Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΘΕΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ & ΙΣΤΟΡΙΑΣ του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη

         Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ -ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ;                             

                                                    Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟΣ   

ΘΕΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ & ΙΣΤΟΡΙΑΣ

του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη  

  

 ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΑΜΦΙΚΤΥΩΝΟΣ

 

Βλέπω δύο μαύρα άτια  να  καλπάζουν το άρμα του ολέθρου επί της Γης: Αριστερά η «Πυρηνική Απειλή»   δεξιά η  «Οικολογική Καταστροφή » και ο άνθρωπος στη μέση το θεό παρακαλεί.

Βλέπω επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, λατρεία χωρίς θυσία, πολιτική χωρίς αρχές χωρίς αξία,  το αίμα αθώων  να ρέει ποτάμι  σε μια εμφύλια ανθρωποθυσία, και οι άνθρωποι να μένουν  αδρανείς,  ωσάν να βλέπουν στην οθόνη εικονική   σκηνοθεσία.

Βλέπω λαούς  να  σκοτώνουν για να ξαπλώσουν την εξουσία  της Σιών  . Τις Αβραμικές θρησκείες(Ιουδαϊσμό, Χριστιανισμό και Ισλαμισμό)μέσα από τις συγκρούσεις τους να εξαφανίζουν την Λευκή Φυλή και να στρώνουν   στον  «κίτρινο δράκοντα»  το κόκκινο χαλί .

Βλέπω τα πρόσωπα της Δημοκρατίας , Ελευθερίας και   των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου να   χλωμιάζουν  μπρος στην άκρατη βία,  τον φανατισμό,   παραλογισμό και σιωνοφασισμό. Κι' η αξιοπρέπεια του ατόμου να   καταρρακώνεται  με την ανεργία και  ευρυβία,  βορά των σκυλιών.

Βλέπω τους νέους λεγεωνάριους της  αιμοβόρας Ατλαντίδας να σκοτώνουν γυναίκες, γέροντες, παιδιά , να  ρίχνουν πόλεις , να βασανίζουν  και να ασχημονούν αισχρά, επειδή απέκτησαν  όπλα   λίαν ισχυρά, γεωστρατηγικά.

Βλέπω   διαμελισμένα κορμιά  βουτηγμένα στο αίμα  , σάρκες ξεσκισμένες, ανθρώπους να σφαδάζουν αβοήθητοι από τον πόνο, και η παγκόσμια  κοινωνία να μένει μακριά, ασυγκίνητη από κάθε δυστυχία και σιωπηλή από την ξένη συμφορά .

Βλέπω πόλεις ανελέητα βομβαρδισμένες και οικοδομικά τετράγωνα      ισοπεδωμένα, γιατί εκεί μέσα υπάρχει  υποψία πως κρύβονται  «τρομοκρατικά»  στοιχεία. Όμως η τρομοκρατία ,το  παιδί της αδικίας, θρέμμα είναι  της   στρεβλόψυχης ηθικής    της  κοινωνίας.

Βλέπω το  1/3 των ανθρώπων  της Γης να ζουν σε φτώχεια και μιζέρια,  κι’ άλλους χωρίς νερό, στέγη, σχολεία, εργασία και τροφή  να ζουν  κάτω από τα όρια  μιάς φτώχειας   εξουθενωτικής. Πλούσιοι-Φτωχοί δυό κόσμοι διαφορετικοί, που η ψαλίδα τους ανοίγει και φαρδαίνει πιο πολύ!

Βλέπω μια χούφτα  πλουτοκράτες και εξουσιαστές να θησαυρίζουν,   πίνοντας το αίμα των λαών μεταξύ  τείου και καφέ. Κι' άλλους οπλεμπόρους, ναρκεμπόρους,  σκλαβεμπόρους και εκμεταλλευτές       να πουλάνε θάνατο με  σε τιμές χρηματιστηριακές . 

Βλέπω μάνες με τα μωρά στην αγκαλιά να ψάχνουν   με απόγνωση στα γκρεμισμένα από τις μπουλντόζες χαλάσματα, κι’ άλλες  να ζητούν εναγωνίως  λίγο γάλα, λίγο φαγητό για τα παιδιά και   φάρμακα. Μα κανείς  δεν   συγκινείται τώρα πιά, αλλά χαίρεται που αυτός καλά περνά.

Βλέπω ανθρώπους να πεθαίνουν από πολυφαγία, κι’ άλλους σκελετωμένους  που λιμοκτονούν   και   πεθαίνουν από ασιτία.

Βλέπω να σκοτώνουν τραυματίες  , να τρώνε καρδιές από  αιχμαλώτους,   κι’ άλλους  να τους θάβουν ζωντανούς στα χαρακώματα, γιατί πίστεψαν σε  λάθος Θεούς και σε απανθρώπους . Ο  ισχυρός  έχει πάντα δίκιο και το δίκιο του περνά, κι’ όταν εγκληματεί   λόγο  δεν δίνει  πουθενά. 

Βλέπω ανθρώπους  σαν τις  ίαινα τρελοί , λέοντες και καρχαρίες,  που    πίνουν  αίμα, και σκορπούν παντού φλόγες πολέμου   βία και Λερναίες Υδρες.

Βλέπω Πλούτο χωρίς μόχθο, απόλαυση χωρίς συναίσθημα, εμπόριο χωρίς ήθος, γνώση χωρίς χαρακτήρα, ανθρώπους  ανεγκέφαλους και  αμόρφωτους, με πετρωμένη  ψυχή,  αποχαυνωμένους από τα «μίντια», τα  αξιώματα και τον φόβο της  υπέρτατης αρχής   .

Βλέπω εγκληματίες εξουσιαστές, αντιζωικούς επιστήμονες και ιερατείο   (Πάπες, Πατριάρχες , Ραββίνους και Μουλάδες)  να υπηρετούν την Αδικία και το « ιερό βιβλίο» των προπατόρων  «ημών»  Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ.

Βλέπω  τη νάρκωση πνευμάτων και ψυχών με αλλόκοτα ψεύδη, και την κακοποίηση της υγείας των  λαών .

Βλέπω την Αδικία, τη Διαφθορά και το άνομο Κέρδος να καλπάζουν στα   άλογα της Παγκοσμιοποιημένης Αγοράς, ποδοπατώντας Δικαιοσύνη, Πολιτισμό, Αξίες(Ελευθερία,   Νόμους,   Θεσμούς, Πολιτική ) ένεκα της χρηματαγοράς.

Βλέπω  το νέο Μεσαίωνα να   πνέει από τον    Ατλαντικό , πιο  επικίνδυνος , πιό  ζοφερός σ’ όλο τον  κόσμο τον παλιό. Τώρα οι αρχισιωνιστές, αρχιμασόνοι,  πλουτοκράτες  και του Μαύρου Οίκου οι θεοκράτες έχουν   στα χέρια τους δυνάμεις φοβερές , για να καταστρέψουν τη Γη πολλές φορές.

Βλέπω τους διεθνείς μακελάρηδες  του σιωνοφασισμού και του ισλαμοφασισμού να μπήγουν τα μαχαίρια βαθιά στο κορμί του Ελληνισμού μαζί με τους μισέλληνες 5^ο φαλαγγίτες του εσωτερικού.  Διαμελίζουν Ελλάδα και Κύπρο στα ανακτοβούλια τους,  γιατί αντιστέκονται στα άνομα και εγκληματικά σχέδια τους.

Βλέπω την Ευρώπη του Διός, στην αγκαλιά του Ασιάτη Οσμάν και του Τσεγκίς Χαν,  και  τους αφελείς Διογενείς να  γίνονται δούλοι  βαρβάρων και   του ψευτο- Μωάμεθ  του Πορθητή !!

Βλέπω τον κόσμο να καλπάζει ολοταχώς στην Καταστροφή,  δίχως  γυρισμό , δίχως επιστροφή.

Και απορώ! Πως θα ξορκίσουν οι σημερινοί  Έλληνες, χωρίς ανδρεία ,φρόνηση και δικαιοσύνη την νέα κατοχή ;  Μόνο με  το σταυρό θα νικήσουν το φόβο , την  καχυποψία, την Αδικία, τον ευδαιμονισμό και   την τρομοκρατία; 

 Οι λαοί ξεσηκωμένοι φωνάζουν ΑΕΕΕΡΑ! στον  «Καισαρομεσσία»  πλανητάρχη,  και στη  συνωμοτική   παρέα.

 Αρνούνται  την  «Νέα Ιερουσαλήμ» . 

Άρα υπάρχει ελπίς! Ο κόσμος  αλλάζει! Αχνά φωτίζει  η  αυγή!

Βλέπω  το υπέρλαμπρο Φως  που ανατέλλει κι’  απλώνει στη Γη.   Είναι το  αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα.  Η Φλόγα της Αλήθειας, τ’ Ανθρωπισμού της  Επιστήμης και του Πολιτισμού το Φως. Αυτό που  κατέβηκε από τον Όλυμπο στην  Ολυμπία και στους Δελφούς, σε πανάρχαιους  αραχνιασμένους  καιρούς, και μας έβγαλε  από την βαρβαρότητα και την μισαλλοδοξία . Αυτό  θα σώσει  και πάλι  τη Γη απ' την  καταστροφή  . Θα υπάρξουν όμως Έλληνες να χειροκροτήσουν την αλλαγή ;

Έλληνες και Φιλέλληνες Γρηγορείτε! Επαγρυπνείτε!Ενωθείτε!

 Και ενωμένοι χαρείτε    τον Αγώνα και τη Ζωή !  

Ο καιρός γαρ εγγύς!!! 

[Αυτά είπε ο Αμφικτύων, ο αδελφός του Έλληνα, όταν το πνεύμα   κατέβηκε από τον Όλυμπο  στη  Κοιλάδα των Μουσών]

 

   *Αμφικτύων

  17/8/ 2013
 

  *Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com

Τα  Αδιέξοδα της Αρχαιολογίας

Τό γενικό πρόβλημα κάθε κατεστημένης επιστήμης, όταν πρόκειται γιά τήν επιστήμη τής Αρχαιολογίας, γίνεται ακόμη μεγαλύτερο. Ψηλαφώντας συνήθως στά σκοτεινά βάθη χιλιετιών, χρειάζεται πρώτιστα ένα εργαλείο που η ίδια αρνείται στόν εαυτό της. Τήν φαντασία! Έχει οριοθετήσει και σέ μεγάλο βαθμό προδιαγράψει τόν δρόμο της, υιοθετώντας τήν άποψη μιάς Γραμμικής πορείας εξελίξεως της Ανθρωπότητος. Μιάς συνεχόμενης προόδου του Πολιτισμού, ενός ευθυγράμμου, προοδευτικού, συνεχούς εξελίξεως τής Ιστορίας. Αυτό είναι ένα  αδιέξοδο, που τό βρίσκει συνεχώς μπροστά της. Απορρίπτοντας πεισματικά τήν ιδέα προϋπάρξεως άλλων υψηλών Πολιτισμών που ολοσχερώς κατεστράφησαν, φθάνει σέ αδιέξοδα, κάθε φορά που κάποιο εύρημα αντιφάσκει στίς προδιαγραφές καί στόν δογματισμό της. Τέτοια ευρήματα έχουν πια μαζευτεί πολλά καί μέ τήν βοήθεια τής σύγχρονης προηγμένης τεχνολογίας, κραυγάζουν πλέον αδυσώπητα. Ιδιαίτερα στήν Αίγυπτο, μέ τό ευνοϊκό γιά τήν συντήρησή τους κλίμα, καί χωρίς πολύ μεγάλους θρησκόληπτους βανδαλισμούς (όπως στήν Ελλάδα του "ες γήν φέρειν"), τό φαινόμενο τής λεγομένης "Αιγυπτιακής αντεξελίξεως" είναι χαρακτηριστικά έντονο. Ένας Τεχνολογικά υψηλός -ακόμη καί με τά σημερινά μέτρα- Πολιτισμός γεννήθηκε ξαφνικά από τό τίποτε, από μιά Νεολιθική, πρωτόγονη κοινωνία, κι αμέσως μετά τήν γέννησή του, αφού μεγαλούργησε γιά 400 χρόνια, άρχισε προοδευτικά νά φθίνη, αντί νά εξελίσσεται! Τά Τεχνολογικά επιτεύγματα τών πέντε πρώτων δυναστειών, δέν μπορούν πλέον νά επαναληφθούν από τίς επόμενες, κι ακολουθούν κακέκτυπες (από Τεχνολογική άποψη) απομιμήσεις, που συνεχώς καί σταδιακά  εξαφανίζονται. Ένας Πολιτισμός στήν αυγή τής επιστημονικά αποδεκτής Ιστορίας, μόλις αναδυόμενος, υποτίθεται, από τήν λίθινη περίοδο, ήταν σέ θέση νά υπολογίζη αστρονομικά και γεωδαιτικά δεδομένα μέ ακρίβεια, που ο δικός μας Πολιτισμός μόλις τούς δύο τελευταίους αιώνες το κατόρθωσε . Ήταν αρχικά σέ θέση νά φτιάχνη κατασκευές μεγαλύτερης ακρίβειας απ' ότι μπορούμε σήμερα, κι όμως κατέληξε νά μήν έχει τήν γνώση ή τήν ευστροφία, τήν εποχή του Θαλή, νά υπολογίση ούτε τό ύψος τής Μεγάλης Πυραμίδας, από τήν σκιά της, όπως  την μέτρησε εκείνος!

 

Οι  Αστεροειδείς

 

 

Φωρογραφία Πτώσεως Αστεροειδους

στην Χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξιλού

(Yucatan penisula. Image credit: NASA)

Εδώ στην χερσόνησο Γιουκατάν

έπεσε ένας αστεροειδής, όπως

διακρίνεται και στην φωτογραφία

( στο κέντρον και δεξιά κάτωθι του νέφους)

 

 

Η Γη μας έχει βομβαρισθεί από αστεροειδείς στο παρελθόν και τούτο θα συμβεί ασφαλώς και στο μέλλον.  Εμείς οι Ελληνες έχουμε καταγράψει τρεις μεγάλους Κατακλυσμούς:1/ του Ωγύγου, 2/ του Δευκαλίωνος , 3/ του Δαρδάνου

Επίσης έχουμε καταγράψει την εξαφάνιση της Ατλαντίδος και της Αιγηίδος , δύο μείζονες καταστροφές που  πολύ πιθανόν να οφείλονται σε κοσμολογιά αίτια

Το πότε θα συμβεί και πάλιν μιά παρόμοια καταστροφή ουδείς γνωρίζει . Αν μάλιστα δεν υπήρχε ο Δίας με την μεγάλη του μαζα να έλκει τους περισσότερους αστεροειδείς που κινούνται γύρω από τον Ηλιον τότε η Γη ενδέχεται να ήτο νεκρή από ζωή. Μήπως λοιπόν κάποιοι προηγούμενοι πολιτισμοί κατεστράφησαν από την σύγκρουση αστεροειδών με την Γη; Σήμερον η διαστημική επιστήμη και τεχνολογία κινούνται προς την κατεύθυνση της αντιμετωπίσεως των αστεροειδών εκείνων που η τροχιά τους θα διασταυρώνετο επικίνδυνα με την γήινη  τροχιά. Πολλοί επιστήμονες συμφωνούν ότι ένας μεγάλος αστεροειδής ή σμήνος εξ αυτών χτύπησε πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια και εξηφάνισε τους δεινοσαύρους στην Γη. Τούτο αποδεικνύεται και από την εξέταση των γεωλογικών στρωμάτων τα οποία εμφανίζουν θαλάσσια ευρήματα, γεγονός που φανερώνει ότι τα κύματα ήσαν τόσο μεγάλα ώστε έφθασαν ακόμη και στα υψηλά μέρη της Γης

 

 

 

 

 

 

 

 

Νάνος Πλανήτης 2003 EL61

(Computer illustration of 2003 EL61. Image credit)

 

Την ίδια ή και μεγαλύτερη απειλή απο τους αστεροειδείς αποτελούν οι κομήτες αν διασταυρωθούν οι τροχιά τους με την τροχιά της Γης. Γι’ αυτό οι υπηρεσίας διαστήματος παρακολουθούν αγρύπνως όλους τους κομήτες που πλησιάζουν ή η τροχία του ενδέχεται να πλησιάσει την Γη  Ο εμφαινόμενος στην φωτογραφία μικρός νάνος πλανήτης έξω απο την τροχία του Ποσειδώνος ενδέχεται να μεταβληθεί κάποτε σε λαμπρούς κομήτες.

 

Τα  Τεκμήρια του Προκατακλυσμιαίου Πολιτισμού

 

Πρός επιβεβαίωση  αναφέρονται τα εξής παραδείγματα,:

 Η Μεγάλη Πυραμίδα.

Αυτή  είναι κτισμένη, κατά τήν επίσημη άποψη, από τον Σούφι Α'(Σοφό) ή Χού-φού, ή Χέοπα, τής 4ης Δυναστείας (2691 π.Χ. κατά Μανέθωνα). Οι γεωμετρικές ιδιότητες που προβάλλει είναι ασύλληπτες γι' αυτόν τόν Πολιτισμό που μόλις βγήκε από τήν λίθινη εποχή. Η περιφέρεια μέ ακτίνα ίση μέ τό ύψος της Πυραμίδας, έχει ίδιο μήκος μέ τήν περίμετρο τής βάσης της. Καταγράφεται δηλαδή ο τετραγωνισμός τού κύκλου. Το τετράγωνο που σχηματίζεται μέ πλευρά τό ύψος τής Πυραμίδος έχει ίδιο εμβαδόν μέ τό καθένα από τά τρίγωνα τών πλαϊνών εδρών της. Ο λόγος τού ύψους ενός τριγώνου των πλαϊνών εδρών, διά τού μισού τής μιάς τών πλευρών τής βάσης, είναι ίσος μέ τόν Χρυσό Αριθμό Φ (1,618 ). Οι αναλογίες των μέτρων καί γωνιών κατασκευής της εκφράζουν λόγους του Ιερού αριθμού π= (3,14) καί τού Χρυσού Αριθμού Φ , κι αυτό συμβαίνει μέ ακρίβεια, μόνον σ' αυτήν. (Ι. Δάκογλου, "ο Μυστικός κώδικας του Πυθαγόρα"). Αλλά καί οι Γεωδαιτικές και Αστρονομικές καταγραφές της, είναι επίσης εντυπωσιακές. Η κοιλότητα τών εδρών της επιτρέπει τόν προσδιορισμό τών ισημεριών, μέ ελάχιστη απόκλιση. Ο γνώμονας της κορυφής δείχνει τό χειμερινό ηλιοστάσιο καί την ηλιακή μεσημβρία. Καταγράφεται επίσης η περίοδος περιστροφής τής Γής, γύρω από τόν άξονά της καί η κλίση του. Η απόστασις από τόν ήλιο, η γωνιακή επιτάχυνση της Γής στήν τροχιά της, καί πολλά άλλα Αστρονομικά δεδομένα.

 

Πως Κατασκεύασαν τα Κολοσσιαία Μνημεία;

 

Καί στόν τομέα τών κατασκευών όμως υπάρχει μεγάλη αντίφαση ανάμεσα στην Αρχαιολογική έρευνα καί στήν Τεχνολογική. Δηλαδή κατά την κατεστημένη Αρχαιολογική άποψη, η έλλειψη ευρημάτων καί αναφορών γιά τά εργαλεία καί τίς Τεχνολογικές μεθόδους τών Αιγυπτίων, δικαιολογεί τό "επιστημονικό" συμπέρασμα ότι η Αίγυπτος δεν διέθετε ούτε υψηλή τεχνολογία, ούτε προχωρημένη επιστήμη. Η τεχνολογική έρευνα όμως αυτών τών κατασκευών, αποδεικνύει ακριβώς τό αντίθετο. Κι εδώ θά σταθούμε λίγο, γιατί τά στοιχεία είναι εντυπωσιακά. Τό μεγαλύτερο μέρος τών ογκολίθων τών Μνημείων είναι από Γρανίτη, και μάλιστα τόν πολύ σκληρό κόκκινο Γρανίτη του Ασσουάν. Παράλληλα έχουν βρεθεί μεγάλα χάλκινα πριόνια (που βέβαια θά μπορούσαν νά προορίζονται για ασβεστόλιθο ή ψαμμίτη). Τό Αρχαιολογικό συμπέρασμα είναι κι εδώ, αβίαστα εύκολο. Μέ χάλκινα πριόνια έκοβαν του τεραστίους όγκους του Γρανίτη! Καί βέβαια, όπως γνωρίζουν  πολύ καλά από την δουλειά  τους οι ειδικοί , θα γελάσει ο κάθε Μαρμαράς, που βλαστημά γιά τό πόσο εύκολα χαλάνε στόν Γρανίτη οι δίσκοι προηγμένης τεχνολογίας και τά ατσάλινα, ή από καρβίδια, τρυπάνια του! Στό Μουσείο του Καΐρου, στήν αίθουσα 32 τού ισογείου,  υπάρχει ένας όγκος από Γρανίτη, που στήν επιφάνεια κοπής είχε υποστεί υάλωση. Για να συμβή αυτό χρειάζεται θερμοκρασία μεγαλύτερη από 1500 C. Τέτοια θερμοκρασία βέβαια δέν είναι δυνατόν νά δημιουργηθή διά τριβής, αλλά κι αν ήταν, ο Χαλκός λιώνει νωρίτερα, στούς 1083 C κι ο Ορείχαλκος, ανάλογα της περιεκτικότητας σέ Ψευδάργυρο ή Κασσίτερο, σέ πολύ λιγότερο (γύρω στους  860 C).

