ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ: Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ 6-10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941- ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ ΜΕΤΑΞΑ
Οι ελληνικές δυνάμεις που θα αντιμετώπιζαν τα δύο γερμανικά Σώματα Στρατού στην Ανατολική Μακεδονία και στη Θράκη συγκροτούσαν το Τμήμα Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας (ΤΣΑΜ). Πριν από τη γερμανική επίθεση, την περίοδο Φεβρουαρίου - Μαρτίου 1941, όταν γίνονταν συσκέψεις για την αποστολή βρετανικού εκστρατευτικού σώματος, η παραμονή του ΤΣΑΜ στην περιοχή ήταν αμφίβολη, καθώς οι Βρετανοί πίεζαν για τη σύμπτυξη των δυνάμεων του στη γραμμή Βέρμιο-Αλιάκμονα, ώστε να υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας. Αντίθετα, ο Έλληνας Αρχιστράτηγος, Αλέξανδρος Παπάγος εξαρτούσε μια τέτοια απόφαση από τη στάση της Γιουγκοσλαβίας, ελπίζοντας ότι αν επιδεικνυόταν από την ελληνική πλευρά θέληση για αντίσταση στην περιοχή θα επηρεαζόταν η απόφαση της να βγει στον πόλεμο με την πλευρά των Συμμάχων.
Επιπλέον φοβόταν ότι μια τέτοια απόφαση θα είχε καταστροφικές συνέπειες στο ηθικό των στρατιωτών και των πληθυσμών. Η διαφωνία των δύο πλευρών, που ήταν σοβαρή και λίγο έλειψε να οδηγήσει σε ρήξη, οδήγησε στη συμβιβαστική πρόταση του Παπάγου για κατάτμηση των ελληνοβρετανικών δυνάμεων και την παραμονή των δυνάμεων του ΤΣΑΜ στις αρχικές θέσεις τους. Οι δυνάμεις του ΤΣΑΜ, αν και είχαν υποστεί αφαίμαξη από τη μεταφορά μεγάλου μέρους τους στο μέτωπο της Αλβανίας, κατόρθωσαν να κρατήσουν ψηλά την τιμή του ελληνικού στρατού και ανάγκασαν τον Χίτλερ να αποδώσει εύσημα στον ελληνικό στρατό στο λόγο του στο Ράιχσταγκ στις 5 Μαΐου 1941.
Επιπλέον φοβόταν ότι μια τέτοια απόφαση θα είχε καταστροφικές συνέπειες στο ηθικό των στρατιωτών και των πληθυσμών. Η διαφωνία των δύο πλευρών, που ήταν σοβαρή και λίγο έλειψε να οδηγήσει σε ρήξη, οδήγησε στη συμβιβαστική πρόταση του Παπάγου για κατάτμηση των ελληνοβρετανικών δυνάμεων και την παραμονή των δυνάμεων του ΤΣΑΜ στις αρχικές θέσεις τους. Οι δυνάμεις του ΤΣΑΜ, αν και είχαν υποστεί αφαίμαξη από τη μεταφορά μεγάλου μέρους τους στο μέτωπο της Αλβανίας, κατόρθωσαν να κρατήσουν ψηλά την τιμή του ελληνικού στρατού και ανάγκασαν τον Χίτλερ να αποδώσει εύσημα στον ελληνικό στρατό στο λόγο του στο Ράιχσταγκ στις 5 Μαΐου 1941.
 |
| Αεροπορικός βομβαρδισμός του οχυρού Παλιουριώνες |
Η γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε στις 05:15 το πρωί της 6ης Απριλίου 1941, νωρίτερα δηλαδή από την 06:00 που αναφερόταν στη γερμανική διακοίνωση που επιδόθηκε στον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή από τον Γερμανό πρεσβευτή πρίγκιπα Έρμπαχ. Η υλική υπεροχή των Γερμανών «αντισταθμιζόταν» από την ελληνική οχύρωση, το υψηλότατο ηθικό των Ελλήνων στρατιωτών και την υποτίμηση των παραγόντων αυτών από τους Γερμανούς.
Η επίθεση
Οι μάχες εξελίχθηκαν από ανατολικά προς δυτικά:
6 Απριλίου
Στη Θράκη οι δυνάμεις των ταξιαρχιών Έβρου και Νέστου συμπτύχθηκαν με αποτέλεσμα τα οχυρά Νυμφαία και Εχίνος να περικυκλωθούν, ήδη από τις πρώτες ώρες της 6ης Απριλίου. Παρά τον σφοδρό βομβαρδισμό πυροβολικού και αεροπορίας και τις αλλεπάλληλες επιθέσεις του πεζικού, τα οχυρά άντεξαν όλη την ημέρα και ανάγκασαν τους Γερμανούς να τα παρακάμψουν και να κινηθούν νοτιότερα χρησιμοποιώντας ημιονικές οδούς.
Δυτικότερα, στο οροπέδιο του Κάτω Νευροκοπίου, η επίθεση της 72ης γερμανικής Μεραρχίας επικεντρώθηκε κυρίου στα δυτικά της τοποθεσίας, όπου υπήρχαν οι κύριες οδεύσεις που οδηγούσαν προς Δράμα και Σέρρες. Την περιοχή υπεράσπιζαν οι δυνάμεις του Συγκροτήματος Καραντάγ της XIV Μεραρχίας και η VII Μεραρχία. Το κύριο βάρος της επίθεσης από τέσσερα γερμανικά τάγματα δέχτηκαν τα οχυρά Λίσσε, Πυραμιδοειδές (που ήλεγχαν την οδό προς Δράμα) και Περιθώρι, Μαλιάγκα (που ήλεγχαν την οδό προς Κάτω Βροντού-Σέρρες). Οι γερμανικές δυνάμεις πεζικού υποστηρίζονταν από πυροβόλα εφόδου και πυροβολικό, αλλά δεν είχαν αεροπορική κάλυψη. Όλες οι κατά μέτωπον επιθέσεις των Γερμανών και οι προσπάθειες διείσδυσης αποκρούστηκαν από τα πυρά των οχυρών και του ελληνικού πυροβολικού.
Η κύρια προσπάθεια των Γερμανών εκδηλώθηκε στη στενωπό του Ρούπελ (οχυρά Παλιουριώνες, Ρούπελ, Καρατάς Κάλη) και στο Μπέλες.
 |
| Από τις επιχειρήσεις των Γερμανών εναντίον κάποιου ελληνικού οχυρού στις 6 Απριλίου 1941 |
Με την ίδια σφοδρότητα εκδηλώθηκε η γερμανική επίθεση και στο Μπέλες με δύο ορεινές μεραρχίες, μεγάλο αριθμό στούκας και τεράστιο όγκο πυροβολικού (165 πυροβόλα). Οι αγώνες στην περιοχή, που υπεράσπιζε η XVIII Μεραρχία, έλαβαν δραματική μορφή από την πρώτη ημέρα. Μέχρι το τέλος της 6ης Απριλίου οι Γερμανοί της 5ης Ορεινής Μεραρχίας (που επιτέθηκε στην οχυρωμένη τοποθεσία) είχαν καταφέρει, έπειτα από σκληρούς αγώνες και σφοδρό βομβαρδισμό, να επικαθήσουν στα οχυρά Ιστίμπεηκαι Κελκαγιά, που ήταν κοντά στα σύνορα, και άρχισαν να εκτοξεύουν καπνογόνα αέρια στο εσωτερικό τους και να φράσσουν τα φατνώματα για να αναγκάσουν τη φρουρά τους να παραδοθεί. Η κατάσταση δεν βελτιώθηκε για τους αμυνόμενους ούτε από την εκτέλεση πυρών του ελληνικού πυροβολικού πάνω στα οχυρά εναντίον των ευρισκομένων στην επιφάνεια τους Γερμανών, ούτε από τις ηρωικές αντεπιθέσεις εφεδρικών τμημάτων των οχυρών.
 |
| Oμάδα γερμανών καταδρομέων ανεβαίνει ένα ύψωμα στον υποτομέα Θύλακος, στην κορυφή του οποίου υπάρχει ελληνικό πολυβολείο ή πυροβολείο που έχειήδη καταληφθεί από γερμανικές δυνάμεις |
7 Απριλίου
Την επόμενη ημέρα, 7 Απριλίου οι αγώνες συνεχίστηκαν σε όλο το μέτωπο, άρχισαν όμως να πραγματοποιούνται τα πρώτα ρήγματα στην ελληνική άμυνα. Στη Θράκη, οι δυνάμεις της Ταξιαρχίας Έβρου πέρασαν στο τουρκικό έδαφος όπου αφοπλίσθηκαν, γεγονός που οδήγησε τον διοικητή της υποστράτηγο Ιωάννη Ζήση στην αυτοκτονία στις 9 Απριλίου στα Ύψαλα της Ανατολικής Θράκης. Το οχυρό Νυμφαία αναγκάστηκε να παραδοθεί στις 23.00, αφού υπέστη βομβαρδισμό από το σύνολο του πυροβολικού του XXX Σώματος Στρατού. Δυτικότερα το οχυρό Εχίνος συνέχισε την αντίσταση του όλη την ημέρα, περικυκλωμένο από παντού.
Στο οροπέδιο του Κάτω Νευροκοπίου οι γερμανικές επιθέσεις, εναντίον των οχυρών Λίσσε, Πυραμιδοειδές και Ντάσαβλι αποκρούσθηκαν εκ νέου. Ωστόσο οι Γερμανοί κατέλαβαν το ύψωμα Ουσόγια, βόρεια του Λίσσε και του Πυραμιδοειδούς, ενώ άλλο τμήμα κατέλαβε το ύψωμα Κρέστη, δημιουργώντας προϋποθέσει για την εκβίαση της διάβασης Καλαποτίου και την περαιτέρω διείσδυση στα νώτα της τοποθεσίας. Για την αντιμετώπιση της απειλής συγκροτήθηκε το απόσπασμα Καλαποτίου.
 |
| Η σβάστικα υψώνεται στο οχυρό Παλιουριώνες. Σύμφωνα με ελληνικές πηγές οι Γερμανοί ανάρτησαν τη σημαία τουςμόνο μετά την αποχώρηση και του τελευταίου Έλληνα στρατιώτη από το οχυρό |
Στον τομέα της XIV Μεραρχίας, η κατάσταση έγινε κρίσιμη καθώς οι Γερμανοί εισέδυσαν στα νότια της τοποθεσίας του Κέντρου ΑντίστασηςΣταυρός προκαλώντας πλήρη σύγχυση στα ελληνικά τμήματα. Την κατάσταση έσωσε η μοίρα πυροβολικού υπό τον ταγματάρχη Κουρούκλη η οποία, με εύστοχες βολές, κατόρθωσε να ανακόψει τη γερμανική προέλαση, ενώ στις 21:00 ελληνικό απόσπασμα με την υποστήριξη του πυροβολικού κατόρθωσε με τη λόγχη να απωθήσει τους Γερμανούς. Στο οχυρό Περιθώριη διείσδυση γερμανικού τμήματος στις στοές του οδήγησε σε δραματικό αγώνα σώμα με σώμα και στην εξόντωση των Γερμανών που είχαν εισδύσει. Ταυτόχρονα εκδηλώθηκε αντεπίθεση από τμήμα εφόδου εναντίον των γερμανικών τμημάτων που είχαν επικαθήσει στην επιφάνεια του. Επιθέσει εναντίον του οχυρού Μαλιάγκα δεν είχαν αποτέλεσμα.
Στη στενωπό του Ρούπελ οι Γερμανοί υπέστησαν εκ νέου πανωλεθρία, παρόλο που τα στούκας έκαναν χρήση βομβών των 500 κιλών. Η παρουσία, όμως του γερμανικού τμήματος στην Γκολιάμα αποδείχθηκε επικίνδυνη καθώς υποδείκνυε στόχους στην αεροπορία, με αποτέλεσμα την καταστροφή μιας πυροβολαρχίας διαμετρήματος 6 δακτύλων (150 χιλ.). Οι δυνάμεις της XVIII Μεραρχίας, αφού ολοκλήρωσαν τη σύμπτυξη τους, κατέστρεψαν τις γέφυρες Λουτρών και Μεγαλοχωρίου.
Στο Μπέλες, τα οχυρά Ιστίμπεη Κελκαγιά, αναγκάστηκαν να παραδοθούν, το Αρπαλούκι εκκενώθηκε και μόνο το οχυρό Ποποτλίβιτσα συνέχιζε την αντίσταση του. Μετά από αυτό δυνάμεις της 5ης Ορεινής Μεραρχίας προωθήθηκαν νοτιότερα φθάνοντας στο Νέο Πετρίτσι. Δυτικότερα στο μέτωπο της XIX Μηχανοκίνητα Μεραρχίας δεν σημειώθηκαν ιδιαίτερα επεισόδια, αλλά η προέλαση της 2ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας στο γιουγκοσλαβικό έδαφος ήταν ραγδαία. Το απόγευμα της 7ης Απριλίου κατέλαβε τη Στρώμνιτσα αναγκάζοντας τους Γιουγκοσλάβους να συμπτυχθούν δυτικά του Αξιού, και δίνοντας τη δυνατότητα στους Γερμανούς να χρησιμοποιήσουν την κοιλάδα του ποταμού για να εισβάλουν στην Ελλάδα και να υπερκεράσουν την οχυρωμένη τοποθεσία. Για την αντιμετώπιση του κινδύνου διατάχθηκε η XIX Μηχανοκίνητη Μεραρχία να επεκταθεί προς αριστερά και να καλύψει τον διάδρομο του Αξιού, κίνηση απελπισίας περισσότερο, χωρίς πιθανότητα επιτυχίας.
 |
| Γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο στον Προμαχώνα |
8 Απριλίου
Την 8η Απριλίου η φρουρά του οχυρού Εχίνοςαναγκάστηκε να το εκκενώσει. Στο Κάτω Νευροκόπι οι Γερμανοί απέτυχαν και πάλι να καταλάβουν τα οχυρά Πυραμιδοειδές, Λίσσε και Ντάσαβλη, Μαλιάγκα και Περιθώρι. Το ίδιο όμως απέτυχαν και οι προσπαθεί ανακατάληψης του υψώματος Κρέστη από το ελληνικό απόσπασμα Κάλαποτίου. Και τη μέρα αυτή διεξήχθησαν σφοδρές μάχες σώμα με σώμα στο Περιθώρι.
Στη στενωπό του Ρούπελ, η κάθοδος δυνάμεων της 5ης Ορεινής Με-ραρχίας στο Νέο Πετρίτσι και η παρουσία του τμήματος του 125 ΣΠ στο ύψωμα Γκολιάμα δημιουργούσαν σοβαρότατη απειλή στο αριστερό της XIV Μεραρχίας, η οποία ενισχύθηκε με διάφορες μονάδες. Στο Μπέλες, παραδόθηκε το οχυρό Ποποτλίβιτσα.
Ενώ, όμως η «γραμμή Μεταξά» παρέμενε σχετικά αρραγής, οι Γερμανοί προήλαυναν ήδη από δύο κατευθύνσεις στα δυτικά του ΤΣΑΜ. Η 2η Τεθωρακισμένη Μεραρχία πέρασε τη μεθόριο κοντά στη Δοϊράνη και κατευθύνθηκε νότια προς Θεσσαλονίκη ανατρέποντας τα ασθενή ελληνικά τμήματα.Ταυτόχρονα, πέντε τάγματα της 6ης Ορεινής Μεραρχίας επιτέθηκαν κατά της τοποθεσίας Κρουσίων, πέτυχαν ρήγμα δυτικά του υψώματος Δοβά Τεπέ και προήλασαν νότια προς Κιλκίς.
Έπειτα από αυτά δεν έμεναν πολλά περιθώρια αντίδρασης στον διοικητή του ΤΣΑΜ αντιστράτηγο Κωνσταντίνο Μπακόπουλο. Δυνατότητα σύμπτυξα της στρατιάς δεν υπήρχε και περαιτέρω συνέχιση των μαχών θα οδηγούσε σε άσκοπη αιματοχυσία. Έπειτα από δύο τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον Αρχιστράτηγο Αλέξανδρο Παπάγο αποφασίστηκε να προταθεί στον διοικητή τα 2α Τεθωρακισμένα Μεραρχίας, αντιστράτηγο Φάιελ η σύναψη έντιμης συνθηκολόγησης. Η πρόταση έγινε δεκτή και ησυνθηκολόγηση υπογράφτηκε στις 14:00 τα 9ης Απριλίου στη Θεσσαλονίκη. Σε παράρτημα του πρωτοκόλλου αναγνωρίστηκε ο ηρωικός αγώνας του ΤΣΑΜ και εκφραζόταν η επιθυμία να μη σταλούν αξιωματικοί και οπλίτες σε στρατόπεδα συγκέντρωσα. Ακόμα συμφωνήθηκε να παραμείνουν στη θέση τους οι πολιτικές αρχές. Η απόφαση συνθηκολόγησα δυσαρέστησε τα μαχόμενα τμήματα και πολλοί θέλησαν να διαφύγουν προς τη μαχόμενη ακόμα Ελλάδα, σκέψη που τελικά δεν πραγματοποιήθηκε λόγω αντικειμενικών δυσχερειών.
 |
| Τέσσερις Έλληνες αιχμάλωτοι μεταφέρουν σωρό συναδέλφου τους για ταφή μετά την παράδοση ελληνικού οχυρού. |
9 Απριλίου
Κατά τα άλλα, οι μάχες συνεχίστηκαν και την 9η Απριλίου. Στον τομέα τα Ταξιαρχίας Νέστου (περιοχή Ξάνθης) οι Γερμανοί απέτυχαν να διαβούν το Νέστο. Στο Κάτω Νευροκόπι, στον τομέα τα VII Μεραρχίας, οι Γερμανοί στο ύψωμα Ουσόγια καθηλώθηκαν από τα σφοδρά πυρά του οχυρού Πυραμιδοειδές και του ελληνικού πυροβολικού, ενώ οι ελληνικές δυνάμεις του αποσπάσματος Καλαποτίου κατόρθωσαν έπειτα από σκληρή μάχη να ανακαταλάβουν το ύψωμα Κρέστη. Δυτικότερα, στο Συγκρότημα Καραντάγ (XIV Μεραρχία) σημειώθηκαν εντυπωσιακές ελληνικές επιτυχίες. Γερμανική δύναμη, μεγέθους τάγματος, που κατόρθωσε να διεισδύσει τη νύχτα 8-9 Απριλίου στα μετόπισθεν του Συγκροτήματος Καραντάγ διαμέσου των οχυρών Περιθώρι και Παρταλούσκα, καταδιώχθηκε κατόπιν θαρραλέας αντεπίθεσης μικτού τμήματος από εφεδρικές διμοιρίες, το οποίο συνέλαβε 102 Γερμανούς αιχμαλώτους. Επιπλέον, γερμανική διλοχία που κατάφερε να καταλάβει το ύψωμα Άγιος Κωνσταντίνος, αντιμετώπισε ελληνική αντεπίθεση που κατέληξε στην ανακατάληψη του υψώματος και την αιχμαλωσία 250 Γερμανών.
 |
| 10 Απριλίου 1941. Στρατιώτες της φρουράς του Ρούπελ αποχωρούν συντεταγμένα από το οχυρό, μετά την παράδοσή του. Η περηφάνια στα πρόσωπά τους καταδεικνύει στους παριστάμενους Γερμανούς ότι δεν ηττήθηκαν |
Στη στενωπό του Ρούπελ, οι απόπειρες των Γερμανών να συντρίψουν την αντίσταση των οχυρών απέτυχαν εκ νέου. Όμως μεγάλη ελληνική επίθεση εναντίον του γερμανικού τμήματος στην Γκολιάμα είχε καταστροφικά αποτελέσματα: 48 νεκροί και περίπου 100 τραυματίες. Δυτικότερα, μόνο η φρουρά τριών πολυβολείων στο Ρουπέσκο συνέχισε την αντίσταση της. Οι ελληνικές απώλειες σε όλο το μέτωπο του ΤΣΑΜ ανήλθαν σε 1.000 νεκρούς και τραυματίες περίπου. Οι αντίστοιχες γερμανικές ανήλθαν σε 555 νεκρούς, 2.134 τραυματίες, 170 αγνοούμενους, αριθμός που αντιστοιχεί στο μισό των συνολικών απωλειών τους στη διάρκεια τα επιχείρησα «Μαρίτα», γεγονός που καταδεικνύει το μέγεθος τα ελληνικής αντίστασης. Οι εκδηλώσει θαυμασμού των Γερμανών (τιμητικά αγήματα στα οχυρά, δηλώσει προς Έλληνες αξιωματικούς) και το γεγονός ότι όλοι οι Έλληνες αιχμάλωτοι αφέθηκαν ελεύθεροι μετά το τέλος των επιχειρήσεων, αποτελούν αδιάσειστες αποδείξεις τα μαχητικότητα που επέδειξαν οι ελληνικές δυνάμεις στη «μάχη των οχυρών».
6 ΕΩΣ 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941
Στις 0515 της 6ης Απριλίου 1941, χωρίς να τηρηθούν τα συνηθισμένα διπλωματικά έθιμα του τελεσιγράφου και της παροχής προθεσμίας για απάντηση, τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν ταυτόχρονα στο ελληνικό έδαφος και στη Νότια Γιουγκοσλαβία.
Την ίδια μέρα, αλλά ένα τέταρτο αργότερα από την έναρξη της επίθεσης, ο Γερμανός Πρεσβευτής στην Αθήνα, έδωσε στον Αλέξανδρο Κορυζή τον τότε ‘Ελληνα Πρωθυπουργό, διακοίνωση στην οποία διατυπώνονταν αστήρικτοι ισχυρισμοί, περί παραβίασης της ουδετερότητας από την ελληνική πλευρά και αναγγελόταν η γερμανική εισβολή.
Ο ραδιοφωνικός σταθμός των Αθηνών, με την γνωστή του λιτότητα αλλά πλήρη μηνυμάτων γλώσσα, πληροφορούσε τον ελληνικό λαό :
‘’…. Από της 0515 ο εν Βουλγαρία Γερμανικός Στρατός προσέβαλε όλως απροόπτως τα ημέτερα στρατεύματα επί της Ελληνοβουλγαρικής μεθορίου. Τα στρατεύματά μας αμύνονται του πατρίου εδάφους’’.
Ένδεκα ήταν οι Γερμανικές Μεραρχίες που έκαναν την επίθεση, εμπειροπόλεμες και πλούσια εξοπλισμένες.
Από την δική μας πλευρά, τρεις μόνο Μεραρχίες με μικρή επάνδρωση και με το καλλίτερο υλικό τους να έχει προωθηθεί στο Αλβανικό μέτωπο, όπου συνεχιζόταν ο άνισος αλλά νικηφόρος αγώνας κατά της Ιταλίας.
Η οχυρωμένη τοποθεσία που ξεκίναγε από το όρος ΜΠΕΛΕΣ και έφθανε μέχρι τον ποταμό ΝΕΣΤΟ η Γραμμή Μεταξά, όπως λέγεται, αποτελούσε ένα αντιστάθμισμα, στην ανισότητα των δυνάμεων, αλλά η Γερμανική υπεροχή δεν έπαυε να είναι καταθλιπτική.
Η οχυρωμένη αυτή τοποθεσία, ξεκίναγε από την ανατολική όχθη του ΑΞΙΟΥ ποταμού και έφθανε, κατά μήκος της μεθορίου με Γιουγκοσλαβία και Βουλγαρία, μέχρι τις δυτικές όχθες του ΝΕΣΤΟΥ ποταμού.
Στο μήκος της γραμμής αυτής, είχαν κατασκευασθεί από το 1936 και μέχρι τις παραμονές της γερμανικής εισβολής, σειρά μονίμων οχυρών, είκοση ένα στον αριθμό, που παρουσίαζαν αξιόλογη μαχητική ισχύ, με την προϋπόθεση να επανδρωθούν και με τις προβλεπόμενες δυνάμεις του στρατού.
Κάθε ένα από τα 21 οχυρά ήταν στην πραγματικότητα ένα περίκλειστο οχυρωματικό έργο, με δυνατότητα ολόπλευρης άμυνας, κατασκευασμένο βαθειά μέσα στο έδαφος από μπετόν, με ολμοβολεία, πυροβολεία, παρατηρητήρια, στεγανές εξόδους για την έξοδο του προσωπικού για αντεπιθέσεις, με υπόγειες στοές και θαλάμους, νοσοκομεία, αποθήκες συστήματα αερισμού και φωτισμού.
