al-aryan καί Abu-roash αντίστοιχα. Ο υπολογιστής έδειξε ότι η εποχή εκείνη ήταν τό 10.500 π.Χ. Δέν υποστηρίζεται ότι εκτίστηκαν τότε, αλλά ότι εκτίστηκαν πάνω σέ από τότε σημιοθετημένα ορόσημα. Σέ πάπυρο που βρίσκεται στό Μουσείο τού Βερολίνου, αναφέρεται πως ο Χέοψ ανεζήτησε τό "μαύρο κουτί τής Γνώσεως τού Θώτ", γιά νά ορίση τήν θέση τής Μεγάλης Πυραμίδος. Η τότε καί μόνο τότε, (10.500 π.Χ.) μεταπτωτική θέση καί σχήμα του Γαλαξία προβάλλεται επίσης επακριβώς στόν ποταμό Νείλο, τόν οποίο αποκαλούσαν Γαλαξία! Η εποχή αυτή ορίζεται σάν αρχή τής βασιλείας του Όσιρη (βασιλεύς Διόνυσος τών Ελλήνων, Πλούταρχος: περί Ίσιδος καί Οσίριδος) καί ονομάζεται Τέπ-Ζέπι, που θά πεί, αρχή τού χρόνου. Στόν κορμό τής Σφίγγας, που υποτίθεται πως κατασκεύασε ο Χεφρήνος (2556 π.Χ), ο οποίος μάλλον επαναχάραξε μόνον τό κεφάλι (γι' αυτό καί είναι δυσανάλογα προς τό σώμα, μικρό), υπάρχουν έντονα νεροφαγώματα, τά οποία οι Γεωλόγοι κατηγορηματικά υποστηρίζουν ότι εδημιουργήθησαν από μεγάλης διαρκείας καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις καί σε καμμιά περίπτωση από πλημμύρες του Νείλου. Οι μεγάλες βροχοπτώσεις, που ακολούθησαν τό λιώσιμο τών παγετώνων τής Βουρμίας περιόδου, ήταν συχνές στήν Αίγυπτο, μέχρι τό 10.000 π.Χ. Τότε τό κλίμα, κατά τούς Γεωλόγους αλλάζει απότομα καί δέν υπάρχουν πλέον βροχές. Οι εκτιμήσεις τών Γεωλόγων όλου τού κόσμου συμπίπτουν γιά μεγάλες διαφοροποιήσεις στερεάς καί Θάλασσας, σέ όλον τόν πλανήτη, μεταξύ 10.000 καί 9.000 π.Χ. Επιβεβαιώνουν δηλαδή, όπως κι οι Αστρονόμοι, τούς αρχαίους συγγραφείς καί τήν Μυθολογία, που όμως επιμένει νά αμφισβητεί η Αρχαιολογία.

 

Τα Πέντε Γένη της Γης

 

Σύμφωνα μέ τόν Ησίοδο, η ιστορία τής Γής γνώρισε 5 γένη: τό Χρυσούν, τό Αργυρούν, τό γένος τών Ηρώων, τό Χαλκούν καί τό Σιδηρούν. Τά Χρυσούν καί Αργυρούν είναι τά γένη τών Θεών καί Δαιμόνων (Ουρανίων καί Χθονίων Θεοτήτων), τό Χαλκούν, τό γένος τού τέλους τής προϊστορίας καί τό σιδηρούν, τής 1ης χιλιετίας π.Χ., τών ιστορικών χρόνων καί που διαρκεί μέχρι σήμερα. Τό γένος τών Ηρώων τοποθετείται γύρω καί μετά τόν κατακλυσμό τού Δευκαλίωνος. Ο Διογένης Λαέρτιος αναφέρει ότι σύμφωνα μέ τούς Ιερείς του Αμμωνος, μεταξύ τού πρώτου Θεού-βασιλέως τής Αιγύπτου, του Ηφαίστου καί τού Μ. Αλεξάνδρου μεσολάβησαν 48.863 χρόνια. (ετών είναι μυριάδας τέσσαρας καί οκτακισχίλια οκτακόσια εξήκοντα τρία, εν οίς ηλίου μέν εκλείψεις γενέσθαι τριακοσίας εβδομήκοντα τρείς καί σελήνης δέ οκτακοσίας τριάκοντα δύο). Ορίζει δηλαδή τήν αρχή του Αιγυπτιακού βασιλείου, στόν ασύλληπτο γιά τήν επιστήμη χρόνο τού 49.000 π.Χ.! Σύμφωνα μέ τήν χρονολόγηση τού Μανέθωνος, η πρώτη μετά τήν βασιλεία τών Θεών Δυναστεία, αρχίζει τό 3.110 π.Χ., μέ τόν Μήνην ή Μένες ή Μηνάν ή Μίνωα, που είναι βασιλικός τίτλος τών Κρητών, όπως καί " Φαραώ", τών Αιγυπτίων κι όχι όνομα. ... πρώτον φασί Βασιλεύσαι τής Αιγύπτου Μηνάν...(Διόδωρος, Ι, 45,1) ...καί τόν θαυμαζόμενον λαβύρινθον οικοδομήσαι...(Διόδωρος, 1, 89, 3)

 

 Οταν Κυβερνούσαν οι Θεοί

 

Στόν Ναό τού Όσιρη στήν Αβυδο, στό ανάγλυφο τού αριστερού τοίχου, ο Φαραώ Σέτι Α' απαριθμεί στόν γιό του Ραμσή Β', έναν πρός έναν, όλους τους 76 Φαραώ, από αυτόν μέχρι τόν Μένες. Στόν δεξιό τοίχο όμως, που "περιέργως" αποσιωπούν οι Αρχαιολόγοι, ο ίδιος διηγείται ότι χιλιάδες χρόνια πρίν από τόν Μένες, κυβερνούσαν τήν Αίγυπτο οι Θεοί. Ο Θεός Ερμής, (Θώτ ή Τώτ γιά τούς Αιγυπτίους), αναφερόμενος ως Δάσκαλος τού Πολιτισμού τους, τοποθετείται στήν εποχή τού κατακλυσμού κι αμέσως μετά. Δηλαδή τό 9.500 π.Χ., σύμφωνα μέ τόν Πλάτωνα. Ο Ορφεύς που κι αυτός "...εξελόχευσεν Ιερόν Λόγον ες Αίγυπτον", (Αργοναυτικά), αναφέρεται ως μαθητής του καί άρα έζησε μία γενιά μετά τόν κατακλυσμό. Ο Ορφεύς όμως σύμφωνα μέ τόν Απολλώνιο τόν Ρόδιο (VII 171) έζησε τρείς γενιές πρίν από τά Τρωϊκά. Ο Τρωϊκός πόλεμος, σύμφωνα μέ τήν επίσημη άποψη τοποθετείται τό 1.130 Π.Χ. κι έγινε τρείς γενιές μετά τήν καταστροφή τού Μινωϊκού Πολιτισμού. Υπάρχουν όμως σαφή καί τεκμηριωμένα, Γεωμορφολογικά (Κ.Κουτρουβέλης, ταξίαρχος ε.α. Γεωγραφικής υπηρεσίας Στρατού) καί Αστρονομικά επιχειρήματα, που τόν τοποθετούν τό 3.087 π.Χ. Οπότε η Αργοναυτική εκστρατεία που έγινε μιά γενιά νωρίτερα, τοποθετείται γύρω στό 3.110 κι ο Ορφεύς έζησε τό 3.170 π.Χ. Η χρονολόγηση αυτή ταιριάζει καί μ' αυτήν τού Μανέθωνος γιά τόν Μένες ή Μηνάν ή Μήνωα (3.100 π.Χ.) Τότε τό 3.110 έζησε καί ο Θηβαίος Ηρακλής, ενώ ο Ιδαίος Ηρακλής που ήταν σύγχρονος τού Φορωνέως, χρονολογείται πρίν από τόν Κατακλυσμό. Εδώ βλέπουμε ένα παράδειγμα συνωνύμων προσώπων (υπήρξε καί τρίτος αρχαιότερος Ηρακλής, τού οποίου Ναό βρήκε ο Αλέξανδρος στην Τύρο) κι αυτή είναι κι η μόνη εξήγηση όσων ασυμβατοτήτων στήν χρονολόγηση. Είναι φανερό ότι καί τότε, όπως καί στήν Κλασσική Ελλάδα, αλλά καί σήμερα, υπήρξαν διαφορετικά πρόσωπα μέ τό ίδιο όνομα. Έτσι υπήρξαν τουλάχιστον δύο Διόνυσοι, μέ πρώτο τόν γιό τής Δήμητρας ή τής Ιούς, Όσιρη γιά τούς Αιγυπτίους καί Surya γιά τούς Ινδούς, καί τελευταίο τόν Διόνυσο τής Σεμέλης.  Δώδεκα Ηρακλείς, μέ τελευταίο αυτόν τής Αλκμήνης κ.ο.κ. Στην Αίγυπτο  εβασίλευσαν , οι θεοί  Ηφαιστος, ο γιός του Ηλιος, ο Φαέθων, ο  Δίας, ο Ηρακλής ο 2ος κ.α. Έτσι έχουμε Ορφέα, μαθητή του Ερμή καί ιδρυτή τών Μυστηρίων καί τών Ηλιακών Ιερών κορυφής καί Ορφέα τού Οιάγρου, τον κιθαρωδό, που συμμετείχε στά Αργοναυτικά. Μέ τά στοιχεία που έχουμε, μερικά από τά οποία αναφέραμε, θα επιχειρήσουμε μία πιθανή χρονολόγηση που νά ανταποκρίνεται κατά τό μέγιστο δυνατόν στίς υπάρχουσες ιστορικές καί Μυθο-ιστορικές αφηγήσεις(ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕς, Δημ. Βαρδίκου,Εκδ. ΑΤΤΙΚΑ, Αθήνα)

