1 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ- ΑΘΗΝΑ (25 Μαρτίου - 5 Απριλίου 1896)

 1 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ- ΑΘΗΝΑ (25 Μαρτίου - 5 Απριλίου 1896)

Ηταν η ημέρα της εθνικής εορτής της Ελλάδος - η 25 η Μαρτίου 1896 -όταν αρχισαν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες της σύγχρονης εποχής. Με το καινούργιο ημερολόγιο έγιναν στις 6 Απριλίου και αυτή γιορτάζεται παγκοσμίως ως “Ολυμπιακή Ημέρα”. Το όνειρο του Ευάγγελου Ζάππα , Ιωάννη Φωκιανού, Δημητρίου Βικέλα και του Γάλλου βαρόνου Πιέρ Ντε-Κουμπερτέν είχε γίνει πραγματικότητα. Σαν τον κεραυνό του Διός είχε πέσει η είδηση για την αναβίωση των αγώνων που είχαν διακοπεί επισήμως τουλάχιστον 16 αιώνες πριν, γιατί ανεπισήμως οι αγώνες ετελούντο ως το 741 μ.Χ. Η Αθήνα ήτο σημαιοστολισμένη με την γαλανόλευκη και γιόρταζε με εξαιρετική λαμπρότητα αλλά και απλότητα το κοσμοιστορικό εκείνο γεγονός. Η πόλη ξαναβρίσκει τους ρυθμούς της ένδοξης ιστορίας της. Τα τσακισμένα απο την μανία των φανατικών και του χρόνου αρχαία μας μνημεία άρχισαν και πάλι να μιλάνε για το μεγαλείο της φυλής μας. Μολονότι οι πιό πολλοί κάτοικοι της Αττικής δεν είχαν ιδέα για την σημασία των αγώνων, εν τούτοις εξ ενστίκτου τους αγκάλιασαν σαν κάτι δικό τους και όχι ξενόφερτο προϊόν. Ήταν η αναβίωση ενός πανάρχαιου θεσμού και έπρεπε να επιτύχει. 
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 που κράτησαν 10 ημέρες πήραν μέρος 13 χώρες με 311 αθλητές, μόνον άνδρες. Οι χώρες που έστειλαν αθλητές ήσαν Αυστραλία, Αυστρία , Βρεταννία, Βουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ελβετία , Ουγγαρία, Σουηδία, Χιλή, Ηνωμένες Πολιτείες και φυσικά και η Ελλάδα ως φιλοξενούσα χώρα είχε την πιό ευρεία συμμετοχή. Η Χιλή και Αυστραλία εκπροσωπήθηκαν με έναν και μόνον αθλητή, ενώ η Ελλάδα με 230. Οι 14 αθλητές των ΗΠΑ αφίχθησαν την προηγουμένη ημέρα αρκετά ταλαιπωρημένοι , κατάκοποι και απροπόνητοι και παρ’ όλα αυτά κέρδισαν 7 απο τα 9 αγωνίσματα της πρώτης ημέρας.

Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο
Εκείνη την ημέρα πρωτοακούστηκε ο Ολυμπιακός εθνικός ύμνος του Κωστή Παλαμά και του Σπύρου Σαμαρά, ο οποίος μόλις το 1960 έγινε επίσημος Ολυμπιακός ύμνος και ακούγεται σε όλους τους αγώνες. Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι πρώτος ολυμπιονίκης αναδείχθηκε ο Αμερικανός Τζέιμς Μπρένταν Κόναλλυ που πήδησε 13,71 μ. και κέρδισε το τριπλούν, με δεύτερο το Γάλλο Τουφέρ και τρίτο τον δικό μας Περσάκη. Τότε εδίδοντο μετάλλια στους δύο πρώτους και όχι στον τρίτο, όπως συμβαίνει σήμερα. Ετσι ο Περσάκης δεν πήρε μετάλλιο. Οι Ελληνες κέρδισαν πολλά μετάλλια στους αγώνες εκείνους , αφού πήραν συνολικά 48 , εκ των οποίων τα 10 χρυσά, χωρίς να υπολογίσουμε και τις 3 τρίτες θέσεις που δεν αμοίφθησαν με μετάλλιο. 
Οι αγώνες εκείνοι μπορούν να χαρακτηρισθούν ως αγώνες της “αθωότητος” καθόσον δεν υπήρχαν τότε τρομοκράτες, ούτε ντοπαρίζονταν οι αθλητές με αναβολικές ουσίες. Μπορεί να ήσαν απλοί οι αγώνες εκείνοι , περιείχαν όμως πολλά στοιχεία απο τις αρχαίες Ελληνικές αξίες και προ παντός δεν είχαν εμπορευματοποιηθεί. Ωστόσο ο μαραθωνοδρόμος μας Σπύρος Λούης , όταν έτρεχε τον Μαραθώνιο δρόμο, αντί για νερό του έδιναν καθ’ οδόν οι φίλοι του κρασί για να ξεδιψάει. Για την ιστορία θα πρέπει να αναφέρουμε τα ονόματα και τα κερδιθέντα αγωνίσματα των πρώτων εκείνων αγώνων : 
1/ Γολέμης στα 800 μ. 
2/ Δαμάσιος στο επί κοντώ, 
3/ Παπασιδέρης στην σφαίρα, 
4/ Βερσής στο δίσκο,
5/ Νικολαίδης στα βάρη, 
6/ Δρίβας στην κολύμβηση, 
7/ Τρικούπης στην σκοποβολή,
8/ Πιεράκος στην ξιφασκία, 9/ ο Πετμεζάς στην Γυμναστική. 
Το Παναθηναϊκό στάδιο -αυτό που σήμερα καλούμε καλλιμάρμαρο- είναι έτοιμο με λεφτά του εθνικού ευεργέτου Ευαγγέλου Ζάππα να δεχθεί τα αγωνίσματα του στίβου, της γυμναστικής, της άρσης βαρών και της πάλης, τα οποία παρηκολούθησαν 50.000 κόσμος. Εκεί επίσης έγινε η τελετή ενάρξεως και λήξεως των αγώνων καθώς και ο τερματισμός του Μαραθωνίου δρόμου. [ Πολλές χιλιάδες χρόνια πέρασαν από τότε που ο Μινωίτης Ανδρόγεως εκ Κρήτης ελθών στην Αθήνα , όταν εορτάζοντο τα Παναθήναια, και αγωνισάμενος ενίκησε όλους τους συναθλητές του και αυτοί από φθόνον τον εφόνευσαν. Κατ’ άλλους δε εφονεύθη σε μάχη καταδιώκων τον Μαραθώνιον ταύρον. Οι Κρήτες των Αθηνών χρωστούν ένα ενθύμιο στο παληκάρι αυτό που επρώτευσε στους αγώνες και έχασε τη ζωή του στην Αττική]
Η αθωότητα εκείνων των αγώνων μαρτυρείται και απο το εξής καταπληκτικό όσο και αδιανόητο για τα σημερινά αθλητικά ήθη περιστατικό. Ο γιατρός Παρασκευόπουλος , με εξαιρετικές σπουδές και περγαμηνές στο Παρίσι, ήτο το μεγάλο φαβορί στην δισκοβολία. Ολίγον προ του αγωνίσματος εδίδαξε στον μεγάλο Αμερικανό σφαιροβόλο και πολυαθλητή Τζον Γκάρρετ τον παλμό της δισκοβολίας. Ο ταλαντούχος αθλητής βρήκε εύκολη την δισκοβολία και θέλησε να συμμετάσχει στο αγώνισμα για να πάρει το βάπτισμα του δίσκου. Ομως αντί για το βάπτισμα απέσπασε το πρώτο χρυσό μετάλλιο, με διαφορά 20 εκατοστά του μέτρου περισσότερο απο τον άτυχο Παρασκευόπολο.( “ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥ “ σελίς 12. Δημήτρης Κωνσταντάρα και Μάνος Κοντολέων, εκδόσεις Πατάκη) Τελικά ο ταλαντούχος εκείνος αθλητής πέραν της δισκοβολίας , όπως προελέχθη, “εσάρωσε” και στην σφαιροβολία( με 11,22 μ. έναντι 11,20 μ. του Γούσκου), ήλθε τρίτος στο ύψος με 1,65 μ. και δεύτερος στο μήκος με 6.00 μ.
Οι Γερμανοί πήραν δύο χρυσά μετάλλια στην πάλη και στην γυμναστική, οι Ούγγροι κέρδισαν κι’ αυτοί δύο χρυσά στην κολύμβηση (100 και 1200 μ.) . Ο Ελβετός Τσούττερ πήρε χρυσό μετάλλιο στον ίππο, ο Αυστριακός Σμάλ στην κούρσα 12 ωρών στον παδηλατικό αγώνα, ο Δανός Γιένσεν στην άρση βαρών, και ο Αυστραλός Φλάκ στα 800 και 1500 μ. 