Εδώ αξίζει να πούμε ότι όταν μετά την κατάρευση της γραμμής Μεταξά, τα επισκέφθηκε, στα τέλη Μαϊου 1941, Γερμανική επιτροπή ειδικών για τις οχυρώσεις, διαπίστωσε ότι το σύστημα αυτό των οχυρώσεων, αποτελούσε τον χρυσό κανόνα μεταξύ του Γαλλικού συστήματος της γραμμής ΜΑΖΙΝΟ και των συστημάτων άλλων χωρών (Βελγίου, Γερμανίας) και ήταν το καταλληλότερο για την μορφολογία του ελληνικού εδάφους.
Η αντίσταση των ανδρών των Οχυρών δεν κράτησε για πολύ.
Τέσσερεις μέρες μόνο.
Αλλά η αυτοθυσία τους και ο ηρωϊσμός τους, λίγο παραμελημένα σήμερα – όχι από την επίσημη ιστορία, αλλά από τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα που μας υποβάλλουν κατά όπως θέλουν τα θέματα επικαιρότητας – είχε αποτελέσματα.
Από Ελληνικής πλευράς, νεκροί και τραυματίες 1.000
Από Γερμανικής πλευρά, 2.759 (νεκροί 555, τραυματίες 2.134, αγνοούμενοι 170).
Στις μέρες μας, που όλα τούτα φαίνονται μακρινά και ξεπερασμένα, αλλά και για ορισμένους ίσως ακούγονται και παράξενα, έως παρεξηγήσιμα,
Στις μέρες μας που δύσκολα θα βρίσκαμε τη δύναμη για το ΧΡΕΟΣ, το θάρρος, το κουράγιο, τη θέληση να κλειστούμε στα έγκατα της γης και να περιμένουμε νάρθουν οι μακελάρηδες (μήπως και αυτοί το δικό τους χρέος δεν κάναν;).
Στις μέρες μας που όλα τα βλέπουμε από την πλευρά την ωφελιμιστική – και για να μη μας πουν αναίσθητους το ρίχνουμε στην ευρωπαϊκή μας κουλτούρα, της διεθνοποίησης και του ατομικισμού,
Σ’ αυτές τις μέρες, και με την ευκαιρία των 65 χρόνων που πέρασαν από τότε, αισθάνομαι εγώ πλέον το ΧΡΕΟΣ - το ελάχιστο που μπορώ να κάνω – να γράψω τα ονόματα των Διοικητών καθενός Οχυρού, ξέροντας πως κανένας τους (όσοι τουλάχισον ζουν ακόμα), δεν θα μπορέσει να διαβάσει τούτο το σημείωμα και λόγω ηλικίας αλλά κυρίως λόγω συμβατότητας με τη νέα μορφή των ημερολογίων.
‘Εχουμε λοιπόν και λέμε (από Δυτικά πτος τα Ανατολκά)
ΟΧΥΡΟ ΠΟΠΟΤΛΙΒΙΤΣΑ Λοχαγός Θελούνης.
ΟΧΥΡΟ ΙΣΤΙΜΠΕΗ Ταγματάρχης Πικουλάκης Ξανθός.
ΟΧΥΡΟ ΚΕΛΚΑΓΙΑ Λοχαγός Ζακυνθινός Τηλέμαχος.
ΟΧΥΡΟ ΑΡΠΑΛΟΥΚΙ Ταγματάρχης Καραθάνος Δημήτριος.
ΟΧΥΡΟ ΠΑΛΗΟΥΡΙΩΝΕΣ Ταγματάρχης Χατζηγεωργίου Αλέξανδρος.
ΟΧΥΡΟ ΡΟΥΠΕΛ Αντισυνταγματάρχης Δουράτσος Γεώργιος.
ΟΧΥΡΟ ΚΑΡΑΤΑΣ Ταγματάρχης Κοντογιάννης Αστέριος.
ΟΧΥΡΟ ΚΑΛΗ Ταγματάρχης Κωστόπουλος Κων/νος.
ΟΧΥΡΟ ΠΕΡΣΕΚ Λοχαγός Θύμης Σπυρίδων.
ΟΧΥΡΟ ΜΠΑΜΠΑΖΩΡΑ Ταγματάρχης Κώτσης Αναστάσιος.
ΟΧΥΡΟ ΜΑΛΙΑΓΚΑ Λοχαγός Θεωδορόπουλος Ευστάθιος.
ΟΧΥΡΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙ Λοχαγός Δαράτος Σπυρίδων.
ΟΧΥΡΟ ΠΑΡΤΑΛΟΥΣΚΑ Λοχαγός Δρακουλαράκος Σταύρος.
ΟΧΥΡΟ ΝΤΑΣΑΒΛΗ Υπολοχαγός Κόνιαρης Ιωάννης.
ΟΧΥΡΟ ΛΙΣΣΕ Ταγματάρχης Δετοράκης Γεώργιος.
ΟΧΥΡΟ ΠΥΡΑΜΟΕΙΔΕΣ Λοχαγός Ρογκάκος Παναγιώτης.
ΟΧΥΡΟ ΚΑΣΤΙΛΛΟ Λοχαγός Θεοδωράκης Γεώργιος.
ΟΧΥΡΟ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ Λοχαγός Χατζίκος Γεώργιος.
ΟΧΥΡΟ ΜΠΑΡΤΙΣΕΒΑ Λοχαγός Δημίδης Παναγιώτης.
ΟΧΥΡΟ ΕΧΙΝΟΥ Ταγματάρχης Δρακούσης Χρήστος.
ΟΧΥΡΟ ΝΥΜΦΑΙΑΣ Ταγματάρχης Αναγνωστός Αλέξανδρος.
Μακάρι να μπορούσα να βρώ, αλλά και να γράψω τα ονόματα των 10.069 Αξιωματικών και Οπλιτών, που επάνδρωναν, τα 21 οχυρά τότε, αλλά κυρίως τα ονόματα των 1000 νεκρών και τραυματισμένων, στον αγώνα τους, για μένα (και για μας).
‘Ηταν αδύνατο αν και όχι ακατόρθωτο.
Στα 21 αυτά ονόματα, περιέχονται ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ.
posted by ΠΗΓΑΣΟΣ @ 6:12 πμ 8 comments links to this post
8 Comments:
At Σάββατο, Απρίλιος 08, 2006 9:02:00 πμ, Greg said...
Άριστα κάνεις και τα γράφεις.
Πρέπει να θυμόμαστε συνέχεια ότι αξίζει πολλές φορές να "πολεμάμε" (με εισαγωγικά για να συμπεριλάβει κάθε είδος μάχης) ακόμη κι' αν η τελική ήττα είναι ενίοτε δεδομένη. Τα στρατηγικά κέρδη απ' το τετραήμερο αυτό της σπουδαίας μα απέλπιδος μάχης (τα οποία δεν αφορούν μόνο εθνική υπερηφάνεια), τα έχουν αναλύσει οι ειδικοί και δεν θα το αποτολμήσω ξανά εγώ.
Θα μείνω όμως στο διαχρονικό και διαρκώς επίκαιρο μήνυμά της, ειδικά στις μέρες μας, που η επίθεση σε κάθε αξία, πίστη, κεκτημένο, τρόπο ζωής, παράδοση, ιστορία, ακόμα και στην κοινή λογική, είναι ολοκληρωτική, από τους αυτοαποκαλούμενους θιασώτες του open society και φανατικούς λάτρεις του free commerce.
Μου έδωσες επίσης το ερέθισμα, να γράψω για κάτι που με "ντριβελίζει" μέρες τώρα.
At Τετάρτη, Απρίλιος 12, 2006 3:57:00 μμ, ΠΗΓΑΣΟΣ said...
Ναι αγαπητε Greg είναι ''ολοκληρωτική, από τους αυτοαποκαλούμενους θιασώτες του open society και φανατικούς λάτρεις του free commerce'',όπως τονίζεις και συμφωνώ. Γί' αυτό και έγραψα, ό,τι έγραψα στις 11-34-2006. Ήταν η σειρά σου να μου δώσεις με το comment σου αυτό το ερέθισμα!! Σ'ευχαριστώ.
At Πέμπτη, Απρίλιος 13, 2006 11:37:00 μμ, ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ said...
«Τὰ Οχυρὰ δὲν παραδίδονται· κυριεύονται.»
Ὁ Διοικητὴς τοῦ Ροῦπελ πρὸς τοὺς Γερμανοὺς ἀγγελιοφόρους, οἱ ὁποῖοι μόλις τοῦ εἶχαν μεταφέρει τὴν εἴδηση τῆς συνθηκολογήσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ. (Τὰ Ὀχυρά (Ἑλληνο-βουλγαρικὰ σύνορα), ὡς γνωστόν, ἀντιστέκονταν ἀκόμη, ἀλλὰ οἱ Γερμανοὶ εἰσέβαλαν μέσῳ Γιουγκοσλαβίας, τὴν ὁποῖα διέλυσαν σὲ τρεῖς ἡμέρες, καὶ ἔτσι οἱ μαχητὲς τῶν Ὀχυρῶν βρέθηκαν περικυκλωμένοι.)
Αἰωνία ἡ μνήμη τῶν ἡρώων τῶν Ὀχυρῶν τῆς Γραμμῆς Μεταξᾶ!
At Πέμπτη, Απρίλιος 20, 2006 12:51:00 πμ, ΠΗΓΑΣΟΣ said...
Αγαπητέ ΚΑΛΛΙΜΑΧΕ
Κατ'αρχή να σε ευχαριστήσω που με μνημονεύεις στο υπέροχο μπλογκακι σου.
Ναι,πολλοί ήταν αυτοί που θαύμασαν το σθένος και την αντίληψη του ΧΡΕΟΥΣ που είχαν και έδειξαν (γιατί την είχαν βέβαια),οι απλοί και καθημερινοί ΠΡΟΓΟΝΟΙ μας, απλοί στρατιώτες και αξιωματικοί των ΟΧΥΡΩΝ.
Να μη ξεχνάμε ότι και αυτός ο ΧΙΤΛΕΡ ακόμη, ένοιωσε την ανάγκη να μνημονεύσειότι ''..Η ιστορική δικαιοσύνη όμως με υποχρεώνει να διαπιστώσω ότι απ’ όλους τους αντιπάλους τους οποίους αντιμετωπίσαμεν, ο Έλλην Στρατιώτης, ιδίως, επολέμησε με ύψιστον ηρωϊσμό και αυτοθυσίαν. Εσυνθηκολόγησε μόνον όταν η εξακολούθησις της αντιστάσεως δεν ήτο πλέον δυνατή και δεν είχε κανέναν λόγον.’’
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ Η ΜΝΗΜΗ.
ΥΓ
Σε ότι έχει σχέση με την ''ΓΡΑΜΜΗ ΜΕΤΑΞΑ'', σου υπόσχομαι, όταν θα βρώ τον χρόνο να κάνω ένα αφιέρωμα, καθαρά επαγγελματικό -αντικειμενικό, μακρυά και πέρα από τα πολιτικά παρεπόμενα του ονόματος ΜΕΤΑΞΑ.
Ευχαριστώ και πάλι για το link και τον χαρακτηρισμό.
At Τετάρτη, Δεκέμβριος 30, 2009 6:14:00 μμ, Konstantinos said...
Με συγκινουν τα κειμενα και τα σχολια σας διοτι ο παππους μου,Τσεκαρης Κωνσταντινος του Χρηστου,ηταν τηλεφωνητης στο οχυρο του Εχινου. Και ειναι ακομη εν ζωη. Ταπεινα και περιφανα συχνα περιγραφει ιστοριες εκεινων των ημερων τονιζοντας οτι δεν θα χαναν ποτε, εαν οι Γερμανοι δεν περνουσαν μεσω Γιουγκοσλαβιας.
Με τιμη, Τσεκαρης Κων/νος
At Δευτέρα, Ιανουάριος 11, 2010 4:41:00 μμ, Ανώνυμος said...
@ Konstantinos
Αγαπητέ μου, τιμή μου θα ήταν αν μας έστελνες κάποια μικρή αφήγηση, από ότι θυμαται ο Σεβαστός Παππούς σου. Να είσαι βέβαιαο ότι θα την ανεβάσουμε άμεσα
Σε ευχαριστώ
ΠΗΓΑΣΟΣ
At Πέμπτη, Ιούνιος 03, 2010 11:48:00 μμ, rtmone's complex said...
καλησπέρα από το ναύπλιο!
ενδιαφέρον ποστ!
ο παππούς μου καθώς και ο πρώτος ξαδερφός του, οι οποίοι είναι 92 χρονών, πολέμησαν στο Κελκαγιά. οι γερμανοί στην συνέχεια τους πήγαν αιχμάλωτους στην άνω τζουμαγιά βουλγαρίας.
τα ονόματά τους είναι ηλιόπουλος παναγιώτης και ηλιόπουλος αναστάσιος.
αν επιθυμείτε περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνείστε μαζί μου στο tasosil@hotmail.com .
At Σάββατο, Ιούνιος 05, 2010 10:49:00 μμ, ΠΗΓΑΣΟΣ said...
@ rtmone's complex
Αγαπητέ μου σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Είσαι πολύ τυχερός που έχεις 2 Ήρωες εν ζωή δίπλα σου. Δεν ξέρω αν το έχεις σκεφτεί αλλά ακόμα και απλή καταγραφή των όσων μπορούν σήμερα να θυμηθούν οι Παπούδες σου, είναι ένας μεγάλος θησαυρός.
Αν έχεις κάτι από τις αναμνήσεις τους καταγεγραμμένο, ή αν θέλεις και μπορείς κάτι να καταγράψεις, με μεγάλη μου τιμή θα το δημοσιεύσω.
Σε ευχαριστώ που με διάβασες
Δημοσίευση σχολίου
Links to this post:
6-10 Απριλίου 1941. Αφιέρωμα σε αυτούς που πολέμησαν για την ...
Η σημαία του Οχυρού Ρούπελ Στις 0515 της 6ης Απριλίου 1941, χωρίς να τηρηθούν τα συνηθισμένα διπλωματικά έθιμα του τελεσιγράφου και της παροχής προθεσμίας για απάντηση, τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν ταυτόχρονα στο ελληνικό έδαφος ...
posted by ΘΑΝΟΣ @ Τετάρτη, Απρίλιος 07, 2010 8:18:00 πμ
Δημιουργία Συνδέσμου
ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΝΑΖΙ
Το ερώτημα που θέτουν πολλοί είναι αν ο Χίτρλερ διέθετε μυστικά όπλα και τι είδους όπλα ήσαν αυτά; Και τούτο διότι έχουν κυκλοφορήσει φανταστικές ιστορίες που αντί να φωτίσουν την αλήθεια την συσκότισαν ακόμη περισσότερα μεταξύ του μύθου και της φαντασίας. Θα ξεκινήσουμε λοιπόν από τον Α1ΠΠ ο οποίος εξέθρεψε το Ναζιστικό καθεστώς. Βρισκόμαστε ολίγον μετά την ταπεινωτική και εξουθενωτική Συνθήκη των Βερσαλλιών που σφράγισε τον Α! Π.Π. Αυτή και η οικονομική καταστροφή που έπληξε την Γερμανία ήτο η κυριότερη αιτία της ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία. Η υπόσχεση του Χίτλερ προς τον ταπεινωνένο και πεινασμένο Γερμανικό λαό ήτο ψωμί, δουλειά και η Εθνική Ανόρθωση της Γερμανίας. Αλλά πως; Η κυριότερη διάσταση εθνικής ισχύος είναι η Ενοπλες Δυνάμεις(Ε.Δ) . Μόνον όταν ένα κράτος έχει ισχυρές Ε.Δ μπορεί να υποστηρίξει αποτελσματικά την εξωτερική του πολιτική, να εξασφαλίσει την εθνική του άμυνα και ασφάλεια και να ικανοποιήσει τους εθνικούς του στόχους. Ο Χίτλερ λοιπόν εκ των πρώτων του έργων ήτο η ενίσχυση στο έπακρον των Ε.Δ. Επειδή η Γερμανία ήτο σχετικά ολιγάριθμο έθνος, σε σχέση με τους αντιπάλους της(Γαλλία, Βρετανία, Σοβιετική Ενωση κ.α) και δεν διέθετε άφθονες πρώτες ύλες, οι Γερμανικές Ε.Δ έπρεπε να στηριχθούν στην ποιοτική αναβάθμιση έναντι της ποσότητος των αντιπάλων της. Αρα ήτο ανάγκη να επιτύχουν επαναστατικές τεχνολογικές καινοτομίες στα οπλικά συστήματα, στην στρατηγική και στην τακτική του πολέμου. Ετσι έφτασαν στον Αστραπιαίο Πόλεμο(Blitz Krieg) ο οποίος βασίστηκε στον τολμηρό ελιγμό με βάση το τριώνυμο:
α/ Τεθωρακισμένες Δυνάμεις,( με τα περίφημα Πάντσερ) ,
β/ Αεροπορία Υποστηρίξεως (τα τρομερά Στούκας) και
γ/ τα Υποβρύχια(U-Boote) για την αποκοπή του ανεφοδιασμού των αντιπάλων του.
Ο συνδυασμός τούτων έδωσε τις πρώτες νικηφόρες εκστρατείες εναντίον της Πολωνίας, Γαλλίας, Βελγίου, Ολλανδίας, Σοβιετικής Ενώσεως κ.α και απομόνωσε την Βρετανία.
Απο το 1936 ο Χίτλερ είχε δώσει εντολή να αναπτύξουν τα «θαυματουργά όπλα»(Wunderwaffen) Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η έρευνα επί των νέων οπλικών συστημάτων δεν ακολούθησε την πεπατημένη. Οι Γερμανοί μηχανικοί αναζήτησαν νέες επαναστατικές ενεργειακές πηγές, νέα συστήματα προωθήσεως, νέα άνευ πιλότου καθοδηγούμενα οχήματα , νέα εκρηκτικά κ.α. Η έρευνα τούτων ανατέθηκαν ερευνητικά κέντρα, σε εργαστήρια εταιρειών και τεχνολογικά ιδρύματα. Οι δοκιμές εγένοντο σε ειδικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, η κυριότερη εκ των οποίων ήτο το Πεενεμούντε.
Κατωτέρω θα αναφερθούμε σε πραγματικά οπλικά συστήματα και όχι στην φημολογία και στα φανταστικά μυθεύματα για ιπταμένους δίσκους, ΑΤΙΑ(UFO) και την λοιπή παραφιλολογία , που κυκλοφόρησε μετά την λήξη του πολέμου, το 1947. Αυτήν την «ουφολογία» την θεωρώ ως εσκεμμένη προπαγάνδα, η οποία εξυπηρέτησε τα σχέδια των ΗΠΑ κατά την εποχή του ψυχρού πολέμου και εξυπηρετεί ίσως και σήμερον τους καναλανανθρώπους να παραμυθιάζουν τον κόσμο . Ομως θα ναφερθούμε και σ’ αυτήν στο τέλος της μελέτης απλώς και μόνον για την ενημέρωση των αναγνωστών. Τα πραγματικά όπλα είναι τα εξής :
1/ V-1 Καθοδηγούμενος Πύραυλος (Cruise Missile )
2/ V-2 Βαλλιστικός Πύραυλος(Ballistic Missile)
3/ Ατομική Βόμβα
4/ Ελικόπτερον
5/ Αεριωθούμενα Αεροσκάφη
6/ Πυροβόλα Μαμούθ
7/ Πυραυλικά Αντιαεροπορικά Οπλα( Βλήματα Αέρος-Αέρος και Αέρος-Εδάφους)
8/ V-3 Υπερ-Πυροβόλα
9/ Υποβρύχια (U-Boote)-Τορπίλες- Σνόκερλ και άλλες θαλάσσιες καινοτομίες
10/ Χημικά –Βιολογικά (Αέρια Νεύρων)
Εκ τούτων άλλα μεν ετέθηκαν σε επιχειρησιακή χρήση, χρησιμοποιηθέντα προς το τέλος του πολέμου, άλλα παρήχθησαν στα εργοστάσια αλλά δεν πρόλαβαν να χρησιμοποιηθούν στο πεδίο της μάχης , μερικά έμειναν στα πρωτότυπα και δεν πρόλαβαν να δοκιμασθούν, ενώ άλλα έμειναν στα σχέδια. Ο Χίτλερ δεν ήτο έτοιμος την εποχή του 1939, να διεξάγει ένα νικηφόρο πόλεμο ιδιαίτερα εναντίον του πανίσχυρου βιομηχανικού κολοσσού των ΗΠΑ, διότι ακόμη δεν είχε παράγει τα νέα του όπλα . Μερικά από τα θαυματουργά όπλα ετέθησαν σε επιχειρησιακή χρήση το τελευταίο ή προτελευταίο έτος του πολέμου, ενώ άλλα δεν μπόρεσαν να βγουν από τα εργοστάσια , τα πεδιά δοκιμών ή και τα σχεδιαστήρια των εργαστηρίων. Ησαν τόσο πολλά τα σχέδια και τόσο επαναστατικές και καινοτομικές οι μακέτες που δεν ήτο κατορθωτόν όλα να τύχουν ικανοποιητικής προτεραιότητος και χρηματοδότησης για την τελική ανάπτυξη τους. Και τούτο για πολλούς και ποικίλους λόγους εκ των οποίων οι κυριότεροι ήσαν :
1/ Οι ρεαλιστικές ανάγκες του πολέμου απαιτούσαν την παραγωγή των δοκιμασμένων επιχειρησιακών οπλικών συστημάτων για την διεξαγωγή του πολέμου. Τούτο είχε σαν αποτέλεσμα τον παραμερισμό των καινοτομιών σε βραδύτερο χρόνο. [Παράδειγμα η αναβολή της αναπτύξεως της ατομικής βόμβας ως την ημέρα ενάρξεως του πολέμου , οπότε ο Χίτλερ έδωσε εντολή για την εντατικοποίηση των ερευνών. Ενα απο τα εργαστήρια παραγωγής του «Βαρέως Υδατος»(Διοξειδίου του Δευτερίου) ήτο στο Vemok της Νορβηγίας , όπου διεξήχθη μυστική επιχείρηση κομμάντος με την υποστήριξη της συμμαχικής βομβαρδιστικής αεροπορίας για την καταστροφή της]
2/ Η Γερμανία είχε περιορισμένες πρώτες ύλες και στερείτο ορισμένων στρατηγικών υλών διότι αυτές εισήγοντο απο το εξωτερικό. [ Παράδειγμα η κατασκευή του Πυραύλου V-1 εγένετο ο σκελετός του από σίδηρο και τα τοιχώματα απο κόντρα πλακέ διότι υπήρχε σπάνις αλουμινίου. Και φυσικά δεν είναι ακόμη γνωστόν ότι η επιχείρηση για την κατασκευή της γέφυρας του Γοργοποτάμου τον Νοέμβριο 1942 έγινε για την διακοπή της ροής του Αλουμινίου απο την Στεραιά Ελλάδα στην Γερμανία. Τούτο αναφέρεται στο βιλίο «YIANNIS» του Ελληνο-Αμερικανού κ. Γιάννη Γιάνναρη από το Σικάγο ο οποίος ήτο διοικητής των Αμερικανών κομμάτος(OSS) που συμμετείχαν στην επιχείρηση εκείνη]
3/ Ο ανταγωνισμός των εταιρειών μεταξύ τους , αλλά και μεταξύ των Γενικών Επιτελείων για το ποιός θα λάβει τα περισσότερα προγράμματα και κονδύλια.
4/ Οι παλινωδίες συχνά του δικτάτορα χάλασαν τα σχέδια και επέφεραν αλλαγή των προγραμμάτων . [Παράδειγμα η αναβολή της μαζικής κατασκευής του πρώτου στον κόσμο αεριωθουμένου Me -262 του οποίου η επιτυχής δοκιμή έγινε στις 22/4/43 . Τότε ο Χίτλερ έδωσε διαταγή να τροποποιηθεί σε βομβαρδιστικό μακράς ακτίνος. Αποτέλεσμα τούτου ήτο να εμφανισθεί στο πεδίο της μάχης στο δυτικό μέτωπο την άνοιξη του 1944]
5/ Οι σαρωτικοί βομβαρδισμοί των Συμμάχων-και ιδιαίτερα των Αμερικανικών βομβαρδιστικών Β-17- κατέστρεφαν συστηματικά την βιομηχανική βάση των Γερμανικών πόλεων, εξάρθωναν το συγκοινωνιακό δίκτυο και διέλυαν τις θέσεις δοκιμών και εκτοξεύσεως των Πυραύλων V-1 και V-2 στο Πεενεμούντε, στην Γαλλία και Ολλανδία.
