ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ
ΝΑΖΙ
(του Υποστρατήγου ε. α K.
Χ. Κωνσταντινίδη)
Το ερώτημα που θέτουν πολλοί
είναι αν
ο Χίτρλερ διέθετε μυστικά όπλα και τι είδους όπλα ήσαν αυτά; Και τούτο
διότι έχουν κυκλοφορήσει φανταστικές ιστορίες που αντί να φωτίσουν την αλήθεια
την συσκότισαν ακόμη περισσότερα μεταξύ του μύθου και της φαντασίας. Θα
ξεκινήσουμε λοιπόν από τον Α1ΠΠ ο οποίος εξέθρεψε το Ναζιστικό καθεστώς. Βρισκόμαστε
ολίγον μετά την ταπεινωτική και εξουθενωτική Συνθήκη των Βερσαλλιών που
σφράγισε τον Α! Π.Π. Αυτή και η οικονομική καταστροφή που έπληξε την Γερμανία
ήτο η κυριότερη αιτία της ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία. Η υπόσχεση του Χίτλερ
προς τον ταπεινωνένο και πεινασμένο Γερμανικό λαό ήτο ψωμί, δουλειά και η Εθνική Ανόρθωση της Γερμανίας. Αλλά πως; Η κυριότερη διάσταση εθνικής ισχύος είναι η Ενοπλες
Δυνάμεις(Ε.Δ) . Μόνον όταν ένα κράτος έχει ισχυρές Ε.Δ μπορεί να υποστηρίξει
αποτελσματικά την εξωτερική του πολιτική, να εξασφαλίσει την εθνική του άμυνα
και ασφάλεια και να ικανοποιήσει τους εθνικούς του στόχους. Ο Χίτλερ λοιπόν εκ
των πρώτων του έργων ήτο η ενίσχυση στο έπακρον των Ε.Δ. Επειδή η Γερμανία ήτο σχετικά ολιγάριθμο έθνος, σε σχέση με τους αντιπάλους της(Γαλλία, Βρετανία,
Σοβιετική Ενωση κ.α) και δεν διέθετε άφθονες πρώτες ύλες, οι Γερμανικές Ε.Δ έπρεπε
να στηριχθούν στην ποιοτική αναβάθμιση έναντι της ποσότητος των αντιπάλων της. Αρα ήτο ανάγκη να επιτύχουν
επαναστατικές τεχνολογικές καινοτομίες στα οπλικά συστήματα, στην στρατηγική
και στην τακτική του πολέμου. Ετσι έφτασαν στον Αστραπιαίο Πόλεμο(Blitz Krieg) ο οποίος βασίστηκε στον τολμηρό ελιγμό με βάση το
τριώνυμο:
α/ Τεθωρακισμένες
Δυνάμεις,( με τα περίφημα Πάντσερ) ,
β/
Αεροπορία Υποστηρίξεως (τα τρομερά Στούκας)
και
γ/ τα
Υποβρύχια(U-Boote) για την αποκοπή του ανεφοδιασμού
των αντιπάλων του.
Ο
συνδυασμός τούτων έδωσε τις πρώτες νικηφόρες εκστρατείες εναντίον της Πολωνίας, Γαλλίας, Βελγίου, Ολλανδίας, Σοβιετικής
Ενώσεως κ.α και απομόνωσε την Βρετανία.
Απο το 1936 ο
Χίτλερ είχε δώσει εντολή να αναπτύξουν τα «θαυματουργά όπλα»(Wunderwaffen) Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε
ότι η έρευνα επί των νέων οπλικών συστημάτων δεν ακολούθησε την πεπατημένη. Οι Γερμανοί μηχανικοί αναζήτησαν
νέες επαναστατικές ενεργειακές πηγές,
νέα συστήματα προωθήσεως, νέα άνευ
πιλότου καθοδηγούμενα οχήματα , νέα
εκρηκτικά κ.α. Η έρευνα τούτων ανατέθηκαν ερευνητικά κέντρα, σε εργαστήρια
εταιρειών και τεχνολογικά ιδρύματα. Οι
δοκιμές εγένοντο σε ειδικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, η κυριότερη εκ των οποίων ήτο το Πεενεμούντε.
Κατωτέρω θα αναφερθούμε σε πραγματικά οπλικά συστήματα και όχι στην φημολογία και στα φανταστικά μυθεύματα για ιπταμένους δίσκους, ΑΤΙΑ(UFO) και την λοιπή
παραφιλολογία , που κυκλοφόρησε μετά την λήξη του πολέμου, το 1947. Αυτήν την «ουφολογία» την θεωρώ ως εσκεμμένη προπαγάνδα, η οποία
εξυπηρέτησε τα σχέδια των ΗΠΑ κατά την εποχή του ψυχρού πολέμου και εξυπηρετεί
ίσως και σήμερον τους καναλανανθρώπους να παραμυθιάζουν τον κόσμο . Ομως θα
ναφερθούμε και σ’ αυτήν στο τέλος της μελέτης απλώς και μόνον για την ενημέρωση των
αναγνωστών. Τα πραγματικά όπλα είναι τα εξής :
1/ V-1 Καθοδηγούμενος Πύραυλος (Cruise Missile )
2/ V-2 Βαλλιστικός Πύραυλος(Ballistic Missile)
3/ Ατομική Βόμβα
4/ Ελικόπτερον
5/ Αεριωθούμενα Αεροσκάφη
6/ Πυροβόλα Μαμούθ
7/ Πυραυλικά Αντιαεροπορικά Οπλα( Βλήματα Αέρος-Αέρος και
Αέρος-Εδάφους)
8/ V-3 Υπερ-Πυροβόλα
9/ Υποβρύχια (U-Boote)-Τορπίλες- Σνόκερλ και άλλες θαλάσσιες καινοτομίες
10/ Χημικά –Βιολογικά (Αέρια Νεύρων)
Εκ τούτων άλλα μεν
ετέθηκαν σε επιχειρησιακή χρήση,
χρησιμοποιηθέντα προς το τέλος του πολέμου, άλλα παρήχθησαν στα εργοστάσια αλλά
δεν πρόλαβαν να χρησιμοποιηθούν στο πεδίο της μάχης , μερικά έμειναν στα πρωτότυπα
και δεν πρόλαβαν να δοκιμασθούν, ενώ άλλα έμειναν στα σχέδια. Ο Χίτλερ δεν ήτο
έτοιμος την εποχή του 1939, να διεξάγει
ένα νικηφόρο πόλεμο ιδιαίτερα εναντίον του πανίσχυρου βιομηχανικού κολοσσού των ΗΠΑ, διότι ακόμη
δεν είχε παράγει τα νέα του όπλα .
Μερικά από τα θαυματουργά όπλα ετέθησαν σε επιχειρησιακή χρήση το τελευταίο ή
προτελευταίο έτος του πολέμου, ενώ άλλα δεν μπόρεσαν να βγουν από τα εργοστάσια
, τα πεδιά δοκιμών ή και τα σχεδιαστήρια των εργαστηρίων. Ησαν τόσο πολλά τα σχέδια και τόσο επαναστατικές
και καινοτομικές οι μακέτες που δεν ήτο κατορθωτόν όλα να τύχουν ικανοποιητικής προτεραιότητος και χρηματοδότησης
για την τελική ανάπτυξη τους. Και τούτο για πολλούς και ποικίλους λόγους εκ των
οποίων οι κυριότεροι ήσαν :
1/ Οι ρεαλιστικές ανάγκες του πολέμου απαιτούσαν την
παραγωγή των δοκιμασμένων επιχειρησιακών οπλικών συστημάτων για την διεξαγωγή του πολέμου. Τούτο είχε σαν
αποτέλεσμα τον παραμερισμό των καινοτομιών σε βραδύτερο χρόνο. [Παράδειγμα η αναβολή της αναπτύξεως της ατομικής
βόμβας ως την ημέρα ενάρξεως του πολέμου , οπότε ο Χίτλερ έδωσε εντολή για την
εντατικοποίηση των ερευνών. Ενα απο τα εργαστήρια παραγωγής του «Βαρέως
Υδατος»(Διοξειδίου του Δευτερίου) ήτο στο Vemok της Νορβηγίας , όπου διεξήχθη μυστική επιχείρηση
κομμάντος με την υποστήριξη της
συμμαχικής βομβαρδιστικής αεροπορίας για την καταστροφή της]
2/ Η Γερμανία είχε περιορισμένες πρώτες ύλες και στερείτο
ορισμένων στρατηγικών υλών διότι αυτές εισήγοντο απο το εξωτερικό. [ Παράδειγμα η κατασκευή του Πυραύλου V-1
εγένετο ο σκελετός του από σίδηρο και τα τοιχώματα απο κόντρα πλακέ διότι
υπήρχε σπάνις αλουμινίου. Και φυσικά δεν είναι ακόμη
γνωστόν ότι η επιχείρηση για την κατασκευή της γέφυρας του Γοργοποτάμου τον
Νοέμβριο 1942 έγινε για την διακοπή της
ροής του Αλουμινίου απο την Στεραιά Ελλάδα στην Γερμανία. Τούτο αναφέρεται στο
βιλίο «YIANNIS» του Ελληνο-Αμερικανού κ. Γιάννη Γιάνναρη από το Σικάγο ο οποίος ήτο διοικητής των Αμερικανών κομμάτος(OSS) που
συμμετείχαν στην επιχείρηση εκείνη]
3/ Ο ανταγωνισμός
των εταιρειών μεταξύ τους , αλλά και μεταξύ των Γενικών Επιτελείων για το ποιός θα λάβει
τα περισσότερα προγράμματα και κονδύλια.
4/ Οι παλινωδίες συχνά του δικτάτορα χάλασαν τα σχέδια
και επέφεραν αλλαγή των προγραμμάτων . [Παράδειγμα η αναβολή της μαζικής κατασκευής του πρώτου στον κόσμο
αεριωθουμένου Me -262 του οποίου η επιτυχής δοκιμή έγινε στις 22/4/43 . Τότε ο Χίτλερ έδωσε διαταγή να τροποποιηθεί σε βομβαρδιστικό μακράς ακτίνος. Αποτέλεσμα
τούτου ήτο να εμφανισθεί
στο πεδίο της μάχης στο δυτικό μέτωπο την άνοιξη του 1944]
5/ Οι
σαρωτικοί βομβαρδισμοί των Συμμάχων-και
ιδιαίτερα των Αμερικανικών βομβαρδιστικών Β-17-
κατέστρεφαν συστηματικά την βιομηχανική βάση των Γερμανικών πόλεων, εξάρθωναν
το συγκοινωνιακό δίκτυο και διέλυαν
τις θέσεις δοκιμών και εκτοξεύσεως των Πυραύλων V-1 και V-2 στο Πεενεμούντε, στην Γαλλία
και Ολλανδία.
Στα τελευταία στάδια
του πολέμου η ευαίσθητη πολεμική βιομηχανία των θαυματουργών όπλων είχε
μεταφερθεί σε υπόγειες στοές για ν’ αποφεύγει τα τρομακτικά χτυπήματα της
Αμερικανικής Αεροπορίας.
Τα πρώτα επιχειρησιακά όπλα που έλαβον μέρος στις
επιχειρήσεις στο τελευταίο έτος του πολέμου ήσαν οι Πύραυλοι , πρώτα ο V-1 και μετά ο V-2
Ο Καθοδηγούμενος Πύραυλος (Cruise Missile) V-1 ή FZG-76
Ητο ο πρώτος καθοδηγούμενος πύραυλος στην ιστορία
του ανθρώπου. Πατήρ του ο μηχανικός Πάουλ Σμίντ, ο οποίος από το 1928 είχε συλλάβει την ιδέα ενός παλμικού
κινητήρα τζετ, τον οποίον ονόμασε Pulse Jet. Ο κινητήρας αυτός είχε ανάγκη
από μιά συγκεκριμένη πίεση αέρος για να ξεκινήσει την λειτουργία του και για να
είναι αποδοτικός.
