You are viewing a feed that contains
frequently updated content. When you subscribe to a feed, it is added to the
Common Feed List. Updated information from the feed is automatically downloaded
to your computer and can be viewed in Internet Explorer and other programs. Learn
more about feeds.
Όταν η Ιστορία δεν διδάσκει…
Κυριακή, 14 Φεβρουαρίου
2010, 7:54:09 πμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Πως υποδούλωσαν την Πατρίδα μας με τα
περίφημα δάνεια του αγώνα
Ήθελαν και θέλουν την Ελλάδα ένα προτεκτοράτο – Όταν η Ιστορία δεν διδάσκει…
Άγνωστη είναι στους περισσότερους των Ελλήνων η ιστορία με τα περίφημα δάνεια της επαναστάσεως, που υπήρξαν η αρχή της υποδουλώσεως της Πατρίδος μας στον ξένο παράγοντα, η αφετηρία εάν θέλετε της ξενοκρατίας. Οι μεγάλοι μας φίλοι οι Άγγλοι στα δύσκολα αυτά χρόνια μας έδωσαν δύο δάνεια. Ας παρακολουθήσουμε με τι όρους μας τα έδωσαν και ας βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. Τα πρώτο δάνειο ήταν αξίας 800.000 λιρών. Από το δάνειο αυτό, που είχε τόκο 59%, έφθασαν στα χέρια των Ελλήνων, αφαιρουμένων προκαταβολικώς των τόκων, 298.726 λίρες. Το δεύτερο δάνειο ήταν αξίας 2.000.000 λιρών και είχε τόκο 56%. Από τα 2.000.000 αυτά κρατήθηκαν για τόκους και για παραγγελίες 8 πλοίων, που τελικά δεν εκτελέσθηκαν πλήρως και ήρθαν μόνο τέσσερα, το ποσόν του 1.767.300 λιρών και εδόθησαν στην Ελληνική κυβέρνηση 232.700 λίρες.
Από το δάνειο δηλαδή τελικά 2.800.000 λιρών λάβαμε μόλις 531.426 λίρες… Το «χρέος» αυτό πλήρωνε ο Ελληνικός λαός για περισσότερα από εκατό χρόνια. Περιττό να πούμε ότι οι τραπεζικοί οίκοι, στους οποίους υποδουλώθηκε η Νέα Ελλάς ανήκαν στην πλειοψηφία τους σε εβραίους τραπεζίτες.
Από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας και από αυτόν τον ίδιο τον καθορισμό των πρώτων συνόρων του Ελληνικού Κράτους, φάνηκε καθαρά ότι οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης και ειδικότερα η Αγγλία δεν επιθυμούσαν έναν ουσιαστικό ρόλο για τους Έλληνες, αλλά ένα κρατίδιο-προτεκτοράτο. Σχετικά με αυτό όταν αποφασίσθηκαν τα όρια της Ελλάδος, ο Αυστριακός Μέτερνιχ δήλωσε:
«Αφού απεφασίσθη η ίδρυση Ελληνικού Κράτους, καλόν είναι να δοθούν σε αυτό εκτενέστερα και ασφαλέστερα σύνορα».
Αλλά και ο μεγάλος Γάλλος Φυλετιστής φιλέλληνας Γκομπινώ, που είχε λάβει μέρος στις διαπραγματεύσεις σαν διπλωμάτης, και επίστευε στο ρόλο του νέου Ελληνισμού έγραφε: «Εν τη ιδρύσει της Ελλάδος απέβλεπον… εις την διάλυσίν της».
Όμως τα σχέδια των εχθρών του Ελληνισμού δεν καρποφόρησαν(μέχρι τώρα τουλάχιστον…). Γιατί οι Έλληνες του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου είχαν Πίστη στα πεπρωμένα του Γένους και εάν οι προδοσίες των «μεγάλων μας συμμάχων» και η αιώνια κατάρα του Γένους μας, Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ, δεν ερχόντουσαν σαν μαχαίρια πισώπλατα στον Ελληνισμό, το μοιραίο εκείνο 1922 το όνειρο της Μεγάλης Ιδέας της Ελληνικής Αυτοκρατορίας θα είχε γίνει πραγματικότης.
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Φεβρουαρίου 13, 2010
http://xryshaygh.wordpress.com
Ήθελαν και θέλουν την Ελλάδα ένα προτεκτοράτο – Όταν η Ιστορία δεν διδάσκει…
Άγνωστη είναι στους περισσότερους των Ελλήνων η ιστορία με τα περίφημα δάνεια της επαναστάσεως, που υπήρξαν η αρχή της υποδουλώσεως της Πατρίδος μας στον ξένο παράγοντα, η αφετηρία εάν θέλετε της ξενοκρατίας. Οι μεγάλοι μας φίλοι οι Άγγλοι στα δύσκολα αυτά χρόνια μας έδωσαν δύο δάνεια. Ας παρακολουθήσουμε με τι όρους μας τα έδωσαν και ας βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. Τα πρώτο δάνειο ήταν αξίας 800.000 λιρών. Από το δάνειο αυτό, που είχε τόκο 59%, έφθασαν στα χέρια των Ελλήνων, αφαιρουμένων προκαταβολικώς των τόκων, 298.726 λίρες. Το δεύτερο δάνειο ήταν αξίας 2.000.000 λιρών και είχε τόκο 56%. Από τα 2.000.000 αυτά κρατήθηκαν για τόκους και για παραγγελίες 8 πλοίων, που τελικά δεν εκτελέσθηκαν πλήρως και ήρθαν μόνο τέσσερα, το ποσόν του 1.767.300 λιρών και εδόθησαν στην Ελληνική κυβέρνηση 232.700 λίρες.
Από το δάνειο δηλαδή τελικά 2.800.000 λιρών λάβαμε μόλις 531.426 λίρες… Το «χρέος» αυτό πλήρωνε ο Ελληνικός λαός για περισσότερα από εκατό χρόνια. Περιττό να πούμε ότι οι τραπεζικοί οίκοι, στους οποίους υποδουλώθηκε η Νέα Ελλάς ανήκαν στην πλειοψηφία τους σε εβραίους τραπεζίτες.
Από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας και από αυτόν τον ίδιο τον καθορισμό των πρώτων συνόρων του Ελληνικού Κράτους, φάνηκε καθαρά ότι οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης και ειδικότερα η Αγγλία δεν επιθυμούσαν έναν ουσιαστικό ρόλο για τους Έλληνες, αλλά ένα κρατίδιο-προτεκτοράτο. Σχετικά με αυτό όταν αποφασίσθηκαν τα όρια της Ελλάδος, ο Αυστριακός Μέτερνιχ δήλωσε:
«Αφού απεφασίσθη η ίδρυση Ελληνικού Κράτους, καλόν είναι να δοθούν σε αυτό εκτενέστερα και ασφαλέστερα σύνορα».
Αλλά και ο μεγάλος Γάλλος Φυλετιστής φιλέλληνας Γκομπινώ, που είχε λάβει μέρος στις διαπραγματεύσεις σαν διπλωμάτης, και επίστευε στο ρόλο του νέου Ελληνισμού έγραφε: «Εν τη ιδρύσει της Ελλάδος απέβλεπον… εις την διάλυσίν της».
Όμως τα σχέδια των εχθρών του Ελληνισμού δεν καρποφόρησαν(μέχρι τώρα τουλάχιστον…). Γιατί οι Έλληνες του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου είχαν Πίστη στα πεπρωμένα του Γένους και εάν οι προδοσίες των «μεγάλων μας συμμάχων» και η αιώνια κατάρα του Γένους μας, Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ, δεν ερχόντουσαν σαν μαχαίρια πισώπλατα στον Ελληνισμό, το μοιραίο εκείνο 1922 το όνειρο της Μεγάλης Ιδέας της Ελληνικής Αυτοκρατορίας θα είχε γίνει πραγματικότης.
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Φεβρουαρίου 13, 2010
http://xryshaygh.wordpress.com
Η κατάρρευση της Ρώμης, η δυναστεία των Σημιτών και η «παγκοσμιοποίηση» του Καρακάλλα
Δευτέρα, 12 Οκτωβρίου
2009, 1:19:01 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
3ος Αιώνας μ.Χ.: Η κατάρρευση της Ρώμης, η
δυναστεία των Σημιτών και η «παγκοσμιοποίηση» του
Καρακάλλα
«…Αυτοκράτορας της Ρώμης έγινε ένας σημίτης θερμός υποστηρικτής του ιουδαϊσμού. Είναι γνωστό ότι είχε κάνει… περιτομή και είχε μεταφέρει τα εμβλήματα της σκοτεινής λατρείας, της οποίας ήταν ιερέας σε αυτήν την ίδια την Ρώμη. .»
SPQR-Eagle-Red-fix-P1110090-copy-Ο τελευταίος μεγάλος Αυτοκράτωρ της Ρώμης υπήρξε ο φιλόσοφος Μάρκος Αυρήλιος. Του οποίου Μάρκου Αυρηλίου διάδοχος, ως γνωστόν, υπήρξε ο Κόμμοδος, που τα εγκλήματά του και η αναξιότητά του τον οδήγησαν σε ένα φρικτό τέλος.
Αμέσως μετά την δολοφονία του Κομμόδου αρχίζει μία περίοδος αναρχίας για την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Από τις «λεπτομέρειες» της Ιστορίας είναι και το γεγονός ότι μετά τον Κόμμοδο, την Ρώμη κυβερνήσανε για περισσότερα από σαράντα χρόνια Αυτοκράτορες σημιτικής καταγωγής, οι οποίοι διέλυσαν κυριολεκτικά τις δομές του κράτους, τα ήθη και τα έθιμα της Ρώμης, που βεβαίως βρισκόταν σε μία κατάσταση παρακμής ήδη από πολλών ετών και για τον λόγο αυτόν ακριβώς ήταν και εύκολο αυτό να γίνει.
ΚΕΝΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
-Ένα κενό εξουσίας υπήρξε μετά το τέλος του Κομμόδου και ξαφνικά από το πουθενά Αυτοκράτωρ της Ρώμης έγινε ο διοικητής των Λεγεώνων της Παννονίας Λεύκιος Σεπτίμιος Σεβήρος Γέτας. Έγινε Αυτοκράτορας δια της δωροδοκίας, αφού υποσχέθηκε σε κάθε στρατιώτη που είχε υπό τας διαταγάς του 12.000 δραχμές (ποσό τεράστιο για εκείνη την εποχή) εάν τον βοηθήσουν να ανέλθει στον θρόνο. Ο Σεπτίμιος είχε γεννηθεί στην Αφρική το 146μ.Χ. και ήταν σημίτης. Μιλούσε δε με βαριά σημιτική προφορά τα λατινικά και είχε σπουδάσει στην Αθήνα. Κατά την διάρκεια μάλιστα των σπουδών του στην Αθήνα είχε νιώσει προσβολή από την περιφρόνηση των Αθηναίων για την βάρβαρη καταγωγή του και ένα από τα πρώτα μέτρα που πήρε σαν Αυτοκράτορας ήταν να περιορίσει τα δικαιώματα μίας κατ’ ουσίαν ελευθέρας πόλεως, που ήταν η Αθήνα για πολλούς αιώνες, δικαιώματα που της είχαν τιμητικά παραχωρήσει πολλοί από τους Αυτοκράτορες της Ρώμης. Όπως γράφουν οι ιστορικοί της εποχής του, χωρίς κανέναν δισταγμό έλεγε ψέματα και αγαπούσε τα χρήματα περισσότερο από την τιμή και την αρετή. Το πρώτο που έκανε παίρνοντας την εξουσία ήταν να καταδικάσει σε θάνατο μεγάλο αριθμό συγκλητικών και να ξεκληρίσει κυριολεκτικά την Αριστοκρατία της Ρώμης, δημεύοντας ακόμη και τις περιουσίες τους. Καθώς λέγουν είχε καταστήσει προσωπική του ιδιοκτησία την μισή σχεδόν Ιταλική χερσόνησο. Αφαίρεσε επίσης τα προνόμια από όλες τις αυτόνομες πόλεις της Ιταλίας και της Ελλάδος. Ο Σεπτίμιος σαν γνήσιος σημίτης ήταν βαθιά δεισιδαίμων και είχε δίπλα του μια στρατιά μάγων και ιερέων σκοτεινών θρησκειών της Ανατολής για να του ερμηνεύουν τους οιωνούς και τα όνειρά του.
-Σκληρός υπήρξε επίσης ο Σεπτίμιος Σεβήρος και απέναντι στην ένδοξη πόλη του Βυζαντίου, την οποία πολιόρκησε και κατέλαβε. Στην συνέχεια έσφαξε σχεδόν όλους τους άνδρες της πόλεως και κατήργησε την ελευθερία και την αυτονομία της. Γκρέμισε επίσης και τα τείχη του Βυζαντίου για να είναι εύκολη βορά στις εισβολές των βαρβάρων που ήλθαν μερικά χρόνια αργότερα…
Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΣΕΠΤΙΜΙΟΣ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
Κατά ένα παράξενο τρόπο ο Σεπτίμιος συνδέεται και με το μυστήριο γύρω από τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αφού είναι αυτός που διέταξε να σφραγισθεί ο τάφος του Μεγάλου Μακεδόνα, ώστε να μη μπορεί ο λαός να πηγαίνει και να προσκυνά το Νεκρικό μνημείο του Έλληνα Στρατηλάτη. Μετά την ενέργεια αυτή σταματούν οι αναφορές στον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου…
Έξι χρόνια μετά την άνοδό του στον θρόνο ο Σεπτίμιος παντρεύτηκε μία πλούσια γυναίκα από την Συρία, που ήταν κόρη ιερέως του θεού Ηλιογάβαλου(Ελαγάβαλου), που αποτελούσε μια σκοτεινή οργιαστική θεότητα των Σημιτών. Το 211μ.Χ. ο Σεπτίμιος απέθανε κατά την διάρκεια εκστρατείας του στην Βρετανία και τον διαδέχθηκε ο γιος του Καρακάλλας. Ένα χρόνο μετά την άνοδό του στην εξουσία, ο Καρακάλλας δολοφόνησε τον αδελφό του Γέτα και επιδόθηκε σε έναν πρωτοφανή διωγμό όσων θεωρούσε ότι μπορεί να ήσαν οπαδοί του αδελφού του. Είκοσι χιλιάδες πολίτες καταδικάστηκαν σε θάνατο, ενώ διατάχθηκε και η εκτέλεση τεσσάρων Εστιάδων, που ήταν Ιέρειες της πιο παλαιάς και ιερής λατρείας της Αρχαίας Ρώμης. Ο Καρακάλλας είναι αυτός που έδωσε το δικαίωμα του ελεύθερου πολίτη σε όλους τους κατοίκους της Αυτοκρατορίας, θέλοντας να δημιουργήσει μία πολυεθνική πανσπερμία, θέλοντας να δημιουργήσει την «παγκοσμιοποίηση» της εποχής του πάνω στην οποία θα μπορούσε χωρίς αντίδραση να κυβερνά.
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΚΑΛΛΑ
Ο μεγάλος φόβος του Καρακάλλα ήταν ο Ακμαίος Ελληνισμός της Αλεξανδρείας, της μόνης πόλεως, που από πολλές πλευρές μπορούσε να ανταγωνισθεί την Ρώμη. Χωρίς να έχει ξεσπάσει καμμία επανάσταση, αλλά βασιζόμενος σε υποψίες, ο Καρακάλλας εξεστράτευσε κατά της Αλεξανδρείας και επέβλεψε προσωπικά, σύμφωνα με τους ιστορικούς της εποχής, την σφαγή όλων των ικανών να φέρουν όπλα Ελλήνων της Αλεξανδρείας. Μετά την λεηλασία της πόλεως το 215μ.Χ. επισκέφθηκε τον σφραγισμένο, σύμφωνα με εντολή του πατέρα του όπως είπαμε παραπάνω, τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Τον Καρακάλλα διαδέχθηκε ένας μακρινός συγγενής του, ο Βάριος Άβετος, που ήταν ιερέας του σημιτικού θεού Βάαλ. Του εβραϊκού θεού του βορείου βασιλείου του Ισραήλ, που ήταν… κερασφόρος, εδέχετο ανθρωποθυσίες και που το σύμβολό του ομοιάζει καταπληκτικά με το σύμβολο που φέρει σήμερα η σημαία του Ισραήλ. Έγινε δηλαδή αυτοκράτορας της Ρώμης ένας σημίτης ιερέας ενός σκοτεινού θεού. Σαν αυτοκράτορας πήρε το όνομα Ηλιογάβαλος. Οι ιστορικοί της εποχής αναφέρουν ότι ξόδευε αμύθητα ποσά για συμπόσια και όργια. Όταν χρειαζότανε να ταξιδέψει 600 άμαξες μετέφεραν τις αποσκευές του και τις ερωμένες του. Είναι γνωστό ότι είχε κάνει… περιτομή και είχε μεταφέρει τα εμβλήματα της σκοτεινής σημιτικής λατρείας, της οποίας ήταν ιερέας σε αυτήν την ίδια την Ρώμη. Ήταν θερμός υποστηρικτής του ιουδαϊσμού τον οποίον ενίσχυε με κάθε τρόπο. Μετά την δολοφονία του Ηλιογάβαλου από τους Πραιτωριανούς, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας ένας άλλος σημίτης, μακρινός συγγενής του, που ονομάσθηκε Σεβήρος Αλέξανδρος.
Ο «ΑΡΧΙΣΥΝΑΓΩΓΟΣ». ΣΕΒΗΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Ο νέος αυτοκράτορας της Ρώμης δίπλα από την κατοικία του είχε έναν ναό στον οποίο ευρίσκοντο εικόνες του Διός, του Ορφέως, του Αβραάμ και του Χριστού. Η «πανθρησκεία» της τότε «παγκοσμιοποίησης» είχε αρχίσει να λαβαίνει σάρκα και οστά… Καθόλου τυχαία οι Έλληνες ρήτορες της Αντιοχείας και της Αλεξανδρείας τον αποκαλούσαν «Αρχισυνάγωγο». Το 235μ.Χ. ο Σεβήρος Αλέξανδρος βρισκόταν σε εκστρατεία στην Ανατολική Γαλατία. Σύμφωνα με συμβουλή των σημιτών που τον περιέβαλαν, είχε αποφασίσει να προσφέρει στον εχθρό ένα τεράστιο ποσό για να εξασφαλίσει την ειρήνη. Οι λεγεώνες αρνούμενες να υποστούν τον εξευτελισμό εστασίασαν. Ανακήρυξαν αυτοκράτορα έναν γίγαντα από την Θράκη τον Μαξιμίνο, που ήταν ο διοικητής των λεγεώνων της Παννονίας και δολοφόνησαν τον σημίτη αυτοκράτορα και την ακολουθία του. Τα επόμενα 35 χρόνια ήταν τα χρόνια της στρατιωτικής αναρχίας, που διέλυσαν κυριολεκτικά την Ρώμη. Μέσα σε 35 χρόνια ανέβηκαν στον θρόνο της Ρώμης 37 Αυτοκράτορες! Η Ρώμη είχε γονατίσει και η αρχή του τέλους είχε γίνει από τον Σημίτη Σεπτίμιο και είχε τελειώσει με τον «Αρχισυνάγωγο» Αλέξανδρο Σεβήρο.
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Οκτωβρίου 12, 2009
«…Αυτοκράτορας της Ρώμης έγινε ένας σημίτης θερμός υποστηρικτής του ιουδαϊσμού. Είναι γνωστό ότι είχε κάνει… περιτομή και είχε μεταφέρει τα εμβλήματα της σκοτεινής λατρείας, της οποίας ήταν ιερέας σε αυτήν την ίδια την Ρώμη. .»
SPQR-Eagle-Red-fix-P1110090-copy-Ο τελευταίος μεγάλος Αυτοκράτωρ της Ρώμης υπήρξε ο φιλόσοφος Μάρκος Αυρήλιος. Του οποίου Μάρκου Αυρηλίου διάδοχος, ως γνωστόν, υπήρξε ο Κόμμοδος, που τα εγκλήματά του και η αναξιότητά του τον οδήγησαν σε ένα φρικτό τέλος.
Αμέσως μετά την δολοφονία του Κομμόδου αρχίζει μία περίοδος αναρχίας για την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Από τις «λεπτομέρειες» της Ιστορίας είναι και το γεγονός ότι μετά τον Κόμμοδο, την Ρώμη κυβερνήσανε για περισσότερα από σαράντα χρόνια Αυτοκράτορες σημιτικής καταγωγής, οι οποίοι διέλυσαν κυριολεκτικά τις δομές του κράτους, τα ήθη και τα έθιμα της Ρώμης, που βεβαίως βρισκόταν σε μία κατάσταση παρακμής ήδη από πολλών ετών και για τον λόγο αυτόν ακριβώς ήταν και εύκολο αυτό να γίνει.
ΚΕΝΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
-Ένα κενό εξουσίας υπήρξε μετά το τέλος του Κομμόδου και ξαφνικά από το πουθενά Αυτοκράτωρ της Ρώμης έγινε ο διοικητής των Λεγεώνων της Παννονίας Λεύκιος Σεπτίμιος Σεβήρος Γέτας. Έγινε Αυτοκράτορας δια της δωροδοκίας, αφού υποσχέθηκε σε κάθε στρατιώτη που είχε υπό τας διαταγάς του 12.000 δραχμές (ποσό τεράστιο για εκείνη την εποχή) εάν τον βοηθήσουν να ανέλθει στον θρόνο. Ο Σεπτίμιος είχε γεννηθεί στην Αφρική το 146μ.Χ. και ήταν σημίτης. Μιλούσε δε με βαριά σημιτική προφορά τα λατινικά και είχε σπουδάσει στην Αθήνα. Κατά την διάρκεια μάλιστα των σπουδών του στην Αθήνα είχε νιώσει προσβολή από την περιφρόνηση των Αθηναίων για την βάρβαρη καταγωγή του και ένα από τα πρώτα μέτρα που πήρε σαν Αυτοκράτορας ήταν να περιορίσει τα δικαιώματα μίας κατ’ ουσίαν ελευθέρας πόλεως, που ήταν η Αθήνα για πολλούς αιώνες, δικαιώματα που της είχαν τιμητικά παραχωρήσει πολλοί από τους Αυτοκράτορες της Ρώμης. Όπως γράφουν οι ιστορικοί της εποχής του, χωρίς κανέναν δισταγμό έλεγε ψέματα και αγαπούσε τα χρήματα περισσότερο από την τιμή και την αρετή. Το πρώτο που έκανε παίρνοντας την εξουσία ήταν να καταδικάσει σε θάνατο μεγάλο αριθμό συγκλητικών και να ξεκληρίσει κυριολεκτικά την Αριστοκρατία της Ρώμης, δημεύοντας ακόμη και τις περιουσίες τους. Καθώς λέγουν είχε καταστήσει προσωπική του ιδιοκτησία την μισή σχεδόν Ιταλική χερσόνησο. Αφαίρεσε επίσης τα προνόμια από όλες τις αυτόνομες πόλεις της Ιταλίας και της Ελλάδος. Ο Σεπτίμιος σαν γνήσιος σημίτης ήταν βαθιά δεισιδαίμων και είχε δίπλα του μια στρατιά μάγων και ιερέων σκοτεινών θρησκειών της Ανατολής για να του ερμηνεύουν τους οιωνούς και τα όνειρά του.
-Σκληρός υπήρξε επίσης ο Σεπτίμιος Σεβήρος και απέναντι στην ένδοξη πόλη του Βυζαντίου, την οποία πολιόρκησε και κατέλαβε. Στην συνέχεια έσφαξε σχεδόν όλους τους άνδρες της πόλεως και κατήργησε την ελευθερία και την αυτονομία της. Γκρέμισε επίσης και τα τείχη του Βυζαντίου για να είναι εύκολη βορά στις εισβολές των βαρβάρων που ήλθαν μερικά χρόνια αργότερα…
Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΣΕΠΤΙΜΙΟΣ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
Κατά ένα παράξενο τρόπο ο Σεπτίμιος συνδέεται και με το μυστήριο γύρω από τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αφού είναι αυτός που διέταξε να σφραγισθεί ο τάφος του Μεγάλου Μακεδόνα, ώστε να μη μπορεί ο λαός να πηγαίνει και να προσκυνά το Νεκρικό μνημείο του Έλληνα Στρατηλάτη. Μετά την ενέργεια αυτή σταματούν οι αναφορές στον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου…
Έξι χρόνια μετά την άνοδό του στον θρόνο ο Σεπτίμιος παντρεύτηκε μία πλούσια γυναίκα από την Συρία, που ήταν κόρη ιερέως του θεού Ηλιογάβαλου(Ελαγάβαλου), που αποτελούσε μια σκοτεινή οργιαστική θεότητα των Σημιτών. Το 211μ.Χ. ο Σεπτίμιος απέθανε κατά την διάρκεια εκστρατείας του στην Βρετανία και τον διαδέχθηκε ο γιος του Καρακάλλας. Ένα χρόνο μετά την άνοδό του στην εξουσία, ο Καρακάλλας δολοφόνησε τον αδελφό του Γέτα και επιδόθηκε σε έναν πρωτοφανή διωγμό όσων θεωρούσε ότι μπορεί να ήσαν οπαδοί του αδελφού του. Είκοσι χιλιάδες πολίτες καταδικάστηκαν σε θάνατο, ενώ διατάχθηκε και η εκτέλεση τεσσάρων Εστιάδων, που ήταν Ιέρειες της πιο παλαιάς και ιερής λατρείας της Αρχαίας Ρώμης. Ο Καρακάλλας είναι αυτός που έδωσε το δικαίωμα του ελεύθερου πολίτη σε όλους τους κατοίκους της Αυτοκρατορίας, θέλοντας να δημιουργήσει μία πολυεθνική πανσπερμία, θέλοντας να δημιουργήσει την «παγκοσμιοποίηση» της εποχής του πάνω στην οποία θα μπορούσε χωρίς αντίδραση να κυβερνά.
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΚΑΛΛΑ
Ο μεγάλος φόβος του Καρακάλλα ήταν ο Ακμαίος Ελληνισμός της Αλεξανδρείας, της μόνης πόλεως, που από πολλές πλευρές μπορούσε να ανταγωνισθεί την Ρώμη. Χωρίς να έχει ξεσπάσει καμμία επανάσταση, αλλά βασιζόμενος σε υποψίες, ο Καρακάλλας εξεστράτευσε κατά της Αλεξανδρείας και επέβλεψε προσωπικά, σύμφωνα με τους ιστορικούς της εποχής, την σφαγή όλων των ικανών να φέρουν όπλα Ελλήνων της Αλεξανδρείας. Μετά την λεηλασία της πόλεως το 215μ.Χ. επισκέφθηκε τον σφραγισμένο, σύμφωνα με εντολή του πατέρα του όπως είπαμε παραπάνω, τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Τον Καρακάλλα διαδέχθηκε ένας μακρινός συγγενής του, ο Βάριος Άβετος, που ήταν ιερέας του σημιτικού θεού Βάαλ. Του εβραϊκού θεού του βορείου βασιλείου του Ισραήλ, που ήταν… κερασφόρος, εδέχετο ανθρωποθυσίες και που το σύμβολό του ομοιάζει καταπληκτικά με το σύμβολο που φέρει σήμερα η σημαία του Ισραήλ. Έγινε δηλαδή αυτοκράτορας της Ρώμης ένας σημίτης ιερέας ενός σκοτεινού θεού. Σαν αυτοκράτορας πήρε το όνομα Ηλιογάβαλος. Οι ιστορικοί της εποχής αναφέρουν ότι ξόδευε αμύθητα ποσά για συμπόσια και όργια. Όταν χρειαζότανε να ταξιδέψει 600 άμαξες μετέφεραν τις αποσκευές του και τις ερωμένες του. Είναι γνωστό ότι είχε κάνει… περιτομή και είχε μεταφέρει τα εμβλήματα της σκοτεινής σημιτικής λατρείας, της οποίας ήταν ιερέας σε αυτήν την ίδια την Ρώμη. Ήταν θερμός υποστηρικτής του ιουδαϊσμού τον οποίον ενίσχυε με κάθε τρόπο. Μετά την δολοφονία του Ηλιογάβαλου από τους Πραιτωριανούς, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας ένας άλλος σημίτης, μακρινός συγγενής του, που ονομάσθηκε Σεβήρος Αλέξανδρος.
Ο «ΑΡΧΙΣΥΝΑΓΩΓΟΣ». ΣΕΒΗΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Ο νέος αυτοκράτορας της Ρώμης δίπλα από την κατοικία του είχε έναν ναό στον οποίο ευρίσκοντο εικόνες του Διός, του Ορφέως, του Αβραάμ και του Χριστού. Η «πανθρησκεία» της τότε «παγκοσμιοποίησης» είχε αρχίσει να λαβαίνει σάρκα και οστά… Καθόλου τυχαία οι Έλληνες ρήτορες της Αντιοχείας και της Αλεξανδρείας τον αποκαλούσαν «Αρχισυνάγωγο». Το 235μ.Χ. ο Σεβήρος Αλέξανδρος βρισκόταν σε εκστρατεία στην Ανατολική Γαλατία. Σύμφωνα με συμβουλή των σημιτών που τον περιέβαλαν, είχε αποφασίσει να προσφέρει στον εχθρό ένα τεράστιο ποσό για να εξασφαλίσει την ειρήνη. Οι λεγεώνες αρνούμενες να υποστούν τον εξευτελισμό εστασίασαν. Ανακήρυξαν αυτοκράτορα έναν γίγαντα από την Θράκη τον Μαξιμίνο, που ήταν ο διοικητής των λεγεώνων της Παννονίας και δολοφόνησαν τον σημίτη αυτοκράτορα και την ακολουθία του. Τα επόμενα 35 χρόνια ήταν τα χρόνια της στρατιωτικής αναρχίας, που διέλυσαν κυριολεκτικά την Ρώμη. Μέσα σε 35 χρόνια ανέβηκαν στον θρόνο της Ρώμης 37 Αυτοκράτορες! Η Ρώμη είχε γονατίσει και η αρχή του τέλους είχε γίνει από τον Σημίτη Σεπτίμιο και είχε τελειώσει με τον «Αρχισυνάγωγο» Αλέξανδρο Σεβήρο.
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Οκτωβρίου 12, 2009
29/9/480πχ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ... Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ
Τρίτη, 29 Σεπτεμβρίου
2009, 10:07:13 πμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
480 Π.Χ. Ο ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ ΕΙΣΒΟΛΕΑΣ ΣΠΑΕΙ ΤΑ
ΜΟΥΤΡΑ ΤΟΥ ΣΤΑ "ΞΥΛΙΝΑ ΤΕΙΧΗ" ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
...
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ... Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ
..
"Ω παίδες Ελλήνων ίτε, ελευθερούτε πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη θήκας τε προγόνων. Νυν υπέρ πάντων αγών"
480 π.χ.: Κοντά στις 380 ελληνικές τριήρεις στέκονται απέναντι σε υπερδιπλάσια περσικά. Για τον Ελληνικό Στόλο, οι Αθηναίοι πρόσφεραν 200 τριήρεις, οι Κορίνθιοι 40, οι Αιγινήτες 30, οι Μεγαρείς 20, οι Λακεδαιμόνιοι 16, οι Σικυώνοι 15, οι Επιδαύριοι 10, οι Αμβρακιώτες 7, οι Ερετριείς 7, οι Τροιζήνιοι 5, οι Νάξιοι 4, οι Ερμίονες 3, οι Λευκάδιοι 3, οι Κείοι 2, οι Στυρείς 2, οι Κυθνίοι 1 και οι Κροτωνιάτες επίσης 1.
Γύρω στις δύο μετά τα μεσάνυχτα τα Περσικά πλοία προχωρούσαν κατά μήκος των ακτών της Αττικής. Οι Έλληνες πληροφορήθηκαν εγκαίρως τις κινήσεις του Περσικού στόλου από τον Αριστείδη, που ήλθε νύχτα από την Αίγινα. Έτσι οι Πέρσες έχασαν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού όταν, σύμφωνα με την περιγραφή του Αισχύλου, άκουσαν ξαφνικά, με την ανατολή του ηλίου, τους ήχους της σάλπιγγας και τον Παιάνα να αντηχεί από όλα τα Ελληνικά πλοία: "Ω, παίδες Ελλήνων, ίτε Ελευθερούτε πατρίδ' ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας,θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων, νύν υπέρ παντών ο αγών"
Ο Ελληνικός στόλος υπό τον Θεμιστοκλή καταναυμαχεί τελικώς τον Περσικό, σώζοντας τον πολιτισμό και ολόκληροτον γνωστό κόσμο απότους βαρβάρους. Οι Πέρσες έχασαν 200 πλοία και οι Έλληνες 40, η αναλογία όμως απωλειών σε άνδρες ήταν βαρύτερη για τους Πέρσες γιατί αυτοί, καθώς δεν ήξεραν να κολυμπούν, πνίγονταν μετά τη βύθιση των πλοίων τους.
"ΣΤΟΧΟΣ"
Οι ναυμαχίες στό Αρτεμίσιο ήταν αμφίρροπες. Και όταν έφτασε η είδηση ότι οι Πέρσες είχαν εξουδετερώσει την ελληνική άμυνα και περνούσαν τις Θερμοπύλες, ο ελληνικός στόλος αποχώρησε από τις ακτές της Βόρειας Εύβοιας, γιατί η παραμονή του εκεί δεν είχε πια νόημα, και έπλευσε στη Σαλαμίνα.
Ό Ελληνικός στόλος διέταξε άπαρσιν καί ό στόλος κατέπλευσεν είς Σαλαμίνα. Οί Πέρσες εύροντες έρημον κατοίκων καί καταλάβοντες καί πυρπολήσαντες πάσαν τήν Αττική καί πόλιν τών Αθηνών. Οί υπερασπισταί τών ιερών τής ακροπόλεως ημύνοντο. Ό Ιππίας καί οί οπαδοί του πού ήταν μέ τό μέρος τών Περσών, τούς συμβούλευαν νά συνθηκολογήσουν. Εκείνοι ηρνήθησαν καί οί Πέρσες αφού εκπόρθησαν τάς πύλας, εφόνευσαν πάντας όσους εύρον επί τού ιερού βράχου ικέτας καί ενέπρησαν πάσαν τήν Ακρόπολιν. Είς τό στενό τής Σαλαμίνος είχον συγκεντρωθή όλη ή δύναμις τού Ελληνικού στόλου, 370 πλοία. Είς συνέδριον ό Θεμιστοκλής ανέπτυξε τά επιχειρήματά του, πόυ ήθελον ή τελική αναμέτρησις νά δοθή είς τήν νήσον καί όχι στόν ισθμό. Τέλος πεισθέντος τού Ευρυβιάδου είς τούς λόγους τού Θεμιστοκλέους, απεφασίσθη νά παραμείνη ό στόλος. Ό Ξέρξης φθάνοντας στό Φάληρο, ερωτά τούς αρχηγούς, άν εγκρίνουν νά αναμετρηθούν οί αντίπαλοι στόλοι. Όλοι οί αρχηγοί συμφώνησαν μέ τήν γνώμη τού Βασιλέως, εκτός τής Αρτεμισίας (Βασίλισσα τής Αλικαρνασού) πού τού είπεν: «Φειδού τών πλοίων καί μήν κάμνης ναυμαχία, καθ’ότι οί Έλληνες είς τήν θάλασσα είναι τόσο ανώτεροι τών δικών σου ανδρών, όσο οί άνδρες τών γυναικών». Ό Ξέρξης γέλασε μέ τήν γνώμη τής Αρτεμισίας καί διέταξε νά γίνει ή ναυμαχία. Τό πεζικό τών Πελοποννησίων (Λακεδαιμόνιοι, Αρκάδες, Ήλειοι, Κορίνθιοι, Επιδαύριοι, Φλειάσιοι, Τροιζήνιοι, Ερμιονείς) μέ αρχηγό τόν Βασιλέα Κλεόμβροτο (αδελφό τού Λεωνίδου καί υιό τού Αναξανδρίτου), στρατοπέδευσαν στόν Ισθμό καί περιχαράκωσαν τήν Σκιρωνίδα οδόν. Οί δέ στήν Σαλαμίνα δέν συνεφώνουν καί ηγανάκτουν διά τήν αβουλίαν τού Ευρυβιάδου. Έλεγον δέ ότι έπρεπε νά κινδυνεύσουν μόνο υπέρ Πελοποννήσου. Οί δέ Αθηναίοι, Αιγινήται καί Μεγαρείς επέμενον νά μείνουν εκεί καί νά αμυνθούν. Τότε ό Θεμιστοκλής έπεμψεν είς τό στρατόπεδο τών Μήδων τόν παιδαγωγό τών τέκνων του, Σικκίνον όπου τούς είπε ότι οί Έλληνες έχουν φοβηθή καί ετοιμάζονται νά φύγουν από τήν Σαλαμίνα. Κατά τόν Ηρόδοτο καί τόν Αισχύλο τό μήνυμα τούτο έκανε τόν Ξέρξη νά βιάση τά πράγματα. Οί Πέρσες απεβίβασαν πολλούς είς τήν Ψυττάλειαν, έπειτα εσχημάτισαν ημικύκλιο πρός τήν Σαλαμίνα. Συγχρόνως ανήγαγον τά πλοία περί Κέαν καί Κυνοσούραν καί κατέλαβον άπαντα μέχρι Μουνιχίας.
Οί έν Σαλαμίνι στρατηγοί εξηκολούθουν νά λογομαχούν καί δέν ήξεραν ότι οί Πέρσες τούς έχουν περικυκλώσει. Τότε ό Αριστείδης διά μέσου τών Περσικών πλοίων, ανήγγειλεν ό ιδίοις όμμασιν τί κάνουν οί Πέρσες.
Τότε ωμίλησε πρός αυτούς ό Θεμιστοκλής :
«ώ Παίδες Ελλήνων ίτε, ελευθερούτε πατρίδ’ελευθερούτε δέ παίδας,
γυναίκας, θεών τέ πατρώων έδη, θήκας τέ προγόνων.
Νύν ό υπέρ πάντων αγών».
Όλοι λοιπόν αναφώνησαν μαζί τόν όρκο τών Αθηναίων, τόν όρκο τών Ελλήνων :
«Ου καταισχυνώ τα όπλα,
ουδ' εγκαταλείψω τον προστάτην ω αν στοίχω,
αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων,
και μόνος και μετά πολλών,
και την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω,
πλείω δε και αρείω όσης αν παραδέξωμαι.
Και συνήσω των αεί κρινόντων,
και τοις θεσμοίς τοις ιδρυμένοις πείσομαι,
και ούς τινας άλλους ιδρύσεται το πλήθος εμφρόνως»
Μόλις οί βάρβαροι επέπεσαν κατ’αυτών οί Έλληνες γύρισαν τά πλοία με τίς πρύμες πρός τήν ξηρά. Απέναντι τών Αθηναίων ετάχθησαν οί Φοίνικες καί κατά τών Λακεδαιμονίων οί Μηδίσαντες Ίωνες. Στίς 28 Σεπτεμβρίου τού 480πχ ό Αθηναίος Αμεινίας έκ Παλλήνης επετέθη πρώτος κατά τών εχθρών. Όσο περνούσε ή ώρα τόσο πιό πολύ έβλεπε ό Ξέρξης τό τακτικό του λάθος. Τά μεγάλα πολεμικά του, αντί νά περικυκλώσουν καί καταστρέψουν τά λιγότερα Ελληνικά, βυθίζονταν τό ένα μετά τό άλλο από τά ταχύτητα τών Ελλήνων. Άλλα εμβολίζονταν καί άλλα μέ σπασμένα κουπιά έστεκαν ακυβέρνητα, περιμένοντας πότε θά χτυπηθούν από μία τριήρη καί θά βυθιστούν. Όσοι πέρσες έβγαιναν στήν ξηρά τούς κατέσφαζαν οί Έλληνες. Οί Έλληνες απώλεσαν 60 πλοία καί οί Πέρσες 200 κατά Διόδωρο καί 500 κατά Κτησία. Ό Ξέρξης εγκατέλειψε τόν κατά θάλασσα αγώνα, φοβούμενος πώς οί Έλληνες θά πάνε στόν Ελλήσποντο καί οί Πέρσες θά μείνουν στήν Ευρώπη.
Άφηκε όμως τόν Μαρδόνιο μέ ισχυρό στρατό, διά νά εξακολουθήσει τόν πόλεμο. Οί Αθηναίοι μετά τήν περίφανη νίκη των επέστρεψαν είς τάς Αθήνας. Ό Μαρδόνιος διήλθε τόν χειμώνα είς τήν θεσσαλία, εκείθεν δέ, πρίν αρχίση τάς εχθροπραξίας προσπάθησε νά φέρη κοντά τήν Αθήνα μέ τήν Περσία. Οί Σπαρτιάτες φοβηθέντες μήπως οί Αθηναίοι δελεασθούν έστειλαν τήν άνοιξη τού 479πχ αντιπροσωπείαν. Οί Αθηναίοι τούς απήντησαν :
«ούτε χρησός ευρίσκεται είς ουδέν μέρος τής γής τόσος, ούτε χώρα κατά τήν ωραιότητα καί τήν ευφορία τόσο νά υπερέχη, τά οποία νά δεχθώμεν ημείς καί τασσόμενοι μέ τό μέρος τών Μήδων νά υποδουλώσωμεν τήν Ελλάδαν».
Είπαν τότε οί Πέρσες στόν Μαρδόνιο :
«Παπέ Μαρδόνιε κοίους έπ’άνδρας ήγαγες μαχησομένους ημέας, οί ού περί χρήματος τόν αγώνα ποιεύονται αλλά περί αρετής».
1.http://www.youtube.com/watch?v=7qwRtw4oz4M&feature=related
2. http://www.youtube.com/watch?v=oKxuAerW9YQ&feature=related
3. http://www.youtube.com/watch?v=543y5pw4Gn0&feature=related
...
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ... Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ
..
"Ω παίδες Ελλήνων ίτε, ελευθερούτε πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη θήκας τε προγόνων. Νυν υπέρ πάντων αγών"
480 π.χ.: Κοντά στις 380 ελληνικές τριήρεις στέκονται απέναντι σε υπερδιπλάσια περσικά. Για τον Ελληνικό Στόλο, οι Αθηναίοι πρόσφεραν 200 τριήρεις, οι Κορίνθιοι 40, οι Αιγινήτες 30, οι Μεγαρείς 20, οι Λακεδαιμόνιοι 16, οι Σικυώνοι 15, οι Επιδαύριοι 10, οι Αμβρακιώτες 7, οι Ερετριείς 7, οι Τροιζήνιοι 5, οι Νάξιοι 4, οι Ερμίονες 3, οι Λευκάδιοι 3, οι Κείοι 2, οι Στυρείς 2, οι Κυθνίοι 1 και οι Κροτωνιάτες επίσης 1.
Γύρω στις δύο μετά τα μεσάνυχτα τα Περσικά πλοία προχωρούσαν κατά μήκος των ακτών της Αττικής. Οι Έλληνες πληροφορήθηκαν εγκαίρως τις κινήσεις του Περσικού στόλου από τον Αριστείδη, που ήλθε νύχτα από την Αίγινα. Έτσι οι Πέρσες έχασαν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού όταν, σύμφωνα με την περιγραφή του Αισχύλου, άκουσαν ξαφνικά, με την ανατολή του ηλίου, τους ήχους της σάλπιγγας και τον Παιάνα να αντηχεί από όλα τα Ελληνικά πλοία: "Ω, παίδες Ελλήνων, ίτε Ελευθερούτε πατρίδ' ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας,θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων, νύν υπέρ παντών ο αγών"
Ο Ελληνικός στόλος υπό τον Θεμιστοκλή καταναυμαχεί τελικώς τον Περσικό, σώζοντας τον πολιτισμό και ολόκληροτον γνωστό κόσμο απότους βαρβάρους. Οι Πέρσες έχασαν 200 πλοία και οι Έλληνες 40, η αναλογία όμως απωλειών σε άνδρες ήταν βαρύτερη για τους Πέρσες γιατί αυτοί, καθώς δεν ήξεραν να κολυμπούν, πνίγονταν μετά τη βύθιση των πλοίων τους.
"ΣΤΟΧΟΣ"
Οι ναυμαχίες στό Αρτεμίσιο ήταν αμφίρροπες. Και όταν έφτασε η είδηση ότι οι Πέρσες είχαν εξουδετερώσει την ελληνική άμυνα και περνούσαν τις Θερμοπύλες, ο ελληνικός στόλος αποχώρησε από τις ακτές της Βόρειας Εύβοιας, γιατί η παραμονή του εκεί δεν είχε πια νόημα, και έπλευσε στη Σαλαμίνα.
Ό Ελληνικός στόλος διέταξε άπαρσιν καί ό στόλος κατέπλευσεν είς Σαλαμίνα. Οί Πέρσες εύροντες έρημον κατοίκων καί καταλάβοντες καί πυρπολήσαντες πάσαν τήν Αττική καί πόλιν τών Αθηνών. Οί υπερασπισταί τών ιερών τής ακροπόλεως ημύνοντο. Ό Ιππίας καί οί οπαδοί του πού ήταν μέ τό μέρος τών Περσών, τούς συμβούλευαν νά συνθηκολογήσουν. Εκείνοι ηρνήθησαν καί οί Πέρσες αφού εκπόρθησαν τάς πύλας, εφόνευσαν πάντας όσους εύρον επί τού ιερού βράχου ικέτας καί ενέπρησαν πάσαν τήν Ακρόπολιν. Είς τό στενό τής Σαλαμίνος είχον συγκεντρωθή όλη ή δύναμις τού Ελληνικού στόλου, 370 πλοία. Είς συνέδριον ό Θεμιστοκλής ανέπτυξε τά επιχειρήματά του, πόυ ήθελον ή τελική αναμέτρησις νά δοθή είς τήν νήσον καί όχι στόν ισθμό. Τέλος πεισθέντος τού Ευρυβιάδου είς τούς λόγους τού Θεμιστοκλέους, απεφασίσθη νά παραμείνη ό στόλος. Ό Ξέρξης φθάνοντας στό Φάληρο, ερωτά τούς αρχηγούς, άν εγκρίνουν νά αναμετρηθούν οί αντίπαλοι στόλοι. Όλοι οί αρχηγοί συμφώνησαν μέ τήν γνώμη τού Βασιλέως, εκτός τής Αρτεμισίας (Βασίλισσα τής Αλικαρνασού) πού τού είπεν: «Φειδού τών πλοίων καί μήν κάμνης ναυμαχία, καθ’ότι οί Έλληνες είς τήν θάλασσα είναι τόσο ανώτεροι τών δικών σου ανδρών, όσο οί άνδρες τών γυναικών». Ό Ξέρξης γέλασε μέ τήν γνώμη τής Αρτεμισίας καί διέταξε νά γίνει ή ναυμαχία. Τό πεζικό τών Πελοποννησίων (Λακεδαιμόνιοι, Αρκάδες, Ήλειοι, Κορίνθιοι, Επιδαύριοι, Φλειάσιοι, Τροιζήνιοι, Ερμιονείς) μέ αρχηγό τόν Βασιλέα Κλεόμβροτο (αδελφό τού Λεωνίδου καί υιό τού Αναξανδρίτου), στρατοπέδευσαν στόν Ισθμό καί περιχαράκωσαν τήν Σκιρωνίδα οδόν. Οί δέ στήν Σαλαμίνα δέν συνεφώνουν καί ηγανάκτουν διά τήν αβουλίαν τού Ευρυβιάδου. Έλεγον δέ ότι έπρεπε νά κινδυνεύσουν μόνο υπέρ Πελοποννήσου. Οί δέ Αθηναίοι, Αιγινήται καί Μεγαρείς επέμενον νά μείνουν εκεί καί νά αμυνθούν. Τότε ό Θεμιστοκλής έπεμψεν είς τό στρατόπεδο τών Μήδων τόν παιδαγωγό τών τέκνων του, Σικκίνον όπου τούς είπε ότι οί Έλληνες έχουν φοβηθή καί ετοιμάζονται νά φύγουν από τήν Σαλαμίνα. Κατά τόν Ηρόδοτο καί τόν Αισχύλο τό μήνυμα τούτο έκανε τόν Ξέρξη νά βιάση τά πράγματα. Οί Πέρσες απεβίβασαν πολλούς είς τήν Ψυττάλειαν, έπειτα εσχημάτισαν ημικύκλιο πρός τήν Σαλαμίνα. Συγχρόνως ανήγαγον τά πλοία περί Κέαν καί Κυνοσούραν καί κατέλαβον άπαντα μέχρι Μουνιχίας.
Οί έν Σαλαμίνι στρατηγοί εξηκολούθουν νά λογομαχούν καί δέν ήξεραν ότι οί Πέρσες τούς έχουν περικυκλώσει. Τότε ό Αριστείδης διά μέσου τών Περσικών πλοίων, ανήγγειλεν ό ιδίοις όμμασιν τί κάνουν οί Πέρσες.
Τότε ωμίλησε πρός αυτούς ό Θεμιστοκλής :
«ώ Παίδες Ελλήνων ίτε, ελευθερούτε πατρίδ’ελευθερούτε δέ παίδας,
γυναίκας, θεών τέ πατρώων έδη, θήκας τέ προγόνων.
Νύν ό υπέρ πάντων αγών».
Όλοι λοιπόν αναφώνησαν μαζί τόν όρκο τών Αθηναίων, τόν όρκο τών Ελλήνων :
«Ου καταισχυνώ τα όπλα,
ουδ' εγκαταλείψω τον προστάτην ω αν στοίχω,
αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων,
και μόνος και μετά πολλών,
και την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω,
πλείω δε και αρείω όσης αν παραδέξωμαι.
Και συνήσω των αεί κρινόντων,
και τοις θεσμοίς τοις ιδρυμένοις πείσομαι,
και ούς τινας άλλους ιδρύσεται το πλήθος εμφρόνως»
Μόλις οί βάρβαροι επέπεσαν κατ’αυτών οί Έλληνες γύρισαν τά πλοία με τίς πρύμες πρός τήν ξηρά. Απέναντι τών Αθηναίων ετάχθησαν οί Φοίνικες καί κατά τών Λακεδαιμονίων οί Μηδίσαντες Ίωνες. Στίς 28 Σεπτεμβρίου τού 480πχ ό Αθηναίος Αμεινίας έκ Παλλήνης επετέθη πρώτος κατά τών εχθρών. Όσο περνούσε ή ώρα τόσο πιό πολύ έβλεπε ό Ξέρξης τό τακτικό του λάθος. Τά μεγάλα πολεμικά του, αντί νά περικυκλώσουν καί καταστρέψουν τά λιγότερα Ελληνικά, βυθίζονταν τό ένα μετά τό άλλο από τά ταχύτητα τών Ελλήνων. Άλλα εμβολίζονταν καί άλλα μέ σπασμένα κουπιά έστεκαν ακυβέρνητα, περιμένοντας πότε θά χτυπηθούν από μία τριήρη καί θά βυθιστούν. Όσοι πέρσες έβγαιναν στήν ξηρά τούς κατέσφαζαν οί Έλληνες. Οί Έλληνες απώλεσαν 60 πλοία καί οί Πέρσες 200 κατά Διόδωρο καί 500 κατά Κτησία. Ό Ξέρξης εγκατέλειψε τόν κατά θάλασσα αγώνα, φοβούμενος πώς οί Έλληνες θά πάνε στόν Ελλήσποντο καί οί Πέρσες θά μείνουν στήν Ευρώπη.
Άφηκε όμως τόν Μαρδόνιο μέ ισχυρό στρατό, διά νά εξακολουθήσει τόν πόλεμο. Οί Αθηναίοι μετά τήν περίφανη νίκη των επέστρεψαν είς τάς Αθήνας. Ό Μαρδόνιος διήλθε τόν χειμώνα είς τήν θεσσαλία, εκείθεν δέ, πρίν αρχίση τάς εχθροπραξίας προσπάθησε νά φέρη κοντά τήν Αθήνα μέ τήν Περσία. Οί Σπαρτιάτες φοβηθέντες μήπως οί Αθηναίοι δελεασθούν έστειλαν τήν άνοιξη τού 479πχ αντιπροσωπείαν. Οί Αθηναίοι τούς απήντησαν :
«ούτε χρησός ευρίσκεται είς ουδέν μέρος τής γής τόσος, ούτε χώρα κατά τήν ωραιότητα καί τήν ευφορία τόσο νά υπερέχη, τά οποία νά δεχθώμεν ημείς καί τασσόμενοι μέ τό μέρος τών Μήδων νά υποδουλώσωμεν τήν Ελλάδαν».
Είπαν τότε οί Πέρσες στόν Μαρδόνιο :
«Παπέ Μαρδόνιε κοίους έπ’άνδρας ήγαγες μαχησομένους ημέας, οί ού περί χρήματος τόν αγώνα ποιεύονται αλλά περί αρετής».
1.http://www.youtube.com/watch?v=7qwRtw4oz4M&feature=related
2. http://www.youtube.com/watch?v=oKxuAerW9YQ&feature=related
3. http://www.youtube.com/watch?v=543y5pw4Gn0&feature=related
ΠΡΟΣ ..... αναρχοβλαμένους...
Κυριακή, 6 Σεπτεμβρίου
2009, 3:46:40 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
ΠΡΟΣ
Τους "φίλους"
αναρχοβλαμένους...
Παλληκάρια καλώς ορίσατε με τα μηνυματάκια σας.
Γιατί έχετε αγριέψει;
Αρουραίοι είσαστε και ζείτε στις τρύπες των Εξαρχείων
περιμένοντας με το κινητό στο αυτί εντολή από τους εργοδότες
σας για να ρίξτε καμμία μολότοφ και μετά αν μπουζουριάσουν
κάποιους από εσάς κλαίτε και είστε χεσμένοι από το φόβο σας.
Την επομένη μαζεύεστε καμμιά εικοσαριά στην Ευελπίδων
μαζί με τους-τις γνωστούς-γνωστές δικηγόρους προσπαθώντας
να "ελευθερώσετε" τους λεχρίτες συντρόφους σας.
Ποιός πληρώνει τους δικηγόρους;
Γιατί σας "αγαπάνε" αναγκαστικά οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες
των Εξαρχείων;
Γιατί σας βοηθούν "αυθόρμητα" για κάποιες βιτρίνες-εκδηλώσεις
για γέλια που κάνετε με σκοπό την αγορά πρώτων υλών
για τις μολότοφ που κατασκευάζετε;
Μήπως γιατί σας φοβούνται;
Μήπως γιατί το παίζετε μπράβοι-προστάτες;
Συνεχίστε τα μηνύματά σας....
Διασκεδάζω μαζί σας!
Αθηναίος
Αναρτήθηκε από Αθηναίος
http://blogathinaios.blogspot.com/2009/09/blog-post_3233.html
Τους "φίλους"
αναρχοβλαμένους...
Παλληκάρια καλώς ορίσατε με τα μηνυματάκια σας.
Γιατί έχετε αγριέψει;
Αρουραίοι είσαστε και ζείτε στις τρύπες των Εξαρχείων
περιμένοντας με το κινητό στο αυτί εντολή από τους εργοδότες
σας για να ρίξτε καμμία μολότοφ και μετά αν μπουζουριάσουν
κάποιους από εσάς κλαίτε και είστε χεσμένοι από το φόβο σας.
Την επομένη μαζεύεστε καμμιά εικοσαριά στην Ευελπίδων
μαζί με τους-τις γνωστούς-γνωστές δικηγόρους προσπαθώντας
να "ελευθερώσετε" τους λεχρίτες συντρόφους σας.
Ποιός πληρώνει τους δικηγόρους;
Γιατί σας "αγαπάνε" αναγκαστικά οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες
των Εξαρχείων;
Γιατί σας βοηθούν "αυθόρμητα" για κάποιες βιτρίνες-εκδηλώσεις
για γέλια που κάνετε με σκοπό την αγορά πρώτων υλών
για τις μολότοφ που κατασκευάζετε;
Μήπως γιατί σας φοβούνται;
Μήπως γιατί το παίζετε μπράβοι-προστάτες;
Συνεχίστε τα μηνύματά σας....
Διασκεδάζω μαζί σας!
Αθηναίος
Αναρτήθηκε από Αθηναίος
http://blogathinaios.blogspot.com/2009/09/blog-post_3233.html
David Duke κατά Εβραίων
Κυριακή, 5 Ιουλίου
2009, 10:39:57 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Ο David Duke Ενάντια στην Αμερικανική
Εισβολή στο Ιράκ:
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στις αρχές του 2003 λίγες εβδομάδες πριν την Αμερικανική Εισβολή στο Ιράκ τον Απρίλιο και παρουσιάστηκε στην Ελληνική γλώσσα το 2007 από το περιοδικό Χρυσή Αυγή, α.τ. 134:
«Οι εβραίοι ρατσιστές προδότες της αμερικάνικης κυβέρνησης ξεπούλησαν την Αμερική στο Ισραήλ… Τώρα που ακόμη μπορούμε, ας σταματήσουμε αυτόν τον αντι – αμερικανικό πόλεμο, έναν πόλεμο που μόνο την Αμερική μπορεί να βλάψει, τον εβραϊκό πόλεμο εναντίον του Ιράκ.» davidduke.com
David Duke: «Μόλις επέστρεψα από το Μπαχρέιν και το Κατάρ. Στο Κατάρ, εμφανίστηκα σε ένα από το μεγαλύτερο δορυφορικό κανάλι τηλεθέασης, το Αλ Τζαζίρα. Ένα ακροατήριο 70 εκατομμυρίων περίπου με είδαν και με άκουσαν να εκθέτω τους εβραίους ρατσιστές προδότες της αμερικάνικης κυβέρνησης, οι οποίοι ξεπούλησαν την Αμερική στο Ισραήλ. Καταπατώντας το αμερικάνικο Σύνταγμα, το εβραιοκρατούμενο Στέιτ Ντιπάρτμεντ αντέδρασε για την εκεί παρουσία μου και προσπάθησε να καταστείλει το δικαίωμα έκφρασής μου που έχω ως αμερικάνος πολίτης. Περισσότερα γι’ αυτό το θέμα θα διαβάσετε στη συνέχεια, αλλά πρώτα θα ήθελα να στραφώ στα μεγάλα ψέματα για τον επικείμενο πόλεμο στο Ιράκ, το ψέμα αυτό είναι ότι πίσω από τον πόλεμο κρύβεται δήθεν το ενδιαφέρον για το πετρέλαιο και όχι οι σιωνιστές.
Οι σιωνιστές είναι αυθεντίες στο να εξαπατούν. Όπως ακριβώς κάνουν οι εμπορικοί κολοσσοί με τις πωλήσεις τους, χρησιμοποιώντας δολώματα, έτσι και μερικοί από τα εβραιοκρατούμενα ΜΜΕ διέδωσαν την ιδέα ότι ο επικείμενος πόλεμος στο Ιράκ γίνεται για το πετρέλαιο. Ακούγεται αληθινή και διαφορετική άποψη, πολλοί πατριώτες άθελά τους βοήθησαν στην διάδοση αυτού του μύθου. Κάποιος ειδήμων και κατά του πολέμου υιοθέτησε αυτή τη θεωρία και δημοσίευσε σαν κύριο τίτλο: πρόκειται για το πετρέλαιο ηλίθιε!
Αυτές οι αξιώσεις επινοήθηκαν πολύ απλά για να απομακρυνθεί το βάρος των κατηγοριών του πολέμου από το Ισραήλ και την επιρροή του στην Αμερική. Οι υπέρμαχοι του πολέμου θέλουν πάρα πολύ ανυπόμονα αυτόν τον πόλεμο ΟΧΙ για να παρουσιάσουν αυτόν ως αποτέλεσμα της εβραϊκής επιρροής και επιταγής και σαν προσπάθεια εξολόθρευσης των εχθρών του έναν προς ένα. Υποστηρίζοντας τον ισχυρισμό ότι ο πόλεμος γίνεται για το πετρέλαιο, πηγή ζωτική για την Αμερική και την Ευρώπη, υπαινίσσονται ότι κατά κάποιο τρόπο είναι οικονομικοί οι λόγοι της εισβολής στο Ιράκ, τόσο της Αμερικής όσο και της Ευρώπης. Συμπέρασμα είναι λοιπόν ότι ο πόλεμος θα μας επιτρέψει να ιδιοποιηθούμε το πετρέλαιο και αυτό θα είναι ευεργετικό για την οικονομία μας και τον απλό πολίτη. Βέβαια η ιδέα πως θα απλά θα αρπάξουμε το πετρέλαιο είναι κάτι το παράλογο. Όποιο καθεστώς κι αν είναι υπεύθυνο στο Ιράκ, θα πουλήσει το πετρέλαιο σε όλη την αγορά σε λογικές τιμές!
Πολλοί καλοπροαίρετοι κατά του πολέμου παραπλανήθηκαν με αυτή την τακτική και παπαγαλίζουν ότι ο πόλεμος γίνεται για το πετρέλαιο. Οι σχέσεις της οικογένειας Bush με την βιομηχανία πετρελαίου αναφέρεται συχνά σε αυτό το σενάριο. Και ειλικρινά, είναι χίλιες φορές ευκολότερο να μιλήσει κανείς στην Αμερική για τις συνωμοσίες των εταιριών πετρελαίου από το να μιλήσει για τις μεγαλύτερες και πιο προφανείς συνωμοσίες των εβραίων. Μίλησε για τις συνωμοσίες περί πετρελαίου και θα σε χαρακτηρίσουν λαθεμένο, κανείς όμως δεν θα σε κατηγορήσει για την μεγαλύτερη βλασφημία της εποχής μας, την πιο διαβολική από όλες τις αιρέσεις: τον λεγόμενο «αντισημιτισμό».
Αλήθεια όμως, πράγματι η Αμερική ή οι εταιρείες πετρελαίου έχουν τόσο ισχυρό οικονομικό κίνητρο για αυτόν τον πόλεμο; Μερικά αληθοφανή γεγονότα συνδυασμένα με απλά επιχειρήματα θα αποδείξουν ότι ο πόλεμος κατά του Ιράκ δεν έχουν να κάνουν με κανένα πλεονέκτημα για το πετρέλαιο, μάλιστα, τους επιφέρει μεγαλύτερο ρίσκο. Όσο λοιπόν αφορά Ευρωπαϊκά και Αμερικανικά συμφέροντα στο σύνολο, ο πόλεμος στο Ιράκ θα έχει καταστροφικές συνέπειες, χωρίς να αναφέρω βέβαια την αντι-αμερικανική ταραχή που θα δημιουργηθεί και την τρομοκρατία.
Σήμερα θα εξετάσω τις οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου στο Ιράκ. Το πρώτο ερώτημα είναι «Πρέπει να πολεμήσουμε στο Ιράκ για να πάρουμε το πετρέλαιό του»; Η απάντηση είναι «και βέβαια όχι»! Αγοράσαμε πετρέλαιο από τον Σαντάμ Χουσεΐν πριν τον πόλεμο στον Κόλπο και μπορούμε να το αγοράσουμε και τώρα. Εάν η Αμερική αλλάξει με τον πόλεμο αυτό το καθεστώς στο Ιράκ, η αμερικανική κυβέρνηση δεν πρόκειται τόσο απλά και εύκολα να αντλήσει το πετρέλαιο και να κρατήσει τα κέρδη στο κρατικό μας ταμείο. Αυτοί που θα έχουν τον πολιτικό έλεγχο στο Ιράκ θα έχουν ακόμη τον έλεγχο και στο πετρέλαιο και ακόμη θα το πουλάνε στην επικρατέστερη τιμή στην διεθνής αγορά.
Να το κάνω πιο σαφές, το Ιράκ έχει το δεύτερο μεγαλύτερο απόθεμα πετρελαίου στον κόσμο. Δίνοντάς του ευκολότερη πρόσβαση στην διεθνή αγορά, μετά τις υψηλότερες τιμές του από την ταραχή του πολέμου, τελικά θα ελαττώσει την τιμή του. Τι σημαίνει αυτό για τις μεγάλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες πετρελαίου που κατέχουν μεγάλο όγκο επενδύσεων πετρελαίου στις ΗΠΑ (όπως στο Τέξας, τη Λουϊζιάνα και την Αλάσκα), στη Βόρειο Θάλασσα, στη Ρωσία και την Νότιο Αμερική; Διευρύνοντας την ιρακινή αγορά (και το Ιράκ θα χρειαστεί να πουλήσει τεράστιες ποσότητες πετρελαίου μετά την καταστροφή του πολέμου) θα σημάνει σε τελική ανάλυση, μικρότερες τιμές για αποθέματα μαύρου χρυσού που οι επιχειρήσεις πράγματι κατέχουν! Ο πόλεμος δεν θα αυξήσει τα κέρδη τους αλλά μακροπρόθεσμα μόνο κακό θα τους κάνει. Γι’ αυτό το λόγο η Ρωσία, έθνος με μεγάλα αποθέματα πετρελαίου αλλά με μικρότερη εβραϊκή επιρροή, σωστά εναντιώνεται στον πόλεμο γνωρίζοντας ότι στο τέλος θα προσβληθούν τα δικά της συμφέροντα των εταιριών πετρελαίου της.
Σε τελική ανάλυση λοιπόν οι εταιρείες πετρελαίου δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον στην ανατροπή του Σαντάμ. Και πρέπει να γίνει παραδεκτό ότι δεν έχουν εξίσου κανένα ενδιαφέρον στο να ομαλοποιήσουν τις σχέσεις τους με το Ιράκ. Γιατί εάν η Αμερική ομαλοποιήσει τις σχέσεις της με το ιρακινό καθεστώς, το πετρέλαιο θα ρέει άφθονο, όπως ακριβώς θα γινόταν και στην περίπτωση ακύρωσης των ποινών μετά την λεγόμενη αλλαγή καθεστώτος. Σε διαφορετική περίπτωση, η αλλαγή καθεστώτος ή η ομαλοποίηση των σχέσεων με το Ιράκ δεν θα ήταν απαραίτητα συνετό για τις εταιρείες πετρελαίων. Παρόλα αυτά, περισσότερο πετρέλαιο στην αγορά με επακόλουθο χαμηλότερες τιμές θα ήταν απίστευτα επικερδές για την αμερικάνικη και ευρωπαϊκή οικονομία. Το ενεργειακό κόστος αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες δαπάνες της οικονομίας μας και του πολιτισμού μας. Χαμηλότερο ενεργειακό κόστος μεταφράζεται σε χαμηλότερες τιμές, περισσότερα διαθέσιμα χρήματα για τους μισθούς, για τα σχολεία και τις υπόλοιπες ανάγκες μιας κοινωνίας. Εάν το 30% των εξόδων μιας εταιρείας σχετίζεται με αυτό της ενέργειας και αυτό με τη σειρά του μειώνεται κατά το 1/3, τα έσοδα της εταιρείας αυξάνονται κατά 20%. Αυτό συνεπάγεται πάλι σε περισσότερα χρήματα διαθέσιμα για μισθούς και επίσης, σε κάποιο βαθμό, χαμηλότερες τιμές που βοηθούν το βιοτικό επίπεδο του καθενός.
Φανταστείτε εάν προσφερόμασταν να σταματήσουμε τον πόλεμο και τις ποινές κατά του Σαντάμ και να ομαλοποιήσουμε τις σχέσεις μας με αντάλλαγμα χαμηλότερες τιμές πετρελαίου για την επόμενη δεκαετία. Προφανώς, ο Σαντάμ θα άρπαζε αυτή την ευκαιρία.
Λοιπόν, εάν η Ευρώπη και η Αμερική θέλουν το ιρακινό πετρέλαιο και μάλιστα σε καλές τιμές, μπορούμε εύκολα να το πετύχουμε, δίνοντας τέλος στις επιβεβλημένες κυρώσεις κατά του Ιράκ και επιστρέφοντας στην αρκετά οικεία και φιλική σχέση που είχαμε πριν τον πόλεμο στον Περσικό Κόλπο. Κι επιπλέον εάν απαιτούσαμε από τα Ηνωμένα Έθνη επιθεωρήσεις και αφοπλισμούς ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ, Ιράκ και Ισραήλ, των όπλων μαζικής καταστροφής, ξαφνικά το Ισραήλ θα παραιτούταν από τις διεκδικήσεις του στο Ιράκ γιατί εμπλέκεται πολύ περισσότερο στα παράνομα όπλα μαζικής καταστροφής απ’ ότι το Ιράκ. Το Ιράκ έχει εγκεκριμένες επιθεωρήσεις. Δεν μπορώ να φανταστώ ποτέ το Ισραήλ να κάνει κάτι τέτοιο.
Από την άλλη, μια αλλαγή καθεστώτος θα διεύρυνε σίγουρα τις αντλίες πετρελαίου, αλλά μετά την αλλαγή δεν θα υπήρχε κανένα απολύτως κίνητρο να διαπραγματευτούμε τόσο αποτελεσματικά την τιμή του πετρελαίου όσο με την κυβέρνηση του Σαντάμ. Το Ιράκ αυτή τη στιγμή έχει πολύ ισχυρό κίνητρο να διαπραγματευτεί μια πολύ καλή τιμή του πετρελαίου για μας. Εάν αλλάξει το καθεστώς, το κίνητρο χάνεται. Κοιτάξτε την σύγχρονη ιστορία. Βεβαίως δεν μπορούμε και δεν θα εξαναγκάσουμε το νέο καθεστώς να μας προσφέρει καλή συμφωνία για την τιμή του πετρελαίου. Όπως πάντα, σε φυσιολογικές εποχές το πετρέλαιο θα αγοράζονταν και θα πωλούνταν στην διεθνή αγορά πετρελαίου. Τώρα όμως φυσικά, μια ιδιαίτερη περίπτωση, η Αμερική έχει πολύ μεγάλο όφελος να διαπραγματευτεί με τον Σαντάμ Χουσεΐν: μια συμφωνία που δε θα μπορούσε να αρνηθεί!
Σε αμοιβαία σχέση της ευρωπαϊκής και αμερικανικής οικονομίας ο πόλεμος στο Ιράκ θα μπορούσε να αποβεί καταστροφικός. Αυτή τη στιγμή οι οικονομίες μας είναι αδύναμες και παλεύουν για επιβίωση. Το προσωρινό «αγκάθι» στις τιμές του πετρελαίου και οι τεράστιες δαπάνες για την διεξαγωγή ενός τέτοιου πολέμου μπορεί να καταστρέψει την εύθραυστη οικονομία μας και να μας ωθήσει σε οικονομική ύφεση παγκοσμίως. Ίσως περισσότερο σημαντικά, μια αμερικανική εισβολή θα έριχνε λάδι στην ολοένα και μεγαλύτερη φωτιά της τρομοκρατίας σε κάθε σημείο της Μέσης Ανατολής. Ήδη έχουμε μάθει το μάθημά μας πως η τρομοκρατία μπορεί να έχει φοβερό αντίκτυπο όχι μόνο σε ανθρώπινες ζωές αλλά και στην οικονομία μας. Κοιτάξτε τι έχει γίνει στις τουριστικές επιχειρήσεις και το κυματώδες της αποτέλεσμα στο φάσμα ολόκληρης της οικονομίας μας.
Μια σημείωση ακόμα, εάν οι Δυτικές οικονομίες και επιχειρήσεις υποφέρουν τότε οι μεγαλύτεροι καταναλωτές πετρελαίου και μορφές ενέργειας σχετικές με αυτό υποφέρουν επίσης. Έτσι οι διεκδικήσεις της οικονομίας μας για το πετρέλαιο, και αν καταναλώνεται λιγότερο πετρέλαιο, οι τιμές πέφτουν περαιτέρω και πάλι οι εταιρείες πετρελαίων ζημιώνονται. Και ας μην ξεχνάμε ότι οι περισσότερες εταιρείες πετρελαίων είναι εντελώς διαφοροποιημένες. Έχουν τεράστιο όγκο επενδύσεων σε όλες τις μορφές επιχειρήσεων σε Ευρώπη και Αμερική. Θα καταστραφούν κι αυτές λοιπόν από μια αδύναμη οικονομία.
Πριν παπαγαλίσετε την πλαστή διάδοση ότι οι εταιρείες πετρελαίων θέλουν αυτόν τον πόλεμο, σκεφτείτε όλα τα παραπάνω γεγονότα. Εάν μια επικείμενη επίθεσή μας στο Ιράκ προκαλέσει ολοκληρωτικές επαναστάσεις σε ολόκληρο τον Αραβικό κόσμο, τι θα συμβεί στα δισεκατομμύρια δολαρίων που επένδυσαν οι παρούσες εταιρείες πετρελαίων στην Μέση Ανατολή όπως για παράδειγμα στην Σαουδική Αραβία, όπου οι Δυτικές επιχειρήσεις έχουν κάνει τεράστιες επενδύσεις; Είναι συμφέρων γι’ αυτές να κυριευθούν πιθανώς οι επιχειρήσεις τους από μια νέα ριζοσπαστική, αντιαμερικανική κυβέρνηση; Όχι βέβαια, δεν είναι το πετρέλαιο ηλίθιε! Είναι το Ισραήλ! Είναι το Ισραήλ και οι ορθόδοξοι εβραίοι ανά τον κόσμο που κρύβονται πίσω από αυτόν τον πόλεμο.
Είναι οι προδότες της κυβέρνησης των ΗΠΑ και των ΜΜΕ που θα θυσιάσουν αμερικάνικες ψυχές, που θα θυσιάσουν την ασφάλεια και οικονομική σταθερότητα με σκοπό να υποστηρίξουν τις εγκληματικές ενέργειες του Ισραήλ και του μαζικού δολοφόνου πρωθυπουργού του, Αριέλ Σαρόν.
Όπως επανειλημμένως έχω αποδείξει στην αναφορά μου, το Ισραήλ έχει διαπράξει πολιτική τρομοκρατίας ακόμη και στην ίδια την Αμερική. Μέχρι και η ίδια κυβέρνηση του Ισραήλ αναγκάστηκε να το παραδεχθεί επισήμως! Βέβαια τα εβραϊκά ΜΜΕ δεν αναφέρουν την εβραϊκή τρομοκρατία κατά της Αμερικής, δεν επιτρέπει καν στους αμερικάνους να θυμώσουν γι’ αυτό και δεν εναντιώνεται στην ροή χρημάτων από την Αμερική στο Ισραήλ μετά την επίθεσή του εναντίον μας σκοτώνοντας και ακρωτηριάζοντας αμερικάνους ναύτες. Ακόμη και ο ίδιος ο γενικός γραμματέας της χώρας δήλωσε πως η επίθεση αυτή έγινε ξεκάθαρα εσκεμμένα κατά της Αμερικής!
Μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα του Ισραήλ κατά της Αμερικής και μετά την καταστροφή του κατασκοπικού δικτύου στην Ανατολική Ευρώπη από ισραηλινούς κατασκόπους όπως ο Jonathan Pollard, δισεκατομμύρια δολαρίων συνέχιζαν να διοχετεύονται από την Αμερική στο Ισραήλ!
Η ελεγχόμενη από τους εβραίους κυβέρνησή μας και τα ΜΜΕ δεν θα αναφέρουν καν την πληθώρα αποδείξεων που αποδεικνύουν την ισραηλινή συνενοχή σχετικά με την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Το Διεθνές Εμπορικό Κέντρο είχε έναν ισραηλινό συνέταιρο και επίσης ήταν στο κέντρο των οικονομικών και εμπορικών συναλλαγών των εβραίων παγκοσμίως αλλά εντελώς ανεξήγητα δεν είχε ούτε μία απώλεια ισραηλινού! Το γεγονός αυτό αντιπαρέρχεται με το γεγονός ότι το παρατηρητήριο της Ιερουσαλήμ δήλωσε ξεκάθαρα την επόμενη μέρα ότι 4000 περίπου ισραηλινοί πολίτες νομίζονταν ότι βρίσκονταν στην περιοχή του Παγκόσμιου Εμπορικού Κέντρου. Υποτίθεται ότι πρέπει να πιστέψουμε αυτό το μοντέρνο θαύμα ισάξιο με αυτό του χωρισμού της Ερυθράς Θάλασσας. Υποψιαζόμαστε ότι ούτε μία ισραηλινή απώλεια είναι δυνατή χωρίς την προκαταβολική προειδοποίηση τουλάχιστον σε μερικούς από αυτούς. Οποιοσδήποτε σκέφτεται σοβαρά επί του θέματος και αναθεωρήσει τις αποδείξεις, θα μάθει για την εβραϊκή προδοσία της 11ης Σεπτεμβρίου. Αλλά και πάλι τα εβραιοκρατούμενα ΜΜΕ και η κυβέρνηση δεν επιτρέπουν ποτέ να κοινό να εστιάσει σε αυτά τα ζητήματα.
Η εφημερίδα “Newsweek” χρονολογημένη 25 Νοεμβρίου 2002 συκοφάντησε την ομιλία μου στο Μπαχρέιν και την εμφάνισή μου στο αραβικό δορυφορικό δίκτυο. Παρακάτω ακολουθεί ένα απόσπασμα από τον εβραίο της δημοσιογράφο:
Αλλά οι αμερικανοί πράκτορες επιβλέπουν στενά τα προγράμματα που προβάλει το Αλ Τζαζίρα, τα οποία πολλές φορές περιλαμβάνουν αντιαμερικανικές διαλέξεις και συνωμοτικές θεωρίες, πλασάροντάς τα σαν ειδήσεις. Ένα παράδειγμα επ’ αυτού: στις 13 Δεκεμβρίου σε μια τηλεοπτική συνέντευξη εμφανίστηκε ο David Duke, που παρουσιάστηκε ως πρώην αντιπρόσωπος από τη Λουϊζιάνα (Ο Duke υπηρέτησε κάποτε στη Βουλή των Αντιπροσώπων στη Λουϊζιάνα). Ο Duke ξόδεψε όλο τον τηλεοπτικό χρόνο για να εκφράσει ποικιλία ανακριβειών και αντισημιτικών πλαστών διαδόσεων αναφέροντας ότι το Ισραήλ καθυστέρησε να προειδοποιήσει για την 11η Σεπτεμβρίου και ότι οι ισραηλινοί προειδοποιήθηκαν 2 ώρες πριν τις επιθέσεις να εγκαταλείψουν τους δίδυμους πύργους. Το State Department εξέφρασε τις διαμαρτυρίες του σχετικά με την τηλεοπτική εκπομπή του David Duke. Υπηρέτησα στην Βουλή των Αντιπροσώπων, εκλέχθηκα στην εκτελεστική επιτροπή της μεγαλύτερης Ρεπουμπλικανικής περιοχής στη Λουϊζιάνα και αργότερα επιλέχθηκα ομόφωνα από τα υπόλοιπα μέλη της εκλεγμένης επιτροπής ως διευθυντής της από το 1996 έως το 2000.
Παρακάτω το άρθρο ομολογεί το απίστευτο γεγονός ότι η αμερικανική κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκε για την εμφάνισή μου στο αραβικό δορυφορικό δίκτυο. Η ερώτησή μου είναι: ποιος έδωσε την εξουσιοδότηση στο State Department να διαμαρτυρηθεί επισήμως κατά ενός αμερικανού πολίτη που κριτικάρει το Ισραήλ σε μια διεθνή τηλεοπτική εκπομπή; Από πότε έχει η αμερικανική κυβέρνηση την αρμοδιότητα ή το δικαίωμα να καταπατεί το δικαίωμα ελευθερίας λόγου ενός αμερικάνου πολίτη; Δεν είναι μια τέτοια προσπάθεια από την αμερικάνικη κυβέρνηση να καταστείλει την ελευθερία του λόγου μου προσπάθεια, ξεκάθαρη και οφθαλμοφανής, παραβίασης του καταστατικού χάρτη του αμερικανικού Συντάγματος;
Αφού μπορούν και προσπαθούν να καταπατήσουν το δικαίωμα ελευθερίας του λόγου μου, τότε μπορούν να το κάνουν και σε οποιονδήποτε άλλο πολίτη. Μπορούν να το κάνουν σε οποιονδήποτε τολμήσει να ξεσκεπάσει τα εγκλήματα του Ισραήλ. Φυσικά αυτό που φοβούνται οι ορθόδοξοι εβραίοι είναι το ξεσκέπασμα της αντιαμερικανικής προδοσίας που διαπράττεται από την ίδια την κυβέρνηση! Όταν μάθουν οι αμερικάνοι την γυμνή αλήθεια γι’ αυτή τη προδοσία θα έχουν να απολογηθούν και να πληρώσουν πάρα πολλά.
Η Newsweek ανέφερε επίσης πως ξεσκεπάζοντας την ισραηλινή προδοσία για την 11 Σεπτεμβρίου, είναι πράξη, σας την παραθέτω αυτολεξεί, αντι – σημιτική πλαστή διάδοση. Βέβαια οι ορθόδοξοι εβραίοι στον αμερικανικό τύπο προτείνουν και προβάλλουν κάποια επίσημη ανάμειξη Σαουδαράβων σχετικά με την 11η Σεπτεμβρίου, αυτό δεν είναι πρόβλημα. Μάλιστα γίνεται μια ομαδική επίθεση από τον εβραϊκό τύπο στην Αμερική κατά της Σαουδικής Αραβίας επειδή ένας Σαουδάραβας πρίγκιπας βοήθησε οικονομικά για να πληρώσει τα ιατρικά έξοδα μιας τραυματισμένης συμπατριώτισσάς του. Προέκυψε ότι ήταν η σύζυγος ενός Σαουδάραβα που υποτίθεται ότι είχε αργότερα σχέση με την αεροπειρατεία. Ακόμη και αυτό δεν αποδεικνύει εξ αποστάσεως κάποια επίσημη ανάμειξη Σαουδαράβων με τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, κανένας όμως δημοσιογράφος δεν αναφέρεται στην υποτιθέμενη ανάμειξη της Σαουδικής κυβέρνησης στην 11η Σεπτεμβρίου ως «αντι-αραβική» ή ως «αντισημιτική» (οι Άραβες φυσικά και αποτελούν σημιτική φυλή). Εάν όμως τολμάς και μιλάς ανοιχτά για τα αμέτρητα αποδεικτικά στοιχεία της τρομοκρατίας του Ισραήλ κατά της Αμερικής στο παρελθόν, τότε αυτομάτως χαρακτηρίζεσαι «αντισημίτης», ίσως η πιο μισητός και βαρύς τίτλος που μπορεί να απονεμηθεί σε οποιονδήποτε άνθρωπο.
Η δύναμη των εβραίων είναι και μοναδική και τεράστια. Οι προδότες της Αμερικής τελικά προκάλεσαν την επίθεση στο Παγκόσμιο Εμπορικό Κέντρο οδηγώντας την Αμερική σε τυφλή υποταγή και υποστήριξη του εγκληματικού καθεστώτος του Ισραήλ και του Αριέλ Σαρόν. Τότε στις 11 Σεπτεμβρίου, μετά την προειδοποίηση αρκετών ισραηλινών πολιτών για την επικείμενη επίθεση, ισραηλινοί πράκτορες άφησαν προδοτικά να γίνει αυτή η φοβερή επίθεση για να υπηρετήσουν τους δικούς τους εγκληματικούς σκοπούς στη Μέση Ανατολή. Πράκτορες της Μοσάντ μέχρι και συλλήφθηκαν λίγο αργότερα αφού βιντεοσκοπούσαν χαμογελώντας κατά τη διάρκεια των επιθέσεων στο Παγκόσμιο Εμπορικό Κέντρο!
Και τώρα αυτοί οι προδότες χρηματοδοτούν και πιέζουν για μια μαζική κλιμάκωση για τον πόλεμο στο Ιράκ. Είναι ένας πόλεμος που θα πλήξει την Αμερική και μόνο από κάθε άποψη που μπορείτε να φανταστείτε. Θα καταστρέψει την οικονομία μας, την ασφάλειά μας, τις ελευθερίες μας. Ο πόλεμος στο Ιράκ δεν είναι αμερικανικών συμφερόντων, δεν είναι καν των συμφερόντων πετρελαίων. Δεν αφορά το πετρέλαιο, ηλίθιε! Αφορά τους εβραίους! Οι μόνοι που έχουν αληθινό ενδιαφέρον σε αυτόν τον πόλεμο είναι οι εβραίοι και οι καλοπληρωμένοι τους υπηρέτες, όπως ο George Bush!
Πρέπει να συνεχίσουμε να ενημερώνουμε τον λαό μας πάνω σε αυτό το ουσιώδες σημείο. Το σημαντικότερο ζήτημα της εποχής μας είναι η εβραϊκή επιρροή στα ΜΜΕ μας, στις κυβερνήσεις μας, στην οικονομία μας, στην κουλτούρα μας και στο μέλλον μας. Μας κατευθύνουν στην απόλυτη καταστροφή. Δεν είναι μόνο η Παλαιστίνη που έχει καταληφθεί από τους εβραίους, είναι και η Νέα Υόρκη και η Ουάσινγκτον. Δεν είναι μόνο η Δυτική Όχθη του Ιορδάνη ποταμού που κατέχουν, είναι και Ανατολικά του ποταμού Πότομακ! (σ.τ.μ. ο ποταμός Πότομακ βρίσκεται στα ΒΑ των ΗΠΑ. Πηγάζει από τα Απαλάχια Όρη και εκβάλει στον Ατλαντικό Ωκεανό). Είπα στην αραβική τηλεόραση ότι η κύρια διαφορά μεταξύ των Παλαιστινίων της Δυτικής Όχθης και του μέσου Αμερικανού είναι ότι ο μέσος Αμερικανός γνωρίζει ότι το έθνος του τελεί υπό κατοχή.
Εάν πράγματι πιστεύετε στην ελευθερία και τη δικαιοσύνη, θα ενταχθείτε μαζί μου στον πόλεμο κατά της εξουσίας τους. Θα συνεχίσω να λέω την αλήθεια για αυτό το θέμα όσο και αν η κυβέρνηση προσπαθεί να με δυσφημίσει και να με αποσιωπήσει. Συνειδητοποιώ, περισσότερο από καθένα άλλον, πως είναι μεγάλο ρίσκο να αντιτίθεσαι στην εξουσία τους αλλά δεν θα σταματήσω έως ότου καταφέρω έστω και λίγο να σταματήσω αυτή τη προδοσία κατά του αμερικανικού λαού. Και σαν αληθινός αμερικάνος πατριώτης, δεν θα συμφωνήσω καθόλου στο να χρησιμοποιηθεί η χώρα μου τόσο ανήθικα για να υποστηρίξει τις εγκληματικές πολιτικές του Ισραήλ. Τώρα που ακόμη μπορούμε, ας σταματήσουμε αυτόν τον αντι – αμερικανικό πόλεμο, έναν πόλεμο που μόνο την Αμερική μπορεί να βλάψει, τον εβραϊκό πόλεμο εναντίον του Ιράκ.
Δεν θα ξεσηκωθείτε μαζί μου για την αλήθεια και την δικαιοσύνη; Δεν θα ξεσηκωθείτε για την Αμερική;
Ειλικρινά, David Duke»
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Απριλίου 28, 2009
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στις αρχές του 2003 λίγες εβδομάδες πριν την Αμερικανική Εισβολή στο Ιράκ τον Απρίλιο και παρουσιάστηκε στην Ελληνική γλώσσα το 2007 από το περιοδικό Χρυσή Αυγή, α.τ. 134:
«Οι εβραίοι ρατσιστές προδότες της αμερικάνικης κυβέρνησης ξεπούλησαν την Αμερική στο Ισραήλ… Τώρα που ακόμη μπορούμε, ας σταματήσουμε αυτόν τον αντι – αμερικανικό πόλεμο, έναν πόλεμο που μόνο την Αμερική μπορεί να βλάψει, τον εβραϊκό πόλεμο εναντίον του Ιράκ.» davidduke.com
David Duke: «Μόλις επέστρεψα από το Μπαχρέιν και το Κατάρ. Στο Κατάρ, εμφανίστηκα σε ένα από το μεγαλύτερο δορυφορικό κανάλι τηλεθέασης, το Αλ Τζαζίρα. Ένα ακροατήριο 70 εκατομμυρίων περίπου με είδαν και με άκουσαν να εκθέτω τους εβραίους ρατσιστές προδότες της αμερικάνικης κυβέρνησης, οι οποίοι ξεπούλησαν την Αμερική στο Ισραήλ. Καταπατώντας το αμερικάνικο Σύνταγμα, το εβραιοκρατούμενο Στέιτ Ντιπάρτμεντ αντέδρασε για την εκεί παρουσία μου και προσπάθησε να καταστείλει το δικαίωμα έκφρασής μου που έχω ως αμερικάνος πολίτης. Περισσότερα γι’ αυτό το θέμα θα διαβάσετε στη συνέχεια, αλλά πρώτα θα ήθελα να στραφώ στα μεγάλα ψέματα για τον επικείμενο πόλεμο στο Ιράκ, το ψέμα αυτό είναι ότι πίσω από τον πόλεμο κρύβεται δήθεν το ενδιαφέρον για το πετρέλαιο και όχι οι σιωνιστές.
Οι σιωνιστές είναι αυθεντίες στο να εξαπατούν. Όπως ακριβώς κάνουν οι εμπορικοί κολοσσοί με τις πωλήσεις τους, χρησιμοποιώντας δολώματα, έτσι και μερικοί από τα εβραιοκρατούμενα ΜΜΕ διέδωσαν την ιδέα ότι ο επικείμενος πόλεμος στο Ιράκ γίνεται για το πετρέλαιο. Ακούγεται αληθινή και διαφορετική άποψη, πολλοί πατριώτες άθελά τους βοήθησαν στην διάδοση αυτού του μύθου. Κάποιος ειδήμων και κατά του πολέμου υιοθέτησε αυτή τη θεωρία και δημοσίευσε σαν κύριο τίτλο: πρόκειται για το πετρέλαιο ηλίθιε!
Αυτές οι αξιώσεις επινοήθηκαν πολύ απλά για να απομακρυνθεί το βάρος των κατηγοριών του πολέμου από το Ισραήλ και την επιρροή του στην Αμερική. Οι υπέρμαχοι του πολέμου θέλουν πάρα πολύ ανυπόμονα αυτόν τον πόλεμο ΟΧΙ για να παρουσιάσουν αυτόν ως αποτέλεσμα της εβραϊκής επιρροής και επιταγής και σαν προσπάθεια εξολόθρευσης των εχθρών του έναν προς ένα. Υποστηρίζοντας τον ισχυρισμό ότι ο πόλεμος γίνεται για το πετρέλαιο, πηγή ζωτική για την Αμερική και την Ευρώπη, υπαινίσσονται ότι κατά κάποιο τρόπο είναι οικονομικοί οι λόγοι της εισβολής στο Ιράκ, τόσο της Αμερικής όσο και της Ευρώπης. Συμπέρασμα είναι λοιπόν ότι ο πόλεμος θα μας επιτρέψει να ιδιοποιηθούμε το πετρέλαιο και αυτό θα είναι ευεργετικό για την οικονομία μας και τον απλό πολίτη. Βέβαια η ιδέα πως θα απλά θα αρπάξουμε το πετρέλαιο είναι κάτι το παράλογο. Όποιο καθεστώς κι αν είναι υπεύθυνο στο Ιράκ, θα πουλήσει το πετρέλαιο σε όλη την αγορά σε λογικές τιμές!
Πολλοί καλοπροαίρετοι κατά του πολέμου παραπλανήθηκαν με αυτή την τακτική και παπαγαλίζουν ότι ο πόλεμος γίνεται για το πετρέλαιο. Οι σχέσεις της οικογένειας Bush με την βιομηχανία πετρελαίου αναφέρεται συχνά σε αυτό το σενάριο. Και ειλικρινά, είναι χίλιες φορές ευκολότερο να μιλήσει κανείς στην Αμερική για τις συνωμοσίες των εταιριών πετρελαίου από το να μιλήσει για τις μεγαλύτερες και πιο προφανείς συνωμοσίες των εβραίων. Μίλησε για τις συνωμοσίες περί πετρελαίου και θα σε χαρακτηρίσουν λαθεμένο, κανείς όμως δεν θα σε κατηγορήσει για την μεγαλύτερη βλασφημία της εποχής μας, την πιο διαβολική από όλες τις αιρέσεις: τον λεγόμενο «αντισημιτισμό».
Αλήθεια όμως, πράγματι η Αμερική ή οι εταιρείες πετρελαίου έχουν τόσο ισχυρό οικονομικό κίνητρο για αυτόν τον πόλεμο; Μερικά αληθοφανή γεγονότα συνδυασμένα με απλά επιχειρήματα θα αποδείξουν ότι ο πόλεμος κατά του Ιράκ δεν έχουν να κάνουν με κανένα πλεονέκτημα για το πετρέλαιο, μάλιστα, τους επιφέρει μεγαλύτερο ρίσκο. Όσο λοιπόν αφορά Ευρωπαϊκά και Αμερικανικά συμφέροντα στο σύνολο, ο πόλεμος στο Ιράκ θα έχει καταστροφικές συνέπειες, χωρίς να αναφέρω βέβαια την αντι-αμερικανική ταραχή που θα δημιουργηθεί και την τρομοκρατία.
Σήμερα θα εξετάσω τις οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου στο Ιράκ. Το πρώτο ερώτημα είναι «Πρέπει να πολεμήσουμε στο Ιράκ για να πάρουμε το πετρέλαιό του»; Η απάντηση είναι «και βέβαια όχι»! Αγοράσαμε πετρέλαιο από τον Σαντάμ Χουσεΐν πριν τον πόλεμο στον Κόλπο και μπορούμε να το αγοράσουμε και τώρα. Εάν η Αμερική αλλάξει με τον πόλεμο αυτό το καθεστώς στο Ιράκ, η αμερικανική κυβέρνηση δεν πρόκειται τόσο απλά και εύκολα να αντλήσει το πετρέλαιο και να κρατήσει τα κέρδη στο κρατικό μας ταμείο. Αυτοί που θα έχουν τον πολιτικό έλεγχο στο Ιράκ θα έχουν ακόμη τον έλεγχο και στο πετρέλαιο και ακόμη θα το πουλάνε στην επικρατέστερη τιμή στην διεθνής αγορά.
Να το κάνω πιο σαφές, το Ιράκ έχει το δεύτερο μεγαλύτερο απόθεμα πετρελαίου στον κόσμο. Δίνοντάς του ευκολότερη πρόσβαση στην διεθνή αγορά, μετά τις υψηλότερες τιμές του από την ταραχή του πολέμου, τελικά θα ελαττώσει την τιμή του. Τι σημαίνει αυτό για τις μεγάλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες πετρελαίου που κατέχουν μεγάλο όγκο επενδύσεων πετρελαίου στις ΗΠΑ (όπως στο Τέξας, τη Λουϊζιάνα και την Αλάσκα), στη Βόρειο Θάλασσα, στη Ρωσία και την Νότιο Αμερική; Διευρύνοντας την ιρακινή αγορά (και το Ιράκ θα χρειαστεί να πουλήσει τεράστιες ποσότητες πετρελαίου μετά την καταστροφή του πολέμου) θα σημάνει σε τελική ανάλυση, μικρότερες τιμές για αποθέματα μαύρου χρυσού που οι επιχειρήσεις πράγματι κατέχουν! Ο πόλεμος δεν θα αυξήσει τα κέρδη τους αλλά μακροπρόθεσμα μόνο κακό θα τους κάνει. Γι’ αυτό το λόγο η Ρωσία, έθνος με μεγάλα αποθέματα πετρελαίου αλλά με μικρότερη εβραϊκή επιρροή, σωστά εναντιώνεται στον πόλεμο γνωρίζοντας ότι στο τέλος θα προσβληθούν τα δικά της συμφέροντα των εταιριών πετρελαίου της.
Σε τελική ανάλυση λοιπόν οι εταιρείες πετρελαίου δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον στην ανατροπή του Σαντάμ. Και πρέπει να γίνει παραδεκτό ότι δεν έχουν εξίσου κανένα ενδιαφέρον στο να ομαλοποιήσουν τις σχέσεις τους με το Ιράκ. Γιατί εάν η Αμερική ομαλοποιήσει τις σχέσεις της με το ιρακινό καθεστώς, το πετρέλαιο θα ρέει άφθονο, όπως ακριβώς θα γινόταν και στην περίπτωση ακύρωσης των ποινών μετά την λεγόμενη αλλαγή καθεστώτος. Σε διαφορετική περίπτωση, η αλλαγή καθεστώτος ή η ομαλοποίηση των σχέσεων με το Ιράκ δεν θα ήταν απαραίτητα συνετό για τις εταιρείες πετρελαίων. Παρόλα αυτά, περισσότερο πετρέλαιο στην αγορά με επακόλουθο χαμηλότερες τιμές θα ήταν απίστευτα επικερδές για την αμερικάνικη και ευρωπαϊκή οικονομία. Το ενεργειακό κόστος αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες δαπάνες της οικονομίας μας και του πολιτισμού μας. Χαμηλότερο ενεργειακό κόστος μεταφράζεται σε χαμηλότερες τιμές, περισσότερα διαθέσιμα χρήματα για τους μισθούς, για τα σχολεία και τις υπόλοιπες ανάγκες μιας κοινωνίας. Εάν το 30% των εξόδων μιας εταιρείας σχετίζεται με αυτό της ενέργειας και αυτό με τη σειρά του μειώνεται κατά το 1/3, τα έσοδα της εταιρείας αυξάνονται κατά 20%. Αυτό συνεπάγεται πάλι σε περισσότερα χρήματα διαθέσιμα για μισθούς και επίσης, σε κάποιο βαθμό, χαμηλότερες τιμές που βοηθούν το βιοτικό επίπεδο του καθενός.
Φανταστείτε εάν προσφερόμασταν να σταματήσουμε τον πόλεμο και τις ποινές κατά του Σαντάμ και να ομαλοποιήσουμε τις σχέσεις μας με αντάλλαγμα χαμηλότερες τιμές πετρελαίου για την επόμενη δεκαετία. Προφανώς, ο Σαντάμ θα άρπαζε αυτή την ευκαιρία.
Λοιπόν, εάν η Ευρώπη και η Αμερική θέλουν το ιρακινό πετρέλαιο και μάλιστα σε καλές τιμές, μπορούμε εύκολα να το πετύχουμε, δίνοντας τέλος στις επιβεβλημένες κυρώσεις κατά του Ιράκ και επιστρέφοντας στην αρκετά οικεία και φιλική σχέση που είχαμε πριν τον πόλεμο στον Περσικό Κόλπο. Κι επιπλέον εάν απαιτούσαμε από τα Ηνωμένα Έθνη επιθεωρήσεις και αφοπλισμούς ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ, Ιράκ και Ισραήλ, των όπλων μαζικής καταστροφής, ξαφνικά το Ισραήλ θα παραιτούταν από τις διεκδικήσεις του στο Ιράκ γιατί εμπλέκεται πολύ περισσότερο στα παράνομα όπλα μαζικής καταστροφής απ’ ότι το Ιράκ. Το Ιράκ έχει εγκεκριμένες επιθεωρήσεις. Δεν μπορώ να φανταστώ ποτέ το Ισραήλ να κάνει κάτι τέτοιο.
Από την άλλη, μια αλλαγή καθεστώτος θα διεύρυνε σίγουρα τις αντλίες πετρελαίου, αλλά μετά την αλλαγή δεν θα υπήρχε κανένα απολύτως κίνητρο να διαπραγματευτούμε τόσο αποτελεσματικά την τιμή του πετρελαίου όσο με την κυβέρνηση του Σαντάμ. Το Ιράκ αυτή τη στιγμή έχει πολύ ισχυρό κίνητρο να διαπραγματευτεί μια πολύ καλή τιμή του πετρελαίου για μας. Εάν αλλάξει το καθεστώς, το κίνητρο χάνεται. Κοιτάξτε την σύγχρονη ιστορία. Βεβαίως δεν μπορούμε και δεν θα εξαναγκάσουμε το νέο καθεστώς να μας προσφέρει καλή συμφωνία για την τιμή του πετρελαίου. Όπως πάντα, σε φυσιολογικές εποχές το πετρέλαιο θα αγοράζονταν και θα πωλούνταν στην διεθνή αγορά πετρελαίου. Τώρα όμως φυσικά, μια ιδιαίτερη περίπτωση, η Αμερική έχει πολύ μεγάλο όφελος να διαπραγματευτεί με τον Σαντάμ Χουσεΐν: μια συμφωνία που δε θα μπορούσε να αρνηθεί!
Σε αμοιβαία σχέση της ευρωπαϊκής και αμερικανικής οικονομίας ο πόλεμος στο Ιράκ θα μπορούσε να αποβεί καταστροφικός. Αυτή τη στιγμή οι οικονομίες μας είναι αδύναμες και παλεύουν για επιβίωση. Το προσωρινό «αγκάθι» στις τιμές του πετρελαίου και οι τεράστιες δαπάνες για την διεξαγωγή ενός τέτοιου πολέμου μπορεί να καταστρέψει την εύθραυστη οικονομία μας και να μας ωθήσει σε οικονομική ύφεση παγκοσμίως. Ίσως περισσότερο σημαντικά, μια αμερικανική εισβολή θα έριχνε λάδι στην ολοένα και μεγαλύτερη φωτιά της τρομοκρατίας σε κάθε σημείο της Μέσης Ανατολής. Ήδη έχουμε μάθει το μάθημά μας πως η τρομοκρατία μπορεί να έχει φοβερό αντίκτυπο όχι μόνο σε ανθρώπινες ζωές αλλά και στην οικονομία μας. Κοιτάξτε τι έχει γίνει στις τουριστικές επιχειρήσεις και το κυματώδες της αποτέλεσμα στο φάσμα ολόκληρης της οικονομίας μας.
Μια σημείωση ακόμα, εάν οι Δυτικές οικονομίες και επιχειρήσεις υποφέρουν τότε οι μεγαλύτεροι καταναλωτές πετρελαίου και μορφές ενέργειας σχετικές με αυτό υποφέρουν επίσης. Έτσι οι διεκδικήσεις της οικονομίας μας για το πετρέλαιο, και αν καταναλώνεται λιγότερο πετρέλαιο, οι τιμές πέφτουν περαιτέρω και πάλι οι εταιρείες πετρελαίων ζημιώνονται. Και ας μην ξεχνάμε ότι οι περισσότερες εταιρείες πετρελαίων είναι εντελώς διαφοροποιημένες. Έχουν τεράστιο όγκο επενδύσεων σε όλες τις μορφές επιχειρήσεων σε Ευρώπη και Αμερική. Θα καταστραφούν κι αυτές λοιπόν από μια αδύναμη οικονομία.
Πριν παπαγαλίσετε την πλαστή διάδοση ότι οι εταιρείες πετρελαίων θέλουν αυτόν τον πόλεμο, σκεφτείτε όλα τα παραπάνω γεγονότα. Εάν μια επικείμενη επίθεσή μας στο Ιράκ προκαλέσει ολοκληρωτικές επαναστάσεις σε ολόκληρο τον Αραβικό κόσμο, τι θα συμβεί στα δισεκατομμύρια δολαρίων που επένδυσαν οι παρούσες εταιρείες πετρελαίων στην Μέση Ανατολή όπως για παράδειγμα στην Σαουδική Αραβία, όπου οι Δυτικές επιχειρήσεις έχουν κάνει τεράστιες επενδύσεις; Είναι συμφέρων γι’ αυτές να κυριευθούν πιθανώς οι επιχειρήσεις τους από μια νέα ριζοσπαστική, αντιαμερικανική κυβέρνηση; Όχι βέβαια, δεν είναι το πετρέλαιο ηλίθιε! Είναι το Ισραήλ! Είναι το Ισραήλ και οι ορθόδοξοι εβραίοι ανά τον κόσμο που κρύβονται πίσω από αυτόν τον πόλεμο.
Είναι οι προδότες της κυβέρνησης των ΗΠΑ και των ΜΜΕ που θα θυσιάσουν αμερικάνικες ψυχές, που θα θυσιάσουν την ασφάλεια και οικονομική σταθερότητα με σκοπό να υποστηρίξουν τις εγκληματικές ενέργειες του Ισραήλ και του μαζικού δολοφόνου πρωθυπουργού του, Αριέλ Σαρόν.
Όπως επανειλημμένως έχω αποδείξει στην αναφορά μου, το Ισραήλ έχει διαπράξει πολιτική τρομοκρατίας ακόμη και στην ίδια την Αμερική. Μέχρι και η ίδια κυβέρνηση του Ισραήλ αναγκάστηκε να το παραδεχθεί επισήμως! Βέβαια τα εβραϊκά ΜΜΕ δεν αναφέρουν την εβραϊκή τρομοκρατία κατά της Αμερικής, δεν επιτρέπει καν στους αμερικάνους να θυμώσουν γι’ αυτό και δεν εναντιώνεται στην ροή χρημάτων από την Αμερική στο Ισραήλ μετά την επίθεσή του εναντίον μας σκοτώνοντας και ακρωτηριάζοντας αμερικάνους ναύτες. Ακόμη και ο ίδιος ο γενικός γραμματέας της χώρας δήλωσε πως η επίθεση αυτή έγινε ξεκάθαρα εσκεμμένα κατά της Αμερικής!
Μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα του Ισραήλ κατά της Αμερικής και μετά την καταστροφή του κατασκοπικού δικτύου στην Ανατολική Ευρώπη από ισραηλινούς κατασκόπους όπως ο Jonathan Pollard, δισεκατομμύρια δολαρίων συνέχιζαν να διοχετεύονται από την Αμερική στο Ισραήλ!
Η ελεγχόμενη από τους εβραίους κυβέρνησή μας και τα ΜΜΕ δεν θα αναφέρουν καν την πληθώρα αποδείξεων που αποδεικνύουν την ισραηλινή συνενοχή σχετικά με την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Το Διεθνές Εμπορικό Κέντρο είχε έναν ισραηλινό συνέταιρο και επίσης ήταν στο κέντρο των οικονομικών και εμπορικών συναλλαγών των εβραίων παγκοσμίως αλλά εντελώς ανεξήγητα δεν είχε ούτε μία απώλεια ισραηλινού! Το γεγονός αυτό αντιπαρέρχεται με το γεγονός ότι το παρατηρητήριο της Ιερουσαλήμ δήλωσε ξεκάθαρα την επόμενη μέρα ότι 4000 περίπου ισραηλινοί πολίτες νομίζονταν ότι βρίσκονταν στην περιοχή του Παγκόσμιου Εμπορικού Κέντρου. Υποτίθεται ότι πρέπει να πιστέψουμε αυτό το μοντέρνο θαύμα ισάξιο με αυτό του χωρισμού της Ερυθράς Θάλασσας. Υποψιαζόμαστε ότι ούτε μία ισραηλινή απώλεια είναι δυνατή χωρίς την προκαταβολική προειδοποίηση τουλάχιστον σε μερικούς από αυτούς. Οποιοσδήποτε σκέφτεται σοβαρά επί του θέματος και αναθεωρήσει τις αποδείξεις, θα μάθει για την εβραϊκή προδοσία της 11ης Σεπτεμβρίου. Αλλά και πάλι τα εβραιοκρατούμενα ΜΜΕ και η κυβέρνηση δεν επιτρέπουν ποτέ να κοινό να εστιάσει σε αυτά τα ζητήματα.
Η εφημερίδα “Newsweek” χρονολογημένη 25 Νοεμβρίου 2002 συκοφάντησε την ομιλία μου στο Μπαχρέιν και την εμφάνισή μου στο αραβικό δορυφορικό δίκτυο. Παρακάτω ακολουθεί ένα απόσπασμα από τον εβραίο της δημοσιογράφο:
Αλλά οι αμερικανοί πράκτορες επιβλέπουν στενά τα προγράμματα που προβάλει το Αλ Τζαζίρα, τα οποία πολλές φορές περιλαμβάνουν αντιαμερικανικές διαλέξεις και συνωμοτικές θεωρίες, πλασάροντάς τα σαν ειδήσεις. Ένα παράδειγμα επ’ αυτού: στις 13 Δεκεμβρίου σε μια τηλεοπτική συνέντευξη εμφανίστηκε ο David Duke, που παρουσιάστηκε ως πρώην αντιπρόσωπος από τη Λουϊζιάνα (Ο Duke υπηρέτησε κάποτε στη Βουλή των Αντιπροσώπων στη Λουϊζιάνα). Ο Duke ξόδεψε όλο τον τηλεοπτικό χρόνο για να εκφράσει ποικιλία ανακριβειών και αντισημιτικών πλαστών διαδόσεων αναφέροντας ότι το Ισραήλ καθυστέρησε να προειδοποιήσει για την 11η Σεπτεμβρίου και ότι οι ισραηλινοί προειδοποιήθηκαν 2 ώρες πριν τις επιθέσεις να εγκαταλείψουν τους δίδυμους πύργους. Το State Department εξέφρασε τις διαμαρτυρίες του σχετικά με την τηλεοπτική εκπομπή του David Duke. Υπηρέτησα στην Βουλή των Αντιπροσώπων, εκλέχθηκα στην εκτελεστική επιτροπή της μεγαλύτερης Ρεπουμπλικανικής περιοχής στη Λουϊζιάνα και αργότερα επιλέχθηκα ομόφωνα από τα υπόλοιπα μέλη της εκλεγμένης επιτροπής ως διευθυντής της από το 1996 έως το 2000.
Παρακάτω το άρθρο ομολογεί το απίστευτο γεγονός ότι η αμερικανική κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκε για την εμφάνισή μου στο αραβικό δορυφορικό δίκτυο. Η ερώτησή μου είναι: ποιος έδωσε την εξουσιοδότηση στο State Department να διαμαρτυρηθεί επισήμως κατά ενός αμερικανού πολίτη που κριτικάρει το Ισραήλ σε μια διεθνή τηλεοπτική εκπομπή; Από πότε έχει η αμερικανική κυβέρνηση την αρμοδιότητα ή το δικαίωμα να καταπατεί το δικαίωμα ελευθερίας λόγου ενός αμερικάνου πολίτη; Δεν είναι μια τέτοια προσπάθεια από την αμερικάνικη κυβέρνηση να καταστείλει την ελευθερία του λόγου μου προσπάθεια, ξεκάθαρη και οφθαλμοφανής, παραβίασης του καταστατικού χάρτη του αμερικανικού Συντάγματος;
Αφού μπορούν και προσπαθούν να καταπατήσουν το δικαίωμα ελευθερίας του λόγου μου, τότε μπορούν να το κάνουν και σε οποιονδήποτε άλλο πολίτη. Μπορούν να το κάνουν σε οποιονδήποτε τολμήσει να ξεσκεπάσει τα εγκλήματα του Ισραήλ. Φυσικά αυτό που φοβούνται οι ορθόδοξοι εβραίοι είναι το ξεσκέπασμα της αντιαμερικανικής προδοσίας που διαπράττεται από την ίδια την κυβέρνηση! Όταν μάθουν οι αμερικάνοι την γυμνή αλήθεια γι’ αυτή τη προδοσία θα έχουν να απολογηθούν και να πληρώσουν πάρα πολλά.
Η Newsweek ανέφερε επίσης πως ξεσκεπάζοντας την ισραηλινή προδοσία για την 11 Σεπτεμβρίου, είναι πράξη, σας την παραθέτω αυτολεξεί, αντι – σημιτική πλαστή διάδοση. Βέβαια οι ορθόδοξοι εβραίοι στον αμερικανικό τύπο προτείνουν και προβάλλουν κάποια επίσημη ανάμειξη Σαουδαράβων σχετικά με την 11η Σεπτεμβρίου, αυτό δεν είναι πρόβλημα. Μάλιστα γίνεται μια ομαδική επίθεση από τον εβραϊκό τύπο στην Αμερική κατά της Σαουδικής Αραβίας επειδή ένας Σαουδάραβας πρίγκιπας βοήθησε οικονομικά για να πληρώσει τα ιατρικά έξοδα μιας τραυματισμένης συμπατριώτισσάς του. Προέκυψε ότι ήταν η σύζυγος ενός Σαουδάραβα που υποτίθεται ότι είχε αργότερα σχέση με την αεροπειρατεία. Ακόμη και αυτό δεν αποδεικνύει εξ αποστάσεως κάποια επίσημη ανάμειξη Σαουδαράβων με τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, κανένας όμως δημοσιογράφος δεν αναφέρεται στην υποτιθέμενη ανάμειξη της Σαουδικής κυβέρνησης στην 11η Σεπτεμβρίου ως «αντι-αραβική» ή ως «αντισημιτική» (οι Άραβες φυσικά και αποτελούν σημιτική φυλή). Εάν όμως τολμάς και μιλάς ανοιχτά για τα αμέτρητα αποδεικτικά στοιχεία της τρομοκρατίας του Ισραήλ κατά της Αμερικής στο παρελθόν, τότε αυτομάτως χαρακτηρίζεσαι «αντισημίτης», ίσως η πιο μισητός και βαρύς τίτλος που μπορεί να απονεμηθεί σε οποιονδήποτε άνθρωπο.
Η δύναμη των εβραίων είναι και μοναδική και τεράστια. Οι προδότες της Αμερικής τελικά προκάλεσαν την επίθεση στο Παγκόσμιο Εμπορικό Κέντρο οδηγώντας την Αμερική σε τυφλή υποταγή και υποστήριξη του εγκληματικού καθεστώτος του Ισραήλ και του Αριέλ Σαρόν. Τότε στις 11 Σεπτεμβρίου, μετά την προειδοποίηση αρκετών ισραηλινών πολιτών για την επικείμενη επίθεση, ισραηλινοί πράκτορες άφησαν προδοτικά να γίνει αυτή η φοβερή επίθεση για να υπηρετήσουν τους δικούς τους εγκληματικούς σκοπούς στη Μέση Ανατολή. Πράκτορες της Μοσάντ μέχρι και συλλήφθηκαν λίγο αργότερα αφού βιντεοσκοπούσαν χαμογελώντας κατά τη διάρκεια των επιθέσεων στο Παγκόσμιο Εμπορικό Κέντρο!
Και τώρα αυτοί οι προδότες χρηματοδοτούν και πιέζουν για μια μαζική κλιμάκωση για τον πόλεμο στο Ιράκ. Είναι ένας πόλεμος που θα πλήξει την Αμερική και μόνο από κάθε άποψη που μπορείτε να φανταστείτε. Θα καταστρέψει την οικονομία μας, την ασφάλειά μας, τις ελευθερίες μας. Ο πόλεμος στο Ιράκ δεν είναι αμερικανικών συμφερόντων, δεν είναι καν των συμφερόντων πετρελαίων. Δεν αφορά το πετρέλαιο, ηλίθιε! Αφορά τους εβραίους! Οι μόνοι που έχουν αληθινό ενδιαφέρον σε αυτόν τον πόλεμο είναι οι εβραίοι και οι καλοπληρωμένοι τους υπηρέτες, όπως ο George Bush!
Πρέπει να συνεχίσουμε να ενημερώνουμε τον λαό μας πάνω σε αυτό το ουσιώδες σημείο. Το σημαντικότερο ζήτημα της εποχής μας είναι η εβραϊκή επιρροή στα ΜΜΕ μας, στις κυβερνήσεις μας, στην οικονομία μας, στην κουλτούρα μας και στο μέλλον μας. Μας κατευθύνουν στην απόλυτη καταστροφή. Δεν είναι μόνο η Παλαιστίνη που έχει καταληφθεί από τους εβραίους, είναι και η Νέα Υόρκη και η Ουάσινγκτον. Δεν είναι μόνο η Δυτική Όχθη του Ιορδάνη ποταμού που κατέχουν, είναι και Ανατολικά του ποταμού Πότομακ! (σ.τ.μ. ο ποταμός Πότομακ βρίσκεται στα ΒΑ των ΗΠΑ. Πηγάζει από τα Απαλάχια Όρη και εκβάλει στον Ατλαντικό Ωκεανό). Είπα στην αραβική τηλεόραση ότι η κύρια διαφορά μεταξύ των Παλαιστινίων της Δυτικής Όχθης και του μέσου Αμερικανού είναι ότι ο μέσος Αμερικανός γνωρίζει ότι το έθνος του τελεί υπό κατοχή.
Εάν πράγματι πιστεύετε στην ελευθερία και τη δικαιοσύνη, θα ενταχθείτε μαζί μου στον πόλεμο κατά της εξουσίας τους. Θα συνεχίσω να λέω την αλήθεια για αυτό το θέμα όσο και αν η κυβέρνηση προσπαθεί να με δυσφημίσει και να με αποσιωπήσει. Συνειδητοποιώ, περισσότερο από καθένα άλλον, πως είναι μεγάλο ρίσκο να αντιτίθεσαι στην εξουσία τους αλλά δεν θα σταματήσω έως ότου καταφέρω έστω και λίγο να σταματήσω αυτή τη προδοσία κατά του αμερικανικού λαού. Και σαν αληθινός αμερικάνος πατριώτης, δεν θα συμφωνήσω καθόλου στο να χρησιμοποιηθεί η χώρα μου τόσο ανήθικα για να υποστηρίξει τις εγκληματικές πολιτικές του Ισραήλ. Τώρα που ακόμη μπορούμε, ας σταματήσουμε αυτόν τον αντι – αμερικανικό πόλεμο, έναν πόλεμο που μόνο την Αμερική μπορεί να βλάψει, τον εβραϊκό πόλεμο εναντίον του Ιράκ.
Δεν θα ξεσηκωθείτε μαζί μου για την αλήθεια και την δικαιοσύνη; Δεν θα ξεσηκωθείτε για την Αμερική;
Ειλικρινά, David Duke»
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Απριλίου 28, 2009
Εθνική Ψυχή και Ιστορία
Κυριακή, 5 Ιουλίου
2009, 10:35:57 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Οι μεγάλοι εχθροί της
«παγκοσμιοποίησης»
«Ας λείψη το κράτος, που θα είναι εμπόδιο ή θα παραμορφώνη την εθνική ψυχή. Αν το κράτος στενοχωρή το έθνος, πρέπει αναγκαστικά ή να αλλάξη μορφή ή να χαθή. Το κράτος, που εμποδίζει το έθνος, είναι περιττό και βλαβερό.» Ίων Δραγούμης
Ο μεγάλος και βαθύς γνώστης των ανθρωπίνων πραγμάτων Γουσταύος Λε Μπόν εις το περίφημο έργον του «Η ψυχολογία των όχλων» πολύ εύστοχα παρατηρεί και επισημαίνει ότι όσο ισχυροί είναι οι δεσμοί μεταξύ των ατόμων μιας ομάδος, τόσο δυσκολότερα αυτός καθίσταται «όχλος» και χειραγωγείται από επιτήδειους και πονηρούς δημαγωγούς. Ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των ατόμων ο Γουσταύος Λε Μπον θεωρεί την κοινή φυλετική καταγωγή, την επίγνωση του κοινού ιστορικού παρελθόντος, την παράδοση και βεβαίως και την κοινή θρησκευτική πίστη. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι προσπαθούν να κάνουν τα όσα κάνουν στην Ελλάδα σήμερα οι εξουσιαστές της.
Γιατί θέλουν να διαγράψουν την Ιστορία μας; Γιατί διαλύοντας κάθε εθνικό και φυλετικό δεσμό, διαγράφοντας κατ’ ουσίαν την εθνική μνήμη, την φυλετική ψυχή, αφαιρώντας τον ενιαίο θρησκευτικό χαρακτήρα του κράτους μας δεν επιδιώκουν τίποτε άλλο από το να μεταβάλλουν τον λαό της Ελλάδος, τον πλέον ομοιογενή εθνικά και γλωσσικά λαό της Ευρώπης, σε έναν όχλο ασπόνδυλο, χωρίς ταυτότητα, χωρίς παρελθόν και τελικά χωρίς μέλλον.
Σε συνέδριο που έγινε στην Θράκη προ ετών, συνέδριο που συνδιοργάνωσε το Υπουργείο Εξωτερικών και που ήταν σε αυτό παρών και ο ίδιος ο υφυπουργός των εξωτερικών ελέχθη ότι βαδίζουμε σε κοινωνία των κοινοτήτων κι όχι του “κράτους – έθνους…»
Ποιος έδωσε το δικαίωμα σ’ αυτούς που σήμερα μας εξουσιάζουν να θέλουν να καταργήσουν το Έθνος σαν ουσία αυτού του ίδιου του κράτους; Θα αναφέρουμε επίσης σχετικά ότι απόλυτα ευθυγραμμισμένη με αυτήν τους την επιδίωξη είναι και η αλλαγή του κώδικος Ελληνικής ιθαγενείας, που ήδη έχει ψηφισθεί σαν νόμος του κράτους, αλλαγή με την οποία «ελληνοποιούνται» διαφόρων ειδών και αποχρώσεων αλλοδαποί!
Ποιοι όμως ιδρύσαν αυτό το κράτος και γιατί και ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να το καταργήσουν;
Τροιζήνα, 3 Απριλίου 1827, άρθρο 5: «Η κυριαρχία ενυπάρχει εις το Έθνος πάσα εξουσία πηγάζει εξ αυτού και υπάρχει υπέρ αυτού».
Το νέο Ελληνικό κράτος ιδρύθηκε από την Επανάσταση του 1821 και είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί που το ίδρυσαν είχαν σαφέστατο προσανατολισμό. Αρκεί μόνον να αναφέρουμε ότι στην πρώτη διακήρυξη που έγινε από την Μεσσηνιακή Γερουσία μετά την πρώτη απελευθέρωση Ελληνικής πόλεως, της Καλαμάτας, την 25η Μαρτίου του 1821 ο αρχιστράτηγος Μαυρομιχάλης επικαλούμενος την Θεία Πρόνοια διεκήρυσσε την ανεξαρτησία της Ελλάδος προς τις Ευρωπαϊκές δυνάμεις. Αργότερα στην πρώτη Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων στην Επίδαυρο στις 20 Δεκεμβρίου του 1821 εκηρύσσετο επίσημα η πολιτική ύπαρξη και ανεξαρτησία της Ελλάδος και ψηφιζότανε το πρώτο πολίτευμα.
Ακόμη, στην Τρίτη εθνοσυνέλευση που έγινε στην Τροιζήνα στις 3 Απριλίου του 1827 ψηφιζόταν στην διάρκεια των εργασιών της το πολιτικόν σύνταγμα της Ελλάδος, του οποίου το άρθρο 5 ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η κυριαρχία ενυπάρχει εις το Έθνος πάσα εξουσία πηγάζει εξ αυτού και υπάρχει υπέρ αυτού». Ε, αυτό το Έθνος κάποιοι «προφεσόρες» και κάποιοι πολιτικοί, δήθεν εθνικοί εκπρόσωποι, αποφάσισαν να τα καταργήσουν! Δεν πρόκειται, λοιπόν, περί «μεταρρυθμίσεων». Πρόκειται περί καταργήσεως αυτού του ίδιου του Ελεύθερου Ελληνικού κράτους, όπως αυτό προέκυψε από το Αίμα και την Θέληση των Αγωνιστών της Εθνεγερσίας!
Θέλουν μια κοινότητα «πολιτών», χωρίς εθνική, φυλετική και θρησκευτική ταυτότητα. Θέλουν ένα κράτος δήθεν λαϊκό, ενάντια στην θέληση αυτού του ίδιου του Λαού. Αυτό θέλουν και ο Ελληνικός λαός έχει καθήκον με κάθε τρόπο, σεβόμενος την ύπαρξη αυτή καθ’ αυτή της πολιτείας των Ελλήνων, να μη τους το επιτρέψει.
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Απριλίου 25, 2009
«Ας λείψη το κράτος, που θα είναι εμπόδιο ή θα παραμορφώνη την εθνική ψυχή. Αν το κράτος στενοχωρή το έθνος, πρέπει αναγκαστικά ή να αλλάξη μορφή ή να χαθή. Το κράτος, που εμποδίζει το έθνος, είναι περιττό και βλαβερό.» Ίων Δραγούμης
Ο μεγάλος και βαθύς γνώστης των ανθρωπίνων πραγμάτων Γουσταύος Λε Μπόν εις το περίφημο έργον του «Η ψυχολογία των όχλων» πολύ εύστοχα παρατηρεί και επισημαίνει ότι όσο ισχυροί είναι οι δεσμοί μεταξύ των ατόμων μιας ομάδος, τόσο δυσκολότερα αυτός καθίσταται «όχλος» και χειραγωγείται από επιτήδειους και πονηρούς δημαγωγούς. Ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των ατόμων ο Γουσταύος Λε Μπον θεωρεί την κοινή φυλετική καταγωγή, την επίγνωση του κοινού ιστορικού παρελθόντος, την παράδοση και βεβαίως και την κοινή θρησκευτική πίστη. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι προσπαθούν να κάνουν τα όσα κάνουν στην Ελλάδα σήμερα οι εξουσιαστές της.
Γιατί θέλουν να διαγράψουν την Ιστορία μας; Γιατί διαλύοντας κάθε εθνικό και φυλετικό δεσμό, διαγράφοντας κατ’ ουσίαν την εθνική μνήμη, την φυλετική ψυχή, αφαιρώντας τον ενιαίο θρησκευτικό χαρακτήρα του κράτους μας δεν επιδιώκουν τίποτε άλλο από το να μεταβάλλουν τον λαό της Ελλάδος, τον πλέον ομοιογενή εθνικά και γλωσσικά λαό της Ευρώπης, σε έναν όχλο ασπόνδυλο, χωρίς ταυτότητα, χωρίς παρελθόν και τελικά χωρίς μέλλον.
Σε συνέδριο που έγινε στην Θράκη προ ετών, συνέδριο που συνδιοργάνωσε το Υπουργείο Εξωτερικών και που ήταν σε αυτό παρών και ο ίδιος ο υφυπουργός των εξωτερικών ελέχθη ότι βαδίζουμε σε κοινωνία των κοινοτήτων κι όχι του “κράτους – έθνους…»
Ποιος έδωσε το δικαίωμα σ’ αυτούς που σήμερα μας εξουσιάζουν να θέλουν να καταργήσουν το Έθνος σαν ουσία αυτού του ίδιου του κράτους; Θα αναφέρουμε επίσης σχετικά ότι απόλυτα ευθυγραμμισμένη με αυτήν τους την επιδίωξη είναι και η αλλαγή του κώδικος Ελληνικής ιθαγενείας, που ήδη έχει ψηφισθεί σαν νόμος του κράτους, αλλαγή με την οποία «ελληνοποιούνται» διαφόρων ειδών και αποχρώσεων αλλοδαποί!
Ποιοι όμως ιδρύσαν αυτό το κράτος και γιατί και ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να το καταργήσουν;
Τροιζήνα, 3 Απριλίου 1827, άρθρο 5: «Η κυριαρχία ενυπάρχει εις το Έθνος πάσα εξουσία πηγάζει εξ αυτού και υπάρχει υπέρ αυτού».
Το νέο Ελληνικό κράτος ιδρύθηκε από την Επανάσταση του 1821 και είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί που το ίδρυσαν είχαν σαφέστατο προσανατολισμό. Αρκεί μόνον να αναφέρουμε ότι στην πρώτη διακήρυξη που έγινε από την Μεσσηνιακή Γερουσία μετά την πρώτη απελευθέρωση Ελληνικής πόλεως, της Καλαμάτας, την 25η Μαρτίου του 1821 ο αρχιστράτηγος Μαυρομιχάλης επικαλούμενος την Θεία Πρόνοια διεκήρυσσε την ανεξαρτησία της Ελλάδος προς τις Ευρωπαϊκές δυνάμεις. Αργότερα στην πρώτη Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων στην Επίδαυρο στις 20 Δεκεμβρίου του 1821 εκηρύσσετο επίσημα η πολιτική ύπαρξη και ανεξαρτησία της Ελλάδος και ψηφιζότανε το πρώτο πολίτευμα.
Ακόμη, στην Τρίτη εθνοσυνέλευση που έγινε στην Τροιζήνα στις 3 Απριλίου του 1827 ψηφιζόταν στην διάρκεια των εργασιών της το πολιτικόν σύνταγμα της Ελλάδος, του οποίου το άρθρο 5 ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η κυριαρχία ενυπάρχει εις το Έθνος πάσα εξουσία πηγάζει εξ αυτού και υπάρχει υπέρ αυτού». Ε, αυτό το Έθνος κάποιοι «προφεσόρες» και κάποιοι πολιτικοί, δήθεν εθνικοί εκπρόσωποι, αποφάσισαν να τα καταργήσουν! Δεν πρόκειται, λοιπόν, περί «μεταρρυθμίσεων». Πρόκειται περί καταργήσεως αυτού του ίδιου του Ελεύθερου Ελληνικού κράτους, όπως αυτό προέκυψε από το Αίμα και την Θέληση των Αγωνιστών της Εθνεγερσίας!
Θέλουν μια κοινότητα «πολιτών», χωρίς εθνική, φυλετική και θρησκευτική ταυτότητα. Θέλουν ένα κράτος δήθεν λαϊκό, ενάντια στην θέληση αυτού του ίδιου του Λαού. Αυτό θέλουν και ο Ελληνικός λαός έχει καθήκον με κάθε τρόπο, σεβόμενος την ύπαρξη αυτή καθ’ αυτή της πολιτείας των Ελλήνων, να μη τους το επιτρέψει.
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Απριλίου 25, 2009
Η αδιαφορία σκοτώνει το Μέλλον της Πατρίδας
Κυριακή, 5 Ιουλίου
2009, 10:33:48 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
“Τώρα γονέας και θεός είναι η τηλεόραση. Τα
Μέσα κατασκευάζουν τον παρανοϊκό μαζάνθρωπο του μέλλοντος, τον «κιμά» κατά τον
αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που θα μπορούν να πλάθουν ανάλογα με τις
ανάγκες τους τα μεγάλα αφεντικά.”
Ανήκουμε στη Δύση. Την Άγρια Δύση. Την Αμερικανική, όπου ο γιος ενός αφρικανού λαθρομετανάστη γίνεται Πρόεδρός της. Είναι δε τόσο επηρμένος που ο Οικουμενικός Πατριάρχης πνευματικός ηγέτης εκατομμυρίων Χριστιανών, πρέπει να πάει στη σουίτα της εξοχότητάς του για να έχει την τιμή μιας ολιγόλεπτης συνάντησης μαζί του.
Γίναμε επιτέλους και στην Ελλάδα πολιτισμένοι κατά τα σύγχρονα μεταπολεμικά πρότυπα. Ένοπλοι νεαροί μετανάστες μπορούν ελεύθερα να εισβάλλουν στα σχολεία μας και να εξοντώνουν συμμαθητές τους. Πατεράδες μπορούν να ακρωτηριάζουν τις γυναίκες τους εμπρός στα μάτια των ανήλικων παιδιών τους, εμπνευσμένοι από τα πάμπολλα αμερικανικά θρίλερ. Χρεωκοπημένοι πλοιοκτήτες προαναγγέλλουν τη σαπουνόπερα της αυτοχειρίας τους. Αποτινάξαμε επιτέλους τις μικροαστικές μας αντιλήψεις και αναστολές. Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια μας κρατούσαν δέσμιους του μεσαιωνικού μας παρελθόντος. Τέρμα οι φοβίες που μας είχε ποτίσει η θρησκεία και οι γονείς μας. Τώρα γονέας και θεός είναι η τηλεόραση. Τα Μέσα κατασκευάζουν τον παρανοϊκό μαζάνθρωπο του μέλλοντος, τον «κιμά» κατά τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που θα μπορούν να πλάθουν ανάλογα με τις ανάγκες τους τα μεγάλα αφεντικά.
Και αυτοί που αντιδρούν; Οι επαναστατημένοι νέοι με τα καδρόνια και τις μολότοφ; Δεν είναι μια κάποια ένδειξη υγείας; Όσοι αντιδρούν χωρίς να έχουν σκοπό την υγεία αλλά την περεταίρω χαλάρωση των συνεκτικών δεσμών της κοινωνίας, όσοι εμπνέονται από ιδέες καταστροφής και άρνησης, κάνουν κινήσεις απογοήτευσης και αγωνίας, κινήσεις σπασμωδικές που προδικάζουν την τραγωδία της ήττας.
Με τέτοια περιστατικά μόνοι τους οι πολίτες θα ζητήσουν περισσότερη αστυνόμευση, περισσότερο έλεγχο, τσιπάκια στο χέρι, ελέγχους στα κομπιούτερς, στα κινητά τηλέφωνα, αόρατους σωματοφύλακες, οτιδήποτε μπορεί να τους κάνει να νιώσουν ασφαλείς, τίποτε να μη χαλάσει τη μακάρια απάθειά τους, την ασφάλεια των ζωντανών – νεκρών.
Οι μοιραίοι μεταβατικοί άνθρωποι που κατασκευάζουν οι κυρίαρχοι της εικόνας, έχουν εκχωρήσει συνειδητά ή ασυνείδητα στους αόρατους κυρίους τους το δικαίωμα να σκέφτονται αυτοί αντί γι’ αυτούς, να αποφασίζουν για λογαριασμό τους. Τι θα φορέσουν, τι θα φάνε, με τι θα γελάσουν, τι θα πιστέψουν, τι θα σκεφτούν.
Οι νεοέλληνες είναι κουρασμένοι. Δεν θέλουν να παλέψουν για μια γυναίκα, για ένα πιάτο φαγητό, για ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι τους. Δε θέλουν να γράφουν αλλά να πατούν κουμπιά. Δεν προλαβαίνουν ούτε να μασήσουν. Προτιμούν τις βιταμίνες σε σκόνη. Ναρκομανείς και ναρκωμένοι περιφέρονται στην παραζάλη ενός εγωιστικού αμόκ. Είναι οι εξαθλιωμένοι άνθρωποι-θεοί του βραδινού δελτίου ειδήσεων.
Την απάντηση στην παραίτηση του σύγχρονου ανθρώπου δίνει ο ακόλουθος στίχος από την υμνολογία της Μεγάλης Εβδομάδας: «Βλέπε ούν ψυχή μου, μή τώ ύπνω κατενεχθής, ίνα μή τώ θανάτω παραδοθής».
Πόσες ψυχές συμπατριωτών μας βρίσκονται σε κατάσταση υπνώσεως! Η αδιαφορία που ισοδυναμεί με πνευματικό αλλά και βέβαιο βιολογικό θάνατο της Φυλής μας, είναι μέγιστο πρόβλημα της νεοελληνικής κοινωνίας. Αυτή την αδιαφορία που ισοδυναμεί με πνευματικό και ηθικό θάνατο έχουμε να αντιπαλέψουμε, γύρω μας και μέσα μας. Όσοι ζωντανοί…
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Απριλίου 24, 2009
Ανήκουμε στη Δύση. Την Άγρια Δύση. Την Αμερικανική, όπου ο γιος ενός αφρικανού λαθρομετανάστη γίνεται Πρόεδρός της. Είναι δε τόσο επηρμένος που ο Οικουμενικός Πατριάρχης πνευματικός ηγέτης εκατομμυρίων Χριστιανών, πρέπει να πάει στη σουίτα της εξοχότητάς του για να έχει την τιμή μιας ολιγόλεπτης συνάντησης μαζί του.
Γίναμε επιτέλους και στην Ελλάδα πολιτισμένοι κατά τα σύγχρονα μεταπολεμικά πρότυπα. Ένοπλοι νεαροί μετανάστες μπορούν ελεύθερα να εισβάλλουν στα σχολεία μας και να εξοντώνουν συμμαθητές τους. Πατεράδες μπορούν να ακρωτηριάζουν τις γυναίκες τους εμπρός στα μάτια των ανήλικων παιδιών τους, εμπνευσμένοι από τα πάμπολλα αμερικανικά θρίλερ. Χρεωκοπημένοι πλοιοκτήτες προαναγγέλλουν τη σαπουνόπερα της αυτοχειρίας τους. Αποτινάξαμε επιτέλους τις μικροαστικές μας αντιλήψεις και αναστολές. Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια μας κρατούσαν δέσμιους του μεσαιωνικού μας παρελθόντος. Τέρμα οι φοβίες που μας είχε ποτίσει η θρησκεία και οι γονείς μας. Τώρα γονέας και θεός είναι η τηλεόραση. Τα Μέσα κατασκευάζουν τον παρανοϊκό μαζάνθρωπο του μέλλοντος, τον «κιμά» κατά τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που θα μπορούν να πλάθουν ανάλογα με τις ανάγκες τους τα μεγάλα αφεντικά.
Και αυτοί που αντιδρούν; Οι επαναστατημένοι νέοι με τα καδρόνια και τις μολότοφ; Δεν είναι μια κάποια ένδειξη υγείας; Όσοι αντιδρούν χωρίς να έχουν σκοπό την υγεία αλλά την περεταίρω χαλάρωση των συνεκτικών δεσμών της κοινωνίας, όσοι εμπνέονται από ιδέες καταστροφής και άρνησης, κάνουν κινήσεις απογοήτευσης και αγωνίας, κινήσεις σπασμωδικές που προδικάζουν την τραγωδία της ήττας.
Με τέτοια περιστατικά μόνοι τους οι πολίτες θα ζητήσουν περισσότερη αστυνόμευση, περισσότερο έλεγχο, τσιπάκια στο χέρι, ελέγχους στα κομπιούτερς, στα κινητά τηλέφωνα, αόρατους σωματοφύλακες, οτιδήποτε μπορεί να τους κάνει να νιώσουν ασφαλείς, τίποτε να μη χαλάσει τη μακάρια απάθειά τους, την ασφάλεια των ζωντανών – νεκρών.
Οι μοιραίοι μεταβατικοί άνθρωποι που κατασκευάζουν οι κυρίαρχοι της εικόνας, έχουν εκχωρήσει συνειδητά ή ασυνείδητα στους αόρατους κυρίους τους το δικαίωμα να σκέφτονται αυτοί αντί γι’ αυτούς, να αποφασίζουν για λογαριασμό τους. Τι θα φορέσουν, τι θα φάνε, με τι θα γελάσουν, τι θα πιστέψουν, τι θα σκεφτούν.
Οι νεοέλληνες είναι κουρασμένοι. Δεν θέλουν να παλέψουν για μια γυναίκα, για ένα πιάτο φαγητό, για ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι τους. Δε θέλουν να γράφουν αλλά να πατούν κουμπιά. Δεν προλαβαίνουν ούτε να μασήσουν. Προτιμούν τις βιταμίνες σε σκόνη. Ναρκομανείς και ναρκωμένοι περιφέρονται στην παραζάλη ενός εγωιστικού αμόκ. Είναι οι εξαθλιωμένοι άνθρωποι-θεοί του βραδινού δελτίου ειδήσεων.
Την απάντηση στην παραίτηση του σύγχρονου ανθρώπου δίνει ο ακόλουθος στίχος από την υμνολογία της Μεγάλης Εβδομάδας: «Βλέπε ούν ψυχή μου, μή τώ ύπνω κατενεχθής, ίνα μή τώ θανάτω παραδοθής».
Πόσες ψυχές συμπατριωτών μας βρίσκονται σε κατάσταση υπνώσεως! Η αδιαφορία που ισοδυναμεί με πνευματικό αλλά και βέβαιο βιολογικό θάνατο της Φυλής μας, είναι μέγιστο πρόβλημα της νεοελληνικής κοινωνίας. Αυτή την αδιαφορία που ισοδυναμεί με πνευματικό και ηθικό θάνατο έχουμε να αντιπαλέψουμε, γύρω μας και μέσα μας. Όσοι ζωντανοί…
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Απριλίου 24, 2009
Αριστερά και Δαρβίνος
Κυριακή, 5 Ιουλίου
2009, 10:32:52 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Σε άρθρο του στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 15ης
Φεβρουαρίου, ο Χρήστος Γεωργίου (καθηγητής Βιοχημείας, στο Τμήμα Βιολογίας του
Πανεπιστημίου Πατρών) έγραψε ένα άρθρο για τις σχέσεις Βιολογίας και Πολιτικής
όπου αναφέρεται και στον Δαρβίνο και τα περίφημα έργα του «Η προέλευση του
ανθρώπου» και «Για την καταγωγή των ειδών μέσω της φυσικής επιλογής». Οι ιδέες
του Δαρβίνου φυσικά ΜΟΝΟ ΩΣ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ μπορούν να χαρακτηριστούν και αυτό
φαίνεται να ενοχλεί τον Χ. Γεωργίου. Ας δούμε όμως τί υποστηρίζει ο ίδιος για να
βγάλουμε τα συμπεράσματά μας: Η πολιτικοποίηση της βιολογίας: «Η επιστήμη της
Βιολογίας αποτελεί πεδίο πολιτικο-ιδεολογικών μαχών περισσότερο από κάθε άλλη,
γιατί είναι η επιστήμη της ζωής και του ανθρώπου. Κι αυτό, διότι οι εκάστοτε
κρατούντες (πολιτικοί και κεφάλαιο) τη χρησιμοποιούν ως πανίσχυρο ιδεολογικό
εργαλείο επιβολής τους για να αποδεχθούμε μοιρολατρικά τη θέση μας στην
κοινωνία. Καθοριστικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η Θεωρία της Εξέλιξης μέσω φυσικής
επιλογής, του περίφημου βρετανού φυσιοδίφη Κάρολου Δαρβίνου (1809-1882)
-παράλληλα με την ανεκτίμητη συνεισφορά της στη ραγδαία ανάπτυξη της σύγχρονης
Βιολογίας.
Συντέλεσε στην εμφάνιση πολιτικών ιδεολογιών που παρείχαν ψευδοεπιστημονική νομιμοποίηση στην ευγονική και, με συγκαλυμμένη μορφή σήμερα, στον κοινωνικό και φυλετικό ρατσισμό. Βασικές ιδέες του Δαρβίνου αξιοποιήθηκαν για την ανάπτυξη της αντιδραστικής ιδεολογίας του Κοινωνικού Δαρβινισμού, κάτι που φαίνεται και από τον τίτλο του σπουδαιότερου έργου του, «Για την καταγωγή των ειδών μέσω της φυσικής επιλογής», ή η προφύλαξη των ευνοημένων φυλών στον αγώνα για την ύπαρξη.
Στο άλλο σημαντικό έργο του, «Η προέλευση του ανθρώπου», υποστηρίζει την ύπαρξη μιας ιεραρχίας στις φυλές ως προκύψασας εξελικτικά μέσω της φυσικής επιλογής: στις κατώτερες φυλές κατατάσσει τους «άγριους» Αφρικανούς, Ινδιάνους κ.ά., και στις ανώτερες τους «πολιτισμένους» Ευρωπαίους. Το ίδιο πίστευε και για τους ανθρώπους γενικά, τους οποίους διέκρινε σε πνευματικά ανώτερους και κατώτερους.»
Προσέξτε τώρα με ποιον τρόπο προσπαθεί να «δικαιολογήσει» την θεωρία του Δαρβίνου όπου αμφισβητεί την επιστημονική της διάσταση και την συνδέει με το… περιβάλλον του. «Φταίνε οι κακές παρέες» που λέει και ο Λαός μας!
«Αυτές οι απόψεις του επηρεάστηκαν κυρίως από τον κοινωνικο-πολιτικό του περίγυρο. Όντας παντρεμένος με την ξαδέλφη του μεγαλοβιομήχανου πολυτελών κεραμικών J. Wedgewood, επηρεάστηκε από την ιεραρχική στατικότητα που ήθελε να επιβάλει η τότε αστική τάξη στη βρετανική κοινωνία προκειμένου να παγιώσει την εξουσία της. Επίσης, επηρεάστηκε και από το Δοκίμιο για την Αρχή του Πληθυσμού του Τ. Malthus (θεωρούσε τον υπερπληθυσμό ως αιτία των ανταγωνισμών), απ’ όπου δανείστηκε και την ιδέα του «αγώνα για την επιβίωση».
- Ο Κοινωνικός Δαρβινισμός επιδιώκει την πολιτική εφαρμογή της θεωρίας της φυσικής επιλογής του Δαρβίνου στην κοινωνία. Θεωρεί ότι οι άνθρωποι γεννιούνται άνισοι και με διαφορετικές «έμφυτες» (γενετικές) ικανότητες («ανώτερες» και «κατώτερες»), και ότι η ζωή είναι ένας αμείλικτος «αγώνας για επιβίωση».
- Ο Δαρβίνος στο βιβλίο του «Η προέλευση του ανθρώπου» υποστηρίζοντας ότι «τα μέλη του ενός και του άλλου φύλου θα έπρεπε να αποφεύγουν να παντρεύονται σε περίπτωση κατωτερότητας, σωματικής ή πνευματικής». Από το σημείο αυτό, ήταν θέμα χρόνου η έλευση του ευγονικού χιτλερισμού της Αριας Φυλής, όπως και του ρατσισμού σε παγκόσμιο επίπεδο -που δυστυχώς τον υφίστανται έως σήμερα οι μετανάστες στη χώρα μας και στη Δύση.
Στο τέλος όμως ο αρθρογράφος… δίνει ελαφρυντικά στον Δαρβίνο και έτσι όλα «βαίνουν καλώς»! Αφού πριν «έφταιγε ο κοινωνικός περίγυρος», στο τέλος κλείνει με το εξής ελαφρυντικό για τον «κατηγορούμενο»:
«Ο Δαρβίνος για τις ρατσιστικές αντιλήψεις του είχε το ελαφρυντικό της περιορισμένης εξέλιξης των βιολογικών επιστημών στην εποχή του.»
Με αυτήν την …επιχειρηματολογία ο κύριος καθηγητής έβαλε στην θέση του τον Δαρβίνο, την Βιολογία και τους νόμους της φύσης…
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Μαρτίου 11, 2009
Συντέλεσε στην εμφάνιση πολιτικών ιδεολογιών που παρείχαν ψευδοεπιστημονική νομιμοποίηση στην ευγονική και, με συγκαλυμμένη μορφή σήμερα, στον κοινωνικό και φυλετικό ρατσισμό. Βασικές ιδέες του Δαρβίνου αξιοποιήθηκαν για την ανάπτυξη της αντιδραστικής ιδεολογίας του Κοινωνικού Δαρβινισμού, κάτι που φαίνεται και από τον τίτλο του σπουδαιότερου έργου του, «Για την καταγωγή των ειδών μέσω της φυσικής επιλογής», ή η προφύλαξη των ευνοημένων φυλών στον αγώνα για την ύπαρξη.
Στο άλλο σημαντικό έργο του, «Η προέλευση του ανθρώπου», υποστηρίζει την ύπαρξη μιας ιεραρχίας στις φυλές ως προκύψασας εξελικτικά μέσω της φυσικής επιλογής: στις κατώτερες φυλές κατατάσσει τους «άγριους» Αφρικανούς, Ινδιάνους κ.ά., και στις ανώτερες τους «πολιτισμένους» Ευρωπαίους. Το ίδιο πίστευε και για τους ανθρώπους γενικά, τους οποίους διέκρινε σε πνευματικά ανώτερους και κατώτερους.»
Προσέξτε τώρα με ποιον τρόπο προσπαθεί να «δικαιολογήσει» την θεωρία του Δαρβίνου όπου αμφισβητεί την επιστημονική της διάσταση και την συνδέει με το… περιβάλλον του. «Φταίνε οι κακές παρέες» που λέει και ο Λαός μας!
«Αυτές οι απόψεις του επηρεάστηκαν κυρίως από τον κοινωνικο-πολιτικό του περίγυρο. Όντας παντρεμένος με την ξαδέλφη του μεγαλοβιομήχανου πολυτελών κεραμικών J. Wedgewood, επηρεάστηκε από την ιεραρχική στατικότητα που ήθελε να επιβάλει η τότε αστική τάξη στη βρετανική κοινωνία προκειμένου να παγιώσει την εξουσία της. Επίσης, επηρεάστηκε και από το Δοκίμιο για την Αρχή του Πληθυσμού του Τ. Malthus (θεωρούσε τον υπερπληθυσμό ως αιτία των ανταγωνισμών), απ’ όπου δανείστηκε και την ιδέα του «αγώνα για την επιβίωση».
- Ο Κοινωνικός Δαρβινισμός επιδιώκει την πολιτική εφαρμογή της θεωρίας της φυσικής επιλογής του Δαρβίνου στην κοινωνία. Θεωρεί ότι οι άνθρωποι γεννιούνται άνισοι και με διαφορετικές «έμφυτες» (γενετικές) ικανότητες («ανώτερες» και «κατώτερες»), και ότι η ζωή είναι ένας αμείλικτος «αγώνας για επιβίωση».
- Ο Δαρβίνος στο βιβλίο του «Η προέλευση του ανθρώπου» υποστηρίζοντας ότι «τα μέλη του ενός και του άλλου φύλου θα έπρεπε να αποφεύγουν να παντρεύονται σε περίπτωση κατωτερότητας, σωματικής ή πνευματικής». Από το σημείο αυτό, ήταν θέμα χρόνου η έλευση του ευγονικού χιτλερισμού της Αριας Φυλής, όπως και του ρατσισμού σε παγκόσμιο επίπεδο -που δυστυχώς τον υφίστανται έως σήμερα οι μετανάστες στη χώρα μας και στη Δύση.
Στο τέλος όμως ο αρθρογράφος… δίνει ελαφρυντικά στον Δαρβίνο και έτσι όλα «βαίνουν καλώς»! Αφού πριν «έφταιγε ο κοινωνικός περίγυρος», στο τέλος κλείνει με το εξής ελαφρυντικό για τον «κατηγορούμενο»:
«Ο Δαρβίνος για τις ρατσιστικές αντιλήψεις του είχε το ελαφρυντικό της περιορισμένης εξέλιξης των βιολογικών επιστημών στην εποχή του.»
Με αυτήν την …επιχειρηματολογία ο κύριος καθηγητής έβαλε στην θέση του τον Δαρβίνο, την Βιολογία και τους νόμους της φύσης…
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Μαρτίου 11, 2009
εξοντώσεως των Ελλήνων από τον Στάλιν
Κυριακή, 5 Ιουλίου
2009, 10:22:49 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
60 Χρόνια από την επιχείρηση εξοντώσεως των
Ελλήνων από τον Στάλιν
Εφέτος συμπληρώνονται τα 60 χρόνια από τις μαζικές απελάσεις του 1949 των Ελλήνων της ΕΣΣΔ από τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας. Τι γίνεται όμως σήμερα με το ζήτημα και ποια είναι η πορεία του;
Στις μέρες μας στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης γίνεται μεγάλη προσπάθεια από διάφορες Αρχές στην κατεύθυνση της άρσης απορρήτου και μελέτης των μυστικών αρχείων εκείνης της εποχής, με σκοπό να βρεθούν, έστω και μετά από 60 χρόνια, οι δεκάδες χιλιάδες αγνοούμενοι Έλληνες, θύματα των μαζικών διωγμών και απελάσεων της εποχής 1930-1950, καθώς και της αποποινικοποίησης και κοινωνικής αποκατάστασής τους. Η σύγχρονη νομοθεσία της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στην κατεύθυνση εναρμόνισης με τα διεθνή και ευρωπαϊκά πρότυπα, αναγνωρίζει ότι εάν ένα πρόσωπο ή ένα κοινωνικό σύνολο είχε καταδικαστεί με πολιτικό μοτίβο, η καταδίκη κρίνεται παράνομη και τα θύματά της αναγνωρίζονται ως θύματα πολιτικών διώξεων και η Πολιτεία οφείλει να τα αποκαταστήσει.
Με μια έρευνα στο Διαδίκτυο, ήδη μπορεί κανείς να βρει σήμερα στοιχεία για τους προγόνους του που είχαν υποστεί διωγμούς και απελάσεις:
Σεμπελίδης Νικήτας του Κωνσταντίνου (1900)
Τόπος διαμονής: χωριό Γιουρέβιτς της επαρχίας Κρασνοντάρ
Καταδικάστηκε το 1942 με κατηγορία «ελληνική καταγωγή»
Ποινή: Απέλαση προς ειδικούς τόπους διαμονής στο Καζαχστάν
Πηγή: Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της επαρχίας Κρασνοντάρ
Σεμπελίδου Συμέλα του Βασίλειου (1913)
Τόπος διαμονής: χωριό Αλευρό της επαρχίας Κρασνοντάρ
Καταδικάστηκε το 1942 με κατηγορία «ελληνική καταγωγή»
Ποινή: Απέλαση προς ειδικούς τόπους διαμονής στη Κιργισία
Πηγή: Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της επαρχίας Κρασνοντάρ
Σεμπελίδης Ιωάννης του Γρηγορίου (1938)
Τόπος διαμονής: Επαρχία Κρασνοντάρ
Καταδικάστηκε το 1942 με κατηγορία «ελληνική καταγωγή»
Ποινή: Απέλαση προς ειδικούς τόπους διαμονής στη Σιβηρία
Πηγή: Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της επαρχίας Κρασνοντάρ
Αποκαταστάθηκε με δικαστική απόφαση από τις 8 Αυγούστου 1995
(ακολουθεί λίστα με άλλα 21 άτομα με επώνυμο «Σεμπελίδη»)
Το σπουδαιότερο έργο στην κατεύθυνση αυτής της έρευνας είναι o «Ελληνικός Μαρτυρολόγος» (www.greek-martirolog.ru), ένα σύνθετο project του ερευνητή Ιβάν Τζουχά, ακαδημαϊκού ελληνικής καταγωγής, που πραγματοποιείται τα τελευταία έξι χρόνια υπό την αιγίδα της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Ρωσίας και του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού. Ο σκοπός του έργου είναι η νομική, ηθική και κοινωνική αποκατάσταση του ελληνικού λαού της πρώην ΕΣΣΔ, που υπέφερε από τις σταλινιστικές καταπιέσεις και διωγμούς την εποχή 1930-1950. Ο βασικός στόχος είναι η έκδοση σειράς βιβλίων και δημιουργία ταινίας για το θέμα. Σήμερα έχουν ήδη εκδοθεί τα πρώτα τρία βιβλία και είναι έτοιμο προς έκδοση το τέταρτο.
Το έργο «Ελληνικός Μαρτυρολόγος» του Ιβάν Τζουχά και τα βιβλία του έχουν ήδη παρουσιαστεί σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Στις 26 Ιουνίου, μετά από πρόσκληση του καθηγητή Β. Αυγτζίδη και υπό την αιγίδα της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, το έργο παρουσιάστηκε στην Αθήνα στο Διεθνές Συνέδριο με θέμα τα 60 χρόνια από τις μαζικές εξορίσεις των ελλήνων από τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας.
Μετά από πρόσκληση των ποντιακών σωματείων του Νομού Ροδόπης, ο Ιβάν Τζουχά δέχτηκε με ενθουσιασμό να κάνει μια παρουσίαση του έργου του και στην Κομοτηνή. Θα παρουσιαστούν τα βιβλία του Ιβάν Τζουχά «Ειδικοί συρμοί προς Ανατολή» (μαζικές απελάσεις των Ελλήνων τη δεκαετία 1940-1950) και «Γράφω με δικά μου λόγια» (γράμματα ελλήνων κρατούμενων από το ΓΚΟΥΛΑΓΚ), το ντοκιμαντέρ σκηνοθεσίας Τάσου Τέλογλου «Ελληνική Επιχείρηση 1937» και θα ακολουθήσει η συζήτηση με το ακροατήριο. Το έργο θα παρουσιαστεί επίσης και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Ιουλίου 3, 2009
Εφέτος συμπληρώνονται τα 60 χρόνια από τις μαζικές απελάσεις του 1949 των Ελλήνων της ΕΣΣΔ από τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας. Τι γίνεται όμως σήμερα με το ζήτημα και ποια είναι η πορεία του;
Στις μέρες μας στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης γίνεται μεγάλη προσπάθεια από διάφορες Αρχές στην κατεύθυνση της άρσης απορρήτου και μελέτης των μυστικών αρχείων εκείνης της εποχής, με σκοπό να βρεθούν, έστω και μετά από 60 χρόνια, οι δεκάδες χιλιάδες αγνοούμενοι Έλληνες, θύματα των μαζικών διωγμών και απελάσεων της εποχής 1930-1950, καθώς και της αποποινικοποίησης και κοινωνικής αποκατάστασής τους. Η σύγχρονη νομοθεσία της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στην κατεύθυνση εναρμόνισης με τα διεθνή και ευρωπαϊκά πρότυπα, αναγνωρίζει ότι εάν ένα πρόσωπο ή ένα κοινωνικό σύνολο είχε καταδικαστεί με πολιτικό μοτίβο, η καταδίκη κρίνεται παράνομη και τα θύματά της αναγνωρίζονται ως θύματα πολιτικών διώξεων και η Πολιτεία οφείλει να τα αποκαταστήσει.
Με μια έρευνα στο Διαδίκτυο, ήδη μπορεί κανείς να βρει σήμερα στοιχεία για τους προγόνους του που είχαν υποστεί διωγμούς και απελάσεις:
Σεμπελίδης Νικήτας του Κωνσταντίνου (1900)
Τόπος διαμονής: χωριό Γιουρέβιτς της επαρχίας Κρασνοντάρ
Καταδικάστηκε το 1942 με κατηγορία «ελληνική καταγωγή»
Ποινή: Απέλαση προς ειδικούς τόπους διαμονής στο Καζαχστάν
Πηγή: Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της επαρχίας Κρασνοντάρ
Σεμπελίδου Συμέλα του Βασίλειου (1913)
Τόπος διαμονής: χωριό Αλευρό της επαρχίας Κρασνοντάρ
Καταδικάστηκε το 1942 με κατηγορία «ελληνική καταγωγή»
Ποινή: Απέλαση προς ειδικούς τόπους διαμονής στη Κιργισία
Πηγή: Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της επαρχίας Κρασνοντάρ
Σεμπελίδης Ιωάννης του Γρηγορίου (1938)
Τόπος διαμονής: Επαρχία Κρασνοντάρ
Καταδικάστηκε το 1942 με κατηγορία «ελληνική καταγωγή»
Ποινή: Απέλαση προς ειδικούς τόπους διαμονής στη Σιβηρία
Πηγή: Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της επαρχίας Κρασνοντάρ
Αποκαταστάθηκε με δικαστική απόφαση από τις 8 Αυγούστου 1995
(ακολουθεί λίστα με άλλα 21 άτομα με επώνυμο «Σεμπελίδη»)
Το σπουδαιότερο έργο στην κατεύθυνση αυτής της έρευνας είναι o «Ελληνικός Μαρτυρολόγος» (www.greek-martirolog.ru), ένα σύνθετο project του ερευνητή Ιβάν Τζουχά, ακαδημαϊκού ελληνικής καταγωγής, που πραγματοποιείται τα τελευταία έξι χρόνια υπό την αιγίδα της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Ρωσίας και του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού. Ο σκοπός του έργου είναι η νομική, ηθική και κοινωνική αποκατάσταση του ελληνικού λαού της πρώην ΕΣΣΔ, που υπέφερε από τις σταλινιστικές καταπιέσεις και διωγμούς την εποχή 1930-1950. Ο βασικός στόχος είναι η έκδοση σειράς βιβλίων και δημιουργία ταινίας για το θέμα. Σήμερα έχουν ήδη εκδοθεί τα πρώτα τρία βιβλία και είναι έτοιμο προς έκδοση το τέταρτο.
Το έργο «Ελληνικός Μαρτυρολόγος» του Ιβάν Τζουχά και τα βιβλία του έχουν ήδη παρουσιαστεί σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Στις 26 Ιουνίου, μετά από πρόσκληση του καθηγητή Β. Αυγτζίδη και υπό την αιγίδα της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, το έργο παρουσιάστηκε στην Αθήνα στο Διεθνές Συνέδριο με θέμα τα 60 χρόνια από τις μαζικές εξορίσεις των ελλήνων από τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας.
Μετά από πρόσκληση των ποντιακών σωματείων του Νομού Ροδόπης, ο Ιβάν Τζουχά δέχτηκε με ενθουσιασμό να κάνει μια παρουσίαση του έργου του και στην Κομοτηνή. Θα παρουσιαστούν τα βιβλία του Ιβάν Τζουχά «Ειδικοί συρμοί προς Ανατολή» (μαζικές απελάσεις των Ελλήνων τη δεκαετία 1940-1950) και «Γράφω με δικά μου λόγια» (γράμματα ελλήνων κρατούμενων από το ΓΚΟΥΛΑΓΚ), το ντοκιμαντέρ σκηνοθεσίας Τάσου Τέλογλου «Ελληνική Επιχείρηση 1937» και θα ακολουθήσει η συζήτηση με το ακροατήριο. Το έργο θα παρουσιαστεί επίσης και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Ιουλίου 3, 2009
ΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟ ΠΕΡΙ ΕΘΝΟΥΣ ΤΟ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΒΟΡΩΝΟΥ
Κυριακή, 5 Ιουλίου
2009, 10:10:02 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΣΒΟΡΩΝΟ
ΣΤΟΥΣ «ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ» ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ… 19ΟΥ
ΑΙΩΝΟΣ!
«Η νέα τούτη πορεία του Ελληνισμού αρχίζει να διαγράφεται καθαρά από το τέλος του 11ου και τις αρχές του 12ου αιώνα… Το όνομα Έλλην αρχίζει να ξαναπαίρνει το διπλό του πολιτιστικό και εθνολογικό περιεχόμενο. Έλλην είναι όποιος μετέχει ελληνικής παιδείας και έχει ελληνική καταγωγή. Για άλλη μια φορά οι Βυζαντινοί λόγιοι χωρίζουν τον κόσμο σε Έλληνες και βαρβάρους.»
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΒΟΡΩΝΟΥ «ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ – ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ», Σελίδες 63, 67
Τα τελευταία χρόνια οι «προοδευτικοί» ιστορικοί προσπαθούν να επιβάλλουν σαν απόλυτο δόγμα ένα μεγάλο ψέμα, ένα σαθρό ιδεολόγημα ότι Ελληνικό Έθνος δεν υπήρχε και αποτέλεσε δημιούργημα του… 19ου αιώνος! Κεραυνός εν αιθρία ήταν για όλους αυτούς η έκδοση πριν λίγα χρόνια του δοκιμίου του Νικολάου Σβορώνου «ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ – ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ». Τον Νικόλαο Σβορώνο δεν μπορούν να τον κατηγορήσουν ούτε για ιδεαλιστή, ούτε για φασίστα. Δυστυχώς για τους «προοδευτικούς» ανήκει στην αριστερά… Και όμως, αυτά τα οποία αναφέρει στο εν λόγω δοκίμιό του αποτελούν βόμβα κυριολεκτικά στα θεμέλια του ιδεολογήματος, που προσπαθούν να επιβάλλουν.
Ποιο είναι αυτό το δόγμα; Ότι Ελληνικό Έθνος δεν υπήρχε και αποτέλεσε δημιούργημα του… 19ου αιώνος! Η παράδοξη αυτή άποψη συνοδεύεται μόνιμα από κατηγορίες εναντίον του Εθνικιστή Παπαρρηγόπουλου, που διαμόρφωσε σύμφωνα με την άποψή τους, μια ψεύτικη ιστορία και με διάφορες παραμυθίες περί καταπιέσεως κάποιων δήθεν μειονοτήτων στην Ελλάδα! Οι μέσα σελίδες των «προοδευτικών» Κυριακάτικων εφημερίδων με τα ιδεολογικά και ιστορικά θέματα έχουν φιλοξενήσει τα τελευταία χρόνια χιλιάδες σχετικά άρθρα.
Με καθοδήγηση από τις ΗΠΑ, κάποιοι καθηγητές και καθηγήτριες, που στηρίζονται για να επιβάλουν τις απόψεις τους σε ομάδες τραμπούκων, δημιουργούν μέσα στην ίδια την Ελλάδα γενιές ιδεολογικών γενιτσάρων, που εμφανίζονται σαν ιστορικοί. Έτσι λοιπόν, όλοι αυτοί οι… κύριοι που αυτοαποκαλούνται μεταμοντέρνοι ιστορικοί και ισχυρίζονται ότι προσεγγίζουν το παρελθόν μέσω της… κοινωνικής ανθρωπολογίας είναι βέβαιον ότι θα αισθάνθηκαν πολύ άσχημα διαβάζοντας το δοκίμιο του Νικολάου Σβορώνου. Από τον ίδιο μάλιστα εκδοτικό οίκο ο καθηγητής της ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Αντώνης Λιάκος (μεταμοντέρνος μαρξιστής ιστορικός και αυτός) εξέδωσε ένα δοκίμιο στο οποίο με τίτλο «ΠΩΣ ΣΤΟΧΑΣΤΗΚΑΝ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;» επιχειρεί να ανατρέψει τα γραφόμενα του Νικολάου Σβορώνου.
Από την αρχή του δοκιμίου του ο Αντώνης Λιάκος μας λέει ότι η περιπλάνησή του αρχίζει από το 1848 και φθάνει στα τέλη του 20 αιώνα… Δεν μας λέει δηλαδή τίποτε νέο, απλά επαναλαμβάνει την πάγια τοποθέτησή του ότι η εθνική συνείδηση είναι δημιούργημα του 19ου αιώνος.
Στον Αντώνη Λιάκο απήντησε μέσα από τις σελίδες των «ΝΕΩΝ» ο σίγουρα όχι εθνικιστής Βασίλης Κρεμμυδάς. Χαρακτηριστικός ήταν ο τίτλος του άρθρου του – απάντηση στις απόψεις του καθηγητή: «ΕΘΝΟΣ ΟΡΦΑΝΟ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΙΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΛΙΑΚΟΥ».
ΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟ ΠΕΡΙ ΕΘΝΟΥΣ ΤΟ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΒΟΡΩΝΟΥ
Το δοκίμιο του Νικολάου Σβορώνου προλογίζει ο Σπύρος Ασδραχάς, ο οποίος εισαγωγικά τονίζει ότι εάν διαβάσουμε πρόχειρα το κείμενο του Νικολάου Σβορώνου θα βγάλουμε το βιαστικό συμπέρασμα ότι είναι το αποτέλεσμα της αναγνώσεως της Ελληνικής Ιστορίας με βάση τις απόψεις του Παπαρρηγόπουλου και του Ζαμπέλιου σε συνδυασμό με το άρθρο του Στάλιν «ο μαρξισμός και το εθνικό ζήτημα». Δυστυχώς, για όλους αυτούς, που θέλουν να μας επιβάλουν την άποψη ότι το Ελληνικό Έθνος είναι δημιούργημα του 19ου αιώνος, ο Νικόλαος Σβορώνος καίτοι αναμφισβήτητα υπήρξε αριστερός και καθόλου μεταφυσικός, θα μπορούσε να λεχθεί ότι στην ιστορική του προσέγγιση είναι περισσότερο Ελληνοκεντρικός και λιγότερο Βυζαντινός τουλάχιστον από τον Παπαρρηγόπουλο. Αξίζει τον κόπο να δούμε κάποια αποσπάσματα από το βιβλία αυτό όπως στο παρακάτω στο οποίο σαφέστατα ο Νικόλαος Σβορώνος ισχυρίζεται ότι οι Έλληνες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας είχαν εθνική συνείδηση ήδη από τον 6ο μ. Χ. αιώνα. Συγκεκριμένα γράφει στις σελίδες 61-62 του δοκιμίου του.
«Οι Έλληνες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, δίπλα στο κοινό όνομα Ρωμαίος (Ρωμιός), που δίνεται σε όλους τους υπηκόους της Αυτοκρατορίας ανεξάρτητα από εθνολογική προέλευση, χρησιμοποιούν ήδη από τον 6ο αιώνα τον όρο Γραικός, παλαιό όνομα των Ελλήνων, όταν θέλουν να δηλώσουν την ελληνική τους εθνότητα και να διακριθούν από τους μη Ελληνικούς πληθυσμούς της Αυτοκρατορίας. Τον όρο Γραικός τον βρίσκουμε στον ιστορικό Πρίσκο (6ος αι.), που αναφέρει ότι κάποιος που μιλάει ελληνικά θεωρείται «Γραικός το γένος», στον Προκόπιο, που τον χρησιμοποιεί δίπλα στον όρο Έλλην για τους κατοίκους της Ελλάδας, στον Ησύχιο που ερμηνεύει «Γραικός, Έλλην», στον Θεόδωρο Στουδίτη, στον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο (10ος αι.), στον Κεδρηνό και σε άλλους. Στους μεταγενέστερους ιστορικούς ο όρος απαντά συχνότερα. Άλλωστε ο ίδιος ο όρος Έλλην, αν είχε χάσει την εθνολογική του σημασία για τους λογίους, είναι πολύ πιθανόν ότι διατηρήθηκε, δίπλα στον όρο Ρωμαίος, στον ελληνικό λαό, όπως φαίνεται από μερικά δημοτικά τραγούδια, που, μολονότι δεν είναι αρχαιότερα από τον 15ο αιώνα, μπορούν να απηχούν παλαιότερες καταστάσεις».
-Για όποιον έχει αμφιβολίες για το τι εννοεί παραπάνω ο Νικόλαος Σβορώνος γράφει στην σελίδα 63:
«Η χρήση αυτή του όρου Έλλην με την εθνολογική του σημασία και η κάποια ταύτιση του όρου Ρωμαίος με τον όρο Έλλην θα γενικευθούν στους κατοπινούς αιώνες».
Στην συνέχεια του κειμένου του στην σελίδα 64 σαφέστατα εκφράζει την θέση ότι η νέα εθνική συνείδηση των Ελλήνων διαγράφεται καθαρά από το τέλος ήδη του 11ου αιώνος τονίζοντας:
«Η ανάπτυξη της εθνικής ελληνικής ιδέας: Η νέα τούτη πορεία του Ελληνισμού αρχίζει να διαγράφεται καθαρά από το τέλος του 11ου και τις αρχές του 12ου αιώνα, για να διαρκέσει, περνώντας από διάφορα στάδια, ως τις αρχές του 19ου αιώνα. Είναι η περίοδος που ένας παλαιός λαός, με την προοδευτική του διαμόρφωση σε συντελεσμένο έθνος, ανανεώνεται και αποτελεί μια καινούργια ιστορική οντότητα, τον Νέο Ελληνισμό, δηλαδή το Ελληνικό έθνος».
-Ακολούθως, διευκρινίζει στην σελίδα 67 ότι το όνομα Έλλην ήδη στην εποχή της δυναστείας των Κομνηνών έχει όχι μόνον πολιτιστικό, αλλά και εθνολογικό περιεχόμενο και ότι οι βυζαντινοί της εποχής χωρίζουν τον κόσμο σε Έλληνες και βαρβάρους. Γράφει δε τα εξής σχετικά:
«Το όνομα Έλλην αρχίζει να ξαναπαίρνει το διπλό του πολιτιστικό και εθνολογικό περιεχόμενο. Έλλην είναι όποιος μετέχει ελληνικής παιδείας και έχει ελληνική καταγωγή. Για άλλη μια φορά οι Βυζαντινοί λόγιοι χωρίζουν τον κόσμο σε Έλληνες και βαρβάρους. Η Άννα Κομνηνή, που σεμνύνεται για τις ελληνικές της σπουδές και για το ότι είχε μελετήσει τους πλατωνικούς διαλόγους και τα έργα του Αριστοτέλη, και θεωρεί αμόρφωτο και βάρβαρο κάθε άμοιρο ελληνικής παιδείας, μιλώντας για την σχολή της Κωνσταντινούπολης που ίδρυσε ο Αλέξιος Κομνηνός γράφει: «Και έστιν ιδείν και Λατίνον ενταύθα παιδοτριβούμενον και Σκύθην ελληνίζοντα και Ρωμαίον τα των Ελλήνων συγγράμματα μεταχειριζόμενον και τον αγράμματον Έλληνα ορθώς ελληνίζοντα». Για τον Νικήτα Χωνιάτη οι Ρωμαίοι υπήκοοι της Αυτοκρατορίας είναι Έλληνες. Έτσι, σταματώντας με την άλωση της Πόλης από τους σταυροφόρους βαρβάρους, δηλώνει ότι αρνείται να συνεχίσει την ιστορία του, γιατί: «πως αν είην εγώ το βέλτιστον χρήμα, την ιστορίαν, το κάλλιστον εύρημα των Ελλήνων, βαρβαρικαίς καθ’ Ελλήνων πράξεσι χαριζόμενος».
Ιδιαίτερη σημασία δίνει ο Νικόλαος Σβορώνος και δικαίως στην Αυτοκρατορία της Νικαίας, μέσα στα πλαίσια της οποίας πράγματι καταστάλαξε ο εθνικός χαρακτήρας του νέου Ελληνισμού. Η αναφορά του στο γεγονός αυτό υπάρχει στο παρακάτω απόσπασμα των σελίδων 70 και 71:
«Ιδιαίτερη σημασία στην εξέλιξη τούτη είχε η προσπάθεια των βασιλέων της Νικαίας να εφαρμόσουν μια πολιτική ρυθμιστική των αντίρροπων κοινωνικών δυνάμεων, να αναπτύξουν την εγχώρια οικονομία, να την ανεξαρτητοποιήσουν από την Δύση και να ανακουφίσουν τις μεσαίες και λαϊκές τάξεις, για να πετύχουν έτσι το κράτος αυτό μία πραγματική εθνική συνοχή. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι ακριβώς το κράτος αυτό ήταν το πρώτο που ονομάστηκε από τους συγχρόνους «ελληνίς επικράτεια», «ελληνικόν», «Ελλάς», ότι ο πληθυσμός του με επικεφαλής τον αυτοκράτορα Ιωάννη Γ’ Βατάτζη έχει τη συνείδηση ότι ανήκει στο «γένος των Ελλήνων».
Η πρόσκαιρη ανασύσταση της Αυτοκρατορίας με την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης (1261) δεν διέκοψε την πορεία προς την όλο και μεγαλύτερη ενάργεια της ελληνικής εθνικής συνείδησης».
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Πύργος στην άμμο, λοιπόν, το ιδεολόγημα των… μεταμοντέρνων μαρξιστών ιστορικών, που ούτε λίγο, ούτε πολύ θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε πως αρχίσαμε να υπάρχουμε σαν Έθνος μόλις τα τελευταία 200 χρόνια! Έτσι, αφού υπάρχουμε σαν έθνος μόνο 200 χρόνια, σύμφωνα με την άποψή τους, δεν χάνουμε και πολλά εάν διαλυθούμε στις επόμενες δεκαετίες… Ήδη κάποιοι άλλοι «σοφοί» μιλούν σε άρθρα τους για «μεταεθνική δημοκρατία»! Δηλαδή, για ένα κράτος χωρίς εθνικό χαρακτήρα μέσα στα πλαίσια της μαμάς «παγκοσμιοποίησης», που μας θέλει όλους πωλητές και αγοραστές.
Δυστυχώς ή ευτυχώς πριν τις πραγματικές μάχες δίνονται οι μάχες των Ιδεών. Σε αυτήν την μάχη πρέπει να καταλάβουμε ότι ο εχθρός βρίσκεται ήδη εντός των πυλών, αλλά πρέπει και αυτοί να αντιληφθούν πως υπάρχουν και κάποιοι που δεν εγκαταλείπουν τα όπλα, που δεν υποχωρούν ούτε χιλιοστό από τον ορισμό που έδωσε στο Έθνος πριν εικοσιπέντε ολόκληρους αιώνες ο πατέρας της Ιστορίας: «έθνος έστι το όμαιμον, ομόγλωσσόν τε, ομόθρησκον και ομότροπον»
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Ιουνίου 15, 2009
«Η νέα τούτη πορεία του Ελληνισμού αρχίζει να διαγράφεται καθαρά από το τέλος του 11ου και τις αρχές του 12ου αιώνα… Το όνομα Έλλην αρχίζει να ξαναπαίρνει το διπλό του πολιτιστικό και εθνολογικό περιεχόμενο. Έλλην είναι όποιος μετέχει ελληνικής παιδείας και έχει ελληνική καταγωγή. Για άλλη μια φορά οι Βυζαντινοί λόγιοι χωρίζουν τον κόσμο σε Έλληνες και βαρβάρους.»
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΒΟΡΩΝΟΥ «ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ – ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ», Σελίδες 63, 67
Τα τελευταία χρόνια οι «προοδευτικοί» ιστορικοί προσπαθούν να επιβάλλουν σαν απόλυτο δόγμα ένα μεγάλο ψέμα, ένα σαθρό ιδεολόγημα ότι Ελληνικό Έθνος δεν υπήρχε και αποτέλεσε δημιούργημα του… 19ου αιώνος! Κεραυνός εν αιθρία ήταν για όλους αυτούς η έκδοση πριν λίγα χρόνια του δοκιμίου του Νικολάου Σβορώνου «ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ – ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ». Τον Νικόλαο Σβορώνο δεν μπορούν να τον κατηγορήσουν ούτε για ιδεαλιστή, ούτε για φασίστα. Δυστυχώς για τους «προοδευτικούς» ανήκει στην αριστερά… Και όμως, αυτά τα οποία αναφέρει στο εν λόγω δοκίμιό του αποτελούν βόμβα κυριολεκτικά στα θεμέλια του ιδεολογήματος, που προσπαθούν να επιβάλλουν.
Ποιο είναι αυτό το δόγμα; Ότι Ελληνικό Έθνος δεν υπήρχε και αποτέλεσε δημιούργημα του… 19ου αιώνος! Η παράδοξη αυτή άποψη συνοδεύεται μόνιμα από κατηγορίες εναντίον του Εθνικιστή Παπαρρηγόπουλου, που διαμόρφωσε σύμφωνα με την άποψή τους, μια ψεύτικη ιστορία και με διάφορες παραμυθίες περί καταπιέσεως κάποιων δήθεν μειονοτήτων στην Ελλάδα! Οι μέσα σελίδες των «προοδευτικών» Κυριακάτικων εφημερίδων με τα ιδεολογικά και ιστορικά θέματα έχουν φιλοξενήσει τα τελευταία χρόνια χιλιάδες σχετικά άρθρα.
Με καθοδήγηση από τις ΗΠΑ, κάποιοι καθηγητές και καθηγήτριες, που στηρίζονται για να επιβάλουν τις απόψεις τους σε ομάδες τραμπούκων, δημιουργούν μέσα στην ίδια την Ελλάδα γενιές ιδεολογικών γενιτσάρων, που εμφανίζονται σαν ιστορικοί. Έτσι λοιπόν, όλοι αυτοί οι… κύριοι που αυτοαποκαλούνται μεταμοντέρνοι ιστορικοί και ισχυρίζονται ότι προσεγγίζουν το παρελθόν μέσω της… κοινωνικής ανθρωπολογίας είναι βέβαιον ότι θα αισθάνθηκαν πολύ άσχημα διαβάζοντας το δοκίμιο του Νικολάου Σβορώνου. Από τον ίδιο μάλιστα εκδοτικό οίκο ο καθηγητής της ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Αντώνης Λιάκος (μεταμοντέρνος μαρξιστής ιστορικός και αυτός) εξέδωσε ένα δοκίμιο στο οποίο με τίτλο «ΠΩΣ ΣΤΟΧΑΣΤΗΚΑΝ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;» επιχειρεί να ανατρέψει τα γραφόμενα του Νικολάου Σβορώνου.
Από την αρχή του δοκιμίου του ο Αντώνης Λιάκος μας λέει ότι η περιπλάνησή του αρχίζει από το 1848 και φθάνει στα τέλη του 20 αιώνα… Δεν μας λέει δηλαδή τίποτε νέο, απλά επαναλαμβάνει την πάγια τοποθέτησή του ότι η εθνική συνείδηση είναι δημιούργημα του 19ου αιώνος.
Στον Αντώνη Λιάκο απήντησε μέσα από τις σελίδες των «ΝΕΩΝ» ο σίγουρα όχι εθνικιστής Βασίλης Κρεμμυδάς. Χαρακτηριστικός ήταν ο τίτλος του άρθρου του – απάντηση στις απόψεις του καθηγητή: «ΕΘΝΟΣ ΟΡΦΑΝΟ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΙΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΛΙΑΚΟΥ».
ΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟ ΠΕΡΙ ΕΘΝΟΥΣ ΤΟ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΒΟΡΩΝΟΥ
Το δοκίμιο του Νικολάου Σβορώνου προλογίζει ο Σπύρος Ασδραχάς, ο οποίος εισαγωγικά τονίζει ότι εάν διαβάσουμε πρόχειρα το κείμενο του Νικολάου Σβορώνου θα βγάλουμε το βιαστικό συμπέρασμα ότι είναι το αποτέλεσμα της αναγνώσεως της Ελληνικής Ιστορίας με βάση τις απόψεις του Παπαρρηγόπουλου και του Ζαμπέλιου σε συνδυασμό με το άρθρο του Στάλιν «ο μαρξισμός και το εθνικό ζήτημα». Δυστυχώς, για όλους αυτούς, που θέλουν να μας επιβάλουν την άποψη ότι το Ελληνικό Έθνος είναι δημιούργημα του 19ου αιώνος, ο Νικόλαος Σβορώνος καίτοι αναμφισβήτητα υπήρξε αριστερός και καθόλου μεταφυσικός, θα μπορούσε να λεχθεί ότι στην ιστορική του προσέγγιση είναι περισσότερο Ελληνοκεντρικός και λιγότερο Βυζαντινός τουλάχιστον από τον Παπαρρηγόπουλο. Αξίζει τον κόπο να δούμε κάποια αποσπάσματα από το βιβλία αυτό όπως στο παρακάτω στο οποίο σαφέστατα ο Νικόλαος Σβορώνος ισχυρίζεται ότι οι Έλληνες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας είχαν εθνική συνείδηση ήδη από τον 6ο μ. Χ. αιώνα. Συγκεκριμένα γράφει στις σελίδες 61-62 του δοκιμίου του.
«Οι Έλληνες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, δίπλα στο κοινό όνομα Ρωμαίος (Ρωμιός), που δίνεται σε όλους τους υπηκόους της Αυτοκρατορίας ανεξάρτητα από εθνολογική προέλευση, χρησιμοποιούν ήδη από τον 6ο αιώνα τον όρο Γραικός, παλαιό όνομα των Ελλήνων, όταν θέλουν να δηλώσουν την ελληνική τους εθνότητα και να διακριθούν από τους μη Ελληνικούς πληθυσμούς της Αυτοκρατορίας. Τον όρο Γραικός τον βρίσκουμε στον ιστορικό Πρίσκο (6ος αι.), που αναφέρει ότι κάποιος που μιλάει ελληνικά θεωρείται «Γραικός το γένος», στον Προκόπιο, που τον χρησιμοποιεί δίπλα στον όρο Έλλην για τους κατοίκους της Ελλάδας, στον Ησύχιο που ερμηνεύει «Γραικός, Έλλην», στον Θεόδωρο Στουδίτη, στον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο (10ος αι.), στον Κεδρηνό και σε άλλους. Στους μεταγενέστερους ιστορικούς ο όρος απαντά συχνότερα. Άλλωστε ο ίδιος ο όρος Έλλην, αν είχε χάσει την εθνολογική του σημασία για τους λογίους, είναι πολύ πιθανόν ότι διατηρήθηκε, δίπλα στον όρο Ρωμαίος, στον ελληνικό λαό, όπως φαίνεται από μερικά δημοτικά τραγούδια, που, μολονότι δεν είναι αρχαιότερα από τον 15ο αιώνα, μπορούν να απηχούν παλαιότερες καταστάσεις».
-Για όποιον έχει αμφιβολίες για το τι εννοεί παραπάνω ο Νικόλαος Σβορώνος γράφει στην σελίδα 63:
«Η χρήση αυτή του όρου Έλλην με την εθνολογική του σημασία και η κάποια ταύτιση του όρου Ρωμαίος με τον όρο Έλλην θα γενικευθούν στους κατοπινούς αιώνες».
Στην συνέχεια του κειμένου του στην σελίδα 64 σαφέστατα εκφράζει την θέση ότι η νέα εθνική συνείδηση των Ελλήνων διαγράφεται καθαρά από το τέλος ήδη του 11ου αιώνος τονίζοντας:
«Η ανάπτυξη της εθνικής ελληνικής ιδέας: Η νέα τούτη πορεία του Ελληνισμού αρχίζει να διαγράφεται καθαρά από το τέλος του 11ου και τις αρχές του 12ου αιώνα, για να διαρκέσει, περνώντας από διάφορα στάδια, ως τις αρχές του 19ου αιώνα. Είναι η περίοδος που ένας παλαιός λαός, με την προοδευτική του διαμόρφωση σε συντελεσμένο έθνος, ανανεώνεται και αποτελεί μια καινούργια ιστορική οντότητα, τον Νέο Ελληνισμό, δηλαδή το Ελληνικό έθνος».
-Ακολούθως, διευκρινίζει στην σελίδα 67 ότι το όνομα Έλλην ήδη στην εποχή της δυναστείας των Κομνηνών έχει όχι μόνον πολιτιστικό, αλλά και εθνολογικό περιεχόμενο και ότι οι βυζαντινοί της εποχής χωρίζουν τον κόσμο σε Έλληνες και βαρβάρους. Γράφει δε τα εξής σχετικά:
«Το όνομα Έλλην αρχίζει να ξαναπαίρνει το διπλό του πολιτιστικό και εθνολογικό περιεχόμενο. Έλλην είναι όποιος μετέχει ελληνικής παιδείας και έχει ελληνική καταγωγή. Για άλλη μια φορά οι Βυζαντινοί λόγιοι χωρίζουν τον κόσμο σε Έλληνες και βαρβάρους. Η Άννα Κομνηνή, που σεμνύνεται για τις ελληνικές της σπουδές και για το ότι είχε μελετήσει τους πλατωνικούς διαλόγους και τα έργα του Αριστοτέλη, και θεωρεί αμόρφωτο και βάρβαρο κάθε άμοιρο ελληνικής παιδείας, μιλώντας για την σχολή της Κωνσταντινούπολης που ίδρυσε ο Αλέξιος Κομνηνός γράφει: «Και έστιν ιδείν και Λατίνον ενταύθα παιδοτριβούμενον και Σκύθην ελληνίζοντα και Ρωμαίον τα των Ελλήνων συγγράμματα μεταχειριζόμενον και τον αγράμματον Έλληνα ορθώς ελληνίζοντα». Για τον Νικήτα Χωνιάτη οι Ρωμαίοι υπήκοοι της Αυτοκρατορίας είναι Έλληνες. Έτσι, σταματώντας με την άλωση της Πόλης από τους σταυροφόρους βαρβάρους, δηλώνει ότι αρνείται να συνεχίσει την ιστορία του, γιατί: «πως αν είην εγώ το βέλτιστον χρήμα, την ιστορίαν, το κάλλιστον εύρημα των Ελλήνων, βαρβαρικαίς καθ’ Ελλήνων πράξεσι χαριζόμενος».
Ιδιαίτερη σημασία δίνει ο Νικόλαος Σβορώνος και δικαίως στην Αυτοκρατορία της Νικαίας, μέσα στα πλαίσια της οποίας πράγματι καταστάλαξε ο εθνικός χαρακτήρας του νέου Ελληνισμού. Η αναφορά του στο γεγονός αυτό υπάρχει στο παρακάτω απόσπασμα των σελίδων 70 και 71:
«Ιδιαίτερη σημασία στην εξέλιξη τούτη είχε η προσπάθεια των βασιλέων της Νικαίας να εφαρμόσουν μια πολιτική ρυθμιστική των αντίρροπων κοινωνικών δυνάμεων, να αναπτύξουν την εγχώρια οικονομία, να την ανεξαρτητοποιήσουν από την Δύση και να ανακουφίσουν τις μεσαίες και λαϊκές τάξεις, για να πετύχουν έτσι το κράτος αυτό μία πραγματική εθνική συνοχή. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι ακριβώς το κράτος αυτό ήταν το πρώτο που ονομάστηκε από τους συγχρόνους «ελληνίς επικράτεια», «ελληνικόν», «Ελλάς», ότι ο πληθυσμός του με επικεφαλής τον αυτοκράτορα Ιωάννη Γ’ Βατάτζη έχει τη συνείδηση ότι ανήκει στο «γένος των Ελλήνων».
Η πρόσκαιρη ανασύσταση της Αυτοκρατορίας με την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης (1261) δεν διέκοψε την πορεία προς την όλο και μεγαλύτερη ενάργεια της ελληνικής εθνικής συνείδησης».
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Πύργος στην άμμο, λοιπόν, το ιδεολόγημα των… μεταμοντέρνων μαρξιστών ιστορικών, που ούτε λίγο, ούτε πολύ θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε πως αρχίσαμε να υπάρχουμε σαν Έθνος μόλις τα τελευταία 200 χρόνια! Έτσι, αφού υπάρχουμε σαν έθνος μόνο 200 χρόνια, σύμφωνα με την άποψή τους, δεν χάνουμε και πολλά εάν διαλυθούμε στις επόμενες δεκαετίες… Ήδη κάποιοι άλλοι «σοφοί» μιλούν σε άρθρα τους για «μεταεθνική δημοκρατία»! Δηλαδή, για ένα κράτος χωρίς εθνικό χαρακτήρα μέσα στα πλαίσια της μαμάς «παγκοσμιοποίησης», που μας θέλει όλους πωλητές και αγοραστές.
Δυστυχώς ή ευτυχώς πριν τις πραγματικές μάχες δίνονται οι μάχες των Ιδεών. Σε αυτήν την μάχη πρέπει να καταλάβουμε ότι ο εχθρός βρίσκεται ήδη εντός των πυλών, αλλά πρέπει και αυτοί να αντιληφθούν πως υπάρχουν και κάποιοι που δεν εγκαταλείπουν τα όπλα, που δεν υποχωρούν ούτε χιλιοστό από τον ορισμό που έδωσε στο Έθνος πριν εικοσιπέντε ολόκληρους αιώνες ο πατέρας της Ιστορίας: «έθνος έστι το όμαιμον, ομόγλωσσόν τε, ομόθρησκον και ομότροπον»
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Ιουνίου 15, 2009
Μακεδονία: Το χρονικό μιας προδοσίας
Κυριακή, 5 Ιουλίου
2009, 10:05:16 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
αφορμή τη συμπλήρωση 2332 ετών από το θάνατο
του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ένα Χρονικό για την προδοσία της Ιστορίας
μας.
Όταν, τον Αύγουστο του 1945, ο, εβραϊκής καταγωγής, στρατάρχης Τίτο (πραγματικό όνομα Ιωσήφ Μπρόζ) προχωρούσε στη μετονομασία της επαρχίας του Βαρδάρη (Vardarska Banovina) σε «Μακεδονία», προσδοκώντας σε μελλοντικές εδαφικές διεκδικήσεις στη ρευστή, γεωπολιτικά, χερσόνησο του Αίμου, δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι 63 χρόνια μετά, ένας αμερικάνος (με ομιχλώδη καταγωγή) διπλωμάτης, ο Μάθιου Νίμτς, θα απαιτούσε από την ελληνική κυβέρνηση, για λογαριασμό των εντολέων του, την αναγνώρισή της πρώτης, ως ξεχωριστή οντότητα. Αλλά και όταν ο Βελουχιώτης υπόσχονταν τη Μακεδονία στους Βούλγαρους συντρόφους του, ως αντάλλαγμα για στρατιωτική βοήθεια, δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι αρκετές δεκαετίες μετά, μια κυβέρνηση της αστικής δεξιάς θα ήταν έτοιμη να υπογράψει την τελευταία πράξη σε μια μακρά ιστορία ξεπουλήματος και προδοσίας.
Τα αναμφισβήτητα αποδεικτικά στοιχεία της ελληνικότητας της Μακεδονίας, από την αρχαιότητα, έγιναν ευρέως γνωστά από τις αξιέπαινες προσπάθειες αξιόλογων Ελλήνων ιστορικών και από τις εκδόσεις της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, οπότε θα ήταν άσκοπο και σίγουρα ανολοκλήρωτο, το να προσπαθήσουμε να συμπιέσουμε την ιστορία μέσα σε λίγες γραμμές. Το παρόν κείμενο, θα ασχοληθεί, κυρίως, με τους πολιτικούς χειρισμούς στο ζήτημα της Μακεδονίας, κατά τα νεότερα χρόνια, καθώς και με τους τρόπους έκφρασης της περίφημης λαϊκής βούλησης, σε ό,τι αφορά στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Σε αυτό το σημείο, οφείλουμε να καθορίσουμε, γεωγραφικά, τη Μακεδονία, η οποία εκτείνεται σε μία περιοχή με νότια, φυσικά, σύνορα το Αιγαίο Πέλαγος, τον Όλυμπο, τα Καμβούνια και τα Χάσια και βόρεια σύνορα την περιοχή άνωθεν των λιμνών Πρέσπα και Αχρίδα, περιλαμβάνοντας περιοχές όπως το Κρούσοβο και τη Στρώμνιτσα. Δυτικό όριο θεωρείται η Πίνδος και ανατολικό ο Νέστος. Τα ίδια τα Σκόπια, βρίσκονται μακριά από τα βόρεια, γεωγραφικά, σύνορα της Μακεδονίας.
Φυλετικά, οι Μακεδόνες θεωρούνται Δωρικό φύλο («…Δωρικόν τε και Μακεδνόν έθνος», Ηρόδοτος, Ιστορίαι, Η 43), το οποίο μετά το 800 π.Χ. εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, από την Ήπειρο, καθυποτάσσοντας συγγενή Θρακικά φύλα. Οι σλάβικες επιδρομές, τα Βυζαντινά χρόνια, εκμηδένισαν τους πληθυσμούς της πεδινής υπαίθρου, όχι όμως και τους ορεινούς πληθυσμούς και τις οχυρωμένες πόλεις, όπως η Θεσσαλονίκη. Η πλειοψηφία των οικισμών στα όρια της Μακεδονίας, παρέμεινε ελληνική, καθώς δεν σημειώθηκαν αξιόλογες Σλάβικες εγκαταστάσεις, ενώ πολλά από τα σλαβόφωνα χωριά, αποτελούνται από εκσλαβισμένους γλωσσικά κατοίκους και όχι Σλάβους, στο αίμα ή στη συνείδηση.
Μετά την υποχώρηση των Τούρκων, τις διεκδικήσεις στους Βαλκανικούς Πολέμους και τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ανταλλαγές πληθυσμών (Συνθήκες Νεϊγύ το 1919 και Λωζάνης το 1923) διαμόρφωσαν μια κατάσταση για τα επόμενα χρόνια, η οποία άφηνε ελληνικά εδάφη (Μοναστήρι, Γευγελή, Στρώμνιτσα) υπό Σλαβική κατοχή και τον εναπομείναντα ελληνικό πληθυσμό (υπολογίζεται σήμερα σε 150.000), εγκλωβισμένο και υπό διωγμό. Από εκείνη την περίοδο, που δεν υπήρχε κανένα «Μακεδονικό» ζήτημα από τη μεριά των Σλάβων, πέρα από τις όποιες βλέψεις τους, ενώ, αντιθέτως, η Ελλάδα είχε κάθε λόγο να προβάλει διεκδικήσεις, μέχρι και τα νεώτερα χρόνια, που το θέμα επανήλθε στο προσκήνιο των εξελίξεων, καμία ελληνική κυβέρνηση, δεξιά ή αριστερή, δεν έκανε κάποια ενέργεια για το ζήτημα.
Οι «Μακεδονομάχοι» και τα συλλαλητήρια
Η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», φέρνοντας στην επιφάνεια τα δεινά των κομμουνιστικών καθεστώτων για έθνη και λαούς και καθιστώντας τον αμερικανισμό ως τον μοναδικό παγκόσμιο παράγοντα εξουσιασμού, παγκοσμίως, πυροδότησε έναν νέο γύρο πολιτικών εξελίξεων και ζυμώσεων, στον οποίο τα Βαλκάνια έχουν κομβικό ρόλο. Μέσα σε αυτό το ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο, ο διαμελισμός της πρώην Γιουγκοσλαβίας, το 1991, σημαίνει και την κήρυξη της πλήρους ανεξαρτησίας του κρατιδίου των Σκοπίων, με συνταγματική ονομασία: «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Μετά από τόσες δεκαετίες εγκληματικής αδράνειας, το ελληνικό κράτος βρίσκεται, πλέον, μπροστά σε μία οδυνηρή πραγματικότητα, καθώς ένα πολυεθνικό μόρφωμα, αποτελούμενο από Αλβανούς, Σέρβους, Βούλγαρους, αθίγγανους, αλλά και μία εγκαταλελειμμένη ελληνική μειονότητα, διεκδικεί μία θέση στο παγκόσμιο στερέωμα, σφετεριζόμενο ελληνικά εδάφη, Ιστορία και ταυτότητα. Η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη, σε μια ακόμα επίδειξη ραγιαδισμού, απορρίπτει την πρόταση Μιλόσεβιτς για μοίρασμα του νεοσύστατου κρατιδίου, μεταξύ Ελλάδας και Σερβίας, βάζοντας στο χρονοντούλαπο την καλύτερη ευκαιρία για την απελευθέρωση των ελληνικών εδαφών. Οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις που ακολούθησαν και στοίχισαν την αποπομπή Σαμαρά, αφορούσαν απλά και μόνο την ονομασία του κρατιδίου και έβαλαν για τα καλά τον ξένο παράγοντα ως εταίρο στα ζητήματα της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Η απουσία συγκροτημένης Εθνικής εξωτερικής πολιτικής και η πλήρης εξάρτηση από ΕΕ και ΝΑΤΟ είναι τα μόνιμα χαρακτηριστικά στους διπλωματικούς χειρισμούς των Εθνικών μας θεμάτων και εξακολουθούν να χαρακτηρίζουν την ελληνική διπλωματία έως και σήμερα.. Με αυτά τα δεδομένα, το ζήτημα της Μακεδονίας, αντί για άμεση προτεραιότητα Εθνικής σημασίας, έχει γίνει «καυτή πατάτα» για κάθε κυβέρνηση από το ’90 και μετά.
Ο εμπαιγμός του λαϊκού αισθήματος και του πατριωτικού φρονήματος των Ελλήνων (όπως αυτά εκδηλώθηκαν μέσα από τα μεγαλειώδη σε παλμό και όγκο συλλαλητήρια της εποχής) με τη διγλωσσία της πολιτικής ηγεσίας, αποτελεί μνημείο προδοσίας και πολιτικής αλητείας, το οποίο έχει στιγματίσει τη νεότερη ιστορία της πατρίδας μας. Εκ του αποτελέσματος, μπορούμε πλέον να υποστηρίξουμε με ασφάλεια, ότι αυτές οι πατριωτικές εκδηλώσεις, ενορχηστρωμένες από το κράτος της αστικής νεοφιλελεύθερης δεξιάς, λειτούργησαν ως ελεγχόμενη βαλβίδα ασφαλείας για την εκτόνωση της έντονης δυσαρέσκειας των Ελλήνων ενάντια στο διαφαινόμενο ξεπούλημα της Μακεδονίας.
Η ίδια η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία παζάρευε την ίδια ώρα στη Λισσαβώνα το όνομα της Μακεδονίας, εκπροσωπούνταν από μεγαλοστελέχη της στα συλλαλητήρια και ακολουθούσε μια ψευδοπατριωτική ρητορεία για εσωτερική κατανάλωση. Από αυτές τις μαζώξεις, που το μόνο που κατάφεραν τελικά ήταν να οριοθετήσουν το μέγεθος της δεξαμενής ψήφων της αστικής δεξιάς, αναδείχτηκαν οι γραφικές φυσιογνωμίες των «Μακεδονομάχων» πολιτικάντηδων, οι οποίοι έχτισαν ένα δήθεν πατριωτικό προφίλ με ανέξοδες δηλώσεις και εμφανίσεις, στηρίζοντας ταυτόχρονα τις προδοτικές κινήσεις των πολιτικών τους ηγεσιών. Με αυτές τις μεθοδεύσεις, λαμβάνοντας υπόψη το πολιτικό κλίμα της εποχής, χάθηκε ουσιαστικά μία μεγάλη ευκαιρία για τον ελληνισμό και αποδείχτηκε η έλλειψη εθνικής πολιτικής και οράματος.
Από το 1993 ακόμη, η Χρυσή Αυγή έγραφε και είχε προβλέψει ότι το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων είχε ξεπουληθεί ή, εάν θέλετε, δεν υπήρχε η πολιτική βούληση για τη διεκδίκησή του. Παρά την ένθερμη συμμετοχή, είχε δει με σκεπτικισμό τα εθνικά συλλαλητήρια, υπό την έννοια πως αυτοί που τα καθοδηγούσαν, μοιραία μέσα στον χρόνο, θα έσκυβαν το κεφάλι και θα σιωπούσαν.
Η «Real Politic»
Δυστυχώς, οι προβλέψεις του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος επαληθεύτηκαν, καθώς, ήδη από τον Απρίλιο του 1993, τα Σκόπια μπαίνουν στον ΟΗΕ με την προσωρινή ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» και αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις για την τελική τους ονομασία. Το «πολιτικά ρεαλιστικό» ρεύμα, προσπαθώντας να αποφύγει οποιαδήποτε ρήξη με την αμερικανική πολιτική στα Βαλκάνια και να συνεχίσει απρόσκοπτα την προαποφασισμένη «ευρωπαϊκή πορεία» της Ελλάδας, είναι πρόθυμο να συζητήσει οποιαδήποτε πρόταση – επιθυμία εξωτερικών παραγόντων.