 

Η Κοσμογονία του Ησιόδου. Στ᾽ αλήθεια πρώτα‒πρώτα το Χάος έγινε. Κι ύστεραη πλατύστερνη η Γη, η σταθερή πάντοτε έδρα όλων των αθανάτων που την κορφή κατέχουνε του χιονισμένου Ολύμπου, και τα ζοφώδη Τάρταρα στο μυχό της γης με τους πλατιούς τους δρόμους.  Αλλά κι ο Έρωτας που ο πιο ωραίος είναι ανάμεσα στους αθάνατους θεούς, αυτός που παραλύει τα μέλη και όλων των θεών κι ανθρώπων την καρδιά δαμάζει μες στα στήθη και τη συνετή τους θέληση.

Κι από το Χάος έγινε το Έρεβος κι η μαύρη Νύχτα. Κι από τη Νύχτα πάλι έγιναν ο Αιθέρας και η Ημέρα: αυτούς τους γέννησε αφού συνέλαβε σμίγοντας ερωτικά με το Έρεβος.

Και η Γη γέννησε πρώτα ίσον μ᾽ αυτή τον Ουρανό που ᾽ναι γεμάτος άστρα, να την καλύπτει από παντού τριγύρω και να ᾽ναι έδρα των μακαρίων θεών παντοτινά ασφαλής. Γέννησε και τα όρη τα ψηλά, τις όλο χάρη κατοικίες των θεών Νυμφών που κατοικούνε στα βουνά τα φαραγγώδη, μα και το πέλαγος το άκαρπο γέννησε που ορμάει με το κύμα,τον Πόντο, δίχως ζευγάρωμα ευφρόσυνο.

Κι έπειτα ξάπλωσε με τον Ουρανό και γέννησε τον Ωκεανό το βαθυδίνη τον Κοίο, τον Κρείο, τον Υπερίονα, τον Ιαπετό,τη Θεία, τη Ρέα, τη Θέμιδα, τη Μνημοσύνη, τη χρυσοστέφανη τη Φοίβη και την εράσμια Τηθύ.

"Στην αρχή των πραγμάτων, η μελανόπτερη Νύχτα,  στην αγκαλιά τη μαύρη και βαριά του Ερέβους γέννησε το πρώτο αυγό αερογέννητο, και καθώς περνούσε ο καιρός, πετάχτηκε ο Έρως, λάμποντας με χρυσά φτερά, στροβιλιζόμενος σαν τον άνεμο, ο Έρωτας ο πολυπόθητος και ο Έρωτας με το Χάος το φτερωτό σμίγοντας στα Τάρταρα γέννησε τη γενιά μας και την έβγαλε στο φως το απαστράπτον." Με αυτά τα λόγια περιγράφει ο Ησίοδος και οι Ορφικοί  την γέννηση του κόσμου

Ο Ηράκλειτος προέβλεψε και άλλα Σύμπαντα Αυτός είχεν ακράδαντη πεποίθηση ότι υπάρχουν κι’ άλλοι κόσμοι εκτός από δικό μας, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τις πρόσφατες έρευνες. Την ίδια πεποίθηση είχεν εξ άλλου και ο Πυθαγόρας για την δωδεκαδική συγκρότηση του ηλιακού μας συστήματος και μόλις πρόσφατα δικαιώθηκε με την ανακάλυψη των δύο χαμένων πλανητών. Αλήθεια πόσο θα είχε προχωρήσει ο ανθρώπινος πολιτισμός αν είχε επικρατήσει η σκέψη του Ηρακλείτου, και όλων των Ελλήνων φιλοσόφων αντί της Ιουδαιοχριστιανικής του Ενός θεού-δημιουργού των πάντων, εν ονόματι του οποίου σκοτώνονται ακόμη οι λαοί; Ποταμοί αίματος χύνονται εξ αιτίας της βλακώδους και δογματικής αντιλήψεως, ότι ο θεός του κάθε λαού είναι και ο δημιουργός του σύμπαντος Ο Ησίοδος δεν εννοεί ως Χάος μόνον το Σκότος που κυριαρχεί στον κενό χώρο του Σύμπαντος, αλλά και τον ενεργειακόν εκείνον χώρον που ύλη και ενέργεια βρίσκονται εν δυνάμει και σε πρωτόγονη αταξία(δεν έχουν πάρει μορφή)

 

Χάος, Γαία, Τάρταρα και Έρως Όπως προαναφέραμε, τέσσαρες Αρχές αναφέρει ο Ησίοδος ως αυτογεννήτους, ήτοι: Χάος, Γαία, Τάρταρα και Έρως. Ο αριθμός τέσσερα είναι μυστηριακός για τους Έλληνες. Συνθέτει εις ΕΝ ΟΛΟΝ τα τέσσερα διαφορετικά εις είδος, αλλά όμοια εις γένος, όντα, ιδέες, ιδιότητες, καταστάσεις ή γεγονότα, τα οποία αρμονικώς συντονισθέντα παραδίδουν την σφαιρικήν, φιλοσοφικήν αντίληψη του ορατού και του αοράτου κόσμου.

-Τέσσερα τα στοιχεία της Φύσεως ήτοι: Γη-Ύδωρ-Αήρ-Πυρ,

-Τέσσαρες οι κινήσεις της Ψυχής, ήτοι: Αισθήσεις-Συναίσθημα-Νόησις-Γνώσις,

-Τέσσαρες οι ιδιότητες της Αρετής ήτοι: Σωφροσύνη-Ανδρεία-Φρόνηση-Δικαιοσύνη

-Τέσσαρες οι συμπαντικές δυνάμεις, ήτοι: Ηλεκτρομαγνητική, Βαρυτική, Πυρηνική και Ακτινοβολίες

Δεν είναι δε τυχαίον ότι ο Όρκος των Πυθαγορείων εγένετο στην «Ιεράν Τετρακτύν» και λέγει:

«Ου μα τον αμετέρα γενεά παραδόντα Τετρακτύν, παγάν αενάου φύσεως ριζώματ’ έχουσαν»

Άνευ της γνώσεως των τεσσάρων στοιχείων δεν γίνεται κατανοητόν το θαύμα του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος. Σπάει η νοητική άλυσος και συνθλίβεται καθώς λιθοβολείται η αλήθεια από το σκότος της αγνοίας. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορούμε ν’ αντιληφθούμε την ρήση του μεγαλυτέρου πνεύματος όλων των εποχών, του Ηράκλειτου, που είπε: «Κόσμον τόνδε, τον αυτόν απάντων, ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησεν, αλλ’ ήν αεί και έστιν και έσται πυρ αείζωον, απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα »(Αυτόν εδώ τον κόσμον, που είναι ο ίδιος για όλα τα όντα, δεν τον έπλασε ούτε κανένας θεός ούτε κανένας άνθρωπος, αλλά ήταν πάντα και είναι και θα είναι φωτιά αείζωη, που με μέτρο ανάβει και με μέτρο σβήνει)

 

 

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β!

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΨΕΥΔΗ

 

Τα  Φοινίκια Ψεύδη

 

   Σύμφωνα με το έργο «Νεφέλες» του Αριστοφάνους δύο είναι τα χαρακτηριστικά του Σωκράτους:

1/ Η εξήγηση των φυσικών φαινομένων χωρίς την επέμβαση των θεών

2/ Τον «ήσσονα λόγο κρείσσονα ποιείν» που συντελεί στην διαφθορά των νέων

Επομένως τον κατηγορούν για αθεισμό και διαφθορά της νεότητος. Μετά από 24 χρόνια με βάση αυτήν την κατηγορία θα οδηγηθεί στο δικαστήριο και θα καταδικασθεί εις θάνατον, παρότι ο Πλάτων θεωρεί και τις δύο κατηγορίες ως συκοφαντικές. Περίπου για τις ίδιες κατηγορίες το σύγχρονο ιερατείο και οι συν αυτοίς κατηγορούν σήμερον την Προμηθέα Πυθία , η οποία εκείνο που επιζητούσε με το κήρυγμα της προς τους Ελληνες είναι το «Γνώθι σ‘ αυτόν» Να γνωρίσουν δηλαδή οι Ελληνες τους προγόνους τους στην διαχρονία τους. Τους πατέρες τους , τους παπούδες  τους όχι μόνον τους σημερινούς αλλά από την εποχή των θεών (Διός, Απόλλωνος, Αθηνάς, Δήμητρας κ. α) , των Ημιθέων και αυτών της Ομηρικής , Κλασσικής, Αλεξανδρινής -και γιατί όχι και της Βυζαντικής-εποχής , ώστε να βγάλουν διδάγματα για το μέλλον. Αυτοί δεν ήσαν οι Εβραίοι Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακιώβ , Μωυσής κ. α  οι πρόγονοι μας. όπως μας λένε εδώ και 17 αιώνες οι ιουδαιοχριστιανοί. Αυτό το ψέμμα θέλησε να καταρρίψει η Προμηθέα και τώρα ζητούν να την ρίψουν στην πυρά, σαν τον Τζορντάνο Μπρούνο.