Ο Σπύρος Λούης στα βήματα του Φειδιππίδη
Όμως ο ήρωας των αγώνων εκείνων θα μείνει ο θρυλικός Σπύρος Λούης, ο νερουλάς του Αμαρουσίου που δεν έκανε άλλο απο το μιμηθεί τον καθημερινό του αγώνα για το μεροκάματο. Η φοβερή εκείνη κούρσα του στο Μαραθώνιο δρόμο θα μείνει στην ιστορία, διότι συνέτριψε μεγάλα ονόματα του αθλητισμού της εποχής του , χωρίς καν να έχει έχει κάνει προπονήσεις στο αγώνισμα. Η τελευταία του φάση πριν τερματίσει ήτο τόσο θυελλώδης ώστε το όνομα “Λούης”, έγινε έκτοτε συνώνυμο του μεγάλου δρομέα, αφού ακόμη και σήμερα όταν οι Έλληνες θέλουν να πουν ότι έφυγε κάποιος δρομέως λένε “έγινε Λούης”. Για τον άθλο του αυτόν οι Αθηναίοι τον φόρτωσαν με πολλά δώρα, όπως χρήματα, χρυσό ρολόι, χρυσές αλυσίδες, μιά ραπτομηχανή, ένα δίκαννο, κούρεμα -ξύρισμα δωρεάν εφ, όρου ζωής, καθώς και οδοντιατρική φροντίδα , ήσαν μερικά απο τα δώρα που έλαβε.
Η νίκη του Σπύρου Λούη στο συμβολικότερο εκείνο αγώνισμα, τον Μαραθώνιο δρόμο, που θύμιζε την νίκη των Αθηναίων επί των Περσών, ήτοι δύο διαφορετικών κόσμων με διαφορετική κοσμοαντίληψη, σκίρτησε απο χαρά και υπερηφάνεια το Πανελλήνιο και τον μετέτρεψε σε διαχρονικό σύμβολο. 

Απο την Μελούνα στην σημερινή Ελλάδα
Τον επόμενο χρόνο ήτοι το 1897 κηρύχθηκε ο ατυχής Ελληνο-Τουρκικός πόλεμος, στον οποίο η Ελλάς δοκίμασε μιά βαριά ήττα στα βόρεια σύνορα μας που παρ’ ολίγον να μας κοστίσει την εθνική μας ανεξαρτησία. Είναι φαίνεται η μοίρα αυτού του τόπου να πορεύεται κάθε φορά δύο βήματα εμπρός και ένα πίσω. Το 1912 κηρύσσεται ο Α! Βαλκανικός Πόλεμος και ο Ελληνικός Στρατός προελαύνει νικηφόρα στην Μακεδονία και καταλαμβάνει την Θεσσαλονίκη. Το 1913 κηρύσσεται ο Β! Βαλκανικός Πόλεμος και απελευθερώνεται η Μακεδονία και η Ήπειρος. Το 1914-18 κηρύσσεται ο Α! Παγκόσμιος Πόλεμος και η Ελλάς συμμετέχει στο πλευρό της Τριπλής Συνεννόησης των Αγγλογάλλων Συμμάχων εναντίον των Γερμανοβουλγάρων. Το 1919-22 ο Ελληνικός Στρατός πραγματοποιεί την Μικρασιατική Εκστρατεία για την απελευθέρωση των αλύτρωτων Ελληνικών πληθυσμών της Ιωνίας. Το τέλος αυτής της εκστρατείας σφραγίζεται με μιά απο τις μεγαλύτερες καταστροφές που υπέστη το Ελληνικό γένος , που συνοδεύτηκε με την εξόντωση των Ελληνικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας και το ξερρίζωμα και την προσφυγοποίηση όσων επέζησαν απο τις Τουρκικές σφαγές . Ετσι στο εξής θα μείνουν ορφανά τα αρχαία Ελληνικά στάδια της Ιωνίας, έρμαια της Τουρκικής εγκατάλειψης και παραπληροφόρησης, διότι το Τουρκικό κράτος τα βάφτισε Ρωμαϊκά σε μιά προσπάθεια αφελληνισμού ακόμη και της τρισχιλιετούς ενδόξου ιστορίας. Το 1940 κηρύσσεται ο Ελληνοιταλικός Πόλεμος , όπου ο Ελληνικός Στρατός κατετρόπωσε στα Αλβανικά βουνά τα 8 εκατομμύρια λόγχες της Φασιστικής Ιταλίας. Το 1941-44 κηρύσσεται ο Β! Παγκόσμιος Πόλεμος και η Ελλάς πολεμά στο πλευρό των Συμμαχικών Δυνάμεων(Αγγλοι Γάλλοι και Αμερικανοί) εναντίον του Αξονος Γερμανίας-Ιταλίας-Ιαπωνίας. Τέλος το 1944-49 διεξάγει αγώνα εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριακών δυνάμεων και τις κατατροπώνει στα βουνά του Γράμμου-Βίτσι. Ο Ψυχρός Πόλεμος, για την Ελλάδα γίνεται για δεύτερη φορά θερμός, όταν το 1974 ο Τουρκικός Αττίλας εισβάλει στην Βόρεια Κύπρο και συντελείται η Κυπριακή Τραγωδία και η Τουρκική αμφισβήτηση στο Αιγαίο, πληγές που ακόμη δεν έχουν κλείσει . Ετσι έκλεισε ένας αιώνας και κάτι γεμάτος νικηφόρους αγώνες και ήττες, δόξες και δάκρυα, ως την εκ νέου ανάθεση της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 απο την χώρα μας, γεγονός που εχαιρέτισε σύσσωμος ο Ελληνικός λαός.