Ο κυνισμός και η τρανή απόδειξη της διγλωσσίας της πολιτικής ηγεσίας, η οποία είχε προαποφασίσει το μέλλον του ζητήματος, αποτυπώθηκαν στη δήλωση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη προς τους έλληνες δημοσιογράφους, στις 13 Φεβρουαρίου 1993, πως το όνομα δεν έχει τόση σημασία και σε δέκα χρόνια δεν θα το θυμάται κανείς. Αρκετοί όψιμοι «πατριώτες» και «Μακεδονομάχοι», με πρώτο και καλύτερο τον Γ. Καρατζαφέρη, ήταν τότε χειροκροτητές και συνοδοιπόροι της κυβέρνησης Μητσοτάκη…
Οι λεονταρισμοί του Ανδρέα Παπανδρέου στην προεκλογική περίοδο του ’93, με την περίφημη δήλωση: «Δεν δεχόμαστε το όνομα Μακεδονία ή οποιοδήποτε παράγωγο ή οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία που περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία», αποδείχτηκαν πυροτέχνημα. Το ίδιο κούφιο και άνευ ουσίας, ήταν το εμπάργκο που επέβαλε η κυβέρνηση Παπανδρέου στα Σκόπια, το Φεβρουάριο του 1994, λίγο μετά την αναγνώριση του κρατιδίου, με το προσωρινό του όνομα, από τις ΗΠΑ. Το εμπάργκο κατέρρευσε τον Σεπτέμβριο του 1995, οπότε υπεγράφη η Ενδιάμεση Συμφωνία από τους Κ. Παπούλια και Μπ. Τσερβενκόφσκι, κάτω από την πίεση των ΗΠΑ και αφήνοντας σε εκκρεμότητα το ζήτημα του ονόματος.
Κατά τη διάρκεια του εμπορικού αποκλεισμού, οι ίδιοι οι δήθεν πατριώτες επιχειρηματίες της Θεσσαλονίκης κάνουν λαθρεμπόριο, πετρελαίου κυρίως, τροφοδοτώντας Σκόπια και Σερβία, σχηματίζοντας τεράστιες περιουσίες. Στα 13 χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, οι οικονομικές σχέσεις Ελλάδας – Σκοπίων έχουν αλλάξει άρδην, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των κερδοσκόπων, οι οποίοι βρήκαν στην αγορά των Σκοπίων μία ακόμα οικονομική ευκαιρία. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ελλήνων επιχειρηματιών, υπολογίζεται ότι περίπου το 20% του ΑΕΠ του κρατιδίου των Σκοπίων έχει σχέση με την ελληνική οικονομία. Αν συνυπολογιστεί και η παραοικονομία, οι ίδιες πηγές επισημαίνουν ότι το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο.
Από το αποτυχημένο εμπάργκο και για τα επόμενα χρόνια, η ελληνική πολιτική ηγεσία παγώνει το ζήτημα της ονομασίας, ελπίζοντας να βγει προφήτης ο Μητσοτάκης και να λησμονήσει ο ιθαγενής πληθυσμός. Στο μεταξύ, η μία χώρα μετά την άλλη, αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» με το τελειωτικό χτύπημα να δίνεται από τις ΗΠΑ, το Νοέμβριο του 2004. Όλο αυτό το διάστημα, οι μόνοι οι οποίοι επανέφεραν το ζήτημα στην επικαιρότητα, με δυναμικές κινητοποιήσεις, ήταν οι Έλληνες Εθνικιστές.
ΗΠΑ, Βουλγαρία, Αλβανία και πέμπτη φάλαγγα
Γεωπολιτικά, οι εξελίξεις των τελευταίων ετών στα Βαλκάνια και ιδιαίτερα η ενεργειακή κρίση και οι συμφωνίες για τη δημιουργία των αγωγών πετρελαίου από τη Ρωσία, καθιστούν το κρατίδιο των Σκοπίων ιδιαίτερα σημαντικό, ως δορυφόρο της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή. Η γιγαντιαία αμερικανική στρατιωτική βάση Camp Bondsteel, που εκτείνεται στο έδαφος των Σκοπίων και του Κοσσόβου, καθώς και τα σχέδια των αμερικανών για δεύτερη βάση, έχουν στόχο να εγκλωβίσουν και ελέγξουν στρατιωτικά ολόκληρη την περιοχή. Για τη διατήρηση και την ανάπτυξη του προτεκτοράτου τους, οι ΗΠΑ προσπαθούν να συντηρήσουν την επίπλαστη εθνική συνοχή στο εσωτερικό των Σκοπίων με τα δολάρια των «επενδυτών» τύπου Σόρος και με την επιβολή της θέλησής τους για είσοδο του ψευδοκράτους στο ΝΑΤΟ.
Ταυτόχρονα με τη δραστηριότητα του αμερικανικού παράγοντα και την ελληνική αδράνεια, στα Σκόπια διεξάγεται μία μάχη μεταξύ της Βουλγαρικής και της Αλβανικής προπαγάνδας για την επικράτηση των αντίστοιχων μειονοτήτων και την εξυπηρέτηση των αντίστοιχων μεγαλοϊδεατισμών. Η Βουλγαρική προπαγάνδα λειτουργεί άψογα, από παλιά, στο διαδίκτυο και σε διεθνές επίπεδο, ενώ ένας όλο και αυξανόμενος αριθμός Σκοπιανών επιλέγουν να πάρουν το Βουλγαρικό διαβατήριο, είτε γιατί αισθάνονται εθνικά Βούλγαροι, είτε γιατί θέλουν να εκμεταλλευτούν τα προνόμια που δίνει το διαβατήριο μίας χώρας που έχει ήδη ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε αρκετούς διεθνείς οργανισμούς. Από την άλλη μεριά, οι Αλβανοί επιλέγουν τον δρόμο της κρίσης και της δράσης, κάτι που φάνηκε με τις πρόσφατες αιματηρές εκλογές. Οι δύο χώρες, σε αντίθεση με την Ελλάδα, λειτουργούν με συνέπεια και επιθετική στρατηγική διεκδικώντας εδάφη και δικαιώματα για τις μειονότητες, ενώ η ελληνική μειονότητα αντιμετωπίζει καταστολή και τρομοκρατία.
Όσο, βέβαια, τα Σκόπια εξυπηρετούν τις βλέψεις των ΗΠΑ στην περιοχή των Βαλκανίων, τότε, με κάθε κόστος, η αμερικανική – σιωνιστική πολιτική θα προστατέψει την ύπαρξή τους και φαντάζει αδύνατο για οποιαδήποτε εξαρτημένη χώρα, είτε αυτή έχει ιστορικό και δίκαιο έρεισμα είτε όχι, να προβάλλει αξιώσεις. Η διαφορά της πολιτικής της Αλβανίας και της Βουλγαρίας με αυτή της Ελλάδας είναι ότι οι πρώτες δημιουργούν την υποδομή για να το κάνουν αργότερα, όταν θα υπάρξουν οι δυνατότητες. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση των Σκοπίων, για να τονώσει το «πατριωτικό αίσθημα» του πολυεθνικού μωσαϊκού, διεκδικεί ελληνικά εδάφη, μέχρι και τη Θεσσαλονίκη, χωρίς καμία ουσιαστική απάντηση από πλευράς Ελλάδας.
Αντιθέτως, αυτό που συμβαίνει πλέον στην Ελλάδα, είναι, μετά από τόσα χρόνια αδράνειας, να ακούγονται σιγά σιγά οι γνωστές φωνές της διεθνιστικής αριστεράς και των πρακτορίσκων, δήθεν μειονοτικών, «σλαβομακεδόνων», οι οποίοι ξερνούν την γνωστή τους ρητορεία. Οι πασίγνωστες, επιδοτούμενες, ΜΚΟ, η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ και το «Ουράνιο Τόξο» έχουν αναλάβει την σιωνιστική – αμερικανική προπαγάνδα στο εσωτερικό χωρίς καμία αντίδραση από το επίσημο κράτος.
Οι «ακραίοι»
«Ο Λαός, θέλουμε να πιστεύουμε, πως στο μεγαλύτερο μέρος του παρακολουθεί με οργή και απελπισία ό,τι συμβαίνει. Ανίκανος να εκφράσει την οργή του, νιώθει άδειος και απογοητευμένος. Η γεύση της ήττας έχει σαστίσει κάθε έντιμο Έλληνα Πατριώτη. Ας γνωρίζουν όλοι τους πως η Ιστορία δεν γράφεται ούτε με συμφωνίες, ούτε με μίσθαρνους και πουλημένους «ενημερωτές». Η Ιστορία έχει τους δικούς της ρυθμούς, τις δικές της ανάγκες και διεκδικήσεις. Ό,τι υπεγράφη από τους πολιτικούς, δεν είναι Ιστορία, δεν είναι επιταγή του Έθνους, είναι άχρηστα χαρτιά που όχι μόνο θα ξεπεραστούν, αλλά θα αποτελέσουν και τα τεκμήρια της αναξιότητος ορισμένων στο εδώλιο των αιώνων».
Αυτή ήταν η θέση του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή, όπως εκφράστηκε από τον Γ.Γ. του Κινήματος, συναγωνιστή Ν.Γ. Μιχαλολιάκο τον Οκτώβρη του 1995, στο φύλλο 124 της εφημερίδας μας και αυτή παραμένει ατόφια μέχρι σήμερα και μέχρι την τελική δικαίωση. Αυτή είναι η απάντηση των Ελλήνων Εθνικιστών στους προδότες και τους μειοδότες της ελληνικής ιστορίας και της ελληνικής γης. Αυτή είναι η απάντηση στα ψευτοδιλλήματα, στα παζάρια για την ονομασία και στο δόγμα της «μικράς και εντίμου» Ελλάδος.
Η Μακεδονία ήταν και είναι Ελληνική, όσο οι νεοέλληνες μπορούν να το επιβάλλουν. Οι πρόγονοί μας έπραξαν ήδη το καθήκον τους και δεν μπορούν από τους τάφους τους να αγωνιστούν ή να διεκδικήσουν οτιδήποτε. Απλά μας δείχνουν τον δρόμο και το καθήκον. Περισσότερο από οποιαδήποτε ιστορική, ανθρωπολογική και γεωγραφική μελέτη, την ελληνικότητα της Μακεδονίας την πιστοποιούν ο θρύλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το θαύμα του Αγίου Δημητρίου και, κυρίως, το Αίμα του Παύλου Μελά, των Μακεδονομάχων και όσων έπεσαν για τη Μεγάλη Ιδέα.
Αντί επιλόγου, ας θυμηθούμε το κάλεσμα του Ίωνα Δραγούμη: «Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει. Θα μας σώσει από τη βρώμα όπου κυλιούμαστε, θα μας σώσει από τη μετριότητα κι από την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώσει από τον αισχρό τον ύπνο, θα μάς ελευθερώσει. Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε».
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Ιουνίου 13, 2009
Όταν, τον Αύγουστο του 1945, ο, εβραϊκής καταγωγής, στρατάρχης Τίτο (πραγματικό όνομα Ιωσήφ Μπρόζ) προχωρούσε στη μετονομασία της επαρχίας του Βαρδάρη (Vardarska Banovina) σε «Μακεδονία», προσδοκώντας σε μελλοντικές εδαφικές διεκδικήσεις στη ρευστή, γεωπολιτικά, χερσόνησο του Αίμου, δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι 63 χρόνια μετά, ένας αμερικάνος (με ομιχλώδη καταγωγή) διπλωμάτης, ο Μάθιου Νίμτς, θα απαιτούσε από την ελληνική κυβέρνηση, για λογαριασμό των εντολέων του, την αναγνώρισή της πρώτης, ως ξεχωριστή οντότητα. Αλλά και όταν ο Βελουχιώτης υπόσχονταν τη Μακεδονία στους Βούλγαρους συντρόφους του, ως αντάλλαγμα για στρατιωτική βοήθεια, δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι αρκετές δεκαετίες μετά, μια κυβέρνηση της αστικής δεξιάς θα ήταν έτοιμη να υπογράψει την τελευταία πράξη σε μια μακρά ιστορία ξεπουλήματος και προδοσίας.
Τα αναμφισβήτητα αποδεικτικά στοιχεία της ελληνικότητας της Μακεδονίας, από την αρχαιότητα, έγιναν ευρέως γνωστά από τις αξιέπαινες προσπάθειες αξιόλογων Ελλήνων ιστορικών και από τις εκδόσεις της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, οπότε θα ήταν άσκοπο και σίγουρα ανολοκλήρωτο, το να προσπαθήσουμε να συμπιέσουμε την ιστορία μέσα σε λίγες γραμμές. Το παρόν κείμενο, θα ασχοληθεί, κυρίως, με τους πολιτικούς χειρισμούς στο ζήτημα της Μακεδονίας, κατά τα νεότερα χρόνια, καθώς και με τους τρόπους έκφρασης της περίφημης λαϊκής βούλησης, σε ό,τι αφορά στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Σε αυτό το σημείο, οφείλουμε να καθορίσουμε, γεωγραφικά, τη Μακεδονία, η οποία εκτείνεται σε μία περιοχή με νότια, φυσικά, σύνορα το Αιγαίο Πέλαγος, τον Όλυμπο, τα Καμβούνια και τα Χάσια και βόρεια σύνορα την περιοχή άνωθεν των λιμνών Πρέσπα και Αχρίδα, περιλαμβάνοντας περιοχές όπως το Κρούσοβο και τη Στρώμνιτσα. Δυτικό όριο θεωρείται η Πίνδος και ανατολικό ο Νέστος. Τα ίδια τα Σκόπια, βρίσκονται μακριά από τα βόρεια, γεωγραφικά, σύνορα της Μακεδονίας.
Φυλετικά, οι Μακεδόνες θεωρούνται Δωρικό φύλο («…Δωρικόν τε και Μακεδνόν έθνος», Ηρόδοτος, Ιστορίαι, Η 43), το οποίο μετά το 800 π.Χ. εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, από την Ήπειρο, καθυποτάσσοντας συγγενή Θρακικά φύλα. Οι σλάβικες επιδρομές, τα Βυζαντινά χρόνια, εκμηδένισαν τους πληθυσμούς της πεδινής υπαίθρου, όχι όμως και τους ορεινούς πληθυσμούς και τις οχυρωμένες πόλεις, όπως η Θεσσαλονίκη. Η πλειοψηφία των οικισμών στα όρια της Μακεδονίας, παρέμεινε ελληνική, καθώς δεν σημειώθηκαν αξιόλογες Σλάβικες εγκαταστάσεις, ενώ πολλά από τα σλαβόφωνα χωριά, αποτελούνται από εκσλαβισμένους γλωσσικά κατοίκους και όχι Σλάβους, στο αίμα ή στη συνείδηση.
Μετά την υποχώρηση των Τούρκων, τις διεκδικήσεις στους Βαλκανικούς Πολέμους και τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ανταλλαγές πληθυσμών (Συνθήκες Νεϊγύ το 1919 και Λωζάνης το 1923) διαμόρφωσαν μια κατάσταση για τα επόμενα χρόνια, η οποία άφηνε ελληνικά εδάφη (Μοναστήρι, Γευγελή, Στρώμνιτσα) υπό Σλαβική κατοχή και τον εναπομείναντα ελληνικό πληθυσμό (υπολογίζεται σήμερα σε 150.000), εγκλωβισμένο και υπό διωγμό. Από εκείνη την περίοδο, που δεν υπήρχε κανένα «Μακεδονικό» ζήτημα από τη μεριά των Σλάβων, πέρα από τις όποιες βλέψεις τους, ενώ, αντιθέτως, η Ελλάδα είχε κάθε λόγο να προβάλει διεκδικήσεις, μέχρι και τα νεώτερα χρόνια, που το θέμα επανήλθε στο προσκήνιο των εξελίξεων, καμία ελληνική κυβέρνηση, δεξιά ή αριστερή, δεν έκανε κάποια ενέργεια για το ζήτημα.
Οι «Μακεδονομάχοι» και τα συλλαλητήρια
Η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», φέρνοντας στην επιφάνεια τα δεινά των κομμουνιστικών καθεστώτων για έθνη και λαούς και καθιστώντας τον αμερικανισμό ως τον μοναδικό παγκόσμιο παράγοντα εξουσιασμού, παγκοσμίως, πυροδότησε έναν νέο γύρο πολιτικών εξελίξεων και ζυμώσεων, στον οποίο τα Βαλκάνια έχουν κομβικό ρόλο. Μέσα σε αυτό το ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο, ο διαμελισμός της πρώην Γιουγκοσλαβίας, το 1991, σημαίνει και την κήρυξη της πλήρους ανεξαρτησίας του κρατιδίου των Σκοπίων, με συνταγματική ονομασία: «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Μετά από τόσες δεκαετίες εγκληματικής αδράνειας, το ελληνικό κράτος βρίσκεται, πλέον, μπροστά σε μία οδυνηρή πραγματικότητα, καθώς ένα πολυεθνικό μόρφωμα, αποτελούμενο από Αλβανούς, Σέρβους, Βούλγαρους, αθίγγανους, αλλά και μία εγκαταλελειμμένη ελληνική μειονότητα, διεκδικεί μία θέση στο παγκόσμιο στερέωμα, σφετεριζόμενο ελληνικά εδάφη, Ιστορία και ταυτότητα. Η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη, σε μια ακόμα επίδειξη ραγιαδισμού, απορρίπτει την πρόταση Μιλόσεβιτς για μοίρασμα του νεοσύστατου κρατιδίου, μεταξύ Ελλάδας και Σερβίας, βάζοντας στο χρονοντούλαπο την καλύτερη ευκαιρία για την απελευθέρωση των ελληνικών εδαφών. Οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις που ακολούθησαν και στοίχισαν την αποπομπή Σαμαρά, αφορούσαν απλά και μόνο την ονομασία του κρατιδίου και έβαλαν για τα καλά τον ξένο παράγοντα ως εταίρο στα ζητήματα της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Η απουσία συγκροτημένης Εθνικής εξωτερικής πολιτικής και η πλήρης εξάρτηση από ΕΕ και ΝΑΤΟ είναι τα μόνιμα χαρακτηριστικά στους διπλωματικούς χειρισμούς των Εθνικών μας θεμάτων και εξακολουθούν να χαρακτηρίζουν την ελληνική διπλωματία έως και σήμερα.. Με αυτά τα δεδομένα, το ζήτημα της Μακεδονίας, αντί για άμεση προτεραιότητα Εθνικής σημασίας, έχει γίνει «καυτή πατάτα» για κάθε κυβέρνηση από το ’90 και μετά.
Ο εμπαιγμός του λαϊκού αισθήματος και του πατριωτικού φρονήματος των Ελλήνων (όπως αυτά εκδηλώθηκαν μέσα από τα μεγαλειώδη σε παλμό και όγκο συλλαλητήρια της εποχής) με τη διγλωσσία της πολιτικής ηγεσίας, αποτελεί μνημείο προδοσίας και πολιτικής αλητείας, το οποίο έχει στιγματίσει τη νεότερη ιστορία της πατρίδας μας. Εκ του αποτελέσματος, μπορούμε πλέον να υποστηρίξουμε με ασφάλεια, ότι αυτές οι πατριωτικές εκδηλώσεις, ενορχηστρωμένες από το κράτος της αστικής νεοφιλελεύθερης δεξιάς, λειτούργησαν ως ελεγχόμενη βαλβίδα ασφαλείας για την εκτόνωση της έντονης δυσαρέσκειας των Ελλήνων ενάντια στο διαφαινόμενο ξεπούλημα της Μακεδονίας.
Η ίδια η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία παζάρευε την ίδια ώρα στη Λισσαβώνα το όνομα της Μακεδονίας, εκπροσωπούνταν από μεγαλοστελέχη της στα συλλαλητήρια και ακολουθούσε μια ψευδοπατριωτική ρητορεία για εσωτερική κατανάλωση. Από αυτές τις μαζώξεις, που το μόνο που κατάφεραν τελικά ήταν να οριοθετήσουν το μέγεθος της δεξαμενής ψήφων της αστικής δεξιάς, αναδείχτηκαν οι γραφικές φυσιογνωμίες των «Μακεδονομάχων» πολιτικάντηδων, οι οποίοι έχτισαν ένα δήθεν πατριωτικό προφίλ με ανέξοδες δηλώσεις και εμφανίσεις, στηρίζοντας ταυτόχρονα τις προδοτικές κινήσεις των πολιτικών τους ηγεσιών. Με αυτές τις μεθοδεύσεις, λαμβάνοντας υπόψη το πολιτικό κλίμα της εποχής, χάθηκε ουσιαστικά μία μεγάλη ευκαιρία για τον ελληνισμό και αποδείχτηκε η έλλειψη εθνικής πολιτικής και οράματος.
Από το 1993 ακόμη, η Χρυσή Αυγή έγραφε και είχε προβλέψει ότι το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων είχε ξεπουληθεί ή, εάν θέλετε, δεν υπήρχε η πολιτική βούληση για τη διεκδίκησή του. Παρά την ένθερμη συμμετοχή, είχε δει με σκεπτικισμό τα εθνικά συλλαλητήρια, υπό την έννοια πως αυτοί που τα καθοδηγούσαν, μοιραία μέσα στον χρόνο, θα έσκυβαν το κεφάλι και θα σιωπούσαν.
Η «Real Politic»
Δυστυχώς, οι προβλέψεις του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος επαληθεύτηκαν, καθώς, ήδη από τον Απρίλιο του 1993, τα Σκόπια μπαίνουν στον ΟΗΕ με την προσωρινή ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» και αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις για την τελική τους ονομασία. Το «πολιτικά ρεαλιστικό» ρεύμα, προσπαθώντας να αποφύγει οποιαδήποτε ρήξη με την αμερικανική πολιτική στα Βαλκάνια και να συνεχίσει απρόσκοπτα την προαποφασισμένη «ευρωπαϊκή πορεία» της Ελλάδας, είναι πρόθυμο να συζητήσει οποιαδήποτε πρόταση – επιθυμία εξωτερικών παραγόντων.
Ο κυνισμός και η τρανή απόδειξη της διγλωσσίας της πολιτικής ηγεσίας, η οποία είχε προαποφασίσει το μέλλον του ζητήματος, αποτυπώθηκαν στη δήλωση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη προς τους έλληνες δημοσιογράφους, στις 13 Φεβρουαρίου 1993, πως το όνομα δεν έχει τόση σημασία και σε δέκα χρόνια δεν θα το θυμάται κανείς. Αρκετοί όψιμοι «πατριώτες» και «Μακεδονομάχοι», με πρώτο και καλύτερο τον Γ. Καρατζαφέρη, ήταν τότε χειροκροτητές και συνοδοιπόροι της κυβέρνησης Μητσοτάκη…
Οι λεονταρισμοί του Ανδρέα Παπανδρέου στην προεκλογική περίοδο του ’93, με την περίφημη δήλωση: «Δεν δεχόμαστε το όνομα Μακεδονία ή οποιοδήποτε παράγωγο ή οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία που περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία», αποδείχτηκαν πυροτέχνημα. Το ίδιο κούφιο και άνευ ουσίας, ήταν το εμπάργκο που επέβαλε η κυβέρνηση Παπανδρέου στα Σκόπια, το Φεβρουάριο του 1994, λίγο μετά την αναγνώριση του κρατιδίου, με το προσωρινό του όνομα, από τις ΗΠΑ. Το εμπάργκο κατέρρευσε τον Σεπτέμβριο του 1995, οπότε υπεγράφη η Ενδιάμεση Συμφωνία από τους Κ. Παπούλια και Μπ. Τσερβενκόφσκι, κάτω από την πίεση των ΗΠΑ και αφήνοντας σε εκκρεμότητα το ζήτημα του ονόματος.
Κατά τη διάρκεια του εμπορικού αποκλεισμού, οι ίδιοι οι δήθεν πατριώτες επιχειρηματίες της Θεσσαλονίκης κάνουν λαθρεμπόριο, πετρελαίου κυρίως, τροφοδοτώντας Σκόπια και Σερβία, σχηματίζοντας τεράστιες περιουσίες. Στα 13 χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, οι οικονομικές σχέσεις Ελλάδας – Σκοπίων έχουν αλλάξει άρδην, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των κερδοσκόπων, οι οποίοι βρήκαν στην αγορά των Σκοπίων μία ακόμα οικονομική ευκαιρία. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ελλήνων επιχειρηματιών, υπολογίζεται ότι περίπου το 20% του ΑΕΠ του κρατιδίου των Σκοπίων έχει σχέση με την ελληνική οικονομία. Αν συνυπολογιστεί και η παραοικονομία, οι ίδιες πηγές επισημαίνουν ότι το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο.
Από το αποτυχημένο εμπάργκο και για τα επόμενα χρόνια, η ελληνική πολιτική ηγεσία παγώνει το ζήτημα της ονομασίας, ελπίζοντας να βγει προφήτης ο Μητσοτάκης και να λησμονήσει ο ιθαγενής πληθυσμός. Στο μεταξύ, η μία χώρα μετά την άλλη, αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» με το τελειωτικό χτύπημα να δίνεται από τις ΗΠΑ, το Νοέμβριο του 2004. Όλο αυτό το διάστημα, οι μόνοι οι οποίοι επανέφεραν το ζήτημα στην επικαιρότητα, με δυναμικές κινητοποιήσεις, ήταν οι Έλληνες Εθνικιστές.
ΗΠΑ, Βουλγαρία, Αλβανία και πέμπτη φάλαγγα
Γεωπολιτικά, οι εξελίξεις των τελευταίων ετών στα Βαλκάνια και ιδιαίτερα η ενεργειακή κρίση και οι συμφωνίες για τη δημιουργία των αγωγών πετρελαίου από τη Ρωσία, καθιστούν το κρατίδιο των Σκοπίων ιδιαίτερα σημαντικό, ως δορυφόρο της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή. Η γιγαντιαία αμερικανική στρατιωτική βάση Camp Bondsteel, που εκτείνεται στο έδαφος των Σκοπίων και του Κοσσόβου, καθώς και τα σχέδια των αμερικανών για δεύτερη βάση, έχουν στόχο να εγκλωβίσουν και ελέγξουν στρατιωτικά ολόκληρη την περιοχή. Για τη διατήρηση και την ανάπτυξη του προτεκτοράτου τους, οι ΗΠΑ προσπαθούν να συντηρήσουν την επίπλαστη εθνική συνοχή στο εσωτερικό των Σκοπίων με τα δολάρια των «επενδυτών» τύπου Σόρος και με την επιβολή της θέλησής τους για είσοδο του ψευδοκράτους στο ΝΑΤΟ.
Ταυτόχρονα με τη δραστηριότητα του αμερικανικού παράγοντα και την ελληνική αδράνεια, στα Σκόπια διεξάγεται μία μάχη μεταξύ της Βουλγαρικής και της Αλβανικής προπαγάνδας για την επικράτηση των αντίστοιχων μειονοτήτων και την εξυπηρέτηση των αντίστοιχων μεγαλοϊδεατισμών. Η Βουλγαρική προπαγάνδα λειτουργεί άψογα, από παλιά, στο διαδίκτυο και σε διεθνές επίπεδο, ενώ ένας όλο και αυξανόμενος αριθμός Σκοπιανών επιλέγουν να πάρουν το Βουλγαρικό διαβατήριο, είτε γιατί αισθάνονται εθνικά Βούλγαροι, είτε γιατί θέλουν να εκμεταλλευτούν τα προνόμια που δίνει το διαβατήριο μίας χώρας που έχει ήδη ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε αρκετούς διεθνείς οργανισμούς. Από την άλλη μεριά, οι Αλβανοί επιλέγουν τον δρόμο της κρίσης και της δράσης, κάτι που φάνηκε με τις πρόσφατες αιματηρές εκλογές. Οι δύο χώρες, σε αντίθεση με την Ελλάδα, λειτουργούν με συνέπεια και επιθετική στρατηγική διεκδικώντας εδάφη και δικαιώματα για τις μειονότητες, ενώ η ελληνική μειονότητα αντιμετωπίζει καταστολή και τρομοκρατία.
Όσο, βέβαια, τα Σκόπια εξυπηρετούν τις βλέψεις των ΗΠΑ στην περιοχή των Βαλκανίων, τότε, με κάθε κόστος, η αμερικανική – σιωνιστική πολιτική θα προστατέψει την ύπαρξή τους και φαντάζει αδύνατο για οποιαδήποτε εξαρτημένη χώρα, είτε αυτή έχει ιστορικό και δίκαιο έρεισμα είτε όχι, να προβάλλει αξιώσεις. Η διαφορά της πολιτικής της Αλβανίας και της Βουλγαρίας με αυτή της Ελλάδας είναι ότι οι πρώτες δημιουργούν την υποδομή για να το κάνουν αργότερα, όταν θα υπάρξουν οι δυνατότητες. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση των Σκοπίων, για να τονώσει το «πατριωτικό αίσθημα» του πολυεθνικού μωσαϊκού, διεκδικεί ελληνικά εδάφη, μέχρι και τη Θεσσαλονίκη, χωρίς καμία ουσιαστική απάντηση από πλευράς Ελλάδας.
Αντιθέτως, αυτό που συμβαίνει πλέον στην Ελλάδα, είναι, μετά από τόσα χρόνια αδράνειας, να ακούγονται σιγά σιγά οι γνωστές φωνές της διεθνιστικής αριστεράς και των πρακτορίσκων, δήθεν μειονοτικών, «σλαβομακεδόνων», οι οποίοι ξερνούν την γνωστή τους ρητορεία. Οι πασίγνωστες, επιδοτούμενες, ΜΚΟ, η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ και το «Ουράνιο Τόξο» έχουν αναλάβει την σιωνιστική – αμερικανική προπαγάνδα στο εσωτερικό χωρίς καμία αντίδραση από το επίσημο κράτος.
Οι «ακραίοι»
«Ο Λαός, θέλουμε να πιστεύουμε, πως στο μεγαλύτερο μέρος του παρακολουθεί με οργή και απελπισία ό,τι συμβαίνει. Ανίκανος να εκφράσει την οργή του, νιώθει άδειος και απογοητευμένος. Η γεύση της ήττας έχει σαστίσει κάθε έντιμο Έλληνα Πατριώτη. Ας γνωρίζουν όλοι τους πως η Ιστορία δεν γράφεται ούτε με συμφωνίες, ούτε με μίσθαρνους και πουλημένους «ενημερωτές». Η Ιστορία έχει τους δικούς της ρυθμούς, τις δικές της ανάγκες και διεκδικήσεις. Ό,τι υπεγράφη από τους πολιτικούς, δεν είναι Ιστορία, δεν είναι επιταγή του Έθνους, είναι άχρηστα χαρτιά που όχι μόνο θα ξεπεραστούν, αλλά θα αποτελέσουν και τα τεκμήρια της αναξιότητος ορισμένων στο εδώλιο των αιώνων».
Αυτή ήταν η θέση του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή, όπως εκφράστηκε από τον Γ.Γ. του Κινήματος, συναγωνιστή Ν.Γ. Μιχαλολιάκο τον Οκτώβρη του 1995, στο φύλλο 124 της εφημερίδας μας και αυτή παραμένει ατόφια μέχρι σήμερα και μέχρι την τελική δικαίωση. Αυτή είναι η απάντηση των Ελλήνων Εθνικιστών στους προδότες και τους μειοδότες της ελληνικής ιστορίας και της ελληνικής γης. Αυτή είναι η απάντηση στα ψευτοδιλλήματα, στα παζάρια για την ονομασία και στο δόγμα της «μικράς και εντίμου» Ελλάδος.
Η Μακεδονία ήταν και είναι Ελληνική, όσο οι νεοέλληνες μπορούν να το επιβάλλουν. Οι πρόγονοί μας έπραξαν ήδη το καθήκον τους και δεν μπορούν από τους τάφους τους να αγωνιστούν ή να διεκδικήσουν οτιδήποτε. Απλά μας δείχνουν τον δρόμο και το καθήκον. Περισσότερο από οποιαδήποτε ιστορική, ανθρωπολογική και γεωγραφική μελέτη, την ελληνικότητα της Μακεδονίας την πιστοποιούν ο θρύλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το θαύμα του Αγίου Δημητρίου και, κυρίως, το Αίμα του Παύλου Μελά, των Μακεδονομάχων και όσων έπεσαν για τη Μεγάλη Ιδέα.
Αντί επιλόγου, ας θυμηθούμε το κάλεσμα του Ίωνα Δραγούμη: «Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει. Θα μας σώσει από τη βρώμα όπου κυλιούμαστε, θα μας σώσει από τη μετριότητα κι από την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώσει από τον αισχρό τον ύπνο, θα μάς ελευθερώσει. Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε».
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Ιουνίου 13, 2009
1922: Η Γενοκτονία Των Ελλήνων Και ο Μπολσεβικισμός- Κεμάλ και Λένιν
Κυριακή, 5 Ιουλίου
2009, 9:59:06 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Ο Λένιν την ίδια ώρα που οι Ρώσσοι πέθαιναν
από την πείνα έδινε 10 εκατομμύρια χρυσά ρούβλια και ανυπολόγιστης αξίας οπλισμό
στον σφαγέα του Ελληνισμού Κεμάλ
Οι κομμουνιστές της Ελλάδος σε επίσημα κείμενά τους υπερηφανεύονται ότι επεδίωξαν την «αστικοτσιφλικάδικη ήττα της Ελλάδος στην Μικρά Ασία». Ο λόγος για τον οποίον οι μπολσεβίκοι τάχθηκαν κατ’ ουσίαν στο πλευρό του Κεμάλ, ήταν η απόφαση το Λένιν να στηρίξει με κάθε τρόπο τους εβραϊκής καταγωγής νεότουρκους. Άλλωστε, τόσο οι περισσότεροι νεότουρκοι, όσο και οι περισσότεροι ηγέτες των μπολσεβίκων ήσαν εβραίοι.
Εάν η Ρωσία είχε μείνει αυτοκρατορία και δεν είχε γίνει Σοβιετική Ένωση, σήμερα θα υπήρχε μία μεγάλη Ελλάδα των 30 εκατομμυρίων και ο ελληνισμός της Μικράς Ασίας και του Πόντου δεν θα είχε ξεριζωθεί. Η ενίσχυση του Κεμάλ με όπλα και πολεμικό υλικό δεν ήταν δυνατή από την Δύση γιατί τα παράλια της Μικράς Ασίας τα ήλεγχε η Ελλάδα και η ενίσχυση αυτή ήλθε από τον στρατό που διοικούσε ο κορυφαίος μπολσεβίκος εβραίος Τρότσκι-Μπρονστάιν. Σχετικά με το θέμα γράφει ο καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Κώστας Φωτιάδης.
«Την ίδια μέρα υπογράφτηκε και η συμφωνία για τη χορήγηση δωρεάν οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας στον Μουσταφά Κεμάλ. Σε μια περίοδο που ο σοβιετικός λαός πέθαινε καθημερινά από την πείνα, ο Λένιν δεν δίστασε να δωρίσει 10 εκατομμύρια χρυσά ρούβλια και ανυπολόγιστης αξίας οπλισμό στο δικτάτορα Μουσταφά Κεμάλ, όχι για να πολεμήσει τους ιμπεριαλιστές, όπως υποκριτικά δήλωνε ο ίδιος και οι συνεργάτες του, αλλά για να εξασφαλίσει τα δικά του ζωτικά συμφέροντα στη μεγάλης στρατηγικής, οικονομικής και γεωπολιτικής σημασίας περιοχή. Με ποια λογική θεωρείται ιμπεριαλιστικός ο πόλεμος των Ελλήνων στη Μικρά Ασία, όταν το 25% του συνολικού πληθυσμού, που στέναζε κάτω από την τουρκική βαρβαρότητα, ήταν δεδηλωμένης ελληνικής καταγωγής;»
Ας δούμε με την γλώσσα των αριθμών το πολεμικό υλικό που έδωσε η Σοβιετική Ένωση στον Κεμάλ το κρίσιμο έτος 1921 μέχρι τον Μάρτιο, πριν δηλαδή από την ελληνική επίθεση για κατάληψη της Αγκύρας. Τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο 1921 παρελήφθησαν από τα στρατεύματα του Κεμάλ χίλιες βόμβες, 4.000 χειροβομβίδες και 4.000 εγκαιροφλεγείς σφαίρες. Τον Μάρτιο του 1921 οι σοβιετικοί έδωσαν στον Κεμάλ 33.000 τυφέκια, 58 εκατομμύρια φυσίγγια, 300 πολυβόλα, 54 κανόνια, 130.000 οβίδες και άλλες μεγάλες ποσότητες πολεμικού υλικού. Στις 23 Μαρτίου απέστειλε επίσης δωρεάν για τις ανάγκες του Κεμαλικού στρατού 30 δεξαμενές με πετρέλαιο, δυο δεξαμενές βενζίνης και 8 δεξαμενές κηροζίνης. Όλοι γνωρίζουμε ότι στη μεγάλη ελληνική επίθεση του 1921 ο ελληνικός στρατός είχε μεγάλες ελλείψεις πολεμικού υλικού, ενώ ο στρατός του Κεμάλ αφθονία. Κι όμως κάποιοι σήμερα, κάποιοι μαρξιστογενείς έχουν το θράσος να μιλούν για την γενοκτονία των Ποντίων, μία γενοκτονία που υπήρξε κυρίως έργο και αποτέλεσμα της ενισχύσεως του Κεμάλ από τους κομμουνιστές.
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Μαΐου 4, 2009
Οι κομμουνιστές της Ελλάδος σε επίσημα κείμενά τους υπερηφανεύονται ότι επεδίωξαν την «αστικοτσιφλικάδικη ήττα της Ελλάδος στην Μικρά Ασία». Ο λόγος για τον οποίον οι μπολσεβίκοι τάχθηκαν κατ’ ουσίαν στο πλευρό του Κεμάλ, ήταν η απόφαση το Λένιν να στηρίξει με κάθε τρόπο τους εβραϊκής καταγωγής νεότουρκους. Άλλωστε, τόσο οι περισσότεροι νεότουρκοι, όσο και οι περισσότεροι ηγέτες των μπολσεβίκων ήσαν εβραίοι.
Εάν η Ρωσία είχε μείνει αυτοκρατορία και δεν είχε γίνει Σοβιετική Ένωση, σήμερα θα υπήρχε μία μεγάλη Ελλάδα των 30 εκατομμυρίων και ο ελληνισμός της Μικράς Ασίας και του Πόντου δεν θα είχε ξεριζωθεί. Η ενίσχυση του Κεμάλ με όπλα και πολεμικό υλικό δεν ήταν δυνατή από την Δύση γιατί τα παράλια της Μικράς Ασίας τα ήλεγχε η Ελλάδα και η ενίσχυση αυτή ήλθε από τον στρατό που διοικούσε ο κορυφαίος μπολσεβίκος εβραίος Τρότσκι-Μπρονστάιν. Σχετικά με το θέμα γράφει ο καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Κώστας Φωτιάδης.
«Την ίδια μέρα υπογράφτηκε και η συμφωνία για τη χορήγηση δωρεάν οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας στον Μουσταφά Κεμάλ. Σε μια περίοδο που ο σοβιετικός λαός πέθαινε καθημερινά από την πείνα, ο Λένιν δεν δίστασε να δωρίσει 10 εκατομμύρια χρυσά ρούβλια και ανυπολόγιστης αξίας οπλισμό στο δικτάτορα Μουσταφά Κεμάλ, όχι για να πολεμήσει τους ιμπεριαλιστές, όπως υποκριτικά δήλωνε ο ίδιος και οι συνεργάτες του, αλλά για να εξασφαλίσει τα δικά του ζωτικά συμφέροντα στη μεγάλης στρατηγικής, οικονομικής και γεωπολιτικής σημασίας περιοχή. Με ποια λογική θεωρείται ιμπεριαλιστικός ο πόλεμος των Ελλήνων στη Μικρά Ασία, όταν το 25% του συνολικού πληθυσμού, που στέναζε κάτω από την τουρκική βαρβαρότητα, ήταν δεδηλωμένης ελληνικής καταγωγής;»
Ας δούμε με την γλώσσα των αριθμών το πολεμικό υλικό που έδωσε η Σοβιετική Ένωση στον Κεμάλ το κρίσιμο έτος 1921 μέχρι τον Μάρτιο, πριν δηλαδή από την ελληνική επίθεση για κατάληψη της Αγκύρας. Τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο 1921 παρελήφθησαν από τα στρατεύματα του Κεμάλ χίλιες βόμβες, 4.000 χειροβομβίδες και 4.000 εγκαιροφλεγείς σφαίρες. Τον Μάρτιο του 1921 οι σοβιετικοί έδωσαν στον Κεμάλ 33.000 τυφέκια, 58 εκατομμύρια φυσίγγια, 300 πολυβόλα, 54 κανόνια, 130.000 οβίδες και άλλες μεγάλες ποσότητες πολεμικού υλικού. Στις 23 Μαρτίου απέστειλε επίσης δωρεάν για τις ανάγκες του Κεμαλικού στρατού 30 δεξαμενές με πετρέλαιο, δυο δεξαμενές βενζίνης και 8 δεξαμενές κηροζίνης. Όλοι γνωρίζουμε ότι στη μεγάλη ελληνική επίθεση του 1921 ο ελληνικός στρατός είχε μεγάλες ελλείψεις πολεμικού υλικού, ενώ ο στρατός του Κεμάλ αφθονία. Κι όμως κάποιοι σήμερα, κάποιοι μαρξιστογενείς έχουν το θράσος να μιλούν για την γενοκτονία των Ποντίων, μία γενοκτονία που υπήρξε κυρίως έργο και αποτέλεσμα της ενισχύσεως του Κεμάλ από τους κομμουνιστές.
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Μαΐου 4, 2009
Οι κτηνωδίες του κόκκινου στρατού και η Παπαρήγα
Κυριακή, 5 Ιουλίου
2009, 9:53:18 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Στην Γερμανία βρέθηκε προ ημερών η Παπαρήγα,
στο κυνήγι των 25.000 ψήφων των Ομογενών που έχουν κάνει τα χαρτιά τους για θα
ψηφίσουν στο Προξενείο, λόγω ευρωεκλογών (στις εθνικές εκλογές δεν μπορούν να
ψηφίσουν, καθώς με απαίτηση του ΚΚΕ απορρίφθηκε το σχέδιο νόμου για την ψήφο των
Ελλήνων του εξωτερικού, διότι «δεν ξέρουν τα προβλήματα στην Ελλάδα και με την
ψήφο τους θα αλλοιώσουν τον εκλογικό χάρτη»). Με την ευκαιρία της επίσκεψης, η
Παπαρήγα κατάθεσε στεφάνι στο μνημείο των σοβιετικών «απελευθερωτών» της
Γερμανίας. Μιας και τέτοιες ημέρες πριν από 53 χρόνια είχαμε την λήξη του
Πολέμου, ας δούμε μερικά από τα ανδραγαθήματα των σοβιετικών «απελευθερωτών»,
όπως τα καταγράφει ο διεθνούς φήμης Άγγλος ιστορικός Antony Beevor, στο βιβλίο
του «Βερολίνο – Η πτώση 1945», χωρίς δικά μας περαιτέρω σχόλια, τα οποία έτσι κι
αλλιώς θα είναι περιττά.
«Σε προκήρυξή του στα στρατεύματα ο Σοβιετικός (Σ.Σ. και Εβραίος) συγγραφέας Ίλια Έρενμπουργκ έγραψε: Σκοτώστε, σκοτώστε! Στους Γερμανούς δεν υπάρχουν αθώοι ούτε μεταξύ των ζωντανών, ούτε μεταξύ αυτών που πρόκειται να γεννηθούν. Εκτελείτε τις εντολές του συντρόφου Στάλιν συνθλίβοντας για πάντα το φασιστικό κτήνος μέσα στο άντρο του. Τσακίστε με την βία την υπερηφάνεια των Γερμανίδων γυναικών. Πάρτε τες ως νόμιμο λάφυρο. Σκοτώνετε, σκοτώνετε, ανδρείοι στρατιώτες του Ερυθρού Στρατού, μέσα στην ακατανίκητη έφοδό σας».
«Τα στρατεύματα της 1ης Στρατιάς φέρονται εξαιρετικά βίαια στους Γερμανούς. Οι Γερμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες που συλλαμβάνονται συχνά δεν καταφέρνουν να φτάσουν ούτε μέχρι τις περιοχές συγκέντρωσης αιχμαλώτων. Πυροβολούνται καθ’ οδόν, έγραψε ο επικεφαλής της NKVD του 1ου Λευκορωσσικού μετώπου Serov». (σελ. 120).
«Ο Grossman (Σ.Σ. Σοβιετικός πολεμικός ανταποκριτής και Εβραίος) σημείωσε: Φρικτά πράγματα συμβαίνουν στις Γερμανίδες. Ένας καλλιεργημένος Γερμανός εξηγεί με εκφραστικές κινήσεις και σε σπασμένα ρωσικά ότι η σύζυγός του είχε βιαστεί από δέκα στρατιώτες εκείνη την ημέρα». (σελ. 124).
«Υπολογίζεται ότι από τα δύο βασικά νοσοκομεία του Βερολίνου πέρασαν 95.000-130.000 θύματα βιασμού. Ένας γιατρός υπολόγισε ότι από τις 100.000 περίπου γυναίκες που έπεσαν θύματα βιασμού στο Βερολίνο, σχεδόν οι 10.000 πέθαναν, οι περισσότερες εκ των οποίων αυτοκτόνησαν. Συνολικά, τουλάχιστον 2.000.000 Γερμανίδες θεωρείται ότι βιάστηκαν και ένα σημαντικό ποσοστό από αυτές αν όχι η πλειονότητα, φαίνεται ότι υπέστη πολλαπλό βιασμό. (σελ. 548).
«Ωστόσο, ακόμα πιο συγκλονιστικό από τη ρωσικά άποψη είναι το γεγονός ότι οι αξιωματικοί και στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού βίαζαν και Ουκρανές, Ρωσίδες και Λευκορωσίδες γυναίκες και κοπέλες που είχαν απελευθερωθεί από στρατόπεδα εργασίας στη Γερμανία. Οι ευρέως διαδεδομένοι βιασμοί γυναικών που είχαν απομακρυνθεί δια της βίας από τη Σοβιετική Ένωση υπονομεύουν πλήρως κάθε προσπάθεια δικαιολόγησης της συμπεριφοράς του Κόκκινου Στρατού, εξαιτίας δήθεν της εκδίκησης που ήθελε να πάρει για τις γερμανικές βιαιότητες στη Σοβιετική Ένωση». (σελ. 174).
«Το βράδυ της 16ης Απριλίου, το νοσοκομειακό πλοίο Goya, γεμάτο με 7.000 πρόσφυγες, βυθίστηκε από ένα σοβιετικό υποβρύχιο. Μόνο 165 επιβαίνοντες κατάφεραν να σωθούν». (σελ. 274).
«Παρ’ όλο που οι Σοβιετικοί διοικητές το αρνήθηκαν, το πυροβολικό και η αεροπορία τους χρησιμοποιούσαν αναμφίβολα φωσφορούχα ή άλλα εμπρηστικά βλήματα» (σελ. 452).
«Η σοβιετική προπαγάνδα για την «απελευθέρωση από την φασιστική κλίκα» άρχισε να έχει αρνητικά αποτελέσματα, ειδικά όταν οι σύζυγοι και οι κόρες των Γερμανών κομμουνιστών αντιμετωπίστηκαν εξίσου βάναυσα με τις υπόλοιπες γυναίκες». (σελ. 552).
«Υπήρχαν εκείνοι που έβλεπαν ακόμα και τα μικρά Γερμανάκια σαν μελλοντικούς SS και πίστευαν ότι θα έπρεπε να τα σκοτώσουν πριν μεγαλώσουν. Ο συγγραφέας Lev Kopelev, τότε πολιτικός καθοδηγητής, συνελήφθη από την Υπηρεσία Αντικατασκοπίας επειδή “είχε εμπλακεί σε προπαγάνδα αστικού ανθρωπισμού και λύπησης του εχθρού”. Είχε επίσης τολμήσει να ασκήσει κριτική για τη βιαιότητα των άρθρων του Ίλια Έρενμπουργκ». (σελ. 75).
«Ο Στάλιν ξεκαθάρισε την πρόθεσή του να απογυμνώσει τη γερμανική βιομηχανία, ως προκαταβολή σε είδος για τα 10 δις δολάρια που αξίωνε η Σοβιετική Ένωση για αποζημίωση. Κυβερνητικές επιτροπές, αποτελούμενες από Σοβιετικούς λογιστές ακολουθούσαν από κοντά όλες τις στρατιές καθώς προήλαυναν. Η αποστολή τους ήταν η συστηματική κατάσχεση της γερμανικής βιομηχανίας και του πλούτου». (σελ. 140).
«Οι λεηλασίες άρχισαν σύντομα, συνοδευόμενες από κραυγές “Uri!Uri!”, καθώς οι Σοβιετικοί στρατιώτες κυκλοφορούσαν αρπάζοντας ρολόγια. Ο Pierre, ένας Γάλλος αιχμάλωτος πολέμου, διαμαρτυρήθηκε μάταια ότι ήταν σύμμαχος. Δέχτηκε ένα χτύπημα με τον υποκόπανο στο στομάχι. Στη συνέχεια έψαξαν τις βαλίτσες των προσφύγων και έχωσαν τα λάφυρά τους στα παραγεμισμένα χιτώνιά τους». (σελ. 188).
«Οι λεηλασίες και η μεταχείρηση των επιζώντων φαίνεται ότι συντάραξε ακόμα και τις σοβιετικές στρατιωτικές αρχές: “Εντός του στρατεύματος λαμβάνουν χώρα ατιμωτικά και πολιτικώς επιζήμια συμβάντα όταν, υπό το πρόσχημα της εκδίκησης, ορισμένοι αξιωματικοί και στρατιώτες διαπράττουν βιαιοπραγίες και λεηλατούν». (σελ. 191).
«Τα σοβιετικά Shturmovik δεν έκαναν διακρίσεις μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών στόχων. Μια εκκλησία δε διέφερε από ένα οχύρωμα, ιδίως όταν προφανής σκοπός ήταν η ισοπέδωση κάθε κτιρίου που εξείχε από το έδαφος. Οι τραυματίες που περίμεναν στις αποβάθρες να επιβιβαστούν στα πλοία έγιναν κόσκινο από τις σφαίρες πάνω στα φορεία τους. Δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και παιδιά που περίμεναν να εγκαταλείψουν την πόλη, αποτέλεσαν εύκολους στόχους» (σελ. 190).
Γ. Δ. Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Μαΐου 29, 2009
«Σε προκήρυξή του στα στρατεύματα ο Σοβιετικός (Σ.Σ. και Εβραίος) συγγραφέας Ίλια Έρενμπουργκ έγραψε: Σκοτώστε, σκοτώστε! Στους Γερμανούς δεν υπάρχουν αθώοι ούτε μεταξύ των ζωντανών, ούτε μεταξύ αυτών που πρόκειται να γεννηθούν. Εκτελείτε τις εντολές του συντρόφου Στάλιν συνθλίβοντας για πάντα το φασιστικό κτήνος μέσα στο άντρο του. Τσακίστε με την βία την υπερηφάνεια των Γερμανίδων γυναικών. Πάρτε τες ως νόμιμο λάφυρο. Σκοτώνετε, σκοτώνετε, ανδρείοι στρατιώτες του Ερυθρού Στρατού, μέσα στην ακατανίκητη έφοδό σας».
«Τα στρατεύματα της 1ης Στρατιάς φέρονται εξαιρετικά βίαια στους Γερμανούς. Οι Γερμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες που συλλαμβάνονται συχνά δεν καταφέρνουν να φτάσουν ούτε μέχρι τις περιοχές συγκέντρωσης αιχμαλώτων. Πυροβολούνται καθ’ οδόν, έγραψε ο επικεφαλής της NKVD του 1ου Λευκορωσσικού μετώπου Serov». (σελ. 120).
«Ο Grossman (Σ.Σ. Σοβιετικός πολεμικός ανταποκριτής και Εβραίος) σημείωσε: Φρικτά πράγματα συμβαίνουν στις Γερμανίδες. Ένας καλλιεργημένος Γερμανός εξηγεί με εκφραστικές κινήσεις και σε σπασμένα ρωσικά ότι η σύζυγός του είχε βιαστεί από δέκα στρατιώτες εκείνη την ημέρα». (σελ. 124).
«Υπολογίζεται ότι από τα δύο βασικά νοσοκομεία του Βερολίνου πέρασαν 95.000-130.000 θύματα βιασμού. Ένας γιατρός υπολόγισε ότι από τις 100.000 περίπου γυναίκες που έπεσαν θύματα βιασμού στο Βερολίνο, σχεδόν οι 10.000 πέθαναν, οι περισσότερες εκ των οποίων αυτοκτόνησαν. Συνολικά, τουλάχιστον 2.000.000 Γερμανίδες θεωρείται ότι βιάστηκαν και ένα σημαντικό ποσοστό από αυτές αν όχι η πλειονότητα, φαίνεται ότι υπέστη πολλαπλό βιασμό. (σελ. 548).
«Ωστόσο, ακόμα πιο συγκλονιστικό από τη ρωσικά άποψη είναι το γεγονός ότι οι αξιωματικοί και στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού βίαζαν και Ουκρανές, Ρωσίδες και Λευκορωσίδες γυναίκες και κοπέλες που είχαν απελευθερωθεί από στρατόπεδα εργασίας στη Γερμανία. Οι ευρέως διαδεδομένοι βιασμοί γυναικών που είχαν απομακρυνθεί δια της βίας από τη Σοβιετική Ένωση υπονομεύουν πλήρως κάθε προσπάθεια δικαιολόγησης της συμπεριφοράς του Κόκκινου Στρατού, εξαιτίας δήθεν της εκδίκησης που ήθελε να πάρει για τις γερμανικές βιαιότητες στη Σοβιετική Ένωση». (σελ. 174).
«Το βράδυ της 16ης Απριλίου, το νοσοκομειακό πλοίο Goya, γεμάτο με 7.000 πρόσφυγες, βυθίστηκε από ένα σοβιετικό υποβρύχιο. Μόνο 165 επιβαίνοντες κατάφεραν να σωθούν». (σελ. 274).
«Παρ’ όλο που οι Σοβιετικοί διοικητές το αρνήθηκαν, το πυροβολικό και η αεροπορία τους χρησιμοποιούσαν αναμφίβολα φωσφορούχα ή άλλα εμπρηστικά βλήματα» (σελ. 452).
«Η σοβιετική προπαγάνδα για την «απελευθέρωση από την φασιστική κλίκα» άρχισε να έχει αρνητικά αποτελέσματα, ειδικά όταν οι σύζυγοι και οι κόρες των Γερμανών κομμουνιστών αντιμετωπίστηκαν εξίσου βάναυσα με τις υπόλοιπες γυναίκες». (σελ. 552).
«Υπήρχαν εκείνοι που έβλεπαν ακόμα και τα μικρά Γερμανάκια σαν μελλοντικούς SS και πίστευαν ότι θα έπρεπε να τα σκοτώσουν πριν μεγαλώσουν. Ο συγγραφέας Lev Kopelev, τότε πολιτικός καθοδηγητής, συνελήφθη από την Υπηρεσία Αντικατασκοπίας επειδή “είχε εμπλακεί σε προπαγάνδα αστικού ανθρωπισμού και λύπησης του εχθρού”. Είχε επίσης τολμήσει να ασκήσει κριτική για τη βιαιότητα των άρθρων του Ίλια Έρενμπουργκ». (σελ. 75).
«Ο Στάλιν ξεκαθάρισε την πρόθεσή του να απογυμνώσει τη γερμανική βιομηχανία, ως προκαταβολή σε είδος για τα 10 δις δολάρια που αξίωνε η Σοβιετική Ένωση για αποζημίωση. Κυβερνητικές επιτροπές, αποτελούμενες από Σοβιετικούς λογιστές ακολουθούσαν από κοντά όλες τις στρατιές καθώς προήλαυναν. Η αποστολή τους ήταν η συστηματική κατάσχεση της γερμανικής βιομηχανίας και του πλούτου». (σελ. 140).
«Οι λεηλασίες άρχισαν σύντομα, συνοδευόμενες από κραυγές “Uri!Uri!”, καθώς οι Σοβιετικοί στρατιώτες κυκλοφορούσαν αρπάζοντας ρολόγια. Ο Pierre, ένας Γάλλος αιχμάλωτος πολέμου, διαμαρτυρήθηκε μάταια ότι ήταν σύμμαχος. Δέχτηκε ένα χτύπημα με τον υποκόπανο στο στομάχι. Στη συνέχεια έψαξαν τις βαλίτσες των προσφύγων και έχωσαν τα λάφυρά τους στα παραγεμισμένα χιτώνιά τους». (σελ. 188).
«Οι λεηλασίες και η μεταχείρηση των επιζώντων φαίνεται ότι συντάραξε ακόμα και τις σοβιετικές στρατιωτικές αρχές: “Εντός του στρατεύματος λαμβάνουν χώρα ατιμωτικά και πολιτικώς επιζήμια συμβάντα όταν, υπό το πρόσχημα της εκδίκησης, ορισμένοι αξιωματικοί και στρατιώτες διαπράττουν βιαιοπραγίες και λεηλατούν». (σελ. 191).
«Τα σοβιετικά Shturmovik δεν έκαναν διακρίσεις μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών στόχων. Μια εκκλησία δε διέφερε από ένα οχύρωμα, ιδίως όταν προφανής σκοπός ήταν η ισοπέδωση κάθε κτιρίου που εξείχε από το έδαφος. Οι τραυματίες που περίμεναν στις αποβάθρες να επιβιβαστούν στα πλοία έγιναν κόσκινο από τις σφαίρες πάνω στα φορεία τους. Δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και παιδιά που περίμεναν να εγκαταλείψουν την πόλη, αποτέλεσαν εύκολους στόχους» (σελ. 190).
Γ. Δ. Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Μαΐου 29, 2009
Περί Φαλμεράϋερ και των θεωριών του
Τετάρτη, 1 Ιουλίου
2009, 6:30:35 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Ο Γιάκομπ Φίλπ Φαλμεραυερ (10 Δεκεμβρίου
1790,Τιρόλο - 26 Απριλίου 1861, Μόναχο) ήταν Αυστριακός περιηγητής,
δημοσιογράφος, πολιτικός, ιστορικός, που ταξίδεψε στην Ελλάδα και έγραψε για
τους Έλληνες. Από το 1831 έως το 1834 περιηγήθηκε με τον Ρώσο στρατηγό Όστερμαν
- Τολστόι στην Αίγυπτο, την Νουβία, την Παλαιστίνη, την Συρία, της Σποράδες, τις
Κυκλάδες, την Ηπειρωτική Ελλάδα και την Κωνσταντινούπολη.
Μετά το 1836 ταξίδεψε στον Εύξεινο Πόντο, στην Τραπεζούντα και την Κωνσταντινούπολη, το Άγιο Όρος, την Μακεδονία και την Θεσσαλία. Στην τρίτη περιήγηση του προς την Ανατολή, επισκεφθηκε ξανά την Κωνσταντινούπολη, τη Μικρά Ασίαμ την Συρία και την Παλαιστίνη.Ήταν
Τα έργα του, μείζονα και ελάσσονα, διακρίνονται για την λογοτεχνική τους αξία, το κλασσικό ύφος και την γλώσσα τους, όχι όμως για την ιστορική ορθότητα τους.
Στο έργο του "Ιστορία της χερσονήσου της Πελοπονήσσου κάτα τους Μεσαιωνικούς Χρόνους" γράφει πως οι Έλληνες της εποχής του δεν κατάγονται από τους αρχαίους Έλληνες, αλλά από Σλάβους που εισέβαλαν στην Ελλάδα κατά την περίοδο του Μεσαίωνα και Αλβανούς που εξαπλώθηκαν κατά τον ύστερο Μεσαίωνα και τους νεότερους χρόνους.
Γράφει: "Ούτε μια απλή σταγόνα αίματος, γνησίου Ελληνικού αίματος, δεν τρέχει στις φλέβες των χριστιανών κατοίκων της σημερινής Ελλάδας"
Οι Σκύθες - Σλάβοι, οι Ίλλυρίοι-Αρβανίτες, οι συγγενικοί με τους Σέρβους και τους Βουλγάρους λαοί, είναι εκείνοι που τώρα ονομάζουμε Έλληνες. Ένας λαός με Σλάβικα χαρακτηριστικά, τοξοειδείς βλεφαρίδες και σκληρά χαρακτηριστικά Αλβανών βοσκών του βουνού, που φυσικά δεν προέρχεται από το αίμα του Νάρκισου, του Αλκιβιάδη και του Αντίνοου.
Μόνο μια δυντατή ρομαντική φαντασία μπορεί να ονειρεύεται ακόμα μια Αναγέννηση των αρχαίων Ελλήνων"
Απορρίφθηκαν ως υποκειμενικές και αντιεπιστημονικές από την Βαυαρική Ακαδημία Επιστημών και Κλασσικών Μελετών, ενώ δέχτηκαν επικρίσεις από πολλούς Ευρωπαίους ιστορικούς:
- Το 1832 ο Γερμανός Τσινκάιζεν επεσήμανε μεγάλα λάθη στις ερμηνείες του Φαλμεράυερ για τοπωνυμια στην Ελλάδα, που αποδίδονται δήθεν στους Σλάβους (που τότε αποκαλούνταν Σκλαβήνιοι).
- Το 1847 ο καθηγητής Φόν Όβ επιβεβαίωσε και συμπλήρωσε τις επισημάνσεις του Τσινκάιζεν.
- Το 1870 ο Κάρλ Χόπφ συνέγραψε ευρύτερη εργασία/απάντηση στις θεωρίες του Φαλμεράυερ.
- Το 1871 ασχολήθηκε με την κατάρριψη αυτών των θεωριών και ο Μπέρναρντ Σμίντ.
(από Ελληνικής πλευράς)
- Το 1843 ο καθηγητής Αναστάσιος Γεωργιάδης-Λευκίας παρουσίασε σειρά ελληνικών εθιμων που διατηρούνται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, ενώ ο Ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος έλεγξε ως εσφαλμένη τη θεωρία του στη μελέτη του περί της εποίκισης των Σλάβων στην Πελοπόνησσο. (Περί εποικίσεως σλαυικών τίνων φυλών εις την Πελοπόνησσο - Αθήνα 1843)
1. Ο Φαλμεράυερ ανέφερε ότι κατά τον χρονικογράφο Προκόπιο είχαν εγκατασταθεί Σλάβοι σε Θεσσαλονίκη και Λάρισα τον 6ο αιώνα, ενώ ο Προκόπιος δεν γράφει πουθενά κάτι τέτοιο :!:
2. Ο Φαλμεράυερ χρησιμοποίησε το λεγόμενο Χρονικό της Μονεμβασιάς για να ισχυριστεί ότι οι Σλάβοι κυριάρχησαν στην Ελλάδα επί 200 χρόνια :!:
Τι όμως γράφει για τους Σλάβους αυτό το χρονικό :?:
Γράφει ότι (το 807) οι Σλάβοι που διαβιούσαν στην Πελοπόνησσο στασίασαν και πολιόρκησαν την Πάτρα. (η πόλη των Πατρών δεν διέθετε δικό της στρατό, γιαυτό κλήθηκε ο "Βυζαντινός" στρατός. Ώσπου να έρθει οι ίδιοι οι Πατρινοί εξήλθαν από την πόλη και διέλυσαν τους συναθροισμένους Σλάβους :!: ) Άρα οι Έλληνες κάτοικοι υπήρχαν δεν είχαν απορροφηθεί από τους Σλάβους και ήταν ακμαίοι. Στη συνέχεια ήρθε στην Πελοπόνησσο ο Βυζαντινός στρατός (και πάλι το 807), ο οποίος <>
Που είναι λοιπόν η κυριαρχία των Σλάβων και η εξαφάνιση των Ελλήνων ?
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν τα διέδιδε από συμφέρον ή επειδή τα πίστευε.Όμως είναι γεγονός ότι όσο πιο ακραία είναι μια θεωρία τόσο πιο πολύ τραβά την προσοχή και τόσο μεγαλύτερη φήμη εξασφαλίζει σε αυτόν που την επινόησε.
Γιατί οι θεωρίες του Φαλμεράυερ που έχουν καταρριφθεί παρουσιάζονται ως έγκυρες στον 20ό και 21ο αιώνα μ.Χ ?
Απάντηση: Το θέμα είναι από ποιόν παρουσιάζονται ως έγκυρες. Ασφαλώς όχι από πανεπισημιακούς κύκλους και μορφωμένους ανθρώπους, αλλά από προπαγανδιστές, που προσπαθούν να αποδείξουν ότι οι Έλληνες δεν είναι Έλληνες για τους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς.
Εφ' όσον δεν υπάρχουν σοβαρές μελέτες που στηρίζουν αυτή τη θέση και οι προπαγανδιστές χρειάζονται απεγνωσμένα πηγές, για να τη στηρίξουν, αναγκάζονται να καταφύγουν στον Φαλμεράυερ. 'Οπως λέει και η παροιμία, <> !
Βασιζόμενοι στο ότι κάποιοι αγνοούν τα λάθη του Φαλμεράυερ, ακολουθούν τη συμβουλή του Γκέμπελς, θεωριτικού της προπαγάνδας:
<< Λέγε, λέγε όλο και κάτι θα μείνει>>
www.afipnisis.gr
Μετά το 1836 ταξίδεψε στον Εύξεινο Πόντο, στην Τραπεζούντα και την Κωνσταντινούπολη, το Άγιο Όρος, την Μακεδονία και την Θεσσαλία. Στην τρίτη περιήγηση του προς την Ανατολή, επισκεφθηκε ξανά την Κωνσταντινούπολη, τη Μικρά Ασίαμ την Συρία και την Παλαιστίνη.Ήταν
Τα έργα του, μείζονα και ελάσσονα, διακρίνονται για την λογοτεχνική τους αξία, το κλασσικό ύφος και την γλώσσα τους, όχι όμως για την ιστορική ορθότητα τους.
Στο έργο του "Ιστορία της χερσονήσου της Πελοπονήσσου κάτα τους Μεσαιωνικούς Χρόνους" γράφει πως οι Έλληνες της εποχής του δεν κατάγονται από τους αρχαίους Έλληνες, αλλά από Σλάβους που εισέβαλαν στην Ελλάδα κατά την περίοδο του Μεσαίωνα και Αλβανούς που εξαπλώθηκαν κατά τον ύστερο Μεσαίωνα και τους νεότερους χρόνους.
Γράφει: "Ούτε μια απλή σταγόνα αίματος, γνησίου Ελληνικού αίματος, δεν τρέχει στις φλέβες των χριστιανών κατοίκων της σημερινής Ελλάδας"
Οι Σκύθες - Σλάβοι, οι Ίλλυρίοι-Αρβανίτες, οι συγγενικοί με τους Σέρβους και τους Βουλγάρους λαοί, είναι εκείνοι που τώρα ονομάζουμε Έλληνες. Ένας λαός με Σλάβικα χαρακτηριστικά, τοξοειδείς βλεφαρίδες και σκληρά χαρακτηριστικά Αλβανών βοσκών του βουνού, που φυσικά δεν προέρχεται από το αίμα του Νάρκισου, του Αλκιβιάδη και του Αντίνοου.
Μόνο μια δυντατή ρομαντική φαντασία μπορεί να ονειρεύεται ακόμα μια Αναγέννηση των αρχαίων Ελλήνων"
Απορρίφθηκαν ως υποκειμενικές και αντιεπιστημονικές από την Βαυαρική Ακαδημία Επιστημών και Κλασσικών Μελετών, ενώ δέχτηκαν επικρίσεις από πολλούς Ευρωπαίους ιστορικούς:
- Το 1832 ο Γερμανός Τσινκάιζεν επεσήμανε μεγάλα λάθη στις ερμηνείες του Φαλμεράυερ για τοπωνυμια στην Ελλάδα, που αποδίδονται δήθεν στους Σλάβους (που τότε αποκαλούνταν Σκλαβήνιοι).
- Το 1847 ο καθηγητής Φόν Όβ επιβεβαίωσε και συμπλήρωσε τις επισημάνσεις του Τσινκάιζεν.
- Το 1870 ο Κάρλ Χόπφ συνέγραψε ευρύτερη εργασία/απάντηση στις θεωρίες του Φαλμεράυερ.
- Το 1871 ασχολήθηκε με την κατάρριψη αυτών των θεωριών και ο Μπέρναρντ Σμίντ.
(από Ελληνικής πλευράς)
- Το 1843 ο καθηγητής Αναστάσιος Γεωργιάδης-Λευκίας παρουσίασε σειρά ελληνικών εθιμων που διατηρούνται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, ενώ ο Ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος έλεγξε ως εσφαλμένη τη θεωρία του στη μελέτη του περί της εποίκισης των Σλάβων στην Πελοπόνησσο. (Περί εποικίσεως σλαυικών τίνων φυλών εις την Πελοπόνησσο - Αθήνα 1843)
1. Ο Φαλμεράυερ ανέφερε ότι κατά τον χρονικογράφο Προκόπιο είχαν εγκατασταθεί Σλάβοι σε Θεσσαλονίκη και Λάρισα τον 6ο αιώνα, ενώ ο Προκόπιος δεν γράφει πουθενά κάτι τέτοιο :!:
2. Ο Φαλμεράυερ χρησιμοποίησε το λεγόμενο Χρονικό της Μονεμβασιάς για να ισχυριστεί ότι οι Σλάβοι κυριάρχησαν στην Ελλάδα επί 200 χρόνια :!:
Τι όμως γράφει για τους Σλάβους αυτό το χρονικό :?:
Γράφει ότι (το 807) οι Σλάβοι που διαβιούσαν στην Πελοπόνησσο στασίασαν και πολιόρκησαν την Πάτρα. (η πόλη των Πατρών δεν διέθετε δικό της στρατό, γιαυτό κλήθηκε ο "Βυζαντινός" στρατός. Ώσπου να έρθει οι ίδιοι οι Πατρινοί εξήλθαν από την πόλη και διέλυσαν τους συναθροισμένους Σλάβους :!: ) Άρα οι Έλληνες κάτοικοι υπήρχαν δεν είχαν απορροφηθεί από τους Σλάβους και ήταν ακμαίοι. Στη συνέχεια ήρθε στην Πελοπόνησσο ο Βυζαντινός στρατός (και πάλι το 807), ο οποίος <>
Που είναι λοιπόν η κυριαρχία των Σλάβων και η εξαφάνιση των Ελλήνων ?
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν τα διέδιδε από συμφέρον ή επειδή τα πίστευε.Όμως είναι γεγονός ότι όσο πιο ακραία είναι μια θεωρία τόσο πιο πολύ τραβά την προσοχή και τόσο μεγαλύτερη φήμη εξασφαλίζει σε αυτόν που την επινόησε.
Γιατί οι θεωρίες του Φαλμεράυερ που έχουν καταρριφθεί παρουσιάζονται ως έγκυρες στον 20ό και 21ο αιώνα μ.Χ ?
Απάντηση: Το θέμα είναι από ποιόν παρουσιάζονται ως έγκυρες. Ασφαλώς όχι από πανεπισημιακούς κύκλους και μορφωμένους ανθρώπους, αλλά από προπαγανδιστές, που προσπαθούν να αποδείξουν ότι οι Έλληνες δεν είναι Έλληνες για τους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς.
Εφ' όσον δεν υπάρχουν σοβαρές μελέτες που στηρίζουν αυτή τη θέση και οι προπαγανδιστές χρειάζονται απεγνωσμένα πηγές, για να τη στηρίξουν, αναγκάζονται να καταφύγουν στον Φαλμεράυερ. 'Οπως λέει και η παροιμία, <> !
Βασιζόμενοι στο ότι κάποιοι αγνοούν τα λάθη του Φαλμεράυερ, ακολουθούν τη συμβουλή του Γκέμπελς, θεωριτικού της προπαγάνδας:
<< Λέγε, λέγε όλο και κάτι θα μείνει>>
www.afipnisis.gr
Βιβλιογραφία
Σάββατο, 20 Ιουνίου
2009, 6:12:27 πμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Ή ΓΛΩΣΣΑ ΓΡΑΦΗΣ ΕΊΝΑΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΤΗΣ ΠΗΓΗΣ ΑΠΌ
ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ Η ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Η ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Η Ορθογραφία καί Κλίση τών Ρημάτων, τών Ουσιαστικών, τών Επιθέτων κ.τ.λ.
Σύμφωνα μέ τήν Γραμματική καί τό Λεξικό Αρχαίας Ελληνικής (Κυρίως)
1. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ Κ.ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ
2. ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΧΑΡΗ ΠΑΤΣΗ
3. ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ «ΦΥΤΡΑΚΗΣ»
4. ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ
5. ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΤΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ Κ. ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
6. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ «ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΖΟΥ»
7. ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΡΗΓΑ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗ
8. 2000 μ.χ. Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΤΡΙΓΚΑΣ
9. ΑΝΤΙΓΝΩΣΗ ΛΙΛΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
10. ΟΜΗΡΟΣ ΤΗΛΕΜΑΧΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΔΗΣ ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
11. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ Α.Τ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
12. ΛΕΞΙΚΟΝ ΣΟΥΪΔΑ ή ΣΟΥΔΑ
13. ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΠΟΠΟΙΪΑ 1821 ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ
14. ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ «ΦΥΤΡΑΚΗΣ»
15. ΔΑΥΛΟΣ Μηνιαίο περιοδικό πρωτοποριακής έρευνας. Τεύχη :167-266
16. ΜΑΧΟΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ Μηνιαίο περιοδικό Θεωρίας καί Εθνικού Διαλόγου. Τεύχοι : 3-5
17. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Μηνιαίο περιδικό Ιστορίας. Τεύχη : 2002- 2004
18. ΙΧΩΡ Μηνιαία έκδοση γιά τήν Οικουμενική Ελληνικότητα. Τεύχη : 32-41
19. ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ Περιοδικό γιά τό Έθνος τήν Φυλή τήν Ιστορία καί τόν Πολιτισμό. Τεύχη : 104-114
20. Περιοδικό ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ Τεύχη : 8-16
21. Εφημεριδα ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Αρ.Φύλλ. 13-51
22. ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΠΙΣΤΟΙ Ν.Γ.ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ
23. ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΙΤΛΕΡ ΛΕΟΝ ΝΤΕΓΚΡΕΛ
24. Ό ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΩΝ.ΠΛΕΥΡΗΣ
25. ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΚΟΙΝΟ ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
26. ΒΥΖΑΝΤΙΝΑΙ ΜΕΛΕΤΑΙ ΖΑΜΠΕΛΟΣ 1857
27. ΙΣΤΟΡΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΒΑΣΙΛΙΕΦ
28. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΧΕΣΜΠΕΡΓΚ
29. ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΙΩΣΗΦ ΓΕΝΕΣΙΟΣ
30. ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ
31. Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ OSWALD SPENGLER
32. Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΑΟΥΣΒΙΤΣ ΒΙΛΧΕΛΜ ΣΤΕΓΚΛΙΧ
33. ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ Claudio Rutilio Αθήναι 1997
34. PAGAN CHRISTS Robertson John M. Λονδίνο 1903
35. ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ Otto Walter F, Αθήναι 1991
36. ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ, ΤΩΝ ΕΘΙΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΟΞΑΣΙΩΝ Λεκατσάς Παναγής , Αθήναι 1951
37. PAGAN ORIGINS OF THE CHRIST MYTH Jackson G.John Texas 1991
38. ΛΟΓΙΚΗ Κωνσταντίνος Πλεύρης
39. ΗΡΩΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ Ιωάννης Σικούτρης
40. ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ Λάμπρου Παπαντωνίου (Νομικός,Πολιτικός επιστήμων)
41. GENERAL CHEMISTRY Russell B. John, 1992
42. ENVIROMENTAL CHEMISTRY Baird Colin NYC 1995
43. ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ Morrison and Boyd 1988
44. Ιερεύς ΚΟΡΕΣΙΟΣ, Βιογραφία
45. ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΑΔΙΚΩΝ, Θ.Κορρές
46. ΎΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, Πάπας Γρηγόριος
47. ΙΣΤΟΡΙΑ. Zlatarski
48. ΙΣΤΟΡΙΑ , Λέων Διάκονος
49. BYZANCE ET LES ARABES , M.Canard
50. ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ,εκδ.ΚΑΛΒΟΣ ΑΘΗΝΑ 1979, Τακης Α. Σταματοπουλος
51. Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Πυρσός, έκδοση του 1928
52. Pierre Grimal, Λεξικο της Ελληνικης και Ρωμαϊκης Μυθολογιας, εκδ. University Studio Press.
53. Karl Kerenyi, Η μυθολογια των Ελληνων, εκδ. Βιβλιοπωλειο της "Εστιας"
54. Μανεθων, Αιγυπτιακα, εκδ. Κεδρος.
*προσοχη, τα κειμενα αυτα δεν σωζονται στην αυτουσια μορφη τους, εχουν κατακρεουργηθει απο τον "πατηρ Ευσεβιο" σε μια προσπαθεια του να αποδειξει ορθες της ημερομηνιες της παλαιας διαθηκης αντιπαραβαλλοντας τα με την Αιγυπτιακη ιστορια). Ο Μανεθων ηταν ιερεας και ιστορικος του 3ου αι. π.χ. και καταγοταν απο τη Σεβεννυτο της Αιγυπτου. Ο Ευσεβιος ηταν εκκλησιαστικος συγγραφεας κι επισκοπος Καισαρειας (Παλαιστινη), 260-340 μ.χ.
55. Θανασης Μαργαριτης, Μυστες και Μαγοι στην αρχαια Ελλαδα, εκδ. Νεα Θεσις.
56. Claudio Rutilio, Τα Αιτια της Χριστιανικης Επικρατησεως, εκδ. Ανοιχτη Πολη.
57. Otto Kern, Ορφικη Θεολογια.
58. Επισης καποιες απο τις πληροφοριες περιεχονται σε διαφορα σημεια της Παλαιας Διαθηκης, της Καινης Διαθηκης, των Ευαγγελιων και των κειμενων που συνεγραψαν οι μεταγενεστεροι "Πατερες" των χριστιανων.
59. «Αλεξάνδρου Ανάβασις». Ιστορικό έργο του Φλάβιου Αρριανού (95-180), αφήγηση των εκστρατειών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, γραμμένο σε επτά βιβλία.Το έργο σώθηκε σχεδόν ολόκληρο, με ένα μόνο κενό στο δωδέκατο κεφάλαιο του έβδομου βιβλίου, και θεωρείται πολύτιμη ιστορική μαρτυρία.Ο συγγραφέας χρησιμοποίησε ως πηγές του τον Πτολεμαίο τον Λάγου και τον Αριστόβουλο, στρατηγούς που μετείχαν στην εκστρατεία των Μακεδόνων στα βάθη της Ασίας.Το έργο αποτελεί απλή αφήγηση, χωρίς καμιά κριτική και αναφορά σε αίτια γεγονότων ή κίνητρα ανθρώπινων πράξεων ή σε χαρακτηρισμούς προσώπων και σε πολιτικές ή ηθικές κρίσεις
60. Αντωνόπουλος Κ.Ν. «Ιστορία του εμπορικού Ναυτικού».
61. Γρηγοριάδης Σόλων Ν. «Τα φοβερά ντοκουμέντα. Οι Βαλκανικοί πόλεμοι 1912-13.
62. Φωκά Δημ.,Γερ. «Ο στόλος του Αιγαίου»
63. «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», εγκυκλοπαίδεια τόμος ΙΔ Εκδοτική Αθηνών Α.Ε.
64. Καράμπελας Νίκος Δ. «Η απελευθέρωση της Πρέβεζας»
65. «Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι», εγκυκλοπαίδεια τόμος Β
66. Καργάκος, «Ή Ελληνικότητα τής Μακεδονίας»
67. Αριστοτέλης, «Μεταφυσικά»
68. Rich Dawkins, «τό χρονικό τού χρόνου», «Μαύρες τρύπες», «τό εγωιστικό γονίδιο», «ό τυφλός Ωρολογοποιός».
69. Πλάτων, «Τιμαίος»
70. Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης
71. Ιώσηπος, Ιστορία τού Εβραϊκού Έθνους
72. Γ.ΣΙΕΤΤΟΥ, Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια
73. Durin, Ή δίκη τού Χριστού
74. Θεός !!! Καινή Διαθήκη καί Παλαιά Διαθήκη
75. ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΣ & ΟΔΥΣΣΕΙΑ
76. «Αιθιοπικά», τα. Αρχαίο ερωτικό μυθιστόρημα, σε 10 βιβλία. Συγγραφέας του είναι ο Ηλιόδωρος ο Εμεσηνός (3ος ή 4ος αι.). Το έργο διαβάστηκε ευρύτατα επί αιώνες, επηρέασε την παγκόσμια λογοτεχνία και ο δημιουργός του χαρακτηρίστηκε ως ο «Όμηρος της πεζογραφίας».
77. ΓΚΕΜΜΑ Δ.ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
78. "ΧΑΜΕΝΟ" ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΥ ΚΟΡΑΗ
79. ......
*Πλήθος βιβλιογραφίας περιλαμβάνεται καί εντός τού κειμένου
Η Ορθογραφία καί Κλίση τών Ρημάτων, τών Ουσιαστικών, τών Επιθέτων κ.τ.λ.
Σύμφωνα μέ τήν Γραμματική καί τό Λεξικό Αρχαίας Ελληνικής (Κυρίως)
1. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ Κ.ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ
2. ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΧΑΡΗ ΠΑΤΣΗ
3. ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ «ΦΥΤΡΑΚΗΣ»
4. ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ
5. ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΤΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ Κ. ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
6. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ «ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΖΟΥ»
7. ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΡΗΓΑ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗ
8. 2000 μ.χ. Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΤΡΙΓΚΑΣ
9. ΑΝΤΙΓΝΩΣΗ ΛΙΛΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
10. ΟΜΗΡΟΣ ΤΗΛΕΜΑΧΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΔΗΣ ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
11. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ Α.Τ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
12. ΛΕΞΙΚΟΝ ΣΟΥΪΔΑ ή ΣΟΥΔΑ
13. ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΠΟΠΟΙΪΑ 1821 ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ
14. ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ «ΦΥΤΡΑΚΗΣ»
15. ΔΑΥΛΟΣ Μηνιαίο περιοδικό πρωτοποριακής έρευνας. Τεύχη :167-266
16. ΜΑΧΟΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ Μηνιαίο περιοδικό Θεωρίας καί Εθνικού Διαλόγου. Τεύχοι : 3-5
17. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Μηνιαίο περιδικό Ιστορίας. Τεύχη : 2002- 2004
18. ΙΧΩΡ Μηνιαία έκδοση γιά τήν Οικουμενική Ελληνικότητα. Τεύχη : 32-41
19. ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ Περιοδικό γιά τό Έθνος τήν Φυλή τήν Ιστορία καί τόν Πολιτισμό. Τεύχη : 104-114
20. Περιοδικό ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ Τεύχη : 8-16
21. Εφημεριδα ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Αρ.Φύλλ. 13-51
22. ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΠΙΣΤΟΙ Ν.Γ.ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ
23. ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΙΤΛΕΡ ΛΕΟΝ ΝΤΕΓΚΡΕΛ
24. Ό ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΩΝ.ΠΛΕΥΡΗΣ
25. ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΚΟΙΝΟ ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
26. ΒΥΖΑΝΤΙΝΑΙ ΜΕΛΕΤΑΙ ΖΑΜΠΕΛΟΣ 1857
27. ΙΣΤΟΡΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΒΑΣΙΛΙΕΦ
28. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΧΕΣΜΠΕΡΓΚ
29. ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΙΩΣΗΦ ΓΕΝΕΣΙΟΣ
30. ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ
31. Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ OSWALD SPENGLER
32. Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΑΟΥΣΒΙΤΣ ΒΙΛΧΕΛΜ ΣΤΕΓΚΛΙΧ
33. ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ Claudio Rutilio Αθήναι 1997
34. PAGAN CHRISTS Robertson John M. Λονδίνο 1903
35. ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ Otto Walter F, Αθήναι 1991
36. ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ, ΤΩΝ ΕΘΙΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΟΞΑΣΙΩΝ Λεκατσάς Παναγής , Αθήναι 1951
37. PAGAN ORIGINS OF THE CHRIST MYTH Jackson G.John Texas 1991
38. ΛΟΓΙΚΗ Κωνσταντίνος Πλεύρης
39. ΗΡΩΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ Ιωάννης Σικούτρης
40. ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ Λάμπρου Παπαντωνίου (Νομικός,Πολιτικός επιστήμων)
41. GENERAL CHEMISTRY Russell B. John, 1992
42. ENVIROMENTAL CHEMISTRY Baird Colin NYC 1995
43. ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ Morrison and Boyd 1988
44. Ιερεύς ΚΟΡΕΣΙΟΣ, Βιογραφία
45. ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΑΔΙΚΩΝ, Θ.Κορρές
46. ΎΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, Πάπας Γρηγόριος
47. ΙΣΤΟΡΙΑ. Zlatarski
48. ΙΣΤΟΡΙΑ , Λέων Διάκονος
49. BYZANCE ET LES ARABES , M.Canard
50. ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ,εκδ.ΚΑΛΒΟΣ ΑΘΗΝΑ 1979, Τακης Α. Σταματοπουλος
51. Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Πυρσός, έκδοση του 1928
52. Pierre Grimal, Λεξικο της Ελληνικης και Ρωμαϊκης Μυθολογιας, εκδ. University Studio Press.
53. Karl Kerenyi, Η μυθολογια των Ελληνων, εκδ. Βιβλιοπωλειο της "Εστιας"
54. Μανεθων, Αιγυπτιακα, εκδ. Κεδρος.
*προσοχη, τα κειμενα αυτα δεν σωζονται στην αυτουσια μορφη τους, εχουν κατακρεουργηθει απο τον "πατηρ Ευσεβιο" σε μια προσπαθεια του να αποδειξει ορθες της ημερομηνιες της παλαιας διαθηκης αντιπαραβαλλοντας τα με την Αιγυπτιακη ιστορια). Ο Μανεθων ηταν ιερεας και ιστορικος του 3ου αι. π.χ. και καταγοταν απο τη Σεβεννυτο της Αιγυπτου. Ο Ευσεβιος ηταν εκκλησιαστικος συγγραφεας κι επισκοπος Καισαρειας (Παλαιστινη), 260-340 μ.χ.
55. Θανασης Μαργαριτης, Μυστες και Μαγοι στην αρχαια Ελλαδα, εκδ. Νεα Θεσις.
56. Claudio Rutilio, Τα Αιτια της Χριστιανικης Επικρατησεως, εκδ. Ανοιχτη Πολη.
57. Otto Kern, Ορφικη Θεολογια.
58. Επισης καποιες απο τις πληροφοριες περιεχονται σε διαφορα σημεια της Παλαιας Διαθηκης, της Καινης Διαθηκης, των Ευαγγελιων και των κειμενων που συνεγραψαν οι μεταγενεστεροι "Πατερες" των χριστιανων.
59. «Αλεξάνδρου Ανάβασις». Ιστορικό έργο του Φλάβιου Αρριανού (95-180), αφήγηση των εκστρατειών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, γραμμένο σε επτά βιβλία.Το έργο σώθηκε σχεδόν ολόκληρο, με ένα μόνο κενό στο δωδέκατο κεφάλαιο του έβδομου βιβλίου, και θεωρείται πολύτιμη ιστορική μαρτυρία.Ο συγγραφέας χρησιμοποίησε ως πηγές του τον Πτολεμαίο τον Λάγου και τον Αριστόβουλο, στρατηγούς που μετείχαν στην εκστρατεία των Μακεδόνων στα βάθη της Ασίας.Το έργο αποτελεί απλή αφήγηση, χωρίς καμιά κριτική και αναφορά σε αίτια γεγονότων ή κίνητρα ανθρώπινων πράξεων ή σε χαρακτηρισμούς προσώπων και σε πολιτικές ή ηθικές κρίσεις
60. Αντωνόπουλος Κ.Ν. «Ιστορία του εμπορικού Ναυτικού».
61. Γρηγοριάδης Σόλων Ν. «Τα φοβερά ντοκουμέντα. Οι Βαλκανικοί πόλεμοι 1912-13.
62. Φωκά Δημ.,Γερ. «Ο στόλος του Αιγαίου»
63. «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», εγκυκλοπαίδεια τόμος ΙΔ Εκδοτική Αθηνών Α.Ε.
64. Καράμπελας Νίκος Δ. «Η απελευθέρωση της Πρέβεζας»
65. «Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι», εγκυκλοπαίδεια τόμος Β
66. Καργάκος, «Ή Ελληνικότητα τής Μακεδονίας»
67. Αριστοτέλης, «Μεταφυσικά»
68. Rich Dawkins, «τό χρονικό τού χρόνου», «Μαύρες τρύπες», «τό εγωιστικό γονίδιο», «ό τυφλός Ωρολογοποιός».
69. Πλάτων, «Τιμαίος»
70. Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης
71. Ιώσηπος, Ιστορία τού Εβραϊκού Έθνους
72. Γ.ΣΙΕΤΤΟΥ, Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια
73. Durin, Ή δίκη τού Χριστού
74. Θεός !!! Καινή Διαθήκη καί Παλαιά Διαθήκη
75. ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΣ & ΟΔΥΣΣΕΙΑ
76. «Αιθιοπικά», τα. Αρχαίο ερωτικό μυθιστόρημα, σε 10 βιβλία. Συγγραφέας του είναι ο Ηλιόδωρος ο Εμεσηνός (3ος ή 4ος αι.). Το έργο διαβάστηκε ευρύτατα επί αιώνες, επηρέασε την παγκόσμια λογοτεχνία και ο δημιουργός του χαρακτηρίστηκε ως ο «Όμηρος της πεζογραφίας».
77. ΓΚΕΜΜΑ Δ.ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
78. "ΧΑΜΕΝΟ" ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΥ ΚΟΡΑΗ
79. ......
*Πλήθος βιβλιογραφίας περιλαμβάνεται καί εντός τού κειμένου
Χριστόφορος Κολόμβος
Σάββατο, 20 Ιουνίου
2009, 5:15:18 πμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Ήταν ο Χριστόφορος Κολόμβος Έλληνας;
Άννα Καραγιαννοπούλου
Ουάσιγκτον
14-10-2008
Αυτή την εβδομάδα γιορτάστηκε στις ΗΠΑ η Ημέρα του Χριστόφορου Κολόμβου, του τολμηρού και αινιγνατικού αυτού εξερευνητή που το 1492 ανακάλυψε το Νέο Κόσμο. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την καταγωγή του Χριστόφορου Κολόμβου με επικρατέστερη αυτή που τον θέλει να κατάγεται από φτωχή οικογένεια της Γένοβας. Πρόσφατα όμως, εδώ στην Ουάσιγκτον, ένας Ελληνο-Αμερικανός μελετητής της ιστορίας του Κολόμβου παρουσίασε μια ακόμη, ελάχιστα γνωστή μέχρι σήμερα, θεωρία βασισμένη σε μελέτη των αρχών του 20ου αιώνα.
Ο Τζιμ Μαρκέτος, δικηγόρος και πρόεδρος του Αμερικανο-Ελληνικού Ινστιτούτου, εδώ στην Ουάσιγκτον, παρουσίασε το βιβλίο του Κωνσταντινοπολίτη συγγραφέα, διανοούμενου και ιστορικού, Σεραφίμ Κανούτα, με τίτλο «Χριστόφορος Κολόμβος: Ένας Έλληνας Ευγενής».
Ο Σεραφίμ Κανούτας μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1905 και μερικά χρόνια αργότερα ασχολήθηκε με το θέμα του Κολόμβου, οπότε και έγραψε το σχετικό βιβλίο. Έγραψε επίσης σειρά άλλων βιβλίων με θέμα την Ελληνο-Αμερικανική κοινότητα.
Σύμφωνα με πολλούς μελετητές και βιογράφους του Χριστόφορου Κολόμβου ο εξερευνητής του 15ου αιώνα είχε πει ότι «κατάγεται από αριστοκρατική οικογένεια» και ότι ταξίδευε «επί πολλά χρόνια» με κάποιον «διάσημο άνδρα της οικογένειας του» που κατονομάζεται σαν «Κολόν ο Νεώτερος». Η θεωρία του Κανούτα, όπως παρουσιάστηκε από τον κ. Μαρκέτο, επικεντρώνεται σε μελέτες Γάλλων ιστορικών στα τέλη του 19ουαιώνα, οι οποίοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο «Κολόν ο Νεώτερος» δεν είναι άλλος από τον Γεώργιο Παλαιολόγο-Δισύπατο, τον Βυζαντινό πρίγκιπα της οικογένειας των Παλαιολόγων που μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης υπηρέτησε στον Γαλλικό στρατό καθώς και στην Γαλλική αυλή.
Η θεωρία αυτή του Σεραφίμ Κανούτα, λέει ο Τζιμ Μαρκέτος, εξηγεί με λογική συνέπεια πολλά συμβάντα στη ζωή του Χριστόφορου Κολόμβου. «Ο Κολόμβος θα πρέπει να είχε σχέση με τους ευγενείς», επισημαίνει ο κ. Μαρκέτος. «Γιατί αλλιώς δεν θα είχε παντρευτεί μέλος της Πορτογαλικής βασιλικής οικογένειας τόσο γρήγορα και δεν θα μπορούσε να υποβάλλει το εξερευνητικό του σχέδιο όχι μόνο στον Βασιλιά και την Βασίλισσα της Ισπανίας, αλλά και στους βασιλείς της Πορτογαλίας, της Γαλλίας και της Αγγλίας».
Όμως αν όντως ο Χριστόφορος Κολόμβος είχε αριστοκρατική καταγωγή, τότε πως εξηγείται το ότι ποτέ δεν αναφέρθηκε σ’ αυτήν, ούτε άλλοι βιογράφοι και μελετητές της ζωής του έχουν ποτέ αναφέρει κάτι τέτοιο.
Ο κ. Μαρκέτος σημειώνει ότι η μυστικότητα του Χριστόφορου Κολόμβου για την καταγωγή του είναι ένα απ’ τα αινίγματα της ιστορίας, αλλά η σχέση του με τον Γεώργιο Παλαιολόγο- Δισύπατο ενδεχομένως να εξηγεί την έλλειψη διάθεσης από μέρους του να μιλήσει για την καταγωγή του. «Η καταγωγή του τον συνέδεε στενά με την Γαλλική βασιλική οικογένεια και την Γαλλική αυλή» σημειώνει ο Τζιμ Μαρκέτος. «Η σχέση αυτή δεν θα τον βοηθούσε καθόλου στις προσπάθειες του να προσεγγίσει την Ισπανική βασιλική οικογένεια. Δεν μιλούσε για την καταγωγή του, για να μπορέσει να επιτύχει στην Ισπανία».
Πάντως ακόμη και αν δεχτεί κανείς τα επιχειρήματα του βιβλίου του Σεραφίμ Κανούτα για την Βυζαντινή καταγωγή του Χριστόφορου Κολόμβου, ένα σημείο παραμένει, ότι δεν υπάρχει δεύτερη πηγή, πέραν απ’ τους ιστορικά κατοχυρωμένους ισχυρισμούς του ίδιου του Κολόμβου, που να επιβεβαιώνει την σχέση του με την αριστοκρατία και δεν είναι γνωστό αν αυτή η σχέση ήταν όντως συγγενική.
Συνεπώς για άκομη μια φορά στην προσπάθεια τους οι ιστορικοί να αποκρυπτογραφήσουν τον Χριστόφορο Κολόμβο, καλούνται να αγνοήσουν ορισμένα κενά στην αφήγηση της ιστορίας του. Σύμφωνα με τον Τζιμ Μαρκέτο, όμως, η θεωρία του Σεραφίμ Κανουτά φέρνει στο φως νέα στοιχεία που αξίζουν περαιτέρω διερεύνησης απ’ τους μελετητές.
«Ο Κανουτάς μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες και μια πολύ λογική θεωρία. Τώρα εξαρτάται απ’ τους μελετητές να εξετάσουν τα στοιχεία που έχουμε και να προσπαθήσουν να βρουν ποια ήταν πραγματικά η σχέση του Χριστόφορου Κολόμβου με τον Γεώργιο Παλαιολόγο- Δισύπατο», καταλήγει ο κ. Μαρκέτος.
Πηγή: http://www.voanews.com/greek/archive/2008-10/2008-10-14-voa6.cfm
Άννα Καραγιαννοπούλου
Ουάσιγκτον
14-10-2008
Αυτή την εβδομάδα γιορτάστηκε στις ΗΠΑ η Ημέρα του Χριστόφορου Κολόμβου, του τολμηρού και αινιγνατικού αυτού εξερευνητή που το 1492 ανακάλυψε το Νέο Κόσμο. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την καταγωγή του Χριστόφορου Κολόμβου με επικρατέστερη αυτή που τον θέλει να κατάγεται από φτωχή οικογένεια της Γένοβας. Πρόσφατα όμως, εδώ στην Ουάσιγκτον, ένας Ελληνο-Αμερικανός μελετητής της ιστορίας του Κολόμβου παρουσίασε μια ακόμη, ελάχιστα γνωστή μέχρι σήμερα, θεωρία βασισμένη σε μελέτη των αρχών του 20ου αιώνα.
Ο Τζιμ Μαρκέτος, δικηγόρος και πρόεδρος του Αμερικανο-Ελληνικού Ινστιτούτου, εδώ στην Ουάσιγκτον, παρουσίασε το βιβλίο του Κωνσταντινοπολίτη συγγραφέα, διανοούμενου και ιστορικού, Σεραφίμ Κανούτα, με τίτλο «Χριστόφορος Κολόμβος: Ένας Έλληνας Ευγενής».
Ο Σεραφίμ Κανούτας μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1905 και μερικά χρόνια αργότερα ασχολήθηκε με το θέμα του Κολόμβου, οπότε και έγραψε το σχετικό βιβλίο. Έγραψε επίσης σειρά άλλων βιβλίων με θέμα την Ελληνο-Αμερικανική κοινότητα.
Σύμφωνα με πολλούς μελετητές και βιογράφους του Χριστόφορου Κολόμβου ο εξερευνητής του 15ου αιώνα είχε πει ότι «κατάγεται από αριστοκρατική οικογένεια» και ότι ταξίδευε «επί πολλά χρόνια» με κάποιον «διάσημο άνδρα της οικογένειας του» που κατονομάζεται σαν «Κολόν ο Νεώτερος». Η θεωρία του Κανούτα, όπως παρουσιάστηκε από τον κ. Μαρκέτο, επικεντρώνεται σε μελέτες Γάλλων ιστορικών στα τέλη του 19ουαιώνα, οι οποίοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο «Κολόν ο Νεώτερος» δεν είναι άλλος από τον Γεώργιο Παλαιολόγο-Δισύπατο, τον Βυζαντινό πρίγκιπα της οικογένειας των Παλαιολόγων που μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης υπηρέτησε στον Γαλλικό στρατό καθώς και στην Γαλλική αυλή.
Η θεωρία αυτή του Σεραφίμ Κανούτα, λέει ο Τζιμ Μαρκέτος, εξηγεί με λογική συνέπεια πολλά συμβάντα στη ζωή του Χριστόφορου Κολόμβου. «Ο Κολόμβος θα πρέπει να είχε σχέση με τους ευγενείς», επισημαίνει ο κ. Μαρκέτος. «Γιατί αλλιώς δεν θα είχε παντρευτεί μέλος της Πορτογαλικής βασιλικής οικογένειας τόσο γρήγορα και δεν θα μπορούσε να υποβάλλει το εξερευνητικό του σχέδιο όχι μόνο στον Βασιλιά και την Βασίλισσα της Ισπανίας, αλλά και στους βασιλείς της Πορτογαλίας, της Γαλλίας και της Αγγλίας».
Όμως αν όντως ο Χριστόφορος Κολόμβος είχε αριστοκρατική καταγωγή, τότε πως εξηγείται το ότι ποτέ δεν αναφέρθηκε σ’ αυτήν, ούτε άλλοι βιογράφοι και μελετητές της ζωής του έχουν ποτέ αναφέρει κάτι τέτοιο.
Ο κ. Μαρκέτος σημειώνει ότι η μυστικότητα του Χριστόφορου Κολόμβου για την καταγωγή του είναι ένα απ’ τα αινίγματα της ιστορίας, αλλά η σχέση του με τον Γεώργιο Παλαιολόγο- Δισύπατο ενδεχομένως να εξηγεί την έλλειψη διάθεσης από μέρους του να μιλήσει για την καταγωγή του. «Η καταγωγή του τον συνέδεε στενά με την Γαλλική βασιλική οικογένεια και την Γαλλική αυλή» σημειώνει ο Τζιμ Μαρκέτος. «Η σχέση αυτή δεν θα τον βοηθούσε καθόλου στις προσπάθειες του να προσεγγίσει την Ισπανική βασιλική οικογένεια. Δεν μιλούσε για την καταγωγή του, για να μπορέσει να επιτύχει στην Ισπανία».
Πάντως ακόμη και αν δεχτεί κανείς τα επιχειρήματα του βιβλίου του Σεραφίμ Κανούτα για την Βυζαντινή καταγωγή του Χριστόφορου Κολόμβου, ένα σημείο παραμένει, ότι δεν υπάρχει δεύτερη πηγή, πέραν απ’ τους ιστορικά κατοχυρωμένους ισχυρισμούς του ίδιου του Κολόμβου, που να επιβεβαιώνει την σχέση του με την αριστοκρατία και δεν είναι γνωστό αν αυτή η σχέση ήταν όντως συγγενική.
Συνεπώς για άκομη μια φορά στην προσπάθεια τους οι ιστορικοί να αποκρυπτογραφήσουν τον Χριστόφορο Κολόμβο, καλούνται να αγνοήσουν ορισμένα κενά στην αφήγηση της ιστορίας του. Σύμφωνα με τον Τζιμ Μαρκέτο, όμως, η θεωρία του Σεραφίμ Κανουτά φέρνει στο φως νέα στοιχεία που αξίζουν περαιτέρω διερεύνησης απ’ τους μελετητές.
«Ο Κανουτάς μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες και μια πολύ λογική θεωρία. Τώρα εξαρτάται απ’ τους μελετητές να εξετάσουν τα στοιχεία που έχουμε και να προσπαθήσουν να βρουν ποια ήταν πραγματικά η σχέση του Χριστόφορου Κολόμβου με τον Γεώργιο Παλαιολόγο- Δισύπατο», καταλήγει ο κ. Μαρκέτος.
Πηγή: http://www.voanews.com/greek/archive/2008-10/2008-10-14-voa6.cfm
ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Σάββατο, 20 Ιουνίου
2009, 4:54:40 πμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το παρόν αποτελεί μια συγκέντρωση μαρτυριών για το νόημα που έδιναν οι Έλληνες στην εθνική τους ταυτότητα, και το βάρος που απέδιδαν στα διάφορα στοιχεία που συνέθεταν αυτήν την ταυτότητα. Παράλληλα, πέρα από τον καταφατικό ορισμό της ελληνικότητας, θα προσπαθήσω να συγκεντρώσω στοιχεία για τη σχέση των Ελλήνων με τους βαρβάρους, και τα στοιχεία που θεωρούσαν πως τους διαφοροποιούν από αυτούς. Τέλος, θα ασχοληθώ με την Ελληνική εθνογένεση, την διαδικασία δηλαδή με την οποία απέκτησαν οι Έλληνες αυτήν την εθνική συνείδηση. Αρχικά θα επικεντρωθώ στην αρχαία περίοδο, αν και πιθανώς στο μέλλον να επεκταθώ και στις κατοπινές περιόδους της πορείας του Ελληνισμού, και τη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων έως τη σημερινή εποχή. Το έργο αυτό θα συμπληρώνεται σταδιακά με νέα στοιχεία.
ΠΗΓΕΣ
Ο Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς, ο συγγραφέας της ιστορίας των Περσικών πολέμων, έδωσε τον ακόλουθο ορισμό του «Έλληνικού», δηλαδή της ελληνικότητας, στην Ιστορία του (8, 144):
τὸ Ἑλληνικόν, ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον, καὶ θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ θυσίαι ἤθεά τε ὁμότροπα
ΜΕΤ. το Ελληνικόν, το οποίο είναι όμαιμον και ομόγλωσσο και έχει κοινούς τόπους ιδρυθέντες για τους θεούς και θυσίες και παρόμοια ήθη
Ο Ηροδοτος (1, 148) κοροϊδεύει τον ισχυρισμό των Ιώνων των δώδεκα πόλεων της Μικράς Ασίας πως είναι περισσότερο Ίωνες από τους υπόλοιπους, αναφέροντας τα διάφορα έθνη με τα οποία έχουν αναμιχθεί:
Τούτων δὴ εἵνεκα καὶ οἱ Ἴωνες δυώδεκα πόλις ἐποιήσαντο, ἐπεὶ ὥς γέ τι μᾶλλον οὗτοι Ἴωνές εἰσι τῶν ἄλλων Ἰώνων ἢ κάλλιόν τι γεγόνασι, μωρίη πολλὴ λέγειν, τῶν Ἄβαντες μὲν ἐξ Εὐβοίης εἰσὶ οὐκ ἐλαχίστη μοῖρα, τοῖσι Ἰωνίης μέτα οὐδὲ τοῦ οὐνόματος οὐδέν, Μινύαι δὲ Ὀρχομένιοί σφι ἀναμεμίχαται καὶ Καδμεῖοι καὶ Δρύοπες καὶ Φωκέες ἀποδάσμιοι καὶ Μολοσσοὶ καὶ Ἀρκάδες Πελασγοὶ καὶ Δωριέες Ἐπιδαύριοι, ἄλλα τε ἔθνεα πολλὰ ἀναμεμίχαται. Οἱ δὲ αὐτῶν ἀπὸ τοῦ πρυτανηίου τοῦ Ἀθηναίων ὁρμηθέντες καὶ νομίζοντες γενναιότατοι εἶναι Ἰώνων, οὗτοι δὲ οὐ γυναῖκας ἠγάγοντο ἐς τὴν ἀποικίην ἀλλὰ Καείρας ἔσχον, τῶν ἐφόνευσαν τοὺς γονέας.
ΜΕΤ. Γι' αυτούς τους λόγους οι Ίωνες έχτισαν δώδεκα πόλεις επειδή είναι τάχα αυτοί περισσότερο Ίωνες από τους άλλους Ίωνες, ή με πιο καλή καταγωγή, μιλώντας με πολλή μωρία, αφού κατάγονται από τους Άβαντες από την Εύβοια σε σημαντικό βαθμό, και αναμίχθηκαν με Μίνυες από τον Ορχομενό και Καδμείους και Δρύοπες και αποδάσμιους Φωκαείς και Μολοσσούς και Πελασγούς από την Αρκαδία και Δωριείς από την Επίδαυρο, και με πολλά άλλα έθνη. Αυτοί ξεκίνησαν από το πρυτανείο των Αθηνών, νομίζοντας πως έχουν την πιο ευγενική καταγωγή, όμως δεν πήραν γυναίκες μαζί τους στην αποικία αλλά πήραν γυναίκες από την Καρία, αφού φόνευσαν τους γονείς τους.
Στη συνέχεια (1, 147), αποδέχεται ειρωνικά τον ισχυρισμό τους, αναγνωρίζοντας πως χρησιμοποιούν το όνομα περισσότερο από τους άλλους Ίωνες:
Ἀλλὰ γὰρ περιέχονται τοῦ οὐνόματος μᾶλλόν τι τῶν ἄλλων Ἰώνων, ἔστωσαν δὴ καὶ οἱ καθαρῶς γεγονότες Ἴωνες.
Αλλά μιας και χρησιμοποιούν το όνομα περισσότερο από τους άλλους Ίωνες, ας είναι λοιπόν Ίωνες με καθαρή καταγωγή.
Ο Ηρόδοτος (1, 58) αναφέρει πως το Ελληνικό έθνος είχε την ίδια γλώσσα, αποσχίσθηκε από το Πελασγικό, και μεγάλωσε με την προσθήκη άλλων βαρβαρικών εθνών, και κυρίως του Πελασγικού. Φαίνεται δηλαδή πως οι Έλληνες αποτελούσαν έναν κλάδο του ευρύτερου Πελασγικού έθνους, ο οποίος μίλησε Ελληνικά. Στη συνέχεια προσεχώρησαν σε αυτούς τόσο Πελασγοί οι οποίοι δεν μιλούσαν Ελληνικά, αλλά και άλλοι βάρβαροι:
τὸ δὲ Ἑλληνικὸν γλώσσῃ μὲν ἐπείτε ἐγένετο αἰεί κοτε τῇ αὐτῇ διαχρᾶται, ὡς ἐμοὶ καταφαίνεται εἶναι: ἀποσχισθὲν μέντοι ἀπὸ τοῦ Πελασγικοῦ ἐόν ἀσθενές, ἀπό σμικροῦ τεο τὴν ἀρχὴν ὁρμώμενον αὔξηται ἐς πλῆθος τῶν ἐθνέων, Πελασγῶν μάλιστα προσκεχωρηκότων αὐτῷ καὶ ἄλλων ἐθνέων βαρβάρων συχνῶν. πρόσθε δὲ ὦν ἔμοιγε δοκέει οὐδὲ τὸ Πελασγικὸν ἔθνος, ἐὸν βάρβαρον, οὐδαμὰ μεγάλως αὐξηθῆναι.
ΜΕΤ. Το Ελληνικό έθνος είχε πάντοτε την ίδια γλώσσα: αφού αποσχίσθηκε από το Πελασγικό ήταν ασθενές, αλλά από μικρό που ήταν αρχικά αυξήθηκε μέσω των πολλών προσχωρήσεων σε αυτό Πελασγών και άλλων βαρβαρικών εθνών. Μου φαίνεται πως το Πελασγικό έθνος, δεν μεγάλωσε όταν ήταν βαρβαρικό.
Ο Θουκυδίδης (Ιστορία, 1, 3) αναφέρει πως το Ελληνικό όνομα δεν ήταν σε κοινή χρήση έως ότου πολλά άλλα έθνη και ιδιαίτερα το Πελασγικό το υιοθέτησαν μέσω των σχέσεών τους με τον Έλληνα και τους γιούς του:
δοκεῖ δέ μοι, οὐδὲ τοὔνομα τοῦτο ξύμπασά πω εἶχεν, ἀλλὰ τὰ μὲν πρὸ Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος καὶ πάνυ οὐδὲ εἶναι ἡ ἐπίκλησις αὕτη, κατὰ ἔθνη δὲ ἄλλα τε καὶ τὸ Πελασγικὸν ἐπὶ πλεῖστον ἀφ' ἑαυτῶν τὴν ἐπωνυμίαν παρέχεσθαι, Ἕλληνος δὲ καὶ τῶν παίδων αὐτοῦ ἐν τῇ Φθιώτιδι ἰσχυσάντων, καὶ ἐπαγομένων αὐτοὺς ἐπ' ὠφελίᾳ ἐς τὰς ἄλλας πόλεις, καθ' ἑκάστους μὲν ἤδη τῇ ὁμιλίᾳ μᾶλλον καλεῖσθαι Ἕλληνας, οὐ μέντοι πολλοῦ γε χρόνου [ἐδύνατο] καὶ ἅπασιν ἐκνικῆσαι.
ΜΕΤ. Μου φαίνεται πως ούτε το όνομα είχε καθολική αποδοχή, αλλά πριν από τον Έλληνα το γιο του Δευκαλίωνα δεν υπήρχε, και διάφορες ονομασίες, και επί το πλείστον η Πελασγική χρησιμοποιούνταν για τα έθνη, όταν όμως ο Έλλην και οι γιοί του έγιναν ισχυροί στη Φθιώτιδα, και πήγαν προς βοήθεια στις άλλες πόλεις, με την αμοιβαία συναναστροφή επικράτησε η ονομασία, αλλά και πάλι μετά από πολύ χρόνο κατόρθωσε να επιβληθεί σε όλους.
O Ισοκράτης ο Αθηναίος, ρήτορας και πολιτικός, μιλώντας πιθανώς στους Ολυμπιακους αγώνες, έδωσε έναν διαφορετικό ορισμό της Ελληνικότητας, θέλοντας να αναδείξει την αίγλη της Αθηναϊκής παιδείας (Πανηγυρικός, 50):
καὶ τὸ τῶν Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκεν μηκέτι τοῦ γένους, ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας.
ΜΕΤ. και έκανε το όνομα των Ελλήνων να μην δηλώνει πλέον την καταγωγή αλλά τη διανόηση, και περισσότερο να καλούνται Έλληνες αυτοί που μετέχουν στη δικιά μας παιδεία παρά στην κοινή φύση.
Το Ελληνικό όνομα δεν ήταν πάντοτε σε ευρεία χρήση, ούτε ήταν δηλωτικό της ίδιας οντότητας. Στον Όμηρο (B, 684-5) οι Έλληνες είναι μαζί με τον Αχιλλέα, και όχι όλοι οι συμμετέχοντες στην Τρωϊκή εκστρατεία:
Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνες καὶ Ἀχαιοί, τῶν αὖ πεντήκοντα νεῶν ἦν ἀρχὸς Ἀχιλλεύς.
ΜΕΤ. αυτοί που λεγόντουσαν Μυρμιδόνες και Έλληνες και Αχαιοί, αυτοί είχαν πενήντα καράβια με αρχηγό τον Αχιλλέα
Παραταύτα, ο Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, σύγχρονος του Ιπποκράτη και πολύ νεώτερος του Ομήρου μας λέει (Μετεωρολογικά, 352b) πως οι Έλληνες πριν αποκτήσουν αυτό το όνομα ήταν γνωστοί ως Γραικοί:
ᾤκουν γὰρ οἱ Σελλοὶ ἐνταῦθα καὶ οἱ καλούμενοι τότε μὲν Γραικοὶ νῦν δ’ Ἕλληνες
ΜΕΤ. Γιατί κατοικούσαν εκεί οι Σελλοί και οι τότε καλούμενοι Γραικοί που τώρα λέγονται Έλληνες
Πολλοί συγγραφείς, βασιζόμενοι στον ορισμό του Ισοκράτη, υποστηρίζουν πως η ελληνικότητα δεν έχει φυλετικό περιεχόμενο. Ωστόσο, στους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες η συμμετοχή βασιζόταν σαφώς στην Ελληνικότητα, η οποία νομιζόταν με βάση την καταγωγή, όπως αποδεικνύει ο τρόπος με τον οποίο κατάφερε να λάβει μέρος σε αυτούς ο Αλέξανδρος Α' ο Μακεδών (Ηρόδοτος, 5, 22):
Ἀλέξανδρος δὲ ἐπειδὴ ἀπέδεξε ὡς εἴη Ἀργεῖος, ἐκρίθη τε εἶναι Ἕλλην καὶ ἀγωνιζόμενος στάδιον συνεξέπιπτε τῷ πρώτῳ.
ΜΕΤ. Ο Αλέξανδρος επειδή απέδειξε πως είναι Αργείος, κρίθηκε πως είναι Έλληνας και αγωνιζόμενος στο δρόμο του σταδίου ήρθε πρώτος.
Ο ίδιος ο Ισοκράτης δεν θεωρούσε τον παράγοντα της καταγωγής ως ασήμαντο, αλλά περηφανευόταν για την καθαρότητα της καταγωγής των Αθηναίων (Πανηγυρικός, 24) υποστηρίζοντας πως σε αντίθεση με άλλους, οι Αθηναίοι δεν ήταν «μιγάδες»:
Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ’ ἐρήμην καταλαβόντες οὐδ’ ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες
ΜΕΤ. Γιατί σ' αυτήν εδώ τη χώρα κατοικούμε, χωρίς να έχουμε διώξει άλλους από αυτήν, ούτε καταλαμβάνοντάς την όταν ήταν ακατοίκητη, ούτε αναμεμιγμένοι από πολλά έθνη
Ο Πλάτων ο Αθηναίος φιλόσοφος, δεν αφήνει επίσης καμιά αμφιβολία για το γεγονός πως η καταγωγή έπαιζε σημαντικό ρόλο στον ορισμό της ελληνικότητας (Μενέξενος, 245c-d), κάνοντας σαφή διαχωρισμό ανάμεσα σε φύσει και νόμω Έλληνες:
μόνοι δὲ ἡμεῖς οὐκ ἐτολμήσαμεν οὔτε ἐκδοῦναι οὔτε ὀμόσαι. οὕτω δή τοι τό γε τῆς πόλεως γενναῖον καὶ ἐλεύθερον βέβαιόν τε καὶ ὑγιές ἐστιν καὶ φύσει μισοβάρβαρον, διὰ τὸ εἰλικρινῶς εἶναι Ἕλληνας καὶ ἀμιγεῖς βαρβάρων. οὐ γὰρ Πέλοπες οὐδὲ Κάδμοι οὐδὲ Αἴγυπτοί τε καὶ Δαναοὶ οὐδὲ ἄλλοι πολλοὶ φύσει μὲν βάρβαροι ὄντες, νόμῳ δὲ Ἕλληνες, συνοικοῦσιν ἡμῖν, ἀλλ’ αὐτοὶ Ἕλληνες, οὐ μειξοβάρβαροι οἰκοῦμεν, ὅθεν καθαρὸν τὸ μῖσος ἐντέτηκε τῇ πόλει τῆς ἀλλοτρίας φύσεως.
ΜΕΤ. μόνοι εμείς δεν τολμήσαμε ούτε να παραδοθούμε ούτε να ορκιστούμε. Γιατί είναι τόσο ευγενικό, ελεύθερο και βέβαιο το φρόνημα της πόλης και φυσικά μισεί το βαρβαρικό, επειδή αληθινά είμαστε Έλληνες μη αναμεμιγμένοι με βαρβάρους. Ούτε Πέλοπες ούτε Κάδμοι ούτε Αιγύπτιοι ούτε Δαναοί ούτε άλλοι πολλοί που είναι στη φύση τους βάρβαροι, αλλά κατά σύμβαση Έλληνες, συζούν με μας, αλλά Έλληνες, όχι ανάμικτοι με βαρβάρους κατοικούμε, και γι' αυτό το μίσος της ξένης φύσης καθαρά κληρονομήθηκε στην πόλη μας.
Πολύ αργότερα, ο γεωγράφος Στράβων από την Αμάσεια (Γεωγραφικά, 17, 1) παρατηρεί για τους Αλεξανδρείς πως αν και ήταν μιγάδες, ήταν Έλληνες γιατί θυμόντουσαν τον Ελληνικό τρόπο ζωής.
καὶ γὰρ εἰ μιγάδες, Ἕλληνες ὅμως ἀνέκαθεν ἦσαν καὶ ἐμέμνηντο τοῦ κοινοῦ τῶν Ἑλλήνων ἔθους
ΜΕΤ. αν και μιγάδες, ήταν ανέκαθεν Έλληνες και θυμόντουσαν τον κοινό τρόπο ζωής των Ελλήνων
Ο Στράβων αναφέρεται και στο παρελθόν, λέγοντας πως οι άλλοι λαοί (εκτός από τους Κάρες που ως μισθοφόροι ήταν διασπαρμένοι σ' όλη την Ελλάδα) σπάνια μάθαιναν Ελληνικά και υιοθετούσαν τον Ελληνικό τρόπο ζωής (Γεωγραφικά, 14, 2):
τῶν γὰρ ἄλλων οὔτ’ ἐπιπλεκομένων πω σφόδρα τοῖς Ἕλλησιν, οὔτ’ ἐπιχειρούντων ἑλληνικῶς ζῆν ἢ μανθάνειν τὴν ἡμετέραν διάλεκτον, πλὴν εἴ τινες σπάνιοι καὶ κατὰ τύχην ἐπεμίχθησαν καὶ κατ’ ἄνδρα ὀλίγοις τῶν Ἑλλήνων τισίν·
ΜΕΤ. Οι άλλοι [εκτός από τους Κάρες] δεν έρχονταν σε στενή επαφή με τους Έλληνες, ούτε επιχειρούσαν να ζουν Ελληνικά ή να μάθουν τη δικιά μας γλώσσα, εκτός από σπάνιες και κατα τύχη μεμονωμένες περιπτώσεις που αναμίχθηκαν με τους Έλληνες.
Στην ίδια χρονική περίοδο ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς (Ρωμαϊκή Αρχαιολογία, 1, 89) αναφέρει πώς επέρχεται ο αφελληνισμός στους Έλληνες που συγκατοικούν κοντά με βαρβάρους.
ἐπεὶ ἄλλοι γε συχνοὶ ἐν βαρβάροις οἰκοῦντες ὀλίγου χρόνου διελθόντος ἅπαν τὸ Ἑλληνικὸν ἀπέμαθον, ὡς μήτε φωνὴν Ἑλλάδα φθέγγεσθαι μήτε ἐπιτηδεύμασιν Ἑλλήνων χρῆσθαι, μήτε θεοὺς τοὺς αὐτοὺς νομίζειν, μήτε νόμους τοὺς ἐπιεικεῖς, ᾧ μάλιστα διαλλάσσει φύσις Ἑλλὰς βαρβάρου
ΜΕΤ. επειδή άλλοι οι οποίοι συγκατοίκησαν ανάμεσα σε βαρβάρους, με το πέρασμα λίγου χρόνο ξέμαθαν κάθε τι Ελληνικό, έτσι ώστε ούτε Ελληνικά μιλούσανε, ούτε χρησιμοποιούσανε τα επιτηδεύματα των Ελλήνων, ούτε αναγνώριζαν τους ίδιους θεούς, ούτε τους επιεικείς νόμους, που περισσότερο διαχωρίζουν την Ελληνική από την βαρβαρική φύση
Ο Αισχίνης κατηγορεί τον Δημοσθένη (Κατά Κτησιφώντος, 172) ότι είναι ελληνίζων βάρβαρος λόγω της καταγωγής της μητέρας του. Βέβαια, εδώ υπάρχει εμπάθεια λόγω της πολιτικής αντιπαλότητας, όμως το γεγονός πως χρησιμοποιείται αυτός ο τρόπος επίθεσης αποδεικνύει τη σημασία που είχε η καταγωγή για έναν Αθηναίο της εποχής εκείνης.
Οὐκοῦν ἀπὸ μὲν τοῦ πάππου πολέμιος ἂν εἴη τῷ δήμῳ, θάνατον γὰρ αὐτοῦ τῶν προγόνων κατέγνωτε, τὰ δ’ ἀπὸ τῆς μητρὸς Σκύθης βάρβαρος ἑλληνίζων τῇ φωνῇ· ὅθεν καὶ τὴν πονηρίαν οὐκ ἐπιχώριός ἐστι.
MET. Λοιπόν από τον παππού του είναι εχθρός του δήμου, γιατί αυτός καταδικάστηκε σε θάνατο από τους προγόνους σας, και από τη μεριά της μητέρας του είναι Σκύθης βάρβαρος που μιλάει Ελληνικά, άρα και η κακία του δεν είναι ντόπιας προέλευσης.
Το παρόν αποτελεί μια συγκέντρωση μαρτυριών για το νόημα που έδιναν οι Έλληνες στην εθνική τους ταυτότητα, και το βάρος που απέδιδαν στα διάφορα στοιχεία που συνέθεταν αυτήν την ταυτότητα. Παράλληλα, πέρα από τον καταφατικό ορισμό της ελληνικότητας, θα προσπαθήσω να συγκεντρώσω στοιχεία για τη σχέση των Ελλήνων με τους βαρβάρους, και τα στοιχεία που θεωρούσαν πως τους διαφοροποιούν από αυτούς. Τέλος, θα ασχοληθώ με την Ελληνική εθνογένεση, την διαδικασία δηλαδή με την οποία απέκτησαν οι Έλληνες αυτήν την εθνική συνείδηση. Αρχικά θα επικεντρωθώ στην αρχαία περίοδο, αν και πιθανώς στο μέλλον να επεκταθώ και στις κατοπινές περιόδους της πορείας του Ελληνισμού, και τη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων έως τη σημερινή εποχή. Το έργο αυτό θα συμπληρώνεται σταδιακά με νέα στοιχεία.
ΠΗΓΕΣ
Ο Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς, ο συγγραφέας της ιστορίας των Περσικών πολέμων, έδωσε τον ακόλουθο ορισμό του «Έλληνικού», δηλαδή της ελληνικότητας, στην Ιστορία του (8, 144):
τὸ Ἑλληνικόν, ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον, καὶ θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ θυσίαι ἤθεά τε ὁμότροπα
ΜΕΤ. το Ελληνικόν, το οποίο είναι όμαιμον και ομόγλωσσο και έχει κοινούς τόπους ιδρυθέντες για τους θεούς και θυσίες και παρόμοια ήθη
Ο Ηροδοτος (1, 148) κοροϊδεύει τον ισχυρισμό των Ιώνων των δώδεκα πόλεων της Μικράς Ασίας πως είναι περισσότερο Ίωνες από τους υπόλοιπους, αναφέροντας τα διάφορα έθνη με τα οποία έχουν αναμιχθεί:
Τούτων δὴ εἵνεκα καὶ οἱ Ἴωνες δυώδεκα πόλις ἐποιήσαντο, ἐπεὶ ὥς γέ τι μᾶλλον οὗτοι Ἴωνές εἰσι τῶν ἄλλων Ἰώνων ἢ κάλλιόν τι γεγόνασι, μωρίη πολλὴ λέγειν, τῶν Ἄβαντες μὲν ἐξ Εὐβοίης εἰσὶ οὐκ ἐλαχίστη μοῖρα, τοῖσι Ἰωνίης μέτα οὐδὲ τοῦ οὐνόματος οὐδέν, Μινύαι δὲ Ὀρχομένιοί σφι ἀναμεμίχαται καὶ Καδμεῖοι καὶ Δρύοπες καὶ Φωκέες ἀποδάσμιοι καὶ Μολοσσοὶ καὶ Ἀρκάδες Πελασγοὶ καὶ Δωριέες Ἐπιδαύριοι, ἄλλα τε ἔθνεα πολλὰ ἀναμεμίχαται. Οἱ δὲ αὐτῶν ἀπὸ τοῦ πρυτανηίου τοῦ Ἀθηναίων ὁρμηθέντες καὶ νομίζοντες γενναιότατοι εἶναι Ἰώνων, οὗτοι δὲ οὐ γυναῖκας ἠγάγοντο ἐς τὴν ἀποικίην ἀλλὰ Καείρας ἔσχον, τῶν ἐφόνευσαν τοὺς γονέας.
ΜΕΤ. Γι' αυτούς τους λόγους οι Ίωνες έχτισαν δώδεκα πόλεις επειδή είναι τάχα αυτοί περισσότερο Ίωνες από τους άλλους Ίωνες, ή με πιο καλή καταγωγή, μιλώντας με πολλή μωρία, αφού κατάγονται από τους Άβαντες από την Εύβοια σε σημαντικό βαθμό, και αναμίχθηκαν με Μίνυες από τον Ορχομενό και Καδμείους και Δρύοπες και αποδάσμιους Φωκαείς και Μολοσσούς και Πελασγούς από την Αρκαδία και Δωριείς από την Επίδαυρο, και με πολλά άλλα έθνη. Αυτοί ξεκίνησαν από το πρυτανείο των Αθηνών, νομίζοντας πως έχουν την πιο ευγενική καταγωγή, όμως δεν πήραν γυναίκες μαζί τους στην αποικία αλλά πήραν γυναίκες από την Καρία, αφού φόνευσαν τους γονείς τους.
Στη συνέχεια (1, 147), αποδέχεται ειρωνικά τον ισχυρισμό τους, αναγνωρίζοντας πως χρησιμοποιούν το όνομα περισσότερο από τους άλλους Ίωνες:
Ἀλλὰ γὰρ περιέχονται τοῦ οὐνόματος μᾶλλόν τι τῶν ἄλλων Ἰώνων, ἔστωσαν δὴ καὶ οἱ καθαρῶς γεγονότες Ἴωνες.
Αλλά μιας και χρησιμοποιούν το όνομα περισσότερο από τους άλλους Ίωνες, ας είναι λοιπόν Ίωνες με καθαρή καταγωγή.
Ο Ηρόδοτος (1, 58) αναφέρει πως το Ελληνικό έθνος είχε την ίδια γλώσσα, αποσχίσθηκε από το Πελασγικό, και μεγάλωσε με την προσθήκη άλλων βαρβαρικών εθνών, και κυρίως του Πελασγικού. Φαίνεται δηλαδή πως οι Έλληνες αποτελούσαν έναν κλάδο του ευρύτερου Πελασγικού έθνους, ο οποίος μίλησε Ελληνικά. Στη συνέχεια προσεχώρησαν σε αυτούς τόσο Πελασγοί οι οποίοι δεν μιλούσαν Ελληνικά, αλλά και άλλοι βάρβαροι:
τὸ δὲ Ἑλληνικὸν γλώσσῃ μὲν ἐπείτε ἐγένετο αἰεί κοτε τῇ αὐτῇ διαχρᾶται, ὡς ἐμοὶ καταφαίνεται εἶναι: ἀποσχισθὲν μέντοι ἀπὸ τοῦ Πελασγικοῦ ἐόν ἀσθενές, ἀπό σμικροῦ τεο τὴν ἀρχὴν ὁρμώμενον αὔξηται ἐς πλῆθος τῶν ἐθνέων, Πελασγῶν μάλιστα προσκεχωρηκότων αὐτῷ καὶ ἄλλων ἐθνέων βαρβάρων συχνῶν. πρόσθε δὲ ὦν ἔμοιγε δοκέει οὐδὲ τὸ Πελασγικὸν ἔθνος, ἐὸν βάρβαρον, οὐδαμὰ μεγάλως αὐξηθῆναι.
ΜΕΤ. Το Ελληνικό έθνος είχε πάντοτε την ίδια γλώσσα: αφού αποσχίσθηκε από το Πελασγικό ήταν ασθενές, αλλά από μικρό που ήταν αρχικά αυξήθηκε μέσω των πολλών προσχωρήσεων σε αυτό Πελασγών και άλλων βαρβαρικών εθνών. Μου φαίνεται πως το Πελασγικό έθνος, δεν μεγάλωσε όταν ήταν βαρβαρικό.
Ο Θουκυδίδης (Ιστορία, 1, 3) αναφέρει πως το Ελληνικό όνομα δεν ήταν σε κοινή χρήση έως ότου πολλά άλλα έθνη και ιδιαίτερα το Πελασγικό το υιοθέτησαν μέσω των σχέσεών τους με τον Έλληνα και τους γιούς του:
δοκεῖ δέ μοι, οὐδὲ τοὔνομα τοῦτο ξύμπασά πω εἶχεν, ἀλλὰ τὰ μὲν πρὸ Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος καὶ πάνυ οὐδὲ εἶναι ἡ ἐπίκλησις αὕτη, κατὰ ἔθνη δὲ ἄλλα τε καὶ τὸ Πελασγικὸν ἐπὶ πλεῖστον ἀφ' ἑαυτῶν τὴν ἐπωνυμίαν παρέχεσθαι, Ἕλληνος δὲ καὶ τῶν παίδων αὐτοῦ ἐν τῇ Φθιώτιδι ἰσχυσάντων, καὶ ἐπαγομένων αὐτοὺς ἐπ' ὠφελίᾳ ἐς τὰς ἄλλας πόλεις, καθ' ἑκάστους μὲν ἤδη τῇ ὁμιλίᾳ μᾶλλον καλεῖσθαι Ἕλληνας, οὐ μέντοι πολλοῦ γε χρόνου [ἐδύνατο] καὶ ἅπασιν ἐκνικῆσαι.
ΜΕΤ. Μου φαίνεται πως ούτε το όνομα είχε καθολική αποδοχή, αλλά πριν από τον Έλληνα το γιο του Δευκαλίωνα δεν υπήρχε, και διάφορες ονομασίες, και επί το πλείστον η Πελασγική χρησιμοποιούνταν για τα έθνη, όταν όμως ο Έλλην και οι γιοί του έγιναν ισχυροί στη Φθιώτιδα, και πήγαν προς βοήθεια στις άλλες πόλεις, με την αμοιβαία συναναστροφή επικράτησε η ονομασία, αλλά και πάλι μετά από πολύ χρόνο κατόρθωσε να επιβληθεί σε όλους.
O Ισοκράτης ο Αθηναίος, ρήτορας και πολιτικός, μιλώντας πιθανώς στους Ολυμπιακους αγώνες, έδωσε έναν διαφορετικό ορισμό της Ελληνικότητας, θέλοντας να αναδείξει την αίγλη της Αθηναϊκής παιδείας (Πανηγυρικός, 50):
καὶ τὸ τῶν Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκεν μηκέτι τοῦ γένους, ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας.
ΜΕΤ. και έκανε το όνομα των Ελλήνων να μην δηλώνει πλέον την καταγωγή αλλά τη διανόηση, και περισσότερο να καλούνται Έλληνες αυτοί που μετέχουν στη δικιά μας παιδεία παρά στην κοινή φύση.
Το Ελληνικό όνομα δεν ήταν πάντοτε σε ευρεία χρήση, ούτε ήταν δηλωτικό της ίδιας οντότητας. Στον Όμηρο (B, 684-5) οι Έλληνες είναι μαζί με τον Αχιλλέα, και όχι όλοι οι συμμετέχοντες στην Τρωϊκή εκστρατεία:
Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνες καὶ Ἀχαιοί, τῶν αὖ πεντήκοντα νεῶν ἦν ἀρχὸς Ἀχιλλεύς.
ΜΕΤ. αυτοί που λεγόντουσαν Μυρμιδόνες και Έλληνες και Αχαιοί, αυτοί είχαν πενήντα καράβια με αρχηγό τον Αχιλλέα
Παραταύτα, ο Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, σύγχρονος του Ιπποκράτη και πολύ νεώτερος του Ομήρου μας λέει (Μετεωρολογικά, 352b) πως οι Έλληνες πριν αποκτήσουν αυτό το όνομα ήταν γνωστοί ως Γραικοί:
ᾤκουν γὰρ οἱ Σελλοὶ ἐνταῦθα καὶ οἱ καλούμενοι τότε μὲν Γραικοὶ νῦν δ’ Ἕλληνες
ΜΕΤ. Γιατί κατοικούσαν εκεί οι Σελλοί και οι τότε καλούμενοι Γραικοί που τώρα λέγονται Έλληνες
Πολλοί συγγραφείς, βασιζόμενοι στον ορισμό του Ισοκράτη, υποστηρίζουν πως η ελληνικότητα δεν έχει φυλετικό περιεχόμενο. Ωστόσο, στους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες η συμμετοχή βασιζόταν σαφώς στην Ελληνικότητα, η οποία νομιζόταν με βάση την καταγωγή, όπως αποδεικνύει ο τρόπος με τον οποίο κατάφερε να λάβει μέρος σε αυτούς ο Αλέξανδρος Α' ο Μακεδών (Ηρόδοτος, 5, 22):
Ἀλέξανδρος δὲ ἐπειδὴ ἀπέδεξε ὡς εἴη Ἀργεῖος, ἐκρίθη τε εἶναι Ἕλλην καὶ ἀγωνιζόμενος στάδιον συνεξέπιπτε τῷ πρώτῳ.
ΜΕΤ. Ο Αλέξανδρος επειδή απέδειξε πως είναι Αργείος, κρίθηκε πως είναι Έλληνας και αγωνιζόμενος στο δρόμο του σταδίου ήρθε πρώτος.
Ο ίδιος ο Ισοκράτης δεν θεωρούσε τον παράγοντα της καταγωγής ως ασήμαντο, αλλά περηφανευόταν για την καθαρότητα της καταγωγής των Αθηναίων (Πανηγυρικός, 24) υποστηρίζοντας πως σε αντίθεση με άλλους, οι Αθηναίοι δεν ήταν «μιγάδες»:
Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ’ ἐρήμην καταλαβόντες οὐδ’ ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες
ΜΕΤ. Γιατί σ' αυτήν εδώ τη χώρα κατοικούμε, χωρίς να έχουμε διώξει άλλους από αυτήν, ούτε καταλαμβάνοντάς την όταν ήταν ακατοίκητη, ούτε αναμεμιγμένοι από πολλά έθνη
Ο Πλάτων ο Αθηναίος φιλόσοφος, δεν αφήνει επίσης καμιά αμφιβολία για το γεγονός πως η καταγωγή έπαιζε σημαντικό ρόλο στον ορισμό της ελληνικότητας (Μενέξενος, 245c-d), κάνοντας σαφή διαχωρισμό ανάμεσα σε φύσει και νόμω Έλληνες:
μόνοι δὲ ἡμεῖς οὐκ ἐτολμήσαμεν οὔτε ἐκδοῦναι οὔτε ὀμόσαι. οὕτω δή τοι τό γε τῆς πόλεως γενναῖον καὶ ἐλεύθερον βέβαιόν τε καὶ ὑγιές ἐστιν καὶ φύσει μισοβάρβαρον, διὰ τὸ εἰλικρινῶς εἶναι Ἕλληνας καὶ ἀμιγεῖς βαρβάρων. οὐ γὰρ Πέλοπες οὐδὲ Κάδμοι οὐδὲ Αἴγυπτοί τε καὶ Δαναοὶ οὐδὲ ἄλλοι πολλοὶ φύσει μὲν βάρβαροι ὄντες, νόμῳ δὲ Ἕλληνες, συνοικοῦσιν ἡμῖν, ἀλλ’ αὐτοὶ Ἕλληνες, οὐ μειξοβάρβαροι οἰκοῦμεν, ὅθεν καθαρὸν τὸ μῖσος ἐντέτηκε τῇ πόλει τῆς ἀλλοτρίας φύσεως.
ΜΕΤ. μόνοι εμείς δεν τολμήσαμε ούτε να παραδοθούμε ούτε να ορκιστούμε. Γιατί είναι τόσο ευγενικό, ελεύθερο και βέβαιο το φρόνημα της πόλης και φυσικά μισεί το βαρβαρικό, επειδή αληθινά είμαστε Έλληνες μη αναμεμιγμένοι με βαρβάρους. Ούτε Πέλοπες ούτε Κάδμοι ούτε Αιγύπτιοι ούτε Δαναοί ούτε άλλοι πολλοί που είναι στη φύση τους βάρβαροι, αλλά κατά σύμβαση Έλληνες, συζούν με μας, αλλά Έλληνες, όχι ανάμικτοι με βαρβάρους κατοικούμε, και γι' αυτό το μίσος της ξένης φύσης καθαρά κληρονομήθηκε στην πόλη μας.
Πολύ αργότερα, ο γεωγράφος Στράβων από την Αμάσεια (Γεωγραφικά, 17, 1) παρατηρεί για τους Αλεξανδρείς πως αν και ήταν μιγάδες, ήταν Έλληνες γιατί θυμόντουσαν τον Ελληνικό τρόπο ζωής.
καὶ γὰρ εἰ μιγάδες, Ἕλληνες ὅμως ἀνέκαθεν ἦσαν καὶ ἐμέμνηντο τοῦ κοινοῦ τῶν Ἑλλήνων ἔθους
ΜΕΤ. αν και μιγάδες, ήταν ανέκαθεν Έλληνες και θυμόντουσαν τον κοινό τρόπο ζωής των Ελλήνων
Ο Στράβων αναφέρεται και στο παρελθόν, λέγοντας πως οι άλλοι λαοί (εκτός από τους Κάρες που ως μισθοφόροι ήταν διασπαρμένοι σ' όλη την Ελλάδα) σπάνια μάθαιναν Ελληνικά και υιοθετούσαν τον Ελληνικό τρόπο ζωής (Γεωγραφικά, 14, 2):
τῶν γὰρ ἄλλων οὔτ’ ἐπιπλεκομένων πω σφόδρα τοῖς Ἕλλησιν, οὔτ’ ἐπιχειρούντων ἑλληνικῶς ζῆν ἢ μανθάνειν τὴν ἡμετέραν διάλεκτον, πλὴν εἴ τινες σπάνιοι καὶ κατὰ τύχην ἐπεμίχθησαν καὶ κατ’ ἄνδρα ὀλίγοις τῶν Ἑλλήνων τισίν·
ΜΕΤ. Οι άλλοι [εκτός από τους Κάρες] δεν έρχονταν σε στενή επαφή με τους Έλληνες, ούτε επιχειρούσαν να ζουν Ελληνικά ή να μάθουν τη δικιά μας γλώσσα, εκτός από σπάνιες και κατα τύχη μεμονωμένες περιπτώσεις που αναμίχθηκαν με τους Έλληνες.
Στην ίδια χρονική περίοδο ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς (Ρωμαϊκή Αρχαιολογία, 1, 89) αναφέρει πώς επέρχεται ο αφελληνισμός στους Έλληνες που συγκατοικούν κοντά με βαρβάρους.
ἐπεὶ ἄλλοι γε συχνοὶ ἐν βαρβάροις οἰκοῦντες ὀλίγου χρόνου διελθόντος ἅπαν τὸ Ἑλληνικὸν ἀπέμαθον, ὡς μήτε φωνὴν Ἑλλάδα φθέγγεσθαι μήτε ἐπιτηδεύμασιν Ἑλλήνων χρῆσθαι, μήτε θεοὺς τοὺς αὐτοὺς νομίζειν, μήτε νόμους τοὺς ἐπιεικεῖς, ᾧ μάλιστα διαλλάσσει φύσις Ἑλλὰς βαρβάρου
ΜΕΤ. επειδή άλλοι οι οποίοι συγκατοίκησαν ανάμεσα σε βαρβάρους, με το πέρασμα λίγου χρόνο ξέμαθαν κάθε τι Ελληνικό, έτσι ώστε ούτε Ελληνικά μιλούσανε, ούτε χρησιμοποιούσανε τα επιτηδεύματα των Ελλήνων, ούτε αναγνώριζαν τους ίδιους θεούς, ούτε τους επιεικείς νόμους, που περισσότερο διαχωρίζουν την Ελληνική από την βαρβαρική φύση
Ο Αισχίνης κατηγορεί τον Δημοσθένη (Κατά Κτησιφώντος, 172) ότι είναι ελληνίζων βάρβαρος λόγω της καταγωγής της μητέρας του. Βέβαια, εδώ υπάρχει εμπάθεια λόγω της πολιτικής αντιπαλότητας, όμως το γεγονός πως χρησιμοποιείται αυτός ο τρόπος επίθεσης αποδεικνύει τη σημασία που είχε η καταγωγή για έναν Αθηναίο της εποχής εκείνης.
Οὐκοῦν ἀπὸ μὲν τοῦ πάππου πολέμιος ἂν εἴη τῷ δήμῳ, θάνατον γὰρ αὐτοῦ τῶν προγόνων κατέγνωτε, τὰ δ’ ἀπὸ τῆς μητρὸς Σκύθης βάρβαρος ἑλληνίζων τῇ φωνῇ· ὅθεν καὶ τὴν πονηρίαν οὐκ ἐπιχώριός ἐστι.
MET. Λοιπόν από τον παππού του είναι εχθρός του δήμου, γιατί αυτός καταδικάστηκε σε θάνατο από τους προγόνους σας, και από τη μεριά της μητέρας του είναι Σκύθης βάρβαρος που μιλάει Ελληνικά, άρα και η κακία του δεν είναι ντόπιας προέλευσης.
ΑΤΤΙΚΟ ΔΡΑΜΑ
Παρασκευή, 19 Ιουνίου
2009, 10:59:48 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Το Δράμα είναι το μεγαλύτερο δημιούργημα του
Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος και φανερώθηκε όταν το Έπος κι η Λυρική Ποίηση
αγγίξαν την τελειότητα.
Η λέξη Δράμα προέρχεται απ’ το αρχαίο ρήμα δράω-δρω που σημαίνει πράττω.. Επομένως η πνευματική αυτή δημιουργία, άλλοτε με θλιβερή υπόθεση (τραγωδία) κι άλλοτε πάλι με εύθυμη (κωμωδία), δεν απαγγέλλεται τα το Έπος ή το Λυρικό Ποίημα ούτε εξιστορείται τα η Διήγηση, αλλά ξετυλίγεται στη σκηνή του θεάτρου που είναι ανάλογα διακοσμημένη, με διάλογο και μίμηση από ειδικούς καλλιτέχνες, τα Υποκριτές που αργότερα ονομαστήκαν Ηθοποιοί και αναδημιουργούν και συμμετέχουν στα διαδραματιζόμενα γεγονότα.
Η Τραγωδία, καθώς μας λένε τα παλιά βιβλία, είναι κάποιου ανθρώπου ιστορία που τον ευλόγησε στα πρώτα χρόνια η ευτυχία, μα πέφτοντας από ψηλά που βρίσκονταν σε δυστυχία άθλια τελειώνει τη ζωή του – σ’ αγωνία. Chaucer The Monk’s Tale
Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Α
Ορισμός
Ἔστιν οὗν τραγῳδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας μέγεθος εχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ χωρὶς ἑκάστῳ τῶν εἰδῶν ἑν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι’ ἀπαγγελίας, δι’ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν. Αριστοτέλους Ποιητική 1449b,24
ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
Τα κατά ποσόν μέρη της Τραγωδίας
1. Διαλογικό
1. Πρόλογος (Το πριν απ’ την είσοδο του Χορού μέρος)
2. Επεισόδιο (Το μεταξύ δυο Χορικών μέρος)
3. Έξοδος (Το τελευταίο μέρος που δεν υπάρχει μέλος του Χορού)
2. Χορικό
1. Πάροδος (Το τραγούδι που λέει ο Χορός μπαίνοντας [παριών] στην Ορχήστρα)
2. Στάσιμο (Το τραγούδι που λέει ο Χορός όταν έχει μπει πια στην ορχήστρα και στέκεται)
Τα κατά ποιόν μέρη της Τραγωδίας
1. Μύθος (Η σύνθεση των πραγμάτων)
2. Ήθος (Οι χαρακτήρες των προσώπων)
3. Λέξις (Η γλώσσα και το μέτρο)
4. Διάνοια (Ό,τι μπορεί να ειπωθεί κι ό,τι ταιριάζει στη σχετική περίπτωση)
5. Όψις (Τα σκηνογραφικά στοιχεία)
6.Μέλος (Μελοποιία) (Τα μουσικά στοιχεία)
Δ Ι Α Λ Ε Κ Τ Ο Ι
Τα μέρη των Υποκριτών διαφέρουν απ’ τα μέρη του Χορού και στη Διάλεκτο και στο Μέτρο. Η Διάλεκτος στα μεν Διαλογικά μέρη είναι Αρχαία Αττική, μεγαλοπρεπής και κάπως σκληρή στον Αισχύλο, ομαλή και γλαφυρή στο Σοφοκλή και ομαλότερη και πιο μουσική στον Ευριπίδη. Στα Χορικά δε η Αττική Διάλεκτος μεταχειρίζεται Δωρισμούς, γιατί η Τραγωδία πήρε τα μέλη της απ’ τη Χορική ποίηση των Δωριέων. Το μέτρο στα Διαλογικά μέρη στην αρχή ήταν Τροχαϊκό Τετράμετρο, αργότερα όμως καθιερώθηκε το Ιαμβικό Τρίμετρο. Στα τραγούδια χρησιμοποιούσαν τα ποικίλα μέτρα του Χορικού μέλους.
Όπως το Ελληνικό έθνος ήταν χωρισμένο σε φυλές, έτσι κι η Ελληνική γλώσσα ήταν χωρισμένη σε τέσσερις διαλέκτους :
1. Αιολική
2. Δωρική
3. Ιωνική
4. Αττική
Η καθεμιά απ’ αυτές τις Διαλέκτους είχε τα δικά της χαρακτηριστικά, τα δικά της ιδιώματα που της δίναν το ιδιαίτερο φιλολογικό χρώμα της.
Ιδιώματα Διαλέκτων :
• Αιολική. ⇒ Βαρύτητα του τόνου (χείμων, θύμος, άστερες, άγαθος). ⇒ Τα εις μι ρήματα αντί των συνηρημένων (όρημι, φίλημι, κάλημι). ⇒ Τα διπλά υγρά ή ένρινα (κρίννω, κτέννω, φθέρρω, σπέρρω).
• Δωρική ή Δωρίς. ⇒ Φθόγγος α αντί του η (αμέρα, σελάνα, Αθάνα, δάμος). Επειδή μ’ αυτή την προφορά το στόμα πλαταίνει λέγεται πλατιάζειν, πλατειασμός. ⇒ Στην κατάληξη του ρήματος έχει τους τύπους λέγομες, τίθητι.
• Ιωνική. ⇒ Το η αντί του α μακρού (Αθήνη, ημέρη, πρήγμα). ⇒ Τους ασυναίρετους τύπους (ποιέω,). ⇒ Τα ψιλά σύμφωνα και πνεύματα (κατήμενος, δέκομαι).
• Αττική ή Ατθίς. ⇒ Προήρθε απ’ την Ιωνική. Ούτε τα πολλά η της Ιωνικής έχει ούτε τα πολλά α της Δωρικής (ημέρα, Αθηνά). ⇒ Απ’ το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου προτιμάει τα ττ αντί των σσ (θάλαττα, ήττα). ⇒ Την πρόθεση εις και συν αντί ες και ξυν. ⇒ Την κατάληξη της ονομαστικής πληθυντικού εις αντί της προηγούμενης ης (βασιλείς, ιππείς αντί βασιλής, ιππής). ⇒ Τα δυο ρ (χερρόνησος αντί χερσόνησος). ⇒ Το α΄ πρόσωπο του υπερσυντέλικου (ενεγράφειν αντί ενεγράφη). ⇒ Το γ΄ πρόσωπο του παθητικού παρακείμενου και υπερσυντέλικου (τεταγμένοι εισί, ήσαν αντί τετάχαται, ετετάχατο).
Η Μακεδονική κατάχτηση επιτάχυνε την ισοπέδωση των Ελληνικών διαλέκτων. Η Αττική διάλεκτος πήρε κι απ’ τις άλλες διάφορα στοιχεία ακόμα και ξενικά κι έτσι έφτασε αργότερα να λέγεται Κοινή. Αυτή η διάλεκτος έγινε γλώσσα της βασιλικής αυλής κι απ’ τα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου χρησιμοποιούταν σ’ όλη την Ελλάδα και στις Μακεδονικές κτήσεις στη Μ. Ασία, τη Συρία και την Αίγυπτο. Σ’ αυτή τη γλώσσα γραφτήκαν τα βιβλία της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης κι η Ιστορία του Πολύβιου. Η Κοινή γενικά έχει τα δυο σ κι όχι τα δυο τ κι απεικονίζεται στους επίσημους παπύρους της Αιγύπτου την εποχή των Πτολεμαίων. Όμως η επιμειξία του έθνους με άλλους λαούς έγινε αιτία ώστε η γλώσσα να αλλοιωθεί.
Α Ι Σ Χ Υ Λ Ο Σ 525-456 π.Χ.
Ο Αισχύλος υπήρξε ο μεγαλύτερος τραγικός ποιητής της Αρχαίας Ελλάδας και του κόσμου όλων των εποχών. Ήταν γιος του Ευφορίωνος, ιερέως της Ελευσίνας που ανήκε σε παλιά μεγάλη οικογένεια. Νέος ακόμα έζησε την εποχή που οι Αθηναίοι νικήσαν τους Πέρσες στον Μαραθώνα και τη Σαλαμίνα. Σύμφωνα με τη Σούδα έγραψε 90 τραγωδίες και σατυρικά δράματα και κατά τον βιογράφο του κέρδισε 13 πρώτες νίκες, χωρίς να υπολογίζονται εκείνες που πήρε μετά τον θάνατό του. Απ’ τις τραγωδίες σωθήκαν 7: Ικέτιδες, Πέρσαι, Επτά επί Θήβας, Προμηθεύς Δεσμώτης, Αγαμέμνων, Χοηφόροι, Ευμενίδες. Οι τρεις τελευταίες αποτελούν την τριλογία Ορέστεια. Ο Αισχύλος πρόσθεσε τη δράση στο λυρικό χορικό και καθιέρωσε τον δεύτερο υποκριτή, ενώ στη μουσική διατήρησε τον Δωρικό τρόπο. Τα έργα του, παρόλο που έχουν απλή και φυσική πλοκή, καταπλήσσουν με την πρωτότυπη εφευρετικότητα του ποιητή, τη δυνατή του φαντασία, το βάθος του θρησκευτικού του συναισθήματος και τη μουσικότητα των στίχων του. Ο Αισχύλος πέθανε στη Γέλα της Σικελίας, όπου είχε πάει μετά από πρόσκληση του τυράννου των Συρακουσών Ιέρωνος. Καινοτομίες: 1. Πρόσθεση δράσης στον 12 μελή Χορό. 2. Καθιέρωση του 2ου υποκριτή. Σωζόμενα έργα : 1. Ικέτιδες 2. Πέρσαι 3. Επτά επί Θήβας 4. Προμηθεύς Δεσμώτης 5. Αγαμέμνων ] 6. Χοηφόροι } Ορέστεια (Τριλογία) 7. Ευμενίδες ]
Σ Ο Φ Ο Κ Λ Η Σ 496-406 π.Χ.
Ο Σοφοκλής υπήρξε ένας απ’ τους μεγαλύτερους τραγικούς ποιητές της Ελλάδας κι όλου του κόσμου. Ήταν γιος του Σοφίλλου και γεννήθηκε στον δήμο του Ιππείου Κολωνού, όπου διαδραματίζεται και το τελευταίο του δράμα Οιδίπους επί Κολωνώ. Έγραψε έναν μεγάλο αριθμό δραμάτων (γύρω στα 123) απ’ τα οποία σώζονται μόνο 7 : Αντιγόνη, Αίας, Οιδίπους Τύραννος, Τραχινίαι, Ηλέκτρα, Φιλοκτήτης, Οιδίπους επί Κολωνώ. Ακόμα σώζονται και πολλά αποσπάσματα από άλλες. Ήταν εκείνος που καθιέρωσε τον τρίτο υποκριτή και τον Χορό από δωδεκαμελή που ήταν τον έκανε δεκαπενταμελή. Οι πολυάριθμες νίκες που κέρδισε μας δείχνουν τη μεγάλη αναγνώριση που βρήκε ο Σοφοκλής όσο ζούσε. Καινοτομίες: 1. Αύξηση των χορευτών από 12 σε 15. 2. Εισαγωγή του 3ου υποκριτή 3. Ανακάλυψη της σκηνογραφίας 4. Εισαγωγή καμπύλης βακτηρίας. 5. Λευκές κρηπίδες για χορευτές κι ηθοποιούς. 6. Εισαγωγή της Φρυγικής μελωδίας. Σωζόμενα έργα : 1. Αίας (447-440) 2. Αντιγόνη (443-441) 3. Οιδίπους Τύραννος (431-422) 4. Ηλέκτρα (430-410) 5. Τραχινίαι (420-410) 6. Φιλοκτήτης (409-408) 7. Οιδίπους επί Κολωνώ (γράφτηκε το 406 και παίχτηκε το 402, μετά το θάνατο του ποιητή)
Ε Υ Ρ Ι Π Ι Δ Η Σ 480-406 π.Χ.
Ο Ευριπίδης είναι ο τρίτος μεγάλος Αθηναίος τραγικός ποιητής, γιος του Μνησάρχου ή Μνησαρχίδου και της Κλειτούς. Γεννήθηκε στη Σαλαμίνα και πέθανε στην αυλή του Αρχελάου, βασιλιά της Μακεδονίας. Τα κύρια πρόσωπα των τραγωδιών του είναι κατά προτίμηση γυναίκες για τις οποίες πολλές φορές εκφράζεται ευνοϊκά παρά τον χαρακτηρισμό του μισογύνη που του είχαν αποδώσει. Στις τραγωδίες του εισήγαγε το φιλοσοφικό πνεύμα και γι’ αυτό ονομάστηκε από σκηνής φιλόσοφος. Από μερικούς χαρακτηρίζεται σαν κήρυκας του Ελληνικού Διαφωτισμού και της ελευθερίας στη θρησκεία, τη σκέψη και την Τέχνη. Απ’ τα 88 δράματά του σωθήκαν 19 : Άλκηστις, Μήδεια, Ηρακλείδαι, Ιππόλυτος, Ανδρομάχη, Εκάβη, Ικέτιδες, Ηρακλής Μαινόμενος, Τρωάδες, Ίων, Ηλέκτρα, Ιφιγένεια εν Ταύροις, Ελένη, Φοίνισσαι, Ορέστης, Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Βάκχαι, Ρήσος και το σατυρικό δράμα Κύκλωψ καθώς και 50 περίπου αποσπάσματα. Καινοτομίες: 1. Πρόλογοι κατατοπιστικοί. 2. Από μηχανής θεός. 3. Εμβόλιμα του Χορού. 4. Γνωμικά κι αποφθέγματα. 5. Αποδοχή του ερωτισμού σαν κινητήρια δύναμη. 6. Εισαγωγή Λυδικής μελωδίας και ξύλινου οστράκου. Σωζόμενα έργα : 1. Άλκηστις (438) 10. Τρωάδες (415) 2. Μήδεια (431) 11. Ηλέκτρα (414-413) 3. Εκάβη (430-425) 12. Ιφιγένεια εν Ταύροις (414-409) 4. Ηρακλείδαι (430-422) 13. Ελένη (412) 5. Ιππόλυτος (428) 14. Φοίνισσαι (411-408) 6. Ίων (428-413) 15. Ορέστης (408) 7. Ανδρομάχη (420;) 16. Ιφιγένεια εν Αυλίδι (406) 8. Ικέτιδες (420;) 17. Βάκχαι (406) 9. Ηρακλής μαινόμενος (420-415) 18. Κύκλωψ (Σατυρικό Δράμα)
Κ Ω Μ Ω Δ Ι Α
Ορισμός
Ἡ δὲ κωμῳδία ἐστὶν ὥσπερ εἴπομεν μίμησις φαυλοτέρων μέν, οὐ μέντοι κατὰ πᾶσαν κακίαν, ἀλλὰ τοῦ αἰσχροῦ ἐστι τὸ γελοῖόν ἐστιν ἁμάρτημά τι καὶ αἶσχος ἀνώδυνον καὶ οὐ φθαρτικόν, οἶον εὐθὺς τὸ γελοῖον πρόσωπον αἰσχρόν τι καὶ διεστραμμένον ἄνευ ὀδύνης.
Αριστοτέλους Ποιητική 1449a,30
Την Αρχαία Αττική Κωμωδία μπορούμε να την χωρίσουμε σε τρεις περιόδους :
1. Αρχαία Αττική Κωμωδία (578-405 π.Χ.) : διακωμωδούσε ορισμένα πρόσωπα.
2. Μέση Αττική Κωμωδία (404-338 π.Χ.) : διακωμωδούσε επαγγέλματα και κοινωνικές. τάξεις 3. Νέα Αττική Κωμωδία (337-258 π.Χ.) : διακωμωδούσε οικογενειακά πάθη κι ελαττώματα.
ΠΑΡΑΒΑΣΙΣ
Η Παράβασις είναι βασικό μέρος στην καθιερωμένη δομή της Αρχαίας Αττικής Κωμωδίας που αποτελούσε δημηγορία, ιαμβογράφημα ή εγκώμιο, ανάλογα με την περίπτωση. Σταματώντας ξαφνικά την εξέλιξη της πλοκής, ο κωμικός Χορός φεύγει απ’ τη θεατρική του υπόσταση (και το προσωπείο του, πιστεύουν ορισμένοι) και παραβαίνει προς το κοινό, για να μεταφέρει ένα κήρυγμα του δραματουργού, σχετικό με την πολιτική κατάσταση, τα κοινωνικά ήθη, τις λογοτεχνικές του απόψεις κλπ.
TA ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΩΣ Κυρίως παράβασις
1. Κομμάτιον: (Μικρή περικοπή δραματικού μέρους) Σύντομη Εισαγωγή απ’ τον Χορό ή ένα μέλος του κι εφιστούσε την προσοχή γι’ αυτά που θα λέγονταν μετά.
2. Ανάπαιστοι: Κύριο μέρος σε αναπαιστικούς στίχους απ’ τον κορυφαίο του Χορού εξ ονόματος του ποιητή και περιείχε παράπονα του ποιητή, τα νέα της ημέρας, γνώμες για τα πολιτικά, σκώμματα κι ειρωνείες για γνωστές προσωπικότητες.
3. Πνίγος (Μακρόν): Φράση που έλεγε ο Χορός με μιαν ανάσα και σε πολύ γρήγορο ρυθμό ώστε να πνίγονται αυτοί που τον λέγαν γι’ αυτό και λέγεται έτσι. Αποτελούσε το αντίρροπο του Κομματίου κι ήταν ένα είδος επιλόγου της Κυρίως Παραβάσεως (κάτι σαν όρκος, ευχή ή κατάρα). Ανταποκρινόμενα
1. Ωδή (Στροφή): Τραγούδι που το έλεγε ο Χορός ορχούμενος και περιείχε επικλήσεις στους θεούς που συνδέονταν με το δράμα κι ακόμα μορφές και κατηγορίες για φαύλα πρόσωπα.
2. Επίρρημα: Συμβουλή (πολιτική συνήθως) σοβαρή ή σατιρική που την έλεγε ίσως ο πρώτος κορυφαίος. Ακόμα υπήρχε ο διασυρμός γνωστών φαύλων.
3. Αντωδή (Αντιστροφή): Τραγούδι που το έλεγε ο Χορός ορχούμενος κατ’ αντίθετον φοράν κι είχε το ίδιο περιεχόμενο της Ωδής. 4. Αντεπίρρημα: Προέκταση της συμβουλής απ’ τον δεύτερο κορυφαίο.
Α Ρ Ι Σ Τ Ο Φ Α Ν Η Σ 455-385; π.Χ.
Ο Αριστοφάνης θεωρείται ο μεγαλύτερος απ’ τους κωμικούς ποιητές της αρχαιότητας που άφησε εποχή στην εξέλιξη της αρχαίας κωμωδίας, στην οποίαν αναδείχτηκε ο σημαντικότερος εκπρόσωπος και διαμορφωτής. Για τη ζωή του ξέρουμε πολύ λίγα, ίσως γιατί παρόλο που κυριάρχησε για 40 χρόνια στο αττικό θέατρο κι ήταν πολύ δημοφιλής, ζούσε μια μοναχική ζωή γεμάτη από πνευματικές ασχολίες. Το σίγουρο πάντως είναι πως ήταν Αθηναίος, απ’ τον δήμο των Κυδαθηναίων κι απ’ την Παντιονίδα φυλή. Ονομαζόταν ακόμα κι Αιγινίτης, γιατί έμενε σχεδόν συνέχεια στ’ αγρόκτημά του στην Αίγινα. Γεννήθηκε ανάμεσα στο 455 και 450 π.Χ. και πέθανε ίσως το 385 π.Χ. Είχε εξαιρετική μόρφωση και παρακολουθούσε με πολύ ενδιαφέρον την πολιτική και κοινωνική ζωή της Αθήνας σατιρίζοντας στις κωμωδίες του που τις παρουσίαζε στη σκηνή με ψευδώνυμο, τα τρωτά προσώπων και γεγονότων μ’ απαράμιλλο τρόπο. Παντρεύτηκε νέος κι έκανε τρία παιδιά (Φίλιππο, Νικόστρατο, Αραρότα). Απ’ αυτούς ο τελευταίος συνέχισε το έργο του πατέρα του. Έγραψε 44 κωμωδίες απ’ τις οποίες ολόκληρες σωθήκαν 11 που είναι σε χρονολογική σειρά: Αχαρνής, Ιππής, Νεφέλαι, Σφήκες, Ειρήνη, Όρνιθες, Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσαι, Πλούτος, Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσαι. Στα έργα του που ήσαν γεμάτα από αισχρολογίες οι οποίες δεν θεωρούνταν τότε απρεπείς, περιέλαβε τα ζωντανότερα και πιο καθημερινά γλωσσικά στοιχεία δίνοντας έτσι στην αττική διάλεκτο ύψος, λεπτότητα κι ευλυγισία. Σωζόμενα έργα : 1. Αχαρνής (425) 2. Ιππής (424) 3. Νεφέλαι (423) 4. Σφήκες (422) 5. Ειρήνη (422) 6. Όρνιθες (414) 7. Λυσιστράτη (411) 8. Βάτραχοι (405) 9. Θεσμοφοριάζουσαι (392) 10. Εκκλησιάζουσαι (392) 11. Πλούτος (388) Μ Ε Ν Α Ν Δ Ρ Ο Σ 337-285 π.Χ. Ο Μένανδρος είναι ο κυριότερος εκπρόσωπος της Νέας Αττικής Κωμωδίας που σατίριζε με λεπτότητα τον έρωτα και την καθημερινή ζωή. Ήταν γιος του Διοπείθους και της Ηγηστράτης, γεννημένος το 342 π.Χ. Έγραψε 108 κωμωδίες απ’ τις οποίες σώζονται μικρά αποσπάσματα. Υπήρξε νεωτεριστικών και σοσιαλιστικών αντιλήψεων. Πέθανε το 292 π.Χ. Καινοτομίες: Εισήγαγε πρώτος την εικόνα του οικογενειακού βίου. Σωζόμενα έργα (με κενά) : 1. Δύσκολος (317-6 π.Χ.) 2. Επιτρέποντες (Μετά το Δύσκολο) 3. Σαμία 4. Ασπίς
Μ Ι Μ Ο Ι
Ορισμός
Ἐοίκασι δὲ γεννήσαι μὲν ὅλως τὴν ποιητικὴν αἰτίαι δύο τινὲς καὶ αὖται φυσικαὶ. Τό τε γὰρ μιμεῖσθαι σύμφυτον τοῖς ἀνθρώποις ἐκ παίδων ἐστὶ καὶ τούτῳ διαφέρουσι τῶν ἄλλων ζῴων ὅτι μιμητικώτατόν ἐστι καὶ τάς μαθήσεις ποιεῖται διὰ μιμήσεως τὰς πρώτας, καὶ τὸ χαίρειν τοῖς μιμήμασι πάντας. Αριστοτέλους Ποιητική 1448b
Η έκφραση στο μίμο διανθίζεται συχνά με γνωμικά κι αποφθέγματα, πράγμα που ενισχύει την άποψη για τη λαϊκή προέλευση του μίμου. Είναι τέχνασμα του μίμου το να εκφράσει τη λαϊκή σοφία σε μια αντίνομη κατάσταση, ώστε να καταλήξει το πράγμα στο γελοίο. Το ύφος του μίμου είναι επίσης χαρακτηριστικό γνώρισμα της κοινωνίας, όπου προοριζόταν να παιχτεί ο μίμος. Είναι απαλλαγμένο απ’ την επιτηδευμένη ηθική και τείνει να τονίσει την ασκήμια της ζωής με το να γίνεται χυδαίο και πρόστυχο. Οι Μίμοι χωρίζονταν σε δυο κατηγορίες: τους Σπουδαίους που είχαν σκοπό την ηθικοποίηση των θεατών και τους Γελοίους που παρασταίναν με γελοίο τρόπο τα χαρακτηριστικά ήθη μιας κοινωνικής τάξης. Οι Μίμοι χωρίζονταν επίσης σε Ανδρείους και Γυναικείους, δηλαδή εκείνους που μιμούνταν άντρες κι εκείνους που μιμούνταν γυναίκες. Κατά τόπους ονόματα των Μίμων Αυτοκάβδαλοι (Ιταλία) Γεφυρισταί (Αθήνα) Δεικηλισταί (Λακωνία) Εθελονταί (Θήβα) Ιαμβισταί (Λακωνία) Ιθύφαλλοι (Ιταλία) Φαλλοφόροι (Σικυώνα) Φλύακες (Ιταλία) Επί αιώνας μένοντες κρυμμένοι εντός του σκότους Αιγυπτίας γης μέσω τοιαύτης απελπιστικής σιγής έπληττον οι μιμίαμβ’ οι χαριτωμένοι: αλλά επέρασαν εκείν’ οι χρόνοι, έφθασαν από τον Βορρά σοφοί άνδρες, και των ιάμβων έπαυσ’ η ταφή κ’ η λήθη. Οι ευτράπελοί των τόνοι μας επανέφεραν τας ευθυμίας ελληνικών οδών και αγορών, κ’ εμβαίνομεν μαζύ των εις τον ζωηρόν βίον μιας περιέργου κοινωνίας. Κ. Καβάφης
Θ Ε Ο Κ Ρ Ι Τ Ο Σ 305;-245; π.Χ.
Ο Θεόκριτος είναι ο μεγαλύτερος βουκολικός ποιητής της αρχαιότητος. Στα ειδύλλιά του που είναι γραμμένα στη δωρική γλώσσα περιγράφει σκηνές απ’ τη ζωή των βουκόλων κι αιγοβοσκών της Σικελίας, τοπεία, ήθη, πρόσωπα και παραδόσεις απ’ τη Σικελία. Σωθήκαν 30 και 24 επιγράμματα. Τα ειδύλλιά του από πολλούς θεωρούνται Μίμοι. Σωζόμενα ειδύλλια : 1. Θύρσις ή Ωδή 2. Φαρμακεύτρια 3. Αιπόλος ή Αμαρυλλίς ή Κωμαστής 4. Νομείς, Βάττος και Κορύδων 5. Βουκολιασταί ή Οδοιπόροι (Κομάτας και Λάκων) 6. Βουκολιασταί (Δάφνις και Δαμοίτας) 7. Θαλύσια 8. Βουκολιασταί (Δάφνις και Μενάλκας) 9. Νομεύς ή Βουκόλος 10. Εργατίναι ή Θερισταί 11. Κύκλωψ 12. Αΐτης 13. Ύλας 14. Κυνίσκος έρως 15. Συρακόσιαι ή Αδωνιάζουσαι 16. Χάριτες ή Ιέρων 17. Εγκώμιον εις Πτολεμαίον 18. Ελένης επιθαλάμιος 19. Κηριοκλέπτης 20. Βουκολίσκος 21. Αλιείς 22. Διόσκουροι 23. Εραστής ή Δίσερως 24. Ηρακλίσκος 25. Ηρακλής Λεοντοφόνος ή Αυγείου κλήρος 26. Λήναι ή Βάκχαι 27. Οαριστύς 28. Ηλακάτη 29. Παιδικά 30. Εις νεκρόν Άδωνιν Η Ρ Ω Ν Δ Α Σ 3ος αιώνα π.Χ. Ο Ηρώνδας υπήρξε Δωριεύς μιμογράφος που τον περισσότερο καιρό του τον πέρασε στην Αλεξάνδρεια. Σωθήκαν ολόκληροι επτά μίμοι του σε χωλιάμβους. Σωζόμενοι μίμοι : 1. Προκυκλίς ή Μαστροπός. 2. Πορνοβοσκός. 3. Διδάσκαλος. 4. Ασκληπιώ ανατιθείσαι και θυσιάζουσαι. 5. Ζηλότυπος. 6. Φιλιάζουσαι ή Ιδιάζουσαι. 7. Σκυτεύς. 8. Ενύπνιον. (Δεν σώζεται ολόκληρος) 9. Απονηστιζόμεναι. (Δεν σώζεται ολόκληρος) Απονηστιζόμεναι σημαίνει αυτές που διακόπτουν τη νηστεία. 10. Συνεργαζόμεναι. (Δεν σώζεται ολόκληρος) Τον μοναδικό στίχο απ’ το μίμο αυτόν τον διάσωσε ο Αθήναιος. 11. Μολπείνος. (Δεν σώζεται ολόκληρος) Οι 4 στίχοι σώζονται απ’ το Στοβαίο (Ανθολόγιο 116, 21). 1. Η αρχαία Τραγωδία, κατά κανόνα, έχει 5 Διαλογικά μέρη (Πρόλογος, 3 Επεισόδια και Έξοδος) και 4 Χορικά (Πάροδος και 3 Στάσιμα). Το ίδιο συμβαίνει και με την αρχαία Κωμωδία στην οποίαν ένα στάσιμο είναι η Παράβαση. 2. Πρόλογος δεν υπάρχει μόνο σε 3 Τραγωδίες : Ικέτιδες (Αισχ.), Πέρσαι (Αισχ.) και Ρήσος (Ευρ.). Οι Πρόλογοι του Ευριπίδη είναι κατατοπιστικοί. 3. Παράβαση δεν υπάρχει ή δεν έχει σωθεί σε 3 Κωμωδίες : Λυσιστράτη, Εκκελησιάζουσαι και Πλούτος. Με τα δυο τελευταία του έργα ο Αριστοφάνης παραιτήθηκε απ’ την επίκαιρη πολιτική (το 404 π.Χ. η Αθήνα της Αρχαίας Κωμωδίας δεν υπήρχε πια). Τη θέση της πολιτικής την πήρε στα δυο αυτά έργα η πραγμάτευση του κοινωνικού προβλήματος. Εξωτερικά σημάδια της αλλαγής είναι η παράλειψη της παράβασης κι η υποχώρηση του Χορού ως τον μέτριο ρόλο που ανατίθεται στη μεταξύ των πράξεων μουσική. 4. Επιπάροδος υπάρχει στις Τραγωδίες : Ευμενίδες (Αισχ.), Αίας (Σοφ.) Άλκηστις (Ευρ.) και Ελένη (Ευρ.). Στις Κωμωδίες είναι συγκεχυμένες. 5. Το σκηνικό αλλάζει στις Τραγωδίες : Ευμενίδες (Αισχ.), Αίας (Σοφ.) και Ελένη (Ευρ.).
ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ
600 π.Χ. Αρίων Συστηματοποίηση Διθυράμβου – 12μελής Χορός.
535 Θέσπις Πρώτος Υποκριτής.
525 Χοιρίλος Προσωπεία.
520 Πρατίνας Σατυρικό Δράμα.
509 Φρύνιχος Γυναικείοι ρόλοι (που τους υποδύονταν άντρες).
500 Επίχαρμος Σικελιώτικη Κωμωδία.
484 Αισχύλος Δεύτερος Υποκριτής.
468 Σοφοκλής Τρίτος Υποκριτής – 15μελής Χορός.
450 Κρατίνος Πολιτικό Θέατρο – Σχήμα Κωμωδίας.
404 Μέση Κωμωδία Κατάργηση Χορού.
Τα τρία γένη της μουσικής των αρχαίων Ελλήνων
mi fa sol la 1/2 1 1 Διατονικό Γένος mi fa sol b la 1/2 1/2 1 1/2 Χρωματικό Γένος mi fa la 1/4 1/4 2 Εναρμόνιο Γένος
Οι κυριότεροι Τρόποι των αρχαίων Ελλήνων
1. Δώριος .............................................................. : mi-fa-sol-la-si-do-re-mi 2. Φρύγιος ............................................................. : re-mi-fa-sol-la-si-do-re 3. Λύδιος ............................................................... : do-re-mi-fa-sol-la-si-do 4. Μιξολύδιος ....................................................... : si-do-re-mi-fa-sol-la-si
Οι Τρόποι που είχαν αφετηρία τους φθόγγους: la, sol, fa, θεωρούνταν ότι παράγονται απ’ τους πρώτους και ονομάζονταν:
1. Υποδώριος ...................................................….. : la - la 2. Υποφρύγιος ....................................................... : sol - sol 3. Υπολύδιος ......................................................... : fa - fa
Αργότερα δημιουργηθήκαν κι οι Τρόποι:
1. Υπερδώριος .....................................…............... : si - si
2. Υπερφρύγιος ............................…...................... : la - la 3.
Υπερλύδιος ....................................…................. : sol - sol
Η αντιστοιχία τους είναι:
1. Ο Υπερδώριος με τον Μιξολύδιο
2. Ο Υπερφρύγιος με τον Υποδώριο
3. Ο Υπερλύδιος με τον Υποφρύγιο
Συνώνυμα των Υποκριτών Αγωνισταί Αλεξανδροκόλακες Ατταλισταί Βασιλισταί Βιολόγοι Διονυσιακοί Διονυσιοκόλακες Ευπατορισταί Ηθοπποιοί Θυμελικοί Μουσικοί Περί τους Θεούς Τεχνίται Περί τον Διόνυσον Τεχνίται Συναγωνισταί (Δευτεραγωνιστές) Συνοδείται Τεχνίται ατά τόπους ονόματα των Μίμων Αυτοκάβδαλοι (Ιταλία) Γεφυρισταί (Αθήνα) Δεικηλισταί (Λακωνία) Εθελονταί (Θήβα) Ιαμβισταί (Λακωνία) Ιθύφαλλοι (Ιταλία) Φαλλοφόροι (Σικυώνα) Φλύακες (Ιταλία) Τα Μεγάλα Διονύσια διαρκούσαν από την 8η μέχρι τη 14η του Ελαφηβολιώνα μήνα που αντιστοιχεί με την 28η μέχρι την 2η Απριλίου. Πρόγραμμα Μεγάλων Διονυσίων 8η Eλαφηβολιώνα Προάγων. Παρουσίαση των ποιητών και των έργων τους. 9η Ελαφηβολιώνα (βράδυ) Επαναφορά του λατρευτικού αγάλματος. 10η Ελαφηβολιώνα Ημέρα πρώτη. Πομπή, θυσία, διθύραμβος, κώμος; 11η Ελαφηβολιώνα Ημέρα δεύτερη. Αγώνας κωμωδίας (5 έργα). 12η - 14η Ελαφηβολιώνα Ημέρα τρίτη ως πέμπτη. Αγώνας τραγωδίας. Χρονολογικός πίνακας Μεγάλων Διονυσίων απ’ το 534 π.Χ. περ. Αγώνας τραγικών ποιητών (νικητής Θέσπις). απ’ το 509 π.Χ. περ. Αγώνας αντρικών διθυραμβικών χορών (νικητής Υπόδικος). απ’ το 486 π.Χ. Αγώνας των κωμικών ποιητών (νικητής Χιονίδης). απ’ το 447 π.Χ. περ. Αγώνας τραγικών υποκριτών. 386 π.Χ. Πρώτη επανάληψη μιας αρχαίας τραγωδίας εκτός συναγωνισμού. 341 π.Χ. Καθιέρωση επανάληψης τραγωδίας εκτός συναγωνισμού. 339 π.Χ. Πρώτη επανάληψη μιας αρχαίας κωμωδίας εκτός συναγωνισμού. 311 π.Χ. Καθιέρωση επανάληψης κωμωδίας εκτός συναγωνισμού. μετά 329 π.Χ. Αγώνας κωμικών υποκριτών. 315 π.Χ. Κατάργηση του θεσμού της χορηγίας. Διοργάνωση από κρατικό αγωνοθέτη. Υποκριτές Εποχή. Υποκριτής. Είδος. Παρατηρήσεις. 6ος π.Χ. Αίσωπος Τραγ. Γιος του μυθογράφου. 6ος-5ος π.Χ. Κλέανδρος Τραγ. Τον χρησιμοποιούσε ο Αισχύλος. 6ος-5ος π.Χ. Μυννίσκος Τραγ. Τον χρησιμοποιούσε ο Αισχύλος. 5ος π.Χ. Καλλιπίδης Τραγ. Νίκησε σε αγώνες το 418 π.Χ. 5ος π.Χ. Κλειδημίδης Τραγ. Τον χρησιμοποιούσε ο Σοφοκλής. 5ος π.Χ. Τληπόλεμος Τραγ. Τον χρησιμοποιούσε ο Σοφοκλής. 5ος π.Χ. Κηφισοφών Τραγ. Τον χρησιμοποιούσε ο Ευριπίδης. 5ος π.Χ. Καλλίστρατος Κωμ. Το όνομά του δανειζόταν ο Αριστοφ. 5ος π.Χ. Φιλωνίδης Κωμ. Σύγχρονος του Αριστοφάνη. 5ος π.Χ. Μνησίλοχος Τραγ. Γιος του Ευριπίδη. 5ος π.Χ. Αρχέλαος Τραγ. Έπαιξε στην Ανδρομέδα του Ευριπίδη. 4ος π.Χ. Νεοπτόλεμος Τραγ. Ξακουστός την εποχή του. 4ος π.Χ. Μόλων Τραγ. Έπαιξε στο Φοίνικα του Ευριπίδη. 4ος π.Χ. Αθηνόδωρος Τραγ. Νίκησε σε αγώνες τον Θεσσαλό. 4ος π.Χ. Αισχίνης Τραγ. Ο γνωστός ρήτορας. Κακός υποκριτ. 4ος π.Χ. Σίμυλος Τραγ. Σύγχρονος του Αισχίνη. Κακός υποκρ. 4ος π.Χ. Σωκράτης Τραγ. Σύγχρονος του Αισχίνη. Κακός υποκρ. 4ος π.Χ. Ανδρόνικος Τραγ. Δάσκαλος του Δημοσθένη. 4ος π.Χ. Σάτυρος Τραγ. Δάσκαλος κι αυτός του Δημοσθένη. 4ος π.Χ. Αριστόδημος Κωμ. Ξακουστός στην εποχή του. 4ος π.Χ. Τιμόθεος ; Ξακουστός στην εποχή του. 4ος π.Χ. Στρατοκλής Κωμ. Είχε μεγάλα προσόντα κωμικού. 4ος π.Χ. Αρχίας ; Πρόδωσε το Δημοσθένη. 4ος π.Χ. Θεόδωρος Τραγ. Ονομαστός για το ταλέντο του. 4ος π.Χ. Θεσσαλός Τραγ. Ακολούθησε την εκστρ. του Αλέξανδρ. 4ος π.Χ. Πώλος Τραγ. Έπαιξε τους δυο Οιδίποδες. 3ος π.Χ. Σάτυρος Κωμ. Φίλος του Φίλιππου Β’ 3ος π.Χ. Πώλος Τραγ. Ο υποκριτής με την αντοχή. 3ος π.Χ. Ηγέλοχος ; Ονομαστός για τα σαρδάμια του. 3ος π.Χ. Νικόστρατος Τραγ. Ο τέλειος Υποκριτής. Το Ημερολόγιο των Ποιητών Έτος. Γεγονός. Διάρκεια. 540 π.Χ. Γέννηση Επίχαρμου. 536 π.Χ. Ακμή Θέσπη. 525 π.Χ. Γέννηση Αισχύλου.524 π.Χ. Ακμή Χοιρίλου. 520 π.Χ. Γέννηση Κρατίνου. Ακμή Πρατίνου. 512 π.Χ. Ακμή Φρυνίχου. 496 π.Χ. Γέννηση Σοφοκλή. Ακμή Πρατίνα. 486 π.Χ. Ακμή Χιωνίδη. 484 π.Χ. Ακμή Αισχύλου.482 π.Χ. Ακμή Αχαιού. 480 π.Χ. Γέννηση Ευριπίδη. 472 π.Χ. Ακμή Μάγνη. 470 π.Χ. Θάνατος Έρμιππου. 468 π.Χ. Ακμή Σοφοκλή. 458 π.Χ. Ακμή Εκφαντίδη. 456 π.Χ. Θάνατος Αισχύλου. 455 π.Χ. Γέννηση Αριστοφάνη.453 π.Χ. Ακμή Κρατίνου.452 π.Χ. Θάνατος Ίωνα.450 π.Χ. Θάνατος Επίχαρμου.Ακμή Κράτη. 446 π.Χ. Γέννηση Εύπολη.438 π.Χ. Ακμή Ευριπίδη.437 π.Χ. Ακμή Φερεκράτη. 427 π.Χ. Ακμή Αριστοφάνη. 424 π.Χ. Θάνατος Κράτη.Ακμή Εύπολη. 422 π.Χ. Θάνατος Κρατίνου.Ακμή Λεύκωνα.420 π.Χ. Ακμή Σώφρονα.415 π.Χ. Ακμή Ξενοκλή.406 π.Χ. Θάνατος Ευριπίδη. Θάνατος Σοφοκλή.Θάνατος Αριστία.405 π.Χ. Γέννηση Αντιφάνη.Θάνατος Εύπολη.400 π.Χ. Θάνατος Αγάθωνα.394 π.Χ. Γέννηση Άλεξη. 389 π.Χ. Ακμή Πλάτωνα.385 π.Χ. Θάνατος Αριστοφάνη. ] 380 π.Χ. Ακμή Αντιφάνη. 361 π.Χ. Γέννηση Φιλήμωνα. 350 π.Χ. Ακμή Άλεξη. Ακμή Εύβουλου. Ακμή Αναξανδρίδη. 344 π.Χ. Ακμή Αστυδάμα. 342 π.Χ. Γέννηση Μενάνδρου. Ακμή Φιλήμωνα.340 π.Χ. Ακμή Έφιππου.333 π.Χ. Θάνατος Αντιφάνη.323 π.Χ. Ακμή Μενάνδρου.330 π.Χ. Γέννηση Λυκόφρωνα. 305 π.Χ. Γέννηση Θεοκρίτου. 300 π.Χ. Ακμή Δίφιλου.Ακμή Ρίνθωνα.292 π.Χ. Θάνατος Μενάνδρου.263 π.Χ. Θάνατος Φιλήμωνα.245 π.Χ. Θάνατος Θεόκριτου.188 π.Χ. Θάνατος Άλεξη. Διδασκαλία Δραμάτων 494 π.Χ. Φρυνίχου: Μιλήτου Άλωσις. 476 π.Χ. Φρυνίχου: Φοίνισσαι Αισχύλου: Αιτναίαι στη Σικελία.. 472 π.Χ. Αισχύλου: Πέρσαι. 470 π.Χ. Αισχύλου: Προμηθεύς Δεσμώτης. 467 π.Χ. Αισχύλου: Επτά επί Θήβας. 458 π.Χ. Αισχύλου: Ορέστεια. 443 π.Χ. Σοφοκλή: Αντιγόνη - Αίας. Ευριπίδη: Κύκλωψ. 438 π.Χ. Ευριπίδη: Άλκηστις. 430 π.Χ. Σοφοκλή: Οιδίπους Τύραννος - Ηλέκτρα. Ευριπίδη: Εκάβη - Ηρακλείδαι. 428 π.Χ. Σοφοκλή: Ιππόλυτος. 427 π.Χ. Αριστοφάνη: Διαιταλείς. 425 π.Χ. Αριστοφάνη: Αχαρνής. 424 π.Χ. Αριστοφάνη: Ιππής. 423 π.Χ. Αριστοφάνη: Νεφέλαι. Κρατίνου: Πυτίνη. 422 π.Χ. Αριστοφάνη: Σφήκες. 421 π.Χ. Σοφοκλή: Τραχινίαι. Ευριπίδη: Ανδρομάχη - Ικέτιδες. Αριστοφάνη: Ειρήνη. 418 π.Χ. Ευριπίδη: Ίων - Ηρακλής Μαινόμενος. 415 π.Χ. Ευριπίδη: Τρωάδες. 414 π.Χ. Ευριπίδη: Ηλέκτρα. Αριστοφάνη: Ορνιθες. 413 π.Χ. Ευριπίδη: Ιφιγένεια εν Ταύροις. 412 π.Χ. Ευριπίδη: Ελένη. Αριστοφάνη: Λυσιστράτη. 410 π.Χ. Σοφοκλή: Φιλοκτήτης. Ευριπίδη: Φοίνισσαι Αριστοφάνη: Θεσμοφοριάζουσαι. 408 π.Χ. Ευριπίδη: Ορέστης. 405 π.Χ. Ευριπίδη: Ιφιγένεια εν Αυλίδι – Βάκχαι. Αριστοφάνη: Βατραχοι. 401 π.Χ. Σοφοκλής: Οιδίπους επί Κολωνώ. 392 π.Χ. Αριστοφάνη: Εκκλησιάζουσαι. 388 π.Χ. Αριστοφάνη: Πλούτος.
Η λέξη Δράμα προέρχεται απ’ το αρχαίο ρήμα δράω-δρω που σημαίνει πράττω.. Επομένως η πνευματική αυτή δημιουργία, άλλοτε με θλιβερή υπόθεση (τραγωδία) κι άλλοτε πάλι με εύθυμη (κωμωδία), δεν απαγγέλλεται τα το Έπος ή το Λυρικό Ποίημα ούτε εξιστορείται τα η Διήγηση, αλλά ξετυλίγεται στη σκηνή του θεάτρου που είναι ανάλογα διακοσμημένη, με διάλογο και μίμηση από ειδικούς καλλιτέχνες, τα Υποκριτές που αργότερα ονομαστήκαν Ηθοποιοί και αναδημιουργούν και συμμετέχουν στα διαδραματιζόμενα γεγονότα.
Η Τραγωδία, καθώς μας λένε τα παλιά βιβλία, είναι κάποιου ανθρώπου ιστορία που τον ευλόγησε στα πρώτα χρόνια η ευτυχία, μα πέφτοντας από ψηλά που βρίσκονταν σε δυστυχία άθλια τελειώνει τη ζωή του – σ’ αγωνία. Chaucer The Monk’s Tale
Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Α
Ορισμός
Ἔστιν οὗν τραγῳδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας μέγεθος εχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ χωρὶς ἑκάστῳ τῶν εἰδῶν ἑν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι’ ἀπαγγελίας, δι’ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν. Αριστοτέλους Ποιητική 1449b,24
ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
Τα κατά ποσόν μέρη της Τραγωδίας
1. Διαλογικό
1. Πρόλογος (Το πριν απ’ την είσοδο του Χορού μέρος)
2. Επεισόδιο (Το μεταξύ δυο Χορικών μέρος)
3. Έξοδος (Το τελευταίο μέρος που δεν υπάρχει μέλος του Χορού)
2. Χορικό
1. Πάροδος (Το τραγούδι που λέει ο Χορός μπαίνοντας [παριών] στην Ορχήστρα)
2. Στάσιμο (Το τραγούδι που λέει ο Χορός όταν έχει μπει πια στην ορχήστρα και στέκεται)
Τα κατά ποιόν μέρη της Τραγωδίας
1. Μύθος (Η σύνθεση των πραγμάτων)
2. Ήθος (Οι χαρακτήρες των προσώπων)
3. Λέξις (Η γλώσσα και το μέτρο)
4. Διάνοια (Ό,τι μπορεί να ειπωθεί κι ό,τι ταιριάζει στη σχετική περίπτωση)
5. Όψις (Τα σκηνογραφικά στοιχεία)
6.Μέλος (Μελοποιία) (Τα μουσικά στοιχεία)
Δ Ι Α Λ Ε Κ Τ Ο Ι
Τα μέρη των Υποκριτών διαφέρουν απ’ τα μέρη του Χορού και στη Διάλεκτο και στο Μέτρο. Η Διάλεκτος στα μεν Διαλογικά μέρη είναι Αρχαία Αττική, μεγαλοπρεπής και κάπως σκληρή στον Αισχύλο, ομαλή και γλαφυρή στο Σοφοκλή και ομαλότερη και πιο μουσική στον Ευριπίδη. Στα Χορικά δε η Αττική Διάλεκτος μεταχειρίζεται Δωρισμούς, γιατί η Τραγωδία πήρε τα μέλη της απ’ τη Χορική ποίηση των Δωριέων. Το μέτρο στα Διαλογικά μέρη στην αρχή ήταν Τροχαϊκό Τετράμετρο, αργότερα όμως καθιερώθηκε το Ιαμβικό Τρίμετρο. Στα τραγούδια χρησιμοποιούσαν τα ποικίλα μέτρα του Χορικού μέλους.
Όπως το Ελληνικό έθνος ήταν χωρισμένο σε φυλές, έτσι κι η Ελληνική γλώσσα ήταν χωρισμένη σε τέσσερις διαλέκτους :
1. Αιολική
2. Δωρική
3. Ιωνική
4. Αττική
Η καθεμιά απ’ αυτές τις Διαλέκτους είχε τα δικά της χαρακτηριστικά, τα δικά της ιδιώματα που της δίναν το ιδιαίτερο φιλολογικό χρώμα της.
Ιδιώματα Διαλέκτων :
• Αιολική. ⇒ Βαρύτητα του τόνου (χείμων, θύμος, άστερες, άγαθος). ⇒ Τα εις μι ρήματα αντί των συνηρημένων (όρημι, φίλημι, κάλημι). ⇒ Τα διπλά υγρά ή ένρινα (κρίννω, κτέννω, φθέρρω, σπέρρω).
• Δωρική ή Δωρίς. ⇒ Φθόγγος α αντί του η (αμέρα, σελάνα, Αθάνα, δάμος). Επειδή μ’ αυτή την προφορά το στόμα πλαταίνει λέγεται πλατιάζειν, πλατειασμός. ⇒ Στην κατάληξη του ρήματος έχει τους τύπους λέγομες, τίθητι.
• Ιωνική. ⇒ Το η αντί του α μακρού (Αθήνη, ημέρη, πρήγμα). ⇒ Τους ασυναίρετους τύπους (ποιέω,). ⇒ Τα ψιλά σύμφωνα και πνεύματα (κατήμενος, δέκομαι).
• Αττική ή Ατθίς. ⇒ Προήρθε απ’ την Ιωνική. Ούτε τα πολλά η της Ιωνικής έχει ούτε τα πολλά α της Δωρικής (ημέρα, Αθηνά). ⇒ Απ’ το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου προτιμάει τα ττ αντί των σσ (θάλαττα, ήττα). ⇒ Την πρόθεση εις και συν αντί ες και ξυν. ⇒ Την κατάληξη της ονομαστικής πληθυντικού εις αντί της προηγούμενης ης (βασιλείς, ιππείς αντί βασιλής, ιππής). ⇒ Τα δυο ρ (χερρόνησος αντί χερσόνησος). ⇒ Το α΄ πρόσωπο του υπερσυντέλικου (ενεγράφειν αντί ενεγράφη). ⇒ Το γ΄ πρόσωπο του παθητικού παρακείμενου και υπερσυντέλικου (τεταγμένοι εισί, ήσαν αντί τετάχαται, ετετάχατο).
Η Μακεδονική κατάχτηση επιτάχυνε την ισοπέδωση των Ελληνικών διαλέκτων. Η Αττική διάλεκτος πήρε κι απ’ τις άλλες διάφορα στοιχεία ακόμα και ξενικά κι έτσι έφτασε αργότερα να λέγεται Κοινή. Αυτή η διάλεκτος έγινε γλώσσα της βασιλικής αυλής κι απ’ τα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου χρησιμοποιούταν σ’ όλη την Ελλάδα και στις Μακεδονικές κτήσεις στη Μ. Ασία, τη Συρία και την Αίγυπτο. Σ’ αυτή τη γλώσσα γραφτήκαν τα βιβλία της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης κι η Ιστορία του Πολύβιου. Η Κοινή γενικά έχει τα δυο σ κι όχι τα δυο τ κι απεικονίζεται στους επίσημους παπύρους της Αιγύπτου την εποχή των Πτολεμαίων. Όμως η επιμειξία του έθνους με άλλους λαούς έγινε αιτία ώστε η γλώσσα να αλλοιωθεί.
Α Ι Σ Χ Υ Λ Ο Σ 525-456 π.Χ.
Ο Αισχύλος υπήρξε ο μεγαλύτερος τραγικός ποιητής της Αρχαίας Ελλάδας και του κόσμου όλων των εποχών. Ήταν γιος του Ευφορίωνος, ιερέως της Ελευσίνας που ανήκε σε παλιά μεγάλη οικογένεια. Νέος ακόμα έζησε την εποχή που οι Αθηναίοι νικήσαν τους Πέρσες στον Μαραθώνα και τη Σαλαμίνα. Σύμφωνα με τη Σούδα έγραψε 90 τραγωδίες και σατυρικά δράματα και κατά τον βιογράφο του κέρδισε 13 πρώτες νίκες, χωρίς να υπολογίζονται εκείνες που πήρε μετά τον θάνατό του. Απ’ τις τραγωδίες σωθήκαν 7: Ικέτιδες, Πέρσαι, Επτά επί Θήβας, Προμηθεύς Δεσμώτης, Αγαμέμνων, Χοηφόροι, Ευμενίδες. Οι τρεις τελευταίες αποτελούν την τριλογία Ορέστεια. Ο Αισχύλος πρόσθεσε τη δράση στο λυρικό χορικό και καθιέρωσε τον δεύτερο υποκριτή, ενώ στη μουσική διατήρησε τον Δωρικό τρόπο. Τα έργα του, παρόλο που έχουν απλή και φυσική πλοκή, καταπλήσσουν με την πρωτότυπη εφευρετικότητα του ποιητή, τη δυνατή του φαντασία, το βάθος του θρησκευτικού του συναισθήματος και τη μουσικότητα των στίχων του. Ο Αισχύλος πέθανε στη Γέλα της Σικελίας, όπου είχε πάει μετά από πρόσκληση του τυράννου των Συρακουσών Ιέρωνος. Καινοτομίες: 1. Πρόσθεση δράσης στον 12 μελή Χορό. 2. Καθιέρωση του 2ου υποκριτή. Σωζόμενα έργα : 1. Ικέτιδες 2. Πέρσαι 3. Επτά επί Θήβας 4. Προμηθεύς Δεσμώτης 5. Αγαμέμνων ] 6. Χοηφόροι } Ορέστεια (Τριλογία) 7. Ευμενίδες ]
Σ Ο Φ Ο Κ Λ Η Σ 496-406 π.Χ.
Ο Σοφοκλής υπήρξε ένας απ’ τους μεγαλύτερους τραγικούς ποιητές της Ελλάδας κι όλου του κόσμου. Ήταν γιος του Σοφίλλου και γεννήθηκε στον δήμο του Ιππείου Κολωνού, όπου διαδραματίζεται και το τελευταίο του δράμα Οιδίπους επί Κολωνώ. Έγραψε έναν μεγάλο αριθμό δραμάτων (γύρω στα 123) απ’ τα οποία σώζονται μόνο 7 : Αντιγόνη, Αίας, Οιδίπους Τύραννος, Τραχινίαι, Ηλέκτρα, Φιλοκτήτης, Οιδίπους επί Κολωνώ. Ακόμα σώζονται και πολλά αποσπάσματα από άλλες. Ήταν εκείνος που καθιέρωσε τον τρίτο υποκριτή και τον Χορό από δωδεκαμελή που ήταν τον έκανε δεκαπενταμελή. Οι πολυάριθμες νίκες που κέρδισε μας δείχνουν τη μεγάλη αναγνώριση που βρήκε ο Σοφοκλής όσο ζούσε. Καινοτομίες: 1. Αύξηση των χορευτών από 12 σε 15. 2. Εισαγωγή του 3ου υποκριτή 3. Ανακάλυψη της σκηνογραφίας 4. Εισαγωγή καμπύλης βακτηρίας. 5. Λευκές κρηπίδες για χορευτές κι ηθοποιούς. 6. Εισαγωγή της Φρυγικής μελωδίας. Σωζόμενα έργα : 1. Αίας (447-440) 2. Αντιγόνη (443-441) 3. Οιδίπους Τύραννος (431-422) 4. Ηλέκτρα (430-410) 5. Τραχινίαι (420-410) 6. Φιλοκτήτης (409-408) 7. Οιδίπους επί Κολωνώ (γράφτηκε το 406 και παίχτηκε το 402, μετά το θάνατο του ποιητή)
Ε Υ Ρ Ι Π Ι Δ Η Σ 480-406 π.Χ.
Ο Ευριπίδης είναι ο τρίτος μεγάλος Αθηναίος τραγικός ποιητής, γιος του Μνησάρχου ή Μνησαρχίδου και της Κλειτούς. Γεννήθηκε στη Σαλαμίνα και πέθανε στην αυλή του Αρχελάου, βασιλιά της Μακεδονίας. Τα κύρια πρόσωπα των τραγωδιών του είναι κατά προτίμηση γυναίκες για τις οποίες πολλές φορές εκφράζεται ευνοϊκά παρά τον χαρακτηρισμό του μισογύνη που του είχαν αποδώσει. Στις τραγωδίες του εισήγαγε το φιλοσοφικό πνεύμα και γι’ αυτό ονομάστηκε από σκηνής φιλόσοφος. Από μερικούς χαρακτηρίζεται σαν κήρυκας του Ελληνικού Διαφωτισμού και της ελευθερίας στη θρησκεία, τη σκέψη και την Τέχνη. Απ’ τα 88 δράματά του σωθήκαν 19 : Άλκηστις, Μήδεια, Ηρακλείδαι, Ιππόλυτος, Ανδρομάχη, Εκάβη, Ικέτιδες, Ηρακλής Μαινόμενος, Τρωάδες, Ίων, Ηλέκτρα, Ιφιγένεια εν Ταύροις, Ελένη, Φοίνισσαι, Ορέστης, Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Βάκχαι, Ρήσος και το σατυρικό δράμα Κύκλωψ καθώς και 50 περίπου αποσπάσματα. Καινοτομίες: 1. Πρόλογοι κατατοπιστικοί. 2. Από μηχανής θεός. 3. Εμβόλιμα του Χορού. 4. Γνωμικά κι αποφθέγματα. 5. Αποδοχή του ερωτισμού σαν κινητήρια δύναμη. 6. Εισαγωγή Λυδικής μελωδίας και ξύλινου οστράκου. Σωζόμενα έργα : 1. Άλκηστις (438) 10. Τρωάδες (415) 2. Μήδεια (431) 11. Ηλέκτρα (414-413) 3. Εκάβη (430-425) 12. Ιφιγένεια εν Ταύροις (414-409) 4. Ηρακλείδαι (430-422) 13. Ελένη (412) 5. Ιππόλυτος (428) 14. Φοίνισσαι (411-408) 6. Ίων (428-413) 15. Ορέστης (408) 7. Ανδρομάχη (420;) 16. Ιφιγένεια εν Αυλίδι (406) 8. Ικέτιδες (420;) 17. Βάκχαι (406) 9. Ηρακλής μαινόμενος (420-415) 18. Κύκλωψ (Σατυρικό Δράμα)
Κ Ω Μ Ω Δ Ι Α
Ορισμός
Ἡ δὲ κωμῳδία ἐστὶν ὥσπερ εἴπομεν μίμησις φαυλοτέρων μέν, οὐ μέντοι κατὰ πᾶσαν κακίαν, ἀλλὰ τοῦ αἰσχροῦ ἐστι τὸ γελοῖόν ἐστιν ἁμάρτημά τι καὶ αἶσχος ἀνώδυνον καὶ οὐ φθαρτικόν, οἶον εὐθὺς τὸ γελοῖον πρόσωπον αἰσχρόν τι καὶ διεστραμμένον ἄνευ ὀδύνης.