 

   Πως σε καταντησαν Ελλάδα μας;

 

Έτσι δημιούργησε ο Θεός την Ελλάδα, και την ονόμασε Γη του Φωτός, γιατί «ελ» σημαίνει Φως και «λα» σημαίνει πέτρα έδαφος-Γη.

Και από την γη του Φωτός, την Γη που πρώτη αντίκρισε το φως του Ήλιου γεννήθηκαν οι Έλληνες φωτοδότες των αρετών και του πολιτισμού. Και σκόρπησαν αυτοί τον Πολιτισμό των εις όλη την Οικουμένη - καθώς και επαχθή!

Η Γέννηση της Ελλάδας, και της Ελληνικής Γλώσσας : «Ιστορία Ενέσεως της Ελληνικής Γλώσσας» Η. Τσατσόμηρος.

Όπως σημειώνει η  Γεωλογία και  άλλες συναφείς  επιστήμες, προ 140.000.000 ετών, όταν ολόκληρος ο πλανήτης σκεπαζόταν από νερά και χέρσος γη δεν εφαίνετο πουθενά, μια γιγαντιαία ανοδική ορογενετική κίνησις ανύψωσε υπέρ την επιφάνεια της υδρόσφαιρας προς τον Ήλιο, την λεγόμενη «Πελαγονική Οροσειρά» μια στενή ζώνη ξηράς που περιελάμβανε την βορειότερη Μακεδονία (Πελαγονία), τον Όλυμπο, την ανατολική πλευρά της μετέπειτα Θεσσαλίας και την βόρεια Εύβοια…Επί 115.000.000 χρόνια αυτή η μοναδική νησίδα, η Ελλάδα μας εν μέρει, αντίκρυζε ολομόναχη την πανθάλασσα που την περιτριγύριζε. Εις αυτήν την νησίδα για ογδόντα εκατομμύρια (80.000.000) έτη πριν ακόμα αναδυθούν άλλες οροσειρές, άρχισε η διαδικασία των νέων μορφών της γεννέσεως όντων. Πριν 35.000.000 έτη, δηλαδή 105.080.000 έτη μετά την άνοδο της Πελαγονικής Οροσειράς στην επιφάνεια, αναδύονται ως άλλα νησιά οι ορεινοί όγκοι όπως η Πίνδος, οι Δειναρικές Άλπεις, τα Πυρηναία, τα Ιμαλάϊα …

Η λογική λοιπόν παρουσία του ανθρώπου, σε όποια εποχή κι αν εμφανίσθηκε αυτός ο άνθρωπος στον πλανήτη, πρέπει να αναζητείται στον Όλυμπο.

Είναι δε αδύνατον ποτέ σε μία περιοχή που για λόγους ανερμήνευτους, αναδύεται η πρώτη χέρσος γη, ο άνθρωπος της προνομιούχου αυτής γης να σχηματίση γλώσσα αργότερα, από ότι οι άλλοι άνθρωποι, που η ανάδυση της γης τους καθυστερούσε κατά πάρα πολλά εκατομμύρια έτη. Επίσης η ανακάλυψη της Ιατρικής, Αστρονομίας, της Ναυσιπλοίας οι οποίες θεωρούνται οι αρχαιότερες επιστήμες στον άνθρωπο είναι Ελληνικά επιτεύγματα και αυτό το δηλώνουν τα Ελληνικά ονόματα τους και η Ελληνική ορολογία τους

 

Ποιός Επιβουλεύεται την Πανάρχαια Γλώσσα μας;

 

Χώρος και άνθρωπος εδώ μεταξύ Ολύμπου και Πίνδου εσχημάτισαν την Πανάρχαια Ελληνική Γλώσσα, η οποία και εδάνεισε τις λέγεις του πολιτισμού της εις όλους τους άλλους λαούς. Αυτή δε η Ελληνική Γλώσσα περικλείει τις λύσεις στα οικουμενικά προβλήματα της ανθρωπότητος.

Πληθώρα ερευνών και μελετών προσκομίζουν συντριπτικά στοιχεία με τα οποία αποδεικνύεται ότι ποτέ δεν υπήρξε Ινδοευρωπαϊκή μητέρα γλώσσα, αλλά αντιθέτως, η γονιμοποιός γλωσσική επίδραση η οποία εισήγαγε στις διάφορες γλώσσες παγκοσμίως τα γνωστά λεκτικά στοιχεία, κοινά σήμερα σε αυτές, ασκήθηκε από την Πανάρχαια Ελληνική Γλώσσα.

Η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει στο φως ολοένα και περισσότερα, και πειστικώτερα τεκμήρια, που επιβεβαιώνουν το τεράστιο ιστορικό βάθος της ανθρώπινης παρουσίας στον Ελλαδικό χώρο.

Αυτά τα τεκμήρια επίσης αποδεικνύουν πως οι πολιτισμικές ρίζες της Ελλάδας χάνονται στα βάθη του απωτάτου παρελθόντος και ταυτόχρονα αχρηστεύουν αυθαίρετες θεωρίες και δόγματα περί εμφανίσεως του ανθρώπου και του πολιτισμού στην Ανατολή και στην Αφρική.

Η Ελληνική Γλώσσα υπήρξε και είναι η τελειότερη μέχρι σήμερα ανθρώπινη γλώσσα επί της γης.

Οι Έλληνες διέθεταν όχι μόνον ένα αλλά είκοσι - συν αλφάβητα -. Το Χαλκιδικό (εκ του οποίου προέρχεται το Λατινικό), το Ιωνικό, το Κορινθιακό, … κ.λ.π.

Μια θεωρεία που εκτρέπεται της λογικής - το τερατογεννές ψεύδος περί Φοινικικού αλφαβήτου -δέχεται την σύνδεση της τελειώτερης γραφής (της Ελληνικής), με τον πολιτισμό των Φοινίκων, οι οποίοι είχαν έναν χαμηλοτάτης στάθμης πολιστισμόν.

Αρχαιολογική σκαπάνη αποδεικνύει ότι το Ιωνικό Αλφάβητο, ένα από τα είκοσι - συν Ελληνικά αλφάβητά μας - που ψευδώς θεωρείται Φοινικικής προελεύσεως, είναι τουλάχιστον 4.000 έτη παλαιότερον των Φοινίκων.

Υπάρχουν δηλαδή πολλά κείμενα, όπως υπάρχουν και πολλά αρχαιολογικά ευρήματα που βεβαιώνουν την ύπαρξη γραφής στην Ελλάδα για τουλάχιστον 7.000 χρόνια, δηλαδή χιλιάδες χρόνια πριν εμφανισθούν στην ιστορία οι Σημίτες/Φοίνικες.

Με προτροπή της Ελληνίστριας Mary McDonald και με πρόεδρο τον καθηγητή T. Brunnr, ξεκινά το 1972 στο Πανεπιστήμιο Καλιφορνίας (UCLA) το πρόγραμμα «Θησαυρός της Ελληνικής Γλώσσας» το περίφημο TLG. Μετά 13 χρόνια, το 2000, ο  πεμπτος δίσκος που κυκλοφόρησε (TLGE) 

περιλαμβάνει 90.000.000 (εννενήντα εκατομμύρια) λεκτικούς τύπους, εν συγκρίσει με τους λεκτικούς τύπους άλλων γλωσσών, Γαλλικής, Αγγλικής κ.λπ. που φθάνουν όχι περισσότεροι από 500.000 ή 600.000 και λιγότεροι.

Οι 90.000.000 ελληνικοί λεκτικοί τύποι ελήφθησαν από 11.000 έργα τριών χιλιάδων συγγραφέων, από τον 8ο αι. π.Χ. έως τον 15ο αι. μ. Χ. Μόνον 2.000 από τους 3.500 συγγραφείς είναι καθαρά Έλληνες. Και από τα 11.000 έργα μόνον 3.500 έργα ολόκληρα ή γραμμές είναι συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων προγόνων μας. Αυτά δε τα 3.500 έργα ολόκληρα ή γραμμές αποτελούν το ένα εκατομμυριοστό των επισήμων Αρχαίων Ελληνικών συγγραμμάτων που επέζησαν (που μας απόμειναν) μετά τους εμπρησμούς όλων των βιβλιοθηκών της Ελληνικής Επικρατείας, κατά τα Βυζαντινά χρόνια από το μένος των Χριστιανών.

Οι εμπρησμοί αυτοί κατέστρεψαν και αφάνισαν τα θαυματουργά επιτεύγματα του μεγαλύτερου λαμπρότερου Παγκόσμιου Πολιτισμού των Ελλήνων προγόνων μας. Έτσι κατεστράφη η Ελληνική Γραμματεία.