2 α ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ-ΠΑΡΙΣΙ (20 Μαίου-28 Οκτωβρίου 1900)
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού ήσαν μιά σκέτη παρωδία αγώνων που κράτησαν επισήμως πέντεμισυ μήνες. Αλλά και οι μετέπειτα αγώνες του 1904 διήρκεσαν τέσσερις μήνες , του 1908 έξη μήνες και το 1912 δύο μήνες. Και ο λόγος είναι απλός. Οι αγώνες της Γαλλίας και εν συνεχεία των ΗΠΑ , Βρετανίας και Σουηδίας δεν ήσαν το κύριο γεγονός, όπως ήσαν των Αθηνών, αλλά εγένοντο στα πλάισια εμπορικών εκθέσεων. Ετσι οι Αγώνες της Γαλλίας του 1900 έντάχθησαν στις εκδηλώσεις της Διεθνούς Εκθέσεως του Παρισιού(1900) , οι Ολυμπιακοί Αγώνες των ΗΠΑ στα πλαίσια της Διεθνούς Εκθέσεως του Σαίντ Λούις(1904) και οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Μ. Βρετανίας στα πλαίσια της Εμπορικής Εκθέσεως του Λονδίνου(1908). Αυτό και μόνον καταδεικνύει το ωφελιμιστικό πνεύμα των δυτικών και την παντελή τους άγνοια για την φιλοσοφία του Αθλητισμού και το ανθρωπιστικό ιδεώδες που υπηρετούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Έκτοτε οι Ολυμπιακοί Αγώνες υπετάγησαν στους νόμους της αγοράς και του κέρδους και έχασαν τα αγνά τους ιδεώδη που ήσαν η δημιουργία του “καλού καγαθού” ανθρώπου. 
Η αποτυχία λοιπόν της 2 ης Ολυμπιάδας του 1900 ήτο τόσο παταγώδης ώστε την αποκήρυξε ακόμη και ο ίδιος ο Πιέρ Ντε-Κουμπερτέν, ο οποίος στο μεταξύ είχε ανακηρυχθεί πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Η μεγάλη διάρκεια των αγώνων έκανε τους φιλάθλους να ξεχνούν ότι διεξάγονται αγώνες και να χάνουν το ενδιαφέρον τους γι’ αυτούς. Μιά άλλη αιτία της αποτυχίας οφείλεται στην Γαλλική κυβέρνηση η οποία παρόλο ότι ήθελε πολύ τους αγώνες, όταν τους πήρε δεν έκανε απολύτως τίποτα για την διοργάνωση τους. Ητο τόση πολλή η ανοργανωσιά ώστε δεν υπήρχε ούτε αθλητικό στάδιο για την διεξαγωγή τους και οι αγώνες διεξήγοντο στον Ιππόδρομο του Παρισιού και στο δάσος της Βουλώνης. Μάλιστα λέγςεται ότι για τα άλματα οι άλτες έφτιαξαν μόνοι τους ένα σκάμμα στο δάσος της Βουλώνης και το γέμισαν με άμμο . Στους Αγώνες της Στοκχόλμης ( 1912 ) που δεν εντάχθησαν σε Εμπορική Έκθεση, υπήρξε οργανωτική αρτιότητα και διορθώθηκαν τα λάθη και οι παραλείψεις του παρελθόντος.
Στους αγώνες του Παρισιού πήραν μέρος διπλάσιες χώρες απο ότι στην Αθήνα (22 έναντι 13 των Αθηνών) και περίπου πενταπλάσιοι αθλητές (1319 έναντι 311) , επιπλέον πήραν μέρος και γυναίκες και προστέθηκαν και νέα αγωνίσματα (όπως λ.χ το ψάρεμα στο Σηκουάνα) μερικά απο τα οποία δεν ήσαν καν αγωνίσματα, αλλά αυτό που λέμε σήμερα χόμπυ.
Οι Γάλλοι ήλθαν τελικά πρώτοι κερδίζοντας τα εξής μετάλλια 29 χρυσά, 41 αργυρά και 32 χάλκινα. Ακολούθησαν οι Αμερικανοί με: 20 χρυσά, 14 αργυρά και 19 χάλκινα και εν συνεχεία οι Βρετανοί: με 17 χρυσά 8 αργυρά και 10 χάλκινα. Ξεχωριστή μορφή εκείνων των αγώνων αναδείχθηκε ο Αμερικανός Αλβιν Κρέζλιν , ο οποίος κέρδισε 4 χρυσά στα 60 , 110 και 200 μ μετ’ εμποδίων και στο άλμα εις μήκος . Διετήρησε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 200 μ. μετ’ εμποδίων μέχρι το 1925. Ενας άλλος Αμερικανός κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στα άλματα χωρίς φόρα. 
Πριν αρχίσουν εκείνοι οι αγώνες παραιτήθηκε απο την οργανωτική επιτροπή ο Πιέρ Ντε Κουμπερτέν και προς στιγμήν το μέλλον των αγώνων εφαίνετο αμφίβολο. Τότε ο Γάλλος δημοσιογράφος Γκαστόν Μεγιέ έγραψε: “Θα επιζήσουν οι αγώνες; Μάλλον ναι , κι’ αυτό θα είναι ένα θαύμα” Όμως ένας θεσμός που άντεξε πολλές χιλιετίες δεν πεθαίνει εύκολα απο την αποχώρηση ενός προσώπου.
Ενας άλλος αθλητής, ο Αμερικανός ιρλανδικής καταγωγής Τζον Φλάναγκαν κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην σφυροβολία. Λίγα χρόνια μετά , όταν περιπολούσε στους ταραγμένους δρόμους του Σικάγου, τραυματίσθηκε βαριά σε συμπλοκή με κακοποιούς και έμεινε αρκετό καιρό στο νοσοκομείο. Όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να αναδειχθεί και πάλι Ολυμπιονίκης άλλες δύο φορές. Ο θρυλικός Τζον Φλάναγκαν κέρδισε δυό ειρηνικές νίκες, την πρώτη για την διατήρηση της γαλήνης και ασφάλειας στην πόλη του και την δεύτερη στον αθλητισμό. Και τα δύο τα έκανε μαζί , και τα αστυνομικά του καθήκοντα και τις αθλητικές προπονήσεις του, όπως έκαναν και οι αρχαίοι Έλληνες αθλητές. Η Ελληνική ομάδα σε εκείνη την Ολυμπιάδα συμμετείχε με τεσσερις αθλητές. Ήλθε 3 ος στην ξιφασκία ο Ελληνογάλλος Ραίσης, που αγωνίσθηκε με τα Ελληνικά χρώματα, ενώ ο Παρασκευόπουλος ήλθε 4 ος στην δισκοβολία και πέμπτος στην σφαίρα. 

Ο Εφιαλτικός 20ός μας Αιών
Είμαστε στις αρχές του 20 ου αιώνα όταν έγιναν εκείνοι οι αποτυχημένοι αγώνες του Παρισιού. Όμως μέσα στον αιώνα αυτό έμελλαν να γίνουν οι πιό “επιτυχημένοι” πόλεμοι που γνώρισε το ανθρώπινο γένος , με τα πιό περίτεχνα μέσα που σκέφθηκε ποτέ ο ανθρώπινος νους. Στον αιώνα αυτόν χύθηκαν ποταμοί αίματος στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους που σφράγισαν το πρώτο ήμισυ. Η πιό εφιαλτική όμως εξέλιξη ήτο η ανακάλυψη των πυρηνικών όπλων στο τέλος του Β! ΠΠ, τα οποία σκόρπισαν παντού το φόβο μιάς παγκόσμιας πυρηνικής καταστροφής απο την οποία δεν έχει ξεφύγει εισέτι η ανθρωπότης. Κατά το δεύτερο ήμισυ του αιώνος ο κόσμος έζησε τον Ψυχρό Πόλεμο, μιά μορφή “πυρηνικής ισορροπίας του τρόμου”. 