Αριστοτέλους Ποιητική 1449a,30
Την Αρχαία Αττική Κωμωδία μπορούμε να την χωρίσουμε σε τρεις περιόδους :
1. Αρχαία Αττική Κωμωδία (578-405 π.Χ.) : διακωμωδούσε ορισμένα πρόσωπα.
2. Μέση Αττική Κωμωδία (404-338 π.Χ.) : διακωμωδούσε επαγγέλματα και κοινωνικές. τάξεις 3. Νέα Αττική Κωμωδία (337-258 π.Χ.) : διακωμωδούσε οικογενειακά πάθη κι ελαττώματα.
ΠΑΡΑΒΑΣΙΣ
Η Παράβασις είναι βασικό μέρος στην καθιερωμένη δομή της Αρχαίας Αττικής Κωμωδίας που αποτελούσε δημηγορία, ιαμβογράφημα ή εγκώμιο, ανάλογα με την περίπτωση. Σταματώντας ξαφνικά την εξέλιξη της πλοκής, ο κωμικός Χορός φεύγει απ’ τη θεατρική του υπόσταση (και το προσωπείο του, πιστεύουν ορισμένοι) και παραβαίνει προς το κοινό, για να μεταφέρει ένα κήρυγμα του δραματουργού, σχετικό με την πολιτική κατάσταση, τα κοινωνικά ήθη, τις λογοτεχνικές του απόψεις κλπ.
TA ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΩΣ Κυρίως παράβασις
1. Κομμάτιον: (Μικρή περικοπή δραματικού μέρους) Σύντομη Εισαγωγή απ’ τον Χορό ή ένα μέλος του κι εφιστούσε την προσοχή γι’ αυτά που θα λέγονταν μετά.
2. Ανάπαιστοι: Κύριο μέρος σε αναπαιστικούς στίχους απ’ τον κορυφαίο του Χορού εξ ονόματος του ποιητή και περιείχε παράπονα του ποιητή, τα νέα της ημέρας, γνώμες για τα πολιτικά, σκώμματα κι ειρωνείες για γνωστές προσωπικότητες.
3. Πνίγος (Μακρόν): Φράση που έλεγε ο Χορός με μιαν ανάσα και σε πολύ γρήγορο ρυθμό ώστε να πνίγονται αυτοί που τον λέγαν γι’ αυτό και λέγεται έτσι. Αποτελούσε το αντίρροπο του Κομματίου κι ήταν ένα είδος επιλόγου της Κυρίως Παραβάσεως (κάτι σαν όρκος, ευχή ή κατάρα). Ανταποκρινόμενα
1. Ωδή (Στροφή): Τραγούδι που το έλεγε ο Χορός ορχούμενος και περιείχε επικλήσεις στους θεούς που συνδέονταν με το δράμα κι ακόμα μορφές και κατηγορίες για φαύλα πρόσωπα.
2. Επίρρημα: Συμβουλή (πολιτική συνήθως) σοβαρή ή σατιρική που την έλεγε ίσως ο πρώτος κορυφαίος. Ακόμα υπήρχε ο διασυρμός γνωστών φαύλων.
3. Αντωδή (Αντιστροφή): Τραγούδι που το έλεγε ο Χορός ορχούμενος κατ’ αντίθετον φοράν κι είχε το ίδιο περιεχόμενο της Ωδής. 4. Αντεπίρρημα: Προέκταση της συμβουλής απ’ τον δεύτερο κορυφαίο.
Α Ρ Ι Σ Τ Ο Φ Α Ν Η Σ 455-385; π.Χ.
Ο Αριστοφάνης θεωρείται ο μεγαλύτερος απ’ τους κωμικούς ποιητές της αρχαιότητας που άφησε εποχή στην εξέλιξη της αρχαίας κωμωδίας, στην οποίαν αναδείχτηκε ο σημαντικότερος εκπρόσωπος και διαμορφωτής. Για τη ζωή του ξέρουμε πολύ λίγα, ίσως γιατί παρόλο που κυριάρχησε για 40 χρόνια στο αττικό θέατρο κι ήταν πολύ δημοφιλής, ζούσε μια μοναχική ζωή γεμάτη από πνευματικές ασχολίες. Το σίγουρο πάντως είναι πως ήταν Αθηναίος, απ’ τον δήμο των Κυδαθηναίων κι απ’ την Παντιονίδα φυλή. Ονομαζόταν ακόμα κι Αιγινίτης, γιατί έμενε σχεδόν συνέχεια στ’ αγρόκτημά του στην Αίγινα. Γεννήθηκε ανάμεσα στο 455 και 450 π.Χ. και πέθανε ίσως το 385 π.Χ. Είχε εξαιρετική μόρφωση και παρακολουθούσε με πολύ ενδιαφέρον την πολιτική και κοινωνική ζωή της Αθήνας σατιρίζοντας στις κωμωδίες του που τις παρουσίαζε στη σκηνή με ψευδώνυμο, τα τρωτά προσώπων και γεγονότων μ’ απαράμιλλο τρόπο. Παντρεύτηκε νέος κι έκανε τρία παιδιά (Φίλιππο, Νικόστρατο, Αραρότα). Απ’ αυτούς ο τελευταίος συνέχισε το έργο του πατέρα του. Έγραψε 44 κωμωδίες απ’ τις οποίες ολόκληρες σωθήκαν 11 που είναι σε χρονολογική σειρά: Αχαρνής, Ιππής, Νεφέλαι, Σφήκες, Ειρήνη, Όρνιθες, Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσαι, Πλούτος, Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσαι. Στα έργα του που ήσαν γεμάτα από αισχρολογίες οι οποίες δεν θεωρούνταν τότε απρεπείς, περιέλαβε τα ζωντανότερα και πιο καθημερινά γλωσσικά στοιχεία δίνοντας έτσι στην αττική διάλεκτο ύψος, λεπτότητα κι ευλυγισία. Σωζόμενα έργα : 1. Αχαρνής (425) 2. Ιππής (424) 3. Νεφέλαι (423) 4. Σφήκες (422) 5. Ειρήνη (422) 6. Όρνιθες (414) 7. Λυσιστράτη (411) 8. Βάτραχοι (405) 9. Θεσμοφοριάζουσαι (392) 10. Εκκλησιάζουσαι (392) 11. Πλούτος (388) Μ Ε Ν Α Ν Δ Ρ Ο Σ 337-285 π.Χ. Ο Μένανδρος είναι ο κυριότερος εκπρόσωπος της Νέας Αττικής Κωμωδίας που σατίριζε με λεπτότητα τον έρωτα και την καθημερινή ζωή. Ήταν γιος του Διοπείθους και της Ηγηστράτης, γεννημένος το 342 π.Χ. Έγραψε 108 κωμωδίες απ’ τις οποίες σώζονται μικρά αποσπάσματα. Υπήρξε νεωτεριστικών και σοσιαλιστικών αντιλήψεων. Πέθανε το 292 π.Χ. Καινοτομίες: Εισήγαγε πρώτος την εικόνα του οικογενειακού βίου. Σωζόμενα έργα (με κενά) : 1. Δύσκολος (317-6 π.Χ.) 2. Επιτρέποντες (Μετά το Δύσκολο) 3. Σαμία 4. Ασπίς
Μ Ι Μ Ο Ι
Ορισμός
Ἐοίκασι δὲ γεννήσαι μὲν ὅλως τὴν ποιητικὴν αἰτίαι δύο τινὲς καὶ αὖται φυσικαὶ. Τό τε γὰρ μιμεῖσθαι σύμφυτον τοῖς ἀνθρώποις ἐκ παίδων ἐστὶ καὶ τούτῳ διαφέρουσι τῶν ἄλλων ζῴων ὅτι μιμητικώτατόν ἐστι καὶ τάς μαθήσεις ποιεῖται διὰ μιμήσεως τὰς πρώτας, καὶ τὸ χαίρειν τοῖς μιμήμασι πάντας. Αριστοτέλους Ποιητική 1448b
Η έκφραση στο μίμο διανθίζεται συχνά με γνωμικά κι αποφθέγματα, πράγμα που ενισχύει την άποψη για τη λαϊκή προέλευση του μίμου. Είναι τέχνασμα του μίμου το να εκφράσει τη λαϊκή σοφία σε μια αντίνομη κατάσταση, ώστε να καταλήξει το πράγμα στο γελοίο. Το ύφος του μίμου είναι επίσης χαρακτηριστικό γνώρισμα της κοινωνίας, όπου προοριζόταν να παιχτεί ο μίμος. Είναι απαλλαγμένο απ’ την επιτηδευμένη ηθική και τείνει να τονίσει την ασκήμια της ζωής με το να γίνεται χυδαίο και πρόστυχο. Οι Μίμοι χωρίζονταν σε δυο κατηγορίες: τους Σπουδαίους που είχαν σκοπό την ηθικοποίηση των θεατών και τους Γελοίους που παρασταίναν με γελοίο τρόπο τα χαρακτηριστικά ήθη μιας κοινωνικής τάξης. Οι Μίμοι χωρίζονταν επίσης σε Ανδρείους και Γυναικείους, δηλαδή εκείνους που μιμούνταν άντρες κι εκείνους που μιμούνταν γυναίκες. Κατά τόπους ονόματα των Μίμων Αυτοκάβδαλοι (Ιταλία) Γεφυρισταί (Αθήνα) Δεικηλισταί (Λακωνία) Εθελονταί (Θήβα) Ιαμβισταί (Λακωνία) Ιθύφαλλοι (Ιταλία) Φαλλοφόροι (Σικυώνα) Φλύακες (Ιταλία) Επί αιώνας μένοντες κρυμμένοι εντός του σκότους Αιγυπτίας γης μέσω τοιαύτης απελπιστικής σιγής έπληττον οι μιμίαμβ’ οι χαριτωμένοι: αλλά επέρασαν εκείν’ οι χρόνοι, έφθασαν από τον Βορρά σοφοί άνδρες, και των ιάμβων έπαυσ’ η ταφή κ’ η λήθη. Οι ευτράπελοί των τόνοι μας επανέφεραν τας ευθυμίας ελληνικών οδών και αγορών, κ’ εμβαίνομεν μαζύ των εις τον ζωηρόν βίον μιας περιέργου κοινωνίας. Κ. Καβάφης
Θ Ε Ο Κ Ρ Ι Τ Ο Σ 305;-245; π.Χ.
Ο Θεόκριτος είναι ο μεγαλύτερος βουκολικός ποιητής της αρχαιότητος. Στα ειδύλλιά του που είναι γραμμένα στη δωρική γλώσσα περιγράφει σκηνές απ’ τη ζωή των βουκόλων κι αιγοβοσκών της Σικελίας, τοπεία, ήθη, πρόσωπα και παραδόσεις απ’ τη Σικελία. Σωθήκαν 30 και 24 επιγράμματα. Τα ειδύλλιά του από πολλούς θεωρούνται Μίμοι. Σωζόμενα ειδύλλια : 1. Θύρσις ή Ωδή 2. Φαρμακεύτρια 3. Αιπόλος ή Αμαρυλλίς ή Κωμαστής 4. Νομείς, Βάττος και Κορύδων 5. Βουκολιασταί ή Οδοιπόροι (Κομάτας και Λάκων) 6. Βουκολιασταί (Δάφνις και Δαμοίτας) 7. Θαλύσια 8. Βουκολιασταί (Δάφνις και Μενάλκας) 9. Νομεύς ή Βουκόλος 10. Εργατίναι ή Θερισταί 11. Κύκλωψ 12. Αΐτης 13. Ύλας 14. Κυνίσκος έρως 15. Συρακόσιαι ή Αδωνιάζουσαι 16. Χάριτες ή Ιέρων 17. Εγκώμιον εις Πτολεμαίον 18. Ελένης επιθαλάμιος 19. Κηριοκλέπτης 20. Βουκολίσκος 21. Αλιείς 22. Διόσκουροι 23. Εραστής ή Δίσερως 24. Ηρακλίσκος 25. Ηρακλής Λεοντοφόνος ή Αυγείου κλήρος 26. Λήναι ή Βάκχαι 27. Οαριστύς 28. Ηλακάτη 29. Παιδικά 30. Εις νεκρόν Άδωνιν Η Ρ Ω Ν Δ Α Σ 3ος αιώνα π.Χ. Ο Ηρώνδας υπήρξε Δωριεύς μιμογράφος που τον περισσότερο καιρό του τον πέρασε στην Αλεξάνδρεια. Σωθήκαν ολόκληροι επτά μίμοι του σε χωλιάμβους. Σωζόμενοι μίμοι : 1. Προκυκλίς ή Μαστροπός. 2. Πορνοβοσκός. 3. Διδάσκαλος. 4. Ασκληπιώ ανατιθείσαι και θυσιάζουσαι. 5. Ζηλότυπος. 6. Φιλιάζουσαι ή Ιδιάζουσαι. 7. Σκυτεύς. 8. Ενύπνιον. (Δεν σώζεται ολόκληρος) 9. Απονηστιζόμεναι. (Δεν σώζεται ολόκληρος) Απονηστιζόμεναι σημαίνει αυτές που διακόπτουν τη νηστεία. 10. Συνεργαζόμεναι. (Δεν σώζεται ολόκληρος) Τον μοναδικό στίχο απ’ το μίμο αυτόν τον διάσωσε ο Αθήναιος. 11. Μολπείνος. (Δεν σώζεται ολόκληρος) Οι 4 στίχοι σώζονται απ’ το Στοβαίο (Ανθολόγιο 116, 21). 1. Η αρχαία Τραγωδία, κατά κανόνα, έχει 5 Διαλογικά μέρη (Πρόλογος, 3 Επεισόδια και Έξοδος) και 4 Χορικά (Πάροδος και 3 Στάσιμα). Το ίδιο συμβαίνει και με την αρχαία Κωμωδία στην οποίαν ένα στάσιμο είναι η Παράβαση. 2. Πρόλογος δεν υπάρχει μόνο σε 3 Τραγωδίες : Ικέτιδες (Αισχ.), Πέρσαι (Αισχ.) και Ρήσος (Ευρ.). Οι Πρόλογοι του Ευριπίδη είναι κατατοπιστικοί. 3. Παράβαση δεν υπάρχει ή δεν έχει σωθεί σε 3 Κωμωδίες : Λυσιστράτη, Εκκελησιάζουσαι και Πλούτος. Με τα δυο τελευταία του έργα ο Αριστοφάνης παραιτήθηκε απ’ την επίκαιρη πολιτική (το 404 π.Χ. η Αθήνα της Αρχαίας Κωμωδίας δεν υπήρχε πια). Τη θέση της πολιτικής την πήρε στα δυο αυτά έργα η πραγμάτευση του κοινωνικού προβλήματος. Εξωτερικά σημάδια της αλλαγής είναι η παράλειψη της παράβασης κι η υποχώρηση του Χορού ως τον μέτριο ρόλο που ανατίθεται στη μεταξύ των πράξεων μουσική. 4. Επιπάροδος υπάρχει στις Τραγωδίες : Ευμενίδες (Αισχ.), Αίας (Σοφ.) Άλκηστις (Ευρ.) και Ελένη (Ευρ.). Στις Κωμωδίες είναι συγκεχυμένες. 5. Το σκηνικό αλλάζει στις Τραγωδίες : Ευμενίδες (Αισχ.), Αίας (Σοφ.) και Ελένη (Ευρ.).
ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ
600 π.Χ. Αρίων Συστηματοποίηση Διθυράμβου – 12μελής Χορός.
535 Θέσπις Πρώτος Υποκριτής.
525 Χοιρίλος Προσωπεία.
520 Πρατίνας Σατυρικό Δράμα.
509 Φρύνιχος Γυναικείοι ρόλοι (που τους υποδύονταν άντρες).
500 Επίχαρμος Σικελιώτικη Κωμωδία.
484 Αισχύλος Δεύτερος Υποκριτής.
468 Σοφοκλής Τρίτος Υποκριτής – 15μελής Χορός.
450 Κρατίνος Πολιτικό Θέατρο – Σχήμα Κωμωδίας.
404 Μέση Κωμωδία Κατάργηση Χορού.
Τα τρία γένη της μουσικής των αρχαίων Ελλήνων
mi fa sol la 1/2 1 1 Διατονικό Γένος mi fa sol b la 1/2 1/2 1 1/2 Χρωματικό Γένος mi fa la 1/4 1/4 2 Εναρμόνιο Γένος
Οι κυριότεροι Τρόποι των αρχαίων Ελλήνων
1. Δώριος .............................................................. : mi-fa-sol-la-si-do-re-mi 2. Φρύγιος ............................................................. : re-mi-fa-sol-la-si-do-re 3. Λύδιος ............................................................... : do-re-mi-fa-sol-la-si-do 4. Μιξολύδιος ....................................................... : si-do-re-mi-fa-sol-la-si
Οι Τρόποι που είχαν αφετηρία τους φθόγγους: la, sol, fa, θεωρούνταν ότι παράγονται απ’ τους πρώτους και ονομάζονταν:
1. Υποδώριος ...................................................….. : la - la 2. Υποφρύγιος ....................................................... : sol - sol 3. Υπολύδιος ......................................................... : fa - fa
Αργότερα δημιουργηθήκαν κι οι Τρόποι:
1. Υπερδώριος .....................................…............... : si - si
2. Υπερφρύγιος ............................…...................... : la - la 3.
Υπερλύδιος ....................................…................. : sol - sol
Η αντιστοιχία τους είναι:
1. Ο Υπερδώριος με τον Μιξολύδιο
2. Ο Υπερφρύγιος με τον Υποδώριο
3. Ο Υπερλύδιος με τον Υποφρύγιο
Συνώνυμα των Υποκριτών Αγωνισταί Αλεξανδροκόλακες Ατταλισταί Βασιλισταί Βιολόγοι Διονυσιακοί Διονυσιοκόλακες Ευπατορισταί Ηθοπποιοί Θυμελικοί Μουσικοί Περί τους Θεούς Τεχνίται Περί τον Διόνυσον Τεχνίται Συναγωνισταί (Δευτεραγωνιστές) Συνοδείται Τεχνίται ατά τόπους ονόματα των Μίμων Αυτοκάβδαλοι (Ιταλία) Γεφυρισταί (Αθήνα) Δεικηλισταί (Λακωνία) Εθελονταί (Θήβα) Ιαμβισταί (Λακωνία) Ιθύφαλλοι (Ιταλία) Φαλλοφόροι (Σικυώνα) Φλύακες (Ιταλία) Τα Μεγάλα Διονύσια διαρκούσαν από την 8η μέχρι τη 14η του Ελαφηβολιώνα μήνα που αντιστοιχεί με την 28η μέχρι την 2η Απριλίου. Πρόγραμμα Μεγάλων Διονυσίων 8η Eλαφηβολιώνα Προάγων. Παρουσίαση των ποιητών και των έργων τους. 9η Ελαφηβολιώνα (βράδυ) Επαναφορά του λατρευτικού αγάλματος. 10η Ελαφηβολιώνα Ημέρα πρώτη. Πομπή, θυσία, διθύραμβος, κώμος; 11η Ελαφηβολιώνα Ημέρα δεύτερη. Αγώνας κωμωδίας (5 έργα). 12η - 14η Ελαφηβολιώνα Ημέρα τρίτη ως πέμπτη. Αγώνας τραγωδίας. Χρονολογικός πίνακας Μεγάλων Διονυσίων απ’ το 534 π.Χ. περ. Αγώνας τραγικών ποιητών (νικητής Θέσπις). απ’ το 509 π.Χ. περ. Αγώνας αντρικών διθυραμβικών χορών (νικητής Υπόδικος). απ’ το 486 π.Χ. Αγώνας των κωμικών ποιητών (νικητής Χιονίδης). απ’ το 447 π.Χ. περ. Αγώνας τραγικών υποκριτών. 386 π.Χ. Πρώτη επανάληψη μιας αρχαίας τραγωδίας εκτός συναγωνισμού. 341 π.Χ. Καθιέρωση επανάληψης τραγωδίας εκτός συναγωνισμού. 339 π.Χ. Πρώτη επανάληψη μιας αρχαίας κωμωδίας εκτός συναγωνισμού. 311 π.Χ. Καθιέρωση επανάληψης κωμωδίας εκτός συναγωνισμού. μετά 329 π.Χ. Αγώνας κωμικών υποκριτών. 315 π.Χ. Κατάργηση του θεσμού της χορηγίας. Διοργάνωση από κρατικό αγωνοθέτη. Υποκριτές Εποχή. Υποκριτής. Είδος. Παρατηρήσεις. 6ος π.Χ. Αίσωπος Τραγ. Γιος του μυθογράφου. 6ος-5ος π.Χ. Κλέανδρος Τραγ. Τον χρησιμοποιούσε ο Αισχύλος. 6ος-5ος π.Χ. Μυννίσκος Τραγ. Τον χρησιμοποιούσε ο Αισχύλος. 5ος π.Χ. Καλλιπίδης Τραγ. Νίκησε σε αγώνες το 418 π.Χ. 5ος π.Χ. Κλειδημίδης Τραγ. Τον χρησιμοποιούσε ο Σοφοκλής. 5ος π.Χ. Τληπόλεμος Τραγ. Τον χρησιμοποιούσε ο Σοφοκλής. 5ος π.Χ. Κηφισοφών Τραγ. Τον χρησιμοποιούσε ο Ευριπίδης. 5ος π.Χ. Καλλίστρατος Κωμ. Το όνομά του δανειζόταν ο Αριστοφ. 5ος π.Χ. Φιλωνίδης Κωμ. Σύγχρονος του Αριστοφάνη. 5ος π.Χ. Μνησίλοχος Τραγ. Γιος του Ευριπίδη. 5ος π.Χ. Αρχέλαος Τραγ. Έπαιξε στην Ανδρομέδα του Ευριπίδη. 4ος π.Χ. Νεοπτόλεμος Τραγ. Ξακουστός την εποχή του. 4ος π.Χ. Μόλων Τραγ. Έπαιξε στο Φοίνικα του Ευριπίδη. 4ος π.Χ. Αθηνόδωρος Τραγ. Νίκησε σε αγώνες τον Θεσσαλό. 4ος π.Χ. Αισχίνης Τραγ. Ο γνωστός ρήτορας. Κακός υποκριτ. 4ος π.Χ. Σίμυλος Τραγ. Σύγχρονος του Αισχίνη. Κακός υποκρ. 4ος π.Χ. Σωκράτης Τραγ. Σύγχρονος του Αισχίνη. Κακός υποκρ. 4ος π.Χ. Ανδρόνικος Τραγ. Δάσκαλος του Δημοσθένη. 4ος π.Χ. Σάτυρος Τραγ. Δάσκαλος κι αυτός του Δημοσθένη. 4ος π.Χ. Αριστόδημος Κωμ. Ξακουστός στην εποχή του. 4ος π.Χ. Τιμόθεος ; Ξακουστός στην εποχή του. 4ος π.Χ. Στρατοκλής Κωμ. Είχε μεγάλα προσόντα κωμικού. 4ος π.Χ. Αρχίας ; Πρόδωσε το Δημοσθένη. 4ος π.Χ. Θεόδωρος Τραγ. Ονομαστός για το ταλέντο του. 4ος π.Χ. Θεσσαλός Τραγ. Ακολούθησε την εκστρ. του Αλέξανδρ. 4ος π.Χ. Πώλος Τραγ. Έπαιξε τους δυο Οιδίποδες. 3ος π.Χ. Σάτυρος Κωμ. Φίλος του Φίλιππου Β’ 3ος π.Χ. Πώλος Τραγ. Ο υποκριτής με την αντοχή. 3ος π.Χ. Ηγέλοχος ; Ονομαστός για τα σαρδάμια του. 3ος π.Χ. Νικόστρατος Τραγ. Ο τέλειος Υποκριτής. Το Ημερολόγιο των Ποιητών Έτος. Γεγονός. Διάρκεια. 540 π.Χ. Γέννηση Επίχαρμου. 536 π.Χ. Ακμή Θέσπη. 525 π.Χ. Γέννηση Αισχύλου.524 π.Χ. Ακμή Χοιρίλου. 520 π.Χ. Γέννηση Κρατίνου. Ακμή Πρατίνου. 512 π.Χ. Ακμή Φρυνίχου. 496 π.Χ. Γέννηση Σοφοκλή. Ακμή Πρατίνα. 486 π.Χ. Ακμή Χιωνίδη. 484 π.Χ. Ακμή Αισχύλου.482 π.Χ. Ακμή Αχαιού. 480 π.Χ. Γέννηση Ευριπίδη. 472 π.Χ. Ακμή Μάγνη. 470 π.Χ. Θάνατος Έρμιππου. 468 π.Χ. Ακμή Σοφοκλή. 458 π.Χ. Ακμή Εκφαντίδη. 456 π.Χ. Θάνατος Αισχύλου. 455 π.Χ. Γέννηση Αριστοφάνη.453 π.Χ. Ακμή Κρατίνου.452 π.Χ. Θάνατος Ίωνα.450 π.Χ. Θάνατος Επίχαρμου.Ακμή Κράτη. 446 π.Χ. Γέννηση Εύπολη.438 π.Χ. Ακμή Ευριπίδη.437 π.Χ. Ακμή Φερεκράτη. 427 π.Χ. Ακμή Αριστοφάνη. 424 π.Χ. Θάνατος Κράτη.Ακμή Εύπολη. 422 π.Χ. Θάνατος Κρατίνου.Ακμή Λεύκωνα.420 π.Χ. Ακμή Σώφρονα.415 π.Χ. Ακμή Ξενοκλή.406 π.Χ. Θάνατος Ευριπίδη. Θάνατος Σοφοκλή.Θάνατος Αριστία.405 π.Χ. Γέννηση Αντιφάνη.Θάνατος Εύπολη.400 π.Χ. Θάνατος Αγάθωνα.394 π.Χ. Γέννηση Άλεξη. 389 π.Χ. Ακμή Πλάτωνα.385 π.Χ. Θάνατος Αριστοφάνη. ] 380 π.Χ. Ακμή Αντιφάνη. 361 π.Χ. Γέννηση Φιλήμωνα. 350 π.Χ. Ακμή Άλεξη. Ακμή Εύβουλου. Ακμή Αναξανδρίδη. 344 π.Χ. Ακμή Αστυδάμα. 342 π.Χ. Γέννηση Μενάνδρου. Ακμή Φιλήμωνα.340 π.Χ. Ακμή Έφιππου.333 π.Χ. Θάνατος Αντιφάνη.323 π.Χ. Ακμή Μενάνδρου.330 π.Χ. Γέννηση Λυκόφρωνα. 305 π.Χ. Γέννηση Θεοκρίτου. 300 π.Χ. Ακμή Δίφιλου.Ακμή Ρίνθωνα.292 π.Χ. Θάνατος Μενάνδρου.263 π.Χ. Θάνατος Φιλήμωνα.245 π.Χ. Θάνατος Θεόκριτου.188 π.Χ. Θάνατος Άλεξη. Διδασκαλία Δραμάτων 494 π.Χ. Φρυνίχου: Μιλήτου Άλωσις. 476 π.Χ. Φρυνίχου: Φοίνισσαι Αισχύλου: Αιτναίαι στη Σικελία.. 472 π.Χ. Αισχύλου: Πέρσαι. 470 π.Χ. Αισχύλου: Προμηθεύς Δεσμώτης. 467 π.Χ. Αισχύλου: Επτά επί Θήβας. 458 π.Χ. Αισχύλου: Ορέστεια. 443 π.Χ. Σοφοκλή: Αντιγόνη - Αίας. Ευριπίδη: Κύκλωψ. 438 π.Χ. Ευριπίδη: Άλκηστις. 430 π.Χ. Σοφοκλή: Οιδίπους Τύραννος - Ηλέκτρα. Ευριπίδη: Εκάβη - Ηρακλείδαι. 428 π.Χ. Σοφοκλή: Ιππόλυτος. 427 π.Χ. Αριστοφάνη: Διαιταλείς. 425 π.Χ. Αριστοφάνη: Αχαρνής. 424 π.Χ. Αριστοφάνη: Ιππής. 423 π.Χ. Αριστοφάνη: Νεφέλαι. Κρατίνου: Πυτίνη. 422 π.Χ. Αριστοφάνη: Σφήκες. 421 π.Χ. Σοφοκλή: Τραχινίαι. Ευριπίδη: Ανδρομάχη - Ικέτιδες. Αριστοφάνη: Ειρήνη. 418 π.Χ. Ευριπίδη: Ίων - Ηρακλής Μαινόμενος. 415 π.Χ. Ευριπίδη: Τρωάδες. 414 π.Χ. Ευριπίδη: Ηλέκτρα. Αριστοφάνη: Ορνιθες. 413 π.Χ. Ευριπίδη: Ιφιγένεια εν Ταύροις. 412 π.Χ. Ευριπίδη: Ελένη. Αριστοφάνη: Λυσιστράτη. 410 π.Χ. Σοφοκλή: Φιλοκτήτης. Ευριπίδη: Φοίνισσαι Αριστοφάνη: Θεσμοφοριάζουσαι. 408 π.Χ. Ευριπίδη: Ορέστης. 405 π.Χ. Ευριπίδη: Ιφιγένεια εν Αυλίδι – Βάκχαι. Αριστοφάνη: Βατραχοι. 401 π.Χ. Σοφοκλής: Οιδίπους επί Κολωνώ. 392 π.Χ. Αριστοφάνη: Εκκλησιάζουσαι. 388 π.Χ. Αριστοφάνη: Πλούτος.
ΤΡΟΧΟΣ & ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑ
Παρασκευή, 19 Ιουνίου
2009, 10:56:48 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Τροχός
Μηχανικό εξάρτημα σε σχήμα κύκλου, η εφεύρεση του οποίου αποτέλεσε πραγματική πολιτιστική επανάσταση στους τομείς της αγγειοπλαστικής (κεραμικός τροχός), των μεταφορών (τροχός για κίνηση) και της βιομηχανίας (τροχός για τη μεταφορά της κίνησης).
Οί Έλληνες τού Σέσκλου οργανώθηκαν στενότερα καί ανέπτυξαν κοινωνικούς δεσμούς καί θεσμούς όπως Βασιλεία, στρατός κτλ. Ή πόλις αναπτύχθηκε περιμετρικώς τής Ακροπόλεως, πού ήταν ή έδρα τού ηγέτου αλλά καί τού στρατού. Αναπτύσσεται στήν Ελλάδα μία δομή κοινωνίας πού διέπει τούς Έλληνες έως τήν υστεροβυζαντινή εποχή. Στήν συνέχεια γεννάται τό εμπόριο καί τό 5000πχ εμφανίζεται τό πρώτο οδικό δίκτυο στήν Ευρώπη καί παγκοσμίος (Ραφήνα-Νέα Μάκρη-Μαραθών). Οί ναυτικοί αυτοί οικισμοί εξελίσσονται σέ πόλεις καί διεξάγουν εμπόριο μέ τήν νησιωτική Ελλάδα. Ή Καθηγήτρια τού Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Παντελιάδου, λέγει πώς οί εμπορικές επαφές ήταν εκτεταμένες μεταξύ νήσων καί Αττικής μέσω ενός εκτεταμένου θαλασσίου επικοινωνιακού δικτύου. Οί Έλληνες κατεργάζονταν τό μέταλλο, τόν χρυσό καί τόν άργυρο. Δέν είναι τυχαία τά λόγια λοιπόν τού Αιγύπτιου ιερέος Μανέθωνος πρός τόν Σόλωνα, τά οποία σώζει ό Πλάτων στόν «Τιμαίο» : «φθόνος ουδείς ώ Σόλων, αλλά θά σού τά είπω όλα, γιά χάρι σου καί γιά χάρι τής πόλεως σου, αλλά γιά χάρι τής θεάς, πού επροστάτευσε, ανέθρεψε καί εκπαίδευσε τόν δικό μας καί τόν δικό σας τόπο, αρχίζοντας από εσάς 1000χρόνια πρίν, όταν πήρε τό σπέρμα σας από τήν Γή... Ή διάρκεια τού πολιτισμού μας σύμφωνα μέ τά ιερά μας βιβλία είναι 8000έτη». Άρα σύμφωνα μέ τόν Αιγύπτιο ιερέα 8000χρόνια πρίν τόν Σόλωνα ξεκινά ό Αιγυπτιακός πολιτισμός, ενώ ό Ελληνικός 1000 χρόνια πρίν τόν Αιγυπτιακό. Επομένος ό Ελληνικός πολιτισμός ξεκινά περί τό 9500πχ, όπως άλλωστε φωνάζουν γεωλογικές, κλιματολογικές, αρχαιολογικές καί ιστορικές μαρτυρίες. Μεταξύ 9-7000πχ εδημιουργήθησαν οί πρώτοι στρατοί. Αποτέλεσμα τής ιδιοκτησίας πού έπρεπε νά προστατευθή. Στόν Σέσκλο ό Βασιλέας είχε ένοπλη φρουρά, τόσο γιά τήν προστασία τού ιδίου όσο καί νά προστατεύη τήν πόλι. Ό τότε στρατός πρέπει νά διέθεται 1000 άνδρες, έκ τόν οποίων οί 100 θά ήταν μόνιμη ένοπλη δύναμις. Τά όπλα πού είχαν ήσαν τό τόξο, τό ακόντιο καί ή σφενδόνη. Επίσης είχαν τό ρόπαλο, γνωστός ώς κεφαλοθραύστης, τό δόρυ καί τό εγχειρίδιο, πρόγονος τού σπαθιού. Από τήν 5ην χιλιετία όμως οί Έλληνες αναπτύσσουν ραγδαία τά όπλα μέ τήν επεξεργασία τών μετάλλων. Οί πρώτες ασπίδες κάνουν τήν εμφανισή των καί τά πρώτα βλήματα ή οβίδες τής ιστορίας. Πήλινες βλιδοφόρες οβίδες, πού κατά τήν πρόσκουσί των στό έδαφος, εθραύεντο καί τά κομμάτια λειτουργούσαν όπως τά θραύσματα τών χειρομβοβίδων σήμερα. Σημαντικό επίσης εύρημα είναι ή ανακάλυψη ιππάριου από τά 10-11 εκατ.χρόνια πρίν. Οί Έλληνες λοιπόν ζούσαν μέ ίππους έξ αρχής τής ιστορίας των, πράγμα πού κάνει ακόμα πιό ψευδή τόν ισχυρισμό τών ινδοευρωπαϊστών πώς εκείνοι έφεραν τήν εξημέρωση τού ίππου στήν Ελλάδα, μερικούς αιώνες πρίν τόν Όμηρο.
Οί Έλληνες είχαν νά μεταφέρουν ψάρια από τά πλοία πρός τά σπίτια, γεωργικά προϊόντα από τά χωράφια πρός τά σπίτια, πέτρες γιά τά τείχη, καί παρ’όλα αυτά δέν είχαν εξημερώση τά άλογα. Πώς όμως οί ινδοευρωπαίοι νομάδες, πού τό μόνο πού είχαν νά μεταφέρουν ήταν ή πεθερά των, εξημέρωσαν εκείνοι πρώτοι τόν ίππο ; Σέ βραχογραφία τού Παγγαίου 4500πχ, απεικονίζεται έφιππος άνδρας. Επίσης οί απεικονίσεις τών Κενταύρων από τούς νεολιθικούς χρόνους καί οί πληροφορίες τού Ομήρου καί Ξενοφόντος περί ιππικής ικανότητος τών Ελλήνων, αποδεικνύουν τήν χρήση ίππου στήν Ελλάδα, πολύ πρίν κάθε άλλο λαό. Υπάρχει καί ή λεμβόσχημη πυξίδα από τήν Κύπρο τού 3000πχ, όπου εικονίζει ιππείς. Στήν Σουμερία πού δέν ζούσαν άλογα, τά άρματα ήταν γνωστά από τό 2600πχ(Λάβαρο τής Ούρ). Στήν Ελλάδα πού ζούσαν ανέκαθεν πώς ήταν δυνατόν νά μήν είχαν εξημερωθή. Ό καθηγητής Αραβαντινός σέ συνέδριο στήν Γερμανία έφερε στό φώς πινακίδες γραμμικής Β΄, πού είχαν αναφορές σέ ίππους.
Ακόμα καί ό τροχός θεωρείται από τούς ινδοευρωπαϊστές εφεύρεση τών ινδοευρωπαίων. Αφού όμως εκείνοι χρησιμοποιούσαν άμαξες γιά νά περάσουν τίς αδιαπέραστες οροσειρές τού Καυκάσου καί τά Μικρασιατικά υψίπεδα γιατί δέν θά μπορούσαν οί Ελληνικές νά κινηθούν στήν Αττική, στήν Θεσσαλία καί Μακεδονία όπου υπάρχουν καί δημιουργούνται οί πρώτοι «δρόμοι» καί τό πρώτο οδικό πέρασμα στήν ιστορία. Οί πεζοι άλλωστε περνάνε ανάμεσα από θάμνους καί πέτρες. Οί τροχοί όμως δέν περνούν, γιαυτό χρειάζονταν ένα άνοιγμα, έναν καθαρισμό από εμπόδια. Οί Έλληνες από τό 5000πχ κατασκεύαζαν αγγεία τόσο τέλεια πού είναι αδύνατον νά θεωρηθούν μή τροχήλατα. Λόγω τού κλίματος δέν έχουν διασωθή κεραμικοί τροχοί, αλλά έχουν διασωθεί τά έργα πού εποιήθησαν σέ αυτούς. Ή Αλεξάνδρα Βόσκοβιτς θεωρεί βέβαια τήν ύπαρξι ξυλίνων κεραμικών τροχών στήν νεολιθική Ελλάδα. Στό εργαστήρι κεραμέως τού Σέσκλου, στήν Ακρόπολιν έχουν βρεθή αγγεία τά οποία είναι εμφανέστατα τροχήλατα. Επίσης στήν Θεσσαλία καί στό Φράχθι έχουν βρεθή αγγεία τής Μέσης Νεολιθικής εποχής τύπου urfirnis, τά οποία υποτίθεται πώς πολύ αργότερα τά μάθαμε από τήν Μεσοποταμία. Όσο γιά τήν γνώση κατεργασίας μετάλλου, στήν Ελλάδα από τήν 6ην χιλιετία οί Έλληνες κατεργάζονταν μέταλλα. Αυτό αποδεικνύουν πολλά χρυσά κοσμήματα σέ ολόκληρη τήν Ελληνική επικράτεια.
Ο κεραμικός τροχός εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα κατά το Τα πρώτα τροχήλατα αγγεία είναι όλα τα μονόχρωμα αγγεία της περιόδου τού Ορχομενού καί Σέσκλου. Στην Κρήτη ο κεραμικός τροχός υιοθετείται στο τέλος της τρίτης χιλιετίας π.Χ., λίγο αργότερα θά συντελέσει στην κατασκευή των καμαραϊκών αγγείων (1800-1700 π.Χ.), που συναγωνίζονταν στην κομψότητα και τη λεπτότητα τα μεταλλικά αγγεία, και, τέλος, κάνει την εμφάνισή του και στην ηπειρωτική Ελλάδα με τα λεγόμενα από το Σλίμαν «μινωικά αγγεία». Στην υστεροελλαδική (μυκηναϊκή) εποχή ο κεραμικός τροχός έχει κυριαρχήσει σχεδόν ολοκληρωτικά στην Ελλάδα. Στην υπόλοιπη Ευρώπη επικρατεί στις αρχές της πρώτης χιλιετίας π.Χ.
Τα ελαφρά δίτροχα άρματα των Θηβών της Αιγύπτου, της Κρήτης και των Μυκηνών, που μας είναι γνωστά από αναπαραστάσεις γύρω στο 1500 π.Χ., χρησίμευαν μάλλον για κυνήγι και για περιπάτους, καθώς τα έσερναν πλέον άλογα, παρά για χερσαίες μεταφορές. Οι τροχοί τους ήταν κατασκευασμένοι από ξύλινα στεφάνια και ακτίνες από ξύλο. Στην υπόλοιπη Ευρώπη τα τροχήλατα οχήματα εμφανίστηκαν κατά την πρώιμη εποχή του σιδήρου (αρχές της πρώτης χιλιετίας π.Χ.).
Στα νεότερα χρόνια, που ακολούθησαν το μεσαίωνα, ο τροχός με τις διάφορες τεχνικές τελειοποιήσεις του θα παίξει πρωταρχικό ρόλο στην υδραυλική μηχανική και στην πολεμική τέχνη (άντληση νερού κτλ.), ενώ κατά τη βιομηχανική επανάσταση του 19ου αι. θα είναι το θεμελιώδες όργανο που θα μεταβιβάσει με έμβολα ή με ιμάντες την κίνηση στις μηχανές εσωτερικής καύσης.
Τυπογραφία
Το σύνολο των διαδικασιών αναπαραγωγής λέξεων, εικόνων ή σχεδίων σε χαρτί, ύφασμα, μέταλλο ή άλλο υλικό. Πολλές φορές αναφερόμαστε σε αυτές με τον όρο «γραφικές τέχνες» και εννοούμε τη δημιουργία πολλών πανομοιότυπων αναπαραγωγών ενός πρωτοτύπου.
Η ιστορία της τυπογραφίας είναι παρόμοια με την ιστορία της τύπωσης ανάγλυφων ή εικονογραφήσεων. Παλιά η μέθοδος ήταν εντελώς μηχανική, αργότερα όμως οι τυπογραφικές τεχνικές χρησιμοποίησαν φωτομηχανικά και χημικά μέσα, ενώ στα νεότερα χρόνια έχει αναδειχτεί και στο χώρο της τυπογραφίας ο σημαντικός ρόλος των υπολογιστών.
Η πρώτη γνωστή μέθοδος τύπωσης της αρχαιότητας είναι η εφαρμογή σφραγιδόλιθων. Το σχέδιο που ήθελαν να τυπώσουν το χάραζαν πρώτα πάνω σε μία σφραγίδα ή μία πέτρα, την οποία βουτούσαν σε χρώμα ή στη λάσπη και την πίεζαν πάνω σε μία λεία ελαστική επιφάνεια.
Τό σημαντικώτερο Ελληνικό ιερογλυφικό είναι ό δίσκος τής Φαιστού, ό οποίος δέν είναι χαραγμένος αλλά παρουσιάζει αποτυπώματα από μικρές σφραγίδες καί θεωρείται τό πρώτο βήμα στήν τυπογραφία.
Η εξέλιξη των τυπογραφικών μεθόδων ήταν διαφορετική στις ιστορικές περιόδους και τα διαφορετικά μέρη του κόσμου. Η αντιγραφή των βιβλίων με το χέρι, με τη χρήση πένας ή πινέλου με μελάνι, ήταν χαρακτηριστικό του αιγυπτιακού, του ελληνικού και του ρωμαϊκού πολιτισμού. Με παρόμοιο τρόπο γινόταν και η αντιγραφή βιβλίων στα μεσαιωνικά μοναστήρια.
Στην Κίνα η ανάπτυξη της τυπογραφίας ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Ήδη το 2ο αι. είχε εξαπλωθεί η τέχνη της τύπωσης κειμένων, ενώ έναν αιώνα πριν τύπωναν σχέδια και ζωγραφιές σε υφάσματα. Στη ραγδαία όμως εξέλιξη της τυπογραφίας στην Κίνα συνέβαλε τόσο η ανακάλυψη του χαρτιού (105), όσο και η εξάπλωση του βουδισμού. Από τη μία το χαρτί ήταν το καταλληλότερο υλικό λόγω της αντοχής του και του χαμηλού κόστους του, και από την άλλη, η πρακτική των βουδιστών να κάνουν πολλά αντίγραφα των προσευχών και άλλων ιερών κειμένων τούς ενθάρρυνε την ανακάλυψη νέων μηχανικών μέσων αναπαραγωγής τους. Τα αρχαιότερα δείγματα της κινεζικής τυπογραφίας είναι ανάγλυφα τυπωμένα γράμματα και ζωγραφιές σε ξύλινη επιφάνεια και χρονολογούνται στο 200.
Στην Ευρώπη απαντούν για πρώτη φορά αυτόνομα μεταλλικά στοιχεία που τυπώνουν με εκτυπωτική πρέσα σε χαρτί στα μέσα του 15ου αιώνα. Οι πρώτοι δυτικοί τυπογράφοι, που εμφανίστηκαν στην κοιλάδα του ποταμού Ρήνου, χρησιμοποιούσαν μηχανικές πρέσες από ξύλο παρόμοιες με αυτές που χρησιμοποιούνταν στην οινοπαραγωγή. Στους δυτικούς τυπογράφους οφείλεται και η ανάπτυξη της μεθόδου που επέτρεπε να ρίχνουν τα στοιχεία σε ακριβείς διαστάσεις. Αυτό το κατάφεραν συγκρατώντας τα στοιχεία μίας σελίδας μεταξύ τους, έτσι ώστε να μπορούν να τυπωθούν όλα μαζί χωρίς να βγαίνουν από τα όρια του χαρτιού της σελίδας. Η εισαγωγή της τέχνης κατασκευής χαρτιού εξαπλώθηκε στην Ευρώπη κατά το 13ο και 14ο αι., ενώ ως τα μέσα του 15ου αι. το χαρτί βρισκόταν σε αφθονία.
Σημαντικός σταθμός στην ιστορία της τυπογραφίας θεωρείται το έτος 1450, έτος της ανακάλυψής της που αποδίδεται στο Γουτεμβέργιο από το Μάιντς (Μαγεντία) της Γερμανίας, τον πατέρα της δυτικής τυπογραφίας. Τα βιβλία του πρώτου Ευρωπαίου τυπογράφου υπερείχαν από όλα τα προηγούμενα σε ομορφιά και τεχνική. Έτσι, ο Γουτεμβέργιος συνέβαλε αποφασιστικά στην άμεση αποδοχή του τυπωμένου βιβλίου που αντικατέστησε πια τα χειρόγραφα. Το επόμενο μισό του 15ου αι. τυπώθηκαν περισσότερα από 6.000 έργα, ενώ ο αριθμός των τυπογράφων σε όλη την Ευρώπη αυξανόταν συνεχώς. Αξίζει να αναφερθεί η πρώτη ελληνική γραμματική που τυπώθηκε το 1476 στο Μιλάνο. Τα περισσότερα βιβλία σε αυτά τα πρώτα χρόνια της ιστορίας της τυπογραφίας στην Ευρώπη ήταν θρησκευτικού περιεχομένου, αλλά και αναπαραγωγές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων κλασικών συγγραφέων.
Τυπογραφικές μηχανές. Η μηχανή που μελάνωνε τα τυπογραφικά στοιχεία και τα πίεζε σε χαρτί λέγεται πρέσα. Οι πρώτες πρέσες, όπως αυτές του 16ου αι., πίεζαν το χαρτί σε μία κινητή επίπεδη επιφάνεια που περιείχε τα τυπογραφικά στοιχεία, τα οποία πρωτύτερα είχαν μελανωθεί. Κατά το 17ο αι. βρήκαν τρόπο να σηκώνεται η εκτυπωτική επιφάνεια γρήγορα, γεγονός που είχε ως συνέπεια να βελτιωθεί σημαντικά ο χρόνος τύπωσης. Το 1796 παρουσιάζεται μία άλλη εκτυπωτική μέθοδος, η λιθογραφία. Σε μία ομογενή ασβεστολιθική πλάκα σχεδιάζονταν με μείγμα μελανιού και λαδιού τα στοιχεία ή οι εικόνες. Κατόπιν περνούσαν την πλάκα με νερό και μετά μία επίχριση με μελάνι. Το μελάνι έμενε στο σχεδιασμένο μέρος. Στα μέσα του 19ου αιώνα καταργούνται τα κινητά στοιχεία και αρχίζει η προσπάθεια εκμηχάνισης της παραγωγής τυπογραφικών στοιχείων. Το 1822 ο Γουίλιαμ Τσερτς παρουσίασε την πρώτη στοιχειοθετική μηχανή που είχε ένα πληκτρολόγιο, του οποίου κάθε πλήκτρο απελευθέρωνε και αποθήκευε ένα στοιχείο σε αυλάκια μίας θήκης. Το 1863 ο Αμερικανός εφευρέτης Γουίλιαμ Α. Μπούλοκ εφεύρε την πρώτη κυλινδρική πρέσα εφημερίδας που τύπωνε σε ρολά χαρτιού και όχι σε φύλλα. Η ανάγκη, βέβαια, αποτύπωσης πλήθους στοιχείων οδήγησε στην εφεύρεση της φωτοχαρακτικής μεθόδου ή βαθυτυπίας. Στις αρχές της δεκαετίας του 1860 ο Βρετανός Τζ. Σουάν ανακάλυψε τον ανθρακούχο ιστό, χαρτί με επικάλυψη ζελατίνης που είναι φωτοευαίσθητο και μπορεί να μεταφέρει φωτογραφικά τα στοιχεία σε μεταλλική επιφάνεια. Το 1871 ο Αμερικανός τυπογράφος Ρ. Μ. Χόου τελειοποίησε την εκτύπωση σε συνεχή ρολά. Η πρέσα του τύπωνε 18.000 φύλλα εφημερίδας σε μία ώρα. Το 1880 ο Ότμαρ Μέργκεντάλερ εφεύρε τη λινοτυπική μηχανή. Ήταν μια τυποχυτική στοιχειοθετική μηχανή που παρήγαγε ενιαίο στίχο από κινητές μήτρες γραμμάτων. Αυτή είναι και η αρχή για την ανακάλυψη της εκτύπωσης όφσετ.
Η τελειοποίηση των μηχανικών πιεστηρίων με κυλίνδρους έδωσε αφορμή να χρησιμοποιηθούν λεπτά μεταλλικά φύλλα με αποτυπωμένα επάνω τα στοιχεία και μέσω των κυλίνδρων το μελάνι να μεταφέρεται σε ελαστική επιφάνεια (καουτσούκ), ενώ από εκεί στο χαρτί παρέχοντας ανώτερη ποιότητα εκτύπωσης. Για την έγχρωμη εκτύπωση χρησιμοποιούνται τέσσερις μεταλλικές πλάκες (τσίγκοι) που διαδοχικά τυπώνουν στο χαρτί τέσσερα βασικά χρώματα, το κυανό (cyan), το κόκκινο (magenta), το κίτρινο (yellow) και το μαύρο. Ο συνδυασμός αυτών των χρωμάτων που επικαλύπτονται δίνει το έγχρωμο αποτέλεσμα στην εκτύπωση.
Σήμερα, η σύγχρονη μέθοδος τυπογραφίας ελέγχεται κατά πολύ από τους υπολογιστές. Η στοιχειοθεσία με πλήθος γραμματοσειρών, η αναπαραγωγή και επεξεργασία εικόνων με σαρωτές σε προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και η μεταφορά τους ψηφιακά σε εκτυπωτικές πλάκες (μέθοδος CΤP, computing to print) χωρίς να παρεμβάλλεται η φωτομεταφορά τους σε μεταλλικές πλάκες είναι μία από τις καινοτομίες του 21ου αιώνα. Ακόμη και η ψηφιακή εκτύπωση, όπου από τον Η/Υ περνάμε σε ψεκασμό μελανιών απευθείας στο χαρτί, δηλώνουν τις δυνατότητες εξέλιξης της σύγχρονης τυπογραφίας.
Τηλέγραφος. Σύστημα μετάδοσης μηνύματος με τη χρησιμοποίηση κωδικοποιημένου αλφαβήτου. Η πρώτη μορφή τηλέγραφου είναι τα μηνύματα με φωτιές των αρχαίων Ελλήνων (φρυκτωρίες).
Το πρώτο οργανωμένο δίκτυο μεγάλης απόστασης που χρησιμοποιούσε οπτικό τηλέγραφο, εγκαταστάθηκε το 1793 στη Γαλλία. Η ανακάλυψη όμως του ηλεκτρισμού και η χρησιμοποίηση των ιδιοτήτων των ηλεκτρομαγνητών, έφεραν στο προσκήνιο μερικούς τύπους τηλέγραφου, όπως τον ηλεκτρολυτικό και τον ηλεκτρομαγνητικό. Ο πρώτος τηλέγραφος με χειριστήριο, που δόθηκε σε κοινή χρήση και κατέκτησε τον κόσμο, ήταν αυτός που εφευρέθηκε από τον Αμερικανό Σάμουελ Μορς το 1837 και τελειοποιήθηκε από τον ίδιο το 1843. Τελικά, το πρώτο επίσημο τηλεγραφικό δίκτυο λειτούργησε ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τη Βαλτιμόρη το Μάιο του 1844.
Ο μορσικός τηλέγραφος είναι η εφαρμογή της ιδιότητας των ηλεκτρομαγνητών και αποτελείται από τον πομπό, το δέκτη, την πηγή παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος και τη γραμμή (αγωγό) σύνδεσης πομπού-δέκτη. Όταν πιεστεί ο μοχλός του χειριστηρίου, τότε το ρεύμα της πηγής κινείται προς το δέκτη και διεγείρει τον ηλεκτρομαγνήτη του. Ο ηλεκτρομαγνήτης τη στιγμή της διέγερσης κινεί ένα κομμάτι μαλακού σιδήρου στο οποίο είναι στερεωμένη μια γραφίδα. Έτσι, ανάλογα με τη διάρκεια επαφής του χειριστηρίου, αποτυπώνεται πάνω σε ένα ρολό χαρτιού, που κινείται παράλληλα προς τη γραφίδα, τελεία ή παύλα. Η σύνθεση και αποκρυπτογράφηση αυτών των σημάτων (βλ. λ. Μορς, Σάμουελ Φίνλεϊ) δίνει το μήνυμα. Μειονέκτημα του τηλέγραφου είναι η απαραίτητη ύπαρξη ατόμων που γνωρίζουν τον κώδικα και το χειρισμό του πομπού. Ο Μορς και οι συνεργάτες του πρόσφεραν αρκετές τελειοποιήσεις στον τηλέγραφο, αλλά αργότερα τη θέση όλων αυτών των συστημάτων πήρε το τηλέτυπο, με το οποίο δεν είναι απαραίτητη η αποκρυπτογράφηση, καθώς το μήνυμα φτάνει στον τόπο του προορισμού του και γράφεται απευθείας σε κοινό αλφάβητο.
Τα e-mail και τα SMS της κινητής τηλεφωνίας έχουν αντικαταστήσει τους τηλέγραφους και τα τηλέτυπα, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι υπάρχει υπολογιστής που συνδέεται στο διαδίκτυο.
Μηχανικό εξάρτημα σε σχήμα κύκλου, η εφεύρεση του οποίου αποτέλεσε πραγματική πολιτιστική επανάσταση στους τομείς της αγγειοπλαστικής (κεραμικός τροχός), των μεταφορών (τροχός για κίνηση) και της βιομηχανίας (τροχός για τη μεταφορά της κίνησης).
Οί Έλληνες τού Σέσκλου οργανώθηκαν στενότερα καί ανέπτυξαν κοινωνικούς δεσμούς καί θεσμούς όπως Βασιλεία, στρατός κτλ. Ή πόλις αναπτύχθηκε περιμετρικώς τής Ακροπόλεως, πού ήταν ή έδρα τού ηγέτου αλλά καί τού στρατού. Αναπτύσσεται στήν Ελλάδα μία δομή κοινωνίας πού διέπει τούς Έλληνες έως τήν υστεροβυζαντινή εποχή. Στήν συνέχεια γεννάται τό εμπόριο καί τό 5000πχ εμφανίζεται τό πρώτο οδικό δίκτυο στήν Ευρώπη καί παγκοσμίος (Ραφήνα-Νέα Μάκρη-Μαραθών). Οί ναυτικοί αυτοί οικισμοί εξελίσσονται σέ πόλεις καί διεξάγουν εμπόριο μέ τήν νησιωτική Ελλάδα. Ή Καθηγήτρια τού Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Παντελιάδου, λέγει πώς οί εμπορικές επαφές ήταν εκτεταμένες μεταξύ νήσων καί Αττικής μέσω ενός εκτεταμένου θαλασσίου επικοινωνιακού δικτύου. Οί Έλληνες κατεργάζονταν τό μέταλλο, τόν χρυσό καί τόν άργυρο. Δέν είναι τυχαία τά λόγια λοιπόν τού Αιγύπτιου ιερέος Μανέθωνος πρός τόν Σόλωνα, τά οποία σώζει ό Πλάτων στόν «Τιμαίο» : «φθόνος ουδείς ώ Σόλων, αλλά θά σού τά είπω όλα, γιά χάρι σου καί γιά χάρι τής πόλεως σου, αλλά γιά χάρι τής θεάς, πού επροστάτευσε, ανέθρεψε καί εκπαίδευσε τόν δικό μας καί τόν δικό σας τόπο, αρχίζοντας από εσάς 1000χρόνια πρίν, όταν πήρε τό σπέρμα σας από τήν Γή... Ή διάρκεια τού πολιτισμού μας σύμφωνα μέ τά ιερά μας βιβλία είναι 8000έτη». Άρα σύμφωνα μέ τόν Αιγύπτιο ιερέα 8000χρόνια πρίν τόν Σόλωνα ξεκινά ό Αιγυπτιακός πολιτισμός, ενώ ό Ελληνικός 1000 χρόνια πρίν τόν Αιγυπτιακό. Επομένος ό Ελληνικός πολιτισμός ξεκινά περί τό 9500πχ, όπως άλλωστε φωνάζουν γεωλογικές, κλιματολογικές, αρχαιολογικές καί ιστορικές μαρτυρίες. Μεταξύ 9-7000πχ εδημιουργήθησαν οί πρώτοι στρατοί. Αποτέλεσμα τής ιδιοκτησίας πού έπρεπε νά προστατευθή. Στόν Σέσκλο ό Βασιλέας είχε ένοπλη φρουρά, τόσο γιά τήν προστασία τού ιδίου όσο καί νά προστατεύη τήν πόλι. Ό τότε στρατός πρέπει νά διέθεται 1000 άνδρες, έκ τόν οποίων οί 100 θά ήταν μόνιμη ένοπλη δύναμις. Τά όπλα πού είχαν ήσαν τό τόξο, τό ακόντιο καί ή σφενδόνη. Επίσης είχαν τό ρόπαλο, γνωστός ώς κεφαλοθραύστης, τό δόρυ καί τό εγχειρίδιο, πρόγονος τού σπαθιού. Από τήν 5ην χιλιετία όμως οί Έλληνες αναπτύσσουν ραγδαία τά όπλα μέ τήν επεξεργασία τών μετάλλων. Οί πρώτες ασπίδες κάνουν τήν εμφανισή των καί τά πρώτα βλήματα ή οβίδες τής ιστορίας. Πήλινες βλιδοφόρες οβίδες, πού κατά τήν πρόσκουσί των στό έδαφος, εθραύεντο καί τά κομμάτια λειτουργούσαν όπως τά θραύσματα τών χειρομβοβίδων σήμερα. Σημαντικό επίσης εύρημα είναι ή ανακάλυψη ιππάριου από τά 10-11 εκατ.χρόνια πρίν. Οί Έλληνες λοιπόν ζούσαν μέ ίππους έξ αρχής τής ιστορίας των, πράγμα πού κάνει ακόμα πιό ψευδή τόν ισχυρισμό τών ινδοευρωπαϊστών πώς εκείνοι έφεραν τήν εξημέρωση τού ίππου στήν Ελλάδα, μερικούς αιώνες πρίν τόν Όμηρο.
Οί Έλληνες είχαν νά μεταφέρουν ψάρια από τά πλοία πρός τά σπίτια, γεωργικά προϊόντα από τά χωράφια πρός τά σπίτια, πέτρες γιά τά τείχη, καί παρ’όλα αυτά δέν είχαν εξημερώση τά άλογα. Πώς όμως οί ινδοευρωπαίοι νομάδες, πού τό μόνο πού είχαν νά μεταφέρουν ήταν ή πεθερά των, εξημέρωσαν εκείνοι πρώτοι τόν ίππο ; Σέ βραχογραφία τού Παγγαίου 4500πχ, απεικονίζεται έφιππος άνδρας. Επίσης οί απεικονίσεις τών Κενταύρων από τούς νεολιθικούς χρόνους καί οί πληροφορίες τού Ομήρου καί Ξενοφόντος περί ιππικής ικανότητος τών Ελλήνων, αποδεικνύουν τήν χρήση ίππου στήν Ελλάδα, πολύ πρίν κάθε άλλο λαό. Υπάρχει καί ή λεμβόσχημη πυξίδα από τήν Κύπρο τού 3000πχ, όπου εικονίζει ιππείς. Στήν Σουμερία πού δέν ζούσαν άλογα, τά άρματα ήταν γνωστά από τό 2600πχ(Λάβαρο τής Ούρ). Στήν Ελλάδα πού ζούσαν ανέκαθεν πώς ήταν δυνατόν νά μήν είχαν εξημερωθή. Ό καθηγητής Αραβαντινός σέ συνέδριο στήν Γερμανία έφερε στό φώς πινακίδες γραμμικής Β΄, πού είχαν αναφορές σέ ίππους.
Ακόμα καί ό τροχός θεωρείται από τούς ινδοευρωπαϊστές εφεύρεση τών ινδοευρωπαίων. Αφού όμως εκείνοι χρησιμοποιούσαν άμαξες γιά νά περάσουν τίς αδιαπέραστες οροσειρές τού Καυκάσου καί τά Μικρασιατικά υψίπεδα γιατί δέν θά μπορούσαν οί Ελληνικές νά κινηθούν στήν Αττική, στήν Θεσσαλία καί Μακεδονία όπου υπάρχουν καί δημιουργούνται οί πρώτοι «δρόμοι» καί τό πρώτο οδικό πέρασμα στήν ιστορία. Οί πεζοι άλλωστε περνάνε ανάμεσα από θάμνους καί πέτρες. Οί τροχοί όμως δέν περνούν, γιαυτό χρειάζονταν ένα άνοιγμα, έναν καθαρισμό από εμπόδια. Οί Έλληνες από τό 5000πχ κατασκεύαζαν αγγεία τόσο τέλεια πού είναι αδύνατον νά θεωρηθούν μή τροχήλατα. Λόγω τού κλίματος δέν έχουν διασωθή κεραμικοί τροχοί, αλλά έχουν διασωθεί τά έργα πού εποιήθησαν σέ αυτούς. Ή Αλεξάνδρα Βόσκοβιτς θεωρεί βέβαια τήν ύπαρξι ξυλίνων κεραμικών τροχών στήν νεολιθική Ελλάδα. Στό εργαστήρι κεραμέως τού Σέσκλου, στήν Ακρόπολιν έχουν βρεθή αγγεία τά οποία είναι εμφανέστατα τροχήλατα. Επίσης στήν Θεσσαλία καί στό Φράχθι έχουν βρεθή αγγεία τής Μέσης Νεολιθικής εποχής τύπου urfirnis, τά οποία υποτίθεται πώς πολύ αργότερα τά μάθαμε από τήν Μεσοποταμία. Όσο γιά τήν γνώση κατεργασίας μετάλλου, στήν Ελλάδα από τήν 6ην χιλιετία οί Έλληνες κατεργάζονταν μέταλλα. Αυτό αποδεικνύουν πολλά χρυσά κοσμήματα σέ ολόκληρη τήν Ελληνική επικράτεια.
Ο κεραμικός τροχός εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα κατά το Τα πρώτα τροχήλατα αγγεία είναι όλα τα μονόχρωμα αγγεία της περιόδου τού Ορχομενού καί Σέσκλου. Στην Κρήτη ο κεραμικός τροχός υιοθετείται στο τέλος της τρίτης χιλιετίας π.Χ., λίγο αργότερα θά συντελέσει στην κατασκευή των καμαραϊκών αγγείων (1800-1700 π.Χ.), που συναγωνίζονταν στην κομψότητα και τη λεπτότητα τα μεταλλικά αγγεία, και, τέλος, κάνει την εμφάνισή του και στην ηπειρωτική Ελλάδα με τα λεγόμενα από το Σλίμαν «μινωικά αγγεία». Στην υστεροελλαδική (μυκηναϊκή) εποχή ο κεραμικός τροχός έχει κυριαρχήσει σχεδόν ολοκληρωτικά στην Ελλάδα. Στην υπόλοιπη Ευρώπη επικρατεί στις αρχές της πρώτης χιλιετίας π.Χ.
Τα ελαφρά δίτροχα άρματα των Θηβών της Αιγύπτου, της Κρήτης και των Μυκηνών, που μας είναι γνωστά από αναπαραστάσεις γύρω στο 1500 π.Χ., χρησίμευαν μάλλον για κυνήγι και για περιπάτους, καθώς τα έσερναν πλέον άλογα, παρά για χερσαίες μεταφορές. Οι τροχοί τους ήταν κατασκευασμένοι από ξύλινα στεφάνια και ακτίνες από ξύλο. Στην υπόλοιπη Ευρώπη τα τροχήλατα οχήματα εμφανίστηκαν κατά την πρώιμη εποχή του σιδήρου (αρχές της πρώτης χιλιετίας π.Χ.).
Στα νεότερα χρόνια, που ακολούθησαν το μεσαίωνα, ο τροχός με τις διάφορες τεχνικές τελειοποιήσεις του θα παίξει πρωταρχικό ρόλο στην υδραυλική μηχανική και στην πολεμική τέχνη (άντληση νερού κτλ.), ενώ κατά τη βιομηχανική επανάσταση του 19ου αι. θα είναι το θεμελιώδες όργανο που θα μεταβιβάσει με έμβολα ή με ιμάντες την κίνηση στις μηχανές εσωτερικής καύσης.
Τυπογραφία
Το σύνολο των διαδικασιών αναπαραγωγής λέξεων, εικόνων ή σχεδίων σε χαρτί, ύφασμα, μέταλλο ή άλλο υλικό. Πολλές φορές αναφερόμαστε σε αυτές με τον όρο «γραφικές τέχνες» και εννοούμε τη δημιουργία πολλών πανομοιότυπων αναπαραγωγών ενός πρωτοτύπου.
Η ιστορία της τυπογραφίας είναι παρόμοια με την ιστορία της τύπωσης ανάγλυφων ή εικονογραφήσεων. Παλιά η μέθοδος ήταν εντελώς μηχανική, αργότερα όμως οι τυπογραφικές τεχνικές χρησιμοποίησαν φωτομηχανικά και χημικά μέσα, ενώ στα νεότερα χρόνια έχει αναδειχτεί και στο χώρο της τυπογραφίας ο σημαντικός ρόλος των υπολογιστών.
Η πρώτη γνωστή μέθοδος τύπωσης της αρχαιότητας είναι η εφαρμογή σφραγιδόλιθων. Το σχέδιο που ήθελαν να τυπώσουν το χάραζαν πρώτα πάνω σε μία σφραγίδα ή μία πέτρα, την οποία βουτούσαν σε χρώμα ή στη λάσπη και την πίεζαν πάνω σε μία λεία ελαστική επιφάνεια.
Τό σημαντικώτερο Ελληνικό ιερογλυφικό είναι ό δίσκος τής Φαιστού, ό οποίος δέν είναι χαραγμένος αλλά παρουσιάζει αποτυπώματα από μικρές σφραγίδες καί θεωρείται τό πρώτο βήμα στήν τυπογραφία.
Η εξέλιξη των τυπογραφικών μεθόδων ήταν διαφορετική στις ιστορικές περιόδους και τα διαφορετικά μέρη του κόσμου. Η αντιγραφή των βιβλίων με το χέρι, με τη χρήση πένας ή πινέλου με μελάνι, ήταν χαρακτηριστικό του αιγυπτιακού, του ελληνικού και του ρωμαϊκού πολιτισμού. Με παρόμοιο τρόπο γινόταν και η αντιγραφή βιβλίων στα μεσαιωνικά μοναστήρια.
Στην Κίνα η ανάπτυξη της τυπογραφίας ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Ήδη το 2ο αι. είχε εξαπλωθεί η τέχνη της τύπωσης κειμένων, ενώ έναν αιώνα πριν τύπωναν σχέδια και ζωγραφιές σε υφάσματα. Στη ραγδαία όμως εξέλιξη της τυπογραφίας στην Κίνα συνέβαλε τόσο η ανακάλυψη του χαρτιού (105), όσο και η εξάπλωση του βουδισμού. Από τη μία το χαρτί ήταν το καταλληλότερο υλικό λόγω της αντοχής του και του χαμηλού κόστους του, και από την άλλη, η πρακτική των βουδιστών να κάνουν πολλά αντίγραφα των προσευχών και άλλων ιερών κειμένων τούς ενθάρρυνε την ανακάλυψη νέων μηχανικών μέσων αναπαραγωγής τους. Τα αρχαιότερα δείγματα της κινεζικής τυπογραφίας είναι ανάγλυφα τυπωμένα γράμματα και ζωγραφιές σε ξύλινη επιφάνεια και χρονολογούνται στο 200.
Στην Ευρώπη απαντούν για πρώτη φορά αυτόνομα μεταλλικά στοιχεία που τυπώνουν με εκτυπωτική πρέσα σε χαρτί στα μέσα του 15ου αιώνα. Οι πρώτοι δυτικοί τυπογράφοι, που εμφανίστηκαν στην κοιλάδα του ποταμού Ρήνου, χρησιμοποιούσαν μηχανικές πρέσες από ξύλο παρόμοιες με αυτές που χρησιμοποιούνταν στην οινοπαραγωγή. Στους δυτικούς τυπογράφους οφείλεται και η ανάπτυξη της μεθόδου που επέτρεπε να ρίχνουν τα στοιχεία σε ακριβείς διαστάσεις. Αυτό το κατάφεραν συγκρατώντας τα στοιχεία μίας σελίδας μεταξύ τους, έτσι ώστε να μπορούν να τυπωθούν όλα μαζί χωρίς να βγαίνουν από τα όρια του χαρτιού της σελίδας. Η εισαγωγή της τέχνης κατασκευής χαρτιού εξαπλώθηκε στην Ευρώπη κατά το 13ο και 14ο αι., ενώ ως τα μέσα του 15ου αι. το χαρτί βρισκόταν σε αφθονία.
Σημαντικός σταθμός στην ιστορία της τυπογραφίας θεωρείται το έτος 1450, έτος της ανακάλυψής της που αποδίδεται στο Γουτεμβέργιο από το Μάιντς (Μαγεντία) της Γερμανίας, τον πατέρα της δυτικής τυπογραφίας. Τα βιβλία του πρώτου Ευρωπαίου τυπογράφου υπερείχαν από όλα τα προηγούμενα σε ομορφιά και τεχνική. Έτσι, ο Γουτεμβέργιος συνέβαλε αποφασιστικά στην άμεση αποδοχή του τυπωμένου βιβλίου που αντικατέστησε πια τα χειρόγραφα. Το επόμενο μισό του 15ου αι. τυπώθηκαν περισσότερα από 6.000 έργα, ενώ ο αριθμός των τυπογράφων σε όλη την Ευρώπη αυξανόταν συνεχώς. Αξίζει να αναφερθεί η πρώτη ελληνική γραμματική που τυπώθηκε το 1476 στο Μιλάνο. Τα περισσότερα βιβλία σε αυτά τα πρώτα χρόνια της ιστορίας της τυπογραφίας στην Ευρώπη ήταν θρησκευτικού περιεχομένου, αλλά και αναπαραγωγές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων κλασικών συγγραφέων.
Τυπογραφικές μηχανές. Η μηχανή που μελάνωνε τα τυπογραφικά στοιχεία και τα πίεζε σε χαρτί λέγεται πρέσα. Οι πρώτες πρέσες, όπως αυτές του 16ου αι., πίεζαν το χαρτί σε μία κινητή επίπεδη επιφάνεια που περιείχε τα τυπογραφικά στοιχεία, τα οποία πρωτύτερα είχαν μελανωθεί. Κατά το 17ο αι. βρήκαν τρόπο να σηκώνεται η εκτυπωτική επιφάνεια γρήγορα, γεγονός που είχε ως συνέπεια να βελτιωθεί σημαντικά ο χρόνος τύπωσης. Το 1796 παρουσιάζεται μία άλλη εκτυπωτική μέθοδος, η λιθογραφία. Σε μία ομογενή ασβεστολιθική πλάκα σχεδιάζονταν με μείγμα μελανιού και λαδιού τα στοιχεία ή οι εικόνες. Κατόπιν περνούσαν την πλάκα με νερό και μετά μία επίχριση με μελάνι. Το μελάνι έμενε στο σχεδιασμένο μέρος. Στα μέσα του 19ου αιώνα καταργούνται τα κινητά στοιχεία και αρχίζει η προσπάθεια εκμηχάνισης της παραγωγής τυπογραφικών στοιχείων. Το 1822 ο Γουίλιαμ Τσερτς παρουσίασε την πρώτη στοιχειοθετική μηχανή που είχε ένα πληκτρολόγιο, του οποίου κάθε πλήκτρο απελευθέρωνε και αποθήκευε ένα στοιχείο σε αυλάκια μίας θήκης. Το 1863 ο Αμερικανός εφευρέτης Γουίλιαμ Α. Μπούλοκ εφεύρε την πρώτη κυλινδρική πρέσα εφημερίδας που τύπωνε σε ρολά χαρτιού και όχι σε φύλλα. Η ανάγκη, βέβαια, αποτύπωσης πλήθους στοιχείων οδήγησε στην εφεύρεση της φωτοχαρακτικής μεθόδου ή βαθυτυπίας. Στις αρχές της δεκαετίας του 1860 ο Βρετανός Τζ. Σουάν ανακάλυψε τον ανθρακούχο ιστό, χαρτί με επικάλυψη ζελατίνης που είναι φωτοευαίσθητο και μπορεί να μεταφέρει φωτογραφικά τα στοιχεία σε μεταλλική επιφάνεια. Το 1871 ο Αμερικανός τυπογράφος Ρ. Μ. Χόου τελειοποίησε την εκτύπωση σε συνεχή ρολά. Η πρέσα του τύπωνε 18.000 φύλλα εφημερίδας σε μία ώρα. Το 1880 ο Ότμαρ Μέργκεντάλερ εφεύρε τη λινοτυπική μηχανή. Ήταν μια τυποχυτική στοιχειοθετική μηχανή που παρήγαγε ενιαίο στίχο από κινητές μήτρες γραμμάτων. Αυτή είναι και η αρχή για την ανακάλυψη της εκτύπωσης όφσετ.
Η τελειοποίηση των μηχανικών πιεστηρίων με κυλίνδρους έδωσε αφορμή να χρησιμοποιηθούν λεπτά μεταλλικά φύλλα με αποτυπωμένα επάνω τα στοιχεία και μέσω των κυλίνδρων το μελάνι να μεταφέρεται σε ελαστική επιφάνεια (καουτσούκ), ενώ από εκεί στο χαρτί παρέχοντας ανώτερη ποιότητα εκτύπωσης. Για την έγχρωμη εκτύπωση χρησιμοποιούνται τέσσερις μεταλλικές πλάκες (τσίγκοι) που διαδοχικά τυπώνουν στο χαρτί τέσσερα βασικά χρώματα, το κυανό (cyan), το κόκκινο (magenta), το κίτρινο (yellow) και το μαύρο. Ο συνδυασμός αυτών των χρωμάτων που επικαλύπτονται δίνει το έγχρωμο αποτέλεσμα στην εκτύπωση.
Σήμερα, η σύγχρονη μέθοδος τυπογραφίας ελέγχεται κατά πολύ από τους υπολογιστές. Η στοιχειοθεσία με πλήθος γραμματοσειρών, η αναπαραγωγή και επεξεργασία εικόνων με σαρωτές σε προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και η μεταφορά τους ψηφιακά σε εκτυπωτικές πλάκες (μέθοδος CΤP, computing to print) χωρίς να παρεμβάλλεται η φωτομεταφορά τους σε μεταλλικές πλάκες είναι μία από τις καινοτομίες του 21ου αιώνα. Ακόμη και η ψηφιακή εκτύπωση, όπου από τον Η/Υ περνάμε σε ψεκασμό μελανιών απευθείας στο χαρτί, δηλώνουν τις δυνατότητες εξέλιξης της σύγχρονης τυπογραφίας.
Τηλέγραφος. Σύστημα μετάδοσης μηνύματος με τη χρησιμοποίηση κωδικοποιημένου αλφαβήτου. Η πρώτη μορφή τηλέγραφου είναι τα μηνύματα με φωτιές των αρχαίων Ελλήνων (φρυκτωρίες).
Το πρώτο οργανωμένο δίκτυο μεγάλης απόστασης που χρησιμοποιούσε οπτικό τηλέγραφο, εγκαταστάθηκε το 1793 στη Γαλλία. Η ανακάλυψη όμως του ηλεκτρισμού και η χρησιμοποίηση των ιδιοτήτων των ηλεκτρομαγνητών, έφεραν στο προσκήνιο μερικούς τύπους τηλέγραφου, όπως τον ηλεκτρολυτικό και τον ηλεκτρομαγνητικό. Ο πρώτος τηλέγραφος με χειριστήριο, που δόθηκε σε κοινή χρήση και κατέκτησε τον κόσμο, ήταν αυτός που εφευρέθηκε από τον Αμερικανό Σάμουελ Μορς το 1837 και τελειοποιήθηκε από τον ίδιο το 1843. Τελικά, το πρώτο επίσημο τηλεγραφικό δίκτυο λειτούργησε ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τη Βαλτιμόρη το Μάιο του 1844.
Ο μορσικός τηλέγραφος είναι η εφαρμογή της ιδιότητας των ηλεκτρομαγνητών και αποτελείται από τον πομπό, το δέκτη, την πηγή παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος και τη γραμμή (αγωγό) σύνδεσης πομπού-δέκτη. Όταν πιεστεί ο μοχλός του χειριστηρίου, τότε το ρεύμα της πηγής κινείται προς το δέκτη και διεγείρει τον ηλεκτρομαγνήτη του. Ο ηλεκτρομαγνήτης τη στιγμή της διέγερσης κινεί ένα κομμάτι μαλακού σιδήρου στο οποίο είναι στερεωμένη μια γραφίδα. Έτσι, ανάλογα με τη διάρκεια επαφής του χειριστηρίου, αποτυπώνεται πάνω σε ένα ρολό χαρτιού, που κινείται παράλληλα προς τη γραφίδα, τελεία ή παύλα. Η σύνθεση και αποκρυπτογράφηση αυτών των σημάτων (βλ. λ. Μορς, Σάμουελ Φίνλεϊ) δίνει το μήνυμα. Μειονέκτημα του τηλέγραφου είναι η απαραίτητη ύπαρξη ατόμων που γνωρίζουν τον κώδικα και το χειρισμό του πομπού. Ο Μορς και οι συνεργάτες του πρόσφεραν αρκετές τελειοποιήσεις στον τηλέγραφο, αλλά αργότερα τη θέση όλων αυτών των συστημάτων πήρε το τηλέτυπο, με το οποίο δεν είναι απαραίτητη η αποκρυπτογράφηση, καθώς το μήνυμα φτάνει στον τόπο του προορισμού του και γράφεται απευθείας σε κοινό αλφάβητο.
Τα e-mail και τα SMS της κινητής τηλεφωνίας έχουν αντικαταστήσει τους τηλέγραφους και τα τηλέτυπα, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι υπάρχει υπολογιστής που συνδέεται στο διαδίκτυο.
ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Παρασκευή, 19 Ιουνίου
2009, 10:31:57 μμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Ό φλοιός τής γής όταν εψύχετο καί
εσχηματίσθησαν οί πρώτες στεριές, άρχισε νά δημιουργείται χλωρίς καί πανίς. Επί
τής γής εκινούντο πολύ μεγάλα ποσά ενέργειας, διότι εκτός από τήν κοσμική
ακτινοβολία πού έρχεται καί σήμερα ήσαν καί οί ακτινοβολίες από τό εσωτερικό τής
γής. Τότε τό στρώμα στεριάς ήταν πολύ λεπτό καί εξήρχοντο ακτινοβολίες πάσης
φύσεως : από απλά φωτόνια καθώς καί σωματίδια πάσης φύσεως καί μεγέθους. Είς τήν
επιφάνεια είχαν δημιουργηθή πολλά έλη, αλλά τά απαραίτητα ήταν αυτά πού
διατηρούσαν πάντα νερό, τά αβαθή έλη. Σέ αυτά εδημιουργείτο ένα στρώμα αφρού,
παχύ, ίσως καί περισσότερο από ένα μέτρο. Σέ άλλα σημεία λεπτότερο 5-10
εκατοστά, αφρώδες σάν σπόγγος. Η θερμοκρασία τουλάχιστον επί εννέα μήνες τόν
χρόνο έπρεπε νά ήταν μέτρια, σταθερή. Αυτός ήταν ό λόγος πού δέν εγεννήθησαν
όλοι οί άνθρωποι τήν ίδια εποχή. Πρώτα είς τήν Αιγηίδα καί μέ τήν βελτίωση τών
καιρικών συνθηκών καί είς άλλα μέρη. Είς αυτό τό αφρώδες στρώμα εγεννώντο
αρχικώς χόρτα, φυτά από πλοκή τής ύλης μέ υγρασία. Εδημιουργείτο ό γεννετικός
κώδιξ καί μετά ανεπτύσσοντο. Σιγά σιγά όμως αναμειγνύετο ή ύλη καί ψυχοενέργεια
καί εδημιουργούνται ζώντες οργανισμοί, αρχικώς μονοκύτταροι καί αργότερα
πολυκύτταροι, άλλοι ζούσαν καί άλλοι διελύετο. Σέ κάθε στιγμή εδημιουργούντο
εκατομμύρια μικρά πλέγματα μέ τέτοια δόμησι, πού νά μπορούν νά προσλάβουν καί
άλλην ύλην καί ψυχοενέργεια καί νά μεγαλώσουν, ζωικές ρίζες, ζωικοί κώδικες
γενετικής. Επειδή ή θερμοκρασία ήταν κατάλληλη από τό εσωτερικό τής γής καί τόν
ήλιο καί ή τροφή άφθονη από τούς νεοδημιουργηθέντες μικρότερους οργανισμούς ή
από αποσύνθεση τών νεκροθέντων, όλα αυτά ίσως νά έκαναν ένα υγρό σάν αίμα ή
γάλα. Έτσι ετρέφοντο οί γεννετικές ρίζες μέχρι νά μεγαλώσουν καί νά αποκτήσουν
κάποια οντότητα καί αυτοτέλεια, πού νά μπορούν νά ζήσουν μόνες τους έξω από
αυτόν τόν πλακούντα, ενώ εκινούντο μέ τό ένστικτο. Από αυτά τά εδημιουργήματα
ζήτημα είναι εάν έζησε ένα στά εκατοντάδες χιλιάδες. Τά άλλα τά έτρωγε ό χρόνος
(Κρόνος), αποσυντίθετο. Έτσι δημιουργήθηκαν από τόν Δία ολοί οί ζώντες
οργανισμοί πού εγνωρίσαμε ή όχι, διότι άλλαξαν συνθήκες ζωής (ψύξη τού φλοιού) ή
διότι δέν είχαν ανθεκτική δομή ή δέν είχαν δημιουργηθεί συνθήκες αναπαραγωγής ή
διότι δέν επικρατούσαν στούς βάλτους οί ίδιες ακτινοβολίες ή ή ίδια χημική
σύσταση τού εδάφους κτλ. Τίποτα όμως δέν έγινε μέ καλούπι. Τά πρωτόζωα λοιπόν σέ
ένωση μεταξύ των, όπως τά άτομα καί τά μόρια τής ύλης, δημιουργούσαν μεγαλύτερα
οργανικά πλέγματα, όπως ή ύλη εδημιούργησε τούς βράχους, τά βουνά κτλ. Τά
πρωτόζωα έδωσαν τά γονίδια καί από τίς ενώσεις γονιδίων έγιναν οί μονοκύτταροι
καί οί ρίζες αυτών μέ τήν πρόσληψι ετέρων πρωτοζώων καί γονιδίων, εδημιούργησαν
τόν σκελετό, τήν γεννετική ρίζα τό D.N.A. τών κυττάρων, τών πολυκύτταρων
οργανισμών διά τών συνεχομένων «βομβαρδισμών» των μέ κοσμικές καί λοιπές
ακτινοβολίες από τό εσωτερικό τής γής, τίς ανεμοθύελλες, τά κύματα. Μέσα λοιπόν
στήν πάλη των, ενώνονταν μέ άλλες ρίζες καί μέ τήν προσθήκη νέων γονιδίων
δημιούργησαν μία νέα ρίζα διαφορετική τών υπαρχούσων. Αυτή εκκολάπτετο είς τήν
αφθονία τής φύσεως μέσα είς τό αφρώδες στρώμα τών βάλτων καί γεννιόταν ένα νέο
ζώο. Μετά οί γεννετικές ρίζες αυτού τού ζώου, πρίν ακόμα εκκολαφθούν έν τή
γεννέσει των προσλαβάνουν νέα πρωτόζωα καί γονίδια καί δημιουργούσαν τήν ρίζα
ενός νέου ζώου, τό οποίο διαφέρει από τό προηγούμενο. Γιαυτό υπάρχουν ζώα πού
διαφέρουν ελάχιστα. Οί γεννετικές ρίζες όλων τών ζώων έχουν δημιουργηθή κατά τόν
ίδιο τρόπο. Κάθε ζώου ή ρίζα έχει γίνει από τήν μεταβολή τής ρίζας κάποιου
άλλου. Τό DNA ανθρώπου έχει περισσότερα γονίδια από τού αρχανθρώπου καί εκείνου
περισσότερα από τού Πιθήκου. Δέν είναι υποχρεωτικό σέ μία γεννετική ρίζα μέ 180
γονίδια νά προστεθούν άλλα 9 καί νά έχουμε άλλο ζώο, δυνατόν όμως όπως κινούνται
στόν υγρό αφρό νά συγκροτηθούν βιαίως από ένα κύμα δύο ρίζες ή μία μέ 180
γονίδια (ζώου Α) καί ή άλλη μέ 9 γονίδια (ζώου Β), νά ενωθούν καί νά γεννηθεί
τρίτο ζώο πού δέν θά έχει κανένα από τά χαρακτηριστικά τών δύο πρώτων. Άν ενωθή
υδρογόνο μέ οξυγόνο γίνεται νερό, τό οποίο δέν έχει καμία ομοιότητα μέ τό
υδρογόνο καί τό οξυγόνο, τά οποία τό εδημιούργησαν. Τό ίδιο μέ τόν άνθρωπο καί
τόν πίθηκο. Δέν είναι υποχρεωτικό νά προέρχεται ό ένας από τόν άλλον. Τό ίδιο μέ
τόν σκύλο καί τό τσακάλι κτλ. Έχουν κοινά σημεία αλλά τό κάθε είδος εξείχθηκε
διαφορετικά. Τόν νόμον αυτόν ακολουθεί ή φύσις.
Σήμερα σέ όλες τίς γεωθερμικές ζώνες τής γής , θά βρούμε κυανοβακτηρίδια πού φωτοσυνθέτουν καί ταϊζουν άλλους οργανισμούς μέ τά θρεπτικά συστατικά των πού παράγουν μέ τήν φωτοσύνθεση. Κάπως έτσι λοιπόν θά έπρεπε καί οί δικοί μας πρόγονοι νά έζησαν δίπλα στά κυανοβακτήρια στίς σκληρές εποχές τών παγετώνων πού ή τροφή ήτο ανύπαρκτη. Οί προγονοί μας ήτο μικρόβια πού ανήκουν στήν οικογένεια τού ζωοπλαγκτού. Γιά δισεκατομμύρια χρόνια οί πρόγονοί μας παρέμεναν μικροσκοπικοί έως καί πρίν 600 εκατ χρόνια. Γιατί όμως ; Έως καί πρίν από 2.200.000.000 χρόνια εμφανίσθησαν τά ευκαρυωτικά κύτταρα τών οποίων εμείς είμαστε σύνολο. Τό κολλαγόνο απότελει τό στρώμα στό οποίο επικάθονται καί ενώνονται αυτά τά κύτταρα (εδημιουργήθη πρίν από 600.000.000 χρόνια άρχισε νά παράγεται μαζικά μέσα σέ οργανισμούς). Τό συνθέτει ό οργανισμός τού ανθρώπου όπως καί όλων τών εμβίων όντων. Άν σέ ένα ποτήρι βάλλουμε ευκαρυωτικά κύτταρα καί λίγο βιταμίνη C, μόλις μέσα σέ ένα μήνα θά δούμε πώς θά δημιουργηθεί ιστός. Αυτό είναι λοιπόν πού κάνει τό κολλαγόνο, δημιουργεί ιστούς διαφόρων σχημάτων όπως ή επιδερμίδα μας. Εξαιτίας τού κολλαγόνου μπόρεσαν οί οργανισμοί νά αποκτήσουν μάζα ικανή νά τούς κάνουν ορατούς στήν αρχή, έως νά φθάσουν στό μέγεθος τών δεινοσαύρων. Τό κολλαγόνο αποτελείται από άτομα οξυγόνου, γιαυτό χρειαζόταν ένα περιβάλλον μέ οξυγόνο. Αυτό συνέβη πρώτη φορά πρίν από τήν πρώτη περίοδο τών παγετώνων (2 δις 200εκατ χρόνια) όπου τό οξυγόνο έμπαινε πρώτη φορά στήν σύνθεση τής ατμόσφαιρας. Επειδή όμως τό οξυγόνο ήτο λίγο καταναλωνόταν στήν αναπνοή, έτσι δέν υπήρχε αρκετό γιά τήν δημιουργία κολλαγόνου. Τήν δεύτερη όμως περίοδο τών παγετώνων τό οξυγόνο αυξήθη πάρα πολύ καί έτσι κατέστη δυνατόν ή παραγωγή κολλαγόνου, κολλαγόνου πού ήτο ανθεκτικότερο. Αποτέλεσμα αυτής τής μεγαλυτέρας παραγωγής κολλαγόνου ήτο ή δημιουργία νέων δομών στά σώματα τών οργανισμών. Εμφανίσθησαν ζώα μεγαλύτερα καί ογκώδη. Γιά πρώτη φορά στήν ιστορία τής γής εμφανίσθησαν οργανισμοί ογκώδη πού ανέπτυξαν χαρακτηριστικά τά οποία έχουμε έως σήμερα (Παλαιοζωϊκή εποχή). Αυτά τά ζώα αποκτούν τόν πρώτο σκελετό καί τά πρώτα αισθητήρια όργανα πού σέ λίγο θά εξελικτούν σέ μάτια, μύτη κ.τ.λ. Τότε λοιπόν πρίν από 600 εκατ χρόνια συνέβη αυτό τό τεράστιο άλμα στήν εξέλιξη. Οργανισμοί μικροσκοπικοί απέκτησαν όγκο πού έφθανε ακόμα καί τά 30 εκατοστά.
Τά απολυθώματα δέν βοηθούν στόν προσδιορισμό του, άν ήταν δηλαδή ψάρι, φυτό ή κάποιο ζώο τής ξηράς. Αυτή ή μορφή ζωής, τό γνωστό απολίθωμα τής Ναμίμπια καλείται «τεριντίνιο», δέν ήταν ούτε ψάρι, ούτε φυτό, αλλά είχε περάσει στό επόμενο στάδιο τής εξελίξεως καί ζούσε σέ αμμώδεις βυθούς. Παρόμοιο είδος ζωής εβρέθη στήν Σιβηρία καί καλείται «γεωργία». Ήτο επίσης σύνθετος οργανισμός μήκους 30 εκατοστών καί εμετακινείτο. Γλυστρούσε στόν βυθό τής θάλασσας όπου έβρισκε τήν τροφή του. Επίσης στήν Σιβηρία εβρέθη σύνθετος οργανισμός πού έμοιαζε μέ σαληγκάρι καί ονομάζεται «κιμπερέλα». Είχε μάλιστα ένα είδος πλωκαμιού πού τού επέτρεπε νά σκαλίζει καί νά βρίσκει τήν τροφή του. Γενικά όμως πάνω από 100 τέτοια είδη ζωής ενεφανίσθησαν ξαφνικά πρίν 600 εκατ χρόνια καί αποτελούν τήν πανίδα «εντιακάρ». Οί πρόγονοί μας εβρίσκονταν ανάμεσά των καί είχαν επίσης αλλάξει βαθμίδα. Αυτοί οί νεόι σύνθετοι οργανισμοί είχαν 100.000 φορές μεγαλύτερη μάζα από τά μικρόβια πού είχαν προηγηθεί. Επί 3 δις χρόνια οί ζωντανοί οργανισμοί παρέμεναν μικροσκοπικοί καί αόρατοι στό ανθρώπινο μάτι, ώσπου όλα άλλαξαν στό πέρας τής δευτέρας περιόδου τών παγετώνων. Τό ίδιο είχε συμβεί μετά τήν πρώτη περίοδο τών παγετώνων (2δις 200 εκατ ) όπου από τήν απλή δομή τού βακτηρίου οί πρόγονοί μας περνούσαν στήν μορφή ενός ευκαρυωτικού οργανισμού, 1000 φορές μεγαλυτέρου καί πιό σύνθετου πού διέθετε πυρίνα καί διάφορα οργανίδια. Μετά λοιπόν τήν πρώτη εποχή τών παγετώνων αποδεικνύεται πώς μεγάλος όγκος οξυγόνου εισήχθη στό περιβάλλον μετά τό φαινόμενο τής χιονόμπαλας καί οδήγησε στήν οξείδωση τού μαγνησίου καί στά τεράστια κοιτάσματα πού υπάρχουν σήμερα στόν πλανήτη.
Επομένος γιά δισεκατομμύρια χρόνια ή ζωή στήν γή παρέμενε σέ μορφή βακτηρίου ώσπου οί παγετώνες οδήγησαν στήν αύξηση τού οξυγόνου, οξυγόνου πού μέ τήν ενέργειά του οί πρόγονοί μας πέρασαν στό στάδιο τών ευκαριωτικών κυττάρων καί από εκεί στήν σύνθετη μορφή ζωής, δηλαδή στήν πανίδα «εντιακάρ».
Στήν περίοδο τών παγετώνων ολόκληρη ή γή ήτο καλυμένη μέ πάγο. Χάρη στά ηφαίστια τό διοξείδιο τού άνθρακα άρχισε νά συσσωρεύεται στήν ατμόσφαιρα μέ αποτέλεσμα νά δημιουργηθή τό φαινόμενο τού θερμοκηπίου. Ή γή πέρασε ξαφνικά από μία περίοδο -50 βαθμών κελσίου σέ +50 βαθμών κελσίου. Ή θερμότητα τού εσωτερικού τής γής πού προστάτευσε τήν ζωή γιά τόσα χρόνια, ήτο γιά άλλη μία φορά καθοριστική γιά τήν εξέλιξη. Ή ζέστη όμως όλο καί αύξανε μέ αποτέλεσμα ή θάλασσα νά φθάση τούς 45 βαθμούς κελσίου. Τότε ή ραγδαία εξάτμισις τών υδάτων οδήγησε σέ υπερκυκλώνες τών 10000 χλμ τήν ώρα καί τεράστια πίεση στόν πυρίνα των. Αυτές οί συνθήκες οδήγησαν σέ φοβερές κακοκαιρίες, τεράστια κύματα καί τρομερές καταιγίδες πού είχαν σάν αποτέλεσμα τήν καταστροφή τής γής μέν, τήν αύξηση τού οξυγώνου δέ. Αυτοί οί κυκλώνες καί τά τεράστια κύματα πού δημιουργούσαν, οδήγησαν στό νά ανέβουν σέ ρυχότερα νερά τά θρεπτικά συστατικά πού βρίσκονταν στόν βυθό τών θαλασσών καί δημιουργόνταν από τά ηφαίστια, πού ελευθέρωναν μεγάλα ποσά ενέργειας. Τά θρεπτικά συστατικά αυτά απετέλεσαν αποθέματα τροφήε σέ μικρά βάθη. Όταν τό φώς τού ήλιου έφθασε καί πάλι στήν επιφάνεια μετά τό πέρας τών καταστροφών, τά κυανοβακτηρίδια πού επέζησαν χάρη τών γεωθερμικών πηγών άρχισαν τήν φωτοσύνθεση μέ άμεσο αποτέλεσμα τήν παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων οξυγόνου.
Τό πράσινο άρχισε νά κυριαρχή στίς ακτές τούν πλανήτη. Χωρίς λοιπόν τήν παγοκάλυψη τής γής ή ζωή θά βρισκόταν ακόμα στό στάδιο τών βακτηρίων καί ό πλανήτης θά ήταν ακόμα ό κόσμος τών στρωματόλιθων όπου κανένα όν δέν θά είχε επαρκές μέγεθος γιά νά κινηθή.
Σήμερα λοιπόν ή εξέλιξη έφθασε στόν άνθρωπο τού οποίου τό σώμα είναι ή απόδειξης αυτών τών αλλαγών στήν γή τά τελευταία 3 δις χρόνια . τό ανθρώπινο σώμα αποτελείται από 60 τρις κύτταρα, ευκαριωτικά κύτταρα πού τό καθένα δηλαδή έχει έναν πυρίνα. Είμαστε δηλαδή ένα σύνολο κυττάρων πού εμφανίσθησαν πρίν από 2δις 200 εκατ χρόνια καί άρχισαν νά ενώνονται μεταξύ των εξαιτίας τού κολλαγόνου πού παράγεται μαζικά μέσα σέ οργανισμούς γιά πρώτη φορά πρίν από 600 εκατ χρόνια.
Η κοσμογονία τού Ησιόδου, απαλαγμένη από τά λογοτεχνικά της στοιχεία είναι καί ή κοσμογονία πού υϊοθετούν όλοι οί μεγάλοι αρχαίοι καί σύγχρονοι επιστήμονες. Ακόμα όμως καί οί επικές περιγραφές μέ τούς Θεούς καί τά τέρατα δέ είναι πολύ μακρυά από τήν πραγματικότητα. Ή γή στά πρώτα χρόνια τής ζωής της διέθετε ένα ζωικό βασίλειο τόσο τερατώδες όσο δέν μπορούν να περιγράψουν καί τά πιό απίθανα παραμύθια γιά δράκους, τέρατα κτλ. Έζησαν ζώα όπως ό Βασιλόσαυρος, ένα κλασσικό κύτος τής μυθολογίας, μέ μήκος 15 μέτρα πού ήταν μισός φάλαινα μισός σαύρα. Ό Μεγαλόδους είδος καρχαρία τεραστίου μεγέθους πού ό σημερινός λευκός καρχαρίας, μπροστά του έμοιαζε μέ νεογέννητο. Τά Ληντισχθύ, ψάρια όπως τά μικρά γνωστά σέ εμάς, τεραστίου όμως μεγέθους (24 μέτρων μήκους). Όλη ή Ιουρασική περίοδος ήταν γεμάτη από ψάρια σάν αυτά. Αργότερα στήν Κρητιδική περίοδο έζησε ό Μοσάσαυρος, 18 μέτρα μήκος πού ήταν μισός σαύρα μισός φίδι. Έτρωγε φάλαινες, καρχαρίες, χελώνες καί ήταν ότι τό πιό άγριο έζησε ποτέ στίς θάλασσες τής γής. Μικρότερος από τόν Μοσάσαυρο ήταν ό Ξιφάκτιος, ψάρι πού καταβρόχθιζε οτιδήποτε σέ μέγεθος ανθρώπου καί μεγαλύτερο. Στήν ξηρά υπήρξε ό Τυραννόσαυρος σέ ύψος πολυκατοικίας, πού έτρεχε μέ τήν ταχύτητα τών 32 μιλίων. Επίσης υπήρξε ό Βροντόσαυρος μέ λαιμό 30 ft καί όγκο επίσης πολυκατοικίας. Παρά τό μέγεθός των δέν θά μπορούσαν νά αποτελέσουν σπουδαία απειλή γιά τόν άνθρωπο, εκτός όμως από ένα είδος Δεινοσαύρου! Όλοι οί Δεινόσαυροι αντιλαμβάνονται καί κυνηγούν ότι κινείται, όχι όμως ό Κομψόγναθος. Από αυτόν δέν υπάρχει περίπτωση νά διαφύγη τό θύμα. Οί Κομψόγναθοι δέν τρώνε όπως τά άλλα αρπακτικά. Δέν σκοτώνουν καί μετά τρώνε τό θύμα, αλλά απλώς τρώνε τό θύμα ζωντανό. Θερμόαιμοι Δεινόσαυροι πού τά 65 εκατ χρόνια πού τούς χωρίζουν από τό ανθρώπινο είδος, είναι λίγα γιά νά προκαλούν ακόμα τόν φόβο.
Ή ζωή τής γής όμως, φθάνει τά 4-4,5 δις χρόνια πού είναι πολύ λίγα ώστε νά εξελιχθή ή πρώτη αμοιβάδα σέ άνθρωπο.Ό Κρίκ (βραβείο Νόμπελ ιατρικής-φυσιολογίας τό 1916. Ό άνθρωπος πού ανεκάλυψε τό D.N.A.) μέ μελέτες του απέδειξε πώς τό συστατικό-καταλύτης τού ανθρωπίνου D.N.A., είναι τό Μολυβδαίνιο, τό οποίο όμως υπάρχει στήν γή σέ ίχνη. Ό Κρίκ υπεστήριξε πώς στήν δημιουργία τού D.N.A. θά έπρεπε νά χρησιμοποιηθή κάποιο υλικό πού είναι στήν γή σέ περίσσεια (π.χ.Νικέλιο, Πυρίτιο).
Ό Κρίκ καταλήγει πώς τό D.N.A τού ανθρώπου έγινε κάπου όπου θά υπήρχε τό συστατικό σέ περίσσεια. Αυτή ή θεωρία τής παρεμβατικής εξελίξεως, διατυπώνεται γιά πρώτη φορά στήν Ελληνική «Μυθολογία» όπου : «Έκ Διός άνθρωποι εγένοντο» καί όχι «ό Ζεύς ανθρώπους εγέννησε», υπήρχαν δηλαδή άνθρωποι.
Το σύνολο των αδιάκοπα επιτελούμενων εξεργασιών, αποτέλεσμα των οποίων είναι η ανταλλαγή της ύλης και ο πολλαπλασιασμός, τα δύο χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ζώσας ύλης, λέγεται ζωή.
Μέχρι σήμερα δόθηκαν πολλοί ορισμοί για τη ζωή, της οποίας κύριο γνώρισμα θεωρούσαν την ανταλλαγή της ύλης. Όταν όμως ανακαλύφτηκαν οι ιοί, οι οποίοι δεν έχουν δικό τους μεταβολισμό, τότε έγινε αναθεώρηση του ορισμού και θεωρήθηκε ως κύριο χαρακτηριστικό της ζωής ο πολλαπλασιασμός. Στοιχειώδης μονάδα ζωής είναι το κύτταρο. Οι ζωντανοί οργανισμοί είναι είτε μονοκύτταροι, δηλαδή αποτελούνται μόνο από ένα κύτταρο, είτε είναι πολυκύτταροι, δηλαδή αποτελούνται από πολλά, περισσότερα από δύο, κύτταρα. Διακρίνονται σε ζωικούς και φυτικούς οργανισμούς.
Οι λειτουργίες που επιτελεί κάθε ζωντανός οργανισμός, είναι οι εξής:
1. Η ανταλλαγή της ύλης και της ενέργειας. Αυτή περιλαμβάνει ένα σύνολο εργασιών με τις οποίες ο οργανισμός παίρνει από το περιβάλλον θρεπτικές ουσίες, τις συνθέτει και τις κάνει όμοιες με τα συστατικά του και αποβάλλει τις άχρηστες. Οι συνθετικές αυτές εργασίες ονομάζονται αφομοιώσεις. Παράλληλα τα συστατικά των κυττάρων κάνουν ορισμένες αντίθετες εξεργασίες, δηλαδή διασπώνται σε απλούστερες ενώσεις, κυρίως με τη δράση του οξυγόνου, και ελευθερώνουν ενέργεια που χρησιμοποιεί με πολλούς τρόπους ο οργανισμός. Οι διασπαστικές αυτές εργασίες ονομάζονται αναλύσεις.
2. Διεγερσιμότητα ή ερεθιστότητα. Είναι η αντίδραση των ζωντανών οργανισμών σε οποιοδήποτε ερέθισμα. Χαρακτηριστικό είναι ότι τόσο τα κύτταρα, όσο και οι διάφοροι οργανισμοί, αντιδρούν διαφορετικά σε κάθε ερέθισμα και μάλιστα με τον ίδιο τρόπο, ανεξάρτητα από το είδος του ερεθίσματος. Άλλα κύτταρα αντιδρούν με προσεκβολή που μοιάζει με ψεύτικα πόδια, άλλα πάλι με κίνηση. Η αντίδραση με την κίνηση ονομάζεται τακτισμός, και όταν το κύτταρο κινείται προς το ερέθισμα, μιλάμε για θετικό τακτισμό, ενώ όταν απομακρύνεται από αυτό, μιλάμε για αρνητικό τακτισμό. Ανάλογα πάλι με το είδος του ερεθίσματος, έχουμε θερμοτακτισμό, φωτοτακτισμό, χημειοτακτισμό κτλ.
3. Αναπαραγωγή.
4. Η κίνηση των κυττάρων μπορεί να γίνεται με διάφορους τρόπους: α) πλασματική κίνηση: είναι η εσωτερική κίνηση του πρωτοπλάσματος, η οποία είναι ζωηρή, διαρκής, και γίνεται από την επιφάνεια του κυττάρου προς το βάθος και αντίστροφα, β) κροσσωτή κίνηση: γίνεται με μόνιμες προσεκβολές του κυττάρου, τους κροσσούς ή τα μαστίγια. Η κίνηση αυτή γίνεται συμμετρικά, δηλαδή όλοι οι κροσσοί κινούνται ο ένας μετά τον άλλο, όπως τα στάχυα στον αέρα, γ) αμοιβαδοειδής κίνηση: τέτοια κίνηση έχει ένας μονοκύτταρος οργανισμός, η αμοιβάδα, από την οποία δόθηκε και η ονομασία στην κίνηση αυτή. Ένα δηλαδή μέρος του κυτταροπλάσματος προχωρεί εμπρός σαν προσεκβολή και έπειτα το υπόλοιπο κύτταρο μαζεύεται προς το μέρος της προσεκβολής, δ) μυϊκή κίνηση: είναι η τελειότερη και ρυθμίζεται από το νευρικό σύστημα του οργανισμού. Συναντιέται στα μυϊκά κύτταρα και γίνεται με σύσπαση και χαλάρωση των μυϊκών ινιδίων που περιέχουν τα κύτταρα αυτά.
Βέβαια πιο πολύπλοκες είναι οι λειτουργίες αυτές στους πολυκύτταρους οργανισμούς, όπου ομάδες κυττάρων συμμετέχουν μαζί στις διάφορες λειτουργίες.
Από την αρχαιότητα απασχόλησε τον κόσμο το μεγάλο και άλυτο αυτό πρόβλημα, το πώς δηλαδή γεννήθηκε η ζωή στον κόσμο. Βέβαια μόνο οί Έλληνες μπόρεσαν νά φάνουν ικανοί καί νά ασχοληθούν μέ τέτοια ερωτήματα. Πολλές θεωρίες υπάρχουν, πολλές υποθέσεις έγιναν, αλλά καμιά δεν είναι σίγουρη και πειστική. Ο μεγάλος σοφός του 5ου π.Χ. αι. Αρχέλαος πίστευε ότι η επίδραση θερμού και ψυχρού πάνω σε σάπια οργανική ύλη δημιουργεί ζωντανή ύλη. Ο Δημόκριτος τον 4ο π.Χ. αι. διατύπωσε την άποψη ότι η γη ήταν μαλακή και όλο λάσπη και σε μια περίοδο στερεοποιήθηκε από τον Ήλιο. Ύστερα με την επίδραση της ηλιακής θερμότητας, έγιναν στην επιφάνεια της Γης διάφορες ζυμώσεις, σχηματίστηκαν φυσαλίδες υγρασίας και γύρω από τις φυσαλίδες αυτές προκλήθηκαν σήψεις μέσα σε λεπτές μεμβράνες. Στις σήψεις αυτές σχηματίστηκαν έμβρυα, τα οποία μεγάλωσαν, έσπασαν τις μεμβράνες και βγήκαν έτσι τα διάφορα ζώα. Τα ελαφρότερα από τα ζώα αυτά πέταξαν και έγιναν πουλιά, ενώ τα βαριά, που ήταν όλο λάσπη, αποτέλεσαν τα ζώα της γης. Τέλος τα ζώα που είχαν υγρή φύση, πήγαν προς τις θάλασσες, τους ποταμούς και τις λίμνες και αποτέλεσαν τα ψάρια. Η θεωρία αυτή εξακολουθούσε να γίνεται δεκτή μέχρι και τα χρόνια της αναγέννησης. Με τη θεωρία αυτή του Δημόκριτου δόθηκε η εξήγηση της αυτόματης γένεσης της ζωντανής ύλης. Αντίθετα ο Αριστοτέλης πίστευε ότι υπάρχουν άλλοι τρεις τρόποι γένεσης, εκτός από την αυτόματη, δηλαδή με το ζευγάρωμα των ζώων, χωρίς ζευγάρωμα και με τη βλάστηση. Πίστευε ακόμη ότι υπάρχει ένα ζωτικό πνεύμα, το οποίο γεμίζει το σύμπαν. Το πνεύμα αυτό δέχεται την επίδραση μιας ψυχικής θερμότητας και γεννά από τη λάσπη μια φυσαλίδα οργανικής ύλης, η οποία παριστάνει το έμβρυο ενός ζώου που θα γεννηθεί αργότερα.
Το 17ο αι. ο Ιταλός Φραντσίσκο Ρέντι, ύστερα από μακροχρόνια πειράματα που έκανε βράζοντας χέλια, φίδια και κομμάτια από κρέας σε φιάλες για να αποσυντεθούν, ανακάλυψε ότι δε γεννιέται ζωή από τη σήψη. Απλώς τα σκουλήκια που παρουσιάζονταν στα αποσυνθεμένα κρέατα προέρχονταν από σπέρματα των μυγών οι οποίες πήγαιναν και τα μόλυναν. Έτσι, καταρρίπτεται η ιδέα της αυτόματης γένεσης. Τη θεωρία αυτή επαλήθευσε αργότερα ο Ιταλός Λατσάρο Σπαλαντζάνι (1729-1799), έπειτα από μελέτες που έκανε με το μικροσκόπιο. Στα 1672 ο Μαλπίγκι ανακάλυψε ότι στο αβγό που δεν έχει ακόμα επωαστεί, υπάρχει ο νέος οργανισμός ήδη προσχηματισμένος σαν έμβρυο. Ο οργανισμός αυτός, με την επέμβαση της γονιμοποίησης, αρχίζει να αναπτύσσεται. Το 1677 ο φοιτητής Λούντβιχ Χαμ ανακαλύπτει τα σπερματοζωάρια και δίνεται πια η εξήγηση της σύζευξης ωαρίου και σπερματοζωαρίου, για το σχηματισμό του μελλοντικού νέου οργανισμού. Δόθηκαν λοιπόν οι εξηγήσεις για τους τρόπους με τους οποίους σχηματίζεται η ζωή στη Γη, καθώς και για τους τρόπους αναπαραγωγής των ζωικών και φυτικών οργανισμών. Ωστόσο, εξήγηση για το πώς πρωτοεμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας δεν υπήρχε. Ο Λαμάρκ (1744-1829), μεγάλος Γάλλος φυσιοδίφης, υποστήριξε ότι τα ζωικά και φυτικά είδη εξελίσσονται συνέχεια και μάλιστα προς το καλύτερο. Ακόμη υποστήριξε ότι η Γη δεν είναι δυνατό να έχει την ηλικία που της απέδιδε η Γραφή, αλλά πολύ μεγαλύτερη, τόση ώστε να επιτρέψει τέτοιου βαθμού γεωλογικές μεταβολές, με αντίκτυπο στην εξέλιξη των ειδών, που απαιτεί πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα. Αργότερα όμως ο Λαμάρκ αναγκάστηκε, με την πίεση του κλήρου της εποχής, να αναιρέσει τα όσα είπε. Ωστόσο η ανακάλυψη είχε γίνει: αρχικά δηλαδή υπήρχαν ατελείς ζωντανοί οργανισμοί, οι οποίοι σιγά σιγά εξελίχτηκαν σε λεπτότερους, τελειότερους και πιο πολύπλοκους (Βλ. λ. εξέλιξης, θεωρία).
Η ανακάλυψη του κυττάρου από το Ρόμπερτ Χουκ και η διατύπωση της άποψης ότι το κύτταρο είναι η στοιχειώδης μονάδα της ζωής (το 1824 από τον Ανρί Ζοακέν Ντιπροσέ), προσγειώνει βέβαια τα πράγματα και οδηγεί στη σκέψη, ή μάλλον στο ερώτημα, από πού κατάγεται το πρώτο κύτταρο; Η συνεργασία των βιολόγων με τους χημικούς θα δώσει πολλές απαντήσεις. Ανακαλύπτεται η χημική σύσταση του κυττάρου, αποτελούμενου από πρωτεΐνες και πυρηνικά οξέα, το δεσοξυριβονουκλεϊνικό οξύ ή DNA (Λεβέν, 1909) και το ριβονουκλεϊνικό οξύ ή RNA (Άλτμαν, 1889). Ακόμη επιτυγχάνεται η πειραματική σύνθεση των σπουδαιότατων αυτών οξέων σε δοκιμαστικό σωλήνα, του DNA από τον Κόρνμπεργκ και τους συνεργάτες του, του RNA από τη σχολή του Οχόα. Βρέθηκε λοιπόν ότι οι κληρονομικοί χαρακτήρες των έμβιων όντων, οι οποίοι όπως είναι γνωστό βρίσκονται στα χρωματοσώματα των φυλετικών κυττάρων (βλ. λ. αναπαραγωγή), είναι αποτυπωμένοι πάνω στο DNA και μάλιστα με μια ορισμένη σειρά. Οι χαρακτήρες αυτοί μεταγράφονται στο RNA, το οποίο χρησιμεύει πια σαν μήτρα, για το σχηματισμό των συστατικών του νέου οργανισμού (εργασίες Μίρσκι, Χάρτμαν κ.ά.). Αυτή η μεταγραφή και η σύνθεση του RNA αποτελεί το γενετικό κώδικα.
Γενικοί χαρακτήρες των έμβιων όντων. Είναι πολύ μεγάλη η ποικιλία των ζώντων οργανισμών, τους οποίους σε γενικές γραμμές διακρίνουμε σε ζωικούς και σε φυτικούς. Άλλοι απ’ αυτούς είναι υδρόβιοι, δηλαδή ζουν μέσα στο νερό, άλλοι πάλι ζουν στον ατμοσφαιρικό αέρα. Τέλος υπάρχουν και οι αναερόβιοι οργανισμοί, οι οποίοι αναπτύσσονται χωρίς αέρα. Έχουν προσαρμοστεί στο περιβάλλον όπου ζουν, διαμορφώνοντας κατάλληλα τα όργανά τους. Άλλα έχουν πνεύμονες για να αναπνέουν τον ατμοσφαιρικό αέρα, άλλα βράγχια για να ζουν στο νερό κτλ. Επίσης έχουν φτερά για να πετούν, ουρά για να πιάνονται από τα δέντρα και πόδια κατάλληλα για να γαντζώνονται, πτερύγια για να κολυμπούν, πόδια για να περπατούν. Όλα όμως παρουσιάζουν την ίδια εξελικτική πορεία: γεννιούνται, μεγαλώνουν, ενηλικιώνονται, κάνουν απογόνους, γερνούν και τέλος πεθαίνουν. Ο θάνατος είναι η μοιραία κατάληξη κάθε ζωντανού οργανισμού, είτε από φθορά είτε από κακές συνθήκες του περιβάλλοντος είτε από απρόοπτες καταστροφικές εξωτερικές συνθήκες. Όλα επίσης τα έμβια όντα αγωνίζονται έναν αδιάκοπο αγώνα για την επιβίωση. Μοχθούν και αγωνίζονται για να εξασφαλίσουν την τροφή τους, τη στέγη τους και αμύνονται εναντίον των εχθρών τους. Ο σκοπός τους είναι πώς να βελτιώσουν τη ζωή τους, πώς να περάσουν καλύτερα και ανενόχλητα. Αυτά που επικρατούν επιζούν. Τα υπόλοιπα πεθαίνουν και εξαφανίζονται.
Ό Homo sapiens, sapiens, είναι το πιο εξελιγμένο είδος των έμβιων όντων.Ανήκει στο βασίλειο των ζώων και η συστηματική του κατάταξη είναι: υποείδος: Άνθρωπος ο έμφρων, ο έμφρων (Homo sapiens, sapiens), είδος: Άνθρωπος ο έμφρων (Homo sapiens), γένος: Άνθρωπος, οικογένεια: Ανθρωπίδες, υπόταξη: Ανθρωποειδή, τάξη: Πρωτεύοντα, ομοταξία: Θηλαστικά, φύλο: Χορδωτά και βασίλειο: Ζώα.Την καταγωγή του ανθρώπου μελετά η επιστήμη της Ανθρωπολογίας. Η αναζήτηση προγονικών μορφών του ανθρώπου, όπως και κάθε άλλου είδους, δε βρίσκεται στα σύγχρονα με τον άνθρωπο είδη, όπως π.χ. στον πίθηκο, γι’ αυτό άλλωστε και δεν ευσταθεί η άποψη ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο αλλά τόσο ο άνθρωπος όσο και οι ανθρωποειδείς πίθηκοι έχουν κάποια ομοιότητα.
Τεκμήρια για την καταγωγή του ανθρώπου αποτελούν απολιθωμένα οστά, που ανακαλύπτονται σε διάφορες περιοχές της γης. Συνήθως είναι μεμονωμένα τμήματα σκελετού, ένας μηρός, μια λεκάνη, μια σιαγόνα, από τα οποία οι ανθρωπολόγοι αναπαριστούν ολόκληρο το σκελετό του οργανισμού, στον οποίο θα πρέπει το εύρημα να ανήκε. Από τη μορφή, το μέγεθος και τις αναλογίες των διάφορων μερών του σκελετού συμπεραίνεται το σχήμα και το μέγεθος του κρανίου, το είδος της τροφής (από τα δόντια), το αν περπατούσε όρθιος ή ημιόρθιος (από το σχήμα και το μέγεθος της λεκάνης, του μηρού και των σπονδύλων).
Για να θεωρηθεί ένα αναπαραστημένο κατ’ αυτό τον τρόπο ον ότι αποτελεί προγονική μορφή του ανθρώπου, θα πρέπει να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: να παρουσιάζει τάση βραχυκεφαλοποίησης, εκλέπτυνσης του σκελετού, αύξησης της κρανιακής χωρητικότητας και διαμόρφωσης της λεκάνης και της σπονδυλικής στήλης για την όρθια στάση. Θα πρέπει επίσης να υπάρχουν μαρτυρίες ότι κατασκεύαζε και χρησιμοποιούσε εργαλεία.
Τόν Σεπτέμβριο τού 1996 ό παλαιοντολόγος Άρης Πουλιανός ανεκάλυψε στήν Χαλκιδική κνήμη ανθρώπου, δίπλα σέ πρωτόγονα λίθινα καί χαλαζιακά εργαλεία. Ή κνήμη άνηκε σέ όρθιο άνθρωπο, πού είχε αναπτύξει τόν διποδισμό. Ό άνθρωπος αυτός ήτο νοήμων καί διά τούτο εκατασκεύαζε εργαλεία. Ή ηλικία αυτού τού ανθρωπίδα είναι 11-12 εκατ. χρόνια καί συντρίβει τήν «Λούσυ» πού βρήκε ό Βρεττανός Λήκυ στήν Τανζανία, καί έπεισε αμέσως όλο τόν κόσμο πώς ό άνθρωπος ήρθε από τήν Αφρική.
Ή ανθρώπιδα βέβαια τής Τανζανίας είναι περί τών 7,5εκατ.ετών νεοτέρα τού Έλληνος είς τήν Μακεδονία. Στίς αρχές τής Μειοκαίνου λοιπόν τοποθετείται ό Αρχάνθρωπος τής Τρίλλιας καί είναι ό αρχαιότερος στόν κόσμο έως καί σήμερα. Στά Γρεβενά στό χωριό Περδίκκας εβρέθη σκελετός ελέφαντα 3 εκατ. ετών πού είχε πεθάνει μέ όχι φυσιολογικό τρόπο. Οί επιστήμονες διεπίστωσαν πώς ό ελέφας είχε σκοτωθεί μεθοδικά. Πρώτα εδέχθη πληγή είς τούς οφθαλμούς του καί κατόπιν στό κρανίο. Στά οστά επίσης εβρέθησαν ίχνη αποξύσεων, τά οποία έγιναν μέ λίθινο εργαλείο. Ομάδα ανθρώπων λοιπόν, γνωρίζοντας τί αντιμετωπίζει, τύφλωσε τόν παντοδύναμο ελέφαντα καί μετά τόν σκότωσαν γιά νά τόν γδάρουν καί νά φάνε τό κρέας του. Καί αυτά όλα εκατομμύρια χρόνια πρίν, όταν ακόμη καί σήμερα υπάρχουν «άνθρωποι» στήν «μητέρα» Αφρική πού ζούν σέ άγρια κατάσταση. Ή άμμεση αυτή μαρτυρία κυνηγιού πρίν τόσα χρόνια, σημαίνει υποτυπώδης μορφή κοινωνίας, αλλά δέν θά μπορούσε νά υπάρξη κοινωνία χωρίς γλώσσα. Μπορούμε λοιπόν νά συμπεράνουμε μέ τά έως τώρα ευρήματα, πώς τουλάχιστον ό προφορικός λόγος εγγενήθη είς τήν Ελλάδα. Φυσικά καί οί άνθρωποι σέ όλη τήν γή κυνηγούσαν. Όχι όμως τόσο μεγάλα ζώα καί τόσο παλαιά. Αποδείξεις παρομοίων μεγάλων κυνηγών έχουμε στήν περίοδο τού Νεάντερταλ, ενός ανθρωπότυπου πού δέν φαίνεται νά ευδοκίμησε ιδιαιτέρως είς τήν Ελλάδα. Ξαφνικά πρίν από 60000έτη εμφανίζεται ένα είδος, παράλληλα μέ τόν H.S., ό Νεαντερτάλιος, ένας γενετικά αλλοιωμένος H.S. ένα ανθρωπόμορφο τέρας χωρίς λόγο μέ όγκο κρανίου μικρότερο ακόμα καί τού homo Erectus. Σέ μία περίοδο μέ δυσμενέστατες συνθήκες, οί άνθρωποι καί οί νεαντερτάλιοι, βρέθηκαν αντιμέτωποι σέ έναν αγώνα επιβίωσης. Ό ανθεκτικός νεάντερταλ εναντίον τού πολιτισμένου ανθρώπου. Περί τό 30000πχ οί Η.S. νικούν τόν Νεάντερταλ. Τελείως όμως ; Εξαφανίσθη ή κατέφυγε κάπου μακρυά από τόν H.S.; σήμερα μάλλον τόν συναντούμε σέ κάποιες φυλές τής Αφρικής καί σέ ιθαγενείς τής Αυστραλίας. Όπου όμως είχαμε συνύπαρξη είχαμε καί αργή μέν, αλλά παρακμή δέ τού H.S. Μέ τήν επαφή κυρίως σέ μεγάλα ποσοστά, τό D.N.A. ανα-προγραμματίστηκε μέ αποτέλεσμα μεταλλάξεις στό σώμα καί στήν ψυχή. Έτσι καί σήμερα μέ τήν συνύπαρξη τών ειδών, επέρχεται Νεαντερταλοποίηση στόν H.S., δηλαδή «βλακισμός». Ό Ελλην H.S νίκησε καί διέπρεψε είς τό πνεύμα καί τόν πολιτισμό, μέχρι νά ανακοπή από τόν ερχομό βαρβάρων καί βαρβάρων, πού τελικά θά καταπνίξουν τό Αιγαίο δεκάδες χιλιάδες καί εκατοντάδες χρόνια μετά. Τό 1959 μία ομάδα χωρικών μέ επι κεφαλής τόν Φίλιππο Χαζαρίδη βρήκαν ένα σπήλαιο στά Πετράλωνα Χαλκιδικής. Εκεί τό 1960 ό Χρήστος Σαριγιαννίδης ανεκάλυψε ένα κρανίο πού ήταν ανθρώπινο. Τό κρανίο παρεδόθη στό Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Ό Πουλιανός τό 1965 εξετέλεσε επιτόπια έρευνα καί διαπίστωσε πώς πρόκειται γιά προϊστορική ταφή καί πώς τό κρανίο ήταν ορθογναθικό. Μετά τό 1975 ήρθαν στό φώς λίθινα καί οστέϊνα εργαλεία, ακόμα καί ίχνη φωτιάς. Τά ανακαλυφθέντα εργαλεία ανήκουν στόν Πλειστόκαινο 2 εκατ.έτη έως 10000πχ.
Στό σπήλαιο λοιπόν στά Πετράλωνα τό 1959 ευρέθη ό Αρχάνθρωπος μέ ύψος 1,5μ καί μέ όρθιο σκελετό. Οί Αρχάνθρωποι έζησαν στό σπήλαιο γιά 1 εκατ. χρόνια. Μπήκαν πρίν 1.700000 χρόνια όταν τό κλίμα τής γής γίνεται ψυχρότερο καί βγήκαν πρίν 600000 χρόνια. Αυτός ό αρχάνθρωπος είναι ό αρχαιότερος άνθρωπος τής Ευρώπης.Ό Άρης Πουλιανός καί ή Ανθρωπολογική εταιρία Ελλάδος μετά από 40 έτη έρευνας απέδειξαν πώς ό άνθρωπος στάθηκε γιά πρώτη φορά όρθιος στή Ελλάδα. Αυτός μιλούσε είχε νόμους ,έφτιαχνε όπλα καί χρησιμοποιούσε φωτιά 1εκατ.έτη πρίν. Σέ συμπόσιο τής Ουνέσκο ό Πουλιανός ανακοίνωσε πώς ό αρχάνθρωπος τών Πετραλώνων σηματοδοτεί τό μεταβατικό στάδιο μεταξύ τού Homo Erectus καί τού Homo Sapiens. Ό Πουλιανός απεφάνθη πώς ό αρχάνθρωπος ήταν δεξιόχειρας, καί επειδή τό εγκεφαλικό κέντρο τής ομιλίας καί τής δεξιοχειρίας είναι τό ίδιο, μπορούμε νά υποθέσουμε πώς ό αρχάνθρωπος μιλούσε. Ό Πουλιανός ανακάλυψε οστά άλλων 10 αρχανθρώπων καί ίχνη φωτιάς στά κατώτατα στρώματα τού δαπέδου τού σπηλαίου καί είναι ηλικίας 1ος εκατ.ετών.
Τήν δεκαετία τού 1960 ό Δ.Θεοχάρης εξεκίνησε έρευνες στήν Θράκη καί στόν Έβρο. Σήμερα έχουν ανακαλυφθή παλαιολιθικές θέσεις σέ πολλά μέρη στήν Ελλάδα. Ή Ελλάς είναι κατοικούμενη συνεχώς επί 12-11εκατ.χρόνια. Στήν Θράκη μόνο από επιφανειακές έρευνες έχουν ανακαλυφθή 23 παλαιολιθικές θέσεις τών 200000-35000 ετών. Στό Απήδημα τής Μάνης εντοπίσθηκε ανεκαλύφθη ότι ή περιοχή κατώκετο ήδη από τό 300000 πχ. Ευρέθησαν 2 κρανία Homo Taenarius τής πρώϊμης παλαιολιθικής εποχής, αλλά καί υπολείματα 6 σκελετών. Τό πλέον ενδιαφέρον εύρημα αφορά μία ολόκληρη γυναίκα 20 ετών, τής οποίας ό σκελετός τοποθετείται στό 30000πχ καί ανήκει στόν τύπο Κρό Μανιόν (σύγχρονος άνθρωπος). Στήν Θεόπετρα στήν Θεσσαλία ευρέθησαν υπολείματα κατοικήσεως από τό 50000πχ, αλλά τό σπουδαίο είναι τά στοιχεία πού αποδεικνύουν ότι οί παλαιολιθικοί Έλληνες άρχισαν νά καλλιεργούν, υποτυπωδώς ενδεχομένως, αλλά νά καλλιεργούν. Ή μόνιμη εγκατάσταση δείχνει τήν έναρξι εκμεταλλεύσεως τών φυσικών πόρων τής περιοχής, αλλά καί τήν γένεσι τής έννοιας τής Πατρίδος. Ή πρώτη συστηματική έρευνα είχε γίνει από τόν Αυστριακό Μάρκοβιτς στήν Κακιά Σκάλα καί στήν Αργολίδα (σπήλαιο Ulbrich), αλλά τά ευρήματα δέν είδαν ποτέ τό φώς τής δημοσιότητος, ούτε είναι γνωστό τί απέγιναν. Ό Γερμανός αρχαιολόγος Στάμπφους ερεύνησε τήν περιοχή τής Βοιωτίας, μεταξύ Λεβαδείας καί Αλιάρτου κατά τήν κατοχή. Ανεκάλυψε λίθινα εργαλεία καί ίχνη φωτιάς. Ό Βέλγος Σερβέ τό 1960 ανεκάλυψε στήν δυτική Ηλεία 10 εργαλεία τής Μέσης παλαιολιθικής εποχής, μεταξύ 200000-35000πχ. Παλαιολιθικές θέσεις ευρέθησαν είς Εύβοια καί Σποράδες, στό περίφημο σπήλαιο τού Κύκλωπος, επίσης στήν Θάσο, στήν Ζάκυνθο καί στήν Κεφαλληνία. Μόνο στίς Κυκλάδες δέν έχουν ανακαλυφθή, αλλά δέν θά ήταν δυνατόν νά αντέξουν τά ευρήματα, στίς τόσο ακραίες γεωλογικές ανακατατάξεις πού συνέβησαν, ακόμα καί έως τήν Αρχαϊκή περίοδο. Ό Έλληνας έτρωγε κρέας από τά 11-12εκατ.έτη πρίν. Ό βιοφυσικός Δρ.Αναστάσιος Τουσίμης, ερευνητής στήν NASA, μετά από ηλεκτρονομικροσκοπική εξέταση απέδειξε πώς ή διατροφή τών τότε Ελλήνων ήταν τό κρέας καί οί καρποί. Ό Έλλην ήτο κυνηγός καί τροφοσυλλέκτης. Ό Έλλην Μακεδών θά ανακαλύψει τήν φωτιά, καί χάρις στό δώρο τού Προμηθέως ό Έλλην θά αποκτήσει ένα πανίσχυρο όπλο. Τά νέα όπλα του πού τώρα φτιάχνει χρησιμοποιώντας τήν φωτιά, τού δίδουν μεγάλο πλεονέκτημα σέ σχέση μέ τά άλλα ζωικά είδη. Κατόπιν αρχίζει νά αλιεύει καί ανακαλύπτει τήν γεωργία.
DNA ΕΛΛΗΝΩΝ. Ό Κώστας Τριανταφυλλίδης γενετιστής στό τμήμα Βιολογίας ΑΠΘ λέγει: «τό 25% τών Ελλήνων είναι Νεολιθικής Προελεύσεως, ενώ τό 75% είναι Παλαιολιθικής. Επίσης τό 20% τών Ελλήνων έχουν ίδιο μέ τούς Ιταλούς. Στήν Μεταπαγετόνια περίοδο από τήν Ελλάδε πρός τήν δύση εξαπλώθηκε τό DNA».
Πάρ’αυτα υποστηρίζεται (όπως γράφουν τά βιβλία γενικώς καί αορίστως) ότι πολύ μακρινοί πρόγονοι των Ανθρωπιδών θα πρέπει να ήταν μια ομάδα πιθήκων που έζησαν πριν από 25 ως 10 εκατομμύρια χρόνια, οι Δρυοπίθηκοι. Ένα από τα πολλά είδη των Δρυοπιθήκων, που έζησε πριν από 14 εκατομμύρια χρόνια στην Ινδία και στην Αφρική, ο Ραμαπίθηκος, είχε μέγεθος μικρού παιδιού ηλικίας 5-6 ετών, ενώ τα χαρακτηριστικά των γνάθων και των δοντιών του θυμίζουν σύγχρονα ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με μια άποψη ο Ραμαπίθηκος είναι ο μακρινός πρόγονος της οικογένειας των Ανθρωπιδών, δηλαδή του σύγχρονου ανθρώπου και όλων των απολιθωμένων μορφών που μοιάζουν με τον άνθρωπο, ενώ άλλες ομάδες Δρυοπιθήκων ή προγόνων τους εξελίχθηκαν στους σύγχρονους πιθήκους.Απόγονοι του Ραμαπίθηκου φαίνεται πως είναι μια ομάδα οργανισμών, που έζησε πριν από 4 ως 2 εκατομμύρια χρόνια, οι Αυστραλοπίθηκοι. Ονομάστηκαν έτσι γιατί βρέθηκαν σε νότιες (Austral) περιοχές της Ανατολικής Αφρικής. Οι Αυστραλοπίθηκοι, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους, διακρίνονται σε επιμέρους ομάδες, όπως: Αυστραλοπίθηκος ο αφρικανός (Australopithecus africanus), Αυστραλοπίθηκος ο λεπτός (Australopithecus gracilis), Αυστραλοπίθηκος ο ρωμαλέος (Australopithecus robustus) και Αυστραλοπίθηκος ο μποέσιος (Australopithecus boisei).Στην επόμενη χρονική περίοδο των Ανθρωπιδών διακρίνουμε τά είδη: Άνθρωπος ο ευκίνητος (Homo habilis), Άνθρωπος ο όρθιος (Homo erectus) και Άνθρωπος ο έμφρων ή σοφός (Homo sapiens).
Ο Homo habilis εμφανίζεται την περίοδο από 2,2 ως 1,6 εκατομμύρια χρόνια. Έχει ανάστημα 1,40 μέτρα, βάρος γύρω στα 45 κιλά, κρανιακή χωρητικότητα 500-750 cm3. Περπατούσε όρθιος και κατασκεύαζε εργαλεία λίθινα από ειδική σκληρή πέτρα, τον οψιδιανό.Στο επόμενο διάστημα, μέχρι τα 0,6 εκατομμύρια χρόνια, εμφανίζεται η μορφή του Homo erectus. Έχει κρανίο με περισσότερο ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Το μέτωπο ορθώνεται, μικραίνει η γνάθος και τα δόντια. Έχει βάρος γύρω στα 55 κιλά και κρανιακή χωρητικότητα 750-1.200 cm3. Έζησε στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Χρησιμοποίησε τελειότερα εργαλεία και γνώριζε τη χρήση της φωτιάς. Ευρωπαϊκές μορφές του είδους θεωρούνται ο Άνθρωπος της Χαϊδελβέργης και της Ουγγαρίας. Ο Άνθρωπος ο όρθιος (erectus) σε σχέση με το σημερινό άνθρωπο μοιάζει πιθηκόμορφος, ενώ σε σχέση με το σημερινό πίθηκο μοιάζει ανθρωπόμορφος.Μετά τα 0,6 εκατομμύρια χρόνια τα ίχνη του Homo erectus εξαφανίζονται, για να δώσουν τη θέση τους σε μορφές καθαρά ανθρώπινες, γνωστές με το όνομα ο Άνθρωπος του Νεάντερταλ. Η ονομασία οφείλεται στην κοιλάδα Νεάντερ, κοντά στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας, όπου βρέθηκε μέσα σε σπηλιά ο πρώτος σκελετός του είδους. Οι Νεάντερταλ είχαν μικρό ανάστημα, 1,55 ως 1,60 μ., πλατύ στέρνο, φαρδείς ώμους και φαίνεται πως ήταν δυνατοί.
Στην ίδια περίοδο του ανθρώπου του Νεάντερταλ εντάσσονται ευρήματα από μορφές που βρέθηκαν σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης και που μοιάζουν περισσότερο με το σύγχρονο άνθρωπο. Άλλες από αυτές έχουν πιο πρωτόγονα χαρακτηριστικά, ενώ άλλες πιο εξελιγμένα, όπως ο άνθρωπος του Cro-Magnon, που βρέθηκε για πρώτη φορά στη Γαλλία. Όλες αυτές οι μορφές χαρακτηρίζονται ως Προ-έμφρονες (Presapiens) και θεωρούνται οι πρόγονοι των ανθρώπινων φυλών.
Ο άνθρωπος μαζί με τα διάφορα είδη πιθήκων κατατάσσεται στην τάξη των Πρωτευόντων. Η κοινή φυλογενετική προέλευση των πρωτευόντων στηρίζεται σε ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά τους, όπως: α) μακριά και ευκίνητα άκρα με αντιτακτό το μεγάλο δάχτυλο (αντίχειρα) του χεριού (οι πίθηκοι έχουν αντιτακτό και το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού), β) δάχτυλα μακριά με πλατιά νύχια (κατάλληλα για λαβές), γ) όραση έγχρωμη και στερεοσκοπική, δ) αναπτυγμένος εγκέφαλος.
Ο άνθρωπος όμως διαφοροποιείται από τους ανθρωποειδείς πιθήκους χάρη στην εδαφόβια ζωή και την όρθια στάση, χαρακτηριστικά που θεωρείται ότι έδωσαν ώθηση στη διανοητική ανάπτυξη του ανθρώπου και τη διαμόρφωση του σκελετού του.
Προσαρμογές του ανθρώπινου σκελετού, που διαμορφώθηκαν από την όρθια στάση, είναι: α) Τα κυρτώματα της σπονδυλικής στήλης. β) Η απελευθέρωση των άνω άκρων και η χρήση τους ως συλληπτήριων οργάνων και κατάλληλων για ακριβείς και λεπτές κινήσεις, η σμίκρυνση των καρπικών οστών και η επιμήκυνση των φαλάγγων. γ) Η αύξηση της κρανιακής χωρητικότητας, η ανάπτυξη του εγκεφάλου και ιδιαίτερα των μετωπιαίων λοβών. δ) Η διεύρυνση του θώρακα. ε) Η διαμόρφωση της λεκάνης και της άρθρωσης του ισχίου. στ) Η ισχυροποίηση της φτέρνας και του αστράγαλου και η εξάλειψη της ποδικής καμάρας. ζ) Ο περιορισμός της ουράς στους κοκκυγικούς σπονδύλους. Ανάλογες μεταβολές έγιναν στο νευρικό και το μυϊκό σύστημα.
Η ανάπτυξη του εγκεφάλου συνοδεύεται βαθμιαία από αντίστοιχα πνευματικά προϊόντα, όπως ο έναρθρος λόγος, η κοινωνική ζωή, ο συνδυαστικός στοχασμός, η αναζήτηση, η αισθητική, η επιστήμη, η δημιουργική φαντασία, που είναι καθαρά ανθρώπινα χαρακτηριστικά.Το ανθρώπινο σώμα θεωρείται η πιο εξελιγμένη και η τελειότερη βιολογική μηχανή. Αποτελείται από κύτταρα, από μεσοκυττάρια ουσία και από υγρά συστατικά, όπως το αίμα, η λέμφος και το υγρό των ιστών.Διακρίνουμε ομάδες κυττάρων, τους ιστούς, που έχουν διαφοροποιηθεί μορφολογικά και επιτελούν την ίδια λειτουργία. Οι ιστοί του ανθρώπινου σώματος είναι τέσσερις: α) ο επιθηλιακός, τα κύτταρα του οποίου καλύπτουν επιφάνειες του σώματος ή σχηματίζουν αδένες, β) ο ερειστικός, που υποδιαιρείται στον οστίτη, το συνδετικό και το χονδρικό, γ) ο μυϊκός και δ) ο νευρικός.Οι ιστοί συνεργάζονται μεταξύ τους και σχηματίζουν όργανα. Τα όργανα αποτελούνται από κύτταρα και των τεσσάρων ιστών, αλλά σε κάθε όργανο ένας ιστός κάνει την κύρια λειτουργία, ενώ οι άλλοι συνεπικουρούν. Π.χ. στον εγκέφαλο την κύρια λειτουργία επιτελεί ο νευρικός ιστός, ενώ στα οστά ο ερειστικός, στα σπλάγχνα ο επιθηλιακός κτλ.Πολλά όργανα συνεργάζονται, για να επιτελέσουν μια πιο σύνθετη λειτουργία, και σχηματίζουν τα οργανικά συστήματα. Τα οργανικά συστήματα του ανθρώπου είναι: το νευρικό, το ερειστικό, το μυϊκό, το σύστημα αισθητηρίων οργάνων, το πεπτικό, το κυκλοφορικό, το αναπνευστικό, το ουροποιητικό, το σύστημα των ενδοκρινών αδένων, το γεννητικό.Όλα τα οργανικά συστήματα του ανθρώπινου σώματος, τοποθετημένα κατάλληλα και λειτουργικά και καλυπτόμενα από το δέρμα, συνεργάζονται αρμονικά με την επίδραση του νευρικού συστήματος και των ορμονών και συγκροτούν ένα ενιαίο αρμονικό σύνολο.
Ε Ξ Ε Λ Ι Ξ Η
Από τούς πρώτους πού προσπάθησαν νά εξηγήσουν τόν κόσμο χωρίς μύθους ήτο ό Αριστοτέλης, αλλά καί πρίν από αυτών υπήρχον άλλοι.
I. Ό Ηράκλειτος (6ος αιώνας πχ) διακήρυξε τήν αιώνια κίνηση καί μεταβολή τών όντων καί τήν αέναη ανανέωση καί εξέλιξή των.
II. Ό Θαλής ό Μιλήσιος (6ος αιώνας πχ) προσπάθησε νά βρεί μία επιστημονική εξήγηση τών φυσικών φαινομένων καί ώς βασικό συστατικό τής ζωής θεωρούσε τό νερό.
III. Ό Αναξίμανδρος (6ος αιώνας πχ) εξήγησε, παρακάμπτοντας τούς μύθους, τό σύμπαν καί ντήν προέλευση τής ζωής. Θεωρείται πρόδρομος τής θεωρίας τής αυτόματη γενέσεως τού σύμπαντος.
IV. Ό Ξενοφάνης (5ος αιώνας πχ) κατάλαβε πώς τά απολιθώματα στήν Γή είναι λείψανα οργανισμός πού έζησαν στήν Γή στό παρελθόν. Επίσης κατάλαβε πώς επειδή θαλάσσια απολιθώματα βρίσκονται στήν Γή, τότε κάποτε ή Γή ήτο καλυπτομένη από θάλασσα.
V. Ό Εμπεδοκλής (5ος αιώνας πχ) συνέλαβε τήν ιδέα τής φυσικής επιλογής
VI. Ό Αριστοτέλης (4ος αιώνας πχ) κατέταξε ιεραρχικά τά έμβια όντα στήν φυσική κλίμακα. Πρώτα κατέταξε τήν άψυχη ύλη καί ακολουθούσαν τά φυτά, τά πρωτόγονα ζώα, τά πτηνά καί τά θηλαστικά. Στήν μέση βρισκόταν ό άνθρωπος, μισός καί μισός πνεύμα καί επάνω από αυτόν ό Θεός.
Συστηματική κατάταξη τού ανθρώπου
Φύλο – χορδωτό
Κλάση – θηλαστικό
Τάξη – Πρωτεύον , Παμφάγο
Οικογένεια – Ανθρωποειδές
Γένος – Homo
Είδος – Homo Sapiens Σοφός άνθρωπος
Νεάνθρωπος.Ο όρος αναφέρεται σε μια σειρά απολιθωμάτων που βρέθηκαν σε διάφορα μέρη της Γης και ανήκουν, κατά τους ειδικούς, σε ανθρώπους που έζησαν κατά την εποχή της υποχώρησης των παγετώνων, πριν 40.000 χρόνια περίπου.
Ο άνθρωπος του Κρο Μανιόν (ονομάστηκε έτσι επειδή οι πρώτοι σκελετοί βρέθηκαν στην τοποθεσία Κρο Μανιόν της Γαλλίας), είχε ύψος 1,90 περίπου, εξαιρετικά ανθεκτικό σκελετό, μεγάλο κεφάλι με ορθογώνιο πρόσωπο και ψηλό μέτωπο. Η οδοντοφυΐα του ήταν όμοια με του σύγχρονου ανθρώπου. Ο άνθρωπος του Κρο Μανιόν θεωρείται προγονική μορφή της λευκής φυλής και ήταν διαδομένος σ’ όλη τη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη κατά την ανώτερη παλαιολιθική εποχή. Παρόμοιοι σκελετοί βρέθηκαν και στη Β. Αφρική και πιστεύεται ότι ο ανθρώπινος αυτός τύπος ήταν διαδομένος και στην περιοχή του Μαρόκου και της Τύνιδας. Η θεωρία αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι οι Βερβερίνοι, που κατοικούν στην περιοχή αυτή και δεν έχουν αναμειχθεί με τους Άραβες, έχουν πολύ κοινά χαρακτηριστικά με τους ανθρώπους του τύπου Κρο Μανιόν. Οι άνθρωποι του Κρο Μανιόν κατασκεύαζαν τελειοποιημένα εργαλεία και οι καλλιτεχνικές τους εκδηλώσεις φανερώνουν ανώτερες πνευματικές και ψυχικές ικανότητες. Κατασκεύαζαν μικρά αγάλματα από πηλό, είχαν αναπτυγμένη διακοσμητική τέχνη και έθαβαν με μεγάλη φροντίδα τους νεκρούς.
Ο άνθρωπος του Γκριμάλντι (ονομάστηκε έτσι γιατί βρέθηκε στα σπήλαια Γκριμάλντι, στα σύνορα Ιταλίας-Μονακό) είχε μικρό ανάστημα, περίπου 1,60 μ., έφερε πολλά νεγροειδή χαρακτηριστικά και είναι πιθανό ο τύπος αυτός να αποτελεί προγονική μορφή των μαύρων φυλών.
Ο Σανσελάιος τύπος ανθρώπου (βρέθηκε στην περιοχή Σανσελάντ της Γαλλίας) έχει επίσης μικρό ανάστημα, άκρα ισχυρά και κοντά, μεγάλο κρανίο και ισχυρή γνάθο. Η γενική κατασκευή του θυμίζει τους Εσκιμώους που ζουν στη Βόρεια Αμερική. Πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι Εσκιμώοι κατάγονται από αυτόν τον ανθρώπινο τύπο και η υπόθεση αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι τα εργαλεία και ο τρόπος ζωής των Εσκιμώων και των Σανσελάιων ανθρώπων ταιριάζουν απόλυτα. Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κατά την εποχή που έζησαν οι Σανσελάιοι η Κεντρική Ευρώπη ήταν σκεπασμένη από πάγους.
Ο σκελετός του τύπου Ασελάρ βρέθηκε στη Δυτική Αφρική σε στρώματα που αντιστοιχούν στην ανώτερη παλαιολιθική εποχή της Ευρώπης. Ο τύπος αυτός παρουσιάζει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τους προηγούμενους, καθώς και με τις σύγχρονες φυλές που κατοικούν στη Νότια Αφρική, τους Βουσμάνους και τους Οτεντότους.
Η αλλαγή του κλίματος, που συνέβη μετά την υποχώρηση των παγετώνων κατά τη μεσολιθική εποχή, και γενικότερα ο αγώνας για την επιβίωση, ανάγκασαν τις ανθρώπινες αυτές ομάδες να μετακινούνται, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα την ανάμειξή τους. Έτσι στη σύγχρονη εποχή καμιά φυλή δεν έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός από αυτούς τους τύπους. Όμως πολλές φυλές διατηρούν μερικά από τα χαρακτηριστικά τους.
Νεάντερταλ, άνθρωπος. Ανθρώπινος τύπος, σκελετός του οποίου βρέθηκε για πρώτη φορά το 1856 σε ένα σπήλαιο στην κοιλάδα του ποταμού Νεάντερ της Γερμανίας, κοντά στο Ντίσελντορφ. Ο σκελετός αυτός έμοιαζε ανθρώπινος, παρουσίαζε όμως και ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που δε συναντιούνται σε καμιά σύγχρονη ανθρώπινη φυλή. Γι’ αυτό θεωρήθηκε νέο είδος, διαφορετικό από τον άνθρωπο τον σοφό (Homo Sapiens), στο οποίο ανήκουν οι σύγχρονοι άνθρωποι. Επειδή τα χαρακτηριστικά του σκελετού αυτού φαίνονταν χοντροκομμένα και πρωτόγονα, προτάθηκε και το όνομα Άνθρωπος ο πρωτογενής (Homo Primigenius). Στη σύγχρονη εποχή υπάρχει και η άποψη ότι ο άνθρωπος του Νεάντερταλ θεωρείται υποείδος του Homo sapiens (Homo sapiens neanderthalensis).
Αργότερα παρόμοιοι σκελετοί βρέθηκαν σε πολλά μέρη της Ασίας και Αφρικής. Οι Νεαντερτάλιοι εξαφανίστηκαν στις αρχές του τελευταίου παγετώνα (Riss Wurm) πριν 50. 000 χρόνια περίπου. Σκελετοί που βρέθηκαν στην Παλαιστίνη και αντιστοιχούν σ' αυτή την εποχή, έχουν χαρακτηριστικά ανάμεικτα, πράγμα που μας κάνει να πιστεύουμε ότι οι δύο ανθρώπινοι κλάδοι συναντήθηκαν και αναμείχτηκαν και τελικά οι Νεαντερτάλιοι χάθηκαν, επειδή, κατά μια άποψη, δεν κατόρθωσαν να συναγωνιστούν με επιτυχία τους περισσότερο εξελιγμένους συγγενείς τους.
Οι Νεαντερτάλιοι ήταν μικρού αναστήματος (1,50- 1,60 μ.) και όπως φαίνεται από τα αποτυπώματα των μυών πάνω στα οστά, είχαν σώμα μυώδες και ρωμαλέο. Το κεφάλι τους ήταν ογκώδες, κάπως δυσανάλογο προς το υπόλοιπο σώμα, με κοντό λαιμό. Ο θόλος του κρανίου πολύ χαμηλός, πλατυσμένος και φαρδύς, το μέτωπο ψηλό, με κλίση προς τα πίσω, η μύτη πλατιά και τα υπερόφρυα τόξα τονισμένα. Οι γνάθοι ήταν πολύ ισχυρές και προεξείχαν. Το πίσω μέρος του κρανίου παρουσίαζε ένα εξόγκωμα, που λέγεται κόρυμβος. Η χωρητικότητα της κρανιακής κάψας κυμαινόταν από 1200-1700 κυβ. εκ., δηλαδή μερικές φορές ξεπερνούσε και αυτή του σύγχρονου ανθρώπου. Από τα αποτυπώματα του εγκεφάλου στο εσωτερικό της κρανιακής κάψας βλέπουμε ότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ εγκεφάλου Νεαντερτάλιων και Homo Sapiens. Από την εξέταση της σπονδυλικής στήλης και του ινιακού τρήματος του κεφαλιού, δηλαδή του σημείου όπου στηρίζεται το κεφάλι πάνω στη σπονδυλική στήλη, καταλαβαίνουμε ότι οι Νεαντερτάλιοι βάδιζαν όρθιοι, αλλά το κεφάλι τους έγερνε προς τα εμπρός. Οι αναλογίες των μελών είναι εντελώς ανθρώπινες. Τα κάτω άκρα παρουσιάζονται σχετικά κοντά και τα κνημαία οστά έχουν μια χαρακτηριστική κύρτωση.
Οι σκελετοί Νεαντερτάλιων που βρέθηκαν συνοδεύονταν συνήθως από όπλα και εργαλεία που δείχνουν μια σημαντική πολιτιστική στάθμη, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν ανθρώπινα όντα με την ευρύτερη έννοια του όρου. Η εξέλιξη της τεχνικής των Νεαντερτάλιων καταλαμβάνει όλη τη μέση παλαιολιθική εποχή. Πρόκειται για τεχνική επεξεργασία θραυσμάτων, δηλαδή κομματιών από μεγάλες πυριτικές πέτρες, με τα οποία κατασκεύαζαν αιχμές, ξέστρα, κοπίδια και βελόνες. Από σκελετό ανθρώπου του Νεάντερταλ, που βρέθηκε στο σπήλαιο Chapelle Aux Saints της Γαλλίας μέσα σε τάφο, γίνεται φανερή η συνήθεια της ταφής των νεκρών. Οι Νεαντερτάλιοι ζούσαν σε ομάδες, είχαν οικογενειακή ζωή, κατοικούσαν σε σπηλιές, ασχολούνταν με το κυνήγι, χρησιμοποιούσαν όπλα και εργαλεία και γνώριζαν τη χρήση της φωτιάς. Για την εξαφάνισή των δόθηκαν πολλές ερμηνείες. Μάλλον όμως δέν εξηφανίσθησαν αλλά επέλεξαν νά ζήσουν στήν δική των γή, όπου δέν κινδύνευαν από τόν Homo Sapiens. Στήν Αφρική : Νεγροειδής φυλή (νέγροι). Ανθρώπινη φυλή, τα άτομα της οποίας ζούσαν αρχικά στην Αφρική, κάτω από τη Σαχάρα. Κύρια χαρακτηριστικά τους είναι το μαύρο χρώμα του δέρματος, τα πολύ σγουρά μαλλιά, η πλατιά μύτη, τα ισχυρά σαγόνια που προεξέχουν (προγναθισμός) και τα παχιά χείλη. Τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα είναι αποτέλεσμα της φυσικής προσαρμογής στις συνθήκες του αφρικανικού περιβάλλοντος.
Η νεγροειδής φυλή υποδιαιρείται σε έξι επιμέρους φυλές: τη σουδανική, τη νειλοτική, την αιθιοπική, τη γουινέια, την κογκολαία και τη νοτιοαφρικανική φυλή.
Η σουδανική φυλή είναι διαδομένη στις στέπες και σαβάνες που υπάρχουν μεταξύ της Σαχάρας και των τροπικών δασών, από τη Σενεγάλη ως το Σουδάν. Χαρακτηρίζεται από αρκετά μεγάλο ύψος (1,70) και λεπτό σώμα. Το δέρμα των ανθρώπων αυτών είναι πολύ μαύρο, η μύτη πολύ πλατιά και παρουσιάζουν έντονο προγναθισμό.
Η νειλοτική φυλή είναι εξαπλωμένη κατά μήκος του Λευκού Νείλου, από το Χαρτούμ ως τη λίμνη της Βικτορίας. Χαρακτηρίζεται από μεγάλο ανάστημα (1,80) που οφείλεται στα πολύ μακριά πόδια τους. Το κεφάλι τους είναι μακρόστενο και έχουν μαλλιά πολύ σγουρά. Το δέρμα τους είναι πολύ μαύρο.
Η αιθιοπική φυλή κατοικεί στο οροπέδιο της Αιθιοπίας και στη Σομαλία. Τα άτομα της φυλής αυτής χαρακτηρίζονται από μέτριο ύψος (1,60-1,70), δέρμα καστανόμαυρο, λεπτό σώμα, αλλά και λεπτή μύτη και λεπτά χείλια, δεν παρουσιάζουν προγναθισμό και τα μαλλιά τους δεν είναι πολύ σγουρά. Πολλοί ανθρωπολόγοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για φυλή που προήλθε από ανάμειξη φυλής νέγρων και φυλής λευκών, που έφτασαν εκεί πριν από πολλές χιλιετίες.
Η γουινέια φυλή ζει στα δάση που απλώνονται από τη Γουινέα ως το Καμερούν. Έχει μέτριο ανάστημα (1,65), το σώμα είναι κοντόχοντρο, το δέρμα όχι πολύ μαύρο. Η μύτη είναι πολύ πλατιά, αλλά ο προγναθισμός όχι έντονος.
Η κογκολαία φυλή ζει στα τροπικά δάση του Γκαμπόν και του Κογκό. Έχει μάλλον μικρό ανάστημα (1,60), πρόσωπο χαμηλό και πλατύ, πολύ παχιά χείλη και πλατιά μύτη. Ο προγναθισμός είναι έντονος.
Η νοτιοαφρικανική φυλή ζει στη νοτιοανατολική Αφρική. Χαρακτηρίζεται από μεσαίο ανάστημα (1,65), κοντόχοντρο σώμα, δέρμα όχι πολύ μαύρο, πλατιά μύτη και μέτριο προγναθισμό.
Στη νεγροειδή φυλή συμπεριλαμβάνονται επίσης οι Νεγρίλοι και οι Νεγρίτες, δύο κοντόσωμες μαύρες φυλές. Οι Νεγρίλοι, που λέγονται και Πυγμαίοι, έχουν ανάστημα ως 1,50 και το σώμα τους παρουσιάζει παιδικές αναλογίες, δηλαδή μεγάλο κεφάλι, κοντά άκρα και κοντόχοντρο σώμα. Ο προγναθισμός είναι έντονος, το στόμα πολύ μεγάλο και η μύτη ιδιαίτερα πλατιά. Οι Πυγμαίοι ζουν στα τροπικά δάση του ισημερινού. Οι Νεγρίτες ζουν στη Μαλαϊκή χερσόνησο και σε μερικά νησιά των Φιλιππίνων. Είναι μικρόσωμοι. Το ανάστημά τους φτάνει το 1,50 μ. και οι αναλογίες του σώματός τους είναι κανονικές.
Με το εμπόριο δούλων κατά το 18ο αι. οι νέγροι μεταφέρθηκαν και σε άλλες ηπείρους εκτός Αφρικής, αναμείχτηκαν με άλλες φυλές, όπως συνέβη κυρίως στην Κεντρική και Νότια Αμερική, και έτσι στη σύγχρονη εποχή συναντιούνται σε όλο τον κόσμο.
Κατά τήν διάρκεια τού 18ου αιώνα ό Γάλλος Ζάν Μπατίστ Λαμάρκ υποστήριξε μέ επιχειρήματα ότι τά είδη μεταβάλλονται καί ότι ή ζωή στόν πλανήτη έχει προέλθει από απλούστερες μορφές ζωής. Ό Λαμάρκ διαπίστωσε πώς οί αλλαγές στό περιβάλλον δημιουργούν νέες συνήθειες στά ζώα, μέ αποτέλεσμα αυτά νά χρησιμοποιούν περισσότερο κάποια όργανά των ή αντίθετα νά μήν χρησιμοποιούν καθόλου κάποια άλλα. Αυτή είναι νή αρχή τής χρήσης καί τής αχρηστίας. Μέ αυτόν τόν τρόπο τά ζώα αποκτούν νέα χαρακτηριστικά τά οποία κληροδοτούν κατόπιον στούς απογόνους των. Έτσι μέ τήν πάροδο τών χρόνων συσσωρεύονται πολλές αλλαγές οί οποίες οδηγούν στήν δημιουργία ενός σχεδόν άλλου είδους. Πολυάριθμα πάντως πειράματα έχουν αποτύχει νά αποδείξουν μέχρι σήμερα τήν κληρονόμηση τών επίκτητων χαρακτηριστικών.
Ή διαφορά τού Λαμάρκ μέ τόν Δαρβίνο ήτο ή εξής :
(παράδειγμα Καμηλοπαρδάλεως) ό Λαμάρκ θεωρούσε πώς μέ τό συνεχές τέντωμα τών καμηλοπαρδάλεων γιά νά φθάσουν τά ψηλότερα κλαδιά, ό λαιμός των μάκρυνε καί σύμφωνα μέ τήν αρχή τής κληρονομικής μεταβιβάσεως τών επίκτητων χαρακτηριστικών ό μακρύς λαιμός κληροδοτήθηκε στούς απογόνους. Σύμφωνα μέ τόν Δαρβίνο ή φυσική επιλογή ευνόησε τά ζώα μέ ψηλότερο λαιμό γιατί μπορούσαν νά προσεγγίσουν τροφή μεγαλυτέρας ποσότητας ή καλυτέρας ποιότητας. Έτσι σταδιακά τά ζώα μέ μικρότερο λαιμό σταδιακά λιγόστευαν καί τελικά εξαφανίστηκαν. Ό μακρύς λαιμός κληροδοτήθηκε μέ αποτέλεσμα νά γίνει τό χαρακτηριστικό τού είδους.
Ό Άνθρωπος ζεί σέ ένα περιβάλλον πού συνεχώς μεταβάλλεται. Γιά τήν εύρυθμη λειτουργία τού οργανισμού είναι αναγκαία ή ύπαρξη ενός σταθερού εσωτερικού περιβάλλοντος. Ή ικανότητα τού οργανισμού νά διατηρεί σταθερές συνθήκες τού εσωτερικού του περιβάλλοντος, ανεξάρτητα από τίς εξωτερικές μεταβολές, ονομάζεται ομοιόσταση. Κάθε διαταραχή τής ομοιστάσεως μπορεί νά προκαλέση τήν εκδήλωση ασθενειών. Ένα σημαντικό ποσοστό τών ασθενειών πού πλήττουν τόν άνθρωπο οφείλεται στούς παθογόνους μικροοργανισμούς. Οί παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορεί νά είναι ευκαρυωτικοί (πρωτόζωα, μύκητες) ή προκαρυωτικοί (βακτήρια). Οί ιοί αποτελούν ακυτταρικές μή αυτοτελείς μορφές ζωές. Τά πρωτόζωα είναι μονοκύτταροι ευκαρυωτικοί οργανισμοί. Τά περισσότερα αναπαράγονται μονογονικά μέ διχοτόμηση. Κινούνται είτε σχηματίζοντας ψευδοπόδια (αμοιβάδα) είτε μέ βλεφαρίδες ή μαστίγια πού διαθέτουν. Από τά παθογόνα πρωτόζωα αξίζει νά αναφερθούν τό πλασμώδιο, τό τρυπανόσωμα, ή ιστολυτική αμοιβάδα , τό τοξόπλασμα. Οί μύκητες είναι ευκαρυωτικοί μονοκύτταροι ή κοινοκυτταρικοί οργανισμοί, δηλαδή οργανισμοί πού διαθέτουν κυττοράπλασμα μέ πολυάριθμους πυρήνες. Οί περισσότεροι μύκητες σχηματίζονται από απλούστερες νηματοειδείς δομές, τίς υφές. Οί μύκητες παρασιτούν σέ ζωντανούς οργανισμούς ή ζούν ελεύθεροι στό έδαφος, στό νερό, στόν αέρα ή στά τρόφιμα. Τά νοσήματα πού προκαλούνται στόν άνθρωπο από τούς παθογόνους μύκητες ονομάζονται μυκητιάσεις. Τά βακτήρια είναι προκαρυωτικοί οργανισμοί. Σχηματίζουν αθροίσματα τίς αποικίες. Τό σχήμα των είναι ελικοειδές (σπειρύλλεια), σφαιρικό (κόκκοι) ή ραβδοειδές (βάκιλοι). Τά βακτήρια αναπαράγονται κυρίως μονογονικά μέ απλή διχοτόμηση. Μερικά βακτήρια είναι παθογόνα καί προκαλούν σοβαρές ασθένειες στόν άνθρωπο, όπως τό Vibrio Cholerae πού προκαλεί τήν χολέρα καί τό Treponema Pallidum πού προκαλεί τήν σύφιλη. Οί ιοί αποτελούνται από ένα πρωτεϊνικό περίβλημα μέ χαρακτηριστική γεωμετρία, τό καψίδιο μέσα στό οποίο προφυλάσσεται τό γενετικό των υλικό. Ορισμένοι ιοί διαθέτουν καί ένα επιπλέον περίβλημα, τό έλυτρο τό οποίο είναι λιποπρωτεϊνικής φύσης. Τό γενετικό υλικό τών ιών μπορεί νά είναι είτε DNA είτε RNA καί διαθέτει πληροφορίες γιά τήν σύνθεσιν τών πρωτεϊνών τού περιβλήματος, αλλά καί γιά τήν σύνθεσιν κάποιων ενζύμων απαραίτητων γιά τών πολλαπλασιασμών των. Όμως τά περισσότερα ένζυμα, καθώς καί τούς μηχανισμούς αντιγραφής, μεταγραφής καί μετάφρασης οί ιοί τά εξασφαλίζουν από τόν ξενιστή των καί γιαυτό χαρακτηρίζονται ώς υποχρεωτικά κυτταρικά παράσιτα. Στίς ιώσεις τά νοσήματα προκαλούνται από ιούς καί περιλαμβάνουν διαταραχές όπως τό κρυολόγημα, τήν γρίπη, αλλά καί τήν πολιομυελίτιδα καί τό AIDS. Ή είσοδος ενός παθογόνου μικροοργανισμού στόν άνθρωπο ονομάζεται μόλυνση ενώ ή εγκατάσταση καί ό πολλαπλασιασμός του ονομάζεται λοίμωξη. Οί ασθένειες πού προκαλούνται από μικροοργανισμούς ονομάζονται λοιμώδη νοσήματα. Τά εμβόλια αποτελούν σημαντικό όπλο στήν πρόληψη αυτών τών ασθενειών. Επίσης ή αντιμετώπιση τών βακτηριακών λοιμώξεων στηρίζεται σέ μεγάλο βαθμό στά αντιοβιοτικά.
Ή άμυνα τού οργανισμού στούς παθογόνους μικοοργανισμούς συνίσταται στήν λειτουργία τού ανοσοβιολογικού συστήματος. Οί μηχανισμοί άμυνας διαθέτουν εξειδίκευση καί μνήμη. Τό ανοσοβιολογικό σύστημα τού ανθρώπου έχει τήν ικανότητα νά αναγνωρίζει οποιαδήποτε ξένη πρός αυτόν ουσία καί νά αντιδρά κατάλληλα ώστε νά τήν εξουδετερώση. Ή ικανότητα αυτή τού οργανισμού ονομάζεται ανοσία. Ή ξένη ουσία πού προκαλεί τήν απόκριση τού ανοσοβιολογικού συστήματος ονομάζεται αντίγονο. Τό ανοσοβιολογικό σύστημα αποτελείται από τά πρωτογενή λεμφικά όργανα, πού είναι ό μυελός τών οστών καί ό θύμος αδένας, καί από τά δευτερογενή λεμφικά όργανα, πού είναι οί λεμφαδένες, ό σπλήνας, οί αμυγδαλές καί ό λεμφικός ιστός κατά μήκος τού γαστρεντερικού σωλήνα. Τά κύτταρα πού απαρτίζουν τό ανοσοβιολογικό σύστημα είναι κυρίως λεμφοκύτταρα τά οποία ανήκουν στά λευκά αιμοσφαίρια. Τά λεμφοκύτταρα είναι κύτταρα μικρά, στρογγυλά μέ σφαιρικό πυρήνα. Διακρίνονται στά Τ-λεμφοκύτταρα καί στά Β-λεμφοκύτταρα.
Ή εξασθένηση τής λειτουργίας τού ανοσοβιολογικού συστήματος τού ανθρώπου ονομάζεται ανοσοβιολογική ανεπάρκεια (AIDS) καί συνήθως είναι επίκτητη. Οφείλεται στόν ιό HIV. Ό ιός βρίσκεται στό αίμα, στό σπέρμα, στίς κολπικές εκκρίσεις, στό σάλιο, στά δέκρυα, στόν ιδρώτα, στό μητρικό γάλα, στόν εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Μέχρι σήμερα δέν έχουμε αποτελεσματική αντιμετώπιση τού HIV, διότι μεταλλάσσεται μέ ταχύτατους ρυθμούς καί καθιστά αδύνατη τήν αντιμετώπισή του από τό ανοσοβιολογικό σύστημα. Στήν Αφρική σημειώνονται 3 στά 4 κρούσματα AIDS παγκοσμίως
Μία άλλη πολυσταδιακή καί πολυπαραγωγική ασθένεια είναι ό καρκίνος. Τά αίτια τού καρκίνου έχουν αναζητηθεί σέ μολυσματικούς παράγοντες, σέ περιβαντολλογικούς παράγοντες, στόν τρόπο ζωής καί στίς μεταλλάξεις. Έχουν βρεθεί δύο κατηγορίες γονιδίων, τά ογκογονίδια καί τά ογκοκατασταλτικά γονίδια, πού παίζουν ρόλο στήν καρκινογένεση. Τά ογκογονίδια προέρχονται από μεταλλάξεις γονιδίων πού υπάρχουν στά φυσιολογικά κύτταρα καί ονομάζονται πρωτογονίδια. Τά γονίδια αυτά ρυθμίζουν τόν κυτταρικό πολλαπλασιασμό σέ φυσιολογικές συνθήκες. Ωστόσο σέ ορισμένες περιπτώσεις γονιακών μεταλλάξεων, ή χρωμοσωματικών ανωμαλίων είναι δυνατόν νά μετατρέψουν γονίδια σέ ογκογονίδια μέ συνέπεια τήν εμφάνιση τού καρκίνου. Τά ογκοκατασταλτικά γονίδια καταστέλλουν τήν ανάπτυξη όγκων, ελέγχοντας τήν δράση τών γονιδίων πού παίζουν ρόλο στόν πολλαπλασιασμό τών κυττάρων. Οί τρόποι αντιμετωπίσεως τού καρκίνου είναι τέσσερεις : ή χειρουργική, ή ακτινοθεραπεία, ή χημειοθεραπεία καί ή ανοσοθεραπεία. Ή αποκρυπτογράφηση τού ανθρωπίνου γονιδιώματος θά οδηγήσει ενδεχομένως στήν αποκάλυψη καί άλλων γονιδίων πού ενέχονται στήν καρκινογένεση, ίσως μάλιστα νά αποκαλύψη καί τά αίτια τής διαφορετικής προδιαθέσεως τών ατόμων στήν νόσο.
Νεολιθική εποχή. Η περίοδος της προϊστορίας από το τέλος της 8ης χιλιετίας π.Χ. ως το 2000 π.Χ., περίπου, για ορισμένες περιοχές. Μαζί με την εποχή του μετάλλου (εποχή ορείχαλκου και σιδήρου), αποτελεί την ολόκαινο περίοδο του τεταρτογενούς αιώνα. Ως κύρια χαρακτηριστικά της δέχονται την εξέλιξη των βασικών στοιχείων του τρόπου ζωής, όπως η μόνιμη κατοικία, η γεωργία και η εξημέρωση ζώων, που οδηγεί στην κτηνοτροφία. Τα αίτια της δημιουργίας τους είναι οι κλιματολογικές μεταβολές που συντελέστηκαν με το πέρασμα από την πλειστόκαινο στην ολόκαινο περίοδο και που ήταν η αλλαγή του κλίματος της Γης. Το λιώσιμο των παγετώνων και οι καταρρακτώδεις βροχές είχαν ως αποτέλεσμα να εξαφανιστούν τα μεγάλα θηράματα και έτσι ο παλαιολιθικός κυνηγός αναγκάστηκε να αναζητήσει καινούρια είδη τροφής. Αυτά ήταν μικρά ζώα και άγρια φυτά. Γρήγορα όμως κατόρθωσε να γίνει παραγωγός της τροφής του. Έτσι συντελέστηκε το πέρασμα από το θηρευτικό στο γεωργοκτηνοτροφικό παραγωγικό στάδιο.
Η πρωτόγονη γεωργία εμφανίζεται για πρώτη φορά στην 8η περίπου χιλιετία π.Χ. στη Θεσσαλία. Δεν είναι βέβαιο αν ξεκίνησε με την καλλιέργεια φυτών από ρίζα ή από σπόρο, αλλά η βασική κηπουρική θα ξεπήδησε από την τροφοσυλλογή που έκαναν οι γυναίκες, όταν οι άντρες πήγαιναν στο κυνήγι. Η εκτροφή των ζώων ίσως γεννήθηκε από τη συνήθεια να συνοδεύουν ορισμένα κοπάδια, όπως τους πρόβατα, ή να φυλάνε τα αρσενικά αγελάδια σε πεδιάδες. Η γεωργία απαιτεί μια ολότελα διαφορετική σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και το περιβάλλον του και από αυτήν αναπτύχθηκε ένα είδος συμβολισμού στην τέχνη. Το φίδι είναι το σύμβολο της γης (ΚΡΗΤΗ – ΑΘΗΝΑΙ)και τα μοτίβα με φίδια είναι εκείνα που συχνά επικρατούν στην τέχνη σε όλη τη διαδρομή από τήν Κρήτη έως τήν Θράκη καί τήν Ήπειρο.
Οί Έλληνες κατοικούσαν στήν ύπαιθρο καί κοντά σέ λίμνες ή θάλασσα. Οί περισσότερες παλαιολιθικές θέσεις δέν βρίσκονται κάν κοντά σέ σπήλαια. Γιαυτό καί τά σπήλαια δέν παρουσιάζουν τό πλήθος τών βραχογραφιών πού υπάρχουν στό Λεσκώ στήν Γαλλία καί στήν Αλταμίρα στήν Ισπανία. Ό Έλλην από εκείνους τούς χρόνους εντάσσεται στήν φύση, ενώ οί Ευρωπαίοι παραμένουν κλεισμένοι σέ σπήλαια. Ό Έλλην λοιπόν τό βράδυ ξάπλωνε καί κοιτούσε τόν ουρανό, ενώ οί άλλοι άνθρωποι έβλεπαν πέτρες. Γιαυτό άλλωστε ή αστρονομία εξελίσσεται πρώτα είς τήν Έλλάδα, όπως βέβαια καί όλες οί άλλες επιστήμες καί τέχνες. Στήν περίοδο από 10εκατ.έτη έως 200000έτη οί Έλληνες έφτιαχναν χειροπέλεκεις, ενώ στήν Αχαλλαία περίοδο καί στήν μέση παλαιολιθική 200000-35000πχ επικράτησε ή Λεβαλουά τεχνική, ή οποία θεωρείται ορόσημο τής μεταβάσεως από τήν Αχαλλαία στήν επόμενη Μουστέρια. Αυτή είναι καί ή εποχή πού εμφανίζεται ό Νεάντερταλ, χωρίς βέβαια νά κάνει αισθητή τήν παρουσία του είς τήν Ελλάδα. Κατόπιν έρχεται ή Ύστερη παλαιολιθική περίοδος 35-10000πχ. Τήν εποχή αυτή οί άνθρωποι κατασκεύαζαν εξελιγμένα εργαλεία. Λεπίδες. Ό σύγχρονος αυτός άνθρωπος, ό Homo Sapiens υπερισχύει τού Νεαντερτάλιου επιδεικνύοντας τεράστια νοητική ικανότητα. Ή πρώτη παγετώδης περίοδος άρχισε πρίν 600εκτ.έτη, ενώ ή τελευταία άρχισε πρίν από 9εκτ. έτη καί συνεχίζεται έως σήμερα. Ή γή έφθασε νά καλύπτεται από πάγους μέχρι καί σέ ποσοστό 32%. Eίναι πάντως γεγονώς ότι στήν περιοχή τής Ελλάδος τό κλίμα ήτο ηπιώτερο, ακόμα καί σέ ακραιφνώς παγετώδη φάσι. Γιαυτόν ακριβώς τόν λόγο εγεννήθη εδώ ό πολιτισμός. Τό μεγαλύτερο όπλο τών Ελλήνων ήταν ή επαφή των μέ τήν θάλασσα Τεκμηριωμένα διέσχιζαν τήν θάλασσα, τό Αιγαίο από τό 8000πχ μεταφέροντας οψιδιανό από τίς Κυκλάδες στήν Πελοπόννησο. Ό Έλλην ναυτικός διεπεραιώθη καί στό έτερον σκέλος τής Ελλάδος, στήν Μικρά Ασία καί ήταν αυτός πού ήρθε σέ επαφή μέ τούς Ανατολίτες καί όχι τό αντίστροφο.
Οί Πανάρχαιοι Έλληνες υπό τόν Διόνυσο εταξίδευσαν έως τήν Ινδία. Αρχαιολογικό εύρημα τεκμηριώνει τήν άφιξη τού Διονύσου στήν Μικρά Ασία. Τοιχογραφία στήν σημερινή Τσατάλ Χιουγιούκ εικονίζεται άνδρας, φέρων δέρμα λεοπαρδάλεως νά χορεύει. Από τήν στιγμή πού ό Έλλην άνοιξε τήν θαλάσσια οδό, όλος ό κόσμος θά γινόταν δικός του. Οί ανθρωπολογικές έρευνες έφεραν επίσης στό φώς τόν Ουρανοπίθηκο τόν Μακεδονικό (Ξηροχώρι Θεσσαλονίκης) τών 11-9 εκατομμυρίων ετών, πού εβρέθη τό 1989 καί είναι 7-5εκατ.έτη παλαιότερος τού Αυστραλιοπίθηκου. Ευρέθη επίσης ό Μεσοπίθηκος ό Πεντελικός 9-10εκατ.ετών καί στό Αλιβέρι ευρέθη ό Ελλαδοπίθηκος ό ημιόρθιος 9-10εκατ.ετών επίσης. Στήν Ικαρία ευρέθη οστό 5εκατ.ετών καί στήν Χαλκιδική ευρέθη ένα πιάτο 800 χιλιάδων ετών. Ό εκεί αρχάνθρωπος έψησε τήν χελώνα καί χρησιμοποίησε τό καύκαλο γιά πιάτο. Στήν Πτολεμαϊδα ευρέθη πρωτόγλυπτο μέ μία αρχέγονη ανθρωπόμορφη αναπαράσταση τού 800000-500000πχ. Τό 1987 ευρέθη σκελετός Homo Sapiens στήν Κρήτη τού 50000πχ. Κρανίο τού ιδίου τύπου ανθρώπου ευρέθη στά Μετέωρα τού 14500πχ.
Οί Έλληνες από τό 8000πχ αρχίζουν νά συγκροτούν αγροτικούς οικισμούς, οί οποίοι σταδιακώς επεξετάθηκαν καί τό 6000πχ λαμβάνει χώρα στήν Ελλάδα ένα γεγονός παγκοσμίου σημασίας,
ή ίδρυση τής πρώτης πόλεως, τού Σέσκλου.
Αυτή ή πρώτη πόλις οδήγησε στό άστυ τών κλασσικών χρόνων. Οί Έλληνες τού Σέσκλου οργανώθηκαν στενότερα καί ανέπτυξαν κοινωνικούς δεσμούς καί θεσμούς όπως Βασιλεία, στρατός κτλ. Ή πόλις αναπτύχθηκε περιμετρικώς τής Ακροπόλεως, πού ήταν ή έδρα τού ηγέτου αλλά καί τού στρατού. Αναπτύσσεται στήν Ελλάδα μία δομή κοινωνίας πού διέπει τούς Έλληνες έως τήν υστεροβυζαντινή εποχή. Στήν συνέχεια γεννάται τό εμπόριο καί τό 5000πχ εμφανίζεται τό πρώτο οδικό δίκτυο στήν Ευρώπη καί παγκοσμίος (Ραφήνα-Νέα Μάκρη-Μαραθών). Οί ναυτικοί αυτοί οικισμοί εξελίσσονται σέ πόλεις καί διεξάγουν εμπόριο μέ τήν νησιωτική Ελλάδα. Ή Καθηγήτρια τού Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Παντελιάδου, λέγει πώς οί εμπορικές επαφές ήταν εκτεταμένες μεταξύ νήσων καί Αττικής μέσω ενός εκτεταμένου θαλασσίου επικοινωνιακού δικτύου. Οί Έλληνες κατεργάζονταν τό μέταλλο, τόν χρυσό καί τόν άργυρο. Δέν είναι τυχαία τά λόγια λοιπόν τού Αιγύπτιου ιερέος Μανέθωνος πρός τόν Σόλωνα, τά οποία σώζει ό Πλάτων στόν «Τιμαίο» : «φθόνος ουδείς ώ Σόλων, αλλά θά σού τά είπω όλα, γιά χάρι σου καί γιά χάρι τής πόλεως σου, αλλά γιά χάρι τής θεάς, πού επροστάτευσε, ανέθρεψε καί εκπαίδευσε τόν δικό μας καί τόν δικό σας τόπο, αρχίζοντας από εσάς 1000χρόνια πρίν, όταν πήρε τό σπέρμα σας από τήν Γή... Ή διάρκεια τού πολιτισμού μας σύμφωνα μέ τά ιερά μας βιβλία είναι 8000έτη». Άρα σύμφωνα μέ τόν Αιγύπτιο ιερέα 8000χρόνια πρίν τόν Σόλωνα ξεκινά ό Αιγυπτιακός πολιτισμός, ενώ ό Ελληνικός 1000 χρόνια πρίν τόν Αιγυπτιακό. Επομένος ό Ελληνικός πολιτισμός ξεκινά περί τό 9500πχ, όπως άλλωστε φωνάζουν γεωλογικές, κλιματολογικές, αρχαιολογικές καί ιστορικές μαρτυρίες. Μεταξύ 9-7000πχ εδημιουργήθησαν οί πρώτοι στρατοί. Αποτέλεσμα τής ιδιοκτησίας πού έπρεπε νά προστατευθή. Στόν Σέσκλο ό Βασιλέας είχε ένοπλη φρουρά, τόσο γιά τήν προστασία τού ιδίου όσο καί νά προστατεύη τήν πόλι. Ό τότε στρατός πρέπει νά διέθεται 1000 άνδρες, έκ τόν οποίων οί 100 θά ήταν μόνιμη ένοπλη δύναμις. Τά όπλα πού είχαν ήσαν τό τόξο, τό ακόντιο καί ή σφενδόνη. Επίσης είχαν τό ρόπαλο, γνωστός ώς κεφαλοθραύστης, τό δόρυ καί τό εγχειρίδιο, πρόγονος τού σπαθιού. Από τήν 5ην χιλιετία όμως οί Έλληνες αναπτύσσουν ραγδαία τά όπλα μέ τήν επεξεργασία τών μετάλλων. Οί πρώτες ασπίδες κάνουν τήν εμφανισή των καί τά πρώτα βλήματα ή οβίδες τής ιστορίας. Πήλινες βλιδοφόρες οβίδες, πού κατά τήν πρόσκουσί των στό έδαφος, εθραύεντο καί τά κομμάτια λειτουργούσαν όπως τά θραύσματα τών χειρομβοβίδων σήμερα. Σημαντικό επίσης εύρημα είναι ή ανακάλυψη ιππάριου από τά 10-11 εκατ.χρόνια πρίν. Οί Έλληνες λοιπόν ζούσαν μέ ίππους έξ αρχής τής ιστορίας των, πράγμα πού κάνει ακόμα πιό ψευδή τόν ισχυρισμό τών ινδοευρωπαϊστών πώς εκείνοι έφεραν τήν εξημέρωση τού ίππου στήν Ελλάδα, μερικούς αιώνες πρίν τόν Όμηρο.Οί Έλληνες είχαν νά μεταφέρουν ψάρια από τά πλοία πρός τά σπίτια, γεωργικά προϊόντα από τά χωράφια πρός τά σπίτια, πέτρες γιά τά τείχη, καί παρ’όλα αυτά δέν είχαν εξημερώση τά άλογα. Πώς όμως οί ινδοευρωπαίοι νομάδες, πού τό μόνο πού είχαν νά μεταφέρουν ήταν ή πεθερά των, εξημέρωσαν εκείνοι πρώτοι τόν ίππο ; Σέ βραχογραφία τού Παγγαίου 4500πχ, απεικονίζεται έφιππος άνδρας. Επίσης οί απεικονίσεις τών Κενταύρων από τούς νεολιθικούς χρόνους καί οί πληροφορίες τού Ομήρου καί Ξενοφόντος περί ιππικής ικανότητος τών Ελλήνων, αποδεικνύουν τήν χρήση ίππου στήν Ελλάδα, πολύ πρίν κάθε άλλο λαό. Υπάρχει καί ή λεμβόσχημη πυξίδα από τήν Κύπρο τού 3000πχ, όπου εικονίζει ιππείς. Στήν Σουμερία πού δέν ζούσαν άλογα, τά άρματα ήταν γνωστά από τό 2600πχ(Λάβαρο τής Ούρ). Στήν Ελλάδα πού ζούσαν ανέκαθεν πώς ήταν δυνατόν νά μήν είχαν εξημερωθή. Ό καθηγητής Αραβαντινός σέ συνέδριο στήν Γερμανία έφερε στό φώς πινακίδες γραμμικής Β΄, πού είχαν αναφορές σέ ίππους. Ακόμα καί ό τροχός θεωρείται από τούς ινδοευρωπαϊστές εφεύρεση τών ινδοευρωπαίων. Αφού όμως εκείνοι χρησιμοποιούσαν άμαξες γιά νά περάσουν τίς αδιαπέραστες οροσειρές τού Καυκάσου καί τά Μικρασιατικά υψίπεδα γιατί δέν θά μπορούσαν οί Ελληνικές νά κινηθούν στήν Αττική, στήν Θεσσαλία καί Μακεδονία όπου υπάρχουν καί δημιουργούνται οί πρώτοι «δρόμοι» καί τό πρώτο οδικό πέρασμα στήν ιστορία. Οί πεζοι άλλωστε περνάνε ανάμεσα από θάμνους καί πέτρες. Οί τροχοί όμως δέν περνούν, γιαυτό χρειάζονταν ένα άνοιγμα, έναν καθαρισμό από εμπόδια. Οί Έλληνες από τό 5000πχ κατασκεύαζαν αγγεία τόσο τέλεια πού είναι αδύνατον νά θεωρηθούν μή τροχήλατα. Λόγω τού κλίματος δέν έχουν διασωθή κεραμικοί τροχοί, αλλά έχουν διασωθεί τά έργα πού εποιήθησαν σέ αυτούς. Ή Αλεξάνδρα Βόσκοβιτς θεωρεί βέβαια τήν ύπαρξι ξυλίνων κεραμικών τροχών στήν νεολιθική Ελλάδα. Στό εργαστήρι κεραμέως τού Σέσκλου, στήν Ακρόπολιν έχουν βρεθή αγγεία τά οποία είναι εμφανέστατα τροχήλατα. Επίσης στήν Θεσσαλία καί στό Φράχθι έχουν βρεθή αγγεία τής Μέσης Νεολιθικής εποχής τύπου urfirnis, τά οποία υποτίθεται πώς πολύ αργότερα τά μάθαμε από τήν Μεσοποταμία. Όσο γιά τήν γνώση κατεργασίας μετάλλου, στήν Ελλάδα από τήν 6ην χιλιετία οί Έλληνες κατεργάζονταν μέταλλα. Αυτό αποδεικνύουν πολλά χρυσά κοσμήματα σέ ολόκληρη τήν Ελληνική επικράτεια. Ή μετάβασις από τήν επεξεργασία τού χρυσού σέ αυτήν τού χαλκού καί τού ορείχαλκου αργότερα, έγινε σύμφωνα μέ όλες τίς ενδείξεις ομαλώς μεταξύ τών μέσων τής 4ης καί τών αρχών τής 3ης χιλιετίας. Οί πολιτισμοί τής στέππας καί λόγω τού νομαδικού βίου, δέν θά μπορούσαν νά παρουσιάσουν παρόμοια ενασχόλησι. Ή ανάπτυξη τεχνογνωσίας προϋποθέτει σταθερή εγκατάσταση ενός πληθυσμού σέ περιοχή πλούσια σέ πρώτες ύλες, ή τουλάχιστο σέ μία περιοχή πού θά ήταν προσβάσιμες οί απαραίτητες ύλες. Αυτό τό πλεονέκτημα τό διατηρούσε μόνο ό Ελληνικός πληθυσμός σέ παγκόσμιο επίπεδο, αφού όλες οί ύλες ήταν μέσα στά πόδια του, καί ώς ό μόνος ναυτικός λαός, είχε τήν δυνατότητα νά μεταφέρει γνώσι σέ άλλους λαούς πού συχνά επισκεπτόταν. Ή ινδοευρωπαϊκή άφιξη από Βορρά είναι εντελώς αστήρικτη καί βασίζεται σέ υποθέσεις καί μόνο. Άλλωστε δέν άφησαν τίποτα ώς σημάδι πολιτισμού στήν βόρειο Βαλκανική, από όπου πέρασαν. Κανένα εύρημα τού πλουσίου ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού δέν έχει ευρεθή. Στούς δέ τόπους εγκαταστάσεώς των, δέν άφησαν ούτε ίχνος. Επίσης οί καταστροφές πού έγιναν τήν 3ην χιλιετία περιορίζονταν στίς παράκτιες περιοχές. Ακριβώς γιά τόν λόγο αυτόν, γιά νά ανταπεξέλθουν έναντι αυτού τού επιχειρήματος, επενόησαν τήν έκ θαλάσσης εισβολή.
Πού βρήκαν όμως τά πλοία; Οί γηγενείς γιατί δέν τούς σταμάτησαν; Πώς ανέχτηκε ένας ναυτικός λαός από τήν 8η χιλιετία νά ηττηθή από εισβολείς άπειρους στήν ναυτιλία; Τό καλοκαίρι τού 480πχ 200 πλοία τού Ξέρξου καταβυθίζονται στόν βόρειο Ευβοϊκό, ενώ 2500χρόνια πρίν, οί ινδοευρωπαίοι μέ σχεδίες διέχιζαν τό Αιγαίο, καί οί τότε κάτοικοι, έν όψει τής απειλής περιορίσθησαν στήν παρατήρησι τού άκακου στόλου σχεδιών τών εισβολέων. Μπορεί βέβαια καί νά φοβόνταν νά ναυμαχίσουν, γιατί ώς γνωστό στήν Βόρειο Βαλκανική καί στίς στέππες οί φοβεροί ινδοευρωπαίοι είχαν σχολές ναυτικών δοκίμων. Οί Έλληνες βέβαια, αφού ήρθαν ώς ινδοευρωπαίοι, έμαθαν από τούς Αιγυπτίους καί τούς διαβόητους Φοίνικες νά κατασκευάζουν πλοία καί νά ναυσιπλοούν. Ή ιστορία όμως λέει άλλα : τό Αιγαίο ήταν θάλασσα μέ μεγάλη κίνηση καί αυτό τεκμηριώνεται από τά χιλιάδες ευρήματα στίς Κυκλάδες, στίς ακτές τής Πελοποννήσου, στήν Λήμνο, στήν νησίδα Δοκό κτλ. Εκεί ανακαλύφθη ναυάγιο τού 3000πχ τό οποίο ήταν έμφορτο καί πήγαινε πρός Κυκλάδες. Υπάρχουν επίσης ευρήματα τηγανόσχημα, σκεύη, σφραγίσματα κτλ, αλλά καί βραχογραφίες στό Παγγαίο. Στά 4000-3000πχ ιδρύονται πόλεις όπως ή Πολιόχνη στήν Λήμνου, ή Τροία, αί Μυκήναι, αί Θήβαι, ενώ συμπτωματικά ιδρύεται ή πρώτη δυναστεία τών Φαραώ στήν Αίγυπτο, από κάποιον Μίν (Μήν) καί στήν Μεσοποταμία αρχίζει ή ανάπτυξη τού Σουμεριακού πολιτισμού. Ακόμα δυστυχώς δέν έχουν εφευρεθή οί Φοίνικες. Στό Σέσκλο όμως από τό 6000πχ ανεπτύχθη πολιτισμός. Στήν Πολιόχνη ευρέθησαν ορείχαλκες αιμές δοράτων καί πέλεκυς τού 2400πχ. Ακόμα όμως δέν είχαν προλάβει νά έρθουν ινδοευρωπαίοι νά διδάξουν τήν κατεργασία χαλκού καί ορείχαλκου. Ή Πολιόχνη πρωτοϊδρύθηκε τό 3700πχ καί τά επόμενα 500χρόνια κατέστη τό μεταλλουργικό κέντρο τής Ελλάδος, λειτουργώντας ώς σταθμός εμπορίας μετάλλων, τά οποία έρχονταν από τήν Κολχίδα.
Η αρχή της νεολιθικής εποχής στην Ελλάδα τοποθετείται στο τέλος της 9ης χιλιετίας π.Χ. και εκτείνεται ως τις αρχές της 3ης χιλιετίας π.Χ. Η περίοδος αυτή διαιρείται σε τέσσερις φάσεις: την προκεραμική (περίπου 9.000-6.000 π.Χ.), την αρχαιότερη νεολιθική (περίπου 6.000-5.000 π.Χ.), τη μέση νεολιθική (περίπου 5.000-4.000 π.Χ.) και τη νεότερη νεολιθική (περίπου 4.000-2.900/2.800 π.Χ.).
Τα ειδώλια κατασκευάζονται συνήθως από πηλό. Βρέθηκαν όμως και από μάρμαρο και πέτρα. Οι ανατομικές λεπτομέρειες υποδηλώνονται με εγχαράξεις ή πλαστικές ενθέσεις. Οι μορφές παρασταίνονται γυμνές. Στα νεολιθικά ειδώλια υπερτερούν τα γυναικεία. Παρασταίνουν τη γυναίκα σαρκώδη και με τονισμένες ιδιαίτερα τις γεννητικές περιοχές, που συχνά αποτελούν τη μοναδική αφορμή για την κατασκευή ειδωλίου.Η αντρική μορφή παρασταίνεται πάντα καθισμένη σε επιβλητικό κάθισμα, που τα μπροστινά του πόδια συμφύρονται με τα πόδια της μορφής, με αποτέλεσμα να αποτελούν ένα υπερφυσικό σύμπλεγμα. Τα ειδώλια των ζώων είναι λίγα. Παρασταίνουν συνήθως σκύλους και γουρούνια και μερικά παράξενα ζώα, ίσως φανταστικά. Η οικονομία βασίζεται πάντα στη γεωργία, στην κτηνοτροφία και σε μικρότερο βαθμό στην αλιεία.
Σιδήρου, εποχή του. Περίοδος της προϊστορίας, που χαρακτηρίζεται από την (όχι αποκλειστική) χρήση εργαλείων και όπλων από σίδηρο. Η χρονολογία της εποχής εξαρτάται από τον τόπο, γιατί σε κάθε περιοχή η εισαγωγή της χρήσης του σιδήρου έγινε σε διαφορετική περίοδο (για παράδειγμα, στην Αμερική η χρήση του σιδήρου ήταν άγνωστη μέχρι την άφιξη των Ευρωπαίων).
Ο σίδηρος αντικατέστησε σταδιακά τα προγενέστερα εργαλεία και όπλα από χαλκό και ορείχαλκο.Ο σφυρήλατος σίδηρος ήταν πλέον το καταλληλότερο υλικό για την κατασκευή όπλων και εργαλείων (μαχαίρια, υνιά για τα αλέτρια κτλ.) και από το Αιγαίο η χρήση του διαδόθηκε στην Αίγυπτο, στα χρόνια του φαραώ Ραμσή Γ’, στήν Μεσοποταμία καί αργότερα στην Ευρώπη.
Στην Ελλάδα η αρχή της εποχής του σιδήρου, σύμφωνα με τα τελευταία ανασκαφικά δεδομένα, ανάγεται στην υστερομυκηναϊκή εποχή. Η χρήση του σιδήρου διαδόθηκε από τούς Έλληνες σέ Αφρική καί Ευρώπη.Η θεωρία που επικρατούσε παλαιότερα και συσχέτιζε την εισαγωγή της χρήσης του σιδήρου στην Ελλάδα με την κάθοδο των Ινδοευρωπαίων ή άλλων εφευρέσεων τού Φαλλμεράυερ καί Μπαμπινιώτη, αποδεικνύεται αβάσιμη από επιστημονική άποψη, γιατί στην Κρήτη (Κνωσός, Τύλισος), στην Τίρυνθα, στη Νάξο, στην Εύβοια (Λευκαντί) και στην Αττική (Περατή) συναντιούνται παλιότερα ίχνη του υποτιθέμενου νέου μετάλλου. Στη Μακεδονία (νεκροταφείο Βεργίνας) και στη Βόρεια Ελλάδα η χρήση του μετάλλου εισήχθη σε μεταγενέστερη εποχή.
Σε κάθε περίπτωση οι Έλληνες χρησιμοποίησαν το σίδηρο σε ευρεία κλίμακα και αυτό οφείλεται στην κατασκευή καμινιών που μπορούσαν να αναπτύξουν υψηλές θερμοκρασίες για να λιώσουν το μέταλλο αυτό. Σημαντική ανακάλυψη υπήρξε το ατσάλι, το οποίο κατασκευαζόταν με την προσθήκη μικρής ποσότητας άνθρακα πάνω σε σίδηρο τη στιγμή της σφυρηλάτησης.
Στην Ιταλία η πρώιμη εποχή του σιδήρου ταυτίζεται με τον πολιτισμό της Βιλανόβα, από την ομώνυμη περιοχή στην περιφέρεια της Μπολόνια, στην οποία ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά ίχνη της εποχής του σιδήρου. Ο πολιτισμός της Βιλανόβα επεκτάθηκε σε ολόκληρη την κεντρική και βόρεια Ιταλία και φορείς του ήταν τα ουμβρικά φύλα. Διακρίνεται σε τέσσερις φάσεις και η εξέλιξη είναι γραμμική. Τα χωριά αποτελούνταν από κυκλικές καλύβες με ξύλινο πάτωμα και κωνική στέγη και χτίζονταν κοντά σε δρόμους και ποτάμια. Από την οικιακή οικονομία της πρώτης εποχής καταλήγουμε στη βιοτεχνική παραγωγή προϊόντων που προορίζονταν για το εμπόριο. Αρχικά οι νεκροί καίγονταν ανεξάρτητα της κοινωνικής τάξης στην οποία ανήκαν (αν και φαίνεται πως αρχικά η κοινωνία ήταν αταξική και διαχωρίστηκε στη συνέχεια), ενώ στην τελευταία φάση σε χρήση ήταν και η ταφή. Στους τάφους ανακαλύφθηκαν διάφορα κτερίσματα, όπως ξυράφια και αγκράφες στους αντρικούς τάφους, βραχιόλια, καρφίτσες, σκουλαρίκια στους τάφους που προορίζονταν για γυναίκες. Στην τελευταία φάση του πολιτισμού εμφανίστηκαν και επιτύμβιες στήλες. Χαρακτηριστικά του πολιτισμού αυτού ήταν τα δικωνικά αγγεία, στα οποία συλλέγονταν οι στάχτες των νεκρών μετά το κάψιμό τους και τα οποία από τις πρώτες γεωμετρικού τύπου διακοσμήσεις έγιναν όλο και πιο κομψά και περίτεχνα, ενώ και το ρεπερτόριο των διακοσμητικών μοτίβων πλούτισε σημαντικά.
Στην Κεντρική Ευρώπη ο πολιτισμός της εποχής του σιδήρου ταυτίζεται με τον πολιτισμό Χάλστατ (900-500 π.Χ.), από το χωριό της Αυστρίας στο οποίο, όπως και στη Βιλανόβα, ανακαλύφθηκαν τα πρώτα ίχνη του. Οι φορείς του πολιτισμού αυτού ήταν κυρίως οι Κέλτες, που μετακινούμενοι σε Βρετανία, Γαλατία, Ιβηρία, Ιταλία διέδωσαν τον πολιτισμό αυτό, που διακρίνεται σε τέσσερις περιόδους. Τέλος, η όψιμη εποχή του σιδήρου σε ολόκληρη την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη αναφέρεται ως εποχή του πολιτισμού Λα Τεν (500-50 π.Χ.), από το ομώνυμο ελβετικό χωριό στο οποίο ανακαλύφθηκαν τα πρώτα ίχνη του. Ο πολιτισμός Λα Τεν διακρίνεται με τη σειρά του σε τρεις περιόδους και φορείς του ήταν οι Κέλτες εισβολείς, που δίδαξαν σε αυτόχθονες πληθυσμούς τη χρήση του σιδήρου.
Η διάδοση του σιδήρου στις χώρες της λεκάνης της Μεσογείου, μετά την κατάρρευση των ισχυρών αυτοκρατοριών της Ανατολής, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την ανάπτυξη της γεωργικής παραγωγής και τη μόνιμη εγκατάσταση των νομαδικών φύλων στον τόπο της παραγωγής, με αποτέλεσμα τη διαμόρφωση των πρώτων γνωστών εθνών. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, η εποχή του σιδήρου συμπίπτει με τη γεωμετρική εποχή, εποχή κατά την οποία οι λαοί που μιλούσαν την ελληνική γλώσσα συνειδητοποιούν τους θρησκευτικούς και πολιτιστικούς δεσμούς τους.