 Σήμερα το ερώτημα που αιωρείται στον κόσμο είναι : «Γιατί στην αρχαία εποχή (στην Αρχαία Ελλάδα) η δημιουργικότητα των Ελλήνων ήταν ασύλληπτη και αμίμητη, μα αυτή η ιδιαιτερότητά τους λες και έχει πεθάνει, εφ΄ όσον για 2.000 χρόνια σχεδόν τίποτε πια δεν δημιουργούν, ούτε πια ακούγονται»; 

 

Γιατί,  οι Έλληνες δεν Δημιουργούν;

Γιατί σταμάτησαν να δημιουργούν;

Πότε σταμάτησαν να δημιουργούν;

Η δημιουργικότητα των Ελλήνων ήταν θρέμμα της Ελληνικής των Παιδείας. Τι λοιπόν συνέβη στην Παιδεία των Αρχαίων Ελλήνων;

Ω! Έλληνες, ψυχής της ψυχής μου, πανάκριβο Γένος, ταλαίπωρον Γένος.

Θα ανοίξω σε εσάς τους πόνους και τα δάκρυα από τα βάθη της παιδικής ψυχής μου και θα σας διηγηθώ μιάν ΑΛΗΘΕΙΑ (α=στερητικόν και το ρήμα λανθάνω =σφάλω, δηλαδή η άσφαλτη αλήθεια) :  Ποιοί και γιατί Κατέστρεψαν τον Πανάρχαιο Ελληνικό Πολιτισμό και Λόγο;

 

Τώρα για μας «Περασμένα Μεγαλεία και διηγόντας τα να κλαις» παιδί αθανάτων θεών και αθανάτων ηρώων. Είναι δύσκολο για μένα να παραμείνω αλύγιστη και να καταπνίξω τον πόνο μου όταν μιλάω γι’ αυτές τις ανεπανάληπτες θηριωδίες που κατέστρεψαν το Ελληνικό Έθνος και τα φώτα του Ελληνικού πνεύματος, που κατέστρεψαν την Ελληνική ασύλληπτη Γραμματεία, και δημιούργησαν την μετέπειτα λανθάνουσα πορεία του Έθνους μας.

Επί αιώνες διώχθηκε μέχρις ιστορικού θανάτου ο Ελληνισμός. (Πολιτισμός, Γραμματεία, Παιδία). Ποίος ο λόγος; Πώς; Πότε;

Περί της θρησκείας των αρχαίων Ελλήνων (Εθνικών), την θρησκεία του Ελληνικού Έθνους - την «Εθνική Θρησκεία».

Την Εθνική Θρησκεία οι Χριστιανοί ονόμαζαν περιφρονητικά «ειδωλολατρεία» από την λέξη «είδωλον» = το ομοίωμα, το απεικόνισμα, η εικόνα, το άγαλμα. Σημ. : Και οι εικόνες των Χριστιανών σύμφωνα με τα ανωτέρω, είναι είδωλα.

Διέδιδαν οι Χριστιανοί ότι οι Εθνικοί είχαν αισχρή θρησκεία, φέρνοντας ως παράδειγμα τους έρωτες των θεών, αποκρύπτοντας δε τους συμβολισμούς των αρχαίων ελληνικών κειμένων σχετικά με την εθνική θρησκεία, την θρησκεία του Ελληνικού Έθνους.

Οι συμβολισμοί των αρχαίων Ελλήνων, όσον αφορά την εθνική θρησκεία ήσαν ποιητικώτατοι και αριστουργηματικοί. Στην «Θεογονία» όπου οι συμβολισμοί αφθονούν, βρήκαν έδαφος για να συκοφαντήσουν οι απολογητές Χριστιανοί, χρησιμοποιώντας κάθε ψεύδος.

Γράφει η Θεογονία του Ησιόδου (56-57) : «Εννέα γαρ οι νύκτες εμίσγετο μητίετα Ζεύς νόσφιν απ’ αθανάτων ιερόν λέχος εισαναβαίων», που ερμηνεύεται «Διότι εννέα ήσαν οι νύχτες και με αυτές ο βαθυστόχαστος Ζεύς έσμιγε κρυφά από τους αθανάτους στο ιερό κρεββάτι ανεβαίνοντας». Με αυτούς τους ιερούς στίχους οι Χριστιανοί απομονώνοντάς τους, έφεραν τον Δία ως ηδονολάτρη και ερωτόληπτο, ενώ η Θεογονία πιο κάτω γράφει (Θεογ. 104) : «Χαίρετε τέκνα Διός, δότε δε ιμερόεσσαν αοιδήν» που ερμηνεύεται : «Χαίρετε γεννήματα (δημιουργήματα) του Θεού δώστε το τραγούδι που φέρνει την έμπνευση», τονίζοντας εδώ ότι τα γεννήματα των εννέα νυχτών ήταν οι εννέα μούσες (όπου κάθε μούσα αντιπροσώπευε κάποια επιστήμη). Η έμπνευση γεννά τις επιστήμες, εφ΄ όσον όλα απορρέουν από την θεία βούληση.

Οι Χριστιανοί φέρουν τον Δία ως ανθρωποφάγο, βασιζώμενοι στην Θεογονία 886 όπου ο Ησίοδος γράφει : «Ζεύς δε θεών πρώτην άλοχον θέτο Μήτιν …» (την οποία καταβρόχθησε) το οποίο απλώς εννοεί ότι ο Θεός ενσαρκώθηκε την σοφία, έγινε πάνσοφος, αφού Μήτις = σοφία στα αρχαία ελληνικά.

Όσον αφορά την πολυγαμία του Δία γράφει η Θεογονία (901) : «Δεύτερον ηγάγετο λιπαρήν Θέμιν ή τέκεν Ώρας, Ευνομίην τε Δίκην τε και Ειρήνην …» που ερμηνεύεται «Δεύτερη γυναίκα πήρε την λαμπρή Θέμιδα, η οποία του γέννησε τις Ώρες, την Ευνομία, την Δίκη και την Ειρήνη …» υπονοώντας ότι από τον Θεό προέρχεται η συμπαντική τάξη (οι Ώρες ήσαν θεότητες της εν τη φύσει τάξεως), η Δικαιοσύνη = Θέμις, η Ευνομία, η Δίκη, η Ειρήνη, όλα δηλαδή τα αγαθά που δίνει ο Θεός στην ανθρωπότητα και επιβλέπει για την σωστή εφαρμογή τους.

 

 

 

Τα Μεγάλα Ψέματα

1. Η Καταγωγή του Ανθρώπου απο την Αφρική προ 35.000 ετών. Η  ανακάλυψη του Ευρωπαίου Αρχανθρώπου  των Πετραλώνων Χαλκιδικής , ηλικίας 700.000 ετών και στάχτης ηλικίας 1.000.000 ετών, από τον διακεκριμένο  ανθρωπολόγο κ. Αρη Πουλιανό, τους διαψεύδουν πανηγυρικά  . Στον ίδιο χώρο βρέθηκαν και  αρχέγονα εργαλεία  των αρχανθρώπων, τα οποία φανερώνουν ότι ήσαν εχέφρονες ()homo sapiens. Επίσης ευρέθησαν  ελέφαντες  στην περιοχή της  Πτολεμαίδος ηλικίας άνω των 10 εκατομμυρίων ετών,  οι οποίοι είχαν σκοτωθεί απο κυνηγούς.  Αυτές και άλλες μαρτυρίες  τους  καταρρίπτει παταγωδώς την   δογματική  κοσμοθεωρία, περί δήθεν καταγωγής των ανθρώπων απο τους πηθίκους της Αφρικής , οι οποίοι ως εχέφρονες διά της Μέσης Ανατολής και της «Γης Χαναάν» διεπεραιώθησαν στην Ευρώπη. Οχι φυσικά ότι δεν κατάγεται ο άνθρωπος -σύμφωνα με την θεωρία της εξελίξεως - από κάποιο είδος πιθήκου που ξεχώρισε από τα  λοιπά είδη, αλλά αυτό το είδος δεν είναι αναγκαίον να κατάγεται από την Αφρική , δεδομένου ότι το κλίμα του Αιγαίου όλες τις εποχές ήτο ιδανικότατο για την ανάπτυξη της ζωής και φυσικά και του ανθρώπου. Να σημειωθεί ότι  πλείστα είδη  θηρίων  βρέθηκαν στην περιοχή της χαράδρας Πικερμίου η οποία χαρακτηρίζεται ως φυσικό παλαιοντολογικό  μουσεία μεγάλων θήρίων, τα οποία εθεωρείτο ότι ποτέ δεν έζησαν στην Ελληνική χερσόννησο. Επίσης βρέθηκε ένα άλλο παλαιοντολογικό νεκροταφείο  του ονομασθέντος ‘Σαμοθηρίου ‘ (μικροί ελέφαντες)της Σάμου  κ.ο.κ

 

2. Η Ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο. Προ του Κολόμβου είχαν πάει οι Ελληνες Αργοναύτες και άφησαν εκεί τον προκατακλυσμιαίο Ελληνικό Πολιτισμό και πλείστα Ελληνικά σύμβολα κ.α. Ομως για αυτά ομιλούν αορίστως  ότι είναι Φοινικά ή Αιγυπτιακά.