Τα χαρακτηριστικά του ήσαν :
Μήκος: 8,5 μ.
Ανοιγμα πτυρύγων : 5,3 μ.
Βάρος κατά την απογείωση: 2.180 klg
Ακτίνα δράσεως: 240-370 χλμ.
Ταχύτης: 600-800 χλμ/ώ
Οροφή Πτήσεως: κάτω των
3.000 μ.
Εκρηκτικά: 830 klg εκρηκτικής ύλης trialen ή amonol
Μειονεκτήματα:
α/ δεν
μπορούσε να ξεκινήσει από την στάση, παρά μόνον με την βοήθεια εκτοξευτήρα,
β/ εάν πετούσε άνω
των 3.000 μ η ατμοσφαιρική πίεση μειονόταν
και η λειτουργία της μηχανής ήτο προβληματική.
γ/ Η καθοδήγηση
του δεν ήτο αξιόπιστη. Να σημειωθεί ότι
η τεχνολογία εκείνη την εποχή βρισκόταν στα σπάργανα και τα πρώτα όπλα των ιπταμένων οχημάτων δεν διέθεταν ακρίβεια
σκοπεύσεως και στερούσαν στα συστήματα καθοδήγησης των.
δ/ Οι αντοχές των βαλβίδων ανοίγματος και κλεισίματος
του θαλάμου καύσεως λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και πιέσεων ήσαν ευαίσθητες και
καταστρέφοντο, χρειάσθηκαν δε προσπάθειες για την βελτίωση τους.
ε/ ο πύραυλος αυτός ήτο λίαν τρωτός από την αεροπορία και τα
αντιαεροπορικά πυρά λόγω της χαμηλής
οροφής πτήσεως του(δεν υπερέβαινε τα 3.000 μ.) και της μικρής σχετικά ταχύτητος του( περίπου 800
χλμ/ω)
Πλεονεκτήματα
α/ Η λειτουργία του ήτο
απλή και λειτουργικά φθηνή.
β/ Μπορούσε να παραχθεί
σε μεγάλους αριθμούς(Χρειαζόταν μόνον 500 εργάσιμες ώρες)
γ/ Το κόστος του χαμηλό 5.000 Μάρκα(όταν το τανκς κόστιζε 100.000 Μ.)
δ/ Εβάλετο απο
σταθερή ή κινητή εξέδρα με καταπέλτη ατμού. Καύσιμο καταπέλτη :Δύο ουσίες ,
ήτοι Υπεροδείδιο του Υδρογόνου και Ασβέστιον.
Οι καταπέλτες ήσαν εγκατεστημένοι
στο Καλαί της Γαλλίας και
μετά την προέλαση των Συμμάχων
μετεφέρθησαν στην Ολλανδία.
ε/ Μπορούσαν να εκτοξευθούν και απο αεριωθούμενο
αεροσκάφος. Τα Γερμανικά βομβαρδιστικά εκτόξευσαν 400 εξ αυτών. Υπήρχαν και 100 κομάτια με
πιλοτήριο και προορίζοντο ως ιπτάμενες βόμβες
για προσβολή από καμικάζι, αλλά ποτέ δεν χρησιμοποιήθησαν
στ/ Η κατασκευή του , ελλείψει αλουμινίου,ήτο από φύλα σιδήρου και
κόντρα πλακέ,.
.
Συνολικά ως τον Φεβρουάριο 1944 κατασκευάσθησαν 1400 κομμάτια και ,αν όλα
έβαιναν καλώς έως τον Μάιο 1944, προβλεπόταν η κατασκευή 10-12.000 V-1 . Τότε θα εγένετο μαζική επίθεση κατά της Βρετανίας.
Ομως οι σφοδροί συμμαχικοί βομβαρδισμοί στο εργοστάσια της Fieseler , Φαλερσλέμπεν,
στα πεδίου δοκιμών στο Peenemunde, αλλά και στους χώρους αναπτύξεως, καθυστέρησαν την
παραγωγή και εκτόξευση του. Ετσι ο στόχος των 8.000 V-1 πραγματοποιήθηκε
στα μέσα του 1944 και η πρώτη επιτυχής επιχειρησιακή βολή κατα του Λονδίνου
έγινε στις 13 Ιουνίου 1944 με δέκα(10)
πυραύλους. Εξ αυτών οι 4 δεν κατάφεραν να πάρουν ύψος και κατέπεσαν, άλλοι δύο(2) έπεσαν στην Μάγχη και μόνον τεσσερις(4) έπεσαν στον στόχο τους στο Λονδίνο. Συνολικά εκτοξεύθηκαν 9.000
πύραυλοι εντός διμήνου εναντίον Αγγλικών πόλεων. Εξ αυτών μόνον 6.700 πύραυλοι
χτύπησαν το Βρετανικό έδαφος. Το Λονδίνο δέχθηκε συνολικά 2.500 πυραύλους. Οι
συνολικές απώλειες ήσαν 12.000 νεκροί ,
34.000 τραυματίες και σημαντικές υλικές καταστροφές και πτώση του ηθικού των
κατοίκων. Αυτές ήσαν οι πιό φρικτές ημέρες του Λονδίνου.
V-2 Ο Πρώτος στην Ιστορία Βαλλιστικός Πύραυλος
Πατέρας των Βαλλιστικών Πυραύλων αυτών ήτο ο Βέρνερ Φον Μπράουν με
την επιστημονική του ομάδα. Παπούς του
όπλου αυτού ήτο ο Χέρμαν Ομπερθ, ο
οποίο στις αρχές της δεκαετίας του 30 συνέλαβαν την ιδέα κατακτήσεως του διαστήματος
. Αργότερα η ομάδα αυτή στρατολογήθηκε από το Ναζιστικό καθεστώς και ξεκίνησε
τα πειράματα. Στην ομάδα αυτών των ρομαντικών νέων πρωτοστατούσε ο Βέρνερ Φον
Μπράουν, ο οποίος λόγω της ιδιοφυίας του απενεμήθη απο το Ναζιστικό καθεστώς ο
βαθμός του ανθυπολοχαγού των SS.
Η ομάδα του Χέρμαν Ομπερθ συνέπεσε με
την επιθυμία του Γερμανικού Σρατού-πριν απο
την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία- να
παρακάμψει τους περιορισμούς που της είχαν επιβληθεί από την συνθήκη των Βερσαλλιών για νέους
εξοπλισμούς. Ομως αυτή δεν προέβλεπε τους πυραύλους και τα νέα όπλα , τα οποία δεν ήσαν
τότε γνωστά και δεν αναφέροντο ρητώς στην
Συνθήκη. Το όλον πρόγραμμα είχε αναλάβει ο Λοχαγός Πυροβολικού Ντόνμπέργκερ, ο οποίος ήλθε σε επαφή με
την Ομάδα Ομπερθ και τους έβαλε στο
πρόγραμμα του Στρατού για την ανάπτυξη του Πυραύλου V-2, Ηδη το
1933 ήτο έτοιμος ο πρώτος πύραυλος της ομάδος του Φον Μπράουν με τον κωδικό Α1. Το 1935 ήσαν έτοιμοι δύο πύραυλοι που
δοκιμάσθησαν με επιτυχία από το νησάκι του Μπόρκουμ στην Βαλτική Θάλασσα . Οι
πύραυλοι αυτοί διέθεταν και γυροσκόπιο για να επιτύχουν σταθερότητα στην πτήση. Ηδη το 1936 η ομάδα είχε κατασκευάσει
ένα γιγαντιαίο πύραυλο , ο οποίος προωθείτο από έναν ισχυρότατο πυραυλοκινητήρα
και μπορούσε να μεταφέρει τεράστιο φορτίο σε μεγάλες αποστάσεις. Λόγω των
ηυξημένων αναγκών σε δοκιμές το μικρό κέντρο δοκιμών του Κούμερσντορφ κοντά στο Βερολίνο εκρίθη ακατάλληλον και ανασφαλές
, γι’ αυτό μεταφέρεται στο Πεενεμούντε στην Βαλτική. Τον Α1 διαδέχεται ο Α2 και
αυτόν ο πενταπλάσιος σε μέγεθος Α3 , ο
οποίος όμως στις δοκιμές του 1937-38 αποτυγχάνει παταγωδώς. Μετά από
τροποποίσεις επι των τροποποίησεων το 1939 δοκιμάζονται 25 πύραυλοι Α5 με
επιτυχία, αλλά ο γιγάντιος
και
πανίσχυρος Α4 δοκιμάζεται με επιτυχία στις 13 Ιουνίου 1942 και ως τον Οκτώβριο
είχε δοκιμάσει και τον τρίτο πύραυλο Α3.
Τα χαρακτηριστικά του
1/ Μήκος 14μ. και διαμέτρου 1,7 μ.
2/ Βάρος κατά την
απογείωση δέκατρείς (13) τόνοι
3/ Εντός 1 λεπτού ανέπτυσσε την καταπληκτική για την
εποχή του ταχύτητα των 5 mach(ήτοι πέντε φορές την ταχύτητα
του ήχου)
4/ Πετούσε σε ύψος άνω των 100.000 ποδών έξω απο την ατμόσφαιρα, και ήτο άτρωτος από
αντιαεροπορικά πυρά ή πυρά Α/Φ
5/ Σύμφωνα με τις προσδοκίες του Αλμπερχτ Σπέερ
(διευθυντού της πολεμικής βιομηχανίας ) θα μπορούσε να παραχθεί σε 900 κομμάτια
τον μήνα. Ομως το 1943 αποτελεί την
καμπή του πολέμου για τον Χίτλερ.
Αρχίζουν ανελέητοι βομβαρδισμοί εναντίον των Γερμανικών πόλεων απο τα
Αμερικανικά βομβαρδιστικά. Τότε βομβαρδίζεται και το Πεενεμούντε με μεγάλες
απώλειες σε επιστημονικό προσωπικό, αλλά και μεγάλου αριθμού Εβραίων και Πολωνών φυλακισμένων που εργάζοντο εκεί. Τότε
μετεφέρθη
6/ Εκρηκτικά. 975 klg
7/ Βεληνεκές 370 χλμ.
8/ Καύσιμα. 5 τόνους υγρού οξυγόνου και 3,8 τόνους μεθανόλης
9/ Διάρκεια πτήσεως ως τον στόχο 3,5 λεπτά.
10/ Συνολικά κατασκευάσθηκαν 6.000 V-2 και κατ’ άλλους
ξεπέρασε τους 10.000 τεμμάχια.
11/ Εναντίον της Αγγλίας εκτοξεύθηκαν μόνον 1120 , εκ των
οποίων οι 1054 πέτ υχαν τον στόχον τους
12/ Φόνευσαν περίπου 2.700 άτομα και τραυμάτισαν 6.532.
Ομως οι ζημίες που προξένησαν ήσαν τεράστιες και η πτώση του ηθικού πολύ
μεγάλη.
13/ 1650 Πύραυλοι V-2 εβλήθησαν και εναντίον της Αμβέρσας, Λιέγης, Βρυξελλών, Λουξεμβούργου
ακόμη και εναντίον των Παρισίων.