Σήμερα σέ όλες τίς γεωθερμικές ζώνες τής γής , θά βρούμε κυανοβακτηρίδια πού φωτοσυνθέτουν καί ταϊζουν άλλους οργανισμούς μέ τά θρεπτικά συστατικά των πού παράγουν μέ τήν φωτοσύνθεση. Κάπως έτσι λοιπόν θά έπρεπε καί οί δικοί μας πρόγονοι νά έζησαν δίπλα στά κυανοβακτήρια στίς σκληρές εποχές τών παγετώνων πού ή τροφή ήτο ανύπαρκτη. Οί προγονοί μας ήτο μικρόβια πού ανήκουν στήν οικογένεια τού ζωοπλαγκτού. Γιά δισεκατομμύρια χρόνια οί πρόγονοί μας παρέμεναν μικροσκοπικοί έως καί πρίν 600 εκατ χρόνια. Γιατί όμως ; Έως καί πρίν από 2.200.000.000 χρόνια εμφανίσθησαν τά ευκαρυωτικά κύτταρα τών οποίων εμείς είμαστε σύνολο. Τό κολλαγόνο απότελει τό στρώμα στό οποίο επικάθονται καί ενώνονται αυτά τά κύτταρα (εδημιουργήθη πρίν από 600.000.000 χρόνια άρχισε νά παράγεται μαζικά μέσα σέ οργανισμούς). Τό συνθέτει ό οργανισμός τού ανθρώπου όπως καί όλων τών εμβίων όντων. Άν σέ ένα ποτήρι βάλλουμε ευκαρυωτικά κύτταρα καί λίγο βιταμίνη C, μόλις μέσα σέ ένα μήνα θά δούμε πώς θά δημιουργηθεί ιστός. Αυτό είναι λοιπόν πού κάνει τό κολλαγόνο, δημιουργεί ιστούς διαφόρων σχημάτων όπως ή επιδερμίδα μας. Εξαιτίας τού κολλαγόνου μπόρεσαν οί οργανισμοί νά αποκτήσουν μάζα ικανή νά τούς κάνουν ορατούς στήν αρχή, έως νά φθάσουν στό μέγεθος τών δεινοσαύρων. Τό κολλαγόνο αποτελείται από άτομα οξυγόνου, γιαυτό χρειαζόταν ένα περιβάλλον μέ οξυγόνο. Αυτό συνέβη πρώτη φορά πρίν από τήν πρώτη περίοδο τών παγετώνων (2 δις 200εκατ χρόνια) όπου τό οξυγόνο έμπαινε πρώτη φορά στήν σύνθεση τής ατμόσφαιρας. Επειδή όμως τό οξυγόνο ήτο λίγο καταναλωνόταν στήν αναπνοή, έτσι δέν υπήρχε αρκετό γιά τήν δημιουργία κολλαγόνου. Τήν δεύτερη όμως περίοδο τών παγετώνων τό οξυγόνο αυξήθη πάρα πολύ καί έτσι κατέστη δυνατόν ή παραγωγή κολλαγόνου, κολλαγόνου πού ήτο ανθεκτικότερο. Αποτέλεσμα αυτής τής μεγαλυτέρας παραγωγής κολλαγόνου ήτο ή δημιουργία νέων δομών στά σώματα τών οργανισμών. Εμφανίσθησαν ζώα μεγαλύτερα καί ογκώδη. Γιά πρώτη φορά στήν ιστορία τής γής εμφανίσθησαν οργανισμοί ογκώδη πού ανέπτυξαν χαρακτηριστικά τά οποία έχουμε έως σήμερα (Παλαιοζωϊκή εποχή). Αυτά τά ζώα αποκτούν τόν πρώτο σκελετό καί τά πρώτα αισθητήρια όργανα πού σέ λίγο θά εξελικτούν σέ μάτια, μύτη κ.τ.λ. Τότε λοιπόν πρίν από 600 εκατ χρόνια συνέβη αυτό τό τεράστιο άλμα στήν εξέλιξη. Οργανισμοί μικροσκοπικοί απέκτησαν όγκο πού έφθανε ακόμα καί τά 30 εκατοστά.
Τά απολυθώματα δέν βοηθούν στόν προσδιορισμό του, άν ήταν δηλαδή ψάρι, φυτό ή κάποιο ζώο τής ξηράς. Αυτή ή μορφή ζωής, τό γνωστό απολίθωμα τής Ναμίμπια καλείται «τεριντίνιο», δέν ήταν ούτε ψάρι, ούτε φυτό, αλλά είχε περάσει στό επόμενο στάδιο τής εξελίξεως καί ζούσε σέ αμμώδεις βυθούς. Παρόμοιο είδος ζωής εβρέθη στήν Σιβηρία καί καλείται «γεωργία». Ήτο επίσης σύνθετος οργανισμός μήκους 30 εκατοστών καί εμετακινείτο. Γλυστρούσε στόν βυθό τής θάλασσας όπου έβρισκε τήν τροφή του. Επίσης στήν Σιβηρία εβρέθη σύνθετος οργανισμός πού έμοιαζε μέ σαληγκάρι καί ονομάζεται «κιμπερέλα». Είχε μάλιστα ένα είδος πλωκαμιού πού τού επέτρεπε νά σκαλίζει καί νά βρίσκει τήν τροφή του. Γενικά όμως πάνω από 100 τέτοια είδη ζωής ενεφανίσθησαν ξαφνικά πρίν 600 εκατ χρόνια καί αποτελούν τήν πανίδα «εντιακάρ». Οί πρόγονοί μας εβρίσκονταν ανάμεσά των καί είχαν επίσης αλλάξει βαθμίδα. Αυτοί οί νεόι σύνθετοι οργανισμοί είχαν 100.000 φορές μεγαλύτερη μάζα από τά μικρόβια πού είχαν προηγηθεί. Επί 3 δις χρόνια οί ζωντανοί οργανισμοί παρέμεναν μικροσκοπικοί καί αόρατοι στό ανθρώπινο μάτι, ώσπου όλα άλλαξαν στό πέρας τής δευτέρας περιόδου τών παγετώνων. Τό ίδιο είχε συμβεί μετά τήν πρώτη περίοδο τών παγετώνων (2δις 200 εκατ ) όπου από τήν απλή δομή τού βακτηρίου οί πρόγονοί μας περνούσαν στήν μορφή ενός ευκαρυωτικού οργανισμού, 1000 φορές μεγαλυτέρου καί πιό σύνθετου πού διέθετε πυρίνα καί διάφορα οργανίδια. Μετά λοιπόν τήν πρώτη εποχή τών παγετώνων αποδεικνύεται πώς μεγάλος όγκος οξυγόνου εισήχθη στό περιβάλλον μετά τό φαινόμενο τής χιονόμπαλας καί οδήγησε στήν οξείδωση τού μαγνησίου καί στά τεράστια κοιτάσματα πού υπάρχουν σήμερα στόν πλανήτη.
Επομένος γιά δισεκατομμύρια χρόνια ή ζωή στήν γή παρέμενε σέ μορφή βακτηρίου ώσπου οί παγετώνες οδήγησαν στήν αύξηση τού οξυγόνου, οξυγόνου πού μέ τήν ενέργειά του οί πρόγονοί μας πέρασαν στό στάδιο τών ευκαριωτικών κυττάρων καί από εκεί στήν σύνθετη μορφή ζωής, δηλαδή στήν πανίδα «εντιακάρ».
Στήν περίοδο τών παγετώνων ολόκληρη ή γή ήτο καλυμένη μέ πάγο. Χάρη στά ηφαίστια τό διοξείδιο τού άνθρακα άρχισε νά συσσωρεύεται στήν ατμόσφαιρα μέ αποτέλεσμα νά δημιουργηθή τό φαινόμενο τού θερμοκηπίου. Ή γή πέρασε ξαφνικά από μία περίοδο -50 βαθμών κελσίου σέ +50 βαθμών κελσίου. Ή θερμότητα τού εσωτερικού τής γής πού προστάτευσε τήν ζωή γιά τόσα χρόνια, ήτο γιά άλλη μία φορά καθοριστική γιά τήν εξέλιξη. Ή ζέστη όμως όλο καί αύξανε μέ αποτέλεσμα ή θάλασσα νά φθάση τούς 45 βαθμούς κελσίου. Τότε ή ραγδαία εξάτμισις τών υδάτων οδήγησε σέ υπερκυκλώνες τών 10000 χλμ τήν ώρα καί τεράστια πίεση στόν πυρίνα των. Αυτές οί συνθήκες οδήγησαν σέ φοβερές κακοκαιρίες, τεράστια κύματα καί τρομερές καταιγίδες πού είχαν σάν αποτέλεσμα τήν καταστροφή τής γής μέν, τήν αύξηση τού οξυγώνου δέ. Αυτοί οί κυκλώνες καί τά τεράστια κύματα πού δημιουργούσαν, οδήγησαν στό νά ανέβουν σέ ρυχότερα νερά τά θρεπτικά συστατικά πού βρίσκονταν στόν βυθό τών θαλασσών καί δημιουργόνταν από τά ηφαίστια, πού ελευθέρωναν μεγάλα ποσά ενέργειας. Τά θρεπτικά συστατικά αυτά απετέλεσαν αποθέματα τροφήε σέ μικρά βάθη. Όταν τό φώς τού ήλιου έφθασε καί πάλι στήν επιφάνεια μετά τό πέρας τών καταστροφών, τά κυανοβακτηρίδια πού επέζησαν χάρη τών γεωθερμικών πηγών άρχισαν τήν φωτοσύνθεση μέ άμεσο αποτέλεσμα τήν παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων οξυγόνου.
Τό πράσινο άρχισε νά κυριαρχή στίς ακτές τούν πλανήτη. Χωρίς λοιπόν τήν παγοκάλυψη τής γής ή ζωή θά βρισκόταν ακόμα στό στάδιο τών βακτηρίων καί ό πλανήτης θά ήταν ακόμα ό κόσμος τών στρωματόλιθων όπου κανένα όν δέν θά είχε επαρκές μέγεθος γιά νά κινηθή.
Σήμερα λοιπόν ή εξέλιξη έφθασε στόν άνθρωπο τού οποίου τό σώμα είναι ή απόδειξης αυτών τών αλλαγών στήν γή τά τελευταία 3 δις χρόνια . τό ανθρώπινο σώμα αποτελείται από 60 τρις κύτταρα, ευκαριωτικά κύτταρα πού τό καθένα δηλαδή έχει έναν πυρίνα. Είμαστε δηλαδή ένα σύνολο κυττάρων πού εμφανίσθησαν πρίν από 2δις 200 εκατ χρόνια καί άρχισαν νά ενώνονται μεταξύ των εξαιτίας τού κολλαγόνου πού παράγεται μαζικά μέσα σέ οργανισμούς γιά πρώτη φορά πρίν από 600 εκατ χρόνια.
Η κοσμογονία τού Ησιόδου, απαλαγμένη από τά λογοτεχνικά της στοιχεία είναι καί ή κοσμογονία πού υϊοθετούν όλοι οί μεγάλοι αρχαίοι καί σύγχρονοι επιστήμονες. Ακόμα όμως καί οί επικές περιγραφές μέ τούς Θεούς καί τά τέρατα δέ είναι πολύ μακρυά από τήν πραγματικότητα. Ή γή στά πρώτα χρόνια τής ζωής της διέθετε ένα ζωικό βασίλειο τόσο τερατώδες όσο δέν μπορούν να περιγράψουν καί τά πιό απίθανα παραμύθια γιά δράκους, τέρατα κτλ. Έζησαν ζώα όπως ό Βασιλόσαυρος, ένα κλασσικό κύτος τής μυθολογίας, μέ μήκος 15 μέτρα πού ήταν μισός φάλαινα μισός σαύρα. Ό Μεγαλόδους είδος καρχαρία τεραστίου μεγέθους πού ό σημερινός λευκός καρχαρίας, μπροστά του έμοιαζε μέ νεογέννητο. Τά Ληντισχθύ, ψάρια όπως τά μικρά γνωστά σέ εμάς, τεραστίου όμως μεγέθους (24 μέτρων μήκους). Όλη ή Ιουρασική περίοδος ήταν γεμάτη από ψάρια σάν αυτά. Αργότερα στήν Κρητιδική περίοδο έζησε ό Μοσάσαυρος, 18 μέτρα μήκος πού ήταν μισός σαύρα μισός φίδι. Έτρωγε φάλαινες, καρχαρίες, χελώνες καί ήταν ότι τό πιό άγριο έζησε ποτέ στίς θάλασσες τής γής. Μικρότερος από τόν Μοσάσαυρο ήταν ό Ξιφάκτιος, ψάρι πού καταβρόχθιζε οτιδήποτε σέ μέγεθος ανθρώπου καί μεγαλύτερο. Στήν ξηρά υπήρξε ό Τυραννόσαυρος σέ ύψος πολυκατοικίας, πού έτρεχε μέ τήν ταχύτητα τών 32 μιλίων. Επίσης υπήρξε ό Βροντόσαυρος μέ λαιμό 30 ft καί όγκο επίσης πολυκατοικίας. Παρά τό μέγεθός των δέν θά μπορούσαν νά αποτελέσουν σπουδαία απειλή γιά τόν άνθρωπο, εκτός όμως από ένα είδος Δεινοσαύρου! Όλοι οί Δεινόσαυροι αντιλαμβάνονται καί κυνηγούν ότι κινείται, όχι όμως ό Κομψόγναθος. Από αυτόν δέν υπάρχει περίπτωση νά διαφύγη τό θύμα. Οί Κομψόγναθοι δέν τρώνε όπως τά άλλα αρπακτικά. Δέν σκοτώνουν καί μετά τρώνε τό θύμα, αλλά απλώς τρώνε τό θύμα ζωντανό. Θερμόαιμοι Δεινόσαυροι πού τά 65 εκατ χρόνια πού τούς χωρίζουν από τό ανθρώπινο είδος, είναι λίγα γιά νά προκαλούν ακόμα τόν φόβο.
Ή ζωή τής γής όμως, φθάνει τά 4-4,5 δις χρόνια πού είναι πολύ λίγα ώστε νά εξελιχθή ή πρώτη αμοιβάδα σέ άνθρωπο.Ό Κρίκ (βραβείο Νόμπελ ιατρικής-φυσιολογίας τό 1916. Ό άνθρωπος πού ανεκάλυψε τό D.N.A.) μέ μελέτες του απέδειξε πώς τό συστατικό-καταλύτης τού ανθρωπίνου D.N.A., είναι τό Μολυβδαίνιο, τό οποίο όμως υπάρχει στήν γή σέ ίχνη. Ό Κρίκ υπεστήριξε πώς στήν δημιουργία τού D.N.A. θά έπρεπε νά χρησιμοποιηθή κάποιο υλικό πού είναι στήν γή σέ περίσσεια (π.χ.Νικέλιο, Πυρίτιο).
Ό Κρίκ καταλήγει πώς τό D.N.A τού ανθρώπου έγινε κάπου όπου θά υπήρχε τό συστατικό σέ περίσσεια. Αυτή ή θεωρία τής παρεμβατικής εξελίξεως, διατυπώνεται γιά πρώτη φορά στήν Ελληνική «Μυθολογία» όπου : «Έκ Διός άνθρωποι εγένοντο» καί όχι «ό Ζεύς ανθρώπους εγέννησε», υπήρχαν δηλαδή άνθρωποι.
Το σύνολο των αδιάκοπα επιτελούμενων εξεργασιών, αποτέλεσμα των οποίων είναι η ανταλλαγή της ύλης και ο πολλαπλασιασμός, τα δύο χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ζώσας ύλης, λέγεται ζωή.
Μέχρι σήμερα δόθηκαν πολλοί ορισμοί για τη ζωή, της οποίας κύριο γνώρισμα θεωρούσαν την ανταλλαγή της ύλης. Όταν όμως ανακαλύφτηκαν οι ιοί, οι οποίοι δεν έχουν δικό τους μεταβολισμό, τότε έγινε αναθεώρηση του ορισμού και θεωρήθηκε ως κύριο χαρακτηριστικό της ζωής ο πολλαπλασιασμός. Στοιχειώδης μονάδα ζωής είναι το κύτταρο. Οι ζωντανοί οργανισμοί είναι είτε μονοκύτταροι, δηλαδή αποτελούνται μόνο από ένα κύτταρο, είτε είναι πολυκύτταροι, δηλαδή αποτελούνται από πολλά, περισσότερα από δύο, κύτταρα. Διακρίνονται σε ζωικούς και φυτικούς οργανισμούς.
Οι λειτουργίες που επιτελεί κάθε ζωντανός οργανισμός, είναι οι εξής:
1. Η ανταλλαγή της ύλης και της ενέργειας. Αυτή περιλαμβάνει ένα σύνολο εργασιών με τις οποίες ο οργανισμός παίρνει από το περιβάλλον θρεπτικές ουσίες, τις συνθέτει και τις κάνει όμοιες με τα συστατικά του και αποβάλλει τις άχρηστες. Οι συνθετικές αυτές εργασίες ονομάζονται αφομοιώσεις. Παράλληλα τα συστατικά των κυττάρων κάνουν ορισμένες αντίθετες εξεργασίες, δηλαδή διασπώνται σε απλούστερες ενώσεις, κυρίως με τη δράση του οξυγόνου, και ελευθερώνουν ενέργεια που χρησιμοποιεί με πολλούς τρόπους ο οργανισμός. Οι διασπαστικές αυτές εργασίες ονομάζονται αναλύσεις.
2. Διεγερσιμότητα ή ερεθιστότητα. Είναι η αντίδραση των ζωντανών οργανισμών σε οποιοδήποτε ερέθισμα. Χαρακτηριστικό είναι ότι τόσο τα κύτταρα, όσο και οι διάφοροι οργανισμοί, αντιδρούν διαφορετικά σε κάθε ερέθισμα και μάλιστα με τον ίδιο τρόπο, ανεξάρτητα από το είδος του ερεθίσματος. Άλλα κύτταρα αντιδρούν με προσεκβολή που μοιάζει με ψεύτικα πόδια, άλλα πάλι με κίνηση. Η αντίδραση με την κίνηση ονομάζεται τακτισμός, και όταν το κύτταρο κινείται προς το ερέθισμα, μιλάμε για θετικό τακτισμό, ενώ όταν απομακρύνεται από αυτό, μιλάμε για αρνητικό τακτισμό. Ανάλογα πάλι με το είδος του ερεθίσματος, έχουμε θερμοτακτισμό, φωτοτακτισμό, χημειοτακτισμό κτλ.
3. Αναπαραγωγή.
4. Η κίνηση των κυττάρων μπορεί να γίνεται με διάφορους τρόπους: α) πλασματική κίνηση: είναι η εσωτερική κίνηση του πρωτοπλάσματος, η οποία είναι ζωηρή, διαρκής, και γίνεται από την επιφάνεια του κυττάρου προς το βάθος και αντίστροφα, β) κροσσωτή κίνηση: γίνεται με μόνιμες προσεκβολές του κυττάρου, τους κροσσούς ή τα μαστίγια. Η κίνηση αυτή γίνεται συμμετρικά, δηλαδή όλοι οι κροσσοί κινούνται ο ένας μετά τον άλλο, όπως τα στάχυα στον αέρα, γ) αμοιβαδοειδής κίνηση: τέτοια κίνηση έχει ένας μονοκύτταρος οργανισμός, η αμοιβάδα, από την οποία δόθηκε και η ονομασία στην κίνηση αυτή. Ένα δηλαδή μέρος του κυτταροπλάσματος προχωρεί εμπρός σαν προσεκβολή και έπειτα το υπόλοιπο κύτταρο μαζεύεται προς το μέρος της προσεκβολής, δ) μυϊκή κίνηση: είναι η τελειότερη και ρυθμίζεται από το νευρικό σύστημα του οργανισμού. Συναντιέται στα μυϊκά κύτταρα και γίνεται με σύσπαση και χαλάρωση των μυϊκών ινιδίων που περιέχουν τα κύτταρα αυτά.
Βέβαια πιο πολύπλοκες είναι οι λειτουργίες αυτές στους πολυκύτταρους οργανισμούς, όπου ομάδες κυττάρων συμμετέχουν μαζί στις διάφορες λειτουργίες.
Από την αρχαιότητα απασχόλησε τον κόσμο το μεγάλο και άλυτο αυτό πρόβλημα, το πώς δηλαδή γεννήθηκε η ζωή στον κόσμο. Βέβαια μόνο οί Έλληνες μπόρεσαν νά φάνουν ικανοί καί νά ασχοληθούν μέ τέτοια ερωτήματα. Πολλές θεωρίες υπάρχουν, πολλές υποθέσεις έγιναν, αλλά καμιά δεν είναι σίγουρη και πειστική. Ο μεγάλος σοφός του 5ου π.Χ. αι. Αρχέλαος πίστευε ότι η επίδραση θερμού και ψυχρού πάνω σε σάπια οργανική ύλη δημιουργεί ζωντανή ύλη. Ο Δημόκριτος τον 4ο π.Χ. αι. διατύπωσε την άποψη ότι η γη ήταν μαλακή και όλο λάσπη και σε μια περίοδο στερεοποιήθηκε από τον Ήλιο. Ύστερα με την επίδραση της ηλιακής θερμότητας, έγιναν στην επιφάνεια της Γης διάφορες ζυμώσεις, σχηματίστηκαν φυσαλίδες υγρασίας και γύρω από τις φυσαλίδες αυτές προκλήθηκαν σήψεις μέσα σε λεπτές μεμβράνες. Στις σήψεις αυτές σχηματίστηκαν έμβρυα, τα οποία μεγάλωσαν, έσπασαν τις μεμβράνες και βγήκαν έτσι τα διάφορα ζώα. Τα ελαφρότερα από τα ζώα αυτά πέταξαν και έγιναν πουλιά, ενώ τα βαριά, που ήταν όλο λάσπη, αποτέλεσαν τα ζώα της γης. Τέλος τα ζώα που είχαν υγρή φύση, πήγαν προς τις θάλασσες, τους ποταμούς και τις λίμνες και αποτέλεσαν τα ψάρια. Η θεωρία αυτή εξακολουθούσε να γίνεται δεκτή μέχρι και τα χρόνια της αναγέννησης. Με τη θεωρία αυτή του Δημόκριτου δόθηκε η εξήγηση της αυτόματης γένεσης της ζωντανής ύλης. Αντίθετα ο Αριστοτέλης πίστευε ότι υπάρχουν άλλοι τρεις τρόποι γένεσης, εκτός από την αυτόματη, δηλαδή με το ζευγάρωμα των ζώων, χωρίς ζευγάρωμα και με τη βλάστηση. Πίστευε ακόμη ότι υπάρχει ένα ζωτικό πνεύμα, το οποίο γεμίζει το σύμπαν. Το πνεύμα αυτό δέχεται την επίδραση μιας ψυχικής θερμότητας και γεννά από τη λάσπη μια φυσαλίδα οργανικής ύλης, η οποία παριστάνει το έμβρυο ενός ζώου που θα γεννηθεί αργότερα.
Το 17ο αι. ο Ιταλός Φραντσίσκο Ρέντι, ύστερα από μακροχρόνια πειράματα που έκανε βράζοντας χέλια, φίδια και κομμάτια από κρέας σε φιάλες για να αποσυντεθούν, ανακάλυψε ότι δε γεννιέται ζωή από τη σήψη. Απλώς τα σκουλήκια που παρουσιάζονταν στα αποσυνθεμένα κρέατα προέρχονταν από σπέρματα των μυγών οι οποίες πήγαιναν και τα μόλυναν. Έτσι, καταρρίπτεται η ιδέα της αυτόματης γένεσης. Τη θεωρία αυτή επαλήθευσε αργότερα ο Ιταλός Λατσάρο Σπαλαντζάνι (1729-1799), έπειτα από μελέτες που έκανε με το μικροσκόπιο. Στα 1672 ο Μαλπίγκι ανακάλυψε ότι στο αβγό που δεν έχει ακόμα επωαστεί, υπάρχει ο νέος οργανισμός ήδη προσχηματισμένος σαν έμβρυο. Ο οργανισμός αυτός, με την επέμβαση της γονιμοποίησης, αρχίζει να αναπτύσσεται. Το 1677 ο φοιτητής Λούντβιχ Χαμ ανακαλύπτει τα σπερματοζωάρια και δίνεται πια η εξήγηση της σύζευξης ωαρίου και σπερματοζωαρίου, για το σχηματισμό του μελλοντικού νέου οργανισμού. Δόθηκαν λοιπόν οι εξηγήσεις για τους τρόπους με τους οποίους σχηματίζεται η ζωή στη Γη, καθώς και για τους τρόπους αναπαραγωγής των ζωικών και φυτικών οργανισμών. Ωστόσο, εξήγηση για το πώς πρωτοεμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας δεν υπήρχε. Ο Λαμάρκ (1744-1829), μεγάλος Γάλλος φυσιοδίφης, υποστήριξε ότι τα ζωικά και φυτικά είδη εξελίσσονται συνέχεια και μάλιστα προς το καλύτερο. Ακόμη υποστήριξε ότι η Γη δεν είναι δυνατό να έχει την ηλικία που της απέδιδε η Γραφή, αλλά πολύ μεγαλύτερη, τόση ώστε να επιτρέψει τέτοιου βαθμού γεωλογικές μεταβολές, με αντίκτυπο στην εξέλιξη των ειδών, που απαιτεί πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα. Αργότερα όμως ο Λαμάρκ αναγκάστηκε, με την πίεση του κλήρου της εποχής, να αναιρέσει τα όσα είπε. Ωστόσο η ανακάλυψη είχε γίνει: αρχικά δηλαδή υπήρχαν ατελείς ζωντανοί οργανισμοί, οι οποίοι σιγά σιγά εξελίχτηκαν σε λεπτότερους, τελειότερους και πιο πολύπλοκους (Βλ. λ. εξέλιξης, θεωρία).
Η ανακάλυψη του κυττάρου από το Ρόμπερτ Χουκ και η διατύπωση της άποψης ότι το κύτταρο είναι η στοιχειώδης μονάδα της ζωής (το 1824 από τον Ανρί Ζοακέν Ντιπροσέ), προσγειώνει βέβαια τα πράγματα και οδηγεί στη σκέψη, ή μάλλον στο ερώτημα, από πού κατάγεται το πρώτο κύτταρο; Η συνεργασία των βιολόγων με τους χημικούς θα δώσει πολλές απαντήσεις. Ανακαλύπτεται η χημική σύσταση του κυττάρου, αποτελούμενου από πρωτεΐνες και πυρηνικά οξέα, το δεσοξυριβονουκλεϊνικό οξύ ή DNA (Λεβέν, 1909) και το ριβονουκλεϊνικό οξύ ή RNA (Άλτμαν, 1889). Ακόμη επιτυγχάνεται η πειραματική σύνθεση των σπουδαιότατων αυτών οξέων σε δοκιμαστικό σωλήνα, του DNA από τον Κόρνμπεργκ και τους συνεργάτες του, του RNA από τη σχολή του Οχόα. Βρέθηκε λοιπόν ότι οι κληρονομικοί χαρακτήρες των έμβιων όντων, οι οποίοι όπως είναι γνωστό βρίσκονται στα χρωματοσώματα των φυλετικών κυττάρων (βλ. λ. αναπαραγωγή), είναι αποτυπωμένοι πάνω στο DNA και μάλιστα με μια ορισμένη σειρά. Οι χαρακτήρες αυτοί μεταγράφονται στο RNA, το οποίο χρησιμεύει πια σαν μήτρα, για το σχηματισμό των συστατικών του νέου οργανισμού (εργασίες Μίρσκι, Χάρτμαν κ.ά.). Αυτή η μεταγραφή και η σύνθεση του RNA αποτελεί το γενετικό κώδικα.
Γενικοί χαρακτήρες των έμβιων όντων. Είναι πολύ μεγάλη η ποικιλία των ζώντων οργανισμών, τους οποίους σε γενικές γραμμές διακρίνουμε σε ζωικούς και σε φυτικούς. Άλλοι απ’ αυτούς είναι υδρόβιοι, δηλαδή ζουν μέσα στο νερό, άλλοι πάλι ζουν στον ατμοσφαιρικό αέρα. Τέλος υπάρχουν και οι αναερόβιοι οργανισμοί, οι οποίοι αναπτύσσονται χωρίς αέρα. Έχουν προσαρμοστεί στο περιβάλλον όπου ζουν, διαμορφώνοντας κατάλληλα τα όργανά τους. Άλλα έχουν πνεύμονες για να αναπνέουν τον ατμοσφαιρικό αέρα, άλλα βράγχια για να ζουν στο νερό κτλ. Επίσης έχουν φτερά για να πετούν, ουρά για να πιάνονται από τα δέντρα και πόδια κατάλληλα για να γαντζώνονται, πτερύγια για να κολυμπούν, πόδια για να περπατούν. Όλα όμως παρουσιάζουν την ίδια εξελικτική πορεία: γεννιούνται, μεγαλώνουν, ενηλικιώνονται, κάνουν απογόνους, γερνούν και τέλος πεθαίνουν. Ο θάνατος είναι η μοιραία κατάληξη κάθε ζωντανού οργανισμού, είτε από φθορά είτε από κακές συνθήκες του περιβάλλοντος είτε από απρόοπτες καταστροφικές εξωτερικές συνθήκες. Όλα επίσης τα έμβια όντα αγωνίζονται έναν αδιάκοπο αγώνα για την επιβίωση. Μοχθούν και αγωνίζονται για να εξασφαλίσουν την τροφή τους, τη στέγη τους και αμύνονται εναντίον των εχθρών τους. Ο σκοπός τους είναι πώς να βελτιώσουν τη ζωή τους, πώς να περάσουν καλύτερα και ανενόχλητα. Αυτά που επικρατούν επιζούν. Τα υπόλοιπα πεθαίνουν και εξαφανίζονται.
Ό Homo sapiens, sapiens, είναι το πιο εξελιγμένο είδος των έμβιων όντων.Ανήκει στο βασίλειο των ζώων και η συστηματική του κατάταξη είναι: υποείδος: Άνθρωπος ο έμφρων, ο έμφρων (Homo sapiens, sapiens), είδος: Άνθρωπος ο έμφρων (Homo sapiens), γένος: Άνθρωπος, οικογένεια: Ανθρωπίδες, υπόταξη: Ανθρωποειδή, τάξη: Πρωτεύοντα, ομοταξία: Θηλαστικά, φύλο: Χορδωτά και βασίλειο: Ζώα.Την καταγωγή του ανθρώπου μελετά η επιστήμη της Ανθρωπολογίας. Η αναζήτηση προγονικών μορφών του ανθρώπου, όπως και κάθε άλλου είδους, δε βρίσκεται στα σύγχρονα με τον άνθρωπο είδη, όπως π.χ. στον πίθηκο, γι’ αυτό άλλωστε και δεν ευσταθεί η άποψη ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο αλλά τόσο ο άνθρωπος όσο και οι ανθρωποειδείς πίθηκοι έχουν κάποια ομοιότητα.
Τεκμήρια για την καταγωγή του ανθρώπου αποτελούν απολιθωμένα οστά, που ανακαλύπτονται σε διάφορες περιοχές της γης. Συνήθως είναι μεμονωμένα τμήματα σκελετού, ένας μηρός, μια λεκάνη, μια σιαγόνα, από τα οποία οι ανθρωπολόγοι αναπαριστούν ολόκληρο το σκελετό του οργανισμού, στον οποίο θα πρέπει το εύρημα να ανήκε. Από τη μορφή, το μέγεθος και τις αναλογίες των διάφορων μερών του σκελετού συμπεραίνεται το σχήμα και το μέγεθος του κρανίου, το είδος της τροφής (από τα δόντια), το αν περπατούσε όρθιος ή ημιόρθιος (από το σχήμα και το μέγεθος της λεκάνης, του μηρού και των σπονδύλων).
Για να θεωρηθεί ένα αναπαραστημένο κατ’ αυτό τον τρόπο ον ότι αποτελεί προγονική μορφή του ανθρώπου, θα πρέπει να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: να παρουσιάζει τάση βραχυκεφαλοποίησης, εκλέπτυνσης του σκελετού, αύξησης της κρανιακής χωρητικότητας και διαμόρφωσης της λεκάνης και της σπονδυλικής στήλης για την όρθια στάση. Θα πρέπει επίσης να υπάρχουν μαρτυρίες ότι κατασκεύαζε και χρησιμοποιούσε εργαλεία.
Τόν Σεπτέμβριο τού 1996 ό παλαιοντολόγος Άρης Πουλιανός ανεκάλυψε στήν Χαλκιδική κνήμη ανθρώπου, δίπλα σέ πρωτόγονα λίθινα καί χαλαζιακά εργαλεία. Ή κνήμη άνηκε σέ όρθιο άνθρωπο, πού είχε αναπτύξει τόν διποδισμό. Ό άνθρωπος αυτός ήτο νοήμων καί διά τούτο εκατασκεύαζε εργαλεία. Ή ηλικία αυτού τού ανθρωπίδα είναι 11-12 εκατ. χρόνια καί συντρίβει τήν «Λούσυ» πού βρήκε ό Βρεττανός Λήκυ στήν Τανζανία, καί έπεισε αμέσως όλο τόν κόσμο πώς ό άνθρωπος ήρθε από τήν Αφρική.
Ή ανθρώπιδα βέβαια τής Τανζανίας είναι περί τών 7,5εκατ.ετών νεοτέρα τού Έλληνος είς τήν Μακεδονία. Στίς αρχές τής Μειοκαίνου λοιπόν τοποθετείται ό Αρχάνθρωπος τής Τρίλλιας καί είναι ό αρχαιότερος στόν κόσμο έως καί σήμερα. Στά Γρεβενά στό χωριό Περδίκκας εβρέθη σκελετός ελέφαντα 3 εκατ. ετών πού είχε πεθάνει μέ όχι φυσιολογικό τρόπο. Οί επιστήμονες διεπίστωσαν πώς ό ελέφας είχε σκοτωθεί μεθοδικά. Πρώτα εδέχθη πληγή είς τούς οφθαλμούς του καί κατόπιν στό κρανίο. Στά οστά επίσης εβρέθησαν ίχνη αποξύσεων, τά οποία έγιναν μέ λίθινο εργαλείο. Ομάδα ανθρώπων λοιπόν, γνωρίζοντας τί αντιμετωπίζει, τύφλωσε τόν παντοδύναμο ελέφαντα καί μετά τόν σκότωσαν γιά νά τόν γδάρουν καί νά φάνε τό κρέας του. Καί αυτά όλα εκατομμύρια χρόνια πρίν, όταν ακόμη καί σήμερα υπάρχουν «άνθρωποι» στήν «μητέρα» Αφρική πού ζούν σέ άγρια κατάσταση. Ή άμμεση αυτή μαρτυρία κυνηγιού πρίν τόσα χρόνια, σημαίνει υποτυπώδης μορφή κοινωνίας, αλλά δέν θά μπορούσε νά υπάρξη κοινωνία χωρίς γλώσσα. Μπορούμε λοιπόν νά συμπεράνουμε μέ τά έως τώρα ευρήματα, πώς τουλάχιστον ό προφορικός λόγος εγγενήθη είς τήν Ελλάδα. Φυσικά καί οί άνθρωποι σέ όλη τήν γή κυνηγούσαν. Όχι όμως τόσο μεγάλα ζώα καί τόσο παλαιά. Αποδείξεις παρομοίων μεγάλων κυνηγών έχουμε στήν περίοδο τού Νεάντερταλ, ενός ανθρωπότυπου πού δέν φαίνεται νά ευδοκίμησε ιδιαιτέρως είς τήν Ελλάδα. Ξαφνικά πρίν από 60000έτη εμφανίζεται ένα είδος, παράλληλα μέ τόν H.S., ό Νεαντερτάλιος, ένας γενετικά αλλοιωμένος H.S. ένα ανθρωπόμορφο τέρας χωρίς λόγο μέ όγκο κρανίου μικρότερο ακόμα καί τού homo Erectus. Σέ μία περίοδο μέ δυσμενέστατες συνθήκες, οί άνθρωποι καί οί νεαντερτάλιοι, βρέθηκαν αντιμέτωποι σέ έναν αγώνα επιβίωσης. Ό ανθεκτικός νεάντερταλ εναντίον τού πολιτισμένου ανθρώπου. Περί τό 30000πχ οί Η.S. νικούν τόν Νεάντερταλ. Τελείως όμως ; Εξαφανίσθη ή κατέφυγε κάπου μακρυά από τόν H.S.; σήμερα μάλλον τόν συναντούμε σέ κάποιες φυλές τής Αφρικής καί σέ ιθαγενείς τής Αυστραλίας. Όπου όμως είχαμε συνύπαρξη είχαμε καί αργή μέν, αλλά παρακμή δέ τού H.S. Μέ τήν επαφή κυρίως σέ μεγάλα ποσοστά, τό D.N.A. ανα-προγραμματίστηκε μέ αποτέλεσμα μεταλλάξεις στό σώμα καί στήν ψυχή. Έτσι καί σήμερα μέ τήν συνύπαρξη τών ειδών, επέρχεται Νεαντερταλοποίηση στόν H.S., δηλαδή «βλακισμός». Ό Ελλην H.S νίκησε καί διέπρεψε είς τό πνεύμα καί τόν πολιτισμό, μέχρι νά ανακοπή από τόν ερχομό βαρβάρων καί βαρβάρων, πού τελικά θά καταπνίξουν τό Αιγαίο δεκάδες χιλιάδες καί εκατοντάδες χρόνια μετά. Τό 1959 μία ομάδα χωρικών μέ επι κεφαλής τόν Φίλιππο Χαζαρίδη βρήκαν ένα σπήλαιο στά Πετράλωνα Χαλκιδικής. Εκεί τό 1960 ό Χρήστος Σαριγιαννίδης ανεκάλυψε ένα κρανίο πού ήταν ανθρώπινο. Τό κρανίο παρεδόθη στό Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Ό Πουλιανός τό 1965 εξετέλεσε επιτόπια έρευνα καί διαπίστωσε πώς πρόκειται γιά προϊστορική ταφή καί πώς τό κρανίο ήταν ορθογναθικό. Μετά τό 1975 ήρθαν στό φώς λίθινα καί οστέϊνα εργαλεία, ακόμα καί ίχνη φωτιάς. Τά ανακαλυφθέντα εργαλεία ανήκουν στόν Πλειστόκαινο 2 εκατ.έτη έως 10000πχ.
Στό σπήλαιο λοιπόν στά Πετράλωνα τό 1959 ευρέθη ό Αρχάνθρωπος μέ ύψος 1,5μ καί μέ όρθιο σκελετό. Οί Αρχάνθρωποι έζησαν στό σπήλαιο γιά 1 εκατ. χρόνια. Μπήκαν πρίν 1.700000 χρόνια όταν τό κλίμα τής γής γίνεται ψυχρότερο καί βγήκαν πρίν 600000 χρόνια. Αυτός ό αρχάνθρωπος είναι ό αρχαιότερος άνθρωπος τής Ευρώπης.Ό Άρης Πουλιανός καί ή Ανθρωπολογική εταιρία Ελλάδος μετά από 40 έτη έρευνας απέδειξαν πώς ό άνθρωπος στάθηκε γιά πρώτη φορά όρθιος στή Ελλάδα. Αυτός μιλούσε είχε νόμους ,έφτιαχνε όπλα καί χρησιμοποιούσε φωτιά 1εκατ.έτη πρίν. Σέ συμπόσιο τής Ουνέσκο ό Πουλιανός ανακοίνωσε πώς ό αρχάνθρωπος τών Πετραλώνων σηματοδοτεί τό μεταβατικό στάδιο μεταξύ τού Homo Erectus καί τού Homo Sapiens. Ό Πουλιανός απεφάνθη πώς ό αρχάνθρωπος ήταν δεξιόχειρας, καί επειδή τό εγκεφαλικό κέντρο τής ομιλίας καί τής δεξιοχειρίας είναι τό ίδιο, μπορούμε νά υποθέσουμε πώς ό αρχάνθρωπος μιλούσε. Ό Πουλιανός ανακάλυψε οστά άλλων 10 αρχανθρώπων καί ίχνη φωτιάς στά κατώτατα στρώματα τού δαπέδου τού σπηλαίου καί είναι ηλικίας 1ος εκατ.ετών.
Τήν δεκαετία τού 1960 ό Δ.Θεοχάρης εξεκίνησε έρευνες στήν Θράκη καί στόν Έβρο. Σήμερα έχουν ανακαλυφθή παλαιολιθικές θέσεις σέ πολλά μέρη στήν Ελλάδα. Ή Ελλάς είναι κατοικούμενη συνεχώς επί 12-11εκατ.χρόνια. Στήν Θράκη μόνο από επιφανειακές έρευνες έχουν ανακαλυφθή 23 παλαιολιθικές θέσεις τών 200000-35000 ετών. Στό Απήδημα τής Μάνης εντοπίσθηκε ανεκαλύφθη ότι ή περιοχή κατώκετο ήδη από τό 300000 πχ. Ευρέθησαν 2 κρανία Homo Taenarius τής πρώϊμης παλαιολιθικής εποχής, αλλά καί υπολείματα 6 σκελετών. Τό πλέον ενδιαφέρον εύρημα αφορά μία ολόκληρη γυναίκα 20 ετών, τής οποίας ό σκελετός τοποθετείται στό 30000πχ καί ανήκει στόν τύπο Κρό Μανιόν (σύγχρονος άνθρωπος). Στήν Θεόπετρα στήν Θεσσαλία ευρέθησαν υπολείματα κατοικήσεως από τό 50000πχ, αλλά τό σπουδαίο είναι τά στοιχεία πού αποδεικνύουν ότι οί παλαιολιθικοί Έλληνες άρχισαν νά καλλιεργούν, υποτυπωδώς ενδεχομένως, αλλά νά καλλιεργούν. Ή μόνιμη εγκατάσταση δείχνει τήν έναρξι εκμεταλλεύσεως τών φυσικών πόρων τής περιοχής, αλλά καί τήν γένεσι τής έννοιας τής Πατρίδος. Ή πρώτη συστηματική έρευνα είχε γίνει από τόν Αυστριακό Μάρκοβιτς στήν Κακιά Σκάλα καί στήν Αργολίδα (σπήλαιο Ulbrich), αλλά τά ευρήματα δέν είδαν ποτέ τό φώς τής δημοσιότητος, ούτε είναι γνωστό τί απέγιναν. Ό Γερμανός αρχαιολόγος Στάμπφους ερεύνησε τήν περιοχή τής Βοιωτίας, μεταξύ Λεβαδείας καί Αλιάρτου κατά τήν κατοχή. Ανεκάλυψε λίθινα εργαλεία καί ίχνη φωτιάς. Ό Βέλγος Σερβέ τό 1960 ανεκάλυψε στήν δυτική Ηλεία 10 εργαλεία τής Μέσης παλαιολιθικής εποχής, μεταξύ 200000-35000πχ. Παλαιολιθικές θέσεις ευρέθησαν είς Εύβοια καί Σποράδες, στό περίφημο σπήλαιο τού Κύκλωπος, επίσης στήν Θάσο, στήν Ζάκυνθο καί στήν Κεφαλληνία. Μόνο στίς Κυκλάδες δέν έχουν ανακαλυφθή, αλλά δέν θά ήταν δυνατόν νά αντέξουν τά ευρήματα, στίς τόσο ακραίες γεωλογικές ανακατατάξεις πού συνέβησαν, ακόμα καί έως τήν Αρχαϊκή περίοδο. Ό Έλληνας έτρωγε κρέας από τά 11-12εκατ.έτη πρίν. Ό βιοφυσικός Δρ.Αναστάσιος Τουσίμης, ερευνητής στήν NASA, μετά από ηλεκτρονομικροσκοπική εξέταση απέδειξε πώς ή διατροφή τών τότε Ελλήνων ήταν τό κρέας καί οί καρποί. Ό Έλλην ήτο κυνηγός καί τροφοσυλλέκτης. Ό Έλλην Μακεδών θά ανακαλύψει τήν φωτιά, καί χάρις στό δώρο τού Προμηθέως ό Έλλην θά αποκτήσει ένα πανίσχυρο όπλο. Τά νέα όπλα του πού τώρα φτιάχνει χρησιμοποιώντας τήν φωτιά, τού δίδουν μεγάλο πλεονέκτημα σέ σχέση μέ τά άλλα ζωικά είδη. Κατόπιν αρχίζει νά αλιεύει καί ανακαλύπτει τήν γεωργία.
DNA ΕΛΛΗΝΩΝ. Ό Κώστας Τριανταφυλλίδης γενετιστής στό τμήμα Βιολογίας ΑΠΘ λέγει: «τό 25% τών Ελλήνων είναι Νεολιθικής Προελεύσεως, ενώ τό 75% είναι Παλαιολιθικής. Επίσης τό 20% τών Ελλήνων έχουν ίδιο μέ τούς Ιταλούς. Στήν Μεταπαγετόνια περίοδο από τήν Ελλάδε πρός τήν δύση εξαπλώθηκε τό DNA».
Πάρ’αυτα υποστηρίζεται (όπως γράφουν τά βιβλία γενικώς καί αορίστως) ότι πολύ μακρινοί πρόγονοι των Ανθρωπιδών θα πρέπει να ήταν μια ομάδα πιθήκων που έζησαν πριν από 25 ως 10 εκατομμύρια χρόνια, οι Δρυοπίθηκοι. Ένα από τα πολλά είδη των Δρυοπιθήκων, που έζησε πριν από 14 εκατομμύρια χρόνια στην Ινδία και στην Αφρική, ο Ραμαπίθηκος, είχε μέγεθος μικρού παιδιού ηλικίας 5-6 ετών, ενώ τα χαρακτηριστικά των γνάθων και των δοντιών του θυμίζουν σύγχρονα ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με μια άποψη ο Ραμαπίθηκος είναι ο μακρινός πρόγονος της οικογένειας των Ανθρωπιδών, δηλαδή του σύγχρονου ανθρώπου και όλων των απολιθωμένων μορφών που μοιάζουν με τον άνθρωπο, ενώ άλλες ομάδες Δρυοπιθήκων ή προγόνων τους εξελίχθηκαν στους σύγχρονους πιθήκους.Απόγονοι του Ραμαπίθηκου φαίνεται πως είναι μια ομάδα οργανισμών, που έζησε πριν από 4 ως 2 εκατομμύρια χρόνια, οι Αυστραλοπίθηκοι. Ονομάστηκαν έτσι γιατί βρέθηκαν σε νότιες (Austral) περιοχές της Ανατολικής Αφρικής. Οι Αυστραλοπίθηκοι, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους, διακρίνονται σε επιμέρους ομάδες, όπως: Αυστραλοπίθηκος ο αφρικανός (Australopithecus africanus), Αυστραλοπίθηκος ο λεπτός (Australopithecus gracilis), Αυστραλοπίθηκος ο ρωμαλέος (Australopithecus robustus) και Αυστραλοπίθηκος ο μποέσιος (Australopithecus boisei).Στην επόμενη χρονική περίοδο των Ανθρωπιδών διακρίνουμε τά είδη: Άνθρωπος ο ευκίνητος (Homo habilis), Άνθρωπος ο όρθιος (Homo erectus) και Άνθρωπος ο έμφρων ή σοφός (Homo sapiens).
Ο Homo habilis εμφανίζεται την περίοδο από 2,2 ως 1,6 εκατομμύρια χρόνια. Έχει ανάστημα 1,40 μέτρα, βάρος γύρω στα 45 κιλά, κρανιακή χωρητικότητα 500-750 cm3. Περπατούσε όρθιος και κατασκεύαζε εργαλεία λίθινα από ειδική σκληρή πέτρα, τον οψιδιανό.Στο επόμενο διάστημα, μέχρι τα 0,6 εκατομμύρια χρόνια, εμφανίζεται η μορφή του Homo erectus. Έχει κρανίο με περισσότερο ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Το μέτωπο ορθώνεται, μικραίνει η γνάθος και τα δόντια. Έχει βάρος γύρω στα 55 κιλά και κρανιακή χωρητικότητα 750-1.200 cm3. Έζησε στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Χρησιμοποίησε τελειότερα εργαλεία και γνώριζε τη χρήση της φωτιάς. Ευρωπαϊκές μορφές του είδους θεωρούνται ο Άνθρωπος της Χαϊδελβέργης και της Ουγγαρίας. Ο Άνθρωπος ο όρθιος (erectus) σε σχέση με το σημερινό άνθρωπο μοιάζει πιθηκόμορφος, ενώ σε σχέση με το σημερινό πίθηκο μοιάζει ανθρωπόμορφος.Μετά τα 0,6 εκατομμύρια χρόνια τα ίχνη του Homo erectus εξαφανίζονται, για να δώσουν τη θέση τους σε μορφές καθαρά ανθρώπινες, γνωστές με το όνομα ο Άνθρωπος του Νεάντερταλ. Η ονομασία οφείλεται στην κοιλάδα Νεάντερ, κοντά στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας, όπου βρέθηκε μέσα σε σπηλιά ο πρώτος σκελετός του είδους. Οι Νεάντερταλ είχαν μικρό ανάστημα, 1,55 ως 1,60 μ., πλατύ στέρνο, φαρδείς ώμους και φαίνεται πως ήταν δυνατοί.
Στην ίδια περίοδο του ανθρώπου του Νεάντερταλ εντάσσονται ευρήματα από μορφές που βρέθηκαν σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης και που μοιάζουν περισσότερο με το σύγχρονο άνθρωπο. Άλλες από αυτές έχουν πιο πρωτόγονα χαρακτηριστικά, ενώ άλλες πιο εξελιγμένα, όπως ο άνθρωπος του Cro-Magnon, που βρέθηκε για πρώτη φορά στη Γαλλία. Όλες αυτές οι μορφές χαρακτηρίζονται ως Προ-έμφρονες (Presapiens) και θεωρούνται οι πρόγονοι των ανθρώπινων φυλών.
Ο άνθρωπος μαζί με τα διάφορα είδη πιθήκων κατατάσσεται στην τάξη των Πρωτευόντων. Η κοινή φυλογενετική προέλευση των πρωτευόντων στηρίζεται σε ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά τους, όπως: α) μακριά και ευκίνητα άκρα με αντιτακτό το μεγάλο δάχτυλο (αντίχειρα) του χεριού (οι πίθηκοι έχουν αντιτακτό και το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού), β) δάχτυλα μακριά με πλατιά νύχια (κατάλληλα για λαβές), γ) όραση έγχρωμη και στερεοσκοπική, δ) αναπτυγμένος εγκέφαλος.
Ο άνθρωπος όμως διαφοροποιείται από τους ανθρωποειδείς πιθήκους χάρη στην εδαφόβια ζωή και την όρθια στάση, χαρακτηριστικά που θεωρείται ότι έδωσαν ώθηση στη διανοητική ανάπτυξη του ανθρώπου και τη διαμόρφωση του σκελετού του.
Προσαρμογές του ανθρώπινου σκελετού, που διαμορφώθηκαν από την όρθια στάση, είναι: α) Τα κυρτώματα της σπονδυλικής στήλης. β) Η απελευθέρωση των άνω άκρων και η χρήση τους ως συλληπτήριων οργάνων και κατάλληλων για ακριβείς και λεπτές κινήσεις, η σμίκρυνση των καρπικών οστών και η επιμήκυνση των φαλάγγων. γ) Η αύξηση της κρανιακής χωρητικότητας, η ανάπτυξη του εγκεφάλου και ιδιαίτερα των μετωπιαίων λοβών. δ) Η διεύρυνση του θώρακα. ε) Η διαμόρφωση της λεκάνης και της άρθρωσης του ισχίου. στ) Η ισχυροποίηση της φτέρνας και του αστράγαλου και η εξάλειψη της ποδικής καμάρας. ζ) Ο περιορισμός της ουράς στους κοκκυγικούς σπονδύλους. Ανάλογες μεταβολές έγιναν στο νευρικό και το μυϊκό σύστημα.
Η ανάπτυξη του εγκεφάλου συνοδεύεται βαθμιαία από αντίστοιχα πνευματικά προϊόντα, όπως ο έναρθρος λόγος, η κοινωνική ζωή, ο συνδυαστικός στοχασμός, η αναζήτηση, η αισθητική, η επιστήμη, η δημιουργική φαντασία, που είναι καθαρά ανθρώπινα χαρακτηριστικά.Το ανθρώπινο σώμα θεωρείται η πιο εξελιγμένη και η τελειότερη βιολογική μηχανή. Αποτελείται από κύτταρα, από μεσοκυττάρια ουσία και από υγρά συστατικά, όπως το αίμα, η λέμφος και το υγρό των ιστών.Διακρίνουμε ομάδες κυττάρων, τους ιστούς, που έχουν διαφοροποιηθεί μορφολογικά και επιτελούν την ίδια λειτουργία. Οι ιστοί του ανθρώπινου σώματος είναι τέσσερις: α) ο επιθηλιακός, τα κύτταρα του οποίου καλύπτουν επιφάνειες του σώματος ή σχηματίζουν αδένες, β) ο ερειστικός, που υποδιαιρείται στον οστίτη, το συνδετικό και το χονδρικό, γ) ο μυϊκός και δ) ο νευρικός.Οι ιστοί συνεργάζονται μεταξύ τους και σχηματίζουν όργανα. Τα όργανα αποτελούνται από κύτταρα και των τεσσάρων ιστών, αλλά σε κάθε όργανο ένας ιστός κάνει την κύρια λειτουργία, ενώ οι άλλοι συνεπικουρούν. Π.χ. στον εγκέφαλο την κύρια λειτουργία επιτελεί ο νευρικός ιστός, ενώ στα οστά ο ερειστικός, στα σπλάγχνα ο επιθηλιακός κτλ.Πολλά όργανα συνεργάζονται, για να επιτελέσουν μια πιο σύνθετη λειτουργία, και σχηματίζουν τα οργανικά συστήματα. Τα οργανικά συστήματα του ανθρώπου είναι: το νευρικό, το ερειστικό, το μυϊκό, το σύστημα αισθητηρίων οργάνων, το πεπτικό, το κυκλοφορικό, το αναπνευστικό, το ουροποιητικό, το σύστημα των ενδοκρινών αδένων, το γεννητικό.Όλα τα οργανικά συστήματα του ανθρώπινου σώματος, τοποθετημένα κατάλληλα και λειτουργικά και καλυπτόμενα από το δέρμα, συνεργάζονται αρμονικά με την επίδραση του νευρικού συστήματος και των ορμονών και συγκροτούν ένα ενιαίο αρμονικό σύνολο.
Ε Ξ Ε Λ Ι Ξ Η
Από τούς πρώτους πού προσπάθησαν νά εξηγήσουν τόν κόσμο χωρίς μύθους ήτο ό Αριστοτέλης, αλλά καί πρίν από αυτών υπήρχον άλλοι.
I. Ό Ηράκλειτος (6ος αιώνας πχ) διακήρυξε τήν αιώνια κίνηση καί μεταβολή τών όντων καί τήν αέναη ανανέωση καί εξέλιξή των.
II. Ό Θαλής ό Μιλήσιος (6ος αιώνας πχ) προσπάθησε νά βρεί μία επιστημονική εξήγηση τών φυσικών φαινομένων καί ώς βασικό συστατικό τής ζωής θεωρούσε τό νερό.
III. Ό Αναξίμανδρος (6ος αιώνας πχ) εξήγησε, παρακάμπτοντας τούς μύθους, τό σύμπαν καί ντήν προέλευση τής ζωής. Θεωρείται πρόδρομος τής θεωρίας τής αυτόματη γενέσεως τού σύμπαντος.
IV. Ό Ξενοφάνης (5ος αιώνας πχ) κατάλαβε πώς τά απολιθώματα στήν Γή είναι λείψανα οργανισμός πού έζησαν στήν Γή στό παρελθόν. Επίσης κατάλαβε πώς επειδή θαλάσσια απολιθώματα βρίσκονται στήν Γή, τότε κάποτε ή Γή ήτο καλυπτομένη από θάλασσα.
V. Ό Εμπεδοκλής (5ος αιώνας πχ) συνέλαβε τήν ιδέα τής φυσικής επιλογής
VI. Ό Αριστοτέλης (4ος αιώνας πχ) κατέταξε ιεραρχικά τά έμβια όντα στήν φυσική κλίμακα. Πρώτα κατέταξε τήν άψυχη ύλη καί ακολουθούσαν τά φυτά, τά πρωτόγονα ζώα, τά πτηνά καί τά θηλαστικά. Στήν μέση βρισκόταν ό άνθρωπος, μισός καί μισός πνεύμα καί επάνω από αυτόν ό Θεός.
Συστηματική κατάταξη τού ανθρώπου
Φύλο – χορδωτό
Κλάση – θηλαστικό
Τάξη – Πρωτεύον , Παμφάγο
Οικογένεια – Ανθρωποειδές
Γένος – Homo
Είδος – Homo Sapiens Σοφός άνθρωπος
Νεάνθρωπος.Ο όρος αναφέρεται σε μια σειρά απολιθωμάτων που βρέθηκαν σε διάφορα μέρη της Γης και ανήκουν, κατά τους ειδικούς, σε ανθρώπους που έζησαν κατά την εποχή της υποχώρησης των παγετώνων, πριν 40.000 χρόνια περίπου.
Ο άνθρωπος του Κρο Μανιόν (ονομάστηκε έτσι επειδή οι πρώτοι σκελετοί βρέθηκαν στην τοποθεσία Κρο Μανιόν της Γαλλίας), είχε ύψος 1,90 περίπου, εξαιρετικά ανθεκτικό σκελετό, μεγάλο κεφάλι με ορθογώνιο πρόσωπο και ψηλό μέτωπο. Η οδοντοφυΐα του ήταν όμοια με του σύγχρονου ανθρώπου. Ο άνθρωπος του Κρο Μανιόν θεωρείται προγονική μορφή της λευκής φυλής και ήταν διαδομένος σ’ όλη τη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη κατά την ανώτερη παλαιολιθική εποχή. Παρόμοιοι σκελετοί βρέθηκαν και στη Β. Αφρική και πιστεύεται ότι ο ανθρώπινος αυτός τύπος ήταν διαδομένος και στην περιοχή του Μαρόκου και της Τύνιδας. Η θεωρία αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι οι Βερβερίνοι, που κατοικούν στην περιοχή αυτή και δεν έχουν αναμειχθεί με τους Άραβες, έχουν πολύ κοινά χαρακτηριστικά με τους ανθρώπους του τύπου Κρο Μανιόν. Οι άνθρωποι του Κρο Μανιόν κατασκεύαζαν τελειοποιημένα εργαλεία και οι καλλιτεχνικές τους εκδηλώσεις φανερώνουν ανώτερες πνευματικές και ψυχικές ικανότητες. Κατασκεύαζαν μικρά αγάλματα από πηλό, είχαν αναπτυγμένη διακοσμητική τέχνη και έθαβαν με μεγάλη φροντίδα τους νεκρούς.
Ο άνθρωπος του Γκριμάλντι (ονομάστηκε έτσι γιατί βρέθηκε στα σπήλαια Γκριμάλντι, στα σύνορα Ιταλίας-Μονακό) είχε μικρό ανάστημα, περίπου 1,60 μ., έφερε πολλά νεγροειδή χαρακτηριστικά και είναι πιθανό ο τύπος αυτός να αποτελεί προγονική μορφή των μαύρων φυλών.
Ο Σανσελάιος τύπος ανθρώπου (βρέθηκε στην περιοχή Σανσελάντ της Γαλλίας) έχει επίσης μικρό ανάστημα, άκρα ισχυρά και κοντά, μεγάλο κρανίο και ισχυρή γνάθο. Η γενική κατασκευή του θυμίζει τους Εσκιμώους που ζουν στη Βόρεια Αμερική. Πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι Εσκιμώοι κατάγονται από αυτόν τον ανθρώπινο τύπο και η υπόθεση αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι τα εργαλεία και ο τρόπος ζωής των Εσκιμώων και των Σανσελάιων ανθρώπων ταιριάζουν απόλυτα. Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κατά την εποχή που έζησαν οι Σανσελάιοι η Κεντρική Ευρώπη ήταν σκεπασμένη από πάγους.
Ο σκελετός του τύπου Ασελάρ βρέθηκε στη Δυτική Αφρική σε στρώματα που αντιστοιχούν στην ανώτερη παλαιολιθική εποχή της Ευρώπης. Ο τύπος αυτός παρουσιάζει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τους προηγούμενους, καθώς και με τις σύγχρονες φυλές που κατοικούν στη Νότια Αφρική, τους Βουσμάνους και τους Οτεντότους.
Η αλλαγή του κλίματος, που συνέβη μετά την υποχώρηση των παγετώνων κατά τη μεσολιθική εποχή, και γενικότερα ο αγώνας για την επιβίωση, ανάγκασαν τις ανθρώπινες αυτές ομάδες να μετακινούνται, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα την ανάμειξή τους. Έτσι στη σύγχρονη εποχή καμιά φυλή δεν έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός από αυτούς τους τύπους. Όμως πολλές φυλές διατηρούν μερικά από τα χαρακτηριστικά τους.
Νεάντερταλ, άνθρωπος. Ανθρώπινος τύπος, σκελετός του οποίου βρέθηκε για πρώτη φορά το 1856 σε ένα σπήλαιο στην κοιλάδα του ποταμού Νεάντερ της Γερμανίας, κοντά στο Ντίσελντορφ. Ο σκελετός αυτός έμοιαζε ανθρώπινος, παρουσίαζε όμως και ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που δε συναντιούνται σε καμιά σύγχρονη ανθρώπινη φυλή. Γι’ αυτό θεωρήθηκε νέο είδος, διαφορετικό από τον άνθρωπο τον σοφό (Homo Sapiens), στο οποίο ανήκουν οι σύγχρονοι άνθρωποι. Επειδή τα χαρακτηριστικά του σκελετού αυτού φαίνονταν χοντροκομμένα και πρωτόγονα, προτάθηκε και το όνομα Άνθρωπος ο πρωτογενής (Homo Primigenius). Στη σύγχρονη εποχή υπάρχει και η άποψη ότι ο άνθρωπος του Νεάντερταλ θεωρείται υποείδος του Homo sapiens (Homo sapiens neanderthalensis).
Αργότερα παρόμοιοι σκελετοί βρέθηκαν σε πολλά μέρη της Ασίας και Αφρικής. Οι Νεαντερτάλιοι εξαφανίστηκαν στις αρχές του τελευταίου παγετώνα (Riss Wurm) πριν 50. 000 χρόνια περίπου. Σκελετοί που βρέθηκαν στην Παλαιστίνη και αντιστοιχούν σ' αυτή την εποχή, έχουν χαρακτηριστικά ανάμεικτα, πράγμα που μας κάνει να πιστεύουμε ότι οι δύο ανθρώπινοι κλάδοι συναντήθηκαν και αναμείχτηκαν και τελικά οι Νεαντερτάλιοι χάθηκαν, επειδή, κατά μια άποψη, δεν κατόρθωσαν να συναγωνιστούν με επιτυχία τους περισσότερο εξελιγμένους συγγενείς τους.
Οι Νεαντερτάλιοι ήταν μικρού αναστήματος (1,50- 1,60 μ.) και όπως φαίνεται από τα αποτυπώματα των μυών πάνω στα οστά, είχαν σώμα μυώδες και ρωμαλέο. Το κεφάλι τους ήταν ογκώδες, κάπως δυσανάλογο προς το υπόλοιπο σώμα, με κοντό λαιμό. Ο θόλος του κρανίου πολύ χαμηλός, πλατυσμένος και φαρδύς, το μέτωπο ψηλό, με κλίση προς τα πίσω, η μύτη πλατιά και τα υπερόφρυα τόξα τονισμένα. Οι γνάθοι ήταν πολύ ισχυρές και προεξείχαν. Το πίσω μέρος του κρανίου παρουσίαζε ένα εξόγκωμα, που λέγεται κόρυμβος. Η χωρητικότητα της κρανιακής κάψας κυμαινόταν από 1200-1700 κυβ. εκ., δηλαδή μερικές φορές ξεπερνούσε και αυτή του σύγχρονου ανθρώπου. Από τα αποτυπώματα του εγκεφάλου στο εσωτερικό της κρανιακής κάψας βλέπουμε ότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ εγκεφάλου Νεαντερτάλιων και Homo Sapiens. Από την εξέταση της σπονδυλικής στήλης και του ινιακού τρήματος του κεφαλιού, δηλαδή του σημείου όπου στηρίζεται το κεφάλι πάνω στη σπονδυλική στήλη, καταλαβαίνουμε ότι οι Νεαντερτάλιοι βάδιζαν όρθιοι, αλλά το κεφάλι τους έγερνε προς τα εμπρός. Οι αναλογίες των μελών είναι εντελώς ανθρώπινες. Τα κάτω άκρα παρουσιάζονται σχετικά κοντά και τα κνημαία οστά έχουν μια χαρακτηριστική κύρτωση.
Οι σκελετοί Νεαντερτάλιων που βρέθηκαν συνοδεύονταν συνήθως από όπλα και εργαλεία που δείχνουν μια σημαντική πολιτιστική στάθμη, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν ανθρώπινα όντα με την ευρύτερη έννοια του όρου. Η εξέλιξη της τεχνικής των Νεαντερτάλιων καταλαμβάνει όλη τη μέση παλαιολιθική εποχή. Πρόκειται για τεχνική επεξεργασία θραυσμάτων, δηλαδή κομματιών από μεγάλες πυριτικές πέτρες, με τα οποία κατασκεύαζαν αιχμές, ξέστρα, κοπίδια και βελόνες. Από σκελετό ανθρώπου του Νεάντερταλ, που βρέθηκε στο σπήλαιο Chapelle Aux Saints της Γαλλίας μέσα σε τάφο, γίνεται φανερή η συνήθεια της ταφής των νεκρών. Οι Νεαντερτάλιοι ζούσαν σε ομάδες, είχαν οικογενειακή ζωή, κατοικούσαν σε σπηλιές, ασχολούνταν με το κυνήγι, χρησιμοποιούσαν όπλα και εργαλεία και γνώριζαν τη χρήση της φωτιάς. Για την εξαφάνισή των δόθηκαν πολλές ερμηνείες. Μάλλον όμως δέν εξηφανίσθησαν αλλά επέλεξαν νά ζήσουν στήν δική των γή, όπου δέν κινδύνευαν από τόν Homo Sapiens. Στήν Αφρική : Νεγροειδής φυλή (νέγροι). Ανθρώπινη φυλή, τα άτομα της οποίας ζούσαν αρχικά στην Αφρική, κάτω από τη Σαχάρα. Κύρια χαρακτηριστικά τους είναι το μαύρο χρώμα του δέρματος, τα πολύ σγουρά μαλλιά, η πλατιά μύτη, τα ισχυρά σαγόνια που προεξέχουν (προγναθισμός) και τα παχιά χείλη. Τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα είναι αποτέλεσμα της φυσικής προσαρμογής στις συνθήκες του αφρικανικού περιβάλλοντος.
Η νεγροειδής φυλή υποδιαιρείται σε έξι επιμέρους φυλές: τη σουδανική, τη νειλοτική, την αιθιοπική, τη γουινέια, την κογκολαία και τη νοτιοαφρικανική φυλή.
Η σουδανική φυλή είναι διαδομένη στις στέπες και σαβάνες που υπάρχουν μεταξύ της Σαχάρας και των τροπικών δασών, από τη Σενεγάλη ως το Σουδάν. Χαρακτηρίζεται από αρκετά μεγάλο ύψος (1,70) και λεπτό σώμα. Το δέρμα των ανθρώπων αυτών είναι πολύ μαύρο, η μύτη πολύ πλατιά και παρουσιάζουν έντονο προγναθισμό.
Η νειλοτική φυλή είναι εξαπλωμένη κατά μήκος του Λευκού Νείλου, από το Χαρτούμ ως τη λίμνη της Βικτορίας. Χαρακτηρίζεται από μεγάλο ανάστημα (1,80) που οφείλεται στα πολύ μακριά πόδια τους. Το κεφάλι τους είναι μακρόστενο και έχουν μαλλιά πολύ σγουρά. Το δέρμα τους είναι πολύ μαύρο.
Η αιθιοπική φυλή κατοικεί στο οροπέδιο της Αιθιοπίας και στη Σομαλία. Τα άτομα της φυλής αυτής χαρακτηρίζονται από μέτριο ύψος (1,60-1,70), δέρμα καστανόμαυρο, λεπτό σώμα, αλλά και λεπτή μύτη και λεπτά χείλια, δεν παρουσιάζουν προγναθισμό και τα μαλλιά τους δεν είναι πολύ σγουρά. Πολλοί ανθρωπολόγοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για φυλή που προήλθε από ανάμειξη φυλής νέγρων και φυλής λευκών, που έφτασαν εκεί πριν από πολλές χιλιετίες.
Η γουινέια φυλή ζει στα δάση που απλώνονται από τη Γουινέα ως το Καμερούν. Έχει μέτριο ανάστημα (1,65), το σώμα είναι κοντόχοντρο, το δέρμα όχι πολύ μαύρο. Η μύτη είναι πολύ πλατιά, αλλά ο προγναθισμός όχι έντονος.
Η κογκολαία φυλή ζει στα τροπικά δάση του Γκαμπόν και του Κογκό. Έχει μάλλον μικρό ανάστημα (1,60), πρόσωπο χαμηλό και πλατύ, πολύ παχιά χείλη και πλατιά μύτη. Ο προγναθισμός είναι έντονος.
Η νοτιοαφρικανική φυλή ζει στη νοτιοανατολική Αφρική. Χαρακτηρίζεται από μεσαίο ανάστημα (1,65), κοντόχοντρο σώμα, δέρμα όχι πολύ μαύρο, πλατιά μύτη και μέτριο προγναθισμό.
Στη νεγροειδή φυλή συμπεριλαμβάνονται επίσης οι Νεγρίλοι και οι Νεγρίτες, δύο κοντόσωμες μαύρες φυλές. Οι Νεγρίλοι, που λέγονται και Πυγμαίοι, έχουν ανάστημα ως 1,50 και το σώμα τους παρουσιάζει παιδικές αναλογίες, δηλαδή μεγάλο κεφάλι, κοντά άκρα και κοντόχοντρο σώμα. Ο προγναθισμός είναι έντονος, το στόμα πολύ μεγάλο και η μύτη ιδιαίτερα πλατιά. Οι Πυγμαίοι ζουν στα τροπικά δάση του ισημερινού. Οι Νεγρίτες ζουν στη Μαλαϊκή χερσόνησο και σε μερικά νησιά των Φιλιππίνων. Είναι μικρόσωμοι. Το ανάστημά τους φτάνει το 1,50 μ. και οι αναλογίες του σώματός τους είναι κανονικές.
Με το εμπόριο δούλων κατά το 18ο αι. οι νέγροι μεταφέρθηκαν και σε άλλες ηπείρους εκτός Αφρικής, αναμείχτηκαν με άλλες φυλές, όπως συνέβη κυρίως στην Κεντρική και Νότια Αμερική, και έτσι στη σύγχρονη εποχή συναντιούνται σε όλο τον κόσμο.
Κατά τήν διάρκεια τού 18ου αιώνα ό Γάλλος Ζάν Μπατίστ Λαμάρκ υποστήριξε μέ επιχειρήματα ότι τά είδη μεταβάλλονται καί ότι ή ζωή στόν πλανήτη έχει προέλθει από απλούστερες μορφές ζωής. Ό Λαμάρκ διαπίστωσε πώς οί αλλαγές στό περιβάλλον δημιουργούν νέες συνήθειες στά ζώα, μέ αποτέλεσμα αυτά νά χρησιμοποιούν περισσότερο κάποια όργανά των ή αντίθετα νά μήν χρησιμοποιούν καθόλου κάποια άλλα. Αυτή είναι νή αρχή τής χρήσης καί τής αχρηστίας. Μέ αυτόν τόν τρόπο τά ζώα αποκτούν νέα χαρακτηριστικά τά οποία κληροδοτούν κατόπιον στούς απογόνους των. Έτσι μέ τήν πάροδο τών χρόνων συσσωρεύονται πολλές αλλαγές οί οποίες οδηγούν στήν δημιουργία ενός σχεδόν άλλου είδους. Πολυάριθμα πάντως πειράματα έχουν αποτύχει νά αποδείξουν μέχρι σήμερα τήν κληρονόμηση τών επίκτητων χαρακτηριστικών.
Ή διαφορά τού Λαμάρκ μέ τόν Δαρβίνο ήτο ή εξής :
(παράδειγμα Καμηλοπαρδάλεως) ό Λαμάρκ θεωρούσε πώς μέ τό συνεχές τέντωμα τών καμηλοπαρδάλεων γιά νά φθάσουν τά ψηλότερα κλαδιά, ό λαιμός των μάκρυνε καί σύμφωνα μέ τήν αρχή τής κληρονομικής μεταβιβάσεως τών επίκτητων χαρακτηριστικών ό μακρύς λαιμός κληροδοτήθηκε στούς απογόνους. Σύμφωνα μέ τόν Δαρβίνο ή φυσική επιλογή ευνόησε τά ζώα μέ ψηλότερο λαιμό γιατί μπορούσαν νά προσεγγίσουν τροφή μεγαλυτέρας ποσότητας ή καλυτέρας ποιότητας. Έτσι σταδιακά τά ζώα μέ μικρότερο λαιμό σταδιακά λιγόστευαν καί τελικά εξαφανίστηκαν. Ό μακρύς λαιμός κληροδοτήθηκε μέ αποτέλεσμα νά γίνει τό χαρακτηριστικό τού είδους.
Ό Άνθρωπος ζεί σέ ένα περιβάλλον πού συνεχώς μεταβάλλεται. Γιά τήν εύρυθμη λειτουργία τού οργανισμού είναι αναγκαία ή ύπαρξη ενός σταθερού εσωτερικού περιβάλλοντος. Ή ικανότητα τού οργανισμού νά διατηρεί σταθερές συνθήκες τού εσωτερικού του περιβάλλοντος, ανεξάρτητα από τίς εξωτερικές μεταβολές, ονομάζεται ομοιόσταση. Κάθε διαταραχή τής ομοιστάσεως μπορεί νά προκαλέση τήν εκδήλωση ασθενειών. Ένα σημαντικό ποσοστό τών ασθενειών πού πλήττουν τόν άνθρωπο οφείλεται στούς παθογόνους μικροοργανισμούς. Οί παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορεί νά είναι ευκαρυωτικοί (πρωτόζωα, μύκητες) ή προκαρυωτικοί (βακτήρια). Οί ιοί αποτελούν ακυτταρικές μή αυτοτελείς μορφές ζωές. Τά πρωτόζωα είναι μονοκύτταροι ευκαρυωτικοί οργανισμοί. Τά περισσότερα αναπαράγονται μονογονικά μέ διχοτόμηση. Κινούνται είτε σχηματίζοντας ψευδοπόδια (αμοιβάδα) είτε μέ βλεφαρίδες ή μαστίγια πού διαθέτουν. Από τά παθογόνα πρωτόζωα αξίζει νά αναφερθούν τό πλασμώδιο, τό τρυπανόσωμα, ή ιστολυτική αμοιβάδα , τό τοξόπλασμα. Οί μύκητες είναι ευκαρυωτικοί μονοκύτταροι ή κοινοκυτταρικοί οργανισμοί, δηλαδή οργανισμοί πού διαθέτουν κυττοράπλασμα μέ πολυάριθμους πυρήνες. Οί περισσότεροι μύκητες σχηματίζονται από απλούστερες νηματοειδείς δομές, τίς υφές. Οί μύκητες παρασιτούν σέ ζωντανούς οργανισμούς ή ζούν ελεύθεροι στό έδαφος, στό νερό, στόν αέρα ή στά τρόφιμα. Τά νοσήματα πού προκαλούνται στόν άνθρωπο από τούς παθογόνους μύκητες ονομάζονται μυκητιάσεις. Τά βακτήρια είναι προκαρυωτικοί οργανισμοί. Σχηματίζουν αθροίσματα τίς αποικίες. Τό σχήμα των είναι ελικοειδές (σπειρύλλεια), σφαιρικό (κόκκοι) ή ραβδοειδές (βάκιλοι). Τά βακτήρια αναπαράγονται κυρίως μονογονικά μέ απλή διχοτόμηση. Μερικά βακτήρια είναι παθογόνα καί προκαλούν σοβαρές ασθένειες στόν άνθρωπο, όπως τό Vibrio Cholerae πού προκαλεί τήν χολέρα καί τό Treponema Pallidum πού προκαλεί τήν σύφιλη. Οί ιοί αποτελούνται από ένα πρωτεϊνικό περίβλημα μέ χαρακτηριστική γεωμετρία, τό καψίδιο μέσα στό οποίο προφυλάσσεται τό γενετικό των υλικό. Ορισμένοι ιοί διαθέτουν καί ένα επιπλέον περίβλημα, τό έλυτρο τό οποίο είναι λιποπρωτεϊνικής φύσης. Τό γενετικό υλικό τών ιών μπορεί νά είναι είτε DNA είτε RNA καί διαθέτει πληροφορίες γιά τήν σύνθεσιν τών πρωτεϊνών τού περιβλήματος, αλλά καί γιά τήν σύνθεσιν κάποιων ενζύμων απαραίτητων γιά τών πολλαπλασιασμών των. Όμως τά περισσότερα ένζυμα, καθώς καί τούς μηχανισμούς αντιγραφής, μεταγραφής καί μετάφρασης οί ιοί τά εξασφαλίζουν από τόν ξενιστή των καί γιαυτό χαρακτηρίζονται ώς υποχρεωτικά κυτταρικά παράσιτα. Στίς ιώσεις τά νοσήματα προκαλούνται από ιούς καί περιλαμβάνουν διαταραχές όπως τό κρυολόγημα, τήν γρίπη, αλλά καί τήν πολιομυελίτιδα καί τό AIDS. Ή είσοδος ενός παθογόνου μικροοργανισμού στόν άνθρωπο ονομάζεται μόλυνση ενώ ή εγκατάσταση καί ό πολλαπλασιασμός του ονομάζεται λοίμωξη. Οί ασθένειες πού προκαλούνται από μικροοργανισμούς ονομάζονται λοιμώδη νοσήματα. Τά εμβόλια αποτελούν σημαντικό όπλο στήν πρόληψη αυτών τών ασθενειών. Επίσης ή αντιμετώπιση τών βακτηριακών λοιμώξεων στηρίζεται σέ μεγάλο βαθμό στά αντιοβιοτικά.
Ή άμυνα τού οργανισμού στούς παθογόνους μικοοργανισμούς συνίσταται στήν λειτουργία τού ανοσοβιολογικού συστήματος. Οί μηχανισμοί άμυνας διαθέτουν εξειδίκευση καί μνήμη. Τό ανοσοβιολογικό σύστημα τού ανθρώπου έχει τήν ικανότητα νά αναγνωρίζει οποιαδήποτε ξένη πρός αυτόν ουσία καί νά αντιδρά κατάλληλα ώστε νά τήν εξουδετερώση. Ή ικανότητα αυτή τού οργανισμού ονομάζεται ανοσία. Ή ξένη ουσία πού προκαλεί τήν απόκριση τού ανοσοβιολογικού συστήματος ονομάζεται αντίγονο. Τό ανοσοβιολογικό σύστημα αποτελείται από τά πρωτογενή λεμφικά όργανα, πού είναι ό μυελός τών οστών καί ό θύμος αδένας, καί από τά δευτερογενή λεμφικά όργανα, πού είναι οί λεμφαδένες, ό σπλήνας, οί αμυγδαλές καί ό λεμφικός ιστός κατά μήκος τού γαστρεντερικού σωλήνα. Τά κύτταρα πού απαρτίζουν τό ανοσοβιολογικό σύστημα είναι κυρίως λεμφοκύτταρα τά οποία ανήκουν στά λευκά αιμοσφαίρια. Τά λεμφοκύτταρα είναι κύτταρα μικρά, στρογγυλά μέ σφαιρικό πυρήνα. Διακρίνονται στά Τ-λεμφοκύτταρα καί στά Β-λεμφοκύτταρα.
Ή εξασθένηση τής λειτουργίας τού ανοσοβιολογικού συστήματος τού ανθρώπου ονομάζεται ανοσοβιολογική ανεπάρκεια (AIDS) καί συνήθως είναι επίκτητη. Οφείλεται στόν ιό HIV. Ό ιός βρίσκεται στό αίμα, στό σπέρμα, στίς κολπικές εκκρίσεις, στό σάλιο, στά δέκρυα, στόν ιδρώτα, στό μητρικό γάλα, στόν εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Μέχρι σήμερα δέν έχουμε αποτελεσματική αντιμετώπιση τού HIV, διότι μεταλλάσσεται μέ ταχύτατους ρυθμούς καί καθιστά αδύνατη τήν αντιμετώπισή του από τό ανοσοβιολογικό σύστημα. Στήν Αφρική σημειώνονται 3 στά 4 κρούσματα AIDS παγκοσμίως
Μία άλλη πολυσταδιακή καί πολυπαραγωγική ασθένεια είναι ό καρκίνος. Τά αίτια τού καρκίνου έχουν αναζητηθεί σέ μολυσματικούς παράγοντες, σέ περιβαντολλογικούς παράγοντες, στόν τρόπο ζωής καί στίς μεταλλάξεις. Έχουν βρεθεί δύο κατηγορίες γονιδίων, τά ογκογονίδια καί τά ογκοκατασταλτικά γονίδια, πού παίζουν ρόλο στήν καρκινογένεση. Τά ογκογονίδια προέρχονται από μεταλλάξεις γονιδίων πού υπάρχουν στά φυσιολογικά κύτταρα καί ονομάζονται πρωτογονίδια. Τά γονίδια αυτά ρυθμίζουν τόν κυτταρικό πολλαπλασιασμό σέ φυσιολογικές συνθήκες. Ωστόσο σέ ορισμένες περιπτώσεις γονιακών μεταλλάξεων, ή χρωμοσωματικών ανωμαλίων είναι δυνατόν νά μετατρέψουν γονίδια σέ ογκογονίδια μέ συνέπεια τήν εμφάνιση τού καρκίνου. Τά ογκοκατασταλτικά γονίδια καταστέλλουν τήν ανάπτυξη όγκων, ελέγχοντας τήν δράση τών γονιδίων πού παίζουν ρόλο στόν πολλαπλασιασμό τών κυττάρων. Οί τρόποι αντιμετωπίσεως τού καρκίνου είναι τέσσερεις : ή χειρουργική, ή ακτινοθεραπεία, ή χημειοθεραπεία καί ή ανοσοθεραπεία. Ή αποκρυπτογράφηση τού ανθρωπίνου γονιδιώματος θά οδηγήσει ενδεχομένως στήν αποκάλυψη καί άλλων γονιδίων πού ενέχονται στήν καρκινογένεση, ίσως μάλιστα νά αποκαλύψη καί τά αίτια τής διαφορετικής προδιαθέσεως τών ατόμων στήν νόσο.
Νεολιθική εποχή. Η περίοδος της προϊστορίας από το τέλος της 8ης χιλιετίας π.Χ. ως το 2000 π.Χ., περίπου, για ορισμένες περιοχές. Μαζί με την εποχή του μετάλλου (εποχή ορείχαλκου και σιδήρου), αποτελεί την ολόκαινο περίοδο του τεταρτογενούς αιώνα. Ως κύρια χαρακτηριστικά της δέχονται την εξέλιξη των βασικών στοιχείων του τρόπου ζωής, όπως η μόνιμη κατοικία, η γεωργία και η εξημέρωση ζώων, που οδηγεί στην κτηνοτροφία. Τα αίτια της δημιουργίας τους είναι οι κλιματολογικές μεταβολές που συντελέστηκαν με το πέρασμα από την πλειστόκαινο στην ολόκαινο περίοδο και που ήταν η αλλαγή του κλίματος της Γης. Το λιώσιμο των παγετώνων και οι καταρρακτώδεις βροχές είχαν ως αποτέλεσμα να εξαφανιστούν τα μεγάλα θηράματα και έτσι ο παλαιολιθικός κυνηγός αναγκάστηκε να αναζητήσει καινούρια είδη τροφής. Αυτά ήταν μικρά ζώα και άγρια φυτά. Γρήγορα όμως κατόρθωσε να γίνει παραγωγός της τροφής του. Έτσι συντελέστηκε το πέρασμα από το θηρευτικό στο γεωργοκτηνοτροφικό παραγωγικό στάδιο.
Η πρωτόγονη γεωργία εμφανίζεται για πρώτη φορά στην 8η περίπου χιλιετία π.Χ. στη Θεσσαλία. Δεν είναι βέβαιο αν ξεκίνησε με την καλλιέργεια φυτών από ρίζα ή από σπόρο, αλλά η βασική κηπουρική θα ξεπήδησε από την τροφοσυλλογή που έκαναν οι γυναίκες, όταν οι άντρες πήγαιναν στο κυνήγι. Η εκτροφή των ζώων ίσως γεννήθηκε από τη συνήθεια να συνοδεύουν ορισμένα κοπάδια, όπως τους πρόβατα, ή να φυλάνε τα αρσενικά αγελάδια σε πεδιάδες. Η γεωργία απαιτεί μια ολότελα διαφορετική σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και το περιβάλλον του και από αυτήν αναπτύχθηκε ένα είδος συμβολισμού στην τέχνη. Το φίδι είναι το σύμβολο της γης (ΚΡΗΤΗ – ΑΘΗΝΑΙ)και τα μοτίβα με φίδια είναι εκείνα που συχνά επικρατούν στην τέχνη σε όλη τη διαδρομή από τήν Κρήτη έως τήν Θράκη καί τήν Ήπειρο.
Οί Έλληνες κατοικούσαν στήν ύπαιθρο καί κοντά σέ λίμνες ή θάλασσα. Οί περισσότερες παλαιολιθικές θέσεις δέν βρίσκονται κάν κοντά σέ σπήλαια. Γιαυτό καί τά σπήλαια δέν παρουσιάζουν τό πλήθος τών βραχογραφιών πού υπάρχουν στό Λεσκώ στήν Γαλλία καί στήν Αλταμίρα στήν Ισπανία. Ό Έλλην από εκείνους τούς χρόνους εντάσσεται στήν φύση, ενώ οί Ευρωπαίοι παραμένουν κλεισμένοι σέ σπήλαια. Ό Έλλην λοιπόν τό βράδυ ξάπλωνε καί κοιτούσε τόν ουρανό, ενώ οί άλλοι άνθρωποι έβλεπαν πέτρες. Γιαυτό άλλωστε ή αστρονομία εξελίσσεται πρώτα είς τήν Έλλάδα, όπως βέβαια καί όλες οί άλλες επιστήμες καί τέχνες. Στήν περίοδο από 10εκατ.έτη έως 200000έτη οί Έλληνες έφτιαχναν χειροπέλεκεις, ενώ στήν Αχαλλαία περίοδο καί στήν μέση παλαιολιθική 200000-35000πχ επικράτησε ή Λεβαλουά τεχνική, ή οποία θεωρείται ορόσημο τής μεταβάσεως από τήν Αχαλλαία στήν επόμενη Μουστέρια. Αυτή είναι καί ή εποχή πού εμφανίζεται ό Νεάντερταλ, χωρίς βέβαια νά κάνει αισθητή τήν παρουσία του είς τήν Ελλάδα. Κατόπιν έρχεται ή Ύστερη παλαιολιθική περίοδος 35-10000πχ. Τήν εποχή αυτή οί άνθρωποι κατασκεύαζαν εξελιγμένα εργαλεία. Λεπίδες. Ό σύγχρονος αυτός άνθρωπος, ό Homo Sapiens υπερισχύει τού Νεαντερτάλιου επιδεικνύοντας τεράστια νοητική ικανότητα. Ή πρώτη παγετώδης περίοδος άρχισε πρίν 600εκτ.έτη, ενώ ή τελευταία άρχισε πρίν από 9εκτ. έτη καί συνεχίζεται έως σήμερα. Ή γή έφθασε νά καλύπτεται από πάγους μέχρι καί σέ ποσοστό 32%. Eίναι πάντως γεγονώς ότι στήν περιοχή τής Ελλάδος τό κλίμα ήτο ηπιώτερο, ακόμα καί σέ ακραιφνώς παγετώδη φάσι. Γιαυτόν ακριβώς τόν λόγο εγεννήθη εδώ ό πολιτισμός. Τό μεγαλύτερο όπλο τών Ελλήνων ήταν ή επαφή των μέ τήν θάλασσα Τεκμηριωμένα διέσχιζαν τήν θάλασσα, τό Αιγαίο από τό 8000πχ μεταφέροντας οψιδιανό από τίς Κυκλάδες στήν Πελοπόννησο. Ό Έλλην ναυτικός διεπεραιώθη καί στό έτερον σκέλος τής Ελλάδος, στήν Μικρά Ασία καί ήταν αυτός πού ήρθε σέ επαφή μέ τούς Ανατολίτες καί όχι τό αντίστροφο.
Οί Πανάρχαιοι Έλληνες υπό τόν Διόνυσο εταξίδευσαν έως τήν Ινδία. Αρχαιολογικό εύρημα τεκμηριώνει τήν άφιξη τού Διονύσου στήν Μικρά Ασία. Τοιχογραφία στήν σημερινή Τσατάλ Χιουγιούκ εικονίζεται άνδρας, φέρων δέρμα λεοπαρδάλεως νά χορεύει. Από τήν στιγμή πού ό Έλλην άνοιξε τήν θαλάσσια οδό, όλος ό κόσμος θά γινόταν δικός του. Οί ανθρωπολογικές έρευνες έφεραν επίσης στό φώς τόν Ουρανοπίθηκο τόν Μακεδονικό (Ξηροχώρι Θεσσαλονίκης) τών 11-9 εκατομμυρίων ετών, πού εβρέθη τό 1989 καί είναι 7-5εκατ.έτη παλαιότερος τού Αυστραλιοπίθηκου. Ευρέθη επίσης ό Μεσοπίθηκος ό Πεντελικός 9-10εκατ.ετών καί στό Αλιβέρι ευρέθη ό Ελλαδοπίθηκος ό ημιόρθιος 9-10εκατ.ετών επίσης. Στήν Ικαρία ευρέθη οστό 5εκατ.ετών καί στήν Χαλκιδική ευρέθη ένα πιάτο 800 χιλιάδων ετών. Ό εκεί αρχάνθρωπος έψησε τήν χελώνα καί χρησιμοποίησε τό καύκαλο γιά πιάτο. Στήν Πτολεμαϊδα ευρέθη πρωτόγλυπτο μέ μία αρχέγονη ανθρωπόμορφη αναπαράσταση τού 800000-500000πχ. Τό 1987 ευρέθη σκελετός Homo Sapiens στήν Κρήτη τού 50000πχ. Κρανίο τού ιδίου τύπου ανθρώπου ευρέθη στά Μετέωρα τού 14500πχ.
Οί Έλληνες από τό 8000πχ αρχίζουν νά συγκροτούν αγροτικούς οικισμούς, οί οποίοι σταδιακώς επεξετάθηκαν καί τό 6000πχ λαμβάνει χώρα στήν Ελλάδα ένα γεγονός παγκοσμίου σημασίας,
ή ίδρυση τής πρώτης πόλεως, τού Σέσκλου.
Αυτή ή πρώτη πόλις οδήγησε στό άστυ τών κλασσικών χρόνων. Οί Έλληνες τού Σέσκλου οργανώθηκαν στενότερα καί ανέπτυξαν κοινωνικούς δεσμούς καί θεσμούς όπως Βασιλεία, στρατός κτλ. Ή πόλις αναπτύχθηκε περιμετρικώς τής Ακροπόλεως, πού ήταν ή έδρα τού ηγέτου αλλά καί τού στρατού. Αναπτύσσεται στήν Ελλάδα μία δομή κοινωνίας πού διέπει τούς Έλληνες έως τήν υστεροβυζαντινή εποχή. Στήν συνέχεια γεννάται τό εμπόριο καί τό 5000πχ εμφανίζεται τό πρώτο οδικό δίκτυο στήν Ευρώπη καί παγκοσμίος (Ραφήνα-Νέα Μάκρη-Μαραθών). Οί ναυτικοί αυτοί οικισμοί εξελίσσονται σέ πόλεις καί διεξάγουν εμπόριο μέ τήν νησιωτική Ελλάδα. Ή Καθηγήτρια τού Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Παντελιάδου, λέγει πώς οί εμπορικές επαφές ήταν εκτεταμένες μεταξύ νήσων καί Αττικής μέσω ενός εκτεταμένου θαλασσίου επικοινωνιακού δικτύου. Οί Έλληνες κατεργάζονταν τό μέταλλο, τόν χρυσό καί τόν άργυρο. Δέν είναι τυχαία τά λόγια λοιπόν τού Αιγύπτιου ιερέος Μανέθωνος πρός τόν Σόλωνα, τά οποία σώζει ό Πλάτων στόν «Τιμαίο» : «φθόνος ουδείς ώ Σόλων, αλλά θά σού τά είπω όλα, γιά χάρι σου καί γιά χάρι τής πόλεως σου, αλλά γιά χάρι τής θεάς, πού επροστάτευσε, ανέθρεψε καί εκπαίδευσε τόν δικό μας καί τόν δικό σας τόπο, αρχίζοντας από εσάς 1000χρόνια πρίν, όταν πήρε τό σπέρμα σας από τήν Γή... Ή διάρκεια τού πολιτισμού μας σύμφωνα μέ τά ιερά μας βιβλία είναι 8000έτη». Άρα σύμφωνα μέ τόν Αιγύπτιο ιερέα 8000χρόνια πρίν τόν Σόλωνα ξεκινά ό Αιγυπτιακός πολιτισμός, ενώ ό Ελληνικός 1000 χρόνια πρίν τόν Αιγυπτιακό. Επομένος ό Ελληνικός πολιτισμός ξεκινά περί τό 9500πχ, όπως άλλωστε φωνάζουν γεωλογικές, κλιματολογικές, αρχαιολογικές καί ιστορικές μαρτυρίες. Μεταξύ 9-7000πχ εδημιουργήθησαν οί πρώτοι στρατοί. Αποτέλεσμα τής ιδιοκτησίας πού έπρεπε νά προστατευθή. Στόν Σέσκλο ό Βασιλέας είχε ένοπλη φρουρά, τόσο γιά τήν προστασία τού ιδίου όσο καί νά προστατεύη τήν πόλι. Ό τότε στρατός πρέπει νά διέθεται 1000 άνδρες, έκ τόν οποίων οί 100 θά ήταν μόνιμη ένοπλη δύναμις. Τά όπλα πού είχαν ήσαν τό τόξο, τό ακόντιο καί ή σφενδόνη. Επίσης είχαν τό ρόπαλο, γνωστός ώς κεφαλοθραύστης, τό δόρυ καί τό εγχειρίδιο, πρόγονος τού σπαθιού. Από τήν 5ην χιλιετία όμως οί Έλληνες αναπτύσσουν ραγδαία τά όπλα μέ τήν επεξεργασία τών μετάλλων. Οί πρώτες ασπίδες κάνουν τήν εμφανισή των καί τά πρώτα βλήματα ή οβίδες τής ιστορίας. Πήλινες βλιδοφόρες οβίδες, πού κατά τήν πρόσκουσί των στό έδαφος, εθραύεντο καί τά κομμάτια λειτουργούσαν όπως τά θραύσματα τών χειρομβοβίδων σήμερα. Σημαντικό επίσης εύρημα είναι ή ανακάλυψη ιππάριου από τά 10-11 εκατ.χρόνια πρίν. Οί Έλληνες λοιπόν ζούσαν μέ ίππους έξ αρχής τής ιστορίας των, πράγμα πού κάνει ακόμα πιό ψευδή τόν ισχυρισμό τών ινδοευρωπαϊστών πώς εκείνοι έφεραν τήν εξημέρωση τού ίππου στήν Ελλάδα, μερικούς αιώνες πρίν τόν Όμηρο.Οί Έλληνες είχαν νά μεταφέρουν ψάρια από τά πλοία πρός τά σπίτια, γεωργικά προϊόντα από τά χωράφια πρός τά σπίτια, πέτρες γιά τά τείχη, καί παρ’όλα αυτά δέν είχαν εξημερώση τά άλογα. Πώς όμως οί ινδοευρωπαίοι νομάδες, πού τό μόνο πού είχαν νά μεταφέρουν ήταν ή πεθερά των, εξημέρωσαν εκείνοι πρώτοι τόν ίππο ; Σέ βραχογραφία τού Παγγαίου 4500πχ, απεικονίζεται έφιππος άνδρας. Επίσης οί απεικονίσεις τών Κενταύρων από τούς νεολιθικούς χρόνους καί οί πληροφορίες τού Ομήρου καί Ξενοφόντος περί ιππικής ικανότητος τών Ελλήνων, αποδεικνύουν τήν χρήση ίππου στήν Ελλάδα, πολύ πρίν κάθε άλλο λαό. Υπάρχει καί ή λεμβόσχημη πυξίδα από τήν Κύπρο τού 3000πχ, όπου εικονίζει ιππείς. Στήν Σουμερία πού δέν ζούσαν άλογα, τά άρματα ήταν γνωστά από τό 2600πχ(Λάβαρο τής Ούρ). Στήν Ελλάδα πού ζούσαν ανέκαθεν πώς ήταν δυνατόν νά μήν είχαν εξημερωθή. Ό καθηγητής Αραβαντινός σέ συνέδριο στήν Γερμανία έφερε στό φώς πινακίδες γραμμικής Β΄, πού είχαν αναφορές σέ ίππους. Ακόμα καί ό τροχός θεωρείται από τούς ινδοευρωπαϊστές εφεύρεση τών ινδοευρωπαίων. Αφού όμως εκείνοι χρησιμοποιούσαν άμαξες γιά νά περάσουν τίς αδιαπέραστες οροσειρές τού Καυκάσου καί τά Μικρασιατικά υψίπεδα γιατί δέν θά μπορούσαν οί Ελληνικές νά κινηθούν στήν Αττική, στήν Θεσσαλία καί Μακεδονία όπου υπάρχουν καί δημιουργούνται οί πρώτοι «δρόμοι» καί τό πρώτο οδικό πέρασμα στήν ιστορία. Οί πεζοι άλλωστε περνάνε ανάμεσα από θάμνους καί πέτρες. Οί τροχοί όμως δέν περνούν, γιαυτό χρειάζονταν ένα άνοιγμα, έναν καθαρισμό από εμπόδια. Οί Έλληνες από τό 5000πχ κατασκεύαζαν αγγεία τόσο τέλεια πού είναι αδύνατον νά θεωρηθούν μή τροχήλατα. Λόγω τού κλίματος δέν έχουν διασωθή κεραμικοί τροχοί, αλλά έχουν διασωθεί τά έργα πού εποιήθησαν σέ αυτούς. Ή Αλεξάνδρα Βόσκοβιτς θεωρεί βέβαια τήν ύπαρξι ξυλίνων κεραμικών τροχών στήν νεολιθική Ελλάδα. Στό εργαστήρι κεραμέως τού Σέσκλου, στήν Ακρόπολιν έχουν βρεθή αγγεία τά οποία είναι εμφανέστατα τροχήλατα. Επίσης στήν Θεσσαλία καί στό Φράχθι έχουν βρεθή αγγεία τής Μέσης Νεολιθικής εποχής τύπου urfirnis, τά οποία υποτίθεται πώς πολύ αργότερα τά μάθαμε από τήν Μεσοποταμία. Όσο γιά τήν γνώση κατεργασίας μετάλλου, στήν Ελλάδα από τήν 6ην χιλιετία οί Έλληνες κατεργάζονταν μέταλλα. Αυτό αποδεικνύουν πολλά χρυσά κοσμήματα σέ ολόκληρη τήν Ελληνική επικράτεια. Ή μετάβασις από τήν επεξεργασία τού χρυσού σέ αυτήν τού χαλκού καί τού ορείχαλκου αργότερα, έγινε σύμφωνα μέ όλες τίς ενδείξεις ομαλώς μεταξύ τών μέσων τής 4ης καί τών αρχών τής 3ης χιλιετίας. Οί πολιτισμοί τής στέππας καί λόγω τού νομαδικού βίου, δέν θά μπορούσαν νά παρουσιάσουν παρόμοια ενασχόλησι. Ή ανάπτυξη τεχνογνωσίας προϋποθέτει σταθερή εγκατάσταση ενός πληθυσμού σέ περιοχή πλούσια σέ πρώτες ύλες, ή τουλάχιστο σέ μία περιοχή πού θά ήταν προσβάσιμες οί απαραίτητες ύλες. Αυτό τό πλεονέκτημα τό διατηρούσε μόνο ό Ελληνικός πληθυσμός σέ παγκόσμιο επίπεδο, αφού όλες οί ύλες ήταν μέσα στά πόδια του, καί ώς ό μόνος ναυτικός λαός, είχε τήν δυνατότητα νά μεταφέρει γνώσι σέ άλλους λαούς πού συχνά επισκεπτόταν. Ή ινδοευρωπαϊκή άφιξη από Βορρά είναι εντελώς αστήρικτη καί βασίζεται σέ υποθέσεις καί μόνο. Άλλωστε δέν άφησαν τίποτα ώς σημάδι πολιτισμού στήν βόρειο Βαλκανική, από όπου πέρασαν. Κανένα εύρημα τού πλουσίου ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού δέν έχει ευρεθή. Στούς δέ τόπους εγκαταστάσεώς των, δέν άφησαν ούτε ίχνος. Επίσης οί καταστροφές πού έγιναν τήν 3ην χιλιετία περιορίζονταν στίς παράκτιες περιοχές. Ακριβώς γιά τόν λόγο αυτόν, γιά νά ανταπεξέλθουν έναντι αυτού τού επιχειρήματος, επενόησαν τήν έκ θαλάσσης εισβολή.
Πού βρήκαν όμως τά πλοία; Οί γηγενείς γιατί δέν τούς σταμάτησαν; Πώς ανέχτηκε ένας ναυτικός λαός από τήν 8η χιλιετία νά ηττηθή από εισβολείς άπειρους στήν ναυτιλία; Τό καλοκαίρι τού 480πχ 200 πλοία τού Ξέρξου καταβυθίζονται στόν βόρειο Ευβοϊκό, ενώ 2500χρόνια πρίν, οί ινδοευρωπαίοι μέ σχεδίες διέχιζαν τό Αιγαίο, καί οί τότε κάτοικοι, έν όψει τής απειλής περιορίσθησαν στήν παρατήρησι τού άκακου στόλου σχεδιών τών εισβολέων. Μπορεί βέβαια καί νά φοβόνταν νά ναυμαχίσουν, γιατί ώς γνωστό στήν Βόρειο Βαλκανική καί στίς στέππες οί φοβεροί ινδοευρωπαίοι είχαν σχολές ναυτικών δοκίμων. Οί Έλληνες βέβαια, αφού ήρθαν ώς ινδοευρωπαίοι, έμαθαν από τούς Αιγυπτίους καί τούς διαβόητους Φοίνικες νά κατασκευάζουν πλοία καί νά ναυσιπλοούν. Ή ιστορία όμως λέει άλλα : τό Αιγαίο ήταν θάλασσα μέ μεγάλη κίνηση καί αυτό τεκμηριώνεται από τά χιλιάδες ευρήματα στίς Κυκλάδες, στίς ακτές τής Πελοποννήσου, στήν Λήμνο, στήν νησίδα Δοκό κτλ. Εκεί ανακαλύφθη ναυάγιο τού 3000πχ τό οποίο ήταν έμφορτο καί πήγαινε πρός Κυκλάδες. Υπάρχουν επίσης ευρήματα τηγανόσχημα, σκεύη, σφραγίσματα κτλ, αλλά καί βραχογραφίες στό Παγγαίο. Στά 4000-3000πχ ιδρύονται πόλεις όπως ή Πολιόχνη στήν Λήμνου, ή Τροία, αί Μυκήναι, αί Θήβαι, ενώ συμπτωματικά ιδρύεται ή πρώτη δυναστεία τών Φαραώ στήν Αίγυπτο, από κάποιον Μίν (Μήν) καί στήν Μεσοποταμία αρχίζει ή ανάπτυξη τού Σουμεριακού πολιτισμού. Ακόμα δυστυχώς δέν έχουν εφευρεθή οί Φοίνικες. Στό Σέσκλο όμως από τό 6000πχ ανεπτύχθη πολιτισμός. Στήν Πολιόχνη ευρέθησαν ορείχαλκες αιμές δοράτων καί πέλεκυς τού 2400πχ. Ακόμα όμως δέν είχαν προλάβει νά έρθουν ινδοευρωπαίοι νά διδάξουν τήν κατεργασία χαλκού καί ορείχαλκου. Ή Πολιόχνη πρωτοϊδρύθηκε τό 3700πχ καί τά επόμενα 500χρόνια κατέστη τό μεταλλουργικό κέντρο τής Ελλάδος, λειτουργώντας ώς σταθμός εμπορίας μετάλλων, τά οποία έρχονταν από τήν Κολχίδα.
Η αρχή της νεολιθικής εποχής στην Ελλάδα τοποθετείται στο τέλος της 9ης χιλιετίας π.Χ. και εκτείνεται ως τις αρχές της 3ης χιλιετίας π.Χ. Η περίοδος αυτή διαιρείται σε τέσσερις φάσεις: την προκεραμική (περίπου 9.000-6.000 π.Χ.), την αρχαιότερη νεολιθική (περίπου 6.000-5.000 π.Χ.), τη μέση νεολιθική (περίπου 5.000-4.000 π.Χ.) και τη νεότερη νεολιθική (περίπου 4.000-2.900/2.800 π.Χ.).
Τα ειδώλια κατασκευάζονται συνήθως από πηλό. Βρέθηκαν όμως και από μάρμαρο και πέτρα. Οι ανατομικές λεπτομέρειες υποδηλώνονται με εγχαράξεις ή πλαστικές ενθέσεις. Οι μορφές παρασταίνονται γυμνές. Στα νεολιθικά ειδώλια υπερτερούν τα γυναικεία. Παρασταίνουν τη γυναίκα σαρκώδη και με τονισμένες ιδιαίτερα τις γεννητικές περιοχές, που συχνά αποτελούν τη μοναδική αφορμή για την κατασκευή ειδωλίου.Η αντρική μορφή παρασταίνεται πάντα καθισμένη σε επιβλητικό κάθισμα, που τα μπροστινά του πόδια συμφύρονται με τα πόδια της μορφής, με αποτέλεσμα να αποτελούν ένα υπερφυσικό σύμπλεγμα. Τα ειδώλια των ζώων είναι λίγα. Παρασταίνουν συνήθως σκύλους και γουρούνια και μερικά παράξενα ζώα, ίσως φανταστικά. Η οικονομία βασίζεται πάντα στη γεωργία, στην κτηνοτροφία και σε μικρότερο βαθμό στην αλιεία.
Σιδήρου, εποχή του. Περίοδος της προϊστορίας, που χαρακτηρίζεται από την (όχι αποκλειστική) χρήση εργαλείων και όπλων από σίδηρο. Η χρονολογία της εποχής εξαρτάται από τον τόπο, γιατί σε κάθε περιοχή η εισαγωγή της χρήσης του σιδήρου έγινε σε διαφορετική περίοδο (για παράδειγμα, στην Αμερική η χρήση του σιδήρου ήταν άγνωστη μέχρι την άφιξη των Ευρωπαίων).
Ο σίδηρος αντικατέστησε σταδιακά τα προγενέστερα εργαλεία και όπλα από χαλκό και ορείχαλκο.Ο σφυρήλατος σίδηρος ήταν πλέον το καταλληλότερο υλικό για την κατασκευή όπλων και εργαλείων (μαχαίρια, υνιά για τα αλέτρια κτλ.) και από το Αιγαίο η χρήση του διαδόθηκε στην Αίγυπτο, στα χρόνια του φαραώ Ραμσή Γ’, στήν Μεσοποταμία καί αργότερα στην Ευρώπη.
Στην Ελλάδα η αρχή της εποχής του σιδήρου, σύμφωνα με τα τελευταία ανασκαφικά δεδομένα, ανάγεται στην υστερομυκηναϊκή εποχή. Η χρήση του σιδήρου διαδόθηκε από τούς Έλληνες σέ Αφρική καί Ευρώπη.Η θεωρία που επικρατούσε παλαιότερα και συσχέτιζε την εισαγωγή της χρήσης του σιδήρου στην Ελλάδα με την κάθοδο των Ινδοευρωπαίων ή άλλων εφευρέσεων τού Φαλλμεράυερ καί Μπαμπινιώτη, αποδεικνύεται αβάσιμη από επιστημονική άποψη, γιατί στην Κρήτη (Κνωσός, Τύλισος), στην Τίρυνθα, στη Νάξο, στην Εύβοια (Λευκαντί) και στην Αττική (Περατή) συναντιούνται παλιότερα ίχνη του υποτιθέμενου νέου μετάλλου. Στη Μακεδονία (νεκροταφείο Βεργίνας) και στη Βόρεια Ελλάδα η χρήση του μετάλλου εισήχθη σε μεταγενέστερη εποχή.
Σε κάθε περίπτωση οι Έλληνες χρησιμοποίησαν το σίδηρο σε ευρεία κλίμακα και αυτό οφείλεται στην κατασκευή καμινιών που μπορούσαν να αναπτύξουν υψηλές θερμοκρασίες για να λιώσουν το μέταλλο αυτό. Σημαντική ανακάλυψη υπήρξε το ατσάλι, το οποίο κατασκευαζόταν με την προσθήκη μικρής ποσότητας άνθρακα πάνω σε σίδηρο τη στιγμή της σφυρηλάτησης.
Στην Ιταλία η πρώιμη εποχή του σιδήρου ταυτίζεται με τον πολιτισμό της Βιλανόβα, από την ομώνυμη περιοχή στην περιφέρεια της Μπολόνια, στην οποία ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά ίχνη της εποχής του σιδήρου. Ο πολιτισμός της Βιλανόβα επεκτάθηκε σε ολόκληρη την κεντρική και βόρεια Ιταλία και φορείς του ήταν τα ουμβρικά φύλα. Διακρίνεται σε τέσσερις φάσεις και η εξέλιξη είναι γραμμική. Τα χωριά αποτελούνταν από κυκλικές καλύβες με ξύλινο πάτωμα και κωνική στέγη και χτίζονταν κοντά σε δρόμους και ποτάμια. Από την οικιακή οικονομία της πρώτης εποχής καταλήγουμε στη βιοτεχνική παραγωγή προϊόντων που προορίζονταν για το εμπόριο. Αρχικά οι νεκροί καίγονταν ανεξάρτητα της κοινωνικής τάξης στην οποία ανήκαν (αν και φαίνεται πως αρχικά η κοινωνία ήταν αταξική και διαχωρίστηκε στη συνέχεια), ενώ στην τελευταία φάση σε χρήση ήταν και η ταφή. Στους τάφους ανακαλύφθηκαν διάφορα κτερίσματα, όπως ξυράφια και αγκράφες στους αντρικούς τάφους, βραχιόλια, καρφίτσες, σκουλαρίκια στους τάφους που προορίζονταν για γυναίκες. Στην τελευταία φάση του πολιτισμού εμφανίστηκαν και επιτύμβιες στήλες. Χαρακτηριστικά του πολιτισμού αυτού ήταν τα δικωνικά αγγεία, στα οποία συλλέγονταν οι στάχτες των νεκρών μετά το κάψιμό τους και τα οποία από τις πρώτες γεωμετρικού τύπου διακοσμήσεις έγιναν όλο και πιο κομψά και περίτεχνα, ενώ και το ρεπερτόριο των διακοσμητικών μοτίβων πλούτισε σημαντικά.
Στην Κεντρική Ευρώπη ο πολιτισμός της εποχής του σιδήρου ταυτίζεται με τον πολιτισμό Χάλστατ (900-500 π.Χ.), από το χωριό της Αυστρίας στο οποίο, όπως και στη Βιλανόβα, ανακαλύφθηκαν τα πρώτα ίχνη του. Οι φορείς του πολιτισμού αυτού ήταν κυρίως οι Κέλτες, που μετακινούμενοι σε Βρετανία, Γαλατία, Ιβηρία, Ιταλία διέδωσαν τον πολιτισμό αυτό, που διακρίνεται σε τέσσερις περιόδους. Τέλος, η όψιμη εποχή του σιδήρου σε ολόκληρη την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη αναφέρεται ως εποχή του πολιτισμού Λα Τεν (500-50 π.Χ.), από το ομώνυμο ελβετικό χωριό στο οποίο ανακαλύφθηκαν τα πρώτα ίχνη του. Ο πολιτισμός Λα Τεν διακρίνεται με τη σειρά του σε τρεις περιόδους και φορείς του ήταν οι Κέλτες εισβολείς, που δίδαξαν σε αυτόχθονες πληθυσμούς τη χρήση του σιδήρου.
Η διάδοση του σιδήρου στις χώρες της λεκάνης της Μεσογείου, μετά την κατάρρευση των ισχυρών αυτοκρατοριών της Ανατολής, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την ανάπτυξη της γεωργικής παραγωγής και τη μόνιμη εγκατάσταση των νομαδικών φύλων στον τόπο της παραγωγής, με αποτέλεσμα τη διαμόρφωση των πρώτων γνωστών εθνών. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, η εποχή του σιδήρου συμπίπτει με τη γεωμετρική εποχή, εποχή κατά την οποία οι λαοί που μιλούσαν την ελληνική γλώσσα συνειδητοποιούν τους θρησκευτικούς και πολιτιστικούς δεσμούς τους.
ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΣΤΟ ΦΟΙΝΙΚΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Πέμπτη, 18 Ιουνίου
2009, 5:42:42 πμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
«ή ανοησία είναι χειροτέρα τής
κακότητος»
Οί Φοινικιστές καί Ινδοευρωπαϊστές ΔΟΓΜΑΤΙΖΟΥΝ γιά νά πείσουν
Ή μικρόζωη αυτή θεωρία περί Φοινίκων, καθιερώθηκε στήν Ευρώπη σέ μία εποχή πού όπως γράφει ό Άγγλος κλασσικός S.G. Rembroke στό έργο τού (The legacy of Greece, oxford university press 1994) λέγει : «Στούς φοίνικες εδίδετο ρόλος ενδιαμέσων πού ξέφευγε από οποιαδήποτε πληροφορία τής Ιστορίας. Ένας ρόλος δηλαδή μεταφορέα τής σοφίας καί τού πολιτισμού τού «περιουσίου λαού πρός τούς απολίτιστους καί δή στούς Έλληνες».
Τά Φοινικικά ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΦΩΝΗΕΝΤΑ - ΕΙΧΑΝ ΜΟΝΟ ΣΥΜΦΩΝΑ καί αυτά Ελλιπώς , ούτε Φ,Χ,Ψ,ΞΗΤΑΝ ΣΥΛΛΑΒΑΡΙΟΝ ... Τί γίνεται μέ τα Ελληνικά : υιοί,αιεί,ία,οίαι,ώιον
Τά 16 ΓΡΑΜΜΑΤΑ τά βρήκε ό Παλαμήδης καί τά άλλα 8 ό Σιμωνίδης καί Επίχαρμος
Τά θεμέλια τής λεγομένης Ινδοευρωπαϊκής θεωρίας έχουν αρχίσει νά κλονίζωνται, ενώ ήδη ολοκάθαρα ακούγονται οί τριγμοί τής ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΩΣ.
Ή σανσκριτική χωρίζεται στήν Βεδική πρό τού 500πχ καί τήν μεταβεδική. Υπήρξε γλωσσα ιερατείου καί ποτέ δέν τήν μίλησαν. Μέ ποιόν τρόπο οί Έλληνες τών Μυκηναϊκών χρόνων υποτίθεται ότι ήρθαν σέ επαφή μέ αυτές τίς αππόκρυφες ρίζες ?
ΤΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΣΟΚΑ ΑΝΑΓΟΝΤΑΙ ΜΟΛΙΣ ΣΤΟΝ 3πχ αιώνα
Ή γλωσσολογική σύγκριση γιά νά είναι έγκυρη καί ακριβής πρέπει νά είναι σύγχρονη καί όχι διαχρονική. Είναι ΑΠΑΤΗ αυτή ή βοήθεια τής σύγκρισης τών Σανσκριτικών τού 1000πχ μέ τά Ελληνικά τού 8πχ αιώνος, τά Λατινικά τού 5ου αιώνος πχ, τά γοτθικά τού 4ου αίωνος πχ κτλ..
Ό Γάλλος Μπουφαρτίγκ «Οί Ελληνικές ρίζες τής Γαλλικής γλώσσας» εκδ.Ελευθεροτυπία, σελ 12 : Η Ύπαρξη μίας φυλής – φάντασμα Πού μιλούσε τήν συμβατική γλώσσα φάντασμα, τής οποίας ΚΑΝΕΝΑ ΓΡΑΠΤΟ ΜΝΗΜΕΙ
Krutwing Sagredo καθ.Ελληνικής Φιλολογίας ( Halcon 1993 Ιανουάριος) : «ή Ινδική λογοτεχνία αναπτύχθει τόν 3-5 αιώνα μχ . Οί αναφορές σέ αρχαιότερες ημερομηνίες ώς πρός τίς βέδες είναι μόνο ΘΕΩΡΙΑ.
Γερμανός Ινδολόγος Max Miller : «ή Ελληνική είναι αρχαιοτέρα τής Σανσκριτικής καί επι πλέον όλοι οί συντακτικοί καί γραμματικοί τύποι είναι ανώτεροι καί μεγαλυτέρας αξίας»
Ινδός Καθ. Α.Chakraborty Απρίλιος 1994 : «ή Σανσκριτική ΔΕΝ είναι τόσο αρχαία ΟΣΟ χρειάζεται γιά νά τής αποδοθή ή μητρότης τής Ελληνικής»
Ινδική Εφημερίς Πουρνίμα Σαμμελάν Σεπτ.1994 φύλλο 21 : «Οί Έλληνες ερχόμενοι από τόν Καύκασο, άφησαν απογόνους στήν χώρα μας»
Καθηγητής P.Chantraine : « Γιά καθαρά Πανάρχαιες Ελληνικές λέξεις καταβάλλεται αγωνιώδης προσπάθεια προκειμένου νά προσαρμοσθούν σέ Σανσκριτικές...μέ τήν λέξη άρουρα essai de rapprochement de Skr.urvara = moisson κάνουν δηλαδή προσπάθεια νά συνδεθεί μέ τό Σανσκ. Urvana πού σημαίνει θερισμός. Στήν λέξη άναξ ενώ παραδέχεται ότι ότι οί Φρύγες τήν πήραν από τούς Έλληνες, αναφέρει έν τούτοις ότι αναζητείται «ινδοευρωπαϊκή» ετυμολογία.Όταν ή Σανσκριτική άρχισε νά γράφεται , δανείσθηκε από την Ελληνική τίς απαραίτητες ΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΛΕΞΕΙΣ όπως τήν μελάνη (mela) καί τό όνομα τής γραφίδος (kalama)ΕΠΙ ΤΑ ΚΡΕΙΤΤΟΝΑ ΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑΣ ΑΦΟΜΟΙΩΣΕΙΣ
Colin Renfrew «Αρχαιολογία καί Γλώσσα» :Ή μητέρα τών γλωσσών είναι ή πρωτοΕλληνική γλώσσαBritanica εκδ.1974, τόμος 6, σελ 1059 στό άρθρο ΕΥΡΩΠΗ : Αρχαιότερος λαός στόν χώρο τής Μεσογείου , είναι ό λαός τής Κεντρικής Ελλάδος καί Αιγαίου.
Ι.Θωμόπουλος 1912 «Πελασγικά» : Οί ετεοκρήτες εισέδυσαν στήν Ασία καί ίδρυσαν βασίλεια
J.T.HOOKER Άγγλος Ελληνιστής (εισαγωγή στήν Γραμμική Β’ εκδ.ΜΙΕΤ 1994) :Οί Μυκηναίοι διείσδυσαν όλο καί βααθύτερα στήν Δυτική Μεσόγειο, Σαρδηνία, Ιβηρία, Σικελία καί στό εσωτερικό τής Μικράς Ασίας
Διόδωρος Σικελιώτης (1,27) Αρριανός Ινδική, 5 : Περί τούς Αργοναύτας καί τόν Δίιόνυσον καί έτερα πολλά τών έν τοίς παλαιοτάτοις χρόνοις πραχθέντων & Έλληνες άφησαν απογόνους στήν Ινδική, ερχόμενοι από Καύκασο
Ηρόδοτος Ζ,150 : Από Περσέα καί Ανδρομέδα γεννήθηκε ό Πέρσης
Κορνήλιος Νέπως (Βίοι Hannibal κεφ 3,4) : «…ad Alpes venit , quae Italiam ab Gallia seiungunt , quas nemo umquam cum exercitu ante cum practer Herculem Graium transierat , quo facto is hodie saltus Graius appelatur ..»Παντού λοιπόν επήγαν οί Έλληνες , αυτό είναι ιστορικό γεγονός Τό ότι άλλοι ήρθαν στήν Ελλάδα, αυτό είναι ελπίδα τών κομπλεξικών ανθελλήνων
Κικέρωνας : «PISISTRATUS PRIMUS HOMERI LIBROS CONFUSOS ANTEA SIE DISPONISSE … UT NUNC HABEMUS (DE ORATORE III 137)Είχαμε λοιπόν αλφάβητον πολύ πρίν τά ψυχολογικά χρονικά όρια τών Φοινικιστών
Τάκιτος : «Arcade ab Evandro dedicerum litteras, et forma litteris Latinis» Annales 11,14Οί Έλληνες δηλαδή κατείχαν γραφή πρίν τούς Αρχαϊκούς χρόνους ΤΟ Ε είναι στούς Δελφούς από τό 2500πχ
Στόν δίσκο τής Φαιστού φαίνονται καθαρά τά Α,Β,Ε,Η,Υ
ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΦΗ
Όμηρος Ζ169Οί ψυχικές καί έντονες καταστάσεις δέν διεγείρονται από πικτογραφίες καί ιερογλυφικά
Πλούταρχος «Περί Σωκράτους δαιμονίου» 577F : Πίνακα χαλκούν έχοντα γράμματα πολλά θαυμαστά , παμπάλαια..
Γραφή οί Έλληνες έχουν από τήν Μυθική εποχή :
ΑΙΣΧΥΛΟΣ , Ικέτιδες 946 καί Προμηθέας 455
ΣΟΦΟΚΛΗΣ , Τραχίναι 156
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ , Ιππόλυτος 865, Ιφιγένεια έν αυλίδι 33
ΣΤΟΒΑΙΟΣ , περί γραμμάτων ΠΑ΄
Ηρόδοτος – Κλειώ 58 : «Τό δέ Ελληνικόν γλώσση μέν , επεί τέ εγένετο , αεί ποτέ τή αυτή διαχράται ....»
Κικέρων « Οί Θεοί διαλέγονται , τή τών Ελλήνων γλώττη χρώνται »
Στράβων καί Ευήμερο : «ταύτα ού ποιητών πλάσματα εστίν, ουδέ συγγραφέων, αλλά γεγενημένων ίχνη καί προσώπων καί πράξεων»
ή ινδοευρωπαϊκή θεωρία εστηρίχθη σέ γλωσσολογικά τεκμήρια καί όχι αρχαιολογικά. Αντίθετα από τήν επικρατούσα πρακτικήοί ινδοευρωπαϊστές επεχείρησαν νά προσαρμόσουν αρχαιολογικά τεκμήρια στήν θεωρία των καί όχι νά εκπονήσουν μία θέσι στηριζομένη στά τεκμήρια αυτά. Ή πρακτική αυτή απετέλεσε καί αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.
Τό σημαντικώτερο Ελληνικό ιερογλυφικό είναι ό δίσκος τής Φαιστού, ό οποίος δέν είναι χαραγμένος αλλά παρουσιάζει αποτυπώματα από μικρές σφραγίδες καί θεωρείται τό πρώτο βήμα στήν τυπογραφία.Ή ανάλυση τών σχημάτων καί τής μορφής τών γραμμάτων τού Ελληνικού αλφαβήτου πού μέ παραστατικότητα καί εικονιστική ακρίβεια περιγράφουν ώς προφορά καί συμβολισμοί τήν Ελληνική ρίζα καί τίς λέξεις ή αντικείμενα ή έννοιες πού εκπροσωπούν, οδηγεί στήν συσχέτιση τών συμβόλων μέ τά Ελληνικά γλωσσικά στοιχεία. Τό γεγονός αυτό εντάσσει αφ’εαυτό τά γράμματα τής Ελληνικής στό γλωσσικό σύστημα τής Ελληνικής καί αποδεικνύει ότι τά γράμματα μόνον τήν Ελληνική γλώσσα καί τίς σημασίες της εκφράζουν. Ή μεγαλοφυής αυτή ανακάλυψη τήν οποία δυστυχώς ή επιστήμη αγνοή, μολονότι αποτελεί συνέχεια καί ολοκλήρωση τής λησμονημένης Πλατωνικής προσεγγίσεως τού προβλήματος τής γλώσσης (Κρατύλος). Διαλύει οριστικά τήν θεωρία ότι ή Ελληνική γλώσσα προήλθε από άλλη, δεδομένου ότι αποδεικνύεται ώς ή μόνη μή συμβατική γλώσσα, ή μόνη δηλαδή πού παρουσιάζει αιτιώδη σχέση μεταξύ τού συμαίνοντος καί τού συμαινομένου.
Στήν «φοινικική» τό Ελληνικό Α σημαίνει βόδι καί λεγόταν άλεφ μέ φωνητική αξία σίγμα. Τό Β σημαίνει καλύβα καί λεγόταν μπέθ, τό Γ σημαίνει καμήλα καί λεγόταν γκιμέλ. Καμία σχέση λοιπόν μέ ήχο, εικόνα καί σχήμα μεταξύ τού συμαίνοντος καί συμαινομένου.
Ό Δαμιανός Στρουμπούλης, στήν μελέτη τού ( Γέννηση καί ερμηνεία τής Ελληνικής Γραφής, Αθήναι 1987) γράφει χαρακτηριστικά : «από παιδιά διδασκόμαστε ότι οί Έλληνες δανείστηκαν τήν γραφή από τούς Φοίνικες. Πώς όμως οί Έλληνες ένας λαός τόσο εκφραστικός, πρωτότυπος, εικονολάτρης, πολυμήχανος, είναι δυνατός νά αποτύπωσε τόν προφορικό του λόγο μέ δανεικά σχήματα, ξένα πρός τόν δικό του ψυχικό κόσμο, τίς δικές του εκδηλώσεις καί φυσικά εντελώς μηχανικά».
Ή επιστήμη εσφυρηλατήθηκε διά τών Ελληνικών καί ή γραμματική μας είναι Ελληνική εφεύρεση. Τά λογοτεχνικά μας έργα είναι Ελληνικά... καί όλες σχεδόν οί λέξεις είναι Ελληνικές». Ή Αγγλική γλώσσα μέ διάταγμα τού Ερρίκου Ε΄1422, περιέχει μόνο 27000αμιγείς Ελληνικές λέξεις καί 234000 πού έχουν πρώτο ή δεύτερο συνθετικό Ελληνική λέξη. Βάση τής Nomenclator Zoologicus ή ονοματολογία στήν ζωολογία έως τό 1994, είχε ανακαλύψει 337.789 γένη ζώων, έκ τών οποίων τά 196000 ονόματα ήταν αμιγείς Ελληνικά. Στήν ιατρική βάσει τού λεξικού Dorland1994 τό 68%, στήν βοτανολογία τό 60% βάσει τού λεξικού Δ.Καβαδία καί στήν επιστημονική καί τεχνική ορολογία τό 45% βάσει Mc Graw-Hill λεξικού, είναι λέξεις αμιγώς Ελληνικές.
I. Α. Ζαρντέ στό «La Formation du peuple Grec», Παρίσιοι 1923 σελ 215 υποστηρίζει τήν Ελληνικότητα τού Αλφαβήτου.
II. ό Γάλλος φιλόσοφος Ρενέ Ντυσσώ στό «Journal Asiatique» ,1,357,1905 υπεστήριξε πώς οί Φοίνικες έλαβον τό αλφάβητο από τούς Έλληνες : «Οί Βιωτοί ανέτρεψαν τό Α ώστε νά σχηματίζεται κεφαλή βοδιού(Βουγενής = Διόνυσος).
III. Ό Evans στό «scripta minoa Oxford» 1909 υποστηρίζει σαφέστατα ότι οί Κρήτες μετέφεραν τά γράμματα στήν Φοινίκη.
IV. Πλούταρχος «Συμποσιακά» εξηγεί τό θέμα τού Αλφα, λέγοντας πώς είναι πρώτοι οί Βοιωτοί τό παρέστησαν καί όχι οί Φοίνικες.
V. Διόδωρος Σικελιώτης στό «Βιβλίον Ε΄74» λέγει : «Ταίς δέ Μούσαις δοθήναι παρά τού πατρός τήν τών γραμμάτων εύρεσιν καί τήν τών Επών σύνθεσιν τήν προσαγορευμένη ποιητικήν» - «τούς Φοίνικες ούκ εξαρχής ευρείν τά γράμματα, αλλά τούς τύπους τών γραμμάτων μεταθείναι μόνον, καί τή τε γραφή ταύτη τούς πλείστους τών ανθρώπων χρήσασθε καί διά τούτο τυχείν τής προειρημένης προσηγορίας».
VI. Πολύβιος στά «Ιστορικά ΙΑ,4» λέγει : «Οίδού νόμος, ούκ έθος, ουλόγος ουχ έτερον ουδέν ήν κοινόν έκ φύσεως πρός αλλήλους (Φοινίκων καί Ελλήνων)».
VII. Έρμαν Ντίλς Γερμανός Φιλόλογος στό «Προσωκρατικοί καί στό άρθρο Ορφεύς» αναφέρει:«οί Έλληνες όχι μόνο εγνώριζαν γραφή, αλλά έγραφαν τίς παρατηρήσεις καί τά διανοήματά των επί λεπτών σανίδων».
VIII. Αργοναυτικά «στίχος 44 καί 104» βλέπουμε ότι : «Ό Ορφέας εξελόχευσε τόν ιερό λόγο είς Αίγυπτο καί Λιβύη.
IX. Πέρσον καθηγητής Ουψάλας 1951, κατέληξε στό συμπέρασμα ότι ή γραφή είναι Κρητικής Καταγωγής (Γραμμική Α΄).
X. Σούλτεν καθηγητής στό περί Νουμαντίας διαπίστωσε ότι ή γραφή ήταν έν χρήσει στήν Κρήτη από τό 2000πχ.
XI. Βεντρις καί Τσάντγουικ (γλωσσολόγοι) αποκάλυψαν τήν Ελληνικότητα τής Γραμμικής Β΄
XII. Ό Χουρμουσιάδης αρχαιολόγος τό 1994 έφερε στό φώς ξύλινη πινακίδα μέ χαραγμένα γράμματα τού 5260πχ (Καθημερινή 15\2\94).
XIII. Ό Καβαδίας (Ακαδημαϊκός) στό έργο του «Προϊστορική Αρχαϊολογία» αναφέρει πώς τό αλφάβητον είναι Ελληνικό.
XIV. Τό ίδιο λέγει καί ο Αρβανιτόπουλος στό έργο του «Επιγραφική».
XV. Ό ΣΠ. Μαρινάτος Καθηγητής Πανεπιστημίου στό έργο του «Αρχαϊος Κρητικός πολιτισμός» λέγει επίσης πώς τό αλφάβητον είναι Ελληνικό.
XVI. Ό Παπαγιανόπουλος Καθηγητής Επιγραφολογίας 1939 έργο «Ό Μέγας Αλέξανδρος καί ό Παγκόσμιος Ελληνισμός» Ελληνικές εκδ, Δαρέμα σελ 146 υπεστήριξε πώς τό αλφάβητον κακώς πιστεύεται πώς είναι Φοινικικό.
XVII. Ό Θεόδωρος Μπίρτ Γερμανός καθηγητής Ιστορίας στό έργο του «ό Μέγας Αλέξανδρος» βεβαιώνει γιά τήν Ελληνικότητα τού Αλφαβήτου.
XVIII. Ό «Τσίλμερτ Μάρεϊ» Άγγλος Ιστορικός καί φιλόλογος αναφέρει πώς οί Έλληνες γνώριζαν πρώτοι γραφή.
XIX. Ο Γερμανός Schneider στό «Der Kretische Ursprung des Phonizichen Alphabets» αναφέρει πώς Κρητικό είναι τό Αλφάβητον.
XX. Θεόφιλος Βauger ό σημαντικότερος γλωσσολόγος τής Ευρώπης θεωρεί τούς Έλληνες ώς δημιουργούς τού αλφαβήτου λέγοντας τά εξής : «Άτοπον γάρ τόν θεμέλιον τής Ελληνικής διαλέκτου, βάρβαρων εύρημα λέγειν»-«Γραμματικού Χοιροβοσκού, Προλεγόμενα, p340»
XXI. Ό Βίκο υποστηρίζει πώς είναι φληναφήματα τά περί τού αρχεγόνου Εβραϊκού αλφαβήτου καί ότι φυσικά τά γράμματα εδόθησαν από τούς Έλληνες στούς Εβραίους καί όχι αντίστροφα (Ουμπέρτο Έκο: «ή αναζήτηση τής Τέλειας Γλώσσας»).
XXII. Τό Γαλλικό περιοδικό L’ EXPRESS INTERNATIONAL τ,2611, 19/8/2001 λέγει: «Ή ΕΛΛΑΣ τής οφείλουμε τά πάντα, Αλφάβητον, Δίκαιον, Δημοκρατία, Θέατρον, Αθλητισμόν, Φιλοσοφία, Μαθηματικά, Ιατρική, Ηθική, Αστρονομία, Τέχνη...»
XXIII. Όλιβερ Ταπλιν καθ. Οξφόρδης , Οί Έλληνες εδραίωσαν τόν αλφαβητισμόν στήν καρδιά τού δυτικού πολιτισμού, γιαυτό καί ή λέξης έιναι Ελληνική από τά πρώτα δύο Ελληνικά γράμματα.
XXIV. Χένρυ Μίλλερ (εκδ.Πλείας) λέγει : «ή Κνωσός κληροδότησε στόν κόσμο τήν πιό μεγαλοπρεπή κληρονομιά πού γνώρισε ό άνθρωπος τό αλφάβητον. Ή Κνωσσός υπήρξε κοσμική μέ τό αληθές νόημα τής λέξεως. Ό πολιτισμός πού αντιπροσωπεύει διαλύθηκε 1500χρόνια πρίν έλθη στή γή ό Σωτήρας, αφού κληροδότησε σέ ολόκληρο τόν Δυτικό κόσμο τό Αλφάβητο».
XXV. New Webster Dictionary of English Language edition Grolier, New York , τό αλφάβητον είναι Ελληνικό
XXVI. Διονύσιος Ζακυθηνός, τό αλφάβητον είναι Ελληνικό
XXVII. Χάρης Λαμπίδης, τό αλφάβητον είναι ΕλληνικόνXXVIII. Πώλ Φώρ στό «ή καθημερινή ζωή στήν Κρήτη τήν Μινωϊκή εποχή» Εκδ Ωκεανίς Αθήναι 1976 λέγει : « Τό Αλφάβητον είναι Κρητικής προελεύσεως».
XXIX. Reinach στό «Les Celtes dans les valees du-po-et-du-Danube» λέγει πώς Μυκηναϊκό είναι τό Αλφάβητον.
XXX. Burrews «The discoveries in Crete» Ό Έλλην ήτο ό Φοίνικας.
XXXI. HUMEZ «Alpa to Omega» ψεύται οί Φοινικισταί
XXXII. LODS « Πρό χριστιανική εποχή, Ελληνικές εκδ, Δίβρις σελ 109» Έλληνες δίδαξαν τό Αλφάνητον στούς Φοίνικες
XXXIII. Dussaud « Les Civilisations prehelleniques dans le basin de la mere gee» Οί Έλληνες έδωσαν τό αλφάβητον στούς Φοίνικες.
XXXIV. Ουϊλ Ντυράν «Ιστορία τού πολιτισμού» Ελλ.Εκδ Αθήναι 1965 τόμος Α. Τό αλφάβητον λέγει ό Ντυράν είναι Ελληνικόν.
XXXV. Κάρολος Μπαίρλιτς «Μυστήρια από ξεχασμένους κόσμους» Ελλ,Εκδ, Ράπτης, σελ 253. Ελληνικόν τό Αλφάβητον.
XXXVI. Ανδρέας Παπαγιαννόπουλος αρχαιολόγος-επιγραφολόγος, τό αλφάβητον λέγει είναι Ελληνικόν.
XXXVII. Mario Pei Καθηγητής γλωσσολογίας στό Columbia University USA «Funk and Wagnalis New Encyclopedia» 1972 τόμος 13 σελ 451. Τό αλφάβητον ήτο Ελληνικό.
XXXVIII. De Saussure «Course in general linguistuics» page 39, Ελληνικόν είναι τό Αλφάβητον.
XXXIX. Αρβανιτόπουλος (1874-1938) εκδόσεις Εστία Αθήναι 1937 τόμος 1. Ελληνικόν τό Αλφάβητον.
XL. Γεώργιος Σμίθ καί Μαυρίκιος Σμίτ 1872 καί 1876 επίσης συμφωνούν μέ τήν Ελληνική προέλευση τού Αλφαβήτου.
XLI. Εφημερίς Βραδυνή 27\3\87 γραφή από τό 8000 πχ
XLII. Εφημερίς Ακρόπολις 17\1\87 ό ΕΟΤ καταστρέφει αρχαιολογικά ευρήματα, εγχάρακτων παραστάσεων.
XLIII. Εφημερίς Μεσημβρινή 25\11\86 περί Ελληνικού Αλφαβήτου.
XLIV. Κωνσταντίνος Τσάτσος Καθηγητής Πανεπιστημίου, Φιλόσοφος, Νομικός, Ποιητής. Τό Αλφάβητον είναι Ελληνικόν.
XLV. Καθηγητής Στασινόπουλος, τό Αλφάβητον είναι Ελληνικόν.
XLVI. ΙΛΙΑΣ 168 « Βασιλεύς Προίτος απέστειλε είς τόν πενθερόν του επιστολήν (σήματα Κάδμου).
XLVII. Ευριπίδης (Αποσπ.578) Παλαμήδης,Επίχαρμος καί Σιμωνίδης εποίησαν τό Αλφάβητον.
XLVIII. Γκεοργήεφ Βούλγαρος Ακαδημαϊκός συμφωνεί μέ τήν Ελληνική καταγωγή τού Αλφαβήτου.
XLIX. Ζακλίν ντε Ρομιγί: Η γηραιότερη (ξεχάσαμε πότε υπερέβη τα 90 της) και επιφανέστερη ελληνίστρια, που διά βίου αγωνίζεται για τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών κειμένων και για την ευτυχία που μπορούν να προσφέρουν στην Ευρώπη, όπως η ίδια βεβαιώνει. Μετέχουσα στην εκστρατεία «ένα δένδρο για την Ελλάδα», με στόχο την αναδάσωση των καμένων του Αυγούστου, δηλώνει στον «Ελεύθερο Τύπο» των Αθηνών: «Πρόκειται ακριβώς για αλληλεγγύη! Για όσα ο πολιτισμός χρωστάει στην Ελλάδα. Ο ελληνικός πολιτισμός είναι σημείο αναχώρησης όλων των πολιτισμών του κόσμου»…
L. Ενριέτα Βαλτέρ, Γαλλίδα Γλωσσολόγος « Είς τήν γλώσσα όλοι είμαστε Έλληνες».
LI. ό Ηρόδοτος «σύν τώ χρόνω μεταβάλλοντας τήν γλώσσα, μετέβαλλον καί τόν ρυθμό τών γραμμάτων».
LII. Ό ιστορικός Δούρις απέδιδε τά γράμματα στόν Φοίνικα, παιδαγωγό τού Αχιλλέως.
LIII. Ό M.Minoide στήν πραγματεία του «Καλλιόπη» γράφει: «ό Πίνδαρος έχει τήν γνώμη πώς τά γράμματα εφευρέθησαν από έναν Αθηναίο ονόματι Στοίχος.
LIV. S.G. Rembroke στό έργο τού (The legacy of Greece, oxford university press 1994) λέγει : «Στούς φοίνικες εδίδετο ρόλος ενδιαμέσων πού ξέφευγε από οποιαδήποτε πληροφορία τής Ιστορίας. Ένας ρόλος δηλαδή μεταφορέα τής σοφίας καί τού πολιτισμού τού «περιουσίου λαού πρός τούς απολίτιστους καί δή στούς Έλληνες».
LV. Ό Δαμιανός Στρουμπούλης στήν μελέτη τού ( Γέννηση καί ερμηνεία τής Ελληνικής Γραφής, Αθήναι 1987) γράφει χαρακτηριστικά : «από παιδιά διδασκόμαστε ότι οί Έλληνες δανείστηκαν τήν γραφή από τούς Φοίνικες. Πώς όμως οί Έλληνες ένας λαός τόσο εκφραστικός, πρωτότυπος, εικονολάτρης, πολυμήχανος, είναι δυνατός νά αποτύπωσε τόν προφορικό του λόγο μέ δανεικά σχήματα, ξένα πρός τόν δικό του ψυχικό κόσμο, τίς δικές του εκδηλώσεις καί φυσικά εντελώς μηχανικά».
LVI. Σουίδας στό λήμμα -Σαμίων δήμος- θεωρεί πώς τά γράμματα επινοήθησαν στήν Σάμο καί οί Αθηναίοι τά μετέφεραν στήν ανατολή.
LVII. «τινές δέ φασί τούς χαρακτήρας τών στοιχείων τούς παρ’ημίν από Ερμού έν φοίνικος φύλλω γεγραμμένους καταπεμφθήναι τοίς ανθρώποις».
LVIII. Ό Αριστείδης ό Ρήτωρ, ό έξ’Ανδριουπόλεως τής Μικράς Ασίας καταγόμενος τόν 2αί.μχ γράφει: «πάσαι γάρ πόλεις καί πάντα τών ανθρώπων τά γένη πρός ημάς καί πρός τήν ημετέραν δίαιταν καί φωνήν απέκλινε...Ηρακλέους στήλαι...Λιβύης...Βοσπόρω...Συρίας.. Κιλικίας, αλλά πάσαν τήν γήν...καί δί’ημών ομοφώνος γέγονε πάσα ή οικουμένη».
LIX. Ό Γουίλ Ντυράν(1885-1981)φιλόσοφος, ιστορικός καί καθηγητής τού Πανεπιστημίου Κολούμπια, γράφει: «τό αλφάβητον μάς ήλθε στήν δύση διά τής Κύμης».
Περί τά τέλη τού Μεσαίωνα, οπότε θρησκευτικός φανατισμός καί ό σκοταδισμός είχαν φθάσει σέ τέτοιο σημείο, ώστε νά θέλουν τήν κόρη τού Αγαμέμνονος Ιφιγένεια ώς κόρη τού Ιέφθα, τόν Δευκαλίωνα ώς Νώε, τόν Ορφέα ώς Μωησή ή σέ διαστροφές τούς Τειρεσία, τόν Φαέθωνα ώς Σατανά κτλ. Από το 1599 όμως με την επίσκεψη Άγγλων ιεραποστόλων στις Ινδίες, όπου σημειώθηκε μια μετακίνηση του γλωσσικού ενδιαφέροντος, από την εθνική γραμματική προς τη συγκριτική εξέταση των γλωσσών. Η ανάγκη που παρουσιάστηκε στους ιεραποστόλους να αποδείξουν ότι ή Ευρωπαϊκή γλώσσα (δηλαδή ή Ελληνική) πρέπει ντέ καί καλά νά προήλθε από κάποια Ασιατική, ώστε νά μάς οδηγήσουν στήν παλαιά διαθήκη καί νά ευχαριστούμε τούς καλούς εβραίους πού μάς έδωσαν γλώσσα νά μιλάμε.Οί Δυτικό-Ευρωπαίοι έπρεπε νά διαμορφώσουν μία θεωρία πού νά τούς κάνει ανώτερους έναντι τών υποτελών των. Εντάσσοντας λοιπόν τούς Έλληνες μέ τό «ζόρι» στήν ινδοευρωπαϊκή των ομοεθνία, επιτυγχάνουν νά συνδεθούν πολιτιστικώς μέ τούς Έλληνες, κλέβοντας ουσιαστικώς από τό μεγαλείο των. Από τήν άλλη θεωρούνται απόγονοί ενός πολιτισμού πού εγέννησε τόν Ελληνικό. Διεκήρυξαν λοιπόν μέ θράσος τήν ανωτερότητά των έναντι τών μή ινδοευρωπαϊκών λαών, τούς οποίους είχαν υπό τήν κυριαρχία των. Έτσι αυτοί πού καταπίεζαν καί απομυζούσαν τούς Ασιάτες καί Αφρικανούς, είχαν τήν θεωρία γιά νά στηρίξουν τίς πράξεις των. Ετόλμησαν μάλιστα νά συγκρίνουν τούς «δούλους» στήν Αρχαία Ελλάδα, μέ τούς Αφρικανούς δούλους πού χρησιμοποιούσαν καί επότιζαν μέ αίμα τίς φυτίες τών στήν Αμερική. Άς μήν ξεχνούμε τόν όρο πού χρησιμοποιούσαν οί Ευρωπαίοι γιά τούς λαούς εκτός Ευρώπης , άγριοι. Ήσαν δηλαδή μεταξύ ανθρώπου καί ζώου, εμπορεύματα κατάλληλα πρός διάθεσιν στίς μεγάλες αγορές δούλων, τών Βρεττανών καί άλλων πού τολμούν νά κάνουν σήμερα μαθήμα στούς Έλληνες γιά ανθρώπινα δικαιώματα κτλ. Συγγραφείς θεωρούν τήν ονομασία φοινίκεια γράμματα, έκ τού κόκκινου χρώματος μέ τό οποίο έγραφαν τότε. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι ή ονομασία προέρχεται από τά φύλλα φοίνικος όπου έγραφαν. Μετά πάντως τόν κατακλυσμό τού Δευκαλίωνος, ουδείς εφύλαξε τά γράμματα είς τήν μνήμην, πλήν τών Πελασγών, τών άφ’Ελλάδος είς βαρβάρους πλανηθέντων. Άλλοι γραμματικοί τά γράμματα τά ονομάζουν ευκρινώς Πελασγικά. Άλλοι λένε πώς είναι Κρητικά τά γράμματα, άλλοι πώς είναι έκ τού παιδαγωγού τού Αχιλλέως, Φοίνικα, αλλά υπάρχουν καί άλλοι πού λέγουν πώς τά γράμματα τά έφερε ό Ερμής, χαραγμένα σέ φύλλα φοίνικος «τινές δέ φασί τούς χαρακτήρας τών στοιχείων τούς παρ’ημίν από Ερμού έν φοίνικος φύλλω γεγραμμένους καταπεμφθήναι τοίς ανθρώποις». Άλλοι πάλι συγγραφείς λέγουν πώς ό Σίσυφος βρήκε τά γράμματα. Ό Ευριπίδης καί ό Στησίχορος επιμένουν στόν Παλαμήδη, ενώ ό Σουίδας στό λήμμα -Σαμίων δήμος- θεωρεί πώς τά γράμματα επινοήθησαν στήν Σάμο καί οί Αθηναίοι τά μετέφεραν στήν ανατολή. Ή επιγραφή τής Πάφου σέ μία κρήνη, ή επιγραφή σέ αγγείο τών Δελφών «Αμφιτρύων μ’ανέθηκε λαβών από τηλεβοάων», ή μαρτυρία τού Ομήρου όταν αναφέρεται στόν Βελλερεφόντη «γράψας έν πίνακι πτυκτώ θυμοφθόρα πολλά», τά έργα τού Ορφέως, ή μαρτυρία τού Διονυσίου, μαθητή τού Αριστάρχου καί πολλά άλλα συνηγορούν στό ότι οί Έλληνες έγραφαν πολύ πρίν τόν Τρωικό πόλεμο, καί πολύ πρίν φυσικά εμφανισθούν στόν κόσμο οί Φοίνικες. Στήν αρχή οί Έλληνες είχαν 16γράμματα: Α,Β,Γ,Δ,Ε,Ι,Κ,Λ,Μ,Ν,Ο,Π,Ρ,Σ,Τ,Υ. Ό Σιμωνίδης πρόσθεσε τά Η,Ω,Ξ,Ψ καί ό Παλαμήδης πρίν από αυτόν είχε επινοήσει τά Θ,Φ,Χ,Ζ. Άν αυτό τελικά ήταν αλήθεια, ό Όμηρος τά εγνώριζε. Μερικοί αποδίδουν τήν εύρεση τών Θ,Φ,Χ,Ζ στόν Επίχαρμο τών Συρακουσών, πού υπήρξε σύγχρονος τού Κάδμου. «Φοινίκεια τά γράμματα ελέγοντο, ώς φήσιν..Ετεωνεύς καί Μένανδρος, ό ιστορικός, επειδή έν πετάλοις φοινικικοίς εγράφοντο, ή όπερ κρείττον εστίν ειπείν, ότι φοινίσσεται υπ’αυτών ό νούς, ήτοι λαμπρύνεται» (Bekker Anecd). Ή Ελληνική γλώσσα άλλωστε παρουσιάζει κανονική εξέλιξι :1. Πρώιμο στάδιο Εικογραφικό2. Ιερογλυφικό3. Συλλαβογραφικό4. Φθογγογραφικό.Η σφηνοειδής γραφή στο Μπεχιστούν της δυτικής Ινδίας δέν οδήγησαν ποτέ στό μεγαλείο τών Ελληνικών γραφών καί τούς Ομήρου.Τό Κυπριακό καί ή Γραμμική γραφή Β έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθή καί εκφράζουν ολοκάθαρα τήν Ελληνική αδιάσπαστη γλώσσα. Ή Γραμμική Β αποτελεί εξέλιξη τής Γραμμικής Α(Τσικριτσής Γραμμική Β εκδ.Βικελαίας, ακόμα καί τό National Geographic συμφωνεί μέ τήν εξέλιξι αυτή εκδ.Ελλ.τ.6,1999) καί αποκρυπτογραφήθηκε από τούς Βέντρις καί Τσάντγουϊκ τό 1952. Τίς σχετικές πινακίδες βρήκε ό Evans τό 1900 στήν Κρήτη, αλλά καί αλλού όπως Κυκλάδες Επτάννησα, Στερεά Ελλάδα καί Πελοπόννησο.Πλάκες χαραγμένες έχουν βρεθή είς τό Αρκαλοχώρι τής Κρήτης. Ό Evans έξ’αρχής υποστηρίζει : «πώς ή Γραμμική Β καί τά συλλαβογράμματα εκφράζουν τήν Ελληνική γλώσσα. Λέγει πώς οί Φοίνικες παρέλαβαν τήν γραφή από τούς Κρήτες, οί οποίοι κατά τόν 13ον πχ αιώνα αποίκησαν τίς ακτές τής Παλαιστίνης ώς Φιλισταίοι». Περίπου τήν ίδια εποχή ό Ρενέ Ντυσσώ διατύπωσε τήν άποψι: «οί Φοίνικες είχον παραλάβει πρωιμώτατα τό αλφάβητον, παρά τών Ελλήνων, οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο έκ τής Κρητομυκηναϊκής γραφής». Στήν ουσία οί Φοίνικες παρέλαβαν συλλαβάριο καί γιαυτόν τόν λόγο ποτέ δέν ανέπτυξαν αλφάβητο. Όπως τό πήραν έτσι καί παρέμεινε. Δηλαδή μέ τήν λέξη ΔΔΜΣ οί Φοίνικες καταλάβαιναν Διδυμαίος, Δαβίδ κ.ο.κ. Αντιθέτως ή Ελληνική φυσιολογική εξέλιξις κατέληξε στό σημερινό σύστημα γραφής, τό πρώτο καί μοναδικό δηλαδή αλφαβητάριο στήν παγκόσμια Ιστορία. Σπουδαίο στοιχείο πού έφερε ό Βέντρις ήταν τά δωρικά στοιχεία πού είχε Γραμμική Β, τοποθετώντας χρονικά τούς Δωριείς μετά τούς Μυκηναίους, δίδοντας άλλο ένα «χαστούκι» στίς ινδοευρωπαϊκές θεωρίες καί στίς καθόδους τών Δωριέων, ή τών Απάτσι, ή τών Ζουλού καί άλλων «Ελλήνων»πού μπορεί νά ήρθαν περί τό 1200πχ. Ανέκαθεν λοιπόν οί Δωριείς ήσαν στήν Πελοπόννησο καί γιαυτό κανένας ιστορικός δέν γράφει γιαυτούς. Ή μόνη κάθοδος πού γράφουν οί αρχαίοι συγγραφείς, είναι ή κάθοδος τών Ηρακλειδών καί εξιστορούν μέ αυτό, τήν επάνοδο τών εκδιωχθέντων έκ τής Πελοποννήσου απογόνων τού Ηρακλέους, είς τήν προγονικήν καί δωρικήν έκπαλαι Πελοπόννησον (Αριστοτέλης, Στράβων, Έφορος, Διόδωρος). Κάθοδος σημαίνει επιστροφή στήν πατρίδα, όπως επάνοδος. Κάθοδος τών Μυρίων σημαίνει επάνοδος, επιστροφή, επαναπατρισμός, υπό τόν Ξενοφώντα. Γιαυτό ακριβώς καί λέμε άνοδος καί πτώσις τής θερμοκρασίας καί όχι άνοδος καί κάθοδος τής θερμοκρασίας. Τό τελευταίο πάτημα τών Φοινικιστών ήταν άν τό αλφάβητο είναι Ελληνικό, τά ονόματα τών γραμμάτων θά έπρεπε νά ήσαν κλιτά. Όμως τά ονόματα τών στοιχείων «άκλιτα εισίν, οίον τό άλφα τού άλφα τώ άλφα, τό βήτα τού βήτα τώ βήτα κ.ο.κ. διότι εισίν αρχαί, αί δέ αρχαί καί ρίζαι τών πραγμάτων απλαί θέλουσι είναι καί αποίκιλοι, οίον ή λευκότητις απλή εστίν καί αποίκιλος...ίνα μή ευθεώς είς δυσχέρειαν αυτά περιβάλλωμεν καί συγχέωμεν αυτά είς ποικιλίαν περιβάλλοντες»(Comm.είς Διον.Θράκα Σχόλια Vaticana). Οί Έλληνες έγραφαν τεκμηριωμένα από τήν 6ην χιλιετία. Στό Δισπηλιό τής Καστοριάς ό καθηγητής τού Αριστοτελείου πανεπιστημίου Κ.Γ Χουρμουζιάδης, βρήκε πινακίδα τού 5260πχ, ή οποία χρονολογήθηκε μέ τίς πιό σύγχρονες μεθόδους καί βρίσκεται στό αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών. Αυτή ή πινακίδα εχαρακτηρίσθη ή πρώτη επιγραφή σέ όλο τόν κόσμο. Τρία χρόνια αργότερα ό έφορος τών προιστορικών καί κλασσικών αρχαιοτήτων «Α.Σαμψων» στό σπήλαιο τού Κύκλωπα στά Γιούρα τών βορείων Σποράδων ανακάλυψε θραύσματα αγγείων μέ γράμματα ίδια μέ τού σημερινού αλφαβήτου. Τά αγγεία αυτά χρονολογήθηκαν στό 4500πχ. Ό ίδιος αρχαιολόγος τό 1995 στήν Μήλο ανεκάλυψε πρωτοκυκλαδικά αγγεία τού μέσου τής 3ης χιλιετίας, πού είχαν χαραγμένα τά γράμματα Μ,Χ,Ν,Κ,Ξ,Π,Ο,Ε. Πρώτος ό Evans διατύπωσε τήν άποψι πώς ή γραφή καί τό αλφάβητο είναι καταγωγής Ελληνικής. Ό «Πόλ Φόρ» στό αμερικανικό περιοδικό «Αρχαιολογία» παραθέτει πινακίδες πού εβρέθησαν στό Κυκλώπειο τείχος τής Ιθάκης, Γραμμικής Α τού 2700πχ. Γιά παράδειγμα : Οί παλαιότερες Κινεζικές επιγραφές είναι τού 1450πχ, ενώ τά παλαιότερα Εβραϊκά γραπτά είναι τού 700πχ. Τά αρχαιότερα κείμενα τών Άγγλων ανάγονται στόν 8ον μχ αιώνα, τών Γερμανών τόν 4ον μχ αιώνα(τού επισκόπου Ουλφίλα), τών Γάλλων ανήκουν στόν 9ον μχ αιώνα (Les Serments de Strasbourg), τών Ιταλών τού 1150μχ (καντιλένα), τών Ισπανών τά παλαιότερα κείμενα ανάγονται στόν 10ον μχ αιώνα καί τών Πορτογάλων ανάγονται στόν 12ον αιώνα. Η Γόρτυνα υπήρξε πόλη πολύ παλαιά πόλις τής Κρήτης. Το όνομά της το έχει πάρει από τον ήρωα Γόρτυνα, γιο του Ραδάμανθυ (παλαιότερα λεγόταν Ελλωτίς και Λάρισσα). Δεν υπάρχουν στοιχεία για το αν υπήρχε κατά τη Μινωϊκή εποχή. Πολλοί είναι πάντως εκείνοι που τη θεωρούν σαν έδρα των πολύ παλαιών κατοίκων της Κρήτης (Hdeck). Το βέβαιο είναι ότι υπήρχε και φαίνεται ότι άκμαζε κιόλας κατά τους ηρωϊκούς χρόνους. Ο Όμηρος (Ιλ. Β, 646 και Οδ. Γ, 204) την ονομάζει "τειχιόεσσαν" και την αναφέρει μεταξύ των πόλεων της Κρήτης που είχαν φτάσει σε ιδιαίτερη άνθηση. Την αναφέρει επίσης ο Πλάτων στους "Νόμους" του (IV, 708) σαν εύπορη και ευνομούμενη πόλη. Αλλά και αρκετοί άλλοι. Η ακμή της κράτησε, με ορισμένες διακυμάνσεις φυσικά, ως το 863 μ.α.χ.χ. που καταλήθφηκε και καταστράφηκε από του Σαρακηνούς.Την εποχή της Ρωμαιοκρατίας η Γόρτυνα υπήρξε έδρα του Ρωμαίου διοικητή.Ο χώρος όπου βρισκόταν η παλαιά πόλη της Γόρτυνας βρίσκεται ακριβώς ανάμεσα στα σημερινά χωριά Άγιοι Δέκα και Μητρόπολη, δεξιά και αριστερά στον ποταμό Μητροπολιανό (τον παλαιό Ληθαίο) που προχωρεί και χύνεται στο Λιβυκό πέλαγος 90 στάδια, 16 δηλ. περίπου χιλιόμετρα νοτιότερα. 3. Στο χώρο αυτό μεταξύ των άλλων ευρημάτων βρέθηκε και η δωδεκάστηλη εκείνη "Μεγάλη επιγραφή" που αναφέραμε στην αρχή και που είναι περισσότερο γνωστή ως "Κώδιξ της Γόρτυνος".Η ανακάλυψη του βασικού τμήματός της οφείλεται στον ιταλό αρχαιολόγο Federico Halbherr που τη βρήκε με την καθοδήγηση (εξ αποστάσεως) ενός άλλου μεγάλου ιταλού αρχαιοδίφη, του Domenico Comparetti και τη σημαντική επί τόπου βοήθεια του γερμανού Ern. Fabricius. Η επιγραφή δεν βρέθηκε όλη μαζί. Ένα μικρό της κομμάτι που περιλάμβανε τους 15 πρώτους στίχους της 11ης στήλης το βρήκαν, στα μέσα περίπου του 19ου αιώνα, δύο Γάλλοι περιηγητές, ο Γ. Περρό και ο L. Thenon εντοιχισμένο σ' ένα νερόμυλο του χωριού Άγιοι Δέκα. Το τμήμα αυτό της επιγραφής αποτέλεσε για τον επιστημονικό κόσμο της εποχής την πρώτη νύξη για την ύπαρξη της επιγραφής.Είκοσι χρόνια αργότερα, ο Γάλλος επίσης B. Haussoulier, βρήκε εντοιχισμένο σ' ένα σπίτι του ίδιου και πάλι χωριού, νέο τμήμα της επιγραφής: εκείνο που περιλαμβάνει τους 15 πρώτους στίχους (αλλά μόνο τα αριστερά μισά μέρη τους της 7ης στήλης και μερικά γράμματα των στίχων 10 - 15 της 10ης στήλης). Η ουσιαστική όμως ανακαλύψη της επιγραφής οφείλεται στον F. Halbherr που αναφέραμε πιο πάνω. Αυτός ανέσκαψε συστηματικά την περιοχή και βρήκε, το 1884, τις τέσσερις πρώτες στήλες του Κώδικα της Γόρτυνος. Κατόπιν με τις οδηγίες του -γιατί ο ίδιος δεν μπόρεσε να συνεχίσει ως το τέλος τις ανασκαφές- ο Ern. Fabricius ανακάλυψε και τα υπόλοιπα τμήματα της σημαντικότητης αυτής επιγραφής που όταν ανακαλύφθηκε θεωρήθηκε σαν η μεγαλύτερη αρχαιολογική ανακάλυψη του περασμένου αιώνα. Η ερμηνεία της, έλεγαν τότε, πως θα απασχολούσε ψυχολόγους και νομικούς για μια ολόκληρη γενιά (Caillemer). Και αν όμως η σημασία της δεν είναι όμως τόση όση την φαντάστηκαν την εποχή της ανακάλυψης της, πάντως είναι πολύ μεγάλη: είναι η επιγραφή της Γόρτυνος μία από τις εκτενέστερες μέχρι σήμερα ανευρεθείσες ελληνικές επιγραφές, με κείμενο συνεχές και διατηρημένο σε άριστη κατάσταση. Αποτελείται από δώδεκα στήλες, κάθε μια από τις οποίες περιλαμβάνει 55 στίχους (πλην της δωδεκάτης που έχει μόνο 35). Αρχικά η επιγραφή στο σύνολό της θα περιλάμβανε γύρω στους 630 - 640 στίχους. Από τα κενά, που παρόλη την πληρότητά της παρουσίαζε όταν βρέθηκε, το ένα κατορθώθηκε να συμπληρωθεί χάρη στο τμήμα εκείνο που ο Thenon βρήκε και παρέδωσε το 1862 στο Λούβρο και τα άλλα χάρη στο τμήμα που ανακάλυψε, όπως πιο πάνω είπαμε, ο Haussoulier το 1879. Έτσι σήμερα φαίνεται ότι μόνο περίπου 30 στίχοι μας λείπουν: 15 από τη στήλη 10η και 15 από την 12η. Μη πλήρεις είναι επίσης και οι δέκα πρώτοι στίχοι της 9ης στήλης. Η επιγραφή είχε αρχικά τοποθετηθεί στο εσωτερικό του κυκλοτερούς τοίχου του δικαστηρίου της πόλης (Paoli). Αργότερα, επί Ρωμαϊκής εποχής, όταν οι νόμοι που περιέχονταν στην επιγραφή είχαν περιέλθει σε αχρηστία, οι λίθοι, πάνω στους οποίους ήταν χαραγμένο με κόκκινα γράμματα το κείμενο του Κώδικα, χρησιμοποιήθηκαν, με την ίδια όμως διάταξη που αρχικά είχαν, σαν οικοδομικό υλικό, για κάποιο άλλο οικοδόμημα, στα ερείπια του οποίου και τη βρίσκουμε σήμερα.Οι στήλες της επιγραφής έχουν ύψος 1,75 του μέτρου και πλάτος 0,69 (μερικές 0,67). Τα γράμματά τους είναι σκαλισμένα ωραία, ευδιάκριτα, ισόμετρα Γι' αυτό και η ανάγνωσή της θα ήταν εύκολη αν δεν υπήρχαν οι ιδιωματισμοί της Δωρικής διαλέκτου στην οποία είναι γραμμένες και οι καταστροφές που οπωσδήποτε παρουσιάζει σε ορισμένα μέρη.
Το αλφάβητο που χρησιμοποιείται σε αυτή περιλαμβάνει 19 μόνο γράμματα. Λείπουν δηλ. Τα γράμματα Η, Ξ, Φ, Χ, Ψ και Ω που τα αντικαθιστούν τα Ε, ΚΣ, Π, ΠΣ και Ο. Περιλαμβάνει επίσης και το δίγαμμα: F. Η ερμηνεία της προκάλεσε πολλές συζητήσεις, προτάθηκαν δε σχετικώς αρκετές αναγνώσεις. Επρόκειτο περί παλαιάς επιγραφής. Σ' αυτό συνετέλεσε και το ότι οι λέξεις είχαν χαραχθεί βουστροφηδόν, δηλ. από δεξιά προς τα αριστερά και ύστερα από τα αριστερά προς τα δεξιά κ.ο.κ. (σημειωτέον ότι και οι κολόνες επίσης της επιγραφής διαβάζονται αρχίζοντας από τη δεξιά κολόνα και προχωρώντας προς τα αριστερά) καθώς και η αρχαϊκή μορφή (σχήμα) πολλών γραμμάτων. Έτσι στην αρχή ανήγαγαν την επιγραφή πρό 3000 ετών τουλάχιστον. O Comparetti όμως καί Caillemer έπεσαν νά τήν βγάλουν σχεδόν στόν αιώνα τού Περικλέους, γιά νά μήν χαλάσει ή μόδα πού θέλει τούς Έλληνες νά ξύπνησαν ένα πρωί κάπου στόν 5ον αιώνα πχ καί νά τά ανακάλυψαν όλα, χωρίς παρελθόν καί αιώνες δουλειάς. Οι δυσκολίες που παρουσιάζει η χρονολόγηση του Κώδικα της Γόρτυνος οφείλονται στο ότι συμπλέκονται σε αυτή στοιχεία και σχήματα από τη μια μεριά αρχαϊκά και από την άλλη δικαιϊκοί θεσμοί εξαιρετικά εξελιγμένοι (Caillemer). Επιχείρημα υπέρ εκείνων που δέχονται την αρχαιότητα του Κώδικα της Γόρτυνος θα μπορούσε να αποτελέσει και το γεγονός ότι δεν γίνεται πουθενά λόγος στην επιγραφή περί εγγράφων. Βέβαια όταν χαράχτηκε ο Κώδικας της Γόρτυνος, η γραφή είχε βρεθεί (αφού ο Κώδικας είναι γραμμένος). Γιά νά φθάσουν οί Έλληνες στήν δημιουργία αλφαβήτου, χρειάστηκαν νά ξεκινήσουν από πρωτόγονες γραφές, μέχρι νά καταλήξουν στήν τελειότητα πού γνωρίζουμε σήμερα. Οί Μινωίτες αρχικώς χρησιμοποιούσαν ένα είδος γραφής ιερογλυφικής. Κατόπιν χρησιμοποίησαν τήν Γραμμική (Α) καί μέ τήν επικράτηση τών Αχαιών καθιερώθηκε ή Γραμμική (Β). Ή αποκρυπτογράφηση τής Γραμμικής Β έγινε από τόν Άγγλο ασυρματιστή Ventris, επιβεβαιώνοντας ότι στήν εποχή αυτή, μιλούσαν στήν Κνωσσό τήν ίδια γλώσσα μέ αυτή πού μιλούσαν οί Αχαιοί. Τά ιερογλυφικά άρχισαν νά δημιουργούνται στήν Κρήτη από τούς Έλληνες, διότι μόνον Ελληνόφωνοι εδημιούργησαν πολιτισμό στό νησί. Τά Ελληνικά ιερογλυφικά είναι αυτόνομη εφεύρεση καί έχουν εικονογραφικό καί φωνητικό χαρακτήρα. Κάθε Ελληνικό ιερογλυφικό παριστάνει ένα αντικείμενο μέ φωνητική αξία. Ή διαφορά τών Ελληνικών διαλέκτων δημιούργησε καί τήν διαφορά τών Γραμμικών Α καί Β, οί οποίες εμφανίζονται πρός τό παρόν νά αντιπροσωπεύουν τίς κυριότερες διαλέκτους στόν προιστορικό Ελληνικό χώρο. Δέν είναι παράξενο πού στήν Θεσσαλία έχουμε ιερογλυφικά ή απλά γραμμικά μέ άλλη φωνητική αξία, ή οποία αναφέρεται στήν ονομασία τού ιδίου αντικειμένου στό τοπικό γλωσσικό ιδίωμα. Τήν γραμμική τήν δημιούργησαν γιά νά έχουν τήν γραμμική παράσταση αντικειμένου καί όχι τήν εικόνα, διότι ή δεύτερη ήθελε γιά νά γραφή καλλιτεχνικό χέρι καί επομένος είναι χρονοβόρα. Ή στασιμότητα στήν έρευνα τών γραμμικών γραφών οφείλεται στό ότι κανένας εκούσια ή ακούσια δέν αντιλήφθη ότι οί φωνητικές αξίες ακολουθούν τά γλωσσικά ιδιώματα καί ότι κάθε μετάφραση λέξεων πρέπει νά ακολουθή πάλι τό τοπικό ιδίωμα, τό οποίο ομιλείται ακόμα καί σήμερα στό κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα τού Ελληνικού κόσμου μέ τίς έννοιες πού είχε κάθε λέξη στήν Μινωϊκή καί Μυκηναϊκή εποχή. Μέ αφορμή τήν ανάγνωση καί μετάφραση τής ιερογλυφικής γραφής στόν θησαυρό τών Αηδονίων, τίς φωτογραφίες τών οποίων δημοσίευσε ή Κυριακάτικη 28/01/96 αντιληφθήκαμε τόν τρόπο μέ τόν οποίο γράφονται τά Ελληνικά ιερογλυφικά καί οί γραμμικές. Στήν παράσταση τής σφενδόλης στό ιερογλυφικό, είχαμε τήν λέξη sare ή λέξη προέρχεται από τήν σαρίρ. Κατά τόν Ησύχιο λέξη Λακώνων καί σημαίνει κλάδος φοίνικος. Πράγματι στήν επιγραφή έχουμε γυναίκα νά κρατά κλαδί φοίνικα. Έχουμε λοιπόν χρήση τής πρώτης συλλαβής τής λέξεως μέ τήν οποία ονόμαζαν τόν φοίνικα καί μέ τήν εικόνα του νά περιστάνεται σ’αυτήν τήν περίπτωση μέ τό συλλαβόγραμμα sa. Γνωρίζοντας ότι όλες οί γραφές αποτυπώνουν τήν αρχαία Ελληνική στίς κατά τόπους διαλέκτους, αρχίζουμε νά εξετάζουμε τά ιερογλυφικά καί κατεπέκταση τά συλλαβογράμματα τής Α καί Β. Ή προσπάθεια αποτυπώσεως όσων ό Έλληνας έβλεπε μέ τό μάτι, μάς κάνει νά συμπεραίνουμε πώς τά ιερογλυφικά ήταν χιλιάδες. Σέ σχέση πάλι μέ τίς διαλέκτους τά συλλαβογράμματα αυξάνονται, καθότι μέ τήν ίδια εικόνα αποδίδονται πολλές φωνητικές αξίες. Ένα συλλαβόγραμμα παριστάνεται μέ αρκετές εικόνες λόγω πληθώρας ονομάτων καί αντικειμένων πού αρχίζουν μέ τό ίδιο συλλαβόγραμμα. Έχοντας τήν πλουσιοτέρα σέ λέξεις γλώσσα, μπορούμε νά υπολογίσουμε πόσα θά ήταν τά ιερογλυφικά καί τά συλλαβογράμματα. Παραδείγματα :• ΜΟ (γραμ.Β) κεφάλι μόσχου = ΜΟ – σχος• ΚΟ (γραμ.Β ) καρπός κολιάνδρου = ΚΟ – λίανδρος• ΚΙ (γραμ. Β) σχέδιο κανάτας = Κύ – λΙξ• ΝΙ ( γραμ. Β ) σχέδιο σύκου = ΝΙ – κύλεα (είδος σύκου στήν Κρήτη)• Ι ( ιερογλ.) σχέδιον καρφιού = Η – λάρΙον• ΚΥ (γραμ. Α,Β) σχέδιον πουλιού πετάμενου = ΚΥ – κνίας είναι είδος αετού• Υ (γραμ. Α,Β ) σχέδιο πηδαλίου πλοίου = Υ – αξ (πηδάλιο)• ΝΑΥ (ιερογλ.) σχέδιο πλοίου = ΝΑΥ – ς• ΤΙ ( ιερογλ. καί γραμ. Α,Β) σχέδιο τρίποδα = ΤΙ – βην (τρίποδας)Γραμμική γραφή.Κάθε γραφή της οποίας τα σημεία είναι γραμμικά σχήματα.Το αρχαιότερο είδος γραφής, που βρίσκουμε σε ελληνική περιοχή, είναι το κρητικό. Στην Κρήτη ανακαλύφτηκαν τρία συστήματα γραφής, η ιερογλυφική, η γραμμική Α και η γραμμική Β. Τα συστήματα αυτά γραφής χρησιμοποιήθηκαν στην Κρήτη καί σέ όλη τήν Ελλάδα, καί οδήγησαν στό αλφάβητο.Ο Άγγλος αρχαιολόγος Άρθουρ Έβανς (1851-1941) έστρεψε την προσοχή του στη Μεγαλόνησο και το 1900 άρχισε ανασκαφές στο λόφο «Κεφάλα» της Κνωσού. Από τις ανασκαφές αυτές ήρθε στο φως ένας μεγάλος αριθμός πήλινων πινακίδων με σύμβολα γραμμικής γραφής. Στη γραμμική μινωική αυτή γραφή ο Έβανς διέκρινε δύο φάσεις: τη γραμμική Α, που προηγείται χρονικά, και τη γραμμική Β. Η πρώτη φάση της γραμμικής μινωικής γραφής τοποθετείται χρονικά μεταξύ του 1750 και του 1450 π.Χ., περίπου, ενώ η δεύτερη φάση παρουσιάζεται στην Κρήτη γύρω στα 1400 π.Χ. Αξίζει να σημειωθεί ότι πινακίδες με τη γραμμική γραφή Α βρέθηκαν σ’ ολόκληρη την Κρήτη, ενώ πινακίδες με τη γραμμική γραφή Β προέρχονται μόνο από την Κνωσό.Η μεγάλη συλλογή κειμένων σε γραμμική γραφή Α αποτελείται από 150 περίπου πήλινες πινακίδες, που βρέθηκαν στη νότια Κρήτη, στη σημερινή Αγία Τριάδα. Οι πινακίδες αυτές, πολλές από τις οποίες είναι κομματιασμένες, φαίνεται ότι είναι κυρίως κατάλογοι γεωργικών προϊόντων. Άλλες πινακίδες σε γραμμική γραφή Α βρέθηκαν στη Φαιστό, στην Κνωσό, στο Παλαιόκαστρο, στις Αρχάνες και σ’ άλλες τοποθεσίες της Κρήτης.Τα σύμβολα της γραμμικής γραφής Α μπορεί να διαιρεθούν σε τέσσερις κατηγορίες: α) Αριθμητικά και μετρικά. β) Φωνητικά. γ) Σύνθετα. δ) Ιδεογράμματα. Η διαφορά και η διάκριση των φωνητικών συμβόλων και των ιδεογραμμάτων δεν είναι πάντοτε σαφής.Για τη γραμμική γραφή Β ο Έβανς είχε εκφέρει τη γνώμη ότι ήταν σε χρήση μόνο στην Κνωσό και ότι εξαφανίστηκε μετά την καταστροφή του ανακτόρου της κατά τις αρχές του 14ου αιώνα π.Χ. Ο Έβανς έκανε την υπόθεση ότι η γραμμική γραφή Β είναι ένα είδος «βασιλικής ορθογραφίας», που αναπτύχθηκε από τους γραφείς του ανακτόρου και χρησιμοποιήθηκε μόνο στην Κνωσό. Η θεωρία όμως αυτή αμφισβητείται, καθώς βρέθηκαν πινακίδες σε γραμμική γραφή Β και στην ηπειρωτική Ελλάδα.Η σχέση του συστήματος της γραμμικής Α και της γραμμικής Β δεν είναι δυνατό να καθοριστεί με ακρίβεια, όπως δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί επακριβώς και ο χρόνος που άρχισαν και σταμάτησαν τα δύο συστήματα γραφής στην Κρήτη. Πιθανόν και τα δύο αυτά συστήματα γραφής να χρησιμοποιούνταν παράλληλα για κάποιο χρονικό διάστημα. Στην ηπειρωτική Ελλάδα, και συγκεκριμένα στη Θήβα, Μυκήνες, Ορχομενό, Τίρυνθα, Ελευσίνα και άλλες περιοχές, βρέθηκαν σύμβολα πάνω σε πιθάρια, όμοια με τα σύμβολα της γραμμικής γραφής Β. Πήλινες όμως πινακίδες σε γραμμική γραφή Β βρέθηκαν στο μυκηναϊκό ανάκτορο κοντά στην Πύλο κατά τις συστηματικές ανασκαφές που έγιναν από τον Carl Blegen το 1939. Τις πινακίδες αυτές της Πύλου εξέτασε και δημοσίευσε το 1955 ο Emmet Bennet. Όπως είναι ευνόητο, η ανακάλυψη των ενεπίγραφων πινακίδων, τόσο στην Κρήτη, όσο και στην ηπειρωτική Ελλάδα, προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον. Πολλοί επιστήμονες προσπάθησαν να αποκρυπτογραφήσουν τα κείμενα των πινακίδων αυτών, χωρίς ικανοποιητικά και θετικά αποτελέσματα. Αυτός όμως στον οποίο ανήκει η δόξα της αποκρυπτογράφησης των πινακίδων σε γραμμική γραφή Β είναι ο Άγγλος αρχιτέκτονας Μ. Βέντρις. Στο Βέντρις είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση οι εργασίες του Έβανς και εργάστηκε επίμονα και με μεγάλο ζήλο, για να αποκρυπτογραφήσει τη γραμμική Β. Η μεγάλη του προσπάθεια αμείφτηκε. Το 1952 δημοσίευσε τα συμπεράσματά του, με τα οποία αποδείχνει ότι η γραμμική γραφή Β είναι ελληνική γραφή. Η γραφή αυτή ονομάζεται πλέον «μυκηναϊκή». Οι πινακίδες όμως που διαβάστηκαν δε μας δίνουν ένα ιστορικό κείμενο, αλλά είναι όλες κατάλογοι των αντικειμένων και των περιουσιακών στοιχείων που είχαν οι άρχοντες και οι μεγαλέμποροι της εποχής εκείνης. Συνεπώς οι πινακίδες δε μας δίνουν πραγματικές ιστορικές πληροφορίες.Τα σημεία της γραμμικής γραφής Β, που παρουσιάζει μεγάλη συγγένεια με την κυπριακή, μπορεί τώρα να διαιρεθούν σε δύο βασικά είδη: α) ιδεογράμματα β) συλλαβογράμματα. Η γραμμική γραφή Β είναι βασικά συλλαβική γραφή. Διάφοροι επιστήμονες έχουν εκφράσει ορισμένες αμφιβολίες για τις φωνητικές αξίες, που απέδιδε ο Βέντρις στα γραφικά σύμβολα και για τους κανόνες ανάγνωσης των κειμένων που πρότεινε. Γενικά όμως σήμερα δεχόμαστε την αποκρυπτογράφηση του Βέντρις.Είναι γνωστό ότι η γλώσσα δεν είναι μόνο αξία αυτή καθαυτή αλλά και φορέας αξιών. Η αποκρυπτογράφηση της γραμμικής γραφής Β από το Βέντρις έριξε φως στην ιστορία του αρχαιότατου ελληνικού πολιτισμού, που υπήρχε στην ηπειρωτική Ελλάδα και στην Κρήτη πολλούς αιώνες πριν από την ομηρική εποχή. Παρά το ότι οι πινακίδες σε γραμμική γραφή δεν περιέχουν πραγματικές ιστορικές πληροφορίες, βεβαιώνουν ότι η γλώσσα αυτή είναι η ελληνική και διαφωτίζουν πολλά σημεία του ιδιωτικού και κοινωνικού βίου των Ελλήνων κατά τη δεύτερη χιλιετία π.Χ.