3 η ΟΛΥΜΚΠΙΑΔΑ -ΣΑΙΝ ΛΟΥΙΣ (1 - 23 Νοεμβρίου 1904)
Η Ολυμπιάδα του Σαίντ Λούις μπορεί να χαρακτηρισθεί περισσότερον σαν ένα φολκλορικό πανηγύρι με παράξενα αγωνίσματα πρωτογόνων και περιέργων φυλών και σαν ένα εμπορικό γεγονός, αφού η βαρύτητα δόθηκε στην εμπορική εκμετάλλευση των αγώνων, παρά στα Ολυμπιακά ιδεώδη. Ητο και η απόσταση μεγάλη και οι δυσκολίες ανυπέρβλητες τότε για να φθάσουν οι αθλητές απο την γηραιά ήπειρο και τον υπόλοιπο κόσμο στην Αμερική , με αποτέλεσμα οι Αμερικανοί να οργανώσουν μιά Ολυμπιάδα στα μέτρα τους και να συναγωνιστούν εαυτούς και αλλήλους , αφού μόνον 12 χώρες έστειλαν αθλητές και οι περισσότεροι απο τους 538 αθλητές και 8 αθλήτριες ήσαν απο την Αμερική και τον Καναδά.
Και οι αγώνες του Σαιντ Λούις-όπως και εκείνοι τυο 1900 στο Παρίσι- οργανώθηκαν στα πλαίσια της Διεθνούς Εμπορικής Εκθέσεως και διήρκεσαν 5 μήνες. Διεξήχθησαν κάθε λογής παιχνίδια αμερικανικής εμπνεύσεως, καθώς και πρωταθλήματα χριστιανικών οργανώσεων. Τα αθλητικά δρώμενα  πλαισίωναν την εμπορική έκθεση σαν ατραξιόν και θέαμα για την κοπή εισιτηρίων παρά για την προαγωγή του Ολυμπιακού ιδεώδους, το οποίον ήτο άγνωστο στην Αμερική, όπως άγνωστοι ήσαν και οι Ολυμπιακοί κανονισμοί. Έτσι κατεγράφησαν 400 αγωνίσματα, εκ των οποίων η Ολυμπιακή επιτροπή ανεγνώρισε τα 88, που ανήκαν σε 15 αθλήματα. Ο Περικλής Κακούσης κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο στην άρση βαρών με 111,7 κιλά και ο δισκοβόλος Νίκος Γεωργαντάς την τρίτη θέση στο δίσκο με 37,68 μ. Ενα αξιοσημείωτο γεγονός εκείνων των αγώνων ήτο η νίκη του Αμερικανού αθλητή Τζόρτζ Αιζερ, ο οποίος αν και με ένα ξύλινο πόδι , κέρδισε πέντε μετάλλια στην γυμναστική, ήτοι δύο χρυσά, δύο ασημένια και τρία χάλκινα. Η “πανηγυροποίηση” και “εμπορευματοποίηση” των Αγώνων έκανε ορατό το δυσοίωνο μέλλον τους. Τότε τέθηκε το ζήτημα της πραγματοποίησης μιάς μεσο-Ολυμπιάδος στην Αθήνα, ή ακόμη και της μεταφοράς της έδρας των στην χώρα που γεννήθηκαν. Το δεύτερο αποκλείσθηκε γιατί είχε ανοίξει η όρεξη και άλλων πόλεων να τους φιλοξενήσουν.
Όμως θα πρέπει να σημειώσουμε ορισμένα γεγονότα που σημάδευσαν εκείνους τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 1904 κηρύχθηκε ο Ρωσσο-Ιαπωνικός Πόλεμος με αποτέλεσμα να βυθισθεί ολοσχερώς ο Ρωσσικός στόλος στο Πορτ-Ατθουρ και να απωλεσθούν 200.000 Ρώσσοι. Οι αδελφοί Ράιτ πέταξαν με αεροπλάνο, ο τηλέγραφος έστελνε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού τα τηλεγραφήματα και το 1903 ο Φορντ έδωσε στην κυκλοφορία το πρώτο θρυλλικό αυτοκίνητο .
Στα Βαλκάνια έχει ξεσπάσει η ελληνο-τουρκο-βουλγαρική κρίση γνωστή ως Μακεδονικός Αγών, με θηριωδίες, εκτελέσεις αμάχων, ιεροσυλίες εκ μέρους των Βουλγάρων κομιτατζήδων, αλλά και πράξεις ηρωισμού απο τους Μακεδονομάχους που κράτησαν ελεύθερη την Μακεδονία μας. Στον αγώνα αυτόν πρωτοστάτησε ο Παύλος Μελάς, ο οποίος έπεσε υπέρ πατρίδος στις 14 /10/1904. Είναι κι’ αυτός ένας αγωνιστής της ελευθερίας, ο οποίος έπεσε υπέρ των ιδανικών για τα οποία αγωνίζοντο οι Ολυμπιονίκες μας στην αρχαιότητα.
Το Φθινόπωρο του 1905 κυκλοφόρησε και η Θεωρία της Σχετικότητος απο τον Αλβέρτο Αϊνστάιν, ο οποίος δήλωσε λίγο πριν πεθάνει το 1955 και τα εξής(Εφημερίδα ΑΥΡΙΑΝΗ 20-10-1987)
“…Να σας απαντήσω σε χίλια δύο πράγματα , κανείς όμως δεν θέλησε να μάθει ποιόςήταν ο δάσκαλος μου, ποιός μου έδειξε και ποιός μου άνοιξε τον δρόμοπρος την ανώτερη μαθηματική επιστήμη και έρευνα. Και για να μην σας κουράζω , σας το λέω έτσι απλά και χωρίς λεπτομέρειες, ότι ο μεγάλος μου δάσκαλος, υπήρξε ο αξεπέραστος Ελλην Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής , στον οποίον εγώ προσωπικά και η μαθηματική επιστήμη , η φυσική , η σοφία του αιώνα μας, χρωστάμε πολλά” 
Επομένως και ο Κ. Καραθεοδωρής τιμήθηκε σαν Ολυμπιονίκης του πνεύματος με καθυστέρηση 80 περίπου ετών. Ομως το Ελληνικό κράτος και το πανεπιστημιακό κατεστημένο της πατρίδος μας τον αγνοήθηκε παντελώς. Και εδώ ισχύει ¨Ουδείς άγιος στον τόπο του”(περιοδικό ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΗΜΑΡ, τεύχος 12, Μάρτιος-Μάιος, εκδόσεις ΔΙΟΝ, Θεσ/νίκη)

ΑΘΗΝΑ, Μέσο-ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ(22 Απριλίου- 2 Μαίου 1906)
Η μεσο-Ολυμπιάδα του 1906 σημείωσε απόλυτη επιτυχία και επανέφερε το Ολυμπιακό Κίνημα στην θέση του , το οποίο είχε διασαλευθεί και εμπρευματοποιηθεί αγρίως. Διήρκεσε 14 ημέρες και αποτέλεσε ένα σπουδαίο αθλητικό γεγονός , χωρίς να συνυπάρξει με κάποιο παζάρι ή διεθνή έκθεση. Στους αγώνες εκείνουςσυμμετέσχον 877 αθλητές και 7 αθλήτριες απο 21 χώρες. Οι Γάλλοι κέρδισαν τα περισσότερα μετάλλια με 32 χρυσά, 9 αργυρά και 16 χάλκινα , ενώ οι Αμερικανοί δεύτεροι με 12, 6, 5 και οι Έλληνες 8, 13, και 13 αντιστοίχως. Απο τους Ελληνες ο Τόφαλος κέρδισε χρυσό μετάλλιο στην άρση βαρών (142,5 κιλά), η Σιμιριώτου στο τένις , ο Ορφανίδης στο ελεύθερο πιστόλι , ο Γεωργιάδης στο ξίφος καιο Γεωργαντάς στην λιθοβολία. Τότε οι αθλητές είχαν ν’ αντιμετωπίσουν πολλές δυσκολίες για να εξεασφαλίσουν τα έξοδα τους, όπως συνέβη με τον μαραθωνοδρόμο Ουίλλιαμ Σέρρινγκ που εργάσθηκε στην Αθήνα στους σιδηροδρόμους για να εξασφαλίσει τα προς το ζειν. Τελικά ανεδείχθη νικητής και γύρισε στην πατρίδα του δοξασμένος με το χρυσό μετάλλιο.

4 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΛΟΝΔΙΝΟΥ(27 Απριλίου-31 Οκτωβρίου 1908)
Η Ολυμπιάδα αυτή προοριζόταν για την Ιταλία αλλά η έκρηξη του Βεζουβίου το 1907 ματαίωσε την διοργάνωση της, διότι τα προβλήματα απο τους νεκρούς , τις κατστροφές και τον συγκλονισμό της Ιταλικής οικονομίας ήτο μεγάλα. Μολονότι τους διοργάνωσε εσπευσμένα το Λονδίνο, και κράτησαν έξη μήνες, οι Ολυμπιακοί αυτοί αγώνες εστέφθησαν απο πλήρη επιτυχία. Ομως και οι αγώνες αυτοί έγιναν στα πλαίσια διεθνούς εμπορικής έκθεσης. 
Ελαβαν μέρος 2.023 αθλητές και 36 αθλήτριες απο 22 χώρες , αλλά ουσιαστικά μπορούν να χαρακτηρισθούν σαν Αμερικανο-Βρεταννική αντιπαράθεση. Αν αφαιρέσει κανείς ορισμένες μεροληπτικές αποφάσεις της διαιτησίας υπέρ των Αγγλων, οι αγώνες διεξήχθησαν ομαλά, όμως εξ αιτίας αυτών των παρατυπιών απεφάσισε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή να αναλάβει αυτή την επίβλεψη των αγώνων και όχι η διοργανώτρια πόλη ως συνέβαινε μέχρι τότε. Η μονομαχία των Αμερικανών και Βρεταννών προήλθε απο την άρνηση της Αμερικανικής ομάδας να υποστείλει την σημαία μπρος στο βασιλικό θεωρείο. Στους αγώνες εκείνους θριάμβευσαν οι Βρεταννοί με 56 χρυσά μετάλλια, 50 ασημένια και 39 χάλκινα, δεύτεροι οι Αμερικανοί οι οποίοι σάρωσαν όλα σχεδόν τα μετάλλια στο στίβο τρίτοι οι Σουηδοί με 8 , 6, και 11, και ακολούθησαν οι Γάλλοι με 5, 5, 9, και οι Γερμανοί με 3, 5, 5 αντίστοιχα. Η Ελλάδα αντιπροσωπεύθηκε απο 19 αθλητές και κέρδισε 3 αργυρά μετάλλια , δύο ο περίφημος Κώστας Τσικλητήρας στα άλματα εις μήκος και ύψος άνευ φόρας(3,235μ. και 1,55μ.) και ο Μιχάλης Δώριζας στον ακοντισμό(51,36 μ)
Το χαρακτηριστικό εκείνων των αγώνων υπήρξε ο ηρωικός όσο και άτυχος Ιταλός μαραθωνοδρόμος Ντοράντο Πιέτρι , ο οποίος μπήκε στο στάδιο πρώτος, αλλά τρεκλίζοντας και χρειάσθηκε να τερματήσει υποβασταζόμενος λόγω εξαντλήσεως, υπο τις επεφημίες των θεατών. Όπως ήτο φυσικό η Οργανωτική Επιτροπή τον έκοψε, όμως αυτός θα αναφέρεται πάντα σαν ένας ανθρώπινος άθλος που δεν τελείωσε νικηφόρα. 
Η Ελλάδα το 1908 έδινε την μάχη για την συνένωση της Κρήτης και της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Στην Κρήτη κηρύχθηκε με Ψήφισμα η ένωση της μεγαλονήσου με την Ελλάδα . Η ένωση της Κύπρου δεν κατέστη τότε δυνατή λόγω της αρνήσεως του Ουίνστον Τσόρτσιλ να συζητήσει το θέμα. Δυστυχώς η Κύπρος ακόμη παραμένει όμηρος της Τουρκίας και των ραδιουργιών των ΗΠΑ και Βρεταννίας. 