14/ Αντίθετα από το V-1 ο V-2 είχε ανάγκη από ένα περίπλοκο
σύστημα υποστήριξης και δημιουργία εγκαταστάσεων να
τον φιλοξενήσουν. Συνοκικά είχαν γίνει 45 θέσεις εκτόξευσης για τις κινητές
πυροβολαρχίες το σύνολο δε εξ αυτών ήσαν
στην περιοχή του Πα-Ντε Καλαί και του
Χερβούργου.
Στα σχέδια του Χίτλερ ήτο να βελτιώσει το βεληνεκές του V-2 ώστε να τον καταστήσει διηπειρωτικό πύραυλο, ικανόν
να χτυπήσει τις ΗΠΑ και ιδιαίτερα την Νέα Υόρκη. Και λέγεται ότι το μοντέλο Α9/Α10
(Amerikarokete) είχε θεωρητικά αναπτύξει αυτές τις δυνατότητες, αλλά
ουδέποτε πέταξε. Ομως καθώς το πρόγραμμα είχε σημαντικά καθυστερήσει η λήξη του
πολέμου έβαλε τέλος στα σχέδια του. Τα
νέα θαυματουργά όπλα του Χίτλερ δεν
μπόρεσαν αντιστέψουν το ρου της ιστορίας
και το μοιραίο τέλος του Γ! Ράιχ. Αυτή
είναι εν συντομία η ιστορία των V-1 και V-2.
ΤΑ ΑΕΡΙΩΘΟΥΜΕΝΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΗ
της LUFTWAFFE
Η πτήση με
αεριώθηση δεν ήτο κάτι καινούργιο το 1939, όταν ξεκίνησε ο Β! Π.Π. Η Γερμανία
ήτο η μοναδική χώρα που διέθετε προς το
τέλος του Β! ΠΠ αεριωθούμενα μαχητικά, τα οποία όμως δεν στάθηκαν αρκετά για να
δώσουν την αεροπορική υπεροχή και
ν’αντιστρέψουν τον ρου του πολέμου. Μία απο τις φροντίδες του Χίτλερ για νέες
καινοτομίες στον αεροπορικό πόλεμο ήτο
και η κατασκευή αεροσκαφών σύγχρονης τεχνολογίας και προωθημένης αεροναυπηγικής.
Προς τούτο διέθεσε υπέρογκα κονδύλια για
έρευνα και ανάπτυξη στην LUFTWAFFE. Ο Χίτλερ γνωρίζοντας την υστέρηση
της Γερμανίας σε αριθμό και πόρους θέλησε να αντιστρέψει την ισορροπία προς
όφελος του χρησιμοποιώντας ανώτερη
ποιοτική τεχνολογική υπεροχή στον αέρα, στην ξηρά και στην θάλασσα. Πρωτοπόρος στον τομέα
της πυραυλοκινησης ήτο ο Φρίτζ Στάμμερ. Αυτός κατόρθωσε το 1928 να κάνει την πρώτη επιτυχή δοκιμαστική πτήση
με αεριοθούμενο αεροσκάφος, για την ακρίβεια αεριωθούμενο ανεμοπλάνο. Από τότε
ήσαν γνωστοί οι πυραυλοκινητήρες στην Γερμανία, αλλά μετά την άνοδο του Χίτλερ
εντάθηκαν και συστηματοποιήθησαν οι δοκιμές προκειμένου να αντικαταστήσουν τους
παραδοσιακούς εμβολοφόρους κινητήρες. Το 1938 οι δύο χαρισματικοί μηχανικοί Γιοακίμ Παμπστ Φον Οχάιν και ο βοηθός του Μάξ Χαν παρουσίασαν τον
πρώτο απολύτως λειτουργικό κινητήρα, τον HeS -3. Αυτός
τοποθετήθηκε στο πρώτο αεριωθούμενο
μαχητικό , το Xe-178, το οποίον έκανε μιά
επιτυχημένη πτήση την 27ην Αυγούστου του 1939. Βέβαια το αεροσκάφος
αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα και καθυστέρησε την παρουσίαση του στην ιεραρχία
του Υπουργείου Αεροπορίας. Ομως την 1ην
Νοεμβρίου 1939 που έγινε η παρουσίαση του δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα
που προσδοκούσε ο Χάνκελ και οι αξιωματούχοι έφυγαν παγερά αδιάφοροι μετά την
πρώτη πτήση του αεριωθουμένου αεροσκάφους. Χωρίς να γνωρίζουμε τα ακριβή αίτια
ματαιώσεως της αναπτύξεως του εν λόγω
αεροσκάφους, ένα είναι βέβαιον ότι η
Γερμανία έχασε μιά μοναδική ευκαιρία να αποκτήσει ένα νέο όπλο, πλήρως
λειτουργικό αεριωθούμενο που θα επέφερε
τον αιφνιδιασμό των αντιπάλων της. Τελικώς
το πρόγραμμα τούτο εγκατελήφθη. Οι δύο μηχανές που ανέπτυξαν οι πραναφερθέντες μηχανικοί , η 109-001 και 109-006 ήταν εκείνες που
θα έδιναν κίνηση στο νέο πρωτότυπο της Henkel, το He-280.
Το Πρωτο Αεριωθούμενο Me-262
Στις 2 Απριλίου 1941
πραγματοποιήθηκε επιτυχής δοκιμή
του αεροσκάφους ενώπιον της Henkel και μετά τρίμηνον επανελήφθη ενώπιον του
Υπουργείου Αεροπορίας με απόλυτη επιτυχία. Μόνον τότε η ηγεσία του Γ!
Ράιχ έδωσε γεναία χρηματοδότηση για την ανάπτυξη του αεροσκάφους σε μαζική
παραγωγή. Αλλά και πάλι επελέγη το
μοντέλο της Messerschmitt το οποίον έμελλε να είναι το Me-262. Βέβαια δεν κατέβηκε ξαφνικά απο
τον ουρανό το Me-262. Από το 1938 εργάζοντο στο σχέδιο οι μηχανικοί Χανς
Μάουχ και Χέλμουτ Σλεπ και ο σχεδιαστής αεροναυπηγός Χανς Αντς και μετά απο
συνεχείς βελτιώσεις παρουσίασαν το Me-262. Ομως
το μοντέλο τούτο καθυστέρησε σοβαρά λόγω τεχνικών δυσκολιών και παλινοδιών της
υπηρεσίας εξοπλισμών και των εμπλεκομένων εταιρειών. Η εντολή ήτο να
κατασκευάσει η Messerschmitt ένα αεριωθούμενο αεροσκάφος το
οποίον να διαθέτει ωριαίαν ταχύτητα 850χλμ/ω επί μίαν ολόκληρη ώρα. Το Α/Φ αυτό
θα ήτο αήτητο την εποχή όπου τα ταχύτερα Α/Φ των συμμάχων δεν υπερέβαιναν τα 600χλμ/ω. Ομως το Α/Φ αυτό λόγω
καθυστερήσεως κατασκευής του κινητήρος απο την BMW τελικά έκανε επιτυχή δοκιμή στις 22 Απριλίου 1943. Ο
ίδιος ο αρχηγός επιχειρήσεων της LUFTWAFFE, ο Αντολφ Γκάλαντ που πέταξε με το Me-262 εντυπωσιάσθηκε τόσο πολύ που δήλωσε : «Ενοιωθα σαν να με σπρώχνει
κάποιος άγγελος» Η μαζική παραγωγή απο
την Messerschmitt ξεκίνησε με αργοπορία στις 5 Ιουνίου 1943. Στο μεταξύ οι μαζικοί
βομβαρδισμοί στην Γερμανία εντάθηκαν και βομβαρδίσθηκε και το εργοστάσιο της Messerschmitt στο Ρέγκενσμπουργκ, με αποτέλεσμα την περαιτέρω καθυστέρηση. Ομως και πάλι λογάριαζαν χωρίς
την τελική εντολή του Χίτλερ που ήτο εντελώς διαφορετική. Ενώ αυτοί ήθελαν ένα Α/Φ Διώξεως το οποίον να εξασφαλίσει την
αεροπορική υπεροχή στην Γερμανία που είχε απωλεσθεί απο την κυριαρχία της
πανίσχυρης αμερικανικής αεροπορίας, ο Φύρερ αντί να δώσει το πράσινο φως για
την μαζική παραγωγή , αποφάσισε την μετασκευή του σε βομβαρδιστικό , δυνάμενο
να μεταφέρει μιά βόμβα 500 klg σε μεγάλες αποστάσεις ως την Αγγλία. Η τροποποίηση αυτή από τεχνικής πλευράς ήτο δύσκολη διότι
επρόκειτο για την κατασκευή ενός άλλου Α/Φ . Ετσι τελικά ξεκίνησε η παραγωγή δύο
τύπων Me-262, του Sturmvogel που ήτο
βομβαρδιστικό και του Schwabe που ήτο καταδιωκτικό, σε αναλογία
20 προς 1. Το Me-262 βγήκε και ως νυκτερινό καταδιωκτικό. Είχαν
προγραμματισθεί να βγουν 1.450 Α/Φ εντός των επτά πρώτων μηνών . Τελικά βγήκαν
μόνον 450 . Αυτά κατόρθωσαν να καταφέρουν σοβαρά πλήγματα στην συμμαχική
αεροπορία , χωρίς όμως να μπορέσουν να αντιστρέψουν τον ρου του πολέμου, ο
οποίος απο το 1943 είχε κάνει ορατή την
ήττα του Αξονος. Να σημειωθεί ότι την ίδια εποχή είχαν ετοιμάσει και οι
Βρετανοί το δικό τους αεριωθούμενο Α/Φ, το Gloster Meteor.
To Αεριωθούμενο Ar-234
Εν
αντιθέσει με τους κολοσσούς Henkel και Messerschmitt μιά μικρή
εταιρεία , η Arado ανέπτυξε το δεύτερο
αεριωθούμενο που χρησιμοποιήθηκε
επιχειρησιακά απο την LUFTWAFFE σε ικανούς αριθμούς κατά την
διάρκεια του Β! Π.Π. Πρόκειται για το Ar-234(Blitz=Κεραυνός) το οποίον ήτο έτοιμο τον χειμώνα του 1941. Ομως όπως και στην
περίπτωση του Me-262 καθυστέρησε η κατασκευή των
κινητήρων τζετ που είχε αναλάβει η BMW και η JUMO. Το Ar-234 ήτο ένα
αναγνωριστικό αεροσκάφος που μπορούσε να ίπταται σε μεγάλα ύψη,ήτοι απο
9.000-12.000 μ και να είναι άτροωτο από
την συμμαχική αεροπορία. Επίσης ανεπτύχθησαν και δύο εκδόσεις : Η μία ως
βομβαρδιστικού , που μπορούσαν να μεταφέρουν δύ τόνους βομβών σε μεγάλη ακτίνα
δράσης, περίπου 1600 χλμ. Η άλλη ως Α/Φ
νυκτρινής δίωξης. Η επιχειρησιακή του
ταχύτητα ήτο 750-850χλμ/ω. Η σχεδίαση του παρότι ήτο αεριωθούμενο , εν αντιθέσει προς το πρωτοποριακό Me-262, ήτο
παραδοσιακή που θύμιζε εμβολοφόρα
βομβαρδιστικά .
Αυτά
ήσαν τα μοναδικά αεριωθούμενα αεροσκάφη που χρησιμοποιήθηκαν απο την Γερμανία σε μεγάλο αριθμό κατά τον Β!