 

Με τι Εργαλεία Γλυπτικής;

 

Όσο γιά την γλυπτική καί τέλεια λείανση των Γρανίτινων αγαλμάτων, κι εδώ τό συμπέρασμα είναι εύκολο.  Δεδομένου ότι κι η Αίγυπτος "αναμφισβήτητα" βρίσκονταν στήν εποχή του χαλκού, θα χρησιμοποιούσαν βέβαια, χάλκινα εργαλεία! Ας δοκιμάσουν να σκαλίσουν γρανίτη με χάλκινα σκαρπέλα! Εκτός κι αν χρησιμοποιούσαν Διορίτη! Ο Διορίτης είναι το σκληρότερο πέτρωμα στή Γή, μετά το Διαμάντι (που όμως, κατά τούς Αρχαιολόγους, δεν υπήρχε στήν Αίγυπτο), και χαράσσεται μόνο απ' αυτό κι από τίποτε άλλο. Έλα όμως που βρέθηκαν καί τέλεια λειανσμένα αγάλματα από Διορίτη, όπως αυτό του Φαραώ της 4ης Δυναστείας, Χεφρήνου πού υπάρχει στο Μουσείο του Καΐρου μέ τόν αριθμό 138,  το οποίον δείχνει να χαμογελά ειρωνικά, με τά Αρχαιολογικά, σοφά συμπεράσματα! Από τήν 5η Δυναστεία (2420 π.Χ κατά τον Μανέθωνα), σταματάει η κατεργασία τού Διορίτη. Φαίνεται ότι δεν έχουν πιά τις Τεχνικές γνώσεις για κάτι τέτοιο! Τά Κανωπικά αγγεία, από μαύρο Γρανίτη ή Διορίτη, που περιείχαν τά σπλάχνα τών μουμιοποιημένων νεκρών, τής 1ης έως 4ης Δυναστείας, έχουν κατακόρυφες οπές καθ' όλο τό ύψος, που μόνο μέ τρυπάνια μπορούν νά γίνουν. Μέ τί τρυπάνια όμως; Χάλκινα; Η τεχνολογική ανάλυση τών οπών αυτών δείχνει ότι είχαν μία διεισδυτικότητα διατρήσεως 2,5 χιλ. σέ κάθε στροφή, μέ καθαρό κόψιμο και τέλειο παραλληλισμό ανάμεσα στα κοψίματα. Αυτό, σύμφωνα μέ τά σημερινά δεδομένα θα μπορούσε νά γίνη μόνο με διαμάντι. Τά σύγχρονα όμως ατσάλινα τρυπάνια, μέ τρείς ή τέσσερις μύτες από διαμάντια ή καρβίδια, έχουν διεισδυτικότητα 0,04 χιλ. σέ κάθε στροφή. Αν πιεστούν περισσότερο σπάζουν ή καίγονται οι μύτες καί αχρηστεύεται το τρυπάνι. Αυτό σημαίνει ότι τά αρχαία Αιγυπτιακά τρυπάνια είχαν διεισδυτικότητα 50 φορές μεγαλύτερη απ' ότι τά σύγχρονα! Δηλαδή μπορούσαν νά υποστούν μία πίεση 50 φορές μεγαλύτερη. Αν λογαριάσει κανείς ότι τά σύγχρονα τρυπάνια δέχονται πίεση 50 Kgr., τότε τά Αιγυπτιακά άντεχαν πίεση 2.500 Kgr. Αυτό είναι αδύνατον νά συμβή μέ διαμάντια ή καρβίδια, γιατί αν καί πολύ σκληρά, είναι καί πολύ εύθραυστα και θα κομματιάζονταν. Έτσι φθάνουμε πάλι σέ αδιέξοδο. Υλικό σκληρό σαν διαμάντι, αλλά 50 φορές ανθεκτικότερο σε πίεση, δέν υπάρχει στή Γή! Μήπως λοιπόν, αυτοί οι Αιγύπτιοι, οι κατοικούντες τήν χώρα "υπτίως τού Αιγαίου" κατά τόν Στράβωνα, μερικούς αιώνες μετά τήν λίθινή τους περίοδο, γνώριζαν αλχημικές μεθόδους μεταλλάξεως τών χαρακτηριστικών σκληρότητος καί μηχανικής αντοχής τών μετάλλων καί λίθων; Κι αν ναί, από ποιούς τίς έμαθαν;

 

Τα Αρχαιολογικά Αδιέξοδα

 

Ο Θεός των Ελλήνων Γεωμετρεί. Αλλά καί στήν γεωμετρία τών κατασκευών τους τά δεδομένα είναι επίσης εκπληκτικά. Η απόκλιση των παραλλήλων επιφανειών τής σαρκοφάγου του Χέοπος (που δέν είναι ούτε σαρκοφάγος, καί πιθανώς, ούτε του Χέοπος) παρουσιάζει λάθος ενός μόνο χιλιοστού, σέ ένα μήκος 2,23 μ. Τό αντίστοιχο λάθος στην σαρκοφάγο του Σέσωστρη Β', είναι 0,06 χιλ. σέ μήκος 2,70 μ. Στήν σαρκοφάγο του Χεφρήνου, μόλις 0,03 χιλ.! Αυτές τις επιδόσεις μικρομετρίας, σήμερα μπορούμε νά επιτύχουμε μόνο μέ Ιντερφερομετρική μέθοδο, που χρησιμοποιεί τίς αλληλοεπιδράσεις (Interferencias) τών φωτεινών κυμάτων! Ποιά μέθοδο γνώριζαν οι Αιγύπτιοι της εποχής του Χαλκού; Κι από ποίους τήν έμαθαν;

Τό τελευταίο Αιγυπτιακό παράδειγμα Αρχαιολογικού αδιεξόδου  αφορά τόν τρόπο κατασκευής τών μεγάλων οικοδομημάτων. Επί δεκαετίες ολόκληρες η προπαγάνδα τού Hollywood, από τα γνωστά κέντρα ελέγχου , μέ έργα όπως "οι δέκα εντολές" καί άλλα, μάς έχει περάσει τήν εικόνα των χιλιάδων σκλάβων (συνήθως καλών Εβραίων) που κάτω από τό μαστίγιο τών κακών Αιγυπτίων κατασκεύαζαν τίς Πυραμίδες. Δεν είναι του παρόντος νά εξετάσουμε τό ασύστατο αυτής τής εκδοχής από Ιστορικής, οικονομικής, στατιστικής καί κοινωνιολογικής πλευράς, αλλά μόνο την τεχνολογική πλευρά της. Μία μονολιθική πλάκα τής Πυραμίδας του Μικερήνου τής 4ης Δυναστείας, γιά παράδειγμα, τοποθετημένη σέ ύψος αρκετών μέτρων, υπολογίστηκε ότι ζυγίζει περίπου 600 τόνους. Ο μεγαλύτερος γερανός από ατσαλοδικτύωμα καί συρματόσχοινα, δέν μπορούσε μέχρι προ ολίγων ετών νά ανυψώσει φορτίο μεγαλύτερο από 400 τόνους. Τά συμπεράσματα δικά σας! Τό συμπέρασμα τής Αρχαιολογίας όμως, είναι ότι χρησιμοποιήθηκε γερανός από κορμούς δένδρων καί φυτικά σχοινιά από πάπυρο (όπως παραπληροφορημένα πάλι, σέ μία εποχή απωλείας τής γνώσεως, αναφέρει ο Ηρόδοτος)! Ας δούμε τώρα πώς μετεφέρθη αυτός ο ογκόλιθος από τό σημείο εξορύξεώς του, κάπου 650 χλμ. μακριά. Κατ? αρχήν μέ πλοίο, στόν Νείλο. Τι είδους πλοίο όμως καί τί μεγέθους θά ήταν κατάλληλο γιά κάτι τέτοιο, δέν γνωρίζουμε. Τά ξύλινα πλοία, σάν αυτά που βρέθηκαν, σέ άριστη κατάσταση, δίπλα στήν Πυραμίδα, ούτε κατ’ ελάχιστον δέν έχουν ικανότητα τέτοιας μεταφοράς. Γιά τήν μεταφορά αυτού του ογκολίθου τών 600 τόνων, στήν ξηρά, πάνω σέ ξύλινα έλκηθρα, (όπως δείχνει τό ανάγλυφο του Ελ Μπέρσε, της 12ης Δυναστείας, που ζυγίζοντας 60 τόνους, σέρνεται από 172 εργάτες αντί 1.200 που κανονικά χρειάζονται), υπολογίστηκε από Μηχανικούς κι όχι Αρχαιολόγους, ότι χρειάζονται 12.000 εργάτες. Αν χωρισθούν σέ 5 σειρές καί μέ μισό μέτρο απόσταση μεταξύ τους, κάθε σειρά θά έχει μήκος 1.200 μ. Το σχοινί από φυτικές ίνες παπύρου, τής κάθε σειράς θά είχε επίσης μήκος 1.200 μ., καί γιά νά κρατήση τήν έλξη του φορτίου, θά έπρεπε νά έχη διάμετρο 1,5μ!!! Δηλαδή ο κάθε εργάτης θά ήταν αμφίβολο αν θά μπορούσε νά σηκώση καί μόνο τό βάρος τού σχοινιού που τού αναλογούσε! Ακόμη ένα αδιέξοδο; Ή μήπως αυτοί οι γεμάτοι εκπλήξεις Αιγύπτιοι, είχαν κληρονομήσει από κάποιους άλλους μιά μέθοδο δημιουργίας αντιβαρύτητος που υποπολλαπλασίαζε τό βάρος των ογκολίθων;

 

Τα  Ανεξήγητα της Προϊστορίας

 

Στήν Ινδία βρέθηκε ανοξείδωτο ατσάλι, χωρίς νά υπήρξαν υψικάμινοι καί χαλυβουργία. Στήν Κίνα, αλουμίνιο χωρίς ηλεκτροπαραγωγά εργοστάσια. Στό Περού επιμεταλλωμένα αντικείμενα χωρίς γνώση ηλεκτρισμού. Στήν Βαγδάτη ο Γερμανός αρχαιολόγος Vilhem Koenig σέ ανασκαφές τό 1938, βρήκε μερικά πήλινα δοχεία που τά στόμια τους ήταν αλειμμένα μέ άσφαλτο καί περιείχαν μεταλλικές ράβδους από σίδηρο, τοποθετημένες μέσα σέ χάλκινους κυλίνδρους. Ο "ευφάνταστος" αρχαιολόγος τά περιέγραψε στο βιβλίο του "Εννέα κιούπια τού Ιράκ", σάν ηλεκτρικές μπαταρίες! Ο Willard Gray, μηχανικός τής General Electric, κατεσκεύασε ένα πιστό αντίγραφο τής αρχαίας εκείνης μπαταρίας, που έχει ηλικία πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια, και προσέθεσε ηλεκτρολύτη θειικού Χαλκού, που φυσικά δεν θά μπορούσε, παρά τό ασφαλτικό σφράγισμα, νά είχε διατηρηθεί μέσα στο δοχείο. Η μπαταρία δούλεψε, δείχνοντας τάση 1,5 V ! Τέτοιες μπαταρίες βρέθηκαν καί σέ παλιότερες ανασκαφές και βρίσκονται στό Μουσείο τής Βαγδάτης με τήν ετικέτα:"αντικείμενα λατρείας"! Στον ίδιο αρχαιολογικό χώρο βρέθηκαν επίχρυσα αγαλματίδια, που μόνο με ηλεκτρόλυση επιχρυσώνονται, χρησιμοποιώντας απαραίτητα ηλεκτρικό ρεύμα χαμηλής τάσης, σαν αυτό της μπαταρίας του 1,5 V.

 

Ο «Στραβισμός» της Αρχαιολογίας. Αν αυτά που αναφέρθηκαν ήταν απλώς μερικά χτυπητά παραδείγματα από τήν Αίγυπτο καί τήν Μεσοποταμία, της αδυναμίας της κατεστημένης Αρχαιολογίας να αξιολογεί σφαιρικά τά ευρήματα, να τα κρίνη μέ τήν βοήθεια κι άλλων, εφαρμοσμένων, επιστημών και να συνάγη συμπεράσματα που δέν αφήνουν αδιέξοδα, τι γίνεται στήν Ελλάδα; Στήν Ελλάδα - τών 4.500 Αρχαίων συγγραφέων καί τών δεκάδων χιλιάδων συγγραμμάτων, που έστω καί μέ τά ελάχιστα που γλύτωσαν τούς βανδαλισμούς, θά έπρεπε νά φωτίζεται περισσότερο η Ιστορία κι αυτό που αυτοί λένε προϊστορία - ο δογματισμός κι ο κοντοφθαλμισμός τών συνήθως διορισμένων καί οπωσδήποτε βολεμένων φωστήρων της Ιστορίας καί τής Αρχαιολογίας, είναι ακόμη μεγαλύτερος. Στήν Ελλάδα, όπου ένας Στράβων (Γεωγραφικά, .Α, /.Α 2 , 11) δηλώνει ότι : «...ορθώς υπειλήφαμεν καί ημείς καί οι πρό ημών, ών εστί καί Ίππαρχος, αρχηγέτην είναι τής γεωγραφικής εμπειρίας Όμηρον …» καί ένας γνωστότατος Πανεπιστήμιακός Δάσκαλος, (περιοδ. Φιλόλογος τ. 14/1978) διαγράφοντας τόν Στράβωνα αποφασίζει : Ο Όμηρος είναι ποιητής κι όχι γεωγράφος....  Δεφομένου ότι έβαζε τόν ήρωά του να ταξιδεύση σέ μυθικές θάλασσες καί χώρες, ποιος ο λόγος νά ακριβολογήση; (θαυμάστε επιστημονικά θεμελιωμένο συμπέρασμα!). Στήν Ελλάδα όπου ένας Ηρόδοτος (Ουρανία 44) δηλώνει ότι: «...Αθηναίοι δέ επί μέν Πελασγών εχόντων τήν νύν Ελλάδα καλεομένην, ήσαν Πελασγοί ονομαζόμενοι Κραναοί, επί δέ Κέκροπος βασιλέως, εκλήθησαν Κεκροπίδαι, εκδεξαμένου δέ Ερεχθέως τήν αρχήν, Αθηναίοι εκλήθησαν…»   τά σχολικά βιβλία μας επιμένουν: Οι Πελασγοί ήσαν προελληνικό φύλο καί κατακτήθηκαν από τούς εξ Ασίας καθοδεύοντες Ινδοευρωπαίους Έλληνες. Στήν Ελλάδα όπου ένας Διόδωρος δηλώνει, (Ε’ 57/3): «...ύστερον δέ παρά τοίς Έλλησι γενομένου κατακλυσμού, καί διά τήν επομβρίαν, τών πλείστων ανθρώπων απολομένων, ομοίως τούτοις καί τά διά υπομνήματα τών γραμμάτων συνέβη φθαρήναι.....…»   ένας  άλλος αμαθής  ή στρατολογημένος καθηγητής, παρουσιαστής καί τηλεοπτικής Γλωσσο-μορφωτικής εκπομπής, αποφασίζει τήν μετά από χιλιάδες χρόνια τής φθοράς, Φοινικική πατρότητα τών γραμμάτων.

 

 Μυθολογία: Αλληγορική Προϊστορία

 

Είναι η Μυθολογία  εκτός από Θεογονία  καί Ιστορία ή όχι, είναι η κυρία διαφορά μας με την κατεστημένη Αρχαιολογική άποψη. Κατά την κατεστημένη Αρχαιολογία , η Μυθολογική αφήγηση δέν είναι παρά μία φαντασιοπλασία χωρίς πραγματικό, ιστορικό αντίκρυσμα. Γιά μάς είναι Μυθοφανής Ιστορία, η οποία «...Μύθου μέν σχήμα έχον λέγεται, τό δ' αληθές εστί…» (Τίμαιος 22C). Είναι μιά κωδικοποιημένη καταγραφή, μέ μιά αφαιρετική συμπύκνωση καί απλοποίηση, ικανή νά επιβιώνη σέ δύσκολους, μετακαταστροφικούς καιρούς, Πολιτισμικής συρρικνώσεως ή καί απωλείας. Έτσι τήν αντιμετώπιζαν όλοι οι συγγραφείς ή φιλόσοφοι τής Αρχαιότητος, μηδέ καί του "επιστημονικού" Αριστοτέλη εξαιρουμένου. Αν καί ο λεγόμενος Δυτικός Πολιτισμός όμως, στηρίχθηκε σέ όλους αυτούς, δέν τούς αναγνωρίζει τήν δυνατότητα τής ορθής κρίσεως όταν πρόκειται για τήν αποδοχή τής ιστορικότητος τής Μυθολογίας. Καμμία Πόλις της Κλασσικής ή Ελληνιστικής Αρχαιότητος δέν αμφισβητούσε ως ιστορικό της γενάρχη, τόν αναφερόμενο από τήν Μυθολογία. Ιστορικοί συγγραφείς όπως ο Διόδωρος, άρχιζαν τήν αφήγηση τής παγκόσμιας ιστορίας από αυτήν τήν Μυθολογία, εντάσσοντάς την έτσι στό συνολικό ιστορικό πλαίσιο τής διατριβής τους. Τό ότι κείμενα, που από Επιστήμονες χαρακτηρίζονταν μυθοπλαστικά, όπως η Ιλιάς του Ομήρου, απεδείχθησαν πραγματικά καί ακριβή, από ερασιτέχνες όπως ο Σλήμαν, ήταν διαψεύσεις που δέν δίδαξαν.

 

Το Γκρέμισμα των Ψευδολογιών

 

Τό πρώτο δόγμα, αυτό τής Ινδοευρωπαϊκής ομοεθνίας, δημιουργήθηκε, φαίνεται, σέ μιά άτυχη στιγμή τής Ανθρωπίνης νοητικής διαδικασίας. Μια σωστή εκκίνηση, μέσω μιάς εκ τών προτέρων, αυθαίρετα οριοθετημένης, κατευθύνσεως, οδήγησε σ' ένα λάθος τέρμα! Η σωστή διαπίστωσις γλωσσικών ομοιοτήτων ενός αριθμού Εθνο-ομάδων και υπο-ομάδων τους, οδήγησε στό υποθετικό συμπέρασμα τής προϋπάρξεως μιάς υποθετικής ομοεθνίας, συγκεντρωμένης σ' έναν υποθετικό χώρο (κάπου μεταξύ Ουγγρικών πεδιάδων καί Ρωσικών στεπών) καί βέβαια όλα αυτά σ' έναν υποθετικό χρόνο, γιά τόν οποίο όμως οι Γεωλόγοι γνωρίζουν αυτό που αγνοούν οι Αρχαιολόγοι, ότι τήν υποτιθέμενη εποχή, η υποτιθέμενη περιοχή ήταν πλήρως καλυμμένη από παγετώνες! Κανένα εύρημα δέν βρέθηκε ποτέ από αυτό τό υποθετικό Έθνος, σ' αυτόν τόν υποθετικό καί ασαφή χώρο, και καμμία αναφορά τής υποτιθεμένης προελεύσεως, στίς Μυθολογίες τών διαφόρων, υποτιθεμένων υπο-ομάδων του. ¶λλωστε μέ ποιά λογική, ένας Λαός Νομάδων τής Στέπας, έχει μιά Γλώσσα γεμάτη από λέξεις γιά θάλασσες, ωκεανούς, πλοία καί νησιά; Η θεωρία όμως εδραιώθηκε καί ανδρώθηκε. Τόσο που νά θεωρείται (ιδιαίτερα στήν Ελλάδα) αιρετικός ή γραφικός ο επιστήμων που θά τήν αμφισβητήση. ...Αν όμως από τήν ίδια εκκίνηση κάναμε μιά άλλη υπόθεση... Αν υπήρχε στόν Μεσόγειο χώρο (Μέσον γής, κυριολεκτικά τότε) ένας Λαός μέ έναν υψηλό Πολιτισμό καί μιά πλούσια σέ νοηματικές δυνατότητες αλλά καί σέ ναυτικούς όρους, γλώσσα, κι αν αυτός ο Λαός είχε τήν έφεση ταξιδιών εξαπλώσεως καί αποικήσεως (αμέτρητα ευρήματα τό βεβαιώνουν) σέ όλον τόν πλανήτη, κι αν, όπως θά ήταν φυσικό, η γλώσσα του περνούσε, μέ παραφθορές, στούς λαούς που εκπολίτισε καί ποτέ δέν κατέκτησε, τότε δέν θά υπήρχαν πάλι οι γλωσσικές ομοιότητες; Θά υπήρχαν όμως καί αναφορές στίς Μυθολογίες (που υπάρχουν) καί - παρά τίς τεράστιες γεωλογικές διαφοροποιήσεις που μεσολάβησαν - ευρήματα (που κι αυτά υπάρχουν). Γιατί λοιπόν προτιμήθηκε μία θεωρία βασισμένη σε μιά υπόθεση χωρίς συνεπικουρούντα στοιχεία, από μιά άλλη που διαθέτει τέτοια; Ήταν κατεύθυνσις ανοησίας ή κατεύθυνσις σκοπιμότητος καί ιστορικής πλαστογραφίας, αυτή που ακολουθήθηκε; Αν η Ινδοευρωπαϊκή θεωρία δέν στέκει πιά καλά στά πόδια της καί συνεχώς πληθαίνουν οι αστράτευτοι επιστήμονες (όπως οι Pulgram καί Renfriu) που τήν απορρίπτουν, (πλήν Ελλήνων, δυστυχώς), η άλλη θεωρία, η "εξ ανατολών τό φώς", καλά κρατεί καί συμπληρώνεται συνεχώς μέ τέρατα καί σημεία. Δεν αισχύνονται να λέγουν ότι οι εκπολιτιστές τού Κόσμου, Τούρκοι, μέ τούς "προγόνους τους", Ίωνες καί τόν Ομέρ τους (Όμηρο!). Ο Bernal μέ τήν "μαύρη Αθηνά" του. Οι "απόγονοι" των Ιουδαίων Σπαρτιάτες. Ο θρόνος τού Μωυσή στή Δήλο. Ο σημίτης ΣΕΛΚΑΡΕΘ (δεξιόφορος γραφή τού Ηρακλή), και τόσες άλλες αθλιότητες , ψέυδη και παραχαράξεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητος και δυστυχώς και απο προσκηνυμένους Ελληνες..

