ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΤΡΩΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
Η Ελληνική
πατρώα θρησκεία , αρχαιότατη και γηγενής
ανάγεται στην κατηγορία των πρωτοπαγών παραδοσιακών θρησκειών βάσει της οποίας αναπτύχθηκε ο ωραιότερος ,
αρχαιότερος και ο πλέον ανθρωπιστικός και πλήρης πολιτισμός, ο Ελληνικός . Οι
θεμελιώδεις αρχές και αξίες της εξέφραζαν τα αισθήματα του Ελληνικού λαού εδώ
και χιλιάδες χρόνια αλλά η θρησκεία αυτή
διαμόρφωσε την ιδιοπροσωπείαν της φυλής μας και την ιδιοσυγκρασίαν των Ελλήνων.. Αναπτύχθηκε συστηματικά στην
Ελλάδα και συμφωνεί με τα ιστορικά
στάδια του Ελληνικού Έθνους.
Ο Ελληνικός Κόσμος
Το φυσικό
σύστημα του Κόσμου συντίθεται από από πάν το υπάρχον, παράγει δε αντιστοίχως
και αενάως το παν. Ο Κόσμος είναι αυτογέννητος , εκ της ύλης εντελεχούς και
αιτιώδους αυτού ουσίας, και αυτοπάτωρ αιδιος(=άνευ αρχής ή τέλους) και αιώνιος.
Πρωταρχικές προταίτιες και αιδιες ουσίες του Κόσμου είναι ο
Χρόνος , ο Νόμος και οι δύο Δημιουργικές
Κοσμογονικές Ουσίες . Αυτές πληρούν τον άπειρον Χώρον και δια της αμοιβαίας
αντιδράσεως των συνθέτουν την Ύλην. Αυτή συγκροτεί τα άπειρα σύμπαντα , το
σύνολον των οποίων αποτελεί το άπειρον φυσικόν σύστημα του Κόσμου.
Σκοπός
σύμφυτος του Κόσμου, του διεπομένου υπό αενάου και αειρρόου κυκλικής κινήσεως
είναι η δια της δράσεως του θείου Νόμου της εξελίξεως παραγωγή της Ανωτέρας
Συνειδήσεως . Ουδέν άλλο τι και αλλότριον του Κόσμου υπάρχει Πάσα οντολογική κατηγορία και τάξη , από αυτή
των Θεών έως αυτή των ανόργανων μορφών της ύλης υφίσταται εντός αυτού και
τίποτα εκτός. Θεός εξωσυμπαντικός και δημιουργικός ή δυνάμεις αγαθές ή
κακές εκτός της όλης Κοσμικής
νομιτέλειας δεν υφίστανται
Η Ψυχή
Οι Ψυχές ως
υλικά σωμάτια , γεννώνται ακαταπαύστως και απειράριθμοι, ζωοποιούσες ένα έκαστον των όντων , κεχωρισμένως και
διαφορετικά . Η Ψυχή είναι φύσεως ατμήτου, αφθάρτου, αθανάτου και αιωνίου.