Π.Π Βέβαια οι Γερμανοί σχεδιαστές είχαν σχεδιάσει αρκετά πρωτοποριακά σχέδια ,
ενώ άλλα είχαν φύγει απο το σχεδιαστήρια και είχαν φθάσει στην κατασκευή πρωτοτύπων. Ορισμένα απο αυτά τα
σχέδια ήσαν επαναστατικά για την εποχή
τους και παρήχθησαν τα μεταπολεμικά χρόνια απο την αεροναυπηγική βιομηχανία της δύσεως.
Τα
Μοντέλα της Γερμανικής Αεροναυπηγικής Βιομηχανίας ήσαν τα εξής:
1/ Το
Καταδιωκτικό του Λαού(Volksjager)
Αυτό θα
ήτο ένα λαικό φθηνό αεροσκάφος με ευτελή υλικά και αναλώσιμον για την
αντιμετώπιση της πλημμυρίδος των συμμαχικών βομβαρδισμών. Υπήρξαν πολλά σχέδια
αλλά τελικά σχεδιάσθηκε το He -162 Salamander ή Spats από
δουλαλουμίνιο η άτρακτος και κόντρα πλακέ. Τούτο παρήχθη κατά τα τελευταία
στάδια του πολέμου σε 275 κομμάτια
τα οποία εξόπλισαν όπως όπως τις μοίρες διώξεως με νεαρούς πιλότους των SS με ελάχιστη πτητική πείρα. Λέγεται ότι ένα απο αυτά
κατέρριψε ένα Α/Φ Typhoon RAF.
2/ To Ju-287.
Ητο το
πρώτο Α/Φ με κεκλιμένες πτέρυγες με
κλίση προς τα εμπρός. Θα έφερε τέσσερις κινητήρες με ώση 1300 κιλών έκαστος
καθώς και δύο πυραύλους που θα βοηθούσαν στην απογείωση. Το Ju-287V-1 ήτο εξ ίσου πρωτοποριακό σχέδιο
και έπεσε στα χέρια των Σοβιετικών. Το Ju-287 V-2 θα ανέπτυσσε ταχύτητα 1000
χλμ/ω.
3/ Το Me -262
Αυτό
σχεδιάσθηκε σε διάφορες παραλλαγές, όπως το πρώτο
αεριωθούμενο Α/Φ της Messerschmitt με πτέρυγα
μεταβλητής γεωμετρίας (τεχνική που έχει
καθιερωθεί σε όλα τα σύγχρονα αεροσκάφη), την εισαγωγή του αέρος στην τουρμπίνα από το ρύγχος του σκάφους κ.α Τα
σχέδια αυτά έπεσαν στα χέρια τόσο των
Αμερικανών όσο και των Σοβιετικών. Αργότερα οι Αμερικανική Bell κατασκεύασε το δικό της πειραματικό
μοντέλο Bell-Χ με πτέρυγα μεταβλητής γεωμετρίας .
4/ Το Me-263 (Comet) της Messerschmitt
5/ Το Me-264
Αυτό ήτο βαρέως βομβαρδισμού με μακρά ακτίνα δράσεως της Messerschmitt. Αυτό προορίζοντο για τον ατομικό βομβαρδισμό της Αμερικής .
6/ Το Do-335(Βέλος)
Αυτό ήτο το
ταχύτερο εμβολοφόρο Α/Φ της εποχής του.
Το πρωτότυπο πέταξε τον Σεπτέμβριο του
1943 και οι επιδόσεις του ήσαν εκπληκτικές ιδιαίτερα στον τομέα της ταχύτητος,.
Πέτυχε ταχύτητα 765χλμ/ω και ξεπέρασε σε ταχύτητα αλλά και σε ευελιξία οποιοδήποτε
άλλο εμβολοφόρο αεροσκάφος . Ενώ όλοι οι άλλοι τοποθετούσαν τους κινητήρες στις
πτέρυγες ο Dornier τοποθέτησε τους κινητήρες στο
σκάφος. Διέθετε επίσης μεγάλη ισχύ πυρός(ένα πυροβόλο των 30χιλ. και 2
πολυβόλα. Επίσης ήτο το πρώρο Α/Φ με
εκτινασσόμενο καθισμα.
7/ Το Co-229 της Gotha.
Επονομάσθηκε και Ιπταμένη Πτέρυγα διότι ήτο πρωτοποριακό ακόμη
και για τα επόμενα χρόνια ώς την κατασκευή του αθέατου Αμερικανικού Α/Φ Stealth. Ητο μονοθέσιο
και ανέπτυσσε ταχύτητα 1000χλμ/ω σε ύψος 20.000 ποδών
και φορτίο βομβών 2 τόνων. Σε μιά νέα
έκδοση ηπρωτοποριακή πτέρυγα
των αδελφών Χόρτεν θα ανέπτυσσε ταχύτητα 850χλμ/ω , ακτίνα ενεργείας 11.000
χλμ. με δυνατότηα μεταφοράς 4 τόνων βομβών ακόμη
και στην Νέα Υόρκη ,ουδέποτε κατασκευάσθηκε ως υπερατλαντικό βομβαρδιστικό ,
διότι πήρε την εντολή κατασκευής του πολύ αργά λίγο πριν λήξει ο πόλεμος.
8/ Το Ba-349 (Οχιά)
9/ Το πρώτο
ΑΤΙΑ(UFO)
Στην τράπεζα του σχεδιαστηρίου βρέθηκε και ένα
επαναστατικό σχέδιο του Omega Diskus που ομοιάζει απαράλλαχτα με τα αξιοπερίεργα ΑΤΙΑ(Αγνωστου Ταυτότητος Ιπτάμενα Αντικείμενα) Αυτό και μόνον το εύρημα έδωσε λαβήν στην φαντασία ορισμένων ευφάνταστων εγκεφάλων
για να μιλήσουν για ΑΤΙΑ(UFO), για Εξωγήινους, για Αρειανούς και άλλα αγνώστου
ταυτότητος ιπτάμενα αντικείμενα. Αλλά αυτά θα τα αναλύσουμε σε ιδιαίτερο κεφάλαιο.
ΤΑ ΘΗΡΙΩΔΗ ΠΥΡΟΒΟΛΑ
Η τάση του Χίτλερ για υπερμεγέθεις ή και τερατώδεις
υπερκατασκευές τον ωδήγησαν και στον τομέα της βλητικής να κατασκευάσει τιτάνια
πυροβόλα.
1/ V-3 . Η Αντλία
Πιέσεως(Hochdruckpumpe) ή HDL
Αυτό ήτο ένα εξωτικό κανόνι που δεν είχε εμφανισθεί ποτέ
. Τούτο ανάγεται στο 1885 και ευφευρέτες του είναι δύο Αμερικανοί μηχανικοί που το
πρότειναν στο Αμερικανικό Πεντάγωνο αλλά
τελικά δοκιμάσθηκε χωρίς επιτυχία. Αυτό λειτουργούσε με πολλά γεμίσματα κατά
μήκος της κάννης και αυτή ήτο η δυσκολία του να εκμεταλλευθεί την ισχύ όλων των γεμισμάτων.
Και τούτο διότι λόγω της ταχύτητος οτυ βλήματος εντος της κάννης αρκετά
δεν προλάμβαναν να πυροδοτηθούν. Ο
Χίτλερ έδωσε το 1943 εντολή να κατασκευασθεί
το πυροβόλο τούτο μακρού βεληνεκούς (200 χλμ) για τον βομβαρδισμό του Λονδίνου.
Τούτο ήτο εξαιρετικά ογκώδες
Κάννη 150 χιλιοστών(κατά μήκος της κάννης θα
ετοποθετούντο 25-28 γεμίσματα σε ειδικούς θύλακες)
Μήκος 150 μ.
Ανατέθηκε η κατασκευή σε έξη εταιρείες μεταξύ των οποίων
στην Krupp και Skonda. Ωστόσο παρά τις προσπάθειες των
Γερμανών τεχνικών δεν μπόρεσαν να επιλυθούν τα πολλά προβλήματα που είχαν σχέση
με την ακρίβεια βολής, την κίνηση αυτού του Γολιάθαν κ.α και η πτώση της
Γερμανίας ματαίωσαν το σχέδιο προ της πραγματοποιήσεως του.
2/ Η Χονδρή Βέρθα(The Grosse Vertha)
Βέρθα ήτο το όνομα της εγγονής του ιδρυτού της εταιρείας
Φρειδερίκου Αλφρέδου Κρουπ. Η πρόταση της Κρουπ ήτο όντως εξωπραγματική, αφού
ζήτησε να κατασκευάσει πυροβόλα των διαμέτρου κάννης 70, 80 και 100 εκατοστών. Οι προδιαγραφές όμως
του όπλου δεν μπορούσαν να εκπληρώσουν τις επιχειρησιακές απαιτήσεις διότι θα
ήτο ένα στατικό πυροβόλο που δεν θα μπορούσε να κινηθεί διότι οι γέφυρες και οι
δρόμοι δεν άντεχαν το φορτίο του, η υπηρέτηση του απαιτούσε 2.000 άνδρες, θα
έβαζε βλήματα 7 τόνων και για την κίνηση του θα χρειαζόταν διπλή σιδηροτροχιά.
Η πίεση της κάννης ήτο τρομακτική και αποδείχθηκε εξαιριτικά δύσκολη η επίλυση
των βλητικών προβλημάτων . Εν τω μεταξύ η πτώση της γραμμής Μαζινώ ματαίωσε και
την συνέχιση του προγράμματος.
3/ Το Γιγάντιο Πυροβόλο Gustav
Το πρώτο γιγάντιο πυροβόλο ήτο έτοιμο στις αρχές του 1942.
Το όνομα του ήτο Gustav και
χρησιμοποιήθηκε κατά την πολιορκία της Σεβαστουπόλεως. Αν και έβαλε 48 μόνον
βλήματα η δράση του συνέβαλε σημαντικά στην πτώση της πόλεως. Και δεν έρριξε
την 49 βολή διότι οι ραβδώσεις της κάννης του κατεστράφησαν και έπρεπε να
μεταφερθεί στα εργοστάσια Krupp στην Γερμανία για επισκευή.
ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
Τα Γερμανικά
άρματα μάχης ήσαν τα καλύτερα του πολέμου
και άκόμη και τώρα οι Γερμανοί έχουν την
πρωτοπορία στον τομέα των αρμάτων μάχης με τα άρματα Leopard. Το πρώτο άρμα
δημιούργησε ο προσωπικός φίλος του Χίτρλερ και σχεδιαστής και κατασκευαστής
αρμάτων Φερδινάρδος Πόρσε(Τώρα βγάζει τα φημισμένα και πανάκριβα αυτοκίνητα
πολυτελείας ) Το πρώτο άρμα που σχεδιάσε για τον Β! ΠΠ ήτο το Maus (Ποντίκι) ένα όμως ποντίκι που ήτο σωστός κολοσσός
1/ Το Maus. Τα χαρακτηριστικά του ήσαν
Πυροβόλο 150 ή και 120 χιλιοστών
Πολυβόλο των 75 χιλιοστών
Εμπρόσθια θωράκιση πάχους 350 χιλιοστών
Βάτος 190 τόνοι
Ταχύτης 20 χλμ/ω
Κατασκευάσθηκαν έξη πρότυπα, αλλά ήσαν τόσο ογκώδη που το σχέδιο εγκαταλήφθηκε,
διότι δεν ήτο επιχειρησιακώς
εκμεταλλεύσιμο.