Στα τελευταία στάδια του πολέμου η ευαίσθητη πολεμική βιομηχανία των θαυματουργών όπλων είχε μεταφερθεί σε υπόγειες στοές για ν’ αποφεύγει τα τρομακτικά χτυπήματα της Αμερικανικής Αεροπορίας.
Τα πρώτα επιχειρησιακά όπλα που έλαβον μέρος στις επιχειρήσεις στο τελευταίο έτος του πολέμου ήσαν οι Πύραυλοι , πρώτα ο V-1 και μετά ο V-2
Ο Καθοδηγούμενος Πύραυλος (Cruise Missile) V-1 ή FZG-76
Ητο ο πρώτος καθοδηγούμενος πύραυλος στην ιστορία του ανθρώπου. Πατήρ του ο μηχανικός Πάουλ Σμίντ, ο οποίος από το 1928 είχε συλλάβει την ιδέα ενός παλμικού κινητήρα τζετ, τον οποίον ονόμασε Pulse Jet. Ο κινητήρας αυτός είχε ανάγκη από μιά συγκεκριμένη πίεση αέρος για να ξεκινήσει την λειτουργία του και για να είναι αποδοτικός.
Τα χαρακτηριστικά του ήσαν :
Μήκος: 8,5 μ.
Ανοιγμα πτυρύγων : 5,3 μ.
Βάρος κατά την απογείωση: 2.180 klg
Ακτίνα δράσεως: 240-370 χλμ.
Ταχύτης: 600-800 χλμ/ώ
Οροφή Πτήσεως: κάτω των 3.000 μ.
Εκρηκτικά: 830 klg εκρηκτικής ύλης trialen ή amonol
Μειονεκτήματα:
α/ δεν μπορούσε να ξεκινήσει από την στάση, παρά μόνον με την βοήθεια εκτοξευτήρα,
β/ εάν πετούσε άνω των 3.000 μ η ατμοσφαιρική πίεση μειονόταν και η λειτουργία της μηχανής ήτο προβληματική.
γ/ Η καθοδήγηση του δεν ήτο αξιόπιστη. Να σημειωθεί ότι η τεχνολογία εκείνη την εποχή βρισκόταν στα σπάργανα και τα πρώτα όπλα των ιπταμένων οχημάτων δεν διέθεταν ακρίβεια σκοπεύσεως και στερούσαν στα συστήματα καθοδήγησης των.
δ/ Οι αντοχές των βαλβίδων ανοίγματος και κλεισίματος του θαλάμου καύσεως λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και πιέσεων ήσαν ευαίσθητες και καταστρέφοντο, χρειάσθηκαν δε προσπάθειες για την βελτίωση τους.
ε/ ο πύραυλος αυτός ήτο λίαν τρωτός από την αεροπορία και τα αντιαεροπορικά πυρά λόγω της χαμηλής οροφής πτήσεως του(δεν υπερέβαινε τα 3.000 μ.) και της μικρής σχετικά ταχύτητος του( περίπου 800 χλμ/ω)
Πλεονεκτήματα
α/ Η λειτουργία του ήτο απλή και λειτουργικά φθηνή.
β/ Μπορούσε να παραχθεί σε μεγάλους αριθμούς(Χρειαζόταν μόνον 500 εργάσιμες ώρες)
γ/ Το κόστος του χαμηλό 5.000 Μάρκα(όταν το τανκς κόστιζε 100.000 Μ.)
δ/ Εβάλετο απο σταθερή ή κινητή εξέδρα με καταπέλτη ατμού. Καύσιμο καταπέλτη :Δύο ουσίες , ήτοι Υπεροδείδιο του Υδρογόνου και Ασβέστιον. Οι καταπέλτες ήσαν εγκατεστημένοι στο Καλαί της Γαλλίας και μετά την προέλαση των Συμμάχων μετεφέρθησαν στην Ολλανδία.
ε/ Μπορούσαν να εκτοξευθούν και απο αεριωθούμενο αεροσκάφος. Τα Γερμανικά βομβαρδιστικά εκτόξευσαν 400 εξ αυτών. Υπήρχαν και 100 κομάτια με πιλοτήριο και προορίζοντο ως ιπτάμενες βόμβες για προσβολή από καμικάζι, αλλά ποτέ δεν χρησιμοποιήθησαν
στ/ Η κατασκευή του , ελλείψει αλουμινίου,ήτο από φύλα σιδήρου και κόντρα πλακέ,.
.
Συνολικά ως τον Φεβρουάριο 1944 κατασκευάσθησαν 1400 κομμάτια και ,αν όλα έβαιναν καλώς έως τον Μάιο 1944, προβλεπόταν η κατασκευή 10-12.000 V-1 . Τότε θα εγένετο μαζική επίθεση κατά της Βρετανίας. Ομως οι σφοδροί συμμαχικοί βομβαρδισμοί στο εργοστάσια της Fieseler , Φαλερσλέμπεν, στα πεδίου δοκιμών στο Peenemunde, αλλά και στους χώρους αναπτύξεως, καθυστέρησαν την παραγωγή και εκτόξευση του. Ετσι ο στόχος των 8.000 V-1 πραγματοποιήθηκε στα μέσα του 1944 και η πρώτη επιτυχής επιχειρησιακή βολή κατα του Λονδίνου έγινε στις 13 Ιουνίου 1944 με δέκα(10) πυραύλους. Εξ αυτών οι 4 δεν κατάφεραν να πάρουν ύψος και κατέπεσαν, άλλοι δύο(2) έπεσαν στην Μάγχη και μόνον τεσσερις(4) έπεσαν στον στόχο τους στο Λονδίνο. Συνολικά εκτοξεύθηκαν 9.000 πύραυλοι εντός διμήνου εναντίον Αγγλικών πόλεων. Εξ αυτών μόνον 6.700 πύραυλοι χτύπησαν το Βρετανικό έδαφος. Το Λονδίνο δέχθηκε συνολικά 2.500 πυραύλους. Οι συνολικές απώλειες ήσαν 12.000 νεκροί , 34.000 τραυματίες και σημαντικές υλικές καταστροφές και πτώση του ηθικού των κατοίκων. Αυτές ήσαν οι πιό φρικτές ημέρες του Λονδίνου.
V-2 Ο Πρώτος στην Ιστορία Βαλλιστικός Πύραυλος
Πατέρας των Βαλλιστικών Πυραύλων αυτών ήτο ο Βέρνερ Φον Μπράουν με την επιστημονική του ομάδα. Παπούς του όπλου αυτού ήτο ο Χέρμαν Ομπερθ, ο οποίο στις αρχές της δεκαετίας του 30 συνέλαβαν την ιδέα κατακτήσεως του διαστήματος . Αργότερα η ομάδα αυτή στρατολογήθηκε από το Ναζιστικό καθεστώς και ξεκίνησε τα πειράματα. Στην ομάδα αυτών των ρομαντικών νέων πρωτοστατούσε ο Βέρνερ Φον Μπράουν, ο οποίος λόγω της ιδιοφυίας του απενεμήθη απο το Ναζιστικό καθεστώς ο βαθμός του ανθυπολοχαγού των SS.
Η ομάδα του Χέρμαν Ομπερθ συνέπεσε με την επιθυμία του Γερμανικού Σρατού-πριν απο την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία- να παρακάμψει τους περιορισμούς που της είχαν επιβληθεί από την συνθήκη των Βερσαλλιών για νέους εξοπλισμούς. Ομως αυτή δεν προέβλεπε τους πυραύλους και τα νέα όπλα , τα οποία δεν ήσαν τότε γνωστά και δεν αναφέροντο ρητώς στην Συνθήκη. Το όλον πρόγραμμα είχε αναλάβει ο Λοχαγός Πυροβολικού Ντόνμπέργκερ, ο οποίος ήλθε σε επαφή με την Ομάδα Ομπερθ και τους έβαλε στο πρόγραμμα του Στρατού για την ανάπτυξη του Πυραύλου V-2, Ηδη το 1933 ήτο έτοιμος ο πρώτος πύραυλος της ομάδος του Φον Μπράουν με τον κωδικό Α1. Το 1935 ήσαν έτοιμοι δύο πύραυλοι που δοκιμάσθησαν με επιτυχία από το νησάκι του Μπόρκουμ στην Βαλτική Θάλασσα . Οι πύραυλοι αυτοί διέθεταν και γυροσκόπιο για να επιτύχουν σταθερότητα στην πτήση. Ηδη το 1936 η ομάδα είχε κατασκευάσει ένα γιγαντιαίο πύραυλο , ο οποίος προωθείτο από έναν ισχυρότατο πυραυλοκινητήρα και μπορούσε να μεταφέρει τεράστιο φορτίο σε μεγάλες αποστάσεις. Λόγω των ηυξημένων αναγκών σε δοκιμές το μικρό κέντρο δοκιμών του Κούμερσντορφ κοντά στο Βερολίνο εκρίθη ακατάλληλον και ανασφαλές , γι’ αυτό μεταφέρεται στο Πεενεμούντε στην Βαλτική. Τον Α1 διαδέχεται ο Α2 και αυτόν ο πενταπλάσιος σε μέγεθος Α3 , ο οποίος όμως στις δοκιμές του 1937-38 αποτυγχάνει παταγωδώς. Μετά από τροποποίσεις επι των τροποποίησεων το 1939 δοκιμάζονται 25 πύραυλοι Α5 με επιτυχία, αλλά ο γιγάντιος
και πανίσχυρος Α4 δοκιμάζεται με επιτυχία στις 13 Ιουνίου 1942 και ως τον Οκτώβριο είχε δοκιμάσει και τον τρίτο πύραυλο Α3.
Τα χαρακτηριστικά του
1/ Μήκος 14μ. και διαμέτρου 1,7 μ.
2/ Βάρος κατά την απογείωση δέκατρείς (13) τόνοι
3/ Εντός 1 λεπτού ανέπτυσσε την καταπληκτική για την εποχή του ταχύτητα των 5 mach(ήτοι πέντε φορές την ταχύτητα του ήχου)
4/ Πετούσε σε ύψος άνω των 100.000 ποδών έξω απο την ατμόσφαιρα, και ήτο άτρωτος από αντιαεροπορικά πυρά ή πυρά Α/Φ
5/ Σύμφωνα με τις προσδοκίες του Αλμπερχτ Σπέερ (διευθυντού της πολεμικής βιομηχανίας ) θα μπορούσε να παραχθεί σε 900 κομμάτια τον μήνα. Ομως το 1943 αποτελεί την καμπή του πολέμου για τον Χίτλερ. Αρχίζουν ανελέητοι βομβαρδισμοί εναντίον των Γερμανικών πόλεων απο τα Αμερικανικά βομβαρδιστικά. Τότε βομβαρδίζεται και το Πεενεμούντε με μεγάλες απώλειες σε επιστημονικό προσωπικό, αλλά και μεγάλου αριθμού Εβραίων και Πολωνών φυλακισμένων που εργάζοντο εκεί. Τότε μετεφέρθη
6/ Εκρηκτικά. 975 klg
7/ Βεληνεκές 370 χλμ.
8/ Καύσιμα. 5 τόνους υγρού οξυγόνου και 3,8 τόνους μεθανόλης
9/ Διάρκεια πτήσεως ως τον στόχο 3,5 λεπτά.
10/ Συνολικά κατασκευάσθηκαν 6.000 V-2 και κατ’ άλλους ξεπέρασε τους 10.000 τεμμάχια.
11/ Εναντίον της Αγγλίας εκτοξεύθηκαν μόνον 1120 , εκ των οποίων οι 1054 πέτ υχαν τον στόχον τους
12/ Φόνευσαν περίπου 2.700 άτομα και τραυμάτισαν 6.532. Ομως οι ζημίες που προξένησαν ήσαν τεράστιες και η πτώση του ηθικού πολύ μεγάλη.
13/ 1650 Πύραυλοι V-2 εβλήθησαν και εναντίον της Αμβέρσας, Λιέγης, Βρυξελλών, Λουξεμβούργου ακόμη και εναντίον των Παρισίων.
14/ Αντίθετα από το V-1 ο V-2 είχε ανάγκη από ένα περίπλοκο σύστημα υποστήριξης και δημιουργία εγκαταστάσεων να τον φιλοξενήσουν. Συνοκικά είχαν γίνει 45 θέσεις εκτόξευσης για τις κινητές πυροβολαρχίες το σύνολο δε εξ αυτών ήσαν στην περιοχή του Πα-Ντε Καλαί και του Χερβούργου.
Στα σχέδια του Χίτλερ ήτο να βελτιώσει το βεληνεκές του V-2 ώστε να τον καταστήσει διηπειρωτικό πύραυλο, ικανόν να χτυπήσει τις ΗΠΑ και ιδιαίτερα την Νέα Υόρκη. Και λέγεται ότι το μοντέλο Α9/Α10 (Amerikarokete) είχε θεωρητικά αναπτύξει αυτές τις δυνατότητες, αλλά ουδέποτε πέταξε. Ομως καθώς το πρόγραμμα είχε σημαντικά καθυστερήσει η λήξη του πολέμου έβαλε τέλος στα σχέδια του. Τα νέα θαυματουργά όπλα του Χίτλερ δεν μπόρεσαν αντιστέψουν το ρου της ιστορίας και το μοιραίο τέλος του Γ! Ράιχ. Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία των V-1 και V-2.
ΤΑ ΑΕΡΙΩΘΟΥΜΕΝΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΗ της LUFTWAFFE
Η πτήση με αεριώθηση δεν ήτο κάτι καινούργιο το 1939, όταν ξεκίνησε ο Β! Π.Π. Η Γερμανία ήτο η μοναδική χώρα που διέθετε προς το τέλος του Β! ΠΠ αεριωθούμενα μαχητικά, τα οποία όμως δεν στάθηκαν αρκετά για να δώσουν την αεροπορική υπεροχή και ν’αντιστρέψουν τον ρου του πολέμου. Μία απο τις φροντίδες του Χίτλερ για νέες καινοτομίες στον αεροπορικό πόλεμο ήτο και η κατασκευή αεροσκαφών σύγχρονης τεχνολογίας και προωθημένης αεροναυπηγικής. Προς τούτο διέθεσε υπέρογκα κονδύλια για έρευνα και ανάπτυξη στην LUFTWAFFE. Ο Χίτλερ γνωρίζοντας την υστέρηση της Γερμανίας σε αριθμό και πόρους θέλησε να αντιστρέψει την ισορροπία προς όφελος του χρησιμοποιώντας ανώτερη ποιοτική τεχνολογική υπεροχή στον αέρα, στην ξηρά και στην θάλασσα. Πρωτοπόρος στον τομέα της πυραυλοκινησης ήτο ο Φρίτζ Στάμμερ. Αυτός κατόρθωσε το 1928 να κάνει την πρώτη επιτυχή δοκιμαστική πτήση με αεριοθούμενο αεροσκάφος, για την ακρίβεια αεριωθούμενο ανεμοπλάνο. Από τότε ήσαν γνωστοί οι πυραυλοκινητήρες στην Γερμανία, αλλά μετά την άνοδο του Χίτλερ εντάθηκαν και συστηματοποιήθησαν οι δοκιμές προκειμένου να αντικαταστήσουν τους παραδοσιακούς εμβολοφόρους κινητήρες. Το 1938 οι δύο χαρισματικοί μηχανικοί Γιοακίμ Παμπστ Φον Οχάιν και ο βοηθός του Μάξ Χαν παρουσίασαν τον πρώτο απολύτως λειτουργικό κινητήρα, τον HeS -3. Αυτός τοποθετήθηκε στο πρώτο αεριωθούμενο μαχητικό , το Xe-178, το οποίον έκανε μιά επιτυχημένη πτήση την 27ην Αυγούστου του 1939. Βέβαια το αεροσκάφος αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα και καθυστέρησε την παρουσίαση του στην ιεραρχία του Υπουργείου Αεροπορίας. Ομως την 1ην Νοεμβρίου 1939 που έγινε η παρουσίαση του δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα που προσδοκούσε ο Χάνκελ και οι αξιωματούχοι έφυγαν παγερά αδιάφοροι μετά την πρώτη πτήση του αεριωθουμένου αεροσκάφους. Χωρίς να γνωρίζουμε τα ακριβή αίτια ματαιώσεως της αναπτύξεως του εν λόγω αεροσκάφους, ένα είναι βέβαιον ότι η Γερμανία έχασε μιά μοναδική ευκαιρία να αποκτήσει ένα νέο όπλο, πλήρως λειτουργικό αεριωθούμενο που θα επέφερε τον αιφνιδιασμό των αντιπάλων της. Τελικώς το πρόγραμμα τούτο εγκατελήφθη. Οι δύο μηχανές που ανέπτυξαν οι πραναφερθέντες μηχανικοί , η 109-001 και 109-006 ήταν εκείνες που θα έδιναν κίνηση στο νέο πρωτότυπο της Henkel, το He-280.
Το Πρωτο Αεριωθούμενο Me-262
Στις 2 Απριλίου 1941 πραγματοποιήθηκε επιτυχής δοκιμή του αεροσκάφους ενώπιον της Henkel και μετά τρίμηνον επανελήφθη ενώπιον του Υπουργείου Αεροπορίας με απόλυτη επιτυχία. Μόνον τότε η ηγεσία του Γ! Ράιχ έδωσε γεναία χρηματοδότηση για την ανάπτυξη του αεροσκάφους σε μαζική παραγωγή. Αλλά και πάλι επελέγη το μοντέλο της Messerschmitt το οποίον έμελλε να είναι το Me-262. Βέβαια δεν κατέβηκε ξαφνικά απο τον ουρανό το Me-262. Από το 1938 εργάζοντο στο σχέδιο οι μηχανικοί Χανς Μάουχ και Χέλμουτ Σλεπ και ο σχεδιαστής αεροναυπηγός Χανς Αντς και μετά απο συνεχείς βελτιώσεις παρουσίασαν το Me-262. Ομως το μοντέλο τούτο καθυστέρησε σοβαρά λόγω τεχνικών δυσκολιών και παλινοδιών της υπηρεσίας εξοπλισμών και των εμπλεκομένων εταιρειών. Η εντολή ήτο να κατασκευάσει η Messerschmitt ένα αεριωθούμενο αεροσκάφος το οποίον να διαθέτει ωριαίαν ταχύτητα 850χλμ/ω επί μίαν ολόκληρη ώρα. Το Α/Φ αυτό θα ήτο αήτητο την εποχή όπου τα ταχύτερα Α/Φ των συμμάχων δεν υπερέβαιναν τα 600χλμ/ω. Ομως το Α/Φ αυτό λόγω καθυστερήσεως κατασκευής του κινητήρος απο την BMW τελικά έκανε επιτυχή δοκιμή στις 22 Απριλίου 1943. Ο ίδιος ο αρχηγός επιχειρήσεων της LUFTWAFFE, ο Αντολφ Γκάλαντ που πέταξε με το Me-262 εντυπωσιάσθηκε τόσο πολύ που δήλωσε : «Ενοιωθα σαν να με σπρώχνει κάποιος άγγελος» Η μαζική παραγωγή απο την Messerschmitt ξεκίνησε με αργοπορία στις 5 Ιουνίου 1943. Στο μεταξύ οι μαζικοί βομβαρδισμοί στην Γερμανία εντάθηκαν και βομβαρδίσθηκε και το εργοστάσιο της Messerschmitt στο Ρέγκενσμπουργκ, με αποτέλεσμα την περαιτέρω καθυστέρηση. Ομως και πάλι λογάριαζαν χωρίς την τελική εντολή του Χίτλερ που ήτο εντελώς διαφορετική. Ενώ αυτοί ήθελαν ένα Α/Φ Διώξεως το οποίον να εξασφαλίσει την αεροπορική υπεροχή στην Γερμανία που είχε απωλεσθεί απο την κυριαρχία της πανίσχυρης αμερικανικής αεροπορίας, ο Φύρερ αντί να δώσει το πράσινο φως για την μαζική παραγωγή , αποφάσισε την μετασκευή του σε βομβαρδιστικό , δυνάμενο να μεταφέρει μιά βόμβα 500 klg σε μεγάλες αποστάσεις ως την Αγγλία. Η τροποποίηση αυτή από τεχνικής πλευράς ήτο δύσκολη διότι επρόκειτο για την κατασκευή ενός άλλου Α/Φ . Ετσι τελικά ξεκίνησε η παραγωγή δύο τύπων Me-262, του Sturmvogel που ήτο βομβαρδιστικό και του Schwabe που ήτο καταδιωκτικό, σε αναλογία 20 προς 1. Το Me-262 βγήκε και ως νυκτερινό καταδιωκτικό. Είχαν προγραμματισθεί να βγουν 1.450 Α/Φ εντός των επτά πρώτων μηνών . Τελικά βγήκαν μόνον 450 . Αυτά κατόρθωσαν να καταφέρουν σοβαρά πλήγματα στην συμμαχική αεροπορία , χωρίς όμως να μπορέσουν να αντιστρέψουν τον ρου του πολέμου, ο οποίος απο το 1943 είχε κάνει ορατή την ήττα του Αξονος. Να σημειωθεί ότι την ίδια εποχή είχαν ετοιμάσει και οι Βρετανοί το δικό τους αεριωθούμενο Α/Φ, το Gloster Meteor.
To Αεριωθούμενο Ar-234
Εν αντιθέσει με τους κολοσσούς Henkel και Messerschmitt μιά μικρή εταιρεία , η Arado ανέπτυξε το δεύτερο αεριωθούμενο που χρησιμοποιήθηκε επιχειρησιακά απο την LUFTWAFFE σε ικανούς αριθμούς κατά την διάρκεια του Β! Π.Π. Πρόκειται για το Ar-234(Blitz=Κεραυνός) το οποίον ήτο έτοιμο τον χειμώνα του 1941. Ομως όπως και στην περίπτωση του Me-262 καθυστέρησε η κατασκευή των κινητήρων τζετ που είχε αναλάβει η BMW και η JUMO. Το Ar-234 ήτο ένα αναγνωριστικό αεροσκάφος που μπορούσε να ίπταται σε μεγάλα ύψη,ήτοι απο 9.000-12.000 μ και να είναι άτροωτο από την συμμαχική αεροπορία. Επίσης ανεπτύχθησαν και δύο εκδόσεις : Η μία ως βομβαρδιστικού , που μπορούσαν να μεταφέρουν δύ τόνους βομβών σε μεγάλη ακτίνα δράσης, περίπου 1600 χλμ. Η άλλη ως Α/Φ νυκτρινής δίωξης. Η επιχειρησιακή του ταχύτητα ήτο 750-850χλμ/ω. Η σχεδίαση του παρότι ήτο αεριωθούμενο , εν αντιθέσει προς το πρωτοποριακό Me-262, ήτο παραδοσιακή που θύμιζε εμβολοφόρα βομβαρδιστικά .
Αυτά ήσαν τα μοναδικά αεριωθούμενα αεροσκάφη που χρησιμοποιήθηκαν απο την Γερμανία σε μεγάλο αριθμό κατά τον Β! Π.Π Βέβαια οι Γερμανοί σχεδιαστές είχαν σχεδιάσει αρκετά πρωτοποριακά σχέδια , ενώ άλλα είχαν φύγει απο το σχεδιαστήρια και είχαν φθάσει στην κατασκευή πρωτοτύπων. Ορισμένα απο αυτά τα σχέδια ήσαν επαναστατικά για την εποχή τους και παρήχθησαν τα μεταπολεμικά χρόνια απο την αεροναυπηγική βιομηχανία της δύσεως.