 

Το Κέρας της Αμαθείας. Ένα κέρας αμάθειας, (αντί Αμάλθειας), ή κακοήθειας, καί απύθμενης μισ-Ελληνο-δοξίας! Κι επειδή τό στήριγμα κάθε Πολιτισμού καί κάθε Έθνους, είναι η Γλώσσα του, ο πρώτος στόχος υπήρξε η ιστορική της παραχάραξη, ακολουθεί η διά νόμου, πρός τό παρόν αλλοίωσή της καί έπεται η οριστική της εξαφάνιση. Κι όλα αυτά, συνεργούντων "Ελλήνων"! Τό θέμα τής Φοινικικής προελεύσεως τού Αλφαβήτου είχε δημιουργήσει σύγχυση καί κατά τήν Αρχαιότητα.

 

Η Πρώτη Αποψη.

Η σύγχυση προήλθε από τήν παρανόηση ορισμένων συγγραφέων, τής Μυθο-ιστορικής Εθνικότητος καί προελεύσεως τού Αργείου (καί άρα Έλληνος) Κάδμου, (υιού τού Αγήνορος, εγγονού τού Διός καί τής Ιούς, δισέγγονου τού Ινάχου, προ-Ωγύγιου βασιλέως του Αργους) καί πάππου τού Διονύσου, εισαγωγέως κατά μία άποψη των γραμμάτων (Διόδωρος, 5, 57,5: «πολλαίς ύστερον γενεαίς, (τού Κατακλυσμού) Κάδμος ο Αγήνορος, εκ τής Φοινίκης πρώτος υπελήφθη κομίσαι γράμματα είς τήν Ελλάδαν Καί απ' εκείνου τό λοιπόν οι Έλληνες έδοξαν αεί τι προσευρίσκειν περί τών γραμμάτων, κοινής τινος αγνοίας (λόγω τού Κατακλυσμού) κατεχούσης τούς Έλληνας» .

 

Η Δευτέρα Αποψη

Κατά τήν  άποψη αυτή, που αναφέρεται από τούς περισσοτέρους (Λουκιανός, Διόδωρος, Φιλόστρατος, κ.α.), δημιουργός  των γραμμάτων ήταν ο Παλαμίδης, γιός τού Ναυπλίου καί ήρωας τού Τρωϊκού πολέμου.

 

Η  Τρίτη Αποψη,

Αυτή αναφέρεται επίσης από τόν Διόδωρο λέει: "Γράμματα μέν γε πρώτος Ορφεύς εξήνεγκεν παρά Μουσών μαθών."

Η μεγαλύτερη βάση δόθηκε σέ μία φράση τού Ηροδότου, η οποία όμως, εκούσια ή ακούσια, ερμηνεύτηκε μέ λανθασμένη στίξη. Βέβαια ο Ηρόδοτος (Τερψιχόρη, 58), ο οποίος πολλές φορές όπως έχει αποδειχθεί έπεσε θύμα παραπληροφορήσεως, δείχνοντας συχνά μειωμένη δυνατότητα αξιολογήσεως, εκφράζει, όπως δηλώνει, (ως εμοί δοκείν) προσωπική του άποψη, κι όχι αποδεκτό ιστορικό γεγονός.

 

 Δράση  Φοινικιστών & Πεμπτοφαλαγγιτών

 

Ενώ τα αρχαία μας κείμενα βοούν, οι φοινικιστές ή τα αγνοούν ή και το πιθανότερο τα διαστρεβλώνουν. Ο ίδιος ο Ηρόδοτος πάλι, (Ευτέρπη, 145) μάς λέει: "Διονύσω μέν νύν τώ εκ Σεμέλης τής Κάδμου, λεγομένω γενέσθαι κατά εξακόσεα έτεα καί χίλια, μάλιστα έστι ες εμέ." Αν υπολογίσουμε ότι ως παππούς τού Διονύσου προηγήθηκε κατά 50 χρόνια κι ότι ο Ηρόδοτος γεννήθηκε τό 484 π.Χ., τότε ο Κάδμος γεννήθηκε τό 2.134 π.Χ. ... καί μετέφερε τό αλφάβητο ενός Λαού που πρωτοεμφανίζεται στήν Ιστορία τόν 13ο αιώνα, δηλαδή 800 χρόνια μετά! Τό συμπέρασμα είναι κι εδώ, ότι καί πάλι, μιά θεωρία εστηρίχθη επιλεκτικά καί αβασάνιστα, στίς λιγότερες ενδείξεις κι αγνόησε τίς περισσότερες. Κι επί πλέον απεδέχθη, όπως θά δούμε αμέσως παρακάτω, τό παράλογο κι αγνόησε τό λογικό. Πέραν τού ότι ιδρυτής τής Φοινίκης, κατά τήν Μυθολογική ιστορία ήταν ο Φοίνιξ, ο γιός τού Ινάχου από τό Αργος, συνεπώς Έλλην (ή αν θέλετε, Πελασγός ή Πρωτο-Έλλην ή Αιγηίτης ή προ-Σελήνιος Αρκάς ή Δραβίδης ή ...), πόλεις μέ τό όνομα "Φοινίκη", αναφέρονται παλαιότατες καί στήν Ελλάδα (Ήπειρος, Θεσσαλία, κ.α.). Είναι λοιπόν λογικό η μεταγενέστερη Φοινίκη τής Συρίας, νά ήταν αρχικά αποικία μιάς προγενέστερης Φοινίκης τής Ελλάδος, καί περικυκλωμένη από γείτονες Σημίτες, εκσημιτίσθηκε, όπως έγινε στις ημέρες μας ο εκτουρκισμός της Μικράς Ασίας. Οι Σημίτες Φοίνικες πρωτοεμφανίζονται στήν Ιστορία τόν 13ο αιώνα, ακμάζουν όμως τόν 9ο καί 8ο. Οι μόνες τους δραστηριότητες ήσαν τό Ναυτικό εμπόριο κι η χάριν αυτού, βιοτεχνία. Δέν συνέγραψαν ούτε ένα Λογοτεχνικό ή Φιλοσοφικό κείμενο. Ούτε ένα ποιητικό ή Θεατρικό ή ιστορικό έργο. Τά μόνα τους γραπτά (καί μάλιστα μέ συλλαβικό κι όχι φθογγικό αλφάβητο) ήσαν εμπορικές αναφορές καί λογαριασμοί. Τά αρχιτεκτονικά καί εικαστικά τους έργα, ανάξια λόγου κι η ηθική φήμη τους, στούς λαούς που, εμπορικά καί μόνο, συναλλάσσονταν, πολύ κακή. Από τήν άλλη μεριά, οι Αιγαίοι, Έλληνες καί πρωτο-Έλληνες, μέ (επί πολλές χιλιετίες γιά μάς, ή έστω 2.000 χρόνια γιά τούς άλλους) πληθωρικά, όλα τά πολιτισμικά στοιχεία, που αναφέραμε καί που έλειπαν από τούς Φοίνικες. Κι έρχονται οι φωστήρες "επιστήμονες", Φοινικιστές, νά μάς πείσουν, πέραν τής κοινής λογικής, ότι οι απολίτιστοι δίδαξαν γραφή καί γλώσσα στούς πολιτισμένους! Οι αγραφότατοι στούς πολυγραφότατους! Κι ας βρέθηκαν στήν Ελλάδα, επιγραφές με "Φοινίκια γράμματα", επιστημονικά χρονολογημένες πολλές χιλιετίες πρίν τήν εμφάνιση τών "εφευρετών τους", όπως αυτή του Δισπηλιού (5.260 π.Χ.).

 

Οι Τρεις Μεγάλοι Κατακλυσμοί

 

Αναφέρεται ότι  αλληλογραφούσαν μέ τήν Λιβύη, οι σύγχρονοι, τού Ωγύγου, Ίναχος καί Φορωνεύς.

Δική μας αντεξελικτική, άποψη είναι ότι η ιερή καί τέλεια διαμορφωμένη γιά νοητική, κι όχι μόνο καθημερινή, χρήση, Ελληνική γλώσσα, ήταν προκατακλυσμιαία, χάθηκε στήν ολοκληρωτική καταβύθιση τού Αιγαίου χώρου (Πλάτων, Τίμαιος 23 &,.) καί επανεισήχθη από τίς δεξαμενές γνώσεως των θυγατρικών Ιερατείων τών διασωθεισών αποικιών. Η Γραμμικές Α και Β δέν ήταν παρά αναμενόμενες προσπάθειες βαθμιαίας επανασυστάσεως, μέσα από κυτταρικές μνήμες, τής χαμένης γνώσεως. Απόδειξις τούτου, οι πήλινες πινακίδες τού ανακτόρου τού Ραμσή Γ? (1184-1153 π.Χ.), στό Τέλ-ελ-Γιαχουντίγια καί στό Κουντίρ, τού Δέλτα τού Νείλου (F.L.Grifith: Οι αρχαιότητες τού Τέλ-ελ-Γιαχουντίγια). Η χρονολόγησή τους στίς αρχές τού 12ου αιώνα π.Χ. δέν αμφισβητείται από κανέναν. Φέρουν όμως Ελληνικά γράμματα τής εποχής... τού Πλάτωνος! Πώς είναι δυνατόν τόν 12ο αιώνα νά βρίσκουμε γράμματα τής εξελίξεως τού 4ου, όταν τά πρόδρομά τους πρωτοεμφανίζονται στόν Ελληνικό χώρο τον 7ο καί οι υποτιθέμενοι εφευρέτες τους τά εδημιούργησαν τόν 9ο ή 8ο; Ακόμη ένα Αρχαιολογικό αδιέξοδο λοιπόν! Που δέν οδήγησε βέβαια στήν απόρριψη τής Φοινικικής θεωρίας!!! Αντίθετα, ακόμη, μάταια ψάχνουν μιά μέθοδο χρονολογήσεως που νά αμφισβητή όλες τίς άλλες που εχρησιμοποιήθησαν, γιά νά αποδείξουν ότι τά γράμματα εχαράχτησαν τήν εποχή κάποιου Πτολεμαίου. Είναι κι αυτή μιά άποψις καί μιά συχνή τακτική. Νά μή δημιουργούν τά ευρήματα τίς θεωρίες, αλλά αντίθετα οι θεωρίες τά ευρήματα! Τό τρίτο δόγμα τής κατεστημένης Αρχαιολογικής Ιστορίας, είναι όπως προαναφέραμε, αυτό τής ελαχιστοποιήσεως τού χρονικού βάθους τής ιστορίας τού Ελληνικού Πολιτισμού. Η χρονολόγησις τής λεγομένης προϊστορίας, είναι ομολογουμένως δυσκολότατη. Οι γεωλογικές ανακατατάξεις που ακολούθησαν τόν αναμφισβήτητο ιστορικά, κατακλυσμό, όπως ήταν φυσικό, δέν επέτρεψαν μαρτυρίες τού προηγηθέντος μεγάλου Πολιτισμού. Μπορούμε νά βασιστούμε μόνο σέ καταγραμμένες πολύ αργότερα μνήμες καί παραδόσεις που συγκροτούν τήν Μυθολογική ιστορία, τήν οποία βέβαια η "επιστημονική" Αρχαιολογία, δέν αποδέχεται. Μπορούμε όμως, σέ πολλές περιπτώσεις νά επαληθεύσουμε τά ιστορούμενα μέ επιστημονικά αδιάσειστα, Γεωλογικά, Γεωμορφολογικά, Ανθρωπολογικά καί Αστρονομικά στοιχεία.

 

Κατακλυσμοί: Ωγύγου, Δαρδάνου και Δευκαλίωνος. Ακόμη δεν γνωρίζουμε τα φυσικά και  κοσμικά αίτια των τριών μεγάλων κατακλυσμών. Σταθμοί γιά τήν χρονολόγηση είναι πρώτιστα ο τελευταίος κατακλυσμός, ο τού Δευκαλίωνος, καί είναι επίσης ο Τρωϊκός πόλεμος, η συγγραφή τών Ορφικών καί η συσχέτιση τών χρονικών παρουσιών Ηρώων, Βασιλέων, Γεναρχών στόν Ελληνικό αλλά καί Αιγυπτιακό, Μικρασιατικό καί Ινδικό χώρο. Κατακλυσμοί, όπως αναφέρει ο Πλάτων (Τίμαιος 23), έγιναν πολλοί. Όλοι οι Λαοί έχουν καταγράψει στίς Μυθολογίες τους, έναν. Τον τελευταίο, αυτόν τού Δευκαλίωνος, τού έπους τού Γκιλγκαμές, τού Νώε κτλ. Οι Έλληνες είναι οι μόνοι που διατηρούν Μυθολογοποιημένες μνήμες τριών: Τού Δαρδάνου, τού Ωγύγου καί τού Δευκαλίωνος. Ο τελευταίος, σύμφωνα μέ τά λεγόμενα τών Ιερέων τής Νηΐθ (Αθηνάς), στήν Σαΐδα της Κάτω Αιγύπτου, πρός τόν Σόλωνα (Τίμαιος 23), συνετελέσθη αμέσως μετά τήν μεγίστη σύγκρουση (ίσως καί εξ αιτίας της) τών Αιγαιητών πρωτο-Ελλήνων καί τών Ατλαντίδων, κατά τό 9.500 π.Χ., περίπου. Τό γεγονός περιγράφεται κι από τόν Απολλόδωρο (Α, VII, 2) όταν "... τά κατά τήν Θεσσαλίαν όρη διέστη". Οι Γεωλόγοι χρονολογούν τήν διάσταση αυτή, του Ολύμπου καί τής Όσσης, γύρω στό 10.000 π.Χ. Τήν ίδια εποχή χρονολογούν καί τήν έκχυση τής Θεσσαλικής λίμνης (Θεσσαλία= θέσις Αλός) (τήν δε Θεσσαλίην λόγος εστί τό παλαιόν είναι λίμνην. Ηροδ. Ζ, 129), στόν καταβυθισθέντα Αιγαίο χώρο. Οι ερευνητές West, Bouval καί Chankok, μέ τήν βοήθεια υπολογιστού καί εκτιμώντας χρονικά καί σχηματικά, τήν Μετάπτωση τών αστερισμών, λόγω τής μετατοπίσεως του άξονος τής Γής, βρήκαν ότι σέ κάποια μακρινή εποχή όταν ο αστερισμός του Ωρίωνος (Όσιρις, γιά τούς Αιγυπτίους) αρχίζει τήν άνοδό του από τόν ορίζοντα, προβάλλεται επακριβώς στά σημεία όπου είναι κατασκευασμένα τά μεγάλα κτίσματα τής τετάρτης Δυναστείας στήν Αίγυπτο.

 

Το «Μαύρο Κουτί της Γνώσεως»

 

Τά τρία άστρα τής ζώνης του Ωρίωνος σημαδεύουν μέ απόλυτη ακρίβεια τίς τρείς πυραμίδες τής Γκίζας καί τά άστρα Bellatrix (γ) καί Saiph (κ), επίσης ακριβώς προβάλλονται στίς πυραμίδες στό Zawyat-al-aryan καί Abu-roash αντίστοιχα. Ο υπολογιστής έδειξε ότι η εποχή εκείνη ήταν τό 10.500 π.Χ. Δέν υποστηρίζεται ότι εκτίστηκαν τότε, αλλά ότι εκτίστηκαν πάνω σέ από τότε σημιοθετημένα ορόσημα. Σέ πάπυρο που βρίσκεται στό Μουσείο τού Βερολίνου, αναφέρεται πως ο Χέοψ ανεζήτησε τό "μαύρο κουτί τής Γνώσεως τού Θώτ", γιά νά ορίση τήν θέση τής Μεγάλης Πυραμίδος. Η τότε καί μόνο τότε, (10.500 π.Χ.) μεταπτωτική θέση καί σχήμα του Γαλαξία προβάλλεται επίσης επακριβώς στόν ποταμό Νείλο, τόν οποίο αποκαλούσαν Γαλαξία! Η εποχή αυτή ορίζεται σάν αρχή τής βασιλείας του Όσιρη (βασιλεύς Διόνυσος τών Ελλήνων, Πλούταρχος: περί Ίσιδος καί Οσίριδος) καί ονομάζεται Τέπ-Ζέπι, που θά πεί, αρχή τού χρόνου. Στόν κορμό τής Σφίγγας, που υποτίθεται πως κατασκεύασε ο Χεφρήνος (2556 π.Χ), ο οποίος μάλλον επαναχάραξε μόνον τό κεφάλι (γι' αυτό καί είναι δυσανάλογα προς τό σώμα, μικρό), υπάρχουν έντονα νεροφαγώματα, τά οποία οι Γεωλόγοι κατηγορηματικά υποστηρίζουν ότι εδημιουργήθησαν από μεγάλης διαρκείας καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις καί σε καμμιά περίπτωση από πλημμύρες του Νείλου. Οι μεγάλες βροχοπτώσεις, που ακολούθησαν τό λιώσιμο τών παγετώνων τής Βουρμίας περιόδου, ήταν συχνές στήν Αίγυπτο, μέχρι τό 10.000 π.Χ. Τότε τό κλίμα, κατά τούς Γεωλόγους αλλάζει απότομα καί δέν υπάρχουν πλέον βροχές. Οι εκτιμήσεις τών Γεωλόγων όλου τού κόσμου συμπίπτουν γιά μεγάλες διαφοροποιήσεις στερεάς καί Θάλασσας, σέ όλον τόν πλανήτη, μεταξύ 10.000 καί 9.000 π.Χ. Επιβεβαιώνουν δηλαδή, όπως κι οι Αστρονόμοι, τούς αρχαίους συγγραφείς καί τήν Μυθολογία, που όμως επιμένει νά αμφισβητεί η Αρχαιολογία.

 

Τα Πέντε Γένη της Γης

 

Σύμφωνα μέ τόν Ησίοδο, η ιστορία τής Γής γνώρισε 5 γένη: τό Χρυσούν, τό Αργυρούν, τό γένος τών Ηρώων, τό Χαλκούν καί τό Σιδηρούν. Τά Χρυσούν καί Αργυρούν είναι τά γένη τών Θεών καί Δαιμόνων (Ουρανίων καί Χθονίων Θεοτήτων), τό Χαλκούν, τό γένος τού τέλους τής προϊστορίας καί τό σιδηρούν, τής 1ης χιλιετίας π.Χ., τών ιστορικών χρόνων καί που διαρκεί μέχρι σήμερα. Τό γένος τών Ηρώων τοποθετείται γύρω καί μετά τόν κατακλυσμό τού Δευκαλίωνος. Ο Διογένης Λαέρτιος αναφέρει ότι σύμφωνα μέ τούς Ιερείς του Αμμωνος, μεταξύ τού πρώτου Θεού-βασιλέως τής Αιγύπτου, του Ηφαίστου καί τού Μ. Αλεξάνδρου μεσολάβησαν 48.863 χρόνια. (ετών είναι μυριάδας τέσσαρας καί οκτακισχίλια οκτακόσια εξήκοντα τρία, εν οίς ηλίου μέν εκλείψεις γενέσθαι τριακοσίας εβδομήκοντα τρείς καί σελήνης δέ οκτακοσίας τριάκοντα δύο). Ορίζει δηλαδή τήν αρχή του Αιγυπτιακού βασιλείου, στόν ασύλληπτο γιά τήν επιστήμη χρόνο τού 49.000 π.Χ.! Σύμφωνα μέ τήν χρονολόγηση τού Μανέθωνος, η πρώτη μετά τήν βασιλεία τών Θεών Δυναστεία, αρχίζει τό 3.110 π.Χ., μέ τόν Μήνην ή Μένες ή Μηνάν ή Μίνωα, που είναι βασιλικός τίτλος τών Κρητών, όπως καί " Φαραώ", τών Αιγυπτίων κι όχι όνομα. ... πρώτον φασί Βασιλεύσαι τής Αιγύπτου Μηνάν...(Διόδωρος, Ι, 45,1) ...καί τόν θαυμαζόμενον λαβύρινθον οικοδομήσαι...(Διόδωρος, 1, 89, 3)

 

 Οταν Κυβερνούσαν οι Θεοί

 