3.  Το Ολοκαύτωμα των  Εβραίων. Ο θάνατος 6 εκατ. Εβραίων κατά τα  Ολοκαυτώματα του Β!  Παγκοσμίου  Πολέμου είναι ένα τραγικό γεγονός , όπως και η απώλεια 50 εκατοτομμυρίων ψυχών κατά τον  πόλεμο τούτο. Οι Ελληνες αναλογικά υπέστημεν το μεγαλύτερο αριθμό απωλειών με περίπου άνω του 1.000.000 νεκρούς , αγνοούμενους και τραυματίες και  ολοσχερή καταστροφή της υλικοτεχνικής μας υποδομής. Ο αριθμός  του Ολοκαυτώματος των Εβραίων καίτοι αμφισβητείται από πολλούς , ακόμη και απο Εβραίους , είναι θέμα ιστορικών να τον ερευνήσουν. Από την άποψη αυτή δεν θεωρούμε ότι η απόφαση του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου να ποινικοποιήσει την αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος είναι δημοκρατική πράξη και βοηθάει προς την κατεύθυνση αυτή, δεδομένου ότι υπάρχουν και άλλες Γενοκτονίες , όπως των Ελλήνων , Αρμενίων Ασσυρίων , Κούρδων κ. Α από την Τουρκία το 1915-1922 , αλλά και νεωτέρων που δεν έχει ακόμη αναγνωρισθεί από την διεθνή κοινότητα και ιδιαιτέρως από την ίδια της Τουρκία που αρνείται να αναγνωρίσει αυτές τις ιστορικά τεκμηριωμένες Γενοκτονίες.

 

Διεθνής  Συνωμοσία: Τα 3  Ανθελληικά Αβραμικα Δόγματα

 

Σ' αυτήν τήν καταληστευμένη, Πολιτιστικά Ελλάδα, παρά τήν πληθώρα τών αναφορών στά,  διασωθέντα κείμενα, η άρνηση της Αρχαιολογίας νά δεχθή το φαινόμενο τής Πολιτισμικής αντεξελίξεως καί τήν ύπαρξη αρχαιότερων Πολιτισμών, εκφράζεται πιό εξειδικευμένα. Και να σκεφθεί κανείς από τα   διασωθέντα 5% της αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας - διότι το 95% κατεστράφη απο τις ίδιες Ασιατικές ορδές-είναι τόσες   πολλές οι αναφορές για την ανωτερότητα και αξία του Ελληνικού Πολιτισμού, ώστε δεν θα έπρεπε ουδείς να αμφιβάλει. Η οριοθέτηση καί η πρός αυτήν αξιολόγηση καί προσαρμογή, γίνεται μέ τρείς βασικές θέσεις-προϋποθέσεις. Με τρία ιστορικά δόγματα:

 

1ον Περί των Ινδοευρωπαίων.

Τήν αποδοχή τής ανεδαφικής, λεγομένης Ινδοευρωπαϊκής θεωρίας, τών Jhones (1786) καί Bob (1816) ότι δήθεν οι Έλληνες δηλαδή δέν είναι αυτόχθονες, ούτε κληρονόμοι άλλου αρχαιοτέρου, προκατακλυσμιαίου Πολιτισμού, αλλά αντίθετα ήρθαν στό Αιγαίο από τίς Ρωσικές στέπες τής κεντρικής Ασίας, κατακτώντας τούς "προέλληνες" καί όχι Έλληνες, αυτόχθονες κατοίκους.

 

2ον Εξ Ανατολών το Φως.

Την θέση  αυτή ότι δηλαδή  κάθε Πολιτισμικό στοιχείο τους, συμπεριλαμβανομένου καί του Αλφαβήτου, τό δανείστηκαν, αν δέν τό έκλεψαν, από τούς Σουμερίους, Ασσυρίους, Σημίτες Φοίνικες καί Χαναανίτες Εβραίους. Και όμως από τον Ελληνικό κόσμο ξεκίνησε η  απαράμιλλη σε πλούτο και εξαίσια σε δομή Γλώσσα των θεών, η Φιλοσοφία, η πνευματική και ιδεοκρατική Θρησκεία  , οι Επιστήμες και τα Γράμματα, οι Καλές Τέχνες και η Αρχιτεκτονική, οι Θεσμοί, τα Πολιτεύματα(με τελευταίο την Δημοκρατία),  η Πολιτική,  η Τεχνολογία , ο Αθλητισμός και οι Ολυμπιακοί Αγώνες, το Θέατρο και η Μουσική , η Ναυσιπλοία και Αστρονομία, η Ιατρική, η Στρατηγική κ. α

Επίσης από αυτόν τον ευλογιμένο τόπο ξεκίνησε η αξιοπρέπεια του ατόμου, ο σεβασμός στην γνώμη του άλλου , η αμφισβήτηση ακόμη και των θεών, η ανεξιθρησκεία, ο διάλογος , η λογική και ο διαλογισμός, το «γνώθι σ’ αυτόν» , το «μηδέν άγαν», το «πάντων μέτρον άνθρωπος» το «πάντες πάντα αδιανέμητα νέμονται» και οι πανανθρώπινες αξίες (ελευθερία, ανδρεία , δικαιοσύνη, φιλοπατρία, σωφροσύνη,  ανθρώπινα δικαιώματα , αμφικτυονίες, ειρήνη κ.α) Και όταν αυτά τα βίωναν οι Ελληνες αρκετοί από τους άλλους λαούς -που εσφαλμένα θεωρούν πρωτοπόρους-ήσαν είτε δούλοι , είτε βάρβαροι , ενώ πάμπολλοι ζούσαν ακόμη σε σπήλαια και σε δάση και έκαναν ανθρωποθυσίες .

 

3ον Η  Θεόπνευστη Βίβλος  .

Με το δόγμα της δήθεν θεόπνευστης  Βίβλου  αποσκοπούν στήν  συρρίκνωση του χρονολογικού βάθους της Ιστορίας μας. Όσο  κοντένουν  τό παρελθόν τών Ελλήνων, τόσο πιό αρχαίοι καί πιό σοφοί αναγνωρίζονται άλλοι, περιούσιοι λαοί, αποκτώντας έτσι  πολιτιστικά και ιστορικά ερείσματα νομιμοποιήσεως του σημερινού εξουσιασμού τού Πλανήτη. Όσα ευρήματα δέν συμπορεύονται μ’ αυτές τις προϋποθέσεις, προκρουστικά παρερμηνεύονται ή αλλοιώνονται κι αν αυτό είναι δύσκολο, απαγορεύεται η έρευνά τους μέ νόμο (όπως αυτός, ο "μικρούτσικος", γιά τήν Πυραμίδα του Ελληνικού. στό Αργος), ή ακόμη κι εξαφανίζονται (όπως τό κρανίο του μικροκέφαλου τής Κρήτης). Κατά τό παρελθόν όσες  αναφορές σέ κείμενα, διαψεύδουν την οριοθετημένη άποψη, αλλοιώνονταν από τούς στρατευμένους ή φανατικούς αντιγραφείς. Οταν αυτό είναι δύσκολο, χαρακτηρίζονται Μύθοι και αποκυήματα καλπάζουσας φαντασίας καί άρα χωρίς επιστημονική αξία. Η Εβραική παράδοση αποτελεί πηγή  όλων των Αβραμικών θρησκειών και ο θεμέλιος λίθος κάθε ψεύδους  , εκτροπής και  κακίας στον κόσμο.  Το ψυχοφθόρο  τούτο βιβλίο επεβλήθη δια δόλου και δια πυρός και σιδήρου στους λαούς απο τους βαρβάρους της Ερήμου , αφού πρώτα την επέβαλαν στην Ρωμαική Αυτοκρατορία και μέσω  αυτής  και σε  μεγάλα τμήματα του Ανατολικού και Δυτικού Κόσμου . Τούτο είχε σαν  αποτέλεσμα  το σταμάτημα  του νεογέννητου Ελληνικού Πολιτισμού και  η οπισθοσδρόμηση  του κόσμου προς τον θεοκρατικό , δογματικό και σκοτεινό Μεσαίωνα,  που  άκομη διαρκεί ως ένα βαθμό  ως τις μέρες μας

 

 

Η Πνευματική Γενοκτονία του Κόσμου

 

Τό αρχαιότερο σχέδιο της πιό μεγάλης και συστηματικής γενοκτονίας, αλλά και της πιό βάρβαρης και αντι-ανθρωπιστικής Πολιτισμοκτονίας, λαμβάνει χώρα εδώ και 2200 χρόνια από  Ασιατικές ορδές σε βάρος του Ελληνικού Πολιτισμού. Θέλουν με κάθε τρόπο να τον σβήσουν. Αυτή εξυφαίνεται με διάφορα μέσα, ήτοι: με αναρίθμητες πλαστογραφίες, παραχαράξεις, διωγμούς , σφαγές, καταστροφές  ,πυρπολήσεις και γενοκτονίες για να συκοφαντήσουν καί υποκλέψουν ή και να  ξερριζώσουν και  διαβρώσουν , έναν μοναδικό Φωτοδότη καί Ανθρωπόφιλο Πολιτισμό.   Αυτοί αποσκοπούν να φθείρουν τό Έθνος που διαχρονικά τόν εκτρέφει. Κι είναι  θαύμα (ή μήπως δέν είναι;) τό πώς αυτό τό Έθνος, μετά από 22 αιώνες συνεχούς καί άγριας Εθνοκτονίας, Γλωσσοκτονίας, Θρησκειοκτονίας, Ηθοκτονίας , Αρετοκτονίας και  καταστροφής της Γλώσσης του μπορεί καί επιβιώνει, πολύπαθο καί πληγωμένο,  και ξεπροβάλλει πάντα όρθιο , σαν τον Ελληνικό φοίνικα, !