5 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ-ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ (5 Μαίου-22 Ιουλίου 1912)
Κάτω απο σύννεφα πολέμου αρχίζει η Ολυμπιάδα της Στοκχόλμης. Τον Οκτώβριο της χρονιάς εκείνης αρχίζει ο Α Βαλκανικός Πόλεμος και το 1914 θα αρχίσει ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι Σουηδοί έκαναν άψογη και απο πάσης απόψεως επιτυχή Ολυμπιάδα και επέδειξαν την ακρίβεια και σοβαρότητα τους. Είχαν την πρωτοτυπία να οργανώσουν στα πλαίσια της αθλητικής Ολυμπιάδος και πνευματική και πολιτιστική Ολυμπιάδα με καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς στην αρχιτεκτονική , στην ζωγραφική, στην μουσική, στην ποίηση και στην λογοτεχνία . Εδόθη και χρυσό μετάλλιο στο διαγωνισμό φιλολογίας. 
Με την Ολυμπιάδα αυτή μπήκε στην ορθή του κοίτη το ταλαιπωρημένο στις προηγούμενες Ολυμπιάδες , Ολυμπιακό πνεύμα. Οι Σουηδοί ενσάρκωσαν την ουσία του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος και κράτησαν μακρυά τον Κερδώο Ερμή, ήσαν δε ακριβοδίκαιοι και αντικειμενικοί στην εποπτεία των αγώνων.
Γενικά η ατμόσφαιρα που επικράτησε ήτο πανηγυρική και εορταστική. Συμμετείχαν 2.490 αθλητές και 57 αθλήτριες απο 28 χώρες. Η Ελλάς συμμετείχε με 26 αθλητές και την καλύτερη εμφάνιση έκανε ο περήφημος άλτης του μήκους και του ύψους , ο ολυμπιονίκης Κώστας Τσικλητήρας. Ο Τσικλητήρας πήδησε 3,37 μ. εις μήκος και κέρδισε χρυσό μετάλλιο, ενώ κατετάγη τρίτος, παίρνοντας το χάλκινο μετάλλιο στο ύψος με 1,55 μ. Χρειάσθηκαν να περάσουν 80 χρόνια για να ξαναπάρουν οι Ελληνες αθλητές βραβείο στον στίβο, διότι όλα αυτά τα χρόνια ο Ελληνικός αθλητισμός θεωρούσε ότι το παν έγκειται στο ταλέντο και όχι στην σκληρή και συστηματική προπόνηση. Τούτο έγινε το 1992 στην Βαρκελώνη με την Βούλα Πατουλίδου που πήρε χρυσό μετάλλιο στα 100 μ. Στην Ολυμπιάδα αυτή σάρωσαν και πάλιν οι Αμερικανοί τα μετάλλια στο στίβο. Για πρώτη φορά εισήχθη και το αρχαίο Ελληνικό αγώνισμα του εκσυγχρονισμένου πεντάθλου και εγκαινιάσθηκε το πρώτο ηλεκτρονικό χρονόμετρο. 

Ο Θάνατος παραμονεύει και στις Ολυμπιάδες

α/ ο Πορτογάλος μαραθωνοδρόμος Λαζάρο εξ αιτίας της υπερβολικής εντάσεως και της εξαντλήσεως πέθανε στο νοσοκομείο όπου μετεφέρθη απο ανακοπή καρδιάς, 
β/ ο Αμερικανικής καταγωγής, Ινδιάνος Τζιμ Θορπ με δύο χρυσά μετάλλια στο πένταθλο και δέκαθλο στερήθηκε μετά απο ένα χρόνο τα μετάλλια επειδή τον κατηγόρησαν ότι ήτο επαγγελματίας αθλητής. Ο φτωχός εκείνος άνθρωπος με τα έξη παιδιά έκανε διάφορες δουλειές για να τα ζήσει και κάποτε είχε παίξει σε ράγκμυ με κάποια αμοιβή. Επίσης κάποτε για μιά χούφτα δολάρια συναγωνίσθηκε στο τρέξιμο μιά ατμομηχανή. Αυτό όμως ήτο η αφορμή γιατί η αιτία έγκειτο μάλλον στις φυλετικές διακρίσεις. Η ζωή του έγινε κινηματογραφική ταινία και το μετάλλια επεστράφησαν στα παιδιά του απο τον Χουάν Αντόνιο Σάμαραγκ, γιατί ο ίδιος είχε πεθάνει το 1953. 
γ/ Αλλά τραγική ήτο η μοίρα και του δικού μας χρυσού ολυμπιονίκη , του Κώστα Τσικλητήρα, ο οποίος σε ηλικία 25 ετών προσεβλήθη απο μηνιγγίτιδα το 1923 και πέθανε . Στην Πύλο υπάρχει το σπίτι όπου έζησε στα παιδικά του χρόνια ο Κώστας Τσικλητήρας. Ας είναι ελαφρό το χώμα όλων των όπου γης αθλητών που εγκαταλείπουν τον μάταιο τούτο κόσμο σε νεαρή ηλικία. 

6 η ΑΝΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
Ο Α! Παγκόσμιος Πόλεμος εματαίωσε την Ολυμπιάδα του Βερολίνου του 1916, η οποία αναφέρεται πλέον ως Ανολυμπιάδα. Αφορμή του αιματηρότατου εκείνου πολέμου υπήρξε η δολοφονία στο Σαράγιεβο του αρχιδούκα Φερδινάνδου, του Αυστριακού θρόνου απο έναν Σέρβο εθνικιστή στις 28 Ιουνίου 1914. Τον Αύγουστο εκείνου του χρόνου 17 εκατομμύρια στρατιώτες συμπλέκονταν στην Ευρώπη μεταξύ των δύο εμπολέμων στρατοπέδων, αφ’ ενός της Γερμανίας και Αυστρίας και αφ’ ετέρου της Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσσίας και αργότερα και της Αμερικής και των εκατέρωθεν συμμάχων αυτών. Ο Α! Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε με ήττα της Γερμανίας και νίκη της Αντάντ, αλλά ουσιαστική νικήτρια βγήκε η Αμερική, η οποία έβαλε έκτοτε πόδι στην Ευρώπη. Οι Αγγλοι προσάρτησαν την Κύπρο στις 29 Οκτωβρίου 1914, και ένα χρόνο μετά την προσέφεραν στην Ελλάδα ως αντάλλαγμα για να βγει στον πόλεμο παρά τω πλευρώ των συμμάχων. Όμως η κυβέρνηση Ζαΐμη την απέρριψε, προτιμήσασα την ουδετερότητα. Το 1915 η κυβέρνηση εθνικής αμύνης του Ελευθ. Βενιζέλου βγήκε στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ , αλλά η προσφορά είχε ήδη ανακληθεί. Μέσα σ’ αυτόν τον πολεμικό ορυμαγδό δεν ήτο δυνατόν να γίνει λόγος για διεξαγωγή της Ολυμπιάδος του Βερολίνου.