Τα Μοντέλα της Γερμανικής Αεροναυπηγικής Βιομηχανίας ήσαν τα εξής:
1/ Το Καταδιωκτικό του Λαού(Volksjager)
Αυτό θα ήτο ένα λαικό φθηνό αεροσκάφος με ευτελή υλικά και αναλώσιμον για την αντιμετώπιση της πλημμυρίδος των συμμαχικών βομβαρδισμών. Υπήρξαν πολλά σχέδια αλλά τελικά σχεδιάσθηκε το He -162 Salamander ή Spats από δουλαλουμίνιο η άτρακτος και κόντρα πλακέ. Τούτο παρήχθη κατά τα τελευταία στάδια του πολέμου σε 275 κομμάτια τα οποία εξόπλισαν όπως όπως τις μοίρες διώξεως με νεαρούς πιλότους των SS με ελάχιστη πτητική πείρα. Λέγεται ότι ένα απο αυτά κατέρριψε ένα Α/Φ Typhoon RAF.
2/ To Ju-287.
Ητο το πρώτο Α/Φ με κεκλιμένες πτέρυγες με κλίση προς τα εμπρός. Θα έφερε τέσσερις κινητήρες με ώση 1300 κιλών έκαστος καθώς και δύο πυραύλους που θα βοηθούσαν στην απογείωση. Το Ju-287V-1 ήτο εξ ίσου πρωτοποριακό σχέδιο και έπεσε στα χέρια των Σοβιετικών. Το Ju-287 V-2 θα ανέπτυσσε ταχύτητα 1000 χλμ/ω.
3/ Το Me -262
Αυτό σχεδιάσθηκε σε διάφορες παραλλαγές, όπως το πρώτο αεριωθούμενο Α/Φ της Messerschmitt με πτέρυγα μεταβλητής γεωμετρίας (τεχνική που έχει καθιερωθεί σε όλα τα σύγχρονα αεροσκάφη), την εισαγωγή του αέρος στην τουρμπίνα από το ρύγχος του σκάφους κ.α Τα σχέδια αυτά έπεσαν στα χέρια τόσο των Αμερικανών όσο και των Σοβιετικών. Αργότερα οι Αμερικανική Bell κατασκεύασε το δικό της πειραματικό μοντέλο Bell-Χ με πτέρυγα μεταβλητής γεωμετρίας .
4/ Το Me-263 (Comet) της Messerschmitt
5/ Το Me-264
Αυτό ήτο βαρέως βομβαρδισμού με μακρά ακτίνα δράσεως της Messerschmitt. Αυτό προορίζοντο για τον ατομικό βομβαρδισμό της Αμερικής .
6/ Το Do-335(Βέλος)
Αυτό ήτο το ταχύτερο εμβολοφόρο Α/Φ της εποχής του. Το πρωτότυπο πέταξε τον Σεπτέμβριο του 1943 και οι επιδόσεις του ήσαν εκπληκτικές ιδιαίτερα στον τομέα της ταχύτητος,. Πέτυχε ταχύτητα 765χλμ/ω και ξεπέρασε σε ταχύτητα αλλά και σε ευελιξία οποιοδήποτε άλλο εμβολοφόρο αεροσκάφος . Ενώ όλοι οι άλλοι τοποθετούσαν τους κινητήρες στις πτέρυγες ο Dornier τοποθέτησε τους κινητήρες στο σκάφος. Διέθετε επίσης μεγάλη ισχύ πυρός(ένα πυροβόλο των 30χιλ. και 2 πολυβόλα. Επίσης ήτο το πρώρο Α/Φ με εκτινασσόμενο καθισμα.
7/ Το Co-229 της Gotha.
Επονομάσθηκε και Ιπταμένη Πτέρυγα διότι ήτο πρωτοποριακό ακόμη και για τα επόμενα χρόνια ώς την κατασκευή του αθέατου Αμερικανικού Α/Φ Stealth. Ητο μονοθέσιο και ανέπτυσσε ταχύτητα 1000χλμ/ω σε ύψος 20.000 ποδών και φορτίο βομβών 2 τόνων. Σε μιά νέα έκδοση ηπρωτοποριακή πτέρυγα των αδελφών Χόρτεν θα ανέπτυσσε ταχύτητα 850χλμ/ω , ακτίνα ενεργείας 11.000 χλμ. με δυνατότηα μεταφοράς 4 τόνων βομβών ακόμη και στην Νέα Υόρκη ,ουδέποτε κατασκευάσθηκε ως υπερατλαντικό βομβαρδιστικό , διότι πήρε την εντολή κατασκευής του πολύ αργά λίγο πριν λήξει ο πόλεμος.
8/ Το Ba-349 (Οχιά)
9/ Το πρώτο ΑΤΙΑ(UFO)
Στην τράπεζα του σχεδιαστηρίου βρέθηκε και ένα επαναστατικό σχέδιο του Omega Diskus που ομοιάζει απαράλλαχτα με τα αξιοπερίεργα ΑΤΙΑ(Αγνωστου Ταυτότητος Ιπτάμενα Αντικείμενα) Αυτό και μόνον το εύρημα έδωσε λαβήν στην φαντασία ορισμένων ευφάνταστων εγκεφάλων για να μιλήσουν για ΑΤΙΑ(UFO), για Εξωγήινους, για Αρειανούς και άλλα αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενα αντικείμενα. Αλλά αυτά θα τα αναλύσουμε σε ιδιαίτερο κεφάλαιο.
ΤΑ ΘΗΡΙΩΔΗ ΠΥΡΟΒΟΛΑ
Η τάση του Χίτλερ για υπερμεγέθεις ή και τερατώδεις υπερκατασκευές τον ωδήγησαν και στον τομέα της βλητικής να κατασκευάσει τιτάνια πυροβόλα.
1/ V-3 . Η Αντλία Πιέσεως(Hochdruckpumpe) ή HDL
Αυτό ήτο ένα εξωτικό κανόνι που δεν είχε εμφανισθεί ποτέ . Τούτο ανάγεται στο 1885 και ευφευρέτες του είναι δύο Αμερικανοί μηχανικοί που το πρότειναν στο Αμερικανικό Πεντάγωνο αλλά τελικά δοκιμάσθηκε χωρίς επιτυχία. Αυτό λειτουργούσε με πολλά γεμίσματα κατά μήκος της κάννης και αυτή ήτο η δυσκολία του να εκμεταλλευθεί την ισχύ όλων των γεμισμάτων. Και τούτο διότι λόγω της ταχύτητος οτυ βλήματος εντος της κάννης αρκετά δεν προλάμβαναν να πυροδοτηθούν. Ο Χίτλερ έδωσε το 1943 εντολή να κατασκευασθεί το πυροβόλο τούτο μακρού βεληνεκούς (200 χλμ) για τον βομβαρδισμό του Λονδίνου. Τούτο ήτο εξαιρετικά ογκώδες
Κάννη 150 χιλιοστών(κατά μήκος της κάννης θα ετοποθετούντο 25-28 γεμίσματα σε ειδικούς θύλακες)
Μήκος 150 μ.
Ανατέθηκε η κατασκευή σε έξη εταιρείες μεταξύ των οποίων στην Krupp και Skonda. Ωστόσο παρά τις προσπάθειες των Γερμανών τεχνικών δεν μπόρεσαν να επιλυθούν τα πολλά προβλήματα που είχαν σχέση με την ακρίβεια βολής, την κίνηση αυτού του Γολιάθαν κ.α και η πτώση της Γερμανίας ματαίωσαν το σχέδιο προ της πραγματοποιήσεως του.
2/ Η Χονδρή Βέρθα(The Grosse Vertha)
Βέρθα ήτο το όνομα της εγγονής του ιδρυτού της εταιρείας Φρειδερίκου Αλφρέδου Κρουπ. Η πρόταση της Κρουπ ήτο όντως εξωπραγματική, αφού ζήτησε να κατασκευάσει πυροβόλα των διαμέτρου κάννης 70, 80 και 100 εκατοστών. Οι προδιαγραφές όμως του όπλου δεν μπορούσαν να εκπληρώσουν τις επιχειρησιακές απαιτήσεις διότι θα ήτο ένα στατικό πυροβόλο που δεν θα μπορούσε να κινηθεί διότι οι γέφυρες και οι δρόμοι δεν άντεχαν το φορτίο του, η υπηρέτηση του απαιτούσε 2.000 άνδρες, θα έβαζε βλήματα 7 τόνων και για την κίνηση του θα χρειαζόταν διπλή σιδηροτροχιά. Η πίεση της κάννης ήτο τρομακτική και αποδείχθηκε εξαιριτικά δύσκολη η επίλυση των βλητικών προβλημάτων . Εν τω μεταξύ η πτώση της γραμμής Μαζινώ ματαίωσε και την συνέχιση του προγράμματος.
3/ Το Γιγάντιο Πυροβόλο Gustav
Το πρώτο γιγάντιο πυροβόλο ήτο έτοιμο στις αρχές του 1942. Το όνομα του ήτο Gustav και χρησιμοποιήθηκε κατά την πολιορκία της Σεβαστουπόλεως. Αν και έβαλε 48 μόνον βλήματα η δράση του συνέβαλε σημαντικά στην πτώση της πόλεως. Και δεν έρριξε την 49 βολή διότι οι ραβδώσεις της κάννης του κατεστράφησαν και έπρεπε να μεταφερθεί στα εργοστάσια Krupp στην Γερμανία για επισκευή.
ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
Τα Γερμανικά άρματα μάχης ήσαν τα καλύτερα του πολέμου και άκόμη και τώρα οι Γερμανοί έχουν την πρωτοπορία στον τομέα των αρμάτων μάχης με τα άρματα Leopard. Το πρώτο άρμα δημιούργησε ο προσωπικός φίλος του Χίτρλερ και σχεδιαστής και κατασκευαστής αρμάτων Φερδινάρδος Πόρσε(Τώρα βγάζει τα φημισμένα και πανάκριβα αυτοκίνητα πολυτελείας ) Το πρώτο άρμα που σχεδιάσε για τον Β! ΠΠ ήτο το Maus (Ποντίκι) ένα όμως ποντίκι που ήτο σωστός κολοσσός
1/ Το Maus. Τα χαρακτηριστικά του ήσαν
Πυροβόλο 150 ή και 120 χιλιοστών
Πολυβόλο των 75 χιλιοστών
Εμπρόσθια θωράκιση πάχους 350 χιλιοστών
Βάτος 190 τόνοι
Ταχύτης 20 χλμ/ω
Κατασκευάσθηκαν έξη πρότυπα, αλλά ήσαν τόσο ογκώδη που το σχέδιο εγκαταλήφθηκε, διότι δεν ήτο επιχειρησιακώς εκμεταλλεύσιμο.
2/ Το Θωρηκτόν της Ξηράς
Εμπνευστής του άρματος ήτο ο Ιγκμαρ Γκρόττε που σχεδίασε τα υποβρύχια U-Boat
Βάρος 1000 τόνους
Μήκος 35 μ.
Πλάτος 14 μ.
Υψος 11μ.
Πλάτος ερπύστριας 3,6μ.
Κίνηση : Δύο 24κύλινδροι κινητήρες ΜΑΝ V με Ισχύ 17.000 ίππους
ή οκτώ 20κύλινδροι Daimler –Benz με Ισχύ 16.000 ίππους.
Οπλισμός δύο πυροβόλα των 280 χιλιοστών επί πυργίσκου θωρηκτού πλοίου.
Κατασκευαστής η Κρουπ. Αλλά κι’ αυτό όπως και οι προηγούμενες παραλλαγές του έμειναν στα σχέδια για τους ΄ιδιους λόγους της ελλείψεως ευελιξίας.
ΟΙ ΑΝΤΙΑΕΡΟΠΟΡΙΚΟΙ ΠΥΡΑΥΛΟΙ
Η αύξηση της ταχύτητος και του ύψους πτήσεως των Αμερικανικών βομβαρδιστικών και η μεγάλη ισχύς πυρός τους σε σύγκριση με τα Γερμανικά καταδιωκτικά επέβαλε την ανάγκη κατασκευής αντιαεροπορικών βλημάτων προηγμένης τεχνολογίας με αυτόματη σκόπευση. Τότε κατασκευάσθησαν τα πρώτα αντιαεροπορικά-και όχι μονον-βλήματα.
1/ Ο Αγγελιοφόρος του Ρήνου(Rheinbote) Ητο αντιαεροπορικό εδάφους
-αέρος και εκτοξεύετο από ειδικό όχημα.
2/ Η Κόρη του Ρήνου (Rheintochter) ήτο ένας εξελιγμένος πύραυλος εδάφους-αέρος. Προβλέπονταν να έχει τα εξής χαρακτηρηστικά : Ταχύτης 1300χλμ/ω. Δραστικό βεληνεκές 40χλμ. Υψος 6.000μ. Παρήχθησαν 50 αντίτυπα αλλά τελικά τον πρόλαβε η λήξη του πολέμου και δεν χρησιμοποιήθηκε επιχειρησιακά.
3/ Ο Hs 293 της Henschel ήτο πύραυλος αέρος-επιφανείας και αέρος –αέρος.. Στην συνέχεια τοποθετήθηκε μικροκάμερα με μικροπομπό στο ρύγχος και ηδύνατο να τηλεχειρισθεί με ακρίβεια. Χρησιμοποιήθηκε για την βύθιση της κορβέτας Egret και αριθμού εμπορικών πλοίων
4/ Ruhrstahl . Είχαν παραγγελθεί 1000 κομμάτια για τον εξοπλισμό των Α/Φ Me αλλά δεν πρόλαβαν να χρησιμοποιηθούν λόγω βραδύτητος κατασκευής των κινητήρων .
5/ Ο Hs 117(Schmetterling=Πεταλούδα) εδάφους –αέρος ήτο ένας ογκώδης πύραυλος βάρους κατά την απογείωση 440 κιλών. Δεν έμελλε να κατασκευασθεί λόγω παραγκωνισμού του από άλλα επείγονται οπλικά συστήματα .
6/ Ο Taifun(Τυφών) Είναι ο μοναδικός πύραυλος εδάφους –αέρος που χρησιμοποιήθηκε επιχειρησιάκώς κατά τον Β! Π.Π
7/ Πύραυλος Wasserfall. Εφευρέτης της είναι ο ίδιος ο Φον Μπράουν . Η δοκιμασμένη πυραυλική του τεχνολογία μπρορούσε να φτιάξει έναν τέτοιο πύραυλο . Το μόνο εμπόδιο ήτο τα όργανα κατευθύνσεως στον στόχο που ακόμη την εποχή εκείνη δεν ήσαν αξιόπιστα. Ομως ο πύραυλος που έφτιαξε ήτο αρκετός ογκώδης, ήτοι 7,84 μέτρα μήκος και 3, 5 τόνων βάρους.
8/ Ο Etzian της Messerschmitt ήτο ένας φθηνός πύραυλος. Μόνον τα μηχανικά του μέρη ήσαν μεταλλικά, ενώ τα τοιχώματα του ήσαν φτιαγμένα απο κόντρα πλακέ . Παρόλα αυτά ήτο βαρύς . Ζύγιζε 1800 κιλά και η γόμωση του ήτο 300 κιλά. Διέθετε τέσσαρες πυραυλοωθητές. Ανώτερο ύψος 12.000 μ. και δραστικό βεληνεκές 24 χλμ.
9/ Το Frietz-x Δεν ήτο αυτοκινούμενο βλήμα , ήτο όμως κατευθυνόμενον -το πρώτον του είδους του- και χρησιμοποιήθηκε επιχειρησιακά . Το βλήμα αυτό χρησιμοποιήθηκε εναντίον πλοίων με σημαντική επιτυχία.(Εβύθησε ή αχρηστευσε τα Ιταλικά θωρηκτά Roma και Italia μετά την συνθηκολόγηση των Ιταλών. Επίσης τα Βρετανικά καταδρομικά Janus, Spartan και Uganda, το θωρηκτό Warspite και τα Αμερικανικά πολεμικά πλοία Philadelphia και Savannah,) Το βλήμα αφηνόταν απο ύψος 4.000-8.000μ και εν συνεχεία κατευθυνόταν δια ραδιοκυμάτων προς τον στόχον.
10/ Οι Ιπτάμενες Τορπίλες . Αυτές ήσαν ραδιοκατευθυνόμενες εναντίον μεγάλων πλοίων επιφανείας. Το όπλον αυτό ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε διότι το πρόλαβε η λήξη του πολέμου.
Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΒΟΜΒΑ
Ο άνθρωπος που ανακάλυψε πρώτος την πυρηνική σχάση ήτο ο Γερμανός νομελίστας Οττο Χαν. Οι Γερμανοί καθηγητές Φρίτς και Χανς Στράσσμαν τον Δεκέμβριο του 1938 πέτυχαν την σχάση του Ουρανίου 235. Την ίδια εποχή ήτο στην Γερμανία και ο λαμπρότερος ίσως φυσικός και νομπελίστας της εποχής Φον Χάιζενμπεργκ, τέθηκε επι κεφαλής του ατομικού ερευνητικού προγράμματος. Από ότι γνωρίζουμε απο το Αμερικανικό Σχέδιο Μανχάτταν αυτό ήτο το κλειδί για την ανακάλυψη της ατομικής βόμβας.. Το επόμενο βήμα ήτο η εγκατάσταση ενός ατομικού αντιδραστήρα για την παραγωγή του σχάσιμου υλικού σε επαρκή ποσότητα για την κατασκευή της βόμβας ουρανίου. Αλλά δεν ξέρουμε για ποιό λόγο τον Ιούνιο του 1942 το πρόγραμμα της βόμβας σταμάτησε μυστηριωδώς να αποτελεί προτεραιότητα. Μερικοί ισχυρίζονται ότι οι Γερμανοί είχον αναπτύξει πιθανότατα σε μορφή βόμβας αλλά και εκρηκτικών κεφαλών για πυραύλους , όμως τούτο δεν επιβεβαιώνεται απο τα πράγματα . Διότι αν είχαν θα έπρεπε να τα χρησιμοποιήσουν έστω και στα τελευταία στάδια του πολέμου ούτως ώστε να τύχουν μιάς αξιοπρεπούς συνθηκολογήσεως. Ωστόσο ο Χίτλερ αναζητούσε ένα όπλο μαζικής καταστροφής , το οποίον θα μπορούσε να έχει καθοριστική επίδραση στην έκβαση του πολέμου. Δεν είναι δε τυχαίον ότι πάντα ομιλούσε για κάποιο υπερόπλο και προετοίμαζε αεροσκάφη και πυραύλους μακρού βεληνεκούς για να πλήξει ακόμη και τις ΗΠΑ, αλλά ποτέ δεν το κατόρθωσε. Χωρίς όμως το ισχυρό γέμισμα της ατομικής βόμβας οι πύραυλοι V-1 και V -2 με τα συμβατικά εκρηκτικά γεμίσματα τους έχαναν την στρατηγική τους αξία και εμείωναν σημαντικά το αποτέλεσμα. Και τούτο διότι οι πύραυλοι αυτοί ήσαν στρατηγικά όπλα και όχι τακτικά . Το Γερμανικό περιοδικό του πολέμου Signal σε ένα απο τα τελευταία τεύχη του το 1945 έγραφε για το υποθετικό χτήπημα μιάς συμμαχικής πόλεως με πύραυλο V -2, αλλά το παράδοξο ήτο ότι προέβλεπε μιά εκτεταμένη καταστροφή . Απεικόνιζε μιά τεράστια δέσμη φωτός στην περιοχή πρόσκρουσης και σε μιά σειρά ομοκέντρων κύκλων περιέγραφε την καταστροφή ανάλογα με τις Ζώνες και την εγγύτητα τους προς το Σημείον Μηδέν=εκρήξεως (Ground Zero) Οσοι έχουν περάσει απο τις Σχολές Πυρηνικών Οπλων θυμίζει τα αβάκια των ομοκέντρων κύκλων που και σήμερον χρησιμοποιούν οι αναλυτές πυρηνικών στόχων για να καθορίσουν το μέγεθος της καταστροφής μιάς πυρηνικής εκρήξεως, ανάλογα με την ισχύ του όπλου, το ύψος εκρήξεως, τον άνεμο, την κάλυψη και το είδος του στόχου κ.ο.κ Πιό χαρακτηριστικός ήτο ο τίτλος του εικονογραφήματος που έγραφε «Σαν σκηνή από εφιάλτη» Και τότε μεν οι Ευρωπαίοι δεν έζησαν τον ατομικό εφιάλτη . Ομως σε λίγους μήνες τον έζησαν οι κάτοικοι της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι που ισοπεδώθησαν από δύο Αμερικανικές ατομικές βόμβες. Η πρώτη βόμβα στην Χιροσίμα ήτο βόμβα ουρανίου και η δεύτερη στο Ναγκασάκι ήτο βόμβα πλουτωνίου. Ο Αδόλφος Χίτλερ είχε ακουσθεί πολλές φορές να ομιλεί για υπερόπλα . Στις 7 Ιουλίου 1943 είχε εξομολογηθεί στον Βάλτερ Ντονμπέργκερ ότι « δεν θα είχε γίνει ο πόλεμος αν οι πύραυλοι V ήσαν έτοιμοι το 1939» Η δήλωση αυτή αποδεικνύει τρία τινά
α/ Ο Χίτλερ δεν ήθελε τον πόλεμο, αλλά του τον επέβαλαν οι σύμμαχοι και δη του τον κήρυξαν οι Εβραίοι το 1933, όπως ισχυρίζονται οι ναζί.
β/ Ο Χίτλερ κυρήσσοντας τον πόλεμο στην Πολωνία το 1939 εμπλόφαρε και δεν ανέμενε ότι θα του κήρυσσαν τον πόλεμο η Γαλλία και Βρετανία και αργότερον και οι ΗΠΑ.
γ/ Η τελευταία και μάλλον απίθανη εκδοχή είναι ότι ο Δεκανεύς Χίτλερ του Α! Π.Π ήτο εντελώς ανίδεος απο στρατηγική. Διότι αλλιώς δεν θα ξεκινούσε - ή έστω και θα ριψοκινδύνευε- έναν πόλεμο χωρίς ακόμη να είναι έτοιμος από πλευράς «θαυματουργών όπλων»
Πάντως οι σύμμαχοι πράκτορες ομιλούσαν για για πυραύλους με θεωρητικό βεληνεκές 500 ή και 800 χλμ ο οποίος είχε μιά σχάσιμο κεφαλή ατομικού τύπου, που θα κατέστρεφε το κάθε τι εντός ακτίνος 700μ. Ενα απο τα εργαστήρια παραγωγής του «Βαρέως Υδατος»(Διοξειδίου του Δευτερίου) ήτο στο Vemok της Νορβηγίας , όπου διεξήχθη μυστική επιχείρηση κομμάντος με την υποστήριξη της συμμαχικής βομβαρδιστικής αεροπορίας για την καταστροφή της Ο πράκτωρ Κίρφες ανακρινόμενος ομολόγησε στους Σοβιετικούς ότι τα Fergetungwaffen επρόκειτο να εξοπλιστούν με ατομικά όπλα. Ανάλογες είναι και οι μαρτυρίες των Αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Αλλά όπως και στο Ιράκ, έτσι και στην Ναζιστική Γερμανία οι αποδείξεις για ατομικά όπλα ελλείπουν. Η επίσημη εκδοχή είναι ότι απο τον Ιούνιο του 1942 για ανεξήγητους λόγους το ατομικό πρόγραμμα της Γερμανίας σταμάτησε μυστηριωδώς.