Τό σημερινό αλφάβητο είναι τό επικρατήσας Ιωνικόν-Αττικόν. Κάθε Ελληνική πόλις-κράτος διέθετε ιδικόν της αλφάβητον. Οί πολύ μικρές παραλαγές τού κάθε αλφαβήτου τό έκαναν νά διαφέρει κάπως από τά υπόλοιπα. Τό Ιωνικόν είχε αρχικώς 27 γράμματα, τό Κορινθιακόν διέθετε 24 γράμματα, τό Κρητικόν 21, τής Μιλήτου 24, τό Χαλκιδικόν 25. Αυτό ακριβώς έλαβαν οί Λατίνοι καί πού τώρα τό χρησιμοποιεί όλος ό κόσμος. Από Ελληνικό αλφάβητο κατάγονται επίσης τό Ετρουσκικόν, τό Κυριλλικόν, τό αρχαίο Φρυγικόν, τής Λυκίας, τό Λυδικόν, τό Αρμενικόν, τό Κοπτικόν, τό Γοτθικόν, τό Ρουμανικόν(παρόμοιο τού Λατινικού). ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ -Φίλιππος έκ Συαγγελών καί τόν Ισωκράτη (λόγος Αρχιδάμου).• -«Τού γηγενούς γάρ ειμί εγώ παλαίχθονος, ίνις Πελασγός, τήσδε γής αρχηγέτης..»(Αισχ.Ικετ.250) -«Γλαυκόπιον τήν Ακρόπολιν οί αρχαίοι, ή τό έν Ακροπόλει τής Αθήνας ιερό. Από Γλαύκου τινός αυτόχθονος, έ τώ τόπω τούτω κατοικήσαντος..»(μαθ.Ελλ.γλώσσης Γ΄σ97).• -«Υπόληψιν είχον οί παλαιοί, ώς έκ δρυών καί πετρών τών ανθρώπων γεγονότων» (λεξ.Ησύχιος, λήμμα ).• -«Ετεοκρήτες, οί ώς αληθώς Κρήτες, οί αυτόχθονες» (->>- Γ΄σ97).• -«Εύμηλος: ό πρώτος κτίτωρ καί βασιλεύς τών Πατρών, αυτόχθων»(ιστορ.Α.Κων/δη).• -«Νιόβης καί Διός παίς Άργος εγένετο..καί Πελασγός, αφ’ ού κληθήναι τούς Πελοπόννησον οικούντας Πελασγούς»(Απολλοδ.Β΄1). • -«Μακεδονία ή χώρα, από Μακεδόνος καί Θυίας τής Δευκαλίωνος, ώς φήσιν Ησίοδος ό ποιητής: Ή δ’υποκυσσαμένη Διί γείνατο τερπικεραύνω υίε δύω, Μάγνητα, Μακηδόνα θ’ίππιοχάρμην, οί περί Πιερίην καί Ούλυμπον δώματ’έναιον»(Στ.Βυζάντιος).• -«Φαιστός, πόλις Κρήτης, εκτίσθη υπό Φαίστου τού Ροπάλου, Ηρακλέους παιδός»(Στ.Βυζαντ.).• -«Τύρινς: οί δ’Άργος τ’είχον Τίρυνθα τε τειχιόεσσαν.. Από Τίρυνθος τής Άλω θυγατρός, ήτις Αμφιτρύωνος ήν αδελφή. Εκαλείτο δέ πρότερον Αλιείς» (Στ.Βυζαντ.).• -«Φολέγανδρος, νήσον τών Σποράδων, από Φολεγάνδρου τού Μίνως»(Στ.Βυζαντ.).• -«τεττιγοφόρας ή τεττιγοφόρος: ούτω εκαλούντο οί Αθηναίοι επειδή αφόρουν χρυσούς τέττιγας ώς σύμβολον ότι ήσαν αυτόχθονες»(Ίππης1331 καί λεξικόν Liddel Scott χρυσέος τέττιξ).• -«Κεκροπίδα τέττιγα πλόκων υπέρ..γαίης γηγενέες..»(Γρηγόριος Νανζιανζηνός-Έπη).• Ηρόδοτος Ι 57• Θουκυδίδης ΙΙ 17• Ευριπίδης ΙΩΝ στ.589• Σουϊδας – Ερεχθεύς• Ηρόδοτος XIII 73• Παυσανίας Αρκαδ.38,1Ό Γκρέηβς στό βιβλίο του «Ελληνικοί μύθοι» αναφέρει ότι σύμφωνα μέ τό Πάριο χρονικό, ή αλλαγή από «Γραικοί» (αυτοί πού λάτρευαν τήν Γραία Θεά) σέ Έλληνες (από τόν κοινό πρόγονο τών πατριαρχικών φυλών, τόν Έλληνα), πραγματοποιήθηκε περί τό 1600πχ. Επανερχόμενοι στό πλαίσιο τής προιστορικής Ελλάδος καί συγκεκριμένα στόν Όμηρο : οί Λύκιοι καί οί Κάρες γεννοκρατούσαν από τήν Κρήτη (ιλ.6,152 καί οδ.11,235). Ό Κορδάτος στήν «Μεγάλη Ιστορία τής Ελλάδος» αναφέρει ότι στίς δύο πλευρές τού Αιγαίου καί στήν Κρήτη, ζούσαν οί Πρώτοι Έλληνες, πού αποτελούνταν από τίς φυλές τών Πελασγών, τών Λελέγων, Φρύγων καί Κάρων. Ό Ευριπίδης (Ορέστης 615) τοποθετεί τόν Λέλεγα νοτιοδυτικά τής Σπάρτης καί τού προσδίδει τήν εφεύρεση τού Μύλου. Ό Πολυκάων είναι υιός του καί ιδρυτής τής πόλεως Μεσσηνίας. Ό Έλληνας έτρωγε κρέας από τά 11-12εκατ.έτη πρίν. Ό βιοφυσικός Δρ.Αναστάσιος Τουσίμης, ερευνητής στήν NASA, μετά από ηλεκτρονομικροσκοπική εξέταση απέδειξε πώς ή διατροφή τών τότε Ελλήνων ήταν τό κρέας καί οί καρποί. Ό Έλλην ήτο κυνηγός καί τροφοσυλλέκτης. Ό Έλλην Μακεδών θά ανακαλύψει τήν φωτιά, καί χάρις στό δώρο τού Προμηθέως ό Έλλην θά αποκτήσει ένα πανίσχυρο όπλο. Τά νέα όπλα του πού τώρα φτιάχνει χρησιμοποιώντας τήν φωτιά, τού δίδουν μεγάλο πλεονέκτημα σέ σχέση μέ τά άλλα ζωικά είδη. Κατόπιν αρχίζει νά αλιεύει καί ανακαλύπτει τήν γεωργία. Οί Έλληνες κατοικούσαν στήν ύπαιθρο καί κοντά σέ λίμνες ή θάλασσα. Οί περισσότερες παλαιολιθικές θέσεις δέν βρίσκονται κάν κοντά σέ σπήλαια. Γιαυτό καί τά σπήλαια δέν παρουσιάζουν τό πλήθος τών βραχογραφιών πού υπάρχουν στό Λεσκώ στήν Γαλλία καί στήν Αλταμίρα στήν Ισπανία. Ό Έλλην από εκείνους τούς χρόνους εντάσσεται στήν φύση, ενώ οί Ευρωπαίοι παραμένουν κλεισμένοι σέ σπήλαια. Ό Έλλην λοιπόν τό βράδυ ξάπλωνε καί κοιτούσε τόν ουρανό, ενώ οί άλλοι άνθρωποι έβλεπαν πέτρες. Γιαυτό άλλωστε ή αστρονομία εξελίσσεται πρώτα είς τήν Έλλάδα, όπως βέβαια καί όλες οί άλλες επιστήμες καί τέχνες. Στήν περίοδο από 10εκατ.έτη έως 200000έτη οί Έλληνες έφτιαχναν χειροπέλεκεις, ενώ στήν Αχαλλαία περίοδο καί στήν μέση παλαιολιθική 200000-35000πχ επικράτησε ή Λεβαλουά τεχνική, ή οποία θεωρείται ορόσημο τής μεταβάσεως από τήν Αχαλλαία στήν επόμενη Μουστέρια. Αυτή είναι καί ή εποχή πού εμφανίζεται ό Νεάντερταλ, χωρίς βέβαια νά κάνει αισθητή τήν παρουσία του είς τήν Ελλάδα. Κατόπιν έρχεται ή Ύστερη παλαιολιθική περίοδος 35-10000πχ. Τήν εποχή αυτή οί άνθρωποι κατασκεύαζαν εξελιγμένα εργαλεία. Λεπίδες. Ό σύγχρονος αυτός άνθρωπος, ό Homo Sapiens υπερισχύει τού Νεαντερτάλιου επιδεικνύοντας τεράστια νοητική ικανότητα. Ή πρώτη παγετώδης περίοδος άρχισε πρίν 600εκτ.έτη, ενώ ή τελευταία άρχισε πρίν από 9εκτ. έτη καί συνεχίζεται έως σήμερα. Ή γή έφθασε νά καλύπτεται από πάγους μέχρι καί σέ ποσοστό 32%. Eίναι πάντως γεγονώς ότι στήν περιοχή τής Ελλάδος τό κλίμα ήτο ηπιώτερο, ακόμα καί σέ ακραιφνώς παγετώδη φάσι. Γιαυτόν ακριβώς τόν λόγο εγεννήθη εδώ ό πολιτισμός. Τό μεγαλύτερο όπλο τών Ελλήνων ήταν ή επαφή των μέ τήν θάλασσα Τεκμηριωμένα διέσχιζαν τήν θάλασσα, τό Αιγαίο από τό 8000πχ μεταφέροντας οψιδιανό από τίς Κυκλάδες στήν Πελοπόννησο. Ό Έλλην ναυτικός διεπεραιώθη καί στό έτερον σκέλος τής Ελλάδος, στήν Μικρά Ασία καί ήταν αυτός πού ήρθε σέ επαφή μέ τούς Ανατολίτες καί όχι τό αντίστροφο.Οί Έλληνες από τό 8000πχ αρχίζουν νά συγκροτούν αγροτικούς οικισμούς, οί οποίοι σταδιακώς επεξετάθηκαν καί τό 6000πχ λαμβάνει χώρα στήν Ελλάδα ένα γεγονός παγκοσμίου σημασίας, ή ίδρυση τής πρώτης πόλεως, τού Σέσκλου.Αυτή ή πρώτη πόλις οδήγησε στό άστυ τών κλασσικών χρόνων. Οί Έλληνες τού Σέσκλου οργανώθηκαν στενότερα καί ανέπτυξαν κοινωνικούς δεσμούς καί θεσμούς όπως Βασιλεία, στρατός κτλ. Ή πόλις αναπτύχθηκε περιμετρικώς τής Ακροπόλεως, πού ήταν ή έδρα τού ηγέτου αλλά καί τού στρατού. Αναπτύσσεται στήν Ελλάδα μία δομή κοινωνίας πού διέπει τούς Έλληνες έως τήν υστεροβυζαντινή εποχή. Στήν συνέχεια γεννάται τό εμπόριο καί τό 5000πχ εμφανίζεται τό πρώτο οδικό δίκτυο στήν Ευρώπη καί παγκοσμίος (Ραφήνα-Νέα Μάκρη-Μαραθών). Οί ναυτικοί αυτοί οικισμοί εξελίσσονται σέ πόλεις καί διεξάγουν εμπόριο μέ τήν νησιωτική Ελλάδα. Ή Καθηγήτρια τού Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Παντελιάδου, λέγει πώς οί εμπορικές επαφές ήταν εκτεταμένες μεταξύ νήσων καί Αττικής μέσω ενός εκτεταμένου θαλασσίου επικοινωνιακού δικτύου. Οί Έλληνες κατεργάζονταν τό μέταλλο, τόν χρυσό καί τόν άργυρο. Δέν είναι τυχαία τά λόγια λοιπόν τού Αιγύπτιου ιερέος Μανέθωνος πρός τόν Σόλωνα, τά οποία σώζει ό Πλάτων στόν «Τιμαίο» : «φθόνος ουδείς ώ Σόλων, αλλά θά σού τά είπω όλα, γιά χάρι σου καί γιά χάρι τής πόλεως σου, αλλά γιά χάρι τής θεάς, πού επροστάτευσε, ανέθρεψε καί εκπαίδευσε τόν δικό μας καί τόν δικό σας τόπο, αρχίζοντας από εσάς 1000χρόνια πρίν, όταν πήρε τό σπέρμα σας από τήν Γή... Ή διάρκεια τού πολιτισμού μας σύμφωνα μέ τά ιερά μας βιβλία είναι 8000έτη». Άρα σύμφωνα μέ τόν Αιγύπτιο ιερέα 8000χρόνια πρίν τόν Σόλωνα ξεκινά ό Αιγυπτιακός πολιτισμός, ενώ ό Ελληνικός 1000 χρόνια πρίν τόν Αιγυπτιακό. Επομένος ό Ελληνικός πολιτισμός ξεκινά περί τό 9500πχ, όπως άλλωστε φωνάζουν γεωλογικές, κλιματολογικές, αρχαιολογικές καί ιστορικές μαρτυρίες. Μεταξύ 9-7000πχ εδημιουργήθησαν οί πρώτοι στρατοί. Αποτέλεσμα τής ιδιοκτησίας πού έπρεπε νά προστατευθή. Στόν Σέσκλο ό Βασιλέας είχε ένοπλη φρουρά, τόσο γιά τήν προστασία τού ιδίου όσο καί νά προστατεύη τήν πόλι. Ό τότε στρατός πρέπει νά διέθεται 1000 άνδρες, έκ τόν οποίων οί 100 θά ήταν μόνιμη ένοπλη δύναμις. Τά όπλα πού είχαν ήσαν τό τόξο, τό ακόντιο καί ή σφενδόνη. Επίσης είχαν τό ρόπαλο, γνωστός ώς κεφαλοθραύστης, τό δόρυ καί τό εγχειρίδιο, πρόγονος τού σπαθιού. Από τήν 5ην χιλιετία όμως οί Έλληνες αναπτύσσουν ραγδαία τά όπλα μέ τήν επεξεργασία τών μετάλλων. Οί πρώτες ασπίδες κάνουν τήν εμφανισή των καί τά πρώτα βλήματα ή οβίδες τής ιστορίας. Πήλινες βλιδοφόρες οβίδες, πού κατά τήν πρόσκουσί των στό έδαφος, εθραύεντο καί τά κομμάτια λειτουργούσαν όπως τά θραύσματα τών χειρομβοβίδων σήμερα. Σημαντικό επίσης εύρημα είναι ή ανακάλυψη ιππάριου από τά 10-11 εκατ.χρόνια πρίν. Οί Έλληνες λοιπόν ζούσαν μέ ίππους έξ αρχής τής ιστορίας των, πράγμα πού κάνει ακόμα πιό ψευδή τόν ισχυρισμό τών ινδοευρωπαϊστών πώς εκείνοι έφεραν τήν εξημέρωση τού ίππου στήν Ελλάδα, μερικούς αιώνες πρίν τόν Όμηρο.Οί Έλληνες είχαν νά μεταφέρουν ψάρια από τά πλοία πρός τά σπίτια, γεωργικά προϊόντα από τά χωράφια πρός τά σπίτια, πέτρες γιά τά τείχη, καί παρ’όλα αυτά δέν είχαν εξημερώση τά άλογα. Πώς όμως οί ινδοευρωπαίοι νομάδες, πού τό μόνο πού είχαν νά μεταφέρουν ήταν ή πεθερά των, εξημέρωσαν εκείνοι πρώτοι τόν ίππο ; Σέ βραχογραφία τού Παγγαίου 4500πχ, απεικονίζεται έφιππος άνδρας. Επίσης οί απεικονίσεις τών Κενταύρων από τούς νεολιθικούς χρόνους καί οί πληροφορίες τού Ομήρου καί Ξενοφόντος περί ιππικής ικανότητος τών Ελλήνων, αποδεικνύουν τήν χρήση ίππου στήν Ελλάδα, πολύ πρίν κάθε άλλο λαό. Υπάρχει καί ή λεμβόσχημη πυξίδα από τήν Κύπρο τού 3000πχ, όπου εικονίζει ιππείς. Στήν Σουμερία πού δέν ζούσαν άλογα, τά άρματα ήταν γνωστά από τό 2600πχ(Λάβαρο τής Ούρ). Στήν Ελλάδα πού ζούσαν ανέκαθεν πώς ήταν δυνατόν νά μήν είχαν εξημερωθή. Ό καθηγητής Αραβαντινός σέ συνέδριο στήν Γερμανία έφερε στό φώς πινακίδες γραμμικής Β΄, πού είχαν αναφορές σέ ίππους. Ακόμα καί ό τροχός θεωρείται από τούς ινδοευρωπαϊστές εφεύρεση τών ινδοευρωπαίων. Αφού όμως εκείνοι χρησιμοποιούσαν άμαξες γιά νά περάσουν τίς αδιαπέραστες οροσειρές τού Καυκάσου καί τά Μικρασιατικά υψίπεδα γιατί δέν θά μπορούσαν οί Ελληνικές νά κινηθούν στήν Αττική, στήν Θεσσαλία καί Μακεδονία όπου υπάρχουν καί δημιουργούνται οί πρώτοι «δρόμοι» καί τό πρώτο οδικό πέρασμα στήν ιστορία. Οί πεζοι άλλωστε περνάνε ανάμεσα από θάμνους καί πέτρες. Οί τροχοί όμως δέν περνούν, γιαυτό χρειάζονταν ένα άνοιγμα, έναν καθαρισμό από εμπόδια. Οί Έλληνες από τό 5000πχ κατασκεύαζαν αγγεία τόσο τέλεια πού είναι αδύνατον νά θεωρηθούν μή τροχήλατα. Λόγω τού κλίματος δέν έχουν διασωθή κεραμικοί τροχοί, αλλά έχουν διασωθεί τά έργα πού εποιήθησαν σέ αυτούς. Ή Αλεξάνδρα Βόσκοβιτς θεωρεί βέβαια τήν ύπαρξι ξυλίνων κεραμικών τροχών στήν νεολιθική Ελλάδα. Στό εργαστήρι κεραμέως τού Σέσκλου, στήν Ακρόπολιν έχουν βρεθή αγγεία τά οποία είναι εμφανέστατα τροχήλατα. Επίσης στήν Θεσσαλία καί στό Φράχθι έχουν βρεθή αγγεία τής Μέσης Νεολιθικής εποχής τύπου urfirnis, τά οποία υποτίθεται πώς πολύ αργότερα τά μάθαμε από τήν Μεσοποταμία. Όσο γιά τήν γνώση κατεργασίας μετάλλου, στήν Ελλάδα από τήν 6ην χιλιετία οί Έλληνες κατεργάζονταν μέταλλα. Αυτό αποδεικνύουν πολλά χρυσά κοσμήματα σέ ολόκληρη τήν Ελληνική επικράτεια. Ή μετάβασις από τήν επεξεργασία τού χρυσού σέ αυτήν τού χαλκού καί τού ορείχαλκου αργότερα, έγινε σύμφωνα μέ όλες τίς ενδείξεις ομαλώς μεταξύ τών μέσων τής 4ης καί τών αρχών τής 3ης χιλιετίας. Οί πολιτισμοί τής στέππας καί λόγω τού νομαδικού βίου, δέν θά μπορούσαν νά παρουσιάσουν παρόμοια ενασχόλησι. Ή ανάπτυξη τεχνογνωσίας προϋποθέτει σταθερή εγκατάσταση ενός πληθυσμού σέ περιοχή πλούσια σέ πρώτες ύλες, ή τουλάχιστο σέ μία περιοχή πού θά ήταν προσβάσιμες οί απαραίτητες ύλες. Αυτό τό πλεονέκτημα τό διατηρούσε μόνο ό Ελληνικός πληθυσμός σέ παγκόσμιο επίπεδο, αφού όλες οί ύλες ήταν μέσα στά πόδια του, καί ώς ό μόνος ναυτικός λαός, είχε τήν δυνατότητα νά μεταφέρει γνώσι σέ άλλους λαούς πού συχνά επισκεπτόταν. Ή ινδοευρωπαϊκή άφιξη από Βορρά είναι εντελώς αστήρικτη καί βασίζεται σέ υποθέσεις καί μόνο. Άλλωστε δέν άφησαν τίποτα ώς σημάδι πολιτισμού στήν βόρειο Βαλκανική, από όπου πέρασαν. Κανένα εύρημα τού πλουσίου ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού δέν έχει ευρεθή. Στούς δέ τόπους εγκαταστάσεώς των, δέν άφησαν ούτε ίχνος. Επίσης οί καταστροφές πού έγιναν τήν 3ην χιλιετία περιορίζονταν στίς παράκτιες περιοχές. Ακριβώς γιά τόν λόγο αυτόν, γιά νά ανταπεξέλθουν έναντι αυτού τού επιχειρήματος, επενόησαν τήν έκ θαλάσσης εισβολή. Πού βρήκαν όμως τά πλοία; Οί γηγενείς γιατί δέν τούς σταμάτησαν; Πώς ανέχτηκε ένας ναυτικός λαός από τήν 8η χιλιετία νά ηττηθή από εισβολείς άπειρους στήν ναυτιλία; Τό καλοκαίρι τού 480πχ 200 πλοία τού Ξέρξου καταβυθίζονται στόν βόρειο Ευβοϊκό, ενώ 2500χρόνια πρίν, οί ινδοευρωπαίοι μέ σχεδίες διέχιζαν τό Αιγαίο, καί οί τότε κάτοικοι, έν όψει τής απειλής περιορίσθησαν στήν παρατήρησι τού άκακου στόλου σχεδιών τών εισβολέων. Μπορεί βέβαια καί νά φοβόνταν νά ναυμαχίσουν, γιατί ώς γνωστό στήν Βόρειο Βαλκανική καί στίς στέππες οί φοβεροί ινδοευρωπαίοι είχαν σχολές ναυτικών δοκίμων. Οί Έλληνες βέβαια, αφού ήρθαν ώς ινδοευρωπαίοι, έμαθαν από τούς Αιγυπτίους καί τούς διαβόητους Φοίνικες νά κατασκευάζουν πλοία καί νά ναυσιπλοούν. Ή ιστορία όμως λέει άλλα : τό Αιγαίο ήταν θάλασσα μέ μεγάλη κίνηση καί αυτό τεκμηριώνεται από τά χιλιάδες ευρήματα στίς Κυκλάδες, στίς ακτές τής Πελοποννήσου, στήν Λήμνο, στήν νησίδα Δοκό κτλ. Εκεί ανακαλύφθη ναυάγιο τού 3000πχ τό οποίο ήταν έμφορτο καί πήγαινε πρός Κυκλάδες. Υπάρχουν επίσης ευρήματα τηγανόσχημα, σκεύη, σφραγίσματα κτλ, αλλά καί βραχογραφίες στό Παγγαίο. Στά 4000-3000πχ ιδρύονται πόλεις όπως ή Πολιόχνη στήν Λήμνου, ή Τροία, αί Μυκήναι, αί Θήβαι, ενώ συμπτωματικά ιδρύεται ή πρώτη δυναστεία τών Φαραώ στήν Αίγυπτο, από κάποιον Μίν (Μήν) καί στήν Μεσοποταμία αρχίζει ή ανάπτυξη τού Σουμεριακού πολιτισμού. Ακόμα δυστυχώς δέν έχουν εφευρεθή οί Φοίνικες. Στό Σέσκλο όμως από τό 6000πχ ανεπτύχθη πολιτισμός. Στήν Πολιόχνη ευρέθησαν ορείχαλκες αιμές δοράτων καί πέλεκυς τού 2400πχ. Ακόμα όμως δέν είχαν προλάβει νά έρθουν ινδοευρωπαίοι νά διδάξουν τήν κατεργασία χαλκού καί ορείχαλκου. Ή Πολιόχνη πρωτοϊδρύθηκε τό 3700πχ καί τά επόμενα 500χρόνια κατέστη τό μεταλλουργικό κέντρο τής Ελλάδος, λειτουργώντας ώς σταθμός εμπορίας μετάλλων, τά οποία έρχονταν από τήν Κολχίδα. Δέν ήταν άλλωστε τυχαίο ότι ή νήσος ήταν αφιερωμένη στόν Ήφαιστο. Από εκεί άλλωστε επέρασαν οί Μινύες Αργοναύτες, κατά τό ταξείδι των πρός τήν Κολχίδα, σέ μία προσπάθεια εξερευνήσεως μετάλλων καί δή χρυσού. Έως τήν ανακάλυψη τής πόλεως, όλα θά παρέμεναν μύθος, όπως πολλοί προσπαθούσαν νά πείσουν. Τά ευρήματα τής Λήμνου είναι όμοια μέ τής Τροίας στήν πρώτη φάση. Ή Τροία τού Πριάμου, τό «Άγιο κάστρο» δέν ήταν παρά αποικία τών Λημνίων, οί οποίοι επεχείρησαν νά ελέγξουν τίς εμπορικές οδούς, πού είχαν διανοιγή από τούς Αργοναύτες στόν Ελλήσποντο. Μέ τόν τρόπο αυτό μάς παρέχεται μία έμμεση χρονολόγησις τής Αργοναυτικής εξτρατείας καί τού Τρωικού πολέμου(πρίν τό 3000πχ καί τά δύο γεγονότα), τού οποίου τώρα οί λόγοι είναι καταφανείς, καί μάλλον οί πιό συνηθισμένοι στήν παγκόσμια πολεμική ιστορία (οικονομικοί λόγοι). Στήν Ελληνική ιστορία ουδέποτε παρουσιάζεται κενό.Κάθε επόχή διαδέχεται τήν άλλη ομαλώς. Οί Έλληνες από τήν δημιουργεία τού ανθρώπου έως σήμερον, κατοικούν συνεχώς αυτήν τήν γή. Οί Παλαιολιθικές θέσεις βρίσκονται σέ όλη τήν Ελλάδα : Τρίλλια, Πετράλωνα, Μάνη, Θεόπετρα, Ροδόπη, Δράμα, Περδίκκα Ηπείρου, Νέα Νικομήδεια, Ελάτεια, Σέσκλο, Αττική, Διμήνι, Κυκλάδες, Λέρνη, Κρήτη, Λέσβο κτλ. Ή έννοια τής πατρίδος παρουσιάσθηκε πρώτα στίς αυτές τίς περιοχές, στούς πρώτους οικισμούς, στίς πρώτες Ελληνικές πόλεις. Άλλωστε ή λέξη Ελλάς είναι δηλωτικό μίας περιοχής μεταξύ τής σημερινής Φθιότιδος καί Θεσσαλίας. Ή χώρα τού Αχιλλέως είναι ό τόπος όπου γεννήθηκε ή Ελλάς πρό χιλιάδων ετών. Από τότε συνεχίζει νά ζεί σέ πείσμα πολλών εχθρών καί «φίλων». Στά τέλη τού 18ου αιώνα ένας Βρεττανός δικαστής στίς Βρεττανικές Ινδίες Ουίλλιαμ Τζόουνς απεφάνθη πώς ή σανσκριτική ήταν ή κοινή μητέρα όλων τών γλωσσών. Ό πραγματικός θεμελιωτής τής Ινδοευρωπαϊκής θεωρίας ήταν ό Γερμανός Φράντς Μπόπ 1791-1867. Ό Μπόπ φοιτητής τό 1813 έζησε τήν αναβίωση τού Γερμανικού εθνικισμού μέ τήν συντριβή τών Πρώσσων στίς μάχες Ιένας, Άουερσταντ. Κατόπιν ή νίκη τών Πρώσσων στήν Λειψία έδωσε τήν υπερηφάνεια στούς Γερμανούς πού κορυφώθηκε δέ στό Βατερλώ τό 1815. Οί Έλληνες μέ τόσο προηγμένο πολιτισμό γιά τήν εποχή καί τόσο ανώτερο από τών ινδοευρωπαίων στίς Ουκρανικές στέππες, πώς επέτρεψαν στούς εισβολείς νά έλθουν καί νά εγκατασταθούν στήν γή των. Από τήν 5ην χιλιετία οί Έλληνες διέθεταν στρατό μέ όπλα, αλλά οί νομάδες μέ τά ρόπαλα κατάφεραν νά εισέθουν είς τήν Ελλάδα. Πώς ένας ναυτικός λαός μέ κωπήλατα καί ιστιοφόρα επέτρεψε σέ εισβολείς νά διασχίσουν τό Αιγαίο μέ μονόξυλα καί σχεδίες. Εκτός βέβαια άν οί ινδοευρωπαίοι έφτιαξαν πολεμικά ικανότερα στίς στέππες τού Καυκάσου ή στίς πεδιάδες τής κεντρικής Ευρώπης. Οί ινδοευρωπαιστές θεωρούν ώς αρχική των κοιτίδα τήν βόρεια Ινδία ή τόν Καύκασο στίς αρχές τής 3ης χιλιετίας. Πρώτο των θύμα υπήρξε ό πολιτισμός τών Χαράπα στίς εκβολές τού Ινδού. Εκεί ήκμασε έως τό 2500πχ ή πόλις Μοχέντζο Ντάρο. Οί κάτοικοι τεκμηριωμένα είχαν επαφή μέ τούς Σουμέριους πού βρίσκονταν στό απόγειο τής δόξης των, καθώς καί μέ τόν πολιτισμό τών Ντιλμούν, στό σημερινό Μπαχρέϊν. Στό Ντιλμούν έχουν ανακαλυφθή εγχειρίδια καί ξίφη Ελληνικού υποδείγματος, τής πρώιμης Μυκηναϊκής περιόδου. Ό Διώδορος ό Σικελιώτης γράφει μία μαρτυρία τών συγχρόνων κατοίκων τής Υεμένης, σύμφωνα μέ τήν οποία ήσαν απόγονοι Ελλήνων. Τήν εποχή αυτή μάλιστα οί Σουμέριοι ιδρύουν πόλεις κράτη, οί οποίες πολεμούν μεταξύ των, αλλά καί κατά γειτόνων βαρβάρων μέ φάλαγγες δορυφόρων. Στούς ινδοευρωπαίους αποδίδουν τήν εξημέρωσι τού ίππου, τήν κατεργασία τού χαλκού καί τήν εύρεση τού τροχού στήν περιοχή μεταξύ Υπερκαυκάσου καί Τουρκμενιστάν. Αυτοί λοιπόν απεφάσισαν νά μεταναστεύσουν σέ πιό θερμό κλίμα. Αυτοί λοιπόν οί πολιτισμένοι πού μάς έφεραν τά φώτα, αφού κατάστρεψαν τό Μοχέντζο Ντάρο, ίδρυσαν στήν Ινδία τόν δικό των πολιτισμό. Άλλοι κλάδοι των εκινήθησαν σέ άλλες περιοχές, όπως τό Ιρακινό υψίπεδο, αλλά καί τίς έφορες περιοχές μεταξύ Τίγρητος καί Ευφράτου. Οί Σουμέριοι λοιπόν καί οί λαοί τής Μέσης ανατολής εδιδάχθησαν από τούς ινδοευρωπαίους. Άλλο τμήμα των εκινήθη πρός Βαλκανική χερσόνησο. Αυτοί πού αργότερα ήταν οί «Έλληνες»,κατέβηκαν νοτιώτερα καί οί «πρωτοέλληνες» εγκαταστάθηκαν στήν Ρουμανία, όπου αναμίχθησαν μέ τούς εντοπίους. Αφού οί «Έλληνες» έμειναν εκεί γιά μερικούς αιώνες κατέβηκαν νοτιώτερα στήν σύγχρονη επικράτεια τής Ελλάδος. Έτσι οί ινδοευρωπαϊστές περιορίζουν τόν Ελληνικό πολιτισμό στά 4000έτη συνολικά. Τό όλο σχεπτικό πάσχει καί πάσχει πολύ. Ό Χρ. Ντούμας καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών παραδέχεται πώς οί μεγάλοι πολιτισμοί αναδείχθησαν εκεί όπου οί περιβαλλοντικές συνθήκες ευνόησαν τήν συγκέντρωση πληθυσμών. Οί περίοδοι τήξεως καί πήξεως τών πάγων, μεταξύ τών διαφόρων κατακλυσμών (-τρείς έκ τών οποίων καταγράφησαν είς τήν Ελληνική παράδοσι ώς τού Ωγύγου, τού Δαρδάνου καί τού Δευκαλίωνος-) έχουν άμεση σχέση μέ τήν ανάπτυξη τού πολιτισμού. Από τήν στιγμή λοιπόν πού έως τήν Ύστερη παλαιολιθική εποχή οί περιοχές τού όρους Αίμου ήσαν καλυμμένες από πάγους, ουδείς ηδύνατο νά ευδοκιμήση σέ αυτές. Οί δέ παγετώνες εκτείνονταν σέ όλο αυτό τό γεωγραφικό πλάτος. Άρα ή κοιτίδα τών ινδοευρωπαίων, τόν μόνο πολιτισμό πού θά μπορούσε νά δημιουργήση άν έμενε εκεί θά ήταν τών Εσκιμόων. Ό πολιτισμός γιά νά αναπτυχθή θέλη Εύκρατο κλίμα. Ό πολιτισμός τού 3000πχ τών Κουργάν πού επικαλούνται, δέν έχει αφήσει ούτε ένα πειστικό τεκμήριο τής υπάρξεώς του. Ακόμα καί μετά τούς Ελληνιστικούς χρόνους τό πολιτιστικό χάσμα μεταξύ Μεσογείου καί στεππών είναι παραπάνω από εμφανές. Ακόμα καί οί Σκύθες γνωστοί είς τούς Έλληνας τών κλασσικών χρόνων, ήταν τόσο επηρεασμένοι από τόν Ελληνικό πολιτισμό πού όλα σχεδόν τά ευρήματά των εκεί νά μήν ξεχωρίζουν από τά Ελληνικά. Άρα επειδή οί Σκύθες ακολουθούσαν τόν Ελληνικό πολιτισμό σημαίνει τί; Hσαν απλώς λάτρεις τού Ελληνικού πολιτισμού ή ήσαν αυτοί πού ανέπτυξαν τόν κλασσικό πολιτισμό τών Ελλήνων ; Όταν λοιπόν ή νεολιθική Ελλάς είχε φθάσει σέ τέτοιο βαθμό ώστε νά εντοπίζουμε σήμερα λείψανα οδών, πόσο άραγε είχαν προχωρήσει οί νομάδες μετανάστες από τίς στέππες ; Ενώ στήν Ελλάδα έχουμε τήν εμφάνιση τής πόλεως-κράτος, στίς στέππες πρέπει νά περάσουν χιλιάδες χρόνια ακόμα γιά νά γίνει αυτό. Οί βελτίωση τών συνθηκών διαβιώσεως οδήγησε σέ πληθυσμιακή αύξηση, καί αυτή οδήγησε στήν ανάγκη αναπτύξεως μεθόδων σιτίσεως καί υδρεύσεως μεγαλων μαζών. Έτσι λοιπόν στίς Ελληνικές πόλεις πρώτα, αναπτύσσονται αρδευτικά έργα καί υδρευτικά δίκτυα, αλλά καί οχυρώσεις γιά τήν προστασία τών κεκτημένων. Ανακαλύφθηκε ή γεωργία καί ή κτηνοτροφία. Στήν Ελλάδα αρχαιολογικώς αποδεδειγμένα ή γεωργία ενεμφανίσθη στήν Νικομήδεια τής Μακεδονίας από τό 7000πχ. Τέλος αναπτύχθηκε ή ιδέα τού πολίτου-οπλίτου ένα νεοσύστατο παραγωγικό κεφάλαιο. Αυτοί οί Άρειοι (Άριοι), οί ευγενείς πολεμιστές εμφανίζονται στήν Ελλάδα από τήν νεολιθική εποχή έως καί σήμερα. Στήν Πολιόχνη τής Λήμνου, μία έκ τών αρχαιοτέρων πόλεων τής Γηραιάς Ήπείρου (πρό τού 3000πχ), μετά από ανασκαφές Ιταλών, έδειξε τήν ύπαρξη προιστορικού Βουλευτηρίου. Αυτή λοιπόν ήταν ή κοινωνική οργάνωσι τών προιστορικών Ελλήνων. Ωστόσο ό καθηγητής Πελεκίδης στό βιβλίο «Αρχαία Ελληνική Ιστορία», λέγει : «πώς τό καλό κλίμα δέν είναι πάντα αναγκαία συνθήκη γιά τήν ανάπτυξη πολιτισμού. Οί Τούρκοι γιά παράδειγμα βρίσκονται στίς ακτές τής Ανατολικής Μεσογείου από τόν 15ον αιώνα, αλλά παρ’όλα αυτά δέν ανέπτυξαν ποτέ ναυτιλία». Οί Έλληνες όμως εντεταγμένοι ανέκαθεν στό φυσικό αυτό περιβάλλον πού τούς εξέθρεψε καί τούς εγέννησε, εκμεταλλεύθησαν ότι αυτό διέθετε. Από τό 8000πχ καί τά ευρήματα στό Φράχθι τής Ερμιονίδος δείχνουν τήν ικανότητα τών Ελλήνων νά ναυσιπλοούν από τότε. Επίσης οί βραχογραφίες τού Παγγαίου καί Στρόφιλα, αλλά καί τών ακτών τίς Αττικής, επιβεβαιώνουν τήν πανάρχαια Ελληνική ναυτιλία. Πήλινα ομοιώματα πλοίων ευρέθησαν ακόμα καί στήν απομακρυσμένη από τήν Θάλασσα Θεσσαλία. Σκεύος τηγανόσχημο τής Σύρου τού 2800πχ, εικονίζει κωπήλατο σκάφος 24 κωπών συνολικά, τό οποίο ομοιάζει σκανδαλωδώς μέ τριακόντορο. Τό πλοίο είχε υπερυψωμένη πλώρη καί τρόπιδα. Τήν ίδια εποχή στίς στέππες δέν ανιχνεύονται διαδικασίες όμοιες μέ εκείνες πού οδήγησαν πρός τήν οργάνωση πρωτοαστικών κοινωνιών. Οί πολιτισμοί τής στέππας καί λόγω τού νομαδικού βίου, δέν θά μπορούσαν νά παρουσιάσουν παρόμοια ενασχόλησι. Ή ανάπτυξη τεχνογνωσίας προϋποθέτει σταθερή εγκατάσταση ενός πληθυσμού σέ περιοχή πλούσια σέ πρώτες ύλες, ή τουλάχιστο σέ μία περιοχή πού θά ήταν προσβάσιμες οί απαραίτητες ύλες. Αυτό τό πλεονέκτημα τό διατηρούσε μόνο ό Ελληνικός πληθυσμός σέ παγκόσμιο επίπεδο, αφού όλες οί ύλες ήταν μέσα στά πόδια του, καί ώς ό μόνος ναυτικός λαός, είχε τήν δυνατότητα νά μεταφέρει γνώσι σέ άλλους λαούς πού συχνά επισκεπτόταν. Ή ινδοευρωπαϊκή άφιξη από Βορρά είναι εντελώς αστήρικτη καί βασίζεται σέ υποθέσεις καί μόνο. Άλλωστε δέν άφησαν τίποτα ώς σημάδι πολιτισμού στήν βόρειο Βαλκανική, από όπου πέρασαν. Κανένα εύρημα τού πλουσίου ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού δέν έχει ευρεθή. Στούς δέ τόπους εγκαταστάσεώς των, δέν άφησαν ούτε ίχνος. Επίσης οί καταστροφές πού έγιναν τήν 3ην χιλιετία περιορίζονταν στίς παράκτιες περιοχές. Ακριβώς γιά τόν λόγο αυτόν, γιά νά ανταπεξέλθουν έναντι αυτού τού επιχειρήματος, επενόησαν τήν έκ θαλάσσης εισβολή. Πού βρήκαν όμως τά πλοία; Οί γηγενείς γιατί δέν τούς σταμάτησαν; Πώς ανέχτηκε ένας ναυτικός λαός από τήν 8η χιλιετία νά ηττηθή από εισβολείς άπειρους στήν ναυτιλία; Τό καλοκαίρι τού 480πχ 200 πλοία τού Ξέρξου καταβυθίζονται στόν βόρειο Ευβοϊκό, ενώ 2500χρόνια πρίν, οί ινδοευρωπαίοι μέ σχεδίες διέχιζαν τό Αιγαίο, καί οί τότε κάτοικοι, έν όψει τής απειλής περιορίσθησαν στήν παρατήρησι τού άκακου στόλου σχεδιών τών εισβολέων. Μπορεί βέβαια καί νά φοβόνταν νά ναυμαχίσουν, γιατί ώς γνωστό στήν Βόρειο Βαλκανική καί στίς στέππες οί φοβεροί ινδοευρωπαίοι είχαν σχολές ναυτικών δοκίμων. Οί Έλληνες βέβαια, αφού ήρθαν ώς ινδοευρωπαίοι, έμαθαν από τούς Αιγυπτίους καί τούς διαβόητους Φοίνικες νά κατασκευάζουν πλοία καί νά ναυσιπλοούν. Ή ιστορία όμως λέει άλλα : τό Αιγαίο ήταν θάλασσα μέ μεγάλη κίνηση καί αυτό τεκμηριώνεται από τά χιλιάδες ευρήματα στίς Κυκλάδες, στίς ακτές τής Πελοποννήσου, στήν Λήμνο, στήν νησίδα Δοκό κτλ. Εκεί ανακαλύφθη ναυάγιο τού 3000πχ τό οποίο ήταν έμφορτο καί πήγαινε πρός Κυκλάδες. Υπάρχουν επίσης ευρήματα τηγανόσχημα, σκεύη, σφραγίσματα κτλ, αλλά καί βραχογραφίες στό Παγγαίο. Στά 4000-3000πχ ιδρύονται πόλεις όπως ή Πολιόχνη στήν Λήμνου, ή Τροία, αί Μυκήναι, αί Θήβαι, ενώ συμπτωματικά ιδρύεται ή πρώτη δυναστεία τών Φαραώ στήν Αίγυπτο, από κάποιον Μίν (Μήν) καί στήν Μεσοποταμία αρχίζει ή ανάπτυξη τού Σουμεριακού πολιτισμού. Ακόμα δυστυχώς δέν έχουν εφευρεθή οί Φοίνικες. Στό Σέσκλο όμως από τό 6000πχ ανεπτύχθη πολιτισμός. Στήν Πολιόχνη ευρέθησαν ορείχαλκες αιμές δοράτων καί πέλεκυς τού 2400πχ. Ακόμα όμως δέν είχαν προλάβει νά έρθουν ινδοευρωπαίοι νά διδάξουν τήν κατεργασία χαλκού καί ορείχαλκου. Ή Πολιόχνη πρωτοϊδρύθηκε τό 3700πχ καί τά επόμενα 500χρόνια κατέστη τό μεταλλουργικό κέντρο τής Ελλάδος, λειτουργώντας ώς σταθμός εμπορίας μετάλλων, τά οποία έρχονταν από τήν Κολχίδα. Δέν ήταν άλλωστε τυχαίο ότι ή νήσος ήταν αφιερωμένη στόν Ήφαιστο. Από εκεί άλλωστε επέρασαν οί Μινύες Αργοναύτες, κατά τό ταξείδι των πρός τήν Κολχίδα, σέ μία προσπάθεια εξερευνήσεως μετάλλων καί δή χρυσού. Έως τήν ανακάλυψη τής πόλεως, όλα θά παρέμεναν μύθος, όπως πολλοί προσπαθούσαν νά πείσουν. Τά ευρήματα τής Λήμνου είναι όμοια μέ τής Τροίας στήν πρώτη φάση. Ή Τροία τού Πριάμου, τό «Άγιο κάστρο» δέν ήταν παρά αποικία τών Λημνίων, οί οποίοι επεχείρησαν νά ελέγξουν τίς εμπορικές οδούς, πού είχαν διανοιγή από τούς Αργοναύτες στόν Ελλήσποντο. Μέ τόν τρόπο αυτό μάς παρέχεται μία έμμεση χρονολόγησις τής Αργοναυτικής εξτρατείας καί τού Τρωικού πολέμου(πρίν τό 3000πχ καί τά δύο γεγονότα), τού οποίου τώρα οί λόγοι είναι καταφανείς, καί μάλλον οί πιό συνηθισμένοι στήν παγκόσμια πολεμική ιστορία (οικονομικοί λόγοι). Στήν Ελληνική ιστορία ουδέποτε παρουσιάζεται κενό.Κάθε επόχή διαδέχεται τήν άλλη ομαλώς. Οί Έλληνες από τήν δημιουργεία τού ανθρώπου έως σήμερον, κατοικούν συνεχώς αυτήν τήν γή. Οί Παλαιολιθικές θέσεις βρίσκονται σέ όλη τήν Ελλάδα : Τρίλλια, Πετράλωνα, Μάνη, Θεόπετρα, Ροδόπη, Δράμα, Περδίκκα Ηπείρου, Νέα Νικομήδεια, Ελάτεια, Σέσκλο, Αττική, Διμήνι, Κυκλάδες, Λέρνη, Κρήτη, Λέσβο κτλ. Ή έννοια τής πατρίδος παρουσιάσθηκε πρώτα στίς αυτές τίς περιοχές, στούς πρώτους οικισμούς, στίς πρώτες Ελληνικές πόλεις. Άλλωστε ή λέξη Ελλάς είναι δηλωτικό μίας περιοχής μεταξύ τής σημερινής Φθιότιδος καί Θεσσαλίας. Ή χώρα τού Αχιλλέως είναι ό τόπος όπου γεννήθηκε ή Ελλάς πρό χιλιάδων ετών. Από τότε συνεχίζει νά ζεί σέ πείσμα πολλών εχθρών καί «φίλων». Στά τέλη τού 18ου αιώνα ένας Βρεττανός δικαστής στίς Βρεττανικές Ινδίες Ουίλλιαμ Τζόουνς απεφάνθη πώς ή σανσκριτική ήταν ή κοινή μητέρα όλων τών γλωσσών. Ό πραγματικός θεμελιωτής τής Ινδοευρωπαϊκής θεωρίας ήταν ό Γερμανός Φράντς Μπόπ 1791-1867. Ό Μπόπ φοιτητής τό 1813 έζησε τήν αναβίωση τού Γερμανικού εθνικισμού μέ τήν συντριβή τών Πρώσσων στίς μάχες Ιένας, Άουερσταντ. Κατόπιν ή νίκη τών Πρώσσων στήν Λειψία έδωσε τήν υπερηφάνεια στούς Γερμανούς πού κορυφώθηκε δέ στό Βατερλώ τό 1815. Οί Έλληνες μέ τόσο προηγμένο πολιτισμό γιά τήν εποχή καί τόσο ανώτερο από τών ινδοευρωπαίων στίς Ουκρανικές στέππες, πώς επέτρεψαν στούς εισβολείς νά έλθουν καί νά εγκατασταθούν στήν γή των. Από τήν 5ην χιλιετία οί Έλληνες διέθεταν στρατό μέ όπλα, αλλά οί νομάδες μέ τά ρόπαλα κατάφεραν νά εισέθουν είς τήν Ελλάδα. Πώς ένας ναυτικός λαός μέ κωπήλατα καί ιστιοφόρα επέτρεψε σέ εισβολείς νά διασχίσουν τό Αιγαίο μέ μονόξυλα καί σχεδίες. Εκτός βέβαια άν οί ινδοευρωπαίοι έφτιαξαν πολεμικά ικανότερα στίς στέππες τού Καυκάσου ή στίς πεδιάδες τής κεντρικής Ευρώπης. Οί ινδοευρωπαιστές θεωρούν ώς αρχική των κοιτίδα τήν βόρεια Ινδία ή τόν Καύκασο στίς αρχές τής 3ης χιλιετίας. Πρώτο των θύμα υπήρξε ό πολιτισμός τών Χαράπα στίς εκβολές τού Ινδού. Εκεί ήκμασε έως τό 2500πχ ή πόλις Μοχέντζο Ντάρο. Οί κάτοικοι τεκμηριωμένα είχαν επαφή μέ τούς Σουμέριους πού βρίσκονταν στό απόγειο τής δόξης των, καθώς καί μέ τόν πολιτισμό τών Ντιλμούν, στό σημερινό Μπαχρέϊν. Στό Ντιλμούν έχουν ανακαλυφθή εγχειρίδια καί ξίφη Ελληνικού υποδείγματος, τής πρώιμης Μυκηναϊκής περιόδου. Ό Διώδορος ό Σικελιώτης γράφει μία μαρτυρία τών συγχρόνων κατοίκων τής Υεμένης, σύμφωνα μέ τήν οποία ήσαν απόγονοι Ελλήνων. Τήν εποχή αυτή μάλιστα οί Σουμέριοι ιδρύουν πόλεις κράτη, οί οποίες πολεμούν μεταξύ των, αλλά καί κατά γειτόνων βαρβάρων μέ φάλαγγες δορυφόρων. Στούς ινδοευρωπαίους αποδίδουν τήν εξημέρωσι τού ίππου, τήν κατεργασία τού χαλκού καί τήν εύρεση τού τροχού στήν περιοχή μεταξύ Υπερκαυκάσου καί Τουρκμενιστάν. Αυτοί λοιπόν απεφάσισαν νά μεταναστεύσουν σέ πιό θερμό κλίμα. Αυτοί λοιπόν οί πολιτισμένοι πού μάς έφεραν τά φώτα, αφού κατάστρεψαν τό Μοχέντζο Ντάρο, ίδρυσαν στήν Ινδία τόν δικό των πολιτισμό. Άλλοι κλάδοι των εκινήθησαν σέ άλλες περιοχές, όπως τό Ιρακινό υψίπεδο, αλλά καί τίς έφορες περιοχές μεταξύ Τίγρητος καί Ευφράτου. Οί Σουμέριοι λοιπόν καί οί λαοί τής Μέσης ανατολής εδιδάχθησαν από τούς ινδοευρωπαίους. Άλλο τμήμα των εκινήθη πρός Βαλκανική χερσόνησο. Αυτοί πού αργότερα ήταν οί «Έλληνες», κατέβηκαν νοτιώτερα καί οί «πρωτοέλληνες» εγκαταστάθηκαν στήν Ρουμανία, όπου αναμίχθησαν μέ τούς εντοπίους. Αφού οί «Έλληνες» έμειναν εκεί γιά μερικούς αιώνες κατέβηκαν νοτιώτερα στήν σύγχρονη επικράτεια τής Ελλάδος. Έτσι οί ινδοευρωπαϊστές περιορίζουν τόν Ελληνικό πολιτισμό στά 4000έτη συνολικά. Τό όλο σχεπτικό πάσχει καί πάσχει πολύ. Ό Χρ. Ντούμας καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών παραδέχεται πώς οί μεγάλοι πολιτισμοί αναδείχθησαν εκεί όπου οί περιβαλλοντικές συνθήκες ευνόησαν τήν συγκέντρωση πληθυσμών. Οί περίοδοι τήξεως καί πήξεως τών πάγων, μεταξύ τών διαφόρων κατακλυσμών (-τρείς έκ τών οποίων καταγράφησαν είς τήν Ελληνική παράδοσι ώς τού Ωγύγου, τού Δαρδάνου καί τού Δευκαλίωνος-) έχουν άμεση σχέση μέ τήν ανάπτυξη τού πολιτισμού. Από τήν στιγμή λοιπόν πού έως τήν Ύστερη παλαιολιθική εποχή οί περιοχές τού όρους Αίμου ήσαν καλυμμένες από πάγους, ουδείς ηδύνατο νά ευδοκιμήση σέ αυτές. Οί δέ παγετώνες εκτείνονταν σέ όλο αυτό τό γεωγραφικό πλάτος. Άρα ή κοιτίδα τών ινδοευρωπαίων, τόν μόνο πολιτισμό πού θά μπορούσε νά δημιουργήση άν έμενε εκεί θά ήταν τών Εσκιμόων. Ό πολιτισμός γιά νά αναπτυχθή θέλη Εύκρατο κλίμα. Ό πολιτισμός τού 3000πχ τών Κουργάν πού επικαλούνται, δέν έχει αφήσει ούτε ένα πειστικό τεκμήριο τής υπάρξεώς του. Ακόμα καί μετά τούς Ελληνιστικούς χρόνους τό πολιτιστικό χάσμα μεταξύ Μεσογείου καί στεππών είναι παραπάνω από εμφανές. Ακόμα καί οί Σκύθες γνωστοί είς τούς Έλληνας τών κλασσικών χρόνων, ήταν τόσο επηρεασμένοι από τόν Ελληνικό πολιτισμό πού όλα σχεδόν τά ευρήματά των εκεί νά μήν ξεχωρίζουν από τά Ελληνικά. Άρα επειδή οί Σκύθες ακολουθούσαν τόν Ελληνικό πολιτισμό σημαίνει τί; Hσαν απλώς λάτρεις τού Ελληνικού πολιτισμού ή ήσαν αυτοί πού ανέπτυξαν τόν κλασσικό πολιτισμό τών Ελλήνων ; Όταν λοιπόν ή νεολιθική Ελλάς είχε φθάσει σέ τέτοιο βαθμό ώστε νά εντοπίζουμε σήμερα λείψανα οδών, πόσο άραγε είχαν προχωρήσει οί νομάδες μετανάστες από τίς στέππες ; Ενώ στήν Ελλάδα έχουμε τήν εμφάνιση τής πόλεως-κράτος, στίς στέππες πρέπει νά περάσουν χιλιάδες χρόνια ακόμα γιά νά γίνει αυτό. Οί βελτίωση τών συνθηκών διαβιώσεως οδήγησε σέ πληθυσμιακή αύξηση, καί αυτή οδήγησε στήν ανάγκη αναπτύξεως μεθόδων σιτίσεως καί υδρεύσεως μεγαλων μαζών. Έτσι λοιπόν στίς Ελληνικές πόλεις πρώτα, αναπτύσσονται αρδευτικά έργα καί υδρευτικά δίκτυα, αλλά καί οχυρώσεις γιά τήν προστασία τών κεκτημένων. Ανακαλύφθηκε ή γεωργία καί ή κτηνοτροφία. Στήν Ελλάδα αρχαιολογικώς αποδεδειγμένα ή γεωργία ενεμφανίσθη στήν Νικομήδεια τής Μακεδονίας από τό 7000πχ. Τέλος αναπτύχθηκε ή ιδέα τού πολίτου-οπλίτου ένα νεοσύστατο παραγωγικό κεφάλαιο. Αυτοί οί Άρειοι (Άριοι), οί ευγενείς πολεμιστές εμφανίζονται στήν Ελλάδα από τήν νεολιθική εποχή έως καί σήμερα. Στήν Πολιόχνη τής Λήμνου, μία έκ τών αρχαιοτέρων πόλεων τής Γηραιάς Ήπείρου (πρό τού 3000πχ), μετά από ανασκαφές Ιταλών, έδειξε τήν ύπαρξη προιστορικού Βουλευτηρίου. Αυτή λοιπόν ήταν ή κοινωνική οργάνωσι τών προιστορικών Ελλήνων. Ωστόσο ό καθηγητής Πελεκίδης στό βιβλίο «Αρχαία Ελληνική Ιστορία», λέγει : «πώς τό καλό κλίμα δέν είναι πάντα αναγκαία συνθήκη γιά τήν ανάπτυξη πολιτισμού. Οί Τούρκοι γιά παράδειγμα βρίσκονται στίς ακτές τής Ανατολικής Μεσογείου από τόν 15ον αιώνα, αλλά παρ’όλα αυτά δέν ανέπτυξαν ποτέ ναυτιλία». Οί Έλληνες όμως εντεταγμένοι ανέκαθεν στό φυσικό αυτό περιβάλλον πού τούς εξέθρεψε καί τούς εγέννησε, εκμεταλλεύθησαν ότι αυτό διέθετε. Από τό 8000πχ καί τά ευρήματα στό Φράχθι τής Ερμιονίδος δείχνουν τήν ικανότητα τών Ελλήνων νά ναυσιπλοούν από τότε. Επίσης οί βραχογραφίες τού Παγγαίου καί Στρόφιλα, αλλά καί τών ακτών τίς Αττικής, επιβεβαιώνουν τήν πανάρχαια Ελληνική ναυτιλία. Πήλινα ομοιώματα πλοίων ευρέθησαν ακόμα καί στήν απομακρυσμένη από τήν Θάλασσα Θεσσαλία. Σκεύος τηγανόσχημο τής Σύρου τού 2800πχ, εικονίζει κωπήλατο σκάφος 24 κωπών συνολικά, τό οποίο ομοιάζει σκανδαλωδώς μέ τριακόντορο. Τό πλοίο είχε υπερυψωμένη πλώρη καί τρόπιδα. Τήν ίδια εποχή στίς στέππες δέν ανιχνεύονται διαδικασίες όμοιες μέ εκείνες πού οδήγησαν πρός τήν οργάνωση πρωτοαστικών κοινωνιών.
Καί όπως είχε πεί μία σπουδαία γυναίκα στό παρελθόν
- Εκείνο που θέλουν είναι όχι οι αποδείξεις, αλλά το "έχει καλώς" από τους διαπιστευμένους
-από ποιους άραγε;
- αρμόδιους, που δουλειά τους είναι να αποφαίνονται ποιές απόψεις είναι σωστές και ποιές δεν είναι.Δε θέλω να επεκταθώ όμως γιατί υπάρχουν οι στενόμυαλοι της συμβατικής επιστήμης που θέλουν αποδείξεις (αν και οι δικές τους συνήθως βασίζονται σε υποθέσεις)
Οί Φοινικιστές καί Ινδοευρωπαϊστές ΔΟΓΜΑΤΙΖΟΥΝ γιά νά πείσουν
Ή μικρόζωη αυτή θεωρία περί Φοινίκων, καθιερώθηκε στήν Ευρώπη σέ μία εποχή πού όπως γράφει ό Άγγλος κλασσικός S.G. Rembroke στό έργο τού (The legacy of Greece, oxford university press 1994) λέγει : «Στούς φοίνικες εδίδετο ρόλος ενδιαμέσων πού ξέφευγε από οποιαδήποτε πληροφορία τής Ιστορίας. Ένας ρόλος δηλαδή μεταφορέα τής σοφίας καί τού πολιτισμού τού «περιουσίου λαού πρός τούς απολίτιστους καί δή στούς Έλληνες».
Τά Φοινικικά ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΦΩΝΗΕΝΤΑ - ΕΙΧΑΝ ΜΟΝΟ ΣΥΜΦΩΝΑ καί αυτά Ελλιπώς , ούτε Φ,Χ,Ψ,ΞΗΤΑΝ ΣΥΛΛΑΒΑΡΙΟΝ ... Τί γίνεται μέ τα Ελληνικά : υιοί,αιεί,ία,οίαι,ώιον
Τά 16 ΓΡΑΜΜΑΤΑ τά βρήκε ό Παλαμήδης καί τά άλλα 8 ό Σιμωνίδης καί Επίχαρμος
Τά θεμέλια τής λεγομένης Ινδοευρωπαϊκής θεωρίας έχουν αρχίσει νά κλονίζωνται, ενώ ήδη ολοκάθαρα ακούγονται οί τριγμοί τής ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΩΣ.
Ή σανσκριτική χωρίζεται στήν Βεδική πρό τού 500πχ καί τήν μεταβεδική. Υπήρξε γλωσσα ιερατείου καί ποτέ δέν τήν μίλησαν. Μέ ποιόν τρόπο οί Έλληνες τών Μυκηναϊκών χρόνων υποτίθεται ότι ήρθαν σέ επαφή μέ αυτές τίς αππόκρυφες ρίζες ?
ΤΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΣΟΚΑ ΑΝΑΓΟΝΤΑΙ ΜΟΛΙΣ ΣΤΟΝ 3πχ αιώνα
Ή γλωσσολογική σύγκριση γιά νά είναι έγκυρη καί ακριβής πρέπει νά είναι σύγχρονη καί όχι διαχρονική. Είναι ΑΠΑΤΗ αυτή ή βοήθεια τής σύγκρισης τών Σανσκριτικών τού 1000πχ μέ τά Ελληνικά τού 8πχ αιώνος, τά Λατινικά τού 5ου αιώνος πχ, τά γοτθικά τού 4ου αίωνος πχ κτλ..
Ό Γάλλος Μπουφαρτίγκ «Οί Ελληνικές ρίζες τής Γαλλικής γλώσσας» εκδ.Ελευθεροτυπία, σελ 12 : Η Ύπαρξη μίας φυλής – φάντασμα Πού μιλούσε τήν συμβατική γλώσσα φάντασμα, τής οποίας ΚΑΝΕΝΑ ΓΡΑΠΤΟ ΜΝΗΜΕΙ
Krutwing Sagredo καθ.Ελληνικής Φιλολογίας ( Halcon 1993 Ιανουάριος) : «ή Ινδική λογοτεχνία αναπτύχθει τόν 3-5 αιώνα μχ . Οί αναφορές σέ αρχαιότερες ημερομηνίες ώς πρός τίς βέδες είναι μόνο ΘΕΩΡΙΑ.
Γερμανός Ινδολόγος Max Miller : «ή Ελληνική είναι αρχαιοτέρα τής Σανσκριτικής καί επι πλέον όλοι οί συντακτικοί καί γραμματικοί τύποι είναι ανώτεροι καί μεγαλυτέρας αξίας»
Ινδός Καθ. Α.Chakraborty Απρίλιος 1994 : «ή Σανσκριτική ΔΕΝ είναι τόσο αρχαία ΟΣΟ χρειάζεται γιά νά τής αποδοθή ή μητρότης τής Ελληνικής»
Ινδική Εφημερίς Πουρνίμα Σαμμελάν Σεπτ.1994 φύλλο 21 : «Οί Έλληνες ερχόμενοι από τόν Καύκασο, άφησαν απογόνους στήν χώρα μας»
Καθηγητής P.Chantraine : « Γιά καθαρά Πανάρχαιες Ελληνικές λέξεις καταβάλλεται αγωνιώδης προσπάθεια προκειμένου νά προσαρμοσθούν σέ Σανσκριτικές...μέ τήν λέξη άρουρα essai de rapprochement de Skr.urvara = moisson κάνουν δηλαδή προσπάθεια νά συνδεθεί μέ τό Σανσκ. Urvana πού σημαίνει θερισμός. Στήν λέξη άναξ ενώ παραδέχεται ότι ότι οί Φρύγες τήν πήραν από τούς Έλληνες, αναφέρει έν τούτοις ότι αναζητείται «ινδοευρωπαϊκή» ετυμολογία.Όταν ή Σανσκριτική άρχισε νά γράφεται , δανείσθηκε από την Ελληνική τίς απαραίτητες ΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΛΕΞΕΙΣ όπως τήν μελάνη (mela) καί τό όνομα τής γραφίδος (kalama)ΕΠΙ ΤΑ ΚΡΕΙΤΤΟΝΑ ΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑΣ ΑΦΟΜΟΙΩΣΕΙΣ
Colin Renfrew «Αρχαιολογία καί Γλώσσα» :Ή μητέρα τών γλωσσών είναι ή πρωτοΕλληνική γλώσσαBritanica εκδ.1974, τόμος 6, σελ 1059 στό άρθρο ΕΥΡΩΠΗ : Αρχαιότερος λαός στόν χώρο τής Μεσογείου , είναι ό λαός τής Κεντρικής Ελλάδος καί Αιγαίου.
Ι.Θωμόπουλος 1912 «Πελασγικά» : Οί ετεοκρήτες εισέδυσαν στήν Ασία καί ίδρυσαν βασίλεια
J.T.HOOKER Άγγλος Ελληνιστής (εισαγωγή στήν Γραμμική Β’ εκδ.ΜΙΕΤ 1994) :Οί Μυκηναίοι διείσδυσαν όλο καί βααθύτερα στήν Δυτική Μεσόγειο, Σαρδηνία, Ιβηρία, Σικελία καί στό εσωτερικό τής Μικράς Ασίας
Διόδωρος Σικελιώτης (1,27) Αρριανός Ινδική, 5 : Περί τούς Αργοναύτας καί τόν Δίιόνυσον καί έτερα πολλά τών έν τοίς παλαιοτάτοις χρόνοις πραχθέντων & Έλληνες άφησαν απογόνους στήν Ινδική, ερχόμενοι από Καύκασο
Ηρόδοτος Ζ,150 : Από Περσέα καί Ανδρομέδα γεννήθηκε ό Πέρσης
Κορνήλιος Νέπως (Βίοι Hannibal κεφ 3,4) : «…ad Alpes venit , quae Italiam ab Gallia seiungunt , quas nemo umquam cum exercitu ante cum practer Herculem Graium transierat , quo facto is hodie saltus Graius appelatur ..»Παντού λοιπόν επήγαν οί Έλληνες , αυτό είναι ιστορικό γεγονός Τό ότι άλλοι ήρθαν στήν Ελλάδα, αυτό είναι ελπίδα τών κομπλεξικών ανθελλήνων
Κικέρωνας : «PISISTRATUS PRIMUS HOMERI LIBROS CONFUSOS ANTEA SIE DISPONISSE … UT NUNC HABEMUS (DE ORATORE III 137)Είχαμε λοιπόν αλφάβητον πολύ πρίν τά ψυχολογικά χρονικά όρια τών Φοινικιστών
Τάκιτος : «Arcade ab Evandro dedicerum litteras, et forma litteris Latinis» Annales 11,14Οί Έλληνες δηλαδή κατείχαν γραφή πρίν τούς Αρχαϊκούς χρόνους ΤΟ Ε είναι στούς Δελφούς από τό 2500πχ
Στόν δίσκο τής Φαιστού φαίνονται καθαρά τά Α,Β,Ε,Η,Υ
ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΦΗ
Όμηρος Ζ169Οί ψυχικές καί έντονες καταστάσεις δέν διεγείρονται από πικτογραφίες καί ιερογλυφικά
Πλούταρχος «Περί Σωκράτους δαιμονίου» 577F : Πίνακα χαλκούν έχοντα γράμματα πολλά θαυμαστά , παμπάλαια..
Γραφή οί Έλληνες έχουν από τήν Μυθική εποχή :
ΑΙΣΧΥΛΟΣ , Ικέτιδες 946 καί Προμηθέας 455
ΣΟΦΟΚΛΗΣ , Τραχίναι 156
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ , Ιππόλυτος 865, Ιφιγένεια έν αυλίδι 33
ΣΤΟΒΑΙΟΣ , περί γραμμάτων ΠΑ΄
Ηρόδοτος – Κλειώ 58 : «Τό δέ Ελληνικόν γλώσση μέν , επεί τέ εγένετο , αεί ποτέ τή αυτή διαχράται ....»
Κικέρων « Οί Θεοί διαλέγονται , τή τών Ελλήνων γλώττη χρώνται »
Στράβων καί Ευήμερο : «ταύτα ού ποιητών πλάσματα εστίν, ουδέ συγγραφέων, αλλά γεγενημένων ίχνη καί προσώπων καί πράξεων»
ή ινδοευρωπαϊκή θεωρία εστηρίχθη σέ γλωσσολογικά τεκμήρια καί όχι αρχαιολογικά. Αντίθετα από τήν επικρατούσα πρακτικήοί ινδοευρωπαϊστές επεχείρησαν νά προσαρμόσουν αρχαιολογικά τεκμήρια στήν θεωρία των καί όχι νά εκπονήσουν μία θέσι στηριζομένη στά τεκμήρια αυτά. Ή πρακτική αυτή απετέλεσε καί αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.
Τό σημαντικώτερο Ελληνικό ιερογλυφικό είναι ό δίσκος τής Φαιστού, ό οποίος δέν είναι χαραγμένος αλλά παρουσιάζει αποτυπώματα από μικρές σφραγίδες καί θεωρείται τό πρώτο βήμα στήν τυπογραφία.Ή ανάλυση τών σχημάτων καί τής μορφής τών γραμμάτων τού Ελληνικού αλφαβήτου πού μέ παραστατικότητα καί εικονιστική ακρίβεια περιγράφουν ώς προφορά καί συμβολισμοί τήν Ελληνική ρίζα καί τίς λέξεις ή αντικείμενα ή έννοιες πού εκπροσωπούν, οδηγεί στήν συσχέτιση τών συμβόλων μέ τά Ελληνικά γλωσσικά στοιχεία. Τό γεγονός αυτό εντάσσει αφ’εαυτό τά γράμματα τής Ελληνικής στό γλωσσικό σύστημα τής Ελληνικής καί αποδεικνύει ότι τά γράμματα μόνον τήν Ελληνική γλώσσα καί τίς σημασίες της εκφράζουν. Ή μεγαλοφυής αυτή ανακάλυψη τήν οποία δυστυχώς ή επιστήμη αγνοή, μολονότι αποτελεί συνέχεια καί ολοκλήρωση τής λησμονημένης Πλατωνικής προσεγγίσεως τού προβλήματος τής γλώσσης (Κρατύλος). Διαλύει οριστικά τήν θεωρία ότι ή Ελληνική γλώσσα προήλθε από άλλη, δεδομένου ότι αποδεικνύεται ώς ή μόνη μή συμβατική γλώσσα, ή μόνη δηλαδή πού παρουσιάζει αιτιώδη σχέση μεταξύ τού συμαίνοντος καί τού συμαινομένου.
Στήν «φοινικική» τό Ελληνικό Α σημαίνει βόδι καί λεγόταν άλεφ μέ φωνητική αξία σίγμα. Τό Β σημαίνει καλύβα καί λεγόταν μπέθ, τό Γ σημαίνει καμήλα καί λεγόταν γκιμέλ. Καμία σχέση λοιπόν μέ ήχο, εικόνα καί σχήμα μεταξύ τού συμαίνοντος καί συμαινομένου.
Ό Δαμιανός Στρουμπούλης, στήν μελέτη τού ( Γέννηση καί ερμηνεία τής Ελληνικής Γραφής, Αθήναι 1987) γράφει χαρακτηριστικά : «από παιδιά διδασκόμαστε ότι οί Έλληνες δανείστηκαν τήν γραφή από τούς Φοίνικες. Πώς όμως οί Έλληνες ένας λαός τόσο εκφραστικός, πρωτότυπος, εικονολάτρης, πολυμήχανος, είναι δυνατός νά αποτύπωσε τόν προφορικό του λόγο μέ δανεικά σχήματα, ξένα πρός τόν δικό του ψυχικό κόσμο, τίς δικές του εκδηλώσεις καί φυσικά εντελώς μηχανικά».
Ή επιστήμη εσφυρηλατήθηκε διά τών Ελληνικών καί ή γραμματική μας είναι Ελληνική εφεύρεση. Τά λογοτεχνικά μας έργα είναι Ελληνικά... καί όλες σχεδόν οί λέξεις είναι Ελληνικές». Ή Αγγλική γλώσσα μέ διάταγμα τού Ερρίκου Ε΄1422, περιέχει μόνο 27000αμιγείς Ελληνικές λέξεις καί 234000 πού έχουν πρώτο ή δεύτερο συνθετικό Ελληνική λέξη. Βάση τής Nomenclator Zoologicus ή ονοματολογία στήν ζωολογία έως τό 1994, είχε ανακαλύψει 337.789 γένη ζώων, έκ τών οποίων τά 196000 ονόματα ήταν αμιγείς Ελληνικά. Στήν ιατρική βάσει τού λεξικού Dorland1994 τό 68%, στήν βοτανολογία τό 60% βάσει τού λεξικού Δ.Καβαδία καί στήν επιστημονική καί τεχνική ορολογία τό 45% βάσει Mc Graw-Hill λεξικού, είναι λέξεις αμιγώς Ελληνικές.
I. Α. Ζαρντέ στό «La Formation du peuple Grec», Παρίσιοι 1923 σελ 215 υποστηρίζει τήν Ελληνικότητα τού Αλφαβήτου.
II. ό Γάλλος φιλόσοφος Ρενέ Ντυσσώ στό «Journal Asiatique» ,1,357,1905 υπεστήριξε πώς οί Φοίνικες έλαβον τό αλφάβητο από τούς Έλληνες : «Οί Βιωτοί ανέτρεψαν τό Α ώστε νά σχηματίζεται κεφαλή βοδιού(Βουγενής = Διόνυσος).
III. Ό Evans στό «scripta minoa Oxford» 1909 υποστηρίζει σαφέστατα ότι οί Κρήτες μετέφεραν τά γράμματα στήν Φοινίκη.
IV. Πλούταρχος «Συμποσιακά» εξηγεί τό θέμα τού Αλφα, λέγοντας πώς είναι πρώτοι οί Βοιωτοί τό παρέστησαν καί όχι οί Φοίνικες.
V. Διόδωρος Σικελιώτης στό «Βιβλίον Ε΄74» λέγει : «Ταίς δέ Μούσαις δοθήναι παρά τού πατρός τήν τών γραμμάτων εύρεσιν καί τήν τών Επών σύνθεσιν τήν προσαγορευμένη ποιητικήν» - «τούς Φοίνικες ούκ εξαρχής ευρείν τά γράμματα, αλλά τούς τύπους τών γραμμάτων μεταθείναι μόνον, καί τή τε γραφή ταύτη τούς πλείστους τών ανθρώπων χρήσασθε καί διά τούτο τυχείν τής προειρημένης προσηγορίας».
VI. Πολύβιος στά «Ιστορικά ΙΑ,4» λέγει : «Οίδού νόμος, ούκ έθος, ουλόγος ουχ έτερον ουδέν ήν κοινόν έκ φύσεως πρός αλλήλους (Φοινίκων καί Ελλήνων)».
VII. Έρμαν Ντίλς Γερμανός Φιλόλογος στό «Προσωκρατικοί καί στό άρθρο Ορφεύς» αναφέρει:«οί Έλληνες όχι μόνο εγνώριζαν γραφή, αλλά έγραφαν τίς παρατηρήσεις καί τά διανοήματά των επί λεπτών σανίδων».
VIII. Αργοναυτικά «στίχος 44 καί 104» βλέπουμε ότι : «Ό Ορφέας εξελόχευσε τόν ιερό λόγο είς Αίγυπτο καί Λιβύη.
IX. Πέρσον καθηγητής Ουψάλας 1951, κατέληξε στό συμπέρασμα ότι ή γραφή είναι Κρητικής Καταγωγής (Γραμμική Α΄).
X. Σούλτεν καθηγητής στό περί Νουμαντίας διαπίστωσε ότι ή γραφή ήταν έν χρήσει στήν Κρήτη από τό 2000πχ.
XI. Βεντρις καί Τσάντγουικ (γλωσσολόγοι) αποκάλυψαν τήν Ελληνικότητα τής Γραμμικής Β΄
XII. Ό Χουρμουσιάδης αρχαιολόγος τό 1994 έφερε στό φώς ξύλινη πινακίδα μέ χαραγμένα γράμματα τού 5260πχ (Καθημερινή 15\2\94).
XIII. Ό Καβαδίας (Ακαδημαϊκός) στό έργο του «Προϊστορική Αρχαϊολογία» αναφέρει πώς τό αλφάβητον είναι Ελληνικό.
XIV. Τό ίδιο λέγει καί ο Αρβανιτόπουλος στό έργο του «Επιγραφική».
XV. Ό ΣΠ. Μαρινάτος Καθηγητής Πανεπιστημίου στό έργο του «Αρχαϊος Κρητικός πολιτισμός» λέγει επίσης πώς τό αλφάβητον είναι Ελληνικό.
XVI. Ό Παπαγιανόπουλος Καθηγητής Επιγραφολογίας 1939 έργο «Ό Μέγας Αλέξανδρος καί ό Παγκόσμιος Ελληνισμός» Ελληνικές εκδ, Δαρέμα σελ 146 υπεστήριξε πώς τό αλφάβητον κακώς πιστεύεται πώς είναι Φοινικικό.
XVII. Ό Θεόδωρος Μπίρτ Γερμανός καθηγητής Ιστορίας στό έργο του «ό Μέγας Αλέξανδρος» βεβαιώνει γιά τήν Ελληνικότητα τού Αλφαβήτου.
XVIII. Ό «Τσίλμερτ Μάρεϊ» Άγγλος Ιστορικός καί φιλόλογος αναφέρει πώς οί Έλληνες γνώριζαν πρώτοι γραφή.
XIX. Ο Γερμανός Schneider στό «Der Kretische Ursprung des Phonizichen Alphabets» αναφέρει πώς Κρητικό είναι τό Αλφάβητον.
XX. Θεόφιλος Βauger ό σημαντικότερος γλωσσολόγος τής Ευρώπης θεωρεί τούς Έλληνες ώς δημιουργούς τού αλφαβήτου λέγοντας τά εξής : «Άτοπον γάρ τόν θεμέλιον τής Ελληνικής διαλέκτου, βάρβαρων εύρημα λέγειν»-«Γραμματικού Χοιροβοσκού, Προλεγόμενα, p340»
XXI. Ό Βίκο υποστηρίζει πώς είναι φληναφήματα τά περί τού αρχεγόνου Εβραϊκού αλφαβήτου καί ότι φυσικά τά γράμματα εδόθησαν από τούς Έλληνες στούς Εβραίους καί όχι αντίστροφα (Ουμπέρτο Έκο: «ή αναζήτηση τής Τέλειας Γλώσσας»).
XXII. Τό Γαλλικό περιοδικό L’ EXPRESS INTERNATIONAL τ,2611, 19/8/2001 λέγει: «Ή ΕΛΛΑΣ τής οφείλουμε τά πάντα, Αλφάβητον, Δίκαιον, Δημοκρατία, Θέατρον, Αθλητισμόν, Φιλοσοφία, Μαθηματικά, Ιατρική, Ηθική, Αστρονομία, Τέχνη...»
XXIII. Όλιβερ Ταπλιν καθ. Οξφόρδης , Οί Έλληνες εδραίωσαν τόν αλφαβητισμόν στήν καρδιά τού δυτικού πολιτισμού, γιαυτό καί ή λέξης έιναι Ελληνική από τά πρώτα δύο Ελληνικά γράμματα.
XXIV. Χένρυ Μίλλερ (εκδ.Πλείας) λέγει : «ή Κνωσός κληροδότησε στόν κόσμο τήν πιό μεγαλοπρεπή κληρονομιά πού γνώρισε ό άνθρωπος τό αλφάβητον. Ή Κνωσσός υπήρξε κοσμική μέ τό αληθές νόημα τής λέξεως. Ό πολιτισμός πού αντιπροσωπεύει διαλύθηκε 1500χρόνια πρίν έλθη στή γή ό Σωτήρας, αφού κληροδότησε σέ ολόκληρο τόν Δυτικό κόσμο τό Αλφάβητο».
XXV. New Webster Dictionary of English Language edition Grolier, New York , τό αλφάβητον είναι Ελληνικό
XXVI. Διονύσιος Ζακυθηνός, τό αλφάβητον είναι Ελληνικό
XXVII. Χάρης Λαμπίδης, τό αλφάβητον είναι ΕλληνικόνXXVIII. Πώλ Φώρ στό «ή καθημερινή ζωή στήν Κρήτη τήν Μινωϊκή εποχή» Εκδ Ωκεανίς Αθήναι 1976 λέγει : « Τό Αλφάβητον είναι Κρητικής προελεύσεως».
XXIX. Reinach στό «Les Celtes dans les valees du-po-et-du-Danube» λέγει πώς Μυκηναϊκό είναι τό Αλφάβητον.
XXX. Burrews «The discoveries in Crete» Ό Έλλην ήτο ό Φοίνικας.
XXXI. HUMEZ «Alpa to Omega» ψεύται οί Φοινικισταί
XXXII. LODS « Πρό χριστιανική εποχή, Ελληνικές εκδ, Δίβρις σελ 109» Έλληνες δίδαξαν τό Αλφάνητον στούς Φοίνικες
XXXIII. Dussaud « Les Civilisations prehelleniques dans le basin de la mere gee» Οί Έλληνες έδωσαν τό αλφάβητον στούς Φοίνικες.
XXXIV. Ουϊλ Ντυράν «Ιστορία τού πολιτισμού» Ελλ.Εκδ Αθήναι 1965 τόμος Α. Τό αλφάβητον λέγει ό Ντυράν είναι Ελληνικόν.
XXXV. Κάρολος Μπαίρλιτς «Μυστήρια από ξεχασμένους κόσμους» Ελλ,Εκδ, Ράπτης, σελ 253. Ελληνικόν τό Αλφάβητον.
XXXVI. Ανδρέας Παπαγιαννόπουλος αρχαιολόγος-επιγραφολόγος, τό αλφάβητον λέγει είναι Ελληνικόν.
XXXVII. Mario Pei Καθηγητής γλωσσολογίας στό Columbia University USA «Funk and Wagnalis New Encyclopedia» 1972 τόμος 13 σελ 451. Τό αλφάβητον ήτο Ελληνικό.
XXXVIII. De Saussure «Course in general linguistuics» page 39, Ελληνικόν είναι τό Αλφάβητον.
XXXIX. Αρβανιτόπουλος (1874-1938) εκδόσεις Εστία Αθήναι 1937 τόμος 1. Ελληνικόν τό Αλφάβητον.
XL. Γεώργιος Σμίθ καί Μαυρίκιος Σμίτ 1872 καί 1876 επίσης συμφωνούν μέ τήν Ελληνική προέλευση τού Αλφαβήτου.
XLI. Εφημερίς Βραδυνή 27\3\87 γραφή από τό 8000 πχ
XLII. Εφημερίς Ακρόπολις 17\1\87 ό ΕΟΤ καταστρέφει αρχαιολογικά ευρήματα, εγχάρακτων παραστάσεων.
XLIII. Εφημερίς Μεσημβρινή 25\11\86 περί Ελληνικού Αλφαβήτου.
XLIV. Κωνσταντίνος Τσάτσος Καθηγητής Πανεπιστημίου, Φιλόσοφος, Νομικός, Ποιητής. Τό Αλφάβητον είναι Ελληνικόν.
XLV. Καθηγητής Στασινόπουλος, τό Αλφάβητον είναι Ελληνικόν.
XLVI. ΙΛΙΑΣ 168 « Βασιλεύς Προίτος απέστειλε είς τόν πενθερόν του επιστολήν (σήματα Κάδμου).
XLVII. Ευριπίδης (Αποσπ.578) Παλαμήδης,Επίχαρμος καί Σιμωνίδης εποίησαν τό Αλφάβητον.
XLVIII. Γκεοργήεφ Βούλγαρος Ακαδημαϊκός συμφωνεί μέ τήν Ελληνική καταγωγή τού Αλφαβήτου.
XLIX. Ζακλίν ντε Ρομιγί: Η γηραιότερη (ξεχάσαμε πότε υπερέβη τα 90 της) και επιφανέστερη ελληνίστρια, που διά βίου αγωνίζεται για τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών κειμένων και για την ευτυχία που μπορούν να προσφέρουν στην Ευρώπη, όπως η ίδια βεβαιώνει. Μετέχουσα στην εκστρατεία «ένα δένδρο για την Ελλάδα», με στόχο την αναδάσωση των καμένων του Αυγούστου, δηλώνει στον «Ελεύθερο Τύπο» των Αθηνών: «Πρόκειται ακριβώς για αλληλεγγύη! Για όσα ο πολιτισμός χρωστάει στην Ελλάδα. Ο ελληνικός πολιτισμός είναι σημείο αναχώρησης όλων των πολιτισμών του κόσμου»…
L. Ενριέτα Βαλτέρ, Γαλλίδα Γλωσσολόγος « Είς τήν γλώσσα όλοι είμαστε Έλληνες».
LI. ό Ηρόδοτος «σύν τώ χρόνω μεταβάλλοντας τήν γλώσσα, μετέβαλλον καί τόν ρυθμό τών γραμμάτων».
LII. Ό ιστορικός Δούρις απέδιδε τά γράμματα στόν Φοίνικα, παιδαγωγό τού Αχιλλέως.
LIII. Ό M.Minoide στήν πραγματεία του «Καλλιόπη» γράφει: «ό Πίνδαρος έχει τήν γνώμη πώς τά γράμματα εφευρέθησαν από έναν Αθηναίο ονόματι Στοίχος.
LIV. S.G. Rembroke στό έργο τού (The legacy of Greece, oxford university press 1994) λέγει : «Στούς φοίνικες εδίδετο ρόλος ενδιαμέσων πού ξέφευγε από οποιαδήποτε πληροφορία τής Ιστορίας. Ένας ρόλος δηλαδή μεταφορέα τής σοφίας καί τού πολιτισμού τού «περιουσίου λαού πρός τούς απολίτιστους καί δή στούς Έλληνες».
LV. Ό Δαμιανός Στρουμπούλης στήν μελέτη τού ( Γέννηση καί ερμηνεία τής Ελληνικής Γραφής, Αθήναι 1987) γράφει χαρακτηριστικά : «από παιδιά διδασκόμαστε ότι οί Έλληνες δανείστηκαν τήν γραφή από τούς Φοίνικες. Πώς όμως οί Έλληνες ένας λαός τόσο εκφραστικός, πρωτότυπος, εικονολάτρης, πολυμήχανος, είναι δυνατός νά αποτύπωσε τόν προφορικό του λόγο μέ δανεικά σχήματα, ξένα πρός τόν δικό του ψυχικό κόσμο, τίς δικές του εκδηλώσεις καί φυσικά εντελώς μηχανικά».
LVI. Σουίδας στό λήμμα -Σαμίων δήμος- θεωρεί πώς τά γράμματα επινοήθησαν στήν Σάμο καί οί Αθηναίοι τά μετέφεραν στήν ανατολή.
LVII. «τινές δέ φασί τούς χαρακτήρας τών στοιχείων τούς παρ’ημίν από Ερμού έν φοίνικος φύλλω γεγραμμένους καταπεμφθήναι τοίς ανθρώποις».
LVIII. Ό Αριστείδης ό Ρήτωρ, ό έξ’Ανδριουπόλεως τής Μικράς Ασίας καταγόμενος τόν 2αί.μχ γράφει: «πάσαι γάρ πόλεις καί πάντα τών ανθρώπων τά γένη πρός ημάς καί πρός τήν ημετέραν δίαιταν καί φωνήν απέκλινε...Ηρακλέους στήλαι...Λιβύης...Βοσπόρω...Συρίας.. Κιλικίας, αλλά πάσαν τήν γήν...καί δί’ημών ομοφώνος γέγονε πάσα ή οικουμένη».
LIX. Ό Γουίλ Ντυράν(1885-1981)φιλόσοφος, ιστορικός καί καθηγητής τού Πανεπιστημίου Κολούμπια, γράφει: «τό αλφάβητον μάς ήλθε στήν δύση διά τής Κύμης».
Περί τά τέλη τού Μεσαίωνα, οπότε θρησκευτικός φανατισμός καί ό σκοταδισμός είχαν φθάσει σέ τέτοιο σημείο, ώστε νά θέλουν τήν κόρη τού Αγαμέμνονος Ιφιγένεια ώς κόρη τού Ιέφθα, τόν Δευκαλίωνα ώς Νώε, τόν Ορφέα ώς Μωησή ή σέ διαστροφές τούς Τειρεσία, τόν Φαέθωνα ώς Σατανά κτλ. Από το 1599 όμως με την επίσκεψη Άγγλων ιεραποστόλων στις Ινδίες, όπου σημειώθηκε μια μετακίνηση του γλωσσικού ενδιαφέροντος, από την εθνική γραμματική προς τη συγκριτική εξέταση των γλωσσών. Η ανάγκη που παρουσιάστηκε στους ιεραποστόλους να αποδείξουν ότι ή Ευρωπαϊκή γλώσσα (δηλαδή ή Ελληνική) πρέπει ντέ καί καλά νά προήλθε από κάποια Ασιατική, ώστε νά μάς οδηγήσουν στήν παλαιά διαθήκη καί νά ευχαριστούμε τούς καλούς εβραίους πού μάς έδωσαν γλώσσα νά μιλάμε.Οί Δυτικό-Ευρωπαίοι έπρεπε νά διαμορφώσουν μία θεωρία πού νά τούς κάνει ανώτερους έναντι τών υποτελών των. Εντάσσοντας λοιπόν τούς Έλληνες μέ τό «ζόρι» στήν ινδοευρωπαϊκή των ομοεθνία, επιτυγχάνουν νά συνδεθούν πολιτιστικώς μέ τούς Έλληνες, κλέβοντας ουσιαστικώς από τό μεγαλείο των. Από τήν άλλη θεωρούνται απόγονοί ενός πολιτισμού πού εγέννησε τόν Ελληνικό. Διεκήρυξαν λοιπόν μέ θράσος τήν ανωτερότητά των έναντι τών μή ινδοευρωπαϊκών λαών, τούς οποίους είχαν υπό τήν κυριαρχία των. Έτσι αυτοί πού καταπίεζαν καί απομυζούσαν τούς Ασιάτες καί Αφρικανούς, είχαν τήν θεωρία γιά νά στηρίξουν τίς πράξεις των. Ετόλμησαν μάλιστα νά συγκρίνουν τούς «δούλους» στήν Αρχαία Ελλάδα, μέ τούς Αφρικανούς δούλους πού χρησιμοποιούσαν καί επότιζαν μέ αίμα τίς φυτίες τών στήν Αμερική. Άς μήν ξεχνούμε τόν όρο πού χρησιμοποιούσαν οί Ευρωπαίοι γιά τούς λαούς εκτός Ευρώπης , άγριοι. Ήσαν δηλαδή μεταξύ ανθρώπου καί ζώου, εμπορεύματα κατάλληλα πρός διάθεσιν στίς μεγάλες αγορές δούλων, τών Βρεττανών καί άλλων πού τολμούν νά κάνουν σήμερα μαθήμα στούς Έλληνες γιά ανθρώπινα δικαιώματα κτλ. Συγγραφείς θεωρούν τήν ονομασία φοινίκεια γράμματα, έκ τού κόκκινου χρώματος μέ τό οποίο έγραφαν τότε. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι ή ονομασία προέρχεται από τά φύλλα φοίνικος όπου έγραφαν. Μετά πάντως τόν κατακλυσμό τού Δευκαλίωνος, ουδείς εφύλαξε τά γράμματα είς τήν μνήμην, πλήν τών Πελασγών, τών άφ’Ελλάδος είς βαρβάρους πλανηθέντων. Άλλοι γραμματικοί τά γράμματα τά ονομάζουν ευκρινώς Πελασγικά. Άλλοι λένε πώς είναι Κρητικά τά γράμματα, άλλοι πώς είναι έκ τού παιδαγωγού τού Αχιλλέως, Φοίνικα, αλλά υπάρχουν καί άλλοι πού λέγουν πώς τά γράμματα τά έφερε ό Ερμής, χαραγμένα σέ φύλλα φοίνικος «τινές δέ φασί τούς χαρακτήρας τών στοιχείων τούς παρ’ημίν από Ερμού έν φοίνικος φύλλω γεγραμμένους καταπεμφθήναι τοίς ανθρώποις». Άλλοι πάλι συγγραφείς λέγουν πώς ό Σίσυφος βρήκε τά γράμματα. Ό Ευριπίδης καί ό Στησίχορος επιμένουν στόν Παλαμήδη, ενώ ό Σουίδας στό λήμμα -Σαμίων δήμος- θεωρεί πώς τά γράμματα επινοήθησαν στήν Σάμο καί οί Αθηναίοι τά μετέφεραν στήν ανατολή. Ή επιγραφή τής Πάφου σέ μία κρήνη, ή επιγραφή σέ αγγείο τών Δελφών «Αμφιτρύων μ’ανέθηκε λαβών από τηλεβοάων», ή μαρτυρία τού Ομήρου όταν αναφέρεται στόν Βελλερεφόντη «γράψας έν πίνακι πτυκτώ θυμοφθόρα πολλά», τά έργα τού Ορφέως, ή μαρτυρία τού Διονυσίου, μαθητή τού Αριστάρχου καί πολλά άλλα συνηγορούν στό ότι οί Έλληνες έγραφαν πολύ πρίν τόν Τρωικό πόλεμο, καί πολύ πρίν φυσικά εμφανισθούν στόν κόσμο οί Φοίνικες. Στήν αρχή οί Έλληνες είχαν 16γράμματα: Α,Β,Γ,Δ,Ε,Ι,Κ,Λ,Μ,Ν,Ο,Π,Ρ,Σ,Τ,Υ. Ό Σιμωνίδης πρόσθεσε τά Η,Ω,Ξ,Ψ καί ό Παλαμήδης πρίν από αυτόν είχε επινοήσει τά Θ,Φ,Χ,Ζ. Άν αυτό τελικά ήταν αλήθεια, ό Όμηρος τά εγνώριζε. Μερικοί αποδίδουν τήν εύρεση τών Θ,Φ,Χ,Ζ στόν Επίχαρμο τών Συρακουσών, πού υπήρξε σύγχρονος τού Κάδμου. «Φοινίκεια τά γράμματα ελέγοντο, ώς φήσιν..Ετεωνεύς καί Μένανδρος, ό ιστορικός, επειδή έν πετάλοις φοινικικοίς εγράφοντο, ή όπερ κρείττον εστίν ειπείν, ότι φοινίσσεται υπ’αυτών ό νούς, ήτοι λαμπρύνεται» (Bekker Anecd). Ή Ελληνική γλώσσα άλλωστε παρουσιάζει κανονική εξέλιξι :1. Πρώιμο στάδιο Εικογραφικό2. Ιερογλυφικό3. Συλλαβογραφικό4. Φθογγογραφικό.Η σφηνοειδής γραφή στο Μπεχιστούν της δυτικής Ινδίας δέν οδήγησαν ποτέ στό μεγαλείο τών Ελληνικών γραφών καί τούς Ομήρου.Τό Κυπριακό καί ή Γραμμική γραφή Β έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθή καί εκφράζουν ολοκάθαρα τήν Ελληνική αδιάσπαστη γλώσσα. Ή Γραμμική Β αποτελεί εξέλιξη τής Γραμμικής Α(Τσικριτσής Γραμμική Β εκδ.Βικελαίας, ακόμα καί τό National Geographic συμφωνεί μέ τήν εξέλιξι αυτή εκδ.Ελλ.τ.6,1999) καί αποκρυπτογραφήθηκε από τούς Βέντρις καί Τσάντγουϊκ τό 1952. Τίς σχετικές πινακίδες βρήκε ό Evans τό 1900 στήν Κρήτη, αλλά καί αλλού όπως Κυκλάδες Επτάννησα, Στερεά Ελλάδα καί Πελοπόννησο.Πλάκες χαραγμένες έχουν βρεθή είς τό Αρκαλοχώρι τής Κρήτης. Ό Evans έξ’αρχής υποστηρίζει : «πώς ή Γραμμική Β καί τά συλλαβογράμματα εκφράζουν τήν Ελληνική γλώσσα. Λέγει πώς οί Φοίνικες παρέλαβαν τήν γραφή από τούς Κρήτες, οί οποίοι κατά τόν 13ον πχ αιώνα αποίκησαν τίς ακτές τής Παλαιστίνης ώς Φιλισταίοι». Περίπου τήν ίδια εποχή ό Ρενέ Ντυσσώ διατύπωσε τήν άποψι: «οί Φοίνικες είχον παραλάβει πρωιμώτατα τό αλφάβητον, παρά τών Ελλήνων, οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο έκ τής Κρητομυκηναϊκής γραφής». Στήν ουσία οί Φοίνικες παρέλαβαν συλλαβάριο καί γιαυτόν τόν λόγο ποτέ δέν ανέπτυξαν αλφάβητο. Όπως τό πήραν έτσι καί παρέμεινε. Δηλαδή μέ τήν λέξη ΔΔΜΣ οί Φοίνικες καταλάβαιναν Διδυμαίος, Δαβίδ κ.ο.κ. Αντιθέτως ή Ελληνική φυσιολογική εξέλιξις κατέληξε στό σημερινό σύστημα γραφής, τό πρώτο καί μοναδικό δηλαδή αλφαβητάριο στήν παγκόσμια Ιστορία. Σπουδαίο στοιχείο πού έφερε ό Βέντρις ήταν τά δωρικά στοιχεία πού είχε Γραμμική Β, τοποθετώντας χρονικά τούς Δωριείς μετά τούς Μυκηναίους, δίδοντας άλλο ένα «χαστούκι» στίς ινδοευρωπαϊκές θεωρίες καί στίς καθόδους τών Δωριέων, ή τών Απάτσι, ή τών Ζουλού καί άλλων «Ελλήνων»πού μπορεί νά ήρθαν περί τό 1200πχ. Ανέκαθεν λοιπόν οί Δωριείς ήσαν στήν Πελοπόννησο καί γιαυτό κανένας ιστορικός δέν γράφει γιαυτούς. Ή μόνη κάθοδος πού γράφουν οί αρχαίοι συγγραφείς, είναι ή κάθοδος τών Ηρακλειδών καί εξιστορούν μέ αυτό, τήν επάνοδο τών εκδιωχθέντων έκ τής Πελοποννήσου απογόνων τού Ηρακλέους, είς τήν προγονικήν καί δωρικήν έκπαλαι Πελοπόννησον (Αριστοτέλης, Στράβων, Έφορος, Διόδωρος). Κάθοδος σημαίνει επιστροφή στήν πατρίδα, όπως επάνοδος. Κάθοδος τών Μυρίων σημαίνει επάνοδος, επιστροφή, επαναπατρισμός, υπό τόν Ξενοφώντα. Γιαυτό ακριβώς καί λέμε άνοδος καί πτώσις τής θερμοκρασίας καί όχι άνοδος καί κάθοδος τής θερμοκρασίας. Τό τελευταίο πάτημα τών Φοινικιστών ήταν άν τό αλφάβητο είναι Ελληνικό, τά ονόματα τών γραμμάτων θά έπρεπε νά ήσαν κλιτά. Όμως τά ονόματα τών στοιχείων «άκλιτα εισίν, οίον τό άλφα τού άλφα τώ άλφα, τό βήτα τού βήτα τώ βήτα κ.ο.κ. διότι εισίν αρχαί, αί δέ αρχαί καί ρίζαι τών πραγμάτων απλαί θέλουσι είναι καί αποίκιλοι, οίον ή λευκότητις απλή εστίν καί αποίκιλος...ίνα μή ευθεώς είς δυσχέρειαν αυτά περιβάλλωμεν καί συγχέωμεν αυτά είς ποικιλίαν περιβάλλοντες»(Comm.είς Διον.Θράκα Σχόλια Vaticana). Οί Έλληνες έγραφαν τεκμηριωμένα από τήν 6ην χιλιετία. Στό Δισπηλιό τής Καστοριάς ό καθηγητής τού Αριστοτελείου πανεπιστημίου Κ.Γ Χουρμουζιάδης, βρήκε πινακίδα τού 5260πχ, ή οποία χρονολογήθηκε μέ τίς πιό σύγχρονες μεθόδους καί βρίσκεται στό αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών. Αυτή ή πινακίδα εχαρακτηρίσθη ή πρώτη επιγραφή σέ όλο τόν κόσμο. Τρία χρόνια αργότερα ό έφορος τών προιστορικών καί κλασσικών αρχαιοτήτων «Α.Σαμψων» στό σπήλαιο τού Κύκλωπα στά Γιούρα τών βορείων Σποράδων ανακάλυψε θραύσματα αγγείων μέ γράμματα ίδια μέ τού σημερινού αλφαβήτου. Τά αγγεία αυτά χρονολογήθηκαν στό 4500πχ. Ό ίδιος αρχαιολόγος τό 1995 στήν Μήλο ανεκάλυψε πρωτοκυκλαδικά αγγεία τού μέσου τής 3ης χιλιετίας, πού είχαν χαραγμένα τά γράμματα Μ,Χ,Ν,Κ,Ξ,Π,Ο,Ε. Πρώτος ό Evans διατύπωσε τήν άποψι πώς ή γραφή καί τό αλφάβητο είναι καταγωγής Ελληνικής. Ό «Πόλ Φόρ» στό αμερικανικό περιοδικό «Αρχαιολογία» παραθέτει πινακίδες πού εβρέθησαν στό Κυκλώπειο τείχος τής Ιθάκης, Γραμμικής Α τού 2700πχ. Γιά παράδειγμα : Οί παλαιότερες Κινεζικές επιγραφές είναι τού 1450πχ, ενώ τά παλαιότερα Εβραϊκά γραπτά είναι τού 700πχ. Τά αρχαιότερα κείμενα τών Άγγλων ανάγονται στόν 8ον μχ αιώνα, τών Γερμανών τόν 4ον μχ αιώνα(τού επισκόπου Ουλφίλα), τών Γάλλων ανήκουν στόν 9ον μχ αιώνα (Les Serments de Strasbourg), τών Ιταλών τού 1150μχ (καντιλένα), τών Ισπανών τά παλαιότερα κείμενα ανάγονται στόν 10ον μχ αιώνα καί τών Πορτογάλων ανάγονται στόν 12ον αιώνα. Η Γόρτυνα υπήρξε πόλη πολύ παλαιά πόλις τής Κρήτης. Το όνομά της το έχει πάρει από τον ήρωα Γόρτυνα, γιο του Ραδάμανθυ (παλαιότερα λεγόταν Ελλωτίς και Λάρισσα). Δεν υπάρχουν στοιχεία για το αν υπήρχε κατά τη Μινωϊκή εποχή. Πολλοί είναι πάντως εκείνοι που τη θεωρούν σαν έδρα των πολύ παλαιών κατοίκων της Κρήτης (Hdeck). Το βέβαιο είναι ότι υπήρχε και φαίνεται ότι άκμαζε κιόλας κατά τους ηρωϊκούς χρόνους. Ο Όμηρος (Ιλ. Β, 646 και Οδ. Γ, 204) την ονομάζει "τειχιόεσσαν" και την αναφέρει μεταξύ των πόλεων της Κρήτης που είχαν φτάσει σε ιδιαίτερη άνθηση. Την αναφέρει επίσης ο Πλάτων στους "Νόμους" του (IV, 708) σαν εύπορη και ευνομούμενη πόλη. Αλλά και αρκετοί άλλοι. Η ακμή της κράτησε, με ορισμένες διακυμάνσεις φυσικά, ως το 863 μ.α.χ.χ. που καταλήθφηκε και καταστράφηκε από του Σαρακηνούς.Την εποχή της Ρωμαιοκρατίας η Γόρτυνα υπήρξε έδρα του Ρωμαίου διοικητή.Ο χώρος όπου βρισκόταν η παλαιά πόλη της Γόρτυνας βρίσκεται ακριβώς ανάμεσα στα σημερινά χωριά Άγιοι Δέκα και Μητρόπολη, δεξιά και αριστερά στον ποταμό Μητροπολιανό (τον παλαιό Ληθαίο) που προχωρεί και χύνεται στο Λιβυκό πέλαγος 90 στάδια, 16 δηλ. περίπου χιλιόμετρα νοτιότερα. 3. Στο χώρο αυτό μεταξύ των άλλων ευρημάτων βρέθηκε και η δωδεκάστηλη εκείνη "Μεγάλη επιγραφή" που αναφέραμε στην αρχή και που είναι περισσότερο γνωστή ως "Κώδιξ της Γόρτυνος".Η ανακάλυψη του βασικού τμήματός της οφείλεται στον ιταλό αρχαιολόγο Federico Halbherr που τη βρήκε με την καθοδήγηση (εξ αποστάσεως) ενός άλλου μεγάλου ιταλού αρχαιοδίφη, του Domenico Comparetti και τη σημαντική επί τόπου βοήθεια του γερμανού Ern. Fabricius. Η επιγραφή δεν βρέθηκε όλη μαζί. Ένα μικρό της κομμάτι που περιλάμβανε τους 15 πρώτους στίχους της 11ης στήλης το βρήκαν, στα μέσα περίπου του 19ου αιώνα, δύο Γάλλοι περιηγητές, ο Γ. Περρό και ο L. Thenon εντοιχισμένο σ' ένα νερόμυλο του χωριού Άγιοι Δέκα. Το τμήμα αυτό της επιγραφής αποτέλεσε για τον επιστημονικό κόσμο της εποχής την πρώτη νύξη για την ύπαρξη της επιγραφής.Είκοσι χρόνια αργότερα, ο Γάλλος επίσης B. Haussoulier, βρήκε εντοιχισμένο σ' ένα σπίτι του ίδιου και πάλι χωριού, νέο τμήμα της επιγραφής: εκείνο που περιλαμβάνει τους 15 πρώτους στίχους (αλλά μόνο τα αριστερά μισά μέρη τους της 7ης στήλης και μερικά γράμματα των στίχων 10 - 15 της 10ης στήλης). Η ουσιαστική όμως ανακαλύψη της επιγραφής οφείλεται στον F. Halbherr που αναφέραμε πιο πάνω. Αυτός ανέσκαψε συστηματικά την περιοχή και βρήκε, το 1884, τις τέσσερις πρώτες στήλες του Κώδικα της Γόρτυνος. Κατόπιν με τις οδηγίες του -γιατί ο ίδιος δεν μπόρεσε να συνεχίσει ως το τέλος τις ανασκαφές- ο Ern. Fabricius ανακάλυψε και τα υπόλοιπα τμήματα της σημαντικότητης αυτής επιγραφής που όταν ανακαλύφθηκε θεωρήθηκε σαν η μεγαλύτερη αρχαιολογική ανακάλυψη του περασμένου αιώνα. Η ερμηνεία της, έλεγαν τότε, πως θα απασχολούσε ψυχολόγους και νομικούς για μια ολόκληρη γενιά (Caillemer). Και αν όμως η σημασία της δεν είναι όμως τόση όση την φαντάστηκαν την εποχή της ανακάλυψης της, πάντως είναι πολύ μεγάλη: είναι η επιγραφή της Γόρτυνος μία από τις εκτενέστερες μέχρι σήμερα ανευρεθείσες ελληνικές επιγραφές, με κείμενο συνεχές και διατηρημένο σε άριστη κατάσταση. Αποτελείται από δώδεκα στήλες, κάθε μια από τις οποίες περιλαμβάνει 55 στίχους (πλην της δωδεκάτης που έχει μόνο 35). Αρχικά η επιγραφή στο σύνολό της θα περιλάμβανε γύρω στους 630 - 640 στίχους. Από τα κενά, που παρόλη την πληρότητά της παρουσίαζε όταν βρέθηκε, το ένα κατορθώθηκε να συμπληρωθεί χάρη στο τμήμα εκείνο που ο Thenon βρήκε και παρέδωσε το 1862 στο Λούβρο και τα άλλα χάρη στο τμήμα που ανακάλυψε, όπως πιο πάνω είπαμε, ο Haussoulier το 1879. Έτσι σήμερα φαίνεται ότι μόνο περίπου 30 στίχοι μας λείπουν: 15 από τη στήλη 10η και 15 από την 12η. Μη πλήρεις είναι επίσης και οι δέκα πρώτοι στίχοι της 9ης στήλης. Η επιγραφή είχε αρχικά τοποθετηθεί στο εσωτερικό του κυκλοτερούς τοίχου του δικαστηρίου της πόλης (Paoli). Αργότερα, επί Ρωμαϊκής εποχής, όταν οι νόμοι που περιέχονταν στην επιγραφή είχαν περιέλθει σε αχρηστία, οι λίθοι, πάνω στους οποίους ήταν χαραγμένο με κόκκινα γράμματα το κείμενο του Κώδικα, χρησιμοποιήθηκαν, με την ίδια όμως διάταξη που αρχικά είχαν, σαν οικοδομικό υλικό, για κάποιο άλλο οικοδόμημα, στα ερείπια του οποίου και τη βρίσκουμε σήμερα.Οι στήλες της επιγραφής έχουν ύψος 1,75 του μέτρου και πλάτος 0,69 (μερικές 0,67). Τα γράμματά τους είναι σκαλισμένα ωραία, ευδιάκριτα, ισόμετρα Γι' αυτό και η ανάγνωσή της θα ήταν εύκολη αν δεν υπήρχαν οι ιδιωματισμοί της Δωρικής διαλέκτου στην οποία είναι γραμμένες και οι καταστροφές που οπωσδήποτε παρουσιάζει σε ορισμένα μέρη.
Το αλφάβητο που χρησιμοποιείται σε αυτή περιλαμβάνει 19 μόνο γράμματα. Λείπουν δηλ. Τα γράμματα Η, Ξ, Φ, Χ, Ψ και Ω που τα αντικαθιστούν τα Ε, ΚΣ, Π, ΠΣ και Ο. Περιλαμβάνει επίσης και το δίγαμμα: F. Η ερμηνεία της προκάλεσε πολλές συζητήσεις, προτάθηκαν δε σχετικώς αρκετές αναγνώσεις. Επρόκειτο περί παλαιάς επιγραφής. Σ' αυτό συνετέλεσε και το ότι οι λέξεις είχαν χαραχθεί βουστροφηδόν, δηλ. από δεξιά προς τα αριστερά και ύστερα από τα αριστερά προς τα δεξιά κ.ο.κ. (σημειωτέον ότι και οι κολόνες επίσης της επιγραφής διαβάζονται αρχίζοντας από τη δεξιά κολόνα και προχωρώντας προς τα αριστερά) καθώς και η αρχαϊκή μορφή (σχήμα) πολλών γραμμάτων. Έτσι στην αρχή ανήγαγαν την επιγραφή πρό 3000 ετών τουλάχιστον. O Comparetti όμως καί Caillemer έπεσαν νά τήν βγάλουν σχεδόν στόν αιώνα τού Περικλέους, γιά νά μήν χαλάσει ή μόδα πού θέλει τούς Έλληνες νά ξύπνησαν ένα πρωί κάπου στόν 5ον αιώνα πχ καί νά τά ανακάλυψαν όλα, χωρίς παρελθόν καί αιώνες δουλειάς. Οι δυσκολίες που παρουσιάζει η χρονολόγηση του Κώδικα της Γόρτυνος οφείλονται στο ότι συμπλέκονται σε αυτή στοιχεία και σχήματα από τη μια μεριά αρχαϊκά και από την άλλη δικαιϊκοί θεσμοί εξαιρετικά εξελιγμένοι (Caillemer). Επιχείρημα υπέρ εκείνων που δέχονται την αρχαιότητα του Κώδικα της Γόρτυνος θα μπορούσε να αποτελέσει και το γεγονός ότι δεν γίνεται πουθενά λόγος στην επιγραφή περί εγγράφων. Βέβαια όταν χαράχτηκε ο Κώδικας της Γόρτυνος, η γραφή είχε βρεθεί (αφού ο Κώδικας είναι γραμμένος). Γιά νά φθάσουν οί Έλληνες στήν δημιουργία αλφαβήτου, χρειάστηκαν νά ξεκινήσουν από πρωτόγονες γραφές, μέχρι νά καταλήξουν στήν τελειότητα πού γνωρίζουμε σήμερα. Οί Μινωίτες αρχικώς χρησιμοποιούσαν ένα είδος γραφής ιερογλυφικής. Κατόπιν χρησιμοποίησαν τήν Γραμμική (Α) καί μέ τήν επικράτηση τών Αχαιών καθιερώθηκε ή Γραμμική (Β). Ή αποκρυπτογράφηση τής Γραμμικής Β έγινε από τόν Άγγλο ασυρματιστή Ventris, επιβεβαιώνοντας ότι στήν εποχή αυτή, μιλούσαν στήν Κνωσσό τήν ίδια γλώσσα μέ αυτή πού μιλούσαν οί Αχαιοί. Τά ιερογλυφικά άρχισαν νά δημιουργούνται στήν Κρήτη από τούς Έλληνες, διότι μόνον Ελληνόφωνοι εδημιούργησαν πολιτισμό στό νησί. Τά Ελληνικά ιερογλυφικά είναι αυτόνομη εφεύρεση καί έχουν εικονογραφικό καί φωνητικό χαρακτήρα. Κάθε Ελληνικό ιερογλυφικό παριστάνει ένα αντικείμενο μέ φωνητική αξία. Ή διαφορά τών Ελληνικών διαλέκτων δημιούργησε καί τήν διαφορά τών Γραμμικών Α καί Β, οί οποίες εμφανίζονται πρός τό παρόν νά αντιπροσωπεύουν τίς κυριότερες διαλέκτους στόν προιστορικό Ελληνικό χώρο. Δέν είναι παράξενο πού στήν Θεσσαλία έχουμε ιερογλυφικά ή απλά γραμμικά μέ άλλη φωνητική αξία, ή οποία αναφέρεται στήν ονομασία τού ιδίου αντικειμένου στό τοπικό γλωσσικό ιδίωμα. Τήν γραμμική τήν δημιούργησαν γιά νά έχουν τήν γραμμική παράσταση αντικειμένου καί όχι τήν εικόνα, διότι ή δεύτερη ήθελε γιά νά γραφή καλλιτεχνικό χέρι καί επομένος είναι χρονοβόρα. Ή στασιμότητα στήν έρευνα τών γραμμικών γραφών οφείλεται στό ότι κανένας εκούσια ή ακούσια δέν αντιλήφθη ότι οί φωνητικές αξίες ακολουθούν τά γλωσσικά ιδιώματα καί ότι κάθε μετάφραση λέξεων πρέπει νά ακολουθή πάλι τό τοπικό ιδίωμα, τό οποίο ομιλείται ακόμα καί σήμερα στό κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα τού Ελληνικού κόσμου μέ τίς έννοιες πού είχε κάθε λέξη στήν Μινωϊκή καί Μυκηναϊκή εποχή. Μέ αφορμή τήν ανάγνωση καί μετάφραση τής ιερογλυφικής γραφής στόν θησαυρό τών Αηδονίων, τίς φωτογραφίες τών οποίων δημοσίευσε ή Κυριακάτικη 28/01/96 αντιληφθήκαμε τόν τρόπο μέ τόν οποίο γράφονται τά Ελληνικά ιερογλυφικά καί οί γραμμικές. Στήν παράσταση τής σφενδόλης στό ιερογλυφικό, είχαμε τήν λέξη sare ή λέξη προέρχεται από τήν σαρίρ. Κατά τόν Ησύχιο λέξη Λακώνων καί σημαίνει κλάδος φοίνικος. Πράγματι στήν επιγραφή έχουμε γυναίκα νά κρατά κλαδί φοίνικα. Έχουμε λοιπόν χρήση τής πρώτης συλλαβής τής λέξεως μέ τήν οποία ονόμαζαν τόν φοίνικα καί μέ τήν εικόνα του νά περιστάνεται σ’αυτήν τήν περίπτωση μέ τό συλλαβόγραμμα sa. Γνωρίζοντας ότι όλες οί γραφές αποτυπώνουν τήν αρχαία Ελληνική στίς κατά τόπους διαλέκτους, αρχίζουμε νά εξετάζουμε τά ιερογλυφικά καί κατεπέκταση τά συλλαβογράμματα τής Α καί Β. Ή προσπάθεια αποτυπώσεως όσων ό Έλληνας έβλεπε μέ τό μάτι, μάς κάνει νά συμπεραίνουμε πώς τά ιερογλυφικά ήταν χιλιάδες. Σέ σχέση πάλι μέ τίς διαλέκτους τά συλλαβογράμματα αυξάνονται, καθότι μέ τήν ίδια εικόνα αποδίδονται πολλές φωνητικές αξίες. Ένα συλλαβόγραμμα παριστάνεται μέ αρκετές εικόνες λόγω πληθώρας ονομάτων καί αντικειμένων πού αρχίζουν μέ τό ίδιο συλλαβόγραμμα. Έχοντας τήν πλουσιοτέρα σέ λέξεις γλώσσα, μπορούμε νά υπολογίσουμε πόσα θά ήταν τά ιερογλυφικά καί τά συλλαβογράμματα. Παραδείγματα :• ΜΟ (γραμ.Β) κεφάλι μόσχου = ΜΟ – σχος• ΚΟ (γραμ.Β ) καρπός κολιάνδρου = ΚΟ – λίανδρος• ΚΙ (γραμ. Β) σχέδιο κανάτας = Κύ – λΙξ• ΝΙ ( γραμ. Β ) σχέδιο σύκου = ΝΙ – κύλεα (είδος σύκου στήν Κρήτη)• Ι ( ιερογλ.) σχέδιον καρφιού = Η – λάρΙον• ΚΥ (γραμ. Α,Β) σχέδιον πουλιού πετάμενου = ΚΥ – κνίας είναι είδος αετού• Υ (γραμ. Α,Β ) σχέδιο πηδαλίου πλοίου = Υ – αξ (πηδάλιο)• ΝΑΥ (ιερογλ.) σχέδιο πλοίου = ΝΑΥ – ς• ΤΙ ( ιερογλ. καί γραμ. Α,Β) σχέδιο τρίποδα = ΤΙ – βην (τρίποδας)Γραμμική γραφή.Κάθε γραφή της οποίας τα σημεία είναι γραμμικά σχήματα.Το αρχαιότερο είδος γραφής, που βρίσκουμε σε ελληνική περιοχή, είναι το κρητικό. Στην Κρήτη ανακαλύφτηκαν τρία συστήματα γραφής, η ιερογλυφική, η γραμμική Α και η γραμμική Β. Τα συστήματα αυτά γραφής χρησιμοποιήθηκαν στην Κρήτη καί σέ όλη τήν Ελλάδα, καί οδήγησαν στό αλφάβητο.Ο Άγγλος αρχαιολόγος Άρθουρ Έβανς (1851-1941) έστρεψε την προσοχή του στη Μεγαλόνησο και το 1900 άρχισε ανασκαφές στο λόφο «Κεφάλα» της Κνωσού. Από τις ανασκαφές αυτές ήρθε στο φως ένας μεγάλος αριθμός πήλινων πινακίδων με σύμβολα γραμμικής γραφής. Στη γραμμική μινωική αυτή γραφή ο Έβανς διέκρινε δύο φάσεις: τη γραμμική Α, που προηγείται χρονικά, και τη γραμμική Β. Η πρώτη φάση της γραμμικής μινωικής γραφής τοποθετείται χρονικά μεταξύ του 1750 και του 1450 π.Χ., περίπου, ενώ η δεύτερη φάση παρουσιάζεται στην Κρήτη γύρω στα 1400 π.Χ. Αξίζει να σημειωθεί ότι πινακίδες με τη γραμμική γραφή Α βρέθηκαν σ’ ολόκληρη την Κρήτη, ενώ πινακίδες με τη γραμμική γραφή Β προέρχονται μόνο από την Κνωσό.Η μεγάλη συλλογή κειμένων σε γραμμική γραφή Α αποτελείται από 150 περίπου πήλινες πινακίδες, που βρέθηκαν στη νότια Κρήτη, στη σημερινή Αγία Τριάδα. Οι πινακίδες αυτές, πολλές από τις οποίες είναι κομματιασμένες, φαίνεται ότι είναι κυρίως κατάλογοι γεωργικών προϊόντων. Άλλες πινακίδες σε γραμμική γραφή Α βρέθηκαν στη Φαιστό, στην Κνωσό, στο Παλαιόκαστρο, στις Αρχάνες και σ’ άλλες τοποθεσίες της Κρήτης.Τα σύμβολα της γραμμικής γραφής Α μπορεί να διαιρεθούν σε τέσσερις κατηγορίες: α) Αριθμητικά και μετρικά. β) Φωνητικά. γ) Σύνθετα. δ) Ιδεογράμματα. Η διαφορά και η διάκριση των φωνητικών συμβόλων και των ιδεογραμμάτων δεν είναι πάντοτε σαφής.Για τη γραμμική γραφή Β ο Έβανς είχε εκφέρει τη γνώμη ότι ήταν σε χρήση μόνο στην Κνωσό και ότι εξαφανίστηκε μετά την καταστροφή του ανακτόρου της κατά τις αρχές του 14ου αιώνα π.Χ. Ο Έβανς έκανε την υπόθεση ότι η γραμμική γραφή Β είναι ένα είδος «βασιλικής ορθογραφίας», που αναπτύχθηκε από τους γραφείς του ανακτόρου και χρησιμοποιήθηκε μόνο στην Κνωσό. Η θεωρία όμως αυτή αμφισβητείται, καθώς βρέθηκαν πινακίδες σε γραμμική γραφή Β και στην ηπειρωτική Ελλάδα.Η σχέση του συστήματος της γραμμικής Α και της γραμμικής Β δεν είναι δυνατό να καθοριστεί με ακρίβεια, όπως δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί επακριβώς και ο χρόνος που άρχισαν και σταμάτησαν τα δύο συστήματα γραφής στην Κρήτη. Πιθανόν και τα δύο αυτά συστήματα γραφής να χρησιμοποιούνταν παράλληλα για κάποιο χρονικό διάστημα. Στην ηπειρωτική Ελλάδα, και συγκεκριμένα στη Θήβα, Μυκήνες, Ορχομενό, Τίρυνθα, Ελευσίνα και άλλες περιοχές, βρέθηκαν σύμβολα πάνω σε πιθάρια, όμοια με τα σύμβολα της γραμμικής γραφής Β. Πήλινες όμως πινακίδες σε γραμμική γραφή Β βρέθηκαν στο μυκηναϊκό ανάκτορο κοντά στην Πύλο κατά τις συστηματικές ανασκαφές που έγιναν από τον Carl Blegen το 1939. Τις πινακίδες αυτές της Πύλου εξέτασε και δημοσίευσε το 1955 ο Emmet Bennet. Όπως είναι ευνόητο, η ανακάλυψη των ενεπίγραφων πινακίδων, τόσο στην Κρήτη, όσο και στην ηπειρωτική Ελλάδα, προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον. Πολλοί επιστήμονες προσπάθησαν να αποκρυπτογραφήσουν τα κείμενα των πινακίδων αυτών, χωρίς ικανοποιητικά και θετικά αποτελέσματα. Αυτός όμως στον οποίο ανήκει η δόξα της αποκρυπτογράφησης των πινακίδων σε γραμμική γραφή Β είναι ο Άγγλος αρχιτέκτονας Μ. Βέντρις. Στο Βέντρις είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση οι εργασίες του Έβανς και εργάστηκε επίμονα και με μεγάλο ζήλο, για να αποκρυπτογραφήσει τη γραμμική Β. Η μεγάλη του προσπάθεια αμείφτηκε. Το 1952 δημοσίευσε τα συμπεράσματά του, με τα οποία αποδείχνει ότι η γραμμική γραφή Β είναι ελληνική γραφή. Η γραφή αυτή ονομάζεται πλέον «μυκηναϊκή». Οι πινακίδες όμως που διαβάστηκαν δε μας δίνουν ένα ιστορικό κείμενο, αλλά είναι όλες κατάλογοι των αντικειμένων και των περιουσιακών στοιχείων που είχαν οι άρχοντες και οι μεγαλέμποροι της εποχής εκείνης. Συνεπώς οι πινακίδες δε μας δίνουν πραγματικές ιστορικές πληροφορίες.Τα σημεία της γραμμικής γραφής Β, που παρουσιάζει μεγάλη συγγένεια με την κυπριακή, μπορεί τώρα να διαιρεθούν σε δύο βασικά είδη: α) ιδεογράμματα β) συλλαβογράμματα. Η γραμμική γραφή Β είναι βασικά συλλαβική γραφή. Διάφοροι επιστήμονες έχουν εκφράσει ορισμένες αμφιβολίες για τις φωνητικές αξίες, που απέδιδε ο Βέντρις στα γραφικά σύμβολα και για τους κανόνες ανάγνωσης των κειμένων που πρότεινε. Γενικά όμως σήμερα δεχόμαστε την αποκρυπτογράφηση του Βέντρις.Είναι γνωστό ότι η γλώσσα δεν είναι μόνο αξία αυτή καθαυτή αλλά και φορέας αξιών. Η αποκρυπτογράφηση της γραμμικής γραφής Β από το Βέντρις έριξε φως στην ιστορία του αρχαιότατου ελληνικού πολιτισμού, που υπήρχε στην ηπειρωτική Ελλάδα και στην Κρήτη πολλούς αιώνες πριν από την ομηρική εποχή. Παρά το ότι οι πινακίδες σε γραμμική γραφή δεν περιέχουν πραγματικές ιστορικές πληροφορίες, βεβαιώνουν ότι η γλώσσα αυτή είναι η ελληνική και διαφωτίζουν πολλά σημεία του ιδιωτικού και κοινωνικού βίου των Ελλήνων κατά τη δεύτερη χιλιετία π.Χ.
Τό σημερινό αλφάβητο είναι τό επικρατήσας Ιωνικόν-Αττικόν. Κάθε Ελληνική πόλις-κράτος διέθετε ιδικόν της αλφάβητον. Οί πολύ μικρές παραλαγές τού κάθε αλφαβήτου τό έκαναν νά διαφέρει κάπως από τά υπόλοιπα. Τό Ιωνικόν είχε αρχικώς 27 γράμματα, τό Κορινθιακόν διέθετε 24 γράμματα, τό Κρητικόν 21, τής Μιλήτου 24, τό Χαλκιδικόν 25. Αυτό ακριβώς έλαβαν οί Λατίνοι καί πού τώρα τό χρησιμοποιεί όλος ό κόσμος. Από Ελληνικό αλφάβητο κατάγονται επίσης τό Ετρουσκικόν, τό Κυριλλικόν, τό αρχαίο Φρυγικόν, τής Λυκίας, τό Λυδικόν, τό Αρμενικόν, τό Κοπτικόν, τό Γοτθικόν, τό Ρουμανικόν(παρόμοιο τού Λατινικού). ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ -Φίλιππος έκ Συαγγελών καί τόν Ισωκράτη (λόγος Αρχιδάμου).• -«Τού γηγενούς γάρ ειμί εγώ παλαίχθονος, ίνις Πελασγός, τήσδε γής αρχηγέτης..»(Αισχ.Ικετ.250) -«Γλαυκόπιον τήν Ακρόπολιν οί αρχαίοι, ή τό έν Ακροπόλει τής Αθήνας ιερό. Από Γλαύκου τινός αυτόχθονος, έ τώ τόπω τούτω κατοικήσαντος..»(μαθ.Ελλ.γλώσσης Γ΄σ97).• -«Υπόληψιν είχον οί παλαιοί, ώς έκ δρυών καί πετρών τών ανθρώπων γεγονότων» (λεξ.Ησύχιος, λήμμα ).• -«Ετεοκρήτες, οί ώς αληθώς Κρήτες, οί αυτόχθονες» (->>- Γ΄σ97).• -«Εύμηλος: ό πρώτος κτίτωρ καί βασιλεύς τών Πατρών, αυτόχθων»(ιστορ.Α.Κων/δη).• -«Νιόβης καί Διός παίς Άργος εγένετο..καί Πελασγός, αφ’ ού κληθήναι τούς Πελοπόννησον οικούντας Πελασγούς»(Απολλοδ.Β΄1). • -«Μακεδονία ή χώρα, από Μακεδόνος καί Θυίας τής Δευκαλίωνος, ώς φήσιν Ησίοδος ό ποιητής: Ή δ’υποκυσσαμένη Διί γείνατο τερπικεραύνω υίε δύω, Μάγνητα, Μακηδόνα θ’ίππιοχάρμην, οί περί Πιερίην καί Ούλυμπον δώματ’έναιον»(Στ.Βυζάντιος).• -«Φαιστός, πόλις Κρήτης, εκτίσθη υπό Φαίστου τού Ροπάλου, Ηρακλέους παιδός»(Στ.Βυζαντ.).• -«Τύρινς: οί δ’Άργος τ’είχον Τίρυνθα τε τειχιόεσσαν.. Από Τίρυνθος τής Άλω θυγατρός, ήτις Αμφιτρύωνος ήν αδελφή. Εκαλείτο δέ πρότερον Αλιείς» (Στ.Βυζαντ.).• -«Φολέγανδρος, νήσον τών Σποράδων, από Φολεγάνδρου τού Μίνως»(Στ.Βυζαντ.).• -«τεττιγοφόρας ή τεττιγοφόρος: ούτω εκαλούντο οί Αθηναίοι επειδή αφόρουν χρυσούς τέττιγας ώς σύμβολον ότι ήσαν αυτόχθονες»(Ίππης1331 καί λεξικόν Liddel Scott χρυσέος τέττιξ).• -«Κεκροπίδα τέττιγα πλόκων υπέρ..γαίης γηγενέες..»(Γρηγόριος Νανζιανζηνός-Έπη).• Ηρόδοτος Ι 57• Θουκυδίδης ΙΙ 17• Ευριπίδης ΙΩΝ στ.589• Σουϊδας – Ερεχθεύς• Ηρόδοτος XIII 73• Παυσανίας Αρκαδ.38,1Ό Γκρέηβς στό βιβλίο του «Ελληνικοί μύθοι» αναφέρει ότι σύμφωνα μέ τό Πάριο χρονικό, ή αλλαγή από «Γραικοί» (αυτοί πού λάτρευαν τήν Γραία Θεά) σέ Έλληνες (από τόν κοινό πρόγονο τών πατριαρχικών φυλών, τόν Έλληνα), πραγματοποιήθηκε περί τό 1600πχ. Επανερχόμενοι στό πλαίσιο τής προιστορικής Ελλάδος καί συγκεκριμένα στόν Όμηρο : οί Λύκιοι καί οί Κάρες γεννοκρατούσαν από τήν Κρήτη (ιλ.6,152 καί οδ.11,235). Ό Κορδάτος στήν «Μεγάλη Ιστορία τής Ελλάδος» αναφέρει ότι στίς δύο πλευρές τού Αιγαίου καί στήν Κρήτη, ζούσαν οί Πρώτοι Έλληνες, πού αποτελούνταν από τίς φυλές τών Πελασγών, τών Λελέγων, Φρύγων καί Κάρων. Ό Ευριπίδης (Ορέστης 615) τοποθετεί τόν Λέλεγα νοτιοδυτικά τής Σπάρτης καί τού προσδίδει τήν εφεύρεση τού Μύλου. Ό Πολυκάων είναι υιός του καί ιδρυτής τής πόλεως Μεσσηνίας. Ό Έλληνας έτρωγε κρέας από τά 11-12εκατ.έτη πρίν. Ό βιοφυσικός Δρ.Αναστάσιος Τουσίμης, ερευνητής στήν NASA, μετά από ηλεκτρονομικροσκοπική εξέταση απέδειξε πώς ή διατροφή τών τότε Ελλήνων ήταν τό κρέας καί οί καρποί. Ό Έλλην ήτο κυνηγός καί τροφοσυλλέκτης. Ό Έλλην Μακεδών θά ανακαλύψει τήν φωτιά, καί χάρις στό δώρο τού Προμηθέως ό Έλλην θά αποκτήσει ένα πανίσχυρο όπλο. Τά νέα όπλα του πού τώρα φτιάχνει χρησιμοποιώντας τήν φωτιά, τού δίδουν μεγάλο πλεονέκτημα σέ σχέση μέ τά άλλα ζωικά είδη. Κατόπιν αρχίζει νά αλιεύει καί ανακαλύπτει τήν γεωργία. Οί Έλληνες κατοικούσαν στήν ύπαιθρο καί κοντά σέ λίμνες ή θάλασσα. Οί περισσότερες παλαιολιθικές θέσεις δέν βρίσκονται κάν κοντά σέ σπήλαια. Γιαυτό καί τά σπήλαια δέν παρουσιάζουν τό πλήθος τών βραχογραφιών πού υπάρχουν στό Λεσκώ στήν Γαλλία καί στήν Αλταμίρα στήν Ισπανία. Ό Έλλην από εκείνους τούς χρόνους εντάσσεται στήν φύση, ενώ οί Ευρωπαίοι παραμένουν κλεισμένοι σέ σπήλαια. Ό Έλλην λοιπόν τό βράδυ ξάπλωνε καί κοιτούσε τόν ουρανό, ενώ οί άλλοι άνθρωποι έβλεπαν πέτρες. Γιαυτό άλλωστε ή αστρονομία εξελίσσεται πρώτα είς τήν Έλλάδα, όπως βέβαια καί όλες οί άλλες επιστήμες καί τέχνες. Στήν περίοδο από 10εκατ.έτη έως 200000έτη οί Έλληνες έφτιαχναν χειροπέλεκεις, ενώ στήν Αχαλλαία περίοδο καί στήν μέση παλαιολιθική 200000-35000πχ επικράτησε ή Λεβαλουά τεχνική, ή οποία θεωρείται ορόσημο τής μεταβάσεως από τήν Αχαλλαία στήν επόμενη Μουστέρια. Αυτή είναι καί ή εποχή πού εμφανίζεται ό Νεάντερταλ, χωρίς βέβαια νά κάνει αισθητή τήν παρουσία του είς τήν Ελλάδα. Κατόπιν έρχεται ή Ύστερη παλαιολιθική περίοδος 35-10000πχ. Τήν εποχή αυτή οί άνθρωποι κατασκεύαζαν εξελιγμένα εργαλεία. Λεπίδες. Ό σύγχρονος αυτός άνθρωπος, ό Homo Sapiens υπερισχύει τού Νεαντερτάλιου επιδεικνύοντας τεράστια νοητική ικανότητα. Ή πρώτη παγετώδης περίοδος άρχισε πρίν 600εκτ.έτη, ενώ ή τελευταία άρχισε πρίν από 9εκτ. έτη καί συνεχίζεται έως σήμερα. Ή γή έφθασε νά καλύπτεται από πάγους μέχρι καί σέ ποσοστό 32%. Eίναι πάντως γεγονώς ότι στήν περιοχή τής Ελλάδος τό κλίμα ήτο ηπιώτερο, ακόμα καί σέ ακραιφνώς παγετώδη φάσι. Γιαυτόν ακριβώς τόν λόγο εγεννήθη εδώ ό πολιτισμός. Τό μεγαλύτερο όπλο τών Ελλήνων ήταν ή επαφή των μέ τήν θάλασσα Τεκμηριωμένα διέσχιζαν τήν θάλασσα, τό Αιγαίο από τό 8000πχ μεταφέροντας οψιδιανό από τίς Κυκλάδες στήν Πελοπόννησο. Ό Έλλην ναυτικός διεπεραιώθη καί στό έτερον σκέλος τής Ελλάδος, στήν Μικρά Ασία καί ήταν αυτός πού ήρθε σέ επαφή μέ τούς Ανατολίτες καί όχι τό αντίστροφο.Οί Έλληνες από τό 8000πχ αρχίζουν νά συγκροτούν αγροτικούς οικισμούς, οί οποίοι σταδιακώς επεξετάθηκαν καί τό 6000πχ λαμβάνει χώρα στήν Ελλάδα ένα γεγονός παγκοσμίου σημασίας, ή ίδρυση τής πρώτης πόλεως, τού Σέσκλου.Αυτή ή πρώτη πόλις οδήγησε στό άστυ τών κλασσικών χρόνων. Οί Έλληνες τού Σέσκλου οργανώθηκαν στενότερα καί ανέπτυξαν κοινωνικούς δεσμούς καί θεσμούς όπως Βασιλεία, στρατός κτλ. Ή πόλις αναπτύχθηκε περιμετρικώς τής Ακροπόλεως, πού ήταν ή έδρα τού ηγέτου αλλά καί τού στρατού. Αναπτύσσεται στήν Ελλάδα μία δομή κοινωνίας πού διέπει τούς Έλληνες έως τήν υστεροβυζαντινή εποχή. Στήν συνέχεια γεννάται τό εμπόριο καί τό 5000πχ εμφανίζεται τό πρώτο οδικό δίκτυο στήν Ευρώπη καί παγκοσμίος (Ραφήνα-Νέα Μάκρη-Μαραθών). Οί ναυτικοί αυτοί οικισμοί εξελίσσονται σέ πόλεις καί διεξάγουν εμπόριο μέ τήν νησιωτική Ελλάδα. Ή Καθηγήτρια τού Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Παντελιάδου, λέγει πώς οί εμπορικές επαφές ήταν εκτεταμένες μεταξύ νήσων καί Αττικής μέσω ενός εκτεταμένου θαλασσίου επικοινωνιακού δικτύου. Οί Έλληνες κατεργάζονταν τό μέταλλο, τόν χρυσό καί τόν άργυρο. Δέν είναι τυχαία τά λόγια λοιπόν τού Αιγύπτιου ιερέος Μανέθωνος πρός τόν Σόλωνα, τά οποία σώζει ό Πλάτων στόν «Τιμαίο» : «φθόνος ουδείς ώ Σόλων, αλλά θά σού τά είπω όλα, γιά χάρι σου καί γιά χάρι τής πόλεως σου, αλλά γιά χάρι τής θεάς, πού επροστάτευσε, ανέθρεψε καί εκπαίδευσε τόν δικό μας καί τόν δικό σας τόπο, αρχίζοντας από εσάς 1000χρόνια πρίν, όταν πήρε τό σπέρμα σας από τήν Γή... Ή διάρκεια τού πολιτισμού μας σύμφωνα μέ τά ιερά μας βιβλία είναι 8000έτη». Άρα σύμφωνα μέ τόν Αιγύπτιο ιερέα 8000χρόνια πρίν τόν Σόλωνα ξεκινά ό Αιγυπτιακός πολιτισμός, ενώ ό Ελληνικός 1000 χρόνια πρίν τόν Αιγυπτιακό. Επομένος ό Ελληνικός πολιτισμός ξεκινά περί τό 9500πχ, όπως άλλωστε φωνάζουν γεωλογικές, κλιματολογικές, αρχαιολογικές καί ιστορικές μαρτυρίες. Μεταξύ 9-7000πχ εδημιουργήθησαν οί πρώτοι στρατοί. Αποτέλεσμα τής ιδιοκτησίας πού έπρεπε νά προστατευθή. Στόν Σέσκλο ό Βασιλέας είχε ένοπλη φρουρά, τόσο γιά τήν προστασία τού ιδίου όσο καί νά προστατεύη τήν πόλι. Ό τότε στρατός πρέπει νά διέθεται 1000 άνδρες, έκ τόν οποίων οί 100 θά ήταν μόνιμη ένοπλη δύναμις. Τά όπλα πού είχαν ήσαν τό τόξο, τό ακόντιο καί ή σφενδόνη. Επίσης είχαν τό ρόπαλο, γνωστός ώς κεφαλοθραύστης, τό δόρυ καί τό εγχειρίδιο, πρόγονος τού σπαθιού. Από τήν 5ην χιλιετία όμως οί Έλληνες αναπτύσσουν ραγδαία τά όπλα μέ τήν επεξεργασία τών μετάλλων. Οί πρώτες ασπίδες κάνουν τήν εμφανισή των καί τά πρώτα βλήματα ή οβίδες τής ιστορίας. Πήλινες βλιδοφόρες οβίδες, πού κατά τήν πρόσκουσί των στό έδαφος, εθραύεντο καί τά κομμάτια λειτουργούσαν όπως τά θραύσματα τών χειρομβοβίδων σήμερα. Σημαντικό επίσης εύρημα είναι ή ανακάλυψη ιππάριου από τά 10-11 εκατ.χρόνια πρίν. Οί Έλληνες λοιπόν ζούσαν μέ ίππους έξ αρχής τής ιστορίας των, πράγμα πού κάνει ακόμα πιό ψευδή τόν ισχυρισμό τών ινδοευρωπαϊστών πώς εκείνοι έφεραν τήν εξημέρωση τού ίππου στήν Ελλάδα, μερικούς αιώνες πρίν τόν Όμηρο.Οί Έλληνες είχαν νά μεταφέρουν ψάρια από τά πλοία πρός τά σπίτια, γεωργικά προϊόντα από τά χωράφια πρός τά σπίτια, πέτρες γιά τά τείχη, καί παρ’όλα αυτά δέν είχαν εξημερώση τά άλογα. Πώς όμως οί ινδοευρωπαίοι νομάδες, πού τό μόνο πού είχαν νά μεταφέρουν ήταν ή πεθερά των, εξημέρωσαν εκείνοι πρώτοι τόν ίππο ; Σέ βραχογραφία τού Παγγαίου 4500πχ, απεικονίζεται έφιππος άνδρας. Επίσης οί απεικονίσεις τών Κενταύρων από τούς νεολιθικούς χρόνους καί οί πληροφορίες τού Ομήρου καί Ξενοφόντος περί ιππικής ικανότητος τών Ελλήνων, αποδεικνύουν τήν χρήση ίππου στήν Ελλάδα, πολύ πρίν κάθε άλλο λαό. Υπάρχει καί ή λεμβόσχημη πυξίδα από τήν Κύπρο τού 3000πχ, όπου εικονίζει ιππείς. Στήν Σουμερία πού δέν ζούσαν άλογα, τά άρματα ήταν γνωστά από τό 2600πχ(Λάβαρο τής Ούρ). Στήν Ελλάδα πού ζούσαν ανέκαθεν πώς ήταν δυνατόν νά μήν είχαν εξημερωθή. Ό καθηγητής Αραβαντινός σέ συνέδριο στήν Γερμανία έφερε στό φώς πινακίδες γραμμικής Β΄, πού είχαν αναφορές σέ ίππους. Ακόμα καί ό τροχός θεωρείται από τούς ινδοευρωπαϊστές εφεύρεση τών ινδοευρωπαίων. Αφού όμως εκείνοι χρησιμοποιούσαν άμαξες γιά νά περάσουν τίς αδιαπέραστες οροσειρές τού Καυκάσου καί τά Μικρασιατικά υψίπεδα γιατί δέν θά μπορούσαν οί Ελληνικές νά κινηθούν στήν Αττική, στήν Θεσσαλία καί Μακεδονία όπου υπάρχουν καί δημιουργούνται οί πρώτοι «δρόμοι» καί τό πρώτο οδικό πέρασμα στήν ιστορία. Οί πεζοι άλλωστε περνάνε ανάμεσα από θάμνους καί πέτρες. Οί τροχοί όμως δέν περνούν, γιαυτό χρειάζονταν ένα άνοιγμα, έναν καθαρισμό από εμπόδια. Οί Έλληνες από τό 5000πχ κατασκεύαζαν αγγεία τόσο τέλεια πού είναι αδύνατον νά θεωρηθούν μή τροχήλατα. Λόγω τού κλίματος δέν έχουν διασωθή κεραμικοί τροχοί, αλλά έχουν διασωθεί τά έργα πού εποιήθησαν σέ αυτούς. Ή Αλεξάνδρα Βόσκοβιτς θεωρεί βέβαια τήν ύπαρξι ξυλίνων κεραμικών τροχών στήν νεολιθική Ελλάδα. Στό εργαστήρι κεραμέως τού Σέσκλου, στήν Ακρόπολιν έχουν βρεθή αγγεία τά οποία είναι εμφανέστατα τροχήλατα. Επίσης στήν Θεσσαλία καί στό Φράχθι έχουν βρεθή αγγεία τής Μέσης Νεολιθικής εποχής τύπου urfirnis, τά οποία υποτίθεται πώς πολύ αργότερα τά μάθαμε από τήν Μεσοποταμία. Όσο γιά τήν γνώση κατεργασίας μετάλλου, στήν Ελλάδα από τήν 6ην χιλιετία οί Έλληνες κατεργάζονταν μέταλλα. Αυτό αποδεικνύουν πολλά χρυσά κοσμήματα σέ ολόκληρη τήν Ελληνική επικράτεια. Ή μετάβασις από τήν επεξεργασία τού χρυσού σέ αυτήν τού χαλκού καί τού ορείχαλκου αργότερα, έγινε σύμφωνα μέ όλες τίς ενδείξεις ομαλώς μεταξύ τών μέσων τής 4ης καί τών αρχών τής 3ης χιλιετίας. Οί πολιτισμοί τής στέππας καί λόγω τού νομαδικού βίου, δέν θά μπορούσαν νά παρουσιάσουν παρόμοια ενασχόλησι. Ή ανάπτυξη τεχνογνωσίας προϋποθέτει σταθερή εγκατάσταση ενός πληθυσμού σέ περιοχή πλούσια σέ πρώτες ύλες, ή τουλάχιστο σέ μία περιοχή πού θά ήταν προσβάσιμες οί απαραίτητες ύλες. Αυτό τό πλεονέκτημα τό διατηρούσε μόνο ό Ελληνικός πληθυσμός σέ παγκόσμιο επίπεδο, αφού όλες οί ύλες ήταν μέσα στά πόδια του, καί ώς ό μόνος ναυτικός λαός, είχε τήν δυνατότητα νά μεταφέρει γνώσι σέ άλλους λαούς πού συχνά επισκεπτόταν. Ή ινδοευρωπαϊκή άφιξη από Βορρά είναι εντελώς αστήρικτη καί βασίζεται σέ υποθέσεις καί μόνο. Άλλωστε δέν άφησαν τίποτα ώς σημάδι πολιτισμού στήν βόρειο Βαλκανική, από όπου πέρασαν. Κανένα εύρημα τού πλουσίου ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού δέν έχει ευρεθή. Στούς δέ τόπους εγκαταστάσεώς των, δέν άφησαν ούτε ίχνος. Επίσης οί καταστροφές πού έγιναν τήν 3ην χιλιετία περιορίζονταν στίς παράκτιες περιοχές. Ακριβώς γιά τόν λόγο αυτόν, γιά νά ανταπεξέλθουν έναντι αυτού τού επιχειρήματος, επενόησαν τήν έκ θαλάσσης εισβολή. Πού βρήκαν όμως τά πλοία; Οί γηγενείς γιατί δέν τούς σταμάτησαν; Πώς ανέχτηκε ένας ναυτικός λαός από τήν 8η χιλιετία νά ηττηθή από εισβολείς άπειρους στήν ναυτιλία; Τό καλοκαίρι τού 480πχ 200 πλοία τού Ξέρξου καταβυθίζονται στόν βόρειο Ευβοϊκό, ενώ 2500χρόνια πρίν, οί ινδοευρωπαίοι μέ σχεδίες διέχιζαν τό Αιγαίο, καί οί τότε κάτοικοι, έν όψει τής απειλής περιορίσθησαν στήν παρατήρησι τού άκακου στόλου σχεδιών τών εισβολέων. Μπορεί βέβαια καί νά φοβόνταν νά ναυμαχίσουν, γιατί ώς γνωστό στήν Βόρειο Βαλκανική καί στίς στέππες οί φοβεροί ινδοευρωπαίοι είχαν σχολές ναυτικών δοκίμων. Οί Έλληνες βέβαια, αφού ήρθαν ώς ινδοευρωπαίοι, έμαθαν από τούς Αιγυπτίους καί τούς διαβόητους Φοίνικες νά κατασκευάζουν πλοία καί νά ναυσιπλοούν. Ή ιστορία όμως λέει άλλα : τό Αιγαίο ήταν θάλασσα μέ μεγάλη κίνηση καί αυτό τεκμηριώνεται από τά χιλιάδες ευρήματα στίς Κυκλάδες, στίς ακτές τής Πελοποννήσου, στήν Λήμνο, στήν νησίδα Δοκό κτλ. Εκεί ανακαλύφθη ναυάγιο τού 3000πχ τό οποίο ήταν έμφορτο καί πήγαινε πρός Κυκλάδες. Υπάρχουν επίσης ευρήματα τηγανόσχημα, σκεύη, σφραγίσματα κτλ, αλλά καί βραχογραφίες στό Παγγαίο. Στά 4000-3000πχ ιδρύονται πόλεις όπως ή Πολιόχνη στήν Λήμνου, ή Τροία, αί Μυκήναι, αί Θήβαι, ενώ συμπτωματικά ιδρύεται ή πρώτη δυναστεία τών Φαραώ στήν Αίγυπτο, από κάποιον Μίν (Μήν) καί στήν Μεσοποταμία αρχίζει ή ανάπτυξη τού Σουμεριακού πολιτισμού. Ακόμα δυστυχώς δέν έχουν εφευρεθή οί Φοίνικες. Στό Σέσκλο όμως από τό 6000πχ ανεπτύχθη πολιτισμός. Στήν Πολιόχνη ευρέθησαν ορείχαλκες αιμές δοράτων καί πέλεκυς τού 2400πχ. Ακόμα όμως δέν είχαν προλάβει νά έρθουν ινδοευρωπαίοι νά διδάξουν τήν κατεργασία χαλκού καί ορείχαλκου. Ή Πολιόχνη πρωτοϊδρύθηκε τό 3700πχ καί τά επόμενα 500χρόνια κατέστη τό μεταλλουργικό κέντρο τής Ελλάδος, λειτουργώντας ώς σταθμός εμπορίας μετάλλων, τά οποία έρχονταν από τήν Κολχίδα. Δέν ήταν άλλωστε τυχαίο ότι ή νήσος ήταν αφιερωμένη στόν Ήφαιστο. Από εκεί άλλωστε επέρασαν οί Μινύες Αργοναύτες, κατά τό ταξείδι των πρός τήν Κολχίδα, σέ μία προσπάθεια εξερευνήσεως μετάλλων καί δή χρυσού. Έως τήν ανακάλυψη τής πόλεως, όλα θά παρέμεναν μύθος, όπως πολλοί προσπαθούσαν νά πείσουν. Τά ευρήματα τής Λήμνου είναι όμοια μέ τής Τροίας στήν πρώτη φάση. Ή Τροία τού Πριάμου, τό «Άγιο κάστρο» δέν ήταν παρά αποικία τών Λημνίων, οί οποίοι επεχείρησαν νά ελέγξουν τίς εμπορικές οδούς, πού είχαν διανοιγή από τούς Αργοναύτες στόν Ελλήσποντο. Μέ τόν τρόπο αυτό μάς παρέχεται μία έμμεση χρονολόγησις τής Αργοναυτικής εξτρατείας καί τού Τρωικού πολέμου(πρίν τό 3000πχ καί τά δύο γεγονότα), τού οποίου τώρα οί λόγοι είναι καταφανείς, καί μάλλον οί πιό συνηθισμένοι στήν παγκόσμια πολεμική ιστορία (οικονομικοί λόγοι). Στήν Ελληνική ιστορία ουδέποτε παρουσιάζεται κενό.Κάθε επόχή διαδέχεται τήν άλλη ομαλώς. Οί Έλληνες από τήν δημιουργεία τού ανθρώπου έως σήμερον, κατοικούν συνεχώς αυτήν τήν γή. Οί Παλαιολιθικές θέσεις βρίσκονται σέ όλη τήν Ελλάδα : Τρίλλια, Πετράλωνα, Μάνη, Θεόπετρα, Ροδόπη, Δράμα, Περδίκκα Ηπείρου, Νέα Νικομήδεια, Ελάτεια, Σέσκλο, Αττική, Διμήνι, Κυκλάδες, Λέρνη, Κρήτη, Λέσβο κτλ. Ή έννοια τής πατρίδος παρουσιάσθηκε πρώτα στίς αυτές τίς περιοχές, στούς πρώτους οικισμούς, στίς πρώτες Ελληνικές πόλεις. Άλλωστε ή λέξη Ελλάς είναι δηλωτικό μίας περιοχής μεταξύ τής σημερινής Φθιότιδος καί Θεσσαλίας. Ή χώρα τού Αχιλλέως είναι ό τόπος όπου γεννήθηκε ή Ελλάς πρό χιλιάδων ετών. Από τότε συνεχίζει νά ζεί σέ πείσμα πολλών εχθρών καί «φίλων». Στά τέλη τού 18ου αιώνα ένας Βρεττανός δικαστής στίς Βρεττανικές Ινδίες Ουίλλιαμ Τζόουνς απεφάνθη πώς ή σανσκριτική ήταν ή κοινή μητέρα όλων τών γλωσσών. Ό πραγματικός θεμελιωτής τής Ινδοευρωπαϊκής θεωρίας ήταν ό Γερμανός Φράντς Μπόπ 1791-1867. Ό Μπόπ φοιτητής τό 1813 έζησε τήν αναβίωση τού Γερμανικού εθνικισμού μέ τήν συντριβή τών Πρώσσων στίς μάχες Ιένας, Άουερσταντ. Κατόπιν ή νίκη τών Πρώσσων στήν Λειψία έδωσε τήν υπερηφάνεια στούς Γερμανούς πού κορυφώθηκε δέ στό Βατερλώ τό 1815. Οί Έλληνες μέ τόσο προηγμένο πολιτισμό γιά τήν εποχή καί τόσο ανώτερο από τών ινδοευρωπαίων στίς Ουκρανικές στέππες, πώς επέτρεψαν στούς εισβολείς νά έλθουν καί νά εγκατασταθούν στήν γή των. Από τήν 5ην χιλιετία οί Έλληνες διέθεταν στρατό μέ όπλα, αλλά οί νομάδες μέ τά ρόπαλα κατάφεραν νά εισέθουν είς τήν Ελλάδα. Πώς ένας ναυτικός λαός μέ κωπήλατα καί ιστιοφόρα επέτρεψε σέ εισβολείς νά διασχίσουν τό Αιγαίο μέ μονόξυλα καί σχεδίες. Εκτός βέβαια άν οί ινδοευρωπαίοι έφτιαξαν πολεμικά ικανότερα στίς στέππες τού Καυκάσου ή στίς πεδιάδες τής κεντρικής Ευρώπης. Οί ινδοευρωπαιστές θεωρούν ώς αρχική των κοιτίδα τήν βόρεια Ινδία ή τόν Καύκασο στίς αρχές τής 3ης χιλιετίας. Πρώτο των θύμα υπήρξε ό πολιτισμός τών Χαράπα στίς εκβολές τού Ινδού. Εκεί ήκμασε έως τό 2500πχ ή πόλις Μοχέντζο Ντάρο. Οί κάτοικοι τεκμηριωμένα είχαν επαφή μέ τούς Σουμέριους πού βρίσκονταν στό απόγειο τής δόξης των, καθώς καί μέ τόν πολιτισμό τών Ντιλμούν, στό σημερινό Μπαχρέϊν. Στό Ντιλμούν έχουν ανακαλυφθή εγχειρίδια καί ξίφη Ελληνικού υποδείγματος, τής πρώιμης Μυκηναϊκής περιόδου. Ό Διώδορος ό Σικελιώτης γράφει μία μαρτυρία τών συγχρόνων κατοίκων τής Υεμένης, σύμφωνα μέ τήν οποία ήσαν απόγονοι Ελλήνων. Τήν εποχή αυτή μάλιστα οί Σουμέριοι ιδρύουν πόλεις κράτη, οί οποίες πολεμούν μεταξύ των, αλλά καί κατά γειτόνων βαρβάρων μέ φάλαγγες δορυφόρων. Στούς ινδοευρωπαίους αποδίδουν τήν εξημέρωσι τού ίππου, τήν κατεργασία τού χαλκού καί τήν εύρεση τού τροχού στήν περιοχή μεταξύ Υπερκαυκάσου καί Τουρκμενιστάν. Αυτοί λοιπόν απεφάσισαν νά μεταναστεύσουν σέ πιό θερμό κλίμα. Αυτοί λοιπόν οί πολιτισμένοι πού μάς έφεραν τά φώτα, αφού κατάστρεψαν τό Μοχέντζο Ντάρο, ίδρυσαν στήν Ινδία τόν δικό των πολιτισμό. Άλλοι κλάδοι των εκινήθησαν σέ άλλες περιοχές, όπως τό Ιρακινό υψίπεδο, αλλά καί τίς έφορες περιοχές μεταξύ Τίγρητος καί Ευφράτου. Οί Σουμέριοι λοιπόν καί οί λαοί τής Μέσης ανατολής εδιδάχθησαν από τούς ινδοευρωπαίους. Άλλο τμήμα των εκινήθη πρός Βαλκανική χερσόνησο. Αυτοί πού αργότερα ήταν οί «Έλληνες»,κατέβηκαν νοτιώτερα καί οί «πρωτοέλληνες» εγκαταστάθηκαν στήν Ρουμανία, όπου αναμίχθησαν μέ τούς εντοπίους. Αφού οί «Έλληνες» έμειναν εκεί γιά μερικούς αιώνες κατέβηκαν νοτιώτερα στήν σύγχρονη επικράτεια τής Ελλάδος. Έτσι οί ινδοευρωπαϊστές περιορίζουν τόν Ελληνικό πολιτισμό στά 4000έτη συνολικά. Τό όλο σχεπτικό πάσχει καί πάσχει πολύ. Ό Χρ. Ντούμας καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών παραδέχεται πώς οί μεγάλοι πολιτισμοί αναδείχθησαν εκεί όπου οί περιβαλλοντικές συνθήκες ευνόησαν τήν συγκέντρωση πληθυσμών. Οί περίοδοι τήξεως καί πήξεως τών πάγων, μεταξύ τών διαφόρων κατακλυσμών (-τρείς έκ τών οποίων καταγράφησαν είς τήν Ελληνική παράδοσι ώς τού Ωγύγου, τού Δαρδάνου καί τού Δευκαλίωνος-) έχουν άμεση σχέση μέ τήν ανάπτυξη τού πολιτισμού. Από τήν στιγμή λοιπόν πού έως τήν Ύστερη παλαιολιθική εποχή οί περιοχές τού όρους Αίμου ήσαν καλυμμένες από πάγους, ουδείς ηδύνατο νά ευδοκιμήση σέ αυτές. Οί δέ παγετώνες εκτείνονταν σέ όλο αυτό τό γεωγραφικό πλάτος. Άρα ή κοιτίδα τών ινδοευρωπαίων, τόν μόνο πολιτισμό πού θά μπορούσε νά δημιουργήση άν έμενε εκεί θά ήταν τών Εσκιμόων. Ό πολιτισμός γιά νά αναπτυχθή θέλη Εύκρατο κλίμα. Ό πολιτισμός τού 3000πχ τών Κουργάν πού επικαλούνται, δέν έχει αφήσει ούτε ένα πειστικό τεκμήριο τής υπάρξεώς του. Ακόμα καί μετά τούς Ελληνιστικούς χρόνους τό πολιτιστικό χάσμα μεταξύ Μεσογείου καί στεππών είναι παραπάνω από εμφανές. Ακόμα καί οί Σκύθες γνωστοί είς τούς Έλληνας τών κλασσικών χρόνων, ήταν τόσο επηρεασμένοι από τόν Ελληνικό πολιτισμό πού όλα σχεδόν τά ευρήματά των εκεί νά μήν ξεχωρίζουν από τά Ελληνικά. Άρα επειδή οί Σκύθες ακολουθούσαν τόν Ελληνικό πολιτισμό σημαίνει τί; Hσαν απλώς λάτρεις τού Ελληνικού πολιτισμού ή ήσαν αυτοί πού ανέπτυξαν τόν κλασσικό πολιτισμό τών Ελλήνων ; Όταν λοιπόν ή νεολιθική Ελλάς είχε φθάσει σέ τέτοιο βαθμό ώστε νά εντοπίζουμε σήμερα λείψανα οδών, πόσο άραγε είχαν προχωρήσει οί νομάδες μετανάστες από τίς στέππες ; Ενώ στήν Ελλάδα έχουμε τήν εμφάνιση τής πόλεως-κράτος, στίς στέππες πρέπει νά περάσουν χιλιάδες χρόνια ακόμα γιά νά γίνει αυτό. Οί βελτίωση τών συνθηκών διαβιώσεως οδήγησε σέ πληθυσμιακή αύξηση, καί αυτή οδήγησε στήν ανάγκη αναπτύξεως μεθόδων σιτίσεως καί υδρεύσεως μεγαλων μαζών. Έτσι λοιπόν στίς Ελληνικές πόλεις πρώτα, αναπτύσσονται αρδευτικά έργα καί υδρευτικά δίκτυα, αλλά καί οχυρώσεις γιά τήν προστασία τών κεκτημένων. Ανακαλύφθηκε ή γεωργία καί ή κτηνοτροφία. Στήν Ελλάδα αρχαιολογικώς αποδεδειγμένα ή γεωργία ενεμφανίσθη στήν Νικομήδεια τής Μακεδονίας από τό 7000πχ. Τέλος αναπτύχθηκε ή ιδέα τού πολίτου-οπλίτου ένα νεοσύστατο παραγωγικό κεφάλαιο. Αυτοί οί Άρειοι (Άριοι), οί ευγενείς πολεμιστές εμφανίζονται στήν Ελλάδα από τήν νεολιθική εποχή έως καί σήμερα. Στήν Πολιόχνη τής Λήμνου, μία έκ τών αρχαιοτέρων πόλεων τής Γηραιάς Ήπείρου (πρό τού 3000πχ), μετά από ανασκαφές Ιταλών, έδειξε τήν ύπαρξη προιστορικού Βουλευτηρίου. Αυτή λοιπόν ήταν ή κοινωνική οργάνωσι τών προιστορικών Ελλήνων. Ωστόσο ό καθηγητής Πελεκίδης στό βιβλίο «Αρχαία Ελληνική Ιστορία», λέγει : «πώς τό καλό κλίμα δέν είναι πάντα αναγκαία συνθήκη γιά τήν ανάπτυξη πολιτισμού. Οί Τούρκοι γιά παράδειγμα βρίσκονται στίς ακτές τής Ανατολικής Μεσογείου από τόν 15ον αιώνα, αλλά παρ’όλα αυτά δέν ανέπτυξαν ποτέ ναυτιλία». Οί Έλληνες όμως εντεταγμένοι ανέκαθεν στό φυσικό αυτό περιβάλλον πού τούς εξέθρεψε καί τούς εγέννησε, εκμεταλλεύθησαν ότι αυτό διέθετε. Από τό 8000πχ καί τά ευρήματα στό Φράχθι τής Ερμιονίδος δείχνουν τήν ικανότητα τών Ελλήνων νά ναυσιπλοούν από τότε. Επίσης οί βραχογραφίες τού Παγγαίου καί Στρόφιλα, αλλά καί τών ακτών τίς Αττικής, επιβεβαιώνουν τήν πανάρχαια Ελληνική ναυτιλία. Πήλινα ομοιώματα πλοίων ευρέθησαν ακόμα καί στήν απομακρυσμένη από τήν Θάλασσα Θεσσαλία. Σκεύος τηγανόσχημο τής Σύρου τού 2800πχ, εικονίζει κωπήλατο σκάφος 24 κωπών συνολικά, τό οποίο ομοιάζει σκανδαλωδώς μέ τριακόντορο. Τό πλοίο είχε υπερυψωμένη πλώρη καί τρόπιδα. Τήν ίδια εποχή στίς στέππες δέν ανιχνεύονται διαδικασίες όμοιες μέ εκείνες πού οδήγησαν πρός τήν οργάνωση πρωτοαστικών κοινωνιών. Οί πολιτισμοί τής στέππας καί λόγω τού νομαδικού βίου, δέν θά μπορούσαν νά παρουσιάσουν παρόμοια ενασχόλησι. Ή ανάπτυξη τεχνογνωσίας προϋποθέτει σταθερή εγκατάσταση ενός πληθυσμού σέ περιοχή πλούσια σέ πρώτες ύλες, ή τουλάχιστο σέ μία περιοχή πού θά ήταν προσβάσιμες οί απαραίτητες ύλες. Αυτό τό πλεονέκτημα τό διατηρούσε μόνο ό Ελληνικός πληθυσμός σέ παγκόσμιο επίπεδο, αφού όλες οί ύλες ήταν μέσα στά πόδια του, καί ώς ό μόνος ναυτικός λαός, είχε τήν δυνατότητα νά μεταφέρει γνώσι σέ άλλους λαούς πού συχνά επισκεπτόταν. Ή ινδοευρωπαϊκή άφιξη από Βορρά είναι εντελώς αστήρικτη καί βασίζεται σέ υποθέσεις καί μόνο. Άλλωστε δέν άφησαν τίποτα ώς σημάδι πολιτισμού στήν βόρειο Βαλκανική, από όπου πέρασαν. Κανένα εύρημα τού πλουσίου ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού δέν έχει ευρεθή. Στούς δέ τόπους εγκαταστάσεώς των, δέν άφησαν ούτε ίχνος. Επίσης οί καταστροφές πού έγιναν τήν 3ην χιλιετία περιορίζονταν στίς παράκτιες περιοχές. Ακριβώς γιά τόν λόγο αυτόν, γιά νά ανταπεξέλθουν έναντι αυτού τού επιχειρήματος, επενόησαν τήν έκ θαλάσσης εισβολή. Πού βρήκαν όμως τά πλοία; Οί γηγενείς γιατί δέν τούς σταμάτησαν; Πώς ανέχτηκε ένας ναυτικός λαός από τήν 8η χιλιετία νά ηττηθή από εισβολείς άπειρους στήν ναυτιλία; Τό καλοκαίρι τού 480πχ 200 πλοία τού Ξέρξου καταβυθίζονται στόν βόρειο Ευβοϊκό, ενώ 2500χρόνια πρίν, οί ινδοευρωπαίοι μέ σχεδίες διέχιζαν τό Αιγαίο, καί οί τότε κάτοικοι, έν όψει τής απειλής περιορίσθησαν στήν παρατήρησι τού άκακου στόλου σχεδιών τών εισβολέων. Μπορεί βέβαια καί νά φοβόνταν νά ναυμαχίσουν, γιατί ώς γνωστό στήν Βόρειο Βαλκανική καί στίς στέππες οί φοβεροί ινδοευρωπαίοι είχαν σχολές ναυτικών δοκίμων. Οί Έλληνες βέβαια, αφού ήρθαν ώς ινδοευρωπαίοι, έμαθαν από τούς Αιγυπτίους καί τούς διαβόητους Φοίνικες νά κατασκευάζουν πλοία καί νά ναυσιπλοούν. Ή ιστορία όμως λέει άλλα : τό Αιγαίο ήταν θάλασσα μέ μεγάλη κίνηση καί αυτό τεκμηριώνεται από τά χιλιάδες ευρήματα στίς Κυκλάδες, στίς ακτές τής Πελοποννήσου, στήν Λήμνο, στήν νησίδα Δοκό κτλ. Εκεί ανακαλύφθη ναυάγιο τού 3000πχ τό οποίο ήταν έμφορτο καί πήγαινε πρός Κυκλάδες. Υπάρχουν επίσης ευρήματα τηγανόσχημα, σκεύη, σφραγίσματα κτλ, αλλά καί βραχογραφίες στό Παγγαίο. Στά 4000-3000πχ ιδρύονται πόλεις όπως ή Πολιόχνη στήν Λήμνου, ή Τροία, αί Μυκήναι, αί Θήβαι, ενώ συμπτωματικά ιδρύεται ή πρώτη δυναστεία τών Φαραώ στήν Αίγυπτο, από κάποιον Μίν (Μήν) καί στήν Μεσοποταμία αρχίζει ή ανάπτυξη τού Σουμεριακού πολιτισμού. Ακόμα δυστυχώς δέν έχουν εφευρεθή οί Φοίνικες. Στό Σέσκλο όμως από τό 6000πχ ανεπτύχθη πολιτισμός. Στήν Πολιόχνη ευρέθησαν ορείχαλκες αιμές δοράτων καί πέλεκυς τού 2400πχ. Ακόμα όμως δέν είχαν προλάβει νά έρθουν ινδοευρωπαίοι νά διδάξουν τήν κατεργασία χαλκού καί ορείχαλκου. Ή Πολιόχνη πρωτοϊδρύθηκε τό 3700πχ καί τά επόμενα 500χρόνια κατέστη τό μεταλλουργικό κέντρο τής Ελλάδος, λειτουργώντας ώς σταθμός εμπορίας μετάλλων, τά οποία έρχονταν από τήν Κολχίδα. Δέν ήταν άλλωστε τυχαίο ότι ή νήσος ήταν αφιερωμένη στόν Ήφαιστο. Από εκεί άλλωστε επέρασαν οί Μινύες Αργοναύτες, κατά τό ταξείδι των πρός τήν Κολχίδα, σέ μία προσπάθεια εξερευνήσεως μετάλλων καί δή χρυσού. Έως τήν ανακάλυψη τής πόλεως, όλα θά παρέμεναν μύθος, όπως πολλοί προσπαθούσαν νά πείσουν. Τά ευρήματα τής Λήμνου είναι όμοια μέ τής Τροίας στήν πρώτη φάση. Ή Τροία τού Πριάμου, τό «Άγιο κάστρο» δέν ήταν παρά αποικία τών Λημνίων, οί οποίοι επεχείρησαν νά ελέγξουν τίς εμπορικές οδούς, πού είχαν διανοιγή από τούς Αργοναύτες στόν Ελλήσποντο. Μέ τόν τρόπο αυτό μάς παρέχεται μία έμμεση χρονολόγησις τής Αργοναυτικής εξτρατείας καί τού Τρωικού πολέμου(πρίν τό 3000πχ καί τά δύο γεγονότα), τού οποίου τώρα οί λόγοι είναι καταφανείς, καί μάλλον οί πιό συνηθισμένοι στήν παγκόσμια πολεμική ιστορία (οικονομικοί λόγοι). Στήν Ελληνική ιστορία ουδέποτε παρουσιάζεται κενό.Κάθε επόχή διαδέχεται τήν άλλη ομαλώς. Οί Έλληνες από τήν δημιουργεία τού ανθρώπου έως σήμερον, κατοικούν συνεχώς αυτήν τήν γή. Οί Παλαιολιθικές θέσεις βρίσκονται σέ όλη τήν Ελλάδα : Τρίλλια, Πετράλωνα, Μάνη, Θεόπετρα, Ροδόπη, Δράμα, Περδίκκα Ηπείρου, Νέα Νικομήδεια, Ελάτεια, Σέσκλο, Αττική, Διμήνι, Κυκλάδες, Λέρνη, Κρήτη, Λέσβο κτλ. Ή έννοια τής πατρίδος παρουσιάσθηκε πρώτα στίς αυτές τίς περιοχές, στούς πρώτους οικισμούς, στίς πρώτες Ελληνικές πόλεις. Άλλωστε ή λέξη Ελλάς είναι δηλωτικό μίας περιοχής μεταξύ τής σημερινής Φθιότιδος καί Θεσσαλίας. Ή χώρα τού Αχιλλέως είναι ό τόπος όπου γεννήθηκε ή Ελλάς πρό χιλιάδων ετών. Από τότε συνεχίζει νά ζεί σέ πείσμα πολλών εχθρών καί «φίλων». Στά τέλη τού 18ου αιώνα ένας Βρεττανός δικαστής στίς Βρεττανικές Ινδίες Ουίλλιαμ Τζόουνς απεφάνθη πώς ή σανσκριτική ήταν ή κοινή μητέρα όλων τών γλωσσών. Ό πραγματικός θεμελιωτής τής Ινδοευρωπαϊκής θεωρίας ήταν ό Γερμανός Φράντς Μπόπ 1791-1867. Ό Μπόπ φοιτητής τό 1813 έζησε τήν αναβίωση τού Γερμανικού εθνικισμού μέ τήν συντριβή τών Πρώσσων στίς μάχες Ιένας, Άουερσταντ. Κατόπιν ή νίκη τών Πρώσσων στήν Λειψία έδωσε τήν υπερηφάνεια στούς Γερμανούς πού κορυφώθηκε δέ στό Βατερλώ τό 1815. Οί Έλληνες μέ τόσο προηγμένο πολιτισμό γιά τήν εποχή καί τόσο ανώτερο από τών ινδοευρωπαίων στίς Ουκρανικές στέππες, πώς επέτρεψαν στούς εισβολείς νά έλθουν καί νά εγκατασταθούν στήν γή των. Από τήν 5ην χιλιετία οί Έλληνες διέθεταν στρατό μέ όπλα, αλλά οί νομάδες μέ τά ρόπαλα κατάφεραν νά εισέθουν είς τήν Ελλάδα. Πώς ένας ναυτικός λαός μέ κωπήλατα καί ιστιοφόρα επέτρεψε σέ εισβολείς νά διασχίσουν τό Αιγαίο μέ μονόξυλα καί σχεδίες. Εκτός βέβαια άν οί ινδοευρωπαίοι έφτιαξαν πολεμικά ικανότερα στίς στέππες τού Καυκάσου ή στίς πεδιάδες τής κεντρικής Ευρώπης. Οί ινδοευρωπαιστές θεωρούν ώς αρχική των κοιτίδα τήν βόρεια Ινδία ή τόν Καύκασο στίς αρχές τής 3ης χιλιετίας. Πρώτο των θύμα υπήρξε ό πολιτισμός τών Χαράπα στίς εκβολές τού Ινδού. Εκεί ήκμασε έως τό 2500πχ ή πόλις Μοχέντζο Ντάρο. Οί κάτοικοι τεκμηριωμένα είχαν επαφή μέ τούς Σουμέριους πού βρίσκονταν στό απόγειο τής δόξης των, καθώς καί μέ τόν πολιτισμό τών Ντιλμούν, στό σημερινό Μπαχρέϊν. Στό Ντιλμούν έχουν ανακαλυφθή εγχειρίδια καί ξίφη Ελληνικού υποδείγματος, τής πρώιμης Μυκηναϊκής περιόδου. Ό Διώδορος ό Σικελιώτης γράφει μία μαρτυρία τών συγχρόνων κατοίκων τής Υεμένης, σύμφωνα μέ τήν οποία ήσαν απόγονοι Ελλήνων. Τήν εποχή αυτή μάλιστα οί Σουμέριοι ιδρύουν πόλεις κράτη, οί οποίες πολεμούν μεταξύ των, αλλά καί κατά γειτόνων βαρβάρων μέ φάλαγγες δορυφόρων. Στούς ινδοευρωπαίους αποδίδουν τήν εξημέρωσι τού ίππου, τήν κατεργασία τού χαλκού καί τήν εύρεση τού τροχού στήν περιοχή μεταξύ Υπερκαυκάσου καί Τουρκμενιστάν. Αυτοί λοιπόν απεφάσισαν νά μεταναστεύσουν σέ πιό θερμό κλίμα. Αυτοί λοιπόν οί πολιτισμένοι πού μάς έφεραν τά φώτα, αφού κατάστρεψαν τό Μοχέντζο Ντάρο, ίδρυσαν στήν Ινδία τόν δικό των πολιτισμό. Άλλοι κλάδοι των εκινήθησαν σέ άλλες περιοχές, όπως τό Ιρακινό υψίπεδο, αλλά καί τίς έφορες περιοχές μεταξύ Τίγρητος καί Ευφράτου. Οί Σουμέριοι λοιπόν καί οί λαοί τής Μέσης ανατολής εδιδάχθησαν από τούς ινδοευρωπαίους. Άλλο τμήμα των εκινήθη πρός Βαλκανική χερσόνησο. Αυτοί πού αργότερα ήταν οί «Έλληνες», κατέβηκαν νοτιώτερα καί οί «πρωτοέλληνες» εγκαταστάθηκαν στήν Ρουμανία, όπου αναμίχθησαν μέ τούς εντοπίους. Αφού οί «Έλληνες» έμειναν εκεί γιά μερικούς αιώνες κατέβηκαν νοτιώτερα στήν σύγχρονη επικράτεια τής Ελλάδος. Έτσι οί ινδοευρωπαϊστές περιορίζουν τόν Ελληνικό πολιτισμό στά 4000έτη συνολικά. Τό όλο σχεπτικό πάσχει καί πάσχει πολύ. Ό Χρ. Ντούμας καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών παραδέχεται πώς οί μεγάλοι πολιτισμοί αναδείχθησαν εκεί όπου οί περιβαλλοντικές συνθήκες ευνόησαν τήν συγκέντρωση πληθυσμών. Οί περίοδοι τήξεως καί πήξεως τών πάγων, μεταξύ τών διαφόρων κατακλυσμών (-τρείς έκ τών οποίων καταγράφησαν είς τήν Ελληνική παράδοσι ώς τού Ωγύγου, τού Δαρδάνου καί τού Δευκαλίωνος-) έχουν άμεση σχέση μέ τήν ανάπτυξη τού πολιτισμού. Από τήν στιγμή λοιπόν πού έως τήν Ύστερη παλαιολιθική εποχή οί περιοχές τού όρους Αίμου ήσαν καλυμμένες από πάγους, ουδείς ηδύνατο νά ευδοκιμήση σέ αυτές. Οί δέ παγετώνες εκτείνονταν σέ όλο αυτό τό γεωγραφικό πλάτος. Άρα ή κοιτίδα τών ινδοευρωπαίων, τόν μόνο πολιτισμό πού θά μπορούσε νά δημιουργήση άν έμενε εκεί θά ήταν τών Εσκιμόων. Ό πολιτισμός γιά νά αναπτυχθή θέλη Εύκρατο κλίμα. Ό πολιτισμός τού 3000πχ τών Κουργάν πού επικαλούνται, δέν έχει αφήσει ούτε ένα πειστικό τεκμήριο τής υπάρξεώς του. Ακόμα καί μετά τούς Ελληνιστικούς χρόνους τό πολιτιστικό χάσμα μεταξύ Μεσογείου καί στεππών είναι παραπάνω από εμφανές. Ακόμα καί οί Σκύθες γνωστοί είς τούς Έλληνας τών κλασσικών χρόνων, ήταν τόσο επηρεασμένοι από τόν Ελληνικό πολιτισμό πού όλα σχεδόν τά ευρήματά των εκεί νά μήν ξεχωρίζουν από τά Ελληνικά. Άρα επειδή οί Σκύθες ακολουθούσαν τόν Ελληνικό πολιτισμό σημαίνει τί; Hσαν απλώς λάτρεις τού Ελληνικού πολιτισμού ή ήσαν αυτοί πού ανέπτυξαν τόν κλασσικό πολιτισμό τών Ελλήνων ; Όταν λοιπόν ή νεολιθική Ελλάς είχε φθάσει σέ τέτοιο βαθμό ώστε νά εντοπίζουμε σήμερα λείψανα οδών, πόσο άραγε είχαν προχωρήσει οί νομάδες μετανάστες από τίς στέππες ; Ενώ στήν Ελλάδα έχουμε τήν εμφάνιση τής πόλεως-κράτος, στίς στέππες πρέπει νά περάσουν χιλιάδες χρόνια ακόμα γιά νά γίνει αυτό. Οί βελτίωση τών συνθηκών διαβιώσεως οδήγησε σέ πληθυσμιακή αύξηση, καί αυτή οδήγησε στήν ανάγκη αναπτύξεως μεθόδων σιτίσεως καί υδρεύσεως μεγαλων μαζών. Έτσι λοιπόν στίς Ελληνικές πόλεις πρώτα, αναπτύσσονται αρδευτικά έργα καί υδρευτικά δίκτυα, αλλά καί οχυρώσεις γιά τήν προστασία τών κεκτημένων. Ανακαλύφθηκε ή γεωργία καί ή κτηνοτροφία. Στήν Ελλάδα αρχαιολογικώς αποδεδειγμένα ή γεωργία ενεμφανίσθη στήν Νικομήδεια τής Μακεδονίας από τό 7000πχ. Τέλος αναπτύχθηκε ή ιδέα τού πολίτου-οπλίτου ένα νεοσύστατο παραγωγικό κεφάλαιο. Αυτοί οί Άρειοι (Άριοι), οί ευγενείς πολεμιστές εμφανίζονται στήν Ελλάδα από τήν νεολιθική εποχή έως καί σήμερα. Στήν Πολιόχνη τής Λήμνου, μία έκ τών αρχαιοτέρων πόλεων τής Γηραιάς Ήπείρου (πρό τού 3000πχ), μετά από ανασκαφές Ιταλών, έδειξε τήν ύπαρξη προιστορικού Βουλευτηρίου. Αυτή λοιπόν ήταν ή κοινωνική οργάνωσι τών προιστορικών Ελλήνων. Ωστόσο ό καθηγητής Πελεκίδης στό βιβλίο «Αρχαία Ελληνική Ιστορία», λέγει : «πώς τό καλό κλίμα δέν είναι πάντα αναγκαία συνθήκη γιά τήν ανάπτυξη πολιτισμού. Οί Τούρκοι γιά παράδειγμα βρίσκονται στίς ακτές τής Ανατολικής Μεσογείου από τόν 15ον αιώνα, αλλά παρ’όλα αυτά δέν ανέπτυξαν ποτέ ναυτιλία». Οί Έλληνες όμως εντεταγμένοι ανέκαθεν στό φυσικό αυτό περιβάλλον πού τούς εξέθρεψε καί τούς εγέννησε, εκμεταλλεύθησαν ότι αυτό διέθετε. Από τό 8000πχ καί τά ευρήματα στό Φράχθι τής Ερμιονίδος δείχνουν τήν ικανότητα τών Ελλήνων νά ναυσιπλοούν από τότε. Επίσης οί βραχογραφίες τού Παγγαίου καί Στρόφιλα, αλλά καί τών ακτών τίς Αττικής, επιβεβαιώνουν τήν πανάρχαια Ελληνική ναυτιλία. Πήλινα ομοιώματα πλοίων ευρέθησαν ακόμα καί στήν απομακρυσμένη από τήν Θάλασσα Θεσσαλία. Σκεύος τηγανόσχημο τής Σύρου τού 2800πχ, εικονίζει κωπήλατο σκάφος 24 κωπών συνολικά, τό οποίο ομοιάζει σκανδαλωδώς μέ τριακόντορο. Τό πλοίο είχε υπερυψωμένη πλώρη καί τρόπιδα. Τήν ίδια εποχή στίς στέππες δέν ανιχνεύονται διαδικασίες όμοιες μέ εκείνες πού οδήγησαν πρός τήν οργάνωση πρωτοαστικών κοινωνιών.
Καί όπως είχε πεί μία σπουδαία γυναίκα στό παρελθόν
- Εκείνο που θέλουν είναι όχι οι αποδείξεις, αλλά το "έχει καλώς" από τους διαπιστευμένους
-από ποιους άραγε;
- αρμόδιους, που δουλειά τους είναι να αποφαίνονται ποιές απόψεις είναι σωστές και ποιές δεν είναι.Δε θέλω να επεκταθώ όμως γιατί υπάρχουν οι στενόμυαλοι της συμβατικής επιστήμης που θέλουν αποδείξεις (αν και οι δικές τους συνήθως βασίζονται σε υποθέσεις)
34 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ & Π.Α.Σ.Ο.Κ
Τετάρτη, 17 Ιουνίου
2009, 7:24:12 πμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Δύο δόλια μέσα επιβολής τής
Παγκοσμιοποιήσεως είναι ή ψευτο-δημοκρατία καί ή «τρομοκρατία». Ή δημοκρατία
είναι ένα άκρως χειραγωγήσιμο, παρασιτικό, εξαπατητικό καί ολιγαρχικό καθεστώς,
πού ελέγχει τίς μάζες. Τό καθεστώς αυτό είναι από τήν φύσιν του διχαστικό καί
πλήρως ασυμβίβαστο πρός τίς λειτουργίες τού Έθνους. Κατά τόν Αριστοτέλην ό
πολίτης θά πρέπει νά συμμετέχει στήν εξουσία, κάτι πού δέν ισχύει σήμερα, αφού
ούτε οί 300 δέν συμμετέχουν στίς αποφάσεις γιά τό μέλλον τού Έθνους. Οί
«πολίτες» είναι μαζοποιημένοι υπήκοοι καί όχι ενεργοί πολίτες. Αρχικώς ή έννοια
τής ισότητος είναι μία από τίς μεγαλύτερες απάτες. Ή ισότης είναι αντίθετη τής
διαφορετικότητος. Θά ήταν αδιανόητη μία ομοιόμορφη κατάσταση. Αντιθέτως
επικρατεί ή αρχή τής ανισότητος όπως άλλωστε διατυπώνει καί ό Πλάτων. Μέ τήν
ισοπεδωτική ισότητα προσβάλλεται κάθε σχέσις μεταξύ τών ανθρώπων, αφού ή
σύγκριση μεταξύ των δέν διέπεται πλέον υπό ποιοτικών κριτηρίων, αλλά ποσοτικών.
Αυτοί λοιπόν πού εξισώσουν τούς ανθρώπους στήν Προκρούστια κλίνη, μάς εμπαίζουν
μειώνοντας τούς ανθρώπους στό κατώτερο επίπεδο, αποκαλώντας τους μάζες (Μ.Μ.Ε.).
Ή Αθηναϊκή δημοκρατία βασιζόταν στήν ατομικότητα καί τήν συμμετοχή τού πολίτου,
ενώ ή σημερινή στηρίζεται στήν μαζικότητα, τό ιδιωτεύον αμέτοχον τού πολίτου. Οί
εκλογές βασίζονται στήν απάτη καί τόν δόλο, οί πολιτικοί είναι ανεξέλεγκτοι καί
ατιμώρητοι. Κατά τήν έννοια τού εκλέγειν, δέν πρόκειται περί απευθείας εκλογής,
αλλά οί εκλεγόμενοι αφού επιλεγούν από τήν ηγεσία τών κομμάτων καί όχι από τόν
λαό, μπαίνουν στήν διαδικασία τών εκλογών, ενώ άλλοι διορίζονται βολευτές
επικρατείας. Οί εκλογικοί νόμοι πού αλλάζουν κατά τό δοκούν, θέλουν νά κυβερνά ή
μειοψηφία, αφού καμία κυβέρνηση δέν εκφράζει τόν λαό, πάνω από τό 40%. Επίσης
άλλοι περιορισμοί όπως τό ελάχιστο ποσοσστό τού ισχύοντος 3% σέ πανελλήνιο
επίπεδο φράζουν τήν υποτιθέμενη λαϊκή βούληση. Ή συντριπτική πλειοψηφία τού λαού
δέν μπορεί νά συμμετάσχη ώς υποψήφιος άνευ χρημάτων. Συναισθηματικές καί
απατηλές εκφράσεις όπως λαϊκή βούλησις, εντολή κτλ είναι μερικές ακόμη
εξαπατητικές εκφράσεις. Ενώ εκείνοι πού τίς χρησιμοποιούν, οί πολιτικοί,
τυγχάνουν μίας προκλητικής μεταχειρήσεως, αφού αξιόποινες πράξεις όπως αυτή τής
προδοσίας, παραβιάσεως καθήκοντος, απιστίας κ.οκ. διαπράττονταιν από τούς
εκπροσώπους τού καθεστώτος ατιμωρητί. Τό πολιτικό αυτό σύστημα δέν είναι είς
θέσιν νά παράγη αρχές καί νά θεσμοθετή.
Ή δράσις τών κομμάτων είναι κατακερματιστική ώς πρός τήν συνεκτικότητα ενός έθνους. Καθίσταται λοιπόν ή δημοκρατία μία αντεθνική συναινετική δι’απάτης , δόλου καί εκμαυλισμού εγκαθριδρυμένη πλουτοκρατική δικτατορία, υποθηκεύουσα τόν μόχθον, τίς ελπίδες καί τήν ευημερία τού κάθε λαού. Τοιουτοτρόπος προκύπτει ότι ό δήμος – μάζα είναι όχι μόνο εμπράκτως αλλά καί ετυμολογικώς δαμαστέος καί μή συνεκτικός. Τά ΜΜΕ χειραγωγούν τόν κόσμο, ενώ συνάμα αποτρέπουν καί εκφοβίζουν τόν κόσμο από τυχών βλέψεις γιά ελευθερία. Γιά παράδειγμα θαυμάστε έναν από τούς πιό δημοφιλείς δημοσιογράφους :
«ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΤΟΥΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΙΑΣ. ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΤΑ ΜΗΤΡΩΑ ΑΡΡΕΝΩΝ ΛΕΟΝΤΕΙΟΥ ΑΧΑΪΑΣ, ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ 1954. 27-12-1973 ΑΝΑΒΟΛΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΕΩΣ ΔΙΑ ΦΟΙΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΜΠΟΛΩΝΙΑΣ ΙΤΑΛΙΑΣ..17-12-1974 ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΜΠΟΛΩΝΙΑΣ ΙΤΑΛΙΑΣ. 21-12-1977 ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ (ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ).1-1-1982 ΔΙΑΚΟΠΗ Η ΑΝΑΒΟΛΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΡΑΤΤΕ ΟΡΘΗ ΧΡΗΣΗ ΑΥΤΗΣ.8-4-1982 ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ.18-11-1982 ΕΜΗΝΥΘΗ.6-4-1983 ΚΑΤΕΤΑΓΗ ΕΙΣ ΤΟ 625 Τ.Π. (ΙΩΑΝΝΙΝΑ).6-4-1983 ΔΙΕΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΕΩΣ, ΛΟΓΩ ΥΓΕΙΑΣ, ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΣ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΠΑΣΧΕ ΑΠΟ BΑΡΕΙΑ ΨΥΧΟΝΕΥΡΩΣΙΝ.25-3-1985 ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΙΚΑΝΟΤΗΤΟΣ. ΕΚΡΙΘΗ ΙΚΑΝΟΣ Ι1 ΓΙΩΤΑ ΕΝΑ). 13-8-1985 ΑΤΕΤΑΓΗ ΕΙΣ ΤΟ Κ.Ε.Ε.Μ. (ΣΠΑΡΤΗ). 13-8-1985 ΕΚΡΙΘΗ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΔΙΑ ΣΤΡΑΤΕΥΣΙΝ Ι5 (ΓΙΩΤΑ ΠΕΝΤΕ), ΩΣ ΠΑΣΧΩΝ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΒΑΡΕΙΑ ΝΕΥΡΩΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΜΕ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ (ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ).ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ 166/ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ.Αφιερωμένο σε ολους τους μαιντανούς-προσκεκλημένους των Εκπομπών του, και στα Γερμανικά νουμεράκια που έχουμε κάνει όλοι μας εκτός από τον Μάκη με την βίλα και το Καγιέν. ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΚΑΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ»
Οί απροστάτευτες λοιπόν υπό δημοκρατικές συνθήκες ευπειθέστατες αλλά καί απαθέστατες μάζες ελέγχονται στήν εντέλεια βάσει τών εγγενών αδυναμιών καί τών ποταπών παθών των, υποκείμενες σέ άνευ προηγουμένου ψυχολογικό πόλεμο, διεξαγόμενο μέ τήν βοήθεια τής μαζικής ψυχολογίας.Σήμερα 30 χρόνια μετά τό 1974, ή χώρα είναι καταχρεωμένη καί μέ οικονομία ασφαλώς χειρότερη από ότι ήταν τό 1974. Καταχρεωμένη, μέ μία Εθνική ανεξαρτησία υποθηκευμένη στίς ΗΠΑ καί μία κοινωνία στήν χειρότερη, από ηθικής πλευράς, κατάσταση όλων τών εποχών. Ή Ελλάς βρίσκεται στήν έσχατη παρακμή, ακόμα καί από τό 1453. Ό Γεώργιος Παπαδόπουλος, ό αρχηγός τής 21ης Απριλίου, τής κακιάς Χούντας πού λέγουν στά ΜΜΕ καί στά σχολεία, πέθανε φυλακισμένος καί άρρωστος, πληρώνοντας τό τίμημα ότι προσπάθησε γιά τήν Εθνική Ανεξαρτησία. Τό παγκόσμιο κατεστημένο δέν τού συγχώρεσε πώς προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στόν Αραβικό κόσμο καί ιδιαίτερα στόν Νάσερ. Άλλωστε ή Αίγυπτος τού Ανουάρ Σαντάτ προσέφερε πολιτικό άσυλο στούς Αξιωματικούς τής 21ης Απριλίου αμέσως μετά τήν πτώση, καί όχι οί Αμερικανοί πού επιμένουν νά λέγουν οί γελοίοι πολιτικοί καί δάσκαλοι στά σχολεία. Τά χρόνια μετά τήν χούντα έφεραν στήν κυβέρνηση τό κόμμα τής Νέας δημοκρατίας, πού είχε σάν μόνο στόχο τήν αποχουντικοποίηση, τόν διωγμό χιλιάδων Ελλήνων καί τόν ιδεολογικό καί πολιτικό θρίαμβο τής Αριστεράς, ακόμη καί σέ περίοδο όπου ή κυβέρνηση τής χώρας ήταν «δεξιά» (εάν μπορεί νά θεωρηθή δεξιά ή Νέα Δημοκρατία). Τήν Νέα Δημοκρατία διαδέχθηκε τό καθεστώς τού ΠΑΣΟΚ. Στίς ημέρες του διαλύθηκε τό παν στήν Ελλάδα. Ή οικονομία τού κράτους κατεστράφη, ενώ στά Εθνικά ζητήματα καθιερώθηκε τό «δέν διεκδικούμε τίποτα». Μάλιστα τό περίφημο Πολυτεχνείο καί όλη αυτή ή μυθοπλασία, έφθασε νά γίνη Εθνική εορτή, μέ τήν ανοχή φυσικά τής Νέας Δημοκρατίας. Τά παραμύθια τού Πολυτεχνείου καί τών δήθεν αντιστασιακών, σήμερα εξαργυρώνουν πολιτικά, τίς δάφνες καί τούς ανύπαρκτους ηρωισμούς, μέ βουλευτικές έδρες. Ότι γνώριζε ό Ελληνικός λαός γιά τό 1936-1950 διαστρεβλώθηκε καί διαγράφηκε πλήρως. Τά εγκλήματα τού ΕΛΑΣ-ΕΑΜ έγιναν πράξεις ηρωισμού καί κάθε αναφορά σέ αυτά βαπτίσθηκε ώς «γιορτή μίσους». Τό όνομα Ιωάννης Μεταξάς απαγορεύθηκε νά αναφέρεται, ενώ ή οποιαδήποτε Εθνική τοποθέτηση στό θέμα τής βορείου Ηπείρου αποκαλέστηκε ιμπεριαλισμός, εθνικιστικό παραλήρημα καί φανατισμός.
Ή Ελλάς είναι ή μοναδική χώρα στόν κόσμο πού κυριαρχεί ή Αριστερά μέσα σέ καθεστώς σκληρού Καπιταλισμού. Πώς οί νικητές τού ψυχρού πολέμου επιτρέπουν νά υπάρχει αυτή ή κατάσταση στήν Ελλάδα. Τό ποιός κυβερνά τούς είναι παντελώς αδιάφορο. Εκείνο πού τούς ενδιαφέρει μόνο είναι νά εξυπηρετούν κάποιοι τά συμφέροντά των. Ό Ανδρέας Παπανδρέου έπαιρνε τίς ψήφους τών αριστερών γιά νά φύγουν οί Βάσεις καί οί Βάσεις (τών ΗΠΑ) είναι εδώ ακόμα. Ή παρακμή αυτή ενδιαφέρει τούς αληθινούς Έλληνες, πού βλέπουν τήν πατρίδα μας νά σέρνεται όλο καί περισσότερο στήν καταστροφή.Οί Έλληνες σήμερα δέν αντιδρούν δέν διεκδικούν δέν αγωνίζονται. Οί σημερινοί θλιβεροί καί ασήμαντοι Έλληνες τής Αθήνας, δυστυχώς θά μείνουν τραγικά παρείσακτοι γιά τό μέλλον. ή κατάσταση έχει φέρει τήν Ελλάδα νά είναι ασήμαντη καί ανύπαρκτη, ενώ τό μέλλον τής είναι υποθηκευμένο σέ ξένες τράπεζες. Μία Ελλάς όμως χωρίς όπλα (αφού χωρίς τά ανταλακτικά καί τά καύσιμα τόν Αμερικανών είναι παιχνίδια), χωρίς οικονομική αυτονομία, χωρίς πατριώτες καί τίμιους πολιτικούς καί κυρίως χωρίς πολίτες μέ φρόνημα, τί μέλλον μπορεί νά έχει ; Υπάρχουν δυνάμεις ικανές νά ανατρέψουν τήν πορεία τής «παγκοσμιοποίησης» ;
Δείγμα τής ταπεινότητος τού σημερινού Ελληνικού λαού, μίας ταπεινότητος πού ουδεμία σχέση έχει μέ τήν σεμνότητα, αλλά μέ τήν δουλική συμπεριφορά, είναι όταν εκατομμύρια Ελλήνων έχασαν τίς περιουσίες τους στήν οδό Σοφοκλέους (ουδείς εδικάσθη καί ετιμωρήθη). Ακόμα καί στήν Αλβανία, όπου υπήρξε ανάλογο οικονομικό σκάνδαλο, ό λαός ξεσηκώθηκε καί επαναστάτησε. Ό Έλληνας όμως δέν είναι διατεθειμένος νά διακινδυνεύση τό πολύτιμον σαρκίον του καί τήν πολυπόθητη ηρεμία του, ακόμα καί όταν ξέρει ποιοί τόν έκλεψαν :
• Καθημερινή 24\8\03 : Ό Γιάννος Παπαντωνίου πήρε Μίζες...
• Ελευθεροτυπία 25\8\03: Οί Αμερικάνοι πιέζουν γιά αναθέσεις προμηθιών όπλων...ό κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακοίνωσε από πού θά πάρουμε υποβρύχια πρίν τελειώσει ό διαγωνισμός.
• Ελευθεροτυπία 13\10\01: Ένα Χάμερ πού στοιχίζει 58000δολ εμείς τό πήραμε 145000δολ, άρα πού πήγαν τά παραπάνω λεφτά ;
• Χώρα 19\12\02: ό Στρατός συντηρείται, λόγω κλεψίματος χρημάτων, μέ τά αποθέματα πού είναι γιά ώρα ανάγκης.
• Ελυθεροτυπία 30\12\03 Σωτηρέλης : ή στάση σας κ.Υπουργέ παρέχει διευκολύνσεις σέ στιγνά οικονομικά συμφέροντα.
• Χώρα 11\12\01: ό Τσοχατζόπουλος υπέγραψε προμήθειες 700 δις 2 ώρες πρίν παραδόσει τό Υπουργείο στόν Γιάννο.
• Χώρα 17\9\03: Πανωπροίκι 4 δις γιά κάθε πυροσβεστικό αεροπλάνο.
• Γιακουνάτος προμηθευτής εξοπλισμών καί επι Πασόκ καί επι ΝΔ
• Λαναράς, έβγαλε τρίς από τό χρηματιστήριο καί αμέσως έκλεισε στήν Νάουσα τό εργοστάσιό του καί εξηφανίσθη.
• Μπόμπολας παίρνει δημόσια έργα επί Πασόκ καί τώρα τού δίδει δημόσια έργα καί ό Σουφλιάς.
• Στό χρηματιστήριο τό 1999 εκλάπησαν από τίς Ελληνικές οικογένειες 50 τρίς!!
• Οί 5 εμπειρογνώμονες τού ελικοπτέρου στά Ίμια, μετά τό πόρισμά των (ατύχημα) πήραν θέσεις στό ΝΑΤΟ καί σέ Πρεσβείες.
• Στήν Νεα Δημοκρατία, ό Μπόμπολας επέβαλε Σουφλιά
• Πόρισμα Μακέην : μίζες 10% σέ εταιρίες of shore Ελλήνων πολιτικών.
• 5\11\04 Ό Τέρενς Κουίκ αποκαλύπτει τήν καταγωγή τού Μίλλερ, πρεσβευτού τών ΗΠΑ : Εβραίος από τό Μπρούκλιν. Καί ενώ ό δημοσιογράφος πού όλα τά χρόνια έλεγε αυτά πού ήθελαν οί Αμερικάνοι φαίνεται νά αντιδρά πού καί πού, ό «μέγας» αντιδραστικός Καρατζαφέρης, προκειμένου νά εξαργυρώση τήν είσοδό του στήν Ευρωβουλή λέγει : (15\10\04) Βεβαίως καί έγινε τό Ολοκαύτωμα...
• Τήν τελευταία 20τία οί Αγρότες πεινούν καί οί Τράπεζες πληστηριάζουν.
• Μπόμπολας, Λαμπράκης, Κόκκαλης, Αλαφούζος, Κοπελούζος, Βαρδινογιάννης, στηρίζουν ΝΔ κάι Πασόκ καί ό κόσμος κοιμάται.
• 50 Οικογένειες έχουν τόν Πλούτο 10.000.000 Ελλήνων καί κανένας δέν αντιδρά
• Οί Έλληνες Βουλευτές τό 2004 επήραν μία Μερσεντές δωρεάν, οί άλλοι Έλληνες πού δουλεύουν όλη ημέρα τί πήραν ;
• Οί επιδοτήσεις κόβονται, τά Ελληνικά προϊόντα καταστρέφονται καί κανένας πάλι δέν αντιδρά.
• Κάθε μέρα κλείνει καί ένα εργοστάσιο καί κόσμος μένει στόν δρόμο.
• Οί Έλληνες οικοδόμοι στό ταμείο ανεργίας καί οί Αλβανοί στίς οικοδομές
• Στίς φυλακές μπαίνουν αυτοί πού χρωστάνε 1-2 εκατ δρχ στήν εφορία, ενώ αυτοί πού έχουν κατακλέψει τό Ελληνικό δημόσιο κυκλοφορούν ελεύθεροι από κανάλι σέ κανάλι καί ρητορεύουν.
• Ό Βουλευτής παίρνει 3000 ευρώ σύνταξη στά 4 χρόνια, ενώ τά τούβλα πού τούς ψηφίζουν πέρνουν 300 μέ 600 ευρώ στά 35 χρόνια σκληρής δουλειάς.
• Ένα ευρώ τό προϊόν στό χωράφι - έξι ευρώ στά Supermarket καί στίς λαϊκές. Γιατί ανέχεται ό κόσμος τούς Μεσάζοντες ;
• Οί Αλβανοί διεκδικούν Τσαμουριά, οί Σκοπιανοί Μακεδονία, οί Τούρκοι Αιγαίο καί Κύπρο καί εμείς δέν διεκδικούμε τίποτα.
• 200 στρατόπεδα έκλεισαν επι Πασόκ καί ΝΔ (Παύλου Μελά, Καρατάσου, κτλ).
• Φασαρία στά κανάλια γιά τό φτωχόπαιδο πού σπουδάζει στήν Ελλάδα από τήν Αλβανία... Στίς 21\10\04 Ό Νομάρχης Θες\κης λέγει πώς τό φτωχόπαιδο τελικά σπουδάζει σέ Πανεπιστήμιο τών ΗΠΑ.
Πού βρήκε τά λεφτά ό Τσενάϊ ; ....
• Οί τράπεζες βάζουν χρεώνουν μέ 20% τό δάνειο, ενώ τήν κατάθεση τήν πληρώνουν μέ 1,5%.
• Καταργούν τό άρθρο 16 κάνοντας τά Πανεπιστήμια επιχειρήσεις πού πωλούν πτυχία.
• Αναφέρετο δικαίωμα νά καίνε οί φοιτητές ή οί Αλβανοί τήν Ελληνική σημαία είπε στόν Αντέννα ό Βαρβιτσιώτης Υιός.
• Μπούρδα νά ασχουλούμαστε μέ τό Μακεδονικό ζήτημα είπε στόν Αντέννα, Mega, Alpha κτλ ό Βουλευτής Κέρκυρας Γεωργιάδης.
• Οί Ευρωβουλευτές τού ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ, ψήφισαν υπέρ τής εισόδου τών Σκοπίων στήν Ευρώπης καί φυσικά τής Τουρκίας.
• «Τά επόμενα χρόνια τά σύνορα καί μέρος τής εθνικής μας κυριαρχίας θά περιοριστούν, χάρη τής ευημερίας,ειρήνης καί ασφαλείας στήν περιοχή. Τά δικαιώματα τών ανθρώπων θά υποστούν μεταβολές αλλά καί θά παραβιαστούν από αρχές καί εξουσίες. Ή δημοκρατία θά δοκιμαστεί από νέες μορφές διακυβέρνησης» ή Πρόεδρος τής Βουλής Ψαρούδα Μπενάκη 2004-2005.
• Από τό 74 στήν Ελλάδα ζούν καί βασιλεύουν τά Καρτέλ πετρελαίου, μπύρας, γάλακτος, κρέατος. Ώς πότε θά κλέβουν τούς Έλληνες;
• Οί τράπεζες τού Λάτση, τού Κωστόπουλο κ.α. δηλώνουν κέρδη 2,5 δις Ευρώ καί κανένας πολιτικός ή δικαστής δέν αναρωτιέται.
• Αφήνουν νά κλείση ή Ολυμπιακή γιά νά πλουτίση ό Βασιλάκης μέ τήν Aergean. Κάτω τά χέρια από τίς στρατηγικές επιχειρήσεις.
• Ή Τουρκία βάζει 15 θέματα στήν Χάγη καί εμείς τίποτα. Ούτε Κύπρο, ούτε Θράκη, ούτε Κωνσταντινούπολιν. Ποιός δικαστής θά δικαιώση τήν Ελλάδα; Είναι 100% σίγουρο πώς θά πούν : Τόσα θέματα βάζει ή Τουρκία, άς τής δώσουμε 3,4 γιά νά ησυχάσουμε.
• Στίς εκλογές τού 2007, ό Καρμανλής βγήκε μέ ποσοστό 41%. Μέ τέτοιο ποσοστό ούτε κοινοτάρχης δέν βγαίνει, αλλά μέ τούς εκλογικούς νόμους τό 40% κυβερνά τό 60%.
• Οί τραπεζικές εργασίες στήν Ελλάδα είναι 3πλάσιες από τόν μέσο όρο τής Ευρώπης. Χρεώνουν 3 φορές περισσότερο καί κανένας δέν αντιδρά.
• Ό Σύριζα μέ τόν Αλαβάνο φωνάζουν γιά τήν οικολογία, όταν ό ίδιος καί ή οικογενειά του έχουν γίνει πάμπλουτοι από τά Λατομεία πού έχουν εδώ καί 40 χρόνια.
• Στήν Ζούγλα τού Alter μαθαίνουμε πώς υιός μέλους τού Σύριζα συνελήφθη γιά ληστεία καί κατοχή όπλων, αλλά έχει ασυλία.
• Ή Ολλανδία δέχεται μετανάστες σέ ποσοστό 3% τού πληθυσμού, ενώ ή Ιταλία 2,5%. Ή Ελλάς τού Πασόκ καί τής ΝΔ γιατί έχει φθάσει στό 25% ;
• Οί πολυσυζυτημένοι S300 πού πληρώθηκαν από τόν Ελληνοκυπριακό λαό παραμένουν ανενεργοί γιατί οί Έλληνες πολιτικές καί ή ηγεσία τού στρατού είναι δειλοί. Τό δόγμα τού ενιαίου αμυντικού χώρου πάει περίπατο, ενώ τό ισχυρότερο αμυντικό όπλο τής Βαλκανικής παραμένει σέ κοντέϊνερ κάπου στήν Κρήτη καί μακρυά από τίς δεκάδες παραβιάσεις τών Τούρκων στό Αιγαίο.
• Δημοσίευμα ΝΕΩ:Τό 2004 ή Κυβέρνηση τής ΝΔ μέ τό πού βγαίνει τό πρώτο πού τήν νοιάζει είναι ή αύξηση σέ δικαστές καί βουλευτές πού φθάνει τό 1 δις Ευρώ.
• ΠΑΡΟΝ 16\9\07 : Μπορεί φραστικά νά σκίζεται ό Αλαβάνος γιά τήν γενιά τών 700 ευρώ, μολονότι ό Αλαβάνος είναι ό πιό πλούσιος πολιτικός, αλλά πολλοί από τούς εργαζομένους στόν κομματικό σταθμό τού ΣΥΡΙΖΑ πληρώνονται μέ μισθούς τών 500 ευρώ. Απαιτούν από τούς ρεπόρτερ νά δουλεύουν σαββατοκύριακα γιά νά μήν απολυθούν. Αυτό συμβαίνει στόν ραδιοφωνικό σταθμό «στό κόκκινο»
Στίς 04.08.06 Όπως έγινε γνωστό, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Συνεδρίασε το ΚΥΣΕΑ, με θέμα την έγκριση του νέου εξοπλιστικού προγράμματος για την περίοδο 2006-2010. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις το εξοπλιστικό πρόγραμμα είναι συνολικού ύψους 11,3 δισ. ευρώ και δεν περιλαμβάνει την αγορά μαχητικών αεροσκαφών τέταρτης γενιάς, η οποία αναβάλλεται για μετά το 2008. Προς τι η αναβολή αυτή; Μήπως λόγω των πιέσεων που υπάρχουν από τους αμερικανούς για αποκλειστικό εφοδιασμό της χώρας μας από αμερικανικού τύπου πολεμικά αεροσκάφη; Ή μήπως κρίθηκε πως η ελληνοτουρκική «φιλία» είναι δεδομένη και έτσι δεν αξίζει τον κόπο να ξοδευτούμε ; Απόλυτα σχετικό με τα παραπάνω είναι και το δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» της Κυριακής που σας παραθέτουμε αυτούσιο: «Ψωνίζουμε» ανταλλακτικά made in Turkey» Όταν, την άνοιξη του 2000, αξιωματικοί στην πτέρυγα μάχης της Λάρισας άνοιξαν μερικά κιβώτια με ανταλλακτικά των αεροσκαφών F16, δεν πίστευαν στα μάτια τους: Στις επιφάνειές τους αναγραφόταν φαρδιά-πλατιά ότι είχαν κατασκευαστεί... στην Τουρκία.Το περιστατικό αποκαλύπτει μια ενδιαφέρουσα πτυχή της κούρσας εξοπλισμών μεταξύ των δύο χωρών, αλλά ταυτόχρονα και την άλλη όψη των αερομαχιών στο Αιγαίο: Αγοράζουμε τα ίδια αεροπλάνα, από τον ίδιο αμερικανό κατασκευαστή και τα δοκιμάζουμε...μεταξύμας!Με μια διαφορά: Στην Τουρκία υπάρχει γραμμή παραγωγής των F16, συνεπώς και παραγωγή διάφορων ανταλλακτικών τους. Κάτι που η Ελλάδα δεν κατάφερε ποτέ να κάνει, τεμαχίζοντας, κάθε φορά τις αγορές αμερικανικών αεροσκαφών ανά 20 και ανά 30, χωρίς προγραμματισμό, αν κι έχει αγοράσει μέχρι σήμερα συνολικά 170 F-16. Και ακόμη χειρότερα, διατηρεί μια μοναδική στον κόσμο πολυτυπία αεροσκαφών που ανεβάζει το κόστος συντήρησης, εκπαίδευσης Η επιλογή των αμερικάνικου τύπου αεροσκαφών F-16 τόσο από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όσο και από την παρούσα κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι μία επιλογή υποταγής, που καταλύει στην ουσία την εθνική μας ανεξαρτησία. Αυτό γιατί εάν ένα κράτος εξαρτάται απόλυτα από ένα άλλο κράτος, προκειμένου να έχει εξασφαλισμένη την εθνική του άμυνα (και στην συγκεκριμένη περίπτωση αναφερόμαστε στα ανταλλακτικά των… F-16!), τότε είναι βέβαιον ότι εξαρτάται από αυτό το κράτος.Ο κύριος Κορωναίος, που έγραψε το παραπάνω άρθρο στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» και που του φάνηκε παράδοξο το γεγονός ότι τα ανταλλακτικά που παραλαμβάνουμε για τα F16 είναι τουρκικής κατασκευής, ας μάθει ότι εδώ και αρκετά χρόνια με επίσημη απόφαση της εταιρείας που κατασκευάζει τα F-16 έχει δρομολογηθεί να κλείσουν τα εργοστάσια στις ΗΠΑ και η κυριότερη
Η συνέχεια του διαχρονικού σκανδάλου της λεηλασίας και του τζόγου με την περιουσία των ασφαλιστικών Ταμείων, που επανήλθε πρόσφατα στη δημοσιότητα με αφορμή την απώλεια 4,8 εκατομμυρίων ευρώ του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων, απέδειξε το πόσο μετράει για τους κοινοβουλευτικούς διαχειριστές ο μόχθος των εργαζομένων. Η υπόθεση αγοράς ομολόγων για λογαριασμό του ΤΕΑΔΥ, μέσω της χρηματιστηριακής εταιρείας «Ακρόπολις», είναι απλά ένας κρίκος στην αλυσίδα των παράνομων αποφάσεων των διοικήσεων των Ταμείων, τα τελευταία χρόνια, να επενδύουν τις εισφορές των εργαζομένων, όχι σε τίτλους σταθερής και εξασφαλισμένης απόδοσης όπως προβλέπεται, αλλά σε κερδοσκοπικούς τίτλους, με αποτέλεσμα να ζημιώσουν.
Μέ τό κόλπο τού Βασικού μετόχου στίς ιδιωτικοποιήσεις τών Κρατικών οργανισμών, ό υπουργός οικονομίας τήν ώρα πού προσπαθεί νά μήν πέση ό ΟΤΕ στά χέρια τής MIG (Marfin invester Group) χαρίζει τά Ελληνικά Πετρέλαια στόν Λάτση, γνωρίζοντας ότι άν ό Βγενόπουλος τής MIG καταφύγει στά Ευρωπαϊκά δικαστήρια, θά κερδίσει καί θά χαθεί καί ό ΟΤΕ, δημιουργόντας έτσι ή Κυβέρνηση τής Ν.Δ. ιδιωτικά μονοπόλεια εισβάρος φυσικά τών Ελλήνων. Καταρχήν συμφωνία γιά μεταβίβαση τού ποσοστού τού ΟΤΕ, πού κατείχε ή MARFIN INESTMENT GROUP (MIG), στήν DEUTSCHE TELECOM, είναι ή τελευταία πράξη πού δρομολογεί τό πλήρες ξεπούλημα τού εθνικού φορέα τηλεπικοινωνιών στό ιδιωτικό καί ιδιαίτερα τό ξένο κεφάλαιο.Μία συμφωνία, η οποία δεν προκάλεσε καμία έκπληξη, καθώς οι παρασκηνιακές συζητήσεις με την Deutsche Telecom ξεκίνησαν πριν από αρκετό καιρό, μέσα στο πλαίσιο του πλειστηριασμού της Εθνικής περιουσίας. Η Deutsche Telecom, εξάλλου, ήταν η πρώτη επιλογή από τους δύο μεγάλους ευρωπαϊκούς τηλεπικοινωνιακούς ομίλους στους οποίους θα επιθυμούσε το ελληνικό Δημόσιο να εκχωρήσει τη θέση του «στρατηγικού επενδυτή» για τον ΟΤΕ (ο άλλος ήταν η ισπανική Telefonica). Ποιός θά κερδίσει από τό κλείσιμο τής Ολυμπιακής ; Οί σχέσεις Βασιλάκη Argean μέ τήν κυβέρνηση είναι γνωστές. Τά δρομολόγια τής Argean γιά παράδειγμα είναι μετά τής Ολυμπιακής. Γιατί ό υπουργός μεταφορών βοηθά τήν κερδοσκοπική ιδιωτική εταιρία εισβάρος τής Ελληνικής πού αποτελεί στραγικού χαρακτήρα εταιρία. Ποιός κύριοι τής κυβερνήσεως θά ξυπνήσει 5 τό πρωί γιά νά πετάξει 30΄ έως τήν Ρόδο ή τήν Κρήτη, όταν ή Argean πετά στίς 11 καί 12 τό πρωί ; Έτσι λοιπόν κερδίσει ή ιδιωτική τό 56% τών εσωτερικών πτήσεων. Γιατί 45 περίπου χρόνια προσφέρει ή Ολυμπιακή χωρίς κέρδος μεταφέροντας πολιτικούς, στρατιωτικούς, ασθενείς καί ότι άλλο χρειάζεται ή χώρα ; Γιατί ένας ιδιώτης χωρίς διαγωνισμούς νά κερδίζει τό χρόνο 50 εκατ. ευρώ κάνοντας όλες τίς διαφημίσεις τού Ελληνικού δημοσίου, ενώ μόνο από τόν ΟΠΑΠ νά βγάζει 100 εκατ. ευρώ καί νά φθάνει σήμερα νά έχει σπίτια καί κότερα πού θά ζήλευαν οί Κόκκαλης καί Βαρδινογιάννης. Ή Ελλάς είναι μαζί μέ τήν Βολιβία από τά πιό διεφθαρμένα κράτη τού κόσμου, καί ό Πρωθυπουργός αντί νά κάνη κάτι , ασχολείται μέ τήν επικοινωνιακή πολιτική. Τί θά γίνει μέ τά Καρτέλ γάλακτος, κρέατος, σοκολάτας κ.α. Εκβιάζουν τούς μαγαζάτορες νά έχουν μόνο δικά των προϊόντα γιά νά μήν τούς πάρουν τά ψυγειά, καί στίς τιμές όλοι ίδιοι. Αυξάνουν όλα τά γάλατα, όλα τά κρέατα καί αναγκαστικά ότί καί νά διαλέξεις δέν αλλάζει κάτι. Προσφορά καί ζήτηση λέει ή οικονομία, αλλά καί μέ ζήτηση καί χωρίς οί τιμές δέν αλλάζουν ποτέ πρός τά κάτω. Ό υπουργός κύριος Φόλιας προσέχει τήν Aston Martin τού αλλά δέν προσέχει τίς τιμές στήν Ελλάδα. Τό ίδιο προϊόν στήν Γαλλία 29 λεπτά, 31 λεπτά στήν Γερμανία καί 1 ευρώ στήν Ελλάδα (μιλάμε γιά Μακαρόνια), ενώ οί μισθοί τών Ελλήνων βρίσκονται στά μισά άν όχι στό 1\3 από τούς μέσους μισθούς τών άλλων Ευρωπαίων. Ή Νέα Δημοκρατία έκοψε στόν προυπολογισμό 2 εκατ ευρώ στόν Οκανά, 7 εκατ. στίς ψυχιατρικές κλινικές, ενώ κονδύλια γιά τούς γιατρούς πού πρέπει νά προσληφθούν στά νοσοκομεία δέν προβλέπονται κάν. Πού πάνε τά λεφτά αυτά; Ή Απλή αναλογική πρέπει νά επιστρέψη στό εκλογικό σύστημα, δέν γίνεται τό 38% τών ψηφοφόρων νά βγάζουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Στό Μακεδονικό απλά είναι τά πράγματα! πρέπει νά γίνει Δημοψήφισμα καί νά μάθουμε τί θέλει ό Ελληνικός λαός. Θέλει σύνθετο όνομα, θέλει άλλο όνομα χωρίς τήν λέξη Μακεδονία ή Θέλει κάτι άλλο, καί τότε νά προχωρίσουμε. Ότι πεί ό Λαός. Από τό νά χαρίσουμε τόν Αλέξανδρο στούς Σκοπιανούς έως καί νά φθάσουμε σέ εμπάρκο ή πόλεμο. Ό Λαός θά πολεμήσει ό Λαός καί θά αποφασίσει καί όχι κάποιος Αμερικανός πρέσβυς.
Από τό 1976 έως 1981 έχουμε τίς διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδος καί Τουρκίας μέ τήν ευθύνη τής Νέας Δημοκρατίας. Τό 1962 ή Τουρκία στό Νάτο πρώτη φορά έθεσε θέμα Αιγάιου καί επιχειρησιακής ευθύνης. Τό 1969 κάνει τό ίδιο ή Τουρκία στό πλαίσο τού ΟΗΕ όπου ή Τυνησία ψηφισε υπέρ τής Τουρκίας. Τό 1958 στήν συνθήκη τής Γενεύης : τά νησιά έχουν τήν δική των υφαλοκρηπίδα. Τό 1982 έχουμε τήν σύμβαση Montego bay όπου ή Ελλάς έχει δικαίωμα 12 ναυτικών μιλίων. Επίσης έχουμε επεναλήψεις Συμφωνίων : ICAO 1952-58 ΣΙΚΑΓΟΥ 1944 10m τό FIR ΑΘΗΝΩΝ εκεί θά υποβάλλονται τά σχέδια πτήσεως πάνω από τό Αιγαίο. Στίς 11/11/76 τό Πρωτόκολλο Βέρνης μεταξύ Τζούνη καί Μπιλγκέ. Ή συνάντησις ήτο μυστική, τό θέμα : περί υφαλοκρηπίδος ή πρώτη κίνησις γιά τήν παραχώρηση τού Αιγαίου. Στίς 7/7/78 έχουμε συνάντησις Θεοδωροπούλου (πρέσβης ελλάδος) είς τουρκία. Στίς 20/9/78 οί ίδιοι συναντήθησαν είς Αθήνα. Στίς 10/2/78 οί ίδιοι συναντήθησαν είς Άγκυρα. Στίς 7/4/79 στήν Γενεύη οί εκπρόσωποι τών δύο υπουργίων εξωτερικών συναντήθησαν γιά άλλη μία φορά. Στίς 11/5/79 στό Στρασβούργο οί τούρκοι στήν εκεί συνάντηση εζήτησαν νά αποστρατικοποιηθή τό Αιγάιο. Στίς 9/7/79 ό Θεοδωρόπουλος συναντάται είς Αθήνα μέ Γιγκίτ. Στίς 10/7/79 ό Καραμανλής καί ό Μολυβιάτης συναντούν τόν Γιγκίτ. Στίς 31/10/79 στό Λονδίνο εγένετο συνάντησις μεταξύ Θεοδωροπούλου καί Γιγκίτ. Στίς 18/2/80 έχουμε συνάντηση τού πρέσβη Μακρή στήν Άγκυρα μέ τούρκους αξιωματούχους. Στίς 7/12/71 είχε οριοθετηθεί ό Έβρος μέ πρωτόκολλον, ενώ 3/10/80 στήν Νέα Υόρκη συναντάται ό Θεοδωρόπουλος μέ τόν Γκιορούν, όπου ελέχθησαν τά εξής : «ή τουρκία διαθέτει μετά τίς ΗΠΑ τήν μεγαλυτέρα αποβατική ικανότητα στό ΝΑΤΟ. Οί Ελληνικές δυνάμεις στά νησιά είναι γιά φιγούρα. Ή τουρκία στήν εξής συνάντηση πετυχαίνει κατάργηση αεροδιαδρόμων καί αύξηση κατωτάτου ύψους. Δημιουργούνται αεροδιαδρόμοι πού συνοντίζονται πλέον από Ελλάδα καί Τουρκία. Ό συντονισμός τού FIR Αθηνών γίνεται από κοινού πλέον». Τέλος στίς 16/3/81 έχουμε συνάντησι τουρμέν καί Σέρμπου. Στό Παρίσι μετά τήν συνάντησιν Μητσοτάκη καί Γιλμάζ, ό δεύτερος δήλωσε στό Τουρκικό ειδεσεογραφικό πρακτορίο ειδήσεως Ανατόλια ότι συζήτησε μέ τόν κ.Μητσοτάκη θέματα συνεκμεταλλεύσεως τού Αιγαίου. Ό Μητσοτάκης εδέχθη ή Τουρκία νά κάνει γεωτρήσεις στόν Αιγαίο καί μάλιστα σέ μή αμφισβητούμενες περιοχές έως καί τότε. Ό Μητσοτάκης υπέπεσε σέ εθνικό ολίσθημα. Ό Μητσοτάκης κατέβαζε τά Ελληνικά χωρικά ύδατα στά 6 νμ. Τόν Οκτώμβριο τού 1980 ώς υπουργός εξωτερικών . ό Βύρων Θεοδωρόπουλος στίς 3/10/80 δήλωσε στήν Νέα Υόρκη ότι ή Ελλάς δέχεται νά δοθή άν χρειαστεί στήν Τουρκία συμψηφίσματος εκτός Αιγαίου όμως. Στήν ΝΑ Ρόδο εάν θέλουν ή στήν Κρήτ. Από τό 1950 οί ΗΠΑ έχουν βρεί σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου. Ό Μητσοτάκης στίς 7/3/81 περιώρισε από 25 μίλια τόν έλεγχο τού αεροδρομίου τής λήμνου σέ 12 μίλια, εξασφαλίζοντας τήν εξυπηρέτηση τών Τούρκων καί φέρνοντας σήμερα τήν Λήμνο σέ θέση βολής από τά Τουρκικά πολεμικά. Ή Ρόδος εσώθη μέ τίς εκλογές τού 81 όπου έπεσε ή ΝΔ καί δέν πρόλαβαν οί Μητσοτάκης Μολυβιάτης καί Καραμανλής νά ξεπουλήσουν όλη τήν θάλασσα τού Αιγαίου. Από 7/3/81 ή Ελλάς δίδει στήν Τουρκία τόν έλεγχο έως καί 10000 πόδια. Αεροπλάνο τής ολυμπιακής δηλαδή πού φεύγει από Αθήνα γιά Αλεξανδρούπολιν μέσω διαδρόμου G33 πετά στά 10000-25000 πόδια. Όταν πλησιάσει γιά προσγείωση μετά τήν Σαμοθράκη στά 8000 πόδια μπορεί νά βρεθή ενωπίου τουρκικών αεροπλάνων καί ή ασφάλεια πλέον εναπόκειται στήν φιλεσπλαχνία τών αρχών ελέγχου εναερίου κυκλοφορίας.