Οι Θεοί μας
Υπεράνω του
συστήματος της τάξεως του περιέχοντος τα
θνητά είδη, υπάρχουν οι Ανώτεροι Κόσμοι των Θεών. Οι Θεοί όντες ομοούσιοι και
συγγενείς προς τα άλλα όντα εξελίσσονται όπως εκείνα αενάως είναι
εξελισσόμενοι, αποτελούν Ατομικότητες αθανάτου φύσεως και τέλειας ψυχικής
συγκροτήσεως. Αυτοί διαθέτουν Προσωπικότητα Ανωτάτης τάξεως Συνείδηση και
μέγιστη δύναμη Διανοίας
Προς τους Θεούς
αποδίδεται θεία λατρεία , τιμώντας αυτούς
πλέον της καθαρής τιμής και ως αρμοστές και εφόρους της ευτάκτου ,
ευρύθμου και ευνόμου λειτουργίας του Κόσμου
Ο Άνθρωπος στον Ελληνικό Κόσμο
Αυτός καθώς
και άπαντα τα στοιχεία του Κόσμου, κατέχει ψυχήν, έκαστος ιδιατέραν, ατομική
και δικρινομένη πάσης άλλης κατά την συγκρότηση της . Προορισμός του ανθρώπου ο
οποίος επί μακρόν εξελίσσεται διά πολλών και κατά΄ποικίλα είδη μετεμψυχώσεων ,
είναι η ανάπτυξης εντός αυτού Ανωτέρας Συνειδήσεως. Η εξέλιξη του ανθρώπου
συντελείται κατά τρόπον κοινωνικό και
όχι ιδιωτικόν. Ζωτική προϋπόθεση της της ιδίας της υποστάσεως του είναι της εθνικής-ιστορικής
φυλετικής ταυτότητος του και η συνεπής τήρηση των παραδόσεων, των ηθών , των
εθίμων, των θρησκευτικών πεποιθήσεων και τρόπων της Γλώσσης , της Ιεράς
Ιστορίας, της Ηρωογονίας της Ιεράς Λογοτεχνίας και ιδιαιτέρως της Πατρίδος , η
οποία ως κοιτίς και τροφός του Έθνους , ορίζεται ως κατ’ εξοχήν Άγιος Τόπος..
Η εξέλιξη
συναρτάται από την από την θετικήν κοινωνική δράση και την πολιτική συμμετοχή .
Δεσπόζον σημείον αναφοράς αυτής της δράσεως είναι η διατήρηση του εθνικού χαρακτήρος
της πολιτείας και η συγκρότηση της δι’
αρίστων θεσμών , τηρούντων την Πρωτοκαθεδρίαν του Νόμου. Ως εκ τούτου ο
αναχωρητισμός , το μοναστικόν ιδεώδες και πάσα άλλη βλαπτική για το έθνος και
το άτομο εκτροπή αντιβαίνουν προς τον Νόμον
Η Ιερότης
του Κόαμου και η εξ αυτής απορρέουσες συνέπειες
Η ιερότης
του Κόσμου είναι αυτονόητος και απόλυτος και οποιαδήποτε κακοποίηση των
στοιχείων του συνιστά Υβριν. Ο Άνθρωπος ως απλό μέλος της ολότητος
του φυσικού περιβάλλοντος έχει ως πρώτιστον ιερόν καθήκον τον σεβασμόν προς αυτό.
Η Ηθική της Ελληνικής
Θρησκείας είναι απόρροια διατυπουμένη ρητώς
του Φυσικού Νόμου του υποδεικνύοντος τον τρόπον κατανοήσεως και ασκήσεως
του Αγαθού όρου κυρίου της εξελίξεως του Ανθρώπου.
Η άσκηση του
μέτρου , της δικαιοσύνης , της ευνομίας, ευκοσμίας και της σωφροσύνης είναι
όροι αναγκαίοι για την ευδαιμονίαν , την πρόοδο και την αρμονική συγκρότηση
προσώπων και κοινωνιών .
Ο σεβασμός της
προσωπκότητος , ο οποίος μόνο εντός της κοινωνίας νοείται , συνιστά
καθοριστικόν όρον της ηθικής συμπεριφοράς και εγγυάται την καλλιέργειαν της αλληλεγγύης
μεταξύ των πολιτών και τον σεβασμόν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η ισότης των
δύο φύλων η οποία πηγάζει και κατοχυρούται θεολογικώς αναγνωρίζεται απολύτως,
ισχύουσα και στην θρησκευτικήν ιεραρχίαν.
Άγιοι και
ιεροί τόποι της Ελληνικής Θρησκείας είναι κατά τοπικήν θρησκευτικήν θεώρηση, τα
ελληνικά εδάφη διότι άλλως αναγνωρίζεται ιερότης εις κάθε μέρος της γης . Βαρύνοντα
ιερόν χαρακτήρα φέρουν οι θεοβάδιστοι τόποι οι από το παλιά τιμημένοι υπό των Πανελλήνων , όπως είανι : οι
Δελφοί, Ολυμπία, Δήλος, Δωδώνη, Σαμοθράκη, Ελευσίς , Λύκαιον , Όλυμπος,
Ακρόπολη Αθηνών κ.α
Κωνσταντίνος
Κωνσταντινίδης