ΧΗΜΙΚΑ ΚΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΠΛΑ
Κατά την διάρκεια του Α! ΠΠ μιά από τις πλέον τρομακτικές εμπειρίες των στρατιωτικών που πολεμούσαν στον πόλεμο των χαρακωμάτων ήσαν τα χημικά όπλα. Αέρια μουστάρδας , υείτης(χλώριο) φωσγένιο προκαλούσαν τον φόβο και τον τρόμο. Μολονότι οι απώλειες απο χημικές ουσίες ήσαν σχετικά ελάχιστες (μόνον 100.000 από χημικά έναντι 10.000.000 του συνόλου των απωλειών των εμπολέμων) το ψυχολογικό αποτέλεσμα ήτο υπέρτερον . Κατά την διάρκεια του μεσοπολέμου οι Γερμανοί επιστήμονες προχώρησαν στην ανάπτυξη των θανατηφόρων αερίων νεύρων, υπο την ονομασίαν «Παράγων C» Και ενώ κατά τον Α! ΠΠ υπήρχε κάποια σχετική προστασία με την αντιασφυξιογόνο μάσκα , αυτή δεν σε προστάτευε από τα θανατηφόρα αέρια. Τα αέρια νεύρων χρειάζονταν μόνον να έλθουν σε επαφή σε ελαχίστη ποσότητα με το θύμα τους για να το καταβάλουν. Αδρανοποιούσαν για ελάχιστα δευτερόλεπτα ή λεπτά το νευρικό σύστημα και επέφεραν έναν αγωνιώδη θάνατο. Οι ουσίες αυτές ήσαν το Sarin , το Tabun και το Soman , τα οποία ήσαν τριάντα φορές πιό θανάσιμα από το φ()ωσγένιο, που εθεωρείτο το πιό θανατηφόρο κατά τον Α! ΠΠ. Μετά το τέλος του Β! ΠΠ ευρέθησαν στην Γερμανία αποθηκευμένα μισό εκατομμύριο βλήματα με την πράσινη λωρίδα και τα γράμματα GA και 100.000 βόμβες αεροσκαφών γεμάτες με Tabun . Μικρότερος ήτο ο αριθμός των βλημάτων με το λίαν θανατηφόρο Sarin, ενώ το Soman δεν είχαν προλάβει να το αναπτύξουν μαζικά. Τα τρομακτικά χημικά όπλα δεν χρησιμοποιήθησαν απο ουδένα των αντιπάλων, διότι δεν είχαν βρει το αποτελεσματικό αντίδοτο για να αντιμετωπίσουν τις απώλειες σε προσωπικό και την πτώση του ηθικού. Τα βιολογικά όπλα εστρέφοντο κυρίως κατά η ζωική και φυτική παραγωγή του αντιπάλου και όχι το προσωπικό , διότι η εξάπλωση μιάς ασθένειας θα ήτο εξ ίσου βλαβερή στα φίλια τμήματα και στον πληθυσμό, όπως και στον εχθρόν. Και ενώ ακόμη και ο Χίτλερ δεν έκανε χρήση βιολογικών και χημικών ουσιών κατά τον Β! ΠΠ οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν τόσον τα πυρηνικά όπλα και το απεμπλουτισμένο ουράνιο, όσον και τα χημικά (αποφυλωτικά ή Κίτρινος Παράγων) στο Βιετνάμ , στο Ιράκ για την αποψίλωση των δασών και την καταστροφή της παραγωγής . Υπάρχουν υπόνοιες ότι ο ιός HIV, που προκαλεί το AIDS, και ο ιός που προκαλεί την γρίππη των πτηνών έχουν παραχθεί σε πειραματικά εργαστήρια προς τον σκοπόν διάδοσης ασθενειών και την αύξηση των κερδών των φαρμακευτικών εταιρειών.
ΝΑΥΤΙΚΑ ΟΠΛΑ
Εντυπωσιακά ήσαν και τα επιτεύγματα των Γερμανών επιστημόνων και στον κατά θάλασσα πόλεμο και ιδιαίτερα στον υποβρυχιακό πόλεμο. Η Γερμανία ήτο στεριανή χώρα και δεν ήτο δυνατόν να συγκριθεί στην θαλάσσια κυριαρχία με την αποικιακή και ναυτική Μεγάλη Βρετανία που κυριαρχούσε σε ωκεανούς και θάλασσες. Εξ άλλου οι περιορισμοί που της είχαν επιβληθεί με την Συνθήκη των Βερσαλλιών απηγόρευαν την ναυπήγηση μεγάλου διαμετρήματος πολεμικών πλοίων. Η διέξοδος στον περιορισμό αυτό ήτο η ανάπτυξη του υποβρυχίου. Βέβαια εναυπήγησαν και ορισμένα θωρηκτά , τα επονομαζόμενα «θωρηκτά τσέπης» τα οποία διέθεταν μεγάλη ταχύτητα και βαρύ εξοπλισμό, αλλά ο κύριος βραχίων της ναυτικής της ισχύος ήτο το υποβρύχιον(U-Boat) Αυτά είχαν γίνει ο φόβος και ο τρόμος των συμμαχικών πλοίων . Ενέπιπτον εναντίον των μεμονωμένων πλοίων και μετέπειτα των νηοπομπών κατά αγέλας(αγέλες λύκων)
Οι Γερμανοί έκαναν καινοτομικές βελτιώσεις όπως
α/ Η Βεντάλια Τορπιλών ( Schnee-Orgel) , που αποτελείτο από μιά συστοιχία έξη τορπιλοσωλήνων , οι οποίοι έβαλλον ισάριθμες τορπίλες σε μιά ομοβροντία.
β/ Ο νέος επαναστατικός κινητήρας τορπιλών Jumo KM8. Αυτός είχε την ιδιότητα
1/ να μην αφήνει ίχνος, διότι κατανάλωνε τα ίδια τα υπολείμματα του και
2/ κινούσε τορπιλη 2 τόνων με ταχύτητα 40 κόμβων. (Δεν πρόλαβε να χρησιμοποιηθεί επιχειρησιακά)
γ/ Η τορπίλη εντοπισμού ήχου(Falke) Αυτή κατευθύνετο αυτομάτως προς τον ήχο των μηχανών των πλοίων . Αρχικά η τορπίλη αποδείχθηκε αποτελεσματική έως ότου οι Βρετανοί άφηναν πίσω απο τα πλοία δύο ογκώδεις σιδηροσωλήνες (Boxer) οι οποίοι εποντίζοντο και εσύροντο σε αρκετή απόσταση πίσω απο τα πλοία . Το εικονικό σύστημα ήχου υπερέβαλε σε ήχο εκείνον του πλοίου και ήλκυε την ηχητική τορπίλη προς το μέρος του.
δ/ Η μαγνητική νάρκη. Οι σύμμαχοι τις εξουδετέρωναν με τα ναρκαλλιευτικά με την εφαρμογή μαγνητικού πεδίου σε καλωδιώσεις έξω του πλοίου
Αργότερον με την ανακάλυψη της συσκευής ηχοβολισμού Sonar οι σύμμαχοι μπορούσαν εντοπίζουν τα Γερμανικά υποβρύχια και να τα εξουδετερώνουν.
Για την απόκρυψη των υποβρυχίων απο τα συμμαχικά Sonar οι Γερμανοί εφεύρον το Pillenwerfer ή Bold . Τούτο ήτο ένα κάνιστρο που εξαπέλυε ειδικό χημικό βασισμένο στο καρβίδιο. Αυτό δημιουργούσε φράγμα απο φυσσαλίδες οι οποίες καθιστούσαν πρακτικά αδύνατον τον εντοπισμό του υποβρυχίου. Το κυριότερο μειονέκτημα των Γερμανικών υποβρυχίων ήτο
α/ μικρή αυτονομία και
β/ μικρή σχετικά ταχύτης των εν καταδύσει και η ανάγκη ανάδυσης των για να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις . Τούτο είχε σαν αποτέλεσμα τον εύκολο εντοπισμό των απο τις αεροπορικές περιπολίες των συμμάχων υπεράνω του Ατλαντικού . Ο εναέριος εντοπισμός των υποβρυχίων και η ρίψη βομβών βυθού από αέρος ήτο ένα αποτελεσματικό μέσον για την εξουδετέρωση των υπό των συμμάχων. Οι Γερμανοί είχαν φθάσει σχεδόν στο τέρμα προς την νίκη, αλλά δεν μπόρεσαν τελικά να κόψουν το νήμα διότι το τεχνολογικό πεδίο μετεβλήθη άρδην υπέρ των Αγγλο-Αμερικανών. Η ανακάλυψη του ραντάρ μπορούσε να εντοπίζει και την νύκτα τα πλέοντα εν επιφανεία Γερμανικά υποβρύχια . Οι δοκιμές για ένα νέο τύπο υποβρυχίου ξεκίνησαν αργά , μόλις το 1940 , όταν ο ιδιοφυής καθηγητής Χέλμουτ Βάλτερ ο εφευρέτης του ομωνύμου κινητήρα αποφάσισε να δημιουργήσει ένα νέο , πρωτότυπο υπερσύγχρονο υποβρύχιο. Ητο το πειραματικό V-80 εκτοπίσματος 75 τόνων που εκινείτο με έναν ατμοστρόβιλο που τροφοδοτείτο από έναν υβριδικό κινητήρα χημικής αντιδράσεως. Κατόρθωσε να επιτύχει ταχύτητα 40 κόμβων έναντι των 11 κόμβων των συμβατικών τότε υποβρυχίων. Προς το τέλος του πολέμου οι Γερμανοί έφτιαξαν δύο μοντέλα υποβρυχίων ,
1/το ΧΧΙΙΙ παράκτιο. Τούτο έφερε δύο μόνον τορπίλες και είχε μικρή αυτονομία(μόνον 350 χλμ)
2/ το ΧΧΙ ωκεανοπόρο . Μόνον δύο υποβρύχια ΧΧΙ ωκεανοπόρα παραδόθησαν στο Γερμανικό ναυτικό και η δοκιμή τους απεδείχθη λίαν επιτυχής . Τα χαρακτηριστικά του ήσαν:
Εκτόπισμα 1819 τόνων εν καταδύσει
Μήκος 76,7 μ.
Πλήρωμα 57 άνδρες
Ταχύτης 17 κόμβους εν καταδύσει
Τορπιλοσωλήσνες 6
Μπορούσε να μείνει επί μακρόν εν καταδύσει πλέον αφανώς με 5-6 κόμβους. Λέγεται ότι ένα απο αυτά τα υποβρύχια , το U-2521 πέρασε κάτω απο στολίσκο Βρετανικών πολεμικών πλοίων που αναζητούσαν Γερμανικά υποβρύχια χωρίς να γίνει αντιληπτόν. Ητο όμως αργά διότι ο πόλεμος είχε ήδη κριθεί σε πάμπολλα επίπεδα. Η θάλασσες και οι ωκεανοί είχαν καταβρόχθησαν το άνθος της Γερμανικής νεολαίας που επάνδρωσε τα Γερμανικά υποβρύχια. Αυτά κατά το πλείστον βυθίσθηκαν αύτανδρα και έγιναν ο μόνιμος τάφος μέσα στα ξεσκισμένα απο τις βόμβες βυθού κουφάρια τους .
Αυτά ήσαν τα πραγματικά Μυστικά Οπλα των Ναζί . Στο επόμενο κεφαλαιο θα πραγματευθούμε προς χάριν των αναγνωστών μας και της Αλήθειας τα Φανταστικά(εξωπραγματικά) Οπλα των Ναζί( όπως λ.χ εξωγήινα UFO, ΑΤΙΑ κλπ) τα οποία κινούνται μεταξύ μύθου και φαντασίας. Επίσης θα περιγράψουμε τους Γερμανικούς και Ελληνικούς μύθους που ομιλούν για φανταστικά( παλαιά και σύγχρονα) όπλα .
Η ΠΕΜΠΤΗ ΦΑΛΑΓΞ
Η 5η Φάλαγγα ήτο ένα νέο όπλο που εμφανίσθηκε στον Β! ΠΠ . Η Προπαγάνδα που ως τότε ασκείτο χωρίς μέθοδο απο τις κυβερνήσεις αποτέλεσε μιά νέα διάσταση του πολέμου εκείνου και αιφνιδίασε τους Συμμάχους . Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητος αυτή είχε ενταχθεί από τον Χίτλερ ως μέσον πολέμου . Σπονδυλική στήλη αποτέλεσαν τα Γερμανικά μέσα προπαγάνδας και ενημερώσεως της κοινής γνώμης , που ενεργούσαν με απόλυτη επιτυχία, ιδιαίτερα κατά τα πρώτα στάδια του πολέμου . Πρωτοπόρο μέσον προπαγάνδας εκείνη την εποχή ήτο το Ραδιόφωνο, που τότε έκανε μαζικά την εμφάνιση του. Επίσης ήσαν και οι στρατιές των ναζιστών και φιλοναζιστών πρακτόρων που αλώνιζαν τις χώρες-στόχους της Βέρμαχτ και παρέλυον την προς άμυνα αντίσταση των αντιπάλων πριν απο κάθε στρατιωτική εισβολή. Παράλληλα ήσαν και οι σαμποτέρ και προβοκάτορες που δημιουργούσαν τα αρνητικά αποτελέσματα, προκειμένου να τα εκμεταλλευθεί η Γερμανική προπαγάνδα. Ητο δε τόση η επιτυχία του Ψυχολογικού Οπλου ώστε η άμυνα της Ευρώπης κατέρρευσε(πλην της Ελλάδος) κυριολεκτικά σαν χαρταετός σε ελάχιστες ημέρες:
Ελλάς: 219
Νορβηγία 61
Γαλλία 43 [Η υπερδύναμη της εποχής]
Πολωνία 30
Βέλγιο 18
Ολλανδία 4
Γιουγκοσλαβία 3
Δανία 0 μέρες.[ Οι Δανοί παραδώθηκαν σε έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ ο οποίος μετέφερε στον Δανό βασιλιά αίτηση του Χίτλερ για διέλευση των ναζιστικών στρατευμάτων, ο Δανός βασιλιάς σε ένδειξη υποταγής παρέδωσε το στέμμα του στον μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στον Χίτλερ……………….]
Τσεχοσλοβακία 0
Λουξεμβούργο 0
Η 5η Φάλαγγα του Χίτλερ είχε την δύναμη να παραλύει την άμυνα των λαών πριν ακόμη δώσουν την μάχη . Πατέρας της προπαγάνδας είναι το δαιμόνιος Γκαίμπελς . Το σύνθημα του ήτο «πέσε πέσε κάτι θα μείνει» Η επανάληψη και το ψεύδος διαμορφώνει την κοινή γνώμη. Από αρχαιοτάτης εποχής βέβαια υπήρχε η προπαγάνδα σαν μέσον επηρεασμού της κοινής γνώμης. Ομως ο Γκαίμπελς την έβαλε σε σωστές επιστημονικές και τεχνολογικές βάσεις και την έκανε εφηρμοσμένη τέχνη και «εργαλείο» με αρχές και κανόνες, που προηγείτο του πολέμου και άνοιγε ψυχολογικά ρήγματα στην γραμμή αμύνης του αντιπάλου . Προσβάλλει την ψυχή και το πνεύμα του ανθρώπου και ελέγχει την σκέψη, μειώνει την δραση και δημιουργεί χάος και αμφιβολία. Ετσι καθιστά απρόθυμο το άτομο για αντίσταση. Το αήττητον του Αξονος ήτο το κυριαρχούν σλόγκαν που έκαμπτε το ηθικόν των μαχητών . Τους υπέβαλε την ιδέα ότι κάθε αντίσταση ήτο άπελπις και καταδικασμένη. Επομένως η παράδοση ήτο η περισσότερο σόφρων λύση. Με διάφορα συνθήματα(η Γερμανία υπεράνω όλων) , προιστορικά σύμβολα(σβάστικα), και με διάφορα εκφοβιστικά τεχνάσματα (όπως λ.χ, τα αεροπλάνα στούκας καθέτου εφορμήσεως, τα «θαυματουργά όπλα» , οι τεθωρακισμένες στρατιές , το αγέρωχο ύφος, το βήμα της χήνας, η σιδηρά πειθαρχία και αυστηρότης μέχρι ωμότητος των Γερμανικών στρατευμάτων κ.α) έκαμτε το ηθικό του αντιπάλου. Με την μέθοδο του μονοδρόμου των επιλογών ο Γκαίμπελς είχε κερδίσει ανέμακτες νίκες σε όλη την Ευρώπη. Ακόμη και οι Γερμανοί στρατηγοί , όπως λ.χ ο Ρόμελ , είχαν δημιουργήσει ένα φωτοστέφανον γύρω τους , που παρέλυε την διάθεση προς αντίστασιν της συμμαχικής 8ης Στρατιάς της Αφρικής. Εκτοτε την ανάγκη του Ψυχολογικού Πολέμου αντελήφθησαν πλήρως και οι Σύμμαχοι , οι οποίοι ενέταξαν τον Πόλεμο τούτο στα σχέδια τους κατά τον Ψυχρό Πόλεμο εναντίον του Κομμουνισμού και της Σοβιετικής Ενώσεως με απόλυτη επιτυχία. Η προπαγάνδα βασίζεται στην μισή αλήθεια ή στην αποσιώπιση τάυτης και συνήθως στο ψέμμα και στην διαστρέβλωση της αλήθειας . Και ως ένα βαθμό η διάλυση της Σοβιετικής Ενώσεως οφείλεται και στην καλύτερη και πιό διεισδυτική και λογικοφανή προπαγάνδα των δυτικών . Και τούτο διότι το ΝΑΤΟ μελέτησε με επιστημονικό τρόπο τον ψυχολογικό έλεγχο της γνώσεως και της σκέψεως των μαζών και τα εφήρμωσε διά των ΜΜΕ και ιδιαίτερα μέσω της μικρής οθόνης. Η ενημέρωση και ψυχαγωγία της κοινής γνώμης, σήμερον εργαλεία προπαγάνδας: τα ΜΜΕ έγιναν η Τετάρτη Εξουσία(Τύπος , Ραδιόφωνο, Τηλεόραση, Ψυχαγωγία-Κινηματογράφος, εκδόσεις-βιβλίο κ. α) και διαμορφώνουν και ελέγχουν την πολιτική εξουσία, την κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο. Με τον «Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας» η Προπαγάνδα έγινε ένα τρομερότατο όπλο στα χέρια των ολίγων και σε βάρος των πολλών . Εχει καταθλιπτική επίδραση στο άτομο που νοιώθει αδύναμον να αντιδράσει ενάντια στις παγκόσμιες εξουσιαστικές δυνάμεις.
Συμπέρασμα . Ο Γκαίμπελς σε σύγκριση με τους σημερινούς επιστήμονες προπαγανδιστές μοιάζει με ερασιτέχνη . Σήμερα με την βοήθεια των πιό σύγχρονων τεχνολογικών και επιστημονικών μέθόδων κάνουν σωστή πλύση του εκεφάλου του ατόμου. Εχουν την δύναμη να βάζουν στην σκέψη του ατόμου εκείνο που αυτοί θέλουν να σκεφθεί. Με τον τρόπο αυτό έχουν αποβλακώσει τις κοινωνίες ώστε να μην αντιδρούν ακόμη και μπρος στην καταστροφή τους.
Βιβλιογραφία:
1/Τα Μυστικά Οπλα του Γ! Ράιχ , Γεώρ. Ψαρουλάκης, εκδότης Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία-Σειρά Οπλα
2/ ΕΛΛΑΝΕΙΟΝ ΗΜΑΡ τ. 27 Δεκ-Φεβ 2004-2005 . Γήινα ΑΤΙΑ
3/ Διαδίκτυον. World War 2: German "vengeance weapons" - V1, V2 and V3 κ.α
Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ(1ον)
ΤΟ ΨΕΜΜΑ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Λένε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τούτο δεν αληθεύει διότι διαφοροποιούνται οι συνθήκες και τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν. Μολονότι σήμερον η κατάσταση έχει αρκετές ομοιότητες με την εποχή της δεκαετίας του 30’ υπάρχουν και αρκετές ανομοιότητες σε σχέσει με την εποχή εκείνη. Οι ομοιότητες
αναφέρονται στην πολύπλευρη κρίση που σαρώνει τώρα- όπως τότε- τον κόσμο και στις ίδιες δυνάμεις που ήσαν τότε και τώρα υπεύθυνες. Η ανομοιότητες είναι ότι σήμερον δεν υπάρχουν εθνικοί ηγέτες στην Δύση και το παγκοσμιοποιημένο σιωνιστικό κεφάλαιο έχει επιβάλει την Νέα Τάξη Πραγμάτων. Η σπουδαιότερη όμως ειδοποιός διαφορά είναι ότι σήμερον λείπει ένας Αδόλφος Χίτλερ στην Γερμανία και στον κόσμο για τον βγάλει από την κρίση. Είναι γεγονός ότι εδώ και 17 αιώνες ο σιωνισμός επεβλήθη στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και μέσω αυτής κατέστρεψε τον Ελληνικό Πολιτισμό, που μόλις είχε ξεπροβάλει ένα διαφορετικό μοντέλο για το σύμπαν, την ζωή και τον άνθρωπο.
Με τα τρία άρθρα που θα επακολουθήσουν θα προσπαθήσω να αποκαταστήσω την αλήθεια αναφορικά με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Ειδικότερα να δώσουμε την πραγματική εικόνα του , κάπως διαφορετική από εκείνη του υπερφυσικού και μεταφυσικού Χίτλερ που προσπαθούν να αποδώσουν σήμερον στο πρόσωπο του . Οι νέοι σήμερον επηρεασμένοι από την σιωνιστική προπαγάνδα και από τις μεταφυσικές και σατανιστικές αντιλήψεις της εποχής τους θεωρούν ότι ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία με την βοήθεια κάποιων αποκρυφιστικών και σατανικών δυνάμεων και ιδιοτήτων που διέθετε , χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν τις αντικειμενικές συνθήκες που επικρατούσαν τότε στην Γερμανία, απότοκος των οποιων ήτο η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία. Ισως αυτό να μην συμφέρει στο κατεστημένο διότι και σήμερον επικρατούν παρόμοιες συνθήκες. Επομένως δεν θα ασχοληθούμε με το αρνητικό προσωπείο του παρανοικού , ψυχοπαθούς και αιμοσταγούς δικτάτορα . Μόνον θα πούμε ουαί της ηττημένοις! Γιατί αν είχε νικήσει η Γερμανία τώρα θα έλεγαν και θα έγραφαν τα αντίθετα. Ωστόσο για να είμαστε αντικειμενικοί θα επαινέσουμε το θετικό του έργο για την ανόρθωση της πεσμένης Γερμανίας , αλλά θα ασκήσουμε και αυστηρά κριτική στο έργο και τις ημέρες του , καθώς και στην Εβραϊκή φυλή την οποία αντιπαθούσε ο Χίτλερ γιατί θεωρούσε τους Εβραίους ως υπευθύνους των δεινών της ανθρωπότητος και ειδικότερον της Γερμανίας.
Νομίζω ότι αυτή η σειρά άρθρων θα ωφελήσει τον κόσμο , ιδιαιτέρως σήμερα όπου εξ αιτίας της βουλιμίας και απληστίας του Εβραϊκού πολυεθνικού κεφαλαίου ο κόσμος έχει μπει σε μια βαθυτάτη κρίση από την οποία ουδείς γνωρίζει πότε και πως θα βγούμε από αυτήν και με ποιο κόστος.
Εμείς οι γεροντότεροι, που έχουμε λίγο- πολύ ζήσει τα γεγονότα εκείνης της εποχής ή τ’ ακούσαμε απο πρώτο χέρι , έχουμε εντελώς διαφορετική αντίληψη για το θέμα τούτο. Ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία διότι υπεσχέθη στον πεινασμένο και καθημαγμένο τότε Γερμανικό Λαό τρία πράγματα: Ψωμί , Δουλειά και Εθνική Ανόρθωση.
Συγκεκριμένα αυτός ανέβηκε στην εξουσία για τους εξής λόγους:
1/ Ανατροπή της Συνθήκης των Βερσαλλιών. Επι τη βάσει της Συνθήκης αυτής παραδόσεως της Γερμανίας μετά τον Α! Π. Π επεβλήθησαν δυσβάστακτοι όροι αποζημιώσεως προς τους εμπολέμους. Η άποψη ενίων ότι οι Γερμανοί δεν ήσαν υπεύθυνοι του πολέμου , ούτε ήθελαν αυτόν τον πόλεμο είναι θέμα ιστορικών και δεν θα ασχοληθούμε.
2/ Οικονομική Καταστροφή. Αποτέλεσμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και των δυσβάστακτων πολεμικών αποζημιώσεων που επεβλήθησαν στην Γερμανία με την Συνθήκη των Βερσαλλιών ήτο να βυθισθεί η χώρα σε μιά άνευ προηγουμένου οικονομική καταστροφή. [Αρκεί να αναφέρουμε ότι το 1921 το Αμερικανικό δολάριο(USD) είχε 70 Γερμανικά Μάρκα(DM) , ενώ μετά τριετίαν , ήτοι το 1924, το USD ετιμάτο προς 5 τρισεκατομμυρια DM] Ετσι το Γερμανικό κράτος έκοβε συνεχώς πληθωρικό χρήμα , ενώ η χώρα εμαστίζετο απο φοβερή ανεργία και φτώχεια.
3/ Το Αμερικανικό κράχ . Η Γερμανική οικονομία που ακόμη δεν είχε βγει απο την φοβερή κρίση του 1923 , ξαναδοκιμαζόταν απο το Αμερικανικό κραχ του 1929 .