Ή Ελλάς θά πρέπει αμέσως νά επεκτείνη στά 12 ναυτικά μίλια. Όποιος έχει τόν έλεγχο τού Αιγαίου ελέγχει καί τήν Ελλάδα. Αντί αυτού στίς 25/6/92 ή Ελλάδα υπογράφει σύμφωνο φιλίας μέ τήν Τουρκία καί ό Μητσοτάκης διακήρυξε στό αεροδρόμιο ότι δέν υπάρχει πλέον απειλή έξ’ Ανατολών καί έπραξε τά εξής :
1. Εισηγήθηκε διπλή ονομασία μέ τήν χρήση τού ονόματος Μακεδονία
2. εγκατέλειψε τίς συνομιλίες τής Βιένης γιά τόν έλεγχο τού λιμανιού τής Μερσίνας, τήν πλέον ανεξάρτητη ναυτική βάση κατά τής Κύπρου καί τού Αιγαίου.
3. 8/6/91 αποδέχθηκε τήν λύση συνομοσπονδίας στήν Κύπρο αναγνωρίζοντας έτσι ντε φάκτο τό ψευδοκράτος.
4. 9/91 παραδέχθηκε αμφισβητούμενες περιοχές ανατολικά τού 25Ε
5. Νότια καί ανατολικά τής Λήμνου ό Μητσοτάκης επέτρεψε τουρκικόν πεδίον βολής, ενώ υπάρχουν μεταξύ Λήμνου καί Χίου 25 κοιτάσματα πετρελαίου.
6. 1/11/73 εφημερίς κυβερνήσεως Τουρκίας υπ’αριθμόν 7/8394 απόφαση τής Τουρκικής Κυβερνήσεως δίνονται άδειες πρός έρευνα πετρελαίου (εφημ 18/7/74)
Η ζώνη της θάλασσας κατά μήκος των ακτών ενός κράτους, η οποία υπάγεται στην κυριαρχία του, ως προέκταση της ξηράς του που βρέχεται από τη θάλασσα. Η αιγιαλίτιδα ζώνη, που λέγεται αλλιώς «χωρικά ύδατα», θεωρείται έδαφος της πολιτείας, η οποία ασκεί σ’ αυτήν τα κυριαρχικά της δικαιώματα, ιδίως σχετικά με την αλιεία, την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου, τον υγειονομικό έλεγχο των ακτών, τη δίωξη του λαθρεμπορίου από τη λιμενική αστυνομία και τις τελωνειακές υπηρεσίες, καθώς και κάθε άλλη εξουσία που έχει στο έδαφός της, χωρίς όμως να παραβιάζει τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Η οριοθεσία των θαλάσσιων χώρων έχει πάντοτε διεθνή χαρακτήρα. Αν και αποτελεί μονομερή δικαιοπραξία, η ισχύς της, σε σχέση προς τρίτα κράτη, εξαρτάται από το Διεθνές Δίκαιο. Διεθνώς δεν καθορίστηκε ακόμη με ακρίβεια η έκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης, διότι οι σχετικές διεθνείς διασκέψεις (της Κ.τ.Ε. στη Χάγη, το 1930, και των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη το 1958 και 1960), που ασχολήθηκαν με το ζήτημα αυτό, δεν πέτυχαν μέχρι σήμερα να το λύσουν και να καθορίσουν με ακρίβεια το μήκος στο οποίο πρέπει να φτάνει η ζώνη αυτή από τις ακτές κάθε κράτους. Μεγάλο διεθνές ενδιαφέρον προκάλεσε και η διάσκεψη του Καράκας, που έγινε τον Ιούλιο του 1974, η οποία, όμως, παρά τις ελπίδες που γέννησε, δεν μπόρεσε να καταλήξει σε θετικά αποτελέσματα.Έτσι, τα κράτη έχουν καθορίσει μόνα τους κατά διάφορο τρόπο την έκταση αυτή, που δεν είναι ίδια παντού, γιατί άλλα την όρισαν σε τρία, άλλα σε έξι και άλλα σε δώδεκα ναυτικά μίλια. Η καθιέρωση όμως από το «σχέδιο σύμβασης» της Επιτροπής του Διεθνούς Δικαίου του 1981, ανώτατου ορίου 12 ναυτικών μιλίων, μπορεί να οδηγήσει στο ασφαλές συμπέρασμα ότι αδιάφορο αν ακόμα δε συνάφθηκε η σύμβαση, γύρω από αυτό το πλάτος υπάρχει γενική συναίνεση των κρατών.Σύμφωνα μάλιστα με το άρθρο 3 αυτού, τα κράτη μπορούν να καθορίζουν το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης σε 3, 6, 9, 11, 12 μίλια αλλά δεν μπορούν να υπερβούν τα 12 μίλια. Η Ελλάδα σύμφωνα με το νόμο 230/1936 έχει αιγιαλίτιδα ζώνη 6 ναυτικών μιλίων.Τα κράτη εκείνα που όπως η Ελλάδα έχουν αιγιαλίτιδα ζώνη μικρότερη των 12 μιλίων, δικαιούνται, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, να επεκτείνουν την αιγιαλίτιδα ζώνη τους ως το ανώτατο όριο που προβλέπει το άρθρο 3.
Σημείο για τη μέτρηση της αιγιαλίτιδας ζώνης από την ξηρά προς τη θάλασσα είναι το σημείο στο οποίο φτάνει στην ξηρά το μεγαλύτερο κύμα της θάλασσας. Η αλιεία απαγορεύεται στους ξένους υπηκόους μέσα στην αιγιαλίτιδα ζώνη. Ξένα πλοία μπορούν να περνούν μέσα από την αιγιαλίτιδα ζώνη, αρκεί αυτό να γίνεται χωρίς να βλάπτονται τα συμφέροντα του κράτους, όχι όμως να παραμένουν και να αγκυροβολούν μέσα σε αυτήν. Το κράτος μπορεί να παραχωρήσει προνόμια και δικαιώματα τόσο μέσα στην αιγιαλίτιδα ζώνη του όσο και στις ακτές του, αρκεί η παραχώρηση αυτή να μην είναι επιζήμια για τα συμφέροντα του κράτους. Όσο για το λόγο που δικαιολογεί την ύπαρξη αιγιαλίτιδας ζώνης, έχουν διατυπωθεί πολλές γνώμες και θεωρίες. Η επικρατέστερη είναι η «Θεωρία της Κυριαρχίας της Πολιτείας», που ορίζει ότι κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να επεκτείνει την κυριαρχία του (imperium) και μέσα στη θάλασσα σε ορισμένη απόσταση από τις ακτές του και να ασκεί ένα είδος επικυριαρχίας στη ζώνη αυτή.
Τό 1987 μέ αφορμή τήν έξοδο στό Αιγαίο τού Σισμίκ, δημιουργήθηκε στήν Ελλάδα κλίμα πολέμου. Βέβαια όλα ξεκίνησαν από τό 1974 όπου ό υπουργός Ανδρουτσόπουλος δήλωσε πώς οί Αμερικανοί θέλουν συνεκμετάλευση τού Πετρελαίου στό Αιγαίο. Ή Χούντα έβγαζε πετρέλαιο στόν Πρίνο Καβάλας, εταιρία τήν οποία ό Παπανδρέου μέ τόν Ετζεβίτ παγώνουν καί κάθε άλλη γεώτρηση στό Αιγαίο. Ό Στέφανος Μάνος υπουργός ΝΔ δηλώνει πώς δέν μπορούμε νά βγάλουμε πετρέλαιο ή δέν μάς αφήνουν. Τό 1981 ό Κουλουμπής ό υπουργός τής κυβερνήσεως δηλώνει πώς δέν μάς αφήνουν νά βγάλουμε πετρέλαιο γιά λόγους ασφαλείας. Ό Ράλλης έδωσε εντολή σέ εταιρία ερευνών πετρελαίου, λίγο πρίν τίς εκλογές τού 81 όπου θά νικούσε ό Ανδρέας. Ό Πρίνος έβγαζε 30000 βαρέλια τήν ημέρα, ενώ μπορούσε 100000 βαρέλια ανά μέρα. Ή Ελλάδα σήμερα θέλει 400000 περίπου βαρέλια ανά ημέρα. Τό 1987 ή Τουρκία βγάζει δύο ερευνητικά σκάφη καί ό Ανδρέας Παπανδρέου εμφανίστηκε ώς ό ανυποχώρητος πολέμαρχος, πού ήταν αποφασισμένος νά μήν κάνη πίσω. Μετά τό κλίμα πολέμου πού δημιουργήθηκε, είχαμε τήν συνάντηση στό Νταβός τής Ελβετίας τού Οζάλ καί τού Παπανδρέου, όπου ό Ανδρέας δήλωσε τό περίφημο «mea culpa». Από τήν εποχή αυτή άρχισε νά γίνεται «μόδα» ή Ελληνοτουρκική φιλία. Αυτή ή νέα κατάσταση έχει πάρει σήμερα διαστάσεις κρατικής ιδεολογίας. Τό περίεργο βέβαια είναι ότι τά θερμά επεισόδια προαναγγέλονται. Μόνο πού τά θερμά επεισόδια όταν είναι πραγματικά θερμά δέν προαναγγέλονται από τόν τύπο, γιατί τότε δέν είναι θερμά αλλά ψυχρά, υπολογισμένα καί σχεδιασμένα. Στίς 11\11\98 ό Μπέρνς δηλώνει πώς υπάρχει πολύ πετρέλαιο στήν Ελλάδα, αλλά λόγο διαμάχης μέ τήν Τουρκία δέν γίνεται νά τό βγάλουμε.Ή μοίρα τής Ελλάδος σύμφωνα μέ τούς γεωπολιτικούς νόμους, φαντάζει σκληρή. Ή σύγκρουση ίσως νά μήν είναι αναπόφευκτη, αλλά ή μή σύγκρουση ίσως νά είναι περισσότερο μοιραία. Ό λαός πού δημογραφικά φθίνει καί αργοπεθαίνει μέσα σέ ειρηνιστικά ιδεολογήματα είμαστε εμείς. Τό Associated Press μετά τήν απογραφή τού 2001 έγραψε : «σέ 30 χρόνια ό πληθυσμός τής Ελλάδος, από τά 10,9 εκατ. σήμερα θά περιοριστεί στά 7 εκατ. ενώ σύμφωνα μέ τόν Μανώλη Κοντοπυράκη, γενικό γραμματέα τής στατιστικής υπηρεσίας, γιά νά διατηρηθή ό Ελληνικός πληθυσμός χρειάζονται 2,2 παιδιά ανά γυναίκα.
Εφημερίς τής Κυβερνήσεως
Ελληνικής Δημοκρατίας αρ.φύλλου 217, 10\11\2004
περί κυρώσεως τής Ελληνικής Ιθαγενείας :
Άρθρο 1: Τήν Ελληνική Ιθαγένεια αποκτά από τήν γέννησή του καί όποιος γενιέται σέ Ελληνικό έδαφος, εφόσον δέν αποκτά μέ τήν γέννησή του αλλοδαπή ιθαγένεια ή αγνώστης ιθαγενείας.
Άρθρο 2: Αλλοδαπός πού γεννήθηκε χωρίς γάμο τών γονέων του καί αναγνωρίσθηκε νόμιμα ώς τέκνο Έλληνα, έτσι ώστε νά εξομοιώνεται πλήρως μέ γνήσιο τέκνο του πατέρα του, γίνεται Έλληνας από τήν αναγνώριση, άν κατά τόν χρόνο αυτόν είναι ανήλικος.
Άρθρο 3: Αλλοδαπός πού υιοθετήθηκε πρίν τήν ενηλικίωσή του γίνεται Έλληνας από τόν χρόνο τής υιοθεσίας.
Άρθρο 4: Ό Αλλοδαπός πού εισάγεται σέ στρατιωτικές σχολές τών αξιωματικών ή τών υπαξιωματικών, θά αποκτά αυτοδίκαια τήν Ελληνική ιθαγένεια.
Επί τού κειμένου λοιπόν, όλα τά παιδιά τών Λαθρομεταναστών πού γενιούνται από σήμερα καί πέρα στήν Ελλάδα, μπορούν νά πάρουν αυτομάτως τήν Ελληνική Ιθαγένεια. Σέ δεκάδες ομιλίες τούς ό Παπανδρέου, ό Αλαβάνος καί ό Τσίπρας ζητούν ψήφο στούς μετανάστες, δηλαδή τούς λαθρομετανάστες. Συγχρόνως όμως οί Έλληνες σέ συντριπτικά ποσοστά δείχνουν στίς δημοσκοπήσεις τήν δυσαρέσκειά των γιά τήν ανεξέλεγκτη παρουσία στήν χώρα μας εκατομμυρίων λαθρομεταναστών. Παρ’όλα αυτά ανέχονται τά πάντα καί δέν αντιδρούν. Ούτε κάν γιαυτούς πού πουλούν ναρκωτικά στά παιδιά των.
Πώς είναι δυνατόν νά βάζουμε στήν ίδια μοίρα Έλληνες μέ χιλιάδες λαθρομετανάστες πού παρανόμως ήλθον στήν χώρα μας ; Έτσι λοιπόν μέ τόν νέο νόμο τό κράτος τί θά κάνει ; Θά απελάσει τούς γονείς των ; Μάλλον όχι. Άρα μαζί μέ τά παιδιά νομιμοποιούνται πλέον όλοι οί Λαθρομετανάστες.Σέ 30 χρόνια από τά 7 εκατομμύρια Έλληνες, τά 4 θά είναι γηρασμένοι σέ μή παραγωγική ηλικία. Από τήν άλλη 2 εκατομμύρια Έλληνες θά πρέπει νά αντιμετωπίσουν δεκάδες εκατομμύρια νέους Τούρκους καί Αλβανούς. Ή δραματική μείωση τών γεννήσεων τήν τελευταία 20τία έχει οδηγήσει από τό 33,4% νέους πού ήσαν τό 1967, σέ 23,1% πού είναι σήμερα. Ή κάθε αύξηση τούς πληθυσμού προέρχεται από τήν ελευθέρα εισροή προσφύγων λαθρομεταναστών. Τό 95% τής συνολικής αυξήσεως τού πληθυσμού, οφείλεται στήν εισροή μεταναστών. Σχολεία έχουν κλείσει γιά πάντα στούς νομούς Κιλκίς, Κέρκυρα, Έβρο, Κοζάνη, Πρέβεζα καί αλλού. Σύμφωνα μέ στοιχεία τού Υπουργείου Παιδείας, οί ξένοι μαθητές στά σχολεία αποτελούν τό 10,7%. Συμπερασματικά ή Ελλάδα τό 2050 θά είναι Τρίτη στήν ηλικιακή εξάρτηση. Οί 60 στούς 100 θά είναι υπερήλικες. Σαυτόν τό κίνδυνο καί τήν υπογεννητικότητα τί κάνει τό ΠΑΣΟΚ καί ή Νέα Δημοκρατία
Είναι λοιπόν βέβαιο πλέον ότι μετά τόν νόμο αυτόν, στά επόμενα 30 χρόνια οί ξένοι στήν Ελλάδα θά κυβερνήσουν κατ’ουσίαν τήν πατρίδα μας. Ποιοί Ξένοι όμως ... Στην Βόρεια Ήπειρο, δίπλα δηλαδή στα ελληνικά σύνορα, έχουν εγκαταστήσει την έδρα τους οι Τσάμηδες αντάρτες, οργανωμένοι στα πρότυπα του "Απελευθερωτικού Στρατού Κοσσυφοπεδίου" (ΑΣΚ). Η δύναμη τους αποτελείται από 5.000 ένοπλους, εξοπλισμένους με ελαφρύ οπλισμό που λεηλάτησαν από τα αλβανικά στρατοπέδα κατά τις ταραχές του 1996, και πανέτοιμους να αναλάβουν δράση με σαμποτάζ και ανταρτοπόλεμο εντός της Ελλάδος, αμέσως μετά την ένωση του Κοσόβου με την Αλβανία, με στόχο την "απελευθέρωση" της Τσαμουριάς. Ως Τσαμουριά αποκαλούν οι Αλβανοί την περιοχή της Ηπείρου που περιλαμβάνει τις γεωγραφικές ζώνες Ηγουμενίτσας, Πάργας, Παραμυθιάς, Φιλιατών και Μαργαριτίου, πρόκειται δηλαδή για τη σημερινή Θεσπρωτία. Σε αυτήν την περιοχή ζούσαν πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο 25.000 μουσουλμάνοι Αλβανοί, οι λεγόμενοι Τσάμηδες. Κατά τη διάρκεια της κατοχής η Θεσπρωτία παραχωρήθηκε από τους Γερμανούς, μαζί με το Κόσοβο, στην Αλβανία και οι Τσάμηδες, φορώντας γερμανικές στολές, διέπραξαν πρωτοφανείς σφαγές κατά των Ελλήνων της Θεσπρωτίας.
Μετά τον πόλεμο για να αποφύγουν την τιμωρία, διέφυγαν στην Αλβανία. Σήμερα απ' ότι φαίνεται ετοιμάζονται να επαναλάβουν τα "κατορθώματα" του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.Οι Τσάμηδες έχουν ιδρύσει στην Αλβανία τον "Σύνδεσμο της Τσαμουριάς", μιά 100μελή άτυπη βουλή. Ο Σύνδεσμος αυτός έγινε μέλος της "οργάνωσης υπο-αντιπροσωπευμένων λαών" του ΟΗΕ το 1995, μια ενέργεια στην οποία ούτε καν αντέδρασε η ελληνική κυβέρνηση. Στην Αλβανία οι Τσάμηδες έχουν ιδιαίτερη δυναμική μαζί με τους Κοσοβάρους. Και αυτό γιατί από τους Αλβανούς, θεωρούνται εκπρόσωποι των "σκλαβωμένων" πατρίδων (Κόσοβο - Τσαμουριά). Αξίζει να σημειωθεί στις 30 Ιουνίου 1994 η αλβανική βουλή καθιέρωσε ομόφωνα την 27 Ιουνίου ως ημέρα "γενοκτονίας" των Τσάμηδων.Εκτός από τη Θεσπρωτία, αλβανικές βλέψεις, μαζί με όποιες άλλες, εκδηλώνονται και για τη Δυτική Θράκη. Ο υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας Πασκάλ Μίλο είναι ο μοναδικός, ίσως, Αλβανός ακαδημαϊκός που ασχολείται με την μουσουλμανική μειονότητα στη Δυτική Θράκη. Στο παρελθόν, επέκρινε την ελληνική πολιτεία για άσκηση πολιτικής κάθαρσης, εναντίον της μειονότητας. Σημειώνεται ότι ο ίδιος έχει κάνει και έρευνες επί τόπου με επισκέψεις του στη Δυτική Θράκη. Την ίδια στιγμή η "Ομόνοια", η οργάνωση των Βορειοηπειρωτών στην Αλβανία, βρίσκεται σε κατάσταση διάλυσης. Ακολουθώντας τις συμβουλές της ελληνικής κυβέρνησης για "ησυχία" και "συνεργασία" οι Βορειοηπειρώτες προσχώρησαν στα αλβανικά κόμματα με αποτέλεσμα να μην αντιπροσωπεύεται πλέον πολιτικώς ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου.
Τό 1993 ό Μιλόσεβιτς προτείνει στόν Σαμαρά νά μοιράσουν τήν Βόρειο Ήπειρο καί τά σκόπια. Ό Σαμαράς (Εκπομπή «Φάκελοι Παπαχελά» Απρίλιος 2002) μένει εμβρόντητος! Παρ’όλα αυτά 1000000 κόσμος βγήκε στούς δρόμους, ενώ ό Μολυβιάτης πού τό κόμμα του πούλησε τό όνομα, έλεγε πώς εμείς δέν δεχόμαστε τόν όρο Μακεδονία. Στήν συνέχεια ό Μητσοτάκης συναντιέται μέ τόν Σαμαρα καί τού λέγει : «δέν σού κρύβω πώς τό θέμα τής ονομασιάς δέν τό βρίσκω σημαντικό».
Κατόπιν τό 2001 ό Στρατηγός Γρυλλάκης παραδέχεται ότι συζήταγαν τήν ονομασία «Σλαβομακεδονία». Ό Γκλιγκόρωφ αποκάλυψε πώς ή Ελληνική κυβέρνηση τού έδινε 1000000 δολ γιά νά σταματήσει τήν ονομασία. Ό Παπανδρέου όπως τό 1987 έτσι καί τό 1993 ήρθε ώς ηγέτης καί αφού εξελέγη, κήρυξε εμπάρκο. Βέβαια τό εμπάρκο ήταν γιά τά μάτια τού κόσμου, αφού ποτέ δέν τηρήθηκε. Ή κορυφή τής ξεφτίλας τών Ελλήνων πολιτικών ήταν τό 1995 : ό Richard Χόλπρούχ συναντά τόν Παπούλια καί μέ νεύρα πετά τό σακάκι. Μετά πιάνει τό τηλέφωνο καί λέγει στόν Παπούλια ότι άν δέν αποδεχθείται τούς όρους τών Σκοπίων θά έπαιρνε τήν ίδια στιγμή τόν Κλίντον, ό οποίος θά αναγώριζε τά Σκόπια μέ τό όνομα Μακεδονία. Στίς 28-12-06 οί Σκοπιανοί μετονομάζουν τό αεροδρόμιό των Πέτροβετς σέ Μέγας Αλέξανδρος. Ή Ντόρα Μπακογιάνει απάντησε μέ αυτές τίς Ακαδημαϊκές απόψεις: «ό Μέγας Αλέξανδρος είναι μία προσωπικότητα παγκοσμίου εμβελείας...τά σκόπια άλλη μία φορά αναζητούν πλαστά στηρίγματα στό παρελθόν».
Όλοι οί σημερινοί Έλληνες, όταν ή Ελλάς μπήκε στήν Ευρωπαϊκή ένωση καί στήν ΟΝΕ πανηγύρισαν γιά τόν Εξευρωπαϊσμό της... Ε λοιπόν σήμερα αποδείχθηκε πώς αυτή ή επιλογή μας ήταν μοιραία. Ανάγκασε ένα έθνος ολόκληρο νά απαρνηθή τήν Ιστορία του (Μακεδονία = Σκόπια), νά ξεχάση τήν φυλετική του ταυτότητα καί τίς γεωγραφικές του διεκδικήσεις. Όπως είδαμε όλοι, μετά τίς Αμερικάνικές εκλογές τού 2004, ό Μπούς αναγνώρισε τά Σκόπια ώς Μακεδονία καί αμέσως ή Γερμανική κυβέρνηση τών Σοσιαλοδημοκρατών υποστήριξε τήν υιοθέτηση συνταγματικού ονόματος μέ τήν ονομασία Δημοκρατία τής Μακεδονίας. Φυσικά τό Υπουργείο εξωτερικών τών Σκοπίων χαιρέτισε τήν πρόταση. Είναι προφανές πώς ή εξωτερική πολιτική τής Αμερικής περνά σέ άλλη φάση, ενώ ή Ελληνική παραμένει νά είναι Yes Man. Ή Νεα Δημοκρατία μιλά μέ κυνισμό καί δέν τό κρύβει πώς θά δεχθεί ένα σύνθετο όνομα μέ τόν όρο Μακεδονία. Τό Πασόκ απλά επιβεβαιώνει τήν παλαιότερη θέσι του περί αποδοχής τού ονόματος. Ή Αριστερα φυσικά παραχωρεί τό όνομα, μή θεωρώντας το σημαντικό γεγονός. Καί πώς νά τό θεωρή αφού τό ζήτημα ξεκίνησε τό 1944 από τούς Στάλιν, Τίτο καί Δημητρώφ. Δημιούργησαν ένα Ιδεολόγημα πού ήθέλει τήν Μακεδονία κατεχόμενη καί τά Σκόπια ώς ελεύθερη «Μακεδονία». Στόχος αυτού τού ιδεολογήματος είναι ή αφαίρεση Ελληνικών εδαφών. Τό κράτος αυτό έως τό 1945 σέ όλες τίς διεθνείς συνθήκες, σέ όλους τούς Βαλκανικούς χάρτες, ακόμα καί τά γραμματόσημα λεγόταν Vardaska. Από τό 1948 καί μετά , διά μαγείας αρχίζει νά λέγεται Μακεδονία. Τελικά σέ τί γλώσσα μιλούσε ό Αλέξανδρος καί ό Αριστοτέλης : Ελληνικά ή Σλαύϊκα;
Στο πλευρό τους «προοδευτικοί», η κυβέρνηση των Η.Π.Α. και φυσικά το γνωστό «Παρατηρητήριο» και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.Στο παρελθόν είχαμε αναφερθήκαμε στην προκλητική ενέργεια παραγόντων των εχόντων σλαβική συνείδηση ψευτο Μακεδόνων να εκδώσουν αλφαβητάρι στην σλαβική διάλεκτο. Την όρεξη τους άνοιξε το εθνικά απαράδεκτο γεγονός ότι αυτή την στιγμή με απόφαση της κυβερνήσεως Καραμανλή και της Υπουργού Παιδείας (το εθνικής το παραλείπουμε επίτηδες) Γιαννάκου σε πέντε σχολεία της Θράκης διδάσκεται η τουρκική γλώσσα! Σε πόσα αλήθεια διδάσκεται η Ελληνική Γλώσσα στην Τουρκία; Όσο για το Ελληνικό κράτος κάνει τον ανήξερο, υποβαθμίζει το θέμα. Κοντά τώρα στους ψευτο Μακεδόνες έρχονται και άλλοι(…), όπως θα διαβάσετε παρακάτω. Αφορμή για την νέα πρόκληση ήταν η συνέντευξη του εκπροσώπου του Στέιτ Ντεπάρτμεντ στην οποία είπε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ αναγνωρίζει τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ». Ο Έλληνας δημοσιογράφος επέμενε εάν αναγνωρίζει και μακεδονική γλώσσα και εθνότητα. Και ο εκπρόσωπος της κυβερνήσεως των ΗΠΑ απέφυγε να απαντήσει… Κάποιοι το θεώρησαν αυτό θετικό για τα εθνικά μας συμφέροντα. Γνώμη μας: Κακώς! Δεν έχασαν όμως την ευκαιρία αυτοί που δεν θέλουν την Ελλάδα ένα εθνικό κράτος και βλέπουν παντού μειονότητες να δημιουργήσουν θέμα.
Έτσι το γνωστό «Παρατηρητήριο» έγραψε : «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, 23 Οκτωβρίου 2006, Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και ελληνικά ΜΜΕ διαστρεβλώνουν θέση Στέιτ Ντιπάρτμεντ για μακεδονική γλώσσα και εθνότητα: Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) καταγγέλλει ένα νέο δείγμα διατεταγμένης δημοσιογραφίας προς εξυπηρέτηση «εθνικών στόχων» από το κρατικό Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ) την οποία πρόθυμα και ανεξέλεγκτα αναμετέδωσαν ελληνικά ΜΜΕ παρά το πρόδηλα παράλογο περιεχόμενο. Μια απάντηση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε ερώτηση έλληνα δημοσιογράφου (Λάμπρου Παπαντωνίου) ότι οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν κράτη (και τη Μακεδονία με το συνταγματικό της όνομα) και όχι γλώσσες ή εθνικές ομάδες μέσα σε κράτη παραποιήθηκε από το ΑΠΕ για να εμφανιστεί ως δήλωση πως οι ΗΠΑ «δεν αναγνωρίζουν την ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας ή εθνότητας». Παρόμοια θέση θα ήταν άλλωστε πρόδηλα παράλογη λίγες ημέρες μετά την αναφορά σε μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα ενώπιον του ΟΑΣΕ από το ίδιο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Παρ’ όλα αυτά, με περισσή ικανοποίηση η είδηση αναμεταδόθηκε από τα ελληνικά μέσα όπως τους ραδιοφωνικούς σταθμούς ΣΚΑΙ και Flash και την «Ελευθεροτυπία». Το ΕΠΣΕ επισυνάπτει το κείμενο του ΑΠΕ, την απομαγνητοφώνηση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τη σχετική ανακοίνωση της Ελληνικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Γραφείου για τις Λιγότερο Ομιλούμενες Γλώσσες (EBLUL)….» Στην συνέχεια παραθέτουν αυτούσιο τον επί του θέματος διάλογο στα αγγλικά, που έχει ως εξής:
QUESTION: That means also that you recognize also the existence of Macedonia language and ethnicity?
MR. CASEY: Mr. Lambros, it means we recognize Macedonia, the country, by its constitutional name. The United States Government does not recognize languages or other sort of sub-national groups like that as far as I know.»
Πράγματι ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντεπάρτμεντ απέφυγε να πάρει θέση και εάν είχαμε εθνική κυβέρνηση έπρεπε να προβεί σε διάβημα διαμαρτυρίας προς την Ουάσιγκτον και να του πει ότι δεν υπάρχουν τα κακοφτιαγμένα αυτά ιστορικά φαντάσματα της ψευτομακεδονικής εθνότητος και γλώσσας. Το γεγονός ότι απέφυγε να απαντήσει δείχνει την κακή πρόθεση της κυβερνήσεως των ΗΠΑ, που για μια ακόμη φορά περιφρόνησε και την Ιστορία και την Ελλάδα! Στο θέμα όμως παρενέβησαν και άλλοι εκτός από τους ψευτομακεδόνες. Έτσι από το γνωστό «Παρατηρητήριο» μάθαμε και το παρακάτω δελτίο τύπου: H Ελληνική Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Γραφείου για τις Λιγότερο Ομιλούμενες Γλώσσες (EBLUL) παρακολούθησε με θλίψη για πολλοστή φορά, δυστυχώς, Έλληνες «δημοσιογράφους» να προβαίνουν σε πρωτοφανή διαστρέβλωση της πραγματικότητας για να εξυπηρετήσουν το κακώς εννοούμενο εθνικό συμφέρον. Αυτή τη φορά «θύμα» τους ήταν ο αναπληρωτής εκπρόσωπος του State Department κ. Τομ Κέισι και τα όσα είπε κατά τη διάρκεια της καθημερινής ενημέρωσης Τύπου, την Πέμπτη 19 Οκτωβρίου στην Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με τον ραδιοφωνικό σταθμό Σκάι 100.3, ο Αμερικανός αξιωματούχος ανέφερε κατηγορηματικά ότι η κυβέρνηση των Η.Π.Α. δεν αναγνωρίζει «Μακεδονική γλώσσα και Μακεδονική εθνότητα». Ας δούμε όμως τι πραγματικά είπε ο κ. Κέισι, όπως προκύπτει από το video της εν λόγω ενημέρωσης που βρίσκεται στον διαδικτυακό τόπο του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών (state.feedroom.com):
«…Η αμερικανική κυβέρνηση αναγνωρίζει τη Μακεδονία, τη χώρα, με την συνταγματική της ονομασία. Δεν «αναγνωρίζει» γλώσσες, ούτε δίνει άλλους υπό-εθνοτικούς χαρακτηρισμούς, εξ όσων γνωρίζω…».
Η διαφορά της παραπάνω δήλωσης από το νόημα που εσκεμμένα της αποδόθηκε από τον ελληνικό Τύπο είναι τόσο προφανής που δεν χρειάζεται κανένα περαιτέρω σχολιασμό.».
Είναι προφανές, λοιπόν, ότι κάποιοι και αυτοί δεν είναι ούτε άγνωστοι, ούτε φαντάσματα θέλουν να διαλύσουν κυριολεκτικά το εθνικό κράτος των Ελλήνων με εκατομμύρια λαθρομετανάστες, με διεκδικήσεις ακόμη τμημάτων της ελληνικής πατρίδας. Με την ανακάλυψη δήθεν μειονοτήτων, που είναι καθαροί και υπερήφανοι Έλληνες. Η πέμπτη φάλαγγα βρίσκεται εντός των τειχών της πόλεως, όμως το κράτος μας κοιμάται και ο ύπνος του είναι ένοχος. Γιατί η ανοχή είναι συνενοχή.
Τό 1992 ξεσπούν συλλαλητήρια σέ Αθήνα καί Θεσσαλονίκη γιά τό Μακεδονικό, αλλά ό Μητσοτάκης στήν Πορτογαλία αφήνει τόν Πενέϊρο νά αναγνωρίζη τά Σκόπια μέ τό όνομα Μακεδονία, λέγοντας : «Σέ 10 χρόνια οί Έλληνες δέν θά θυμούνται τίποτα».
Τό 1993 ξεσπά τό γεγονός τής υποθέσεως Λάλα, τού Έλληνος πράκτορος πού συνελήφθη γιά κατασκοπεία. Τού ανθρώπου πού υπήρξε 10 εκατ. Φορές περισσότερο Έλλην από 10 εκατ. Έλληνες μαζί. Ό Ελληνοαμερικάνος, παντρεμένος μέ τήν Μαρία Μαϊδάνου απέκτησε 2 παιδιά. Όπως λέγει ό ίδιος, οί γονείς του τού έλεγαν πώς ώς έλλην πού ήτο θά έπρεπει νά πάρει Ελληνίδα γυναίκα. Ό Σταύρος Λάλας τήν δεκαετία τού 80 δούλευε στήν Αμερικανική Πρεσβεία τής Κωνσταντινουπόλεως καί έδιδε πληροφορίες στήν Ελληνική υπηρεσία πληροφοριών.Ό Νίκος Γρυλάκης Στρατηγός έν αποστρατεία τόν θεωρεί ώς τόν καλύτερο Έλληνα πράκτορα τά τελευταία 50 χρόνια. Ενημέρωνε τήν Ελληνική κυβέρνηση γιά τήν πολιτική τών αμερικάνων σέ όλα τά εθνικά θέματα πού αφορούσαν τήν Ελλάδα. Τό Μακεδονικό, τό Βορειοηπειρωτικό, τό Αιγαίο, τήν Κύπρο κ.α. Ό Λάλας έδινε αναφορά κατευθεία στόν διοικητή τής ΕΥΠ καί εκείνος στόν Πρωθυπουργό. Ό Κάθε διοικητής τής ΕΥΠ παραδίδει τόν Λάλα στόν επόμενο. Αλλά τό 1989 ό Κώστας Τσίμας προσπαθεί νά περισώσει τόν Λάλα, διότι οί πολιτικές ανακατατάξεις τού 89 μπορεί νά έφερναν πολλά νέα πρόσωπα στίς υπηρεσίες, νέοι υπουργοί, νέοι γραμματείς καί ένα λάθος θά ήτο αρκετό γιά νά ξεσκεπαστή ό Έλλην χρυσός πράκτωρ. Τό 1990 αναλαμβάνει ό Μητσοτάκης. Ό Λάλας βρισκόταν σέ πρεσβεία τών ΗΠΑ τού εξωτερικού, καί τόν επίεζαν νά γυρίσει στήν Πρεσβεία τών Αθηνών. Αυτό ήτο ρίσκο καί αμέσως οί πρώην διοικητές του εφοβήθησαν ότι μπορεί νά τόν κάψουν. Ό Λάλας τελικά γυρνά στήν Αθήνα καί από τήν θέσιν πού είχε έβλεπε όλα τά μυστικά σήματα τών ΗΠΑ. Αυτά τά σήματα αντί νά τά καταστρέψη τά έπαιρνε καί τά έβγαζε έξω. Όπως λέγει τά έβαζε στήν τσέπη καί τά έδινε σέ Έλληνες τής ΕΥΠ. Από τήν εποχή τού Μητσοτάκη ό χρυσός πράκτωρ αφέθηκε στήν τύχη του. Ελληνική αντικατασκοπία δέν υπήρχε καί ό Λάλας ενώ νόμιζε ότι τόν επροστάτευαν, στήν ουσία ήταν εντελώς μόνος του στό έλεος τών αμερικανών πρακτόρων. Ό διοικητής τής ΕΥΠ αντί ό ίδιος νά λαμβάνη γνώσιν γιά τήν δουλειά τού Λάλα, τόν είχε δόσει σέ έναν κατώτερο αξιωματικό, ό οποίος ερχόταν σέ επαφή μέ τόν Λάλα γιά νά παραλάβει τά σήματα. Τόν συναντούσε σέ μία Γκαρσονιέρα, όπου πήγαινε μέ μία συνάδελφό του τής ΕΥΠ γιά ...προσωπικούς λόγους. Ό Λάλας ανησυχούσε αλλά δέν μπορούσε νά κάνη διαφορετικά.
Ό Αξιωματικός έφθασε σέ σημείο νά πηγαίνει ό ίδιος στό σπίτι τού Λάλα γιά νά παίρνει τά σήματα, πράγμα απαράδεκτο γιά πράκτορες. Αυτά όμως δέν είναι λάθη ηλιθίων πρακτόρων, αλλά σχεδιασμένη προδοσία, μία από τίς πολλές πού βαρύνουν τίς κυβερνήσεις τίς Νέας Δημοκρατορίας καί τής οικογενείας Μητσοτάκη. Οί πληροφορίες τού Λάλα επήγεναν πλέον σέ υπουργούς, υφυπουργούς, μεταφραστές κ.α. Περισσότεροι από 20 άνθρωποι ήξεραν γιά τόν Λάλα καί τήν κατασκοπεία πού έκανε στήν Πρεσβεία τών ΗΠΑ. Κάποιος λοιπόν από τούς ανθρώπους ή τούς συμεργάτες τής Κυβερνήσεως κάρφωσε τόν Λάλα καί τότε οί Αμερικάνοι τού έστησαν παγίδα. Ένα από τά σήματα ήτο ψεύτικο καί ό Λάλας τό διοχέτευσε. Κατόπιν ή Ελληνική κυβέρνηση τό χρησιμοποίησε στίς επαφές μέ τίς ΗΠΑ καί πλέον ήξεραν ποιός είναι πού κάνει τήν δουλειά από μέσα. Προστασία καμία στόν Σταύρο Λάλα καί οί Αμερικάνοι τού ζητούν νά πάει αμερική γιά νά περάσει από κάποιο σεμινάριο. Ό Λάλας νομίζοντας πώς ή Ελληνική αντικατασκόπεια θά ήξερε κάτι εάν αυτός κινδύνευε, επήρε τό ρίσκο καί επήγε. Κατόπιν όλα γνωστά, οί Αμερικανοί τόν συνέλαβαν καί τόν καταδίκασαν σέ 15 χρόνια τό 1993. Κανένας από τήν ΕΥΠ ή τήν Ελληνική κυβέρνηση δέν τόν υποστήριξαν. Όλοι έκαναν ότι δέν τόν ήξεραν καί πρώτος από όλους ό πρωθυπουργός. Ό Λάλας άφησε τήν γυναίκα του μέ 2 μωρά καί χωρίς χρήματα επί 15 χρόνια, νά ζούν μέ τήν βοήθεια συγγενών καί φίλων. Τό 2005 βγαίνει από τήν φυλακή καί ζεί στήν Αμερική γιά 2 χρόνια υπό περιορισμό. Τό 2007 πήρε τήν πτήση γιά τήν χώρα πού τού συμπεριφέρθηκε σάν ξένη καί συνάντησε τήν οικογένειά του πού ήταν γιαυτόν ξένη μετά από 15 χρόνια. Ό λάλας σήμερα λέγει πώς άν γύρναγε ό χρόνος πίσω πάλι θά τό ξανάκανε γιά τήν πατρίδα. Τό μόνο πού μετάνιωσε είναι πού άφησε τήν γυναίκα καί τά παιδιά του. Τό σημερινό κράτος έχει ξεχάσει 90 χρόνια τόν Παύλο Μελά, πώς ήτο δυνατόν νά μήν διαγράψει τόν Σταύρο Λάλα. Στόν δρόμο τής χρυσουπόλεως πού μένει οί περαστικοί πού τόν βλέπουν στόν δρόμο τόν αγκαλιάζουν καί τόν ευχαριστούν, ενώ εκείνος απαντά : «όποιος θά ήταν στήν θέσι μου τό ίδιο θά έκανε παιδιά». Όποιος ! ναί όποιος Έλλην καί νά ήταν θά τό έκανε , εκτός από τούς Έλληνες πού κλέβουν, προδίδουν καί κοροϊδεύουν 10 εκατ. Έλληνες επί 34 χρόνια καί κατοικούν στήν Βουλή. Πολλά ελέχθησαν γιά τό Λάλα από τό 1993 έως σήμερα. Γιά τούς Δυτικούς ό Σταύρος Λάλας υπήρξε αμετανόητος Πατριώτης, γιά τούς πολιτικούς υπήρξε απλώς ένας κατάσκοπος, γιά τούς συγχωριανούς του υπήρξε Πατριώτης, αλλά άν αναρωτιέστε τί ήταν απ’ όλα αυτά ό Λάλας, αναρωτηθείτε τί υπήρξε καί τί είναι ακόμα αυτή ή Κυβέρνηση τών βολευτών πού τό μόνο πού κάνουν 34 χρόνια είναι νά γεμίζουν τίς τσέπες των.
Στίς 31 Ιανουαρίου τού 1996 στό νοτιοανατολικό Αιγαίο κορυφώθηκε ή τελευταία, πρός τό παρόν, μεγάλη στρατιωτική ήττα τής Ελλάδος στήν νεότερη ιστορία. 22 χρόνια μετά τήν ήττα στήν Κύπρο, ή Ελλάς θά γνωρίσει νέα ήττα καί πάλιν χάρη στούς πολιτικούς. Ήττα πού μαρτυρά τήν αβουλία καί τήν παθητικότητα τού λαού, συγχρόνως μέ τήν προδοσία τών πολιτικών. Πέρα από τήν αλήθεια τής μία ή τής άλλης πλευράς, πέρα από τίς πράξεις δημοσιαγράφων καί δημάρχων, πέρα από τό ότι τά πάντα περιπλάκησαν προκειμένου νά απομακρυνθή τό ενδιαφέρον τής κοινής γνώμης, ή ουσία είναι μία καί μόνον. Τούρκοι στρατιώτες κατέλαβαν Ελληνικό έδαφος καί συγκεκριμένα τήν γειτονική βραχονησίδα Ίμια. Επιπλέον κατέρριψαν Ελληνικό ελικόπτερο σκοτώνοντας τρείς Έλληνες αξιωματικούς. Τό κράτος τού Πρωθυπουργού Κ.Σημίτη υπέστειλε τήν Ελληνική σημαία από Ελληνικό έδαφος, καί απεμάκρυνε τούς λίγους στρατιώτες από τήν βραχονησίδα, μήπως κατευνάσει έτσι τούς Τούρκους καί φύγουν μόνοι τους. Αποτέλεσμα είναι τό νέο καθεστώς πού δημιουργήθηκε στό Αιγαίο.
Τό καθεστώς τών Γκρίζων ζωνών. Οί Τούρκοι δηλαδή κατέλαβαν Ελληνικό έδαφος καί εμείς αντί νά καταφύγουμε σέ μάχη, ζητήσαμε βοήθεια από τούς Αμερικανούς, υπεστείλαμε τήν Ελληνική σημαία, εγκαταλείψαμε Ελληνικό έδαφος, μπήκαμε σέ διάλογο μέ τούς Τούρκους καί ό Σημίτης ευχαρίστησε τούς Αμερικάνους. Αλλά τί νά περιμένουμε αφού αξιωματικοί τού ναυτικού αντί νά κοιτούν τήν δουλειά των έτρεχαν νά ενημερώνουν δημοσιογράφους γιά τόν απόπλου τού στόλου. Ό Γιάννης Στάγκας μάλιστα έμαθε από τήν τηλεόραση τί γίνεται. Γιά τέτοιο χάλι στρατού μιλάμε, αλλά δέν φταίνε φυσικά οί κατώτεροι, αλλά τά κομματόσκυλα μέ τίς 3 καί πάνω γραμμές στούς ώμους των. Τό κανάλι Σκάϊ έχει σέ απευθείας μετάδοση τόν απόπλου γιά νά μήν κουράζονται οί Τούρκοι. Αντί νά ήσαν όλοι στήν αίθουσα επιχειρήσεων τού ΚΙΣΕΑ, όλοι των ήσαν στήν βουλή.Ή κυβέρνηση τής Ελλάδος επέδειξε ραγιαδισμό, ενώ οί Τούρκοι επέδειξαν δύναμιν. Ό λαός, πού μάλλον δέν αξίζει νά λέγεται Ελληνικός εσιώπησε, όπως έκαναν τά κόμματα, τά ΜΜΕ, οί ευαίσθητοι καλλιτέχνες καί οί υπερασπιστές τών μειωνοτήτων, ακόμα καί ή εκκλησία. Ό δήθεν ελεύθερος, πολιτισμένος καί ευαισθητοποιημένος Ελληνικός λαός, απέδειξε ότι είναι δειλός. Πονάει, πληγώνεται καί αντιδρά όταν τού τό επιτρέψουν οί καναλάρχες. Τρία χρόνια μετά γιά τήν παράδοση τού Οτσαλάν στήν Τουρκία, από τήν Αμερικανοκινούμενη Ελληνική κυβέρνηση, χιλιάδες Έλληνες συγκεντρώθηκαν στούς δρόμους γιά νά διαμαρτυρηθούν υπέρ τών Κόυρδων. Τό ίδιο έγινε γιά τόν πόλεμο στήν Γιουκοσλαβία καί στό Ιράκ. Συναυλίες διοργανώθηκαν, καλλιτέχνες αγωνίστηκαν, σχολεία έκλεισαν κτλ. Γιά τούς τρείς Έλληνες αξιωματικούς τών Ιμίων Έκτορα Γιαλοψό, Χριστόδουλο Καραθανάση, Παναγιώτη Βλαχάκο καί γιά τόν Τάσο Ισαάκ καί Σολωμό Σολωμού, γιατί κανένας δέν διαμαρτυρήθηκε ; Πιό σημαντικοί είναι οί Κούρδοι, οί Γιουκοσλάβοι καί οί Ιρακινοί από τούς Έλληνες ; Στήν Ελλάδα όμως τού 1996, 97, 98...2004 δέν είναι στήν μόδα ή διαμαρτυρία καί ό αγώνας υπέρ Πατρίδος, αλλά ή διαμαρτυρία καί ό αγώνας υπέρ άλλων λαών, υπέρ λαθρομεταναστών, υπέρ μειωνοτήτων, υπέρ ομοφιλοφίλων, υπέρ οτιδήποτε εκτός τής Ελλάδος καί τής Ιστορίας της. Αντί οί Έλληνες νά θυμώσουν καί βγούν στούς δρόμους, έκατσαν σπίτι των καί στίς εκλογές τού 1996 ψήφισαν τά ίδια κόμματα, τά κόμματα πού προδίδουν τήν πατρίδα καί τήν ιστορία γιά δεκάδες χρόνια. Σάν ξένοι, οί Έλληνες κάθισαν σπίτια των καί παρακολουθούσαν τίς εξελίξεις από τήν τηλεόραση, αποενοχοποιώντας τόν εαυτό των, λέγοντας πώς απετράπη τουλάχιστον ό πόλεμος. Τό ίδιο χρονικό διάστημα τά Τουρκικά ΜΜΕ μιλούσαν γιά Ελληνική υποχώρηση, αποκαλώντας τήν Ελλάδα πρώην επαρχία τής Τουρκίας. Τήν ίδια στιγμή ή Αθηνοκεντρική Ελλάδα έλεγε: «εμείς εδώ νά είμαστε καλά». Ό Σημίτης τά ρίχνει στόν αρχηγό ΓΕΕΘΑ Λιμπέρη, ενώ τά κομματόσκυλα τής Χαριλάου Τρικούπη στόν στρατό απέτυχαν. Ή ίδια αντίληψη καί νοοτροπία πού ήθελε τό 1974 τήν Κύπρο νά είναι μακρυά καί πού θέλει τόν Έβρο τόπο εξορίας, γιά τά βουτυρόπαιδα τών αστών, όταν καλούνται νά υπηρετήσουν τήν θητεία των.Ή Ελλάς σήμερα χρειάζεται μαχητές πού νά αντισταθούν μέ πράξεις. Στρατιώτες πού νά στέκονται στό αντίπαλο στρατόπεδο καί νά ξέρουν γιατί πολεμούν. Όχι αγωνιστές τού καναπέ καί μισθοφόρους πού κατατάσσονται στόν στρατό μόνο καί μόνο γιά νά αγοράσουν καλλίτερο αυτοκίνητο ή σπίτι.Τό μεγάλο όπλο τού εχθρού είναι ή ψυχολογία τού φόβου, ή δαιμονοποίηση καί τό ψέμα. Σήμερα ή παγκόσμια εξουσία έχει τήν απατηλή πεποίθηση πώς μπορεί νά διαφεντέψη τήν υπέροχη αυτή χώρα. Δέν θά είναι όμως ή πρώτη φορά πού μία αυτοκρατορία θά νικηθεί καί θά διαλυθεί. Τίποτα όμως δέν γίνεται μόνο του.
Γιά νά νικηθή αυτή ή αυτοκρατορία χρειάζονται Έλληνες πού θά τούς ενώνει ό πόθος νά μήν περάσουν οί εξουσιαστές τής «παγκοσμιοποίησης».Αυτοί οί Έλληνες πού θά πολεμήσουν, θά είναι οί τελευταίοι μάρτυρες ενός Ελληνικού κόσμου πού χάνεται.Γιατί ό αγώνας δέν γίνεται γιά τήν νίκη, αλλά γιά τήν τιμή καί τήν αξιοπρέπεια Γιατί σ’αυτήν τήν χώρα όποιος θέλει νά ζήση πρέπει νά πολεμήση. Γιατί σ’άυτήν τήν χώρα ειρήνη υπάρχει μόνο στά νεκροταφεία.
Τό 2003 στήν Μανδρίτη ό Σημίτης τήν εισβολή καί κατοχή στήν Κύπρο τήν ονόμασε κοινωτική διαφορά. Στό NONE PAPER ή Κυβέρνηση τού Πασόκ εγκατέλειψε τήν πολιτική μας καί αναγνώρισε ζωτικά συμφέροντα τής τουρκίας στό αιγαίο. Ό Θουκυδίδης στό Α΄140-142 λέγει ότι άν παραχωρήσεις στόν εχθρό ένα κάτι, τότε αυτός αμέσως μετά θά σού ζητήσει κάτι παραπάνω καί πιό σημαντικό. Ή Κυβέρνηση τού πασόκ στήν Μανδρίτη χρεωκόπησε από τίς συνεχείς παραχωρήσεις. Στήν αντιδήλωση ό Σημίτης παρεδέχθηκε συνοριακές διαφορές, ενώ δέν υπάρχουν καί δέν πρέπει νά υπάρχουν διότι ή Τουρκία είναι Rock State δηλαδή αναθεωρητική δύναμη ή αλλιώς Ληστοσυμμορία Κεμαλική. Τό υπουργείον εξωτερικών επί Πασόκ καί Νέας δημοκρατίας θά έπρεπε νά λέγεται υπουργείον εξωτερικών Τεμενάδων (Ζουράρης).
Τό 2004 ό Τάσσος Παπαδόπουλος μετά από 30 χρόνια. Ευτυχώς γιά τό Έθνος καί τήν Κύπρο, ό Πρόεδρος τήν Κυπριακής Κυβερνήσεως εστάθη στό ύψος τών περιστάσεων. Ενώ όλοι οί προδότες Έλληνες πολιτικοί καί οί μεγάλες δυνάμεις τών πίεζαν (έως τόν Εκβίαζαν) νά αποδεχθή τό σχέδιο Άναν, εκείνος στίς 24 Απριλίου ενώπιω τού Ελληνικού Λαού είπε : «Ελληνικέ Κυπριακέ λαέ έχω εμπιστοσύνη στήν κρίση σας. Είμαι βέβαιος ότι δέν σάς αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα. Ότι δέν σας τρομάζουν ψεύτικες απειλές... στήν ζυγαριά τού ΝΑΙ καί τού ΟΧΙ πολύ βαρύτερες καί πολύ πιό επαχθείς θά είναι οί συνέπειες τού ΝΑΙ. Σέ καλώ νά απορρίψεις τό Σχέδιο Άναν. Σέ καλώ νά πείς Όχι. Σέ καλώ νά υπερασπίσεις τό δίκαιο, τήν αξιοπρέπεια καί τήν Ιστορία σου... Σέ καλώ νά μήν υποθηκεύσεις τό μέλλον στήν πολιτική βούληση τής Τουρκίας. Νά προασπιστείς τήν Κυπριακή Δημοκρατία, λέγοντας ΟΧΙ στήν κατάλυσή της. Να συστρατευθείς γιά μιά ελπιδοφόρα πορεία επανενώσεως τής Πατρίδας μας μέσα από τήν Ευρωπαϊκή Ένωση ».Ένας άνθρωπος έδειξε περισσότερο θάρρος από 10.000.000 καταντροπιασμένους Έλληνες πού φοβούνται μήπως χάσουν τήν καλοπέρασή των. Ένας άνθρωπος πού πρίν πράξει εσκέφθη ποίων προγόνων κληρονόμος είναι. Η απάντησις λοιπόν τού Προέδρου τής Κυπριακής Δημοκρατίας ήτο ή αρμόζουσα στούς Ανάνες. Ποιοί είναι αυτοί οί Ανάδες καί Bush πού εμποδίζουν καί πού επιβουλεύονται τά δίκαια των Ελλήνων ; Μέ απόφαση τού συμβουλίου ασφαλείας ό στρατός κατοχής τής Συρίας έφυγε από τό Λίβανο, γιά τήν Κύπρο πότε ; Στρατός κατοχής σέ κράτος μέλος τής Ε.Ε. είναι απίστευτο. Άν δέν είχε αναγνωρίσει ή Τουρκία τήν Γαλλία ή τήν Γερμανία θά έμπαινε ποτέ στήν Ε.Ε. τώρα πού δέν αναγνωρίζει τήν Κύπρο γιατί όλα είναι καλά ;
Άνοιξη 2006 Αιγαίο καί αδιευκρίνιστες παραμένουν οι συνθήκες σύγκρουσης του ελληνικού μαχητικού αεροσκάφους τύπου F16 με τουρκικό, κατά πάσα πιθανότητα φωτογραφικό αεροσκάφος, 12 ναυτικά μίλια νοτίως της Καρπάθου, λίγο πριν τη μια το μεσημέρι της Τρίτης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η σύγκρουση των δυο αεροσκαφών σημειώθηκε κατά τη διάρκεια αναχαίτισης του τουρκικού αεροσκάφους από το ελληνικό, όταν το πρώτο είχε παραβιάσει τον εθνικό εναέριο χώρο της χώρας μας, κάτι που αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Άμεση ενημέρωση για το περιστατικό είχε ο πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, ο οποίος βρίσκεται στο Παρίσι, αλλά και η υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη στη Φιλανδία και αποφάσισε να επιστρέψει άμεσα στην Αθήνα. Στην περιοχή του συμβάντος έσπευσαν απευθείας ένα Σούπερ Πούμα και πλοία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, μαζί και σκάφη της αεροπορίας. Μέχρι τις 16.15 της Τρίτης αγνοείτο η τύχη του έλληνα πιλότου ΙΛΙΑΚΗ. Όπως έγινε γνωστό, ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αμπντουλάχ Γκιουλ, επικοινώνησε με την κ. Μπακογιάννη. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών οι επικεφαλείς της διπλωματίας των δυο χωρών εξέφρασαν τη λύπη τους για το συμβάν και συμφώνησαν ότι δεν θα πρέπει να επηρεάσει την επιδίωξη και των δύο πλευρών για βελτίωση των σχέσεών τους. Σύμφωνα με ανακοίνωση του τουρκικού γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων, η σύγκρουση των δύο αεροσκαφών έγινε στον εναέριο χώρο τριάντα πέντε μίλια νότια της Ρόδου, ενώ τονίζεται ότι ο τούρκος πιλότος περισυνελέγει και είναι καλά στην υγεία του. Αναφέρεται επίσης ότι ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη παρεμπόδισαν στις 12.48, τουρκικά αεροσκάφη «που εκτελούσαν εκπαιδευτική πτήση στο διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου και της Μεσογείου».
Στίς 25-8-2007 οί σκηνές πού εκτυλίσσονται σέ ολόκληρη τήν Ελλάδα είναι βγαλμένες από τήν Αποκάλυψη. 61 Έλληνες κάϊκαν στίς ανεξέλεκτες πυρκαϊές πού καταστρέφουν τήν Χώρα. Η 5η φάλαγγα βρίσκεται εντός των πυλών! Οργανωμένο σχέδιο καταστροφής της χώρας.Οι μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων δεν αφήνουν καμμία αμφιβολία: «Σαφέστατα είναι εμπρησμός. Η φωτιά ξεκίνησε από τουλάχιστον τρεις εστίες, δηλαδή ταυτόχρονα σε τρία διαφορετικά σημεία. Βρήκαμε κυλίνδρους φωτοβολίδων στο δάσος κοντά στο σημείο από όπου ξεκίνησε η φωτιά» δήλωσε ο αντιδήμαρχος Καισαριανής Δημήτρης Παπαδέλης, όπως και οι κάτοικοι που βρίσκονταν δίπλα του την ώρα που βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη η φωτιά στον Υμηττό. Οι τέσσερις κύλινδροι των φωτοβολίδων βρέθηκαν στο δάσος, στο σημείο όπου ξέσπασε η φωτιά. Η δεύτερη περίπτωση είναι ακόμη περισσότερο χαρακτηριστική. Για απόπειρα εμπρησμού στο Πεδίον του Άρεως συνελήφθη αλλοδαπός. Πρόκειται για έναν Ιρανό, 31 ετών. Την υπόθεση ανέλαβε η Κρατική Ασφάλεια, η οποία δήλωσε ότι ο συλληφθείς μπήκε λαθραία στην Ελλάδα από την Τουρκία το 2003 και διαμένει νόμιμα στη χώρα μας, καθώς έχει καταθέσει (στις 17/1/2007) αίτημα για πολιτικό άσυλο, του οποίου η εξέταση εκκρεμεί. Στο παρελθόν είχε συλληφθεί για κλοπές και κατοχή ναρκωτικών, αδικήματα για τα οποία έχει εκτίσει ποινή στις δικαστικές φυλακές Ναυπλίου»Είναι προφανές λοιπόν, ότι το κράτος μας είναι διαλυμένο και δεν διαλύθηκε μέσα στα τρία τελευταία χρόνια της Ν.Δ. όλοι οι πολιτικοί έχουν ευθύνη για αυτό το κατάντημα, ακόμη και αυτοί που σήμερα παριστάνουν δήθεν τους εχθρούς του πολιτικού κατεστημένου όντας γνήσια τέκνα του βγαλμένα μέσα από τα σπλάχνα του.Είναι πράγματι τραγικό κάποιοι πάνω από τα καρβουνιασμένα πτώματα των συμπατριωτών μας και πάνω στις στάχτες της πυρπολημένης πατρίδος μας κάποιοι να κάνουν πολιτική σπέκουλα. Αυτό που χρειαζότανε πάντα και χρειάζεται και σήμερα η Ελλάδα δεν είναι τους πολιτικάντηδες σωτήρες που ετοιμάζονται για το πολυδάπανο παιχνίδι της κάλπης, αλλά ένα πραγματικό ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, που δεν θα υπολογίζει το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος και την οποιαδήποτε ασυδοσία της ψευτο-δημοκρατίας. Όσοι σε αυτήν την χώρα διαθέτουν δύναμη ας αναλογιστούν μέσα στις στάχτες της καμμένης Ελλάδος τις ευθύνες τους. Όταν υπήρχε το «φασιστικό» κράτος της 4ης Αυγούστου του Ιωάννου Μεταξά, για τους εμπρηστές δασών υπήρχε ποινή θανάτου και δήμευση της περιουσίας τους. Ένας από τους πρώτους νόμους που κατήργησε η δημοκρατία ήταν αυτός… Έτσι γέμισε με βίλες το Λαγονήσι, η Εκάλη, η Πολιτεία και η Πάρνηθα.
Θα ήθελα να ξεχάσω τα τρομαγμένα πρόσωπα των συναδέλφων μου, όταν είδαμε τις 50μετρες φλόγες να μας ζώνουν από παντού. Θα ήθελα να ξεχάσω τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των ιδιοκτητών όλων των σπιτιών τριγύρω μας, όταν άρχισαν να γλείφουν τα σπίτια τους οι φλόγες. Θα ήθελα να ξεχάσω όλους αυτούς που ήρθαν με τζιπάκια κάνοντας χειρόφρενα και πατώντας γκάζι μόνο και μόνο για να απολαύσουν το θέαμα, χωρίς να μας βοηθάνε όταν τα ρουθούνια μας έτρεχαν κατράμι και μασούσαμε στάχτη. Θα ήθελα να τους ξεχάσω όταν προσπαθούσαμε να φύγουμε κόβοντας μάνικες και δεν μπορούσαμε, επειδή είχαν δημιουργήσει κυκλοφοριακό κομφούζιο μπροστά μας. Θα ήθελα επίσης να ξεχάσω όλους αυτούς που έπιναν καφέ και μας ειρωνεύονταν την ώρα που δίναμε και ίσα που κρατούσαμε την ψυχή μας. Θα ήθελα να ξεχάσω τις πανικόβλητες φωνές συναδέλφων στον ασύρματο, όταν τους κύκλωνε η φωτιά. Μα δεν θα ξεχάσω εκείνους τους χειριστές των ελικοπτέρων που τελευταία στιγμή μας δημιούργησαν δίοδο διαφυγής μέσα από τους θεόρατους τοίχους φωτιάς που μας περιτριγύρισαν. Μα δεν θα ξεχάσω τους συνάδελφους από Αταλάντη που ήρθαν να μας βοηθήσουν σε μια ξένη για αυτούς περιοχή. Μα δεν θα ξεχάσω όλες τις Κυβερνήσεις έως τώρα που επιτρέπουν σε οικοπεδοφάγους να χτίζουν, που αντιμετωπίζουν με αναλγησία τους εμπρησμούς και κοροϊδεύουν τους Εθελοντές. Μα δεν θα ξεχάσω το κράτος που ούτε γάντια δεν μας έδωσε, πόσο μάλλον ένα ευχαριστώ, για να μην θίξει την επιτηδευμένη ανικανότητά του μπροστά στα συμφέροντα. Μα δεν θα ξεχάσω ότι καταφέραμε 4 παιδιά με 1 όχημα να σταματήσουμε ένα μέτωπο 500 μέτρων, να σώσουμε 5 σπίτια και μερικά πρόβατα. Μα δεν θα ξεχάσω τους γιατρούς που έπεσαν πάνω μου και μου ξανάδωσαν μέλλον, καθώς και το νοσηλευτικό προσωπικό που ξεχείλιζε από ανθρωπιά και καλοσύνη. Η απορία μου είναι: οι βίλες που θα χτίσετε θα έχουν νόημα; Πώς περιμένω από ένα κράτος με στημένες εκλογές και προκάτ κόμματα να δημιουργήσει ένα καλύτερο μέλλον... δολοφόνοι...
Εθελοντής Δασοπυροσβέστης
ΝΙΚΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΠΟΥΛΟΣ
Δυσοίωνο το 2008, EΙΡΗΣΘΩ
ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ η στήλη, πέρα από ευχές, προτείνει λογαριασμούς κερδοζημιών πατρίδος. Πόσα πετύχαμε, πόσα δεν πετύχαμε, πού χάσαμε και τι κερδίσαμε καθώς: Το αρξάμενο προ ολίγων ωρών 2008, ανεβάζει τον καταθλιπτικό αριθμό της συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής στο τριακοστό τέταρτο έτος της. Δεν πετύχαμε να φέρουμε πιο κοντά την απελευθέρωση των σκλαβωμένων εδαφών της πατρίδας. Δεν πετύχαμε, ακόμα, να αυξήσουμε το κόστος της κατοχής που διαπράττει σε βάρος μας η Τουρκία. Δεν πετύχαμε να κινήσουμε γη και ουρανό για να στριμωχτεί η Άγκυρα, για ν' αναγκαστεί να αποσύρει τον Αττίλα από την Κύπρο και να τερματίσει την επεκτατική της βουλιμία σε βάρος του Αιγαίου και της Θράκης. Αυτά βέβαια δεν γίνονται από μια μέρα σε άλλη. Όμως εδώ κάνουμε λογαριασμό ήδη 33 ετών και τεσσάρων μηνών. Από το τέλος του τραγικού Αυγούστου του 1974. Πράξαμε, άραγε, όσα οφείλαμε και όσα μπορούσαμε, η Λευκωσία, η Αθήνα, η Διασπορά, σε όλο αυτό το μακροχρόνιο διάστημα και πρέπει, τελικά, να το πάρουμε απόφαση ότι δεν έχουμε πλέον άλλες δυνατότητες; Ή, μήπως, συνειδητοποιούμε, επιτέλους, ότι λάθος δρόμους πορευτήκαμε, που μοιραία μας οδήγησαν σ' αυτά τα αδιέξοδα ;
ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ τους λογαριασμούς έπρεπε, με ανυποχώρητη τόλμη, με αυτοκριτική αυστηρότητα και με κυνικό θάρρος, να τους απαιτήσουμε πρώτ' απ' όλα από την ηγεσία μας. Και μάλιστα από τη νύκτα του δραματικότερου Σαββάτου αυτής της 30ετίας. Από τη νύκτα της 24ης Απριλίου 2004. Όταν το 76% του λαού, στο Δημοψήφισμα, κραύγασε, μέσα σε ανείπωτη απελπισία, εκείνο το βροντερό ΟΧΙ στα φρικτά, εκτρωματικά και καταστροφικά προϊόντα της λανθασμένης πορείας και πολιτικής τριάντα χρόνων.
Το Σχέδιο Ανάν, πέραν όλων των άλλων, ως «σταυρικό σημείο», Α Π Ε Δ Ε Ι Ξ Ε ότι ήταν λανθασμένη και καταστροφική η πολιτική των η γ ε τ ώ ν μας από το 1974 και εντεύθεν. Αντί της απελευθέρωσης των σκλαβωμένων εδαφών, παρήγαγε τους όρους νόμιμης επέκτασης της τουρκικής συγκυριαρχίας σε ολόκληρο το νησί. Τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τη μετατροπή της Κύπρου σε τουρκο-βρετανικό προτεκτοράτο. Και των Κυπρίων σε ανδράποδα.
ΠΕΤΥΧΑΜΕ, στην άκρη του γκρεμού, Σάββατο 24.4.2004, να τη διασώσουμε. Αποτύχαμε όμως έκτοτε ν' αποδυθούμε σε αγώνα αλλαγής των μυαλών που μάς οδήγησαν στο Σχέδιο Ανάν. Αυτό δεν προδιαγράφει ευοίωνο το 2008. Αυξάνει τους κινδύνους. Και, συνεπώς, τα καθήκοντα όσων το συνειδητοποιούν. Στην Κύπρο, στην Ελλάδα, στη Διασπορά.... ΤΗ ΔΡΑΧΜΗ είχαν όνειρο οι γονιοί κι οι παππούδες μας. Κι οι προπάπποι εκείνων, όπως κι οι προ-προπάπποι. Υπέβαλαν και αίτημα προς Ιωάννη Καποδίστρια. Όνειρο διαρκώς διατρανούμενο: Από τη λίρα ν' απαλλαγούν, τη δραχμή να 'χουν νόμισμα. Κι ας μάθαιναν πως ήταν η λίρα ισχυρότερη της δραχμής. Τα ράκη της μάνας, παρά τις πορφύρες της μητριάς, κραύγαζαν αξιοπρεπώς ότι προτιμούσαν. Διαλαλούσαν, μεγάλο στους τοίχους, με γαλάζια μπογιά, εκείνο που η φωτογραφική μηχανή του Γιώργου Σεφέρη απαθανάτισε, «την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες». Οιονεί δημοψήφισμα, ΝΑΙ στη δραχμή, ΟΧΙ στη λίρα! Αργότερα τό έκαναν και πραγματικό, 15η και 22α Ιανουαρίου 1950. Κι επειδή, της λίρας τ' αφεντικά και οι διά της λίρας υποτελείς, το περιφρόνησαν, οι διακαώς τη δραχμή οραματιζόμενοι πήραν τα όπλα. Έφθασαν, δε, μέχρι σημείου ν' ανεβαίνουν και στο ικρίωμα της αγχόνης, τραγουδώντας.
Το «ού περί χρημάτων» είναι γνωστό ότι επακριβώς εννοούσε «ού περί λιρών»! Πέρασαν χρόνια και χρονάκια. Οι της λίρας παρέστησαν ότι έφυγαν. Μα δεν έφυγαν. Μετεξέλιξαν τη δυναστεία τους και η λίρα μεταλλαγμένη, με εποικοδομητικές ασάφειες, πάντα παρούσα. Απ' την άλλη, η δραχμή δεν ήταν μόνο ανίσχυρη. Είχε κι άλλα χειρότερα κουσούρια. Πρώτον ότι δεν αποφάσιζε να πάψει να είναι ανίσχυρη. Δεύτερο και χείριστο, δεν ήθελε να έρθει εδώ. Κατ' ακρίβειαν πουθενά δεν ήθελε να εξαπλωθεί. Ούτε καν εκεί που διακαώς την επιθυμούσαν. Εν τέλει η δραχμή αποφάσισε να πάει και να κλειστεί για πάντα στα μουσεία. Μαζί με διάφορα άλλα μάρκα, φράγκα και λιρέτες. Κι έδωσε τη θέση της στο νεοτεχθέν ευρώ. Εύρωστο όσο 340 δραχμές. Ευρώ, που οι της λίρας αφέντες απορρίπτουν στερρώς. Εξ ου και «στερ-λίνα» τη λένε! Τι έσσεται η επιούσα, ουδείς ξέρει...ΒΕΒΑΙΟ είναι ότι από 1η 1ου 2008, εν Κύπρω νομίσματά μας, μεταξύ άλλων, ε ί ν α ι και τα εξής κέρματα.- 50 λεπτών με τη μορφή του Ελευθερίου Βενιζέλου. - 20 λεπτών με τη μορφή του Ιωάννη Καποδίστρια. - 10 λεπτών με τη μορφή του Ρήγα Φεραίου.- Κέρματα ενός, δύο και πέντε λεπτών με την τριήρη ως το τρικάταρτο…Στις συναλλαγές όλων ημών των εν ευρωζώνη. Δυσανασχετούν - ε π ι τ έ λ ο υ ς - και οι Λονδίνιοι, των οποίων η χτικιασμένη κακεντρέχεια βάφτισε ως «βρετανικό έδαφος» τη Δεκέλεια και το Ακρωτήρι για να θρηνεί που εκεί θα συναλλάσσονται (και) με Ρήγα, Καποδίστρια και Κωνσταντίνο… Μήπως θα μπορούσε να βοηθήσει τον πρωθυπουργό μας κ. Κ. Καραμανλή (Β΄) τώρα που ετοιμάζεται(;) να πραγματοποιήσει την πρώτη μετά το 1959 επίσημη επίσκεψη στην Άγκυρα, εάν επληροφορείτο ότι, τότε, τον Μάιο του '59, τρεις μήνες μετά την υπογραφή των Συμφωνιών Ζυρίχης - Λονδίνου, που ο Ατνάν Μεντερές υποδεχόταν στην Άγκυρα τον Κ. Καραμανλή (Α΄), το τουρκικό κράτος, διά του Γραφείου Ειδικού Πολέμου, μετέφερε μυστικά στην Κύπρο τον οπλισμό της ΤΜΤ και ετοίμαζε την τουρκανταρσία του 1963; Και ότι η ελλαδική ΚΥΠ πληροφορούσε εγκαίρως και γραπτώς, γι' αυτά, τον τότε υπ.Εξ. Ευ. Αβέρωφ και τον αείμνηστο θείο τού νυν πρωθυπουργού μας, όπως αποκαλύπτει το «Απόρρητο Ημερολόγιο της ΚΥΠ για την Κύπρο» του Μάνου Ηλιάδη;
ΜΕ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΗ διάψευση των… ισλαμικών ελπίδων του σύρεται ο κ. Καραμανλής (Β΄) στη 2η, σε μισό αιώνα, επίσκεψη πρωθυπουργού στην Άγκυρα. Οι ευσεβείς πόθοι ότι ο -και «κουμπάρος» του- ισλαμιστής πρωθυπουργός κ. Ερντογάν θα εγκατέλειπε την πάγια επεκτατική πολιτική της Άγκυρας εναντίον του Ελληνισμού, σε Θράκη, Αιγαίο και Κύπρο, αποδείχθηκαν ψευδαισθήσεις. Αντί κόκκινου χαλιού στην Άγκυρα, έχουν ήδη στρώσει όλη την τουρκική βουλιμία για την υποδοχή του πρωθυπουργού της Ελλάδος. Η σκόπιμη επαναγόμωση της κρίσης στα Ίμια δεν είναι η μόνη και δεν είναι τυχαία. Οι ισλαμιστές δεν είναι, «εθνικά», λιγότερο άξιοι από τους κεμαλιστές. Τα καταφέρνουν «και πολύ καλύτερα», όπως είναι και η καυχησιά του προέδρου Γκιουλ για το Κυπριακό και όλα όσα η Άγκυρα θεωρεί εθνικά θέματά της. Την κ. Τανσού Τσιλέρ, πρωταγωνίστρια στα Ίμια το 1996, την είχαν αποπέμψει για άλλους λόγους. Παρ' ολίγον να τη δίκαζαν κιόλας. Ωστόσο, όλοι ανεξαιρέτως οι επόμενοι, ούτε ίντσα δεν έκαναν πίσω από το επίτευγμά της σε βάρος της ελλαδικής κυριαρχίας, στις βραχονησίδες εκείνες της θυσίας των αξιωματικών Καραθανάση, Βλαχάκου και Γιαλλοψού, του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.ΕΙΝΑΙ χρήσιμο, για να καταλαβαίνει κανείς «Τουρκία τι εστί», να μη λησμονούνται ούτε τα επί Καραμανλή (Α΄). Υπό την εξής έννοια: Ο πρωθυπουργός Μεντερές τον είχε υποδεχθεί στην Άγκυρα το Μάιο του '59. Μετά το μέγα επίτευγμα του Μεντερές, η Τουρκία να βάλει πόδι στην Κύπρο, νόμιμα για πρώτη φορά από το 1878, με τις συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου.
Το επόμενο έτος, 1960, πραξικόπημα των πασάδων ανέτρεψε τον Μεντερές. Τον δίκασαν και τον απαγχόνισαν. Χωρίς όμως ποτέ οι ανατροπείς και οι δήμιοί του, ή οποιοσδήποτε από τους διαδόχους τους να κάνει έστω και μια ίντσα πίσω από τα επιτεύγματά του στην Κύπρο. Αντιθέτως: Πολλαπλασίασαν τις υπόγειες προσπάθειές τους κι ετοίμασαν εμπράκτως το επόμενο κτύπημα: Την ένοπλη τουρκανταρσία του 1963-64. Παραστατικότερα: Μέχρι να επιτύχει τη «Ζυρίχη» ο Μεντερές είχε ήδη εξοπλίσει την ΤΜΤ στην Κύπρο, με 950 περίστροφα. Οι αντατροπείς, ώς την εποχή που τον δίκαζαν, πέτυχαν να έχει η ΤΜΤ 10.000 αυτόματα, τυφέκια, οπλοπολυβόλα, πολυβόλα, όλμους κ.ο.κ. Ο υπερδεκαπλασιασμός της ποσότητας δείχνει το εύρος της προσπάθειας (τ' αποκαλύπτει το νέο βιβλίο «Απόρρητο Ημερολόγιο της Κ.Υ.Π. για την Κύπρο», του Μάνου Ηλιάδη). Ο Καραμανλής Α΄ δεν έδωσε -ΤΟΤΕ- την πρέπουσα σημασία. Ο Καραμανλής Β΄ υποψιάζεται άραγε -ΤΩΡΑ- πόσο πιο περήφανος, από την Τσιλέρ, θέλει να είναι ο Ερντογάν; ΣΤΟ ΝΑΔΙΡ βρίσκεται η αυτοπεποίθηση των εν Ελλάδι Ελλήνων για την επικείμενη(;) επίσκεψη Καραμανλή στην Άγκυρα. Μόνο φόβοι για περισσότερες ζημιές στα εθνικά θέματα και ουδεμία αισιοδοξία διατυπώνεται στα όσα έγκυρα δημοσιεύματα του αθηναϊκού Τύπου ασχολούνται με τα ελλαδο-τουρκικά. Η στάση αυτή δεν συνδέεται άμεσα με τη γενικότερη απαισιοδοξία των Αθηναίων που διαπίστωσαν δύο πρόσφατες μετρήσεις της Κοινής Γνώμης, η πρώτη σε 11 μεγαλουπόλεις του κόσμου που διενήργησε η «Κάπα Research» («Βήμα» 1.1.08) και η δεύτερη στην «Wall Street Journal» σε 19 κράτη («Ελευθεροτυπία» 4.1.08). Προέρχεται από την πολύχρονη τραυματική γνώση της ανεπάρκειας της ελλαδικής εξωτερικής πολιτικής. Ιδιαίτερα στην αποδεδειγμένα αναποτελεσματική αντιμετώπιση της τουρκικής βουλιμίας, στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στη Θράκη. Προέρχεται, όχι απλώς από την έλλειψη εμπιστοσύνης στους χειρισμούς του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή (Β΄) και της υπουργού των Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, αλλά, από τη οιονεί βεβαιότητα ότι δεν θα καταφέρουν να αποτρέψουν τις περισσότερες ζημιές. Έστω κι αν έχει πιστωθεί πρόσφατα ο ίδιος ο πρωθυπουργός, προσωπικά, το «άνοιγμα προς Μόσχα» που προσέφερε στην Αθήνα ο Βαντιμίρ Μπούτιν.Η ΕΙΚΟΝΑ τούτη, έμμεσα σχετίζεται με το γεγονός ότι το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής, μαζί και των κομμάτων, βρίσκονται στον πάτο της κλίμακας της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους θεσμούς της χώρας, που εντόπισε και πρόσφατη έρευνα της "Public Issue" («Καθημερινή» 3.1.08). Προέρχεται ευθέως από τη γνώση ότι, χωρίς ικανό αντίπαλο δέος, η Άγκυρα εφορμά ατιμώρητη σε όλο το εύρος των διεκδικήσεών της εναντίον του Ελληνισμού. Με την Κύπρο όμηρο του Αττίλα, με το τουρκικό casus belli στα χωρικά ύδατα του αρχιπελάγους, με τις παραβιάσεις των τουρκικών F-16 ως πάνω από την Άνδρο, με τις «γκρίζες ζώνες» των βραχονησίδων, με την επέλαση Μπαπατσάν στη Δ. Θράκη και τις «υποθήκες» του τουρκικού Γεν. Επιτελείου περί αποστρατικοποιήσεως της Δωδεκανήσου και την εκεί, δήθεν, τουρκική μειονότητα, ως τις καθημερινές τουρκικές καταγγελίες περί δήθεν ελλαδικών παραβιάσεων του "τουρκικού" εναέριου χώρου στο Αιγαίο και των «τουρκικών» χωρικών υδάτων στα Ίμια από τους Καλύμνιους ψαράδες και την ακτοφυλακή!Η ΤΟΥΡΚΙΑ,επιδεικνύοντας μια διαχρονικά υποδειγματική σταθερότητα στις πάγιες βουλιμίες της - όποια κι αν είναι η κυβέρνηση στην Άγκυρα - έπεισε τους Ελλαδίτες ότι τίποτε το θετικό δεν πρέπει να αναμένουν, αλλά και χειρότερα πρέπει να φοβούνται, από την πρώτη μετά από 49 χρόνια επίσκεψη Έλληνα πρωθυπουργού στην Άγκυρα.
ΠΛΑΝΩΜΕΘΑ ΠΛΑΝΗΝ ΟΙΚΤΡΑΝ! Η ρήση ισχύει για όσους, και παλαιότερα και τώρα, επιχειρούν αυθαίρετες εξισώσεις της ψήφου των εκλογέων. Από αφέλεια ίσως, από ολιγοφρενία, σκοπιμότητα ή δολιότητα, εξισώνουν την ψήφο που δίδει ο πολίτης στο άλφα ή βήτα κόμμα, στον τάδε ή στον δείνα υποψήφιο, ως δήθεν έγκριση και της… διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας στην οποία ομνύει πίστη! Αλλ' αυτή η σούμα της μπαγαποντιάς, αποδείχθηκε κατ' επανάληψιν ψεύδος. Αποδείχθηκε ότι οι ψήφοι που κατά καιρούς λαμβάνουν τα κόμματα στις δημοτικές, στις βουλευτικές ή στις προεδρικές εκλογές, δεν συνιστούν, ντε και καλά, έγκριση και της υποταγής τους στη «λύση» της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Το δημοψήφισμα της 24.4.04, που έθεσε ενώπιον του λαού τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία του Σχεδίου Ανάν και η απόρριψή της από το 76%, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Οι κατά καιρούς δημοσκοπήσεις σε μη προεκλογικές περιόδους, αποτελούν δεύτερη απόδειξη.
ΕΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ οι διάφοροι ηγέτες των κομμάτων και οι οποιοιδήποτε άλλοτε και νυν υποψήφιοι για την προεδρία της Δημοκρατίας ήσαν όντως δημοκρατικοί και εάν πράγματι ήθελαν να εκφραστεί αυθεντικά η λαϊκή βούληση επί της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, εντελώς διαφορετικά θα ενεργούσαν: Θα οργάνωναν ειδικό δημοψήφισμα, αποκλειστικά και μόνο για το Κυπριακό. Ώστε να υπάρξει η αναγκαία χρονική περίοδος πλήρους συζήτησης όλων των πτυχών του, να αναδειχθούν με κάθε λεπτομέρεια οι συνέπειες της μιας ή της άλλης επιλογής, να αντιπαρατεθούν σε έκταση όλα τα επιχειρήματα των μεν και των δε και τότε να αποφανθεί ο λαός για ποιο είδος λύσης αναθέτει την εντολή στις κομματικές και τις πολιτειακές ηγεσίες.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΙΔΟΣ της δημοκρατίας, που είναι σαφώς δημοκρατικότερο από τα έως τώρα ισχύοντα, δεν έστερξαν ποτέ οι, κατά τ' άλλα, δημοκρατικοί μας ηγέτες να το αναγνωρίσουν και να το αποδώσουν στον δήθεν κυρίαρχο λαό. Η συμπεριφορά τους διαχρονικά ήταν η διά των εκλογών υφαρπαγή τής εν λευκώ «εντολής»! Δηλαδή εκλαμβάνουν τις προεδρικές εκλογές ως διαδικασία ανάδειξης του εκάστοτε «εκλελεγμένου μονάρχη». Που, θεωρούν ότι, από τη στιγμή που εξελέγη, έχει και την εξουσία να αποφασίζει και τη λύση του Κυπριακού, άσχετα από την πραγματική βούληση του λαού. Αλλ' αυτό δεν είναι δημοκρατία. Και ως εκ τούτου εγκυμονεί μέγιστους κινδύνους για τον λαό. Πράγμα που αποδείχθηκε ακριβώς μέσα από την τραυματική εμπειρία του λαού με το Σχέδιο Ανάν. Και που θα 'πρεπε να σωφρονίσει ηγέτες και ηγετίσκους.Εάν, για παράδειγμα, το 34% των ψήφων στην πρώτη Κυριακή των εκλογών, που δίνει το διαβατήριο για τον δεύτερο γύρο, εκλαμβάνεται ως «παλλαϊκή» υποστήριξη του άλφα υποψηφίου, τότε το 66% των ψήφων που δεν πήρε ο ίδιος, δεν θα έπρεπε να εκληφθεί ως… παλλαϊκότερη απόρριψη; Και αν έτσι ή περίπου έτσι έχουν τα πράγματα, ποιος έχει και την αυθαίρετη εξουσία να αποφασίζει ότι αυτά ή άλλα ποσοστά των ψήφων συνιστούν και έγκριση ή απόρριψη του άλφα ή βήτα είδους διζωϊκών ψευδαισθήσεων ;
ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΑΦΗΣ η ουσία της επιδιωκόμενης λύσης. Και χίλιες μύριες διαφωνίες επιδιώκεται σκοπίμως να αναδεικνύονται σε κάθε προεκλογική περίοδο.
Για να… «θάβονται» την επαύριον των εκλογών! Αυτό, ως γεγονός, συνοδεύει την περιλάλητη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, στην 33χρονη ήδη ιστορία του ανέφικτού της. Παραζαλίζουν τους πολίτες, τα αντιμαχόμενα προεκλογικά επιτελεία, όχι για να διασαφηνίσουν τα πράγματα, αλλά για να εντυπωσιάσουν όσους είναι ευάλωτοι στα ξέβαθα.
Στο κύριο όμως ερώτημα, ουδείς δίνει πειστικές απαντήσεις: Πώς θα υποχρεωθεί σε δίκαιη λύση η Τουρκία; Πώς θα εξαναγκασθεί, με ποιους τρόπους θα πιεσθεί και από ποιους θα πεισθεί η Άγκυρα να συγκατανεύσει σε απώλεια όσων κέρδισε με πόλεμο στην Κύπρο και όσων εμπεδώνει με τα «τετελεσμένα» του Αττίλα, από τον Αύγουστο του 1974 μέχρι σήμερα; Άντε και διά της επιφοιτήσεως συμφωνήσουν (ξανά), την επόμενη των εκλογών όλες οι ηγεσίες των κομμάτων ποια «λύση» θέλουν. Ε, και; Την Άγκυρα ποιος θα την πείσει; Ιδιαίτερα όταν, μετά από 28 χρόνια ελληνικών (ελλαδικών και κυπριακών) υποχωρήσεων 1974-2002, είχε κερδίσει, υπέρ της, το «Σχέδιο του Γ. Γρ. των Ηνωμένων Εθνών κ. Κόφι Ανάν». Υπέρ του οποίου, η τότε Αθήνα και η τότε Λευκωσία, κατάφεραν να ταχθεί κι η λεγόμενη διεθνής κοινότητα; Στον Λευκό Οίκο ο πλανητάρχης πρόεδρος Μπους υποδέχθηκε προχθές, μετά βαΐων και κλάδων, τον Τούρκο πρόεδρο Γκιουλ. Πολύτιμο στρατηγικό εταίρο τον προσαγορεύει. Και ως «δημοκρατία - υπόδειγμα» αναγορεύει το ισλαμο-κεμαλικό καθεστώς της! Βοηθώντας το στις επιδρομές των στρατευμάτων του ακόμα και εντός του αμερικανο-φτιαγμένου ιρακινού Κουρδιστάν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποδέχεται από 3ης Οκτωβρίου 2005 την Τουρκία στις ενταξιακές της διαπραγματεύσεις. Με τη Βρετανία και την… Ελλάδα πρώτους σημαιοφόρους της τουρκικής ένταξης. Ο πρωθυπουργός Καραμανλής (Β΄) ετοιμάζεται, μάλιστα, και για την πρώτη μετά από 49 χρόνια επίσημη επίσκεψη Έλληνα πρωθυπουργού στην Άγκυρα, παρά τις δεδηλωμένες εμπράκτως βουλιμίες της Τουρκίας στο Αιγαίο, στη Δ. Θράκη και τον Αττίλα της 33χρονης κατοχής στην Κύπρο. Όταν, λοιπόν, η Άγκυρα εισπράττει τέτοια υποστήριξη και απολαμβάνει τέτοιας θωπείας, ποιος… Αλλάχ θα τη στραβώσει να δεχτεί βλάβη των κεκτημένων της στην Κύπρο; Είδε κανείς οποιαδήποτε πειστική απάντηση, επ' αυτού, στις εξαγγελίες των προεκλογικών μας επιτελείων; Σάββατο, 12 Ιανουαρίου 2008, μετά την προχθεσινή καταδίκη της Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τις εν ψυχρώ εκτελέσεις των αδηλώτων αιχμαλώτων της Κύπρου (Ελλαδιτών και Κυπρίων) και για τα, επί 33 χρόνια κατ' εξακολούθησιν συνεχιζόμενα, εν ψυχρώ βασανιστήρια των ψυχών των συγγενών των Αγνοουμένων, εν Κύπρω και εν Ελλάδι, με τι μούτρα άραγε θα επισκεφθεί επισήμως την Άγκυρα ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής (Β΄); Του ηρωικού ανθυπολοχαγού του 281 Τ.Π. Μενέλαου Μενελάου η χαροκαμένη μάνα, η Φρόσω Μενελάου, αναπαύθηκε προχθές στα 76 της και κηδεύεται σήμερα το μεσημέρι από τον ιερό ναό του Αγ. Νικολάου στη Λεμεσό. Το καμάρι της θυσιάστηκε 20χρονος το πρωί της 20ής Ιουλίου 1974, όταν η τουρκική πολεμική αεροπορία βομβάρδισε στον Κοντεμένο τη φάλαγγα των οχημάτων του 281 Τ.Π. και του 286 Μ.Τ.Π, που το χουντοκρατούμενο ΓΕΕΦ έστειλε υπό το φως της μέρας από τη Λευκωσία προς την Κερύνεια. Ο ανθυπολοχαγός Μενελάου, της 72Β ΕΣΣΟ, απόφοιτος της 23ης σειράς της ΣΕΑΠ Λεμεσού, τάφηκε πρόχειρα στον χώρο της θυσίας του στον Κοντεμένο. Δεκαπέντε μέρες αργότερα η κυρά Φρόσω πήγε και τον ξέθαψε με τα ίδια της τα χέρια και μετέφερε η ίδια τη σορό του στη Λεμεσό. Στον τάφο του σήμερα, κατέρχεται και το δικό της φέρετρο. Αναπαύσου, επιτέλους, εν Χώρα Ζώντων, εν Σκηναίς Δικαίων μάνα Φρόσω. Εκεί όπου βρίσκεται 34 χρόνια ο ήρωάς μας, σε πάει μακαρία η οδός ήν πορεύεις σήμερον.
Τά παραπάνω καί άλλα, γνωστά στήν συντριπτική πλειοψηφία τού Ελληνικού λαού, ποτέ δέν κατόρθωσαν νά κάνουν τούς Έλληνες νά αντιδράσουν. Οί Έλληνες ειδικά τήν τελευταία τριακονταετία πάσχουν από φρόνημα, θάρρος καί πίστη είς τήν νίκη. Αυτοί πού αντιστάθηκαν σέ στρατιωτικές υπερδυνάμεις, πρίν 50 χρόνια, τώρα φοβούνται καί δειλιάζουν εμπρός σέ κράτη ανύπαρκτα είς τήν ιστορία καί πολύ κατώτερα είς τήν στρατιωτική ικανότητα. Τριαντατέσσερα χρόνια οί εχθροί τής Ελλάδος, εντός καί εκτός τής επικράτειας, χτυπούν Γλώσσα καί Ιστορία. Κρίνοντας τά πράγματα αντικειμενικά, εύκολα διαπιστώνουμε ότι στόν νέο κόσμο πού ανατέλλει δέν υπάρχει θέση γιά τήν Ελλάδα, αφού αυτός ό ίδιος ό πυρήνας τού νέου κόσμου αποτελεί μία ολοκληρωτική άρνηση τού Ελληνικού πολιτισμού. Άλλωστε ή Ελλάς αργοπεθαίνει δημογραφικά καί οί γύρω εχθροί της αναμένουν τήν ευκαιρία νά τής καρφώσουν τό μαχαίρι στήν πλάτη. Πώς νά αντισταθεί ή Ελλάς στήν νέα αυτή τάξη πραγμάτων πού έρχεται, όταν εμείς μπολιάζουμε τά παιδιά μας μέ θεωρίες ειρήνης, αδελφικότητας καί αγάπης, αλλοιώνοντας τής ιστορία καί διαγράφοντας τήν μόνη άμυνα πού έχουν οί λαοί, τήν Εθνική Μνήμη.
Οί Έλληνες υπερασπιστές τών θεωριών αυτών, τυφλωμένοι από τόν μανδύα προόδου καί αδελφότητος τών εθνών, δέν αντιλαμβάνονται τόν επερχόμενο κίνδυνο. Δέν αντιλαμβάνονται ότι εξυπηρετούν απλώς άλλα συμφέροντα.
Όπως έλεγαν οί αρχαίοι ημών πρόγονοι :
«ή ανοησία είναι χειροτέρα τής κακότητος».
Οί Έλληνες είναι ό πολιτισμός καί ή Ελλάς ή πατρίδα τού πολιτισμού. Κάθε σπιθαμή πολιτιστικού εδάφους πού πατούν όλοι οί λαοί τής γής, είναι Ελληνικό.Τί θά ήταν ό κόσμος χωρίς τήν Ελλάδα ; Ότι θά ήταν καί τώρα άν τού αφαιρούσαν κάθε τί Ελληνικό. Δηλαδή τίποτα.
Πάσα διαφωνεία μεταξύ Ελλήνων είναι διαφωνεία μεταξύ ηρώων.
Έ λοιπόν καί σήμερα
όσο φτωχοί καί άν είμαστε,
όσο αγράμματοι καί άν είμαστε,
όσο μικρή χώρα καί άν έχουμε,
Μπορούμε να τούς πούμε τό ίδιο.
Η γηραιότερη (ξεχάσαμε πότε υπερέβη τα 90 της) και επιφανέστερη ελληνίστρια, που διά βίου αγωνίζεται για τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών κειμένων και για την ευτυχία που μπορούν να προσφέρουν στην Ευρώπη, όπως η ίδια βεβαιώνει. Μετέχουσα στην εκστρατεία «ένα δένδρο για την Ελλάδα», με στόχο την αναδάσωση των καμένων του Αυγούστου, δηλώνει στον «Ελεύθερο Τύπο» των Αθηνών:
«Πρόκειται ακριβώς για αλληλεγγύη! Για όσα ο πολιτισμός χρωστάει στην Ελλάδα. Ο ελληνικός πολιτισμός είναι σημείο αναχώρησης όλων των πολιτισμών του κόσμου»…
Ζακλίν ντε Ρομιγί
«Είναι προτιμότερον διημάς νά καταστραφόμεν τελείως παρά νά γίνομεν καταγέλαστοι από τούς εχθρούς μας. Διότι ημείς πού έχομεν ζήσει μέσα σέ τόσο μεγάλες τιμές καί τόσο υψηλόν φρόνημα, ένα από τά δύο επιβάλλεται νά κάμουμε :
Ή νά είμαστε οί καλλίτεροι τών Ελλήνων
Ή νά εξαφανισθόμεν διαπαντός,
χωρίς νά διαπράξομεν κάτι τό εξευτελιστικόν,
αλλά νά δώσομεν στήν ζωή τό ωραίον τέλος
(ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ 436-338πχ)
25η Μαρτίου 2008 καί κάθε χρόνο τά λόγια μεγάλα καί ψεύτικα τών ρητόρων τής συμφοράς πού βρίσκονται στήν βουλή τών Ελλήνων. Ακούμε δειλούς νά υμνούν γενναίους, προσκυνημένους νά επαινούν ελεύθερους, δέν μπορούμε παρά νά αισθανόμεθα αηδία. Τότε υπήρχαν οί αρματολοί καί οί κλέφτες, αλλά πέθαναν οί αρματολοί καί σήμερα έμειναν μόνον οί Κλέφτες. Ό αγώνας τού 1821-1828 προδόθηκε από κάποιους πού καρπώθηκαν τά περίφημα δάνεια, καί έβαλαν υποθήκη τό μέλλον τής Πατρίδος γιά περισσότερα από 100 χρόνια. Οί Ξένοι ήθελαν ένα κράτος προτεκτοράτο, αλλά οί αγώνες 1912-1922 άνοιξε τά φτερά του γιά εθνική κυριαρχία καί ελευθερία, όταν τό πνεύμα τής κλεφτουριάς υψώθηκε σέ Σαραντάπορο, Μπιζάνι, Αφιόν Καραχισάρ, Εσκί Σεχίρ. Αλλά οί μεγάλες δυνάμεις δέν ήθελαν τήν Μεγάλη Ελλάδα, γιαυτό μέ συνοπτικές διαδικασίες, ότι άρχισε στήν Ιωνία καί στήν Τροία πρίν 6000 χρόνια, τελείωσε στήν προκυμαία τής Σμύρνης στά 1922. Σήμερα ό Καραμανλής, ό Παπανδρέου, ό Αλαβάνος, ή Παπαρήγα, προσκυνημένοι ταγή ενός προσκυνημένου λαού, θά μιλούν στά κανάλια προκαλώντας πίκρα, ειρωνεία καί αίσχος. Αυτοί πού πέθαναν τό 1821 γιά ανεξαρτησία, επήγαν χαμένοι, διότι σήμερα ανεξαρτησία δέν υπάρχει. Οί ΗΠΑ λέγουν καί ημείς κάνουμε. Στόν καθένα από εμάς, ανήκει ή επιλογή :
«ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΜΙΑΣ ΩΡΑΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΗ
ΠΑΡΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΣΚΛΑΒΙΑ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΗ»
ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ
Πρόκληση από «Ουράνιο Τόξο»
ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ «ΤΟΥΡΚΙΚΗ» ΚΑΙ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ» ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ! Ομιλητής και ο Δημητράς του Παρατηρητηρίου.
Η «μικροσκοπική “Μακεδονία” δεν αποτελεί απειλή για την Ελλάδα» , αναφέρει στο κύριο άρθρο της η εφημερίδα «New York Times», καλώντας παράλληλα την Αθήνα να μη θέσει βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Η εφημερίδα αναφέρει ότι το γεγονός της ένταξης «είναι καλό για την Ευρώπη, καλό για τα Βαλκάνια, καλό για τη Μακεδονία και καλό για την Ελλάδα, θα ενθαρρύνει και θα ενισχύσει τα δημοκρατικά πρότυπα σ’ αυτά τα νέα ευρωπαϊκά κράτη». Καταλήγει, καλώντας την Αθήνα να μη θέσει εμπόδια για την ένταξη των Σκοπίων στη Συμμαχία. Με αυτό το τρόπο, δύο 24ώρα πριν από την έναρξη της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, η Ουάσιγκτον δεν κρύβει πλέον τις προθέσεις της- να προσκληθούν τα Σκόπια να ενταχθούν στη Συμμαχία είτε υπάρχει λύση είτε όχι.
Τήν Ιστορία όμως γράφουν οί νικητές. Υπάρχουν όμως καί εξαιρέσεις σ’αυτόν τόν κανόνα. Όπως ή εποχή πού αφορά τό 1944-1949, όπου τήν ιστορία γράφουν σήμερα οί ηττημένοι ! Οί ηττημένοι στό πεδίο τής μάχης, πού στήν συνέχεια ελλείψει αντιπάλου κατήγαγαν μία συντριπτική πολιτική καί ιδεολογική νίκη. Έτσι έχουμε φθάσει στό σημείο νά μάς λέγουν ότι δέν υπήρξε παιδομάζωμα από τούς ενταύθα μπολσεβίκους, αλλά ήταν παιδοφύλαξη!!! Ούτε λίγο ούτε πολύ θέλουν νά μάς πείσουν ότι μετέφεραν περίπου 25000 ελληνόπουλα στό ανατολικό μπλόκ γιά νά τούς προφυλάξουν από τούς κακούς Έλληνες! Όσο γιά τό βιβλίο τού Μανούκα «τό παιδομάζωμα» , ό οποίος υπήρξε δάσκαλος τού παιδομαζώματος καί πρώην στέλεχος τού ΚΚΕ, βιβλίο στό οποίο περιγράφει τά μαρτύρια πού παιρνούσαν τά ελληνόπουλα στά στρατόπεδα τού κομμουνιστικού παραδείσου, έχουν φροντίσει νά πολτοποιηθή μέ κυβερνητική εντολή εδώ καί χρόνια.
Ό Τάκης Μίχας στήν ελευθεροτυπία έγραψε : «μεταξύ 1944-47 αναγκάστηκαν νά ξεριζωθούν από τίς πατρογονικές των εστίες από τήν Ανατολική Γερμανία, τήν Πολωνία, τήν Ουγγαρία, τήν Τσεχοσλοβακία καί τήν Γιουκοσλαβία 12.000.000 Γερμανοί. Χιλιάδες βέβαια πέθαναν». Ό Μίχας είναι καί αυτός από τίς λίγες εξαιρέσεις πού ό νικητής δέν ξεχνά τήν αλήθεια.
Στήν περίπτωση τού Μακεδονικού, ό νικητής Αμερικάνος, όχι μόνο γράφει τήν ιστορία, αλλά καί τήν υπογράφει : ψυχολογικό πόλεμο εναντίον τής Ελλάδος ασκεί τούς πρώτους μήνες τού 2008 ή Αμερικανική κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας τόν ίδιο τόν πρόεδρο Μπούς καί τόν σύμβουλο ασφαλείας, Χάντλι, οί οποίοι σέ κάθε ευκαιρία υπογραμμίζουν τήν ανάγκη διερεύρυνσης τού ΝΑΤΟ, μέ τήν υποδοχή τών υποψηφιοτήτων τής Κροατίας, τής Αλβανίας καί τών Σκοπίων. Ή πρώτη εντολή πού έφθασε σέ όσους ασχολούνται μέ τά θέματα ΝΑΤΟ καί Ευρώπης είναι νά αποφευχθή πάση θυσία εκτροχιασμός τής διαδικασίας διευρύνσεως. Ή στάση αυτή τής Ουάσιγκτον προκάλεσε οργή στήν Ελληνικό λαό. Πόσο όμως μπορεί νά ομιλή κατά τών αμερικανών, στό ζήτημα τών Σκοπίων ή αριστερά.
Από τήν πρώτη στιγμή τό ΚΚΕ τί ίδρυσαν εβραίοι τής Θεσσαλονίκης, Μπεναρόγια καί λοιποί, ενώ μέχρι καί σήμερα δέν αρνήθηκε τήν ύπαρξη «μακεδονικής εθνότητας». Μάλιστα τά επίσημα κείμενα τού 20΄,30΄,40΄,50΄ τού ΚΚΕ ομιλούν γιά ανεξάρτητη Μακεδονία.
Επίσης ή Νέα Δημοκρατία, ξεχνά πώς γιά χάρη τού ΝΑΤΟ, όταν ό Τίτο συγκρούστηκε μέ τόν Στάλιν, ό ηγέτης της άφησε νά ονομάζεται ή περιοχή δημοκρατία τής Μακεδονίας. Ή Ελλάς πρίν από 50 χρόνια, ή αμερικανόδουλη Ελλάς αναγνώριζε τήν Γιουκοσλαβία, λησμονώντας τό θέμα τής Μακεδονίας. Σήμερα πάλι μάς λένε τό ίδιο, ότι γιά χάρη τού ΝΑΤΟ πρέπει νά δεχθούμε τήν ονομασία Μακεδονία. Μήν λησμονούμε επίσης ότι γιά χάρη τού ΝΑΤΟ δεχθήκαμε τόν ξεριζωμό τού Ελληνισμού από τήν Κωνασταντινούπολιν τό 1955, καθώς καί τόν εκτουρκισμό τών μουσουλμάνων τής Θράκης.
Ξεχνάνε όχι μόνο τά κόμματα, αλλά καί οί Έλληνες πολίτες. Οί Έλληνες ξέχασαν τήν στάση τών Αμερικανών καί Άγγλων «φίλων» μας, όταν στήν σύνοδο τού 1946 μάς αρνήθηκαν τήν βόρειο Ήπειρο, ξέχασαν τήν σφαγή στήν Κύπρο τό 1974, καί δέν βλέπουν τί γίνεται τώρα, στό Κόσσοβο.
Στίς 2 Απριλίου 2008, ό Κώστας Καραμανλής δέν έβαλε Βέτο γιά τό όνομα, αλλά γιά τήν σύνθετη ονομασία. Δέν πειράζει τούς πολιτικούς τό Νέα Μακεδονία, ούτε τό Βόρεια Μακεδονία. Αλλά 10.000.000 Έλληνες ασχολούνται μέ τήν Τατιάνα καί τόν Λάκη.
Οί Έλληνες καλούνται νά αποδείξουν, άν θά επιβιώσουν ώς Έλληνες ή άν θά παραμείνουν έθνος προτεκτοράτο καί μάλιστα συρρικνούμενο.
Αρχή τών Αθηναίων ήταν νά θάβουν τούς νεκρούς έξω από τίς Πύλες τών τειχών. Στήν οδό πού ξεκινούσε από τό δίπυλο καί κατέληγε στήν Ακαδημία θάβονταν δημοσία δαπάνη οί νεκροί πολέμων καί οί Άριστοι τού Άστεως. Αυτή ήτο καί ή μεγαλυτέρα λεωφόρος τών Αθηνών, τό «Δημόσιον Σήμα», πού σέ μήκος 1500 μέτρα περιέκλειε εκατοντάδες ταφικά μνημεία. Τό πρώτο πολυανδρείο κατέδειξε στούς συγχρόνους μας τήν θέσι τού περίφημου Δημοσίου σήματος τών Αθηνών. Ή ανασκαφή έδειξε καί άλλα ορύγματα καί άλλα μνημεία κάτω από όμορα ακίνητα, πού κηρύχθηκαν απαλλοτριωτέα. Δύο οικοδομικά τετράγωνα, μερικοί τόνοι τσιμέντο, αυτή είναι ή σύγχρονη Ελλάδα πού ήρθε καί άφησε τό βαρύ καί ακατέργαστο σώμα της πάνω στίς μεγάλες κληρονομιές της. Ή ανασκαφή σταμάτησε καί ή υπόθεση μπήκε στό αρχείο, τό Δημόσιο Σήμα δέν ήρθε ποτέ στό φώς. Τήν ίδια ώρα οί Έλληνες σκορπούν δισεκατομμύρια στίς μίζες καί στίς φιέστες.
Μία επιτύμβια στήλη ενός νεκρού στρατιώτη μόλις 20 ετών (Δεξίλεω) γράφει :
«ΣΤΑΘΙ ΚΑΙ ΟΙΚΤΙΡΟΝ»
(Στάσου καί Λυπήσου).
«Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων,
μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν,
οι μέγ’ άριστοι… εγένοντο…»
«Να θέλω να ’μαι ο πρώτος πάντα , να ξεπερνώ τους άλλους,
να μην ντροπιάσω τους προγόνους μου ποτέ ,
που στάθηκαν οι πιο αντρειωμένοι…».
(Ιλιάδα Ζ, 208)
Ή δράσις τών κομμάτων είναι κατακερματιστική ώς πρός τήν συνεκτικότητα ενός έθνους. Καθίσταται λοιπόν ή δημοκρατία μία αντεθνική συναινετική δι’απάτης , δόλου καί εκμαυλισμού εγκαθριδρυμένη πλουτοκρατική δικτατορία, υποθηκεύουσα τόν μόχθον, τίς ελπίδες καί τήν ευημερία τού κάθε λαού. Τοιουτοτρόπος προκύπτει ότι ό δήμος – μάζα είναι όχι μόνο εμπράκτως αλλά καί ετυμολογικώς δαμαστέος καί μή συνεκτικός. Τά ΜΜΕ χειραγωγούν τόν κόσμο, ενώ συνάμα αποτρέπουν καί εκφοβίζουν τόν κόσμο από τυχών βλέψεις γιά ελευθερία. Γιά παράδειγμα θαυμάστε έναν από τούς πιό δημοφιλείς δημοσιογράφους :
«ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΤΟΥΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΙΑΣ. ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΤΑ ΜΗΤΡΩΑ ΑΡΡΕΝΩΝ ΛΕΟΝΤΕΙΟΥ ΑΧΑΪΑΣ, ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ 1954. 27-12-1973 ΑΝΑΒΟΛΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΕΩΣ ΔΙΑ ΦΟΙΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΜΠΟΛΩΝΙΑΣ ΙΤΑΛΙΑΣ..17-12-1974 ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΜΠΟΛΩΝΙΑΣ ΙΤΑΛΙΑΣ. 21-12-1977 ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ (ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ).1-1-1982 ΔΙΑΚΟΠΗ Η ΑΝΑΒΟΛΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΡΑΤΤΕ ΟΡΘΗ ΧΡΗΣΗ ΑΥΤΗΣ.8-4-1982 ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ.18-11-1982 ΕΜΗΝΥΘΗ.6-4-1983 ΚΑΤΕΤΑΓΗ ΕΙΣ ΤΟ 625 Τ.Π. (ΙΩΑΝΝΙΝΑ).6-4-1983 ΔΙΕΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΕΩΣ, ΛΟΓΩ ΥΓΕΙΑΣ, ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΣ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΠΑΣΧΕ ΑΠΟ BΑΡΕΙΑ ΨΥΧΟΝΕΥΡΩΣΙΝ.25-3-1985 ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΙΚΑΝΟΤΗΤΟΣ. ΕΚΡΙΘΗ ΙΚΑΝΟΣ Ι1 ΓΙΩΤΑ ΕΝΑ). 13-8-1985 ΑΤΕΤΑΓΗ ΕΙΣ ΤΟ Κ.Ε.Ε.Μ. (ΣΠΑΡΤΗ). 13-8-1985 ΕΚΡΙΘΗ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΔΙΑ ΣΤΡΑΤΕΥΣΙΝ Ι5 (ΓΙΩΤΑ ΠΕΝΤΕ), ΩΣ ΠΑΣΧΩΝ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΒΑΡΕΙΑ ΝΕΥΡΩΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΜΕ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ (ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ).ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ 166/ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ.Αφιερωμένο σε ολους τους μαιντανούς-προσκεκλημένους των Εκπομπών του, και στα Γερμανικά νουμεράκια που έχουμε κάνει όλοι μας εκτός από τον Μάκη με την βίλα και το Καγιέν. ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΚΑΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ»
Οί απροστάτευτες λοιπόν υπό δημοκρατικές συνθήκες ευπειθέστατες αλλά καί απαθέστατες μάζες ελέγχονται στήν εντέλεια βάσει τών εγγενών αδυναμιών καί τών ποταπών παθών των, υποκείμενες σέ άνευ προηγουμένου ψυχολογικό πόλεμο, διεξαγόμενο μέ τήν βοήθεια τής μαζικής ψυχολογίας.Σήμερα 30 χρόνια μετά τό 1974, ή χώρα είναι καταχρεωμένη καί μέ οικονομία ασφαλώς χειρότερη από ότι ήταν τό 1974. Καταχρεωμένη, μέ μία Εθνική ανεξαρτησία υποθηκευμένη στίς ΗΠΑ καί μία κοινωνία στήν χειρότερη, από ηθικής πλευράς, κατάσταση όλων τών εποχών. Ή Ελλάς βρίσκεται στήν έσχατη παρακμή, ακόμα καί από τό 1453. Ό Γεώργιος Παπαδόπουλος, ό αρχηγός τής 21ης Απριλίου, τής κακιάς Χούντας πού λέγουν στά ΜΜΕ καί στά σχολεία, πέθανε φυλακισμένος καί άρρωστος, πληρώνοντας τό τίμημα ότι προσπάθησε γιά τήν Εθνική Ανεξαρτησία. Τό παγκόσμιο κατεστημένο δέν τού συγχώρεσε πώς προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στόν Αραβικό κόσμο καί ιδιαίτερα στόν Νάσερ. Άλλωστε ή Αίγυπτος τού Ανουάρ Σαντάτ προσέφερε πολιτικό άσυλο στούς Αξιωματικούς τής 21ης Απριλίου αμέσως μετά τήν πτώση, καί όχι οί Αμερικανοί πού επιμένουν νά λέγουν οί γελοίοι πολιτικοί καί δάσκαλοι στά σχολεία. Τά χρόνια μετά τήν χούντα έφεραν στήν κυβέρνηση τό κόμμα τής Νέας δημοκρατίας, πού είχε σάν μόνο στόχο τήν αποχουντικοποίηση, τόν διωγμό χιλιάδων Ελλήνων καί τόν ιδεολογικό καί πολιτικό θρίαμβο τής Αριστεράς, ακόμη καί σέ περίοδο όπου ή κυβέρνηση τής χώρας ήταν «δεξιά» (εάν μπορεί νά θεωρηθή δεξιά ή Νέα Δημοκρατία). Τήν Νέα Δημοκρατία διαδέχθηκε τό καθεστώς τού ΠΑΣΟΚ. Στίς ημέρες του διαλύθηκε τό παν στήν Ελλάδα. Ή οικονομία τού κράτους κατεστράφη, ενώ στά Εθνικά ζητήματα καθιερώθηκε τό «δέν διεκδικούμε τίποτα». Μάλιστα τό περίφημο Πολυτεχνείο καί όλη αυτή ή μυθοπλασία, έφθασε νά γίνη Εθνική εορτή, μέ τήν ανοχή φυσικά τής Νέας Δημοκρατίας. Τά παραμύθια τού Πολυτεχνείου καί τών δήθεν αντιστασιακών, σήμερα εξαργυρώνουν πολιτικά, τίς δάφνες καί τούς ανύπαρκτους ηρωισμούς, μέ βουλευτικές έδρες. Ότι γνώριζε ό Ελληνικός λαός γιά τό 1936-1950 διαστρεβλώθηκε καί διαγράφηκε πλήρως. Τά εγκλήματα τού ΕΛΑΣ-ΕΑΜ έγιναν πράξεις ηρωισμού καί κάθε αναφορά σέ αυτά βαπτίσθηκε ώς «γιορτή μίσους». Τό όνομα Ιωάννης Μεταξάς απαγορεύθηκε νά αναφέρεται, ενώ ή οποιαδήποτε Εθνική τοποθέτηση στό θέμα τής βορείου Ηπείρου αποκαλέστηκε ιμπεριαλισμός, εθνικιστικό παραλήρημα καί φανατισμός.
Ή Ελλάς είναι ή μοναδική χώρα στόν κόσμο πού κυριαρχεί ή Αριστερά μέσα σέ καθεστώς σκληρού Καπιταλισμού. Πώς οί νικητές τού ψυχρού πολέμου επιτρέπουν νά υπάρχει αυτή ή κατάσταση στήν Ελλάδα. Τό ποιός κυβερνά τούς είναι παντελώς αδιάφορο. Εκείνο πού τούς ενδιαφέρει μόνο είναι νά εξυπηρετούν κάποιοι τά συμφέροντά των. Ό Ανδρέας Παπανδρέου έπαιρνε τίς ψήφους τών αριστερών γιά νά φύγουν οί Βάσεις καί οί Βάσεις (τών ΗΠΑ) είναι εδώ ακόμα. Ή παρακμή αυτή ενδιαφέρει τούς αληθινούς Έλληνες, πού βλέπουν τήν πατρίδα μας νά σέρνεται όλο καί περισσότερο στήν καταστροφή.Οί Έλληνες σήμερα δέν αντιδρούν δέν διεκδικούν δέν αγωνίζονται. Οί σημερινοί θλιβεροί καί ασήμαντοι Έλληνες τής Αθήνας, δυστυχώς θά μείνουν τραγικά παρείσακτοι γιά τό μέλλον. ή κατάσταση έχει φέρει τήν Ελλάδα νά είναι ασήμαντη καί ανύπαρκτη, ενώ τό μέλλον τής είναι υποθηκευμένο σέ ξένες τράπεζες. Μία Ελλάς όμως χωρίς όπλα (αφού χωρίς τά ανταλακτικά καί τά καύσιμα τόν Αμερικανών είναι παιχνίδια), χωρίς οικονομική αυτονομία, χωρίς πατριώτες καί τίμιους πολιτικούς καί κυρίως χωρίς πολίτες μέ φρόνημα, τί μέλλον μπορεί νά έχει ; Υπάρχουν δυνάμεις ικανές νά ανατρέψουν τήν πορεία τής «παγκοσμιοποίησης» ;
Δείγμα τής ταπεινότητος τού σημερινού Ελληνικού λαού, μίας ταπεινότητος πού ουδεμία σχέση έχει μέ τήν σεμνότητα, αλλά μέ τήν δουλική συμπεριφορά, είναι όταν εκατομμύρια Ελλήνων έχασαν τίς περιουσίες τους στήν οδό Σοφοκλέους (ουδείς εδικάσθη καί ετιμωρήθη). Ακόμα καί στήν Αλβανία, όπου υπήρξε ανάλογο οικονομικό σκάνδαλο, ό λαός ξεσηκώθηκε καί επαναστάτησε. Ό Έλληνας όμως δέν είναι διατεθειμένος νά διακινδυνεύση τό πολύτιμον σαρκίον του καί τήν πολυπόθητη ηρεμία του, ακόμα καί όταν ξέρει ποιοί τόν έκλεψαν :
• Καθημερινή 24\8\03 : Ό Γιάννος Παπαντωνίου πήρε Μίζες...
• Ελευθεροτυπία 25\8\03: Οί Αμερικάνοι πιέζουν γιά αναθέσεις προμηθιών όπλων...ό κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακοίνωσε από πού θά πάρουμε υποβρύχια πρίν τελειώσει ό διαγωνισμός.
• Ελευθεροτυπία 13\10\01: Ένα Χάμερ πού στοιχίζει 58000δολ εμείς τό πήραμε 145000δολ, άρα πού πήγαν τά παραπάνω λεφτά ;
• Χώρα 19\12\02: ό Στρατός συντηρείται, λόγω κλεψίματος χρημάτων, μέ τά αποθέματα πού είναι γιά ώρα ανάγκης.
• Ελυθεροτυπία 30\12\03 Σωτηρέλης : ή στάση σας κ.Υπουργέ παρέχει διευκολύνσεις σέ στιγνά οικονομικά συμφέροντα.
• Χώρα 11\12\01: ό Τσοχατζόπουλος υπέγραψε προμήθειες 700 δις 2 ώρες πρίν παραδόσει τό Υπουργείο στόν Γιάννο.
• Χώρα 17\9\03: Πανωπροίκι 4 δις γιά κάθε πυροσβεστικό αεροπλάνο.
• Γιακουνάτος προμηθευτής εξοπλισμών καί επι Πασόκ καί επι ΝΔ
• Λαναράς, έβγαλε τρίς από τό χρηματιστήριο καί αμέσως έκλεισε στήν Νάουσα τό εργοστάσιό του καί εξηφανίσθη.
• Μπόμπολας παίρνει δημόσια έργα επί Πασόκ καί τώρα τού δίδει δημόσια έργα καί ό Σουφλιάς.
• Στό χρηματιστήριο τό 1999 εκλάπησαν από τίς Ελληνικές οικογένειες 50 τρίς!!
• Οί 5 εμπειρογνώμονες τού ελικοπτέρου στά Ίμια, μετά τό πόρισμά των (ατύχημα) πήραν θέσεις στό ΝΑΤΟ καί σέ Πρεσβείες.
• Στήν Νεα Δημοκρατία, ό Μπόμπολας επέβαλε Σουφλιά
• Πόρισμα Μακέην : μίζες 10% σέ εταιρίες of shore Ελλήνων πολιτικών.
• 5\11\04 Ό Τέρενς Κουίκ αποκαλύπτει τήν καταγωγή τού Μίλλερ, πρεσβευτού τών ΗΠΑ : Εβραίος από τό Μπρούκλιν. Καί ενώ ό δημοσιογράφος πού όλα τά χρόνια έλεγε αυτά πού ήθελαν οί Αμερικάνοι φαίνεται νά αντιδρά πού καί πού, ό «μέγας» αντιδραστικός Καρατζαφέρης, προκειμένου νά εξαργυρώση τήν είσοδό του στήν Ευρωβουλή λέγει : (15\10\04) Βεβαίως καί έγινε τό Ολοκαύτωμα...
• Τήν τελευταία 20τία οί Αγρότες πεινούν καί οί Τράπεζες πληστηριάζουν.
• Μπόμπολας, Λαμπράκης, Κόκκαλης, Αλαφούζος, Κοπελούζος, Βαρδινογιάννης, στηρίζουν ΝΔ κάι Πασόκ καί ό κόσμος κοιμάται.
• 50 Οικογένειες έχουν τόν Πλούτο 10.000.000 Ελλήνων καί κανένας δέν αντιδρά
• Οί Έλληνες Βουλευτές τό 2004 επήραν μία Μερσεντές δωρεάν, οί άλλοι Έλληνες πού δουλεύουν όλη ημέρα τί πήραν ;
• Οί επιδοτήσεις κόβονται, τά Ελληνικά προϊόντα καταστρέφονται καί κανένας πάλι δέν αντιδρά.
• Κάθε μέρα κλείνει καί ένα εργοστάσιο καί κόσμος μένει στόν δρόμο.
• Οί Έλληνες οικοδόμοι στό ταμείο ανεργίας καί οί Αλβανοί στίς οικοδομές
• Στίς φυλακές μπαίνουν αυτοί πού χρωστάνε 1-2 εκατ δρχ στήν εφορία, ενώ αυτοί πού έχουν κατακλέψει τό Ελληνικό δημόσιο κυκλοφορούν ελεύθεροι από κανάλι σέ κανάλι καί ρητορεύουν.
• Ό Βουλευτής παίρνει 3000 ευρώ σύνταξη στά 4 χρόνια, ενώ τά τούβλα πού τούς ψηφίζουν πέρνουν 300 μέ 600 ευρώ στά 35 χρόνια σκληρής δουλειάς.
• Ένα ευρώ τό προϊόν στό χωράφι - έξι ευρώ στά Supermarket καί στίς λαϊκές. Γιατί ανέχεται ό κόσμος τούς Μεσάζοντες ;
• Οί Αλβανοί διεκδικούν Τσαμουριά, οί Σκοπιανοί Μακεδονία, οί Τούρκοι Αιγαίο καί Κύπρο καί εμείς δέν διεκδικούμε τίποτα.
• 200 στρατόπεδα έκλεισαν επι Πασόκ καί ΝΔ (Παύλου Μελά, Καρατάσου, κτλ).
• Φασαρία στά κανάλια γιά τό φτωχόπαιδο πού σπουδάζει στήν Ελλάδα από τήν Αλβανία... Στίς 21\10\04 Ό Νομάρχης Θες\κης λέγει πώς τό φτωχόπαιδο τελικά σπουδάζει σέ Πανεπιστήμιο τών ΗΠΑ.
Πού βρήκε τά λεφτά ό Τσενάϊ ; ....
• Οί τράπεζες βάζουν χρεώνουν μέ 20% τό δάνειο, ενώ τήν κατάθεση τήν πληρώνουν μέ 1,5%.
• Καταργούν τό άρθρο 16 κάνοντας τά Πανεπιστήμια επιχειρήσεις πού πωλούν πτυχία.
• Αναφέρετο δικαίωμα νά καίνε οί φοιτητές ή οί Αλβανοί τήν Ελληνική σημαία είπε στόν Αντέννα ό Βαρβιτσιώτης Υιός.
• Μπούρδα νά ασχουλούμαστε μέ τό Μακεδονικό ζήτημα είπε στόν Αντέννα, Mega, Alpha κτλ ό Βουλευτής Κέρκυρας Γεωργιάδης.
• Οί Ευρωβουλευτές τού ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ, ψήφισαν υπέρ τής εισόδου τών Σκοπίων στήν Ευρώπης καί φυσικά τής Τουρκίας.
• «Τά επόμενα χρόνια τά σύνορα καί μέρος τής εθνικής μας κυριαρχίας θά περιοριστούν, χάρη τής ευημερίας,ειρήνης καί ασφαλείας στήν περιοχή. Τά δικαιώματα τών ανθρώπων θά υποστούν μεταβολές αλλά καί θά παραβιαστούν από αρχές καί εξουσίες. Ή δημοκρατία θά δοκιμαστεί από νέες μορφές διακυβέρνησης» ή Πρόεδρος τής Βουλής Ψαρούδα Μπενάκη 2004-2005.
• Από τό 74 στήν Ελλάδα ζούν καί βασιλεύουν τά Καρτέλ πετρελαίου, μπύρας, γάλακτος, κρέατος. Ώς πότε θά κλέβουν τούς Έλληνες;
• Οί τράπεζες τού Λάτση, τού Κωστόπουλο κ.α. δηλώνουν κέρδη 2,5 δις Ευρώ καί κανένας πολιτικός ή δικαστής δέν αναρωτιέται.
• Αφήνουν νά κλείση ή Ολυμπιακή γιά νά πλουτίση ό Βασιλάκης μέ τήν Aergean. Κάτω τά χέρια από τίς στρατηγικές επιχειρήσεις.
• Ή Τουρκία βάζει 15 θέματα στήν Χάγη καί εμείς τίποτα. Ούτε Κύπρο, ούτε Θράκη, ούτε Κωνσταντινούπολιν. Ποιός δικαστής θά δικαιώση τήν Ελλάδα; Είναι 100% σίγουρο πώς θά πούν : Τόσα θέματα βάζει ή Τουρκία, άς τής δώσουμε 3,4 γιά νά ησυχάσουμε.
• Στίς εκλογές τού 2007, ό Καρμανλής βγήκε μέ ποσοστό 41%. Μέ τέτοιο ποσοστό ούτε κοινοτάρχης δέν βγαίνει, αλλά μέ τούς εκλογικούς νόμους τό 40% κυβερνά τό 60%.
• Οί τραπεζικές εργασίες στήν Ελλάδα είναι 3πλάσιες από τόν μέσο όρο τής Ευρώπης. Χρεώνουν 3 φορές περισσότερο καί κανένας δέν αντιδρά.
• Ό Σύριζα μέ τόν Αλαβάνο φωνάζουν γιά τήν οικολογία, όταν ό ίδιος καί ή οικογενειά του έχουν γίνει πάμπλουτοι από τά Λατομεία πού έχουν εδώ καί 40 χρόνια.
• Στήν Ζούγλα τού Alter μαθαίνουμε πώς υιός μέλους τού Σύριζα συνελήφθη γιά ληστεία καί κατοχή όπλων, αλλά έχει ασυλία.
• Ή Ολλανδία δέχεται μετανάστες σέ ποσοστό 3% τού πληθυσμού, ενώ ή Ιταλία 2,5%. Ή Ελλάς τού Πασόκ καί τής ΝΔ γιατί έχει φθάσει στό 25% ;
• Οί πολυσυζυτημένοι S300 πού πληρώθηκαν από τόν Ελληνοκυπριακό λαό παραμένουν ανενεργοί γιατί οί Έλληνες πολιτικές καί ή ηγεσία τού στρατού είναι δειλοί. Τό δόγμα τού ενιαίου αμυντικού χώρου πάει περίπατο, ενώ τό ισχυρότερο αμυντικό όπλο τής Βαλκανικής παραμένει σέ κοντέϊνερ κάπου στήν Κρήτη καί μακρυά από τίς δεκάδες παραβιάσεις τών Τούρκων στό Αιγαίο.
• Δημοσίευμα ΝΕΩ:Τό 2004 ή Κυβέρνηση τής ΝΔ μέ τό πού βγαίνει τό πρώτο πού τήν νοιάζει είναι ή αύξηση σέ δικαστές καί βουλευτές πού φθάνει τό 1 δις Ευρώ.
• ΠΑΡΟΝ 16\9\07 : Μπορεί φραστικά νά σκίζεται ό Αλαβάνος γιά τήν γενιά τών 700 ευρώ, μολονότι ό Αλαβάνος είναι ό πιό πλούσιος πολιτικός, αλλά πολλοί από τούς εργαζομένους στόν κομματικό σταθμό τού ΣΥΡΙΖΑ πληρώνονται μέ μισθούς τών 500 ευρώ. Απαιτούν από τούς ρεπόρτερ νά δουλεύουν σαββατοκύριακα γιά νά μήν απολυθούν. Αυτό συμβαίνει στόν ραδιοφωνικό σταθμό «στό κόκκινο»
Στίς 04.08.06 Όπως έγινε γνωστό, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Συνεδρίασε το ΚΥΣΕΑ, με θέμα την έγκριση του νέου εξοπλιστικού προγράμματος για την περίοδο 2006-2010. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις το εξοπλιστικό πρόγραμμα είναι συνολικού ύψους 11,3 δισ. ευρώ και δεν περιλαμβάνει την αγορά μαχητικών αεροσκαφών τέταρτης γενιάς, η οποία αναβάλλεται για μετά το 2008. Προς τι η αναβολή αυτή; Μήπως λόγω των πιέσεων που υπάρχουν από τους αμερικανούς για αποκλειστικό εφοδιασμό της χώρας μας από αμερικανικού τύπου πολεμικά αεροσκάφη; Ή μήπως κρίθηκε πως η ελληνοτουρκική «φιλία» είναι δεδομένη και έτσι δεν αξίζει τον κόπο να ξοδευτούμε ; Απόλυτα σχετικό με τα παραπάνω είναι και το δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» της Κυριακής που σας παραθέτουμε αυτούσιο: «Ψωνίζουμε» ανταλλακτικά made in Turkey» Όταν, την άνοιξη του 2000, αξιωματικοί στην πτέρυγα μάχης της Λάρισας άνοιξαν μερικά κιβώτια με ανταλλακτικά των αεροσκαφών F16, δεν πίστευαν στα μάτια τους: Στις επιφάνειές τους αναγραφόταν φαρδιά-πλατιά ότι είχαν κατασκευαστεί... στην Τουρκία.Το περιστατικό αποκαλύπτει μια ενδιαφέρουσα πτυχή της κούρσας εξοπλισμών μεταξύ των δύο χωρών, αλλά ταυτόχρονα και την άλλη όψη των αερομαχιών στο Αιγαίο: Αγοράζουμε τα ίδια αεροπλάνα, από τον ίδιο αμερικανό κατασκευαστή και τα δοκιμάζουμε...μεταξύμας!Με μια διαφορά: Στην Τουρκία υπάρχει γραμμή παραγωγής των F16, συνεπώς και παραγωγή διάφορων ανταλλακτικών τους. Κάτι που η Ελλάδα δεν κατάφερε ποτέ να κάνει, τεμαχίζοντας, κάθε φορά τις αγορές αμερικανικών αεροσκαφών ανά 20 και ανά 30, χωρίς προγραμματισμό, αν κι έχει αγοράσει μέχρι σήμερα συνολικά 170 F-16. Και ακόμη χειρότερα, διατηρεί μια μοναδική στον κόσμο πολυτυπία αεροσκαφών που ανεβάζει το κόστος συντήρησης, εκπαίδευσης Η επιλογή των αμερικάνικου τύπου αεροσκαφών F-16 τόσο από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όσο και από την παρούσα κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι μία επιλογή υποταγής, που καταλύει στην ουσία την εθνική μας ανεξαρτησία. Αυτό γιατί εάν ένα κράτος εξαρτάται απόλυτα από ένα άλλο κράτος, προκειμένου να έχει εξασφαλισμένη την εθνική του άμυνα (και στην συγκεκριμένη περίπτωση αναφερόμαστε στα ανταλλακτικά των… F-16!), τότε είναι βέβαιον ότι εξαρτάται από αυτό το κράτος.Ο κύριος Κορωναίος, που έγραψε το παραπάνω άρθρο στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» και που του φάνηκε παράδοξο το γεγονός ότι τα ανταλλακτικά που παραλαμβάνουμε για τα F16 είναι τουρκικής κατασκευής, ας μάθει ότι εδώ και αρκετά χρόνια με επίσημη απόφαση της εταιρείας που κατασκευάζει τα F-16 έχει δρομολογηθεί να κλείσουν τα εργοστάσια στις ΗΠΑ και η κυριότερη
Η συνέχεια του διαχρονικού σκανδάλου της λεηλασίας και του τζόγου με την περιουσία των ασφαλιστικών Ταμείων, που επανήλθε πρόσφατα στη δημοσιότητα με αφορμή την απώλεια 4,8 εκατομμυρίων ευρώ του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων, απέδειξε το πόσο μετράει για τους κοινοβουλευτικούς διαχειριστές ο μόχθος των εργαζομένων. Η υπόθεση αγοράς ομολόγων για λογαριασμό του ΤΕΑΔΥ, μέσω της χρηματιστηριακής εταιρείας «Ακρόπολις», είναι απλά ένας κρίκος στην αλυσίδα των παράνομων αποφάσεων των διοικήσεων των Ταμείων, τα τελευταία χρόνια, να επενδύουν τις εισφορές των εργαζομένων, όχι σε τίτλους σταθερής και εξασφαλισμένης απόδοσης όπως προβλέπεται, αλλά σε κερδοσκοπικούς τίτλους, με αποτέλεσμα να ζημιώσουν.
Μέ τό κόλπο τού Βασικού μετόχου στίς ιδιωτικοποιήσεις τών Κρατικών οργανισμών, ό υπουργός οικονομίας τήν ώρα πού προσπαθεί νά μήν πέση ό ΟΤΕ στά χέρια τής MIG (Marfin invester Group) χαρίζει τά Ελληνικά Πετρέλαια στόν Λάτση, γνωρίζοντας ότι άν ό Βγενόπουλος τής MIG καταφύγει στά Ευρωπαϊκά δικαστήρια, θά κερδίσει καί θά χαθεί καί ό ΟΤΕ, δημιουργόντας έτσι ή Κυβέρνηση τής Ν.Δ. ιδιωτικά μονοπόλεια εισβάρος φυσικά τών Ελλήνων. Καταρχήν συμφωνία γιά μεταβίβαση τού ποσοστού τού ΟΤΕ, πού κατείχε ή MARFIN INESTMENT GROUP (MIG), στήν DEUTSCHE TELECOM, είναι ή τελευταία πράξη πού δρομολογεί τό πλήρες ξεπούλημα τού εθνικού φορέα τηλεπικοινωνιών στό ιδιωτικό καί ιδιαίτερα τό ξένο κεφάλαιο.Μία συμφωνία, η οποία δεν προκάλεσε καμία έκπληξη, καθώς οι παρασκηνιακές συζητήσεις με την Deutsche Telecom ξεκίνησαν πριν από αρκετό καιρό, μέσα στο πλαίσιο του πλειστηριασμού της Εθνικής περιουσίας. Η Deutsche Telecom, εξάλλου, ήταν η πρώτη επιλογή από τους δύο μεγάλους ευρωπαϊκούς τηλεπικοινωνιακούς ομίλους στους οποίους θα επιθυμούσε το ελληνικό Δημόσιο να εκχωρήσει τη θέση του «στρατηγικού επενδυτή» για τον ΟΤΕ (ο άλλος ήταν η ισπανική Telefonica). Ποιός θά κερδίσει από τό κλείσιμο τής Ολυμπιακής ; Οί σχέσεις Βασιλάκη Argean μέ τήν κυβέρνηση είναι γνωστές. Τά δρομολόγια τής Argean γιά παράδειγμα είναι μετά τής Ολυμπιακής. Γιατί ό υπουργός μεταφορών βοηθά τήν κερδοσκοπική ιδιωτική εταιρία εισβάρος τής Ελληνικής πού αποτελεί στραγικού χαρακτήρα εταιρία. Ποιός κύριοι τής κυβερνήσεως θά ξυπνήσει 5 τό πρωί γιά νά πετάξει 30΄ έως τήν Ρόδο ή τήν Κρήτη, όταν ή Argean πετά στίς 11 καί 12 τό πρωί ; Έτσι λοιπόν κερδίσει ή ιδιωτική τό 56% τών εσωτερικών πτήσεων. Γιατί 45 περίπου χρόνια προσφέρει ή Ολυμπιακή χωρίς κέρδος μεταφέροντας πολιτικούς, στρατιωτικούς, ασθενείς καί ότι άλλο χρειάζεται ή χώρα ; Γιατί ένας ιδιώτης χωρίς διαγωνισμούς νά κερδίζει τό χρόνο 50 εκατ. ευρώ κάνοντας όλες τίς διαφημίσεις τού Ελληνικού δημοσίου, ενώ μόνο από τόν ΟΠΑΠ νά βγάζει 100 εκατ. ευρώ καί νά φθάνει σήμερα νά έχει σπίτια καί κότερα πού θά ζήλευαν οί Κόκκαλης καί Βαρδινογιάννης. Ή Ελλάς είναι μαζί μέ τήν Βολιβία από τά πιό διεφθαρμένα κράτη τού κόσμου, καί ό Πρωθυπουργός αντί νά κάνη κάτι , ασχολείται μέ τήν επικοινωνιακή πολιτική. Τί θά γίνει μέ τά Καρτέλ γάλακτος, κρέατος, σοκολάτας κ.α. Εκβιάζουν τούς μαγαζάτορες νά έχουν μόνο δικά των προϊόντα γιά νά μήν τούς πάρουν τά ψυγειά, καί στίς τιμές όλοι ίδιοι. Αυξάνουν όλα τά γάλατα, όλα τά κρέατα καί αναγκαστικά ότί καί νά διαλέξεις δέν αλλάζει κάτι. Προσφορά καί ζήτηση λέει ή οικονομία, αλλά καί μέ ζήτηση καί χωρίς οί τιμές δέν αλλάζουν ποτέ πρός τά κάτω. Ό υπουργός κύριος Φόλιας προσέχει τήν Aston Martin τού αλλά δέν προσέχει τίς τιμές στήν Ελλάδα. Τό ίδιο προϊόν στήν Γαλλία 29 λεπτά, 31 λεπτά στήν Γερμανία καί 1 ευρώ στήν Ελλάδα (μιλάμε γιά Μακαρόνια), ενώ οί μισθοί τών Ελλήνων βρίσκονται στά μισά άν όχι στό 1\3 από τούς μέσους μισθούς τών άλλων Ευρωπαίων. Ή Νέα Δημοκρατία έκοψε στόν προυπολογισμό 2 εκατ ευρώ στόν Οκανά, 7 εκατ. στίς ψυχιατρικές κλινικές, ενώ κονδύλια γιά τούς γιατρούς πού πρέπει νά προσληφθούν στά νοσοκομεία δέν προβλέπονται κάν. Πού πάνε τά λεφτά αυτά; Ή Απλή αναλογική πρέπει νά επιστρέψη στό εκλογικό σύστημα, δέν γίνεται τό 38% τών ψηφοφόρων νά βγάζουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Στό Μακεδονικό απλά είναι τά πράγματα! πρέπει νά γίνει Δημοψήφισμα καί νά μάθουμε τί θέλει ό Ελληνικός λαός. Θέλει σύνθετο όνομα, θέλει άλλο όνομα χωρίς τήν λέξη Μακεδονία ή Θέλει κάτι άλλο, καί τότε νά προχωρίσουμε. Ότι πεί ό Λαός. Από τό νά χαρίσουμε τόν Αλέξανδρο στούς Σκοπιανούς έως καί νά φθάσουμε σέ εμπάρκο ή πόλεμο. Ό Λαός θά πολεμήσει ό Λαός καί θά αποφασίσει καί όχι κάποιος Αμερικανός πρέσβυς.
Από τό 1976 έως 1981 έχουμε τίς διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδος καί Τουρκίας μέ τήν ευθύνη τής Νέας Δημοκρατίας. Τό 1962 ή Τουρκία στό Νάτο πρώτη φορά έθεσε θέμα Αιγάιου καί επιχειρησιακής ευθύνης. Τό 1969 κάνει τό ίδιο ή Τουρκία στό πλαίσο τού ΟΗΕ όπου ή Τυνησία ψηφισε υπέρ τής Τουρκίας. Τό 1958 στήν συνθήκη τής Γενεύης : τά νησιά έχουν τήν δική των υφαλοκρηπίδα. Τό 1982 έχουμε τήν σύμβαση Montego bay όπου ή Ελλάς έχει δικαίωμα 12 ναυτικών μιλίων. Επίσης έχουμε επεναλήψεις Συμφωνίων : ICAO 1952-58 ΣΙΚΑΓΟΥ 1944 10m τό FIR ΑΘΗΝΩΝ εκεί θά υποβάλλονται τά σχέδια πτήσεως πάνω από τό Αιγαίο. Στίς 11/11/76 τό Πρωτόκολλο Βέρνης μεταξύ Τζούνη καί Μπιλγκέ. Ή συνάντησις ήτο μυστική, τό θέμα : περί υφαλοκρηπίδος ή πρώτη κίνησις γιά τήν παραχώρηση τού Αιγαίου. Στίς 7/7/78 έχουμε συνάντησις Θεοδωροπούλου (πρέσβης ελλάδος) είς τουρκία. Στίς 20/9/78 οί ίδιοι συναντήθησαν είς Αθήνα. Στίς 10/2/78 οί ίδιοι συναντήθησαν είς Άγκυρα. Στίς 7/4/79 στήν Γενεύη οί εκπρόσωποι τών δύο υπουργίων εξωτερικών συναντήθησαν γιά άλλη μία φορά. Στίς 11/5/79 στό Στρασβούργο οί τούρκοι στήν εκεί συνάντηση εζήτησαν νά αποστρατικοποιηθή τό Αιγάιο. Στίς 9/7/79 ό Θεοδωρόπουλος συναντάται είς Αθήνα μέ Γιγκίτ. Στίς 10/7/79 ό Καραμανλής καί ό Μολυβιάτης συναντούν τόν Γιγκίτ. Στίς 31/10/79 στό Λονδίνο εγένετο συνάντησις μεταξύ Θεοδωροπούλου καί Γιγκίτ. Στίς 18/2/80 έχουμε συνάντηση τού πρέσβη Μακρή στήν Άγκυρα μέ τούρκους αξιωματούχους. Στίς 7/12/71 είχε οριοθετηθεί ό Έβρος μέ πρωτόκολλον, ενώ 3/10/80 στήν Νέα Υόρκη συναντάται ό Θεοδωρόπουλος μέ τόν Γκιορούν, όπου ελέχθησαν τά εξής : «ή τουρκία διαθέτει μετά τίς ΗΠΑ τήν μεγαλυτέρα αποβατική ικανότητα στό ΝΑΤΟ. Οί Ελληνικές δυνάμεις στά νησιά είναι γιά φιγούρα. Ή τουρκία στήν εξής συνάντηση πετυχαίνει κατάργηση αεροδιαδρόμων καί αύξηση κατωτάτου ύψους. Δημιουργούνται αεροδιαδρόμοι πού συνοντίζονται πλέον από Ελλάδα καί Τουρκία. Ό συντονισμός τού FIR Αθηνών γίνεται από κοινού πλέον». Τέλος στίς 16/3/81 έχουμε συνάντησι τουρμέν καί Σέρμπου. Στό Παρίσι μετά τήν συνάντησιν Μητσοτάκη καί Γιλμάζ, ό δεύτερος δήλωσε στό Τουρκικό ειδεσεογραφικό πρακτορίο ειδήσεως Ανατόλια ότι συζήτησε μέ τόν κ.Μητσοτάκη θέματα συνεκμεταλλεύσεως τού Αιγαίου. Ό Μητσοτάκης εδέχθη ή Τουρκία νά κάνει γεωτρήσεις στόν Αιγαίο καί μάλιστα σέ μή αμφισβητούμενες περιοχές έως καί τότε. Ό Μητσοτάκης υπέπεσε σέ εθνικό ολίσθημα. Ό Μητσοτάκης κατέβαζε τά Ελληνικά χωρικά ύδατα στά 6 νμ. Τόν Οκτώμβριο τού 1980 ώς υπουργός εξωτερικών . ό Βύρων Θεοδωρόπουλος στίς 3/10/80 δήλωσε στήν Νέα Υόρκη ότι ή Ελλάς δέχεται νά δοθή άν χρειαστεί στήν Τουρκία συμψηφίσματος εκτός Αιγαίου όμως. Στήν ΝΑ Ρόδο εάν θέλουν ή στήν Κρήτ. Από τό 1950 οί ΗΠΑ έχουν βρεί σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου. Ό Μητσοτάκης στίς 7/3/81 περιώρισε από 25 μίλια τόν έλεγχο τού αεροδρομίου τής λήμνου σέ 12 μίλια, εξασφαλίζοντας τήν εξυπηρέτηση τών Τούρκων καί φέρνοντας σήμερα τήν Λήμνο σέ θέση βολής από τά Τουρκικά πολεμικά. Ή Ρόδος εσώθη μέ τίς εκλογές τού 81 όπου έπεσε ή ΝΔ καί δέν πρόλαβαν οί Μητσοτάκης Μολυβιάτης καί Καραμανλής νά ξεπουλήσουν όλη τήν θάλασσα τού Αιγαίου. Από 7/3/81 ή Ελλάς δίδει στήν Τουρκία τόν έλεγχο έως καί 10000 πόδια. Αεροπλάνο τής ολυμπιακής δηλαδή πού φεύγει από Αθήνα γιά Αλεξανδρούπολιν μέσω διαδρόμου G33 πετά στά 10000-25000 πόδια. Όταν πλησιάσει γιά προσγείωση μετά τήν Σαμοθράκη στά 8000 πόδια μπορεί νά βρεθή ενωπίου τουρκικών αεροπλάνων καί ή ασφάλεια πλέον εναπόκειται στήν φιλεσπλαχνία τών αρχών ελέγχου εναερίου κυκλοφορίας.
Ή Ελλάς θά πρέπει αμέσως νά επεκτείνη στά 12 ναυτικά μίλια. Όποιος έχει τόν έλεγχο τού Αιγαίου ελέγχει καί τήν Ελλάδα. Αντί αυτού στίς 25/6/92 ή Ελλάδα υπογράφει σύμφωνο φιλίας μέ τήν Τουρκία καί ό Μητσοτάκης διακήρυξε στό αεροδρόμιο ότι δέν υπάρχει πλέον απειλή έξ’ Ανατολών καί έπραξε τά εξής :
1. Εισηγήθηκε διπλή ονομασία μέ τήν χρήση τού ονόματος Μακεδονία
2. εγκατέλειψε τίς συνομιλίες τής Βιένης γιά τόν έλεγχο τού λιμανιού τής Μερσίνας, τήν πλέον ανεξάρτητη ναυτική βάση κατά τής Κύπρου καί τού Αιγαίου.
3. 8/6/91 αποδέχθηκε τήν λύση συνομοσπονδίας στήν Κύπρο αναγνωρίζοντας έτσι ντε φάκτο τό ψευδοκράτος.
4. 9/91 παραδέχθηκε αμφισβητούμενες περιοχές ανατολικά τού 25Ε
5. Νότια καί ανατολικά τής Λήμνου ό Μητσοτάκης επέτρεψε τουρκικόν πεδίον βολής, ενώ υπάρχουν μεταξύ Λήμνου καί Χίου 25 κοιτάσματα πετρελαίου.
6. 1/11/73 εφημερίς κυβερνήσεως Τουρκίας υπ’αριθμόν 7/8394 απόφαση τής Τουρκικής Κυβερνήσεως δίνονται άδειες πρός έρευνα πετρελαίου (εφημ 18/7/74)
Η ζώνη της θάλασσας κατά μήκος των ακτών ενός κράτους, η οποία υπάγεται στην κυριαρχία του, ως προέκταση της ξηράς του που βρέχεται από τη θάλασσα. Η αιγιαλίτιδα ζώνη, που λέγεται αλλιώς «χωρικά ύδατα», θεωρείται έδαφος της πολιτείας, η οποία ασκεί σ’ αυτήν τα κυριαρχικά της δικαιώματα, ιδίως σχετικά με την αλιεία, την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου, τον υγειονομικό έλεγχο των ακτών, τη δίωξη του λαθρεμπορίου από τη λιμενική αστυνομία και τις τελωνειακές υπηρεσίες, καθώς και κάθε άλλη εξουσία που έχει στο έδαφός της, χωρίς όμως να παραβιάζει τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Η οριοθεσία των θαλάσσιων χώρων έχει πάντοτε διεθνή χαρακτήρα. Αν και αποτελεί μονομερή δικαιοπραξία, η ισχύς της, σε σχέση προς τρίτα κράτη, εξαρτάται από το Διεθνές Δίκαιο. Διεθνώς δεν καθορίστηκε ακόμη με ακρίβεια η έκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης, διότι οι σχετικές διεθνείς διασκέψεις (της Κ.τ.Ε. στη Χάγη, το 1930, και των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη το 1958 και 1960), που ασχολήθηκαν με το ζήτημα αυτό, δεν πέτυχαν μέχρι σήμερα να το λύσουν και να καθορίσουν με ακρίβεια το μήκος στο οποίο πρέπει να φτάνει η ζώνη αυτή από τις ακτές κάθε κράτους. Μεγάλο διεθνές ενδιαφέρον προκάλεσε και η διάσκεψη του Καράκας, που έγινε τον Ιούλιο του 1974, η οποία, όμως, παρά τις ελπίδες που γέννησε, δεν μπόρεσε να καταλήξει σε θετικά αποτελέσματα.Έτσι, τα κράτη έχουν καθορίσει μόνα τους κατά διάφορο τρόπο την έκταση αυτή, που δεν είναι ίδια παντού, γιατί άλλα την όρισαν σε τρία, άλλα σε έξι και άλλα σε δώδεκα ναυτικά μίλια. Η καθιέρωση όμως από το «σχέδιο σύμβασης» της Επιτροπής του Διεθνούς Δικαίου του 1981, ανώτατου ορίου 12 ναυτικών μιλίων, μπορεί να οδηγήσει στο ασφαλές συμπέρασμα ότι αδιάφορο αν ακόμα δε συνάφθηκε η σύμβαση, γύρω από αυτό το πλάτος υπάρχει γενική συναίνεση των κρατών.Σύμφωνα μάλιστα με το άρθρο 3 αυτού, τα κράτη μπορούν να καθορίζουν το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης σε 3, 6, 9, 11, 12 μίλια αλλά δεν μπορούν να υπερβούν τα 12 μίλια. Η Ελλάδα σύμφωνα με το νόμο 230/1936 έχει αιγιαλίτιδα ζώνη 6 ναυτικών μιλίων.Τα κράτη εκείνα που όπως η Ελλάδα έχουν αιγιαλίτιδα ζώνη μικρότερη των 12 μιλίων, δικαιούνται, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, να επεκτείνουν την αιγιαλίτιδα ζώνη τους ως το ανώτατο όριο που προβλέπει το άρθρο 3.
Σημείο για τη μέτρηση της αιγιαλίτιδας ζώνης από την ξηρά προς τη θάλασσα είναι το σημείο στο οποίο φτάνει στην ξηρά το μεγαλύτερο κύμα της θάλασσας. Η αλιεία απαγορεύεται στους ξένους υπηκόους μέσα στην αιγιαλίτιδα ζώνη. Ξένα πλοία μπορούν να περνούν μέσα από την αιγιαλίτιδα ζώνη, αρκεί αυτό να γίνεται χωρίς να βλάπτονται τα συμφέροντα του κράτους, όχι όμως να παραμένουν και να αγκυροβολούν μέσα σε αυτήν. Το κράτος μπορεί να παραχωρήσει προνόμια και δικαιώματα τόσο μέσα στην αιγιαλίτιδα ζώνη του όσο και στις ακτές του, αρκεί η παραχώρηση αυτή να μην είναι επιζήμια για τα συμφέροντα του κράτους. Όσο για το λόγο που δικαιολογεί την ύπαρξη αιγιαλίτιδας ζώνης, έχουν διατυπωθεί πολλές γνώμες και θεωρίες. Η επικρατέστερη είναι η «Θεωρία της Κυριαρχίας της Πολιτείας», που ορίζει ότι κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να επεκτείνει την κυριαρχία του (imperium) και μέσα στη θάλασσα σε ορισμένη απόσταση από τις ακτές του και να ασκεί ένα είδος επικυριαρχίας στη ζώνη αυτή.
Τό 1987 μέ αφορμή τήν έξοδο στό Αιγαίο τού Σισμίκ, δημιουργήθηκε στήν Ελλάδα κλίμα πολέμου. Βέβαια όλα ξεκίνησαν από τό 1974 όπου ό υπουργός Ανδρουτσόπουλος δήλωσε πώς οί Αμερικανοί θέλουν συνεκμετάλευση τού Πετρελαίου στό Αιγαίο. Ή Χούντα έβγαζε πετρέλαιο στόν Πρίνο Καβάλας, εταιρία τήν οποία ό Παπανδρέου μέ τόν Ετζεβίτ παγώνουν καί κάθε άλλη γεώτρηση στό Αιγαίο. Ό Στέφανος Μάνος υπουργός ΝΔ δηλώνει πώς δέν μπορούμε νά βγάλουμε πετρέλαιο ή δέν μάς αφήνουν. Τό 1981 ό Κουλουμπής ό υπουργός τής κυβερνήσεως δηλώνει πώς δέν μάς αφήνουν νά βγάλουμε πετρέλαιο γιά λόγους ασφαλείας. Ό Ράλλης έδωσε εντολή σέ εταιρία ερευνών πετρελαίου, λίγο πρίν τίς εκλογές τού 81 όπου θά νικούσε ό Ανδρέας. Ό Πρίνος έβγαζε 30000 βαρέλια τήν ημέρα, ενώ μπορούσε 100000 βαρέλια ανά μέρα. Ή Ελλάδα σήμερα θέλει 400000 περίπου βαρέλια ανά ημέρα. Τό 1987 ή Τουρκία βγάζει δύο ερευνητικά σκάφη καί ό Ανδρέας Παπανδρέου εμφανίστηκε ώς ό ανυποχώρητος πολέμαρχος, πού ήταν αποφασισμένος νά μήν κάνη πίσω. Μετά τό κλίμα πολέμου πού δημιουργήθηκε, είχαμε τήν συνάντηση στό Νταβός τής Ελβετίας τού Οζάλ καί τού Παπανδρέου, όπου ό Ανδρέας δήλωσε τό περίφημο «mea culpa». Από τήν εποχή αυτή άρχισε νά γίνεται «μόδα» ή Ελληνοτουρκική φιλία. Αυτή ή νέα κατάσταση έχει πάρει σήμερα διαστάσεις κρατικής ιδεολογίας. Τό περίεργο βέβαια είναι ότι τά θερμά επεισόδια προαναγγέλονται. Μόνο πού τά θερμά επεισόδια όταν είναι πραγματικά θερμά δέν προαναγγέλονται από τόν τύπο, γιατί τότε δέν είναι θερμά αλλά ψυχρά, υπολογισμένα καί σχεδιασμένα. Στίς 11\11\98 ό Μπέρνς δηλώνει πώς υπάρχει πολύ πετρέλαιο στήν Ελλάδα, αλλά λόγο διαμάχης μέ τήν Τουρκία δέν γίνεται νά τό βγάλουμε.Ή μοίρα τής Ελλάδος σύμφωνα μέ τούς γεωπολιτικούς νόμους, φαντάζει σκληρή. Ή σύγκρουση ίσως νά μήν είναι αναπόφευκτη, αλλά ή μή σύγκρουση ίσως νά είναι περισσότερο μοιραία. Ό λαός πού δημογραφικά φθίνει καί αργοπεθαίνει μέσα σέ ειρηνιστικά ιδεολογήματα είμαστε εμείς. Τό Associated Press μετά τήν απογραφή τού 2001 έγραψε : «σέ 30 χρόνια ό πληθυσμός τής Ελλάδος, από τά 10,9 εκατ. σήμερα θά περιοριστεί στά 7 εκατ. ενώ σύμφωνα μέ τόν Μανώλη Κοντοπυράκη, γενικό γραμματέα τής στατιστικής υπηρεσίας, γιά νά διατηρηθή ό Ελληνικός πληθυσμός χρειάζονται 2,2 παιδιά ανά γυναίκα.
Εφημερίς τής Κυβερνήσεως
Ελληνικής Δημοκρατίας αρ.φύλλου 217, 10\11\2004
περί κυρώσεως τής Ελληνικής Ιθαγενείας :
Άρθρο 1: Τήν Ελληνική Ιθαγένεια αποκτά από τήν γέννησή του καί όποιος γενιέται σέ Ελληνικό έδαφος, εφόσον δέν αποκτά μέ τήν γέννησή του αλλοδαπή ιθαγένεια ή αγνώστης ιθαγενείας.
Άρθρο 2: Αλλοδαπός πού γεννήθηκε χωρίς γάμο τών γονέων του καί αναγνωρίσθηκε νόμιμα ώς τέκνο Έλληνα, έτσι ώστε νά εξομοιώνεται πλήρως μέ γνήσιο τέκνο του πατέρα του, γίνεται Έλληνας από τήν αναγνώριση, άν κατά τόν χρόνο αυτόν είναι ανήλικος.
Άρθρο 3: Αλλοδαπός πού υιοθετήθηκε πρίν τήν ενηλικίωσή του γίνεται Έλληνας από τόν χρόνο τής υιοθεσίας.
Άρθρο 4: Ό Αλλοδαπός πού εισάγεται σέ στρατιωτικές σχολές τών αξιωματικών ή τών υπαξιωματικών, θά αποκτά αυτοδίκαια τήν Ελληνική ιθαγένεια.
Επί τού κειμένου λοιπόν, όλα τά παιδιά τών Λαθρομεταναστών πού γενιούνται από σήμερα καί πέρα στήν Ελλάδα, μπορούν νά πάρουν αυτομάτως τήν Ελληνική Ιθαγένεια. Σέ δεκάδες ομιλίες τούς ό Παπανδρέου, ό Αλαβάνος καί ό Τσίπρας ζητούν ψήφο στούς μετανάστες, δηλαδή τούς λαθρομετανάστες. Συγχρόνως όμως οί Έλληνες σέ συντριπτικά ποσοστά δείχνουν στίς δημοσκοπήσεις τήν δυσαρέσκειά των γιά τήν ανεξέλεγκτη παρουσία στήν χώρα μας εκατομμυρίων λαθρομεταναστών. Παρ’όλα αυτά ανέχονται τά πάντα καί δέν αντιδρούν. Ούτε κάν γιαυτούς πού πουλούν ναρκωτικά στά παιδιά των.
Πώς είναι δυνατόν νά βάζουμε στήν ίδια μοίρα Έλληνες μέ χιλιάδες λαθρομετανάστες πού παρανόμως ήλθον στήν χώρα μας ; Έτσι λοιπόν μέ τόν νέο νόμο τό κράτος τί θά κάνει ; Θά απελάσει τούς γονείς των ; Μάλλον όχι. Άρα μαζί μέ τά παιδιά νομιμοποιούνται πλέον όλοι οί Λαθρομετανάστες.Σέ 30 χρόνια από τά 7 εκατομμύρια Έλληνες, τά 4 θά είναι γηρασμένοι σέ μή παραγωγική ηλικία. Από τήν άλλη 2 εκατομμύρια Έλληνες θά πρέπει νά αντιμετωπίσουν δεκάδες εκατομμύρια νέους Τούρκους καί Αλβανούς. Ή δραματική μείωση τών γεννήσεων τήν τελευταία 20τία έχει οδηγήσει από τό 33,4% νέους πού ήσαν τό 1967, σέ 23,1% πού είναι σήμερα. Ή κάθε αύξηση τούς πληθυσμού προέρχεται από τήν ελευθέρα εισροή προσφύγων λαθρομεταναστών. Τό 95% τής συνολικής αυξήσεως τού πληθυσμού, οφείλεται στήν εισροή μεταναστών. Σχολεία έχουν κλείσει γιά πάντα στούς νομούς Κιλκίς, Κέρκυρα, Έβρο, Κοζάνη, Πρέβεζα καί αλλού. Σύμφωνα μέ στοιχεία τού Υπουργείου Παιδείας, οί ξένοι μαθητές στά σχολεία αποτελούν τό 10,7%. Συμπερασματικά ή Ελλάδα τό 2050 θά είναι Τρίτη στήν ηλικιακή εξάρτηση. Οί 60 στούς 100 θά είναι υπερήλικες. Σαυτόν τό κίνδυνο καί τήν υπογεννητικότητα τί κάνει τό ΠΑΣΟΚ καί ή Νέα Δημοκρατία
Είναι λοιπόν βέβαιο πλέον ότι μετά τόν νόμο αυτόν, στά επόμενα 30 χρόνια οί ξένοι στήν Ελλάδα θά κυβερνήσουν κατ’ουσίαν τήν πατρίδα μας. Ποιοί Ξένοι όμως ... Στην Βόρεια Ήπειρο, δίπλα δηλαδή στα ελληνικά σύνορα, έχουν εγκαταστήσει την έδρα τους οι Τσάμηδες αντάρτες, οργανωμένοι στα πρότυπα του "Απελευθερωτικού Στρατού Κοσσυφοπεδίου" (ΑΣΚ). Η δύναμη τους αποτελείται από 5.000 ένοπλους, εξοπλισμένους με ελαφρύ οπλισμό που λεηλάτησαν από τα αλβανικά στρατοπέδα κατά τις ταραχές του 1996, και πανέτοιμους να αναλάβουν δράση με σαμποτάζ και ανταρτοπόλεμο εντός της Ελλάδος, αμέσως μετά την ένωση του Κοσόβου με την Αλβανία, με στόχο την "απελευθέρωση" της Τσαμουριάς. Ως Τσαμουριά αποκαλούν οι Αλβανοί την περιοχή της Ηπείρου που περιλαμβάνει τις γεωγραφικές ζώνες Ηγουμενίτσας, Πάργας, Παραμυθιάς, Φιλιατών και Μαργαριτίου, πρόκειται δηλαδή για τη σημερινή Θεσπρωτία. Σε αυτήν την περιοχή ζούσαν πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο 25.000 μουσουλμάνοι Αλβανοί, οι λεγόμενοι Τσάμηδες. Κατά τη διάρκεια της κατοχής η Θεσπρωτία παραχωρήθηκε από τους Γερμανούς, μαζί με το Κόσοβο, στην Αλβανία και οι Τσάμηδες, φορώντας γερμανικές στολές, διέπραξαν πρωτοφανείς σφαγές κατά των Ελλήνων της Θεσπρωτίας.
Μετά τον πόλεμο για να αποφύγουν την τιμωρία, διέφυγαν στην Αλβανία. Σήμερα απ' ότι φαίνεται ετοιμάζονται να επαναλάβουν τα "κατορθώματα" του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.Οι Τσάμηδες έχουν ιδρύσει στην Αλβανία τον "Σύνδεσμο της Τσαμουριάς", μιά 100μελή άτυπη βουλή. Ο Σύνδεσμος αυτός έγινε μέλος της "οργάνωσης υπο-αντιπροσωπευμένων λαών" του ΟΗΕ το 1995, μια ενέργεια στην οποία ούτε καν αντέδρασε η ελληνική κυβέρνηση. Στην Αλβανία οι Τσάμηδες έχουν ιδιαίτερη δυναμική μαζί με τους Κοσοβάρους. Και αυτό γιατί από τους Αλβανούς, θεωρούνται εκπρόσωποι των "σκλαβωμένων" πατρίδων (Κόσοβο - Τσαμουριά). Αξίζει να σημειωθεί στις 30 Ιουνίου 1994 η αλβανική βουλή καθιέρωσε ομόφωνα την 27 Ιουνίου ως ημέρα "γενοκτονίας" των Τσάμηδων.Εκτός από τη Θεσπρωτία, αλβανικές βλέψεις, μαζί με όποιες άλλες, εκδηλώνονται και για τη Δυτική Θράκη. Ο υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας Πασκάλ Μίλο είναι ο μοναδικός, ίσως, Αλβανός ακαδημαϊκός που ασχολείται με την μουσουλμανική μειονότητα στη Δυτική Θράκη. Στο παρελθόν, επέκρινε την ελληνική πολιτεία για άσκηση πολιτικής κάθαρσης, εναντίον της μειονότητας. Σημειώνεται ότι ο ίδιος έχει κάνει και έρευνες επί τόπου με επισκέψεις του στη Δυτική Θράκη. Την ίδια στιγμή η "Ομόνοια", η οργάνωση των Βορειοηπειρωτών στην Αλβανία, βρίσκεται σε κατάσταση διάλυσης. Ακολουθώντας τις συμβουλές της ελληνικής κυβέρνησης για "ησυχία" και "συνεργασία" οι Βορειοηπειρώτες προσχώρησαν στα αλβανικά κόμματα με αποτέλεσμα να μην αντιπροσωπεύεται πλέον πολιτικώς ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου.
Τό 1993 ό Μιλόσεβιτς προτείνει στόν Σαμαρά νά μοιράσουν τήν Βόρειο Ήπειρο καί τά σκόπια. Ό Σαμαράς (Εκπομπή «Φάκελοι Παπαχελά» Απρίλιος 2002) μένει εμβρόντητος! Παρ’όλα αυτά 1000000 κόσμος βγήκε στούς δρόμους, ενώ ό Μολυβιάτης πού τό κόμμα του πούλησε τό όνομα, έλεγε πώς εμείς δέν δεχόμαστε τόν όρο Μακεδονία. Στήν συνέχεια ό Μητσοτάκης συναντιέται μέ τόν Σαμαρα καί τού λέγει : «δέν σού κρύβω πώς τό θέμα τής ονομασιάς δέν τό βρίσκω σημαντικό».
Κατόπιν τό 2001 ό Στρατηγός Γρυλλάκης παραδέχεται ότι συζήταγαν τήν ονομασία «Σλαβομακεδονία». Ό Γκλιγκόρωφ αποκάλυψε πώς ή Ελληνική κυβέρνηση τού έδινε 1000000 δολ γιά νά σταματήσει τήν ονομασία. Ό Παπανδρέου όπως τό 1987 έτσι καί τό 1993 ήρθε ώς ηγέτης καί αφού εξελέγη, κήρυξε εμπάρκο. Βέβαια τό εμπάρκο ήταν γιά τά μάτια τού κόσμου, αφού ποτέ δέν τηρήθηκε. Ή κορυφή τής ξεφτίλας τών Ελλήνων πολιτικών ήταν τό 1995 : ό Richard Χόλπρούχ συναντά τόν Παπούλια καί μέ νεύρα πετά τό σακάκι. Μετά πιάνει τό τηλέφωνο καί λέγει στόν Παπούλια ότι άν δέν αποδεχθείται τούς όρους τών Σκοπίων θά έπαιρνε τήν ίδια στιγμή τόν Κλίντον, ό οποίος θά αναγώριζε τά Σκόπια μέ τό όνομα Μακεδονία. Στίς 28-12-06 οί Σκοπιανοί μετονομάζουν τό αεροδρόμιό των Πέτροβετς σέ Μέγας Αλέξανδρος. Ή Ντόρα Μπακογιάνει απάντησε μέ αυτές τίς Ακαδημαϊκές απόψεις: «ό Μέγας Αλέξανδρος είναι μία προσωπικότητα παγκοσμίου εμβελείας...τά σκόπια άλλη μία φορά αναζητούν πλαστά στηρίγματα στό παρελθόν».
Όλοι οί σημερινοί Έλληνες, όταν ή Ελλάς μπήκε στήν Ευρωπαϊκή ένωση καί στήν ΟΝΕ πανηγύρισαν γιά τόν Εξευρωπαϊσμό της... Ε λοιπόν σήμερα αποδείχθηκε πώς αυτή ή επιλογή μας ήταν μοιραία. Ανάγκασε ένα έθνος ολόκληρο νά απαρνηθή τήν Ιστορία του (Μακεδονία = Σκόπια), νά ξεχάση τήν φυλετική του ταυτότητα καί τίς γεωγραφικές του διεκδικήσεις. Όπως είδαμε όλοι, μετά τίς Αμερικάνικές εκλογές τού 2004, ό Μπούς αναγνώρισε τά Σκόπια ώς Μακεδονία καί αμέσως ή Γερμανική κυβέρνηση τών Σοσιαλοδημοκρατών υποστήριξε τήν υιοθέτηση συνταγματικού ονόματος μέ τήν ονομασία Δημοκρατία τής Μακεδονίας. Φυσικά τό Υπουργείο εξωτερικών τών Σκοπίων χαιρέτισε τήν πρόταση. Είναι προφανές πώς ή εξωτερική πολιτική τής Αμερικής περνά σέ άλλη φάση, ενώ ή Ελληνική παραμένει νά είναι Yes Man. Ή Νεα Δημοκρατία μιλά μέ κυνισμό καί δέν τό κρύβει πώς θά δεχθεί ένα σύνθετο όνομα μέ τόν όρο Μακεδονία. Τό Πασόκ απλά επιβεβαιώνει τήν παλαιότερη θέσι του περί αποδοχής τού ονόματος. Ή Αριστερα φυσικά παραχωρεί τό όνομα, μή θεωρώντας το σημαντικό γεγονός. Καί πώς νά τό θεωρή αφού τό ζήτημα ξεκίνησε τό 1944 από τούς Στάλιν, Τίτο καί Δημητρώφ. Δημιούργησαν ένα Ιδεολόγημα πού ήθέλει τήν Μακεδονία κατεχόμενη καί τά Σκόπια ώς ελεύθερη «Μακεδονία». Στόχος αυτού τού ιδεολογήματος είναι ή αφαίρεση Ελληνικών εδαφών. Τό κράτος αυτό έως τό 1945 σέ όλες τίς διεθνείς συνθήκες, σέ όλους τούς Βαλκανικούς χάρτες, ακόμα καί τά γραμματόσημα λεγόταν Vardaska. Από τό 1948 καί μετά , διά μαγείας αρχίζει νά λέγεται Μακεδονία. Τελικά σέ τί γλώσσα μιλούσε ό Αλέξανδρος καί ό Αριστοτέλης : Ελληνικά ή Σλαύϊκα;
Στο πλευρό τους «προοδευτικοί», η κυβέρνηση των Η.Π.Α. και φυσικά το γνωστό «Παρατηρητήριο» και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.Στο παρελθόν είχαμε αναφερθήκαμε στην προκλητική ενέργεια παραγόντων των εχόντων σλαβική συνείδηση ψευτο Μακεδόνων να εκδώσουν αλφαβητάρι στην σλαβική διάλεκτο. Την όρεξη τους άνοιξε το εθνικά απαράδεκτο γεγονός ότι αυτή την στιγμή με απόφαση της κυβερνήσεως Καραμανλή και της Υπουργού Παιδείας (το εθνικής το παραλείπουμε επίτηδες) Γιαννάκου σε πέντε σχολεία της Θράκης διδάσκεται η τουρκική γλώσσα! Σε πόσα αλήθεια διδάσκεται η Ελληνική Γλώσσα στην Τουρκία; Όσο για το Ελληνικό κράτος κάνει τον ανήξερο, υποβαθμίζει το θέμα. Κοντά τώρα στους ψευτο Μακεδόνες έρχονται και άλλοι(…), όπως θα διαβάσετε παρακάτω. Αφορμή για την νέα πρόκληση ήταν η συνέντευξη του εκπροσώπου του Στέιτ Ντεπάρτμεντ στην οποία είπε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ αναγνωρίζει τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ». Ο Έλληνας δημοσιογράφος επέμενε εάν αναγνωρίζει και μακεδονική γλώσσα και εθνότητα. Και ο εκπρόσωπος της κυβερνήσεως των ΗΠΑ απέφυγε να απαντήσει… Κάποιοι το θεώρησαν αυτό θετικό για τα εθνικά μας συμφέροντα. Γνώμη μας: Κακώς! Δεν έχασαν όμως την ευκαιρία αυτοί που δεν θέλουν την Ελλάδα ένα εθνικό κράτος και βλέπουν παντού μειονότητες να δημιουργήσουν θέμα.
Έτσι το γνωστό «Παρατηρητήριο» έγραψε : «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, 23 Οκτωβρίου 2006, Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και ελληνικά ΜΜΕ διαστρεβλώνουν θέση Στέιτ Ντιπάρτμεντ για μακεδονική γλώσσα και εθνότητα: Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) καταγγέλλει ένα νέο δείγμα διατεταγμένης δημοσιογραφίας προς εξυπηρέτηση «εθνικών στόχων» από το κρατικό Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ) την οποία πρόθυμα και ανεξέλεγκτα αναμετέδωσαν ελληνικά ΜΜΕ παρά το πρόδηλα παράλογο περιεχόμενο. Μια απάντηση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε ερώτηση έλληνα δημοσιογράφου (Λάμπρου Παπαντωνίου) ότι οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν κράτη (και τη Μακεδονία με το συνταγματικό της όνομα) και όχι γλώσσες ή εθνικές ομάδες μέσα σε κράτη παραποιήθηκε από το ΑΠΕ για να εμφανιστεί ως δήλωση πως οι ΗΠΑ «δεν αναγνωρίζουν την ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας ή εθνότητας». Παρόμοια θέση θα ήταν άλλωστε πρόδηλα παράλογη λίγες ημέρες μετά την αναφορά σε μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα ενώπιον του ΟΑΣΕ από το ίδιο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Παρ’ όλα αυτά, με περισσή ικανοποίηση η είδηση αναμεταδόθηκε από τα ελληνικά μέσα όπως τους ραδιοφωνικούς σταθμούς ΣΚΑΙ και Flash και την «Ελευθεροτυπία». Το ΕΠΣΕ επισυνάπτει το κείμενο του ΑΠΕ, την απομαγνητοφώνηση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τη σχετική ανακοίνωση της Ελληνικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Γραφείου για τις Λιγότερο Ομιλούμενες Γλώσσες (EBLUL)….» Στην συνέχεια παραθέτουν αυτούσιο τον επί του θέματος διάλογο στα αγγλικά, που έχει ως εξής:
QUESTION: That means also that you recognize also the existence of Macedonia language and ethnicity?
MR. CASEY: Mr. Lambros, it means we recognize Macedonia, the country, by its constitutional name. The United States Government does not recognize languages or other sort of sub-national groups like that as far as I know.»
Πράγματι ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντεπάρτμεντ απέφυγε να πάρει θέση και εάν είχαμε εθνική κυβέρνηση έπρεπε να προβεί σε διάβημα διαμαρτυρίας προς την Ουάσιγκτον και να του πει ότι δεν υπάρχουν τα κακοφτιαγμένα αυτά ιστορικά φαντάσματα της ψευτομακεδονικής εθνότητος και γλώσσας. Το γεγονός ότι απέφυγε να απαντήσει δείχνει την κακή πρόθεση της κυβερνήσεως των ΗΠΑ, που για μια ακόμη φορά περιφρόνησε και την Ιστορία και την Ελλάδα! Στο θέμα όμως παρενέβησαν και άλλοι εκτός από τους ψευτομακεδόνες. Έτσι από το γνωστό «Παρατηρητήριο» μάθαμε και το παρακάτω δελτίο τύπου: H Ελληνική Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Γραφείου για τις Λιγότερο Ομιλούμενες Γλώσσες (EBLUL) παρακολούθησε με θλίψη για πολλοστή φορά, δυστυχώς, Έλληνες «δημοσιογράφους» να προβαίνουν σε πρωτοφανή διαστρέβλωση της πραγματικότητας για να εξυπηρετήσουν το κακώς εννοούμενο εθνικό συμφέρον. Αυτή τη φορά «θύμα» τους ήταν ο αναπληρωτής εκπρόσωπος του State Department κ. Τομ Κέισι και τα όσα είπε κατά τη διάρκεια της καθημερινής ενημέρωσης Τύπου, την Πέμπτη 19 Οκτωβρίου στην Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με τον ραδιοφωνικό σταθμό Σκάι 100.3, ο Αμερικανός αξιωματούχος ανέφερε κατηγορηματικά ότι η κυβέρνηση των Η.Π.Α. δεν αναγνωρίζει «Μακεδονική γλώσσα και Μακεδονική εθνότητα». Ας δούμε όμως τι πραγματικά είπε ο κ. Κέισι, όπως προκύπτει από το video της εν λόγω ενημέρωσης που βρίσκεται στον διαδικτυακό τόπο του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών (state.feedroom.com):
«…Η αμερικανική κυβέρνηση αναγνωρίζει τη Μακεδονία, τη χώρα, με την συνταγματική της ονομασία. Δεν «αναγνωρίζει» γλώσσες, ούτε δίνει άλλους υπό-εθνοτικούς χαρακτηρισμούς, εξ όσων γνωρίζω…».
Η διαφορά της παραπάνω δήλωσης από το νόημα που εσκεμμένα της αποδόθηκε από τον ελληνικό Τύπο είναι τόσο προφανής που δεν χρειάζεται κανένα περαιτέρω σχολιασμό.».
Είναι προφανές, λοιπόν, ότι κάποιοι και αυτοί δεν είναι ούτε άγνωστοι, ούτε φαντάσματα θέλουν να διαλύσουν κυριολεκτικά το εθνικό κράτος των Ελλήνων με εκατομμύρια λαθρομετανάστες, με διεκδικήσεις ακόμη τμημάτων της ελληνικής πατρίδας. Με την ανακάλυψη δήθεν μειονοτήτων, που είναι καθαροί και υπερήφανοι Έλληνες. Η πέμπτη φάλαγγα βρίσκεται εντός των τειχών της πόλεως, όμως το κράτος μας κοιμάται και ο ύπνος του είναι ένοχος. Γιατί η ανοχή είναι συνενοχή.
Τό 1992 ξεσπούν συλλαλητήρια σέ Αθήνα καί Θεσσαλονίκη γιά τό Μακεδονικό, αλλά ό Μητσοτάκης στήν Πορτογαλία αφήνει τόν Πενέϊρο νά αναγνωρίζη τά Σκόπια μέ τό όνομα Μακεδονία, λέγοντας : «Σέ 10 χρόνια οί Έλληνες δέν θά θυμούνται τίποτα».
Τό 1993 ξεσπά τό γεγονός τής υποθέσεως Λάλα, τού Έλληνος πράκτορος πού συνελήφθη γιά κατασκοπεία. Τού ανθρώπου πού υπήρξε 10 εκατ. Φορές περισσότερο Έλλην από 10 εκατ. Έλληνες μαζί. Ό Ελληνοαμερικάνος, παντρεμένος μέ τήν Μαρία Μαϊδάνου απέκτησε 2 παιδιά. Όπως λέγει ό ίδιος, οί γονείς του τού έλεγαν πώς ώς έλλην πού ήτο θά έπρεπει νά πάρει Ελληνίδα γυναίκα. Ό Σταύρος Λάλας τήν δεκαετία τού 80 δούλευε στήν Αμερικανική Πρεσβεία τής Κωνσταντινουπόλεως καί έδιδε πληροφορίες στήν Ελληνική υπηρεσία πληροφοριών.Ό Νίκος Γρυλάκης Στρατηγός έν αποστρατεία τόν θεωρεί ώς τόν καλύτερο Έλληνα πράκτορα τά τελευταία 50 χρόνια. Ενημέρωνε τήν Ελληνική κυβέρνηση γιά τήν πολιτική τών αμερικάνων σέ όλα τά εθνικά θέματα πού αφορούσαν τήν Ελλάδα. Τό Μακεδονικό, τό Βορειοηπειρωτικό, τό Αιγαίο, τήν Κύπρο κ.α. Ό Λάλας έδινε αναφορά κατευθεία στόν διοικητή τής ΕΥΠ καί εκείνος στόν Πρωθυπουργό. Ό Κάθε διοικητής τής ΕΥΠ παραδίδει τόν Λάλα στόν επόμενο. Αλλά τό 1989 ό Κώστας Τσίμας προσπαθεί νά περισώσει τόν Λάλα, διότι οί πολιτικές ανακατατάξεις τού 89 μπορεί νά έφερναν πολλά νέα πρόσωπα στίς υπηρεσίες, νέοι υπουργοί, νέοι γραμματείς καί ένα λάθος θά ήτο αρκετό γιά νά ξεσκεπαστή ό Έλλην χρυσός πράκτωρ. Τό 1990 αναλαμβάνει ό Μητσοτάκης. Ό Λάλας βρισκόταν σέ πρεσβεία τών ΗΠΑ τού εξωτερικού, καί τόν επίεζαν νά γυρίσει στήν Πρεσβεία τών Αθηνών. Αυτό ήτο ρίσκο καί αμέσως οί πρώην διοικητές του εφοβήθησαν ότι μπορεί νά τόν κάψουν. Ό Λάλας τελικά γυρνά στήν Αθήνα καί από τήν θέσιν πού είχε έβλεπε όλα τά μυστικά σήματα τών ΗΠΑ. Αυτά τά σήματα αντί νά τά καταστρέψη τά έπαιρνε καί τά έβγαζε έξω. Όπως λέγει τά έβαζε στήν τσέπη καί τά έδινε σέ Έλληνες τής ΕΥΠ. Από τήν εποχή τού Μητσοτάκη ό χρυσός πράκτωρ αφέθηκε στήν τύχη του. Ελληνική αντικατασκοπία δέν υπήρχε καί ό Λάλας ενώ νόμιζε ότι τόν επροστάτευαν, στήν ουσία ήταν εντελώς μόνος του στό έλεος τών αμερικανών πρακτόρων. Ό διοικητής τής ΕΥΠ αντί ό ίδιος νά λαμβάνη γνώσιν γιά τήν δουλειά τού Λάλα, τόν είχε δόσει σέ έναν κατώτερο αξιωματικό, ό οποίος ερχόταν σέ επαφή μέ τόν Λάλα γιά νά παραλάβει τά σήματα. Τόν συναντούσε σέ μία Γκαρσονιέρα, όπου πήγαινε μέ μία συνάδελφό του τής ΕΥΠ γιά ...προσωπικούς λόγους. Ό Λάλας ανησυχούσε αλλά δέν μπορούσε νά κάνη διαφορετικά.
Ό Αξιωματικός έφθασε σέ σημείο νά πηγαίνει ό ίδιος στό σπίτι τού Λάλα γιά νά παίρνει τά σήματα, πράγμα απαράδεκτο γιά πράκτορες. Αυτά όμως δέν είναι λάθη ηλιθίων πρακτόρων, αλλά σχεδιασμένη προδοσία, μία από τίς πολλές πού βαρύνουν τίς κυβερνήσεις τίς Νέας Δημοκρατορίας καί τής οικογενείας Μητσοτάκη. Οί πληροφορίες τού Λάλα επήγεναν πλέον σέ υπουργούς, υφυπουργούς, μεταφραστές κ.α. Περισσότεροι από 20 άνθρωποι ήξεραν γιά τόν Λάλα καί τήν κατασκοπεία πού έκανε στήν Πρεσβεία τών ΗΠΑ. Κάποιος λοιπόν από τούς ανθρώπους ή τούς συμεργάτες τής Κυβερνήσεως κάρφωσε τόν Λάλα καί τότε οί Αμερικάνοι τού έστησαν παγίδα. Ένα από τά σήματα ήτο ψεύτικο καί ό Λάλας τό διοχέτευσε. Κατόπιν ή Ελληνική κυβέρνηση τό χρησιμοποίησε στίς επαφές μέ τίς ΗΠΑ καί πλέον ήξεραν ποιός είναι πού κάνει τήν δουλειά από μέσα. Προστασία καμία στόν Σταύρο Λάλα καί οί Αμερικάνοι τού ζητούν νά πάει αμερική γιά νά περάσει από κάποιο σεμινάριο. Ό Λάλας νομίζοντας πώς ή Ελληνική αντικατασκόπεια θά ήξερε κάτι εάν αυτός κινδύνευε, επήρε τό ρίσκο καί επήγε. Κατόπιν όλα γνωστά, οί Αμερικανοί τόν συνέλαβαν καί τόν καταδίκασαν σέ 15 χρόνια τό 1993. Κανένας από τήν ΕΥΠ ή τήν Ελληνική κυβέρνηση δέν τόν υποστήριξαν. Όλοι έκαναν ότι δέν τόν ήξεραν καί πρώτος από όλους ό πρωθυπουργός. Ό Λάλας άφησε τήν γυναίκα του μέ 2 μωρά καί χωρίς χρήματα επί 15 χρόνια, νά ζούν μέ τήν βοήθεια συγγενών καί φίλων. Τό 2005 βγαίνει από τήν φυλακή καί ζεί στήν Αμερική γιά 2 χρόνια υπό περιορισμό. Τό 2007 πήρε τήν πτήση γιά τήν χώρα πού τού συμπεριφέρθηκε σάν ξένη καί συνάντησε τήν οικογένειά του πού ήταν γιαυτόν ξένη μετά από 15 χρόνια. Ό λάλας σήμερα λέγει πώς άν γύρναγε ό χρόνος πίσω πάλι θά τό ξανάκανε γιά τήν πατρίδα. Τό μόνο πού μετάνιωσε είναι πού άφησε τήν γυναίκα καί τά παιδιά του. Τό σημερινό κράτος έχει ξεχάσει 90 χρόνια τόν Παύλο Μελά, πώς ήτο δυνατόν νά μήν διαγράψει τόν Σταύρο Λάλα. Στόν δρόμο τής χρυσουπόλεως πού μένει οί περαστικοί πού τόν βλέπουν στόν δρόμο τόν αγκαλιάζουν καί τόν ευχαριστούν, ενώ εκείνος απαντά : «όποιος θά ήταν στήν θέσι μου τό ίδιο θά έκανε παιδιά». Όποιος ! ναί όποιος Έλλην καί νά ήταν θά τό έκανε , εκτός από τούς Έλληνες πού κλέβουν, προδίδουν καί κοροϊδεύουν 10 εκατ. Έλληνες επί 34 χρόνια καί κατοικούν στήν Βουλή. Πολλά ελέχθησαν γιά τό Λάλα από τό 1993 έως σήμερα. Γιά τούς Δυτικούς ό Σταύρος Λάλας υπήρξε αμετανόητος Πατριώτης, γιά τούς πολιτικούς υπήρξε απλώς ένας κατάσκοπος, γιά τούς συγχωριανούς του υπήρξε Πατριώτης, αλλά άν αναρωτιέστε τί ήταν απ’ όλα αυτά ό Λάλας, αναρωτηθείτε τί υπήρξε καί τί είναι ακόμα αυτή ή Κυβέρνηση τών βολευτών πού τό μόνο πού κάνουν 34 χρόνια είναι νά γεμίζουν τίς τσέπες των.
Στίς 31 Ιανουαρίου τού 1996 στό νοτιοανατολικό Αιγαίο κορυφώθηκε ή τελευταία, πρός τό παρόν, μεγάλη στρατιωτική ήττα τής Ελλάδος στήν νεότερη ιστορία. 22 χρόνια μετά τήν ήττα στήν Κύπρο, ή Ελλάς θά γνωρίσει νέα ήττα καί πάλιν χάρη στούς πολιτικούς. Ήττα πού μαρτυρά τήν αβουλία καί τήν παθητικότητα τού λαού, συγχρόνως μέ τήν προδοσία τών πολιτικών. Πέρα από τήν αλήθεια τής μία ή τής άλλης πλευράς, πέρα από τίς πράξεις δημοσιαγράφων καί δημάρχων, πέρα από τό ότι τά πάντα περιπλάκησαν προκειμένου νά απομακρυνθή τό ενδιαφέρον τής κοινής γνώμης, ή ουσία είναι μία καί μόνον. Τούρκοι στρατιώτες κατέλαβαν Ελληνικό έδαφος καί συγκεκριμένα τήν γειτονική βραχονησίδα Ίμια. Επιπλέον κατέρριψαν Ελληνικό ελικόπτερο σκοτώνοντας τρείς Έλληνες αξιωματικούς. Τό κράτος τού Πρωθυπουργού Κ.Σημίτη υπέστειλε τήν Ελληνική σημαία από Ελληνικό έδαφος, καί απεμάκρυνε τούς λίγους στρατιώτες από τήν βραχονησίδα, μήπως κατευνάσει έτσι τούς Τούρκους καί φύγουν μόνοι τους. Αποτέλεσμα είναι τό νέο καθεστώς πού δημιουργήθηκε στό Αιγαίο.
Τό καθεστώς τών Γκρίζων ζωνών. Οί Τούρκοι δηλαδή κατέλαβαν Ελληνικό έδαφος καί εμείς αντί νά καταφύγουμε σέ μάχη, ζητήσαμε βοήθεια από τούς Αμερικανούς, υπεστείλαμε τήν Ελληνική σημαία, εγκαταλείψαμε Ελληνικό έδαφος, μπήκαμε σέ διάλογο μέ τούς Τούρκους καί ό Σημίτης ευχαρίστησε τούς Αμερικάνους. Αλλά τί νά περιμένουμε αφού αξιωματικοί τού ναυτικού αντί νά κοιτούν τήν δουλειά των έτρεχαν νά ενημερώνουν δημοσιογράφους γιά τόν απόπλου τού στόλου. Ό Γιάννης Στάγκας μάλιστα έμαθε από τήν τηλεόραση τί γίνεται. Γιά τέτοιο χάλι στρατού μιλάμε, αλλά δέν φταίνε φυσικά οί κατώτεροι, αλλά τά κομματόσκυλα μέ τίς 3 καί πάνω γραμμές στούς ώμους των. Τό κανάλι Σκάϊ έχει σέ απευθείας μετάδοση τόν απόπλου γιά νά μήν κουράζονται οί Τούρκοι. Αντί νά ήσαν όλοι στήν αίθουσα επιχειρήσεων τού ΚΙΣΕΑ, όλοι των ήσαν στήν βουλή.Ή κυβέρνηση τής Ελλάδος επέδειξε ραγιαδισμό, ενώ οί Τούρκοι επέδειξαν δύναμιν. Ό λαός, πού μάλλον δέν αξίζει νά λέγεται Ελληνικός εσιώπησε, όπως έκαναν τά κόμματα, τά ΜΜΕ, οί ευαίσθητοι καλλιτέχνες καί οί υπερασπιστές τών μειωνοτήτων, ακόμα καί ή εκκλησία. Ό δήθεν ελεύθερος, πολιτισμένος καί ευαισθητοποιημένος Ελληνικός λαός, απέδειξε ότι είναι δειλός. Πονάει, πληγώνεται καί αντιδρά όταν τού τό επιτρέψουν οί καναλάρχες. Τρία χρόνια μετά γιά τήν παράδοση τού Οτσαλάν στήν Τουρκία, από τήν Αμερικανοκινούμενη Ελληνική κυβέρνηση, χιλιάδες Έλληνες συγκεντρώθηκαν στούς δρόμους γιά νά διαμαρτυρηθούν υπέρ τών Κόυρδων. Τό ίδιο έγινε γιά τόν πόλεμο στήν Γιουκοσλαβία καί στό Ιράκ. Συναυλίες διοργανώθηκαν, καλλιτέχνες αγωνίστηκαν, σχολεία έκλεισαν κτλ. Γιά τούς τρείς Έλληνες αξιωματικούς τών Ιμίων Έκτορα Γιαλοψό, Χριστόδουλο Καραθανάση, Παναγιώτη Βλαχάκο καί γιά τόν Τάσο Ισαάκ καί Σολωμό Σολωμού, γιατί κανένας δέν διαμαρτυρήθηκε ; Πιό σημαντικοί είναι οί Κούρδοι, οί Γιουκοσλάβοι καί οί Ιρακινοί από τούς Έλληνες ; Στήν Ελλάδα όμως τού 1996, 97, 98...2004 δέν είναι στήν μόδα ή διαμαρτυρία καί ό αγώνας υπέρ Πατρίδος, αλλά ή διαμαρτυρία καί ό αγώνας υπέρ άλλων λαών, υπέρ λαθρομεταναστών, υπέρ μειωνοτήτων, υπέρ ομοφιλοφίλων, υπέρ οτιδήποτε εκτός τής Ελλάδος καί τής Ιστορίας της. Αντί οί Έλληνες νά θυμώσουν καί βγούν στούς δρόμους, έκατσαν σπίτι των καί στίς εκλογές τού 1996 ψήφισαν τά ίδια κόμματα, τά κόμματα πού προδίδουν τήν πατρίδα καί τήν ιστορία γιά δεκάδες χρόνια. Σάν ξένοι, οί Έλληνες κάθισαν σπίτια των καί παρακολουθούσαν τίς εξελίξεις από τήν τηλεόραση, αποενοχοποιώντας τόν εαυτό των, λέγοντας πώς απετράπη τουλάχιστον ό πόλεμος. Τό ίδιο χρονικό διάστημα τά Τουρκικά ΜΜΕ μιλούσαν γιά Ελληνική υποχώρηση, αποκαλώντας τήν Ελλάδα πρώην επαρχία τής Τουρκίας. Τήν ίδια στιγμή ή Αθηνοκεντρική Ελλάδα έλεγε: «εμείς εδώ νά είμαστε καλά». Ό Σημίτης τά ρίχνει στόν αρχηγό ΓΕΕΘΑ Λιμπέρη, ενώ τά κομματόσκυλα τής Χαριλάου Τρικούπη στόν στρατό απέτυχαν. Ή ίδια αντίληψη καί νοοτροπία πού ήθελε τό 1974 τήν Κύπρο νά είναι μακρυά καί πού θέλει τόν Έβρο τόπο εξορίας, γιά τά βουτυρόπαιδα τών αστών, όταν καλούνται νά υπηρετήσουν τήν θητεία των.Ή Ελλάς σήμερα χρειάζεται μαχητές πού νά αντισταθούν μέ πράξεις. Στρατιώτες πού νά στέκονται στό αντίπαλο στρατόπεδο καί νά ξέρουν γιατί πολεμούν. Όχι αγωνιστές τού καναπέ καί μισθοφόρους πού κατατάσσονται στόν στρατό μόνο καί μόνο γιά νά αγοράσουν καλλίτερο αυτοκίνητο ή σπίτι.Τό μεγάλο όπλο τού εχθρού είναι ή ψυχολογία τού φόβου, ή δαιμονοποίηση καί τό ψέμα. Σήμερα ή παγκόσμια εξουσία έχει τήν απατηλή πεποίθηση πώς μπορεί νά διαφεντέψη τήν υπέροχη αυτή χώρα. Δέν θά είναι όμως ή πρώτη φορά πού μία αυτοκρατορία θά νικηθεί καί θά διαλυθεί. Τίποτα όμως δέν γίνεται μόνο του.
Γιά νά νικηθή αυτή ή αυτοκρατορία χρειάζονται Έλληνες πού θά τούς ενώνει ό πόθος νά μήν περάσουν οί εξουσιαστές τής «παγκοσμιοποίησης».Αυτοί οί Έλληνες πού θά πολεμήσουν, θά είναι οί τελευταίοι μάρτυρες ενός Ελληνικού κόσμου πού χάνεται.Γιατί ό αγώνας δέν γίνεται γιά τήν νίκη, αλλά γιά τήν τιμή καί τήν αξιοπρέπεια Γιατί σ’αυτήν τήν χώρα όποιος θέλει νά ζήση πρέπει νά πολεμήση. Γιατί σ’άυτήν τήν χώρα ειρήνη υπάρχει μόνο στά νεκροταφεία.
Τό 2003 στήν Μανδρίτη ό Σημίτης τήν εισβολή καί κατοχή στήν Κύπρο τήν ονόμασε κοινωτική διαφορά. Στό NONE PAPER ή Κυβέρνηση τού Πασόκ εγκατέλειψε τήν πολιτική μας καί αναγνώρισε ζωτικά συμφέροντα τής τουρκίας στό αιγαίο. Ό Θουκυδίδης στό Α΄140-142 λέγει ότι άν παραχωρήσεις στόν εχθρό ένα κάτι, τότε αυτός αμέσως μετά θά σού ζητήσει κάτι παραπάνω καί πιό σημαντικό. Ή Κυβέρνηση τού πασόκ στήν Μανδρίτη χρεωκόπησε από τίς συνεχείς παραχωρήσεις. Στήν αντιδήλωση ό Σημίτης παρεδέχθηκε συνοριακές διαφορές, ενώ δέν υπάρχουν καί δέν πρέπει νά υπάρχουν διότι ή Τουρκία είναι Rock State δηλαδή αναθεωρητική δύναμη ή αλλιώς Ληστοσυμμορία Κεμαλική. Τό υπουργείον εξωτερικών επί Πασόκ καί Νέας δημοκρατίας θά έπρεπε νά λέγεται υπουργείον εξωτερικών Τεμενάδων (Ζουράρης).
Τό 2004 ό Τάσσος Παπαδόπουλος μετά από 30 χρόνια. Ευτυχώς γιά τό Έθνος καί τήν Κύπρο, ό Πρόεδρος τήν Κυπριακής Κυβερνήσεως εστάθη στό ύψος τών περιστάσεων. Ενώ όλοι οί προδότες Έλληνες πολιτικοί καί οί μεγάλες δυνάμεις τών πίεζαν (έως τόν Εκβίαζαν) νά αποδεχθή τό σχέδιο Άναν, εκείνος στίς 24 Απριλίου ενώπιω τού Ελληνικού Λαού είπε : «Ελληνικέ Κυπριακέ λαέ έχω εμπιστοσύνη στήν κρίση σας. Είμαι βέβαιος ότι δέν σάς αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα. Ότι δέν σας τρομάζουν ψεύτικες απειλές... στήν ζυγαριά τού ΝΑΙ καί τού ΟΧΙ πολύ βαρύτερες καί πολύ πιό επαχθείς θά είναι οί συνέπειες τού ΝΑΙ. Σέ καλώ νά απορρίψεις τό Σχέδιο Άναν. Σέ καλώ νά πείς Όχι. Σέ καλώ νά υπερασπίσεις τό δίκαιο, τήν αξιοπρέπεια καί τήν Ιστορία σου... Σέ καλώ νά μήν υποθηκεύσεις τό μέλλον στήν πολιτική βούληση τής Τουρκίας. Νά προασπιστείς τήν Κυπριακή Δημοκρατία, λέγοντας ΟΧΙ στήν κατάλυσή της. Να συστρατευθείς γιά μιά ελπιδοφόρα πορεία επανενώσεως τής Πατρίδας μας μέσα από τήν Ευρωπαϊκή Ένωση ».Ένας άνθρωπος έδειξε περισσότερο θάρρος από 10.000.000 καταντροπιασμένους Έλληνες πού φοβούνται μήπως χάσουν τήν καλοπέρασή των. Ένας άνθρωπος πού πρίν πράξει εσκέφθη ποίων προγόνων κληρονόμος είναι. Η απάντησις λοιπόν τού Προέδρου τής Κυπριακής Δημοκρατίας ήτο ή αρμόζουσα στούς Ανάνες. Ποιοί είναι αυτοί οί Ανάδες καί Bush πού εμποδίζουν καί πού επιβουλεύονται τά δίκαια των Ελλήνων ; Μέ απόφαση τού συμβουλίου ασφαλείας ό στρατός κατοχής τής Συρίας έφυγε από τό Λίβανο, γιά τήν Κύπρο πότε ; Στρατός κατοχής σέ κράτος μέλος τής Ε.Ε. είναι απίστευτο. Άν δέν είχε αναγνωρίσει ή Τουρκία τήν Γαλλία ή τήν Γερμανία θά έμπαινε ποτέ στήν Ε.Ε. τώρα πού δέν αναγνωρίζει τήν Κύπρο γιατί όλα είναι καλά ;
Άνοιξη 2006 Αιγαίο καί αδιευκρίνιστες παραμένουν οι συνθήκες σύγκρουσης του ελληνικού μαχητικού αεροσκάφους τύπου F16 με τουρκικό, κατά πάσα πιθανότητα φωτογραφικό αεροσκάφος, 12 ναυτικά μίλια νοτίως της Καρπάθου, λίγο πριν τη μια το μεσημέρι της Τρίτης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η σύγκρουση των δυο αεροσκαφών σημειώθηκε κατά τη διάρκεια αναχαίτισης του τουρκικού αεροσκάφους από το ελληνικό, όταν το πρώτο είχε παραβιάσει τον εθνικό εναέριο χώρο της χώρας μας, κάτι που αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Άμεση ενημέρωση για το περιστατικό είχε ο πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, ο οποίος βρίσκεται στο Παρίσι, αλλά και η υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη στη Φιλανδία και αποφάσισε να επιστρέψει άμεσα στην Αθήνα. Στην περιοχή του συμβάντος έσπευσαν απευθείας ένα Σούπερ Πούμα και πλοία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, μαζί και σκάφη της αεροπορίας. Μέχρι τις 16.15 της Τρίτης αγνοείτο η τύχη του έλληνα πιλότου ΙΛΙΑΚΗ. Όπως έγινε γνωστό, ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αμπντουλάχ Γκιουλ, επικοινώνησε με την κ. Μπακογιάννη. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών οι επικεφαλείς της διπλωματίας των δυο χωρών εξέφρασαν τη λύπη τους για το συμβάν και συμφώνησαν ότι δεν θα πρέπει να επηρεάσει την επιδίωξη και των δύο πλευρών για βελτίωση των σχέσεών τους. Σύμφωνα με ανακοίνωση του τουρκικού γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων, η σύγκρουση των δύο αεροσκαφών έγινε στον εναέριο χώρο τριάντα πέντε μίλια νότια της Ρόδου, ενώ τονίζεται ότι ο τούρκος πιλότος περισυνελέγει και είναι καλά στην υγεία του. Αναφέρεται επίσης ότι ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη παρεμπόδισαν στις 12.48, τουρκικά αεροσκάφη «που εκτελούσαν εκπαιδευτική πτήση στο διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου και της Μεσογείου».