7 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΑΜΒΕΡΣΑΣ(20 Απριλίου-12 Σεπτεβρίου 1920)
Η Ολυμπιάδα αυτή μπορεί να χαρακτηρισθεί απο την αποβολή των ηττημένων κατά τον Α! Παγκόσμιο Πόλεμο κρατών, κάτι που αντιβαίνει στο Ολυμπιακό πνεύμα όπως το διεμόρφωσαν οι αρχαίοι Έλληνες με τον θεσμό της Εκεχειρίας. Ούτε θα διενοούντο οι Αθηναίοι κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου-που ισοδυναμούσε με παγκόσμιο πόλεμο της εποχής- να αποκλείσουν τους Σπαρτιάτες και τανάπαλιν πολύ περισσότερο μετά την λήξη του πολέμου. Κατά την 7 η Ολυμπιάδα καθιερώθηκε η Ολυμπιακή σημαία και ο Ολυμπιακός Όρκος. Την σημαία την εμπνεύσθηκε ο Κουμπερτέν εξ αντιγραφής εκ του πεντάκυκλου εμβλήματος του Μαντείου των Δελφών. Οι πέντε συμπεπλεγμένοι κύκλοι μεταξύ τους συμβολίζουν τις πέντε ηπείρους σ’ ένα συμβολικό συναγωνισμό και αδελφοσύνη. Το λευκό φόντο συμβολίζει την ειρήνη, ενώ τα χρώματα συμβολίζουν την διαφορετικότητα. Η Ολυμπιακή σημαία κυματίζει σε κεντρικό ιστό σ’ όλη την διάρκεια της διεξαγωγής των Ολυμπιακών αγώνων, μετά δε την λήψη τους παραδίδεται στην πόλη που έχει ορισθεί να εκτελέσει τους επόμενους αγώνες. Η Ολυμπιακή σημαία είναι το σύμβολο του Ολυμπιακού κινήματος και του αθλητισμού εν γένει. Στην διοργάνωση της Αμβέρσας πήραν μέρος 2.543 αθλητές και 64 αθλήτριες από 29 χώρες, οι οποίοι αγωνίσθηκαν σε ανεπαρκείς μεν αθλητικές εγκαταστάσεις αλλά με ζήλο και πνεύμα αμίλλης. Η Ελλάδα έλαβε μέρος με 44 αθλητές και κέρδισε ένα αργυρό μετάλλιο στο ομαδικό αγώνισμα βολής περιστρόφου. Έκπληξη εκείνων των αγώνων ήσαν οι Φινλανδοί οι οποίοι απέσπασαν 9 χρυσά μετάλλια στο στίβο, όσα και οι Αμερικανοί. Να σημειωθεί ότι λόγω λιτότητος τα χρυσά μετάλλια ήσαν επάργυρα.
Συνταρακτικά επεισόδια εκείνων των αγώνων εκτός των ανωτέρω ήσαν και τα εξής
1/ Ο Αμερικανός καθηγητής της φαρμακολογίας Τζέημς Σνούκ, ο οποίος κέρδισε χρυσό μετάλλιο στην σκοποβολή, λίγα χρόνια αργότερα εκτελέσθηκε στην ηλεκτρική καρέκλα διότι σκότωσε την φίλη του με σφυρί. Το χρυσό μετάλλιο όχι μόνον δεν του γλίτωσε την ζωή, αλλά και του αφαιρέθηκε μετά θάνατον. Εδώ να σημειώσουμε πόσο διαφορετική αντίληψη είχαν οι Αθηναίοι για τους ολυμπιονίκες . Η ιστορία εν συντομία του ολυμπιονίκη Δωριαία έχει ως εξής: Ο Δωριεύς αγωνίσθηκε ως Θούριος και όχι ως Ρόδιος επειδή η αντίπαλη πλευρά είχε εξορίσει την οικογένεια του απο την πατρίδα του την Ρόδο. Αυτός εκτός απο ολυμπιονίκης είχε νικήσει οκτώ φορές στα Ισθμιά και επτά στα Νέμεα. Επειδή όμως στη Ρόδο εκδηλώθηκε υπέρ των Λακεδαιμονίων και εναυμάχησε εναντίον των Αθηναίων αιχμαλωτίσθηκε απο τους Αθηναίους και μετεφέρθη στην Αθήνα ζωντανός. Όταν μετεφέρετο στην Αθήνα όλοι νόμιζαν ότι θα καταδικαζόταν σε θάνατο. Όταν όμως συνήλθε η εκκλησία του δήμου και αντίκρυσε ένα τόσο μεγαλόσωμο άνδρα και ξακουστό ολυμπιονίκη , όχι μόνον του χάρισαν την ζωή αλλά και τον άφησαν ελεύθερο.
2/ Στην 7 η Ολυμπιάδα πήρε δύο χρυσά μετάλλια στο σκιφ ο Τζον Κέλλυ, η κόρη του οποίου αργότερα θα γινόταν η σταρ του Χόλλυγουντ Γκρέις Κέλλυ και μετέπειτα πριγκίπισσα του Μονακό.
Η Ελλάδα την περίοδο αυτή αγωνίζεται, σαν εντολοδόχος των μεγάλων δυνάμεων, να κατοχυρώσει τα δίκαια του αλύτρωτου Ελληνισμού της Ιωνίας απο την καταρρεύσασα Οθωμανική αυτοκρατορία. Οι Ελληνικές δυνάμεις που αποβιβάσθηκαν στην Σμύρνη ακροβατούν πάνω σε τεντωμένο σχοινί εν μέσω ενός διεσπασμένου εσωτερικού πολιτικού μετώπου, των συμμαχικών ραδιουργιών και του αναδυομένου Νεοκεμαλικού κινήματος που προμηνύουν την μετέπειτα Μικρασιατική Καταστροφή του 1922.

8 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΠΑΡΙΣΙΩΝ(4 Μαίου- 27 Ιουλίου 1924)
Οι αγώνες των Παρισίων εσημείωσαν μιά τεράστια επιτυχία σε αντίθεση με τους προηγουμένους ανεπιτυχείς αγώνες του 1900. Έλαβαν μέρος 2.956 αθλητές και 136 αθλήτριες απο 44 χώρες. Η έκπληξη εκείνων των αγώνων ήσαν οι Φιλανδοί που κέρδισαν αρκετά μετάλλια στους δρόμους, ενώ οι Αμερικανοί και Βρετανοί μοιράσθηκαν τα υπόλοιπα μετάλλια Απο τους αγώνες εκείνους η ΔΟΕ καθιερώνει την διεξαγωγή Χειμερινών Ολυμπιακών αγώνων. Οι πρώτοι χειμερινοί αγώνες διεξήχθησαν στο Σαμονί της Γαλλίας με μεγάλη επιτυχία και έκτοτε καθιερώθησαν σαν Ολυμπιακός θεσμός. Το 1924 έκανε την εμφάνιση του στο Π[αρίσι ο Αμερικανός Τζόννυ Βαισμίλλερ που κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στην κολύμβηση. Αργότερα έγινε ηθοποιός υποδυόμενος στις ταινίες τον Ταρζάν όπου και διεκρίθη στο Χόλλυγουντ. Η Ελλάς δεν μπόρεσε να αποσπάσει κάποια νίκη στους αθλητικούς αγώνες, όμως στην πολιτιστική Ολυμπιάδα, ο Κώστας Δημητριάδης απέσπασε χρυσό μετάλλιο για το γλυπτό του έργο “το Δισκοβόλο”, ο οποίος λίγο αργότερα μεταφέρθηκε στην Αθήνα και εγκατεστάθη απέναντι απο το καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό στάδιο απο την πλευρά του Ζαππείου. Δύο χρόνια πριν η Ελλάς είχε υποστεί την μεγαλύτερη καταστροφή της ιστορίας της, την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Το μέρωπο κατέρρευσε και την στρατιωτική ήττα ακολούθησε η καταστροφή των Ελληνικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας. Η Ελληνική πόλη της Σμύρνης παρεδόθη στις φλόγες στις 4 Σεπτεμβρίου 1822 απο τον Τουρκία στρατηγό Νουρεντίν πασά. Έτσι η Ελλάς βγήκε βαριά ηττημένη και καθημαγμένη , αφού είχε ν’ αντιμετωπίσει και το πελώριο πρόβλημα των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που ξερριζώθηκαν απο τις πατρογονικές τους εστίες απο το στρατοκρατικό καθεστώς του Κεμάλ . Επομένως το χρυσό μετάλλιο του Δημτιάδη με τον “δισκοβόλο” του υπήρξε μιά παρηγοριά για την παντελή αφάνεια του Ελληνικού αθλητισμού απο τους αγώνες εκείνους. Ομως για πρώτη φορά καθιερώθηκε τιμής ένεκεν στους ιστούς των σημαιών που αναρτώνται να αναρτάται τρίτη η Ελληνική , δεδομένου ότι πρώτη είναι η χώρα που διεξάγει τους αγώνες , δεύτερη η χώρα που θα τους διεδχθεί και τρίτη η Ελλάς σαν η πρώτη χώρα που ξεκίνησαν οι αγώνες τόσον κατά την αρχαιότητα όσον και κατά την σύγχρονη εποχή. 