4/ Καταστροφή της Μεσαίας Τάξεως. Τότε επήλθε καταστροφή της Μεσαίας τάξεως της Γερμανίας και τα πάντα εξαγοράσθησαν από την μικρή μειονότητα των Εβραίων , οι οποίοι είχαν προδιάθεση προς το χρήμα και λόγω των διεθνιστικών των διασυνδέσεων με το απανταχού της γης Εβραικό Κεφάλαιο, εξαγόρασαν τα πάντα σε ευτελείς τιμές, όπως συνέβη και στην Ρωσία του Γιέλτσιν το 1989-92. Τότε οι Εβραίοι έγιναν κυρίαρχοι της Γερμανικής οικονομίας, όπως σήμερα έχουν σχεδόν κυριαρχήσει παγκοσμίως.
5/ Τα πάντα στα χέρια των Εβραίων . Το 1923 υπήρχαν 150 Εβραϊκές Τράπεζες -περιλαμβανομένης και της Reich Bank που είχε εξαγορασθεί από τους Εβραίους- και μόνον 11 ΜΗ Εβραϊκές. Το 41% της σιδηροβιομηχανίας και το 57% της Μεταλλουργίας είχε περιέλθει σε Εβραϊκά χέρια. Το 1928, το 80% των Χρηματηστηριακών Αξιών ανήκε σε Εβραίους. Το ¼ των καθηγητών Πανεπιστημίου ήσαν Εβραίοι. Το 1931, επι συνόλου λιγότερο του 1% του πληθυσμού οι Εβραίοι φοιτητές της Νομικής και Ιατρικής αντιπροσώπευαν το 50%, οι διευθυντές των Θεάτρων το 50% και στο Βερολίνο το 80%. Μήπως η κατάσταση εκείνη μοιάζει με την σημερινή;
6/ Οι Εβραίοι άνθρωποι της Διαφθοράς. Οι Εβραίοι κατηγορούνται και για προαγωγή και διάδοση της διαφθοράς και την πτώση των αξιών στην Γερμανία. Το Βερολίνο του μεσοπολέμου είχε καταντήσει ένα απέραντο εβραϊκό καμπαρέ. Μήπως και σήμερον το Χόλλυγουντ εξάγει την ηθική παρακμή και την πτώση των αξιών; [Λεπτομερής ανάλυση της Εβραϊκής φυλής θα γίνει στο 2ον άρθρο με τίτλο: «Η ΕΒΡΑΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΑΣΗ» Σ’ αυτό θα δοθούν απαντήσεις γιατί η φυλή αυτή είναι μισητή στους λαούς και γιατί οδηγεί τον κόσμο στα αδιέξοδα και την καταστροφή.
7/ Διπλάσιο το κατά Κεφαλήν Εισόδημα. Το 1929, το κατακεφαλήν εισόδημα των Εβραίων ήτο διπλάσιο αυτό των Γερμανών. Ακόμη και το 1938 και παρά τους διωγμούς που υπέστησαν σύμφωνα με τους Times κατείχον το 1/3 του πλούτου της Γερμανίας. Μήπως σας θυμίζει κάτι από την σημερινή εποχή;
8/ Τα ΜΜΕ υπό τον έλεγχο τους. Ο Εβραικής καταγωγής μεγαλοεκδότης ULLSTEIN εξέδωσε δωδεκάδες ημερησίων εφημερίδων, εβδομαδιαίων περιοδικών και άλλων ποικίλων εντύπων και ουσιαστικά μονοπώλησε την πληροφόρηση της Γερμανίας.
(Πηγές Sir Arthur Bryant the British historian “Unfinished Victory” 1940 pp 136-144, Sarah Gordon “The Hitler , German and the Jewish Question”, Arthur Koestler confirms ”The God that Failed”ed. RHS Grossman, p 31)
Σήμερον τα παγκόσμια ΜΜΕ ανήκουν κατά 98% σε Εβραικά χέρια ή ελέγχονται από αυτούς.
9/ Φυλετικές διακρίσεις σε βάρος της Πλειοψηφίας. Αυτές ασκούντο εκ μέρους της μειοψηφίας των Εβραίων (λιγότεροι του 1%) επι της πλειοψηφίας των Γερμανών. Μήπως η κατάσταση εκείνη σας θυμίζει την σημερινή, όπου οι γηγενείς κάτοικοι τρομοκρατούνται από τους λαθρομετανάστες, που εισβάλουν ανεμποδίστως κατά στίφη, και οι γηγενείς δεν μπορούν να βρουν το δίκαιο τους μέσα στην ίδια τους την πατρίδα;
10/ Οι Εβραίοι σε θέσεις-κλειδιά. Εκτός απο την Οικονομία οι Εβραίοι κατέλαβαν και τον τομέα της Πολιτικής- και όχι μόνον . Επίσης σχεδόν μονοπώλησαν τα καταστήματα της Kurfurstendamm(κεντρικής λεωφόρου) του Βερολίνου αλλά και το εμπόριο της Γερμανίας. Πλήθος επαγγελμάτων, όπως, γιατροί, δικηγόροι, καλλιτέχνες, χρηματιστές, επιστήμονες, διανοούμενοι ήσαν Εβραίοι σε βαθμό ώστε οι εντόπιοι να μην είναι εις θέσιν να τους συναγωνισθούν όχι λόγω αξίας αλλά λόγω Εβραικής καταγωγής . Μήπως σας θυμίζει κάτι το όνομα Δαυίδ και Σάρα στα έργα και η προτίμηση των Εβραίων στις διάφορες υψηλές θέσεις-κλειδιά στις ΗΠΑ, Βρετανία και όχι μόνον;
11/ Οι Εκλεκτοί και οι Gentiles. Για να σταδιοδρομήσει κάποιος έπρεπε πρώτα να κάνει παραχωρήσεις υπέρ των Εβραίων που κρατούσαν τα κλειδιά της πολιτικής, οικονομικής, καλλιτεχνικής και πνευματικής ζωής της χώρας. Θαρρείς και οι Εβραίοι είναι εξυπνότεροι των λοιπών φυλών που αποκαλούν Gentiles(κτήνη). Παρόμοια φυσικά μορφή φυλετικών διακρίσεων σε βάρος των μη Εβραίων συμβαίνουν και σήμερον στον κόσμο και φυσικά και στην χώρα μας.(Πηγή “Disgace Abounding” Douglas Reed 1938, p 152-3)
11/ Οι Εβραίοι κηρύσσουν Πόλεμο κατά της Γερμανίας . Οταν ο Χίτλερ τους δήμευσε τις τράπεζες και τις περιουσίες που άρπαξαν για ένα ξεροκόματο το 1923 , τότε που ο πληθωρισμός είχε μηδενίσει τις αξίες , αυτοί-μέσω των διεθνών Εβραικών οργανώσεων και των ελεγχομένων ΜΜΕ - κήρυξαν παγκόσμιο πόλεμο κατα της Γερμανίας και επέβαλαν μπουκοτάζ σε βάρος των Γερμανικών προιόντων. [Μήπως αυτό σας θυμίζει τίποτα από τις ημέρες μα;] Η εφημερίδα London Daily Express στις 24 Μαρτίου 1933 γράφει σαν τίτλο «Judea Declares War on Germany», δηλαδή Η Ιουδαία κηρήσσει τον πόλεμο στην Γερμανία. Το μποϋκοτάζ επεβλήθη σε απάντηση στον Νόμο της Νυρεμβέργης που επέβαλε ο Χίτλερ για την ακύρωση των αγοαπωλησιών των Γερμανικών περιουσιών . Μήπως δεν είχε κάνει το ίδιο το Ελληνικό κράτος μετά την Κατοχή ; Δεν προέβη στην ακύρωση των αγοραπωλησιών που καρπώθησαν οι μαυραγορίτες; Αλλά για την ειρωνία της τύχης τον ίδιο νόμο επέβαλε και το κράτος του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων.
12/ Η Αδύνατη Δημοκρατία της Βαιμάρης. Την εποχή εκείνη προ της ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία, η Δημοκρατία της Βαιμάρης, που είχε διαδεχθεί την βασιλεία του Κάιζερ, ήτο ανίσχυρη διότι ανελάμβαναν συμμαχικές κυβερνήσεις χωρίς κοινό πρόγραμμα και προσανατολισμό. Τότε ο γηραιός πρόεδρος –στρατάρχης Χίντεμπουργκ είχε εξουσιοδοτηθεί να κυβερνά με προεδρικά διατάγματα.
13/ Ο Αγών Καταλήψεως της Εξουσίας. Τότε στην Γερμανία υπήρχαν δύο ακραίες δυνάμεις που εμάχοντο για την επικράτηση της εξουσίας:
α/ Το Κομμουνιστικό Κόμμα υπό τους Εβραίους Karl Radek , Karl Liebnecht και Roza Luxemburg που υποστηρίζοντο απο τους Εβραίους της Σοβιετικής Ενώσεως (δεδομένου ότι εκ των 23 μελών του Πολίτμπυρώ οι 17 ήσαν Εβραίοι)
β/ Το Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα υπό τον Αδόλφο Χίτλερ, εναν άσημο και φτωχό καλλιτέχνη, αλλά με χαρισματική προσωπικότητα που μπορούσε να μαγνητίσει τα πλήθη.
14/ Οι Σκοποί του Χίτλερ. Οι διακηρυγμένοι σκοποί του Χίτλερ ήσαν οι εξής:
α/ Να επανορθώσει τις αδικίες της επαίσχυντης κατ’ αυτόν Συνθήκης των Βερσαλλιών.
β/ Να αντιμετωπίσει τον ξενοκίνητο Κομμουνιστικό κίνδυνο
γ/ Να δώσει δουλειά και ψωμί στον Γερμανικό Λαό, ο οποίος κυριολεκτικά λιμοκτονούσε.
15/ Απλοικός αλλά Αποτελεσματικός Στην αρχή τα διάφορα κόμματα δεν τον πήραν στα σοβαρά διότι ήτο τόσο τραγική η κατάσταση ώστε κανείς δεν πίστευε ότι ήτο εις θέσιν κάποιος ηγέτης να την βελτιώσει. Ομως ο Χίτλερ απεδείχθη στο έπακρον επαρκής και αποτελεσματικός για δύο λόγους:
α/ διότι διέθετε ισχυροτάτη θέληση και ηγετικά προσόντα
β/ διότι διέθετε απλή λογική , τόσο μάλιστα απλή που φαινόταν παιδαριώδης, απραγματοποίητη και εκτός πραγματικότητος
γ/ δεν ήτο κλέφτης, άρπαγας και εραστής της ύλης για τον εαυτόν του
. Θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι ο Χίτλερ έκανε την Γερμανία ένα απέραντο στρατόπεδο εργασίας. Ανόρθωσε την οικονομία, έβαλε μπρος στα εργοστάσια, έφτιαξε μεγάλους αυτοκινητοδρόμους, εκσυγχρόνισε τις Ενοπλες Δυνάμεις, ανόρθωσε την παιδεία και τον αθλητισμό και ξανάδωσε υπερηφάνεια στο Γερμανικό Εθνος. Προ παντός όμως έδωσε ψωμί και δουλειά σε όλους.
16/ Νομότυπη η Κατάληψη της Εξουσίας. Ο Χίτλερ ανέλαβε την εξουσία νομότυπα και όχι δια πραξικοπήματος, όπως τον κατηγορούν. Στις εκλογές του 1928 έλαβε 2,6%, ενώ το 1932 το κόμμα του ανέβηκε στο 37% και έγινε Καγγελάριος, ως ηγέτης του πλειοψηφούντος κόμματος. Οταν σε λίγο πέθανε ο γηραίος στρατάρχης Χίντεμπουργκ έγινε νομότυπα και πρόεδρος και διοικούσε με νομοθετικά διατάγματα-όπως είχε εξουσιοδοτηθεί από την Ράιχσταγκ ο στρατάρχης Χίντερμπουργκ. Εν συνεχεία νομότυπα διέλυσε την Βουλή και έγινε Φύρρερ.
17/ Ο Γερμανικός Μύθος και τα Αρχέτυπα Σύμβολα Ο Χίτλερ εξύψωσε το εθνικό φρόνημα των Γερμανών και με τον Γερμανικό μύθο περί «Αρείας Φυλής» και με διάφορα αρχέτυπα σύμβολα του Γερμανικού Έθνους(παρόμοια με τα σύμβολα της Ελληνικής Μυθολογίας), όπως την Σβάστικα, οιστρηλάτισε τον Λαό . Επίσης ήτο ο πρώτος που χρησιμοποίησε την προπαγάνδα –και ιδιαίτερα τα ραδιοφωνικά ηλεκτρομαγνητικά μέσα- για την διάδοση του μηνύματος του με απόλυτη επιτυχία. Όμως παρότι ο Χίτλερ χρησιμοποιούσε ορισμένα αρχαιοελληνικά αρχέτυπα φολκλορικού τύπου, αγνοούσε εις βάθος το Ελληνικό Πνεύμα και αυτό κατά την γνώμη του γράφοντος υπήρξε η αιτία της πτώσεως του. Αν ο Χίτλερ εφήρμοζε το πρόγραμμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι υπέρ βέβαιον ότι θα είχε επικρατήσει με ειρηνικά μέσα και θα είχε εξουδετερώσει τους εχθρούς του Εβραίους που τον πολέμησαν με την βοήθεια της Βρετανίας και της Αμερικής. Την κριτική για το ιδεολογικό έργο του Χίτλερ θα αναπτυχθεί στο 3ον Κεφάλαιο με τίτλο: «ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ»
18/Ο Χίτλερ μισούσε τον Κομμουνισμό και αισθανόταν ανασφάλεια από την ύπαρξη της Σοβιετικής Ενώσεως στα Ανατολικά του σύνορα. Ομως δεν μισούσε την Δύση, ούτε ήθελε να την εξαφανίσει.
19/ Κατάργηση του Κανόνα του Χρυσού.Το πρώτο πράγμα μετά την ανάληψη της εξουσίας ήτο να καταργήσει τον κανόνα του Χρυσού. Σταμάτησε τον τοκογλυφικό δανεισμό από το διεθνές τραπεζικό σύστημα, γεγονός που του στοίχησε την εχθρότητα των τραπεζιτών και κεφαλαιοκρατών κύκλων της Δύσεως. Αντί του δανεισμού καθιέρωσε το σύστημα Κλήρινγ(αμοιβαίας ανταλλαγής των αγαθών) βγάζοντας έξω απο τις συναλλαγές το διεθνές τραπεζικό σύστημα. Την ανόρθωση και ευμάρεια της Γερμανίας εβάσισε στην Παραγωγικότητα και αποκόλλησε τα εισοδήματα από το κυνήγι πληθωρισμού και αυξήσεων .
20/ Τα φιλολαικά Αρθρα του Συντάγματος. Καθιέρωσε τα κάτωθι φιλολαϊκά άρθρα στο Σύνταγμα της Γερμανίας :
Αρθρο 11ον Απαιτούμε την κατάργηση δημιουργίας εισοδήματος μέσω της δουλείας του τόκου
Αρθρον 14ον Απαιτούμε συμμετοχή στα κέρδη των μεγάλων βιομηχανιών.
Αρθρον 16ον Απαιτούμε την δημιουργία μιάς υγιούς μεσαίας βιομηχανικής τάξεως και την συμμετοχή της σε όλα τα Δημόσια έργα και σε όλα τα επίπεδα του κράτους.
Αρθρον 18ον Υποσχόμεθα να πατάξουμε τους κερδοσκόπους και την μαύρη οικονομία.
21/ Οι απανταχού της γης Εβραίοι του κήρυξαν τον πόλεμο διότι:
α/ Εξέδωσε νόμο για την ακύρωση των αγοραπωλησιών και επιστροφή των διαρπαγειθεισών περιουσιών το 1923 αντί πινακίου φακής.
β/ Για την κρατικοποίση της Reichsbank και των άλλων Εβραικών τραπεζών , καθώς και για την οποία απεκόλλησε απο τον κανόνα του χρυσού. (Μήπως σας ενοχλεί που η αμαρτωλή Federal Reserve Bank (FED) η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα και οι λοιπές μεγάλες τράπεζες ανήκουν σε εβραίους μεγαλοτραπεζίτες, οι οποίοι σήμερον ευθύνονται για την μεγάλη κλοπή που συντελείται στον κόσμο , με την ευκαιρία της κατάρρευσης του νομισματοπιστωτικού συστήματος ; Αν δεν σας ενοχλεί τότε ασφαλώς θα απολαύσετε λίαν συντόμως την επιβολή της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας.)
γ/ Για τον διωγμό και εγκλεισμό τους σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
δ/ Για το αντι-σημητικό πνεύμα που επικρατούσε εκείνο τον καιρό στην Γερμανία.
22/ Οι Σύμμαχοι δεν δέχθηκαν Ειρήνη. Οταν μετά την κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας και Πολωνίας έκανε πρόταση ειρήνης και την αποχώρηση από αυτές, οι σύμμαχοι ζήτησαν επι πλέον να επανέλθει η Γερμανία στον κανόνα του χρυσού.
Συμπεράσματα: Ο Χίτλερ δεν ήτο προετοιμασμένος για ένα Παγκόσμιο Πόλεμο με την συμμετοχή της Αμερικής . Προ παντός όμως δεν ήτο επαρκώς προετοιμασμένος για ένα ιδεολογικό πόλεμο ενάντια στις δυνάμεις που αντιπροσώπευαν τότε τη Δημοκρατία και τον ελεύθερο κόσμο. Από απόψεως στρατιωτικής προπαρασκευής δεν ήσαν έτοιμα τα «θαυματουργά όπλα» όταν ξεκίνησε τον πόλεμο. Αν είχαν ετοιμασθεί τα πυρηνικά και πυραυλικά όπλα θα μπορούσε να αποκτήσει συγκριτικό αποτέλεσμα σε σχέση με τους αντιπάλους του στην Ευρώπη και Σοβιετική Ενωση, οι οποίοι και πολυαριθμότεροι ήσαν και διέθεταν άφθονους πλουτοπαραγωγικούς πόρους . Η αμφίσημη και ασαφής στρατηγική του Χίτλερ προκύπτει και από το περίεργο σταμάτημα των Γερμανικών Δυνάμεων στην Δουνκέρκη και την αναβολή εισβολής στην Βρετανία. Ακόμη δεν έχουν δοθεί σαφείς απαντήσεις γιατί επέτρεψε στο Βρετανικό Εκστρατευτικό Σώμα να φύγει με τις ψαρόβαρκες ανενόχλητο από την Δουνκέρκη . Οι ερευνητές της ιστορίας θεωρούν ότι τούτο ήτο χειρονομία καλής θελήσεως για ειρήνευση προς την Αγγλία. Για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία δεν έγινε συνθηκολόγηση, αλλά οι Σύμμαχοι προτίμησαν στην τελεία καταστροφή του αντιπάλου. Η Γερμανία βγήκε και πάλι κατεστραμμένη από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τούτον διεδέχθη ο Ψυχρός Πόλεμος και η διαίρεση της Ευρώπης σε σφαίρες επιρροής(Ανατολική –Δυτική Ευρώπη). Η Ευρώπη βρέθηκε και πάλι υπό κατοχή ξένων προς την Ευρώπη δυνάμεων , της Αμερικής και της Σοβιετικής Ενώσεως.
Ομως μετά την πτώση του Ναζιστικού καθεστώτος, το οποίον καταδικάσθηκε παγκοσμίως, δεν είδαμε να αναβιώσει η πραγματική δημοκρατία και να επικρατήσει η ειρήνη, όπως επαγγέλοντο οι Σύμμαχοι . Αντίθετα είδαμε παθογένειες παρόμοιες με εκείνες της δημοκρατίας της Βαιμάρης να εξαπλώνονται σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Ο «εκλεκτός λαός της Βίβλου» και η άρχουσα τάξη των τραπεζιτών και πολυεθνικών μεγαλοκεφαλαιούχων δημιουργεί παντού συνθήκες αποσταθεροποίησης της δημοκρατίας, καταστροφής της μεσαίας τάξεως, διαχωρισμού του κόσμου σε πλούσιους και προλετάριους, ανάμειξη και πολτοποίηση των εθνών, ισοπέδωση των ιδιαιτεροτήτων και την άσκηση διακρίσεων των μειοψηφιών σε βάρος της πλειοψηφιών, ανασφάλεια, ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, ανεργία και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Τούτο όμως δημιουργεί και πάλι ευνοικές συνθήκες για την ανάδειξη μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες εθνικών ηγετών και δικτατορικών καθεστώτων σαν αυτό του Χίτλερ, Σαντάμ Χουσείν, Ούγκο Τσάβες, Αχμεντινεζάντ κ.α Είναι προτιμότερο να διοικείσαι από ημέτερους δικτάτορες παρά από ξένους αχυράνθρωπους και μαριονέττες του διεθνούς σιωνισμού.
Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ
Με το παρόν άρθρο θέλω να αποκαταστήσω την αληθεία αναφορικά με την εικόνα του υπερφυσικού και μεταφυσικού Χίτλερ που προσπαθούν να αποδώσουν σήμερον στο πρόσωπο του . Οι νέοι σήμερον επηρεσμένοι από την προπαγάνδα και απο τις μεταφυσικές και σατανιστικές αντιλήψεις της εποχής τους θεωρούν ότι ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία με την βοήθεια κάποιων αποκρυφιστικών και σατανικών ιδιοτήτων , χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν τις αντικειμενικές συνθήκες που επικρατούσαν τότε στην Γερμανία, απότοκος των οποιων ήτο η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία. Ισως αυτό να μην συμφέρει στο κατεστημένο διότι και σήμερον επικρατούν σχεδόν παρόμοιες συνθήκες. Επομένως δεν θα ασχοληθούμε με το αρνητικό προσωπείο του παρανοικού , ψυχοπαθούς και αιμοσταγούς δικτάτορα . Μόνον θα πούμε ουαί της ηττημένοις! Γιατί αν είχε νικήσει η Γερμανία τώρα θα έλεγαν τα αντίθετα. Εμείς οι γεροντότεροι, που έχουμε λίγο- πολύ ζήσει τα γεγονότα εκείνης της εποχής ή τ’ ακούσαμε απο πρώτο χέρι , έχουμε εντελώς διαφορετική αντίληψη για το θέμα τούτο. Ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία διότι υπεσχέθη στον πεινασμένο και καθημαγμένο τότε Γερμανικό Λαό τρία πράγματα: Ψωμί , Δουλειά και Εθνική Ανόρθωση.
Συγκεκριμένα αυτός ανέβηκε στην εξουσία για τους εξής λόγους:
1/ Ανατροπή της Συνθήκης των Βερσαλλιών. Επι τη βάσει της Συνθήκης αυτής παραδόσεως της Γερμανίας μετά τον Α! Π. Π επεβλήθησαν δυσβάστακτοι όροι αποζημιώσεως προς τους εμπολέμους. Η άποψη ενίων ότι οι Γερμανοί δεν ήσαν υπεύθυνοι του πολέμου , ούτε ήθελαν αυτόν τον πόλεμο είναι θέμα ιστορικών και δεν θα ασχοληθούμε.
2/ Οικονομική Καταστροφή. Αποτέλεσμα του πολέμου και των δυσβάστακτων πολεμικών αποζημιώσεων ήτο να βυθισθεί η χώρα σε μιά άνευ προηγουμένου οικονομική καταστροφή. [Αρκεί να αναφέρουμε ότι το 1921 το Αμερικανικό δολάριο(USD) είχε 70 Γερμανικά Μάρκα(DM) , ενώ το 1924 το USD ετιμάτο προς 5 τρισεκατομμυρια DM] Ετσι το Γερμανικό κράτος έκοβε συνεχώς πληθωρικό χρήμα , ενώ η χώρα εμαστίζετο απο φοβερή ανεργία και φτώχεια.
3/ Το Αμερικανικό κράχ . Η Γερμανική οικονομία που ακόμη δεν είχε βγει απο την φοβερή κρίση του 1923 , ξαναδοκιμαζόταν απο το Αμερικανικό κραχ του 1929 .