Στόν Ναό τού Όσιρη στήν Αβυδο, στό ανάγλυφο τού αριστερού τοίχου, ο Φαραώ Σέτι Α' απαριθμεί στόν γιό του Ραμσή Β', έναν πρός έναν, όλους τους 76 Φαραώ, από αυτόν μέχρι τόν Μένες. Στόν δεξιό τοίχο όμως, που "περιέργως" αποσιωπούν οι Αρχαιολόγοι, ο ίδιος διηγείται ότι χιλιάδες χρόνια πρίν από τόν Μένες, κυβερνούσαν τήν Αίγυπτο οι Θεοί. Ο Θεός Ερμής, (Θώτ ή Τώτ γιά τούς Αιγυπτίους), αναφερόμενος ως Δάσκαλος τού Πολιτισμού τους, τοποθετείται στήν εποχή τού κατακλυσμού κι αμέσως μετά. Δηλαδή τό 9.500 π.Χ., σύμφωνα μέ τόν Πλάτωνα. Ο Ορφεύς που κι αυτός "...εξελόχευσεν Ιερόν Λόγον ες Αίγυπτον", (Αργοναυτικά), αναφέρεται ως μαθητής του καί άρα έζησε μία γενιά μετά τόν κατακλυσμό. Ο Ορφεύς όμως σύμφωνα μέ τόν Απολλώνιο τόν Ρόδιο (VII 171) έζησε τρείς γενιές πρίν από τά Τρωϊκά. Ο Τρωϊκός πόλεμος, σύμφωνα μέ τήν επίσημη άποψη τοποθετείται τό 1.130 Π.Χ. κι έγινε τρείς γενιές μετά τήν καταστροφή τού Μινωϊκού Πολιτισμού. Υπάρχουν όμως σαφή καί τεκμηριωμένα, Γεωμορφολογικά (Κ.Κουτρουβέλης, ταξίαρχος ε.α. Γεωγραφικής υπηρεσίας Στρατού) καί Αστρονομικά επιχειρήματα, που τόν τοποθετούν τό 3.087 π.Χ. Οπότε η Αργοναυτική εκστρατεία που έγινε μιά γενιά νωρίτερα, τοποθετείται γύρω στό 3.110 κι ο Ορφεύς έζησε τό 3.170 π.Χ. Η χρονολόγηση αυτή ταιριάζει καί μ' αυτήν τού Μανέθωνος γιά τόν Μένες ή Μηνάν ή Μήνωα (3.100 π.Χ.) Τότε τό 3.110 έζησε καί ο Θηβαίος Ηρακλής, ενώ ο Ιδαίος Ηρακλής που ήταν σύγχρονος τού Φορωνέως, χρονολογείται πρίν από τόν Κατακλυσμό. Εδώ βλέπουμε ένα παράδειγμα συνωνύμων προσώπων (υπήρξε καί τρίτος αρχαιότερος Ηρακλής, τού οποίου Ναό βρήκε ο Αλέξανδρος στην Τύρο) κι αυτή είναι κι η μόνη εξήγηση όσων ασυμβατοτήτων στήν χρονολόγηση. Είναι φανερό ότι καί τότε, όπως καί στήν Κλασσική Ελλάδα, αλλά καί σήμερα, υπήρξαν διαφορετικά πρόσωπα μέ τό ίδιο όνομα. Έτσι υπήρξαν τουλάχιστον δύο Διόνυσοι, μέ πρώτο τόν γιό τής Δήμητρας ή τής Ιούς, Όσιρη γιά τούς Αιγυπτίους καί Surya γιά τούς Ινδούς, καί τελευταίο τόν Διόνυσο τής Σεμέλης.  Δώδεκα Ηρακλείς, μέ τελευταίο αυτόν τής Αλκμήνης κ.ο.κ. Στην Αίγυπτο  εβασίλευσαν , οι θεοί  Ηφαιστος, ο γιός του Ηλιος, ο Φαέθων, ο  Δίας, ο Ηρακλής ο 2ος κ.α. Έτσι έχουμε Ορφέα, μαθητή του Ερμή καί ιδρυτή τών Μυστηρίων καί τών Ηλιακών Ιερών κορυφής καί Ορφέα τού Οιάγρου, τον κιθαρωδό, που συμμετείχε στά Αργοναυτικά. Μέ τά στοιχεία που έχουμε, μερικά από τά οποία αναφέραμε, θα επιχειρήσουμε μία πιθανή χρονολόγηση που νά ανταποκρίνεται κατά τό μέγιστο δυνατόν στίς υπάρχουσες ιστορικές καί Μυθο-ιστορικές αφηγήσεις(ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕς, Δημ. Βαρδίκου,Εκδ. ΑΤΤΙΚΑ, Αθήνα)

 

Η Κοσμογονία του Ησιόδου. Στ᾽ αλήθεια πρώτα‒πρώτα το Χάος έγινε. Κι ύστεραη πλατύστερνη η Γη, η σταθερή πάντοτε έδρα όλων των αθανάτων που την κορφή κατέχουνε του χιονισμένου Ολύμπου, και τα ζοφώδη Τάρταρα στο μυχό της γης με τους πλατιούς τους δρόμους.  Αλλά κι ο Έρωτας που ο πιο ωραίος είναι ανάμεσα στους αθάνατους θεούς, αυτός που παραλύει τα μέλη και όλων των θεών κι ανθρώπων την καρδιά δαμάζει μες στα στήθη και τη συνετή τους θέληση.

Κι από το Χάος έγινε το Έρεβος κι η μαύρη Νύχτα. Κι από τη Νύχτα πάλι έγιναν ο Αιθέρας και η Ημέρα: αυτούς τους γέννησε αφού συνέλαβε σμίγοντας ερωτικά με το Έρεβος.

Και η Γη γέννησε πρώτα ίσον μ᾽ αυτή τον Ουρανό που ᾽ναι γεμάτος άστρα, να την καλύπτει από παντού τριγύρω και να ᾽ναι έδρα των μακαρίων θεών παντοτινά ασφαλής. Γέννησε και τα όρη τα ψηλά, τις όλο χάρη κατοικίες των θεών Νυμφών που κατοικούνε στα βουνά τα φαραγγώδη, μα και το πέλαγος το άκαρπο γέννησε που ορμάει με το κύμα,τον Πόντο, δίχως ζευγάρωμα ευφρόσυνο.

Κι έπειτα ξάπλωσε με τον Ουρανό και γέννησε τον Ωκεανό το βαθυδίνη τον Κοίο, τον Κρείο, τον Υπερίονα, τον Ιαπετό,τη Θεία, τη Ρέα, τη Θέμιδα, τη Μνημοσύνη, τη χρυσοστέφανη τη Φοίβη και την εράσμια Τηθύ.

"Στην αρχή των πραγμάτων, η μελανόπτερη Νύχτα,  στην αγκαλιά τη μαύρη και βαριά του Ερέβους γέννησε το πρώτο αυγό αερογέννητο, και καθώς περνούσε ο καιρός, πετάχτηκε ο Έρως, λάμποντας με χρυσά φτερά, στροβιλιζόμενος σαν τον άνεμο, ο Έρωτας ο πολυπόθητος και ο Έρωτας με το Χάος το φτερωτό σμίγοντας στα Τάρταρα γέννησε τη γενιά μας και την έβγαλε στο φως το απαστράπτον." Με αυτά τα λόγια περιγράφει ο Ησίοδος και οι Ορφικοί  την γέννηση του κόσμου

Ο Ηράκλειτος προέβλεψε και άλλα Σύμπαντα Αυτός είχεν ακράδαντη πεποίθηση ότι υπάρχουν κι’ άλλοι κόσμοι εκτός από δικό μας, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τις πρόσφατες έρευνες. Την ίδια πεποίθηση είχεν εξ άλλου και ο Πυθαγόρας για την δωδεκαδική συγκρότηση του ηλιακού μας συστήματος και μόλις πρόσφατα δικαιώθηκε με την ανακάλυψη των δύο χαμένων πλανητών. Αλήθεια πόσο θα είχε προχωρήσει ο ανθρώπινος πολιτισμός αν είχε επικρατήσει η σκέψη του Ηρακλείτου, και όλων των Ελλήνων φιλοσόφων αντί της Ιουδαιοχριστιανικής του Ενός θεού-δημιουργού των πάντων, εν ονόματι του οποίου σκοτώνονται ακόμη οι λαοί; Ποταμοί αίματος χύνονται εξ αιτίας της βλακώδους και δογματικής αντιλήψεως, ότι ο θεός του κάθε λαού είναι και ο δημιουργός του σύμπαντος Ο Ησίοδος δεν εννοεί ως Χάος μόνον το Σκότος που κυριαρχεί στον κενό χώρο του Σύμπαντος, αλλά και τον ενεργειακόν εκείνον χώρον που ύλη και ενέργεια βρίσκονται εν δυνάμει και σε πρωτόγονη αταξία(δεν έχουν πάρει μορφή)

 

Χάος, Γαία, Τάρταρα και Έρως Όπως προαναφέραμε, τέσσαρες Αρχές αναφέρει ο Ησίοδος ως αυτογεννήτους, ήτοι: Χάος, Γαία, Τάρταρα και Έρως. Ο αριθμός τέσσερα είναι μυστηριακός για τους Έλληνες. Συνθέτει εις ΕΝ ΟΛΟΝ τα τέσσερα διαφορετικά εις είδος, αλλά όμοια εις γένος, όντα, ιδέες, ιδιότητες, καταστάσεις ή γεγονότα, τα οποία αρμονικώς συντονισθέντα παραδίδουν την σφαιρικήν, φιλοσοφικήν αντίληψη του ορατού και του αοράτου κόσμου.

-Τέσσερα τα στοιχεία της Φύσεως ήτοι: Γη-Ύδωρ-Αήρ-Πυρ,

-Τέσσαρες οι κινήσεις της Ψυχής, ήτοι: Αισθήσεις-Συναίσθημα-Νόησις-Γνώσις,

-Τέσσαρες οι ιδιότητες της Αρετής ήτοι: Σωφροσύνη-Ανδρεία-Φρόνηση-Δικαιοσύνη

-Τέσσαρες οι συμπαντικές δυνάμεις, ήτοι: Ηλεκτρομαγνητική, Βαρυτική, Πυρηνική και Ακτινοβολίες

Δεν είναι δε τυχαίον ότι ο Όρκος των Πυθαγορείων εγένετο στην «Ιεράν Τετρακτύν» και λέγει:

«Ου μα τον αμετέρα γενεά παραδόντα Τετρακτύν, παγάν αενάου φύσεως ριζώματ’ έχουσαν»

Άνευ της γνώσεως των τεσσάρων στοιχείων δεν γίνεται κατανοητόν το θαύμα του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος. Σπάει η νοητική άλυσος και συνθλίβεται καθώς λιθοβολείται η αλήθεια από το σκότος της αγνοίας. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορούμε ν’ αντιληφθούμε την ρήση του μεγαλυτέρου πνεύματος όλων των εποχών, του Ηράκλειτου, που είπε: «Κόσμον τόνδε, τον αυτόν απάντων, ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησεν, αλλ’ ήν αεί και έστιν και έσται πυρ αείζωον, απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα »(Αυτόν εδώ τον κόσμον, που είναι ο ίδιος για όλα τα όντα, δεν τον έπλασε ούτε κανένας θεός ούτε κανένας άνθρωπος, αλλά ήταν πάντα και είναι και θα είναι φωτιά αείζωη, που με μέτρο ανάβει και με μέτρο σβήνει)

 

 

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β!

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΨΕΥΔΗ

 

Τα  Φοινίκια Ψεύδη

 

   Σύμφωνα με το έργο «Νεφέλες» του Αριστοφάνους δύο είναι τα χαρακτηριστικά του Σωκράτους:

1/ Η εξήγηση των φυσικών φαινομένων χωρίς την επέμβαση των θεών

2/ Τον «ήσσονα λόγο κρείσσονα ποιείν» που συντελεί στην διαφθορά των νέων

Επομένως τον κατηγορούν για αθεισμό και διαφθορά της νεότητος. Μετά από 24 χρόνια με βάση αυτήν την κατηγορία θα οδηγηθεί στο δικαστήριο και θα καταδικασθεί εις θάνατον, παρότι ο Πλάτων θεωρεί και τις δύο κατηγορίες ως συκοφαντικές. Περίπου για τις ίδιες κατηγορίες το σύγχρονο ιερατείο και οι συν αυτοίς κατηγορούν σήμερον την Προμηθέα Πυθία , η οποία εκείνο που επιζητούσε με το κήρυγμα της προς τους Ελληνες είναι το «Γνώθι σ‘ αυτόν» Να γνωρίσουν δηλαδή οι Ελληνες τους προγόνους τους στην διαχρονία τους. Τους πατέρες τους , τους παπούδες  τους όχι μόνον τους σημερινούς αλλά από την εποχή των θεών (Διός, Απόλλωνος, Αθηνάς, Δήμητρας κ. α) , των Ημιθέων και αυτών της Ομηρικής , Κλασσικής, Αλεξανδρινής -και γιατί όχι και της Βυζαντικής-εποχής , ώστε να βγάλουν διδάγματα για το μέλλον. Αυτοί δεν ήσαν οι Εβραίοι Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακιώβ , Μωυσής κ. α  οι πρόγονοι μας. όπως μας λένε εδώ και 17 αιώνες οι ιουδαιοχριστιανοί. Αυτό το ψέμμα θέλησε να καταρρίψει η Προμηθέα και τώρα ζητούν να την ρίψουν στην πυρά, σαν τον Τζορντάνο Μπρούνο.

 

   Πως σε καταντησαν Ελλάδα μας;

 

Έτσι δημιούργησε ο Θεός την Ελλάδα, και την ονόμασε Γη του Φωτός, γιατί «ελ» σημαίνει Φως και «λα» σημαίνει πέτρα έδαφος-Γη.

Και από την γη του Φωτός, την Γη που πρώτη αντίκρισε το φως του Ήλιου γεννήθηκαν οι Έλληνες φωτοδότες των αρετών και του πολιτισμού. Και σκόρπησαν αυτοί τον Πολιτισμό των εις όλη την Οικουμένη - καθώς και επαχθή!

Η Γέννηση της Ελλάδας, και της Ελληνικής Γλώσσας : «Ιστορία Ενέσεως της Ελληνικής Γλώσσας» Η. Τσατσόμηρος.

Όπως σημειώνει η  Γεωλογία και  άλλες συναφείς  επιστήμες, προ 140.000.000 ετών, όταν ολόκληρος ο πλανήτης σκεπαζόταν από νερά και χέρσος γη δεν εφαίνετο πουθενά, μια γιγαντιαία ανοδική ορογενετική κίνησις ανύψωσε υπέρ την επιφάνεια της υδρόσφαιρας προς τον Ήλιο, την λεγόμενη «Πελαγονική Οροσειρά» μια στενή ζώνη ξηράς που περιελάμβανε την βορειότερη Μακεδονία (Πελαγονία), τον Όλυμπο, την ανατολική πλευρά της μετέπειτα Θεσσαλίας και την βόρεια Εύβοια…Επί 115.000.000 χρόνια αυτή η μοναδική νησίδα, η Ελλάδα μας εν μέρει, αντίκρυζε ολομόναχη την πανθάλασσα που την περιτριγύριζε. Εις αυτήν την νησίδα για ογδόντα εκατομμύρια (80.000.000) έτη πριν ακόμα αναδυθούν άλλες οροσειρές, άρχισε η διαδικασία των νέων μορφών της γεννέσεως όντων. Πριν 35.000.000 έτη, δηλαδή 105.080.000 έτη μετά την άνοδο της Πελαγονικής Οροσειράς στην επιφάνεια, αναδύονται ως άλλα νησιά οι ορεινοί όγκοι όπως η Πίνδος, οι Δειναρικές Άλπεις, τα Πυρηναία, τα Ιμαλάϊα …

Η λογική λοιπόν παρουσία του ανθρώπου, σε όποια εποχή κι αν εμφανίσθηκε αυτός ο άνθρωπος στον πλανήτη, πρέπει να αναζητείται στον Όλυμπο.

Είναι δε αδύνατον ποτέ σε μία περιοχή που για λόγους ανερμήνευτους, αναδύεται η πρώτη χέρσος γη, ο άνθρωπος της προνομιούχου αυτής γης να σχηματίση γλώσσα αργότερα, από ότι οι άλλοι άνθρωποι, που η ανάδυση της γης τους καθυστερούσε κατά πάρα πολλά εκατομμύρια έτη. Επίσης η ανακάλυψη της Ιατρικής, Αστρονομίας, της Ναυσιπλοίας οι οποίες θεωρούνται οι αρχαιότερες επιστήμες στον άνθρωπο είναι Ελληνικά επιτεύγματα και αυτό το δηλώνουν τα Ελληνικά ονόματα τους και η Ελληνική ορολογία τους

 

Ποιός Επιβουλεύεται την Πανάρχαια Γλώσσα μας;

 

Χώρος και άνθρωπος εδώ μεταξύ Ολύμπου και Πίνδου εσχημάτισαν την Πανάρχαια Ελληνική Γλώσσα, η οποία και εδάνεισε τις λέγεις του πολιτισμού της εις όλους τους άλλους λαούς. Αυτή δε η Ελληνική Γλώσσα περικλείει τις λύσεις στα οικουμενικά προβλήματα της ανθρωπότητος.

Πληθώρα ερευνών και μελετών προσκομίζουν συντριπτικά στοιχεία με τα οποία αποδεικνύεται ότι ποτέ δεν υπήρξε Ινδοευρωπαϊκή μητέρα γλώσσα, αλλά αντιθέτως, η γονιμοποιός γλωσσική επίδραση η οποία εισήγαγε στις διάφορες γλώσσες παγκοσμίως τα γνωστά λεκτικά στοιχεία, κοινά σήμερα σε αυτές, ασκήθηκε από την Πανάρχαια Ελληνική Γλώσσα.

Η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει στο φως ολοένα και περισσότερα, και πειστικώτερα τεκμήρια, που επιβεβαιώνουν το τεράστιο ιστορικό βάθος της ανθρώπινης παρουσίας στον Ελλαδικό χώρο.

Αυτά τα τεκμήρια επίσης αποδεικνύουν πως οι πολιτισμικές ρίζες της Ελλάδας χάνονται στα βάθη του απωτάτου παρελθόντος και ταυτόχρονα αχρηστεύουν αυθαίρετες θεωρίες και δόγματα περί εμφανίσεως του ανθρώπου και του πολιτισμού στην Ανατολή και στην Αφρική.

Η Ελληνική Γλώσσα υπήρξε και είναι η τελειότερη μέχρι σήμερα ανθρώπινη γλώσσα επί της γης.

Οι Έλληνες διέθεταν όχι μόνον ένα αλλά είκοσι - συν αλφάβητα -. Το Χαλκιδικό (εκ του οποίου προέρχεται το Λατινικό), το Ιωνικό, το Κορινθιακό, … κ.λ.π.

Μια θεωρεία που εκτρέπεται της λογικής - το τερατογεννές ψεύδος περί Φοινικικού αλφαβήτου -δέχεται την σύνδεση της τελειώτερης γραφής (της Ελληνικής), με τον πολιτισμό των Φοινίκων, οι οποίοι είχαν έναν χαμηλοτάτης στάθμης πολιστισμόν.

Αρχαιολογική σκαπάνη αποδεικνύει ότι το Ιωνικό Αλφάβητο, ένα από τα είκοσι - συν Ελληνικά αλφάβητά μας - που ψευδώς θεωρείται Φοινικικής προελεύσεως, είναι τουλάχιστον 4.000 έτη παλαιότερον των Φοινίκων.

Υπάρχουν δηλαδή πολλά κείμενα, όπως υπάρχουν και πολλά αρχαιολογικά ευρήματα που βεβαιώνουν την ύπαρξη γραφής στην Ελλάδα για τουλάχιστον 7.000 χρόνια, δηλαδή χιλιάδες χρόνια πριν εμφανισθούν στην ιστορία οι Σημίτες/Φοίνικες.

Με προτροπή της Ελληνίστριας Mary McDonald και με πρόεδρο τον καθηγητή T. Brunnr, ξεκινά το 1972 στο Πανεπιστήμιο Καλιφορνίας (UCLA) το πρόγραμμα «Θησαυρός της Ελληνικής Γλώσσας» το περίφημο TLG. Μετά 13 χρόνια, το 2000, ο  πεμπτος δίσκος που κυκλοφόρησε (TLGE) 

περιλαμβάνει 90.000.000 (εννενήντα εκατομμύρια) λεκτικούς τύπους, εν συγκρίσει με τους λεκτικούς τύπους άλλων γλωσσών, Γαλλικής, Αγγλικής κ.λπ. που φθάνουν όχι περισσότεροι από 500.000 ή 600.000 και λιγότεροι.

Οι 90.000.000 ελληνικοί λεκτικοί τύποι ελήφθησαν από 11.000 έργα τριών χιλιάδων συγγραφέων, από τον 8ο αι. π.Χ. έως τον 15ο αι. μ. Χ. Μόνον 2.000 από τους 3.500 συγγραφείς είναι καθαρά Έλληνες. Και από τα 11.000 έργα μόνον 3.500 έργα ολόκληρα ή γραμμές είναι συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων προγόνων μας. Αυτά δε τα 3.500 έργα ολόκληρα ή γραμμές αποτελούν το ένα εκατομμυριοστό των επισήμων Αρχαίων Ελληνικών συγγραμμάτων που επέζησαν (που μας απόμειναν) μετά τους εμπρησμούς όλων των βιβλιοθηκών της Ελληνικής Επικρατείας, κατά τα Βυζαντινά χρόνια από το μένος των Χριστιανών.

Οι εμπρησμοί αυτοί κατέστρεψαν και αφάνισαν τα θαυματουργά επιτεύγματα του μεγαλύτερου λαμπρότερου Παγκόσμιου Πολιτισμού των Ελλήνων προγόνων μας. Έτσι κατεστράφη η Ελληνική Γραμματεία.

 Σήμερα το ερώτημα που αιωρείται στον κόσμο είναι : «Γιατί στην αρχαία εποχή (στην Αρχαία Ελλάδα) η δημιουργικότητα των Ελλήνων ήταν ασύλληπτη και αμίμητη, μα αυτή η ιδιαιτερότητά τους λες και έχει πεθάνει, εφ΄ όσον για 2.000 χρόνια σχεδόν τίποτε πια δεν δημιουργούν, ούτε πια ακούγονται»; 

 

Γιατί,  οι Έλληνες δεν Δημιουργούν;

Γιατί σταμάτησαν να δημιουργούν;

Πότε σταμάτησαν να δημιουργούν;

Η δημιουργικότητα των Ελλήνων ήταν θρέμμα της Ελληνικής των Παιδείας. Τι λοιπόν συνέβη στην Παιδεία των Αρχαίων Ελλήνων;

Ω! Έλληνες, ψυχής της ψυχής μου, πανάκριβο Γένος, ταλαίπωρον Γένος.