Στίς 25-8-2007 οί σκηνές πού εκτυλίσσονται σέ ολόκληρη τήν Ελλάδα είναι βγαλμένες από τήν Αποκάλυψη. 61 Έλληνες κάϊκαν στίς ανεξέλεκτες πυρκαϊές πού καταστρέφουν τήν Χώρα. Η 5η φάλαγγα βρίσκεται εντός των πυλών! Οργανωμένο σχέδιο καταστροφής της χώρας.Οι μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων δεν αφήνουν καμμία αμφιβολία: «Σαφέστατα είναι εμπρησμός. Η φωτιά ξεκίνησε από τουλάχιστον τρεις εστίες, δηλαδή ταυτόχρονα σε τρία διαφορετικά σημεία. Βρήκαμε κυλίνδρους φωτοβολίδων στο δάσος κοντά στο σημείο από όπου ξεκίνησε η φωτιά» δήλωσε ο αντιδήμαρχος Καισαριανής Δημήτρης Παπαδέλης, όπως και οι κάτοικοι που βρίσκονταν δίπλα του την ώρα που βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη η φωτιά στον Υμηττό. Οι τέσσερις κύλινδροι των φωτοβολίδων βρέθηκαν στο δάσος, στο σημείο όπου ξέσπασε η φωτιά. Η δεύτερη περίπτωση είναι ακόμη περισσότερο χαρακτηριστική. Για απόπειρα εμπρησμού στο Πεδίον του Άρεως συνελήφθη αλλοδαπός. Πρόκειται για έναν Ιρανό, 31 ετών. Την υπόθεση ανέλαβε η Κρατική Ασφάλεια, η οποία δήλωσε ότι ο συλληφθείς μπήκε λαθραία στην Ελλάδα από την Τουρκία το 2003 και διαμένει νόμιμα στη χώρα μας, καθώς έχει καταθέσει (στις 17/1/2007) αίτημα για πολιτικό άσυλο, του οποίου η εξέταση εκκρεμεί. Στο παρελθόν είχε συλληφθεί για κλοπές και κατοχή ναρκωτικών, αδικήματα για τα οποία έχει εκτίσει ποινή στις δικαστικές φυλακές Ναυπλίου»Είναι προφανές λοιπόν, ότι το κράτος μας είναι διαλυμένο και δεν διαλύθηκε μέσα στα τρία τελευταία χρόνια της Ν.Δ. όλοι οι πολιτικοί έχουν ευθύνη για αυτό το κατάντημα, ακόμη και αυτοί που σήμερα παριστάνουν δήθεν τους εχθρούς του πολιτικού κατεστημένου όντας γνήσια τέκνα του βγαλμένα μέσα από τα σπλάχνα του.Είναι πράγματι τραγικό κάποιοι πάνω από τα καρβουνιασμένα πτώματα των συμπατριωτών μας και πάνω στις στάχτες της πυρπολημένης πατρίδος μας κάποιοι να κάνουν πολιτική σπέκουλα. Αυτό που χρειαζότανε πάντα και χρειάζεται και σήμερα η Ελλάδα δεν είναι τους πολιτικάντηδες σωτήρες που ετοιμάζονται για το πολυδάπανο παιχνίδι της κάλπης, αλλά ένα πραγματικό ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, που δεν θα υπολογίζει το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος και την οποιαδήποτε ασυδοσία της ψευτο-δημοκρατίας. Όσοι σε αυτήν την χώρα διαθέτουν δύναμη ας αναλογιστούν μέσα στις στάχτες της καμμένης Ελλάδος τις ευθύνες τους. Όταν υπήρχε το «φασιστικό» κράτος της 4ης Αυγούστου του Ιωάννου Μεταξά, για τους εμπρηστές δασών υπήρχε ποινή θανάτου και δήμευση της περιουσίας τους. Ένας από τους πρώτους νόμους που κατήργησε η δημοκρατία ήταν αυτός… Έτσι γέμισε με βίλες το Λαγονήσι, η Εκάλη, η Πολιτεία και η Πάρνηθα.
Θα ήθελα να ξεχάσω τα τρομαγμένα πρόσωπα των συναδέλφων μου, όταν είδαμε τις 50μετρες φλόγες να μας ζώνουν από παντού. Θα ήθελα να ξεχάσω τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των ιδιοκτητών όλων των σπιτιών τριγύρω μας, όταν άρχισαν να γλείφουν τα σπίτια τους οι φλόγες. Θα ήθελα να ξεχάσω όλους αυτούς που ήρθαν με τζιπάκια κάνοντας χειρόφρενα και πατώντας γκάζι μόνο και μόνο για να απολαύσουν το θέαμα, χωρίς να μας βοηθάνε όταν τα ρουθούνια μας έτρεχαν κατράμι και μασούσαμε στάχτη. Θα ήθελα να τους ξεχάσω όταν προσπαθούσαμε να φύγουμε κόβοντας μάνικες και δεν μπορούσαμε, επειδή είχαν δημιουργήσει κυκλοφοριακό κομφούζιο μπροστά μας. Θα ήθελα επίσης να ξεχάσω όλους αυτούς που έπιναν καφέ και μας ειρωνεύονταν την ώρα που δίναμε και ίσα που κρατούσαμε την ψυχή μας. Θα ήθελα να ξεχάσω τις πανικόβλητες φωνές συναδέλφων στον ασύρματο, όταν τους κύκλωνε η φωτιά. Μα δεν θα ξεχάσω εκείνους τους χειριστές των ελικοπτέρων που τελευταία στιγμή μας δημιούργησαν δίοδο διαφυγής μέσα από τους θεόρατους τοίχους φωτιάς που μας περιτριγύρισαν. Μα δεν θα ξεχάσω τους συνάδελφους από Αταλάντη που ήρθαν να μας βοηθήσουν σε μια ξένη για αυτούς περιοχή. Μα δεν θα ξεχάσω όλες τις Κυβερνήσεις έως τώρα που επιτρέπουν σε οικοπεδοφάγους να χτίζουν, που αντιμετωπίζουν με αναλγησία τους εμπρησμούς και κοροϊδεύουν τους Εθελοντές. Μα δεν θα ξεχάσω το κράτος που ούτε γάντια δεν μας έδωσε, πόσο μάλλον ένα ευχαριστώ, για να μην θίξει την επιτηδευμένη ανικανότητά του μπροστά στα συμφέροντα. Μα δεν θα ξεχάσω ότι καταφέραμε 4 παιδιά με 1 όχημα να σταματήσουμε ένα μέτωπο 500 μέτρων, να σώσουμε 5 σπίτια και μερικά πρόβατα. Μα δεν θα ξεχάσω τους γιατρούς που έπεσαν πάνω μου και μου ξανάδωσαν μέλλον, καθώς και το νοσηλευτικό προσωπικό που ξεχείλιζε από ανθρωπιά και καλοσύνη. Η απορία μου είναι: οι βίλες που θα χτίσετε θα έχουν νόημα; Πώς περιμένω από ένα κράτος με στημένες εκλογές και προκάτ κόμματα να δημιουργήσει ένα καλύτερο μέλλον... δολοφόνοι...
Εθελοντής Δασοπυροσβέστης
ΝΙΚΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΠΟΥΛΟΣ
Δυσοίωνο το 2008, EΙΡΗΣΘΩ
ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ η στήλη, πέρα από ευχές, προτείνει λογαριασμούς κερδοζημιών πατρίδος. Πόσα πετύχαμε, πόσα δεν πετύχαμε, πού χάσαμε και τι κερδίσαμε καθώς: Το αρξάμενο προ ολίγων ωρών 2008, ανεβάζει τον καταθλιπτικό αριθμό της συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής στο τριακοστό τέταρτο έτος της. Δεν πετύχαμε να φέρουμε πιο κοντά την απελευθέρωση των σκλαβωμένων εδαφών της πατρίδας. Δεν πετύχαμε, ακόμα, να αυξήσουμε το κόστος της κατοχής που διαπράττει σε βάρος μας η Τουρκία. Δεν πετύχαμε να κινήσουμε γη και ουρανό για να στριμωχτεί η Άγκυρα, για ν' αναγκαστεί να αποσύρει τον Αττίλα από την Κύπρο και να τερματίσει την επεκτατική της βουλιμία σε βάρος του Αιγαίου και της Θράκης. Αυτά βέβαια δεν γίνονται από μια μέρα σε άλλη. Όμως εδώ κάνουμε λογαριασμό ήδη 33 ετών και τεσσάρων μηνών. Από το τέλος του τραγικού Αυγούστου του 1974. Πράξαμε, άραγε, όσα οφείλαμε και όσα μπορούσαμε, η Λευκωσία, η Αθήνα, η Διασπορά, σε όλο αυτό το μακροχρόνιο διάστημα και πρέπει, τελικά, να το πάρουμε απόφαση ότι δεν έχουμε πλέον άλλες δυνατότητες; Ή, μήπως, συνειδητοποιούμε, επιτέλους, ότι λάθος δρόμους πορευτήκαμε, που μοιραία μας οδήγησαν σ' αυτά τα αδιέξοδα ;
ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ τους λογαριασμούς έπρεπε, με ανυποχώρητη τόλμη, με αυτοκριτική αυστηρότητα και με κυνικό θάρρος, να τους απαιτήσουμε πρώτ' απ' όλα από την ηγεσία μας. Και μάλιστα από τη νύκτα του δραματικότερου Σαββάτου αυτής της 30ετίας. Από τη νύκτα της 24ης Απριλίου 2004. Όταν το 76% του λαού, στο Δημοψήφισμα, κραύγασε, μέσα σε ανείπωτη απελπισία, εκείνο το βροντερό ΟΧΙ στα φρικτά, εκτρωματικά και καταστροφικά προϊόντα της λανθασμένης πορείας και πολιτικής τριάντα χρόνων.
Το Σχέδιο Ανάν, πέραν όλων των άλλων, ως «σταυρικό σημείο», Α Π Ε Δ Ε Ι Ξ Ε ότι ήταν λανθασμένη και καταστροφική η πολιτική των η γ ε τ ώ ν μας από το 1974 και εντεύθεν. Αντί της απελευθέρωσης των σκλαβωμένων εδαφών, παρήγαγε τους όρους νόμιμης επέκτασης της τουρκικής συγκυριαρχίας σε ολόκληρο το νησί. Τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τη μετατροπή της Κύπρου σε τουρκο-βρετανικό προτεκτοράτο. Και των Κυπρίων σε ανδράποδα.
ΠΕΤΥΧΑΜΕ, στην άκρη του γκρεμού, Σάββατο 24.4.2004, να τη διασώσουμε. Αποτύχαμε όμως έκτοτε ν' αποδυθούμε σε αγώνα αλλαγής των μυαλών που μάς οδήγησαν στο Σχέδιο Ανάν. Αυτό δεν προδιαγράφει ευοίωνο το 2008. Αυξάνει τους κινδύνους. Και, συνεπώς, τα καθήκοντα όσων το συνειδητοποιούν. Στην Κύπρο, στην Ελλάδα, στη Διασπορά.... ΤΗ ΔΡΑΧΜΗ είχαν όνειρο οι γονιοί κι οι παππούδες μας. Κι οι προπάπποι εκείνων, όπως κι οι προ-προπάπποι. Υπέβαλαν και αίτημα προς Ιωάννη Καποδίστρια. Όνειρο διαρκώς διατρανούμενο: Από τη λίρα ν' απαλλαγούν, τη δραχμή να 'χουν νόμισμα. Κι ας μάθαιναν πως ήταν η λίρα ισχυρότερη της δραχμής. Τα ράκη της μάνας, παρά τις πορφύρες της μητριάς, κραύγαζαν αξιοπρεπώς ότι προτιμούσαν. Διαλαλούσαν, μεγάλο στους τοίχους, με γαλάζια μπογιά, εκείνο που η φωτογραφική μηχανή του Γιώργου Σεφέρη απαθανάτισε, «την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες». Οιονεί δημοψήφισμα, ΝΑΙ στη δραχμή, ΟΧΙ στη λίρα! Αργότερα τό έκαναν και πραγματικό, 15η και 22α Ιανουαρίου 1950. Κι επειδή, της λίρας τ' αφεντικά και οι διά της λίρας υποτελείς, το περιφρόνησαν, οι διακαώς τη δραχμή οραματιζόμενοι πήραν τα όπλα. Έφθασαν, δε, μέχρι σημείου ν' ανεβαίνουν και στο ικρίωμα της αγχόνης, τραγουδώντας.
Το «ού περί χρημάτων» είναι γνωστό ότι επακριβώς εννοούσε «ού περί λιρών»! Πέρασαν χρόνια και χρονάκια. Οι της λίρας παρέστησαν ότι έφυγαν. Μα δεν έφυγαν. Μετεξέλιξαν τη δυναστεία τους και η λίρα μεταλλαγμένη, με εποικοδομητικές ασάφειες, πάντα παρούσα. Απ' την άλλη, η δραχμή δεν ήταν μόνο ανίσχυρη. Είχε κι άλλα χειρότερα κουσούρια. Πρώτον ότι δεν αποφάσιζε να πάψει να είναι ανίσχυρη. Δεύτερο και χείριστο, δεν ήθελε να έρθει εδώ. Κατ' ακρίβειαν πουθενά δεν ήθελε να εξαπλωθεί. Ούτε καν εκεί που διακαώς την επιθυμούσαν. Εν τέλει η δραχμή αποφάσισε να πάει και να κλειστεί για πάντα στα μουσεία. Μαζί με διάφορα άλλα μάρκα, φράγκα και λιρέτες. Κι έδωσε τη θέση της στο νεοτεχθέν ευρώ. Εύρωστο όσο 340 δραχμές. Ευρώ, που οι της λίρας αφέντες απορρίπτουν στερρώς. Εξ ου και «στερ-λίνα» τη λένε! Τι έσσεται η επιούσα, ουδείς ξέρει...ΒΕΒΑΙΟ είναι ότι από 1η 1ου 2008, εν Κύπρω νομίσματά μας, μεταξύ άλλων, ε ί ν α ι και τα εξής κέρματα.- 50 λεπτών με τη μορφή του Ελευθερίου Βενιζέλου. - 20 λεπτών με τη μορφή του Ιωάννη Καποδίστρια. - 10 λεπτών με τη μορφή του Ρήγα Φεραίου.- Κέρματα ενός, δύο και πέντε λεπτών με την τριήρη ως το τρικάταρτο…Στις συναλλαγές όλων ημών των εν ευρωζώνη. Δυσανασχετούν - ε π ι τ έ λ ο υ ς - και οι Λονδίνιοι, των οποίων η χτικιασμένη κακεντρέχεια βάφτισε ως «βρετανικό έδαφος» τη Δεκέλεια και το Ακρωτήρι για να θρηνεί που εκεί θα συναλλάσσονται (και) με Ρήγα, Καποδίστρια και Κωνσταντίνο… Μήπως θα μπορούσε να βοηθήσει τον πρωθυπουργό μας κ. Κ. Καραμανλή (Β΄) τώρα που ετοιμάζεται(;) να πραγματοποιήσει την πρώτη μετά το 1959 επίσημη επίσκεψη στην Άγκυρα, εάν επληροφορείτο ότι, τότε, τον Μάιο του '59, τρεις μήνες μετά την υπογραφή των Συμφωνιών Ζυρίχης - Λονδίνου, που ο Ατνάν Μεντερές υποδεχόταν στην Άγκυρα τον Κ. Καραμανλή (Α΄), το τουρκικό κράτος, διά του Γραφείου Ειδικού Πολέμου, μετέφερε μυστικά στην Κύπρο τον οπλισμό της ΤΜΤ και ετοίμαζε την τουρκανταρσία του 1963; Και ότι η ελλαδική ΚΥΠ πληροφορούσε εγκαίρως και γραπτώς, γι' αυτά, τον τότε υπ.Εξ. Ευ. Αβέρωφ και τον αείμνηστο θείο τού νυν πρωθυπουργού μας, όπως αποκαλύπτει το «Απόρρητο Ημερολόγιο της ΚΥΠ για την Κύπρο» του Μάνου Ηλιάδη;
ΜΕ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΗ διάψευση των… ισλαμικών ελπίδων του σύρεται ο κ. Καραμανλής (Β΄) στη 2η, σε μισό αιώνα, επίσκεψη πρωθυπουργού στην Άγκυρα. Οι ευσεβείς πόθοι ότι ο -και «κουμπάρος» του- ισλαμιστής πρωθυπουργός κ. Ερντογάν θα εγκατέλειπε την πάγια επεκτατική πολιτική της Άγκυρας εναντίον του Ελληνισμού, σε Θράκη, Αιγαίο και Κύπρο, αποδείχθηκαν ψευδαισθήσεις. Αντί κόκκινου χαλιού στην Άγκυρα, έχουν ήδη στρώσει όλη την τουρκική βουλιμία για την υποδοχή του πρωθυπουργού της Ελλάδος. Η σκόπιμη επαναγόμωση της κρίσης στα Ίμια δεν είναι η μόνη και δεν είναι τυχαία. Οι ισλαμιστές δεν είναι, «εθνικά», λιγότερο άξιοι από τους κεμαλιστές. Τα καταφέρνουν «και πολύ καλύτερα», όπως είναι και η καυχησιά του προέδρου Γκιουλ για το Κυπριακό και όλα όσα η Άγκυρα θεωρεί εθνικά θέματά της. Την κ. Τανσού Τσιλέρ, πρωταγωνίστρια στα Ίμια το 1996, την είχαν αποπέμψει για άλλους λόγους. Παρ' ολίγον να τη δίκαζαν κιόλας. Ωστόσο, όλοι ανεξαιρέτως οι επόμενοι, ούτε ίντσα δεν έκαναν πίσω από το επίτευγμά της σε βάρος της ελλαδικής κυριαρχίας, στις βραχονησίδες εκείνες της θυσίας των αξιωματικών Καραθανάση, Βλαχάκου και Γιαλλοψού, του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.ΕΙΝΑΙ χρήσιμο, για να καταλαβαίνει κανείς «Τουρκία τι εστί», να μη λησμονούνται ούτε τα επί Καραμανλή (Α΄). Υπό την εξής έννοια: Ο πρωθυπουργός Μεντερές τον είχε υποδεχθεί στην Άγκυρα το Μάιο του '59. Μετά το μέγα επίτευγμα του Μεντερές, η Τουρκία να βάλει πόδι στην Κύπρο, νόμιμα για πρώτη φορά από το 1878, με τις συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου.
Το επόμενο έτος, 1960, πραξικόπημα των πασάδων ανέτρεψε τον Μεντερές. Τον δίκασαν και τον απαγχόνισαν. Χωρίς όμως ποτέ οι ανατροπείς και οι δήμιοί του, ή οποιοσδήποτε από τους διαδόχους τους να κάνει έστω και μια ίντσα πίσω από τα επιτεύγματά του στην Κύπρο. Αντιθέτως: Πολλαπλασίασαν τις υπόγειες προσπάθειές τους κι ετοίμασαν εμπράκτως το επόμενο κτύπημα: Την ένοπλη τουρκανταρσία του 1963-64. Παραστατικότερα: Μέχρι να επιτύχει τη «Ζυρίχη» ο Μεντερές είχε ήδη εξοπλίσει την ΤΜΤ στην Κύπρο, με 950 περίστροφα. Οι αντατροπείς, ώς την εποχή που τον δίκαζαν, πέτυχαν να έχει η ΤΜΤ 10.000 αυτόματα, τυφέκια, οπλοπολυβόλα, πολυβόλα, όλμους κ.ο.κ. Ο υπερδεκαπλασιασμός της ποσότητας δείχνει το εύρος της προσπάθειας (τ' αποκαλύπτει το νέο βιβλίο «Απόρρητο Ημερολόγιο της Κ.Υ.Π. για την Κύπρο», του Μάνου Ηλιάδη). Ο Καραμανλής Α΄ δεν έδωσε -ΤΟΤΕ- την πρέπουσα σημασία. Ο Καραμανλής Β΄ υποψιάζεται άραγε -ΤΩΡΑ- πόσο πιο περήφανος, από την Τσιλέρ, θέλει να είναι ο Ερντογάν; ΣΤΟ ΝΑΔΙΡ βρίσκεται η αυτοπεποίθηση των εν Ελλάδι Ελλήνων για την επικείμενη(;) επίσκεψη Καραμανλή στην Άγκυρα. Μόνο φόβοι για περισσότερες ζημιές στα εθνικά θέματα και ουδεμία αισιοδοξία διατυπώνεται στα όσα έγκυρα δημοσιεύματα του αθηναϊκού Τύπου ασχολούνται με τα ελλαδο-τουρκικά. Η στάση αυτή δεν συνδέεται άμεσα με τη γενικότερη απαισιοδοξία των Αθηναίων που διαπίστωσαν δύο πρόσφατες μετρήσεις της Κοινής Γνώμης, η πρώτη σε 11 μεγαλουπόλεις του κόσμου που διενήργησε η «Κάπα Research» («Βήμα» 1.1.08) και η δεύτερη στην «Wall Street Journal» σε 19 κράτη («Ελευθεροτυπία» 4.1.08). Προέρχεται από την πολύχρονη τραυματική γνώση της ανεπάρκειας της ελλαδικής εξωτερικής πολιτικής. Ιδιαίτερα στην αποδεδειγμένα αναποτελεσματική αντιμετώπιση της τουρκικής βουλιμίας, στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στη Θράκη. Προέρχεται, όχι απλώς από την έλλειψη εμπιστοσύνης στους χειρισμούς του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή (Β΄) και της υπουργού των Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, αλλά, από τη οιονεί βεβαιότητα ότι δεν θα καταφέρουν να αποτρέψουν τις περισσότερες ζημιές. Έστω κι αν έχει πιστωθεί πρόσφατα ο ίδιος ο πρωθυπουργός, προσωπικά, το «άνοιγμα προς Μόσχα» που προσέφερε στην Αθήνα ο Βαντιμίρ Μπούτιν.Η ΕΙΚΟΝΑ τούτη, έμμεσα σχετίζεται με το γεγονός ότι το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής, μαζί και των κομμάτων, βρίσκονται στον πάτο της κλίμακας της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους θεσμούς της χώρας, που εντόπισε και πρόσφατη έρευνα της "Public Issue" («Καθημερινή» 3.1.08). Προέρχεται ευθέως από τη γνώση ότι, χωρίς ικανό αντίπαλο δέος, η Άγκυρα εφορμά ατιμώρητη σε όλο το εύρος των διεκδικήσεών της εναντίον του Ελληνισμού. Με την Κύπρο όμηρο του Αττίλα, με το τουρκικό casus belli στα χωρικά ύδατα του αρχιπελάγους, με τις παραβιάσεις των τουρκικών F-16 ως πάνω από την Άνδρο, με τις «γκρίζες ζώνες» των βραχονησίδων, με την επέλαση Μπαπατσάν στη Δ. Θράκη και τις «υποθήκες» του τουρκικού Γεν. Επιτελείου περί αποστρατικοποιήσεως της Δωδεκανήσου και την εκεί, δήθεν, τουρκική μειονότητα, ως τις καθημερινές τουρκικές καταγγελίες περί δήθεν ελλαδικών παραβιάσεων του "τουρκικού" εναέριου χώρου στο Αιγαίο και των «τουρκικών» χωρικών υδάτων στα Ίμια από τους Καλύμνιους ψαράδες και την ακτοφυλακή!Η ΤΟΥΡΚΙΑ,επιδεικνύοντας μια διαχρονικά υποδειγματική σταθερότητα στις πάγιες βουλιμίες της - όποια κι αν είναι η κυβέρνηση στην Άγκυρα - έπεισε τους Ελλαδίτες ότι τίποτε το θετικό δεν πρέπει να αναμένουν, αλλά και χειρότερα πρέπει να φοβούνται, από την πρώτη μετά από 49 χρόνια επίσκεψη Έλληνα πρωθυπουργού στην Άγκυρα.
ΠΛΑΝΩΜΕΘΑ ΠΛΑΝΗΝ ΟΙΚΤΡΑΝ! Η ρήση ισχύει για όσους, και παλαιότερα και τώρα, επιχειρούν αυθαίρετες εξισώσεις της ψήφου των εκλογέων. Από αφέλεια ίσως, από ολιγοφρενία, σκοπιμότητα ή δολιότητα, εξισώνουν την ψήφο που δίδει ο πολίτης στο άλφα ή βήτα κόμμα, στον τάδε ή στον δείνα υποψήφιο, ως δήθεν έγκριση και της… διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας στην οποία ομνύει πίστη! Αλλ' αυτή η σούμα της μπαγαποντιάς, αποδείχθηκε κατ' επανάληψιν ψεύδος. Αποδείχθηκε ότι οι ψήφοι που κατά καιρούς λαμβάνουν τα κόμματα στις δημοτικές, στις βουλευτικές ή στις προεδρικές εκλογές, δεν συνιστούν, ντε και καλά, έγκριση και της υποταγής τους στη «λύση» της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Το δημοψήφισμα της 24.4.04, που έθεσε ενώπιον του λαού τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία του Σχεδίου Ανάν και η απόρριψή της από το 76%, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Οι κατά καιρούς δημοσκοπήσεις σε μη προεκλογικές περιόδους, αποτελούν δεύτερη απόδειξη.
ΕΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ οι διάφοροι ηγέτες των κομμάτων και οι οποιοιδήποτε άλλοτε και νυν υποψήφιοι για την προεδρία της Δημοκρατίας ήσαν όντως δημοκρατικοί και εάν πράγματι ήθελαν να εκφραστεί αυθεντικά η λαϊκή βούληση επί της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, εντελώς διαφορετικά θα ενεργούσαν: Θα οργάνωναν ειδικό δημοψήφισμα, αποκλειστικά και μόνο για το Κυπριακό. Ώστε να υπάρξει η αναγκαία χρονική περίοδος πλήρους συζήτησης όλων των πτυχών του, να αναδειχθούν με κάθε λεπτομέρεια οι συνέπειες της μιας ή της άλλης επιλογής, να αντιπαρατεθούν σε έκταση όλα τα επιχειρήματα των μεν και των δε και τότε να αποφανθεί ο λαός για ποιο είδος λύσης αναθέτει την εντολή στις κομματικές και τις πολιτειακές ηγεσίες.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΙΔΟΣ της δημοκρατίας, που είναι σαφώς δημοκρατικότερο από τα έως τώρα ισχύοντα, δεν έστερξαν ποτέ οι, κατά τ' άλλα, δημοκρατικοί μας ηγέτες να το αναγνωρίσουν και να το αποδώσουν στον δήθεν κυρίαρχο λαό. Η συμπεριφορά τους διαχρονικά ήταν η διά των εκλογών υφαρπαγή τής εν λευκώ «εντολής»! Δηλαδή εκλαμβάνουν τις προεδρικές εκλογές ως διαδικασία ανάδειξης του εκάστοτε «εκλελεγμένου μονάρχη». Που, θεωρούν ότι, από τη στιγμή που εξελέγη, έχει και την εξουσία να αποφασίζει και τη λύση του Κυπριακού, άσχετα από την πραγματική βούληση του λαού. Αλλ' αυτό δεν είναι δημοκρατία. Και ως εκ τούτου εγκυμονεί μέγιστους κινδύνους για τον λαό. Πράγμα που αποδείχθηκε ακριβώς μέσα από την τραυματική εμπειρία του λαού με το Σχέδιο Ανάν. Και που θα 'πρεπε να σωφρονίσει ηγέτες και ηγετίσκους.Εάν, για παράδειγμα, το 34% των ψήφων στην πρώτη Κυριακή των εκλογών, που δίνει το διαβατήριο για τον δεύτερο γύρο, εκλαμβάνεται ως «παλλαϊκή» υποστήριξη του άλφα υποψηφίου, τότε το 66% των ψήφων που δεν πήρε ο ίδιος, δεν θα έπρεπε να εκληφθεί ως… παλλαϊκότερη απόρριψη; Και αν έτσι ή περίπου έτσι έχουν τα πράγματα, ποιος έχει και την αυθαίρετη εξουσία να αποφασίζει ότι αυτά ή άλλα ποσοστά των ψήφων συνιστούν και έγκριση ή απόρριψη του άλφα ή βήτα είδους διζωϊκών ψευδαισθήσεων ;
ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΑΦΗΣ η ουσία της επιδιωκόμενης λύσης. Και χίλιες μύριες διαφωνίες επιδιώκεται σκοπίμως να αναδεικνύονται σε κάθε προεκλογική περίοδο.
Για να… «θάβονται» την επαύριον των εκλογών! Αυτό, ως γεγονός, συνοδεύει την περιλάλητη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, στην 33χρονη ήδη ιστορία του ανέφικτού της. Παραζαλίζουν τους πολίτες, τα αντιμαχόμενα προεκλογικά επιτελεία, όχι για να διασαφηνίσουν τα πράγματα, αλλά για να εντυπωσιάσουν όσους είναι ευάλωτοι στα ξέβαθα.
Στο κύριο όμως ερώτημα, ουδείς δίνει πειστικές απαντήσεις: Πώς θα υποχρεωθεί σε δίκαιη λύση η Τουρκία; Πώς θα εξαναγκασθεί, με ποιους τρόπους θα πιεσθεί και από ποιους θα πεισθεί η Άγκυρα να συγκατανεύσει σε απώλεια όσων κέρδισε με πόλεμο στην Κύπρο και όσων εμπεδώνει με τα «τετελεσμένα» του Αττίλα, από τον Αύγουστο του 1974 μέχρι σήμερα; Άντε και διά της επιφοιτήσεως συμφωνήσουν (ξανά), την επόμενη των εκλογών όλες οι ηγεσίες των κομμάτων ποια «λύση» θέλουν. Ε, και; Την Άγκυρα ποιος θα την πείσει; Ιδιαίτερα όταν, μετά από 28 χρόνια ελληνικών (ελλαδικών και κυπριακών) υποχωρήσεων 1974-2002, είχε κερδίσει, υπέρ της, το «Σχέδιο του Γ. Γρ. των Ηνωμένων Εθνών κ. Κόφι Ανάν». Υπέρ του οποίου, η τότε Αθήνα και η τότε Λευκωσία, κατάφεραν να ταχθεί κι η λεγόμενη διεθνής κοινότητα; Στον Λευκό Οίκο ο πλανητάρχης πρόεδρος Μπους υποδέχθηκε προχθές, μετά βαΐων και κλάδων, τον Τούρκο πρόεδρο Γκιουλ. Πολύτιμο στρατηγικό εταίρο τον προσαγορεύει. Και ως «δημοκρατία - υπόδειγμα» αναγορεύει το ισλαμο-κεμαλικό καθεστώς της! Βοηθώντας το στις επιδρομές των στρατευμάτων του ακόμα και εντός του αμερικανο-φτιαγμένου ιρακινού Κουρδιστάν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποδέχεται από 3ης Οκτωβρίου 2005 την Τουρκία στις ενταξιακές της διαπραγματεύσεις. Με τη Βρετανία και την… Ελλάδα πρώτους σημαιοφόρους της τουρκικής ένταξης. Ο πρωθυπουργός Καραμανλής (Β΄) ετοιμάζεται, μάλιστα, και για την πρώτη μετά από 49 χρόνια επίσημη επίσκεψη Έλληνα πρωθυπουργού στην Άγκυρα, παρά τις δεδηλωμένες εμπράκτως βουλιμίες της Τουρκίας στο Αιγαίο, στη Δ. Θράκη και τον Αττίλα της 33χρονης κατοχής στην Κύπρο. Όταν, λοιπόν, η Άγκυρα εισπράττει τέτοια υποστήριξη και απολαμβάνει τέτοιας θωπείας, ποιος… Αλλάχ θα τη στραβώσει να δεχτεί βλάβη των κεκτημένων της στην Κύπρο; Είδε κανείς οποιαδήποτε πειστική απάντηση, επ' αυτού, στις εξαγγελίες των προεκλογικών μας επιτελείων; Σάββατο, 12 Ιανουαρίου 2008, μετά την προχθεσινή καταδίκη της Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τις εν ψυχρώ εκτελέσεις των αδηλώτων αιχμαλώτων της Κύπρου (Ελλαδιτών και Κυπρίων) και για τα, επί 33 χρόνια κατ' εξακολούθησιν συνεχιζόμενα, εν ψυχρώ βασανιστήρια των ψυχών των συγγενών των Αγνοουμένων, εν Κύπρω και εν Ελλάδι, με τι μούτρα άραγε θα επισκεφθεί επισήμως την Άγκυρα ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής (Β΄); Του ηρωικού ανθυπολοχαγού του 281 Τ.Π. Μενέλαου Μενελάου η χαροκαμένη μάνα, η Φρόσω Μενελάου, αναπαύθηκε προχθές στα 76 της και κηδεύεται σήμερα το μεσημέρι από τον ιερό ναό του Αγ. Νικολάου στη Λεμεσό. Το καμάρι της θυσιάστηκε 20χρονος το πρωί της 20ής Ιουλίου 1974, όταν η τουρκική πολεμική αεροπορία βομβάρδισε στον Κοντεμένο τη φάλαγγα των οχημάτων του 281 Τ.Π. και του 286 Μ.Τ.Π, που το χουντοκρατούμενο ΓΕΕΦ έστειλε υπό το φως της μέρας από τη Λευκωσία προς την Κερύνεια. Ο ανθυπολοχαγός Μενελάου, της 72Β ΕΣΣΟ, απόφοιτος της 23ης σειράς της ΣΕΑΠ Λεμεσού, τάφηκε πρόχειρα στον χώρο της θυσίας του στον Κοντεμένο. Δεκαπέντε μέρες αργότερα η κυρά Φρόσω πήγε και τον ξέθαψε με τα ίδια της τα χέρια και μετέφερε η ίδια τη σορό του στη Λεμεσό. Στον τάφο του σήμερα, κατέρχεται και το δικό της φέρετρο. Αναπαύσου, επιτέλους, εν Χώρα Ζώντων, εν Σκηναίς Δικαίων μάνα Φρόσω. Εκεί όπου βρίσκεται 34 χρόνια ο ήρωάς μας, σε πάει μακαρία η οδός ήν πορεύεις σήμερον.
Τά παραπάνω καί άλλα, γνωστά στήν συντριπτική πλειοψηφία τού Ελληνικού λαού, ποτέ δέν κατόρθωσαν νά κάνουν τούς Έλληνες νά αντιδράσουν. Οί Έλληνες ειδικά τήν τελευταία τριακονταετία πάσχουν από φρόνημα, θάρρος καί πίστη είς τήν νίκη. Αυτοί πού αντιστάθηκαν σέ στρατιωτικές υπερδυνάμεις, πρίν 50 χρόνια, τώρα φοβούνται καί δειλιάζουν εμπρός σέ κράτη ανύπαρκτα είς τήν ιστορία καί πολύ κατώτερα είς τήν στρατιωτική ικανότητα. Τριαντατέσσερα χρόνια οί εχθροί τής Ελλάδος, εντός καί εκτός τής επικράτειας, χτυπούν Γλώσσα καί Ιστορία. Κρίνοντας τά πράγματα αντικειμενικά, εύκολα διαπιστώνουμε ότι στόν νέο κόσμο πού ανατέλλει δέν υπάρχει θέση γιά τήν Ελλάδα, αφού αυτός ό ίδιος ό πυρήνας τού νέου κόσμου αποτελεί μία ολοκληρωτική άρνηση τού Ελληνικού πολιτισμού. Άλλωστε ή Ελλάς αργοπεθαίνει δημογραφικά καί οί γύρω εχθροί της αναμένουν τήν ευκαιρία νά τής καρφώσουν τό μαχαίρι στήν πλάτη. Πώς νά αντισταθεί ή Ελλάς στήν νέα αυτή τάξη πραγμάτων πού έρχεται, όταν εμείς μπολιάζουμε τά παιδιά μας μέ θεωρίες ειρήνης, αδελφικότητας καί αγάπης, αλλοιώνοντας τής ιστορία καί διαγράφοντας τήν μόνη άμυνα πού έχουν οί λαοί, τήν Εθνική Μνήμη.
Οί Έλληνες υπερασπιστές τών θεωριών αυτών, τυφλωμένοι από τόν μανδύα προόδου καί αδελφότητος τών εθνών, δέν αντιλαμβάνονται τόν επερχόμενο κίνδυνο. Δέν αντιλαμβάνονται ότι εξυπηρετούν απλώς άλλα συμφέροντα.
Όπως έλεγαν οί αρχαίοι ημών πρόγονοι :
«ή ανοησία είναι χειροτέρα τής κακότητος».
Οί Έλληνες είναι ό πολιτισμός καί ή Ελλάς ή πατρίδα τού πολιτισμού. Κάθε σπιθαμή πολιτιστικού εδάφους πού πατούν όλοι οί λαοί τής γής, είναι Ελληνικό.Τί θά ήταν ό κόσμος χωρίς τήν Ελλάδα ; Ότι θά ήταν καί τώρα άν τού αφαιρούσαν κάθε τί Ελληνικό. Δηλαδή τίποτα.
Πάσα διαφωνεία μεταξύ Ελλήνων είναι διαφωνεία μεταξύ ηρώων.
Έ λοιπόν καί σήμερα
όσο φτωχοί καί άν είμαστε,
όσο αγράμματοι καί άν είμαστε,
όσο μικρή χώρα καί άν έχουμε,
Μπορούμε να τούς πούμε τό ίδιο.
Η γηραιότερη (ξεχάσαμε πότε υπερέβη τα 90 της) και επιφανέστερη ελληνίστρια, που διά βίου αγωνίζεται για τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών κειμένων και για την ευτυχία που μπορούν να προσφέρουν στην Ευρώπη, όπως η ίδια βεβαιώνει. Μετέχουσα στην εκστρατεία «ένα δένδρο για την Ελλάδα», με στόχο την αναδάσωση των καμένων του Αυγούστου, δηλώνει στον «Ελεύθερο Τύπο» των Αθηνών:
«Πρόκειται ακριβώς για αλληλεγγύη! Για όσα ο πολιτισμός χρωστάει στην Ελλάδα. Ο ελληνικός πολιτισμός είναι σημείο αναχώρησης όλων των πολιτισμών του κόσμου»…
Ζακλίν ντε Ρομιγί
«Είναι προτιμότερον διημάς νά καταστραφόμεν τελείως παρά νά γίνομεν καταγέλαστοι από τούς εχθρούς μας. Διότι ημείς πού έχομεν ζήσει μέσα σέ τόσο μεγάλες τιμές καί τόσο υψηλόν φρόνημα, ένα από τά δύο επιβάλλεται νά κάμουμε :
Ή νά είμαστε οί καλλίτεροι τών Ελλήνων
Ή νά εξαφανισθόμεν διαπαντός,
χωρίς νά διαπράξομεν κάτι τό εξευτελιστικόν,
αλλά νά δώσομεν στήν ζωή τό ωραίον τέλος
(ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ 436-338πχ)
25η Μαρτίου 2008 καί κάθε χρόνο τά λόγια μεγάλα καί ψεύτικα τών ρητόρων τής συμφοράς πού βρίσκονται στήν βουλή τών Ελλήνων. Ακούμε δειλούς νά υμνούν γενναίους, προσκυνημένους νά επαινούν ελεύθερους, δέν μπορούμε παρά νά αισθανόμεθα αηδία. Τότε υπήρχαν οί αρματολοί καί οί κλέφτες, αλλά πέθαναν οί αρματολοί καί σήμερα έμειναν μόνον οί Κλέφτες. Ό αγώνας τού 1821-1828 προδόθηκε από κάποιους πού καρπώθηκαν τά περίφημα δάνεια, καί έβαλαν υποθήκη τό μέλλον τής Πατρίδος γιά περισσότερα από 100 χρόνια. Οί Ξένοι ήθελαν ένα κράτος προτεκτοράτο, αλλά οί αγώνες 1912-1922 άνοιξε τά φτερά του γιά εθνική κυριαρχία καί ελευθερία, όταν τό πνεύμα τής κλεφτουριάς υψώθηκε σέ Σαραντάπορο, Μπιζάνι, Αφιόν Καραχισάρ, Εσκί Σεχίρ. Αλλά οί μεγάλες δυνάμεις δέν ήθελαν τήν Μεγάλη Ελλάδα, γιαυτό μέ συνοπτικές διαδικασίες, ότι άρχισε στήν Ιωνία καί στήν Τροία πρίν 6000 χρόνια, τελείωσε στήν προκυμαία τής Σμύρνης στά 1922. Σήμερα ό Καραμανλής, ό Παπανδρέου, ό Αλαβάνος, ή Παπαρήγα, προσκυνημένοι ταγή ενός προσκυνημένου λαού, θά μιλούν στά κανάλια προκαλώντας πίκρα, ειρωνεία καί αίσχος. Αυτοί πού πέθαναν τό 1821 γιά ανεξαρτησία, επήγαν χαμένοι, διότι σήμερα ανεξαρτησία δέν υπάρχει. Οί ΗΠΑ λέγουν καί ημείς κάνουμε. Στόν καθένα από εμάς, ανήκει ή επιλογή :
«ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΜΙΑΣ ΩΡΑΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΗ
ΠΑΡΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΣΚΛΑΒΙΑ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΗ»
ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ
Πρόκληση από «Ουράνιο Τόξο»
ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ «ΤΟΥΡΚΙΚΗ» ΚΑΙ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ» ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ! Ομιλητής και ο Δημητράς του Παρατηρητηρίου.
Η «μικροσκοπική “Μακεδονία” δεν αποτελεί απειλή για την Ελλάδα» , αναφέρει στο κύριο άρθρο της η εφημερίδα «New York Times», καλώντας παράλληλα την Αθήνα να μη θέσει βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Η εφημερίδα αναφέρει ότι το γεγονός της ένταξης «είναι καλό για την Ευρώπη, καλό για τα Βαλκάνια, καλό για τη Μακεδονία και καλό για την Ελλάδα, θα ενθαρρύνει και θα ενισχύσει τα δημοκρατικά πρότυπα σ’ αυτά τα νέα ευρωπαϊκά κράτη». Καταλήγει, καλώντας την Αθήνα να μη θέσει εμπόδια για την ένταξη των Σκοπίων στη Συμμαχία. Με αυτό το τρόπο, δύο 24ώρα πριν από την έναρξη της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, η Ουάσιγκτον δεν κρύβει πλέον τις προθέσεις της- να προσκληθούν τα Σκόπια να ενταχθούν στη Συμμαχία είτε υπάρχει λύση είτε όχι.
Τήν Ιστορία όμως γράφουν οί νικητές. Υπάρχουν όμως καί εξαιρέσεις σ’αυτόν τόν κανόνα. Όπως ή εποχή πού αφορά τό 1944-1949, όπου τήν ιστορία γράφουν σήμερα οί ηττημένοι ! Οί ηττημένοι στό πεδίο τής μάχης, πού στήν συνέχεια ελλείψει αντιπάλου κατήγαγαν μία συντριπτική πολιτική καί ιδεολογική νίκη. Έτσι έχουμε φθάσει στό σημείο νά μάς λέγουν ότι δέν υπήρξε παιδομάζωμα από τούς ενταύθα μπολσεβίκους, αλλά ήταν παιδοφύλαξη!!! Ούτε λίγο ούτε πολύ θέλουν νά μάς πείσουν ότι μετέφεραν περίπου 25000 ελληνόπουλα στό ανατολικό μπλόκ γιά νά τούς προφυλάξουν από τούς κακούς Έλληνες! Όσο γιά τό βιβλίο τού Μανούκα «τό παιδομάζωμα» , ό οποίος υπήρξε δάσκαλος τού παιδομαζώματος καί πρώην στέλεχος τού ΚΚΕ, βιβλίο στό οποίο περιγράφει τά μαρτύρια πού παιρνούσαν τά ελληνόπουλα στά στρατόπεδα τού κομμουνιστικού παραδείσου, έχουν φροντίσει νά πολτοποιηθή μέ κυβερνητική εντολή εδώ καί χρόνια.
Ό Τάκης Μίχας στήν ελευθεροτυπία έγραψε : «μεταξύ 1944-47 αναγκάστηκαν νά ξεριζωθούν από τίς πατρογονικές των εστίες από τήν Ανατολική Γερμανία, τήν Πολωνία, τήν Ουγγαρία, τήν Τσεχοσλοβακία καί τήν Γιουκοσλαβία 12.000.000 Γερμανοί. Χιλιάδες βέβαια πέθαναν». Ό Μίχας είναι καί αυτός από τίς λίγες εξαιρέσεις πού ό νικητής δέν ξεχνά τήν αλήθεια.
Στήν περίπτωση τού Μακεδονικού, ό νικητής Αμερικάνος, όχι μόνο γράφει τήν ιστορία, αλλά καί τήν υπογράφει : ψυχολογικό πόλεμο εναντίον τής Ελλάδος ασκεί τούς πρώτους μήνες τού 2008 ή Αμερικανική κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας τόν ίδιο τόν πρόεδρο Μπούς καί τόν σύμβουλο ασφαλείας, Χάντλι, οί οποίοι σέ κάθε ευκαιρία υπογραμμίζουν τήν ανάγκη διερεύρυνσης τού ΝΑΤΟ, μέ τήν υποδοχή τών υποψηφιοτήτων τής Κροατίας, τής Αλβανίας καί τών Σκοπίων. Ή πρώτη εντολή πού έφθασε σέ όσους ασχολούνται μέ τά θέματα ΝΑΤΟ καί Ευρώπης είναι νά αποφευχθή πάση θυσία εκτροχιασμός τής διαδικασίας διευρύνσεως. Ή στάση αυτή τής Ουάσιγκτον προκάλεσε οργή στήν Ελληνικό λαό. Πόσο όμως μπορεί νά ομιλή κατά τών αμερικανών, στό ζήτημα τών Σκοπίων ή αριστερά.
Από τήν πρώτη στιγμή τό ΚΚΕ τί ίδρυσαν εβραίοι τής Θεσσαλονίκης, Μπεναρόγια καί λοιποί, ενώ μέχρι καί σήμερα δέν αρνήθηκε τήν ύπαρξη «μακεδονικής εθνότητας». Μάλιστα τά επίσημα κείμενα τού 20΄,30΄,40΄,50΄ τού ΚΚΕ ομιλούν γιά ανεξάρτητη Μακεδονία.
Επίσης ή Νέα Δημοκρατία, ξεχνά πώς γιά χάρη τού ΝΑΤΟ, όταν ό Τίτο συγκρούστηκε μέ τόν Στάλιν, ό ηγέτης της άφησε νά ονομάζεται ή περιοχή δημοκρατία τής Μακεδονίας. Ή Ελλάς πρίν από 50 χρόνια, ή αμερικανόδουλη Ελλάς αναγνώριζε τήν Γιουκοσλαβία, λησμονώντας τό θέμα τής Μακεδονίας. Σήμερα πάλι μάς λένε τό ίδιο, ότι γιά χάρη τού ΝΑΤΟ πρέπει νά δεχθούμε τήν ονομασία Μακεδονία. Μήν λησμονούμε επίσης ότι γιά χάρη τού ΝΑΤΟ δεχθήκαμε τόν ξεριζωμό τού Ελληνισμού από τήν Κωνασταντινούπολιν τό 1955, καθώς καί τόν εκτουρκισμό τών μουσουλμάνων τής Θράκης.
Ξεχνάνε όχι μόνο τά κόμματα, αλλά καί οί Έλληνες πολίτες. Οί Έλληνες ξέχασαν τήν στάση τών Αμερικανών καί Άγγλων «φίλων» μας, όταν στήν σύνοδο τού 1946 μάς αρνήθηκαν τήν βόρειο Ήπειρο, ξέχασαν τήν σφαγή στήν Κύπρο τό 1974, καί δέν βλέπουν τί γίνεται τώρα, στό Κόσσοβο.
Στίς 2 Απριλίου 2008, ό Κώστας Καραμανλής δέν έβαλε Βέτο γιά τό όνομα, αλλά γιά τήν σύνθετη ονομασία. Δέν πειράζει τούς πολιτικούς τό Νέα Μακεδονία, ούτε τό Βόρεια Μακεδονία. Αλλά 10.000.000 Έλληνες ασχολούνται μέ τήν Τατιάνα καί τόν Λάκη.
Οί Έλληνες καλούνται νά αποδείξουν, άν θά επιβιώσουν ώς Έλληνες ή άν θά παραμείνουν έθνος προτεκτοράτο καί μάλιστα συρρικνούμενο.
Αρχή τών Αθηναίων ήταν νά θάβουν τούς νεκρούς έξω από τίς Πύλες τών τειχών. Στήν οδό πού ξεκινούσε από τό δίπυλο καί κατέληγε στήν Ακαδημία θάβονταν δημοσία δαπάνη οί νεκροί πολέμων καί οί Άριστοι τού Άστεως. Αυτή ήτο καί ή μεγαλυτέρα λεωφόρος τών Αθηνών, τό «Δημόσιον Σήμα», πού σέ μήκος 1500 μέτρα περιέκλειε εκατοντάδες ταφικά μνημεία. Τό πρώτο πολυανδρείο κατέδειξε στούς συγχρόνους μας τήν θέσι τού περίφημου Δημοσίου σήματος τών Αθηνών. Ή ανασκαφή έδειξε καί άλλα ορύγματα καί άλλα μνημεία κάτω από όμορα ακίνητα, πού κηρύχθηκαν απαλλοτριωτέα. Δύο οικοδομικά τετράγωνα, μερικοί τόνοι τσιμέντο, αυτή είναι ή σύγχρονη Ελλάδα πού ήρθε καί άφησε τό βαρύ καί ακατέργαστο σώμα της πάνω στίς μεγάλες κληρονομιές της. Ή ανασκαφή σταμάτησε καί ή υπόθεση μπήκε στό αρχείο, τό Δημόσιο Σήμα δέν ήρθε ποτέ στό φώς. Τήν ίδια ώρα οί Έλληνες σκορπούν δισεκατομμύρια στίς μίζες καί στίς φιέστες.
Μία επιτύμβια στήλη ενός νεκρού στρατιώτη μόλις 20 ετών (Δεξίλεω) γράφει :
«ΣΤΑΘΙ ΚΑΙ ΟΙΚΤΙΡΟΝ»
(Στάσου καί Λυπήσου).
«Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων,
μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν,
οι μέγ’ άριστοι… εγένοντο…»
«Να θέλω να ’μαι ο πρώτος πάντα , να ξεπερνώ τους άλλους,
να μην ντροπιάσω τους προγόνους μου ποτέ ,
που στάθηκαν οι πιο αντρειωμένοι…».
(Ιλιάδα Ζ, 208)
ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΒΡΑΙΟΥΣ
Τετάρτη, 17 Ιουνίου
2009, 7:21:47 πμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Ή Εθνική και πολιτική κίνηση των Εβραίων
όλου του κόσμου, με στόχο την ίδρυση του εθνικού κράτους των Εβραίων στην
Παλαιστίνη και τη μετακίνηση όλων των Εβραίων στο κράτος αυτό, είναι ό
Σιωνισμός. Η κίνηση αυτή προβλήθηκε ως επίσημη γραμμή του σιωνιστικού κινήματος,
στο εβραϊκό συνέδριο της Βασιλείας τον Αύγουστο του 1897.
Ο σιωνισμός οφείλει το όνομά του στη Σιών, έναν από τους λόφους της Ιερουσαλήμ και ο όρος σιωνισμός εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1885 σε ένα κείμενο του Νάθαν Μπιμπάουμ, σε περιοδικό της κίνησης «Χοβεβέ Σιών». Πατέρας της σιωνιστικής κίνησης θεωρείται ο Ουγγροεβραίος δημοσιογράφος Θεόδωρος Χερτζλ, με το βιβλίο του «Το κράτος των Εβραίων» (Βιέννη, 1896). Προπομπός του Χερτζλ υπήρξε ο Λέων Πρίνσκερ, που ήταν ο πρώτος που διακήρυξε την ανάγκη ίδρυσης ενός εβραϊκού εθνικού κέντρου.
Αν και οι ιδρυτές του κινήματος ήταν Εβραίοι της Ανατολικής και της Κεντρικής Ευρώπης, η ιδέα της μετοίκησης στην Παλαιστίνη βρισκόταν στο μυαλό των Εβραίων από την εποχή τού 2ου αι. π.Χ.. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 16ο και το 17ο αι. εμφανίστηκαν αρκετοί, που υπόσχονταν να οδηγήσουν τους Εβραίους στη γη της Επαγγελίας. Το 18ο αι. στις εβραϊκές κοινότητες κυριάρχησε η ιδέα της αφομοίωσης των Εβραίων στις δυτικές κοινωνίες στις οποίες δραστηριοποιούνταν, αλλά στις αρχές του 19ου αι. η κίνηση της επιστροφής στην Παλαιστίνη επανήλθε στο προσκήνιο, κυρίως στους κόλπους των Εβραίων της Ρωσίας και της Ρουμανίας που υπέφεραν από τα συχνά πογκρόμ της τσαρικής Ρωσίας και της Κεντρικής Ευρώπης. Αυτοί ίδρυσαν την οργάνωση «Χοβεβέ Σιών» (Οι Εραστές της Σιών) με την οποία επιζητούσαν την επιστροφή στην Παλαιστίνη. Από την οργάνωση αυτή προήλθε το πρώτο μαζικό μεταναστευτικό κύμα προς την Παλαιστίνη στο διάστημα 1882-1903.
Ο Θεόδωρος Χερτζλ πρόσφερε πολιτικό περιεχόμενο στην κίνηση. Αρχικά ο Χερτζλ υποστήριζε την αφομοίωση των Εβραίων στις δυτικές κοινωνίες, αλλά από την άλλη πλευρά αντιλαμβανόταν το επερχόμενο κύμα αντισημιτισμού που καθιστούσε αδύνατη κάθε τέτοια σκέψη. Για να μπορέσουν να ζήσουν υπό φυσιολογικές συνθήκες, οι Εβραίοι ήταν αναγκασμένοι να αναζητήσουν μια δική τους γη, ώστε να ιδρύσουν το δικό τους κράτος. Το 1897 οργάνωσε το πρώτο συνέδριο των Εβραίων στη Βασιλεία της Ελβετίας, στο πρόγραμμα του οποίου κυριαρχούσε η ίδρυση του εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη. Ο Χερτζλ μετά το τέλος των εργασιών του συνεδρίου έγραψε στην εφημερίδα του το ακόλουθο απόσπασμα, που ηχεί ως απίστευτη προφητεία: «Στη Βασιλεία ίδρυσα το εβραϊκό κράτος. Θα το καταλάβουν σε 50 χρόνια». Πραγματικά το κράτος του Ισραήλ ιδρύθηκε το 1948. Στο ίδιο Συνέδριο ιδρύθηκε η «Σιωνιστική Οργάνωση», πρόεδρος της οποίας εξελέγη ο Χερτζλ.
Ό Έντουαρντ Φλάννερυ αναφέρει : «...Γιά τούς υπερήφανους κληρονόμους τού Ομήρου τού Περικλή καί τού Αριστοτέλη, ή επιφυλακτική στάση τών Εβραίων ήταν μία ανυπόφορη αλαζονεία. Πεπεισμένοι ότι Πάς μή Έλλην Βάρβαρος, αντέκρουαν τά επιχειρήματα γιά ανωτερότητα ή προνόμια ενός λαού , πού θεωρούσαν ότι δέν διακρίνεται πολιτικά καί πολιτιστικά από τούς άλλους. Ή σύγκρουση μεταξύ αυτών τών δύο υπερήφανων καί ανόμοιων νοοτροπιών ήταν μόνο θέμα χρόνου…»Ας μιλήσομεν λοιπόν γιά Εβραίους, Σιωνιστές, Ισραηλίτες ή όπως αλλιώς λέγονται :
Η Αντιουδαϊκή εχθρότης, παλαιά όσο και ο Ιουδαϊσμός αυτός, έχει ως πρωταρχική αφορμή την συναίσθησιν της φυλετικής υπεροχής και την αδιάλλακτον μισαλλοδοξίαν των Εβραίων. Ή Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Πυρσός, έκδοση του 1928 Τόμος Δ’, σελίς 925Αφορμή για το κείμενο αυτό μας έδωσε το βιβλίο με τον τίτλο «Η Αγωνία των Εβραίων- 2.300 χρόνια Αντισημιτισμού». Ένα πρώτο ενδιαφέρον στοιχείο από το βιβλίο αυτό είναι ότι συγγραφέας του είναι ο Έντουαρντ Φλάννερυ, κληρικός της Καθολικής Εκκλησίας στις ΗΠΑ, που διατέλεσε επί 10 χρόνια πρόεδρος της επιτροπής διαλόγου Καθολικών-Εβραίων. Απόλυτα συναφές με το γεγονός αυτός είναι ότι το συγκεκριμένο βιβλίο στην Ελληνική του έκδοση είναι μία συνεργασία της… «Χριστιανικής Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας» με τον εκδοτικό οίκο της Θεσσαλονίκης Νησίδες. Μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου λοιπόν υπάρχει εκτενής αναφορά στις σχέσεις του Αρχαίου Ελληνικού Κόσμου με τους Εβραίους, σχέσεις καθόλου φιλικές. Βεβαίως όλα αυτά άρχισαν στην Ελληνιστική Περίοδο, αφού μέχρι και τον 5ο αιώνα π.Χ. οι Έλληνες αγνοούσαν και την ύπαρξη καν των Εβραίων. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Πατέρας της Ιστορίας Ηρόδοτος αναφέρεται ακόμη και στην Παλαιστίνη της Συρίας, αλλά δεν γράφει ούτε μία λέξη για Εβραίους.
Βεβαίως Αντισημιτισμός έχει επικρατήσει να θεωρείται ο Αντιεβραϊσμός επειδή σήμερα στον καιρό του «Ολοκαυτώματος» οι λέξεις και τα γεγονότα έχουν χάσει το πραγματικό τους περιεχόμενο.Η ιστορία του Αντισημιτισμού ξεκίνησε με τον Αμάν του Μακεδόνα Σύμφωνα με ότι αναφέρει λοιπόν το βιβλίο του Καθολικού ιερέα που εξέδωσαν οι ενταύθα χριστιανοί αντιρατσιστές παραδοσιακά θεωρείται ότι η ιστορία του Αντισημιτισμού ξεκίνησε με την ιστορία του Αμάν. Στην Παλαιά Διαθήκη λοιπόν και συγκεκριμένα στο βιβλίο Εσθήρ, αναφέρεται ότι στην κορυφή της ιεραρχίας της Περσικής Αυτοκρατορίας, βρισκόταν ένας Έλληνας, ο Αμάν Αμαδάθου Μακεδών. Ο Αμάν είχε την γνώμη ότι οι εβραίοι είχαν σκοπό την διάλυση της Αυτοκρατορίας και πρότεινε στον Ξέρξη την λήψη μέτρων. Η συνέχεια της ιστορίας: Μέσω της παλλακίδος του Αυτοκράτορος Εσθήρ συκοφαντούν οι εβραίοι τον Αμάν και τον απηγχονίζουν μαζί με τα παιδιά του και εξοντώνουν δεκάδες χιλιάδες Πέρσες ευγενείς με την άδεια του Ξέρξου. Από εκεί και πέρα η Αυτοκρατορία ήταν στα χέρια τους και «συμπτωματικά» ξεκινούν οι εκστρατείες κατά της Ελλάδος. Εις ανάμνησιν της σφαγής του Έλληνα Αμάν, οι εβραίοι έχουν την εορτή των «πουρείμ». Αιώνες μετά, κυρίαρχος του κόσμου αναδεικνύεται ο ευλογημένος των Θεών Αλέξανδρος, ο Μέγας ο Μακεδών και σε αυτό το ζήτημα δεν μπορεί παρά να αναφέρεται το «ιερό» βιβλίο των εβραίων, η Παλαιά Διαθήκη. Συγκεκριμένα στο βιβλίο «Α’ Των Μακκαβαίων» γράφονται τα εξής: «ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ: 5 και μετά ταύτα έπεσεν επί την κοίτην και έγνω ότι αποθνήσκει, 6 και εκάλεσεν τους παίδας αυτού τους ενδόξους τους συνεκτρόφους αυτού εκ νεότητος και διείλεν αυτοίς την βασιλείαν αυτού έτι αυτού ζώντος 7 και εβασίλευσεν Αλέξανδρος έτη δώδεκα και απέθανεν 8 και επεκράτησαν οι παίδες αυτού, έκαστος εν τω τόπω αυτού 9 και ετέθεντο πάντες διαδήματα μετά το αποθανείν αυτόν και οι υιοί αυτών οπίσω αυτών έτη πολλά και επλήθυναν κακά εν τη γη".». Σύμφωνα, λοιπόν, με το ιερό βιβλίο τους (που πρέπει να είναι και για εμάς… ιερό!) οι Ελληνικές Αυτοκρατορίες των επιγόνων ήσαν πηγές κακού! «Και επλήθυναν κακά εν τη γη» αναφέρει χαρακτηριστικά το βιβλίο των Μακκαβαίων. Βεβαίως μέσα από τις σελίδες ενός κειμένου γεμάτου ψεύδη αναδεικνύεται το μεγάλο ιστορικό παραμύθι ότι ο Μέγας Αλέξανδρος προσκύνησε τους ραββίνους και τον Ναό του Σολομώντος. Πρόκειται για το γελοίο κείμενο του ΨευδοΚαλισθένους, το οποίο είναι γεμάτο τερατολογίες. Από καμμία ιστορική πηγή δεν προκύπτει η οποιαδήποτε σχέση του Μεγάλου Μακεδόνα Στρατηλάτη με τους Εβραίους, εκτός ίσως από τόν θάνατό του.
Σύγκρουση Ελλήνων και Εβραίων στον Ελληνιστικό Κόσμο Μέσα στον Ελληνιστικό Κόσμο υπήρξε σύγκρουση πνευματική, αλλά και πολλές φορές αιματηρή μεταξύ Ελλήνων και Εβραίων. Η αντίθεση αυτή μεταξύ Ελλήνων και Εβραίων ήταν περισσότερο έντονη στην μεγαλούπολη της Αλεξάνδρειας, που αποτελούσε, εκείνη την εποχή, και την πνευματική (λόγω της παρουσίας των Ελλήνων), αλλά και την οικονομική (λόγω του σίτου) πρωτεύουσα του τότε γνωστού κόσμου. Πληθώρα Ελλήνων συγγραφέων της εποχής, ιστορικών, φιλοσόφων και χρονογράφων, γράφουν έργα κατά των Ιουδαίων :
1. ο Χαιρέμων
2. ο Λυσίμαχος,
3. ο Ποσειδώνιος,
4. ο Απολλώνιος ο Μόλων,
5. ο Απίων,
6. ο Μνασέας,
7. ο Μανέθων κ.α.
Τα έργα όλων αυτών, πλην ελαχίστων αποσπασμάτων έχουν χαθεί, ή τά έχουν χάσει. Γνωστή επίσης σέ όλους είναι ή άποψις ότι οί εβραίοι στήν πάροδο τών αιώνων είναι πάντα αδικημένοι καί κυνηγημένοι. Γιατί άραγε ; Άς δούμε όμως πότε καί ποιοί ήτο αυτοί πού κυνήγησαν τούς εβραίους.
Οι Αιγυπτιοι υπεφεραν πολλα δεινα κατα την εισβολη των Υξως. Οι Υξως ηταν ενα συνοθυλευμα εβραϊκων, χαλδαιων, τουρανο-μογγολων φυλων που θεωρουταν βαρβαροι. Οι Υξως για περιπου δυομισι αιωνες αιματοκυλισαν την Αιγυπτο σφαζοντας ιερεις, καταστρεφοντας τους βασιλικους ταφους και ληστευοντας τα αφιερωματα στις πυραμιδες. Επεβαλλαν τη λατρεια του μονοθεου Τυφωνα/Σεθ. Κυριο κεντρο τους η πολη Αβαρις, που ηταν και το κυριοτερο κεντρο λατρειας του Τυφωνος/Σεθ. Κατοπιν ευγενεις βασιλεις απο τις Αιγυπτιακες Θηβες εξεγερθηκαν και μετα απο αιματηρους πολεμους εκδιωξαν τους Υξως απο την Αιγυπτο. Οι Θηβες της Αιγυπτου ηταν κεντρο λατρειας του Θεου Αμμωνα (του Θεου Δια δηλαδη) και ο Μανεθων τους αναφερει ως "Διοσπολιτες" βασιλεις. Οσοι απο τους Υξως πιαστηκαν σταλθηκαν ως σκλαβοι στα λατομεια ανατολικα του Νειλου (οι γνωστοι μας "λεπροι" σκλαβοι της παλαιας διαθηκης). Οι υπολοιποι που διεφυγαν απο την Αιγυπτο, ιδρυσαν την πολη των Σολυμων (τα γνωστα μας Ιεροσολυμα - που τα ιδρυσαν...μα στην "γη της επαγγελιας", την Παλαιστινη). Μερικες δεκαετιες αργοτερα ενας τυχοδιωκτης ο οποιος ειχε βρεθει ενοχος φονου και ειχε σταλθει να υπηρετησει σε ιερατειο του Οσιριδος για καθαρμο, ο Μωυσης (ή Μσές, που σημαινει "παιδι". Πώς λεμε Ρα-μσες=γιος του Ρα) κλεβει γνωσεις και αστρολογικους κωδικες απο το ιερατειο του Οσιριδος και με τη συνεργασια του τυφωνικου ιερατειου ξεσηκωνει τους σκλαβους Υξως των λατομειων.
Ο Φαραω Ραμσης ΙΙ, επιτρεπει στον Μσες να παρει τους Υξως και να ξεκουμπιστουν απο την Αιγυπτο. Παρολα αυτα ο Μσες κατευθυνεται προς την πολη Αβαρις και εκει ενωνεται με στρατο οπου ηγουταν Σολυμιτες βασιλεις (δηλαδη απο τα Ιεροσολυμα). Ξεκινα ενας δευτερος αιματηρος πολεμος στην Αιγυπτο για τον οποιο ο Μανεθων γραφει χαρακτηριστικα οτι εκανε τα εγκληματα των Υξως της πρωτης εισβολης να φαινονται ασημαντα. Οι εβραιοι δεν αναφερουν λεπτομερειες στις δικες τους γραφες παρα μονον μιλουν αοριστα για "πληγες του Φαραω" και αλλα τετοια χαριτωμενα.Με την βοηθεια Αιθιοπων συμμαχων οι Αιγυπτιοι κατορθωνουν να εκδιωξουν τον Μσες και τους εναπομειναντες Υξως, οι οποιοι καταφευγουν στα Ιεροσολυμα. Προκειται για την "Εξοδο" του Μσες, οπως πραγματι συνεβη και οχι οπως βλεπουμε σε γλυκαναλατες ταινιουλες σημερα. Εδω που τα λεμε εαν σκεφτει κανεις οτι απο το ορος Σινα (επικρατεια της Αιγυπτου τοτε) μεχρι την Παλαιστινη χρειαστηκαν 40 (!) χρονια περιπλανησης στην ερημο για να φτασουν, συμφωνα με τα λεγομενα των ιδιων, ειναι αξιον αποριας τετοιοι βλακες...Κατοπιν ολων αυτων πιστευω να αποσαφηνισα την ελληνικη καταγωγη των Αιγυπτιων και των Περσων και πιστευω να μην υπαρχει καμια αμφιβολια για την καταγωγη των Τουρανο-μογγολων-Χαλδαιων-Εβραιων-Υξως-Ιεροσολυμιτων-Ιουδαιων.
1) Τό 1750 πχ περίπου οί Χουρίται διώχνουν τούς εβραίους πρός τήν Αίγυπτο
2) Τό 1580 πχ ό Κάμοσις διώχνει τούς εβραίους από τήν Αίγυπτο
3) Τό 929 πχ ό Κεκούκ καταστρέφει τήν Ιερουσαλήμ
4) Τό 689πχ ό Ασσαρχαδών βασιλεύς τών Ασσυρίων σύρει στήν αιχμαλωσία τούς εβραίους.
5) Τό 60 κ 66 μχ 50000 εβραίοι σφάζονται από τόν Νέρωνα, τό ίδιο γίνεται καί τό 115 μχ , πού αναγκάζει τούς εβραίους νά φύγουν πρός φεζάν καί τήν έρημο γιά νά σωθούν.
6) Τό 132μχ ό Ανδριανός κατέλαβε τήν Ιερουσαλήμ καί κατέσφαξε τούς εβραίους μέ αρχηγό τόν Βαρδοχέβα καί έχτισε ναό τού Διός.
7) Τό 629 μχ ό Άραβας Μωάμεθ κυνηγά τούς εβραίους στά Μέδινα.
8) Τό 635 μχ ό Άραβας Ομάρ κυνηγά εβραίους στήν Παλαιστίνη καί τά ιεροσόλυμα.
9) Τό 645-653 οί εβραίοι εμπλέκονται στήν αγορά τών μετάλλων τού Κολοσσού τής Ρόδου από τόν Μωαβία Βασιλέα τών Αράβων πού επέδρασε κατά τής Κύπρου καί Ρόδου.
10) Τό 630 πχ οί Ασσύριοι κυνήγησαν τούς Αραμαίους.
11) Τό 60 μχ ό Αντίοχος κυνηγά από τήν Παλαιστίνη τούς εβραίους.
12) Τό 1189μχ ό Ριχάρδος ό Λεοντόκαρδος διώχνει τούς εβραίους από τήν Αγγλία.
13) Τό 1271 μχ ό Εδουάρδος Α΄συνεχίζει τήν ίδια πολιτική εναντίον τών εβραίων μέ τόν Ριχάρδο.
14) Ό Βενιαμήν Φραγκλίνος τό 1781 είπε «Πρέπει νά προστατέψουμε τίς ΗΠΑ από τούς εβραίους, φτιάχνουν ένα κράτος μέσα στό κράτος μας».
15) Τό 351,521,614 έγιναν βίαιες πράξεις εναντίον τών περιουσιών τών εβραίων στό Βυζαντινό κράτος.
16) Τό 1215 ή Ι΄σύνοδος τού Λατεράνου επεφάσισε τόν αποκλεισμό τών εβραίων από τήν κοσμική εξουσία καί τόν περιορισμό τής εξαπλώσεώς των. Οί εβραίοι δέν μπορούσαν νά κατέχουν ακίνητα. Επειδή όμως οί Χριστιανοί δέν μπορούσαν λόγο τής πίστεώς των νά κάνουν χρηματιστηριακές δουλειές, οί εβραίοι ασχολήθηκαν μέ 3 πράγματα σέ όλη τήν Ευρώπη : Ασχολήθησαν ώς Τραπεζίτες, ώς Μεσάζοντες καί φυσικά ώς Τοκογλύφοι .
17) Εβραίοι εκδιώχθησαν από τήν Μοζέλα, τόν Ρήνο καί τόν Δούναβητό 11ον αιώνα.
18) Τρομεροί διωγμοί εναντίον τών εβραίων έγιναν στήν Ευρώπη κατά τά 1329, 1390, 1412 καί 1480 επί Ιννοκεντίου Πάπα.
19) Τό 1492 200.000 εβραίοι εκδιώχθησαν από τήν Ισπανία μέχρι Σιλεσία καί Ουργγαρία, καί δυστυχώς εγκαταστάθησαν στήν Ελλάδα καί κυρίως Θεσσαλονίκη.
20) Στά 1650 εβραίοι εκδιώχθησαν από Ρωσία καί Πολωνία επί τής επαναστάσεως τού Αταμάνου Χμιελνίσκυ.
21) Στά 1905 νεό κύμα αντισημιτισμού στήν Ρωσία μέ τά γνωστά Πογκρόμ, όπου έγιναν σφαγές σέ Μπλιλοστόκ καί Κιτσινέβλ.
22) Από τό 1933 οί εβραίοι εκδιώχθησαν καί από τήν Γερμανία καί έως τό τέλος τού 2ου Παγκοσμίου πολέμου.
23) Αντισημιτισμός στήν σύγχρονη Ελλάδα εκδηλώθηκε κατά τήν επανάσταση τού 1821 στήν Πελοπόννησο καί έως τά τέλη τού 19ου αιώνα στήν Κέρκυρα, Αθήνα καί σέ όλα τά επτάνησα.
Στίς 14 Μαϊου τού 1948 χρονολογείται ή ίδρυσις τού Ισραήλ. Δημιουργήθηκε τό σιωνιστικό κίνημα πού σκοπό είχε νά αναβιώση τό εβραϊκό κράτος τού 132πχ. Ή ιδέα τού εβραϊκού κράτους ήτο τών εβραίων πού κατοικούσαν στήν Ευρώπη. Ή οργάνωση «πιστοί τής Σιών» εσκέφθη νά δημιουργήση πρότυπους αγροτικούς συνοικισμούς πού θά αποτελούσαν τόν πυρήνα γιά τήν προσέλευση μεγαλυτέρου αριθμού εβραίων. Οί εβραίοι πού άρχισαν νά διασκορπίζονται από τό 132πχ , είχαν νά αντιμετωπίσουν μία Παλαιστίνη, όπου ό πληθυσμός αποτελούταν από Άραβες μουσουλμάνους καί χριστιανούς Άραβες. Τό 1897 ό πρωτεργάτης τού Σιωνιστικού κινήματος Θεόδωρος Χέρτσλ, μιλώντας στό σιωνιστικό πρώτο συνέδριο δήλωσε ότι τό εβραϊκό κράτος θά ήταν πραγματικότητα σέ 50 τό πολύ χρόνια. Πρώτη ή Τουρκία (Κεμάλ – ήτο στό Σιωνιστικό σχέδιο? Τυχαία τόν στήριξαν αί μεγάλαι δυνάμεις τήν ώρα πού οί Έλληνες έφθασαν έξω από τήν Άγκυρα) χωρίς νά μπορέση νά διαβλέψη, έδωσε τήν συγκατάθεσή της νά εγκατασταθή στά έδάφη τής Παλαιστίνης, πού τότε εκείνη κατείχε, εβραίκός πληθυσμός.
Με κέντρο τη Βιέννη και με την εβδομαδιαία εφημερίδα του «Ο Κόσμος», ο Χερτζλ ξεκίνησε τον αγώνα του. Τα σιωνιστικά συνέδρια διοργανώνονταν κάθε χρόνο μέχρι το 1901 και μετά κάθε δύο χρόνια. Σε κάθε συνέδριο γίνονταν βήματα μπροστά για την οργάνωση του κινήματος, που βαθμιαία αύξανε την επιρροή του, ακόμα και σε υψηλούς διπλωματικούς κύκλους. Το 1901 ιδρύθηκε το Εβραϊκό Εθνικό Ταμείο, σκοπός του οποίου ήταν η αγορά γης στη Παλαιστίνη, η οποία έτσι θα «περιέλθει στην αιώνια κατοχή του εβραϊκού λαού». Σε μια κίνηση που μερικοί διπλωμάτες χαρακτήρισαν «απίστευτα θρασεία», ο Χερτζλ ζήτησε από την Οθωμανική αυτοκρατορία να παραχωρήσει αυτονομία στην Παλαιστίνη, αλλά όταν η Υψηλή Πύλη αρνήθηκε, ο Χερτζλ στράφηκε για βοήθεια στη Μεγάλη Βρετανία. Στο αίτημα των Εβραίων να αποκτήσουν ανεξάρτητο κράτος οι Άγγλοι πρόσφεραν την Ουγκάντα (1904), αλλά οι Εβραίοι αρνήθηκαν μετά από πολλές συζητήσεις και διαφωνίες, αφού πολυάριθμα στελέχη του κινήματος αρχικά αποδέχτηκαν την πρόταση. Με το θάνατο του Χερτζλ το 1904, το σιωνιστικό κέντρο μεταφέρθηκε στο Βερολίνο και διάδοχος του Χερτζλ στη Σιωνιστική Οργάνωση εκλέχτηκε ο Ντέιβιντ Γούλφσον, που το 1911 παρέδωσε τη θέση του στον Ότο Βάρμπουργκ. Αν και μειοψηφία στους κόλπους των Εβραϊκών κοινοτήτων, εντούτοις, ως το μοναδικό δημοκρατικά οργανωμένο κίνημα, αύξησε την επιρροή του δυσανάλογα με την αριθμητική του δύναμη. Μετά το πρώτο μαζικό κίνημα μετανάστευσης στην Παλαιστίνη, το δεύτερο σημειώθηκε στη δεκαετία του 1910 και προερχόταν από τη Ρωσία και την Πολωνία. Το 1914 στην Παλαιστίνη ζούσαν 90.000 περίπου Εβραίοι, οι περισσότεροι νέοι. Παράλληλα, οι Εβραίοι της Ρωσίας που είχαν αποκτήσει τον έλεγχο του σιωνιστικού κινήματος και κυρίως οι Χ. Βάιτσμαν και Ναούμ Σοκόλοφ επηρέασαν τους Βρετανούς για να παρουσιάσουν τη «Διακήρυξη Μπάλφουρ» (1917). Οι Βρετανοί, που το 1917 κατέλαβαν την Παλαιστίνη από τους Τούρκους και το 1920 ανέλαβαν από τη Σύνοδο Ειρήνης του Σαν Ρέμο την εντολή προστασίας της, με τη διακήρυξη αυτή αναγνώρισαν το δικαίωμα των Εβραίων να δημιουργήσουν το κράτος τους στην Παλαιστίνη και υποσχέθηκαν τη βοήθειά τους.
Στα επόμενα χρόνια οι σιωνιστές δημιούργησαν κάποια αστικά κέντρα (όπως το Τελ Αβίβ το 1909) και πολύ περισσότερους αγροτικούς οικισμούς που συνδύαζαν τη γεωργική παραγωγή με την κοινοκτημοσύνη των αγαθών (κιμπούτς) στην Παλαιστίνη. Με την εκλογή του Χ. Βάιτσμαν στην προεδρία της Σιωνιστικής Οργάνωσης (1920) οι σιωνιστές βρήκαν ένα δραστήριο ηγέτη που καθοδήγησε με μαεστρία της οργάνωσης. Οι σιωνιστές τελειοποίησαν το επίπεδο της αυτόνομης διακυβέρνησής των εβραϊκών κοινοτήτων και οργάνωσαν εκλογές για την εκπροσώπησή των Εβραίων στην «Εβραϊκή Συνέλευση», το ανώτατο όργανο της εβραϊκής διοίκησης, και έβαλαν τη βάση για την ίδρυση στρατού με τη Χαγκανά, την ένοπλη οργάνωση άμυνας, που μετεξελίχθηκε στο στρατό του Ισραήλ. Έκαναν σημαντικά βήματα στο εκπαιδευτικό σύστημα και στην πολιτισμική κληρονομιά (με την ίδρυση του πανεπιστημίου, του τεχνολογικού ινστιτούτου και της ακαδημίας τεχνών). Ίδρυσαν υπηρεσίες ασφαλείας, τράπεζες, νοσοκομεία, εφημερίδες, και το χρονικό διάστημα 1919-1923 ενθάρρυναν το τρίτο μεταναστευτικό κύμα, στο οποίο συμμετείχαν νέοι με ισχυρές σοσιαλιστικές πεποιθήσεις, που μεταφύτευσαν στην Παλαιστίνη.
Στο χρονικό διάστημα 1924-1932 σημειώθηκε το τέταρτο μεταναστευτικό ρεύμα, στο οποίο συμμετείχαν κυρίως Εβραίοι μεσοαστοί από την Πολωνία. Ο Ναούμ Σοκόλοφ αντικατέστησε το 1931 το Βάισμαν στην ηγεσία της Σιωνιστικής Οργάνωσης, η οποία το 1929 είχε παραχωρήσει στη νεοσυσταθείσα Εβραϊκή Εταιρεία την αρμοδιότητα της εκπροσώπησης των Εβραίων στις ξένες διπλωματικές αρχές. Το 1933 οι Εβραίοι της Παλαιστίνης υπολογίζονταν σε 250.000 περίπου. Με την άνοδο όμως του ναζισμού στη Γερμανία η μετανάστευση στην Παλαιστίνη ελαττώθηκε. Πάντως στο διάστημα 1933-1939 το πέμπτο μεταναστευτικό ρεύμα αποτελούνταν από Εβραίους της Γερμανίας που κατάφεραν να διαφύγουν από τη ναζιστική λαίλαπα. Οι Εβραίοι αυτοί ανήκαν κυρίως στη μεγαλοαστική τάξη, ήταν ακαδημαϊκοί και ελεύθεροι επαγγελματίες και μαζί τους έφεραν πολλά και πολύτιμα κεφάλαια.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισαν οι σιωνιστές ήταν οι Άραβες της Παλαιστίνης, που δεν ήταν όλοι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν τη γη τους στους Εβραίους. Εξάλλου, οι πιο πολιτικοποιημένοι Άραβες αντιλαμβάνονταν τον απώτερο στόχο των Εβραίων και το μελλοντικό αποκλεισμό τους από τις διπλωματικές διεργασίες, τουλάχιστον στο βαθμό που επιθυμούσαν οι ίδιοι. Άρχισαν να αντιδρούν στα σχέδια των Εβραίων σιωνιστών αλλά και των Βρετανών υποστηρικτών τους. Η αντίδρασή τους αυτή αποκτούσε διαφορετική ένταση και δυναμική, ανάλογα με τις συνθήκες και τις εξελίξεις. Από το 1920 οι Άραβες άρχισαν να επιτίθενται σε εβραϊκά κιμπούτς,Οι Άραβες εξεγέρθηκαν ακόμα και ένοπλα, όπως συνέβη το 1929 και το 1936-1939, αντιμετωπίζοντας την αντίσταση των Εβραίων και τών Βρετανών. Οί Εβραίοι σιωνιστές επέλεξαν την τρομοκρατία ως μέθοδο αγώνα και άρχισαν να πλήττουν παλαιστινιακούς στόχους, θέλοντας να αποθαρρύνουν τους Άραβες και να στείλουν μήνυμα αποφασιστικότητας στους Βρετανούς. Ιδίως μετά το τέλος του παγκόσμιου πολέμου οι Εβραίοι πέρασαν στην αντεπίθεση και σε απάντηση οι Βρετανοί προχώρησαν στη σύλληψη αρκετών επιφανών Εβραίων, ενώ καταδίκασαν σε θάνατο και εκτέλεσαν διά απαγχονισμού επτά μέλη παράνομων εβραϊκών οργανώσεων. Οι Εβραίοι σε αντίποινα κρέμασαν δύο Άγγλους λοχίες.
Τά σιωνιστικά σχέδια ευνοήθησαν περισσότερο μετά τήν διάλυση τής αυτοκρατορίας καί τήν υπαγωγή τής Παλαιστίνης στήν Αγγλική διοίκηση. Στίς 2/11/1917 ή Αγγλική κυβέρνηση παραχώρησε στούς σιωνιστές τό δικαίωμα δημιουργίας εθνικής εστίας στό Παλαιστινιακό έδαφος. Τά σιωνιστικά σχέδια ευνοήθησαν ακόμη περισσότερο από τίς δήθεν διώξεις τών εβραίων από τούς Ναζί. Συναισθηματικοί πλέον λόγοι συμμαχούσαν καί οί σιωνιστές έχοντας τήν κοινή διεθνή γνώμη μέ τό μέρος των, έτρεχαν μετά τόν 2ο παγκόσμιο πόλεμο στήν Παλαιστίνη. Οί Παλαιστίνιοι αντέδρασαν στήν Κοινωνία τών Εθνών καί τυπικά απαγόρευσαν άλλους μετανάστες νά μπαίνουν στήν Παλαιστίνη. Ό διεθνής σιωνισμός μέ τά τεράστια χρηματικά ποσά καί οί μυστικές οργανώσεις Χαγκάνα, Τσβάι Λεούμι, Ιργκούν, καί Στέρν ενίσχυσαν τήν λαθρομετανάστευση στήν χώρα κατά χιλιάδες. Τό 1948 οί εβραίοι δημιούργησαν αντάρτικα (αυτά πού έχουν σήμερα Κούρδοι καί Παλαιστίνιοι, τά οποία καλούνται τρομοκρατικές οργανώσεις) φέρνοντας τήν Αγγλία σέ αδιέξοδο. Ό ΟΗΕ τότε πάνω πού μόλις είχε δημιουργηθή, απεφάσισε τόν διαχωρισμό τής χώρας, μέ μία ζώνη στήν Ιερουσαλήμ. Οί εβραίοι μέ πρόεδρο τόν Μπέν Γκουριόν κήρυξαν τήν ανεξαρτησία των καί ή χώρα αναγνωρίσθη αμέσως από ΕΣΣΔ, USA, ENGLAND κ.α. Ό Μπέν γκουριόν άρχισε τίς σφαγές , μέ αποτέλεσμα οί άλλοι άραβες νά έρθουν σέ βοήθεια τών Παλαιστινίων, ενώ πρός βοήθεια τών Σιωνιστών ήρθαν οί Αμερικανοί. Ή ανακωχή τού 1949 έδωσε στό Ισραήλ σύνορα μήκους 1000 χιλιομέτρων. Τό 1958 τό Ισραήλ μπαίνει στόν ΟΗΕ. Έως τό 1958 στό Ισρήλ είχαν φθάσει τά 2000000, προερχόμενοι από περίπου 74 χώρες. Τό 1967 τό Ισραήλ συγκρούεται μέ τήν Ιορδανία καί τήν Συρία. Τό Ισραήλ μέ τά όπλα τής δύσης νικά καί καταλαμβάνει εδάφη τών άλλων δύο χωρών. Ό ΟΗΕ κηρύχθηκε υπέρ τής αποχωρήσεως τών εβραίων από τά εδάφη αυτά, αλλά τό Ισραήλ δέν εκτέλεσε τήν σύσταση τών Ηνωμένων Εθνων. Αποτέλεσμα νά ξεσπάσει ό 4ος Αραβοισραηληνός πόλεμος στίς 6-10-73. Ή Συρία επετέθη από τό Γκολάν καί ή Αίγυπτος από τό Σουέζ. Σέ 16 ημέρες ό πόλεμος τελείωσε καθώς επενέβησαν οί ΗΠΑ καί ή ΕΣΣΔ. Μετά τό 1974 οί αντίπαλοι απεσύρθησαν εκατέρωθεν τού Σουέζ καί Γκολάν. Ό πόλεμος τελείωσε ένα μήνα πρίν τήν δημιουργία τού Πολυτεχνίου από τούς Αμερικάνους καί έναν χρόνο πρίν τήν εισβολή τών Τούρκων στήν Κύπρο μέ τίς ευχές καί τήν βοήθεια τών Αμερικανών, Άγγλων καί Ρώσων. Ουσιαστικώς οί αλλαγές μετά τόν Παγκόσμιο πόλεμο συνέχισαν νά είναι ραγδαίες. Ό Κόσμος χωρίστηκε σέ δύο στρατόπεδα, στό Δυτικό «Δημοκρατικό» καί στό Ανατολικό Κομμουνιστικό. Υπήρχαν βέβαια καί κάποιες ανεξάρτητες χώρες όπως ή Αίγυπτος τού Νάσερ καί άλλες πού δέν είχαν άμεσο στρατηγικό ενδιαφέρον γιά νά υποστηρίξουν μία έκ τών δύο δυνάμεων. Ή προπαγάνδα τού μεταπολέμου εξυπηρετούσε φυσικά τά σχέδια τών νικητών. Οί ηττημένοι λοιπόν ταυτίστηκαν μέ τό κακό, ενώ λησμονήθηκαν γρήγορα τά εγκλήματα τών συμμάχων, πού δέν ήταν λίγα ούτε αμελητέα. Ατομικές βόμβες σέ Χιροσίμα καί Ναγκασάκι, βομβαρδισμοί πού ισοδυναμούσαν μέ γενοκτονία σέ Δρέσδη καί Αμβούργο(άνω τών 600000 νεκρών), εξόντωση λαών ολόκληρων από τόν Στάλιν καί ακόμα χιλιάδες εκτελέσεις στήν Ευρώπη έν ονόματι τού Αντιφασισμού. Ή Αριστερά βολεμένη στό όραμα τού Κουμμουνισμού από τήν μία, καί από τήν άλλη ή Δύση μέ τόν μύθο τής λεγόμενης ελεύθερης οικονομίας καί τής ευημερίας τών λαών. Ή Δημοκρατία ήταν τό απόλυτο καλό στήν Δύση, ενώ ό Σοσιαλισμός ήταν τό απόλυτο καλό στήν Ανατολή. Στόχος όμως τών μέν καί τών δέ ήταν ή εξόντωση τών Εθνικοσοσιαλιστών, Φασιστών καί Εθνικιστών. Από τότε μέχρι σήμερα, όσοι αμφισβητούν τήν νέα αυτή κατάσταση γίνονται στόχος. Αυτή ή εξόντωση άρχισε μέ τήν απάτη τής δίκης τής Νυρεμβέργης καί παγιώθηκε μέ τούς νέους νόμους στήν Ιταλία καί Γερμανία, πού ήταν εναντίον αυτού τού φρονήματος. Οί πρωταγωνιστές καί τά πρόσωπα τού παλαιού Φασισμού καί Εθνικοσοσιαλισμού ανέρχονταν σέ χιλιάδες, οί οποίοι κατέφυγον στήν Ισπανία, στήν Αργεντινή, στήν Βραζιλία καί στήν Παραγουάη. Παρ’όλα αυτά στήν Δυτική Γερμανία στίς εκλογές τού 1950 εμφανίζεται τό Σοσιαλιστικό κόμμα τού Ράϊχ καί μέσα σέ καθεστώς διωγμών κερδίζει 11% τών ψήφων. Κατόπιν εντολής τής Αμερικανικής κυβερνήσεως τό 1952 διαλύεται τό κόμμα, διότι θεωρήθηκε ότι ανασυστήνει τό Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα. Οί χώρες πού μπορούσαν μεταπολεμικά νά γίνουν νέο ορμητήριο γιά τήν άνοδο τέτοιων ιδεών, ήταν ή Ισπανία καί ή Αργεντινή. Ή Ισπανία τού Φράνκο είχε επιλέξει μετά τόν πόλεμο νά περιορισθή στόν ρόλο τού νά δώση πολιτικό άσυλο σέ πολλούς επιφανείς Εθνικοσοσιαλιστές, όπως τών Όττο Σκορτσένι καί Λεόν Ντεγκρέλ. Τό δεύτερο κράτος ή Αργεντινή τού Περόν, τόν οποίο καί φρόντισαν οί Αμερικάνοι νά τόν ανατρέψουν μέ στρατιωτικό πραξικόπημα. Στίς άλλες χώρες ίσχυε ό χωρισμός, σύμφωνα μέ τήν συμφωνία τής Γιάλτας, πού εφάνη άλλωστε στήν διάρκεια διαφόρων εξεγέρσεων. Τόσο στήν Ανατολική Γερμανία, όσο καί στήν Τσεχοσλοβακία καί τήν Ουγγαρία, ή Αμερική δέν αντέδρασε στήν εισβολή τών Σοβιετικών αρμάτων. Ή Δημοκρατία πλέον είναι ένα πρόσχημα καί τίποτα πέραν αυτού. Πρόκειται γιά ένα καθεστώς καθαρής πλουτοκρατίας καί αυτό γίνεται περισσότερο εμφανές μέ τήν ανάπτυξη τών μέσων μαζικής ενημερώσεως. Αυτοί πού ελέγχουν τά ΜΜΕ, ελέγχουν καί τήν κοινή γνώμη. Τό πλειοψηφικό σύστημα καί ό δικομματισμός, είναι ένα δημιούργημά γιά νά μήν ανατραπούν ποτέ. Έτσι στήν Γαλλία έχουμε τούς Γκωλικούς καί Σοσιαλιστές, στήν Γερμανία τούς Χριστιανοδημοκράτες καί Σοσιαλδημοκράτες, στήν Αγγλία τούς Συντηρητικούς καί τό Εργατικό κόμμα, στήν Αμερική έχουμε τούς Ρεπουμπλικάνους καί Δημοκράτες, ενώ στήν Ελλάδα έχουμε τήν Νέα Δημοκρατία καί τό ΠΑ.ΣΟ.Κ..κτλ. Όποιο κόμμα καί άν εκλεγεί, πάλι οί ίδιοι(Πλουτοκρατία) θά είναι οί κερδισμένο. Οί βουλευτές ποτέ δέν προέρχονται από τόν λαό, αλλά πρώτα επιλέγονται από τά κόμματα καί μετά μπαίνουν στήν διαδικασία τών εκλογών. Είναι δηλαδή διαλεγμένοι καί επομένος δέν υπάρχει περίπτωση νά εκλεγή κάποιος πού δέν ακολουθεί τά συμφέροντά των.
Τήν δύναμη πού θά έχει ό πλούτος στήν διαμόρφωση τού πολιτεύματος στίς επόμενες δεκαετίες, μετά τόν 2ον Παγκόσμιο πόλεμο, τήν περιγράφουν τά κείμενα γνωστά ώς τά Πρωτόκολλα τών Σοφών τής Σιών, πού έχουν έχει απαγορευθεί ή κυκλοφορία των σέ πολλές χώρες τής Ευρώπης :
«είς τά ημέρες μας ή δύναμις τού χρυσού αντικατέστησε τήν εξουσία τών φιλελευθέρων κυβερνήσεων... Ή ιδέα τής ελευθερίας είναι απραγματοποίητος, διότι κανένας δέν ειξεύρει νά κάμη χρήσιν αυτής μέ τό πρέπον μέτρο. Αρκεί νά αφίση τίς επί τινά χρόνον τόν λαόν νά αυτοκυβερνηθή, ίνα ή αυτονομία αυτή μεταβληθή πάραυτα είς αναρχίαν. Τότε αναφύονται διχόνοιαι, αίτινες μεταβάλλονται τάχιστα είς κοινωνικάς διαμάχας, αί οποίαι υποσκάπτουν καί αφανίζουν τά κράτη».
Τό φαινόμενο τής διαφθοράς, ειδικά τά τελευταία χρόνια στήν Ελλάδα, αποτελούν γεγονότα αναμφισβήτητα. Ό Oswald Spengler στήν «Παρακμή τής Δύσεως» τό 1918 γράφη: «.. οί ιδιωτικές δυνάμεις θέλουν νά κάνουν τού νόμους οί ίδιοι, σύμφωνα μέ τά συμφέροντά των καί γιά τόν σκοπό αυτό χρησιμοποιούν εργαλείο πού οί ίδιοι κατασκεύασαν, τήν Δημοκρατία, τό επιδοτούμενο κόμμα...Μία δύναμη μπορεί νά ανατραπεί μόνο από μία άλλη δύναμη, όχι από αρχή, καί μόνο μία δύναμη πού μπορεί νά αντιμετωπίση τό χρήμα έχει απομείνει. Τό χρήμα ανατρέπεται καί καταργείται από τό αίμα». Ακόμα καί ό Πλάτων στό βιβλίο Η΄τής Πολιτείας γράφει: «..ή αποθήκη τού κάθε πολίτου, όταν γεμίζει χρυσάφι καταστρέφει τό πολίτευμα αυτού τού είδους. Αρχικά γιατί ανακαλύπτουν τρόπο γιά δαπάνες, καί τούς νόμους τούς παρερμηνεύουν μέ βάση τό συμφέρον των καί τούς παραβαίνουν.. προχωρώντας ακόμα πιό μέσα στό πάθος τής φιλοχρηματίας, όσο περισσότερο εκτιμούν αυτό τόσο περισσότερο περιφρονούν τήν αρετή... Αφού λοιπόν σέ μία πόλι ό πλούτος καί οί πλούσιοι εκτιμώνται, τότε ή αρετή καί οί καλοί θά περιφρονούνται περισσότερο». Στήν Ελλάδα τού 2002 ένας πολιτικός θά παραδεχθή πώς οί καπιταλιστές χρηματοδοτούν τά κόμματα (Θεοδ.Πάγκαλος). Αυτοί οί καπιταλιστές θά είναι έμποροι χρήματος, τραπεζίτες, εργολάβοι δημοσίων έργων, δηλαδή συνέταιροι τού κομματικού κράτους.
Αυτό θά είναι τό πρότυπο ζωής τού μεταπολεμικού κόσμου καί ιδιαιτέρως τής Ελλάδος. Χωρίς αμφιβολία ό μεγάλος κερδισμένος τού 2ου παγκοσμίου πολέμου ήταν ό Σιωνισμός, ό Μποσλεβικισμός καί ή πλουτοκρατία. Έτσι μετά τόν θρίαμβό των τό 1945, οί Εβραίοι έχοντας τήν θερμή υποστήριξη τών Σοβιέτ καί τών ΗΠΑ απεφάσισαν νά ιδρύσουν τό κράτος τού Ισραήλ. Άλλωστε καί τό ιερό των βιβλίο τό Ταλμούδ, μαρτυρεί αυτή ακριβώς αυτή τήν πραγματικότητα :
«...Ιεχωβά νά επιβάλλεις τήν οργή Σού επάνω στά έθνη πού δέν πιστεύουν είς Εσένα...Κατέστρεψε όλους τούς εχθρούς τού Έθνους Σου...»
(Ιουδαϊκή Συναγωγή, σελ.212Μινχάγκεν, σελ.23 Κράχ Χάϊμ, σελ.480Χαγκά)
Από τά μέσα τού 19ου αιώνος άρχισε τό σχέδιο γιά τήν κατάκτηση μίας περιοχής, πού εκτός τού Πετρελαίου πού διέθετε σέ τεράστιες ποσότητες, αποτελεί καί τό σταυροδρόμι Ευρώπης, Ασίας καί Αφρικής (όπως είπε ό Ν.Goldman,Πρόεδρος τού διεθνούς Εβραϊκού Κογκρέσου). Ή ίδρυση όμως τού κράτους τών Εβραίων εκεί, δημιούργησε αντιδράσεις στόν Αραβικό κόσμο καί πρώτα πρώτα στούς Παλαιστινίους, οί οποίοι έχασαν τήν γή των. Ή αντίδραση τού Ισλάμ κατά τού Σιωνισμού δέν προήλθε από Ισλαμικό «φονταμενταλισμό», αλλά από Αραβικό Εθνικισμό, μολονότι αρκετοί λαοί τής Μέσης Ανατολής δέν είναι Άραβες, ωστόσο έπρεπε νά αμυνθούν στίς ανακατατάξεις πού έφερναν οί Σιωνιστές. Ή ίδρυση τού κράτους τού Ισραήλ εξυπηρετούσε καί τά συμφέροντα τής Δύσης, πού ήθελαν νά εκμεταλλευτούν τά πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου, πού υπήρχαν στήν Μέση Ανατολή. Τό Ισραήλ από τότε έως σήμερα θά είναι ό χωροφύλακας τής περιοχής, πού θά δημιουργεί μία συνεχεί αστάθεια στήν περιοχή, αποτρέποντας έτσι τήν ένωση τών Αραβικών κρατών καί τήν εκμετάλλευση τού πετρελαίου γιά δικό τους όφελος. Όμως όσο καί άν προσπάθησαν (οί Δυτικοί καί οί Σοβιετικοί) νά ποδηγετήσουν τήν Μέση Ανατολή απέτυχαν. Τό κίνημα τού Νάσερ στήν Αίγυπτο, τό κόμμα Μπάαθ στήν Συρία καί Ιράκ, τό Καθεστώς στό Ιράν, αλλά καί ό Εθνικός αγώνας τών Παλαιστινίων, δημιούργησαν μία εκρηκτική κατάσταση γιά τά σχέδια τών Σιωνιστών καί Αμερικανών. Στόν πόλεμο τών Σιωνιστών κατά τού Αραβικού Εθνικισμού, επιστρατεύθηκε ό Αμερικανικός κινηματογράφος. Τό ίδιο συνέβη καί στήν Ευρώπη. Ή αναπαραγωγή μίας φανταστικής Ναζιστικής φρίκης, εμπόδιζε καί εμποδίζει τήν προοπτική ανόδου ενός Εθνικοσοσιαλιστικού ή Φασιστικού κινήματος σέ όλη τήν Ευρώπη.Ή απάντηση τού Σιωνισμού σέ κάθε αντίρρηση γιά τό «ολοκαύτωμα» καί τά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ήταν λυσσώδης. Έφθασαν στό σημείο νά δώσουν εντολή στίς κυβερνήσεις, νά νομοθετήσουν καί νά ορίσουν σάν ποινικό αδίκημα κάθε άρνηση τού «ολοκαυτώματος».Γιά ποιόν λόγο όμως ή Ελλάς, πού δέν τιμά τούς αγωνιστές Έλληνες τού 1940-41, τούς αγωνιστές τής ΕΟΚΑ, τούς αγωνιστές τής ΕΛΔΥΚ, τούς ήρωες τών Ιμίων καί τούς Αιγαίου, έχει ορίσει ημέρα μνήμης τού «ολοκαυτώματος»; Τό «ολοκαύτωμα» δέν αποτελεί απλά αναφορά σέ ένα ιστορικό γεγονός, αλλά μία κυρίαρχη ιδεολογία πού λειτουργεί σάν ή απόλυτη δικαιολογία κάθε πράξεως τού διεθνούς Εβραϊσμού.
Ό Γάλλος καθηγητής Πανεπιστημίου Ρόμπερ Φωρισόν, πού στήν διάρκεια τού πολέμου υπήρξε κρατούμενος σέ στρατόπεδο συγκεντρώσεως γράφει :
«οί πρώτες δίκες τών Γερμανών, πού κατηγορήθηκαν ότι χρησιμοποίησαν θαλάμους αερίων ή φορτηγά αερίων γιά νά σκοτώσουν ανθρώπους, άρχισαν τό 1943 στή Σοβιετική Ένωση. Συνεχίζονται μέχρι σήμερα στό Ισραήλ, τήν Γερμανία...»
Σήμερα μετά από 46 χρόνια τέτοιων δικών, ακόμη δέν έχουμε :
• Κάποια αναφορά ειδικού πού νά συμπεραίνει ότι ένα ορισμένο μέρος ή ένα ορισμένο φορτηγό χρησιμοποιήθηκε γιά ανθρωποκτονία μέ αέρια.
• Κάποια αναφορά αυτοψίας πού νά συμπεραίνει ότι τό θύμα σκοτώθηκε από τό δηλητηριώδες αέριο υδροκυάνιο, πού ήταν ή βάση τού εντομοκτόνου Zyklon B.
• Κάποια αναφορά αναπαραστάσεως – εξοντώσεως (μίας επιχειρήσεως) μέ αέρια, χρησιμοποιώντας τά χιλιάδες θύματα πού ισχυρίζονται καί τίς ενέργειες πού έγιναν, καί παίρνοντας υπ’όψιν τά επικίνδυνα χημικά πού χρησιμοποιήθησαν.
• Κάποιον υπολογισμό, μία έστω επί τόπου επίσκεψη γιά τήν εξέταση ενός συγκεκριμένου μέρους πού χρησιμοποιήθηκε γιά ανθρωποκτονίες μέ αέρια, χρησιμοποιώντας τίς δικαστικές τεχνικές έρευνας πού χρησιμοποιούνται στήν μοντέρνα εγκληματολογία.
Πρόλογος υπό Δρ. Ρομπέρ Φώρισσον : Το βιβλίο έχει τίτλο "Η Δεύτερη αναφορά Λόχτερ" και είναι ένα από τα πλέον δυνατά και πλέον τεκμηριωμένα κείμενα των αναθεωρητών ιστορικών. Των ιστορικών αυτών, που αμφισβήτησαν τον μύθο των έξι εκατομμυρίων και για τον λόγο αυτό έχουν διωχθεί αμείλικτα σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Αξίζει να σημειωθεί ότι τον πρόλογο στο βιβλίο γράφει ο Δρ. Ρομπέρ Φωρισόν, πρόλογο από τον οποίο είναι και τα παρακάτω, Υπό Δρ. Ρομπέρ Φώρισσον "Ο Φρεντ Λόχτερ είναι ένας 46χρονος μηχανικός που ζει στη Βοστόνη. Είναι ειδικός στον σχεδιασμό και την κατασκευή μονάδων εκτελέσεως για τα αμερικάνικα σωφρονιστήρια. Ένα από τα ιδιαίτερα καθήκοντά του ήταν η μοντερνοποίηση του θαλάμου αερίων στο σωφρονιστήριο του Τζέφερσον Σίτι του Μιζούρι. Ο Έρνστ Τσούντελ είναι ένας 50χρονος Γερμανός που ζει στο Τορόντο, όπου είχε μία λαμπρή καριέρα σαν γραφίστας και διαφημιστής, μέχρι που τον μποϋκοτάρανε λόγω των ρεβιζιονιστικών απόψεών του.
Από τότε, έχει περάσει σχεδόν όλο του τον χρόνο αγωνιζόμενος ενάντια στα ψέματα σχετικά με το "Ολοκαύτωμα. Το 1988, ο Έρνστ Τσούντελ είπε στον Φρεντ Λόχτερ να επισκεφθούν την Πολωνία για να εξετάσουν "τους τόσο προβεβλημένους θαλάμους αερίων" στα τρία στρατόπεδα συγκεντρώσεως στο Άουσβιτς, Μπίρκεναου και Μαϊντάνεκ. Το συμπέρασμα αυτής της πρώτης αναφοράς του Λόχτερ ήταν σαφές: Ποτέ δεν υπήρξαν τέτοιοι θάλαμοι αερίων σ'αυτά τα τρία στρατόπεδα.Το 1989, είπε στον Λόχτερ να επισκεφθεί την Δυτική Γερμανία και την Αυστρία για να εξετάσει τους περιβόητους "θαλάμους αερίων" στο Νταχάου, Μαουτχάουζεν και στο Κάστρο του Χάρτχαϊμ. Το συμπέρασμα της δεύτερης αναφοράς, όπως θα διαβάσετε παρακάτω, είναι το ίδιο σαφές: Ποτέ δεν υπήρχαν θάλαμοι αερίων με σκοπό την εξόντωση ανθρώπων σε αυτά τα τρία μέρη."
Κατά τήν διάρκεια τής δίκης σχετικά μέ τό στρατόπεδο Στρούτκοφ-Νατσβάιλερ στήν Αλσατία, μία ειδική μελέτη έγινε στούς «θαλάμους αερίων» καί στά πτώματα πού πέθαναν από τά «αέρια» (πού ήταν φυλαγμένα στό πολιτικό νοσοκομείο στό Στρασβούργο). Ό καθηγητής Ρενέ Φάμπρ, τοξικολόγος πού τά εξέτασε, έβγαλε τό συμπέρασμα ότι κανένας δέν είχε πεθάνει από τά αέρια. Σχετικά μέ τό Νταχάου, στήν πραγματικότητα υπήρξε κάποια μορφή ειδικής έρευνας πού έγινε από τόν Λοχαγό Φρίμπουργκ τού Γαλλικού στρατού, αλλά όταν ή αναφορά έβγαλε τό συμπέρασμα ότι θά ήταν αναγκαία ή εξέταση τού δωματίου, πού προσωρινά απεκαλείτο «θάλαμος αερίον»καμμία εξέταση δέν έγινε. Κάποιες επί τόπου επισκέψεις από τά δικαστήρια, πράγματι έγιναν κατά τήν διάρκεια μερικών δικών, ιδιαίτερα τής δίκης τής Φρανκφούρτης(1963-65). Τό σκάνδαλο είναι ότι κάποια σημεία τού στρατοπέδου τού Άουσβιτς εξετάσθηκε από τήν επίσημη ομάδα επίσκεψης, αλλά όχι οί υποτιθέμενοι «θάλαμοι αερίων», παρ’όλο πού ήταν πράγματι εκεί, είτε στήν αρχική τους μορφή (όπως ισχυρίζονται σήμερα οί Πολωνοί επίσημοι κομμουνιστές καί οί εκδόσεις των) ή ερειπωμένοι όπου πολλά θά μπορούσαν νά προσδιορισθούν (δές Βίλχελμ Στέγκλιχ, ‘Ο Μύθος τού Άουσβιτς’, τού ινστιτούτου γιά ιστορική Αναθεώρηση1986). Σήμερα οί παραγωγοί ταινιών, μερικές φορές γυρίζουν Χολιγουντιανά ντοκυματέρ-δράματα στό Μπίρκεναου, ισχυριζόμενοι ότι αναπλάθουν τήν άφιξη τών Εβραϊκών φαλαγγών στό στρατόπεδο τού Μπίρκεναου, κοντά στά κτίρια τών κρεματορίων πού υποτίθεται ότι περιείχαν : Αποδυτήρια, όπου τά θύματα έβγαζαν τά ρούχα των, έναν ανθρωποκτόνο θάλαμο αερίων καί έναν θάλαμο πέντε φούρνων αποτεφρώσεως μέ τρείς αποστακτήρες ό καθ’ένας. Μάς είπαν ότι κάθε ομάδα θυμάτων αποτελείτο από 2000 περίπου άτομα καί υπήρχαν αρκετές τέτοιες ομάδες, πού αποτεφρώνονταν κάθε μέρα σέ κάθε κρεματόριο. Μπορούμε νά δούμε από τό μέγεθος τών κτιρίων καί τόν διακανονισμό τής γύρω περιοχής, ότι οποιαδήποτε αναπαράσταση θά είχε αμέσως σάν αποτέλεσμα τρομερό συνωστισμό. Τό φράξιμο τών κρεματορίων θά ήταν θεαματικό. Αποσυντιθέμενα καί σαπισμένα πτώματα θά στοιβάζονταν σέ όλη τήν περιοχή! Άν υποθέσουμε ότι ή μέση ώρα πού χρειαζόταν ή επικήδεια βιομηχανία γιά νά αποτεφρώση ένα πτώμα είναι μία καί μισή ώρα, συνεπάγεται ότι όταν πέρναγε μιάμιση ώρα, θά βρισκόμασταν μέ τά αρχικά 2000 πτώματα μείον 15 πού θά είχαν καεί, αφήνοντας άλλα 1985 χωρίς νά υπάρχει χώρος γιά νά τά βάλλουν πρίν αποτεφρωθούν. Ή Μηχανή τού θανάτου θά διαλυόταν μέ τούς πρώτους θανάτους. Θά χρειάζονταν 8 μέρες καί νύχτες γιά νά καούν 2000 πτώματα, υποτίθεται μέ συνεχή λειτουργία τών κρεματορίων. Σύμφωνα μέ ειδικούς καί τούς οδηγούς χρήσεως τών κρεματορίων, κανένα κρεματόριο δέν θά μπορούσε νά λειτουργήση συνεχόμενα μέρα νύχτα, όπως αυτό. Φουρνιές τών 2000 ή 3000 ατόμων γίνονταν σέ δωμάτια τών 400 κυβικών μέτρων στό Auschwitz καί φουρνιές τών 700-800 γίνονταν σέ κτίρια μέ δάπεδο 25 τετραγωνικών μέτρων καί ύψους 1,9 μέτρων στό Belzec. Μιλάμε δηλαδή ότι οί Γερμανοί έβαζαν 30 ανθρώπους σέ έναν τηλεφωνικό θάλαμο.Αν μπορούν λοιπόν οί 30 άνθρωποι νά μπούν σέ έναν τηλεφωνικό θάλαμο, τότε αληθεύουν καί οί «ιστορίες» περί φούρνων. Επίσης μέ τό νά μπούν τόσο λίγοι σέ τόσο μικρό χώρο, δέν θά είχε παραστεί κάν ή ανάγκη αερίου, αφού προτού τελειώσει ή στοιβασία τών τελευταίων αφικνυομένων, οί περισσότεροι θά είχαν σταματήσει νά αναπνέουν. Ακόμα 8 άτομα, μέ επίσημα στοιχεία, ασχολούνταν μέ τά δόντια τών νεκρών. Θά έπρεπε σέ κάθε φουρνιά τών 2000 ατόμων, νά είχαν 4000 σιαγόνες, ενώ τήν ημέρα έπρεπε νά είχαν 30-32000 σιαγόνες, από τίς οποίες θά έπρεπε νά εξάγουν τά χρυσά δόντια. Μιλάμε δηλαδή γιά εκτελέσεις, κουρέματα καί εξαγωγές πού έγιναν 6000000 φορές (x2 γιά τίς σιαγόνες). Κατά τών Πατέρα Riomet βέβαια οί νεκροί ήσαν 15000, ενώ γιά τό λεξικό Larouse οί νεκροί ήταν 20000000 (παραπάνω από όλους τούς Εβραίους τής Γής). Άν αυτά τά δεχθούμε, οί εργασίες στό Auschwitz θά έπρεπε νά συνεχίζονταν έως σήμερα. Σέ όλες τίς εξετάσεις, άτομα παρουσιάστηκαν σάν ζωντανοί μάρτυρες του «ολοκαυτώματος» καί τών «θαλάμων αερίων».
Πώς όμως αυτοί διέφυγαν τούς θαλάμους αερίων ; Ή απάντηση όλων ήταν απλή : ό καθ’ένας των είχε ευεργετηθεί από θαύμα...Τά μέλη τού Sonderkommandos σπάνε όλα τά ρεκόρ θαυμάτων. Σύμφωνα μέ τίς ιστορίες των, οί Γερμανοί συνήθως τούς θανάτωναν μέ αέρια κάθε τρείς μήνες, πού σημαίνει ότι άν πέρασαν γιά δύο χρόνια από τό Άουσβιτς καί Μπίρκεναου, θά είχαν ένα τελικό αποτέλεσμα επτά ή οκτώ διαδοχικών θαυμάτων.
Ή αλήθεια όμως πώς τό 25% τών κρατουμένων ήσαν εκεί γιά λόγους πολιτικούς, ενώ τό 75% ήσαν εγκληματίες. Οί θάνατοι προέρχονταν από κόπωση καί από βιαιοπραγίες μερικών σκοπών, αναπόφευκτες σέ κάθε σύστημα φυλακίσεως. Όμως από τούς απίστευτους βομβαρδισμούς τών συμμάχων αυξήθηκαν απείρως οί επιδημίες.
Ό βομβαρδισμός τής Δρέσδης ήταν τό Πραγματικό Ολοκαύτωμα. Στίς 13/2/1945 περισσότεροι από 250000 άνθρωποι βρήκαν τόν θάνατο σέ λιγότερο από 14ώρες. Βέβαια τό «ρεκόρ» τό κατέχουν οί Η.Π.Α, όπου σέ λίγα δευτερόλεπτα σκότωσαν 71879 ανθρώπους στήν Χιροσίμα.
Καμία φυσικά σχέση μέ τόν βομβαρδισμό τών Γερμανών στό Κόβεντρυ, όπου σκοτώθηκαν μόνο 380 άνθρωποι. Άλλωστε τό Κόβεντρυ ήταν γνωστό κέντρο πολεμοφοδίων, εύλογος δηλαδή στρατιωτικός στόχος. Ή Δρέσδη όμως παρήγαγε πορσελάνες καί φλιτζάνια, πράγματα πού δύσκολα μπορούν νά θεωρηθούν στρατιωτικό υλικό. Ενδιαφέρον είναι νά συγκρίνουμε τίς καταστροφές σέ Λονδίνο καί Δρέσδη. Στή Δρέσδη σέ μία νύχτα καταστράφηκαν 6400 στρέμματα γής, ενώ στό Λονδίνο μόνο 2400 στρέμματα καί όχι σέ έναν βομβαρδισμό, αλλά κατά τήν διάρκεια ολοκλήρου τού πολέμου. Μάλιστα βομβαρδισμοί έστειλαν πλοία γεμάτα πρόσφυγες στό πάτο, όπως στήν περίπτωση Lubeck. Ηλεκτρικά δίκτυα καί σωλήνες νερού απεκόπησαν καί επέβαλαν λιμό παντού. Τά 2/3 τών κρατουμένων πέθαναν από τύφο, δυσεντερία καί πείνα. Στό Dachau τό 1944 πέθαναν 54 άνθρωποι τόν Ιανουάριο καί 101 τόν Φεβρουάριο. Μετά τούς βομβαρδισμούς, τό 1945 πέθαναν 2888 άνθρωποι τόν Ιανουάριο καί 3977 τόν Φεβρουάριο. Από τούς 25613 κρατουμένους οί 19296 απωλέσθησαν τούς τελευταίους 7 μήνες, περίοδο πού οί Δυτικοί σύμμαχοι βομβάρδιζαν συνεχώς. Αλλά ή ιστορία διαφέρει αναλόγως τά συμφέροντα. Ό Τζέκις Χάν εξόντωνε χωριά 30000 κατοίκων σέ ώρες, οί Τούρκοι εξαφάνισαν εκατομμύρια Αρμενίων, Ποντίων καί Κούρδων, όπως οί Βρεττανοί καί Ισπανοί χιλιάδες χιλιάδων Ινδιάνων χωρίς δικαστήρια καί ταινίες τού Χόλλιγουντ.Συστηματική σφαγή ανθρώπων, δολοφονημένων καί βασανισμένων αποκλειστικά καί μόνον εξαιτίας τής καταγωγής των έγινε αλλού, αλλά πού ήταν τό δικαστήριο τής Νυρεμβέργης :
1. 1\9\39 συνοπτικές εκτελέσεις έλαβαν χώρα στήν Πολωνία. Αναγνωρίσθησαν 12857 πτώματα ενώ αγνοούνται πάνω από 45000 πτώματα Γερμανών.
2. Ή σφαγή τού Γιάγκερχωφ όπου σκότωσαν 63 Γερμανούς ηλικίας 14-74 ετών.
3. Ή σφαγή τού ΖΕΖΟΥ-Ι-ΤΕΡΖΕΕ 21KM από τό Μπρόμπεργκ όπου δολοφονήθηκαν 39 Γερμανοί (υπόθεση Ράϊνχαρντ)
4. Ή εξόντωση τών Γερμανών τής Σουδητίας, όπου εβιάσθηκαν γυναίκες έως καί 45 φορές σέ 1 ημέρα. 5000 Γερμανοί εκτελέσθηκαν στό στάδιο τής Πράγας, στό Βόκοβιτς καί αλλού. Οί Τσέχοι εκτελούσαν στό Φρόϋντενθαλ, στό Μοράβκ, στή Οστράβα όπου έκοψαν τά στήθη από ζωντανή γυναίκα.Συνολικά 500000 Γερμανοί τής Τσεχοσλοβακίας εκτοπίσθηκαν πρίν καί μετά τόν πόλεμο.
5. 3000 Γερμανοί εξοντώθηκαν στήν Πόλιν Σάατ.
6. Μέ τόν νόμο 21\11\44 στήν Γιουκοσλαβία 250000 Γερμανοί έχασαν τήν υπηκοότητά των καί τά αστικοπολιτικά των δικαιώματα. Ή περιουσία των εκατασχέθη ενώ μόνο 40000 κατάφεραν νά επαναπατριστούν στήν Γερμανία. Τουλάχιστον 170000 πέθαναν στά στρατόπεδα τών «κόκκινων» καί στήν καταναγκαστική εργασία.
7. Τόν Μάρτιο τού 1945 70000 Γερμανοί στρατιώτες στό Κέρντεν τής Αυστρίας καί 280000 Κροάτες, παρεδόθησαν στόν Τίτο καί στούς Παρτιζιάνους Κομμουνιστές. Εξοντώθηκαν όλοι μέ τήν μέθοδο τής «Πορείας Θανάτου».
8. Στίς μαζικές εκτελέσεις τού Μπανάτο εξοντώθηκαν συστηματικά 35000 Γερμανοί.
9. Οί Βομβαρδισμοί κατά αμάχων στήν Δρέσδη καί τό Αμβούργο μέ 2396 τόννους βομβών σέ 2,5 ώρες τό Καλοκαίρι τού 1943, μέ βόμβες φωσφόρου 30 λιβρών. Όπου ό φώσφορος άγγιζε ξύλο, μέταλλο, σάρκα κολλούσε επίμονα καί καιγόταν όσο υπήρχε οξυγόνο στήν ατμόσφαιρα. «Πρώτη φορά μία αεροπορική επιδρομή προκάλεσε τέτοιες καταστροφές, ώστε δέν υπήρχαν αρκετοί επιζώντες γιά νά θάψουν τούς νεκρούς» (Ντ.Ίρβινγ). Βόμβες πού ανέβαζαν τήν θερμοκρασία στούς 800-1000 βαθμούς.
10. Βομβαρδισμός στό Κάσελ στοίχισε 8000 νεκρούς από τούς οποίους τό70% πέθανε από ασφυξία, τό 15% πέθανε από τραύματα καί τό άλλο 15% απανθρακώθηκε.
11. Βομβαρδισμός Πφόρτσχαϊμ 23\2\43 όπου απέθανον 17000 άνθρωποι σέ 22 λεπτά βομβαρδισμών.
12. 51στρατόπεδα συγκεντρώσεων Γερμανών είχαν στήν Τσεχοσλοβακία, όπως τού Σόνιμπεργκ, Μπρούν καί Λάμστρορφ.
13. Στίς 24\4\45 οί Ρώσοι έβαλαν τίς γυναίκες τού Δάντσιχ σέ μία εκκλησία όπου εβίασαν κοπέλες γιά πάνω από 30 φορές σέ μία ημέρα. Εσκότωσαν αγόρια πού προστάτευαν μάνες καί αδελφές. Εκαντοντάδες βιασμοί εγένοντο στήν Βιέννη, στή Ναϊσέ Σιλεσίας. Δέν σταμάτησαν ούτε σέ καλόγριες ούτε σέ παιδιά (American Order 1\11\45). Γιά τίς ατιμίες διαμαρτυρήθηκε ακόμα καί ό Πάπας Πίος ό 12ος εναντίον τών Κομμουνιστών πρός τούς ηττημένους καί άμαχους Γερμανούς (Ραδιοφωνικός σταθμός τού Βατικανού καταγγέλει τίς ωμότητες στήν Ρωσική ζώνη κατοχής 25\4\46).
14. Στήν Στουτγάρδη ό Αϊζενχάουερ άφησε τά στρατεύματά του νά βιάσουν μία πόλι ολόκληρη επί 1 εβδομάδα.
15. Στίς 20\8\44 στήν Αριέζ τής Γαλλίας εκτελέσεις έγιναν από τίς FFI δυνάμεις εσωτερικού.
16. Στίς 21\4\45 ό Πάτον σκότωσε αιχμαλώτους στό Χέρολντσμπεργκ.
17. Εκτελέσεις από Παρτιζιάνους στό στρατόπεδο Εστιβώ στίς 10\9\44. Φούσκωσαν γυναίκα μέ πεπιεσμένο αέρα ώσπου νά σκάσουν τά εντόσθιά της μέσα σέ αφόρητους πόνους.
Τέτοιες ωμότητες είχαν εμποδιστεί από τήν Ευρώπη τό 1683 όταν οί Τούρκοι ήδη ήσαν στά πρόθυρα τής Βιέννης. Από βομβαρδισμούς καί εγκλήματα κατά τών Γερμανών πρίν καί μετά τό πέρας τού πολέμου, οί απώλιες έφθασαν αυτά τά ποσοστά : Κολλωνία 70%, Ντόρτμουντ 66%, Ντούιτμπουργκ 65%, Κάσσελ 64%, Κίελο 59%, Αμβούργο 54%, Δρέσδη 52%, Ντούρεν 99%, Πάντερμπον 96%, Μπόχολντ 89%, Χανάου 88%, Γκίσσεν 77%, Ντύσσερντοφ 51%, Βόρτσμπουργκ 75%.
Στήν Ελλάδα γιά πρώτη φορά τό «ολοκαύτωμα» αμφισβητήθηκε από ένα μικρό φυλλάδιο πού εξεδόθη στά 1970 από τό βιβλιοπωλείο Κόκκινη Μηλιά. Στήν συνέχεια έγινε ή πρώτη έκδοση τού βιβλίου τού Χάργουντ «6000000 Νεκροί-Μύθος ή Ολοκαύτωμα». Νέες δηλώσεις από τον πρόεδρο του Ιράν σχετικά με το Ισραήλ, μιλώντας στην πόλη Ζαχετνάν, ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ χαρακτήρισε το Ολοκαύτωμα «μύθο που δημιούργησε η Δύση» και πρότεινε δημιουργία κράτους του Ισραήλ ακόμα και στην Αλάσκα. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αχμαντινετζάντ αναφέρεται στο Ολοκαύτωμα. Μιλώντας πριν από λίγες μέρες στη Μέκκα είχε πει: «Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες επιμένουν να λένε ότι ο Χίτλερ σκότωσε εκατομμύρια αθώους Εβραίους σε φούρνους και επιμένουν σε αυτό, στο σημείο που αν κάποιος αποδείξει κάτι που είναι αντίθετο καταδικάζουν το άτομο αυτό και το πετούν στη φυλακή». Για μία ακόμη φορά, η «διεθνής κοινότητα» καταδίκασε τις δηλώσεις του Ιρανού προέδρου. Στο Στρασβούργο, η ΕΕ σε ανακοίνωσή της επισημαίνει ότι οι δηλώσεις αυτές είναι ασυμβίβαστες με μία «πολιτισμένη πολιτική συζήτηση». «Οι δηλώσεις αυτές είναι εντελώς απαράδεκτες και τις καταδικάζουμε χωρίς επιφυλάξεις. Δεν έχουν καμία θέση σε μία πολιτισμένη πολιτική συζήτηση» τόνισε ο Βρετανός υπουργός αρμόδιος για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις Ντάγκλας Αλεξάντερ ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου. Τις δηλώσεις του Ιρανού προέδρου για το Ολοκαύτωμα επικρίνει και η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) χαρακτηρίζοντάς τις «απαράδεκτες». Όμως η εκπρόσωπος της Επιτροπής Μελίσα Φλέμινγκ επισημαίνει ότι η συνεργασία μεταξύ Τεχεράνης και ΙΑΕΑ δεν θα επηρεαστεί από τις δηλώσεις του Αχμαντινετζάντ συμπεριλαμβανομένης και της πλέον πρόσφατης αποκήρυξης του «μύθου της σφαγής των εβραίων» σε ομιλία του που μεταδόθηκε από την ιρανική τηλεόραση. Η καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ χαρακτήρισε «απίστευτες» τις δηλώσεις Αχμαντινετζάντ για το Ολοκαύτωμα όπως δήλωσε στο Βερολίνο εκπρόσωπός της. Η Μέρκελ απέρριψε με τρόπο κατηγορηματικό τις δηλώσεις του Ιρανού ηγέτη. Η Μέρκελ θα ζητήσει μία κοινή απόρριψη από την ΕΕ των δηλώσεων κατά τις συναντήσεις που θα έχει την Πέμπτη και την Παρασκευή με Ευρωπαίους ηγέτες στις Βρυξέλλες κατά την σύνοδο κορυφής της ΕΕ. Η Γερμανία είναι επίσης πιθανόν να ζητήσει την απόρριψη των δηλώσεων από την διεθνή κοινότητα σε συζήτηση στα ΗΕ. Σε κυβερνητική ανακοίνωση που εκδόθηκε στη Μαδρίτη σήμερα αναφέρεται ότι η Ισπανία καταδικάζει με «έμφαση» τις δηλώσεις του ιρανού προέδρου, που χαρακτήρισε «μύθο» το Ολοκαύτωμα και πρότεινε την «μετακόμιση» του Ισραήλ σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ό πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ χαρακτήρισε το Ιράν «πραγματική απειλή...Ανησυχώ για ένα θεοκρατικό καθεστώς με σχεδόν καθόλου διαφάνεια, μια χώρα της οποίας ο πρόεδρος ζητά την καταστροφή του Ισραήλ ως μέρος της εξωτερικής του πολιτικής, μια χώρα που δεν ακούει τις φωνές της διεθνούς κοινότητας να εγκαταλείψει τα πυρηνικά της προγράμματα» είπε σε συνέντευξή του στο Fox News. Ό πρόεδρος όμως τού Ιράν δέν επετέθη ποτέ στήν Σερβία, στό Αφγανιστάν, στό Ιράκ, στήν Συρία καί Αίγυπτο, στό Βιετνάμ, στήν Κούβα καί κεντρική Αμερική κ.α.
Ή γνωστή σέ όλους μας ταινία λίστα τού Σίντλερ θέλει μία ηλικιωμένη Εβραία, νά επέζησε από τό στρατόπεδο τού Άουσβιτς καί νά ισχυρίζεται ότι οί Γερμανοί έκαιγαν καθημερινώς 15-20 χιλιάδες εβραίους. Δηλαδή έφθαναν περί τό 1 εκατ. νεκρούς καί αποτεφρωθέντες μόλις σέ διάστημα 50 ημερών! Άρα κατά τήν διάρκεια τών ετών 1943-45 θά έπρεπε νά εξοντώθηκαν μόνο στό Άουσβιτς περί τά 8 εκατ.μέ τό ελάχιστο νά αποτεφρώνονται 10000 τήν ημέρα. Σήμερα ή επίσημη εκδοχή τών νεκρών από τό Άουσβιτς είναι 1,1εκατ. Σύμφωνα μέ τήν ταινία καί τήν Εβραία, τό Άουσβιτς φαίνεται νά λειτούργησε μόνο 2 μήνες, γιά νά ήταν τελικά μόνο 1,1 εκατ. οί νεκροί. Καί μετά;Ή δίκη τής Νυρεμβέργης θέλει άνω τών 3 εκατομμυρίων. Πολύ βολικός βέβαια καί στρογγυλεμένος αριθμός. Εξυπηρετούσε τέλεια τούς σκοπούς τής δίκης. Μόλις τό 1991 ό επίσημος αριθμός γιά τούς νεκρούς τού Άουσβιτς ήταν 2,5εκατ.Ή ασυνενοησία στούς αριθμούς έφερε τίς Εβραϊκές οργανώσεις νά κατηγορούν τούς τότε Σοβιετικούς πού κατέλαβαν τό στρατόπεδο τόν Ιανουάριο τού 1945, γιά τούς υψηλούς ψεύτικους αριθμούς. Τό παράλογο είναι πώς τά διαβόητα 6 εκατομμύρια δέν λένε νά μειωθούν καί συνεχίζουν νά προπαγανδίζονται ασύστολα σχεδόν παντού. Στήν δίκη της Νυρεμβέργης είχαμε περί τά 3,5 εκατατομμύρια νεκρούς στό Άουσβιτς καί 6 εκατατομμύρια συνολικά. Σήμερα πού φθάνουν τό 1εκατομμύριο, γιατί τά 6 εκατομμύρια παραμένουν ακλόνητα ; (άν καί όχι πιά σέ επίσημες αναφορές).
Ή μόνη αλήθεια πού όλοι συμφωνούν καί τά χαρτιά καί οί τάφοι είναι γιά τούς Νεκρούς Γερμανούς στρατιώτες, πού φθάνουν τά 3.760.000.
Γιά πόσο καίρό ακόμα θά μάς επιβάλλουν τό βαρύ φορτίο τών 6 εκατομμυρίων ψεμάτων γιά χάρη κάποιου περιούσιου λαού. Μέ αυτό τό πανίσχυρο όπλο λοιπόν, ό Σιωνισμός παγίωσε τά συμφέροντά του στήν Μέση Ανατολή καί ταυτόχρονα εξυπηρέτησε θαυμάσια τά σχέδια τής Δύσεως γιά τήν λεηλασία τών φυσικών πόρων τού Αραβικού κόσμου. Τό ίδιο συνέβη καί αλλού. Ό Πόλεμος τού Βιετνάμ ήταν ένα οδυνηρό πάθημα στίς ΗΠΑ, πού όμως στοίχισε εκατομμύρια νεκρούς, γιά τόν θάνατο τών οποίων ποτέ δέν δικάσθηκαν οί Αμερικάνοι. Θάνατοι χιλιάδων εκατοντάδων στρατιωτών, όπως καί εκατοντάδων χιλιάδων αθώων πολιτών, από σφαίρες, βομβαρδισμούς καί ψεκασμούς χημικών.
Τό ημερολόγιο τής Άννας Φράγκ έχει μεταφραστεί σέ 67 γλώσσες καί έχει πουλήσει έως τώρα 31 εκατ. Αντίτυπα. Όταν ό Ρομπέρ Φορισόν ένας Γάλλος αναθεωρητής εξέφρασε τίς αμφιβολίες του σχετικά μέ τήν αυθεντικότητα τού ημερολογίου, αμέσως εδέχθη σκληρούς χαρακτηρισμούς από τόν Όττο Φράγκ, έως καί απειλές γιά τήν ζωή του. Τό 2002 εκδίδεται στήν Βρετανία από τόν οίκο Βίκινγκ ένα βιβλίο μέ τίτλο ή «κρυφή ζωή τού Όττο Φράγκ» τής Χάρπερ Κόλινς. Λοιπόν καταγγέλει πώς ή επιχείρηση τού Όττο στήν Γερμανία είχε δοσοληψίες μέ τήν Βέρμαχτ καί ήταν αυτή πού εξασφάλιζε τήν βιωσιμότητα τής επιχειρήσεως του. Ή Κόλινς κατηγορεί τόν Όττο ότι παρέμβαινε στήν συγγραφή τού ημερολογίου τής κόρης του, καί αναφέρει ξεκάθαρα πώς ή Άννα ξαναέγραφε πολλά μέρη τού ημερολογίου της. Ή Κάρολ στό δεύτερο βιβλίο της «Ρόδα από τήν Γή» υποστηρίζει πώς τό ημερολόγιο είναι καθαρά λογοτεχνικό έργο καί όχι αυθεντικό ημερολόγιο.
Στήν Γερμανία τού 2004 δύο φωνές μέχρι τώρα έχουν σηκώσει τό αναστημά των έναντι τού κατεστημένου τών Εβραίων. Ό χριστιανοδημοκράτης βουλευτής Μάρτιν Χόμαν σέ ομιλία του υποστήριξε πώς οί Εβραίοι είχαν ενεργή σημμετοχή σέ μεγάλους αριθμούς εκτελέσεων, στά αποσμάσματα τής Τσέκα. Λέγει πώς οί Εβραιομπολσεβίκοι ήταν υπεύθυνοι γιά τά εκλήματα αμάχων κατά τήν Οκτωβριανή επανάσταση. Περισσότερα από 60 χρόνια συμπληρώθηκαν από την ημέρα που οι αμερικάνοι έριξαν την πρώτη ατομική βόμβα στον κόσμο. Οι αμερικάνοι, που σήμερα απειλούν με πόλεμο το Ιράν, χρησιμοποιώντας σαν επιχείρημα την αμφισβητούμενη και αμφίβολη άποψή τους ότι το Ιράν θα κατασκευάσει πυρηνικά όπλα. Αυτό την στιγμή που το «φιλειρηνικό» Ισραήλ (που όλοι βλέπουμε πόσο... φιλειρηνικό είναι τις τελευταίες ημέρες) διαθέτει πάνω από 200 ατομικές βόμβες. Ας θυμηθούμε όμως λίγο την ιστορία.
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι από ολόκληρο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν σήμερα Κυριακή 6 Αυγούστου 2006 στη Χιροσίμα. Η ετήσια τελετή για τα πάνω από τα 220.000 θύματα της έκρηξης συγκεντρώνει επιζώντες της καταστροφής, παιδιά και εκπροσώπους διαφόρων οργανώσεων κοντά στο «σημείο μηδέν» όπου έπεσε η ατομική βόμβα. Η Καμπάνα της μνήμης κτύπησε στις 8:15, την ώρα που, την 6η Αυγούστου 1945, το αεροσκάφος τύπου B-29 Enola Gay έριχνε την βόμβα. Το πλήθος έσκυψε το κεφάλι για ένα λεπτό σιγής. «Η ραδιενέργεια, η θερμότητα, η έκρηξη και τα αποτελέσματά τους δημιούργησαν μια κόλαση πάνω στη Γη» είπε ο δήμαρχος της Χιροσίμα, Ταντατόσι.Οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ έριξαν τη δεύτερη ατομική βόμβα στη νότια πόλη Ναγκασάκι9ηΑυγούστου. Ας σημειωθεί ότι καμμία από τις δύο πόλεις αυτές της Ιαπωνίας δεν ήταν στρατιωτικός στόχος και ότι οι αμερικάνοι έριξαν τις βόμβες αυτές σαν πράξη καθαρής τρομοκρατίας για να αναγκάσουν την Ιαπωνία σε συνθηκολόγηση άνευ όρων. Μη ξεχνούμε επίσης ότι την βόμβα αυτή έριξε ένα κράτος δημοκρατικό με εντολή του εκλεγμένου δημοκρατικά πρόεδρού του.
Καταλήγοντας ό Χόμαν λέγει :
«οί Εβραίοι δικαιολογημένα μπορούν νά θεωρηθούν
μία φυλή πού διαπράττει εγκλήματα».
ό Γερμανός υπουργός οικονομικών Γιούργεν Μοέλεμαν
είχε χαρακτηρίσει τό Ισραήλ ώς «Κράτος Τρομοκράτη».
Ό Μοέλεμαν βρήκε τραγικό θάνατο κατά τήν διάρκεια πτώσης μέ αλεξίπτωτο τόν Ιούνιο τού 2003.
Την κοινή ομολογία εγκλημάτων του στην περίπτωση της τελευταίας εισβολής στον Λίβανο, κατέθεσε το ιουδαϊκό κράτος, μετά από την αποκάλυψη, φωτογραφικών κι άλλων υλικών στοιχείων από τις βομβαρδισμένες με λευκό φώσφορο περιοχές της Γαλιλαίας. Ο λευκός φώσφορος εμπεριέχεται σαν συστατικό σε εμπρηστικές βόμβες. –Βόμβες οι οποίες δεν είναι κατασκευασμένες για να πλήττουν «στρατιωτικούς στόχους» όπως ισχυρίζονταν ότι έπρατταν Ισραηλινοί αξιωματούχοι, αλλά ανθρώπινες μάζες, «προσφέροντάς» τους αφειδώς, οδυνηρό θάνατο είτε από την τεχνητή φωτιά που ξεσπά με την επαφή του χημικού συστατικού αυτού με τον ατμοσφαιρικό αέρα, μετατρέποντάς την γρήγορα σε ασταμάτητη λαίλαπα, είτε από ασφυξία και δηλητηρίαση.
Το ντοκιμαντέρ είναι του Honest Media Today. Στην ανακοίνωση αυτή, που ομολογούσε την χρήση του συγκεκριμένου όπλου, προέβη υπουργός Ιακώβ Εντερύ (τον Οκτώβρη του 2006), στον οποίον έχει ανατεθεί η διαχείριση των σχέσεων της κυβέρνησης και του κοινοβουλίου του Ισραήλ. Οι δηλώσεις του ήταν οι εξής: «Οι ισραηλινές δυνάμεις, διαθέτουν πυρομαχικά λευκού φωσφόρου σε διάφορες μορφές… κάλυκες των οποίων χρησιμοποίησαν κατά την διάρκεια του πολέμου εναντίον της Χεσμπολάχ, σε επιθέσεις που στρέφονταν σε στρατιωτικούς στόχους που βρίσκονταν σε ανοιχτό χώρο».Ποιοι ήταν όμως οι …«στρατιωτικοί στόχοι» και ποίοι οι «ανοιχτοί χώροι» που βομβαρδίστηκαν, φαίνονται από τις μαρτυρίες των πληγέντων και από τις περιοχές στις οποίες εκείνοι τραυματίστηκαν ή δολοφονήθηκαν αναίτια κι άνανδρα. Στις αναφορές λοιπόν που κατέγραψαν οι απεσταλμένοι των δυτικών ΜΜΕ σε κατοικημένες περιοχές του Λιβάνου, αναγνωρίζονται ουκ ολίγες φορές χαρακτηριστικά εγκαύματα σε νεκρά ανθρώπινα σώματα, που φαίνεται να έχουν προκληθεί από την χρήση λευκού φωσφόρου. Σε μια μάλιστα από τις φρικτότερες περιγραφές από κέντρα περίθαλψης τραυματιών των πόλεων του Λιβάνου, οι ιατροί νοσοκομείου, αναφέρουν ότι επανειλημμένα τους είχαν διακομιστεί νεκρά σώματα σε άθλια κατάσταση, το δέρμα των οποίων διέθετε την χαρακτηριστική μαύρη και πράσινη χροιά που εμφανίζεται μετά από τον οδυνηρό θάνατο εξαιτίας αυτού του χημικού συστατικού εμπρηστικών βομβών.
Δεν είναι βέβαια, μόνο αυτές οι σκόρπιες αναφορές που συγκλονίζουν αλλά και οι απεγνωσμένες φωνές του ίδιου του Προέδρου του Λιβάνου, ο οποίος κατά την διάρκεια της τελευταίας πολεμικής σύγκρουσης στην χώρα του, είχε καταφερθεί εναντίον του Ισραήλ διότι στρατιωτικές δυνάμεις του χρησιμοποιούσαν τέτοιον οπλισμό για να πλήξουν κατοικημένες περιοχές. Εις ότι δε αφορά το ίδιο το όπλο, η διεθνής οργάνωση του «Ερυθρού Σταυρού» που έχει καταγγείλει την χρήση του, έχει ζητήσει να θεωρηθεί παράνομη και το χημικό συστατικό αυτό να εξαφανιστεί από τα οπλοστάσια όλων των χωρών, έτσι όπως περιγράφεται από το τρίτο πρωτόκολλο της Συνθήκης της Γενεύης, το οποίο αφορά τα εμπρηστικά όπλα. Είναι μάλιστα ενδεικτικό, ότι ανάμεσα στις λιγοστές χώρες που δεν έχουν υπογράψει το προαναφερθέν πρωτόκολλο είναι το Ισραήλ και οι ΗΠΑ. Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς με το γεγονός ότι κι η προηγούμενη αναφορά χρήσης του απεχθούς αυτού όπλου με λευκό φωσφόρο, έχει διαπιστωθεί, στο Ιράκ το 2004 και συγκεκριμένα εναντίον των αμυνομένων Αράβων στην πόλη Φαλούτζα. Όπως και στο Ευρωπαϊκό έδαφος, από τους Συμμάχους στην γερμανική πόλη Δρέσδη εναντίον αμάχων, το 1945. Και στα τρία αυτά τρομερά εγκλήματα του διεθνούς Σιωνισμού, η παγκόσμια κοινότητα αρχικά εξέφρασε «την αποστροφή της», αλλά όπως αναμενόταν, στην συνέχεια προτίμησε να τα «αμνηστεύσει» με την ολική κι απροκάλυπτη αδιαφορία της.
Ζούμε στήν εποχή τής απόλυτης Pax Americana. Ό δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ήτο μία ολοκληρωτική προσπάθεια εκμηδενίσεως καί συντριβής τών δυνάμεων εκείνων τού μεσοπολέμου πού εξέφραζαν μία νέα έννοια Πανευρωπαϊκής ενώσεως, αλλά καί έναν νεωτερικό καί ριζοσπαστικό αναθεωρητισμό εναντίον τόσο τών δυτικών δημοκρατιών, όσο καί τού Σοβιετικού κομμουνισμού. Πάνε εξηντα τόσα χρόνια από τότε πού ή Ευρώπη είπε όχι στόν εβραιοκαπιταλισμό. Εξήντα τόσα χρόνια μετά τήν ύστατη θυσία τών τελευταίων υπερασπιστών τής ελευθέρας ευρώπης. Οί νικητές σήμερα συνεχίζουν νά θριαμβολογούν χαιρέκεκα γιά τήν νίκ, αφορίζοντας τούς ηττημένους. Σήμερα μέ λύσσα αντικρύζουν τά τότε σύμβολα καί καταριούνται τούς Ναζί. Αλλά ή σημερινή σήψη καί παρακμή δέν έχει σχέση μέ τούς ηττημένους αλλά είναι γέννημα θρέμμα τών νικητών. Ό Κεραυνοβόλος πόλεμος (Blitzkrieg) απέτυχε, αλλά ή βροχή τής ερήμου, τής Γιουκοσλαβίας, τούς Αφγανιστάν, τού Ιράκ, τού Βιετνάμ, τού Παναμά, τών Μαλβίνας, τού Κοσόβου, τής Παλαιστίνης, τούς Λιβάνου, τής Αιγύπτου επέτυχαν καί συνεχίζουν επιτυχώς.
«Εάν χάσουμε αυτόν τόν πόλεμο, θά πούν ότι είμασταν οί πιό παρανοϊκοί εγκληματίες πού γνώρισε ή ανθρωπότητα.
Εάν τόν κερδίσουμε θά μάς δοξάζουν γιά χίλια χρόνια»
Γιόζεφ Γκαίμπελς
Είναι γεγονός ότι στίς τελευταίες εκλογές στίς ΗΠΑ οί Εβραίοι δέν υποστήριξαν τόν Τζώρτζ Μπούς, αλλά τόν Κερι. Αυτό όμως δέν σημαίνει τίποτα. Στίς 19 Σεπτεμβρίου τού 2001 ή εφημερίδα «Οτάβα Σάν» αναφέρει πώς 9 Ισραηλινοί ετοιμάζονται γιά απέλαση, ενώ σύμφωνα μέ τίς Καναδικές υπηρεσίες επρόκειτο γιά πράκτορες τής Μοσσάντ. Οί συλλήψεις Ισραηλινών πρακτόρων πού παριστάνουν τούς φοιτητές καλών τεχνών, θυμίζει συλλήψεις πού είχαν πραγματοποιηθεί μετά τήν 11 Σεπτεμβρίου. Ή εφημερίδα «Χααρέτζ» δημοσίευσε άρθρο τού Ισραηλινού Γιουβάλ Ντρόρ μέ τίτλο «Εργαζόμενοι είχαν ειδοποιηθεί 2 ώρες πρίν». Τά ερωτήματα είναι πολλά, αλλά τό σίγουρο είναι πώς ή Μοσσάντ γνώριζε ότι θά γίνει τό χτύπημα. Βέβαια στήν Αμερικανική σύντομη ιστορία, τά αναπάντητα ερωτηματικά είναι πολλά. Γιά παράδειγμα Ό Γκόρ τό 2000 παραιτήθη πρίν τήν επανακαταμέτρηση στήν Φλώριδα, όπου Κυβερνήτης ήτο ό αδελφός τού Μπούς. Ό πόλεμος στό Αφγανιστάν θέλουν νά μάς πείσουν πώς είναι άσχετος μέ τό ότι παράγεται εκεί τό 70% τού Οπίου, καί ότι ή χώρα βρίσκεται στά σπλάχνα τής Ρωσίας, τού μόνο φόβου τών ΗΠΑ. Επίσης πρέπει νά μάς πούν πώς οί Ερυθρές ταξιαρχίες έμεναν ασύλληπτες γιά χρόνια, μέχρι πού απήχθη από αυτές Αμερικανός στρατηγός, καί τότε χρειάστηκαν 24 ώρες γιά τήν εξάθρωση τής οργανώσεως.
Ακόμα πρέπει νά μάς πούν χωρίς τό Πέρλ Χάρμπορ θά έπειθαν ποτέ τήν κοινή γνώμη τής Αμερικής νά μπεί ή χώρα στόν πόλεμο? Είναι δυνατόν επίσης ό πόλεμος στό Βιετνάμ νά άρχισε μέ αφορμή τό χτύπημα Αμερικανικού Αντιτορπιλικού από Βιετναμέζους. Είναι δυνατόν ? υπάρχει Έλλην νά τό πιστεύει. Μέ τήν Δήλωση τού Μάικλ Δουκάκη τί θά γίνει: «χωρίς τήν 11\9 ό Μπούς θά ήταν τελειωμένος».
Στίς εκλογές τού 2000 βλέπαμε από τίς τηλεοράσεις τόν Al Gore νά πανηγυρίζει μέ τόν ηθοποιό Μπέν Άφλεκ, τόν Στήβι Γουόντερ καί χιλιάδες κόσμο γιά τήν νίκη του στήν Florida καί επομένος τήν νίκη του στίς εκλογές εναντίον τού Μπούς. Μιλώντας στόν κόσμο ό Gore είπε «ό Θεός νά ευλογή τήν Φλώριδα, σάς ευχαριστώ». Όλα τά κανάλια CNN καί άλλα μιλούσαν γιά νέο πρόεδρο τών ΗΠΑ τόν Al Gore.
Ξαφνικά όμως τό βράδυ ένα κανάλι αρχίζει νά αλλάζει τά νέα : τό Fox News Channel λέγει ότι μάλλον δέν νίκησε ό Gore, αλλά ό Bush μέ 49% έναντι 48%. Τότε λοιπόν όλα τά κανάλια μετδίδουν τήν πληροφορία τού Fox , ζητώντας συγνώμη γιά τό λάθος πού έκαναν. Διευθυντής τού Fox News Channel ήτο ό πρώτος ξάδελφος τού Bush, ό John Elis. Επίσης κυβερνήτης τής Florida κατά τίς προεδρικές εκλογές ήτο ό αδελφός τού Bush, καί υπεύθυνος γιά τήν «σωστή» καί «νόμιμη» διεξαγωγή τών εκλογών. Λίγες μέρες αργότερα εκατοντάδες καταγγελίες φθάνουν στήν γερουσία πού αποδεικνύουν ότι περί τών 27000 μαύρων τούς απηγορεύθη νά ψηφίσουν στίς εκλογές. Δεκάδες εκπρόσωποι δήμων καί ψηφοφόρων επήγαν είς τήν γερουσία καί ζήτησαν νά γίνει ένσταση γιά τά αποτελέσματα τών εκλογών. Μάλιστα ή εφημερίς Pantagrafh έγραψε : «Latest Florida recount shows Gore Won». Ή ένσταση γιά νά γίνει θά έπρεπε νά υπάρξη μία τουλάχιστον υπογραφή ενός γερουσιαστή. Τελικά κανένας δέν βρέθηκε νά ακούση δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους πού πήγαιναν καί έφευγαν κάθε μέρα στήν γερουσία ζητώντας δικαίωση. Ό τελευταίος μαύρος πού μίλησε στήν γερουσία γιά νά πείση πώς πρέπει νά γίνη ένσταση είπε : «Θλιβερή ημέρα , ούτε ένας γερουσιαστής δέν εβρέθη γιά νά υποστηριξη τήν Δημοκρατία». Τήν ημέρα πού ορκίστηκε ό Bush χιλιάδες αμερικανοί διαδήλωσαν σέ μία ύστατη προσπάθεια γιά δίκαιο. Σέ κανέναν πρόεδρο δέν είχε συμβεί μία εξέγερση σάν αυτήν, αυγά καί γιαούρτια έπεφταν σέ όλη τήν διαδρομή στήν λιμουζίνα του. Γιά 8 μήνες κανένας δικαστής δέν ενέκρινε τούς νόμους πού ήθελε νά περάσει, ώσπου επήγε διακοπές γιά κανά 6μηνο. Ή καταστροφή του καί τών Ρεπουμπλικάνων ερχόταν. Σέ άλλη χώρα θά είχε παραιτηθεί, αλλά στήν Αμερική συμβαίνουν καί «θαύματα», όπως αυτό πού έγινε τήν Τρίτη 11\9 2001. Έχασαν τήν ζωή των περίπου 3000 άνθρωποι γιά νά μήν καταστραφή ή οικογένεια Bush καί φυσικά τά συμφέροντα κάποιων. Ό πρόεδρος τών ΗΠΑ βρισκόταν τότε στήν Φλώριδα σέ ένα δημοτικό σχολείο. Μόλις ειδοποιήθηκε γιά τό συμβάν στήν Νέα Υόρκη κράτησε τήν ψυχραιμία διαβάζοντας γιά 7 λεπτά ένα παραμύθι στά παιδιά μέ τό βιβλίο ανάποδα. Γιά νά δούμε όμως πρίν τό χτύπημα στούς πύργους τί έκανε γιά νά τό αποφύγη : Πρώτα έκοψε μήνες πρίν τά κονδύλια τού FBI γιά έρευνες εναντίον τρομοκρατών πού ζούσαν στίς ΗΠΑ, παρόλο πού στήν έκθεση στίς 6\8\01 τόν προείδοποιούσε γιά κάποιον Οσάμα Μπίν Λάντεν καί τί σχεδίαζε νά κάνη στίς ΗΠΑ. Λίγη ώρα μετά τό χτύπημα οί εμπορικές καί ιδιωτικές πτήσεις ακηρώθηκαν από όλα τά αεροδρόμια καί ή FAA έκλεισε όλα τά αεροδρόμια. Ή μόνη πτήση πού έγινε ήτο τής οικογενείας τού Λάντεν καί άλλων Σαουδαράβων μέ εντολή τής κυβερνήσεως τών ΗΠΑ σέ συνενόηση μέ τήν Σαουδική Αραβία. Όχι ένα αλλά 6 ιδιωτικά αεροπλάνα έφυγαν από τίς ΗΠΑ εκείνη τήν ημέρα μετά τό χτύπημα καί γιά τίς επόμενες 2 ημέρες. Συνολικά 142 Σαουδάραβες καί 24 μέλη τής οικογένειας Λάντεν έφυγαν στίς 11-12-13 καί 14 Σεπτεμβρίου χωρίς νά ανακριθή κάποιος, νά ερωτηθή τέλος πάντων γιά τό άν ήξερε γιά τούς φίλους, συγγενείς ή απλώς συμπατριώτες πού σκότωσαν 3000 αθώους χωρίς λόγο. Ό Πράκτωρ τού FBI Τζάκ Κλούναν είπε : «Δέν έπρεπε νά φύγουν, έπρεπε νά καταθέσουν. Ή αστυνομία κράτησε γιά καταθέσεις καί έλεγχο εκατοντάδες χιλιάδες άσχετους Άραβες καί όχι τήν οικογένεια Λάντεν, Γ Ι Α Τ Ι ;
Ό Bush λιποτάκτησε από τήν θητεία του στήν εθνοφυλακή, τό 1972 δύο οπλίτες είχαν τιμωρηθεί γιατί δέν πήγαν νά περάσουν ιατρικές εξετάσεις. Ό ένας ήτο ό George W Bush καί ό άλλος ό James R Bath. Ό Μπάθ ήτο γιά χρόνια ό οικονομικός σύμβουλος τού Λάντεν στήν Αμερική.
Ό Bush χρόνια πρίν ίδρυσε μία εταιρία πετρελαίου τήν Arbusto ltd, χωρίς νά εξηγείτε πού βρήκε τά λεφτά, αφού ό πατήρ αυτού ήτο απλώς αρχηγός στήν CIA. Τά λεφτά λοιπόν τά βρήκε από έναν επενδυτή ονόματι James Bath. Ό τελευταίος επένδυσε κεφάλαια τού Λάντεν στό Τέξας καί μάλιστα στήν εταιρία τού George W Bush. Τήν εταιρία τού Μπούς τήν αγόρασε ή Harken Energy, ενώ ή εταιρία τού Μπούς ήτο υπό χρεωκοπία. Ή Harken, Spectrum 7 , Arbusto, είχαν όλες επενδυτές Σαουδάραβες. Γιατί έξυπνοι Σαουδάραβες νά δίδουν λεφτά σέ άθλιες εταιρίες στήν Αμερική πού δέν έβγαζαν καλά καλά ούτε σταγόνα πετρελαίου. Τό 1990 ή επιτροπή κεφαλαιοαγοράς πού έκανε έλεγχο στήν εταιρία τού Μπούς τού νεότερου, ό Πατέρας του ήτο Πρόεδρος τών ΗΠΑ καί ή έρευνα έμεινε στά χαρτιά. Ή έρευνα άρχισε διότι ό Μπούς ό νεότερος πούλησε μετοχές τής Harken γιά 840000 δολ, ενώ μετά από 2 μήνες ή εταιρία ανακοίνωσε ζημία 23000000 δολ. Στήν έρευνα αυτή ό δικηγόρος πού τόν έσωσε ήτο ό Robert Jordan, ό οποίος μάθαμε πώς ήτο γιά καιρό Πρέσβεις τών ΗΠΑ στήν Σαουδική Αραβία όταν πρόεδρος έγινε ό Μπούς ό νεότερος. Μετά τό φιάσκο τής Harken, ό Μπούς έγινε διευθυντής στήν Carlyle. Ή Carlyle είναι πολεμική βιομηχανία καί περιλαμβάνει υπηρεσίες τηλεπικοινωνίες καί υγεία. Βασικός επενδυτής ήτο ή οικογένεια Λάντεν. Στίς 11\9\01 ή εταιρία είχε συνεδρίαση στό Carlton Hotel στήν Ουάσικτον, όπου εβρέθησαν ό Μπούς ό πατέρας τού προέδρου, ό Τζέημς Μπέηκερ, ό Τζών Μέϊτζορ καί ό Σαφίκ Μπίν Λάντεν, αδελφός τού Οσάμα. Ή Carlyle αποτελεί τόν κύριο εργολάβο γιά τήν Άμυνα τών ΗΠΑ. Έλεγχε τήν United Defence καί είχε κέρδος μετά τίς 11\9 στό χρηματιστήριο 237 εκατ. δολ. Φωτογραφίες βέβαια έδειχναν τά τελευταία χρόνια πού εκαταζητήτο ό Λάντεν, τόν πατέρα Μπούς νά βρίσκεται στήν Σαουδική Αραβία καί νά συναντά μάλιστα μέλη τής οικογενείας του. Στίς ΗΠΑ τήν ίδια εποχή 500 συγγενείς θυμάτων μήνυσαν τήν Σαουδική Αραβία γιά τό χτύπημα τών πύργων καί οί Σαουδάραβες επήραν ώς δικηγόρο σέ αυτήν τήν συγκρουση τόν Τζέημς Μπέηκερ τής Carlyle καί φίλο τού W Bush γιά 30 χρόνια. Γεγονός βέβαια είναι ότι τό 7 % τής οικονομίας τών ΗΠΑ ανήκει σέ επενδύσεις Σαουδαράβων καί μιλάμε γιά 800 δις δολ. Στίς αμερικανικές τράπεζες έχουν καταθέσεις πού αγγίζουν τό 1 τρις δολ, ενώ είναι μεγαλομέτοχοι σέ τεράστιες αμερικανικές εταιρίες όπως ή Citibank. Ό Μπούς ό νεότερος απαγόρευσε σέ ανεξάρτητη αρχή νά ερευνήση τό χτύπημα στίς 11\9 , ενώ ή έκθεση τού Κογκρέσου πρίν δημοσιοποιηθεί λογοκρίθηκε σέ 28 σελίδες. Ή επιτροπή έκανε παράπονα στόν λευκό οίκο γιά τό λίγο υλικό πού είχε στήν διάθεσή της καί τήν αργοπορία μέχρι νά φθάση στά χέρια της. Τά γεγονότα μιλούν από μόνα των, ό Πρέσβυς Μπαντάρ είναι ό καλύτερος φυλασσόμενος άνθρωπος στίς ΗΠΑ, ενώ στίς 13\9 βρισκόταν στόν Λευκό οίκο, τήν στιγμή πού οί Αμερικανοί ήξεραν ότι ή Αλ Κάϊντα ιδρύθηκε μέ λεφτά Σαουδαράβων καί 15 από τούς 19 αεροπειρατές ήτο Σαουδάραβες. Ή 11\9 πρέπει νά μείνει στήν Ιστορία ώς έγκλημα τού Μπούς καί τής συμμαχίας κάποιων εβραιοσαουδαράβων γιά νά πλουτίσουν ειβάρος τής ζωής τού πληθυσμού τής Γής.
Μετά από λίγο καιρό φθάνουμε στό Αφγανιστάν, όπου ό Μπούς είπε πώς οί αεροπειρατές ήτο Ταλιμπάν καί Αφγανοί καί θά έπρεπε νά τιμωρηθούν γιά αυτό πού έκαναν, ασχέτως άν αυτό πού έκαναν πλούτισε τόν Μπούς καί τούς φίλους του κατά δις εκατ. Ευρώ. Έστειλε λοιπόν 11000 άνδρες γιά νά κάνουν τηλεθέαση τά κανάλια. Δέν χτύπησε αμέσως τόν Λάντεν, αλλά μετά από μήνες καί μέ 11000 άνδρες μόνο λιγότερους από τούς αστυνομικούς πού βρίσκονται στό Μανχάταν σέ ώρα αιχμής. Οί αμερικανοί κομμάντος ποτέ δέν πλησίασαν τόν Λάντεν στά βουνά, ενώ ήξεραν πού βρισκόταν, αλλά αντιθέτως τού έδωσαν 2 μήνες Head Start γιά νά εξαφανιστή στά σίγουρα.
Τό 1997 ό W.Bush ήταν κυβερνήτης στό Τέξας καί αντιπροσωπεία Ταλιμπάν ήταν στό Τέξας γιά νά συζητήσουν μέ τήν Unocal κατασκευή αγωγού στό Αφγανιστάν, πού θά φέρνει φυσικό αέριο από τήν Κασπία στό Πακιστάν. Ή εταιρία πού θά τό έκανε λεγόταν Halliburton πού τήν διηύθυνε τότε κάποιος Ντίκ Τσέϊνυ καί ή εταιρία Enron τού Κένεθ Λέϋ, γνωστού κομματάρχη τής οικογενείας Μπούς. Πέντε μήνες πρίν τό χτύπημα στό Αφγανιστάν, ομάδα Ταλιμπάν επεσκέφθη τόν Μπούς. Μόνο τό BBC κάλυψε τό γεγονός. Μετά τήν νίκη στό Αφγανιστάν, οί αμερικανοί έκαναν πρόεδρο τόν Χαμίντ Καρζάϊ πρώην σύμβουλο τής Unocal. Έτσι ξεκίνησαν οί αγωγοί νά φτιάχνονται, αλλά οί Ταλιμπάν τί έγιναν ?? τό έσκασαν μέ τήν Αλ Κάϊντα γιά...διακοπές διαρκείας.
Από τίς 11\9 στίς ΗΠΑ ξέσπασε πόλεμος έναντίον μίας αόριστης, απρόσωπης, τρομοκρατίας. Τό FBI έλεγε στόν κόσμο νά προσέχη τά στυλό δηλητήρια, τά τηλεκατευθυνόμενα αεροπλανάκιαμέ εκρηκτικά, τίς πειρατίες στά αεροπλάνα καί φέρρυ κ.α. Ό Τζίμ Μακντέρμοτ μέλος τού Αμερικανικού Κογράσου είπε : «έναν λαό πού φοβάται τόν κάνεις ότι θές. Δημιουργείς μία αύρα αέναης απειλής. Ό Μπούς κοροίδεψε τόν κόσμο τών ΗΠΑ, ενώ τά κανάλια μέ αντιφατικά μηνύματα τρέλεναν τόν κόσμο». Τά κανάλια διαφήμιζαν αλεξίπτωτα γιά νά πηδάη ό κόσμος από μπαλκόνια, λές καί μία φόρα τήν ημέρα επρόκειτο νά πέφτουν αεροπλάνα σάν αυτά στούς Πύργους. Ό Υπουργός δικαιοσύνης Τζών Άσκροφτ τό 2000 στίς εκλογές στό Μιζούρι, ηττήθηκε από έναν υποψήφιο πού πέθανε 30 ημέρες πρίν, αλλά μπήκε ό Άσκροφτ στό Κογκρέσο αναγκαστικά γιατί πεθαμένοι βουλευτές ακόμα δέν έχουν ανακαλυφθεί. Άν όμως ό υπουργός δικαιοσύνης δέν μπορεί νά νικήση έναν πεθαμένο, τότε σίγουρα κάτι δέν πάει καλά στήν Αμερική. Αυτός ό υπουργός ενημερώθηκε από τό FBI δύο φορές γιά χτύπημα τρομοκρατών καί ότι μέλη τής Αλκάϊντα φοιτούν σέ σχολές πιλότων. Μετά λοιπόν τό «ξαφνικό» χτύπημα ό υπουργός επέρασε τόν Πατριωτικό νόμο : « Ή αστυνομία θά έχει πρόσβαση σέ Medical and Financial Records, computers and telefone conversations καί νά δύναται νά συλάβη κάποιον χωρίς νά έχει διαπρέξη κάποιο έγκλημα». Μετά λοιπόν τήν 11\9 ό Αμερικανικός λαός παρέδωσε πολλά διακαιώματα. Κανένας όμως από τό Κογκρέσο δέν μπήκε στόν κόπο νά διαβάση τί υπέγραφε. Τό βράδυ τυπώθηκε καί νωρίς τό πρωί πέρασε χωρίς νά τό καταλάβουν καί πολλοί. Στίς 19 Μαρτίου 2003 ό Μπούς επετέθη στό Irag. Επετέθη σέ ένα έθνος πού ποτέ στήν ιστορία του δέν είχε επετεθεί εναντίον τών ΗΠΑ. Επετέθη σέ ένα κράτος πού ποτέ δέν απείλησε τίς ΗΠΑ. Επετέθη σέ ένα κράτος πού ποτέ δέν εσκότωσε έναν αμερικανό πολίτη.
Έτσι λοιπόν μέ τήν διακαιολογία τών όπλων μαζικής καταστροφής πού υποτίθεται ότι είχε τό Ιράκ, ή μεγάλη συμμαχία επετέθη : ΗΠΑ,Παλάου, Ισλανδία, Μαρόκο, Ρουμανία, Ολλανδία, Ιαπωνία, Αγγλία, Ισπανία καί Αφγανιστάν. Οί δημοσιογράφοι έτρεχαν νά δείξουν φωτογραφίες καί εικόνες από νίκες εναντίον άοπλων αμάχων. Τά ΜΜΕ δέν εκάλυπταν όμως τίς προσωπικές ιστορίες. Τούς στρατιώτες πού σκοτώνονταν καί τά φέρετρα πού γύριζαν πίσω. Ό μεγαλύτερος αριθμός απωλειών μετά τό Βιετνάμ. Δυστυχώς δέν είναι εύκολο όσο νόμιζαν νά κατακτήσουν μία άλλη χώρα. Αιχμάλωτοι στρατιώτες καί δημοσιογράφοι έκαναν τά πράγματα ακόμα πιό πολύπλοκα. Οί Αμερικάνοι βασάνισαν Ιρακινούς κατά εκατοντάδες στίς φυλακές τού Γκουαντάναμο, ενώ σιγά σιγάμ απορούσαν τί έκαναν εκεί μετά τήν σύληψη τού Σαντάμ. Ό Μπούς τούς τραυματίες αμερικανούς τούς άφησε στό έλεος, αφούς δέν εφρόντισαν όπως υποσχέθηκαν. Μάλιστα τά κανάλια ανακοίνωναν νεκρούς καί ποτέ τούς χιλιάδες τραυματίες πού ζούσαν ακρωτηριασμένοι σέ κάποια βλαχοχώρια τών ΗΠΑ.
Στήν διάρκεια όμως τού πολέμου ή Halliburton, Microsoft, Ustda, DHL κ.α.έκαναν πάρτυ σέ μεγάλα ξενοδοχεία από τά κέρδη πού είχαν κατά τήν διάρκεια τού πολέμου. Σέ μεγάλη συγκέντρωση ακούστηκε : «όταν τό πετρέλαιο αρχίζει νά ρέει τότε τό χρήμα θά είναι πολύ». Τά κέρδη είναι φοβερά, ένα συμβόλαιο τού 1000000 δολ πρίν τόν πόλεμο, τώρα φθάνει τά 70000000 δολ. Στά πετρέλαια τού Ιράκ δουλέυουν πλέον άνθρωποι από τό Τέξας καί τής Halliburton. Ένας απλός οδηγός τής εταιρίας παίρνει 10000 δολ, ενώ ό στρατιώτης πού πολεμά νά τούς προστατεύη παίρνει 3000 δολ. Στό τέλος βέβαια όπλα μαζικής καταστροφής δέν εβρέθησαν, ενώ από τά 535 μέλη τού Κογκρέσου μόνο ένας έστειλε τόν γιό του στό Ιράκ (στά μετόπισθεν βέβαια).Πάντα αυτοί πού ζούν φτωχά στίς ΗΠΑ πάνε στά χειρότερα σχολεία, ζούν τήν δυσκολότερη ζωή, αλλά είναι οί πρώτοι πού θά υπερασπιστούν αυτό τό σύστημα πού τούς κρατά έτσι. Υπηρετούν γιά νά μήν υπηρετήσουν οί πλούσιοι καί βολεμένοι τού συστήματος. Θυσιάζονται γιά νά είναι ελεύθεροι οί τού συστήματος. Είναι φοβερό τό δώρο πού κάνουν αυτοί στούς πλουσίους καί βολεμένους τού συστήματος. Καί τό μόνο πού ζητούν είναι νά μήν τούς στέλνουν στήν φωτιά εκτός άν είναι απολύτως απαραίτητο.
30/12/06 Μία δικαστική παρωδία έλαβε σήμερα τέλος με τον απαγχονισμό του ΣαντάμΧουσεΐν. Ο Σαντάμ Χουσεΐν οδηγήθηκε στην αγχόνη στις 05:00 του Σαββάτου (ώρα Ελλάδος), αποφασισμένος και θαρραλέος, σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα, κρατώντας στο χέρι του ένα Κοράνι. Παρ' όλ' αυτά, τίποτε δεν τελειώνει ούτε για το Ιράκ, ούτε και για τους Αμερικανούς, όπως θα το ήθελαν, με την προσπάθειά τους να προσδώσουν ιστορική σημειολογία σε αυτή την εκτέλεση. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μία πράξη με χαρακτήρα εκδικητικής μανίας αφ' ενός και αφ' ετέρου καταδεικνύει αναμφίβολα την βιασύνη τους να αποχωρήσουν και να ξεμπερδεύουν όσο γίνεται γρηγορότερα αφήνοντας την εικόνα του τελικού "νικητή". Μία εικόνα που φυσικά έχει γίνει θρύψαλα προ πολλού.Ελπίζουν βέβαια ότι αυτή η εκτέλεση θα ρίξει κι άλλο λάδι στη φωτιά του εμφυλίου που έχουν ανάψει στο Ιράκ. Η μεγαλύτερη αλήθεια όμως είναι ότι φοβούνται τον Σαντάμ! Τον φοβόντουσαν όσο ήταν ζωντανός και τον φοβούνται σίγουρα και νεκρό. Στάθηκε με γενναιότητα και περηφάνια μπροστά στους δεσμοφύλακές του, εξευτελίζοντας την εικόνα του κατακτητή.Δεν αναγνώρισε ούτε στιγμή αυτό το αστείο κατ' όνομα δικαστήριο που του έστησαν τόσο πρόχειρα και βιαστικά... δεν δέχτηκε ποτέ να απολογηθεί στους έμμισθους υπαλλήλους των Αμερικανών κατακτητών.
Αυτή η νέα Νυρεμβέργη των Συμμάχων διεκόπη άρον άρον γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο. Κράτησε αρκετά και θα κόστιζε ίσως ακόμη περισσότερο εάν συνεχιζόταν. Είναι δε χαρακτηριστικό και φτάνει στα όρια της γελοιότητας η προσπάθεια που κάνουν τα αμερικανικά και βρετανικά τηλεοπτικά δίκτυα να ειρωνευτούν τα ανυπότακτα "ΖΗΤΩ" που ανεφώνησε ο Σαντάμ Χουσεΐν επάνω στο ικρίωμα και να διαδώσουν ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν φοβήθηκε τελικά... Το ίδιο ισχύει και για την προσπάθεια που κάνουν τα διεθνή ΜΜΕ να περάσουν την εντύπωση με πλάνα πάντα κατευθυνόμενα, ότι "ο Ιρακινός λαός πανηγυρίζει" γενικευμένα. Όπως είχε γίνει και με την εικόνα της πτώσης του αγάλματός του. Η αλήθεια είναι και πάλι πολύ διαφορετική, με ένα έθνος να βυθίζεται στο χάος, στην φτώχια και στην θρησκευτική ισοπέδωση αναπολώντας τα χρόνια του ηγέτη του ΣαντάμΧουσεΐν.
Ένας ακόμη άνδρας λοιπόν που στάθηκε περήφανος και ανυπότακτος απέναντι στον Σιωνιστικό ιμπεριαλισμό έφυγε με το κεφάλι ψηλά. Η θεία δίκη όμως πλησιάζει για την παγκόσμια δικτατορία όσο όλο και περισσότερα έθνη συνειδητοποιούν την ανάγκη να πολεμήσουν για την ελευθερία τους. Τίποτα δεν τελείωσε ...το ξέρουν.
Κατ’ αρχείν οι αμερικανικές δυνάμεις παρέδωσαν στην… «ιρακινή» κυβέρνηση τον Σαντάμ Χουσέιν, όπως ανακοίνωσαν οι δικηγόροι του. Όλα έδειχναν ότι οι αμερικανοί είχαν αποφασίσει την εκτέλεση του εθνικού ηγέτη του Ιράκ Σαντάμ Χουσεϊν και μη τολμώντας να την πραγματοποιήσουν οι ίδιοι την ανέθεσαν στους υποτακτικούς τους «ιρακινούς». Τι απέγιναν αλήθεια όλοι αυτοί οι «προοδευτικοί» που είναι κατά της θανατικής ποινής; Γιατί δεν διαμαρτύρονται; Όταν κάποιος είναι εχθρός του διεθνούς σιωνισμού δεν έχει ανθρώπινα δικαιώματα; Τελικά στην εκτέλεση δια απαγχονισμού του Σαντάμ Χουσεϊν, προχώρησαν σήμερα Σάββατο. Η εκτέλεση έγινε στις 5 τα ξημερώματα σήμερα τοπική ώρα. Η κόρη του, που ζει εξόριστη στην Ιορδανία, ζήτησε να ταφεί ο πατέρας της στην Υεμένη έως ότου το Ιράκ απελευθερωθεί και καταστεί δυνατό να ταφεί στο Ιράκ. Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους χαρακτήρισε την εκτέλεση του Σαντάμ ως ένα "σημαντικό ορόσημο" στην "πορεία της χώρας προς την δημοκρατία, εκτιμώντας, όμως παράλληλα ότι η εκτέλεση δεν θα τερματίσει τη βία στο Ιράκ. Οι Αμερικανο-Σιωνιστές για άλλη μια φορά μας θυμίζουν την Νυρεμβέργη αλλά και τις εκτελέσεις των Ιαπώνων Εθνικιστών ηγετών. Για άλλη μια φορά πανηγυρίζουν για την εξόντωση ενός φανατικού αντιπάλου τους. Ενός ανθρώπου που έστειλε απεριόριστη βοήθεια στην μαρτυρική γη της Παλαιστίνης, τσάκισε τους μαρξιστές στην χώρα του και έκανε το Ιράκ μια υπερδύναμη του Αραβικού κόσμου με το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στις Αραβικές χώρες και τον 6ο καλύτερο στρατό του κόσμου. Ενός ανθρώπου που είχε έμμεσες σχέσεις με φανατικούς υποστηρικτές του Εθνικοσοσιαλισμού και αγαπημένο του βιβλίο υπήρξε το ''Ο Αγών μου'' του Αδόλφου Χίτλερ. Όμως η εκτέλεση του Σαντάμ τον κάνει ήρωα στα μάτια των Σουνιτών που αποτελούν την κύρια δύναμη αντίστασης στην κατοχή. Οι αμερικανοί με την εκτέλεση αυτή υπογράφουν την αποχώρηση τους από το Ιράκ, υπογράφουν το νέο Βιετνάμ. Οι 3000 νεκροί και 25.000 τραυματίες είναι μόνο η αρχή για την σύγχρονη Βαβέλ που λέγεται ΗΠΑ. Γύρω από την σορό του ΠΡΟΕΔΡΟΥ του Ιράκ υπήρξε χορός και πανηγυρισμοί...Ο Σαντάμ αρνούμενος να φορέσει την κουκούλα φτύνει το παγκόσμιο σιωνιστικό κατεστημένο στα μούτρα άλλη μια φορά όπως τότε που φώναξε:
ΖΗΤΩ ΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΗΣ ΤΖΙΧΑΝΤ,
ΖΗΤΩ Η ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, ΚΑΤΩ Ο ΜΠΟΥΣ ΚΑΤΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ !!!
ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΣΙΩΝΙΣΤΗ ΗΓΕΤΗ ΣΑΝΤΑΜ ΧΟΥΣΕΙΝ!
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΣΙΩΝΙΣΜΟ!
Τό καλοκαίρι τού 2006 στόν Λίβανο μετά τήν πλασματική εκεχειρία τών 48 ωρών, έφεραν επιδρομές τών Ισραηλινών αεροσκαφών μέ διπλάσια ένταση στίς νότιες συνοικίες τής Βηρυτού. Άν καί οί κάτοικοι έχουν εγκαταλείψει τά σπίτια των από τίς 12 Ιουλίου, αυτή ή περιοχή θεωρείται πυρήνας τής Χεζμπολάχ. Οί συνοικίες Μπέιρ αλ Αμπέντ καί Χαρέτ Χριέκ υπέστησαν τό μεγαλύτερο πλήγμα. Οί καταστροφές στήν περιοχή τού Λιβάνου ανέρχονται σέ 2 δισεκατομμύρια δολάρια. Ή 23 ημέρα τών εχθροπραξιών έφερε 7 νεκρούς αμάχους Λιβανέζους στήν περιοχή τής Τύρου. Περισσότερες από 150 οβίδες έπεσαν στήν Τύρο. Τραγικός απολογισμός τής αεροπορικής επιδρομής ισραηλινών αεροσκαφών στήν Ράφα καί στήν λωρίδα τής Γάζας. Ή Χεσμπολάχ απάντησε σκοτώνοντας 37 στρατιώτες τών εβραίων καί όχι αμάχους. Από τήν πλευρά τών Παλαιστινών καί Λιβανέζων, οί νεκροί έχουν φθάσει τούς 967, οί τραυματίες τούς 3293, ενώ τό 1/3 τών θυμάτων είναι παιδιά. Ή Unicef εκφράζει τήν έντονη ανησυχία της γιά πιθανή ανάπτυξη επιδημιών όπως χολέρα. Ανάμεσα στούς νεκρούς καί τραυματίες 813000 έχουν εγκαταλείψει τίς εστίες τους.Αίμα καί φρίκη απλώνεται στήν Παλαιστίνη, ενώ ή δύση σιωπά καί παρακολουθεί νέ απάθεια τά εγκλήματα τών Σιωνιστών. Στήν Ραμάλα οί Παλαιστίνιοι ανοίγουν ομαδικούς τάφους γιά νά θάψουν τούς νεκρούς των, ενώ στήν Βηθλεέμ, έξω από τόν ναό τής γεννήσεως οί Σιωνιστές δολοφονούν καθημερινώς. Πτώματα σαπίζουν στούς δρόμους τής Βηθλεέμ ενώ γράφτηκε στόν τύπο, πώς οί εβραίοι κάνουν εμπόριο ανθρωπίνουν οργάνων από τά πτώματα τών Παλαιστινίων. Ή Αμερική μιλά γιά τρομοκράτες καί χειροκροτεί τά εγκλήματα τού Σαρόν. Ή γενοκτονία συνεχίζεται εδώ καί 50 χρόνια, ενώ οί «καλοί» δυτικοί τού 2ου παγκοσμίου πολέμου ήσαν αυτοί πού εξέθρεψαν τό κτήνος. Τό κτήνος πού κατέχει πάνω από 200 πυρηνικές κεφαλές μέ θερμό συμπαραστάτη του τούς αφεντάδες τού διεθνούς κεφαλαίου καί τούς μεγιστάνες τών ΜΜΕ ολοκλήρου τού κόσμου. Από τό βιβλίο τής Παλαιάς διαθήκης Κριταί, κεφ 16 λέγει : «Αποθανέτω ψυχή μου μετά αλλοφύλων». Γιαυτήν τήν πράξη του ό Σαμψών δοξάζεται από τούς εβραίους, ενώ τό ίδιο πού κάνουν οί Παλαιστίνιοι θεωρείται τρομοκρατία σήμερα από τούς δημοσιογράφους. Εάν γνώριζαν οί Έλληνες τίς σφαγές Ελλήνων από τούς Ιουδαίους όπως λέγει ό Δίων Κάσσιος, κατά τίς επαναστάσεις των από τούς Ρωμαίους, τότε απλώς θά διαπίστωναν πώς ή ιστορία επαναλαμβάνεται καί μόνο οί Έλληνες κοιμούνται τόν ύπνο τόν βαθύ. Ό Δρ.Πήρς λίγες ημέρες μετά τήν 11η Σεπτεμβρίου έγραψε : «ό Βενιαμίν Νετανιάχου είπε δέν θά ήτο αρκετό νά σκοτωθή ό Λάντεν καί οί ακόλουθοί του: οί ΗΠΑ πρέπει νά καταστρέψουν όλες τίς κυβερνήσεις εκείνων τών χωρών πού θά αναπτύξουν τρομοκρατικές ομάδες στό μέλλον. Ενόσω υπάρχει ακόμα λαϊκή υποστήριξη, ή Αμερική θά πρέπει νά επιτεθή τώρα καί νά εξαφανίση κάθε εχθρό». Από πού λοιπόν αντλεί τήν ισχύ ό πρωθυπουργός ένος μικρού κράτους νά μιλά ειρωνικά καί περιφρονητικά γιά ηγέτες καί κράτη μεγαλύτερα καί δυνατότερα ; Μήπως αυτοί πού αιώνες μιλούν γιά Σιωνιστική συνωμοσία έχουν δίκιο ; Μήπως ό Σαρόν σήμερα καί όλοι άλλοι εβραίοι κατά καιρούς αντλούν θράσος ανά τήν οικουμένη από τά ΜΜΕ πού διευθύνουν καί τίς διασυνδέσεις στίς Ευρωπαϊκές Κυβερνησείς ; Μήπως τελικά ό Κομμουνισμός καί ό Καπιταλισμός είναι δημιουργήματά Σιωνιστών καί πειθήνιοι συνεργοί των στά αιματηρά των σχέδια ; Δέν έχει σημασία άν ό πόλεμος είναι αληθινός, ή νίκη δέν είναι εφικτή. Ό πόλεμος δέν πρέπει νά κερδίζεται αλλά νά συνεχίζεται. Τό σύστημα βασίζεται στήν φτώχεια καί άγνοια. Ό πόλεμος γίνεται από τήν κυρίαρχη τάξη εναντίον τών υποτελών. Στόχος είναι ή προστασία τής δομής τού συστήματος καί όχι ή νίκη.
Ο σιωνισμός οφείλει το όνομά του στη Σιών, έναν από τους λόφους της Ιερουσαλήμ και ο όρος σιωνισμός εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1885 σε ένα κείμενο του Νάθαν Μπιμπάουμ, σε περιοδικό της κίνησης «Χοβεβέ Σιών». Πατέρας της σιωνιστικής κίνησης θεωρείται ο Ουγγροεβραίος δημοσιογράφος Θεόδωρος Χερτζλ, με το βιβλίο του «Το κράτος των Εβραίων» (Βιέννη, 1896). Προπομπός του Χερτζλ υπήρξε ο Λέων Πρίνσκερ, που ήταν ο πρώτος που διακήρυξε την ανάγκη ίδρυσης ενός εβραϊκού εθνικού κέντρου.
Αν και οι ιδρυτές του κινήματος ήταν Εβραίοι της Ανατολικής και της Κεντρικής Ευρώπης, η ιδέα της μετοίκησης στην Παλαιστίνη βρισκόταν στο μυαλό των Εβραίων από την εποχή τού 2ου αι. π.Χ.. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 16ο και το 17ο αι. εμφανίστηκαν αρκετοί, που υπόσχονταν να οδηγήσουν τους Εβραίους στη γη της Επαγγελίας. Το 18ο αι. στις εβραϊκές κοινότητες κυριάρχησε η ιδέα της αφομοίωσης των Εβραίων στις δυτικές κοινωνίες στις οποίες δραστηριοποιούνταν, αλλά στις αρχές του 19ου αι. η κίνηση της επιστροφής στην Παλαιστίνη επανήλθε στο προσκήνιο, κυρίως στους κόλπους των Εβραίων της Ρωσίας και της Ρουμανίας που υπέφεραν από τα συχνά πογκρόμ της τσαρικής Ρωσίας και της Κεντρικής Ευρώπης. Αυτοί ίδρυσαν την οργάνωση «Χοβεβέ Σιών» (Οι Εραστές της Σιών) με την οποία επιζητούσαν την επιστροφή στην Παλαιστίνη. Από την οργάνωση αυτή προήλθε το πρώτο μαζικό μεταναστευτικό κύμα προς την Παλαιστίνη στο διάστημα 1882-1903.
Ο Θεόδωρος Χερτζλ πρόσφερε πολιτικό περιεχόμενο στην κίνηση. Αρχικά ο Χερτζλ υποστήριζε την αφομοίωση των Εβραίων στις δυτικές κοινωνίες, αλλά από την άλλη πλευρά αντιλαμβανόταν το επερχόμενο κύμα αντισημιτισμού που καθιστούσε αδύνατη κάθε τέτοια σκέψη. Για να μπορέσουν να ζήσουν υπό φυσιολογικές συνθήκες, οι Εβραίοι ήταν αναγκασμένοι να αναζητήσουν μια δική τους γη, ώστε να ιδρύσουν το δικό τους κράτος. Το 1897 οργάνωσε το πρώτο συνέδριο των Εβραίων στη Βασιλεία της Ελβετίας, στο πρόγραμμα του οποίου κυριαρχούσε η ίδρυση του εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη. Ο Χερτζλ μετά το τέλος των εργασιών του συνεδρίου έγραψε στην εφημερίδα του το ακόλουθο απόσπασμα, που ηχεί ως απίστευτη προφητεία: «Στη Βασιλεία ίδρυσα το εβραϊκό κράτος. Θα το καταλάβουν σε 50 χρόνια». Πραγματικά το κράτος του Ισραήλ ιδρύθηκε το 1948. Στο ίδιο Συνέδριο ιδρύθηκε η «Σιωνιστική Οργάνωση», πρόεδρος της οποίας εξελέγη ο Χερτζλ.
Ό Έντουαρντ Φλάννερυ αναφέρει : «...Γιά τούς υπερήφανους κληρονόμους τού Ομήρου τού Περικλή καί τού Αριστοτέλη, ή επιφυλακτική στάση τών Εβραίων ήταν μία ανυπόφορη αλαζονεία. Πεπεισμένοι ότι Πάς μή Έλλην Βάρβαρος, αντέκρουαν τά επιχειρήματα γιά ανωτερότητα ή προνόμια ενός λαού , πού θεωρούσαν ότι δέν διακρίνεται πολιτικά καί πολιτιστικά από τούς άλλους. Ή σύγκρουση μεταξύ αυτών τών δύο υπερήφανων καί ανόμοιων νοοτροπιών ήταν μόνο θέμα χρόνου…»Ας μιλήσομεν λοιπόν γιά Εβραίους, Σιωνιστές, Ισραηλίτες ή όπως αλλιώς λέγονται :
Η Αντιουδαϊκή εχθρότης, παλαιά όσο και ο Ιουδαϊσμός αυτός, έχει ως πρωταρχική αφορμή την συναίσθησιν της φυλετικής υπεροχής και την αδιάλλακτον μισαλλοδοξίαν των Εβραίων. Ή Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Πυρσός, έκδοση του 1928 Τόμος Δ’, σελίς 925Αφορμή για το κείμενο αυτό μας έδωσε το βιβλίο με τον τίτλο «Η Αγωνία των Εβραίων- 2.300 χρόνια Αντισημιτισμού». Ένα πρώτο ενδιαφέρον στοιχείο από το βιβλίο αυτό είναι ότι συγγραφέας του είναι ο Έντουαρντ Φλάννερυ, κληρικός της Καθολικής Εκκλησίας στις ΗΠΑ, που διατέλεσε επί 10 χρόνια πρόεδρος της επιτροπής διαλόγου Καθολικών-Εβραίων. Απόλυτα συναφές με το γεγονός αυτός είναι ότι το συγκεκριμένο βιβλίο στην Ελληνική του έκδοση είναι μία συνεργασία της… «Χριστιανικής Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας» με τον εκδοτικό οίκο της Θεσσαλονίκης Νησίδες. Μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου λοιπόν υπάρχει εκτενής αναφορά στις σχέσεις του Αρχαίου Ελληνικού Κόσμου με τους Εβραίους, σχέσεις καθόλου φιλικές. Βεβαίως όλα αυτά άρχισαν στην Ελληνιστική Περίοδο, αφού μέχρι και τον 5ο αιώνα π.Χ. οι Έλληνες αγνοούσαν και την ύπαρξη καν των Εβραίων. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Πατέρας της Ιστορίας Ηρόδοτος αναφέρεται ακόμη και στην Παλαιστίνη της Συρίας, αλλά δεν γράφει ούτε μία λέξη για Εβραίους.
Βεβαίως Αντισημιτισμός έχει επικρατήσει να θεωρείται ο Αντιεβραϊσμός επειδή σήμερα στον καιρό του «Ολοκαυτώματος» οι λέξεις και τα γεγονότα έχουν χάσει το πραγματικό τους περιεχόμενο.Η ιστορία του Αντισημιτισμού ξεκίνησε με τον Αμάν του Μακεδόνα Σύμφωνα με ότι αναφέρει λοιπόν το βιβλίο του Καθολικού ιερέα που εξέδωσαν οι ενταύθα χριστιανοί αντιρατσιστές παραδοσιακά θεωρείται ότι η ιστορία του Αντισημιτισμού ξεκίνησε με την ιστορία του Αμάν. Στην Παλαιά Διαθήκη λοιπόν και συγκεκριμένα στο βιβλίο Εσθήρ, αναφέρεται ότι στην κορυφή της ιεραρχίας της Περσικής Αυτοκρατορίας, βρισκόταν ένας Έλληνας, ο Αμάν Αμαδάθου Μακεδών. Ο Αμάν είχε την γνώμη ότι οι εβραίοι είχαν σκοπό την διάλυση της Αυτοκρατορίας και πρότεινε στον Ξέρξη την λήψη μέτρων. Η συνέχεια της ιστορίας: Μέσω της παλλακίδος του Αυτοκράτορος Εσθήρ συκοφαντούν οι εβραίοι τον Αμάν και τον απηγχονίζουν μαζί με τα παιδιά του και εξοντώνουν δεκάδες χιλιάδες Πέρσες ευγενείς με την άδεια του Ξέρξου. Από εκεί και πέρα η Αυτοκρατορία ήταν στα χέρια τους και «συμπτωματικά» ξεκινούν οι εκστρατείες κατά της Ελλάδος. Εις ανάμνησιν της σφαγής του Έλληνα Αμάν, οι εβραίοι έχουν την εορτή των «πουρείμ». Αιώνες μετά, κυρίαρχος του κόσμου αναδεικνύεται ο ευλογημένος των Θεών Αλέξανδρος, ο Μέγας ο Μακεδών και σε αυτό το ζήτημα δεν μπορεί παρά να αναφέρεται το «ιερό» βιβλίο των εβραίων, η Παλαιά Διαθήκη. Συγκεκριμένα στο βιβλίο «Α’ Των Μακκαβαίων» γράφονται τα εξής: «ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ: 5 και μετά ταύτα έπεσεν επί την κοίτην και έγνω ότι αποθνήσκει, 6 και εκάλεσεν τους παίδας αυτού τους ενδόξους τους συνεκτρόφους αυτού εκ νεότητος και διείλεν αυτοίς την βασιλείαν αυτού έτι αυτού ζώντος 7 και εβασίλευσεν Αλέξανδρος έτη δώδεκα και απέθανεν 8 και επεκράτησαν οι παίδες αυτού, έκαστος εν τω τόπω αυτού 9 και ετέθεντο πάντες διαδήματα μετά το αποθανείν αυτόν και οι υιοί αυτών οπίσω αυτών έτη πολλά και επλήθυναν κακά εν τη γη".». Σύμφωνα, λοιπόν, με το ιερό βιβλίο τους (που πρέπει να είναι και για εμάς… ιερό!) οι Ελληνικές Αυτοκρατορίες των επιγόνων ήσαν πηγές κακού! «Και επλήθυναν κακά εν τη γη» αναφέρει χαρακτηριστικά το βιβλίο των Μακκαβαίων. Βεβαίως μέσα από τις σελίδες ενός κειμένου γεμάτου ψεύδη αναδεικνύεται το μεγάλο ιστορικό παραμύθι ότι ο Μέγας Αλέξανδρος προσκύνησε τους ραββίνους και τον Ναό του Σολομώντος. Πρόκειται για το γελοίο κείμενο του ΨευδοΚαλισθένους, το οποίο είναι γεμάτο τερατολογίες. Από καμμία ιστορική πηγή δεν προκύπτει η οποιαδήποτε σχέση του Μεγάλου Μακεδόνα Στρατηλάτη με τους Εβραίους, εκτός ίσως από τόν θάνατό του.
Σύγκρουση Ελλήνων και Εβραίων στον Ελληνιστικό Κόσμο Μέσα στον Ελληνιστικό Κόσμο υπήρξε σύγκρουση πνευματική, αλλά και πολλές φορές αιματηρή μεταξύ Ελλήνων και Εβραίων. Η αντίθεση αυτή μεταξύ Ελλήνων και Εβραίων ήταν περισσότερο έντονη στην μεγαλούπολη της Αλεξάνδρειας, που αποτελούσε, εκείνη την εποχή, και την πνευματική (λόγω της παρουσίας των Ελλήνων), αλλά και την οικονομική (λόγω του σίτου) πρωτεύουσα του τότε γνωστού κόσμου. Πληθώρα Ελλήνων συγγραφέων της εποχής, ιστορικών, φιλοσόφων και χρονογράφων, γράφουν έργα κατά των Ιουδαίων :
1. ο Χαιρέμων
2. ο Λυσίμαχος,
3. ο Ποσειδώνιος,
4. ο Απολλώνιος ο Μόλων,
5. ο Απίων,
6. ο Μνασέας,
7. ο Μανέθων κ.α.
Τα έργα όλων αυτών, πλην ελαχίστων αποσπασμάτων έχουν χαθεί, ή τά έχουν χάσει. Γνωστή επίσης σέ όλους είναι ή άποψις ότι οί εβραίοι στήν πάροδο τών αιώνων είναι πάντα αδικημένοι καί κυνηγημένοι. Γιατί άραγε ; Άς δούμε όμως πότε καί ποιοί ήτο αυτοί πού κυνήγησαν τούς εβραίους.
Οι Αιγυπτιοι υπεφεραν πολλα δεινα κατα την εισβολη των Υξως. Οι Υξως ηταν ενα συνοθυλευμα εβραϊκων, χαλδαιων, τουρανο-μογγολων φυλων που θεωρουταν βαρβαροι. Οι Υξως για περιπου δυομισι αιωνες αιματοκυλισαν την Αιγυπτο σφαζοντας ιερεις, καταστρεφοντας τους βασιλικους ταφους και ληστευοντας τα αφιερωματα στις πυραμιδες. Επεβαλλαν τη λατρεια του μονοθεου Τυφωνα/Σεθ. Κυριο κεντρο τους η πολη Αβαρις, που ηταν και το κυριοτερο κεντρο λατρειας του Τυφωνος/Σεθ. Κατοπιν ευγενεις βασιλεις απο τις Αιγυπτιακες Θηβες εξεγερθηκαν και μετα απο αιματηρους πολεμους εκδιωξαν τους Υξως απο την Αιγυπτο. Οι Θηβες της Αιγυπτου ηταν κεντρο λατρειας του Θεου Αμμωνα (του Θεου Δια δηλαδη) και ο Μανεθων τους αναφερει ως "Διοσπολιτες" βασιλεις. Οσοι απο τους Υξως πιαστηκαν σταλθηκαν ως σκλαβοι στα λατομεια ανατολικα του Νειλου (οι γνωστοι μας "λεπροι" σκλαβοι της παλαιας διαθηκης). Οι υπολοιποι που διεφυγαν απο την Αιγυπτο, ιδρυσαν την πολη των Σολυμων (τα γνωστα μας Ιεροσολυμα - που τα ιδρυσαν...μα στην "γη της επαγγελιας", την Παλαιστινη). Μερικες δεκαετιες αργοτερα ενας τυχοδιωκτης ο οποιος ειχε βρεθει ενοχος φονου και ειχε σταλθει να υπηρετησει σε ιερατειο του Οσιριδος για καθαρμο, ο Μωυσης (ή Μσές, που σημαινει "παιδι". Πώς λεμε Ρα-μσες=γιος του Ρα) κλεβει γνωσεις και αστρολογικους κωδικες απο το ιερατειο του Οσιριδος και με τη συνεργασια του τυφωνικου ιερατειου ξεσηκωνει τους σκλαβους Υξως των λατομειων.
Ο Φαραω Ραμσης ΙΙ, επιτρεπει στον Μσες να παρει τους Υξως και να ξεκουμπιστουν απο την Αιγυπτο. Παρολα αυτα ο Μσες κατευθυνεται προς την πολη Αβαρις και εκει ενωνεται με στρατο οπου ηγουταν Σολυμιτες βασιλεις (δηλαδη απο τα Ιεροσολυμα). Ξεκινα ενας δευτερος αιματηρος πολεμος στην Αιγυπτο για τον οποιο ο Μανεθων γραφει χαρακτηριστικα οτι εκανε τα εγκληματα των Υξως της πρωτης εισβολης να φαινονται ασημαντα. Οι εβραιοι δεν αναφερουν λεπτομερειες στις δικες τους γραφες παρα μονον μιλουν αοριστα για "πληγες του Φαραω" και αλλα τετοια χαριτωμενα.Με την βοηθεια Αιθιοπων συμμαχων οι Αιγυπτιοι κατορθωνουν να εκδιωξουν τον Μσες και τους εναπομειναντες Υξως, οι οποιοι καταφευγουν στα Ιεροσολυμα. Προκειται για την "Εξοδο" του Μσες, οπως πραγματι συνεβη και οχι οπως βλεπουμε σε γλυκαναλατες ταινιουλες σημερα. Εδω που τα λεμε εαν σκεφτει κανεις οτι απο το ορος Σινα (επικρατεια της Αιγυπτου τοτε) μεχρι την Παλαιστινη χρειαστηκαν 40 (!) χρονια περιπλανησης στην ερημο για να φτασουν, συμφωνα με τα λεγομενα των ιδιων, ειναι αξιον αποριας τετοιοι βλακες...Κατοπιν ολων αυτων πιστευω να αποσαφηνισα την ελληνικη καταγωγη των Αιγυπτιων και των Περσων και πιστευω να μην υπαρχει καμια αμφιβολια για την καταγωγη των Τουρανο-μογγολων-Χαλδαιων-Εβραιων-Υξως-Ιεροσολυμιτων-Ιουδαιων.
1) Τό 1750 πχ περίπου οί Χουρίται διώχνουν τούς εβραίους πρός τήν Αίγυπτο
2) Τό 1580 πχ ό Κάμοσις διώχνει τούς εβραίους από τήν Αίγυπτο
3) Τό 929 πχ ό Κεκούκ καταστρέφει τήν Ιερουσαλήμ
4) Τό 689πχ ό Ασσαρχαδών βασιλεύς τών Ασσυρίων σύρει στήν αιχμαλωσία τούς εβραίους.
5) Τό 60 κ 66 μχ 50000 εβραίοι σφάζονται από τόν Νέρωνα, τό ίδιο γίνεται καί τό 115 μχ , πού αναγκάζει τούς εβραίους νά φύγουν πρός φεζάν καί τήν έρημο γιά νά σωθούν.
6) Τό 132μχ ό Ανδριανός κατέλαβε τήν Ιερουσαλήμ καί κατέσφαξε τούς εβραίους μέ αρχηγό τόν Βαρδοχέβα καί έχτισε ναό τού Διός.
7) Τό 629 μχ ό Άραβας Μωάμεθ κυνηγά τούς εβραίους στά Μέδινα.
8) Τό 635 μχ ό Άραβας Ομάρ κυνηγά εβραίους στήν Παλαιστίνη καί τά ιεροσόλυμα.
9) Τό 645-653 οί εβραίοι εμπλέκονται στήν αγορά τών μετάλλων τού Κολοσσού τής Ρόδου από τόν Μωαβία Βασιλέα τών Αράβων πού επέδρασε κατά τής Κύπρου καί Ρόδου.
10) Τό 630 πχ οί Ασσύριοι κυνήγησαν τούς Αραμαίους.
11) Τό 60 μχ ό Αντίοχος κυνηγά από τήν Παλαιστίνη τούς εβραίους.
12) Τό 1189μχ ό Ριχάρδος ό Λεοντόκαρδος διώχνει τούς εβραίους από τήν Αγγλία.
13) Τό 1271 μχ ό Εδουάρδος Α΄συνεχίζει τήν ίδια πολιτική εναντίον τών εβραίων μέ τόν Ριχάρδο.
14) Ό Βενιαμήν Φραγκλίνος τό 1781 είπε «Πρέπει νά προστατέψουμε τίς ΗΠΑ από τούς εβραίους, φτιάχνουν ένα κράτος μέσα στό κράτος μας».
15) Τό 351,521,614 έγιναν βίαιες πράξεις εναντίον τών περιουσιών τών εβραίων στό Βυζαντινό κράτος.
16) Τό 1215 ή Ι΄σύνοδος τού Λατεράνου επεφάσισε τόν αποκλεισμό τών εβραίων από τήν κοσμική εξουσία καί τόν περιορισμό τής εξαπλώσεώς των. Οί εβραίοι δέν μπορούσαν νά κατέχουν ακίνητα. Επειδή όμως οί Χριστιανοί δέν μπορούσαν λόγο τής πίστεώς των νά κάνουν χρηματιστηριακές δουλειές, οί εβραίοι ασχολήθηκαν μέ 3 πράγματα σέ όλη τήν Ευρώπη : Ασχολήθησαν ώς Τραπεζίτες, ώς Μεσάζοντες καί φυσικά ώς Τοκογλύφοι .
17) Εβραίοι εκδιώχθησαν από τήν Μοζέλα, τόν Ρήνο καί τόν Δούναβητό 11ον αιώνα.
18) Τρομεροί διωγμοί εναντίον τών εβραίων έγιναν στήν Ευρώπη κατά τά 1329, 1390, 1412 καί 1480 επί Ιννοκεντίου Πάπα.
19) Τό 1492 200.000 εβραίοι εκδιώχθησαν από τήν Ισπανία μέχρι Σιλεσία καί Ουργγαρία, καί δυστυχώς εγκαταστάθησαν στήν Ελλάδα καί κυρίως Θεσσαλονίκη.
20) Στά 1650 εβραίοι εκδιώχθησαν από Ρωσία καί Πολωνία επί τής επαναστάσεως τού Αταμάνου Χμιελνίσκυ.