 

 

 

Παρόμοιες  ψευδο-θεωρίες έχουν παγιωθεί κατά το παρελεθόν  και έχουν πάρει την μοργή δόγματος και  θρησκείας, όπως λ.χ

1. Η Καταγωγή του Ανθρώπου απο την Αφρική προ 35.000 ετών. Η  ανακάλυψη  Ευρωπαίου Αρχανθρώπου  των Πετραλώνων Χαλκιδικής από τον ανθρωπολόγο κ. Αρη Πουλιανό ηλικίας 700.000 και των κυνηγών ελεφάντων της Πτολεμαίδος ηλικίας άνω των 10 εκατομμυρίων ετών, παρότι  τους διαψεύδει παταγωδώς την απορρίπτουν δογματικά.

2. Η προέλευση του πρώτου πολιτισμού από την Ανατολή (Μεσοποταμία, Αίγυπτο, Ινδία, Κίνα, Φοινίκη ) Ολα τα αρχαιολογικά ανα΄τον κόσμο ευρήματα και οι  μαρτυρίες των αρχαίων συγγραφέων τους διαψεύδουν. Ολα μαρτυρούν ότι ο πολιτισμός έχει κοιτίδα το Αιγαίο. Και τι μ’ αυτό; Αυτοί τα αγνοούν δογματικά εις πείσμα της επιστημονικής αλήθειας και των μετρήσεων με τον άνθρακα 14 κ.α

3. Η ανακάλυψη των συμφώνων   της Ελληνικής Γραφής    από τους Φοίνικες.. Τα Επη του Ομήρου (Ιλιάδα και Οδύσσεια) , η Κρητική Ιερογλυφική Γραφή και  η Γραμμική Γραφή  Α! και Β! τους διαψεύδουν  παταγωδώς. Ομως αυτοί επιμένουν δογματικά διότι έτσι τους βολεύει.

4. Η ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο. Προ του Κολόμβου είχαν πάει οι Ελληνες Αργοναύτες και άφησαν εκεί τον Ελληνικό Πολιτισμό και πλείστα Ελληνικά σύμβολα. Ομως για αυτά ομιλούν αορίστως για Φοινικά ή Αιγυπτιακά.

6.  Ο θάνατος 6 εκατ. Εβραίων κατά τα  Ολοκαυτώματα των Α! και Β! Παγκοσμίων  Πολέμων. Ο αριθμός αυτός είναι εξωφρενικός και αμφισβητείται ακόμη και απο Εβραίους . Και πως συμβαίνει και στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους να πεθάνουν 6 εκατ. Εβραίοι; Ο πιθανότερος αριθμός  είναι ο θάνατος      72.000 θυμάτων κατά τον Β! ΠΠ που πέθαναν κυρίως από ασθένειες ,  κακουχίες, βομβαρδισμούς  κ. α. Γιατί αν έκαναν εκτελέσεις πρώτα έπρεπε να εκτελέσουν τους αρχηγούς των, όπερ άτοπον , διότι όλοι επέστρεψαν και έγιναν αρχηγοί του Ισραήλ(Μπεν Γκουριόν, Γκόλντα Μείρ κ.α)

7. Ο Μύθος περί των Ινδοευρωπαίων . Αυτός ελλείψει παντελών  αποδείξεων  της αρχικής κοιτίδας αυτής της  φανταστικής εθνότητος έχει καταπέσει και παραμένει μόνον αναφορικά με την Ινδοευρωπαική ομογλωσσία. Ομως  ο πλούτος  της Ελληνικής Γλώσσης  με άνω των 75 εκατομμυρίων λυμάτων και λέξεων είναι η αποστομωτικότερη  απόδειξη ότι είναι η μητέρα όλων των λεγομένων Ινδοευρωπαικών  γλωσσών και διεδόθη κατά τις προιστορικές εκστρατείες του Ηρακλέους, του Διονύσου, του Ερμή του Τρισμέγιστου, του Μέμνονος, του Αλεξάνδρου κ.α.

8. Η ονομασία του τεχνητού κρατιδίου των Σκοπίων ως Μακεδονία. Ολα τα αρχαιολογικά ευρήματα , τα ιστορικά και εθνολογικά στοιχεία βοούν περί της πρόσφατης απάτης η οποία ξεκίνησε απο το 1943 από τον Τίτο και συνεχίζεται από τα σκοτεινά ανθελληνικά κέντρα ως σήμερον.

9. Ο μύθος της θεωρίας της Σχετικότητος του εβαίου Αλβέρτου Αινσταιν. Αυτή προβλέπει ένα στατικό και ελλειπτικό σύμπαν και για να  είναι στατικό ο Αινστάιν είχε επινοήσει την παγκόσμια σταθερά , την εποχή που ο μέγας αστρονόμος Hubble είχε παρατηρήσει την συστολή του.  Με σκοπιμότητα μεγαλοποίησαν την ψευδή θεωρία της Σχετικότητος –όπως αποδεικνύεται σύμερον –και ταυτόχρονα τα επιτεύγματα των  Ανατολικών   λαών, ώστε να υπερισχύσουν των Ελλήνων και εν συνεχεία οικειοποιούνται έμμεσα τα επιτεύγματα των λαών αυτών(Βαβυλωνίων, Περσών, Ασσυρίων κ.α) τους πολτοποιούν ονομάζοντας τους όλους συλλύβδην τους ανατολικούς λαούς  «σημίτες». Επειτα επιβάλλουν με τους δικούς τους πανεπιστημιακούς  και την βοήθεια του Χριστιανικού Κατεστημένου της Δύσεως  την θεωρία , ότι τάχα οι κατασκευασθέντες κατ’ αυτόν τον τρόπον «σημίτες» είναι απόγονοι του «Σημ» και επειδή ο Σήμ είναι απόγονος του Νώε, όλοι οι σημίτες είναι  Εβραίοι , ανήκουν στον «περιούσιο λαό της γης» και έχουν θεό τους το Γιαχβέ . Μέσα απο αυτήν την παραμυθολογία και  ψευδολογία την οποίαν  μεγεθύνουν και επαναλαμβάνουν τα ελεγχόμενα απο αυτούς μέσα τυφλώσεως και  διαστρεβλώσεως της αλήθειας φθάνουν στο συμπέρασμα ότι αυτοί είναι οι απόγονοι του πολιτιστμόύ στον κόσμο.

10. Τέλος, η «Θεόπνευστη Βίβλος» των Εβραίων, η οποία αποτελεί πηγή  όλων των Αβραμικών θρησκειών και το θεμέλιο λθτο κάθε ψεύδους  , εκτροπής και  κακίας του κόσμου.  Το ψυχοφθόρο  τούτο βιβλίο επεβλήθη δια δόλου και πυρός και σιδήρου απο τους βαρβάρους της Ερήμου στην Ρωμαική Αυτοκρατορία, με αποτέλεσμα να σταματήσει τον νεογέννητο Ελληνικό Πολιτισμό και να   οπισθοσδρομήσει  τον κόσμο στον Μεσαίωνα  που  άκομη διαρκεί, ως τις μέρες μας

11. Τέλος τα ψεύδη περί των αιτιών των Α! & Β!Π.Π του Ψυχρού Πολέμου και του Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας.

 

Κωνασταντίνος Κωνσταντινίδης

Υποστράτηγος ε.α-Συγγραφεύς

Το σημερινό Αφγανιστάν, ευκαιρία να μας θυμήσει τa Ελληνο-Βακτριαν;a βασίλειa της ελληνιστικής εποχής.

Εισερχόμενα

 

Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στο Αφγανιστάν, δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή (29-8-21) συνέντευξη ενός ξένου συγγραφέα κ. Πρέσφιλντ από τον κ. Ιωαννίδη, σχετικά με το Αφγανιστάν. Γίνεται μία αναφορά στον Μ.Αλέξανδρο και προβάλλεται με κεφαλαία ''ως ο ξανθός από την Δύση'' , σαν ''περαστικός'' από εκεί, σαν να ήταν ένας ξένος που δεν στέριωσε. Αυτό που ισχύει για τους σημερινούς ''Στρατηλάτες''  δεν ίσχύει όμως για τον Αλεξανδρο!