4/ Καταστροφή της Μεσαίας Τάξεως. Τότε επήλθε καταστροφή της Μεσαίας τάξεως της Γερμανίας και τα πάντα εξαγοράσθησαν από την μικρή μειονότητα των Εβραίων , οι οποίοι είχαν προδιάθεση προς το χρήμα και λόγω των διεθνιστικών των διασυνδέσεων με το απανταχού της γης Εβραικό Κεφάλαιο, εξαγόρασαν τα πάντα σε ευτελείς τιμές, όπως συνέβη και στην Ρωσσία του Γιέλτσιν. Τότε οι Εβραίοι έγιναν κυρίαρχοι της Γερμανικής οικονομίας.
5/ Τα πάντα στα χέρια των Εβραίων . Το 1923 υπήρχαν 150 Εβραικές Τράπεζες περιλαμβανομένης και της Reich bank και μόνον 11 ΜΗ-Εβραικές. Το 41% της σιδηροβιομηχανίας και το 57% της Μεταλλουργίας ήτο σε Εβραικά χέρια. Το 1928, το 80% των Χρηματηστηριακών Αξιών ανήκε σε Εβραίους. Το ¼ των καθηγητών Πανεπιστημίου ήσαν Εβραίοι. Το 1931, επι συνόλου λιγότερο του 1% του πληθυσμού οι Εβραίοι φοιτητές της Νομικής και Ιατρικής αντιπροσώπευαν το 50%, οι διευθυντές των Θεάτρων το 50% και στο Βερολίνο το 80%.
6/ Οι Εβραίοι άνθρωποι της Διαφθοράς. Οι Εβραίοι κατηγορούνται και για διάδοση της διαφθοράς και την πτώση των αξιών στην Γερμανία. Το Βερολίνο του μεσοπολέμου είχε καταντήσει ένα απέραντο εβραικό καμπαρέ.
7/ Διπλάσιο το κατά Κεφαλήν Εισόδημα. Το 1929, το κατακεφαλήν εισόδημα των Εβραίων ήτο διπλάσιο αυτό των Γερμανών. Ακόμη και το 1938 και παρά τους διωγμούς που υπέστησαν σύμφωνα με τους Times κατείχον το 1/3 του πλούτου της Γερμανίας.
8/ Τα ΜΜΕ υπό τον έλεγχο τους. Ο Εβραικής καταγωγής μεγαλοεκδότης ULLSTEIN εξέδωσε δωδεκάδες ημερησίων εφημερίδων, εβδομαδιαίων περιοδικών και άλλων ποικίλων εντύπων και ουσιαστικά μονοπώλησε την πληροφόρηση της Γερμανίας.
(Πηγές Sir Arthur Bryant the British historian “Unfinished Victory” 1940 pp 136-144, Sarah Gordon “The Hitler , German and the Jewish Question”, Arthur Koestler confirms ”The God that Failed”ed. RHS Grossman, p 31)
9/ Φυλετικές διακρίσεις σε βάρος της Πλειοψηφίας. Αυτές ασκούντο εκ μέρους της μειοψηφίας των Εβραίων (λιγότεροι του 1%) επι της πλειψηφίας των Γερμανών.
10/ Οι Εβραίοι σε θέσεις-κλειδιά. Εκτός απο την οικονομία οι Εβραίοι κατέλαβαν και τον τομέα της πολιτικής- και όχι μόνον . Επίσης σχεδόν μονοπώλησαν τα καταστήματα της Kurfurstendamm(κεντρικής λεωφόρου) του Βερολίνου αλλά και το εμπόριο της Γερμανίας. Πλήθος επαγγελμάτων, όπως, γιατροί, δικηγόροι, καλλιτέχνες, χρηματιστές, επιστήμονες, διανοούμενοι ήσαν Εβραίοι σε βαθμό ώστε οι εντόπιοι να μην είναι εις θέσιν να τους συναγωνισθούν όχι λόγω αξίας αλλά λόγω Εβραικής καταγωγής .
11/ Οι Εκλεκτοί και οι Gentiles. Για να σταδιοδρομήσει κάποιος έπρεπε πρώτα να κάνει παραχωρήσεις υπέρ των Εβραίων που κρατούσαν τα κλειδιά της πολιτικής, οικονομικής, καλλιτεχνικής και πνευματικής ζωής της χώρας. Θαρρείς και οι Εβραίοι είναι εξυπνότεροι των λοιπών φυλών που αποκαλούν Gentiles(κτήνη). Παρόμοια φυσικά συμβαίνουν και σήμερον στον κόσμο και φυσικά και στην χώρα μας.(Πηγή “Disgace Abounding” Douglas Reed 1938, p 152-3)
11/ Οι Εβραίοι κηρύσσουν Πόλεμο κατά της Γερμανίας . Οταν ο Χίτλερ τους δήμευσε τις τράπεζες και τις περιουσίες που άρπαξαν για ένα ξεροκόματο το 1923 , τότε που ο πληθωρισμός είχε μηδενίσει τις αξίες , αυτοί-μέσω των διεθνών Εβραικών οργανώσεων και των ελεγχομένων ΜΜΕ - κήρυξαν παγκόσμιο πόλεμο κατα της Γερμανίας και επέβαλαν μπουκοτάζ σε βάρος των Γερμανικών προιόντων. [Μήπως αυτό σας θυμίζει τίποτα από τις ημέρες μας. Η εφημερίδα London Daily Express στις 24 Μαρτίου 1933 γράφει σαν τίτλο «Judea Declares War on Germany», δηλαδή Η Ιουδαία κηρήσσει τον πόλεμο στην Γερμανία. Το μπουκοτάζ επεβλήθη για τον Νόμο της Νυρεμβέργης που επέβαλε ο Χίτλερ για την ακύρωση των αγοαπωλησιών των Γερμανικών περιουσιών . Μήπως δεν είχε κάνει το ίδιο το Ελληνικό κράτος μετά την Κατοχή ; Δεν προέβη στην ακύρωση των αγοραπωλησιών που καρπώθησαν οι μαυραγορίτες; Αλλά για την ειρωνία της τύχης τον ίδιο νόμο επέβαλε και το κράτος του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων
12/ Η Αδύνατη Δημοκρατία της Βαιμάρης. Την εποχή εκείνη προ της ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία, η Δημοκρατία της Βαιμάρης, που είχε διαδεχθεί την βασιλεία του Κάιζερ, ήτο ανίσχυρη διότι ανελάμβαναν συμμαχικές κυβερνήσεις χωρίς κοινό πρόγραμμα και προσανατολισμό. Τότε ο γηραιός πρόεδρος –στρατάρχης Χίντεμπουργκ είχε εξουσιοδοτηθεί να κυβερνά με προεδρικά διατάγματα.
13/ Ο Αγών Καταλήψεως της Εξουσίας. Υπήρχαν δύο ακραίες δυνάμεις που εμάχοντο για την εξουσία:
α/ Αφ’ ενός οι Κομμουνιστές υπό τους Εβραίους Karl Radek , Karl Liebnecht και Roza Luxemburg που υποστηρίζοντο απο τους Εβραίους της Σοβιετικής Ενώσεως (δεδομένου ότι εκ των 23 μελών του Πολίτμπυρώ οι 17 ήσαν Εβραίοι)
β/ Και αφ’ ετέρου το Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα υπό τον Αδόλφο Χίτλερ, εναν άσημο και φτωχό καλλιτέχνη, αλλά με χαρισματική προσωπικότητα που μπορούσε να μαγνητίσει τα πλήθη.
14/ Οι Σκοποί του Χίτλερ. Οι διακηρυγμένοι σκοποί του Χίτλερ ήσαν οι εξής:
α/ Να επανορθώσει τις αδικίες της επαίσχυντης κατ’ αυτόν Συνθήκης των Βερσαλλιών.
β/ Να αντιμετωπίσει τον Κομμουνιστικό κίνδυνο
γ/ Να δώσει δουλειά και ψωμί στον Γερμανικό Λαό, ο οποίος κυριολεκτικά λιμοκτονούσε.
15/ Απλοικός αλλά Αποτελεσματικός Στην αρχή τα διάφορα κόμματα δεν τον πήραν στα σοβαρά διότι ήτο τόσο τραγική η κατάσταση ώστε κανείς δεν πίστευε ότι ήτο εις θέσιν να την βελτιώσει. Ομως ο Χίτλερ απεδείχθη στο έπακρον επαρκής και αποτελεσματικός για δύο λόγους:
α/ διότι διέθετε ισχυροτάτη θέληση και ηγετικά προσόντα
β/ διότι διέθετε απλή λογική , τόσο μάλιστα απλή που φαινόταν παιδαριώδης, απραγματοποίητη και εκτός πραγματικότητος. Θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι ο Χίτλερ έκανε την Γερμανία ένα απέραντο στρατόπεδο εργασίας. Ανόρθωσε την οικονομία, έβαλε μπρος στα εργοστάσια, έφτιαξε μεγάλους αυτοκινητοδρόμους, εκσυγχρόνισε τις Ενοπλες Δυνάμεις, ανόρθωσε την παιδεία και τον αθλητισμό και ξανάδωσε υπερηφάνεια στο Γερμανικό Εθνος. Προ παντός όμως έδωσε ψωμί και δουλειά σε όλους.
16/ Νομότυπη η Κατάληψη της Εξουσίας. Ο Χίτλερ ανέλαβε την εξουσία νομότυπα και όχι δια πραξικοπήματος, όπως τον κατηγορούν. Στις εκλογές του 1928 έλαβε 2,6%, ενώ το 1932 το κόμμα του ανέβηκε στο 37% και έγινε Καγγελάριος, ως ηγέτης του πλειοψηφούντος κόμματος. Οταν σε λίγο πέθανε ο γηραίος στρατάρχης Χίντεμπουργκ έγινε νομότυπα και πρόεδρος και διοικούσε με νομοθετικά διατάγματα-όπως είχε εξουσιοδοτηθεί από την Ράιχσταγκ ο στρατάρχης Χίντερμπουργκ. Εν συνεχεία νομότυπα διέλυσε την Βουλή και έγινε Φύρρερ.
17/ Ο Γερμανικός Μύθος και τα Αρχέτυπα Σύμβολα Ο Χίτλερ εξύψωσε το εθνικό φρόνημα των Γερμανών και με τον Γερμανικό μύθο περί «Αρείας Φυλής» και με διάφορα αρχέτυπα σύμβολα όπως την αντίστροφη Σβάστικα, οιστρηλάτισε τον Λαό . Επίσης ήτο ο πρώτος που χρησιμοποίησε την προπαγάνδα –και ιδιαίτερα τα ραδιοφωνικά ηλεκτρομαγνητικά μέσα- για την διάδοση του μηνύματος του με απόλυτη επιτυχία.
18/Ο Χίτλερ μισούσε τον Κομμουνισμό και αισθανόταν ανασφάλεια από την ύπαρξη της Σοβιετικής Ενώσεως στα Ανατολικά του σύνορα. Ομως δεν μισούσε την Δύση ούτε ήθελε να την εξαφανίσει.
19/ Κατάργηση του Κανόνα του Χρυσού.Το πρώτο πράγμα μετά την ανάληψη της εξουσίας ήτο να καταργήσει τον κανόνα του Χρυσού. Σταμάτησε τον τοκογλυφικό δανεισμό από το διεθνές τραπεζικό σύστημα, γεγονός που του στοίχησε την εχθρότητα των τραπεζιτών και κεφαλαιοκρατών κύκλων της Δύσεως. Αντί του δανεισμού καθιέρωσε το σύστημα Κλήρινγ(αμοιβαίας ανταλλαγής των αγαθών) βγάζοντας έξω απο τις συναλλαγές το διεθνές τραπεζικό σύστημα. Την ανόρθωση και ευμάρεια της Γερμανίας εβάσισε στην Παραγωγικότητα και αποκόλλησε το κυνήγι πληθωρισμού και εισοδημάτων .
20/ Τα φιλολαικά Αρθρα του Συντάγματος.Τούτο φαίνεται από τα πιό κάτω άρθρα :
Αρθρο 11ον Απαιτούμε την κατάργηση δημιουργίας εισοδήματος μέσω της δουλείας του τόκου
Αρθρον 14ον Απαιτούμε συμμετοχή στα κέρδη των μεγάλων βιομηχανιών.
Αρθρον 16ον Απαιτούμε την δημιουργία μιάς υγιούς μεσαίας βιομηχανικής τάξεως και την συμμετοχή της σε όλα τα Δημόσια έργα και σε όλα τα επίπεδα του κράτους.
Αρθρον 18ον Υποσχόμεθα να πατάξουμε τους κερδοσκόπους και την μαύρη οικονομία.
21/ Οι απανταχού της γης Εβραίοι του κήρυξαν τον πόλεμο διότι:
α/ Εξέδωσε νόμο για την ακύρωση των αγοραπωλησιών και επιστροφή των διαρπαγειθεισών περιουσιών το 1923.
β/ Για την κρατικοποίση της Reichsbank και των άλλων Εβραικών τραπεζών , καθώς και για την οποία απεκόλλησε απο τον κανόνα του χρυσού.
γ/ Για τον διωγμό και εγκλεισμό τους σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
δ/ Για το αντι-σημητικό πνεύμα που επικρατούσε εκείνο τον καιρό στην Γερμανία.
22/ Οι Σύμμαχοι δεν δέχθηκαν Ειρήνη. Οταν μετά την κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας και Πολωνίας έκανε πρόταση ειρήνης και την αποχώρηση από από αυτές, οι σύμμαχοι ζήτησαν επι πλέον να επανέλθει η Γερμανία στον κανόνα του χρυσού.
Συμπεράσματα: Ο Χίτλερ δεν ήτο προετοιμασμένος για ένα παγκόσμιο πόλεμο με την συμμετοχή της Αμερικής. Τούτο φαίνεται από το γεγονός ότι δεν ήσαν έτοιμα τα «θαυματουργά όπλα» όταν ξεκίνησε τον πόλεμο. Αν είχαν ετοιμασθεί θα μπορούσε να αποκτήσει συγκριτικό αποτέλεσμα σε σχέση με τους αντιπάλους του στην Ευρώπη και Σοβιετική Ενωση, οι οποίοι και πολυαριθμότεροι ήσαν και διέθεταν άφθονους πλουτοπαραγωγικούς πόρους . Εξ άλλου τούτο προκύπτει και από το περίεργο σταμάτημα των Γερμανικών Δυνάμεων στην Δουνκέρκη και την αναβολή εισβολής στην Βρεταννία. Ομως μετά την πτώση του Ναζιστικού καθεστώτος, το οποίον καταδικάσθηκε παγκοσμίως, δεν είδαμε να αναβιώσει η πραγματική δημοκρατία και να επικρατήσει η ειρήνη, όπως επαγγέλωντο . Αντίθετα είδαμε τις παθογένειες της δημοκρατίας της Βαιμάρης να εξαπλώνονται σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Ο «εκλεκτός λαός της Βίβλου» και η άρχουσα τάξη των τραπεζιτών και πολυεθνικών μεγαλοκεφαλαιούχων δημιουργεί παντού συνθήκες αποσταθεροποίησης, καταστροφής της μεσαίας τάξεως, διαχωρισμού του κόσμου σε πλούσιους και προλετάριους, πολτοποίηση των εθνών, ισοπέδωση των ιδιαιτεροτήτων και την άσκηση διακρίσεων των μειοψηφιών σε βάρος της πλειοψηφιών. Τούτο όμως δημιουργεί και πάλι ευνοικές συνθήκες για την ανάδειξη μέσα απο δημοκρατικές διαδικασίες αυταρχικών ηγετών και δικτατορικών καθεστώτων σαν αυτό του Χίτλερ.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Achtung! Achtung!
All music below is entirely in accordance
with IsraHell's Jewish Nuremberg Laws!
_________________________________
German Military War Songs - Lore lore lore
http://www.youtube.com/watch?v=B7DGPnSdgw4
panzeraxe | August 20, 2008
German Military Music Marches War Songs Nazi Third Reich
Hei--di, heido, heida, hei--di, heido, heida Lore lore lore
Lore, Lore, Lore, Lore, schön sind die Mädchen
von siebzehn, achtzehn Jahr.
Lore, Lore, Lore, Lore, schöne Mädchen gibt es überall;
und kommt der Frühling in das Tal,
grüß mir die Lore noch einmal, adé, adé, adé,
und kommt der Frühling in das Tal,
grüß mir die Lore noch einmal, adé, adé, adé.
Category:
Music
German March Songs ww2-I
http://www.youtube.com/watch?v=X-5dlv6-B74&feature=related
German March Songs ww2-II
http://www.youtube.com/watch?v=W-GckZ8EgYE&feature=bulletin
panzeraxe | June 08, 2009
The most popular songs of the third Reich in very high quality.
Playlist:
1.Panzerlied
2.Ich bin ein freier Wildbretschütz
3.Morgen marschieren wir
4.Das Brombeerlied/Es wollt' ein Mädchen früh aufstehn
5.Lili Marlen / Lili Marleen / Lilli Marlene / Lily Marlene
German Military War Songs - Lore lore lore
http://www.youtube.com/watch?v=B7DGPnSdgw4
German Military War Songs-Ein Heller und ein Batzen
http://www.youtube.com/watch?v=DkOgJOQIafw&NR=1
panzeraxe | September 05, 2008
German Military Music Marches War Songs Nazi Third Reich
Hei--di, heido, heida, hei--di, heido, heida Lore lore lore
Ein Heller und ein Batzen
1. Ein Heller und ein Batzen,
Die waren beide mein, ja mein
Der Heller ward zu Wasser,
Der Batzen zu Wein, ja Wein,
Der Heller ward zu Wasser,
Der Batzen zu Wein.
Heidi, heido, ha ha (x2)
Heidi, heido, hei ha ha ha
Die Wirtsleut und die Maedel,
Die rufen beid': "Oh weh! Oh weh!",
Die Wirtsleut, wenn ich komme,
Die Madel, wenn ich geh, ja geh.
Die Wirtsleut, wenn ich komme,
Die Maedel, wenn ich geh.
Mein Strumpf die sind zerrissen,
Mein Stiefel sind entzwei, ja zwei
Und draussen auf der Heide,
Da singt der Vogel frei, ja frei.
Und draussen auf der Heide,
Da singt der Vogel frei.
Und gab's kein Landstrass nirgends,
Da sass ich still zu Haus, ja Haus
Und gass's kein Loch im Fasse,
a trank ich gar nicht draus! Ja draus.
Und gab's kein Loch im Fasse,
Da trank ich gar nicht draus!
Das war 'ne wahre Freude,
Als mich der Herrgott schuf, ja schuff.
Ein Kerl wie Samt und Seide,
Nur schade, dass er suff, ja suff.
Ein Kerl wie Samt und Seide,
Nur schade, dass er suff.
Τα εγκλήματα του ναζισμού στην Ελλάδα 1941-1944
Παρασκευή, 08 Ιανουάριος 2010 16:00
Θυσίες του λαού μας στην Αντίσταση
Κατακτώντας την Ελλάδα οι φασίστες οι Ναζί, δεν κάθισαν πάνω σε δάφνες, αλλά σε δηλητηριασμένα αγκάθια. Κάθε ημέρα που περνούσε είχαν και πολλές λαχτάρες, στα βουνά, από τον ΕΛΑΣ και τον ΕΔΕΣ, στις πολιτείες, στα χωριά, κάθε ημέρα άφηναν πλήθος νεκρούς και τραυματίες. Είχαν αρχίσει να χάνουν την ψυχραιμία τους μ' αυτόν τον ατίθασο λαό και ξεθύμαιναν όπου έφταναν. "Γκρέκο Παρτιζάνι" ξεφώνιζαν με λύσσα, για κάθε Έλληνα αντιστασιακό.
Μετά από κάθε λαχτάρα, μη μπορώντας να ξεθυμάνουν αλλού έμπαιναν στα ελληνικά χωριά, γκρέμιζαν, έβαζαν φωτιά και σκότωναν, όσους κατοίκους μπορούσαν να πιάσουν εκεί ή και περαστικούς στους δρόμους.
Στην Κρήτη στις 2 Ιουνίου 1941 ο στρατηγός Στουρμ έκαψε τα χωριά Πηγή, Αδέλη, Λουτρό, Παλαιοχώρι και σκότωσε όσους μπόρεσε (αριθμός κατηγορητηρίου Εγκλ. Πολέμου 58/1945) και την ίδια ημέρα ο στρατηγός Στουντέντ ισοπέδωσε το χωριό Κάνδανος και σκότωσε όσους κατοίκους έπιασε. Ακολούθησε την 1η Αυγούστου 1941 η καταστροφή των χωριών Αλικανό, Βατόλικος, Σκηνές,Μουρνιές, Μεσαρά, Πρασσέ, Νέα Ρούματα, Ορθώνι, Κάραντο, Σκαφιδάκια με πολλές δεκάδες εκτελέσεις χωρικών (αριθ. κατηγορ. 49/1947).
Στις 3 Μάη του 1943 κατέστρεψαν τα χωριά Σαχτούρια, Μαγαρικάρι κλπ. και σκότωσαν πολλούς αμάχους. Στις 14 Σεπτεμβρίου του 1943 ο στρατηγός Μπρόγκιερ κατέστρεψε τα χωριά Βουρμιές, Μουρτιά, Ριζά κλπ. και σκότωσε δεκάδες χωρικούς (κατηγορητήριον 1/1946) κι ακολούθησαν οι καταστροφές των χωριών Συκολογος, Κάλαμη, Πεύκο, Σύμη, Κεφαλόβρυσα, Κρεββατά και Βιάνου με πολλές δεκάδες θύματα απ' τον άμαχο πληθυσμό (κατηγορητήριον 16/1946). Στις 15 Σεπτέμβρη 1943 κατέστρεψαν τα χωριά Άγιος Βασίλης, Μουρνιές, Μύρτα, Κάτω Σίμη, Ρίζες και τουφέκισαν 62 ομήρους. Στην πόλη του Ηρακλείου, στις 30 Σεπτέμβρη του 1943 βομβάρδισαν από αέρος και κατέστρεψαν τα χωριά Σούγια, Λειβαδά, Μονις, Κωστογέρακο, Γδόχτα με διαταγή του στρατηγού Αντρέ.
Τον Αύγουστο του 1944 εξόντωσαν την ομάδα του Μπαντουβά, έκαψαν τα χωριά Ανώγεια, Βρύνες, Σαχτουρία, Άγιοι Δέκα, Γκογκόλες, Βελή, Βασιλική, Βαρίζια, Αγ. Αντώνης και άλλα 30 γύρω χωριά και (κατηγορητήριον 16/1946), στις 7 Ιουνίου, κλείδωσαν κι αμπάρωσαν 250 έξω απ' τη Σαντορίνη και λίγους μήνες πριν φύγουν απ' την Ελλάδα κατέστρεψαν αμέτρητα χωριά. Αμυδρή εικόνα της αντίστασης της Κρήτης είναι η πάραπάνω περιγραφή. Η Κρήτη είταν πολύ σκληρό καρύδι για τους Ναζί. Κι αυτό αποδεικνύεται από την επιτύμβια πλάκα που εντοίχισαν στο λιμάνι του Ηρακλείου για να θυμούνται ότι «εδώ σκοτώθηκαν 18.000 αλεξιπτωτιστές". Αλλά και οι ηρωικοί Κρητικοί είχαν αρκετές απώλειες (αριθμός κατηγορητηρίου 16/1946). Τους Γερμανούς πολέμησαν εκεί και διάφορα άλλα αντάρτικα, μαζί με τον ΕΛΑΣ Κρήτης.
Αγαπητέ νεώτερε αναγνώστη. Είμαι βέβαιος πως νιώθεις σωστά το νόημα του πρώτου στίχου του "Ύμνου εις την Ελευθερίαν", όπως τον έγραψε ο Σολωμός.
Κατά τη γνώμη του γράφοντος, μετά την Αθήνα η Κρήτη έρχεται δεύτερη σε αγώνες και θυσίες, αλλά και όλα τα λοιπά διαμερίσματα της χώρας όμως δεν υστέρησαν στην προσφορά τους στον αντιστασιακό αγώνα. Δεν είναι δυνατόν βέβαια να έχουμε εδώ πλήρη εικόνα των γεγονότων. Απλώς θα σημειώσουμε μερικά χαρακτηριστικά στοιχεία, ενδεικτικώς, όσα είδαμε με τα μάτια μας προ παντός κι όσα ακούσαμε τότε.