Θα ανοίξω σε εσάς τους πόνους και τα δάκρυα από τα βάθη της παιδικής ψυχής μου και θα σας διηγηθώ μιάν ΑΛΗΘΕΙΑ (α=στερητικόν και το ρήμα λανθάνω =σφάλω, δηλαδή η άσφαλτη αλήθεια) :  Ποιοί και γιατί Κατέστρεψαν τον Πανάρχαιο Ελληνικό Πολιτισμό και Λόγο;

 

Τώρα για μας «Περασμένα Μεγαλεία και διηγόντας τα να κλαις» παιδί αθανάτων θεών και αθανάτων ηρώων. Είναι δύσκολο για μένα να παραμείνω αλύγιστη και να καταπνίξω τον πόνο μου όταν μιλάω γι’ αυτές τις ανεπανάληπτες θηριωδίες που κατέστρεψαν το Ελληνικό Έθνος και τα φώτα του Ελληνικού πνεύματος, που κατέστρεψαν την Ελληνική ασύλληπτη Γραμματεία, και δημιούργησαν την μετέπειτα λανθάνουσα πορεία του Έθνους μας.

Επί αιώνες διώχθηκε μέχρις ιστορικού θανάτου ο Ελληνισμός. (Πολιτισμός, Γραμματεία, Παιδία). Ποίος ο λόγος; Πώς; Πότε;

Περί της θρησκείας των αρχαίων Ελλήνων (Εθνικών), την θρησκεία του Ελληνικού Έθνους - την «Εθνική Θρησκεία».

Την Εθνική Θρησκεία οι Χριστιανοί ονόμαζαν περιφρονητικά «ειδωλολατρεία» από την λέξη «είδωλον» = το ομοίωμα, το απεικόνισμα, η εικόνα, το άγαλμα. Σημ. : Και οι εικόνες των Χριστιανών σύμφωνα με τα ανωτέρω, είναι είδωλα.

Διέδιδαν οι Χριστιανοί ότι οι Εθνικοί είχαν αισχρή θρησκεία, φέρνοντας ως παράδειγμα τους έρωτες των θεών, αποκρύπτοντας δε τους συμβολισμούς των αρχαίων ελληνικών κειμένων σχετικά με την εθνική θρησκεία, την θρησκεία του Ελληνικού Έθνους.

Οι συμβολισμοί των αρχαίων Ελλήνων, όσον αφορά την εθνική θρησκεία ήσαν ποιητικώτατοι και αριστουργηματικοί. Στην «Θεογονία» όπου οι συμβολισμοί αφθονούν, βρήκαν έδαφος για να συκοφαντήσουν οι απολογητές Χριστιανοί, χρησιμοποιώντας κάθε ψεύδος.

Γράφει η Θεογονία του Ησιόδου (56-57) : «Εννέα γαρ οι νύκτες εμίσγετο μητίετα Ζεύς νόσφιν απ’ αθανάτων ιερόν λέχος εισαναβαίων», που ερμηνεύεται «Διότι εννέα ήσαν οι νύχτες και με αυτές ο βαθυστόχαστος Ζεύς έσμιγε κρυφά από τους αθανάτους στο ιερό κρεββάτι ανεβαίνοντας». Με αυτούς τους ιερούς στίχους οι Χριστιανοί απομονώνοντάς τους, έφεραν τον Δία ως ηδονολάτρη και ερωτόληπτο, ενώ η Θεογονία πιο κάτω γράφει (Θεογ. 104) : «Χαίρετε τέκνα Διός, δότε δε ιμερόεσσαν αοιδήν» που ερμηνεύεται : «Χαίρετε γεννήματα (δημιουργήματα) του Θεού δώστε το τραγούδι που φέρνει την έμπνευση», τονίζοντας εδώ ότι τα γεννήματα των εννέα νυχτών ήταν οι εννέα μούσες (όπου κάθε μούσα αντιπροσώπευε κάποια επιστήμη). Η έμπνευση γεννά τις επιστήμες, εφ΄ όσον όλα απορρέουν από την θεία βούληση.

Οι Χριστιανοί φέρουν τον Δία ως ανθρωποφάγο, βασιζώμενοι στην Θεογονία 886 όπου ο Ησίοδος γράφει : «Ζεύς δε θεών πρώτην άλοχον θέτο Μήτιν …» (την οποία καταβρόχθησε) το οποίο απλώς εννοεί ότι ο Θεός ενσαρκώθηκε την σοφία, έγινε πάνσοφος, αφού Μήτις = σοφία στα αρχαία ελληνικά.

Όσον αφορά την πολυγαμία του Δία γράφει η Θεογονία (901) : «Δεύτερον ηγάγετο λιπαρήν Θέμιν ή τέκεν Ώρας, Ευνομίην τε Δίκην τε και Ειρήνην …» που ερμηνεύεται «Δεύτερη γυναίκα πήρε την λαμπρή Θέμιδα, η οποία του γέννησε τις Ώρες, την Ευνομία, την Δίκη και την Ειρήνη …» υπονοώντας ότι από τον Θεό προέρχεται η συμπαντική τάξη (οι Ώρες ήσαν θεότητες της εν τη φύσει τάξεως), η Δικαιοσύνη = Θέμις, η Ευνομία, η Δίκη, η Ειρήνη, όλα δηλαδή τα αγαθά που δίνει ο Θεός στην ανθρωπότητα και επιβλέπει για την σωστή εφαρμογή τους.

 

 

 

Τα Μεγάλα Ψέματα

1. Η Καταγωγή του Ανθρώπου απο την Αφρική προ 35.000 ετών. Η  ανακάλυψη του Ευρωπαίου Αρχανθρώπου  των Πετραλώνων Χαλκιδικής , ηλικίας 700.000 ετών και στάχτης ηλικίας 1.000.000 ετών, από τον διακεκριμένο  ανθρωπολόγο κ. Αρη Πουλιανό, τους διαψεύδουν πανηγυρικά  . Στον ίδιο χώρο βρέθηκαν και  αρχέγονα εργαλεία  των αρχανθρώπων, τα οποία φανερώνουν ότι ήσαν εχέφρονες ()homo sapiens. Επίσης ευρέθησαν  ελέφαντες  στην περιοχή της  Πτολεμαίδος ηλικίας άνω των 10 εκατομμυρίων ετών,  οι οποίοι είχαν σκοτωθεί απο κυνηγούς.  Αυτές και άλλες μαρτυρίες  τους  καταρρίπτει παταγωδώς την   δογματική  κοσμοθεωρία, περί δήθεν καταγωγής των ανθρώπων απο τους πηθίκους της Αφρικής , οι οποίοι ως εχέφρονες διά της Μέσης Ανατολής και της «Γης Χαναάν» διεπεραιώθησαν στην Ευρώπη. Οχι φυσικά ότι δεν κατάγεται ο άνθρωπος -σύμφωνα με την θεωρία της εξελίξεως - από κάποιο είδος πιθήκου που ξεχώρισε από τα  λοιπά είδη, αλλά αυτό το είδος δεν είναι αναγκαίον να κατάγεται από την Αφρική , δεδομένου ότι το κλίμα του Αιγαίου όλες τις εποχές ήτο ιδανικότατο για την ανάπτυξη της ζωής και φυσικά και του ανθρώπου. Να σημειωθεί ότι  πλείστα είδη  θηρίων  βρέθηκαν στην περιοχή της χαράδρας Πικερμίου η οποία χαρακτηρίζεται ως φυσικό παλαιοντολογικό  μουσεία μεγάλων θήρίων, τα οποία εθεωρείτο ότι ποτέ δεν έζησαν στην Ελληνική χερσόννησο. Επίσης βρέθηκε ένα άλλο παλαιοντολογικό νεκροταφείο  του ονομασθέντος ‘Σαμοθηρίου ‘ (μικροί ελέφαντες)της Σάμου  κ.ο.κ

 

2. Η Ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο. Προ του Κολόμβου είχαν πάει οι Ελληνες Αργοναύτες και άφησαν εκεί τον προκατακλυσμιαίο Ελληνικό Πολιτισμό και πλείστα Ελληνικά σύμβολα κ.α. Ομως για αυτά ομιλούν αορίστως  ότι είναι Φοινικά ή Αιγυπτιακά.

3.  Το Ολοκαύτωμα των  Εβραίων. Ο θάνατος 6 εκατ. Εβραίων κατά τα  Ολοκαυτώματα του Β!  Παγκοσμίου  Πολέμου είναι ένα τραγικό γεγονός , όπως και η απώλεια 50 εκατοτομμυρίων ψυχών κατά τον  πόλεμο τούτο. Οι Ελληνες αναλογικά υπέστημεν το μεγαλύτερο αριθμό απωλειών με περίπου άνω του 1.000.000 νεκρούς , αγνοούμενους και τραυματίες και  ολοσχερή καταστροφή της υλικοτεχνικής μας υποδομής. Ο αριθμός  του Ολοκαυτώματος των Εβραίων καίτοι αμφισβητείται από πολλούς , ακόμη και απο Εβραίους , είναι θέμα ιστορικών να τον ερευνήσουν. Από την άποψη αυτή δεν θεωρούμε ότι η απόφαση του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου να ποινικοποιήσει την αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος είναι δημοκρατική πράξη και βοηθάει προς την κατεύθυνση αυτή, δεδομένου ότι υπάρχουν και άλλες Γενοκτονίες , όπως των Ελλήνων , Αρμενίων Ασσυρίων , Κούρδων κ. Α από την Τουρκία το 1915-1922 , αλλά και νεωτέρων που δεν έχει ακόμη αναγνωρισθεί από την διεθνή κοινότητα και ιδιαιτέρως από την ίδια της Τουρκία που αρνείται να αναγνωρίσει αυτές τις ιστορικά τεκμηριωμένες Γενοκτονίες.

 

Διεθνής  Συνωμοσία: Τα 3  Ανθελληικά Αβραμικα Δόγματα

 

Σ' αυτήν τήν καταληστευμένη, Πολιτιστικά Ελλάδα, παρά τήν πληθώρα τών αναφορών στά,  διασωθέντα κείμενα, η άρνηση της Αρχαιολογίας νά δεχθή το φαινόμενο τής Πολιτισμικής αντεξελίξεως καί τήν ύπαρξη αρχαιότερων Πολιτισμών, εκφράζεται πιό εξειδικευμένα. Και να σκεφθεί κανείς από τα   διασωθέντα 5% της αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας - διότι το 95% κατεστράφη απο τις ίδιες Ασιατικές ορδές-είναι τόσες   πολλές οι αναφορές για την ανωτερότητα και αξία του Ελληνικού Πολιτισμού, ώστε δεν θα έπρεπε ουδείς να αμφιβάλει. Η οριοθέτηση καί η πρός αυτήν αξιολόγηση καί προσαρμογή, γίνεται μέ τρείς βασικές θέσεις-προϋποθέσεις. Με τρία ιστορικά δόγματα:

 

1ον Περί των Ινδοευρωπαίων.

Τήν αποδοχή τής ανεδαφικής, λεγομένης Ινδοευρωπαϊκής θεωρίας, τών Jhones (1786) καί Bob (1816) ότι δήθεν οι Έλληνες δηλαδή δέν είναι αυτόχθονες, ούτε κληρονόμοι άλλου αρχαιοτέρου, προκατακλυσμιαίου Πολιτισμού, αλλά αντίθετα ήρθαν στό Αιγαίο από τίς Ρωσικές στέπες τής κεντρικής Ασίας, κατακτώντας τούς "προέλληνες" καί όχι Έλληνες, αυτόχθονες κατοίκους.

 

2ον Εξ Ανατολών το Φως.

Την θέση  αυτή ότι δηλαδή  κάθε Πολιτισμικό στοιχείο τους, συμπεριλαμβανομένου καί του Αλφαβήτου, τό δανείστηκαν, αν δέν τό έκλεψαν, από τούς Σουμερίους, Ασσυρίους, Σημίτες Φοίνικες καί Χαναανίτες Εβραίους. Και όμως από τον Ελληνικό κόσμο ξεκίνησε η  απαράμιλλη σε πλούτο και εξαίσια σε δομή Γλώσσα των θεών, η Φιλοσοφία, η πνευματική και ιδεοκρατική Θρησκεία  , οι Επιστήμες και τα Γράμματα, οι Καλές Τέχνες και η Αρχιτεκτονική, οι Θεσμοί, τα Πολιτεύματα(με τελευταίο την Δημοκρατία),  η Πολιτική,  η Τεχνολογία , ο Αθλητισμός και οι Ολυμπιακοί Αγώνες, το Θέατρο και η Μουσική , η Ναυσιπλοία και Αστρονομία, η Ιατρική, η Στρατηγική κ. α

Επίσης από αυτόν τον ευλογιμένο τόπο ξεκίνησε η αξιοπρέπεια του ατόμου, ο σεβασμός στην γνώμη του άλλου , η αμφισβήτηση ακόμη και των θεών, η ανεξιθρησκεία, ο διάλογος , η λογική και ο διαλογισμός, το «γνώθι σ’ αυτόν» , το «μηδέν άγαν», το «πάντων μέτρον άνθρωπος» το «πάντες πάντα αδιανέμητα νέμονται» και οι πανανθρώπινες αξίες (ελευθερία, ανδρεία , δικαιοσύνη, φιλοπατρία, σωφροσύνη,  ανθρώπινα δικαιώματα , αμφικτυονίες, ειρήνη κ.α) Και όταν αυτά τα βίωναν οι Ελληνες αρκετοί από τους άλλους λαούς -που εσφαλμένα θεωρούν πρωτοπόρους-ήσαν είτε δούλοι , είτε βάρβαροι , ενώ πάμπολλοι ζούσαν ακόμη σε σπήλαια και σε δάση και έκαναν ανθρωποθυσίες .

 

3ον Η  Θεόπνευστη Βίβλος  .

Με το δόγμα της δήθεν θεόπνευστης  Βίβλου  αποσκοπούν στήν  συρρίκνωση του χρονολογικού βάθους της Ιστορίας μας. Όσο  κοντένουν  τό παρελθόν τών Ελλήνων, τόσο πιό αρχαίοι καί πιό σοφοί αναγνωρίζονται άλλοι, περιούσιοι λαοί, αποκτώντας έτσι  πολιτιστικά και ιστορικά ερείσματα νομιμοποιήσεως του σημερινού εξουσιασμού τού Πλανήτη. Όσα ευρήματα δέν συμπορεύονται μ’ αυτές τις προϋποθέσεις, προκρουστικά παρερμηνεύονται ή αλλοιώνονται κι αν αυτό είναι δύσκολο, απαγορεύεται η έρευνά τους μέ νόμο (όπως αυτός, ο "μικρούτσικος", γιά τήν Πυραμίδα του Ελληνικού. στό Αργος), ή ακόμη κι εξαφανίζονται (όπως τό κρανίο του μικροκέφαλου τής Κρήτης). Κατά τό παρελθόν όσες  αναφορές σέ κείμενα, διαψεύδουν την οριοθετημένη άποψη, αλλοιώνονταν από τούς στρατευμένους ή φανατικούς αντιγραφείς. Οταν αυτό είναι δύσκολο, χαρακτηρίζονται Μύθοι και αποκυήματα καλπάζουσας φαντασίας καί άρα χωρίς επιστημονική αξία. Η Εβραική παράδοση αποτελεί πηγή  όλων των Αβραμικών θρησκειών και ο θεμέλιος λίθος κάθε ψεύδους  , εκτροπής και  κακίας στον κόσμο.  Το ψυχοφθόρο  τούτο βιβλίο επεβλήθη δια δόλου και δια πυρός και σιδήρου στους λαούς απο τους βαρβάρους της Ερήμου , αφού πρώτα την επέβαλαν στην Ρωμαική Αυτοκρατορία και μέσω  αυτής  και σε  μεγάλα τμήματα του Ανατολικού και Δυτικού Κόσμου . Τούτο είχε σαν  αποτέλεσμα  το σταμάτημα  του νεογέννητου Ελληνικού Πολιτισμού και  η οπισθοσδρόμηση  του κόσμου προς τον θεοκρατικό , δογματικό και σκοτεινό Μεσαίωνα,  που  άκομη διαρκεί ως ένα βαθμό  ως τις μέρες μας

 

 

Η Πνευματική Γενοκτονία του Κόσμου

 

Τό αρχαιότερο σχέδιο της πιό μεγάλης και συστηματικής γενοκτονίας, αλλά και της πιό βάρβαρης και αντι-ανθρωπιστικής Πολιτισμοκτονίας, λαμβάνει χώρα εδώ και 2200 χρόνια από  Ασιατικές ορδές σε βάρος του Ελληνικού Πολιτισμού. Θέλουν με κάθε τρόπο να τον σβήσουν. Αυτή εξυφαίνεται με διάφορα μέσα, ήτοι: με αναρίθμητες πλαστογραφίες, παραχαράξεις, διωγμούς , σφαγές, καταστροφές  ,πυρπολήσεις και γενοκτονίες για να συκοφαντήσουν καί υποκλέψουν ή και να  ξερριζώσουν και  διαβρώσουν , έναν μοναδικό Φωτοδότη καί Ανθρωπόφιλο Πολιτισμό.   Αυτοί αποσκοπούν να φθείρουν τό Έθνος που διαχρονικά τόν εκτρέφει. Κι είναι  θαύμα (ή μήπως δέν είναι;) τό πώς αυτό τό Έθνος, μετά από 22 αιώνες συνεχούς καί άγριας Εθνοκτονίας, Γλωσσοκτονίας, Θρησκειοκτονίας, Ηθοκτονίας , Αρετοκτονίας και  καταστροφής της Γλώσσης του μπορεί καί επιβιώνει, πολύπαθο καί πληγωμένο,  και ξεπροβάλλει πάντα όρθιο , σαν τον Ελληνικό φοίνικα, !

 

 

 

Παρόμοιες  ψευδο-θεωρίες έχουν παγιωθεί κατά το παρελεθόν  και έχουν πάρει την μοργή δόγματος και  θρησκείας, όπως λ.χ

1. Η Καταγωγή του Ανθρώπου απο την Αφρική προ 35.000 ετών. Η  ανακάλυψη  Ευρωπαίου Αρχανθρώπου  των Πετραλώνων Χαλκιδικής από τον ανθρωπολόγο κ. Αρη Πουλιανό ηλικίας 700.000 και των κυνηγών ελεφάντων της Πτολεμαίδος ηλικίας άνω των 10 εκατομμυρίων ετών, παρότι  τους διαψεύδει παταγωδώς την απορρίπτουν δογματικά.

2. Η προέλευση του πρώτου πολιτισμού από την Ανατολή (Μεσοποταμία, Αίγυπτο, Ινδία, Κίνα, Φοινίκη ) Ολα τα αρχαιολογικά ανα΄τον κόσμο ευρήματα και οι  μαρτυρίες των αρχαίων συγγραφέων τους διαψεύδουν. Ολα μαρτυρούν ότι ο πολιτισμός έχει κοιτίδα το Αιγαίο. Και τι μ’ αυτό; Αυτοί τα αγνοούν δογματικά εις πείσμα της επιστημονικής αλήθειας και των μετρήσεων με τον άνθρακα 14 κ.α

3. Η ανακάλυψη των συμφώνων   της Ελληνικής Γραφής    από τους Φοίνικες.. Τα Επη του Ομήρου (Ιλιάδα και Οδύσσεια) , η Κρητική Ιερογλυφική Γραφή και  η Γραμμική Γραφή  Α! και Β! τους διαψεύδουν  παταγωδώς. Ομως αυτοί επιμένουν δογματικά διότι έτσι τους βολεύει.

4. Η ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο. Προ του Κολόμβου είχαν πάει οι Ελληνες Αργοναύτες και άφησαν εκεί τον Ελληνικό Πολιτισμό και πλείστα Ελληνικά σύμβολα. Ομως για αυτά ομιλούν αορίστως για Φοινικά ή Αιγυπτιακά.

6.  Ο θάνατος 6 εκατ. Εβραίων κατά τα  Ολοκαυτώματα των Α! και Β! Παγκοσμίων  Πολέμων. Ο αριθμός αυτός είναι εξωφρενικός και αμφισβητείται ακόμη και απο Εβραίους . Και πως συμβαίνει και στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους να πεθάνουν 6 εκατ. Εβραίοι; Ο πιθανότερος αριθμός  είναι ο θάνατος      72.000 θυμάτων κατά τον Β! ΠΠ που πέθαναν κυρίως από ασθένειες ,  κακουχίες, βομβαρδισμούς  κ. α. Γιατί αν έκαναν εκτελέσεις πρώτα έπρεπε να εκτελέσουν τους αρχηγούς των, όπερ άτοπον , διότι όλοι επέστρεψαν και έγιναν αρχηγοί του Ισραήλ(Μπεν Γκουριόν, Γκόλντα Μείρ κ.α)

7. Ο Μύθος περί των Ινδοευρωπαίων . Αυτός ελλείψει παντελών  αποδείξεων  της αρχικής κοιτίδας αυτής της  φανταστικής εθνότητος έχει καταπέσει και παραμένει μόνον αναφορικά με την Ινδοευρωπαική ομογλωσσία. Ομως  ο πλούτος  της Ελληνικής Γλώσσης  με άνω των 75 εκατομμυρίων λυμάτων και λέξεων είναι η αποστομωτικότερη  απόδειξη ότι είναι η μητέρα όλων των λεγομένων Ινδοευρωπαικών  γλωσσών και διεδόθη κατά τις προιστορικές εκστρατείες του Ηρακλέους, του Διονύσου, του Ερμή του Τρισμέγιστου, του Μέμνονος, του Αλεξάνδρου κ.α.

8. Η ονομασία του τεχνητού κρατιδίου των Σκοπίων ως Μακεδονία. Ολα τα αρχαιολογικά ευρήματα , τα ιστορικά και εθνολογικά στοιχεία βοούν περί της πρόσφατης απάτης η οποία ξεκίνησε απο το 1943 από τον Τίτο και συνεχίζεται από τα σκοτεινά ανθελληνικά κέντρα ως σήμερον.