Ίσως είναι λοιπόν μία ευκαιρία να θυμηθούμε κάποια στοιχεία της αληθινής Ιστορίας μας στην Ανατολή και ιδιαίτερα στην Κ. Ασία, με πυρήνα το Αφγανιστάν (αρχαία Βακτριανή). Μία συνοπτική ανασκόπηση της σελίδας αυτής της Ιστορίας μας, κατά την ελληνιστική εποχή,  θα βοηθούσε να την θυμηθούμε, τώρα που το Αφγανιστάν  είναι στην επικαιρότητα..

 

Τον τεράστιο χώρο της αυτοκρατορίας του Μ. Αλεξάνδρου από την Μεσόγειο έως την Κ. Ασία, κληρονόμησαν οι Διάδοχοί του δημιουργόντας (περί το 300 π.Χ.) τα Ελληνιστικά βασίλεια Μ.Ανατολής και αργότερα της Κ. Ασίας, που κράτησαν 3 αιώνες,  αλλά  άφησαν έντονα ελληνικά πολιτιστικά στοιχεία στην Ανατολή για πολλούς αιώνες μετά.. Με τις 70 Αλεξάνδρειες, κατά τον Πλούταρχο, και τις πολλές ελληνικές πόλεις  που δημιουργήθηκαν από τους Διαδόχους, διάσπαρτες στην Ασία, δημιουργήθηκαν μεγάλοι οδικοί άξωνες που διέσχιζαν την Ασία και μεγάλες διεθνείς εμπορικές και πολιτιστικές ανταλλαγές απο την Ανατολή έως την Δύση. Τα ελληνικά νομίσματα απέκτησαν  διεθνή χρήση (όπως το δολλάριου σήμερα), η ελληνική γλώσσα έγινε lingua franca, όπως τα Αγγλικά σήμερα και κατέστη έτσι γλώσσα οικουμενική και δίαυλος του ελληνικού πολιτισμού στους λαούς της Ασίας. Αργότερα έγινε ο γνωστός δρόμος του Μεταξιού που έφτανε έως την Δ. Κίνα. Βρέθηκαν πρόσφατα ελληνικοί θύλακες (πόλη Νίγια, κινεζο-ιαπωνικές ανασκαφές). 

 

Είναι κρίμα που τα ΜΜΕ αποσιωπούν το τεράστιο πολιτιστικό έργο του Αλεξάνδρου και των Μακεδόνων στην Ασία, με την πολιτισμική κοσμογονία που επιτελέστηκε . Δηλαδή με την διάδοση και οικουμενικότητα του ελληνικού πολιτισμού που επετεύχθη από τα Ελληνιστικά βασίλεια στην Μ.Ανατολή (Πτολεμαϊκό, Σελευκιδικό),  στην Κ. Ασία (Ελληνο-Βακτριανό και  Ινδο-Ελληνικό) και την έντονη ελληνική επιρροή στις τέχνες και πολιτισμούς της Ανατολής. Επιρροές που συνέχισαν ν'ανθούν αιώνες ακόμα μετά την αποχώρηση των Ελλήνων, άρα χωρίς καμία επιβολή. Παράδειγμα  η τέχνη των Κουσάνων που κατέλαβαν τα Ελληνο-Βακτριανά βασίλεια της Κ. Ασίας και υιοθέτησαν στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού, ελληνικό Αλφάβητο, ελληνική τέχνη και ελληνική Μυθολογία,  όπως αποδεικνύουν τα ''Χρυσά κτερίσματα του Τίλια Τεπέ'' (Σοβιετική ανασκαφή Β. Σαριγιαννίδης). Η τέχνη αυτή οδήγησε στην φημισμένη τέχνη Γανδάρα, που οι Γάλλοι ειδικοί αποκαλούν ''ελληνο-βουδιστική'', λόγω της μεγάλης ελληνικής επιρροής, 2ος αι.π.Χ.--6ος αι. μ.Χ., (Γαλλικές ανασκαφές, D. Sshlumberger, Ζ.Τarzi, Μουσείο Guimet, Paris). Τελευταίοι χρονικά  οι Βούδες της Μπάμυαν, στο Αφγανιστάν, που ανατινάχτηκαν από τους Ταλιμπάν το 2001 και συγκλόνισαν τότε τον κόσμο, διεθνώς.

Ορισμένα δημοσιεύματα τελευταίως, φαίνεται να έχουν  στοιχεία κάποιας πολιτικής φιλοσοφίας, ενώ θα ήταν προσφορότερη  η αναφορά  σε κείμενα Γάλλων ή Ιταλών Αρχαιολόγων, που ανασκάφτουν στην Ανατολή από το 1922 και έχουν τεράστια πείρα, σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα και έγκυρα πορίσματα για την εξελλήνιση της Ανατολής, με την υιοθεσία των ίδιων των κατοίκων.  Όπως το βιβλίο των ξένων Αρχαιολόγων ''Arts et civilisations de l'Orient hellénisé''  δηλ. ''Τέχνες και πολιτισμοί στην εξελληνισμένη Ανατολή'' , Εκδ. Picard, Paris 2016, Επιμέλεια  καθ.P. Leriche; Διευθυντής Γαλλικών ανασκαφών στην Συρία και Ουζμπεκιστάν. Γράφει: ''Ο ελληνικός πολιτισμός διαδόθηκε στην Ανατολή με την ίδια την δύναμή του'' .   Επίσης το βιβλίο ''L'Hellénisme''  "Ο Ελληνισμός" Ed. Edisud 2003, Καθ. Giorgio Guillini, Διευθυντής Ιταλικών ανασκαφών στην Μεσοποταμία, Σελεύκεια στον Τίγρη, κλπ.. Γράφει: ''Ο ελληνικός πολιτισμός διαδόθηκε στην Ανατολή ως η φωτιά σε δάσος''     Επίσης ''Αϊ Khanoum en Afghnistan'' , Ed. Boccard 2001, Kαθ. Paul Bernard, Διεθυντής των Γαλλικών Ανασκαφών στο Αφγανιστάν. Συνοψίζει: ''Στην ελληνική πόλη Αϊ Χανούμ στο Αφγανιστάν, τα Δελφικά παραγγέλματα στο Ηρώον της πόλης, το Γυμνάσιο αφιερωμένο στον Ηρακλή, η βασιλική βιβλιοθήκη με κείμενα του Αριστοτέλη, κλπ. αποδεικνύουν ότι οι κάτοικοι, Έλληνες και γηγενείς, ζούσαν με τις ελληνικές φιλοσοφικές αξίες και τον ελληνικό τρόπο ζωής. Πολλοί ντόπιοι υιοθετούσαν ελληνικά ονόματα, στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού και τον ελληνικό τρόπο ζωής, αυτό που οι ξένοι αρχαιολόγοι αποκαλούν ''εξελλήνιση''. 

Η Αϊ Χανούμ είναι ίσως η Αλεξάνδρεια του Ώξου, η Χεράτ και η Κανταχάρ, που αναφέρονται στα νέα, καθημερινά τις τελευταίες ημέρες,  είναι η Αλεξάνδρεια της Αρίας και της Αραχωσίας, πιο ψηλά στο Τατζικιστάν είναι η Αλεξάνδρεια η Εσχάτη και στο κέντρο η περίφημη Αλεξάνδρεια του Καυκάσου, πρωτεύουσα ένα διάστημα του Ινδο-ελληνικού βασιλείου, που έκανε όλους τους Αρχαιολόγους της Δύσης να ονειρεύονται να την ανασκάψουν κάποτε !!.

Η μεγαλειώδης Αϊ Χανούμ, ίσως η Αλεξάνδρεια του Ώξου, μόνη ελληνιστική πόλη που ανασκάφτηκε ως είχε, χωρίς μεταγενέστερες επιστρώσεις,  δίνει αληθινή εικόνα των ελληνιστικών πόλεων, με τους ελληνικούς θεσμούς, το μεγάλο θέατρο, Ακρόπολη, ναούς, Βιβλιοθήκη, τα αγάλματα Ελλήνων θεών που κοσμούσαν την πόλη, κλπ. Αποδεικνύει  το μεγαλείο που γοήτευε τους γηγενείς και δικαιολογεί την επιρροή του  ελληνικού πολιτισμού στος λαούς της Ασίας. Ο ελληνικός πολιτισμός και η ελληνική γλώσσα ποτέ δεν επεβλήθησαν, οι λαοί διατηρούσαν τον δικό τους και υιοθετούσαν τον ελληνικό, όσο αυτό τους γοήτευε 'η τους εξυπηρετούσε κοινωνικά (ελίτ των πόλεων) ή εμπορικά  στις διεθνείς συναλλαγές.

Να μην ξεχνάμε επίσης ότι οι λαοί της Ασίας εκτιμούσαν τον Αλέξανδρο και τον ελληνικό πολιτισμό, διότι από υπηκόους απολυταρχικών βασιλέων τους έκανε πολίτες ελληνικών πόλεων με ελληνικούς θεσμούς και Ισονομία των πολιτών.