Από τους τελευταίους μήνες του 1942 τα βουνά, οι πόλεις και τα χωριά όλης της Ελλάδος είχανε τελείως ξεσηκωθεί σ' έναν παλλαϊκό αντιστασιακό οργασμό που όσο πήγαινε δυνάμωνε διαρκώς. Οι πολλές ενέδρες πέτυχαν όχι μόνον να έχει μια σημαντική αιμορραγία απωλειών, αλλά και να αισθάνεται ότι δεν είναι ο κυρίαρχος στον τόπο που κατέκτησε. Όλα αυτά πολλαπλασίασαν το μίσος των κατακτητών κατά του λαού μας και για κάθε ζημιά που πάθαινε στις μάχες, ξεσπούσε σε αντίποινα. Και κατ' αρχήν είχαν διακηρύξει πως για κάθε Γερμανό που θα σκοτωνότανε στην Ελλάδα, από Έλληνες της αντίστασης θα εκτελούσαν 10 Έλληνες. Αργότερα το ποσοστό τροποποιήθηκε. Για κάθε Γερμανό που θα σκοτωνόταν στην Ελλάδα, από Έλληνες της αντίστασης θα εκτελούσαν 50 ομήρους και για κάθε άνδρα των ταγμάτων ασφαλείας 10 ομήρους.
Έτσι για κάθε συφορά που πάθαιναν λυσσούσαν και τελικά ξέσπαζαν στα χωριά, στους ομήρους, στους διαβάτες των δρόμων και στα γυναικόπαιδα. Σκότωναν, εβίαζαν, λεηλατούσαν, γκρέμιζαν και έκαιγαν σπίτια, κατέστρεφαν ολόκληρα χωριά. Για πολλές ατομικές περιπτώσεις υπάρχουν κατατεθειμένα στο Γραφείο Εγκληματιών Πολέμου κατηγορητήρια και βουλεύματα για πράξεις πρωτοφανούς κτηνωδίας.
Στις 26.11.43 υπό τας διαταγάς του στρατηγού Λε Σουίρ, του συνταγματάρχη Ντάουνερ, του λοχαγού Τάννερ και άλλων χιτλερικών αξιωματικών (αριθμός κατηγορητηρίου 5/1947) κρέμασαν στο Μονοδέντρι της Λακωνίας 110 ομήρους Σπαρτιάτες, σ' αντίποινα για τις μεγάλες απώλειες που είχαν στη μάχη που έγινε εκεί με τους αντάρτες. Το Νοέμβριο του 1943 σκότωσαν 50 στο Άργος (αριθ. κατηγ. 253/1946). Στη Μεσσηνία εκτέλεσαν το 1943-1944 πάνω από 500 ομήρους για τρομοκράτηση του πληθυσμού (αριθ. κατηγ. 56/1947). Στις 13 Δεκέμβρη 1943 έκαψαν τα Καλάβρυτα και σκότωσαν σε 3 ώρες 689 άνδρες που δεν πρόλαβαν να φύγουν (αριθ. κατηγ. 35/1946) και συνέχισαν το όργιο αίματος στην Κερκίνη και στους Ρόγους που έβαλαν πολυβόλα και σκότωσαν τους εκκλησιαζόμενους όπως έβγαιναν απ' το σκόλασμα της εκκλησίας του χωριού, και τερμάτισαν την επιδρομή μεταφέροντας τα λάφυρα, σε 80 κατάφορτα ζώα, τα πιο πολλά κειμήλια της Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου.
Στις 5 Δεκέμβρη 1943 κρέμασαν στην Ανδρίτσα του Ναυπλίου 50 ομήρους και σκότωσαν άλλους τόσους διαβάτες που συναντούσαν στο δρόμο. Τον Ιανουάριο του 1944 μόνο, σκότωσαν 456 ομήρους από τις φυλακές της Τρίπολης, 15 στο Αίγιο, 60 στην Κόρινθο, 10 στο Ναύπλιο και ανάλογους σ' όλες τις πόλεις της Πελοποννήσου. Στις 24.2.1944 σκότωσαν 200 ομήρους στο Παλαιοχώρι της Μεγαλούπολης και συνέχισαν το όργιό τους μέχρι τέλους της κατοχής σ' όλο το Μωρηά, σκοτώνοντας, κρεμώντας, λεηλατώντας, καίγοντας σπίτια και χωριά.
Στη Στερεά Ελλάδα και στην Εύβοια τα ίδια. Στις 10.1.1944 (αριθ. κατηγ. 116 και 166γ/1945) οι Γερμανοί υπό τον ταγματάρχη Ρίκερτ και το λοχαγό Φαμπ, για να παγιδεύσουν τους αντάρτες έντυσαν σαν δραπέτες τάχα των φυλακών Λειβαδιάς 20 Γερμανούς φαντάρους. Πίσω ερχότανε γερμανικός στρατός. Οι αντάρτες σκότωσαν 18 απ' τους μασκαρεμένους αυτούς και απομακρύνθηκαν. Σ' αντίποινα οι Γερμανοί έκαψαν το Δίστομο και σκότωσαν 218 πολίτες, αφού διέπραξαν λεηλασίες και άλλες φοβερές ωμότητες. Στις 10-15 Νοέμβρη του 1942 ο Ιταλός συνταγματάρχης Κονσόλμι (αριθ. κατηγ. 252/1945) έκαμε φρικτά βασανιστήρια στη Βόνιτσα και πολλούς φόνους αργότερα στη Λευκάδα.
Τον Ιούλιο του 1943 οι Γερμανοί βομβάρδισαν το Γαλαξίδι με πολλές δεκάδες νεκρούς και τουφέκισαν στα χωριά Σούρτζα και Βραϊλα τουλάχιστον 50 κατοίκους. Στις 5 Μάη του 1943 ο Ιταλός συνταγματάρχης Ουγκολίνι κι ο στρατηγός Μπονέλε (κατηγορητήριον 228/1946) κατέστρεψαν το Δαδί και σκότωσαν πολλούς κατοίκους, τον Οκτώβρη του 1943 οι Γερμανοί κατέστρεψαν το Καρπενήσι και τα χωριά Κάψη, Φραγκίστα, Μικρό και Μεγάλο Χωριό, Μακρακώμη, Αγ. Βλάσση κλπ.
Στις 9 Σεπτέμβρη 1943 σε προσπάθεια των ανταρτών να αφοπλίσουν παραδοθέντα τμήματα των Ιταλών, ύστερα από μικρή μάχη, κατέφθασαν Γερμανικές δυνάμεις υπό τον Διευθυντή των Ες-Ες Ρούγκελ (αριθ. κατηγορητηρίου 18/1946) και λεηλάτησαν, γκρέμισαν και έκαψαν σπίτια και σκότωσαν πολλούς πολίτες στη Λειβαδιά. Στις 27.2.44 στο χωριό Στενή της Λειβαδιάς σκότωσαν πολλούς κατοίκους και στις 4 Απριλίου 1944 σε μια μάχη με τους αντάρτες πλησίον εκεί στη θέση "Καρακόλιθο", που υπεχώρησαν οι αντάρτες με αρκετές απώλειες, ο συνταγματάρχης Χάιτελ και ο λοχαγός Βέρνερ, έφεραν επιτόπου και εξετέλεσαν 110 κρατουμένους απ' τις φυλακές Λειβαδιάς (κατηγορητήριον 287 και 368/1945).
Βέβαια δεν είναι δυνατόν να περιγράψουμε εδώ όλες τις θυσίες και τους αγώνες του λαού μας στην κατοχή. Ενδεικτικώς αναφέρουμε ελάχιστα περιστατικά, από τα κυριότερα που διαλέξαμε.
Κατά τη διάρκεια που ιστορούμε στη Στερεά Ελλάδα έγιναν εκτελέσεις πολιτών, 250 στο Μεσολόγγι, 130 στο Αγρίνι, 180 στη Λειβαδιά και ανάλογες σ' όλες τις πόλεις και στα χωριά της Στερεάς και της Ευβοίας.
Στη Θεσσαλία τα ίδια.
Στις 11 Φεβρουαρίου 1943 μια Ιταλική μονάδα έπεσε σ' ενέδρα των ανταρτών. Μετά τη μάχη ο στρατηγός Μπονέλλι και ο συνταγματάρχης Βάλι έκαψαν το χωριό και σκότωσαν επί τόπου πολλούς κατοίκους (κατηγορητήριον 8/1946). Στις 28 Φεβρουαρίου 1943 έκαψαν το χωριό Τσιότσι και σκότωσαν πολλούς κατοίκους γιατί έξω απ' το χωριό είχαν υποστεί επίθεση ανταρτών. Στις 7 Μαρτίου 1943 επειδή σε μάχη με τους αντάρτες είχαν 70 Ιταλούς νεκρούς και 100 αιχμαλώτους ξέσπασαν στο κοντινό χωριό Οξυνιά Καλαμπάκας που το κατέστρεψαν με 9 κοντινά χωριά. Στην Τσαρίτσανη κάνοντας εκκαθαριστικές επιχειρήσεις οι Ιταλοί στις 12 Μαρτίου 1943 έκαψαν το χωριό και σκότωσαν 40 κατοίκους (κατηγορητήριον 79 και 198/1946).
Στα Φάρσαλα όπου σε μάχη οι αντάρτες εξόντωσαν τη φρουρά στις 29 Μαρτίου 1943, μια ισχυρή μηχανοκίνητη ιταλική φάλαγγα κατέστρεψε την πόλη και σκότωσε 50 πολίτες. Στο Δομοκό 12-28 Απρίλη 1943 σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατέστρεψαν 27 χωριά. Στις 8 Απριλίου 1943 μετά από μάχη με αντάρτες οι Ιταλοί κατέστρεψαν τα χωριά Βουνοχώρα και Αγία Ευφημία, στο τέλος Μαϊου 1943 για το σαμποτάζ στη γαλαρία του Κούρνοβου, σκότωσαν 50 ομήρους.
Στις 17 Αυγούστου 1943 ο στρατηγός Ινφάντε (αριθ. κατηγ. 184/1946) χρησιμοποίησε στρατήγημα κατά των ανταρτών. Μια μονάδα κάλεσε τον ΕΛΑΣ για να του παραδοθεί και ενώ ένα τμήμα ανταρτών πήγαινε με προφύλαξη να τους παραλάβει, έπεσε σε ιταλική ενέδρα. Έγινε τότε εκεί γερή μάχη και σκοτώθηκαν πολλοί κι απ' τα δυο μέρη. Μετά τη μάχη ο Ινφάντε διέταξε να καταστραφεί η πόλη του Αλμυρού και σκότωσαν 33 ομήρους.
Στις 31 Μαρτίου 1944 οι Γερμανοί σκότωσαν στην Κρανώνα για σαμποτάζ 65 ομήρους. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1943 οι συνταγματάρχες Σιούμερς και ο υποστράτηγος Μπέκερτ, σε αντίποινα εναντίον των ανταρτών σκότωσε και τους 44 άρρενες κατοίκους του χωριού Ελευθέριον. Στις αρχές Οκτωβρίου 1943 έγιναν πολλές συλλήψεις στο Βόλο και στις 24 Φεβρουαρίου 1944 σκότωσαν 100 σ' αντίποινα για πολύνεκρο σαμποτάζ. Έξω από τ' άλλα στη Θεσσαλία κατεστράφησαν τα χωριά Χαλίκι, Μαλακάσι, Δολιανά, Κρανιά, Περλιάγκο, Άνω και Κάτω Μουτσιάρα, Γαρδίκι, Βετερνίκο, Βιτζίστα, Τουρνά, Δραμίζι, Πύρα, Ξηροχώρι, Τυφλοσέλι, Τζούρτζια, Μισδάνι, Καλιφωνι κλπ.
Η Ήπειρος πότισε κι αυτή με πολύ αίμα, το δέντρο της Ελευθερίας.
Τον Ιούλιο του 1943 γερμανικά τμήματα με το πρόσχημα εκκαθαριστικών επιχειρήσεων των στρατηγών Λαντς και Φον Στέντερ (αριθ. κατηγορητηρίου 61/1946) κατέστρεψαν τη Μπισοτίτσα και εκτέλεσαν 165 κατοίκους. Οι ίδιοι, κι ο ταγματάρχης Φούλνερ, μπήκαν στις 5 το πρωί της 16 Αυγούστου του 1943 στο χωριό Κομένο, που ήταν γεμάτο κόσμο από το πανηγύρι της Παναγίας, χύθηκαν στο χωριό σκότωσαν 318 άτομα, λεηλάτησαν, έβαλαν φωτιά κι έφυγαν, στις 4 Σεπτέμβρη 1943 πολιόρκησαν το χωριό Λιγγάδες, έβαλαν φωτιά και έκαψαν ζωντανούς 84 κατοίκους απ' τους οποίους οι 40 ήσαν παιδιά κάτω των 10 ετών. Στις 5.7.44 ο συνταγματάρχης Ντιόνερ (αριθ. κατηγ. 200/1945), λεηλάτησε κι έκαψε τα Γρεβενά και σκότωσε πολλούς κατοίκους. Σ' όλη τη διάρκεια της κατοχής ο στρατηγός Λαντς, ο Ιταλός αντιβασιλεύς της Αλβανίας Φραντζέσκο Ζακομπίνι και οι αδελφοί Ντίνο, Τσάμηδες αρχηγοί της φασιστικής "Μιλίτσια" των Αλβανών, μόνο στην Περιφέρεια Παραμυθιάς διέταξαν και εκτελέστηκαν 201 Έλληνες, στο Μαργαρίτι 114 και στην Περιφέρεια Πάργας 600 (αριθ. κατηγ. 2/1948).
Στη Δυτική και Κεντρική Μακεδονία έδρασαν ο στρατηγός Κρένσκυ και ο συνταγματάρχης Ρίττερ φον Έμπερλαϊν (αριθ. κατηγορητηρίων 486/1945). Κατά διαταγή τους, στις 17 Οκτωβρίου 1941 σκότωσαν 212 κατοίκους των Άνω και Κάτω Κορδιλίων, στις 20 Οκτωβρίου 1941, 135 κατοίκους στο Μεσόβανο, στις 25 Οκτωβρίου 1941 όλους όσους κατοίκους βρήκαν στο χωριό Αμπελόφυτο και αργότερα εκατοντάδες ομήρους στα στρατόπεδα της Θεσσαλονίκης. Οι ίδιοι αξιωματικοί ευθύνονται για τις καταστροφές και το λουτρό αίματος που εξαπελύετο περιοδικώς στις Περιφέρειες Καστοριάς, Άργους Ορεστικού και Εδέσσης, όπου στα έτη 1942 και 1943 οργίασαν και οι Ιταλοί συνταγματάρχες Ντελ Ζούντιτσε και Βενιέρι (αριθ. κατηγορητηρίου 206/1944 και 206/1946) με εκατοντάδες εκτελεσθέντες εκεί.
Αλλά και οι Βούλγαροι κατακτητές, σύμμαχοι των Γερμανών οι άνθρωποι του φασιστικού καθεστώτος του Βασιλέα Βόρι δεν πήγαν πίσω. Οι Βούλγαροι φασίστες νόμισαν πως ήρθε η ευκαιρία να εκβουλγαρίσουν δια της βίας τον ελληνικό πληθυσμό. Στην προσπάθειά τους αυτή έκαναν εγκλήματα που ξεπέρασαν τη θηριωδία των χιτλερικών. Μέσα σε δύο ημέρες, από 28-30 Σεπτέμβρη του 1941 έκαναν μια εξωφρενικά εγκληματική εξόρμηση. Μέσα σε συνθήκες φρίκης βασάνισαν και σκότωσαν χιλιάδες Έλληνες που δεν ήθελαν να παραδεχτούν ότι είναι Βούλγαροι.
Ο συνταγματάρχης Μιχαήλωφ εκτέλεσε τις 2 ημέρες αυτές πολλές εκατοντάδες Ελλήνων στη Δράμα, ο αντισυνταγματάρχης Μπεκιόρωφ έκαψε το Δοξάτο και σκότωσε 400, ο αντισυνταγματάρχης Χρίστεφ, με τον ταγματάρχη Κεραμιχαήλωφ κλπ. έκαψαν τα Κουδούνια και το Νικηφόρο όπου σκότωσαν 77 Έλληνες και κατερήμαξαν τα χωριά Κοργών, Αδριανης, Χωριστής, Προσωτσάνης, Μικρόπολι, Τουρβοβο, Αγιοχώρι, Καληβρύση, Κάτω Νευροκόπι, Κοκινόγεια, Χρυσοκέφαλο, Φιλίππων, Αλιστράτη, Μεγαλόκαμπο και στην Καβάλα Πλατάνια, Τρινόλοφο, Πλατανόβρυση, Τερψιθέα, Λικνίσκη, Χαμοκερασιά, Σαχίνη, Δρυόμοτπο, Παληάμπελα κλπ. όπου έσφαξαν, τουφέκισαν και κρέμασαν συνολικά πολλές εκατοντάδες Έλληνες που αρνήθηκαν να εκβουλγαριστούν.
Οι βασανισμοί, οι λεηλασίες, οι βιασμοί, οι εκτοπίσεις στη Βουλγαρία και η τρομοκρατία κατά του πληθυσμού στη Μακεδονία και Θράκη κατά το δεκαήμερο αυτό, αλλά και σε όλη την κατοχή, δεν περιγράφονται. Στις αρχές του Απρίλη 1944 σημειώθηκε μια νέα εξόρμηση στα μέρη αυτά, από μικτές γερμανοβουλγαροϊταλικές μονάδες στρατού. Νέες λεηλασίες, νέα απάνθρωπα τρομοκρατικά μέτρα και σκοτωμοί. Μόνο στην Κλεισούρα εκτελέστηκαν στις 5 Απρίλη 233 γυναικόπαιδα, και έδρασαν τότε ο στρατηγός Μαρίνωφ (αριθ. κατηγορητηρίου 25/1946), ο συνταγματάρχης Κάλτσεφ, ο στρατηγός Ζούντιτσε και ο συνταγματάρχης Βενιέρι (αριθμός κατηγορητηρίου 206/1946). Τα ίδια βάσανα και θυσίες υπέστη ο λαός μας τότε και στα Νησιά του Ιονίου και του Αιγαίου, αλλά και παντού έδειξαν οι Έλληνες την ίδια αντιστασιακή επιμονή και δεν έπαυσαν να σκοτώνουν κατακτητές.
Αυτά που αναφέραμε είναι πάρα πολύ λίγα και σε χονδρές γραμμές από το απερίγραπτο μαρτύριο του λαού μας, που υπέστη, τάχα σε αντίποινα για την αντιστασιακή του δράση στις πόλεις και τα χωριά.
Αντίποινα και οι Τούρκοι στα 1821 έκαναν ίσως μόνο τις σφαγές της Χίου και εφρικίασε και εξανέστη τότε όλη η Ευρώπη. Οι κατακτητές μας στην εποχή που ιστορούμε, άλλα ήλπιζαν να επιτύχουν στη χώρα μας και άλλα βρήκαν. Οι Γερμανοί ήθελαν προπαντός να στείλουν Έλληνες στρατιώτες, να πολεμήσουν στο Ρωσικό μέτωπο, πράγμα που το κατόρθωσαν σε όλες σχεδόν τις κατεχόμενες χώρες, ενώ από την Ελλάδα όχι μόνο δεν πήγε, ούτε ένας φαντάρος αλλά τους απασχολήσαμε και 300.000 στρατό. Οι Ιταλοί αφετέρου ήθελαν να κάνουν αποικία τους, τους "λαούς της Ελλάδος", όπως έλεγαν, και οι Βούλγαροι να εκβουλγαρίσουν τη Μακεδονία και Θράκη και να τις ενσωματώσουν στο κράτος του Βόρι. Όχι μόνο δεν πέτυχαν τους σκοπούς τους αλλά και 50.000 τουλάχιστον απ' αυτούς την περίοδο αυτή έφαγε το σκοτάδι.
Απ' όλες αυτές τις χιλιάδες εγκλημάτων πολέμου που αναφέρονται στα κατηγορητήρια του Ελληνικού Δικαστηρίου Εγκληματιών Πολέμου (πολλαστημόριο της πραγματικότητος), μόλις 11 Γερμανοί, ένας Βούλγαρος κι ένας Ιταλός βρέθηκαν και δικάστηκαν, και στο κατηγορητήριο των στρατηγών Λιστ, Κούντζε, Φέλμυ, Λαντς, Σπάϋντελ, Ντένερ, Φον Λάιζερ και Ρεμπλιτς στη δίκη της Νυρεμβέργης, προσετέθησαν στα εγκλήματα που είχαν κάνει και σε άλλες χώρες και οι ελληνικές κατηγορίες, και τιμωρήθηκαν οι δύο πρώτοι σε ισόβια και οι υπόλοιποι σε φυλάκιση από 20-7 ετών. Ο Φέρτς και ο Γκέτνερ μάλιστα αθωώθηκαν! Αν τους ζητήθηκε και συγνώμη για την ταλαιπωρία δεν έγινε γνωστό. Στο ελληνικό κατηγορητήριο τότε αναφέρεται πολύ σωστά επί λέξει "ότι τα θύματά των, εξετελούντο εις αντίποινα, δια πολεμικάς ενεργείας νομίμως συγκροτημένων στρατιωτικών σωμάτων εις τας κατεχομένας χώρας".
Αγαπητέ αναγνώστη. Υπάρχουν αρκετοί ίσως που εκφράζουν τη γνώμη ότι σκαλίζοντας τις φρικτές συνθήκες των αντιθέσεων του παρελθόντος, κάνουμε κακό, διότι δηλητηριάζουμε τις καλές σχέσεις που έχουν ήδη αποκατασταθεί μεταξύ των εθνών. Την θεωρία αυτή πρόβαλλαν προ ολίγων ετών και οι Τούρκοι, όταν μας παρεκάλεσαν να ξεκρεμάσουμε από το Εθνικό Περίπτερο της Έκθεσης Θεσσαλονίκης, τις προσωπογραφίες του Κολοκοτρώνη, του Μπότσαρη, του Καραϊσκάκη και του Μιαούλη, ώστε να ξεχαστεί κάθε σκιά που θίγει τάχα τη "φιλία" των 2 εθνών μας, διότι αλλιώς δε θα μπορέσουν να συμμετάσχουν στην Έκθεση. Αλίμονο όμως στο έθνος που δεν προβάλλει με υπερηφάνεια τις τιμητικότερες εθνικές περγαμηνές του, τις θυσίες του δηλαδή και τους ιερούς νεκρούς που πρόσφερε στους αγώνες για την Ελευθερία του. Άσχετο μ' αυτό το χρέος, είναι η διατήρηση της φιλίας ανάμεσα στους λαούς. Οι λαοί δεν τρέφουν έχθρα ένας για τον άλλο, ούτε μίσος. Οι εγκληματικές ηγεσίες των λαών, όταν παίρνουν την εξουσία, δημιουργούν τους πολέμους για ατομικό τους όφελος και εκεί ο άνθρωπος αποθηριώνεται.
Οι λαοί φταίνε μόνο όταν με την αδιαφορία τους αφήνουν ν'αναρριχώνται στην εξουσία εγκληματικοί χαρακτήρες και αντιλαϊκά καθεστώτα. Εξαπολύονται τότε οι πόλεμοι και οι καταστροφές απλώνονται και στα δύο μέρη. Ας πάρουμε παράδειγμα τους αγώνες του λαού μας κατά τον αντιστασιακό αγώνα που ιστορούμε. Θυσίασε ο λαός μας 70.000 περίπου ήρωες και θύματα που εκτέλεσαν οι επιδρομείς, και ακόμα 30.000 νεκρούς ήρωες στρατιώτες στην Αλβανία, στο αντάρτικο και στις μαχητικές μονάδες στις πόλεις. Αλλά μήπως τουλάχιστον 50.000 νεκρούς δεν άφησαν στη χώρα μας οι κατακτητές, στα αλβανικά βουνά, στην αντίσταση της Κρήτης, στις μάχες με τους αντάρτες στα βουνά και στις πόλεις;
( Από το τελευταίο βιβλίο του Θόδωρου Τσερπέ, επιμέλεια Στέφανου Ληναίου, «ΤΟ ΑΓΙΟ ΧΑΙΔΑΡΙ,» εκδόσεις ΔΙΟΓΕΝΗΣ, Νοέμβρης 2007 )
Posted: 23 Jan 2014 07:34 AM PST