9. Ο μύθος της θεωρίας της Σχετικότητος του εβαίου Αλβέρτου Αινσταιν. Αυτή προβλέπει ένα στατικό και ελλειπτικό σύμπαν και για να  είναι στατικό ο Αινστάιν είχε επινοήσει την παγκόσμια σταθερά , την εποχή που ο μέγας αστρονόμος Hubble είχε παρατηρήσει την συστολή του.  Με σκοπιμότητα μεγαλοποίησαν την ψευδή θεωρία της Σχετικότητος –όπως αποδεικνύεται σύμερον –και ταυτόχρονα τα επιτεύγματα των  Ανατολικών   λαών, ώστε να υπερισχύσουν των Ελλήνων και εν συνεχεία οικειοποιούνται έμμεσα τα επιτεύγματα των λαών αυτών(Βαβυλωνίων, Περσών, Ασσυρίων κ.α) τους πολτοποιούν ονομάζοντας τους όλους συλλύβδην τους ανατολικούς λαούς  «σημίτες». Επειτα επιβάλλουν με τους δικούς τους πανεπιστημιακούς  και την βοήθεια του Χριστιανικού Κατεστημένου της Δύσεως  την θεωρία , ότι τάχα οι κατασκευασθέντες κατ’ αυτόν τον τρόπον «σημίτες» είναι απόγονοι του «Σημ» και επειδή ο Σήμ είναι απόγονος του Νώε, όλοι οι σημίτες είναι  Εβραίοι , ανήκουν στον «περιούσιο λαό της γης» και έχουν θεό τους το Γιαχβέ . Μέσα απο αυτήν την παραμυθολογία και  ψευδολογία την οποίαν  μεγεθύνουν και επαναλαμβάνουν τα ελεγχόμενα απο αυτούς μέσα τυφλώσεως και  διαστρεβλώσεως της αλήθειας φθάνουν στο συμπέρασμα ότι αυτοί είναι οι απόγονοι του πολιτιστμόύ στον κόσμο.

10. Τέλος, η «Θεόπνευστη Βίβλος» των Εβραίων, η οποία αποτελεί πηγή  όλων των Αβραμικών θρησκειών και το θεμέλιο λθτο κάθε ψεύδους  , εκτροπής και  κακίας του κόσμου.  Το ψυχοφθόρο  τούτο βιβλίο επεβλήθη δια δόλου και πυρός και σιδήρου απο τους βαρβάρους της Ερήμου στην Ρωμαική Αυτοκρατορία, με αποτέλεσμα να σταματήσει τον νεογέννητο Ελληνικό Πολιτισμό και να   οπισθοσδρομήσει  τον κόσμο στον Μεσαίωνα  που  άκομη διαρκεί, ως τις μέρες μας

11. Τέλος τα ψεύδη περί των αιτιών των Α! & Β!Π.Π του Ψυχρού Πολέμου και του Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας.

 

Κωνασταντίνος Κωνσταντινίδης

Υποστράτηγος ε.α-Συγγραφεύς

OI ΞΕΧΑΣΜΕΝEΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚO-ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΚΕΣ

ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Μαριολάκος Η.Δ.1

1Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών , Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος,

Τομέας Δυναμικής, Τεκτονικής & Εφαρμοσμένης Γεωλογίας, Πανεπιστημιούπολη,

Ζωγράφου, 157 84, Αθήνα, Ελλάδα, mariolakos@geol.uoa.gr

Περίληψη

Πολλοί πιστεύουν οτι η Ελληνική Μυθολογία είναι ένα αποκύημα της ζωηρής

φαντασίας των ευφάνταστων αρχαίων Ελλήνων. Κατά συνέπεια,όλοι οι Ελληνικοί

Μύθοι είναι φανταστικές ιστορίες. Κατά τη γνώμη μου, η άποψη αυτή είναι εσφαλμένη,

τουλάχιστον σχετικά με το θέμα των γεωγραφικών και φυσικών-ωκεανογραφικών

χαρακτηριστικών του Ατλαντικού Ωκεανού, και γενικότερα των ωκεανών, όπως αυτά

περιγράφονται κυρίως από τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τα Ορφικά και τον Πλούταρχο .

Στην παρούσα εργασία (i) ορισμένες από τις παραπομπές που γίνονται από τους

παραπάνω συγγραφείς είναι επιλεκτικά αναφερόμενες, και (ii) η φυσική και γεωλογική

επιβεβαίωση είναι δεδομένη, με βάση τις σημερινές επιστημονικές απόψεις και γνώσεις.

Αυτό σημαίνει ότι οι Αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν τους Υπερβόρειους, τη Βαλτική

Θάλασσα, το νησί της Ierne (Ιρλανδία) και τη Βρετανία κλπ, από τα Ορφικά.

Από τα γραπτά του Πλούταρχου, γνώριζαν (i) τη σχετική θέση της σημερινής Ισλανδίας

(Ωγυγία) και την απόστασή της από τη Βρετανία, (ii) ότι προς τα δυτικά της Ισλανδίας,

υπάρχουν τρία άλλα νησιά και μάλιστα πρέπει να είχαν φτάσει μέχρι εκεί, όπου ο ήλιος

δύει για μόνο μία ώρα την ημέρα, (iii) ότι πέρα από τα τρία αυτά νησιά και προς τα

δυτικά υπάρχει μια «μεγάλη ήπειρος», η οποία περιβάλλει τον Ωκεανό και πολλά άλλα.

Ο Όμηρος και ο Ησίοδος έγραψαν ότι (i) ο Ωκεανός είναι ένα «ποτάμι» που ρέει

συνεχώς, (ii) ότι αυτό το ποτάμι περιβάλλει τη Γη και (iii) ότι η ροή του είναι

τυρβώδης, όχι μόνο στην επιφάνεια, αλλά και στο βάθος επίσης .

Δυστυχώς, όλη αυτή η γνώση σταδιακά ξεχάστηκε από όλους. Αυτός είναι ο λόγος για

τον οποίο η Οδύσσεια θεωρείται απλώς ένα ψυχαγωγικό ποίημα , και ο νόστος του

Οδυσσέα , μια φανταστική ιστορία, χωρίς ίχνη ιστορικής πραγματικότητας .

Λέξεις κλειδιά : Ελληνική Μυθολογία, Κρόνος, Ωγυγία, Ατλαντικός Ωκεανός,

Oceanus, Gulf Stream(Κόλπος του Ρεύματος), Ηρακλής .

1. Εισαγωγή

Πολλοί πιστεύουν οτι η Ελληνική Μυθολογία είναι αποκύημα της ζωηρής φαντασίας

των αρχαίων Ελλήνων. Έτσι, μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα ,όλοι οι ειδικοί

επιστήμονες και ειδικά οι αρχαιολόγοι και οι ιστορικοί, πίστευαν πως από κάθε

2

γραπτό αρχαίων συγγραφέων, όπως του Ησίοδου, του Πλάτωνα, του Στράβωνα, του

Διόδωρου του Σικελιώτη και κυρίως του Ομήρου, που συνδέονταν με τη μυθολογία,

έλειπε κάθε ‘’σπέρμα’’ αλήθειας. Οι Ελληνικοί Μύθοι συνεπώς ήταν φανταστικές

ιστορίες . Μόνο μετά τις ανασκαφές του Σλήμαν αποδείχθηκε ότι όλα τα γραπτά του

Ομήρου σχετικά με την Τροία ήταν αληθινά και όχι μόνο αυτό, αλλά ότι και στην

Ελλάδα πόλεις όπως οι Μυκήνες υπήρξαν και ήταν οι αντίπαλοι των Τρώων, κλπ.

Παρ 'όλα αυτά, ακόμη και σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι όλα αυτά που

περιλαμβάνονται σε αυτά τα γραπτά δεν αντιστοιχούν στην αλήθεια. Δική μας

έρευνα, σχετικά με την ακρίβεια πολλών φυσικών και γεωλογικών περιγραφών,

αναφερόμενων από διάφορους αρχαίους συγγραφείς και ιδιαίτερα από τον Όμηρο,

τον Ησίοδο, τα Ορφικά, τον Διόδωρο Σικελιώτη, τον Πλούταρχο και άλλους, έχει

δείξει ότι οι προϊστορικοί Έλληνες γνώριζαν πολλά ,σχετικά με τα φυσικο-

ωκεανογραφικά χαρακτηριστικά κυρίως του Ατλαντικού Ωκεανού. Βεβαίως, όλα τα

παραπάνω, για άγνωστους λόγους, δεν περιγράφονται κατά τέτοιο τρόπο που να είναι

εύκολα κατανοητά από όλους, αλλά ως ένας μύθος, μέρος της ελληνικής μυθολογίας.

Σε αυτή την μελέτη, αντικείμενο της γεωμυθολογικής ανάλυσης είναι ο Ατλαντικός

Ωκεανός και η σχέση του με τους μεγάλους Τιτάνες της Ελληνικής Μυθολογίας και

κυρίως με τον Ωκεανό, τον Άτλαντα και τον Κρόνο.

Όλα αυτά αναφέρονται σε μια πολύ παλιά εποχή και σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον

στην έναρξη της 3ης χιλιετίας π.Χ., μέχρι το τέλος της 2ης, δηλαδή μέχρι το τέλος της

Μυκηναϊκής περιόδου.

Και επειδή πολλά από όσα θα ακολουθήσουν είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσουν κάθε

είδους αντιδράσεις θα ήθελα να διευκρινιστεί ότι όσα αναφέρονται εδώ είναι

αποσπάσματα κειμένων γνωστών αρχαίων συγγραφέων. Η δική μου συμβολή είναι ο

γεωγραφικός προσδιορισμός των αρχαίων αναφορών και η φυσικοωκεανογραφική

τεκμηρίωση τους με βάση τα συμπεράσματα των ερευνών των τελευταίων 10ετιών

κυρίως.

2.Μυθολογική περίοδος

2.1 Γενικά

Η μακρά ιστορία του ανθρώπου του είδους μας, του Homo sapiens, διαιρείται σε δύο

μεγάλες περιόδους: την ιστορική περίοδο, που ξεκινά με την επινόηση της γραφής,

και την προϊστορική. Η προϊστορική περίοδος θα πρέπει να διαιρεθεί περαιτέρω σε

δύο υποπεριόδους, συγκεκριμένα, στην περίοδο που ο Homo sapiens βρίσκεται στο

κυνηγετικό και συλλεκτικό στάδιο, την περίοδο δηλαδή που ήταν ακόμα

τροφοσυλλέκτης και σε μια μεταγενέστερη, όταν ο Homo sapiens είναι παραγωγός

τροφίμων, δηλαδή μετά την ανακάλυψη της γεωργίας και κυρίως μετά την καλλιέργεια

του σιταριού.

Η μυθολογική περίοδος είναι η προϊστορική περίοδος που αναφέρεται στις πράξεις

των θεών, των θεοτήτων και των ηρώων, οι οποίες δεν έχουν καταγραφεί, αλλά έχουν

παραμείνει στη μνήμη των διάφορων λαών, μέσα από την προφορική παράδοση, που

πολύ αργότερα καταγράφηκαν από διάφορους συγγραφείς, αλλά σίγουρα

3

αναφέρονται σε μια πολύ παλιά περιόδο. Τα κείμενα αυτά αποτελούν τις διάφορες

Μυθολογίες. Τέτοια χαρακτηριστικά κείμενα είναι το Έπος του Γκιλγκαμές, το οποίο

αναφέρεται στους ανθρώπους της Προϊστορικής Μεσοποταμίας, η ｫΘεογονίαｻ του

Ησιόδου που αντιπροσωπεύει την Μυθολογία των Αρχαίων Ελλήνων, τα έργα του

Ομήρου κλπ.

Όταν μιλάμε όμως για μυθολογία, ποιά είναι η μυθολογική περίοδος ή η μυθολογική

εποχή;

Η μυθολογία είναι πάντα συνδεδεμένη με τον άνθρωπο. Όμως, με ποιόν άνθρωπο; με

το Homo sapiens, με τον Homo neanderthalensis ή και με τους δύο;

Εμείς θα ασχοληθούμε κυρίως με την εποχή του Homo sapiens και όχι με εκείνη του

Homo neanderthalensis, που είναι το παλαιότερο είδος, το οποίο διαδέχτηκε το είδος

μας.

Είναι __________αναμφισβήτητο γεγονός ότι τα σύνορα ανάμεσα στο μύθο και την

πραγματικότητα είναι ασαφή. Σε γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε ότι ορισμένοι

από τους μυθικούς ήρωες είναι ιστορικά πρόσωπα, κάποιοι άλλοι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Όμως,

όλοι, ή μάλλον ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΑ εκπροσωπούν κάτι που περιγράφει κάποια

δραστηριότητα του προϊστορικού ανθρώπου σε σχέση με το γεωπεριβάλλον του ή με το

φυσικογεωλογικό γίγνεσθαι του χώρου του.

Πιστεύω ότι είναι ΛΑΘΟΣ να θεωρούμε την Ελληνική Μυθολογία ως ένα όμορφο

παραμύθι. Η Ελληνική Μυθολογία είναι στην πραγματικότητα η πιο αρχαία ιστορία

των λαών που έζησαν στη γη, η οποία, πολύ αργότερα, ονομάστηκε Ελλάς (Ελλάδα).

Αυτή η γη είναι το Αιγαίο και ο Περι-Αιγαιακός χώρος. Η Ελληνική Μυθολογία

επομένως αποτελεί την κρυπτογραφημένη Προ-ιστορία των πρώτων Ελλήνων και

κυρίως τις αγωνίες του και τον αγώνα του για επιβίωση αρχικά και την ανάπτυξή του

στη συνέχεια.

Σημείωση:

2.2 Τι είναι η Γεωμυθολογία;

Η Γεω-μυθολογία είναι είναι ένας κλάδος των Γεωεπιστημών που ασχολείται με τις

φυσικογεωλογικές συνθήκες που επικρατούσαν που κατά τη διάρκεια της

μυθολογικής εποχής και, μέσω αυτής της ανάλυσης βρίσκει την αμοιβαία σχέση

μεταξύ Γεωλογίας και Μυθολογίας. Η δική μου εμπειρία, ως γεωλόγος, ο οποίος έχει

περάσει τη ζωή του μελετώντας την Γεωλογία της Ελλάδας, έδειξε ότι ένα μεγάλο

μέρος της ελληνικής μυθολογίας είναι έμμεσα επηρεασμένο από τις

φυσικογεωλογικές διεργασίες που εξελίσσονται στο Αιγαίο, αλλά και στις ευρύτερες

Περι-Αιγιακές περιοχές κυρίως. Τα όσα θα αναφερθούν στη συνέχεια όμως δείχνουν

ότι στην Ελληνική Μυθολογία περιλαμβάνονται και φυσικογεωλογικές διεργασίες

που εξελίσσονται σε πολύ μακρινές περιοχές όπως στην περιοχή του Βόρειου

Ατλαντικού και αλλού.

4

Εικόνα 1: Το γενεαλογικό δένδρο των θεών και των θεοτήτων των Ελλήνων σύμφωνα με τη

Θεογονία του Ησιόδου.

Η παρουσίαση βασίζεται στα γραπτά των αρχαίων συγγραφέων και ΜΟΝΟ ΑΥΤΩΝ

και κυρίως στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια του Ομήρου, την ‘’Θεογονία’’ και το

“Έργα και Ημέραι” του Ησιόδου,στα Αργοναυτικά των Ορφικών, στα ‘’Ηθικά’’ του

Πλούταρχου (50 - 120 μ.Χ.) και άλλων γνωστών συγγραφέων .

Τα κείμενα όλων των παραπάνω συγγραφέων έχουν μεταφραστεί , αναλυθεί,

σχολιαστεί, και αξιολογηθεί κατά κύριο λόγο από γλωσσολόγους, ποιητές,

ιστορικούς, αρχαιολόγους, ιστορικούς τέχνης, θεολόγους, πολιτικούς, Έλληνες και

ξένους - με άλλα λόγια από τους εκπροσώπους των ανθρωπιστικών επιστημών. Το

αποτέλεσμα των ερευνών όλων αυτών, που επαναλαμβάνω είναι όλοι τους

διακεκριμένοι επιστήμονες, είναι ότι όλα ή σχεδόν όλα όσα πρόκειται να αναφερθούν

στα επόμενα αποτελούν μια φαντασίωση, δηλαδή ένα παραμύθι. Η αμφισβήτηση

βεβαίως της Ελληνικής Μυθολογίας ξεκίνησε από πολύ παλιά, από την εποχή του

Στράβωνα και ακόμα πιο πριν, ενώ μερικούς αιώνες αργότερα η μυθολογία μας

ξεχάστηκε εντελώς για λόγους, που λόγω χώρου κυρίως, δεν είναι δυνατόν να

αναπτυχθούν εδώ.

3. Η Γενεαλογία των Θεών της Ελληνικής Μυθολογίας

3.1. Γενικά

Επειδή η εργασία αυτή αναφέρεται στον Ατλαντικό Ωκεανό κυρίως και στις

δραστηριότητες τριών Τιτάνων, ας δούμε τι αναφέρει η μυθολογία μας γι’ αυτούς.

Σύμφωνα με τη γενεαλογία των θεών, των ημίθεων, των ηρώων, και των άλλων

πρωταγωνιστών της ελληνικής Μυθολογίας, που αναφέρονται στην Θεογονία του

Ησιόδου (Εικ.1), οι Τιτάνες ανήκουν στην τρίτη γενιά και είναι οι απόγονοι της Γαίας

(1η γενιά) και του Ουρανού (2ης γενιάς).

5

Οι έξι Τιτάνες και οι έξι Τιτάνιες αποτέλεσαν το πρώτο Δωδεκάθεο, το οποίο

αντικαταστάθηκε στη συνέχεια από τους 12 γνωστούς θεούς του Ολύμπου, τη γενιά

του Δία και του Ποσειδώνα .

Τρείς απο τους σημαντικότερους Τιτάνες είναι ο Ωκεανός, ο Άτλας και ο Κρόνος

(Saturn κατά τους Ρωμαίους) .

Ο Ωκεανός ,σύμφωνα με τον Ησίοδο, δεν πήρε μέρος στην Τιτανομαχία ,αλλά είχε

ήδη εγκαταλείψει την Μεσόγειο με την αδελφή και γυναίκα του Τηθύ, και είχε πάει

στη γή όπου δύει ο ήλιος. Αυτός ο Τιτάνας έδωσε το όνομα του στην ατελείωτη

θάλασσα που περιβάλλει τη γη της Λιβύης (= Αφρική) και της Ευρώπης. Από τότε,

αυτή η ατέλειωτη θάλασσα χαρακτηρίζεται ως Ωκεανός (=Ocean).

Ο Άτλας, ο οποίος έζησε και βασίλεψε στην Αρκαδία της Κεντρικής Πελοποννήσου,

και συγκεκριμένα στο Θαυμάσιο Όρος, που αποτελεί τμήμα του όρους Μαίναλο,

εξορίστηκε από τον Δία στο βόρειο-δυτικό τμήμα της Αφρικής, στο όρος Άτλας. Στη

συνέχεια τιμωρήθηκε να κουβαλάει την ουράνια σφαίρα στους ώμους του. Ο Άτλας

έδωσε το όνομα του στο γειτονικό ωκεανό ,που από τότε είναι γνωστός ως Ατλαντικός

Ωκεανός ,όπως και στο μεγάλο νησί ｫΑτλαντίςｻ, που αναφέρεται από τον Πλάτωνα

,του οποίου η γεωγραφική τοποθεσία έχει παραμείνει άγνωστη, αφού είχε αφανιστεί

από μια φυσική καταστροφή, πολύ πριν την εποχή του Πλάτωνα.

Ο Κρόνος (= Saturn), που είναι ο τρίτος Τιτάνας, ήταν ο ηγέτης των Τιτάνων κατά τη

διάρκεια της Τιτανομαχίας. Είναι γνωστό ότι ο Κρόνος, μαζί με την αδελφή του Ρέα,

που ήταν και η σύζυγός του, ήταν γεννήτορες των πρώτων 6 μεγάλων Θεών της 4ης

γενιάς, και συγκεκριμένα του Ποσειδώνα, του Άδη, της Δήμητρας, της Ήρας, της

Εστίας και του Δία. (Εικ. 1).

Ο Κρόνος είναι ευρέως γνωστός για δύο από τις πράξεις του. Η πρώτη είναι ότι

ανέτρεψε τον πατέρα του, τον Ουρανό, και, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, έγινε

αυτός ο κυρίαρχος του κόσμου.

Η δεύτερη είναι ότι, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του και επειδή φοβόταν ότι

κάποιος από τους απογόνους του θα τον ανατρέψει, διέταξε τη σύζυγό του Ρέα να

φέρνει σε αυτόν κάθε νεογέννητο παιδί και να το καταβροχθίζει (αρσενικό ή θηλυκό).

Η Ρέα, όμως, τόσο στην περίπτωση του Ποσειδώνα όσο και σε εκείνη του Δία,

κατάφερε να εξαπατήσει τον Κρόνο και με αυτό τον τρόπο να σώσει τα παιδιά της.