2/ Το Θωρηκτόν της Ξηράς
Εμπνευστής του άρματος ήτο ο Ιγκμαρ
Γκρόττε που σχεδίασε τα υποβρύχια U-Boat
Βάρος 1000 τόνους
Μήκος 35 μ.
Πλάτος 14 μ.
Υψος 11μ.
Πλάτος ερπύστριας 3,6μ.
Κίνηση : Δύο 24κύλινδροι κινητήρες ΜΑΝ V με Ισχύ 17.000
ίππους
ή οκτώ
20κύλινδροι Daimler –Benz με Ισχύ 16.000 ίππους.
Οπλισμός δύο πυροβόλα των 280 χιλιοστών επί πυργίσκου
θωρηκτού πλοίου.
Κατασκευαστής η Κρουπ. Αλλά κι’ αυτό όπως και
οι προηγούμενες παραλλαγές του έμειναν στα σχέδια για τους ΄ιδιους
λόγους της ελλείψεως ευελιξίας.
ΟΙ ΑΝΤΙΑΕΡΟΠΟΡΙΚΟΙ ΠΥΡΑΥΛΟΙ
Η αύξηση της ταχύτητος και του ύψους πτήσεως των Αμερικανικών
βομβαρδιστικών και η μεγάλη ισχύς πυρός τους σε σύγκριση με τα Γερμανικά καταδιωκτικά
επέβαλε την ανάγκη κατασκευής αντιαεροπορικών βλημάτων προηγμένης τεχνολογίας με
αυτόματη σκόπευση. Τότε κατασκευάσθησαν τα πρώτα αντιαεροπορικά-και όχι
μονον-βλήματα.
1/ Ο Αγγελιοφόρος
του Ρήνου(Rheinbote) Ητο αντιαεροπορικό εδάφους
-αέρος και εκτοξεύετο από ειδικό όχημα.
2/ Η Κόρη του Ρήνου (Rheintochter) ήτο ένας εξελιγμένος πύραυλος εδάφους-αέρος. Προβλέπονταν να έχει τα εξής χαρακτηρηστικά : Ταχύτης 1300χλμ/ω. Δραστικό βεληνεκές
40χλμ. Υψος 6.000μ. Παρήχθησαν 50 αντίτυπα αλλά τελικά τον πρόλαβε η λήξη του πολέμου και δεν
χρησιμοποιήθηκε επιχειρησιακά.
3/ Ο Hs 293 της Henschel ήτο πύραυλος αέρος-επιφανείας
και αέρος –αέρος.. Στην συνέχεια τοποθετήθηκε μικροκάμερα με μικροπομπό στο
ρύγχος και ηδύνατο να τηλεχειρισθεί με ακρίβεια. Χρησιμοποιήθηκε για την βύθιση
της κορβέτας Egret και αριθμού εμπορικών
πλοίων
4/ Ruhrstahl . Είχαν παραγγελθεί 1000 κομμάτια για τον
εξοπλισμό των Α/Φ Me αλλά δεν πρόλαβαν να
χρησιμοποιηθούν λόγω βραδύτητος κατασκευής των κινητήρων .
5/ Ο Hs 117(Schmetterling=Πεταλούδα) εδάφους –αέρος ήτο
ένας ογκώδης πύραυλος βάρους κατά την απογείωση 440 κιλών. Δεν
έμελλε να κατασκευασθεί λόγω παραγκωνισμού του από άλλα επείγονται οπλικά
συστήματα .
6/ Ο Taifun(Τυφών) Είναι ο μοναδικός πύραυλος εδάφους –αέρος
που χρησιμοποιήθηκε επιχειρησιάκώς κατά τον Β! Π.Π
7/ Πύραυλος Wasserfall. Εφευρέτης της είναι ο ίδιος ο Φον
Μπράουν . Η δοκιμασμένη πυραυλική του τεχνολογία μπρορούσε να φτιάξει έναν
τέτοιο πύραυλο . Το μόνο εμπόδιο ήτο τα όργανα κατευθύνσεως στον στόχο που
ακόμη την εποχή εκείνη δεν ήσαν
αξιόπιστα. Ομως ο πύραυλος που έφτιαξε ήτο αρκετός ογκώδης, ήτοι 7,84 μέτρα μήκος και 3, 5 τόνων βάρους.
8/ Ο Etzian της Messerschmitt ήτο ένας φθηνός πύραυλος. Μόνον τα μηχανικά του μέρη ήσαν μεταλλικά, ενώ τα
τοιχώματα του ήσαν φτιαγμένα απο κόντρα πλακέ . Παρόλα αυτά ήτο βαρύς . Ζύγιζε
1800 κιλά και η γόμωση του ήτο 300 κιλά.
Διέθετε τέσσαρες πυραυλοωθητές. Ανώτερο ύψος 12.000 μ. και δραστικό βεληνεκές
24 χλμ.
9/ Το Frietz-x Δεν ήτο αυτοκινούμενο βλήμα , ήτο όμως κατευθυνόμενον -το πρώτον του
είδους του- και χρησιμοποιήθηκε επιχειρησιακά
. Το βλήμα αυτό χρησιμοποιήθηκε εναντίον πλοίων με σημαντική
επιτυχία.(Εβύθησε ή αχρηστευσε τα Ιταλικά θωρηκτά Roma και Italia μετά την συνθηκολόγηση των
Ιταλών. Επίσης τα Βρετανικά καταδρομικά Janus, Spartan και Uganda, το θωρηκτό Warspite και τα Αμερικανικά πολεμικά πλοία
Philadelphia και Savannah,) Το βλήμα αφηνόταν απο ύψος
4.000-8.000μ και εν συνεχεία κατευθυνόταν δια ραδιοκυμάτων προς τον στόχον.
10/ Οι Ιπτάμενες Τορπίλες . Αυτές ήσαν
ραδιοκατευθυνόμενες εναντίον μεγάλων πλοίων επιφανείας. Το όπλον αυτό ουδέποτε
χρησιμοποιήθηκε διότι το πρόλαβε η λήξη του πολέμου.
Η
ΑΤΟΜΙΚΗ ΒΟΜΒΑ
Ο
άνθρωπος που ανακάλυψε πρώτος την πυρηνική σχάση ήτο ο Γερμανός νομελίστας Οττο Χαν. Οι Γερμανοί καθηγητές Φρίτς και Χανς Στράσσμαν τον
Δεκέμβριο του 1938 πέτυχαν την σχάση του Ουρανίου 235. Την ίδια εποχή ήτο στην
Γερμανία και ο λαμπρότερος ίσως φυσικός και νομπελίστας της εποχής Φον Χάιζενμπεργκ, τέθηκε επι
κεφαλής του ατομικού ερευνητικού προγράμματος. Από ότι γνωρίζουμε απο το
Αμερικανικό Σχέδιο Μανχάτταν αυτό ήτο το κλειδί για την
ανακάλυψη της ατομικής βόμβας.. Το επόμενο βήμα ήτο η εγκατάσταση ενός ατομικού
αντιδραστήρα για την παραγωγή του σχάσιμου υλικού σε επαρκή ποσότητα για την
κατασκευή της βόμβας ουρανίου. Αλλά δεν ξέρουμε για ποιό λόγο τον Ιούνιο του 1942 το πρόγραμμα της βόμβας
σταμάτησε μυστηριωδώς να αποτελεί προτεραιότητα. Μερικοί ισχυρίζονται ότι οι
Γερμανοί είχον αναπτύξει πιθανότατα σε μορφή βόμβας αλλά και εκρηκτικών κεφαλών
για πυραύλους , όμως τούτο δεν
επιβεβαιώνεται απο τα πράγματα . Διότι αν είχαν θα έπρεπε να τα χρησιμοποιήσουν έστω και στα
τελευταία στάδια του πολέμου ούτως ώστε
να τύχουν μιάς αξιοπρεπούς συνθηκολογήσεως. Ωστόσο ο Χίτλερ αναζητούσε ένα όπλο
μαζικής καταστροφής , το οποίον θα μπορούσε να έχει καθοριστική επίδραση στην
έκβαση του πολέμου. Δεν είναι δε τυχαίον
ότι πάντα ομιλούσε για κάποιο υπερόπλο και προετοίμαζε αεροσκάφη και πυραύλους
μακρού βεληνεκούς για να πλήξει ακόμη και τις ΗΠΑ, αλλά ποτέ δεν το κατόρθωσε.
Χωρίς όμως το ισχυρό γέμισμα της ατομικής βόμβας οι πύραυλοι V-1 και V -2 με τα
συμβατικά εκρηκτικά γεμίσματα τους έχαναν την στρατηγική τους αξία και εμείωναν σημαντικά το αποτέλεσμα. Και τούτο
διότι οι πύραυλοι αυτοί ήσαν στρατηγικά όπλα και όχι τακτικά . Το Γερμανικό περιοδικό του πολέμου Signal σε ένα απο τα τελευταία τεύχη
του το 1945 έγραφε για το υποθετικό
χτήπημα μιάς συμμαχικής πόλεως με πύραυλο V -2, αλλά το παράδοξο ήτο ότι προέβλεπε μιά εκτεταμένη καταστροφή .
Απεικόνιζε μιά τεράστια δέσμη φωτός στην περιοχή πρόσκρουσης και σε μιά σειρά ομοκέντρων κύκλων περιέγραφε
την καταστροφή ανάλογα με τις Ζώνες και την εγγύτητα τους προς το Σημείον Μηδέν=εκρήξεως (Ground Zero) Οσοι έχουν περάσει απο τις Σχολές
Πυρηνικών Οπλων θυμίζει τα αβάκια των
ομοκέντρων κύκλων που και σήμερον χρησιμοποιούν οι αναλυτές πυρηνικών στόχων
για να καθορίσουν το μέγεθος της καταστροφής μιάς πυρηνικής εκρήξεως, ανάλογα με την ισχύ
του όπλου, το ύψος εκρήξεως, τον άνεμο, την
κάλυψη και το είδος του στόχου
κ.ο.κ Πιό χαρακτηριστικός ήτο ο τίτλος
του εικονογραφήματος που έγραφε «Σαν
σκηνή από εφιάλτη» Και τότε μεν οι Ευρωπαίοι
δεν έζησαν τον ατομικό εφιάλτη . Ομως σε λίγους μήνες
τον έζησαν οι κάτοικοι της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι που ισοπεδώθησαν από δύο Αμερικανικές ατομικές βόμβες. Η
πρώτη βόμβα στην Χιροσίμα ήτο βόμβα ουρανίου και η
δεύτερη στο Ναγκασάκι ήτο βόμβα πλουτωνίου.
Ο Αδόλφος Χίτλερ είχε ακουσθεί πολλές φορές να ομιλεί για υπερόπλα . Στις 7 Ιουλίου 1943 είχε εξομολογηθεί στον Βάλτερ Ντονμπέργκερ ότι « δεν θα είχε γίνει ο πόλεμος αν οι πύραυλοι V ήσαν έτοιμοι το 1939» Η δήλωση αυτή αποδεικνύει τρία
τινά
α/ Ο
Χίτλερ δεν ήθελε τον πόλεμο, αλλά του
τον επέβαλαν οι σύμμαχοι και δη του τον κήρυξαν οι Εβραίοι το 1933, όπως
ισχυρίζονται οι ναζί.
β/ Ο
Χίτλερ κυρήσσοντας τον πόλεμο στην Πολωνία το 1939 εμπλόφαρε και δεν ανέμενε ότι θα του κήρυσσαν τον πόλεμο η Γαλλία και Βρετανία
και αργότερον και οι ΗΠΑ.