Ο Ακαδημαϊκός και Καθ. Εd. Rtveladze, ο σημαντικότερος Ελληνιστής και Διευθυντής ανασκαφών του Ουζμπεκιστάν, γράφει: ''Ο ελληνικός ανθρωποκεντρικός πολιτισμός αναπτύχθηκε στο Ουζμπεκιστάν για πολλούς αιώνες,  άφησε βαθειά ίχνη στην υλική, πνευματική και καλλιτεχνική ζωή της Κ. Ασίας και συνέχισε να υφίσταται πολύ μετά την πτώση της πολιτικής εξουσίας των Ελλήνων." Greece-Ouzbekistan, Common Cultural Traditions, Taskend, 2001.''Στο Ουζμπεκιστάν ήταν έθιμο να φέρει ο πρωτότοκος το όνομα Αλέξανδρος''

 

Αριστουργηματικά Νομίσματα των Ελλήνων βασιλέων (Ευκρατίδης, Μένανδρος ο Δίκαιος, αναφέρεται στις Ιερές Ινδικές Γραφές, κλπ.) , με τους Έλληνες θεούς στον οπισθότυπο (θησαυροί της Μιρ Ζακά, Μελέτες του καθ. O: Bopearachchi),   και τα αγάλματα των Ελλήνων θεών που κοσμούσανν τις ελληνικές πόλεις στα ελληνικά βασίλεια της Κ. Ασίας, αντιγράφονται, εμπνέουν ή επηρεάζουν τις τοπικές κοινωνίες και τέχνες, αιώνες ακόμα μετά την αποχώρηση των Ελλήνων.

Σήμερα όλοι ανησυχούμε για την τύχη των ελληνικών ή με ελληνική επιρροή έργων τέχνης, που υπήρχαν ακόμα στο Μουσείο της Καμπούλ, τα χρυσά  κτερίσματα του Τίλια Τεπέ, τα ελληνικά ευρήματα από την Αϊ Χανούμ (αγάλματα, πάπυροι , επιγραφές) (ο αρχαιολογικός χώρος έχει ήδη καταστραφεί από τον προηγούμενο πόλεμο),  ελπίζοντας να μην καταστραφούν σήμερα ολοσχερώς, όπως στην Συρία.

Τα σημαντικά για την Ελλάδα αρχαιολογικά  ευρήματα όλων των ξένων ανασκαφών στις ελληνικές πόλεις της Ασίας έγιναν αντικείμενα πολλών μεγάλων Εκθέσεων σε πρωτεύουσες ανά τον κόσμο, με έντονο το ενδιαφέρον των επισκεπτών, όχι όμως στην Ελλάδα.Το μάθημα ''Ελληνισμός της Ανατολής'' διδάσκεται σε ξένα Πανεπιστήμια, όχι όμως στην Ελλάδα!.

Η Μ. Αικατερίνη παρήγγειλε βιβλίο για την εκπαίδευση των Ρώσων πριγκίπων,  με το όνομα ''Παιδεία'' (Μουσείο Hermitage) με την Φιλοσοφία του Αριστοτέλη και την ζωή του Μ. Αλεξάνδρου, που θεωρείται από όλους τους βασιλείς ως ο ιδανικός Ηγεμών, άξιος Στρατηλάτης και συνετός βασιλιάς..Πολλοί βασιλείς και ευγενείς φέρουν το όνομα Αξέξανδρος. Πίνακες και ταπισερί με εικόνες από την ζωή του Αλεξάνδρου κοσμούν όλα τα παλάτια της Δύσης.

Το Αφγανιστάν τύπωσε παλαιότερα το γνωστό σε όλους μας νόμισμα με τον θυρεό του Βασιλιά Ευκρατίδη (ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΥΚΡΑΤΙΔΗ), θυρεό που έγινε logo της Τραπέζης του Αφγανιστάν. Η Συρία τύπωσε επίσης, παλαιότερα, νόμισμα με την Αθηνά Κυρρήστη, και οι δύο λαοί απότισαν έτσι φόρο τιμής στον ελληνικό πολιτισμό και επαίρονται ότι εμπλούτισε κάποτε τον δικό τους.

Η Ιρανική ποίηση του Μεσαίωνα αποδεικνύει και η οικουμένη ολόκληρη αναγνωρίζει,  ότι ο Αλέξανδρος είναι ο μόνος  στρατηλάτης που υιοθετήθηκε από τους λαούς στους οποίους βασίλεψε και οι οποίοι τον οικειοποιήθηκαν. Οι Ιρανοί ποιητές Νιζαμί και Φερτνουσί ( 12ος -13ος αιών) στα επικά τους ποιήματα  (ΣαχΝαμέ, ΙσκαντάρΝαμέ) οικειοποιούνται τον Αλέξανδρο και τον νομιμοποιούν ως Αυτοκράτορα της χώρας, το ίδιο κάνει ο Ψευδοκαλλισθένης στην Αίγυπτο με την ''Φυλλάδα του Αλεξάνδρου''. Το βιβλίο αυτό, που ηρωποιεί τον Αλέξανδρο,  μεταφράστηκε σε πάμπολλές γλώσσες,  διαβάστηκε περισσότερο από όλα τα άλλα βιβλία για πολλούς αιώνες σε Ανατολή και Δύση και ενέπνευσε  θρύλους  πολλών λαών της Ανατολής, που λατρεύουν (τουλάχιστον οι παλαιότεροι) ή αναφέρονται  με θαυμασμό στον Αλέξανδρο ακόμα σήμερα. Υπάρχει κενοτάφιο στο Παμίρ αλλά και στην Ινδονησία, όπου δεν πήγε ποτέ, αλλά πήγαν οι θρύλοι με Άραβες που δημιούργησαν βασίλειο στην Σουμάτρα, παίρνοντας το όνομα Ισκάντερ (Αλέξανδρος) για να θεοποιηθούν και να εδραιωθούν στον θρόνο τους (Ανακαλύψεις της Γαλλικής  Εθνολογικής Αποστολής, κ. Chamber-Loire). Στην Ανατολή λατρεύεται ακόμα ως ο ''δικέρατος'', βασιλιάς Ανατολής και Δύσης, στους θρύλους πολλών λαών και στο Κοράνι αναφέρεται ως προφήτης δικαιοσύνης (σουράτ 18). Στο Αφγανιστάν οι Παστούν, η πολυπληθέστερη φυλή, αυτοπροσδιορίζονται ως απόγονοι του Αλεξάνδρου και χορεύουν ακόμα σήμερα τον παραδοσιακό τους χορό, είδος Πυρρίχιου,  με το όνομα Ατήνη (Αθηνά).

Ο Μάρκο Πόλο γράφει στο βιβλίο του  ότι ''στο Αφγανιστάν, την χώρα με τις χίλιες πόλεις, όλοι οι βασιλείς θεωρούνται  απόγονοι του Μ.Αλεξάνδρου''. Οι λαοί Χούντζα και Καλάς επαίρονται ακόμα ότι είναι απόγονοι των Μακεδόνων και διατηρούν  ελληνικά στοιχεία θρησκείας και παραδόσεων . Στις χώρες του Αφγανιστάν και Πακιστάν οι άνδρες φορούν ακόμα ένα ιδιαίτερο καπέλο που είναι η αρχαία μακεδονική καυσία. Οι βουδιστικοί ναοί στην Κ. Ασία και Ινδία είναι γεμάτοι με ανάγλυφες Διονυσιακές σκηνές, όπου ο Ηρακλής και ο Διόνυσος πρωτοστατούν συχνά. Ο σύντροφος του Βούδα, ο Βαζραπάνι, παρουσιάζεται παντού δίπλα του, με χαρακτηριστικά Ηρακλέους και ο Αλέξανδρος εμφανίζεται επίσης στα ανάγλυφα αυτά. Και να μην ξεχνάμε ότι ο Βούδας έχει ανθρώπινη μορφή, στην αρχή μάλιστα είχε ''απολλώνιο'' πρόσωπο, φορά χιτώνα και ιμάτιο με ανάλαφρες πτυχές,  χάρη στην Ελληνική επιρροή στην τέχνη της Γανδάρα (όρια Αφγανιστάν και Πακιστάν).

 

Στην Ανατολή λοιπόν, εμφανώς ''παντρεύτηκαν'' δυό κόσμοι και δυό πολιτισμοί, με όσμωση και παραγωγικό αλληλο-εμπλουτισμό. Η Ελλάδα ''φίλησε'' την Ανατολή και μοιράστηκε μαζί της έναν ευγενή πολιτισμό.  Ο Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες άφησαν εκεί έντονα τα χνάρια του ελληνικού πολιτισμού.. Στην Μ.Ανατολή διατηρήθηκαν για πολλούς αιώνες, έως τις πρόσφατες καταστροφές. Στην Κ. Ασία και στο Αφγνανιστάν ιδιαίτερα, οι μνήμες διατηρούνται ακόμη, για πόσο ακόμη δεν ξέρουμε.

Αξίζει όμως να το  θυμόμαστε, να το κρατήσουμε στην ιστορική μας μνήμη για τις επόμενες γενιές και να το προβάλλουμε.

Ο Αλέξανδρος, συνδεδεμένος με τον ελληνικό πολιτισμό, δεν ήταν ένας ''περαστικός'' στην Ασία!.

 

Δρ Ποτίτσα Γρηγοράκου

Ερευνήτρια της Ιστορίας του Eλληνιστικού πολιτισμού της Ανατολής.