Όταν ο Δίας, ο Ποσειδώνας και οι άλλοι απογόνοι μεγάλωσαν και έγιναν άνδρες

αμφισβήτησαν την κυριαρχία του Κρόνου και έτσι, ένας μακρής διάρκειας πόλεμος

ξεκίνησε μεταξύ των Τιτάνων και των Ολύμπιων, γνωστός ως Τιτανομαχία. Τέλος,ο

Δίας και οι άλλοι Ολύμπιοι νίκησαν τους Τιτάνες και τους εξόρισαν σε ένα πολύ

μακρινό τόπο της Δύσης. Πού βρίσκεται όμως αυτός ο τόπος ή αυτοί οι τόποι;

3.2 O Κρόνος μετά την Τιτανομαχία

Ο Κρόνος αρχικά έφτασε στην Δυτική Ευρώπη , στις ακτές του Ατλαντικού Ωκεανού

και στη συνέχεια φαίνεται πως ταξίδεψε παραπέρα, προς τον βόρειο Ατλαντικό

Ωκεανό και στη συνέχεια προς τα δυτικά. Πού όμως προς τα Δυτικά;

Ο τελικός τόπος εξορίας του ηγέτη των Τιτάνων έχει περιγραφεί από τον Πλούταρχο

με τέτοια λεπτομέρεια που δεν χωράει αμφιβολία πως οι προϊστορικοί Έλληνες αυτών

των αρχαίων χρόνων είχαν ανακαλύψει τόπους, οι οποίοι δυστυχώς, στη συνέχεια

6

ξεχάστηκαν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Hρακλής επισκέφθηκε τον τόπο εξορίας του

Κρόνου, αλλά πολύ αργότερα .

Το πρωτότυπο ελληνικό κείμενο του Πλούταρχου, μαζί με την μετάφρασή του,

δίνονται στην Εικ.2 .

Τα κείμενα που περιγράφουν αυτά τα ηρωικά κατορθώματα είναι μέρος του

συνολικού έργου που έγραψε ο συγγραφέας στο βιβλίο του, με τίτλο ｫΠερί του

εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της σελήνηςｻ και αποτελεί μέρος μιας μεγάλης

σειράς κειμένων, γνωστή ως ｫΗθικάｻ1.

1 (το πρωτότυπο κείμενο και η μετάφραση μπορεί να το βρει κανείς στο διαδίκτυο (βλέπε αναφορές)

7

Εικόνα 2: Απόσπασμα από το πρωτότυπο κείμενο του Πλουτάρχου από το έργο «Περί του εμφαινομένου

προσώπου τω κύκλω της σελήνης» και η μετάφρασή του στη νεοελληνική από την Φιλολογική ομάδα των

εκδόσεων ΚΑΚΤΟΣ.

Από το παραπάνω κείμενο, και με τη βοήθεια ενός σχολικού Γεωγραφικού Άτλαντα,

ο καθένας μπορεί να εντοπίσει τη γεωγραφική θέση του νησιού της εξορίας του

Κρόνου, τα ταξίδια του λαού του Κρόνου (Κρονίων), τη θέση του Κόλπου της

Μεγάλης Ηπείρου σε σχέση με εκείνη της Κασπίας Θάλασσας, και πολλά άλλα.

Από αυτό το αποκαλυπτικό κείμενο, έχουν επιλεγεί να περιληφθούν μόνο μερικά

αποσπάσματα, δεδομένου ότι σε ένα τόσο περιορισμένο χώρο, είναι αδύνατον να

αναφερθώ αναλυτικά σε όλα όσα αυτός ο μεγάλος συγγραφέας περιγράφει στο έργο

του.

Ας δούμε τώρα μερικά από τα πιο σημαντικά αποσπάσματα από το κείμενο του

Πλούταρχου:

α. «Ή Ωγυγίa, νησί που βρίσκεται μακριά στη θάλασσα, που απέχει δρόμο πέντε

ημερών από τη Βρετανία, πλέοντας προς τα δυτικά.»

Με την παραδοχή ότι ένα σκάφος, παρόμοιο με την Αργώ (το πλοίο των

Αργοναυτών), θα μπορούσε να αναπτύξει ταχύτητα περίπου 4-5 μιλίων / ανά ώρα,

τότε η απόσταση που διανύεται μέσα σε 5 ημέρες προκύπτει από τον ακόλουθο

συλλογισμό: 5 ημ. x 24 ώρ. = 120 ώρες, 120 x 4 m / h = 480 μίλια ≈ 900 χιλιόμετρα

(Εικ. 3).

Σύμφωνα με αυτά και χρησιμοποιώντας έναν απλό σχολικό άτλαντα, η Ωγυγία πρέπει

να αντιστοιχεί στην σημερινή Ισλανδία. Σχετικά με τη θέση της Ωγυγίας όμως, πέραν

της Ισλανδίας, υπάρχουν άλλες απόψεις, όπως: ότι είναι η ίδια η Γροιλανδία, οι

Αζόρες νήσοι (Henriette Mertz), οι Βερμούδες, το μικρό νησί Gozo που βρίσκεται

δίπλα στη Μάλτα, το νησί της Γαύδου στα νότια της Κρήτης και της Σικελίας.

Ο Πλούταρχος επιπλέον μας πληροφορεί:

8

β. «...Τρία άλλα νησιά, που απέχουν σε ίση απόσταση από εκείνη και μεταξύ

τους, βρίσκονται πέρα από αυτή προς το σημείο όπου δύει το καλοκαίρι ο

ήλιος»

Ποιά θα μπορούσαν να είναι αυτά τα νησιά;

Εάν η Ωγυγία αντιστοιχεί στη σημερινή Ισλανδία, τότε σύμφωνα με τα λεγόμενα του

Πλούταρχου, τα 3 νησιά που βρίσκονται στα δυτικά, θα πρέπει να είναι η Γροιλανδία,

η Νew Foundland και η νήσος Buffin. Όμως, οι αποστάσεις τους από την Ισλανδία

δεν είναι ίσες, αντίθετα, μεταξύ τους οι αποστάσεις είναι ίσες.

Εάν, όπως πιστεύουν άλλοι, το όνομα Ωγυγία αντιστοιχεί στη σημερινή Γροιλανδία,

τότε τα 3 νησιά θα πρέπει να είναι νέα Νew Foundland, η νήσος Buffin και η νήσος

Breton. Κατά τη γνώμη μου, αυτή η άποψη δεν είναι σωστή.

γ. «...Σ' ένα από αυτά, λένε οι βάρβαροι στον μύθο τους, είχε φυλακίσει ο Δίας

τον Κρόνο, κι εκείνος, έχοντας φρουρό τον γιο του, είχε εγκατασταθεί δίπλα στα

νησιά εκείνα και σε εκείνη τη θάλασσα, την οποία ονομάζουν Κρόνιο

πέλαγος…»

Αν συμβαίνει αυτό, τότε ο Κρόνος θα έπρεπε να έχει εκτοπιστεί σε ένα από τα τρία

προαναφερθέντα νησιά, δηλαδή είτε στην Γροιλανδία, είτε στο νησί Buffin, είτε

τέλος στο New Foundland. Όσον αφορά το Κρόνιο Πέλαγος - ένα όνομα που, όπως

αναφέρουν οι Ορφικοί στα Αργοναυτικά, έχει δοθεί από τους Υπερβόρειους - θα

πρέπει να είναι ο Βόρειος Ατλαντικός Ωκεανός συμπεριλαμβανομένης και της Βόρειας

Θάλασσας και κυρίως η «ψυχρή θάλασσα», με άλλα λόγια η Θάλασσα, η οποία εν

μέρει, και από καιρό σε καιρό, ήταν παγωμένη. Αυτό σημαίνει ότι στο Κρόνιο

Πέλαγος πρέπει να εντάσσεται και ένα τμήμα του Παγωμένου Ωκεανού.

δ. «...Όσο για τη μεγάλη ήπειρο, από την οποία τριγυρίζεται σε κύκλο η μεγάλη

θάλασσα, από τα άλλα νησιά απέχει λιγότερο, από την Ωγυγία όμως γύρω στα

πέντε χιλιάδες στάδια και το ταξίδι γίνεται σε πλοία με κουπιά (διότι το πέλαγος

διαβαίνεται αργά και είναι λασπουδερό λόγω των πολλών ρευμάτων…»

Η συγκλονιστική αυτή αναφορά υποδηλώνει ότι οι προϊστορικοί Έλληνες γνώριζαν

ότι, δυτικά των νησιών αυτών υπήρχε μία μεγάλη ήπειρος. Αλλά ποια θα μπορούσε να

είναι αυτή η μεγάλη ήπειρος; Είναι προφανές ότι η μόνη μεγάλη ήπειρος, δυτικά των

τριών μεγάλων νησιών, που περιέβαλε το μεγάλο Ωκεανό, είναι η σημερινή Βόρεια

Αμερική. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ο Πλούταρχος δεν μιλούσε μόνο για μια

χώρα, αλλά για μια μεγάλη ηπειρωτική γη (= μεγάλη ηπειρωτική χώρα).

ε. "... Τα ρεύματα βγαίνουν από τη μεγάλη ηπειρωτική χώρα, δημιουργούν

προσχώσεις και η θάλασσα είναι πυκνή, γεώδης και θεωρήθηκε πως έχει

παγώσει...»

Ο Πλούταρχος συνεχίζει:

στ. ｫ...Από τα ηπειρωτικά μέρη (λένε οι βάρβαροι) τα προς τη θάλασσα

κατοικούν οι Έλληνες, γύρω από κόλπο όχι μικρότερο από τη Μαιώτιδα

(λίμνη), που το στόμιο του βρίσκεται στην ίδια ευθεία με το στόμιο της Κασπίας

9

θάλασσας. Εκείνοι αποκαλούν και θεωρούν τους εαυτούς τους ηπειρώτες και

νησιώτες όσους κατοικούν τούτη τη γη, επειδή περιβρέχεται γύρω γύρω από

θάλασσα..... ｻ

Αν λάβουμε υπόψη ότι η Μαιώτιδα είναι η σημερινή Αζοφική, και, χρησιμοποιώντας

ένα συνηθισμένο σχολικό Γεωγραφικό Άτλαντα, σύρουμε μία ｫευθείαｻ γραμμή από

το άνοιγμα (δηλαδή τη βόρεια ακτή), της Κασπίας Θάλασσας, τότε βλέπουμε ότι ο

κόλπος, στις ακτές του οποίου οι Έλληνες κατοικούσαν, είναι ο Κόλπος του Αγίου

Λαυρεντίου.

ζ. «...Πιστεύουν επίσης ότι με τους λαούς του Κρόνου αναμείχθηκαν αργότερα

όσοι έφτασαν με τον Ηρακλή και παρέμειναν και ότι το Ελληνικό στοιχείο, που

έσβηνε ήδη εκεί και ήταν υποταγμένο στη βαρβαρική γλώσσα, τους νόμους και

τον τρόπο ζωής, αναζωπυρώθηκε, για να το πούμε έτσι, και έγινε πάλι ισχυρό

και σημαντικό. Για τούτο τις ανώτερες τιμές έχει ο Ηρακλής, τις αμέσως

επόμενες ο Κρόνος....»

Ακόμα και ο Ηρακλής, ο μεγάλος ήρωας της Μυκηναϊκής εποχής, επισκέφθηκε αυτή

τη μεγάλη ήπειρο, όπου οι Έλληνες συνέχισαν να κατοικούν, μέχρι και πολύ

αργότερα .

η. ｫ...Όταν λοιπόν ο αστέρας του Κρόνου, τον οποίο εμείς αποκαλούμε, λέει,

Φαίνοντα ενώ εκείνοι Νυκτούρο, φτάσει στον Ταύρο μετά από περίοδο τριάντα

ετών, αφού, προετοιμάσουν επί χρόνο πολύ τη θυσία και τον... στέλνουν, που

έχουν ξεχωριστεί με κλήρο, με ανάλογο αριθμό πλοίων, φορτώνοντας τα με

πολλά απαραίτητα και προμήθειες αναγκαίες για ανθρώπους που πρόκειται να

ταξιδέψουν στη θάλασσα κωπηλατώντας και να μείνουν στα ξένα χρόνο πολύ.

Αφού ανοιχτούν στο πέλαγος, έχουν, όπως είναι λογικό, οι ταξιδιώτες

διαφορετική τύχη· όσους σώθηκαν .όμως κρατούν στην αρχή στα

νησιά που βρίσκονται πέρα, κατοικούνται από Έλληνες και

βλέπουν τον ήλιο να κρύβεται για λιγότερο από μια ώρα επί

τριάντα μέρες…»

10

Εικόνα 3: Χάρτης όπου φαίνονται οι θέσεις που περιγράφονται στο κείμενο του Πλούταρχου, η απόσταση

μεταξύ Βρετανίας και Ωγυγίας (Ισλανδία), καθώς και η γραμμή (γεωγρ. πλάτος) που ενώνει την είσοδο

της Κασπίας Θάλασσας και τον Κόλπο του ΑΓ. Λαυρεντίου (Gulf of St. Laurence).

Μετά τις παραπάνω, δύο ερωτήσεις που αναδύθηκαν, και συγκεκριμένα: (i) «Πού

ήξεραν οι προϊστορικοί Έλληνες ότι ο ήλιος δύει μπροστά απο τα μάτια τους για

λιγότερο από μία ώρα;» και (ii) «Ποια νησιά βλέπουν τον ήλιο που δύει για λιγότερο

από μία ώρα; »

Η απάντηση στην πρώτη ερώτηση δεν είναι εύκολη. Σίγουρα, ο Πλούταρχος, που

γεννήθηκε στην Χαιρώνεια, μια μικρή πόλη της ηπειρωτικής Ελλάδας στη Βοιωτία,

δεν θα μπορούσε να έχει καμία προσωπική εμπειρία. Άλλωστε, πουθενά δεν

αναφέρεται ότι ο Πλούταρχος ταξίδεψε στον Ατλαντικό. Από την άλλη πλευρά, όμως,

γνωρίζουμε ότι ο Πλούταρχος αργότερα έγινε ιερέας στο Μαντείο των Δελφών. Είναι

πολύ πιθανό ότι θα μπορούσε να έχει, άμεσα ή έμμεσα, ενημερωθεί από κάποιον, που

είχε επισκεφτεί την περιοχή αυτή. Κατά τη διάρκεια αυτών των αρχαίων χρόνων, η

νεοαποκτηθείσα γνώση περιορίζονταν κυρίως μεταξύ των ιερέων στους ναούς και

στα μαντεία. Το ίδιο δεν συνέβεναι και με τους ιερείς της Αιγύπτου;

Αλλά ποιά είναι τα νησιά που έβλεπαν τον ήλιο να «δύει» για λιγότερο απο μία ώρα;

Είναι ευρέως γνωστό ότι ο Αρκτικός Κύκλος συμπίπτει με το γεωγραφικό πλάτος

66.5o του Βορρά. Κατά συνέπεια, οι περιοχές και σε αυτή την περίπτωση τα νησιά τα

οποία ｫβλέπουν τον ήλιο να δύει για λιγότερο από μία ώραｻ θα πρέπει να βρίσκονται

λίγο νοτιότερα του Αρκτικού Κύκλου.

Και μια άλλη σημαντική ερώτηση: Γιατί θα πήγαιναν στην Βόρεια Αμερική; Τι θα

έκαναν εκεί μετά; Η απάντηση είναι ότι ήθελαν ντόπιο χαλκό, ο οποίος βρίσκεται σε

μεγάλες ποσότητες στην περιοχή γύρω από την Λίμνη Superior και στο νησί Royale

που βρίσκονται στα σημερινά σύνορα μεταξύ των ΗΠΑ και του Καναδά (περιοχή της

σημερινής ΗΠΑ - Καναδικά σύνορα). Η άποψη αυτή έχει επικυρωθεί από

αρχαιολογικές ανασκαφές και ο υπολογισμός της ηλικίας των ευρημάτων με τη

11

μέθοδο της ραδιοχρονολόγησης κυμαίνεται από το 2.450 - 1.050 π.Χ., δηλαδή από

την έναρξη της πρωτοελλαδικής εποχής, μέχρι το τέλος του Μυκηναϊκού Πολιτισμού.

4. Οι Γνώσεις των προϊστορικών Ελλήνων για τον Ωκεανό

4.1 Γενικά

Ας δούμε τώρα πως ο Όμηρος περιγράφει μερικά απο τα φυσικά και ωκεανογραφικά

χαρακτηριστικά του Ωκεανού. Όπως δεχόμαστε σήμερα, ο Όμηρος πρέπει να έχει

ζήσει περίπου μεταξύ του 9ου και / ή του 8ου αιώνα π.Χ., ενώ τα γεγονότα που

περιγράφονται πρέπει να έχουν συμβεί παλαιότερα, με πιο πρόσφατα για την εποχή

εκείνη, τον Τρωικό πόλεμο και την επιστροφή του Οδυσσέα.

Ο Όμηρος αναφέρεται στον Ωκεανό 18 φορές στην Ιλιάδα και 16 φορές στην

Οδύσσεια. Από όλες αυτές τις αναφορές, έχουμε σταχυολογήσει τα εξής :

• «Πηγαίνω στην άκρη του κόσμου για να επισκεφτώ τον Ωκεανό...» (Ιλιάδα,

XIV) - «...Ο Ωκεανός βρίσκεται στα πέρατα της εύφορης Γης...»(Ξ 201).

• «... η λαμπρή σφαίρα του ήλιου τώρα βυθίστηκε στον Ωκεανό ...» (Ιλιάδα, VIII)

- «...εκεί που πέφτει το λαμπρό φως του Ήλιου...»(Θ 485).

• «...καθώς ο ήλιος αρχίζει να αντανακλάται επάνω στα χωράφια, εκ νέου

φωτίζει αργά τον Ωκεανό...» (Οδύσσεια, XIX) -«...εκ νέου φώτισε τα χωράφια

από τον ήσυχο βαθύρροον Ωκεανόν ... »(τ 433).

Το γεγονός ότι ο Ήλιος δύει στον Ωκεανό ήταν γνωστό , αφού είχαν επισκεφτεί

πολλές φορές τον Ατλαντικό Ωκεανό, αλλά πώς ήξεραν επίσης ότι ανατέλλει απο

έναν Ωκεανό; Είναι γνωστό ότι ανατολικά από την περιοχή του Αιγαίου, βρίσκονταν

μόνο ψηλά βουνά. Εξάλλου, ο Ινδικός Ωκεανός δεν βρίσκεται ακριβώς στα

ανατολικά. Επομένως πώς γνώριζαν ότι ο ήλιος ανατέλλει απο τον Ωκεανό;

• ｫ(Η Γη είναι περιτριγυρισμένη από τα) ｫ...ολοένα κυκλωτικά νερά του

Ωκεανού...ｻ (Ιλιάδα, XVIII) –

Ο Ωκεανός περιβάλλει πανταχόθεν την Γη (Σ 606-607).

• Ο Ωκεανός είναι ένας μεγάλος ποταμός που εκτείνεται προς τα 4 σημεία του

ορίζοντα.

• ｫ...στη ροή του Ωκεανού, προς τα δυτικά, βρίσκεται ο Άδης (Οδύσσεια,

XIX) και πέρα από τα Ηλύσια πεδία ... "

• " ... Δίπλα στις ροές του Ωκεανού, προς Δυσμάς, κείται ο Άδης και εντεύθεν

κείται το Ηλύσιον Πεδίον ...: (ω 11)

Αναλύοντας όλα τα παραπάνω, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως ο Ωκεανός δεν

είναι μια ｫπλατιά θάλασσαｻ, όπως η Μεσόγειος ή η Ερυθρά Θάλασσα. Αντίθετα, ο

Ωκεανός θεωρείται ότι είναι ένα μεγάλο ποτάμι. Αυτό σημαίνει, πέραν των άλλων,

ότι δεν περιβάλλει τη Γη στατικά, αλλά δυναμικά, αφού ρέει σαν ποτάμι. Εξάλλου, η

ετυμολογία της λέξης Ωκεανός (Oceanus) στα αρχαία ελληνικά, δείχνει αυτή την

αέναη κίνηση του ποταμού Ωκεανού. Η λέξη Ωκεανός (Oceanus) είναι το αποτέλεσμα

της λέξης ｫΩκύςｻπου σημαίνει"γρήγορος"και "νάω" που σημαίνει ροή. Επομένως, η

ίδια η λέξη Ωκεανός- Oceanus σημαίνει γρήγορη ροή.

12

Μια άλλη ομάδα κειμένων που αναφέρει τον Ωκεανό και τα φυσικά και

ωκεανογραφικά του χαρακτηριστικά είναι τα κείμενα των Ορφικών. Από τα

Αργοναυτικά των Ορφικών και τους Ορφικούς Ύμνους, έχουμε σταχυολογήσει τα

εξής:

α. «...Ως εκ τούτου κάθε ποταμός, εξ ου και η εξαπλωμένη θάλασσα ...»- «... από τον

Ωκεανό προέρχονται όλοι / οι ποταμοί και όλη η θάλασσα...»

Κατά συνέπεια, ο Ωκεανός σχετίζεται με τη θάλασσα. Η θάλασσα, στην προκειμένη

περίπτωση, είναι φυσικά η Μεσόγειος Θάλασσα.

β. «ΩΚΕΑΝΟ αποκαλώ, αυτόν του οποίου η φύση πάντα ρέει, από τον οποίο αρχικά

προέκυψαν τόσο οι Θεοί και οι άνδρες / Άρχοντας άφθαρτος, του οποίου τα κύματα

περιβάλλουν, / Και η σύναψη ισχυρών κύκλων γης δεσμεύεται... »(Από τον ύμνο των

Ορφικών στον Ωκεανό) - «... αθάνατον πατέρα και αρχή των αθανάτων / θεών και

θνητών / ανθρώπων, που κυματίζει γύρω από την / Γη που την περικυκλώνει...»

γ. «... Ο Παλιός Ωκεανός επίσης..., / Του οποίου η υγρή αγκαλιά περιτυλίγει τη στερεά

γη ...» (Από τον ύμνο των Ορφικών στον Πάνα) - «... Ωκεανός τε πέριξ εν ύδασι γαίαν

ελίσσων...»-

Ο ποιητής Ησίοδος, στο έργο του ΄΄ Θεογονία ΄΄ αναφέρεται στον Ωκεανό, κάπως

έτσι:

δ. «...Ο Ωκεανός, ο τέλειος ποταμός...’’ (Ησ. 242) /. - «…Ωκεάνοιο, τελήοντος

ποτάμοιο…»

4.2 Χαρακτηριστικά του Ωκεανού ποταμού

Ας δούμε τώρα, πως περιγράφονται τα ειδικά χαρακτηριστικά της ροής του Ωκεανού

ποταμού.