γ/ Η
τελευταία και μάλλον απίθανη εκδοχή είναι ότι ο Δεκανεύς Χίτλερ του Α! Π.Π ήτο
εντελώς ανίδεος απο στρατηγική. Διότι αλλιώς δεν θα ξεκινούσε - ή έστω και θα ριψοκινδύνευε- έναν
πόλεμο χωρίς ακόμη να είναι έτοιμος από
πλευράς «θαυματουργών όπλων»
Πάντως
οι σύμμαχοι πράκτορες ομιλούσαν για για πυραύλους με θεωρητικό βεληνεκές 500 ή και 800 χλμ ο οποίος είχε
μιά σχάσιμο κεφαλή ατομικού τύπου, που θα κατέστρεφε το κάθε τι εντός ακτίνος
700μ. Ενα απο τα εργαστήρια παραγωγής του «Βαρέως
Υδατος»(Διοξειδίου του Δευτερίου) ήτο στο Vemok της Νορβηγίας , όπου διεξήχθη μυστική επιχείρηση
κομμάντος με την υποστήριξη της
συμμαχικής βομβαρδιστικής αεροπορίας
για την καταστροφή της Ο πράκτωρ Κίρφες ανακρινόμενος
ομολόγησε στους Σοβιετικούς ότι τα Fergetungwaffen επρόκειτο να εξοπλιστούν με
ατομικά όπλα. Ανάλογες είναι και οι μαρτυρίες των Αμερικανικών μυστικών
υπηρεσιών. Αλλά όπως και στο Ιράκ, έτσι και στην Ναζιστική Γερμανία οι
αποδείξεις για ατομικά όπλα ελλείπουν. Η επίσημη εκδοχή είναι ότι απο τον Ιούνιο του 1942 για ανεξήγητους
λόγους το ατομικό πρόγραμμα της
Γερμανίας σταμάτησε μυστηριωδώς.
ΧΗΜΙΚΑ
ΚΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΠΛΑ
Κατά την
διάρκεια του Α! ΠΠ μιά από τις πλέον τρομακτικές εμπειρίες των στρατιωτικών που
πολεμούσαν στον πόλεμο των χαρακωμάτων ήσαν τα χημικά όπλα. Αέρια μουστάρδας ,
υείτης(χλώριο) φωσγένιο προκαλούσαν τον φόβο και τον τρόμο. Μολονότι οι
απώλειες απο χημικές ουσίες ήσαν σχετικά ελάχιστες (μόνον 100.000 από χημικά
έναντι 10.000.000 του συνόλου των απωλειών των εμπολέμων) το ψυχολογικό
αποτέλεσμα ήτο υπέρτερον . Κατά την
διάρκεια του μεσοπολέμου οι Γερμανοί
επιστήμονες προχώρησαν στην ανάπτυξη των
θανατηφόρων αερίων νεύρων, υπο την ονομασίαν «Παράγων C» Και ενώ κατά τον
Α! ΠΠ υπήρχε κάποια σχετική
προστασία με την αντιασφυξιογόνο
μάσκα , αυτή δεν σε προστάτευε από τα θανατηφόρα αέρια. Τα αέρια νεύρων
χρειάζονταν μόνον να έλθουν σε επαφή σε ελαχίστη ποσότητα με το θύμα τους για
να το καταβάλουν. Αδρανοποιούσαν για ελάχιστα δευτερόλεπτα ή λεπτά το νευρικό σύστημα και
επέφεραν έναν αγωνιώδη θάνατο. Οι ουσίες αυτές ήσαν το Sarin , το Tabun και το Soman , τα οποία ήσαν τριάντα φορές πιό θανάσιμα από το φ()ωσγένιο,
που εθεωρείτο το πιό θανατηφόρο κατά τον Α! ΠΠ. Μετά το τέλος του Β! ΠΠ
ευρέθησαν στην Γερμανία αποθηκευμένα μισό εκατομμύριο βλήματα με την πράσινη λωρίδα και τα γράμματα GA και 100.000 βόμβες αεροσκαφών
γεμάτες με Tabun . Μικρότερος ήτο ο αριθμός των
βλημάτων με το λίαν θανατηφόρο Sarin, ενώ το Soman δεν είχαν προλάβει να το αναπτύξουν μαζικά. Τα τρομακτικά χημικά όπλα δεν χρησιμοποιήθησαν απο ουδένα των
αντιπάλων, διότι δεν είχαν βρει το αποτελεσματικό αντίδοτο για να
αντιμετωπίσουν τις απώλειες σε προσωπικό και την πτώση του ηθικού. Τα βιολογικά όπλα εστρέφοντο κυρίως κατά η ζωική και φυτική παραγωγή του αντιπάλου και όχι το προσωπικό , διότι η εξάπλωση μιάς
ασθένειας θα ήτο εξ ίσου βλαβερή στα
φίλια τμήματα και στον πληθυσμό, όπως και
στον εχθρόν. Και ενώ ακόμη και ο
Χίτλερ δεν έκανε χρήση βιολογικών και χημικών ουσιών κατά τον Β! ΠΠ οι
Αμερικανοί χρησιμοποίησαν τόσον τα
πυρηνικά όπλα και το απεμπλουτισμένο
ουράνιο, όσον και τα χημικά (αποφυλωτικά
ή Κίτρινος Παράγων) στο Βιετνάμ , στο Ιράκ για την
αποψίλωση των δασών και την καταστροφή της παραγωγής . Υπάρχουν υπόνοιες ότι ο
ιός HIV, που προκαλεί το AIDS, και ο
ιός που προκαλεί την γρίππη των πτηνών
έχουν παραχθεί σε πειραματικά
εργαστήρια προς τον σκοπόν διάδοσης
ασθενειών και την αύξηση των κερδών των φαρμακευτικών εταιρειών.
ΝΑΥΤΙΚΑ
ΟΠΛΑ
Εντυπωσιακά
ήσαν και τα επιτεύγματα των Γερμανών επιστημόνων και στον κατά θάλασσα πόλεμο
και ιδιαίτερα στον υποβρυχιακό πόλεμο. Η Γερμανία ήτο στεριανή χώρα και δεν ήτο
δυνατόν να συγκριθεί στην θαλάσσια κυριαρχία με την αποικιακή και ναυτική Μεγάλη Βρετανία που
κυριαρχούσε σε ωκεανούς και θάλασσες. Εξ άλλου οι περιορισμοί που της είχαν επιβληθεί με την Συνθήκη των Βερσαλλιών απηγόρευαν την ναυπήγηση μεγάλου
διαμετρήματος πολεμικών πλοίων. Η διέξοδος στον περιορισμό αυτό ήτο η ανάπτυξη
του υποβρυχίου. Βέβαια εναυπήγησαν και
ορισμένα θωρηκτά , τα επονομαζόμενα «θωρηκτά τσέπης» τα οποία διέθεταν μεγάλη ταχύτητα και βαρύ εξοπλισμό, αλλά ο κύριος βραχίων της
ναυτικής της ισχύος ήτο το υποβρύχιον(U-Boat) Αυτά είχαν γίνει ο φόβος και ο τρόμος των συμμαχικών
πλοίων . Ενέπιπτον εναντίον των μεμονωμένων πλοίων και μετέπειτα των νηοπομπών
κατά αγέλας(αγέλες λύκων)
Οι
Γερμανοί έκαναν καινοτομικές βελτιώσεις όπως
α/ Η
Βεντάλια Τορπιλών ( Schnee-Orgel) , που αποτελείτο από μιά συστοιχία
έξη τορπιλοσωλήνων , οι οποίοι έβαλλον
ισάριθμες τορπίλες σε μιά ομοβροντία.
β/ Ο
νέος επαναστατικός κινητήρας τορπιλών Jumo KM8. Αυτός είχε την ιδιότητα
1/ να μην αφήνει
ίχνος, διότι κατανάλωνε τα ίδια τα υπολείμματα του και
2/ κινούσε τορπιλη 2 τόνων με ταχύτητα 40 κόμβων. (Δεν πρόλαβε να
χρησιμοποιηθεί επιχειρησιακά)
γ/ Η
τορπίλη εντοπισμού ήχου(Falke) Αυτή κατευθύνετο αυτομάτως προς τον ήχο των μηχανών των πλοίων
. Αρχικά η τορπίλη αποδείχθηκε αποτελεσματική έως ότου οι Βρετανοί άφηναν πίσω
απο τα πλοία δύο ογκώδεις σιδηροσωλήνες (Boxer) οι οποίοι εποντίζοντο και
εσύροντο σε αρκετή απόσταση πίσω απο τα πλοία . Το εικονικό σύστημα ήχου
υπερέβαλε σε ήχο εκείνον του πλοίου και
ήλκυε την ηχητική τορπίλη προς το μέρος του.
δ/ Η μαγνητική νάρκη. Οι σύμμαχοι τις εξουδετέρωναν με τα
ναρκαλλιευτικά με την εφαρμογή μαγνητικού πεδίου σε καλωδιώσεις έξω του πλοίου
Αργότερον
με την ανακάλυψη της συσκευής ηχοβολισμού Sonar οι σύμμαχοι μπορούσαν εντοπίζουν
τα Γερμανικά υποβρύχια και να τα εξουδετερώνουν.
Για την
απόκρυψη των υποβρυχίων απο τα συμμαχικά
Sonar οι Γερμανοί εφεύρον το Pillenwerfer ή Bold . Τούτο ήτο ένα κάνιστρο που εξαπέλυε ειδικό
χημικό βασισμένο στο καρβίδιο. Αυτό
δημιουργούσε φράγμα απο φυσσαλίδες οι οποίες καθιστούσαν πρακτικά αδύνατον τον
εντοπισμό του υποβρυχίου. Το κυριότερο μειονέκτημα των Γερμανικών υποβρυχίων
ήτο
α/ μικρή αυτονομία και
β/ μικρή
σχετικά ταχύτης των εν καταδύσει και η ανάγκη ανάδυσης των για να διανύσουν
μεγάλες αποστάσεις . Τούτο είχε σαν αποτέλεσμα τον εύκολο εντοπισμό των απο τις
αεροπορικές περιπολίες των συμμάχων υπεράνω του Ατλαντικού . Ο εναέριος
εντοπισμός των υποβρυχίων και η ρίψη βομβών βυθού από αέρος ήτο ένα
αποτελεσματικό μέσον για την εξουδετέρωση των υπό των
συμμάχων. Οι Γερμανοί είχαν φθάσει σχεδόν στο
τέρμα προς την νίκη, αλλά δεν
μπόρεσαν τελικά να κόψουν το νήμα διότι το τεχνολογικό πεδίο μετεβλήθη άρδην
υπέρ των Αγγλο-Αμερικανών. Η ανακάλυψη
του ραντάρ μπορούσε να εντοπίζει
και την νύκτα τα πλέοντα εν επιφανεία Γερμανικά υποβρύχια . Οι δοκιμές για ένα
νέο τύπο υποβρυχίου ξεκίνησαν αργά , μόλις το 1940 , όταν ο ιδιοφυής καθηγητής
Χέλμουτ Βάλτερ ο εφευρέτης του ομωνύμου κινητήρα αποφάσισε να δημιουργήσει ένα νέο , πρωτότυπο
υπερσύγχρονο υποβρύχιο. Ητο το πειραματικό V-80 εκτοπίσματος 75 τόνων που εκινείτο με έναν ατμοστρόβιλο που τροφοδοτείτο
από έναν υβριδικό κινητήρα χημικής
αντιδράσεως. Κατόρθωσε να επιτύχει ταχύτητα 40 κόμβων έναντι των 11 κόμβων των
συμβατικών τότε υποβρυχίων. Προς το τέλος του πολέμου οι Γερμανοί έφτιαξαν δύο
μοντέλα υποβρυχίων ,
1/το
ΧΧΙΙΙ παράκτιο. Τούτο έφερε δύο μόνον τορπίλες και είχε μικρή αυτονομία(μόνον
350 χλμ)
2/ το ΧΧΙ ωκεανοπόρο . Μόνον δύο υποβρύχια ΧΧΙ
ωκεανοπόρα παραδόθησαν στο Γερμανικό ναυτικό και η δοκιμή τους απεδείχθη λίαν επιτυχής . Τα χαρακτηριστικά του ήσαν:
Εκτόπισμα
1819 τόνων εν καταδύσει
Μήκος
76,7 μ.