9η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ(17 Μαίου- 12 Αυγούστου 1928)
Η Ολυμπιάδα του Άμστερνταμ ήτο μιά επιτυχημένη ολυμπιάδα στην οποία έλαβον μέρος 2.674 αθλητές και 290 αθλήτριες απο 46 χώρες. Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί αγώνες έγιναν στο Σαίν Μόριτς στις 11 Φεβρουαρίου. Πολλές καινοτομίες έγιναν κατά την Ολυμπιάδα του Άμστερνταμ: 
1/ Για πρώτη φορά έπαιρναν μέρος γυναίκες και στα πέντε αγωνίσματα τους στίβου, ήτοι 100, 800, μήκος, δίσκος και σκυταλοδρομία 4x100. Στην συμμετοχή των γυναικών αντέδρασε ο βαρώνος Ντε-Κουμπερτέν, λέγοντας ότι “ Μιά αποστολή έχουν οι γυναίκες: να στεφανώνουν τους νικητές, όπως έκαναν στην αρχαία Ελλάδα” Η Αγγλία ήτο η μόνη χώρα που συμφώνησε με την πρόταση Κουμπερτέν, ενώ το σύνολο σχεδόν των χωρών είχε αντίθετη άποψη, την οποίαν και επέβαλε με την συμμετοχή των γυναικών. 
2/Το καινούργιο στάδιο της Ολλανδίας που φιλοξένησε τα αγωνίσματα στίβου στον περιμετρικό στίβο των 400 μ. έκτοτε χρησιμοποιήθηκε σαν Ολυμπιακή προδιαγραφή στην κατασκευή σταδίων. 
3/Για πρώτη φορά στην Ολυμπιάδα του Άμστερνταμ άναψε η Ολυμπιακή Φλόγα, η οποία έκαιγε καθ’ όλην την διάρκεια των αγώνων .
4/ Στην Ολυμπιάδα εκείνη για πρώτη φορά τιμής ένεκεν η Ελληνική 
5/ Η Ελληνική ομάδα μπήκε πρώτη στο στάδιο κατά την παρέλαση της τελετής ενάρξεως των αγώνων. Έκτοτε το έθιμο αυτό συνεχίζεται κατά την Ολυμπιακή τελετουργία. 
6/ Για πρώτη φορά ορίσθηκε οι αγώνες να διαρκούν 15 ημέρες, κι’ αυτό ισχύει μέχρι σήμερον.
7/Μετά τον Α! Π.Π για πρώτη φορά πήραν μέρος οι ηττημένοι Γερμανοί, 
που είχαν αποβληθεί απο τους αγώνες εξ αιτίας του πολέμου απο τους νικητές. Η Γερμανία συμμετείχε με 191 αθλητές και 32 αθλήτριες που τους συνόδευαν 5.000 φίλαθλοι.
8/ Για πρώτη φορά παραχωρήθηκε αποκλειστικό δικαίωμα φωτογράφησης των αγώνων σε μιά μόνο εταιρεία. Αυτό ήτο ένα ακόμη βήμα για την εμπορευματοποίηση των αγώνων, η οποία στις μέρες μας έχει πάρει διαστάσεις μιά τεράστιας πολυεθνικής εταιρείας.
Η Ελληνική Ομάδα και στην Ολυμπιάδα αυτή δεν σημείωσε κάποια νίκη.
. Στην Ολυμπιάδα εκείνη υπέβαλε την παραίτηση του ο Πιέρ Ντε-Κουμπρτέν για λόγους υγείας. Νέος πρόεδρος της ΔΟΕ εκλέγεται ο Βέλγος Μπαλαί Λατούρ. 

10 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ(30 Ιουλίου-14 Αυγούστου1932)
Παρά το οικονομικό κραχ που πέρασε η Αμερική κατόρθωσε να διοργανώσει τους καλύτερους Ολυμπιακούς αγώνες, και να ξεπεράσει το φιάσκο των αγώνων του 1904. Το οργανωτικό τους πνεύμα μάλιστα για πρώτη φορά στην ιστορία των αγώνων άφησε 1.000.000 δολάρια κέρδος. Στους αγώνες του Λος Αντζελες του 1932 έλαβον μέρος 1.281 αθλητές και 127 αθλήτριες απο 37 χώρες. Τα μετάλλια μοιράσθηκαν στα διάφορα κράτη με πρώτους τους Αμερικανούς, Σουηδούς, Ιταλούς, Ούγγρους αλλά και σ’ άλλους αθλητές . Η Ελλάς έλαβε μέρος με 10 αθλητές , εκ των οποίων εξεχώρησαν δύο , ο Ζερβίνης και ο Φαρμακίδης και οι δυό τους στην πάλη, πέρνωντας την 5 η θέση στην ελεύθερη πάλη και στην Ελληνορωμαϊκή αντίστοιχα. Τον Φεβρουάριο του 1932 έγιναν στο Λέικ Πλάσιντ οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί αγώνες τους οποίους κήρυξε επίσημαο πρόεδρος Ρούσβελτ. Οι θερινοί αγώνες έγιναν στο στάδιο “Κολοσσαίον” χωρητικότητος 105.000 ατόμων, το οποίον μετά απο 50 χρόνια- φιλοξένησε την 23 η Ολυμπιάδα το 1984.
Για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λος Άντζελες έγιναν οι εξής καινοτομίες.
1/Εμπαινε το φώτο φίνις στους δρόμους
2/ Η απονομή των μεταλλίων γινόταν επάνω σε βάθρο.
3/Γινόταν ανάκρουση του εθνικού ύμνου της χώρας που έπαιρνε χρυσό μετάλλιο.
4/Γινόταν η έπαρση των σημαιών και των τριών πρώτων νικητών .
5/ Καθιερωνόταν η δημιουργία Ολυμπιακού χωριού για τους αθλητές. Ετσι διευκολύνονται -ιδιαιτέρως οι πτωχές χώρες να αντεπεξέρχονται στα έξοδα διαμονής των αθλητών σε δωρεάν καταλύμματα.
Το Ολυμπιακό χωριό του Λος Άντζελες ήτο πλήρως εξοπλισμένο με εστιατόρια, νοσοκομείο, ταχυδρομείο, αστυνομία, πυροσβεστική, και γενικά όλα τα χρεώδη για την άνετη διαβίωση και εξυπηρέτηση των αθλητών. Να σημειωθεί ότι υπάρχουν πολλά εστιατόρια για την παρασκευή των διαφόρων κατηγοριών φαγητών, ώστε να μην αλλάξουν οι αθλητές τις συνήθειες τους. 
Το 1929 μιά επαναστατική εφεύρεση κάνει την εμφάνιση, είναι το πρώτο τηλεοπτικό πρόγραμμα το οποίο μεταδόθηκε στην Νέα Υόρκη απο τους επιστήμονες των εργαστηρίων της εταιρείας Μπελ. Η εφεύρεση αυτή επρόκειτο να δώσει στον αθλητισμό και στα σπόρ μιά ώθηση που ούτε ο πιό ευφάνταστος δεν θα μπορούσε να προβλέψει τότε. 
Στην δεκαετία του 30’ ο δημιουργός του Ολυμπιακού Ύμνου, ποιητής Κωστής Παλαμάς, εισέρχεται στην Ακαδημία Αθηνών. Ένας άλλος πρωτοπόρος των αιθέρων ο Τσαρλς Λίντμπεργκ θα πετούσε χωρίς σταθμό τον Ατλαντικό ωκεανό , σημειώνοντας το πρώτο ρεκόρ. Στις 8 Ιουνίου του 1932 ο Τζιμ Λόντος ανακηρύσσεται ο παγκόσμιος πρωταθλητής στην επαγγελματική πάλη.
Στους αγώνες του Λος Αντελες χάριν στην ετοιμότητα του εκφωνητού Μπιλ Χένρυ αποφεύχθηκε ένα μεγάλο ατύχημα σαν αυτό που συμβαίνει στα γήπεδα εξ αιτίας του συνωστισμού , όταν όλοι κινηθούν ταυτοχρόνως προς την έξοδο. Οταν είδε το πλήθος να κατευθύνεται προς τους ολυμπιονίκες για την εξασφάλιση αυτογράφων κατόρθωσε με την προτροπή του και την επίκληση των πατριωτικών αισθημάτων των θεατών να τους καθηλώσει στις θέσεις τους, ώστε να αδειάσει ομαλά το γήπεδο. 
Εκπληκτική θα μείνει η περίπτωση της Πολωνέζας την καταγωγή και Αμερικανικής υπηκοότητας αθλήτρια Στανισλάβα Βαλασίεβιτς ή Στέλλα Γουόλς , η οποία κέρδισε το χρυσό στα 100 μ. γυναικών και στην 11 η Ολυμπιάδα θα λάβει το αργυρό στο ίδιο αγώνισμα. Ύστερα απο 40 χρόνια , θα σκοτωθεί σε μιά ληστεία σε πολυκατάστημα και στην νεκροψία θα αποδειχθεί το απίστευτο. Η Στανισλάβα Βαλασίεβιτς ήτο άνδρας, είχε ανεπτυγμένα γεννητικά όργανα.