Ο Ησίοδος χαρακτηρίζει τον Ωκεανό ως αψόροο (πίσω-ροή). Αυτός ο χαρακτηρισμός

έχει καταστήσει να ｫταλαντεύεταιｻ, στα Νέα Ελληνικά. Αυτό σημαίνει ότι το νερό

των ωκεανών εκτελεί μια ｫπαλινδρομική κίνησηｻ, δηλαδή μια κίνηση κατά μήκος

ενός άξονα. Κατά την άποψή μου, η ερμηνεία αυτή δεν είναι σωστή, δεδομένου ότι η

αρχαία ελληνική λέξη αψ-ροή θα μπορούσε να αποδοθεί σαν ｫτυρβώδης ροήｻ, με

άλλα λόγια, τυρβώδη ροή (turbulent flow) σε αντίθεση με τη στρωτή ροή.

Ο Όμηρος αναφερόμενος στον Ωκεανό, χρησιμοποιεί τις φράσεις βαθιά-ροούμενος

(βαθύροος) και βαθιά-δινούμενος (βαθυδίνης). Βαθιά-ροούμενος σημαίνει οτι ο

ποταμός Ωκεανός ρέει οχι μόνο στην επιφάνεια του ,αλλά και στο βάθος του ,και

αυτή η βαθιά ροή δεν είναι στρωτή, αλλά τυρβώδης, γι 'αυτό ο Ωκεανός

χαρακτηρίζεται επίσης ως βαθυδίνης. Επομένως ο τυρβώδης χαρακτήρας της κίνησης

του Ωκεανού δεν περιορίζεται μόνο στην επιφάνεια του…αλλά και στο βάθος.

Σήμερα, γνωρίζουμε ότι τα ωκεάνια ρεύματα εκτείνονται σε βάθος περίπου 800 -

1200 μ. και ότι έως εκείνο το επιφανειακό σημείο ροής τους είναι τυρβώδεις. Τον

τελευταίο καιρό, αυτό έχει επιβεβαιωθεί με τη χρήση των διαφόρων μέσων που είναι

δυνατή η ταυτόχρονη μέτρηση της ταχύτητας ροής καθώς και του βάθους.

13

Όμως, τα χρόνια του Ομήρου, εφαρμόζοντας ποιες μεθόδους γνώριζαν ότι ο ποταμός

Ωκεανός εμφανίζει μια τυρβώση ροή τόσο στην επιφάνεια όσο και σε βάθος ;

Σε γενικές γραμμές, όλη η γνώση για τον Ωκεανό έχει ξεχαστεί. Ακόμα και μετά την

ανακάλυψη της Αμερικής, τίποτα δεν αναφέρθηκε για τα ρεύματα, παρα το γεγονός

οτι οι ψαράδες του Ωκεανού θα πρέπει να τα ξέρουν, αλλά για διάφορους λόγους,

προτιμούσαν να μην αναφέρονται σε αυτά.

5. H ξεχασμένη γνώση

Όλη αυτή η γνώση αποκτήθηκε κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της έναρξης ή τα

μέσα της 3ης χιλιετίας π.Χ. και στο τέλος της Μυκηναϊκής Εποχής, δηλαδή περίπου

στα τέλη της 2ης χιλιετίας και περίπου 100 με 150 χρόνια μετά τον Τρωικό Πόλεμο.

Αυτά συμπεραίνονται από τα κείμενα που έμειναν κυρίως από τα Ορφικά, τον

Όμηρο, τον Ησίοδο και τον Πλούταρχο, ο οποίος φυσικά είναι κατά πολύ νεώτερος

των προηγούμενων αφού έζησε μεταξύ του 50 - 120 μ.Χ.

Είναι ευρέως γνωστό, ότι το τέλος της Μυκηναϊκής περιόδου ακολουθήθηκε από μια

εποχή, γνωστή ως τα σκοτεινά χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μεγάλο

μέρος γνώσης που αποκτήθηκε από τους προϊστορικούς Έλληνες, για άγνωστους

λόγους ακόμα, χάθηκε.

Συνεπώς, και παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες των ιστορικών χρόνων κατάφεραν να

δημιουργήσουν τον γνωστό Ελληνικό Πολιτισμό, που έφτασε στην κορύφωσή του

τον 5ο αιώνα π.Χ., εν τούτοις αγνόησαν τον Ωκεανό. Είναι παράξενο το ότι, καθώς

δημιουργούσαν αποικίες, ανέπτυσσαν το εμπόριο και τη ναυτιλία, είχαν κατακτήσεις,

ανέπτυσσαν την τέχνη της αρχιτεκτονικής ,της ποίησης, του θεάτρου κ.α., όμως

ξέχασαν τα πάντα σχετικά με τον ποταμό Ωκεανό, ξέχασαν την Κρόνια Θάλασσα,

ξέχασαν την Ωγυγία και τα νησιά όπου ο ήλιος δύει για μια ώρα την ημέρα στην

διάρκεια ενός μήνα και τόσα άλλα.

Όλα αυτά είχαν ξεχαστεί, και συνεπώς είχαν χαθεί από τους μεταγενέστερους όπως

από τον Μεγάλο Αλέξανδρο, από τους Ρωμαίους, αλλά και αργότερα από τους

λεγόμενους Βυζαντινούς, οι οποίοι ως πρωτοχριστιανοί δεν τους ενδιέφερε να

κατακτήσουν το ｫφυσικό βασίλειοｻ του Ωκεανού αλλά το βασίλειο του Ουρανού.

Η μόνη εξαίρεση είναι ο Πυθέας από την Mασσαλία, που έζησε τον 4ο αιώνα π.Χ.

(περίπου το 380-310 π.Χ.) και ο οποίος έφυγε από την Μασσαλία για να κατακτήσει

τον Ωκεανό.

14

Έτσι, φτάνοντας στην Βρετανία και την Ιέρνη (Ιρλανδία), έφτασε στην Θούλη ,που η

αντίστοιχη ονομασία της σήμερα είναι Ισλανδία. Από εκεί, ο Πυθέας πρέπει να

έφτασε στην Αρκτική Θάλασσα και έπειτα να γύρισε στην Μασσαλία.

Συνεπώς, οι περισσότεροι από τους αρχαίους λαούς, συμπεριλαμβανομένων των

Φοινίκων, θα πρέπει να είχαν ταξιδέψει στον Ωκεανό , αλλά ποτέ μακριά από τις

Ευρωπαϊκές ακτές. Το θέμα είναι φυσικά ότι το βιβλίο ’’Περί Ωκεανού’’, που

γράφτηκε από τον Πυθέα γύρω στο 320 π.Χ., χάθηκε και συνεπώς δεν μπορούμε να

γνωρίζουμε ακριβώς μέχρι σε ποιο σημείο κατάφερε να φτάσει.

6. Η ανακάλυψη του Ρεύματος του Κόλπου (Gulf Stream)

Όλα αυτά που αναφέρονται παραπάνω επανανακαλύφθηκαν τουλάχιστον 3,000

χρόνια αργότερα, περίπου τον 16ο αιώνα Μ.Χ., όταν ο Ponce de Leon περιέγραψε για

πρώτη φορά την ’’Florida Current’’ (1513)

Mετά από αυτό, μια προσπάθεια για σπουδές των ρευμάτων του Ατλαντικού Ωκεανού

ξεκίνησε. Μια έντονη μελέτη του Ρεύματος του Κόλπου ξεκίνησε κατά τα μέσα του

18ου αιώνα. Η αιτία ήταν ένα γράμμα που στάλθηκε από τον Μπέντζαμιν Φραγκλίνο,

(ο Στρατηγός-Διοικητής των Βόρειων Αμερικανικών Αποικιών ) στον καπετάνιο

Φόλγκερ, ζητώντας του να κάνει ένα σκαρίφημα του Ρεύματος του Κόλπου, έτσι ώστε

να κάνει την ταχυδρομική παράδοση από την Αγγλία ταχύτερη.

Με το τέλος αυτού του αιώνα, πολλοί χάρτες κατασκευάστηκαν, ανάμεσα σε αυτούς

και χάρτες θερμοκρασίας, μετά από εκτενείς και συστηματικές μετρήσεις της

θερμοκρασίας.

Οι πρώτοι χάρτες της περιοχής αναφέρονται στο ’’Ρεύμα του Κόλπου’’ ως ‘’Κόλπος

της Φλόριντας ’’, ή ως ‘’Στενά της Φλόριντας’’ ή ‘’Κανάλι των Μπαχάμα’’. Το όνομα

15

‘’Ρεύμα του Κόλπου’’ εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1842, σε ένα χάρτη από τον

Sydney Morris και τον Samuel Breese.

Οι συστηματικές παρατηρήσεις και μελέτες πάντως ξεκίνησαν βασικά λίγο αργότερα,

το 1845, καθώς ο Mathew Maury, στο βιβλίο του ‘’Φυσική Γεωγραφία της

Θάλασσας’’ (1855) έγραψε:

ｫυπάρχει ένας ποταμός στον ωκεανό. Στις σοβαρότερες ξηρασίες δεν αδειάζει ποτέ, και

στις ισχυρότερες πλημμύρες δεν ξεχειλίζει ποτέ …Το ρεύμα του είναι πολύ πιο γρήγορο

από εκείνο του Μισισιπή ή του Αμαζονίου…ｻ

Συγκρίνετε το παραπάνω απόσπασμα με εκείνο του Ομήρου 8ος αι. (;) π.Χ. :

ｫ…έθεσε τον ισχυρό ποταμό του Ωκεανού …΄΄ ( Ιλιάδα, ΧVΙΙΙ )

’’… και έθεσεν επάνω τον μεγαλόσθενο/ ποταμό του Ωκεανού …»( Ιλιάδα, Σ 607).

ｫ...Αφού αφήσαμε την ροή του ποταμού Ωκεανού...» (Οδύσσεια ΧΙΙ )/ «…αφού

κατέλιπε την ροή του ποταμού Ωκεανού…» (Οδύσσεια, μ1).

Από την πρόσφατη ερευνητική δραστηριότητα της επιστημονικής κοινότητας, τα

αποτελέσματα που μας ενδιαφέρουν είναι αυτά που αναφέρονται στην εξέλιξη των

σύγχρονων θεωριών, καθώς και τη θέση των στροβίλων και των θερμών δινών των

πυρήνων. Είναι μια ερευνητική προσπάθεια που ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της

δεκαετίας του εβδομήντα, με τη χρήση σύγχρονων τεχνικών εφαρμογών της

διαστημικής τεχνολογίας. Οι εφαρμογές αυτές οδηγούν στην επαλήθευση της

γνώσης-κληρονομιάς των Ορφικών, του Ομήρου και του Ησίοδου,του Πλούταρχου,

του Οβίδιου και άλλων. Με άλλα λόγια, αυτή αποδεικνύει ότι:

• Ο Ωκεανός είναι ένα μεγάλο ποτάμι που περιβάλλει τη Γη που σημειωτέον

τότε θεωρείτο ένας δίσκος, όπως αυτή απεικονίζεται στις ασπίδες του Ηρακλή

και του Αχιλλέα.

• Ο Ωκεανός είναι οπίσθιος και ρέει (αψόροος, οπισθόροος).

• Ο Ωκεανός-ποταμός δεν ρέει μόνο στην επιφάνεια αλλά και σε βάθος

(βαθύρροος).

• Ο Ωκεανός παρουσιάζεται περιδινούμενος και στο βάθος (βαθυδίνης).

7. Συζήτηση – Συμπεράσματα

Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω και λαμβάνοντας υπόψη τα καλύτερα γραπτά των

δύο μεγάλων ποιητών και κυρίως (α) την Ιλιάδα και την Οδύσσεια του Ομήρου, (β)

την Θεογονία και το Έργα και Ημέραι του Ησιόδου, (γ) τα Αργοναυτικά των Ορφικών

και (δ) τα Ηθικά του Πλούταρχου, αλλά και πολλών άλλων αρχαίων συγγραφέων,

μπορούμε να υποστήριξουμε ότι οι προϊστορικοί Έλληνες, ήδη από την εποχή του

Τιτάνα Κρόνου μέχρι την εποχή του Ηρακλή και του Οδυσσέα, έπρεπε να γνωρίζουν

πάρα πολλά για τον σημερινό Ατλαντικό Ωκεανό και τα νησιά του, καθώς και για τις

περιοχές που βρίσκονταν κοντά στις Στήλες του Ηρακλή.

Σύμφωνα με τα γραπτά του Πλούταρχου, οι προϊστορικοί Έλληνες θα έπρεπε να

γνωρίζουν τα ακόλουθα:

16

(i) Την Βρετανία και την Ιέρνη (Ιρλανδία)

(ii) Την Ισλανδία, η οποία αναφέρεται ως Ωγυγία, την εγγύτητά της με την

Βρετανία και την απόσταση μεταξύ των δύο νησιών.

(iii) Τα τρία νησιά που βρίσκονται δυτικά της Ωγυγίας (Ισλανδία), τα οποία

πρέπει να είναι τα σημερινά νησιά της Γροιλανδίας, το ______________νησί του Buffin και

την Νew Foundland.

(iv) Ότι τα προαναφερθέντα τρία νησιά βρίσκονται σε ίση απόσταση μεταξύ

τους.

(v) Αναφέρεται στην ｫΚρόνια Κύρια (Θάλασσα)ｻ που σύμφωνα με τα

Ορφικά, είναι το όνομα που δινόταν από τους Υπερβόρειους στον

σημερινό Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό και ένα μέρος του Αρκτικού

Ωκεανού.

Επίσης γνώριζαν:

(vi) Ότι στα δυτικά αυτών των τριών νησιών ήταν μια μεγάλη ήπειρος (μια

μεγάλη ηπειρωτική χώρα) που περιέβαλλε την μεγάλη Θάλασσα.

(vii) Ότι οι ακτές του κόλπου αυτής της μεγάλης ηπείρου κατοικούνταν από

Έλληνες.

(viii) Ότι το μέγεθος του προαναφερθέντος κόλπου ήταν περίπου το ίδιο με

εκείνο της Μαιώτιδας Θάλασσας (σημερινή Αζοφική).

(ix) Ότι αυτός ο κόλπος βρισκόταν στην ｫίδια ευθείαｨγραμμήｻ με το στόμιο

της Κασπίας Θάλασσας. Αυτό σημαίνει ότι η βορειότερη ακτή της

Κασπίας Θάλασσας βρισκόταν στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος με το όσο

απείχε ο κόλπος από το μέρος που βρισκόταν η μεγάλη ήπειρος. Μετά από

αυτή την λεπτομερή ανάλυση, δεν θα πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία

ότι αυτός ο κόλπος πρέπει να είναι ο κόλπος του Αγίου Λαυρεντίου του

σημερινού Καναδά, και συνεπώς η ｫμεγάλη ήπειροςｻ πρέπει να ταυτίζεται

με την Βόρεια Αμερική.

(x) Επίσης ήξεραν ότι τα ρεύματα της θάλασσας εκπήγαζαν από τον

προαναφερθέντα κόλπο δίπλα στον Ατλαντικό και περιείχαν γεώδες υλικό

που εμπόδιζε την πλεύση των πλοίων και για αυτό οι ναύτες επειδή δεν

μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα πανιά χρησιμοποιούσαν κουπιά.

(xi) Ότι οι λαοί που έφτασαν με τον Ηρακλή έμειναν σε μία περιοχή των τριών

αυτών νησιών όπου ο ήλιος έδυε μόνο για μία ώρα επί μια περίοδο

τριάντα ημερών.

Λαμβάνοντας υπ’όψιν όλα τα παραπάνω κάποιος μπορεί να υποθέσει περισσότερα

σχετικά με την γνώση των προϊστορικών Ελλήνων, εκτός από τη επιβεβαίωση όσων

αναφέρονται από τον Πλούταρχο. Αυτά τα άμεσα συμπεράσματα είναι τα εξής:

(i) Ότι ήξεραν πως να μετρούν τις μεγάλες επιφάνειες, π.χ. την επιφάνεια της

Αζοφικής Θάλασσας (Μαιώτιδα) και εκείνη του Κόλπου του Αγίου

Λαυρεντίου.

(ii) Ότι η ανακάλυψη της Ισλανδίας, των τριών νησιών και εκείνη της

μεγάλης ηπείρου θα πρέπει να συνέβησαν, σύμφωνα με τις πιο

συντηρητικές εκτιμήσεις, περίπου στις αρχές της 3ης χιλιετίας π.Χ.,

ταυτόχρονα με την έναρξη της Πρωτο-Ελλαδικής περιόδου.

(iii) Ότι ήξεραν τον τρόπο να καθορίσουν το γεωγραφικό πλάτος μιας

δεδομένης περιοχής.

17

(iv) Ότι πολύ πριν την εποχή του Ηρακλή και των Αργοναυτικών, και πολύ πιο

πριν την εποχή του Φρίξου και της Έλλης, γνώριζαν την Κασπία

Θάλασσα, τους Υπερβόρειους, την οροσειρά Ριπ, την Samartian Θαλάσσα

(Βαλτική Θάλασσα), τους διάφορους ποταμούς όπως τον Dneiper ( που

αποκαλούσαν Βορεισθένη), τον Don (Tanais) κλπ. καθώς και τους λαούς

που ζούσαν στις περιοχές μεταξύ του Εύξεινου Πόντου και της Βαλτικής

Θάλασσας (Samartian Θαλάσσα).

Λαμβάνοντας υπ’όψην την γνώση σχετικά με τον Ωκεανό, που βασίζεται στα έργα

του Ομήρου, Ιλιάδα και Οδύσσεια, και εκείνα του Ησιόδου, τα συμπεράσματα είναι

τα εξής:

(i) Ο Ωκεανός είναι ένας μεγάλος ποταμός που εκτείνεται στα τέσσερα

σημεία του ορίζοντα.Αυτό σημαίνει ότι ο Ωκεανός δεν περιβάλλει την γη

στατικά, αλλά δυναμικά, αφού ρέει σαν ποταμός.

(ii) Η Γή περιβάλλεται απο ’’...τα ανακυκλώμενα νερά’’ του Ωκεανού (Ιλ.Σ

606-607).

(iii) ’’...Ο Παλιός Ωκεανός επίσης.../ Του οποίου η υγρή αγκαλιά περιβάλλει την

στερεά γή’’(Από τον Ύμνο των Ορφικών στον θεό Πάνα).

Βασιζόμενοι στα παραπάνω, είναι ξεκάθαρο ότι ήξεραν για τα ρεύματα του

Ωκεανού, όχι μόνο για εκείνα του Ατλαντικού Ωκεανού, αλλά όλων των

Ωκεανών, όπως και το ότι ｫ...ο μεγάλος ποταμός εκτείνεται στα τέσσερα σημεία του

ορίζοντα...ｻ.

Λαμβάνοντας υπ’όψιν όλα τα παραπάνω, τίθεται το ακόλουθο ερώτημα:

Είναι δυνατόν για κάποιον (ή για περισσότερους ) να περιγράψουν όλα αυτά τα

μέρη και όλα αυτά τα φυσικά και ωκεανογραφικά χαρακτηριστικά, εάν δεν είχαν

επισκεφτεί ή διασχίσει τον Ωκεανό;

Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω ότι αναφερόμαστε στην χρονική περίοδο μεταξύ

της έναρξης της 3ης Χιλιετίας και το τέλος της 1ης Χιλιετίας π.Χ..

8. Αναφορές

Ησίοδος. Θεογονία

Ησίοδος. Θεογονία, «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ», Αθήνα, ΚΑΚΤΟΣ, 1992.

Ησίοδος. Έργα και Ημέραι, ｫΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣｻ, Αθήνα, ΚΑΚΤΟΣ, 1992.

Homer. Iliad.

Homer. Odyssey.

Mariolakos, I., 2004. Geomythology. In Birx, J., H. (Ed.), Encyclopedia of

Anthropology, vol. 3, 1066-1071, New York, SAGE Publ

.Mariolakos, I., Kranioti, A., Μarketselis, E., Papageorgiou, M., 2007. Water,

mythology and environmental education, Desalination, 213/1-3, 141-146.

Maury, M. F., 1855. The Physical Geography of the Sea. New York, Harper &

Brothers, Publishers.287pp. Available online at: http://books.google.gr/books?id =

Z5jN3YpoOjgC&printsec = frontcover&dq = physical+geography+of+the+sea&cd =

3#v = onepage&q = &f = false

18

Mertz, H. 1964. The Wine Dark Sea: Homer’s Heroic Epic of the North Atlantic

(Greek translation by Zairis, NEA THESIS publ., 1995).

Mertz, H. 1976. Atlantis: Dwelling Place of the Gods (Greek translation by Zairis,

NEA THESIS publ., 1999).

Ορφικά. Αργοναυτικά, Ύμνοι, ｫΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣｻ, Αθήνα, ΚΑΚΤΟΣ, 1992.

Πλάτων. Τίμαιος (ή Περί Φύσεως), ｫΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣｻ, Αθήνα, ΚΑΚΤΟΣ, 1992.

Πλάτων. Κριτίας (ή Ατλαντικός), ｫΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣｻ, Αθήνα, ΚΑΚΤΟΣ, 1992.

Πλούταρχος. Περί του Εμφαινομένου Προσώπου τω Κύκλω της Σελήνης, ｫΟΙ

ΕΛΛΗΝΕΣｻ,Αθήνα, ΚΑΚΤΟΣ, 1996.

Plutarch. Moralia, Concerning the Face which appears in the Orb of the Moon.

Available online at: http://www.mikrosapoplous.gr/anc_texts/texts_plut.htm (Greek

text), and

http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Plutarch/Moralia/The_Face_in_t

he_Moon*/D.htm) (English text)__