Πλήρωμα
57 άνδρες
Ταχύτης
17 κόμβους εν καταδύσει
Τορπιλοσωλήσνες
6
Μπορούσε
να μείνει επί μακρόν εν καταδύσει πλέον αφανώς με 5-6 κόμβους. Λέγεται ότι ένα
απο αυτά τα υποβρύχια , το U-2521 πέρασε κάτω απο στολίσκο Βρετανικών πολεμικών πλοίων που
αναζητούσαν Γερμανικά υποβρύχια χωρίς να γίνει αντιληπτόν. Ητο όμως αργά διότι
ο πόλεμος είχε ήδη κριθεί σε πάμπολλα επίπεδα. Η θάλασσες και οι ωκεανοί είχαν καταβρόχθησαν το άνθος της Γερμανικής νεολαίας που επάνδρωσε
τα Γερμανικά υποβρύχια. Αυτά κατά το
πλείστον βυθίσθηκαν αύτανδρα και έγιναν
ο μόνιμος τάφος μέσα στα ξεσκισμένα απο τις βόμβες βυθού κουφάρια τους .
Αυτά ήσαν τα πραγματικά Μυστικά Οπλα των Ναζί . Στο επόμενο κεφαλαιο θα πραγματευθούμε προς
χάριν των αναγνωστών μας και της Αλήθειας τα Φανταστικά(εξωπραγματικά) Οπλα των
Ναζί( όπως λ.χ εξωγήινα UFO, ΑΤΙΑ κλπ) τα οποία κινούνται μεταξύ μύθου και
φαντασίας. Επίσης θα περιγράψουμε τους
Γερμανικούς και Ελληνικούς μύθους
που ομιλούν για φανταστικά( παλαιά και σύγχρονα) όπλα .
Η ΠΕΜΠΤΗ ΦΑΛΑΓΞ
Η 5η
Φάλαγγα ήτο ένα νέο όπλο που εμφανίσθηκε
στον Β! ΠΠ . Η Προπαγάνδα που ως τότε
ασκείτο χωρίς μέθοδο απο τις κυβερνήσεις
αποτέλεσε μιά νέα διάσταση του πολέμου
εκείνου και αιφνιδίασε τους Συμμάχους . Για πρώτη φορά στην ιστορία της
ανθρωπότητος αυτή είχε ενταχθεί από τον Χίτλερ ως μέσον πολέμου . Σπονδυλική στήλη αποτέλεσαν τα Γερμανικά μέσα προπαγάνδας και ενημερώσεως
της κοινής γνώμης , που ενεργούσαν με απόλυτη
επιτυχία, ιδιαίτερα κατά τα πρώτα στάδια
του πολέμου . Πρωτοπόρο μέσον προπαγάνδας εκείνη την εποχή ήτο το
Ραδιόφωνο, που τότε έκανε μαζικά την εμφάνιση του. Επίσης ήσαν και οι στρατιές των ναζιστών και φιλοναζιστών πρακτόρων που αλώνιζαν τις χώρες-στόχους της
Βέρμαχτ και παρέλυον την προς άμυνα αντίσταση των αντιπάλων πριν απο κάθε στρατιωτική εισβολή. Παράλληλα ήσαν και οι σαμποτέρ και
προβοκάτορες που δημιουργούσαν τα αρνητικά αποτελέσματα, προκειμένου να τα
εκμεταλλευθεί η Γερμανική προπαγάνδα. Ητο δε τόση η επιτυχία του Ψυχολογικού Οπλου ώστε η
άμυνα της Ευρώπης κατέρρευσε(πλην της Ελλάδος) κυριολεκτικά σαν χαρταετός σε ελάχιστες ημέρες:
Ελλάς:
219
Νορβηγία 61
Γαλλία 43 [Η
υπερδύναμη της εποχής]
Πολωνία
30
Βέλγιο
18
Ολλανδία 4
Γιουγκοσλαβία 3
Δανία
0 μέρες.[ Οι Δανοί
παραδώθηκαν σε έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ ο οποίος μετέφερε στον Δανό
βασιλιά αίτηση του Χίτλερ για διέλευση των ναζιστικών στρατευμάτων, ο Δανός
βασιλιάς σε ένδειξη υποταγής παρέδωσε το στέμμα του στον μοτοσικλετιστή
για να το πάει στο Βερολίνο και στον Χίτλερ……………….]
Τσεχοσλοβακία 0
Λουξεμβούργο 0
Η 5η Φάλαγγα του Χίτλερ είχε την δύναμη να παραλύει την άμυνα
των λαών πριν ακόμη δώσουν την μάχη . Πατέρας
της προπαγάνδας είναι το δαιμόνιος Γκαίμπελς . Το σύνθημα του ήτο «πέσε πέσε κάτι
θα μείνει» Η επανάληψη και το ψεύδος διαμορφώνει την κοινή γνώμη. Από
αρχαιοτάτης εποχής βέβαια υπήρχε η
προπαγάνδα σαν μέσον επηρεασμού της κοινής γνώμης. Ομως ο Γκαίμπελς την έβαλε
σε σωστές επιστημονικές και τεχνολογικές βάσεις και την έκανε εφηρμοσμένη τέχνη και
«εργαλείο» με αρχές και κανόνες, που
προηγείτο του πολέμου και άνοιγε ψυχολογικά ρήγματα στην γραμμή
αμύνης του αντιπάλου .
Προσβάλλει την ψυχή και το πνεύμα
του ανθρώπου και ελέγχει την σκέψη, μειώνει την δραση και δημιουργεί χάος και αμφιβολία. Ετσι καθιστά απρόθυμο το άτομο για αντίσταση. Το αήττητον του Αξονος ήτο το
κυριαρχούν σλόγκαν που έκαμπτε το ηθικόν
των μαχητών . Τους υπέβαλε την ιδέα ότι κάθε αντίσταση ήτο άπελπις και
καταδικασμένη. Επομένως η παράδοση ήτο η
περισσότερο σόφρων λύση. Με
διάφορα συνθήματα(η Γερμανία υπεράνω όλων) ,
προιστορικά σύμβολα(σβάστικα),
και με διάφορα εκφοβιστικά τεχνάσματα (όπως λ.χ, τα αεροπλάνα στούκας καθέτου
εφορμήσεως, τα «θαυματουργά όπλα» , οι
τεθωρακισμένες στρατιές , το αγέρωχο
ύφος, το βήμα της χήνας, η σιδηρά πειθαρχία και αυστηρότης μέχρι ωμότητος των
Γερμανικών στρατευμάτων κ.α) έκαμτε το ηθικό του αντιπάλου. Με την μέθοδο του
μονοδρόμου των επιλογών ο Γκαίμπελς είχε κερδίσει ανέμακτες νίκες σε όλη την Ευρώπη.
Ακόμη και οι Γερμανοί στρατηγοί , όπως λ.χ ο Ρόμελ , είχαν δημιουργήσει ένα
φωτοστέφανον γύρω τους , που παρέλυε την διάθεση προς αντίστασιν της συμμαχικής
8ης Στρατιάς της Αφρικής. Εκτοτε την ανάγκη του Ψυχολογικού Πολέμου
αντελήφθησαν πλήρως και οι Σύμμαχοι , οι
οποίοι ενέταξαν τον Πόλεμο τούτο στα σχέδια τους κατά τον Ψυχρό Πόλεμο εναντίον
του Κομμουνισμού και της Σοβιετικής Ενώσεως με απόλυτη επιτυχία. Η προπαγάνδα
βασίζεται στην μισή αλήθεια ή στην
αποσιώπιση τάυτης και συνήθως στο ψέμμα
και στην διαστρέβλωση της αλήθειας . Και ως ένα βαθμό η διάλυση της Σοβιετικής Ενώσεως οφείλεται και στην καλύτερη και πιό
διεισδυτική και λογικοφανή προπαγάνδα των δυτικών . Και τούτο διότι το ΝΑΤΟ μελέτησε με
επιστημονικό τρόπο τον ψυχολογικό έλεγχο
της γνώσεως και της σκέψεως των μαζών και τα εφήρμωσε διά των ΜΜΕ και ιδιαίτερα μέσω της μικρής
οθόνης. Η ενημέρωση και ψυχαγωγία της κοινής γνώμης, σήμερον εργαλεία προπαγάνδας: τα ΜΜΕ
έγιναν η Τετάρτη Εξουσία(Τύπος , Ραδιόφωνο, Τηλεόραση, Ψυχαγωγία-Κινηματογράφος, εκδόσεις-βιβλίο κ.
α) και διαμορφώνουν και ελέγχουν την
πολιτική εξουσία, την κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο. Με τον «Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας» η Προπαγάνδα έγινε ένα τρομερότατο όπλο στα
χέρια των ολίγων και σε βάρος των πολλών . Εχει καταθλιπτική επίδραση στο άτομο που νοιώθει
αδύναμον να αντιδράσει ενάντια στις παγκόσμιες εξουσιαστικές δυνάμεις.
Συμπέρασμα . Ο Γκαίμπελς σε σύγκριση με τους σημερινούς επιστήμονες προπαγανδιστές
μοιάζει με ερασιτέχνη . Σήμερα με την
βοήθεια των πιό σύγχρονων τεχνολογικών και επιστημονικών μέθόδων κάνουν σωστή
πλύση του εκεφάλου του ατόμου. Εχουν την δύναμη να βάζουν στην σκέψη του ατόμου
εκείνο που αυτοί θέλουν να σκεφθεί. Με τον τρόπο αυτό έχουν αποβλακώσει τις
κοινωνίες ώστε να μην αντιδρούν ακόμη και μπρος στην
καταστροφή τους.
ΤΕΛΟΣ
Βιβλιογραφία:
1/Τα Μυστικά Οπλα του Γ! Ράιχ , Γεώρ.
Ψαρουλάκης, εκδότης Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία-Σειρά Οπλα
2/ ΕΛΛΑΝΕΙΟΝ ΗΜΑΡ τ. 27 Δεκ-Φεβ 2004-2005 . Γήινα ΑΤΙΑ
3/ Διαδίκτυον. World War
2: German "vengeance weapons" - V1, V2 and V3 κ.α
21:25
29/11/2014
0
0
0
Google +
0
Η Έσχατη Θούλη -ultima thule- ήταν το όνομα της πρωτεύουσας της πρώτης ηπείρου
που αποικίστηκε από Αρίους. Το όνομα αυτής της ηπείρου ήταν Υπερβόρεια και
λέγεται ότι ήταν αρχαιότερη από την Ατλαντίδα και τη Λεμουριά. Εθεωρείτο ως η
πύλη προς άλλους κόσμους και το άνοιγμα προς την Κοίλη Γη. Ακόμα και σήμερα οι
κάτοικοι της Σκανδιναβίας μιλούν για την υπέροχη χώρα στον Βορρά όπου ο ήλιος
δεν δύει ποτέ...