21) Στά 1905 νεό κύμα αντισημιτισμού στήν Ρωσία μέ τά γνωστά Πογκρόμ, όπου έγιναν σφαγές σέ Μπλιλοστόκ καί Κιτσινέβλ.
22) Από τό 1933 οί εβραίοι εκδιώχθησαν καί από τήν Γερμανία καί έως τό τέλος τού 2ου Παγκοσμίου πολέμου.
23) Αντισημιτισμός στήν σύγχρονη Ελλάδα εκδηλώθηκε κατά τήν επανάσταση τού 1821 στήν Πελοπόννησο καί έως τά τέλη τού 19ου αιώνα στήν Κέρκυρα, Αθήνα καί σέ όλα τά επτάνησα.
Στίς 14 Μαϊου τού 1948 χρονολογείται ή ίδρυσις τού Ισραήλ. Δημιουργήθηκε τό σιωνιστικό κίνημα πού σκοπό είχε νά αναβιώση τό εβραϊκό κράτος τού 132πχ. Ή ιδέα τού εβραϊκού κράτους ήτο τών εβραίων πού κατοικούσαν στήν Ευρώπη. Ή οργάνωση «πιστοί τής Σιών» εσκέφθη νά δημιουργήση πρότυπους αγροτικούς συνοικισμούς πού θά αποτελούσαν τόν πυρήνα γιά τήν προσέλευση μεγαλυτέρου αριθμού εβραίων. Οί εβραίοι πού άρχισαν νά διασκορπίζονται από τό 132πχ , είχαν νά αντιμετωπίσουν μία Παλαιστίνη, όπου ό πληθυσμός αποτελούταν από Άραβες μουσουλμάνους καί χριστιανούς Άραβες. Τό 1897 ό πρωτεργάτης τού Σιωνιστικού κινήματος Θεόδωρος Χέρτσλ, μιλώντας στό σιωνιστικό πρώτο συνέδριο δήλωσε ότι τό εβραϊκό κράτος θά ήταν πραγματικότητα σέ 50 τό πολύ χρόνια. Πρώτη ή Τουρκία (Κεμάλ – ήτο στό Σιωνιστικό σχέδιο? Τυχαία τόν στήριξαν αί μεγάλαι δυνάμεις τήν ώρα πού οί Έλληνες έφθασαν έξω από τήν Άγκυρα) χωρίς νά μπορέση νά διαβλέψη, έδωσε τήν συγκατάθεσή της νά εγκατασταθή στά έδάφη τής Παλαιστίνης, πού τότε εκείνη κατείχε, εβραίκός πληθυσμός.
Με κέντρο τη Βιέννη και με την εβδομαδιαία εφημερίδα του «Ο Κόσμος», ο Χερτζλ ξεκίνησε τον αγώνα του. Τα σιωνιστικά συνέδρια διοργανώνονταν κάθε χρόνο μέχρι το 1901 και μετά κάθε δύο χρόνια. Σε κάθε συνέδριο γίνονταν βήματα μπροστά για την οργάνωση του κινήματος, που βαθμιαία αύξανε την επιρροή του, ακόμα και σε υψηλούς διπλωματικούς κύκλους. Το 1901 ιδρύθηκε το Εβραϊκό Εθνικό Ταμείο, σκοπός του οποίου ήταν η αγορά γης στη Παλαιστίνη, η οποία έτσι θα «περιέλθει στην αιώνια κατοχή του εβραϊκού λαού». Σε μια κίνηση που μερικοί διπλωμάτες χαρακτήρισαν «απίστευτα θρασεία», ο Χερτζλ ζήτησε από την Οθωμανική αυτοκρατορία να παραχωρήσει αυτονομία στην Παλαιστίνη, αλλά όταν η Υψηλή Πύλη αρνήθηκε, ο Χερτζλ στράφηκε για βοήθεια στη Μεγάλη Βρετανία. Στο αίτημα των Εβραίων να αποκτήσουν ανεξάρτητο κράτος οι Άγγλοι πρόσφεραν την Ουγκάντα (1904), αλλά οι Εβραίοι αρνήθηκαν μετά από πολλές συζητήσεις και διαφωνίες, αφού πολυάριθμα στελέχη του κινήματος αρχικά αποδέχτηκαν την πρόταση. Με το θάνατο του Χερτζλ το 1904, το σιωνιστικό κέντρο μεταφέρθηκε στο Βερολίνο και διάδοχος του Χερτζλ στη Σιωνιστική Οργάνωση εκλέχτηκε ο Ντέιβιντ Γούλφσον, που το 1911 παρέδωσε τη θέση του στον Ότο Βάρμπουργκ. Αν και μειοψηφία στους κόλπους των Εβραϊκών κοινοτήτων, εντούτοις, ως το μοναδικό δημοκρατικά οργανωμένο κίνημα, αύξησε την επιρροή του δυσανάλογα με την αριθμητική του δύναμη. Μετά το πρώτο μαζικό κίνημα μετανάστευσης στην Παλαιστίνη, το δεύτερο σημειώθηκε στη δεκαετία του 1910 και προερχόταν από τη Ρωσία και την Πολωνία. Το 1914 στην Παλαιστίνη ζούσαν 90.000 περίπου Εβραίοι, οι περισσότεροι νέοι. Παράλληλα, οι Εβραίοι της Ρωσίας που είχαν αποκτήσει τον έλεγχο του σιωνιστικού κινήματος και κυρίως οι Χ. Βάιτσμαν και Ναούμ Σοκόλοφ επηρέασαν τους Βρετανούς για να παρουσιάσουν τη «Διακήρυξη Μπάλφουρ» (1917). Οι Βρετανοί, που το 1917 κατέλαβαν την Παλαιστίνη από τους Τούρκους και το 1920 ανέλαβαν από τη Σύνοδο Ειρήνης του Σαν Ρέμο την εντολή προστασίας της, με τη διακήρυξη αυτή αναγνώρισαν το δικαίωμα των Εβραίων να δημιουργήσουν το κράτος τους στην Παλαιστίνη και υποσχέθηκαν τη βοήθειά τους.
Στα επόμενα χρόνια οι σιωνιστές δημιούργησαν κάποια αστικά κέντρα (όπως το Τελ Αβίβ το 1909) και πολύ περισσότερους αγροτικούς οικισμούς που συνδύαζαν τη γεωργική παραγωγή με την κοινοκτημοσύνη των αγαθών (κιμπούτς) στην Παλαιστίνη. Με την εκλογή του Χ. Βάιτσμαν στην προεδρία της Σιωνιστικής Οργάνωσης (1920) οι σιωνιστές βρήκαν ένα δραστήριο ηγέτη που καθοδήγησε με μαεστρία της οργάνωσης. Οι σιωνιστές τελειοποίησαν το επίπεδο της αυτόνομης διακυβέρνησής των εβραϊκών κοινοτήτων και οργάνωσαν εκλογές για την εκπροσώπησή των Εβραίων στην «Εβραϊκή Συνέλευση», το ανώτατο όργανο της εβραϊκής διοίκησης, και έβαλαν τη βάση για την ίδρυση στρατού με τη Χαγκανά, την ένοπλη οργάνωση άμυνας, που μετεξελίχθηκε στο στρατό του Ισραήλ. Έκαναν σημαντικά βήματα στο εκπαιδευτικό σύστημα και στην πολιτισμική κληρονομιά (με την ίδρυση του πανεπιστημίου, του τεχνολογικού ινστιτούτου και της ακαδημίας τεχνών). Ίδρυσαν υπηρεσίες ασφαλείας, τράπεζες, νοσοκομεία, εφημερίδες, και το χρονικό διάστημα 1919-1923 ενθάρρυναν το τρίτο μεταναστευτικό κύμα, στο οποίο συμμετείχαν νέοι με ισχυρές σοσιαλιστικές πεποιθήσεις, που μεταφύτευσαν στην Παλαιστίνη.
Στο χρονικό διάστημα 1924-1932 σημειώθηκε το τέταρτο μεταναστευτικό ρεύμα, στο οποίο συμμετείχαν κυρίως Εβραίοι μεσοαστοί από την Πολωνία. Ο Ναούμ Σοκόλοφ αντικατέστησε το 1931 το Βάισμαν στην ηγεσία της Σιωνιστικής Οργάνωσης, η οποία το 1929 είχε παραχωρήσει στη νεοσυσταθείσα Εβραϊκή Εταιρεία την αρμοδιότητα της εκπροσώπησης των Εβραίων στις ξένες διπλωματικές αρχές. Το 1933 οι Εβραίοι της Παλαιστίνης υπολογίζονταν σε 250.000 περίπου. Με την άνοδο όμως του ναζισμού στη Γερμανία η μετανάστευση στην Παλαιστίνη ελαττώθηκε. Πάντως στο διάστημα 1933-1939 το πέμπτο μεταναστευτικό ρεύμα αποτελούνταν από Εβραίους της Γερμανίας που κατάφεραν να διαφύγουν από τη ναζιστική λαίλαπα. Οι Εβραίοι αυτοί ανήκαν κυρίως στη μεγαλοαστική τάξη, ήταν ακαδημαϊκοί και ελεύθεροι επαγγελματίες και μαζί τους έφεραν πολλά και πολύτιμα κεφάλαια.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισαν οι σιωνιστές ήταν οι Άραβες της Παλαιστίνης, που δεν ήταν όλοι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν τη γη τους στους Εβραίους. Εξάλλου, οι πιο πολιτικοποιημένοι Άραβες αντιλαμβάνονταν τον απώτερο στόχο των Εβραίων και το μελλοντικό αποκλεισμό τους από τις διπλωματικές διεργασίες, τουλάχιστον στο βαθμό που επιθυμούσαν οι ίδιοι. Άρχισαν να αντιδρούν στα σχέδια των Εβραίων σιωνιστών αλλά και των Βρετανών υποστηρικτών τους. Η αντίδρασή τους αυτή αποκτούσε διαφορετική ένταση και δυναμική, ανάλογα με τις συνθήκες και τις εξελίξεις. Από το 1920 οι Άραβες άρχισαν να επιτίθενται σε εβραϊκά κιμπούτς,Οι Άραβες εξεγέρθηκαν ακόμα και ένοπλα, όπως συνέβη το 1929 και το 1936-1939, αντιμετωπίζοντας την αντίσταση των Εβραίων και τών Βρετανών. Οί Εβραίοι σιωνιστές επέλεξαν την τρομοκρατία ως μέθοδο αγώνα και άρχισαν να πλήττουν παλαιστινιακούς στόχους, θέλοντας να αποθαρρύνουν τους Άραβες και να στείλουν μήνυμα αποφασιστικότητας στους Βρετανούς. Ιδίως μετά το τέλος του παγκόσμιου πολέμου οι Εβραίοι πέρασαν στην αντεπίθεση και σε απάντηση οι Βρετανοί προχώρησαν στη σύλληψη αρκετών επιφανών Εβραίων, ενώ καταδίκασαν σε θάνατο και εκτέλεσαν διά απαγχονισμού επτά μέλη παράνομων εβραϊκών οργανώσεων. Οι Εβραίοι σε αντίποινα κρέμασαν δύο Άγγλους λοχίες.
Τά σιωνιστικά σχέδια ευνοήθησαν περισσότερο μετά τήν διάλυση τής αυτοκρατορίας καί τήν υπαγωγή τής Παλαιστίνης στήν Αγγλική διοίκηση. Στίς 2/11/1917 ή Αγγλική κυβέρνηση παραχώρησε στούς σιωνιστές τό δικαίωμα δημιουργίας εθνικής εστίας στό Παλαιστινιακό έδαφος. Τά σιωνιστικά σχέδια ευνοήθησαν ακόμη περισσότερο από τίς δήθεν διώξεις τών εβραίων από τούς Ναζί. Συναισθηματικοί πλέον λόγοι συμμαχούσαν καί οί σιωνιστές έχοντας τήν κοινή διεθνή γνώμη μέ τό μέρος των, έτρεχαν μετά τόν 2ο παγκόσμιο πόλεμο στήν Παλαιστίνη. Οί Παλαιστίνιοι αντέδρασαν στήν Κοινωνία τών Εθνών καί τυπικά απαγόρευσαν άλλους μετανάστες νά μπαίνουν στήν Παλαιστίνη. Ό διεθνής σιωνισμός μέ τά τεράστια χρηματικά ποσά καί οί μυστικές οργανώσεις Χαγκάνα, Τσβάι Λεούμι, Ιργκούν, καί Στέρν ενίσχυσαν τήν λαθρομετανάστευση στήν χώρα κατά χιλιάδες. Τό 1948 οί εβραίοι δημιούργησαν αντάρτικα (αυτά πού έχουν σήμερα Κούρδοι καί Παλαιστίνιοι, τά οποία καλούνται τρομοκρατικές οργανώσεις) φέρνοντας τήν Αγγλία σέ αδιέξοδο. Ό ΟΗΕ τότε πάνω πού μόλις είχε δημιουργηθή, απεφάσισε τόν διαχωρισμό τής χώρας, μέ μία ζώνη στήν Ιερουσαλήμ. Οί εβραίοι μέ πρόεδρο τόν Μπέν Γκουριόν κήρυξαν τήν ανεξαρτησία των καί ή χώρα αναγνωρίσθη αμέσως από ΕΣΣΔ, USA, ENGLAND κ.α. Ό Μπέν γκουριόν άρχισε τίς σφαγές , μέ αποτέλεσμα οί άλλοι άραβες νά έρθουν σέ βοήθεια τών Παλαιστινίων, ενώ πρός βοήθεια τών Σιωνιστών ήρθαν οί Αμερικανοί. Ή ανακωχή τού 1949 έδωσε στό Ισραήλ σύνορα μήκους 1000 χιλιομέτρων. Τό 1958 τό Ισραήλ μπαίνει στόν ΟΗΕ. Έως τό 1958 στό Ισρήλ είχαν φθάσει τά 2000000, προερχόμενοι από περίπου 74 χώρες. Τό 1967 τό Ισραήλ συγκρούεται μέ τήν Ιορδανία καί τήν Συρία. Τό Ισραήλ μέ τά όπλα τής δύσης νικά καί καταλαμβάνει εδάφη τών άλλων δύο χωρών. Ό ΟΗΕ κηρύχθηκε υπέρ τής αποχωρήσεως τών εβραίων από τά εδάφη αυτά, αλλά τό Ισραήλ δέν εκτέλεσε τήν σύσταση τών Ηνωμένων Εθνων. Αποτέλεσμα νά ξεσπάσει ό 4ος Αραβοισραηληνός πόλεμος στίς 6-10-73. Ή Συρία επετέθη από τό Γκολάν καί ή Αίγυπτος από τό Σουέζ. Σέ 16 ημέρες ό πόλεμος τελείωσε καθώς επενέβησαν οί ΗΠΑ καί ή ΕΣΣΔ. Μετά τό 1974 οί αντίπαλοι απεσύρθησαν εκατέρωθεν τού Σουέζ καί Γκολάν. Ό πόλεμος τελείωσε ένα μήνα πρίν τήν δημιουργία τού Πολυτεχνίου από τούς Αμερικάνους καί έναν χρόνο πρίν τήν εισβολή τών Τούρκων στήν Κύπρο μέ τίς ευχές καί τήν βοήθεια τών Αμερικανών, Άγγλων καί Ρώσων. Ουσιαστικώς οί αλλαγές μετά τόν Παγκόσμιο πόλεμο συνέχισαν νά είναι ραγδαίες. Ό Κόσμος χωρίστηκε σέ δύο στρατόπεδα, στό Δυτικό «Δημοκρατικό» καί στό Ανατολικό Κομμουνιστικό. Υπήρχαν βέβαια καί κάποιες ανεξάρτητες χώρες όπως ή Αίγυπτος τού Νάσερ καί άλλες πού δέν είχαν άμεσο στρατηγικό ενδιαφέρον γιά νά υποστηρίξουν μία έκ τών δύο δυνάμεων. Ή προπαγάνδα τού μεταπολέμου εξυπηρετούσε φυσικά τά σχέδια τών νικητών. Οί ηττημένοι λοιπόν ταυτίστηκαν μέ τό κακό, ενώ λησμονήθηκαν γρήγορα τά εγκλήματα τών συμμάχων, πού δέν ήταν λίγα ούτε αμελητέα. Ατομικές βόμβες σέ Χιροσίμα καί Ναγκασάκι, βομβαρδισμοί πού ισοδυναμούσαν μέ γενοκτονία σέ Δρέσδη καί Αμβούργο(άνω τών 600000 νεκρών), εξόντωση λαών ολόκληρων από τόν Στάλιν καί ακόμα χιλιάδες εκτελέσεις στήν Ευρώπη έν ονόματι τού Αντιφασισμού. Ή Αριστερά βολεμένη στό όραμα τού Κουμμουνισμού από τήν μία, καί από τήν άλλη ή Δύση μέ τόν μύθο τής λεγόμενης ελεύθερης οικονομίας καί τής ευημερίας τών λαών. Ή Δημοκρατία ήταν τό απόλυτο καλό στήν Δύση, ενώ ό Σοσιαλισμός ήταν τό απόλυτο καλό στήν Ανατολή. Στόχος όμως τών μέν καί τών δέ ήταν ή εξόντωση τών Εθνικοσοσιαλιστών, Φασιστών καί Εθνικιστών. Από τότε μέχρι σήμερα, όσοι αμφισβητούν τήν νέα αυτή κατάσταση γίνονται στόχος. Αυτή ή εξόντωση άρχισε μέ τήν απάτη τής δίκης τής Νυρεμβέργης καί παγιώθηκε μέ τούς νέους νόμους στήν Ιταλία καί Γερμανία, πού ήταν εναντίον αυτού τού φρονήματος. Οί πρωταγωνιστές καί τά πρόσωπα τού παλαιού Φασισμού καί Εθνικοσοσιαλισμού ανέρχονταν σέ χιλιάδες, οί οποίοι κατέφυγον στήν Ισπανία, στήν Αργεντινή, στήν Βραζιλία καί στήν Παραγουάη. Παρ’όλα αυτά στήν Δυτική Γερμανία στίς εκλογές τού 1950 εμφανίζεται τό Σοσιαλιστικό κόμμα τού Ράϊχ καί μέσα σέ καθεστώς διωγμών κερδίζει 11% τών ψήφων. Κατόπιν εντολής τής Αμερικανικής κυβερνήσεως τό 1952 διαλύεται τό κόμμα, διότι θεωρήθηκε ότι ανασυστήνει τό Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα. Οί χώρες πού μπορούσαν μεταπολεμικά νά γίνουν νέο ορμητήριο γιά τήν άνοδο τέτοιων ιδεών, ήταν ή Ισπανία καί ή Αργεντινή. Ή Ισπανία τού Φράνκο είχε επιλέξει μετά τόν πόλεμο νά περιορισθή στόν ρόλο τού νά δώση πολιτικό άσυλο σέ πολλούς επιφανείς Εθνικοσοσιαλιστές, όπως τών Όττο Σκορτσένι καί Λεόν Ντεγκρέλ. Τό δεύτερο κράτος ή Αργεντινή τού Περόν, τόν οποίο καί φρόντισαν οί Αμερικάνοι νά τόν ανατρέψουν μέ στρατιωτικό πραξικόπημα. Στίς άλλες χώρες ίσχυε ό χωρισμός, σύμφωνα μέ τήν συμφωνία τής Γιάλτας, πού εφάνη άλλωστε στήν διάρκεια διαφόρων εξεγέρσεων. Τόσο στήν Ανατολική Γερμανία, όσο καί στήν Τσεχοσλοβακία καί τήν Ουγγαρία, ή Αμερική δέν αντέδρασε στήν εισβολή τών Σοβιετικών αρμάτων. Ή Δημοκρατία πλέον είναι ένα πρόσχημα καί τίποτα πέραν αυτού. Πρόκειται γιά ένα καθεστώς καθαρής πλουτοκρατίας καί αυτό γίνεται περισσότερο εμφανές μέ τήν ανάπτυξη τών μέσων μαζικής ενημερώσεως. Αυτοί πού ελέγχουν τά ΜΜΕ, ελέγχουν καί τήν κοινή γνώμη. Τό πλειοψηφικό σύστημα καί ό δικομματισμός, είναι ένα δημιούργημά γιά νά μήν ανατραπούν ποτέ. Έτσι στήν Γαλλία έχουμε τούς Γκωλικούς καί Σοσιαλιστές, στήν Γερμανία τούς Χριστιανοδημοκράτες καί Σοσιαλδημοκράτες, στήν Αγγλία τούς Συντηρητικούς καί τό Εργατικό κόμμα, στήν Αμερική έχουμε τούς Ρεπουμπλικάνους καί Δημοκράτες, ενώ στήν Ελλάδα έχουμε τήν Νέα Δημοκρατία καί τό ΠΑ.ΣΟ.Κ..κτλ. Όποιο κόμμα καί άν εκλεγεί, πάλι οί ίδιοι(Πλουτοκρατία) θά είναι οί κερδισμένο. Οί βουλευτές ποτέ δέν προέρχονται από τόν λαό, αλλά πρώτα επιλέγονται από τά κόμματα καί μετά μπαίνουν στήν διαδικασία τών εκλογών. Είναι δηλαδή διαλεγμένοι καί επομένος δέν υπάρχει περίπτωση νά εκλεγή κάποιος πού δέν ακολουθεί τά συμφέροντά των.
Τήν δύναμη πού θά έχει ό πλούτος στήν διαμόρφωση τού πολιτεύματος στίς επόμενες δεκαετίες, μετά τόν 2ον Παγκόσμιο πόλεμο, τήν περιγράφουν τά κείμενα γνωστά ώς τά Πρωτόκολλα τών Σοφών τής Σιών, πού έχουν έχει απαγορευθεί ή κυκλοφορία των σέ πολλές χώρες τής Ευρώπης :
«είς τά ημέρες μας ή δύναμις τού χρυσού αντικατέστησε τήν εξουσία τών φιλελευθέρων κυβερνήσεων... Ή ιδέα τής ελευθερίας είναι απραγματοποίητος, διότι κανένας δέν ειξεύρει νά κάμη χρήσιν αυτής μέ τό πρέπον μέτρο. Αρκεί νά αφίση τίς επί τινά χρόνον τόν λαόν νά αυτοκυβερνηθή, ίνα ή αυτονομία αυτή μεταβληθή πάραυτα είς αναρχίαν. Τότε αναφύονται διχόνοιαι, αίτινες μεταβάλλονται τάχιστα είς κοινωνικάς διαμάχας, αί οποίαι υποσκάπτουν καί αφανίζουν τά κράτη».
Τό φαινόμενο τής διαφθοράς, ειδικά τά τελευταία χρόνια στήν Ελλάδα, αποτελούν γεγονότα αναμφισβήτητα. Ό Oswald Spengler στήν «Παρακμή τής Δύσεως» τό 1918 γράφη: «.. οί ιδιωτικές δυνάμεις θέλουν νά κάνουν τού νόμους οί ίδιοι, σύμφωνα μέ τά συμφέροντά των καί γιά τόν σκοπό αυτό χρησιμοποιούν εργαλείο πού οί ίδιοι κατασκεύασαν, τήν Δημοκρατία, τό επιδοτούμενο κόμμα...Μία δύναμη μπορεί νά ανατραπεί μόνο από μία άλλη δύναμη, όχι από αρχή, καί μόνο μία δύναμη πού μπορεί νά αντιμετωπίση τό χρήμα έχει απομείνει. Τό χρήμα ανατρέπεται καί καταργείται από τό αίμα». Ακόμα καί ό Πλάτων στό βιβλίο Η΄τής Πολιτείας γράφει: «..ή αποθήκη τού κάθε πολίτου, όταν γεμίζει χρυσάφι καταστρέφει τό πολίτευμα αυτού τού είδους. Αρχικά γιατί ανακαλύπτουν τρόπο γιά δαπάνες, καί τούς νόμους τούς παρερμηνεύουν μέ βάση τό συμφέρον των καί τούς παραβαίνουν.. προχωρώντας ακόμα πιό μέσα στό πάθος τής φιλοχρηματίας, όσο περισσότερο εκτιμούν αυτό τόσο περισσότερο περιφρονούν τήν αρετή... Αφού λοιπόν σέ μία πόλι ό πλούτος καί οί πλούσιοι εκτιμώνται, τότε ή αρετή καί οί καλοί θά περιφρονούνται περισσότερο». Στήν Ελλάδα τού 2002 ένας πολιτικός θά παραδεχθή πώς οί καπιταλιστές χρηματοδοτούν τά κόμματα (Θεοδ.Πάγκαλος). Αυτοί οί καπιταλιστές θά είναι έμποροι χρήματος, τραπεζίτες, εργολάβοι δημοσίων έργων, δηλαδή συνέταιροι τού κομματικού κράτους.
Αυτό θά είναι τό πρότυπο ζωής τού μεταπολεμικού κόσμου καί ιδιαιτέρως τής Ελλάδος. Χωρίς αμφιβολία ό μεγάλος κερδισμένος τού 2ου παγκοσμίου πολέμου ήταν ό Σιωνισμός, ό Μποσλεβικισμός καί ή πλουτοκρατία. Έτσι μετά τόν θρίαμβό των τό 1945, οί Εβραίοι έχοντας τήν θερμή υποστήριξη τών Σοβιέτ καί τών ΗΠΑ απεφάσισαν νά ιδρύσουν τό κράτος τού Ισραήλ. Άλλωστε καί τό ιερό των βιβλίο τό Ταλμούδ, μαρτυρεί αυτή ακριβώς αυτή τήν πραγματικότητα :
«...Ιεχωβά νά επιβάλλεις τήν οργή Σού επάνω στά έθνη πού δέν πιστεύουν είς Εσένα...Κατέστρεψε όλους τούς εχθρούς τού Έθνους Σου...»
(Ιουδαϊκή Συναγωγή, σελ.212Μινχάγκεν, σελ.23 Κράχ Χάϊμ, σελ.480Χαγκά)
Από τά μέσα τού 19ου αιώνος άρχισε τό σχέδιο γιά τήν κατάκτηση μίας περιοχής, πού εκτός τού Πετρελαίου πού διέθετε σέ τεράστιες ποσότητες, αποτελεί καί τό σταυροδρόμι Ευρώπης, Ασίας καί Αφρικής (όπως είπε ό Ν.Goldman,Πρόεδρος τού διεθνούς Εβραϊκού Κογκρέσου). Ή ίδρυση όμως τού κράτους τών Εβραίων εκεί, δημιούργησε αντιδράσεις στόν Αραβικό κόσμο καί πρώτα πρώτα στούς Παλαιστινίους, οί οποίοι έχασαν τήν γή των. Ή αντίδραση τού Ισλάμ κατά τού Σιωνισμού δέν προήλθε από Ισλαμικό «φονταμενταλισμό», αλλά από Αραβικό Εθνικισμό, μολονότι αρκετοί λαοί τής Μέσης Ανατολής δέν είναι Άραβες, ωστόσο έπρεπε νά αμυνθούν στίς ανακατατάξεις πού έφερναν οί Σιωνιστές. Ή ίδρυση τού κράτους τού Ισραήλ εξυπηρετούσε καί τά συμφέροντα τής Δύσης, πού ήθελαν νά εκμεταλλευτούν τά πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου, πού υπήρχαν στήν Μέση Ανατολή. Τό Ισραήλ από τότε έως σήμερα θά είναι ό χωροφύλακας τής περιοχής, πού θά δημιουργεί μία συνεχεί αστάθεια στήν περιοχή, αποτρέποντας έτσι τήν ένωση τών Αραβικών κρατών καί τήν εκμετάλλευση τού πετρελαίου γιά δικό τους όφελος. Όμως όσο καί άν προσπάθησαν (οί Δυτικοί καί οί Σοβιετικοί) νά ποδηγετήσουν τήν Μέση Ανατολή απέτυχαν. Τό κίνημα τού Νάσερ στήν Αίγυπτο, τό κόμμα Μπάαθ στήν Συρία καί Ιράκ, τό Καθεστώς στό Ιράν, αλλά καί ό Εθνικός αγώνας τών Παλαιστινίων, δημιούργησαν μία εκρηκτική κατάσταση γιά τά σχέδια τών Σιωνιστών καί Αμερικανών. Στόν πόλεμο τών Σιωνιστών κατά τού Αραβικού Εθνικισμού, επιστρατεύθηκε ό Αμερικανικός κινηματογράφος. Τό ίδιο συνέβη καί στήν Ευρώπη. Ή αναπαραγωγή μίας φανταστικής Ναζιστικής φρίκης, εμπόδιζε καί εμποδίζει τήν προοπτική ανόδου ενός Εθνικοσοσιαλιστικού ή Φασιστικού κινήματος σέ όλη τήν Ευρώπη.Ή απάντηση τού Σιωνισμού σέ κάθε αντίρρηση γιά τό «ολοκαύτωμα» καί τά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ήταν λυσσώδης. Έφθασαν στό σημείο νά δώσουν εντολή στίς κυβερνήσεις, νά νομοθετήσουν καί νά ορίσουν σάν ποινικό αδίκημα κάθε άρνηση τού «ολοκαυτώματος».Γιά ποιόν λόγο όμως ή Ελλάς, πού δέν τιμά τούς αγωνιστές Έλληνες τού 1940-41, τούς αγωνιστές τής ΕΟΚΑ, τούς αγωνιστές τής ΕΛΔΥΚ, τούς ήρωες τών Ιμίων καί τούς Αιγαίου, έχει ορίσει ημέρα μνήμης τού «ολοκαυτώματος»; Τό «ολοκαύτωμα» δέν αποτελεί απλά αναφορά σέ ένα ιστορικό γεγονός, αλλά μία κυρίαρχη ιδεολογία πού λειτουργεί σάν ή απόλυτη δικαιολογία κάθε πράξεως τού διεθνούς Εβραϊσμού.
Ό Γάλλος καθηγητής Πανεπιστημίου Ρόμπερ Φωρισόν, πού στήν διάρκεια τού πολέμου υπήρξε κρατούμενος σέ στρατόπεδο συγκεντρώσεως γράφει :
«οί πρώτες δίκες τών Γερμανών, πού κατηγορήθηκαν ότι χρησιμοποίησαν θαλάμους αερίων ή φορτηγά αερίων γιά νά σκοτώσουν ανθρώπους, άρχισαν τό 1943 στή Σοβιετική Ένωση. Συνεχίζονται μέχρι σήμερα στό Ισραήλ, τήν Γερμανία...»
Σήμερα μετά από 46 χρόνια τέτοιων δικών, ακόμη δέν έχουμε :
• Κάποια αναφορά ειδικού πού νά συμπεραίνει ότι ένα ορισμένο μέρος ή ένα ορισμένο φορτηγό χρησιμοποιήθηκε γιά ανθρωποκτονία μέ αέρια.
• Κάποια αναφορά αυτοψίας πού νά συμπεραίνει ότι τό θύμα σκοτώθηκε από τό δηλητηριώδες αέριο υδροκυάνιο, πού ήταν ή βάση τού εντομοκτόνου Zyklon B.
• Κάποια αναφορά αναπαραστάσεως – εξοντώσεως (μίας επιχειρήσεως) μέ αέρια, χρησιμοποιώντας τά χιλιάδες θύματα πού ισχυρίζονται καί τίς ενέργειες πού έγιναν, καί παίρνοντας υπ’όψιν τά επικίνδυνα χημικά πού χρησιμοποιήθησαν.
• Κάποιον υπολογισμό, μία έστω επί τόπου επίσκεψη γιά τήν εξέταση ενός συγκεκριμένου μέρους πού χρησιμοποιήθηκε γιά ανθρωποκτονίες μέ αέρια, χρησιμοποιώντας τίς δικαστικές τεχνικές έρευνας πού χρησιμοποιούνται στήν μοντέρνα εγκληματολογία.
Πρόλογος υπό Δρ. Ρομπέρ Φώρισσον : Το βιβλίο έχει τίτλο "Η Δεύτερη αναφορά Λόχτερ" και είναι ένα από τα πλέον δυνατά και πλέον τεκμηριωμένα κείμενα των αναθεωρητών ιστορικών. Των ιστορικών αυτών, που αμφισβήτησαν τον μύθο των έξι εκατομμυρίων και για τον λόγο αυτό έχουν διωχθεί αμείλικτα σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Αξίζει να σημειωθεί ότι τον πρόλογο στο βιβλίο γράφει ο Δρ. Ρομπέρ Φωρισόν, πρόλογο από τον οποίο είναι και τα παρακάτω, Υπό Δρ. Ρομπέρ Φώρισσον "Ο Φρεντ Λόχτερ είναι ένας 46χρονος μηχανικός που ζει στη Βοστόνη. Είναι ειδικός στον σχεδιασμό και την κατασκευή μονάδων εκτελέσεως για τα αμερικάνικα σωφρονιστήρια. Ένα από τα ιδιαίτερα καθήκοντά του ήταν η μοντερνοποίηση του θαλάμου αερίων στο σωφρονιστήριο του Τζέφερσον Σίτι του Μιζούρι. Ο Έρνστ Τσούντελ είναι ένας 50χρονος Γερμανός που ζει στο Τορόντο, όπου είχε μία λαμπρή καριέρα σαν γραφίστας και διαφημιστής, μέχρι που τον μποϋκοτάρανε λόγω των ρεβιζιονιστικών απόψεών του.
Από τότε, έχει περάσει σχεδόν όλο του τον χρόνο αγωνιζόμενος ενάντια στα ψέματα σχετικά με το "Ολοκαύτωμα. Το 1988, ο Έρνστ Τσούντελ είπε στον Φρεντ Λόχτερ να επισκεφθούν την Πολωνία για να εξετάσουν "τους τόσο προβεβλημένους θαλάμους αερίων" στα τρία στρατόπεδα συγκεντρώσεως στο Άουσβιτς, Μπίρκεναου και Μαϊντάνεκ. Το συμπέρασμα αυτής της πρώτης αναφοράς του Λόχτερ ήταν σαφές: Ποτέ δεν υπήρξαν τέτοιοι θάλαμοι αερίων σ'αυτά τα τρία στρατόπεδα.Το 1989, είπε στον Λόχτερ να επισκεφθεί την Δυτική Γερμανία και την Αυστρία για να εξετάσει τους περιβόητους "θαλάμους αερίων" στο Νταχάου, Μαουτχάουζεν και στο Κάστρο του Χάρτχαϊμ. Το συμπέρασμα της δεύτερης αναφοράς, όπως θα διαβάσετε παρακάτω, είναι το ίδιο σαφές: Ποτέ δεν υπήρχαν θάλαμοι αερίων με σκοπό την εξόντωση ανθρώπων σε αυτά τα τρία μέρη."
Κατά τήν διάρκεια τής δίκης σχετικά μέ τό στρατόπεδο Στρούτκοφ-Νατσβάιλερ στήν Αλσατία, μία ειδική μελέτη έγινε στούς «θαλάμους αερίων» καί στά πτώματα πού πέθαναν από τά «αέρια» (πού ήταν φυλαγμένα στό πολιτικό νοσοκομείο στό Στρασβούργο). Ό καθηγητής Ρενέ Φάμπρ, τοξικολόγος πού τά εξέτασε, έβγαλε τό συμπέρασμα ότι κανένας δέν είχε πεθάνει από τά αέρια. Σχετικά μέ τό Νταχάου, στήν πραγματικότητα υπήρξε κάποια μορφή ειδικής έρευνας πού έγινε από τόν Λοχαγό Φρίμπουργκ τού Γαλλικού στρατού, αλλά όταν ή αναφορά έβγαλε τό συμπέρασμα ότι θά ήταν αναγκαία ή εξέταση τού δωματίου, πού προσωρινά απεκαλείτο «θάλαμος αερίον»καμμία εξέταση δέν έγινε. Κάποιες επί τόπου επισκέψεις από τά δικαστήρια, πράγματι έγιναν κατά τήν διάρκεια μερικών δικών, ιδιαίτερα τής δίκης τής Φρανκφούρτης(1963-65). Τό σκάνδαλο είναι ότι κάποια σημεία τού στρατοπέδου τού Άουσβιτς εξετάσθηκε από τήν επίσημη ομάδα επίσκεψης, αλλά όχι οί υποτιθέμενοι «θάλαμοι αερίων», παρ’όλο πού ήταν πράγματι εκεί, είτε στήν αρχική τους μορφή (όπως ισχυρίζονται σήμερα οί Πολωνοί επίσημοι κομμουνιστές καί οί εκδόσεις των) ή ερειπωμένοι όπου πολλά θά μπορούσαν νά προσδιορισθούν (δές Βίλχελμ Στέγκλιχ, ‘Ο Μύθος τού Άουσβιτς’, τού ινστιτούτου γιά ιστορική Αναθεώρηση1986). Σήμερα οί παραγωγοί ταινιών, μερικές φορές γυρίζουν Χολιγουντιανά ντοκυματέρ-δράματα στό Μπίρκεναου, ισχυριζόμενοι ότι αναπλάθουν τήν άφιξη τών Εβραϊκών φαλαγγών στό στρατόπεδο τού Μπίρκεναου, κοντά στά κτίρια τών κρεματορίων πού υποτίθεται ότι περιείχαν : Αποδυτήρια, όπου τά θύματα έβγαζαν τά ρούχα των, έναν ανθρωποκτόνο θάλαμο αερίων καί έναν θάλαμο πέντε φούρνων αποτεφρώσεως μέ τρείς αποστακτήρες ό καθ’ένας. Μάς είπαν ότι κάθε ομάδα θυμάτων αποτελείτο από 2000 περίπου άτομα καί υπήρχαν αρκετές τέτοιες ομάδες, πού αποτεφρώνονταν κάθε μέρα σέ κάθε κρεματόριο. Μπορούμε νά δούμε από τό μέγεθος τών κτιρίων καί τόν διακανονισμό τής γύρω περιοχής, ότι οποιαδήποτε αναπαράσταση θά είχε αμέσως σάν αποτέλεσμα τρομερό συνωστισμό. Τό φράξιμο τών κρεματορίων θά ήταν θεαματικό. Αποσυντιθέμενα καί σαπισμένα πτώματα θά στοιβάζονταν σέ όλη τήν περιοχή! Άν υποθέσουμε ότι ή μέση ώρα πού χρειαζόταν ή επικήδεια βιομηχανία γιά νά αποτεφρώση ένα πτώμα είναι μία καί μισή ώρα, συνεπάγεται ότι όταν πέρναγε μιάμιση ώρα, θά βρισκόμασταν μέ τά αρχικά 2000 πτώματα μείον 15 πού θά είχαν καεί, αφήνοντας άλλα 1985 χωρίς νά υπάρχει χώρος γιά νά τά βάλλουν πρίν αποτεφρωθούν. Ή Μηχανή τού θανάτου θά διαλυόταν μέ τούς πρώτους θανάτους. Θά χρειάζονταν 8 μέρες καί νύχτες γιά νά καούν 2000 πτώματα, υποτίθεται μέ συνεχή λειτουργία τών κρεματορίων. Σύμφωνα μέ ειδικούς καί τούς οδηγούς χρήσεως τών κρεματορίων, κανένα κρεματόριο δέν θά μπορούσε νά λειτουργήση συνεχόμενα μέρα νύχτα, όπως αυτό. Φουρνιές τών 2000 ή 3000 ατόμων γίνονταν σέ δωμάτια τών 400 κυβικών μέτρων στό Auschwitz καί φουρνιές τών 700-800 γίνονταν σέ κτίρια μέ δάπεδο 25 τετραγωνικών μέτρων καί ύψους 1,9 μέτρων στό Belzec. Μιλάμε δηλαδή ότι οί Γερμανοί έβαζαν 30 ανθρώπους σέ έναν τηλεφωνικό θάλαμο.Αν μπορούν λοιπόν οί 30 άνθρωποι νά μπούν σέ έναν τηλεφωνικό θάλαμο, τότε αληθεύουν καί οί «ιστορίες» περί φούρνων. Επίσης μέ τό νά μπούν τόσο λίγοι σέ τόσο μικρό χώρο, δέν θά είχε παραστεί κάν ή ανάγκη αερίου, αφού προτού τελειώσει ή στοιβασία τών τελευταίων αφικνυομένων, οί περισσότεροι θά είχαν σταματήσει νά αναπνέουν. Ακόμα 8 άτομα, μέ επίσημα στοιχεία, ασχολούνταν μέ τά δόντια τών νεκρών. Θά έπρεπε σέ κάθε φουρνιά τών 2000 ατόμων, νά είχαν 4000 σιαγόνες, ενώ τήν ημέρα έπρεπε νά είχαν 30-32000 σιαγόνες, από τίς οποίες θά έπρεπε νά εξάγουν τά χρυσά δόντια. Μιλάμε δηλαδή γιά εκτελέσεις, κουρέματα καί εξαγωγές πού έγιναν 6000000 φορές (x2 γιά τίς σιαγόνες). Κατά τών Πατέρα Riomet βέβαια οί νεκροί ήσαν 15000, ενώ γιά τό λεξικό Larouse οί νεκροί ήταν 20000000 (παραπάνω από όλους τούς Εβραίους τής Γής). Άν αυτά τά δεχθούμε, οί εργασίες στό Auschwitz θά έπρεπε νά συνεχίζονταν έως σήμερα. Σέ όλες τίς εξετάσεις, άτομα παρουσιάστηκαν σάν ζωντανοί μάρτυρες του «ολοκαυτώματος» καί τών «θαλάμων αερίων».
Πώς όμως αυτοί διέφυγαν τούς θαλάμους αερίων ; Ή απάντηση όλων ήταν απλή : ό καθ’ένας των είχε ευεργετηθεί από θαύμα...Τά μέλη τού Sonderkommandos σπάνε όλα τά ρεκόρ θαυμάτων. Σύμφωνα μέ τίς ιστορίες των, οί Γερμανοί συνήθως τούς θανάτωναν μέ αέρια κάθε τρείς μήνες, πού σημαίνει ότι άν πέρασαν γιά δύο χρόνια από τό Άουσβιτς καί Μπίρκεναου, θά είχαν ένα τελικό αποτέλεσμα επτά ή οκτώ διαδοχικών θαυμάτων.
Ή αλήθεια όμως πώς τό 25% τών κρατουμένων ήσαν εκεί γιά λόγους πολιτικούς, ενώ τό 75% ήσαν εγκληματίες. Οί θάνατοι προέρχονταν από κόπωση καί από βιαιοπραγίες μερικών σκοπών, αναπόφευκτες σέ κάθε σύστημα φυλακίσεως. Όμως από τούς απίστευτους βομβαρδισμούς τών συμμάχων αυξήθηκαν απείρως οί επιδημίες.
Ό βομβαρδισμός τής Δρέσδης ήταν τό Πραγματικό Ολοκαύτωμα. Στίς 13/2/1945 περισσότεροι από 250000 άνθρωποι βρήκαν τόν θάνατο σέ λιγότερο από 14ώρες. Βέβαια τό «ρεκόρ» τό κατέχουν οί Η.Π.Α, όπου σέ λίγα δευτερόλεπτα σκότωσαν 71879 ανθρώπους στήν Χιροσίμα.
Καμία φυσικά σχέση μέ τόν βομβαρδισμό τών Γερμανών στό Κόβεντρυ, όπου σκοτώθηκαν μόνο 380 άνθρωποι. Άλλωστε τό Κόβεντρυ ήταν γνωστό κέντρο πολεμοφοδίων, εύλογος δηλαδή στρατιωτικός στόχος. Ή Δρέσδη όμως παρήγαγε πορσελάνες καί φλιτζάνια, πράγματα πού δύσκολα μπορούν νά θεωρηθούν στρατιωτικό υλικό. Ενδιαφέρον είναι νά συγκρίνουμε τίς καταστροφές σέ Λονδίνο καί Δρέσδη. Στή Δρέσδη σέ μία νύχτα καταστράφηκαν 6400 στρέμματα γής, ενώ στό Λονδίνο μόνο 2400 στρέμματα καί όχι σέ έναν βομβαρδισμό, αλλά κατά τήν διάρκεια ολοκλήρου τού πολέμου. Μάλιστα βομβαρδισμοί έστειλαν πλοία γεμάτα πρόσφυγες στό πάτο, όπως στήν περίπτωση Lubeck. Ηλεκτρικά δίκτυα καί σωλήνες νερού απεκόπησαν καί επέβαλαν λιμό παντού. Τά 2/3 τών κρατουμένων πέθαναν από τύφο, δυσεντερία καί πείνα. Στό Dachau τό 1944 πέθαναν 54 άνθρωποι τόν Ιανουάριο καί 101 τόν Φεβρουάριο. Μετά τούς βομβαρδισμούς, τό 1945 πέθαναν 2888 άνθρωποι τόν Ιανουάριο καί 3977 τόν Φεβρουάριο. Από τούς 25613 κρατουμένους οί 19296 απωλέσθησαν τούς τελευταίους 7 μήνες, περίοδο πού οί Δυτικοί σύμμαχοι βομβάρδιζαν συνεχώς. Αλλά ή ιστορία διαφέρει αναλόγως τά συμφέροντα. Ό Τζέκις Χάν εξόντωνε χωριά 30000 κατοίκων σέ ώρες, οί Τούρκοι εξαφάνισαν εκατομμύρια Αρμενίων, Ποντίων καί Κούρδων, όπως οί Βρεττανοί καί Ισπανοί χιλιάδες χιλιάδων Ινδιάνων χωρίς δικαστήρια καί ταινίες τού Χόλλιγουντ.Συστηματική σφαγή ανθρώπων, δολοφονημένων καί βασανισμένων αποκλειστικά καί μόνον εξαιτίας τής καταγωγής των έγινε αλλού, αλλά πού ήταν τό δικαστήριο τής Νυρεμβέργης :
1. 1\9\39 συνοπτικές εκτελέσεις έλαβαν χώρα στήν Πολωνία. Αναγνωρίσθησαν 12857 πτώματα ενώ αγνοούνται πάνω από 45000 πτώματα Γερμανών.
2. Ή σφαγή τού Γιάγκερχωφ όπου σκότωσαν 63 Γερμανούς ηλικίας 14-74 ετών.
3. Ή σφαγή τού ΖΕΖΟΥ-Ι-ΤΕΡΖΕΕ 21KM από τό Μπρόμπεργκ όπου δολοφονήθηκαν 39 Γερμανοί (υπόθεση Ράϊνχαρντ)
4. Ή εξόντωση τών Γερμανών τής Σουδητίας, όπου εβιάσθηκαν γυναίκες έως καί 45 φορές σέ 1 ημέρα. 5000 Γερμανοί εκτελέσθηκαν στό στάδιο τής Πράγας, στό Βόκοβιτς καί αλλού. Οί Τσέχοι εκτελούσαν στό Φρόϋντενθαλ, στό Μοράβκ, στή Οστράβα όπου έκοψαν τά στήθη από ζωντανή γυναίκα.Συνολικά 500000 Γερμανοί τής Τσεχοσλοβακίας εκτοπίσθηκαν πρίν καί μετά τόν πόλεμο.
5. 3000 Γερμανοί εξοντώθηκαν στήν Πόλιν Σάατ.
6. Μέ τόν νόμο 21\11\44 στήν Γιουκοσλαβία 250000 Γερμανοί έχασαν τήν υπηκοότητά των καί τά αστικοπολιτικά των δικαιώματα. Ή περιουσία των εκατασχέθη ενώ μόνο 40000 κατάφεραν νά επαναπατριστούν στήν Γερμανία. Τουλάχιστον 170000 πέθαναν στά στρατόπεδα τών «κόκκινων» καί στήν καταναγκαστική εργασία.
7. Τόν Μάρτιο τού 1945 70000 Γερμανοί στρατιώτες στό Κέρντεν τής Αυστρίας καί 280000 Κροάτες, παρεδόθησαν στόν Τίτο καί στούς Παρτιζιάνους Κομμουνιστές. Εξοντώθηκαν όλοι μέ τήν μέθοδο τής «Πορείας Θανάτου».
8. Στίς μαζικές εκτελέσεις τού Μπανάτο εξοντώθηκαν συστηματικά 35000 Γερμανοί.
9. Οί Βομβαρδισμοί κατά αμάχων στήν Δρέσδη καί τό Αμβούργο μέ 2396 τόννους βομβών σέ 2,5 ώρες τό Καλοκαίρι τού 1943, μέ βόμβες φωσφόρου 30 λιβρών. Όπου ό φώσφορος άγγιζε ξύλο, μέταλλο, σάρκα κολλούσε επίμονα καί καιγόταν όσο υπήρχε οξυγόνο στήν ατμόσφαιρα. «Πρώτη φορά μία αεροπορική επιδρομή προκάλεσε τέτοιες καταστροφές, ώστε δέν υπήρχαν αρκετοί επιζώντες γιά νά θάψουν τούς νεκρούς» (Ντ.Ίρβινγ). Βόμβες πού ανέβαζαν τήν θερμοκρασία στούς 800-1000 βαθμούς.
10. Βομβαρδισμός στό Κάσελ στοίχισε 8000 νεκρούς από τούς οποίους τό70% πέθανε από ασφυξία, τό 15% πέθανε από τραύματα καί τό άλλο 15% απανθρακώθηκε.
11. Βομβαρδισμός Πφόρτσχαϊμ 23\2\43 όπου απέθανον 17000 άνθρωποι σέ 22 λεπτά βομβαρδισμών.
12. 51στρατόπεδα συγκεντρώσεων Γερμανών είχαν στήν Τσεχοσλοβακία, όπως τού Σόνιμπεργκ, Μπρούν καί Λάμστρορφ.
13. Στίς 24\4\45 οί Ρώσοι έβαλαν τίς γυναίκες τού Δάντσιχ σέ μία εκκλησία όπου εβίασαν κοπέλες γιά πάνω από 30 φορές σέ μία ημέρα. Εσκότωσαν αγόρια πού προστάτευαν μάνες καί αδελφές. Εκαντοντάδες βιασμοί εγένοντο στήν Βιέννη, στή Ναϊσέ Σιλεσίας. Δέν σταμάτησαν ούτε σέ καλόγριες ούτε σέ παιδιά (American Order 1\11\45). Γιά τίς ατιμίες διαμαρτυρήθηκε ακόμα καί ό Πάπας Πίος ό 12ος εναντίον τών Κομμουνιστών πρός τούς ηττημένους καί άμαχους Γερμανούς (Ραδιοφωνικός σταθμός τού Βατικανού καταγγέλει τίς ωμότητες στήν Ρωσική ζώνη κατοχής 25\4\46).
14. Στήν Στουτγάρδη ό Αϊζενχάουερ άφησε τά στρατεύματά του νά βιάσουν μία πόλι ολόκληρη επί 1 εβδομάδα.
15. Στίς 20\8\44 στήν Αριέζ τής Γαλλίας εκτελέσεις έγιναν από τίς FFI δυνάμεις εσωτερικού.
16. Στίς 21\4\45 ό Πάτον σκότωσε αιχμαλώτους στό Χέρολντσμπεργκ.
17. Εκτελέσεις από Παρτιζιάνους στό στρατόπεδο Εστιβώ στίς 10\9\44. Φούσκωσαν γυναίκα μέ πεπιεσμένο αέρα ώσπου νά σκάσουν τά εντόσθιά της μέσα σέ αφόρητους πόνους.
Τέτοιες ωμότητες είχαν εμποδιστεί από τήν Ευρώπη τό 1683 όταν οί Τούρκοι ήδη ήσαν στά πρόθυρα τής Βιέννης. Από βομβαρδισμούς καί εγκλήματα κατά τών Γερμανών πρίν καί μετά τό πέρας τού πολέμου, οί απώλιες έφθασαν αυτά τά ποσοστά : Κολλωνία 70%, Ντόρτμουντ 66%, Ντούιτμπουργκ 65%, Κάσσελ 64%, Κίελο 59%, Αμβούργο 54%, Δρέσδη 52%, Ντούρεν 99%, Πάντερμπον 96%, Μπόχολντ 89%, Χανάου 88%, Γκίσσεν 77%, Ντύσσερντοφ 51%, Βόρτσμπουργκ 75%.
Στήν Ελλάδα γιά πρώτη φορά τό «ολοκαύτωμα» αμφισβητήθηκε από ένα μικρό φυλλάδιο πού εξεδόθη στά 1970 από τό βιβλιοπωλείο Κόκκινη Μηλιά. Στήν συνέχεια έγινε ή πρώτη έκδοση τού βιβλίου τού Χάργουντ «6000000 Νεκροί-Μύθος ή Ολοκαύτωμα». Νέες δηλώσεις από τον πρόεδρο του Ιράν σχετικά με το Ισραήλ, μιλώντας στην πόλη Ζαχετνάν, ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ χαρακτήρισε το Ολοκαύτωμα «μύθο που δημιούργησε η Δύση» και πρότεινε δημιουργία κράτους του Ισραήλ ακόμα και στην Αλάσκα. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αχμαντινετζάντ αναφέρεται στο Ολοκαύτωμα. Μιλώντας πριν από λίγες μέρες στη Μέκκα είχε πει: «Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες επιμένουν να λένε ότι ο Χίτλερ σκότωσε εκατομμύρια αθώους Εβραίους σε φούρνους και επιμένουν σε αυτό, στο σημείο που αν κάποιος αποδείξει κάτι που είναι αντίθετο καταδικάζουν το άτομο αυτό και το πετούν στη φυλακή». Για μία ακόμη φορά, η «διεθνής κοινότητα» καταδίκασε τις δηλώσεις του Ιρανού προέδρου. Στο Στρασβούργο, η ΕΕ σε ανακοίνωσή της επισημαίνει ότι οι δηλώσεις αυτές είναι ασυμβίβαστες με μία «πολιτισμένη πολιτική συζήτηση». «Οι δηλώσεις αυτές είναι εντελώς απαράδεκτες και τις καταδικάζουμε χωρίς επιφυλάξεις. Δεν έχουν καμία θέση σε μία πολιτισμένη πολιτική συζήτηση» τόνισε ο Βρετανός υπουργός αρμόδιος για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις Ντάγκλας Αλεξάντερ ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου. Τις δηλώσεις του Ιρανού προέδρου για το Ολοκαύτωμα επικρίνει και η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) χαρακτηρίζοντάς τις «απαράδεκτες». Όμως η εκπρόσωπος της Επιτροπής Μελίσα Φλέμινγκ επισημαίνει ότι η συνεργασία μεταξύ Τεχεράνης και ΙΑΕΑ δεν θα επηρεαστεί από τις δηλώσεις του Αχμαντινετζάντ συμπεριλαμβανομένης και της πλέον πρόσφατης αποκήρυξης του «μύθου της σφαγής των εβραίων» σε ομιλία του που μεταδόθηκε από την ιρανική τηλεόραση. Η καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ χαρακτήρισε «απίστευτες» τις δηλώσεις Αχμαντινετζάντ για το Ολοκαύτωμα όπως δήλωσε στο Βερολίνο εκπρόσωπός της. Η Μέρκελ απέρριψε με τρόπο κατηγορηματικό τις δηλώσεις του Ιρανού ηγέτη. Η Μέρκελ θα ζητήσει μία κοινή απόρριψη από την ΕΕ των δηλώσεων κατά τις συναντήσεις που θα έχει την Πέμπτη και την Παρασκευή με Ευρωπαίους ηγέτες στις Βρυξέλλες κατά την σύνοδο κορυφής της ΕΕ. Η Γερμανία είναι επίσης πιθανόν να ζητήσει την απόρριψη των δηλώσεων από την διεθνή κοινότητα σε συζήτηση στα ΗΕ. Σε κυβερνητική ανακοίνωση που εκδόθηκε στη Μαδρίτη σήμερα αναφέρεται ότι η Ισπανία καταδικάζει με «έμφαση» τις δηλώσεις του ιρανού προέδρου, που χαρακτήρισε «μύθο» το Ολοκαύτωμα και πρότεινε την «μετακόμιση» του Ισραήλ σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ό πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ χαρακτήρισε το Ιράν «πραγματική απειλή...Ανησυχώ για ένα θεοκρατικό καθεστώς με σχεδόν καθόλου διαφάνεια, μια χώρα της οποίας ο πρόεδρος ζητά την καταστροφή του Ισραήλ ως μέρος της εξωτερικής του πολιτικής, μια χώρα που δεν ακούει τις φωνές της διεθνούς κοινότητας να εγκαταλείψει τα πυρηνικά της προγράμματα» είπε σε συνέντευξή του στο Fox News. Ό πρόεδρος όμως τού Ιράν δέν επετέθη ποτέ στήν Σερβία, στό Αφγανιστάν, στό Ιράκ, στήν Συρία καί Αίγυπτο, στό Βιετνάμ, στήν Κούβα καί κεντρική Αμερική κ.α.
Ή γνωστή σέ όλους μας ταινία λίστα τού Σίντλερ θέλει μία ηλικιωμένη Εβραία, νά επέζησε από τό στρατόπεδο τού Άουσβιτς καί νά ισχυρίζεται ότι οί Γερμανοί έκαιγαν καθημερινώς 15-20 χιλιάδες εβραίους. Δηλαδή έφθαναν περί τό 1 εκατ. νεκρούς καί αποτεφρωθέντες μόλις σέ διάστημα 50 ημερών! Άρα κατά τήν διάρκεια τών ετών 1943-45 θά έπρεπε νά εξοντώθηκαν μόνο στό Άουσβιτς περί τά 8 εκατ.μέ τό ελάχιστο νά αποτεφρώνονται 10000 τήν ημέρα. Σήμερα ή επίσημη εκδοχή τών νεκρών από τό Άουσβιτς είναι 1,1εκατ. Σύμφωνα μέ τήν ταινία καί τήν Εβραία, τό Άουσβιτς φαίνεται νά λειτούργησε μόνο 2 μήνες, γιά νά ήταν τελικά μόνο 1,1 εκατ. οί νεκροί. Καί μετά;Ή δίκη τής Νυρεμβέργης θέλει άνω τών 3 εκατομμυρίων. Πολύ βολικός βέβαια καί στρογγυλεμένος αριθμός. Εξυπηρετούσε τέλεια τούς σκοπούς τής δίκης. Μόλις τό 1991 ό επίσημος αριθμός γιά τούς νεκρούς τού Άουσβιτς ήταν 2,5εκατ.Ή ασυνενοησία στούς αριθμούς έφερε τίς Εβραϊκές οργανώσεις νά κατηγορούν τούς τότε Σοβιετικούς πού κατέλαβαν τό στρατόπεδο τόν Ιανουάριο τού 1945, γιά τούς υψηλούς ψεύτικους αριθμούς. Τό παράλογο είναι πώς τά διαβόητα 6 εκατομμύρια δέν λένε νά μειωθούν καί συνεχίζουν νά προπαγανδίζονται ασύστολα σχεδόν παντού. Στήν δίκη της Νυρεμβέργης είχαμε περί τά 3,5 εκατατομμύρια νεκρούς στό Άουσβιτς καί 6 εκατατομμύρια συνολικά. Σήμερα πού φθάνουν τό 1εκατομμύριο, γιατί τά 6 εκατομμύρια παραμένουν ακλόνητα ; (άν καί όχι πιά σέ επίσημες αναφορές).
Ή μόνη αλήθεια πού όλοι συμφωνούν καί τά χαρτιά καί οί τάφοι είναι γιά τούς Νεκρούς Γερμανούς στρατιώτες, πού φθάνουν τά 3.760.000.
Γιά πόσο καίρό ακόμα θά μάς επιβάλλουν τό βαρύ φορτίο τών 6 εκατομμυρίων ψεμάτων γιά χάρη κάποιου περιούσιου λαού. Μέ αυτό τό πανίσχυρο όπλο λοιπόν, ό Σιωνισμός παγίωσε τά συμφέροντά του στήν Μέση Ανατολή καί ταυτόχρονα εξυπηρέτησε θαυμάσια τά σχέδια τής Δύσεως γιά τήν λεηλασία τών φυσικών πόρων τού Αραβικού κόσμου. Τό ίδιο συνέβη καί αλλού. Ό Πόλεμος τού Βιετνάμ ήταν ένα οδυνηρό πάθημα στίς ΗΠΑ, πού όμως στοίχισε εκατομμύρια νεκρούς, γιά τόν θάνατο τών οποίων ποτέ δέν δικάσθηκαν οί Αμερικάνοι. Θάνατοι χιλιάδων εκατοντάδων στρατιωτών, όπως καί εκατοντάδων χιλιάδων αθώων πολιτών, από σφαίρες, βομβαρδισμούς καί ψεκασμούς χημικών.
Τό ημερολόγιο τής Άννας Φράγκ έχει μεταφραστεί σέ 67 γλώσσες καί έχει πουλήσει έως τώρα 31 εκατ. Αντίτυπα. Όταν ό Ρομπέρ Φορισόν ένας Γάλλος αναθεωρητής εξέφρασε τίς αμφιβολίες του σχετικά μέ τήν αυθεντικότητα τού ημερολογίου, αμέσως εδέχθη σκληρούς χαρακτηρισμούς από τόν Όττο Φράγκ, έως καί απειλές γιά τήν ζωή του. Τό 2002 εκδίδεται στήν Βρετανία από τόν οίκο Βίκινγκ ένα βιβλίο μέ τίτλο ή «κρυφή ζωή τού Όττο Φράγκ» τής Χάρπερ Κόλινς. Λοιπόν καταγγέλει πώς ή επιχείρηση τού Όττο στήν Γερμανία είχε δοσοληψίες μέ τήν Βέρμαχτ καί ήταν αυτή πού εξασφάλιζε τήν βιωσιμότητα τής επιχειρήσεως του. Ή Κόλινς κατηγορεί τόν Όττο ότι παρέμβαινε στήν συγγραφή τού ημερολογίου τής κόρης του, καί αναφέρει ξεκάθαρα πώς ή Άννα ξαναέγραφε πολλά μέρη τού ημερολογίου της. Ή Κάρολ στό δεύτερο βιβλίο της «Ρόδα από τήν Γή» υποστηρίζει πώς τό ημερολόγιο είναι καθαρά λογοτεχνικό έργο καί όχι αυθεντικό ημερολόγιο.
Στήν Γερμανία τού 2004 δύο φωνές μέχρι τώρα έχουν σηκώσει τό αναστημά των έναντι τού κατεστημένου τών Εβραίων. Ό χριστιανοδημοκράτης βουλευτής Μάρτιν Χόμαν σέ ομιλία του υποστήριξε πώς οί Εβραίοι είχαν ενεργή σημμετοχή σέ μεγάλους αριθμούς εκτελέσεων, στά αποσμάσματα τής Τσέκα. Λέγει πώς οί Εβραιομπολσεβίκοι ήταν υπεύθυνοι γιά τά εκλήματα αμάχων κατά τήν Οκτωβριανή επανάσταση. Περισσότερα από 60 χρόνια συμπληρώθηκαν από την ημέρα που οι αμερικάνοι έριξαν την πρώτη ατομική βόμβα στον κόσμο. Οι αμερικάνοι, που σήμερα απειλούν με πόλεμο το Ιράν, χρησιμοποιώντας σαν επιχείρημα την αμφισβητούμενη και αμφίβολη άποψή τους ότι το Ιράν θα κατασκευάσει πυρηνικά όπλα. Αυτό την στιγμή που το «φιλειρηνικό» Ισραήλ (που όλοι βλέπουμε πόσο... φιλειρηνικό είναι τις τελευταίες ημέρες) διαθέτει πάνω από 200 ατομικές βόμβες. Ας θυμηθούμε όμως λίγο την ιστορία.
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι από ολόκληρο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν σήμερα Κυριακή 6 Αυγούστου 2006 στη Χιροσίμα. Η ετήσια τελετή για τα πάνω από τα 220.000 θύματα της έκρηξης συγκεντρώνει επιζώντες της καταστροφής, παιδιά και εκπροσώπους διαφόρων οργανώσεων κοντά στο «σημείο μηδέν» όπου έπεσε η ατομική βόμβα. Η Καμπάνα της μνήμης κτύπησε στις 8:15, την ώρα που, την 6η Αυγούστου 1945, το αεροσκάφος τύπου B-29 Enola Gay έριχνε την βόμβα. Το πλήθος έσκυψε το κεφάλι για ένα λεπτό σιγής. «Η ραδιενέργεια, η θερμότητα, η έκρηξη και τα αποτελέσματά τους δημιούργησαν μια κόλαση πάνω στη Γη» είπε ο δήμαρχος της Χιροσίμα, Ταντατόσι.Οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ έριξαν τη δεύτερη ατομική βόμβα στη νότια πόλη Ναγκασάκι9ηΑυγούστου. Ας σημειωθεί ότι καμμία από τις δύο πόλεις αυτές της Ιαπωνίας δεν ήταν στρατιωτικός στόχος και ότι οι αμερικάνοι έριξαν τις βόμβες αυτές σαν πράξη καθαρής τρομοκρατίας για να αναγκάσουν την Ιαπωνία σε συνθηκολόγηση άνευ όρων. Μη ξεχνούμε επίσης ότι την βόμβα αυτή έριξε ένα κράτος δημοκρατικό με εντολή του εκλεγμένου δημοκρατικά πρόεδρού του.
Καταλήγοντας ό Χόμαν λέγει :
«οί Εβραίοι δικαιολογημένα μπορούν νά θεωρηθούν
μία φυλή πού διαπράττει εγκλήματα».
ό Γερμανός υπουργός οικονομικών Γιούργεν Μοέλεμαν
είχε χαρακτηρίσει τό Ισραήλ ώς «Κράτος Τρομοκράτη».
Ό Μοέλεμαν βρήκε τραγικό θάνατο κατά τήν διάρκεια πτώσης μέ αλεξίπτωτο τόν Ιούνιο τού 2003.
Την κοινή ομολογία εγκλημάτων του στην περίπτωση της τελευταίας εισβολής στον Λίβανο, κατέθεσε το ιουδαϊκό κράτος, μετά από την αποκάλυψη, φωτογραφικών κι άλλων υλικών στοιχείων από τις βομβαρδισμένες με λευκό φώσφορο περιοχές της Γαλιλαίας. Ο λευκός φώσφορος εμπεριέχεται σαν συστατικό σε εμπρηστικές βόμβες. –Βόμβες οι οποίες δεν είναι κατασκευασμένες για να πλήττουν «στρατιωτικούς στόχους» όπως ισχυρίζονταν ότι έπρατταν Ισραηλινοί αξιωματούχοι, αλλά ανθρώπινες μάζες, «προσφέροντάς» τους αφειδώς, οδυνηρό θάνατο είτε από την τεχνητή φωτιά που ξεσπά με την επαφή του χημικού συστατικού αυτού με τον ατμοσφαιρικό αέρα, μετατρέποντάς την γρήγορα σε ασταμάτητη λαίλαπα, είτε από ασφυξία και δηλητηρίαση.
Το ντοκιμαντέρ είναι του Honest Media Today. Στην ανακοίνωση αυτή, που ομολογούσε την χρήση του συγκεκριμένου όπλου, προέβη υπουργός Ιακώβ Εντερύ (τον Οκτώβρη του 2006), στον οποίον έχει ανατεθεί η διαχείριση των σχέσεων της κυβέρνησης και του κοινοβουλίου του Ισραήλ. Οι δηλώσεις του ήταν οι εξής: «Οι ισραηλινές δυνάμεις, διαθέτουν πυρομαχικά λευκού φωσφόρου σε διάφορες μορφές… κάλυκες των οποίων χρησιμοποίησαν κατά την διάρκεια του πολέμου εναντίον της Χεσμπολάχ, σε επιθέσεις που στρέφονταν σε στρατιωτικούς στόχους που βρίσκονταν σε ανοιχτό χώρο».Ποιοι ήταν όμως οι …«στρατιωτικοί στόχοι» και ποίοι οι «ανοιχτοί χώροι» που βομβαρδίστηκαν, φαίνονται από τις μαρτυρίες των πληγέντων και από τις περιοχές στις οποίες εκείνοι τραυματίστηκαν ή δολοφονήθηκαν αναίτια κι άνανδρα. Στις αναφορές λοιπόν που κατέγραψαν οι απεσταλμένοι των δυτικών ΜΜΕ σε κατοικημένες περιοχές του Λιβάνου, αναγνωρίζονται ουκ ολίγες φορές χαρακτηριστικά εγκαύματα σε νεκρά ανθρώπινα σώματα, που φαίνεται να έχουν προκληθεί από την χρήση λευκού φωσφόρου. Σε μια μάλιστα από τις φρικτότερες περιγραφές από κέντρα περίθαλψης τραυματιών των πόλεων του Λιβάνου, οι ιατροί νοσοκομείου, αναφέρουν ότι επανειλημμένα τους είχαν διακομιστεί νεκρά σώματα σε άθλια κατάσταση, το δέρμα των οποίων διέθετε την χαρακτηριστική μαύρη και πράσινη χροιά που εμφανίζεται μετά από τον οδυνηρό θάνατο εξαιτίας αυτού του χημικού συστατικού εμπρηστικών βομβών.
Δεν είναι βέβαια, μόνο αυτές οι σκόρπιες αναφορές που συγκλονίζουν αλλά και οι απεγνωσμένες φωνές του ίδιου του Προέδρου του Λιβάνου, ο οποίος κατά την διάρκεια της τελευταίας πολεμικής σύγκρουσης στην χώρα του, είχε καταφερθεί εναντίον του Ισραήλ διότι στρατιωτικές δυνάμεις του χρησιμοποιούσαν τέτοιον οπλισμό για να πλήξουν κατοικημένες περιοχές. Εις ότι δε αφορά το ίδιο το όπλο, η διεθνής οργάνωση του «Ερυθρού Σταυρού» που έχει καταγγείλει την χρήση του, έχει ζητήσει να θεωρηθεί παράνομη και το χημικό συστατικό αυτό να εξαφανιστεί από τα οπλοστάσια όλων των χωρών, έτσι όπως περιγράφεται από το τρίτο πρωτόκολλο της Συνθήκης της Γενεύης, το οποίο αφορά τα εμπρηστικά όπλα. Είναι μάλιστα ενδεικτικό, ότι ανάμεσα στις λιγοστές χώρες που δεν έχουν υπογράψει το προαναφερθέν πρωτόκολλο είναι το Ισραήλ και οι ΗΠΑ. Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς με το γεγονός ότι κι η προηγούμενη αναφορά χρήσης του απεχθούς αυτού όπλου με λευκό φωσφόρο, έχει διαπιστωθεί, στο Ιράκ το 2004 και συγκεκριμένα εναντίον των αμυνομένων Αράβων στην πόλη Φαλούτζα. Όπως και στο Ευρωπαϊκό έδαφος, από τους Συμμάχους στην γερμανική πόλη Δρέσδη εναντίον αμάχων, το 1945. Και στα τρία αυτά τρομερά εγκλήματα του διεθνούς Σιωνισμού, η παγκόσμια κοινότητα αρχικά εξέφρασε «την αποστροφή της», αλλά όπως αναμενόταν, στην συνέχεια προτίμησε να τα «αμνηστεύσει» με την ολική κι απροκάλυπτη αδιαφορία της.
Ζούμε στήν εποχή τής απόλυτης Pax Americana. Ό δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ήτο μία ολοκληρωτική προσπάθεια εκμηδενίσεως καί συντριβής τών δυνάμεων εκείνων τού μεσοπολέμου πού εξέφραζαν μία νέα έννοια Πανευρωπαϊκής ενώσεως, αλλά καί έναν νεωτερικό καί ριζοσπαστικό αναθεωρητισμό εναντίον τόσο τών δυτικών δημοκρατιών, όσο καί τού Σοβιετικού κομμουνισμού. Πάνε εξηντα τόσα χρόνια από τότε πού ή Ευρώπη είπε όχι στόν εβραιοκαπιταλισμό. Εξήντα τόσα χρόνια μετά τήν ύστατη θυσία τών τελευταίων υπερασπιστών τής ελευθέρας ευρώπης. Οί νικητές σήμερα συνεχίζουν νά θριαμβολογούν χαιρέκεκα γιά τήν νίκ, αφορίζοντας τούς ηττημένους. Σήμερα μέ λύσσα αντικρύζουν τά τότε σύμβολα καί καταριούνται τούς Ναζί. Αλλά ή σημερινή σήψη καί παρακμή δέν έχει σχέση μέ τούς ηττημένους αλλά είναι γέννημα θρέμμα τών νικητών. Ό Κεραυνοβόλος πόλεμος (Blitzkrieg) απέτυχε, αλλά ή βροχή τής ερήμου, τής Γιουκοσλαβίας, τούς Αφγανιστάν, τού Ιράκ, τού Βιετνάμ, τού Παναμά, τών Μαλβίνας, τού Κοσόβου, τής Παλαιστίνης, τούς Λιβάνου, τής Αιγύπτου επέτυχαν καί συνεχίζουν επιτυχώς.
«Εάν χάσουμε αυτόν τόν πόλεμο, θά πούν ότι είμασταν οί πιό παρανοϊκοί εγκληματίες πού γνώρισε ή ανθρωπότητα.
Εάν τόν κερδίσουμε θά μάς δοξάζουν γιά χίλια χρόνια»
Γιόζεφ Γκαίμπελς
Είναι γεγονός ότι στίς τελευταίες εκλογές στίς ΗΠΑ οί Εβραίοι δέν υποστήριξαν τόν Τζώρτζ Μπούς, αλλά τόν Κερι. Αυτό όμως δέν σημαίνει τίποτα. Στίς 19 Σεπτεμβρίου τού 2001 ή εφημερίδα «Οτάβα Σάν» αναφέρει πώς 9 Ισραηλινοί ετοιμάζονται γιά απέλαση, ενώ σύμφωνα μέ τίς Καναδικές υπηρεσίες επρόκειτο γιά πράκτορες τής Μοσσάντ. Οί συλλήψεις Ισραηλινών πρακτόρων πού παριστάνουν τούς φοιτητές καλών τεχνών, θυμίζει συλλήψεις πού είχαν πραγματοποιηθεί μετά τήν 11 Σεπτεμβρίου. Ή εφημερίδα «Χααρέτζ» δημοσίευσε άρθρο τού Ισραηλινού Γιουβάλ Ντρόρ μέ τίτλο «Εργαζόμενοι είχαν ειδοποιηθεί 2 ώρες πρίν». Τά ερωτήματα είναι πολλά, αλλά τό σίγουρο είναι πώς ή Μοσσάντ γνώριζε ότι θά γίνει τό χτύπημα. Βέβαια στήν Αμερικανική σύντομη ιστορία, τά αναπάντητα ερωτηματικά είναι πολλά. Γιά παράδειγμα Ό Γκόρ τό 2000 παραιτήθη πρίν τήν επανακαταμέτρηση στήν Φλώριδα, όπου Κυβερνήτης ήτο ό αδελφός τού Μπούς. Ό πόλεμος στό Αφγανιστάν θέλουν νά μάς πείσουν πώς είναι άσχετος μέ τό ότι παράγεται εκεί τό 70% τού Οπίου, καί ότι ή χώρα βρίσκεται στά σπλάχνα τής Ρωσίας, τού μόνο φόβου τών ΗΠΑ. Επίσης πρέπει νά μάς πούν πώς οί Ερυθρές ταξιαρχίες έμεναν ασύλληπτες γιά χρόνια, μέχρι πού απήχθη από αυτές Αμερικανός στρατηγός, καί τότε χρειάστηκαν 24 ώρες γιά τήν εξάθρωση τής οργανώσεως.
Ακόμα πρέπει νά μάς πούν χωρίς τό Πέρλ Χάρμπορ θά έπειθαν ποτέ τήν κοινή γνώμη τής Αμερικής νά μπεί ή χώρα στόν πόλεμο? Είναι δυνατόν επίσης ό πόλεμος στό Βιετνάμ νά άρχισε μέ αφορμή τό χτύπημα Αμερικανικού Αντιτορπιλικού από Βιετναμέζους. Είναι δυνατόν ? υπάρχει Έλλην νά τό πιστεύει. Μέ τήν Δήλωση τού Μάικλ Δουκάκη τί θά γίνει: «χωρίς τήν 11\9 ό Μπούς θά ήταν τελειωμένος».
Στίς εκλογές τού 2000 βλέπαμε από τίς τηλεοράσεις τόν Al Gore νά πανηγυρίζει μέ τόν ηθοποιό Μπέν Άφλεκ, τόν Στήβι Γουόντερ καί χιλιάδες κόσμο γιά τήν νίκη του στήν Florida καί επομένος τήν νίκη του στίς εκλογές εναντίον τού Μπούς. Μιλώντας στόν κόσμο ό Gore είπε «ό Θεός νά ευλογή τήν Φλώριδα, σάς ευχαριστώ». Όλα τά κανάλια CNN καί άλλα μιλούσαν γιά νέο πρόεδρο τών ΗΠΑ τόν Al Gore.
Ξαφνικά όμως τό βράδυ ένα κανάλι αρχίζει νά αλλάζει τά νέα : τό Fox News Channel λέγει ότι μάλλον δέν νίκησε ό Gore, αλλά ό Bush μέ 49% έναντι 48%. Τότε λοιπόν όλα τά κανάλια μετδίδουν τήν πληροφορία τού Fox , ζητώντας συγνώμη γιά τό λάθος πού έκαναν. Διευθυντής τού Fox News Channel ήτο ό πρώτος ξάδελφος τού Bush, ό John Elis. Επίσης κυβερνήτης τής Florida κατά τίς προεδρικές εκλογές ήτο ό αδελφός τού Bush, καί υπεύθυνος γιά τήν «σωστή» καί «νόμιμη» διεξαγωγή τών εκλογών. Λίγες μέρες αργότερα εκατοντάδες καταγγελίες φθάνουν στήν γερουσία πού αποδεικνύουν ότι περί τών 27000 μαύρων τούς απηγορεύθη νά ψηφίσουν στίς εκλογές. Δεκάδες εκπρόσωποι δήμων καί ψηφοφόρων επήγαν είς τήν γερουσία καί ζήτησαν νά γίνει ένσταση γιά τά αποτελέσματα τών εκλογών. Μάλιστα ή εφημερίς Pantagrafh έγραψε : «Latest Florida recount shows Gore Won». Ή ένσταση γιά νά γίνει θά έπρεπε νά υπάρξη μία τουλάχιστον υπογραφή ενός γερουσιαστή. Τελικά κανένας δέν βρέθηκε νά ακούση δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους πού πήγαιναν καί έφευγαν κάθε μέρα στήν γερουσία ζητώντας δικαίωση. Ό τελευταίος μαύρος πού μίλησε στήν γερουσία γιά νά πείση πώς πρέπει νά γίνη ένσταση είπε : «Θλιβερή ημέρα , ούτε ένας γερουσιαστής δέν εβρέθη γιά νά υποστηριξη τήν Δημοκρατία». Τήν ημέρα πού ορκίστηκε ό Bush χιλιάδες αμερικανοί διαδήλωσαν σέ μία ύστατη προσπάθεια γιά δίκαιο. Σέ κανέναν πρόεδρο δέν είχε συμβεί μία εξέγερση σάν αυτήν, αυγά καί γιαούρτια έπεφταν σέ όλη τήν διαδρομή στήν λιμουζίνα του. Γιά 8 μήνες κανένας δικαστής δέν ενέκρινε τούς νόμους πού ήθελε νά περάσει, ώσπου επήγε διακοπές γιά κανά 6μηνο. Ή καταστροφή του καί τών Ρεπουμπλικάνων ερχόταν. Σέ άλλη χώρα θά είχε παραιτηθεί, αλλά στήν Αμερική συμβαίνουν καί «θαύματα», όπως αυτό πού έγινε τήν Τρίτη 11\9 2001. Έχασαν τήν ζωή των περίπου 3000 άνθρωποι γιά νά μήν καταστραφή ή οικογένεια Bush καί φυσικά τά συμφέροντα κάποιων. Ό πρόεδρος τών ΗΠΑ βρισκόταν τότε στήν Φλώριδα σέ ένα δημοτικό σχολείο. Μόλις ειδοποιήθηκε γιά τό συμβάν στήν Νέα Υόρκη κράτησε τήν ψυχραιμία διαβάζοντας γιά 7 λεπτά ένα παραμύθι στά παιδιά μέ τό βιβλίο ανάποδα. Γιά νά δούμε όμως πρίν τό χτύπημα στούς πύργους τί έκανε γιά νά τό αποφύγη : Πρώτα έκοψε μήνες πρίν τά κονδύλια τού FBI γιά έρευνες εναντίον τρομοκρατών πού ζούσαν στίς ΗΠΑ, παρόλο πού στήν έκθεση στίς 6\8\01 τόν προείδοποιούσε γιά κάποιον Οσάμα Μπίν Λάντεν καί τί σχεδίαζε νά κάνη στίς ΗΠΑ. Λίγη ώρα μετά τό χτύπημα οί εμπορικές καί ιδιωτικές πτήσεις ακηρώθηκαν από όλα τά αεροδρόμια καί ή FAA έκλεισε όλα τά αεροδρόμια. Ή μόνη πτήση πού έγινε ήτο τής οικογενείας τού Λάντεν καί άλλων Σαουδαράβων μέ εντολή τής κυβερνήσεως τών ΗΠΑ σέ συνενόηση μέ τήν Σαουδική Αραβία. Όχι ένα αλλά 6 ιδιωτικά αεροπλάνα έφυγαν από τίς ΗΠΑ εκείνη τήν ημέρα μετά τό χτύπημα καί γιά τίς επόμενες 2 ημέρες. Συνολικά 142 Σαουδάραβες καί 24 μέλη τής οικογένειας Λάντεν έφυγαν στίς 11-12-13 καί 14 Σεπτεμβρίου χωρίς νά ανακριθή κάποιος, νά ερωτηθή τέλος πάντων γιά τό άν ήξερε γιά τούς φίλους, συγγενείς ή απλώς συμπατριώτες πού σκότωσαν 3000 αθώους χωρίς λόγο. Ό Πράκτωρ τού FBI Τζάκ Κλούναν είπε : «Δέν έπρεπε νά φύγουν, έπρεπε νά καταθέσουν. Ή αστυνομία κράτησε γιά καταθέσεις καί έλεγχο εκατοντάδες χιλιάδες άσχετους Άραβες καί όχι τήν οικογένεια Λάντεν, Γ Ι Α Τ Ι ;
Ό Bush λιποτάκτησε από τήν θητεία του στήν εθνοφυλακή, τό 1972 δύο οπλίτες είχαν τιμωρηθεί γιατί δέν πήγαν νά περάσουν ιατρικές εξετάσεις. Ό ένας ήτο ό George W Bush καί ό άλλος ό James R Bath. Ό Μπάθ ήτο γιά χρόνια ό οικονομικός σύμβουλος τού Λάντεν στήν Αμερική.
Ό Bush χρόνια πρίν ίδρυσε μία εταιρία πετρελαίου τήν Arbusto ltd, χωρίς νά εξηγείτε πού βρήκε τά λεφτά, αφού ό πατήρ αυτού ήτο απλώς αρχηγός στήν CIA. Τά λεφτά λοιπόν τά βρήκε από έναν επενδυτή ονόματι James Bath. Ό τελευταίος επένδυσε κεφάλαια τού Λάντεν στό Τέξας καί μάλιστα στήν εταιρία τού George W Bush. Τήν εταιρία τού Μπούς τήν αγόρασε ή Harken Energy, ενώ ή εταιρία τού Μπούς ήτο υπό χρεωκοπία. Ή Harken, Spectrum 7 , Arbusto, είχαν όλες επενδυτές Σαουδάραβες. Γιατί έξυπνοι Σαουδάραβες νά δίδουν λεφτά σέ άθλιες εταιρίες στήν Αμερική πού δέν έβγαζαν καλά καλά ούτε σταγόνα πετρελαίου. Τό 1990 ή επιτροπή κεφαλαιοαγοράς πού έκανε έλεγχο στήν εταιρία τού Μπούς τού νεότερου, ό Πατέρας του ήτο Πρόεδρος τών ΗΠΑ καί ή έρευνα έμεινε στά χαρτιά. Ή έρευνα άρχισε διότι ό Μπούς ό νεότερος πούλησε μετοχές τής Harken γιά 840000 δολ, ενώ μετά από 2 μήνες ή εταιρία ανακοίνωσε ζημία 23000000 δολ. Στήν έρευνα αυτή ό δικηγόρος πού τόν έσωσε ήτο ό Robert Jordan, ό οποίος μάθαμε πώς ήτο γιά καιρό Πρέσβεις τών ΗΠΑ στήν Σαουδική Αραβία όταν πρόεδρος έγινε ό Μπούς ό νεότερος. Μετά τό φιάσκο τής Harken, ό Μπούς έγινε διευθυντής στήν Carlyle. Ή Carlyle είναι πολεμική βιομηχανία καί περιλαμβάνει υπηρεσίες τηλεπικοινωνίες καί υγεία. Βασικός επενδυτής ήτο ή οικογένεια Λάντεν. Στίς 11\9\01 ή εταιρία είχε συνεδρίαση στό Carlton Hotel στήν Ουάσικτον, όπου εβρέθησαν ό Μπούς ό πατέρας τού προέδρου, ό Τζέημς Μπέηκερ, ό Τζών Μέϊτζορ καί ό Σαφίκ Μπίν Λάντεν, αδελφός τού Οσάμα. Ή Carlyle αποτελεί τόν κύριο εργολάβο γιά τήν Άμυνα τών ΗΠΑ. Έλεγχε τήν United Defence καί είχε κέρδος μετά τίς 11\9 στό χρηματιστήριο 237 εκατ. δολ. Φωτογραφίες βέβαια έδειχναν τά τελευταία χρόνια πού εκαταζητήτο ό Λάντεν, τόν πατέρα Μπούς νά βρίσκεται στήν Σαουδική Αραβία καί νά συναντά μάλιστα μέλη τής οικογενείας του. Στίς ΗΠΑ τήν ίδια εποχή 500 συγγενείς θυμάτων μήνυσαν τήν Σαουδική Αραβία γιά τό χτύπημα τών πύργων καί οί Σαουδάραβες επήραν ώς δικηγόρο σέ αυτήν τήν συγκρουση τόν Τζέημς Μπέηκερ τής Carlyle καί φίλο τού W Bush γιά 30 χρόνια. Γεγονός βέβαια είναι ότι τό 7 % τής οικονομίας τών ΗΠΑ ανήκει σέ επενδύσεις Σαουδαράβων καί μιλάμε γιά 800 δις δολ. Στίς αμερικανικές τράπεζες έχουν καταθέσεις πού αγγίζουν τό 1 τρις δολ, ενώ είναι μεγαλομέτοχοι σέ τεράστιες αμερικανικές εταιρίες όπως ή Citibank. Ό Μπούς ό νεότερος απαγόρευσε σέ ανεξάρτητη αρχή νά ερευνήση τό χτύπημα στίς 11\9 , ενώ ή έκθεση τού Κογκρέσου πρίν δημοσιοποιηθεί λογοκρίθηκε σέ 28 σελίδες. Ή επιτροπή έκανε παράπονα στόν λευκό οίκο γιά τό λίγο υλικό πού είχε στήν διάθεσή της καί τήν αργοπορία μέχρι νά φθάση στά χέρια της. Τά γεγονότα μιλούν από μόνα των, ό Πρέσβυς Μπαντάρ είναι ό καλύτερος φυλασσόμενος άνθρωπος στίς ΗΠΑ, ενώ στίς 13\9 βρισκόταν στόν Λευκό οίκο, τήν στιγμή πού οί Αμερικανοί ήξεραν ότι ή Αλ Κάϊντα ιδρύθηκε μέ λεφτά Σαουδαράβων καί 15 από τούς 19 αεροπειρατές ήτο Σαουδάραβες. Ή 11\9 πρέπει νά μείνει στήν Ιστορία ώς έγκλημα τού Μπούς καί τής συμμαχίας κάποιων εβραιοσαουδαράβων γιά νά πλουτίσουν ειβάρος τής ζωής τού πληθυσμού τής Γής.
Μετά από λίγο καιρό φθάνουμε στό Αφγανιστάν, όπου ό Μπούς είπε πώς οί αεροπειρατές ήτο Ταλιμπάν καί Αφγανοί καί θά έπρεπε νά τιμωρηθούν γιά αυτό πού έκαναν, ασχέτως άν αυτό πού έκαναν πλούτισε τόν Μπούς καί τούς φίλους του κατά δις εκατ. Ευρώ. Έστειλε λοιπόν 11000 άνδρες γιά νά κάνουν τηλεθέαση τά κανάλια. Δέν χτύπησε αμέσως τόν Λάντεν, αλλά μετά από μήνες καί μέ 11000 άνδρες μόνο λιγότερους από τούς αστυνομικούς πού βρίσκονται στό Μανχάταν σέ ώρα αιχμής. Οί αμερικανοί κομμάντος ποτέ δέν πλησίασαν τόν Λάντεν στά βουνά, ενώ ήξεραν πού βρισκόταν, αλλά αντιθέτως τού έδωσαν 2 μήνες Head Start γιά νά εξαφανιστή στά σίγουρα.
Τό 1997 ό W.Bush ήταν κυβερνήτης στό Τέξας καί αντιπροσωπεία Ταλιμπάν ήταν στό Τέξας γιά νά συζητήσουν μέ τήν Unocal κατασκευή αγωγού στό Αφγανιστάν, πού θά φέρνει φυσικό αέριο από τήν Κασπία στό Πακιστάν. Ή εταιρία πού θά τό έκανε λεγόταν Halliburton πού τήν διηύθυνε τότε κάποιος Ντίκ Τσέϊνυ καί ή εταιρία Enron τού Κένεθ Λέϋ, γνωστού κομματάρχη τής οικογενείας Μπούς. Πέντε μήνες πρίν τό χτύπημα στό Αφγανιστάν, ομάδα Ταλιμπάν επεσκέφθη τόν Μπούς. Μόνο τό BBC κάλυψε τό γεγονός. Μετά τήν νίκη στό Αφγανιστάν, οί αμερικανοί έκαναν πρόεδρο τόν Χαμίντ Καρζάϊ πρώην σύμβουλο τής Unocal. Έτσι ξεκίνησαν οί αγωγοί νά φτιάχνονται, αλλά οί Ταλιμπάν τί έγιναν ?? τό έσκασαν μέ τήν Αλ Κάϊντα γιά...διακοπές διαρκείας.
Από τίς 11\9 στίς ΗΠΑ ξέσπασε πόλεμος έναντίον μίας αόριστης, απρόσωπης, τρομοκρατίας. Τό FBI έλεγε στόν κόσμο νά προσέχη τά στυλό δηλητήρια, τά τηλεκατευθυνόμενα αεροπλανάκιαμέ εκρηκτικά, τίς πειρατίες στά αεροπλάνα καί φέρρυ κ.α. Ό Τζίμ Μακντέρμοτ μέλος τού Αμερικανικού Κογράσου είπε : «έναν λαό πού φοβάται τόν κάνεις ότι θές. Δημιουργείς μία αύρα αέναης απειλής. Ό Μπούς κοροίδεψε τόν κόσμο τών ΗΠΑ, ενώ τά κανάλια μέ αντιφατικά μηνύματα τρέλεναν τόν κόσμο». Τά κανάλια διαφήμιζαν αλεξίπτωτα γιά νά πηδάη ό κόσμος από μπαλκόνια, λές καί μία φόρα τήν ημέρα επρόκειτο νά πέφτουν αεροπλάνα σάν αυτά στούς Πύργους. Ό Υπουργός δικαιοσύνης Τζών Άσκροφτ τό 2000 στίς εκλογές στό Μιζούρι, ηττήθηκε από έναν υποψήφιο πού πέθανε 30 ημέρες πρίν, αλλά μπήκε ό Άσκροφτ στό Κογκρέσο αναγκαστικά γιατί πεθαμένοι βουλευτές ακόμα δέν έχουν ανακαλυφθεί. Άν όμως ό υπουργός δικαιοσύνης δέν μπορεί νά νικήση έναν πεθαμένο, τότε σίγουρα κάτι δέν πάει καλά στήν Αμερική. Αυτός ό υπουργός ενημερώθηκε από τό FBI δύο φορές γιά χτύπημα τρομοκρατών καί ότι μέλη τής Αλκάϊντα φοιτούν σέ σχολές πιλότων. Μετά λοιπόν τό «ξαφνικό» χτύπημα ό υπουργός επέρασε τόν Πατριωτικό νόμο : « Ή αστυνομία θά έχει πρόσβαση σέ Medical and Financial Records, computers and telefone conversations καί νά δύναται νά συλάβη κάποιον χωρίς νά έχει διαπρέξη κάποιο έγκλημα». Μετά λοιπόν τήν 11\9 ό Αμερικανικός λαός παρέδωσε πολλά διακαιώματα. Κανένας όμως από τό Κογκρέσο δέν μπήκε στόν κόπο νά διαβάση τί υπέγραφε. Τό βράδυ τυπώθηκε καί νωρίς τό πρωί πέρασε χωρίς νά τό καταλάβουν καί πολλοί. Στίς 19 Μαρτίου 2003 ό Μπούς επετέθη στό Irag. Επετέθη σέ ένα έθνος πού ποτέ στήν ιστορία του δέν είχε επετεθεί εναντίον τών ΗΠΑ. Επετέθη σέ ένα κράτος πού ποτέ δέν απείλησε τίς ΗΠΑ. Επετέθη σέ ένα κράτος πού ποτέ δέν εσκότωσε έναν αμερικανό πολίτη.
Έτσι λοιπόν μέ τήν διακαιολογία τών όπλων μαζικής καταστροφής πού υποτίθεται ότι είχε τό Ιράκ, ή μεγάλη συμμαχία επετέθη : ΗΠΑ,Παλάου, Ισλανδία, Μαρόκο, Ρουμανία, Ολλανδία, Ιαπωνία, Αγγλία, Ισπανία καί Αφγανιστάν. Οί δημοσιογράφοι έτρεχαν νά δείξουν φωτογραφίες καί εικόνες από νίκες εναντίον άοπλων αμάχων. Τά ΜΜΕ δέν εκάλυπταν όμως τίς προσωπικές ιστορίες. Τούς στρατιώτες πού σκοτώνονταν καί τά φέρετρα πού γύριζαν πίσω. Ό μεγαλύτερος αριθμός απωλειών μετά τό Βιετνάμ. Δυστυχώς δέν είναι εύκολο όσο νόμιζαν νά κατακτήσουν μία άλλη χώρα. Αιχμάλωτοι στρατιώτες καί δημοσιογράφοι έκαναν τά πράγματα ακόμα πιό πολύπλοκα. Οί Αμερικάνοι βασάνισαν Ιρακινούς κατά εκατοντάδες στίς φυλακές τού Γκουαντάναμο, ενώ σιγά σιγάμ απορούσαν τί έκαναν εκεί μετά τήν σύληψη τού Σαντάμ. Ό Μπούς τούς τραυματίες αμερικανούς τούς άφησε στό έλεος, αφούς δέν εφρόντισαν όπως υποσχέθηκαν. Μάλιστα τά κανάλια ανακοίνωναν νεκρούς καί ποτέ τούς χιλιάδες τραυματίες πού ζούσαν ακρωτηριασμένοι σέ κάποια βλαχοχώρια τών ΗΠΑ.
Στήν διάρκεια όμως τού πολέμου ή Halliburton, Microsoft, Ustda, DHL κ.α.έκαναν πάρτυ σέ μεγάλα ξενοδοχεία από τά κέρδη πού είχαν κατά τήν διάρκεια τού πολέμου. Σέ μεγάλη συγκέντρωση ακούστηκε : «όταν τό πετρέλαιο αρχίζει νά ρέει τότε τό χρήμα θά είναι πολύ». Τά κέρδη είναι φοβερά, ένα συμβόλαιο τού 1000000 δολ πρίν τόν πόλεμο, τώρα φθάνει τά 70000000 δολ. Στά πετρέλαια τού Ιράκ δουλέυουν πλέον άνθρωποι από τό Τέξας καί τής Halliburton. Ένας απλός οδηγός τής εταιρίας παίρνει 10000 δολ, ενώ ό στρατιώτης πού πολεμά νά τούς προστατεύη παίρνει 3000 δολ. Στό τέλος βέβαια όπλα μαζικής καταστροφής δέν εβρέθησαν, ενώ από τά 535 μέλη τού Κογκρέσου μόνο ένας έστειλε τόν γιό του στό Ιράκ (στά μετόπισθεν βέβαια).Πάντα αυτοί πού ζούν φτωχά στίς ΗΠΑ πάνε στά χειρότερα σχολεία, ζούν τήν δυσκολότερη ζωή, αλλά είναι οί πρώτοι πού θά υπερασπιστούν αυτό τό σύστημα πού τούς κρατά έτσι. Υπηρετούν γιά νά μήν υπηρετήσουν οί πλούσιοι καί βολεμένοι τού συστήματος. Θυσιάζονται γιά νά είναι ελεύθεροι οί τού συστήματος. Είναι φοβερό τό δώρο πού κάνουν αυτοί στούς πλουσίους καί βολεμένους τού συστήματος. Καί τό μόνο πού ζητούν είναι νά μήν τούς στέλνουν στήν φωτιά εκτός άν είναι απολύτως απαραίτητο.
30/12/06 Μία δικαστική παρωδία έλαβε σήμερα τέλος με τον απαγχονισμό του ΣαντάμΧουσεΐν. Ο Σαντάμ Χουσεΐν οδηγήθηκε στην αγχόνη στις 05:00 του Σαββάτου (ώρα Ελλάδος), αποφασισμένος και θαρραλέος, σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα, κρατώντας στο χέρι του ένα Κοράνι. Παρ' όλ' αυτά, τίποτε δεν τελειώνει ούτε για το Ιράκ, ούτε και για τους Αμερικανούς, όπως θα το ήθελαν, με την προσπάθειά τους να προσδώσουν ιστορική σημειολογία σε αυτή την εκτέλεση. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μία πράξη με χαρακτήρα εκδικητικής μανίας αφ' ενός και αφ' ετέρου καταδεικνύει αναμφίβολα την βιασύνη τους να αποχωρήσουν και να ξεμπερδεύουν όσο γίνεται γρηγορότερα αφήνοντας την εικόνα του τελικού "νικητή". Μία εικόνα που φυσικά έχει γίνει θρύψαλα προ πολλού.Ελπίζουν βέβαια ότι αυτή η εκτέλεση θα ρίξει κι άλλο λάδι στη φωτιά του εμφυλίου που έχουν ανάψει στο Ιράκ. Η μεγαλύτερη αλήθεια όμως είναι ότι φοβούνται τον Σαντάμ! Τον φοβόντουσαν όσο ήταν ζωντανός και τον φοβούνται σίγουρα και νεκρό. Στάθηκε με γενναιότητα και περηφάνια μπροστά στους δεσμοφύλακές του, εξευτελίζοντας την εικόνα του κατακτητή.Δεν αναγνώρισε ούτε στιγμή αυτό το αστείο κατ' όνομα δικαστήριο που του έστησαν τόσο πρόχειρα και βιαστικά... δεν δέχτηκε ποτέ να απολογηθεί στους έμμισθους υπαλλήλους των Αμερικανών κατακτητών.
Αυτή η νέα Νυρεμβέργη των Συμμάχων διεκόπη άρον άρον γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο. Κράτησε αρκετά και θα κόστιζε ίσως ακόμη περισσότερο εάν συνεχιζόταν. Είναι δε χαρακτηριστικό και φτάνει στα όρια της γελοιότητας η προσπάθεια που κάνουν τα αμερικανικά και βρετανικά τηλεοπτικά δίκτυα να ειρωνευτούν τα ανυπότακτα "ΖΗΤΩ" που ανεφώνησε ο Σαντάμ Χουσεΐν επάνω στο ικρίωμα και να διαδώσουν ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν φοβήθηκε τελικά... Το ίδιο ισχύει και για την προσπάθεια που κάνουν τα διεθνή ΜΜΕ να περάσουν την εντύπωση με πλάνα πάντα κατευθυνόμενα, ότι "ο Ιρακινός λαός πανηγυρίζει" γενικευμένα. Όπως είχε γίνει και με την εικόνα της πτώσης του αγάλματός του. Η αλήθεια είναι και πάλι πολύ διαφορετική, με ένα έθνος να βυθίζεται στο χάος, στην φτώχια και στην θρησκευτική ισοπέδωση αναπολώντας τα χρόνια του ηγέτη του ΣαντάμΧουσεΐν.
Ένας ακόμη άνδρας λοιπόν που στάθηκε περήφανος και ανυπότακτος απέναντι στον Σιωνιστικό ιμπεριαλισμό έφυγε με το κεφάλι ψηλά. Η θεία δίκη όμως πλησιάζει για την παγκόσμια δικτατορία όσο όλο και περισσότερα έθνη συνειδητοποιούν την ανάγκη να πολεμήσουν για την ελευθερία τους. Τίποτα δεν τελείωσε ...το ξέρουν.
Κατ’ αρχείν οι αμερικανικές δυνάμεις παρέδωσαν στην… «ιρακινή» κυβέρνηση τον Σαντάμ Χουσέιν, όπως ανακοίνωσαν οι δικηγόροι του. Όλα έδειχναν ότι οι αμερικανοί είχαν αποφασίσει την εκτέλεση του εθνικού ηγέτη του Ιράκ Σαντάμ Χουσεϊν και μη τολμώντας να την πραγματοποιήσουν οι ίδιοι την ανέθεσαν στους υποτακτικούς τους «ιρακινούς». Τι απέγιναν αλήθεια όλοι αυτοί οι «προοδευτικοί» που είναι κατά της θανατικής ποινής; Γιατί δεν διαμαρτύρονται; Όταν κάποιος είναι εχθρός του διεθνούς σιωνισμού δεν έχει ανθρώπινα δικαιώματα; Τελικά στην εκτέλεση δια απαγχονισμού του Σαντάμ Χουσεϊν, προχώρησαν σήμερα Σάββατο. Η εκτέλεση έγινε στις 5 τα ξημερώματα σήμερα τοπική ώρα. Η κόρη του, που ζει εξόριστη στην Ιορδανία, ζήτησε να ταφεί ο πατέρας της στην Υεμένη έως ότου το Ιράκ απελευθερωθεί και καταστεί δυνατό να ταφεί στο Ιράκ. Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους χαρακτήρισε την εκτέλεση του Σαντάμ ως ένα "σημαντικό ορόσημο" στην "πορεία της χώρας προς την δημοκρατία, εκτιμώντας, όμως παράλληλα ότι η εκτέλεση δεν θα τερματίσει τη βία στο Ιράκ. Οι Αμερικανο-Σιωνιστές για άλλη μια φορά μας θυμίζουν την Νυρεμβέργη αλλά και τις εκτελέσεις των Ιαπώνων Εθνικιστών ηγετών. Για άλλη μια φορά πανηγυρίζουν για την εξόντωση ενός φανατικού αντιπάλου τους. Ενός ανθρώπου που έστειλε απεριόριστη βοήθεια στην μαρτυρική γη της Παλαιστίνης, τσάκισε τους μαρξιστές στην χώρα του και έκανε το Ιράκ μια υπερδύναμη του Αραβικού κόσμου με το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στις Αραβικές χώρες και τον 6ο καλύτερο στρατό του κόσμου. Ενός ανθρώπου που είχε έμμεσες σχέσεις με φανατικούς υποστηρικτές του Εθνικοσοσιαλισμού και αγαπημένο του βιβλίο υπήρξε το ''Ο Αγών μου'' του Αδόλφου Χίτλερ. Όμως η εκτέλεση του Σαντάμ τον κάνει ήρωα στα μάτια των Σουνιτών που αποτελούν την κύρια δύναμη αντίστασης στην κατοχή. Οι αμερικανοί με την εκτέλεση αυτή υπογράφουν την αποχώρηση τους από το Ιράκ, υπογράφουν το νέο Βιετνάμ. Οι 3000 νεκροί και 25.000 τραυματίες είναι μόνο η αρχή για την σύγχρονη Βαβέλ που λέγεται ΗΠΑ. Γύρω από την σορό του ΠΡΟΕΔΡΟΥ του Ιράκ υπήρξε χορός και πανηγυρισμοί...Ο Σαντάμ αρνούμενος να φορέσει την κουκούλα φτύνει το παγκόσμιο σιωνιστικό κατεστημένο στα μούτρα άλλη μια φορά όπως τότε που φώναξε:
ΖΗΤΩ ΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΗΣ ΤΖΙΧΑΝΤ,
ΖΗΤΩ Η ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, ΚΑΤΩ Ο ΜΠΟΥΣ ΚΑΤΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ !!!
ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΣΙΩΝΙΣΤΗ ΗΓΕΤΗ ΣΑΝΤΑΜ ΧΟΥΣΕΙΝ!
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΣΙΩΝΙΣΜΟ!
Τό καλοκαίρι τού 2006 στόν Λίβανο μετά τήν πλασματική εκεχειρία τών 48 ωρών, έφεραν επιδρομές τών Ισραηλινών αεροσκαφών μέ διπλάσια ένταση στίς νότιες συνοικίες τής Βηρυτού. Άν καί οί κάτοικοι έχουν εγκαταλείψει τά σπίτια των από τίς 12 Ιουλίου, αυτή ή περιοχή θεωρείται πυρήνας τής Χεζμπολάχ. Οί συνοικίες Μπέιρ αλ Αμπέντ καί Χαρέτ Χριέκ υπέστησαν τό μεγαλύτερο πλήγμα. Οί καταστροφές στήν περιοχή τού Λιβάνου ανέρχονται σέ 2 δισεκατομμύρια δολάρια. Ή 23 ημέρα τών εχθροπραξιών έφερε 7 νεκρούς αμάχους Λιβανέζους στήν περιοχή τής Τύρου. Περισσότερες από 150 οβίδες έπεσαν στήν Τύρο. Τραγικός απολογισμός τής αεροπορικής επιδρομής ισραηλινών αεροσκαφών στήν Ράφα καί στήν λωρίδα τής Γάζας. Ή Χεσμπολάχ απάντησε σκοτώνοντας 37 στρατιώτες τών εβραίων καί όχι αμάχους. Από τήν πλευρά τών Παλαιστινών καί Λιβανέζων, οί νεκροί έχουν φθάσει τούς 967, οί τραυματίες τούς 3293, ενώ τό 1/3 τών θυμάτων είναι παιδιά. Ή Unicef εκφράζει τήν έντονη ανησυχία της γιά πιθανή ανάπτυξη επιδημιών όπως χολέρα. Ανάμεσα στούς νεκρούς καί τραυματίες 813000 έχουν εγκαταλείψει τίς εστίες τους.Αίμα καί φρίκη απλώνεται στήν Παλαιστίνη, ενώ ή δύση σιωπά καί παρακολουθεί νέ απάθεια τά εγκλήματα τών Σιωνιστών. Στήν Ραμάλα οί Παλαιστίνιοι ανοίγουν ομαδικούς τάφους γιά νά θάψουν τούς νεκρούς των, ενώ στήν Βηθλεέμ, έξω από τόν ναό τής γεννήσεως οί Σιωνιστές δολοφονούν καθημερινώς. Πτώματα σαπίζουν στούς δρόμους τής Βηθλεέμ ενώ γράφτηκε στόν τύπο, πώς οί εβραίοι κάνουν εμπόριο ανθρωπίνουν οργάνων από τά πτώματα τών Παλαιστινίων. Ή Αμερική μιλά γιά τρομοκράτες καί χειροκροτεί τά εγκλήματα τού Σαρόν. Ή γενοκτονία συνεχίζεται εδώ καί 50 χρόνια, ενώ οί «καλοί» δυτικοί τού 2ου παγκοσμίου πολέμου ήσαν αυτοί πού εξέθρεψαν τό κτήνος. Τό κτήνος πού κατέχει πάνω από 200 πυρηνικές κεφαλές μέ θερμό συμπαραστάτη του τούς αφεντάδες τού διεθνούς κεφαλαίου καί τούς μεγιστάνες τών ΜΜΕ ολοκλήρου τού κόσμου. Από τό βιβλίο τής Παλαιάς διαθήκης Κριταί, κεφ 16 λέγει : «Αποθανέτω ψυχή μου μετά αλλοφύλων». Γιαυτήν τήν πράξη του ό Σαμψών δοξάζεται από τούς εβραίους, ενώ τό ίδιο πού κάνουν οί Παλαιστίνιοι θεωρείται τρομοκρατία σήμερα από τούς δημοσιογράφους. Εάν γνώριζαν οί Έλληνες τίς σφαγές Ελλήνων από τούς Ιουδαίους όπως λέγει ό Δίων Κάσσιος, κατά τίς επαναστάσεις των από τούς Ρωμαίους, τότε απλώς θά διαπίστωναν πώς ή ιστορία επαναλαμβάνεται καί μόνο οί Έλληνες κοιμούνται τόν ύπνο τόν βαθύ. Ό Δρ.Πήρς λίγες ημέρες μετά τήν 11η Σεπτεμβρίου έγραψε : «ό Βενιαμίν Νετανιάχου είπε δέν θά ήτο αρκετό νά σκοτωθή ό Λάντεν καί οί ακόλουθοί του: οί ΗΠΑ πρέπει νά καταστρέψουν όλες τίς κυβερνήσεις εκείνων τών χωρών πού θά αναπτύξουν τρομοκρατικές ομάδες στό μέλλον. Ενόσω υπάρχει ακόμα λαϊκή υποστήριξη, ή Αμερική θά πρέπει νά επιτεθή τώρα καί νά εξαφανίση κάθε εχθρό». Από πού λοιπόν αντλεί τήν ισχύ ό πρωθυπουργός ένος μικρού κράτους νά μιλά ειρωνικά καί περιφρονητικά γιά ηγέτες καί κράτη μεγαλύτερα καί δυνατότερα ; Μήπως αυτοί πού αιώνες μιλούν γιά Σιωνιστική συνωμοσία έχουν δίκιο ; Μήπως ό Σαρόν σήμερα καί όλοι άλλοι εβραίοι κατά καιρούς αντλούν θράσος ανά τήν οικουμένη από τά ΜΜΕ πού διευθύνουν καί τίς διασυνδέσεις στίς Ευρωπαϊκές Κυβερνησείς ; Μήπως τελικά ό Κομμουνισμός καί ό Καπιταλισμός είναι δημιουργήματά Σιωνιστών καί πειθήνιοι συνεργοί των στά αιματηρά των σχέδια ; Δέν έχει σημασία άν ό πόλεμος είναι αληθινός, ή νίκη δέν είναι εφικτή. Ό πόλεμος δέν πρέπει νά κερδίζεται αλλά νά συνεχίζεται. Τό σύστημα βασίζεται στήν φτώχεια καί άγνοια. Ό πόλεμος γίνεται από τήν κυρίαρχη τάξη εναντίον τών υποτελών. Στόχος είναι ή προστασία τής δομής τού συστήματος καί όχι ή νίκη.
21η Απριλίου 1967
Τετάρτη, 17 Ιουνίου
2009, 7:17:20 πμ | noreply@blogger.com
(tektamos)
Γιά νά δούμε όμως τά πραγματικά «εγκλήματα»
τής «Χούντας» :
1. Εκτίσθη Σχολικό συκρότημα στήν Ηλιούπολιν 400 μαθητών μέ γήπεδο καί κλειστό γυμναστήριο (αξίας 28000000 δρχ)
2. Στήν Πτολεμαϊδα εκτίσθη τό μεγαλύτερο ενεργειακό έργο στά Βαλκάνια, μετατρέποντας τά αδρανή αποθέματα σέ χρήμα υπέρ τού κράτους. Δύο κέντρα Λιγνίτου 300000 ΚW
3. Εκτίσθησαν 852 διαμερίσματα πολυκατοικιών καί παρεδόθησαν σέ πρόσφυγες από τήν Κων\λιν καί τόν Πόντο (αξίας 198000000 δρχ).
4. Εκτίσθησαν στήν Δραπετσώνα 802 εργατικές κατοικίες προσφύγων καί παρεδόθησαν.
5. Ηγοράσθησαν 24 ταχύπλοα τού Λιμενικού σώματος.
6. Εκτίσθησαν αεροδρόμια είς Μύκονον, Πάρο, Μήλο, Σάμο, Ρόδο, Λήμνον , Σκύρον.
7. Τά Ελληνικά Ναυπηγία Σκαραμαγκά παρέδοσαν 28 πλοία τού Εμπορικού ναυτικού.
8. Εδόθη είς τόν Δημόκρητον, κέντρο πυρηνικών δοκιμών, αντιδραστήρας Ραδιοσοτόπων 5000ΚW
9. Εκτίσθη σύραγγα στήν Βοιωτία γιά αδρευτική καί αποχετευτική χρήση, έργο Κωπαϊδος.
10. Σέ 68 σχολεία εδόθησαν πρωτομές τού Μ.Αλεξάνδρου γιά νά βλέπουν τά παιδιά καί νά μαθαίνουν.
11. Ό Παπαδόπουλος εζήτησε από τούς Έλληνας Εφοπλιστάς καί Πλοιοκτήτας τήν Ελληνικήν σημαία έις τούς ιστούς τών πλοίων των.
12. Εγκαινιάσθη ή αεροπορική γραμμή Σίνδεϋ-Αθήναι.
13. Αυξήση ή δωρεά τροφή τών φοιτητών, περισσότερα δωρεάν βιβλία καί εγένετο ή 3η εξαιταστική περίοδος. Επίσης απεφασίσθη ή δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη τών φοιτητών.
14. Εκτίσθησαν 64 εργατικές κατοικίες στήν Καβάλα καί 50 είς Ηγουμενίτσαν αξίας 15000000 καί 12000000 δρχ αμφότερα.
15. Ιδρύθη τό εθνικόν ίδρυμα ερευνών.
16. Ιδρύθη παραγωγική μονάδα Βιομηχανίας στό Μαντούδι Ευβοίας, κατασκευής πυρολίθουν. Παραγωγή 42000000 τ. Πυρότουβλα, από τά οποία τό 80% θά εξάγεται.
17. Εγένετο λιμάνι φορτηγών πλοίων είς Δαφνοπόταμον Ευβοίας.
18. Εγένετο εργοστάσιο εμπλουτισμού Βοξίτου στόν Παρνασσόν, εργοστάσιο όπου θά εξάγη μεγάλη ποσότητα μεταλεύματος.
19. Τό 1972 εδόθησαν στόν Λιμένα τού Πειραιά 2 Ο\Γ καί 1 Ε\Γ γιά τίς γραμμές τών νήσων.
20. Στήν Ημαθία έγιναν 2 Αντλιοστάσια καί 1 αδρευτικό εργοστάσιο αξίας 80000000δρχ.
21. Έγιναν 2 υψικάμινοι στήν Χαλιβουργική, παραγωγής 1000000τ τόν χρόνο χάλιβα υπέρ τής εθνικής οικονομίας. Συνολικά έγιναν 10 σέ όλη τήν Ελλάδα.
22. Αθλητικές εγκαταστάσεις Χανίων.
Στίς 15,16 καί 17 Νοεμβρίου 1973, στήν Αθήνα καί στόν χώρο τού Πολυτεχνίου δημιουργήθηκε μία κρίση καί αναταραχή, εναντίον τού Πολιτεύματος. Αφορμή δόθηκε από τά ζητήματα τών φοιτητών, αλλά καί από τά αιτήματα τών κατοίκων τών Μεγάρων γιά τήν μή απαλλοτρίωση εκτάσεών των. Αυτοί έγιναν αρωγοί στήν δημιουργία ζητήματος καί αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, μίας ελάχιστης ποσότητας πολιτών, μπροστά σέ μία πόλη 2,5 εκατατομμυρίων κατοίκων. Οί Αμερικάνοι κυρίως, ήθελαν μία κρίση πού θά οδηγούσε στήν ανατροπή ενός καθεστώτος, πού τό αποτελούσαν αντιαμερικάνοι. Αυτό δέν ήταν εμφανές στήν αρχή, αλλά τόν Οκτώβριο τού 1973, ό Γεώργιος Παπαδόπουλος Πρόεδρος τής Ελληνικής κυβερνήσεως, διά τού Πρωθυπουργού Σπύρου Μαρκεζίνη, αρνήθηκε τήν παροχή υπερεσιών πρός τήν Αμερική. Τήν χρήση δηλαδή αεροδρομίων καί στρατιωτικών εγκαταστάσεων από τούς Αμερικανούς, πρός βοήθειαν τών Ισρλαηλιτών στόν Αραβοϊσραηλιτικό πόλεμο πού είχε ξεσπάσει. Τό «Όχι» τού Παπαδοπούλου, οδήγησε στήν πτώση τού καθεστώτος καί τήν απαρχή τού μακρόχρονου γολγοθά του.Τό Πολυτεχνείο ξεκίνησε ώς «χαβαλές», στηριγμένο στά επαναστατημένα νιάτα, κάτι σάν τόν κίβδηλο Παρισινό Μάη. Αμέσως στίς τάξεις τών φοιτητών παρείσφρησαν κάθε είδους πράκτορες, αλλά καί κάθε αναρχικά στοιχεία, πού ουδεμία σχέση είχαν μέ τό Πολυτεχνείο καί τίς ιδέες πού κατόπιν υποστήριξαν πώς αντιπροσώπευαν. Πολλοί τέτοιοι νεαροί βρήκαν στό Πολυτεχνείο τήν ευκαιρία γιά λίγες στιγμές ασυδοσίας καί «χαβαλέ» κατά τά πρότυπα δηλαδή τών χίπις. Έμπαιναν γιά «καμάκι» καί «πλάκα» τό πρωί ή τό βράδυ καί μετά γύριζαν σπίτι. Οί τυχεροί όμως πού εγκλωβίστηκαν τήν τελευταία μέρα ήταν λίγοι. Έτσι μέ τήν επέμβαση τού νόμου έγιναν ήρωες. Οί τότε μακρυμάλληδες επαναστάτες μέ τήν ντουντούκα στό χέρι, κυκλοφορούν 30 χρόνια μετά, μέ πανάκριβα αυτοκίνητα καί μέ περιουσίες δισεκατομμυρίων. Όπως είπε καί ό κ.Πρέκας ό ηθοποιός, στίς 28\10\07 σέ πρωινή εκπομπή τού MEGA : «Τό Πολυτεχνείο είναι μία στημένη υπόθεση».
Τό 1974 ό δήμαρχος τού δήμου Ζωγράφου Μπέης, προχώρησε σέ εσκαφές στόν περίβολο τού νεκροταφείου Ζωγράφου, προκειμένου νά βρή ομαδικούς τάφους τών νεκρών τής νύχτας τού Πολυτεχνίου. Φυσικά δέν εβρέθη κάτι, αλλά έμεινε ή εντύπωση ότι υπήρχαν ομαδικοί τάφη. Σύμφωνα μέ τό επίσημο πόρισμα Τσεβά, οί νεκροί ήσαν 17, όλοι βεβαια εκτός χώρου Πολυτεχνίου. Τά επόμενα όμως χρόνια διαπιστώνουμε μία παραπληροφόρηση : από χρονιά σέ χρονιά, από πηγή σέ πηγή, από κανάλι σέ κανάλι, οί αριθμοί τών νεκρών ποτέ δέν συμπίπτουν. Αντιμετωπίζονται όμως ώς ήρωες καί ή αντίληψη αυτή επιβάλλεται στήν συνείδηση τών νέων.
Αντίθετα οί τής Ελληνικής υπαίθρου μαζικά δολοφονηθέντες (τόν Δεκέμβρη τού 44) καί οί πεσόντες από τίς αντισυμμοριτικές μάχες, αντιμετωπίζονται ώς προδότες. Αυτό λοιπόν τό σχέδιο (τού Πολυτεχνείου) οδήγησε στόν Ιούλιο τού 1974 καί τήν Τουρκική εισβολή στήν Κύπρο.
Τί πραγματικά έγινε τόν Ιούλιο καί Αύγουστο τού 74 ποτέ δέν μάθαμε. Αμείλικτα είναι τά ερωτηματικά, όπως καί γιά πολλές περιόδους αυτού τού αιώνος. Ποτέ κανείς δέν μάς είπε γιατί ό Βενιζέλος έκανε εκλογές τό 1920, ενώ ήταν βέβαιος πώς θά τίς χάσει. Παρόμοια ερωτηματικά υπάρχουν καί γιά τό 1974. Πολλοί λέγουν πολλά, όπως ότι ή Ελλάς ήτο άοπλη κ.α.Ποιά είναι όμως ή αλήθεια :
«Ενώπιον πάσης αρμόδιας αρχής»
Εξώδικος αναγελία αξιοποίνων πράξεων τού κ.Γεωργίου Αλφαντάκη, δικηγόρου Αθηνών, υπερασπιστού κατηγορουμένων αξιωματικών τών Ενόπλων δυνάμεων συνέπεια τών τελευταίων καταμηνύσεων καί διώξεων αυτών, συμφώνως τώ άρθρο 40 τού Κώδ.Ποιν.Δικονομίας.
Πρός τόν αξιότιμον κ.Προϊστάμενον τής Εισαγγελίας Πλημμ/κών Αθηνών. Κατ’εντολή τών πελατών μου, ανωτέρων καί ανωτάτων αξιωματικών, κατηγορουμένων καί συκοφαντουμένων εσχάτως...αναγγέλλω υμίν τά κάτωθι: «...μετά τήν ενέργεια κατά τού Μακαρίου, ό Αρχηγός τών Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Μπονάνος, προειδοποιήθη καί ενημερώθη αρκούντως διά τήν επικειμένην Τουρκική εισβολή καί δή : 1)Δι’επανειλημμένων αποκαλυπτικών σημάτων τού βοηθού στρατιωτικού ακολούθου τής Ελληνικής πρεσβείας τού Λονδίνου, από 15-19 Ιουλίου.2)Υπό Ταγματάρχου κ.Περδίκη καί υπό τού Ταξιάρχου κ.Σωτηριάδου υπηρετούντος είς τό αρχηγίο τού ΝΑΤΟ Σμύρνης, όστις ενημερώθη υπό τού Αμερικάνου στρατηγού καί διοικητού τών δυνάμεων τού ΝΑΤΟ νοτίου Ευρώπης, περί τής πραγματοποιήσεως Τουρκικής εισβολής είς Κύπρον, εντός 48 ωρών, μέ τήν εντολήν όπως ενημερώση τόν Έλληνα Αρχηγόν τών Ενόπλων Δυνάμεων. Ό Σωτηριάδης ενημέρωσε τόν Μπονάνο στίς 18/7/74. 3)Υπό τού ΓΕΕΦ Κύπρου, όπερ από τού παρελθόντος έτους είχεν ενημερωθή από τόν Βρεττανόν ανώτατον αξιωματικόν περί Τουρκικού σχεδίου εισβολής. 4)Υπό τήν ναυτική διοίκηση Κύπρου από τής 10ης νυκτερινής τής 19ης Ιουλίου 74 ήτις διά τού διοικητού αυτής Αντιπλοιάρχου κ.Παπαγιάννη, ειδοποίησε τόν Μπονάνον περί κατευθύνσεως τής Τουρκικής αρμάδας πρός τήν Κυρήνεια...
Από τό ΓΕΕΦ καί τήν ναυτική διοίκηση Κύπρου, στίς 20/7/74 άκουγαν τήν πολεμική κραυγή: «οί Τούρκοι ευρίσκονται είς απόστασιν 20μιλίων...πλησιάζουν». Παρά ταύτα τό αρχηγείο τών Ενόπλων Δυνάμεων, ηγνόησε τήν προειδοποίησιν καί δέν ενίσχυσε τήν Κυπριακή Εθνοφρουρά κατά τόν πενθήμερον 15-20 Ιουλίου καί εδέχθη μάλιστα τήν αντικατάστασιν 700 εμπείρων ανδρών τής ΕΛΔΥΚ (τήν 18η έως 19η Ιουλίου 1974) υπό απείρων κληρωτών, αγνοούντων καί τάς τοπικάς Κυπριακάς συνθήκας. Οί Αρχηγοί Ενόπλων Δυνάμεων Μπονάνος καί Γαλατσάνος, όταν πέραν τών άνω προενημερώσεων ειδοποιήθησαν τήν πρωϊαν τής 20/7/74 παρά τού ΓΕΕΦ ότι ρίπτονται Τούρκοι Αλεξιπτωτισταί καί ενώ ή Τουρκική αεροπορία είχε βομβαρδίσει αγρίως τό στρατόπεδο τής ΕΛΔΥΚ, δέν διέταξαν τάς Ελληνικάς δυνάμεις είς Κύπρον νά αρχίσουν πύρ. Τήν 0850 πρωϊνήν ό μόνος αφιχθείς είς τήν αίθουσα επιχειρήσεων τού Αρχηγείου ενόπλων δυνάμεων Αντισυνταγματάρχης Λούκουτος, έδωσε τηλεφωνικώς διαταγή είς τόν Ταξίαρχον ΓΕΕΦ Γεωργίτσιν : «χτυπάτε δί’όλων τών μέσων». Έτσι κατόρθωσαν νά προγεφυρωθούν μονάδες τών Τούρκων αλεξιπτωτιστών. Οί δυνάμεις στήν Κυρήνεια έπληξαν τό πρώτο κύμα Τουρκικής αποβάσεως, μέ αποτέλεσμα νά σκοτωθούν καί νά τραυματιστούν 2-3000 Τούρκοι. Ή κυβέρνησις καί Επανάστασις τής 25/11/73 απεφάσισαν καί διέταξαν γενική επιστράτευσιν τήν 20/7/74, ήτις ήρξαντο εφαρμοζομένη από τής 9ης πρωινής ώρας. Αυτήν απήτουν αί περιστάσεις καί τά νέα δεδομένα.
Ό Στρατηγός Μπονάνος τήν 11ην πρωϊνήν τής 20/7/74 ανακάλεσε τήν γενικήν επιστράτευσιν, δί ‘άλλους λόγους. Τήν 21/7/74 ημέρα Κυριακή, συνήλθε υπό τόν Πρόεδρον τής Δημοκρατίας Γκιζίκη τό συμβούλιον τής Εθνικής Ασφαλείας. Συμμετείχον οί Γκιζίκης, Ανδρουτσόπουλος, Μπονάνος, Γαλατσάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου καί ό Ιωαννίδης. Εις τήν Κυρήνειαν ευρίσκονταν δύο υποβρύχια εξωπλισμένα μέ 14 τορπίλλες έκαστον καί είχαν σκοπεύσει τά 11 Τουρκικά. Επίσης υπήρχον έτοιμα Φάντομς είς τήν Κρήτη μέ βόμβες καί πυραύλους, έκ τών οποίων δέν θά γλύτωναν τά Τουρκικά πλοία...τά υποβρύχια πλέοντα είς βάθος 200μέτρων μέ 21-22 μίλια τήν ώρα, δέν δύνανται νά επισημανθούν υπό τών Τουρκικών αντιτορπιλλικών, διότι τά ηχοληπτικά όργανα αυτών μετά τήν ταχύτητα τών 18μιλίων δέν λειτουργούν. Οί Τούρκοι εστερούντο Φάντομς καί ουδέν έτερον μέσον ανασχέσεως τών Ελληνικών Φάντομς διέθετον...
Απόφασις καί Διαταγή τής Ηγεσίας τού Έθνους :
- Κύριε Αραπάκη τήν πρωϊαν τής Δευτέρας 22/7/74 ότε θέλει αρχίσει ή κύρια απόβασις τών Τούρκων, βυθίσατε τά πρό τού λιμένος Κυρηνείας ευρισκομένα Τουρκικά αποβατικά καί λοιπά σκάφη τού εχθρού.
- Κύριε Παπανικολάου κατά τήν αυτή ώρα αποστείλατε 6 Φάντομς από Κρήτην είς Κυρήνειαν καί πλήξατε τά Τουρκικά σκάφη.
- Κύριε Γαλατσάνε αρχίσατε βολάς πυροβολικού είς Έβρον δι’αντιπερισπαμόν...
- Κύριε Μπονάνε εποπτεύσατε τήν εκτέσεσιν τών διαταγών.
Τήν πρωϊαν τής Δευτέρας 22/7/74 ό κ.Αραπάκης διέταξε προσωπικώς τά δύο υποβρύχια νά επιστρέψουν έκ Κύπρου καταλειπόντα τόν εxθρόν ελεύθερον καί ανενόχλητον...ό κύριος Παπανικολάου εσταμάτησε τά 6 Φάντομς είς τήν Κρήτην, μέ αποτέλεσμα οί Ελληνικές δυνάμεις νά σφυροκοπώνται ανελέητα υπό τής απαιδεύτου Τουρκικής αεροπορίας...Ό Γαλατσάνος δέν επέτρεψε τάς βολάς είς Έβρον. Τέλος ό Μπονάνος συνετόνισε τάς ενέργειας τών τριών Αρχηγών τών Επιτελείων...
Παρ’όλα αυτά ό Ελληνικός στρατός ήταν ωπλισμένος όσο ποτέ καλλίτερα, ενώ πολεμοφόδια καί υλικά υπήρχαν άφθονα...οί Τούρκοι είχαν καταβυθίσει ένα δικό των αντιτορπιλλικό, είχαν αχρηστεύσει δύο καί είχαν καταρρίψει επίσης δύο δικά των αεροπλάνα. Από τήν άλλη τό Ελληνικόν πυροβολικόν είχε αχρηστεύσει δύο ακόμα Τουρκικά αντιτορπιλλικά...Ό Αμερικανός Υφυπουργός Σίσκο τόν οποίον ηρνούνται νά δεχθούν πλέον -20/7/74- καί εντεύθεν ό Γκιζίκης καί Ανδρουτσόπουλος, ώς επιτηρητήν τών Τουρκοαμερικανών, συναντάτο τήν 21/7/74 μέ τόν κ.Μπονάνο καί Αραπάκη...Ό Αντιστράτηγος Σταθόπουλος, διοικητής τής ΚΥΠ, ανέφερε είς τήν ηγεσίαν ότι υπήρχαν πληροφορίες γιά συγκέντρωση Βουλγαρικού στρατού είς τά σύνορα, καί αεροσκαφών Μίγκ. Οί επιτελείς τού Στρατηγού Γαλατσάνου υποψιασθέντος δολίαν προέλευσιν τής πληροφορίας ηρώτησαν τά αρμόδια κλιμάκια τής ΚΥΠ τά οποία διέψευδον, όπως καί τά γραφεία ταγμάτων τής Ελληνο-βουλγαρικής μεθορίου, πού όχι μόνο διέψευδαν τήν πληροφορία τού Σταθόπουλου, αλλά είπον ότι οί Βούλγαροι έχουν αραιώσει εσχάτως τά μεθοριακάς φρουράς...
Γνωστοποιώ τά ανωτέρω...επιδοτώ νομίμως τήν παρούσα πρός τόν αξιότιμον κ.Προϊστάμενον τής Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών τών Αθηνών πρός γνώσιν του καί διά τήν διενέργεια τών νομίμων» Εν Αθήνας τή 8η Νοεμβρίου 1974.
Στό συγγεκριμένο αυτό κείμενο, ποτέ καί κανένας δέν απήντησε. Ό Φάκελος τής Κύπρου έκλεισε καί αυτό λέει πολλά γιά τό ποιοί ήσαν οί προδότες σέ εκείνην τήν περίσταση. Σέ κάθε περίπτωση οί διεθνούς κύρους αμυντικές επιθεωρήσεις τής εποχής, αποδεικνύουν ότι ή Ελλάς έναντι τής Τουρκίας τόν Ιούλιου τού 74 είχε συντριπτική υπεροπλία. Όσο γιά τόν ρόλο τού Κωνσταντίνου Καραμανλή, ό Σπύρος Παπαγεωργίου στό βιβλίο του γράφει : «..ό Καραμανλής παραπλάνησε τόν Βασιλέα καί τόν εκράτησε εκτός Ελλάδος καί θρόνου, ούτω καί έναντι τού Μακαρίου, πρός τόν οποίον τόσα ώφειλε, είχε σχέδια αυτόχρημα εχθρικά. Δέν ήθελε νά επανέλθη ό Μακάριος είς τήν Κύπρον τόν Δεκέμβριον 1974, δέν ενέκρινε τήν υποδοχή του είς τήν πλατείαν Συντάγματος τόν Νοέμβριον τού 74, εξέφρασε τήν αντίθεσίν του είς τήν πολιτικήν Μακαρίου διά τήν απαλλαγήν τής Κύπρου από τόν Αττίλα...ό Α.Παπανδρέου δήλωσε: «ή Κυβέρνηση Καραμανλή πού ανέλαβε τήν εξουσία από τήν Χούντα, έχει βαριές ευθύνες γιά τίς ανεπίτρεπτες πιέσεις πού ασκήθηκαν στόν εξόριστο, τότε Κύπριο Πρόεδρο γιά νά μήν αναλάβη ορισμένες διπλωματικές πρωτοβουλίες πού σχεδίαζε...δέν προετοίμασε έγκαιρα τήν επιστροφή τού Μακαρίου στήν Κύπρο, πού θά μπορούσε ίσως νά αποσοβήση τόν Αττίλα 2». Αυτό τό παραδέχεται ό ίδιος ό Καραμανλής είς τήν ακροτελεύτιον παράγραφον τού γνωστού υπομνήματός του πρός τήν Επιτροπήν διά τόν Φάκελον τής 30ης Νοεμβρίου 1974. Ό Καραμανλής εδραιωθείς είς τήν εξουσίαν, τήν οποίαν κατέκτησεν ανωμαλώσι τού Κυπριακού αίματος, ελησμόνησε τήν οφειλήν καί τάς υποσχέσεις του. Η Ελλάς ουδέποτε θά αποδεχθή τά τετελεσμένα γεγονότα τής Τουρκικής εισβολής, διεκήρυττεν ό Καραμανλής : «Δέν θά αποδεχθώμεν ταπεινωτικάς λύσεις». Ό Καραμανλής αποδέχθη τό Τουρκικόν τελεσίγραφον διά αναγκαστικήν μαζικήν μεταφορά πληθυσμών έκ τού νότου είς τόν βορράν. Ούτω επραγματώθη ή κύρια προϋπόθεσις διά τήν «Ντέ φάκτο» διχοτόμησιν τής Κύπρου.
Σέ απάντηση ό Καραμανλής έκανε τήν κατάπτυστον δήλωση πρός Ετσεβίτ : «οί Τούρκοι είχον δίκαιο πραγματοποιήσαντες τήν πρώτην επιχείρησίν των κατά τής Κύπρου».Ή ευθύνη τού Καραμανλή είναι τεράστια καί είς τό θέμα τής άρσεως τού Αμερικανικού «Εμπάρκο» τό οποίον είχε επιβληθή είς τήν Τουρκίαν.
Ό μόνος όμως πού μπήκε στήν φυλακή ήτο ό διοικητής τού 521 Τάγματος πεζικού, ό οποίος επολέμησε στήν Πάφο καί τήν κράτησε Ελληνική έως σήμερα. Αυτοί πού τό 74 ήρθαν στήν Ελλάδα μέ ζιβάγκο καί τώρα φοράνε φράκα έβαλαν στήν φυλακή τόν ήρωα καί τόν εξευτελίζουν στά τηλεοπτικά πάνελ επί 30 χρόνια. Ό Ντερτιλής πού πήρε τόν έλεγχο τής Αθήνας τό 1967 μέσα σέ 2 ώρες, ήτο ό άνθρωπος πού ξέρει άν ό λαός τό 1967 ήθελε τήν Χούντα ή όχι. Ήτο ό άνθρωπος πού επολέμησε υπέρ πατρίδος καί μένει επί 34 χρόνια στήν φυλακή διότι λέγει τήν αλήθεια. Ενώ οί εγκληματίες καί προδότες τής Κύπρου, τών Ασφαλιστικών ταμείων, τούς Χρηματιστηρίου, τών γκρίζων ζωνών, τών Ίμια, τής βορείου Ηπείρου, τής Ανατολικής θράκης, τού Μακεδονικού είναι έξω καί ζούν καί Βασιλεύουν.
Πρέπει νά ξέρουμε πώς ό Ωνάσης ζήτησε από τόν Παπαδόπουλο καί Πατακό νά τούς φυγαδεύση όπου θέλουν καί γιά όσο θέλουν μέ δικά του χρήματα. Αλλά ούτε ό Πατακός, ούτε ό Παπαδόπουλος, ούτε ό Μακαρέζος εδέχθησαν νά φύγουν από τήν χώρα, μολονότι ήξεραν πώς θά τούς φερθούν οί Καραμανλίδεςκαί Παπανδρέοι.
1. Εκτίσθη Σχολικό συκρότημα στήν Ηλιούπολιν 400 μαθητών μέ γήπεδο καί κλειστό γυμναστήριο (αξίας 28000000 δρχ)
2. Στήν Πτολεμαϊδα εκτίσθη τό μεγαλύτερο ενεργειακό έργο στά Βαλκάνια, μετατρέποντας τά αδρανή αποθέματα σέ χρήμα υπέρ τού κράτους. Δύο κέντρα Λιγνίτου 300000 ΚW
3. Εκτίσθησαν 852 διαμερίσματα πολυκατοικιών καί παρεδόθησαν σέ πρόσφυγες από τήν Κων\λιν καί τόν Πόντο (αξίας 198000000 δρχ).
4. Εκτίσθησαν στήν Δραπετσώνα 802 εργατικές κατοικίες προσφύγων καί παρεδόθησαν.
5. Ηγοράσθησαν 24 ταχύπλοα τού Λιμενικού σώματος.
6. Εκτίσθησαν αεροδρόμια είς Μύκονον, Πάρο, Μήλο, Σάμο, Ρόδο, Λήμνον , Σκύρον.
7. Τά Ελληνικά Ναυπηγία Σκαραμαγκά παρέδοσαν 28 πλοία τού Εμπορικού ναυτικού.
8. Εδόθη είς τόν Δημόκρητον, κέντρο πυρηνικών δοκιμών, αντιδραστήρας Ραδιοσοτόπων 5000ΚW
9. Εκτίσθη σύραγγα στήν Βοιωτία γιά αδρευτική καί αποχετευτική χρήση, έργο Κωπαϊδος.
10. Σέ 68 σχολεία εδόθησαν πρωτομές τού Μ.Αλεξάνδρου γιά νά βλέπουν τά παιδιά καί νά μαθαίνουν.
11. Ό Παπαδόπουλος εζήτησε από τούς Έλληνας Εφοπλιστάς καί Πλοιοκτήτας τήν Ελληνικήν σημαία έις τούς ιστούς τών πλοίων των.
12. Εγκαινιάσθη ή αεροπορική γραμμή Σίνδεϋ-Αθήναι.
13. Αυξήση ή δωρεά τροφή τών φοιτητών, περισσότερα δωρεάν βιβλία καί εγένετο ή 3η εξαιταστική περίοδος. Επίσης απεφασίσθη ή δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη τών φοιτητών.
14. Εκτίσθησαν 64 εργατικές κατοικίες στήν Καβάλα καί 50 είς Ηγουμενίτσαν αξίας 15000000 καί 12000000 δρχ αμφότερα.
15. Ιδρύθη τό εθνικόν ίδρυμα ερευνών.
16. Ιδρύθη παραγωγική μονάδα Βιομηχανίας στό Μαντούδι Ευβοίας, κατασκευής πυρολίθουν. Παραγωγή 42000000 τ. Πυρότουβλα, από τά οποία τό 80% θά εξάγεται.
17. Εγένετο λιμάνι φορτηγών πλοίων είς Δαφνοπόταμον Ευβοίας.
18. Εγένετο εργοστάσιο εμπλουτισμού Βοξίτου στόν Παρνασσόν, εργοστάσιο όπου θά εξάγη μεγάλη ποσότητα μεταλεύματος.
19. Τό 1972 εδόθησαν στόν Λιμένα τού Πειραιά 2 Ο\Γ καί 1 Ε\Γ γιά τίς γραμμές τών νήσων.
20. Στήν Ημαθία έγιναν 2 Αντλιοστάσια καί 1 αδρευτικό εργοστάσιο αξίας 80000000δρχ.
21. Έγιναν 2 υψικάμινοι στήν Χαλιβουργική, παραγωγής 1000000τ τόν χρόνο χάλιβα υπέρ τής εθνικής οικονομίας. Συνολικά έγιναν 10 σέ όλη τήν Ελλάδα.
22. Αθλητικές εγκαταστάσεις Χανίων.
Στίς 15,16 καί 17 Νοεμβρίου 1973, στήν Αθήνα καί στόν χώρο τού Πολυτεχνίου δημιουργήθηκε μία κρίση καί αναταραχή, εναντίον τού Πολιτεύματος. Αφορμή δόθηκε από τά ζητήματα τών φοιτητών, αλλά καί από τά αιτήματα τών κατοίκων τών Μεγάρων γιά τήν μή απαλλοτρίωση εκτάσεών των. Αυτοί έγιναν αρωγοί στήν δημιουργία ζητήματος καί αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, μίας ελάχιστης ποσότητας πολιτών, μπροστά σέ μία πόλη 2,5 εκατατομμυρίων κατοίκων. Οί Αμερικάνοι κυρίως, ήθελαν μία κρίση πού θά οδηγούσε στήν ανατροπή ενός καθεστώτος, πού τό αποτελούσαν αντιαμερικάνοι. Αυτό δέν ήταν εμφανές στήν αρχή, αλλά τόν Οκτώβριο τού 1973, ό Γεώργιος Παπαδόπουλος Πρόεδρος τής Ελληνικής κυβερνήσεως, διά τού Πρωθυπουργού Σπύρου Μαρκεζίνη, αρνήθηκε τήν παροχή υπερεσιών πρός τήν Αμερική. Τήν χρήση δηλαδή αεροδρομίων καί στρατιωτικών εγκαταστάσεων από τούς Αμερικανούς, πρός βοήθειαν τών Ισρλαηλιτών στόν Αραβοϊσραηλιτικό πόλεμο πού είχε ξεσπάσει. Τό «Όχι» τού Παπαδοπούλου, οδήγησε στήν πτώση τού καθεστώτος καί τήν απαρχή τού μακρόχρονου γολγοθά του.Τό Πολυτεχνείο ξεκίνησε ώς «χαβαλές», στηριγμένο στά επαναστατημένα νιάτα, κάτι σάν τόν κίβδηλο Παρισινό Μάη. Αμέσως στίς τάξεις τών φοιτητών παρείσφρησαν κάθε είδους πράκτορες, αλλά καί κάθε αναρχικά στοιχεία, πού ουδεμία σχέση είχαν μέ τό Πολυτεχνείο καί τίς ιδέες πού κατόπιν υποστήριξαν πώς αντιπροσώπευαν. Πολλοί τέτοιοι νεαροί βρήκαν στό Πολυτεχνείο τήν ευκαιρία γιά λίγες στιγμές ασυδοσίας καί «χαβαλέ» κατά τά πρότυπα δηλαδή τών χίπις. Έμπαιναν γιά «καμάκι» καί «πλάκα» τό πρωί ή τό βράδυ καί μετά γύριζαν σπίτι. Οί τυχεροί όμως πού εγκλωβίστηκαν τήν τελευταία μέρα ήταν λίγοι. Έτσι μέ τήν επέμβαση τού νόμου έγιναν ήρωες. Οί τότε μακρυμάλληδες επαναστάτες μέ τήν ντουντούκα στό χέρι, κυκλοφορούν 30 χρόνια μετά, μέ πανάκριβα αυτοκίνητα καί μέ περιουσίες δισεκατομμυρίων. Όπως είπε καί ό κ.Πρέκας ό ηθοποιός, στίς 28\10\07 σέ πρωινή εκπομπή τού MEGA : «Τό Πολυτεχνείο είναι μία στημένη υπόθεση».
Τό 1974 ό δήμαρχος τού δήμου Ζωγράφου Μπέης, προχώρησε σέ εσκαφές στόν περίβολο τού νεκροταφείου Ζωγράφου, προκειμένου νά βρή ομαδικούς τάφους τών νεκρών τής νύχτας τού Πολυτεχνίου. Φυσικά δέν εβρέθη κάτι, αλλά έμεινε ή εντύπωση ότι υπήρχαν ομαδικοί τάφη. Σύμφωνα μέ τό επίσημο πόρισμα Τσεβά, οί νεκροί ήσαν 17, όλοι βεβαια εκτός χώρου Πολυτεχνίου. Τά επόμενα όμως χρόνια διαπιστώνουμε μία παραπληροφόρηση : από χρονιά σέ χρονιά, από πηγή σέ πηγή, από κανάλι σέ κανάλι, οί αριθμοί τών νεκρών ποτέ δέν συμπίπτουν. Αντιμετωπίζονται όμως ώς ήρωες καί ή αντίληψη αυτή επιβάλλεται στήν συνείδηση τών νέων.
Αντίθετα οί τής Ελληνικής υπαίθρου μαζικά δολοφονηθέντες (τόν Δεκέμβρη τού 44) καί οί πεσόντες από τίς αντισυμμοριτικές μάχες, αντιμετωπίζονται ώς προδότες. Αυτό λοιπόν τό σχέδιο (τού Πολυτεχνείου) οδήγησε στόν Ιούλιο τού 1974 καί τήν Τουρκική εισβολή στήν Κύπρο.
Τί πραγματικά έγινε τόν Ιούλιο καί Αύγουστο τού 74 ποτέ δέν μάθαμε. Αμείλικτα είναι τά ερωτηματικά, όπως καί γιά πολλές περιόδους αυτού τού αιώνος. Ποτέ κανείς δέν μάς είπε γιατί ό Βενιζέλος έκανε εκλογές τό 1920, ενώ ήταν βέβαιος πώς θά τίς χάσει. Παρόμοια ερωτηματικά υπάρχουν καί γιά τό 1974. Πολλοί λέγουν πολλά, όπως ότι ή Ελλάς ήτο άοπλη κ.α.Ποιά είναι όμως ή αλήθεια :
«Ενώπιον πάσης αρμόδιας αρχής»
Εξώδικος αναγελία αξιοποίνων πράξεων τού κ.Γεωργίου Αλφαντάκη, δικηγόρου Αθηνών, υπερασπιστού κατηγορουμένων αξιωματικών τών Ενόπλων δυνάμεων συνέπεια τών τελευταίων καταμηνύσεων καί διώξεων αυτών, συμφώνως τώ άρθρο 40 τού Κώδ.Ποιν.Δικονομίας.
Πρός τόν αξιότιμον κ.Προϊστάμενον τής Εισαγγελίας Πλημμ/κών Αθηνών. Κατ’εντολή τών πελατών μου, ανωτέρων καί ανωτάτων αξιωματικών, κατηγορουμένων καί συκοφαντουμένων εσχάτως...αναγγέλλω υμίν τά κάτωθι: «...μετά τήν ενέργεια κατά τού Μακαρίου, ό Αρχηγός τών Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Μπονάνος, προειδοποιήθη καί ενημερώθη αρκούντως διά τήν επικειμένην Τουρκική εισβολή καί δή : 1)Δι’επανειλημμένων αποκαλυπτικών σημάτων τού βοηθού στρατιωτικού ακολούθου τής Ελληνικής πρεσβείας τού Λονδίνου, από 15-19 Ιουλίου.2)Υπό Ταγματάρχου κ.Περδίκη καί υπό τού Ταξιάρχου κ.Σωτηριάδου υπηρετούντος είς τό αρχηγίο τού ΝΑΤΟ Σμύρνης, όστις ενημερώθη υπό τού Αμερικάνου στρατηγού καί διοικητού τών δυνάμεων τού ΝΑΤΟ νοτίου Ευρώπης, περί τής πραγματοποιήσεως Τουρκικής εισβολής είς Κύπρον, εντός 48 ωρών, μέ τήν εντολήν όπως ενημερώση τόν Έλληνα Αρχηγόν τών Ενόπλων Δυνάμεων. Ό Σωτηριάδης ενημέρωσε τόν Μπονάνο στίς 18/7/74. 3)Υπό τού ΓΕΕΦ Κύπρου, όπερ από τού παρελθόντος έτους είχεν ενημερωθή από τόν Βρεττανόν ανώτατον αξιωματικόν περί Τουρκικού σχεδίου εισβολής. 4)Υπό τήν ναυτική διοίκηση Κύπρου από τής 10ης νυκτερινής τής 19ης Ιουλίου 74 ήτις διά τού διοικητού αυτής Αντιπλοιάρχου κ.Παπαγιάννη, ειδοποίησε τόν Μπονάνον περί κατευθύνσεως τής Τουρκικής αρμάδας πρός τήν Κυρήνεια...
Από τό ΓΕΕΦ καί τήν ναυτική διοίκηση Κύπρου, στίς 20/7/74 άκουγαν τήν πολεμική κραυγή: «οί Τούρκοι ευρίσκονται είς απόστασιν 20μιλίων...πλησιάζουν». Παρά ταύτα τό αρχηγείο τών Ενόπλων Δυνάμεων, ηγνόησε τήν προειδοποίησιν καί δέν ενίσχυσε τήν Κυπριακή Εθνοφρουρά κατά τόν πενθήμερον 15-20 Ιουλίου καί εδέχθη μάλιστα τήν αντικατάστασιν 700 εμπείρων ανδρών τής ΕΛΔΥΚ (τήν 18η έως 19η Ιουλίου 1974) υπό απείρων κληρωτών, αγνοούντων καί τάς τοπικάς Κυπριακάς συνθήκας. Οί Αρχηγοί Ενόπλων Δυνάμεων Μπονάνος καί Γαλατσάνος, όταν πέραν τών άνω προενημερώσεων ειδοποιήθησαν τήν πρωϊαν τής 20/7/74 παρά τού ΓΕΕΦ ότι ρίπτονται Τούρκοι Αλεξιπτωτισταί καί ενώ ή Τουρκική αεροπορία είχε βομβαρδίσει αγρίως τό στρατόπεδο τής ΕΛΔΥΚ, δέν διέταξαν τάς Ελληνικάς δυνάμεις είς Κύπρον νά αρχίσουν πύρ. Τήν 0850 πρωϊνήν ό μόνος αφιχθείς είς τήν αίθουσα επιχειρήσεων τού Αρχηγείου ενόπλων δυνάμεων Αντισυνταγματάρχης Λούκουτος, έδωσε τηλεφωνικώς διαταγή είς τόν Ταξίαρχον ΓΕΕΦ Γεωργίτσιν : «χτυπάτε δί’όλων τών μέσων». Έτσι κατόρθωσαν νά προγεφυρωθούν μονάδες τών Τούρκων αλεξιπτωτιστών. Οί δυνάμεις στήν Κυρήνεια έπληξαν τό πρώτο κύμα Τουρκικής αποβάσεως, μέ αποτέλεσμα νά σκοτωθούν καί νά τραυματιστούν 2-3000 Τούρκοι. Ή κυβέρνησις καί Επανάστασις τής 25/11/73 απεφάσισαν καί διέταξαν γενική επιστράτευσιν τήν 20/7/74, ήτις ήρξαντο εφαρμοζομένη από τής 9ης πρωινής ώρας. Αυτήν απήτουν αί περιστάσεις καί τά νέα δεδομένα.
Ό Στρατηγός Μπονάνος τήν 11ην πρωϊνήν τής 20/7/74 ανακάλεσε τήν γενικήν επιστράτευσιν, δί ‘άλλους λόγους. Τήν 21/7/74 ημέρα Κυριακή, συνήλθε υπό τόν Πρόεδρον τής Δημοκρατίας Γκιζίκη τό συμβούλιον τής Εθνικής Ασφαλείας. Συμμετείχον οί Γκιζίκης, Ανδρουτσόπουλος, Μπονάνος, Γαλατσάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου καί ό Ιωαννίδης. Εις τήν Κυρήνειαν ευρίσκονταν δύο υποβρύχια εξωπλισμένα μέ 14 τορπίλλες έκαστον καί είχαν σκοπεύσει τά 11 Τουρκικά. Επίσης υπήρχον έτοιμα Φάντομς είς τήν Κρήτη μέ βόμβες καί πυραύλους, έκ τών οποίων δέν θά γλύτωναν τά Τουρκικά πλοία...τά υποβρύχια πλέοντα είς βάθος 200μέτρων μέ 21-22 μίλια τήν ώρα, δέν δύνανται νά επισημανθούν υπό τών Τουρκικών αντιτορπιλλικών, διότι τά ηχοληπτικά όργανα αυτών μετά τήν ταχύτητα τών 18μιλίων δέν λειτουργούν. Οί Τούρκοι εστερούντο Φάντομς καί ουδέν έτερον μέσον ανασχέσεως τών Ελληνικών Φάντομς διέθετον...
Απόφασις καί Διαταγή τής Ηγεσίας τού Έθνους :
- Κύριε Αραπάκη τήν πρωϊαν τής Δευτέρας 22/7/74 ότε θέλει αρχίσει ή κύρια απόβασις τών Τούρκων, βυθίσατε τά πρό τού λιμένος Κυρηνείας ευρισκομένα Τουρκικά αποβατικά καί λοιπά σκάφη τού εχθρού.
- Κύριε Παπανικολάου κατά τήν αυτή ώρα αποστείλατε 6 Φάντομς από Κρήτην είς Κυρήνειαν καί πλήξατε τά Τουρκικά σκάφη.
- Κύριε Γαλατσάνε αρχίσατε βολάς πυροβολικού είς Έβρον δι’αντιπερισπαμόν...
- Κύριε Μπονάνε εποπτεύσατε τήν εκτέσεσιν τών διαταγών.
Τήν πρωϊαν τής Δευτέρας 22/7/74 ό κ.Αραπάκης διέταξε προσωπικώς τά δύο υποβρύχια νά επιστρέψουν έκ Κύπρου καταλειπόντα τόν εxθρόν ελεύθερον καί ανενόχλητον...ό κύριος Παπανικολάου εσταμάτησε τά 6 Φάντομς είς τήν Κρήτην, μέ αποτέλεσμα οί Ελληνικές δυνάμεις νά σφυροκοπώνται ανελέητα υπό τής απαιδεύτου Τουρκικής αεροπορίας...Ό Γαλατσάνος δέν επέτρεψε τάς βολάς είς Έβρον. Τέλος ό Μπονάνος συνετόνισε τάς ενέργειας τών τριών Αρχηγών τών Επιτελείων...
Παρ’όλα αυτά ό Ελληνικός στρατός ήταν ωπλισμένος όσο ποτέ καλλίτερα, ενώ πολεμοφόδια καί υλικά υπήρχαν άφθονα...οί Τούρκοι είχαν καταβυθίσει ένα δικό των αντιτορπιλλικό, είχαν αχρηστεύσει δύο καί είχαν καταρρίψει επίσης δύο δικά των αεροπλάνα. Από τήν άλλη τό Ελληνικόν πυροβολικόν είχε αχρηστεύσει δύο ακόμα Τουρκικά αντιτορπιλλικά...Ό Αμερικανός Υφυπουργός Σίσκο τόν οποίον ηρνούνται νά δεχθούν πλέον -20/7/74- καί εντεύθεν ό Γκιζίκης καί Ανδρουτσόπουλος, ώς επιτηρητήν τών Τουρκοαμερικανών, συναντάτο τήν 21/7/74 μέ τόν κ.Μπονάνο καί Αραπάκη...Ό Αντιστράτηγος Σταθόπουλος, διοικητής τής ΚΥΠ, ανέφερε είς τήν ηγεσίαν ότι υπήρχαν πληροφορίες γιά συγκέντρωση Βουλγαρικού στρατού είς τά σύνορα, καί αεροσκαφών Μίγκ. Οί επιτελείς τού Στρατηγού Γαλατσάνου υποψιασθέντος δολίαν προέλευσιν τής πληροφορίας ηρώτησαν τά αρμόδια κλιμάκια τής ΚΥΠ τά οποία διέψευδον, όπως καί τά γραφεία ταγμάτων τής Ελληνο-βουλγαρικής μεθορίου, πού όχι μόνο διέψευδαν τήν πληροφορία τού Σταθόπουλου, αλλά είπον ότι οί Βούλγαροι έχουν αραιώσει εσχάτως τά μεθοριακάς φρουράς...
Γνωστοποιώ τά ανωτέρω...επιδοτώ νομίμως τήν παρούσα πρός τόν αξιότιμον κ.Προϊστάμενον τής Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών τών Αθηνών πρός γνώσιν του καί διά τήν διενέργεια τών νομίμων» Εν Αθήνας τή 8η Νοεμβρίου 1974.
Στό συγγεκριμένο αυτό κείμενο, ποτέ καί κανένας δέν απήντησε. Ό Φάκελος τής Κύπρου έκλεισε καί αυτό λέει πολλά γιά τό ποιοί ήσαν οί προδότες σέ εκείνην τήν περίσταση. Σέ κάθε περίπτωση οί διεθνούς κύρους αμυντικές επιθεωρήσεις τής εποχής, αποδεικνύουν ότι ή Ελλάς έναντι τής Τουρκίας τόν Ιούλιου τού 74 είχε συντριπτική υπεροπλία. Όσο γιά τόν ρόλο τού Κωνσταντίνου Καραμανλή, ό Σπύρος Παπαγεωργίου στό βιβλίο του γράφει : «..ό Καραμανλής παραπλάνησε τόν Βασιλέα καί τόν εκράτησε εκτός Ελλάδος καί θρόνου, ούτω καί έναντι τού Μακαρίου, πρός τόν οποίον τόσα ώφειλε, είχε σχέδια αυτόχρημα εχθρικά. Δέν ήθελε νά επανέλθη ό Μακάριος είς τήν Κύπρον τόν Δεκέμβριον 1974, δέν ενέκρινε τήν υποδοχή του είς τήν πλατείαν Συντάγματος τόν Νοέμβριον τού 74, εξέφρασε τήν αντίθεσίν του είς τήν πολιτικήν Μακαρίου διά τήν απαλλαγήν τής Κύπρου από τόν Αττίλα...ό Α.Παπανδρέου δήλωσε: «ή Κυβέρνηση Καραμανλή πού ανέλαβε τήν εξουσία από τήν Χούντα, έχει βαριές ευθύνες γιά τίς ανεπίτρεπτες πιέσεις πού ασκήθηκαν στόν εξόριστο, τότε Κύπριο Πρόεδρο γιά νά μήν αναλάβη ορισμένες διπλωματικές πρωτοβουλίες πού σχεδίαζε...δέν προετοίμασε έγκαιρα τήν επιστροφή τού Μακαρίου στήν Κύπρο, πού θά μπορούσε ίσως νά αποσοβήση τόν Αττίλα 2». Αυτό τό παραδέχεται ό ίδιος ό Καραμανλής είς τήν ακροτελεύτιον παράγραφον τού γνωστού υπομνήματός του πρός τήν Επιτροπήν διά τόν Φάκελον τής 30ης Νοεμβρίου 1974. Ό Καραμανλής εδραιωθείς είς τήν εξουσίαν, τήν οποίαν κατέκτησεν ανωμαλώσι τού Κυπριακού αίματος, ελησμόνησε τήν οφειλήν καί τάς υποσχέσεις του. Η Ελλάς ουδέποτε θά αποδεχθή τά τετελεσμένα γεγονότα τής Τουρκικής εισβολής, διεκήρυττεν ό Καραμανλής : «Δέν θά αποδεχθώμεν ταπεινωτικάς λύσεις». Ό Καραμανλής αποδέχθη τό Τουρκικόν τελεσίγραφον διά αναγκαστικήν μαζικήν μεταφορά πληθυσμών έκ τού νότου είς τόν βορράν. Ούτω επραγματώθη ή κύρια προϋπόθεσις διά τήν «Ντέ φάκτο» διχοτόμησιν τής Κύπρου.
Σέ απάντηση ό Καραμανλής έκανε τήν κατάπτυστον δήλωση πρός Ετσεβίτ : «οί Τούρκοι είχον δίκαιο πραγματοποιήσαντες τήν πρώτην επιχείρησίν των κατά τής Κύπρου».Ή ευθύνη τού Καραμανλή είναι τεράστια καί είς τό θέμα τής άρσεως τού Αμερικανικού «Εμπάρκο» τό οποίον είχε επιβληθή είς τήν Τουρκίαν.
Ό μόνος όμως πού μπήκε στήν φυλακή ήτο ό διοικητής τού 521 Τάγματος πεζικού, ό οποίος επολέμησε στήν Πάφο καί τήν κράτησε Ελληνική έως σήμερα. Αυτοί πού τό 74 ήρθαν στήν Ελλάδα μέ ζιβάγκο καί τώρα φοράνε φράκα έβαλαν στήν φυλακή τόν ήρωα καί τόν εξευτελίζουν στά τηλεοπτικά πάνελ επί 30 χρόνια. Ό Ντερτιλής πού πήρε τόν έλεγχο τής Αθήνας τό 1967 μέσα σέ 2 ώρες, ήτο ό άνθρωπος πού ξέρει άν ό λαός τό 1967 ήθελε τήν Χούντα ή όχι. Ήτο ό άνθρωπος πού επολέμησε υπέρ πατρίδος καί μένει επί 34 χρόνια στήν φυλακή διότι λέγει τήν αλήθεια. Ενώ οί εγκληματίες καί προδότες τής Κύπρου, τών Ασφαλιστικών ταμείων, τούς Χρηματιστηρίου, τών γκρίζων ζωνών, τών Ίμια, τής βορείου Ηπείρου, τής Ανατολικής θράκης, τού Μακεδονικού είναι έξω καί ζούν καί Βασιλεύουν.
Πρέπει νά ξέρουμε πώς ό Ωνάσης ζήτησε από τόν Παπαδόπουλο καί Πατακό νά τούς φυγαδεύση όπου θέλουν καί γιά όσο θέλουν μέ δικά του χρήματα. Αλλά ούτε ό Πατακός, ούτε ό Παπαδόπουλος, ούτε ό Μακαρέζος εδέχθησαν νά φύγουν από τήν χώρα, μολονότι ήξεραν πώς θά τούς φερθούν οί Καραμανλίδεςκαί Παπανδρέοι.
23/11/13 - 15:36
«Η πόλη μας ομολογείται (αναγνωρίζεται) ως η αρχαιότατη, ….Γιατί εμείς κατοικούμε σ’αυτήν την πόλη, χωρίς να διώξουμε από εδώ άλλους, ούτε την βρήκαμε έρημη, ούτε έχουμε συγκεντρωθή μιγάδες από πολλά έθνη, αλλά η καταγωγή μας είναι τόσο καλή και γνήσια, ώστε την γή από την οποία γεννηθήκαμε, την ίδια κατέχουμε χωρίς καμία διακοπή(όλον το χρόνο),επειδή είμαστε αυτόχθονες και μπορούμε να ονομάσουμε την πόλη με τα ίδια ονόματα που δίνει κάποιος στους πλησιέστερους συγγενείς του».
Ισοκράτους Πανηγυρικός, 23-24 (380 π.Χ)
Τα τελευταία χρόνια αμφισβητείται απο πολλούς «διανοούμενους» και πολιτικούς, Έλληνες και μη, η καταγωγή των σημερινών Ελλήνων από τους αρχαίους Ελληνες. Υπάρχουν θεωρίες, ατεκμηρίωτες πάντοτε, που υποστηρίζουν οτι οι σημερινοί Έλληνες κατάγονται από Ινδοευρωπαίους, απο την Αφρική (θεωρία της μαύρης Αθηνάς,η οποία, παρά το ότι δεν στέκεται επιστημονικά, διδάσκεται σε αρκετά Αμερικάνικα πανεπιστήμια), από Σημιτοφοίνικες και άλλα τέτοια φαιδρά.
Και λέμε φαιδρά γιατί κάθε έρευνα, που αποδεικνύει τόσο την αυτοχθονία των αρχαίων προγόνων μας, όσο και το αδιάσπαστο του λαού μας απο τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα, αποσιωπάται και δεν διδάσκεται στα πανεπιστήμια και στα σχολεία. Τις έρευνες αυτές θα παραθέσουμε παρακάτω.
Πρώτα απ’όλα δεν λαμβάνονται υπ’όψην οι αναφορές των ίδιων των αρχαίων συγγραφέων που στηρίζουν την αυτοχθονία των αρχαίων Ελλήνων.
Αυτό συμβαίνει είτε απο άγνοια των κειμένων αυτών απο τους εκπαιδευτικούς ή από κάποιου είδους εμπάθεια πρός την αρχαία Ελλάδα, πράγμα που οφείλεται στο ότι δέχονται χωρίς έρευνα όσα τους λένε κάποιοι «φωτισμένοι» καθηγητές πανεπιστημίων στα οποία σπούδασαν.
Ταυτόχρονα πολλοί Έλληνες εκπαιδευτικοί γίνονται θιασώτες ξένων θεωριών, όπως αυτή του Ιακώβ Φαλμεράϋερ, (θεωρία που έχει αποδειχθεί εσφαλμένη εδώ και έναν αιώνα) και υποστηρίζουν ότι δεν έχουμε καμιά σχέση με τους αρχαίους Έλληνες αλλά είμαστε Σλάβοι, Αλβανοί, Αφρικανοί, Τούρκοι και οτιδήποτε άλλο εκτός απο Έλληνες.
Παρ’ ότι ο Φαλμεράυερ έχει αποδειχθεί εμπαθής και αντιεπιστημονικός συνεχίζει να στηρίζεται από αρκετούς εκπαιδευτικούς και οι έρευνες των Ελλήνων καθηγητών που αποδεικνύουν τα ψεύδη του, αποσιωπούνται πλήρως και δεν διδάσκονται στα παιδιά.
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε οτι τα τελευταία 100 χρόνια πολλοί λαοί χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν τους αρχαίους Έλληνες και τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό σαν δικό τους και τους εαυτούς τους σαν απογόνους των αρχαίων Ελλήνων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στις ημέρες μας, οι Σλάβοι Σκοπιανοί.
Πιστεύουν και προπαγανδίζουν σε όλο το κόσμο οτι είναι γνήσιοι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Βέβαια δεν τους ήρθε ξαφνικά στο μυαλό ότι είναι γνήσιοι Μακεδόνες. Άνθρωποι όπως ο Τζόρτζ Σόρος έχουν χαρίσει πολλά εκατομμύρια δολλάρια στα Σκόπια φτιάχνοντας Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και Πανεπιστήμια στα οποία οι Σκοπιανοί μαθαίνουν οτι πρόγονοί τους ήταν ο Φίλιππος, ο Αλέξανδρος, ο Αριστοτέλης.
Χωρίς την συνεχή και τεράστια οικονομική ενίσχυση από ιδρύματα και οργανώσεις όπως του κ. Σόρος, τα Σκόπια ίσως να μην υπήρχαν σαν κράτος σήμερα. Βέβαια όλα αυτά συμβαίνουν με την ανοχή των ελληνικών κυβερνήσεων.
Είναι κοινό μυστικό οτι τα πρωτοκλασάτα στελέχη τους, υπακούουν και λένε σε όλα «YES SIR», με αντάλλαγμα την επανεκλογή τους. (Οι αναγνώστες μπορούν να ψάξουν στο διαδίκτυο και θα βρουν σωρεία δηλώσεων Ελλήνων βουλευτών πάνω στο θέμα…)
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΛΛΗΝΕΣ
Παρ’ όλα αυτά οι επιστήμες προοδεύουν. Σήμερα οι έρευνες πάνω στην ιστορία των λαών δεν περιορίζονται μόνο στα ιστορικά και αρχαιολογικά δεδομένα. Πολλές επιστήμες επιστρατεύονται για την εξαγωγή ακριβέστερων και πιο αντικειμενικών συμπερασμάτων πάνω στην ανθρώπινη ιστορία. Μια απο αυτές τις επιστήμες είναι και η γενετική, η οποία είναι και η ακριβεστέρα όλων. Όλοι γνωρίζουμε ότι η μελέτη του DNA, αποκαλύπτει την καταγωγή και χρησιμοποιείται από την παλαιοντολογία μέχρι την αστυνομία.
Εχουν γίνει τέτοιου είδους έρευνες που να αποδεικνύουν οτι είμαστε πάντα Έλληνες;
Βεβαίως έχουν γίνει και μάλιστα επίσημες πανεπιστημιακές αλλά δεν έχουν προβληθεί παρά ελάχιστα.
ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ
Τα ελληνικά ΜΜΕ στη χώρα μας πρόβαλλαν τη Σκοπιανή έρευνα, η οποία «αποδεικνύει» ότι οι Έλληνες καταγόμαστε από την Αφρική.
Για μέρες ακούγαμε την Σκοπιανή έρευνα…Την απάντηση όμως του Έλληνα καθηγητή Γενετικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, την παρουσίασαν μόνο τα μικρά κανάλια. Δείτε γιατί. Ο κ. Τριανταφυλλίδης κατηγόρησε τους Σκοπιανούς καθηγητές σαν κοινούς απατεώνες. Η έρευνά τους ήταν μισθωμένη και είχε πολιτική σκοπιμότητα. Το ανθρώπινο DNA αποτελείται από τμήματα που επιμολύνονται όταν πάθει ο άνθρωπος μια ίωση ή όταν τσιμπηθεί από ένα κουνούπι.
Τότε το DNA του ιού μεταφέρεται(τμήμα του) στο ανθρώπινο DNA. Έτσι άλλωστε οι επιστήμονες καταλαβαίνουν τι αρρώστιες έχει περάσει ένας λαός. Σύμφωνα λοιπόν με τον κ. Τριανταφυλλίδη μελέτησαν οι Σκοπιανοί αυτό το μέρος του DNA. Αν το κουνούπι που σε τσίμπησε προέρχεται από την Αφρική, σου μεταφέρει γονότυπο από την Αφρική. Είπε ακόμη ότι σε διεθνές επίπεδο, για έρευνες ανακάλυψης της καταγωγής λαών, όλα τα πανεπιστήμια ερευνούν το μιτοχονδριακό DNA, το οποίο μεταβιβάζεται από την μητέρα στο παιδί και δεν «επιμολύνεται» με ξένα DNA.
Επι πολλά έτη λοιπόν γενετιστές απο ευρωπαϊκά πανεπιστημιακά ερευνητικά κέντρα μελέτησαν το μιτοχονδριακό DNA των σημερινών πληθυσμών της Ευρώπης και της Εγγύς Ανατολής και ανακάλυψαν τις σχέσεις που τους συνέδεαν πρίν απο 75.000 χρόνια.
Συγκεκριμένα: Εικοσι οκτώ(28) πανεπιστήμια της Ευρώπης ξεκίνησαν το 1990, υπο την αιγίδα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Συμμετείχαν οι χώρες: Αγγλία, Ιταλία, Ρωσία, Γερμανία, Δανία, Ιρλανδία, Ρουμανία, Τσεχία, Ισραήλ, Εσθονία, Ιράκ, Συρία. Εκαναν έρευνες DNA για τους κατοίκους της Ευρώπης. Απο πλευράς Ελλάδας συμμετείχει το Τμήμα Γενετικής και Μοριακής Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπο τον καθηγητή Κωνσταντίνο Τριανταφυλλίδη. Η έρευνα αυτή ήταν άκρως ενδιαφέρουσα, διότι απέδειξε οτι οι σημερινοί κάτοικοι της Ελλάδος είναι απευθείας απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων. Συγκεκριμένα απέδειξε ότι σε ποσοστό 70% οι σημερινοί Έλληνες έχουν το ίδιο DNA, με τους αυτόχθονες κατοίκους της Ελλάδας της προϊστορικής εποχής.
Το υπόλοιπο 30% από περιοχές της Εγγύς Ανατολής και προσδιορίζονται χρονικά στα νεολιθικά χρόνια. οι οποίες έχει αποδειχθεί ότι κατοικούνταν ελληνικά φύλα. Όπως καταλαβαίνετε η έρευνα λέει με απλά λόγια, ότι οι πρόγονοι του Περικλή, του Σωκράτη, του Αριστοτέλη και εμείς, έχουμε το ίδιο DNA. Σε ποσοστό που αγγίζει το 99,5%. Γιατί η έρευνα αυτή δεν προβλήθηκε από τα ΜΜΕ; Γιατί δεν πέρασε στην εκπαιδευτική ύλη; Ποιος ρυθμίζει τι διδάσκεται και τι αποσιωπάται;
Η έρευνα αυτή δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» της 8ης Δεκεμβρίου του 2000.
Επίσης στον «Ταχυδρόμο» της 2ας Απριλίου 2005.
Αλλη μια έρευνα έγινε απο το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ των ΗΠΑ και της Παβίας της Ιταλίας. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή της Κυριακής» της 6ης Νοεμβρίου 2005. Το δημοσίευμα είχε τίτλο «Καθαρο το DNA των Ελλήνων». Το δημοσίευμα απαντά ευθέως στον περιβόητο Φαλμεράϋερ(υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με τη θεωρία του Φαλμεράϋερ οι Έλληνες του 19ου αιώνα, άρα και οι σημερινοί ήταν Σλάβοι και Αλβανοί και ότι δεν είχαν καμία φυλετική σχέση με τους αρχαίους Έλληνες). Στην έρευνα αυτή συμμετείχαν και ο κ. Τριανταφυλλίδης με την ερευνητική του ομάδα, απο το ΑΠΘ.
Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι η έρευνα απέδειξε ότι η θεωρία του Φαλμεράϋερ είναι λανθασμένη. Συγκεκριμένα απέδειξε ότι οι Έλληνες παρ΄’ όλα τα 400 χρόνια σκλαβιάς στους Τούρκους, δεν αλλοιώθηκαν γενετικά.
Όποιοι θέλουν να δούν περισσότερα στοιχεία, πρέπει να διαβάσουν το βιβλίο του κ. Τριανταφυλλίδη «Η ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ» από τις εκδόσεις «Γαληνος». Υπάρχει όμως ένα ακόμη βιβλίο, πιο εκλαϊκευμένο, το «ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΕΙ ΕΣΜΕΝ» των εκδόσεων «Κάδμος».
Υ.Γ: Γράψαμε αυτό το άρθρο, από καθαρή αντίδραση προς το Υπουργείο Παιδείας και προς όλους τους θολοκουλτουριάρηδες, που προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν είμαστε Έλληνες.
Αρης Ηλίας – Γιάννης Κουτσούρης – Δημ. Παπαδόπουλος – Τάσος Σαλβάνος
exoorama.blogspot
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΟΙ ΑΜΑΖΟΝΩΝΕΣ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ
Οι Αμαζόνες ήταν γυναικείος λαός ο οποίος κατοικούσε πλησίον του ποταμού Θερμόδοντα (ρέει μεταξύ των πόλεων Κερασούντος και Σαμψούντος) και εθεωρούντο κόρες του Άρη και της Αρμονίας. Οι Λιβυκές Αμαζόνες προϋπήρξαν των ήδη γνωστών αλλά εξαφανίστηκαν ιστορικά, πολλές γενεές πριν τον Τρωικό πόλεμο και ήσαν γνωστές για τον πόλεμο που διεξήγαγαν εναντίον της Ατλαντίδος, του κράτους που είχε τον πλέον ανεπτυγμένο «ανδρικό» πολιτισμό της εποχής, ευημερούσε και κατείχε πολλές πόλεις υπό την εξουσία του.
Έθιμα
Οι Αμαζόνες καλλιεργούσαν τις ανδρικές αρετές και ένδειξη αυτού αποτελεί το γεγονός ότι υφίσταντο μαστεκτομή του δεξιού μαστού, έτσι ώστε να μην παρεμποδίζονται κατά την ρίψη του ακοντίου. Διατηρούσαν όμως τον αριστερό μαστό ώστε να μπορούν να θηλάζουν τα παιδιά που γεννούσαν.
Περιοχή
Οι Αμαζόνες δραστηριοποιούντο σε μια περιοχή μεταξύ του ποταμού Άλεος (ποταμός στην βόρεια ακτή της Μικράς Ασίας) και της πόλης Τραπεζούντας και ίσως επεκτείνονταν μέχρι τον Καύκασο. Γι’ αυτό λέγεται ότι στην περιοχή του Καυκάσου οι Αμαζόνες είχαν τακτικά ερωτικές επαφές με τους Γαργαρείς (ανδρική φυλή που ζούσε στον Καύκασο) προκειμένου να αναπαράγονται, έτσι ώστε αν τα νεογέννητα ήσαν κορίτσια τα έπαιρναν οι Αμαζόνες και εφόσον ήσαν αγόρια τα κρατούσαν οι Γαργαρείς.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι δυτικά του ποταμού Άλεος ζούσαν οι Παμφλαγόνες.
Λέγεται ότι οι Γαργαρείς και οι Αμαζόνες ζούσαν ενιαία στην Θεμίσκυρα (πρωτεύουσα του κράτους των Αμαζόνων) έως ότου οι Αμαζόνες επαναστάτησαν και τους εξεδίωξαν στον Καύκασο. Αργότερα ωστόσο συνήψαν συμφωνία μαζί τους για λόγους τεκνοποίησης. Άλλοι ισχυρίζονται ότι όταν μια πολεμοχαρής γυναίκα πήρε την εξουσία στην Θεμίσκυρα ανέθεσε τα οικιακά καθήκοντα στους άνδρες, ενώ η ίδια και οι γυναίκες ανέλαβαν τις στρατιωτικές εκστρατείες στον Καύκασο και την Θράκη.
Ίδρυση πόλεων
Σύμφωνα με την παράδοση οι πόλεις της Κύμης, της Μύρινας, της Εφέσου και της Σμύρνης ιδρύθηκαν από τις Αμαζόνες. Ο ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο αποδίδεται στην Οτρήρη την βασίλισσα των Αμαζόνων η οποία τον έκτισε. Αλλά δεδομένου ότι μερικές πόλεις αποδίδονται σε πολλούς ιδρυτές, υπάρχει και ο Έφεσος γιός του θεού Καύστρου (αρχαίος ποτάμιος θεός της Λυδίας) το όνομα του οποίου φέρει η πόλη.
Άλλη εκδοχή αποδίδει την πόλη της Εφέσσου στον Άνδροκλο γιο του βασιλιά Κόδρου των Αθηνών. Ο Άνδροκλος ήταν ένας από εκείνους που αποίκισαν την Ιωνία περί το 1020 π.Χ. (περίπου 200 χρόνια μετά τον Τρωικό πόλεμο). Η Έφεσος κάποια στιγμή αποκαλείτο Σμύρνη, λόγω της ομώνυμης Αμαζόνας η οποία κατέλαβε την πόλη και η οποία αργότερα αποικήθηκε από μετανάστες της Εφέσου. Λόγω της Εφέσου και των εθίμων τους οι Αμαζόνες θεωρούνται ως λάτρεις της Αρτέμιδος.
Το τέλος
Η εξόντωση των Αμαζόνων άρχισε από τις αποστολές του Ηρακλή, του Θησέα και τις εκστρατείες του νεαρού βασιλιά Πριάμου. Κατά τον Τρωικό πόλεμο, οι Αμαζόνες υπό την ηγεσία της Πενθεσίλειας (η οποία πιστεύεται ότι ήταν δραπέτης μετά την δολοφονία της αδελφής της) βοήθησαν στην υπεράσπιση της Τροίας.
Ονοματολογία
Οι κυριότερες Αμαζόνες ήσαν οι κάτωθι:
Άελλα Η πρώτη που ενεπλάκη σε μάχη και σκοτώθηκε από τον Ηρακλή όταν αυτός αναζητούσε την ζώνη της Ιππολύτης. Ήταν η πιο γρήγορη από όλες τις Αμαζόνες. (Διόδωρος 4.16.2).
Αγάβη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Αλκιβίη Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Διομήδη. (Κουίντος Σμυρναίος 1.45, 1.260).
Αλκίππη Είχε ορκισθεί να παραμείνει παρθένα. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή. (Διόδωρος 4.16.2).
Άντανδρη Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα (Κουίντος Σμυρναίος 1.43, 1.531).
Αντιάνειρα Βασίλισσα των Αμαζόνων η οποία επιθυμούσε οι άνδρες εραστές της να είναι κουτσοί διότι έτσι ανταποκρίνονταν καλύτερα στα ερωτικά τους καθήκοντα. (Μίμνερμος 23).
Αντιβρότη Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο όπου σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα (Κουίντος Σμυρναίος 1.45, 1.532).
Αντιόχη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Αντιόπη Ερωτεύθηκε τον Θησέα. Ήταν αδελφή της Ιππολύτης, ή ίσως το ίδιο πρόσωπο (Ιππολύτη). Ο γιός της από τον Θησέα ονομαζόταν Ιππόλυτος. Σκοτώθηκε είτε από την Μολπάδεια, ή από τον Θησέα. (Διόδωρος 4.28.3; Υγίνος Ιστορίες 241, Παυσανίας 1.2.1).
Αρμοθόη Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα (Κουίντος Σμυρναίος 1.44, 1.533).
Άρπη Πολέμησε στο πλευρό του Αιήτη εναντίον των Περσών (Βαλέριος 6.375).
Αστέρια Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Βρεμούσα. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Ιδομενέα (Κουίντος Σμυρναίος 1.43, 1.247).
Γλαύκη 6 (Υγίνος Ιστορίες 163).
Δειάνειρα Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Δεριμάχεια. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Διομήδη (Κουίντος Σμυρναίος 1.45, 1.260).
Δερινόη. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Αίαντα (Κουίντος Σμυρναίος 1.42, 1.258).
Διοξίππη 4 (Υγίνος Ιστορίες 163).
Ερίβεια Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος4.16.2).
Ευρυάλη Πολέμησε στο πλευρό του Αιήτη εναντίον των Περσών (Βαλέριος 6.370).
Ευρυβία Σύντροφος της Αρτέμιδος στο κυνήγι. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Ευάνδρη. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Μηριόνη (Κουίντος Σμυρναίος 1.43, 1.254).
Θεμόδοσα. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Μηριόνη (Κουίντος Σμυρναίος 1.46, 1.254).
Θόη Πολέμησε στο πλευρό του Αιήτη εναντίον των Περσών. Σκοτώθηκε από τον Γέσανδρο (Βαλέριος 6.375).
Ιππολύτη 1 Βασίλισσα των Αμαζόνων η οποία κατείχε την ζώνη που αναζητούσε ο Ηρακλής. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Απολλόδωρος 2.5.9; Διόδωρος 4.16.1, Πλουτάρχου Ηθικά 45, Κουίντος Σμυρναίος 6.242).
Ιππολύτη 2 Αμαζόνα η οποία επιτέθηκε κατά των Αθηνών όταν ο Θησέας επρόκειτο να παντρευτεί την Φαίδρα. Ορισμένες φορές ταυτοποιείται με την Αντιόπη (δείτε ανωτέρω). Σύζυγος του Θησέα και μητέρα του Ιππολύτου. Ορισμένοι λένε ότι σκοτώθηκε κατά λάθος από την Πενθεσίλεια, άλλοι ότι σκοτώθηκε από τον Θησέα και άλλοι ότι την σκότωσε η Μολπάδεια ενώ πολεμούσε στο πλευρό του Θησέα εναντίον των Αμαζόνων. Τέλος υπάρχει η εκδοχή να πέθανε από ερωτική απογοήτευση στα Μέγαρα. (Απολλόδωρος Επιτομή 1.16-17, 5.1-2, Απολλόδωρος Ρόδιος 2.966, Παυσανίας 1.41.7, Πλούταρχος Θησεύς 27.4, Κουίντος Σμυρναίος 1.24, Στάτιος Θηβαΐδα 12.636).
Ιπποθόη Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα (Υγίνος Ιστορίες 163; Κουίντος Σμυρναίος 1.44, 1.532).
Ιφινόμη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Κελαινώ Σύντροφος της Αρτέμιδος στο κυνήγι. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Κλώνη. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Ποδάρκη (Κουίντος Σμυρναίος 1.42, 1.235ff).
Κλημήνη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Λαομάχη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Λύκη. Πολέμησε στο πλευρό του Αιήτη εναντίον των Περσών. Σκοτώθηκε από τον Γέσανδρο. (Βαλέριος 6.374).
Μάρπη Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.3).
Μελανίπη Αιχμαλωτίσθηκε από τον Ηρακλή, αλλά την απελευθέρωσε η αδελφή της Ιππολύτη δίδοντάς του ως λύτρα την ζώνη της. (Απολλόδωρος Ρόδιος 2.966ff, Διόδωρος 4.16.4).
Μενίππη Πολέμησε στο πλευρό του Αιήτη εναντίον των Περσών. (Βαλέριος 6.377).
Μολπάδεια Λέγεται ότι αυτή σκότωσε την Ιππολύτη και κατόπιν την σκότωσε ο Θησέας. (Παυσανίας 1.2.1).
Μύρινα. Βασίλισσα των Αμαζόνων (Διόδωρος3.54.2, Όμηρος 2.813, Στράβων 12.8.6).
Ξάνθη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Οκυάλη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Οτρήρη. Βασίλισσα των Αμαζόνων και η πρώτη που έκτισε ναό στην Έφεσο προς τιμήν της Αρτέμιδος. Ήταν σύζυγος του Άρη και μητέρα της Πενθεσίλειας. (Απολλόδωρου Επιτομή 5.1, Απολλόδωρος Ρόδιος 2.386, Υγίνος Ιστορίες 163, 223, 225).
Πενθεσίλεια Λέγεται ότι σκότωσε την αδελφή της Ιππολύτη (όχι την βασίλισσα) και κατόπιν υιοθετήθηκε από τον βασιλέα της Τροίας Πρίαμο. Ο Αχιλλέας την σκότωσε κατά τον Τρωικό πόλεμο, αλλά την ερωτεύθηκε μετά θάνατον γοητευμένος από την ομορφιά και γενναιότητά της. Αυτή δε ήταν η αιτία που γρονθοκόπησε τον Θερσίτη μέχρι θανάτου διότι τον ειρωνεύθηκε για τον έρωτά του. (Αιθιοπίς, Απολλόδωρος Επιτομή 5.1; Υγίνος Ιστορίες 112, 163; Κουίντος Σμυρναίος 1.19ff, 1.619ff, 1.671, Τρυφιόδωρος 35).
Πολεμούσα. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα (Κουίντος Σμυρναίος 1.42, 1.531).
Πολυδώρα (Υγίνος Ιστορίες 163).
Προθόη Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Τεκμέσσα Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Φιλιππίς Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Φοίβη Σύντροφος της Αρτέμιδος στο κυνήγι. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
chilonas.wordpress.com
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΟΙ ΑΜΑΖΟΝΩΝΕΣ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ
25/11/13 - 17:32
Οι Αμαζόνες ήταν γυναικείος λαός ο οποίος κατοικούσε πλησίον του ποταμού Θερμόδοντα (ρέει μεταξύ των πόλεων Κερασούντος και Σαμψούντος) και εθεωρούντο κόρες του Άρη και της Αρμονίας. Οι Λιβυκές Αμαζόνες προϋπήρξαν των ήδη γνωστών αλλά εξαφανίστηκαν ιστορικά, πολλές γενεές πριν τον Τρωικό πόλεμο και ήσαν γνωστές για τον πόλεμο που διεξήγαγαν εναντίον της Ατλαντίδος, του κράτους που είχε τον πλέον ανεπτυγμένο «ανδρικό» πολιτισμό της εποχής, ευημερούσε και κατείχε πολλές πόλεις υπό την εξουσία του.Έθιμα
Οι Αμαζόνες καλλιεργούσαν τις ανδρικές αρετές και ένδειξη αυτού αποτελεί το γεγονός ότι υφίσταντο μαστεκτομή του δεξιού μαστού, έτσι ώστε να μην παρεμποδίζονται κατά την ρίψη του ακοντίου. Διατηρούσαν όμως τον αριστερό μαστό ώστε να μπορούν να θηλάζουν τα παιδιά που γεννούσαν.
Περιοχή
Οι Αμαζόνες δραστηριοποιούντο σε μια περιοχή μεταξύ του ποταμού Άλεος (ποταμός στην βόρεια ακτή της Μικράς Ασίας) και της πόλης Τραπεζούντας και ίσως επεκτείνονταν μέχρι τον Καύκασο. Γι’ αυτό λέγεται ότι στην περιοχή του Καυκάσου οι Αμαζόνες είχαν τακτικά ερωτικές επαφές με τους Γαργαρείς (ανδρική φυλή που ζούσε στον Καύκασο) προκειμένου να αναπαράγονται, έτσι ώστε αν τα νεογέννητα ήσαν κορίτσια τα έπαιρναν οι Αμαζόνες και εφόσον ήσαν αγόρια τα κρατούσαν οι Γαργαρείς.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι δυτικά του ποταμού Άλεος ζούσαν οι Παμφλαγόνες.
Λέγεται ότι οι Γαργαρείς και οι Αμαζόνες ζούσαν ενιαία στην Θεμίσκυρα (πρωτεύουσα του κράτους των Αμαζόνων) έως ότου οι Αμαζόνες επαναστάτησαν και τους εξεδίωξαν στον Καύκασο. Αργότερα ωστόσο συνήψαν συμφωνία μαζί τους για λόγους τεκνοποίησης. Άλλοι ισχυρίζονται ότι όταν μια πολεμοχαρής γυναίκα πήρε την εξουσία στην Θεμίσκυρα ανέθεσε τα οικιακά καθήκοντα στους άνδρες, ενώ η ίδια και οι γυναίκες ανέλαβαν τις στρατιωτικές εκστρατείες στον Καύκασο και την Θράκη.
Ίδρυση πόλεων
Σύμφωνα με την παράδοση οι πόλεις της Κύμης, της Μύρινας, της Εφέσου και της Σμύρνης ιδρύθηκαν από τις Αμαζόνες. Ο ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο αποδίδεται στην Οτρήρη την βασίλισσα των Αμαζόνων η οποία τον έκτισε. Αλλά δεδομένου ότι μερικές πόλεις αποδίδονται σε πολλούς ιδρυτές, υπάρχει και ο Έφεσος γιός του θεού Καύστρου (αρχαίος ποτάμιος θεός της Λυδίας) το όνομα του οποίου φέρει η πόλη.
Άλλη εκδοχή αποδίδει την πόλη της Εφέσσου στον Άνδροκλο γιο του βασιλιά Κόδρου των Αθηνών. Ο Άνδροκλος ήταν ένας από εκείνους που αποίκισαν την Ιωνία περί το 1020 π.Χ. (περίπου 200 χρόνια μετά τον Τρωικό πόλεμο). Η Έφεσος κάποια στιγμή αποκαλείτο Σμύρνη, λόγω της ομώνυμης Αμαζόνας η οποία κατέλαβε την πόλη και η οποία αργότερα αποικήθηκε από μετανάστες της Εφέσου. Λόγω της Εφέσου και των εθίμων τους οι Αμαζόνες θεωρούνται ως λάτρεις της Αρτέμιδος.
Το τέλος
Η εξόντωση των Αμαζόνων άρχισε από τις αποστολές του Ηρακλή, του Θησέα και τις εκστρατείες του νεαρού βασιλιά Πριάμου. Κατά τον Τρωικό πόλεμο, οι Αμαζόνες υπό την ηγεσία της Πενθεσίλειας (η οποία πιστεύεται ότι ήταν δραπέτης μετά την δολοφονία της αδελφής της) βοήθησαν στην υπεράσπιση της Τροίας.
Ονοματολογία
Οι κυριότερες Αμαζόνες ήσαν οι κάτωθι:
Άελλα Η πρώτη που ενεπλάκη σε μάχη και σκοτώθηκε από τον Ηρακλή όταν αυτός αναζητούσε την ζώνη της Ιππολύτης. Ήταν η πιο γρήγορη από όλες τις Αμαζόνες. (Διόδωρος 4.16.2).
Αγάβη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Αλκιβίη Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Διομήδη. (Κουίντος Σμυρναίος 1.45, 1.260).
Αλκίππη Είχε ορκισθεί να παραμείνει παρθένα. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή. (Διόδωρος 4.16.2).
Άντανδρη Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα (Κουίντος Σμυρναίος 1.43, 1.531).
Αντιάνειρα Βασίλισσα των Αμαζόνων η οποία επιθυμούσε οι άνδρες εραστές της να είναι κουτσοί διότι έτσι ανταποκρίνονταν καλύτερα στα ερωτικά τους καθήκοντα. (Μίμνερμος 23).
Αντιβρότη Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο όπου σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα (Κουίντος Σμυρναίος 1.45, 1.532).
Αντιόχη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Αντιόπη Ερωτεύθηκε τον Θησέα. Ήταν αδελφή της Ιππολύτης, ή ίσως το ίδιο πρόσωπο (Ιππολύτη). Ο γιός της από τον Θησέα ονομαζόταν Ιππόλυτος. Σκοτώθηκε είτε από την Μολπάδεια, ή από τον Θησέα. (Διόδωρος 4.28.3; Υγίνος Ιστορίες 241, Παυσανίας 1.2.1).
Αρμοθόη Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα (Κουίντος Σμυρναίος 1.44, 1.533).
Άρπη Πολέμησε στο πλευρό του Αιήτη εναντίον των Περσών (Βαλέριος 6.375).
Αστέρια Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Βρεμούσα. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Ιδομενέα (Κουίντος Σμυρναίος 1.43, 1.247).
Γλαύκη 6 (Υγίνος Ιστορίες 163).
Δειάνειρα Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Δεριμάχεια. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Διομήδη (Κουίντος Σμυρναίος 1.45, 1.260).
Δερινόη. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Αίαντα (Κουίντος Σμυρναίος 1.42, 1.258).
Διοξίππη 4 (Υγίνος Ιστορίες 163).
Ερίβεια Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος4.16.2).
Ευρυάλη Πολέμησε στο πλευρό του Αιήτη εναντίον των Περσών (Βαλέριος 6.370).
Ευρυβία Σύντροφος της Αρτέμιδος στο κυνήγι. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Ευάνδρη. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Μηριόνη (Κουίντος Σμυρναίος 1.43, 1.254).
Θεμόδοσα. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Μηριόνη (Κουίντος Σμυρναίος 1.46, 1.254).
Θόη Πολέμησε στο πλευρό του Αιήτη εναντίον των Περσών. Σκοτώθηκε από τον Γέσανδρο (Βαλέριος 6.375).
Ιππολύτη 1 Βασίλισσα των Αμαζόνων η οποία κατείχε την ζώνη που αναζητούσε ο Ηρακλής. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Απολλόδωρος 2.5.9; Διόδωρος 4.16.1, Πλουτάρχου Ηθικά 45, Κουίντος Σμυρναίος 6.242).
Ιππολύτη 2 Αμαζόνα η οποία επιτέθηκε κατά των Αθηνών όταν ο Θησέας επρόκειτο να παντρευτεί την Φαίδρα. Ορισμένες φορές ταυτοποιείται με την Αντιόπη (δείτε ανωτέρω). Σύζυγος του Θησέα και μητέρα του Ιππολύτου. Ορισμένοι λένε ότι σκοτώθηκε κατά λάθος από την Πενθεσίλεια, άλλοι ότι σκοτώθηκε από τον Θησέα και άλλοι ότι την σκότωσε η Μολπάδεια ενώ πολεμούσε στο πλευρό του Θησέα εναντίον των Αμαζόνων. Τέλος υπάρχει η εκδοχή να πέθανε από ερωτική απογοήτευση στα Μέγαρα. (Απολλόδωρος Επιτομή 1.16-17, 5.1-2, Απολλόδωρος Ρόδιος 2.966, Παυσανίας 1.41.7, Πλούταρχος Θησεύς 27.4, Κουίντος Σμυρναίος 1.24, Στάτιος Θηβαΐδα 12.636).
Ιπποθόη Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα (Υγίνος Ιστορίες 163; Κουίντος Σμυρναίος 1.44, 1.532).
Ιφινόμη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Κελαινώ Σύντροφος της Αρτέμιδος στο κυνήγι. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Κλώνη. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Ποδάρκη (Κουίντος Σμυρναίος 1.42, 1.235ff).
Κλημήνη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Λαομάχη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Λύκη. Πολέμησε στο πλευρό του Αιήτη εναντίον των Περσών. Σκοτώθηκε από τον Γέσανδρο. (Βαλέριος 6.374).
Μάρπη Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.3).
Μελανίπη Αιχμαλωτίσθηκε από τον Ηρακλή, αλλά την απελευθέρωσε η αδελφή της Ιππολύτη δίδοντάς του ως λύτρα την ζώνη της. (Απολλόδωρος Ρόδιος 2.966ff, Διόδωρος 4.16.4).
Μενίππη Πολέμησε στο πλευρό του Αιήτη εναντίον των Περσών. (Βαλέριος 6.377).
Μολπάδεια Λέγεται ότι αυτή σκότωσε την Ιππολύτη και κατόπιν την σκότωσε ο Θησέας. (Παυσανίας 1.2.1).
Μύρινα. Βασίλισσα των Αμαζόνων (Διόδωρος3.54.2, Όμηρος 2.813, Στράβων 12.8.6).
Ξάνθη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Οκυάλη (Υγίνος Ιστορίες 163).
Οτρήρη. Βασίλισσα των Αμαζόνων και η πρώτη που έκτισε ναό στην Έφεσο προς τιμήν της Αρτέμιδος. Ήταν σύζυγος του Άρη και μητέρα της Πενθεσίλειας. (Απολλόδωρου Επιτομή 5.1, Απολλόδωρος Ρόδιος 2.386, Υγίνος Ιστορίες 163, 223, 225).
Πενθεσίλεια Λέγεται ότι σκότωσε την αδελφή της Ιππολύτη (όχι την βασίλισσα) και κατόπιν υιοθετήθηκε από τον βασιλέα της Τροίας Πρίαμο. Ο Αχιλλέας την σκότωσε κατά τον Τρωικό πόλεμο, αλλά την ερωτεύθηκε μετά θάνατον γοητευμένος από την ομορφιά και γενναιότητά της. Αυτή δε ήταν η αιτία που γρονθοκόπησε τον Θερσίτη μέχρι θανάτου διότι τον ειρωνεύθηκε για τον έρωτά του. (Αιθιοπίς, Απολλόδωρος Επιτομή 5.1; Υγίνος Ιστορίες 112, 163; Κουίντος Σμυρναίος 1.19ff, 1.619ff, 1.671, Τρυφιόδωρος 35).
Πολεμούσα. Συμμετείχε μαζί με την Πενθεσίλεια στον Τρωικό πόλεμο και σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα (Κουίντος Σμυρναίος 1.42, 1.531).
Πολυδώρα (Υγίνος Ιστορίες 163).
Προθόη Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Τεκμέσσα Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Φιλιππίς Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
Φοίβη Σύντροφος της Αρτέμιδος στο κυνήγι. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή (Διόδωρος 4.16.2).
chilonas.wordpress.com
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Τι Έλεγαν Οι Αρχαίοι Για Την Πατρίδα;
Επειδή πολλά έχουν ειπωθεί για τους αρχαίους Έλληνες ότι δήθεν δεν είχαν εθνική Συνείδηση και ήσαν σε πόλεις κράτη κατακερματισμένοι χωρίς να έχουν συνείδηση της πατρίδος της Ελλάδος εν γένει. Για να δούμε μέσα από τα αρχαία κείμενα τι πίστευαν οι ίδιοι;
«Θνήσκε υπέρ πατρίδος» Δελφικά Παραγγέλματα
«Εις οιωνός άριστος,αμύνεσθαι περί πάτρης» Όμηρος. Ένας είναι ο άριστος χρησμός, να αμύνεσαι για την πατρίδα.
«Ουδέν γλύκιον πατρίδος» Όμηρος. Τίποτε γλυκύτερο από την πατρίδα.
«Η αγάπη που έχει κανείς για την πατρίδα του, προέρχεται από την αγάπη που ένοιωσε για την μητέρα του στην παιδική του ηλικία» Πυθαγόρας.
«Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίων Μαραθώνι χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν» Σιμωνίδης ο Κείος. Οι Αθηναίοι , μαχόμενοι στην πρώτη γραμμή υπέρ των Ελλήνων, των χρυσοφόρων Μήδων την δύναμη κατέβαλαν.
«Ώ ξειν’αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» Σιμωνίδης ο Κείος.
«Ει το καλώς θνήσκειν αρετής μέρος εστί μέγιστο, ημίν εκ πάντων ταύτα απένειμε τύχη. Ελλάδι γαρ σπεύδοντες ελευθερίην περιθείναι κείμεθ’αγηράντω χρώμενοι ευλογίη» Επίγραμμα Σιμωνίδη του Κείου για τους πεσόντες στα Μηδικά. Αν ο καλός θάνατος είναι το μέγιστο μέρος της αρετής, σ’ εμάς η τύχη αυτό το δώρο μας το έδωσε. επειδή, σπεύδοντας να σώσουμε την Ελλάδα μας με της ελευθερίας τα τείχη, κείμεθα στους τάφους μας ,αθάνατη ευλογία έχοντας κερδίσει.
«Τι γαρ φίλτερον ανδρί πατρόας χθονός» Αριστείδης.Τι τάχα είναι περισσότερο αγαπημένο για τον άνθρωπο , από την πατρική του γη.
«Ηδ’εστίν η σώζουσα και ταύτης επί πλέοντες ορθής τους φίλους ποιούμεθα» Σοφοκλής . Αυτή η πόλη είναι που μας σώζει, και αν πλέουμε το πλοίο πάνω σ αυτήν , όσο είναι σώα, μόνο τότε μπορούμε να αποκτούμε τους φίλους μας.
«Ουδέν φίλτερον πατρώας γης, μακάριος δ’ όστις ευτυχών μένει εν τη ιδία αυτού πατρίδι» Ευριπίδης Τίποτε γλυκύτερο από την πατρίδα. Και ευτυχής εκείνος που δίχως μακριά της να τον διώχνουν βάσανα, μένει στην πατρίδα του.
«Νόμιζε την πατρίδα οίκον, τους δε πολίτας εταίρους» Ξενοφών.
eleysis-ellinwn
theancientweb.wordpress