11 η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ(1- 16 Αυγούστου 1936)

Η Ολυμπιάδα του Βερολίνου είναι η πιο πολυσυζητημένη Ολυμπιάδα , διότι διεξήχθη από το Χιτλερικό καθεστώς.- παρότι από τεχνικής πλευράς μπορούμε να πούμε ότι υπήρξε άψογος. Οι αιτίες ήσαν οι ρατσιστικές διακρίσεις σε βάρος των Εβραίων και τα εξοπλιστικά μέτρα της Γερμανίας. Πάντως η Ολυμπιάδα αυτή εδέχθη με ιδιαίτερη επιτυχία παρά την λυσσώδη αντίδραση εκ μέρους των Δυτικών κυβερνήσεων. Είναι γεγονός ότι το Ναζιστικό καθεστώς επεδίωξε μέσω της Ολυμπιάδος του Βερολίνου  να προωθήσει τους πολιτικούς της σκοπούς, δηλαδή την ανωτερότητα της Γερμανικής φυλής. Όμως η αντιπάθεια προς τους Εβραίους οφείλεται περισσότερο σε λόγους πολιτικούς και λιγότερο σε ρατσιστικούς, όπως η Δυτική προπαγάνδα επρόβαλλε. Το Γερμανικό έθνος βγήκε από τον Α! Π. Π ηττημένο και προδομένο εξ αιτίας της συναλλαγής των Εβραίων της Γερμανίας με τους Βρετανούς. Οι Εβραίοι εκείνη την κρίσιμη στιγμή όπου οι Γερμανοί ήσαν νικητές και οι Εγγλέζοι ηττημένοι εδέχθησαν να μεσολαβήσουν προκειμένου να βγάλουν την Αμερική στον πόλεμο υπέρ των Βρετανών υπό την προυπόθεση αυτοί να τους υποσχεθούν την παραχώρήση της Παλαιστίνης μετά τον πόλεμο . Επομένως το μίσος των Γερμανών κατά των Εβραίων δεν ήτο εξ ολοκλήρου ρατσιστικό , αλλά ωφείλετο κυρίως στην προδοσία που είχαν υποστεί κατά τον Α! Π. Π. 
Το Βερολίνο έπλεε στις σημαίες με το σύμβολο της σβάστικας , ενώ τα μεγάφωνα έπαιζαν στο διαπασών στρατιωτικά εμβατήρια για την προετοιμασία της κοινής γνώμης. Μια σοβαρή καινοτομία της Ολυμπιάδος του Βερολίνου, η οποία και συνεχίζεται ακόμη, είναι η καθιέρωση της Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας , μεταφέροντας το φως από την αρχαία Ολυμπία ως την πόλη όπου διεξάγονται οι Ολυμπιακοί αγώνες. Η Ολυμπιακή φλόγα άναψε στην αρχαία Ολυμπία από την περίφημη χορεύτρια και χορογράφο Κούλα Πράτσικα και πρώτον δρομέα τον Κώστα Κονδύλη . Κατά την έναρξη αφέθησαν 118.000 περιστέρια πάνω από τον ουρανό του Ολυμπιακού σταδίου . Η σύγκρουση του μαύρου αθλητή Τζέσσυ Οουενς με τον Γερμανό Λονγκ στο άλμα εις μήκος ήτο η κυριοτέρα φάση των αγώνων, διότι με την νίκη του Οουενς και την απονομή του χρυσού μεταλλείου στον μαύρο αθλητή κατερρίφθη ο μύθος περί αρείας φυλής. 
Τους αγώνες εκείνους παρηκολούθησαν 100.000 θεατές , 3738 αθλητές και 328 αθλήτριες από 49 χώρες. Το στάδιο, ο στίβος, η οργάνωση τα πάντα ήσαν σπουδαία και για πρώτη φορά έκανε την εμφάνιση της και η τηλεόραση.
Η Ελληνική ομάδα αποτελείτο από 43 αθλητές και μια αθλήτρια, την Δομνίτσα Λανίτου –Καβουνίδου και σημαιοφόρο τον Σπύρο Λούη, ο οποίος φορώντας φουστανέλλα και τσαρούχια προσέφερε συμβολικά κλαδί εληάς στον δικτάτορα Χίτλερ .
Κορυφαία στιγμή των αγώνων ήτο εκείνη της αποχωρήσεως του δικτάτορα για να μην απονείμει τα μετάλλια στον μαύρο Αμερικανό πρωταθλητή Τζέσι Οουενς,ο οποίος κέρδισε 4 μετάλλια στα 100 μ, 200 μ, μήκος και 4´100 . Στην κούρσα των 100 μ. ο Γερμανός Λόνγκ ήλθε δεύτερος. Ο άτυχος αυτός αθλητής σκοτώθηκε λίγο αργότερα στον Β! Π. Π. 
Από την Ελληνική ομάδα ο Άγγελος Παπαδήμας πήρε την τετάρτη θέση στο πιστόλι ταχύτητος, ο Νίκος Σύλλας και ο Χρήστος Μάντικας ήρθαν έκτοι στην δισκοβολία και στα 400 μ μετ’ εμποδίων, ενώ ο δρομέας μας Στέλιος Κυριακίδης ήλθε 12 ος στο μαραθώνιο. Να σημειωθεί ότι ο Πιέρ Ντε-Κουμπερτιέν δεν παρευρέθη στους αγώνες εκείνους διότι ήτο γέρος και άρρωστος, το επόμενο δε έτος 1937 πέθανε και η καρδιά του ετάφη στην αρχαία Ολυμπία. Γερμανοί κα Αμερικανοί μοιράσθηκαν περίπου τα χρυσά μετάλλια , αλλά και οι Φιλανδοί, Άγγλοι, Ιταλοί, Ιάπωνες, Ολλανδοί, Ούγγροι και Αιγύπτιοι δεν υστέρησαν σε μετάλλια. Η Τουρκία κέρδισε το πρώτο της χρυσό μετάλλιο με τον Ερκάν και ένα χάλκινο στην πάλη με τον Ελληνα ομογενή Κυρίτση.