Είναι
γνωστές και οι ελληνικές παραδόσεις για τους Υπερβορείους και ιδιαίτερα για τον
Υπερβόρειο Απόλλωνα και τον ((αιθεροβάτη)), ιπτάμενο και ταξιδεύοντα πάνω σε
ένα βέλος, ιερέα του, Άβαρι (α + βάρος, δηλαδή ο αβαρής!). Είναι ακόμα γνωστή
στην ελληνική μυθολογία η εκδοχή ότι η Λητώ, η μητέρα του Απόλλωνα, καταγόταν
από τη χώρα των Υπερβορείων, από την οποία αναχώρησε μεταμφιεσμένη σε λύκαινα
(λυκη = φως, απ' όπου και ο Λύκιος Απόλλωνας, το λυκαυγές, το λυκόφως και η
αμφιλύκη).
Τη
μυθική αυτή περιοχή, που εθεωρείτο σαν ένα είδος επίγειου παράδεισου οι Έλληνες
την τοποθετούσαν στο έσχατο βόρειο άκρο του τότε γνωστού κόσμου στις πολικές
περιοχές, πέρα από τα Ριπαία Όρη, τα οποία όπως πίστευαν μετακινούνταν και
απομακρύνονταν όταν τα πλησίαζαν οι άνθρωποι! Σε αυτή βασίλευε η αιώνια άνοιξη
και από αυτή προέρχονταν οι κύκνοι, τα ιερά πτηνά του Απόλλωνα.
Οι
κάτοικοι της Υπερβόρειας θεωρούνταν ένας δίκαιος λαός, γι' αυτό πολύ αγαπητός
στον Απόλλωνα, ο οποίος κάθε φθινόπωρο αποδημούσε από τους Δελφούς προς τη χώρα
τους για να ξαναεπιστρέψει την άνοιξη στη Δήλο με το άρμα του που το έσερναν
κύκνοι. Οι Κροτωνιάτες μαθητές του Πυθαγόρα τον αποκαλούσαν ((προερχόμενο από
τους Υπερβορείους, Απόλλωνα (Υπό των Κροτωνιατών τον Πυθαγόρα Απόλλωνα
Υπερβόρειον προσαγορευεσβαι)), Απόσπασμα Αριστοτέλους 191, 1,14,7 σελ. 99).
Σύμφωνα
με μια παράδοση που αναφέρει και ο ιάμβλιχος, ο Πυθαγόρας ήταν μαθητής του
Άβαρη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ναός του επικούρειου Απόλλωνος στις βάσεις της
Φιγαλίας (Ανδρίτσαινα) είναι ο μόνος που έχει προσανατολισμό από βορρά προς
νότο, σε αντίθεση με τους άλλους ελληνικούς λαούς που προσανατολισμένοι από την
ανατολή προς τη δύση.
Γενικά
θεωρείται ότι υπήρχε μια υπερβόρεια κοινή παράδοση της άριας φυλής. Σύμφωνα με
ένα απόρρητο έγγραφο της OSS
(αμερικανικής υπηρεσία πληροφοριών κατά τον β παγκόσμιο πόλεμο και προκάτοχος
της CIA) ο εσωτερικός κύκλος της εταιρεία της θούλης
θεωρούσε τη θούλη ως ένα μυθικό νησί στο μακρινό βορρά, το οποίο ήταν το κέντρο
ενός χαμένου μεγάλου πολιτισμού. Δεν είχαν όμως εξαλειφθεί τα μυστικά αυτού του
πολιτισμού εντελώς. Όσα έμειναν, προστατευόταν από διάφορα αρχαία, πολύ ευφυή
όντα (παρόμοια με την λευκή αδελφότητα). Οι πραγματική μυημένοι μπορούσαν να
έρθουν σε επαφή με αυτά τα όντα μέσο μαγικών μυστικιστικών τελετών. Οι
(διδάσκαλοι) ή (αρχαίοι) θεωρείτο ότι μπορούσαν να προικίσουν τους μυημένους με
υπερφυσική δύναμη και ενέργεια.
Η
υπερβόρεια βρισκόταν στην βόρεια θάλασσα και καταποντίσθηκε μετά από ένα
κατακλυσμό. Οι υπερβόρειοι προήλθαν από το ηλιακό σύστημα του aldebara, του οποίου το κεντρικό αστέρι βρίσκετε στον αστερισμό του
ταύρου. Ήταν ένας ψηλοί έως και τέσσερα μέτρα, ξανθοί, με άσπρο δέρμα και
γαλάρια μάτια.
Δεν
είχαν γνωρίσει ποτέ τους τον πόλεμο και ήταν χορτοφάγοι. Επίσης είχαν – σύμφωνα
με τα κείμενα της οργάνωσης της θούλης – άπειρες γνώσης και ήταν αυτοί οι
οποίοι πετούσαν με ιπτάμενες συσκευές με το όνομα vrill-ya, με το χαρακτηριστικό σχήμα των ιπταμένων δίσκων
που γνωρίζουμε σήμερα… αυτά τα ιπτάμενα οχήματα είχαν την ιδιότητα να πετούν με
την βοήθεια δυο αντιθέτων περιστρεφόμενων μαγνητικών πεδίων, να κάνουν ελιγμούς
και να κινούνται με απίστευτες ταχύτητες όπως παρατηρείτε σήμερα στα ATIA. Χρησιμοποιούσαν δε ως κινητήρα δύναμη ή καύσιμο τη δύναμη vrill. Να σημειώσουμε εδώ πως η δημιουργία αντιβαρυτητας με
αντίθετα περιστρεφόμενα πεδία έχει είδη επιτευχθεί, αλλά το επιστημονικό
κατεστημένο, επίσημα τουλάχιστον αδιαφορεί… 'Όταν η Υπερβόρεια άρχισε να βυθίζεται,
οι κάτοικοι της την εγκατέλειψαν με μεγάλα σκάφη και αφού διαμόρφωσαν το φυσικό
υπάρχον τεράστιο δίκτυο στοών στην περιοχή των Ιμαλαΐων, εγκαταστάθηκαν εκεί.
Η
αυτοκρατορία τους ονομάστηκε agartha ή agarthi και η πρωτεύουσα της είχε το όνομαshamballah. Οι Πέρσες ονόμαζαν αυτήν αυτοκρατορία ariana ή arianne ήταν η πρώτη χώρα των Αρίων. Αρκετοί πιστεύουν ότι
ο μύθος των ιδρυτών του εθνικοσοσιαλιστικου Κόμματος που τροφοδότησε τις
εμπνεύσεις τους καταγόταν από την εξής θιβετιανη παράδοση:
πριν
από τριάντα ή σαράντα αιώνες άνθισε στην έρημα Γκόμπι της Μογγολίας ένας
ισχυρός πολιτισμός. Μετά από κάποια καταστροφή, ίσως πυρηνική, η περιοχή
ερημώθηκε και όσοι γλίτωσαν αποδήμησαν οι μισοί προς τον βορρά και οι άλλοι
μισοί προς τον Καύκασο. ο θεός θωρ των σκανδιναβών ήταν ένας από τους ήρωες
αυτής της εξόδου.
Οι
μυημένοι τις θουλης ήταν πεπεισμένοι ότι αυτοί απόδημοι της Γκόμπι αποτελούσαν
τη βασική ανθρώπινη φυλή, την άρια ρίζα. Ο Χαουσχόφερ δίδασκε την αναγκαιότητα
της "επιστροφής στις πήγες¨, δηλαδή την αναγκαιότητα της κατάληψης
ολόκληρης της ανατολικής Ευρώπης, του Τουρκεστάν, του παμιρ, της Γκόμπι και του
Θιβέτ.
Γιαυτον
οι περιοχές αυτές ήταν η καρδιά του κόσμου και ο κύριος τους θα μπορούσε να
κατακτήσει όλη την γη. Μετά την καταστροφή της Γκόμπι, οι κύριοι του πολιτισμού
και φύλακες της γνώσεις, οι γιοι των εξωδιαστημικών διανοιών, εγκαταστάθηκαν σε
ένα αχανές σύστημα σπηλαίων στα Ιμαλάια. Μέσα αυτές τις σπηλιές χωρίσθηκαν σε
δυο ομάδες. Η μια ομάδα ακολούθησε το "δρόμο του δεξιού χεριού" και η
άλλη "του αριστερού χεριού".
Η
πρώτη ομάδα είχε το κέντρο της στην Αγκάρθα, έναν τόπο προσευχής, μια κρυμμένη
πόλη του καλού, κέντρο της μη συμμετοχής στα εγκόσμια. Η δεύτερη ομάδα έκανε
κέντρο της τη σαμπάλα, πόλη της δύναμης που μπορεί να εξουσιάζει τα φυσικά
φαινόμενα. Αυτή
η ομάδα σπρώχνει το κόσμο προς την ιστορία!
Οι
οδηγοί-μάγοι των λαών θα μπορούσαν να συμμαχήσουν με μια εκ τον δυο
ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο τελετουργικό. Η ομάδα των ¨πολεμιστών της
Σαμπάλα¨ που ζητά να αποκαταστήσει την χαμένη τάξη είναι τα ανώτερα όντα με τις
υπερανθρώπινες ικανότητες με τα οποία προσπαθούν να έρθουν σε επαφή οι ηγέτες
του εθνικοσοσιαλισμού με τις αποκριφιστικές οργανώσεις τους και να συνάψουν
μαζί τους μια συμμαχία. Βασικά η πίστη αυτή κάποιους ¨ανώτερους άγνωστους
κυρίους¨. Συναντιέται σε όλες τις μυστικές εταιρείες της ανατολής και της
δύσης. Ο ίδιος ο Χίτλερ πίστευε πως είχε έρθει σε επαφή με τους ¨ανώτερους
κυρίους¨ τα ονόματα σαμπάλα και Αγκάρθα αναφέρουν και οι υπεύθυνοι της ομάδας ahnenerde στην δίκη της Νυρεμβέργης, αλλά το γεγονός
αποσιωπάται μέχρι σήμερα!
Σύμφωνα
με τον ivan boyes, διευθυντή της κοινότητας για την ερευνά της κούφιας γης στο
Οντάριο του Καναδά, ¨μετά τον πόλεμο οι σύμμαχοι ανακάλυψαν ότι πάνω από 2.000
επιστήμονες από την Γερμανία και την Ιταλία είχαν εξαφανιστεί μαζί με ένα
σχεδόν εκατομμύριο ανθρώπους στη χώρα πέρα από τον πόλο¨.
Επιπλέον
θεωρείται ότι οι οπαδοί της Σαμπάλας κινήθηκαν και επηρέασαν καθοριστικά την
δύση. Πιστεύονταν επίσης ότι επρόκειτο να έρθει ο πόλεμος μεταξύ της οργάνωσης
θούλης που θα ήταν οι καλοί, δηλαδή οι οπαδοί Agarthi, με τους οπαδούς της shamballah που θα ήταν οι κακοί, δηλαδή οι σιωνιστές και οι
μασόνοι. Μετά το τέλος αυτού του πόλεμου οι κάτοικοι στην επιφάνεια της γης και
οι κάτοικοι της υπόγειας αυτοκρατορίας θα ενωνόταν και θα ξεκινούσε η χιλιετής
αυτοκρατορία της χρυσής εποχής, ή ακριβέστερα, της εποχής του υδροχόου.
Σημειώστε ότι το σήμα της οργάνωσης Θούλης ήταν ο αγκυλωτός σταυρός.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ, ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
